a nova peneira 66. finais de abril 2016

XORNAL GALEGO DE INFORMACIÓN XERALANO 5 - nº 66 finais de abril 2016 - 2€

páx. 8

páx. VIII de hermes

páx. II de hermes

páx. 5

EN PROFUNDIDADE: A POLÍTICA EN PAZOS DE BORBÉN

páx. xIx de hermes

páxs. 13, 14 e 15

páx. 4

páx. xI de hermes

páx. Ix de hermes

páxs 12 e 23

Neste número, desprazámo-nos ata Pazos para coñecer asituación política do Conce-llo. Falamos co seu alcalde

Andrés Iglesias, co tenentede alcalde Severino Reguera,e entrevistamos a LucianoOtero, líder da oposición da

man da Alternativa Veciñal,así como aos representantesdo actual BNG.

UNHA CUESTIÓN DE VALORES.Un artigo sobre a crise dos refu-xiados da Eurodeputada do PNVIzaskun Bilbao

A LINGUA GALEGA: O NOSO EXISTIRReportaxe do galego no Valdo Ellas, no norte de Cáce-res, onde unha comarca en-teira fala a nosa lingua, e

Especial Día das Letras Ga-legas 2016: Manuel María.Quen foi?

Todo a punto para a Festa do Choco FESTIVAIS DE CINE 2016:Preview de Cans e crónica do,cada ano máis importante, Play-doc de Tui.

AS RECLAMACIÓNS DEEN MAREA NO CONGRESO

QUENTANDO MOTORES PARAA SEMENTEIRA DE SALVATERRA

A FRAUDE DAS PREFERENTESEN GALICIA:Entrevista a Xulio Vicente. Afectado e membro da Plataforma do Baixo Miño

TOMIÑO E VILA NOVA DE CERVEIRA ESTREITAN LAZOS

ARDE O PAZO DE MOS

REDONDELA EN FESTAS

Redondela engalánase para o que é o seumes máis importante en canto a celebra-cións. Por un lado, a célebre Festa do

Choco chega a súa 30ª edición o 8 demaio; e polo outro, coincidindo co Corpus,a festa máis singular e colorida: A Coca

FOTO: JOSÉ MANUEL DURÁN

2 FINAIS DE ABRIL 2016

EDITORIAL

Tino LagoDirector de A Nova Peneira

Estou seguro de que me permitirán parafrasearao insigne Suso Vaamonde para titular este hu-milde artigo, que hoxe quero dedicar a Redondela.No mes de maio, a vila dos viadutos vivirá as dúasfestas máis importantes do ano (alén do entroidode verán); a Festa do Choco, a principios de mes,e a Festa da Coca nos últimos días de maio. Creoque xa comentei nalgunha ocasión que Redondelaé un sitio especial para min. Nos momentos vitaisde intenso desacougo e señardade, ao botar a vistaatrás na procura da felicidade pasada, esta aparecevencellada cunha intensidade extraordinaria, á vilade Redondela.

En Redondela conversei moitas veces con DonSerafín,un dermatólogo excelso cuxo título de li-cenciado en medicina estaba asinado polo presi-dente da república española, un alumno deCastelao que se emocionaba cando describía a no-bleza da alma do “compañeiro Daniel”, e un serhumano digno que non cobraba por exercer a me-dicina a quen non lle podía pagar.En Redondeladescubrín o amor, en luminosos encontros furtivos

no apeadoiro da Picota.Cunha moza de Redondelacasei unha vez, no único día de agosto que choveuaquel ano.

En Redondela está Kampa, está Chopi, estáMarta, está Isidro,está Ricardo,está Manu, e está adiscotasca, que teñen extrañas virtudes;como a defacerte sentir parte da súa alma sen preguntar nada,como a de dar sen pedir,como a de acompañar senexixir. En Redondela está Alejandro de Casa Con-sejo, Damián da froitería Santa Marina e Toño doCafé da Vila, e Bety de Ktivos, Verónica de Arte-sanía Cacharela, e Hermi do bar Rodeo, e Juan dacafetería Aifos, Pepe da imprenta de Amador, e ogran Agustín Lobera da Tenda da Loura, e Patri daacademia trazos, e Andrés de Tecny Shop, e Nolodo Alvedosa, e o Manolo da Parra e por suposto deCabeiro, e o bar Baqueiro alma mater do AtléticoVillar,e Olga do Psoe e Javier do PP, e o sorriso dePedro de agro a labranza,e unha moza de Cuencaque exerce de fisioterapeuta en Agarimo, con Aga-rimo e coa súa compañeira igualmente agarimosa,e a miña amiga Alba súper campiona moteira,e o

Félix de foto Cal, o amígo máis fiel da Peneira enRedondela,e Carlos de Casa Mucha , e Rafa doLuada, e o Javi o da librería Carambola de Rebo-reda,e Noé da óptica Travesía que tantas veces mefixo convivir coa dúbida cartesiana,e Celeste daconfitería Filo,e Lino do Royalti, e a Vicenta deNegros e do BNG,e María Rita sempre xenerosa,e o Pere, Catalán de Ventosela,e o Millo verde, e oTito do Bar tranquilo e Candy que vende zapatosresistentes ás máis violentas treboadas.... e tantase tantos bos e xenerosos sen cuxa compañía e ama-bilidade A Nova Peneira de Redondela non poderíaser.

En Redondela naceu e vive parte do ano quenme fixo saber o que é o amor incondicional, a per-soa que logrou que a miña propia persoa xa nonsexa o máis importante para min;a miña filla Ma-rina. Sirva este pequeno editorial para recoñocelos, para homenaxealos ,e para convidar a todas etodos os lectores de A Nova Peneira, a que o díada festa do choco proben a sentirse choqueiros.

“... Para peixe fresco Vigo,para choco Redondela...“

3FINAIS DE ABRIL 2016

OPINIÓN

Pedro Ocampo CardaldaConcelleiro de EU-Son do Porriño

O 14 de abril cumpríanse 85 anos da proclamaciónda Segunda República e o noso grupo político presen-taba ao Pleno unha Moción de recoñecemento a este pe-ríodo único da nosa historia política e social. Pedíamosnesa moción que se condenase o golpe militar do 18 dexullo, que ondease a bandeira republicana no Concello,e que se fixesen actos conmemorativos e de recoñece-mento á república e aos e ás republicanos e republicanasque sufriron a represión ou pargaron coas súas vidas pordefendela fronte ao fascismo. Porque foi fascismo o queviu despois: dictadura, persecución, represión, tristeza,estancamento, illamento, perda de dereitos de todo tipoincluídos os fundamentais. En calquera outro país istonon sería obxecto de moción nin discusión: condenar ofascismo e recoñecer a lexitimidade dun réxime demo-crático e o valor das persoas que o defenderon. Aquífaise preciso facelo e aínda hai a quen lle doe que sefaga. Non tivemos apoio de ningún outro grupo noPleno, como moito a abstención dalgún deles.

Estraña e, por que non dicilo, doe, o descoñece-mento sobre a República e a tradición republicana nonoso país. Celebramos a “Reconquista” en Vigo, a“Arribada” en Baiona, non hai pudor por parte das au-toridades públicas en asistir a procesións e actos reli-xiosos, pero temos problemas para recoñecer e celebraro único período da historia de España no que a demo-cracia e a Política tiveron cabida de verdade. O únicoréxime, non o esquezamos, que foi lexitimado demo-craticamente. A nosa monarquía foi prolongación da di-tadura, lexitimada por esta. Ademais confúndese arepública e a guerra que veu despois, tralo golpe militar,como se estiveran relacionados causalmente, e esque-cemos que en pouco tempo, ademais con dous anos enque gobernou a dereita e déronse pasos atrás, abriuseunha luz nas tebras da historia de España e vislumbrá-ronse ideas que tardariamos moito en recuperar e quehoxe, nos tempos que vivimos, volven parecer revolu-cionarias.Permitídeme pois unha aportación para o co-ñecemento e recoñecemento a través do que foi unha“obsesión” da República, o seu empeño máximo: a Edu-cación. De paso, o recoñecemento aos mestres, mestras,inspectores e inspectoras de educación, que sufriron re-presión ou pagaron coas súas vidas a súa ousadía: edu-car en liberdade, igualdade e fraternidade.

Cando se proclamou a República España era un paísno que a Educación non fora nunca unha prioridade e adespreocupación das autoridades pola mesma foi unhaconstante: nin escolas, nin mestres ou mestras prepara-das, nin inversións en instalacións dignas e, moitomenos, un deseño educativo que fora máis aló da “letracon sangue entra”, a memorística e a obediencia. Paraas mulleres a situación empeoraba, e o seu papel na so-ciedade non estaba ligado a unha educación máis aló dobásico, no mellor dos casos. Só quen tivese cartos podíaacceder ás escolas privadas, propiedade da igrexa . Aselites e os poderes fácticos, coa igrexa á cabeza, estabansatisfeitos con esta situación e a perpetuaban, conver-tendo o anafalbetismo da poboación en algo sistémico:un millón e medio de nenos e nenas sen escolarizar eseis millóns e medio de analfabetos, persoas que nonsabían nin ler nin escribir, eran os datos antes da Repú-blica.

Dende a proclamación da República ata decembrodo 1932 creáronse en España 9.620 escolas, moitasdelas unitarias. O promedio de creación de prazas demestres e mestras durante a República foi de 3.232 porano, a pesar do notable frenazo que supuso o bienio quegobernou a dereita, que supuso un grande retraso paraa política educativa. A formación dos mestres e mestrasconvertíuse en prioridade, pois tiñan que ser o alma, nonsó das escolas, senón tamén os e as que propagasen asnovas ideas e “educasen” aló onde estivesen. Os mestrese mestras convertéronse nos divulgadores das novasideas nas vilas, aldeas ou barrios onde impartían as súasclases. Necesitábanse ter mestras e mestres formados,cultos e ben retribuídos. A súa labor educativa foi máisaló da formación en contidos curriculares, foi sobre todoo seu exemplo persoal o que ía deixar pegada nos nenose nenas e nas súas familias. Pero antes que educar, a Re-pública tiña que dar de comer aos nenos e nenas, etamén, en moitos casos, vestilos. Abríronse comedorese rouperos escolares. Os inspectores vixiaban que istose cumprise e percorrían as escolas para asegurarse.Ademais de comer, e gañar kilos, os cativos e cativasviaxaban a coñecer o mar ou a montaña e comenzarona divertirse na escola. Eles comezaron a converterse enprotagonistas e en prioridade para o sistema: xuntáronsenenos e nenas na mesma aula, deixábanse os vellos mé-todos por novas formas pedagóxicas, deseñadas e pen-sadas e cunha base tan sólida como era a experiencia da“Institución Libre de Enseñanza” . Os nenos saían aocampo, participaban, pensaban e comenzaban a estarmotivados máis polos novos mestres e mestras que polomedo ao castigo. O relato “A lingua das bolboretas” deManuel Rivas recolle dun xeito fermoso e emotivo osignificado e importancia da nova forma de “educar” nagalicia rural desta época.

Ocupaban un lugar destacado, como innovadoras,pioneiras, “modernas” e valentes, as “mestras da Repú-

blica”. Serían as responsables, en boa medida, da cons-trución e difusión duna nova identidade cidadá que seestaba a forxar, ao educar ao seu alumnado nos valoresde igualdade, liberdade e solidariedade, tanto a travésda transmisión dos contidos como, sobre todo, coas súasvivencias persoais, co seu exemplo, como dixen antes.

Pero ademais, non só se pensaba na educación bá-sica senón tamén na Educación en sentido amplo, a for-mación e a extensión do coñecemento a todo o pobo,nun sentido que lembra os obxectivos dos ilustradosfranceses e a súa creación a “Enciclopedia”. No ano 31creáronse as Misións Pedagóxicas, un Patronato que es-tableceu bibliotecas, organizou sesións cinematográfi-cas, audicións radiofónicas, representacións teatrais,exposicións reducidas de obras de arte e museos móbi-les que percorrían os lugaras máis recónditos do Estado.Que imaxe a dos homes e das mulleres do campo, des-pois de facer as súas labores, asistir na praza da vila aunha exposición de cadros, unha obra de teatro ou unhaproxección. Destartaladas camionetas chegaban ás al-deas e tamén poetas afamados, escritores e mestres aosque os paisanos recollían en burro onde as camionetasnon tiñan acceso.

E que golpe ao vello sistema, ao poder establecido:educar ao pobo, darlle a ferramenta da autonomía, a súaindependencia de pensamento, mostrarlles un novoxeito de convivir, de vivir, de disfrutar. Como puxeronresistencia e loitaron a igrexa, os colexios privados, ospoderes fácticos. E como o fixeron pagar: tralo golpemilitar e o triunfo do fascismo moitos mestres, mestras,inspectores e inspectoras, pagaron coa súa vida, coa súaliberdade, foron silenciados e silenciadas, humillados ehumillados; e moitos nenos e nenas non volveron máisá escola ou tiveron que abandonar a súa familia, a súavila ou cidade, o seu país, para conservar a vida.

Durante séculos en España viviuse na “caverna”, nafalta absoluta de Educación, no sentido pleno da palabra(cultura, coñecemento, formación integral do indivi-duo). Esta situación foi promovida, mantida polo poder,polas clases dominantes do momento, polo clero, a altaburguesía, os señores donos das terras, o goberno. Peronun período corto de tempo, algúns e algunhas saírondesta situación, e quixeron mostrar o camiño, rompendohábitos de séculos, cadeas sociais, políticas, relixiosas.E por esta ousadía e compromiso social sufriron despoisdesprezo, incomprensión e moitos e moitas o pagaroncoas súas vidas. Foron os mestres e mestras da Repú-blica, apoiados polo primeiro e breve réxime democrá-tico da nosa historia. Hoxe 85 anos despois e candoestamos no risco real da volta á caverna o seu exemplodebe servirnos para manter vivo o compromiso.

Vai por eles e elas o coñecemento e recoñecementoneste escrito.

Saúde e República!

A Segunda República“Pueblo que olvide sus Escuelas,jamás espere salvación;es cual torre que el aire doblega, es cual nave que va sin timón,es cual nave que va sin timón;Guerra a muerte a la tiranía,enemiga de la libertad;tened por armas la culturay veremos a España triunfar”

PARTE DO HIMNO ESCOLAR REPUBLICANO. JOSÉ PLÁ ARNANDIS. OUTUBRO DE 1931.


OPINIÓN

Izaskun BilbaoEuroparlamentaria de EAJ-PNVe Vicepresidenta do Grupo ALDE

A pasada semana debatemos no pleno do Parla-mento Europeo o acordo alcanzado entre a UE e Tur-quía para resolver a curto prazo a crise dos refuxiadose o resto de conclusións do cumioeeuropeo dos pasa-dos 17 e 18 de marzo que incluíu un apartado sobre acrise da siderurxia.

Vistos os contidos deste acordo, creo que o tristeepisodio que estamos a vivir en Europa nestes mesesestá no populismo e a xenofobia con que moitos esta-dos europeos enfrontan esta crise, e na debilidade dosistema europeo de gobernanza para corrixir os com-portamentos dos socios da Unión que incumpren osseus principios fundacionais. Algúns estados mem-bros, a pesar da existencia dunha directiva sobre asilo,non aceptan que a solidariedade é unha obrigación hu-manitaria, unha obrigación que teñen como membrosda Unión Europea. Os estados, especialmente da an-tiga Europa do leste que se negaron a cumprir a pro-posta de reasentamiento que elaborou a ComisiónEuropea, están simplemente fóra dos parámetros dunclub que se deseñou para xerar un espazo de liberdadee progreso baseado en valores como o humanismo, asolidariedade e o estado de dereito.

As solucións están expostas hai tempo. Son os es-tados quen frean a súa aplicación. É urxente centrali-zar o sistema de demandas de asilo e repartir o fluxode persoas entre países de acordo coas capacidades ereais posibilidades de integración de cada un. Hai pro-postas para montar corredores seguros que acabaríanco negocio dos desaprensivos que fretan barcas de xo-guete a prezo de cruceiro de luxo aproveitándose da

situación de emerxencia dos pasaxeiros. E hai moitasmáis posibilidades de integración das que se recoñe-cen. Nun continente no que sobran alimentos e os seusagricultores perden renda pola crise que xera esa so-breproducción, onde investimos centos de millóns enrepoboar zonas abandonadas polo reclamo da vida ur-bana, no que sobran mestres que non poden consumara súa vocación por falta de nenos e de adultos conganas de aprender, creo que a resposta a esta crise hu-manitaria podería ser moi diferente.

‘as nosas decisións de hoxeavergoñarannos mañá’

Por iso queixome de que se vaian a gastar seis milmillóns en Turquía cando poderían investirse en Eu-ropa en integración e desenvolvemento. Queixome deque as persoas que chegan ata as portas da nosa Unión

tivesen que pagar aos traficantes de seres humanosmáis de sete mil millóns de euros polas "pasaxes" quelles sacan das zonas en conflito. E penso que a com-binación de ambas as cantidades daría lugar a un tipode asistencia e unhas posibilidades de integraciónmoito mellores das que permite o acordo con Turquía.

Se seguimos así as nosas decisións de hoxe aver-goñarannos mañá. A situación de moitas das persoasque chegan ás costas gregas é comparable á das quefuxían da estación de Maelbeek o pasado 22 demarzo. A todos sorprenderíanos que alguén lles pe-chase as portas. Todos rexeitariamos que alguén acu-sase ás musulmáns vítimas daquela barbarie decolaborar con quen fixo explotar as bombas. Ninguénentendería que negásemos axuda sanitaria ou psicoló-xica ás vítimas e que as recluísemos nunha especie degueto mentres pensamos como atendelas. De traxediasmoi parecidas, de riscos certos de morte, foxen amaior parte das persoas que chaman á nosa porta trasser ameazas polo totalitarismo e atracadas polos de-saprensivos que montaron un incrible negocio conver-tendo en ouro a desesperación.

Tras vivir no noso continente enormes catástrofespor mor de guerras fratricidas é imprescindible lem-brar e aplicar políticas máis coherentes coa nosa prin-cipal fortaleza: a unión como ferramenta de paz,desenvolvemento e xustiza social. A Unión Europeafoi a resposta da pasada xeración a unha sucesión deconflitos que diezmaron este continente e ameazabancon arruinalo. Os valores que deron orixe a aquel pro-xecto seguen sendo útiles nos conflitos de hoxe.

Unha cuestión de valores

REFUXIADOS SIRIOS SENDO RESCATADOS NAS AUGAS DE LESBOS, GRECIA


A PENEIRADA DO MES: HEPATITE C GALICIA

En Marea xunto co restodo grupo confederal -Pode-mos e En Comú Podem-instará ao Goberno dende oCongreso e dende o Senadoque faga un posiciona-mento público a favor dosmariñeiros da AsociaciónLong Hope aos que o go-berno noruegués lles negaas pensións tras máis de 50anos traballando e coti-zando alí co pretexto de queo facían en alta mar. Ade-mais, presentarase unhaproposición non de lei no

Congreso e unha mociónno Senado solicitando queo Goberno español se per-soe na causa xudicial queestas 12.000 familias man-teñen aberta co Goberno deNoruega.

O portavoz da Asocia-ción Long Hope, AlbertoPaz, informou aos parla-mentarios do aprazamentodo proceso xudicial solici-tado por Noruega e denun-ciou duramente a posturaindiferente do Goberno pe-rante este problema que

afecta a 8.000 familias ga-legas (12.000 no conxuntodo Estado) que si teñen oapoio dos sindicatos norue-gueses.

Na xuntanza, na queparticiparon os parlamenta-rios de En Marea, VanessaAngustia e David Bruzos,ademais da deputada de Po-demos Carolina Bescansa eo senador de En ComúPodem Óscar Guardingo,tamén se acordou solicitar acomparecencia do Ministrode Asuntos Exteriores, JoséManuel García-Margallo,para que informe do posi-cionamento e das acciónsque ten previsto levar acabo o seu departamentopara resolver este conflito.

Esta tarde ás 19.30h terálugar unha nova manifesta-ción, neste caso convocadapola Marea Granate, dianteda embaixa de Noruega enMadrid.

En Marea instará ao Goberno español a quese persoe na causa xudicial dos mariñeirosde Long Hope contra Noruega

En Marea insta ao Mi-nisterio de Fomento que aque inicie os trámites nece-sarios para proceder á trans-ferencia da Autoestrada doAtlántico, a AP-9, ao Go-berno galego e que pase aser unha vía libre de peaxes,ao considerar que está so-bradamente amortizada eque é unha infraestruturafundamental para vertebrarGalicia de norte a sur.

"No ano 2015 a factura-

ción de AUDASA superouos 127 millóns de euros, un2% máis ca o ano anterior",sinala a portavoz de EnMarea Alexandra Fernán-dez, "pero estos contiososbeneficios nin sequera re-dundaron nunha mellora domantemento da autoes-trada. O negocio é total-mente redondo, suculentosbeneficios sen apenas in-versión".

A iniciativa recolle

tamén a petición que sobreesta mesma cuestión trami-tou o Parlamento Galego,que o pasado 15 de marzoaprobou por unanimidadeunha proposición de lei quedemanada a transferencia aGalicia da AP-9 co voto afavor do PPdeG.

A proposición non de leidebaterase na Comisión deFomento a vindeira se-mana.

Tamén reclaman no Congreso a transferenciada AP-9 e a súa gratuidadeA proposición debaterase na Comisión de Fomento a vindeira semana

A eso das 5 da tarde do pasado domingo 17 deabril, a través do xornal dixital eldiario, coñecía-mos a nova de que a fiscalía acusaba ao actualgoberno da Xunta de Galicia de homicidio porretrasar fármacos para a Hepatite C por ¨razónsorzamentarias¨.

Ao día seguinte amanecíamos coa sopresade que ningún dos principais xornais de Ga-licia escollían esta nova histórica na portada.

Na web kiosko.net podedes comprobar oescaso ou nulo tratamento que recibiu otema na prensa os días posteriores (enespecial por parte deLa Voz de Galicia).


GALICIA

Os afiliados e afiliadas de Com-promiso por Galicia decidiron hoxe envotación presentar unha candidaturapropia ás vindeiras eleccións galegas.Nunha Convención Nacional cele-brada en Teo (A Coruña) o 71% daafiliación decidiu en votación directae en urna presentar unha candidaturapropia ás vindeiras eleccións ao Par-lamento de Galicia, fronte ao 29% dosafiliados e afiliadas que apoiaron aopción de sumarse a unha candidaturaplural con En Marea.

Ao remate da Convención, o se-cretario xeral de Compromiso por Ga-licia, Xoán Bascuas, salientou “acalidade dos debates e dos argumen-tos expostos e o alto grao de partici-pación da militancia” nesta votación.

Bascuas reco-ñeceu que “este éun proxecto que seconstrúe con pou-cos recursos perono que somosdonos no nosodestino e co centrode decisión en Ga-licia”.

“Sabemos quehai xente que vo-taba PP ou Ciuda-danos, pero queagora desexa votar

en clave galega; hai xente no PSOEque está cansa de votalos e agora tenunha opción socialdemócrata enCompromiso e xente que tradicional-mente votaba BNG e que a agoratamén ten unha alternativa galeguistaen Compromiso, polo que se conse-guimos explicar o noso proxecto estouseguro de que Compromiso dará moi-tísimo que falar nos vindeiros anos”,asegurou o secretario xeral da forma-ción galeguista.

