Warsztaty „Natura 2000 – naszą szansą”

Janina Kawałczewska

4-11 marca 2015 r

1. Podsumowanie warsztatów prowadzonych w ramach projektu – tematyka:

• Ochrona różnorodności biologicznej, Natura 2000 – podstawowe

informacje (dlaczego należy chronić różnorodność biologiczną, Natura 2000 w polskim systemie ochrony przyrody, zasady tworzenia sieci Natura 2000, obszary Natura 2000 a lasy, inne obszary cenne przyrodniczo, obszary natura 2000 a gmina).

• Jak prowadzić edukację społeczeństwa dla ochrony różnorodności biologicznej i obszarów natura 2000?

• Komunikacja i informacja społeczeństwa dot. Natury 2000 (w tym konflikty ekologiczne, inwentaryzacje przyrodnicze, udział społeczeństwa w obszarach naturowych w sprawach ochrony środowiska).

• Gospodarowanie na obszarach Natura 2000 i w ich sąsiedztwie. • Gospodarowanie odpadami na obszarach naturowych. • Metodyka kształcenia przyrodniczego w edukacji formalnej i nieformalnej. • Warsztaty terenowe.

2. Co zostało jeszcze do zrobienia? • cele jakie założyliśmy? • opracowanie i prowadzenie projektów edukacji ekologicznej dot. zrównoważonego

rozwoju, obszarów Natura 2000, • poznanie różnych metod i form edukacji ekologicznej i ich wdrożenie (konkursy), • możliwości rozwoju zrównoważonej turystyki na obszarach Natura 2000 i w ich

pobliżu, • sposoby pozyskiwania środków na realizację aktywnych form edukacji ekologicznej

obszarów naturowych, • prowadzenie inwentaryzacji przyrodniczych i wykorzystania jej wyników, • poznanie i wdrożenie sposób informacji dla społeczeństwa w obszarach Natura

2000, aktywizacja społeczności lokalnych do działań na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów naturowych występujących na naszym terenie,

• umiejętność współpracy z władzami odpowiedzialnymi za obszary naturowe.

3. Dyskusja uczestników: • które z w/w celów osiągnęliśmy? • które są przed nami?

Zagospodarowanie turystyczne obszarów Natura 2000

1. Wypowiedzi uczestników: • jak wygląda aktualne zagospodarowanie obszarów Natura 2000 w ich

terenie? • jak wygląda zagospodarowanie turystyczne obszarów Natura 2000 w

regionach: płockim i włocławskim (wypowiedzi po warsztatach terenowych).

2. OCHRONA WALORÓW PRZYRODNICZYCH I TURYSTYCZNYCH A OBSZARY NATURA 2000: ⁻ konflikt interesów między ochroną obszarów Natura 2000 a ich

udostępnianiem dla społeczeństwa, udostępnianie przyrody i inwestycje związane z turystyką nie mogą wprowadzać znaczących negatywnych zmian w środowisku (skala konfliktów jest różna, zależy od wrażliwości siedlisk, gatunków, form turystyki, jej intensywności),

⁻ szlaki turystyczne piesze, rowerowe nie są przedsięwzięciami mogącymi znacząco oddziaływać na środowisko, ale: mogą intensywnie oddziaływać na obszar Natura 2000, mogą wpłynąć na zaburzenie powiązań funkcjonalnych terenu objętego realizacją przedsięwzięcia z obszarami Natura 2000 (np. szlaki po koronie wału przeciwpowodziowego obszaru Dolina Środkowej Wisły), mogą powodować oddziaływanie skumulowane w wyniku równoległej realizacji lub istnienia innych przedsięwzięć (np. hotel istniejący, kamping, bar, gospodarstwo agroturystyczne).

3. ZASADY PRZEPROWADZENIA OCENY ODDZIAŁYWANIA NA OBSZARY NATURA 2000 ‐ ocena z punktu widzenia celów ochrony obszaru Natura 2000 (w tym integralność obszaru), ‐ ocena zgodnie z zasadą przezorności: procedurę OOS przeprowadza się nie tylko w przypadku pewnego wystąpienia znaczącego oddziaływania, ale również gdy istnieje podejrzenie jego wystąpienia, wątpliwości muszą być interpretowane na korzyść ochrony środowiska, a nie na korzyść inwestycji, finansów,

‐ ocena wpływu przedsięwzięcia oraz w powiązaniu z innymi planami lub projektami (oddziaływanie skumulowane).

4. ETAPY OCENY ODDZIAŁYWANIA NA OBSZARY NATURA 2000 ‐ Etap I - ocena wstępna (screening/kwalifikacja), ‐ Etap II - ocena właściwa, ‐ Etap III - kwestia braku alternatyw, ‐ Etap IV - Nadrzędny Interes Publiczny i kompensacja przyrodnicza Etapy II, III i IV - w ramach pełnego postępowania OOS (z raportem i udziałem społeczeństwa).

ETAP I - OCENA WSTĘPNA (SCREENING) ‐ oceną objęty powinien być każdy plan i przedsięwzięcie usytuowane w obrębie i poza obszarem Natura 2000, które może w znaczący sposób na nie oddziaływać, ‐ ocena powinna obejmować: charakter przedsięwzięcia (wielkość, realizacja, eksploatacja), opis obszaru (środowiska przyrodniczego) - komponenty środowiska, zachodzące procesy, drogi migracji ptaków, drogi migracji zwierząt, identyfikacja negatywnego oddziaływania, ocena jego znaczenia/wielkości - dla siedlisk i/lub gatunków, integralność obszaru, stan przedmiotów ochrony w obszarze, oceniony w ramach monitoringu i nadzoru (jeżeli taka ocena została wykonana). Jeśli wpływ jest znaczący lub istnieje podejrzenie, że może być znaczący (zasada ostrożności) przechodzimy do etapu II.

ETAP II - OCENA WŁAŚCIWA ‐ Analiza i ocena wpływu przedsięwzięcia na obszar Natura 2000: potrzebne badania terenowe (inwentaryzacja przyrodnicza) bierzemy pod uwagę integralność obszaru - strukturę, funkcje i

cele ochronne obszaru Natura 2000 oraz spójność sieci ‐ Określenie oddziaływań: etap realizacji, eksploatacji, likwidacji, oddziaływania skumulowane.

‐ Stwierdzenie negatywnego oddziaływania: propozycja działań minimalizujących, pozwalających

wyeliminować/ograniczyć negatywne oddziaływania ‐ Brak negatywnego oddziaływania - podjęcie odpowiednich decyzji administracyjnych. ‐ Istnieje negatywne oddziaływanie - etap III - szukanie alternatyw.

ETAP III - SZUKANIE ALTERNATYW ‐ Ustalenie, czy istnieją rozwiązania alternatywne: alternatywy proponowane przez wykonawcę, alternatywy proponowane przez kompetentne władze,

alternatywy proponowane przez inne zainteresowane strony (np. NGO). ‐ może to być np. wariantowanie lokalizacji lub przebiegu, skali lub wielkości przedsięwzięcia, metod budowy, zmiana techniki eksploatacji, itp. ‐ wszelkie, inne, w tym „nieinfrastrukturalne" rozwiązania służące realizacji danego celu ‐ kryteria ekonomiczne nie mogą być postrzegane jako nadrzędne nad kryteriami ekologicznymi ‐ ocena alternatyw pod kątem ich oddziaływania na cele ochrony obszaru Natura 2000 wg tych samych kryteriów ‐ ocena alternatyw, w tym ustalenie ich braku - to obowiązek kompetentnych władz.

