tijding - no. 3 (2012)
DESCRIPTION
Informatieblad voor leden IZBTRANSCRIPT
tijdingLedenblad van de IZB, jaargang 74, nr. 3
• Dagelijksdichtbijdienenendelen
• NoorderlichtRotterdam
• HoogleraarPaulwilbrugslaannaarpraktijk
Dabar terug bijIZB
Is de kerk overbodig?c o l u m n
T ja, meneer, protestanten hebben een direct lijntje naar Boven. Die hebben
de kerk niet nodig’. Het gebeurde deze zomer in Avignon. Wij hadden op de
bekende vaderlandse manier een stadswandeling gemaakt: kerk in, kerk uit.
Allemaal rooms-katholiek uiteraard. Ineens stuitten we op de Temple Protestant. Enig
belangstellend gemorrel aan de kerkdeur maakte al snel duidelijk: gesloten. Ook een
wat krachtiger poging bracht geen verandering in de situatie: een dikke deur versperde
ons de toegang tot het protestantisme in Avignon. Een Frans echtpaar met blijkbaar
dezelfde interesse deed een vergelijkbare poging. Ook zij zagen al snel het vruchteloze
karakter van hun pogingen in. Ik gaf blijk van mijn teleurstelling: ‘dat nu net de protes-
tantse kerk dicht moet zijn...’ Hij zei: ‘dat moet u niet raar vinden, meneer; protestanten
hebben een direct lijntje naar Boven. Die hebben de kerk niet nodig’.
Zelden zie je een theologische controverse zo tot één zinnetje teruggebracht. Vast en
zeker: de kracht van het protestantisme zit onder andere in het heel directe en persoon-
lijke karakter van de omgang met God. Maar laten we daar niet de conclusie uit trek-
ken dat de kerk dus overbodig is. Hoe zou het bijvoorbeeld gaan met de missionaire
roeping van de kerk, als het evangelie zou onderduiken in de anonimiteit; als het geen
zichtbare gestalte meer zou aannemen? De kerk is er niet alleen voor zichzelf; zij heeft
een roeping voor haar omgeving. Natuurlijk, de kerk is meer dan het kerkgebouw,
maar toch… Kerktorens zijn stenen richtingaanwijzers naar God; ze herinneren mensen
eraan dat leven in het platte vlak onder de maat is. En de deur van de kerk staat open:
dit is een van de weinige plekken op aarde waar iedereen welkom is, wie zij of hij ook
is. Want hier raakt de hemel de aarde, hier woont God. Bij de mensen. •
‘
Louïs Wüllschleger,
directeur
“Protestanten hebben een
direct lijntje naar boven” Oriëntatiecursusinnieuwjasje
IZB-Ark heeft de bekende Oriëntatie-
cursus Christelijk Geloof van drs. René
van Loon in een nieuwe jas gestoken.
De vier delen van de cursussen zijn
samengevoegd in één boek, met
een frisse layout en nieuwe foto’s.
De tekst is op onderdelen verbeterd
en geactualiseerd.
Zie ook www.occg.nl.
ISBN: 9789033819902. 160 pag. € 14,95
U kunt het bestellen via IZB-Ark,
Antwoordnummer 70, 3800 VB Amers-
foort, of per e-mail naar:
Tijding • najaar 201202
Dit voorjaar werd bekend dat de HGJB te kampen heeft met
financiële tegenvallers, die noopten tot een herbezinning
op het takenpakket van de organisatie. Dabar, dat vier jaar
geleden door de IZB aan de HGJB is toevertrouwd, keert
dus nu terug. Daarmee is de continuïteit van het camping
evangelisatiewerk, dat bezig is aan de 50e jaargang, veilig
gesteld.
De overdracht van Dabar vergt van de IZB een forse inspan
ning. Bij de afspraken voor het meerjarenbeleid 20132017
was juist vastgelegd dat er geen ruimte is voor personeels
uitbreiding. De komst van Dabar betekent dus dat er een
extra inspanning geleverd moet worden om de financiering
toch rond te krijgen. ‘Dat is geen sinecure’, zegt IZB
directeur ds. Louis Wüllschleger. ‘Dabar is een omvangrijk
project. In verschillende opzichten ook financieel zal het
dus veel van ons vragen. We hopen op de steun van onze
trouwe achterban.’
‘In de afgelopen weken ben ik een paar keer op bezoek
geweest bij Dabarteams op campings en raakte ik opnieuw
onder de indruk van het werk. Het is hartverwarmend om te
zien hoe jonge mensen een stuk van hun vakantie afstaan
om aan andere jongeren te laten zien wat het is om Christus
te volgen. We spreken ook regelmatig mensen die vroeger
meededen aan Dabar en voor wie Dabar van grote beteke
nis geweest voor hun eigen geestelijke ontwikkeling. Dat is
een goede stimulans om onze schouders eronder te zetten.’
Jaarlijks zijn circa 70 Dabarteams actief op 25 campings in
Nederland. In totaal zijn er zo’n 450 jongeren bij betrokken
en 15 à 20 campingpastors met hun gezinnen.
De HGJB (Hervormd-Gereformeerde Jeugdbond) heeft de organi-
satie van het Dabar-campingevangelisatiewerk overgedragen aan de
IZB. De overkomst vergt een forse inzet, aan menskracht en financiën.
Dabarwerkterug bij IZB
Ds. Davy Hoolwerf (Stellendam) zal het werk van
Dabar gaan coördineren. Hij werkte de afgelopen
4 jaar als missionair toeruster van de IZB in de
regio Zuidwest-Nederland en is vertrouwd met het
campingevangelisatiewerk. Zelf was hij drie jaar lid
van een team in Bakhuizen (Friesland); momenteel
is hij voorzitter van de commissie die op het eiland
Goeree-Overflakkee verantwoordelijk is voor het
Dabarwerk in Ouddorp.
In een eerste reactie zegt hij dat de Dabar ‘in uitste-
kende staat door de HGJB is overgedragen. Er lig-
gen uitgewerkte draaiboeken, de organisatie staat
als een huis. De terugkeer van Dabar bij de IZB is
een hele klus, maar opent ook nieuwe perspectie-
ven. Zo zal ik graag verkennen of er links zijn te
leggen met IZB-projecten.’
Een belangrijk aandachtspunt voor de komende
maanden is de voortzetting van de toerusting aan
gemeenten in Zuidwest-Nederland. ‘Dat zullen
we in de kring van IZB-toerusters
moeten bespreken. We kunnen
de gemeenten niet in de kou
laten staan.’
Davy blijft overigens in
deeltijd verbonden aan de
Hervormde gemeente te
Stellendam.
03zomer 2012 • Tijding
Het missionaire project Noorderlicht in Rotterdam groeit. Startte het
project in mei vorig jaar met zes initiatiefnemers die de handen ineensloe-
gen, nu bezoeken gemiddeld tachtig mensen de diensten in de Prinsekerk in
het noorden van de stad.