Por último, Bascuas anunciou quepara o mes de maio está prevista aconvocatoria do Consello Político Na-cional e nel presentarase un regula-mento de primarias para elixir ocandidato/a de Compromiso á presi-dencia da Xunta de Galicia.

O 71% da afiliación de CxG decidepresentar unha candidatura propiaás eleccións galegas

O sábado déronse a coñecer os re-sultados do proceso de consulta deEn Marea para definir a posición noCongreso en relación á investidurado presidente do goberno do Estado.A consulta amosa un resultado claro,contrario a apoiar un goberno presi-dido por Pedro Sánchez baseado noacordo PSOE-Ciudadanos, ao tempo

que favorable a continuar traba-llando, en colaboración con Pode-mos e En Comú, para alcanzar ungoberno de cambio xunto ao PSOE eoutras forzas progresistas. O resul-tado da consulta ás bases de EnMarea é vinculante e de obrigadocumprimento para as súas deputadase deputados.

En Marea decide non apoiar un goberno entre PSOE e Ciudadanos

A raíz da demanda interposta polaasociación Batas Blancas fixo actuar áFiscalía no caso dos atrasos no accesoao tratamento por parte de varios en-fermos de Hepatite C. O seu voceiroEvaristo Varo, xefe da Unidade deTrasplante abdominal do CHUS aten-deu persoalmente a varios dos enfer-mos, dos que non todos conseguiron sertratados cos medicamentos de últimaxeración, malia ser solicitados polosmédicos constantemente para poder

atender aos seus pacientes. Estes trata-mentos aumentan a súaeficacia entre un28% ou 30% sobre os anteriores.

O goberno da Xunta debe explicaragora porque retrasou a entrega do me-dicamentos cando xa estaban dispoñi-bles, algo totalmente incomprensiblecando dependían desta decisión a vidade decenas de persoas.

É a primeira casua xudicial que seabre contra unha Administración poreste motivo en todo o Estado.

A Fiscalía acusa a dous cargos daXunta de "homicidio imprudente"por non dar fármacos da hepatite C

MANIFESTACIÓN DOS DOENTES DE HEPATITE C O PASADO 1 DE MARZO EN COMPOSTELA


A LOURIÑA

Mos voltou ao 1809

A Concellaría de Benestar Socialdo Concello de Salceda, dirixida porTeresa Pérez, ven de botar a andar unnovo proxecto social, neste caso di-rixido á poboación inmigrante. Gra-zas á financiación achegada polaentidade La Caixa, dez persoas che-gadas de Marrocos e Irak están a re-cibir sesións de axuda co galego,contribuíndo deste xeito á súa inte-gración efectiva na vida da vila.

No acto de inauguración estiveronpresentes Marcos Besada, Alcalde deSalceda, Teresa Pérez, Concelleira deBenestar Social, Jose Manuel Fe-rreira, director da oficina de La Caixaen Salceda, así como as monitorasque se encargarán de levar a cabo oproceso.

O Concello de Salceda conta naactualidade con máis de 300 veciñose veciñas procedentes de Marrocos ,polo que actividades deste tipo resul-tan de grande importancia no muni-cipio. As clases plantexan un procesode ensinanza-aprendizaxe lingüísticoque sexa funcional, útil, lúdico e nonmeramente descriptivo, de modo quea lingua sexa usada como instru-mento de comunicación nas diferen-tes situacións da vida diaria. Así,estase a promover a aprendizaxe do

galego comovehículo indis-pensable para aintegración.

Para acadaros obxectivos,desenrolaranseactividades denahono, un mé-todo de escri-tura parapersoas inmi-grantes de lin-gua árabe,traballando con-tidos como a

lectoescritura, a coordinación grafo-motriz e convencións ortográficas,contidos lingüísticos con incidencianos verbos máis empregados na vidadiaria, e outros contidos léxicos eculturais (nomes de productos, sis-tema monetario, días da semana,meses do ano, cores...)

As sesións estanse a desenrolar noCDL do Torrón, os mércores e osvenres, da man da empresa Edukatil,de Salceda.

Tere Pérez, Concelleira de Benes-tar Social: “Salceda conta con unhaimportante poboación inmigrante quese esforza cada día en lograr a totalintegración na nosa vila. Con esteprograma damos resposta a unha ne-cesidade detectada dende o departa-mento de servizos sociais, e vimos decomprobar a grande acollida que tivopor parte dos usuarios”.

Marcos Besada, Alcalde de Sal-ceda: “Todos somos Salceda, e osnosos inmigrantes forman unha parteactiva do noso Concello. Acciónscoma esta contribúen a un maiorafianzamento destas persoas, queteñen así unha nova ferramenta nassúas mans para facilitarlles a súa vidadiaria”.

Salceda bota a andar un proxectode alfabetización de inmigrantes

Dende a Asociación CulturalFesta da Prehistoria fixeron este co-municado para aclarar certas opi-nións realizadas polo PP de Mos e oseu equipo de goberno con relación áorganización de Arde o Pazo 1809, aoque lle acusa de vender fume negro¨:

En primeiro lugar, pensamos que es-tamos ante un problema político e queo equipo de goberno do PP debe separara actividade política do eido cultural easí deixar de represaliar á nosa asocia-ción polo feito de que catro membrosda directiva foran nas listas do principalgrupo da oposición, “GañaMos".

En segundo lugar queremos dicirque en ningún momento quixemos dei-xar ao noso Concello ao marxe destacelebración e para iso estivemos ata oúltimo momento tratando de chegar aun entendemento cos membros do go-berno. Pero os responsables municipaispretenderon impoñer o seu criterio encertos aspectos da festa e condicio-nando a axuda comprometida dende unprincipio (11.000 €, como na ediciónanterior) a que a organización aceptaseas súas imposicións.

A mes e medio da celebración, edespois de tentar varias veces recondu-cir a situación, a concelleira de culturadecidiu rebaixar a 3.000 €, os 11.000€anteriormente comprometidos, por mo-tivos que a organización a dia de hoxedescoñece. Tódalas organizacións pre-cisan da colaboración do concello, emáis cando se trata dunha festa tan re-presentativa como Arde o Pazo. Consi-deramos una falta de respecto ao nosotraballo e ao dos veciños, que de ma-neira inxustificada se incumpliran estesacordos. O concello ten que deixar de

facer política co noso traballo e deberarespetar o noso criterio que foi o quefixo funcionar esta festa dende a pri-meira edición.

Para nós foi moi difícil reaxustar aprogramación que xa tiñamos prepa-rada. Houbo que reprogramar, cancelaractuacións, renegociar outras e pediraxudas de colaboradores externos. Re-cibimos o apoio de moitos dos quelevan participando dende a 1ª ediciónde Arde o Pazo, entre eles os actoresparticipantes nas representacións, e foiese apoio incondicional de participan-tes, asociacións, empresarios, colabora-dores, de moitos veciños e do públicoen xeral o que fixo posible a 8ª ediciónde Arde o Pazo, que finalmente foi unéxito a pesares das dificultades antesdescritas e da chuvia.

Queremos subliñar que dende a súaprimeira edición, “ARDE O PAZO,Mós-1809” foi posible grazas ao finan-ciamento do Concello de Mos, da Co-munidade de Montes da Parroquia deMos e doutros patrocinadores, e asíqueremos que siga sendo. Pero taméntemos claro que, se esta festa se conver-teu nun referente cultural representativoen toda a comarca débese á orixinali-dade do proxecto, á programación e áboa coordinación dos organizadores,que supemos dende o inicio chegar a unequilibrio na programación, involu-crando á maioría das asociacións muni-cipais e mesmo doutros concellos.

O Concello aínda está a tempoPara eles esta edición aínda non re-

matou, xa que quedaron actividades senfacer que están pendentes da chegadade subvencións solicitadas. Estas acti-vidades son didácticas e teñen como ob-xectivo divulgar esta parte da nosahistoria noutras parroquias do Concello.Queren que o Mós de 1809 chegue aoutros lugares polos que tamén pasou oexército de Napoleón e piden nova-mente a colaboración do Concello paralevar adiante estas actividades. Esteserá, sen dúbida, unha nova oportuni-dade para solucionar problemas de fu-turas edicións.

9

A LOURIÑA

FINAIS DE ABRIL 2016

A Louriña é azotada por tempo-rais que ás veces deixan moitosdanos tanto a bens públicos como aparticulares. Cando eso sucede osafectados/as adoitan a estar conmo-cionados polo sucedido e necesitano apoio do resto dos cidadáns e porsuposto das institucións.

Desde o Bloque queren quelogo de ter sufrido unha desgrazacomo esa, non teña por riba quepagar as taxas para reconstruir oque o temporal lle quitou. Unha pe-quena axuda que demostraría oapoio colectivo a estas persoas.

Para isto, presentaron unha mo-ción ao pleno, instando a que o go-berno do concello tome as medidasoportunas para que se poda levar acabo este tipo de medidas. Espe-rando contar co apoio de todos ospartidos políticos

A continuación, repro-ducimos o Prego para quea Alcaldesa renuncie a per-cibir do Concello de Mos acantidade económica equi-valente a que percibe daDeputacion de Pontevedra:

Dado que a Sra Alcaldesade Mos cobra do Concello deMos un elevado salario queo seu Partido aprobou :48.676,20 € anuais pola adi-cación exclusiva a este con-cello.

Resulta que ao ser Depu-tada Provincial; Voceira do

Partido Popular e pertecer aa 8 comisións informativas,(200 € por comisión e 475€por pleno) percibe habitual-mente 2.075 € mensuais daDeputación de Pontevedraademáis de dietas e outrascomisións e plenos extraor-dinarios ; o que supón unsingresos estimados mínimosde 24.900 € anuais. Que su-mados ao salario que percibedo Concello de Mos resultanuns ingresos anuais brutosde 73.576€ .

As ocupacións da Alcal-desa de Mos na Deputación,

asociadas ao seu cargo nesteorganismo reflicten no seutraballo no concello, xa nonrealiza unha labor exclusivapara o Concello de Mos eadica unha grande parte doseu tempo as súas labores naDeputación ao servizo doPartido Popular, resulta in-moral que cobre unha exclu-siva deste concello que xanon é real nin practica.

Polo que co fin de axudara sanear as arcas deste en-deudado Concello e para serser congruente coa súa adi-cación neste concello. re-

alizo o seguinte

PREGO:Que a Alcaldesa renuncie

a percibir do Concello deMos a cantidade económicaequivalente a que percibe daDeputacion.

Dende GañaMos consi-deran ¨que debe renunciarpola rexeneración democrá-tica que tanto necesita a nosasociedade e para que non pa-reza que os cargos institucio-nais están a enriquecerse ninen A nin en B.¨

No último pleno, o voceiro do grupo GañaMos,Francisco V. Troitiño fixo un prego á Alcaldesa

para que renuncie a percibir do Concello a canti-dade equivalente á que percibe da Deputacion.

O BNG de Mos presentauna moción para eximirdas taxas por obras dereconstrucción aosafectados polos temporais

O Instituto Nacional deEstatística ven de facer pú-blicos os datos de poboacióndo último exercicio, estable-cendo en 8.914 a cifra de ha-bitantes empadroados noConcello de Salceda a 1 dexaneiro de 2016. Salceda al-canza así a cifra de poboa-ción máis alta da súahistoria, certificando un cre-cemento continuado nos úl-timos anos, que se establecexa nun 20% nos últimos 20anos, xa que o Concello con-taba con 7.402 habitantes a1 de xaneiro do ano 2.006.

A franxa de idade conmaior peso é a comprendidaentre os 35 e os 45 anos, naque se sitúa o 22% da po-boación. Por outra banda,non podemos esquecer queestamos a falar do Concellocoa idade media máis nova

de Galicia, contando nestesmomentos con 1663 nenos enenas de 0 a 15 anos(18,56%).

Varias son as causas que

contribúen a este crece-mento. Salceda conta conunha ubicación que a favo-rece, por estar a menos demedia hora de Vigo, e a dez

minutos da fronteira conPortugal, o que fai que moi-tas persoas a escollan comolugar de residencia pola súaboa comunicación.

Por outra banda, a contí-nua creación de servizos einfraestructiras para tódolospúblicos e con especial fin-capé nos máis cativos nos

últimos anos fai que sexanmoitas as parellas novas quese muden ao municipio:Casa da Cultura, Casa daMúsica, Comedor Escolar,Aula Matinal, Servizos deLogopedia, Sendas… Destexeito, Salceda deixou de serunha cidade dormitorio deVigo para pasar a ser un mu-nicipio con vida propia ecoas Prazas e Parques atei-gados de xente cada día dasemana.

Marcos Besada, Alcaldede Salceda: “Cada un doshabitantes cos que contamosson a mellor razón para se-guir a traballar na construc-ción da Salceda quesoñamos. Sempre é unhaboa nova ver como a nosapoboación medra día a día ese amosan satisfeitos da súavida en Salceda”.

A poboación de Salceda incrementouse nun 20% nos últimos dez anos

Troitiño prégalle a Arévalo que renuncie a un dos dous abultados salarios

A alcaldesa, Eva García de laTorre, recolleu estedía 22, no con-cello de Allariz, o premio que aAsociación Deportistas de Galicia(MUDEGA), ven de conceder aoConcello do Porriño.

Mudega recoñece a laboura,feita a prol do deporte feminino deGalicia por xogadoras, adestrado-ras, xuizas deportivas, clubes e en-tidades públicas, unha distinciónque este ano recaeu no Concello doPorriño por conquerir a visibilidadedo deporte practicado polas mulle-res e o seu aprecio e coñecementopor toda a sociedade.

O Porriño, premiadapolo traballo a proldo deporte femininode Galicia

mOsmOs

sAlcedA


A LOURIÑA

Nos límites entre Mos e O Porriño,donde non está moi claro se estamosno comezo dun ou no remate do outro,na rúa Progreso, atopamos unha carni-cería, de gran calidade no producto queoferta e de gran calidade humana dassúas propietarias: Fina e Mari.

Contádenos a historia da carniceríaA carnicería naceu no ano 2012, fun-

dámola nolas dúas, que eramos compa-ñeiras nun traballo anterior.

Onde traballabades?En cárnicas San Pedro, unha empresa

que tiña as carnicerías dentro dos super-mercado DIA. Estivemos en Moaña,Ponteareas ,Redondela...

Vexo que tendes moita experienciano sector...

Pois si, a verdade é que si.

Por que deixastes a empresa ante-rior?

Pois, porque o propietario, decidiuxubilarse e non continuar co negocio.

Neste negocio hai moi bo ambiente,vexo que alén de grandes profesionaissodes boas amigas, sodes de Mos asdúas?

Eso que somos de dúas parroquias ri-vais, unha de Atios e outra de Pontellas.Rivalidade en fútbol, rivalidade nasRondallas... e curiosamente os mozos dePontellas, veñen facer as beiras ás mozas

de Atios.

E como foron os primeiros 4 anosde vida da carnicería?

Bastante ben, tendo en conta queabrimos o negocio en plena crise, secadra na época máis dura da crise, poisbastante ben, dentro do contexto claro.

Cales son os vosos productos prin-cipais?

A terneira que temos nós é dunha ca-lidade soberbia. Recomendo aos lectoresde A Nova Peneira, que se acheguen aprobala.Estamos seguros de que repeti-rán, temos hamburguesas e todo tipo deproductos cárnicos de primeirísima cali-dade.

A vosa clientela, que é da zona?.Pois afortunadamente podemos dicir

que temos unha clientela moi fiel, moivariada e de sitios moi diversos, temosclientas de Arbo, de Vigo, da Cañiza, deRedondela, de Franqueira...e desde logoda Louriña.

Que horario de traballo tedes?De 8 da mañá ata as 21,30, estamos

tres persoas,,nolas dúas e unha rapazamáis Sandra.

Pois moitas grazas e moita sortepara Carnicería progreso, de verdadeque pasei un rato moi divertido, con-versando con dúas mozas encantado-ras como vós.

Carniceria ProgresoCalidade, variedade e simpatía no corazón da Louriña.


A LOURIÑA

Tras o éxito do festival so-lidario do ano pasado, no queos mozas e mozos de Xuven-tudes Socialistas de Mos re-cadaron a cantidade de1.600€ destinada en aquelaocasión a ASODIFISI, volve-ron organizar unha gala bené-fica na que sorprenderon polagran implicación, tanto dasasociacións locais como dosveciños mosenses. Nesta se-gunda edición dedicada a di-fícil situación que atravesancerca de 130 familias mosen-ses, estes mozos decidironimplicarse e pórse mans aobra. Esta organización quecomezou a súa andadura cunacto solidario, quere deixarpatente desta maneira o seudesexo de involucrarse entemas sociais.

A raíz de que quixeran in-volucrarse coa problemáticasocial que asola desde o esta-lido da crise a miles de fami-lias, decidiron dedicar a súasegunda gala solidaria a reco-llida de alimentos. Pero, dei-xaron patente no seu discursoque pretenden que esta activi-dade sexa unha experienciaque se converta en tradición e

celebrala de forma anual.De forma previa, recadá-

ronse 1800 quilos de todotipo de alimentos non perece-doiros ademais de produtos

de hixiene, e gracias a solida-riedade dos asistentes conse-guiuse chegar os 2600 quilos.Os cales foron entregados obanco de alimentos nesamesma noite do festival. A di-rectiva deste, da as gracias adita organización e declara“Agradecemos a labor desta

xuventude xa que pola nosaparte coñecemos perfecta-mente o traballo desintere-sado que se fai en beneficiodos demais, xa que durante

22 anos o levamos realizandonos pero nestes momentostodos somos xente de avan-zada idade”.

. A organización taménquere deixar presente o seuagradecemento a todos aque-les que depositaron a súa so-lidariedade en forma de

alimentos, tanto o sábado 9de abril como previamentenos supermercados. Xa que,nos días previos estiveroncunha campaña de recollidade alimentos nos supermerca-dos que lle permitiron levalaa cabo, de igual modo nas pe-quenas tendas de barrio e noPazo de Mos nas que habili-taron puntos de recollida.

Destacan a gran labor daFundación XQuatro, que demaneira desinteresada encar-gouse por segundo ano doequipo de son, así como agra-decen as empresas, LibreríaEntreliñas e Raquel, DeportesGonzález e Floristería Flor deLoto, que colaboraron coassúas donacións. Fan unha alu-sión a colaboración dos su-permercados Eroski e Día, aspequenas tendas locais e oPazo de Mos por axudar aque a recollida de alimentosfose un éxito. Agradecen aparticipación de todos os gru-pos que fixeron posible o fes-tival e ao Concello que llesdeixara de forma gratuíta oMultiusos para celebrar esteacto.

As XS de Mos organizaron un festival solidario en favor do Banco de Alimentos no que se recadaron 2600 kilos

Éxito no II Festival Solidario das Xuventudes Socialistas de Mos

Durante a gala contaroncoa presenza da Presi-denta da Deputación,Carmela Silva, adeputada de xuventude

Digna Rivas, e co Secretario Xeral deXuventudes de Galicia,Aitor Bouza.

O tenente de alcalde e conce-lleiro de Vías e Obras, ManuelCarrera, asistiu á colocaciòn dos5 novos ‘marcos’, da obra que oConcello está realizando no re-gato Miñoteira, en Pontellas, logodos asolagamentos do pasadomes de febrero, que afectaron avarias das parroquias do Porriño.

Segundo explicou ManuelCarrera, con esta proxecto, ini-ciado a semana pasada, “acaba-rase co risco de inundacións nestazona” logo de que se ampliase acanle de paso da auga, que estabanunhas medidas de 1,5 metrospor 80 centímetros, na parte queestá máis preto da ponte, a unpaso que dispora dunha capaci-dade de caudal de 2,5 por 2 me-tros. Dende agora, engadeCarrera, logo da colocación dosmarcos, “se pasará á fase de dre-naxe lonxitudinal e situación dasaletas de dirección da canaliza-ción, en pedra, tanto de entradacoma de saída”, o que poderíafacer que a obra, na súa totali-dade, estivese acabada a princi-pios do mes que ven.

As obras no regatoMiñoteira, en Pontellas,evitarán o risco de asolagamento nestazona do Porriño

mOs O pOrrIñO

12

A LOURIÑA


Do 18 ao 21 de maio deste 2016,celébrase a XIII edición do Festival deCans.

Alfonso Pato, o organizador destefestival nos contou hai un tempo queeste festival empezou como unha brin-cadeira de amigos non ano 2004. Em-barcáronxe xuntos coa AsociaciónCultural Arela, a que coordina, e aíarrincaron un periplo que nunca talpensaron que durase tanto.

O Festival de Cans é un festivalmoi especial. Os que o fan sempre dinque posiblemente non sexa o mellorfestival do mundo, pero si o máis dife-rente. Cans celébrase sempre o terceirofin de semana do mes de maio, coinci-dindo co festival de Cannes en Francia.Con ese paralelismo entre os dousnomes empezou un día como unhabroma o Festival de Cans. Era poucomenos que un xogo de palabras, peroaos poucos todo foi collendo unha di-mensión sorprendente, tanto para orga-nizadores como para os veciños daparroquia. Desde o ano 2004, ao queasistiron 500 persoas nunha tarde de sá-bado, empezaron a acoller visitantessen parar, e xa estan por encima dos13.000 espectadores que agora recibennos catro días que dura o evento.

Cans é un festival de curtametraxesde produción galega, onde a músicatamén xoga un papel moi relevante.Durante o festival, a aldea transfórmasecompletamente. Hai dez espazos que seconverten en salas de proxección, e quedurante o ano son adegas, galpóns, bai-xos de casas ou casas vellas deshabita-das.

Outros espazos, como placas decasas en construción, galiñeiros, ca-mións ou leiras convértense en lugarespara actuacións musicais e actividadesparalelas. E a xente tras-ládase frenéticamentedun lado a outro en chim-pín ,os pequenos tracto-res domésticos, estesadornados con flores degala para o evento.

Ademais de festivalde curtos hai estreas defilmes e documentais,coloquios con cineastas eunha chea de actividadesque se reparten entre a aldea e o núcleourbano do Porriño. Durante uns días,Cans convértese nun espazo no que seproduce un terremoto cultural. Fronte ásofisticación e o glamour da CostaAzul, este festival ofrece altas doses deautenticidade e diversión no medio doscampos. É o que se chama Agrogla-mour, a esencia que define ao evento.

O Festival de Cans toma por com-pleto a aldea. O Torreiro (a praza daigrexa), convértese no centro da festaonde teñen lugar os concertos e a en-trega de premios, a estrada central cór-tase e convértese no Cans Voulevar,cheo de música e agasallos, o Parquedo Río pasa a ser o Espazo Minicans

dedicado aos nenos e en todos as esqui-nas hai unha programación intensa e di-versa de cinema e música. Os espazoscotiáns perden a súa privacidade e osveciños e veciñas ceden para o uso pú-blico por uns días. O Cuberto de Chelo,o Cuberto de Pato, o Baixo de Carlos,o Baixo de Alfonso, a Casa de Pedreiro,o Galpón de Alicia, o Baixo de Ca-

rreira, a Casa de Mari, o Baixo de Bu-garín ou o Baixo de Moncho convér-tense en salas de proxeccióntransformadas polas pantallas construí-das na aldea polos carpinteiros Silvinoe Juan Maceira, e pola herba empacadae as táboas onde senta o público paraver os filmes.

Hai curtos de ficción, de animación,documentais, concurso de videoclipsou webseries. A creación galega máisemerxente pasa por Cans, que se con-verte na gran plataforma de visibilidadedos novos creadores..