Jeśli nie istnieją rozwiązania alternatywne - etap IV (czyli nadrzędny interes publiczny – kompensacja przyrodnicza).

5. DZIAŁANIA MINIMALIZUJĄCE ‐ Ograniczają lub wykluczają negatywny wpływ przedsięwzięcia, np.: przejścia i przepusty dla zwierząt, płazów, przepławki dla ryb, ekrany akustyczne (inwestycje liniowe) / nasadzenia roślinności, wygrodzenie drogi, prowadzenie prac poza okresem lęgowym, zimowania, przelotu ptaków, wybór najmniej szkodliwego sprzętu /materiałów/technik budowlanych.

6. NADRZĘDNY INTERES PUBLICZNY ‐ ochrona fundamentalnych wartości związanych z życiem

obywateli: zdrowie ludzkie, bezpieczeństwo publiczne, korzystne skutki o podstawowym znaczeniu dla środowiska,

‐ spełnienie celów interesu społecznego i gospodarczego, np. wypełnienie obowiązków związanych z usługami publicznymi: transport, energia, komunikacja, usługi komunalne,

‐ określone przez władze krajowe uzasadnione cele polityki społeczno-gospodarczej: zdrowie, edukacja, usługi komunalne,

‐ oparty na dowodach, ‐ ma względy przeważające w stosunku do obszaru chronionego, ‐ ma charakter długofalowy.

7. KOMPENSACJA PRZYRODNICZA ‐ rozwiązanie ostateczne, ‐ stosowane, gdy „zawiodą" inne rozwiązania (alternatywne i minimalizujące), a przedsięwzięcie musi być zrealizowane, ‐ nie powiązane z przedsięwzięciem, ‐ ma charakter długofalowy, ‐ należy je wdrażać przed wystąpieniem szkody na skutek realizacji przedsięwzięcia. Działania kompensacyjne, np. ‐ Odtworzenie - rekonstrukcja siedliska. ‐ Poprawa wartości biologicznej siedliska. powyższe działania mogą być realizowane na istniejących obszarach Natura 2000 lub na terenach, które zostaną włączone do sieci, objęcie ochroną poprzez utworzenie lub powiększenie obszaru Natura 2000.

8. ZASADY KOMPENSACJI „NATUROWEJ" ‐ zachowanie proporcji w stosunku do siedlisk i gatunków

ulegających negatywnym wpływom -1:1, zalecane powyżej 1, ‐ ten sam region biogeograficzny w obrębie tego samego

Kraju Członkowskiego, ‐ najbliższa odległość od siedliska, które uległo zniszczeniu, ‐ zapewnienie funkcji obszaru kompensacji porównywalnych do

funkcji spełnianych pierwotnie, ‐ dostosowanie do konkretnego negatywnego oddziaływania na

dane gatunki i siedliska (odpowiednia do straty wywołanej inwestycją),

‐ określony harmonogram jej realizacji: terminy, monitoring, ‐ zabezpieczenie prawne i finansowe działań, ‐ musi być skuteczna i wykonalna, ‐ koszty działań kompensacyjnych ponosi inwestor (mogą być

sfinansowane ze środków UE jako koszt kwalifikowany).

9. Problemy do rozwiązania - ćwiczenia

- w obszarze Natura 2000, gdzie są: obszar ptasi (OSO) i siedliskowy (SOO) grupa społeczna planuje zrealizować przedsięwzięcia: budowę przystani dla żaglówek, statków, kajaków. Czy jest to możliwe? Jakie działania musi podjąć inwestor;

- gmina planuje wybudować

ścieżkę rowerową. Czy to możliwe? Jakie kroki podjąć?

10. PRZYKŁADY ZREALIZOWANYCH PROJEKTÓW TURYSTYCZNYCH – ŚCIEŻEK PIESZO – ROWEROWYCH. - szlaki turystyczne na obszarach Natura 2000, to:

brak zagrożeń dla gatunków i siedlisk chronionych, intensywność ruchu turystycznego, terminy muszą być

dostosowane do wymogów ochrony w obszarze, właściwe zagospodarowanie przestrzeni, tak aby kierować

ruchem turystycznym, umożliwiającym turystom kontakt z przyrodą, kształtować świadomość ekologiczną, Właściwe przygotowanie ścieżki (pojemniki na odpady, toalety w

miejscach odpoczynku, wiaty turystyczne z ławką, platformy widokowe, miejsca postojowe dla rowerów), czy turystyka musi być realizowana cały rok?

- przykłady działań w obszarze Natura 2000 „Nietoperek”: Międzyrzecki Rejon Umocniony (gminy

Międzyrzecz, Sulęcin, Lubrze, Świebodzin), • rezerwat przyrody „Nietoperek” obejmujący

fortyfikacje w/w terenu z licznymi nietoperzami), utworzony Obszar w celu zachowania miejsc zimowania i rozrodu ssaków,

• kilka tras turystycznych, międzynarodowy szlak pieszy, dwa szlaki rowerowe, w tym jeden międzynarodowy, podziemne trasy turystyczne,

• turystyka realizowana poza okresem hibernacji i rozrodu nietoperzy, w miejscach nie posiadających kluczowego znaczenia dla funkcjonowania populacji,

• dwa obserwatoria umożliwiające obserwację hibernacji nietoperzy, za pomocą kamer pracujących w podczerwieni, a w lecie ich rozród),

- „Naturowe trasy pieszo – rowerowe – natura łączy samorządy” (Regionalny Program Operacyjny Województwa Dolnośląskiego 2007-2013) Gmina Przeworno, Powiat Strzeliński, Nadleśnictwo Henryków: stworzenie tras pieszo – rowerowych obszaru Natura 2000 (ścieżki, wiaty,

tablice, kosze na odpady, stojaki na rowery itp.), uprawianie turystyki pieszej i rowerowej, promocja walorów

przyrodniczych terenu, wejście na górę, punkt widokowy, informacja,

- przykłady szlaków z Regionu Płockiego: PIESZE (są tylko oznakowane) Szlak żółty - szlak główny Kotliny Płockiej: Dobrzyków PKS (0,0 km) – Jez.

Ciechomickie (5,5 km) – Jez. Górskie (8,5 km) – Grabina PKS (10,0 km) – Łąck PKP (15,5 km) – Jez. Sendeń (18,0 km) – Krzywy Kołek (24,5 km) – Trzcianno (29,5 km) – Nowy Duninów PKS (32,5 km) – Jazy Telążnia – Jez. Radyszyńskie – Włocławek.

Szlak zielony im. Króla Kazimierza Wielkiego: Gąbin PKS (0,0 km) – Koszelówka (5,0 km) – Matyldów (9,0 km) – Jez. Łąckie Małe (12,5 km) – Jez. Łąckie Duże (13,0 km) – Łąck PKS (16,0 km) – Janów (20,5 km) – Gorzewo Stanica ZHP (22,0 km) – Lucień (27,5 km) – Białkówek (31,5 km) – Jez. Lubieńskie (33,0 km) – Cieślikowo (36,0 km) – Jez. Skrzyneckie (40,0 km) – Włocławek.

