tarfurinn frá skalpaflóa
DESCRIPTION
Saga kafbátskappa úr seinni heimsstyrjöldinni eftir Magnús Þór Hafsteinsson. Sýnishorn úr bókinni.TRANSCRIPT
���ȱ���ȱ �����ȱ ��¤���������ȱ�àĐ��ȱ��ȱ®���Đ�ȱ �Đȱ���Đ�ȱ �������à��ȱ ¤ȱĚ������������ǯȱÓlgusjóir stjórnmála millistríðsáranna færðu hann í fang þýska sjóhersins undir ���à��ȱ�������ǯȱ���ȱ�����ȱ�������ȱ���ȱ���������ȱ¤ȱ�Ć���ȱ��Ġ¤�ȱ�·Ĵȱ¤Đ��ȱ��ȱà���Đ-���¤��Đȱ������Đ�ȱÇȱ���à��ǯȱ�Ć�������ȱ�����ȱ�����ȱà����ȱ�¢���ȱ�������¢�������ǯ
û�����ȱ�����ȱ��ȱ¤�ã��ȱ����ȱ¤ȱ��Ġ¤����ȱU47ȱ�ã���ȱàĴ�ȱ��ȱ��¢�����ȱ��Đ��ȱ��à���-����ȱ������ȱ�������¢�������ǯȱ�ȱ�¢����ȱ�ã���ȱ���ÇĐ����ȱ�ã����ȱď���ȱ������������ȱ�����ȱ��Đȱà��ø�����ȱ�������ȱ¤ȱ������ȱ��Ĵ�����ȱA��������������Dzȱ������Ěà�ȱ¤ȱ�����¢���ȱ���Đ��ȱ��ȱ���������ǯȱ��Đȱ���ȱĚ��������ĐȱRoyal Oak — sjálf Konungseikinǯ
����ȱ��������ď�àĐ�ȱ����Đ���ȱ�¢���ȱ��Ġ¤��à������ǯȱ�����ȱ�·��ȱ��Đ�������Đȱ„Tarfurinn ��¤ȱ������Ěà�ȃǯȱ�ȱA������ȱ�Ç���ȱàĴ�ȱ��ĐȱďĆ���ȱ��Ġ¤����ǯȱ��Đȱ�¤��ȱ���ȱ��ȱ���Ħã�Đ��ȱ���ĐȱĚ�����ãĐȱ�����ȱ����¤�ȱA������ȱŗşŚŖǯȱU47 herjaði á siglingaleiðum suður af land-���ǯȱ����ȱ�¢����ȱ��¤ȱA������ȱ���ȱ�·��ȱ�ÇęĐȱ��ȱ�ã����ȱ��Ġ¤��¤�¤���ȱ��Đ�ȱ�à�����ã��ȱ
������ȱ��ȱ�·����ǯȱ����ȱ������ȱ�����ȱ���ȱ��àĐ�ȱ������ȱ���Đ���àĐȱďø�����ȱ ��à�����ǯȱ ��ȱ Çȱ �Ć��������ȱ ����ȱ ď���ȱ ď�àĐ������ǯȱ�����ȱU47ȱ �����ȱ ���������ȱ ��Đ��ȱ ��ȱ A������ȱ����ȱ����®����ȱď�����ȱ��Ç���ȱ�Đȱ�����ȱ�����ȱ�����Đ�ȱ�������ȱ��ȱď�Çǯ
Magnús Þór Hafsteinsson hefur áður sent frá sér bækurnar Dauðinn Çȱ�������ęȱ��ȱ�¤�Ç��ȱ¤ȱ���Đ����àĐ��ǯȱ�¤Đ��ȱ�����ȱ���ȱ��ȱ�àĐ��ȱ��Đ�ã���ȱ�������ǯȱ�øȱ�����ȱ����ȱ���������ã��ȱ��Ġ¤�������Đ��-���ȱÇȱ������ȱ�������¢��ã��ȱ���ȱ����ȱ�����ȱ�·��ȱÇȱ�����ȱ�·�ȱ¤ȱ�����ǯȱ�à���ȱ�������ȱ��¤ȱ�ã����ȱ�����Đ��ǯȱø�ȱ��ȱ�Ç������ȱ�¢������¢Ĵǯ
tarfurinn frá skalpaflóa
SAGA KAFBÁTSKAPPAÍ SEINNI HEIMSSTYRJÖLDINNI
Tarfurinnfrá Skalpaflóa
MAGNÚS ÞÓR HAFSTEINSSONæsispennandi fróðleikur um úlfa undirdjúpanna
SA
GA K
AFB
ÁT
SKA
PPA Í SEINN
I HEIM
SSTY
RJÖ
LDIN
NI
Ta
rfu
rin
n fr
á Sk
alpa
flóa
2
Magnús Þór Hafsteinsson
1
Tarfurinn frá Skalpaflóa
7DUIXULQQ�IUi�6NDOSDÁyD
2
Magnús Þór Hafsteinsson
3
Tarfurinn frá Skalpaflóa
7DUIXULQQ�IUi�6NDOSDÁyDSaga kafbátskappa í seinni heimsstyrjöldinni
0DJQ~V�èyU�+DIVWHLQVVRQ
2014
4
Magnús Þór Hafsteinsson
Tarfurinn frá Skalpaflóa Saga kafbátskappa í seinni heimsstyrjöldinni
©2014 Magnús Þór Hafsteinsson | [email protected] | www.magnusthor.is
Útgefandi: Bókaútgáfan Hólar, Reykjavík
www.holabok.is
� 8PEURW�RJ�K|QQXQ� G10 ehf., umbrot og hönnun | [email protected] | www.g10.is
� +DQGULWVOHVWXU�� Örnólfur Thorlacius
� 3UyIDUNDOHVWXU�� Helgi Magnússon
Kápuhönnun: Gunnar Kr. Sigurjónsson
�3UHQWXQ�RJ�EyNEDQG� Oddi ehf.
� )RUVtåXP\QG�� Günther Prien, skipherra á kafbátnum U47, nýkominn í land úr stríðsleiðangri. Fáni þýska sjóhers-ins, Kriegsmarine.