Cada ano as curtametraxes gañado-ras en Cans proxéctanse en varias loca-

lidades galegas e diferentes cidades efestivais do mundo: xa se proxectaronen Lisboa, Porto, Madrid, Barcelona,Bristol, La Haya, Bruxelas, París,Dournenez e o Sahara Occidental, entreoutros.

No 2009 recibiu o Premio dá CríticaGalicia, na sección Iniciativas culturais.En 2011 a Deputación de Pontevedraconcedeulle ao festival o Premio Pro-vincial á Cultura na categoría de Inno-vación e Vangarda. En 2013 recibiu oPremio Internacional Ateneo de Ou-rense ao Fomento da Cultura, estoquere dicir que esta aventura entre ami-gos crece cada ano ata converterse nunreferente para a cultura galega.

Nesta XIII edición do fetival, o Pre-mio Pedigree, o seu máximo galardónhonorífico,concédeselle á produtoraEmma Lustres, unha figura clave no ci-nema galego actual a través da súa em-presa Vaca Films. Xa cunha longatraxectoria, cultivou grandes éxitospara as súas producións proporcionán-dolle unha gran visibilidade a numero-sos profesionais galegos. É o caso depelículas como O Descoñecido e Cela211. O festival quere recoñecer a súasólida carreira e sobre todo o seu laborcomo impulsora dos creadores galegos,principalmente os novos realizadores.

Os Chimpíns de Prata “Premio PepePuime”, que recoñecen cada ano olabor dos veciños e veciñas de Cans ea unha personalidade que destaque poloseu apoio ao certame,este ano é paraChelo Fortes e Manolo Cid, donos da“Casa do Cid”.

A Cans hai que vir unha vez na vida,é unha mezcla que non é fácil de definirpero unha experiencia maravillosa quehai que vivir. Os que visiten o festival

seguro que repiten condúas ou tres persoasmáis. O que recomenda-mos desde este xornal eque a xente que visiteeste festival, siga as ins-trucións de aparcamentoe de mobilidade, apar-que no Porriño e colla osbuses para Cans que fun-cionan moi ben e cunharegularidade de 20 minu-

tos, o venres estan desde as 18:00 ataas 4 dá madrugada e ou sábado desdeas 9:30 dá mañá ata as 4 dá madrugada.Recomendamos que sigan as instru-cións que dá a organización para quetodo flúa correctamente e así poder dis-frutar sen ningún contratempo destefermoso festival.

Festival de Cans 2016G .FIGueIredO

Polo Festival de Cans pasaron, comoconvidados, premiados ou participantesnos coloquios, Isabel Coixet, JuanmaBajo Ulloa, Fernando León, Manuel Mar-tín Cuenca, Patricia Ferreira, Luís Tosar,Tristán Ulloa, Mabel Rivera, María Pu-

jalte, José Sancristán, Xoel López, KikoVeneno, Iván Ferreiro, Coque Malla, Ja-vier Krahe, Manuel Rivas, Lucía Echeva-rría, Suso de Toro, O Gran Wyoming,Teté Delgado, Antonio Durán "Morris", e Emma Suárez, entre outros.

XORNAL GALEGO DE CULTURA E DEPORTESNº36 (Terceira xeira) finais de abril 2016 - 2€

páxs. II e III

O galego de Extremadura

FINAIS DE ABRIL 2016II

LINGUA

zzCando fixestes a vosaviaxe?

Foi na semana santa desteano, 16 amigas e amigos deRedondela decidimos coñeceresa fermosa comarca de Cáce-res.

Como xurdiu a idea daViaxe?

Do noso amigo Kampa.

Vaia Kampa, logo es ti oresponsable, e por que mo-tivo tiveches interés en coñe-cer es zona?

Porque hai un ano a miñamoza, a aceituniña da miñamoza, natural de Sevilla, sabía

que esa viaxe faríamemoita ilusión e regaloumo .

Temos que dicir quekampa quere moito, e estámoi orgulloso da súa moza,e a verdade resulta moiagradable que un home dasúa idade, exprese os seussentimentos desa maneiratan intensa.

Sen dúbida unha charlaá que asistín dun catedrá-tico da Universidade deVigo que está a estudar ofenómeno (Henrique Cos-tas), influiu decisivamenteno meu interés polo tema.

Vós falades habitual-mente en galego.Entendiade-vos ben falando cos veciñosda zona?

Perfectamente.

Á vosa viaxe chamástelles;”Empanada Folk”. Por quemotivo?

Pois un nome de colegueo,que lle puxemos os que fumosalí.Somos xente que nos gustatocar e fumos a desfrutar coñe-cendo esa zona fóra de Galicia, na que se fala galego, levamospolbo e mexilóns para cociñar,fixemos unha queimada..

Como vos trataron as per-soas que alí viven?

Con moito cariño.

Vós pensades que a xenteque alí vive sinte algún tipode vinculación afectiva conGalicia?

Si, sen dúbida que si, polomenos a xente que se achegoua nós así nolo fixo sentir.Mesmo algunha persoa nosdixo que o auténtico galego erao que eles falaban.

Credes que os nativos doVal de Xálima desexan que asúa fala se conserve?

100% seguro que sí, alífálaa a totalidade das persoas,mesmo os nenos e as nenasmáis cativas

É unha zona bonita, pagaa pena coñecela?

É un val precioso, a nóslembrounos ás terras das mon-tañas de Lugo.Hai casas rurais,campings, algún hotel..desdelogo que paga a pena perderseuns días por alí.

Cales son as principaisformas de vida da zona?

O turismo, a gandeiría e aagricultura

Tedes previsto volverpronto?

Sen dúbida, exclaman todase todos unanimente, no 2.017estaremos alí outra vez.De feitoxa querían que foramos no mesde Maio.Fíxate alí teñen unsmaios moi parecidos aos deaquí.

O idioma galego en Extremadura

“A Fala”No norte da provincia de Cáceres, na Serra de Gata,existe un Val cunha forma de falar moi particular. É oVal do Ellas, tamén chamado Val de Xálima ou Val dorío Ellas. Este val está afastado do resto do mundoxa que ten unha moi complexa orografía. No seu in-terior existen tres localidades; Valverde do Fresno,San Martiño de Trebellu e As Ellas. Os seus 6.000 ha-bitantes comunícanse entre si nun idioma que eles

chaman “A Fala”. Hai tres hipóteses ao respecto dasúa orixe:1) Son restos do antigo idioma asturleonés.2) É unha forma de portugués.3) É un galego arcaico, resultante dalgunha antigacolonización medieval.Unhas mozas e mozos Redondela, grandes amigos eamigas de A Nova Peneira decidiron dar unha volta

por alí e coñecer a zona. Falamos con eles para quenos contaran a súa experiencia. Asemade, tivemos ainmensa fortuna de podermos conversar con JuliánCarretero, un nativo do Val das Ellas. Desta últimaconversa só podo dicir que Julián e máis eu falamosno mesmo idioma, e non foi en español.

TINO lAGO

A Empanada Folk. A alma de Redondela na Serra de Gata

LINGUA

IIIFINAIS DE ABRIL 2016

Julián, é un veciño e nativo da zonaque defende con orgullo a oríxe galegade “A Fala”. De feito forma parte dunhaasociación; ”A Nosa fala”, que promovea conservación desta forma de falar.Existen diversas teorías que tratan de ex-plicar a procedencia de “A Fala”, haiquen defende que se trata de restos doantigo idioma asturleonés, hai quen aconsidera portugués, e hai quen opinaque se trata de galego. A conversa que ANova Peneira mantivo con Julián serviupara que nós tomaramos partido por esteúltima hipótese. Julián e eu falamos omesmo idioma, ambos entendímonosperfectamente falando en galego.

Julián,onde está situado o Val doEllas?

Nós estamos ao norte de Extrema-dura, moi preto da fronteira portuguesa.Somos tres concellos; San Martín de tre-bellu, que é o pobo no que eu vivo, AsEllas e Valverde do Fresno... somospreto de 6.000 falantes.

Supoño que es consciente de queexisten distintas teorías que tratan deexplicar a orixe da Fala. Eu que songalego, falo en galego, e penso en ga-lego, estou abraiado porque na nosaconversa enténdoche á perfección, defeito teño a sensación de que ti e máiseu falamos o mesmo idioma.

Ben, Nós estamos nun sitio peculiar,

nun fermoso val cun microclima espe-cial. Aqui danse as oliveiras e os limoei-ros. Na idade media,cando aínda nonexistía Portugal e si o reino de Galicia,cumpría repoboar distintas zonas, unhaa nosa, e foi poboada por galegos.Nonoso val a forma das casas é a mesmacás de Viana do Bolo, entre os elementosdecorativos podemos atopar as cunchasvieiras e nagastronomíatemos pratostípicos moisemellantesa o sg a l e g o s . O snosos costu-mes son moiparecidos aosvosos, por nondicir idénticosvaia, así porexemplo qui-xera destacara nosa tradi-ción na forma de facer o augaardente. Amiña opinión é que nós falamos un ga-lego arcaico, que por certo o fala o 100%dos que aquí vivimos.

Fixate para reforzar a miña teoría danosa orixe galega, podo dicirche que amiña avoa tiña unha antiga pousada, econtábame que as persoas da súa xera-ción cantaban cancións a San Benitiño.A xente que cantaba esas cancións gale-

gas, nunca na súa vida saira do Val. Nóssomos extremeños, pero as nosas orixesson galegas.

Cantos habitantes ten o Val deEllas?

Arredor de 6000 persoas, máis axente que emigrou podemos considerarque a nosa fala dominámola e practicá-

mola arredorde 8000 per-soas.

Todas aspersoas quevivides noVal de Ellas,falades afala?

Como chedixen antes, o100%. Asnenas e nenostamén. O cas-telán e a lin-

gua que nos ensinan no colexio. Pero anosa fala, é a lingua que aprendemos decativos nas nosas casas.

Cal é a política da Junta de Extre-madura con relación á Fala?

Absolutamente negativa, tanto porparte da administración autonómicacomo por parte das administracións lo-cais. Non apoian para nada nin o estudo,

nin a conservación nin a súa difusión. Algo que sen dúbida é enriquecedor

para Extremadura, que debera aparecerno Estatuto de Autonomía da nosa co-munidade, é ignorado por completopolos nosos gobernantes. Quixera apro-veitar a oportunidade que me da A NovaPeneira, para agradecer o enorme traba-llo a prol da nosa fala do profesor Hen-rique Costas da Universidade de Vigo. Sique houbo intentos de achegamento conGalicia por parte dalgún alcalde que ti-vemos aquí, como por exemplo o señorMáximo, que o intentou coa localidadede Moaña.

Por parte da Xunta de Galicia, re-cibides algún tipo de axuda?

Non, ningunha. Só algunha asocia-ción cultural, de tipo particular, de San-tiago amosou interese.

Rematamos Julián agradecéndotea túa amabilidade, dándote todos osazos que somos capaces para a conser-vación da vosa fala, que tamén é nosa,e formulándote unha última cuestión.Supoño que recomendarás aos lecto-res e lectoras de A Nova Peneira quenos deamos unha volta pola túa terra?

Sen dúbida, este é un sitio fermosoque hai que promocionar en todos oseidos, no cultural tamén, e quen sabe seseremos a quinta provincia galega...

Julian Carretero Álvarez, da Asociación “A Nosa Fala”

A lingua galega viva, no corazón de Cáceres

Epílogo: Na nosa conversa, Julián empregaba sempre a forma “niñún “ nocanto do normativo ningún. Na área de influencia deste xornal, “niñún” só seda no Baixo Miño, nos Concellos do Rosal e Tomiño, especialmente.

Traballo para investigadores e filólogos: Se cadra, nas brétemas da noite dostempos algúnha comunidade do Baixo Miño faría agromar a súa semente noVal do Ellas?

UNHA PANORÁMICA DA SERRA DE GATA


LINGUA

IV

A terra que tanto o inspirou,Outeiro de Rei, viu nacer a ManuelMaría Fernández Teixeiro o 6 deoutubro do ano 1929. O primoxé-nito de Pastora Teixeiro Casanovae Antonio Fernández Núñez veu aomundo na Casa de Hortas, o lugarque hoxe acolle a casa museo dedi-cada á súa figura. O futuro poetamedrou naquel fogar labrego aco-modado tendo acceso a algunhasobras da literatura galega ou aoGaiteiro de Lugo, que adoitabamercar o seu pai. Pero tamén na es-cola á que acudiu en Rábade, áoutra beira do río Miño, tivo un pri-meiro achegamento á poesía na lin-gua nai. Malia os tempos quecorrían, o seu mestre dedicaba ossábados á lectura de Amado Carba-llo ou Manuel Antonio, que máisadiante deixarían pegada no pri-meiro poemario de Manuel María.

O vínculo afectivo coa Casa de Hortasmanteríase sempre forte, pero con só 12anos, tras a morte do pai, marchou vivira Lugo co seu tío, Xosé FernándezNúñez, o párroco de San Froilán. Homesevero e de gran formación intelectual,marcou o seu espertar á mocidade, no queben axiña amosou o seu interese polomundo literario. Manuel María souboaproveitar como lector a biblioteca do tío,mais tamén gastaba os cartos que tiña enlibrarías de vello enchoupándose nos clá-sicos. Como poeta fincaba tamén alicer-ces: de volta a Outeiro de Rei polo verán,Manuel Paderna, xornaleiro na Casa de

Hortas, aprendíalles a el e a outro rapaz acompoñer versos.

Tras un tempo nos Maristas, no quintocurso trasladouse ao Instituto de Lugopara rematar o bacharelato. Foi nesaépoca cando coñeceu a quen sería un dosseu grandes amigos, Uxío Novoneyra, etamén aos intelectuais galeguistas que es-taban na cerna da recuperación culturalno Lugo de finais dos anos 40 e comezosdos 50. Foi grazas ao seu profesor de Li-teratura, Lázaro Montero, cando lle pre-sentou a Celestino Fernández de la Vegapara que impartise unha conferencia no

Círculo das Artes, dentro dun ciclo titu-lado "Los jóvenes valores lucenses". Ma-nuel María coñeceu naquel acto a LuísPimentel, a Juan Rof Codina e a outrosmembros do faladoiro do Cantón Bar,que pouco despois se trasladaría ao Mén-dez Núñez.

En 1949, xunto ao seu amigo ManuelAntonio Sopena, Manuel María fundou arevista de poesía na que faría públicos porprimeira vez versos da súa autoría. A pu-blicación, por suxestión de Pimentel, cha-mouse Xistral, nome que anos despois foirecuperado para a colección de poesía

que creou con Ánxel Xoán. Poucodespois, en 1950, saía do prelo oseu primeiro libro, Muiñeiro debrétemas, escrito un ano antes,cando só tiña 19 anos. Con estepoemario converteuse no primeiroautor novo en publicar en galegotras a Guerra Civil. Aínda debedorada mocidade, esta obra inauguroua denominada Escola da Tebra, ca-racterizada pola influencia da filo-sofía existencialista de MartinHeidegger e Karl Jaspers, así comopola obra de Jean-Paul Sartre e Al-bert Camus.

O seu desexo era estudar Filo-sofía, pero en 1950 acabou matri-culándose por libre na carreira deDereito por vontade do seu tío.Froito daquela frustrante e curtaexperiencia, nunha noite de insom-nio, segundo el mesmo contaríadespois, escribiu Morrendo a cada

intre, publicado en 1952. A morte do seuirmán pequeno nun atropelo incrementoua angustia existencial e deu lugar a Librode pregos. Escrito en 1951, este poemariogañou o Premio Eduardo Pondal de Poe-sía en Buenos Aires en 1955 mais non sepublicaría ata 1962. Desa época de desa-sosego é tamén Advento, co que gañou oPremio Castelao de Poesía do Centro Ga-lego de Buenos Aires no ano 1952.

Os versos da crise persoal de moci-dade deron paso a unha nova etapa deapertura á paisaxe, inaugurada con TerraChá. Manuel María coidaba que esta obra

Letras Galegas 2017: Manuel MaríareAl AcAdemIA GAleGA

V

LINGUA


foi froito das lecturas d'O ermo de No-riega compartidas con Novoneyra notempo libre que lles quedaba cando ca-draron no campamento de Parga. Pero amaior parte do servizo militar fixérona osdous novos poetas en Compostela, ondeManuel María iniciou unha estreita rela-ción con Ramón Otero Pedrayo e, sobretodo, co pintor Carlos Maside, que o in-troduciu nas teses marxistas. Alí tamén seincorporou ao faladoiro do Café Española carón de Borobó, Bouza Brey, RamónLugrís, García Sabell, Ramón Piñeiro,Otero Pedrayo... e outros escritores máisnovos como Pura Vázquez, Pilar Váz-quez Cuesta, Celso Emilio ou Xosé Ma-nuel Beiras. Manuel María era, xanaquela altura, coñecido nos centros cul-turais do país e participaba en numerososrecitais de poesía. Arredor de 1954 foiconvidado por Ramón González Alegre,director da revista Alba, a colaborar napublicación e na súa casa coñeceu a douspoetas dos máis novos: Bernardino Grañae Xosé Luís Méndez Ferrín, co que man-tería unha estreita relación. Ese mesmoano viu publicados Advento e Terra Cháe gañou os Xogos Florais de Ourense, re-coñecemento ao que seguirían moitos ou-tros nos vindeiros anos.

Para se gañar a vida, o poeta decidiupreparase para procurador dos tribunais.Tras o servizo militar e de regreso a Lugo,mentres preparaba estas probas, que su-peraría en 1957 cunha das máximas cua-lificacións, Manuel María coñeceu aSaleta Goy, a súa muller e compañeira nameirande parte dos seus proxectos, pre-sente tamén en diante ao longo da súaobra. A parella instalouse en Monforte deLemos en 1958.

Nos anos sesenta e setenta a poesía ea narrativa de Manuel María avanzoudesde unha voz existencialista ou pesi-mista cara ao compromiso social, canali-zando unha resposta nacionalista aofranquismo. No entanto, a carón do tra-ballo intelectual, o poeta manifestou o seucompromiso na militancia política clan-destina e formou parte da UPG e daFronte Cultural da ANPG. A súa opciónprovocoulle marxinación en certos secto-res intelectuais que, se ben traballaban naresistencia cultural, non aprobaban a par-

ticipación en organizacións políticas mar-xistas. Neste contexto, a disparidade deposicións con respecto ao grupo de Gala-xia levouno a crear Edicións Xistral noano 1967. Desde este selo, coa colabora-ción de Basilio Losada e Lois Diéguez,lanzaría a colección Val de Lemos, ondeviron a luz poemas de Xosé Neira Vilas,Celso Emilio Ferreiro, Lois Diéguez,Darío Xohán Cabana, Margarita Ledo,Xosé Luís Álvarez Pousa, Fiz Vergara Vi-lariño, Xosé Lois García, BernardinoGraña e o propio Manuel María. O

mesmo nome que a editora levaríao a li-braría que abriu xunto a Saleta en 1970,un auténtico centro de dinamización cul-tural desde Monforte.

Para daquela Manuel María era xa undos poetas máis coñecidos de Galicia. Afinais dos anos 60 convertérase nun dosmáis cantados pola Nova Canción Ga-lega. El mesmo presentou a Raimon norecital que o cantautor catalán deu no ano1967 na Residencia de Estudantes deSantiago, que serviu de acicate para o na-cemento dunha nova canción en linguagalega e antifranquista. Fixo igualmenteo propio no concerto de presentación deVoces Ceibes, celebrado o 1 de decembrode 1968 na mesma cidade e incluso gra-vou ese ano un disco no que recitaba ver-sos da súa autoría, Manuel María.Poemas ditos coa súa voz.

Do 68 é tamén o seu primeiro libro depoemas infantís, Os soños na gaiola, es-crito cando a produción literaria en ga-lego para o público máis novo apenassumaba uns poucos títulos e unha décadaantes da introdución oficial da lingua ga-lega no ensino. Tras saír á luz por pri-meira vez nunha edición non venal, en1972 a Editorial Celta reeditouno e seríaa partir dese momento cando empezaríaa gañar popularidade, se ben á súa sona

axudou moito o disco do mesmo nomeque Suso Vaamonde gravou 1978, no quecantaba os seus versos. Pouco despois, en1979, Manuel María fixo público As rúasdo vento ceibe, outro éxito da poesía parao público máis novo e outra contribucióndestacada á normalización do idiomaentre as novas xeracións.

Desde finais dos setenta e ao longo dadécada seguinte, a implicación política doescritor fora en aumento. Esta faceta tivotamén o seu reflexo na súa poesía, espe-

cialmente a partir de "Acuso á clasemedia" e outros poemas de perfil social epolítico incluídos en Remol (1970). En1977, nas primeiras eleccións parlamen-tarias tras o franquismo, presentouse denúmero un na lista do BN-PG ao Senadopor Lugo e nas primeiras eleccións mu-nicipais foi escollido concelleiro poloBNG en Monforte de Lemos. Máis tardechegou a ruptura coa UPG-Liña Proleta-ria liderada por Ferrín, que concluíu coacontinuidade de Manuel e Saleta na UPG.

A súa produción literaria non se viureducida por mor da implicación política.Pola contra, o escritor multiplicou a súaactividade. A diversidade nos xéneros quecultivou foi recoñecida ao gañar, en 1976,o I Concurso de guións cinematográficosde Nós. Cinematográfica Galega. Na súapoesía, 1977 supón un ano ponte entrePoemas pra construir unha patria, o libromáis definido na aposta nacionalista, ePoemas ó Outono, que marcou en parteunha nova etapa que continuou con Poe-mas da labarada estremecida, publicadoen 1981. Este libro, cun claro cambio derumbo, dedicouno á súa historia de amor,analizando a vida desde unha perspectivamáis madura, con maior preocupaciónpola forma dos versos e no que se pro-duce, tamén, un regreso á infancia, á pai-

saxe das súas orixes, Outeiro, a TerraChá. En diante a poesía social ou patrió-tica que tanto cultivara na etapa anteriorcase desapareceu da súa produción, queseguiu a ser intensa.

Ademais de poesía, escribiu ensaiossobre Bouza Brey, Celso Emilio Ferreiro,Gabriel Aresti ou Crecente Vega e publi-cou pezas de teatro e centos de artigos enxornais e revistas galegas ou de fóracomo El Ideal Gallego, El Correo Ga-llego, El Progreso, Grial ou A Nosa Terra,onde escribiu baixo o pseudónimo Ma-nuel Hortas Vilanova.

Como persoa comprometida social-mente, entre as últimas iniciativas coasque colaborou figuran as de Burla Negrae a Plataforma Nunca Máis, a raíz do de-sastre do Prestige. En 1999 volveu ade-mais concorrer nunha lista electoral, poloBNG, na cita coas urnas que supuxo a de-signación do primeiro deputado naciona-lista galego no Parlamento Europeo.

