iriz magazine september

ADV

ADVmagazine

‘Je kunt een band opbouwen’Kleine zorgteams

Hulp vragen is moeilijk

‘Het is niet leuk als een ander je moet wassen’

Helge Prinsen:‘Ik ben niet het meest

zorgzame type’

Thema: een nieuw

begin

september 2012 | No. 1

magazine over thuiszorg en mensen

ADV

ADV

WIE MAAKT HETONDERNEMERS GRAAGGEMAKKELIJK?

Meeùs BV

Wulfaertstraat 5, 4461 HS Goes

Postbus 356, 4460 AT Goes

T 0113 24 25 30

M 06 11 01 52 35

F 0113 24 25 49

[email protected]

www.meeus.com

Meeùs is onderdeel van AEGON

98392 Adv Meeus 220 x 156.indd 1 03-09-12 14:35

Gehaktballen (varkensvlees) met uien in jus met rode kool en gestampte aardappelen

Varkenslapje in jus met bloemkoolin roomsaus en aardappelen

Art.nr. 19 138

Gehaktballen(varkensvlees) met uien in jus met rode kool en gestampte aardappelen

Art.nr. 19 055


Art.nr. 19 138

Runderlapje in jus met gesneden spinazie en aardappelen

Art.nr. 19 246

jus met gesneden spinazieen aardappelen

Onder het motto “gemak dient de mens” bezorgen wij heerlijke vriesverse maaltijden aan huis.

PROBEERACTIE!Onder het motto “gemak dient de mens” bezorgen

€3,85 per

maaltijd

Art.nr. 93583

Deze 5 maaltijden

nu voor slechts € 19,25

Eenmalige deelname per adres.

Waarom apetito?• Ruime keuze in maaltijden,

voor- en nagerechten• Ook dieetmaaltijden te

bestellen• Gratis klantenservice• Gratis dieetadvies• Eenvoudig bestellen• Geen verplichtingen

Gegrilde kippenpoot in roomsausmet sperziebonen en gestampte aardappelen

Art.nr. 19 718Gegrilde kippenpoot in roomsausmet sperziebonen en gestampte aardappelen

Art.nr. 19 718

Bami goreng met kipsaté

Art.nr. 19 554Bami goreng met kipsaté

Art.nr. 19 554

Wilt u bestellen? Bel gratis: 0800 - 023 29 75

Wij helpen u graag verder

www.apetito.nl • [email protected]

Anzeige Probieraktion NL 210 x 148.indd 1 27.01.12 12:12



Art.nr. 19 138


Art.nr. 19 055


Art.nr. 19 138


Art.nr. 19 246




€3,85 per

maaltijd

Art.nr. 93583

Deze 5 maaltijden








Art.nr. 19 718



Art.nr. 19 554







Art.nr. 19 138


Art.nr. 19 055


Art.nr. 19 138


Art.nr. 19 246




€3,85 per

maaltijd

Art.nr. 93583

Deze 5 maaltijden








Art.nr. 19 718



Art.nr. 19 554





Iriz magazine | september 2012 | No. 1

Inhoud10 vragen aan | Helge Prinsen ..... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

Hulp vragen is niet makkelijk | Verhaal van een cliënt .... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

Daar staan wij voor | Iriz thuiszorg ..... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9

Column | Lief en leed ..... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .11

Samen de juiste zorg en aandacht geven | Iriz zorgteam ...... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12

Blik op de toekomst | Ontwikkelingen in de zorg ..... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15

Lisette

‘We maken een nieuwe

start!’Wij houden van uitdagingen. En die zijn er genoeg in

de wereld van de thuiszorg. Een wereld waarin ik al vele jaren, dag in dag uit, boeiende mensen ontmoet die met mij die uitdagingen aangaan.

Ik geef toe: de overheid maakt het ons niet makkelijk met al die bezuinigingen. Maar wij zijn creatief en gemotiveerd. Cliënten, zorgverleners, bestuurders, collega’s

en verwijzers; allemaal zetten we ons in voor de beste zorg, daarvan ben ik over-tuigd. Met dit magazine bieden we u de mogelijkheid een kijkje te nemen in de wereld

van de thuiszorg zoals wij die zien, ervaren en verwezenlijken.

Een andere belangrijke reden voor ons om dit magazine uit te brengen, is de wijziging van onze naam: ABTZ wordt Iriz. Daarmee krijgen we een naam die beter bij ons past en sterker uitdraagt wie we zijn en wat we doen. Wij kiezen niet voor een dure advertentie-

campagne of een BN-er om dit aan u te presenteren. Nee, wij willen u graag zélf laten zien wie we zijn.

