tuzcuoĞullari tavukÇuluk tarim Ürn. san. tİc. ltd. Ştİ. · 2020. 3. 1. · tuzcuoĞullari...

TUZCUOĞULLARI TAVUKÇULUK TARIM ÜRN. SAN. TİC. LTD. ŞTİ.

KONYA İLİ, ÇUMRA İLÇESİ, İÇERİÇUMRA KASABASI

(Tapuda; M29D09D pafta, 432 ada 9 parsel)

YUMURTA TAVUKÇULUĞU ÜRETİM TESİSİ

ÇED RAPORU

MERAM ÇEVRE TEKNOLOJİLERİ MÜHENDİSLİK İNŞAAT VE

ÖLÇÜM HİZMETLERİ TİCARET LİMİTED ŞİRKETİ

KONYA 2013

TUZCUOĞULLARI TAVUKÇULUK TARIM YUMURTA TAVUKÇULUĞU ÜRN. SAN. TİC. LTD. ŞTİ. ÜRETİM TESİSİ

2

PROJE SAHİBİNİN ADI

TUZCUOĞULLARI TAVUKÇULUK TARIM ÜRN. SAN. TİC. LTD. ŞTİ.

ADRESİ FEVZİ ÇAKMAK MAH. SEBZECİLER SİT. 14. SK.

KARATAY / KONYA

TELEFON/FAX TEL:(0332 )342 66 99

FAKS:(0332) 342 57 23

PROJENİN ADI YUMURTA TAVUKÇULUĞU ÜRETİM TESİSİ

PROJENİN BEDELİ ¨ 960.000

PROJE İÇİN SEÇİLEN YERİN AÇIK ADRESİ

( İLİ, İLÇESİ, MEVKİİ)

KONYA İLİ, ÇUMRA İLÇESİ, İÇERİÇUMRA KASABASI (Tapuda; M29D09D pafta, 432 ada 9 parsel)

PROJE İÇİN SEÇİLEN YERİN KOORDİNATLARI

Datum ED–50 WGS–84 Projeksiyon 6 DERECE COĞRAFİ

DOM 33 - ZON 36 -

Nokta No Sağa (Y) Yukarı (X) Enlem Boylam

1 470457.4743 4167376.794 37.65142641 32.66477304

2 470474.7849 4167400.092 37.65163696 32.66496833

3 470495.2787 4167430.371 37.65191053 32.66519943

4 470517.0202 4167465.284 37.65222591 32.66544448

5 470731.812 4167308.25 37.65081741 32.66788573

6 470716.2782 4167286.998 37.65062536 32.66771049

7 470672.1915 4167226.701 37.65008048 32.66721314

8 470668.8376 4167226.132 37.65007524 32.66717515

9 470636.6308 4167248.33 37.65027429 32.66680916

10 470463.5785 4167366.625 37.65133495 32.66484265

Alan 28.219 m2

PROJENİN ÇED YÖNETMELİĞİ

KAPSAMINDAKİ YERİ

EK-1 LİSTESİ MADDE 20- Kümes hayvanları ve domuzun yetiştirildiği kapasitesi aşağıda

belirtilen tesisler: a) Tavuk veya piliç yetiştirme tesisleri (Bir üretim periyodunda 60.000 adet ve üzeri tavuk,

85.000 adet ve üzeri piliç veya eş değeri diğer kanatlılar)

ÇED RAPORUNU HAZIRLAYAN

KURULUŞUN/ÇALIŞMA GRUBUNUN ADI

MERAM ÇEVRE TEKNOLOJİLERİ MÜHENDİSLİK İNŞAAT VE ÖLÇÜM HİZMETLERİ TİC. LTD. ŞTİ.

ÇED RAPORUNU HAZIRLAYAN

KURULUŞUN/ÇALIŞMA GRUBUNUN ADRESİ, TELEFON

VE FAX NUMARALARI

KOMSAN İŞ MERKEZLERİ FEVZİ ÇAKMAK MAH. 10504 NOLU SOKAK NO:15 KARATAY/KONYA TEL: 0332 342 73 48

FAKS: 0332 342 73 47

ÇED RAPORU HAZIRLANIŞ TARİHİ

…/…/2013


3


4

İçindekiler

PROJE İÇİN SEÇİLEN YERİN ADI, MEVKİİ: BİRDEN FAZLA İLÇE İÇERİSİNDE YER ALIYORSA TANIMLANAN YÖRENİN ADI. ............................................................................................................................. 10

BÖLÜM I .................................................................................................................................................................... 11

1.PROJENİN TANIMI VE AMACI ......................................................................................................................... 12

PROJE KONUSU, FAALİYETİN TANIMI, ANA ÜRETİMİ, ÜRÜN CİNSİ, TESİSTE KULLANILAN HAMMADDE CİNSİ, MİKTARI, HİZMET AMAÇLARI, ÜLKE EKONOMİSİ İÇERİSİNDEKİ YERİ, ÖNEMİ, GEREKLİLİĞİ, KURULU TESİSLERİN TİPİ, KAPASİTESİ, KAPLADIĞI ALAN, TESİSİN KULLANIM SAHASI (TOPLAM ALANI, TESİSİN KURULU BULUNDUĞU ALAN, SOSYAL VE İDARİ BÖLÜMLERİN ALANI VB...), YÖREYE SAĞLAYACAĞI FAYDALAR, EKONOMİK ÖMRÜ GİBİ HUSUSLARIN AYRINTILI AÇIKLANMASI ........................................................................................................ 12

1.1 PROJE KONUSU VE FAALİYETİN TANIMI ................................................................................................. 12

1.2 ANA ÜRETİMİ, ÜRÜN CİNSİ, TESİSTE KULLANILAN HAMMADDE CİNSİ, MİKTARI ................... 13

1.3 HİZMET AMAÇLARI, ÜLKE EKONOMİSİ İÇERİSİNDEKİ YERİ, ÖNEMİ, GEREKLİLİĞİ ............. 14

1.4. KURULU TESİSLERİN TİPİ, KAPASİTESİ, KAPLADIĞI ALAN, TESİSİN KULLANIM SAHASI, (TOPLAM ALANI, TESİSİN KURULU BULUNDUĞU ALAN, SOSYAL VE İDARİ BÖLÜMLERİN ALANI VB.) .............................................................................................................................................................................. 20

1.5. YÖREYE SAĞLAYACAĞI FAYDALAR, EKONOMİK ÖMRÜ .................................................................. 21

2.PROJENİN FAYDA MALİYET ANALİZİ 21

3.PROJE KAPSAMINDAKİ FAALİYET ÜNİTELERİNİN KONUMU (PROJE KAPSAMINDA YER ALAN; KÜMES, YEM DEPOSU, SU DEPOSU, FOSSEPTİKLER, PERSONEL LOJMANI, İDARE BİNASI, LABORATUAR, ÖLÜ ÇUKURU, GÜBRE DEPOLAMA VB. TÜM ÜNİTELERİN PROJE ALANINDA İŞARETLENEREK GÖSTERİMİ.), GENEL VAZİYET PLANI (TESİSLERİN PROJESİNE UYGUN 1/500 VEYA1/250 ÖLÇEKLİ VAZİYET PLANI) ............................................................................................................. 22