Net voordat de dienst begint, zet Rosa Douma vazen met
zonnebloemen neer in de grote donkere zaal van de Prin
sekerk in Blijdorp. De Prinsekerk is een bijna tachtig jaar
oud statig gebouw aan de Schepenstraat in Rotterdam, nog
geen twee kilometer vanaf de A12. Veel bomen hier, bewo
ners die hun hond uitlaten, joggers, een vijver en een plein
tje plus het niet te versmaden gratis parkeren op zondag.
Hier begon missionair predikant Niels de Jong anderhalf
jaar geleden het evangelisatieproject Noorderlicht. Lang
zaam lopen het voorste rijen houten stoelen van de im
mense kerkzaal vol. Marc en Juliëtte van de Haar zitten op
de eerst rij, met hun kleine Ayden. Ze verlieten Hendrik Ido
Ambacht en zijn in Blijdorp komen wonen om het project
te steunen. ‘Ik wil hier een kinderkoor beginnen’, straalt
Juliëtte. Ze is enthousiast over Noorderlicht, al moest ze
wennen aan het leven in de grote stad. ‘De mensen zijn
open en we maken al veel contact. Wij willen ons inzetten
voor deze gemeente.’
Vandaag, zondag 2 september, begint het nieuwe seizoen,
reden voor Noorderlicht om over te schakelen van de eerste
naar de tweede versnelling. De gemeente krijgt meer vaart,
belijning en structuur. Voortaan zullen er om de twee we
ken diensten zijn. Doordeweeks worden er allerlei activitei
ten georganiseerd, zoals een Alphacursus, stiltevieringen
en bezigheden van verschillende Noordergroepen. Vooral
‘twintigers’, vormen als het ware de steunpilaren van deze
missionaire gemeente.
De liturgie van de diensten varieert. Nu is er een filmpje
waarin Jezus Christus als de koning van alle koningen wordt
verheerlijkt. Bono van U2 verschijnt op de beamer met ‘I
still haven’t found what I am looking for’. Dan zingt Lisa
Noorderlichtin Rotterdam
“Wij willen ons inzetten voor
deze gemeente”
MissionairprojectinBlijdorp
groeit
Tijding • najaar 201204
in Rotterdam
Kramer, met gitaar, enkele liederen, terwijl de gemeente
meezingt onder begeleiding van de piano.
Niels leest voor uit Johannes 1:3542. Zijn preek gaat over
de roeping van Simon Petrus. De Jong zoekt het raakvlak
met zijn overwegend jonge luisteraars: ‘Misschien zoek jij
ook, met als Simon, maar heb je het nog niet echt gevon
den. Ook toen was er een crisis. Simon en Andreas waren
voorbestemd voor het harde bestaan van vissers. Hun
verwachting was dat God zou ingrijpen en hun leven zou
veranderen? Wat zochten ze eigenlijk en wat zoek jij in je
leven? We weten het soms niet. “De mens is”, zei kerkvader
Augustinus al, “zichzelf vaak een vraag”.’
Schone lei
Crisis, donkerheid, twijfel. Wie ben je? Wie verlangt er niet
naar herherstel van wat kapot is gegaan? De Jong: ‘Onze
verwachtingen zijn vaak gericht op het hier en nu beneden,
vandaar dat misschien de hoop uit onze samenleving is
verdwenen, dat de toekomst misschien niet zoveel meer te
bieden heeft. Wie geeft ons een schone lei om opnieuw te
beginnen?’
‘Petrus is wispelturig, doet er wel drie jaar over om bij Jezus
te komen, maar Jezus kijkt verder, hij ziet de mens in Petrus
en in jou. Als jij volhoudt om stap voor stap achter Jezus
aan te gaan, zal Hij jou een witte steen geven, als teken van
vrijspraak.’
Zo komt de predikant bij de doelstelling van Noorderlicht:
‘Wij geloven dat een leven met Jezus Christus je leven
verrijkt. Wij willen een plek bieden voor christenen en
nietchristenen om te kunnen ontvangen, leren en groeien.
Om zo God (beter) te leren kennen. Ook willen we er zijn
voor de buurt: bewoners ontmoeten en ondersteunen.’ Lisa
zingt: ‘Wees mijn verlangen, o Heer, van mijn hart’ en Niels
geeft de gemeente de zegen van God mee.
Eline Wijnbeld (23) is lid geworden van Noorderlicht. ‘Ik vind
het belangrijk mijn geloof te delen met een groep voor wie
dat ook zo is. Het eigene van deze gemeente is dat je met
elkaar laat zien dat God voor jou bovenaan staat.’
Het jonge, getrouwde stel Timo en Thonke Erkelens valt
Eline bij. ‘Het is belangrijk dat je een gemeenschap hebt
met anderen om je geloof te verdiepen en dat je elkaar
stimuleert om voor God te leven’, stelt Timo. Thonke: ‘We
verwachten dat iedereen die hier komt, zich op een of an
dere manier inzet en wat doet.’
Thomas Vos (student international business) en Tamara
Berends (aankomend politieagent), beiden 19, praten na
onder de koffie en thee. Thomas: ‘Ik vind het heel mooi bij
een startende gemeente te horen. Ik zoek nog steeds naar
wat ik kan betekenen in Gods Koninkrijk.’ Tamara voelt zich
eveneens aangesproken bij het beginnende karakter van
Noorderlicht. ‘Je kunt er zelf de hand in hebben hoe je de
gemeente wilt inrichten. Hier vallen de verschillen en de
kerkmuren vallen weg.’
Esmeralda van Dam (24) werd als moslim opgevoed en
kwam twee jaar geleden tot bekering. ‘Ik voel me thuis bij
Noorderlicht omdat er zoveel jonge mensen zijn, omdat ik
voel dat ik dichter bij God wil zijn en omdat het geweldig is
om een te zijn met mensen die in dezelfde God geloven.’
‘Het was best spannend’, vertelt Niels na afloop op het
binnenplein van de kerk, ‘want je weet niet wat de opkomst
zal zijn.’
Hij is tevreden. Anderhalf jaar geleden was er een groepje
van zes, nu al hebben circa dertig mensen zich verbonden
aan de jonge gemeente. En nog eens vijftig bezoekers laten
zich geregeld zien.
Marie Verheij
www.noorderlichtrotterdam.nl
“Ik vind het heel mooi bij een startende
gemeente te horen”
najaar 2012 • Tijding 05
Een bijzondere leerstoel secularisatiestudies. Is er niet al genoeg
onderzoek gedaan naar de oorzaken van de krimpende kerk?
Gaat u een paar rapporten toevoegen aan de stapel?
