iii. ulusal romatolojİk rehabİlİtasyon kongresİ · the effect of conservative physiotherapy...

JOURNAL OF EXERCISE THERAPY

AND REHABILITATION

Journal of Exercise Therapy and Rehabilitation. 2017;Sup (3)

www.jetr.org.tr

III. ULUSAL ROMATOLOJİK REHABİLİTASYON KONGRESİ

TÜRKİYE FİZYOTERAPİSTLER DERNEĞİ

PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ FİZİK TEDAVİ REHABİLİTASYON

YÜKSEKOKUL'U

PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ KONGRE VE KÜLTÜR MERKEZİ - DENİZLİ

6-8 EKİM 2017


AND REHABILITATION


www.jetr.org.tr

SÖZEL BİLDİRİLER/ ORAL PRESENTATIONS

Sayfa S1. JUVENİL İDİYOPATİK ARTRİTLİ ÇOCUKLARIN HASTALIK TİPLERİNE GÖRE ŞİKAYET TANIMLAMALARI

COMPLAINT DEFINITIONS OF CHILDREN WITH JUVENILE IDIOPATHIC ARTHRITIS ACCORDING TO THE TYPE OF DISEASE Edibe ÜNAL, Yelda BİLGİNER, Gamze ARIN, Nur Banu KARACA, Ezgi Deniz BATU AKAL, Zehra Serap ARICI, Hafize Emine SÖNMEZ, Selcen DEMİR, Pınar KISACIK, Fatma Birgül OFLAZ, Dinçer GÖKSÜLÜK, Seza ÖZEN

S2. ANTİ-TNF TEDAVİSİ ALMASI KARARLAŞTIRILMIŞ ANKİLOZAN SPONDİLİTLİ BİREYLERİN BİLİŞSEL FONKSİYONLARI İLE DEPRESYON VE ANKSİYETELERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ INVESTIGATION OF RELATIONSHIP BETWEEN COGNITIVE FUNCTIONS AND ANXIETY AND DEPRESSION IN PATİENTS WITH ANKYLOSING SPONDYLITIS WHO ARE DECIDED TO RECEIVE ANTI-TNF TREATMENT Nur Banu KARACA, Gamze ARIN, Fatma Birgül OFLAZ, Dinçer GÖKSÜLÜK, Umut KALYONCU, Edibe ÜNAL

S3. ROMATOİD ARTRİTİ OLAN BİREYLERDE BETY ÖLÇEĞİNİN GEÇERLİLİĞİNİN İNCELENMESİ: PİLOT ÇALIŞMA INVESTIGATION OF THE VALIDITY OF BETY S IN PATIENTS WITH RHEUMATOID ARTHRITIS: PILOT STUDY

Fatma Birgül OFLAZ, Gamze ARIN, Nur Banu KARACA, Dinçer GÖKSÜLÜK, Edibe ÜNAL

S4. FİBROMİYALJİ, ROMATOİD ARTRİT VE ANKİLOZAN SPONDİLİT TANISI ALAN BİREYLERDE BİLİŞSEL DÜZEY, SAĞLIK DEĞERLENDİRMESİ, ANKSİYETE VE DEPRESYON, YAŞAM KALİTESİ KARŞILAŞTIRMASI: PİLOT ÇALIŞMA COGNİTİVE LEVEL, HEALTH ASSESSMENT, ANXİETY AND DEPRESSİON, LİFE QUALİTY COMPARİSON İN INDİVİDUALS WİTH FİBROMYALGİA, RHEUMATOİD ARTHRİTİS AND ANKYLOSİNG SPONDYLİTİS: PİLOT STUDY Mahbuba ZAHİDİNOVA, Gamze ARIN, Nur Banu KARACA, Fatma Birgül OFLAZ, Şule APRAŞ BİLGEN, Edibe ÜNAL

S5. ANKİLOZAN SPONDİLİTLİ BİREYLERDE AEROBİK EGZERSİZ EĞİTİMİ ETKİNLİĞİNİN İNCELENMESİ INVESTIGATION THE EFFECTIVENESS OF AEROBIC EXERCISE EDUCATION IN INDIVIDUALS WITH ANKYLOSING SPONDYLITIS Bilge BAŞAKCI ÇALIK, Mine PEKESEN KURTÇA, Elif GÜR KABUL, Orçin TELLİ ATALAY, Harun TAŞKIN, Murat YİĞİT, Murat TAŞÇI, Veli ÇOBANKARA

S6. ROMATOİD ARTRİT’Lİ BİREYLERİN DEMOGRAFİK VE KARAKTERİSTİK ÖZELLİKLERİNİN HASTALIK AKTİVİTESİ İLE İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ INVESTIGATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN DEMOGRAPHIC AND CHARACTERISTIC FEATURES AND DISEASE ACTIVITY IN INDIVIDUALS WITH RHEUMATOID ARTHRITIS

Elif GÜR KABUL, Ummuhan BAŞ ASLAN, Bilge BAŞAKCI ÇALIK, Murat TAŞÇI, Veli ÇOBANKARA S7. YAŞLI EL VE EL BİLEĞİNDEKİ DUYU VE FONKSİYONELLİĞİN İNCELENMESİ

INVESTIGATION OF SENSATION AND FUNCTIONALITY IN HAND AND WRIST OF ELDERLY Hasan Atacan TONAK, Hanifegül TAŞKIRAN, Z. Candan ALGUN

S8. POSTMENOPOZAL DİZ OSTEOARTRİTLİ KADINLARDA EGZERSİZ EĞİTİMİNİN KAS KUVVETİ VE FİZİKSEL PERFORMANS ÜZERİNE ETKİSİ EFFECTS OF EXERCISE TRAINING ON PAIN, MUSCLE STRENGTH AND PHYSICAL PERFORMANCE IN POSTMENOPAUSAL WOMEN WITH KNEE OSTEOARTHRITIS Filiz KILIÇ, Arzu DAŞKAPAN, Dilek KESKIN

S9. KARPAL TÜNEL SENDROMLU HASTALARDA STATİK EL BİLEĞİ ORTEZLERİNİN EL VE ÜST EKSTREMİTE FONKSİYONLARI ÜZERİNDEKİ İLK ETKİSİ IMMEDIATE EFFECTS OF STATIC WRIST ORTHOSES ON HAND AND UPPER EXTREMITY FUNCTIONS IN PATIENTS WITH CARPAL TUNNEL SYNDROME Ümit UĞURLU

S10. FİBROMİYALJİ SENDROMU OLAN HASTALARDA DEPRESYON, UYKU KALİTESİ VE YAŞAM KALİTESİNİN İNCELENMESİ ASSESMENT OF DEPRESSION AND QUALITY OF LIFE AND SLEEP IN PATIENTS WITH FIBROMYALGIA SYNDROME Naziye ŞENYUVA CEYHAN, Hacer DOĞAN, Onur CEYHAN, Arzu RAZAK ÖZDİNÇLER

S11. LUMBAL DİSK HERNİLİ HASTALARDA DİZABİLİTE SEVİYESİ, AĞRI VE YAŞAM KALİTESİ İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ ANALITING RELATIONSHIP BETWEEN DISABILITY LEVELS, PAIN AND QUALITY OF LIFE IN PATIENTS WITH LUMBAL DISC HERNIA Hacer DOĞAN, Naziye ŞENYUVA CEYHAN, Onur CEYHAN, Arzu RAZAK ÖZDİNÇLER

S12 .ANKİLOZAN SPONDİLİTLİ HASTALARDA İNSPİRATUAR KAS EĞİTİMİNİN SOLUNUM FONKSİYONLARI ÜZERİNE ETKİSİ: SİSTEMATİK ÇALIŞMA THE EFFECT OF INSPIRATORY MUSCLE TRAINING ON RESPIRATORY FUNCTIONS WITH ANKYLOSING SPONDYLITIS: SYSTEMATIC REVIEW Pınar YAŞAR, Zeliha BAŞKURT, Ferdi BAŞKURT


AND REHABILITATION


www.jetr.org.tr

SÖZEL BİLDİRİLER/ ORAL PRESENTATIONS

Sayfa S13. DİZ OSTEOARTRİTLİ HASTALARDA BEDENSEL DUYUMLARI ABARTMA DÜZEYİNİN PSİKOLOJİK VE FONKSİYONEL

DURUMLA İLİŞKİSİ: PİLOT ÇALIŞMA THE RELATIONSHIP BETWEEN SOMATOSENSORY AMPLIFICATION SCALE AND PSYCHOLOGICAL AND FUNCTIONAL STATUS IN KNEE OSTEOARTHRITIS PATIENTS: PILOT STUDY Mesut ERGAN, Ferdi BAŞKURT, Zeliha BAŞKURT

S14. OSTEOARTRİTTE HAREKET KORKUSU VE KORKU-KAÇINMA İNANIŞLARININ PROGNOSTIK DEĞERI: SİSTEMATIK İNCELEME KINESIOPHOBIA AND FEAR AVOIDANCE BELIEFS AS PROGNOSTIC VALUE IN OSTEOARTHRITIS: A SYSTEMATIC REVIEW Tahir KESKİN, Zeliha BAŞKURT, Ferdi BAŞKURT


AND REHABILITATION


www.jetr.org.tr

POSTER BİLDİRİLER/ POSTER PRESENTATIONS

Sayfa S15. LENF TUTULUMU OLAN FIBROMYALJILI BIREYDE MANUEL LENF DIRENAJININ ETKINLIĞININ INCELENMESI: OLGU

SUNUMU EVALUATION OF THE EFFICIENCY OF MANUAL LYMPH DRAINAGE IN FIBROMYALGIA PATIENT WITH LYMPHATIC INVOLVEMENT: CASE REPORT Ayşenur YILMAZ, Bilge BAŞAKCI ÇALIK, Murat YİĞİT

S16. ÖDEMATÖZ FAZDAKI SKLERODERMALI BIREYDE MANUEL LENF DIRENAJININ ETKINLIĞININ INCELENMESI: VAKA RAPORU EVALUATION OF THE EFFECT OF MANUAL LYMPH DRAINAGE IN PATIENT WITH SCLERODERMA, IN EDEMATOUS

PHASE: A CASE REPORT Ayşenur YILMAZ, Elif GÜR KABUL, Bilge BAŞAKCI ÇALIK, Murat TAŞÇI

S17. NÖROBEHÇET’Lİ BİR OLGUDA İLK DENEYİMİMİZ: DEĞERLENDİRME SONUÇLARI FIRST EXPERIENCE IN A CASE WITH NEURO-BEHCET DISAESE: EVALUTION RESULTS Aziz DENGİZ, Fettah SAYGILI , Tuba CAN AKMAN

S18. POSTMENAPOZAL DÖNEMDEKİ DİZ OSTEARTRİTLİ KADIN OLGULARDA BİLİŞSEL EGZERSİZ TERAPİ YAKLAŞIMININ ETKİNLİĞİ THE EFFECTIVENESS OF THE COGNITIVE EXERCISE THERAPY APPROACH IN POSTMENOPAUSAL WOMEN WITH KNEE OSTEOARTHRITIS Mine PEKESEN KURTÇA, Ummuhan BAŞ ASLAN, Bilge BAŞAKCI ÇALIK

S19. JUVENİL İDİOPATİK ARTRİT TANILI HASTALARDA KAVRAMA KUVVETİ, ÇİMDİKLEYİCİ KUVVETLER VE EL BECERİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ EVALUATION OF HAND GRIP STRENGTH, PINCH GRIP STRENGTHS AND MANUAL DEXTERITY IN CHILDREN AND ADOLESCENTS WITH JUVENILE IDIOPATHIC ARTHRITIS Ela TARAKCI, Nilay ARMAN, Sezgin ŞAHİN, Amra ADROVİÇ, Kenan BARUT, Özgür KASAPCOPUR

S20. ROMATİZMAL HASTALIKLARDA KLİNİK PİLATES EGZERSİZLERİNİN KASSAL ENDURANS ÜZERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ THE EFFECT OF CLINICAL PILATES EXERCISES ON MUSCLE ENDURANCE IN RHEUMATIC DISEASES Elif GÜR KABUL, Bilge BAŞAKCI ÇALIK, Güldane DİNÇ, Mine PEKESEN KURTÇA, Ummuhan BAŞ ASLAN, Murat YİĞİT

S21. ROMATOİD ARTRİTLİ BİREYLERDE ANKSİYETE VE DEPRESYONUN YAŞAM KALİTESİ VE FONKSİYONELLİĞE ETKİSİ EFFECTS OF ANXIETY AND DEPRESSION ON QUALITY OF LIFE AND FUNCTIONALITY IN PATIENTS WITH ROMATOID ARTHRITIS Fatma Birgül OFLAZ, Gamze ARIN, Nur Banu KARACA, Edibe ÜNAL

S22. ANKİLOZAN SPONDİLİT HASTALARINDA HASTALIK AKTİVİTESİ VE FONKSİYONELLİK ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ THE RELATIONSHIP BETWEEN DISEASE ACTIVITY AND FUNCTIONALITY IN ANKYLOSAN SPONDYLITIS Gamze ARIN, Nur Banu KARACA, Fatma Birgül OFLAZ, Alper SARI, Berkan ARMAĞAN, Umut KALYONCU, Dinçer GÖKSÜLÜK, Edibe ÜNAL

S23. ANKİLOZAN SPONDİLİTTE EKLEM MOBİLİTESİNİN BİREYLERİN SAĞLIK ALGISINA ETKİSİNİN İNCELENMESİ INVESTIGATION THE EFFECTS OF JOINT MIBILITY ON HEALTH PERCEPTION OF INDIVIDUALS WITH ANKYLOSING SPONDYLITIS Gamze ARIN, Nur Banu KARACA, Fatma Birgül OFLAZ, Abdulsamet ERDEN, Ömer KARADAĞ, Dinçer GÖKSÜLÜK, Edibe ÜNAL

S24. SKLERODERMA, SİSTEMİK LUPUS ERİTEMATOZUS VE FİBROMİYALJİ TANILI HASTALARIN HASTALIK HAKKINDAKİ BİLGİ DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ INVESTIGATION OF THE DISEASE KNOWLEDGE LEVELS OF PATIENTS WITH SCLERODERMA, SYSTEMIC LUPUS ERITEMATOZUS AND FIBROMYALGIA Gamze ARIN, Nur Banu KARACA, Fatma Birgül OFLAZ, Ali AKDOĞAN, Şule APRAŞ BİLGEN, Ali İhsan ERTENLİ, Dinçer GÖKSÜLÜK, Edibe ÜNAL

S25. GONARTROZ TANILI KADIN BİREYLERDE GELENEKSEL FİZYOTERAPİNİN ETKİNLİĞİ EFFICACY OF TRADITIONAL PHYSIOTHERAPY IN WOMEN WITH GONARTHROZE DIAGNOSIS Meryem BÜKE, Suat EREL, Fatma ÜNVER, Ummuhan BAŞ ASLAN

S26. FİBROMİYALJİ HASTALIK ETKİSİNİN EMOSYONEL STATÜ, UYKU VE YAŞAM KALİTESİ İLE İLİŞKİSİ RELATIONSHIP BETWEEN EMOTIONAL STATUS, SLEEP, QUALITY OF LIFE AND FIBROMYALGIA DISEASE EFFECT. Mine PEKESEN KURTÇA, Bilge BAŞAKCI ÇALIK, Ayşenur YILMAZ, Uğur KARASU, Veli ÇOBANKARA

S27. ANKİLOZAN SPONDİLİT’TE MANUEL TEDAVİNİN ETKİNLİĞİNİN İNCELENMESİ: 4 VAKA RAPORU INVESTIGATION OF THE EFFECTIVENESS OF MANUAL THERAPY IN ANKYLOSING SPONDYLITIS: 4 CASE REPORT Mücait ÖZTOP, Elif GÜR KABUL, Bilge BAŞAKCI ÇALIK, Veli ÇOBANKARA


AND REHABILITATION


www.jetr.org.tr

POSTER BİLDİRİLER/ POSTER PRESENTATIONS

Sayfa S28. ANKİLOZAN SPONDİLİTLİ BİREYLERDE FONKSİYONEL DÜZEY VE İLİŞKİLİ FAKTÖRLERİN İNCELENMESİ: ÖN

ÇALIŞMA FUNCTIONAL LEVEL AND RELATED FACTORS IN PATIENTS WITH ANKYLOSING SPONDYLITIS: PRELIMINARY STUDY Mine PEKESEN KURTÇA, Bilge BAŞAKCI ÇALIK, Mücait ÖZTOP, Murat YİĞİT, Uğur KARASU

S29. ROMATOİD ARTRİTLİ BİREYLERDE HASTALIK AKTİVİTESİNİN FONKSİYONEL DÜZEY VE ÜST EKSTREMİTE FONKSİYONLARI ÜZERİNE ETKİSİ EFFECT OF DISEASE ACTIVITY ON FUNCTIONAL LEVEL AND UPPER LIMB FUNCTION IN RHEUMATOID ARTHRITIS Mine PEKESEN KURTÇA, Bilge BAŞAKCI ÇALIK, Mücait ÖZTOP, Uğur KARASU, Murat TAŞÇI

S30. JUVENİL İDİOPATİK ARTRİT TANILI HASTALARDA AKTİVİTE PERFORMANSININ ANALİZİ İÇİN KANADA ROL PERFORMANS ÖLÇÜMÜ’NÜN KULLANIMI USING CANADIAN OCCUPATIONAL PERFORMANCE MEASURE FOR ANALYSIS OF ACTIVITY PERFORMANCE PROBLEMS IN PATIENTS WITH JUVENILE IDIOPATHIC ARTHRITIS Nilay ARMAN, Ela TARAKCI, Özgür KASAPCOPUR

S31. ANKİLOZAN SPONDİLİT HASTALARINDA HASTALIK AKTİVİTESİ VE DEPRESYON ARASINDAKİ İLİŞKİ THE RELATIONSHIP BETWEEN DISEASE ACTIVITY AND DEPRESSION IN ANKYLOSING SPONDYLITIS Nur Banu KARACA, Gamze ARIN, Fatma Birgül OFLAZ, Ali AKDOĞAN, Sedat KİRAZ, Dinçer GÖKSÜLÜK, Edibe ÜNAL

S32. ANTİ-TNF TEDAVİSİ ALMASI KARARLAŞTIRILMIŞ ANKİLOZAN SPONDİLİTLİ BİREYLERİN YAŞAM KALİTELERİ İLE FONKSİYONELLİKLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ INVESTIGATION OF RELATIONSHIP BETWEEN QUALITY OF LIFE AND FUNCTIONALITY IN PATIENTS WITH ANKYLOSING SPONDYLITIS WHO ARE DECIDED TO RECEIVE ANTI-TNF TREATMENT Nur Banu KARACA, Gamze ARIN, Fatma Birgül OFLAZ, Umut KALYONCU, Dinçer GÖKSÜLÜK, Edibe ÜNAL

S33. SERVİKAL SPONDİLOZ TANILI KADIN HASTALARDA KONSERVATİF FİZYOTERAPİ YÖNTEMLERİNİN AĞRI ŞİDDETİ, EMOSYONEL DURUM, ÖZÜR DÜZEYİ VE UYKU KALİTESİ ÜZERİNE ETKİSİ THE EFFECT OF CONSERVATIVE PHYSIOTHERAPY METHODS ON PAIN INTENSITY, EMOTIONAL STATUS, DISABILITY LEVEL AND SLEEP QUALITY IN FEMALE PATIENTS WITH CERVICAL SPONDYLOSIS Serbay ŞEKERÖZ, Emine ASLAN TELCİ, Nesrin YAĞCI, Mücahit ÖZTOP, Aybike ŞENEL


AND REHABILITATION


III. Ulusal Romatolojik Rehabilitasyon Kongresi Türkiye Fizyoterapistler Derneği

Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi Rehabilitasyon Yüksekokul'u Pamukkale Üniversitesi Kongre ve Kültür Merkezi Denizli

6-8 Ekim 2017 www.jetr.org.tr

S1

S-1 SÖZEL BİLDİRİLER/ ORAL PRESENTATIONS

JUVENİL İDİYOPATİK ARTRİTLİ ÇOCUKLARIN HASTALIK TİPLERİNE GÖRE ŞİKAYET TANIMLAMALARI

Edibe ÜNAL1, Yelda BİLGİNER2, Gamze ARIN1, Nur Banu KARACA1, Ezgi Deniz BATU AKAL3, Zehra Serap ARICI4, Hafize Emine SÖNMEZ2, Selcen DEMİR2, Pınar KISACIK1, Fatma Birgül OFLAZ1, Dinçer GÖKSÜLÜK5, Seza ÖZEN2

1Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Pediatrik Romatoloji Anabilim Dalı, Ankara 3Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara 4Şanlıurfa Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Şanlıurfa 5Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Ankara Amaç: Bu çalışmanın amacı, Jüvenil İdiyopatik Artrit (JIA)’lı çocukların hastalık tipine göre belirttiği şikayet tanımlamalarını ortaya koymaktır. Yöntem: Çalışmaya JIA tanısı alan 129 çocuk dahil edildi. Çocukların demografik verileri toplanarak hastalıklarından kaynaklı şikayetleri nitel olarak sorularak sınıflandırıldı. Sınıflandırmada yanıtlar ‘yok’, ‘fonksiyon’, ‘semptom’ ve ‘fonksiyon ve semptom’ olarak 4 gruba ayrıldı. İstatistik analizi Ki-Kare testi kullanılarak yapıldı. Bulgular: 67 kız, 62 erkek JIA tanılı çocuk çalışmaya katıldı. Çocukların yaş ve vücut kitle indeksi ortalamaları sırasıyla 12,86±3,68 ve 20,04±4,05 olarak bulundu. Çocukların %39,5’I oligoJIA, %13,2’si poliJIA, %20,2’si sistemik JIA ve %23,3’ü entezit ilişkili JIA tanısına sahipti. Çocuklara ilişkin tanımlayıcı veriler Tablo1’de gösterildi. 129 çocuğun %38’i herhangi bir şikayeti olmadığını belirtti, %33,2’si fonksiyonel, %15,5’i semptomatik, %13,2’si ise hem fonksiyonel hem de semptomatik şikayet belirtti. Hastalık türlerine göre karşılaştırıldığında oligoJIA, sistemik JIA ve ERA tanılı çocukların en çok fonksiyonel, poliJIA tanılı çocukların fonksiyonel, psöriatik artritli çocukların ise hem fonksiyonel hem semptomatik şikayet belirttiği görüldü (Tablo2). Tartışma: Hastalık türüne göre çocukların daha çok fonksiyonel şikayetler belirttiği saptandı. Tüm çocuklar düşünüldüğünde herhangi bir şikayet algısının yarıya yakınında oluşmaması ilaç tedavilerinin hastalığı baskılamakta olumlu etki yarattığı sonucuna bağlandı. Ancak, ilaç tedavileri yanı sıra yine yarıya yakın çocukta fonksiyonel bir şikayetin de varlığı bu çocukların fonksiyonelliği artırıcı egzersizlere yönlendirilmesi gerektiği düşüncesine varıldı. Anahtar kelimeler: Jüvenil İdiyopatik Artrit, Şikayet, Semptom, Fonksiyon

COMPLAINT DEFINITIONS OF CHILDREN WITH JUVENILE IDIOPATHIC ARTHRITIS ACCORDING TO THE TYPE OF DISEASE Purpose: The purpose of this study is to investigate the complaints identified by children with Juvenile Idiopathic Arthritis (JIA) according to their disease type. Methods: One hundred and twenty-nine children with JIA were included in the study. Demographic data of children were collected and their complaints originating from their illnesses were classified by qualitative questioning. In the classification, responses were divided into 4 groups as 'no', 'function', 'symptom' and 'function and symptom'. Statistical analysis was performed using Chi-Square test. Results: 67 girls, 62 boys with JIA were included in the study. The age and body mass index means of children were found as 12.86 ± 3.68 and 20.04 ± 4.05, respectively. 39.5% of the children had oligoJIA, 13.2% had polyJIA, 20.2% had systemic JIA, and 23.3% had JIA associated with enthesitis. The descriptive data for children are shown in Table 1. 38% of the 129 children stated that they had no complaints, 33,2% were functional, 15,5% were symptomatic and 13,2% were both functional and symptomatic complaints. When compared according to disease types, it was seen that oligoJIA, systemic JIA and ERA children reported mostly functional, polyJIA children reported functional, whereas children with psoriatic arthritis reported both functional and symptomatic complaints (Table 2). Conclusion: It was found that children reported more functional complaints according to the disease type. When all children were considered, the fact that any complaint perception did not occur near the halfway point was due to the fact that medical treatments had a positive effect in suppressing the disease. However, it was concluded that, in addition to medical treatments, there were functional complaints in nearly half of the children, and these children should be directed to exercises for increasing functioning. Key words: Juvenile Idiopathic Arthritis, Complaint, Symptom, Function


AND REHABILITATION





S2


ANTİ-TNF TEDAVİSİ ALMASI KARARLAŞTIRILMIŞ ANKİLOZAN SPONDİLİTLİ BİREYLERİN BİLİŞSEL FONKSİYONLARI İLE

DEPRESYON ve ANKSİYETELERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ Nur Banu KARACA1, Gamze ARIN1, Fatma Birgül OFLAZ1, Dinçer GÖKSÜLÜK3, Umut KALYONCU2, Edibe ÜNAL1 1Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Romatoloji Bilim Dalı, Ankara 3Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Ankara Amaç: Bu çalışmanın amacı anti-TNF tedavisi alması kararlaştırılmış ankilozan spondilitli bireylerin bilişsel fonksiyonları ile depresyon ve anksiyeteleri arasındaki ilişkiyi incelemekti. Yöntem: Çalışmaya anti-TNF tedavisi alması kararlaştırılmış toplam 53 ankilozan spondilitli birey (32’si kadın, 21’i erkek, ort. yaş: 40.85 ±10.8 yıl) dahil edildi. Bireylerin sosyo-demografik bilgileri kaydedildi (Tablo1). Bilişsel fonksiyonlar Bilişsel Egzersiz Tedavi Yaklaşımı (BETY) ölçeği ile depresyon ve anksiyete düzeyleri ise Hastane Depresyon Anksiyete Skalası (HADS) ile değerlendirildi. 53 bireyden elde edilen veriler korelasyon analizi ile incelendi. Bulgular: BETY ile HADS’ın alt parametrelerinden anksiyete ve depresyon arasında pozitif yönde, sırasıyla iyi ve orta derecede , istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon bulundu (r=0,674 p<0,001 ve r=0,583 p<0.001). Tartışma: Anti-tnf tedavisi alması kararlaştırılmış ankilozan spondilitli bireylerde bilişsel fonksiyonların, anksiyete ve depresyon düzeylerinden etkilendiği görüşüne varıldı. Dolayısıyla bireyin hastalığı hakkındaki bilişleri değiştiğinde anksiyete ve depresyon düzeylerinin olumlu yönde değişebileceği düşünüldü. Egzersiz tedavilerinde bireylerin bilişsel fonksiyonları üzerinde durulması gerektiğine karar verildi. Anahtar kelimeler: Ankilozan Spondilit, Anti-TNF, Bilişsel, Depresyon, Anksiyete

INVESTIGATION OF RELATIONSHIP BETWEEN COGNITIVE FUNCTIONS AND ANXIETY AND DEPRESSION IN PATIENTS WITH ANKYLOSING SPONDYLITIS WHO ARE DECIDED TO RECEIVE ANTI-TNF TREATMENT

Purpose: The purpose of this study was to investigate the relationship between cognitive functions and anxiety and depression in patients with ankylosing spondylitis who are decided to receive anti-tnf treatment. Methods: 53 patients with ankylosing spondylitis who are decided to receive anti-tnf treatment (32 women, 21 men, mean age: 40.85 ±10.8 years) were included in the study. Socio-demographic informations of individuals were recorded (Table 1). Bilissel Egzersiz Terapi Yaklaşımı (BETY) scale was used to determine cognitive functions and Hospital Anxiety and Depression Scale was used to assess anxiety and depression level. Results: A statistically significant, positive, respectively strong and moderate correlations were found between BETY and subscales of HADS such as anxiety and depression (r=0,674 p<0,001 ve r=0,583 p<0.001). Conclusion: It was concluded that cognitive functions were affected by anxiety and depression levels in patients with ankylosing spondylitis who are decided to receive anti-TNF therapy. Therefore, when the patient changes his / her cognition about his / her illness, it is thought that anxiety and depression levels may change positively. It was decided that the cognitive functions of the patients should be emphasized in exercise therapies. Key Words: Ankylosing Spondylitis, Anti-TNF, Cognition, Depression, Anxiety


AND REHABILITATION





S3


ROMATOİD ARTRİTİ OLAN BİREYLERDE BETY ÖLÇEĞİNİN GEÇERLİLİĞİNİN İNCELENMESİ: PİLOT ÇALIŞMA

Fatma birgül OFLAZ1, Gamze ARIN1, Nur Banu KARACA1, Dinçer GÖKSÜLÜK2, Edibe ÜNAL1

1 Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara, Türkiye 2 Hacettepe Üniversitesi,Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye Amaç: Bu çalışmanın amacı Romatizmalı bireyler için geliştirilen BETY ölçeğinin RomatoidArtrit (RA)’li bireylerde geçerliliğinin incelenmesidir. Yöntem: Çalışmaya RA tanısı almış bireyler dahil edildi. Bireylere fonksiyonel durumlarını belirlemek için; Sağlık Değerlendirme Anketi (HAQ), yaşam kalitelerini ölçmek için Romatoid Artrit Yaşam Kalite Ölçeği(RAQoL) ve 36-Item Short Form Survey (SF-36), anksiyete ile depresyon düzeylerini belirlemek için Hastane Anksiyete ve Depresyon Skalası (HADS) ve son olarak bireyler biyopsikososyal yönden değerlendirme amacıyla geliştirilen BETY ölçeği uygulandı. İstatistiksel analiz Spearman Korelasyon Analizi yöntemi ile yapıldı. Bulgular:3’ü erkek 31’i kadın olmak üzere 34 birey çalışmaya katıldı. Çalışmaya katılan bireylerin yaş ortalaması 50,6±12,4 yıl, vücut kitle indeksi 28,4±8,0’dır. BETY ölçeği ile HADS arasında çok yüksek şiddette (r=0,815 , p<0,001); RAQoL ve HAQ arasında orta şiddette (sırasıyla; r=0,624 , p<0,001; r=0,425 , p=0,012),SF-36 formunun alt parametrelerinden olan Fiziksel Rol Güçlüğü, Sosyal İşlevsellik ve Genel Sağlık Algısı arasında orta şiddette (sırasıyla; r=-0,462 , p=0,006; r=-0,551 , p=0.001; r=-0,486 p=0,004) ;Ruhsal Sağlık ve Ağrı’da yüksek şiddette (sırasıyla; r=-0,740 , p<0,001 ; r=-700 , p<0,001) (TABLO 1-2) bir ilişki tespit edildi. Tartışma: RA’lı bireylerde fonksiyonellik, duygu durum, yaşam kalitesi, kişinin öz sağlık algısı ciddi olarak etkilenmektedir. Bu parametrelere uygun geliştirilen geçerlik ve güvenirliği yapılmış yaygın olan ölçeklerle BETY ölçeği ve pek çok parametre arasında yüksek ya da orta derecede ilişki bulundu. Bu pilot çalışmanın birey sayısının 150’ye tamamlanana kadar devam etmesine karar verildi. Anahtar Kelimeler: Romatoid Artrit, BETY ölçeği, Geçerlik

INVESTIGATION OF THE VALIDITY OF BETY S IN PATIENTS WITH RHEUMATOID ARTHRITIS: PILOT STUDY Purpose:The aim of this study is to investıgatıon of the validity of the BETY scale developed for patients with Rheumatoid Arthritis (RA). Methods: 34 RA patients were included to this study. To determine the functional status of the patient Health Assessment Questionnaire (HAQ) was used. Rheumatoid Arthritis Quality of Life Scale (RAQoL) and 36-Item Short Form Survey (SF-36) were used to measure quality of life. Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS) was used to determine depression levels. BETY scale developed for biopsychosocial aspects was used to in addition to this questionaires for the validation study. Statistical analysis was performed by Spearman Correlation Analysis method. Results:34 RA patients including 3 men and 31 women were participated in the study. The average age of the participating patients was 50.6 ± 12.4 years and the body mass index was 28.4 ± 8.0. There was a very high correlation between the BETY scale and HADS (r = 0.815, p <0.001), moderate correlation between the BETY scale and RAQoL, HAQ (respectively; r=0,624 , p<0,001; r=0,425 , p=0,012). There was moderate correlation between BETY scale and subscale of the SF-36 form: Physical Role Strength, Social Functioning and General Health Perception ( respectively r=-0,462 , p=0,006; r=-0,551 , p=0.001; r=-0,486 p=0,004). Additionally there was very high correlation between BETY scale and subscale of the SF-36 form: Mental Health and Pain ( respectively; r=-0,740 , p<0,001 ; r=-700 , p<0,001) (Table 1-2) Conclusion:Functioning, emotional state, quality of life, self-perception of the person are seriously affected in RA patients. There was a high or moderate correlation between many of the parameters of the BETY scale and other scales which were used in this study. It was decided to reach until 150 patients. Key words: Rheumatoid arthritis, BETY Scale, Validity


AND REHABILITATION





S4


FİBROMİYALJİ, ROMATOİD ARTRİT VE ANKİLOZAN SPONDİLİT TANISI ALAN BİREYLERDE BİLİŞSEL DÜZEY, SAĞLIK

DEĞERLENDİRMESİ, ANKSİYETE VE DEPRESYON, YAŞAM KALİTESİ KARŞILAŞTIRMASI: PİLOT ÇALIŞMA Mahbuba ZAHİDİNOVA1, Gamze ARIN1, Nur Banu KARACA1, Fatma Birgül OFLAZ1, Şule APRAŞ BİLGEN2, Edibe ÜNAL1

1Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Romatoloji Bilim Dalı, Ankara Amaç: Çalışmanın amacı Fibromiyalji (FMS), Romatoid Artrit(RA) ve Ankilozan Spondilit(AS) tanısı alan bireylerde Bilişsel Düzey, Sağlık Değerlendirmesi, Anksiyete ve Depresyon, Yaşam Kalitesi değerlendirmelerinin hastalıklara karşılaştırmasıdır. Yöntem: Çalışmaya FMS,RA ve AS tanısı alan bireyler dahil edildi. Bilişsel Düzeyi değerlendirmek için Bilişsel Egzersiz Terapi Yaklaşımı (BETY) Ölçeği, sağlık düzeyi değerlendirmesi için Sağlık Değerlendirme Formu (HAQ), anksiyete ve depresyon değerlendirmesi için Hastane ve depresyon Ölçeği (HADS), yaşam kalitesi değerlendirmesi için Yaşam Kalitesi Ölçeği (SF-36) kullanıldı. Bulgular: 26’sı kadın 7’si erkek olan toplamda 33 bireyin yaş ortlamaları 47,24±12,23, vücut kitle indeksi ortalamaları 28,32±6,01 olarak bulundu. Her bir hastalığa ait tanıya sahip olan kişi sayısı 11 idi. Değerlendirme ölçeklerinden alınan skorların SF-36’nın canlılık ve enerji alt parametresi ile önceki yılla karşılaştırıldığı alt parametresi hariç tanılara göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği görüldü (p>0,05). Enerji-canlılık alt parametresinde FMS ve AS tanılı bireyler arasında sınırda fark bulundu (p=0,052) ve FMS tanılı bireylerin skorları daha yüksekti. Geçen yılla karşılaştırılan değerlendirme skorlarında AS tanılı bireylerin skorları FMS ve RA tanılı bireylere göre farklılık gösterdi (sırasıyla p=0,002, p=0,053). Hastalık türlerine göre BETY, HAQ ve HADS ölçeklerinin ilişki düzeylerine bakıldığında FMS tanılı bireylerin BETY ölçekl skorları HAQ ve HADS-Depresyon ile orta düzeyde pozitif (sırasıyla r=0,530, r=0,540, p>0,05), RA’lı bireylerde HAQ, HADS-anksiyete ve HADS-depreyon ile iyi derecede (sırasıyla r=0,822, r=0,756, r=0,636, p<0,05) ve AS’li bireylerde HAQ ve HADS-anksiyete ile iyi derecede (sırasıyla r=0,816, r=0,881, p<0,01) ilişki göstermiştir. Tartışma: Bu 3 hastalık grubunda FMS’de daha düşük çıkmak üzere BETY ölçeğinin validasyon için seçilen ölçeklerle uyumlu çıktığı görüldü. Bu pilot çalışmanın sonucuna göre BETY ölçeğinin diğer ölçeklerle validasyon çalışmasının kişi sayısını artırılarak yapılmasına karar verdi. Anahtar kelimeler: Fibromiyalji, Romatoid Artrit, Ankilozan Spondilit, Yaşam Kalitesi, Depresyon

COGNITIVE LEVEL, HEALTH ASSESSMENT, ANXIETY AND DEPRESSION, LIFE QUALITY COMPARISON IN INDIVIDUALS WITH FIBROMYALGIA, RHEUMATOID ARTHRITIS AND ANKYLOSING SPONDYLITIS: PILOT STUDY

Purpose: The aim of the study is to compare the Cognitive Level, Health Assessment, Anxiety and Depression, Quality of Life evaluations to diseases in subjects who have Fibromyalgia (FMS), Rheumatoid Arthritis (RA) and Ankylosing Spondylitis (AS). Methods: Individuals who were diagnosed with FMS, RA and AS were included in the study. The Cognitive Exercise Therapy Approach (BETY) Scale, the Health Assessment Form (HAQ) for assessing health status, the Hospital and Depression Scale (HADS) for anxiety and depression assessment, and the Quality of Life Scale (SF-36) for quality of life assessment were used to assess the Cognitive Level . Results: The total of 33 individuals, 26 of which were female and 7 of which were male, were found to have an average age of 47.24 ± 12.23 and a body mass index of 28.32 ± 6.01. The number of people with a diagnosis of each disease was 11. There was no statistically significant difference between the scales obtained from the evaluation scales and the survival and energy sub-parameters of SF-36 and the sub-parameters compared with the previous year (p> 0,05). Enerji-canlılık alt parametresinde FMS ve AS tanılı bireyler arasında sınırda fark bulundu (p=0,052) ve FMS tanılı bireylerin skorları daha yüksekti. Geçen yılla karşılaştırılan değerlendirme skorlarında AS tanılı bireylerin skorları FMS ve RA tanılı bireylere göre farklılık gösterdi (sırasıyla p=0,002, p=0,053). Hastalık türlerine göre BETY, HAQ ve HADS ölçeklerinin ilişki düzeylerine bakıldığında FMS tanılı bireylerin BETY ölçekl skorları HAQ ve HADS-Depresyon ile orta düzeyde pozitif (sırasıyla r=0,530, r=0,540, p>0,05), RA’lı bireylerde HAQ, HADS-anksiyete ve HADS-depreyon ile iyi derecede (sırasıyla r=0,822, r=0,756, r=0,636, p<0,05) ve AS’li bireylerde HAQ ve HADS-anksiyete ile iyi derecede (sırasıyla r=0,816, r=0,881, p<0,01) ilişki göstermiştir. Conclusion: In these 3 disease groups, the BETY scale was found to be compatible with the selected scales for validation to be lower in FMS. According to the result of this pilot study, it was decided that the validity study of BETY scale with other scales should be done by increasing the number of people. Key words: Fibromyalgia, Rheumatod Arthritis, Ankylosing Spondylitis, Quality of Life, Depression


AND REHABILITATION





S5


ANKİLOZAN SPONDİLİTLİ BİREYLERDE AEROBİK EGZERSİZ EĞİTİMİ ETKİNLİĞİNİN İNCELENMESİ

Bilge BAŞAKCI ÇALIK1, Mine PEKESEN KURTÇA1, Elif GÜR KABUL1, Orçin TELLİ ATALAY1, Harun TAŞKIN1, Murat YİĞİT2, Murat TAŞÇI2, Veli ÇOBANKARA2

1 Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Denizli. 2 Pamukkale Üniversitesi Dahili Tıp Bilimleri Anabilim Dalı, Romatoloji Bilim Dalı, Denizli Amaç: Çalışmamız Ankilozan Spondilit’de (AS) aerobik egzersiz eğitiminin fonksiyonel düzey, hastalık aktivitesi, fonksiyonel egzersiz kapasitesi, aksiyal etkilenim ve yaşam kalitesi üzerine etkisini incelemek amacıyla planlandı. Yöntem:18-65 yaş aralığında Modifiye New York Kriterlerine göre AS tanısı alan gönüllü bireyler çalışmaya dahil edildi.Bireylere12 hafta boyunca haftanın üç günü koşu bandında Bruce protokolü ile belirlenen maksimal kalp hızının %55-80’i şiddetinde 40 dk boyunca aerobik eğitim ve spinal mobilite egzersizleri uygulandı.Bireylerin demografik bilgileri ve hastalıkla ilişkili verileri kaydedildikten sonra aksiyal etkilenim için Bath AS Metroloji İndeksi (BASMI), hastalık aktivitesi için Bath AS Hastalık Aktivite İndeksi (BASDAI) fonksiyonel düzey için Bath AS Fonksiyonel İndeksi (BASFI), fonksiyonel egzersiz kapasitesi için 6 dakika yürüme testi (6 DYT) ve yaşam kalitesi için Nottingham Sağlık Profili (NSP) tedavi öncesinde ve sonrasında uygulandı. İstatistiksel analizde Wilcoxan Testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmada AS tanısı almış, yaş ortalaması 44.93±11.53 yıl olan on beş birey(8 kadın, 7 erkek) yer aldı. Bireylerin tedavi öncesi ve tedavi sonrası değerleri karşılaştırıldığında istatistiksel farkın BASDAI (p=0.005), BASMI (p=0.038), 6 DYT (p=0.041) ve NSP toplamında (p=0.008) farkın anlamlı olduğu bulunurken, BASFI (p=0.078) açısından anlamlı olmadığı görüldü. Tartışma: Sonuçlarımıza göre AS’li bireylerde aerobik egzersiz ile birlikte uygulanan mobilite eğitiminin hastalık aktivitesi, aksiyal etkilenim, yaşam kalitesi ve fonksiyonel egzersiz kapasitesi üzerinde olumlu etki yarattığı belirlendi. Bu olumlu etkileri nedeniyle AS’li bireylere aerobik egzersiz eğitimini tavsiye etmekteyiz. Anahtar kelimeler: Ankilozan Spondilit, aerobik egzersiz, hastalık aktivitesi, fonksiyonel egzersiz kapasitesi INVESTIGATION THE EFFECTIVENESS OF AEROBIC EXERCISE EDUCATION IN INDIVIDUALS WITH ANKYLOSING SPONDYLITIS Purpose: Our study was planned to investigate the effect of aerobic exercise training on functional level, disease activity, functional exercise capacity, axial involvement and quality of life in Ankylosing Spondylitis (AS). Methods: Volunteer individuals with AS diagnosis according to Modified New York Criteria in the age range 18-65 were included in the study. Aerobic training and spinal mobility exercises were applied for 40 minutes at the intensity of 55-80% of the maximal heart rate determined by the Bruce protocol in the treadmill for 12 weeks and three days of the week.After the individuals’demographic and disease related data were recorded, the Bath AS Metrology Index (BASMI) was used for axial involvement,the Bath AS Functional Index (BASFI) was used for functional level, the BathAS Disease Activity Index (BASDAI) was used for disease activity, 6 minute walk test (6 MWT) was used for functional exercise capacity and the Nottingham Health Profile (NSP) was used for quality of life were applied before and after treatment. The Wilcoxon test was used for statistical analysis. Results: Fifteen individuals (8 females, 7 males) with a mean age of 44.93 ± 11.53 years were included in the study. When the pre-treatment and post-treatment values were compared, it was found that the difference was significant in BASDAI (p = 0.005), BASMI (p = 0.038), 6 MWT (p = 0.041) while there was no significant difference in BASFI (p=0.078). Conclusion: According to our results, mobility training combined with aerobic exercise in AS individuals had a positive effect on disease activity, axial involvement, quality of life and functional exercise capacity. We recommend aerobic exercise training for AS individuals, because of these positive effects. Key words: Ankylosing spondylitis, aerobic exercise, disease activity, functional exercise capacity.


