anatomia 1. 2. - kursy instruktorskie - kursy ews · d biegnie od siódmego kręgu szyjnego do...

23
ANATOMIA 1. Kręgi szyjne: A posiadają wyrostki kolczyste B nie posiadają wyrostków poprzecznych C jest ich 7 i są najmniejszymi kręgami D posiadają trzony 2. Mostek: A jest kością długą B jest zbudowany z 3 części C jest kością parzystą D jest zbudowany z 2 części 3. Mostek jest kością: A długą B krótką C nieparzystą D parzystą 4. Mostek składa się z: A podstawy, trzonu i wyrostka haczykowatego B podstawy, trzonu i wierzchołka C rękojeści, trzonu i wyrostka mieczykowatego D rękojeści, trzonu i wyrostka haczykowatego 5. Ruch zginania kręgosłupa z pochyleniem tułowia ku bokowi zachodzi w płaszczyźnie: A poziomej B strzałkowej C czołowej D złożonej 6. Ruch zginania kręgosłupa z pochyleniem tułowia ku przodowi zachodzi w płaszczyźnie: A strzałkowej B poziomej C poprzecznej D czołowej 7. W skład szkieletu klatki piersiowej wchodzi: A 10 kręgów i 12 par żeber B 7 kręgów i 10 par żeber C 5 kręgów, 7 par żeber i mostek D 12 kręgów, 12 par żeber i mostek 8. Szkielet osiowy zbudowany jest z: A czaszki, kręgosłupa i żeber B czaszki, kręgosłupa, żeber i mostka C czaszki, kręgosłupa i mostka D kręgosłupa, żeber i mostka 9. Kręgi piersiowe: A posiadają duże otwory kręgowe B jest ich 7

Upload: buithu

Post on 01-Mar-2019

222 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

ANATOMIA

1. Kręgi szyjne: A posiadają wyrostki kolczyste B nie posiadają wyrostków poprzecznych C jest ich 7 i są najmniejszymi kręgami D posiadają trzony

2. Mostek: A jest kością długą B jest zbudowany z 3 części C jest kością parzystą D jest zbudowany z 2 części

3. Mostek jest kością: A długą B krótką C nieparzystą D parzystą

4. Mostek składa się z: A podstawy, trzonu i wyrostka haczykowatego B podstawy, trzonu i wierzchołka C rękojeści, trzonu i wyrostka mieczykowatego D rękojeści, trzonu i wyrostka haczykowatego

5. Ruch zginania kręgosłupa z pochyleniem tułowia ku bokowi zachodzi w płaszczyźnie: A poziomej B strzałkowej C czołowej D złożonej

6. Ruch zginania kręgosłupa z pochyleniem tułowia ku przodowi zachodzi w płaszczyźnie: A strzałkowej B poziomej C poprzecznej D czołowej

7. W skład szkieletu klatki piersiowej wchodzi: A 10 kręgów i 12 par żeber B 7 kręgów i 10 par żeber C 5 kręgów, 7 par żeber i mostek D 12 kręgów, 12 par żeber i mostek

8. Szkielet osiowy zbudowany jest z: A czaszki, kręgosłupa i żeber B czaszki, kręgosłupa, żeber i mostka C czaszki, kręgosłupa i mostka D kręgosłupa, żeber i mostka

9. Kręgi piersiowe: A posiadają duże otwory kręgowe B jest ich 7

C posiadają dachówkowato ułożone wyrostki kolczyste D są najmniejszymi kręgami

10. Z ilu kręgów zbudowany jest odcinek piersiowy kręgosłupa? A 5 B 7 C 10 D 12

11. Pary żeber od I do VII należą do żeber: A rzekomych B prawdziwych C wolnych D stałych

12. Więzadła międzykolcowe: A są najszersze i najmocniejsze w części lędźwiowej B hamują nadmierne zgięcia boczne kręgosłupa C biegną wzdłuż wyrostków poprzecznych kręgosłupa D należą do więzadeł długich

13. Jądro miażdżyste krążka międzykręgowego pozwala na ruchy kręgosłupa: A zgięcia w płaszczyźnie strzałkowej B zgięcia boczne C zgięcia we wszystkich kierunkach D obrotowe

14. W obrębie kręgosłupa występują połączenia: A kościozrosty B chrząstkozrosty i więzozrosty C stawy D wszystkie powyższe odpowiedzi są poprawne

15. Połączenia żeber z mostkiem: A bezpośrednio z mostkiem łączą się żebra I – VII B połączenie żebra I z mostkiem należy do więzozrostów C żebra I - VII łączą się z mostkiem częścią kostną D nie są otoczone torebkami stawowymi

16. Oś strzałkowa wyznacza w stosunku do tułowia kierunek: A przedni i górny B przedni i tylny C górny i dolny D głowowy i ogonowy

17. Płaszczyznę czołową wyznacza się przez osie: A pionową i poprzeczną B pionową i strzałkową C poprzeczną i strzałkową D poprzeczną i poziomą

18. Proces kostnienia kończy się po:

A 15 B 20 C 25 D 30 roku życia

19. Odcinek lędźwiowy kręgosłupa składa się z: A 3 - 5 B 5 C 7 D 12 kręgów

20. Żebra łączą się z mostkiem: A żebro I więzozrost B żebra od II do VII stawy mostkowo - żebrowe C żebra od I do VII stawy mostkowo – żebrowe D żebra od VIII do XII stawy międzychrząstkowe