�� %DNVtåXP\QGLU�� Kafbáturinn U47 siglir inn á höfnina í Wilhelmshaven í Þýskalandi 17. október 1939, eftir árásarför sína til Orkneyja, þar sem breska orrustuskipinu Royal Oak var sökkt. Áhöfnin hefur stillt sér upp á þilfari til að taka við hyllingu frá skipverjum á orrustuskipinu Scharn-horst meðan siglt er fram hjá því. – Ljósmynd af höfundi.
�%yN�éHVVD�Pi�HNNL�DIULWD�PHå�QHLQXP�K WWL��VYR�VHP�PHå�OMyVP\QGXQ��SUHQWXQ��KOMyåULWXQ�HåD�i�DQQDQ�VDPE UL-OHJDQ�KiWW��Då�KOXWD�WLO�HåD�t�KHLOG��éDU�PHå�WDOLå�W|OYXW NW�IRUP��iQ�VNULIOHJV�OH\ILV�K|IXQGDU�RJ�~WJHIDQGD�
ISBN: 978-9935-435-56-9
5
Tarfurinn frá Skalpaflóa
Efnisyfirlit:Inngangur�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 7� ���NDÁL�³�9tJDPDåXU�YHUåXU�WLO �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� � 9� ���NDÁL�³�*O åXU�t�J|POXP�Y ULQJXP�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 27� ���NDÁL�³�6NLSDO JLå�VHP�YDUå�NYHUNDWDN�i�èçVNDODQGL�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 39� ���NDÁL�³�)\ULU�KHIQG�RJ�KHLåXU�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 50� ���NDÁL�³�'MDUÁHJ�i WOXQ�YHUåXU�WLO�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 57� ���NDÁL�³�*�QWKHU�3ULHQ�O WXU�VODJ�VWDQGD�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 64� ���NDÁL�³�+ WWXVLJOLQJ�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 72� ���NDÁL�³�èçVNXU�~OIXU�t�E OL�EUHVND�OMyQVLQV�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 80� ���NDÁL�³�)DOO�.RQXQJVHLNXU�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 85�����NDÁL�³�0DQQWMyQ�t�P\UNUL�Q WXU�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 92�����NDÁL�³�5LQJXOUHLå�t�UDQQL�%UHWD�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 99�����NDÁL�³�èMyåYHUMDU�KUyVD�VLJUL �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 106�����NDÁL�³�+HWMXU�VQ~D�KHLP�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� ��111�����NDÁL�³�/tQXU�WDND�Då�VNçUDVW �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 122�����NDÁL�³�0iOLå�GUHJXU�GLON�i�HIWLU�VpU�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� � 128�����NDÁL�³�)DUVDNHQQG�PDUWU|å�YLå�1RUHJ�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� � 138�����NDÁL�³�%OyåEDåLå�NH\ULU�XP�éYHUEDN�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� � 151�����NDÁL�³�É�KLQXP�JM|IXOX�YHLåLPLåXP�GM~SW�VXåXU�DI�ÌVODQGL �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 160�����NDÁL�³�6DOWÀVNVNLSLå�IUi�5H\NMDYtN�������������������������������������������������������������������������������������������� 169������NDÁL�³�'XODUIXOOW�KYDUI�8�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� � 181�����NDÁL�³�'DXåLQQ�t�GM~SLQX�VyWWL�7DUÀQQ�IUi�6NDOSDÁyD�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 193Þakkir�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 209���YLåDXNL�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 210���YLåDXNL�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 213+HLPLOGLU�� % NXU�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 215� *UHLQDU�t�EO|åXP�RJ�WtPDULWXP��VNçUVOXU�RJ�VNM|O�i�QHWLQX�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 217� .YLNP\QGLU�0\QGE|QG�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 217Skrár:� 6WDåLU�RJ�VWRIQDQLU�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 218� 3HUVyQXU�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� � 219� 6NLSDQ|IQ�RJ�VNLSDOHVWLU�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� � 219Ýmislegt �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� � 220/MyVP\QGLU�� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� �� 221% NXU�HIWLU�0DJQ~V�èyU�+DIVWHLQVVRQ�iåXU�JHIQDU�~W�DI�%yND~WJiIXQQL�+yOXP �� �� �� �� �� �� �� � 222
6
Magnús Þór Hafsteinsson
Þorbjörn fór leynilega út í Orkneyjar á skútu með þrjá tigu manna og lenti
við Skalpeiði; hann gekk til Kirkjuvogs með fjórða mann. Hann hljóp einn
saman inn í skytning um kveld, þar er Þórarinn var inni og drakk. Þorbjörn
hjó hann þegar banahögg; síðan hljóp hann í myrkrið langt á brott.
Úr Orkneyinga sögu.
