พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๑

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.

ใหไว ณ วันที่ ๑๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๐ เปนปที่ ๒๒ ในรัชกาลป จจบัุน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรด

เกลาฯ ใหประกาศวา โดยที่เปนการสมควรปรับปรุงกฎหมายวาดวยการขายยา จึงทรงพระกรุณาโปรดเกลาฯ ใหตราพระราชบัญญัติข้ึนไวโดยคําแนะนําและ

ยินยอมของสภารางรัฐธรรมนูญในฐานะรัฐสภา ดังตอไปนี้ มาตรา ๑ พระราชบัญญตันิี้เรียกวา “พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐” มาตรา ๒

๑ พระราชบัญญัตินี้ใหใชบังคับเม่ือพนกําหนดหกสิบวันนับแตวัน

ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเปนตนไป มาตรา ๓ ใหยกเลิก (๑) พระราชบัญญตัิการขายยา พ.ศ. ๒๔๙๓ (๒) พระราชบัญญตัิการขายยา (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๔๙๘ (๓) พระราชบัญญตัิการขายยา (ฉบับท่ี ๓) พ.ศ. ๒๔๙๙ (๔) พระราชบัญญตัิการขายยา (ฉบับท่ี ๔) พ.ศ. ๒๕๐๐ (๕) พระราชบัญญตัิการขายยา (ฉบับท่ี ๕) พ.ศ. ๒๕๐๕ มาตรา ๔

๒ ในพระราชบัญญตัินี ้

“ยา” หมายความวา (๑) วัตถุท่ีรับรองไวในตาํรายาท่ีรัฐมนตรีประกาศ

๓

(๒) วัตถุท่ีมุงหมายสําหรับใชในการวินิจฉัย บําบัด บรรเทา รักษา หรือปองกัน

โรค หรือความเจ็บปวยของมนุษยหรือสัตว

๑ รก.๒๕๑๐/๑๐๑/๗พ/๒๐ ตุลาคม ๒๕๑๐

๒ มาตรา ๔ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๓ ดูประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่องระบุตํารายา พ.ศ. ๒๕๔๙ แกไขเพ่ิมเติม พ.ศ. ๒๕๕๓ หนา ๑-๕๕

๑ - ๒ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

(๓) วัตถุท่ีเปนเภสัชเคมีภณัฑหรือเภสัชเคมีภัณฑก่ึงสําเร็จรูป หรือ (๔) วัตถุท่ีมุงหมายสําหรับใหเกิดผลแกสุขภาพ โครงสราง หรือการกระทําหนาท่ี

ใดๆ ของรางกายของมนุษยหรือสัตว

วัตถุตาม (๑) (๒) หรือ (๔) ไมหมายความรวมถึง (ก) วัตถุท่ีมุงหมายสําหรับใชในการเกษตรหรือการอุตสาหกรรมตามท่ี

รัฐมนตรีประกาศ (ข) วัตถุท่ีมุงหมายสําหรับใชเปนอาหารสําหรับมนุษย เคร่ืองกีฬา

เคร่ืองมือเคร่ืองใชในการสงเสริมสุขภาพ เคร่ืองสําอาง หรือเคร่ืองมือและสวนประกอบ

ของเคร่ืองมือท่ีใชในการประกอบโรคศิลปะหรือวิชาชีพเวชกรรม (ค) วัตถุท่ีมุงหมายสําหรับใชในหองวิทยาศาสตรสําหรับการวิจัยการ

วิเคราะหหรือการชันสูตรโรคซ่ึงมิไดกระทําโดยตรงตอรางกายของมนุษย

“ยาแผนป จจุบัน” หมายความวา ยาท่ีมุงหมายสําหรับใชในการประกอบวิชาชีพเวชกรรม การประกอบโรคศิลปะแผนป จจุบัน หรือการบําบัดโรคสัตว

“ยาแผนโบราณ” หมายความวา ยาท่ีมุงหมายสําหรับใชในการประกอบโรค

ศิลปะแผนโบราณ หรือการบําบัดโรคสัตว ซึ่งอยูในตํารายาแผนโบราณท่ีรัฐมนตรี

ประกาศหรือยาท่ีรัฐมนตรีประกาศเปนยาแผนโบราณ หรือยาท่ีไดรับอนุญาตใหข้ึน

ทะเบียนตํารับยาเปนยาแผนโบราณ “ยาอันตราย” หมายความวา ยาแผนป จจุบันหรือยาแผนโบราณที่รัฐมนตรีประกาศเปนยาอันตราย “ยาควบคุมพิเศษ” หมายความวา ยาแผนปจจุบันหรือยาแผนโบราณที่รัฐมนตรีประกาศเปนยาควบคุมพิเศษ “ยาใชภายนอก”๔ หมายความวา ยาแผนป จจุบันหรือยาแผนโบราณที่มุงหมายสําหรับใชภายนอก ท้ังนี้ ไมรวมถึงยาใชเฉพาะท่ี “ยาใชเฉพาะท่ี”๕ หมายความวา ยาแผนป จจุบันหรือยาแผนโบราณท่ีมุงหมายใชเฉพาะท่ีกับ หู ตา จมูก ปาก ทวารหนัก ชองคลอด หรือทอป สสาวะ

๔ มาตรา ๔ นิยามคําวา “ยาใชภายนอก” แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบบัที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๕ มาตรา ๔ นิยามคําวา “ยาใชเฉพาะที่” แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบบัที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๓

“ยาสามัญประจําบาน” หมายความวา ยาแผนป จจุบันหรือยาแผนโบราณท่ีรัฐมนตรีประกาศเปนยาสามัญประจําบาน “ยาบรรจุเสร็จ”๖ หมายความวา ยาแผนป จจุบันหรือยาแผนโบราณที่ไดผลิตข้ึนเสร็จในรูปตางๆ ทางเภสัชกรรม ซึ่งบรรจุในภาชนะหรือหีบหอท่ีป ดหรือผนึกไว และมีฉลากครบถวนตามพระราชบัญญัตินี้ “ยาสมุนไพร” หมายความวา ยาท่ีไดจากพฤกษชาติ สัตว หรือแร ซึ่งมิไดผสม

ปรุง หรือแปรสภาพ “เภสัชเคมีภัณฑ” หมายความวา สารอินทรียเคมี หรืออนินทรียเคมีซึ่งเปนสาร

เดี่ยวท่ีใชปรุง แตง เตรียม หรือผสมเปนยา “เภสัชเคมีภัณฑก่ึงสําเร็จรูป” หมายความวา สารอินทรียเคมีหรืออนินทรียเคมีท้ังท่ีเปนสารเดี่ยวหรือสารผสมท่ีอยูในลักษณะพรอมที่จะนํามาใชประกอบในการผลิตเปนยา

สําเร็จรูป “การประกอบวิชาชีพเวชกรรม” หมายความวา การประกอบวิชาชีพเวชกรรม

ตามกฎหมายวาดวยวิชาชีพเวชกรรม “การประกอบโรคศิลปะแผนป จจุบัน” หมายความวา การประกอบโรคศิลปะ

โดยอาศัยความรูอันไดศึกษาตามหลักวิทยาศาสตร “การประกอบโรคศิลปะแผนโบราณ” หมายความวา การประกอบโรคศิลปะโดยอาศัยความรูจากตําราหรือการเรียนสืบตอกันมาอันมิใชการศึกษาตามหลักวิทยาศาสตร

“การบําบัดโรคสัตว” หมายความวา การกระทําใดๆ อันกระทําโดยตรงตอรางกาย

ของสัตวเพ่ือตรวจ รักษา ปองกัน หรือกําจัดโรค “ผลิต”๗

หมายความวา ทํา ผสม ปรุง หรือแปรสภาพ และหมายความรวมถึง

เปล่ียนรูปยา แบงยาโดยมีเจตนาใหเปนยาบรรจุเสร็จ ท้ังนี้จะมีฉลากหรือไมก็ตาม “สารออกฤทธิ์” หมายความวา วัตถุอันเปนสวนประกอบท่ีสําคัญของยาท่ีสามารถมีฤทธิ์บําบัด บรรเทา รักษา หรือปองกันโรค หรือความเจ็บปวยของมนุษยหรือสัตว

๖ มาตรา ๔ นิยามคําวา “ยาบรรจุเสร็จ” แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบบัที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐ ๗ มาตรา ๔ นิยามคําวา “ผลิต” แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑ - ๔ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

“ความแรงของสารออกฤทธิ์” หมายความวา (๑) ความเขมขนของยาท่ีมีปริมาณของสารออกฤทธิ์ระบุเปนน้ําหนักตอ

น้ําหนัก น้ําหนักตอปริมาตร หรือปริมาณของสารออกฤทธิ์ตอหนึ่งหนวยการใช หรือ (๒) การแสดงฤทธิ์ทางการรักษาโรคของยาตามท่ีไดมีการทดสอบใน

หองปฏิบัติการดวยวิธีการที่เหมาะสม หรือไดผานการควบคุมการใชรักษาโรคอยาง

ไดผลเพียงพอแลว “ขาย”๘ หมายความวา ขายปลีก ขายสง จําหนาย จาย แจก แลกเปล่ียนเพ่ือ

ประโยชนในทางการคา และใหหมายความรวมถึงการมีไวเพ่ือขายดวย “ขายสง”๙ หมายความวา ขายตรงตอผูรับอนุญาตขายยา ผูรับอนุญาตขาย

สงยา กระทรวง ทบวง กรม สภากาชาดไทย องคการเภสัชกรรม ผูไดรับอนุญาตให

ดําเนินการสถานพยาบาล ผูประกอบวิชาชีพเวชกรรม ผูประกอบวิชาชีพการพยาบาล

ผูประกอบวิชาชีพการผดุงครรภ ผูประกอบวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ ผูประกอบโรคศิลปะแผนป จจุบัน หรือผูประกอบการบําบัดโรคสัตว

“ดานนําเขา”๑๐ หมายความวา ทาหรือท่ีแหงใดในราชอาณาจักรท่ีรัฐมนตรีประกาศในราชกิจจานุเบกษาใหเปนดานตรวจสอบยาท่ีนําหรือส่ังเขามาในราชอาณาจักร “ฉลาก” หมายความรวมถึง รูป รอยประดิษฐ เคร่ืองหมาย หรือขอความใดๆ

ซึ่งแสดงไวท่ีภาชนะหรือหีบหอบรรจุยา “เอกสารกํากับยา” หมายความรวมถึง กระดาษหรือวัตถุอ่ืนใดท่ีทําใหปรากฏ

ความหมายดวยรูป รอยประดิษฐเคร่ืองหมายหรือขอความใดๆ เก่ียวกับยาท่ีสอดแทรก

หรือรวมไวกับภาชนะหรือหีบหอบรรจุยา “ตํารับยา” หมายความวา สูตรซึ่งระบุสวนประกอบส่ิงปรุงท่ีมียารวมอยูดวยไมวาส่ิงปรุงนั้นจะมีรูปลักษณะใด และใหหมายความรวมถึงยาท่ีมีลักษณะเปนวัตถุ

สําเร็จรูปทางเภสัชกรรมซึ่งพรอมท่ีจะนําไปใชแกมนุษยหรือสัตวได

“ผูประกอบวิชาชีพเวชกรรม” หมายความวา ผูประกอบวิชาชีพเวชกรรมตาม

กฎหมายวาดวยวิชาชีพเวชกรรม

๘ มาตรา ๔ นิยามคําวา “ขาย” แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐ ๙ มาตรา ๔ นิยามคําวา “ขายสง” เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที ่๕) พ.ศ. ๒๕๓๐ ๑๐ มาตรา ๔ นิยามคําวา “ดานนําเขา” เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๕

“ผูประกอบโรคศิลปะแผนป จจุบัน” หมายความวา ผูประกอบโรคศิลปะแผน

ปจจุบันในสาขาทันตกรรม เภสัชกรรม การผดุงครรภ หรือการพยาบาลตามกฎหมายวา ดวยการควบคุมการประกอบโรคศิลปะ “ผูประกอบโรคศิลปะแผนโบราณ” หมายความวา ผูประกอบโรคศิลปะแผนโบราณในสาขาเวชกรรมหรือเภสัชกรรมตามกฎหมายวาดวยการควบคุมการประกอบ

โรคศิลปะ “เภสัชกรชั้นหนึ่ง” หมายความวา ผูประกอบโรคศิลปะแผนป จจุบันช้ันหนึ่งในสาขาเภสัชกรรม “เภสัชกรช้ันสอง” หมายความวา ผูประกอบโรคศิลปะแผนป จจุบันช้ันสองในสาขาเภสัชกรรม “ผูประกอบการบําบัดโรคสัตวช้ันหนึ่ง” หมายความวา ผูไดรับอนุญาตเป น

ผูประกอบการบําบัดโรคสัตวช้ันหนึ่งตามกฎหมายวาดวยการควบคุมการบําบัดโรคสัตว

“ผูประกอบการบําบัดโรคสัตว ช้ันสอง” หมายความวา ผูไดรับอนุญาตเปน

ผูประกอบการบําบัดโรคสัตวช้ันสอง (ก) สาขาอายุรกรรมตามกฎหมายวาดวยการ

ควบคุมการบําบัดโรคสัตว

“ผูรับอนุญาต” หมายความวา ผูไดรับใบอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้ และในกรณีนิติบุคคลเปนผูไดรับใบอนุญาต ใหหมายความรวมถึงผูจัดการหรือผูแทนของนิติ

บุคคลซ่ึงเปนผูดําเนินกิจการดวย “ผูอนุญาต” หมายความวา (๑) เลขาธิการคณะกรรมการอาหารและยา หรือผูซึ่งเลขาธิการคณะกรรมการ

อาหารและยามอบหมาย สําหรับการอนุญาตผลิตยา หรือการนําหรือส่ังยาเขามาใน

ราชอาณาจักร (๒) เลขาธิการคณะกรรมการอาหารและยา หรือผูซึ่งเลขาธิการคณะกรรมการ

อาหารและยามอบหมาย สําหรับการขายยาในกรุงเทพมหานคร (๓) ผูวาราชการจังหวัด สําหรับการอนุญาตขายยาในจังหวัดท่ีอยูในเขตอํานาจ

นอกจากกรุงเทพมหานคร “คณะกรรมการ” หมายความวา คณะกรรมการยาตามพระราชบัญญตันิี้

๑ - ๖ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

“พนักงานเจาหนาท่ี” หมายความวา ผู ซึ่งรัฐมนตรีแตงตั้งใหปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ “รัฐมนตรี” หมายความวา รัฐมนตรีผูรักษาการตามพระราชบัญญตัินี ้ มาตรา ๕ ใหรัฐมนตรีวาการกระทรวงสาธารณสุขรักษาการตามพระราชบัญญัติ

นี้และใหมีอํานาจแตงตั้งพนักงานเจาหนาท่ี ออกกฎกระทรวงกําหนดคาธรรมเนียมไม

เกินอัตราในบัญชีทายพระราชบัญญัตินี้ ยกเวนคาธรรมเนียม และกําหนดกิจการอ่ืนเพ่ือ

ปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ กฎกระทรวงนั้น เม่ือไดประกาศในราชกิจจานุเบกษาแลวใหใชบังคบัได

หมวด ๑

คณะกรรมการยา

มาตรา ๖๑๑

ใหมีคณะกรรมการคณะหนึ่ง เรียกวา “คณะกรรมการยา” ประกอบ

ด วยปลัดกระทรวงสาธารณสุขเปนประธานกรรมการ อธิบดีกรมการแพทย อธิบดีกรม

ควบคุมโรคติดตอ อธิบดีกรมวิทยาศาสตรการแพทย อธิบดีกรมอนามัย เลขาธิการ

คณะกรรมการอาหารและยา ผูแทนกระทรวงกลาโหม ผูแทนกระทรวงเกษตรและสหกรณ

ผูแทนทบวงมหาวิทยาลัยซึ่งแตงตั้งจากผูดํารงตําแหนงคณบดีคณะเภสัชศาสตรสองคน

ผูแทนสํานักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา ผูอํานวยการกองการประกอบโรคศิลปะ

สํานักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุขเปนกรรมการโดยตําแหนง กับกรรมการผูทรงคุณวุฒิ

ซึ่งรัฐมนตรีแตงตั้งอีกไมนอยกวาหาคนแตไมเกินเกาคน ในจํานวนนี้อยางนอยสองคนจะ

ตองเปนผูประกอบโรคศิลปะแผนโบราณ ใหรองเลขาธิการคณะกรรมการอาหารและยาเปนกรรมการและเลขานุการ และให

ผูอํานวยการกองควบคุมยา สํานักงานคณะกรรมการอาหารและยา เปนกรรมการและ

ผูชวยเลขานุการ มาตรา ๗ กรรมการผูทรงคุณวุฒิอยูในตําแหนงคราวละสองป กรรมการซึ่ง

พนจากตําแหนงอาจไดรับการแตงตั้งอีกได

๑๑ มาตรา ๖ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๗

มาตรา ๘ นอกจากการพนจากตําแหนงตามมาตรา ๗ กรรมการผูทรงคุณวุฒิ

พนจากตําแหนงเม่ือ (๑) ตาย (๒) ลาออก (๓) รัฐมนตรีใหออก (๔) เปนบุคคลลมละลาย (๕) เปนคนไรความสามารถหรือเสมือนไรความสามารถ (๖) ไดรับโทษจําคุกโดยคําพิพากษาถึงท่ีสุดใหจําคุก เวนแตความผิดลหุโทษ

หรือความผิดอันไดกระทําโดยประมาท (๗) ถูกส่ังพักหรือเพิกถอนใบอนุญาตประกอบโรคศิลปะ เม่ือกรรมการผูทรงคุณวุฒิพนจากตําแหนงกอนวาระ ใหรัฐมนตรีแตงตั้งผูอ่ืน

เปนกรรมการแทน และใหผูนั้นอยูในตําแหนงตามวาระของกรรมการซึ่งตนแทน มาตรา ๙ การประชุมคณะกรรมการ ตองมีกรรมการมาประชุมไมนอยกวาหนึ่ง

ในสามของจํานวนกรรมการท้ังหมดจึงจะเปนองคประชุม ถาประธานกรรมการไมอยูใน

ท่ีประชุม ใหกรรมการท่ีมาประชุมเลือกกรรมการคนหนึ่งเปนประธานในท่ีประชุม การวินิจฉัยช้ีขาดของท่ีประชุมใหถือเสียงขางมาก กรรมการคนหนึ่งใหมีเสียงหนึ่งในการลงคะแนน ถาคะแนนเสียงเทากันให

ประธานในท่ีประชุมออกเสียงเพ่ิมข้ึนอีกเสียงหนึ่งเปนเสียงช้ีขาด มาตรา ๑๐ ใหคณะกรรมการมีหนาท่ีใหคําแนะนําหรือความเห็นในเร่ืองตอไปนี้ (๑) การอนุญาตผลิตยา ขายยา หรือนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักรและ

