ΤΜΗΜΑ : Α31epal-ag-parask.att.sch.gr/.../a3_texn/texn_a3.docx · web viewΣΧ. ΕΤΟΣ 2013...

44
ΣΧ. ΕΤΟΣ 2013 -2014 ΤΜΗΜΑ : Α3 1 Ο ΕΠΑ.Λ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ « Η σχέση των εφήβων του 1 ου ΕΠΑΛ Αγ. Παρασκευής με την χρήση της τεχνολογίας των ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Β΄ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ 2013-2014

Upload: others

Post on 30-May-2020

6 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

ΣΧ. ΕΤΟΣ 2013 -2014

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. H ιστορία των Η/Υ

2. Επιπτώσεις των υπολογιστών στη σύγχρονη Κοινωνία

3. Διαδίκτυο

4. Το Διαδίκτυο και η Επικοινωνία

ΤΜΗΜΑ : Α3

1Ο ΕΠΑ.Λ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

« Η σχέση των εφήβων του 1ου ΕΠΑΛ Αγ. Παρασκευής με την

χρήση της τεχνολογίας των μέσων δικτύωσης »

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Β΄ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ 2013-2014

5. Η τεχνολογία του Διαδικτύου

6. Η ιστορία του Διαδικτύου

7. Οι πληροφορίες στο Διαδίκτυο

8. Νομικά και ηθικά ζητήματα

9. Πρόσβαση στο Διαδίκτυο

10. Διαδικτυακοί κίνδυνοι

11. Πρόκληση ζημιών στο υπολογιστικό σύστημα

12. Πρόκληση ζημιών σε προσωπικά δεδομένα

13. Παραπλάνηση

14. Προστασία

15. Phishing

16. Pharming

17. Τηλεργασία

18. Στατιστικές για την Τηλεργασία

19. Κίνδυνοι του Διαδικτύου

20. Ο εθισμός στο διαδίκτυο

Α. Γενικά

Β. Συνήθη συμπτώματα

Γ. Αιτιολογικοί παράγοντες

Δ. Τι προσφέρει το διαδίκτυο;

21. Συνέπειες του εθισμού στο διαδίκτυο

22. Θεραπευτική αντιμετώπιση

23. Η εφεύρεση του κινητού τηλεφώνου

24. Πως λειτουργεί η κινητή τηλεφωνία

25. Πώς τηλεφωνούμε με ένα κινητό

26. Οι επιπτώσεις στην υγεία από την ακτινοβολία

27. Ερωτηματολόγιο Έρευνας Δημοσκόπησης

28. Επεξεργασία ερωτηματολογίου

29. Συμπεράσματα ερωτηματολογίου

ΟΜΑΔΑ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

α/ Επώνυμο Όνομα

2

α1 ΓΚΑΡΒΑΝΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

2 ΜΑΝΚΟΛΛΑΡΙ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

3 ΜΠΟΡΟΥΧ ΙΓΚΟΡ

4 ΝΤΑΠΑΪ ΕΛΙΣΑΒΕΤ - ΓΙΟΥΓΚΕΡΣΑ

5 ΟΥΑΧΙΝΤΙ ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΑΓΚΗ

6 ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

7 ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ

8 ΠΗΡΟΥΝΗ ΜΑΡΙΑ

9 ΠΛΟΥΜΙ ΤΖΟΝΙ

10 ΣΑΜΕΤΑΪ ΓΙΟΥΝΤΒΙΝ

11 ΣΙΔΕΡΗ ΙΩΑΝΝΗΣ

12 ΣΙΕΤΤΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

13 ΣΙΝΑ ΕΡΙΓΚΡΕΤΑ

14 ΤΑΒΟΥΛΑΡΕΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

15 ΤΕΡΖΙΟΥ ΓΙΑΝΝΗ

16 ΤΣΟΠΑΝΑΣ ΙΩΑΚΕΙΜ

17 ΤΣΟΥΡΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

18 ΧΑΡΙΚΙΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΣΗΦ

19 ΧΑΣΟΥΡΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ

20 ΧΙΤΑΪ ΝΤΙΕΓΚΟ

21 ΧΟΤΖΑ ΑΝΤΖΕΛΑ

Υπεύθυνος καθηγητής : Τσέκος Νικόλαος ΠΕ 17.01

1. H ιστορία των Η/Υ

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές δε δημιουργήθηκαν από τη μία στιγμή στην άλλη! Όπως όλες οι σπουδαίες ανθρώπινες εφευρέσεις, πέρασαν από πολλά και διαφορετικά στάδια εξέλιξης μέχρι να πάρουν τη μορφή που έχουν σήμερα. Ήδη από την αρχαιότητα συναντούμε κάποιους υπολογιστικούς μηχανισμούς, όπως ο

3

«άβακας» και ο «υπολογιστής των Αντικυθήρων», οι οποίοι αναπτύχθηκαν σε τεράστιο βαθμό κατά την εποχή της Αναγέννησης.

Το 1610 μ.Χ ο Σκοτσέζος μαθηματικός Τζον Νέπιερ κατάφερε να εξελίξει τον «άβακα», ένα μηχανισμό που ήταν γνωστός από την αρχαιότητα και χρησίμευε σε απλούς υπολογισμούς, όπως είναι η πρόσθεση και η αφαίρεση. Ο άβακας του Νέπιερ αποτελούνταν από κοκκάλινες ράβδους –γι’ αυτό και ονομάζεται «τα κόκκαλα του Νέπιερ» και έκανε πολύ πιο απαιτητικούς υπολογισμούς, όπως είναι η διαίρεση και ο πολλαπλασιασμός. Μάλιστα με την πάροδο του χρόνου έγιναν επιπλέον βελτιώσεις στο μηχανισμό, με αποτέλεσμα να μπορεί να υπολογίζει με ακρίβεια ακόμα και την τετραγωνική ρίζα ενός αριθμού!

Η πρώτη, όμως, αληθινή αριθμομηχανή κατασκευάστηκε λίγα χρόνια μετά, το 1645, από το Γάλλο μαθηματικό Μπλεζ Πασκάλ. Ήταν μία μικρή σε μέγεθος μηχανή, η οποία αποτελούνταν από τροχαλίες, τις οποίες περιστρέφοντας ο χρήστης κατάλληλα, έκανε προσθέσεις και αφαιρέσεις. Το 1674 ο Γερμανός μαθηματικός Γκόντφριντ Λάιμπνιτς τελειοποίησε τη μηχανή του Πασκάλ, έτσι ώστε να κάνει επιπλέον πολλαπλασιασμό και διαίρεση.

Το 1822, η αποτυχία του Βρετανού μηχανικού Τσαρλς Μπάμπατζ να δημιουργήσει έναν αυτόματο υπολογιστή που θα λειτουργούσε με ατμό, αποτέλεσε τη βάση των σύγχρονων υπολογιστών! Βλέπετε στην επιστήμη, όπως και στη ζωή, ακόμα και οι… αποτυχίες είναι εξαιρετικά χρήσιμες. Όταν η Άντα Λάβλεις, μια νεαρή μαθηματικός, άρχισε να μελετά τις σημειώσεις του Μπάμπατζ κάπου 10 χρόνια μετά, κατάφερε να φτιάξει το πρώτο πρόγραμμα υπολογιστή! Μάλιστα προς τιμήν της, δόθηκε το όνομά της σε μία από τις σύγχρονες γλώσσες προγραμματισμού: την «Άντα».

Η ανάγκη, λένε, είναι η βασική πηγή της δημιουργίας. Όταν η Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής θέλησε να κάνει απογραφή του πληθυσμού το 1890, είδε ότι ήταν εξαιρετικά δύσκολο να το επιτύχει χωρίς κάποιον μηχανισμό υπολογισμού. Η ανάγκη αυτή, οδήγησε τον στατιστικολόγο Χάρμαν Χόλεριθ να δημιουργήσει έναν εξελιγμένο υπολογιστή, με τη βοήθεια του οποίου ολοκληρώθηκε η απογραφή μέσα σε 2 μόλις χρόνια! Μετά από αυτό, η εξέλιξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών ήταν και είναι ραγδαία!

Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δημιουργήθηκε ο πρώτος ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο ENIAC, που αντί για μηχανικά μέρη χρησιμοποιούσε ηλεκτρονικές λυχνίες και καταλάμβανε σε μέγεθος έναν ολόκληρο όροφο! Η δεύτερη γενιά ηλεκτρονικών υπολογιστών γεννήθηκε το 1956, όταν οι επιστήμονες του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (Μ.Ι.Τ.) αντικατέστησαν της ηλεκτρονικές λυχνίες με τρανζίστορ. Το 1964 γεννήθηκαν, χάρη στις μελέτες της εταιρίας Texas Instruments, οι πρώτοι μικροί σε μέγεθος (σαν το σημερινό) υπολογιστές.

Οι σημερινοί υπολογιστές ανήκουν στην τέταρτη γενιά και οι δυνατότητές τους βελτιώνονται μέρα με τη μέρα! Αρκεί να σκεφτείτε ότι κάθε 18 περίπου μήνες η ισχύς των παραγόμενων υπολογιστών διπλασιάζεται, δηλαδή είναι δύο φορές ταχύτεροι!

2. Επιπτώσεις των υπολογιστών στη σύγχρονη Κοινωνία

Παρά τη σημαντική βοήθεια που μας προσφέρουν οι υπολογιστές, η ένταξη τους στη ζωή μας συνοδεύεται και από αρνητικές επιπτώσεις. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις επιπτώσεις αυτές και να

4

χρησιμοποιούμε τον υπολογιστή ενισχύοντας παράλληλα την κριτική μας ικανότητα. Μερικά από τα σημαντικά προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει η γρήγορη εξέλιξη της τεχνολογίας και η υπέρμετρη χρήση του υπολογιστή είναι:

Το παράδοξο της αποξένωσης. Ενώ το Διαδίκτυο είναι ένα εύχρηστο μέσο επικοινωνίας, πολλοί άνθρωποι νοιώθουν αποξενωμένοι και μόνοι. Η ψηφιακή επικοινωνία είναι σημαντική, αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη φυσική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Πολλά παιχνίδια στον υπολογιστή αλλά και στο Διαδίκτυο μας απορροφούν, επιφέροντας την αδιαφορία για άλλες κοινωνικές μας δραστηριότητες. Ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι, όσο και να μας συναρπάζει, δεν μπορεί στην πραγματικότητα να αντικαταστήσει τη συναναστροφή με τους φίλους μας, για να συζητήσουμε, να παίξουμε βόλεϊ ή να κολυμπήσουμε το καλοκαίρι.

Μείωση Ελεύθερου Χρόνου. Επειδή καθημερινά διαθέτουμε αρκετό χρόνο για την ενασχόληση με τον υπολογιστή στο σπίτι, μειώνουμε τον ελεύθερο χρόνο που θα διαθέταμε, για να διαβάσουμε ένα βιβλίο, να αθληθούμε, να τραγουδήσουμε ή να μάθουμε ένα μουσικό όργανο.

Προβλήματα Υγείας από την πολύωρη χρήση του Υπολογιστή. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες έχει αποδειχθεί ότι η πολύωρη χρήση του υπολογιστή μπορεί να έχει επίπτωση στην υγεία μας, προκαλώντας σωματικές αλλά και ψυχικές βλάβες.

