XVIII KONGRES UZDROWISK POLSKICHMuszyna, 4 -7 czerwca 2009

BARIERY ROZWOJU LECZNICTWA

UZDROWISKOWEGO

Jerzy SzymańczykPrezes Zarządu Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Unia

Uzdrowisk Polskich, Prezes Zarządu Zespołu Uzdrowisk Kłodzkich S.A . w Polanicy -

Zdroju

Art.4.1 Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. „O lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony

uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych” (Dz.U.2005.167.1399 ze zm.)

Lecznictwo uzdrowiskowe jako integralna część systemu opieki zdrowotnej, funkcjonuje w turbulentnym, zmiennym otoczeniu.Rozwój podmiotów świadczących usługi lecznictwauzdrowiskowego jest ograniczany i hamowany przezszereg barier i utrudnień o charakterze:

prawnym,ekonomicznym,

infrastrukturalnym,marketingowym,

społeczno-politycznym,a nawet socjologicznym.

BARIERY PRAWNE

Niepewna sytuacja w zakresie kontraktowania lecznictwa uzdrowiskowego w związku z trwającymi pracami legislacyjnymi nad koszykiem świadczeń

zdrowotnych. Konieczne jest perspektywiczne – długofalowe zabezpieczenie finansowania lecznictwa uzdrowiskowego w systemie

ubezpieczeniowo – budżetowym NFZ (lub innym) w ramach koszyka gwarantowanych świadczeń zdrowotnych, przy współpłaceniu przez

pacjenta za częściowe koszty pobytu i wyżywienia w sanatorium uzdrowiskowym.

Niepewna sytuacja w sposobie kontraktowania lecznictwauzdrowiskowego przez Narodowy Fundusz Zdrowia w przyszłości, w tym brak pewności, czy te świadczenia

medyczne znajdą się w koszyku świadczeń gwarantowanych, mogą zaważyć na skutecznym i udanym procesie

prywatyzacji.

Taki tryb zawierania umów (tj. w cyklu rocznym) uniemożliwia świadczeniodawcom racjonalne

planowanie, realizację długofalowych strategii rozwoju, a także optymalizację wykorzystania bazy

uzdrowiskowej. Oczekiwane jest przez świadczeniodawców wprowadzenie systemu

kontraktowania świadczeń zdrowotnych w cyklu trzyletnim.

Coroczne kontraktowanie świadczeń w rodzajuLecznictwo uzdrowiskowe.

Zbyt sztywne i zbiurokratyzowane zasady przygotowywania ofert do kontraktów dla NFZ na świadczenia zdrowotne w rodzaju lecznictwo uzdrowiskowe.

1. Niezbędne jest uproszczenie przez NFZ zasad i wymogów w zakresie przygotowania ofert konkursowych na świadczenia zdrowotne oraz utrzymanie możliwości prowadzenia negocjacji oraz zawierania umów na świadczenia zdrowotne na poziomie OW NFZ.

2. Przeanalizowania wymagają warunki ustalone przez NFZ w kontraktach, dotyczących ilości pacjentów przypadających na 1 etat lekarza oraz gabinet pielęgniarski.Rynek pracy objawiający się brakami kadry lekarskiej i pielęgniarskiej wymusza na pracodawcach akceptowanie wysokich wymagań płacowych, co nie znajduje pokrycia w stawkach za tzw. osobodzień za leczenie.

(Normy pacjentów przypadających na etat lekarski i pielęgniarski wymagają bieżącej ewaluacji z uwzględnieniem m. in. zachodzących zjawisk na rynku pracy).

3. Ex nunc (od zaraz) wymaga uregulowania w umowach z NFZ, a świadczeniodawcami sprawa dot. tzw. pustostanów i ponoszenia niezawinionych kosztów tzw. gotowości przez świadczeniodawców.