การข้ึนทะเบียนตํารับยา (๒) การพักใชใบอนุญาต การเพิกถอนใบอนุญาตหรือการเพิกถอนทะเบียน

ตํารับยา (๓) การกําหนดหลักเกณฑ วิธีการและเง่ือนไขเก่ียวกับการผลิตยา การขายยา การนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักร การนํายามาเปนตัวอยาง เพ่ือตรวจ และการ

ตรวจสอบสถานท่ีผลิตยา สถานท่ีขายยา สถานท่ีนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักรและ

สถานท่ีเก็บยา (๔) การที่รัฐมนตรีจะใชอํานาจตามมาตรา ๗๖ หรือมาตรา ๗๗ (๕) เร่ืองอ่ืนตามท่ีรัฐมนตรีมอบหมาย

๑ - ๘ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

มาตรา ๑๑ ใหคณะกรรมการมีอํานาจแตงตั้งคณะอนุกรรมการ เพ่ือพิจารณา

ศึกษาหรือวิจัยเก่ียวกับเร่ืองท่ีอยูในอํานาจหนาท่ีของคณะกรรมการ และใหนํามาตรา ๙

มาใชบังคับแกการประชุมของคณะอนุกรรมการโดยอนุโลม

หมวด ๒ การขออนุญาตและออกใบอนุญาตเกี่ยวกับยาแผนปจจุบัน

มาตรา ๑๒ หามมิใหผูใดผลิต ขาย หรือนําหรือสั่งเขามาในราชอาณาจักรซึ่งยา

แผนป จจุบัน เวนแตจะไดรับใบอนุญาตจากผูอนุญาต การขออนุญาตและการอนุญาตใหเปนไปตามหลักเกณฑ วิธีการและเงื่อนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๑๓

๑๒ บทบัญญตัิมาตรา ๑๒ ไมใชบังคับแก

(๑) การผลิตยาซ่ึงผลิตโดยกระทรวง ทบวง กรม ในหนาท่ีป องกันหรือบําบัดโรค สภากาชาดไทย และองคการเภสัชกรรม (๒) การผลิตยาตามใบส่ังยาของผู ประกอบวิชาชีพเวชกรรมหรือของผูประกอบโรคศิลปะที่ส่ังสําหรับคนไขเฉพาะราย หรือตามใบส่ังยาของผูประกอบการบําบัดโรคสัตว

สําหรับสัตวเฉพาะราย (๓) การขายยาสมุนไพรท่ีไมใชยาอันตราย การขายยาสามัญประจําบาน

การขายยาซึ่งผูประกอบวิชาชีพเวชกรรมหรือผูประกอบโรคศิลปะในสาขาทันตกรรมขาย

เฉพาะสําหรับคนไขของตน หรือการขายยาซึ่งผูประกอบการบําบัดโรคสัตวขายสําหรับ

สัตวซึ่งตนบําบัดหรือปองกันโรค หรือการขายยาซึ่งขายโดยกระทรวง ทบวง กรม ใน

หนาท่ีปองกันหรือบาํบัดโรค สภากาชาดไทย และองคการเภสัชกรรม (๔) การนํายาติดตัวเขามาในราชอาณาจักร ซึ่งไมเกินจํานวนท่ีจําเปนจะตองใช

เฉพาะตัวไดสามสิบวัน (๕) การนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักรโดยกระทรวง ทบวง กรม ในหนาท่ี

ปองกันหรือบําบัดโรค สภากาชาดไทย และองคการเภสัชกรรม

๑๒ มาตรา ๑๓ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๙

ผูไดรับยกเวนตาม (๑) และ (๕) ตองปฏิบัติตามหลักเกณฑวิธีการ และ

เง่ือนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง๑๓

มาตรา ๑๔๑๔

ผูอนุญาตจะออกใบอนุญาตใหผลิต ขาย หรือนํา หรือส่ังเขามา

ในราชอาณาจักรซึ่งยาแผนป จจุบันได เม่ือปรากฏวาผูขออนุญาต (๑) เปนเจ าของกิจการและเปนผูมีทรัพยสินหรือฐานะพอท่ีจะตั้งและดําเนินกิจการได

(๒) มีอายุไมต่ํากวาย่ีสิบปบริบูรณ (๓) มีถ่ินท่ีอยูในประเทศไทย (๔) ไมเคยไดรับโทษจําคุกโดยคําพิพากษาถึงท่ีสุดหรือคําส่ังท่ีชอบดวย

กฎหมายใหจําคุกในความผิดท่ีกฎหมายบัญญัติ ใหถือเอาการกระทําโดยทุจริตเปน

องคประกอบหรือในความผิดตามกฎหมายวา ดวยยาเสพติดใหโทษ กฎหมายวาดวย

วัตถุท่ีออกฤทธิ์ตอจิตและประสาท กฎหมายวาด วยการขายยาหรือพระราชบัญญัตินี้ เวนแตพนโทษมาแลวไมนอยกวาสองปกอนวันขอรับใบอนุญาต (๕) ไมเปนบุคคลวิกลจริต หรือคนไรความสามารถหรือคนเสมือนไรความสามารถ (๖) ไมเป นโรคตามที่รัฐมนตรีประกาศกําหนดในราชกิจจานุเบกษา๑๕ (๗) มีสถานท่ีผลิตยา สถานท่ีขายยา สถานท่ีนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักร หรือสถานท่ีเก็บยา และอุปกรณ ท่ีใช ในการผลิตยา การขายยา หรือการเก็บยาและการควบคุม หรือรักษาคุณภาพยา ซึ่งมีลักษณะและจํานวนตามที่กําหนดในกฎกระทรวง (๘) ใช ช่ือในการประกอบพาณิชยกิจไม ซ้ําหรือคล ายคลึงกับช่ือท่ีใช ในการประกอบพาณิชยกิจของผู รับอนุญาตซ่ึงอยู ในระหว างถูกส่ังพักใช ใบอนุญาตหรือซึ่งถูกเพิกถอนใบอนุญาตยังไมครบหนึ่งป

๑๓ มาตรา ๑๓ วรรคสอง เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑๔ มาตรา ๑๔ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑๕ โรคตองหามไดแก โรคเรื้อน วัณโรคในระยะอันตราย โรคเทาชางในระยะปรากฎอาการเปนที่รังเกียจแกสังคม โรคติดยาเสพตดิใหโทษอยางรายแรง และโรคพิษสุราเร้ือรัง ดูในประกาศกระทรวงสาธารณสุข ฉบับที่ ๒ (๒๕๒๒)

๑ - ๑๐ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

(๙) ๑๖

มีผู ท่ีจะปฏิบัติการตามมาตรา ๓๘ มาตรา ๓๙ มาตรา ๔๐ มาตรา ๔๐

ทวิ มาตรา ๔๑ มาตรา ๔๒ มาตรา ๔๓ หรือมาตรา ๔๔ แลวแตกรณี ผูมีหนาท่ีปฏิบัติการตาม (๙) ตองอยูประจํา ณ สถานท่ีผลิต สถานท่ีขายยา

หรือสถานท่ีนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักรไดแตเพียงแหงเดียว

ในกรณีนิติบุคคลเป นผู ขออนุญาต ต องระบุผู ดําเนินกิจการซ่ึงมีคุณสมบัติตาม

(๒) (๓) (๔) (๕) และ (๖) มาตรา ๑๕

๑๗ ประเภทของใบอนุญาตสําหรับยาแผนปจจุบันมีดังนี ้

(๑) ใบอนุญาตผลิตยาแผนป จจุบนั (๒) ใบอนญุาตขายยาแผนป จจุบนั (๓) ใบอนญุาตขายสงยาแผนปจจุบัน (๔) ใบอนุญาตขายยาแผนป จจุบันเฉพาะยาบรรจุเสร็จท่ีไม ใช ยาอันตรายหรือยาควบคุมพิเศษ (๕) ใบอนญุาตขายยาแผนป จจุบนัเฉพาะยาบรรจุเสร็จสําหรับสัตว (๖) ใบอนุญาตนําหรือส่ังยาแผนป จจุบันเขามาในราชอาณาจักร ใหถือวาผูได รับใบอนุญาตตาม (๑) หรือ (๖) เป นผู ได รับใบอนุญาตตาม (๓)

สําหรับยาท่ีตนผลิตหรือนําหรือส่ังเขามาในราชอาณาจักรด วย แลวแต กรณี ให ถือว าผู ได รับอนุญาตตาม (๒) เป นผู ได รับใบอนุญาตตาม (๓) (๔) และ

(๕) ด วย ให ถือว าผู ได รับใบอนุญาตตาม (๓) เป นผู ได รับใบอนุญาตตาม (๔) และ (๕)

ด วย แต ใหขายได เฉพาะการขายส งเทานั้น มาตรา ๑๖ ใบอนุญาตท่ีออกตามมาตรา ๑๕ ให คุ มกันถึงลูกจ างหรือตัวแทนของผูรับอนุญาตด วย ให ถือว าการกระทําของลูกจ างหรือตัวแทนของผู รับอนุญาตท่ีได รับการคุ มกันตามวรรคหนึ่ง เป นการกระทําของผู รับอนุญาตด วย เว นแต ผู รับอนุญาตจะพิสูจน ได ว าการกระทําดังกลาวเป นการสุดวิสัยท่ีตนจะลวงรูหรือควบคุมได ๑๖ มาตรา ๑๔ (๙) แก ไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที ่๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑๗ มาตรา ๑๕ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๑๑

มาตรา ๑๗๑๘

ใบอนุญาตตามมาตรา ๑๕ ให ใช ได จนถึงวันท่ี ๓๑ ธันวาคม

ของป ท่ีออกใบอนุญาต ถ าผู รับอนุญาตประสงค จะขอต ออายุใบอนุญาตให ย่ืนคําขอเสียกอนใบอนุญาตส้ินอายุ เม่ือได ย่ืนคําขอดังกลาวแลว จะประกอบกิจการต อไปก็ได จนกวาผูอนุญาตจะส่ังไมต ออายุในอนุญาตนั้น การขอต ออายุใบอนุญาตและการอนุญาตให เป นไปตามหลักเกณฑ วิธีการ และเง่ือนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง ผู รับอนุญาตซ่ึงใบอนุญาตของตนส้ินอายุไม เกินหนึ่งเดือน จะย่ืนคําขอผ อนผัน

พรอมดวยแสดงเหตุผลขอตออายุใบอนุญาตก็ได แตการยื่นคําขอผอนผันนี้ไมเปนเหตุใหพ นผิด สําหรับการประกอบกิจการท่ีได กระทําไปก อนขอต ออายุใบอนุญาตซึ่งถือว า เปนการประกอบกิจการโดยใบอนุญาตขาดอายุ การขอต ออายุใบอนุญาตเม่ือล วงพ นกําหนดเวลาหนึ่งเดือนนับแต วันท่ีใบอนุญาตส้ินอายุจะกระทํามิได มาตรา ๑๘ ในกรณีผู อนุญาตไม ออกใบอนุญาตหรือไม อนุญาตให ต ออายุใบอนุญาต ผู ขออนุญาตหรือผู ขอต ออายุใบอนุญาตมีสิทธิอุทธรณ เป นหนังสือต อ

รัฐมนตรีภายในสามสิบวันนับแต วันท่ีได รับหนังสือของผู อนุญาตแจ งการไม ออกใบอนุญาตหรือไมอนุญาตใหต ออายุใบอนุญาต คําวินิจฉัยของรัฐมนตรีใหเป นท่ีสุด ในกรณีผู อนุญาตไม อนุญาตให ต ออายุใบอนุญาตผลิตยาแผนป จจุบัน ก อนท่ีรัฐมนตรีจะมีคําวินิจฉัยอุทธรณ ตามวรรคสอง รัฐมนตรีมีอํานาจส่ังอนุญาตให ประกอบกิจการไปพลางกอนได เม่ือมีคําขอของผูอุทธรณ

หมวด ๓ หนาที่ของผูรับอนุญาตเกี่ยวกับยาแผนป จจุบัน

มาตรา ๑๙

๑๙ หามมิใหผูรับอนุญาต

๑๘ มาตรา ๑๗ แก ไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑๙ มาตรา ๑๙ แก ไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑ - ๑๒ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

(๑) ผลิตหรือขายยาแผนป จจุบันนอกสถานท่ีท่ีกําหนดไว ในใบอนุญาต เว นแตเป นการขายสง (๒) ผลิตหรือขายยาแผนปจจุบันไมตรงตามประเภทของใบอนญุาต (๓) ขายยาแผนป จจุบันท่ีเป นยาอันตรายหรือยาควบคุมพิเศษ ใหแกผูรับ

ใบอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๔) มาตรา ๒๐

๒๐ ผูรับอนุญาตผลิตยาแผนป จจุบันตองมีเภสัชกรช้ันหนึ่งอยางนอย

สองคนเป นผูมีหนาท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๓๘ และตองจัดให มีเภสัชกรช้ันหนึ่งอยาง นอยหนึ่งคน ประจําอยูตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ ในกรณีจําเป นเพ่ือประโยชนแกการควบคุมการผลิตยาแผนป จจุบัน ผูอนุญาต

จะกําหนดใหผูรับอนุญาตผลิตยาแผนป จจุบันตองมีเภสัชกรช้ันหนึ่ง เป นผูมีหนาท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๓๘ มากกวาจํานวนท่ีกําหนดในวรรคหน่ึงไดตามหลักเกณฑท่ี

กําหนดในกฎกระทรวง๒๑

มาตรา ๒๑๒๒

ผูรับอนุญาตขายยาแผนปจจุบัน ตองมีเภสัชกรช้ันหนึ่งหรือเภสัชกร

ช้ันสองเป นผูมีหนาท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๓๙ หรือมาตรา ๔๐ ประจําอยูตลอดเวลาท่ี

เป ดทําการ มาตรา ๒๑ ทวิ

๒๓ ผูรับอนุญาตขายส งยาแผนป จจุบันตองมีเภสัชกรช้ันหนึ่ง

เป นผู มีหนาท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๔๐ ทวิ ประจําอยู ณ สถานท่ีขายสงยาแผนป จจุบันหรือสถานท่ีเก็บยาตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ

มาตรา ๒๒๒๔

ผูรับอนุญาตขายยาแผนป จจุบันเฉพาะยาบรรจุเสร็จท่ีไมใชยาอันตรายหรือยาควบคุมพิเศษ ตองมีเภสัชกรช้ันหนึ่ง เภสัชกรช้ันสอง ผูประกอบวิชาชีพ

เวชกรรม ผูประกอบโรคศิลปะแผนปจจุบันช้ันหนึ่งในสาขาทันตกรรม การผดุงครรภหรือ

การพยาบาล เปนผูมีหนาท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๔๑ ประจําอยูตลอดเวลาท่ีเปดทําการ

๒๐ มาตรา ๒๐ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๒๑ มาตรา ๒๐ วรรคสอง เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐ ๒๒ มาตรา ๒๑ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๒๓ มาตรา ๒๑ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๒๔ มาตรา ๒๒ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๑๓

มาตรา ๒๓๒๕

ผูรับอนุญาตขายยาแผนปจจุบันเฉพาะยาบรรจุเสร็จสําหรับสัตว ตองมีเภสัชกรช้ันหนึ่ง เภสัชกรช้ันสอง ผูประกอบการบําบดัโรคสัตวช้ันหนึ่ง หรือผูประกอบการบําบัดโรคสัตวช้ันสองเป นผูมีหนาท่ีปฏิบตัิการตามมาตรา ๔๒ และมาตรา

๔๓ ประจําอยูตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ มาตรา ๒๔

๒๖ ผู รับอนุญาตนําหรือส่ังยาแผนป จจุบันเข ามาในราชอาณาจักร

ต องมีเภสัชกรช้ันหนึ่ง เป นผู มีหน าท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๔๔ ประจําอยู ณ สถานท่ีนํา

หรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักร หรือสถานท่ีเก็บยา ตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ มาตรา ๒๕

๒๗ ใหผูรับอนุญาตผลิตยาแผนปจจุบันปฏิบตัิดงัต อไปนี ้

(๑) จัดให มีป าย ณ ท่ีเป ดเผยหน าสถานท่ีผลิตยาท่ีระบุไว ในใบอนุญาตซึ่งเห็นได งายจากภายนอกอาคาร คือ (ก) ป ายแสดงวาเป นสถานที่ผลิตยา (ข) ป ายแสดงช่ือตัว ช่ือสกุล และวิทยฐานะของผูมีหนาท่ีปฏิบตัิการและเวลาท่ีปฏิบัติการ ท้ังนี้ วัตถุท่ีใชทําปาย ลักษณะ สี ขนาดของปาย ขนาดของตัวอักษร และขอความท่ีแสดงในป ายใหเป นไปตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง (๒) จัดใหมีการวิเคราะหวัตถุดิบและยาท่ีผลิตข้ึนกอนนําออกจากสถานท่ีผลิตโดยมีหลักฐานแสดงรายละเอียดของการวิเคราะหทุกคร้ังซึ่งตองเก็บรักษาไวไมนอยกวาหาป (๓) จัดใหมีฉลากตามที่ข้ึนทะเบียนตํารับยาผนึกไวท่ีภาชนะและหีบหอ บรรจุยา

ท่ีผลิตข้ึน และในฉลากต องแสดง (ก) ช่ือยา (ข) เลขท่ีหรือรหัสใบสําคญัการข้ึนทะเบยีนตํารับยา (ค) ปริมาณของยาท่ีบรรจุ (ง) ช่ือและปริมาณหรือความแรงของสารออกฤทธิ์อันเป นสวนประกอบท่ีสําคัญของยาซึ่งจะตองตรงตามท่ีข้ึนทะเบียนตํารับยา ๒๕ มาตรา ๒๓ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๒๖ มาตรา ๒๔ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๒๗ มาตรา ๒๕ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑ - ๑๔ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

(จ) เลขท่ีหรืออักษรแสดงคร้ังท่ีผลิตหรือวิเคราะหยา (ฉ) ช่ือผูผลิตยาและจังหวัดท่ีตั้งสถานท่ีผลิตยา (ช) วัน เดือน ป ท่ีผลิตยา (ซ) คําว า “ยาอันตราย” “ยาควบคุมพิเศษ” “ยาใช ภายนอก” หรือ

“ยาใช เฉพาะท่ี” แล วแต กรณี ด วยอักษรสีแดงเห็นได ชัดในกรณีเป นยาอันตราย ยา

ควบคุมพิเศษ ยาใชภายนอก หรือยาใชเฉพาะท่ี (ฌ) คําวา “ยาสามัญประจําบาน” ในกรณีท่ีเป นยาสามัญประจําบาน (ญ) คําวา “ยาสําหรับสัตว” ในกรณีท่ีเปนยาสําหรับสัตว (ฎ) คําว า “ยาส้ินอายุ” และแสดงวัน เดือน ป ท่ียาส้ินอายุ ในกรณี