AND REHABILITATION





S6


ROMATOİD ARTRİT’Lİ BİREYLERİN DEMOGRAFİK VE KARAKTERİSTİK ÖZELLİKLERİNİN HASTALIK AKTİVİTESİ İLE İLİŞKİSİNİN

İNCELENMESİ

Elif GÜR KABUL1, Ummuhan BAŞ ASLAN1, Bilge BAŞAKCI ÇALIK1, Murat TAŞÇI2, Veli ÇOBANKARA2 1 Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Denizli 2 Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Romatoloji Bilim Dalı, Denizli Amaç: Bu çalışma, Romatoid Artrit’li bireylerin demografik ve karakteristik özelliklerinin hastalık aktivitesi ile ilişkisini incelenmek amacıyla planlandı. Yöntem: Çalışmaya yaş ortalaması 49.93±11.38 yıl olan Amerikan Romatoloji Derneği (ACR) 2010 kriterlerine göre Romatoid Artrit (RA) tanısı almış toplam 100 katılımcı (86 kadın, 14 erkek) dahil edildi. Katılımcıların demografik (cinsiyet, vücut kitle indeksi (VKİ)) ve hastalıkla ilişkili karakteristik özellikleri (deformite varlığı, raynaud fenomeni, osteoporoz, istirahat dispnesi, aktivite dispnesi, göz kuruluğu, trofik değişiklikleri) kaydedildi. Hastalık aktivitesi, DAS28 kullanılarak hesaplandı. Hesaplama sonrası katılımcılar aktif ve remisyon dönemi olmak üzere 2 gruba ayrıldı. RA’li bireylerin hastalık aktivitesi ile demografik ve olası karakteristik özellikleri arasındaki istatistiksel farklılığı tanımlamak için Pearson ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: Veriler incelendiğinde hastalık aktivitesi ile kadın cinsiyet (p=0.040), deformite varlığı (p=0.015), osteoporoz (p=0.008), istirahat dispnesi (p=0.047) ve aktivite dispnesi (p=0.000) parametleri arasında anlamlı ilişki bulunurken; VKİ (p=0.589), raynaud fenomeni (p=0.122), göz kuruluğu (p=0.190) ve trofik değişiklikleri (p=0.487) parametreleri arasında ilişkinin anlamlı olmadığı görüldü. Farklılığın oluştuğu demografik ve karakteristik özellikler açısından aktif dönemde sırasıyla; kadın cinsiyet 2.03 kat, aktivite dispnesi 1.92 kat, osteoporoz 1.62 kat, istirahat dispnesi 1.57 kat ve deformite varlığı 1.56 kat risk yarattığı görüldü. Tartışma: RA’in aktif döneminde kadın cinsiyetin ve aktivite dispnesinin yüksek risk oluşturduğu görüldü. Bu sonuca göre, aktif dönemdeki kadın RA hastalarında inaktiviteye bağlı olarak dispne gelişme riskinin yüksek olduğunu düşünüyoruz. Bu nedenle, aktif dönemde özellikle kadın hastaların dispne şikayetlerinin azaltılması için fiziksel aktivitelerini sürdürmeleri ve kısıtlamamaları hususunda cesaretlendirilmelerini öneriyoruz. Anahtar kelimeler: Romatoid Artrit, kadın, dispne. INVESTIGATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN DEMOGRAPHIC AND CHARACTERISTIC FEATURES AND DISEASE ACTIVITY IN INDIVIDUALS WITH RHEUMATOID ARTHRITIS Purpose: This study was planned to investigate the relationship between demographic and characteristic features and disease activity in individuals with rheumatoid arthritis. Methods: The study included a total of 100 participants (86 women, 14 men) who were diagnosed with Rheumatoid Arthritis (RA) according to American College of Rheumatology (ACR) 2010 criteria, with a mean age of 49.93 ± 11.38 years. Demographic (sex, body mass index (BMI)) and disease-related characteristics (presence of deformity, raynaud phenomenon, osteoporosis, dyspnoea at rest, exercise dyspnoea, dry eyes, trophic changes) of participants were recorded. Disease activity was calculated using DAS28. After calculation, participants were divided into 2 groups, active and remission periods. Pearson chi-square test was used to identify statistical difference between disease activity with demographic and possible characteristic features of RA individuals. Results: When the data were analyzed, it was found that there was a significant relationship between disease activity with female gender (p=0.040), presence of deformity (p=0.015), osteoporosis (p=0.008), dyspnoea at rest (p=0.047) ve exercise dyspnoea (p=0.000); but the relation between disease activity with BMI (p=0.589), raynaud phenomenon (p=0.122), dry eyes (p=0.190) and trophic changes (p=0.487) was not significant. In terms of demographic and characteristic characteristics of the difference, it was seen that in active period, female gender was 2.03 times, exercise dyspnoea was 1.92 times, osteoporosis was 1.62 times, dyspnoea at rest was 1.57 times and presence of deformity was 1.56 times more risky respectively. Conclusion: During active period of RA, female gender and exercise dyspnoea were found to be at high risk. According to this result, we think that the risk of developing dyspnoea is high due to inactivity in women RA patients in active phase. For this reason, we recommend that in active phase, especially women patients should be encouraged to continue and not to restrict their physical activities to reduce their complaints of dyspnea. Key words: Rheumatoid Arthritis, women, dyspnea.


AND REHABILITATION





S7


YAŞLI EL VE EL BİLEĞİNDEKİ DUYU VE FONKSİYONELLİĞİN İNCELENMESİ

Hasan Atacan TONAK1,, Hanifegül TAŞKIRAN2, Z. Candan ALGUN3 1. İstanbul Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı 2. İstanbul Aydın Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü 3. İstanbul Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü Amaç: Bu çalışmanın amacı yaşlılarda el ve el bileğinin duyusunu değerlendirmek ve bunu el fonksiyonları ile ilişkilendirmektir. Yöntem:El bileği eklem pozisyon hissini değerlendirmek için mOOver elektronik kinezyometre kullanıldı. Baseline Pneumatic Bulb Dynamometer ile katılımcıların kavrama hassasiyetleri, Stabilizer Pressure Biofeedback ile ellerinin basınç hassasiyetleri değerlendirildi. Vibrasyonu değerlendirmek amacıyla 128 Hz'lik diapozon kullanıldı. Semmes-Weinstein monoflamentleri ile duyu eşiği değerlendirmeleri yapıldı. İki nokta ayırımı değerlendirmesi 1 milimetre hassasiyetindeki diskriminatör ile yapıldı. Üst ekstremite fonksiyonel kapasitesini değerlendirmek için Jebson Taylor El Fonksiyon Testi (JTEFT) kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya 30'u kadın, 30'u erkek ve yaş ortalamaları 71,78±1,64 olan 60 geriatrik birey alındı. Katılımcıların 47'sinin (%78,3) son on sene içerisinde el ve el bileklerindeki problemlerinden dolayı romatoloji kliniklerine başvurduğu tespit edildi. Dominant ekstremitelerin el bileklerindeki bütün yönlerdeki hareketlerinin eklem pozisyon hisleri ve kavrama hassasiyetleri ile JTEFT'nin hiç bir alt parametresi arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunamadı (p>0,05). Dominant ekstremitelerin basınç hassasiyeti ve vibrasyon duyusu arasında JTEFT'nin yazı yazma alt parametresi arasında istatistiksel olarak pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulundu (p<0,05). Tartışma:Belirli bir kuvvet miktarını tekrar edebilme yeteneği olan basınç hassasiyeti propriosepsiyonun bir komponenti olarak kabul edilmektedir. Vibrasyon duyusu proprioseptif reseptörler tarafından algılandığı ve propriosepsiyonun iletildiği fasciculus cuneatus yoluyla taşındığı için propriosepsiyonun bir komponenti olarak kabul edilmektedir. Günlük yaşam aktiviteleri, meslek ve rekreasyon gibi aktivitelerde primer organ olan el bileğinin tüm fonksiyonlarında propriosepsiyon çok önemli bir yer tutar. Bu sebeple, romatolojik rehabilitasyon kliniklerine başvuran geriatrik hastaların tedavi programları planlanırken el ve el bileklerine yönelik proprioseptif egzersizlerin uygulanması, hastaların üst ekstremite fonksiyonlarını arttırmak amacıyla kullanılmalıdır. Anahtar kelimeler: Yaşlı; El ve El Bileği; Propriosepsiyon; Fonksiyonellik

INVESTIGATION OF SENSATION AND FUNCTIONALITY IN HAND AND WRIST OF ELDERLY Purpose: The purposes of this study, is to evaluate the sense of hand and wrist in elderly and to associate it with hand functions. Methods: The mOOver electronic kinesiometer was used to evaluate the sensation of the wrist joint position. Associated with the Baseline Pneumatic Bulb Dynamometer on the grip strength of the participants and the pressure sensitivities of the hands were evaluated with Stabilizer Pressure Biofeedback. A 128 Hz tuning diaposon was used to evaluate the vibration. Sense perception threshold evaluated with Semmes Weinstein Monofilaments. The evaluation of two-point discrimination were pursued with a 1 millimeter sensitive discriminator. The Jebson Taylor Hand Function Test (JTEFT) was used to evaluate upper extremity functional capacity. Results: 60 geriatric individuals which the mean age of 71,78±1,64 of whom 30 women and 30 men were included in the study. Forty-seven (78.3%) of the participants had been referred to rheumatology clinics due to their hand and wrist problems during the past ten years. No statistically significant correlation was determined between the joint position sensations and grip strengths of movements of the wrists in all directions of the dominant extremities and any of the subparameters of JTEFT (p>0,05). It has been found statistically significant positive correlation between pressure sensitivity and sense of vibration of the dominant extremities and the JTEFT writing subparameter (p<0,05). Conclusion: Pressure sensitivity, which is the ability to repeat a certain amount of force is considered as a component of proprioception. Because of vibration sense is transported through the fasciculus cuneatus, which is recognized by proprioceptive receptors and proprioception receptors is regarded as a component of the proprioception. In activities such as activities of daily living, occupation and recreation, proprioception occupies a very important place in all functions of the wrist, the primary organ. For this reason, while the treatment programs of geriatric patients referred to the rheumatological rehabilitation clinics were being planned, an application of proprioceptive exercises for hand and wrists should be used to increase the upper extremity functions of patients. Key words: Elderly; Hand and Wrist; Proprioception; Functionality


AND REHABILITATION





S8


POSTMENOPOZAL DİZ OSTEOARTRİTLİ KADINLARDA EGZERSİZ EĞİTİMİNİN KAS KUVVETİ VE FİZİKSEL PERFORMANS

ÜZERİNE ETKİSİ Filiz KILIÇ1, Arzu DAŞKAPAN2, Dilek KESKIN1

1 Kırıkkale Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Hastanesi, KIRIKKALE 2Kırıkkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, KIRIKKALE Amaç: Diz osteoartriti (OA), menopoz ve sonrasında, yaygın kas iskelet sistemi problemlerindendir. Menopozda östrojen kaybının, OA gelişim riskini artırmaktadır. Son yıllarda OA’ya özel gelişmiş ilaç ve cerrahi tedavileri seçeneklerine rağmen; uluslararası ortak görüş; OA’ nın tüm formlarının fiziksel eğitim ile tedavi edilmesidir. Post menapozal diz osteoartritli kadınlarda aerobik eğitimle ilgili çalışmalara rastlanmamıştır. Çalışmamızın amacı, postmenopozal diz osteoartritli kadınlarda aerobik egzersizin ağrı, kas kuvveti ve fiziksel performans üzerindeki etkilerini değerlendirmekti. Yöntem: Çalışmaya Kellegren -Lawrence sınıflamasına göre, evre 2 - 3 diz OA tanılı, 48-78 yaşları arasında 50 kadın alındı. Hastaların sosyodemografik, klinik özellikleri sorgulandı. Hastalar randomize olarak tedavi ve kontrol grubuna ayrıldı. Her iki grup, 3 hafta geleneksel fizyoterapi programı (hotpack, kısa dalga diatermi, TENS ve ev programı egzersizleri) aldı. Tedavi grubuna geleneksel fizyoterapi programına ek olarak, toplam 6 hafta aerobik egzersiz eğitimi verildi. Orta şiddetli eğitim, hafta içi her gün, fizyoterapist gözetiminde, 30 dakika koşu bandında uygulandı. Tedavi programı öncesinde ve sonrasında, hastanın ağrıları Görsel Analog Skala (GAS) ile ölçüldü, dominant alt ekstremitenin diz çevresi kaslarına kas testi yapıldı. Ayrıca fiziksel performans testleri (40 m hızlı hızlı yürüme, 30 sn sandalyeden oturup kalkma ve merdiven inip çıkma testleri) uygulandı. Bulgular: İki grup yaş, VKİ, menopoz süresi, gebelik sayısı ve menopoza girme yaşı yönünden benzerdi (p>0,05). Gruplar arasında, tedavi öncesi GAS değerleri, kas kuvveti ve fiziksel performans testleri, yönünden fark yoktu (p>0,05). Tedavi sonrası, iki grupta, ağrı şiddeti azaldı (p< 0,05); tedavi grubunda ağrı düzeyi kontrol grubundan daha düşüktü (p< 0,05). Tedavi sonrasında, grupların hamstring kas kuvveti benzerdi (p>0,05); tedavi grubunda quadriseps kas kuvveti kontrol grubundan daha yüksekti (p< 0,05). Tedavi sonrası, kontrol grubunda hamstring ve quadriseps kas kuvveti değerlerinin tedavi öncesine benzer (p>0,05) olmasına karşın, tedavi grubunda, kas kuvvetleri anlamlı düzeyde arttı (p< 0,05). Tedavi sonrası; merdiven inip çıkma testi dışında, tedavi grubunun fiziksel performans testleri sonuçları kontrol grubundan daha yüksekti (p< 0,05). Tedavi sonrası, her iki grubun tüm performans testi puanları düzeldi (p< 0,05). Tartışma: Sonuç olarak; her iki tedavi programı ağrı, kas kuvveti ve fiziksel performansı olumlu etkiledi. Ancak aerobik egzersiz programının postmenopozal diz OA hastalarına daha büyük yararlar sağladığı gözlendi. Anahtar kelimeler: Diz osteoartriti, menopoz, egzersiz eğitimi

EFFECTS OF EXERCISE TRAINING ON PAIN, MUSCLE STRENGTH AND PHYSICAL PERFORMANCE IN POSTMENOPAUSAL WOMEN WITH KNEE OSTEOARTHRITIS

Purpose: Knee osteoarthritis (OA) is one of common musculoskeletal problems during and after menopause. Loss of estrogen in menopause increases the risk of development OA. In recent years, despite of advanced drug and surgical treatment alternatives; international common opinion: all of OA forms should be treated by physical training. No studies which related to aerobic training in postmenopausal women with knee osteoarthritis were found. Aim of our study was to evaluate effects of aerobic exercise on pain, muscle strength and physical performance in postmenopausal women with knee osteoarthritis. Methods: 50 women aged 48-78 years, with stage 2-3 knee OA according to the Lawrence classification were recruited to the study. Patients’ sociodemographic, clinical characteristics were examined. Patients were randomly assigned to treatment and control groups. Both groups received a traditional physiotherapy program (hot pack, shortwave diathermy, TENS and home schedule exercises) for 3 weeks. In addition to the traditional physiotherapy program, a total of 6 weeks of aerobic exercise training was given to the treatment group. Moderate intensity training was administered on a 30 minute treadmill every day of the week, under the supervision of a physiotherapist. Before and after the treatment program, the patient's pain was measured by Visual Analogue Scale (VAS), and muscle testing was performed on the knee perimeter muscles of the dominant lower limb. In addition, physical performance tests (40 m fast-speed walking, 30 s seat stand-up and stair climbing tests were applied). Results: The two groups were similar in terms of age, BMI, duration of menopause, number of pregnancies and age of menopause insertion (p>0,05). There was no difference between groups in terms of pretreatment VAS values, muscle strength and physical performance tests (p> 0.05). After treatment, pain severity decreased in both groups (p <0.05); the pain level in the treatment group was lower than the control group (p <0,05). After treatment, groups had similar hamstring muscle strength (p> 0.05); quadriceps muscle strength in the treatment group was higher than control group (p <0.05). After treatment, muscle strength increased significantly in the treatment group (p <0.05), although hamstring and quadriceps muscle strength values were similar to those of the control group (p> 0.05). After treatment; the physical performance test results of the treatment group were higher than the control group (p <0,05) except for the stair climbing test. After the treatment, all performance test scores of both groups improved (p <0.05). Conclusion: As a result; both treatment programs positively affected pain, muscle strength and physical performance. However, it was observed that the aerobic exercise program provided greater benefits to postmenopausal knee OA patients. Key words: Knee osteoarthritis, menopause, exercise training


