ELIOS

www.petzl.com/ELIOSPhot

o ©

Kal

ice

Durable protection, now with climate control

| verschijnt zes keer per jaar | januari (Summit 12), februari, april, juni, september en november | september 2012| afgiftekantoor 3500 Hasselt 1 | afzendadres Statiestraat 64 – 2070 Zwijndrecht | erkenningsnr. P309808

Klim- en bergsportmagazine KbF

Alles weten over

het Belgisch klimmen. Overal...

met stijl!

Sean

Vill

anue

va, A

mur

i Tep

ui, V

enez

uela

• F

oto:

J-L.

Wer

tz.

1

JAARGANG 5 NR 4

Inhoudsopgave

3 | voorwoord

3 | Clubkalenders

9 | up 2 date

11 | InhaalbewegIng

13 | denalI

16 | wallIs novICe

20 | könIg-spItze

23 | after summer

24 | lyskamm en aletsChhorn

28 | alta vIa 4

32 | boekbesprekIng

33 | voetafdruk

35 | kbf-shop

36 | praktIsCh Clubs

1 3

2 0

2 4

2 8

Rue de la chavée 7, 5330 Maillen, tel. +32 (0)83 65 52 39

• reserVATIes Alle reservaties gebeuren

via het KBF-secretariaatTel. +32 (0)3 830 75 00Fax +32 (0)3 830 36 24info@klimbergsportfederatie.be

• OPenInGsTIJden Van 1 maart tot 30 juni en van

1 september tot 30 oktober is de hut elk weekend open (tijdens de week vanaf minimum 20 personen).

Van 1 juli tot 31 augustus: alle dagen met enkel trekkerskeuken formule en ontbijt. De hut is dagelijks gesloten van 10u tot 16u.

Van 1 november tot 28 (29) februari is de hut zowel tijdens het weekend als de week pas open vanaf min. 20 personen.

De huttenwirten komen aan op vrijdag rond 20u. en vertrekken op zondagoch-tend rond 11u.

Hutverantwoordelijken: Bart en Gonda Vercruyssen-Martenstel. na 19.00u: +32 (0)9 374 12 50

TARIEVEN 2012

waarborgsom € 75 (10-29 pers)

€ 125 (vanaf 30 pers)

trekkers keuken € 1,80

ontbijt € 5

lunch € 5

avondmaal € 10

KAMer lAGer TenT

lid van een bergsportfederatie € 7,50 € 6 € 4

niet-lid € 15 € 12 € 8

kind lid <13j € 5 € 3,50 € 1,50

kind niet-lid <13j € 10 € 7 € 3

GENTBRUSSEL BRUGGE

KBF-leden 10% Korting

By Jeff Johnson Tamara Hastie keeps an eye on Chris Burkard,

Joshua Tree National Park, California.

www.avventura.be

3

after summer 2012voorwoordSeizoenen komen, seizoenen gaan … op-nieuw heeft de tijd de zomer achterhaald. Velen denken terug aan hun mooie beklim-mingen, of aan de trekking die hen in een staat van contemplatie heeft gebracht … Maar, we denken ook terug aan de hoge tol die de bergbeleving deze zomer in de Alpen eiste!

Het nieuws van de slachtoffers in het Mont Blanc-massief kwam hard aan! Als federa-tie hebben we dikwijls het gevoel achter de feiten aan te (moeten) hollen: op vraag van pers en media een verklaring geven bij elk ongeval. Een niet onbelangrijk aandachts-punt in ons Beleidsplan 2013-2016: hoe kun-nen we bergsporters in spe, pers en media overtuigen van de noodzaak onze rangen te vervoegen? KBF-leden kunnen cursussen volgen om zo degelijk mogelijk voorbereid te zijn op de bergsport en genieten boven-dien van een degelijke verzekering voor het geval er toch iets fout loopt.

We vragen extra aandacht voor de aankon-diging van “AFTER SUMMER 2012” – zie hiernaast en de affiche op pagina 23. Anders dan de vorige editie zal deze meeting in 2012 open gesteld worden voor alle KBF-leden, en … ook voor niet-leden! Allen welkom dus!!! Spreek vrienden, kennissen, familie – bij wie je een sprankel “liefde voor de bergsport” vermoedt – aan hierop aanwezig te zijn.

Op pagina 30 kunt u een kortingsbon (van maar liefst 40%) vinden voor een jaarabon-nement op Bergen Magazine – het magazine voor bergwandelaars, met oog voor cultuur, natuur en avontuur.

Deze uitgave van het KBF-magazine is de laatste in deze vorm!Vanaf de novemberuitgave ondergaat het magazine een facelift!Wait and see …!

De redactie

‘After Summer 12’ is een event van de Klim- en Bergsportfederatie en hét uitgelezen moment om kennis te maken met de klim- en bergsport en elkaar te ontmoeten. ‘After Summer 12’ gaat door op zaterdag 24 november in de sporthal van het cc Ter Dilft te Bornem. Wij nodigen leden als niet-leden van harte uit, zowel voor jong als oud valt er van alles te beleven. Het programma krijgt stilaan vorm.

kids cornerIn de Kids Corner zal je volgende attracties vin-den: π een kids boulder om op te klouteren en klim-men

π een kids slackline met initiatie π schmink stand en animatie

infomarktOp de Infomarkt hebben volgende standhou-ders hun aanwezig reeds bevestigd: π K2 De Kampeerder met volgende theoreti-sche workshops (Wintertrekking: hoe een tent opzetten in winterse omstandigheden, Slaapzakken in de winter: synthetisch of dons, GPS: inleiding tot GPS-gebruik in de bergen, omnifuels, een vergelijking

π De Berghut met een aanbod workshops π Tendon touwen π Petzl met een aanbod workshops π Adidas π Beal π Mounteq shop π Alpy vzw met tentoonstelling en verkoop streekprodukten

π Mount Coach met voorstelling ‘klimtrip per fiets door de Alpen’ door Tim de Dobbeleer

π Kongor uitgeverij π Häglofs π Banff π Altiplano Books π KBF stand met een aanbod workshops (o.a. Drogen van voeding (Debbie Sanders) …)

black boxVolgende selectie van films rond bergsport staan reeds geprogrammeerd in de Black Box: π Le Peuple des Falaises, Escalade & Biodiversité (FR), i.s.m. Petzl

π Entre Chiens et Loups (FR), i.s.m. Alpy π La Culla della Aquila (IT), i.s.m. Alpy π Een spectaculaire selectie van op het BANFF filmfestival

stageWe hebben drie sprekers kunnen strikken. Be-wust kozen we voor twee jonge Vlaamse klim-mers die heel sterk en inspirerende met de sport bezig zijn, daarnaast verwelkomen we ook een internationale spreker, dit alles op de Stage: π Micha Vanhoudt, ‘een mulitimediale voorstel-ling over het ‘redpoint’ klimmen van moeilijke sportklimroutes en boulders, over reizen, multi-pitchklimmen, trainen en openen van boulders … met beelden van Thomas Scher-mer’

π Siebe Vanhee, ‘Big ass jungle climbing, a classroom for life’

π Johanna Tiensuu Stalnacke, all-round berg-sportster en Häglofs ambassadrice

In de Chillruimte kun je met een kopje koffie of thee even bijkomen.

PraktischAfter Summer gaat door op zaterdag 24 no-vember in het CC Ter Dilft (sporthal).Gratis inkom. Het event staat open voor ie-dereen, leden zowel als niet-leden.13.00u - 17.00u = After Summer17.00u - 18.00u = Voorstelling nieuwe huis-stijl en receptie

Meer informatie op www.aftersummer.info.

Micha Vanhoudt

Siebe Vanhee

Johanna Tiensuu Stalnacke

4

BAC ANTWERPEN

Voor meer informatie over de activiteiten: www.bacantwerpen.be

06 – 22/09/2012: Cursus Leren rotsklimmen (KVB 2) – Klimmassieven Bert Verwerft – 0497 45 63 04 klimmen@bacantwerpen.be

22/09/2012: Ecologiedag (wordt nog bepaald)Bert Verwerft – 0497 45 63 04 klimmen@bacantwerpen.be

23/09/2012: Herhaaldag ter voorbereiding KVB 3-proef – Durnal Bert Verwerft – 0497 45 63 04 klimmen@bacantwerpen.be

30/09/2012: KVB 3-proef – Beez Henk Vandenhoeckklimmen@bacantwerpen.be

27/09 – 11/10/2012: KVB 1 – Klimschool – Veilig Indoorklimmen – Klimzaal Magnesia Bert Verwerft – 0497 45 63 04 klimmen@bacantwerpen.be

03 – 10/11/2012: Stage Vervolmaking rotsklim-men – TenerifeHenk Vandenhoeck – klimmen@bacantwerpen.be

17 – 18/11/2012: Clubweekend – OvifatNancy Willeme – 0495 57 98 32 Nancy.Willeme@gmail.com

BAC LIMBURG

Voor meer informatie over de activiteiten: www.bac-limburg.be

07/09/2012: Algemene Vergadering - Klimzaal Olympia (20.30u)Agenda: Jaarverslag met overzicht activiteiten / Kasverslag / Begroting / Goedkeuring jaarreke-ning / Varia

09/09/2012: Klimtreffen – BeezRoy Weckx – weckx_roy@hotmail.com

22 – 23/09/2012: Klimtreffen – FreyrRoy Weckx – weckx_roy@hotmail.com

21/10/2012: Wandeling – BeezGuy Vandereycken – 011 22 70 13

23 – 25/11/2012: Wandelweekend – Durbuy Tom Broekmans – 0475 75 75 99tom.broekmans@baliehasselt.be

BERGPALLIETERS

Voor meer informatie over de activiteiten: www.bergpallieters.be

01/09/2012: Klimschool 2de jaar (GTE4)Klimmuur De Bergpallieters – Buggenhout Christophe Spors – 0495 68 62 79christophe.spors@bergpallieters.be

02/09/2012: Klimschool 3de jaar (A4) – MLD Marc Van den Berghe – 0475 80 06 90 marc.vanden.berghe@bergpallieters.be

09/09/2012: Klimschool 3de jaar (R3) Klimmuur De Bergpallieters – Buggenhout Marc Van den Berghe – 0475 80 06 90 marc.vanden.berghe@bergpallieters.be

15/09/2012: Klimmarathon Klimmuur De Bergpallieters – Buggenhout Koen Van Hemelrijck – 0473 66 11 32koen.van.hemelrijck@bergpallieters.be

21/09/2012: Clubavond: Nepal Klimmuur De Bergpallieters Buggenhout Dirk Van Oevelen – 0477 22 65 28dirk.vanoevelen@skynet.be

22/09/2012: Open klimdag – GoyetKoen Van Hemelrijck – 0473 66 11 32koen.van.hemelrijck@bergpallieters.be

28/09/2012: Klimschool 1ste jaar (ECO1) Klimmuur De Bergpallieters – Buggenhout Kristof Sarens – 0494 87 88 06kristof.sarens@bergpallieters.be

29/09/2012: Klimschool 3de jaar (R4) Klimmuur De Bergpallieters – Buggenhout Marc Van den Berghe – 0475 80 06 90 marc.vanden.berghe@bergpallieters.be

06 – 07/10/2012: Klimschoolweekend – KS 1ste + 2de + 3de jaar Koen Van Hemelrijck – 0473 66 11 32koen.van.hemelrijck@bergpallieters.be

19/10/2012: Klimschool 2de jaar (EHBO) Klimmuur De Bergpallieters – Buggenhout Christophe Spors – 0495 68 62 79christophe.spors@bergpallieters.be

20/10/2012: Klimschool 3de jaar (TH2)Klimmuur De Bergpallieters – Buggenhout Marc Van den Berghe – 0475 80 06 90 marc.vanden.berghe@bergpallieters.be

20/10/2012: Jubileumwandeling – Buggenhout Koen Van Hemelrijck – 0473 66 11 32koen.van.hemelrijck@bergpallieters.be

09/11/2012: Multimedia-avondZaal ’t Beukenhof – Opstal Koen Van Hemelrijck – 0473 66 11 32koen.van.hemelrijck@bergpallieters.be

16/11/2012: Klimschool 1ste jaar (KT1) – Klimzaal Kristof Sarens – 0494 87 88 06kristof.sarens@bergpallieters.be

16/11/2012: Klimschool 2de jaar (KT7) – Klimzaal

Christophe Spors – 0495 68 62 79christophe.spors@bergpallieters.be

25/11/2012: Klimschool 3de jaar (R5) – Bomal Marc Van den Berghe – 0475 80 06 90 marc.vanden.berghe@bergpallieters.be

30/11 – 02/12/2012: Kuitenbijter – Top Secret!Koen Van Hemelrijck – 0473 66 11 32koen.van.hemelrijck@bergpallieters.be

BERGSPORT OOST-VLAANDEREN

Voor meer informatie over de activiteiten: www.bovl.be – info@bvol

08/09/2012: Gent Sportief – Gent

09/09/2012: Via Ferrata initiatiedag – Marche-les-Dames

16/09/2012: Klimschool KVB 3 – Durnal

20/09/2012: Clubavond (geen info beschikbaar)

06 – 07/10/2012: Klimschool KVB 3 afsluitweek-end – Pont-à-Lesse / Yvoir

14/10/2012: Klimtreffen – Beez

21 – 22/10/2012: Wandel-en Mountainbike-week-end – Hoge Venen (refuge Jef De Roeck – Ovifat)

24/11/2012: After Summer 2012 – Dag van de vrij-williger – Bornem

DoorlopendElke vrijdagavond: Jeugdwerking (10 tot 18 jaar)Gent (18.30u – 20.00u)jeugd@bovl.be

BLEAU CLIMBING TEAM

Voor meer informatie over de activiteiten: www.bleau.be – info@bleau.beRenaat Will – 09 237 09 59

01/09/2012: Seizoensstart van de jeugdklimclub, volwassenentraining en G-werking Klimzaal Bleau – Gent

01/09 – 05/10/2012: Mobiele klimzaal Bleau Koning Ridderdijk – Beach Westende

28 – 30/09/2012: Bleau Roots WeekendFontainebleau – Frankrijk

05 – 10/10/2012: Mobiele klimzaal RocksOnTourGroenplaats – Antwerpen

05– 07/10/2012: Klimwedstrijd Rocks@Antwer-pen Groenplaats – Antwerpen

28/10 – 03/11/2012: Stage Outdoor Voorklimmen

Clubkalenders

5

– KVB 3Zuid-Frankrijk

28/10 – 03/11/2012: Stage Outdoor Voorklimmen – Jeugd 12-15 jaarZuid-Frankrijk

19 – 21/10/2012: Bleau Open Bouldering Sensati-onsKlimzaal Bleau – Gent

BERGSPORTVERENIGING PROVINCIE ANTWERPEN

Voor meer informatie over de activiteiten: www.bergsport-bpa.be

02/09/2012: Voormiddagwandeling (16 km) Afspraak om 09.00u parking Markt van Herselt Jos Korthout – 014 54 80 59 / 0478 20 65 15

08 – 09/09/2012: BivakweekendAfspraak om 09.30u aan de kerk van Nismes Gui Lemmens – 0496 55 90 10ऀgui.lemmens@telenet.be

09/09/2012: Open klimdag – Les Awirs Herman Lievens

09/09/2012: Voormiddagwandeling (16 km)Afspraak om 09.00u Parking Kerk van Olmen Jos Korthout – 014 54 80 59 / 0478 20 65 15

15/09/2012: BPA-Jeugd KVB 3 IndoorlesKlimzaal Magnesia – Mortsel Geert Pustjens – 0496 73 77 42 jeugd@bergsport-bpa.be

15/09/2012: BPA-Jeugd KVB 1 Indoorles Klimzaal Magnesia – Mortsel Marc Hermans & Lode Voorbraeck – 03 238 43 55

15/09/2012: Ecodag David van den Brande

16/09/2012: Klimschool B – Pont-à-Lesse David van den Brande

16/09/2012: BPA-Jeugd KVB 3 Outdoorles – Pont-à-Lesse Geert Pustjens – 0496 73 77 42 jeugd@bergsport-bpa.be

16/09/2012: Dagwandeling (25km)Vertrek aan het station van Testelt Magda Nuyts – 013 77 28 25 / 0472 88 40 79

22/09/2012: BPA-Jeugd KVB 1 Klimzaal Magnesia – Mortsel Marc Hermans & Lode Voorbraeck – 03 238 43 55

23/09/2012: Klimschool A – Bornem Geert van Eester

23/09/2012: Voormiddagwandeling (15km)Afspraak 09.00u parking aan de Kerk van Wortel Jos Korthout – 014 54 80 59 / 0478 20 65 15

29/09/2012: BPA-Jeugd KVB 1Klimzaal Magnesia – Mortsel

Marc Hermans & Lode Voorbraeck – 03 238 43 55

30/09/2012: Gezinswandeling (09.15u)Afspraak in Chaveehut of kerk Crupet Marc Goosens – wandelingen@bergsport-bpa.be

05/10/2012: Klimschool JeugdKlimzaal Magnesia – Mortsel Geert Pustjens

06/10/2012: BPA-JEUGD KVB 1Klimzaal Magnesia – Mortsel Marc Hermans & Lode Voorbraeck – 03 238 43 55

06/10/2012: Klimschool B – Durnal David van den Brande

06/10/2012: Klimschool A – Marche les Dames Geert van Eester

06/10/2012: BPA-Jeugd KVB3 Evaluatie – Durnal Geert Pustjens – 0496 73 77 42 jeugd@bergsport-bpa.be