เป นยาท่ีรัฐมนตรีประกาศตามมาตรา ๗๖ (๗) หรือ (๘)๒๘

(๔) ใช ฉลากและเอกสารกํากับยาตามท่ีได ข้ึนทะเบียนตํารับยาไว และข อความในฉลากและเอกสารกํากับยาต องอ านได ชัดเจน เอกสารกํากับยาถ าเป นภาษาต างประเทศต องมีคําแปลเป นภาษาไทยด วย (๕) จัดให มีคําเตือนการใช ยาไว ในฉลากและที่เอกสารกํากับยา สําหรับยาท่ีรัฐมนตรีประกาศตามมาตรา ๗๖ (๙) ในกรณีฉลากมีเอกสารกํากับยาอยู ด วย คําเตือน

การใชยาจะแสดงไวท่ีสวนใดสวนหนึ่งของฉลากหรือเอกสารกํากับยาก็ได (๖) ทําบัญชีวัตถุดิบท่ีใช ผลิตยา บัญชียาท่ีผลิตและขาย และเก็บยาตัวอย างท่ีผลิต ท้ังนี้ ตามที่กําหนดในกฎกระทรวง (๗) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง ในกรณีภาชนะบรรจุยามีขนาดเล็กจนไม อาจแสดงฉลากท่ีมีข อความตาม (๓)

ได ท้ังหมด ให ผู รับอนุญาตผลิตยาแผนป จจุบันได รับยกเว นไม ต องแสดงข อความตาม

(๓) (ค) (ง) (จ) (ฉ) (ช) (ฌ) หรือ (ญ) ข อใดข อหนึ่งหรือท้ังหมด เม่ือได รับอนุญาตจากผูอนุญาตแลว

๒๘ ยาแผนปจจุบันทุกชนิดตองแจงกําหนดสิ้นอายุไวในฉลาก ตามประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่องยาที่ตองแจง กําหนดสิ้นอายุไวในฉลาก พ.ศ. ๒๕๔๓ วันที่ ๑๙ กันยายน ๒๕๔๓

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๑๕

ในกรณีเป นยาท่ีผลิตเพ่ือส งออกไปนอกราชอาณาจักร ข อความในฉลากและเอกสารกํากับยาต องระบุช่ือประเทศไทยด วย ส วนข อความอ่ืนหากประสงค จะขอ

ยกเวนต องได รับอนุญาตจากผูอนุญาตกอน ในกรณีผู รับอนุญาตผลิตยาแผนป จจุบันประสงค จะแก ไขฉลากเก่ียวกับวัน

เดือน ป ท่ียาส้ินอายุตาม (๓) (ฎ) ต องย่ืนคําขอรับอนุญาตตามหลักเกณฑ วิธีการ และเง่ือนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๒๖

๒๙ ใหผูรับอนุญาตขายยาแผนปจจุบันปฏิบัตดิังตอไปนี ้

(๑) จัดให มีป าย ณ ท่ีเป ดเผยหน าสถานท่ีขายยาท่ีระบุไว ในใบอนุญาต ซึ่งเห็น

ได งายจากภายนอกอาคาร คือ (ก) ป ายแสดงวาเป นสถานที่ขายยา (ข) ป ายแสดงช่ือตัว ช่ือสกุล และวิทยฐานะของผู มีหน าท่ีปฏิบัติการและเวลาท่ีปฏิบัติการ ท้ังนี้ วัตถุท่ีใชทําปาย ลักษณะ สี ขนาดของปาย ขนาดของตัวอักษร และขอความ

ท่ีแสดงในปายใหเปนไปตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง (๒) จัดใหมีการแยกเก็บยาสําหรับสัตวเป นสวนสัดจากยาอ่ืน (๓) จัดใหมีการแยกเก็บยาเปนสวนสัดดังตอไปนี ้ (ก) ยาอันตราย (ข) ยาควบคุมพิเศษ (ค) ยาอ่ืนๆ (๔) จัดใหมีท่ีเป นสวนสัดสําหรับปรุงยาตามใบส่ังยาของผูประกอบวิชาชีพ

เวชกรรม ผูประกอบโรคศิลปะแผนปจจุบนั หรือผูประกอบการบาํบดัโรคสัตวและสําหรับเก็บยาที่จะใชในการนั้นดวย (๕) จัดให ฉลากท่ีภาชนะและหีบห อบรรจุยาตามท่ีกําหนดไว ในมาตรา ๒๕

(๓) คงมีอยูครบถวน (๖) ทําบัญชียาท่ีซื้อและขายตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง (๗) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง ๒๙ มาตรา ๒๖ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑ - ๑๖ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

ความในวรรคหนึ่งให ใช บังคับแก ผู รับอนุญาตซ่ึงได รับใบอนุญาตขายยาตามมาตรา ๑๕ (๔) และ (๕) โดยอนุโลม

๓๐ มาตรา ๒๖ ทวิ

๓๑ ใหผูรับอนุญาตขายสงยาแผนปจจุบนัปฏิบัตติามมาตรา ๒๖

วรรคหนึ่ง โดยอนุโลม เวนแตไมตองจัดใหมีท่ีเป นสวนสัดสําหรับปรุงยาตาม (๔) มาตรา ๒๗

๓๒ ใหผูรับอนุญาตนําหรือส่ังยาแผนป จจุบันเข ามาในราชอาณาจักร

ปฏิบัติดังต อไปนี้ (๑) จัดใหมีป าย ณ ท่ีเป ดเผยหน าสถานท่ีนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักรท่ีระบุไวในใบอนุญาตซ่ึงเห็นได งายจากภายนอกอาคาร คือ (ก) ป ายแสดงวาเป นสถานที่นําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักร (ข) ป ายแสดงช่ือตัว ช่ือสกุล และวิทยฐานะของผู มีหน าท่ีปฏิบัติการและเวลาท่ีปฏิบัติการ ท้ังนี้ วัตถุท่ีใชทําปาย ลักษณะ สี ขนาดของปาย ขนาดของตัวอักษร และขอความท่ีแสดงในปายใหเปนไปตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง (๒) ในเวลานําเขาตองจัดใหมีใบรับรองของผูผลิตแสดงรายละเอียดการวิเคราะหยาท่ีนําหรือส่ังเขามาในราชอาณาจักร ซึ่งตองเก็บรักษาไวไมนอยกวาหาป ใบรับรองของ ผู ผลิตถาเปนภาษาตางประเทศตองมีคําแปลเปนภาษาไทยดวย และมีฉลากตามที่กําหนด

ไวในมาตรา ๒๕(๓) ท่ีภาชนะและหีบหอบรรจุยา เวนแตความใน (ฉ) ใหระบช่ืุอเมืองและประเทศท่ีตั้งสถานท่ีผลิตยาแทนช่ือจังหวัด (๓) ก อนนํายาออกขายต องจัดให ฉลากท่ีภาชนะและหีบห อบรรจุยามีลักษณะและข อความครบถ วนตามที่กําหนดไว ในมาตรา ๒๕ (๓) เว นแต ความใน (ฉ) ให ระบุช่ือเมืองและประเทศท่ีตั้งสถานท่ีผลิตยาแทนช่ือจังหวัด และให ระบุช่ือของผู นําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักร และจังหวัดท่ีตั้งสถานท่ีนําหรือส่ังยาไวด วย

๓๐ มาตรา ๒๖ วรรคสอง แก ไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบบัที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๓๑ มาตรา ๒๖ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๓๒ มาตรา ๒๗ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๑๗

(๔) ใช ฉลากและเอกสารกํากับยาตามท่ีได ข้ึนทะเบียนตํารับยาไว และข อความในฉลากและเอกสารกํากับยาต องอ านได ชัดเจน เอกสารกํากับยาถ าเป นภาษาต างประเทศต องมีคําแปลเป นภาษาไทยด วย (๕) จัดให มีคําเตือนการใช ยาไว ในฉลากและที่เอกสารกํากับยา สําหรับยาท่ีรัฐมนตรีประกาศตามมาตรา ๗๖ (๙) คําเตือนการใช ยาถ าเป นภาษาต างประเทศต องมีคําแปลเป นภาษาไทยด วย ในกรณีท่ีฉลากมีเอกสารกํากับยาอยูด วย คําเตือนการใชยาจะแสดงไวท่ีสวนใดสวนหนึ่งของฉลากหรือเอกสารกํากับยาก็ได (๖) ทําบัญชียาท่ีนําหรือส่ังเขามาในราชอาณาจักรและท่ีขาย และเก็บยาตัวอยาง ท่ีนําหรือส่ังเขามาในราชอาณาจักร ท้ังนี้ ตามที่กําหนดในกฎกระทรวง (๗) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง ในกรณียาท่ีนําเขาตาม (๒) หรือยาท่ีจะนําออกขายตาม (๓) บรรจุในภาชนะท่ี

มีขนาดเล็กจนไม อาจแสดงฉลากที่มีข อความตามมาตรา ๒๕ (๓) ได ท้ังหมด ให ผู รับอนุญาตนําหรือส่ังยาแผนป จจุบันเข ามาในราชอาณาจักรได รับยกเว นไม ต องแสดง ขอความตามมาตรา ๒๕ (๓) (ค) (ง) (จ) (ฉ) (ช) (ฌ) หรือ (ญ) ข อใดข อหนึ่งหรือท้ังหมดเม่ือได รับอนุญาตจากผูอนุญาตแลว มาตรา ๒๗ ทวิ

๓๓ ยาแผนปจจุบันท่ีนําหรือส่ังเขามาในราชอาณาจักรจะตองผาน

การตรวจสอบของพนักงานเจาหนาท่ี ณ ดานนําเขา การตรวจสอบของพนักงานเจ าหน าท่ีให เป นไปตามหลักเกณฑ และวิธีการท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๒๘ ในกรณีใบอนุญาตสูญหายหรือถูกทําลายในสาระสําคัญ ให ผู รับอนุญาตแจ งต อผู อนุญาตและย่ืนคําขอรับใบแทนใบอนุญาตภายในสิบห าวันนับแต วันท่ีได ทราบถึงการสูญหายหรือถูกทําลายดังกลาว การขอรับใบแทนใบอนุญาตและการออกใบแทนใบอนุญาต ใหเป นไปตามหลักเกณฑ วิธีการและเงื่อนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง

๓๓ มาตรา ๒๗ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑ - ๑๘ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

มาตรา ๒๙ ๓๔

ผู รับอนุญาตต องแสดงใบอนุญาตของตนและของเภสัชกร ผู ประกอบวิชาชีพเวชกรรม ผู ประกอบโรคศิลปะแผนป จจุบันช้ันหนึ่งในสาขาทันตกรรม

การผดุงครรภหรือการพยาบาล หรือผูประกอบการบําบัดโรคสัตว ติดไว ณ ท่ีเปดเผยเห็น ได ง ายท่ีสถานท่ีผลิตยา สถานท่ีขายยาหรือสถานท่ีนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักร แลวแตกรณี มาตรา ๓๐ หามมิใหผู รับอนุญาตย ายสถานท่ีผลิตยา สถานท่ีขายยา สถานท่ีนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักรหรือสถานท่ีเก็บยา เวนแตจะไดรับอนุญาตจากผูอนุญาต การขออนุญาตและการอนุญาต ใหเป นไปตามหลักเกณฑ วิธีการและเง่ือนไขท่ี กําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๓๑ ห ามมิให ผู รับอนุญาตผลิตยาแผนป จจุบันในสถานท่ีผลิตยาใน

ระหวางท่ีเภสัชกรไมอยูปฏิบัติหนาท่ีในสถานท่ีดังกลาว มาตรา ๓๒ ห ามมิให ผู รับอนุญาตขายยาอันตรายหรือยาควบคุมพิเศษใน

ระหวางท่ีเภสัชกรหรือผูประกอบการบําบัดโรคสัตวไมอยูปฏิบัติหน าท่ี มาตรา ๓๓

๓๕ เม่ือผู รับอนุญาตประสงค จะเปล่ียนผู มีหน าท่ีปฏิบัติการตาม

มาตรา ๓๘ มาตรา ๓๙ มาตรา ๔๐ มาตรา ๔๐ ทวิ มาตรา ๔๑ มาตรา ๔๒ มาตรา ๔๓

หรือมาตรา ๔๔ ให แจ งเป นหนังสือให ผู อนุญาตทราบ และจะเปลี่ยนตัวได เม่ือได รับอนุญาตจากผูอนุญาต ในกรณีผูรับอนุญาตไมมีผูมีหนาท่ีปฏิบัติการดังกลาวในวรรคหนึ่งใหผูรับอนญุาตแจงเปนหนังสือใหผูอนุญาตทราบภายในเจ็ดวันนับแตวันท่ีไมมีผูมีหนาท่ีปฏิบัติการนั้น มาตรา ๓๓ ทวิ

๓๖ ในกรณีผู มีหน าท่ีปฏิบัติการในสถานท่ีผลิตยา สถานท่ีขายยา

หรือสถานท่ีนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักรไมอาจปฏิบัติหนาท่ีไดเปนการช่ัวคราวไมเกินหกสิบวัน ให ผู รับอนุญาตจัดให ผู มีคุณสมบัติเช นเดียวกับผู มีหน าท่ีปฏิบัติการในสถานท่ีนั้นๆ เขาปฏิบัติหนาท่ีแทนได โดยใหผู รับอนุญาตแจง เปนหนังสือตอผู อนุญาต

๓๔ มาตรา ๒๙ แก ไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๓๕ มาตรา ๓๓ วรรคหน่ึง แก ไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบบัที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๓๖ มาตรา ๓๓ ทวิ แก ไขโดยพระราชบญัญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๑๙

กอน และใหถือวาผูปฏิบัติหนาท่ีแทนเปนผูมีหนาท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๓๘ มาตรา ๓๙

มาตรา ๔๐ มาตรา ๔๐ ทวิ มาตรา ๔๑ มาตรา ๔๒ มาตรา ๔๓ หรือมาตรา ๔๔ แลวแตกรณี การแจงเปนหนังสือตามวรรคหนึ่งใหเปนไปตามระเบียบท่ีคณะกรรมการกําหนด๓๗ มาตรา ๓๔

๓๘ ผูมีหนาท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๓๘ มาตรา ๓๙ มาตรา ๔๐ มาตรา

๔๐ ทวิ มาตรา ๔๑ มาตรา ๔๒ มาตรา ๔๓ หรือมาตรา ๔๔ ซึ่งประสงคจะไมปฏิบัติหนาท่ีตอไป ตองแจงเปนหนังสือใหผูอนุญาตทราบไมเกินเจ็ดวันนับแตวันท่ีพนหนาท่ี มาตรา ๓๕ ผู รับอนุญาตผู ใดเลิกกิจการท่ีได รับอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้ ตองแจ งการเลิกกิจการเป นหนังสือให ผู อนุญาตทราบไม เกินสิบห าวันนับแต วันเลิกกิจการ และใหถือวาใบอนุญาตหมดอายุตั้งแต วันเลิกกิจการตามท่ีแจ งไวนั้น มาตรา ๓๖ ผูรับอนุญาตซ่ึงได แจ งการเลิกกิจการจะขายยาของตนท่ีเหลืออยู แก ผู รับอนุญาตอื่นหรือแก ผู ซึ่งผู อนุญาตเห็นสมควรได ภายในเก าสิบวันนับแต วันเลิกกิจการ เวนแต ผูอนุญาตจะผ อนผันขยายระยะเวลาดังกลาวให มาตรา ๓๗ ถ าผู รับอนุญาตตายและมีบุคคลผู ซึ่งมีคุณสมบัติอาจเป นผู รับอนุญาตได ตามพระราชบัญญัตินี้ แสดงความจํานงต อผู อนุญาตภายในสามสิบวันนับแต วันท่ีผู รับอนุญาตตาย เพ่ือขอดําเนินกิจการท่ีผู ตายได รับอนุญาตนั้นต อไป ก็ให ผู แสดงความจํานงนั้นดําเนินกิจการต อไปได จนกว าใบอนุญาตส้ินอายุ ในกรณีเช นว านี้ให ถือ

วาผูแสดงความจํานงเป นผูรับอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้ ตั้งแต วันผูรับอนุญาตตาย

หมวด ๔

๓๙

หนาที่ของเภสชักร ผูประกอบวิชาชีพเวชกรรม ผูประกอบโรคศิลปะแผนปจจุบันช้ันหน่ึงในสาขาทันตกรรม การผดุงครรภหรือการพยาบาลหรือผูประกอบการบําบัดโรคสัตว

๓๗ การแจงใหเปนไปตามระเบียบคณะกรรมการยาวาดวยการแจงเภสัชกรผูเขาปฏิบัติหนาท่ีแทนผูมีหนาท่ีปฏิบัติการใน สถานท่ีขายยาแผนปจจุบัน พ.ศ. ๒๕๕๐ วันท่ี ๒๘ กนัยายน พ.ศ. ๒๕๕๐

๓๘ มาตรา ๓๔ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๓๙ ช่ือหมวด ๔ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑ - ๒๐ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

มาตรา ๓๘๔๐

ให เภสัชกรช้ันหนึ่งตามมาตรา ๒๐ ประจําอยู ณ สถานท่ีผลิตยา

ตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ และใหมีหน าท่ีปฏิบัติดังต อไปนี้ (๑) ควบคุมการผลิตยาให เป นไปโดยถูกต องตามตํารับยาท่ีได ข้ึนทะเบียนไว ตามมาตรา ๗๙ (๒) ควบคุมการปฏิบัติเก่ียวกับฉลากและเอกสารกํากับยาตามมาตรา ๒๕ (๓)

(๔) และ (๕) (๓) ควบคุมการแบ งบรรจุยาและการป ดฉลากท่ีภาชนะและหีบห อบรรจุยาให เป นไปโดยถูกต องตามพระราชบัญญัตินี้ (๔) ควบคุมการขายยาใหเป นไปตามมาตรา ๓๙ (๕) ควบคุมการทําบญัชียาและการเก็บยาตัวอยางตามมาตรา ๒๕ (๖) (๖) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๓๙

๔๑ ให เภสัชกรช้ันหนึ่งตามมาตรา ๒๑ ประจําอยู ณ สถานท่ีขายยา

แผนป จจุบันตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ และใหมีหน าท่ีปฏิบัติดังต อไปนี้ (๑) ควบคุมการแยกเก็บยาตามมาตรา ๒๖ (๒) และ (๓) (๒) ควบคุมการปฏิบัติเก่ียวกับฉลากตามมาตรา ๒๖ (๕) (๓) ควบคุมการขายยาใหเป นไปตามพระราชบัญญัตนิี ้ (๔) ปรุงยาในท่ีท่ีผูรับอนุญาตขายยาไดจัดไวตามมาตรา ๒๖ (๔) (๕) จัดใหมีฉลากท่ีภาชนะและหีบหอบรรจุยาท่ีปรุงตามใบส่ังยาของผู ประกอบวิชาชีพเวชกรรม ผู ประกอบโรคศิลปะแผนป จจุบัน หรือผู ประกอบการบําบัดโรคสัตว ท้ังนี้ตามหลักเกณฑ วิธีการและเงื่อนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง (๖) ควบคุมการส งมอบยาอันตราย ยาควบคุมพิเศษ หรือยาตามใบส่ังยาของ