‘Nee, ik vraag me juist af wat wij als kerk met al die
onderzoeksrapporten aanmoeten. Al eeuwen, pak ‘m beet
sinds 1790, spreken we in de kerk over secularisatie, ont-
kerkelijking, ontkerstening enzovoort. We hebben elkaar
voorgehouden dat secularisatie een langetermijnproces
is, waartegen zowat geen kruid gewassen is. Maar is dat
zo’n overtuigende voorstelling van zaken? Sociologen
geven inmiddels toe dat secularisatie, opgevat als lan-
getermijnproces, een rare bril is, waardoor we sommige
dingen uitvergroten en andere helemaal niet zien. Boven-
dien ben ik op zoek naar een christelijke duiding van onze
situatie. Hoe kunnen we over secularisatie spreken in het
licht van een christelijke visie op de geschiedenis? ‘Wil de
laatste het licht uitdoen?’ lijkt me niet echt een christelijke
gedachte. Het gaat me meer om taal dan om cijfers, meer
om hoe wij de situatie van de kerk in West-Europa op een
gelovige manier kunnen duiden dan om een zoveelste
rapport over kerkverlating.’
De leerstoel is ingesteld door GZB en IZB, twee zendingsorgani-
saties. Beoogt u met uw werk ook bij te dragen aan het beleid
van deze organisaties?
‘Al sinds het Reveil, in de vroege negentiende eeuw, heb-
ben missionaire organisaties hun beleid vaak laten bepa-
len door (de heersende) opvattingen over secularisatie.
Neem de focus op grote steden: die werd ingegeven door
de gedachte dat steden voorop liepen in secularisatie en
dat het platteland daar achteraan sukkelde. Dat de IZB
nu ook in dorpsgemeenten investeert, is een interessant
signaal. We zijn er blijkbaar achter gekomen dat steden en
dorpen niet zó sterk verschillen als we vroeger dachten.
Ander voorbeeld: dat GZB’ers zich nu afvragen wat secu-
larisatie in Afrika zou kunnen inhouden, druist in tegen de
populaire gedachte dat secularisatie vooral een Europees
probleem is. Zo hoop ik een aantal vastgeroeste ideeën
‘Ik wil de academische studie vruchtbaarmakenvoordepraktijk’Met ingang van deze maand is geschiedfilosoof dr. Herman Paul bijzonder
hoogleraar secularisatiestudies namens de IZB en GZB aan de Rijksuniversiteit
Groningen. Wat mogen we van hem verwachten?
ter discussie te stellen en van daaruit missionaire initia-
tieven te bevorderen.’
Op welke manier kunnen gemeente(lede)n vruchten plukken
van uw werk?
‘Verwacht niet dat er over twee jaar een vlot geschreven
boekje over secularisatie op de markt komt. De universi-
teit vereist van haar hoogleraren een diepte-investering
in wetenschappelijk onderzoek, en daaraan zal ik met één
dag per week mijn handen voorlopig vol hebben. Tegelijk
is het wel mijn diepe verlangen de academische studie
vruchtbaar te maken voor de praktijk, in de vorm van
lezingen, cursussen, artikelen en, op wat langere termijn,
een boekje. Vooral echter hoop ik rond de leerstoel een
paar vertaal- en interviewprojecten te kunnen opzetten,
om goede ideeën en inspirerende praktijken uit het bui-
tenland beschikbaar te maken voor gemeenteleden.’
De Rijksuniversiteit van Groningen wil vanuit verschillende
modaliteiten binnen de PKN bijzondere hoogleraren benoemen.
Richt uw werk zich ook op de beleidsmakers binnen de PKN?
‘De meest invloedrijke beleidsmakers in de PKN zijn, denk
ik, predikanten. Speciaal voor hen organiseren we als Col-
lege van Bijzondere Hoogleraren jaarlijks een symposium
en een nascholingscursus. Dat begint al in november, met
een studiemiddag over nieuwe religiositeit, gevolgd door
vier of vijf middagen waarin we onder andere het nieuwe
boek van Koert van der Velde, Flirten met God, kritisch
bespreken. Ik heb veel zin in deze samenwerking met
collega’s uit de vrijzinnige traditie, de Confessionele
Vereniging en de Gereformeerde Bond. Of we het waar
kunnen maken ‘een denktank voor de PKN’ te worden,
zoals informeel al gesuggereerd wordt, valt te bezien.
Maar de eerste contacten zijn veelbelovend.’
Zie voor een uitgebreide kennismaking met dr. Herman
Paul ook www.izb.nl.
Tijding • najaar 201206
Zeer gewenst: een grijze golfc o l u m n
Af en toe komt het voor dat ik, als gastpredikant in een gemeente, van alle
aanwezigen de jongste ben. Bij De Samaritaan, waar ik de afgelopen vijf jaar
heb gewerkt, is dat anders. Daar was de laatste tijd ongeveer 60% jonger dan
mij en 40% ouder. Sinds een half jaar ben ik, in samenwerking met de IZB, betrokken
bij het nieuwe initiatief Noorderlicht en daar is het nog weer anders. Bij dit nieuwe
initiatief ben ik regelmatig één van de oudste aanwezigen.
Dit is wel een aparte ervaring. Nu eens wordt er naar me gekeken als een broekie,
die net komt kijken, dan weer word ik gezien als degene met ervaring en kennis.
In ‘Noorderlicht’ zijn alle taken vergeven aan twintigers, met uitzondering dan van
mijn taak als predikant-pionier. Dat is natuurlijk de omgekeerde wereld als je het
vergelijkt met heel veel andere kerkelijke gemeenten in ons land. Daar is soms geen
enkele (verantwoordelijke) taak toevertrouwd aan een twintiger. Dat lijkt me een
ongezonde situatie. Al is de situatie van Noorderlicht natuurlijk ook niet alles. Ook
al geld ik in die context als ‘bijzonder oud’, we kunnen links en rechts toch wel wat
ervaring en geestelijke wijsheid gebruiken...
Daarom hierbij een voorstel. Ik weet dat verschillende stadsgemeenten elk jaar
behoorlijk wat mensen rond hun dertigste zien vertrekken naar randgemeenten en
dorpen. Die dertigers doen dat onder het mom van ‘ruimer willen wonen’. De eigen-
lijke reden is dat ze het gemak van de stad opgeven om gemeenten buiten de stad te
gaan dienen. Wat een opofferingsgezindheid!
Om de kerken in de stad weer enigszins tegemoet te komen, zou het natuurlijk niet
verkeerd zijn als er weer enige grijze haren naar (nieuwe) stadsgemeenten zouden
kunnen worden ‘gezonden’. Zo’n groot offer hoeft dat niet te zijn, aangezien de stad
ook veel voordelen biedt aan vijftigplussers. En wijze, gelovige, biddende en enigs-
zins flexibele vijftigplussers zouden in een stad als Rotterdam veel goed werk kunnen
doen.
Als er mensen zijn die deze stap overwegen, dan kunnen zij zich bij mij melden (en
vast ook bij collega’s in allerlei steden). Zeker nieuwe missionaire en diaconale initia-
tieven in de stad zien de komst van zo’n grijze golf wel zitten.