07/10/2012: Open klimdag – Dave Herman Lievens

07/10/2012: Dagwandeling – 20km (09.00u - 15.00u) – Brasschaat Guyotdreef noordzijde Bredabaan (ter hoogte van snackbar Take Out)Hilde Lodewijckx – 03 325 62 92 / 0486 40 85 56 wandelingen@bergsport-bpa.be

12/10/2012: Wandelleidersvergadering (19:30u)Huis van de Sport – Berchem Hilde Lodewijckx – 0486 40 85 56 wandelingen@bergsport-bpa.be

12/10/2012: Clubavond: IJsklimmen (F. Matton) en tourskiën (P. Van Hoof )Parochiaal centrum ‘Wolffaertshof ’, Baron van Ertbornstraat 7 – Aartselaar Gui Lemmens – 0496 559 010ऀgui.lemmens@telenet.be

14/10/2012: VoormiddagwandelingAfspraak om 09.00u aan kerk van WestmalleJos Korthout – 0478 20 65 15 wandelingen@bergsport-bpa.be

20/10/2012: BPA-Jeugd KVB 1 – Evaluatie Klimzaal Magnesia – Mortsel Marc Hermans & Lode Voorbraeck – 03 238 43 55

21/10/2012: DagwandelingAfspraak om 09.00u aan kerk van Ottenburg Marcel Vleugels – 0494 40 66 87wandelingen@bersport-bpa.be

28/10/2012: DagwandelingAfspraak om 09.00u aan kerk van Alle Toon Allaert – 0474 94 22 85wandelingen@bergsport-bpa.be

01/11/2012: ConditieopbouwVertrek om 09.15u Openluchtzwembad op de dijk van Oostduinkerke Gui Lemmens – 0496 55 90 10Gui.lemmens@telenet.be

01 – 04/11/2012: Wandelweekend te Esen – Diks-muide Hilde Lodewijckx – 0486 40 85 56 wandelingen@bergsport-bpa.be

06/11/2012: Hooggebergte cursus (HGB): Info + MateriaalHuis v.d. Sport - Berchem Marc Hermans en Jef Van Hove

11/11/2012: DagwandelingAfspraak om 09.00u aan kerk van Teuven (Voer-streek)Marcel Vleugels – 0494 40 66 87wandelingen@bersport-bpa.be

13/11/2012: HGB: Oriëntatie deel 1Huis v.d. Sport – Berchem Fons Klaassen

15/11/2012: HGB: KnopenHuis v.d. Sport – Berchem Marc Hermans en Wim De Bruyn

18/11/2012: Conditieopbouw naar zomer 2013Afspraak om 11.00u parking De Vroente Kalmt-hout Gui Lemmens – 0496 55 90 10Gui.lemmens@telenet.be

20/11/2012: HGB: Oriëntatie deel 2Huis v.d. Sport – Berchem Fons Klaassen

25/11/2012: VoormiddagwandelingAfspraak om 09.00u aan kerk van Vosselaar Frans De Bie – 0476 23 93 17wandelingen@bergsport-bpa.be

07/11/2012: HGB: GletsjerkundeHuis v.d. Sport – BerchemJonas Lohaus

BERGSPORTVERENIGINGKLEIN-BRABANT

Voor meer informatie over de activiteiten: www.bvkb.be

02/09/2012: GPS wandeling Wandelen@bvkb.be

07/09/2012: Vergadering vrijwilligers wereldbe-ker – Paepenheide dreamteam@worldcuppuurs.com

08 – 09/09/2012: European Youth Championship – Skopje Liselotte de Bruyn – Liselotte.DeBruyn@bvkb.be

21 – 22/09/2012: Wereldbeker – Klimax Dreamteam – dreamteam@worldcuppuurs.com

23/09/2012: Kuitenbijterswandeling Vlaamse Ar-dennenBrasserie ’t Pleintje, Bloemenlaan3, Kluisbergen Ruth Verbrugge – Wandelen@bvkb.be

28/09/2012: Infomoment jeugd – Paepenheide Liselotte de Bruyn – Liselotte.DeBruyn@bvkb.be

6

06 – 07/10/2012: Examenschool + BBQ – Chavee-hut Jeroen Verspreet – Jeroen.Verspreet@bvkb.be

13/10/2012: Nachtklimmen – Breeven Liselotte de Bruyn – Liselotte.DeBruyn@bvkb.be

21/10/2012: Halvedagwandeling – SteenhuffelWandelen@bvkb.be

27/10 – 04/11/2012: Stage rotsklimmen – Orpierre Liselotte de Bruyn – Liselotte.DeBruyn@bvkb.be

02 – 04/11/2012: Europees Kampioenschap jeugd – Gémozac Liselotte de Bruyn – Liselotte.DeBruyn@bvkb.be

10 – 11/11/2012: Wandelweekend – Brugse Om-meland (Oostkamp)wandelen@bvkb.be

24 – 25/11/2012: European Youth Championship – Kranj Liselotte de Bruyn – Liselotte.DeBruyn@bvkb.be

BERGSPORT VLAAMS-BRABANT

Voor meer informatie over de activiteiten: www.bvlb.be

02/09/2012: Mountainbiketocht – Villers-La-Ville Wilfried Coremans – 0496 65 40 70Wilfried.coremans@scarlet.be

09/09/2012: Klimschooldag – Pont-à-LesseBart Despiegelaere – 0486 54 34 03bart.despiegelaere@bvlb.be

14 – 15/09/2012: Spartatlon / EndorfineOmgeving van Halle Jos Gijsen – 02 356 99 43spartatlon.endorfine@gmail.com

21/09/2012: Muzikale clubavond – OC Berkenhof te Kortenberg Annie Demeyere – 0477 67 49 87annie.demeyere@bvlb.be

29 – 30/09/2012: 2e jeugdweekend 2012Geza Toth – 02 582 55 11Geza.toth@bvlb.be

06/10/2012: Klimmersfuif en Raclette-avondCabane D’Asse (Gentsesteenweg Asse)Ingrid De Wolf – 0474 60 00 24Ingrid.dewolf@bvlb.be

14/10/2012: Open Klimdag – Durnal Bart Despiegelaere – 0486 54 34 03bart.despiegelaere@bvlb.be

21/10/2012: Klimschooldag – DurnalBart Despiegelaere – 0486 54 34 03bart.despiegelaere@bvlb.be

17/11/2012: Ecologische rotswerkdagJos Gijsen – 02 356 99 43Jos.gijsen@skynet.be

17/11/2012: Klimschoolfeest – Chaveehut (Mail-len)Bart Despiegelaere – 0486 54 34 03bart.despiegelaere@bvlb.be

CENTRALE WANDELINGEN

Voor meer informatie over de activiteiten: www.bvlb.be

09/09/2012: Dagwandeling – Celles (Houyet)Vertrek om 10.00u aan de kerkJan Wouters – 0495 23 55 46

16/09/2012: Dagwandeling – HoegaardenVertrek om 10.00u aan de kerk Jos Nellis – 0495 17 73 52

23/09/2012: Dagwandeling langs de GR in Je-zus-Eik Vertrek om 10.00u aan het CC BosuilTheo Goovaerts – 0486 58 47 61

30/09/2012: Dagwandeling – WalcourtVertrek om 10.00u aan de kerk Roger Goovaerts – 0486 99 13 71

07/10/2012: Dagwandeling – WolvertemVertrek om 10.00u aan de kerk Theo Goovaerts – 0486 58 47 61

14/10/2012: Geen wandelingGemeenteraadsverkiezingen

21/10/2012: Dagwandeling – St.-Pieters-VoerenVertrek om 10.00u aan de kerk Julien Baeten – 03 455 72 95

28/10/2012: Dagwandeling – LangdorpVertrek om 10.00u aan de kerk (Opgelet: winteruur!)Julien Baeten – 03 455 72 95

04/11/2012: Dagwandeling – SteenhuffelVertrek om 10.00u aan de kerk Theo Goovaerts – 0486 58 47 61

11/11/2012: Dagwandeling – RijmenamVertrek om 10.00u aan de kerk Theo Goovaerts – 0486 58 47 61

18/11/2012: Dagwandeling – 's GravenwezelVertrek om 10.00u aan de kerk Jan Wouters – 0495 23 55 46

25/11/2012: Dagwandeling – HerseltVertrek om 10.00u aan de kerk Roger Goovaerts – 0486 99 13 71

CANYON TEAM VLAANDEREN

Voor meer informatie over de activiteiten: www.canyonteamvlaanderen.be

22/09/2012: Barbecue van Canyon Team Vlaan-derenAchterheide 100, Londerzeel Harald Horions – 0497 39 16 22 Harald.Horions@canyonteamvlaanderen.be

01 – 04/11/2012: Canyoning treffen Ain / Jura (Frankrijk)Harald Horions – 0497 39 16 22 Harald.Horions@canyonteamvlaanderen.be

LIMBURGSE BERGSPORTVERENIGING

Voor meer informatie over de activiteiten: www.klimburger.be

09/09/2012: GR-wandeling Maasvallei – StokkemHalve dag wandeling. ca. 10 kmBernadette Vanwalle

09/09/2012: Klimschool – Yvoir

14 – 16/09/2012: Wandelweekend – Wald-breitbach/Westerwald (D) Meer info op de website

16/09/2012: Jeugdklimschool – Goyet

21/09/2012: Clubavond “Free podium“ (20.00u)Stedelijk sportcentrum Genk

23/09/2012: GR-wandeling (20 km) – La Roche en Brabant Wavre Luc Machiels en Jos Hubeny

29/09/2012: KlimtreffenInschrijven door je gsmnummer door te mailen naar klimtreffens@klimburger.be

30/09/2012: Open klimdag / kennismaken met rotsklimmen – Hotton Raadpleeg de website voor voorwaarden en eventuele wijzigingen.

06 – 07/10/2012: Medewerkersweekend GR – Antwerpen

07/10/2012: Jeugdklimschool (1ste & 2de Mozet, 3de & 4de MLD)

20 – 21/10/2012: Afsluitweekend KLS – MLD / Yvoir

26/10/2012: Clubavond “Free podium“ (20.00u)Stedelijk sportcentrum Genk

27 – 28/10/2012: GR-Weekend – Voerstreek Herman Billiau en Jos Hubeny

27/10 – 04/11/2012: Najaarsklimtreffen Inschrijven door je gsmnummer te mailen naar klimtreffens@klimburger.be

28/10/2012: Wandeling (20 km) – EupenJos Pirens en Karine Claes – 0497 39 80 61 karine.claes1@telenet.be

11/11/2012: GR-wandeling (22 km) – Cadier en Keer Ronny Pecinovsky , Luc Machiels en Michel Wen-maekers

18/11/2012: Wandeling (21 km) – Meerhout

7

Lieve Goffings – 011 37 80 15 gilco@telenet.be Guy Coppyn – 0474 94 63 06

23/11/2012: Clubavond: voeding in de bergen (20.00u)Stedelijk sportcentrum Genk

25/11/2012: GR-wandeling (halvedagtocht 10 km) – VrijhernRudy Steyls

VLAAMSE BERGSPORT WAASLAND

Voor meer informatie over de activiteiten: www.bergsportwaasland.be

25/08/2012: Jeugdklimmen Buitenmuur Bergpallieters – Buggenhout Wim Verberckmoes – 0478 20 59 69 wim.verberckmoes@belgacom.net

25/08/2012: Jeugdklimmen 16+ Buitenmuur Bergpallieters – Buggenhout Wim Verberckmoes – 0478 20 59 69 wim.verberckmoes@belgacom.net

26/08 – 02/09/2012: Zomerbergwandelstage – Oostenrijk Patrick Van Cauwenbergh – 0473 94 22 99 patrick.van.cauwenbergh@skynet.be

04/09/2012: Jeugdklimmen Buitenklimmuur Breeven – Bornem Wim Verberckmoes – 0478 20 59 69 wim.verberckmoes@belgacom.net

09/09/2012: Open klimdag – Rotsen Les Awirs André Baert – 0488 87 48 56 Andre.Baert@telenet.be

18/09/2012: JeugdklimmenKlimzaal De Dam – Lokeren Wim Verberckmoes – 0478 20 59 69 wim.verberckmoes@belgacom.net

22 – 23/09/2012: Ardennenweekend – Chaveehut Robert Verberckmoes – 03 770 64 93vbwaas@skynet.be

22/09/2012: Klimschool KVB 3 – Yvoir Nick Van Keer – 0479 32 46 92 nick.vbw@skynet.be Tom Weyn – 0498 83 74 93

22/09/2012: Jeugdklimmen – Durnal Wim Verberckmoes – 0478 20 59 69 wim.verberckmoes@belgacom.net

23/09/2012: Jeugdklimmen 16+Rotsen Beez Wim Verberckmoes – 0478 20 59 69 wim.verberckmoes@belgacom.net

23/09/2012: Open klimdag – Beez André Baert – 0488 87 48 56 Andre.Baert@telenet.be

23/09/2012: Dagwandeling (samen met klim-

groep) – Omgeving Mozet - Gesves Patrick Van Cauwenbergh – 0473 94 22 99 patrick.van.cauwenbergh@skynet.be

02/10/2012: JeugdklimmenCity Lizard – Sint Niklaas Wim Verberckmoes – 0478 20 59 69 wim.verberckmoes@belgacom.net

05 – 07/10/2012: Herfstwandelweekend – Ober-weis (Bitburg)Robert Verberckmoes – 03 770 64 93vbwaas@skynet.be

07/10/2012: Open klimdag – Rotsen CorphalieAndré Baert – 0488 87 48 56 Andre.Baert@telenet.be

16/10/2012: JeugdklimmenKlimzaal Klimax Puurs Wim Verberckmoes – 0478 20 59 69 wim.verberckmoes@belgacom.net

21/10/2012: Open klimdag – Rotsen Pont à Lesse André Baert – 0488 87 48 56 Andre.Baert@telenet.be

06/11/2012: JeugdklimmenKlimzaal Breeven indoor – Bornem Wim Verberckmoes – 0478 20 59 69 wim.verberckmoes@belgacom.net

17/11/2012: JeugdklimmenKlimzaal Wallstreet Deurne Wim Verberckmoes – 0478 20 59 69 wim.verberckmoes@belgacom.net et

18/11/2012: Dagwandeling (in 2 lussen)Plaats te bespreken Zie ’t Richeltje van September 2012

24/11/2012: Dag van de Vrijwilliger “AFTER SUMMER” 2012CC Ter Dilft – Bornem Robert Verberckmoes – 03 770 64 93vbwaas@skynet.be

27/11/2012: JeugdklimmenCity Lizard – Sint Niklaas Wim Verberckmoes – 0478 20 59 69 wim.verberckmoes@belgacom.net et

WEST-VLAAMSE

BERGSPORTVERENIGING

Voor meer informatie over de activiteiten: www.westvlaamsebergsportvereniging.be

02/09/2012: Wandeling – OLV Lombeek (Roos-daal)Luc Biebouwluc@westvlaamsbergsportvereniging.be

09/09/2012: Klimmen Jeugd – DaveStijn Hinnekens – stijn.hinnekens@telenet.be

10/09/2012: Klimmen KVB 3 & KVB 4 – HottonKarl Vansteenkiste – karl.vansteenkiste@usa.net

15/09/2012: Rotsbeheer

Thomas De Bevere – thomas.de.bevere@skynet.be

21 – 23/09/2012: Wandelen – Valkenswaard (NL)Luc Biebouwluc@westvlaamsbergsportvereniging.be

22/09/2012: Klimmen KVB 4 – Marche-les-Da-mesKarl Vansteenkiste – karl.vansteenkiste@usa.net

23/09/2012: Klimmen KVB 3 & KVB 4 – Marche-les DamesKarl Vansteenkiste – karl.vansteenkiste@usa.net

28/09/2012: Clubavond – AntarticaTielt (Europahal – lokaal 3)Bart Vercruyssen – Bart.vercruyssen@belgacom.net

07/10/2012: Klimmen Jeugd – YvoirStijn Hinnekens – stijn.hinnekens@telenet.be

13/09/2012: Wandeling – Maillen (Chaveehut)Luc Biebouwluc@westvlaamsbergsportvereniging.be

13 – 14/10/2012: Familieweekend – ChaveehutBart VercruyssenBart.vercruyssen@belgacom.net

20/10/2012: RotsbeheerThomas De Bevere – thomas.de.bevere@skynet.be

01 – 04/11/2012: Wandelen – Hollandscheveld (NL)Luc Biebouwluc@westvlaamsbergsportvereniging.be

01 – 04/11/2012: Shortclimb – Hollandscheveld (NL)Thomas De Bevere – thomas.de.bevere@skynet.be

17/11/2012: RotsbeheerThomas De Bevere – thomas.de.bevere@skynet.be

13/09/2012: Wandeling – LekeLuc Biebouwluc@westvlaamsbergsportvereniging.be

07/12/2012: Reiscafé – Harelbeke (’t Sas)Heidi Hooghe – heidi.hooghe@scarlet.be

13/09/2012: Wandeling Luc Biebouwluc@westvlaamsbergsportvereniging.be

17/11/2012: RotsbeheerThomas De Bevere – thomas.de.bevere@skynet.be

up 2 dateKORTINGEN VOOR KBF-LEDEN

BIJ ONZE KBF-PARTNERS: π Altiplano Books (online-shop): 10 % (KBF regi-streren met lidnummer)

π ALPY vzw: € 10 korting op een lidmaatschap bij ALPY vzw

π De Berghut (Hamme): 10 % π Bergen Magazine: 40% op jaar-abonnenment π Kampeerder 2 (Antwerpen): 8 % (d.m.v. tegoedbon)

π Mounteq: 10%

BIJ ANDEREN: π AS Adventure (diverse filialen): 5 % π Atlas & Zanzibar (Gent): 5 % π Avventura (Gent): 10 % π Avventura (Brussel): 10 % π Avventura (Brugge): 10 % π Base Camp (Nijlen): 10 % voor KBF-leden, 5 % (klantenkaart) voor niet-leden

π Horizon Buitensport (St.Niklaas): 5 % π Into The Wild (Nieuwpoort) : 10 % π Kariboe (Hasselt en Leuven): 5 % π Northface Store (A'pen, Leuven, Hasselt): 5 % π Trekking (Aalst): 5 %

KBF-PARTNERS

WINKELSπALTIPLANO BOOKS – Gent (www.altiplanobooks.be)πDE BERGHUT – Hamme (www.berghut.be)πK2 – Antwerpen (www.kampeerder.be)πMOUNTEQSHOP – Desselgem

(www.mounteqshop.be)

VerdelersπADIDAS EYEWEAR (www.adidas.com/eyewear)πBEAL (www.beal-planet.com)πHAGLÖFS (www.haglofs.be)πPETZL – ALPITEC (www.petzl.com)

AnderenπALPY vzw (www.alpyvzw.wordpress.com)πBELCLIMB (www.belclimb.net)πBergen Magazine (www.bergenmagazine.be)

VERVOLMAKING ROTSKLIMMEN TENERIFE 2012

Begin november (03– 10/11) zal BAC Antwerpen op het eiland Tenerife een stage vervolmaking rotsklimmen organiseren. We willen deze hier nog aankondigen omdat deze niet is verschenen in de Stagebrochure 2012, of in het algemeen aanbod.Doel van de stage is het verhogen van de klim-techniek op natuurlijke rots. Zowel fysiek als mentaal sterker worden als klimmer in gezekerd en in ongezekerd terrein.Wie meer wil weten over de inhoud van de stage, praktische informatie (verblijf, prijs, enz.) en deelnamevoorwaarden neemt best contact met BACA. De begeleiding zal gebeuren door Peter Cappelle (trainer B sportklimmen) en Henk Van-denhoeck (instructeur B sportklimmen).

