husnija ppt 2003.ppt

UNIVERZITET U BIHAU

BIOTEHNIKI FAKULTET

HUSNIJA KOVAEVI

UVOD
1.1. Osnovni ciljevi sinteze

Totalna sinteza kompleksnog spoja podrazumjeva upotrebu svih dostupnih sintetskih metoda u podruju organske hemije, tj. podruju reakcija (supstitucije, eliminacije, dogradnje, adicije, ciklizacije, itd.) kao i metode karakterizacije ( T.t, TLC, IR, HPLC, UV-VIS, LC-MS, itd.).

Sinteza predstavlja niz reakcija kojima se raspoloivo jedinjenje, kao polazni materijal, prevodi u molekul eljene strukture. Proces sinteze podrazumjeva sinhronizovanu instrumentalnu provjeru i potvrdu svake faze sinteze jednog spoja.

Za uspjenu sintezu neophodno je i dobro poznavanje stereohemijskih odnosa i stereohemijskih utjecaja u pojedinim fazama sinteze i krajnjem molekulu koji se eli sintetizovati.

Takoer, potrebno je dobro poznavati mehanizme reakcija u cilju sagledavanja utjecaja strukturnih faktora na reaktivnost molekula.

Sinteza nekog organskog jedinjenja moe se izvoditi na vie naina. Uvijek postoji vie prilaza sintezi nekog sloenog molekula i zato u mnogim sintetikim nastojanjima postoji dovoljno prostora i mogunosti za kreativan pristup. Koji sintetiki put je najbolji i koja je sinteza idealna, ne moe se dati taan odgovor.

Najbolje je planirati vie razliitih sintetikih puteva za eljeno jedinjenje, uporediti ih i odabrati najpogodniji plan za laboratorijsku realizaciju. Idealna sinteza nekog jedinjenja bila bi ona koja obuhvata prevoenje najraspoloivijeg i najjeftinijeg polaznog materijala u eljeni molekul u najmanjem moguem broju faza sa najpristupanijim reagensima i najviem moguem ukupnom prinosu.

Izbor sintetikog puta zavisi od konkretne situacije, jer esto odline sinteze mogu biti naputene iz praktinih razloga. Ako se neki intermedijer u sintezi teko preiava ili teko rastvara, tako da su neke od reakcija u sintetikom postupku veoma osjetljive na neistoe, zahtjevaju specifine katalizatore ili neobine eksperimentalne uslove, onda se obino trae pogodnija i sigurnija sintetika rjeenja iako su manje atraktivna i sa niim prinosima.

*

Znaajan faktor pri proizvodnji lijekova jeste da postoji pogodna sirovina koja zadovoljava sve faktore za dobijanje odgovarajueg farmaceutskog oblika lijeka. Pri proizvodnji nekog lijeka vano je imati odreenu tvar visoke istoe.Da bi uopte odredili sadraj potrebno je znati fiziko -hemijske karakteristike tvari i imati odreenu metodu pomou koje e se obaviti eksperimentalni rad, tj. kvalitativna i kvantitativna analiza tvari (lijeka).Acetilsalicilna kiselina ili aspirin je spoj koji se moe sintetizirati i u manjim laboratorijama. Na osnovu toga sinteza aspirina je sastavni dio vjebi iz predmeta organske hemije.
CILJEVI RADA

Uzimajui u obzir vanost aspirina u medicini i ire, cilj rada se sastojao u tome:
da se vidi kakva je razlika u istoi sintetiziranog aspirina u laboratoriji u odnosu na sintezu u farmaceutskoj industriji, ali stim da se mijenjaju parametri u sintezi tj, odnos salicilne kiseline i anhidrida ocetne kiseline.takoer, cilj ovog rada bi bio uporediti osobine sirovog aspirina, te aspirina prekristalisanog u jednom, a nakon toga u drugom otapalu.utvrditi utjecaj parametara na samu sintezu aspirina putem TLC analize.istraiti uslove kristalizacije kao i prekristalizacije, te nainiti izbor najpogodnijeg otapala.nainiti identifikaciju sintetizirane acetilsalicilne kiseline mjerenjem take topljenja metodom termalna mikroskopija (Hot-stage microscopy)identifikaciju sintetizirane acetilsalicilne kiseline odreivanjem take topljenja metodom kapilaranadalje, identifikaciju sintetizirane acetilsalicilne kiseline metodom diferencijalne skenirajue kalorimetrije (DSC)