Niels de Jong
P.S. Je vraagt je natuurlijk al een tijdje af hoe oud ik nu ben. Afgaande op de volgroei-
de wijsheid en het bezonken oordeel van mijn columns in dit blad, denk je waar-
schijnlijk: 55 of daaromtrent. Als je afgaat op bijgaande foto, vermoed je: 26 (en niet
zoals die kluns die laatst vond dat ik wel ouder dan 40 jaar moest zijn). Om aan alle
onzekerheid een einde te maken, volgens mijn paspoort ben ik 32 jaar. •
Niels de Jong,
missionair predikant
van de IZB, Rotterdam-
Centrum/Blijdorp
info@
uitonverwachtehoek.nl
“Bij dit nieuwe
initiatief ben ik
regelmatig één
van de oudste
aanwezigen”
najaar 2012 • Tijding 07
In deze drie nieuwe projecten draait het om ‘dagelijks
dichtbij dienen’ (3D). De leden van de betrokken gemeen-
ten worden uitgedaagd om het leven te delen met men-
sen in hun dagelijkse netwerk, de relaties met buren in de
straat of de wijk. Als ze op een transparante manier hun
leven delen, dan heeft ook het geloof daarin een plaats.
Door deze opzet krijgt het missionair-diaconale werk de
plek die het verdient. Het wordt (weer) een integraal on-
derdeel van het alledaagse leven van de gemeenteleden,
vandaar de term: Dagelijks Dichtbij Dienen en Delen. Het
Drienieuwepioniersplekken
Vanaf dit najaar gaan drie gemeenten samen met de IZB ervaring opdoen met een nieuwe
vorm van missionair-diaconaal werk. In Nieuwegein-Vreeswijk, Capelle-Schollevaar en
Rotterdam-Kralingen.
gaat niet in de eerste plaats om allerlei missionaire activi-
teiten, maar om een levenshouding, waarin de relevantie
van het christelijk geloof oplicht.
‘Veel meer dan voorheen hebben we geleerd dat het
organiseren van activiteiten alleen niet voldoende is om
een wijk of buurt te dienen en om wederzijds van elkaar
te leren’, vertelt Kees Koster, programmamanager mis-
sionaire projecten. ‘Getuigen van de levende hoop in
onze Heiland Jezus Christus, vraagt meer dan mensen ‘bij
Tijding • najaar 201208
Drienieuwewerkers
In Rotterdam-Kralingen (‘De Esch’) is Ageeth Palland
deze maand begonnen in het missionair-diaconale werk.
Ageeth, logopediste, werkte na haar opleiding voor
zending en werelddiaconaat aan vier jaar als projectcoör-
dinator van een rehabilitatiecentrum voor straatjongens in
Nairobi (Kenia).
In 2009, na haar terugkeer volgde ze aan de Christelijke
Hogeschool Ede een opleiding voor Godsdienst/Pastoraal
Werk. Ze zal de bestaande contacten in de wijk ‘De Esch’
(met o.a. kinder- en tienerwerk) verder uitbouwen. Maan-
delijks zijn er samenkomsten, de zogeheten ‘Esch-mee-
tings’. In de buurten Lusthofstraat, Vlinderbuurt en Jaffa
zal ze met de gemeenteleden die daar wonen werken aan
kleinschalige gemeenschappen die zorg dragen voor elkaar
en voor de buurt.
In Nieuwegein-Vreeswijk is Willina de Bree-Hoogendoorn
benoemd. Samen met haar man, ds. Dirk de Bree, stond
ze aan de basis van de ontwikkeling van de project-opzet
Willina
de Bree
ons uitnodigen en het hen vertellen’ of ‘naar hen toegaan
en het hen aanzeggen’. Het vergt een relationele aanpak,
je leven met de ander willen delen, wat de Engelsen
omschrijven met “whole life discipelship”. Als christe-
nen zijn we geen haar beter dan de mensen met wie we
het evangelie willen delen, ook wij hebben de bekering
dagelijks nodig. Daarom worden we aangespoord om te
zoeken naar ‘samen de weg achter Hem aan gaan’ en juist
daarin ‘van de ander leren’. Bescheidener en tegelijkertijd
minder beschroomd.‘
Het verwerven van die nieuwe levenshouding vergt oe-
fening. Anders dan bij een eenmalige cursus gaat het om
een permanente vorming en toerusting, met het oog op
een missionaire, open, transparante levensstijl. In elk van
de drie projecten worden missionair-diaconale werkers
aangesteld om gemeenteleden die voor deze leefwijze
kiezen (‘bruggenhoofden of ambassadeurs’) te ondersteu-
nen, door het organiseren van ontmoetingsplaatsen en
door hen te begeleiden in dit vormingsproces. De span-
nende vraag is daarbij of op deze werkwijze niet-gelovi-
gen beter kunnen worden bereikt met het evangelie.
In de drie pioniersplekken willen we zo gedurende drie
jaar op pad gaan, lessen leren, ervaringen uitwisselen en
materialen ontwikkelen. Vanuit de IZB zullen we de ont-
wikkelingen op de voet volgen, omdat we verwachten dat
de uitkomsten van deze pilots van betekenis kunnen zijn
voor missionair(-diaconaal) werk elders in het land.
van ‘Dagelijks Dichtbij Dienen en Delen’. In de afgelopen
tijd heeft ze als ‘kwartiermaker’ de mogelijkheden voor het
project verkend.
In Capelle aan den IJssel is Gert van den Bos aangesteld
als missionair-diaconaal werker vanuit de Hervormde wijk-
gemeente Schollevaar en de Christelijke Gereformeerde
Kerk Rotterdam-Oost. Gert heeft de afgelopen 3 jaar voor
Youth for Christ in Lesotho (Zuid-Afrika) gewerkt.
Satellieten
De drie pilotprojecten hebben dezelfde basis (‘Dage-
lijks dichtbij dienen en delen’), maar verschillen in
de uitvoering. Zo zet Capelle aan den IJssel bijvoor-
beeld in op de vorming van missionaire gemeen-
schappen; kleinschalige huiskamergroepen rond
een geopende Bijbel, die samen bidden en de weg
willen vinden achter de Here Jezus aan. Een soort
‘satelliet’ van de kerk.
Andere voorbeelden van ‘satellieten’ of oefenplaat-
sen zijn ontmoetingsplekken met migrantenchriste-
nen uit de wijk, of bijeenkomsten van ouders rond
een school. Het zijn plekken waar drempels even
worden verlaagd en waar contact kan worden ge-
legd met nieuwe doelgroepen.
Om verschillende redenen is zo’n kleine gemeen-
schap belangrijk: de kerkdiensten zijn vaak groot-
schalig. In een kleine gemeenschap word je gemist
als je er niet bent, je houdt elkaar vast. En in een
dergelijke gemeenschap kunnen de vragen van zoe-
kers en beginnende gelovigen aan de orde komen.
De kleine gemeenschappen blijven nauw verbonden
met de moedergemeenten, bijvoorbeeld doordat
de predikanten er van tijd tot tijd een bijbelstudie
verzorgen. De ‘satellieten’ worden beschouwd als
een ‘tussenstation’ op weg naar lidmaatschap van
een van de moedergemeenten.
Ageeth
Palland
najaar 2012 • Tijding 09
SimonenAndreas’
‘Een beetje zoals bij
Bij verscheidene IZB-projecten behoort het vakantiekamp inmiddels bij
de jaarlijks terugkerende activiteiten: Amsterdam, Rotterdam, Gronin-
gen… Ook vanuit Nieuwegein-Vreeswijk ging dit jaar ook een groep op
pad. Onverwacht, last minute. Een impressie.