7
Tarfurinn frá Skalpaflóa
Inngangur
eJ�JHUL�Uiå�I\ULU�Då�ÁHVW�\NNDU��VHP�Q~�KDOGLå�i�éHVVDUL�EyN�RJ�OHVLå�éHVVL�RUå��KDÀ�Vpå�éçVNX�NYLNP\QGLQD�„Báturinn (Das Boot).“�+~Q�YDU�IUXPVçQG�iULå������RJ�WHOVW�HLQ�EHVWD�VWUtåVP\QG�VHP�JHUå�KHIXU�YHULå��/HLNVWMyUDQ-XP�:ROIJDQJ�3HWHUVHQ�WyNVW�iVDPW�WH\PL�VtQX�RJ�OHLNXUXP�P\QGDULQQDU�Då�E~D�WLO�HIWLUPLQQLOHJW�VWyUYLUNL�VHP�HQQ�HU�t�XSSiKDOGL�KMi�IM|OP|UJXP�XQQHQGXP�JyåUD�NYLNP\QGD��Ì� XSSKDÀ�P\QGDULQQDU� HUX� iKDIQLU� éçVNUD� NDIEiWD� Då� VOHWWD� ~U� NODXI-
XQXP�t�VtåDVWD�VLQQ�iåXU�HQ�KDOGLå�VNDO�WLO�KDIV�t�QçMD�VWUtåVOHLåDQJUD��6NLS-herrann á U96�HU�HLQQ�éHLUUD��+DQQ�HU�DåDOSHUVyQD�P\QGDULQQDU�RJ�OHLN-inn af J�UJHQ�3URFKQRZ��+DQQ�VWHQGXU�YLå�EDULQQ��OtWXU�éXQJO\QGLVOHJD�RJ�KXJVDQGL�\ÀU�VDOLQQ�éDU�VHP�PHQQLUQLU�VNHPPWD�VpU�RJ�VHJLU�YLå�IpODJD�VLQQ�3KLOLS�7KRPVHQ��VNLSKHUUD�i�|åUXP�NDIEiW��„Philip, gömlu félagarnir eru horfnir. Horfðu á nýju hetjurnar. Uppbelgdar og kjaftforar.“ %iåLU�éHVVLU�VNLSKHUUDU�HUX�JUHLQLOHJD�UH\QGLU�PHQQ��.YLNP\QGLQ�JHU-
LVW� i� VHLQQL� KOXWD� VtåDUL� KHLPVVW\UMDOGDU�� HIWLU� Då� éHLU� DWEXUåLU� XUåX� VHP�éHVVL�EyN�JUHLQLU�IUi��0Hå�WDOLQX�XP�„þá gömlu“�YtVDU�VNLSKHUUDQQ�WLO�éHVV�Då� iKDIQLU� NDIEiWDQQD�� VHP�YRUX� t� ÁRWDQXP�éHJDU� VWUtåLå� KyIVW�� VpX� Q~�KRUIQDU��)OHVWLU�VNLSKHUUDQQD��VHP�VWçUåX�NDIEiWXQXP�éi��KYtOL�Q~�t�EiWXP�VtQXP�i�PDUDUERWQL��(LQQ�éHVVDUD�PDQQD�YDU�Vi�VHP�éHVVL�EyN�JUHLQLU�IUi��*�QWKHU�3ULHQ��VNLSKHUUD�i�U47��eJ�iNYDå�Då�VNULID�éHVVD�IUiV|JQ�DI�*�QWKHU�3ULHQ�YHJQD�éHVV�Då�PLJ�ODQJ-
DåL�WLO�Då�YDUSD�OMyVL�i�éHVVD�PHQQ�VHP�VW|UIXåX�i�éçVNX�NDIEiWXQXP�t�VHLQQL�KHLPVVW\UM|OGLQQL��.DOGDU�W|OXU�VHJMD�çPLVOHJW�XP�éDå�VHP�OLJJXU�KpU�Då�EDNL��$OOV�WyNX�����éçVNLU�NDIEiWDU�éiWW� t�VWUtåViW|NXP�VHLQQL�KHLPVVW\UMDOGDU��$I-I|OOLQ�YRUX�JH\VLOHJ�éDU�VHP�����DI�éHVVXP�NDIEiWXP�YDU�JUDQGDå��èHWWD�YRUX����SUyVHQW��É�éHVVXP�����NDIEiWXP�YRUX�VDPWDOV��������PHQQ��$I�éHLP�IyU-XVW��������HQ�������YRUX�WHNQLU�WLO�IDQJD��+OXWIDOOVOHJW�KHLOGDUPDQQWMyQ�éçVND���������������������
8
Magnús Þór Hafsteinsson
NDIEiWDÁRWDQV�VDPDQODJW�PHå�I|OOQXP�RJ�I|QJQXP�YDU����SUyVHQW��(QJLQQ�DQQDU�KHUDÁL�LQQDQ�èçVNDODQGV�OHLå�VOtNW�WDS�t�VHLQQL�KHLPVVW\UM|OGLQQL��*�QWKHU�3ULHQ�YDU�HLQQ�DI�éHLP�„gömlu“�VHP�YRUX�VNLSKHUUDU�t�NDIEiWD-
ÁRWDQXP�éHJDU�VWUtåLå�EUDXVW�~W��+DQQ�YDU�HLQQ�DI�N\QVOyå�XQJUD�éçVNUD�PDQQD� VHP� XUåX� OHLNVRSSDU� |UODJDQQD� t� KLQX� XQGDUOHJD� SyOLWtVND� DQG-U~PVORIWL�PLOOLVWUtåViUDQQD��3ULHQ� WODåL� Då�YHUåD� VMyPDåXU� i�ÁXWQLQJD-VNLSXP� HQ� HQGDåL� VHP� YtJDPDåXU� i� NDIEiW�� HLQQ� Vi� DINDVWDPHVWL� t� JHU�Y|OOXP�éçVND�ÁRWDQXP��+DQQ�YDU�KHLPVIU JXU�i�VLQQL�Wtå��èHJDU�KDQQ�IpOO�IUi�YDU�éDå�VYR�PLNLå�iIDOO�I\ULU�èçVNDODQG�Då�$GROI�+LWOHU�éRUåL�HNNL�Då�OiWD�WLON\QQD�OiW�KDQV��1DIQ�*�QWKHUV�3ULHQV�YDNWL�DQQDåKYRUW�DåGiXQ�HåD�yWWD��6WUD[� t�XSS-