Szlak niebieski - szlak nadwiślański im. Władysława Broniewskiego Płock PTTK (0,0 km) – Soczewka (12,5 km) – Krzywy Kołek (16,5 km) – Lucień (24,5 km) – Gostynin Pl. Wolności (32,0 km).

Szlak czarny im. Andrzeja Małkowskiego: Płock PTTK (0,0 km) – Ciechomice (6,5 km) – Grabina (8,5 km) – Jez. Ciechomickie (9,5 km) – Matyldów (13,5 km) – Zdwórz (17,0 km) – Koszelówka (22,0 km) – Gąbin (25,0 km)

Szlaki Turystyczne

ROWEROWE Międzynarodowy Szlak Rowerowy EuroVelo R-2 – kolor zielony. Szlak Międzynarodowy EuroVelo R-2 – „Szlak Stolic”, ma połączyć Galway z Moskwą. Obecnie dochodzi tylko do zachodniej granicy Polski. Odcinek z Łącka do Kowala jest pierwszym polskim fragmentem szlaku. Następnie wyznakowano szlak na trasie Brochów – Sanniki i biegnie malowniczymi terenami Nadwiślańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu do miejscowości Iłów, a następnie doliną rzeki Jeżówki do Sannik. Kolejny etap łączy Sanniki z Tokarami Rąbież i przebiega przez następujące miejscowości: Sanniki – Czyżew – Konstantynów – Gąbin – Dobrzyków – Jordanów – Tokary Rąbież.

⁻ Turystyka wodna (kajakowa, żeglarska), w Regionie płockim (Wisła pomiędzy Warszawą a Płockiem i dalej Włocławkiem,

⁻ uwarunkowania na obszarze naturowym (okres lęgowy ptaków, nie niszczenia siedlisk, baza – pomosty),

⁻ indywidualny wypoczynek na działkach rekreacyjnych, infrastruktura (gospodarka odpadami, ścieki, hałas, drogi dojazdowe).

PTTK "MORKA" w Płocku

Szlaki żeglugowe - Stanica "FLIS" w Liszynie

Turystyka konna – czy możliwa? - Więcej o szlakach konnych w Polsce można uzyskać w siedzibie nadleśnictw lub na stronie

www.czaswlas.pl , - Przykłady szlaków konnych w lasach „Leśnego kompleksu Promocyjnego - Lasy

Gostynińsko-Włocławskie”

Turystyka samochodowa – czy możliwa?

Wymogi dot. bazy turystycznej i kadry pracującej w turystyce

przyjaznej obszarom Natura 2000

1. ORGANIZACJA I PROWADZENIE GOSPODARSTWA AGROTURYSTYCZNEGO

Gospodarstwo agroturystyczne – może prowadzić czynne gospodarstwo rolne.

świadczenie usług turystycznych oznacza świadczenie ich w oparciu o zabudowania, grunty i inne zasoby tego gospodarstwa, bez zmiany ich charakteru i naruszania podstawowej funkcji, jaką jest zachowanie zdolności do produkcji rolnej,

usługi turystyczne świadczone są w niewielkim rozmiarze i stanowią dodatkowe źródło dochodu obok zasadniczej działalności rolniczej gospodarstwa. Turysta korzysta z noclegu, żywienia, uczestniczy czynnie lub biernie w życiu gospodarstwa, może zakupić produkty żywnościowe,

główną atrakcję stanowią aktywności rekreacyjne związane z gospodarstwem rolnym (hodowlanym, rybackim, ogrodniczym itd.). W ofercie znaczenie mają także atrakcje związane z jego otoczeniem przyrodniczym, produkcyjnym, usługowym oraz społeczno-kulturowym.

Za gospodarstwo rolne dla celów podatku rolnego uważa

się obszar użytków rolnych, gruntów pod stawami oraz,

sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako

użytki rolne, gruntów pod zabudowaniami związanymi z

prowadzeniem tego gospodarstwa o łącznej powierzchni

przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących

własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej,

osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki,

nie posiadającej osobowości prawnej ( art.1 ust.2 ustawy z

dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym – j.t. Dz.U. z

2006r. Poz. Nr 136, poz.969 ze zm.).

Posiadanie gospodarstwa rolnego mogą potwierdzać między innymi takie dokumenty:

zaświadczenie o posiadaniu gospodarstwa rolnego wydane przez Wójta,

wypis z ewidencji gruntów i budynków wydany przez Starostę,

zaświadczenie Wójta stwierdzające, że dana osoba jest płatnikiem podatku rolnego z gospodarstwa rolnego,

umowa dzierżawy gospodarstwa rolnego zawarta w formie pisemnej,

wyciąg z księgi wieczystej.

Gospodarstwa agroturystyczne świadczące usługi turystyczne mogą

korzystać z pewnych przywilejów.

Najważniejsze z nich to:

wyłączenie usług turystycznych w gospodarstwach rolnych z obowiązku

rejestrowania działalności turystycznej jako działalności gospodarczej,

zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. Inne obiekty turystyki wiejskiej.

Tam, gdzie działalność turystyczna zaczyna dominować nad produkcją

rolniczą, albo gdzie całkowicie ją wypiera, bądź też w obiektach świadczących

usługi turystyczne specjalistyczne obowiązują przepisy prawne znacznie

szersze, tj. takie, jakie dotyczą mikroprzedsiębiorców. W praktyce, obiekty

obejmujące wielorakie rodzaje aktywności rekreacyjnych związanych z

przyrodą, wędrówkami, turystyką zdrowotną, krajoznawczą i kulturową

nazywane są obiektami turystyki wiejskiej.

To usługodawca decyduje o tym, jaki rodzaj działalności turystycznej będzie

prowadził, jakie będzie musiał spełnić wymagania prawno – administracyjne

i które przepisy prawne powinien poznać szczegółowo.

3. Obiekty prowadzące usługi hotelarskie

Gospodarstwa agroturystyczne, obiekty turystyki

wiejskiej, zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997r. o

usługach turystycznych, są innymi obiektami

świadczącymi usługi hotelarskie - nie są obiektami

hotelarskimi.

Ustawa określa wymagania dotyczące wyposażenia, warunków

sanitarnych związanych z zakwaterowaniem turystów,

przeciwpożarowych oraz innych, jakie muszą spełniać „inne

obiekty”. Ponadto, na prowadzących usługi hotelarskie nakłada

obowiązek zgłoszenia obiektu do ewidencji prowadzonej przez

właściwego wójta ze względu na miejsce położenia obiektu.

Zgłaszając obiekt do ewidencji usługodawca oświadcza, że

kwatera spełnia wymagania p.poż., sanitarne i budowlane, tym

samym wyraża zgodę na kontrolowanie działalności. „Inne

obiekty” (w tym gospodarstwa agroturystyczne) ustawowo nie

muszą być odbierane, ani kategoryzowane. Jeśli usługodawca

chciałby uzyskać potwierdzenie jakości prowadzonych przez

niego usług, może poddać obiekt dobrowolnej, odpłatnej ocenie

jakości usług (kategoryzacji) prowadzonej przez Polską Federację

Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne” – szczegóły

www.agroturystyka.pl.

4. UWARUNKOWANIA DOTYCZĄCE PROWADZENIA USŁUG TURYSTYCZNYCH.

Dla rolnika świadczącego usługi turystyczne korzystny jest zapis w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej oraz zmianie niektórych innych ustaw z dnia 19 grudnia 2008r. (Dz. U. z dnia 4 lutego 2009). Art. 3 stanowi, że przepisów tej ustawy nie stosuje się do wynajmowania pokoi przez rolników, sprzedaży posiłków oraz świadczenia w gospodarstwie rolnym innych usług związanych z pobytem turystów.