ผู ประกอบวิชาชีพเวชกรรม ผู ประกอบโรคศิลปะแผนป จจุบัน หรือผู ประกอบการบําบัดโรคสัตว (๗) ควบคุมการทําบญัชียาตามมาตรา ๒๖ (๖) (๘) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง

๔๐ มาตรา ๓๘ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๔๑ มาตรา ๓๙ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๒๑

มาตรา ๔๐ ใหเภสัชกรช้ันสองตามมาตรา ๒๑ ปฏิบัติตามมาตรา ๓๙ เชนเดียวกับเภสัชกรช้ันหนึ่ง เวนแต ในส วนท่ีเก่ียวกับการปรุง การขายและการส งมอบยาควบคุมพิเศษจะกระทํามิได มาตรา ๔๐ ทวิ

๔๒ ให เภสัชกรช้ันหนึ่งตามมาตรา ๒๑ ทวิ ประจําอยู ณ สถานท่ี

ขายส งยาแผนป จจุบันหรือสถานท่ีเก็บยาตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ และให มีหน าท่ีปฏิบัติดังต อไปนี้ (๑) ควบคุมการแยกเก็บยาตามมาตรา ๒๖ (๒) และ (๓) (๒) ควบคุมการปฏิบัติเก่ียวกับฉลากตามมาตรา ๒๖ (๕) (๓) ควบคุมการทําบญัชียาตามมาตรา ๒๖ (๖) (๔) ควบคุมการขายสงยาแผนปจจุบัน (๕) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๔๑

๔๓ ให เภสัชกรช้ันหนึ่ง เภสัชกรช้ันสอง ผู ประกอบวิชาชีพเวชกรรม

หรือผู ประกอบโรคศิลปะแผนป จจุบันช้ันหนึ่งในสาขาทันตกรรม การผดุงครรภ หรือการพยาบาลตามมาตรา ๒๒ ประจําอยู ณ สถานท่ีขายยาแผนปจจุบันเฉพาะยาบรรจุเสร็จท่ีไมใชยาอันตรายหรือยาควบคุมพิเศษตลอดเวลาท่ีเปดทําการและใหมีหนาท่ีปฏิบตัดิงัตอไปนี ้ (๑) ควบคุมการปฏิบัติเก่ียวกับฉลากตามมาตรา ๒๖ (๕) (๒) ควบคุมมิใหมีการแบงขายยาบรรจุเสร็จตางไปจากสภาพเดิมท่ีผูผลิตไดผลิตไว (๓) ควบคุมการทําบญัชียาตามมาตรา ๒๖ (๖) (๔) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๔๒

๔๔ ให เภสัชกรช้ันหนึ่งหรือผู ประกอบการบําบัดโรคสัตว ตามมาตรา

๒๓ ประจําอยู ณ สถานท่ีขายยาแผนป จจุบันเฉพาะยาบรรจุเสร็จสําหรับสัตว ตลอดเวลาท่ีเปดทําการและใหมีหน าท่ีปฏิบัติดังต อไปนี้ (๑) ควบคุมการแยกเก็บยาตามมาตรา ๒๖ (๓) (๒) ควบคุมการปฏิบัติเก่ียวกับฉลากตามมาตรา ๒๖ (๕)

๔๒ มาตรา ๔๐ ทวิ เพิม่เติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที ่๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๔๓ มาตรา ๔๑ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ๔๔ มาตรา ๔๒ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑ - ๒๒ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

(๓) ควบคุมมิใหมีการแบ งขายยาบรรจุเสร็จสําหรับสัตว ต างไปจากสภาพเดิมท่ีผูผลิตได ผลิตไว (๔) ควบคุมการส งมอบยาบรรจุเสร็จสําหรับสัตว ท่ีเป นยาอันตรายหรือยาควบคุมพิเศษ (๕) ควบคุมการทําบญัชียาตามมาตรา ๒๖ (๖) (๖) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๔๓ ให เภสัชกรช้ันสองหรือผู ประกอบการบําบัดโรคสัตว ช้ันสอง ตามมาตรา ๒๓ ปฏิบัติตามมาตรา ๔๒ เช นเดียวกับเภสัชกรช้ันหนึ่ง หรือผู ประกอบการบําบัดโรคสัตว ช้ันหนึ่ง เว นแต ในส วนท่ีเก่ียวกับการควบคุมการส งมอบยาบรรจุเสร็จสําหรับสัตวท่ีเป นยาควบคุมพิเศษจะกระทํามิได มาตรา ๔๔

๔๕ ให เภสัชกรช้ันหนึ่งตามมาตรา ๒๔ ประจําอยู ณ สถานท่ีนําหรือ

ส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักรหรือสถานท่ีเก็บยาตลอดเวลาท่ีเป ดทําการและให มีหน าท่ีปฏิบัติดังต อไปนี้ (๑) ควบคุมยาท่ีนําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจักรให เป นไปโดยถูกต องตามตํารับยาท่ีได ข้ึนทะเบียนไวตามมาตรา ๗๙ (๒) ควบคุมการปฏิบัติเก่ียวกับฉลากตามมาตรา ๒๗ (๒) (๓) และ (๕) (๓) ควบคุมการปฏิบัติเก่ียวกับใบรับรองของผู ผลิตแสดงรายละเอียดการ วิเคราะหยาตามมาตรา ๒๗ (๒) และเอกสารกํากับยาตามมาตรา ๒๗ (๔) (๔) ควบคุมการขายยาใหเป นไปตามมาตรา ๓๙ (๕) ควบคุมการทําบญัชียาและการเก็บยาตัวอยางตามมาตรา ๒๗ (๖) (๖) ควบคุมการนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักร (๗) ควบคุมการจัดเก็บยาท่ีนําหรือส่ังเขามาในราชอาณาจักร ณ สถานท่ีเก็บยา (๘) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๔๕

๔๖ ห ามมิให เภสัชกร ผู ประกอบวิชาชีพเวชกรรม ผู ประกอบโรค

ศิลปะแผนป จจุบันช้ันหนึ่งในสาขาทันตกรรม การผดุงครรภ หรือการพยาบาล

๔๕ มาตรา ๔๔ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐ ๔๖ มาตรา ๔๕ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๒๓

ผู ประกอบการบําบัดโรคสัตว ปฏิบัติหน าท่ีผู มีหน าท่ีปฏิบัติการในสถานที่ผลิตยา สถานท่ีขายยา หรือสถานท่ีนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักรโดยตนมิได มีช่ือเป นผู มีหน าท่ีปฏิบัติการในสถานท่ีนั้น

หมวด ๕ การขออนุญาตและออกใบอนุญาตเกี่ยวกับยาแผนโบราณ

มาตรา ๔๖ ห ามมิให ผู ใดผลิต ขาย หรือนําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจักร ซึ่งยาแผนโบราณ เวนแต จะได รับใบอนุญาต การขออนุญาตและการอนุญาต ให เป นไปตามหลักเกณฑ วิธีการและเง่ือนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๔๗ บทบัญญตัิมาตรา ๔๖ ไมใชบังคับแก (๑) การผลิตยาซ่ึงผลิตโดยกระทรวง ทบวง กรม ในหน าท่ีป องกันหรือบําบัดโรค สภากาชาดไทย และองค การเภสัชกรรม (๒) การปรุงยาแผนโบราณตามตํารายาท่ีรัฐมนตรีประกาศตามมาตรา ๗๖ (๑)

โดยผูประกอบโรคศิลปะแผนโบราณ เพ่ือขายเฉพาะสําหรับคนไขของตนหรือขายปลีก (๒ ทวิ)

๔๗ การขายยาแผนโบราณโดยผู รับอนุญาตขายยาแผนป จจุบัน ผู รับ

อนุญาตขายส งยาแผนป จจุบัน และผู รับอนุญาตขายยาแผนป จจุบันเฉพาะยาบรรจุเสร็จท่ีไมใชยาอันตรายหรือยาควบคุมพิเศษ (๓) การขายยาสมุนไพรท่ีไมใชยาอันตรายหรือการขายยาสามัญประจําบาน (๔) การนํายาติดตัวเข ามาในราชอาณาจักรซึ่งไม เกินจํานวนท่ีจําเป นจะต องใช เฉพาะตัวได สามสิบวัน และการนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักรโดยกระทรวง ทบวง กรม ในหน าท่ีป องกันหรือบําบัดโรค สภากาชาดไทยและองค การเภสัชกรรม มาตรา ๔๘

๔๘ ผู อนุญาตจะออกใบอนุญาตให ผลิต ขาย หรือนํา หรือส่ังเข ามา

ในราชอาณาจักรซึ่งยาแผนโบราณได เม่ือปรากฏวาผูขออนุญาต ๔๗ มาตรา ๔๗ (๒ ทวิ) เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๔๘ มาตรา ๔๘ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑ - ๒๔ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

(๑) เป นเจ าของกิจการและเป นผู มีทรัพย สินหรือฐานะพอที่จะตั้งและดําเนินกิจการได (๒) มีอายุไมต่ํากวาย่ีสิบปบริบูรณ (๓) มีถ่ินท่ีอยูในประเทศไทย (๔) ไม เคยได รับโทษจําคุกโดยคําพิพากษาถึงท่ีสุดหรือคําส่ังท่ีชอบด วยกฎหมายให จําคุกในความผิดท่ีกฎหมายบัญญัติให ถือเอาการกระทําโดยทุจริตเป นองค ประกอบหรือในความผิดตามกฎหมายว าด วยยาเสพติดให โทษ กฎหมายว าด วยวัตถุท่ีออกฤทธิ์ต อจิตและประสาท กฎหมายว าด วยการขายยาหรือพระราชบัญญัตินี้ เว นแต พนโทษมาแลวไมน อยกวาสองป กอนวันขอรับใบอนุญาต (๕) ไมเปนบุคคลวิกลจริต หรือคนไรความสามารถหรือคนเสมือนไรความสามารถ (๖) ไมเป นโรคตามที่รัฐมนตรีประกาศกําหนดในราชกิจจานุเบกษา๔๙ (๗) มีสถานท่ีผลิตยา สถานท่ีขายยา สถานท่ีนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักรหรือสถานท่ีเก็บยา สะอาดและถูกสุขลักษณะ (๘) ใช ช่ือในการประกอบพาณิชยกิจไม ซ้ําหรือคล ายคลึงกับช่ือท่ีใช ในการประกอบพาณิชยกิจของผู รับอนุญาต ซึ่งอยู ในระหว างถูกส่ังพักใช ใบอนุญาตหรือซึ่งถูกเพิกถอนใบอนุญาตยังไมครบหนึ่งป (๙) มีผูท่ีจะปฏิบัติการตามมาตรา ๖๘ มาตรา ๖๙ หรือมาตรา ๗๐ ผู มีหน าท่ีปฏิบัติการตาม (๙) ต องอยู ประจํา ณ สถานท่ีผลิตยา สถานท่ีขายยา

หรือสถานท่ีนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักรได แต เพียงแหงเดียว ในกรณีนิติบุคคลเป นผู ขออนุญาต ผู จัดการหรือผู แทนของนิติบุคคลซึ่งเป น

ผู ดําเนินกิจการต องมีคุณสมบัติตาม (๒) และ (๓) และไม มีลักษณะต องห ามตาม (๔)

(๕) หรือ (๖) มาตรา ๔๙ ประเภทของใบอนุญาตสําหรับยาแผนโบราณมีดังนี ้ (๑) ใบอนุญาตผลิตยาแผนโบราณ (๒) ใบอนญุาตขายยาแผนโบราณ (๓) ใบอนุญาตนําหรือส่ังยาแผนโบราณเขามาในราชอาณาจักร ๔๙ โรคตองหามเชนเดียวกับมาตรา ๑๔ (๖)

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๒๕

ให ถือว าผู ได รับใบอนุญาตตาม (๑) หรือ (๓) เป นผู รับใบอนุญาตตาม (๒)

สําหรับยาท่ีตนผลิตหรือนําหรือส่ังเขามาในราชอาณาจักรนั้นด วย แลวแต กรณี มาตรา ๕๐ ใบอนุญาตท่ีออกตามมาตรา ๔๙ ให คุ มกันถึงลูกจ างหรือตัวแทนของผูรับอนุญาตด วย ให ถือว าการกระทําของลูกจ างหรือตัวแทนของผู รับอนุญาตท่ีได รับการคุ มกันตามวรรคหนึ่ง เป นการกระทําของผู รับอนุญาตด วย เว นแต ผู รับอนุญาตจะพิสูจน ได ว าการกระทําดังกลาว เป นการสุดวิสัยท่ีตนจะลวงรูหรือควบคุมได

มาตรา ๕๑๕๐

ใบอนุญาตตามมาตรา ๔๙ ให ใช ได จนถึงวันท่ี ๓๑ ธันวาคม

ของป ท่ีออกใบอนุญาต ถ าผู รับอนุญาตประสงค จะขอต ออายุใบอนุญาตให ย่ืนคําขอเสียก อนใบอนุญาตส้ินอายุ เม่ือได ย่ืนคําขอดังกล าวแล ว จะประกอบกิจการต อไปก็ได จนกวาผูอนุญาตจะส่ังไมต ออายุใบอนุญาตนั้น การขอต ออายุใบอนุญาตและการอนุญาต ให เป นไปตามหลักเกณฑ วิธีการและเง่ือนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง ผูรับอนุญาตซ่ึงใบอนญุาตของตนส้ินอายุไมเกินหนึ่งเดือน จะย่ืนคําขอผ อนผนัพรอมด วยแสดงเหตุผลขอตออายุใบอนญุาตก็ได แตการยื่นคําขอผอนผันนี้ไมเปนเหตุใหพนผดิ สําหรับการประกอบกิจการท่ีไดกระทําไปกอนขอตออายุใบอนุญาตถือวา เป นการประกอบกิจการโดยใบอนญุาตขาดอายุ การขอต ออายุใบอนุญาตเม่ือล วงพ นกําหนดเวลาหนึ่งเดือนนับแต วันท่ีใบอนุญาตส้ินอายุจะกระทํามิได มาตรา ๕๒ ในกรณีผู อนุญาตไม ออกใบอนุญาตหรือไม อนุญาตให ต ออายุใบอนุญาต ผู ขออนุญาตหรือผู ขอต ออายุใบอนุญาตมีสิทธิอุทธรณ เป นหนังสือต อ

รัฐมนตรีภายในสามสิบวันนับแต วันท่ีได รับหนังสือของผู อนุญาตแจ งการไม ออกใบอนุญาตหรือไมอนุญาตใหต ออายุใบอนุญาต คําวินิจฉัยของรัฐมนตรีใหเป นท่ีสุด

๕๐ มาตรา ๕๑ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑ - ๒๖ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

ในกรณีผู อนุญาตไม อนุญาตให ต ออายุใบอนุญาตผลิตยาแผนโบราณ ก อนท่ีรัฐมนตรีจะมีคําวินิจฉัยอุทธรณ ตามวรรคสอง รัฐมนตรีมีอํานาจส่ังอนุญาตให ประกอบกิจการไปพลางกอนได เม่ือมีคําขอของผูอุทธรณ

หมวด ๖ หนาที่ของผูรับอนุญาตเก่ียวกับยาแผนโบราณ

มาตรา ๕๓๕๑

ห ามมิให ผู รับอนุญาตผลิตหรือขายยาแผนโบราณนอกสถานท่ีท่ีกําหนดไวในใบอนุญาต เวนแต เป นการขายส ง มาตรา ๕๔

๕๒ ผู รับอนุญาตผลิตยาแผนโบราณ ต องมีผู ประกอบโรคศิลปะ

แผนโบราณเป นผูมีหน าท่ีปฏิบัติตามมาตรา ๖๘ ประจําอยูตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ ผู รับอนุญาตตามวรรคหนึ่งซึ่งผลิตยาเกินห าสิบตํารับข้ึนไป ให มีจํานวน

ผู ประกอบโรคศิลปะแผนโบราณเป นผู มีหน าท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๖๘ ตามที่กําหนด

ในกฎกระทรวง

มาตรา ๕๔ ทวิ๕๓

ผูรับอนุญาตผลิตยาแผนโบราณซึ่งผลิตยาแผนโบราณโดยวิธีตอกอัดเม็ด วิธีเคลือบ หรือวิธีอ่ืนอันคล ายคลึงกัน และใช เภสัชเคมีภัณฑ หรือเภสัชเคมีภัณฑ ก่ึงสําเร็จรูปในการตอกอัดเม็ด การเคลือบ หรือการอื่นอันคล ายคลึงกันรวมท้ังการใส วัตถุกันเสียลงในยาแผนโบราณ ต องปฏิบัติตามหลักเกณฑ และวิธีการที่กําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๕๕

๕๔ ผู รับอนุญาตขายยาแผนโบราณ ต องมีผู ประกอบโรคศิลปะแผน

โบราณเป นผูมีหน าท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๖๙ ประจําอยูตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ มาตรา ๕๖

๕๕ ผูรับอนุญาตนําหรือส่ังยาแผนโบราณเข ามาในราชอาณาจักรต อง

มีผู ประกอบโรคศิลปะแผนโบราณเป นผู มีหน าท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๗๐ ประจําอยู

๕๑ มาตรา ๕๓ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๕๒ มาตรา ๕๔ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ๕๓ มาตรา ๕๔ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๕๔ มาตรา ๕๕ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๕๕ มาตรา ๕๖ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๒๗

