style pspd 2013

33
Klasyfikacja stylów piwnych wg PSPD Komisja ds. opracowania stylów piwnych wg PSPD w składzie: Jacek Materski – przewodniczący Krzysztof Lechowski Tomasz Kopyra Łukasz Jajecznica Arkadiusz Makarenko Łukasz Kojro Marcin Chmielarz Rafał Kowalczyk luty 2014

Upload: kwiiiricof44berlinet

Post on 16-Dec-2015

227 views

Category:

Documents


1 download

DESCRIPTION

Zestawienie stylów piwa według PSPD na rok 2013.

TRANSCRIPT

  • Klasyfikacja stylw piwnych

    wg PSPD

    Komisja ds. opracowania stylw piwnych wg PSPD w skadzie:

    Jacek Materski przewodniczcy

    Krzysztof Lechowski

    Tomasz Kopyra

    ukasz Jajecznica

    Arkadiusz Makarenko

    ukasz Kojro

    Marcin Chmielarz

    Rafa Kowalczyk

    luty 2014

  • 2

    Pojcie stylw piwnych istnieje od samego pocztku piwowarstwa, czyli od kilku tysicy lat. Nigdy na

    przestrzeni dziejw nie mielimy do czynienia ze zwykym, zunifikowanym piwem, lecz z jego rnymi

    odmianami, gatunkami, stylami. Wizao si to z odmiennymi kulturami, tradycjami i modami

    obowizujcymi w rnych pastwach, wizao si ze stosowaniem innych lub specyficznych dla danych

    regionw surowcw, rwnie rozwj technologii, techniki i wiedzy piwowarskiej wpywa na odkrywanie

    nowych stylw.

    W nowoczesnej typologii i charakterystyce piwnych stylw du rol odegra brytyjski krytyk piwny Michael

    Jackson i jego publikacje opisujce rne odmiany piwne z caego wiata. Pierwsze obszerne i szczegowe

    kompendium piwnych stylw opracowaa komisja ds. Opracowania Programu Certyfikowania Sdziw

    Piwnych (BJCP Beer Judge Certification Program) powstaa w onie American Homebrewers Association w

    1985 r. Dziki piwowarom domowym, ktrzy z jednej strony kreuj nowe style, a z drugiej kultywuj

    warzenie odmian klasycznych, historycznych lub mao znanych moemy dzisiaj mwi o ponad 100 rnych

    stylach piwnych. Znajduj one uznanie rwnie u producentw komercyjnych i zwykych konsumentw na

    caym wiecie.

    Z czasem wasnego opisu stylw piwnych podjli si rwnie The Brewers Association z USA oraz

    organizatorzy najwikszych konkursw World Beer Cup, World Beer Awards czy European Beer Star.

    Klasyfikacja stylw piwnych cay czas jest otwarta. Piwowarstwo stylowe w ostatnich latach przeywa

    ogromny rozwj, a dziki globalizacji i szybkiej wymianie informacji nieustannie si rozwija i inspiruje do

    nowych poszukiwa.

    Rwnie Polskie Stowarzyszenie Piwowarw Domowych wcza si aktywnie w prb przedstawienia

    aktualnej typologii i charakterystyki piw. Powstaa Komisja ds. opracowania stylw piwnych wg PSPD

    przyja trudne zaoenie opracowania i zbudowania opisw stylw piwnych od samego pocztku.

    Oczywicie w trakcie prac nad opisem komisja wykorzystuje wiedz zawart w najpopularniejszych

    typologiach piwnych i opracowaniach z wielu stron wiata, jednak podstaw opisu stanowi aktualna analiza

    najlepszych i najbardziej charakterystycznych piw komercyjnych na bieco dokonywana z punktu widzenia

    piwowarstwa domowego.

    Zdecydowana wikszo opracowa dotyczcych stylw piwnych wykorzystuje tradycje piwowarstwa i

    specyfiki amerykasko-angielskiej. Natomiast piwna charakterystyka PSPD uwzgldnia w duej mierze

    tradycj Europy kontynentalnej jak i perspektyw naszego kraju, w ktrym kultura piwna powoli si

    odradza, a piwowarstwo domowe jest awangardowym nonikiem tych przemian.

    Stworzone przez PSPD opisy maj w pierwszej kolejnoci suy piwowarom domowym, sdziom piwnym i

    organizatorom konkursw, ale rwnie wszystkim, pragncym zaczerpn wiedzy na temat bogactwa

    smakw, aromatw i rnorodnoci w wiecie piwa.

    Na pocztek przedstawiamy piwne style opracowane do koca 2013 r. Nie s to oczywicie wszystkie style,

    a praca na ich charakterystyk cay czas trwa. Piwowarstwo nieustannie si rozwija, style ewoluuj, opisy

    bd wic na bieco aktualizowane i poprawiane.

  • 3

    Spis treci Piwo dolnej fermentacji (Lagery)....................................................................................................................... 5

    Jasne lekkie ............................................................................................................................................... 5

    Czeski pilzner ............................................................................................................................................ 5

    Pils niemiecki ............................................................................................................................................ 6

    Polotmave (Pciemne) ............................................................................................................................. 7

    Schwarzbier ............................................................................................................................................... 7

    Kellerbier ................................................................................................................................................... 8

    Rauchbier .................................................................................................................................................. 9

    Monachijskie ciemne ................................................................................................................................ 9

    Kolak ...................................................................................................................................................... 10

    Rauchbock ............................................................................................................................................... 11

    Piwo grnej fermentacji .................................................................................................................................. 12

    Grodziskie ............................................................................................................................................... 12

    Niemieckie piwo grnej fermentacji ........................................................................................................... 13

    Koloskie (Klsch) ................................................................................................................................... 13

    Altbier ..................................................................................................................................................... 14

    Hefeweizen ............................................................................................................................................. 15

    Dunkelweizen .......................................................................................................................................... 16

    Weizenbock (Kolak Pszeniczny) ............................................................................................................. 17

    Belgijskie piwo grnej fermentacji .............................................................................................................. 18

    Witbier .................................................................................................................................................... 18

    Belgijskie Blond ....................................................................................................................................... 19

    Dubbel ..................................................................................................................................................... 19

    Czerwone Flandryjskie ............................................................................................................................ 20

    Belgijskie ciemne mocne (Quadrupel) .................................................................................................... 21

    Piwo z Wysp Brytyjskich .............................................................................................................................. 22

    Bitter ....................................................................................................................................................... 22

    Best Bitter (Pale Ale) ............................................................................................................................... 23

    Brown Porter (Porter Angielski) .............................................................................................................. 24

    Dry Stout ................................................................................................................................................. 24

    Milk Stout ................................................................................................................................................ 25

    Foreign Extra Stout ................................................................................................................................. 26

    Russian Imperial Stout ............................................................................................................................ 27

    Barleywine .............................................................................................................................................. 28

  • 4

    Piwo amerykaskie ..................................................................................................................................... 29

    Pszeniczne amerykaskie (American wheat) .......................................................................................... 29

    California Common ................................................................................................................................. 29

    Robust Porter .......................................................................................................................................... 30

    Amerykaskie India Pale Ale ................................................................................................................... 30

    Cascadian Dark Ale.................................................................................................................................. 31

    Imperial India Pale Ale ............................................................................................................................ 32

  • Piwo dolnej fermentacji (Lagery)

    Jasne lekkie Lejsza wersja typowego czeskiego jasnego

    lagera/pilznera. Bardzo popularna u naszych

    poudniowych ssiadw, a take coraz bardziej w

    Polsce. Doskonae na letnie upay oraz jako piwo

    stoowe do posikw. Piwo jest lekkie o niskiej

    zawartoci alkoholu, ale posiada swj charakter i

    smak. Idealny przykad piwa sesyjnego. W

    Czechach okrelane zwykle jako Svtl Vycepni,

    co mona tumaczy jako jasne beczkowe. Kiedy

    czsto spotykane piwo w czeskich hospodach,

    gwnie ze wzgldu na nisz cen, ale rwnie

    na fakt, e wypicie nawet kilku kufli nie zaburza

    wiadomoci.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy: 9,5-10,5 Blg

    Ekstrakt kocowy: 2,0-3,5 Blg

    Zawarto alkoholu: 3,8-4,2 % obj.

    Goryczka: 25-35 IBU

    Barwa: 8-15 EBC

    Surowce i technologia: Zasyp to 100% sd

    pilzneski. Celem przyciemnienia barwy i nadania

    piwu treciwoci mona uy niewielkiej iloci

    sodu monachijskiego, wiedeskiego, jasnego

    sodu karmelowego lub sodu carapils.

    Preferowany jest tu chmiel atecki, ale rwnie

    dobrze mona uy polskich (Lubelski, Marynka)

    lub niemieckich odmian. Tradycyjnie stosuje si

    zacieranie dekokcyjne, najczciej trjwarowe, co

    korzystnie wpywa take na ciemniejsz barw. W

    warunkach domowych czsto stosuje si

    zacieranie temperaturowe z kilkoma przerwami.

    Drode lagerowe o czystym profilu. Fermentacja

    dolna 8-12 stopni, nastpnie lagerowane w 1-2

    stopniach.

    Barwa: Zota, klarowne. Barwa nie moe by za

    jasna, somkowa lub cytrynowa.

    Piana: rednio wysoka, trwaa, biaa lub biao

    kremowa. Gsta i zbita. Kady yk powinien

    pozostawia krki piany na szkle.

    Aromat: Chmielowy z nut sodu pilzneskiego.

    Czsto wystpuje aromat diacetylu, jednak w

    nadmiarze naley go uzna za wad. Brak nut

    DMS i estrowych.

    Smak: Lekki i rednio wytrawny. Przyjemna nuta

    chmielu i sodu pilzneskiego, zrwnowaona

    goryczk. Jeeli wystpuj posmaki diacetylowe

    dopeniaj smaku i powoduj, e piwo wydaje si

    treciwsze. Brak nut karmelowych i sodkich.

    Zakoczenie jest rzekie i goryczkowe.

    Goryczka: Pochodzi tylko od chmielu,

    umiarkowana. Wyrana, ale nie przesadnie

    wysoka. Moe by lekko cigajca, ale nigdy nie

    zalega.

    Odczucie w ustach: Bardzo lekkie, wytrawne i

    rzekie, ale nie wodniste. Nagazowanie rednie,

    do rednio niskiego, przyjemnie odczuwalne na

    podniebieniu i jzyku. Znakomicie pijalne i

    orzewiajce.

    Oglne wraenie: Bardzo lekki i wytrawny lager,

    nie jest wodnisty i pusty w smaku. Gboka zota

    barwa.

    Przykady komercyjne: Policka Hradebni Svetle

    Vycepni 10, Krakonos Trutnovska 10, Bernard 10,

    Platan Schwarzenberg 10, Cerna Hora Tas,

    Svijanska desitka, Lwwek Wrocawskie,

    Konstancin Lekkie.

    Czeski pilzner Prekursorem stylu byo piwo uwarzone w Pilnie

    w 1842 roku. Na jego powstanie zoyo si

    dowiadczenie bawarskiego piwowara Josefa

    Grolla w uyciu drody dolnej fermentacji oraz

    uycie specjalnych surowcw: czeskiego chmielu

    odmiany atec (saaz) i jasnego sodu suszonego w

    niskiej temperaturze, zwanego pilzneskim.

    Swoj rol odegra take skad chemiczny bardzo

    mikkiej, tamtejszej wody. Bardzo popularne

    piwo, nie tylko w Czechach, gdzie jest warzone

    przez due i mae browary. Czesi czsto nazywaj

    piwo w zalenoci do wysokoci ekstraktu

    jedenastk, dwunastk lub trzynastk.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy 11-13,5 Blg

    Ekstrakt kocowy 2-4 Blg

    Zawarto alkoholu: 4,4-5,5 % obj.

    Goryczka: 30-45 IBU

    Barwa: 6-14 EBC

  • 6

    Surowce i technologia: sd pilzneski, czasem z

    niewielkim dodatkiem jasnego sodu

    karmelowego, czeska odmiana chmielu atec

    (Saaz), mikka woda. Tradycyjnie stosuje si

    zacieranie dekokcyjne (oryginalnie trjwarowe),

    czeskie szczepy drody dolnej fermentacji, piwo

    jest lagerowane w niskich temperaturach.

    Aromat: na pierwszym planie aromat czeskiego

    chmielu (korzenno-zioowy), potem aromaty

    sodowe, herbatnikowe, sodkie, czasem

    karmelowe. Czysty lagerowy charakter, brak

    estrw i DMS, dopuszczalny niewielki diacetyl.

    Barwa: kolor od somkowego przez jasnozocisty

    do zotego, klarowno bardzo dobra.