Lijekovi koji sadre derivate salicilne kiseline, a strukturno su slini aspirinu, koriste se u medicini od antikih vremena. Ekstrakti vrbine kore koji su bogati salicilatima su poznati po specifinim efektima na povienu temperaturu, bol i upalu, jo od sredine stoljea. Aspirin ili acetilsalicilna kiselina je salicilatni lijek koji se esto koristi kao analgetik, antipiretik i antiupalni lijek. Takoer, ima svojstvo antiplateleta, odnosno sprjeava nastanak tromboze. Ponekad se korisiti u manjim dozama za sprjeavanje infarkta srca kod osoba koje imaju rizik od nastajanja trombova.
Acetilsalicilna kiselina - aspirin

Aspirin takoer ima svojstvo da onemoguava koagulaciju krvi, jer inhibira tromboksan prostaglandine, koji u normalnim uslovima veu molekule trombocita radi pravljenja ugruka na otvorenom ili oteenom krvnom sudu ili povrijeenom tkivu. Iz tih razloga se aspirin dugorono koristi u manjim dozama za prevenciju infarkta miokarda, modanog udara ili stvaranja krvnih ugruaka kod osoba koje su izloene tom riziku.
Utvreno je da se manje doze aspirina mogu dati neposredno nakon sranog udara da bi se smanjio rizik od narednog udara ili smrti sranog miia. Osnovni neeljeni efekat aspirina su ulceracija probavnih organa, krvarenje u stomaku naroito pri visokim dozama. Kod djece i adolescenata, aspirin se vie ne koristi kod ublaavanja simptoma gripe ili ospica te drugih virusnih bolesti.

Sinteza aspirina je klasificirana kao reakcija esterifikacije. U toj reakciji, salicilnoj kiselini kao reaktantu se dodaje acetatni anhidrat, derivat acetatne kiseline, to uz prisustvo katalizatora 85%-ne fosfatne kiseline (H3PO4) (ponekad se koristi i sumporna kiselina, H2SO4), daje acetilsalicilnu kiselinu, i kao nusproizvod, acetatnu kiselinu (siretnu kiselinu).

Pri samoj reakciji acetatni anhidrat se vee na fenolnu grupu salicilne kiseline (OH-) pretvarajui je u acetil-grupu

R-OH R-OCOCH3

Ovaj nain sinteze aspirina se uglavnom koristi u obrazovnim laboratorijama u srednjim i viim kolama.

Sinteza aspirina

Za laboratorijsku pripremu sinteze acetilsalicilne kiseline koritene su;salicilna kiselinaanhidrid siretne kiselinepetroleteretanol 96%metanol 99%
Hemikalije

Sinteza acetilsalicilne kiseline (aspirin)

U okruglu tikvicu od 50 ml stavi se salicilna kiselina i anhidrid octene kiseline. Smjesi se doda konc. H2SO4 i grije 15 min. na vodenom kupatilu na 50-60 C pod povratnim hladilom.

Nakon hlaenja smjesa se ulije u hladnu vodu i ostavi da kristalizira. Kristali se filtriraju kroz Bchnerov lijevak i isperu s malo vode. Dobiveni aspirin se prekristalizira iz vrelog etanola. Dodavanjem hladne vode izdvajaju se bijeli kristali.

istoa dobivenog aspirina provjerava se tako da se na nekoliko miligrama aspirina otopljenog u metanolu doda otopina ferihlorida. Ista reakcija sa salicilnom kiselinom daje intenzivno ljubiasto obojenje koje mora izostati u eksperimentu s istim aspirinom.

.Metode

U cilju identifikacije sintetiziranog aspirina primjenjuju se instrumentalne metode poput:
Hromatografija na tankom sloju (TLC)Termalna mikroskopija (HSM)Odreivanje take topljenja metodom kapilaraDiferencijalna skenirajua kalorimetrija (DSC)

Stacionarna faza: ploa HPTLC F 254 MERC, silikagel G, 20x20, debljina 0,25Mobilna faza : benzen-etanol (8:2)Postupak: Na plou se nanese po 2L probe, i hromatogram se razvija u mobilnoj fazi do visine fronta 2/3 ploe. Ploa se izvadi i sui na zraku u toku 15 minuta, i ispita na UV svijetlu na talasnoj duini od 254 nm.
Tankoslojna hromatografija