Άσκοπο «Κυνήγι του Χρόνου». Οι γρήγορες ταχύτητες επεξεργασίας και η μεγάλη εξέλιξη της τεχνολογίας μάς κάνει ανυπόμονους, δίνοντάς μας την αίσθηση ότι όλα πρέπει να γίνονται γρήγορα. Αγωνιούμε πότε θα κυκλοφορήσει το καινούργιο μοντέλο υπολογιστή, που θα «φορτώνει» πιο γρήγορα τα παιχνίδια μας, θεωρώντας ως χαμένο χρόνο την παραμικρή καθυστέρηση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια, για να δημιουργηθεί ο κόσμος γύρω μας και για να εξελιχθούμε. Τα πάντα στη φύση κινούνται με τους δικούς τους ρυθμούς, ενώ εμείς κυνηγάμε επίμονα το χρόνο.

Ψηφιακό Χάσμα (Digital Divide). Φανταστείτε ότι ανήκετε σε μία ομάδα μαθητών που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στα μελλοντικά ηλεκτρονικά βιβλία του σχολείου σας σε αντίθεση με άλλους συμμαθητές σας. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί; Θα έχετε τις ίδιες ευκαιρίες μόρφωσης; Η ελεύθερη διακίνηση ιδεών μέσω Διαδικτύου και η ελεύθερη πρόσβαση σε πληροφορίες οδηγεί σε μια κοινωνία Δημοκρατίας. Ωστόσο, αν υπάρχουν ομάδες πολιτών χωρίς πρόσβαση στις Νέες Τεχνολογίες, θα έχουμε το αντίθετο αποτέλεσμα.

Παραβίαση Προσωπικών Δεδομένων. Πώς θα σας φαινόταν, αν κάποιος σας έλεγε με κάθε λεπτομέρεια τι κάνατε στη διάρκεια του τελευταίου μήνα; Καθημερινά μέσα από τις δραστηριότητες μας συσσωρεύονται προσωπικές μας πληροφορίες σε διάφορους υπολογιστές. Για παράδειγμα, στον υπολογιστή του σχολείου μας υπάρχουν οι βαθμοί μας και κάποια προσωπικά μας στοιχεία (όνομα, διεύθυνση κατοικία κ.λπ.), στον υπολογιστή του Δημαρχείου της πόλης μας υπάρχουν στοιχεία για την οικογενειακή μας κατάσταση, ενώ στον υπολογιστή μιας τηλεφωνικής εταιρείας υπάρχει η λίστα με τα τηλέφωνα που κάναμε. Οι πληροφορίες αυτές από μόνες τους ίσως να μην έχουν ενδιαφέρον για κανέναν. Αν συνδυαστούν όμως όλες μαζί, αποκτούν διαφορετική αξία. Η κατοχή της πληροφορίας από τους λίγους μπορεί να είναι επικίνδυνη για τη Δημοκρατία. Η πρόσβαση σε απόρρητες προσωπικές πληροφορίες (π.χ. ιατρικό ιστορικό), που θέλουμε να κρατήσουμε μόνο για τον εαυτό μας, απαγορεύεται και οι παραβάτες τιμωρούνται.

3.Διαδίκτυο

5

Το Διαδίκτυο (αγγλ. Internet) είναι παγκόσμιο σύστημα διασυνδεδεμένων δικτύων υπολογιστών, οι οποίοι χρησιμοποιούν καθιερωμένη ομάδα πρωτοκόλλων, η οποία συχνά αποκαλείται "TCP/IP" (αν και αυτή δεν χρησιμοποιείται από όλες τις υπηρεσίες του Διαδικτύου) για να εξυπηρετεί εκατομμύρια χρηστών καθημερινά σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι διασυνδεδεμένοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές ανά τον κόσμο, οι οποίοι βρίσκονται σε ένα κοινό δίκτυο επικοινωνίας, ανταλλάσσουν μηνύματα (πακέτα) με τη χρήση διαφόρων πρωτοκόλλων (τυποποιημένοι κανόνες επικοινωνίας), τα οποία υλοποιούνται σε

επίπεδο υλικού και λογισμικού. Το κοινό αυτό δίκτυο καλείται Διαδίκτυο.

Οπτικοποιημένη αναπαράσταση διαφόρων διαδρομών (routes) διαμέσου ενός τμήματος του Διαδικτύου

4. Το Διαδίκτυο και η Επικοινωνία

Με την εμφάνιση οποιουδήποτε νέου μέσου, ο τομέας της επικοινωνίας αναμφισβήτητα επηρεάζεται. Η επίδραση αυτή πηγάζει κυρίως από την τεχνολογία του νέου μέσου. Σε τι επίπεδο μπορεί η τεχνολογία του διαδικτύου να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούν και

πληροφορούνται μαζικά οι άνθρωποι; Υπάρχουν διαφορετικές και αντικρουόμενες προσεγγίσεις πάνω στο θέμα.

Σύμφωνα με την προσέγγιση της "ιντερνετοφιλίας" (ένα μείγμα κλασικής "πλουραλιστικής" προσέγγισης και τεχνολογικού "ντετερμινισμού"), το Διαδίκτυο, αλλά και η ψηφιακή τεχνολογία γενικότερα, έχουν την ικανότητα να δημιουργούν "εικονικούς χώρους", "εικονικές κοινότητες", όπου παύουν να υφίστανται οι κοινωνικές και πολιτιστικές διαχωριστικές γραμμές που υπάρχουν στον πραγματικό κόσμο και που τα παραδοσιακά μέσα επικοινωνίας αδυνατούν να ξεπεράσουν εύκολα. Η επικοινωνία μέσω του διαδικτύου καθίσταται άμεση και αμφίδρομη. Δίνεται η δυνατότητα σε κάθε χρήστη ηλεκτρονικού υπολογιστή συνδεδεμένου στο Διαδίκτυο, να πληροφορηθεί αλλά και να πληροφορήσει ανταλλάσσοντας απόψεις

μέσω ενός πιο συμμετοχικοί και λιγότερο ελεγχομένου διαύλου επικοινωνίας. Οι χρήστες αποκτούν ολοένα και περισσότερο την ιδιότητα του παγκοσμίου πολίτη. Υπάρχει έντονη τάση, ήδη από την αρχή της εμφάνισής του διαδικτύου, να θεωρείται ένα άκρως δημοκρατικό μέσο μαζικής επικοινωνίας, το οποίο αποδιαμεσολαβεί την επικοινωνία και καθιστά ισχυρότερο τον μέσο άνθρωπο, καθώς δίνει στον τελευταίο τη δυνατότητα πρόσβασης σε μεγάλο όγκο πληροφοριών συγκεντρωμένων σε ένα "χώρο" και την δυνατότητα της προσωπικής επιλογής των πληροφοριών αυτών. Συνεπώς, η βασική θέση της προσέγγισης αυτής είναι

ότι το Διαδίκτυο θα εκδημοκρατίσει την κοινωνία με το να βελτιώσει την επικοινωνία καταργώντας την ανάγκη για διαμεσολάβηση.

5. Η τεχνολογία του Διαδικτύου

Το Διαδίκτυο (αγγλ. internet) είναι ένα επικοινωνιακό δίκτυο που επιτρέπει την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ οποιουδήποτε διασυνδεδεμένου υπολογιστή. Η τεχνολογία του είναι κυρίως βασισμένη στην διασύνδεση επιμέρους δικτύων ανά τον κόσμο και πολυάριθμα πρωτόκολλα επικοινωνίας. Στην πιο εξειδικευμένη και περισσότερο χρησιμοποιούμενη μορφή του, με τον όρο Διαδίκτυο, περιγράφεται το παγκόσμιο πλέγμα διασυνδεδεμένων υπολογιστών και των υπηρεσιών και πληροφοριών που παρέχει στους χρήστες του. Το Διαδίκτυο χρησιμοποιεί [μεταγωγή πακέτων] και τη [στοίβα πρωτοκόλλων] Σήμερα, ο όρος διαδίκτυο κατέληξε στο να αναφέρεται στο παγκόσμιο αυτό δίκτυο. Για να ξεχωρίζει, το παγκόσμιο αυτό δίκτυο γράφεται με κεφαλαίο το αρχικό "Δ". Η τεχνική της διασύνδεσης δικτύων μέσω μεταγωγής πακέτων και της στοίβας πρωτοκόλλων ονομάζεται [Διαδικτύωση].

6

6. Η ιστορία του Διαδικτύου

Οι πρώτες απόπειρες για την δημιουργία ενός διαδικτύου ξεκίνησαν στις ΗΠΑ κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Η Ρωσία είχε ήδη στείλει στο διάστημα τον δορυφόρο Σπούτνικ 1 κάνοντας τους Αμερικανούς να φοβούνται όλο και περισσότερο για την ασφάλεια της χώρας τους. Θέλοντας λοιπόν να προστατευτούν από μια πιθανή πυρηνική επίθεση των Ρώσων δημιούργησαν την υπηρεσία προηγμένων αμυντικών ερευνών ARPA (AdvancedResearch Project Agency) γνωστή ως DARPA (DefenseAdvancedResearchProjectsAgency) στις μέρες μας. Αποστολή της συγκεκριμένης υπηρεσίας ήταν να βοηθήσει τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ να αναπτυχθούν τεχνολογικά και να δημιουργηθεί ένα δίκτυο επικοινωνίας το οποίο θα μπορούσε να επιβιώσει σε μια ενδεχόμενη πυρηνική επίθεση.

Το αρχικό θεωρητικό υπόβαθρο δόθηκε από τον Τζ. Λικλάιντερ (J.C.R. Licklider) που ανέφερε σε συγγράμματά του το "γαλαξιακό δίκτυο". Η θεωρία αυτή υποστήριζε την ύπαρξη ενός δικτύου υπολογιστών που θα ήταν συνδεδεμένοι μεταξύ τους και θα μπορούσαν να ανταλλάσσουν γρήγορα πληροφορίες και προγράμματα. Το επόμενο θέμα που προέκυπτε ήταν ότι το δίκτυο αυτό θα έπρεπε να ήταν αποκεντρωμένο έτσι ώστε ακόμα κι αν κάποιος κόμβος του δεχόταν επίθεση να υπήρχε δίοδος επικοινωνίας για τους υπόλοιπους υπολογιστές. Τη λύση σε αυτό έδωσε ο ΠολΜπάραν (PaulBaran) με τον σχεδιασμό ενός κατανεμημένου δικτύου επικοινωνίας που χρησιμοποιούσε την ψηφιακή τεχνολογία. Πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε και η θεωρία ανταλλαγής πακέτων του ΛέοναρντΚλάινροκ (LeonardKleinrock), που υποστήριζε ότι πακέτα πληροφοριών που θα περιείχαν την προέλευση και τον προορισμό τους μπορούσαν να σταλούν από έναν υπολογιστή σε έναν άλλο.

Στηριζόμενο λοιπόν σε αυτές τις τρεις θεωρίες δημιουργήθηκε το πρώτο είδος διαδικτύου γνωστο ως ARPANET. Εγκαταστάθηκε και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1969 με 4 κόμβους μέσω των οποίων συνδέονται 4 μίνι υπολογιστές (minicomputers 12k): του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στην Σάντα Μπάρμπαρα του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, το SRI στο Στάνφορντ και το πανεπιστήμιο της Γιούτα. Η ταχύτητα του δικτύου έφθανε τα 50 kbps και έτσι επιτεύχθηκε η πρώτη dialup σύνδεση μέσω γραμμών τηλεφώνου. Μέχρι το 1972 οι συνδεδεμένοι στο ARPANET υπολογιστές έχουν φτάσει τους 23, οπότε και εφαρμόζεται για πρώτη φορά το σύστημα διαχείρισης ηλεκτρονικού ταχυδρομείου(e-mail).