    Piana: obfita, kremowa, drobno pcherzykowa,

    trwaa, koloru biaego, pozostawia krgi na szkle.

    Smak: na pocztku, w rnym nateniu,

    wyczuwalna sodycz sodowa, czasem karmelowa;

    potem charakterystyczny, czsto mocny smak

    chmielu, wszystko to zakoczone dobrze

    zaznaczon goryczk. Na drugim planie moliwy

    (nie konieczny) niski diacetyl, czasem

    kwaskowate, rzekie, finisz pwytrawny.

    Goryczka: goryczka od redniej, do mocnej,

    czsto zalega po przekniciu.

    Odczucie w ustach: najczciej dobrze

    zbalansowane, bardzo pijalne, rednio wysycone -

    wikszo gazu traci podczas nalewania do kufla z

    duej odlegoci, gadkie, rednio wytrawne,

    wytrawne.

    Wraenie oglne: rzekie, orzewiajce piwo,

    ktrego znaczc cech jest goryczka i smak

    pochodzcy ze szlachetnego czeskiego chmielu.

    Wysze stenie diacetylu, czste w piwach z

    maych browarw, jest wynikiem

    charakterystycznej dla Czechw pewnej

    niedbaoci o szczegy.

    Przykady komercyjne: Pilzner Urquel,

    Budweiser, Staropramen, Bernard, Holba, erna

    Hora, Litovel, Rychtar Premium, Svijany,

    Chodovar.

    Pils niemiecki Ten styl jest niemieck odpowiedzi na wiatowy

    sukces pilsa czeskiego. Od konkurenta odrnia

    go wiksza wytrawno (a co za tym idzie

    mocniejsze odczuwanie nachmielenia) i nieco

    niszy ekstrakt. Jest te bardziej czysty w smaku.

    Podczas gdy w czeskim pilznerze dopuszcza si

    niewielk zawarto diacetylu, tutaj jest to

    powana wada.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy: 11,0-12,5 Blg

    Ekstrakt kocowy 2,0-3,3 Blg

    Zawarto alkoholu: 4,4-5,5 % obj.

    Goryczka: 25-45 IBU

    Barwa: 4-10 EBC

    Surowce i technologia: Sd pilzneski, mnogo

    chmieli niemieckich (szczeglnie szlachetnych

    odmian jak Hallertauer, Tettnanger oraz Spalt dla

    smaku i zapachu), rednio siarczanowa woda,

    niemieckie drode dolnej fermentacji.

    Tradycyjne zacieranie dekokcyjne, lagerowane w

    niskich temperaturach.

    Barwa: Kolor somkowy do jasnozocistego,

    klarowno doskonaa lub bardzo dobra.

    Piana: Obfita, kremowa, drobnopcherzykowa,

    trwaa, koloru biaego.

    Aromat: Typow cech jest lekki zboowy aromat

    sodu pilzneskiego (czasami jakby ciasteczkowy)

    i wyrany kwiatowy albo korzenny aromat

    szlachetnego chmielu. Generalnie aromat czysty,

    brak estrw owocowych, brak diacetylu. Moe

    mie pocztkowo siarkowy aromat (wynikajcy z

    wody lub drody) oraz nisk drugoplanow

    nutk DMS (wynikajc ze sodu pilzneskiego),

    ktra jednak nie jest podana.

    Smak: Rzekie i gorzkie z wytrawnym do rednio

    wytrawnym finiszem. Sodowo umiarkowana

    do umiarkowanie niskiej, aczkolwiek minimalne

    nutki zboowe i lekka sodowa sodycz s

    akceptowalne. Goryczka chmielowa dominuje w

    smaku oraz kontynuuje sw dominacj przez

    finisz a do posmaku. Smak chmielowy moe by

    w przedziale od sabego do mocnego, ale

    powinien by wynikiem uycia szlachetnych

    niemieckich chmieli. Czyste, brak estrw

    owocowych, brak diacetylu.

    Goryczka: Zdecydowana, szlachetna.

    Odczucie w ustach: Wytrawne, moe by nieco

    cigajce. Nasycenie CO2 rednie, do wysokiego.

    Oglne wraenie: Rzekie, czyste, orzewiajce

    piwo, ktrego znaczc cech jest goryczka ze

  • 7

    szlachetnych niemieckich chmieli podkrelona

    przez siarczany w wodzie.

    Przykady komercyjne: Mahr's Pilsner, Hartmann

    Edepils, Tannenzpfle Badische Staatsbrauerei,

    Berliner Kindl Pilsener, Jever.

    Polotmave (Pciemne) Tradycyjne czeskie piwo dolnej fermentacji o

    bursztynowej barwie. Cech charakterystyczn

    tego stylu jest wiodca w aromacie i smaku nuta

    karmelowo-owocowa, ktrej towarzyszy dobrze

    wyczuwalny tradycyjny czeski chmiel. Dziki

    redniemu lub wysokiemu stopniowi

    odfermentowania, pciemne posiada

    umiarkowan sodowo i wysok pijalno.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy 11,0-14,0 Blg

    Ekstrakt kocowy 2,5-3,5 Blg

    Zawarto alkoholu: 4,0-6,0 % obj.

    Goryczka: 20-35 IBU

    Barwa: 22 - 27 EBC

    Surowce i technologia: Podstawa zasypu to sd

    pilzneski, przyciemniony sodami karmelowymi,

    karmelem lub cukrem karmelowym. Moe

    zawiera nieduy dodatek sodu monachijskiego,

    nie powinien on jednak zbyt uwydatnia nuty

    sodowej w smaku. Zdarza si dodatek sodu

    pszenicznego. Drode lagerowe o czystym

    profilu. Tradycyjnie zacierane deko kcyjnie,

    mona zastosowa zacieranie temperaturowe z

    kilkoma przerwami. W niektrych browarach w

    Czechach Polotmave jest otrzymywane poprzez

    zmieszanie piwa ciemnego z jasnym, tzw.

    rezane.

    Barwa: Bursztynowa

    Aromat: Owocowy, karmelowy, nuty chmielowe,

    lekkie nuty sodowe. Czsto obecna delikatna

    owocowo: dojrzae jabka, winogrona, morele,

    liwki. Moe by obecny lekki diacetyl.

    Acetaldehyd niepodany.

    Piana: Kremowa, redniowysoka i wysoka, zbita i

    trwaa.

    Smak: Sodu pilzneskiego i czeskiego chmielu z

    karmelow, delikatnie owocow nut. Mona

    odczu pewn karmelow sodycz, ktra pynnie

    przechodzi w chmielow goryczk, co powoduje,

    e to piwo ma charakter lekko wytrawny.

    Owocowo wynika z karmelu i jest jabkowa,

    winna, morelowa, liwkowa, rodzynkowa. Estry

    podobne do bananw, landrynek czy

    rozpuszczalnika niepodane. Nuty sodowe

    czsto obecne, ale nie mog dominowa.

    Goryczka: Chmielowa, spora, ale adnie

    zrwnowaona karmelowym tonem. Krtka.

    Odczucie w ustach: rednio pene. Oglnie

    charakter lagerowy, wytrawny. Dobrze

    zrwnowaony, ale balans pozostaje przesunity

    w kierunku goryczki. Wytrawno jest zagodzona

    nutami karmelowymi, ale piwo nie moe sprawia

    wraenia sodkiego. rednie nagazowanie, dobrze

    wyczuwalne w ustach.

    Oglne wraenie: agodny w smaku, bursztynowy

    lager. rednio peny w smaku z wyranymi nutami

    karmelu i czeskich odmian chmielu.

    Przykady komercyjne: Primtor Polotmav,

    Starobrno Polotmave, Pardubicki Pernstejn

    Polotmave, Rohozec Skalak Rezany, Sedm kul,

    Bernard Jantarov lek, Strakonick Dudk

    Klostermann Polotmav Lek.

    Schwarzbier Schwarzbier (czasami okrelany jako Schwarzpils)

    wywodzi si z poudniowo-wschodnich Niemiec

    (Frankonia, Turyngia) i jest jednym z najstarszych

    udokumentowanych stylw piwnych - pierwsze

    wzmianki na jego temat pochodz a z 14 wieku.

    Zazwyczaj jest to agodne, sesyjne, ciemne piwo

    dolnej fermentacji, ktre z powodzeniem moe

    by stosowane jako alternatywa wobec jasnego

    lagera. Nowofalowe egzemplarze charakteryzuj

    si zazwyczaj wyraniejsz goryczk i mocniej

    zaakcentowan palonoci.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy : 11-12,5 Blg

    Ekstrakt kocowy : 3-4 Blg

    Zawarto alkoholu : 4,5% -5%

    Goryczka : 20-35 IBU

    Barwa : 40-60 EBC

    Surowce i technologia: Podstaw receptury jest

    sd pilzneski z dodatkiem sodu monachijskiego

    i niewielkich iloci sodw karmelowych.

    Charakterystyczn barw uzyskuje si dziki

    sodom palonym, ktrych ilo i rodzaj ma na celu

    ograniczenie do minimum powstawanie

  • 8

    aromatw i smakw palonych w gotowym piwie.

    Do chmielenia tradycyjnie stosuje si szlachetne,

    niemieckie odmiany chmielu.

    Aromat: Dominuje wyrana sodowo poczona

    z lekkimi nutami karmelowymi oraz palonymi (ale

    nigdy spalenizny). Brak lub niewielki aromat

    chmielowy. Czysty lagerowy profil, obecno

    estrw oraz diacetylu niepodana. Opcjonalnie

    moe pojawi si niewielki siarkowodr.

    Barwa: Od ciemno brzowej do czarnej (pomimo

    swojej nazwy piwo rzadko kiedy jest zupenie

    czarne), klarowne.

    Piana: Wysoka, gsta, trwaa, kolor od

    kremowego do beowego

    Smak: Sodowo od umiarkowana do wyranej w

    tle lekkie do rednich posmaki karmelowe oraz

    palone, ktre mog dawa wraenie gorzkiej

    czekolady. Smak chmielowy niski do redniego.

    Finisz rednio wytrawny do wytrawnego.

    Goryczka: Niska do redniej, krtka, pochodzi

    zazwyczaj od szlachetnych gatunkw niemieckich

    chmieli, moe by uzupeniona lekk palnoci.

    Odczucie w ustach: Penia smaku od niskiej do

    rednie, nasycenie umiarkowane. Delikatne i

    agodnie pomimo uycia palonych sodw.

    Wraenie oglne: Ciemny niemiecki lager z

    zaznaczon delikatnie palonoci.

    Przykady komercyjne: Kstritzer Schwarzbier,

    Einbecker Schwarzbier, Kulmbacher Mnchshof

    Schwarzbier, Oettinger Schwarzbier, Neuzelle

    Mord und Totschlag.

    Kellerbier Dosownie: Piwo piwniczne. Piwo dolnej

    fermentacji, niefiltrowane, posiadajce naturaln

    mtno. Mona by powiedzie prosto z tanka.

    Pochodzi z Grnej Frankonii i jest o tyle

    wyjtkowe, e podczas gdy caa sztuka

    niemieckiego piwowarstwa dya do otrzymania

    lagera jak najbardziej klarownego, wrcz

    krystalicznego w tym przypadku powstao piwo,

    gdzie nieklarowno jest jego gwn cech i

    zalet. Jest to po czci zwizane z

    wystpowaniem duej iloci maych browarw w

    regionie. Wikszo z nich prowadzi gospody,

    pensjonaty i zajmuje si sprzeda bezporedni

    do odbiorcy. W takich warunkach wiee,

    niefiltrowane i niepasteryzowane piwo z

    atwoci znalazo swojego odbiorc. Zwyczajowo

    podawane w kamionkowym kuflu. Dawniej

    lagerowane w drewnianych beczkach, byo

    bardzo mtne i sabo nagazowane.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy 11,0-14,0 Blg

    Ekstrakt kocowy 2,0-3,5 Blg

    Zawarto alkoholu: 4,0-5,5 % obj.

    Goryczka: 30-40 IBU

    Barwa: 8-40 EBC

    Surowce i technologia: Sd pilzneski, moe by

    z dodatkiem sodu monachijskiego i niewielk

    iloci karmelowego (do 10%). Niemieckie

    odmiany chmielu, przewanie Spalt, Hallertau lub

    Hersbrucker . Chmielone na goryczk, na smak i

    na aromat. Drode lagerowe. Tradycyjnie

    zacierane dekokcyjnie, chodzone na tacach

    chodniczych (kilsztokach), otwarta fermentacja w

    niskiej temperaturze. W warunkach domowych

    mona zrobi nieco wyduon fermentacj

    gwn i zrezygnowa z cichej, ewentualnie

    zastosowa krtk cich.

