Mga Hamon at Pakikibaka:

Si Claro M. Recto at ang

Batas Rizal

nina

G. Jely A. Galang

Bb. Janet S. Reguindin

Panimula

Sa bisa ng R. A. 1425 (Batas Rizal), mahigit 50 taon nang kinukuha ng mga mag-aaral sa kolehiyo ang kursong tumatalakay sa buhay at mga akda ni Jose Rizal.

Mahalagang balikan ang konteksto ng pagpapanukala at ang mga naging kaakibat na isyu sa pagsusulong nito.

Tatalakayin sa presentasyong ito ang krisis-panlipunan na kinaharap ng mga Pilipino matapos ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig

Bibigyang-diin ang mga aspetong

pampulitika, pangmilitar at pang-

ekonomiya

Ilalahad ang papel na ginampanan ng

dating Senador Claro M. Recto upang

matugunan ang mga nasabing suliraning

panlipunan

Ang Pilipinas Matapos ang

Ikalawang Digmaang

Pandaigdig

(1) Nagpatuloy ang dominasyon ng

Estados Unidos sa Pilipinas partikular na

sa aspetong pampulitika, pangmilitar at

pang ekonomiya

(A) Pampulitika

Batay sa Batas Tydings McDuffie, ipagkakaloob ng Estados Unidos ang kasarinlan ng Pilipinas matapos ang sampung taong transisyon sa ilalim ng Commonwealth (1935-1945)

Subalit dahil sa Okupasyong Hapon (1942-1945), nabinbin ang pagkakaloob ng kasarinlan ng Pilipinas na ipinahayag lamang noong July 4, 1946.

Pumasok ang Pilipinas sa iba’t ibang kasunduan sa Estados Unidos na nagbigay-daan sa patuloy na pangingibabaw ng dayuhang bansa.

(B) Pang-ekonomiya

Bell Trade Act (1946)

Mga probisyon:

Parity rights

Eksportasyon ng produkto ng Pilipinas sa US,

halimbawa ay asukal

Pagbababa ng taripa sa mga imports ng Pilipinas

mula sa US.

Pagkakatali ng halaga ng piso sa dolyar

(C) Pangmilitar

Military Assistance Agreement (1946)

Military Bases Agreement (1947)

Mutual Defense Pact (1951) pananatili ng mga base militar sa Pilipinas sa

loob ng 99 taon nang walang upa. Kabilang dito

ang Subic at Clark.

Extraterritoriality

paglalagay ng mga tagapayong Amerikano sa

pamamagitan ng:

1. Central Intelligence Agency(CIA)

2. Joint US Military Advisory Group

(JUSMAG)

(2) Patuloy na pakikibaka ng mga Pilipino para sa tunay at ganap na pagbabagong Panlipunan

(A) pagkilos ng mga magsasaka sa Gitnang Luzon

– paghiling ng mga pagbabago para sa katarungan at makatwitrang pamamahagi ng

yaman

(B) Partido Komunista ng Pilipinas

– naglunsad ng mga natatanging organisadong kilusang bayan na naghangad ng pagbabagong

panlipunan

(C) Hukbong Mapagpalaya ng Bayan

- ang naging pangunahing tagapagtaguyod ng radikalismo laban sa neokolonyalismo at imperyalismo;

“We, too, can prosper, as other nations which have become free and have known how to rely on

themselves with dignity and self-respect have prospered. Our

people deserve a better fate, a destiny realized in happiness and

freedom…”

- Claro M. Recto

Si Recto at ang Batas

Rizal

Si Recto at ang Batas

Rizal

Sa gitna ng mga panlipunang suliraning

ito, isang makabayang Pilipino ang

pumagitna at naghain ng akmang

solusyon.

Itinuturing si Sen. Claro M. Recto na

mahigpit na oposisyon sa mga polisiyang

isinulong nina Pang. Elpidio Quirino at

Pang. Ramon Magsaysay.

Maalam sa mga akda at buhay ni Rizal,

naniniwala si Claro M. Recto na integral sa

pagmamahal sa bayan ang pag-aaral sa mga

dakilang gawa ng ating Pambansang Bayani.

“…the reading of Rizal’s novels would strengthen the Filipinism of

the youth and foster patriotism”.

- C. M. Recto

Sa layuning ito, kanyang isinulong ang

sapilitang pag-aaral sa buhay at mga sinulat ni

Dr. Jose Rizal sa mga mag-aaral ng kolehiyo.

Ang Batas Rizal (R.A. 1425)

Inihapag sa Senado ni Sen. Jose P. Laurel ang

isang panukalang batas (Senate Bill 438) na

naglalayong pag-aralan ang buhay at mga

akda ni Jose Rizal noong Abril 17, 1956.