AND REHABILITATION





S9


KARPAL TÜNEL SENDROMLU HASTALARDA STATİK EL BİLEĞİ ORTEZLERİNİN EL VE ÜST EKSTREMİTE FONKSİYONLARI

ÜZERİNDEKİ İLK ETKİSİ Ümit UĞURLU1

1Bezmialem Vakıf University, Faculty of Health Sciences, Department of Occupational Therapy, İstanbul, Turkey Amaç: Bu çalışma statik el bileği ortezlerinin (SEO) karpal tünel sendromlu (KTS) hastalarda üst ekstremitenin işlevsellik kapasitesini ne şekilde etkilediğini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Yöntem: Çalışma İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Romatoloji Bilim Dalı’nda yürütülmüştür. KTS tanısı konan ve konservatif tedavi için yönlendirilen hastalar çalışmaya dâhil edilmiştir. Hastalara 3,2 mm kalınlığında termoplastik malzeme ile nötral pozisyonda başparmak aralıklı volar SEO yapılmıştır. El becerisi, üst ekstremite fonksiyon kapasitesi ve kavrama kuvveti sırasıyla modifiye Purdue Pegboard Testi (mPPT), Jebson El Fonksiyon Testi (JEFT) ve Jamar dinamometresi (JD) ile ölçülmüştür. Testler sadece dominant tarafta uygulanmıştır ve ortez takılı değilken başlamıştır. Her bir test ve alt testler için ortalama ve standart sapma değerleri hesaplanmıştır. Normalizasyon amacıyla her bir testte her 2 koşul altında ortaya çıkan nispi değişiklikler referans alınmıştır. Nispi değişiklikleri ortez takılı değilken elde edilen değerlerle karşılaştırmak için tek örneklem t testi uygulanmıştır. Bulgular: Çalışmaya 12 kadın olgu katıldı. Olguların yaş ortalaması 44,8±6,1 yıldı. Ortez takılıyken JEFT’nin 7 alt testinin performansında %4,5-%19,5 mPPT testinin her 2 alt testinde yaklaşık %11ve kavrama kuvvetinde %50 oranında azalma olduğu görüldü. Bu kayıplar JEFT’nin 4. alt testi dışında anlamlıydı (p=0,0001-0,01). Tartışma: KTS en sık rastlanılan tuzak nöropatisidir. SEO, KTS’lu hastaların konservatif tedavisinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu ortezlerin sağlıklı olgularda ve çeşitli patolojilerde kullanımının işlevsellik kapasitesini farklı şekillerde kısıtladığı gösterilmiştir. KTS’lu olgular için de benzer bildirimler olmasına rağmen bu çalışmalarda bir defada çoğu kez işlevsellikle ilgili sadece tek bir boyut ele alınmıştır. Bu çalışmada ilk defa fonksiyonel kapasite, beceri ve kuvveti de içine alan çok boyutlu bir değerlendirme yapılmıştır. Çalışmanın sonuçları KTS’lu hastalarda SEO kullanımının erken döneminde işlevselliğin incelenen boyutlarında önemli derecede kısıtlanmalar olduğunu göstermiştir. Bu kısıtlanmalar, SEO kullanan hastaların günlük yaşamda karşılaştıkları güçlüklerle ilişkilendirilebilir ve hasta takibinde göz önünde bulundurulmalıdır. Anahtar kelimeler: Karpal tünel sendromu; Ortez; Rehabilitasyon; Fizyoterapi; Ergoterapi

IMMEDIATE EFFECTS OF STATIC WRIST ORTHOSES ON HAND AND UPPER EXTREMITY FUNCTIONS IN PATIENTS WITH CARPAL TUNNEL SYNDROME

Purpose: This study was conducted to determine how static wrist orthoses (SWOs) affect functional capacity of upper extremity in patients with carpal tunnel syndrome (CTS). Methods: This study was conducted in the Rheumatology Department of Cerrahpaşa Medical Faculty at İstanbul University. Patients diagnosed with CTS and referred for conservative treatment were included into the study. A volar thumbhole SWO was constructed for each patient with thermoplastic materials with a thickness of 3.2 mm. Wrist joint was supported in neutral position. Hand dexterity, functioning capacity of upper extremity and grip strength were measured with modified Purdue Pegboard Test (mPPT), Jebson Hand Function Test (JHFT) and Jamar dynamometer (JD) respectively. The measurements were taken only at the dominant side and started without orthosis. Means and standard deviations were calculated for each test. Relative changes between two states at each test were referenced for the normalization purposes. One-sample t test was used to compare these relative changes with reference to baseline scores. Results: 12 female patients participated in the study. Their mean age was 44.8±6.1 years. 4.5 to 19.5%, about 11% and 50% reductions were observed in subtests of JHFT and mPPT, and grip strength respectively. These were significant changes (p=0.0001-0.01). Conclusion: CTS is the most encountered entrapment neuropathy. SWOs are in common use in the conservative treatment of patients with CTS. It was demonstrated that SWOs could someway limit the functioning capacity in patients with various pathologies as well as healthy subjects. Although similar reports were also available for patients with CTS, only one aspect of functioning was dealt with at a time. At this study, several main aspects of functioning were investigated at a time in patients with CTS. The findings of this study have demonstrated that investigated aspects of functioning considerably deteriorated at the early stage of SWO use in patients with CTS. These deteriorations can be linked to the difficulties encountered by the CTS patients wearing SWOs and should be considered during patient follow-ups. Key words: Carpal tunnel syndrome; Orthosis; Rehabilitation; Physiotherapy; Occupational therapy


AND REHABILITATION





S10


FİBROMİYALJİ SENDROMU OLAN HASTALARDA DEPRESYON, UYKU KALİTESİ VE YAŞAM KALİTESİNİN İNCELENMESİ

Naziye ŞENYUVA CEYHAN1, Hacer DOĞAN2, Onur CEYHAN3, Arzu RAZAK ÖZDİNÇLER4, 1İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü 2Erenköy Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Hastanesi, İstanbul 3Aktif Tıp Merkezi, İstanbul 4İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü Amaç: Depresyon ve uyku problemleri Fibromiyalji Sendromu (FMS) hastalarında sık görülen semptomlardır. Bu çalışmanın amacı; FMS hastalarında depresyon, uyku kalitesi ve yaşam kalitesinin incelenmesidir. Yöntem: Çalışmaya Aktif Tıp Merkezine başvuran kognitif problemi olmayan FMS tanısı alan 24 kadın, 6 erkek hasta (yaş ortalaması; 57,73±14,17 yıl) dahil edildi. Depresyon, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ile, Uyku kalitesi, Pittsburgh Uyku Kalite Ölçeği (PUKİ) ile değerlendirildi. Yaşam kalitesi, Fibromiyalji Etki Anketi (FEA) ile sorgulandı. Bulgular: FEA sonuçları ort ve SS (46,93±7,25), PUKİ ort ve SS (13,3±3,11), BDÖ ort ve SS (13,3±3,11), olarak bulundu. PUKİ ile BDÖ arasında (p=0; r= +0,89), PUKİ ile FEA arasında (p=0,008; r= +0,477), BDÖ ile FEA arasında (p= 0,048; r= +0,363) pozitif yönde anlamlı korelasyon kuruldu. Tartışma: FMS li hastalarda depresyon görülmekte ve yaşam kalitesini bozmaktadır. Ayrıca depresyon uyku kalitesini bozmaktadır. Uyku bozukluğu da depresyona neden olup yaşam kalitesini negatif yönde etkilemektedir. Anahtar kelimeler: Fibromiyalji, uyku problemleri, yaşam kalitesi, depresyon

ASSESMENT OF DEPRESSION AND QUALITY OF LIFE AND SLEEP IN PATIENTS WITH FIBROMYALGIA SYNDROME Purpose: Depression and sleep disorder are common problems in patients with fibromyalgia syndrome(FMS). The aim of this study was to determine; depression, quality of life and sleep quality in patients with FMS. Methods: 30 patients with FMS who applied to Aktif medical center and had no cognitive problem, 24 women and 6 men(mean ages, 57,73±14,17 years). Depression was evaluated with Beck Depression İnventory(BDI), sleep quality was evaluated with Pittsburgh Sleep Quality Index(PSQI). Quality of life was examined with Fibromyalgia Impact Questionnairre (FIQ). Results: The mean BDI (46,93±7,25), PSQI (13,3±3,11), and FIQ (13,3±3,11) scores were respectively. There were pozitif correlation between PSQI and BDI((p=0; r= +0,89), PSQI and FIQ((p=0,008; r= +0,477), BDI and FIQ((p= 0,048; r= +0,363). Conclusion: Depression is seen in patient with FMS and disturbs quality of life and sleep guality. Sleep disorders also cause depression and negatively effect on quality of life. Key words: Fibromyalgia, sleep disorders, quality of life, depression


AND REHABILITATION





S11


LUMBAL DİSK HERNİLİ HASTALARDA DİZABİLİTE SEVİYESİ, AĞRI VE YAŞAM KALİTESİ İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ

Hacer DOĞAN1, Naziye ŞENYUVA CEYHAN2 , Onur CEYHAN3, Arzu RAZAK ÖZDİNÇLER4, 1Erenköy Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Hastanesi, İstanbul 2İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü 3Aktif Tıp Merkezi, İstanbul 4İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü Amaç: Lumbal disk hernili (LDH) hastalarda ağrıya bağlı olarak yaşam kalitesinin bozulması sık karşılaşılan bir durumdur. Bu çalışmanın amacı, LDH hastalarında dizabilite seviyeleri, ağrı ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yöntem: Çalışmaya Aktif Tıp Merkezine başvuran kognitif problemi olmayan 30 LDH'lı hasta ( 19 kadın, 11 erkek; yaş ortalaması ve SS 53,43±17,14 yıl) dahil edildi. Ağrı skoru Mc Gill Ağrı Anketi (MAA) ile değerlendirildi. Disabilite, Obwestry Disabilite İndeksi (ODI) ile belirlendi. Yaşam kalitesi SF-12 ile kaydedildi. Bulgular: MAA ort ve SS (57,76±19,08); ODİ ort. ve SS (23,46±8,04) olarak bulundu. ODİ ile SF-12: genel (r= -0,566), sosyal (r= -0,424) ve fiziksel (r= -0,638) negatif yönde anlamlı korelasyon(p<0,05) bulundu. MAA ile SF-12: genel(r= -0,636), sosyal(r= -0,508) ve fiziksel(r= -0,628) negatif yönde anlamlı korelasyon bulundu. Tartışma: LDH li hastalarda ağrıya bağlı dizabilitenin, sosyal, fiziksel ve genel yaşam kalitelerinde bozukluklara neden olmaktadır. Bu hastaların yaşam kalitesinin düzeltilmesi için öncelikle ağrıya bağlı dizabilitenin kaldırılması gerekmektedir.. Anahtar kelimeler: Bel ağrısı, yaşam kalitesi, dizabilite,

ANALITING RELATIONSHIP BETWEEN DISABILITY LEVELS, PAIN AND QUALITY OF LIFE IN PATIENTS WITH LUMBAL DISC HERNIA

Purpose: As a result of pain, decrease of the quality of life in patients with lumbal disc hernia(LDH) is a common situation . The aim of this study was to investigate relationship between disability levels, pain and quality of life in patients with LDH. Methods: 30 patients with LDH who applied to Aktif medical center and had no cognitive problem, 19 women and 11 men(mean ages, 53,43±17,14 years). Pain was evaluated with McGill Melzack Pain Questionnaire.(MPQ), disability was evaluated with Oswestry Disability Index(ODI). Quality of life was examined with SF-12. Results: The mean MPQ (57,76±19,08); ODI (23,46±8,04) scores were respectively. There were negatif correlation (p<0,05) between ODı and SF-12: general (r= -0,566), social (r= -0,424) ve physical (r= -0,638). There were negative correlation between; MAA and SF-12: general(r= -0,636), social(r= -0,508) and physical(r= -0,628) . Conclusion: Disability related pain causes disorders on social,physical and general quality of life. Firstly we need to eliminate disability related pain for getting better quality of life in this kind of patients. Key Words: Back pain, quality of life, disability


AND REHABILITATION





S12


ANKİLOZAN SPONDİLİTLİ HASTALARDA İNSPİRATUAR KAS EĞİTİMİNİN SOLUNUM FONKSİYONLARI ÜZERİNE ETKİSİ:

SİSTEMATİK ÇALIŞMA Pınar YAŞAR1, Zeliha BAŞKURT1, Ferdi BAŞKURT1 1Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, ISPARTA Amaç: Bu çalışmanın amacı ankilozan spondilit hastalığına sahip kişilerde yapılan inspiratuar kas eğitiminin solunum fonksiyonları üzerindeki etkisini incelemektir. Yöntem: Google akademik, Pubmed,Cinahl,Medline,EMBASE,Science Direct,Türk Tıp Dizini ve Ovid veritabanlarında ilgili anahtar sözcükler kullanılarak 2002-2017 yılları arasında yapılmış olan çalışmalar taranmıştır. Dahil edilme kriterlerine uyan 5 çalışma elde edilmiştir. Bulgular: Ankilozan spondilitli kişilerde torakal vertebraların ankilozu sonucu toraksta rijidite oluşur. Bunun sonucunda göğüs kafesi hareketliliği limitlenir ve solunum fonksiyonları etkilenir. İnspiratuar kas eğitimi ile göğüs kafesi hareketliliğinde, FEV1 ve FVC değerlerinde artış sağlandığı görülmüştür. Ayrıca solunum fonksiyonlarını geliştirdiğine güçlü dair kanıtlar bulunmuştur. Tartışma: Solunum fonksiyonlarını korumak ankilozan spondilitli kişilerde oldukça önemlidir. Düzgün postürü korumak için verilen egzersizlerin yanısıra inspiratuar kas eğitiminin de yapılması yaşam kalitesini olumlu yönde etkileyecektir. Anahtar kelimeler: İnspiratuar kas eğitimi, solunum kas fonksiyonları, ankilozan spondilit.

THE EFFECT OF INSPIRATORY MUSCLE TRAINING ON RESPIRATORY FUNCTIONS WITH ANKYLOSING SPONDYLITIS: SYSTEMATIC REVIEW

Purpose: The aim of this systematic rewiew is to investigate the effect of inspiratory muscle training on respiratory functions with ankylosing spondylitis. Methods: An online search was conducted from 2002 to 2017 using Scholar Google,Pubmed, CINAHL, MEDLINE, EMBASE,Science Direct, Turk Medicine Serial and Ovid databases. A search of keywords was performed to find related articles. 5 studies were obtained that based on inclusion criterias. Results: Rigidity of thorax occurs in AS with bony ankylosis of the thoracic vertebrae. As a result, chest wall expansion is limited and respiratory functions are affected. İnspiratory muscle training has been shown to increase chest wall mobility, FEV1 and FVC. It was also found strong evidence that improved respiratory functions. Conclusion: Maintaining respiratory function is very important in people with ankylosing spondylitis. Inspiratory muscle training in addititon to posture exercise will affect the quality of life positively. Key words: Inspiratory muscle training, respiratory muscle functions, ankylosing spondylitis.


AND REHABILITATION





S13


DİZ OSTEOARTRİTLİ HASTALARDA BEDENSEL DUYUMLARI ABARTMA DÜZEYİNİN PSİKOLOJİK VE FONKSİYONEL DURUMLA

İLİŞKİSİ: PİLOT ÇALIŞMA Mesut ERGAN(1), Ferdi BAŞKURT(1), Zeliha BAŞKURT(1)

(1)Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü Amaç: Bu çalışmada; diz osteoartriti tanısı almış hastaların bedensel duyumları abartma düzeyinin, psikolojik-fonksiyonel durum ve hissedilen ağrı düzeyi ile ilişkisinin gösterilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya diz osteoartrit tanısı konan ve çalışmaya alınma ölçütlerini karşılayan 44 hasta dahil edilmiştir. Katılımcılara sosyo-demografik veri formu, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Bedensel Duyumları Abartma Ölçeği (BDAÖ), Tampa Kinezyofobi Ölçeği (TAMPA), Western Ontario ve McMaster Üniversiteleri Osteoartrit İndeksi (WOMAC) ve Vizuel Analog Skala (VAS) uygulanmıştır. Parametreler arası ilişki Pearson Korelasyon analizi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: BDAÖ’nün psikolojik-fonksiyonel durumla ve hissedilen ağrı düzeyi ile ilişkisi analiz edilmiştir. Buna göre diz osteoartritli bireylerin bedensel duyumları abartma seviyelerinde artış olduğu görülmüştür. Ayrıca BDAÖ ile TAMPA arasında istatistiksel olarak anlamlı ve pozitif yönlü korelasyon bulunmaktadır. Tartışma: Diz osteoartritli bireylerin bedensel duyumları abartma düzeylerinin psikolojik-fonksiyonel durumla ve hissedilen ağrı düzeyi ile ilişkisinin belirlenmesi hastaların doğru tanı alması ve uygun tedaviye yönlendirilmesi açısından büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmanın sonuçları; bedensel duyumları abartma düzeyinin diz osteoartritinde ki rolünün fizyoterapistler tarafından iyi anlaşılması ve daha etkili bir şekilde yönetilmesi gerektiğini göstermektedir. Anahtar kelimeler: osteoartrit, bedensel duyumları abartma, kinezyofobi, ağrı THE RELATIONSHIP BETWEEN SOMATOSENSORY AMPLIFICATION SCALE AND PSYCHOLOGICAL AND FUNCTIONAL STATUS

IN KNEE OSTEOARTHRITIS PATIENTS: PILOT STUDY Purpose: The aim of this study was to investigate the relationship between the Somatosensory Amplification Scale and psychological-functional status and the pain level in patients with knee osteoarthritis. Methods: Forty-four patients with knee osteoarthritis who meet the inclusion conditions of the study were included into the study. Participants have been applied socio-demographic data form, Beck Depression Inventory (BDI), Somatosensory Amplification Scale (SSAS), Tampa Scale for Kinesiophobia (TSK), Western Ontario and Mcmaster University Osteoarthritis Index (womac) and Visual Analogue Scale (VAS). The relationship between the parameters was evaluated by Pearson Correlation analysis. Results: The relationship between somatosensory amplification and the psychological- functional status and the level of pain were analyzed. Accordingly, it has been shown that the levels of SSAS were increased in individuals with knee osteoarthritis. There is also a statistically significant and positive correlation between BDI and TAMPA. Conclusion: Determination of the relationship between level of somatosensory amplification and the psychological- functional status and the level of pain are crucial because it is suggestive to give the accurate diagnosis to the patients and directing them to the appropriate treatment. The results of this study demonstrate that the levels of SSAS in knee osteoarthritis need to be understood and managed more effectively by physiotherapists. Key words: osteoarthritis, somatosensory amplification, kinesiophobia, pain


AND REHABILITATION





S14


OSTEOARTRİTTE HAREKET KORKUSU VE KORKU-KAÇINMA İNANIŞLARININ PROGNOSTİK DEĞERİ: SİSTEMATİK İNCELEME

Tahir KESKİN1, Zeliha BAŞKURT1, Ferdi BAŞKURT1

1Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, ISPARTA Amaç: Bu sistematik incelemenin amacı, osteoartritli kişilerde hareket korkusu ve korku-kaçınma inanışlarının prognostik değerini incelemektir. Yöntem: Google Akademik, Pubmed, Cochrane, Ovid, Science Direct, Türk Tıp Dizini, Embase, Cinahl ve Medline veritabanlarında 2007-2017 yılları arasında yayınlanmış makaleler; ‘’Hareket korkusu, Yeniden Yaralanma Korkusu, Korku-kaçınma İnanışları, Prognostik Faktörler, Sonuç Belirleyicileri, Osteoartrit’’ anahtar sözcükleri kullanılarak taranmıştır. Dahil edilme kriterlerine uyan 11 makale, çalışma örneğini oluşturmaktadır. Bulgular: Hareket korkusunun ağrı ve düşük yaşam kalitesinin belirleyicisi olduğuna dair güçlü kanıtlar vardır. Ayrıca hareket korkusunun quadriseps kas zayıflığı ve fonksiyonel yetersizlik ile ilişkili olduğu ve fiziksel aktiviteyi, anksiyete-depresyon durumunu olumsuz etkilediğine dair zayıf kanıtlar bulunmuştur. Korku-kaçınma inanışlarının ise; ağrı, fonksiyonel yetersizlik, psikolojik sorunlar ve postüral instabilite ile ilişkili olduğuna dair zayıf kanıtlar vardır. Tartışma: Hareket korkusu ve korku-kaçınma inanışları, osteoartrit tanısı olan kişiler için önemli prognostik faktörlerdir. Bu sistematik gözden geçirme, hareket korkusunun ve korku-kaçınma inanışlarının prognostik değerini belirlemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğunu göstermektedir. Hareket korkusunun ve korku-kaçınma inanışlarının osteoartiritteki rolünün daha iyi anlaşılması, klinisyenlerin ve hastaların bu durumu daha etkili bir şekilde yönetmesini sağlayabilir. Anahtar kelimeler: Osteoartrit; korku-kaçınma inanışları; hareket korkusu; prognostik faktör

KINESIOPHOBIA AND FEAR AVOIDANCE BELIEFS AS PROGNOSTIC VALUE IN OSTEOARTHRITIS: A SYSTEMATIC REVIEW Purpose: The purpose of this systematic review is to investigate the prognostic value of kinesiophobia and fear avoidance beliefs in people with osteoarthritis. Methods: An online electronic search was performed from 2007 to 2017, using Scholar Google, Pubmed, Cochrane, Ovid, Science Direct, Turkish Medicine Serial, Embase, Cinahl and Medline databases. The general keywords used were: fear of movement, fear of reinjury, kinesiophobia, fear of avoidance, prognostic factor, predictors of outcome and osteoarthritis. 11 articles based on inclusion criteria consisted of the sample of the study. Results: Strong evidence was identified for the role of kinesiophobia in predicting pain and poorer quality of life. There was also weak evidence demonstrating that kinesiophobia were predictors of quadriceps muscle weakness, disability and kinesiophobia adversely affects physical activity and depression-anxiety status.There was weak evidence that fear avoidance beliefs were the predictors of pain, disability, psychological distress and poor postural stability. Conclusion: Kinesiophobia and fear avoidance beliefs are important prognostic factors for people with osteoartrithis. This review indicates the need for further research to ascertain the predictive value of kinesiophobia and fear avoidance beliefs. The better understanding of the role of kinesiophobia and fear avoidance beliefs in osteoarthritis may provide clinicians and patients to manage the condition more effectively. Key words: Osteoarthritis; Fear Avoidance beliefs; Kinesiophobia; Prognostic Value