Funkcjonujące obecnie zasady dot. tzw. „giełdy” skutkują pustostanami za okres całego turnusu oraz determinują sztywne zakwaterowanie pacjenta.

(Istnieje pilna potrzeba zmiany zasad dotyczących kosztów ryzyka pustostanów zgodnie z K.C. oraz zasad wykorzystania wolnych miejsc).

4. Dodatkowej analizy pod kątem racjonalności kosztów wymaga rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 4 marca 2009r. zmieniające rozporządzenie ws. lecznictwa uzdrowiskowego w zakresie zmiany zasad rozliczeń za usługi lecznictwa, wydłużające o jeden dzień pobytu w turnusie. Powyższa zmiana wygeneruje dodatkowe koszty świadczeniodawcom.

1. Surowce lecznicze wymienione w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 14 lutego 2006r. w/s „złóż wód podziemnych zaliczonych do solanek, wód leczniczych i termalnych oraz złóż innych kopalin leczniczych…” (Dz.U. z 2006r. Nr 32, poz. 220 z późn. zm.) wydobywane są na podstawie koncesji wydanych przez Ministra Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.

Zbyt skomplikowane, restrykcyjne i nie uzasadnione merytorycznie, rygory prawne dotyczące wprowadzenia

surowców leczniczych do obrotu (sprzedaży).

2. Zgodnie z art.9 i art.20 ustawy z dnia 6 września 2001r. Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2004r. Nr53 poz. 533 z późn. zm.) i rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 9 czerwca 2003r. w/s wniosku o dopuszczenie do obrotu nieprzetworzonych surowców farmaceutycznych używanych w celach leczniczych, produktów leczniczych wytwarzanych metodami przemysłowymi i surowców farmaceutycznych przeznaczonych do sporządzania leków recepturowych i aptecznych oraz wykazu surowców i produktów (Dz.U. z 2003r. Nr125, poz.1167), na przedsiębiorców eksploatujących surowce lecznicze nałożony został obowiązek dostosowania do dnia 31 grudnia 2009r., obrotu produktami leczniczymi do przepisów ustawy z dnia 30 marca 2007r. o zmianie ustawy - Prawo farmaceutyczne i o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.Nr75,poz.492). Po upływie tego terminu wprowadzanie kopalin do obrotu musi być zgodne z przepisami Prawa farmaceutycznego.

1.Przedłużenie przez Ministra Zdrowia terminu dostosowawczego dla przedsiębiorców eksploatujących surowce lecznicze.

2.Opracowanie nowych rozwiązań prawnych, zgodnych z przepisami Unii Europejskiej w zakresie wprowadzania surowców leczniczych do obrotu.

3.Ewentualne, maksymalne uproszczenie procedur dot. surowców leczniczych w Prawie farmaceutycznym, jako surowców naturalnych i specyficznych nie wymagających skomplikowanego przetworzenia lub wyłączenie z regulacji Prawa farmaceutycznego surowców leczniczych pochodzenia naturalnego.

WNIOSKI:

Ciasny gorset regulacji oraz przepisów dotyczących nadzoru właścicielskiego nad spółkami. Zasadnym jest uelastycznienie postanowień zawartych w Statutach i umowach spółek Skarbu Państwa pod kątem zwiększenia uprawnień dla zarządów spółek Skarbu Państwa, w celu udrożnienia podejmowania terminowych decyzji we właściwym czasie, w warunkach dynamicznego, konkurencyjnego rynku, tj. skrócenie terminu uzyskania zgody Walnego Zgromadzenia np. na zawarcie przez Spółkę umowy kredytu, wydzierżawienie lokalu lub powierzchni.

Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa

(Dz. U. Nr 106, poz. 493 ze zm.)

Brak jednoznacznego stanowiska prawnego w zakresie stosowania przez uzdrowiskowe spółki

Skarbu Państwa działające w oparciu o kodeks spółek handlowych ustawy Prawo zamówień publicznych.