ณ สถานท่ีนําหรือส่ังยาแผนโบราณเข ามาในราชอาณาจักร หรือสถานท่ีเก็บยา

ตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ มาตรา ๕๗

๕๖ ใหผูรับอนุญาตผลิตยาแผนโบราณปฏิบตัดิงัต อไปนี ้

(๑) จัดให มีป าย ณ ท่ีเป ดเผยหน าสถานท่ีผลิตยาท่ีระบุไว ในใบอนุญาตซึ่งเห็นได งายจากภายนอกอาคาร คือ (ก) ป ายแสดงวาเป นสถานท่ีผลิตยา (ข) ป ายแสดงช่ือตัวและช่ือสกุลของผู มีหน าท่ีปฏิบัติการและเวลาท่ีปฏิบัติการ ท้ังนี้ วัตถุท่ีใชทําปาย ลักษณะ สี ขนาดของปาย ขนาดของตัวอักษร และขอความท่ีแสดงในปายใหเปนไปตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง (๒) จัดใหมีฉลากตามที่ข้ึนทะเบียนตาํรับยาผนึกไวท่ีภาชนะและหีบหอบรรจุยาท่ีผลิตข้ึน และในฉลากตองแสดง (ก) ช่ือยา (ข) เลขท่ีหรือรหัสใบสําคญัการข้ึนทะเบยีนตํารับยา (ค) ปริมาณของยาท่ีบรรจุ (ง) เลขท่ีหรืออักษรแสดงคร้ังท่ีผลิตยา (จ) ช่ือผูผลิตและจังหวัดท่ีตั้งสถานท่ีผลิตยา (ฉ) วัน เดือน ป ท่ีผลิตยา (ช) คําวา “ยาแผนโบราณ” ใหเห็นไดชัด (ซ) คําว า “ยาใช ภายนอก” หรือ “ยาใช เฉพาะที่” แล วแต กรณี ด วยอักษรสีแดงเห็นได ชัด ในกรณีเป นยาใชภายนอกหรือยาใชเฉพาะท่ี (ฌ) คําวา “ยาสามัญประจําบาน” ในกรณีเป นยาสามัญประจําบาน (ญ) คําวา “ยาสําหรับสัตว” ในกรณีเปนยาสําหรับสัตว (๓) ใช ฉลากและเอกสารกํากับยาตามท่ีได ข้ึนทะเบียนตํารับยาไว และข อความในฉลากและเอกสารกํากับยาต องอ านได ชัดเจน เอกสารกํากับยาถ าเป นภาษาต างประเทศ ต องมีคําแปลภาษาไทยด วย ๕๖ มาตรา ๕๗ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑ - ๒๘ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

(๔) ทําบัญชียาท่ีผลิตและขายตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง (๕) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง ในกรณีภาชนะบรรจุยามีขนาดเล็กจนไม อาจแสดงฉลากที่มีข อความตาม (๒)

ไดท้ังหมด ให ผู รับอนุญาตผลิตยาแผนโบราณได รับยกเว นไม ต องแสดงข อความตาม

(๒) (ค) (ง) (จ) (ช) (ซ) (ฌ) หรือ (ญ) ขอใดขอหนึ่งหรือท้ังหมดเม่ือได รับอนุญาตจากผูอนุญาตแลว๕๗ ในกรณีเปนยาท่ีผลิตเพ่ือส งออกไปนอกราชอาณาจักร ข อความในฉลากและเอกสารกํากับยาตองระบุช่ือประเทศไทยดวย สวนขอความอื่นหากประสงคจะขอยกเวนตองไดรับอนุญาตจากผูอนุญาตกอน และมิใหนําความใน (๒) (ช) (ซ) และ (ฌ) มาใชบังคับ มาตรา ๕๘

๕๘ ใหผูรับอนุญาตขายยาแผนโบราณปฏิบตัิดังตอไปนี ้

(๑) จัดให มีป าย ณ ท่ีเป ดเผยหน าสถานที่ขายยาท่ีระบุไว ในใบอนุญาตซึ่งเห็นได งายจากภายนอกอาคาร คือ (ก) ป ายแสดงวาเป นสถานที่ขายยา (ข) ป ายแสดงช่ือตัวและช่ือสกุลของผู มีหน าท่ีปฏิบัติการและเวลาท่ีปฎิบัติการ ท้ังนี้ วัตถุท่ีใชทําปาย ลักษณะ สี ขนาดของปาย ขนาดของตัวอักษร และขอความท่ีแสดงในปาย ใหเปนไปตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง (๒) จัดให ฉลากท่ีภาชนะและหีบห อบรรจุยาตามท่ีกําหนดในมาตรา ๕๗ (๒)

คงมีอยูครบถวน (๓) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๕๙

๕๙ ให ผู รับอนุญาตนําหรือส่ังยาแผนโบราณเข ามาในราชอาณาจักร

ปฏิบัติดังต อไปนี้ (๑) จัดใหมีป าย ณ ท่ีเป ดเผยหน าสถานท่ีนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักรท่ีระบุไวในใบอนุญาตซ่ึงเห็นได งายจากภายนอกอาคาร คือ ๕๗ มาตรา ๕๗ วรรคสอง แก ไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบบัที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๕๘ มาตรา ๕๘ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ๕๙ มาตรา ๕๙ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๒๙

(ก) ป ายแสดงวาเป นสถานที่นําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักร (ข) ป ายแสดงช่ือตัวและช่ือสกุลของผู มีหน าท่ีปฏิบัติการและเวลาท่ีปฏิบัติการ ท้ังนี้ วัตถุท่ีใชทําปาย ลักษณะ สี ขนาดของปาย ขนาดของตัวอักษรและขอความ

ท่ีแสดงในปายใหเปนไปตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง (๒) ในเวลานําเขาตองจัดใหมีฉลากตามที่กําหนดไวในมาตรา ๕๗ (๒) ท่ีภาชนะ

และหีบหอบรรจุยา เวนแต ความใน (จ) ใหระบุช่ือเมืองและประเทศท่ีตั้งสถานที่ผลิตยาแทนช่ือจังหวัด (๓) ก อนนํายาออกขายต องจัดให ฉลากท่ีภาชนะและหีบห อบรรจุยามีลักษณะและข อความครบถ วนตามท่ีกําหนดไว ในมาตรา ๕๗ (๒) เว นแต ความใน (จ) ให ระบุช่ือเมืองและประเทศท่ีตั้งสถานท่ีผลิตยาแทนช่ือจังหวัด และให ระบุช่ือของผู นําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักร และจังหวัดท่ีตั้งสถานท่ีนําหรือส่ังยาไวด วย (๔) ใช ฉลากและเอกสารกํากับยาตามท่ีได ข้ึนทะเบียนตํารับยาไว และข อความในฉลากและเอกสารกํากับยาต องอ านได ชัดเจน เอกสารกํากับยาถ าเป นภาษาต างประเทศต องมีคําแปลเป นภาษาไทยด วย (๕) ทําบัญชียาท่ีนําหรือส่ังเขามาในราชอาณาจักรและท่ีขาย และเก็บยาตัวอยางท่ีนําหรือส่ังเขามาในราชอาณาจักร ท้ังนี้ ตามที่กําหนดในกฎกระทรวง (๖) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง ในกรณียาท่ีนําเขาตาม (๒) หรือยาท่ีจะนําออกขายตาม (๓) บรรจุในภาชนะท่ีมี

ขนาดเล็กจนไม อาจแสดงฉลากที่มีข อความตามมาตรา ๕๗ (๒) ได ท้ังหมด ให ผู รับอนุญาตนําหรือส่ังยาแผนโบราณเขามาในราชอาณาจักรไดรับยกเวนไมตองแสดงขอความตามมาตรา ๕๗ (๒) (ค) (ง) (จ) (ช) (ซ) (ฌ) หรือ (ญ) ข อใดข อหนึ่งหรือท้ังหมดเม่ือไดรับอนุญาตจากผูอนุญาตแลว มาตรา ๕๙ ทวิ

๖๐ ยาแผนโบราณท่ีนําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจักรจะต อง

ผ านการตรวจสอบของพนักงานเจ าหน าท่ี ณ ด านนําเขา

๖๐ มาตรา ๕๙ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑ - ๓๐ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

การตรวจสอบของพนักงานเจ าหน าท่ีให เป นไปตามหลักเกณฑ และวิธีการที่กําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๖๐ ในกรณีใบอนุญาตสูญหายหรือถูกทําลายในสาระสําคัญ ให ผู รับอนุญาตแจงต อผูอนุญาตและย่ืนคําขอรับใบแทนใบอนุญาตภายในสิบห าวันนับแต วันท่ีได ทราบถึงการสูญหายหรือถูกทําลายดังกลาว การขอรับใบแทนใบอนุญาตและการออกใบแทนใบอนุญาต ใหเป นไปตามหลักเกณฑ วิธีการและเงื่อนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๖๑ ผู รับอนุญาตต องแสดงใบอนุญาตของตนและของผู ประกอบโรคศิลปะแผนโบราณติดไว ณ ท่ีเป ดเผยเห็นได ง ายท่ีสถานท่ีผลิตยา สถานท่ีขายยาหรือสถานท่ีนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักร แลวแต กรณี มาตรา ๖๒ หามมิใหผูรับอนุญาตยายสถานท่ีผลิตยา สถานท่ีขายยา สถานท่ีนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักรหรือสถานท่ีเก็บยา เว นแต จะได รับอนุญาตจาก

ผูอนุญาต การขออนุญาตและการอนุญาต ให เป นไปตามหลักเกณฑ วิธีการและเง่ือนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๖๓ เม่ือผู รับอนุญาตประสงค จะเปล่ียนตัวผู มีหน าท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๖๘ มาตรา ๖๙ หรือมาตรา ๗๐ ให แจ งเป นหนังสือให ผู อนุญาตทราบ และจะ

เปล่ียนตัวได เม่ือได รับอนุญาตจากผูอนุญาต ในกรณีผู รับอนุญาตไม มีผู มีหน าท่ีปฏิบัติการดังกล าวในวรรคหนึ่ง ให ผู รับอนุญาตแจ งเป นหนังสือให ผู อนุญาตทราบภายในเจ็ดวันนับแต วันท่ีไม มีผู มีหน าท่ีปฏิบัติการนั้น มาตรา ๖๓ ทวิ

๖๑ ในกรณีท่ีผู มีหน าท่ีปฏิบัติการในสถานท่ีผลิตยา สถานท่ีขาย

ยา หรือสถานท่ีนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักร ไม อาจปฏิบัติหน าท่ีได เป นการช่ัวคราวไม เกินหกสิบวัน ให ผู รับอนุญาตจัดให ผู มีคุณสมบัติเช นเดียวกับผู มีหน าท่ีปฏิบัติการในสถานท่ีนั้นๆ เข าปฏิบัติหน าท่ีแทนได โดยให ผู รับอนุญาตแจ งเป นหนังสือ

๖๑ มาตรา ๖๓ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๓๑

ต อผู อนุญาตก อน และให ถือว าผู ปฏิบัติหน าท่ีแทนเป นผู มีหน าท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๖๘ มาตรา ๖๙ หรือมาตรา ๗๐ แลวแต กรณี การแจ งเป นหนังสือตามวรรคหนึ่ง ให เป น ไปตามระเบียบท่ีคณะกรรมการ

กําหนด มาตรา ๖๔ ผู มีหน าท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๖๘ มาตรา ๖๙ หรือมาตรา ๗๐

ประสงคจะไม ปฏิบัติหน าท่ีต อไป ต องแจ งเป นหนังสือให ผู อนุญาตทราบไม เกินเจ็ดวันนับแต วันท่ีพนหน าท่ี มาตรา ๖๕ ผู รับอนุญาตผู ใดเลิกกิจการท่ีได รับอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้ ตองแจงการเลิกกิจการเปนหนังสือใหผู อนุญาตทราบไมเกินสิบหาวันนับแตวันเลิกกิจการ และใหถือวาใบอนุญาตหมดอายุตั้งแตวันเลิกกิจการตามที่แจงไวนั้น มาตรา ๖๖ ผูรับอนุญาตซ่ึงได แจ งการเลิกกิจการจะขายยาของตนท่ีเหลืออยู แก ผู รับอนุญาตอื่นหรือแก ผู ซึ่งผู อนุญาตเห็นสมควรได ภายในเก าสิบวันนับแต วันเลิกกิจการ เวนแต ผูอนุญาตจะผ อนผันขยายระยะเวลาดงักลาวให มาตรา ๖๗ ถ าผู รับอนุญาตตายและมีบุคคลซ่ึงมีคุณสมบัติอาจเป นผู รับอนุญาตได ตามพระราชบัญญัตินี้ แสดงความจํานงต อผู อนุญาตภายในสามสิบวันนับแต วันท่ีผู รับอนุญาตตาย เพ่ือขอดําเนินกิจการท่ีผู ตายได รับอนุญาตนั้นต อไป ก็ให ผู แสดงความจํานงนั้นดําเนินกิจการต อไปได จนกวาใบอนุญาตส้ินอายุ ในกรณีเช นว านี้ ให ถือว า ผูแสดงความจํานงเป นผูรับอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้ ตั้งแต วันผูรับอนุญาตตาย

หมวด ๗ หนาที่ของผูประกอบโรคศิลปะแผนโบราณ

มาตรา ๖๘

๖๒ ใหผูประกอบโรคศิลปะแผนโบราณตามมาตรา ๕๔ ประจําอยู ณ

สถานท่ีผลิตยาตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ และใหมีหน าท่ีปฏิบัติดังต อไปนี้

๖๒ มาตรา ๖๘ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑ - ๓๒ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

(๑) ควบคุมการผลิตยาให เป นไปโดยถูกต องตามตํารับยาท่ีได ข้ึนทะเบียนไว ตามมาตรา ๗๙ (๒) ควบคุมการปฏิบัติเก่ียวกับฉลากและเอกสารกํากับยาตามมาตรา ๕๗ (๒)

และ (๓) (๓) ควบคุมการแบ งบรรจุและป ดฉลากท่ีภาชนะและหีบห อบรรจุยาให เป นไปโดยถูกต องตามพระราชบัญญัตินี้ (๔) ควบคุมการขายยาใหเป นไปตามมาตรา ๖๙ (๕) ควบคุมการทําบญัชียาตามมาตรา ๕๗ (๔) (๖) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๖๙

๖๓ ให ผู ประกอบโรคศิลปะแผนโบราณตามมาตรา ๕๕ ประจําอยู ณ

สถานท่ีขายยาตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ และใหมีหน าท่ีปฏิบัติดังต อไปนี้ (๑) ควบคุมการปฏิบัติเก่ียวกับฉลากตามมาตรา ๕๘ (๒) (๒) ควบคุมการขายยาใหเป นไปตามพระราชบัญญัตนิี ้ (๓) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๗๐

๖๔ ให ผู ประกอบโรคศิลปะแผนโบราณตามมาตรา ๕๖ ประจําอยู

ณ สถานท่ีนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักร หรือสถานท่ีเก็บยาตลอดเวลาท่ีเป ดทําการ และใหมีหน าท่ีปฏิบัติดังต อไปนี้ (๑) ควบคุมยาท่ีนําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจักรให ถูกต องตามตํารับยาท่ีได ข้ึนทะเบียนไวตามมาตรา ๗๙ (๒) ควบคุมการปฏิบัติเก่ียวกับฉลากตามมาตรา ๕๙ (๒) (๓) ควบคุมการปฏิบัติเก่ียวกับเอกสารกํากับยาตามมาตรา ๕๙ (๔) (๔) ควบคุมการขายยาใหเป นไปตามมาตรา ๖๙ (๕) ควบคุมการทําบญัชียาตามมาตรา ๕๙ (๕) (๖) ควบคุมการนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักร (๗) ควบคุมการจัดเก็บยาท่ีนําหรือส่ังเขามาในราชอาณาจักร ณ สถานท่ีเก็บยา

๖๓ มาตรา ๖๙ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๖๔ มาตรา ๗๐ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๓๓

(๘) การอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๗๑

๖๕ หามมิใหผูประกอบโรคศิลปะแผนโบราณปฏิบัติหน าท่ีผู มีหน าท่ี

ปฏิบัติการในสถานท่ีผลิตยา สถานท่ีขายยา หรือสถานท่ีนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักรโดยตนมิได มีช่ือเป นผูมีหน าท่ีปฏิบัติการในสถานท่ีนั้น

หมวด ๘

ยาปลอม ยาผิดมาตรฐาน ยาเส่ือมคุณภาพ

มาตรา ๗๒๖๖

หามมิใหผูใดผลิต ขาย หรือนําหรือส่ังเขามาในราชอาณาจักรซึ่งยาตอไปนี ้ (๑) ยาปลอม (๒) ยาผิดมาตรฐาน (๓) ยาเส่ือมคุณภาพ (๔) ยาท่ีมิไดข้ึนทะเบียนตํารับยา (๕) ยาท่ีทะเบียนตํารับยาถูกยกเลิก สําหรับผู รับอนุญาตผลิตยาและผู รับอนุญาตให นําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักร หรือยาท่ีทะเบียนตํารับยาถูกยกเลิกเกินหกเดือนสําหรับผูรับอนุญาตขายยา (๖) ยาท่ีรัฐมนตรีส่ังเพิกถอนทะเบียนตํารับยา ความใน (๔) ไมใชบังคับแกกระทรวง ทบวง กรม ในหนาท่ีปองกันหรือบําบัดโรคสภากาชาดไทย และองคการเภสัชกรรม มาตรา ๗๓ ยาหรือวัตถุตอไปนี้เปนยาปลอม (๑) ยาหรือวัตถุท่ีทําเทียมท้ังหมดหรือแตบางส วนวาเป นยาแท (๒) ยาท่ีแสดงช่ือว าเปนยาอื่นหรือแสดงเดือน ป ท่ียาส้ินอายุ ซึ่งมิใชความจริง (๓) ยาท่ีแสดงช่ือหรือเคร่ืองหมายของผู ผลิตหรือท่ีตั้งสถานท่ีผลิตยาซึ่งมิใช ความจริง

๖๕ มาตรา ๗๑ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๖๖ มาตรา ๗๒ แก ไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑ - ๓๔ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

(๔)๖๗

ยาท่ีแสดงวาเป นยาตามตํารับยาท่ีข้ึนทะเบียนไว ซึ่งมิใชความจริง (๕)

๖๘ ยาท่ีผลิตข้ึนไม ถูกต องตามมาตรฐานถึงขนาดท่ีปริมาณหรือความแรง

ของสารออกฤทธิ์ขาดหรือเกินกว าร อยละย่ีสิบจากเกณฑ ต่ําสุดหรือสูงสุด ซึ่งกําหนดไว ในตํารับยาท่ีข้ึนทะเบียนไวตามมาตรา ๗๙ มาตรา ๗๔

๖๙ ยาตอไปนี้เปนยาผิดมาตรฐาน

(๑) ยาท่ีผลิตข้ึนไม ถูกต องตามมาตรฐานโดยปริมาณหรือความแรงของสารออกฤทธิ์ขาดหรือเกินจากเกณฑ ต่ําสุดหรือสูงสุดท่ีกําหนดไว ในตํารับยาท่ีข้ึนทะเบียนไว ตามมาตรา ๗๙ แต ไมถึงขนาดดังกลาวในมาตรา ๗๓ (๕) (๒) ยาท่ีผลิตข้ึนโดยความบริสุทธิ์หรือลักษณะอ่ืนซึ่งมีความสําคัญต อคุณภาพของยาผิดไปจากเกณฑ ท่ีกําหนดไว ในตํารับยาท่ีข้ึนทะเบียนไว ตามมาตรา ๗๙ หรือ