Termalna mikroskopija (HSM) je metoda koja omoguava vizuelnu karakterizaciju svih vrsta termalnih prelaznih ispitivanih spojeva. Ova tehnika omoguava uoavanje:Promjene kristaline formeKristaline strukture i brzine rasta kristalaBoje, oblika veliine i broja kristalaTermalna ponaanja su ispitivana na OLYMPUS BX 51 termalnom mikroskopu sa polarizovanom svjetlou. Uzorak se postavlja na nosa i zagrijava brzinom 10 C/min u temperaturnom opsegu od 40 C do 150 C.Na odgovarajuim vidljivim terminalnim prelazima naine se snimci (1 slika/3 sekunde), ija interpretacija ima elemente subjektivnosti u odnosu na egzaktnije tumaenje rezultata analizom take topljenja metodom kapilara.
Termalna mikroskopija
( Hot-stage microscopy)

Temperatura topljenja, odreena metodom zatopljene kapilare je ona temperatura na kojoj i posljednja estica kompaktnog sloja vrste tvari u zatopljenoj kapilari pree u teno stanje.Postupak: U zatopljenu kapilaru se unosi fino spraena tvar da se dobije kompaktan sloj visine 4-6 mm. Kapilara se stavlja u aparat Bchi melting point B-545 za mjerenje take topljenja. Na aparatu se podesi brzina zagrijavanja od 2 C/min u temperaturnom intervalu od 40 C do 145 C.Kad je topljenje zavreno aparat biljei take topljenja
Odreivanje take topljenja metodom kapilare

Diferencijalna skenirajua kalorimetrija (DSC) se kao kvalitativna termalna tehnika esto primjenjuje za ispitivanje polimorfnih svojstava farmaceutski aktivnih spojeva.

Sutina DSC analize se bazira na uoavanju VRSTO-TENIH termalnih faznih promjena uzoraka koje se ispoljavaju u formi endotermih (taljenje) i egzotermih pikova (rekristalizacija). Znai, pomou DSC krivulja se moe istovremeno odrediti taka topljenja i toplinu topljenja ispitivanog uzorka.

Visina pika na DSC krivoj odreuje toplinu topljenja gdje isti uzorci obino ispoljavaju otar pik, dok prisustvo neistoa daje irok pik sa nejasnim poetkom i tupim maksimumom.

Odreivanje take topljenja - Diferencijalna skenirajua kalorimetrija (Differential scanning calorimetry)

Skeniranje je izvreno zagrijavanjem uzorka jednu minutu na 50C, a potom u temperaturnom podruju od 50C-220C. Uvoenjem suhog nitrogena obezbjeuje se inertna sfera tokom skeniranja.DSC analizom su praene potencijalne promjene polimorfnog stanja sintetiziranih uzoraka. Izvrena je komparacija dobivenih rezultata sa termogramom USP grade standarda a dobiveni termogrami dati su u prilogu.

U predhodno steriliziranu tikvicu odvae se 96 g salicilne kiseline a za tim se doda 240 ml anhidrida octane kiseline. Smjesi se doda 5-6 kapi koncentrovane H2SO4. Tikvica se spoji na povratno hladilo i stavi u vodeno kupatilo. Sve to se grije 15 minuta na temperaturi 50-60 C, prilikom ega se otopina izbistrila. Nakon hlaenja smjese pod vodenim mlazom, u smjesu se ulije u 30 ml hladne vode i ostavi da kristalizira. Kristale aspirina se filtriraju na Bchnerov lijevak kroz filter papir na kojem je ostao talog sirovog aspirina. Dobivena koliina sirovog aspirina je iznosila 100 g.
3. REZULTATI

3.1. Sinteza acetilsalicilne kiseline (aspirina) raena u laboratoriju Biotehnikog fakulteta u Bihau:

Prekristalizacija je ispitivana s sljedeim otapalima:
EtanolMetanolEterPetroleterIdentifikacija sirovog aspirina ispitivana je u laboratoriju Bosnalijeka d.d. Sarajevo na slijedeim metodama idetifikacije; tankoslojna hromatografija (TK), tekuinska hromatogafija visoke djelitvornosti (HPLC), na kojim se vidjelo da sinteza aspirina ispitivane u laboratoriju Biotehnikog fakulteta u Bihau nije uspjela.

Razlozi neuspjeha mogu biti sljedei:
Neadekvatno uvanje i skladitenja hemikalijaNepravilni rukovanje hemikalijamaUpotreba neodgovarajue aparature za sintezuNepravilno izvoenje procesa sintezeIz svega gore navedenog moemo zakljuiti da i najjednostavnija sinteza kao to je sinteza aspirina zahtijeva adekvatne uslove za rad kao i svu neophudnu opremu za izvoenja sinteze.

