ШИНЭ ЭМЧ

Нэгэн  эмнэлгийн  мэс  заслын  тасагт  дунд  эргэм  насны  хоёр  эмч  үйлдвэрийн  осолд  өртсөн  хүмүүс  байлаа.

Нэг  жилийн  дараа  эмнэлэгт  маш  залууухан  эмч  иржээ.Тэр залуу  эмч  ямар ч  хүнд  ажлыг  дор нь  шийдчихдэг  тэгсэн  хэрнээ ердөө ч  гомдоллодоггүй  нэгэн  байв .Хуучин  эмч  нар нь  илүү  олон жил  ажилласан  гэдгээрээ  ажлынхаа  хүнд  хэцүүг  залуу  эмчид даалгачихаад  өөрсдөө  хөнгөн  өвчтөнтэй харьцана  эсвэл  гоо сайхандаа  анхаарч  ирдэг  эмэгтэйчүүдтэй л  уулздаг  байв .

Заримдаа  хуруугаа  зүссэн эсвэл  гар нь  гэмтсэн  бүр  хүнд  гэмтсэн  өвчтөнг  хүртэл  бүгдийг  нь  хөөрхий  залуу  эмч  ганцаараа  эмчилдэг  байв.Тэгсэн ч  хүнийг  хайрлах  зүрх  сэтгэлтэй  тэр  залуу  эмч  бүгдийг  нь  үздэг  бйлаа.Ингээд  нэг  жил ч  болоогүй  байхад  бүх  өвчтөниййхөө  талархлыг  хүлээсэн  байлаа .Залуу  эмчийн  ойр  дотны  хүмүүс нь  энэ  их  ажлын  ачааллыг  яаж  ганцаараа давж  гардгийг  нь  гайхдаг  байлаа .Энэ  байдлаар  ажиллах нь өөрийгөө  гаргуунд нь  гаргаснаас  ялгаагүй  байв. 

Залуу  эмчид  үзүүлэх  хүмүүсийн хүндэтгэл  нөгөө  хоёр  эмчийн  сонирхлыг  их татав .  

 Тэд гарын  хувьд  хүнд  нөхцөлд  үргэлж  инээмсэглэнэ гэдэг  боломжгүй  зүйл  байлаа. Залуу эмч  бүгдийг нь  нэгд  нэггүй  ярив.Уг нь  бол  хоёр  эмчийн  зөв байлаа. Учир нь  залуу  эмч ч  инээмсэглэх  гэдгийг  мартсан  байлаа .Бүр  ажлын  хамгийн  анхны  өдрөө л  мартжээ .Тэгсэн  хэрнээ нөгөө л  инээмсэглэсэн  царайгаараа:

­өвчтэй  хүмүүст  инээмсэглэл  ямар  чухал  болохыг  би  үнэхээр  сайн  ойлгосон.Тиймээс л уруулынхаа хоёр  талыг татуулан  оёулсан  юм  гэжээ.