ตํารับยาท่ีรัฐมนตรีส่ังแกไขทะเบียนตํารับยาแลวตามมาตรา ๘๖ ทวิ มาตรา ๗๕ ยาตอไปนี้เปนยาเส่ือมคุณภาพ (๑) ยาท่ีส้ินอายุตามทีแ่สดงไวในฉลาก (๒) ยาท่ีแปรสภาพจนมีลักษณะเชนเดียวกันกับยาปลอม ตามมาตรา ๗๓ (๕)

หรือยาผิดมาตรฐานตามมาตรา ๗๔ มาตรา ๗๕ ทวิ

๗๐ ห ามมิให ผู ใดขายยาบรรจุเสร็จหลายขนานโดยจัดเป นชุดใน

คราวเดียวกัน โดยมีเจตนาให ผู ซื้อใช รวมกันเพ่ือบําบัด บรรเทา รักษา หรือป องกันโรค

หรืออาการของโรคใดโรคหนึ่งโดยเฉพาะ ความในวรรคหน่ึงไมใชบังคบัแกเภสัชกรช้ันหนึง่ ผูประกอบวิชาชีพเวชกรรมหรือผูประกอบโรคศิลปะในสาขาทันตกรรมซึง่ขายเฉพาะสําหรับคนไขของตน และผูประกอบ

การบาํบดัโรคสัตวซึ่งขายสําหรับสัตวซึ่งตนบาํบดั ๖๗ มาตรา ๗๓ (๔) แก ไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที ่๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๖๘ มาตรา ๗๓ (๕) แก ไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที ่๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๖๙ มาตรา ๗๔ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ๗๐ มาตรา ๗๕ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๓๕

หมวด ๙ การประกาศเก่ียวกับยา

มาตรา ๗๖๗๑

ใหรัฐมนตรีมีอํานาจประกาศในราชกิจจานุเบกษาระบ ุ (๑) ตํารายา (๒) วัตถุท่ีเปนยา ๗๒ (๓) ยาท่ีเป นอันตราย (๔) ยาท่ีเป นยาควบคุมพิเศษ (๕) ยาท่ีเป นยาสามัญประจําบาน (๖) ยาท่ีเปนยาแผนโบราณ (๗) ยาท่ีตองแจงกําหนดส้ินอายุไวในฉลาก (๘) อายุการใชของยาบางชนิด (๙) ยาท่ีต องแจ งคําเตือนการใช ยาไว ในฉลากและท่ีเอกสารกํากับยา และ ขอความของคําเตือน ในกรณีท่ีรัฐมนตรีได ประกาศกําหนดอายุการใช ของยาชนิดใดไว ตาม (๘) หาก

ผู รับอนุญาตรายใดสามารถพิสูจน หรือทดสอบโดยมีหลักฐานแจ งชัดจากการวิจัยว ายาชนิดนั้นของตนอาจมีอายุการใช ได เกินกว าอายุการใช ท่ีรัฐมนตรีประกาศกําหนด ก็ให รัฐมนตรีโดยความเห็นชอบของคณะกรรมการมีอํานาจขยายอายุการใช ของยาชนิดนั้นให แก ผู รับอนุญาตท่ีนําพิสูจน หรือทดสอบได นั้นเป นการเฉพาะรายได โดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา มาตรา ๗๗

๗๓ ให รัฐมนตรีมีอํานาจประกาศในราชกิจจานุเบกษาระบุโรคหรือ

อาการของโรคท่ีห ามโฆษณายาว าสามารถใช บําบัด บรรเทา รักษาหรือป องกันโรคหรืออาการของโรคนั้นได

๗๑ มาตรา ๗๖ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ๗๒ วัตถุที่เปนยา ไดแก ผลิตภัณฑทุกชนิดที่ม ีHexachlorophene เปนสวนผสมอยูดวยเกิน ๐.๑ % ดูประกาศ กระทรวงสาธารณสุข ลงวันที่ ๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๑๕

๗๓ โรคหรืออาการของโรคที่หามโฆษณาไดแก เบาหวาน มะเร็ง วัณโรค โรคเรื้อน โรคหรืออาการของโรคของสมอง หัวใจ ปอด ตับ มาม ไต

๑ - ๓๖ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

มาตรา ๗๗ ทวิ๗๔

เพ่ือประโยชน แห งการคุ มครองสวัสดิภาพของประชาชน

รัฐมนตรีโดยคําแนะนําของคณะกรรมการมีอํานาจกําหนดจํานวนสถานท่ีขายยาที่จะ

อนุญาตใหตั้งในทองท่ีใดทองท่ีหนึ่งได โดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา มาตรา ๗๗ ตรี

๗๕ เพ่ือประโยชน ในการควบคุมยาท่ีนําหรือส่ังเข ามาใน

ราชอาณาจักร รัฐมนตรีมีอํานาจประกาศในราชกิจจานุเบกษากําหนดด านนําเขาได มาตรา ๗๘ ประกาศของรัฐมนตรีตามหมวดน้ี ให กระทําได เม่ือได รับคําแนะนําจากคณะกรรมการ

หมวด ๑๐ การขึ้นทะเบียนตํารับยา

มาตรา ๗๙

๗๖ ผู รับอนุญาตผลิตยา หรือผู รับอนุญาตให นําหรือส่ังยาเข ามาใน

ราชอาณาจักร ผู ใดประสงค จะผลิตหรือนําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจักรซึ่งยาแผน

ป จจุบันหรือยาแผนโบราณ ต องนําตํารับยานั้นมาขอข้ึนทะเบียนต อพนักงานเจ าหน าท่ี

และเม่ือได รับใบสําคัญการข้ึนทะเบียนตํารับยาแล วจึงจะผลิตยา หรือนําหรือส่ังยานั้น

เขามาในราชอาณาจักรได มาตรา ๗๙ ทวิ

๗๗ บทบญัญตัิมาตรา ๗๙ ไมใชบังคับแก

(๑) ยาท่ีเปนเภสัชเคมีภัณฑ หรือเภสัชเคมีภัณฑก่ึงสําเร็จรูปซึ่งมิใชยาบรรจุเสร็จ (๒) ยาสมุนไพร (๓) ยาตัวอย างท่ีได รับอนุญาตให ผลิต หรือนําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจักรเพ่ือขอข้ึนทะเบียนตํารับยา ตามหลักเกณฑ วิธีการ และเง่ือนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง

๗๔ มาตรา ๗๗ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๗๕ มาตรา ๗๗ ตรี เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๗๖ มาตรา ๗๙ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ๗๗ มาตรา ๗๙ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๓๗

(๔)๗๘

ยาท่ีได รับอนุญาตให นําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจักรตามหลักเกณฑ วิธีการ และเง่ือนไขท่ีรัฐมนตรีโดยความเห็นชอบของคณะกรรมการประกาศกําหนดใน

ราชกิจจานุเบกษา มาตรา ๘๐ การขอข้ึนทะเบียนตํารับยาตามมาตรา ๗๙ ต องแจ งรายละเอียดดังต อไปนี้ (๑) ช่ือยา (๒) ช่ือและปริมาณของวัตถุอันเปนสวนประกอบของยา (๓) ขนาดบรรจุ (๔) วิธีวิเคราะหมาตรฐานของยาแผนป จจุบัน ในกรณีท่ีใช วิธีวิเคราะห นอกตํารายาท่ีรัฐมนตรีประกาศ (๕) ฉลาก (๖) เอกสารกํากับยา (๗) รายการอ่ืนตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๘๑ การแกรายการทะเบียนตํารับยา จะกระทําได เม่ือได รับอนุญาตจากพนักงานเจ าหน าท่ี มาตรา ๘๒ การขอขึ้นทะเบียนหรือแก รายการทะเบียนตํารับยา และการออกใบสําคัญการข้ึนทะเบียนหรือแก รายการทะเบียนตํารับยา ให เป นไปตามหลักเกณฑ วิธีการและเง่ือนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๘๓

๗๙ ห ามมิให พนักงานเจ าหน าท่ีรับข้ึนทะเบียนตํารับยาเม่ือ

คณะกรรมการเห็นวา (๑) เป นยาท่ีระบุในมาตรา ๗๒ (๑) หรือ (๖) (๒) การขอข้ึนทะเบียนตํารับยาไมเปนไปตามมาตรา ๘๐ และมาตรา ๘๒ (๓) ยาท่ีขอข้ึนทะเบียนตามตํารับยานั้น ไม สามารถเชื่อถือในสรรพคุณได หรืออาจไมปลอดภัยแกผูใช

๗๘ มาตรา ๗๙ ทวิ (๔) แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบบัที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐ ๗๙

มาตรา ๘๓ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑ - ๓๘ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

(๔) เป นยาท่ีใช ช่ือไปในทํานองโอ อวด ไม สุภาพ หรืออาจทําให เข าใจผิดจากความจริง (๕) ยาท่ีใชช่ือไมเหมาะสมกับวัฒนธรรมอันดีงามของไทย หรือสอไปในทางทําลายคุณคาของภาษาไทย คําส่ังไมรับข้ึนทะเบียนตํารับยาของพนักงานเจาหนาท่ีใหเปนท่ีสุด มาตรา ๘๔ บทบัญญัติมาตรา ๘๓ ใหใชบังคับแกการแกรายการทะเบียนตํารับยาโดยอนุโลม มาตรา ๘๕

๘๐ ให ผู รับอนุญาตผลิตยา หรือผู รับอนุญาตนําหรือส่ังยาเข ามาใน

ราชอาณาจักรส งรายงานประจําป เ ก่ียวกับการผลิต หรือนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักรซึ่งยาท่ีได ข้ึนทะเบียนตํารับยาไว แต ละตํารับ ตามแบบท่ีกําหนดใน

กฎกระทรวง ภายในวันท่ี ๓๑ มีนาคม ของป ถัดไป ยาท่ีได ข้ึนทะเบียนตํารับยาไว แล วตํารับใดมิได มีการผลิต หรือนําหรือส่ังเขา

มาในราชอาณาจักรเป นเวลาสองป ติดต อกัน ใหทะเบียนตํารับยานั้นเป นอันยกเลิก มาตรา ๘๖

๘๑ ยาใดท่ีได ข้ึนทะเบียนตํารับยาไว แล ว หากภายหลังปรากฏว ายา

นั้นไม มีสรรพคุณตามท่ีข้ึนทะเบียนไว หรืออาจไม ปลอดภัยแก ผู ใช หรือเป นยาปลอมตามมาตรา ๗๒ (๑) หรือยานั้นได เปล่ียนไปเป นวัตถุท่ีมุ งหมายสําหรับใช เป นอาหารหรือเคร่ืองสําอาง โดยได รับใบอนุญาตผลิตเพ่ือจําหน ายซึ่งอาหารท่ีควบคุมเฉพาะหรือได รับใบสําคัญการข้ึนทะเบียนเคร่ืองสําอางตามกฎหมายว าด วยการนั้น ให รัฐมนตรีโดยคําแนะนําของคณะกรรมการมีอํานาจส่ังให เพิกถอนทะเบียนตํารับยานั้นได การเพิก

ถอนใหกระทําโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา คําส่ังของรัฐมนตรีใหเป นท่ีสุด มาตรา ๘๖ ทวิ

๘๒ เพ่ือคุ มครองความปลอดภัยของผู ใช ยา ให รัฐมนตรีโดย

คําแนะนําของคณะกรรมการมีอํานาจส่ังแกไขทะเบียนตํารับยาท่ีได ข้ึนทะเบียนไว แล วได ตามที่เห็นสมควรหรือตามความจําเป น ๘๐ มาตรา ๘๕ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๘๑ มาตรา ๘๖ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐ ๘๒ มาตรา ๘๖ ทวิ เพิม่เติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที ่๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๓๙

มาตรา ๘๗ ในกรณีใบสําคัญการข้ึนทะเบียนตํารับยาสูญหายหรือถูกทําลายใน

สาระสําคัญ ให ผู รับอนุญาตแจ งต อพนักงานเจ าหน าท่ีและย่ืนคําขอรับใบแทนใบสําคัญการข้ึนทะเบียนตํารับยาภายในสิบห าวันนับแต วันท่ีได ทราบถึงการสูญหายหรือ

ถูกทําลายดังกลาว การขอรับใบแทนใบสําคัญการข้ึนทะเบียนตํารับยาและการออกใบแทน

ใบสําคัญใหเป นไปตามหลักเกณฑ วิธีการและเงื่อนไขท่ีกําหนดในกฎกระทรวง

หมวด ๑๑ การโฆษณา

มาตรา ๘๘ การโฆษณาขายยาจะตอง (๑) ไม เป นการโอ อวดสรรพคุณยาหรือวัตถุอันเป นส วนประกอบของยาว าสามารถบําบัด บรรเทา รักษาหรือป องกันโรคหรือความเจ็บป วยได อย างศักดิ์สิทธิ์หรือหายขาดหรือใชถอยคําอ่ืนใดท่ีมีความหมายทํานองเดียวกัน (๒) ไมแสดงสรรพคุณยาอันเปนเท็จหรือเกินความจริง (๓) ไม ทําให เข าใจว ามีวัตถุใดเป นตัวยาหรือเป นส วนประกอบของยา ซึ่งความจริงไมมีวัตถุหรือสวนประกอบนั้นในยา หรือมีแต ไมเทาท่ีทําใหเขาใจ (๔) ไมทําใหเขาใจวาเป นยาทําใหแทงลูกหรือยาขับระดอูยางแรง (๕) ไมทําใหเขาใจวาเป นยาบํารุงกามหรือยาคุมกําเนดิ (๖) ไมแสดงสรรพคุณยาอันตรายหรือยาควบคุมพิเศษ (๗) ไมมีการรับรองหรือยกยองสรรพคุณยาโดยบุคคลอ่ืน (๘) ไมแสดงสรรพคุณยาวาสามารถบําบัด บรรเทา รักษาหรือป องกันโรค หรือ

อาการของโรคท่ีรัฐมนตรีประกาศตามมาตรา ๗๗๘๓

ความใน (๕) และ (๖) ไมใชบังคับแกขอความในฉลากหรือเอกสารกํากับยาและความใน (๑) (๔) (๕) (๖) (๗) และ (๘) ไมใชบังคับแกการโฆษณาซึ่งกระทําโดยตรง ตอผูประกอบโรคศิลปะ ผูประกอบวิชาชีพเวชกรรม หรือผูประกอบการบําบัดโรคสัตว๘๔

๘๓ โรคหรืออาการของโรคที่หามโฆษณาไดแก เบาหวาน มะเร็ง วัณโรค โรคเรื้อน โรคหรืออาการของโรคของสมอง หัวใจ ปอด ตับ มาม ไต

๑ - ๔๐ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

มาตรา ๘๘ ทวิ๘๕

การโฆษณาขายยาทางวิทยุกระจายเสียง เคร่ืองขยายเสียง

วิทยุโทรทัศน ทางฉายภาพหรือภาพยนตร หรือทางส่ิงพิมพ จะต อง (๑) ไดรับอนุมัติขอความ เสียง หรือภาพท่ีใชในการโฆษณาจากผูอนญุาต (๒) ปฏิบัตติามเง่ือนไขท่ีผูอนุญาตกําหนด มาตรา ๘๙ ห ามมิให โฆษณาขายยาโดยไม สุภาพ หรือโดยการร องรําทําเพลงหรือแสดงความทุกขทรมานของผูป วย มาตรา ๙๐ หามมิใหโฆษณาขายยาโดยวิธีแถมพกหรือออกสลากรางวัล มาตรา ๙๐ ทวิ

๘๖ เลขาธิการคณะกรรมการอาหารและยามีอํานาจส่ังเปนหนังสือ

ใหระงับการโฆษณาขายยาที่เห็นวาเปนการโฆษณาโดยฝาฝนพระราชบัญญัตินี้ได

หมวด ๑๒ พนักงานเจาหนาที่

มาตรา ๙๑

๘๗ ในการปฏิบตัิหน าท่ี ใหพนักงานเจาหนาท่ีมีอํานาจดังนี ้

(๑) เข าไปในสถานที่ผลิตยา สถานท่ีขายยา สถานท่ีนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักร หรือสถานท่ีเก็บยา ในระหว างเวลาทําการ เพ่ือตรวจสอบควบคุมให การ เปนไปตามพระราชบัญญัตินี้ (๒) นํายาในปริมาณพอสมควรไปเปนตัวอยางเพื่อตรวจสอบหรือวิเคราะห (๓) ในกรณีมีเหตุอันควรสงสัยว ามีการกระทําความผิดตามพระราชบัญญัตินี้อาจเข าไปในสถานที่ใดๆ เพ่ือตรวจสอบยาและอาจยึดหรืออายัดยา และเคร่ืองมือ

เคร่ืองใช ท่ีเก่ียวข องกับการกระทําความผิดตลอดจนภาชนะหรือหีบห อบรรจุยาและเอกสารท่ีเก่ียวกับยาดังกลาวได

๘๔ มาตรา ๘๘ วรรคสอง แก ไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบบัที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐ ๘๕ มาตรา ๘๘ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๘๖ มาตรา ๙๐ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๘๗ มาตรา ๙๑ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๔๑

(๔) ประกาศผลการตรวจสอบหรือวิเคราะห คุณภาพของยา ท่ีนําไปตรวจสอบหรือวิเคราะห ตาม (๒) ให ประชาชนทราบ โดยได รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการ ท้ังนี้เพ่ือประโยชน แกการคุมครองความปลอดภัยของผูใชยา (๕) ในกรณีท่ีปรากฏต อพนักงานเจ าหน าท่ีว ายาใดเป นยาท่ีไม ปลอดภัยแก ผู ใช ยา หรืออาจเป นอันตรายต อผู ใช ยา ให พนักงานเจ าหน าท่ีมีอํานาจเรียกเก็บหรือส่ังให ผู รับอนุญาตผลิตยา ผู รับอนุญาตขายยา หรือผู รับอนุญาตนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักรจัดเก็บยาดังกลาวของตนคืนภายในระยะเวลาท่ีพนักงานเจ าหน าท่ีกําหนด

และมีอํานาจทําลายยาดังกล าวเสียได ท้ังนี้ตามหลักเกณฑ และวิธีการท่ีกําหนดในกฎกระทรวง ในการปฏิบัติการของพนักงานเจ าหน าท่ีตามวรรคหนึ่ง ให ผู รับอนุญาตและบรรดาผู มีหน าท่ีเก่ียวข องกับการผลิตยา การขายยา หรือการนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักร ในสถานท่ีดังกลาวอํานวยความสะดวกใหตามควรแกกรณี มาตรา ๙๒ ในการปฏิบัติการตามหน าท่ี พนักงานเจ าหน าท่ีต องแสดงบัตรประจําตัวเม่ือบุคคลซึ่งเก่ียวของรองขอ บัตรประจําตัวพนักงานเจาหน าท่ีใหเป นไปตามแบบที่กําหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๙๓ ยารวมท้ังภาชนะหรือหีบห อบรรจุยาและเอกสารที่ได ยึดไว ตามมาตรา ๙๑ ถาไมปรากฏเจ าของ หรือพนักงานอัยการส่ังเด็ดขาดไม ฟ องคดี หรือศาลไม พิพากษาให ริบ และผู เป นเจ าของหรือผู ครอบครองมิได ร องขอรับคืนภายในเก าสิบวันนับแต วันท่ียึด หรือวันท่ีทราบคําส่ังเด็ดขาดไม ฟ องคดี หรือวันท่ีศาลพิพากษาถึงท่ีสุด