Wyeliminowanie relatywizmu prawnego stosowanego wobec spółek przez różne urzędy i

instytucje państwowe.Ustawa Prawo zamówień publicznych (Dz.U.2006

Nr 164 poz. 1163)

Brak możliwości sprzedaży produktów leczniczych (lecznicza woda mineralna) w placówkach obrotu pozaaptecznego. Niezbędne jest znowelizowanie Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie dopuszczenia do obrotu w placówkach obrotu pozaaptecznego i punktach aptecznych produktów leczniczych mające na celu m.in. opracowanie nowych kryteriów klasyfikacji produktów leczniczych, a w konsekwencji dokonanie zmian wykazu produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu w placówkach obrotu pozaaptecznego i punktach aptecznych.

Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 06 lipca 2006 r. w sprawie dopuszczenia do obrotu w placówkach obrotu pozaaptecznego i punktach aptecznych produktów leczniczych (Dz. U. nr 130, poz. 905 ze zm.)

BARIERY EKONOMICZNE

Sytuacja gospodarcza Polski – wysokie bezrobocie i ograniczenie świadczeń socjalnych wpłynęły na relatywne obniżenie dochodów polskich rodzin, a tym samym na zmniejszenie skłonności Polaków do wydatkowania środków finansowych na leczenie i wypoczynek w uzdrowisku.

Niekorzystna sytuacja w sektorze finansów publicznych, która prowadziła do przeznaczania zbyt małych (w stosunku do potrzeb) środków na infrastrukturę turystyczną, w tym okołouzdrowiskową oraz na promocję polskiej turystyki, turystyki zdrowotnej i polskiego lecznictwa uzdrowiskowego.

Brak środków finansowych na niezbędne inwestycje i remonty. Spółki posiadają potrzeby inwestycyjne, modernizacyjne i remontowe znaczenie wykraczające poza ich zdolność do samofinansowania działalności rozwojowej. Wynika to głównie z faktu, iż głównym źródłem przychodów spółek są kontrakty z Narodowym Funduszem Zdrowia oraz z konstrukcji tzw. stawki za osobodzień, która nie uwzględnia odpisów na remonty i inwestycje. Niski poziom cen oferowany przez NFZ do 2008r., za świadczenia uzdrowiskowe, sprawia, że przychody z działalności podstawowej spółek nie pokrywają bieżących kosztów.

Negatywną sytuację ekonomiczną spółek pogłębia brak możliwości otrzymania środków na inwestycje w ramach

dokapitalizowania z Ministerstwa Skarbu Państwa.

Nadmierny fiskalizm, niektórych samorządów – gmin uzdrowiskowych oraz powiatów stosowany wobec podmiotów realizujących świadczenia zdrowotne w ramach umowy z NFZ.

Sprawa dotyczy tzw. „podatku preferencyjnego” od nieruchomości w zamian za co, (jedynie gminy uzdrowiskowe jako uprzywilejowane) pobierają opłatę uzdrowiskową oraz otrzymują subwencję budżetowąproporcjonalną do pobranej opłaty uzdrowiskowej,

zwiększone „daniny” z tytułu opłaty za użytkowaniewieczyste przez samorząd powiatowy i gminny od 400 – 500 %,

nierówne traktowanie świadczeniodawców w zakresiepoboru podatku od nieruchomości NZOZ I SP ZOZ-zów.

Niekorzystna dla uzdrowiskowych spółek Skarbu Państwa interpretacja Ministra Finansów w sprawie podatku od nieruchomości. Konieczne jest więc dążenie do zmiany polityki samorządów oraz interpretacji Ministerstwa Finansów dot. stosowania stawki podatku od nieruchomości dla budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych określonej w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121 poz. 844 ze zm.).