Przepisy ustawy nie dotyczą działalności wytwórczej w rolnictwie z zakresu upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego.

Wyłączenie rolników z obowiązku rejestrowania usług turystycznych, jako działalności gospodarczej, nie zwalnia z obowiązku płacenia podatku, chyba, że uzyskane dochody zostały zwolnione z podatku na mocy szczególnych przepisów. Ordynacja podatkowa ma własną definicję działalności gospodarczej.

Z przywileju niepłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych mogą korzystać wyłącznie rolnicy prowadzący usługi turystyczne, spełniający jednocześnie poniższe warunki:

budynki mieszkalne, w których wynajmowane są pokoje, należą do gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym,

pokoje wynajmowane są osobom przebywającym na wypoczynku,

wynajmowane pokoje znajdują się w budynkach mieszkalnych (decyzja administracyjna dopuszczająca go do użytkowania jako mieszkalny lub jeżeli pełni funkcję mieszkalną np. są w nim zameldowani stali mieszkańcy),

budynki mieszkalne, w których wynajmowane są pokoje, muszą być położone na terenach wiejskich,

liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza pięciu.

Zwolnienie obejmuje także dochody uzyskane z tytułu

wyżywienia gości mieszkających w wynajmowanych

pokojach. Zwolnienie przysługuje każdemu, kto spełnia

równocześnie pięć podanych warunków, nawet jeżeli osiąga

dodatkowe dochody z innego tytułu (na przykład z

działalności handlowej). Dochody zwolnione w tej sytuacji z

opodatkowania nie łączą się dla celów podatkowych z

innymi dochodami, nie wpływają także na wysokość innych

podatków, rent czy emerytur.

Zwolnienie nie obejmuje odrębnie opłacanego wynajmu

miejsca pod ustawienie przyczep i namiotów, także w

obrębie działki siedliskowej, odrębnych pól namiotowych.

Usługodawcy, którzy nie spełniają w/w warunków,

zobowiązani są do płacenia podatku dochodowego w formie

uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego.

Wygodną formą płacenia podatku jest opłacanie go w formie karty podatkowej, polegającej na opłacaniu stałej kwoty miesięcznej podatku, bez względu na wysokość osiągniętego przychodu na podstawie decyzji naczelnika urzędu skarbowego na wniosek złożony przez usługodawcę.

Na podstawie art.23 ust 1 a ustawy, w formie karty podatkowej mogą opłacać podatek kwaterodawcy, w tym także rolnicy na niżej podanych warunkach:

osoby świadczące usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym także wydające gościom posiłki), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12,

osoby prowadzące stołówki lub inną działalność gastronomiczną.

Działalności na karcie podatkowej nie można łączyć z żadną inną działalnością, także podlegającą opodatkowaniu kartą podatkową.

Dla osób, które modernizują kwaterę, ponoszą wydatki na inwestycje, korzystniejsze może być opodatkowanie na zasadach ogólnych, tj. płacenie podatku w zależności od faktycznie uzyskiwanych dochodów, po jego comiesięcznym obliczaniu na podstawie deklaracji składanych w urzędzie skarbowym.

Podatek na zasadach ogólnych obowiązuje:

osoby prowadzące działalność pozarolniczą, które nie podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego lub innym formom opodatkowania (karta, ryczałt),

rezygnujące z innych form opodatkowania,

działalność podatników dokonujących czynności podlegających regulacji i opodatkowaniu podatkiem VAT,

dochody z usług pochodzących z najmu, czy też działalności świadczonych okazjonalnie (np. impreza okolicznościowa, wesele, zwiedzanie gospodarstwa).

Kolejnym obowiązkiem podatkowym, niezależnym od podatku dochodowego od osób fizycznych, jest podatek VAT od towarów i usług (opłacany na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług Dz.U. Nr 54 poz. 535, ze zm.).

Podatek VAT obowiązuje osoby osiągające przychody między innymi z odpłatnego świadczenia usług, bez względu na posiadanie przez nie statusu przedsiębiorcy, także osoby prowadzące usługi agroturystyczne.

Osoby rozpoczynające działalność agroturystyczną (nie będące płatnikami VAT-u) muszą przed rozpoczęciem działalności:

zgłosić się do urzędu skarbowego, wypełnić zgłoszenie dla osób nie prowadzących działalności gospodarczej,

założyć rejestr ewidencji sprzedaży za każdy dzień i podliczać narastająco uzyskane przychody. Pozwoli to na uchwycenie granicy przyznanego limitu. Ewidencja może być prowadzona w zeszycie, gdzie notujemy: datę przychodu, kwotę przychodu i kwotę przychodu narastająco.

Usługodawca, który jest podatnikiem VAT z tytułu innej działalności, stosuje te same zasady ewidencji i rozliczeń w stosunku do usług turystycznych.

5. Opłaty lokalne

Dla prowadzących usługi turystyczne ważne są opłaty

lokalne, które reguluje ustawa z dnia 12 stycznia z dnia

1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity

Dz.U. z 2006 r., nr 121, poz. 844 z późniejszymi zmianami).

Zgodnie z art.1a ust.2 pkt.2 ww. ustawy, wynajmowanie

turystom pokoi, jeśli liczba pokoi nie przekracza 5, zostało

wyłączone z pojęcia działalności gospodarczej i pokoje takie

opodatkowane są tak, jak pomieszczenia mieszkalne.

Osoby wynajmujące większą liczbę pokoi niż 5 lub też

wynajmujące pokoje w innych budynkach niż mieszkalne,

muszą liczyć się z inną klasyfikacją działalności i

podwyższeniem stawki podatku. Decyzję podejmuje gmina.

6. WYŻYWIENIE.

Sprzedaż posiłków domowych w ramach usług agroturystycznych:

wyklucza prowadzenie kuchni dla innych osób niż te, które korzystają z noclegu w gospodarstwie,

nakłada na usługodawcę obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego żywności,

goście nie powinni korzystać z kuchni gospodarzy. Dla gości trzeba wygospodarować miejsce i aneks kuchenny, gdzie będą mogli przygotować sobie mały posiłek np. kawę, herbatę, mleko dla dziecka.

Odpowiedzialność, jaką ponosi przedsiębiorca produkujący lub wprowadzający żywność do

obrotu za wszelkie szkody i uszczerbki na zdrowiu konsumenta spowodowane złą jakością

zdrowotną żywności – często zniechęca usługodawców agroturystycznych do świadczenia tego

typu usług.

Wzrastające zapotrzebowanie na dobre wiejskie produkty, przetwarzane w tradycyjny sposób

daje szansę nowych możliwości uzyskiwania pozarolniczych dochodów

Podstawowe akty prawne z zakresu prawa

żywnościowego:

Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z

dnia 27 września 2006r. Nr 171, poz. 12250 ze zm.)

regulująca ogół wymagań, które muszą być spełniane, aby

żywność znajdująca się w obrocie, zarówno krajowa, jak i

pochodząca z importu, czyli żywność, którą kupujemy w

sklepach detalicznych, targowiskach, restauracjach,

stołówkach itp. była bezpieczna dla naszego zdrowia,

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr

852/2004 z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie higieny

środków spożywczych nakłada na podmioty działające w

sektorze spożywczym (osoby fizyczne i instytucje) m.in.:

‐ obowiązek zapewnienia, że na wszystkich etapach

produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności,

odbywających się pod ich kontrolą spełniane są właściwe

wymogi higieny ustanowione w ww. rozporządzeniu,

‐ wdrażania zasad HACCP, rejestracji i zatwierdzania

zakładów w Państwowej Inspekcji Sanitarnej,

‐ pobierania i przechowywania próbek żywności.