21. Oś pionowa wyznacza w stosunku do tułowia kierunek: A przedni i tylny B brzuszny i grzbietowy C górny i dolny D górny i tylny

22. Płaszczyznę strzałkową wyznacza się przez osie: A poprzeczną i poziomą B poprzeczną i strzałkową C pionową i poprzeczną D pionową i strzałkową

23. Kręgosłup: A jest sztywnym słupem kostnym B nie jest zbudowany z odcinków C ma budowę odcinkową D nie ma budowy segmentalnej

24. Cechą charakterystyczną odcinka Th kręgosłupa jest: A duża ruchomość B mniejsza ruchomość niż w odcinku L kręgosłupa C wysokie krążki międzykręgowe D wysokie trzony

25. Żebra łączą się z kręgami stawami:

A żebrowo - kręgowymi B głowy żebra C żebrowo - poprzecznymi D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

26. Odcinek krzyżowy kręgosłupa:

A stanowi kość krzyżowa B składa się z 7 kręgów C składa się z 4 -5 kręgów D nie jest zbudowany z kręgów

27. Odcinek krzyżowy kręgosłupa stanowi: A 5 ruchomych kręgów krzyżowych B kość krzyżowa wierzchołkiem skierowana ku górze C kość krzyżowa wraz z kością guziczną D kość krzyżowa podstawą skierowana ku górze

28. Szkielet obręczy kończyny górnej jest zbudowany z: A końca barkowego obojczyka i łopatki B mostka, obojczyka i łopatki C obojczyka i łopatki D łopatki i kości ramiennej

29. Więzadło podłużne przednie kręgosłupa: A nie zrasta się z krążkami międzykręgowymi B hamuje nadmierne prostowanie kręgosłupa C biegnie przez trzony kręgowe po stronie zwróconej do kanału kręgowego D biegnie od siódmego kręgu szyjnego do podstawy kości krzyżowej

30. Więzadło podłużne tylne kręgosłupa: A jest najsilniejszym więzadłem B pokrywa brzuszną stronę trzonów kręgowych C hamuje nadmierne zgięcia wokół osi poprzecznej D biegnie od podstawy czaszki do pierwszego kręgu lędźwiowego

31. Więzadła żółte kręgosłupa: A należą do więzadeł długich B zginają prosty kręgosłup C prostują zgięty kręgosłup D biegną między sąsiednimi wyrostkami stawowymi

32. Krążek międzykręgowy: A składa się z części obwodowej i pierścienia włóknistego B składa się z części środkowej i jądra miażdżystego C jest zbudowany wyłącznie z chrząstki szklistej D nie występuje między kręgiem szczytowym i obrotowym

33. Pierścień włóknisty krążka międzykręgowego pozwala na: A swobodne ślizganie się powierzchni stawowych B ruchy zgięcia we wszystkich kierunkach C ruchy obrotowe D ruch propalinalny między sąsiadującymi kręgami

34. W obrębie kręgosłupa występują połączenia: A kościozrosty

B chrząstkozrosty i więzozrosty C stawy D wszystkie odpowiedzi są poprawne

35. Jednym z pomocniczych mięśni wydechowych jest: A m. piramidowy B m. poprzeczny brzucha C m. piersiowy mniejszy D przepona

36. Możliwości ruchowe stawów można zwiększyć przez: A częste doprowadzanie do skurczów izometrycznych B częste doprowadzanie do skurczów izotonicznych C częste rozciąganie mięśni do granicy ruchu D częste rozciąganie mięśni przekraczając granice ruchu

37. W pracy dynamicznej mięsień: A nie zbliża swoich punktów przyczepu B nie powoduje ruchu C nie skraca swojej długości D nie zmienia się napięcie mięśniowe

38. Krzywizny fizjologiczne kręgosłupa: A leżą w płaszczyźnie strzałkowej B leżą w płaszczyźnie czołowej C kształtują się w życiu płodowym D są to 2 lordozy i 1 kifoza

39. Więzadło podłużne tylne kręgosłupa hamuje nadmierny ruch: A rotacji B zgięcia bocznego w odcinku piersiowym i lędźwiowym C zgięcia z pochyleniem tułowia ku przodowi D wyprostu

40. Za pierwotne przodopochylenie miednicy odpowiada mięsień: A prosty uda B lędźwiowy mniejszy C lędźwiowy większy D biodrowy

41. Za wtórne przodopochylenie miednicy odpowiada mięsień: A lędźwiowy mniejszy B lędźwiowy większy C biodrowy D prosty uda

42. Głównym mięśniem wdechowym jest: A m. zębaty przedni

B m. poprzeczny brzucha C przepona D m. piersiowy większy

43. Podczas skurczu izometrycznego: A nie występuje zmiana napięcia mięśniowego B ma miejsce tylko zmiana napięcia mięśniowego C następuje skrócenie długości mięśnia D następuje zbliżenie przyczepów mięśnia

44. Zadaniem krzywizn fizjologicznych kręgosłupa jest: A ochrona narządów wewnętrznych B łagodzenie siły reakcji podłoża C zmniejszanie momentów siły mięśniowej D zwiększanie wielkości momentów siły oporu

45. Lordoza lędźwiowa kształtuje się: A w drugim roku życia dziecka B w życiu płodowym C w połowie pierwszego roku życia dziecka D jest wygięciem wrodzonym

46. Kąt pochylenia miednicy: A nie zwiększa możliwości lokomocyjnych B nie zależy od postawy ciała C u kobiet wynosi 60-65 stopni

D u mężczyzn jest większy 47. Czynność mięśnia zębatego przedniego w całości polega na:

A pociąganiu kąta dolnego łopatki ku przodowi B dociskaniu łopatki do żeber C pociąganiu kąta dolnego łopatki ku bokowi D obracaniu łopatki

48. Pełne wykorzystanie pomocniczych mięśni oddechowych uzyskuje się przez: A oddalenie ich przyczepów B zbliżenie ich przyczepów C unieruchomienie przyczepów położonych na klatce piersiowej D unieruchomienie przyczepów położonych na szkielecie obręczy kończyny górnej

49. Czynność m. równoległobocznego polega na: A pociąganiu łopatek ku dołowi B zbliżaniu brzegów przyśrodkowych łopatek do kręgosłupa C dociskaniu łopatek do klatki piersiowej D prostowaniu odc. C kręgosłupa

50. Jednym z mięśni posturalnych jest: A m. piersiowy większy B m. brzuchaty łydki C m. prosty brzucha D m. skośny zewnętrzny brzucha

51. Jednym z mięśni posturalnych jest:

A m. najszerszy grzbietu B m. pośladkowy wielki C m. czworoboczny grzbietu D m. dwugłowy uda

52. Czynność m. prostego brzucha polega na: A jest głównym mięśniem wdechowym B napinaniu kresy białej C zginaniu kręgosłupa z pochyleniem tułowia ku przodowi D przy skurczu obustronnym prostuje kręgosłup

53. Głównym zadaniem pęczków mięśniowych mięśni brzucha o przebiegu skośnym jest: A zwiększanie ciśnienia w jamie brzusznej B tworzenie tłoczni brzusznej C zginanie kręgosłupa D zapewnianie ruchów skrętowych kręgosłupa

54. Czynność m. czworobocznego lędźwi polega na: A przy skurczu obustronnym prostuje odcinek Th kręgosłupa B przy skurczu obustronnym stabilizuje odcinek L kręgosłupa C przy skurczu jednostronnym skręca tułów w swoją stronę D przy skurczu jednostronnym skręca tułów w przeciwną stronę

55. Najsilniejszym prostownikiem stawu biodrowego jest mięsień: A pośladkowy średni B pośladkowy wielki C dwugłowy uda D półścięgnisty

56. Czynność mięśni tworzących zespół kulszowo – goleniowy polega na: A odwodzeniu uda w stawie biodrowym B przywodzeniu uda w stawie biodrowym C zginaniu uda w stawie biodrowym D prostowaniu uda w stawie biodrowym

57. Najsilniejszym zginaczem stawu biodrowego jest mięsień: A czworogłowy uda B prosty uda C półbłoniasty D biodrowo – lędźwiowy

58. Za prostowanie kręgosłupa odpowiada: A mięsień skośny zewnętrzny brzucha B mięsień prosty brzucha C prostownik grzbietu D mięsień skośny wewnętrzny brzucha

59. Staw ramienny jest stawem:

A 2 stopnia swobody ruchu B 3 stopnia swobody ruchu C jednoosiowym D o niewielkich możliwościach ruchowych

60. Staw biodrowy jest stawem: A wieloosiowym B kulistym C o dużych możliwościach ruchowych D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

TEORIA I PRAKTYKA GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ

1. Po ćwiczeniach z dominantą skurczu izometrycznego należy zawsze zastosować ćwiczenie:

A oddechowe B rozluźniające daną grupę mięśniową C wzmacniające oparte o skurcze izotoniczne D rozciągające

2. Kifoza krzyżowa: A kształtuje się w życiu pozapłodowym B powstaje w drugiej połowie pierwszego roku życia dziecka C jest wygięciem wrodzonym D kształtuje się w drugim roku życia dziecka

3. Pierwszy okres krytyczny posturogenezy przypada na wiek: A 5 – 8 lat B 6 - 7 lat C 7 – 10 lat D 11 - 13 lat

4. Za bierną stabilizację postawy odpowiada: A napięcie prostownika grzbietu B napięcie mięśni posturalnych C napięcie mięśniowe D napięcie układu torebkowo – więzadłowego

5. Pierwsza faza reedukacji posturalnej polega na: A utrwaleniu nawyku prawidłowej postawy w różnych warunkach B wyrabianiu wytrzymałości posturalnej C umiejętności skorygowania wady poprzez przyswojenie korekcji lokalnych, a następnie globalnych D uświadomieniu dziecku jego defektu

6. Rozciąganie mm w korektywie odbywa się: A przy stabilizacji jednego z przyczepów B tylko biernie

C biernie i czynnie ale tylko z obciążeniem D tylko przy pomocy współćwiczącego

7. Podczas wzmacniania mm w korektywie: A wzmacnianie odbywa się w pozycji oddalenia przyczepów B stosuje się tylko pracę dynamiczną C nie obowiązuje stabilizacja odcinkowa D obowiązuje stabilizacja odcinkowa

8. Zadaniem ćwiczeń wyrównawczych jest: A działanie lecznicze B kompensacja niedoboru ruchowego C kompensacja niedoboru ruchowego pod względem ilościowym D kompensacja niedoboru ruchowego pod względem jakościowym

9. W gimnastyce korekcyjnej należy zawsze stosować: A tylko pozycje obciążające kręgosłup osiowo B pozycje korekcyjne C tylko pozycje niskie D zasadę przechodzenia od pozycji chwiejnych do niskich

10. Izolacja oznacza: A ograniczenie rozprzestrzeniania się ruchu B uruchamianie tylko kkg C uruchamianie tylko kkd D uruchamianie tylko tułowia