4.YER BULDURU HARİTASI, PROJE ALANI VE YAKIN ÇEVRESİNİN FOTOĞRAFLARI ..................... 22

5.VARSA, PROJEYE KONU OLAN BÖLGENİN EN SON ONAYLI 1/1.000, 1/5.000, 1/25.000, 1/100.000 ÖLÇEKLİ PLANLAR (ASLI GİBİDİR ONAYLI), PLAN NOTLARI, LEJANT PAFTASINDAN BİR ÖRNEK VE BU PLANLAR ÜZERİNDE HER BİR TESİS YERİNİN GÖSTERİMİ (İLGİLİ İDARESİNDEN ALINAN FAALİYET ALANININ YA DA FAALİYET ALANININ DA İÇİNDE BULUNDUĞU ALANA AİT ONANLI İMAR PLANI VE ÇEVRE DÜZENİ PLANI BULUNUP BULUNMADIĞINA DAİR YAZI, VARSA BU PLANIN/PLANLARIN LEJANT VE PLAN NOTLARININ ASLININ AYNIDIR KAŞESİ VURULMUŞ ŞEKLİ, ONAYLI BİR PLANININ OLMAMASI DURUMUNDA ÖLÇEKLİ HARİTA ÜZERİNDE FAALİYET İÇİN KULLANILACAK ALANIN AÇIKÇA GÖSTERİMİ VE AYRICA FAALİYET ALANININ MÜCAVİR ALAN SINIRLARI İÇERİSİNDE OLUP OLMADIĞI HAKKINDA BİLGİ), ................................ 25

6.FAALİYET ALANI VE YAKININDA BULUNAN YERLEŞİMLERİN HÂLİHAZIR HARİTA ÜZERİNDE İŞARETLENEREK GÖSTERİMİ ........................................................................................................................... 27

7.TESİSİN KURULACAĞI ALANIN ÇEVRESİNDE YER ALAN SANAYİ, YERLEŞİM YERLERİ, TARIM, ORMAN ALANLARI VB. İLE İLGİLİ BİLGİLER .............................................................................................. 27

8.ULAŞIM DURUMU ............................................................................................................................................... 28

9.ENERJİ NAKİL HATLARI ................................................................................................................................... 29

10.FAALİYET ALANI MERKEZ ALAN 1 KM’LİK YARIÇAPLI ALANIN İŞARETLENMESİ ................... 29

BÖLÜM II .................................................................................................................................................................. 31

PROJE İÇİN SEÇİLEN YERİN VE PROJEDEN ETKİLENECEK ALANIN BELİRLENMESİ VE BU ALANLAR İÇİNDEKİ MEVCUT ÇEVRESEL ÖZELLİKLERİN AÇIKLANMASI (*) .................................. 32


5

(PROJE İÇİN SEÇİLEN YERİN VE PROJEDEN ETKİLENECEK ALANLARIN VE ORTAMLARIN, ETKİLEYECEK PARAMETRELER DİKKATE ALINARAK AYRI AYRI BELİRLENMESİ,) ..................... 32

PROJE İÇİN SEÇİLEN YERİN VE PROJEDEN ETKİLENECEK ALANLARIN-ORTAMLARIN FİZİKSEL VE BİYOLOJİK ÖZELLİKLERİ VE DOĞAL KAYNAKLARIN KULLANIMI .......................... 32

1-TÜRLER VE EKOSİSTEMLER: ......................................................................................................................... 33

2- JEOLOJİK ÖZELLİKLER.................................................................................................................................. 51

3-HİDROJEOLOJİK ÖZELİKLER: YERALTI SU KAYNAKLARININ MEVCUT VE PLANLANAN KULLANIMI, FAALİYET ALANINA MESAFELERİ VE DEBİLERİ. BU KAYNAKLARIN ÖZELLİKLERİ, HANGİ KAYNAĞI BESLEDİKLERİ VB. HAKKINDA DETAYLI BİLGİ VERİLMESİ VE BU KAYNAKLARIN 1/25000 ÖLÇEKLİ TOPOGRAFİK HARİTA ÜZERİNE İŞARETLENMESİ .............. 53

4-HİDROLOJİK ÖZELLİKLER: YÜZEYSEL SU KAYNAKLARININ MEVCUT VE PLANLANAN KULLANIMI, DERE, AKARSU, GÖL, BARAJ VB., ÖZELLİKLE İÇME VE KULLANMA SUYU TEMİN EDİLEN YÜZEYSEL SU KAYNAKLARINA OLAN MESAFELERİNİN AYRI AYRI BELİRTİLMESİ VE DEBİLERİ, BU KAYNAKLARIN ÖZELLİKLERİ, HANGİ KAYNAĞI BESLEDİKLERİ VB. HAKKINDA DETAYLI BİLGİ VERİLMESİ VE BU KAYNAKLARIN 1/25000 ÖLÇEKLİ TOPOGRAFİK HARİTA ÜZERİNE İŞARETLENMESİ ................................................................................................................................. 53

5- DOĞAL AFET DURUMU. ................................................................................................................................... 55

6- TOPRAK ÖZELLİKLERİ. .................................................................................................................................. 57

7- TESİSİN KURULACAĞI YÖREDEKİ METEOROLOJİK VERİLER ......................................................... 58

8- SOSYO-EKONOMİK ÖZELLİKLER: .............................................................................................................. 79

İlde Tarım ve Hayvancılık .................................................................................................................................... 82 Sanayi Alanındaki Faaliyetler .............................................................................................................................. 84 Ticaret Alanındaki Faaliyetler ............................................................................................................................. 85 Madencilik ............................................................................................................................................................ 85 Sosyo-Ekonomik Yapı ve Çalışma Hayatı ............................................................................................................. 86 Kamu Gelir ve Giderleri ...................................................................................................................................... 86

9. FAALİYET ALANI VE YAKIN ÇEVRESİ İLE İLGİLİ DİĞER ÖZELLİKLER: ........................................ 88

BÖLÜM III ................................................................................................................................................................. 92

PROJENİN ÇEVRE ÜZERİNE ETKİLERİ VE ALINACAK ÖNLEMLER ...................................................... 93

A. PROJENİN FAALİYETLERİ KAPSAMINDA, FİZİKSEL VE BİYOLOJİK ÇEVRE ÜZERİNE ETKİLERİ VE ALINACAK ÖNLEMLER ............................................................................................................. 93

A.1.PROJE KAPSAMINDA YER ALAN HERBİR TESİSİN ÖZELLİĞİ (KÜMES, YEM DEPOSU, SU DEPOSU, FOSSEPTİKLER, PERSONEL LOJMANI, İDARE BİNASI, LABORATUAR, ÖLÜ ÇUKURU, GÜBRE DEPOLAMA VB.), ADETLERİ, KAPASİTELERİ, NERELERDE, NASIL VE NE KADAR ALANDA YAPILDIĞI, ÜRETİM VE İŞLETME YÖNTEMLERİ VE TEKNOLOJİLERİ,(AYRI OLARAK ALT BAŞLIKLAR HALİNDE VERİLMELİDİR.), PROSES AKIM ŞEMASI, ŞEMA ÜZERİNDE KİRLETİCİ KAYNAKLARIN GÖSTERİMİ ......................................................................................................... 93