Ao longo da súa vida, foi recoñecidocon numerosos galardóns como o PremioCelanova, Casa dos Poetas, outorgado en1990, ou o Pedrón de Ouro, que recibiuen 1994 na Casa Museo de Rosalía deCastro. O 15 de setembro de 1995 a Aso-ciación Socio-Pedagóxica Galega dedi-coulle unha homenaxe no Teatro Rosalíade Castro da Coruña e, en maio de 1997,a Asociación de Escritores en Lingua Ga-lega organizou en Outeiro de Rei a home-naxe O escritor na súa terra, na que seplantou un carballo, se descubriu unhapedra conmemorativa e se inaugurouunha rúa co nome do poeta. Outros luga-res coma Lugo, Monforte ou A Pobra doCaramiñal contan tamén cunha rúa na súahonra. A influencia do escritor foi tal quea súa reivindicación da Terra Chá obtivoos seus froitos cando, en xuño de 1990, aAsociación Xermolos celebrou os Pri-meiros Encontros na Terra Chá. En 1999,os centros de ensino da Terra Chá, xuntocon colectivos culturais e concellos, de-cidiron celebrar todos os 21 de marzo oDía das Letras Chairegas, cuxo primeirohomenaxeado, no ano 2000, foi ManuelMaría. Noutra terra importante na súavida, Monforte de Lemos, o poeta foi no-meado fillo adoptivo en 1987.

O 15 de febreiro de2003, a proposta deXosé Luís FrancoGrande, Ramón Lo-renzo Vázquez e Xosé

Luís Méndez Ferrín,ingresou na Real Academia Galega co discurso A Terra Chá:poesía e paisaxe

Un programa que inclúe diferentesalternativas, que van dende a gastro-nómica, pasando polo coñecemento euso de novas ferramentas para osmáis maiores ata a aprendizaxe de

métodos de maquillaxe ou decora-ción para eventos cos máis cativos.

Así temos:Curso de Cociña China: cinco

sesións de dúas horas na Cociña doParque Público A Canuda

Curso de Cociña Xaponesa:cinco sesións de dúas horas na Co-ciña do Parque Público A Canuda

Curso “Coñece o teu móbil”,para maiores de 55 anos. 6 sesiónsde hora e media

Curso de Maquillaxe Fantasía:tres sesións de tres horas e media

Curso de Decoración con glo-bos para eventos: tres sesións detres horas e media

Estas actividades son totalmentegratuítas, para empadroados. As pra-zas son limitadas, polo cal todos osinteresados poden informarse ou ins-cribirse no 986 658 082


O CONDADO

VI

O Concello tramita a alta do novodominio da sua paxina web.

Seguindo na lina de avanzar no usoe potenciacion das novas tecnoloxiasiniciada xa coa xestion administrativa,As Neves actualiza o enderezo do seuportal na rede, rexistrandoo co dominio.gal. Deste xeito, a paxina web munici-pal pasa de ser www.asneves.com awww.asneves.gal. Paxina, que ademais,cumprindo co presentado no programa

electoral, sera renovada ao longo desteano.Son duas as razons que motivan oemprego do dominio galego en internet.Por un lado, a forte aposta pola utiliza-cion destas ferramentas que nos ofrecea informatica, moi utiles como canle co-municativa e de achegamento entre a ci-dadania e o Concello, e, por outro, ocompromiso co noso pobo; xa que estedominio naceu hai case un ano e mediofroito dunha iniciativa popular.

A Concellería de Cultura de Salvaterra,presenta o seu programa de actividadespara adultos do mes de maio

As Neves estrea dominio .gal

O BNG da Comarca do Condadoven de renovar estes dias os seus car-gos de funcionamento orgánico in-terno. Tras unha asemblea na que porampla maioría foi aprobada a listaxede persoas que conforman este novoconsello comarcal que está encabe-zada por Alba Fidalgo Bugarín comoa nova Responsábel Comarcal e Leo-poldo Tato Bello coma Vice-Respon-sábel Comarcal. Forman partetamén deste novo Consello Comar-cal Sabela Landín Estévez, RaúlLago Carvalho, Marta Pérez Gil,Felix Quixano Medín, Antonia Al-calde Seijo, Hugo DomínguezGroba, Antía Fernández Bautista eRocío Barreiro Rodríguez.

Na primeira reunión do ConselloComarcal celebrado este lúns 11 deabril se repartiron e foron aprobadasa maiores as seguintes áreas:

Política Municipal será responsa-bilidade de Marta Pérez Gil, AntoniaAlcalde Seijo, Antía Fernández Bau-

tista e Rocío Barreiro Rodríguez.A área de Formación estará a

cargo de Félix Quixano Medín eHugo Domínguez Groba e a área deAcción Feminista será responsabili-dade de Antonia Alcalde Seijo com-partida con Sabela Landín e AlbaFidalgo.

Os integrantes deste novo Conse-llo Comarcal do BNG do Condadoafrontan esta nova etapa con moitailusión e gañas de traballar a proldesta organización, pero sobre todoen beneficio da sociedade e facerfronte aos problemas que ten queafrontar o pobo galego. E coñecedo-res tamén do reto que supón relanzaro proxecto nacionalista nesta co-marca, co denominado ProcesoAdiante. Proceso de refundación doBNG que a militancia aprobou e de-cidiu por en marcha na última Asem-blea Nacional.

Renovación no Bloque do CondadosAlVATerrA

O CONDADO

FINAIS DE ABRIL 2016 VII

A Biblioteca organizaunha exposiciónfotográfica coassuxestións dos seuslectores e veciños

A Biblioteca Municipal dePonteareas organiza, dentro daprogramación prevista para aSemana Internacional doLibro, unha exposición foto-gráfica coas propostas e suxes-tións ofrecidas polos lectoresda propia Biblioteca e taméndo resto da veciñanza.

A iniciativa fai parte doprograma deseñado pola con-cellería de Cultura que xes-tiona Hortensia Baustista parao mes de abril en Ponteareas eten como principal obxectivoplasmar as razóns polas que oslectores e as lectoras gustandun determinado libro, ascales poden ser infinitas.

Como foi a presentación,Laureano?

Tivémola o día 9 de abrilno auditorio, estiveron moitasautoridades, pais, e natural-mente os nenos.

Cantos nenos hai noclub?

Arredor de 80

Todos nenos, ou taménalgunha nena?

Algunha hai, pero maiori-tarimente son nenos. Temoscategorias desde benxamínsata cadetes. Entre os 7 e os 16anos.

Cantos anos de historiaten o club?

Nacemos en 1982,temos 34 anos de historia.Eu levo catro como presi-dente.

Por que motivo entra-ches na directiva?

Sempre me gustoumoito o ciclismo, asemadeteño un fillo no equipo

Como se porta con vóso Concello de Pontea-reas?A día de hoxe non temos

ningún tipo de axuda, nin doConcello nin da Deputación.Aproveito a oportunidade queme brinda A Nova Peneira,para agradecer a grande axudaque nos prestan os nosos pa-trocinadores como Kauman,Prosistemas, Talleres Pino,

Publicidade Abril...

É moi sacrificado omundo do ciclismo?

Pois home, como calqueradeporte esixe un grado ele-vado de constancia e esforzo.

Ti practicas o ciclismo?Cicloturismo, pero como

afeccionado.

Como se poderían ate-nuar os desgraciados acci-dentes que de cando en vezse cobran a vida de ciclistasnas estradas?

Tería que haber moitosmáis carrís-bici habilitados, emoita máis seguridade e res-ponsabilidade na estrada.

Moitas grazas Laureano.

O Clube Ciclista de PonteareasO pasado 9 de abril, o histórico club ciclista dePonteareas facía a súa presentación no auditorio.

A Nova Peneira estivo alí para conversarmos co seu presidente, Laureano Calviño.

pONTeAreAs

FINAIS DE ABRIL 2016VIII

O CONDADO

Quentando motores para a SementeiraA popular xornada festiva de Corzáns chega xa a súa décima edición, cada vez con máis asistentes

A xa mítica festa daSementeira é Músicaque organiza a Asocia-ción Cultural Quintado Piñeiro na parroquiade Corzáns en Salvate-rra, chega a súa X Edi-ción, desta voltacargadísima de con-tido.

O día a marcar naaxenda será o 15 demaio, e dará comezocoa apertura da Feirade Artesanía e a expo-sición de tractores anti-gos ás 10h. Ás 11hlerase o pregón e en-trará o carro de bois noTorreiro. Media horamáis tarde comezarános traballos de labranzae sementeira a ritmo defolk da man deRonco&Fol.

Unha vez ben car-gadas as pilas (e osbandullos) será o pisto-letazo de saída das IIIOlimpiadas Agrícolas,un dos pratos fortes dafesta, que cada vezgaña máis adeptos.

Desta volta, os or-ganizadores queren sa-lientar que haberápremio ao mellor ves-tido de labrego e la-brega, polo que animaná veciñanza a vir ata-viados para a ocasión.

Xa ás 19h concertoa cargo da Banda deGaitas Pontenova edespois o grupo Quem-pallou amenizarán obaile.

Tamén cómpre des-tacar que é xa a terceiraedición na que se cele-bra a famosa QuedadaCabalar. Será outra daactividades q se fara o15 de maio conxunta-mente coa Festa da Se-menteira 2016.

Este ano sera a nosaveciña Fanny Gonza-lez Araujo a encargadade organizala coaaxuda de Anton e Oli-ver.Para mais informa-ción sobre a QuedadaCabalar conctatos:

Fanny 665167520Anton 655873876

FOTOGRAFÍAS DAS PRIMEIRAS EDICIÓNS DASEMENTEIRA CEDIDAS POLA A. C. QUINTA DO PIÑEIRO

sAlVATerrA

FINAIS DE ABRIL 2016 IX

BAIXO MIÑO

Unha acción preferente éunha acción emitida por unhaempresa financieira que nonda cota de capital na mesma,pero si pode ser computadacomo capital pola empresaemisora.Son perpetuas e a súarendabilidade non está garan-tida, xa que está vencellada áobtención de beneficios.É unactivo de alto risco, que podedar moito interese ou grandesperdas.Após a crise mundialdo 2.008, as entidades banca-rias españolas especialmentecomprometidas co mercado daburbulla inmobliaria, con grancantidade de activos tóxicos ,precisaban ampliar capital demaneira urxente, xa que logoprocederon a unha comerciali-zación masiva destes produ-tos ,convencendo a milleirosde persoas para que converte-sen os seus aforros en acciónspreferentes.

En moitos casos , as per-soas que adquirían estes acti-vos tiñan escasa ou nulacultura financieira, non sendoconscientes do que estabancomprando.Milleiros de traba-lladores e traballadoras donoso País investiron os seusaforros en accións preferen-tes.Cando acudían ás entida-des bancarias para recuperaros seus cartos, no momentoque os precisaban, atopábansecoa sorpresa de que non po-dían facelo.A falta de escrúpu-los dos dirixentes dasempresas que comercializaroneste produto a segmentos depersoas ás que non debían teloofertado, provocaron situa-cións dramáticas a veciños eveciñas nosas.Para sabermosmáis da crueldade do capita-lismo salvaxe, A Nova Peneirafalou con Xulio Vicente unhapersoa directamente afectada,membro da plataforma deafectad@s do baixo Miño.

Xulio, como está a situa-ción na actualidade, coidoque rematada non?

Afortunadamente si, enGalicia está practicamente re-matada.

Cando empezastes a aso-ciarvos para denunciar a si-

tuación e reclamar conxun-tamente os vosos dereitos?

Eu son de O Rosal, aquí noBaixo Miño o movemento co-mezou a finais do 2.011

En que consiste ao teuxuizo o tema das preferen-tes?

Consiste en que a Tí obanco te dicía que estabas ameter os cartos nun prazofixo.De feito eu ata finais do

2.011 pensaba que tiña osmeus cartos nun prazo fixoque rentuaba entre un 2,75% eun 3,25%.Eu son un traballa-dor, tiña os aforros do meu tra-ballo , e pensaba que podíarecuperalos en tres días.

Afectouche persoal-mente?

E tanto que si.Cando des-cubrín que tiña ese diñeirotrincado, tiven que pedirllecartos prestados ao meu pai,porque estaba a pintar a miñacasa e non podía pagar aobra.Alén tamén saquearon oscartos que tiña a miña filla afo-rrados nunha cartilla desas denenos.Fíxate; para meterlle oscartos á nena nese produto,precisaban o seu DNI ,e comoa miña filla aínda non tiña ,puxéronlle de DNI a data denacemento.

Tedes datos de cantapode ser a cantidade “cap-tada” en Galicia?

Arredor de 2.000 millónsde €.Pouco antes de que empe-zaramos coas protestas, osbancos quixeron facer atrac-tivo ese produto ,e comezarona dar intereses do 5 e do 6%

Dicíasme que o escándaloestoupa a finais do 2011?

Efectivamente, cada vezque a xente ía aos bancos abuscar os seus cartos habíamáis problemas, e a organiza-

ción das persoas para defen-dermos os nosos dereitoscomezou a coller forma.Logoo banco de España prohibiu acomercialización deste pro-duto.

Todas as entidades ban-carias venderon preferentes?

Eu penso que si, o que pasaé que bancos como p.ex o San-tander ou outros negociarondirectamente unha solucióncos seus clientes.O problemamaior estivo en Caixa Nova eCaixa Galicia, ao ser entidadesintervidas polo goberno.Estesescudándose en que presunta-mente non llelo permitía Eu-ropa,e negáronse a facilitar adevolución dos cartos.De feitoo goberno do PP, legalizou pordecreto este produto no con-greso dos deputados en xullodo 2.013,aprobando quitas queen ocasións chegaban ata o70%.

Que tipo de movementos

de protesta fixestes, e comoos valoras?

Eu penso que se non chegaa ser pola gran presión socialque houbo, aínda estaría otema sen solucionar.Nósfomos a Bruxelas, durante oano 2.012. As nosas mobiliza-cións foron sobre todo nasportas dos bancos.Nós tiña-mos claro que era un problemapolítico, pero a maioría socialpedía presionar aos bancos.

Pouco antes das eleccións au-tonómicas do 2012, o PP fixounha campaña con nós.Eulembro a Nava Castro noRosal, convocando a toda aplataforma (máis de 200 per-soas), e dicíndonos que secomprometía a que se o PP ga-ñaba as eleccións ,en 6 mesesnos devolverían os nosos car-tos. Alí xa estaba aberta a ar-bitraxe, pero o día despois daseleccións o PP di que a arbi-traxe se acaba.Nós reunímo-nos co Partido Popular e elesdin que non saben nada dotema, que ese é un problemado banco.

Tamén ocupamos 6 conce-llos do PP, porque eles nos en-ganaron, algo que recoñeceuen Pleno o propio alcalde de ORosal.Eu creo que a arbitraxebeneficiou esencialmente avotantes do P.P ,porque estepartido utilizouno como unsistema de acarretaxe devotos.De feito o primeiro encobrar do Rosal foi un conce-

lleiro do P.P que tiña 54.000€.

Ti estabas na plataformade afectad@s do BaixoMiño, no resto de Galicia,sabes cantas asociaciónscomo a vosa chegaron a exis-tir?

Máis de 20.

A presión política serviupara algo?

Desde logo que si, a arbi-traxe foi aberta ata por tresveces. Conseguimos que se es-tableceran xulgados de reforzona Coruña e enPontevedra.Non perdemosningún xuizo en Galicia, gaña-mos todos.

Produciuse a devolucióntotal dos cartos?

Nos xuizos si, con interesesincluidos.Nos acordos extra-xudiciais a devolución do100% do capital, sen intere-ses.Creo que se recuperouarredor do 95% dos cartos.Efíxate en Bankia, que nonhabía a presión social que fi-xemos nós, seguen sen cobrarhoxe en día.En Galicia quedanser resolver cerca de 150 mi-llóns de €, resultado das qui-tas.

Que tipo de receptividadeatopastes nas organizaciónspolíticas?

No Bloque total e absoluta,de feito foron eles os que noslevaron a Madrid e a Bruxelas,déronnos asesoramento xurí-dico, porque o tema non éunha coña.A plataforma doBaixo Miño, chegou a ter20.000€ en sancións adminis-trativas, cincuenta e pico san-cións que gañamos todas, agásdúas.Hai casos realmente san-grantes como a deDomitila,unha anciá que andacun andador e que foi acusadapor intentar saltar un cordónpolicial..En xuño do 2.013sancionaron a un señor doRosal que fallecera no 2.009...

O PP só podo dicir que foio nosos inimigo, con enganosrepresións e sancións e noPsoe, pois nada, nada de nada.

Moitas grazas Xulio.

A Fraude das Preferentes en Galicia

FOTO: VIGOALMINUTO.COM

FINAIS DE ABRIL 2016X

BAIXO MIÑO

A alcaldesa de Tomiño,Sandra González, e o conce-lleiro de Medio Rural, LoisVázquez, mantiveron estamañá unha xuntanza co XefeTerritorial de Educación dePontevedra, César PérezAres, co fin de coordinar asobras que se levarán a cabonos colexios públicos do mu-nicipio, aproveitando o parónestival.

Segundo informou a re-xedora tomiñesa, coma resul-tado desta entrevista,acordouse asinar un conve-nio para poder realizar pe-quenas obras nos centroseducativos durante o verán.

A alcaldesa aproveitoupara lembrar a construcióndunha pista de atletismo nazona deportiva do Mosteiro,próxima ao CEP Pedro Case-lles (con cargo ao Plan Con-cellos 2016) e solicitar acolaboración da conselleríapara o remate da obra.

Neste sentido, SandraGonzález, salientou o boclima da reunión mantida coxefe territorial de Educación,facendo fincapé na importan-cia de traballar dun xeitocoordinado e positivo, decara a conseguir mellorar acalidade de vida dos veciñose veciñas.

O Goberno de Tomiño vai asinar un convenio de colaboración coa Consellería de Educación para facer melloras nos colexios durante o verán

FINAIS DE ABRIL 2016 XI

ALÉM MINHO

Está dado mais um passo no fortale-cimento das relações entre as duas loca-lidades vizinhas de Vila Nova deCerveira e Tomiño. Com forte ligação àvertente artística e com inúmeras poten-cialidades naturais, com destaque para orio Minho, Cerveira e Tomiño apostamnum vasto e partilhado programa de ati-vidades culturais e desportivas, umas jáconsolidadas e outras mais recentes.

O presidente da Câmara Municipalde Vila Nova de Cerveira, Fernando No-gueira, e a Alcaldesa de Tomiño, SandraGonzalez, acompanhados pelas respon-sáveis pelos pelouros da cultura, AuroraViães e Cristina Martinez, apresentaram,em conferência de imprensa no FórumCultural de Cerveira, a calendarizaçãodas iniciativas, assim como a sua impor-tância para as populações.

Para o mês de maio, a aposta recaiem duas iniciativas de cariz desportivoentre o rio Minho e a montanha. A 01 demaio realiza-se mais uma Regata Inter-

nacional Ponte da Amizadecom a participação de 24equipas e um total de 450 at-letas oriundos de Portugal eEspanha. Já no fim-de-se-mana seguinte, 7 de maio,tem lugar a II Taça Ibéricade Trail que cativa o inte-resse de mais de meio mil-har de atletas amadores e

profissionais. Em junho, Cerveira recebeum concerto da Escola de Música de To-miño, um certame que pretende dar aconhecer esta instituição e o seu trabalhoaos jovens cerveirenses.

O Triatlo da Amizade chega a 18 desetembro com centenas de participantes,desde os mais jovens aos adultos. Jáentre 23 e 30 de setembro, o II Simpósiode Escultura do Minho regressa para darcontinuidade ao sucesso de 2014, esteano, a decorrer em Vila Nova de Cer-veira com a presença de quatro esculto-res de quatro países diferentes aconstruir in loco quatro peças de escul-tura de grandes dimensões que, poste-riormente, servirão para enriquecer osespaços públicos das duas localidades.Para finalizar, a dinamização de um pro-grama de ‘Desporto para Todos’ dirigidoà população com mais de 55 anos atra-vés da organização de atividades lúdicas,passeios, caminhadas, entre outras.

Cerveira e Tomiño estreitam laços culturais e desportivos com programação conjunta·Oito eventos, 2500 participantes e um investimento global de 100 mileuros. Vila Nova de Cerveira e Tomiño apresentaram a primeira agendacultural e desportiva conjunta a implementar no presente ano. ·Objetivo das autarquias é alargar esta cooperação transfronteiriça àsáreas da educação e social.

Dentro dasactividades pre-sentadas onte nomarco daAxenda Culturale DeportivaAmizade 2016,atópase a mostrade arte infantil exuvenil “EDU-CARTE”, abertaao público noForum Culturalde Vila Nova de Cerveira, a partir dehoxe e ata o día 22, inclusive.

No afán de afundir nas relacións decooperación entre as dúas comunida-des fronteirizas, por primeira vez, osnenos e nenas do colexio Pintor Anto-nio Fernández, de Goián, participaránna mostra artística, con dúas obras es-pecíficas, xunto a máis dun centenarde alumnos e alumnas portugue-ses, cos que se relacionarán.

Os máis pequenos (5º de Edu-cación Infantil), traballaron sobrea obra “As Mariscadoras” do pin-tor Luis Seoane (Bos Aires 1910.A Coruña 1979), investigando ooficio, as ferramentas, as vesti-mentas, etc. destas traballadoras.Na súa obra, os nenos e nenas usa-ron diferentes materiais(témpera, cera branda, acuarela) emoita creatividade.

Os de 5º e 6º de Primaria, pola

súa banda, expoñen parte do seu tra-ballo no proxecto “Ríos”. MitoloxíaGalega e seres fantásticos relaciona-dos cos ríos.

Un destes seres, é a Coca, ou Ta-rasca; un animal monstruoso concorpo de dragón, cola de serpe e ás se-mellantes ás dos morcegos.

Rapaces de Goián participan na mostra“EDUCARTE” celebrada en V.N. de CerveiraA actividade é o resultado da axenda de cooperación que Tomiño véndesenvolvendo dende hai tempo co municipio fronteirizo

FINAIS DE ABRIL 2016XII

BAIXO MIÑO

O domingo 1 de maio celebraraseo I Trail Monte Aloia organizado polaAsociación Cultural Comisión deFestas Virxe das Dores de Guillareien colaboración doConcello de Tui.Esta proba depor-tiva foi presentadaesta mañá na casado concello poloconcelleiro de De-portes, LaureanoAlonso, o presi-dente da EntidadeLocal Menor dePazos de Reis, En-rique Pérez, e porparte da asociaciónorganizadora Ra-fael Estévez e JoséVillaverde.

Esta mañá napresentación o concelleiro de Depor-tes, Laureano Alonso, salientou ofeito de que este evento deportivoestea organizado por unha asociacióncultural que asume tamén a organiza-ción das festas parroquiais de Guilla-rei, así coma que o percorridotranscorre polo Parque Natural doMonte Aloia, lembrando que este foio primeiro parque natural de Galicia.

O presidente da Entidade Local

Menor de Pazos de Reis, EnriquePérez, amosou a súa satisfacción porcontar con este evento na parroquia,agardando que o público acuda por-que vai ser un bo espectáculo depor-tivo.

Rafael Estévez, da AsociaciónCultural Comisión de Festas Virxedas Dores de Guillarei, explicou queeste será un evento máis que organi-cen dende este colectivo. O seu com-pañeiro José Villaverde, explicou quenos últimos anos os trails están tendomoito auxe, e tras participar en variostanto a nivel nacional coma interna-cional, e adestrar para eles no Aloia,

apostaron por realizar tamén un enTui. Abondaba en que esta primeiraedición é un punto de partida nunevento que, a medio prazo, agardanse poida converter nunha proba de re-ferencia tendo en conta o valor enga-dido que ten ao transcorrer porterritorio do Parque Natural do MonteAloia.