11. Podczas stosowania prób siłowej wytrzymałości mięśni należy: A porównywać wyniki międzyosobniczo, ale tylko w grupie jednorodnej wiekowo B kolejną próbę wykonać stosując inne ćwiczenie C kolejną próbę dynamiczną wykonać z dodatkowym obciążeniem D kolejną próbę wykonać w analogicznych warunkach

12. Test Thomasa służy do oceny stopnia przykurczu mm: A prostowników stawu biodrowego B zginaczy stawu biodrowego C prostowników odcinka L kręgosłupa D prostowników odcinka Th kręgosłupa

13. Przyczyną powstawania przykurczów mięśni zginających staw biodrowy jest bardzo często:

A asymetria kkd B wiotka budowa ciała C silnie rozbudowany gorset mięśniowy D sedenteryjny tryb życia

14. Przyczyną powstawania przykurczów mięśni piersiowych jest bardzo często: A silnie rozbudowane mięśnie grzbietu B słaby gorset mięśniowy C siedzący tryb życia D atletyczna budowa ciała

15. Asymetria trójkątów talii jest wczesnym objawem:

A wady w płaszczyźnie strzałkowej B asymetrii kkd C płaskostopia D skoliozy

16. Pomiar ruchomości użytkowej kręgosłupa polega na: A pomiarze ruchomości odcinka Th kręgosłupa B pomiarze ruchomości odcinka L kręgosłupa C pomiarze odległości opuszki III-go palca od podłoża podczas skłonu tułowia przy wyprostowanych kkd w stawach kolanowych D pomiarze ruchomości odcinka Th i L kręgosłupa oraz zsumowaniu tych wyników

17. Pomiar ruchomości całkowitej kręgosłupa polega na: A pomiarze odległości opuszki III-go palca od podłoża podczas skłonu tułowia przy wyprostowanych kkd w stawach kolanowych B ocenie stopnia ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa C ocenie stopnia ruchomości odcinka krzyżowego kręgosłupa D ocenie stopnia ruchomości odcinka piersiowego kręgosłupa

18. Zadaniem ćwiczeń elongacyjnych jest: A reedukacja mm kkd B wzmacnianie mm grzbietu C wzmacnianie mm krótkich przykręgosłupowych D wydłużanie kręgosłupa

19. W pozycji korekcyjnej: A oś kręgosłupa biegnie równolegle do płaszczyzny podparcia B oś kręgosłupa biegnie równolegle do osi poziomej C oś kręgosłupa biegnie równolegle do osi strzałkowej D oś kręgosłupa wraca do stanu prawidłowego

20. Pozycja wyjściowa jest to: A pozycja hiperkorekcyjna B pozycja przyjmowana podczas wykonywania zadania ruchowego C pozycja korekcyjna D pozycja przyjmowana przed pozycją ćwiczebną

21. Mięsień piersiowy większy: A jest zbudowany z 2 aktonów(części) B jest zbudowany z 3 aktonów (części) C należy rozciągać w pozycji zbliżenia przyczepów D należy rozciągać w pozycji pronacji ramienia

22. W przypadku wady plecy okrągłe należy zwiększać siłę i wytrzymałość mięśni: A karku w pozycji cofnięcia głowy B równoległobocznego i czworobocznego grzbietu w pozycji zbliżenia ich do kręgosłupa C prostownika grzbietu odc. Th kręgosłupa w pozycji wyprostu odc. Th kręgosłupa D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

23. Podczas ćwiczeń rozciągających biernie mm piersiowe w pozycji leżenie tyłem można umieścić podkładkę pod:

A obręczą barkową B lordozą lędźwiową C szczytem kifozy piersiowej D plecami

24. Podczas czynnego rozciągania mm piersiowych, szczególnie aktonu mostkowego m. piersiowego większego:

A wzmacniane są mm odpowiedzialne za zbliżanie brzegów przyśrodkowych łopatek do kręgosłupa B następuje pogłębianie kifozy piersiowej C następuje rotacja odcinkowa kręgosłupa D nie są wzmacniane mm grzbietu

25. W przypadku wad postawy w płaszczyźnie strzałkowej należy stosować: A elongację bierną B elongację czynną C zwisy i półzwisy D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

26. Jednym z objawów towarzyszących wadzie plecy okrągłe jest: A pogłębienie przodopochylenia miednicy B ograniczenie ruchomości odc. L kręgosłupa C ograniczenie ruchomości odc. Th kręgosłupa D nadmierna ruchomość odc. Th kręgosłupa

27. W przypadku nieznacznie pogłębionej kifozy piersiowej, ale silnego odstawania łopatek i wysunięcia barków do przodu, rozciągając m. piersiowy większy należy przede wszystkim:

A rozciągać jego część górną B rozciągać jego część środkową C stosować ćw. bierne D stosować ćw. czynne

28. W przypadku pierwotnie dystonicznej hiperkifozy piersiowej rozciągnięciu i osłabieniu ulegają m.in. więzadła:

A podłużne przednie B nadkolcowe C międzypoprzeczne D skręcające

29. W jakiej pozycji należy wzmacniać mm grzbietu u dziecka z hiperkifozą piersiową? A Klappa niskiego B Klappa średniego C zbliżenia przyczepów D oddalenia przyczepów

30. Efektem czynnego rozciągania mm piersiowych w pozycji stojącej jest pogłębianie: A lordozy szyjnej B kifozy piersiowej C lordozy lędźwiowej D kifozy krzyżowej