‘Zelf heb ik een poosje geleden Jezus gevonden’, zegt Deef, de man in de
rolstoel. ‘Daarvoor was ik er wel mee bezig, in m’n hoofd, weet je wel. Maar
sinds een week of acht serieus.’
Hij roert in z’n thee en kijkt geamuseerd rond. Er is ook veel te zien. We
zitten aan een van de tafeltjes in de gemeenschapsruimte van een prach-
tige accommodatie in Ede. Zo’n vijftig deelnemers uit de omgeving van
Nieuwegein-Vreeswijk zijn hier al een paar dagen op vakantiekamp. De
oudste is 63, de jongste moet nog 1 worden; 20 volwassenen, 30 kinde-
ren. Een grote groep heeft van Stratego een gezelschapsspel gemaakt;
aan weerszijden van de tafel klinken de adviezen aan de opgewonden
spelers. Vanuit de gang klinkt een valse piano. Peuters scharrelen
wat rond bij de lage fauteuils waar volwassenen aan de praat raken.
Vanmorgen was de uitslaapdag. Er is koffie met koek. Straks begint
het fotospel, waarvoor je je nog kunt inschrijven op de plakkaten
bij de klapdeuren.
Een relaxte sfeer, vindt ook Deef. ‘Terwijl de deelnemers nogal
verschillend zijn’, weet hij. ‘Niet zomaar verschillend, héél ver-
schillend. Gisteren hadden we een bespreking van een bijbel-
verhaal. Dan zit daar een Bosniër, daar iemand uit de Domi-
nicaanse Republiek, een Zuid-Afrikaan, een gelovige naast
iemand die nooit in de kerk komt. En het gaat gewoon
goed. Ik heb het zelf ook hartstikke naar m’n zin, terwijl ik
eigenlijk helemaal niet van grote groepen houd.’
‘Dit kamp kwam voor ons zomaar uit de hemel
vallen’, vertelt missionair werker Willina de Bree.
Samen met haar man, ds. Dirk de Bree, kreeg
ze nog maar een paar weken de locatie via-via
gratis aangeboden. Dirk en Willina werken
Tijding • najaar 201210
SimonenAndreas’
vanuit de hervormde gemeente Nieuwegein/Vreeswijk
in het nieuwe project ‘Dagelijks dichtbij dienen’, waarbij
gemeenteleden worden gestimuleerd en uitgedaagd om
zich actief in te zetten in hun directe woonomgeving.
‘Eigenlijk komt het kamp net iets te vroeg’, zeggen ze,
‘maar het aanbod van deze gratis locatie was zó aantrek-
kelijk, dat we alles op alles hebben gezet.’ Voor een prikkie
konden deelnemers inschrijven - € 25 voor volwassenen;
€10 per kind - en dat bood minder kapitaalkrachtigen de
mogelijkheid om mee te gaan.
‘Ik ben ontzettend dankbaar dat er zo’n grote groep bijeen
is’, zegt Willina. ‘Het ging een beetje zoals bij Simon en
Andreas – de een nam de ander mee. Wonderlijk, dat ze
je zomaar het vertrouwen geven en mee zijn gegaan. Dat
maakt me wel nederig.’
‘Gaaf hè’, zegt Deef. Zonder dit initiatief zou ook hij met
zijn gezin niet met vakantie kunnen. Hij verdient een bo-
terham met illustratiewerk. Z’n dochter (17) komt aan tafel
zitten. Vanaf het eerste moment heeft ze zich opgenomen
gevoeld in de groep onbekenden. ‘Terwijl ze toch niet
gelooft’, ondertitelt Deef. ‘Vanaf dat we hier aankwamen
heb ik haar nog nauwelijks gezien.’
De keuken is de ‘machinekamer van het kamp’. Sanet
en Gerrie zijn er met een paar vrijwilligers bezig met de
voorbereiding van de lunch. Wordt hier goed gegeten?
‘Er blijft weinig over, laten we het zo zeggen’, grapt Sanet,
terwijl ze zelfgebakken tonijntaarten in partjes snijdt.
Gerrie smeert de sandwiche. ‘Ik kom uit het multiculturele
netwerk van Dirk’, vertelt Sanet, die van Zuid-Afrikaanse
komaf is. Samen met Gerrie heeft ze wel voor hetere
vuren gestaan; ze hebben vaak samen gekookt voor het
kamp van de school, waar hun kinderen opzaten. Hoewel
dit kamp wel een huzarenstukje is, bekennen ze. In drie
weken tijd is alles uit de grond gestampt. ‘Op school wa-
ren we een jaar bezig met de voorbereiding en ging het
soms nog mis.’
Vandaag – woensdag – is er gelegen-
heid voor leden uit de Hervormde
gemeente Nieuwegein om te komen
buurten. En dat is goed, want het werken
aan een breed draagvlak voor het missio-
naire project blijft een aandachtspunt. ‘Er zijn
gemeenteleden die ervoor pleiten om eerst
te investeren in onze eigen jongeren. Sommige
jongeren zijn hier trouwens ook als deelnemer. Ik
denk dat je de aandacht voor binnen en buiten de
kerk niet tegen elkaar moet uitspelen. Maar ik ben er
van overtuigd dat een gemeente die zich naar buiten
richt, naar binnen ook sterker wordt’, zegt Dirk. ‘Laten
mensen in de gemeente maar horen en zien dat het
wérkt. In twee jaar tijd is een enorm netwerk gecreëerd.
Verbinden, daar draait het om in het project; mensen met
elkaar in contact brengen.’
Willina: ‘Het gaat om beschikbaar zijn, oog voor elkaar
hebben, belangstelling tonen en bereid zijn relaties aan
te gaan, ook met mensen die je misschien niet een-twee-
drie liggen of waar je je niet prettig bij voelt. Als je bereid
bent je leven te delen, en je leven met Jezus is daar een
onderdeel van, dan ontstaan er vanzelf gesprekken. Het
scheelt in ons geval dat Dirk dominee is. Dat geeft een
goede binnenkomer voor gesprekken.’
In de uitnodiging aan de deelnemers schreven Dirk en
Willina dat ze het kamp ook als christenen organiseren.
’De deelnemers weten dat we het fijn vinden om over het
geloof te praten. Maar we wilden niet dat dat drempelver-
hogend zou werken. We noemen het geen Bijbelkamp of
zoiets. Iedere dag is er wel een moment waarop de bijbel
ter sprake komt, tijdens de kinderclub en in de kring van
volwassenen. Telkens gaat het over iemand die Jezus ont-
moet. Het zijn korte, toegankelijke programma, evenals
de dagelijkse avondsluiting. Wie niet gelooft, moet zich
hier ook thuis kunnen voelen.’