Dotychczasowe stanowisko Ministerstwa Finansów w przedmiotowej sprawie dopuszczało opodatkowanie preferencyjną stawką oprócz pomieszczeń (budynków)

zajętych bezpośrednio na udzielanie świadczeń zdrowotnych, również niezajęte bezpośrednio na te świadczenia, lecz niezbędne do prawidłowego funkcjonowania

zakładu opieki zdrowotnej, wydaje się pozostawać właściwe m.in. z uwagi na świadczone przez spółki uzdrowiskowe usługi medyczne stacjonarnego leczenia

uzdrowiskowego w szpitalach i sanatoriach uzdrowiskowych.

Ograniczone możliwości aplikowania o środki finansowe z funduszy strukturalnych UE. Konieczne jest zagwarantowanie spółkom Skarbu Państwa działającym w sektorze uzdrowisk, dofinansowania ze środków unijnych w ramach programów na poziomie krajowym oraz zwiększenie możliwości aplikacji środków finansowych przez spółki Skarbu Państwa ze środków unijnych w ramach Regionalnych Programów Operacyjnych.

W przypadku ograniczonych możliwości absorpcji środków z funduszy strukturalnych UE oraz zapowiedziami Ministerstwa Skarbu Państwa o braku możliwości dokapitalizowania spółek uzdrowiskowych, niezbędne jest podjęcie procesu prywatyzacji, który umożliwi pozyskanie inwestora zdolnego zainwestować w nowoczesną bazę leczniczą i hotelową, co pozwoli spółką skutecznie konkurować z innymi podmiotami na rynku krajowym i zagranicznym.

Ustawa z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 z późn. zm.)

Brak możliwości odliczenia podatku naliczonego od należnego. Niezbędne jest umożliwienie rozliczania podatku VAT przez podmioty prowadzące działalność uzdrowiskową poprzez zmianę przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. zniesienie zwolnienia podatkowego i wprowadzenie „zerowej" lub 2-3% stawki podatku VAT na usługi lecznictwa uzdrowiskowego świadczone przez sanatoria i szpitale.

Zbyt niskie nakłady na lecznictwo uzdrowiskowe. Konieczne jest zabezpieczenie wzrostu finansowania świadczeń zdrowotnych w rodzaju lecznictwo uzdrowiskowe w planach NFZ, adekwatnie do poziomu procentowego wzrostu budżetu NFZ. Wprowadzenie mechanizmu corocznej indeksacji stawek za tzw. „osobodzień” do poziomu inflacji oraz wzrostu cen i usług ogłaszanych rokrocznie przez GUS.

Niepewna sytuacja spółek uzdrowiskowych, które nie będą podlegać prywatyzacji. Niezbędne jest zagwarantowanie środków na rozwój spółek uzdrowiskowych (np. poprzez dokapitalizowanie), które nie będą podlegać prywatyzacji zgodnie z zapisami Rozporządzenie Ministra Skarbu Państwa

oraz

opracowanie wyraźnej strategii rozwoju uzdrowiskowych spółek Skarbu Państwa.

Rozporządzenie Ministra Skarbu Państwa z dnia 8 października 2008 roku w sprawie wykazu zakładów lecznictwa uzdrowiskowego

prowadzonych w formie jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, które nie będą podlegać prywatyzacji.

(Dz. U. Nr 192 z 2008 r. poz. 1186)

Negatywne efekty światowego kryzysu finansowego. Niezbędne jest podjęcie pilnych działań ukierunkowanych na ograniczenie negatywnych skutków globalnego kryzysu gospodarczego, skutkującego zapaścią w turystyce, a więc także w turystyce zdrowotnej i uzdrowiskowej. Z roku na rok coraz mniej obcokrajowców przyjeżdża do Polski na wypoczynek i kurację, a spadek jest większy niż w innych krajach. Przed konsekwencjami recesji nie uratuje branży nawet słabszy złoty, a nadzieje na rozwój turystyki krajowej, spowodowany podróżami rodaków po Polsce z powodu wysokich cen zagranicznych wycieczek, może negatywnie zweryfikować pogorszenie sytuacji materialnej polskich rodzin.W 2009 roku prognozowany jest spadek przyjazdów turystów zagranicznych do Polski (Instytut Turystyki i Wiadomości Turystycznych). W roku ubiegłym było ich ok. 9 % mniej niż w roku 2007. Natomiast bieżący rok według szacunków będzie jeszcze słabszy dla branży. Liczba turystów zagranicznych odwiedzających Polskę spadnie do 12,4 (13 mln w roku 2008, 15 mln w 2007) i będzie to najgorszy wynik tej dekady.