31. Plecy okrągłe jest określeniem wady występującej w płaszczyźnie:

A złożonej B czołowej C poprzecznej D strzałkowej

32. Która z niżej wymienionych pozycji jest najbardziej kifotyzującą odc. Th kręgosłupa:

A leżenie tyłem B leżenie przodem C skłon T w przód D opad T w przód

33. Wprowadzanie zabaw w lekcji gimnastyki korekcyjnej: A podnosi jej atrakcyjność B poprawia sprawność fizyczną C wyrównuje niedobór ruchowy D wszystkie odpowiedzi są poprawne

34. W przypadku wady plecy okrągłe należy zwiększać siłę i wytrzymałość m.in. m./mm:

A czworobocznego lędźwi B równoległobocznego C prostownika grzbietu odc. L kręgosłupa D kulszowo – goleniowych

35. W przypadku hiperkifozy piersiowej nie należy stosować ćwiczeń: A antygrawitacyjnych B rozciągających C wzmacniających D żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa

36. Jednym z objawów towarzyszących wadzie plecy okrągłe jest/są: A ograniczenie ruchomości odc. L kręgosłupa B zapadnięta, spłaszczona klatka piersiowa C cofnięte barki D pogłębione przodopochylenie miednicy

37. W przypadku pierwotnie dystonicznej hiperkifozy piersiowej nadmiernemu napięciu ulega/ją m.in. więzadło/a:

A żółte B międzykolcowe C podłużne przednie D podłużne tylne

38. Przykurcz którego aktonu (części) m. piersiowego większego odpowiada za brak możliwości wykonania pełnego wznosu RR do pionu?

A barkowo – obojczykowego (górnego) B mostkowego C żebrowego D brzusznego (dolnego)

39. W jakiej pozycji należy wzmacniać mm brzucha u dziecka z hiperkifozą piersiową? A zbliżenia przyczepów B oddalenia przyczepów

C tylko w leżeniu tyłem D tylko w pozycjach chwiejnych

40. W przypadku wady postawy plecy okrągłe należy stosować: A ćwiczenia odciążające kręgosłup od ucisku osiowego B zwisy bierne C zwisy czynne D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

41. Wzmacniając mm brzucha sterowaniem oddolnym: A trzeba ustabilizować obręcz miedniczną B trzeba ustabilizować obręcz barkową C wzmacniane są tylko mm brzucha D wzmacniane są tylko mm nóg

42. Sylwetkę dziecka z hiperlordozą lędźwiową z boku charakteryzuje: A wysunięcie głowy ku przodowi B wysunięcie barków ku przodowi C uwypuklone pośladki D zapadnięta klatka piersiowa

43. Prawidłowa wartość kąta pochylenia miednicy u mężczyzn mieści się w granicach: A 45 – 50 stopni B 50 – 55 stopni C 55 – 60 stopni

D 60 – 65 stopni 44. W warunkach prawidłowych wartość kąta pochylenia miednicy u kobiet mieści się

w granicach: A 60 – 65 stopni B 55 – 60 stopni C 50 – 55 stopni D 45 – 50 stopni

45. Najlepszą pozycją do wzmacniania mm pośladkowych u dziecka z plecami wklęsłymi jest:

A Klapp wysoki B leżenie przodem C Klapp niski D klęk podparty

46. W przypadku występowania pogłębionego przodopochylenia miednicy u dziecka z hiperlordozą lędźwiową należy:

A wzmacniać m. biodrowo - lędźwiowy B wzmacniać m. czworoboczny lędźwi C wzmacniać prostownik grzbietu odcinka L kręgosłupa D wzmacniać mm brzucha sterowaniem oddolnym

47. Jednym z celów szczegółowych realizowanych w przypadku wady plecy okrągłe jest m.in.:

A wzmacnianie mm prostownika grzbietu odcinka Th kręgosłupa B wzmacnianie mm prostownika grzbietu odcinka L kręgosłupa C wzmacnianie mm piersiowych D rozciąganie mm kulszowo-goleniowych

48. W przypadku wady plecy wklęsłe należy rozciągać m.in. mięśnie: A prosty brzucha B najszerszy grzbietu C biodrowo - lędźwiowy D pośladkowy wielki

49. Stosując ćwiczenia wzmacniające prostowniki stawu biodrowego w pozycji leżenie przodem trzeba pamiętać, że:

A nie należy wykonywać wznosu prostych NN powyżej kąta 15 stopni B należy wykonywać wznos prostych NN powyżej kąta 15 stopni C nie trzeba stabilizować T D należy umieścić podkładkę pod czołem

50. Która z niżej wymienionych pozycji jest najmniej lordozującą odc. L kręgosłupa: A siad skrzyżny B siad klęczny C siad skulny D siad prosty

51. Powstawaniu przykurczu mięśnia biodrowo – lędźwiowego sprzyja: A ucisk osiowy kręgosłupa B wzmacnianie prostowników stawu biodrowego w pozycji zbliżenia przyczepów C siedzący tryb życia D wzmacnianie prostownika grzbietu odc. Th kręgosłupa w pozycji zbliżenia przyczepów

52. W przypadku wady plecy wklęsłe należy zwiększać siłę i wytrzymałość m.in. m.: A czworobocznego lędźwi B prostego uda C prostownika grzbietu odc. L kręgosłupa D kulszowo – goleniowych