U kent ons als een thuiszorgorganisatie die oog heeft voor de mens, die respect heeft en goed luistert, ook naar wat niet wordt gezegd. Al meer dan tien jaar geloven wij

in kleine, vaste zorgteams en hier ligt volgens ons nog steeds de kracht van onze organisatie, van Iriz. Onze zorgverleners laten zien hoe we deze mooie woorden in

de praktijk waarmaken. En kijkend naar de groei in de afgelopen jaren, doen zij dat erg goed. Er is weer een nieuw zorgteam in Goes gestart. De zorgverleners

uit dit team vertellen in dit magazine hoe zij samen te werk gaan. Met onze nieuwe naam Iriz maken we een nieuwe start. Dat, wat

wij goed doen, blijven we goed doen. Daarbij richten we ons op de toekomst, op alle veranderingen die gaan komen,

want die flexibiliteit hebben we!

Ik wens u veel leesplezier!

ABTZ wordt Iriz

Lisette van ’t WestendeDirectielid

ColofonIriz magazine, een magazine over thuiszorg en mensen.Iriz magazine is een uitgave van Iriz thuiszorg.

Iriz thuiszorgZonnebloemstraat 504461 PL [email protected] | www.iriz.org

RedactieLisette van ‘t Westende (Iriz) Monique Duppers (Iriz) Martijn Kapel (Nilsson)

EindredactieMariska van der Hulst (Commz)

TekstInge Heuff (Heuff Schrijft)

FotografieMechteld Jansen (Forum Fotografie)

Art directieEdwin Staps (Nilsson)

Vormgeving en productie Nilsson communicatiekunstenaars

Oplage: 2.500

Wilt u dit gratis magazine in de toekomst ontvangen? Stuur dan een e-mail met uw naam en adresgegevens naar [email protected].

AdverterenAdverteren in Iriz magazine? Neem dan contact op met Lisette van ‘t Westende (Iriz), telefoonnummer 0113-232529.

CopyrightNiets uit deze uitgave mag op welke wijze of in welke vorm dan ook vermenigvuldigd of overgenomen worden zonder schriftelij-ke toestemming van de uitgever of andere auteursrechthebbenden.

Een nieuw begin4

6

12

Helge Prinsen (55 jaar, Vlissingen) nam op 1 januari 2012 ontslag bij de Hogeschool Zeeland. Op 25 januari werd zij door haar werkgever Omroep Zeeland geschorst vanwege een onwelgevallige uitspraak en uiteindelijk volgde ontslag. Op 13 juli maakte zij een nieuwe start bij RTV Rijnmond.

Waar ben je momenteel mee bezig?

Elke vrijdagochtend werk ik mee

aan [email protected], het radio-

nieuwsprogramma van RTV Rijnmond

tussen 6 en 9 uur ’s ochtends. De

mogelijkheid bestaat dat ik meer voor

RTV Rijnmond ga werken. Daarnaast

heb ik geregeld freelance-opdrachten

als presentator of dagvoorzitter,

bijvoorbeeld voor Film by the Sea

en het hospice in Middelburg dat

dit jaar tien jaar bestaat.

Net als Iriz heb jij een nieuwe start

gemaakt. Wat zijn de grootste

veranderingen van de afgelopen tijd?

Misschien wel dat ik zelf verantwoor-

delijk ben voor wat ik wel en niet doe

en dat het initiatief bij mij ligt. Ik heb

nu alle ruimte om me te ontplooien

en profileren zoals dat bij mij past.

Daarnaast heb ik mijn huis opgeruimd

en veel oude spullen van zolder weg-

gegooid; letterlijk en figuurlijk mijn

bovenkamer opgeruimd. Dat kan ik

iedereen aanraden.

“Ik heb het hele rouwproces doorlopen en ben er beter uitgekomen.”

10 vragen aan

Helge Prinsenm

agaz

ine

4

Welke vraag wordt je het meest

gesteld met betrekking tot die

nieuwe start?

‘En hoe is het nu met je?’, door

mensen die niet weten dat ik nu

met zulke leuke dingen bezig ben.

Waardoor raak jij geïnspireerd?

Ik heb tot 1 januari met veel plezier

dertig jaar gewerkt bij de Hogeschool

Zeeland. Door wettelijke veranderin-

gen was dat niet langer te combine-

ren met Omroep Zeeland. Drie weken

later werd ik geschorst bij de omroep,

heb ik mijn ontslag aangevochten,

mijn gelijk gekregen van de recht-

bank, maar uiteindelijk was ook dat

dienstverband na 22 jaar voorbij. Zo’n

scenario verzin je niet.

Ik ben vanaf dag één na de schorsing

gaan wandelen. Elke dag vijf kilome-

ter over duin en strand met Zeeuwse

vergezichten. Dat maakt mijn hoofd

leeg en fysiek bevalt dat ook uitste-

kend. Ik heb het hele rouwproces

doorlopen maar ben geen dag de-

pressief geweest, mede dankzij een

al geplande vakantie en de warme

deken van collega’s en vrienden.

