Martín Paz Salgado 1ºB BACH

INTRODUCIÓNINTRODUCIÓN Gilles Deleuze (París, 18 de xaneiro Gilles Deleuze (París, 18 de xaneiro

de 1925 - París, 4 de novembro de de 1925 - París, 4 de novembro de 1995) foi un filósofo francés, 1995) foi un filósofo francés, considerado entre os máis considerado entre os máis importantes e influentes do século importantes e influentes do século XX. Desde 1960 ata a súa morte, XX. Desde 1960 ata a súa morte, escribiu numerosas obras escribiu numerosas obras filosóficas sobre a historia da filosóficas sobre a historia da filosofía, a política, a literatura, o filosofía, a política, a literatura, o cine e a pintura.cine e a pintura.Entre os seus libros máis famosos Entre os seus libros máis famosos están os dous volumes de están os dous volumes de Capitalismo e esquizofrenia: Mil Capitalismo e esquizofrenia: Mil mesetas e O Antiedipo, ambos os mesetas e O Antiedipo, ambos os escritos en conxunto con Félix escritos en conxunto con Félix Guattari; os dous libros que Guattari; os dous libros que seguiron a maio do 68 en París, seguiron a maio do 68 en París, Diferenza e repetición (1968) e Diferenza e repetición (1968) e Lóxica do sentido (1969); os seus Lóxica do sentido (1969); os seus dous libros sobre cine, Imaxe dous libros sobre cine, Imaxe movemento e Imaxe tempo; e para movemento e Imaxe tempo; e para rematar, Que é a filosofía? (1991), rematar, Que é a filosofía? (1991), en conxunto con Guattari.en conxunto con Guattari.

BIOGRAFÍABIOGRAFÍA Naceu en 1925 en París.Naceu en 1925 en París.

Entre 1944 e 1948, Entre 1944 e 1948, cursou os seus estudos cursou os seus estudos de filosofía na Sorbona.de filosofía na Sorbona.

Deleuze ensinou en Deleuze ensinou en varios colexios ata 1957 varios colexios ata 1957 cando comezou a cando comezou a traballar na Sorbona. En traballar na Sorbona. En 1953 publicou 1953 publicou Empirismo e Empirismo e subjetividad, un ensaio subjetividad, un ensaio sobre o Tratado sobre a sobre o Tratado sobre a natureza humana de natureza humana de Hume. En 1956 casa con Hume. En 1956 casa con Denise Paul Grandjouan.Denise Paul Grandjouan.

Entre 1960 e 1964 Entre 1960 e 1964 traballou no CNRS, traballou no CNRS, período no que período no que publicaría Nietzsche publicaría Nietzsche e a filosofía (1962) e a filosofía (1962) e comezaría a súa e comezaría a súa amizade con Michel amizade con Michel Foucault. De 1964 a Foucault. De 1964 a 1969 foi profesor na 1969 foi profesor na Universidade de Universidade de Lyon. En 1968 Lyon. En 1968 publicou Diferenza publicou Diferenza e repetición e e repetición e Spinoza e o Spinoza e o problema da problema da expresiónexpresión..

En 1969 foi nomeado na Universidade de París VIII onde En 1969 foi nomeado na Universidade de París VIII onde traballaría ata a súa retiro da vida universitaria en traballaría ata a súa retiro da vida universitaria en 1987. Alí traballou con Foucault e onde coñeceu a Félix 1987. Alí traballou con Foucault e onde coñeceu a Félix Guattari, un psicanalista heterodoxo, co cal comezaría Guattari, un psicanalista heterodoxo, co cal comezaría unha longa e frutífera colaboración, que se cristalizou unha longa e frutífera colaboración, que se cristalizou nos dous volumes de Capitalismo e esquizofrenia: O nos dous volumes de Capitalismo e esquizofrenia: O Anti-Edipo e Mil mesetas. Por mor desta colaboración é Anti-Edipo e Mil mesetas. Por mor desta colaboración é que aparece a famosa declaración de Deleuze na que se que aparece a famosa declaración de Deleuze na que se establece que "O que define a un sistema politico é o establece que "O que define a un sistema politico é o camiño polo que a súa sociedade transitou”.camiño polo que a súa sociedade transitou”.

Dentro da política, Deleuze é considerado un filósofo Dentro da política, Deleuze é considerado un filósofo anarquista, ou como un marxista no seu sector máis anarquista, ou como un marxista no seu sector máis libertario. Como narrou Jacques Derrida, a pesar das libertario. Como narrou Jacques Derrida, a pesar das críticas que Deleuze fixo aos marxistas, Deleuze críticas que Deleuze fixo aos marxistas, Deleuze nunca deixou de considerarse a si mesmo un nunca deixou de considerarse a si mesmo un marxista, ademais vía imposible facer filosofía marxista, ademais vía imposible facer filosofía política sen centrarse na análise do capitalismo.política sen centrarse na análise do capitalismo.