KDÀ�VWUtåVLQV�WyNVW�KRQXP�RJ�iK|IQ�KDQV�Då�YDOGD�XVOD�t�KHOVWX�ÁRWDK|IQ�%UHWD� i�2UNQH\MXP�� 6~� DåJHUå� VNLODåL� 3ULHQ�YLåXUQHIQLQX�„Tarfurinn frá 6NDOSDÁyD�´�+~Q�RSQDåL�DXJX�VLJOLQJDéMyåD�KHLPV�I\ULU�NDIEiWDK WWXQQL�VHP�ÁHVWLU�YRUX�E~QLU�Då�JOH\PD�éy�Då�éHVVLU�IDUNRVWLU�KHIåX�YDOGLå�XVOD�t� VW\UM|OGLQQL�PLNOX�����²������ ÌVOHQGLQJDU�iWWX�DOOW� VLWW�XQGLU� IDUOHLåXP�KDIVLQV��èHLU�IyUX�HNNL�YDUKOXWD�DI�éHVVX��èHVVL�iUiV�t�RNWyEHU������YDUå�WLO�éHVV�Då�PLNLO�iKHUVOD�YDU�O|Jå�i�JyåDU�YDUQLU�JHJQ�NDIEiWXP�YLå�VNLSDO JL�%DQGDPDQQD� VtåDU� t� VWUtåLQX��*O|JJ�PHUNL�PiWWL� VMi� XP�éDå� t�+YDOÀUåL�VHP�YDUå�HLQ�PLNLOY JDVWD�ÁRWDE NLVW|å�éHLUUD� t�VWUtåLQX�HIWLU�Då�ÌVODQG�YDU�KHUQXPLå�t�PDt�������)\UVWX�PHQQLUQLU�KpåDQ��VHP�OpWX�OtÀå�DI�Y|OGXP�iUiVDU�NDIEiWV�t�éHVVX�VWUtåL��IyUXVW�HIWLU�iUiV�3ULHQV�RJ�PDQQD�KDQV��èHWWD�YRUX�WYHLU�éçVNLU�LQQÁ\WMHQGXU�VHP�K|IåX�VHVW�Då�i�ÌVODQGL��Ì�VWUtåLQX�KHUM-XåX�3ULHQ�RJ�iK|IQ�KDQV�HLQNXP�i�KDIVY åLQX�VXåXU�DI� ÌVODQGL��i�éHLP�VLJOLQJDOHLåXP�VHP�YRUX�KYDå�PLNLOY JDVWDU�t�VMyÁXWQLQJXP�WLO�ODQGVLQV�RJ�IUi�éYt��èHLU� OpNX�RIW� O\NLOKOXWYHUN� t�EOyåXJXP�XPVYLIXP�éçVNX�NDI-EiWDQQD�VHP�VyWWX�Då�VNLSDXPIHUå�i�éHVVXP�VOyåXP�i�iUXQXP�����²������6tåDU�iWWX�3ULHQ�RJ�iK|IQ�KDQV�HIWLU�Då�KHUMD�i�KDIVY åLQX�VXåXU�DI�ÌVODQGL��HLQPLWW�i�éHLP�VLJOLQJDOHLåXP�VHP�YRUX�KYDå�PLNLOY JDVWDU�I\ULU�ÌVOHQG-LQJD��èDU�KOXWX�3ULHQ�RJ�PHQQ�KDQV�Då�ORNXP�VtQD�YRWX�JU|I��gOO�éHVVL�VDJD�HU�V|Jå�KpU��9Lå�ULWXQLQD�KHI�pJ�OHLWDå�IDQJD�t�çPVXP�KHLPLOGXP�VHP�JHWLå�HU�t�VNUiP�
DIWDVW�t�EyNLQQL��eJ�KHI�UH\QW�Då�I\OJMD�KLQQL�JXOOQX�UHJOX�tVOHQVNUD�VDJQD-ULWDUD�E åL�I\UU�RJ�VtåDU�XP�Då�KDID�VNXOL�éDå�VHP�VDQQDUD�UH\QLVW��9LOOXU��VHP�NXQQD�Då�ÀQQDVW�t�IUiV|JQLQQL��HUX�éy�Då�VMiOIV|JåX�i�PtQD�iE\UJå��$å�éYt�V|JåX�YRQD�pJ�Då�OHVHQGXU�KDÀ�E åL�QRNNXUQ�IUyåOHLN�RJ�VNHPPWXQ�DI�OHVWUL�éHVVDUDU�EyNDU��
85
Tarfurinn frá Skalpaflóa
9. kafli
Fall Konungseikur
Teningunum hafði verið kastað. Klukkan var orðin eitt eftir miðnætti. Tvö
tundurskeyti æddu nú á rétt rúmlega sjö metra dýpi með stefnu á Ro-yal Oak á meðan eitt stefndi á skipið sem var fjær. Það var þó ekki rétt
sem Prien hélt, að þetta væri orrustuskipið Repulse. Þetta var annað og
minna skip. Það hét Pegasus�RJ�éMyQDåL�VHP�ELUJåDVNLS�I\ULU�VMyÁXJYpODU��Royal Oak var, sem fyrr sagði, eina orrustuskip Breta sem nú lá við festar í
6NDOSDÁyD��/DQJÁHVW�KLQQD�VNLSDQQD��VHP�WLOKH\UåX�EUHVND�ÁRWDQXP�VHP�YHQMXOHJD�KDIåL�E NLVW|å�t�6NDOSDÁyD��YRUX�Q~�t�/RFK�(ZH�
Um það bil 3.500 metrar voru milli kafbátsins og Royal Oak sem var nær.
Pegasus, sem Prien hélt að væri Repulse, var 1.500 metrum fjær. Tundur-
skeytin þrjú, sem stefndu nú á þessi skip, fóru ósýnileg og hljóðlát í myrkr-
Pegasus var sérstakt skip í breska flotanum. Það var smíðað til að þjónusta og bera sjóflugvélar. Þess vegna var það meðal annars búið tveimur stórum krönum.