Παράλληλα δημιουργήθηκαν και άλλα δίκτυα, τα οποία χρησιμοποιούσαν διαφορετικά πρωτόκολλα(όπως το x.25 και το UUCP) τα οποία συνδέονταν με το ARPANET. Το πρωτόκολλο που χρησιμοποιούσε το ARPANET ήταν το NCP (NetworkControlProtocol), το οποίο, όμως, είχε το μειονέκτημα ότι λειτουργούσε μόνο με συγκεκριμένους τύπους υπολογιστών. Έτσι, δημιουργήθηκε η ανάγκη στις αρχές του 1970 για ένα πρωτόκολλο που θα ένωνε όλα τα δίκτυα που είχαν δημιουργηθεί μέχρι τότε. Το 1974 λοιπόν, δημοσιεύεται η μελέτη των ΒιντΣερφ (VintCerf) και ΜπομπΚάαν (BobKahn) από την οποία προέκυψε το πρωτόκολλο TCP (TransmissionControlProtocol) που αργότερα το 1978 έγινε TCP/IP, προσετέθη δηλαδή το Internet Protocol (IP), ώσπου το 1983 έγινε το μοναδικό πρωτόκολλο που ακολουθούσε το ARPANET.

Το 1984 υλοποιείται το πρώτο DNS (DomainNameSystem) σύστημα στο οποίο καταγράφονται 1000 κεντρικοί κόμβοι και οι υπολογιστές του διαδικτύου πλέον αναγνωρίζονται από διευθύνσεις κωδικοποιημένων αριθμών. Ένα ακόμα σημαντικό βήμα στην ανάπτυξη του Διαδικτύου έκανε το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών (NationalScienceFoundation, NSF) των ΗΠΑ, το οποίο δημιούργησε την πρώτη διαδικτυακή πανεπιστημιακή ραχοκοκκαλιά (backbone), το NSFNet, το 1986. Ακολούθησε η ενσωμάτωση άλλων σημαντικών δικτύων, όπως το Usenet, το Fidonet και το Bitnet.

Ο όρος Διαδίκτυο/Ίντερνετ ξεκίνησε να χρησιμοποιείται ευρέως την εποχή που συνδέθηκε το ARPANET με το NSFNet και Internet σήμαινε οποιοδήποτε δίκτυο χρησιμοποιούσε TCP/IP. Η μεγάλη άνθιση του Διαδικτύου όμως, ξεκίνησε με την εφαρμογή της υπηρεσίας του Παγκόσμιου Ιστού από τον Τιμ

7

Μπέρνερς-Λι στο ερευνητικό ίδρυμα CERN το 1989, ο οποίος είναι στην ουσία, η "πλατφόρμα", η οποία κάνει εύκολη την πρόσβαση στο Ίντερνετ, ακόμα και στη μορφή που είναι γνωστό σήμερα.

7. Οι πληροφορίες στο Διαδίκτυο

Το Διαδίκτυο, σε συνδυασμό με την ολοένα αναπτυσσόμενη ψηφιακή τεχνολογία, έχει δημιουργήσει μία τεράστια αγορά γνώσεων/πληροφοριών. Παραδοσιακές μορφές τέχνης (όπως για παράδειγμα ο κινηματογράφος και η μουσική) μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας παίρνουν την ίδια μορφή (αρχείων δεδομένων) με αντικείμενα που εκ πρώτης όψεως είναι εντελώς διαφορετικά (όπως για παράδειγμα η ιατρική επιστήμη ή κάποιο πρόγραμμα λογισμικού). Παρατηρείται λοιπόν μία συγκέντρωση γνώσης ή, αν είναι δυνατό να λεχτεί, πολιτιστικής κληρονομιάς, που σχετίζεται άμεσα με το Ίντερνετ. Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει πλέον είναι το "ποιος θα διοικήσει, ποιος θα ελέγξει την γνώση αυτή".

Από τη στιγμή που το Διαδίκτυο είναι ένα δίκτυο συνδεδεμένων υπολογιστών, κάθε χρήστης έχει την δυνατότητα να μοιραστεί πληροφορίες με άλλους χρήστες γενόμενος, πολλές φορές, ο ίδιος δημιουργός και πάροχος των πληροφοριών αυτών. Δεν υπάρχει άμεσος έλεγχος των πληροφοριών που "ανεβαίνουν" στο Διαδίκτυο από κάποιον ιεραρχικά ανώτερο χρήστη ή οργανισμό. Το θέμα της μη ιεραρχημένης πληροφορίας, όμως, τίθεται υπό αμφισβήτηση. Ο όγκος της πληροφορίας στο Διαδίκτυο είναι πράγματι μεγάλος. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν πληροφορίες ευκολότερα και δυσκολότερα προσβάσιμες από τον χρήστη.

Το Διαδίκτυο κατέστησε εφικτή τη συγκέντρωση μεγάλου όγκου πληροφοριών και επηρέασε σημαντικά τον τρόπο διάθεσής τους, δεν συμβαίνει όμως στον ίδιο βαθμό το ίδιο και στον τρόπο παραγωγής αυτών. Για παράδειγμα, ο τρόπος παραγωγής μιας κινηματογραφικής ταινίας δεν έχει επηρεαστεί σημαντικά από την ύπαρξη του Διαδικτύου, ανεξάρτητα από το αν έχει επηρεαστεί ή όχι από την ψηφιακή τεχνολογία. Παρ' όλα αυτά, και σύμφωνα με την "ιντερνετοφιλική" προσέγγιση, το Διαδίκτυο ασκεί μεγάλη επίδραση στην διαδικασία παραγωγής δημοσιογραφικών προϊόντων. Η δημιουργία της είδησης παύει να είναι πλέον μονοπώλιο λίγων, αφού ο κάθε χρήστης μπορεί εάν το επιθυμεί να δημιουργήσει πληροφορία ανά πάσα στιγμή. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα της επίδρασης αυτής είναι τα ιστολόγια (blogs), όπου μπορεί κανείς να εκφέρει απόψεις και να σχολιάσει γεγονότα πάσης φύσεως (βλ. δημοσιογραφία στον ιστό και δημοσιογραφία των πολιτών). Ως αποτέλεσμα της επιρροής αυτής του Ίντερνετ στη παραγωγή ειδήσεων τα όρια μεταξύ ενός απλού χρήστη του διαδικτύου και ενός επαγγελματία δημοσιογράφου γίνονται περισσότερο δυσδιάκριτα. Αυτό με τη σειρά του οδηγεί στην ανάγκη για επαναπροσδιορισμό της έννοιας της δημοσιογραφίας καθώς και της απαραίτητης εκπαίδευσης των δημοσιογράφων. Η ανάγκη για τον επαναπροσδιορισμό της δημοσιογραφίας, όμως, δεν είναι τόσο μεγάλη σύμφωνα με τους υποστηριχτές της "αντι-πλουραλιστικής" προσέγγισης, καθώς θεωρούν πως το Ίντερνετ δεν μπορεί να ασκήσει ουσιαστική επίδραση στην επικοινωνία γενικότερα και στην δημοσιογραφία ειδικότερα.

Επίσης, λόγω της μεγάλης συγκέντρωσης γνώσης στο Διαδίκτυο, η έννοια της κοινωνικής ισότητας παίρνει και πάλι μεγάλη σημασία. Το χάσμα ανάμεσα σε πληροφοριακά πλούσιους και πληροφοριακά φτωχούς θα διευρύνεται όσο αυξάνεται η συγκέντρωση της γνώσης αυτής. Το παραπάνω αποτελεί ακόμα έναν λόγο που κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη για διερεύνηση του αρχικού ερωτήματος "ποιος θα ελέγξει τη γνώση αυτή".

Η γλώσσα που χρησιμοποιείται περισσότερο στη διακίνηση της πληροφορίας στο Διαδίκτυο είναι η Αγγλική. Έχοντας αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, το Διαδίκτυο περιλαμβάνει πλέον ποιοτικά και ποσοτικά ευρύ περιεχόμενο και στις υπόλοιπες γλώσσες των περισσότερο αναπτυγμένων χωρών. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα δυσλειτουργίες και τεχνικά προβλήματα σχετικά με την κωδικοποίηση, όπως το mojibake.

8. Νομικά και ηθικά ζητήματα8

Η παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, η πορνογραφία, η ψευδοπροσωπία και η προσφορά παρανόμων προϊόντων είναι φαινόμενα υπαρκτά στο Ίντερνετ και ο περιορισμός τους είναι ιδιαίτερα δύσκολος. Για παράδειγμα, η λέξη "sex" παραμένει μία από τις πλέον δημοφιλείς στις μηχανές αναζήτησης. Συχνά, η ανησυχία αυτή, που θεωρείται από κάποιους αβάσιμη,μπορεί να υποστηριχθεί από κάποια εγκλήματα ή αποτρόπαιες καταστάσεις (συνήθως περιπτώσεις παιδεραστίας κ.ά.).

Το Διαδίκτυο έχει κατηγορηθεί ως παράγοντας που έπαιξε ρόλο σε θανάτους [1][2]. Ο ΜπράντονΒέντας (BrandonVedas) πέθανε από υπερβολική δόση ενός μείγματος νομίμων και παρανόμων ναρκωτικών παρακινούμενος από συνομιλητές του στο IRC. Ο Σων Γούλεϊ (ShawnWoolley) αυτοκτόνησε με πιστόλι για λόγους που σχετίζονται με τον εθισμό του με το EverQuest, ένα Μαζικά Πολυχρηστικό Διαδικτυακό Παιχνίδι Ρόλων (MMORPG), όπως ισχυρίστηκε η μητέρα του. Ο ΆρμινΜάιβες (ArminMeiwes) μαχαίρωσε μέχρι θανάτου και έφαγε μέρος του σώματος του Μπέρντ-ΓιούργκενΜπράντες (BerndJürgenBrandes) όταν ο τελευταίος απάντησε στην αγγελία του πρώτου που ζητούσε έναν «μεγαλόσωμο άνδρα έτοιμο να σφαγιαστεί και μετά να καταβροχθιστεί».

Επιπλέον, το Διαδίκτυο είναι μη ελεγχόμενο, με την έννοια ότι δεν υπάρχει κάποια ενιαία κυβερνητική ή άλλη αντίστοιχη αρχή, η οποία θα ελέγχει το περιεχόμενό του πριν αυτό δημοσιευθεί -σύμφωνα με πολλούς χρήστες αυτό θα αποτελούσε λογοκρισία. Όπως χαρακτηριστικά λέγεται "το Διαδίκτυο ελέγχεται από τους χρήστες του". Βεβαίως, οι κρατικές υπηρεσίες και αστυνομίες σε κάθε χώρα, καθώς και οι αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεις, παρεμβαίνουν για την αναστολή των αξιόποινων πράξεων που διαπράττονται μέσω Διαδικτύου.

Επίσης, ένα ακόμη ηθικό ζήτημα είναι ο συγκεντρωτισμός των Μ.Μ.Ε. και αναφέρεται στο ολιγοπώλιο μικρού σχετικά αριθμού εταιριών που κατέχουν τα μέσα και ελέγχουν όλη την αλυσίδα διανομής του προϊόντος. Στα πλαίσια του Διαδικτύου τίθεται το ερώτημα του κατά πόσο οι οικονομικές διαδικασίες στο παρόν καπιταλιστικό γίγνεσθαι περιορίζουν τη δημόσια σφαίρα και το αν είναι αποδεκτή ή κατακριτέα η πρωτοφανής ισοτιμία στην παρουσία και διαχείριση της πληροφορίας και του εμπορεύματος στο χώρο του Ίντερνετ. Επίσης παρά το γεγονός ότι το Ίντερνετ συχνά περιγράφεται ως αποκεντρωμένο, με απροσπέλαστο όγκο πληροφοριών και, συνεπώς, χωρίς κεντρικό έλεγχο, είναι εμφανής η εκτενής ιεράρχηση του περιεχομένου από μηχανές αναζήτησης και η γενικότερη διαιώνιση των ιστοτόπων με την υψηλότερη επισκεψιμότητα.