A.2.PROJE KAPSAMINDA BULUNAN TESİSLERDE KULLANILACAK HAMMADDELERİN TEMİNİ, ÜRETİLEN ÜRÜNLER, KULLANILAN YEMLER, İLAÇLAR VE VİTAMİNLER, TAŞINMALARI VE DEPOLANMALARI (BUNLARIN FİZİKSEL KİMYASAL ÖZELLİKLERİ, MİKTARLARI VER VERİLİŞ YÖNTEMLERİ.).......................................................................................................................................................111

A.3.HER BİR FAALİYET TÜRÜ İÇİN ÜRETİLECEK ÜRÜNLERİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER VE ALINACAK ÖNLEMLER. ..................................................................................................................................... 112

A.4. HERBİR FAALİYETİN İŞLETİLMESİ SIRASINDA KULLANILACAK OLAN ALET, EKİPMANLAR VE ÖZELLİKLERİ ................................................................................................................................................. 114

A.5. TAŞKIN ÖNLEME VE DRENAJ İLE İLGİLİ İŞLEMLER ....................................................................... 114


6

A.6. PROJE KAPSAMINDA SU TEMİNİ SİSTEMİ PLANI, (SUYUN NEREDEN TEMİN EDİLECEĞİ, KAYNAKLARDAN ALINACAK SU MİKTARI VE BU SULARIN KULLANIM AMAÇLARINA GÖRE MİKTARLARI, ÇALIŞANLAR İÇİN İÇME VE KULLANMA SUYU, KÜMESTE KULLANILAN SU, TEMİZLİK AMAÇLI KULLANILAN SU VB.) ................................................................................................... 115

A.7. OLUŞACAK ATIK SULARIN CİNS VE MİKTARLARI, BERTARAF YÖNTEMLERİ VE DEŞARJ EDİLECEĞİ ORTAMLAR, (GEREKLİ İZİNLER ALINARAK, İZİN BELGELERİ RAPORA EKLENMELİDİR) .................................................................................................................................................. 116

A.8. KURULACAK OLAN SU DEPOSUNUN KAPASİTESİNİN VE KULLANIM AMACININ BELİRTİLMESİ ...................................................................................................................................................... 117

A.9. TESİSTE OLUŞACAK ATIKSULARIN TOPLANDIĞI BELİRTİLEN FOSSEPTİK ÇUKURLARI HAKKINDA BİLGİ VERİLMESİ; SAYISI, KESİTLERİ, KAPASİTESİ, ÖNGÖRÜLEN BOŞALTIM SIKLIĞI, VB.,FOSSEPTİK PLANLARININ RAPORA EKLENMESİ. İŞLETMEDE OLUŞANATIKSULARIN SU KİRLİLİĞİ KONTROL YÖNETMELİĞİ’NDE YER ALAN TABLO:5.15’DEKİ PARAMETRE DEĞERLERİNE UYGUN OLARAK DEŞARJININ SAĞLANACAĞININ TAAHHÜT EDİLMESİ,............................................................................................................................................................... 118

A.10. YERÜSTÜ VE YER ALTI SU KAYNAKLARININ KALİTESİNDE FAALİYETTEN KAYNAKLANABİLECEK OLUMSUZ ETKİLERİN GİDERİLMESİNE VE BUNDAN KAYNAKLANABİLECEK ZARARLARIN TELAFİSİNE İLİŞKİN SORUMLULUĞUN FAALİYET SAHİBİNE AİT OLDUĞUNA DAİR BİR İFADENİN RAPORA EKLENMESİ, ............................................. 118

A.11 HER BİR TESİSİN FAALİYETİ SIRASINDA ÜNİTELERDEN OLUŞACAK KATI ATIK CİNS VE MİKTARLARI (EVSEL ATIK, TAVUK GÜBRESİ, AMBALAJ ATIĞI, TIBBİ, TEHLİKELİ ATIKLAR VB…) ÖZELLİKLERİ, DEPOLAMA/YIĞMA, BERTARAF İŞLEMLERİ. ÖLÜ TAVUKLARIN BERTARAF İŞLEMLERİ, (TAVUK ÇİFTLİĞİ İÇERİSİNDE YER ALACAK AYNI TÜR TESİSLERDEN KAYNAKLANACAK OLASI TOPLAM KİRLİLİK YÜKÜNÜN AÇIKLANMASI) ...................................... 119

A.12. İŞLETME ESNASINDA OLUŞACAK GÜRÜLTÜNÜN SEVİYESİ VE KONTROLÜ İÇİN ALINACAK ÖNLEMLER (1 TEMMUZ 2005 TARİH VE 25862 SAYILI RESMİ GAZETEDE YAYIMLANARAK YÜRÜRLÜĞE GİREN ÇEVRESEL GÜRÜLTÜNÜN DEĞERLENDİRİLMESİ VE YÖNETİMİ YÖNETMELİĞİ’NDE BELİRTİLEN HAZIRLAMA KRİTERLERİ ÇERÇEVESİNDE AKUSTİK RAPOR HAZIRLANMASI GEREKMEKTEDİR.) ............................................................................................................ 123

A13. TESİSİN BULUNDUĞU YÖREDEKİ HAVA KALİTESİ DURUMU HAKKINDA BİLGİLER (HAVA KALİTESİ ÖLÇÜM SONUÇLARI, İNVERSİYON DURUMU VB.), ............................................................... 123

A.14. TESİSİN FAALİYETİ ESNASINDA PROSES VE YAKMA SİSTEMLERİNDE KULLANILAN YAKIT VE MİKTARI, YAKIT KULLANILAN ÜNİTELERİN AYRI AYRI YAKIT ISIL GÜCÜ VE TOPLAM YAKIT ISIL GÜCÜ, ÜRETİM KAPASİTESİ, ..................................................................................................... 125

A.15. HER BİR FAALİYET TÜRÜNE AİT TESİSLERİN İŞLETİMİ SIRASINDA OLUŞACAK EMİSYON MİKTARI, ÖZELLİKLERİ VE BERTARAF YÖNTEMLERİ, TESİSTE OLUŞABİLECEK EMİSYONLARLA İLGİLİ YAPILACAK HESAPLAMALARDA KULLANILACAK OLAN EMİSYON FAKTÖRLERİNİN HANGİ KAYNAKTAN ALINDIĞI (EPA, CORIN AİR VB…), TESİSTE BULUNACAK OLAN EMİSYON KAYNAKLARINA AİT OLUŞABİLECEK EMİSYON KONSANTRASYONLARININ VE KÜTLESEL DEBİLERİNİN HESAPLAMALARININ YAPILMASI, ............................................................... 125

A.21 PROJE KAPSAMINDA HİJYENİN SAĞLANMASI İÇİN NE GİBİ İŞLEMLERİN YAPILDIĞI, KULLANILAN DEZENFEKSİYONLARLA BİRLİKTE HİJYEN PLANININ AÇIKLANMASI, ............... 131

A.22FAALİYETLER İÇİN ÖNERİLEN KORUMA BANDI MESAFESİ VE BU BANDIN OLUŞTURULMASI İÇİN YAPILACAK ÇALIŞMALAR, KULLANIMI HUSUSUNDA BİLGİLER, ......... 131