แลวแต กรณีใหตกเป นของกระทรวงสาธารณสุข ถ าส่ิงท่ียึดไว นั้นเป นของเสียง าย หรือถ าหน วงช าไว จะเป นการเส่ียงความเสียหายหรือจะเสียค าใช จ ายในการเก็บรักษาเกินราคาตลาดของยา พนักงานเจ าหน าท่ีจะจัดการขายทอดตลาด ยานั้นรวมท้ังภาชนะหรือหีบหอบรรจุยาและเอกสารเสียก อนถึงกําหนดก็ได ได เงินจํานวนสุทธิเทาใดใหยึดเงินนั้นไวแทน มาตรา ๙๔ ในการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ ให พนักงานเจ าหน าท่ีเป น

เจาพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา

๑ - ๔๒ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

หมวด ๑๓ การพักใชใบอนุญาตและการเพิกถอนใบอนุญาต

มาตรา ๙๕ เม่ือปรากฏตอผูอนุญาตวาผูรับอนุญาตผูใดไมปฏิบัตติามพระราช

บัญญตัินี้หรือกฎกระทรวงท่ีออกตามพระราชบัญญตัินี ้ผูอนุญาตโดยคําแนะนาํของคณะ กรรมการมีอํานาจส่ังพักใชใบอนุญาตได โดยมีกําหนดคร้ังละไมเกินหนึ่งรอยย่ีสิบวันหรือในกรณีมีการฟ องผูรับอนุญาตตอศาลวาไดกระทําความผดิตามพระราชบัญญตัินี้จะส่ังพักใชใบอนุญาตไวรอคําพิพากษาอันถึงท่ีสุดก็ได ผูรับอนุญาตซ่ึงถูกส่ังพักใชใบอนุญาตตองหยุดการผลิตยา การขายยา หรือการนําหรือส่ังยาเขามาในราชอาณาจักร แลวแตกรณี และระหวางถูกส่ังพักใชใบอนุญาตน้ันจะขอรับใบอนญุาตใดๆ ตามพระราชบัญญัตินี้อีกไมได มาตรา ๙๖ เม่ือปรากฏต อผู อนุญาตว าผู รับอนุญาตขาดคุณสมบัติตามมาตรา๑๔ หรือมาตรา ๔๘ ผู อนุญาตโดยคําแนะนําของคณะกรรมการ มีอํานาจส่ังเพิกถอนใบอนุญาตได ผู รับอนุญาตซึ่งถูกเพิกถอนใบอนุญาตต องหยุดการผลิตยา การขายยาหรือการนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักร แล วแต กรณี และจะขอรับใบอนุญาตใดๆ ตาม

พระราชบัญญัตินี้ อีกไม ได จนกว าจะพ นสองป นับแต วันท่ีถูกเพิกถอนใบอนุญาต

และผูอนุญาตจะออกใบอนุญาตใหหรือไมก็ได สุดแต จะพิจารณาเห็นสมควร มาตรา ๙๗ คําส่ังพักใช ใบอนุญาตและคําส่ังเพิกถอนใบอนุญาตให ทํา เปนหนังสือแจงใหผู รับอนุญาตทราบ และในกรณีไมพบตัวผู ถูกส่ังหรือผู ถูกส่ังไมยอมรับคําส่ังดังกลาวใหปดคําส่ังไว ณ ท่ีเปดเผยเห็นไดงายท่ีสถานท่ีผลิตยา สถานท่ีขายยา หรือสถานท่ีนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักร และให ถือว าผู รับอนุญาตได ทราบคําส่ังนั้น

แล วตั้งแต วันท่ีป ดคําส่ังคําส่ังพักใช ใบอนุญาตและคําส่ังเพิกถอนใบอนุญาต จะโฆษณา

ในหนังสือพิมพหรือโดยวิธีอ่ืนอีกด วยก็ได มาตรา ๙๘ ผู อนุญาตโดยคําแนะนําของคณะกรรมการมีอํานาจส่ังถอนคําส่ังพักใช ใบอนุญาตก อนกําหนดเวลาได เม่ือเป นท่ีพอใจว าผู รับอนุญาตซ่ึงถูกส่ังพักใช

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๔๓

ใบอนุญาตได ปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ หรือกฎกระทรวงซึ่ งออกตาม

พระราชบัญญัตินี้แลว มาตรา ๙๙ ผู รับอนุญาตซึ่งถูกส่ังพักใช ใบอนุญาตหรือเพิกถอนใบอนุญาตมีสิทธิอุทธรณ ต อรัฐมนตรีภายในสามสิบวันนับแต วันท่ีทราบคําส่ัง รัฐมนตรีมีอํานาจส่ังใหยกอุทธรณ หรือใหแกไขคําส่ังของผูอนุญาตในทางท่ีเป นคุณแกผูอุทธรณ ได คําวินิจฉัยของรัฐมนตรีใหเป นท่ีสุด การอุทธรณ ตามวรรคหนึ่งย อมไม เป นการทุเลาการบังคับตามคําส่ังพักใช ใบอนุญาตหรือคําส่ังเพิกถอนใบอนุญาต มาตรา ๑๐๐ ผู ถูกเพิกถอนใบอนุญาตจะขายยาของตนท่ีเหลืออยู แก ผู รับอนุญาตอื่น หรือแก ผู ซึ่งผู อนุญาตเห็นสมควรได ภายในหกสิบวันนับแต วันท่ีได ทราบคําส่ังเพิกถอนใบอนุญาตหรือวันท่ีได ทราบคําวินิจฉัยของรัฐมนตรี เว นแต ผู อนุญาตจะ ผ อนผันขยายระยะเวลาดังกลาวให

หมวด ๑๔ บทกําหนดโทษ

มาตรา ๑๐๑ ผู ใดฝ าฝ นมาตรา ๑๒ ต องระวางโทษจําคุกไม เกินห าป และปรับไมเกินหนึ่งหม่ืนบาท มาตรา ๑๐๒

๘๘ ผู รับอนุญาตผู ใดฝ าฝ นมาตรา ๑๙ หรือมาตรา ๓๐ ต องระวาง

โทษปรับตั้งแต สองพันบาทถึงหาพันบาท มาตรา ๑๐๓

๘๙ ผู รับอนุญาตผู ใดไม ปฏิบัติตามมาตรา ๒๐ มาตรา ๒๑ มาตรา

๒๑ ทวิ มาตรา ๒๒ มาตรา ๒๓ หรือมาตรา ๒๔ ต องระวางโทษจําคุกไม เกินสามเดือน

หรือปรับไม เกินห าพันบาท หรือท้ังจําท้ังปรับ และให ปรับเป นรายวันอีกวันละห าร อยบาทจนกวาจะปฏิบัติใหถูกต อง

๘๘ มาตรา ๑๐๒ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๘๙ มาตรา ๑๐๓ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑ - ๔๔ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

มาตรา ๑๐๔๙๐

ผูรับอนุญาตผู ใดผลิตยาหรือขายยา หรือนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักรภายหลังท่ีใบอนุญาตส้ินอายุแล วโดยมิได ย่ืนคําขอต ออายุใบอนุญาตต องระวางโทษปรับเป นรายวันวันละหนึ่งรอยบาทตลอดเวลาท่ีใบอนุญาตขาดอายุ มาตรา ๑๐๕

๙๑ ผู รับอนุญาตผู ใดไม ปฏิบัติตามมาตรา ๒๕ มาตรา ๒๖ มาตรา

๒๖ ทวิ หรือมาตรา ๒๗ ต องระวางโทษปรับตั้งแต สองพันบาทถึงหนึ่งหม่ืนบาท มาตรา ๑๐๕ ทวิ

๙๒ ผูใดไมปฏิบัติตามมาตรา ๒๗ ทวิ หรือมาตรา ๕๙ ทวิ ต อง

ระวางโทษปรับตั้งแต สองพันบาทถึงหนึ่งหม่ืนบาท มาตรา ๑๐๖ ผู รับอนุญาตผู ใดไม ปฏิบัติตามมาตรา ๒๘ มาตรา ๒๙ มาตรา

๓๓ มาตรา ๓๕ มาตรา ๖๐ มาตรา ๖๑ มาตรา ๖๓ มาตรา ๖๕ มาตรา ๘๑ หรือมาตรา

๘๗ ต องระวางโทษปรับไมเกินหนึ่งพันบาท มาตรา ๑๐๗ ผู ใดฝ าฝ นมาตรา ๓๑ หรือมาตรา ๓๒ ต องระวางโทษปรับตั้งแต หนึ่งพันบาทถึงหาพันบาท มาตรา ๑๐๗ ทวิ

๙๓ ผู รับอนุญาตผู ใดไม แจ งการจัดให มีผู ปฏิบัติการแทนผู มี

หนาท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๓๓ ทวิ ตองระวางโทษปรับไมเกินหารอยบาท มาตรา ๑๐๘ ผู มีหน าท่ีปฏิบัติการผู ใดไม ปฏิบัติตามมาตรา ๓๔ หรือมาตรา

๖๔ ต องระวางโทษปรับไมเกินหารอยบาท มาตรา ๑๐๙

๙๔ ผู มีหน าท่ีปฏิบัติการผู ใดไม ปฏิบัติตามมาตรา ๓๘ มาตรา ๓๙

มาตรา ๔๐ มาตรา ๔๐ ทวิ มาตรา ๔๑ มาตรา ๔๒ มาตรา ๔๓ หรือมาตรา ๔๔ ต องระวางโทษปรับตั้งแต หนึ่งพันบาทถึงหาพันบาท มาตรา ๑๑๐

๙๕ ผู ใดฝ าฝ นมาตรา ๔๕ ต องระวางโทษปรับตั้งแต หนึ่งพันบาท

ถึงหาพันบาท

๙๐ มาตรา ๑๐๔ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๙๑ มาตรา ๑๐๕ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๙๒ มาตรา ๑๐๕ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๙๓ มาตรา ๑๐๗ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ๙๔ มาตรา ๑๐๙ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๙๕ มาตรา ๑๑๐ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๔๕

มาตรา ๑๑๑ ผู ใดฝ าฝ นมาตรา ๔๖ ต องระวางโทษจําคุกไม เกินสามป และ

ปรับไมเกินหาพันบาท มาตรา ๑๑๒

๙๖ ผู รับอนุญาตผู ใดฝ าฝ นมาตรา ๕๓ หรือมาตรา ๖๒ ต องระวาง

โทษปรับตั้งแต หนึ่งพันบาทถึงสามพันบาท มาตรา ๑๑๓

๙๗ ผู รับอนุญาตผู ใดไม ปฏิบัติตามมาตรา ๕๔ มาตรา ๕๕ หรือ

มาตรา ๕๖ ต องระวางโทษจําคุกไม เกินหนึ่งเดือน หรือปรับไม เกินสองพันบาท หรือท้ัง

จําท้ังปรับ และใหปรับเป นรายวันอีกวันละหนึ่งรอยบาท จนกวาจะปฏิบัติใหถูกต อง มาตรา ๑๑๓ ทวิ

๙๘ ผู รับอนุญาตผู ใดไม ปฏิบัติตามมาตรา ๕๔ ทวิ ต องระวาง

โทษปรับไมเกินหาพันบาท มาตรา ๑๑๔ ผู รับอนุญาตผู ใดไม ปฏิบัติตามมาตรา ๕๗ มาตรา ๕๘ หรือ

มาตรา ๕๙ ต องระวางโทษปรับตั้งแต หนึ่งพันบาทถึงหาพันบาท มาตรา ๑๑๔ ทวิ

๙๙ ผู รับอนุญาตผู ใดไม แจ งการจัดให มีผู ปฏิบัติการแทนผูมี

หนาท่ีปฏิบัติการตามมาตรา ๖๓ ทวิ ตองระวางโทษปรับไมเกินหารอยบาท มาตรา ๑๑๕ ผู ประกอบโรคศิลปะแผนโบราณผู ใดไม ปฏิบัติตามมาตรา ๖๘

มาตรา ๖๙ หรือมาตรา ๗๐ ต องระวางโทษปรับตั้งแต หารอยบาทถึงสองพันบาท มาตรา ๑๑๖

๑๐๐ ผู ประกอบโรคศิลปะแผนโบราณผู ใดฝ าฝ นมาตรา ๗๑ ต อง

ระวางโทษปรับตั้งแต หารอยบาทถึงสองพันหารอยบาท มาตรา ๑๑๗ ผู ใดผลิตยาปลอมอันเป นการฝ าฝ นมาตรา ๗๒ (๑) ต องระวางโทษจําคุกตั้งแต สามป ถึงตลอดชีวิต และปรับตั้งแต หนึ่งหม่ืนบาทถึงหาหม่ืนบาท

๙๖ มาตรา ๑๑๒ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๙๗ มาตรา ๑๑๓ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๙๘ มาตรา ๑๑๓ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๙๙ มาตรา ๑๑๔ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ๑๐๐ มาตรา ๑๑๖ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑ - ๔๖ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

การผลิตยาปลอมท่ีมีลักษณะตามมาตรา ๗๓ (๒) (๓) หรือ (๔) อันเป นการ ฝ าฝ นมาตรา ๗๒ (๑) ถ าผู ผลิตสามารถพิสูจน ได ว ายานั้นไม ถึงกับเป นอันตรายแก ผู ใช ยาต องระวางโทษจําคุกไมเกินหาป และปรับไมเกินสองหม่ืนบาท๑๐๑ มาตรา ๑๑๘

๑๐๒ ผู ใดผลิตยาผิดมาตรฐานหรือยาท่ีรัฐมนตรีส่ังเพิกถอน

ทะเบียนตํารับยาอันเป นการฝ าฝ นมาตรา ๗๒ (๒) หรือ (๖) ต องระวางโทษจําคุกตั้งแต สองป ถึงหาป และปรับตั้งแต ส่ีพันบาทถึงสองหม่ืนบาท ผูใดผลิตยาท่ีทะเบียนตํารับยาถูกยกเลิกอันเป นการฝาฝนมาตรา ๗๒ (๕) ต องระวางโทษจําคุกไมเกินสองป หรือปรับไมเกินสองหม่ืนบาท หรือท้ังจําท้ังปรับ มาตรา ๑๑๙ ผู ใดขาย หรือนําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจักรซึ่งยาปลอมอัน

เปนการฝาฝนมาตรา ๗๒ (๑) ตองระวางโทษจําคุกตั้งแตหนึ่งปถึงย่ีสิบป และปรับตั้งแตสองพันบาทถึงหนึ่งหม่ืนบาท ถ าผู กระทําการตามวรรคหนึ่งกระทําโดยไม รู ว าเป นยาปลอม ต องระวางโทษปรับตั้งแตหนึ่งพันบาทถึงหาพันบาท มาตรา ๑๒๐

๑๐๓ ผู ใดขายหรือนําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจักรซึ่งยาผิด

มาตรฐานหรือยาท่ีรัฐมนตรีส่ังเพิกถอนทะเบียนตํารับยาอันเป นการฝ าฝ นมาตรา ๗๒

(๒) หรือ (๖) ต องระวางโทษจําคุกไมเกินสามป และปรับไมเกินหาพันบาท ผูใดขายหรือนําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจกัรซึ่งยาท่ีทะเบียนตาํรับยาถูกยกเลิก อันเป นการฝ าฝ นมาตรา ๗๒ (๕) ต องระวางโทษจําคุกไม เกินหนึ่งป หรือปรับไม เกินหนึ่งหม่ืนบาท หรือท้ังจําท้ังปรับ ถ าผู กระทําตามวรรคหน่ึงและวรรคสองกระทําโดยไม รู ว าเป นยาผิดมาตรฐาน

ยาท่ีรัฐมนตรีส่ังเพิกถอนทะเบียนตํารับยา หรือยาท่ีทะเบียนตํารับยาถูกยกเลิก ต องระวางโทษปรับไมเกินหาพันบาท

๑๐๑ มาตรา ๑๑๗ วรรคสอง เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑๐๒ มาตรา ๑๑๘ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑๐๓ มาตรา ๑๒๐ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๔๗

มาตรา ๑๒๑ ผู ใดขาย หรือนําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจักรซึ่งยาเส่ือมคุณภาพอันเป นการฝ าฝ นมาตรา ๗๒ (๓) ต องระวางโทษจําคุกไม เกินหนึ่งป หรือปรับไมเกินสามพันบาท หรือท้ังจําท้ังปรับ ถ าผู กระทําการตามวรรคหนึ่งกระทําโดยไม รู ว าเป นยาเส่ือมคุณภาพต องระวางโทษปรับไมเกินสามพันบาท มาตรา ๑๒๒ ผู ใดผลิต ขาย หรือนําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจักรซึ่งยาท่ีมิได ข้ึนทะเบียนตํารับยาอันเป นการฝาฝนมาตรา ๗๒ (๔) ต องระวางโทษจําคุกไมเกินสามป หรือปรับไมเกินหาพันบาท หรือท้ังจําท้ังปรับ มาตรา ๑๒๒ ทวิ

๑๐๔ ผู ใดฝ าฝ นมาตรา ๗๕ ทวิ ต องระวางโทษจําคุกไม เกินห

าปหรือปรับไมเกินหาหม่ืนบาท หรือท้ังจําท้ังปรับ มาตรา ๑๒๓ ผู รับอนุญาตผู ใดไม ปฏิบัติตามมาตรา ๗๙ ต องระวางโทษจําคุกไมเกินสามป หรือปรับไมเกินหาพันบาท หรือท้ังจําท้ังปรับ มาตรา ๑๒๓ ทวิ

๑๐๕ ผู รับอนุญาตผู ใดไม ปฏิบัติตามมาตรา ๘๕ วรรคหนึ่ง

ต องระวางโทษปรับตั้งแต หนึ่งพันบาทถึงห าพันบาท และให ปรับเป นรายวันอีกวันละ รอยบาท จนกวาจะปฏิบัติใหถูกต อง มาตรา ๑๒๓ ตรี

๑๐๖ ผู รับอนุญาตผู ใดส งรายงานประจําป เก่ียวกับการผลิต

หรือนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักรตามมาตรา ๘๕ วรรคหนึ่งอันเป นเท็จ ต องระวางโทษจําคุกไมเกินสามเดือน หรือปรับไมเกินหาพันบาท หรือท้ังจําท้ังปรับ มาตรา ๑๒๔