Prawo polskie stosowane jest w ścisłym powiązaniu z przepisami wspólnotowymi

7. WYMAGANIA SANITARNE ODNOSZĄCE SIĘ DO

GOSPODARSTW AGROTURYSTYCZNYCH

Zgodnie z art.3 ust. 3 pkt. 55 ustawy o bezpieczeństwie

żywności i żywienia gospodarstwo agroturystyczne, które

przygotowuje posiłki dla gości, tzn. zajmuje się produkcją

żywności, niezależnie od skali prowadzonej działalności, jest

zakładem żywienia zbiorowego, czyli miejscem prowadzenia

działalności w zakresie zorganizowanego żywienia

konsumentów (zakładem zamkniętym).

Gospodarstwa agroturystyczne, które zajmują się produkcją

żywności mogą serwować posiłki po uprzednim

zarejestrowaniu zakładu u właściwego państwowego

powiatowego inspektora sanitarnego. Zgłoszenie i wpis do

rejestru takich zakładów wymagany jest na 14 dni przed

dniem rozpoczęcia planowanej działalności.

Zakład żywienia typu zamkniętego może, ale nie musi przechowywać próbek wyprodukowanych potraw z krótkim okresem spożycia, natomiast jeśli serwuje gotowe potrawy z innych firm – próbki będą dotyczyły zakładu, który wyprodukował te potrawy.

Osoba pracująca w styczności z żywnością powinna uzyskać określone przepisami o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi orzeczenie lekarskie dla celów sanitarno-epidemiologicznych o braku przeciwwskazań do wykonywania prac, przy których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby. Kopia orzeczenia lekarskiego powinna znajdować się w miejscu wykonywania pracy przez osobę, której dotyczy dokumentacja.

8. WYMAGANIA HIGIENICZNE

Rozdział III Rozporządzenia 852/2004 (WE) określony jako wymagania dotyczące ruchomych i/lub tymczasowych pomieszczeń (jak duże namioty, stragany, ruchome punkty sprzedaży), pomieszczeń używanych głównie jako prywatne domy mieszkalne, ale gdzie regularnie przygotowuje się żywność w celu wprowadzania do obrotu, i automatów ulicznych.

Uwarunkowania przyjęte w tym rozdziale zawierają postanowienia bardziej elastyczne, niż te odnoszące się do otwartych zakładów żywienia zbiorowego.

Na podstawie Rozporządzenia zakłady takie zobowiązane są:

zapewnić odpowiednie urządzenia, aby utrzymać właściwą higienę personelu,

zapewnić warunki do czyszczenia i, w miarę potrzeby, dezynfekcji narzędzi i sprzętu,

środki spożywcze muszą być tak umieszczone, aby uniknąć, na tyle, na ile jest to rozsądnie praktykowane, ryzyka zanieczyszczenia.

Wyjątkowo traktowana jest też działalność okazjonalna obejmująca przygotowywanie, przechowywanie i serwowanie żywności w trakcie imprez takich, jak: jarmarki czy święta kościelne, szkolne, miejskie, wiejskie, zorganizowane akcje dobroczynne, obejmujące wolontariuszy, gdzie żywność jest przygotowywana czasami, sporadycznie i na małą skalę - nie jest uważana za działalność przedsiębiorstwa podlegającą wymaganiom prawodawstwa higienicznego Wspólnoty.

9. NADZÓR PAŃSTWOWEJ INSPEKCJI SANITARNEJ (sprawowany na podstawie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej).

Najważniejsze elementy podlegające kontroli:

zaświadczenie badania wody na okoliczność przydatności do spożycia (orzeczenie przydatności wody do spożycia w przypadku własnego ujęcia, a jeśli z wodociągu kserokopia z zakładu wodociągowego lub PIS),

prawidłowość usuwania ścieków bytowych z gospodarstwa i prawidłowość postępowania z odpadami komunalnymi (wydzielenie miejsca z zamykanymi pojemnikami na gromadzenie odpadów, umowa i rachunki za wywóz nieczystości płynnych), zgodnie z obowiązującym prawem miejscowym i krajowym,

ogólny ład i porządek w obiekcie i jego otoczeniu, bardzo dobry stan sanitarno-techniczny obiektu, pomieszczeń, urządzeń, wyposażenia,

procedura prania bielizny pościelowej, drogi obiegu bielizny (gwarantujące rozdział bielizny brudnej i czystej), gromadzenia brudnej i magazynowania czystej,

stan, wyposażenie i "obłożenie" węzłów higieniczno-sanitarnych,

warunki do mycia i dezynfekcji naczyń stołowych oraz sprzętu kuchennego,

dokumentacja Dobrej Praktyki Higienicznej/Produkcyjnej – rejestracja dostawców żywności, kontrola temperatur w urządzeniach chłodniczych,

dostępność środków higieny (mydło w płynie, ręczniki papierowe w ogólnie dostępnych węzłach higieniczno-sanitarnych, papier toaletowy), dezynfekcja sanitariatów,

dezynfekcja koców, kołder, poduszek, materaców,

magazynowanie środków czystości i dezynfekcyjnych oraz sprzętu porządkowego,

zabezpieczenie obiektu przed szkodnikami, owadami i gryzoniami,

dostępność apteczki pierwszej pomocy,

dokumentacja potwierdzająca stan zdrowia osób obsługujących gości.

W praktyce oznacza to, że przestrzeganie zasad Dobrej Praktyki Higienicznej (GHP) i Dobrej Praktyki Produkcyjnej w zupełności wystarcza do zapewnienia bezpiecznego żywienia gości.

Szczególnie restrykcyjnie kontrolowane są kwatery przyjmujące dzieci i młodzież na tzw. zielone szkoły, lekcje, pokazy itd. Obiekt przeznaczony na placówkę wypoczynku musi spełniać wymogi dotyczące bezpieczeństwa i higieny określone odrębnymi przepisami, a w przypadku niepełnosprawnych – dostosowany do ich potrzeb. Organizowanie wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej wymaga zgody kuratora oświaty, właściwego ze względu na lokalizację placówki. Uczestnicy wypoczynku nad wodą korzystają z wyznaczonych kąpielisk pod opieką wychowawcy i przynajmniej jednego ratownika z odpowiednimi kwalifikacjami (Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 8 listopada 2001 Dz.U. 135, Ustawa o kulturze fizycznej Dz.U.z 2001r. Nr 81 i 102, Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997r. Dz.U. z 10 lutego 1997 oraz odrębne przepisy).

10. SPRZEDAŻ PRODUKTÓW SPOŻYWCZYCH W GOSPODARSTWIE

Rolnicy (także świadczący usługi turystyczne) mogą sprzedawać bez rejestrowania

działalności gospodarczej i płacenia podatku dochodowego wyłącznie

nieprzetworzone produkty roślinne i zwierzęce (zboża, owoce, warzywa, zioła,

grzyby, mleko, jaja, miód, ryby – surowce, jak również w postaci kiszonej lub

suszonej).