9. Πρόσβαση στο Διαδίκτυο

Κοινές μέθοδοι πρόσβασης στο Διαδίκτυο είναι η επιλογική και η ευρυζωνική. Δημόσιοι χώροι για χρήση του Διαδικτύου περιλαμβάνουν τις βιβλιοθήκες και τα Internet cafes, όπου υπάρχουν διαθέσιμοι υπολογιστές με σύνδεση στο Διαδίκτυο. Υπάρχουν επίσης, σημεία πρόσβασης στο Διαδίκτυο σε δημόσιους χώρους όπως είναι οι αίθουσες αναμονής αεροδρομίων, μερικές φορές μόνο για σύντομη χρήση ενόσω περιμένουμε. Τέτοια σημεία είναι γνωστά και με διάφορους άλλους όρους, όπως «δημόσια περίπτερα Διαδικτύου», «δημόσια τερματικά Διαδικτύου» και «ιστο - τηλέφωνα».

Η δικτύωση μέσω Wi-Fi παρέχει ασύρματη πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Ασύρματα σημεία πρόσβασης (hotspot) που παρέχουν τέτοια πρόσβαση περιλαμβάνουν τα Wifi-cafes, όπου κάποιος αρκεί να φέρει τις δικές του/της ασύρματες συσκευές όπως φορητό Η/Υ ή PDA. Οι υπηρεσίες αυτές μπορεί να είναι δωρεάν σε όλους, είτε δωρεάν μόνο σε πελάτες, είτε επί πληρωμή. Ένα hotspot δεν χρειάζεται να περιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον. Ολόκληρες πανεπιστημιουπόλεις και πάρκα έχουν αυτή τη δυνατότητα, ακόμα και ολόκληρες περιοχές. Προσπάθειες να συνδεθεί και ο αγροτικός πληθυσμός έχουν οδηγήσει στα ασύρματα κοινοτικά δίκτυα.

Τα πλεονεκτήματα της πρόσβασης ενός χρήστη μέσω του δικού του υπολογιστή (αντί μέσω δημόσιου τερματικού) περιλαμβάνουν τη δυνατότητα για κατέβασμα και ανέβασμα αρχείων χωρίς περιορισμούς,

9

τη χρήση του αγαπημένου του φυλλομετρητή (ή προγράμματος ανάγνωσης ιστοσελίδων, το οποίο αποτελεί ορθότερη ορολογία των λέξεων: webbrowser) και των ρυθμίσεων αυτού (το μενού των ρυθμίσεων μπορεί να απενεργοποιηθεί σε έναν δημόσιο υπολογιστή) και την εκτέλεση δραστηριοτήτων στο Διαδίκτυο με τη χρήση δικών του προγραμμάτων και δεδομένων.

Χώρες με πολύ καλή πρόσβαση στο Ίντερνετ περιλαμβάνουν την Νότια Κορέα, όπου το 50% του πληθυσμού έχει ευρυζωνική πρόσβαση, τη Σουηδία και τις ΗΠΑ.

10. Διαδικτυακοί κίνδυνοι

Η πρόσβαση στο Διαδίκτυο σήμερα δεν είναι ακίνδυνη, ανεξάρτητα από τον τρόπο χρήσης των υπηρεσιών του. Υπάρχουν κακόβουλοι χρήστες και αρκετές δυνατότητες πρόκλησης ζημιών, τόσο στο επίπεδο του χρησιμοποιούμενου λογισμικού και υλικού, όσο και σε προσωπικό επίπεδο.

11. Πρόκληση ζημιών στο υπολογιστικό σύστημα

Ο κύριος κίνδυνος πρόκλησης ζημιών στο υπολογιστικό σύστημα ενός ανυποψιάστου χρήστη είναι η μόλυνση του συστήματος με κάποιον ιό. Η μόλυνση γίνεται όταν ο χρήστης καλείται να λάβει κάποιο -φαινομενικά αθώο- αρχείο όπως ένα κείμενο ή μια φωτογραφία και όταν δοκιμάσει να το χρησιμοποιήσει, ο ιός αναλαμβάνει δράση επιμολύνοντας το σύστημα. Μπορεί να καταστρέψει αρχεία ή και ολόκληρο το σκληρό δίσκο του συστήματος. Άλλες φορές είναι δυνατή η αποστολή ιού απευθείας από τον ιστοτόπο που επισκέπτεται ο χρήστης, χωρίς να εμφανισθεί κάποια ένδειξη λήψης αρχείου. Η περίπτωση αυτή εκμεταλλεύεται κενά ασφαλείας στο λογισμικό του χρήστη (φυλλομετρητή ή Λειτουργικό σύστημα).

Παρόμοιας δράσης είναι και ένα πρόγραμμα που αποκαλείται worm(=σκουλήκι). Είναι παρόμοιο σε αποτέλεσμα με τον ιό, αλλά, αντίθετα από αυτόν, δεν απαιτεί την "προσκόλλησή" του σε ένα αρχείο, έχοντας έτσι περισσότερη αυτονομία. H βλάβη που προκαλεί το worm δεν είναι τόσο ευρεία στο σύστημα, όσο στο δίκτυο σύνδεσης, επειδή καταναλώνει σημαντικό εύρος ζώνης (bandwidth).

Άλλος κίνδυνος είναι ο Δούρειος Ίππος, ένα πρόγραμμα που ξεγελά το χρήστη του, ο οποίος χρησιμοποιώντας το νομίζει ότι εκτελεί κάποια εργασία, ενώ στην πραγματικότητα εκτελεί κάποια άλλη, συνήθως εγκατάσταση άλλων κακόβουλων προγραμμάτων. Αντίθετα από τους ιούς, οι δούρειοι ίπποι δεν επιμολύνουν αρχεία.

12. Πρόκληση ζημιών σε προσωπικά δεδομένα

Στην κατηγορία αυτή υπάγονται τόσο οι δούρειοι ίπποι που προαναφέρθηκαν, όσο και κακόβουλα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Με τον τρόπο αυτό όχι μόνον είναι δυνατό να υφαρπαγούν προσωπικά δεδομένα κάποιου χρήστη, όπως ο αριθμός ταυτότητάς του ή το ΑΦΜ του, όσο και, πιο σημαντικό, αριθμοί πιστωτικών καρτών, λογαριασμών τραπέζης κτλ. Ανάλογη μέθοδος ακολουθείται και από ορισμένους ιστοτόπους, στους οποίους ο ανύποπτος χρήστης καταχωρεί παρόμοια στοιχεία παραγγέλοντας ένα προϊόν, το οποίο όχι μόνο δε θα λάβει ποτέ, αλλά τα δεδομένα του μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους δημιουργούς του ιστοτόπου για να πραγματοποιήσουν οι ίδιοι αγορές, χρεώνοντας τον "πελάτη" τους. Η μέθοδος υφαρπαγής προσωπικών δεδομένων μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αποκαλείται "Phishing" (παραφθορά της λέξης fishing = ψάρεμα). Αρκετά προγράμματα περιήγησης (browsers) αναγνωρίζουν τους ιστοτόπους στους οποίους παραπέμπουν τα παραπλανητικά μηνύματα, ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει σε ποσοστό 100%. Οι χρήστες είναι καλό να γνωρίζουν ότι κανείς χρηματοπιστωτικός φορέας δεν χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο για να ανανεώσει προσωπικές πληροφορίες, ενώ ένας προστατευμένος ιστοτόπος αρχίζει πάντα με το πρόθεμα https (secure, ασφαλής).

10

13. Παραπλάνηση

Αρκετές φορές οι χρήστες του Διαδικτύου χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του για να βρουν κάποιες πληροφορίες που χρειάζονται. Μερικοί ιστότοποι εμφανίζουν πληροφορίες, οι οποίες φαινομενικά είναι ακριβείς ή αναφέρουν απόλυτα αξιόπιστους δημιουργούς ή πηγές. To κίνητρο για τέτοιες πράξεις μπορεί να είναι είτε η αποκομιδή ιδίου οφέλους είτε, απλά, η χαρά της παραπλάνησης των (αγνώστων) χρηστών. Ο όρος που περιγράφει αυτού του τύπου την παραπλάνηση είναι "Hoax". Για περισσότερες πληροφορίες δείτε το Μουσείο των Hoaxes(αγγλικά).

14. Προστασία

Υπάρχουν τρεις τρόποι προστασίας, οι οποίοι θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό:

Χρήση τείχους προστασίας (firewall) Χρήση λογισμικού προστασίας ενάντια σε ιούς και προγράμματα κατασκοπείας (spyware). Συνεχής ενημέρωση των χρηστών.

Οι πλέον συνηθισμένοι τρόποι εξαπάτησης των χρηστών είναι το Phishing και το Pharming:

15. Phishing

Το phishing είναι η πράξη με την οποία κάποιος προσπαθεί να αποκτήσει πληροφορίες, όπως ονόματα χρηστών, κωδικούς πρόσβασης καθώς και στοιχεία πιστωτικών καρτών (και συνήθως άμεσα ή έμμεσα χρήματα), αφού έχει μεταμφιεστεί σε μια αξιόπιστη οντότητα μιας ηλεκτρονικής επικοινωνίας.

Οι ανακοινώσεις που υποτίθεται ότι είναι από δημοφιλείς κοινωνικές ιστοσελίδες, ιστοσελίδες δημοπρασιών, απευθείας σύνδεση επεξεργαστών πληρωμής ή διαχειριστές, συνήθως χρησιμοποιούνται για να δελεάσουν το ανυποψίαστο κοινό. Phishingemails μπορεί να περιέχουν συνδέσμους προς ιστοσελίδες που έχουν μολυνθεί με κακόβουλο λογισμικό. [1] Το phishing συνήθως εκτελείται από πλαστογραφημένο e-mail [2] ή instantmessaging, [3], και συχνά κατευθύνει τους χρήστες να εισάγουν τα στοιχεία σε μια πλαστή ιστοσελίδα, η εμφάνιση και αίσθηση της οποίας είναι σχεδόν πανομοιότυπη με τη νόμιμη. Το phishing είναι ένα από τα παραδείγματα της τεχνικής κοινωνικής μηχανικής που χρησιμοποιούνται για να εξαπατήσουν τους χρήστες, [4], και εκμεταλλεύεται την κακή χρηστικότητα των σημερινών τεχνολογιών ασφαλείας web. [5] Οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση του αυξανόμενου αριθμού των αναφερόμενων περιστατικών phishing περιλαμβάνουν τη νομοθεσία, την εκπαίδευση των χρηστών, την ευαισθητοποίηση του κοινού και τεχνικά μέτρα ασφαλείας.

Μια τεχνική phishing περιγράφεται με λεπτομέρεια το 1987 και (σύμφωνα με τον δημιουργό του) η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση του όρου «phishing» έγινε το 1995. Ο όρος είναι μια παραλλαγή της αλιείας [6], πιθανώς επηρεασμένος από phreaking, [7] [8] και παραπέμπει στο «δόλωμα». Χρησιμοποιείται με την ελπίδα ότι το ενδεχόμενο θύμα θα "δαγκώνει" κάνοντας κλικ σε ένα κακόβουλο link ή το άνοιγμα ενός κακόβουλου αρχείου, προγραμματισμένου να αντιγράψει οικονομικά στοιχεία ή και κωδικούς πρόσβασης.