53. W przypadku pierwotnie dystonicznej hiperlordozy lędźwiowej rozciągnięciu i osłabieniu ulega/ją m.in. więzadło/a:

A podłużne tylne B podłużne przednie C nadkolcowe D międzykolcowe

54. Jednym z zadań ćwiczeń korekcyjnych stosowanych u dziecka z hiperlordozą lędźwiową jest:

A utrzymanie prawidłowej ruchomości kręgosłupa odcinka piersiowego B utrzymanie prawidłowej ruchomości kręgosłupa odcinka lędźwiowego C wzmocnienie siły mm grzbietu odcinka Th kręgosłupa D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

55. Chcąc uniknąć utrwalania nadmiernego napięcia m biodrowo – lędźwiowego podczas wzmacniania mm brzucha sterowaniem odgórnym ruch powinien polegać na:

A przejściu z leżenia do siadu ugiętego B przejściu z leżenia do siadu równoważnego C unoszeniu głowy i odcinka Th kręgosłupa bez podnoszenia odcinka L kręgosłupa D jednoczesnym wznosie tułowia i wyprostowanych NN

56. Podczas wzmacniania mm grzbietu w pozycji leżenie przodem u dziecka z wadą plecy wklęsłe podkładkę należy umieścić pod:

A pępkiem B brzuchem C brzuchem, w okolicy podpępkowej D kolcami biodrowymi

57. Wśród niżej wymienionych pozycji wyjściowych wskaż najlepszą do wzmacniania mm pośladkowych:

A przysiad podparty jednonóż B klęk podparty jednonóż C Klapp wysoki D klęk prosty

58. W ćwiczeniu wzmacniającym mm brzucha sterowaniem oddolnym proste NN powinny tworzyć z podłogą kąt:

A powyżej 45 stopni B nie mniejszy niż 45 stopni C mniejszy niż 45 stopni D znacznie większy niż 45 stopni

59. Czynne rozciąganie zginaczy stawu biodrowego odbywa się podczas wzmacniania: A mm pośladkowych B prostowników stawu biodrowego C mm kulszowo - goleniowych D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

60. Jednym z objawów towarzyszących wadzie plecy wklęsłe jest: A powiększona kifoza piersiowa B wypięty brzuch C nadmierna ruchomość odc. L kręgosłupa D tyłopochylenie miednicy

61. Która z niżej wymienionych pozycji jest najmniej lordozującą odc. L kręgosłupa: A siad okroczny na ławeczce B siad klęczny C siad równoważny D siad ugięty

62. W ćwiczeniu leżenie tyłem na ławeczce po fałdy pośladkowe, jedna N ugięta w stawach biodrowym

i kolanowym, druga prosta, opuszczona poniżej poziomu ławeczki: A rozciąganiu ulega m biodrowo - lędźwiowy B rozciąganiu ulegają mm pośladkowe C rozciąganiu ulegają mm kulszowo - goleniowe D żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa

63. W przypadku pierwotnie dystonicznej hiperlordozy lędźwiowej nadmiernie napięte może/mogą być m.in. więzadło/a:

A żółte B nadkolcowe C międzykolcowe D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

64. Od czego zależy w pozycjach Klappa wielkość lordozy lędźwiowej? A odległości klatki piersiowej od podłoża B stopnia ugięcia stawów łokciowych C wielkości kąta zawartego między udami i tułowiem D stopnia zgięcia stawów kolanowych

65. Łuk poprzeczny tylny stopy przebiega przez kości: A klinowate i sześcienną B klinowate i łódkowatą C klinowate i skokową D klinowate i piętową

66. Łuk podłużny statyczny stopy przebiega przez kości: A skokową, sześcienną i kończy się na głowie V kości śródstopia B skokową, klinowatą boczną i kończy się na głowie V kości śródstopia C piętową, sześcienną i kończy się na głowie V kości śródstopia D piętową, łódkowatą i kończy się na głowie I kości śródstopia

67. Prawie pełne odciążenie stóp od ciężaru ciała uzyskuje się w pozycji: A leżenie przodem, kkd wyprostowane B leżenie tyłem, kkd ugięte w stawach kolanowych i biodrowych, stopy oparte na ścianie C leżenie tyłem, kkd ugięte w stawach kolanowych i biodrowych, stopy oparte na podłodze D leżenie przodem, kkd ugięte w stawach kolanowych

68. W warunkach prawidłowych u dorosłego człowieka oś nośna kończyny dolnej (od przodu) przebiega przez:

A głowę kości udowej, nadkłykieć przyśrodkowy, staw skokowy i rzutuje na paluch B głowę kości udowej, środek rzepki, staw skokowy i rzutuje na II palec C głowę kości udowej, brzeg przyśrodkowy rzepki, kłykieć przyśrodkowy i rzutuje na II palec D głowę kości udowej, brzeg boczny rzepki, kostkę boczną i rzutuje na III palec

69. Fizjologiczna koślawość charakteryzuje dzieci do wieku: A 4 lat B 5 lat C 6 lat D 7 lat

70. Szczyt łuku podłużnego dynamicznego w prawidłowo zbudowanej stopie po 14 roku życia jest oddalony od podłoża o ok.:

A 2 cm B 2,5 cm

C 3 cm D 3,5 cm

71. Częste noszenie obuwia na wysokich obcasach (tzw. szpilek) powoduje: A osłabienie m. trójgłowego łydki B przeciążanie guza piętowego C tyłopochylenie miednicy D przenoszenie obciążenia na przodostopie

72. W przypadku występowania kolan szpotawych należy unikać: A pozycji siad skrzyżny B pozycji siad na piętach ze stopami i podudziami skierowanymi na zewnątrz C wzmacniania mm przywodzicieli uda D wzmacniania m. smukłego