    Barwa: Od zotej do bursztynowej, nieklarowne,

    opalizujce, zamglone, lekko mtne, ale nie moe

    by bardzo mtne czy botniste.

    Piana: Biaa, gsta i ubita, niska i redniowysoka,

    trwaa.

    Aromat: Zapach wieego wiejskiego chleba, z

    lekka sodowy, zatopiony w szerokiej gamie

    chmielowych aromatw. Nuty kwiatowe, zioowe,

    ziemiste i cytrusowe, ale tylko te, ktre pochodz

    od chmielu. Moe si przewija niewielka nutka

    drodowa. Sabe nuty siarkowe nie s wad,

    natomiast niepodane s nuty diacetylu,

    acetaldehydu, DMS i estrowe. Brak nut estrowo-

    owocowych i karmelowych.

    Smak: Delikatna nuta sodowa, wyrany posmak

    zboowy, smak wiejskiego chleba, skrki od

    chleba, przykryte zioowym, a nawet z lekka

    ywicznym chmielowym smakiem. Czasami

    wyczuwalna nutka drodowa. Zakoczenie

    wytrawne. Posmak brzeczkowy niepodany,

    brak nut karmelowych i owocowych. Czysty

    lagerowy charakter.

  • 9

    Goryczka: Podkrelona, na kocu zdecydowana,

    ale krtka, czysto chmielowa, lekko przytpiona

    posmakami chlebowymi. Poziom od redniego do

    wysokiego.

    Odczucie w ustach: wiee, wytrawne, rzekie.

    Biakowo-drodowa mtno podnosi

    treciwo, zaokrgla i dopenia chmielowy

    charakter piwa. Nagazowanie niskie, do

    redniego. Bardzo dobra pijalno, brak cech

    lepkoci i szorstkoci.

    Oglne wraenie: Czysty w smaku, wyranie

    chmielony jasny lager. wiey i orzewiajcy.

    Naturalnie mtny, co dodaje chlebowego i

    zboowego charakteru oraz wyokrgla

    chmielowo.

    Przykady komercyjne: Rossdorfer Urbru, Gller

    Kellerbier, St. Georgen Bru Kellerbier,

    Bruckmller Kellerbier, Fischer Lagerbier,

    Gociszewo Naturalne.

    Rauchbier Wspczesny Rauchbier ewoluowa przez wieki

    jako lokalna specjalno frankoskiego miasta

    Bamberg i jego okolic w pnocnej Bawarii. Jest to

    piwo jczmienne, barwy bursztynowej, z wyran

    nut sodu wdzonego, na solidnej sodowej

    podbudowie. Rauchbier jest piwem dolnej

    fermentacji podobnie jak bliski temu stylowi

    mrzen.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy: 12,5-14,0 Blg

    Ekstrakt kocowy: 3,0-4,0 Blg

    Zawarto alkoholu: 4,8-6,0 % obj.

    Goryczka: 20-30 IBU

    Barwa: 14-38 EBC

    Surowce i technologia: W skadzie wystpuje

    sd jczmienny, dymiony najczciej bukowym

    drewnem. Jego ilo moe waha si od 30 do

    100%. Sd wdzony torfem nie jest wskazany,

    poniewa spowoduje niewaciwy profil

    aromatyczno smakowy. Poza tym, jako

    dopenienie moe by uyty sd pilzneski,

    wiedeski i monachijski oraz niewielki dodatek

    sodw karmelowych. Bywa, e dodawana jest

    maa ilo sodu palonego dla pociemnienia

    barwy piwa. Chmiele niemieckich odmian.

    Drode lagerowe o czystym profilu. Tradycyjnie

    zacierane dekokcyjnie.

    Aromat: Wyrany aromat wdzony,

    zrwnowaony jest nutami sodowymi. Dymny

    charakter moe by podobny do aromatu

    wdzonej szynki, wdzonego sera, lub ogniska,

    ale nie moe by przykry i gryzcy. Zapach dymny

    przypominajcy zapach sztucznego tworzywa,

    lekarstw czy przypalonej gumy, jest niewaciwy.

    rednie aromaty sodowe, tostowe, opiekanego

    chleba. Mog by wyczuwalne delikatne aromaty

    niemieckich odmian chmielu. Balans sodowo-

    chmielowy jest przesunity w stron sodu. Estry

    owocowe i diacetyl s wad.

    Barwa: od ciemnozotej do brunatnej, klarowne,

    opalizujce lub lekko mtne.

    Piana: Obfita, biaa lub lekko tawa, dugo

    pozostajca.

    Smak: sodowy, nuty tostowe, chlebowe,

    sodkawe, skontrowane delikatnym posmakiem

    chmielowym i wyranymi nutami fenolowymi

    pochodzcymi od dymu. Posmaki wdzone nie

    mog by przykre. Wyczuwalne nuty karmelowe.

    Finisz rednio wytrawny. Czysty charakter

    lagerowy bez estrw owocowych, diacetylu i

    DMS.

    Goryczka: rednia, chmielowa. Moe by znaczna

    ale nie moe dominowa sodowego charakteru.

    Odczucie w ustach: pene, gadkie. Nagazowanie

    rednie. Nie moe by ostre ani gryzce. Brak

    charakteru cigajcego.

    Wraenie oglne: Piwo jczmienne,

    bursztynowej barwy o penym sodowym smaku z

    wyranymi wdzonymi nutami.

    Przykady komercyjne: Aecht Schlenkerla

    Rauchbier, Spezial Rauchbier Mrzen, Kaiserdom

    Rauchbier.

    Monachijskie ciemne Klasyczny brzowy lager, ktry ewaluowa wraz z

    rozwojem fermentacji przy uyciu drody

    lagerowych. Powstay w Monachium styl, o

    zoonym aromacie i smaku chlebowym i

    delikatn goryczk, sta si bardzo popularny w

    caej Bawarii szczeglnie w jej pnocnej czci -

    Frankonii.

    Parametry:

  • 10

    Ekstrakt pocztkowy: 12,0-14,0 Blg

    Ekstrakt kocowy: 2,0-4,0 Blg

    Zawarto alkoholu: 4,5-6,0 % obj.

    Goryczka: 15-30 IBU

    Barwa: 30-50 EBC

    Surowce i technologia: Tradycyjnie baz zasypu

    jest niemiecki sd monachijski (w niektrych

    przypadkach a do 100 %), reszt stanowi

    niemiecki sd pilzneski. Maa ilo jasnych

    sodw karmelowych podkrela barw, oraz

    zwiksza zawarto dekstryn, ale nie powinna

    wprowadza nadmiernej sodyczy w gotowym

    piwie. Niewielki dodatek sodw palonych moe

    by uyty dla poprawienia barwy, ale nie

    powinien mocno wpywa na smak. Stosuje si

    szlachetne odmiany chmieli niemieckich oraz

    niemieckie szczepy drody lagerowych. Woda o

    rednim poziomie wglanw. Zacieranie zwykle

    dekokcyjne (a do potrjnej dekokcji) majce na

    celu zwikszenie smaku sodowego i uzyskanie

    gbokiej barwy.

    Barwa: Od bursztynowego, miedzianego,

    ciemnego bursztynu, do brzu i ciemnego brzu.

    Dziki dugiemu leakowaniu klarowne.

    Piana: Trwaa, drobna, w rnych odcieniach

    beu, przewanie obfita.

    Aromat: Bogaty aromat sodowy od sodu

    monachijskiego przypominajcy skrk chleba.

    Do zaakceptowania s ladowe aromaty

    czekolady, orzechw, karmelu czy toffi, jak

    rwnie znikomy aromat chmielu. Nie powinny

    wystpowa aromaty owocowe wynikajce z

    obecnoci estrw, ani malane diacetyl.

    Smak: Zdominowany jest przez bogaty i zoony

    smak pochodzcy od sodu monachijskiego,

    zazwyczaj zawierajcy melanoidyny,

    przypominajce skrk chleba. Mona odczuwa

    umiarkowan sodycz, chocia nie powinna ona

    by dominujca, ani mda (bez odczucia

    przedobrzenia). Mog by obecne agodne

    smaki karmelowe, czekoladowe, praone lub

    orzechowe. Smak chmielu niski, lub

    niewyczuwalny, natomiast goryczka rednia lub

    niska, wyczuwalna szczeglnie podczas rednio

    wytrawnego finiszu. Po przekniciu pozostaje

    sodowo, ktra zdecydowanie przechyla balans

    na t stron. Niepodany jest ani smak

    spalenizny lub gorzki, pochodzcy od sodw

    palonych, ani wyrany karmelowy, pochodzcy od

    jasnych sodw karmelowych. Czysty charakter

    lagerowy nie powinien by zanieczyszczony

    owocowymi estrami i diacetylem.

    Goryczka: Goryczka o rednim lub niskim

    nateniu, jest czynnikiem dopeniajcym smak,

    nie dominuje, pochodzi od szlachetnych odmian

    chmielu.

    Odczucie w ustach: Piwo o redniej, do rednio-

    penej treciwoci, ktr zawdzicza wysokiej

    zawartoci dekstryn (cukrw nie

    fermentowalnych), jednoczenie bez odczucia

    cikoci ani przesytu. rednio nagazowane.

    Oglne wraenie: Zarwno w smaku, jak i w

    aromacie charakteryzuje si gbokim i zoonym

    charakterem sodu monachijskiego i

    towarzyszcym zwizkom melanoidynowym.

    Przykady komercyjne: Ayinger Altbairisch

    Dunkel, Hacker-Pschorr Alt Munich Dark,

    Paulaner Alt Mnchner Dunkel, Weltenburger

    Kloster Barock-Dunkel, Ettaler Kloster Dunkel,

    Hofbru Dunkel, Penn Dark Lager, Knig Ludwig

    Dunkel, Dinkel Acker Dark, Ettaler Dunkel,

    Lwenbru Dunkel, Hartmann Dunkel, Kneitinger

    Dunkel, Augustiner Dunkel.

    Kolak Kolak (niem. Bock) znany jest od XVI w. Swj

    rodowd wywodzi z dolnosaksoskiego miasta

    Einbeck, gdzie od XIII w. warzono mocne piwo

    Starkbier. Byo ono wwczas piwem grnej

    fermentacji eksportowanym do wielu pastw.

    Rozsmakowali si w nim rwnie ksita

    bawarscy, ktrzy w XVI w. postanowili piwo to nie

    tylko importowa, ale warzy u siebie. Ze wzgldu

    na due zaawansowanie piwowarw bawarskich

    w produkcji piw dolnej fermentacji, sukcesywnie

    odchodzono od grnej fermentacji, tak wic dzi

    piwo to warzone jest najczciej przy uyciu

    drody dolnej fermentacji. Kolak grnej

    fermentacji warzony jest gwnie w Holandii.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy: 16,0-18,0 Blg

    Ekstrakt kocowy: 4,0-6,0 Blg

    Zawarto alkoholu: 6,0-7,5 % obj.

  • 11

    Goryczka: 20-30 IBU

    Barwa: 25-45 EBC

    Surowce i technologia: Stosowane sody przy

    warzeniu tego stylu to gwnie: monachijski,

    wiedeski i pilzneski. Sody karmelowe i palone

    powinny by dodawane jedynie w niewielkiej

    iloci inaczej pojawi si zbyt silne smaki

    karmelowe i przypalane. Charakterystyczne dla

    tego stylu aromaty melanoidynowe powstaj w

    wyniku dekokcyjnego zacierania oraz

    przeduonego gotowania brzeczki. Alternatywnie

    uywa si niewielkiej iloci sodu parzonego

    (melanoidynowego). Drode dolnej fermentacji.

    Leakowanie dugie w niskich temperaturach.

    Barwa: Piwo powinno by ciemne, paleta

    kolorw waha si od ciemno bursztynowego do

    brzowego. Piwo jest klarowne.

    Piana: Drobnopcherzykowa, jasna, jedynie lekko

    zabarwiona w kolorze piwa, trwaa.

    Aromat: Zapach jest czysty, brak jest estrw lub

    cikich, sodkich nut owocowych i karmelowych.

    Pierwsze skrzypce graj aromaty sodowe,

    tosame z zapachem ciemnego pieczywa lub

    podpiekanych tostw. Moliwy jest rwnie

    delikatny akcent suszonych owocw: liwek i

    rodzynkw. Aromat chmielowy nieobecny lub na

    bardzo niskim poziomie. Brak lub niski poziom

    estrw oraz mocnych zapachw karmelowych, za

    to obecne charakterystyczne aromaty

    melanoidynowe. Moliwy akcent alkoholowy w

    mocniejszych wersjach.

    Smak: Wyrane smaki sodowe powinny by

    dobrze zbalansowane goryczk. Powinny by

    gbokie, ale nie sodkie, mde, czy brzeczkowe.