Zmiana charakteru produktów np. obieranie, krojenie, mięso z uboju, wyciskanie

soku itp. skutkuje rejestrowaniem działalności gospodarczej, a tym samym

zobowiązaniem podatkowym i wymaganiom w zakresie higieny wynikającym z

przepisów dla zakładów przetwórczych.

Pomijając imprezy okolicznościowe, kiedy to drobne ilości domowych przetworów

spożywczych prezentowane są w celach promocyjnych, każdy inny nieformalny

obrót żywnością przetworzoną jest nielegalny.

Przepisy prawne polskie:

Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie dostaw bezpośrednich środków

spożywczych – dotyczące produktów roślinnych;

Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi - w sprawie wymagań

weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych

do sprzedaży bezpośredniej.

Rozporządzenia unijne określające warunki higieniczne obowiązujące przy sprzedaży produktów:

Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 – ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego,

Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 – w sprawie higieny środków spożywczych.

Rolnicy i drobni przetwórcy zainteresowani sprzedażą bezpośrednią swoich produktów nieprzetworzonych lub przetworzonych (w bezpośrednim kontakcie pomiędzy wytwórcą a kupującym) powinni zapoznać się z obowiązującymi przepisami i śledzić zmiany w ustawach.

Rosnący od kilku lat popyt na produkty spożywcze przetwarzane w tradycyjny sposób i w małych ilościach, europejski system znakowania produktów regionalnych oraz rosnąca ilość żywności ekologicznej, powodują ciągłe zmiany w przepisach prawnych i wprowadzanie ułatwień dostosowanych do obrotu tymi produktami.

11. WYPOSAŻENIE GOSPODARSTWA AGROTURYSTYCZNEGO:

Pokoje gościnne:

Pokój 1 os. min. 6 m2,

Pokój 2-os dodatkowo 2 m2 na każdą następną osobę,

łóżka jednoosobowe 80x190cm,

łóżka dwuosobowe 120x190cm,

nocny stolik lub półka dla każdej osoby,

stół lub stolik,

krzesło lub taboret,

wieszak na odzież,

lustro umożliwiające obejrzenie połowy sylwetki,

pościel zgodna z ilością miejsc noclegowych,

oświetlenie - min. 1 punkt świetlny,

zasłony okienne zaciemniające,

kosz na odpady z możliwością ich segregacji,

drzwi pełne z możliwością zamykania na klucz,

lampka nocna zgodna z liczbą miejsc noclegowych.

WYPOSAŻENIE GOSPODARSTWA AGROTURYSTYCZNEGO:

Łazienki:

natrysk lub wanna,

umywalka z blatem lub półką,

WC - lustro z oświetleniem,

gniazdko elektryczne,

pojemnik na odpady higieniczne,

dozownik do płynnego mydła i ręczniki papierowe,

max. 15 osób na 1 WHS (łazienka + WC).

Wymagania inne:

ogrzewanie w całym obiekcie w m-cach X-IV temp. 18 st. Celsjusza,

zimna i ciepła woda dostępna przez całą dobę.

12. WYMOGI EKOLOGICZNE

‐ źródło ciepła niskoemisyjne opalane (np. gaz, olej opałowy, kolektory słoneczne, pompy ciepła, ewentualnie piec na węgiel tzw. ekogroszek),

‐ dom energooszczędny (źródła światła energooszczędne, dobrze izolowane okna, dach, podłoga, ściany, drzwi),

‐ oszczędne gospodarowanie wodą, podłączenie do sieci kanalizacyjnej zbiorczej lub indywidualne oczyszczalnie ścieków, ostatecznie szczelny zbiornik bezodpływowy i wywóz ścieków do oczyszczalni,

‐ wykorzystanie wody opadowej np. do podlewania zieleni,

‐ minimalizacja ilości (masy), rodzaju wytwarzanych odpadów,

‐ segregacja odpadów, wykorzystanie odpadów biodegradowalnych do wytwarzania kompostu,

‐ zieleń wokół domu, zbiornik wodny itp.,

‐ informacja ekologiczna o terenie.

13. LOKALIZACJA

‐ lokalizacja gospodarstwa agroturystycznego,

gospodarstwa agroturystyczne nie są przedsięwzięciem określonym w

rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r w sprawie przedsięwzięć

mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. Nr 213, poz. 1397 ze zm.), i

nie jest wymagana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach,

są przedsięwzięciami:

parkingi samochodowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą w powierzchni 0,2 ha na

obszarach objętych formami ochrony przyrody, a 0,5 ha – na innych terenach,

stałe pola kampingowe lub karawaningowe – 0,5 ha na obszarach cennych

przyrodniczo, 2 ha – poza tymi terenami,

zbiorniki wodne, stawy o powierzchni nie mniejszej niż 0,5 ha na terenach objętych

ochroną przyrody, o głębokości nie mniej niż 3m – na innych terenach – dla tych

obiektów, będących przedsięwzięciem jest wymagana decyzja środowiskowa,

‐ gospodarstwo agroturystyczne nie jest przedsięwzięciem, ale może znacząco

oddziaływać na obszar Natura 2000; realizacja przedsięwzięcia może wymagać

przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000.

14. UZGODNEIA, OPINIE, DECYZJE

‐ Organ przed wydaniem decyzji o Warunkach

Zabudowy i Zagospodarowania Terenu (WZIZT),

pozwolenia na budowę dla przedsięwzięć innych niż

mogące oddziaływać na środowisko, ale mogące

oddziaływać na obszar Natura 2000, ale nie związane

bezpośrednio z ochroną obszaru Natura 2000 lub nie

wynikające z jego ochrony, musi rozważyć, czy

przedsięwzięcie może potencjalnie znacząco

oddziaływać na obszar Natura 2000.

15. Kadra dla ekoturystyki

- Ekoturystyka wymaga kadry specjalistycznej o wysokich kwalifikacjach w zakresie wiedzy, umiejętności o środowisku przyrodniczym, w tym obszarach cennych przyrodniczo, gatunkach i siedliskach chronionych;

- Ważna jest świadomość ekologiczna, wrażliwość ekologiczna i zaangażowanie kadry na rzecz ochrony różnorodności biologicznej, obiektów chronionych;

- Umiejętność pogodzenia rozwoju biznesu, osiągniecia zysku z działalności z ograniczeniami dot. ochrony przyrody;

- Konieczność ciągłego doskonalenia się kadry, w tym samokształcenia w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego, wiedzy nt. gatunków, siedlisk, obszarów chronionych . Dotyczy to także właścicieli biur podróży, hoteli, pensjonatów;

- Ekoturystyka – to tzw. zielone miejsca pracy. O tym powinni pamiętać: uczelnie, szkoły kształcące kadrę oraz urzędy pracy;

- Ważne jest także zatrudnianie kadry przyjaznej obszarom, gatunkom chronionym w biurach turystycznych;

- Znajomość przez kadrę zasad promocji ekoturystyki; ważna współpraca właścicieli biur, hoteli, gospodarstw agroturystycznych z dyrekcjami parków narodowych, krajobrazowych, RDOŚ, organizacji pozarządowych.

