FOSFOR

DÖL

H2PO4-, HPO4

=

Bitkilerin Fosfor Alımı-1 Bitkiler fosforu primer ortofosfat (H2PO4

-) ve sekonder ortofosfat (HPO4

2-) iyonları şeklinde alırlar. Bitkiler, tarafından alınan H2PO4

- ve HPO42-iyonları

arasındaki oran 10/1 şeklindedir. Bitkiler asit tepkimeli topraklarda H2PO4

- iyonunu ve alkali tepkimeli topraklarda da HPO4

2- iyonunu daha fazla alırlar. Nükleik asit ve fitin gibi organik bileşiklerden de doğrudan yararlanabilirler.

Nitrat ve sülfat anyonlarının aksine bitkide fosfat anyonları indirgenmezler ve yükseltgenmiş şekillerini korurlar. Örneğin H2PO4

- şeklinde alınan fosfat anyonu bitkide ya inorganik fosfor (Pi) şeklinde bulunur ya da karbon zincirine hidroksil grubu aracılığıyla bağlanarak basit bir fosfat esteri (C-O-P) şeklinde (ör. şeker fosfat) veya yüksek enerjili fosfat PP zincirinde (ör. ATP, Adenozin trifosfat) yer alır.

Bitkilerin Fosfor Alımı-2 Bitkilerin aldığı inorganik fosforun (Pi) yaklaşık % 80'inin

10 dakika içerisinde organik P’a dönüştüğü belirlenmiştir. Yine çok kısa sürede organik P, inorganik fosfora (Pi) dönüşerek ksilem iletim borusuna yüklenir. Mobil (hareketli) durumda olan fosfor bitkide yukarı ve aşağı doğru taşınır.

Bitki gereksinim duyduğu fosforun çok büyük bir bölümünü toprak çözeltisinden ve çok az da olsa bir bölümünü doğrudan toprağın katı fazından alır. Toprak çözeltisinde azalan fosfor toprağın katı fazı tarafından hemen eski durumuna getirilir. Toprak çözeltisi ile toprağın katı fazı arasında öteki bitki besin elementleri için olduğu gibi fosfor için de sürekli bir denge vardır. Belirtilen denge toprak çözeltisi aleyhine bozulduğu anda bitkiler fosfor gereksinimlerini yeterince karşılayamazlar.

Bitkilerin Fosfor Alımı-3 P (Toprak) P (Toprak çözeltisi) P (Kök etki alanı)

P (absorbe edilmiş) P (Bitki içerisinde) Fosforun topraktan bitki içine girinceye değin geçen her

aşamasında gerçekleşen olaylar toprak ve bitki ile ilgili çeşitli etmenlerin etkisi altındadır.

Bitkilerin gelişme dönemleri içerisinde belli bir zamanda toprak çözeltisinde çözünmüş şekilde bulunan fosfora "İntensite etmeni" denir. Toprak çözeltisine azalan fosfor kadar sürekli olarak fosfor veren katı fazdaki fosfora da "Kapasite etmeni" denilmektedir. Toprak çözeltisinden bitki tarafından alınan fosforu karşılayabilmek için bir günde pek çok kez katı fazdan fosfor toprak çözeltisine geçer.

Kök etki alanına fosfor kitle akımı ve difüzyon ile taşınır. Ancak kitle akımına göre difüzyon ile taşınım çok daha fazladır.

Bitkilerin Fosfor İçerikleri

Bitkilerde fosfor, N ve K göre daha az miktarda bulunur. Vejetatif gelişme dönemlerinde bitkilerin optimum P içerikleri kuru madde ilkesine göre genelde % 0.3 ile % 0.5 arasında değişir. Fosfor içeriği kuru madde ilkesine göre %1'in üzerine çıktığında zehirlenme belirtileri görülebilir.

Bitkiler ihtiyaç duydukları fosforun büyük bir bölümünü gelişmelerinin ilk dönemlerinde alırlar.

Bitkilerin yaşlı organlarına göre genç organlarında fosfor miktarı daha fazladır.

Gelişmenin sonlarına doğru fosfor tohum ve meyveye aktarılarak oralarda biriktirilmektedir.