AND REHABILITATION





S15

P-1 POSTER BİLDİRİLER/ POSTER PRESENTATIONS

LENF TUTULUMU OLAN FİBROMYALJİLİ BİREYDE MANUEL LENF DİRENAJININ ETKİNLİĞİNİN İNCELENMESİ: OLGU SUNUMU Ayşenur YILMAZ1, Bilge BAŞAKCI ÇALIK1, Murat YİĞİT2 1 Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Denizli. 2 Pamukkale Üniversitesi Dahili Tıp Bilimleri Anabilim Dalı, Romatoloji Bilim Dalı, Denizli Amaç: Bu çalışma, Lenf tutulumu olan Fibromyaljili bireyde Manuel Lenf Direnajının etkinliğini incelemek amacıyla yapıldı. Yöntem: Çalışmaya on beş yıldır lenf tutulumu olan fibromiyalji tanılı 43 yaşındaki kadın olgu kabul edildi. Hasta ödem, ağrı ve günlük yaşam aktivitelerindeki yetersizlik şikayetleri nedeniyle fizyoterapi programına alındı. Hastanın demografik bilgileri kaydedildi. Hasta tedavi öncesi ve sonrasında değerlendirildi. Ağrı Görsel Analog Skalası (GAS) ile, hastanın üst, alt extremite ve boyun bölgesindeki ödem çevre ölçümü ile , Denge sporkat 550 ile, hastalık etkisi Fibromiyalji Etki Anketi (FEA) ile, hastanın anksiyete düzeyi Beck anksiyete ölçeği ile, yaşam kalitesi Short-Form 36 (SF-36) ile değerlendirildi. Katılımcıya, haftada 5 gün, toplam 3 hafta süresince her biri 45 dakika süren manuel lenf direnaj tedavisinin “Vodder Tekniği” kullanıldı. Manuel lenf direnajı uygulamasında ilk olarak derin abdominal teknik ile başlandı. İlk beş gün yüz bölgesi ve gövdeye manuel lenf direnajı uygulandı. Sonraki günlerde axillar ve inguinal lenf nodları uyarıldıktan sonra extremitelere manuel lenf direnajı uygulaması yapıldı.. Bulgular: Tedavi sonrası, öncesine göre ağrı 4 puan, statik denge 196 ve dinamik denge 695 puan , FEA 72,9 puan ve Beck ansiyete ölçeği 38 puan azalma gösterdi; SF-36 fiziksel bölüm 73,12 puan, zihinsel bölüm ise 101,25 puan arttı. Yapılan tüm çevre ölçümlerinde azalma elde edildi. Tartışma: Manuel Lenf Drenajı tedavisinin sonrasında lenf tutulumu olan fibromyalji hastanın ağrı, ödem, denge ve hastalık aktivitesinde olumlu yönde gelişmeler elde edildi ve bu durumun yaşam kalitesine yansıdığı görüldü. Anahtar kelimeler:Fibromiyalji , Manuel lenf direnajı, ödem

EVALUATION OF THE EFFICIENCY OF MANUAL LYMPH DRAINAGE IN FIBROMYALGIA PATIENT WITH LYMPHATIC INVOLVEMENT: CASE REPORT

Purpose: This study was planned to investigate the efficacy of manual lymph drainage fibromyalgia patient with lymphatic involvement Methods: Because of edema, pain and inadequacy in activities of daily living, a 43 year old female patient was recruited. Participant was assesed at before and after treatment. Pain was evuluated by Visual Analogue Scale (VAS). Upper and lower extremity and neck region edema with circumferential measurement was evaluated. SportKat 550 used to determine balance, Fibromyalgia Impact Questionnaire was used to determine the sickness effect. Beck Anxiety Scale was used to determine emotional status, Short-Form 36 (SF-36) was used to evuluated quality of life. "VODDER Technique" of manual lymphadenopathy treatment, which lasted 45 minutes for 5 days a week for a total of 3 weeks was used. Manual lymph drainage was applied to the body for the first 5 days. The first application of manual lymphatic drainage was started with deep abdominal technique. During the first five days, manual lymph drainage was applied to the neck region and the trunk. In the following days, axillar and inguinal lymph nodes were stimulated and then manual lymph drainage was performed on the extremities. Results: After treatment, compared to pre-treatment pain 4 point, static balance 196 and dynamic balance 695 point, FEQ score 72,9 and Beck anxiety scale score 38 measurement decreased. Short form-36 Physical 292.5 points and short form-36 Mental 405 points increased. We detected decrease in all circumferential measurement Conclusion: As a result of treatment with Manual Lymph Drainage in a fibromyalgia patient with lymphatic involvement, participants were found to develop favorably on pain, edema, balance and disease activity ,this situated reflected the quality of life. Key words: Fibromyalgia, manual lymph drainage ,edema


AND REHABILITATION





S16


ÖDEMATÖZ FAZDAKI SKLERODERMALI BİREYDE MANUEL LENF DİRENAJININ ETKİNLİĞİNİN İNCELENMESİ: VAKA RAPORU

Ayşenur YILMAZ1, Elif GÜR KABUL1, Bilge BAŞAKCI ÇALIK1 , Murat TAŞÇI2 1 Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Denizli. 2 Pamukkale Üniversitesi Dahili Tıp Bilimleri Anabilim Dalı, Romatoloji Bilim Dalı, Denizli Amaç: Bu çalışma, ödematöz fazdaki Sklerodermalı bireyde manuel lenf drenajı’nın etkinliğini incelenmek amacıyla planlandı. Yöntem: Skleroderma tanılı 57 yaşındaki kadın katılımcı, el ve ayaklarındaki şiddetli ağrı ve günlük yaşam aktivitelerindeki yetersizlik şikayetleriyle fizyoterapi programına alındı. Tedavi öncesi ve sonrasında; solunum güçlüğü, uykusuzluk ve eldeki ödem Görsel Analog Skalası (GAS) ile, deri tutulumu Modifiye Rodnan Skoru (MDR) ile, el hacmi değerlendirilmesi Volümetrik Test ile, el fonksiyonları Skleroderma El Mobilite Testi (HAMIS) ile, yaşam kalitesi Short-Form 36 (SF-36) ile değerlendirildi. Katılımcıya, haftada 5 gün, toplam 3 hafta süresince her biri 45 dakika süren manuel lenf direnaj tedavisinin “Vodder Tekniği” kullanıldı. İlk 5 gün gövdeye manuel lenf drenajı uygulandı. Sonraki günlerde axillar ve inguinal lenf nodları uyarıldıktan sonra extremitelere manuel lenf drenajı gerçekleştirildi. Tüm uygulamalara derin abdominal teknik ile başlandı. Tedavi programına manuel lenf drenaj tedavisine ek olarak postür egzersizleri ve 3. günden itibaren bisiklet ergometresi ilave edildi. Bulgular: GAS’a göre solunum güçlüğü 2, uykusuzluk 5 , günlük yaşam aktiviteleri sırasında elde hissedilen ödem 5 puan, MDR 8 , volumetrik ölçüm sağ el için 73.92 cm3, sol el için 135.52 cm3 azalma, SF-36 fiziksel bölüm 16.25 ve zihinsel bölüm 1.95 puan artış gösterirken; HAMIS skoru değişmedi. Tartişma: Ödematöz fazdaki Skleroderma’da uygulanan Manuel Lenf Drenajı tedavisinin sonucunda katılımcının, deri tutulumunda ve ödeminde olumlu yönde gelişmeler elde edildi ve bu durumun yaşam kalitesine yansıdığı görüldü. Bun yanı sıra katılımcı, solunum ve uyku problemlerinde rahatlama hissettiğini bildirdi. Ödematöz fazdaki Skleroderma’da Manuel Lenf Drenajı’nın tedavisinin etkili olduğunu düşünmekteyiz. Anahtar kelimeler: Skleroderma, Manuel lenf direnajı, volümetrik test

EVALUATION OF THE EFFECT OF MANUAL LYMPH DRAINAGE IN PATIENT WITH SCLERODERMA, IN EDEMATOUS PHASE: A CASE REPORT

Purpose: This study was planned to investigate the effect of manual lymph drainage in patients with Scleroderma in Edematous phase. Methods: Because of severe edema in the hands and feet and inadequacy in activities of daily living, a 57 year old female patient was recruited. Participant was assesed at before and after treatment. Hand edema, dyspnea and insomnia were evuluated by Visual Analogue Scale(VAS). Volumetric Test was used to examine hand volume of the participant. Modified Rodnan Score(MRS) was used to determine skin involvement. Hand Mobility Test in Scleroderma(HAMIS) was used to determine hand functions, Short-Form 36(SF-36) was used to evuluated quality of life. "Vodder Technique" of manual Lymph Drainage treatment, which lasted 45 minutes for 5 days a week for a total of 3 weeks was used. Manual lymph drainage was applied to the trunk for the first 5 days. The axillar and inguinal lymph nodes were stimulated in the following days, manual lymph drainage was performed in the extremities. All applications started with deep abdominal technique. In addition to manual lymph drainage therapy, posture exercises and cycling ergometer were added to the treatment schedule from day 3 onwards. Results: According to VAS; dyspnea 2 , insomnia 5, edema 5, MRS 8 points and volumetric measurement was decreased of 73.92 cm3 for the right hand, 135.52 cm3 for the left hand, Short form-36 Physical 16.25 and short form-36 Mental 1.95 points were increased; The HAMIS score did not change. Conclusion: As a result of treatment with Manual Lymph Drainage applied in scleroderma of the edematous phase, the participant was found to develop favorably on skin involvement and edema, and this condition reflected to the quality of life. Besides, the participant reported that he felt relief in respiratory and sleep problems. We think that the treatment of Manual Lymph Drainage is effective patient with scleroderma in edematous phase. Key words: Scleroderma, Manual lymph drainage, Volumetric test


AND REHABILITATION





S17


NÖROBEHÇET’Lİ BİR OLGUDA İLK DENEYİMİMİZ: DEĞERLENDİRME SONUÇLARI

Aziz DENGİZ1, Fettah SAYGILI2 , Tuba CAN AKMAN1

Pamukkale UNV. Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon YO, DENİZLİ Adnan Menderes UNV Sağlık Bilimleri Fakültesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü, AYDIN Amaç: Behçet hastalığı (BH) etyolojisi tam olarak bilinmeyen, kronik, tekrarlayıcı, sistemik bir vaskulittir. Nöro-Behçet hastalığı (NBH), tüm BH tanısı koyulmuş olguların %20’sinde görülür. Merkezi sinir sistemini etkileyen nörolojik tutulum en sık beyin sapı ensefaliti olarak karşımıza çıkan parenkimal MSS tutulumu şeklinde görülür. Bu olgunun amacı çok nadir görülen Nöro Behçet hastalığı tanısı konulmuş bireyin fizyoterapi değerlendirme sonuçlarını sunmaktır. Yöntem: 10 yıldır Nöro Behçet tanısı ile tedavi edilen 45 yaşındaki erkek hasta üst ekstremitesini kullanmada zorluk ve yürüme güçlük şikayeti ile Pamukkale Üniversitesi Nöroloji servisinde yatmaktadır. Anti gravite kaslarına power track dijital dinamometresi ile kas testi, Modifiye Ashworht skalası (MAS) ile spastisite, Vizüel Analog Skalası (VAS) ile ağrı, Berg Denge Skalası ile de dengesi, zamanlı kalk yürü testi (TUG) ile yürüme ve el fonksiyonu 9 Delikli Peg Testi (9-HPT) ile ölçülmüştür. Ek olarak Yorgunluk Şiddet Ölçeği (FSS), Nothingam Sağlık Profili( NHP) ve Beck Depresyon Skalası (BDS) uygulanmıştır. Bulgular: Kas kuvveti quadriceps kası için sağ taraf 30 Newton(N), sol taraf 51 N, plantar fleksör kası için sağ taraf 24 N, sol taraf 26 N bulunmuştur. Gastrokinemius kas spastisitesi MAS’a göre sağda 1; sol tarafta 2. VAS’a göre gece ağrısı 5, dinlenmede 3, aktivite esnasında 8’dir. Berg denge skalasından 5 puan almıştır. 9-HPT sağ taraf takma/çıkarma skoru 104/252 sn, sol tarafta ise tamamlanamamıştır. NSP toplam skoru 567.16, FSS skoru 7, BDS skoru 53 olarak saptanmıştır. Tartışma: Klinikte Nöro-behçetli olgularla az sayıda karşılaşılmaktadır ancak bu hastaların medikal tedavisinin yanında mevcut fonksiyonel bozukluğunun tespiti önemlidir. Böylece görülebilecek semptomların tedavisinde fizyoterapi yöntemleri önem kazanacak ve tedavi protokolü oluşturulabilecektir. Anahtar kelimeler: Nöro-Behcet, fizyoterapi, hareket bozukluğu

FIRST EXPERIENCE IN A CASE WITH NEURO-BEHCET DISAESE: EVALUTION RESULTS

Purpose: Behcet's disease (BD) is a chronic, recurrent, systemic vasculitis of unknown etiology. Neuro-Behcet's disease (NBD) is seen in 20% of all cases with BD diagnosis. Neurological involvement affecting the central nervous system is most commonly seen in the form of parenchymal CNS involvement as the brainstem encephalitis. The purpose of this case is to present the physiotherapy evaluation results of the person who is diagnosed with very rare Neuro Behcet disease. Methods: : A 45-year-old male patient who has been treated at the Department of Neurology at Pamukkale University with Neuro-Behcet's diagnosis for 10 years with difficulty in using upper extremity and walking problem. Antigravity muscle test, spasticity, pain, balance, gait, and hand function were measured using a power track digital dynamometer, Modified Ashworth scale (MAS), Visual Analogue Scale (VAS), The Berg Balance Scale, timed and go test (TUG) and nine hole Peg test (9-HPT) respectively. In addition, the Fatigue Severity Scale (FSS), Nothingam Health Profile (NHP) and Beck Depression Scale (BDS) were applied. Results: The right side 30 Newton (N), the left side 51 N, the right side 24 N, and the left side 26 N were found for muscle strength quadriceps muscle. Gastrokinemius muscle spasticity was 1 on the right side, 2 on the left side according to MAS. Night pain is 5, resting 3, during activity 8 in VAS and Berg Balance Scale is 5. 9-HPT right-side insertion / removal score 104/252 sec, while the left-side is not completed. NHP total score, FSS and BDS were found 567.16, 7, 53 respectively. Conclusion: There are only a few cases with neuro-behcet in the clinic, but it is important to identify the functional impairment in addition to the medical treatment of these patients. Physiotherapy methods will be important in the treatment of the symptoms that can be seen and a treatment protocol will be constituted. Key words: Neuro-Behcet, physiotheraphy, movement disorder


AND REHABILITATION





S18


POSTMENAPOZAL DÖNEMDEKİ DİZ OSTEARTRİTLİ KADIN OLGULARDA BİLİŞSEL EGZERSİZ TERAPİ YAKLAŞIMININ

ETKİNLİĞİ Mine PEKESEN KURTÇA1, Ummuhan BAŞ ASLAN1, Bilge BAŞAKCI ÇALIK1

1 Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Denizli. Amaç: Bu çalışma postmenapozal dönemdeki diz osteoartritli kadınlarda biyopsikososyal rehabilitasyon programının (Bilişsel Egzersiz Terapi Yaklaşımı) fonksiyonel denge, alt ekstremite enduransı, fonksiyonel hastalık düzeyi, fonksiyonel egzersiz kapasitesi ve yaşam kalitesi üzerine etkisini incelemek amacıyla planlandı. Yöntem: 18-65 yaş aralığında Amerikan Romatoloji Derneği kriterlerine göre bilateral diz OA tanısı alan, Kellgren Lawrence radyolojik sınıflamasına göre evre 2-4 arasında olan gönüllü kadın olgular çalışmaya dahil edildi. Olgulara 12 hafta boyunca haftanın üç günü Bilişsel Egzersiz Terapi Yaklaşımı uygulandı. Olguların demografik bilgileri ve hastalıkla ilişkili verileri kaydedildikten sonra tedavi öncesi ve tedavi sonrasında fonksiyonel denge için Süreli Kalk Yürü Testi, alt ekstremite enduransı için 30 saniye Otur Kalk Testi, fonksiyonel hastalık düzey için Western Ontario ve McMaster Üniversiteleri Osteoartrit indeksi (WOMAC), fonksiyonel egzersiz kapasitesi için 6 dakika yürüme testi (6 DYT) ve yaşam kalitesi için Nottingham Sağlık Profili (NSP) uygulandı. İstatistiksel analizde Wilcoxan testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmada OA tanısı almış, yaş ortalaması 54.13±4.32 yıl olan sekiz kadın olgu yer aldı. Olguların tedavi öncesi ve tedavi sonrası değerleri karşılaştırıldığında fonksiyonel egzersiz kapasitesi (p=0.011) ve yaşam kalitesi (p=0.011) açısından istatistiksel fark anlamlı iken, WOMAC, fonksiyonel denge ve alt ekstremite enduransında herhangi bir fark saptanmadı (p>0.05). Tartışma: Çalışmamızın sonucunda postmenopozal dönemdeki diz OA’inde BETY eğitiminin fonksiyonel egzersiz kapasitesi ve yaşam kalitesi üzerinde olumlu etkisi olduğu bulundu. Bireylerde kassal farkındalığa, kendilik farkındalığına ve duygusal farkındalığa neden olan BETY yaklaşımını tavsiye etmekteyiz. Anahtar kelimeler: Diz osteoartriti, Bilişsel egzersiz terapi yaklaşımı, postmenapozal dönem.

THE EFFECTIVENESS OF THE COGNITIVE EXERCISE THERAPY APPROACH IN POSTMENOPAUSAL WOMEN WITH KNEE OSTEOARTHRITIS

Purpose: This study was planned to investigate the effect of the biopsychosocial rehabilitation program(Cognitive Exercise Therapy Approach)on functional balance, lower extremity endurance, functional disease level, functional exercise capacity and quality of life in postmenopausal women with knee osteoarthritis (OA). Methods: Volunteer female individuals with bilateral knee OA according to American College of Rheumatology criteria between 18-65 years and between 2-4 grade based on Kellgren Lawrence radiological classification were included in the study.The Cognitive Exercise Therapy Approach was applied for 3 days a week for 12 weeks. After the individuals’ demographic and disease related data were recorded, the Timed Up and Go test was used for functional balance, a 30-second sit to stand test was used for lower extremity endurance, Western Ontario and McMaster University Osteoarthritis Index (WOMAC) was used for functional disease level, The 6-minute walk test (6 MWT) was used for functional exercise capacity and the Nottingham Health Profile (NSP) was used for quality of life were applied before and after treatment. The Wilcoxon test was used for statistical analysis. Results: Eight female individuals who had an OA diagnosis with a mean age of 54.13 ± 4.32 years were included in the study. When the pretreatment and posttreatment values of the cases were compared, there were statistical differences in functional exercise capacity (p = 0.011) and quality of life (p = 0.011), while WOMAC, functional balance and lower extremity endurance were not different (p> 0.05). Conclusion: As a result of our study, it was found that the Cognitive Exercise Therapy Approach training in postmenopausal knee OA was positively effect on functional exercise capacity and quality of life. We recommend the Cognitive Exercise Therapy Approach that causes muscular awareness, self-awareness, and emotional awareness in our patients. Key words: Knee osteoarthritis,Cognitive Exercise Therapy Approach, postmenopausal term.