TE KOOP

Materiaal in goede staat: π Grote Nuts/Hexagonal (4 x Black Diamond & 1 x DMM)

π 5 Express sets Singing Rock π 4 Express sets Edelrid π 3 Carabiners HMS screw Petzl & Black Diamond π 2 Carabiners screw π 8 Descender π Descender Reverso Petzl π Klimgordel Singing Rock / Soul (verstelbaar) π Bortsharnas Petzl π Klimschoenen Five Ten Anasazi Lady #40 (UK 6.5) π Helm Camp π Touwzak Beal π 4 Slings Singing Rock (20 mm - 2*50 cm & 2*100 cm)

π 3 Slings (12 mm - 120 cm) π Pofzakje

Info: angelique.habils@gmx.net

TE KOOP

Expediterugzak Lowe Alpine 80 + 20 L (als nieuw)Prijs: € 80Info: Gijbels joris 0489 42 65 00 jorisgybels@hotmail.com

COMMISSION INTERNATIONALE POUR LA PROTECTION DES ALPES

De Internationale Commissie ter Bescherming van het Alpengebied (CIPRA) viert dit jaar haar zestigste verjaardag. Van natuurbeschermings-organisaties over Alpenverenigingen en natuur-parken tot initiatieven voor duurzaam transport: CIPRA vertegenwoordigt een honderdtal vereni-gingen die met acht verschillende organisaties zijn verbonden, en dit zowel nationaal als regio-naal. Dit maakt haar tot één van de belangrijkste netwerken van de Alpen.De Internationale Commissie ter Bescherming van het Alpengebied werd op 5 mei 1952 in Rot-tach-Egern am Tegernsee (DE) gesticht met het doel de samenwerking op gebied van natuur-bescherming tussen de Alpenstaten te stimule-ren. Al van bij haar oprichting vroeg CIPRA om een internationaal verdrag inzake de duurzame ontwikkeling in de Alpen. In 1991 werd dan de Alpenconventie ondertekend. Sindsdien zorgt CIPRA ervoor dat dit internationale verdrag geen dode letter blijft en ze spant zich in om de vaak abstracte principes in concrete toepassingen om te zetten. Zestig jaar na haar oprichting, brengt CIPRA mensen, projecten en organisaties samen, over de grenzen van taal, cultuur, aardrijkskunde en politiek heen. “Met onze projecten stimuleren we anderen om hun eigen plannen op het terrein te verwezenlijken,” onderstreept Dominik Siegrist, voorzitter van CIPRA. “De gezamenlijke acties en de netwerken zullen ook in de toekomst een belangrijke rol spelen, opdat het leven in de Alpen ook voor de ko-mende generaties aantrekkelijk blijft.”Meer informatie hierover: www.cipra.org/de/60-jahre/60-jahre-cipra

CTV BIER "ZELFREDDING"

Voor wie het nog niet wist ... CTV heeft nu zijn eigen bier! Enkele leden van CTV hebben zich recent geheel vrijwillig en onbaatzuchtig (ahum ...) ingezet om ons eigen bier te brouwen! Het re-sultaat is de "Zelfredding", een blond volmoutig bier met een hoppige toets, afgerond met een lichte toets van citrusvruchten afkomstig van de gebruikte Amerikaanse hoppen. Het alcoholper-centage bedraagt 6,5%. Dit bier is ondertussen gebrouwen en gebotteld en kan nu reeds be-steld worden, zolang de voorraad strekt.

π Prijs per fles van 75 cl : € 4 π Prijs per doos 6x75 cl : € 24 π Prijs per doos 24x33 cl : € 36

U kan uw voorraad bestellen bij Kurt Schrau-wen op kurt.schrauwen@canyonteamvlaanderen.beEnkel bestellingen via e-mail worden aangeno-men en zijn definitief na betaling van het ver-schuldigde bedrag op rekening nummer 220-7357842-40 met vermelding van je naam en wat je hebt gekocht (vb. Kurt Schrauwen, 1 x 6x75cl en 2 x 24x33cl CTV bier). Opgelet, dit is een aparte rekening! Het is niet dezelfde rekening als voor opleidingen of lidgelden!

FRANKY BOEYE OVERLEDEN

In zijn jeugdjaren gaat Franky steeds klimmen met zijn vader die hem mee neemt op ettelijke klassieke hoogalpiene tochten in de Alpen. Hij is slechts 12 als hij zijn eerste serieuze rotsroutes in het Kaisergebergte en mixtroutes in de Walliser Alpen beklimt … Nadien doorloopt Franky stages bij de CAB, die hem de basis geven voor zijn ver-dere klim-carrière. Vanaf 1972 beklimt hij verschillende grote Noord-wanden in de Alpen: Eiger Grandes Jorasses (Walkerpijler), Matterhorn … maar ook de Major-route, de Peutereygraat en de Freneypeiler op de Mont Blanc. Na zijn vele grote beklimmingen in de Alpen richt hij zich tot de Zuid-Amerikaanse Andes: de Neva-do Artesonraju (6025m), de Huascaran, de Neva-da Copa (6150 m), Chopicalqui (6350 m), Nevado Rasac (6050 m) voegt hij toe aan zijn palmares. In 1978 is hij terug in Peru als expeditieleider. Het team overwint dan de Huascaran-Zuidgraat, wat een wereldpremière was. De paar beklimmingen hier vermeld zijn slechts een deel van zijn realisa-ties. De weg tussen dromen en realisaties kan je slechts verwezenlijken via ondernemingszin, vol-hardendheid, moed, zelfopoffering. Begin jaren negentig zoekt hij nieuwe uitdagin-gen op zee (Britse eilanden, Bretagne, de Noorse fjorden). Maar in 1997 wordt hij geveld door een hersentumor. Hij komt er echter bovenop en richt een vereniging op om activiteiten te ontwikkelen die de levenskwaliteit, de maatschappelijke inte-gratie en de erkenning van personen met een her-sentumor en hun nabije omgeving verhogen: “de werkgroep hersentumoren-vzw”. Een paar maand geleden ontwikkelde zich ech-ter een nieuwe tumor. Franky overleed op 27 mei 2012. Op dezelfde dag als 35 jaar eerder zijn vriend Claudio Barbier.

9

De inhaalbeweging kwam er na een lange periode van onderhandelen met de Vlaamse Trainersschool (VTS). Het doel van de inhaalbeweging is het aantal gediplomeerden in de klimschoolwerking van de clubs te laten toenemen. Een groep ervaren klimschool begeleiders, zonder VTS diploma, krijgt via een verkorte cursus nu de kans gediplomeerd te worden tot “Initiator Sportklimmen”.

KBF is ervan overtuigd dat deze inhaalbeweging een interessant leer-proces is/was en de clubs de vruchten zullen plukken van deze nieuwe instroom van gediplomeerden. KBF wenst ook nogmaals de VTS te bedan-ken voor het begrip die de denkcel in dit dossier toonde en de gedane toegevingen.

cursisten aan het woord

Zowel VTS als KBF kregen vele positieve reacties van deelnemers:

“Na wat twijfelen en puzzelen met drukke agenda’s (klinkt bekend) heb ik toch be-sloten om de sprong te wagen en mij in te schrijven voor de cursus initiator sport-klimmen inhaalbeweging. Vanaf de eerste dag bleek dat dit een gericht en interes-sante cursus ging worden. De lesgevers zijn zeer ervaren wat als resultaat geeft dat ik zeer veel zaken bijgeleerd heb. Aan mensen die nog twijfelen zou ik zeggen: niet twijfelen en ga ervoor, je niveau van lesgeven zal er zeker mee gebaat zijn met als eindresultaat nog meer plezier in uw hobby.” — Wim Verlinde (BOVL)

“Het positieve aan de inhaalbeweging is zonder twijfel dat je op relatief korte tijd het brevet Initiator Sportklimmen kan behalen. Ik ben nog steeds heel tevreden dat ik de inhaalbeweging heb gevolgd! Wel jammer is dat er enkel gekeken wordt naar de leeftijd van de deelnemers, en niet naar de ervaring die iemand heeft binnen de eigen klimschool.” — Geert Goethals (Bergpallieters)

inhaalbeweging in de toekomst

Deze verkorte inhaalbeweging is éénmalig. De laatste mogelijkheid om te slagen in de ‘gezamenlijke technische eindproef’ (GTE) voor de inhaalbe-weging is op 6/10/2012.

In oktober gaat ook de derde cursus van de inhaalbeweging van start te Genk. In het voorjaar 2013 zal een laatste cursus georganiseerd worden.Een eerste cursus in Willebroek werd in april succesvol afgerond door 10 van de 12 deelnemers. Op de tweede cursus te Gent, slaagden reeds 9 van de 12 cursisten. Proficiat aan de nieuwe gediplomeerden!

Acke Willem (BACA) / Brouwers Bert (BPA) / Buys Hilde (BVLB) / Caboor Philippe (BOVL) / De Clercq Luk (BACA) / Dotremont Jo (De Bergpallieters) / Goethals Geert (De Bergpallieters) / Gysemans Leen (BVLB) / Hostens Sven (BVLB) / Lannoo Robin (WBV) / Maginelle Wim (BVLB) / Raeymaekers Eddy (BVLB) / Swinnen Johan (BOVL) / Vanhoutte Yves (WBV) / Vergauwen Tjomme (LBAV) / Verlinde Wim (BOVL) / Verwerft Bert (BACA) / Willems Rony (BVLB) / Wouters Luc (BVLB) / Van der Linden Ludo (BOVL)

initiator sPortklimmen

Voor zij die niet in aanmerking komen voor de inhaalbeweging is er na-tuurlijk nog steeds de gewone cursus. De cursus initiator muurklimmen gaat van start op 29 september 2012. De aanvullende module initiator Sportklimmen zal plaatsvinden in het voorjaar van 2013. Meer info kan je vinden op: www.bloso.be/VlaamseTrainersschool/AanbodOpleidingen

nieuws vanuit de vts

GTE Sportklimmen: vanaf 16 september is er een nieuw examenverloop voor de GTE Sport-klimmen van toepassing. Meer info kan je verkrijgen op de website van de KBF of via jan.verhoeven@klimenbergsportfederatie.be

Sporttechnische brevetten: onder impuls van de KBF is er met VTS overeengekomen dat vanaf 2013, de sporttechnisch brevetten niet meer kan vervallen en dit voor alle dis-ciplines (sport- en rotsklimmen, bergwandelen, canyoning en bergbe-klimmen). Dit wil zeggen dat starten aan de VTS cursus niet noodzakelijk binnen de een vastgelegde termijn na het slagen op de GTE dient te ge-beuren. Voor Initiator Sportklimmen was deze termijn 2 jaar, voor Initiator Bergbeklimmen 4 jaar …

Opgelet: De cursisten dienen wel over de sporttechnische competenties te beschikken tijdens de VTS-cursus, het niveau van de GTE dient dus be-houden te worden ook al wordt het niet meer apart geëxamineerd.

11

hoe zou het nog zIJn met … de InhaalbewegIng?

13

Iemand vroeg me onlangs:“Greg, waarom klim je toch die bergen op? Het is levensgevaarlijk, ijskoud en het is alleen maar afzien”. Ik lachte stilletjes. Dit is nu eenmaal wat ik graag doe. De bergen hou-den me gefocust en laten me de kleine dingen in het leven appreciëren die we elke dag als vanzelf-sprekend beschouwen. Een constante reminder om de natuur te blijven eerbiedigen en het leven in het algemeen. Het gaat hem niet om het halen van de top, maar om veilig terug naar beneden te komen. En vooral, veel plezier te hebben. Te genieten.

En dat deed ik ook enkele maanden geleden. Denali, “The High One”, met zijn 6194m het hoogste punt van het Noord-Amerikaanse continent en daarmee één van de continentale summits. Het was een hele stap van mijn laatste expeditie op de Island Peak (Nepal) naar deze reus. Met een uitgekiend trainingschema achter de rug, maar met een klein hart-je vertrok ik op 4 mei richting Anchorage, Alaska. Het is en blijft Amerika, dus bij de aankomst op de luchthaven stond er naast een opgezette ijsbeer, je een Starbucks te wachten. Het magische beeld dat Eddie Vedder en John Krakauer me van Alaska hadden beloofd moest nog even op zich laten wachten. Na twee slapeloze nachten in de Best Western Golden Lion hotel (inclusief opgezette leeuw) vertrok ik met het hele gezelschap naar Talkeet-na: onze thuisbasis en toegang tot Denali National Park. We waren nog re-delijk vroeg in het klimseizoen (eind april to begin juni). Nog niemand had de top bereikt, hoewel een 50-tal klimmers het reeds geprobeerd hadden. Na de meest angstaanjagende briefing over frostbite en vallende Duit-sers, waren we klaar om het vliegtuig te nemen naar de Kahiltna gletsjer. In vergelijking met een expeditie in de Himalayas zijn er hier geen dragers beschikbaar. Alles wat je wilt meenemen, moet je dus zelf dragen en sleu-ren met een slee. Ik had al snel door dat ik het één en ander zou moeten achterlaten (overtollig ondergoed, extra baselayers, batterij adapters ...). Na enkele uren materiaal en eten verdelen, mochten we het kleine schroef-vliegtuigje nemen. “We are flighing light today !” riep de piloot door de in-tercom. Het weer was redelijk, maar door de hevige winden waren we net een mug in een straalstroom. Op en neer, links, rechts … Het was net een speelgoedvliegtuigje. Met niet al te veel kleur stapte ik na 45 minuten uit en zette ik mijn eerste stappen op de Kahiltna-gletsjer. Prachtig!Geen tijd om te rusten, want alles moet uit het vliegtuig gehaald wor-den, het kamp opgezet, sneeuwmuren gebouwd en het toilet gegraven.