Een vriendin zag hoe ik worstelde

met mijn nieuwe situatie. Zij gaf mij

een lichtmantra om op te zeggen als

mijn gedachten met mij op de loop

gingen. Dat werkte en was fijn om

te kunnen doen.

Sta je wel eens stil bij het feit dat je

zorgafhankelijk kunt worden?

Nee, eigenlijk niet.

Kost het je moeite om zorg te

vragen?

Ik denk het niet, al zou ik wel probe-

ren het eerst zelf op te lossen. Ik ben

overigens niet het meest zorgzame

type, maar gelukkig zijn we allemaal

behoorlijk gezond.

En hoe zorg je ervoor dat je

gezond blijft?

Door genoeg te bewegen. Bij mij gaat

dat vanzelf, ik ben nogal bewegelijk.

Ik sport niet, maar wandel wel.

En voor mijn nek doe ik enkele

Mensendieck-oefeningen.

Mantelzorgers en vrijwilligers zijn

steeds belangrijker. Wat vind je van

deze ontwikkeling?

Die lijkt mij onvermijdelijk. Door man-

telzorg met thuiszorg te combineren

‘Terwijl ik het huis opruimde en oude spullen weggooide, kon ik mijn gedachten ordenen.’

kunnen mensen langer thuisblijven,

dat vinden veel zieken en ouderen

prettig. Belangrijk is: kleine teams

met vaste mensen, dus niet

iedere dag vijf nieuwe gezichten.

Kleinschaligheid is belangrijk.

Zorg wordt steeds duurder. Er

zijn ideeën om de (thuis)zorg

naar inkomen te vergoeden; wie

voldoende geld heeft, moet dit zelf

betalen. Wat vind je daarvan?

Op zich vind ik het verdedigbaar. Aan

de andere kant moet iedereen, ook als

je zelf niet veel betaalt, zich realiseren

dat zorg echt veel geld kost. Wees

kritisch

bij onder-

zoeken en

medicatie.

Als ik zie

wat er met

medicijnen

gebeurt…

vroeger

kreeg je het

aantal pillen dat je nodig had. Nu krijg

je een standaard verpakking, ongeacht

wat je verbruikt.

Wat zou jij de lezers van Iriz

Magazine tot slot willen meegeven?

Je bent nooit te oud om een nieuwe

start te maken. Ik had de mijne niet

willen missen!m

agaz

ine

5

Hulp vragen is niet makkelijkHet is toegeven dat je iets niet meer kan

mag

azin

e

6

In een rustige straat in Domburg

woont de negentigjarige Maryrose

van Diggelen nog geheel zelfstandig,

samen met haar hoogbejaarde hond

Stella. Na de pensionering van haar

man, ruim 25 jaar geleden, is zij uit

Sassenheim hier komen wonen.

“Ik had een vriendin die uit Domburg

kwam en we gingen vaak gezamen-

lijk hiernaartoe voor vakantie. Van

oorsprong kom ik uit Den Haag, maar

ik heb het hier prima naar mijn zin.

Ook toen mijn man overleed en mijn

vriendin ben ik hier blijven wonen.

Ik voel me Zeeuwse, maar ik ben

het natuurlijk niet, ik versta die

dialecten niet eens.”

Dat zelfstandig wonen is niet

helemaal vanzelfsprekend meer.

Mevrouw Van Diggelen heeft een

aantal aandoeningen gekregen die

vooral met haar hoge leeftijd te

maken hebben. Enkele jaren geleden

heeft zij een hartaanval overleefd,

waarna zij werd gedotterd. “Daar

ben ik goed van opgeknapt”, zegt

ze stralend. Zij ziet steeds slechter

door de ongeneeslijke oogziekte

maculadegeneratie en beide knieën

zijn versleten. Iriz Magazine spreekt

met haar een aantal dagen voordat

zij opnieuw gedotterd wordt. Ditmaal

in Gent en nu voor een ernstige vorm

van aderverkalking in haar been.

“Ja, het lijkt erop dat ik een dotter-

abonnement kan nemen. Het is ook

wel nodig, mijn rechterbeen doet

vooral ’s nachts flink pijn.”

Elke ochtend krijgt mevrouw Van

Diggelen ondersteuning vanuit het

Iriz Zorgteam. Zo komt Marinka den

Broeder vier keer per week voor

de verzorging. Twee keer per week

hoort daar ook de schoonmaak van

het huis bij. Lydia van Leeuwen komt

twee keer per week voor de verzor-

ging en Jolanda de Kam zorgt voor

de laatste verzorgingsdag en vervangt

Lydia en Marinka bij ziekte en

vakantie, zo nodig geholpen door

Wijnie van Garderen. “Ik ben wel

blij dat de zorg zo geregeld is”, zegt

mevrouw Van Diggelen. “Dit is voor

mij duidelijk en overzichtelijk. Ik weet

van anderen dat zij bijna elke dag

wel een nieuw gezicht zien en nooit

weten hoe laat iemand komt. Bij Iriz

ligt dat gewoon vast.”