Bitkilerde P Bileşikleri ve Metabolik Görevleri-1 Bitkilerde fosfor bileşikleri; inorganik fosfor bileşikleri

ve organik fosfor bileşikleri olmak üzere iki ana grup altında toplanabilir.

İnorganik Fosfor Bileşikleri: Bitkilerde inorganik fosfor (Pi) ortofosforik asidin

tuzları şeklinde bulunur. Toplam fosforun genelde % 60 kadarı bitkilerde suda

çözünebilir olup bunun çok az bir bölümü inorganik durumdadır. Genç bitkilerdeki toplam fosforun daha büyük bir bölümü suda çözünebilir şekildedir. Örneğin genç yonca ve lahana bitkilerinde toplam fosforun % 75-80 kadarı suda çözünebilir.

B. P B. ve Metabolik Görevleri-2 İnorganik ve organik fosfor miktarları arasındaki oran bitki organı,

yaşı ve çeşidi gibi etmenlere bağlı olarak değişir.

Bitki özsuyunda inorganik fosfor miktarı, organik fosfor miktarına göre genelde daha fazladır.

Vejetatif bitki organlarında fosforun büyük bölümü inorganik şekilde iken tohumlarda fosforun çoğunluğu organik şekildedir (Tablo).

Bitki tohumlarında fosforun büyük bir bölümü fitin ya da inositol hekzafosfat şeklindedir. Örneğin mısır tohumunda fosforun % 79'u fitin şeklindedir.

B. P B. ve Metabolik Görevleri-3 Enzimatik tepkimelerin çoğunda inorganik fosfor (Pi) ya etki yapılan

madde ya da son üründür (ör: ATP—>ADP+Pi). Bu nedenle bitkilerin sitoplazma ve kloroplastlarında cereyan eden

metabolik tepkimelerde Pi temel işleve sahiptir. Vakuollerden sitoplazmaya aktarılan Pi fosfofrüktokinaz enzim

aktivitesini artırmak suretiyle (domates) meyve olgunlaşmasına yardımcı olur.

Yüksek bitkilerde toplam Pi’un % 85-95 kadarı vakuollerde bulunur. Fosfor noksanlığı gösteren bitkilerde ise Pi'nin tamamı sitoplazmada ve

kloroplastlarda toplanmaktadır. Yapraklarda fotosentezin ışık ve karanlık tepkimeleri sonucu CO2'in

özümlenmesi kloroplastların stromaları içerisinde bulunan Pi miktarı ile yakından ilgilidir.

Yeteri kadar inorganik fosforun bulunmaması durumunda fotosentezin ışık ve karanlık tepkimeleri yaklaşık % 50 azalır. Buna bağlı olarak nişasta sentezi de önemli miktarda geriler.

Pi’un yeterli düzeyde bulunmaması fotosenteze göre bitkide gövde büyümesini daha fazla etkilemekte ve gövde büyümesi gerilemektedir.

B. P B. ve Metabolik Görevleri-4

Organik Fosfor Bileşikleri: Bitkilerde organik fosfor bileşikleri, fosfolipidler,

Nüklotid ve Nükleik asitler ve Inositol fosfatlar (fitik asit v.b) olmak üzere 3 ana grupta toplanır.

Fosfolipidler: Ortofosfatın, lipidlere bağlanmasıyla oluşan fosfolipidlerin (lesitin, fosfatidil etanolamin) en önemli görevi biyolojik membranların yapı unsuru olmalarıdır.

Nüklotidler: adenozin trifosfat (ATP), üridin trifosfat (UTP), sitidin trifosfat (CTP), guanizin trifosfat (GTP) gibi nükleotidler yüksek enerjili pirofosfat bağına sahip olup benzer bileşiklerdir. Bunlar N-bağlarının farklı olmasıyla birbirinden ayrılırlar.

Bunların en önemli görevi bitki bünyesinde enerjinin depolanması ve taşınmasını sağlamalarıdır.

B. P B. ve Metabolik Görevleri-5 Fotosentezde absorbe edilen ve

solunum ya da karbonhidratların anaerobik parçalanmaları sonucu açığa çıkan enerji ATP'de yüksek enerjiye sahip pirofosfat bağlarıyla () depolanır.

ATP, hidrolize olduğu zaman 32 kJ mol-1 enerji verir.