    Odczucia retronosowe s wyranie sodowe

    moliwy smak przypieczonej skrki od chleba,

    tostw lub nuta orzechowa. Jeeli w smaku

    obecny jest karmel to na poziomie niskim do

    umiarkowanego, bez charakterystycznej ostrej

    kwanoci. Finisz moe by duszy, nawet lekko

    goryczkowy.

    Goryczka: Powinna by rednia i dobrze

    wspgrajca z innymi smakami. Nie powinna

    gra pierwszych skrzypiec i dominowa w

    balansie. Nie moe by ostra, palca lub pikantna.

    Moe przy tym dawa wraenie nakadania si,

    potgowania w kolejnych ykach. Ma swj udzia

    w finiszu.

    Odczucie w ustach: Nasycenie umiarkowane w

    kierunku niskiego powinno utworzy gst pian.

    Penia na rednim lub wyszym poziomie, dajca

    piwo umiarkowanie krge. Piwo powinno by

    dobrze odfermentowane jednak niezbyt

    wytrawne, wraenie treciwoci winno by

    zachowane. Brak efektu oblepiania. Piwo agodne

    bez ostrych, cierpkich posmakw.

    Oglne wraenie: Jest to mocny, ciemny lager o

    kompleksowym, ale agodnym, sodowym

    charakterze, bez dominacji karmelu. Moe

    sprawia wraenie piwa krzepkiego, jednak nigdy

    zbyt alkoholowego.

    Przykady komercyjne: Einbecker Ur-Bock

    Dunkel, Flotzinger Josefi Bock, Aas Bock, Anchor

    Bock Beer, Miosaw Kolak, Pivovaria Kolak.

    Rauchbock Zwane take Urbockiem, czyli prastarym

    kolakiem. Poczenie stylu Rauchbier i Bock. W

    przeszoci, kiedy wszystkie sody byy mniej lub

    bardziej dymione (bowiem suszono je w dymie),

    wszystkie kolaki byy chcc nie chcc

    Rauchbockami. Obecnie najsynniejszym

    przedstawicielem tego stylu jest Urbock z

    browaru Schlenkerla.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy: 16,0-18,0 Blg

    Ekstrakt kocowy 4,0-5,0 Blg

    Zawarto alkoholu: 6,0-8,0 % obj.

    Goryczka: 20-30 IBU

    Barwa: 30-60 EBC

    Surowce i technologia: Sd dymiony moe

    stanowi od 20-100% zasypu, poza tym sd

    monachijski/wiedeski oraz niewielki dodatek

    sodw ciemnych dla podkrelenia barwy.

    Szlachetne odmiany niemieckich chmieli. Drode

    dolnej fermentacji. Zwykle stosuje si zacieranie

    dekokcyjne.

    Barwa: Miedzianoczerwona do brzowej,

    klarowna dziki odpowiednio dugiemu

    leakowaniu.

    Piana: wysoka, trwaa, drobnoziarnista, biaa

    ewentualnie lekko kremowa przy ciemniejszych

    wersjach piwa.

  • 12

    Aromat: Na pierwszym planie wyczuwalny

    aromat dymny. Moe mie charakter palonego

    drzewa, lici lub podwdzanych wdlin typu

    szynka, boczek. Jego intensywno moe by

    rna, od subtelnie zaznaczonej, po wyran i

    dominujc. Aromat dymny dobrze

    skomponowany z charakterystycznymi nutami

    kolakowymi, ktre mog dominowa lub mie

    funkcje drugoplanowe, ale rwnie wyczuwalne.

    Aromat sodu, melanoidyn, delikatnej praonoci.

    Brak diacetylu, silnych aromatw alkoholowych

    lub estrw owocowych. Aromat chmielu

    drugoplanowy o niewielkim nateniu lub niemal

    niewyczuwalny.

    Smak: Wyrany charakter piw typu kolak:

    dominujca sodowo z zaznaczonymi nutami

    melanoidynowymipochodzcymi od sodw

    wiedeskich i monachijskich. Dobrze wyczuwalne

    nuty dymu, wdzone. Moliwa obecno smakw

    tostowych, ale nie silnie przypalanych.

    Zaznaczona sodycz mieszajca si z

    melanoidynami moe mie delikatny charakter

    miodowy. Brak nut kwaskowych.

    Goryczka: rednio intensywna, niedominujca,

    schowana pod nutami sodowymi,

    melanoidynowymi. Moe wystpi lekka gorycz

    alkoholowa, rozgrzewajca, ale nie chropowata,

    cigajca i duga.

    Odczucie w ustach: Piwo rednio treciwe do

    treciwe, ale nie cikie.. W ustach stosunkowo

    gadkie, nie powinno by cigajce. Alkohol nie

    powinien by ostry i mocno grzejcy. Nasycenie

    CO2 umiarkowane.

    Oglne wraenie: Intensywnie sodowe piwo

    dolnej fermentacji w typie klasycznego kolaka z

    wyranymi nutami dymnymi, wdzonymi o

    rnym nateniu.

    Przykady komercyjne: Aecht Schlenkerla

    Rauchbier Urbock, Bracki Rauchbock.

    Piwo grnej fermentacji

    Grodziskie Unikalny styl, ktry wyksztaci si w Grodzisku

    Wielkopolskim, wywodzcy si bezporednio ze

    redniowiecznej tradycji warzenia piw

    pszenicznych w Polsce. Grodziskie byo synne w

    kraju jeszcze przed epok industrializacji, a w XIX

    w. i na pocztku XX w. jego sawa i popularno

    zacza szybko rozszerzy si take za granic.

    Jest to jasne, lekkie piwo pszeniczne

    wyprodukowane z udziaem sodu dymionego.

    Szczegowe opracowanie na temat tego stylu

    mona znale pod tym linkiem.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy: 7,0-8,0 Blg

    Ekstrakt kocowy: 2,5-3,0 Blg

    Zawarto alkoholu: 2,5-3,3 % obj.

    Goryczka: 20-30 IBU

    Barwa: 6-12 EBC

    Surowce i technologia: Najwaciwsze byoby

    zastosowanie 100% sodu pszenicznego delikatnie

    wdzonego dymem drewna dbowego, ale tez

    dobre rezultaty daje kompozycja sodw

    wdzonych bukiem, pszenicznego i pilzneskiego.

    Zawsze trzeba tak postpowa w doborze sodu

    aby otrzyma piwo o wyranym charakterze

    pszenicznym i delikatnym wdzonym. Polskie,

    czeskie lub niemieckie odmiany chmielu takie jak

    Lubelski, atecki, Hallertauer Mittelfrh albo

    Tettnanger. Drode grnej fermentacji o w

    miar czystym profilu, nie produkujce duej

    iloci estrw i fenoli. Zacieranie infuzyjne z

    kilkoma przerwami. Klarowane karukiem i

    kondycjonowane w butelkach z dodatkiem

    drody.

    Aromat: niski do umiarkowanego aromat

    pochodzcy od dymu, moe by bardzo subtelny.

    Nuty chmielowe, zazwyczaj obecne, w swojej

    intensywnoci powinny by najwyej rwne lub

    mniejsze od nut dymnych. Bywa wyczuwalna

    nuta zboowa, pszeniczna. Opcjonalnie mog by

    wyczuwalne delikatna nuty owocowe, takie jak

    dojrzaego czerwonego jabka czy gruszki, nie

    mog by jednak intensywne. Nuty bananowe i

    godzikowe, typowe dla bawarskich piw

    pszenicznych s niepodane. Diacetyl jest wad.

    Barwa: od jasnotej do zotej, powinno by

    bardzo klarowne. Mtno jest wad.

    Piana: Obfita, biaa, bardzo trwaa.

    Smak: rednio - niskiej do redniej intensywnoci

    smak wdzony, ktry pozostaje do finiszu.

  • 13

    Charakter wdzony moe by wyraniejszy w

    smaku ni w aromacie, ma agodny charakter, nie

    powinien by gryzcy. Delikatny, ziarnisty smak

    pszenicy w tle. Niski, ale wyczuwalny, pikantny

    smak szlachetnego chmielu. Oglny balans

    przesunity w kierunku goryczy. Finisz wytrawny,

    ale nie powinien by cierpki. Lekkie estry

    owocowe ( czerwone jabko lub gruszka ) mog

    by obecne.

    Goryczka: Umiarkowana do duej, pochodzca od

    chmielu.

    Odczucie w ustach: bardzo lekkie i odwieajce.

    Nagazowanie wysokie, wyranie odczuwalne na

    jzyku.

    Wraenie oglne: Lekkie, bardzo pijalne piwo

    pszeniczne o wdzonym charakterze. Jasne i

    klarowne.

    Przykady komercyjne: Light Polska Birra Amiata,

    Jopen Grtzer, Pinta a'la Grodziskie, Artezan

    Grodziskie.

    Niemieckie piwo grnej fermentacji

    Koloskie (Klsch) Klsch wywodzi si z niemieckiego miasta

    Kolonia, gdzie od czasw redniowiecznych

    kultywowana bya tradycja warzenia jasnych piw

    dolnej fermentacji. W 1986 r. waciciele 24

    browarw podpisali tzw. Konwencj Kolosk,

    ktra w 1997 r. ratyfikowana zostaa przez Uni

    Europejsk. Tym samym piwo Klsch jako

    produkt regionalny zostao ustawowo okrelone i

    otrzymao prawn ochron nazwy na terenie UE.

    Wedug Konwencji Klsch jest jasnym,

    klarownym, penym, wysoko odfermentowanym i

    wytworzonym zgodnie z Prawem czystoci piwem

    grnej fermentacji z wyranym profilem

    chmielowym. Konwencja okrela rwnie

    tradycyjne naczynie, z jakiego naley serwowa

    Klscha. Jest to prosta, cylindryczna sztangielka o

    pojemnoci 0,2l.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy: 10,5-12,5 Blg.

    Ekstrakt kocowy: 1,5-2,5 Blg.

    Zawarto alkoholu: 4,5-5,5 % obj.

    Goryczka: 18-30 IBU

    Barwa: 7-14 EBC

    Surowce i technologia: Zasyp sodowy stanowi

    najczciej wycznie sd pilzneski nadajcy

    piwu jasn barw i klasyczny profil jczmienny. W

    celu rozjanienia koloru i poprawy pienistoci

    piwa stosuje si sd pszeniczny w iloci do

    kilkunastu procent zasypu. Jasne sody

    karmelowe stosowane s rzadko. Ich uycie nie

    powinno przekracza 5% zasypu. Zacier do

    Klscha jest rzadki, stosunek wody do ruty

    wynosi najczciej 4:1. Piwo koloskie chmieli si

    wycznie tradycyjnymi chmielami niemieckimi

    zarwno aromatycznymi jak i goryczkowymi.

    Najczciej wykorzystuje si odmiany Hallertau,

    Perle, Tettnanger, Hersbrucker, Spalt. W celu

    wydobycia z chmielu szlachetnej i mikkiej

    goryczki wod powinna cechowa niska twardo

    i niska alkaliczno resztkowa. Obnienie

    alkalicznoci resztkowej wody mona osign

    uywajc sodu zakwaszajcego, kwasu

    mlekowego lub soli wapnia. Dwie ostatnie

    metody nie s jednak zgodne z Prawem czystoci.

    Warto pH powinna by w przedziale wartoci

    5,4-5,6 pH. Cech charakterystyczn Klschw

    jest fermentacja w niskich temperaturach, ale

    przy uyciu drody grnej fermentacji. Zarwno

    browary przemysowe jak i piwowarzy domowi

    stosuj specjalne drode dedykowane temu

    stylowi. Cechuje je skuteczna praca w niskich

    temperaturach i wytwarzanie niewielkiej iloci

    produktw ubocznych fermentacji jak estry,

    diacetyl, alkohole wysze. Najczciej stosuje si

    metod infuzyjn. Decydujc si na dekokcj

    naley uwaa, by nie nada piwu zbyt ciemnej

    barwy. Piwo powinno by gboko

    odfermentowane, dlatego zaleca si stosowanie

    dugiej przerwy maltozowej.

    Barwa: Klsch jest jednym z najjaniejszych piw

    grnej fermentacji. Jego barwa waha si od jasno

    somkowej do jasno zotej. Zawsze jest

    krystalicznie przejrzysty.

    Piana: Piana jest jasna i drobno pcherzykowa.

    rednio obfita. Moe by krtkotrwaa.

    Aromat: Nie jest silny, raczej agodny i

    stonowany. Wyczuwalny moe by sd pilzneski

    i nieznaczna kwiatowo-owocowa sodycz

  • 14

    pochodzca od drody grnej fermentacji. Moe

    wystpowa niewielki aromat chmielu. Brak

    diacetylu i alkoholi wyszych.