Źródło: Instytut Turystyki

14,315,2 15,7

15,0

13,0

0

2

4

6

8

10

12

14

16

2004 2005 2006 2007 2008

Przyjazdy turystów do Polski w latach 2004 - 2008 (w mln)

Źródło: Instytut Turystyki

Udział % w ogólnej wilekości spadków przyjazdów 2007-2008

Republiki Bałtyckie

2,9% UE-14 11,0%

Niemcy 24,0%

Pozostałe kraje 4,0%

Wschodni sąsiedzi spoza

UE 58,1%

Źródło: Instytut Turystyki

15

11,1

5,3 3,8

0

2

4

6

8

10

12

14

16

Turyści ogółem Turyści z Niemiec

Prognoza alternatywna dla polskiej turystyki zagranicznej do 2011r.

2007 2008 2009 2010 2011

0

2

4

6

8

10

12

14

Zagraniczniogółem

Z Niemiec z UE-14 Zagr. W bazienoclegowej

Prognozy dla Polski 2009-2011 (tur. zagr. w mln)

2008 2009 2010 2011

Źródło: Instytut Turystyki

15,215,7

15

1312,4*

10

12

14

16

2005 2006 2007 2008 2009

Przyjazdy turystów do Polski w mln osób

*prognoza

Źródło: Instytut Turystyki

BARIERY INFRASTRUKTURALNE

Fatalny stan infrastruktury. Niezbędne jest podjęcie stałych, pilnych działań ukierunkowanych na poprawę infrastruktury drogowej, kolejowej i lotniskowej. Jest to kluczowa sprawa dla rozwoju polskich uzdrowisk.

Dużym problemem jest niska dostępność komunikacyjna uzdrowisk polskich, zwłaszcza górskich i ich oddalenie od aglomeracji i rynków zbytu.

Polskapowierzchnia: 311 888 km2ludność: 38 mln

ilość autostrad w km: 699

Niemcypowierzchnia: 357 031 km2ludność: 82,6 mlnilość autostrad w km: 11 515

Czechypowierzchnia: 78 866 km2ludność; 10,2 mln

ilość autostrad w km: 499

Długość dróg i autostradstan na dzień 09.03.2007

kraj Autostrady, długość w km Drogi szybkiego ruchu oraz główne w km

Niemcy 11 515 41 321 Czechy 499 20 703

Słowacja 295 3 220 Węgry 438 29 630

Źródło: Poradnik dla przedsiębiorców, Sektor transportowy, 2007

Polska48 portów lotniczych

Czechy67 portów lotniczych

Niemcy390 portów lotniczych

NIEMCY

CZECHY

POLSKA

BARIERY MARKETINGOWE

Brak spójnej koncepcji promocji marki uzdrowiska polskie w Europie i na świecie. Polskie uzdrowiska mają zbyt małe wsparcie instytucjonalne w porównaniu z uzdrowiskami zagranicznymi: czeskimi, słowackimi czy niemieckimi.

Niedostateczne kreowanie wizerunku Polski i poszczególnych polskich regionów jako celu podróży turystycznych i zdrowotnych na rynkach międzynarodowych. Stworzenie wizerunku jest konieczne, gdyż stanowi siłę przyciągającą turystów oraz znaczną część wartości dodanej oferowanych produktów uzdrowiskowych. Stworzenie wizerunku wymaga jednak długiego czasu, dużych nakładów i stałego umacniania.