Tüm nükleotid trifosfatlar (ATP, UTP, CTP ve GTP), ribonükleik asitler (RNA) ile deoksiribonükleik asitlerin (DNA) sentezlenmesinde de önemli rol oynarlar. DNA bitkilerde kalıtımla ilgili özelliklerin taşıyıcısı olup değişik RNA şekilleri ise protein sentezinde görev yaparlar.

B. P B. ve Metabolik Görevleri-6 Fitin (fitat), Bitkilerin tane ve

tohumlarında fosforun depo formudur.

Fitatlar, fitik asitin tuzlarıdır. Fitik asit, formülden görüldüğü

gibi, miyoinositol alkoldeki hidroksil gruplarının fosfat gruplarıyla esterleşmesi sonucu oluşmuştur.

Fitat şeklindeki fosfor, toplam fosforun baklagil tohumlarında yaklaşık % 50'sini, tahıl tanelerinde % 60-70'ini ve buğday ununda da % 86'sını oluşturur.

B. P B. ve Metabolik Görevleri-7 Tohumların çimlenme aşamasında fitatlar önemli işleve

sahiptir. Çimlenmede tohumdaki fitatlar parçalanarak hücre membranlarının yapı unsuru olan fosfolipid oluşumunu ve çimlenme için gerekli olan ilk enerjiyi sağlar.

Fitik asit, fosforun temel depo maddesidir. Fitik asit başta Zn olmak üzere Fe ve Ca gibi mineral maddelerin insan ve hayvanlarda bağırsaklardan emilmesi üzerine olumsuz etki yapmakta ve fitik asit miktarı arttıkça minerallerden yararlanma düzeyi azalmaktadır.

İnsanların Zn beslenmesi olumsuz yönde etkilenmemesi için buğday tanesinde fitik asit:çinko molar oranı 25-30 arasında olmalıdır.

Orta Anadolu Bölgesinde 28 buğday çeşidi tanesinde fitik asit:çinko molar oranı 95 ile 216 arasında değişmiş ve ortalama miktar 137 olarak belirlenmiştir. Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde bu değerler 41 ile 54 arasında değişmiş, ortalama miktar 49 olarak saptanmıştır. Çinko uygulanmasıyla bu oranda her iki bölgede de düşme olmuş ancak yinede olması gereken değerin altına düşmemiştir.

P NOKSANLIĞINDA BİTKİLERDE GÖRÜLEN BELİRTİLER-1

Bitkide P mobildir. Noksanlık arazları önce yaşlı organlarda ortaya çıkar.

P noksanlığında önce renk koyu yeşil olur. Noksanlık ilerledikçe koyu yeşil rengin yerini bronz ve kırmızımtırak renk alır.

P noksanlığında yaprak gelişimi ve yüzey alanı azalır.

P noksanlığında bitkinin gövde, kök ve üreme organlarının büyümesi azalır.

P noksanlığında, gövde büyümesine göre kök büyümesinin daha az etkilenmesi nedeniyle gövde:kök kuru ağırlık oranı önemli derecede azalır.

P NOKSANLIĞINDA BİTKİLERDE GÖRÜLEN BELİRTİLER-2

P noksanlığında bitkiler daha geç çiçek açar, çiçek sayısı daha az olur ve tohum oluşumu olumsuz şekilde ve önemli düzeyde etkilenir.

Yaprakların zamanından önce dökülmesi, fosfor noksanlığında tohum miktarının az olmasında önemli bir etken olarak kabul edilmektedir.

P noksanlığında genellikle olgunlaşmada gecikme olur.

P noksanlığında turunçgil meyveleri kalın ve kaba kabuklu, gevşek yapılı ve yumuşaktır.

P’un Bitki Gelişmesine Etkileri

1. Kök gelişmesine etkisi: P noksanlığında gövde gelişmesi azalırken kök gelişmesi artar. P yumrulu bitkilerin kök gelişmesine olumlu etki yapar.

2.Hasat zamanına etkisi: P noksanlığında generatif gelişme ve olgunlaşmanın yavaşlaması sonucu hasat zamanı uzar.

3.Hastalıklara karşı dayanıklılığına etkisi: P noksanlığında bitkilerin hastalıklara, özellikle de fungal ve virüs hastalıklarına hassasiyeti artar.