Het enige menselijke afval dat mag achtergelaten worden is urine. En dat moet je doen op de daarvoor voorziene plaatsen. Voor de grote bood-schap hebben ze de CMC uitgevonden: de Clean Mountain Can. Een em-mer met een deksel op, met daarin een plastiek zak dat gedeeld wordt onder de teamleden. Ik had eerst nog de illusie dat je na elke beurt de zak kon verversen. Niet dus. Enkel als hij helemaal gevuld is. Eenmaal vol kan je het in de daarvoor aangeduide gletserspleten dumpen.Je bent zodanig bezig met de logistiek, dat je vergeet waar je bent. Met het uitzicht op de prachtige Mount Foraker en omringd door massa’s sneeuw, konden we een eerste glimp opvangen van Denali. Wat een reus, wat een massief blok graniet. Het zicht is overweldigend. En zeker wan-neer je beseft dat je hem moet beklimmen. Indrukwekkend! Na twee dagen in het basiskamp, konden we aan het echte werk beginnen: het verplaatsen van het basiskamp naar kamp 1 door middel van een ‘single carry’ (één enkele move van het volledige kamp naar het volgende kamp). Persoonlijk was ik meer voorstander van deze manier, hoewel het veel zwaarder is. Je wint heel veel tijd in vergelijking met een ‘double carry’. Hier sla je onderweg materiaal/proviand op, om het twee dagen later vanuit het volgende kamp weer op te pikken. Mijn rugzak woog rond de 20 kg., wat ik op zich goed kon verdragen. Enkel de 40 kg. zware slee maakte de verplaat-sing heel zwaar. Vergis je niet, het is kokend heet en de gletsjer voelt aan als een bakoven. Zweten en verbrande neuzen, het is eens iets anders in dit prachtige sneeuwlandschap. Na enkele uren kwamen we aan in kamp 1 op ongeveer 2850m. Hier stonden er pasta en bagels op ons te wachten. Maar eerst het gebied sonderen, kamp bouwen en ... genieten van het uitzicht.De volgende dagen zat het weer niet mee, zelfs zo erg dat we een dag in het kamp moesten blijven. Een beetje lezen, slapen en eten is al wat je kan doen wanneer de Denali-rukwinden tegen je tent inbeukt. Gelukkig had-

denalIdenalI

14

den we sneeuwmuren. Ik wou zo snel mogelijk naar het volgende kamp vertrekken op 3400m, aangezien je op die hoogte kan beginnen acclima-tiseren. Ondanks de storm en de whiteout besloten we ons de volgende dag te verplaatsen naar hoger gelegen gebied. Dankzij de gps vonden we onze volledige ondergesneeuwde cache (voorraad eten en materiaal) te-rug die we de dag voordien halsoverkop halverwege hadden moeten ach-terlaten. Uitgeput en ondergesneeuwd kwamen we in de late namiddag toe op 11,000ft kamp (3400m). Het weer en de omstandigheden begon-nen zijn tol te eisen en 3 teamleden besloten op te geven. Ik voelde me goed en was klaar om door te gaan. Door de opgave hadden we minder materiaal nodig, dus besloten we 1 tent achter te laten. Er bleven 2 tenten over voor 5 personen. Opeens werd het wel heel gezellig ’s avonds …De volgende dag stonden we op met een blauwe hemel en het was wind-stil. Een heel contrast met de vorige dagen. De sfeer zat goed in de groep en ik had het gevoel dat we met dit gezelschap nog een heel eind konden geraken. Na het beklimmen van Motorcycle Hill en het traverseren van Win-dy Corner (waar het overigens windstil was), waren we nog anderhalf uur verwijderd van ons kamp op 4300m. We passeerden een ijsval ter grootte van flatgebouwen en gletsjerspleten waarvan we de bodem niet zagen. Opnieuw een moment om even te bezinnen en te beseffen dat de natuur prachtig is en we haar nooit als vanzelfsprekend mogen beschouwen. Vanaf hier kon het echte werk beginnen: we ruilden de sneeuwschoenen in voor stijgijzers en de wandelstokken voor de ijsbijl en de jumar. De slee bleef in het kamp en ik begon een tactiek uit te dokteren om alles in mijn rugzak te krijgen. We kregen een hele dag om het kamp op te zetten en een immense sneeuwmuur te bouwen rond onze tentjes. De zon stond hoog, een blauwe hemel en al snel stripten we onze laagjes tot enkel de baselayer overbleef. We kregen rapporten binnen van het weerstation dat we de vol-gende 4 dagen goed weer gingen krijgen. Nu ja, goed weer, daarmee be-doelen ze veilig genoeg om een summitpoging te wagen. Ik keek ’s avonds uit op de immense headwall die werd bezet door de 14 touwlengtes vast touw. Voor het eerst voelde ik dat we dichtbij de top zaten en dat vanaf hier alles mogelijk was, zeker met de huidige weersvoorspellingen. Op een lich-te hoofdpijn na, voelde ik me goed en keek ik uit naar de rustdag morgen. De zon probeerde onder te gaan, maar echt donker werd het nooit. Met het zicht op Foraker kropen we voldaan in de tent. Het werd een koude nacht.De volgende dag kregen we de melding dat de goede weersvooruitzichten

15

met één dag waren ingekort, zodat we onverwachts rond 14.00u beslisten toch een eerste cache te gaan dumpen op 5000m. Voor het eerst moesten we met onze zware rugzakken de vaste touwen beklimmen. Bovendien bleven we in ropeteams van 4, wat bij sommigen voor heel wat frustratie zorgde: iedereen heeft zijn eigen tempo, maar helaas is jouw tempo daar-voor niet het ideale team tempo. Ik liet ze het onder elkaar uitvechten en bleef me concentreren. Wetende dat hier op deze plek gisteren het eerste leven van het seizoen werd geëist, liet ik me niet afleiden door zo’n dis-cussies. Ik trapte mijn stijgijzers nog eens extra hard in het ijs. Net voor Washburn Thumb op 5000m cachten we onze voorraad. Zonder proble-men daalden we terug af naar het kamp. Het was bijna middernacht.Ik stond op en keek naar de summit van Denali. Hoewel we ons vandaag verplaatsten naar het laatste kamp, leek het echt nog een heel stuk te gaan. En dat was het ook. Ik kreeg met moeite alles in mijn rugzak en voelde de 25kg. op mijn schouders zwaar wegen. Ik maakte me de be-denking dat er straks nog zeker een zevental kg. bij zou komen (van de cache die we onderweg moesten oppikken). Hmmm ... Ik besefte wat er voor nog mij lag: een zwaar stuk, en dan nog met dit gewicht. Voor het eerst in de expeditie sloeg de twijfel toe. Ik zonderde me even af en moest tot rust komen, met de bedenking dat dit alles binnen 7 uur voorbij zou zijn, en dat we dan konden uitrusten in het laatste kamp. Komaan! Jumar op de touwen en gaan. Let’s do this! Het gewicht meesleuren was een ware uitputtingsslag, maar het uitzicht verzachtte de pijn. Wat was het daar toch mooi. Wat voelde ik mij nietig. In de late namiddag kwamen we in het kamp aan. Door het goede weer hoefden we gelukkig geen muren te bouwen. Ik viel onmiddellijk in slaap.De volgende dag was een dag om te acclimatiseren, weerberichten chec-ken. De dag nadien zou summit day moeten worden. Je wist gewoon dat dit de hardste dag van de hele expeditie zou worden, maar toch keek ik ernaar uit om te vertrekken. Ik had heel de trip tegen mezelf gezegd dat ik er vooral van moest genieten, de top is optioneel. Maar eens je zover bent gekomen, heb je maar één ding in je hoofd en dat is de top halen. Alweer een heel contrast met een expeditie in de Himalaya: hier geen vroege (nachtelijke) alpine start. Rustig opgestaan rond 8.00u, alles voor-bereiden en om 10.30u vertrokken richting eerste hindernis: The Auto-bahn, een soort traversee waar in het verleden (en jaarlijks) al redelijk wat ongevallen gebeurden. Gisteren donderde hier nog een heel team 20m.

naar beneden. Gelukkig zonder ernstige gevolgen. We waren voorzichtig en gingen vooral heel traag, wat bij mij voor de eerste maal voor frus-tratie zorgde. Ik wou veel liever trager gaan in de hoger gelegen secties. Nu voelde het alsof we tijd aan het verliezen waren. Het weer was grauw, maar er was geen wind. Na twee uur klimmen bereikten we eindelijk De-nali Pass. Het weer werd grimmiger, de wind stak op en de sneeuw begon verontrustend hard in mijn gezicht te snijden. Dit werd opeens minder leuk. Zowat de helft van de teams achter ons besloten niet verder te gaan. We besloten om nog één uur te klimmen en dan de situatie te evalueren. Alles ging heel traag, de wind beukte als een hamer op ons in. Een uur later bevonden we ons nog steeds in dezelfde omstandigheden. Evaluatie dus. Een voordeel was dat we in live-contact stonden met de weertoren in Talkeetna. Volgens de weerkaarten moest het boven 6000m beter worden, zodat we beslisten nog een allerlaatste maal 45 minuten door te klimmen.En dan opeens, zoals in de sprookjes, ging de wind liggen en ging de he-mel open. We zagen Denali liggen. Daar was de top. Adrenaline raasde door mijn lichaam, we waren zo dichtbij. We staken de Football Field over tot aan de voet van Pig Hill, de laatste helling voor de sneeuwgraat die naar de top leidt. De graad was goed beveiligd en ik checkte mijn voet-stappen dubbel. Hier kan je je geen fouten veroorloven. En dan, eindelijk, stond ik op het hoogste punt van het Noord-Amerikaanse continent. Ik genoot ten volle, en kon letterlijk de kromming van de aarde zien. Onge-looflijk! Plots bedacht ik me dat ik volgende keer een Belgische vlag moet meenemen op mijn expedities. We bleven slechts enkele minuten op de top want het moeilijkste moest nog komen: veilig afdalen. Eens in het kamp was de ontlading groot, en de honger nog groter. Maar het eerste dat door je hoofd ging: ik wil zo snel mogelijk van deze berg, een warme douche en een bed. In een recordtijd van 19 uur. keerden we terug naar het basiskamp. We liepen als het ware naar het vliegtuigje dat ons kwam oppikken en gooiden alles letterlijk in de bagageruimte. Terug naar Talkeetna, terug naar de beschaving en proper ondergoed. Dit was het, Denali 2012. What’s next? Ik heb mijn zinnen alleszins terug op Nepal gezet...

Greg Lamarche

BLOG: http://gregeverydamnday.wordpress.com/

16

wallIs novICeeen verhaal van en door beginnende alPinisten …

Een mooie dag in de Zwitserse Alpen. Enkele Belgische nummerplaten kleuren het vreedzame berg-dorpje Arolla, Evolène Wallis. Enkele teamleden waren al gearriveerd, anderen stroomden enthousiast toe met de ironische vraag of er hier Belgen zijn. Bart Smets, aspirant alpiene gids was dus kennelijk gearriveerd. Tenten werden opgezet, busjes uitgeladen, eten gekookt en persoonlijke verhalen uitge-wisseld … Ondertussen bereikten de laatste teamleden de camping. Alleen Renaat, onze iets rijpere maar zeer wijze teamgenoot, ging zijn acte de présence behouden tot op het départ van de stage. Daar was hij dan, onze pater familias … Bart Overlaet kwam zijn poulains verwelkomen …

“if you want to know the end, look at the beginning”Een weekend in de Chaveehut van Mailen. Sommigen kenden elkaar, an-deren leerden elkaar kennen. De stage werd geleid door Bart Overlaet, UIAGM gids en expert in de bergsport, met een palmares om U tegen te zeggen. Bart werd ondersteund door die andere Bart, namelijk Bart Smets. Een geduldig, vredesgezind heerschap met een goede zin voor humor en een buitengewoon ervaringsgerichte geoefendheid in het alpi-nisme en sportklimmen. De equipe zelf bestond uit een mix van LO-ers, doctors, ingenieurs en een floradeskundige. Na onze eerste kennisma-king namen de Barten “de Capra Ibex bij de horens”. We kregen een uit-gediepte versie van wat men touwenleer noemt. Hierna was er nog tijd om te sportklimmen en in de avond werd er tijd uitgetrokken om de stage te bespreken. Het beloofde een leuke alpiene stage te worden!

“heading for the mountains!”Backpacks waren afgesteld. Packen is een transpiratie op zich. Wat nemen we mee en wat niet? That’s always a question … Na het geklooi met de zak konden we, gewapend met piolets en wandelstokken, vertrekken richting Cabane des Dix, ons basecamp gedurende een week. Cabane des Dix ligt op 2928 m. en is omgeven door verschillende mooie witte Alpentoppen. Deze berghut heeft zijn naam te danken aan een oude legende van tien bandieten die de vallei onveilig maakten. Goed, wijle weg! De rugzak, vol proviand, gekruid met touw en ander technisch en nuttig materiaal, woog zwaar op onze schouders. Ons lichaam, nog niet aangepast aan de hoog-te, had het wat lastig. De meesten genoten van het zweet gemixt met onze nog frisse lichaamsgeur. Anderen genoten van de eerste blaren op de hie-len. Sommigen genoten van een worst. Marmotten lieten zich horen. Ze hadden ons al lang in de gaten. Het bekende “Pas des Chèvres”, met zijn beruchte stalen ladders, die hoog boven de gletsjer “Glacier de Cheilon” oprijzen, bepaalde onze weg. Eens op de gletsjer was het nog een groot uur wandelen met een héél pittige klim, die we deze week meermaals zouden vervloeken, richting de Cabane.

“a climber's day always starts at the crux: getting out of bed.” — ernest hemingwayKwart voor vijf! Potverdikke, opstaan op dat vroege uur prikt toch in de oog-jes. Pfff …, even leren omgaan met al de drukte om je heen die de andere klimmers maken. Oké, piolet in de hand, touw op onze bult, and “off we go” … Het weer zat goed, de zonsopgang hemels en Mt. La Luette lachte ons toe. Bart O. bepaalde het tempo om de te enthousiastelingen wat in te tomen. De week was per slot van rekening maar pas gestart. Een kleine vier uur na ons vertrek uit de Cabane, bereikten we de top van La Luette op 3350 m. Wat een view … We feliciteerden elkaar en dankten de Barten. We smaakten van de traditionele topchips en namen de tijd om te genieten. Wat later maakten we uiterst geconcentreerd aanstalten om af te dalen.

Mijmerend van het mooie zicht liepen we richting onze volgende activi-teit, den sneeuwscholing … Onze stageleider zocht een plaatsje tussen de hoge witte toppen van het wondermooie Wallis. De eerste vaardigheden die we aangeleerd kregen, was het maken van een pikkelzekering en het creëren van het beruchte T-anker. Deze werden uiteraard getest. Af en toe vloog er wel een ijsbijl door de heldere blauwe lucht, maar gelukkig vie-len er geen gewonden. Als presentje kregen we een roetsjbaan. De be-doeling was om tijdens een val jezelf gecontroleerd af te remmen. Voor-waarts, achterwaarts, op de buik en op de rug, met en zonder piolet … “les bébés s’amusent”. Na het gerollebol in het witte goud, leerden we ook de techniek van functioneel stappen in de sneeuw en op gletsjerterrein. Aansluitend gingen we over naar het tot stand brengen van de vertrouwde serierelais. De “Lose role” werd de afsluiter van de dag. Yet again it has been an active day with lots of fun!

“good weather, bad weather. anytime's good for climbing, but be aware of the storm”De planning was avontuurlijk getint. We tuneden onze rugzakken in functie van de Col de Riedmatten, gesitueerd op 2919 m. Een geschikte graat om

17

allerhande relais te bouwen en om te klimmen met twee volgers. Vergeet de PA klimschoentjes maar. Dit was werk voor “die hard” D-bottienen. Adven-ture-klimmen met friends, nuts en camelots. Na enige tijd begon er wat wind op te steken. In de verte zagen we de blauwe skyline ingenomen worden door donkere cumulus congestus. De lucht werd zeer onstabiel … Voortmaken dus … We dachten aan de avondverhalen van Bart O. Onweer maak je liever niet mee! De wind werd strakker en dikke regendruppels vielen uit het ijle zwerk. We vorderden met de nodige aandacht en concentratie. Geen tijd om te genieten van de top. We smeerden hem … Toen we de graat beklom-men, waren we getuige van een dominant tumultueus schouwspel door de Capra Ibex. Tijdens onze terugkeer via de Glacier de Cheilon, stabiliseerden de weersomstandigheden, zodat we tijd namen enige zelfreddingstechnie-ken te oefenen. Het prussiken en de Munchausentechniek met de Garda-knoop, kwamen uitgebreid aan bod. Deze mochten we dan ook met veel animo toepassen. Sommigen gingen onopzettelijk in duel met zichzelf. Wat later sloten we af met een frisse gele vriend in de Cabane.

“i don't have any friends, and my nuts are too small”Het slechte nieuws is: de tijd vliegt. Het goede: ... het was rustdag. Een rustdag betekende niet dat we de godganse dag op onze luie krent gin-gen zitten chillen. We kregen een uitgebreide theorie over weerkunde en de benadering ervan, onderwezen. De terminologie van het gebergte werd ons aangebracht. Later op de dag werd er een rotsklimmetje geor-ganiseerd onder het motto “friends, camelots en nuts”. Boven op het massief werd de klimmer beloond met wat specifieke flora uit het hooggebergte, namelijk “Edelweiss”. ‘s Avonds verdeelden we de touwgroepen voor de volgende dag en zonderden ons af om een marsplan uit te tekenen. Dit opzet zou ons op de Pigne d’Arolla moeten zetten met de garantie op een veilige terugkeer. Toen we tot een consensus over het marsplan kwamen, werden we opgeschrikt door de luide stem van Pierre, de huttenwirt. Hij kondigde hiermee de nieuwe meteo aan. Bon, de Pigne werd uitgesteld tot overmorgen. Morgen werd het de Mont Blanc de Cheillon. Een niet te onderschatten top met een stevig technisch kantje.