A.23 ULAŞIMIN TEMİNİ, ULAŞIMIN MEVCUT TRAFİĞE GETİRDİĞİ YÜK VE ALINACAK ÖNLEMLER, ........................................................................................................................................................... 131

A.24 İŞLETME AŞAMASINDA YAPILACAK İŞLERDEN DOLAYI ZARAR GÖREBİLECEK FLORA-FAUNA TÜRLERİ (ENDEMİK TÜRLER, NESLİ TEHLİKEDE VB.), PROJE İÇİN SEÇİLEN YER VE


7

FAALİYETİN ETKİ ALANINDA BULUNAN TÜR POPÜLASYONLARININ ETKİLENMESİ AÇIKLANMALIDIR) ............................................................................................................................................. 131

A.25 PROJENİN, PROJE ALANININ YAKININDA BULUNAN TESİSLERLE OLAN ETKİLEŞİMİNİN AÇIKLANMASI ...................................................................................................................................................... 132

A.26 TAVUK ÇİFTLİĞİNİN YAKININDAKİ YERLEŞİM BİRİMLERİNE OLASI ETKİLERİ ................. 133

A.27 PERSONEL TEMİNİ ÇALIŞACAK PERSONEL SAYISI, PERSONEL İÇİN TEMİN EDİLECEK SOSYAL HİZMETLER ........................................................................................................................................... 133

C) ACİL MÜDAHALE PLANI VE İZLEME PROGRAMI ................................................................................ 134

D) PROJE ALTERNATİFLERİ ............................................................................................................................. 139

E) SONUÇLAR ........................................................................................................................................................ 153

TABLOLAR TABLO 1 FAALİYET YERİNİN UTM-6 DERECE VE COĞRAFİK KOORDİNATLARI ........................................................................................ 10 TABLO 2 YEMDEKİ HAMMADDE MİKTARLARI ........................................................................................................................................... 14 TABLO 3. DÜNYA YUMURTACI TAVUK SAYISI (BAŞ) ................................................................................................................................ 15 TABLO 4. DÜNYA YUMURTA ÜRETİMİ (TON) ............................................................................................................................................. 16 TABLO 5. DÜNYA YUMURTA ÜRETİMDE İLK 20 ÜLKE (2008) ................................................................................................................... 16 TABLO 6. 2002-2008 YILLARI KANATLI ETİ ÜRETİMİ VE FERT BAŞI TÜKETİM ....................................................................................... 17 TABLO 7 2002-2008 YILLARI SOFRALIK YUMURTA ÜRETİM VE TÜKETİMİNE İLİŞKİN RAKAMLAR ........................................................ 17 TABLO 8 YAPILMASI PLANLANAN ÜNİTELER, ALANLARI VE KAPASİTELERİ ............................................................................................ 20 TABLO 9 KONYA BÖLGESİ GENELİNDE BULUNAN YAYGIN BİTKİ TÜRLERİ (TÜRLER VE POPÜLASYONLAR) ............................................ 37 TABLO 10 FAALİYET ALANI VE YAKIN ÇEVRESİNİN FLORASI ................................................................................................................... 40 TABLO 11FAALİYET VE ETKİ ALANINDA BULUNMASI MUHTEMEL REPTİLİA (SÜRÜNGEN) TÜRLERİ ...................................................... 49 TABLO 12 FAALİYET VE ETKİ ALANINDA BULUNMASI MUHTEMEL AVES (KUŞ) TÜRLERİ ...................................................................... 50 TABLO 13 FAALİYET VE ETKİ ALANINDA BULUNMASI MUHTEMEL MAMALİA (MEMELİ) TÜRLERİ ........................................................ 50 TABLO 14 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA AİT BASINÇ VERİLERİ .................................................................................................. 59 TABLO 15 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA AİT SICAKLIK VERİLERİ ............................................................................................... 59 TABLO 16 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA AİT TOPLAM YAĞIŞ VERİLERİ ...................................................................................... 60 TABLO 17 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA NEM VERİLERİ .............................................................................................................. 61 TABLO 18 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA KAR YAĞIŞI VERİLERİ .................................................................................................. 62 TABLO 19 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA AİT SİSLİ, DOLULU, KIRAĞILI, ORAJLI GÜNLERİN VERİLERİ ...................................... 63 TABLO 20 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA AİT ORT. VE MAX. AÇIK YÜZEY BUHARLAŞMASI VERİLERİ ...................................... 64 TABLO 21 YÖNLERE GÖRE RÜZGÂRIN ESME SAYILARI ............................................................................................................................. 65 TABLO 22 KIŞ MEVSİMİNDEKİ RÜZGÂRIN ESME SAYILARI ...................................................................................................................... 73 TABLO 23 İLKBAHAR MEVSİMİNDEKİ RÜZGÂRIN ESME SAYILARI ............................................................................................................ 74 TABLO 24 YAZ MEVSİMİNDEKİ RÜZGÂRIN ESME SAYILARI ..................................................................................................................... 75 TABLO 25 SONBAHAR MEVSİMİNDEKİ RÜZGÂRIN ESME SAYILARI .......................................................................................................... 76 TABLO 26 UZUN YILLAR YÖNLERE GÖRE ORTALAMA RÜZGÂR HIZI DEĞERLERİ ................................................................................... 77 TABLO 27 ORTALAMA RÜZGÂR HIZI .......................................................................................................................................................... 78 TABLO 28 MAKSİMUM RÜZGÂR HIZI VE YÖNÜ ......................................................................................................................................... 78 TABLO 29 FIRTINALI GÜNLER SAYISI ORTALAMASI VE KUVVETLİ RÜZGÂRLI GÜNLER SAYISI ORTALAMASI ........................................ 79 TABLO 30 KONYA İLİ ÇUMRA İLÇESİ NÜFUS VERİLERİ-2012 ................................................................................................................... 81 TABLO 31 TARLA ÜRÜNLERİNİN EKİLİŞ ALANI VE ÜRETİM MİKTARLARI ................................................................................................ 82 TABLO 32 MEYVE ÜRÜNLERİNİN AĞAÇ SAYISI VE ÜRETİM MİKTARLARI ................................................................................................ 82 TABLO 33 SEBZE ÜRÜNLERİNİN EKİLİŞ ALANI VE ÜRETİM MİKTARLARI ................................................................................................. 83 TABLO 34 KOOPERATİF TÜRÜ VE SAYISI .................................................................................................................................................... 83 TABLO 35 TARIMSAL ÜRETİCİ BİRLİKLERİ VE SAYISI ............................................................................................................................... 84 TABLO 36 ORGANİZE SANAYİ BÖLGELERİ KAPASİTESİ VE KAPLADIKLARI ALAN .................................................................................... 84 TABLO 37 SEKTÖRLERİNE GÖRE BULUNAN SANAYİ TESİSLERİ ................................................................................................................ 85 TABLO 38 MADEN YATAKLARININ İLÇELERE GÖRE DAĞILIMI................................................................................................................. 86 TABLO 39 İÇERİÇUMRA KASBASI NÜFUS VERİLERİ .................................................................................................................................... 87 TABLO 42 YAPILMASI PLANLANAN ÜNİTELER, ALANLARI VE KAPASİTELERİ .......................................................................................... 93 TABLO 43 TESİSTE ÜRETİMİ YAPILACAK YEMLERİN İÇERİKLERİ ............................................................................................................103 TABLO 44 TAVUK HASTALIKLARI VE KORUNMA YÖNTEMLERİ .............................................................................................................113 TABLO 45 TESİSTE KULLANILACAK MAKİNE EKİPMAN ...........................................................................................................................114