Lydia en Marinka merken wel dat

uitbreiding van de verzorging

noodzakelijk wordt. “Mevrouw kookt

nog zelf”, vertelt Lydia. “Zij is echter

slecht ter been wat het koken

vermoeiend maakt.

Voor haar op tafel ligt een geborduurde spreuk: Count your blessings – tel

uw zegeningen. Hoewel mevrouw Van Diggelen

uit Domburg steeds slechter ziet, voelt ze dat

het borduurwerkje niet gestreken is. “Marinka,

je bent dit vergeten te strijken” Ze zegt

het met een brede lach want ach, hoe belangrijk

is het strijken van een borduurwerkje nu eigenlijk…

‘Toen ik er echt niet meer omheen kon, heb ik in het telefoonboek gewoon een

thuiszorgorganisatie geprikt.’

mag

azin

e

7

Ook haar slechte zicht maakt het

koken steeds lastiger. Ondersteuning

bij het uitkleden ’s avonds zou haar

ook helpen. Haar bed staat inmiddels

beneden zodat zij niet meer de trap

op hoeft.”

Een eenvoudige ontsteking van een

teennagel betekent voor mevrouw

Van Diggelen al een lastige kwestie.

“De remedie is eenvoudig, zei de

dokter. Ik moet drie keer daags die

teen in lauw water laten schoon-

weken. Maar dat kan ik niet zelf

doen, dus gebeurt het alleen als

de verzorging er is.”

“Ik vond het vreselijk. Toen ik er echt

niet meer omheen kon, heb ik in het

telefoonboek gewoon een thuiszorg-

organisatie geprikt. ABTZ, nu Iriz, is

me altijd goed bevallen. Maar het is

echt niet leuk om door een onbe-

kende geholpen te moeten worden

bij het wassen. Dat is toch iets privé.

Daarom ben ik ook zo blij met dit

vaste team.”

En met dat vaste team heeft

mevrouw Van Diggelen het heel

gezellig. De grapjes vliegen over tafel

en er wordt veel gelachen. Lydia

en Marinka zijn gesteld geraakt op

mevrouw Van Diggelen. “Ik kom nu

een jaar of drie à vier, dan bouw je

toch een band op”, zegt Lydia. “Het

prettige van Iriz voor de cliënt is, dat

als die klik er echt niet is, je een an-

dere zorgverlener kunt inzetten. Het

is voor beide kanten van belang dat

de zorgverlening in een prettige sfeer

verloopt.” Mevrouw Van Diggelen kan

dat alleen maar beamen: “Het is toch

fijn als het klikt, aan mopperpotten

heb je niks.”

Mantelzorgers in de directe omge-

ving, die even kunnen bijspringen,

zijn er eigenlijk niet meer. De buur-

vrouw die altijd zonder problemen

klaarstond, moet tegenwoordig voor

haar dochter zorgen die chronisch

ziek is geworden. De vriendin die in

het verleden hielp, is daar te oud voor

geworden. De oudste zoon woont in

Zweden en dus komt alle hulp op de

schouders van haar tweede zoon. Hij

woont echter in Rotterdam. Hij heeft

daarom inmiddels een nieuwe

indicatieaanvraag ingediend bij het

CIZ, maar het is nog onduidelijk wat

de status is. “Ik ga er maar vanuit

dat ik toch extra hulp krijg als ik na

het dotteren uit het ziekenhuis kom.”

Lydia stelt haar gerust en zegt dat

dit door Iriz geregeld wordt. “Het

ergste vind ik het nog voor Stella die

alleen thuis is als ik gedotterd word”,

vervolgt zij. “Lydia en Marinka zullen

haar wel uitlaten, dus ze doen ook

nog mantelzorg voor mij! Gelukkig

mag ik na een dag weer naar huis.”

Hulp vragen is nooit het sterkste punt

van mevrouw Van Diggelen geweest.

‘Mantelzorgers in de directe omgeving,

die even kunnen bijspringen, zijn er

eigenlijk niet meer.’

‘Het is echt niet leuk om door een onbekende geholpen te worden bij het wassen. Daarom ben ik zo blij met dit vaste team.’

mag

azin

e

8

Cliënten die thuiszorg moeten toe-

laten in hun leven kunnen dit als

ingrijpend ervaren. Het is een stukje

zelfstandigheid inleveren. Er komt

iemand binnen in een omgeving die

tot dan toe alleen voor de sociale kring

van de cliënt was. Dit vraagt niet alleen

deskundige zorg maar ook invoelend vermogen.