Si Sen. Laurel bilang Tagapangulo ng Senate

Committee on Education ang naghapag nito,

subalit ang orihinal na panukala ay inakda ni

Sen. Claro M. Recto.

Senate Bill 438

An Act to Make Noli Me Tangere and El

Filibusterismo Compulsory Reading

Matter in All Public and Private Colleges

and Universities and for other Purposes.

Ang panukalang ito ay tumanggap ng

maraming mga pagbatikos mula sa mga

Katolikong Senador

Ilan sa mga ito ay sina:

Sen. Decoroso Rosales

Sen. Mariano Cuenco

Sen. Francisco Rodrigo

Ang mga pagbatikos ng mga senador na ito ang nagbigay-daan para sa mga debate sa pagitan ng mga laban at pumapabor dito.

Si Claro M. Recto bilang orihinal na may-akda ng panukala ang siyang buong-giting na nagdepensa sa kahalagahan ng panukala para sa mas malalim na pagkakilala sa pagiging Pilipino at pagmamahal sa bayan.

Maliban sa mga nabanggit na Senador,

ang Catholic Action of Manila (CAM) ang

isa sa mga pangunahing organisasyon

na naglunsad ng mga kampanya laban

sa panukala:

(1) ang kanilang opisyal na pahayagan,

Sentinel ay inilabas na araw-araw sa halip

na isang beses lamang sa isang linggo at;

(2) hinikayat ang mga Katoliko na sumulat

sa mga Senador at Kongresman na ibasura

ang Batas Rizal

Mga Pahayag Laban sa

Panukalang Batas Rizal

“Compulsion to read something against one’s

religious convictions was no different from a

requirement to salute the flag, which according

to the latest decision on the matter by the US

Supreme Court, was an impairment both of

freedom of speech and freedom of religion.”

- Principal argument of Senators Rodrigo,

Rosales and Cuenco

“A vast majority of our people are at the

same time Catholics and Filipino citizens. As

such, they have two great loves: their country

and their faith. These two loves are not

conflicting loves. They are harmonious

affections, like the love of a child for his father

and for his mother.

“This is the basis of my stand. Let us not

create a conflict between nationalism and

religion; between the government and the

church.”

- Senator Francisco Rodrigo

Rizal’s novels “belong to the past” and it

would be “harmful” to read them because they

presented a “false picture” of conditions in the

country at that time. Noli Me Tangere is an

“attack on the clergy” and its object was to “put

to ridicule the Catholic faith. The novel was not

really patriotic because out of 333 pages, only

25 contained patriotic passages while 120

were devoted to anti-Catholic attack.”

- Fr. Jesus Cavanna(speaker on the symposium organized by CAM)

“Since some parts of the novels had

been declared “objectionable matter” by

the hierarchy, Catholics had the right to

refuse to read them so as not to

“endanger their salvation.”

- Jesus Paredes

Radio commentator

“the bill was Recto’s revenge

against the Catholic voters who,

together with Magsaysay, were

responsible for his poor showing in

the 1955 senatorial elections.”

- Narciso Pimentel Jr.

Radio commentator

Laban sa Simbahang

Katoliko

Ang lahat ng pagbatikos sa panukalang batas na ito ay bunga ng paniniwala ng mga Senador na makakasira sa imahe ng Simbahan ang pagbabasa sa mga nobela at maging sa buhay ni Rizal.

Sa isang pastoral letter na inilabas ng Simbahang Katoliko, binabanggit na sa 333 pahinang edisyon ng nobela ni Rizal, 25 bahagi lamang ang naglalaman ng makabayang damdamin. 120 naman ay inilaan ni Rizal bilang pang-atake sa Simbahang katoliko.

Kasama rin sa nasabing pastoral letter

ang pagbanggit sa 170 bahagi mula sa

Noli at 50 bahagi mula sa Fili na

naglalayong sirain ang magandang

imahe ng Simbahang Katoliko.

Sa pananalita ng isang Senador: “But I

cannot allow my son who is now 16 to

read the Noli Me Tangere and the El

Filibusterismo lest he lose his faith”. – Sen. Rodrigo

Hindi na lamang sa loob ng Senado ang kontrobersiyang idinulot ng panukalang batas.

Nakialam na rin ang Simbahang Katoliko tungkol sa isyu.

Binantaan ng Simbahan si Recto na ipapasara nila ang lahat ng mga paaralang Katoliko sa sandaling maipasa ang nasabing panukalang batas.

Ang Tagapagtanggol ng

Panukalang Batas

Sa gitna ng mainit na debateng ibinunga

ng panukalang batas, nanatiling hindi

natitinag ang nagpanukala nito- si Sen.