8

TABLO 46 KULLANILACAK SU MİKTARI ..................................................................................................................................................116 TABLO 47 HAVA KALİTESİ DURUMUNU GÖSTEREN KİRLETİCİ DEĞERLERİ ............................................................................................124 TABLO 48 FAALİYET ALANINDAKİ BİRİMLERİN ALANLARI VE YÜZDELERİ İLE HAFRİYAT MİKTARLARI ..............................................126 TABLO 49 TOZ HESAPLAMALARI İÇİN GEREKLİ VERİLER ........................................................................................................................127 TABLO 50YAPILMASI PLANLANAN ÜNİTELER, ALANLARI VE KAPASİTELERİ .........................................................................................154 TABLO 51 FAALİYET SONUCU OLUŞACAK ATIK MİKTARLARI VE BERTARAF YÖNTEMLERİ..................................................................158 ŞEKİLLER ŞEKİL 2 YER BULDURU HARİTALARI .......................................................................................................................................................... 24 ŞEKİL 3PROJE ALANINI VE ÇEVRESİNİ GÖSTERİR UYDU FOTOĞRAFI ........................................................................................................... 28 ŞEKİL 4PROJE ALANI MERKEZLİ 1 KM YARIÇAPLI ALANI GÖSTERİR 1/25.000 ÖLÇEKLİ TOPOGRAFİK HARİTA ............................................. 30 ŞEKİL 5PROJE ALANI MERKEZLİ 1 KM YARIÇAPLI ALANI GÖSTERİR UYDU GÖRÜNTÜSÜ .............................................................................. 30 ŞEKİL 6 TÜRKİYE’DE FİTOCOĞRAFİK BÖLGELERİN DAĞILIMI ................................................................................................................... 34 ŞEKİL 7KONYA ORMAN BÖLGE MÜDÜRLÜĞÜ DOĞAL VEJETASYON HARİTASI ........................................................................................ 35 ŞEKİL 8 DAVİS’İN KARELEME SİSTEMİ (DAVİS, 1965-1988’DEN) ............................................................................................................. 37 ŞEKİL 9 TÜRKİYE DEPREM BÖLGELERİ HARİTASI ...................................................................................................................................... 56 ŞEKİL 10 KONYA İLİ DEPREM HARİTASI .................................................................................................................................................... 56 ŞEKİL 11 TÜRKİYE İKLİM HARİTASI ........................................................................................................................................................... 58 ŞEKİL 12 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA AİT BASINÇ DEĞERLERİNİN GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ..................................................... 59 ŞEKİL 13 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA AİT SICAKLIK DEĞERLERİNİN GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ................................................. 60 ŞEKİL 14 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA AİT YAĞIŞ DEĞERLERİNİN GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ....................................................... 61 ŞEKİL 15 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA AİT NEM DEĞERLERİNİN GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ......................................................... 62 ŞEKİL 16 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA AİT KAR YAĞIŞ DEĞERLERİNİN GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ............................................. 63 ŞEKİL 17 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA AİT SİSLİ, DOLULU, KIRAĞILI, ORAJLI GÜNLER SAYISI ORTALAMASI GRAFİKSEL

GÖSTERİMİ ......................................................................................................................................................................................... 64 ŞEKİL 18 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONUNA AİT ORT. VE MAX. AÇIK YÜZEY BUHARLAŞMASI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ................. 65 ŞEKİL 19 ESME SAYILARINA GÖRE OCAK AYI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ..................................................................................................... 66 ŞEKİL 20 ESME SAYILARINA GÖRE ŞUBAT AYI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ .................................................................................................... 66 ŞEKİL 21ESME SAYILARINA GÖRE MART AYI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ..................................................................................................... 67 ŞEKİL 22ESME SAYILARINA GÖRE NİSAN AYI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ..................................................................................................... 67 ŞEKİL 23ESME SAYILARINA GÖRE MAYIS AYI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ .................................................................................................... 68 ŞEKİL 24 ESME SAYILARINA GÖRE HAZİRAN AYI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ............................................................................................... 68 ŞEKİL 25 ESME SAYILARINA GÖRE TEMMUZ AYI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ................................................................................................ 69 ŞEKİL 26 ESME SAYILARINA GÖRE AĞUSTOS AYI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ............................................................................................... 69 ŞEKİL 27 ESME SAYILARINA GÖRE EYLÜL AYI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ .................................................................................................... 70 ŞEKİL 28 ESME SAYILARINA GÖRE EKİM AYI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ...................................................................................................... 70 ŞEKİL 29 ESME SAYILARINA GÖRE KASIM AYI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ................................................................................................... 71 ŞEKİL 30 ESME SAYILARINA GÖRE ARALIK AYI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ .................................................................................................. 71 ŞEKİL 31 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONU YILLIK ESME SAYILARI TOPLAMI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ................................................ 72 ŞEKİL 32 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONU KIŞ MEVSİMİ ESME SAYILARI TOPLAMININ GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ................................ 73 ŞEKİL 33 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONU İLKBAHAR MEVSİMİ ESME SAYILARI TOPLAMININ GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ..................... 74 ŞEKİL 34 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONU YAZ MEVSİMİ ESME SAYILARI TOPLAMININ GRAFİKSEL GÖSTERİMİ ............................... 75 ŞEKİL 35 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONU SONBAHAR MEVSİMİ ESME SAYILARI TOPLAMININ GRAFİKSEL GÖSTERİMİ .................... 76 ŞEKİL 36 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONU YILLIK ORTALAMA RÜZGÂR HIZININ GRAFİKSEL GÖSTERİMİ .......................................... 77 ŞEKİL 37 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONU ORTALAMA RÜZGÂR HIZININ GRAFİKSEL GÖSTERİMİ....................................................... 78 ŞEKİL 38 ÇUMRA METEOROLOJİ İSTASYONU FIRTINALI VE KUVVETLİ RÜZGÂRLI GÜNLER SAYISI ORTALAMASI GRAFİKSEL GÖSTERİMİ

........................................................................................................................................................................................................... 79 ŞEKİL 39– KULLANILMASI PLANLANAN KAFES SİSTEMİ ........................................................................................................................... 94 ŞEKİL 40 KULLANILMASI PLANLANAN KAFES GÖZLERİ ............................................................................................................................ 95 ŞEKİL 41 KULLANILMASI PLANLANAN YEMLEME SİSTEMİ........................................................................................................................ 96 ŞEKİL 42 KULLANILMASI PLANLANAN. SULAMA SİSTEMİ ........................................................................................................................ 97 ŞEKİL 43 KULLANILMASI PLANLANAN YUMURTA TOPLAMA SİSTEMİ ...................................................................................................... 97 ŞEKİL 44 GÜBRE BANT YATAKLARI ........................................................................................................................................................... 98 ŞEKİL 45 ÖRNEK HAVALANDIRMA BACALARI VE FANLAR ...........................................................................................................................100 ŞEKİL 46 ÖRNEK SOĞUTUCU PET .............................................................................................................................................................100 ŞEKİL 47 FERMENTE GÜBRE ÜRETİMİ İŞ AKIŞ ŞEMASI ............................................................................................................................107 ŞEKİL 48 YUMURTA TASNİFLEME VE PAKETLEME TESİSİ İŞ AKIM ŞEMASI ............................................................................................110 ŞEKİL 49 ACİL MÜDAHALE PLANI ...........................................................................................................................................................139