86
Magnús Þór Hafsteinsson
inu á rúmlega 40 kílómetra hraða á klukkustund, beint að grunlausum Bretunum. Menn í áhöfn U47 mældu tímann með skeiðklukkum. Sekúnd-urnar liðu hægt. Þeir fundu allir hve berskjaldaðir þeir voru í sjávarborð-inu. Allir um borð biðu spenntir eftir því að heyra sprengingarnar. Þær yrðu staðfesting þess að hinar rennilegu vítisvélar hefðu hæft skotmörk sín. Þrjár og hálf mínúta liðu í bið þar til ein sprenging heyrðist. Þeir hlutu að hafa hæft! (NNHUW�KH\UåLVW�KLQV�YHJDU�IUi�KLQXP�WXQGXUVNH\WXQXP��èDX�KHIåX�éi�
PLVVW�PDUNV�HåD�YHULå�J|OOXå��èDå�YDU�HUÀWW�Då�iWWD�VLJ�i�éYt�t�P\UNULQX�KYHU�VNçULQJLQ�Y UL��(LWW�WXQGXUVNH\WL�KDIåL�VSUXQJLå��èçVNX�NDIEiWVPHQQLUQLU�voru þó ekki vissir um hvort skipið hefði orðið fyrir því. Sjálfur taldi Prien skipherra að þeir hefðu hæft það skip sem var fjær og hann hélt að væri Repulse��(LQV�JDW�YHULå�Då�HNNHUW�WXQGXUVNH\WL�KHIåL�K IW�VNLSLQ��èHWWD�HLQD�sem sprakk hefði gert það einfaldlega vegna þess að það hefði rekist í botn eða endað í fjörunni. Það var alltaf hætta á slíku þegar tundurskeytum var beitt á grunnsævi nálægt landi. Hver sem niðurstaðan yrði var ljóst að þeir QH\GGXVW�WLO�Då�VNMyWD�ÁHLUL�WXQGXUVNH\WXP�HI�WU\JJMD�iWWL�iUDQJXU��6YRQD�VWyU�VNLS�é\UIWX�ÁHLUL�HQ�HLWW�VNH\WL�WLO�Då�V|NNYD�QHPD�VNRWLå�KHIåL�YHULå�éHLP�PXQ�EHWXU�KHSSQDå��(NNHUW�EHQWL�WLO�éHVV��3ULHQ�JDI�P|QQXP�VtQXP�VNLSXQ�XP�Då�E~D�DOOW�XQGLU�Då�KOH\SD�DI�ÁHLUL�WXQGXUVNH\WXP��èHLU�OpWX�ekki segja sér það tvisvar.
Það sem Þjóðverjar vissu ekki var að þeim hafði tekist að hæfa Royal Oak með einu tundurskeyti. Klukkan 01:04 lenti það stjórnborðsmegin á stefni skipsins og sprengdi stórt gat við málningargeymsl-ur og rými fyrir akkeris-keðjur bryndrekans.
Þetta var í þeim hluta Royal Oak sem alla jafna var ómannaður að nóttu WLO�� /DQJÁHVWLU� XP� ERUå�voru sofandi í kojum
Séð fram með stjórnborðshlið Royal Oak. Tundurskeytið hæfði bóginn undir akkerunum rétt aftan við stefnið.
87
Tarfurinn frá Skalpaflóa
sínum og hengirúmum aftar í skipinu. Þegar tundurskeytið hæfði urðu PHQQ�YLVVXOHJD�YDULU�YLå�VSUHQJLQJXQD�RJ�VNMiOIWL�IyU�XP�VNURNN�RJ�\ÀU-byggingu. Skruðningar heyrðust því að sprengingin hafði skemmt báðar akkerisvindur Royal Oak�PHå�éHLP�DÁHLåLQJXP�Då�NHåMXUQDU�UXQQX�VWMyUQ-laust út og sukku til botns. Þessum hávaða lauk jafnskjótt og hann hófst þegar endar keðjanna skröltu frá borði og hurfu í svartan sjóinn.0DUJLU�Y|NQXåX�RJ�VSXUåX�XQGUDQGL�KYDå�éHWWD�KHIåL�YHULå��(QJLQ�VY|U�
IHQJXVW��èDå�YDU�HNNL�JHÀQ�QHLQ�YLåY|UXQ�HåD�PHUNL�XP�K WWXiVWDQG��)RU-LQJMDU�V|JåX�XQGLUP|QQXP�VtQXP�Då�VODND�i��(QJLQ�K WWD�Y UL�i�IHUåXP��Menn, sem voru á vakt, skynjuðu að það hefði orðið sprenging frammi í VWHIQL�� )OHVWLU� W|OGX� Då� HLQKYHU� YpOE~QDåXU� éDU� KHIåL� JHÀå� VLJ�� èUçVWLU|U�VSUXQJLå�HåD�HLWWKYDå� t�éi�iWWLQD��(LQKYHUMLU�YHOWX� I\ULU� VpU�KYRUW�ÁXJYpO�hefði varpað sprengju sem hefði þá sprungið í sjónum við skipshlið. Sumir sögðust hafa séð sjávarstrók við síðuna um leið og hvellurinn varð. Það sem P OWL�JHJQ�éHVVDUL�NHQQLQJX�YDU�Då�HNNL�KDIåL�KH\UVW�WLO�QHLQQDU�ÁXJYpODU�(QJXP�GDWW�t�KXJ�Då�VNLSLå�KHIåL�RUåLå�I\ULU�WXQGXUVNH\WL��èDå�YDU�HLQ-
IDOGOHJD�yKXJVDQGL�KpU�LQQL�i�VMiOIX�VNLSDO JL�ÁRWDQV�i�6NDOSDÁyD��0HQQ�ályktuðu að sennilegasta skýringin á þessu öllu væri einhvers konar bilun. 0HUNMDÁXJHOGDU��PiOQLQJ� RJ� çPLV� DQQDU� HOGÀPXU� YDUQLQJXU� YDU�PHåDO�éHVV�VHP�YDU�JH\PW�IUDPPL�t�VWDIQL��(I�éHWWD�YDU�HNNL�U|U�HåD�HLQKYHU�W NMD-búnaður hefði kannski eitthvað slíkt sprungið. Þó voru engin teikn um að eldur hefði kviknað. Skipherra Royal Oak fór sjálfur fram í skipið til að grennslast fyrir um hvað hefði skeð. Honum var sagt að loft streymdi út um ventla á eldvarinni málningargeymslu sem benti til þess að sjór væri Då�Á åD�LQQ�t�UçPLå��èHWWD�Y UL�éy�HNNL�DOYDUOHJW�éYt�Då�VNLSLå�KpOW�VW|åXJ-leika sínum. Sjóliðar og foringjar, sem fóru um framskipið, gáfu til kynna Då�éHLU�\UåX�YDULU�YLå�VPiOHND�t�QRNNUXP�UçPXP��(NNHUW�JDI�éy�HQQ�WLOHIQL�til að ætla að alvarlegt hættuástand væri komið upp. Menn töldu að auð-YHOGOHJD�P WWL�Qi�W|NXP�i�OHNDQXP��(QJLQ�I\ULUP OL�YRUX�éYt�JHÀQ�XP�að loka vatnsþéttum skilrúmum orrustuskipsins eins og gera átti skilyrðis-ODXVW�HI�K WWD�Y UL�i�IHUåXP��6OtN�VNLOU~P�P\QGX�KLQGUD�VMy�t�Då�Á åD�XP�og fylla allan skrokk skipsins ef gat kæmi á hann undir sjávarmáli. (IWLU�QRNNUD�VWXQG�W|OGX�\ÀUPHQQ�Royal Oak�VLJ�KDID�éRNNDOHJD�\ÀUVçQ�
varðandi tjón á skipinu. Upplýsingar, sem bárust frá stafni skipsins, sann-færðu skipherra Royal Oak æ betur um það að þetta hlyti að hafa verið einhvers konar minni háttar óhapp. Sennilega hefði gaskútur með koltví-sýringi sprungið. Slíkir kútar voru við kælirými frammi í stafni. Skipverjar
88
Magnús Þór Hafsteinsson
á vakt leituðu áfram að einhverjum vísbendingum sem gætu staðfest hvað hefði gerst.
