Op bezoek bij Moerdregt in Moordrecht.

Ger van Uden, directeur van zorgcentrum Moerdregt te Moordrecht, onderdeel van

Zorgpartners, ontvangt ons hartelijk. Ons gesprek gaat over het zorgcentrum, de

aanleiding tot de sluiting en wat dat betekent voor de bewoners, maar ook voor

Moordrecht.

Moerdregt is wat zorg en aandacht betreft een prima verzorgingshuis.

Een huis dat zo’n 35 jaar bestaat, dat te kleine kamers voor de huidig tijd heeft en veel te

kleine doucheruimten voor mensen die beperkt zijn in hun beweging.

Al in het begin van deze eeuw is er onderzocht of het huis verbouwd kon worden of dat

nieuwbouw wenselijk is. De plannen voor nieuwbouw zijn met Vestia gemaakt.

Dat waren mooie plannen voor de bewoners van Moerdregt en voor de dorpskern

Moordrecht. Helaas het debacle van Vestia maakte een eind aan de droom van

nieuwbouw in Moordrecht. Er is onderzocht of verbouwing van Moerdregt , een plan

waarin 46 kamer 23 appartementen zouden worden, levensvatbaar te exploiteren is

door een zorgorganisatie. Helaas is dat niet mogelijk. Dat wordt echt te duur voor de

mensen die de dubbele kamer moeten huren, of uit de zorgkostenvergoeding te halen.

Nederland vergrijst heel snel en de geboortegolf van na de oorlog wordt grijzer en is of

gaat zo langzamerhand met pensioen. De zorgkosten worden onbetaalbaar. Daarom is er

in Nederland, op nationaal niveau, kritisch gekeken naar welke zorg er geboden kan

worden aan deze groepen ouderen. De mensen die in (vaktaal) zorgzwaartepakketten 1

tot en met 4 worden geindiceerd zullen thuis voor zichzelf moeten blijven zorgen met

hulp van buurtzorg en mantelzorg en de wijkverpleegster. In een verzorgingshuis is er

door de veranderde zorgregelingen geen plaats voor hen.

Moordrecht verliest zo een heel belangrijke voorziening. Tot nu toe kunnen oudere

inwoners in Moerdregt terecht en is het eenvoudig voor familie, vrienden, kennissen en

oude buren om dagelijks even aan te wippen bij je ouders of opa en oma, vriend of oude

buurman.

Gemiva heeft hier veel mensen aan het werk, tot grote tevredenheid van allen.

De aanleunwoningen bij Moerdregt staan los van de sluiting van Moerdregt. Deze

bewoners zullen niet verhuizen, maar kunnen niet meer van de mogelijkheden van dit

zorgcentrum gebruik maken.

Wat hebben ouderen nodig aan zorg en ondersteuning? De zorg die je per dag op

indicatie kunt krijgen, ca 4 uur, is wel te regelen. Maar de overige uren als je alleen in je

huisje zit? Dan slaat de verveling toe en komen er klachten, vertaald in zorgvragen.. Dan

dut je in, alleen in je vertrek, zonder afleiding, dan is het leven saai en niet zo leuk meer.

Alleen huisvesting en enkele uren zorg per dag is te kaal. Mensen actief houden, dat ze

andere mensen zien en spreken, plezier hebben, dat is wat je naast huisvesting en zorg

nodig hebt. Dagbesteding voor ouderen wordt dan een pittig vraagstuk.

We vragen ons af: “Waar kun je dagbesteding voor ouderen die niet mobiel meer zijn

aanbieden?” Dan zou er een soort dienstencentrum moeten zijn waarbij je ook vervoer

regelt of organiseert.

Ger van Uden leidt ons rond, we zien de kamers, we spreken met bewoners, we zien

hoe groot de doucheruimte is. We kijken bij het maken van bloemstukjes van gedroogde

bloemen. We merken dat iedereen weet waar hij of zij aan toe is, waar gaat wonen. Vaak

met enkele bekenden naar een ander verzorgingshuis. Wij hadden de indruk dat er rust

was onder de bewoners ondanks de emoties over de verhuizing.

Die rust zagen we ook onder het personeel. Hun werk hier stopt maar gaat ergens

anders weer door. Zo een grote verandering in gaan dat kan alleen als dit proces goed

geleid wordt. Zo kwam het op ons over.

Het bezoek emotioneerde ons. Als je dan toch moet verhuizen dan lijkt dit een goede

manier om het in rust en duidelijkheid voor te bereiden.

Voor Moordrecht is het een groot verlies dat dit verzorgingshuis sluit.

Voor ons allen is het een aansporing om met elkaar na te denken, vooral ook te spreken,

over hoe we de zorg voor ouderen goed willen organiseren. Voor nu, maar ook voor de

toekomst als er steeds meer mensen met pensioen gaan.

Joke van Gelderen en Geertien Pols