9

KISALTMALAR m: metre

cm: santimetre

lt: litre

m2: metrekare

m3 : metreküp

km: kilometre oC: santigrat derece

%: yüzde

E: emsal

ÇED: Çevresel Etki Değerlendirme

Bkz: Bakınız

Vb: ve benzeri

FAO: Gıda Tarım Örgütü

Medaş: Meram Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi

Mak: Merkez Av Komisyonu

M.T.A. : Maden Teknik Arama

Tuik: Türkiye İstatistik Kurumu

AEP: Acil Eylem Planı

AEE: Acil Eylem Ekibi

ÇGDYY: Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği

DSİ: Devlet Su İşleri

SKHKKY: Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliği Kontrol Yönetmeliği

KAKY: Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği

İSGY: İs Sağlığı ve Güvenliği Yönetmeliği

SKKY: Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği

SAKY: Sulak Alanların Korunması Yönetmeliği


10

Proje Sahibinin Adı : Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti. Proje Sahibinin Adresi : Fevzi Çakmak Mah. Sebzeciler Sit. 14. Sk. Karatay/Konya

Proje Sahibinin Tel Faks : (0332) 342 66 99(0332) 342 57 23

Raporu Hazırlayan Kuruluşun Adı: Meram Çevre Teknolojileri Mühendislik İnşaat ve

Ölçüm Hizmetleri Tic. Ltd. Şti. Raporu Hazırlayan Kuruluşun Adresi:Fevzi Çakmak Mahallesi Komsan İş Merkezleri

10504. Sk No:15 Karatay/Konya

Raporu Hazırlayan Kuruluşun Telefonu : 0.332 342 73 48–49

Raporu Hazırlayan Kuruluşun Faks Nosu: 0.332 342 73 47 Projenin Adı: Yumurta Tavukçuluğu Üretim Tesisi

Raporun Hazırlanış Tarihi: / /2013

Proje İçin Seçilen Yerin Adı, Mevkii: Birden fazla ilçe içerisinde yer alıyorsa tanımlanan yörenin adı.

Ana üretim konusu yumurta üretimi olacak faaliyet; Konya İli, Çumra İlçesi, İçeriçumra

Kasabası (Tapuda; M29D09D pafta, 432 ada 9 parsel) adresindedir. Faaliyetin gerçekleştirileceği

alan toplam 28.219 m2 ve faaliyet sahibi adına kayıtlı tapulu arazidir. İlgili tapu ekler bölümünde sunulmuştur (Bkz. Ek-7).

Faaliyet yerine ait UTM-6 derece ve coğrafik koordinatları aşağıda Tablo 1’de verilmiştir. Tablo 1 Faaliyet yerinin UTM-6 Derece ve Coğrafik Koordinatları

Datum ED–50 WGS–84 Projeksiyon 6 DERECE COĞRAFİ

DOM 33 - ZON 36 -

Nokta No Sağa (Y) Yukarı (X) Enlem Boylam

1 470457.4743 4167376.794 37.65142641 32.66477304

2 470474.7849 4167400.092 37.65163696 32.66496833

3 470495.2787 4167430.371 37.65191053 32.66519943

4 470517.0202 4167465.284 37.65222591 32.66544448

5 470731.812 4167308.25 37.65081741 32.66788573

6 470716.2782 4167286.998 37.65062536 32.66771049

7 470672.1915 4167226.701 37.65008048 32.66721314

8 470668.8376 4167226.132 37.65007524 32.66717515

9 470636.6308 4167248.33 37.65027429 32.66680916

10 470463.5785 4167366.625 37.65133495 32.66484265

Alan 28.219 m2


11

BÖLÜM I


12

1. Projenin Tanımı ve Amacı

Proje konusu, faaliyetin tanımı, ana üretimi, ürün cinsi, tesiste kullanılan hammadde cinsi, miktarı, hizmet amaçları, ülke ekonomisi içerisindeki yeri, önemi, gerekliliği, kurulu tesislerin tipi, kapasitesi, kapladığı alan, tesisin kullanım sahası (toplam alanı, tesisin kurulu bulunduğu alan, sosyal ve idari bölümlerin alanı vb...), yöreye sağlayacağı faydalar, ekonomik ömrü gibi hususların ayrıntılı açıklanması

1.1 Proje Konusu ve Faaliyetin Tanımı

Proje konusu; Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından; Konya

İli, Çumra İlçesi, İçeriçumra Kasabası (Tapuda; M29D09D pafta, 432 ada 9 parsel) adresinde yapılması planlanan Yumurta Tavukçuluğu Üretim Tesisi projesidir.

Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından toplam 28.219 m²’lik

bir sahada 10574,5m2 si kapalı olmak üzere 500.000 (400.000 tavuk ve 100.000 civciv) kapasiteli yumurta tavukçuluğu faaliyeti yapılacaktır.

Faaliyet, mülkiyeti Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti.’ne ait olan Tapuda; M29D09D pafta, 432 ada 9 parsel adresinde gerçekleştirilmesi planlanmaktadır.

Faaliyetin gerçekleşeceği 9 nolu parsel 31.119 m2 olup; faaliyet için bu parselde ifraz işlemi

gerçekleştirilmiştir. İfraz işlemlerinden sonra yapılan terklerden sonra faaliyet alanı 28.219 m²

olarak düzenlenmiştir. İfraz işlemleri için İçeriçumra Belediyesinden Uygulama İmar Planları yapılmış olup; ÇED işlemleri tamamlandıktan sonra İmar Planları onaylatılarak gerekli izinler

alınacak ve tapu belgesi güncellenecektir.

Faaliyet alanında yapılacak olan tavuk kümeslerinin her biri 1387,5 m2 ve civciv kümesi 937,5 m2 olacaktır. Tavuk ve civciv kümeslerinde kafes sistemleri kurulacaktır. Tavuk

kümeslerinde kafesler 8 katlı, 2 bölmeli, 5 blok ve her bir sırada 100 bölmeden oluşacaktır ve her

kümeste 80.000 adet tavuk olacaktır. Yapılması planlanan civciv kümesinde 100.000 adet civciv

bulunacaktır. Civciv kümesinde kafesler 5 kat 4 bloktan oluşacaktır.

Faaliyet alanında kümeslerden günlük olarak toplanacak yumurtaların Tasnifleme-Paketleme ve depolanması için toplam 800 m²’ lik alanda Yumurta Tasnifleme-Paketleme ve

Soğuk Hava Deposu, hayvanların yem ihtiyacını karşılayabilmek için 300 m2’lik alanda Yem Ünitesi, hayvan gübrelerini kuru granül haline getirebilmek için 1387,5 m2’lik alanda Gübre

İşleme Tesisi, 182 m²’lik alanda bakıcı evi ve idari bina, ölü tavukların imhası için 75 m3’lük ölü hayvan çukuru ile personel kaynaklı sıvı atıklar için depolama kapasitesi 75 m3 olan sızdırmasız

fosseptik çukuru projelendirilmiştir.