Á meðan reyndu félagar þeirra, sem áttu frívakt, að festa svefn á ný. Hin-ir varfærnari á meðal þeirra vildu þó ekki treysta því að ekki hefði verið XP�ÁXJYpODUVSUHQJMX�Då�U åD��èHLU�ViX�I\ULU�VpU�Då�éçVN�VSUHQJMXÁXJYpO�KHIåL�JHWDå�VYLÀå�\ÀU�VNLSLå�PHå�VO|NNW�i�PyWRUXQXP��VOHSSW�VSUHQJMXP�að Royal Oak�RJ�VtåDQ�VYLÀå�iIUDP�t�Q WXUP\UNULQX�iåXU�HQ�KUH\ÁDUQLU�YRUX�U VWLU�i�Qç�RJ�iK|IQ�ÁXJYpODULQQDU�IRUåDåL�VpU��9 UL�éHWWD�UpWW�PiWWL�DOOW�HLQV�E~DVW�YLå�ÁHLUL�iUiVXP�DI�éHVVX�WDJL�VtåDU�XP�QyWWLQD��èHLU�PHQQ�sem lögðu trúnað á þessa kenningu voru sömuleiðis varfærnir og ákváðu Då�DOOXU�Y UL�YDULQQ�JyåXU��0DUJLU�éHLUUD�ÁXWWX�VLJ�XP�VHW�QLåXU�t�LåXU�KHU-skipsins til að fá vernd af brynvörðu þilfari þess. Þar ætluðu þeir að vera í öruggu skjóli gegn hugsanlegum sprengjum sem féllu af himnum ofan. Þannig yrðu þeir líka óhultir fyrir sprengjubrotum og braki ofan þilja. Skipverjum Royal Oak hafði verið kennt að gera þetta ef hætta væri á loft-árásum. Með því að færa næturstaði sína svona um set innsigluðu margir þó örlög sín við þær aðstæður sem nú voru að skapast. Innan stundar myndu þeir hverfa til heljar.
Á meðan áhöfn Royal Oak reyndi að komast að niðurstöðu um hvað hefði hent skip þeirra, héldu Prien og menn hans áfram ráðstöfunum til að VNMyWD�ÁHLUL�WXQGXUVNH\WXP��
Prien stóð á stjórnpalli og horfði enn gegnum sjónauka sinn í átt að bresku skipunum. Hann var bæði ráðvilltur og hissa. Skipherrann undrað-ist mjög að engin viðbrögð voru sjáanleg um borð í þeim eða í landi við því að tundurskeyti hefði hæft annað skipið. Hann hafði búist við miklu upp-QiPL�HIWLU�VSUHQJLQJXQD�HQ�DOOW�YDU�PHå�N\UUXP�NM|UXP��(QJLU�YDUåEiWDU�HåD�WXQGXUVSLOODU�ViXVW��(NNHUW�EHQWL�WLO�Då�%UHWD�JUXQDåL�HQQ�Då�yYLQDNDI-bátur léki nú lausum hala inni á skipalæginu. Prien velti fyrir sér skamma stund hvort rétt væri að láta sig hverfa nú á meðan allt væri enn rólegt. Það var freistandi að nota tækifærið og fara aftur út sömu leið og þeir hefðu komið. U47 hafði verið stefnt í áttina að Kirkjusundi eftir að tundurskeyt-unum var hleypt af. Þeir voru að hörfa frá vettvangi því að áhöfnin bjóst við að Bretar hæfu strax kafbátaleit. Þeir fengju því ekki annað tækifæri til að skjóta tundurskeytum.
Þegar Prien varð ekki var við nein viðbrögð Breta ýtti hann þeirri hugs-un frá sér að draga kafbát sinn í hlé. Fyrst þeir væru komnir inn á sjálfan
89
Tarfurinn frá Skalpaflóa
6NDOSDÁyD�E UL�éHLP�VN\OGD�WLO�Då�UHND�VPLåVK|JJLå�i�éDå�VHP�éHLU�KHIåX�éHJDU�KDÀVW�KDQGD�YLå��1LåUL�t�NDIEiWQXP�K|IåX�PHQQ�XQQLå�KUDWW�RJ�IXP-laust þrátt fyrir alla óvissuna sem ríkti uppi á stjórnpalli. Þaðan barst nú WLON\QQLQJ�XP�Då�Qç�WXQGXUVNH\WL�Y UX�WLOE~LQ�t�U|UXQXP��(NNHUW�Y UL�éYt�til fyrirstöðu að skjóta þeim. Prien tók ákvörðun.Å9Lå�VQ~XP�YLå��6WHIQD�éUtU�HLQQ�ÀPP�´ sagði skipherrann stuttlega.Skipunin var framkvæmd án hiks. U47 beygði snöggt á stjórnborða og
sneri við. Brátt var kafbáturinn kominn á norðvesturstefnu, aftur inn á VNLSDO JLå��1~� WODåL�3ULHQ�HNNL�Då�OiWD�VNHLND�Då�VN|SXåX�i�QHLQQ�KiWW��Hann var búinn að ákveða að ráðast í þessari atlögu eingöngu á það skip sem var nær og hann var viss um að væri Royal Oak. Kafbáturinn nálgað-ist orrustuskipið og þrjú tundurskeyti voru tilbúin í stefni hans. Prien lét hleypa þeim öllum af í enn meira dauðafæri en þegar hann gerði fyrri at-löguna. Strax á eftir var var kafbátnum snúið við á stefnu frá skotmarkinu svo að hann mætti leynast í rökkrinu.