Jak zlokalizować, zbudować i wyposażyć gospodarstwo agroturystyczne

- warsztat

1. Przedstawić procedurę lokalizacyjną i budowę gospodarstwa

agroturystycznego;

a) w Soczewce, gm. Nowy Duninów (obszar Natura 2000 Dolina Skrwy

Lewej);

b) gospodarstwo agroturystyczne ze zbiornikiem wodnym o głębokości 4 m

w Wykowie (obszar „Kampinoska Dolina Wisły), w Dobrzykowie (Dolina

Środkowej Wisły);

⁻ praca uczestników;

⁻ prezentacja prac.

2. Jak wyposażyć w/w gospodarstwa agroturystyczne

- praca uczestników.

3. Jakie warunki ekologiczne musi spełnić przystań żeglarska w obszarze OSO.

- praca uczestników.

Przygotowanie do konkursu „Obszar Natura 2000 szansą dla rozwoju naszej gminy”

1. Cel: przygotowanie do konkursu, dlaczego?, bo poprzednie konkursy wykazują, że uczestnicy nie znają zasad.

2. REGULAMIN OGÓLNOPOLSKIEGO KONKURSU Organizator: Regionalne Centrum Edukacji Ekologicznej w Płocku. Współorganizatorzy: • Starostwo Powiatowe w Płocku, • Uniwersyteckie Centrum Badań nad Środowiskiem Przyrodniczym i

Zrównoważonym Rozwojem Uniwersytetu Warszawskiego (UCBnŚPiZR UW). Uczestnicy konkursu • konkurs adresowany jest do uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych z

gmin położonych na obszarach Natura 2000, • uczniowie mogą wziąć udział w konkursie wyłącznie za zgodą szkół, • organizator zastrzega sobie prawo ograniczenia liczby uczniów biorących udział w

konkursie do jednego z każdej placówki szkolnej.

Konkurs „Obszar Natura 2000 szansą dla rozwoju naszej gminy”

Cele konkursu • tworzenie klimatu społecznego przychylnego powstawaniu i funkcjonowaniu w Polsce

sieci Natura 2000, • promocja proekologicznych postaw młodzieży w stosunku do roli obszarów Natura

2000, jaką odgrywają w zrównoważonym rozwoju gmin, • kształtowanie umiejętności pracy indywidualnej uczniów, • kształtowanie umiejętności publicznych wystąpień oraz wygłaszania niezależnych opinii

na zadany temat, • promocja korzystania z wynikających z ochrony przyrody możliwości lokalnego rozwoju

gospodarki. Czas trwania konkursu Konkurs składa się z następujących etapów: - do 1 maja 2015 roku - przygotowanie wystąpień zgłoszonych przez szkoły uczniów i

przekazanie ich na płycie CD do RCEE, - Do 31 maja – ocena wystąpień przez Komisję Konkursową; • czerwiec 2015 rok - prezentacja najlepszych wystąpień podczas konferencji pt.: „Co dalej z

nami – pytają obszary Natura 2000”; (pobyt uczestników na koszt organizatora). W oficjalnym zgłoszeniu (z pieczęcią szkoły i podpisem dyrekcji) - zgodnie z załącznikiem nr 1, szkoły podają imiona i nazwiska uczniów przystępujących do konkursu oraz imiona i nazwiska

nauczycieli sprawujących opiekę merytoryczną nad przygotowaniami uczniów do konkursu.

Konkurs „Obszar Natura 2000 szansą dla rozwoju naszej gminy”

Typ nagród i sposób ich wykorzystania w dalszym procesie edukacyjnym: Nagrodami w konkursie będą: dla szkół: Mapa Polski - ochrona przyrody i sieć ECONET – sztuk 3 Ścienna mapa szkolna przedstawiająca najważniejsze formy ochrony przyrody w Polsce na tle sieci ECONET. Umieszczone są na niej parki narodowe, parki krajobrazowe, ostoje wodno - błotne objęte konwencją Ramsarską oraz rezerwaty biosfery wpisane na światową listę UNESCO. Mapa wykonana jest najnowocześniejszą techniką pozwalającą na uzyskanie unikalnego efektu trójwymiarowego. dla uczniów: Lornetki – sztuk 3 Lornetki będą wykorzystywane do monitorowania oraz identyfikacji populacji gatunków zwierząt, ptaków w tym chronionych. Sprzęt umożliwia poznanie gatunków w naturalnym środowisku przyrodniczym, siedlisk, zrozumienie przyczyn i związków zachodzących między gatunkiem i siedliskiem oraz działalnością człowieka.

Konkurs „Obszar Natura 2000 szansą dla rozwoju naszej gminy”

Zasady i tryb konkursu 1. W konkursie biorą udział szkoły, które zgłoszą udział w konkursie

poprzez złożenie pisemnej deklaracji w RCEE w Płocku. 2. Uczniowie wytypowani przez szkoły przygotowują wystąpienia pod

opieką nauczycieli. Wystąpienia te są nagrywane na CD – prezentacja multimedialna.

3. Podczas wystąpień uczniowie przedstawiają swoją opinię na zadany temat.

4. Komisja Konkursowa ocenia wystąpienia. 5. Czas jednego wystąpienia – prezentacji nie może przekroczyć 5

minut. 6. 3 najciekawsze prezentacje – wystąpienia uczniów będą

przedstawione podczas konferencji sumującej projekt.

Konkurs „Obszar Natura 2000 szansą dla rozwoju naszej gminy”

Ocena wystąpień i nagrody 1. Nad przebiegiem konkursu i oceną wystąpień będzie czuwać Komisja

powołane przez organizatora. 2. Przedstawiciele szkół biorących udział konkursie nie mogą być

powołani do Komisji. 3. Komisja dokonuje oceny poszczególnych wystąpień na podstawie

następujących kryteriów: •wartość merytoryczna prezentacji (1-10 punktów), •kreatywność (1-10 punktów), •oryginalność pomysłów (1-10 punktów), •waga argumentów (1-10 punktów).

4. Decyzja Komisji jest ostateczna i nie przysługuje od niej odwołanie.

Konkurs „Obszar Natura 2000 szansą dla rozwoju naszej gminy”

5. Na podstawie łącznej sumy punktów uzyskanych przez uczniów, Komisja przyznaje szkołom i uczniom trzy pierwsze miejsca (łącznie 6 nagród): •I miejsce (największa liczba uzyskanych punków): •nagroda dla szkoły. •nagroda dla ucznia. •II miejsce (druga w kolejności największa liczba uzyskanych punków): •nagroda dla szkoły. •nagroda dla ucznia. •III miejsce (trzecia w kolejności największa liczba uzyskanych punków): •nagroda dla szkoły. •nagroda dla ucznia.

W przypadku uzyskania takiej samej liczby punków przez dwie szkoły z pierwszej, zwycięskiej trójki, liczba łącznych nagród w konkursie pozostaje niezmienna (tzn. w przypadku pierwszego lub drugiego miejsca ex aequo, trzecie miejsce nie będzie nagradzane, a wartość nagród ex aequo będzie taka sama dla każdego ze zwycięzców). 6. Ogłoszenie wyników, rozdanie nagród i dyplomów nastąpi podczas konferencji.