Kümeslerden çıkacak civciv ve tavuk dışkıları Gübre İşleme Tesisi (Karatay BES)

işletmeye geçmesiyle birlikte işletme içerisinde kapalı sistem konteynırlara aktarılan tavuk ve


13

civciv dışkı atıkları işlenmek üzere günlük olarak Gübre İşleme Tesisine gönderilecektir. Gübre İşleme Tesisi (Karatay BES), Büyük Menderes Enerji Pet. Jeo. Mad. Elektrik Üretim Müh. İnş.

A.Ş. tarafından kurulup işletilecektir. Söz konusu firma işletmeye başlamasıyla birlikte sözleşme

imzalanacaktır. Söz konusu firma işletmeye geçesiye kadarki sürede “Tuzcuoğulları Tavukçuluk

Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti.” tarafından proje sahasında Gübre İşleme Tesisi kurulacak ve işletilecektir.

Tesisin yapılması planlandığı yer Çumra yolu üzerinde yer almaktadır. Proje alanına en

yakın yerleşim birimi İçeriçumra Kasabası olup tesise yaklaşık 7 km dir. Tesise daha yakın yerleşim yeri bulunmamaktadır. Tesise ulaşım mevcut yollar kullanılarak sağlanmakta olup,

ulaşımda bir problem yoktur. Toplam 28.219 m²’lik bir sahada 10574,5 m2 si kapalı olmak üzere “Tuzcuoğulları

Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti.” tarafından 500.000 (400.000 tavuk ve 100.000 civciv) kapasiteli, 5 adet tavuk ve 1 adet civciv kümesi olmak üzere toplamda 6 adet kümes ve 1 adet bakıcı evi, 1 adet yem ünitesi, 1 adet yumurta deposu, 1 adet gübre işleme tesisi, 9 adet çelik yem

silosu ile “Yumurta Tavukçuluğu Üretim Tesisi” yapılması planlanmaktadır.

1.2 Ana Üretimi, Ürün Cinsi, Tesiste Kullanılan Hammadde Cinsi, Miktarı

Projeye konu tesiste, ticari sofralık yumurta tavukçuluğu yetiştiriciliği, standart gramajda

ambalajlı yumurta üretimi ve yetiştirilen kanatlı hayvanların ihtiyacını karşılamak amacıyla yem

üretimi gerçekleştirilmektedir. Üretim periyodu başlangıcında kümeslere civciv kabulü gerçekleştirilir. Tesiste yetiştirilecek

piliçler, üretici firmalardan 1 günlük civcivler olarak temin edilir. Civcivler özel araçlarla tesise getirilir. Tesise getirilen civcivler, civciv kümeslerine yerleştirilip burada gerekli koşullar

sağlanarak büyüme kafeslerinde 112 gün büyütülür. Yarka halinde tavuk kümeslerine getirilir. Tavuk kümeslerine alınan yarkalar, kafeslere yaklaşık 10 yarka düşecek şekilde yerleştirilir. Önce

kılavuz yumurtama ardından da normal yumurtlama yapan yarkalar tavuk halini alır yumurtlama için uygun koşullar sağlandığı kümeslerde yumurta üretimi yapılır. Yumurta toplama sistemi ile

kümeslerden toplanan yumurtalar konveyör bant sistemi ile depoya taşınır. Depoya gelen yumurtalar işçiler tarafından karton viyollere yerleştirilir. Viyollere dizilen yumurtalar

ambalajlanıp, etiketlendikten sonra satışa hazır hale getirilerek tesisten nakledilir. Tesisin ana üretim konusu Yumurta üretimidir. Tesiste 400.000 adet tavuktan % 85

verimle yılın 365 gününde; 400.000 x 0.85 x 365 gün/yıl = 124.100.000 adet/yıl yumurta üretimi

planlanmaktadır.

Proje kapsamında yapılacak kümeslerde bulunacak tavukların yumurtlaması sonucunda elde edilecek yumurtalar, günlük olarak toplanacaktır. Toplanan yumurtalar, proje sahasında

yapılacak tasnifleme-paketleme ve yumurta deposuna yumurta aktarma bantları ile aktarılacak ve

burada viyollanıp karton kolilere 12 adet viyol alacak şekilde dizilerek ambalajlanacaktır. Karton kolilerde ambalajlanan yumurtalar satışa sunulacaktır.


14

Tesiste 5 adet tavuk kümesinde 400.000 adet tavuk ve 1 adet civciv kümesinde 100.000 adet civciv bulunacaktır. Böylece tesiste toplam kapasitenin 500.000 adet kanatlı olması

planlanmaktadır.

Yumurta Tavukçuluğu Üretim Tesisi’nde yetiştirilen tavuklarda 60. haftadan sonra

yumurtlama verimi düşmeye başlar ve ekonomik değerini kaybeder. Yumurta veriminin düşmeye başladığı 60. haftadan sonra tavuklar kesimhanelere gönderilir.

Tesiste üretimde kullanılacak olan hammaddeler, dışarıdan temin yoluyla satın alındıktan

sonra Yem Fabrikası kapsamında yer alan hammadde silolarına alınacaktır. Hammadde silolarına

alınan maddeler, tartım işleminden sonra öğütücüye alınacaktır. Öğütücüde tane boyutları küçültülecek olan yem hammaddeleri daha sonra karıştırıcıya alınarak burada homojen

karışımları sağlanacaktır. Karıştırma işlemi sonrası kanatlı hayvanların beslenmesi sırasında kullanılacak yemlerin, nihai boyutlandırmasının yapılması amacı ile homojen karışım haline

gelmiş olan yem, ekstrudere verilecektir. Ekstruderden alınan boyutlandırılmış olan yem, alınarak tavuk kümeslerinde yer alan yem silolarına verilecektir. Yem silolarından alınan yem, doğrudan tavuk ve civciv kümesinde gönderilerek kanatlı hayvanların beslenmesi amacı ile kullanılacaktır.

Tesiste yapılacak yem üretimi sırasında kullanılacak hammaddeler, yumurtalık kanatlı

hayvanların yaşam periyoduna göre kullanılacak yemlerin içeriğine ilişkin bilgiler aşağıda verilmiştir. Yem üretim tesisinin kapasitesi 15 ton/saat olması planlanmaktadır.