    Smak: Smak podobnie jak aromat jest delikatny i

    stonowany. Na pierwszy plan wysuwaj si

    mikkie nuty sodowe, ledwie wyczuwalna

    sodycz i delikatna goryczka chmielowa. Posmak

    jest wytrawny, ale nieagresywny. Alkohol nie

    dominuje.

    Goryczka: Mimo wysokiego odfermentowania

    goryczka jest agodna, szlachetna i rednio duga.

    Nie powinna by gryzca, piekca, taninowa,

    dranica ani zalegajca.

    Odczucie w ustach: Ze wzgldu na wysokie

    odfermentowanie penia smakowa jest niska,

    maksymalnie rednia. Nasycenie rednie do

    wysokiego. W ustach piwo jest gadkie, rzekie i

    wyranie musujce. Brak szorstkoci, cierpkoci

    czy oblepiania.

    Wraenie oglne: Klsch to piwo agodne i

    odwieajce. Swoj budow sodowo-chmielow

    zblione jest do lekkich, agodnych lagerw. Rni

    si jednak od nich drugoplanowymi nutami

    estrowymi pochodzcymi od drody. Sowem

    kluczowym przy tym stylu jest agodno. Klsch

    jest agodnie sodowy, agodnie chmielowy, ma

    agodn pwytrawn goryczk i agodny aromat

    owocowo-sodki.

    Przykady komercyjne: Pffgen, Reissdorf, Gaffel,

    Frh, Shner, Sion, Kppers, Dom, Severins

    Altbier Wspczesny altbier pochodzi z Nadrenii w

    pnoc-no-zachodniej czci Niemiec, a zwaszcza

    z Dsseldorfu - jej stolicy. Nazwa "Alt" czyli

    "stare" pojawia si w XIX w dla odrnienia

    tradycyjnego, regionalnego piwa od coraz

    bardziej popularnych, wszechobecnych jasnych

    lagerw. Okrela ona piwo wytwarzane w sposb

    starodawny, za pomoc starych, tradycyjnych

    technik i z uyciem grnej fermentacji.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy: 11,5-13 Blg

    Ekstrakt kocowy: 2,5-3,5 Blg

    Zawarto alkoholu: 4,5-5,2 % obj.

    Goryczka: 30-45 IBU

    Barwa: 20-32 EBC

    Surowce i technologia: podstawowym surowcem

    do wyrobu altbiera jest sd monachijski.

    Najczciej stosowane s niemieckie odmiany

    chmielu (np. Spalt) oraz neutralne drode grnej

    fermentacji. Istotnym jest zapewnienie dobrego

    odfermentowania, aby piwo nie byo sodkie.

    Mona uy umiarkowanej iloci sodu

    karmelowego, a nawet niewielk ilo sodu

    palonego (np. niemiecki Carafa). Niekiedy uywa

    si sodu pszenicznego w celu poprawienia

    pienistoci. Zacieranie tradycyjnie dekokcyjne,

    ewentualnie temperaturowe z kilkoma

    przerwami. Altbiery s fermentowane za pomoc

    specjalnych drody grnej fermentacji w niskim

    przedziale temperatur 13 -19 C. Leakowanie

    podobnie jak w przypadku lagerw odbywa si w

    niskiej temperaturze (2-4 C) przez jeden lub dwa

    miesice. Celem leakowania jest osignicie

    agodnej sodowoci i delikatnego aromatu

    chmielu. Altbier czsto szynkowany jest z

    drewnianych beczek do specjalnych szklanek.

    Barwa: od gbokiej miedzi do brzu. Klarowne

    dziki leakowaniu w niskiej temperaturze.

    Piana: biaa lub lekko kremowa, zbita,

    redniowysoka, trwaa.

    Aromat: nuty sodowe, tostowe. Aromat

    chmielowy jest zazwyczaj dobrze powizany ze

    sodowoci. Znikomy aromat owocowy lub jego

    brak, brak diacetylu, estry niewskazane. Moe

    by obecna minimalna nuta siarkowa lub

    zapaczana.

    Smak: wyrana sodowo, ale nie oznacza to, e

    piwo jest sodkie. Chmielowa goryczka bardzo

    dobrze zrwnowaona sodowoci. Moe by

    obecny lekki posmak chmielowy. Moe posiada

    lekk nutk karmelow, ale zakoczenie jest

    zawsze wytrawne. Brak nut palonych.

    Goryczka: chmielowa, od redniej do duej.

    Odczucie w ustach: redniopene i jednoczenie

    bardzo pijalne. Lagerowanie w niskiej

    temperaturze powoduje, e piwo jest bardzo

    gadkie i zaokrglone w smaku. Chmielowo

    zawsze powinna by dobrze zrwnowaona, a

    sodowo nie powinna przytacza. Nagazowanie

    rednie. Brak efektu wyklejania podniebienia i

    jzyka.

  • 15

    Oglne wraenie: sodowe, bursztynowe piwo o

    dobrze zrwnowaonym chmielowym

    charakterze. Mimo grnej fermentacji piwo jest

    czyste w smaku prawie jak lager.

    Przykady komercyjne: Diebels Altbier, Bolten

    Alt, Zum Uerige, Im Fchschen, Schumacher, Zum

    Schlssel.

    Hefeweizen Piwo grnej fermentacji, tradycyjnie bazujce na

    pszenicy, pochodzce z Bawarii, rzekie i

    orzewiajce. W pierwotnej wersji Prawa

    Czystoci (Reinheitsgebot) z 1516 r., prawo do

    jego warzenia przysugiwao jedynie browarom

    ksicym. Wersja filtrowana okrelana jest

    mianem Kristallweizen. Charakter Kristallweizen

    jest generalnie bardziej owocowy i mniej

    fenolowy w porwnaniu z Hefeweizen.

    Parametry

    Ekstrakt pocztkowy: 11-13 [ Blg]

    Ekstrakt kocowy 2,5-3,6 [ Blg]

    Zawarto alkoholu: 4,5-5,5 % obj.

    Goryczka: 8-15 IBU

    Barwa: 4-16 EBC

    Surowce i technologia: wedug prawa

    niemieckiego przynajmniej 50% zasypu musi

    stanowi sodowana pszenica, ale niektre wersje

    uywaj jej do 70%, reszta to sd pilzneski .

    Tradycyjnie stosowane jest zacieranie

    dekokcyjne, ktre nadaje odpowiedni treciwo

    bez zbytniej sodkoci. Specyficzne drode do

    piw typu Hefeweizen s kluczowe, produkuj

    typowe godzikowe i owocowe cechy, ale

    fermentacja w zbyt wysokich temperaturach

    moe negatywnie wpyn na balans i moe

    nada nieprzyjemne posmaki. Maa ilo

    szlachetnych chmieli uywana jest tylko dla

    nadania goryczki.

    Barwa: kolor od blado somkowego do bardzo

    ciemnozotego, pomaraczowego. Zwykle mniej

    lub bardziej mtne z powodu wysokiego poziomu

    biaek pochodzcych z pszenicy, aczkolwiek

    poziom przejrzystoci moe by rony. Piwo "mit

    hefe" jest rwnie nieprzejrzyste ze wzgldu na

    osad drodowy (ktry moe, ale nie musi by

    podniesiony przed wypiciem).

    Piana: biaa, obfita, bardzo gsta, dugo

    utrzymujca si.

    Aromat: umiarkowany lub wysoki poziom fenoli

    (przewanie aromat godzika) i estrw

    owocowych (przewanie banan). Balans i

    intensywno fenoli i estrw moe by rny, ale

    w najlepszych przykadach tego stylu s dobrze

    zbalansowane i do mocno wyczuwalne. Aromat

    szlachetnych chmieli niski lub brak. Lekki lub

    umiarkowany aromat pszenicy (ktry moe by

    odczuwany jako chlebowy albo zboowy) moe

    by obecny, ale inne cechy sodowe nie powinny

    wystpowa. Brak diacetylu albo DMS.

    Opcjonalnie akceptowalne s aromaty takie jak

    lekka, cytrusowa cierpko, lekki lub

    umiarkowany aromat gumy do ucia. aden z

    tych opcjonalnych aromatw nie powinien by

    mocny albo dominujcy, ale moe wystpowa by

    doda kompleksowoci i balansu

    Smak: saby lub umiarkowanie mocny smak

    bananw i godzikw. Balans i intensywno

    fenoli i estrw moe by rony, ale w najlepszych

    przykadach tego stylu s dobrze zbalansowane i

    do mocno wyczuwalne. Opcjonalnie, mog

    wystpi bardzo lekkie lub umiarkowane posmaki

    waniliowe i gumy do ucia. Pomagaj one

    zaakcentowa posmaki bananowe, sodko i

    okrgo, ale aden nie powinien dominowa.

    Delikatny, troch chlebowy albo zboowy smak

    pszenicy jest podany, podobnie delikatna

    sodko sodu pilzneskiego. Smak chmielowy

    jest lekki lub cakowicie go brak. Cierpkie,

    cytrusowe cechy pochodzce od drody i

    wysokiego nagazowania s przewanie obecne.

    Brak diacetylu czy DMS.

    Goryczka: saba lub umiarkowanie saba.

    Odczucie w ustach: treciwo rednio lekka lub

    rednia; nigdy cikie. Osad drodowy moe

    zwiksza odczucie treciwoci. Tekstura smaku

    pochodzca od pszenicy wpywa na odczucie

    puszystoci, kremowoci, penoci, ktre moe

    przeduy si do nieco ostrego finiszu

    spowodowanego wysokim nagazowaniem. Na

    podniebieniu pene, gadkie wraz z relatywnie

    wytrawnym finiszem. Zawsze mocno nasycony

    CO2.

  • 16

    Oglne wraenie: orzewiajace, rzekie i lekkie

    piwo, lekko chmielone, posiadajce

    charakterystyczne bananowo-godzikowe cechy.

    Przykady komercyjne: Pttner-Bru Weibier,

    Weihenstephaner Hefeweissbier, Hacker-Pschorr

    Weisse, Maisel's Weisse, Ayinger Bru Weisse.

    Dunkelweizen Piwo pszeniczne ciemne pochodzi z Bawarii.

    Tradycja warzenia piwa z udziaem sodu

    pszenicznego ma kilka tysicy lat i przetrwaa do

    dzi. Zachowaa si rwnie w samej Bawarii

    mimo wprowadzonego tam przez ksicia

    Wilhelma IV Prawa czystoci tzw. Reinheitsgebot

    zabraniajcego warzenia piwa z udziaem sodu

    pszenicznego. Stao si tak dziki nadaniu

    ksitom przywileju na wyrb tego typu trunku.

    Z czasem przywilej warzenia z pszenicy

    rozszerzony zosta rwnie na zakony, ktre

    walnie przyczyniy si do wypromowania piw

    pszenicznych. Dlatego obecnie jedne z najbardziej

    popularnych wspczesnych piw w tym stylu maj

    nazwy zwizane z zakonami. Do niedawna

    dunkelweizen nie by popularny, omal nie znikn

    z piwnej sceny. Dopiero koniec XX wieku

    przywrci mod na piwa pszeniczne, take

    ciemne.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy: 11,0-14,0 Blg

    Ekstrakt kocowy: 2,0-3,5 Blg

    Zawarto alkoholu: 4,5-5,5 % obj.

    Goryczka: 10-18 IBU

    Barwa: 28-45 EBC

    Surowce i technologia: baz zasypu stanowi

    ciemny oraz jasny sd pszeniczny i jczmienny:

    monachijski i/lub wiedeski, czasem domieszka

    pilzneskiego. Stosuje si dodatki karmelowych, a

    take palonych sodw zarwno pszenicznych jak

    i jczmiennych. Przyjo si, e udzia sodw

    pszenicznych do jczmiennych wynosi p na p.

    Niemieckie drode grnej fermentacji

    dedykowane do piw pszenicznych. Szczepy te

    maj zdolno dekarboksylacji kwasu

    ferulikowego, czego produktem jest 4-

    winylogwajakol odczuwany w aromacie jako

    godzikowy. Drode w tym stylu speniaj

    szczegln rol, s nie zastpione aby nada piwu

    jego charakter. Dlatego w nazwie czsto

    wystpuje sowo Hefe drode. Piwo nie

    wymaga dugiego leakowania, zmtnienie

    biakowe, jak i osad drodowy s podane.

    Czsto osad z butelki podnoszony jest przed lub

    na kocu nalewania. Zacieranie tradycyjnie

    dekokcyjne. Stosuje si przerw ferulikow w

    temperaturze 44 C. W tej temperaturze

    powstaje kwas ferulikowy wykorzystywany

    potem przez drode. Chmiel oraz specyfikacja

    wody odgrywaj rol drugorzdn. Chmieli si

    tylko raz na goryczk uywajc szlachetnych

    odmian chmielu, zwykle aromatycznego.