Η μέθοδος “phishing” συχνά συνδέεται με την αθέμιτη απόκτηση δεδομένων ή τη διάπραξη απάτης στο διαδίκτυο. H έκφραση “phishing” προέρχεται από την συνήθεια των hackers να χαρακτηρίζουν τους ηλεκτρονικούς τόπους στους οποίους έχουν πρόσβαση “phish”.

Ειδικότερα, ως “phishing” χαρακτηρίζεται η αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων (e-mails) που σκοπό έχουν να προκαλέσουν την κλοπή εμπιστευτικών στοιχείων που ανήκουν στον παραλήπτη του ηλεκτρονικού μηνύματος. Τα ηλεκτρονικά αυτά μηνύματα δίνουν την εντύπωση πως προέρχονται από

11

κάποια τράπεζα και ζητούν από τον παραλήπτη με διάφορες δικαιολογίες και προφάσεις την αποκάλυψη ευαίσθητων δεδομένων, π.χ. τον αριθμό τραπεζικού λογαριασμού του, τον προσωπικό αριθμό αναγνώρισης (PIN). Αν ο ανυποψίαστος παραλήπτης αποκαλύψει τις πληροφορίες αυτές, οι δράστες (phishers) “εισβάλλουν” άμεσα στο λογαριασμό του και, αφού μεταφέρουν χρήματα από αυτόν τον λογαριασμό σε άλλον, τον αδειάζουν.

Επειδή η μέθοδος “phishing” βασίζεται στην πλάνη του θύματος με σκοπό την περιουσιακή του ζημία, είναι προφανές ότι οι Phishers μέσω αυτής προσπορίζουν στον εαυτό τους ή/και σε τρίτους παράνομο περιουσιακό όφελος. Επειδή δε οι δράστες έχουν γνώση και θέληση σχετικά με την παράνομη δραστηριότητά τους, συμπεραίνεται ότι το “phishing” συνιστά απάτη, κατά το άρθρο 386 του Ποινικού Κώδικα, σύμφωνα με το οποίο «όποιος με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος βλάπτει ξένη περιουσία πείθοντας κάποιον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και αν η ζημία που προξενήθηκε είναι ιδιαίτερα μεγάλη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών».

16.Pharming

Η τεχνική του “pharming” αποτελεί μέθοδο εξαπάτησης μέσω του διαδικτύου παρόμοια με το “phishing” αλλά σαφώς πιο επικίνδυνη από αυτό. Ένα ειδικό πρόγραμμα εκμεταλλεύεται κενά ασφαλείας του συστήματος, διεισδύει στον υπολογιστή του θύματος και το επηρεάζει κατά τέτοιο τρόπο, ώστε, ακόμα κι αν ο χρήστης πληκτρολογεί τη σωστή διεύθυνση του διαδικτυακού τόπου που θέλει να επισκεφτεί, θεωρώντας πως βρίσκεται σε ασφαλή χώρο, ο συγκεκριμένος υπολογιστής τον “οδηγεί” μόνο σε πλαστές ιστοσελίδες. Ειδικότερα, αν πρόκειται για ιστοσελίδα τράπεζας, η προσπάθεια του θύματος να πραγματοποιήσει τις συναλλαγές του μέσω on-linebanking καταλήγει στη μεταφορά των χρημάτων του στους δράστες (pharmers).

Είναι σαφές ότι η αύξηση των ωρών χρήσης του διαδικτύου πολλαπλασιάζει τον κίνδυνο εγκατάστασης προγραμμάτων που καθιστούν δυνατό το “pharming”, το οποίο βαθμιαία εξελίσσεται σε μία από τις σοβαρότερες μορφές εγκληματικότητας στο διαδίκτυο.

Η μέθοδος “pharming” αποτελεί ένα είδος διείσδυσης μέσω του διαδικτύου, χωρίς τη συναίνεση του νόμιμου κατόχου των στοιχείων. Συνεπώς, η μέθοδος αυτή, εφόσον είναι ολοφάνερο ότι τελείται με δόλο, συνιστά παραβίαση απορρήτου κατά το άρθρο 370 Γ § 2 του Ποινικού Κώδικα, σύμφωνα με το οποίο «όποιος αποκτά πρόσβαση σε στοιχεία που έχουν εισαχθεί σε υπολογιστή ή σε περιφερειακή μνήμη υπολογιστή ή μεταδίδονται με συστήματα τηλεπικοινωνιών, εφόσον οι πράξεις αυτές έγιναν χωρίς δικαίωμα, ιδίως με παραβίαση απαγορεύσεων ή μέτρων ασφαλείας που είχε λάβει ο νόμιμος κάτοχός τους, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τρεις μήνες ή με χρηματική ποινή τουλάχιστον 29,00 € (…)».

Συμπερασματικά, οι ανωτέρω δύο μέθοδοι μπορούν να τιμωρηθούν, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα. Για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων κρίνεται απαραίτητη η λήψη τεχνικών μέτρων ασφαλείας, καθώς και η ευαισθητοποίηση των χρηστών του Ίντερνετ, ώστε να μην γίνονται εύκολα θύματα των phishers και των pharmers.

17. Τηλεργασία

Τηλεργασία ή Εργασία από απόσταση είναι μια νέα μορφή εργασίας κατά την οποία οι εργαζόμενοι εχουν τη δυνατότητα να εργάζονται απο οπουδήποτε και οποιδήποτε μερα και ώρα. Με άλλα λόγια, η καθημερινή μεταφορά τους σε ένα κεντρικό τόπο δουλειάς αντικαθίσταται από τη δυνατότητα εργασίας

12

κανοντας χρήση των σύγχρονων μορφών τηλεπικοινωνίας. Πολλοί εργάζονται από το σπίτι τους χάρη στην τεχνολογία.

18. Στατιστικές για την Τηλεργασία

Σύμφωνα με εκτιμήσεις πάνω από πενήντα εκατομμύρια εργάτες στις ΗΠΑ θα μπορούσαν να δουλέψουν από το σπίτι τουλάχιστον για ένα τμήμα του εργασιακού τους χρόνου.

Πολύ λίγες εταιρίες απασχολούν μεγάλους αριθμούς από προσωπικό πλήρως απασχολούμενο με βάση εργασίας του στο σπίτι. Η βιομηχανία τηλεφωνικών κέντρων αποτελεί μια από τις αξιοσημείωτες εξαιρέσεις σ΄αυτό, καθώς αρκετά από τα τηλεφωνικά κέντρα με έδρα τις ΗΠΑ απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους από το σπίτι. Για τους περισσότερους υπαλλήλους, η επιλογή να δουλέψουν από το σπίτι εκλαμβάνεται ως ένα πλεονέκτημα για τον απασχολούμενο, καθώς οι περισσότεροι το κάνουν μόνον ως μερική απασχόληση.

Στα επόμενα χρόνια, οι λαμβάνοντες τις αποφάσεις στον τομέα της Τεχνολογίας της Πληροφορίας αναμένουν ότι η τηλεργασία θα αυξηθεί κατά 65%.Οι ρίζες της τηλεργασίας ανιχνεύονται στις απαρχές της τεχνολογίας της δεκαετίας του 1970, με την διασύνδεση γραφείων δορυφόρων με τις κεντρικές υποδομές μέσω τερματικών με τη χρήση τηλεφωνικών γραμμών ως γέφυρας δικτύων. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, αυτά τα γραφεία παραρτήματα και οι εργαζόμενοι από το σπίτι ήταν σε θέση να συνδεθούν με την κεντρική μονάδα της εταιρείας χρησιμοποιώντας προσωπικούς υπολογιστές και τεχνολογία εξομοίωσης τερματικών .

Η τηλεργασία από μακρυά διευκολύνεται από εργαλεία όπως το λογισμικό ομάδων, τα εικονικά ιδιωτικά δίκτυα, τις κλήσεις τύπου διασκέψεων και βιντεο-διασκέψεων, και η τεχνολογία φωνής πάνω από IP. Μπορεί να είναι αποτελεσματική και χρήσιμη για τις εταιρίες καθώς επιτρέπει στο προσωπικό και τους εργαζόμενους να επικοινωνούν από μεγάλες αποστάσεις, εξοικονομώντας σημαντικές ποσότητες σε χρόνους μετακίνησης και το συνεπαγόμενο κόστος.

Η τηλεργασία προσφέρει οφέλη σε κοινότητες, εργοδότες, και υπαλλήλους. Κάποια από αυτά τα οφέλη είναι να βελτιώνει την ετοιμότητα όσον αφορά τις καταστροφές, να περιορίζει τους τρομοκρατικούς στόχους, να βελτιώνει την ικανότητά τους να διαχειρίζονται δουλειές σε πολλές διαφορετικές ζώνες ώρας, να επιταχύνει την προσαρμοστικότητά τους σε πολιτισμικά θέματα κ.α.

19. Κίνδυνοι του Διαδικτύου

Οι κυριότεροι κίνδυνοι που συνεπάγονται από τη χρήση του διαδικτύου είναι:

1. Ακατάλληλο Περιεχόμενο: Συνήθως με τον όρο ακατάλληλο περιεχόμενο, αναφερόμαστε σε περιεχόμενο το οποίο μπορεί να περιλαμβάνει ρατσιστικό ή ξενοφοβικό περιεχόμενο, προώθηση επιβλαβών συμπεριφορών, προώθηση τυχερών παιχνιδιών, παρουσίαση πορνογραφικού υλικού, προώθηση βίας κ.τ.λ.

2. Ανεπιθύμητα Μηνύματα: Ανεπιθύμητα Μηνύματα θεωρούνται τα μηνύματα εκείνα που υπό κανονικές συνθήκες οι χρήστες δεν θα επέλεγαν να δουν και τα οποία διανέμονται σε μεγάλο αριθμό παραληπτών. Παραδείγματα ανεπιθύμητων μηνυμάτων είναι μηνύματα που περιέχουν διαφημιστικά για αμφίβολα προϊόντα, μηνύματα με περιεχόμενο που συσχετίζεται με ψευδοτυχερά παιχνίδια, ψευδονομικές υπηρεσίες, πορνογραφικό υλικό κτλ.

13

3. Αποξένωση από τον Πραγματικό Κόσμο: Η αλόγιστη και πολύωρη χρήση του Διαδικτύου, δημιουργεί συναισθηματική απόσταση και αλλοιώνει την ποιότητα επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους, κάτι το οποίο πολλές φορές οδηγεί στην Αποξένωσή τους από τον Πραγματικό Κόσμο.

4. Αποπλάνηση:Αποπλάνηση συμβαίνει όταν άγνωστοι κακόβουλα εκμεταλλεύονται το στοιχείο της ανωνυμίας στο Διαδίκτυο για να προσεγγίσουν ανήλικα παιδιά με στόχο τη σεξουαλική παρενόχληση.

5. Βίαια Παιχνίδια: Σύμφωνα με έρευνες, εκατομμύρια άτομα αφιερώνουν χρόνο σε καθημερινή βάση σε ηλεκτρονικά παιχνίδια Όπως στην αγορά έτσι και στο Διαδίκτυο υπάρχουν διάφορες κατηγορίες παιχνιδιών. Η πιο δημοφιλής κατηγορία παιχνιδιών είναι η κατηγορία παιχνιδιών δράσης η οποία χωρίζεται σε άλλες υποκατηγορίες, όπως παιχνίδια πολεμικών τεχνών (Beat’em up), λαβυρίνθων (maze), πλατφόρμας (platform), βολών (shooters) κ.α.