O Trail constará dun percorrido de

25 quilómetros polo Parque Naturaldo Monte Aloia cun desnivel de1.400 metros. No traxecto, con dousascensos, os participantes pasaránpolo Alto do Castro dos Cubos, osmuíños do río Tripes, a senda de Ca-bana-Cabaciñas, a Pedra do Acordo,o río Deique , os Muíños de Paredes,o alto de San Fins,... con tres avitua-llamentos ao longo do percorrido. Asaída será ás 9h dende as instalaciónsdeportivas da Macoca, en Pazos deReis. Amais celebrarase tamén un mi-nitrail con 15 quilómetros de perco-rrido e 800 metros de desnivel quesairá ás 9.30h do mesmo punto que otrail, e fará parte do percorrido do

trail. A entrega depremios, tantopara a categoríaabsoluta coma enveteranos, estáprevista ás 13h.

A inscriciónpara participartanto no Trailcoma o Minitrailestá aberta ata opróximo martes26 de abril ás23.59 a través dap l a t a f o r m aChampionChip .Ata este xoves 21o prezo é de 14

euros para o Trail e 10 euros para oMintrail. Logo desa data estas cuotasse incrementan en 4 euros. Os inte-resados poden ampliar esta informa-ción en www.trailmontealoia.com ouna súa páxina de Facebook . Ata omomento teñen xa máis dun centenarde inscritos principalmente da pro-vincia de Pontevedra e do Norte dePortugal, pero tamén de Madrid ouLas Palmas.

Comezaron os traballosentre o Centro Interfede-rado e a vella Ponte Interna-cional cun investimento de70 mil euros

Onte comezaron a executarse os tra-ballos de construción da senda peonil ábeira do río Miño entre o Centro Interfe-derado, na rúa Olímpicos Tudenses, e avella Ponte Internacional. Este proxectoestá sendo realizado pola Dirección Pro-vincial de Costas, cun orzamento de 70mil euros. Dende o Concello de Tui soli-citárase a este departamento esta actua-ción tendo en conta o estado de deterioroque presentada este traxecto, situado naentrada do Camiño Portugués a Santiagona cidade.

O río Miño xunto aos seus afluentesson unhas das grandes potencialidadesque ten o municipio de Tui en moi diver-sos ámbitos. Por este motivo dende o go-berno municipal faise unha aposta clarapola realización de sendas peonís á beirado Miño e doutros ríos, que porán envalor esta riqueza natural e patrimonial eservirán coma elementos de dinamiza-ción turística e económica. Nese sensoamais da senda que esta semana comezoua executarse están previstas outras actua-cións. No Concello na actualidade es-tanse a redactar os proxectos das sendasdo Miño entre Tui e Salvaterra, que su-porá un investimento cercano ao millónde euros, e de Tui a Tomiño, con preto de200 mil euros de orzamento. Amais foipresentado a fondos POPTEC o proxectopara a realización da senda do río Tripescun orzamento de 500 mil euros.

O 1 de maio celebrarase o I Trail Monte Aloia con25 km de percorrido e 1.400 metros de desnivelHaberá tamén un minitrail de 15 quilómetros. A inscrición está aberta ata o martes 26

TuITuI

FINAIS DE ABRIL 2016 XIII

BAIXO MIÑO

A Galicia Máxica.A parroquia de Loureza, Oia.

Hoxe permitímonos recomendaraos nosos lectores e lectoras un fer-moso lugar para coñecer. Na montañade Oia, está Loureza, un lugar paraperderse.A carón do río Carballasatopámonos co lugar de Acevedo.Cruzando o río está a igrexa parro-quial de Loureza construida no sé-culo XVIII. No camiño cara aBurgueira están as súas pozas, un cu-rruncho de enorme beleza e de en-gaiolantes fervenzas , moi visitadastodos os veráns para o desfrute dolecer. Cómpre salientar asemade o la-berinto da Laxe cruzada, unha super-ficie na que existen petroglifos nosque se representa un laberinto que éo de maiores dimensiomes que se co-ñece en Galicia.

Coa entrega de agasallos por partedo Alcalde da Guarda daba comezo amostra na que se poderán ler os traba-llos recopilados.

Dentro das actividades programa-das para conmemorar abril como Mesdo Libro na Biblioteca Municipal, aConcellería de Cultura convocou uncertame de microrrelatos no que seanimaba ós interesados en escribir econtar historias a que presentaran ássúas propostas nun formato breve,que non superara as 150 palabras.

Esta convocatoria non tiña carác-ter competitivo, desexando simple-mente outorgar ás “almas escritoras”a posibilidade de compartir co pú-blico as súas historias e inquedanzas,xa que tralo período de presentaciónde traballos, estes quedarían expostosno Centro Cultural. O que si contem-

plaba a convocatoria era un pequenoagasallo, como compensación ó es-forzo, para os participantes. Estesagasallos - que pola natureza doconcurso estaba constituido porlibros- foron entregados ontepolo propio Alcalde da Guarda,Antonio Lomba ós 44 escritoresde tódalas idades.

A gran parte dos participantesforon nenos de entre 9 e 12 anos,aínda que tamén houbo nenosmáis pequenos e adultos.

A Concellería de Cultura e aBiblioteca Municipal móstranseenormemente satisfeitas poloéxito que acadou a iniciativa, oque agradecen tanto ós partici-pantes como ós profesores epais que informaron e alentaronos nenos. Así mesmo inivitan a

tódolos guardeses a que se acheguenó Centro Cultural para poder ler todasestas historias.

Éxito do Certame de microrelatos convocado polaConcellería de Cultura e a Biblioteca Municipal

O local de ensaio de A Guarda,xestionado pola Concellaría de Xu-ventude; conta cun equipamento

novo e adecuado ás necesidades dosgrupos que nel ensaian cada semana.A Concelleira de Xuventude María

Elena Baz, tivo un encontro cos gru-pos que neste momento son usuariosdo local de ensaio ,para por en comúnos problemas con que se atopaban e apartir de agora serán solucionados.

Ademáis de coincidir todos na ne-cesidade de coidar o material e o es-pazo para poder ter unhacontinuidade deste local, cousa queen pasadas ocasións se veu entorpe-cido polo mal uso do mesmo porparte de algúns usuarios.

Novo equipamento para o local de ensaio da Guarda

OIA A GuArdA

FINAIS DE ABRIL 2016XIV

O MORRAZO

Arredor de medio cento de per-soas, ademais de autoridades locais,reuníronse a pasada semana s pararender homenaxe a Johán Carballeira,os irmáns Chapela e Manuel GrañaPouseu, no día no que se cumpren 79anos do seu fusilamento en Montepo-rreiro a cargo dos franquistas. Este

acto, organizado polaAsociación de Ami-gos de Johán Carba-lleira de Bueu,comezou coa lem-branza de todos osque sufriron en carnepropia o prezo de loi-tar pola liberdade,cunhas palabras deManuel Mosteiro eXosé Novas, mem-bros da Asociación, ede Luís Bará, ex direc-tor xeral de cultura econcelleiro ponteve-drés, quen tamén di-rixe o blogue sobrememoria histórica“Non des a esquece-mento”. Os tres desta-caron a importancia dacelebración destesactos, que servencomo “reparación elembranza”, e que

poñen a cada un no seu lugar. Baráquixo salientar tamén o acto que ce-lebrou o Concello de Bueu o pasadoano en homenaxe dos membros dacorporación municipal de Bueu no1936, persoas ás que tamén se lem-brou neste acto simbólico.

Na memoria de Johán Carballeira

A Unión de Consumidores impartiu unha charla sobre facturación eléctrica, no marco do convenio de colaboración co Concello de Cangas

O xoves, a UCGAL fixo a presen-tación oficial no Concello de Cangascun acto no salón de plenos no que

participaron a presidenta daUnión de Consumidores de Ga-licia, Ana Olveira, o alcalde deCangas, Xosé Manuel Pazos, e osecretario xeral da UCGAL, Mi-guel López, quen se encargou deimpartir unha charla sobre osproblemas da facturación eléc-trica.

A raíz da firma do conveniode colaboración, queren deixarpatente que a partir de agora cadavenres, de 10:00 a 14:00 horas, aUCGAL está en Cangas aten-dendo ás persoas consumidoras eusuarias no primeiro andar doconcello. O teléfono de contactoé o 986300050 Ext 219 e o noso

email para a comarca do Morrazo é[email protected]

En Galicia, o que trunfa, o quearrastra auténticas masas de fans sonas orquestras de verbena. Parece quenon abondaba con este dominio,ofertando un produto carente de ori-xinalidade e baleiro, agora xurdeoutro negocio, aínda máis daniño,que elimina o único salvable das or-quetras (o feito de que en ocasiónspoidamos escoitar músicos que fanun traballo expresivo digno de reco-ñecemento), xa que o substitúen coachegada das discotecas móbiles, mú-sica de DJ carente de valor expresivoalgún. Deste modo abaratan custes eeliminan o oficio de músico. Haiunha absoluta falta de gusto e sensi-bilidade por parte de quen aproveita

o baleiro culturalpara lucrarse cuntraballo que nadaten que ver coauténtico espírituda música.

Un estudo dafacultade de cien-cias da comunica-ción daUniversidade deSantiago, do ano2.010, coorde-nado por XaimeFandiño, conclúe

que a industria musical galega ven-cellada ás verbenas xera 4.000 em-pregos e factura máis de 26 millónsde € ao ano. Hai orquestras que che-gan a cobrar ata 18.000€ por actua-ción. A presenza feminina nestemundo é escasa. Todo isto provocaun grave dano ao músico e creadornovo , que non atopa espazos paradesenrolar o seu traballo, xa que asadministracións e as empresas dila-pidan moitos cartos en pos das or-questras, sempre buscando á mellor,que adoita asociarse á máis cara.

E non é o primeiro caso de que osseus xerentes incorren en prácticasmafiosas, aflorando moito diñeironegro...

Involución musicale música lixoSantiago Mascareña

Músico e librepensador de Marín

SANTIAGO, Á DEREITA, XUNTO COS OUTROS MEMBROS DO SEU GRUPOBREAKIN’ BONES

cANGAs

bueu

O MORRAZOFINAIS DE ABRIL 2016 XV

XVI

DEPORTES


A Asociación Cultural Al-muinha de Marín organizou acuarta andaina, no marco doprograma "Coñecendo o nosoentorno", polo Espazo Naturale Arqueolóxico dos Sete Cami-ños. Esta, foi guiada polo ar-queólogo Lukas Santiago, quendurante o percorrido foi dandopequenas charlas en lugares deespecial relevancia como en di-

ferentes petróglifos ou mámoas. O vindeiro sábado 7 de

maio estas andainas terán con-tinuidade coa seguinte ruta queserá "O roteiro do río Lameira",na que sairán de Marín e subi-rán ao Lago de Castiñeiras se-guindo o percurso do ríoLameira.

Ademáis, a A.C. Almuinhaven de presentar un escrito no

rexistro do Concello de Marín,dirixido ás concellarías de Cul-tura, Festas e Dinamización ede Turismo e Comercio, solici-tando a protección e a promo-ción da Pedrafita de Currás, unmenhir de aproximadamenteuns 4.500 anos, cunha caracte-rística que o fai único e singularen Galicia: cunhas 9 toneladase media de peso é o único que

se atopou enteiro no noso país.O estado de abandono no

que se atopa fai que sexa impo-síbel que ninguén se achegue aver o menhir e con total seguri-dade moita xente, tanto a propiaveciñanza como sendeiristasque fagan a ruta, pasarán pordiante del sen decatarse sequerado que teñen ao seu carón.

Continúan os roteiros en Marín

Celta e Alondras selan un novo convenio de colaboración

O Real Club Celta deVigo, a través da súa Funda-ción, continúa fortalecendoas súas relacións cos princi-pais clubs da contorna quetraballan intensamente no de-senvolvemento e a formación

dos novos futbolistas. Nomarco deste proceso, a enti-dade celeste ha renovado asúa colaboración co AlondrasC.F. que milita en terceira di-visión.

O acordo asinado esta se-

mana abarca diversos aspec-tos formativos como o desen-volvemento de charlastécnicas por parte dos espe-cialistas da canteira celeste, arealización dun campus deverán do Celta no campo de

Ou Morrazo e unha estreitacolaboración para potenciar odesenvolvemento de futbolis-tas de ambos os clubs.

No acto de firma estive-ron presentes o presidente doAlondras, Luís Guimeráns, odirector da Fundación Celta,Germán Arteta e CarmenAvendaño, patroa da Funda-ción celeste e membro doconsello de administracióndo club.

Este tipo de acordos con-firman a decidido aposta daFundación Celta de Vigo porreforzar as estruturas forma-tivas da base e dotalas demaiores recursos, así comoxerar sinerxías entre todas asentidades que traballan nodesenvolvemento e forma-ción de futbolistas.

O pasado 20 de abril, en Pe-telos, en casa Panadeiro, no bardo noso gran amigo Pepe Soliño,celebrouse o 10 aniversario dapeña celtista de Mos. Ao actoacudiron Vlado Gudelj e Miros-lav Ratkovik, ex-xogadores, aléndo presidente da federación dePeñas e dun representante da di-rectiva do clube. Especialmenteemotiva foi a intervención dopresidente da peña mosense, quefixo un repaso polos 10 anos dahistoria da peña, en paralelo aosúltimos 10 anos da historia doequipo. Os representantes docelta, parabenizaron á peña cel-tista de Mos, emprazáronse paradentro doutros 10 anos celebraras dúas décadas de vida, e lou-baron a fidelidade e paixón daafección Mosense.

10 anos da PeñaCeltista de Mos

A nosa amiga moteira deRedondela Alba López, fixounha brillante actuación naproba do IFEVI

XVII

TERRAS DE REDONDELA


Eduardo, como valoras esteprimeiro ano do segundo man-dato do goberno de Javier Bas?

Valóroo na mesma medida queos seus catro primeiros anos. Un go-berno moi negativo para os veciñosde Redondela.

Concreta esa valoración, porfavor Eduardo?

Eu creo que nuns momentos deprofundísima crise, nos que haimoita xente que o pasa mal, o go-berno do Partido Popular esque-ceuse das persoas. Esto podémolover moi claro ano tras ano, orza-mento tras orzamento como na par-tida de servizos sociais nunca segasta todo o orzamento, por exem-plo.

Sen embargo, nas redes so-ciais, os representantes do PP deRedondela amosaban a súa satis-facción, porque por quinto ano conse-cutivo, as contas do Concello péchanseen positivo...

Si vale, pero o Concello de Redon-dela sempre tivo unhas contas moi fortes.Así, por exemplo teño aquí un informedo interventor municipal, do ano 2011,no que di que a situación económica é degran fortaleza. O PP di que colleu o Con-cello nunha situación económica catas-trófica e iso é unha gran mentira.Nósacadamos dous plans Feder. O último, foio que estiveron desenrolando eles, que oatoparon feito. Eles estiveron vivindo donoso proxecto. A débeda hai que pagala,desde logo que si, pero o PP prioriza opago de débeda á atención das necesida-des das persoas que o pasan mal. Hai quefalar tamén do imposto das plusvalíasque nós non estabamos cobrando. Fíxate,estes anos de goberno do ingresaronpolas plusvalias 1.300.000€, un impostoque nós non cobrabamos, porque nestasituación tan mala, a xente que cobra

unha herdanza ten verdadeiras dificulta-des para pagalo. Ás veces, simplementenon pode facelo.

Este goberno só executa entre o 30 eo 40% das partidas destinadas a servizossociais.

Pouco antes das eleccións, falara-mos ti e máis eu, e lembro que me di-xeras que,ao teu xuizo, unha das eivasmáis salientables que tiña o goberno deJavier Bas, era unha deficiente xestióndas prestacións sociais, con inxustifica-bles retrasos nos pagos da RISGA oudoutras axudas semellantes. Noutraentrevista posterior que lle fixen ao al-calde, pregunteille por ese tema ,e con-testou que nalgún caso si podería sercerto , pero que iso xa estaba corrixido.Ti que opinas, está arranxado ese pro-blema?

Eu creo que non de todo, aínda exis-ten listas de espera para servizos sociais.En definitiva, o gran olvidado do go-

berno do PP son as persoas. Hai que re-coñecer que parte da responsabilidadetémola os grupos de esquerda, con máisdo 59% dos votos...

Si, pero fostes incapaces de poñer-vos de acordo...

Xa, pero AER levántouse da mesa nanegociación. Non ten sentido, é unha si-tuación kafkiana. Fíxate, a maioría democións que presentamos os grupos deesquerda gañámolas todas, porque temosmaioría, porén estamos na oposición. Re-almente é un sinsentido.

De feito, o orzamento tivo queaprobalo en Xunta de goberno...

Si, unha mostra do escaso talante de-mocrático,con alevosía e nocturnidade.

Pero vós estariades dispostos a ne-gociar con eles o orzamento?

Con estas cousas, vai ser difícil quenós poidamos apoiar un orzamento do PP

Semella que a situación estámáis tensa ca nunca, non?

Si, está moi tensa. Fíxate porexemplo na denuncia de AER sobrea famosa comida

Que opinas dese tema?Eu creo que o alcalde pagou unha

comida que non era institucional. Nocaso contrario non tería reintegradoos cartos. Tivo moi malas formasnese pleno, ata intentou involucrar-nos a nós que non tiñabamos nadaque ver no asunto...

E de ánimos Eduardo Regueracomo está?

Moi ben, facendo a labor de opo-sición que nos encomendou a cida-danía. Moi contento cos meuscompañeiros, un equipo de xentenova moi ilusionada e ilusionante.

Falemos de Galicia; despois da im-putación de Besteiro a situación doPsdg , moi dificil?

Pois si, a situación é moi delicada, aseleccións están moi cerca e en poucotempo temos que sacar un candidato oucandidata, pero ten que ser canto antes.

-Quen? por quen apostas ti?Eu creo que da igual, de feito eu non

coñezo a ninguén que se estea posicio-nando. Besteiro era un gran candidato, aver como queda o seu caso porque comosexa nada, vaia maneira de arruinar avida dunha persoa.

E no estado, que pasará?Non o sei, eu o que quero que pase é

que haxa un goberno de esquerdas doPSOE con Podemos. Aínda que agora oPNV e Convergència parece que son odemo, cando estivemos nós e o PP gober-nando tantos anos con eles! En fin...

Moitas grazas Eduardo.

Entrevista a Eduardo Reguera. Líder do PSdeG de Redondela

“O PP prefire pagar débeda que atender as necesidades daspersoas que o pasan mal”

antigo bar bocados

FINAIS DE ABRIL 2016XVIII

PUBLICIDADE

XIX

TERRAS DE REDONDELA


Os Empresarios de Redondela sú-manse ás solicitudes realizadas porvarias asociacións empresariais daprovincia remitidas nos últimos díasao ministerio de fomento e poñen oacento na situación discriminatoriaque supón para os empresarios da lo-calidade manter esta peaxe.

A acumulación de promesas elec-torais sobre a supresión da peaxe su-cédense de forma reiterada dende faimáis de 20 anos tanto por parte doConcello e do Goberno Central peroa realidade e que os empresarios dalocalidade non teñen unha respostaefectiva as súas demandas.

Neste senso, consideramos que amellora da mobilidade é un factorclave para o sector empresarial domunicipio minguado por esta críticasituación económica que estamos apadecer.

Dende a Asociación está a planifi-carse acción para contribuír a mello-rar as condicións de seguridade notransporte por estrada a Asociación deEmpresarios prepara xa un curso deConselleiro se Seguidade para oTransporte de Mercadorias Perigosasque dará comezo no vindeiro mes demaio. Este curso que se dirixe tanto atraballadores en activo como a de-sempregado ten como obxectivo pre-para aos participante para o exame deobtención do certificado de Conse-lleiro de Seguridade que será convo-cado pola Xunta de Galicia.

A Asociación de Empre-sarios de Redondelaconsidera prioritaria agratuidade da peaxe dotramo Vigo-Redondela

· Consideran que se marxina aosempresarios de redondela man-tendo esta peaxe que ademáis re-sulta un agravio comparativo conoutras localidades do entornoque non se lles cobra

· Urxen ao Ministerio de Formentoque corrixa esta situación anómala.

No ano 1986 nace da iniciativa daAsociación de Empresarios de Redon-dela ,co obxectivo de dar un pulo áactividade empresarial e ao desenvol-vemento económico e social do muni-cipio, a idea de crear un evento deexaltación gastronómica do produtomais senlleiro de Redondela, o Choco,acadando a total implicación do Con-cello de Redondela na organiza-ción deste acto. Así, en 1987celébrase a primeira Festa doChoco de Redondela que ven de-senvolvéndose de forma ininte-rrompida desde entón.

O choco é para Redondela aidentidade do carácter dun pobo,ata o punto de que os redondelánse redondelás son coñecidos e co-ñecidas polo xentilicio popularchoqueiros e choqueiras. Poucasson as localidades que chegan aeste extremo de identidade con unrecurso da súa terra, ou neste casoo seu mar, o que pon de manifestoa importancia que o produto ten nasociedade e na economía local.

A primeira edición da Festa doChoco realizouse no ano 1987 e adata elixida o 27 de setembro. Asestimacións da organización na-quela primeira edición eran de entorno a 25.000 persoas e un con-sumo de chocos de uns 2.500 kg,aínda que o mal tempo non contribuíua que se cumpriran as expectativas. Anecesidade de recuperar a comerciali-zación da lonxa de Redondela e cubriro baleiro que viña xerando a progre-siva desaparición da pesca de baixurafixo pensar na posta en valor dun re-curso endóxeno como o choco, quepolas súa potencialidades se conside-raba que estaba chamado a ocupar un

posto destacado na actividade dalonxa de Redondela como así se tenacadado e grazas ao cal e xunto cosprodutos do marisqueo, fundamental-mente a ameixa fina e os berberechos,constitúe a única actividade da lonxana actualidade.

O concelleiro de Cultura naquelentón, Couñago Laxe, involucrouse

plenamente no proxecto que contouco respaldo de todo o sector hostaleiroquen se organizou en forma de comi-sión para a xestión e organización doevento, contando xa dende a primeiraedición con actuación de destacadosgrupos folclóricos locais, bandas demúsica e incluso unha coral. A pro-grama daquel entón xa se preocupabapor instruír a poboación en un breverelato contaba “algo sobor do choco”

que comeza do coas seguintes frases:“Chamado en termos científicos Sepiaofficinalis L., é un dos moluscos demaior raigame na nosa Enseada. Ato-pámonos xa con restos de xibións(cunchas) de choco nos cuncheirosceltas, preto dos castros, mesturadoscos restos doutros moluscos coma aameixa fina, a ostra.... Na antigüidade,

axiña se lle atopan outras aplica-cións ademais da culinaria, e así,o bulso de tinta que porta o choco,seco e triturado, utilízase comopigmento tanto para as pinturascomo para os medicamentos e un-güentos (a coñecida cor sepia), e asúa cuncha, utilízase como lixa depulimento fino, extendéndoseestes costumes ata tempos moi re-centes….” O texto completoqueda recollido na copia do pro-grama da primeira edición daFesta do Choco de 1987. A novi-dade do evento naquel momentolograba acaparar toda a atenciónnos medios de comunicación e asío reflicten distintas noticias extraí-das da prensa de aquel entón.

Xa dende a segunda edición, eseguindo as indicacións da conse-llería de pesca da Xunta de Gali-cia, mudouse a data da celebraciónda festa, durante algúns anos cele-

brouse no mes de abril ata que final-mente se arraigou a súa celebraciónno segundo fin de semana no mes demaio. A organización da festa foi de-rivando a unha comisión de festas quecontaba coa colaboración do Concellode Redondela .Esta comisión foi ofi-cializada no ano 2.002.