“a climb can last all day”Eerste manoeuvre van de dag: opstaan! ... The Mont Blanc de Cheillon is waiting for us! Ongelofelijk hoe oogverblindend de zonsopgang is. Onze blikken af en toe gericht naar het verrukkelijke schouwspel van einde-loos strijklicht die onze hut langzaamaan kleiner maakte. De beklimming van deze befaamde top had een technische graat. We zouden dus wat tijd moeten spenderen aan het maken van diverse relais. Waar het mogelijk was, zouden we simultaan klimmen. Na enige tijd gespten we onze cram-pons onder. Ik deed mijn linker Camp-stijgijzer aan. Het traject die nu op koers stond was echt wel “schijtesteil”, zoals onze teamgenoot Maarten zo welbespraakt aankondigde, met een lichte toets Oost-Vlaams accent. Ik nam mijn tweede all-round stijgijzer op en plaatste die statig op de koude ijzige sneeuw. Mijn zitvlak genoot van een scherp uitstekende rotspunt. Niet zo comfortabel als het salon thuis, maar goed. Dit hield ik wel even vol. Ik greep de semi-auto binding vast om mijn D-bottine erin vast te klik-ken. Opeens schrok Bart op van mijn hevig West-Vlaams gevloek. Godver! Godverdomme!!! Voor ik het wist had ik de strap van mijn rechter cram-pon in mijn handen. Ik keek neer op een binding die in duizend stukken was gesprongen en die de witte sneeuw scherpe rode stippen en strepen bezorgde. Godverdomse Italiaanse brol! Bart kwam kijken met een zeer bedenkelijk gezicht. Dit was echt niet goed! Naar boven klimmen met één stijgijzer is een NO GO! Dalen met één stijgijzer is NOT DONE! Shit! Ik keek naar Bart met mijn sprekende ogen die hem één enkele vraag stelden: “En nu?” Bram kwam ook even checken, hij vertelde dat hij een heel fijn touwtje had. Bart plaatste zijn twee knieën in de koude sneeuw en begon te kno-pen aan mijn schoen. Ik, samen met mijn achterste, nog genietend van het rotspunt dat in mijn bil sneed, keek toe. Als dit niet lukte werd het afdalen. Ik hoopte dat er in de Cabane nog een paar crampons lagen, anders zat de stage er voor mij al op. Damn! Technisch materiaal van dit kaliber zou niet op deze manier mogen falen! Dit is ronduit gevaarlijk! Eventjes ter info, ik vloek dus op de “Camp Stalker New Matic”, verkrijgbaar in de betere outdoor-speciaalzaak. Bart knoopte verder. Eén ding is zeker, de crampon afgooien ging de nodige tijd bedingen … Na een halfuur gevloek en geknoop, knikte Bart dat het doenbaar was. Goed opletten en die fucking stijgijzer in de ga-ten houden was van cruciaal belang. Tijdens het klimmen vroeg Bart hoe het ermee was. Hij moest er ook op vertrouwen. We verspeelden keigrote zweetdruppels tijdens een steile passage waar maar geen einde aan kwam.

Adem controleren, ritme vinden dat ook past voor de bij jou ingebonden medeklimmers, op je staptechniek letten … Verder in de route maakten we een deviatie richting rotskam. De passages wisselden zich af van simultaan klimmen naar voorklimmen met de nodige relais. Deze technische kant van de route werd nog wat aangescherpt met sneeuw die onze crampons uit-testten op, yeah right, all-round terrein. Geconcentreerd en met veel avidi-teit klommen we verder. Het was koud! De wind sneed door onze kledij. De hoogte liet zich gelden … Toen ons team op de top was, maakten we allen niet te veel bla bla rondom het aflassen van de summitparty. Het was al laat en dit manifesteerde zich ook in wat onregelmatigheden. Tot heuphoogte door de sneeuw zakken, spalken die zich meer ruchtbaar maakten, de zon die hard op ons hoofd scheen … We stelden onze vaart in op full speed. Met ons gezichtsveld op de Cabane pijlden we als een torpedo vooruit. Eens

in de hut bekeken we het marsplan en genoten na van een mooie dag die wederom voorbij gevlogen was … Oh ja, Bart O. had via Pierre de hutten-wirt een paar stijgijzers kunnen bemachtigen. Het waren de crampons van Pierre himself zonder antibot weliswaar. Mijn probleem was uit de wereld.

“why? why, why, why do i do this???” — chuck PrattEen blaas die op springen stond, vermoeid van gisteren was ik deze nacht te lui om naar toilet te gaan. Hmm, de ogen plakken nog toe en de been-tjes wogen zwaar. Langzaamaan gaf ik toe aan de wekker van Bram wiens geluid mij ‘s ochtends jende. Allright, dit was de laatste klim van de stage. Deze beklimming werd volledig door het team geleid. Tijd dus om de no-dige PK’s uit onze kuiten en quadriceps te toveren. Het weer zag er niet zo bijster uit … Hey How, Lets go, koers Pigne d’Arolla. Inderdaad, de kers op de taart. We begonnen aan een lange afstoppende klimtocht. We trot-seerden de ijzige kou en de witte vlokken die uit de grijze donkere wolken vielen. Met de piolet menigvuldig tijdsmatig kloppend op mijn zonder an-tibot bezittende stijgijzers. Weinig communicatie, alleen de klimmer en “the great outdoor”. Eventjes een oriëntatiemoment en met de correcte azi-mut vorderden we verder. In weer en wind bereikten we na een hevige in-tensieve klim de top van de Pigne d’Arolla op 3796 m. We stonden op een berg die ik vanuit het dal al zo indrukwekkend had gevonden! Dit is het levenselixir van de ultieme avonturier … De wind bleef zijn kracht demon-streren. Na het uitzinnige genot van victory kraaien, daalden we af. Toen we aankwamen in de hut was iedereen vervuld van vreugde. We besloten er een feest van te maken. We vertelden verhalen en leerden elkaar nog

19

intenser kennen. Waarom konden deze momenten niet langer duren? De lontjes van de kaarsen werden gedoopt met vuur … De nacht was jong … Iedereen op dezelfde frequentie. Een ervaring waar we nog veel aan zullen terugdenken. Een belevenis die heel waarschijnlijk een heimwee zal wor-den. Een verlangen naar de bergen …

“consider what you want to do in relation to what you are caPable of doing. climbing is, above all, a matter of integrity” — gaston rébuffatWe verzamelden, elk op eigen tempo, rond de ontbijttafel. De tafel waar we enkele uren geleden ook nog aan zaten. Na de nodige bedrevenheden vertrokken we richting bewoonde wereld. We werden het afdalen gewaar. De natuur die groener en levendiger werd. De bekende strelende frisse en houtige geuren prikkelden onze neusharen. We stelden ons de vraag waarom wij klimmen. Waarom mensen er bloed, zweet en tranen voor over hebben om toch maar op die top te staan … Dit persoonlijke ant-woord moeten we jullie schuldig blijven. De ene doet het om dichter bij God te staan, de andere ervaart het als een grensverlegging. Nog anderen willen dat topje meer op hun palmares. Sommigen zien het als een vorm van contemplatie. Misschien is het grootste raakvlak gewoon de natuur met die immense ongenaakbare hoge uitstekende pieken. Eén ding is ze-ker: iedereen kan wel een reden verzinnen om in de bergen te vertoeven … Als je dan in de buurt bent, behandel de bergen gewoon met het res-pect dat ze verdienen. Want ze zijn groots, en wij … wij zijn klein …

Bart Smets ronde deze stage zijn laatste module van een lange opleiding tot initiator bergbeklimmen af. Deze volbracht hij via VTS en BLOSO. Dit verdient de nodige loftuiting namens het ganse team. Bart S. mag zich nu officieel gediplomeerd initiator bergbeklimmen noemen.

Bergen beklimmen is ook een beetje reizen … Reizen is alleen maar reizen als er een moment zal zijn waar je beslist om afscheid te nemen van je er-varing, en je aanstalten maakt terug te keren naar het thuisfront … – (BD)

Deze stage werd georganiseerd door Bergsport Oost-Vlaanderen, onder auspiciën van de Klim- en Bergsportfederatie. De stage werd geleid door UIAGM gids Bart Overlaet en aspirant gids Bart Smets. Teamleden stage Alpine Novice Wallis: Bram Baert, Tomas De Meester, Wannes Bosman, Renaat Boyen, Brian Decrop, Maarten Vanneste, Maaike Van Den Meers-schaut, Cindy De Grave en Jelle Hofman.

Tekst: Brian DecropFotografie: Maaike Van Den Meersschaut & Brian Decrop

20

Eindelijk! Dirk en ik stappen geconcentreerd de laatste firntreden in de traverse naar het Gipfelkreuz van de König-Spitze. Na in ’93 op de Ortler en in ’94 de overschrijding van de naburige Cevedale – Zufallspit-zen in het Martelldal, sta ik nu op de tweede hoogste top van het Suldental.

Het is prachtig weer. Geen wolkje aan de lucht ! De Alpenvereinswet-terdienst had ons geadviseerd de toppoging voor vandaag, dinsdag 21/06/2011 te plannen. Ook nu weer bewijzen deze alpinisten-meteoro-logen met hun telefonisch advies dat zij de lokale weersontwikkelingen goed kunnen inschatten. Gisteren tijdens de inlooptocht naar de Casatihütte en de daarbij horende obligate Suldenspitze (3.376 m – 15 minuutjes van aan de Casati) had de zon alle moeite om door het wolkendek te breken. Vandaag echter een diep-diepblauwe hemel. Geen wolkje te bespeuren. Het is 10 uur. We staan boven.De cordées van ’93 en ’94 zijn jaren geleden stilgevallen. Niet echt bewust maar sluipend opgeslorpt door; verdampt onder ons verschroeiende le-vensritme van gezin, vrienden, werk, huis … Iedereen had goede redenen om in ’95, ’96, e.v. jaren niet mee te gaan. De complexe puzzel van fami-lie, de agenda van het werk in combinatie met goed weer in de bergen werd steeds moeilijker in mekaar te passen. En zo viel het stil. De hoge bergen en hun besneeuwde toppen werden een herinnering, uit verleden tijd. De gletsjer een onmogelijk te nemen hindernis, een obstakel, een passie uit jonge, vervlogen jaren. Door het contact met Dirk komt dit ter-rein nu terug binnen stapbereik.

De Zuid-Tiroolse gids met zijn twee klanten wacht, om mekaar in de tra-verse niet te moeten kruisen, met afdalen. Hij is onmiddellijk te vinden voor een babbel : Ah Belgier ! Blijkt dat zijn zuster in Mol woont. Of zijn zuster daar nog geen blauwe haren heeft gekregen ? Een brede grijns op zijn gezicht en hij wijst er ons fijntjes op dat Brugge en de kust ook niet ideaal zijn, moest in Mol bij Oostenwind ooit iets verkeerd lopen. Een bij-na veertiger, open communicatief, humorvol. Een groot contrast met zijn jonge Duitse collega die met zijn 2 klanten nog bezig is aan de fotosessie aan het Gipfelkreuz. Hij oogt koel en afstandelijk en ik heb het gevoel dat hij vindt dat een “Führerlose Seilschaft” niets verloren heeft op de König-Spitze. Gisteravond in de Pizzinihütte meed hij ook elk contact.

Vanmorgen zijn we om 5.00u gestart vanuit de Pizzinihütte (2.700 m – Val di Cedec). Het is het meest logische vertrekpunt. Hooggelegen, maar er blijven toch nog 1.151 m te klimmen. En nog niet te hoog als eerste over-nachtingsplaats. De route start geleidelijk stijgend en leidt recht naar het eerste couloir, welke dan toegang verschaft tot de vergletscherde steile Zuid-Oostflank van de König-Spitze. De andere logische optie vanuit de Casati-Hütte verplicht je om eerst af te dalen en zo op de route vanuit Piz-zini te geraken. Nadeel van de Pizzini is echter de lange wagenreis: via Bormio en Santa Catarina Valfurga naar de parking aan de Refugio/Alber-ga Ghaciatte del Forni op 2.178 m. Van hier onderhouden de Huttenwirten met hun Landrover een pendeldienst naar de Pizzini. Wij beslisten na een dag auto om gewoon te stappen. Maar het aanbod om gratis onze zware rugzakken mee te nemen, sloegen we niet af.Die zondagavond overnachten er een 75-tal Italiaanse kinderen tussen 8 en 14 jaar in de hut – een jeugdkamp van de CAI. Het lawaai tijdens het avondeten is oorverdovend. Vijf Alpinisti-in-spe spreken, lachen, roepen om aandacht, en dat allemaal tegelijk. De twee broers Hüttenwirten zul-len zich hiervoor later verontschuldigen. Maar ach wie kan tegen zoveel jeugdig enthousiasme iets inbrengen.

We zijn midden juni: van het gevreesde ijs en de geregelde steenslag in de route is niets te bespeuren. Gans het traject ligt onder 20 à 30 cm sneeuw en firn: zowel het eerste couloir dat uitgeeft op het Königsjoch (3.462 m), het spoor door de Zuid-Oostelijke Gletsjerflank als het Gipfelfeld. Ideale klimomstandigheden.

We genieten van onze topervaring, het super weer en de ideale condities in de route. En veel foto’s uiteraard. We hebben “het” getroffen: maanden op voorhand deze periode uitstippelen, alles voorbereiden en dan lukt het onder ideale omstandigheden. De afdaling wacht nu: wij weten dat zij onze volle aandacht vraagt maar dat er mits concentratie geen moeilijk-heden te verwachten zijn.

de könIg-spItze (3.851 m)de könIg-spItze (3.851 m)

Onderaan het Gipfelfeld kruisen ons twee “late” Italiaanse cordées nog op weg naar de top. De cordéeleider klimt met twee ijsbijlen via een Y-touwsysteem stoer bevestigd aan zijn klimgordel. Zijn vrouwelijke cordée-partner volgt enkel op een oude pickel getekend van vele bergtochten. Wie is de sterkste klimmer? En wie heeft er het grootste hart?Om 12.15u komen we op de vlakkere stukken van de Gran Zebru-gletscher (3.100 m). We dalen verder op de zacht glooiende gletsjertong. Plotseling verschuift mijn bewustzijn terug naar een bredere modus. Er wordt een switch omgedraaid en ik besef dat ik de afgelopen 5 uur in de “zone” ben geweest. Volledig geconcentreerd op mijn directe omgeving, geen bijge-dachten, geen strategie … enkel focus op het onmiddellijke hier en nu. De volgende actie afleidend uit de directe situatie en de opgestapelde erva-ringen. Zuiver praktisch: waar zet ik mijn ijstuigen? Tchok … tchok … drie stappen met mijn stijgijzers: tchak, tchak, tchak. Volgt Dirk? Hoe ver nog? Mijn korte pickel en ijsbijl terug “versteken”. Bieden zij houvast? …terug twee stappen. Enkel hier en nu telt.Volgens de topo bewegen we ons in 45°-steil terrein, visueel lijkt dit ech-ter veel steiler.

Maar nu, terug in dit vlakkere terrein, schakelt dit gefocuste bewustzijn zich uit. Onmogelijk om het vast te houden. et trekt zich terug, diep in de kern, bedekt onder lagen van dagelijkse bezigheden, gedachten …De uitloper terug naar de hut is een vervelende formaliteit over de glet-sjertong en oude sneeuwvelden. Het kan niet rap genoeg gaan. We passe-ren het bivaktentje van een Algauer die vandaag solo als eerste op de top stond. Hij heeft deze beklimming aangevat als voorbereiding op de mara-thonwandeling rond de Zugspitze van volgend weekend. Door de hoogte en de klim wou hij extra conditie opdoen. Alhoewel ik vandaag tijdens de tocht enkel maar gezonde sneeuw en ijs onder de stijgijzers heb gevoeld, lijkt mij dit een onbezonnen risico. Na een korte pauze aan de hut dalen we verder naar de parking. Tegen 17.00u staan we terug aan de wagen en zien we dat het boven in de Val di Cedec hard regent. Tijdens de afdaling is het immers volledig en snel overtrokken. We hebben waarlijk veel geluk gehad !

Patrick Van Grootven en Dirk Callier

21

24

lyskamm en aletsChhorntwee vierduizenders om van te dromen

Af en toe vind ik het echt de moeite om over een beklimming te schrijven, meestal omdat ik vind dat ze meer bekendheid verdienen. Lyskamm had ik al eens overschreden in 1994, een zeer aan te ra-den beklimming. Vroeger stond deze berg als “Menschenfresser” te boek, maar tegenwoordig zijn de “Wächten” (sneeuwluifels) niet meer zo groot en is het gevaar grotendeels geweken. Deze keer kon ik eindelijk de Lyskamm Noordwand van mijn lijstje schrappen. We volgden de Welzenbachroute, een variante naast de originele lijn van Klucker, die over een rotsrib loopt.

Het begint voor mij allemaal na een nachtshiftje werken. En hoewel het al 15 augustus is, zijn de condities voor de Lyskamm erg goed. Dit is niet evi-dent, maar er is recent nogal wat sneeuw gevallen. Op gipfelbuch.ch kon ik vanuit België goed volgen wat ‘in’ lag. Na het nachtwerk ga ik ‘s mor-gens nog even mijn toekomstige ‘Tschüss’ gaan kussen, en vertrek dan in mijn dieselke naar Randa, nabij Zermatt, waar mijn aloude klimvriend en humorvolle drinkebroer Guido reeds ter plaatse is. We bespreken nog even onze aanpak. Guido vraagt zich ook af of ik niet beter even zou acclimatise-ren? Ik zeg hem dat ik in België op een 8-tal meter boven zeeniveau woon, en dit waarschijnlijk wel voldoende zal zijn. De lezer wil ik toch even op het hart drukken dat het in feite toch gezonder is wél te acclimatiseren.