U troglavu tikvicu izvae se 10 g salicilne kiseline te doda 25 ml anhidrida octane kiseline. Stavi se 2-3 kapi koncentrovane H2SO4 kao katalizator. U tikvicu se takoer stavi magnet. U otvor na tikvici se stavi termometar, da bi mogli pratiti temparaturu. Sve se to montira na povratno hladilo. Sadraj u tikvici se zagrijava 15 minuta na temparaturi 50-60C uz konstantno mjeanje. Po zavretku se skine tikvica, koja se prvo hladi pod mlazom hladne vode, te hlaenje nastavi u posudi s ledom dok se nisu izdvojili kristali acetilsalicilne kiseline. Nakon izdvajanja kristala, sadraj se filtrira kroz Bchnerov lijevak pod vakumom. Dobivene kristale se sui u vakum sunici na temperaturu 105 C do konstantne mase. Dobivena koliina sirovog aspirina je iznosila 15 g.
Sinteza acetilsalicilne kiseline raene u Bosnalijeku u Sarajevu:

Prekristalizacija je ispitivana sa sljedeim otapalima:
EtanolMetanolPetroleter
Prekristelizacuja sirovog aspirina

Prekristalizacija podrazumijeva sljedee korake:
U tikvicu s okruglim dnom stavi se 5 g sirovog aspirina i 15 ml etanola. Postavi se tikvica na povratno hladilo i grije na vodenoj kupelji do vrenja otopine. Meutim, supstanica sa etanolom se otopila, dok supstanice sa metanolom i petroleterom se ne otapa, pa se dodaje metanol, odnosno petroleter kroz hladilo uz neprestano zagrijavanjeKada su se sve supstanice otopile, izvadi se tikvica iz kupatla i skine hladilo. Otopine se brzo filtriraju preko naboranog filter papira u Erlenmayerovu tikvicu.Tikvicu s filtratom se pokrije satnim staklom i ostavi da se ohladi i iskristalie aspirin. Nakon hlaenja odsisa se Bchnerovom lijevku, a zatim stave kristali u laicu od filter papira i sui na vazduhu, a nakon toga sui u vakum sunici 24 sata.

Preiena acetilsalicilna kiselina

Identifikacija sirovog aspirina prekristaliziranog u etanolu, metanolu, petroleteru, sintetiziranog u farmaceutskoj industriji Bosnalijek.

Pri identifikkaciji acetilsalicilne kiseline koriteni su benzen i etanol, ali u razliitim omjerima;
Benzen-etanol (8:2)Benzen-etanol (9:1)Benzen-etanol (7:3)
Identifikacija dobivenih spojeva metodom tankoslojne hromatografije (TLC)

Ploa HPTLC F 254 MERC s uzorcima

Na plou tankoslojne hromatografije (TK) su naneeni sljedee uzorci:

Prva taka je aspirin-standard,druga taka je aspirin-metanol, trea taka je aspirin-etanol, etvrta taka je salicilna kiselina

Na prethodnoj slici smo vidjeli odvajanje mrlja aspirin- standard, aspirin-metanol i aspirin-etanol u odnosu na salicilnu kiselinu. Takoer mrlje aspirina prekristalisanog u etanolu i metanolu se nalaze u istom poloaju kao mrlja aspirin standard na osnovu ega moemo pretpostaviti da je aspirin prekristalisan u etanolu i metanolu isti spoj. Takoer vidimo da je mobilna faza benzen-etanol u omjeru (8:2) pogodna za idetifikaciju spoja acetilsalicilne kiseline metodom tankoslojne hromatografije.

Na ovoj slici vidimo da se mrlje nalaze na istom poloaju to znai da nije dolo do odvajanja, odnosno da mobilna faza benzen-etanol u omjeru (9:1) nije pogodna za identifikaciju aspirina metodom tankoslojne hromatografije.

UZORCI:
Standard aspirinAspirin- metanolomAspirin-etanolAspirin petroleterSalicilna kiselina

UZORCI:

Standard aspirin

Aspirin- metanolom

Aspirin-etanol

Aspirin petroleter

Salicilna kiselina

Na ovoj slici vidimo da se mrlje nalaze u razliitim poloajima, na osnovu toga moemo zakljuiti da mobilna faza benzen-etanol u omjeru (7:3) nije pogodna za identifikaciju aspirina metodom tankoslojne hromatografije.