A festa organizábase nun recintocuberto por unha carpa no que se de-gustaban distintas elaboracións nas

Redondela en festaA piques de entrarmos nos albores de maio, aVila de Redondela disponse a vivir dúas das fes-

tas máis importantes do ano, xa non da comarca,senón de todo o País : O choco e a coca.

Festa do Choco G. FIGueIredO

XX

TERRAS DE REDONDELA


que o compoñente principal dos pra-tos era o choco de Redondela, funda-mentalmente empanadas e chocos nasúa tinta e con arroz. A programacióncontou, dende sempre, cun valor cul-tural importante, destacando as actua-cións culturais, especialmentevinculadas ao folclore da nosa terra,nas que os grupos locais sempre tiñanun posto reservado. Unha das singu-laridades que ten este evento e queinstaurou dende o principio o Con-curso gastronómico de pratos elabo-rados con Choco. O concursogastronómico adquiriu un formatopropio sobre o que a organizaciónamosou sempre especial mimo e de-dicación. Aspectos como a seleccióndo xurado, a forma de presentación,os criterios de valoración foron eidosque requiriron sempre esforzos adi-cionais das comisións organizadoras.O éxito e arraigamento da festa foiconstatándose ano tras ano cunhaafluencia crecente de visitantes na dé-cada dos noventa. Xente de toda a co-marca acudía a esta festa atraída polaoferta.Asemade tamén contamos coavisita de moitas persoas do veciñoPortugal froito do irmandade que estavila ten coa poboación de Monçao. Opregoeiro da Festa tamén ten consti-tuído un elemento de calidade enga-dido,sendo moitos os personaxes quese teñen subido ao balcón municipalpara dar lectura e interpretación aosmais vario pintos pregóns desta festa.Incluso a festa chegou a contar cunharaíña e foron varias as edicións nas que

unha moza portaba a banda que a dis-tinguía con tal singular título, aínda taldistinción pronto foi recoñecida comoun elemento obsoleto abandonando en

pouco tempo este costume. É caracte-rístico da Festa do Choco contar unevento musical ao final da xornada amodo de verbena na que se pon de ma-

nifesto unha parte da cultura galegana que as orquestras son as protago-nistas. En paralelo ao evento gastró-nomico se organizan outrasactividades como Feira de Artesaníaque complementa a oferta de lecer aopublico asistente. A afluencia de pú-blico oscila, segundo datos recollidosda prensa local, ente as 20.000 e30.000 persoas, aínda que o tempoten sido un condicionante importantenalgunha das edicións desta longa tra-xectoria.

Rematamos esta reportaxe histó-rica sobre un dos acontecementosmáis salientables da área de influen-cia do noso xornal, amosándovos ocartaz da primeira festa do choco,que conta con case 30 anos de anti-güidade.

Asemade, anunciamos que o vin-deiro 8 de Maio os organizadores daprimeira festa do choco, alá polo lon-xano 1987, celebrarán unha comidade confraternidade no restauranteLemos. A devandita comida contarácoa presenza do ex alcalde XaimeRei.

Este ano a festa se celebra o 7 e o8 de maio e esperamos que tanto ve-ciños como visitantes degusten e des-fruten ao máximo desta fermosa festagastronómica.

Nota: Moitas grazas a Julia, daasociación de empresarios de Redon-dela pola súa inestimable colabora-ción para elaborarmos esta reportaxe.

XXI

TERRAS DE REDONDELA


FINAIS DE ABRIL 2016XXII

TERRAS DE REDONDELA

XXIII

TERRAS DE REDONDELA


Conta a lenda que, hai moitos sé-culos unha moza choraba desconso-lada porque o seu amor non eracorrespondido. As bágoas formaron orío Alvedosa, cuxa corrente terminouarrastrándoa ao mar. Resentida, con-verteuse nun horrible dragón quevivía preto de Redondela, de cando envez chegaba ao pobo para levar aunha moza á súa cova e devorala. Asío fixo varias veces, ata que os mozosmariñeiros armáronse de coraxe e undía acordaron encararse ao monstro.Así o fixeron e despois dunha dura

loita saíron vitoriosos. Xa vencidotrouxérono ao pobo, ao mesmo tempoque liberaron ás mozas quetiña na cova. Foi aquí, en Re-dondela, despois de que odragón dese os seus últimossuspiros, cando os valentesmozos, colléndose as espadasuns a outros, empezaron abailar ao redor do dragónmorto.»

Para lembrar esta lendaancestral, todos os anos nodesfile do Corpus Christi, no

que se enchen as rúas de vistosasalfombras florais, sácase á rúa enprocesión a figura da virxe e a fi-gura do dragón, "A Coca". Realí-zase a Danza das Espadas e oBaile das Penlas. Esta tradiciónacabou convertida nunha festa quedura varios días nos que hai unamplo programa de espectáculos,concertos, exposicións e verbenas.Tendo en conta os antecedentes,non sería de estrañar que esta re-presentación diabólica fose coñe-cida desde hai moito tempo e queao establecerse o Corpus empe-zase a escenificarse publicamente.

Só nos queda animar aos nososlectores e lectoras a pasarse estesdías por Redondela, pois o desfileda coca, a procesión da Virxe, asalfombras florais e as vervenas da

festa ben se merecen que nos pase-mos eses días pola vila.

Festa da coca Corpus Christi

G. FIGueIredO

O elefante Babarno Multiusos daXunqueira

A exposición bibliográfica "Olibro ilustrado: imaxes que contan"organizada pola Fundación FilomenaRivero Alonso e as Bibliotecas Muni-cipais de Redondela, continúa o seupercorrido polos grandes nomes dailustración, dedicando o mes de abrile maio a Jean de Brunhoff creadordos álbums do elefante Babar seriecoa que naceu o álbum ilustrado paranenos. A mostra "Jean de Brunhoff eBabar" estenderase ata o 31 de maioen que dará paso a un novo artista epode ser visitada na entrada do Mul-tiusos da Xunqueira (Redondela) nohorario de apertura do mesmo.

Este xornal imprimiuse en

papel reciclado

Director: Tino Lago [email protected]

Edición, deseño e maquetación: Alberto Ardid de [email protected]

Redacción: G. [email protected]

Edita e publica: Edicións Mide S.L.Rúa García Lorca 3, 6º AB. 36209 [email protected]éfonos: 662187102 / 670274709

Imprime: Publicaciones Tameiga S.L.Fotografía: Arquivo, Kevin&Donovan.Publicidade: Departamento propio.

Colaboradores: Guillermo Rodriguez, Adrián Solo-vio, Moncho Lareu, Vicente Alló, Carlos Rey, JosiñoAraújo, X. Santiago Páramos, Lucia Santos, SantiagoMallo, Segundo González, X. Carlos de la Fuente, Bal-domero Iglesias ¨Mero¨, Juan Karlos Pérez, PedroOcampo, José Manuel Durán, Xabier P. Igrexas.Corresponsal en Madrid: Juan Louzán / 665715149

Depósito Legal: VG-195-2011

MIRADAS: CONEXIÓN REDONDELA-EXTREMADURA

Gústache a fotografía? Esta sección está feita para tí. Envíanos as túas fotos a [email protected]

Bea Tato envíanos estas fermosísimas instantáneas do Val doEllas, no norte de Cáceres. Lugar onde se fala un galego arcaiconos tres concellos que o forman: Valverde do Fresno, Ellas e SanMartín de Trebellu; e ademáis, polo que puidemos comprobar naserie de fotografías que nos enviou, è un lugar precioso quepaga a pena visitar; tanto pola riqueza paisaxística, como polahospitalidade das súas xentes.


TERRAS DE REDONDELA

O concello de Pazos de Borbén seme-lla un feudo eterno do PP, que mandatotras mandato gaña as eleccións con cómo-das maiorías absolutas. Primeiro foiConde e logo Andrés Iglesias quen obti-veron a confianza maioritaria da veci-ñanza. Porén, desta volta a oposiciónrepresentada esencialmente por Alterna-tiva veciñal, do nacionalista LucianoOtero experimentou unha considerablesuba que o coloca en boa posición paradesputarlles a alcaldía con garantías deéxito en futuros comicios. O alcalde dePazos, Andrés Iglesias, é un home extre-madamente amable, educado, e semprefoi moi respectuoso con este xornal. EnPazos hai quen di que el non é o quemanda no Concello, que o auténtico“xefe” é o tenente de alcalde SeverinoReguera, quen ten un carácter distinto aode Andrés. Nós quixemos falar cos douse achegámonos ata Pazos para conversar-mos con Andrés e Severino. O segundo,está nunha situación complicada, impu-tado por un caso de alugueiros duns bai-xos comerciais propiedade do expresidente da deputación de PontevedraRafael Louzán. Recoñecemos e agrade-cemos a súa valentía ao acceder a ser en-trevistado pola Nova Peneira,sen saber oque lle iamos preguntar.

Canto tempo levades traballandoxuntos?

Pois 13 anos, esta é a nosa cuarta le-xislatura xuntos

Pero ti cando empezaches Severino,non estabas no PP, verdade?

S- Empecei nun grupo que se chamabaINPO..Independentes de Pazos de Borbén

Nesa lexislatura, o voto de INPOera necesario para darlle a maioría ab-soluta ao PP?

A- Non, o PP tiña a maioría absoluta Severino, cal é a túa orientación

ideolóxica, de centro liberal como sedefine o PP?

S- Si, si, máis ou menos si.Entón, por que motivo non estabas

daquela no PP?S- Estamos falando da etapa de Conde.

A min propuxéronme ir na lista pero eunon aceptei. Eu tería aceptado se puidese-mos falar de como ía ser a lista Andrés eeu. Eu nin era, nin son partidario de Conde.

Cres que non foi un bo alcalde?S- Non eu non digo eso, creo que fixo

cousas ben, pero que tamén fixo cousasmal. Eu non son partidario de ningún tipode ditadura.

E como pasaches logo ao PP?Despois da aventura de Conde en Re-

dondela (dinos Andrés), este decide vol-ver a Pazos, e Severino e eu chegamos aun acordo de colaboración.

Andrés, ti dirías que Severino é unhome dialogante e de talante?

Para min si polo menos, pero semprepode haber alguén que pense que somosuns túzaros.

E ti Severino, cres que Andrés é unhome dialogante e de talante?

Demasiado, ás veces fáltalle saber darun puñetazo na mesa.

Penso que ese problema ti non o tes,non?

Non oh!, eu non teño ese problema.En todos estos anos que levades go-

bernando Pazos, hai algo do que vossintades especialmente orgullosos?

A maior satisfacción para un alcalde ésolucionar os problemas concretos dosveciños.

Andrés, ti atendes igual a un vo-tante do PP que a un votante de Alter-nativa ou doutra opción política?

Si, rotundamente Si.E ti Severino?Si.sexan da opción que sexan.Eso é verdade?Eso é así.Falemos da deputación, Severino.

Fuches deputado provincial cando Ra-fael Louzán do PP era o seu presidente.Daquela, eran poucos os concellos quenon gobernaba o PP. Estes, queixá-banse amargamente da vosa xestíon,dicindo que a Deputación discriminabano reparto de fondos, e que claramentebeneficiabades aos concellos populares.Así aseveran en Fornelos, Tomiño ouVilaboa...

Eu convídoche a que preguntes enFornelos, xa que o seu alcalde se queixatanto. No centro social da Laxe quen co-locou a calefacción?, a deputación do PP.En Ventín démoslle arredor de 20.000 €a asociación de veciños. En Vilán arran-xamos a casa de cultura. En Calvos pu-xemos a depuradora. O saneamento deCalvos fixémolo nós tamén. Oxalá nosderan a nós todo o que pediamos (di o al-calde), pero a nós tampouco nos daban

todo.Entón a Deputación non dis-

criminaba aos concellos que noneran do PP?

Non, non, os empregados igualque viñan a Pazos ían a Fornelos,ou aquí viñan 20 e alí subían 10?

Estiveches reunido con Car-mela Silva, Andrés, que tal axuntanza?

Pois ben, eu expliqueille asprincipais necesidades do noso

concello e vin moi boa disposición polasúa parte.

Nos orzamentos deste ano tedesconsignados case 500.000€ para ocampo de fútbol de Nespereira?

Si, pero nós só pomos o 30%, arredorde 160.000€ o 70% corrre a cargo da De-putación.

De todas maneiras, máis de150.000€ para un campo de fútbol, nonson moitos cartos para un concellocomo o voso?

A- Se non o facemos agora non o fa-cemos nunca. É os rapaces teñen dereito.

Ademáis ti teslle especial cariño aoC.D. Nespereira, non Andrés?.

Si claro, eu fun presidente do Nespe-reira. E a nosa mocidade se non lle dasun atractivo, marcha para outro lado.

Ese investimento, non vai compro-meter a saúde financieira do Concello?Supoño que non dispoñedes dese lí-quido e teredes que pedir un crédito...

Si pero, eso falo a longo prazo e nonte ocasiona tanto gasto. Mesmo podemosfacelo coa caixa de anticipos da Deputa-ción que non che cobran intereses. Ninvai comprometer a nosa saúde financieiranin arriscar a prestación de servizos áspersoas máis necesitadas.

Como valorades a oposición que faiAlternativa Veciñal?

S- Absolutamente destructiva. Lu-ciano denuncia todo o que nós pedimos.Eu non entendo eso. El fai unha oposicióndestructiva porque non sabe facer outracousa.

Ti opinas o mesmo Andrés?A- Ben, eu entendo que ten que estar

en contra, pero algo que me parece san-grante é que Luciano, sendo veciño deNespereira, non queira o campo de fútbolpara Nespereira.

Se vós estiverades na oposición vo-tariades a favor desta operación docampo de fútbol de Nespereira?

Sen dúbida, nós temos débeda 0, nonestamos hipotecados, cal é o problema enhipotecarnos para dar un servizo aopobo?

Severino, como está o tema da túaimputación xudicial?

S- Pois eu fun ao xulgado e contesteio que o xuiz me preguntou, é un tema pri-vado que non ten relación coa miña acti-vidade política. Cando eu coñecin a

Louzán, xa levaba 15 anos coa miña acti-vidade empresarial. O que pasa, a xentequere enmerdar por aí.

Ti estás tranquilo?S- Desde logo, porque eu non fixen

nada ilegal.Será unha situación moi desagrada-

ble, supoño. Sínteste ofendido? S- Claro que é moi desagradable. Si,

con Jorge do BNG o día das eleccións,cando publica un boceto no que aparezoeu no cárcere. Primeiro hai que ter res-pecto. Eu a Rafael págolle o alquiler deselocal, máis ou menos igual que a outroque teño en Sanxenxo. A min non me faifalta a política para vivir, de feito nuncalle cobrei ao Concello de Pazos unhadieta por nada, e xa me tivera marchado,o que pasa por eles sigo, aínda que asveces tamén me cansa a política.

Ti confías en Severino, Andrés?Si.Que me dicides dos vestiarios da

piscina de Moscoso? É certo que foronconstruidos antes de ser adxudicados?

S- Desde logo que non, eso é a oposi-ción que quere manipular, o que pasa éque este chaval ven só a criticar, fan cadacomentario chamándolle borracho ao al-calde que... en fin

Pero quen?S- Un deles é Primitivo. O que está de

terceiro na lista de Alternativa. Se unquere ser respectado ten que respectar. Seeu quixera dicir que o xornalista de Farode Vigo é mellor ca ti, non podo dicir queti es un borracho, ou un impresentable.Estos de Alternativa non teñen propostas,fan unha proposta de algo que non se faien Galicia, que se fai en Barcelona.

O que?S- O tema da recollida do lixo porta a

porta.Desta volta houbo certa confusión

coa vosa maioría absoluta. Estivo enperigo?

S- Outra manipulación máis, como nopapel colle todo... Os 5 votos que lle fal-taron ao BNG para entrar faríanlle perderun concelleiro a Alternativa pero non anós, o que pasa ese chaval ten o norte per-dido. El fracasa en Redondela e ven aquía ver se é capaz de facer algo. Se falas conLuciano, podes preguntarlle de que par-tido político é, porque estivo no Bloque,logo pasou a Anova, agora está en AV... edille que pregunta Severino; Cal será opróximo? O PSOE, o PP?, en cal se vaimeter? Podemos intuilo.

Rematamos agradecéndovos a vosaamabilidade e velai tedes as nosas pá-xinas para dicir o que queirades aosvosos veciños?

A- Eu como alcalde, digo que todosos veciños teñen as portas abertas doconcello para intentar solucionar os pro-blemas, para eso é para o que está o go-berno.

Andrés Iglesias e Severino Reguera. Alcalde e Tenente de Alcalde de Pazos de Borbén polo Partido Popular

O ALCALDE ANDRÉS IGLESIAS Á ESQUERDA, E SEVERINO REGUERA, TENENTE DE ALCALDE Á DEREITA // FOTOS: XUNTA DE GALICIA

A situación do Goberno en Pazos de BorbénpAzOs de bOrbéN

14

TERRAS DE REDONDELA


Luciano, como valoras estos pri-meiros meses, xa case un ano , do go-berno municipal?

Na liña de sempre, mudaron algun-has persoas pero non as políticas. Cre-mos que hai absoluta carencia de acciónde goberno. Non hai iniciativa, nin am-bición, non hai ideas nin transformado-ras nin innovadoras. A xestión do día adía tamén funciona mal. Nós presenta-mos unha moción para mellorar a reco-llida de lixo, e cando o fixemos,decatámonos de que o goberno munici-pal non tiña nin idea de como funcio-naba o servizo. Igual que cando foi otema da regularización catastral, o Con-cello deulle unha información pésima áveciñanza, que foron perxudicados polamala información recibida.

Estes días entrevistamos a Andrése a Severino, e entre outras cousaspreguntámoslle a ambos se atendíancon equidade aos seus veciños, forando partido popular ou foran doutraopción política, e os dous contestaronque desde logo que si. Ti cres que esoé certo?

Hai cousas que melloraron, pero gra-zas á forza que fai Alternativa, cos nosos4 concelleiros. Por exemplo, esta últimaquenda de persoal que entrou a traballar,por primeira vez a entrevista non tivo unpeso excesivo. Ata este momento, a en-trevista era o que máis prevalecía, e as

persoas que entraban facíano cun criteriototalmente arbitrario. Eso cambiou gra-zas á nosa labor de fiscalización, nonporque o goberno municipal crea naigualdade de trato. No que respecta aopresunto carácter social deste goberno,só podo dicir que me da a risa. A grandeinversión destes orzamentos é para uncampo de fútbol.

Sobre este tema quero facer unhaparticularidade. Cando lle pregunteia Andrés e a Severino por el, estabanextrañados de que ti non quixeras ocampo de fútbol para Nespereira...

Imos ver, eu non só quero o benestarpara a veciñanza de Nespereira, eu queroo benestar para todos os veciños e veci-ñas de Pazos. Como vou eu estar en con-tra de que Nespereira dispoña demellores instalacións deportivas? Natu-ralmente que estou a favor, pero o quediscrepo e que se invista tal cantidade decartos nun campo de fútbol cando hainecesidades moito máis urxentes senatender. Se hai veciños sen saneamento,se hai veciños que teñen persoas depen-dentes e non poden recibir axudas, nonme parece razoable destinar esa canti-dade de cartos para un campo de fútbol.

Ao teu xuizo quen manda no Con-cello de Pazos?

Eu creo que é vox populi, que quenmanda é Severino.

Se eso fose así, por que non da opaso de ser el o candidato?

Eu supoño que non o fai porque éunha persoa que non esperta demasia-das simpatías. Creo que nas pasadaseleccións municipais meteron a zoca,coa carta dirixida exclusivamente aosveciños de Moscoso, na que dicían quefarían marabillas nesa parroquia,algodiscriminatorio que fomenta os enfren-tamentos interparroquiais.

Cres que os investimentos do Con-cello nas distintas parroquias son di-ferentes, dependendo do sustratoideolóxico da parroquia?

Home, algo parece. Por exemplo,que se fagan dúas áreas recreativas enNespereira (onde é Andrés) e en Mos-coso (onde é Severino), pois que queresque che diga...O razoable tería sido, queno canto de dúas pequenas,ter feito

unha máis grande é mellor no centro dePazos.

Cal é a valoración política de Alter-mativa Veciñal da imputación de Se-verino?

Nós no seu momento, sendo pruden-tes, pedimos que dimitira como tenentede alcalde, que seguise no Concello ataque todo se resolvera, pero que abando-nase a tenencia da alcaldía. Desde logosemella un tanto perigosa a relación po-lítica negocios, de Severino con RafaelLouzán.

Cales son as principais liñas de ac-ción política de AV?

Procuramos estudar o funcionamentode todos os servizos e facer propostas enpositivo para que melloren, como porexemplo, a creación de comisións infor-mativas sobre temas específicos, ou amoción sobre o servizo de lixo.Desdelogo que tamén fiscalizamos a acciónpolítica do goberno.

Como valoras a política informa-tiva do goberno?

Falta transparencia, só temos que veras convocatorias dos plenos, sempre re-clamamos que as convocatorias se fagande xeito distinto. As convocatorias dosplenos fanse co plazo mínimo legal, 48horas antes. Un pleno no que se van de-bater algo tan importante como os orza-

mentos, como se convoca con 48 horasde antelación!

Ti es nacionalista Luciano, enPazos estades o Bloque e vós. Non haiespazo para dúas forzas cun corpusteórico semellante. Hai algunha posi-bilidade de que no futuro o naciona-lismo en Pazos de Borbén poida volvercamiñar unido?

Eu creo que Pazos, é un concello moidinámico, máis do que reflicte a aritmé-tica municipal. No que se refire ao na-cionalismo, coincido contigo en que nonhai espazo para dous proxectos. Eu reu-ninme con xente da dirección comarcaldo BNG, cando sain, e formulei a pro-posta de colaborar, e termos unha rela-ción cordial, porque desde logo que oBNG non é o noso inimigo. A nosa pro-posta foi absolutamente rexeitada naquelmomento por parte das persoas que alíestaban representando ao Bloque. Nósna campaña electoral non atacamos aoBloque. Eles non poden dicir omesmo.O desexable é a unidade, peropensamos que a liña política do BNGnon vai por aí.

Pero non se poden curar esas feri-das a medio prazo? Nin vós lle idescomer todo o espazo ao bloque , nineles a vós. O único camiño para queexista unha alternativa nacionalistasolvente, é a unidade, creo eu. O con-tario non é un sinsentido?

Si, coincido, pero tería que haber uncambio de actitudes.

Rematamos Luciano agradecén-dote a túa amabilidade e formulán-dote unha última cuestión;as túasaspiracións políticas rematan enPazos de Borbén?

Eu asumín unha responsabilidadenun momento que ninguén quería, e averdade síntome moi cómodo facendotraballo municipal.

E serás o vindeiro alcalde dePazos?

Non o sei, o que eu desexo é que ovindeiro alcalde sexa nacionalista e deesquerdas.

Moitas grazas Luciano

O nacionalismo en Pazos De BorbénSociolóxicamente, o nacionalismo ten unha importante presenza enPazos de Borbén. Xa desde aquela histórica candidatura O Canastro,sempre contou coa simpatía, mesmo coa identificación de moitosveciños e veciñas de Pazos. Na actualidade para non ser menos cano resto de Galicia, está dividido. A Alternativa Veciñal de Luciano

Otero, ten unha salientable representación (4 concelleiros/as) e éunha seria opción de goberno a curto prazo. O BNG quedou fóra doconsistorio por menos de media ducia de votos. A Nova Peneiraconversou con representantes de ambas forzas para que nos derana súa visión da realidade do seu concello.