AND REHABILITATION





S19


JUVENİL İDİOPATİK ARTRİT TANILI HASTALARDA KAVRAMA KUVVETİ, ÇİMDİKLEYİCİ KUVVETLER VE EL BECERİSİNİN

DEĞERLENDİRİLMESİ Ela TARAKCI1, Nilay ARMAN1, Sezgin ŞAHİN2, Amra ADROVİÇ2, Kenan BARUT2, Özgür KASAPCOPUR2 1İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, 2İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Çocuk Romatoloji Bilim Dalı Amaç: Bu çalışmanın amacı el bileği ya da parmak eklemlerinden en az birinde tutulum olan Juvenil İdiopatik Artrit tanılı hastalarda kavrama kuvveti, çimdikleyici kuvvetler ve el becerisini değerlendirmekti. Yöntem: Kesitsel çalışmaya 6-16 yaş olan ILAR sınıflama kriterlerine göre JİA tanılı 40 (33 kız, 7 erkek) hasta dahil edildi. Kavrama kuvveti Jamar el dinamometresi, çimdikleyici kuvvetler pinçmetre ve el becerisi Dokuz Delikli Peg Testi (NHPT) ile değerlendirildi. Hastalardan çubukları tek tek platformadan çıkarması ve ardından yerlerine yeniden takması istendi. Çıkarma ve yerleştirme süreleri toplanarak dominant taraf ve nondominant taraf için toplam skor elde edildi. İstatistik analiz için SPSS versiyon 21.0 programı kullanıldı. Bulgular: Yaş ortalaması 11.62±2.41 yıl idi. Hastaların %55’inde en az bir parmak eklemi tutulumu, %87.5’inde ise en az bir etkilenmiş elbileği eklemi vardı. Kavrama ve çimdikleyici kuvvetleridominant taraf için NHPT skoru ile anlamlı korelasyon gösterdi (kavrama r = -0.34 p = 0.028, palmar kavrama r = -0.52 p = 0.001, tip kavrama r = -0.42 p = 0.006, anahtar kavrama r = 0.34 p = 0.03). Ayrıca, sadece tip kavrama kuvveti, nondominant taraf için NHPT skoru ile anlamlı bir korelasyon gösterdi (r = -0.33 p = 0.033). Tartışma: Sonuçlarımıza göre, JIA'lı hastalarda günlük yaşam aktivitelerinin bağımsızlığını arttırmak için el becerisinin, azalmış kavrama ve çimdikleyici kuvvetlerin dikkate alınması gerektiğini düşünüyoruz. Anahtar kelimeler: Juvenil İdiopatik Artrit, Kavrama Kuvveti, Çimdikleyici kuvvet, El Becerisi

EVALUATION OF HAND GRIP STRENGTH, PINCH GRIP STRENGTHS AND MANUAL DEXTERITY IN CHILDREN AND ADOLESCENTS WITH JUVENILE IDIOPATHIC ARTHRITIS

Purpose: The purposes of this study was to assessed hand grip strength, pinch grip strengths and manual dexterity in patients with Juvenile idiopathic arthritis (JIA) who have at least one affected wrist or finger joint. Methods: 40 patients with JIA aged 6-16 years (33 girls and 7 boys) diagnosed according to ILAR classification criteria were enrolled in this cross-sectional study. “Jamar Hand Dynamometer” was used to evaluate the hand grip strength, “Pinchmeter” was used to evaluate the pinch grip strengths, “Nine Hole Peg Test” (NHPT) was used to evaluate the manual dexterity. Patients were asked to take the pegs from a container, one by one, and place them into the holes on board and replace back into the container. Duration of place and replace pegs was summed up and totally record for dominant side and non-dominant side. SPSS Version 21.0 program was used for statistical analysis. Results: The mean age was 11.62±2.41 years. 55% of patients had at least one affected finger joint. 87.5% of patients had at least one affected wrist joint. Grip and pinch strengths showed a significant correlation with NHPT score for dominant side (Hand grip r = -0.34 p = 0.028, palmar pinch r = -0.52 p = 0.001, tip pinch r = -0.42 p = 0.006, key pinch r = -0.34 p = 0.03). Also, only tip pinch strength showed a significant correlation with NHPT score for non-dominant side (r = -0.33 p = 0.033). Conclusion:. Based on our results, we suppose that manual dexterity and decreased strengths of grip/pinch should be considered to increase independence of daily life activities in patients with JIA. Key words: Juvenile Idiopathic Arthritis, Hand Grip, Pinch Grip, Manual Dexterity


AND REHABILITATION





S20


ROMATİZMAL HASTALIKLARDA KLİNİK PİLATES EGZERSİZLERİNİN KASSAL ENDURANS ÜZERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Elif GÜR KABUL1, Bilge BAŞAKCI ÇALIK1, Güldane DİNÇ1,Mine PEKESEN KURTÇA1, Ummuhan BAŞ ASLAN1, Murat YİĞİT2

1 Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Denizli. 2 Pamukkale Üniversitesi Dahili Tıp Bilimleri Anabilim Dalı, Romatoloji Bilim Dalı, Denizli Amaç: Bu çalışma, Klinik Pilates egzersizlerinin romatizmal hastalıklarda kassal endurans üzerine etkisini incelenmek amacıyla planlandı. Yöntem: Çalışmaya yaş ortalaması 46.58±8.64 yıl olan toplam 15 kadın dahil edildi. Romatizmal hastalık grupları; Romatoid Artrit (n=8), Fibromiyalji (n=4) ve Ankilozan Spondilit’ten (n=3) oluşmaktaydı. Tedavi öncesi ve sonrasında kassal endurans; yüzüstü köprü, lateral köprü, Biering Sorensen ve otur kalk testleri kullanılarak değerlendirildi. Klinik Pilates egzersiz eğitimi, haftada 2 gün 12 hafta süresince uygulandı. Eğitim, hastaların durumuna göre ilerletilerek 60 dakika süresince yapıldı. Verilerin analizinde Wilcoxon testi kullanıldı. Bulgular: Karşılaştırmalı analiz sonucunda; yüzüstü köprü (p=0.027), lateral köprü (p=0.013) ve Biering Sorensen (p=0.002) testlerinde istatistiksel fark anlamlı iken; otur kalk testinde (p=0.859) farkın anlamlı olmadığı bulundu. Tartışma: Sonuçlarımız, romatizmal hastalarda Klinik Pilates egzersiz eğitiminin gövde enduransını geliştirdiğini göstermiştir. Literatürde zayıf core stabilizasyonunun güç gerektiren aktivitelerde performansı düşürebileceği ve sekonder yaralanma riskini arttırabileceği bildirilmiştir. Biz de romatizmal hastalıklarda core stabilitenin arttırılması için Klinik Pilates egzersiz eğitimini tavsiye etmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Pilates eğitimi, Romatoid Artrit, Fibromiyalji, Ankilozan Spondilit, romatizmal hastalık.

THE EFFECT OF CLINICAL PILATES EXERCISES ON MUSCLE ENDURANCE IN RHEUMATIC DISEASES Purpose: This study was planned to investigate the effects of Clinical Pilates exercises on muscular endurance in Rheumatic Diseases. Methods: The study included a total of 15 women with a mean age of 46.58±8.64 years. The rheumatic diseases group consisted of Rheumatoid Arthritis (n=8), Fibromyalgia (n=4) and Ankylosing Spondylitis (n=3). Before and after treatment, muscular endurance was assessed using prone bridge, side bridge, Biering Sorensen, chair-stand tests. Clinical Pilates exercise training was administered 2 days a week for 12 weeks. The training was promoted by the condition of the patients and was performed for 60 minutes. Wilcoxon test were used to analyze the data. Results: In comparative analysis, significant difference was observed in prone bridge (p=0.027), side bridge (p=0.013) and Biering Sorensen (p=0.002) tests, whereas no significant difference was obtained in chair-stand test (p = 0.859). Conclusion: Our results have shown that Clinical Pilates exercise training improves trunk endurance of rheumatic patients. It has been reported in the literature that poor core stabilization may reduce performance in power-requiring activities and may increase the risk of secondary injury. We recommend Clinical Pilates exercise training to increase core stability in rheumatic diseases. Key words: Pilates training, Rheumatoid Arthritis, Fibromyalgia, and Ankylosing Spondylitis, rheumatic diseases.


AND REHABILITATION





S21


ROMATOİD ARTRİTLİ BİREYLERDE ANKSİYETE VE DEPRESYONUN YAŞAM KALİTESİ VE FONKSİYONELLİĞE ETKİSİ

Fatma Birgül OFLAZ1, Gamze ARIN1, Nur Banu KARACA1, Edibe ÜNAL1

1 Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bİiimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara Amaç: Bu çalışmanın amacı Romatoid Artrit (RA) tanısı almış bireylerde depresyonun yaşam kalitesi ve fonksiyonellik üzerine etkisini incelemektir. Yöntem: Bu çalışma RA tanısı almış, 18-74 yaş arası bireylerle yapıldı. Bireylerin fonksiyonel durumlarını belirlemek için Sağlık Değerlendirme Anketi (HAQ) ; anksiyete ile depresyon düzeylerini belirlemek için Hastane Anksiyete ve Depresyon Skalası (HADS), ve yaşam kalitelerini ölçmek için Romatoid Artrit Yaşam Kalite Ölçeği(RAQoL) uygulandı. İstatistiksel analiz Spearman Korelasyon Analizi yöntemi ile yapıldı. Bulgular: 5’i erkek 65’i kadın olmak üzere 70 birey çalışmaya katıldı. Çalışmaya katılan bireylerin yaş ortalaması 48,01±15,1 yıl, vücut kitle indeksi 26,4±4,7’dır. HADS ölçeği ile HAQ arasında düşük orta derecede ve HADS ölçeği ile RAQoL arasında iyi derecede (r=0,382 , p=0,001; r=0,657 , p<0,001) bir ilişki tespit edildi. Tartışma: Çalışmamıza katılan RA’lı bireylerin anksiyete depresyon düzeylerinin düşük seviyede olmaları günlük yaşamda etkilenme yaratmamasını açıklayabilir. Ancak bu çalışmada anksiyete depresyon değerlerinin düşük olsa dahi bireylerin yaşam kalitelerinin etkileniyor olması dikkat çekicidir. Tedavi düşünülürken, tedavilere bu ölçekteki parametrelere verilen yanıtların bilişsel yeniden yapılandırılması yönünde algı yönetimi eklenmelidir. Anahtar kelimeler: Romatoid Artrit, anksiyete, depresyon

EFFECTS OF ANXIETY AND DEPRESSION ON QUALITY OF LIFE AND FUNCTIONALITY IN PATIENTS WITH ROMATOID ARTHRITIS

Purpose: The aim of this study is to investigate the effects of anxıety and depressıon on qualıty of lıfe and functıonalıty ın patıents wıth romatoıd arthrıtis (RA). Methods: This study was performed with individuals between 18-74 years of age who were diagnosed with RA. Health Assessment Questionnaire (HAQ) was used to determine the functional status of individuals; Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS) was measured to evaluate anxiety and depression levels and Rheumatoid Arthritis Quality of Life Scale (RAQoL) was used to investigate quality of life. Statistical analysis was performed by Spearman Correlation Analysis method. Results: 70 individuals including 5 men and 65 women were participated in the study. The mean age of the subjects participating in the study was 48.01 ± 15.1 years and the body mass index was 26.4 ± 4.7. There was a low correlation between HADS scale and HAQ and a moderate correlation between the HADS scale and RAQoL scale (respectively r = 0.382, p = 0.001; r = 0.657, p <0.001). Conclusion: The anxiety and depression levels of the patients participating in the study are low, their daily live functions may not be affected because of this situation. However, it is noteworthy that the quality of life of the patients is affected even if the anxiety depression values are low in this study. Key words: Rheumatoid Arthritis, Anxiety, Depression


AND REHABILITATION





S22


ANKİLOZAN SPONDİLİT HASTALARINDA HASTALIK AKTİVİTESİ VE FONKSİYONELLİK ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Gamze ARIN1, Nur Banu KARACA1, Fatma Birgül OFLAZ1, Alper SARI2, Berkan ARMAĞAN2, Umut KALYONCU2, Dinçer GÖKSÜLÜK3, Edibe ÜNAL1

1Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Romatoloji Bilim Dalı, Ankara 3Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Ankara Amaç: Hastalık aktivitesi, Ankilozan Spondilit (AS) tanılı bireylerde oluşturduğu ağrı, hareket kısıtlığı gibi semptomlar nedeniyle günlük yaşam fonksiyonelliğini olumsuz yönde etkileyebilmektedir. Bu çalışmanın amacı AS tanılı bireylerde hastalık aktivitesi ve fonksiyonellik arasındaki ilişkiyi incelemektir. Yöntem: Bu çalışmaya romatolojik rehabilitasyon ünitesine başvuran AS tanısı almış 241 birey dahil edildi. Hastalık aktivitesi değerlendirmesi için Bath Ankilozan Spondilit Hastalık Aktivitesi Ölçeği (BASDAI), fonksiyonel durum değerlendirmesi için ise Bath Ankilozan Spondilit Fonksiyonel İndeksi (BASFI), Douglas Fonksiyonel İndeksi (DFI) ve Spondiloartropatiler için Genel Sağlık Anketi (HAQ-S) ölçekleri kullanıldı. Spearman korelasyon testi ile verilere ilişkin değerlendirmeler yapıldı. Bulgular: Ölçek skorları incelenen 241 kişin %62,2’si kadındı. Kişilere ait yaş ortalaması 36,78±11,64, vücut kütle indeksi (VKİ) 24,82±4,08 olarak bulundu (Tablo1). BASDAI skorları fonksiyonel durumu değerlendiren BASFI, DFI ve HAQ-S ölçek skorları ile iyi derecede pozitif korelasyon göstermiştir (sırasıyla r=0.673, r=0.617, r=0.664, p<00,1)(Tablo2). Tartışma: AS’li bireylerde fonksiyonelliğin hastalık aktivitesinden etkilendiği görüldü. Bu dönemde fonksiyonelliklerini sürdürmeleri yönünde cesaretlendirilmeleri gerekmektedir. Anahtar Kelimeler: Ankilozan Spondilit, Hastalık Aktivitesi, Fonksiyon THE RELATIONSHIP BETWEEN DISEASE ACTIVITY AND FUNCTIONALITY IN ANKYLOSAN SPONDYLITIS Purpose: Disease activity can affect daily life functioning negatively due to symptoms such as pain, movement restriction, etc. in patients with Ankylosing Spondylitis (AS). The purpose of this study is to investigate the relationship between disease activity and functionality in AS patients. Methods: 241 AS patients were included in this study. Disease activity was assessed by Bath Ankylosing Spondylitis Disease Activity Scale (BASDAI), Bath Ankylosing Spondylitis Functional Index (BASFI), functional status was assessed by Dougados Functional Index (DFI) and Health Assessment Questionnaire for Spondyloarthropathies (HAQ-S). Spearman correlation test was used to evaluate the data. Results: 62.2% of 241 patients were female. The mean age of the subjects was 36,78 ± 11,64 and the body mass index (BMI) was 24,82 ± 4,08 (Table 1). BASDAI scores showed a good positive correlation with BASFI, DFI, and HAQ-S scale scores (respectively r=0.673, r=0.617, r=0.664, p<00,1)(Tablo2). Conclusion: It was seen that function was affected by disease activity in AS patients. In this period, they need to be encouraged to maintain their functionality. Key Words: Ankylosing Spondylitis, Disease Activity, Function


AND REHABILITATION





S23


ANKİLOZAN SPONDİLİTTE EKLEM MOBİLİTESİNİN BİREYLERİN SAĞLIK ALGISINA ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Gamze ARIN1, Nur Banu KARACA1, Fatma Birgül OFLAZ1, Abdulsamet ERDEN2, Ömer KARADAĞ2, Dinçer GÖKSÜLÜK3, Edibe ÜNAL1

1Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Romatoloji Bilim Dalı, Ankara 3Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Ankara Amaç: Ankilozan Spondilit (AS) tanılı bireyler omurga tutulumları nedeniyle gövde ve boyun hareketlerinde kısıtlanmalar yaşamaktadırlar. Bu çalışmanın amacı bu kısıtlılıkların bireyin sağlık algısını etkileyip etkilemediğini incelemektir. Yöntem: AS tanısı almış 152 birey çalışmaya dahil edildi. Bireylere ait demografik veriler alındı. Bireylerin mobiliteleri Bath Ankilozan Spondilit Mobilite Indeksi (BASMI) ile ölçüldü. Sağlık algıları ise Ankilozan Spondilit Yaşam Kalitesi Ölçeği (ASQOL) ve Bath Ankilozan Spondilit Global İndeksi (BAS-G) ile değerlendirildi. Veriler arasındaki ilişkiye Spearman Korelasyon Testi ile bakıldı. Bulgular: Bireylerin %51.3’ü kadındı. Yaş ve vücut kitle indeksi ortalamaları sırasıyla 36,74±11,27 ve 25,12±3,76 olarak bulundu (Tablo1). BASMI skorları BAS-G ve ASQOL ile düşük ve pozitif yönlü ilişki gösterdi (sırasıyla; r=0.187, p<0,05; r=0.251, p<0,01) (Tablo2). BAS-G ve ASQOL ise orta derecede pozitif ilişki gösterdi (r=0.593, p<0,01)(Tablo2). Tartışma: AS’li bireylerin sağlık algılarının omurga hareketliliğinden etkilenmediği belirlendi. Omurga tutulumları olsa bile bireylerin kol ve bacaklarını kullanabiliyor olmaları ve günlük yaşamda aktif kalabilmeleri sağlık algısının olumsuz yönde etkilenmemesine sebep olabilir. Ancak, bireyin sağlık algısında düşüş görüldüğünde, bu düşüşün nedenleri dikkatle değerlendirilmelidir görüşüne varıldı. Anahtar Kelimeler: Ankilozan Spondilit, Mobilite, Yaşam Kalitesi

INVESTIGATION THE EFFECTS OF JOINT MIBILITY ON HEALTH PERCEPTION OF INDIVIDUALS WITH ANKYLOSING SPONDYLITIS

Purpose: Individuals diagnosed with ankylosing spondylitis (AS) are restricted in body and neck movements due to spinal involvement. The purpose of this study is to examine whether these limitations affect the individual's perception of health. Methods: 152 AS patients were included in the study. Demographic data were obtained. Mobility evaluations were assessed by the Bath Ankylosing Spondylitis Mobility Index (BASMI). Health perceptions were assessed by the Ankylosing Spondylitis Quality of Life Scale (ASQOL) and the Bath Ankylosing Spondylitis Global Index (BAS-G). The relationship between the data was analyzed by Spearman Correlation Test. Results: 51.3% of the patients were female. The mean age and body mass indexes were 36.74 ± 11.27 and 25.12 ± 3.76, respectively (Table 1). BASMI scores showed a low and positive relationship with BAS-G and ASQOL (respectively r=0.187, p<0,05; r=0.251, p<0,01) (Table2). BAS-G and ASQOL showed a moderate positive correlation (r=0.593, p<0,01)(Table2). Conclusion: It was determined that the health perceptions of AS individuals were not affected by spinal mobility. Being able to use the extremities and being active in daily life can be the reason of this result. It is concluded that when the patient's perception of health declines, the reasons of this condition should be carefully assessed. Key words: Ankylosing Spondylitis, Mobility, Quality of Life


AND REHABILITATION





S24


SKLERODERMA, SİSTEMİK LUPUS ERİTEMATOZUS VE FİBROMİYALJİ TANILI HASTALARIN HASTALIK HAKKINDAKİ BİLGİ

DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ Gamze ARIN1, Nur Banu KARACA1, Fatma Birgül OFLAZ1, Ali AKDOĞAN2, Şule APRAŞ BİLGEN2, Ali İhsan ERTENLİ2, Dinçer GÖKSÜLÜK3, Edibe ÜNAL1

1Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Romatoloji Bilim Dalı, Ankara 3Hacettepe Üniversitesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Ankara Amaç: Klinikte rehabilitasyon programları tam olarak oluşturulamamış olan skleroderma (SSc), sistemik lupus eritematozus (SLE) ve fibromiyalji (FMS) tanısı almış bireylerin hastalıkları hakkındaki yönelttikleri sorular üzerine bu çalışma planlandı. Çalışmanın amacı, SSc, SLE ve FMS tanısı almış bireylerin hastalıkları hakkındaki bilgi düzeylerinin incelenmesidir. Yöntem: Çalışmaya SSc, SLE ve FMS tanısı alan 22 birey dahil edildi. Bireylerin demografik verileri kaydedildi. Bu bireylere hastalık, hastalığın kişiye yapabileceği etkiler, tedaviler ve hastalık nedenleri hakkında soruları içeren Hastalık Bilgi Düzeyi Anketi uygulandı. Soruların cevapları ‘fikrim yok’, ‘kısmen biliyorum’, ‘yeterince biliyorum’ şeklinde üçlü likert tip yapısına uygun olarak oluşturuldu. Verilen cevaplar üzerinden sıklık tabloları oluşturularak bilgi düzeyleri incelendi. Bulgular: Bireylerin 7’si SSc, 8’i SLE ve diğer 7’si FMS tanısı almış bireylerdi. Total yaş ortalamaları 48±9,5, vücut kitle indeksi ortalamaları 26,7±4,61 ve hastalık durasyonları 12,28±8,55 yıl olarak bulundu (Tablo1). Kişilerin hastalığa ilişkin bilgi, semptom, ilaç tedavileri, egzersizin etkileri, hastalık semptomlarını azaltan sebepler ve hastalığın nedenleri gibi sorulara verdikleri yanıtlar Tablo2’de gösterildi. Tartışma: Bu araştırma sonucunda bireylerin hastalıkları hakkında ‘yeterince biliyorum’ seçeneğini her soru için tercih etmedikleri görüldü. Bu nedenle bireylerin tedavi programlarından önce anket yanıtlarına göre eksik kalan noktaların tek tek incelenerek giderilmesi gerekliliği düşünüldü. Daha sık karşılaşılan Ankilozan Spondilit, Romatiod Artrit, Osteoartrit gibi hastalıklarda da bu incelemenin yapılmasının, bu çalışmanın klinik verimini artıracağı sonucuna varıldı. Anahtar kelimeler: Scleroderma, Sistemik Lupus Eritematozus, Fibromiyalji, Hastalık Bilgisi

