ELEMENTOS ESTRUTURAIS BÁSICOS DA NOVELA

A HISTORIA

É o asunto de que trata a

obra, os sucesos e leis que rexen o

seu transcurso.

NARRADOR

PROTAGONISTA:

Utiliza a 1ª persoa. O narrador e o

protagonista principal son a mesma persoa.

NARRADOR

TESTEMUÑA:

Dá conta co seu testemuño dos feitos

acaecidos. Usa a 1ª ou 3ª persoas.

NARRADOR

OMNISCIENTE:

Está fóra da historia. Conta en 3ª persoa

todo o que lles sucede aos personaxes; sabe todo deles, ata os más íntimos pensamentos.

NARRADOR

En 2ª persoa, cando o narrador se dirixe a

un “ti” ou a un “vós”.

Técnica epistolar.

PERSONAXES

Son os intérpretes da acción, situados nun

espazo e tempo determinados.

• Principais.• Secundarios

O ESPAZO

É o marco onde se desenvolve a

acción. Pode ser moi importante e marcar o rumbo

dos acontecementos.

Mesmo hai espazos simbólicos.

O TEMPOÉ a sucesión dos acontecementos na historia.

TEMPO EXTERNO

Época na que se sitúa a historia narrada. E a referencia a horas,

días, anos…

TEMPO INTERNO

Tempo do discurso: é a organización

narrativa da cronoloxía dos sucesos. Pode haber:

Analepses.Prolepses.

Elipses.Resumos.

ESTRUTURAClásica:Introdución- nó- desenlace, na orde cronolóxica.

In media res: Non segue a orde cronolóxica porque se inicia o relato cuns feitos para despois narrar o anterior e o posterior.

Flash-back (analepse ou salto atrás): coménzase co desenlace da acción e a continuación retómanse os feitos desde o comenzo ata ese desenlace.

MODOS DO DISCURSO

Narración: modo discursivo que representa sucesos e accións nos que está presente a temporalidade.

A descrición: enumera e representa espazos, obxectos, personaxes, emocións…. Pode ser obxectiva ou subxectiva.

O diálogo: representa as palabras que enuncian os personaxes. Pódese usar o estilo directo ou indirecto.