Entrevista a Luciano Otero, da Agrupación de Electores Alternativa Veciñal

15

TERRAS DE REDONDELA


Falamos con dous representantes doBloque de Pazos, Jorge Álvarez e XurxoPardo

Despois de quedardes fóra do Con-cello por tan só 5 votos, como están osánimos da militancia do BNG dePazos? E as perspectivas para recupe-rar posición?

Ben, non cabe dúbida de que partia-mos dunha situación política complexa,co auxe de novas forzas políticas e unhamoi agresiva hostilidade mediática cara atodo o que soase a nacionalismo. Istoafectounos en todo o país, e por desgrazaPazos non foi unha excepción. A situa-ción local tornouse moi difícil, non com-prendemos as razóns dos que semarcharon. Como sabedes o bloque dePazos tiña dúas actas de concelleiros. Aspersoas que se foron fixérono sen devol-velas. Formaron o grupo de Alternativa eocuparon o espazo que tradicionalmentetiña o nacionalismo... Nós seguimos conoso traballo político, máis difícil noncabe dúbida, pero con enorme ilusión ecompromiso coa veciñanza. Editamos unboletín para informar da nosa visiónacerca da realidade en Pazos.

E de que maneira o distribuides?Parroquia a parroquia, barrio a barrio,

e casa a casa, todo a base de esforzo, ecompromiso militante.Todo faise empu-rrado polo motor da ilusión e o compro-miso. Así intentamos compensar adificultade de facermos política estandofóra do Concello. Asemade a dificultadeen Pazos acrecéntase coa nefasta políticacomunicativa do goberno do PP, que se-mella que mantén unha actitude oscuran-tista que procura evitar que a veciñanzase entere das circunstancias, mesmo dasdatas de celebración dos plenos.

Vós pensades que hai vontade ex-plícita do goberno de dificultar a asis-tencia aos plenos da veciñanza?

Si, fíxate, comunícanos co prazo legal

mínimo que marca a leiPor que pensades que sucede iso,

por un problema de competencia ouporque non queren que a veciñanzaasista?

Porque cremos que non queren que axente saiba o que realmente se coce den-tro do concello.

É posible que a corto prazo o na-cionalismo de Pazos volva camiñarunido?

Nestes momentos, polo de agora oscamiños son diverxentes.

Fágoche a mesma pregunta que aLuciano. A medio prazo, non é posiblepechar as feridas abertas?

Todo depende, o futuro non se podeadiviñar, pero de momento non vimos porparte de Alternativa ningún tipo de von-tade de achegamento. Desde logo nós nonestamos pechados, pero quero deixarclaro que nós non fomos os que nos es-cindimos.

Non é cuestión de outorgar respon-sabilidades, pero é un dato obxectivoque o nacionalismo está nunha situa-ción de debilidade. É o sensato e pro-curar pechar as feridas e buscar aunidade?

Desde logo que si, pero insisto en quenós percibimos que pola parte de Alter-nativa non hai vontade nin de achega-mento, nin de facer nada ao noso lado.

Como valorades a acción política dogoberno de Pazos?

Parálise total e absoluta. A política desempre; amiguismo, favores, e desleixo.Botamos de menos algún plan de em-prego para tentar mitigar a situación dra-mática de moitas familias de Pazos.

E o máis salientable da vosa activi-dade política?

Nós tentamos reactivar a relación doConcello coas comunidades de montes,conseguimos que se fixeran dous pasoselevados en Nespereira, custounos caseun ano de traballo político, conseguimosmeter a Pazos dentro dos OrzamentosXerais do Estado, Intentamos que se au-mentaran as partidas en educación, sani-dade e patrimonio. Estivemos sempreatentos aos diarios oficiais, para trasladara existencia de axudas aos colectivos oupersoas que a elas tiveran dereito....

Andrés e Severino dinme que elesestán moi orgullosos de atender e axu-dar a resolver os problemas dos veciñosque o demandan.Eu pregunteille seatenden igual a veciños claramente

identificados co PP e a outros que cla-ramente se identifiquen con outra op-ción política. Ambolosdous dinme conrotundidade que desde logo que si.Pensades que é certo?

Nós cremos que te vacilaron. Rotun-damente iso non é certo.Fíxate en todasas obras que se fixeron en Moscoso eNespereira, curiosamente as parroquiasde orixe de Severino e Andrés. Fíxate,unha piscina en Nespereira e outra enMoscoso! No canto de facer unha máisgrande e centralizada no centro de Pazos.

Cal é a vosa opinión sobre o inves-timento de preto de medio millón deeuros no campo de fútbol de Nespe-reira, dos cales o Concello vai pagararredor de 150.000?

Unha esaxeración. O centro de saúdede Pazos non está á altura deste século, oPXOM está paralizado, o servizo deaxuda ao fogar baixo mínimos... e o nosoConcello vai investir unha millonada nuncampo de fútbol!

Como valorades a imputación deSeverino Reguera?

Se tivera responsabilidade política,debera como mínimo abandonar o cargode tenente de alcalde ata que se esclarezaa súa situación.

Rematamos, se eu fose veciño dePazos por que motivo debería confiarno BNG?

O bloque leva 17 traballando no Con-cello de Pazos con honestidade e esforzomilitante, a nosa vontade é que iso sigasendo así. O BNG de Pazos non vai de-saparecer de ningunha maneira, e conti-nuará a facer política en prol do bencomún sempre. Animamos á veciñanza aque contacte con nós, no noso facebook,ou no correo que alí ven. Encantaríanosdar todo o que temos para axudar a solu-cionar os seus problemas.

Moitas grazas.

Entrevista ao BNG de Pazos de Borbén

JORGE ÁLVAREZ Á ESQUERDA, E XURXO PARDO

"O Bloque de pazos nunca vai desaparecer, continuará a facer política en prol do ben común sempre"

16

VAL MIÑOR


A Policía Local de Nigrán,en colaboración coa GardaCivil de Baiona, identificoueste sábado a dous menores de15 anos de Nigrán tras ser cap-tados polas cámaras dunhaempresa de alarmas mentresroubaban nunha vivenda narúa Lourido Beiramar. Axen-tes da Policía Local e unha pa-trulla de reforzo da GardaCivil personáronse de inme-diato no lugar dos feitos e en-traron na finca, ondelocalizaron una fiestra rota nobaixo da casa, unha segundaresidencia que soe estar habi-tada só no verán. Mentres exa-minaban o perímetro davivenda, os axentes que se ato-paban no exterior da fincaidentificaron a dous menoresque coincidían coa descriciónfacilitada pola empresa de se-guridade. Os mozos, que por-taban unha mochila condiversos obxectos, entre elesdúas pistolas simuladas de air-soft (unha tipo uzi), recoñece-ron os feitos. A Garda Civil deBaiona fíxose cargo das dili-xencias e comprobaron que,semanas antes deste feito, im-putáronselle outros tres delitosde violación de domicilio edanos, por entrar noutras tres

Identificados dousmenores de 15 anoscando roubabannunha vivenda enLourido

O Concello de Nigrán xadispón dun novo almacén mu-nicipal para o departamento deVías e Obras no Parque Em-presarial Terciario Porto doMolle. Trátase dun espazo de738 metros cadrados locali-zado no módulo central do po-lígono, na nave 6-D, cuxoaluguer mensual é un 40% in-ferior ao que se pagaba polasantigas instalacións. Así, ocuste actual sitúase en 1.691euros ao mes, lonxe dos 4.235euros mensuais que supuña anave arrendada na rúa dosPazos.

Este novo espazo, modernoe dotado de todos os servizos,consta de tres plantas, unhabaixa, na que se garda o grosodo material e dúas superiores,

que nun futuro sepoderán utilizar como oficinas.Cumpre, ademais, todos os re-quisitos precisos relativos ánormativa de saúde laboral eseguridade contra incendios.“Este novo emprazamento, nocentro do municipio, vén res-paldar a nosa aposta como ad-ministración local polocrecemento e consolidación dePorto de Molle como foco in-dustrial da comarca", apuntouJuan González, alcalde de Ni-grán.

O responsable precisou queos vehículos municipais queantes se aparcaban no almacénse trasladaron á antiga escolataller de artes e oficios da rúaParadellas, detrás do IES ValMiñor, no que tamén se atopan

os vestuarios para o persoal la-boral.

O traslado do material e dasferramentas realizouse a prin-cipios de marzo, mes no quevencía o contrato de aluger fir-mado polo anterior gobernomunicipal en 2012 e que su-puña un desembolso de case51.000 euros anuais, sen contaro custe das reformas que seefectuaron no local, que ascen-den a 28.909 euros. A isto haique engadir que o solo no quese sitúa a nave é rústico, nonindustrial, de xeito que non éposible obter licenza para o seuuso como almacén. "Xa dendea oposición criticamos o derro-che que supuña para as arcasmunicipais o arrendamento du-rante os catro anos do antigo

local”, lembrou o rexedor. Unha das promesas do

goberno de Nigrán erabuscar unha solución aeste gasto desmedido,polo que unha vez con-cluído o contrato de alu-guer, decidiron nonrenovalo e emprazar, concarácter temporal, o al-macén municipal nunhadas naves bioclimáticasde Porto do Molle por un

prazo de dous anos prorroga-bles. Durante este período detempo, o Concello ten previstoadquirir unha parcela no par-que empresarial para construírun espazo propio co préstamoconcedido pola Deputación dePontevedra en agosto de 2015e que ascende a 344.679,41euros.

“Estamos moi satisfeitospor ver cumprida unha dasnosas promesas electorais, quepermitirá aforrar unha impor-tante cantidade de cartos ás ve-ciñas e veciños de Nigrán”,declarou González, quen sa-lientou a instalación do alma-cén no parque industrial, “quese está a converter nunha partemoi importante do presente e ofuturo do municipio”.

O Concello de Nigrán dispón de novo almacén municipal no polígono terciario de Porto do MolleEste espazo, de 738 metros cadrados, albergará a área de Vías e Obras durante dous anos cun aluguer un 40%inferior ao da antiga naveA medida, de carácter transitorio ata a compra dunha parcela e posterior construción dun local propio,vén respaldar o impulso do polígono empresarial por parte da administración local

A comisión informativa de asuntosxerais celebrada esta mañá na Casa Con-sistorial deu luz verde, cos votos a favorde PSOE, PP e UCN e as abstencións deNigrán Decide e BNG, á proposta do go-berno municipal de adherirse ao conve-nio marco de colaboración daConsellería de Medio Ambiente e Orde-nación do Territorio e a Federación Ga-lega de Municipios e Provincias(FEGAMP) para a xestión de residuosde aparellos eléctricos e electrónicos(RAEE) nos puntos limpos.

A adhesión a este acordo, que se le-vará ao pleno ordinario do mes de abril,ten por obxecto dotar ao punto limpo deNigrán do equipamento preciso para arecollida e clasificación dos materiais,

compoñentes, consumibles e subcon-xuntos que compoñen os RAEE, tantode orixe doméstico como os de usos pro-fesionais.

En Galicia existen varias plantas au-torizadas para o tratamento destes refu-gallos que deben cumprir cuns requisitostécnicos precisos e contar cunha autori-zación como xestor de valorización deresiduos perigosos ou non perigosos, se-gundo sexa o caso.

Este convenio permitirá ao puntolimpo de Nigrán asumir as función des-tas plantas, para o que se dotarán as súasinstalacións coa maquinaria necesaria,de xeito que cumpran as condicións pre-cisas para a recollida, almacenamento eclasificación de residuos de aparatos

eléctricos e electrónicos. Así, disporá demaquinaria para pesar os RAEE recolli-dos, marquesiñas para o seu almacena-mento, barreiras de estanquidade e beirísperimetrais e carteis distintivos corres-pondentes ás distintas fracciónsde RAEE.

"Consideramos que é unhaoportunidade para o municipioporque centralizaremos nopunto limpo a recollida e xes-tión deste material, que nalgúnscasos pode resultar nocivo",declara o alcalde da localidade,Juan González. Deste xeito, se-gundo apunta o rexedor, contri-buirase a minimizar osverquidos ilegais deste tipo de

produtos na localidade e suporá "un plusde comodidade para os veciños", quenon terán que desprazarse ata as plantashabilitadas para tal efecto.

A comisión informativa apoia a adhesión do concello de Nigrán aoconvenio para a xestión de residuos eléctricos e electrónicos

NIGráN

NIGráN

NIGráN

17

VAL MIÑOR


A oficialidade sempre pretendeudomear a memoria, converter en ove-llas mansas a quen se manifestou aber-tamente na súa contra con posturas enpé de dignidade. As manifestacións ar-tísticas da escrita e da música son,aínda hoxe, unha arma cultural po-tente e necesaria para dicir en voz altae clara o pensamento da maioría silen-ciosa, manifestacións artísticas que,precisamente por ir en contra dos go-bernantes de turno, son silenciadas emesmo perseguidas. A arte, se é com-prometida, é considerada, aínda hoxe,unha arma “perigosa”.

Sorprende o tratamento que llesoutorga o poder e achegados unha vezfalecidas esas persoas, coas que esta-mos e estaremos en débeda. Sorprendee moito, porque en vida tratóusellescoa mesma vara de medir coa que tra-tan ás persoas dignas, valentes e fieisaos ideais, que en vida e neste pre-sente tamén silenciado, se manifestanabertamente usando a súa arte nomesmo sentido, así son silenciadas,perseguidas, mudas… Non son moi-tas, haino que dicir, xa que convénestar aos pés dos que teñen o poder,gabalos e aplaudir todo o que fan, es-cribir por e para o poder, cantar entodos os actos que fai o goberno deturno, intervencións en todos os orga-nismos oficiais, tele, radio… semprea mesma xente, os mesmos nomes, so-brevivir a base de subvencións é o queten, non ser dono de si, polo que agorason de dereitas, mañá de esquerdas,sendo ao final uns mercenarios da in-cultura.

Non é de estrañar que asistamosabraiados ante tal falta de xeito a cou-sas como o enterro de Neira Vilas, éun clamor popular, que facía determi-nada xente alí ese día? quen interviu?os seus amigos de verdade onde esta-ban? alguén os viu nas fotos oficiais?,non verdade?, estaban, pero en silenzoe asistindo a o enterro dun amigo, polacontra si estaban eses “amigos” de úl-tima hora e nos últimos momentos enque ao noso escritor lle argallaronunha xira coma unha estrela do rock eo pasearon por todo o territorio ga-lego, aínda no seu estado delicado.Todo o mundo se pregunta que facíacantando Roi Casal no enterro, os quecoñeceron a Neira sabían que ese nonera o seu desexo.

A cultura é patrimonio de todas aspersoas ou non? Nestes tempos non,aseguro que non, está en mans priva-

das que tiran dun catálogo de amigosque non fagan ruído nin molesten, aspersoas que son libres e que din o quelles parece sen suxeitarse a ninguén,os que funcionan sen subvencións etraballan en dignidade sen apoio nin-gún… nada, están fóra dos circuítos,disque, culturais, en realidade son cir-cuítos de ovellas mansas; os que nonse venden aí non figuran. A culturaestá tamén en mans das persoas her-deiras dun legado, querería o autor ouautora que se deturpara a súa memo-ria? estaría esa persoa dacordo, porexemplo Manuel María, en que osseus amigos estean silenciados nesteseu ano? berraría de indignacióncando o poder que o meteu na cadeavaia agora da man cos garantes da súamemoria? os amigos de verdade, aspersoas que o coñecían, por que se si-lencian? sempre os mesmos nomesque nin tiñan amizade con el, sempreos mesmos nomes en todas as activi-dades oficiais, Uxía foi tan amiga deManuel María? os que o coñeceronsaben que non, é a voz do autor? nonhoubo nin hai outras persoas que si oforon e aínda son? E se falamos do es-traño caso que se da nas visitas esco-lares á Casa de Manuel María? ocomentario ao saír é sempre o mesmo,porque non aparecen determinadasamizades aquí? por que non están?todos din o mesmo, por que se censu-ran?. Que diría Manuel María? Quepoder ten o autor ou autora sobre a súaobra? por que non hai unha lei onde asviúvas ou herdeiros non sexan traido-res á memoria de quen creou esa obra?

Tanta subvención aos mesmos desempre, millóns e millóns aos mesmosde sempre, onde actúan os mesmos desempre… hai nomes que se repitenunha e outra vez, sempre da man dequen goberna, que casualidade, ver-dade? Non irían mellor empregadosen facer cultura, da de verdade, fo-mentando o amor polo noso desde ainfancia, apoiando a persoas que du-rante toda a súa vida foron consecuen-tes e leais ao noso? agardaremos a quemorran para logo volver traizoar a súamemoria? bágoas desde o máis alóson as que choven nestes tempos mo-llando a nosa terra, están cheas derabia e impotencia ao non poder de-fenderse. Quen defende a quen nos de-fendeu? Defendamos hoxe e apoiemosa quen nos defende coa dignidade,verdade, compromiso e valentía, nonsexas unha ovella mansa.

Afortunadamente, o concello deGondomar acudiu entón ao rescate, eagora o seu decidido mecenado dállecontinuidade, polo que o Instituto deEstudos Miñoráns (IEM) convoca oXIX Premio de Poesía VictorianoTaibo ao que poderá concorrer cal-quera autor que envíe, antes do 31 dexullo de 2016, ao enderezo Apartado30, 36380, Gondomar, un libro de poe-mas escritos en galego (normativa daRAG), cunha extensión mínima de300 versos. O premio está dotado con3.000 €, unha peza escultórica do ar-tista miñorán Fino Lorenzo, creada es-pecialmente para este certame, e apublicación da obra premiada na co-lección Victoriano Taibo do IEM; ogalardón será entregado nun acto cul-tural que se celebrará durante o ter-ceiro trimestre deste ano, do que sedará información pública suficiente.

As oito edicións anteriores acada-ron importantes éxitos de participacióne, nas obras galardoadas, de crítica. Entodas oito a concorrencia estivo arre-dor dos 45 orixinais. Mentres nas de-mais convocatorias o premio

correspondeulle a unha obra indivi-dual (Carlos Negro con CultivosTransxénicos, Mª Goretti Fariña conDevastacións dispoñibles, CalrosSolla con Holocausto Zacoe, Con-chita Álvarez Lebredo con Distan-cias e Simetrías, Ramón Sandovalcon Territorios Estraños, Lara Roza-dos con O caderno amarelo e IñakiVarela con D outro lado das portas,respectivamente) na segunda o xu-rado decidiu conceder o premio exaequo aos poemarios Cuarto Min-guante, do que era autora Mª CarmenCaramés, e Biografía da Multitude,que resultou estar creado a dúasmans por Elvira Riveiro e SilviaPenas.

Victoriano Taibo, poeta das Ir-mandades da Fala, foi unha figura so-branceira nos dous primeiros terzos doséculo XX. Mestre de profesión, tivounha importante actividade cultural efoi membro do Seminario de EstudosGalegos, da Real Academia Galega edo Instituto de Estudos Históricos doMinho. Publicou en vida os poemariosAbrente (1922) e Da vella roseira(1925) e a obra narrativa Da agraaberta, contos e lêndas (1956); deixouinéditos dous volumes de poesía, Abi-cedo e Cabrinfollas, que foron publi-cados en 2008 pola editorial FollasNovas, edición dirixida por ArmandoRequeixo; ademais conta con abun-dante obra espallada en diversas publi-cacións tanto galegas como daemigración americana. No ano 2008recibiu unha homenaxe en Morgadáns,lugar onde exerceu a súa docencia du-rante 20 anos, organizada polo IEM,que con tal motivo reeditou Da agraaberta e publicou unha Revista mono-gráfica sobre o personaxe que recolleinteresantes aspectos da súa vida eobra, coa participación dun nutridogrupo de persoas do mundo da cultura.

IX Convocatoria do Premio de poesía Victoriano Taibo A oitava convocatoria deste certame poético pasou serias difi-cultades de supervivencia ao decidir a patrocinadora, EntidadeLocal de Morgadáns, romper o convenio que regulaba a colaboración sen a denuncia previa contractual

Ana HermidaAsociación Lisístrata

Ovellas Mansas

GONdOmAr

18

OPINIÓN


Con independencia da data na que se convoquenos comicios galegos, o goberno Feijóo fica xa notempo de desconto. A súa autonominación comocandidato para recuncar na presidencia da Xuntapor terceira vez, supuxo o inicio dunha longa pre-campaña electoral. Feijóo sabe que ten moito queremontar. Primeiro, polas graves consecuencias dassúas políticas devastadoras, nos planos social, eco-nómico, cultural e nacional. Galiza é hoxe menospaís que antes do retorno do PP á Xunta. A súa ac-ción de goberno, desde un sucursalismo indisimu-lado ao ditado de Madrid, acabou por visar que,malia as súas eivas, insuficiencias e contradicións,o goberno bipartito participado polo BNG fora aprimeira experiencia de termos un goberno galegomerecente de tal nome. Mais non é só o seu saldopolítico en Galiza o que lastra o PP na súa carreiraelectoral en Galiza. Tamén, e de maneira determi-

nante, a súa descomposición política no ámbito es-tatal. A sombra de Rajoy é tan densa que acaba porafogar. Feijóo sábeo. E iso, e non ningún acto deresponsabilidade institucional, é o que pode impe-dir un adianto electoral en Galiza. O presidentesaínte non quere facer coincidir a súa papeleta coade Rajoy nunha mesma xornada electoral.

Mais sexa como for, haxa ou non adianto, é ló-xico que as forzas políticas que aspiran a promoverun cambio de goberno apuren a súa posta a ponto,engraxando estruturas, precisando e definindo liñasprogramáticas e tamén elixindo as persoas que hande encarnar a súa alternativa. Neste plano é ondeFeijóo colle alento. Cun PSdeG en K.O. técnico,após a caída do seu secretario xeral, e coas forzas'emerxentes' enleadas no debate sobre como sedebe configurar a súa particular (e limitada) con-

fluencia, o PP respira con certo alivio. En contraste,o BNG si que ten dado importantes pasos para en-carar este proceso electoral nas mellores condi-cións. A XV Asemblea Nacional supuxo unnecesario proceso de clarificación, apostando senambaxes pola concorrencia dunha opción neta-mente nacionalista aos comicios, e unha significa-tiva renovación de todas as súas estruturas, que sesuma ao pretenso de optimizar o funcionamento daorganización en chave de gañar incidencia políticae social. Aliás, en poucas semanas o Bloque teráelixida a súa cabeza de cartel. Un grupo de militan-tes, ao que eu mesmo adherín, fixo un chamado aque Ana Pontón dea máis un paso á fronte. Con elacomo candidata do BNG, Feijóo terá motivos seriosde preocupación e o país unha opción ilusionantede futuro.

Feijóo en tempo de desconto

Xabier Pérez IgrexasActivistacontradiscurso.net


VIGO

Esixen a readmisión dunhaafiliada despedida tras coller va-rias baixas médicas xustificadas

As delegadas/os sindicais daCIG en Unísono de Vigo con-

centráronse esta mañá ás portasda empresa para denunciar a po-lítica represiva e de acoso labo-ral que está a aplicar a direccióne reclamar a readmisión dunha

afiliada despedida tras coller va-rias baixas médicas xustificadas.A central convocará un parodunha hora o vindeiro día 26 evolverá mobilizarse diante dacompañía do sector dos centrode chamadas.