๑๐๗ ผู ใดโฆษณาขายยาโดยฝ าฝ นมาตรา ๘๘ มาตรา ๘๘ ทวิ

มาตรา ๘๙ หรือมาตรา ๙๐ ต องระวางโทษปรับไมเกินหนึ่งแสนบาท มาตรา ๑๒๔ ทวิ

๑๐๘ ผู ใดฝ าฝ นคําส่ังให ระงับการโฆษณาขายยาของเลขาธิการ

คณะกรรมการอาหารและยา ซึ่งส่ังตามมาตรา ๙๐ ทวิ ต องระวางโทษจําคุกไม เกินสาม ๑๐๔ มาตรา ๑๒๒ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑๐๕ มาตรา ๑๒๓ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑๐๖ มาตรา ๑๒๓ ตรี เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ๑๐๗ มาตรา ๑๒๔ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑๐๘ มาตรา ๑๒๔ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑ - ๔๘ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

เดือน หรือปรับไม เกินห าพันบาท หรือท้ังจําท้ังปรับ และให ปรับเป นรายวันอีกวันละห า รอยบาท จนกวาจะปฏิบัติตามคําส่ังดังกลาว มาตรา ๑๒๕

๑๐๙ ผู ใดขัดขวางหรือไม ให ความสะดวกแก พนักงานเจ าหน าท่ีซึ่ง

ปฏิบัติการตามหน าท่ีหรือไม ปฏิบัติตามคําส่ังของพนักงานเจ าหน าท่ีตามมาตรา ๙๑

ต องระวางโทษจําคุกไมเกินหนึ่งเดือน หรือปรับไมเกินหนึ่งพันบาท หรือท้ังจําท้ังปรับ มาตรา ๑๒๕ ทวิ

๑๑๐ ผู รับอนุญาตผู ใดดําเนินการผลิตยา ขายยาหรือนําหรือส่ัง

ยาเขามาในราชอาณาจักรระหว างท่ีใบอนุญาตให ผลิตยา ขายยา หรือนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักร แล วแต กรณีของตนถูกส่ังพักใช มาตรา ๙๕ ต องระวางโทษจําคุกไม เกินหาป และปรับไมเกินหนึ่งหม่ืนบาท มาตรา ๑๒๖ เม่ือมีการลงโทษตามมาตรา ๑๐๑ มาตรา ๑๑๑ มาตรา ๑๑๗

มาตรา ๑๑๘ มาตรา ๑๑๙ มาตรา ๑๒๐ มาตรา ๑๒๑ หรือมาตรา ๑๒๒ ให ริบยา เคร่ืองมือและอุปกรณท่ีใชในการผลิตยารวมทั้งภาชนะหรือหีบหอบรรจุยาท่ีเก่ียวเนื่องกับความผิดในคดีใหแกกระทรวงสาธารณสุข เพ่ือทําลายเสียหรือจัดการตามที่เห็นสมควร มาตรา ๑๒๖ ทวิ

๑๑๑ บรรดาความผิดตามพระราชบัญญัตินี้ท่ีมีโทษปรับสถาน

เดียว ใหเลขาธิการคณะกรรมการอาหารและยาหรือผู ซึ่งเลขาธิการคณะกรรมการอาหารและยามอบหมาย มีอํานาจเปรียบเทียบปรับได ในกรณีมีการยึดยา ภาชนะหรือหีบหอบรรจุยา และเอกสารท่ีเก่ียวของกับการกระทําความผิดไว เลขาธิการคณะกรรมการอาหารและยาหรือผู ซึ่งเลขาธิการคณะกรรมการอาหารและยามอบหมาย จะเปรียบเทียบปรับไดตอเม่ือผู กระทําความผิดยินยอมใหส่ิงท่ียึดไวตก

เปนของกระทรวงสาธารณสุข ๑๑๒ ๑๐๙ มาตรา ๑๒๕ แกไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑๑๐ มาตรา ๑๒๕ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑๑๑ มาตรา ๑๒๖ ทวิ เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑๑๒ มาตรา ๑๒๖ ทวิ วรรคสอง เพิ่มเตมิโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๔๙

บทเฉพาะกาล

มาตรา ๑๒๗ ใบอนุญาตประกอบธุรกิจการขายยาตามกฎหมายว าด วยการขายยาก อนวันท่ีพระราชบัญญัตินี้ใช บังคับ ให คงใช ได ต อไปจนกว าจะส้ินอายุ ถ าผู ได รับใบอนุญาตดังกล าวประสงค จะผลิตยา ขายยา หรือนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักร ต อไป และได ย่ืนคําขอรับใบอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้แล ว ให ดําเนินกิจการท่ีได รับอนุญาตตามใบอนุญาตเดิมต อไปได จนกว าจะได รับใบอนุญาตใหม หรือผู อนุญาตได แจ งใหทราบถึงการไมอนุญาต และในกรณีได รับใบอนุญาตใหม ให ดําเนินการให ถูกต องตามพระราชบัญญัตินี้ให แล วเสร็จภายในหนึ่งร อยย่ีสิบวันนับแต วันท่ีได รับใบอนุญาต

ถาผู ไดรับอนุญาตประกอบธุรกิจการขายยาตามวรรคหน่ึงไมประสงคจะประกอบธุรกิจนั้นต อไป หรือได ย่ืนคําขอรับอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้แล วแต ผู อนุญาตไม อนุญาต จะขายยาของตนท่ีเหลืออยู แกผู รับอนุญาตอ่ืนหรือแกผู ซึ่งผู อนุญาตเห็นสมควรไดภายในเกาสิบวันนับแตวันท่ีใบอนุญาตเดิมส้ินอายุ หรือวันท่ีผู อนุญาต แจงใหทราบวาไมอนุญาตแลวแตกรณี เวนแตผูอนุญาตจะผอนผันขยายระยะเวลาดังกลาวให มาตรา ๑๒๘ ใบสําคัญการข้ึนทะเบียนตํารับยาท่ีได ออกใหตามกฎหมายวาดวยการขายยากอนวันท่ีพระราชบัญญัตินี้ใชบังคับ ใหมีอายุดังตอไป (๑) ใบสําคัญการข้ึนทะเบียนตํารับยาที่ข้ึนทะเบียนไว ใน พ.ศ. ๒๕๐๕ และ

พ.ศ.๒๕๐๖ ใหมีอายุถึงวันท่ี ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๒ (๒) ใบสําคัญการข้ึนทะเบียนตํารับยาท่ีข้ึนทะเบียนไว ใน พ.ศ. ๒๕๐๗ และ

พ.ศ. ๒๕๐๘ ใหมีอายุถึงวันท่ี ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๓ (๓) ใบสําคัญการข้ึนทะเบียนตํารับยาท่ีข้ึนทะเบียนไว ภายหลัง พ.ศ. ๒๕๐๘

ใหมีอายุถึงวันท่ี ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๔

๑ - ๕๐ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

มาตรา ๑๒๙ ภายในสามป นับแต วันท่ีพระราชบัญญัตินี้ใช บังคับบรรดายาท่ีผลิตขาย หรือนําหรือส่ังเข ามาในราชอาณาจักรโดยชอบตามกฎหมายว าด วยการขายยา ก อนวันท่ีพระราชบัญญัตินี้ใช บังคับ ให ได รับยกเว นการปฏิบัติเก่ียวกับฉลากตามท่ีกําหนดไว ในมาตรา ๒๕ (๓) มาตรา ๒๖ (๕) มาตรา ๒๗ (๓) มาตรา ๕๗ (๒)

มาตรา ๕๘ (๒) และมาตรา ๕๙ (๒) แหงพระราชบัญญัตินี้ ผูรับสนองพระบรมราชโองการ จอมพล ถนอม กิตติขจร นายกรัฐมนตรี

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๕๑

อัตราค าธรรมเนียม๑๑๓

ก. ประเภทยาแผนปจจุบนั (๑) ใบอนุญาตผลิตยาแผนป จจุบนั ฉบับละ ๑๐,๐๐๐ บาท (๒) ใบอนญุาตขายยาแผนป จจุบนั ฉบับละ ๓,๐๐๐ บาท (๒ ทวิ)

๑๑๔ ใบอนุญาติขายสงยาแผนปจจุบัน ฉบับละ ๓,๐๐๐ บาท

(๓) ใบอนญุาตขายยาแผนป จจุบนัเฉพาะยาบรรจุเสร็จ ท่ีมิใชยาอันตรายหรือยาควบคุมพิเศษ ฉบับละ ๒,๐๐๐ บาท (๔) ใบอนญุาตขายยาแผนป จจุบนัเฉพาะยาบรรจุเสร็จสําหรับสัตว ฉบับละ ๒,๐๐๐ บาท (๕) ใบอนญุาตนําหรือส่ังยาแผนปจจุบนัเขามาในราชอาณาจักร

ฉบับละ ๒๐,๐๐๐ บาท (๖) การพิสูจน หรือวิเคราะห ยาตามตํารับยาท่ีขอข้ึนทะเบียน

คร้ังละ ๑,๐๐๐ บาท (๗) ใบสําคัญการข้ึนทะเบียนตาํรับยาแผนปจจุบัน

ฉบับละ ๓,๐๐๐ บาท (๘) ใบแทนใบอนุญาต ฉบับละ ๑๐๐ บาท (๙) ใบแทนใบสําคญัการข้ึนทะเบียนตํารับยาแผนปจจุบัน ฉบับละ ๑๐๐ บาท ข. ประเภทยาแผนโบราณ (๑) ใบอนุญาตผลิตยาแผนโบราณ ฉบับละ ๕,๐๐๐ บาท (๒) ใบอนญุาตขายยาแผนโบราณ ฉบับละ ๑,๕๐๐ บาท (๓) ใบอนญุาตนําหรือส่ังยาแผนโบราณเขามาในราชอาณาจักร ฉบับละ ๑๐,๐๐๐ บาท

๑๑๓ อัตราคาธรรมเนียม แก ไขโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒

๑๑๔ อัตราคาธรรมเนียม ก. ประเภทยาแผนปจจุบัน (๒ ทวิ) เพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติยา (ฉบับท่ี ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐

๑ - ๕๒ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

(๔) การพิสูจน หรือวิเคราะห ยาตามตํารับยาท่ีขอข้ึนทะเบียน คร้ังละ ๕๐๐ บาท (๕) ใบสําคัญการข้ึนทะเบียนตาํรับยาแผนโบราณ ฉบับละ ๑,๕๐๐ บาท (๖) ใบแทนใบอนุญาต ฉบับละ ๑๐๐ บาท (๗) ใบแทนใบสําคญัการข้ึนทะเบียนตํารับยาแผนโบราณ ฉบับละ ๑๐๐ บาท ค. อ่ืน ๆ (๑) การต ออายุใบอนุญาตคร้ังละเท ากับค าธรรมเนียมสําหรับใบอนุญาตประเภทนั้นๆ แต ละฉบับ (๒) การต ออายุใบสําคัญการข้ึนทะเบียนตํารับยาคร้ังละเท ากับค าธรรมเนียม

สําหรับใบสําคัญการข้ึนทะเบียนตํารับยาแต ละประเภท หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช พระราชบัญญัติฉบับนี้ (พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐) คือ เนื่องจากกฎหมายว าด วยการขายยาซึ่งใช บังคับอยู ในขณะนี้ ยังไมมีการควบคุมกิจการเกี่ยวกับการผลิตยา ขายยา และนําหรือส่ังยาเข ามาในราชอาณาจักรตลอดจนการควบคุมให มีเภสัชกรรับผิดชอบเก่ียวกับการขายยาอันตรายและส วนอ่ืนๆ

อีกท่ียังไม รัดกุมและเหมาะสมแก ภาวะการณ ในป จจุบัน จึงเป นการสมควรท่ีจะปรับปรุงกฎหมายวาด วยการขายยา ท้ังนี้ เพื่อความปลอดภัยและสวัสดิภาพของประชาชน หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใชพระราชบัญญัติฉบับนี้ (พระราชบัญญัติยา (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๒๒) คือ เนื่องจากมาตรา ๓ แหงพระราชบัญญัติแกไขเพ่ิมเติมประกาศของคณะปฏิวัติฉบับท่ี ๒๑๖ ลงวันท่ี ๒๙ กันยายน พ.ศ. ๒๕๑๕ (ฉบับท่ี ๓) พ.ศ. ๒๕๑๗ ไดปรับปรุงสวนราชการระดับกรมสังกัดกระทรวงสาธารณสุขใหม และมาตรา ๑๕ แหงพระราชบัญญัติโอนอํานาจหนาท่ี กิจการทรัพยสิน หนี้ ขาราชการ ลูกจาง และเงินงบประมาณของกรมการแพทยและอนามัย และกรมสงเสริมสาธารณสุข ไปเปนของ

สํานักงานปลัดกระทรวง กรมการแพทย กรมควบคุมโรคติดตอ กรมอนามัย และ

สํานักงานคณะกรรมการอาหารและยา กระทรวงสาธารณสุข พ.ศ. ๒๕๑๗ ไดโอนอํานาจและหนาท่ีเก่ียวกับราชการของกรมสงเสริมสาธารณสุข และอํานาจหนาท่ีของเจาหนาท่ี

พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ๑ - ๕๓

กรมสงเสริมสาธารณสุข เฉพาะในสวนท่ีเก่ียวกับกองควบคุมอาหารและยา ไปเปนของสํานักงานคณะกรรมการอาหารและยา หรือของเจาหนาท่ีสํานักงานคณะกรรมการอาหารและยาแลวแตกรณี ทําใหเกิดปญหาเก่ียวกับอํานาจหนาท่ีผูอนุญาตตามพระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ ซึ่งแกไขเพ่ิมเติมโดยประกาศของคณะปฏิวัติฉบับท่ี ๓๒๑ ลงวันที่ ๑๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๕ ในการนี้จําตองแกไขบทนิยามคําวา “ผูอนุญาต” เสียใหมใหตรงตามหนาท่ีของสวนราชการในกระทรวงสาธารณสุขท่ีไดมีการปรับปรุงใหมจึงจําเปนตอง

ตราพระราชบัญญัตินี้ข้ึน หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใชพระราชบัญญัติฉบับนี ้(พระราชบัญญตัิยา (ฉบับท่ี ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒) คือ โดยที่บทบัญญัติในพระราชบัญญตัิยาพ.ศ. ๒๕๑๐ ในสวนท่ี

เก่ียวกับการใหความคุมครองแกประชาชนผูใชยา ท้ังในดานผูรับอนุญาต อํานาจของ

พนักงานเจาหนาท่ี และในสวนท่ีเก่ียวกับคุณภาพของยา รวมท้ังวิธีการควบคุมคุณภาพ

และการโฆษณาขายยา ยังไมเหมาะสมแกสถานการณในอันท่ีจะคุมครองและใหความ

ปลอดภัยแกประชาชนผูใชยาอยางพอเพียง สมควรแกไขเพ่ิมเติมใหเหมาะสมย่ิง ข้ึน จึง

จําเปนตองตราพระราชบัญญัตินี ้

หมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศใชพระราชบัญญัติฉบับนี้ (พระราชบัญญัติยา

(ฉบับท่ี ๔) พ.ศ. ๒๕๒๗) คือ โดยที่ระยะเวลาใชบังคับบทเฉพาะกาลตามมาตรา ๔๗

แหงพระราชบัญญัติยา (ฉบบัท่ี ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ท่ีบญัญัตผิอนผันใหผูรับอนญุาตขาย

ยาแผนปจจุบนัซึ่งไดรับอนญุาตอยูแลวกอนวันท่ีพระราชบัญญัติยา (ฉบบัท่ี ๓)ฯ ใช

บังคับท่ียังไมอาจจัดหาเภสัชกรเปนผูมีหนาท่ีปฏิบัติการประจําอยู ณ สถานท่ีขายยา

ตลอดเวลาท่ีเปดทําการไดตามท่ีกําหนดไวตามมาตรา ๒๑ แตตองจัดใหมีเภสัชกร

ประจําสถานท่ีขายยาวันละไมนอยกวาสามช่ัวโมงติดตอกันในเวลาเปดทําการนั้น จะ

ส้ินสุดลงในวันท่ี ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๒๙ แตสภาพการณในปจจุบนั จํานวนเภสัชกรท่ีมี

อยูยังไมเพียงพอ ทําใหผูรับอนุญาตขายยาแผนปจจุบนั ซึ่งไดรับอนุญาตอยูแลวกอน

วันท่ีพระราชบญัญัติยา (ฉบับท่ี๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ใชบังคับจาํนวนมาก ไมอาจจดัหา

เภสัชกรประจําอยูตลอดเวลาท่ีเปดทําการตามมาตรา ๒๑ แหงพระราชบัญญตัดิังกลาว

ได สมควรขยายระยะเวลาการใชบังคับบทเฉพาะกาล ในสวนท่ีเก่ียวกับการใหผูรับ

อนุญาตขายยาแผนปจจบุันตองจัดใหมีเภสัชกรตามมาตรา ๒๑ ปฏิบัติการอยู ณ

๑ - ๕๔ พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐

สถานท่ีขายยาวันละไมนอยกวาสามช่ัวโมงติดตอกันในเวลาเปดทําการออกไปอีกระยะ

หนึ่ง ถารัฐมนตรีวาการกระทรวงสาธารณสุขเห็นวา ทองท่ีใดมีเภสัชกรเพียงพอท่ีจะ

กําหนดใหผูรับอนุญาตขายยาแผนปจจุบนัตองจดัใหมีเภสัชรประจําอยูตลอดเวลาท่ีเปด

ทํากาตามมาตรา ๒๑ ได ก็ใหรัฐมนตรีฯ มีอํานาจกําหนดทองท่ีนัน้ โดยประกาศในราช

กิจจานุเบกษาได จึงจําเปนตองตราพระราชบัญญตัินี ้

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใชพระราชบัญญัติฉบับนี ้ (พระราชบัญญตัิยา

(ฉบับท่ี ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐) คือ เนื่องจากพระราชบัญญตัิควบคมุมาตรฐานชีวะวัตถุ

พุทธศักราช ๒๔๘๓ มีบทบญัญัติซ้าํซอนกับกฎหมายวาดวยยา สมควรยกเลิก

พระราชบัญญตัิดังกลาว และโดยท่ีกฎหมายวาดวยยายังไมมีบทบัญญตัิท่ีจะใหความ

คุมครองแกประชาชนผูใชยาเพียงพอ เชน ไมมีบทบญัญัติหามการขายยาชุด ไมมีการ

ควบคุมการผลิตยาแผนโบราณท่ีใชเทคโนโลยีสมัยใหม เปนตน และบทบญัญตัิในสวน

ท่ีเก่ียวกับการอนุญาตและการควบคุมการผลิต การขาย การนําหรือส่ังยาเขามาในราช

อาณาจักรยังไมเหมาะสม สมควรแกไขเพ่ิมเติมใหเหมาะสมย่ิงข้ึน จึงจําเปนตองตรา

พระราชบัญญตัินี ้