6. Εθισμός: Εθισμός στο Διαδίκτυο μπορεί να προκύψει με την πολύωρη ενασχόληση ατόμων σε διαδικτυακές δραστηριότητες όπως είναι τα παιχνίδια, δωμάτια συζητήσεων, ηλεκτρονικός τζόγος και άλλα.

7. Εκφοβισμός: Εκφοβισμός είναι δυνατό να συμβεί μέσω του Διαδικτύου και περιλαμβάνει εσκεμμένη, επαναλαμβανόμενη και εχθρική συμπεριφορά απέναντι σε άτομο ή ομάδα ατόμων με σκοπό την πρόκληση συναισθηματικής και ψυχολογικής βλάβης.

8. Ηλεκτρονικός Τζόγος:Με τον όρο Ηλεκτρονικός Τζόγος εννοούμε τη δραστηριότητα κατά την οποία δύο ή περισσότερα άτομα συναντιόνται διαδικτυακά με σκοπό την ανταλλαγή στοιχημάτων. Μια τέτοια δραστηριότητα περιλαμβάνει το ρίσκο της πραγματικής οικονομικής απώλειας ή του κέρδους.

9. Ιοί: Ιός είναι κακόβουλο πρόγραμμα το οποίο εγκαθίσταται στον υπολογιστή συνήθως εν αγνοία του χρήστη και ενεργοποιείται είτε κάποια προκαθορισμένη χρονική στιγμή είτε ύστερα από κάποια συγκεκριμένη ενέργεια. Η ενεργοποίηση ενός ιού μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα διάφορες συνέπειες, επικίνδυνες ή μη. Συγκεκριμένα, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το συνεχές άνοιγμα διαφόρων παραθύρων στην οθόνη, μπορεί όμως και να προκαλέσει την καταστροφή δεδομένων σε αρχεία ή άλλες βλάβες. Ένας ιός ενσωματώνεται σε ηλεκτρονικά μηνύματα και προγράμματα, έτσι ώστε όταν ανοίξουμε τα μηνύματα αυτά ή εκτελέσουμε τα προγράμματα, ενεργοποιούμε άθελά μας και τον ιό.

10. Υποκλοπή Προσωπικών Δεδομένων: Υποκλοπή Προσωπικών Δεδομένων στο Διαδίκτυο είναι η πράξη της εξαπάτησης ενός χρήστη κάνοντας τον να δώσει προσωπικές πληροφορίες σε μια «πλαστή ιστοσελίδα» στο Διαδίκτυο (π.χ διεύθυνση, αριθμό ταυτότητας, αριθμό διαβατηρίου, αριθμούς τραπεζικών λογαριασμών, κωδικούς πρόσβασης κ.λπ). Μια τέτοιου είδους δραστηριότητα επιτρέπει σε έναν απατεώνα (cracker) να κλέψει ή να πλαστογραφήσει τα στοιχεία του θύματος ή/και να κερδίσει παράνομη πρόσβαση στα δεδομένα του/της, όπως προσωπικούς λογαριασμούς, συνδρομές, e-mail, κωδικούς κ.λπ

20. Ο εθισμός στο διαδίκτυο

Α.Γενικά

Ο εθισμός στο διαδίκτυο (Ε.Δ.) αποτελεί αναμφισβήτητα ένα διαρκώς διογκούμενο πρόβλημα

14

παγκοσμίως. Παρόλ΄αυτά, δεν υπάρχει ακόμα κοινή συμφωνία μεταξύ των ειδικών όχι μόνο για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να ταξινομηθεί αλλά και για το αν αποτελεί αυτόνομη διαταραχή ή σύμπτωμα κάποιας άλλης ήδη υπάρχουσας διαταραχής, όπως π.χ. κοινωνικής φοβίας, κατάθλιψης ή αγχώδους διαταραχής.

Οι ψυχιατρικές διαγνώσεις που προσομοιάζουν με το φαινόμενο του εθισμού στο διαδίκτυο είναι ο εθισμός στο τζόγο και η διαταραχή του ελέγχου των παρορμήσεων. Η συγγένεια με τη διαταραχή του ελέγχου των παρορμήσεων έγκειται στο ότι το άτομο που είναι εθισμένο στο διαδίκτυο δεν είναι σε θέση να διαχειρισθεί με μέτρο τη χρήση του διαδικτύου, κάτι που οδηγεί στη σωματική και ψυχική επιβάρυνσή του με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση της καθημερινής του λειτουργικότητας.

Με απλά λόγια, αυτό που στην ουσία σημαίνει ο όρος «εθισμός στο διαδίκτυο» είναι πως ένα άτομο χρησιμοποιεί το διαδίκτυο καθημερινά μέχρι του σημείου να παραμελεί συστηματικά άλλες σημαντικές πλευρές της ζωής του, π.χ. ύπνο, εργασία, σπουδές. Μπορεί δε να πρόκειται για μια καταναγκαστική, αποφευκτική ή ανεξέλεγκτη συμπεριφορά.

Β. Συνήθη συμπτώματα

Στην καθημερινή ζωή με την οικογένεια, στο σχολείο ή στον εργασιακό χώρο, το πρόβλημα εκδηλώνεται με τη μορφή μιας μειωμένης λειτουργικότητας, παραμέλησης των κοινωνικών σχέσεων, ελλιπούς φροντίδας για την υγιεινή του σώματος και διαφόρων αλλαγών στην προσωπικότητα και στη διάθεση του ατόμου.Ένα άλλο πολύ σημαντικό και ανησυχητικό στοιχείο είναι η μείωση του ενδιαφέροντος του ατόμου για διάφορες σημαντικές για το ίδιο στο παρελθόν δραστηριότητες. Επίσης, διάφορες οικονομικές δυσκολίες, κλοπή χρημάτων από το σπίτι ή η πώληση διαφόρων αντικειμένων μπορεί να αποτελούν ενδείξεις ύπαρξης διαδικτυακού τζόγου.

Γ. Αιτιολογικοί παράγοντες

Ο Ε.Δ. εμφανίζεται συνηθέστατα σε εφήβους και σε νεαρούς ενήλικες με υπερεκπροσώπηση των αγοριών και των νεαρών ανδρών. Το φαινόμενο χρειάζεται αρκετά χρόνια για να εξελιχθεί και μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν άτομα με κατάθλιψη, κοινωνική απομόνωση ή κοινωνικό άγχος.

Η συστηματική και ανεξέλεγκτη χρήση του διαδικτύου μπορεί να επηρεάσει τα συναισθήματα και τη διάθεση του χρήστη, δίνοντάς του ταυτόχρονα τη δυνατότητα να ξεφεύγει από μια δυσάρεστη για τον ίδιο εξωτερική ή εσωτερική πραγματικότητα, όπως ακριβώς κάνουν το αλκοόλ ή οι διάφορες ουσίες στις διαταραχές εξάρτησης από ουσίες. Γνωρίζουμε πως τόσο η χρήση του διαδικτύου όσο και ο τζόγος καθορίζονται πολύ συχνά από την επιρροή που ασκούν στη συναισθηματική διάθεση του χρήστη/παίχτη, αποσπώντας σχεδόν ολοκληρωτικά την προσοχή του από κάθε είδους έγνοια ή πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Για το λόγο αυτό, όσο περισσότερο η εικονική πραγματικότητα του διαδικτύου βελτιώνει τη συναισθηματική διάθεση του εκάστοτε χρήστη τόσο μεγαλύτερη γίνεται και η εξάρτησή του από αυτό. Ο κίνδυνος αυτός είναι πολύ μεγαλύτερος στην ενασχόληση με τα διαδραστικά παιχνίδια μέσω διαδικτύου, αυξάνοντας το ενδεχόμενο του εθισμού.

Επίσης, ο εγκλωβισμός σε αυτομομφές και σε μια αίσθηση χαμηλής αυτοεκτίμησης μπορεί να μειώσει την ικανότητα του ατόμου να επιλύει προβλήματα, να παίρνει πρωτοβουλίες και να ενεργοποιείται, όταν αυτό είναι αναγκαίο, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες εθισμού στο διαδίκτυο.

15

Άτομα μοναχικά, ντροπαλά ή που έχουν κατάθλιψη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εθισμού στο διαδίκτυο. Αντίθετα, φαίνεται πως μια καλή σχέση ανάμεσα σε γονείς και παιδί μειώνει το ενδεχόμενο του εθισμού. Αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι πως οι γονείς πιστεύουν πως το παιδί τους χρησιμοποιεί το διαδίκτυο λιγότερο απ΄όσο πιστεύει το ίδιο το παιδί.

Δ. Τι προσφέρει το διαδίκτυο;

Έρευνες δείχνουν πως η χρήση του διαδικτύου όσο περισσότερο αποσκοπεί στην αναψυχή παρά στην αναζήτηση πληροφοριών ή επιμόρφωσης τόσο μεγαλύτερα είναι και τα προβλήματα που δημιουργεί. Όσο μεγαλύτερες είναι οι ελλείψεις του ατόμου στις κοινωνικές του σχέσεις τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες εθισμού του στο διαδίκτυο, εξαιτίας των ευκαιριών που δίνει για επικοινωνία και ανωνυμία (chat rooms, forums, blogs κ.ά.).

Οι ευκαιρίες που δίνει το διαδίκτυο για δημιουργία σχέσεων, ανωνυμία, άνεση εκδήλωσης διαφόρων συναισθημάτων και μη υποχρέωση κοινωνικών ή ψυχολογικών δεσμεύσεων -σε αντίθεση με αυτό που ισχύει στην πραγματική ζωή- το κάνουν άκρως δελεαστικό, ιδίως για άτομα με αναστολές, χαμηλή αυτοεκτίμηση, κοινωνικό άγχος κ.τ.λ. Αρκεί ένα μόνο κλικ για να απαλλαγεί κάποιος από οποιαδήποτε δυσάρεστη κατάσταση.

Η ικανοποίηση διαφόρων σεξουαλικών αναγκών ή/και διαστροφών (π.χ. παιδοφιλία κ.ά.) είναι για πολλούς ένας πολύ σημαντικός παράγοντας συστηματικής χρήσης του διαδικτύου μέχρι και του σημείου του εθισμού. Κι εδώ, το φλερτ και το τηλεφωνικό σεξ -εκτός από τη δυνατότητα εκφόρτισης του ερωτισμού- δίνουν και τη δυνατότητα μιας κοινωνικής συνδιαλλαγής που, πίσω από το προσωπείο της ανωνυμίας, κάνει τα πράγματα πολύ πιο απλά για πολλούς.

21 Συνέπειες του εθισμού στο διαδίκτυο

Είναι πολλά τα στοιχεία που αποδεικνύουν τις σοβαρότατες κοινωνικές, οικονομικές, σωματικές και ψυχικές επιπτώσεις μιας αλόγιστης συστηματικής χρήσης του διαδικτύου. Σε νεαρής ηλικίας άτομα με Ε.Δ., τα προβλήματα στις σπουδές και τις κοινωνικές σχέσεις είναι τυπικά. Ο Ε.Δ. αποτελεί συχνά μέρος διαφόρων ψυχικών διαταραχών, όπως συναισθηματικές και αγχώδεις διαταραχές, διαταραχές του ελέγχου των παρορμήσεων και εξάρτηση από ουσίες.