BİTKİLERİN FOSFOR KAYNAKLARI 1.Fosfor Kaynağı Olarak Toprak

Toprakların fosfor içerikleri üzerine toprağın oluştuğu ana materyalin cinsi, iklim, dağılıp parçalanma (tecezzi) derecesi, organik madde içeriği ve tekstür gibi çok çeşitli etmenler etki yapar.

Türkiye topraklarında toplam P miktarları 146.2 mg kg-1 ile 2864.3 mg kg-1 arasında değişmektedir.

Genellikle kireç taşı, marn ve benzeri materyallerden oluşmuş toprakların toplam fosfor içerikleri asidik yığıntılardan oluşmuş toprakların toplam fosfor içeriklerinden daha yüksektir.

Topraklarda Fosfor Bileşikleri Topraklarda P bileşikleri organik ve inorganik fosfor

bileşikleri olmak üzere iki ana grup altında toplanabilir. Organik P bileşikleri: Bunlar 1. İnositol fosfatlar, 2.

Nükleik asitler ve 3. Fosfolipidlerdir. Topraklarda toplam fosforun genellikle (%1-30)

yarısından daha az bir bölümünü organik fosfor bileşikleri oluşturur.

İnorganik P bileşikleri: Topraklarda bunlar; 1. Kalsiyum içerenler (Florapatit, 3Ca3(PO4)2.CaF2;

Trikalsiyum fosfat, Ca3(PO4)2; Dikalsiyum fosfat, CaHPO4.2H2O; Monokalsiyum fosfat Ca(H2PO4)2)

2. Demir ve alüminyum içerenler(variskit, AlPO4.2H2O; strengit, FePO4.2H2O; bu iki bileşiğin karışımı barranit; vivianit, Fe3(PO4)2.8H2O) olmak üzere iki grup altında toplanabilirler.

Fosfor fiksasyonu-1 Topraklarda fosfor fiksasyonu denildiği zaman, bitki

tarafından alınabilir şekildeki fosforun bitki tarafından alınamaz veya daha az alınabilir forma geçmesi anlaşılmaktadır.

Azot fiksasyonu, esas olarak bitkiler tarafından kullanılamaz durumdaki azotun bitkiler tarafından kullanılabilir duruma geçmesidir.

1. Asit Tepkimeli Topraklarda Fosfor Fiksasyonu Bu topraklarda P fiksasyonunun genellikle aşağıdaki

şekillerden biri ya da birkaçı ile olabileceğine inanılmıştır: a) Aktif şekilde bulunan Fe, Al ve Mn gibi katyonlarla

çökelti oluşturmak suretiyle fosfor fiksasyonu b) Fe, Al ve Mn'ın sulu oksitleriyle tepkimeye girmek

suretiyle fosfor fiksasyonu c) Silikat killeri aracılığıyla fosfor fiksasyonu.

Fosfor fiksasyonu-2

2.Kireçli Alkalin Topraklarda P Fiksasyonu:

Bu topraklarda P, Ca ve kireç ile çözünürlüğü düşük tuzlar oluşturarak fikse olmaktadır.

Fosfor fiksasyonuna etki yapan faktörler

1. Kilin cinsi

2. Tepkime süresi

3. Toprak reaksiyonu

4. Sıcaklık

5. Organik madde

2. P Kaynağı Olarak P’lu Gübreler-1

Fosforlu Gübrelerdeki fosfor;

1-Suda çözünür P2O5

2-Sitratta çözünür P2O5

3-Yararlanabilir P2O5

4- Toplam P2O5

2. P Kaynağı Olarak P’lu Gübreler-2

P’lu Gübrelerin Yarayışlılıklarını Etkileyen Faktörler

1-Gübrelerin fiziksel ve kimyasal özellikleri a-Gübredeki fosforun çözünürlüğü b-Gübrenin parça büyüklüğü c- Gübrede bulunan tuzlar 2- Gübrelerin uygulama tekniği a-Toprağın P ihtiyacı b-Toprağa verilen gübre miktarı c- gübrenin toprağa verilme şekli ve zamanı 3-Toprak ve iklim koşulları a-Toprak pH’sı b- iklim 4- Bitki çeşidi