Ds. Cor van Dis, predikant van de Hervormde wijkgemeente
Nieuwegein-Vreeswijk, is enthousiast over de aanpak van het
project ‘Dagelijks dichtbij dienen’, zegt hij, op bezoek bij het vakantie-
kamp. ‘Het project biedt een nieuw speerpunt: het bouwen aan net-
werken, rondom de kern van het evangelie. Ik vind het ook mooi dat het
project, net als dit kamp, een intercultureel karakter heeft. Binnenkort begin
ik weer met een Engelstalige Alpha-cursus.’
De gemeente organiseert ook regelmatig op zondag brunches om nieuwe doel-
groepen in contact te brengen met het evangelie. ‘We zien deelnemers na verloop
van tijd ook terug in de gewone kerkdiensten.’
najaar 2012 • Tijding 11
Dr. Wim Dekker, dr. Bert de Leede
(bestuurslid IZB) en dr. Arjan Markus
(missionair predikant van de IZB in Utrecht)
en Koos van Noppen (hoofd communicatie
IZB) werken aan een boek om de bezinning
op het thema ‘discipelschap’ in gemeenten
te stimuleren. De publicatie verschijnt naar
verwachting voorjaar 2013.
‘De IZB concentreert zich in de komende jaren
inhoudelijk op ‘navolging’. Vanuit deze focus
wordt het werk in al zijn facetten doordacht
en vormgegeven.’ Een passage uit het
meerjarenbeleidsplan. Dr. Wim Dekker, theologisch/
missionair adviseur van de IZB, geeft een aantal
redenen waarom deze keuze vandaag van belang is.
Wanneer we als IZB vandaag kiezen voor
navolging/discipelschap als focus van het mis-
sionaire werk, maken we sluimerende vragen
rond de kwaliteit van de gemeente expliciet.
Wat is er toch met onze kerk/gemeente aan de hand, dat
zo velen het voor gezien houden? En hoe komt het toch
dat onder degenen die belangstelling krijgen voor het
evangelie lang niet altijd de gedachte leeft dat toetreding
tot een gemeente belangrijk zou kunnen zijn? Zien ge-
meenteleden zelf wel hoe belangrijk het deelnemen aan
de gemeente van Jezus Christus is en zien ze wel wat dat
inhoudt, zodat ze dit ook over kunnen brengen?
Christenen vormen een minderheid, die zich
steeds opnieuw bewust moet maken waarom
haar identiteit is zoals ze is. Wie niet gelooft,
hoeft niet veel uit te leggen. Wie wel gelooft
en vooral wie op een expliciete manier waarde
hecht aan de christelijke geloofsvoorstellingen, heeft
huiswerk. Maar hoe zullen we er iets van uitleggen, wan-
neer het verhaal niet gekoppeld is aan een manier van
leven? Wanneer de christelijke geloofsvoorstellingen niet
meer breed gedeeld worden, is de christelijke manier van
leven dan misschien een eigen soort verkondiging, die
overtuigt vanwege de zegenrijke gevolgen? Is het christe-
lijke leven het goede leven, dat geen verder bewijs nodig
heeft dan er gewoon te zijn?
Nu het christelijk geloof in onze samenleving is
verbannen naar de privésfeer, is het de vraag of
christenen dapper en weerbaar genoeg zijn om
aan hun geloof gestalte te geven in het leven
van elke dag. Slagen ze erin om in een heel andere
context dan vroeger verantwoording af te leggen van de
hoop die in hen is? Willen ze dat en kunnen ze dat?
Behalve het probleem van de secularisatie is er ook het
probleem van het dualisme. Reeds in de Bijbel lezen we
van hoorders die geen daders zijn. Dit dualisme is van
alle tijden en dus ook van onze tijd. Daarnaast
kampen we nog met een ander dualisme, dat
te maken heeft met het waarheidsbegrip, dat
in onze westerse cultuur is ontstaan, onder
‘Wevolgengeenblauwdruk,maar een Persoon’
1
2
3
4
Tijding • najaar 201212
invloed van het rationalisme. Op godsdienstig gebied
heeft dit zich vertaald in een eeuwenlang proces, waarin
de leer en de beleving van de leer altijd met elkaar leken
te concurreren. Ten tijde van de Reformatie verwees het
woordje doctrina nog naar het doorleefde geloof, de een-
heid van leer en leven. Maar sindsdien is de leer tegen-
over de beleving komen te staan, de orthodoxie tegen-
over het piëtisme, waarbij de orthodoxie ook nog wordt
afgewisseld met modernisme. De orthodoxie verdedigt
de leer op rationele wijze, het modernisme bestrijdt juist
de leer op rationele wijze. Nog steeds haken mensen af
van de kerk, omdat ze de leerstellingen van het geloof als
onwaarschijnlijk zijn gaan zien. Nog steeds verdedigen
mensen het geloof daartegenover op rationele gronden.
Daarnaast is er juist de druk van de belevingscultuur,
die alles focust op het gevoel. Wanneer we ons vandaag
geroepen weten tot een nieuwe concentratie op de
navolging, zoeken we boven deze soorten van dualisme
uit te komen. ‘Navolging’ omvat leer en leven; geloven is
een zaak van leven, beleven, handelen en weten in één.
Bonhoeffer schreef in zijn tijd over het probleem
van de goedkope genade: een christendom,
dat wel gelooft in de vergeving van zonden,
maar niet is overtuigd van de noodzakelijk
daaraan gekoppelde heiliging van het le-
ven. Vandaag constateren we dat het geloof in de
vergeving der zonden niet zozeer een goedkoop geloof
is, maar buiten en binnen de kerk een steeds verder
slinkend geloof. Vergeving der zonden… Hoezo? Heb-
ben we dat dan nodig? De focus op navolging mag niet
het latente gevoel versterken, dat het bij geloven vooral
aankomt op onze daden en veel minder op de radicale
genade van God in de vergeving der zonden. Wanneer
dat het gevolg zou zijn van onze focus zouden we het
omgekeerde bereiken van wat we willen, namelijk dat we
mee mogen werken aan de vernieuwing van het chris-
telijk geloof, dat leeft uit het hart van het heil en tegelijk
weerbaar en nodigend is in onze hedendaagse context.
Wat bedoelen we met de focus op navolging? Waar
verlangen we naar? Wanneer aan Jezus gevraagd wordt
waar het ten diepste om gaat in het geloven zegt Hij, dat
het gaat om het dubbele liefdegebod (Mat. 22:34-40).
Wanneer Hij de discipelen uitzendt om alle volken tot
zijn discipelen te maken (Mat. 28:19), gaat het ook weer
hierom: ‘Leert hen onderhouden al wat Ik u geboden
heb’; ook daarin gaat het om dit dubbele liefdegebod.
Te midden van alle culturele en kerkelijke ontwikkelin-
gen zoeken we een nieuwe oriëntatie op de Persoon van
Jezus Christus zelf. Hij leert ons alle woorden van God,
ook die van het zogeheten ‘Oude Testament’ serieus
te nemen. Tegelijk brengt Hij de sleutel mee om die te
verstaan. We lezen de Bijbel niet van kaft tot kaft of als
een boek met losse teksten, maar als het boek, dat Jezus
leerde hoe Hij moest wandelen. In het spoor van Hem le-
zen we dit boek met een brandend hart, omdat alles met
Hem te maken blijkt te hebben, met zijn lijden en met zijn
opstanding (Luk.24:26,27).