73. Za koślawość fizjologiczną uważa się rozstęp między kostkami przyśrodkowymi wynoszący:

A 4 – 5cm B 5 – 6cm C 6 – 7cm D 7 – 8cm

74. Prawidłowością rozwojową u noworodków jest: A przodowanie kości piętowej B stopa piętowa C szpotawe ustawienie kości piszczelowej D koślawe ustawienie kości piętowej

75. Wzmacniając mm stóp należy: A stosować ćwiczenia wyłącznie w odciążeniu B stosować ćwiczenia wyłącznie w obciążeniu C prawidłowo ustawić stopę z trójpunktowym podparciem D obciążyć ich części wydolne

76. Stopy podlegają największemu obciążeniu podczas: A długotrwałego stania B stania jednonóż C biegu D stania obunóż w szerokim rozkroku

77. W przypadku niewielkiej koślawości należy: A odciążać stawy kolanowe we wszystkich pozycjach B jeśli istnieje nadwaga – zmniejszyć ciężar ciała C unikać pozycji rozkrocznych D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

78. Czynnikiem negatywnie wpływającym na wydolność stopy może m.in. być: A nadmierna masa ciała B noszenie nieprawidłowego obuwia C wielopłaszczyznowa wada kręgosłupa D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

79. W przypadku stopy płaskiej wiotkiej występuje: A koślawość kości piszczelowej B koślawość kości piętowej

C szpotawość kości piętowej D szpotawość kości piszczelowej

80. Skolioza jest chorobą obejmującą układ: A tylko kostny B kostny i mięśniowo - więzadłowy C kostny i oddechowy D ogólnoustrojową

81. Rotacja jest to: A obrót kręgu w płaszczyźnie czołowej B obrót tylko trzonu kręgu C obrót trzonu kręgu wraz z wyrostkami poprzecznymi D obrót kręgu, który występuje tylko w odcinku Th kręgosłupa

82. Boczne skrzywienia kręgosłupa mogą występować w płaszczyźnie/płaszczyznach: A tylko w płaszczyźnie czołowej B w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej C w płaszczyźnie czołowej i poprzecznej D wielopłaszczyznowo

83. Bierne wyrównanie skoliozy osiąga się np. przez: A zwis na podudziach B ułożenie na plecach C napięcie mm grzbietu D napięcie mm posturalnych

84. Skoliozy idiopatyczne stanowią ok.: A 50 - 60% B 60 - 70% C 70 - 80% D 80 - 90% wszystkich skolioz występujących u dzieci i młodzieży

85. Zgodnie z podziałem Cobba w skoliozie II stopnia kąt skrzywienia bocznego wynosi: A 30 – 60 stopni B 20 – 50 stopni C 10 – 30 stopni D 40 – 70 stopni

86. Wyrazem kompensacji w bocznym skrzywieniu kręgosłupa może być wytworzenie: A wygięć strukturalnych B wygięć wtórnych C wygięć pierwotnych D wygięć odruchowych

87. Prowadząc ćwiczenia elongacyjne podczas korekcji skolioz zaleca się stosowanie przede wszystkim:

A zwisów na podudziach B półzwisów biernych

C zwisów biernych D zwisów i półzwisów czynnych

88. Max liczba łuków występująca w bocznym skrzywieniu kręgosłupa to: A 2 B 3 C 4 D 5

89. Stopień anatomicznego wyrównania skoliozy ocenia się na podstawie próby korekcji:

A czynnej B biernej C czynnej i biernej D żadna z odpowiedzi nie jest poprawna

90. Porównując wygięcie pierwotne w przypadku skoliozy z wygięciami wtórnymi charakteryzuje się ono:

A mniejszymi zmianami strukturalnymi B mniejszą rotacją C jest mniejsze D mniejszą ruchomością odcinkową

91. Zgodnie z podziałem skolioz dokonanym przez Wejsfloga ze względu na czynno – bierną korekcję, skolioza

I stopnia: A wyrównuje się czynnie całkowicie lub częściowo B wyrównuje się biernie całkowicie lub częściowo C nie wyrównuje się czynnie D nie wyrównuje się biernie

92. Korygując skoliozy na zajęciach grupowych należy stosować przede wszystkim ćwiczenia:

A asymetryczne B symetryczne C elongację bierną D rotujące kręgosłup w stronę przeciwną do wypukłości szczytu skrzywienia

93. Jednym z celów głównych gimnastyki korekcyjnej jest: A skorygowanie istniejących zaburzeń statyki ciała B stymulowanie rozwoju intelektualnego C podnoszenie ogólnej sprawności i wydolności organizmu D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

94. Jednym z celów głównych gimnastyki korekcyjnej jest: A zapobieganie pogłębianiu się wad postawy B kształtowanie odruchu prawidłowej postawy

C wszechstronny i harmonijny rozwój organizmu D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

95. Jednym z celów szczegółowych gimnastyki korekcyjnej jest: A zapobieganie pogłębianiu się wady postawy B wytworzenie silnej i wytrzymałej stabilizacji mięśniowo – więzadłowej kręgosłupa C usunięcie dystonii mięśniowej D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

96. Jednym z celów szczegółowych gimnastyki korekcyjnej jest: A Wyrobienie u dzieci nawyku prawidłowej postawy ciała B Wyrobienie odruchu prawidłowego ustawiania stóp i nawyku prawidłowego chodu C Zwiększenie pojemności życiowej płuc D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

