Ocalić od

zapomnienia

Kościół Poewangelicki

W Dusznikach

Kościół św. Jana

Chrzciciela w Pniewach

Kościół Poewangelicki

w Sierakowie

09.01.2012r. 11.10.2006r.

ok. 1915-1918r.

Każdy z nas codziennie przechodzi obok , nie zdając sobie często sprawy, jaką historię w so-bie kryją, „ile widziały i przeżyły”. Projekt, w któ-rym bierzemy udział "Ślady przeszłości – ucznio-wie adoptują zabytki" organizowany przez Centrum Edukacji Obywatelskiej, ma na celu ocalić od zapomnienia przeszłość zabytków. My postanowiliśmy przywrócić pamięć o ko-ściołach poewangelickich, które dziś pełnią rolę kościołów katolickich, bądź stoją opusto-szałe, skazane niestety na zniszczenie i zapo-mnienie. Mamy nadzieję ,iż dzięki naszym dzia-łaniom, poszerzycie swoją wiedzę na temat kościołów jak i samych parafii ewangelickich. Projekt ten jest formą ,, zatroszczenia” się o to co jest bardzo ważną częścią historii naszego regionu jak i całego kraju.

Zapraszamy na stronę internetową, poświeco-

ną kościołom poewangelickim:

kosciolypoewangelickie.xn.pl

Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Sióstr

Urszulanek SJK

ul. Św. Urszuli Ledóchowskiej

62-045 Pniewy

tel./fax 061 291 00 72

e-mail: sekretariat@urszulanki.szkola.pl

Kościół Poewangelicki w Pniewach Kościół Poewangelicki w Sierakowie

Jest to kościół konstrukcji szkieletowej. Wzniesio-

ny na planie prostokąta z trójbocznie za-

mkniętym prezbiterium.

Fundatorem kościoła był baron Peter Nicolaus

von Gartenberg.

W pierwszą Niedzielę Adwentu 1785 roku nowy Dom Boży został poświęcony.

W swoim istnieniu kościół posiadał 11 pastorów.

Prawdopodobnie ławki z tego kościoła znajdują

się teraz w kościele p.w. NMP Niepokalanie

Poczętej w Sierakowie.

W 1940 roku został zmieniony na magazyny woj-

skowe.

W latach 50. XIX wieku nad ołtarzem zawieszono

obraz „Złożenie Chrystusa do grobu”.

Prawdopodobnie w latach 60. lub 70. do Siera-

kowa przybyli Niemcy, którzy zabrali wyposa-

żenie kościoła.

Z akt Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w

Poznaniu wiadomo, że w 1951 r. Prezydium Powiatowej Rady Narodowej postanowiło

założyć w nim salę widowiskową.

W 1961 roku kościół został wynajęty Gminnej

Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” na cele magazynowe.

W latach 90. zabytek stał się własnością Gminy Sieraków.

15 października 2010r. (piątek) około godziny 13.00. zawaliła się wieża południowej części

kościoła.

Zbudowany w połowie XIX w., dzięki działaniom

powstałej 15 marca 1837 r. samodzielnej gmi-

ny ewangelickiej w Pniewach.

W 1848r. kościół został poświęcony przez biskupa

ewangelickiego D. Freumarka

Możemy przypuszczać, iż świątynia nosiła nazwę

Kreuzkirche ( Kościół Krzyża)

Zwarta i masywna budowla powstała na planie

krzyża równoramiennego.

Wieża – dzwonnica ma pięć kondygnacji, po-

wstała na planie kwadratu, została połączo-

na łącznikiem ze starszą częścią budowli.

Po zakończeniu II wojny światowej ówczesne

władze przekazały budynek pod zarząd pa-

rafii rzymsko katolickiej pod wezwaniem św.

Wawrzyńca.

3.04 1951 r. odebrano budowlę z przeznacze-

niem na ratusz.

W późniejszym okresie pełnił on również funkcję

magazynu Gminnej Spółdzielni.

Takie zabytki jak organy czy piękne żyrandole

zaginęły bezpowrotnie. Zachowały się tylko

stałe elementy wystroju wnętrza.

Korespondencja dotycząca odzyskania tego

kościoła trwała 11 lat.

Miejscowy plastyk Pan Wojciech Til przygotował

projekt wnętrza świątyni, by mógł on powró-

cić do postaci, którą możemy podziwiać

dzisiaj.

Kościół Poewangelicki w Dusznikach

Kościół w Dusznikach został wybudowany w stylu

neogotyckim w 1866 roku.

Pomoc finansową gmina ewangelicka otrzyma-

ła od króla Prus Wilhelma I, późniejszego

cesarza Niemiec.

Fundatorami kościoła byli również miejscowy

radca urzędowy major de Rege, Najwyższa

Rada kościelna oraz indywidualni sponsorzy.

Jednym z ciekawszych elementów wystroju ko-

ścioła jest błękitne sklepienie w złote gwiaz-

dy znajdujące się nad prezbiterium wybudo-

wanym na planie rotundy.

Wraz z końcem II wojny światowej swoją działal-

ność zakończyła parafia ewangelicka przez

co budynek kościoła przeznaczono na ma-

gazyn, a wyposażenie (ławki) przeniesiono

do kościoła katolickiego w Dusznikach.