Onze zorgcoördinator: “Tijdens een intakegesprek

voelde ik erge weerstand in het accepteren van zorg

en ‘vreemde’ mensen dagelijks in huis. Vooral dat

laatste werd als bedreigend ervaren en dat begrijp

ik. Ik kon zeggen dat ze met een kleine groep zorg-

verleners te maken zou krijgen omdat wij werken

met kleine, vaste zorgteams. Dat zij zelf kon aange-

ven wat ze wel en niet wilde. En dat, waar mogelijk,

gekeken werd hoe haar zelfstandigheid vergroot

kon worden zodat wij minder nodig zouden zijn.”

Daar staan wij voorIriz staat voor respect, betrokkenheid, betrouwbaarheid, oog voor de mens, menselijke warmte en aandacht. Mooie woorden die zeggen wat we belangrijk vinden. Maar wat bedoelen we ermee en hoe zie je dat terug in onze zorg?

Respect is de belangrijkste waarde

in onze zorg. Respect zegt iets over

een houding: onze zorgverlener

realiseert zich bij de cliënt te gast

te zijn en heeft aandacht voor de

gewoonten van haar cliënten, ook al

zijn die soms anders en onpraktisch.

Onze zorgverlener: “Mijn cliënt (84) heeft zich altijd

in de keuken aan de gootsteen gewassen. Ik ben

daar (gewoon) mee doorgegaan. Wel heb ik op een

later moment gevraagd waarom ze geen gebruik

maakt van haar douche. Ze houdt niet van de harde

straal water en ze schaamt zich voor haar lichaam.

Nou, dan blijf ik haar toch gewoon wassen aan de

gootsteen, geen probleem.”

Iriz luistert, Iriz heeft respect, Iriz heeft oog voor mensen

RespectOog

voor de mens

Het verlenen van zorg zoals de cliënt

dat wil. Dat is wat onze zorgverleners

verstaan onder goede zorg. We willen

aansluiten bij de beleving en behoef-

ten van onze cliënten. Daar hoort ook

bij dat we oog hebben voor de impliciete

vragen en behoeften.

Onze zorgverlener:“Mensen hebben vaak ook andere

vragen dan de praktische dingen waarvoor je komt.

Door open te staan voor die andere vragen kun je ze

verder helpen. En vaak zit er nog een vraag áchter

de vraag. Hierdoor kom ik soms te laat bij de vol-

gende cliënt. Dan bel ik even. Gelukkig hebben de

meeste cliënten daar begrip voor.”

De vraag achter de

vraag

Cliënten moeten zo lang mogelijk

onafhankelijk kunnen zijn. En zelfs

als een cliënt permanent afhankelijk

van zorg is, dan nog moet hij of zij

thuis zoveel mogelijk de regie blijven

voeren over het eigen leven, vaak met

steun van naasten en ons.

Onze zorgverlener: “Kijk, als het echt niet meer

gaat is een verzorgingshuis een prima alternatief.

Maar zolang het kan, moet je mensen gewoon in

hun eigen huis en eigen buurt laten. Ik help daaraan

mee door het huishouden te doen. Ik let wel altijd

op in hoeverre alles nog goed gaat en soms vraag ik

mijn collega’s van de zorg of op kantoor om advies.

Thuis blijven wonen

mag

azin

e

9

Voor al uw zakelijke en particuliere ICT oplossingen

kunt u bij ons terecht. Ons team van 10 professionele

medewerkers verdeeld over Axel en Goes staan

garant voor een optimale dienstverlening.

Of het nu gaat om een thuis PC of een volledig

netwerk voor uw onderneming, bij ons bent u aan

het goede adres.

Neem contact met ons op voor een kennismaking!

Vestiging AxelGentsevaartstraat 474571 GA AXELtel: 0115 564697fax: 0113 251525

Vestiging GoesNobelweg 164462 GK GOEStel: 0113 230630fax: 0113 251525

al meer dan 15 jaar automatisering op maat

www.delta-automatisering.nl

mag

azin

e

10

Lief en leed“Eigenlijk...”, zei ik tegen mijn vriendin, “...ben jij een mantelzorger. Wist je dat je dan hulp

kunt krijgen, om het vol te houden?” Ze dacht even na, voor ze antwoord gaf. Ik wachtte.

Op haar gezicht tekende zich een innerlijke tweestrijd af:

Mantelzorger? Ik? Nou ja…misschien wel…ik zórg toch voor hem…al die dagen dat hij zich niet goed

voelt, en te zwak is om zelfs maar zijn brood te snijden…dat ik moet zorgen dat hij eet, zich wast, zich

aankleedt... Maar nee, je pártner, daar ben je toch geen mantelzorger voor!? Dat hoort er gewoon bij.