De volgende dag is een dag van inpakken. In Zermatt nemen we de Gornergratbahn (treintje) tot Rotenboden. We passeren de mooie Riffel-horn, en even later dalen we langs een lange schuin aflopende weg af tot aan de Gornergletsjer. Vervolgens steken we de gletsjer over, en langs de middenmorenekam, steken we ook de Grenzgletsjer over. De te volgen weg is met stokken en tekens goed aanduid. Daarna volgt een paadje met laddertjes tot men de restanten van de oude Monte Rosahut (Bétemps-hütte) passeert. Intussen staat er hogerop een nieuwe hut. Een prachtig staaltje techniek en architectuur van de ETH Zürich (Technische Hoge-school). Of ze werkelijk past in deze bergwereld is een andere zaak.

We rusten even aan de hut, drinken iets, en gaan daarna verder naar de ‘Untere Plattje’, wat een ideale bivakplaats blijkt te zijn. Aangezien het bui-tengewoon goed weer is slapen we zonder tent, in onze slaapzak. Vanop de bivakplaats zien we een duidelijk spoor over het midden van de gletsjer lo-pen, dus we gaan er van uit dat de inklim peanuts zal zijn. De zon gaat in alle mogelijke kleuren onder: avondrood is meestal een goed teken.

De volgende dag, 17 augustus ontwaken we even voor vier. Een snel ont-bijt, wat drinken, onze slaaprommel bijeenpakken en verstoppen. Het is half vijf als we eindelijk vertrekken. We binden de stijgijzers aan en inge-bonden in het touw zoeken we in het duister het spoor. Zonder problemen vinden we het juiste traject en volgen dit tot in een labyrint van diepe klo-ven. Het spoor stopt abrupt aan een afgrond. Diepe gletsjerkloven ver-sperren onze doorgang. In het schemer van onze koplampjes gaan we een stuk terug en vinden uiteindelijk toch een doorgang. Twee uur na vertrek, half zeven intussen, bereiken we de bergschrund. Twee touwgroepen zijn de schrund al over. De schrund zelf is in feite de meest technische pas van de beklimming, want de voorgaande groep heeft redelijk veel bruikbare sneeuw weggestampt. Eens over de schrund gaat het touw af en verdwijnt het in de rugzak. Een tijdje later passeren we eerst een touwgroep van drie Italianen, en weer tien minuten later de touwgroep van twee norse Fran-sen, die geen zin hebben in een gesprek.

De wand is 700m klimmen, en begint op een hoogte van 3800m! Als de condities het toelaten, zijn deze snel te beklimmen. De sneeuw is de eer-ste helft van opperbeste kwaliteit. De wand zelf is nooit steiler dan 55°. Door het gebrek aan sneeuw is het in het bovenste deel van de wand om-zichtiger klimmen. Hier moeten we goed cramponneren, bijltjes goed checken … Het is constant afwegen of we al dan niet het touw zouden ge-bruiken. Na het uithakken van enkele treden kan ik even rusten. Ik voel dat ik 48uur geleden nog in België was! We bereiken vlot de graat, en om

half tien, na een kleine drie uur klimmen in de wand, staan we op de top.Op de top staat al wat volk, allemaal hebben ze de overschrijding vol-bracht, hetzij van west naar oost of andersom. Iedereen ziet er tevreden uit, en wij ook, want onze afdaalroute ziet er goed gespoord uit en dus makkelijk. We willen na een korte rust aan het topkruis zo snel mogelijk de Grenzgletsjer achter ons krijgen. We dalen vlot de Oostgraat af richting Lysjoch. Van daaruit heb je een groots uitzicht op een enorme vergletsjer-de coulisse van grotendeels makkelijke vierduizenders.

Zonder al te veel treuzelen buigen we af naar de Grenzgletsjer. Op eerdere beklimmingen had ik die als oneindig ervaren, en dat is hij nog steeds ... Ik geniet met volle teugen van het zicht op de reusachtige Lyskamm-wand die boven ons uittorent. Blij bereik ik de bivakplaats. We verzamelen onze spullen, en de rest van de dag plannen we “bier-drinken” op het terras van de Monte Rosa-hut. We willen de volgende dag de Nordend-westwand beklimmen. We gaan slapen op Obere Plattje, een beetje hoger dus als gisteren … de volgen-de ochtend ontbreekt ons echter de motivatie, en dalen terug af, de hut voorbij, (nog wat Belgen gezien op de weg naar de gletsjer), en stappen heel het stuk terug naar Rotenboden … Het treintje brengt ons terug naar Zermatt. Daar zijn reeds enkele vrienden aangekomen. Lyskamm zit erop,

25

een fijne herinnering, mooie scenery. Nu kan ik me focussen op de Alet-schhorn Südwestrippe, mijn hoofddoel voor die alpentrip.

info lyskammNoordwandroute: er zijn vele routes in de wand, maar de enige 2 die objectief veilig zijn: de Klucker en de Welzenbach. D of D+ / 700m / max 55°. Gewoon wachten op goede condities!Overschrijding: AD- start uit de Margheritahut of Gnifetti. Ook de Mezzalama en de Q. Sella hut komen in aanmerking. Vooral scherpe sneeuwgraat, met 1000m lucht aan beide kanten.

en dan … eindelijk de aletschhorn!Drie dagen later zijn we voldoende opgeladen om daluitwaarts te rijden. We rijden Visp en Brig voorbij, omhoog richting Blatten. Daar is een grote

parkeerplaats en stappen in de kabelbaan naar Belalp. Van daaruit gaat men in 15 minuten vlak wandelen tot aan het idyllisch gelegen Hotel Be-lalp. Daar heeft men (nomen est omen) een beestig uitzicht op Aletschglet-sjer, Goms en Simplonregio, Fletschhorn en Mischabelgruppe. Hier vin-den ook vele trouwplechtigheden plaats …

Van daaruit gaat het redelijk steil naar beneden, hoogtemeters die men nadien weer helemaal terug naar boven moet. Het paadje voert langs een grasflank, door een schlucht, waar een hangbrug je verwelkomt. De mas-sieve rotswand aan de overkant bevat een kunstmatig uitgehakt pad dat je steil en veilig naar de overkant van de schlucht brengt. Daar staan hor-den schapen ons op te wachten om het zweet van onze bovenmenselijk gespierde kuiten te likken. Het gaat steeds omhoog, steil en meestal in zigzag ... tot een hoogte van 2600m. Vanaf hier blijft men min of meer op gelijke hoogte. Nu ja … Het is nog een heel eind, en tot mijn grote ergernis is door de aanhoudende hitte de sneeuw, die we vorige week hadden op Lyskamm, al helemaal weg: geen beekjes dus om te drinken onderweg. Ondanks mijn dorst probeer ik alsnog van het mooie uitzicht op de Nesthorn te genieten. Na enig afzien omwille van dorst (ik waan me ondertussen in een woestijn) … eindelijk de Oberaletschhut (2640m). We laven onze dorst.

Na een pauze aan de hut gaan we verder, en 60m verder zien we einde-lijk ons doel liggen: de Aletschhorn, de tweede hoogste berg van Berner Oberland. Nergens anders in deze regio is men zo ver van de beschaving verwijderd. Via laddertjes dalen we af tot we de gletsjer bereiken. Hier stappen we eigenlijk slechts 10 meter op ijs, want al de rest bestaat uit het volgen van de morenenkam. Na bijna een uur komen we aan de voet van de SW-Rippe. We verlaten de gletsjer en kruipen, langs wilde gletsjer-beekjes en steile flanken, naar boven. Langs op elkaar gestapelde reuzen-blokken perfecte graniet winnen we aan hoogte.Dan wordt de rib minder steil. We bereiken onze bivakplaats. Dit stuk vanaf de hut wordt meestal ‘s nachts gedaan, en geloof me, overdag is dit veel aangenamer. We eten, drinken, grappen en grollen wat en proberen te slapen. We liggen op ongeveer 3100m. De volgende dag nog slechts 1100m stijgen …

De volgende ochtend, maandag 22 augustus, vertrekken we om vijf uur.

Vanaf het bivak gaan we de rotsrib verder omhoog, tot deze even onder-duikt onder de gletsjer. Daar moeten we even de gletsjer op om bij de ‘obere rippe’ te komen. De sneeuw op de gletsjer ligt net redelijk goed begaanbaar. Die gaan we in een ruime bocht omhoog, tot we de boven-ste rib bereiken, die al snel in een sneeuwgraatje overgaat en daarna een rampe, die men bij één van de vele zekeringsstangen verlaat in de rotsen. De rots is makkelijk tweedegraads-klimmen, en overal voorzien van stan-gen om te zekeren. Wij gebruiken ze niet. De enige plek waar we touw nodig hebben is op het verbindingsgletsjertje. De rest is eigenlijk een opeenvolging van sneeuw en rotsen. De condities zijn zeer goed. Het is stressloos klimmen, omringd door prachtige bergen, maar het wordt pas helemaal compleet als we om acht uur op de top aankomen … waar het uitzicht helemaal de max is! Dichtbij ziet men Mittelaletsch en Konkordia-platz, verder alle grote bergen van Berner Oberland, nog verder de Urner Alpen, met oa de Galenstock. De Walliser Alpen hadden we al enige tijd kunnen zien; met meest prominent de Weisshorn. De hoogste van Berner Oberland is de Finsteraarhorn.

We nemen wat foto’s, lezen de gedenkplaten ter ere van omgekomen klimmers, checken de bliksemschade op het aluminium topkruis, en da-len dan probleemloos af. De ‘Sicherungsstangen’ maken het oriënteren

27

makkelijk. Net voor we de verbindingsgletsjer bereiken, komen we een trage touwgroep tegen. Aan hun tempo schat ik dat ze zeker nog twee à drie uur nodig zullen hebben om de top te bereiken. Die gaan nog afzien denk ik bij mezelf. Niet lang erna bereiken we ons bivak, rusten even uit, pakken onze slaapspullen inclusief teddybeer samen en dalen rustig af naar de Oberaletschgletsjer. Aan de hut aangekomen rusten we bij een fris drankje wat uit. De terugtocht naar Belalp, droogt ons weer kompleet uit. Net voorbij het Hotel Belalp koop ik aan een kiosk enige drankjes, die weliswaar een klein fortuin kosten, maar ‘t kan me even niet schelen. Het doet me den-ken aan: ‘a horse, my kingdom for a horse!’

Nog even met het kabelliftje verder afdalen, de auto in en weg.

Tekst Filip Werniers, Foto’s Guido Riemenschneider

info aletschhornVerscheidene routes waarvan SW rippe en Haslerrippe zeker de mooi-ste zijn.Vertrekpunten: Mittelaletschbivak, Hollandiahut, Konkordiahut, Obe-raletschhut.•Normaalroute: Mittelaletsch-Aletschjoch-oostgraat; PD 4,5u van het

bivak•SW rippe: route beschreven in artikel, AD-, 7-8u van de hut. (kan ook

sneller)•Haslerrippe: veilige route in de N Wand. AD, 7-8u van Hollandia of

Konkordia.•Graatoverschrijding Sattelhorn-Klein Aletschhorn-Aletschhorn AD

8u vanaf Hollandia, er kan ook over Dreieckhorn verdergegaan wor-den, afdalen tot Konkordia. (11-15u, D)

Aanbevolen lectuur voor recente routebeschrijving: Westalpen Hochtouren van Rother Selection (ISBN 978-3-7633-3028-7).

28

6-daagse huttentoCht van san CandIdo naar pIeve dI CadoreDe Alta Via nr. 4 staat bekend als één van de kortste maar ook de meest technische “höhenweg” van de Dolomieten. En dat idee doet uiteraard kriebelen. Na de Stubaier Höhenweg hoeven we maar de Brennerpas over om in Italië te belanden.

van de regen in de droPArgwanend schuiven we met de eerste zetellift het lage wolkendek in rich-ting Rifugio Baranci. Dikke regendruppels manen ons aan onze volledige set regenkledij boven te halen. Langs kletsnatte paden trekken we om-hoog langs de dicht beboste flank naar Innichner Alm. Het is koud dus valt het zweten nog mee. Het alleen-op-de-wereldgevoel ebt weg als op-eens een groep Amerikanen opduikt.De regen houdt af en toe de adem in. De mist danst al even grillig op en neer rond de scherpe rotspieken. Even gunt hij ons een blik naar de groe-ne heuvels beneden ons. Mystiek in de Dolomieten.Het gebergte is genoemd naar de Franse geoloog Déodat de Dolomieu die het mineraal voor het eerst ontleedde. Gesteente dat grotendeels uit dit mineraal bestaat wordt ook dolomiet genoemd. Het is een sedimen-tair kalkgesteente bestaande uit calcium- en magnesiumcarbonaat. Dolo-miet ontstaat door verkitting van kalkhoudend zand en is iets zwaarder en harder dan gewone kalksteen.De Ixenbach leidt ons naar Rifugio Tre Scarperi waar we binnen mogen picknicken. We trekken verder in de droge rivierbedding in een brede vallei geboetseerd door al lang gesmolten gletsjers. Als de zon wat door-breekt, schitteren de nagelwitte kalkstenen in de ogen. Donkere naald-wouden bedekken de bergflanken. Een steil pad slingert langs de geul van de San Candido omhoog tot boven de boomgrens. We steken het bergriviertje over en staan plots oog in oog met een kalkgrijze reus. De loodrechte wand kijkt ons strak aan. Dit ruwe gebergte intrigeert.Mijn energie sijpelt langzaam weg. Eenmaal boven zijn mijn benen leeg. Ivo fronst de wenkbrouwen. Ik haal onbegrijpend de schouders op. Terwijl het water opnieuw uit de hemel gutst, sjok ik verder in zijn spoor naar de Drei Zinnenhütte. Dat de befaamde rotstorens schuilgaan achter een mistgordijn maakt me nog weinig uit. Het idee te kunnen opwarmen in een knusse rifugio houdt mijn moraal op de been. Teleurstelling troef als we aankomen. De drukte van de hut slaat ons om de oren. De motivatie van het personeel is even ver te zoeken als de gezel-ligheid. We krijgen een stapelbed toegewezen in de voormalige berghut, een kil en donker gebouw wat verder op het zadel. Pas als we de voeten onder tafel schuiven, klaart alles weer op. We raken aan de praat met een stel sympathieke Duitsers, worden verrast door het lekkere eten en zien de zon doorbreken op de Tre Cime di Lavatore. Van de hel naar de hemel.

drukte rond de drei zinnenIn alle vroegte vertrekken we naar de top van de Paternkofel. Italiaanse militairen groeven in de Eerste Wereldoorlog een lange donkere gang in de rotsachtige kam uit recht naar de top van de Monte Paterno. Tot 1918 liep de Oostenrijks-Italiaanse staatsgrens dwars door de Dolo-mieten: de noordelijke helft behoorde tot het Oostenrijkse Tirol en de zui-delijke helft tot het Italiaanse Vento. Aan het eind van de Eerste Wereld-oorlog werd de grens verlegd naar de waterscheiding tussen de Donau en de Po: de Brennerpas. Noord en Oost-Tirol bleven bij Oostenrijk maar Zuid-Tirol werd Italiaans. De nieuwe naam van de streek Alto Adige (Hoge Adige) verwijst naar de bron van de rivier Adige.Met grote en steile stappen winnen we snel hoogte. Na een honderdtal meter is de rest van de tunnel afgesloten, wellicht omwille van instor-tingsgevaar, en we worden naar de noordelijke rotswand geleid. De via ferrata blijft grotendeels eenvoudig met enkel op het laatste stuk een steilere en moeilijkere passage. Eenmaal op de top schuift het wolkendek weer resoluut dicht. Het panorama verdwijnt in de mist. We dalen terug af en merken dat een klettersteigkaravaan op gang is gekomen. Gelukkig zijn we vroeg gestart. Er is wat twijfel over het vervolg van de route. Na wat over en weer geleuter, blijkt dat ons een bijzonder steile grintafdaling te wachten staat. Met de nodige voorzichtigheid schuiven we naar beneden.