Konkurs „Obszar Natura 2000 szansą dla rozwoju naszej gminy”

Postanowienia końcowe: 1. Poprzez przystąpienie do konkursu uczestnicy wyrażają zgodę na

warunki zawarte w regulaminie. 2. Koszty przygotowania prezentacji, dojazdu na konferencję

pokrywają uczestnicy konkursu. 3. Szkoła zapewnia opiekę uczniom biorącym udział w konkursie. 4. Przygotowanie uczniów do konkursu będzie przedmiotem

warsztatów dla nauczycieli. Konkurs realizowany jest w ramach ogólnopolskiego projektu pn. "Natura 2000 – naszą szansą" współfinansowanego ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie oraz Fundacji Fundusz Grantowy dla Płocka.

Załącznik nr 1 do Regulaminu Konkursu …………………………… (pieczątka szkoły)

FORMULARZ ZGŁOSZENIA uczestnictwa w ogólnopolskim konkursie „Obszar Natura 2000 szansą dla rozwoju naszej gminy”

Nazwa i adres szkoły: …………………………………………………………………………………………………………………………………………………Imiona i nazwiska uczniów: …………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… Imię i nazwisko koordynatora szkolnego (nauczyciela): ………………………………………………………………………………………………………………………………………………… Telefon kontaktowy: …………………………………………………………………………………… E-mail: …………………………………………………………………………………… Forma prezentowanej pracy: a) …………………………………………………… b) …………………………………………………… Oświadczam, iż zapoznałem/zapoznałam się z regulaminem konkursu. ……………………………….. …………………………….. (miejscowość, data) (podpis koordynatora szkolnego) ….………………………………….. (podpis dyrektora szkoły)

3. Jak przygotować młodzież do konkursu „Obszar Natura 2000 szansą dla rozwoju naszej gminy” - przygotować identyfikację zasobów, w tym środowiska

przyrodniczego, jakim dysponuje gmina; - Pogodzić potrzeby i oczekiwania lokalnych społeczności,

inwestorów, organizacji pozarządowych; - Potrzeba szczególnego zaangażowania gmin, partnerów, którzy

winni opracować wizję rozwoju gminy z wykorzystaniem obszarów Natura 2000, wsparciem dobrych praktyk, skuteczną polityką informacyjną, wykorzystaniem inwestorów, środków finansowych zewnętrznych, lokalnych produktów,

- Przygotowanie z młodzieżą.

Analiza SWOT Uwarunkowania wewnętrzne gminy (Słupno)!

MOCNE STRONY SŁABE STRONY

WODA

- duże zasoby wód podziemnych o dobrej jakości w utworach trzeciorzędnych ,

- duże zasoby wód powierzchniowych,

- wysoki stopień zwodociągowania

- lej depresyjny w rejonie intensywnej eksploatacji wód podziemnych,

- brak izolacji wód czwartorzędowych,

- niska jakość wód powierzchniowych,

- zagrożenia powodziowe, - niski stopień skanalizowania, - słaby rozwój małej retencji, - nieprawidłowa gospodarka ściekami

i osadami ściekowymi,

Analiza SWOT MOCNE STRONY SŁABE STRONY

ZIEMIA

- niski stopień degradacji ziemi, - przewaga gleb niskich klas bonitacyjnych,

- wyrobiska po byłych kopalniach niezrekultywowane

SUROWCE

- mała dostępność złóż surowców

POWIETRZE

- dobra jakość powietrza, - dostępność paliw ekologicznych, - dobre warunki solarne dla OZE, - pojawiające się kolektory słoneczne,

pompy ciepła

- niepełne wykorzystanie energii z OZE,

- niekorzystana struktura paliw w systemach grzewczych,

- brak gazyfikacji części gminy, - zagrożenia zanieczyszczeniami

komunikacyjnymi.

MOCNE STRONY SŁABE STRONY

ZASOBY PRZYRODY

- wysokie walory przyrodnicze i krajobrazowe (nadwiślański obszar krajobrazu chronionego, 2 obszary Natura 2000, pomniki przyrody),

- obfitość ryb w Wiśle, - duży zasób zwierzyny łownej,

- niska lesistość, liczne wylesienia, przeznaczenia terenu lasów pod budownictwo,

- brak nowych zalesień, - nadmierna penetracja cennych zasobów

przyrodniczych, - kłusownictwo rybackie

ODPADY

- Istnieje system gospodarowania odpadami komunalnymi,

- gospodarowanie zasobami środowiska,

- brak PSZOK, - dzikie wysypiska śmieci w lasach, - mała znajomość zasad gospodarowania

odpadami wśród społeczeństwa, - słaba egzekucja przepisów w zakresie ochrony

środowiska przez organy administracji publicznej,

- brak udziału społeczeństwa w działaniach na rzecz ochrony środowiska,

- brak w strategii rozwoju gmin, programie ochrony środowiska szans związanych z obszarami Natura 2000,

- mało dokładne opracowania ekofizjograficzne.

UWARUNKOWANIA ZEWNĘTRZNE SZANSE ZAGROZENIA

- wpływ środków pomocowych z UE, - dostępność środków z NFOŚiGW oraz

WFOŚiGW, - regulacje UE, międzynarodowe i polskie

zobowiązujące do podniesienia jakości środowiska i ochrony zasobów przyrody,

- decentralizacja zarzadzania środowiskiem,

- postęp technologiczny,, - położenie gminy w systemie korytarzy

ekologicznych, - korzystne warunki do wdrożenia

programów rolno-środowiskowych, - wzrastające zainteresowanie terenami

przyrodniczo-cennymi, Doliną Wisły, - popyt w krajach UE, Pocku na zwinność

produkowaną metodami ekologicznymi, - zainteresowanie ekoturystyką.

- niedostateczna świadomość ekologiczna społeczeństwa, urzędników, radnych w zakresie obszarów cennych przyrodniczo,

- słaba współpraca z sąsiednimi gminami, - ciągle zmieniające się przepisy prawa, - Zły system komunikowania się ze

społeczeństwem w procedurach PZO/PO, - Brak programu ochrony przed

zagrożeniem powodziowym Doliny Wisły (RZGW),

- małe zainteresowanie obszarami cennymi przyrodniczo RDOŚ, Urzędu Marszałkowskiego (PROW),

- małe zainteresowanie obszarami cennymi przyrodniczo przez organizacje turystyczne,

- długotrwałe procedury OOŚ, - Studium uwarunkowań i mpzp

uwzględniać musi PZO.

WNIOSKI WYNIKAJACE Z ANALIZY SWOT wyeksponować szanse gmin w rozwoju zrównoważonym w aspekcie obszarów Natura 2000, wyeksponować zagrożenia dla ZR gminy w aspekcie obszarów Natura 2000, ustalić, jakie przedsięwzięcia są możliwe do realizacji.

Młodzież, uczniowie winni przygotować swoje wystąpienia biorąc pod uwagę powyższe, na tle zdjęć z obszarów Natura 2000, w tym eksponując np.: konieczność współpracy władz gmin z RDOŚ, konieczność zmian studium uwarunkowań i mpzp gminy po zatwierdzeniu PZO, udział aktywny miejscowych władz, społeczeństwa w konsultacjach dotyczących

PZO/PO, łagodzenie konfliktów np. rolnicy – RDOŚ, inwestorzy – władza gminy – RDOŚ, podać możliwe przedsięwzięcia:

zalesienia, zadrzewienia, rozwój ekoturystyki (ścieżki piesze, rowerowe, kajakowe, stanice turystyczne

odpowiednio oznakowane, wytyczone, wyposażone, gospodarstwa agroturystyczne),

lokalne produkty, OZE.