Dende a sección sindical daCIG-Unísono sosteñen que aempresa do sector dos centrosde chamadas está a aproveitar aúltima reforma laboral do PPpara levar a cabo despedimentosque constitúen unha clara mos-tra de represión sindical. Preci-samente sitúan neste contexto orecente despido dunha traballa-

dora afiliada da central, cuxocontrato foi rescindido en baseao artigo 52 d tras coller variasbaixas médicas xustificadas.

“Entendemos que se tratadun caso claro de represión sin-dical, xa que a compañeira levadende 2007 na empresa e nuncativo ningún problema nin foisancionada; máis ben ao contra-rio, xa que cumpre sempre osobxectivos e logra todos os in-centivos”, indican. Diante disto,optaron por uniciar un calenda-rio de mobilizacións que come-zou hoxe cunha concentracióndunha hora ás portas da compa-ñía, na Gran Vía. Alí desprega-

ron unha faixa onde se podía ler“Queremos traballar en paz.Abonda de presión e acoso labo-ral” e berraron consignas esi-xindo a readmisión da afectada.

As protestas continuarán nosvindeiros días “porque entende-mos que foi despedida de xeitototalemente inxustificado” epara o próximo día 26 teñenconvocado un paro dunha hora,que aproveitarán tamén paraconcentrarse ás diante das insta-lacións de Unísono. A mobiliza-ción está promovida pola CIG,mais a central intentará que sesume o conxunto do comité.

Delegadas/os da CIG de Unísono mobilízanse contra a represión sindical

Tras tanta aldraxe, a Galiza xa non hai quen apare. Ninguén nos pode frear e os nosos modelos deautooganización son exemplo noutros lugares, nou-tras latitudes. Nunca Máis amosou un pobo organi-zado ante a incompetencia dun estado neglixente ealleo. Galiza Non se Vende deixou claro que nonimos permitir a destrución da nosa terra gobernequen goberne. A indignación e as folgas, que somosclase obreira galega consciente. A mobilización, asplataformas, as asembleas, son semente do que es-tamos a construír. As Mareas son, obxectivamente,o maior exercicio de autoorganización nacional epopular dende Nunca Máis.

A Marea, as Mareas, espazos en continua elabo-ración dende un País farto de ser agredido que quereser dono do seu destino e do seu futuro. AGE, mareasmunicipais, En Marea, Mareas en Común, unidadepopular, confluencias soberanas nun marco nacional,xermes do Poder Popular que xa está aí. 408.000 bra-zos certifican os anceios de avanzar, e non sen con-tratempos ou erros. Ninguén dixo que ía ser doado.Cómpre reflexionar, correxir e, se fai falla, rectificaro que sexa preciso. Faise necesario debater, propor e

aportar en común sen alimentar a confusión.Cómpre así ampliar e perfeccionar o proceso En

Marea coa aportación de todos os actores e entidadescomprometidas coa construción da expresión nacio-nal da Unidade Popular da Esquerda Galega e cóm-pre alíás multiplicar as potencialidades das Mareasen Común. Porén, para non solapar competencias efuncións entre procesos paralelos e complementarios,as denominadas Mareas en Común, en base ao xaavanzado, deberían evoluír cara a súa natural confi-guración como asemblea estábel de concellos e cá-rregos electos de Galiza ao xeito da referencialUdalbiltza basca; coordinando, configurando e im-

plicando así os procesos e mareas municipalistas nocada vez máis emerxente e urxente proceso deconstrución nacional.

Tomando como exemplo á citada Udalbiltza, astarefas principais da asemblea municipaista galegadeberían ser, entre outras, xerar un fondo galego dedesenrolo e coesión, cooperar no artellamento po-lítico do País, asentar proxectos nos ámbitos da lin-gua, cultura, deporte, sustentabilidade e desenrolosocioeconómico, coordinar a relación entre os con-cellos galegos e artellar a organización territorial,

propor a declaración dos dereitos do Pobo Galego eo anteproxecto de Constitución da República Galegadas clases traballadoras, fomentar e afirmar o carácernacional de Galiza a nivel internacional, elaborar edifundir o documento galego de identidade ou crearun foro aberto de debate nacional cara a autodermi-nación.

A proposta está aí. Trataríase, dende logo, de ele-var dende os concellos, as parroquias e os barrios áprimeira institución democrática e popular da novaRepública, da nova Galiza.

Por unha asemblea municipalistapara a construción nacionalMoncho Lareu Riveiro

Membro de Anovae do CC da FPG

UN INTRE DA ÚLTIMA ASEMBLEA DA MAREA DE VIGO

20

VIGO


Cóntanos o máis salientable da túahistoria persoal, como chegaches aoBNG e que responsabilidades orgáni-cas desenvolviches no Bloque?

O meu primeiro contacto co BNG foino ano 1993, cando contaba con 18anos, a través dun amigo que daquelamilitaba en Galiza Nova. Este amigoanimoume a asisitir a unha asemblea daque saquei unha impresión moi posi-tiva. A partir de aí decidín afiliarme, poiso proxecto nacionalista alternativo etransformador do BNG concordaba coamiña ideoloxía e visión do futuro dopaís, asumindo un compromiso co na-cionalismo que se mantén até o dia dehoxe. Durante todos estes anos desem-peñei diversas responsabilidades orgá-nicas, primeiro en Galiza Nova, etapa naque estiven moi vinculado tamén co mo-vemento antimilitarista galego chegandoa declareme insubmiso á realización doservizo militar obrigatorio. Posterior-mente no BNG fun vicerresponsábel co-marcal e responsábel de organización dalocalidade de Vigo, sendo membro doConsello Nacional do Bloque dende2006.

Con que ánimos afrontas esta novaetapa tan complicada para o naciona-lismo?

Persoalmente, acredito que no BNGtemos motivos de sobra para sentirnosorgullosos da nosa organización á queninguén lle pode dar leccións de plura-lidade, democracia interna e entrega mi-litante no traballo.

Mais con todo, non podemos obviarque existe un contexto político-electoraladverso para o nacionalismo, no que oBNG precisa adoptar solucións defondo que pasan por abrir unha novaetapa, e con ese cometido saímos da XVAsemblea Nacional. Pero para que estanova etapa sexa exitosa é preciso quedesterremos o pesimismo das nosas aná-lises e actuemos con entusiasmo e sencomplexos a respecto doutras forma-cións políticas cuxa visión non vai máisalá do cálculo puramente electoral.

O proceso Adiante é tan só un sig-nificante? Ou alén dun nome bonito,tamén ten significado?En que con-siste?

O proceso Adiante é unha propostade calado nun momento crucial para ofuturo do nacionalismo galego e que vaimoito máis alá da coxuntura electoral;pois aínda que para o BNG, como paracalquera proxecto político, os procesos

electorais son importantes non o sontodo. Neste sentido, o Proceso Adiantenace baixo a fórmula de encontros aber-tos co obxectivo de relanzar o proxectonacionalista na Galiza. Con este procesoparticipativo e ilusionante queremos re-alizar unha análise profunda dos temasque o nacionalismo ten queabordar co fin de correxir aspec-tos da nosa actuación e discursoque nos permitan voltar a resin-tonizar cunha parte da sociedadegalega que acredita na necesi-dade da existencia en Galiza deforzas políticas propias, e para aque queremos ofertar un pro-xecto nacionalista de esquerdasrenovado que contribúa á de-rrota do Partido Popular e das súas polí-ticas reaccionarias.

A situación xeral do BNG na co-marca de Vigo é mala, queremos quenos digas que medidas ides tomar entodas as localidades que abrangue,para revertila. Comecemos por Vigo.Agora mesmo sodes unha forza queestá fóra do Concello. Por que mo-tivo? E que vai facer a dirección co-marcal do BNG para recuperar osapoios perdidos?

Nas pasadas eleccións municipais o

BNG obtivo uns resultados a nível na-cional dignos, ficando como terceiraforza política, mais dende logo nonforon satisfactorios polo retroceso su-frido nas cidades, agás en Pontevedra.No caso concreto da cidade de Vigo, ofeito de que o BNG ficase sen represen-

tación na corporación non obeceu a sóun motivo senón á conxunción de múl-tiples causas tanto de índole internacomo externa. O certo é que non fomosquen de visualizarnos o suficiente comoproxecto político alternativo para a ci-dade de Vigo o que supuxo unha perdade confianza dunha parte moi impor-tante do noso apoio electoral. O que tocaagora é traballar para recuperar esa con-fianza, para o cal é preciso o reforzo econsolidación organizativa nas localida-des da comarca, especialmente na loca-lidade de Vigo, a través da coordinación

comarcal. Ademais estamos a melloraros nosos métodos de traballo, tanto anível comarcal como nas distintas loca-lidades, coa finalidade de que a nosamensaxe sexa quen de xerar expectati-vas entre a nosa potencial base social.

Como está as cousas en Redon-dela, en Mos e no Val Miñor? Será po-sible darlle un pulo a organizaciónnesas comarcas e localidades?

Non imos negar que o acontecido enVigo tivo repercusións negativas para oconxunto da comarca. Con todo, existenparticularidades en cada localidade queesixen unha interpretación diferenciadapara cada unha delas, mais o que si sepode constatar é que en todos estes con-cellos apareceron novas formacións decarácter local que, presentándose comoalternativas de cambio á marxe dos par-tidos “tradicionais”, competían directa-mente co BNG. Mais como dixen taménnós temos que mudar estilos de traballo,debemos ser máis próximos e receptivosás demandas dos veciños e veciñas deRedondela, Mos e do Val Miñor. Sei queos meus compañeiros e compañeirasdestes concellos son moi conscientes doque hai que facer e, de facto, están xa atraballar nesta dirección. Por exemplo através da convocatoria de asembleas lo-cais abertas á participación de todasaquelas persoas interesadas en facernoscopartícipes das súas opinións tanto depolítica municipal como xeral.

A última, Manolo: Hai esperanzapara que os milleiros de nacionalistasdesencantados poidan volver a ilusio-narse?

A pesar de todas as dificultades estouconvencido que o nacionalismo galegoé un proxecto sólido con cen anos dehistoria dende a súa orixe nas Irmadadesda Fala. Hoxe, dende o BNG temos aresponsabilidade colectiva de trazarnovos rumbos para o proxecto políticodo nacionalismo galego autoorganizado,para que este continúe a ser un instru-mento útil ao pobo galego de cara á súaemancipación nacional e social. É nestaclave que iniciamos o proceso de refun-dación, abrindo unha nova etapa noBNG coa que agardamos sumar vonta-des e voltar a ilusionar a todas aquelaspersoas que se sinten nacionalistas e queconfían no futuro de Galiza como na-ción fronte ao centralismo tanto da vellacomo da nova política.

Entrevista a Manuel Caride. Responsable Comarcal do BNG de Vigo

‘O Proceso Adiante é unha proposta de calado, nunmomento crucial para o futuro do nacionalismo galego’

‘Temos a responsabilidadecolectiva de trazar novosrumbos para o proxecto político do nacionalismogalego’

21

POLÍTICA


Baldomero Iglesias DobarrioMero

Segue a campaña contra o galego, moi sibilinapero insistente. Agora con apoios da suposta xustizade orixe “galega”?. Pasmo produce! Este goberno ata-cou sempre o noso idioma e aínda, cando o falan, eas poucas veces que o empregan fano con falta de or-gullo e tenrura, con tempos compostos, topónimosinexistentes, construcións e estruturas foráneas e, queisto é o peor, con mala arte para asegundar a nosa fo-nética evidenciando a submisión da nosa lingua.

Primeiro foi aquela reprobación do García Sabel,cando era delegado do goberno, e recorreu a LN Lin-güística cando consideraba en igualdade os dereitose deberes para coa Nosa Lingua. Non soubo senónabaixarse coa nosa respecto da outra que nos ocupa esomete. Despois no ensino, quirófano onde se disec-ciona todo problema social, anque aquí coa falta deelementos verdadeiramente potenciadores en todosos ámbitos de encarrilamento e a desconsideraciónsocial. Empobreceuse a ansia. Para seguir, nomearoncargos de responsabilidade cultural, a persoas media-doras do desastre. Non hai peor traidor que o escravoconvertido en verdugo. Aí os tedes. Así viñeron cam-biando o labor de quen asumía esa responsabilidade–nos organismos galegos- para potenciar de cara aunha normalidade habitacional de dúas linguas: unhaagredida e outra invasora, ...as cousas como son! Tra-tábase de normalizar a cohabitabilidade do seu uso.Ah, pero non chegaba, abriron a veda para que se me-nosprece o idioma desde eidos paranoicos e esper-pénticos, cando a lingua propia é a que nos dáexistencia, a propia malia os descastados. Pero che-garon estes e por medio de decretazos e trilingüísmos,

matan os afectos saíndose dos acordos democráticos.Nunca axudaron á lingua débil, á lingua que perde fa-lantes, a que se encontra nunha situación grave detransmisión e futuro, así o din as estatísticas.

Cumpría unha xustiza de compromiso para solu-cionar esta anemia, con transfusións de orgullo e dig-nidade, pero non, veñen estes mediatizar normasconstritoras, centralistas de sempre, as que nos preci-pitan ao abismo, ao anonimato. Seguen a desenvolver

a trasmisión de agravios, os políticos de turno. Aque-les que acabaron cos empregos nos sectores primariosdo País, lácteo, pesqueiro e industrial de ámbitos pró-ximos, de medianas e pequenas empresas que alenta-rían a vida nos pequenos núcleos de poboación,creando asentamentos rexeneradores e creando her-dos de cohesión social. Non, non lles chegou con es-bandallar o rural, nin lles chega a triste ordenanzamedioambiental de paisaxe física e humana, aínda senplanificar nin regular axeitadamente pero caendo enpicado. Agora veñen directamente á xugular, á esen-

cia de Nós. Veñen polos signos que nos significan edan razón de ser, en propiedade. Contra os máis sen-sibles sentimentos, porque a nosa Lingua está en xogoe é máis que un código de entendemento, é un senti-mento, unha referencia vital e de memoria. Veñencontra o emprego do galego nas administracións lo-cais. En Lugo, despois dun amplo acordo de todas asforzas representativas acadado no ano 2012, o T.S. deXustiza de Galiza quere romper o consenso e eliminaro galego como lingua propia e oficial de Lugo. Seicaa razón é non estar supeditada ao castelán. Conculcao dereito de sermos atendidos e informados na nosaLingua.

Pero que tribunal é ese? Como pode facer unhacousa así? De que xustiza fala? A que Galiza respondeque non ampara? Certamente estamos nun país detolos, por un lado din que obrigamos a falar o galego“en Galiza” con imposicións (como ocorre en todosos países do mundo: falan a súa lingua porque é súa,pero ninguén ousa dicir que a impoñen: iso só pasaaquí). Por outro lado, limítannos o uso normalizadodela, da nosa, a propia na propia casa?

E non tendo outras cousas que tratar, seguindo aspolíticas demoledoras e demonizadoras da Xunta, oTSXG vén contra a ordenanza de uso do galego poloConcello de Lugo, buscando romper o acordo. Víaxudicial o ataque contra o conseguido con suor e bá-goas, con loita de séculos e de historia en pedra anoi-tecida. Por iso este desacougo que nos chama aparticipar activamente, para que os espazos públicossexan de reposición e rehabilitación da normalidadelingüística. Sen subordinacións nin exclusións.

A nosa lingua, que nunca seráopresora, precisa recoñecemento.


PUBLICIDADE

22

23

CINEMA

muÍñO dA FeIxA. x.s.pArAmOsCONTOS

jOsIñO ArAújO

mais Menos,

Como comportarsenun cóctel (II)


- Moi bos días teña vostede!+ Hui carallo... a que virá tanto pa-

ripé?- Home! onte cando me deu os bos

días case me brouca... só por dicirlle quenon eran bos por estar chovendo.

+ E teño razón burricán! Que teráque ver o mal tempo con que eu che de-sexe un bo día? ademais ti contésta-chesme de faltón: “bo día co quechove” xa che dixen que pode chovere tocarche a lotería, ou non…?

- Boeno… tamén vostede ás vecesme di “Que tal estamos?“ pero eu nonsei como está vostede…

+ Mira o que che digooo… E cómote púxeche tan guapo para andar cosacho?

- Cale, home, cale…! Inda agoramesmo lle veño do ORAL.

+ Carallo, que feo soa eso.- Vostede está de broma, pero eu

non! canto máis informatizados peor,temos que andar cos documentos e pa-

peis, igualiño que antes, a min ata mepediron o carné do meu avó finado faicorenta anos.

+ Arre carallo! Eu eses problemasnon os teño, o dos papeis arránxamo amuller iso que eu son o varón.

- Pois este ano os varóns andan acen… e teñen que dar a cara!

+ Que saberás ti… se nós os varónsfalamos o que nos sae dos intestinos.Voume, que para vir teño que marchar

- Con Deus.

e,

Si, está ben escrito, aínda quetamén podería ter posto cocktail queé como se escribe en inglés, linguada que procede este vocábulo. Uncóctel é unha bebida, mestura de di-ferentes ingredientes entre os queadoitan contarse produtos alcohóli-cos e zumes. Pero tamén é a reuniónonde se ofrece e comparte esta be-bida, e é neste sentido último no queaquí se emprega.

Sei que aconsellar como compor-tase en calquera lugar ou situación éunha iniciativa atrevida e preten-siosa. Quen es ti para recomen-darme nada a min? Diredes quen meesteades lendo. Unha persoa comavós, debo responder, pois ninguén émáis que ninguén. E despois de ex-plicar que estarei disposta a recibircalquera consello que creades poderofrecerme, dende a modestia, voubrindarvos directrices e consellosque o coñecemento e a experienciame posibilitan compartir, e vou in-tentalo aproveitando o pouco espazodo que dispoño nesta columna e apesar do pouco espazo do que dis-poño nesta columna.

Un cóctel, no sentido en que nóso estamos empregando, é unha reu-nión. Frecuentemente unha reuniónde xente heteroxénea e dispar quecomparte un momento e un lugar de-terminado cun fin lúdico e festivo. Émoi probable que moitos dos inte-grantes desa reunión non se coñezanpreviamente nin compartan credosou filiacións, pero xúntanse nesemomento e nese lugar dispostos abuscar o que os une e ignorar o queos separa, para gozar os praceresque o sentido do gusto lles pode de-parar. Para que a experiencia dogoce sexa plena e poida ser compar-tida, hai tres cousas imprescindiblesque debes coñecer e poñer en prác-tica:

A primeira …

Hai uns días, o goberno dos EEUUtomou a decisión de incluír nos billetesde 20 dólares o rostro de Harriet Tub-man, unha escrava negra que viviu noséculo XIX e que se converteu nunhalíder abolicionista durante a GuerraCivil do seu país. Unha iniciativa quepode parecer positiva, pero insuficientepara unha sociedade farta de símbolosdeste tipo, que nunca se traducen en me-didas serias para loitar contra a desigual-dade racial e a brutalidade policial.

Supoño que, dalgunha formamáis sabia e profunda que a aquíempregada, o realizador CharlesBurnett, cronista da realidadeafroamericana en EEUU e granprotagonista da XII edición doPlay-doc, opinará o mesmo sobrea noticia, a xulgar polo que pui-den ver no certame.

O festival internacional de do-cumentais de Tui, que se celebroudo 13 ó 17 de abril, dedicoulleunha retrospectiva ao director,presente no evento, dándonos aoportunidade de revisar ou descubrirfilms como Killer of Sheep (1978) ouMy brother’s wedding (1983), nos quese reflexa o día a día da sociedade afroa-mericana en Los Ángeles. Tamén se llerendeu homenaxe cun ciclo de películasactuais influenciadas pola súa obra e,ademais, o propio festival editou o libroCharles Burnett, un cineasta incómodo,centrado na súa figura. Na presentación,o realizador falou, entre outras moitascousas, do escravo Nat Turner, que serebelou contra os seus opresores, e da

forma inxusta na que foi tratado polahistoria, sempre escrita por e dende opunto de vista dos brancos, e destacouque o racismo aínda perdura e está moipresente nos EEUU.

Outro dos protagonistas do festivalfoi Les Blank, o home que gravou aHerzog comendo o seu zapato (WernerHerzog eats his shoe, 1980), documen-talista estadounidense falecido no 2013ao que tamén se lle fixo unha pequenaretrospectiva. A súa obra, centrada en

plasmar a herdanza cultural das diferen-tes rexións do seu país mediante o blues,o jazz, o rock and roll e outros estilostradicionais, pode parecer afastada da deCharles Burnett, pero hai un vínculo an-tropolóxico e musical entre eles que dal-gún xeito conecta a súa forma de facercine.

Na sección oficial a concurso, sor-prendentemente, foi premiado o que se-guramente era o máis frouxo dos filmsexhibidos, No cow on the Ice, de EloyDomínguez. O director galego xunta as

súas curtas Pettring (2013) e No novoceio (2014) e engádelles metraxe paracontar as súas vivencias en Suecia, edalgunha forma reflexionar sobre a emi-gración e a linguaxe. O xurado esque-ceuse, tamén sorprendentemente, dapelícula máis salientable do certame, ahipnótica Dead Slow Ahead, de MauroHerce, que cunha incrible potencia vi-sual narra a vida no cargueiro filipinoFair Lady, presentado como unha espe-cie de barco fantasma que suca os mares

movido por un inquietante eixoque nunca se detén, cunha tri-pulación que parece allea aoresto do mundo e que enche otempo cantando nun karaoke.Tamén cabe mencionar GodBless the child, de Robert Ma-choian e Rodrigo Ojeda-Beck, cuxa idea central, unsnenos abandonados pola súanai que teñen que pasar un díasen a figura dun adulto-contro-lador, lembra a Ninguén sabe(Hirokazu Kore-eda, 2004),

cunha proposta que suxire por momen-tos unha mestura entre William Goldinge Harmony Korine.

O feito de que un festival comoPlay-doc se celebre en Galicia e nosbrinde a oportunidade de ver películasás que doutra forma non teríamos ac-ceso e de poder coñecer a grandes ci-neastas internacionais é un auténticoluxo que confiamos en que perdure eresista ese afán por destruír a cultura queteñen moitos dos dirixentzes do nosopaís.

Crónica do Play-doc 2016

CHARLES BURNETT NO PLAY-DOC 2016

Este xornal imprimiuse en

papel reciclado

Director: Tino Lago [email protected]

Edición, deseño e maquetación: Alberto Ardid de [email protected]

Redacción: G. [email protected]

Edita e publica: Edicións Mide S.L.Rúa García Lorca 3, 6º AB. 36209 [email protected]éfonos: 662187102 / 670274709

Imprime: Publicaciones Tameiga S.L.Fotografía: Arquivo, Kevin&Donovan.Publicidade: Departamento propio.

Colaboradores: Guillermo Rodriguez, Adrián Solo-vio, Moncho Lareu, Vicente Alló, Carlos Rey, JosiñoAraújo, X. Santiago Páramos, Lucia Santos, SantiagoMallo, Segundo González, X. Carlos de la Fuente, Bal-domero Iglesias ¨Mero¨, Juan Karlos Pérez, PedroOcampo, José Manuel Durán, Xabier P. Igrexas.Corresponsal en Madrid: Juan Louzán / 665715149

Depósito Legal: VG175-2012

a nova peneira 66. finais de abril 2016

Documents