Claro M. Recto.

Sa Senado, hindi napigilan si Recto sa

pagtatanggol para sa nasabing panukala

Sa tatlong oras na talumpati sa Senado,

binatikos ni Recto ang pastoral letter ng

Simabahang Katoliko. Ayon sa kanya, dinaig

pa ng pastoral letter ang pagkundena ng mga

Dominikano sa mga nobela na naging dahilan

ng pagbaril kay Rizal sa Luneta noong ika-19

dantaon.

Dagdag pa rito, binanggit ni Recto na ang

pagbabasa ng nasabing pastoral letter “should

open the eyes of the people to the real

enemies of Rizal and true nationalism”

Bilang tugon sa bantang ipapasara ng

Simbahan ang mga paaralang Katoliko sa

sandaling maipasa ang batas, nakita ni Recto

na pabor ito sa bansa upang maisakatapuran

na ang nationalization ng mga paaralan.

Katulad ng Senate Bill 438, hakbang din ito

upang mapalawak ang nasyonalismo sa mga

Filipino.

Ayon kay Recto, “They (Catholic Church) are

making too much profit which they can ill-afford

to give up.”

“Rizal did not pretend to teach religion or

theology when he wrote these books. He

aimed at inculcating civic consciousness in the

Filipinos, national dignity, personal pride, and

patriotism, and if references were made by him

in the course of his narration to certain

religious practices in the Philippines in those

days and to the conduct and behavior of erring

ministers of the church, it was because he

portrayed faithfully the general situation in the

Philippines as it then existed”

- CM Recto

“Noli Me Tangere and El Filibusterismo must

be read by all Filipinos. They must be taken to

heart, for in their pages we see ourselves as in

a mirror: our defects as well as our strength,

our virtues as well as our vices. Only then

would we become conscious as a people, and

so learn to prepare ourselves for painful

sacrifices that ultimately lead to self-reliance,

self-respect and freedom.”

-Senator Jose P. Laurel

Dahil humigit na sa dalawang lingo ang matindihang debate at tila walang pinatutunguhang pag-uusap tungkol sa panukala, nirebisa ni Sen. Laurel ang panukala.

An Act to include in the curricula of all public and private schools, colleges and universities courses on the life, works and writings of Jose Rizal, particularly his novels Noli Me Tangere and El Filiobusterismo, authorizing the printing and distribution, thereof, and for other purposes.

Malinaw na tinanggal ni Sen. Laurel ang

ideya ng “sapilitan” (compulsion).

Marami pa rin ang umasa na hindi ito

maaprobahan (kabilang na si Cong.

Miguel Cuenco) ngunit nabigo ang mga

ito sapagkat nilagdaan ang panukalang

batas ng dating Pangulong Ramon

Magsaysay at naging Republic Act 1425

noong Hunyo 12,1956

Ilang Panghuling

Pananalita

Sa ilang taong karanasan naming

nagtuturo ng P. I. 100 (Philippine

Institutions 100- Buhay at mga Sinulat ni

Rizal), hindi miminsang nakarinig kami

ng ibang pakahulugan sa P. I. mula sa

mga estudyanteng tila ayaw pag-aralan

ang buhay at mga akda ni Rizal.

Subalit katulad nga ng binabanggit ni Ambeth Ocampo, ang reaksyong ito ng mga mag-aaral ay dulot ng hindi malalim na pagkaintindi sa pinagdaanan ni Claro M. Recto sa pagpapasa ng batas.

Sa gitna ng panlabas at panloob na mga panlipunang suliraning kinaharap ng bansa noong 1950’s, naniwala si Recto na ang pag-aaral sa buhay at akda ni Rizal ang gigising sa natutulog na damdaming makabayan ng mga Pilipinong mag-aaral.

Taong 1956 nang ipasa at ipatupad ang

R.A. 1425. Makalipas ang 50 taon,

nananatili pa rin ang mga suliraning

panlipunan; nananatili pa rin ang

pangangailangan ng bansa sa mga

bayani; nananatili pa rin ang bisa ng mga

sinulat ni Rizal.

At nananatili pa rin ang panawagan ni

Rizal na mahalin at paglingkuran ang

Inang Bayan.

“Nasaan ang kabataang dapat mag-alay

ng kanyang kasariwaan, ng kanyang

mga panaginip at sigasig ukol sa

kabutihan ng kanyang Inang

Bayan?...Hinihintay namin kayo, o

mga kabataan! Halikayo sapagkat

hinihintay namin kayo!”

- Padre Florentino

El Filibusterismo

Maraming Salamat!

Mabuhay ang mga Kabataang

Para sa Bayan!