97. Jednym z celów wychowawczych gimnastyki korekcyjnej jest: A kształtowanie rozumienia potrzeby dbania o własną sylwetkę i sprawność fizyczną B znajomość przeciwwskazań i zaleceń dotyczących posiadanej przez dziecko wady C wiedza o posiadanej wadzie postawy oraz o przyczynach i skutkach jej powstawania D umiejętność przyjęcia prawidłowej postawy

98. W części wstępnej lekcji należy: A stosować ćwiczenia pobudzające psychoruchowo B wprowadzać zabawy o charakterze porządkowo - dyscyplinującym C przygotować organizm do intensywnego wysiłku D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

99. W celu doraźnego obniżenia krzywej natężenia lekcji należy zastosować ćwiczenia: A wzmacniające B oddechowe C rozciągające D reedukacji posturalnej

100. W części głównej lekcji należy przede wszystkim stosować ćwiczenia: A oddechowe B o wysokiej intensywności C specjalne dla prowadzonej wady postawy D reedukacji posturalnej

101. Działanie korekcyjne powinno obejmować: A naukę prawidłowego oddychania B koordynację prowadzonych ćwiczeń z poprawnym oddychaniem C wyrównywanie dystonii mięśniowej D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

102. Część główna lekcji, w porównaniu z pozostałymi, charakteryzuje się intensywnością:

A wysoką B najwyższą

C stosunkowo wysoką D bardzo wysoką

103. Realizacja zasady trwałości na lekcjach gimnastyki korekcyjnej polega na utrwalaniu:

A wiadomości dotyczących posiadanej przez dziecko wady postawy B nawyków ruchowych C nawyku poprawnej postawy D wzmożonego napięcia mm posturalnych

104. Jedną z metod stosowanych w prowadzeniu lekcji gimnastyki korekcyjnej w wieku młodszym szkolnym jest metoda:

A problemowa B zabawowo - naśladowcza C programowanego usprawniania D Labana

105. Metoda bezpośredniej celowości ruchu pozwala na: A wykorzystywanie dużej liczby przyborów B kształtowanie ekspresji ruchowej C kształtowanie wyobraźni D pobudzanie inwencji twórczej

106. W wieku młodszym szkolnym na lekcjach gimnastyki korekcyjnej nie należy stosować metody:

A opowieści ruchowej B zabawowo - naśladowczej C bezpośredniej celowości ruchu D naśladowczej ścisłej

107. Wadą prowadzenia zajęć metodą naśladowczą ścisłą jest: A brak możliwości zastosowania muzyki B trudność korygowania C trudność obserwacji ćwiczących D brak indywidualizacji

108. Stosując formę strumieniową na lekcjach gimnastyki korekcyjnej: A podnosimy atrakcyjność lekcji B obniżamy intensywność lekcji C wdrażamy do samokontroli D stosujemy indywidualizację

109. W części końcowej lekcji gimnastyki korekcyjnej należy uwzględnić: A zabawy charakterze relaksującym B profilaktykę płaskostopia C ćwiczenia uspokajające D wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

110. Zasada racjonalnego stopniowania wysiłku dotyczy:

A tylko części wstępnej B tylko części wstępnej i głównej C tylko części końcowej D całego toku lekcyjnego

111. W części głównej lekcji stosuje się przede wszystkim ćwiczenia: A wzmacniające B realizujące zadanie główne lekcji C rozciągające D reedukacji posturalnej

112. Działanie korekcyjne nie może obejmować ćwiczeń: A zbyt trudnych, mogących prowadzić do zdekompensowania uzyskanej wcześniej poprawnej postawy B rozwijających siłę mięśniową C wytrzymałości siłowej D o nasilonych fazach oddechowych

113. Podstawową formą pracy z dzieckiem z wadą postawy jest/są: A ćwiczenia w wodzie B lekcja wychowania fizycznego C lekcja gimnastyki korekcyjnej D ćwiczenia indywidualne wykonywane samodzielnie w domu

114. Część końcowa lekcji w stosunku do pozostałych części charakteryzuje się intensywnością:

A wysoką B najniższą C najwyższą D niską

115. Realizacja zasady poglądowości polega: A tylko na objaśnianiu ćwiczenia ze wskazaniem elementu korekcji B pokazie ćwiczenia z objaśnieniem i wskazaniem elementu korekcji C uświadomieniu dziecka na temat konsekwencji braku ruchu D uświadomieniu dziecka na czym polega jego wada postawy

116. Jedną z metod stosowanych w wieku przedszkolnym na lekcjach gimnastyki korekcyjnej jest metoda:

A programowanego uczenia się B naśladowcza ścisła C zadaniowa ścisła D opowieści ruchowej

117. Metoda naśladowcza ścisła pozwala na: A samodzielne uczenie się ruchu B łatwe korygowanie

C stosowanie dużej liczby przyborów D rozwijanie wyobraźni

118. Stosując formę obwodowo – stacyjną: A obniża się atrakcyjność lekcji B realizowana jest zasada racjonalnego stopniowania wysiłku C realizowana jest zasada zmienności pracy i oddziaływania D pobudzana jest inwencja twórcza dziecka

119. Dziecko z wadą postawy powinno ćwiczyć: A 2x w tygodniu B 3x w tygodniu C co drugi dzień D codziennie

120. W części końcowej lekcji nie należy wprowadzać ćwiczeń: A oddechowych torem brzusznym B wzmacniających mm podeszwowe stóp C rozciągających m. brzuchaty i m. płaszczkowaty D pobudzających psychoruchowo