Þetta kort sýnir siglingaferla U47 inni á Skalpaflóa og atlögurnar sem Prien og menn hans gerðu að skipunum. Sjá einnig kort á bls. 41.
90
Magnús Þór Hafsteinsson
Þjóðverjarnir á stjórnpalli U47 horfðu á dökkan skugga þessa mikla herskips sem lá þarna 180 metra langt í öllu sínu veldi. Kafbátsmennirnir héldu nánast niðri í sér and-anum á meðan tundurskeytin æddu að marki. Þeir mundu vel hvaða tortímingarmáttur bjó í þessum vopnum frá því þegar þeir horfðu á eitt tund-urskeyti nánast rífa Bosniu í WYHQQW� i� %LVNDMDÁyD� UpWWXP�ÀPP�YLNXP�I\UU��èMyåYHUMDUQ-ir þurftu ekki að bíða lengi. Ógurlegar sprengingar kváðu við þegar að minnsta kosti tvö tundurskeytanna hæfðu risann stjórnborðsmegin rétt framan við miðju. Annað
þeirra sprakk und-ir fremra mastrinu RJ� \ÀUE\JJLQJ-unni á meðan hitt hæfði undir næst-fremsta fallbyssu-turninum framan við brú skipsins.
Tundurskeytið, sem hæfði undir yfirbyggingunni, reif gat á einn af helstu olíutönkum Royal Oak. Svart-olían streymdi út RJ� EUHLGGLVW� \ÀU� KDIÁ|WLQQ�� 6MyU� IRVVDåL� LQQ� t� YpODUU~P�RUUXVWXVNLSVLQV��(OGKDI�NYLNQDåL� t� VNRWI UDJH\PVOX��6SUHQJLQJ�éH\WWL�EUDNL�KiWW� WLO� ORIWV��
Næstu myndir gefa örlitla sýn á skipverja Royal Oak við ýmis störf í daglegu lífi um borð. Þessir menn börðust nú fyrir lífi sínu. Hér eru byssuliðar að undirbúa skot úr fallbyssu.
Byssuliðar flytja fallbyssukúlur um þilfar Royal Oak í stærstu byssur skipsins á til þess gerðum handkerrum.
91
Tarfurinn frá Skalpaflóa
Margir af þeim mönnum sem höfðu nú lagst aftur til svefns eftir að fyrsta t u n d u r s k e y t i ð hafnaði á stafni skipsins fórust á nokkrum andartök-um í sprengingum og eldunum sem kviknuðu í kjölfar þess að seinni tund-urskeytin hæfðu og rifu skipið á hol. Öllu rafmagni sló út í Royal Oak�� /MyV�
slokknuðu og víg-drekinn myrkvað-ist. Þar með varð hvorki hægt að koma skilaboðum XP�NDOONHUÀ�VNLSV-ins né senda ljós-merki í land. Ris-inn var lamaður. Konungseikin riðaði til falls.
Hjá skröddurum skipsins. Orrustuskip eins og Royal Oak, með um tvö þúsund manns um borð, var heilt samfélag út af fyrir sig. Það þurfti að sinna ýmsu, svo sem því að sjá til þess að menn væru sómasamlega til fara.
Hér sitja skraddararnir við að sníða og sauma.
222
Magnús Þór Hafsteinsson
Bækur eftir Magnús Þór Hafsteinsson áður gefnar út af Bókaútgáfunni Hólum:
'DXåLQQ�t�'XPEVKDÀÌVKDIVVNLSDOHVWLUQDU�IUi�+YDOÀUåL�RJ�VMyKHUQDåXU�t�1RUåXU²ÌVKDÀ�
����²����
Sumarið 1941 réðst þýski herinn inn í Sovétríkin. Ósigur blasti við. Vestur-veldin studdu strax Sovétríkin. Siglingar skipalesta hófust um Ísland norð-ur í Dumbshaf til rússneskra hafna. Þær skiluðu Rauða hernum vopnum
og öðrum hergögnum til nota í örvæntingar-fullri baráttu upp á líf og dauða í heiftar-legustu orrustum mannkynssögunnar. Þetta voru Íshafsskipalestirnar. Sjónir valdamestu manna heims beindust að norðurslóðum og Íslandi í mesta hildarleik sem mannkyn hef-ur staðið fyrir. Hættan var mikil. Íshafsleiðin var hryllileg í augum allra. Geysilegur her-styrkur var bundinn við Íshafsskipalestirnar á ögurstund í sögu seinni heimsstyrjaldar. Siglingar þeirra mögnuðu öll átök á norður-VOyåXP��gIJDNHQQG�QiWW~UX|ÁLQ�K|IåX�PLN-il áhrif. Hafís, stöðug birta, kolsvart myrkur, og ískaldir stormar og stjórsjóir þar sem
sem menn gátu króknað á augabragði. Mörgum skipum var sökkt. Þetta er saga mikilla fórna, ótrúlegra hetjudáða og hræðilegra þjáninga. Bókin kom út 2011.