Verkeerde been
Het begrip ‘navolging’ zet ons op het verkeerde been,
wanneer we het op zouden vatten als letterlijk ‘nadoen’
van Jezus. Het zet ons ook op het verkeerde been, wan-
neer we zouden denken, dat het een voor ieder christen
eenduidige manier van leven betekent. Ieder christen
zal juist weer in zijn of haar tijd en context leerling van
Jezus moeten worden om te ontdekken wat de concrete
gehoorzaamheid vandaag inhoudt. Navolging betekent
dus niet, dat we een blauwdruk volgen. We volgen een
Persoon, die ons in elke tijd opnieuw leert hoe we God
zullen liefhebben bovenal en de naaste als onszelf.
Discipelschap
Wanneer we verkeerde associaties met het begrip na-
volging willen voorkomen, kunnen we wellicht beter het
woord discipelschap gebruiken. Wanneer we discipel,
leerling van iemand zijn, betekent dat nooit klakkeloos
nadoen, maar zelfstandig aan de slag gaan met wat we
hebben geleerd. Wanneer we leerling zijn van Jezus
Christus betekent dat ook levenslang leerling blijven,
omdat Jezus niet iemand is uit het verleden, maar de
Levende, die ons vandaag voorgaat. Omdat Hij de Op-
gestane is, die voor ons uitgaat, laten we zijn onderwijs
nooit achter ons.
Wim Dekker
“We volgen een Persoon, die ons in
elke tijd opnieuw leert hoe we God
zullen liefhebben bovenal en de naaste
als onszelf ”
“Omdat Hij de Opgestane is,
die voor ons uitgaat, laten we zijn
onderwijs nooit achter ons”
5
najaar 2012 • Tijding 13
NieuwIZB-projectinAlmelo
Zondagmiddag 30 september om 14.00 uur
vindt in de Grote Kerk te Almelo de bevestiging
en intrede plaats van ds. Catharinus Elsinga.
Hij zal als (missionair) predikant werkzaam zijn
in wijk gemeente ‘De Ontmoeting’. Daarnaast zal
hij samen met een taakgroep ook in andere
wijkgemeenten van Almelo het missionair beleid
stimuleren en van nieuwe impulsen voorzien.
Ds. Elsinga (54) is sinds 1990 predikant van de
Gereformeerde Kerk in Den Ham; eerder diende
hij de Groningse gemeenten Spijk en Godlinze. Hij
kent de situatie in Almelo, want als gastpredikant
kwam hij met enige regelmaat in ‘Het Nieuwland’,
een van de twee wijkgemeenten die sinds 1 januari
2012 samen verder zijn gegaan onder de naam
‘De Ontmoeting’. Catherinus is lid van het
Confessioneel Gereformeerd Beraad in de
Gereformeerde Kerken; hij heeft ettelijke publicaties
voor CeGe-boek op zijn naam staan, was initiatief-
nemer en gangmaker van de Startkrant. Binnen de
eigen ‘nieuwe’ wijkgemeente zal Elsinga samen
met de kerkenraad en de IZB gaan werken aan
revitalisering en een samenhangende visie,
waarbinnen de missionaire activiteiten hun plek
krijgen. De IZB is ook betrokken bij de stedelijk
missionaire taak.
Tekeningenvoornieuwbouw‘HetPand’rond
‘Het Pand’, het missionair-diaconale project van de
IZB en de Hervormde wijkgemeente Martinikerk in
Groningen bevindt zich in een enerverende fase van
zijn geschiedenis. Zoals bekend is de ontmoetings-
ruimte met ca. 20 vierkante meter veel te klein voor
de vele bezoekers en activiteiten. Er zijn uitgewerkte
plannen en bouwtekeningen voor een nieuw onder-
komen met maar liefst 350 (!) vierkante meter, op
het terrein van een speeltuin in dezelfde wijk.
De gemeente Groningen en de speeltuinvereniging
hebben groen licht gegeven voor de bouw. Deze
maand overlegt de kerkenraad over de jaarlijkse
bijdrage aan de exploitatie. ‘Het zou prachtig zijn
als we volgend jaar december, als ‘Het Pand’ 25
jaar bestaat, de linten van de nieuwe ruimte kunnen
doorknippen’, zegt Jan Waanders. In het kader van
deze nieuwbouwplannen is een tijdschrift gemaakt
over ‘Het Pand’ (verkrijgbaar via [email protected]).
Intussen draait de fondsenwervingsactie op vol
vermogen. Zo trok deze maand een fietspeleton
vanuit Rijssen naar Groningen, in het kader van een
sponsortocht. Uw bijdrage is hartelijk welkom op
rekeningnummer 980 980 t.n.v. IZB, onder vermel-
ding van ‘Het Pand, Groningen’.
Met ingang van 1 januari 2013 zien we oude bekende
terug bij de IZB. Jurjen de Groot is benoemd tot
benoemd tot programmanager Missionaire vorming.
Momenteel is hij als missionair toeruster werkzaam
in Kenia.
Van 2000-2006 was Jurjen als pionier van de IZB
werkzaam in Zoetermeer, waar hij in de nieuwbouwwijk
Oosterheem het project Perron 61 opzette. Sinds 2006
werkt hij namens de GZB in dienst van de Reformed
Church of East Africa in Kenia (Eldoret). Hij is
programma manager op het hoofdkantoor van de kerk,
voor de missionaire toerusting en training van
kaderleden.
De terugkeer naar Nederland komt eerder dan gepland.
‘De combinatie van management en toerusting is me
op het lijf geschreven, heb ik de afgelopen jaren
gemerkt. Als ik nog eens solliciteer, dan is het in die
richting, heb ik gezegd, niet wetend dat die gelegenheid
zich zo snel zou voordoen.’
JurjendeGrootbenoemdtotprogrammamanager
Tijding • najaar 201214
74e jaargang nr. 3 – Najaar 2012 Tijding is een gratis kwartaal-uitgave van de IZB – vereniging voor zending in Nederland en wordt toegezonden aan de leden. IZB-lidmaatschap: aanmelden bij de IZB. De contributie is e 10,- per jaar. Opzegging lidmaatschap voor 1 november. De IZB is een missionaire organisatie binnen de Protestantse Kerk in Nederland en stimuleert, adviseert en ondersteunt gemeenten en gemeenteleden in het evangelisatiewerk door middel van toerusting, materialen en missionaire werkers. Bestuurds. M.J. Tekelenburg, voorzitterds. H.J. van der Veen, tweede voorzitterds. R.F. de Wit, secretarisA.P. van der Kooy, penningmeesterds. M.C. Batenburgprof.dr.ir. J.H. van Bemmelmw. drs. Z.A. Jansen-Smitdr. H. de Leedemw. J.E. van Velzen-Vermaasds. J. van Walsum Directieds. L. Wüllschleger. IZBJohan van Oldenbarneveltlaan 103818 HB Amersfoorttel.: 033-4611949e-mail: [email protected]: www.izb.nlING: 980 980Rabobank: 30 22 06 191IBAN: NL26 RABO 0302 2061 91BIC: RABONL2U Uw steunSteun de zending in Nederland door uw gebed, uw IZB-lidmaatschap, uw gift en door al uw boeken te bestellen bij de IZB-boekhandel: www.izb-ark.nl, tel. 033-4613225. RedactieAnja van Maanen-Hoekman en Koos van Noppen Overname artikelenOvername van artikelen is toegestaan met bronvermelding. Foto’sFoto cover: Archief Dabar. Foto’s pagina 4, 5 en 9: Sjaak Boot
Colofon
Ds. Sjaak van den Berg,
missionair predikant in
Groningen (Martinikerk).