Ao final da súa vida Deleuze preparaba un escrito Ao final da súa vida Deleuze preparaba un escrito inconcluso titulado A grandeur de Marx. Máis inconcluso titulado A grandeur de Marx. Máis especificamente, a súa anarquía adquire sentido especificamente, a súa anarquía adquire sentido cando vemos que a súa obra é unha loita constante cando vemos que a súa obra é unha loita constante contra o poder dicotómico do arjé.contra o poder dicotómico do arjé.

Nos seus últimos anos de vida, Deleuze sufriu dunha grave Nos seus últimos anos de vida, Deleuze sufriu dunha grave insuficiencia respiratoria. Quitouse a vida o 4 de novembro insuficiencia respiratoria. Quitouse a vida o 4 de novembro de 1995 lanzándose ao baleiro por unha fiestra do seu de 1995 lanzándose ao baleiro por unha fiestra do seu apartamento na Avenue Niel.apartamento na Avenue Niel.

TRABALLO FILOSÓFICOTRABALLO FILOSÓFICO A obra de Deleuze pode clasificarse en dúas. Por unha A obra de Deleuze pode clasificarse en dúas. Por unha

banda, logo de finalizar os seus estudos en 1948, banda, logo de finalizar os seus estudos en 1948, consagrouse a realizar monografías sobre filósofos consagrouse a realizar monografías sobre filósofos (Bergson, Foucault, Hume, Kant, Leibniz, Nietzsche, (Bergson, Foucault, Hume, Kant, Leibniz, Nietzsche, Spinoza) e artistas (Bacon, Jarry, Kafka, Proust, Spinoza) e artistas (Bacon, Jarry, Kafka, Proust, Sacher-Masoch), as cales, a pesar do seu eminente Sacher-Masoch), as cales, a pesar do seu eminente valor didáctico, conteñen as primeiras instancias de valor didáctico, conteñen as primeiras instancias de consolidación do seu propio pensamento intelectual. consolidación do seu propio pensamento intelectual. Isto configúrase a pleno coa publicación de Diferenza e Isto configúrase a pleno coa publicación de Diferenza e repetición (1968) e Lóxica do sentido (1969).repetición (1968) e Lóxica do sentido (1969).

Por outra banda, escribiu tomos Por outra banda, escribiu tomos filosóficos eclécticos ao redor dun filosóficos eclécticos ao redor dun concepto (diferenza, por exemplo, concepto (diferenza, por exemplo, sentido, esquizofrenia, cine, sentido, esquizofrenia, cine, filosofía). No entanto, con filosofía). No entanto, con independencia do tema, Deleuze independencia do tema, Deleuze consistentemente desenvolveu consistentemente desenvolveu variacións sobre ideas semellantes.variacións sobre ideas semellantes.

METAFÍSICAMETAFÍSICA

Nos seus primeiros traballos, isto Nos seus primeiros traballos, isto é, antes das súas colaboracións é, antes das súas colaboracións con Guattari, o seu principal con Guattari, o seu principal proxecto filosófico pode proxecto filosófico pode condensarse no investimento condensarse no investimento sistemático da relación tradicional sistemático da relación tradicional entre identidade e diferenza en entre identidade e diferenza en metafísica. Tradicionalmente, a metafísica. Tradicionalmente, a diferenza derívase da identidade.diferenza derívase da identidade.

Xunto con Kant e Bergson, Deleuze considera que as Xunto con Kant e Bergson, Deleuze considera que as nocións comúns de tempo e espazo son formas nocións comúns de tempo e espazo son formas unificantes impostas polo suxeito. Conclúe que a unificantes impostas polo suxeito. Conclúe que a diferenza pura é non-espazo-temporal; trátase diferenza pura é non-espazo-temporal; trátase dunha idea, o que chamará "o virtual" facendo dunha idea, o que chamará "o virtual" facendo referencia á definición de Proust sobre aquilo que é referencia á definición de Proust sobre aquilo que é constante tanto no pasado como no presente. Aínda constante tanto no pasado como no presente. Aínda que as ideas virtuais de Deleuze parezan que as ideas virtuais de Deleuze parezan semellantes ás formas platónicas ou ás ideas de semellantes ás formas platónicas ou ás ideas de razón pura en Kant, non se trata de orixinais ou de razón pura en Kant, non se trata de orixinais ou de modelos, nin transcenden a experiencia. Pola contra, modelos, nin transcenden a experiencia. Pola contra, trátase de condicións dunha experiencia particular, trátase de condicións dunha experiencia particular, da súa diferenza interna en si mesma. A diferenza da súa diferenza interna en si mesma. A diferenza en Deleuze é un sistema de relacións diferenciais en Deleuze é un sistema de relacións diferenciais que crea espazos, tempos e sensacións particulares.que crea espazos, tempos e sensacións particulares.

Referíndose a Kant e a Schelling, Referíndose a Kant e a Schelling, Deleuze fala dun empirismo Deleuze fala dun empirismo transcendental.Deleuze inviste a transcendental.Deleuze inviste a formulación kantiano afirmando que a formulación kantiano afirmando que a experiencia excede os nosos conceptos experiencia excede os nosos conceptos ao introducir novidades, e esta ao introducir novidades, e esta experiencia pura da diferenza experiencia pura da diferenza actualiza unha idea, irrestricta polas actualiza unha idea, irrestricta polas nosas categorías previas e nosas categorías previas e forzándonos a inventar novos xeitos forzándonos a inventar novos xeitos de pensar.de pensar.