Obecnie Polska nie posiada spójnej strategii promocyjnej kraju. Wyjątkiem jest dobrze opracowana przez Polską Organizację Turystyczną „Marketingowa Strategia Polski w sektorze turystyki na lata 2008-2015” (niestety przy skromnym budżecie 38 mln zł w 2008r.) Ważne jest także skoordynowanie wszystkich działań promujących Polskę – w tej chwili zajmuje się nimi blisko 60 urzędów i instytucji. W efekcie – rozdrobnione działania nie przebijają się do szerokiej opinii.

Niedostateczna promocja polskiej oferty uzdrowiskowej, na rynku międzynarodowym, ale przede wszystkim krajowym, która jest efektem niskich nakładów finansowych na promocję.

BARIERY

SPOŁECZNO-POLITYCZNE

Brak kompleksowej strategii w dziedzinie rozwoju leczenia uzdrowiskowego.

Brak jednolitej polityki w zakresie profilaktyki zdrowotnej.

Zamieszanie kompetencyjne - brak jasno sprecyzowanego podmiotu odpowiedzialnego za funkcjonowanie lecznictwa uzdrowiskowego.

Niedostateczne wykorzystanie zasobów spółek uzdrowiskowych. Koniecznym jest

podjęcie działań ukierunkowanych na lepsze wykorzystanie zakładów lecznictwa

uzdrowiskowego przez Ministerstwo Zdrowia i Narodowy Fundusz Zdrowia na rehabilitację

oraz wczesną rehabilitację stacjonarną, wzorem rozwiązań niemieckich.

Niedostateczne wykorzystanie potencjału i doświadczeń spółek uzdrowiskowych. W tym zakresie słusznym wydaje się podjęcie działań zmierzających do wykorzystania potencjału uzdrowisk w zakresie promowania profilaktyki i prozdrowotnych zachowań społeczeństwa.Uzdrowiska mogą kształtować modę na zdrowe życie, promować zdrowy tryb życia oraz medycynę zapobiegawczą, a nie tylko naprawczą.

Niskie poczucie bezpieczeństwa kuracjuszy i turystów przebywających w Polsce.

Stan bezpieczeństwa publicznego w polskich miastach i na drogach, postrzeganie Polski jako kraju niebezpiecznego dla turystów.

Zmieniająca się w wyniku elekcji władza ustawodawcza, wykonawcza i samorządowa, które na ogół nie kontynuują opracowanych przez poprzedników strategii rozwoju, dotyczy to także turystyki oraz sytuacji uzdrowisk.

BARIERY

SOCJOLOGICZNE

Negatywne stereotypy dotyczące leczenia uzdrowiskowego i uzdrowisk, tj.:

lecznictwo uzdrowiskowe oraz pobyt w uzdrowisku to nie są wczasy za pieniądze NFZ;

pobyt w sanatorium dotyczy nie tylko ludzistarszych i schorowanych.

Wobec istnienia szeregu barier o charakterze interdyscyplinarnym, niezbędne jest opracowanie i pilne wdrożenie Narodowego Programu Pomocy dla Uzdrowisk, Lecznictwa Uzdrowiskowego i Turystyki wzorem Słowacji, Czech, Węgier.

W niniejszej prezentacji nie wskazano wszystkich ograniczeń

rozwoju lecznictwa uzdrowiskowego oraz

funkcjonowania przedsiębiorców uzdrowiskowych, koncentrując się

na barierach kluczowych.

Dziękuję za uwagę

OGÓLNOPOLSKIE STOWARZYSZENIE UNIA UZDROWISK POLSKICH

Ul. Zdrojowa 39, 57 – 320 Polanica ZdrójTel. 074 86 80 220, 074 86 81 513

Fax. 074 86 81 051

www.suup.com.ple-mail: uup@zuk-sa.pl