Lief en leed, tot de dood ons scheidt!

Ze keek me aan, bijna strijdlustig. “Nee hoor, hoeft niet. Hij is ook vaak genoeg goed. En dan is het

gewoon gezellig. Ik ben geen mantelzorger.” Ja ja, dacht ik bij mezelf. Geen mantelzorger. Van wie

had ik dat eerder gehoord?

Van die lieve dame, die zo lang

mijn zieke en oude buurvrouw

verzorgde. Omdat het haar oude

schooljuf was, en omdat de

buurvrouw verder niemand had om op terug te vallen. Mantelzorger? Ze wilde er niets

van horen. Van die vriendin, steun en toeverlaat voor haar manisch-depressieve zuster.

(‘Vanzelfsprekend!’) Al járen en járen. Van die echtgenote van een dementerende man.

(‘Zonder mij is hij verloren.’)

Je zou bijna gaan denken dat mantelzorger een scheldnaam is, zo vurig als

mantelzorgers vaak ontkennen dat ze het zijn. Terwijl het juist een eretitel is,

voor iedereen die zich uit liefde en betrokkenheid lange tijd belangeloos inzet

voor een zieke of hulpbehoevende in zijn omgeving. Of dat nu een partner

is, een familielid, een vriend of een kennis. Maar wie vangt de mantel-

zorger op, als die struikelt? Ik keek naar het vermoeide gezicht van

mijn vriendin. “Kijk toch maar eens op mezzo.nl”, zei ik.

“De website van de landelijke vereniging voor

mantelzorgers. Speciaal voor mensen zoals jij.”

Column

OndineOndine van der Vleuten (1961, St. Maur-des-Fossés)

woont sinds 1990 in Zeeland. Zij is vaste columnist van de Provinciale Zeeuwse Courant en schrijft

voor deze krant veel over zorg. Ondine heeft twee kinderen (9 en 25 jaar oud), een man en een poes.

“Mantelzorger is een eretitel.”

mag

azin

e

11

“Niet iedereen wil om half acht uit

bed geholpen worden, die wensen zijn u itgangspunt.”

Iriz zorgteam

Samen de juiste zorg en

aandacht geven

mag

azin

e

12

Goetheer - vertelt Annemieke over

de opzet van het zorgteam. “Wij zijn

verantwoordelijk voor de dagelijkse

gang van zaken rond de korte zorg

aan huis. In principe zijn wij het

eerste aanspreekpunt en verrichten

we alle handelingen, zowel verpleeg-

kundige als verzorgende. Voor die

verzorgende taken kunnen we ook

een beroep doen op een team van

vijf verzorgenden. Een cliënt ziet dus

per week een beperkt aantal zorgver-

leners. Wij roosteren zelf en zorgen

ervoor dat de zorg door een kleine

groep zorgverleners wordt gedaan.”

Met korte zorg wordt die zorg

bedoeld waarvoor de teamleden

maar even bij de cliënt zijn. Judith:

“Wij helpen onze cliënten met het

aantrekken van steunkousen maar

ook met kortdurende verpleeg-

technische hulp. Afhankelijk van de

indicatie, want die heb je altijd nodig

voor deze zorg, blijven we bijvoor-

beeld een kwartier of een uur.” De

verpleegkundigen en verzorgenden

rijden elke dag hun routes om de

mensen te bezoeken. “Die routes

bepalen we op basis van de wensen

van onze cliënten”, legt Annemieke

uit. “Niet iedereen wil om half acht

uit bed geholpen worden. Omdat

we de planning zelf regelen, kunnen

we die ook wat afstemmen op onze

eigen mogelijkheden. Dat maakt dat

er nauwelijks wijzigingen zijn, we

weten waar we aan toe zijn. We

kunnen onderling ook snel overleg-

gen en overdragen. Dat bevordert

de continuïteit van de zorgverlening.”

“En voor ons is het prettig dat we

de zorg kunnen bundelen”, vindt

Marleen. “Vroeger moest ik op vijf

verschillende momenten van de dag

even naar een cliënt. Nu hebben we

het zo ingericht dat we onze uren

achter elkaar kunnen werken, terwijl

de cliënt geholpen wordt op het

moment dat het hem of haar past.”

“Korte zorg is heel afwisselend”, ver-

volgt ze. “We horen veel verhalen en

iedere cliënt vraagt om een andere

benadering. We hebben natuurlijk

veel oudere cliënten. Maar via Gors

en het logeerhuis van Philadephia

komen we ook bij jonge mensen met

een lichamelijke of verstandelijke

beperking. Dan krijg je opeens heel

andere verhalen. Die variatie maakt

dat geen dag hetzelfde is.”

Het klinkt zo gewoon, je verleent

zorg, signaleert als het niet goed

gaat met iemand, kijkt of er mogelijk-

heden zijn om de onafhankelijkheid

te bevorderen en onderneemt actie.