SOCIEDADES DE CONTROL E SOCIEDADES DE CONTROL E SOCIEDADESSOCIEDADES

As vellas sociedades de soberanía As vellas sociedades de soberanía manexaban máquinas simples; pero manexaban máquinas simples; pero as sociedades disciplinarias as sociedades disciplinarias equípanse con máquinas equípanse con máquinas enerxéticas. As sociedades de enerxéticas. As sociedades de control operan sobre máquinas de control operan sobre máquinas de terceiro tipo, máquinas informáticas. terceiro tipo, máquinas informáticas. É unha evolución tecnolóxica, unha É unha evolución tecnolóxica, unha mutación do capitalismo ben mutación do capitalismo ben coñecida que pode resumirse así: na coñecida que pode resumirse así: na situación actual, o capitalismo xa situación actual, o capitalismo xa non se basea na produción, que non se basea na produción, que relega con frecuencia á periferia do relega con frecuencia á periferia do terceiro mundo. É un capitalismo de terceiro mundo. É un capitalismo de superproducción. Xa non compra superproducción. Xa non compra materias primas e vende produtos materias primas e vende produtos terminados: compra produtos terminados: compra produtos terminados ou monta pezas. O que terminados ou monta pezas. O que quere vender son servizos e o que se quere vender son servizos e o que se quere comprar son accións.quere comprar son accións.

OBRASOBRAS Empirismo e subjetividad (1953)Empirismo e subjetividad (1953)

Nietzsche e a filosofía (1962)Nietzsche e a filosofía (1962)

A filosofía crítica de Kant (1963)A filosofía crítica de Kant (1963)

Proust e os signos (1964)Proust e os signos (1964)

Nietzsche (1965)Nietzsche (1965)

O bergsonismo (1966)O bergsonismo (1966)

Presentación de Sacher-Masoch (1967)Presentación de Sacher-Masoch (1967)

Spinoza e o problema da expresión Spinoza e o problema da expresión (1968)(1968)

Diferenza e repetición (1968)Diferenza e repetición (1968)

Lóxica do sentido (1969)Lóxica do sentido (1969)

Spinoza: Filosofía práctica (1981)Spinoza: Filosofía práctica (1981)

Francis Bacon: Lóxica da sensación Francis Bacon: Lóxica da sensación (1981)(1981)

Cine-1: A imaxe-movemento (1983)Cine-1: A imaxe-movemento (1983)

Cine-2: A imaxe-tempo (1985)Cine-2: A imaxe-tempo (1985)

Foucault (1986)Foucault (1986)

Pericles e Verdi (1988)Pericles e Verdi (1988)

O Pliegue (1988)O Pliegue (1988)

Crítica e clínica (1993)Crítica e clínica (1993)

CITAS FILOSÓFICAS DE CITAS FILOSÓFICAS DE DELEUZEDELEUZE

«O sentido non é nunca principio nin «O sentido non é nunca principio nin orixe, senón produto. Non hai que orixe, senón produto. Non hai que descubrilo, restauralo, nin reemplearlo descubrilo, restauralo, nin reemplearlo senón que hai que producilo mediante senón que hai que producilo mediante unha nova maquinaria.»unha nova maquinaria.»

«Non cargar a vida baixo o peso dos «Non cargar a vida baixo o peso dos valores superiores, ata os heroicos, valores superiores, ata os heroicos, senón crear valores novos que sexan senón crear valores novos que sexan os da vida, que fagan da vida o lixeiro os da vida, que fagan da vida o lixeiro ou o afirmativo.»ou o afirmativo.»

«A tristeza non volve intelixente. Na «A tristeza non volve intelixente. Na tristeza estamos perdidos. Por iso os tristeza estamos perdidos. Por iso os poderes teñen necesidade de que os poderes teñen necesidade de que os suxeitos sexan tristes. A angustia suxeitos sexan tristes. A angustia nunca foi un xogo de cultura, de nunca foi un xogo de cultura, de intelixencia ou de vivacidad. Cando intelixencia ou de vivacidad. Cando vostede ten un afecto triste, é que un vostede ten un afecto triste, é que un corpo actúa sobre o seu, un alma actúa corpo actúa sobre o seu, un alma actúa sobre a súa en condicións talles e baixo sobre a súa en condicións talles e baixo unha relación que non convén coa súa. unha relación que non convén coa súa. Desde entón nada na tristeza pode Desde entón nada na tristeza pode inducilo a formar a noción común, é inducilo a formar a noción común, é dicir, a idea de algo común entre dous dicir, a idea de algo común entre dous corpos e dúas almas.»corpos e dúas almas.»

BIBLIOGRAFÍABIBLIOGRAFÍA

es.es.wikipediawikipedia.org.org es.wikiquote.orges.wikiquote.org