Οι σωματικές συνέπειες είναι, μεταξύ άλλων, παχυσαρκία, κακή φυσική κατάσταση, νευρολογικές διαταραχές (π.χ. επιληπτικές κρίσεις) κ.ά. Αναφέρονται ακόμα και περιπτώσεις θανάτου εξαιτίας του Ε.Δ

Οι σημαντικότερες ψυχικές συνέπειες του Ε.Δ. είναι η συρρίκνωση και η δημιουργία προβλημάτων στις κοινωνικές και οικογενειακές σχέσεις του ατόμου καθώς και προβλήματα με τις σπουδές, τους δασκάλους/καθηγητές και συμμαθητές. Ο Ε.Δ. συνδέεται, επίσης, άμεσα με τη μοναξιά, την κατάθλιψη, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, με δυσκολίες αυτοελέγχου καθώς και με δυσκολίες στην αντιμετώπιση καθημερινών προβλημάτων και υποχρεώσεων.Τον μεγαλύτερο κίνδυνο Ε.Δ. διατρέχουν τα άτομα που δεν έχουν καθόλου φίλους ή άλλου είδους ουσιαστικές κοινωνικές σχέσεις και των οποίων οι γονείς δεν έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος της μοναξιάς των παιδιών τους.

Διάφορα νεότερα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως υπάρχει σχέση ανάμεσα στην αντικοινωνική, επιθετική συμπεριφορά και στον Ε.Δ., τόσο σε κορίτσια όσο και σε αγόρια. Το ίδιο ισχύει και για τη χρήση ουσιών.

16

22 Θεραπευτική αντιμετώπιση

Μερικές φορές, η προβληματική χρήση του διαδικτύου είναι παροδική και ξεπερνιέται από μόνη της χωρίς κάποιου είδους παρέμβαση. Μια θετική εξέλιξη στη ζωή -π.χ. μια ερωτική σχέση, μια επαγγελματική ή ακαδημαϊκή επιτυχία κ.τ.λ.- μπορεί να αποτελέσουν αφετηρία αλλαγής και νέας προοπτικής. Το αντίθετο μπορεί, όμως, να συμβεί με αφορμή κάποιο αρνητικό για το άτομο γεγονός ή αλλαγή, όπως π.χ. η μετακόμιση σε άλλη πόλη για σπουδές ή εργασία ή ένας χωρισμός.

Διάφορες μορφές ψυχοθεραπείας -μεταξύ αυτών και η οικογενειακή θεραπεία- έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές. Σημαντικό στόχος σε αυτές είναι η βελτίωση της κοινωνικότητας του ατόμου, ο καλύτερος αυτοέλεγχος και η δημιουργία προϋποθέσεων στήριξης από την πλευρά της οικογένειας και των όποιων φίλων ή συμμαθητών.

23. Η εφεύρεση του κινητού τηλεφώνου

Η περιπέτεια της κινητής τηλεφωνίας ξεκίνησε αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με τις πρώτες προσπάθειες των Σουηδών, Φιλανδών και Αμερικανών που ουσιαστικά βασιζόταν στην τεχνολογία του ραδιοφώνου.Η αρχή των κινητών τηλεφώνων έγινε σε αστυνομικά οχήματα στη Σουηδία το 1946 όταν δύο ραδιόφωνα χρησιμοποιήθηκαν για να επικοινωνούν μεταξύ τους. Ήταν σε θέση να κάνουν 6 τηλεφωνήματα πριν η μπαταρία του αυτοκινήτου να αποξηρανθεί.

Το 1947 γεννιέται η ιδέα του κινητού τηλεφώνου, όταν οι επιστήμονες της ΑΤ&Τ (American Telephone & Telegraph) συνειδητοποιούν ότι ένας πομπός μικρής εμβέλειας μπορεί να μεταμορφωθεί σε πομπό μεγάλης εμβέλειας συνδέοντας πολλές "κυψέλες" ενός τοπικού δικτύου.

Το 1950 διαδίδονται τα τηλέφωνα στο αυτοκίνητο. Το 1954 ο επιχειρηματίας Larrabee πραγματοποιεί μια κλήση από το τηλέφωνο της λιμουζίνας του.

Το 1967 το κινητό τηλέφωνο ήταν διαθέσιμο. Ωστόσο, ο χρήστης αν έκανε μια τηλεφωνική κλήση, έπρεπε να μείνει μέσα στην ίδια περιοχή (κυψέλη) περιοχή, κάτι που λύθηκε το 1970 απο τον Amos Edward Joel με το σύστημα handoff, που επίσης ήταν μηχανικός της Bell Labs.Ετσι σήμερα, όταν ένα τηλέφωνο απομακρύνεται πάρα πολύ από μια κυψέλη, ένα σύστημα ηλεκτρονικών υπολογιστών στέλνει εντολή στο τηλέφωνο και σε μια πιό κοντινή κυψέλη να αναλάβουν τις μεταξύ τους επικοινωνίες χωρίς διακοπή της κλήσης.

Το 1971 η ΑΤ&Τ υπέβαλε αίτηση στην FCC για έγκριση, ανάπτυξης υπηρεσιών κυψέλης . Χρειάστηκαν περισσότερα από 10 χρόνια για τη χορήγησή της που δόθηκε τελικά το 1982.

Η 3η Απριλίου 1973 θεωρείται ως ληξιαρχική πράξη γέννησής της κινητής τηλεφωνίας, όταν ο δόκτωρ Μάρτιν Κούπερ της «Μοτορόλα», περπατώντας σ' ένα δρόμο της Νέας Υόρκης ήξερε ότι έγραφε ιστορία. Στα χέρια του κρατούσε μια συσκευή που έμοιαζε με φορητό ασύρματο. Είχε ύψος 25 εκατοστά και βάρος 900 γραμμάρια. Ήταν το πρώτο σύγχρονο κινητό τηλέφωνο με τον κωδικό MotorolaDynaTAC. Σχημάτισε τον αριθμό του βασικού ανταγωνιστή του, Τζόελ ΄Ενγκελ, που δούλευε για λογαριασμό της Bell Labs. «Γεια σου Τζο, σου μιλάω από ένα αληθινό κινητό τηλέφωνο» του είπε. Η Bell πήρε τη ρεβάνς το 1978, κατασκευάζοντας το πρώτο δοκιμαστικό δίκτυο κινητής τηλεφωνίας, που ήταν αναγκαίο για την εξέλιξη και την εμπορική εκμετάλλευση του κινητού.Το 1979 αρχίζει η λειτουργία του πρώτου εμπορικού δικτύου κινητής τηλεφωνίας στο Τόκιο.Το πρώτο αυτοματοποιημένο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας λειτούργησε στις αρχές της δεκαετίας του '80 στη Σκανδιναβία. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80 τα κινητά τηλέφωνα ήταν ογκώδη για να μεταφέρονται στην τσέπη κι έτσι ήταν εγκατεστημένα κυρίως σε αυτοκίνητα. Το πρώτο κινητό που έλαβε άδεια έγκρισης ήταν το μοντέλο πρώτης γενιάς (1G) της «Μοτορόλα» DynaTAC8000X .

17

Στην αρχή της δεκαετίας του '90 άρχισε η απογείωση των κινητών τηλεφώνων, με την ψηφιοποίηση δικτύων και συσκευών. Τα κινητά έγιναν μικρότερα (100-200 γραμμάρια), χωρούσαν στην παλάμη και

έμπαιναν έστω και με δυσκολία στην τσέπη του χρήστη τους. Περάσαμε έτσι στα κινητά της δεύτερης γενιάς (2G), που παρείχαν και άλλες ευκολίες, όπως την αποστολή σύντομων γραπτών μηνυμάτων (SMS) και τη λήψη φωτογραφιών. Στις αρχές του 21ου αιώνα ήλθαν τα κινητά τρίτης γενιάς (3G), με τις απεριόριστες δυνατότητες των πολυμέσων, πρόσβαση στο Internet, email, ραδόφωνο, τηλεόραση, εικονοκλήσεις όπως και τα κινητά με λειτουργικό σύστημα (PDA), με δορυφορικό σύστημα πλοήγησης (GPS) κ.α.

Στην Ελλάδα η κινητή τηλεφωνία έκανε την εμφάνισή της το 1992. Τους πρώτους μήνες του 1993 τα κινητά τηλέφωνα λειτουργούσαν μόνο στην Αττική και τα νησιά του

Σαρωνικού. Το κόστος ήταν απαγορευτικό για τους πολλούς. Οι συσκευές στοίχιζαν από 700-1400 Ευρώ, το τέλος ενεργοποίησης 85 Ευρώ, το μηνιαίο πάγιο 40 Ευρώ και το λεπτό ομιλίας 0,25 Ευρώ. Έτσι, μόνο 1000 ήταν οι συνδρομητές τις πρώτες μέρες του Ιουλίου. Οι προβλέψεις των «ειδικών» έκαναν λόγο για 200.000 συνδρομητές μέσα σε μια δεκαετία. Απέτυχαν παταγωδώς στις προβλέψεις τους μιάς και το 2006 (13 χρόνια μετά), λειτουργούσαν στη χώρα μας 13.551.000 συσκευές, που καλύπτουν το 120,5% του ελληνικού πληθυσμού, γεγονός που κατατάσσει την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως σε αναλογία πληθυσμού και κινητών τηλεφώνων.

24. Πως λειτουργεί η κινητή τηλεφωνία

Η λειτουργία της κινητής τηλεφωνίας βασίζεται σ΄ ένα δίκτυο που συνίσταται από κυψέλες, γι αυτό και ονομάζεται κυψελοειδές ή κυψελωτό δίκτυο. Σε κάθε κυψέλη υπάρχει ένας σταθμός Βάσης που επικοινωνεί με τα κινητά τηλέφωνα στο κοντινό περιβάλλον του - δηλαδή στην κυψέλη του. Ένας σταθμός Βάσης αποτελείται από αρκετές κεραίες εκπομπής / λήψης, που συνήθως είναι στερεωμένες σε έναν ιστό, καθώς και από μια μονάδα ελέγχου. Οι σταθμοί Βάσης συνδέονται με ένα κέντρο με συνηθισμένα τηλεφωνικά καλώδια. Από αυτό λαμβάνουν τις συνομιλίες που πρέπει να διαβιβάσουν σε κάποιο κινητό τηλέφωνο στην κυψέλη τους, και σ' αυτό διαβιβάζουν τις συνομιλίες που διενεργούνται από κάποιο κινητό τηλέφωνο στην κυψέλη τους. Αν κάποιο κινητό τηλέφωνο απομακρυνθεί από την κυψέλη, τότε η σύνδεση μεταβιβάζεται αυτόματα στην επόμενη κυψέλη.Το ραδιοσήμα του σταθμού Βάσης πρέπει να είναι τόσο ισχυρό ώστε να φθάνει σε κάποιο κινητό τηλέφωνο ακόμη και στο όριο της κυψέλης, αλλά όχι υπερβολικά ισχυρό, επειδή έτσι θα δημιουργούσε παρεμβολές στα σήματα της επόμενης ή μεθεπόμενης κυψέλης.