Daar worden ook mantelzorgers

bij betrokken. Volgens de verpleeg-

kundigen werkt dat niet in alle zorg-

organisaties zo. “Als er elke dag

een andere zorgverlener bij iemand

komt, heeft niemand zicht op de

ontwikkelingen en mogelijkheden”,

constateert Judith. “Dan is er geen

signaleringsfunctie.

Bovendien is er ook geen vertrou-

wen; er zijn niet veel cliënten die hun

zorgen aan weer een vreemde hulp-

verlener gaan vertellen.” Iedere cliënt

bij Iriz heeft een eigen zorgleefplan

dat steeds wordt aangepast aan de

veranderende situatie.

“Wij merken dat de mensen die extra aandacht, die eigenlijk heel

gewoon zou moeten zijn, waarderen.”

Een vaste groep verzorgenden en

verpleegkundigen, wie wil dat niet? Iriz beschikt

sinds 1 mei over een hecht, zelfsturend zorgteam in

Goes. Dit team beslist bijvoorbeeld zelf welke

zorgverlener er vast bij een cliënt komt. De teamleden zijn enthousiast over deze

opzet en zij merken dat hun cliënten de aanpak

waarderen.

Als je zorg nodig hebt, zit je meestal

niet te wachten op allerlei nieuwe

gezichten. Er zijn genoeg verhalen

over telkens veranderende zorgverle-

ners die bij de mensen thuis komen.

Elke keer opnieuw moet de cliënt

de situatie en gewoonten uitleggen,

vertellen waar spullen staan en wat

belangrijk is.

“Wij kennen het probleem, maar wij

doen het anders”, vertelt Annemieke

Rentmeester. Zij is een van de vijf

verpleegkundigen die samen het Iriz

zorgteam vormen. Met twee van haar

collega’s - Judith Kuijs en Marleen

mag

azin

e

13

Het Iriz zorgteam bestaat uit

de verpleegkundigen Davine

Hokke, Janny Lansen, Judith

Kuijs, Annemieke Rentmeester

en Marleen Goetheer. Voor dit

verhaal zijn Judith, Annemieke

en Marleen geïnterviewd.

De verpleegkundigen voelen zich heel verantwoordelijk

voor ‘hun’ cliënten. Annemieke: “We hebben ieder

gemiddeld vijf cliënten waar we eindverantwoordelijke

voor zijn. Daar houd je het dossier van bij en je bent het

eerste aanspreekpunt. In de planning zorgen we ervoor

dat we zo vaak mogelijk bij onze eigen cliënten komen.

Op die manier kunnen we signaleren als het minder goed

met de cliënt gaat en zo nodig de familie of huisarts

inlichten. Wij merken dat de mensen die extra aandacht,

die eigenlijk heel gewoon zou moeten zijn, waarderen.”

De werksfeer is goed, vertellen de teamleden. Marleen:

“We bespreken wekelijks de gang van zaken. We kun-

nen veel zelf bepalen en proberen zo veel mogelijk zelf,

eventueel in overleg, problemen op te lossen. In een klein

team kun je elkaar sneller feedback geven of aanspreken

op elkaars handelen.”

“Op de achtergrond is ondersteuning van een coach”,

vult Judith aan. “Bijvoorbeeld als het aantal aanvragen

voor zorg tijdelijk sterk toeneemt. Dan is er een breder

overleg om dat op te lossen. Maar eigenlijk komen we

er altijd zelf uit.”

Ontwikkelingen in de thuiszorg gaan snel. Iriz biedt de

teamleden permanent scholingen aan om voorbereid te

zijn op deze veranderingen. Er is inmiddels een aanzet

gemaakt tot specialisatie zodat er nog meer kennis in het

team komt. Zo richt Judith zich meer op medicatiebeleid

terwijl Annemieke belangstelling voor wondverzorging

heeft. Marleen vindt de intakegesprekken interessant en

wil zich op termijn op psychiatrie richten.

De drie verpleegkundigen vinden het vooral leuk dat zij

binnen de thuiszorg zoveel verpleegkundige handelingen

kunnen verrichten. “Ik help graag bij het aankleden of het

aantrekken van een steunkous”, zegt Judith. “Maar dat ik

ook mijn expertise als verpleegkundige kan inzetten, geeft

mij veel voldoening. Daar heb ik voor geleerd.”

mag

azin

e

14

Bijna ieder jaar is er wel een ingrijpende verandering in de zorg, vaak op financieel vlak. Al lange tijd geeft de overheid aan dat AWBZ-zorg onbetaalbaar is. Hoe komt dat? En wat wordt er gedaan om zorg ook in de toekomst betaalbaar te houden?