We kwamen laat in de avond thuis. Een beetje ver-
reisd, zoals te verwachten is na een paar uur sturen,
met daaraan voorafgaand een tijd van afbreken en
opruimen. De buren hadden hun tweede auto tijdens de vakantie
onder onze carport gezet. Toen we onze auto aan de straat stop-
ten, zwaaide de voordeur van de buren meteen open en werden
we warm welkom geheten. Na enig gemanoeuvreer stonden
alle automobielen op hun plaats. Tijdens de vakantie was alles
goed gegaan. Er was maar een ding te melden, namelijk dat er
een grote stapel tijdschriften was bezorgd, die nu de gang van de
buren een beetje blokkeerde. ‘Maar dat komt morgen wel’.
Vlak voor de vakantie had ik een vrachtje exemplaren van de
glossy MEER besteld om te bezorgen op een aantal geselec-
teerde adressen in de wijk en ook om ze te gebruiken bij Open
Monumentendag. MEER maakt de indruk dat het bij uitstek een
blad is dat interessant is voor de wat hoger opgeleide en tamelijk
welvarende stedeling. Met de ondersteunende website en alle pr
eromheen, leek het me (en lijkt het me nog steeds) een prachtig
middel om daarvoor te gebruiken. Ik had nog wel op het bestel-
formulier gezet: leveren na 21 augustus. Maar dat was blijkbaar
niet overgekomen.
De buurjongen, een stoere gast van 18, die ik Karst noem, had
de stapels in ontvangst genomen. De volgende dag was ik veel
onder de carport bezig: aanhanger en skibox legen, auto schoon-
maken, en wat daar verder bij komt kijken. Karst bracht me
ondertussen de pakken met de glossy’s. Hijzelf trof voorbereidin-
gen om weg te gaan en gedurende de dag spraken we elkaar een
aantal keer. Hij poetste zijn sportschoenen, ik de auto. Een beetje
spanning was er wel te merken bij Karst. Voor het eerst zou hij
zonder ouders naar Spanje gaan, met vrienden.
Opeens viel mijn oog op de ketting die hij droeg. Er hing een
tamelijk groot kruis aan. Dat was opvallend. Ik wist wel dat onze
buren zichzelf niet christelijk noemen. Zij weten van ons dat we
het wel zijn en heel soms raken ons gesprekken aan geloof. Met
Karst was ik nog nooit zover gekomen. ‘Mooie ketting. Is het met
opzet een kruisje, of zomaar?’
Hij vertelde dat zijn vader hem had gekocht
en dat hij hem mooi vond en daarom
droeg. Maar ook vanwege de gelovige
lading die aan het kruis zit. ‘Ik ben niet
streng gelovig, maar ik denk er wel over
na. Er is wel meer.’
Toen begreep ik pas waarom de bezorging
vroeger was dan 21 augustus. Dat blad is
niet zomaar een van de tools voor mijn
werk in de wijk. Hij is gewoon ook voor
mijn buren.
‘”Er is meer” zei je, daar gaat eigenlijk
precies dat blad over dat bij jullie in de
gang heeft gestaan. Wacht, ik zal je er
een geven.’ •
MEERc o l u m n
‘Blijkbaar is het
nu zover met
het christelijk
erfgoed dat het
zomaar kan
instorten...’
najaar 2012 • Tijding 15
Stuur die vervolgens op naar: IZB, Johan van Oldenbarneveltlaan 10, 3818 HB Amersfoort of mail naar [email protected] en je maakt kans op een prijs!
Oplossing:
En dit zijn
de winnaars...
De oplossing van de vorige keer was MEERJARENBELEIDPLAN.
Dank jullie wel voor het inzenden! Twee trouwe inzenders hebben een prijs
gewonnen: Gerco Molenaar uit Streefkerk en Gelieke Tempert uit Wierden. Daarnaast zijn er nog vier extra winnaars: Marije Baron uit Waddinxveen, Christian Hofstede uit Ijsselmuiden, Niels Ouwehand uit Katwijk (ZH) en Sigrid Mussche uit Rouveen.
Allemaal hartelijk gefeliciteerd! Jullie krijgen een prijs thuisgestuurd.
We hopen dat iedereen veel zin heeft om ook de nieuwe puzzel goed op te
lossen. Veel plezier!
APLUSU
AIEL
NHCEHO
MEJRAEI
LASUME
RASZLAU
IJSAO
ALDEIN
IRAMA
ZSEMO
HOANSNJE
CLRAPILIS
BAHRAMA
DVIAD
YDALI
BREAOD
PSPFIULI
KMASRU
MHOTESUIT
FUTSAENS
11
2
2515
5
8
17
4
13
6
20
22
14
9
19
16
3
12
72123
1
10
18
24
14 15 16 179
18 19
10 11 12 13
23 2521 22 2420
1 WG
V
2 3 4 5 6 7 8
Ontwar de verborgen namen!
Discipel zijn van de Here Jezus is:* Elke dag God danken dat Hij jou
vergeving wil schenken en Hem prijzen dat Hij voor je zorgt.
* Elke dag een stukje uit de Bijbel lezen om te zien wat God jou vandaag tegen jou wil zeggen.
* Elke dag je verkeerde gedachten bij Hem brengen.
* Elke dag doen zoals Jezus deed: vriendelijk zijn, geduldig en vergevingsgezind.
* Elke dag om je heen kijken om te zien wie jouw hulp nodig heeft.
Hoe kun je de mensen om je heen beter
over de Here Jezus vertellen dan door een
discipel van Hem te zijn?
Dat is eigenlijk het werk van de IZB.
En daarom vinden wij ‘discipel van Jezus
zijn’ en ‘Jezus volgen’ zo belangrijk. In dit
nummer is daar ook iets over geschreven.
In de puzzel zie je twintig namen van
mensen uit de Bijbel die God wilden dienen
en zo een discipel van Hem waren.
Alleen, de letters staan niet in de juiste
volgorde. Aan jullie de opdracht de
verborgen namen te ontwarren!
Als je de juiste naam gevonden hebt, schrijf
je die in de vakjes ernaast. Vervolgens schrijf
je de letters die in de vakjes met een cijfer
staan op de juiste plaats onderaan de puzzel.
Zo kom je aan de oplossing!