25. Πώς τηλεφωνούμε με ένα κινητό

Έχετε ένα κινητό τηλέφωνο και καλείτε το κινητό του τηλέφωνο του 'Χ' που είναι κάπου στο δρόμο.H διαδικασία για την επίτευξη της επικοινωνίας είναι η εξής : Αμέσως το κινητό σας τηλέφωνο στέλνει σήμα στον κοντινότερο σταθμό βάσης και αυτός στο κέντρο κινητής τηλεφωνίας, με το ερώτημα: «Πού είναι ο 'Χ';» Εκεί βρίσκεται μια τράπεζα δεδομένων όλων των χρηστών του εν λόγω δικτύου κινητής τηλεφωνίας. Σε τακτά χρονικά διαστήματα το κέντρο λαμβάνει από όλους τους σταθμούς βάσης στο δίκτυο τα στοιχεία, ποια κινητά τηλέφωνα βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στην κυψέλη τους και είναι ανοικτά. Αν ο 'Χ' δεν έχει κλείσει το κινητό του τηλέφωνο, είναι γνωστό σε ποια κυψέλη βρίσκεται.Ετσι ο αντίστοιχος σταθμός βάσης του 'Χ' διαβιβάζει την κλήση με ραδιοσήμα στο κινήτο τηλέφωνου του 'Χ' και μπορείτε έτσι να μιλήσετε μαζί του.

26. Οι επιπτώσεις στην υγεία από την ακτινοβολία

Η ακτινοβολία που δεχόμαστε απο τις κεραίες εξαρτάται, από την απόσταση (σε οριζόντιο σχετικά επίπεδο) του χώρου διαβίωσης απο την κεραία, από τον προσανατολισμό της κεραίας (δηλαδή εάν

18

εκπέμπει προς την κατεύθυνση του χώρου διαβίωσης), από την ένταση της ακτινοβολίας όπως μπορεί να μετρηθεί ως μέση τιμή, από την ηλικία του εκτιθέμενου και την κατάσταση της υγείας του και από τη διάρκεια έκθεσης (δηλαδή ώρες διαβίωσης ανά ημέρα στον συγκεκριμένο χώρο)Η ακτινοβολία που δεχόμαστε απο το κινητό εξαρτάται, απο το είδος του κινητού τηλεφώνου (τιμή SAR), απο τη διάρκεια και συχνότητα της συνομιλίας κάθε ημέρα, απο τη συνολική διάρκεια (σε χρόνια) της χρήσης κινητού τηλεφώνου, απο την ισχύ της εκπομπής που σχετίζεται με την ποιότητα του σήματος (απόσταση κινητού - σταθμού βάσης) και από τον τρόπο χρήσης του κινητού (απευθείας στο αυτί, hands-free, blue tooth).

27. Ερωτηματολόγιο Έρευνας Δημοσκόπησης1ο ΕΠΑΛ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΧΟΛ ΕΤΟΣ 2013-2014ΤΜΗΜΑ : Α3

19

ΑΝΩΝΥΜΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

Το παρόν ανώνυμο ερωτηματολόγιο συντάχθηκε στα πλαίσια της ερευνητικής εργασίας του τμήματος Α3 με θέμα : " Η σχέση των εφήβων του 1ου ΕΠΑ.Λ Αγ. Παρασκευής με τη τεχνολογία (Η/Υ , Κινητά )"

Αφού διαβάσετε τις παρακάτω ερωτήσεις να σημειώσετε με ένα Χ την απάντησή σας. Σας ευχαριστούμε για τη βοήθεια και συμμετοχή σας στην παραπάνω έρευνα.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ 1. Φύλο

α. Αγόρι β. Κορίτσι

2. Ηλικία

α. 15 -16 β. 16 -17 γ. 17 -18 δ. 18 +

3. Τάξη - Τμήμα

α. Α____________ β. Β____________ γ. Γ____________ 4. Εκπαιδευτικό - Μορφωτικό επίπεδο γονέων Μητέρα Πατέρας Α /Βάθμια Δημοτικό Α /Βάθμια Δημοτικό Β /Βάθμια Γυμνάσιο Β /Βάθμια Γυμνάσιο Λύκειο Λύκειο

Γ /Βάθμια Α.ΤΕΙ

Γ /Βάθμια Α.ΤΕΙ

ΑΕΙ ΑΕΙ

Τεχνική σχολή Τεχνική σχολή Άλλο Άλλο

Δ.Γ / Δ.Α * Δ.Γ / Δ.Α *

* ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ) * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ) 5. Οικογενειακό Οικονομικό επίπεδο

Πολύ υψηλό Υψηλό

Μεσαίο Χαμηλό

Πολύ χαμηλό

Δ.Γ / Δ.Α *

Ερωτηματολόγιο

20

1. Έχετε ή είχατε ποτέ σας ηλεκτρονικό υπολογιστή;

Α. Ναι Β. Οχι Γ. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

2. Πότε αποκτήσατε τον πρώτο σας ηλεκτρονικό υπολογιστή;

Α. 7-10 χρονών Β. 11-13 χρονών Γ. 14-16 χρονών Δ. 17 και άνω

Ε. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

3. Τον ηλεκτρονικό υπολογιστή τον χρησιμοποιείτε για:

Α. Επαγγελματικούς λόγους Β. Ψυχαγωγικούς λόγους

Γ. Λόγους κοινωνικής δικτύωσης Δ. Σχολικές εργασίες

Ε. Άλλο _________________________ ΣΤ. ΔΓ/ΔΑ

_________________________ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

4. Πόσο σημαντικός είναι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής για εσάς και τη καθημερινότητα σας ;

Α. Πάρα πολύ

Β. Πολύ Γ. Λίγο

Δ. Πολύ λίγο Ε. Καθόλου

ΣΤ. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

5. Πόσο χρόνο αφιερώνεις καθημερινά στον ηλεκτρονικό υπολογιστή (H/Y, tablet , κλπ );

Α. 1 με 2 ώρες Β. 2 με 4 ώρες Γ. από 4 και πάνω

Δ. Καθόλου Ε. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

6. Τι είδους υπολογιστή χρησιμοποιείτε;

Α. MAC ( desktop, laptop) Β. P/C ( desktop, ) Γ. P/C ( desktop )

Δ. Tablet Ε. Κινητό τηλέφωνο ( smartphone)

Δ. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

7 . Πώς νιώθετε όταν αντιλαμβάνεστε ότι έχετε ξεχάσει το κινητό σπίτι σας ;

A. Δεν με νοιάζει/ απασχολεί η απουσία του Β. Με αγχώνει η απουσία του

Γ. Γίνομαι νευρικός Δ. Νιώθω ανασφαλής/υπερένταση Ε. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

8. Πιστεύετε ότι η τεχνολογία βοηθάει στην καθημερινή ζωή ;

Α. Πάρα πολύ

Β. Πολύ Γ. Λίγο

Δ. Πολύ λίγο Ε. Καθόλου

21

ΣΤ. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

9. Ποιο από τα παρακάτω τεχνολογικά μέσα, θεωρείτε ότι είναι το πιο χρήσιμο στο σπίτι σας ( στη καθημερινότητα σας );

Α. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής, P/C , tablet κλπ Β. Κινητό τηλέφωνο Γ. Τηλεόραση

Δ. Ραδιόφωνο Ε. Άλλες οικιακές συσκευές ΣΤ. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

10. Πώς πιστεύετε ότι θα ήταν η ζωή στο σπίτι σας χωρίς την τεχνολογία

Α. Πολύ ωραία Β. Ήρεμη Γ. Βαρετή Δ. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

11. Θετικά της τεχνολογίας Αρνητικά της τεχνολογίας

Α. Έυκολη επικοινωνία Α. Παρακολούθηση Β. Πηγή Πληροφόρησης Β. Ηλεκτρονικό έγκλημα Γ. Βοήθεια στην εργασία Γ. Εξάρτηση Δ. Βοήθεια στο σχολείο Δ. Αποξένωση Ε. Όλα τα παραπάνω Ε. Όλα τα παραπάνω ΣΤ. Άλλο ΣΤ. Άλλο Η. ΔΓ/ΔΑ Η. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ) * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

12. Γιατί χρησιμοποιήτε το διαδίκτυο (internet)

A. Διασκέδαση Β. Πληροφορίες Γ. Για επαγγελματικούς σκοπούς

Δ. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

13. Με ποια συχνότητα συνδέεστε στο διαδίκτυο

Α. κάθε μέρα Β. τρεις φορές την εβδομάδα Γ. μια φορά την εβδομάδα

Δ. Καθόλου Ε. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

14. Από πού συνδέεστε με το διαδίκτυο;

Α. σπίτι

Β. Internet καφέ Γ. σχολειό Δ. Άλλο ……………………………..………..……….

Ε. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

15. Πόσο συχνά σας παρατηρούν άλλα άτομα στη ζωή σας σχετικά με το χρόνο που ξοδεύετε on-line;

Α. Πολύ συχνά Β. Συχνά Γ. Σπάνια

Δ. Πολύ σπάνια

Ε. Ποτέ

22

στ. ΔΓ/ΔΑ * ( Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ)

28. Επεξεργασία ερωτηματολογίου

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

29. Συμπεράσματα ερωτηματολογίου το 1/4 κορίτσια από τους ερωτηθέντες

το μεγαλύτερο ποσοστό των ερωτηθέντων έχει ή είχε Η/Υ (95 %)

το μεγαλύτερο ποσοστό των ερωτηθέντων απέκτησε Η/Υ στην ηλικία 7 - 13

ετών)

το μεγαλύτερο ποσοστό από τους ερωτηθέντες χρησιμοποιούν του

υπολογιστή για ψυχαγωγικούς λόγους και για λόγους κοινωνικής δικτύωσης.

το μεγαλύτερο ποσοστό 66 % από τους ερωτηθέντες θεωρούν τον υπολογιστή

πολύ σημαντικό για τη καθημερινότητα τους .

Μεγάλο ποσοστό 63% χρησιμοποιεί τον υπολογιστή καθημερινά από 1 έως 4

ώρες και ένα 16 % πάνω από 4 ώρες καθημερινά.

Οι μισοί περίπου χρησιμοποιούν P/C ένω οι άλλοι μισοί συνολικά άλλου

είδους υπολογιστή ( tablet , Mac κλπ).

Ένα μεγάλο ποσοστό ερωτηθέντων επηρεάζεται από την απώλεια του κινητού

του.

το μεγαλύτερο ποσοστό από τους ερωτηθέντες θεωρεί ότι η τεχνολογία

βοηθάει στη καθημερινή ζωή.

το μεγαλύτερο ποσοστό από τους ερωτηθέντες θεωρεί ότι ο υπολογιστής και

το κινητό πιο χρήσιμο στη καθημερινότητα.

Οι μισοί περίπου πιστεύουν ότι η ζωή θα ήταν πιο ήρεμη χωρίς τη τεχνολογία

(pc tablet κλπ) και οι υπόλοιποι μισοί ότι θα ήταν βαρετή.

Το μεγαλύτερο ποσοστό χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για διασκέδαση.

Το μεγαλύτερο ποσοστό χρησιμοποιεί το διαδίκτυο καθημερινά.

Το μεγαλύτερο ποσοστό (87%) των ερωτηθέντων δηλώνει ότι συνδέετε με το

διαδίκτυο από το σπίτι του.

Περισσότεροι από τους μισούς (55%) των ερωτηθέντων δηλώνει ότι έχει

δεχτεί παρατήρηση σχετικά με το χρόνο που καταναλώνει στο διαδίκτυο.

33

Βιβλιογραφία

[http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%BF]

http://www.e-yliko.gr/htmls/pc_use/internetstory.aspx (http://www.appdata.com). http://www.oikade.gr/Children/technology/computers/i-istoria-twn-upologistwn/ http://phdtheses.ekt.gr/eadd/handle/10442/26207 http://el.wikipedia.org/wiki (ηλεκτρονική υπολογιστές) http://www.eimaimama.gr/2012/01/i-sxesi-twn-efivwn-me-ton-hlektroniko-upologisth.html http://lyk-esp-kastor.kas.sch.gr/ekdiloseis0809/tilepikoinonies/mobile.html

34