    Barwa: mtna, od bursztynowej poprzez

    miedzian, jasno brzow do brzowej.

    Piana: biaa, czasem beowa, obfita, kremowa,

    drobnopcherzykowa, trwaa, tworzy czap.

    Aromat: wyczuwalne jest starcie aromatw

    pochodzcych od produktw fermentacji,

    szczeglnie godzikw (fenole) i bananw (estry).

    Ich stenie waha si od niskiego do rednio

    wysokiego. Zaznaczone s rwnie aromaty

    pochodzce od uytych sodw, chlebowy,

    melanoidynowy, zboowy pszeniczny. Ich

    stenie jest najczciej niskie do redniego, cho

    moe by rwnie wysokie. Moe wystpowa

    niski do redniego aromat ziemisty, korzenny,

    wanilii, gumy do ucia, cytrusw, gaki

    muszkatoowej, orzechw, cynamonu, karmelu

    lub czekolady. Brak aromatu chmielu, zwizkw

    siarki i diacetylu.

    Smak: podobnie jak w aromacie rwnie w smaku

    wystpuje rnie zbalansowany charakter

    drodowy, godzikowo-bananowy, waniliowy,

    korzenny, sodki, sodowy, zboowy, ziemisty i

    kwany spotgowany mocnym nagazowaniem. Ze

    wzgldu na bogaty aromat piwo moe wydawa

    si sodsze ni w rzeczywistoci. Brak smaku

    palonego, brak diacetylu i zwizkw siarki.

    Goryczka: niska, czsto niewyczuwalna lub

    redniej wyczuwalna krtko po przekniciu.

    Odczucie w ustach: dunkelweizen to piwo mocno

    nagazowane, musujce, rzekie, bywa ostre,

    rednio wytrawne, rednio pene, dobrze pijalne.

    Oglne wraenie: ciemne, zoone piwo czce

    orzewiajce walory piwa pszenicznego z

  • 17

    treciwoci i zboowymi akcentami piwa

    monachijskiego.

    Przykady komercyjne: Weihenstephaner

    Hefeweissbier Dunkel, Franziskaner Weissbier

    Dunkel, Schneider Weisse (Original), Hacker-

    Pschorr Weis-se Dark, Tucher Dunkles Hefe

    Weizen, Edelweiss Dunkel Weissbier, Erdinger

    Weissbier Dunkel. Pau-laner Heffewessbier

    Dunkel.

    Weizenbock (Kolak Pszeniczny) Styl zapocztkowany w 1907 roku przez browar

    Schneider & Sohn jako odpowied na rosnc

    popularno kolakw, a w szczeglnoci

    kolakw dubeltowych. Pierwotnie weizenbocki,

    poza nutami typowymi dla piw pszennych (estry i

    fenole) charakteryzoway si ciemnym kolorem

    oraz posiaday wiele wsplnych cech ze swoim

    dolnofermentacyjnym odpowiednikiem (nuty

    melanoidynowe, sodowe oraz brak aromatw

    chmielowych). Obecnie coraz wiksz

    popularno zdobywaj janiejsze odmiany.

    Tradycyjnie, ze wzgldu na bogactwo aromatw

    oraz wysok zawarto alkoholu, kolaki pszenne

    s spoywane w okresie jesienno-zimowym.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy : 16 - 20 BLG

    Ekstrakt kocowy : 3,5 - 5,5 BLG

    Zawarto alkoholu : 6,5% - 8%

    Goryczka : 15 - 30 IBU

    Barwa : 10 - 40 EBC

    Surowce i technologia: Podobnie jak we

    wszystkich weizenach sd pszeniczny powinien

    stanowi co najmniej 50% zasypu. Dopenienie

    stanowi sd monachijski, wiedeski, pilzneski.

    Sody karmelowe i palone dodawane s w

    umiarkowanych ilociach w celu pogbienia

    koloru. Fermentacja prowadzona odpowiednim

    szczepem drody grnej fermentacji

    charakteryzujcym si stosunkowo du

    produkcj 4-winylo-gwajakolu(godziki) oraz

    estrw (w szczeglnoci octan izoamylu - banan).

    Barwa: Szeroka gama barw zaczynajca si od

    ciemnozotego, w przypadku jasnych

    weizenbockw, do brzowego, a nawet ciemnego

    brzu w bardziej tradycyjnych odmianach. Od

    lekko zamglonego do rednio mtnego, nigdy

    klarowne. Istniej dwie szkoy dotyczce

    nalewania weizenbockw - jedna mwi, e naley

    postpowa tak samo jak w przypadku

    pozostaych piw pszenicznych a druga, e dla tych

    mocnych piw osad powinien zosta w butelce.

    Piana: Gsta i trwaa, czsto oblepia szko do

    ostatniego yka, ma najczciej kolor kremowy,

    cho w skrajnych przypadkach moe by biaa lub

    jasno brzowa

    Aromat: Niezwykle zoony i bogaty. Na

    pierwszym planie dominuj godziki, banany oraz

    aromaty typowe dla ciemnych sodw. Dalej

    pojawia si szerokie spectrum nut sodowych

    (biszkopt, karmel, ciemne pieczywo, praone

    tosty, suszone liwki, rodzynki), estrw ( gruszki,

    morele, brzoskwinie, cytrusy) oraz fenoli (pieprz,

    wanilia, gaka muszkatoowa, cynamon). W

    ciemniejszych wersjach mog pojawi si

    aromaty palone i czekoladowe. Aromat chmielu

    zazwyczaj nieobecny. Nuty alkoholowe od niskich

    do rednich, cho nigdy rozpuszczalnikowe. Jasne

    weizenbocki zazwyczaj charakteryzuj si

    aromatem tosamym z weissbierami, cho jest on

    znacznie bardziej intensywny.

    Smak: Umiarkowana sodycz bdca wynikiem

    podwyszonej gstoci oraz znacznej zawartoci

    estrw, elementem balansujcym s

    przyprawowo-pikantne fenole, ostry alkohol oraz

    pszeniczna kwaskowato. Goryczka prawie nie

    wyczuwalna. Finisz rednio sodki to rednio

    wytrawny. Smak, podobnie jak aromat, jest

    niezwykle zoony (estry, fenole, melanoidyny) i

    dobrze zbalansowany. W ciemnych

    weizenbockach mog pojawi si wyrane smaki

    palone i czekoladowe.

    Goryczka: Niska do redniej, jej zadaniem jest

    zbalansowanie duej sodyczy piwa, pochodzi od

    szlachetnych gatunkw chmieli niemieckich.

    Odczucie w ustach: Penia smaku od redniego

    do wyszego poziomu, nasycenie umiarkowane.

    Gsto i sodycz skutkuj odczuciem oblepiania.

    Na og rozgrzewajce od alkoholu, moe by

    rwnie ostro-pikantne.

    Oglne wraenie: Mocne, piwo pszeniczne o

    niezwykle zoonym aromacie. Pomimo znacznej

    mocy potrafi by bardzo pijalne.

  • 18

    Przykady komercyjne: Schneider Aventinus,

    Weihenstephaner Vitus, Erdinger Pikantus,

    Hacker-Pschorr Weiss Bock

    Belgijskie piwo grnej fermentacji

    Witbier Piwo biae warzone z duym udziaem

    niesodowanej pszenicy i z dodatkiem przypraw,

    wywodzce si z belgijskiej Brabancji. W poowie

    XX wieku ten styl praktycznie zanik, zosta jednak

    odtworzony przez Pierra Celisa w latach 60tych

    ubiegego wieku i dzisiaj jest bardzo popularny.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy: 1113 [Blg]

    Ekstrakt kocowy 2,0-3,0 [ Blg]

    Zawarto alkoholu: 4,55,5% obj.

    Goryczka: 10 20 IBU

    Kolor: 4 8 EBC

    Surowce i technologia: zasyp skada si z okoo

    50% niesodowanej pszenicy i 50% jasnego sodu

    jczmiennego (przewanie pilzneskiego). W

    niektrych wersjach uywa si 5-10% owsa.

    Przyprawy takie jak wieo mielona kolendra i

    Curaao, czasami skrka z pomaraczy dla

    uzupenienia sodkiego aromatu. Inne przyprawy

    takie (rumianek, kmin rzymski, cynamon,

    aframon madagaskarski) mog by uyte by

    nada zoonoci, ale s duo mniej istotne.

    Drode grnej fermentacji o niskiej flokulacji,

    produkujce aromaty przyprawowe (fenolowe).

    W niektrych przypadkach praktykowana jest

    bardzo ograniczona fermentacja mlekowa, albo

    dodanie kwasu mlekowego.

    Barwa: od bardzo jasno somkowego do bardzo

    jasno zotego. Piwo powinno by mtne, co

    wynika z obecnoci biaek pochodzcych z

    niesodowanej pszenicy.

    Piana: gsta, kremowo-biaa, trwaa piana.

    Aromat: umiarkowana sodko, ktrej czsto

    towarzysz delikatne nuty miodu i/lub wanilii

    wraz z lekkimi, zboowymi aromatami pszenicy,

    czsto z lekk kwaskowatoci. Umiarkowany

    zapach kolendry, czsto poczony ze zoonym

    aromatem zioowym przypraw, albo pieprzow

    nutk na drugim planie. Umiarkowany aromat

    skrki cytrusowej, cytrusowa pomaraczowa

    owocowo. Saby przyprawowo-zioowy aromat

    chmielowy jest opcjonalny, ale nigdy nie

    powinien przysoni innych cech. Brak

    dwuacetylu. Fenole o charakterze godzikowym

    nie s podane. Warzywne, selerowe albo

    szynkowe aromaty nie s mile widziane. Aromaty

    przypraw powinny dobrze komponowa si z

    owocowymi, kwiatowymi i sodkimi aromatami i

    nie powinny by zbyt mocne.

    Smak: orzewiajcy, rzeki z wytrawnym, czsto

    kwanym finiszem. Przyjemna sodycz z nutami

    miodu i/lub wanilii oraz smak skrki cytrusowej i

    pomaraczowej owocowoci. Moe posiada

    smak surowego ziarna pszenicy. Opcjonalnie

    moe by lekko mleczno-kwaskowe. Czsto s

    obecne smaki zioowo-przyprawowe, pochodzce

    od kolendry i innych przypraw, powinny one

    jednak by subtelne i zrwnowaone,

    niedominujce. Warzywne, selerowe, szynkowe,

    albo mydlane smaki s nieodpowiednie. Brak

    dwuacetylu.

    Goryczka: chmielowa moe by saba do rednio

    saba (jak w Hefeweizen). Nie powinna wpywa

    na orzewiajce aromaty owocw i przypraw. Nie

    powinna by pozostajca. Goryczka pochodzca

    od cytrusw nie powinna wystpowa. Ostre

    zioowe i ziemiste posmaki chmielu nie s

    wyczuwalne, lub wystpuj na bardzo niskim

    poziomie nie zaburzajc pierwszoplanowych

    smakw przypraw.

    Odczucie w ustach: rednio lekka do redniej

    treciwo, czsto z gadkoci i lekk

    kremowoci

    pochodzca od niesodowanej pszenicy i czasami

    owsa. Pomimo treciwoci i kremowoci, finisz

    jest wytrawny i kwaskowaty. Silnie musujce z

    powodu mocnego nagazowania, przez co jest

    bardzo orzewiajce. Brak ostroci i cierpkoci

    wynikajcej z dodatku skrek pomaraczy. Nie

    powinno by cakowicie wytrawne albo wodniste,

    ani te nie powinno by zbyt pene i cikie.

    Oglne wraenie: orzewiajce, eleganckie,

    umiarkowanie mocne oparte na niesodowanej

    pszenicy ale. Obecno i poziom cech

    pochodzcych od przypraw oraz mlecznej

    kwaskowatoci jest rny. Cakowicie

  • 19

    przyprawowe i/albo kwane piwa nie s dobrymi

    przykadami tego stylu. Piwo to jest bardzo

    wraliwe i nie nadaje si do dugiego

    przechowywania.

    Przykady komercyjne: Hoegaarden Wit,

    Limburgse Witte, Blanche de Namour, Blanche de

    Bruxelles, Blanche de Bruges, Artezan Wit.

    Belgijskie Blond Styl spopularyzowany przez belgijskie browary,

    ktre staraj si przekona konsumenta do

    odwrotu od powszechnego jasnego lagera i

    skierowania swoich piwnych preferencji ku

    tradycyjnym belgijskim stylom. Pochodzenia

    blonda mona rwnie szuka w prostych,

    jasnych i mocnych piwach warzonych przez

    przyklasztorne browary. Jest to piwo grnej

    fermentacji o barwie od gboko zotej do jasno

    bursztynowej.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy: 14,5 17 Blg

    Ekstrakt kocowy: 2,5-4,5 Blg

    Zawarto alkoholu: 5,6-8 % obj.