INVESTIGATION OF THE DISEASE KNOWLEDGE LEVELS OF PATIENTS WITH SCLERODERMA, SYSTEMIC LUPUS ERITEMATOZUS AND FIBROMYALGIA

Purpose: This study was planned due to questions that scleroderma (SSc), systemic lupus eritematosuz (SLE) and fibromyalgia (FMS) patients who haven’t got a planned rehabilitation programme in clinics asked about their diseases. The aim of the study is to determine the knowledge levels of patients with SSc, SLE and FMS diagnoses. Methods: A total of twenty-two patients with SSc, SLE and FMS were included in the study. The demographic data of patients were recorded. These patients were administered the Disease Knowledge Level Questionnaire which includes questions about the illness, treatments, causes of illness and effects of illness. The answers of the questions were constructed as 'no idea', 'partly know', 'enough know', in accordance with the triple likert system. The level of information was studied by creating frequency tables based on the answers given. Results: 7 of the patients had SSc, 8 had SLE and 7 had FMS diagnosis. Total mean age was 48 ± 9.5, body mass index was 26.7 ± 4.61, and disease duration was 12.28 ± 8.55 years (Table 1). The answers to the questions such as information about the patients, symptoms, medical treatments, effects of exercise, causalities of reducing the symptoms of the disease and causes of the disease are shown in Table 2. Conclusion: As a result of this research, it was seen that individuals did not prefer 'enough know' answer about their illnesses for every question. For this reason, it was considered necessary to investigate the missing points according to the survey responses before the treatment programs of the individuals. Planing a different investigation with diseases which are seen frequently such as Ankylosing Spondylitis, Rheumatoid Arthritis, Osteoarthritis should increase the clinical efficacy of this study. Key words: Scleroderma, Systemic Lupus Erytematosus, Fibromyalgia, Disease Knowledge


AND REHABILITATION





S25


GONARTROZ TANILI KADIN BİREYLERDE GELENEKSEL FİZYOTERAPİNİN ETKİNLİĞİ

Meryem BÜKE1, Suat EREL1, Fatma ÜNVER1, Ummuhan BAŞ ASLAN1

1Pamukkale Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon YO, Denizli Amaç: Bu çalışmanın amacı gonartroz tanılı kadın bireylere uygulanan geleneksel fizyoterapinin etkinliğini belirlemektir. Yöntem: Çalışmaya 2016-2017 yılları arasında Pamukkale Üniversitesi Hastanesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü Ortopedi Ünitesi’nde gonartroz tanısıyla ayaktan tedaviye alınan kadın hastalar dahil edilmiştir. Yaş ortalaması 61,73±10,05 olan 15 hastanın retrospektif sonuçları incelenmiştir. Tüm hastalar en az 14 gün konsevatif tedavi (ultrason-Hotpack-TENS-egzersiz) almışlardır. Tedavi fizyoterapist eşliğinde gerçekleştirilmiştir. Demografik bilgileri alınan hastalarda vizüel analog skalası ile (VAS) istirahat, aktivite ve uykudaki ağrıları sorgulanmıştır. Diz fleksiyon ROM değerleri alınan hastalardan Beck depresyon, Nottingham sağlık profili ve Western Ontario and MacMaster Osteoarthritis Index (Womac) anketlerini doldurmaları istenmiştir. Tedavi öncesinde ve sonrasında kaydedilen skorlar değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların %’20si sağ gonartroz, %33,3’ü sol gonartroz ve %46,7’si bilateral gonartroz tanılı hastalardır. Tedavi öncesi ve sonrası değerlere bakıldığında VAS- istirahat (p=0,012), VAS-aktivite (p=0,032), VAS-uyku (p=0,008) ve dominant taraf diz fleksiyon ROM (p= 0,017) değerlerinde anlamlı fark elde edilmiştir. Tüm hastaların Beck depresyon, Nottingham sağlık profili ve Womac skorlarında azalma olsa da istatiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p> 0,05). Tartışma: Gonartroz tanılı hastalara uygulanan geleneksel fizyoterapi, eklem ağrılarının azalmasında ve diz eklem açıklığının artmasında etkilidir. Günlük yaşam aktivitelerinde hastaların ağrısız hareket edebilmesi için hastalara fizyoterapi uygulamaları önerilmelidir. Anahtar kelimeler: Diz, Osteoartrit, Ağrı, Hareket açıklığı, Fizyoterapi

EFFICACY OF TRADITIONAL PHYSIOTHERAPY IN WOMEN WITH GONARTHROZE DIAGNOSIS Purpose: The aim of this study is to determine the efficacy of traditional physiotherapy applied to female subjects diagnosed with gonarthrosis. Methods: Between 2016 and 2017 female patients who were treated outpatient with the diagnosis of gonarthrosis in the Orthopedic Unit of Physical Therapy and Rehabilitation Department of Pamukkale University Hospital were included in the study. Retrospective results of 15 patients with a mean age of 61.73 ± 10.05 were examined. All patients received at least 14 days of consevative treatment (ultrasound-Hotpack-TENS-exercise). The treatment was performed in the presence of a physiotherapist. In patients with demographic information, resting, activity and sleeping pain were questioned with visual analogue scale (VAS). Patients whose knee ROM scores are measured have been asked to complete Beck depression, Nottingham health profile, and the Western Ontario and MacMaster Osteoarthritis Index (Womac) questionnaires. The scores recorded before and after treatment were evaluated. Results: 20% of the patients studied were right gonarthrosis, 33.3% left gonarthrosis and 46.7% bilateral gonarthrosis. When the pre and post treatment values were examined, a significant difference was found in VAS-rest (p = 0.012), VAS-activity (p = 0.032), VAS-sleep (p = 0.008) and dominant side knee flexion ROM (p = 0.017). Although all patients had decreased Beck depression, Nottingham health profile, and Womac scores, there was no statistically significant difference (p> 0.05). Conclusion: Traditional physiotherapy applied to patients with gonarthrosis is effective in reducing joint pain and increasing knee joint openness. In daily life activities to be able to move without pain, physiotherapy practices should be recommended to patients. Key words: Knee, Osteoarthritis, Pain, Range of motion, Physiotherapy


AND REHABILITATION





S26


FİBROMİYALJİ HASTALIK ETKİSİNİN EMOSYONEL STATÜ, UYKU VE YAŞAM KALİTESİ İLE İLİŞKİSİ

Mine PEKESEN KURTÇA1, Bilge BAŞAKCI ÇALIK1, Ayşenur YILMAZ1, Uğur KARASU2, Veli ÇOBANKARA2 1 Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Denizli. 2 Pamukkale Üniversitesi Dahili Tıp Bilimleri Anabilim Dalı, Romatoloji Bilim Dalı, Denizli Amaç: Çalışmamız Fibromiyaljili bireylerde (AS) hastalık etkisinin emosyonel statü, uyku ve yaşam kalitesi ile ilişkisini incelemek amacıyla planlandı. Yöntem: Pamukkale Üniversitesi Hastaneleri Dahiliye Anabilim Dalı, Romatizmal Hastalıklar Bilim Dalı polikliniğine başvuran, fibromiyalji tanısı alan gönüllübireyler çalışmaya dahil edildi. Bireylerin demografik bilgileri ve hastalıkla ilişkili verileri kaydedildikten sonra hastalık etkisinin belirlenmesi için Fibromiyalji Etki Anketi, emosyonel statünün belirlenmesi için Beck Depresyon Ölçeği ve Beck Anksiyete Ölçeği, uyku kalitesinin belirlenmesi için Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi ve yaşam kalitelerinin değerlendirilmesi için Nottingham Sağlık Profili (NSP) kullanıldı. Spearman korelasyon analizi kullanıldı. Bulgular: Çalışmada fibromiyalji tanısı almış, yaş ortalaması 48,43±8 yıl olan kırk dört birey (42 kadın, 2 erkek) yer aldı. Hastalık etkisi ile hassas nokta sayısı, hastalık süresi, Beck Anksiyete Ölçeği, Beck Depresyon Ölçeği ve Pitssburgh Uyku Kalitesi İndeksi skorları arasında pozitif yönlü, orta düzey anlamlı ilişki bulundu (sırasıyla, p=0,0001, p= 0,001, p=0,011, p= 0,0001, p= 0,004) . Yaşam kalitesinin alt basamaklarından emosyonel durum (p=0,0001) ve toplam puan (p=0,0001) ile pozitif yönlü, yüksek düzey anlamlı bir ilişki bulundu. Yaşam kalitesinin diğer alt basamakları ile pozitif yönlü, orta düzey, anlamlı bir ilişki bulundu. Tartişma: Çalışmamızın sonucunda Fibromiyaljinin, emosyonel statüyü, uyku ve yaşam kalitesini olumsuz yönde etkilediği görüldü. Anahtar kelimeler: Fibromiyalji, hastalık etkisi, emosyonel statü, uyku kalitesi, yaşam kalitesi RELATIONSHIP BETWEEN EMOTIONAL STATUS, SLEEP, QUALITY OF LIFE AND FIBROMYALGIA DISEASE EFFECT.

Purpose: This study was planned to investigate relationship between emotional status, sleep, quality of life and fibromyalgia disease effect. Methods: Voluntary individuals diagnosed with fibromyalgia who were referred to Pamukkale University Hospitals, Internal Medicine Department, Rheumatic Diseases Science Department policlinic were included in the study. Demographic of participants and disease related data were recorded. The Beck Depression Scale and the Beck Anxiety Scale were used to determine emotional status, the Pittsburgh Sleep Quality Index was used to determine sleep quality, and the Nottingham Health Profile (NHS) was used to assess quality of life. Spearman Correlation Analysis was used for statistical anlaysis. Results: Forty-four individuals (42 females, 2 males) with a mean age of 48.43 ± 8 years who had fibromyalgia diagnosed were included. There was a significant moderate positive correlation between the disease effect and the number of tender points, duration of illness, Beck Anxiety Scale, Beck Depression Scale and Pitssburgh Sleep Quality Index scores (p = 0,0001, p = 0,001, p = 0,011, p = 0.0001, p = 0.004 , Respectively). There was a significant strong positive correlation between the emotional status(p = 0.0001) and the total score (p = 0.0001) from the lower levels of the quality of life. There was a moderate positive relationship disease effect and the other sub-steps of quality of life. Conclusion: The findings indicate that fibromyalgia affects emotional status, sleep and quality of life. Key words: Fibromyalgia, disease effect, emotional status, sleep quality, quality of life


AND REHABILITATION





S27


ANKİLOZAN SPONDİLİT’TE MANUEL TEDAVİNİN ETKİNLİĞİNİN İNCELENMESİ: 4 VAKA RAPORU

Mücait ÖZTOP1, Elif GÜR KABUL1, Bilge BAŞAKCI ÇALIK1, Veli ÇOBANKARA2

1 Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Denizli. 2 Pamukkale Üniversitesi Dahili Tıp Bilimleri Anabilim Dalı, Romatoloji Bilim Dalı, Denizli. Amaç: Bu çalışma, Ankilozan Spondilit’te manuel tedavinin etkinliğinin incelenmek amacıyla planlandı. Yöntem: Yaş ortalaması 46.75±0.95 yıl olan 4 Ankilozan Spondilit (3 kadın, 1 erkek) hastasına omurgaya yönelik yumuşak doku mobilizasyonu uygulandı. Tedavi öncesi ve sonrasında, hastalık aktivitesi BASDAI, fonksiyonellik BASFI, mobilite BASMI ve yaşam kalitesi Nottingham Sağlık Profili (NSP) ile değerlendirildi. BASDAI, BASFI, BASMI ve NSP’inde skorun yüksek olması hastanın daha fazla sıkıntı yaşadığı anlamına gelmektedir. Katılımcılar 4 hafta süresince toplam 10 seans olacak şekilde tedavi edildi. Bulgular: Tedavi sonrasında tedavi öncesine göre sırasıyla; BASDAI (%37.03±17.32 azalma), NSP (%32.37±47.64 azalma), BASFI (%16.79±34.44 azalma) ve BASMI (%8.33±16.66 azalma) puanlarında olumlu yönde gelişme elde edildi. Tartışma: Ankilozan Spondilit hastalarına uyguladığımız yumuşak doku mobilizasyonu sonrasında değerlendirdiğimiz tüm parametreler iyi yönde artış gösterdi. En çok olumlu iyileşme hastalık aktivitesinde olduğu için, bu durumun diğer tüm parametreleri geliştirdiği düşüncesindeyiz. Ankilozan Spondilit’te yumuşak doku mobilizasyonunun etkinliğini araştıran daha büyük örneklem grubuna sahip ileriki çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar kelimeler: Ankilozan Spondilit, manuel tedavi, omurga, mobilizasyon.

INVESTIGATION OF THE EFFECTIVENESS OF MANUAL THERAPY IN ANKYLOSING SPONDYLITIS: 4 CASE REPORT Purpose: This study was planned to investigate the effectiveness of manual therapy in Ankylosing Spondylitis. Methods: Patients with 4 Ankylosing Spondylitis (3 female, 1 male) with a mean age of 46.75 ± 0.95 years underwent soft tissue mobilization for the spine. Before and after treatment, disease activity, functionality, mobility and quality of life was assessed with BASDAI, BASFI, BASMI and Nottingham Health Profile (NHP), respectively. The high score in BASDAI, BASFI, BASMI and NHP means that the patient is experiencing more difficulties. Participants were treated to a total of 10 sessions during 4 weeks Results: After treatment compared to before treatment, positive developments in BASDAI (37.03±17.32% decrease), NHP (32.37±47.64% decrease), BASFI (16.79±34.44% decrease) and BASMI (8.33±16.66% decrease) and scores were achieved, respectively. Conclusion: After soft tissue mobilization, which we applied to patients with Ankylosing Spondylitis, all parameters we evaluated showed an increase in good. Since the most positive improvement is in disease activity, we think that this situation has improved all the other parameters. There is a need for further studies with larger sample groups investigating the efficacy of soft tissue mobilization in Ankylosing Spondylitis. Key words: Ankylosing Spondylitis, manual therapy, spine, mobilization.


AND REHABILITATION





S28


ANKİLOZAN SPONDİLİTLİ BİREYLERDE FONKSİYONEL DÜZEY VE İLİŞKİLİ FAKTÖRLERİN İNCELENMESİ: ÖN ÇALIŞMA

Mine PEKESEN KURTÇA1,Bilge BAŞAKCI ÇALIK1, Mücait ÖZTOP1, Murat YİĞİT2, Uğur KARASU2 1 Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Denizli. 2 Pamukkale Üniversitesi Dahili Tıp Bilimleri Anabilim Dalı, Romatoloji Bilim Dalı, Denizli Amaç: Çalışmamız Ankilozan Spondilitli (AS) bireylerde fonksiyonel düzeylerini belirlemek ve fonksiyonel düzeyle ilişkili faktörleri incelemek amacıyla planlandı. Yöntem: Pamukkale Üniversitesi Hastaneleri Dahiliye Anabilim Dalı, Romatizmal Hastalıklar Bilim Dalı polikliniğine başvuran, 18-65 yaş aralığında Modifiye New York Kriterlerine göre AS tanısı alan gönüllü bireyler çalışmaya dahil edildi. Bireylerin demografik bilgileri ve hastalıkla ilişkili verileri kaydedildikten sonra fonksiyonel düzeylerinin belirlenmesi için Bath Ankilozan Spondilit fonksiyonel indeksi (BASFI), hastalık aktivitesinin belirlenmesi için Bath Ankilozan Spondilit hastalık aktivite indeksi (BASDAI) ve yaşam kalitelerinin değerlendirilmesi için Nottingham Sağlık Profili (NSP) kullanıldı. Fonksiyonel düzeyle ilişkili faktörlerin incelenmesinde Spearman korelasyon ve çoklu regresyon analizi kullanıldı. Bulgular: Çalışmada AS tanısı almış, yaş ortalaması 43.57 ± 9.5 yıl olan ellibir birey (33 kadın, 18 erkek) yer aldı. Düşük eğitim seviyesi (B=-0.02, p=0.02), yüksek yaş (B=0.101, p=0.003), yüksek vücut kütle indeksi (B=0.175, p=0.006) ve aktivite sırasındaki yüksek ağrı şiddeti (B=0.247,p=0.044), yaşam kalitesinin alt basamaklarının tamamında ve toplam puanda (B=0.011, p=0.0001) yükseklik daha yüksek BASFI puanına karşılık geldi. Bununla birlikte kök eklem tutulumu BASFI’yi anlamlı şekilde etkilemedi (B=0.742, p=0.323). Tartışma: Çalışmamızın sonucunda AS’li bireylerde yaşın ilerlemesi, eğitim seviyesinin düşüşü, vücut kütle indeksinin ve aktivitedeki ağrı şiddetinin artışı, yaşam kalitesinin azalması fonksiyonel düzeyi etkileyen faktörler arasında yer aldı. AS’li bireylerde fonksiyonel düzeyin geliştirmesi için bu faktörler göz önünde bulundurulmalıdır. Anahtar kelimeler: Ankilozan spondilit, fonksiyonel düzey, yaşam kalitesi

FUNCTIONAL LEVEL AND RELATED FACTORS IN PATIENTS WITH ANKYLOSING SPONDYLITIS: PRELIMINARY STUDY Purpose: Our study was planned to determine the functional levels of individuals with Ankylosing Spondylitis (AS) and to examine the factors associated with functional level. Methods: Voluntary individuals who were diagnosed with AS according to Modifiye New York Criteria in the age range of 18-65, who applied to Pamukkale University Department of Internal Medicine, Department of Rheumatology were included in the study. The Bath Ankylosing Spondylitis Functional Index (BASFI) was used to determine functional levels and the Nottingham Health Profile (NSP) for the assessment of quality of life and Bath Ankylosing Spondylitis disease activity index (BASDAI) for disease activity, right after demographic information and disease related data were recorded. Spearman correlation and multiple regression analysis were used to examine the factors related to functional level. Results: Fiftyone individuals (33 women, 18 men) with a mean age of 43.57 ± 9.5 years were included in the study.Low educational level (B = -0.02, p = 0.02), high age (B = 0.101, p = 0.003), high body mass index (B = 0.175, p = 0.006) high pain intensity at the time of activity (B = 0.247, p = 0.044), and high output of all components of quality of life and total score (B = 0.011, p = 0.0001) corresponded to the higher BASFI score. However, root joint stiffness did not significantly affect BASFI (B = 0.742, p = 0.323). Conclusion: As a result of our study the progress of age in AS individuals, the fall of education level, increase in body mass index and pain intensity in activity, reduced quality of lifewere among the factors affecting the functional level. These factors must be considered in order to improve the functional level in AS individuals. Key words: Ankylosing spondylitis, functional level, quality of life


AND REHABILITATION





S29


ROMATOİD ARTRİTLİ BİREYLERDE HASTALIK AKTİVİTESİNİN FONKSİYONEL DÜZEY VE ÜST EKSTREMİTE FONKSİYONLARI

ÜZERİNE ETKİSİ Mine PEKESEN KURTÇA1, Bilge BAŞAKCI ÇALIK1, Mücait ÖZTOP1, Uğur KARASU2, Murat TAŞÇI2 1 Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Denizli. 2 Pamukkale Üniversitesi Dahili Tıp Bilimleri Anabilim Dalı, Romatoloji Bilim Dalı, Denizli Amaç: Bu çalışma Romatoid Artritli (RA) bireylerde hastalık aktivitesinin fonksiyonel düzey ve üst ekstremite fonksiyonlarını nasıl etkilediğini belirlemek amacıyla planlandı. Yöntem: Pamukkale Üniversitesi Hastaneleri Dahiliye Anabilim Dalı, Romatizmal Hastalıklar Bilim Dalı polikliniğine başvuran, RA tanısı alan gönüllü bireyler çalışmaya dahil edildi. Bireylerin demografik bilgileri ve hastalıkla ilişkili verileri kaydedildi. Hastalık aktivite skoru (DAS-28) hesaplanarak, bireyler remisyonda ve aktif dönemde olmak üzere iki gruba ayrıldı. Bireylerin fonksiyonel düzeylerini belirlemek için Sağlık Değerlendirme Anketi (HAQ), üst ekstremite fonksiyonlarını değerlendirmek için Kol, omuz ve el sorunları anketi (DASH), el fonksiyonlarının değerlendirilmesi için ise Duruöz el indeksi kullanıldı. Karşılaştırmalı analizde Mann Whithney U testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmada RA tanısı almış, yaş ortalaması 54.06 ± 14.7 yıl olan elli olgu (40 kadın, 10 erkek) yer aldı. Her iki grup karşılaştırıldığında istatistiksel farkın fonksiyonel düzey (p=0.007) ve el fonksiyonları (p=0.0001) açısından remisyon grubu lehine anlamlı olduğu bulunurken, üst ekstremite fonksiyonları açısından fark anlamlı değildi (p=0.105). Tartışma: Sonuçlarımıza göre Romatoid Artrit’de remisyon döneminde fonksiyonel düzey ve el fonksiyonları, aktif döneme göre daha az etkilenmektedir. Bu nedenle hastalık aktivitesinin kontrol altında tutulması önemlidir. Anahtar kelimeler: Romatoid Artrit, hastalık aktivitesi, fonksiyonel düzey, el fonksiyonu