We worden steeds ouder omdat

we langer gezond blijven en steeds

betere zorg wordt verleend. Pas

de laatste tien jaar van ons leven

hebben we de meeste en duurste

zorg nodig. Nu onze groep ouderen

behoorlijk toeneemt, nemen ook

de zorgkosten toe. De laatste jaren

is al een aantal maatregelen

genomen die de AWBZ (Algemene

Wet Bijzondere Ziektekosten)

moeten ontlasten. De belangrijkste

maatregelen en consequentie ervan

lichten we toe en we blikken vooruit

op de verwachte, toekomstige

ontwikkelingen in zorgland.

MaatregelenIn 2008 is de huishoudelijke zorg-

verlening vanuit de AWBZ over-

gegaan naar de gemeenten. Dit

wordt bekostigd uit de Wet Maat-

schappelijke Ondersteuning (WMO).

Iedere gemeente kan zelf bepalen

in welke vorm huishoudelijke zorg

moet worden gegeven en welke

vergoeding daar tegenover staat.

met een chronische aandoening.

Thuiszorg die voor korte periode

nodig is zou wel eens uit de AWBZ

kunnen worden gehaald en worden

opgenomen in het basispakket bij de

zorgverzekeraar. Misschien met de

mogelijkheid om zich extra te verze-

keren voor uitgebreidere thuiszorg.

De eigen bijdrage of bijbetaling zal

waarschijnlijk hoger worden. We

zullen dus iets opzij moeten gaan

zetten voor onze toekomstige

zorgkosten, het zogenaamde

‘zorgsparen’. Het gevaar hiervan

is dat er een tweedeling ontstaat:

mensen die de financiële mogelijk-

heden hebben om te sparen en hun

zorg kunnen betalen en mensen die

deze mogelijkheid niet hebben.

UitdagingVersobering van de zorg in de toe-

komst is onvermijdelijk. Maar Iriz

Thuiszorg doet er alles aan om de

kwaliteit van de zorg te waarborgen

door adequaat te reageren op wat er

gebeurt en steeds te zoeken naar de

beste oplossingen voor de cliënten.

Het is een uitdaging om ook in de

toekomst die kwaliteit te blijven bie-

den die cliënten van Iriz gewend zijn.

Via www.iriz.org kunt u voortdurend

op de hoogte blijven van belangrijke

veranderingen in de zorg.

Blik op de toekomst Ontwikkelingen in de zorg: een uitdaging

Landelijk zijn er duidelijke verschillen

per gemeente. Het wordt daardoor

steeds belangrijker voor toekomstige

inwoners van een gemeente, goed

na te gaan hoe deze voorzieningen

zijn geregeld.

In 2010 verdween ondersteunende/

activerende begeleiding uit de

AWBZ. Dit werd vervangen door

‘begeleiding’. Het doel van deze

nieuwe functie is niet langer de

zelfredzaamheid én participatie van

mensen te bevorderen, maar alleen

nog de zelfredzaamheid. Een grote

groep cliënten kreeg daardoor geen

indicatie meer voor begeleiding.

ToekomstperspectiefIriz thuiszorg signaleert dat indicaties

van cliënten steeds scherper worden

gesteld. Vaak betekent dit dat er

minder tijd beschikbaar is voor zorg.

Vooral persoonlijke aandacht voor

de cliënt komt daardoor onder druk

te staan. Even blijven zitten en de

vraag achter een vraag duidelijk

krijgen wordt moeilijker te realise-

ren. De prognose is dat deze neer-

waartse ontwikkeling in de toekomst

verder zal doorzetten. En er is nog

een punt van zorg: tot nu toe krijgt

iedereen dezelfde zorg en betaalt

daar een eigen bijdrage voor die

samenhangt met het inkomen. Maar

de verwachting is dat dat in de toe-

komst zal veranderen. Een deel van

de zorg zal in de AWBZ blijven, zoals

intramurale zorg (verpleeghuis, etc).

Voorlopig zal ook een groot deel van

de thuiszorg uit de AWBZ worden

vergoed, vooral de zorg aan mensen

“Pas de laatste tien jaar van ons

leven hebben we de meeste en duurste

zorg nodig.”

mag

azin

e

15

www.rabobank.nl/saldosparen

Rabobank. Een bank met ideeën.

Rabo SaldoSparen:automatisch sparen wat je overhoudt.

De ene maand houdje meer over dan deandere.

Geen maand is hetzelfde. Zo geeft u de ene maand

meer uit dan de andere. En dan kan het lastig zijn om

een vast bedrag te sparen. Daarom is er nu Rabo

SaldoSparen. Daarmee spaart u wat u overhoudt op

uw betaalrekening. De ene maand wat meer dan de

andere en soms ook even niets. Activeer SaldoSparen

op rabobank.nl/saldosparen.

iriz magazine september

Documents