    Goryczka: 14-30 IBU

    Barwa: 10-18 EBC

    Surowce i technologia: sd pilzneski lub

    belgijski sd pale, z niewielkim dodatkiem

    monachijskiego, jasnego sodu karmelowego,

    sodu biscuit. Czsto dodawany jest jasny cukier

    kandyzowany. Czasami dodawana jest niewielka

    ilo pszenicy. Chmiele: Styrian Goldings, East

    Kent Goldings , Hallertau, Spalt, atecki, Nortern

    Brewer. W rzadkich przypadkach wystpuje

    dodatek niewielkiej iloci przypraw, takich jak

    kolendra.

    Zacieranie infuzyjne z jedn lub kilkoma przerwa-

    mi. Fermentacja tylko dedykowanymi szczepami

    drody w temp. 18-22C. Refermentowane w

    butelce.

    Barwa: od zotej do jasnobursztynowej, od

    klarownej do opalizujcej lub zamglonej.

    Piana: od redniej do wysokiej, trwaa, biaa.

    Aromat: nuty jasnych owocw takich jak

    brzoskwinie, morele, winogrona, dem

    renklodowy zakoczone fenolowymi nutami

    przyprawowymi: godzikiem, wanili, muszkatem,

    zielem angielskim, kolendr. Nieduy, ale wyrany

    aromat chmielu zawsze jest obecny. Mog by

    obecne nutki cytrusowe i delikatne nutki

    karmelowo-sodowe. Nuty rozpuszczalnikowe,

    wyszych alkoholi, aldehydu octowego s

    niewskazane. Brak diacetylu, DMS i nut

    siarkowych.

    Smak: owocowy, przypomina morele,

    brzoskwinie. Czasami bardzo agodny, ciepy

    smak wanilii. Finisz mocno przyprawowy

    zazwyczaj lekko sodkawy. Moe wystpowa

    nuta karmelowa, herbatnikowa i lekko opiekana,

    ale nie moe dominowa. Charakter smaku jest

    bardziej owocowy i zdecydowanie przyprawowy.

    Goryczka: od niskiej do redniej, chmielowa,

    spleciona z nutami przyprawowymi. W tle moe

    wystpowa delikatna nuta alkoholowa.

    Odczucie w ustach: treciwo niska do redniej.

    Przyjemnie pijalne, rednio nagazowane piwo,

    moe by lekko rozgrzewajce. Nie moe by

    lepkie i wyklejajce.

    Oglne wraenie: jasne piwo o owocowym

    charakterze wykoczone nutami przyprawowymi,

    korzennymi pochodzcymi od specyficznych

    drody grnej fermentacji.

    Przykady komercyjne: Leffe blonde, Valdieu

    Blond, Grimbergen Blond, La Chouffe, La Trappe

    Blonde.

    Dubbel Mianem podwjnego, dubeltowego w

    redniowiecznej Europie okrelane byo piwo

    mocniejsze i cisze ni zwyke. Opierajc si na

    tej tradycji, opactwo Trappistw w Westmalle, w

    poowie XIX-tego wieku warzyo i sprzedawao

    do sodkie i cikawe piwo o brunatnej barwie,

    nazwane dubbel. Z czasem receptura zostaa

    udoskonalona, uycie syropu kandyzowanego

    dodao lekkoci, piwo zyskao subtelny i agodny

    profil. Jego dua popularno spowodowaa, e

    inne browary w regionie zaczy opracowywa

    podobne receptury tak, e dzisiaj mamy wiele

    bardzo dobrych przykadw tego stylu.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy 15-18 Blg

    Ekstrakt kocowy 2,0-4,5 Blg

    Zawarto alkoholu: 6-8 % obj.

    Goryczka: 12-29 IBU

  • 20

    Barwa: 20-48 EBC

    Surowce i technologia: Podstawa zasypu to sd

    pilzneski lub belgijski pale ale. Bywaj dodawane

    niewielkie iloci sodw karmelowych, biscuit,

    special B lub ciemnego. Niekiedy dodawana jest

    niesodowana pszenica. Ekstrakt uzupenia

    dodatek od 5 do 20% cukru lub syropu

    kandyzowanego do kota. Chmiel: najczciej

    europejskie odmiany, takie jak Saaz, Hallertau,

    Styrian Goldings.

    Zacieranie infuzyjne najczciej z kilkoma

    przerwami. Fermentacja tylko dedykowanymi

    drodami w temp. 18 22 C. Kondycjonowane

    w butelkach.

    Barwa: Od ciemnomiedzianej do brunatnej, z

    czerwonym odcieniem. Moe by opalizujce lub

    zamglone.

    Piana: Wysoka, trwaa, jasna lub beowa, czsto

    nieregularna, poszarpana, mae i due pcherze.

    Aromat: zoony, ale delikatny. Zapach owocw,

    takich jak melony, figi, rodzynki, winie, liwki,

    delikatna nuta karmelowa lub czekoladowa,

    lekkie nuty cytrusowe. Typowe s aromaty

    korzenne, przyprawowe (fenolowe) pochodzce

    od charakterystycznych szczepw drody.

    Obecna take delikatna nuta chmielowa. Moe

    wystpowa lekki aromat rumowy. Brak diacetylu

    i DMS. Nuty rozpuszczalnikowe czy intensywnie

    alkoholowe s wad.

    Smak: Lekki, delikatnie karmelowy,

    herbatnikowy, gorzka czekolada, figi, rodzynki,

    cytrusy, melony, nuty przyprawowe. Wyrana

    sodycz jest wad i moe by oznak

    niedofermentowania albo przeadowania sodami

    karmelowymi. Zakoczenie wytrawne. Nuty

    palone niepodane.

    Goryczka: niska lub rednia, krtka, chmielowa z

    posmakami cytrusowymi, przyprawowymi i

    czekoladowymi. Moe by lekko alkoholowa.

    Odczucie w ustach: Gadkie i kremowe. Mimo

    caej zoonoci smaku i aromatu, piwo jest lekkie

    i wytrawne. Spore nagazowanie jest wyranie

    wyczuwalne na podniebieniu i jzyku, co dodaje

    lekkoci i powoduje, e piwo jest bardzo pijalne.

    Do dua zawarto alkoholu nie powinna

    sprawia odczucia ostroci czy pieczenia.

    Oglne wraenie: ciemne piwo o bogatym

    owocowo-sodowym charakterze, do mocne,

    ale bardzo lekkie i delikatne w smaku. Wszystkie

    nuty s bardzo delikatne i nienarzucajce si.

    Zawsze obecne s nuty korzenne, pochodzce od

    specyficznych drody.

    Przykady komercyjne: Westmalle Dubbel, Sint

    Brenardus Pater 6, Westvleteren 8, Chimay

    Premiere, Pater Lieven Bruin, La Trappe Dubbel.

    Czerwone Flandryjskie Piwo o gboko czerwono-brzowym, bordowym

    kolorze, w smaku i aromacie przypominajce

    czerwone wino. Piwo grnej fermentacji,

    dojrzewane w drewnianych beczkach, gdzie

    kocowy etap fermentacji przebiega z udziaem

    rnych drobnoustrojw, takich jak lactobacillus,

    pediococcus, brettanomyces i acetobacter.

    Przez wieki, tradycyjnym piwem w Zachodniej

    Flandrii byo ciemne, kwaskowate piwo,

    dojrzewajce w dbowych beczkach w browarze.

    Ten sposb produkcji zachowa si za wzgldu na

    blisko francuskich producentw czerwonego

    wina (Burgundia) i atwo pozyskiwania

    uywanych beczek po winie, w ktrych nastpnie

    dojrzewane byo piwo. W XIX wieku

    wprowadzono dojrzewanie w duych

    drewnianych kufach oraz mieszanie piwa 18

    miesicznego z 10 miesicznym. Przypisuje si to

    Eugene Rodenbach, ktry te techniki mia

    przywie z Anglii.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy 12,0-16,0 Blg

    Ekstrakt kocowy 2,0-3,5 Blg

    Zawarto alkoholu: 4,5-7,0 % obj.

    Goryczka: 0-10 IBU

    Barwa: 24-42 EBC

    Surowce i technologia: Tradycyjnie najczciej

    stosowany jest sd wiedeski, monachijski z

    domieszk pilzneskiego, nie due iloci sodw

    karmelowych oraz ok. 20% grysu kukurydzianego

    lub niesodowanej pszenicy. Ten dodatek

    wspomaga prawidowy rozwj wszystkich

    drobnoustrojw biorcych udzia w fermentacji.

    Chmiel europejski lub angielski o niskiej

    zawartoci alfakwasw. Drode o duej produkcji

    estrw owocowych. Po fermentacji gwnej piwo

  • 21

    staczane jest do drewnianych beczek lub kuf,

    gdzie nastpuje fermentacja spontaniczna z

    udziaem drobnoustrojw wegetujcych w

    drewnie. Nastpnie miesza si partie duej

    dojrzewajce z modszymi. W warunkach

    domowych po gwnej fermentacji naley piwo

    zla na fermentacj cich dodajc drody

    dedykowanych do kwanych piw flandryjskich np.

    WY 3763 Roeselare Ale Blend oraz doda kostki

    lub chipsy dbowe.

    Barwa: ciemnoczerwona lub brzowa z

    czerwonym odcieniem, klarowna.

    Piana: niska lub rednia, nietrwaa.

    Aromat: zoony i bogaty. Nuty octu

    balsamicznego przeplataj si z nutami

    czerwonych owocw takich jak porzeczki, maliny,

    poziomki, truskawki, winie. Wyrane nuty winne.

    W tle sodowy aromat czarnego chleba. Zapach

    moe by dopeniony nutami tytoniu, wanilii,

    marmolady, suszonych liwek. Zapach starego

    chmielu (kwas izowalerianowy) oraz

    podpuszczkowy ( kwas masowy) s niepodane.

    Smak: rednia do dua kwano skontrowana

    nutami karmelowymi ewentualnie posmakiem

    wanilii, ktre czsto daj wraenie sodkawego

    finiszu, ale nie wyranie sodkiego. Kwano jest

    octowa i cytrusowa. Czsto wystpuje wyrana

    nuta sodowa kojarzca si ze smakiem czarnego

    chleba. Bogactwa smaku dopeniaj nuty winne i

    czerwonych owocw. Wyrane nuty pochodzce

    od leakowania w drewnie: garbnikowe, dbowe.

    Goryczka: bardzo niska

    Odczucie w ustach: rednio niska do redniej

    penoci, rednie nagazowanie. Czsto sprawia

    wraenie kremowego na jzyku. Moe by lekko

    cigajce od tanin pochodzcych z dbowych

    beczek.

    Oglne wraenie: Piwo o czerwonej barwie,

    wyranie kwane. Leakowanie w beczkach po

    czerwonym winie nadaje mu zoonego

    charakteru w smaku i aromacie podobnego do

    czerwonego wina.

    Przykady komercyjne: Rodenbach Grand Cru,

    Duchesse de Bourgogne, Queue de Cherrue

    Brune, Bacchus Vlaams Oud Bruin, Petrus Oud

    Bruin.

    Belgijskie ciemne mocne (Quadrupel) Ciemne, mocne piwo grnej fermentacji, o

    bogatej palecie aromatw i rozbudowanym

    profilu smakowym. Podstawow rol w

    budowaniu profilu tego stylu odgrywaj drode.

    Wyraa si to w oglnym owocowym, estrowym

    charakterze, oraz aromatami unikalnymi dla

    konkretnej odmiany drody. Charakteryzuje si

    wysok zawartoci alkoholu (9-12% obj).

    Styl wywodzi si z lokalnej tradycji produkcji

    ciemnego piwa. Duy wpyw na jego rozwj miay

    klasztory Trapistw, dziaajce na terenie Belgii i

    warzce piwo. W roku 1919 wadze w Belgii

    zakazay sprzeday wyrobw spirytusowych w

    barach i miejscach publicznych, co spowodowao

    rozwj i sprzeda mocnego piwa. Wspczesny

    styl jest przykadem wykorzystania nowoczesnej

    wiedzy piwowarskiej do rozwoju lokalnej tradycji.

    Niektre przypadki pocztkowo warzone

    okazjonalnie (piwo boonarodzeniowe), pniej

    weszy do staej oferty browarw.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy 18,5 - 24 [ Blg]

    Ekstrakt kocowy 2,5-6 [ Blg]

    Zawarto alkoholu: 8-12 [% obj.]