Odreivanje take topljenja metodom Hot stage microscopy (HTM)

Acetilsalicilna kiselina-radni standard

Taka topljenja ispitivane metodom HTM, 30,2 0C poetak zagrijavanja

Taka topljenja ispitivane metodom HTM, 140,4 0C poetak topljenja kristala

Za taku topljenja uzima se 141,9C i ona se odreuje vizuelno i zavisi od analitiara koji je odreuje. Taka topljenja spoja u interval 0,5-1C je dokaz da se radi o izrazito istom spoju.

Taka topljenja ispitivane metodom HTM, 141,4 0C topljenje

Taka topljenja ispitivane metodom HTM, 141,9 0C kraj topljenja

Acetilsalicilna kiselina uzorak A u etanolu


Taka topljenja ispitivane metodom HTM, 139,9 0C poetak topljenja

Uzorak prekristalisan u etanolu se otapa u intervalu od 0,5-1C, na osnovu ega se vidi da acetilsalicilna kiselina prekristalisana u etanolu pokazuje izrazitu istou, te da je etanol odgovarajue otapalo za prekristalizaciju acetilsalicilne kiseline.



Acetilsalicilna kiselina uzorak B u metanolu


Taka topljenja ispitivane metodom HTM, 129,8 0C topljenje sitnijih estica

Uzorak prekristalisan u metanolu se takoer otapa u intervalu od 0,5-1C, na osnovu ega se vidi da acetilsalicilna kiselina prekristalisana u metanolu pokazuje izrazitu istou, te da se metanol moe koristiti kao otapalo za prekistalizaciju acetisalicilne kiseline.



Acetilsalicilna kiselina uzorak C u petroloeteru


Taka topljenja ispitivane metodom HTM, 86,5 0C topljenje sitnijih kristala

Uzorak prekristalisan u petroletru otapa se na temperaturi od 99,8 0C, pri emu vidimo da u uzoraku prekristalisanom u petroleteru zaostaju neistoe, te da nije pogodno otapalo za preiavanje acetilsalicilne kiseline.

HTM karakterizacija slui za komparaciju rezultata karakterizacije aspirina sa takom topljenja odreenom na aparatu za taku Topljenja(mettler Toledo) i u Tileovom aparatu. HSM metoda karaktarizacije ne prikazuje otar prelaz iz vrstog u teno stanje.

Taka topljenja ispitivane metodom HTM, 97,3 0C topljenje preostalih krupnijih estica


Odreivanje take topljenja DSC Purity metodom

Raunato na molekulsku masu 180,2 (prema BP-u)

3.5. Diferencijalna skenirajua kalorimetrija

Tabela 1. Taka topljenja diferenijalne skenirajue kalorimetrije za radni standard

Taka topljenja = 138,40C

istoa = 99,77%

Termogram radnog standarda acetilsalicilne kiseline.

Uzorak aspirin prekristalisan u etanolu

Termogram (taki topljenja) acetilsalicilne kiseline prekristalisane u etanolu

Tabela 2. Taka topljenja diferencijalno skenirajue kalorimetrije za aspirin prekristalian u etanolu


istoa = 99,79%

Laboratorijska sinteza

Uzorak aspirina prekistalisani u petroleter

Tabela 3. Taka topljenja diferencijano skenirajue kalorimetrije za aspirin prekristalisa u petroleteru


istoa = 99,50%

Uzorak Petroleter

Run 1- Bez termalnog signala

Termogram (taki topljenja) acetilsalicilne kiseline prekristalisan u petroleteru


istoa = 98,34

BCHI aparat za odreivanje take topljenja metodom kapilare

Datum; 03.07.2009.

Vrijeme; 17:29

Naziv; Acetilsalicilna kiselina

Identifikacija; 0000

Poetna taka zagrijavanja; 130 0C

Gradijent; 1,0 0C/min.

Maximalna taka zagrijavanja; 145 0C

Man. : uzorak 1: uzorak 2: uzorak 3:

1: Acetilsalicilna kiselina prekristalisana u petroleteru 0C

2: Acetisalicilna kiselina prekristalisana u etanolu 0C

3: Acetisalicilna kiselina, radni standard 0C

3.6. Odreivanje take topljenja po mealting pointu

Auto: 134,8 133,9 0C

Termodinamika dopuna: 1,0 0C

Poetna taka 40%

Srednaj vrijednost: 134,4 0C

Standardna Devalvacija 0,64 0C

Uzorak 1;Acetilsalicilna kiselina prekristalisana u petroleteru

Uzorak 2; Acetisalicilna kiselina prekristalisana u etanolu

Uzorak 3; Acetisalicilna kiselina, radni standard

Taka topljenja standarda acetilsalicilne kiseline analizirana po mealting pointu na aparatu Bchi je 133,9 0C, a taka topljenja acetilsalicilne kiseline prekristalisane u etanolu je 134,4 0C.