EFFECT OF DISEASE ACTIVITY ON FUNCTIONAL LEVEL AND UPPER LIMB FUNCTION IN RHEUMATOID ARTHRITIS Purpose: This study was planned to determine the effect of disease activity on functional level and upper extremity functions in rheumatoid arthritis (RA) subjects. Methods: Volunteers who received RA diagnosisand treated by Pamukkale University Hospitals Internal Medicine Department, Department of Rheumatology Diseases Policlinic, were included in the study.Individuals' demographic information and disease-related data were recorded.By calculating the disease activity score (DAS-28), the subjects were divided into two groups, one in remission and one in active phase.Health Assessment Questionnaire (HAQ) was used to determine functional levels of individuals, The Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) to assess upper extremity functions, and the Duruöz hand index to assess hand functions.Mann Whithney U test was used for comparative analysis. Results: Fifty cases (40 females, 10 males) with a mean age of 54.06 ± 14.7 years were included in the study.When the two groups were compared, it was found that the statistical difference was significant in terms of functional level (p = 0.007) and hand functions (p = 0.0001) in favor of remission group, but difference in upper extremity functions was not significant (p = 0.105). Conclusion: According to our results, functional level and hand functions are less affected in the remission period in rheumatoid arthritis than active period.For this reason, it is important to control disease activity. Key words:Rheumatoid arthritis, disease activity, functional level, hand function


AND REHABILITATION





S30


JUVENİL İDİOPATİK ARTRİT TANILI HASTALARDA AKTİVİTE PERFORMANSININ ANALİZİ İÇİN KANADA ROL PERFORMANS

ÖLÇÜMÜ’NÜN KULLANIMI Nilay ARMAN1, Ela TARAKCI1, Özgür KASAPCOPUR2 1İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, 2İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Çocuk Romatoloji Bilim Dalı Amaç: Çalışmanın Amacı Juvenil İdiopatik Artrit (JİA) tanılı hastalarda aktivite performansını analiz etmekti. Yöntem: Çalışmaya JİA tanılı 50 (42 kız, 8 erkek) hasta dahil edildi. Dahil edilme kriterleri; International League of Associations for Rheumatology kriterlerine göre JİA tanısı almış olmak, 6-18 yaşlaerrında olmak, üst ekstremitede en az bir etkilenmiş ekleme sahip olmak (omuz, dirsek, elbileği, parmak eklemleri) idi. Aktivite performas problemleri yüz yüze görüşme metodu kullanılarak Kanada Rol Performans Ölçümü (COPM) ile değerlendirildi. Görüşme sırasında, hastalar romatizmal hastalıkları nedeniyle günlük yaşamda yapmakta zorlandıkları aktiviteleri belirlemeleri için teşvik edildi. Hastalar ardından günlük yaşamda zorlandıkları en önemli 5 aktiviteyi belirledi ve aktivitelerin performans seviyelerini ve performanslarından memnuniyetlerini puanladılar. Performans ve menniyet skorları 10 puanlık skala ile puanlandı, yüksek skorlar daha iyi performans ve mennuniyeti ifade etmektedir. İstatistiksel analiz SPSS 21.0 programı ile yapıldı. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 12,76±3,16 hastalık süresi ortalaması 5,92±3,82 yıl idi. Hastaların %8’inde omuz eklemi, %74’ünde dirsek eklemi, %88’inde el bileği eklemi ve %64’ünde parmak ekleminde tutulum vardı. JİA’lı hastalar 36 farklı tip problemli aktivite ve bunların 30’unu en önemli 5 aktivite olarak tanımladı. COPM’e göre en önemli problem olan 5 aktivite bir şey taşımak (%66), yazı yazmak (%50), şişe kapağı açmak (%48), giyinmek (%38) ve kapı kolunu açmak (%38) idi. COPM performans skoru ortlaması 3,99±1,72, COPM memnıniyet skoru ortalaması ise 2,56±1,70 idi. Tartışma: Sonuçlarımız, üst ekstremitede en az bir etkilenmiş eklemi olan JIA'lı hastaların geniş bir yelpazede aktiviteler ilgili geniş bir yelpazede sorunlar bildirdiklerini ortaya koydu. COPM'nin, hasta odaklı sonuç ölçümü olarak aktivite performans problemlerini tanımlamak için yararlı bir araç olabileceğini ve JIA'lı hastalar için hasta merkezli yaklaşım hakkında bilgi sağlayabileceğini düşünüyoruz. Anahtar Kelimeler: Juvenil İdiopatik Artrit, Kanada Rol Performans Ölçümü, Aktivite Performansı

USING CANADIAN OCCUPATIONAL PERFORMANCE MEASURE FOR ANALYSIS OF ACTIVITY PERFORMANCE PROBLEMS IN PATIENTS WITH JUVENILE IDIOPATHIC ARTHRITIS

Purpose: The aim of the study was to analyze the activity performance problems of patients with Juvenile idiopathic arthritis (JIA). Methods: 50 patients with JIA (42 Female, 8 Male) were included in the study. Inclusion criteria consisted of a diagnosis of JIA according to the International League of Associations for Rheumatology criteria, being aged between 6–18 years, having at least one affected joint in upper extremity (shoulder, elbow, wrist, and finger joints). Activity performance problems as perceived by the individual were measured using face to face interview by the Canadian Occupational Performance Measure (COPM). During the interviews, the patients were encouraged to identify any daily activity that they would like or need to do but found difficult to complete because of their rheumatic diseases. Patients then identified the five most important daily activities and rated, first, their current level of performance, and then, how satisfied they were with this current level of performance. These performance and satisfaction scores were rated by on a 10-point scale, with higher scores indicating better performance and satisfaction. The statistical software SPSS 21.0 was used for the analyses. Results: The mean age was 12,76±3,16 and the mean disease duration was 5,92±3,82 years. 8% of patients had involvement shoulder joint, 74% of them had involvement elbow joint, 88% of them had involvement wrist joint and also 64% of them had involvement finger joint. The patients with JIA described 36 different types of problematic activities and identified 30 of them as the five most important daily activities. The five most identified problems were “carrying something” (66%), “writing” (50%), “opening a bottle cap” (48%), “dressing” (38%) and “opening a door with handle/knob” (38%) according to COPM. The mean of COPM-performance scores was 3,99±1,72 and the mean disease COPM-satisfaction scores was 2,56±1,70. Conclusion: Our results showed that patients with JIA, who have at least one affected joint in upper extremity, reported problems with a wide range of activities. We suppose that the COPM can be a useful tool for identifying activity performance problems as a patient-focused outcome measure and also, it could provide information about patient centered management for patients with JIA. Key words: Juvenile Idiopathic Arthritis, Canadian Occupational Performance Measure, Activity performance


AND REHABILITATION





S31


ANKİLOZAN SPONDİLİT HASTALARINDA HASTALIK AKTİVİTESİ VE DEPRESYON ARASINDAKİ İLİŞKİ

Nur Banu KARACA1, Gamze ARIN1, Fatma Birgül OFLAZ1, Ali AKDOĞAN2, Sedat KİRAZ2, Dinçer GÖKSÜLÜK3, Edibe ÜNAL1

1Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Romatoloji Bilim Dalı, Ankara 3Hacettepe Üniversitesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Ankara Amaç: Ankilozan spondilitte (AS), kronik ağrının psikososyal etkilinimlerle ilişkisi son yıllarda dikkat çekmektedir. Bu çalışmanın amacı AS tanılı hastaların hastalık aktiviteleri ile depresyon durumları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Yöntem: Çalışmaya romatolojik rehabilitasyon bölümüne başvuran AS tanılı 250 hastanın verisi dahil edildi. Bireylere ait sosyodemografik veriler toplandıktan sonra hastalık aktivitesi Bath Ankilozan Sponilit Hastalık Aktivite Ölçeği (BASDAI) ile, depresyon durumları ise Beck Depresyon Envanteri (BDI) ve Hastane Anksiyete ve Depresyon Skalası-Total Skor (HADS) kullanılarak değerlendirildi. Verilere ait skorlar arasındaki ilişkiye Spearman Korelasyon Testi ile bakıldı. Bulgular: 250 hastaya ait yaş ortalaması 36,12±11,47, vücut kitle indeksi 25±4,03 olarak bulundu (Tablo1). Bireylerin %59,5’i kadın, 40,5’i erkekti. Hastalık aktivitesi ve depresyon ölçekleri ile olan ilişki incelendiğinde BASDAI ölçeği BDI ve HADS ile orta ve düşük orta derecede pozitif korelasyon gösterdi (sırasıyla r=0.421, r=0.382, p<0,01)(Tablo2). Tartışma: AS tanısı almış bireylerin tanımlayıcı verileri incelendiğinde sınırda depresyonda oldukları ve bu depresyon düzeyinin hastalık aktivitesi ile ilişkilendirebileceği düşünüldü. BDI’nın bu ilişkiyi göstermede daha etkin olduğu sonucuna varıldı. Bu hasta grubunun fizyoterapi programlarında duygu-durumlarının değerlendirilmesinin gerekli olduğu görüşüne varıldı. Anahtar kelimeler: Ankilozan Spondilit, Hastalık Aktivitesi, Depresyon

THE RELATIONSHIP BETWEEN DISEASE ACTIVITY AND DEPRESSION IN ANKYLOSING SPONDYLITIS Purpose: Relation between psychosocial effects and chronic pain has attracted attention in recent years in Ankylosing spondylitis (AS) patients. The aim of this study is to investigate the relationship between the disease activity and depression levels of AS patients. Methods: 250 AS patients were included in this study. Sociodemographic data were collected. Disease activity was assessed by Bath Ankylosing Spondylitis Disease Actvity Index (BASDAI), depression status was assessed by Beck Depression Inventory (BDI) and Hospital Anxiety and Depression Scale-Total Score (HADS). The correlation between the scores of the variables was evaluated with Spearman Correlation Test. Results: The mean age of 250 patients was 36.12 ± 11.47 and the body mass index(BMI) was 25 ± 4.03 (Table1). 59.5% of the patiens are female, 40.5% are male. There was a moderate and weak correlation between BDI, HADS and BASDAI (respectively r=0.421, r=0.382, p<0,01)(Table2). Conclusion: When the descriptive data of patients with AS were examined, it was thought that they were depressed at the border and that this level of depression could be related to disease activity. It was concluded that BDI is more effective in showing this relationship and the evaluation of emotional status in physiotherapy programs of this patient group is necessary. Key words: Ankylosing Spondylitis, Disease Activity, Depression


AND REHABILITATION





S32


ANTİ-TNF TEDAVİSİ ALMASI KARARLAŞTIRILMIŞ ANKİLOZAN SPONDİLİTLİ BİREYLERİN YAŞAM KALİTELERİ İLE

FONKSİYONELLİKLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ Nur Banu KARACA1, Gamze ARIN1, Fatma Birgül OFLAZ1, Umut KALYONCU2, Dinçer GÖKSÜLÜK3, Edibe ÜNAL1 1Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Romatoloji Bilim Dalı, Ankara 3Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Ankara Amaç: ASAS (The Assessment of SpondyloArthritis International Society) tavsiyelerine göre, konvansiyonel tedavilere rağmen, sürekli olarak yüksek hastalık aktivitesi gösteren ankilozan spondilitli bireylere anti-TNF tedavisi verildiği bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı anti-TNF tedavisi alması kararlaştırılmış ankilozan spondilitli bireylerin yaşam kaliteleri ile fonksiyonellikleri arasındaki ilişkiyi belirlemekti. Yöntem: Çalışmaya anti-TNF tedavisi alması kararlaştırılmış toplam 53 ankilozan spondilitli birey (32’si kadın, 21’i erkek, ort. yaş: 40.85 ±10.8 yıl) dahil edildi. Bireylerin sosyo-demografik bilgileri kaydedildi (Tablo1). Fonksiyonel durum Bath Ankilozan Spondilit Fonksiyonel İndeksi (BASFI), yaşam kalitesi ise Kısa Form 36 (SF-36) ve Genel Sağlık Anketi (HAQ) ile değerlendirildi. 53 bireyden elde edilen veriler korelasyon analizi ile incelendi. Bulgular: BASFI ile HAQ skorları arasında pozitif yönde, çok iyi derecede, istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir korelasyon bulundu (r=0.72, p<0.001). Aynı zamanda BASFI skoru SF-36’nın alt parametreleri olan fiziksel fonksiyon (FF), vücut ağrısı(VA), genel mental sağlık(GMS) ve vitalite(V) ile negatif yönde, orta derecede, istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir korelasyon gösterirken genel sağlık algısı(GSA) ile negatif yönde, düşük-orta derecede, istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir korelasyon göstermiştir (sırasıyla r=-0.57, r= -0.47, r= -0.46, r= -0.46, r= -0.33) (Tablo2). Fiziksel rol limitasyonu (FRL), emosyonel rol limitasyonu (ERL) ve sosyal fonksiyon (SF) alt parametrelerinde ise anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Tartışma: Çalışmada değerlendirilen anti-tnf ajan alması kararlaştırılmış ankilozan spondilitli bireylerin düşük fonksiyonel düzeye sahip oldukları ve yaşam kalitelerinin de mental sağlık, ağrı, fiziksel fonksiyon, yorgunluk yönüyle etkilenmiş olduğu saptandı. Ancak bu bireylerin emosyonel durumlarını fonksiyonel rollerine ve sosyal hayata katılıma yansıtmadıkları görüldü. Anahtar kelimeler: Ankilozan Spondilit, Ant-TNF, Yaşam Kalitesi, Fonksiyon

INVESTIGATION OF RELATIONSHIP BETWEEN QUALITY OF LIFE AND FUNCTIONALITY IN PATIENTS WITH ANKYLOSING SPONDYLITIS WHO ARE DECIDED TO RECEIVE ANTI-TNF TREATMENT

Purpose: It is known that anti-TNF therapy is given to patients with persistently high diseases activity despite conventional treatments according to the ASAS recommendations. The purpose of this study was to investigate the relationship between quality of life and functionality in patients with ankylosing spondylitis (AS) who are decided to receive anti-tnf treatment. Methods: 53 AS patients who are decided to receive anti-tnf treatment (32 women, 21 men, mean age: 40.85 ±10.8 years) were included in the study. Socio-demographic informations of individuals were recorded (Table 1). The Bath Ankylosing Spondylitis Functional Index (BASFI) was used to assess functional status and the Health Assessment Questionnaire (HAQ) and SF-36 were used to determine quality of life. The data obtained from 53 patients were analyzed by correlation analysis. Results: A statistically significant, very strong correlation was found between the BASFI and HAQ scores in the positive direction (r=0.72, p<0.001). While there was a statistically significant negative moderately strong correlation between BASFI score and Short Form-36 subscores such as physical function, bodily pain, general mental health and vitality ; there was a statistically significant negative low-moderate correlation with general health perception subscale of Short Form-36 (respectively r=-0.57, r= -0.47, r= -0.46, r= -0.46, r= -0.33) (Table2). There were no correlation in other subscores of SF-36 such as physical role limitation, emotional role limitation and social functioning. Conclusion: It is determined that ankylosing spondylitis patients who are decided to receive anti-tnf treatment had low functional level and low levels in quality of life subscores such as mental health, pain, physical function and fatique. However, emotional status of this patients are not reflect on their functional roles and participation of social life. Key words: Ankylosing Spondylitis, Anti-TNF, Quality of Life, Function


AND REHABILITATION





S33


SERVİKAL SPONDİLOZ TANILI KADIN HASTALARDA KONSERVATİF FİZYOTERAPİ YÖNTEMLERİNİN AĞRI ŞİDDETİ,

EMOSYONEL DURUM, ÖZÜR DÜZEYİ VE UYKU KALİTESİ ÜZERİNE ETKİSİ Serbay ŞEKERÖZ1, Emine ASLAN TELCİ1, Nesrin YAĞCI1, Mücahit ÖZTOP1, Aybike ŞENEL1

1Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, Denizli Amaç: Bu çalışmanın amacı servikal spondiloz tanısı almış kronik boyun ağrılı kadın bireylere uygulanan konservatif fizyoterapi yöntemlerinin ağrı şiddeti, emosyonel durum, özür düzeyi ve uyku kalitesi üzerine olan etkisini araştırmaktır. Yöntem: Bu çalışma servikal spondiloz tanısı almış kronik boyun ağrılı kadın hastalar üzerinde gerçekleştirilmiştir (ortalama yaş: 50,77±9,16 yıl; yaş aralığı: 40-67 yıl). Tüm hastalara Ultrason, Hotpack, TENS ve bireye özel egzersiz tedavisi (aktif eklem hareketi, postür, germe, kuvvetlendirme, endurans, gevşeme ve propriosepsiyon egzersizleri) toplam 14 seans uygulanmıştır. Hastaların demografik verileri kaydedildikten sonra istirahat ve aktivite ağrı şiddeti Görsel Analog Skalası ile değerlendirilmiştir. Emosyonel durum, özür düzeyi ve uyku kalitesi sırasıyla Beck Depresyon Envanteri, Boyun Özür Göstergesi ve Pittsburgh Uyku Kalite İndeksi kullanılarak değerlendirilmiştir. Tüm değerlendirmeler tedavi öncesi ve tedavi sonrası yapılmıştır. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların ortalama boy uzunluğu 159,22±6,45 cm, vücut ağırlığı 69,22±14,56 ve vücut kitle indeksi 27,28±5,14 kg/m² olarak belirlenmiştir. Tedavi sonrası değerler tedavi öncesi ile karşılaştırıldığında istirahat ve aktivite ağrı şiddetinde (p=0,001), emosyonel durumda (p=0,005) ve özür düzeyinde (p=0,001) anlamlı düzeyde iyileşme elde edilmiştir. Hastaların uyku kalitelerinde artma olsa da istatiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p> 0,05). Tartışma: Servikal spondiloz tanılı kronik boyun ağrılı kadın hastalarda konservatif fizyoterapi yöntemleri sağlıkla ilişkili yaşam kalitesi parametrelerinde düzelme sağlamaktadır. Anahtar kelimeler: Servikal Spondiloz, Ağrı, Uyku, Özür, Fizyoterapi

THE EFFECT OF CONSERVATIVE PHYSIOTHERAPY METHODS ON PAIN INTENSITY, EMOTIONAL STATUS, DISABILITY LEVEL AND SLEEP QUALITY IN FEMALE PATIENTS WITH CERVICAL SPONDYLOSIS

Purpose: The aim of this study is to investigate the effects of conservative physiotherapy methods applied to women with chronic neck pain who have been diagnosed with cervical spondylosis on pain intensity, emotional status, disability level and sleep quality. Methods: This study was performed on female patients with chronic neck pain who were diagnosed with cervical spondylosis (mean age: 50.77±9.16 years; range: 40-67 years). A total of 14 treatment sessions including ultrasound, hotpack, TENS and individual exercise therapy (active joint movement, posture, stretching, strengthening, endurance, relaxation and proprioceptive exercises) were applied to all patients. After the demographic data of the patients were recorded, rest and activity pain intensity was assessed by Visual Analogue Scale. Emotional status, disability level and sleep quality were assessed using the Beck Depression Inventory, Neck Disorder Indicator and Pittsburgh Sleep Quality Index, respectively. All evaluations were made before treatment and after treatment. Results: The mean height of the patients was 159.22±6.45 cm, body weight was 69.22±14.56 kg and body mass index was 27.28±5.14 kg/m². When the values after treatment were compared with those before treatment, significant improvement was obtained in rest and activity pain intensity (p=0.001), emotional status (p=0.005) and disability level (p=0.001). Although the sleep quality of the patients was increased, there was no statistically significant difference (p>0.05). Conclusion: Conservative physiotherapy methods improve the health-related quality of life parameters in women with chronic neck pain diagnosed with cervical spondylosis. Key words: Cervical Spondylosis, Pain, Sleep, Disability, Physiotherapy

iii. ulusal romatolojİk rehabİlİtasyon kongresİ · the effect of conservative physiotherapy...

Documents