Nog een laatste stukje op handen en knieën door een korte tunnel en we komen bij de Paternsattel. Het is een ware wandelprocessie op de boule-vard naar de Drei Zinnenhütte. Tegen de stroom in dalen we zo snel mo-gelijk af naar Rifugio Auronzo. Na een picknick in de hut, vinden we op de Sentieri Bonacossa de sere-niteit van de bergen terug. Slechts een handvol dagwandelaars kruist onze weg. Een smal pad leidt ons door een woest en grillig kalksteenland-schap. Extra beveiliging is niet strikt noodzakelijk maar bij enkele gladde afdalingen wel veiliger.Ruim op tijd komen we toe bij Rifugio Fonda Savio. De alpenkauwen wachten geduldig op de rand van het terras. De kleine berghut is zo goed als volzet door wandelaars en rotsklimmers. Ivo’s tank is nog halfvol, dus laten we de rugzak achter en besluiten nog de Ferrata Merlone Ceria mee te pikken die naar de Cima Ne leidt. De bazige waardin tikt op haar uur-werk. We worden op tijd terug voor het eten verwacht. De verroeste wegwijzer naar de via voorspelt weinig goeds. Om de lood-rechte rotswand te bedwingen, hebben de Italianen er niet beters op ge-vonden dan meterslange ladders aan te leggen. Sommige zijn in al wat betere staat dan andere en her en der ontbreken treden. Niet bepaald een geruststellende gedachte. Als ik na enkele honderden meters klimmen een blik in de diepte werp, voel ik de moed in mijn bergschoenen zak-ken. Gelukkig vindt Ivo het maar saai om alsmaar ladders te beklimmen. Ik voel me pas opnieuw rustig als we terug in het rotspuin staan en hoop het beste voor het vervolg van de höhenweg.

italiaanse nonchalanceOver oude sneeuwvelden op de Ciadin del Nevaio klimmen we omhoog naar Forcella de la Neve. Het ingesloten en schaduwrijke keteldal beschermt de gletsjer. Vraag is voor hoe lang nog. De watervoorziening van de hut hangt er vanaf want in dit poreuze kalklandschap zijn bronnen zeldzaam. Deels gezekerd klimmen we omhoog en terug steil naar beneden. Af en toe een trapje of staalkabel. De zon verwelkomt ons terug als we tussen de lorken naar de Rifugio Città di Scarpi stappen. In alle rust drinken we een schiwasser op het terras en blikken terug op de Cadini di Misurina. Het volgende bergmassief lonkt al aan de overkant van de vallei: Gruppo del Sorapiss. In het imposante keteldal staat Rifugio A. Vandelli, ons eind-punt voor vandaag. Een lange afdaling door een uitgestrekt naaldwoud ligt voor ons. Bij aan-vang zorgen we zelf voor wat animo maar als de middag dichterbij komt, wordt de blik op oneindig gezet en is het enkel nog bonken. Opgelucht strijken we neer op een terras van een typisch Italiaans wegrestaurantje: Albergo Cristallo. Geduld is een mooie kunst, zeker als je honger hebt.

We steken de autoweg over en lopen over de vlakke Parú del Ciarnié. Een laatste eenvoudige klim leidt ons naar de berghut. Met een halve liter heerlijke schiwasser rusten we uit op het terras. Met ontzag blikken we op de kale rotswand oostelijk van de hut. De Via Vandelli loopt daar ergens schuin omhoog, we kunnen het ons amper voorstellen. We verbroederen met een groepje Tsjechen die uit hun kolossale rugzakken een fles sterke drank bovenhalen.

jojoIk had enkele spectaculaire filmpjes gezien van de Via Vandelli en ben er toch niet helemaal gerust in. Ivo heeft het wandeltouw binnen handbe-reik. Een gems spurt weg als we in alle vroegte de aanloop nemen naar de klettersteig. Snel drop ik nog de allerlaatste darmbalast.Het begint rustig met enkele ladders. We volgen de natuurlijke breuklij-nen. Af en toe is er zelfs een smal pad. Het is even luchtig als we met de neus tegen de rotsen langs een afgrond schuifelen. Zo technisch blijkt de

via uiteindelijk niet te zijn maar het uitzicht is wel prachtig. We klimmen uit het keteldal en kijken neer op het melkblauwe Lac del Sorapiss dat ge-voed wordt door gletsjerwater van de ijsrestanten aan de noordzijde van de gelijknamige berg. De gewelfde bergtoppen tonen de brute kracht van de alpiene plooiing aan.

We zitten net boven de wolken. De brede Val d’Ansièi ligt aan ons voeten. De grijze rotspieken van de Cadini di Misurina eisen alle aandacht. We dalen af naar het roodblikken Bivacco E. Comici. Het smalle pad jojoot langs de steile bergflank. We kruipen over grillige wortels van dwergberken, dalen behoedzaam af over schuivend puin en duwen ons met brute beenkracht terug de helling op. Na enkele uurtjes op en neer hebben we het wel gehad. Bijna waren we de juiste afslag voorbij gelopen en richting Bivacco Slata-

per aan het stappen. We keren eventjes terug en dalen af in de vallei. De smalle Torre dei Sabbione staat als een eenzame reus in het brede ketel-dal. Hij werd voor de eerste maal beklommen in 1877.Vanop de Forcella Grande beseffen we dat bewoning nooit veraf is in de Dolomieten. Onder ons schitteren de daken van San Vito di Cadore in de namiddagzon. Ook onder onze hersenpan wordt het stilaan heet en we zitten zo goed als door onze de watervoorraad.

De San Marco hut ligt op een klein zadel tussen de naaldbomen met op de achtergrond de mastodontische Monte Antelao. Op het terras van de lief-lijke hut, bekomen we van de pittige etappe. De openluchtdouche biedt verfrissing maar laat weinig over van de goede zeden . We sluiten de avond af met een heerlijke bombardino, een warme eierlikeur uit de streek.

29

Ignace Debreyne

Neem nu een abonnement op Bergen Magazine, tijdschrift voor bergwandelaars, voor maar € 14,95. Dat is 40% korting op de reguliere abonnementsprijs van € 24,95! Zolang je lid bent van de KBF heb je elk jaar recht op deze

korting op het abonnement.Ontvang vier keer per jaar hét

tijdschrift voor berg wandelaars. Met bijzondere trektochten,

schitterende foto’s en veel natuur en cultuur.

Voor de leden van de Klim- en Bergsportfederatie

korting op de reguliere abonnementsprijs van € 24,95! korting op de reguliere abonnementsprijs van € 24,95! Zolang je lid bent van de KBF heb je elk jaar recht op deze

korting op het abonnement.Ontvang vier keer per jaar hét

tijdschrift voor berg wandelaars. Met bijzondere trektochten,

schitterende foto’s en veel natuur en cultuur.

korting op de reguliere abonnementsprijs van € 24,95! Zolang je lid bent van de KBF heb je elk jaar recht op deze

korting op het abonnement.Ontvang vier keer per jaar hét

tijdschrift voor berg wandelaars. Met bijzondere trektochten,

schitterende foto’s en veel natuur en cultuur.

Nu voor maar

€14,95!

naam m / v

adres

postcode plaats

e-mailadres

lidnummer KBF

Stuur deze bon in een dichte envelop naar:Bergen Magazine, postbus 595, 3700 AN Zeist, NederlandOf ga naar: www.bergwijzer.nl/ kbf

SPECIALE KORTING OP BERGEN MAGAZINE

Heb je al een abonnement op Bergen magazine, dan gaat je korting in met het nieuwe jaar. Stuur ons dan een email op kgrol@virtumedia.nl

adv_Bergenmagazine_half_B.indd 1 10-08-2012 15:39:55

31

graPPaIn de ochtendschaduw klimmen we naar de Forcella Piccolá. Bij Rifugio Galassi ligt de petanquebaan er verlaten bij. Vanaf de berghut gaat het zuidwaarts richting de gletsjer aan de noordzijde van de Antelao. We doorkruisen een groot morenegebied. Het is zoeken naar verf en steen-mannetjes. Aan de Lastron di Pian dei Arboi start de klettersteig over een grote gekantelde rotsplaat. Met strakke armen hangend aan de kabel stappen we op wrijving omhoog. Af en toe moeten we een spleet in en weer uit. Het is lastiger dan het op het eerste zicht lijkt. In één van die geulen moeten we de benen breed schranken en alle macht gebruiken om eruit te geraken. Opgelucht haal ik adem als we op de Forcella del Ghiacciaio staan. Het uitzicht op rots en ijs is zonder meer één van de hoogtepunten van de tocht. In dit ruw stukje Dolomieten is amper iemand te bekennen.Over los puin schuiven we de helling af. Het pad loopt door een gladgepo-lijste en droge geul. Terug in het gras strijken we neer tussen de zilverdis-tels voor de lunch. Schapenwolkjes drijven voorbij. Tussen de lorken van de Pian de l’Antelao stappen we naar de Forcella Piero. De rijkbeboste Val del Biote strekt zich voor ons uit. We voelen stilaan het einde van de tocht na-deren. Via een panoramapad bereiken we Rifugio Antelao. Naastig bereidt de waardin met haar ouders de gevulde gnocci in de keuken. Intussen proe-ven we van verschillende huisbereide grappa’s. Na een heerlijk voorgerecht gaat het helaas, net als in de andere Italiaanse hutten, culinair bergaf en worden ons de restjes van het zomerseizoen voor de neus gezet.

heetWe ontwaken met een prachtige zonsopgang. Pievi di Cadore ligt op en-kele uren wandelen. Na Forcella Antracisa dalen we over smalle bospaadjes naar Pozzale. Nog wat freewheelen over onverharde paden en voor we het beseffen, staan we in het drukke centrum. Een oude man stopt ons enkele verouderde Italiaanse gidsjes van alle alta via’s door de Dolomieten toe. Hij schenkt ons die omdat zijn wandeljaren intussen vervlogen zijn. Grotendeels langs een drukke autoweg stappen we naar het station van Calalzo. Het Lago di Centro Cadore rekt zich uit. De beboste bergen rond-om duiken recht het stuwmeer in. Ook wij hunkeren naar wat afkoeling. Vanaf nu zal het alsmaar heter worden als we zuidwaarts naar Padova spo-ren, richting de Adriatische kust.

conclusieEen uitdagende en mooie tocht over de hele lijn. De drukte rond de Drei Zinnen was ons net iets te veel maar hoe verder naar het zuiden, hoe rus-tiger het wordt. Op het eind van de tocht kwamen we bijna niemand meer tegen.Deze tocht is enkel weggelegd voor bergwandelaars met ervaring in di-verse soorten terrein en niet te veel hoogtevrees. Klettersteiguitrusting is absoluut noodzakelijk, ervaring met via ferrata’s niet. Als beginner kan je hier ook je ding wel doen, zolang je rustig en voorzichtig blijft.

Praktische info

bereikbaarheidHeenreis:Wij reisden vanuit Oostenrijk (Innsbrück) naar de Dolomieten, met overstap in Fortezza Franzensfeste (€ 26,20 per persoon) na een eer-dere tocht in het Stubaital. Wie vanuit België reist, zal er een lange dag over doen met overstap in Keulen, Munchen en Innsbruck.Terugreis:We namen de trein naar Padova (€ 9,90 pp). Daar de nachttrein naar Dijon (€ 55 pp). Daarna de TGV naar Lille Europe (€ 22). Indien je drie maanden op voorhand boekt, heb je meeste kans op goedkopere tic-kets via www.tgv-europe.be (betalen met VISA). Daarna reisden we van Lille Flandres met de trein naar Gent (ca. €15 pp).De auto nemen is een andere mogelijkheid. Zie http://alpenverein-kre-feld.de/verkehr/dh.htm#DH4 om terug van Pieve di Cadore naar San Candido te geraken. De snelste optie is een bus naar Santo Stefano waar je overstapt op een bus naar San Candido. Busmaatschappijen in de regio: www.dolomitibus.it, www.sad.it, www.saf.ud.it.

overnachtenWe overnachtten in hutten om het rugzakgewicht zo laag mogelijk te houden en veiliger de via ferrata’s te kunnen doen. Het is niet onmo-gelijk om te bivakkeren maar zorg dat je niet te veel mee neemt. Water is ook schaars dus je zult je bivakplaatsen goed moeten uitzoeken.Reserveren van de berghutten is aangewezen. Sommige hutten zijn klein en snel volzet. Zelfs begin september merkten we dat nog veel mensen in de Dolomieten op de been zijn, vooral Duitsers en Oosten-rijkers. Reserveren deed ik via email in het Duits (in februari) en dat is goed gelukt. Voordeel is dat je dan bevestiging op mail hebt. Bellen kan ook maar een woordje Italiaans is dan misschien wel handig.

bewegwijzering & PlanningDe volgende drie Tabacco-kaarten (1:25.000) gebruikten we:

π 010 Sextener Dolomiten – Dolomiti di Sesto, π 03 Cortina d’Ampezzo e Dolomiti Ampezzane, π 016 Dolomiti del Centro Cadore.

De Alta Via nr. 4 is aangeduid op de gebruikte stafkaarten. In de voor-bereiding heb ik ook gebruik gemaakt van volgende boeken:

π “Trekking in de Alps” van Stefano Ardito (ISBN: 88-8095-782-1), π “Dolomiten Höhenwege 4-7” van Rother (ISBN: 3-7633-3369-X).

Er is redelijk wat bewegwijzering in de Dolomieten. Soms wordt de Alta Via 4 aangeduid als een driehoek met daarin het cijfer 4, soms gaat het om gewone plaatsnamen. De kaarten houd je dus best bij de hand als ondersteuning.

Als het weer echt tegenvalt of bij onweersdreiging, is het ten stelligste aangeraden via ferrata’s te vermijden. De kabels zijn perfecte gelei-ders. Je zoekt dus beter andere manieren op om de volgende hut te bereiken. Soms zul je moeten afdalen in de vallei, eventueel een stuk bus nemen om wat verder terug omhoog te klimmen.

klettersteigVoor deze tocht is klettersteiguitrusting onontbeerlijk:

π Twee-armige klettersteigbeveiliging met musketons (let op rekbare armen en het gemak van in- en uitklikken) / zitgordel / helm / hand-schoentjes zonder vingers (handig om je handen te beschermen bij ruwere kabels) / lange bandschling en musketon (om ergens te rus-ten indien nodig)

π Bij hoogtevrees is het misschien aan te raden een kort klim- of wan-deltouw mee te nemen op voorwaarde dat je weet hoe het te gebrui-ken. We hadden er een mee maar hadden het uiteindelijk niet nodig.

bevoorradingOp de route kom je geen winkels tegen, wel berghutten waar je iets kan eten en drinken. Er zijn weinig bronnen dus doe voldoende water mee.

32

boekennIeuwsVoor al uw boeken, natuurgidsen, fotoboeken kaarten of reisverhalen… neem een kijkje op de website van de KBF-partner ALTIPLANOBOOKS: www.altiplanobooks.be. Leden van KBF krijgen 10% korting op de aangegeven prijs!

Alpiene gevarenTrouwtechnieken voor de berg-sportRobert SteenmeijerISBN: Alpiene gevaren 9789043914055 Touwtechnieken 9789043914062Uitgeverij: TirionAuteur: Robert Steenmeijer Prijs: € 17,50

De Nederlandse berg- en ski-instructeur Robert Steenmeijer heeft twee instructiegidsen uitge-bracht in een heel handzaam formaat “Alpiene gevaren” en “Touwtechnieken voor de berg-sport”. Beide gidsen zijn eigenlijk herziene werken van eerder uitgebrachte gidsen in groot formaat. In de gids “Alpiene gevaren” komen alle belang-rijke gevaren en risico’s van de bergsport aan de orde. Zowel bergwandelaars, klimmers als win-tersporters kunnen beroep doen op deze gids. Verder worden in het theoretisch gedeelte van de gids meer uitleg gegeven over tochtplanning, weerkunde, oriëntatie, lawine- en gletsjerkunde en EHBO. Het gidsje kan idealiter gebruikt wor-den als zelfstudieboek of als naslagwerk. Het gidsje “Touwtechnieken voor de Bergsport” geeft aan de hand van duidelijke illustraties de meeste moderne en ook meest veilige touw-, zekerings- en reddingstechnieken weer die voor iedere bergsporter nut-tig kan zijn. Door zijn klein formaat en weervaste uitvoering is dit gidsje uitermate gemakkelijk mee te nemen op tocht.

5 + 6 3975 straight ups in central and southern FontainebleauISBN: 9789080749207Uitgeverij: Eigen beheerAuteur: Bart van RaaijPrijs: € 27,95

Deze nieuwe gids over dit populaire bouldergebied beschrijft maar liefst 3975 boulders van 5- tot 6c+ in het middensegment van centraal en zui-delijk Fontainebleau. Dit topoboek is dan ook bijzonder compleet. Na de belangrijkste karakteristiek van iedere boulder (plaat, sloper, mantle) staat er vaak ook een aanwijzing genoteerd hoe de boulder be-gint of eindigt.Tevens vindt u in de gids een korte karakterisering van de beschreven bouldergebieden, met daarbij duidelijke routebeschrijvingen. Erg handig wanneer je op zoek gaat naar een nieuwe boulderlocatie.

Na de topo 7 + 8 Fontainebleau heeft Bart van Raaij dus een nieuwe heel sterke topo uitgegeven. Niet enkel een must voor de neofiet in Bleau maar ook voor de reeds ervaren rot in dit populaire bouldergebied.

De 50 mooiste dagwande-lingen langs gr-paden in vlaanderen

Op zoek naar inspiratie voor een stevige wandeltocht? Een luswandeling langs de mooiste GR-routes? Geen zin of tijd om zelf veel voor te bereiden?Koop dan nu de gids de 50 mooiste dag-wandelingen langs GR-paden in Vlaande-ren! Je krijgt het beste uit de eerste reeks Dagstappergidsen in één nieuw dik wan-delboek.

Dagstapperwandelingen:•zijn lusvormige tochten zoveel mogelijk

over GR-paden•zijn prachtige dagtochten van 20 à 25 km

Dagstappergidsen:•bieden interessante achtergrondinformatie over de streek•geven tips voor een leuke picknick of een deugddoende pitstop onder-

weg•zijn samengesteld door gedreven medewerkers van Grote Routepaden•met topografische kaarten (schaal 1:50.000)

GR 129 Volledig afgewerkt

Deel 3 van de GR 129 dwars door België' nu te koop

Een wandelpad ‘Dwars door België’, van de kust tot de Ardennen, dat was de bedoeling. Dankzij de inzet van vele Vlaamse en Waalse vrijwilligers is dit project nu volledig gerealiseerd. GR 129 toont al het moois dat Vlaanderen en Wallonië aan ‘platteland’ en ‘heuvelland’ te bieden heb-ben. De route brengt je op plaatsen waar je an-ders nooit zou terechtkomen.