223
Tarfurinn frá Skalpaflóa
1iYtJL�i�QRUåXUVOyåXPÌVKDIVVNLSDOHVWLUQDU�RJ�yIULåXULQQ
����²����
Adolf Hitler leit svo á að norðurslóðir væru örlagasvæði seinni heims-styrjaldarinnar. Hann óttaðist innrás í Noreg frá Íslandi. Stórveldin léku ÁyNQD�UHIVNiN�éDU�VHP�VDPDQ�IyUX�QMyVQLU��EOHNNLQJDU�RJ�EOyåXJXU�KHUQ-
DåXU�� 0LNOLU� VNLSDOHVWDÁXWQLQJDU� IyUX� XP�hafsvæðin við Ísland. Rauði herinn fékk það sem til þurfti svo sigra mætti heri nasista. Austur–Evrópa féll í hendur Stalíns og fé-laga hans. Sovétríkin héldu velli. Siglingum Íshafsskipalestanna fylgdu hatrammar orr-ustur Bandamanna við herskip og kafbáta Þjóðverja auk árása á Noreg. Stærstu her-skipum Þjóðverja var að lokum eytt í einum PHVWX� ÁRWDDåJHUåXP� V|JXQQDU�� èMyåYHUMDU�brenndu niður byggðir Norður–Noregs og hröktu íbúana á brott. Lega Íslands skipti höfuðmáli í þessum átökum þar sem allt var ODJW�XQGLU�t�EDUiWWX�XP�ÁXWQLQJDOHLåLU�RJ�Då-
gengi að auðlindum. Valdahlutföll á norðurslóðum gerbreyttust. Kalda stríðið hófst. Bókin kom út 2012.
���ȱ���ȱ �����ȱ ��¤���������ȱ�àĐ��ȱ��ȱ®���Đ�ȱ �Đȱ���Đ�ȱ �������à��ȱ ¤ȱĚ������������ǯȱÓlgusjóir stjórnmála millistríðsáranna færðu hann í fang þýska sjóhersins undir ���à��ȱ�������ǯȱ���ȱ�����ȱ�������ȱ���ȱ���������ȱ¤ȱ�Ć���ȱ��Ġ¤�ȱ�·Ĵȱ¤Đ��ȱ��ȱà���Đ-���¤��Đȱ������Đ�ȱÇȱ���à��ǯȱ�Ć�������ȱ�����ȱ�����ȱà����ȱ�¢���ȱ�������¢�������ǯ
û�����ȱ�����ȱ��ȱ¤�ã��ȱ����ȱ¤ȱ��Ġ¤����ȱU47ȱ�ã���ȱàĴ�ȱ��ȱ��¢�����ȱ��Đ��ȱ��à���-����ȱ������ȱ�������¢�������ǯȱ�ȱ�¢����ȱ�ã���ȱ���ÇĐ����ȱ�ã����ȱď���ȱ������������ȱ�����ȱ��Đȱà��ø�����ȱ�������ȱ¤ȱ������ȱ��Ĵ�����ȱA��������������Dzȱ������Ěà�ȱ¤ȱ�����¢���ȱ���Đ��ȱ��ȱ���������ǯȱ��Đȱ���ȱĚ��������ĐȱRoyal Oak — sjálf Konungseikinǯ
����ȱ��������ď�àĐ�ȱ����Đ���ȱ�¢���ȱ��Ġ¤��à������ǯȱ�����ȱ�·��ȱ��Đ�������Đȱ„Tarfurinn ��¤ȱ������Ěà�ȃǯȱ�ȱA������ȱ�Ç���ȱàĴ�ȱ��ĐȱďĆ���ȱ��Ġ¤����ǯȱ��Đȱ�¤��ȱ���ȱ��ȱ���Ħã�Đ��ȱ���ĐȱĚ�����ãĐȱ�����ȱ����¤�ȱA������ȱŗşŚŖǯȱU47 herjaði á siglingaleiðum suður af land-���ǯȱ����ȱ�¢����ȱ��¤ȱA������ȱ���ȱ�·��ȱ�ÇęĐȱ��ȱ�ã����ȱ��Ġ¤��¤�¤���ȱ��Đ�ȱ�à�����ã��ȱ
������ȱ��ȱ�·����ǯȱ����ȱ������ȱ�����ȱ���ȱ��àĐ�ȱ������ȱ���Đ���àĐȱďø�����ȱ ��à�����ǯȱ ��ȱ Çȱ �Ć��������ȱ ����ȱ ď���ȱ ď�àĐ������ǯȱ�����ȱU47ȱ �����ȱ ���������ȱ ��Đ��ȱ ��ȱ A������ȱ����ȱ����®����ȱď�����ȱ��Ç���ȱ�Đȱ�����ȱ�����ȱ�����Đ�ȱ�������ȱ��ȱď�Çǯ
Magnús Þór Hafsteinsson hefur áður sent frá sér bækurnar Dauðinn Çȱ�������ęȱ��ȱ�¤�Ç��ȱ¤ȱ���Đ����àĐ��ǯȱ�¤Đ��ȱ�����ȱ���ȱ��ȱ�àĐ��ȱ��Đ�ã���ȱ�������ǯȱ�øȱ�����ȱ����ȱ���������ã��ȱ��Ġ¤�������Đ��-���ȱÇȱ������ȱ�������¢��ã��ȱ���ȱ����ȱ�����ȱ�·��ȱÇȱ�����ȱ�·�ȱ¤ȱ�����ǯȱ�à���ȱ�������ȱ��¤ȱ�ã����ȱ�����Đ��ǯȱø�ȱ��ȱ�Ç������ȱ�¢������¢Ĵǯ
tarfurinn frá skalpaflóa
SAGA KAFBÁTSKAPPAÍ SEINNI HEIMSSTYRJÖLDINNI
Tarfurinnfrá Skalpaflóa
MAGNÚS ÞÓR HAFSTEINSSONæsispennandi fróðleikur um úlfa undirdjúpanna
SA
GA K
AFB
ÁT
SKA
PPA Í SEINN
I HEIM
SSTY
RJÖ
LDIN
NI
Ta
rfu
rin
n fr
á Sk
alpa
flóa