Taka topljenja je u intervalu od 0,5-1 0C, pri emu vidimo da je acetilsalicilna kiselina prekistalisana u etanolu je izrazito ist spoj, te da je etanol odgovarajue otapalo za preiavanje sirovog aspirina.

Acetisalicilna kiselina prekristalisana u petroleteru nije se otopila na zadanoj temparaturi od 130-145 0C.

Ponovljenim zagrijavanjem na temparaturi od 155-165 0C, acetilsalicilna kiselina otapa se na temperaturi od 158,2 0C, pri emu vidimo da se acetisalicina kiselina prekristalisana u petroletru nije dovoljno otopila, te petroleter nije pogodno otapalo za prekristalizaciju.

Acetilsalicilna kiselina, sa aspekta efikasnosti i sigurnost prestavlja lijek koji su koristili generacije, u protekli 100 i vie godina. Acetilsalicilna kiselina ima viestruko dejstvo u lijeenju kao i u prevenciji razliiti oboljenja. Zbog znaaja actilsalicilne kiseline velika panja je posveena dobijanju i istoi. Iako je sinteza aspirina naizgled laka, dobijanje acetilsaliclne kiseline u istom stanju po farmaceutskim standardima i obliku pogodnom za tabletiranje zaokupljala je i dalje zaokupljuja panju istraivaa i proizvoaa. Pitanje stabilnosti acetilsalicilne kiseline i vrstih formulacija u kojima se koristi je takoer od znaaja. Iz sprovedeni analiza moemo vidjeti da sinteza aspirina kao jedna od jednostavnijih sinteza zahtijeva adekvatne uslove za rad, opremljen laboratorij, kao i osoblje kvalificirano za izvoenje sinteze.
5. ZAKLJUCI

U ovm radu su koriteni razliiti uslovi sinteze, pogodna otapala za prekristalizaciju kao i razliite metode identifikacije te je zakljueno da:
Najpognija otapala za preiavanje sirovog aspirina su etanol i metanol, dok petroleter nije, jer kod prekristalizacije pomou petroletera zaostaju neistie.Optimalan odnos salicilne kiseline i anhidrida siretne kiseline za najvei prinos aspirina jeste 10 g salicilne kiseline te 25 ml anhidrida octane kiseline, tj. odnos 1:2,5 u korist anhidrida.

Kao najpogodnija metoda za odreivanje take topljenja acetilsalicilne kiseline je metoda po mealtig pointu, jer vidimo otar prelaz iz vrstog u teno stanje.Dobivena taka topljenja standarda acetilsalicilne kiseline raene po mealting pointu na aparatu Bchi je 133.9 0C, a taka topljenja acetilsalicilne kiseline prekristalisane u etanolu je 134,4 0C. Taka topljenja je u intervalu od 0,5-1 0C, pri emu vidimo da je acetilsalicilna kiselina prekistalisana u etanolu izrazito ist spoj, te da je etanol odgovarajue otapalo za preiavanje sirovog aspirina.Acetilsalicilna kiselina prekristalisana u petroleteru nije se otopila na zadanoj temperaturi od 130-145 0C. Ponovljenim zagrijavanjem na temperaturi od 155-165 0C, otapa se na temperaturi 158.2 0C, pri emu vidimo da acetisalicina kiselina prekristalisana u petroletru se nije dovoljno otopila, te petroleter nije pogodno otapalo za prekristalizaciju.

Taka topljenja po HTM je 141,9C i ona se odreuje vizuelno i zavisi od analitiara koji je odreuje. Taka topljenja spoja u interval 0,5-1C pokazuje izrazitu istou. Uzorak prekristalisan u etanolu se otapa u intervalu od 0,5-1C, na osnovu ega vidimo da acetilsalicilna kiselina prekristalisana u etanolu pokazuje izrazitu istou, te da je etanol odgovarajue otapalo za prekristalizaciju acetilsalicilne kiseline.Uzorak prekristalisan u metanolu se otapa u intervalu od 0,5-1C, na osnovu ega vidimo da acetilsalicilna kiselina prekristalisana u metanolu pokazuje izrazitu istou, te da se metanol moe koristiti kao otapalo za prekistalizaciju acetisalicilne kiseline.

husnija ppt 2003.ppt

Documents