Het Vlaamse gedeelte van “Brugge tot Ronse” en het Waalse stuk van “El-lezelles tot Dinant” waren al langer klaar. Nu is ook het vervolgtraject van Dinant tot Aarlen volledig afgewerkt. De nieuwe topogids is nu te koop in de GR-webshop.

33

voetafdrukecologie: what’s in it for us? een terug- en een vooruitblikIk hou van een fikse tabula rasa. Teksten die ik na 6 maanden niet gelezen of herlezen heb, gaan onverbiddelijk de prullenmand in. Maar in één moment van onoplettendheid een volledig per-soonlijk archief kwijtspelen, dat is knudde. Plus, voetbal in Oe-kraïne, tennis in Wimbledon, atletiek in Helsinki, om sportdiar-ree te krijgen. En toch laat ik mij door mijn werkgever overtuigen om de proloog van de Tour de France bij te wonen. Mijn getagde trein spoelt aan in de verpieterde natuur van het grauwe Herstal. Misnoegd duik ik onder in de massa. De renners zijn publieksop-warmers in een show waarin het kapitaal de passie preekt. Van de weeromstuit vergeet ik te genieten van het door Santiago Calatrava ontworpen ruimtestation van Luik Guillemin. Op de terugweg speur ik naar de muurhagedis, die België koloniseert via de spoorweg. Het wilgenroosje kleurt de taalgrens paarsroze. Wijlen mijn bomma was er stellig van overtuigd dat deze bundels van bloemen enkel in bomkraters gedijden. Haar oorlogsherin-neringen leken niet te slijten. In de vochtige graslanden heerst moerasspirea zoals het de ‘Koningin der Weiden’ betaamt. Slan-genkruid drukt zich op tussen de rolkeien van de spoorwegzate. Straks is het weer rugzak pakken en dus vooral overtollig gewicht vermijden. Nu geniet ik voluit van een eskadron gierzwaluwen dat Gaudiaanse parabolen tekent in de luchtSinds de Lange Wapperbrug werd weggestemd in een volksraad-pleging, denkt iedereen tweemaal na alvorens ‘don’t look back’ te zeggen. Vandaar de hierna volgende mijmeringen over mijn ont-dekkingstocht bij de voorbereiding van de ecologiebijdragen van het afgelopen jaar. Wat heb ik geleerd?Al wandelend en al klimmend maken we gebruik van de open ruimte, zij het in zeer beperkte mate. Slechts 6% van de in Wal-lonië geïnventariseerde rotssites (ongeveer 620) is uitgerust en wordt beheerd.Onze sportieve activiteiten in open lucht bevorderen onze affini-teit met de natuur. Wij dragen met andere woorden actief bij tot het vergroten van het maatschappelijk draagvlak van de natuur-beleving.Het beheer van rotsen kan maar aanvangen als het juridische plaatje (dé milieu- en bouwvergunningen klopt. Na de door de Klim- en Bergsportfederatie (KBF) én de Club Alpin Belge (CAB), haar Waalse zusterorganisatie, georganiseerde studiedag in sep-tember 2011 zijn we goed op weg om een voetje (maat 43) voor te hebben bij het gewest en de gemeentebesturen. Een mijlpaal!Een greep uit de richtlijnen die de KBF en de CAB hoog in het vaan-del dragen (en neen, ‘t is echt geen regelneverij; uitgangspunt is de ecologische draagkracht van elk individueel rotsmassief ):

π Auto’s stallen op de toegestane parkingplaatsen π De stilte in acht nemen π Enkel de toegestane ingang gebruiken π Op de paden blijven π Afval terug meenemen π Geen vuur maken π Geen planten uitgraven of vertrappen π Geen dieren verstoren

Sensibilisering en responsabilisering gebeuren via een gerichte en transparante communicatie, dit wil zeggen, door infoborden in situ, topo’s, de webstek, dit artikel en de ecodagen. En zoals Flip Kowlier zingt in 'Ik ben moe': « Da werkt wel »Getuige daarvan de plusminus 2500 uren handenarbeid, hoofd-zakelijk gepresteerd door vrijwilligers.Omdat natuurbeheer gaat over systemen waarin dieren en plan-ten, klein en groot, kleurrijk of vaal, elkaar in evenwicht houden en in relatie staan tot de omgeving en het landschap. doen we geregeld een beroep op externe specialisten zoals natagora, de belangrijkste natuurbeschermingsorganisatie van Wallonië, en het Contrat de rivière Haute-Meuse, een platform rond het

ontwikkelen van geïntegreerd waterbeheer op de bovenloop van de Maas. Samen met deze partners en onze huisspecialist (hallo Eddy) komen we op voor een gevarieerde natuur, waar bijzondere planten- en diersoorten zich thuis voelen.Als jullie het mij vragen, het zit snor op onze Belgische (godzij-dank) rotsen. Meer nog, ik ben er rotsvast (ha!) van overtuigd dat klimmen en natuur elkaar heel wat te bieden hebben. Daarmee doen we stukken beter dan onze wereldleiders die er in Rio de Janaeiro weer niet toe kwamen om bindende afspraken te maken over duurzame ontwikkeling.

schuinsmarcheerderAntoine de Saint-Exupéry, Franse verkenningspiloot verdwenen in de nevelen van de Tweede Wereldoorlog en auteur van Le petit Prince, het onvergetelijke kinderboek voor volwassenen, schreef volgende visionaire woorden: “Wij erven de aarde niet van onze voorou-ders, maar lenen ze van onze kinderen.”Mijn voorstel aan jullie, vergelijk deze uitspraak met de definitie van duurzame ontwikkeling in het baanbrekende Rapport van de Commissie Brundtland uit 1987: ontwikkeling waarbij aan de be-hoeften van de huidige generatie tegemoet wordt gekomen zon-der dat de toekomstige generaties eenzelfde kans wordt ontno-men. Voorwaar, jullie zullen het met mij eens zijn dat de wijsheid uit een kindermond komt!

in de maat van de seizoenenComing out soon: Het Europees project Hélianthème, over de relicten van kalk-graslanden met hun merkwaardige biodiversiteitContrat de rivière Haute-Meuse, over de bijdrage van de KBF in het waterbeheer van de Maasecosysteemdiensten, over de waarde van de welvaart die men-sen aan de natuur ontlenen (bijvoorbeeld, onder de vorm van re-creatie).

kuitenbijter

Herhaling is de beste leerschool. Een verklaring in één twee, drie.

open ruimte fikken af, mens

affiniteit voeling hebben met

maatschappelijk draagvlak supporteren voor natuur

vergunning reglementen als bondgenoten

ecologie hoe alles samenhangt

communicatie het verder zeggen

systeem papier, schaar, steen

evenwicht nec plus ultra (= en niet verder)

relatie in verbinding staan

duurzame ontwikkeling gebruiken, niet verbruiken

relict wat nog rest

biodiversiteit voor afwisseling zorgen

ecosysteemdiensten kostelijke maatschappelijke natuurvoordelen

35

KAARTEN

1. Snowcard Snowcard DAV Prijs: € 12,00

kbf-shopBOEKEN

1. Alpine Rotsklimmen – Van klimschool tot hoogalpiene routes Auteur: Koen Hauchecorne Prijs: € 35

2. Kennismaken met sportklimmen Klimactiviteiten worden aangeboden die te realiseren zijn met de

basisinventaris van een turnlokaal, voor groepen van 25 à 30 kinderen. Stapsgewijs wordt de overgang gemaakt naar klimmen in een echte klimzaal.

Prijs: € 25

3. Bergbeklimmen – Cursusboek beginners Hét naslagwerk over technieken voor beginnende alpinisten. Prijs: € 21

4. Wallis – Alpiene ervaring opdoen Een selectie van 10 prachtige "eenvoudige" beklimmingen in detail be-

schreven, zodat je met vertrouwen deze tochten zelfstandig tot een goed einde kan brengen!

Prijs: € 19

CuRSuSBOEKjES

KVB 1 (indoor Toprope – 36 pag – 12,5 x 9 cm) KVB 2 (indoor voorklimmen – 48 pag – 12,5 x 9 cm) KVB 3 (outdoor voorklimmen – 56 pag – 12,5 x 9 cm)

Deze cursusboekjes zijn bestemd voor de leerlingen, bevatten een handig overzicht van de aangeleerde technieken plus over-zichtelijke illustraties.

Prijs leden KBF: € 7,50 / stuk

KVB 1 instructeurshandleiding “Indoor Toprope – 36 pag” (24 x 17 cm) KVB 2 instructeurshandleiding “Indoor voorklimmen” (24 x 17 cm) KVB 3 instructeurshandleiding “Outdoor voorklimmen” (24 x 17 cm)

Dit is de hand-leiding voor do-centen, inclusief de bijhorende leskaarten.

Prijs leden KBF: € 16 / stuk

MERCHANDISING

1. Opnaaibadge 6cm x 4cm Badge die je op je kleren kan naaien. Prijs: € 2,50

2. T-shirts KBF Prijs: € 16,00 (verzendingskosten inclusief ) Kleur man: grijs-blauw met witte bedrukking. Kleur dames: grijs-groen met witte bedrukking.

TOPO

Marche-les-Dames (Nieuw - uitgave 2011) Prijs: 18,00

Topo Beez Prijs: € 6,00

Topo Carrière des Awirs Carrière de l'Abbaye de Flône Prijs: € 15,00

Topo Corphalie (Huy)Prijs: € 8,00

Topo Durnal (Nieuw – uitgave 2011) Prijs: € 7,50

Topo Freyr Prijs: € 24,00

Topo Mozet (Nieuw – uitgave 2011) Prijs: € 16,00

Topo Plain des Fosses Prijs: € 8,00

Topo Yvoir (Nieuw – uitgave 2011) Prijs: € 12,00

Topo Hotton Prijs: € 9,00

Topo Pont-à-Lesse (Nieuw – uitgave 2011) Prijs: € 12,00

36

BAC ANTWERPEN

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

secretaris: Nancy Willeme 0495 57 98 32 nancy.willeme@skynet.be

voorzitter: Henk Vandenhoeck 03 440 44 68 henkvandenhoeck@gmail.com

BAC LIMBURG

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

secretaris: Jan Rubens 0497 87 58 43 rubensjan@hotmail.com

voorzitter: Luc Vroninks 0475 42 27 04 luc.vroninks@scarlet.be

BERGSPORTVERENIGING KLEIN-BRABANT

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

secretaris: Stef Duymelinck 0494 44 09 61 Stef.duymelinck@bvkb.be

voorzitter: Koen De Laet 0475 26 50 32 koen.delaet@bvkb.be

BERGSPORTVERENIGING PROVINCIE ANTWERPEN

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

secretaris: Eva Mondelaers 0497 40 42 78 secretaris@bergsport-bpa.be

voorzitter: Marc Hermans 0475 56 75 50 voorzitter@bergsport-bpa.be

BERGSPORT VLAAMS-BRABANT

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

secretaris: Geza Toth 02 582 55 11 secretariaat@bvlb.be

voorzitter: Walter De Bruyne 053 80 46 29 walter.de.bruyne@bvlb.be

praktIsCh: ClubsBLEAU CLIMBING TEAM

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

secretaris: Renaat Will 0485 58 61 72 renaat@bleau.be

voorzitter: Bert Geerinckx 0486 62 24 35 bert@bleau.be

BLUEBERRY CLUB

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

secretaris: Serge Miesse 0475 59 52 28 serge.miesse@telenet.be

voorzitter: Tim Van Coillie 0486 97 64 59 tim@blueberry-hill.be

CANYON TEAM VLAANDEREN

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

secretaris: Helena Debedts helena.debedts@ canyonteamvlaanderen.be

voorzitter: Jeroen Schurmans info@canyonteamvlaanderen.be

DE BERGPALLIETERS

Rek. BE07 0014 1279 2266 (enkel lidgelden)

secretaris: René Moortgat 0477 67 44 52 rene.moortgat@bergpallieters.be

voorzitter: Koen Van Hemelrijck 0473 66 11 32 koen.van.hemelrijck@bergpallieters.be

BERGSPORT OOST-VLAANDEREN

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

secretaris: Anneleen De Maesschalck 0499 40 00 81 anneleen@bovl.be

Voorzitter: Philippe Caboor 09 371 46 72 philippe@bovl.be

KLIMCLUB HUNGARIA

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

bestuurder: Tijl Smitz 0473 44 94 33 tijl@climbcoach.be

bestuurder: Charlotte De Roey 0479 27 78 38 vzwklimclubhungaria@gmail.com

LIMBURGSE BERGSPORTVERENIGING

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

secretaris: Kees van Looij kees.vanlooij@klimburger.be

voorzitter: Lode Draelants 0496 40 03 21 voorzitter@klimburger.be

VLAAMSE BERGSPORT WAASLAND

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

secretaris: Robert Verberckmoes 03 770 64 83 vbwaas@skynet.be

WEST-VLAAMSE BERGSPORTVERENIGING

Rek. BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden)

secretaris: Els Meyhui 056 60 98 47 els@westvlaamsebergsportvereniging.be

voorzitter: Bart Vercruyssen 0474 28 69 26 bart.vercruyssen@belgacom.net

praKtisch: FederatieFEDERATIE

Voorzitter: Tuur Ceuleers gsm 0472 69 89 23tuur.ceuleers@klimenbergsportfederatie.be

Ondervoorzitter: Frank Stevensgsm 0485 18 54 58frank.stevens@roosendaal-keyzer.be

Penningmeester: Paul Verzelegsm 0478 25 67 84paul.verzele@belgacom.net

Secretaris: Herman De Kegeltel. 09 229 25 93herman.de.kegel@skynet.be

Bestuurders: Lode BeckersLode Draelants

Luc VroninksJonas Lohaus

SECRETARIAAT

Openingsuren maandag – vrijdag van 09.00u - 17.00u

Contact:tel. 03 830 75 00 – fax 03 830 36 24info@klimenbergsportfederatie.be

Administratief TeamTom Sluytstom.sluyts@klimenbergsportfederatie.be

Reginald Roelsreginald.roels@klimenbergsportfederatie.be

Wendy Saerenswendy.saerens@klimenbergsportfederatie.be

Gerd Peremansgerd.peremans@klimenbergsportfederatie.be

Syuzanna Mkrtchyansyuzanna@klimenbergsportfederatie.be

Sporttechnisch TeamGorik Dirixgorik.dirix@klimenbergsportfederatie.be

Alex Liebensalex.liebens@klimenbergsportfederatie.be

Koen Hauchecornekoen.hauchecorne@klimenbergsportfederatie.be

Jan Verhoevenjan.verhoeven@klimenbergsportfederatie.be

REkEnIngnummERS

Lidgelden clubs (zie clubs pg. 35)

Stages kBFIBAN: BE87 0882 4050 2094

ChaveehutIBAN: BE14 0682 1547 1783

Refuge Jef De RoeckIBAN: BE02 0688 9347 8040

BIBLIOTHEEk

Tijdens kantooruren en op de laatste woensdag van de maand ook tussen 17.00u en 21.00u

HuTTEn

REFugE JEF DE ROECkRue de l’AbbéToussaint 19, 4950 Ovifat – tel. 080 44 67 17Refugeverantw: Paul Verzele,gsm 0478 25 67 84Reservatie via het KBF-secretariaat

REFugE DuCHESnEChée des Alpinistes, 5500 Dinant

CHAVEEHuTRue de la Chavee 7, 5330 Maillentel. 083 65 52 39Reservatie via het secretariaat / website

BEHEER kLImgEBIEDEn

Belgian Rebolting Teamwww.rebolting.beinfo@rebolting.beContactpersoon: Kobe Bellinkx, Schrijversweg 4,3660 Opglabbeek – gsm 0486 123 786

CEnTRALE WAnDELIngEn

Voorzitter: Jan BrilK. Fossoullaan 6 – 1070 Brusseltel. & fax: 02 523 18 54

Secretaris:Julien Baetentel. 03 455 72 95

Coördinator:Theo Goovaertstel. 0486 58 47 61theo.goovaerts@telenet.be

coloFonklim- en bergsportmagazine kBFDit federatietijdschrift verschijnt zes maal per jaar en is een uitgave van de Klim- en Bergsportfederatie.

Verschijningsdata 2012Begin januari (Summit 2012), begin februari, begin april, half juni, begin september en begin november.

Redactieverantwoordelijke:Reginald Roelsreginald.roels@klimenbergsportfederatie.be

Redactiemedewerkers: Herman De KegelLuc Vandenbosch (ecologie)Louis De Geest (ecologie)

De redactie staat open voor bijdragen van leden, en derden waarbij de redactie het recht heeft, zonder opgave van redenen, de bijdragen niet te plaatsen of te wijzigen.

uiterste inzenddata artikels/teksten 2012:Voor uitgave november 2012: 10/09/2012

Vormgeving, prepress en druk:Designpartner / Drukkerij PaesenOpglabbeek

Publiciteit:Secretariaat KBF, tel. 03 830 75 06

Verantwoordelijke uitgever:Tuur Ceuleers p/a Statiestraat 64 – 2070 Zwijndrecht

klim- en bergsportfederatieStatiestraat 642070 Zwijndrechtwww.klimenbergsportfederatie.be

ELIOS

www.petzl.com/ELIOSPhot

o ©

Kal

ice

Durable protection, now with climate control