    Goryczka: 18-35 [IBU]

    Barwa: 28-55 [EBC]

    Surowce i technologia: Podstaw s jasne sody:

    pilzneski, belgijski pale, jako dodatek sd

    monachijski, sody karmelowe, niekiedy

    niewielkie iloci sodw ciemnych,

    czekoladowych.

    Regu jest dodatek cukru do 20%. Cukier moe

    by w postaci zwykej, czciej jednak w postaci

    syropu karmelowego lub cukru kandyzowanego w

    rnych barwach. W niektrych przykadach

    dodawana jest niesodowana pszenica. Do

    chmielenia wykorzystuje si najczciej

    europejskie odmiany takie jak atecki, Hallertau,

    Styrian Goldings, Northern Brewer, Challenger,

    Target. Niekiedy dodawane s przyprawy takie

    jak np. kolendra. Zacieranie infuzyjne, najczciej

    z kilkoma przerwami. Fermentacja tylko

    dedykowanymi drodami do piwa belgijskiego w

    temp. 18 22 stopnie. Wszystkie piwa s

    refermentowane w butelkach.

  • 22

    Barwa: Ciemna, waha si od gbokiej czerwieni,

    jasnego brzu do czarnego z odcieniem purpury i

    granatu. Opalizujce lub zamglone ale nie mtne.

    Piana: Wysoka, trwaa, jasna lub beowa, czsto

    nieregularna..

    Aromat: Zoony, rozbudowany,

    wielopoziomowy. Nuty fenolowe (przyprawowe),

    pochodzce od charakterystycznych szczepw

    drody, gaka muszkatoowa, kardamon,

    zmieszane z aromatami estrowymi (owocowymi)

    jasnych i czerwonych owocw, wini i liwek,

    przechodz do aromatw owocw suszonych,

    takich jak morele, rodzynki, liwki. Mog by

    obecne nuty porto i sherry, pochodzce od

    dugiego leakowania. W tle, dobrze

    zamaskowane nuty alkoholowe. Moe

    wystpowa nieznaczny aromat, pochodzcy od

    chmielu. Brak diacetylu, nut siarkowych. Nuta

    rozpuszczalnikowa jest niepodana.

    Smak: W smaku pene, treciwe, z wyczuwaln

    alkoholow moc. Bardzo dobrze zbalansowane.

    Finisz jest psodki do pwytrawnego nigdy nie

    mczy i nie jest zapychajcy. Wyczuwalne

    suszone owoce takie jak figi, liwki, rodzynki i

    morele, a take nuty porto i sherry pochodzce

    od dugiego leakowania, nuty owocowe:

    winogron, czerwonych owocw i wini,

    nieznaczny posmak wanilii i ciepych tonw

    kardamonu i gaki muszkatoowej. Aromaty

    sodowe w penym przekroju od delikatnej nuty

    gorzkiej czekolady, przez karmelowe,

    ciasteczkowe, tostowe, lekko opiekane. Nie

    powinno by palone. Czste s wyrane posmaki

    rumowe. Moe wystpowa delikatny posmak od

    uytego chmielu. Jeeli uyte byy przyprawy, nie

    powinny w aden sposb dominowa, a jedynie

    dopenia rnorodno smakw i aromatw.

    Goryczka: rednia, take pochodzca od alkoholu.

    Odczucie w ustach: pene, ale gadkie i

    nieprzeadowane, przy tak mocnym piwie i takim

    bogactwie smaku, sprawia wrcz wraenie

    lekkoci. Nieliczne przykady s bardziej treciwe i

    cikie, ale nie powinno by syropowate. Brak

    ostrych i szorstkich nut, rozgrzewajce od

    alkoholu. Nagazowanie rednie lub

    redniowysokie, doskonale podnosi pijalno i

    dodaje wraenia lekkoci, lecz nie jest gryzce.

    Oglne wraenie: Ciemne, mocne i bardzo

    bogate w smaku i aromacie piwo, doskonale

    zbalansowane, nieprzeadowane i dobrze pijalne.

    Charakterystyczna owocowo i przyprawowe

    fenole pochodzce od specyficznych szczepw

    drody, na karmelowej podstawie wynikajcej z

    zastosowania cukrw i sodw.

    Przykady komercyjne: Westvleteren 12,

    Rochefort 10, Chimay Blue, Achel Bruin Extra, Sint

    Bernardus Abt 12, La Trappe Quadrupel, Cuve

    van de Keizer Blauw.

    Piwo z Wysp Brytyjskich

    Bitter Styl wywodzcy si z Anglii, powsta na pocztku

    XX wieku jako alternatywa dla butelkowanego

    mocniejszego Pale Ale. Oryginalnie serwowany z

    beczki grawitacyjnie lub za pomoc pomp

    rcznych, bez wypychania piwa dwutlenkiem

    wgla z butli.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy: 8-10 Blg

    Zawarto alkoholu: 3-4% obj.

    Goryczka: 25-35 IBU

    Barwa: 8-28 EBC

    Surowce i technologia: sd pale ale, amber

    albo/i sd crystal, mona uy niewielkich iloci

    sodu black by przyciemni piwo. Najczciej

    uywane s chmiele angielskie. Pene charakteru

    angielskie drode. Przewanie uywa si rednio

    siarczanow wod.

    Barwa: jasnota do jasnomiedzianej. Zazwyczaj

    klarowne.

    Piana: niska, spowodowana niewielkim

    nasyceniem CO2. Kolor biay do kremowego.

    Aromat: delikatne aromat sodowe mog by

    uzupeniane ma iloci karmelu. Aromaty

    owocowe (estry) na rednim poziomie. Aromaty

    chmielowe gownie z tradycyjnych angielskich

    chmieli, cho mona uy te odmian

    amerykaskich, od niskiej, do redniej

    intensywnoci. Niska zawarto dwuacetylu jest

    akceptowalna.

  • 23

    Smak: niskie do rednich posmaki sodowe.

    Posmaki karmelowe mog wystpowa, ale nie s

    wymagane. Balans piwa z wyrana przewag

    goryczki. Posmaki estrowe s powszechnie

    spotykane i utrzymuj si od sabych do bardzo

    wyranych. Finisz powinien by wytrawny.

    Goryczka: wyrana, szlachetna, jednak nie moe

    cakowicie zdominowa smakw sodowych,

    owocowych i chmielowych. Goryczka nie moe

    by piekca ani cigajca.

    Odczucie w ustach: niskie nagazowanie, maa

    zawarto alkoholu decyduj o gadkoci i

    wysokiej

    pijalnoci tego piwa.

    Oglne wraenie: najwaniejsz cech powinna

    by wysoka pijalno tego piwa. Lekkie, z

    niewielk zawartoci alkoholu, niskim

    nasyceniem, jest typowym piwem sesyjnym.

    Balans zdecydowanie na goryczk, lecz nie moe

    dominowa cakowicie posmakw sodowych.

    Przykady komercyjne: Fuller's Chiswick Bitter,

    Young's Bitter, Brains Bitter.

    Best Bitter (Pale Ale) Jedno z bardziej popularnych piw sesyjnych.

    Wyrnia si od innych klasycznych brytyjskich

    odmian ale mocniejsz goryczk. Historia stylu jak

    w wikszoci piw brytyjskich jest duga i zawia.

    Zmiana technologii suszenia sodu z

    bezporedniego suszenia dymem do opalanych

    koksem suszarni sodu, spowodowao, e moliwe

    zaczo by warzenie janiejszych piw. W ten

    sposb narodzi si styl Pale Ale. W XIX w.

    beczkowe wersje piwa Pale Ale zaczto nazywa

    Bitterami. Z czasem rnice si zatary i do dzisiaj

    praktycznie sowa Pale Ale i Bitter pozostaj

    synonimami.

    Parametry:

    Ekstrakt pocztkowy 10 - 12 Blg

    Ekstrakt kocowy 2,5-3,5 Blg

    Zawarto alkoholu: 4,0-5,0 % obj.

    Goryczka: 25-40 IBU

    Barwa: 12 - 35 EBC

    Surowce i technologia: Tradycyjnie do produkcji

    uywa si sodu pale (EBC 4-6) i crystal (brytyjski

    sd karmelowy o barwie EBC 120-160). Browary

    przemysowe dodaj czasami rwnie cukier,

    syrop cukrowy, cukier inwertowany w iloci do

    10%. Chmiele najczciej uywane to Challenger,

    Goldings, Fuggles. Ale dobre rezultaty mona

    uzyska stosujc chmiele soweskie Styrian

    Goldings, albo nawet polskie jak Marynka.

    Niektre browary rzemielnicze stosuj dodatek

    sodu pszenicznego w celu poprawy piany. Do

    fermentacji uywa si brytyjskich szczepw

    drody grnej fermentacji. Czsto przy warzeniu

    tego piwa stosuje si burtonizacj wody.

    Aromat: Aromaty wywodzce si z chmielu sodu

    i drody powinny wzajemnie si uzupenia,

    aden z nich nie powinien wyranie dominowa.

    Zapach chmielu powinien by typowy dla

    brytyjskich odmian czyli ziemisty, zioowy albo

    kwiatowy. Nuty typowe dla grnej fermentacji

    takie jak owocowo, powinny by wyczuwalne,

    ale nigdy nie powinny dominowa. Tak samo

    aromat sodowy, biszkoptowy, ciasteczkowy,

    karmelowy, s jak najbardziej na miejscu, ale nie

    mog przysania innych aromatw. Moe

    wystpowa bardzo delikatny aromat sodw

    ciemnych, ale moe tylko podkrela inne

    aromaty, a nie dominowa. Niski poziom

    dwuacetylu nie jest wad. Nuty mineralne mog

    wystpowa, pod warunkiem, e nie wychodz na

    pierwszy plan.

    Barwa: Od zoty do miedziany,

    ciemnobursztynowy.

    Piana: powinna by od niskiej do redniej

    wysokoci. Zbyt wysoka piana moe sugerowa

    zbyt wysokie nasycenie piwa dwutlenkiem wgla.

    Konsystencja od kremowej do drobno-

    pcherzykowatej. Gsta, oblepiajca szko i

    trwaa piana pozostawiajca charakterystyczne

    obrczki na ciankach naczynia jest zalet.

    Smak: Najistotniejsz cech tego piwa jest balans

    pomidzy smakami oraz goryczk chmielow,

    cechami wynikajcymi z grnej fermentacji i

    smakw sodw. adna z tych cech nie powinien

    dominowa, ale goryczka moe by odrobin

    bardziej zauwaalna. Wszystkie te cechy powinny

    dobrze ze sob wspgra dajc bardzo pijalne i

    zoone piwo. W tradycyjnej wersji bittera

    posmaki pochodzce od chmieli powinny by,

    podobnie jak w aromacie, typowe dla odmian

  • 24

    brytyjskich. Nuty estrw owocowych typowych

    dla grnej fermentacji powinny by od

    umiarkowanych do umiarkowanie mocnych. Nuty

    sodowe powinny by ciasteczkowe, biszkoptowe,

    lekko sodowo sodkie. Opcjonalnie karmelowe

    albo karmelowe z bardzo maym dodatkiem cech

    sodw ciemnych, jak suszona liwka. Wad

    natomiast s smaki sodw czekoladowych, albo

    jczmienia palonego. Mog wystpowa smaki

    mineralne, ktre w adnym wypadku nie mog

    dominowa smaku.

    Goryczka: wyrana, ale nie nachalna. Powinna

    albo tylko balansowa sodko sodw, albo

    delikatnie j podkrela. Zbyt dugo utrzymujca

    si nieprzyjemna goryczka jest wad.

    Odczucie w ustach: Kremowe, delikatne, nigdy

    wodniste. Niskie nagazowanie powoduje, e piwo

    wydaje si peniejsze i jakby cisze na jzyku.

    Delikatna lisko wynikajca z obecnoci

    dwuacetylu jest do zaakceptowania, pod

    warunkiem, e nie jest nachalna.

    Wraenie oglne: Pijalno i balans jest

    podstawow cech tego piwa. aden ze smakw

    ani aromatw nie powinien dominowa. Piwo

    powinno by lekko wysycone.

    Przykady komercyjne: Bittery wystpujce w

    Polsce: Fuller's London Pride, Timothy Taylor

    Landlord, Abbot Ale, Old Speckled Hen, Spitfire,

    Bombardier.

    Brown Porter (Porter Angielski) Angielski porter powsta w latach dwudziestych

    XVIII wieku, jako wynik ewolucji brown beer. Jego

    ogromna popularno umoliwia powstanie

    pierwszych duych browarw przemysowych.

    Leakowany dugo w duych drewnianych

    kadziach, dojrzewa przy udziale dzikich drody i

    bakterii w podobny sposb jak obecnie czerwone

    flandryjskie (np. Rodenbach). Stopniowo traci na

    znac