Tablo 2 Yemdeki Hammadde Miktarları

Yem içeriği Civciv

yemi (

kg)

Piliç

büyütme

Yemi

(kg)

Piliç

Geliştirme

Yemi ( kg)

Yumurta

başlangıç

yemi (kg)

Yumurta

tavuk yemi

1.dönem

(kg)

Yumurta

tavuk yemi

2.dönem

(kg)

Arpa 250 240 240 250 265 270

Buğday kepeği 50 60 60 50 50 50

Buğday, kara 100 140 150 175 200 200

Hayvansal yağ 50 80 80 80 90 100

Melas 30 25 20 - - -

Mısır, Sarı 670 620 620 570 550 550

Ayçiçeği küspesi 60 50 50 50 50 50

Et- kemik unu 50 40 45 50 50 50

Soya küspesi 180 100 75 50 50 50

Soya proteini 80 85 85 100 160 160

Kireç taşı 20 25 50 75 180 180

Lizin 2 2 2 2 2 2

Enzim 1 1 1 1 2 2

Tuz 5 3 2 2 2 5

Toplam(karışım) 1563 1481 1505 1506 1726 1744

1.3 Hizmet Amaçları, Ülke Ekonomisi İçerisindeki Yeri, Önemi, Gerekliliği


15

Günümüzde ve teknik anlamda Tavukçuluk, belirli bir kapasitenin üzerinde, blimsel yöntemler uygulanarak ve karlılık amacıyla üretim yapılan ekonomik bir uğraşlı alanı olarak

kabul edilmektedir.

Hayvansal üretim içerisinde tavuklar, kısa zamanda büyük miktarda üretilebilmeleri biyolojik

verimliliklerinin yüksek oluşu, ürünlerin besinsel değerleri nedeni ile iyi Pazar bulmalarından ötürü önemli bir yer tutmaktadır. Tavukçuluk önemli bir endüstri sektörü durumundadır.

Günümüzde tavukçuluk giderek ulusumuzun yoğun beğenisini kazanmakla, yumurta ve eti ile

hayvansal protein açığımızı kapatılmasında önemli bir rol oynamaktadır.

Türkiye’de tavukçuluk sektörü için ilk adım 1930 yılında Ankara’da Merkez Tavukçuluk Araştırma Enstitüsünün kurulması ile atılmıştır. Ülkemizde tavukçuluk sektörü hayvancılığın

içinde en hızlı gelişen sektör konumundadır. 1950 yılından itibaren gelişmeye başlayan tavukçuluk, 1970’li yıllarda aile işletmeciliği şeklinde, pahalı ve sınırlı üretim kapasitesi ile

faaliyette bulunulmuştur. Özellikle 1980’lı yıllardan sonda kendi üretim planlamasını yapabilen ve ülke ihtiyacını

karşılayabilen önemli bir üretim dalı haline gelmiştir. 1990’lı yıllarda büyük yatırımlar yapılarak

dünya standartları yakalanmış ve üretim sürekli artarak bu günlere ulaşılmıştır. 2000’li yıllarda

kanatlı sektörünün AB uyum çalışmaları başlamış ve Türkiye’nin AB ülkelerinin kanatlı eti ithal

edebileceği üçüncü ülkeler listesine girmesi aşamasına gelmiştir. Tavukçuluk; Gelir elde etmek amacıyla uygun barnaklarda, uygun tekniklerle bilinçli bir

yetiştiricilik olarak tanımlanabilir. “Yumurta Tavuk Yetiştiriciliği” ve “Etçi Tavuk Yetiştiriciliği

(Broiler)” olarak iki şekilde yapılır.

Yumurta tavukçuluğu, insan beslenmesinde mükemmel bir gıda olan yumurtanın üretimi açısından çok önemli bir yetiştiricilik faaliyetidir. Yumurta tüm besinler içerisinde en değerli

proteini içermektedir. Sindirilebilirliği yüksektir, tamamına yakını vücut tarafından kullanılmakta

ve vücut proteinlerine dönüşebilmektedir. Yumurta başlıca, A, D, E ve B grubu vitaminler olmak

üzere diğer vitaminleri de önemli oranda içermektedir. Yumurta doğal ambalajında insan öğününe sunulan, hile katılması zor mükemmel gıdalardan

birisidir. Yumurta insan toplumlarının dengeli ve yeterli beslenmesinde büyük öneme sahiptir.

Yıllara göre kıtalar bazında mevcut yumurtacı tavuk sayısı ve yumurta üretimi aşağıdaki

tablolarda sırasıyla verilmiştir.

Tablo 3. Dünya Yumurtacı Tavuk Sayısı (Baş)

2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008

Dünya 5.130.684 5.272.168 5.535.161 5.496.762 5.686.371 5.867.511 5.938.250 6.243.208

Afrika 395.761 416.097 422.589 424.143 430.807 427.690 446.771 470.897

Amerika 885.106 898.591 900.052 913.595 931.636 938.129 946.276 987.985

Asya 3.122.722 3.254.887 3.283.585 3.411.402 3.536.909 3.658.537 3.681.625 3.988.912

Avrupa 680.128 683.883 734.345 729.130 767.679 814.569 844.401 773.764


16

Kaynak: FAO (Ocak 2010), YUM-BİR Yumurta Tavukçuluğu Verileri

Tablo 4. Dünya Yumurta Üretimi (Ton)

Kaynak: FAO (Ocak 2010), YUM-BİR Yumurta Tavukçuluğu Verileri

Yumurta üretimi bakımından Türkiye; Çin, ABD, Japonya, Rusya, Meksika Brezilya,

Fransa ve Endonezya’dan sonra 11. sırada yer almaktadır. Ülkelere göre dünya yumurta üretimi aşağıdaki tabloda verilmiştir. Tablo 5. Dünya Yumurta Üretimde İlk 20 Ülke (2008)

ÜLKELER ÜRETİM ( TON ) ÜRETİMDEKİ PAYI (%) ÇİN 22.749 37,73

ABD 5.38 8,85

Japonya 2.554 4,24

Meksika 2.337 3,88

Hindistan 2.740 4,54

Rusya fede 2.118 3,51

Brezilya 1.825 3,03

Endonezya 1.266 2,10

Fransa 879 1,46

Ukrayna 855 1,42

Türkiye 824 1,37

Almanya 786 1,30

İran 711 1,18

İspanya 705 1,17

İtalya 700 1,16

Hollanda 627 1,04

İngiltere 600 1,00

Kore cum 566 0,93

Tayland 562 0,94

Filipinliler 550 0,91

Okyanusya 19.967 118.710 18.590 18.291 19.340 18.586 19.177 21.650

2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008

Dünya 53.361 55.252 56.726 58.273 59.450 62.089 62.572 60.678

Afrika 2.014 2.100 2.152 2.175 2.206 2.216 2.258 2.438

Amerika 10.774 10.858 10.946 11.209 11.493 12.071 11.956 12.318

Asya 30.660 32.188 33.684 34.827 35.638 37.502 38.230 35.679

Avrupa 9.716 9.900 9.747 9.862 9.901 10.080 9.895 9.999

Okyanusya 198 206 197 201 212 230 232 247


17

Diğerleri 11.003 18,25

Dünya 60.295 100,00 Kaynak: FAO (Ocak 2010), YUM-BİR Yumurta Tavukçuluğu Verileri

Tavukçuluk ülkemizde ve dünyada hızla gelişen bir hayvancılık koludur. Tavukların hızla

büyüyüp et ve yumurta vermeye başlaması, çok büyük üretim alanları içermesi ve insan

beslenmesinde çok büyük önemi olan et ve yumurtayı insanlara ucuz yoldan kazandırması

tavukçuluğu çok faydalı ve karlı bir hayvancılık kolu yapmaktadır. Ülkemizdeki Kanatlı Hayvan Birim Yoğunluğu (Kaynak: FAO) Şekil 1 de sunulmuş olup yoğunluğun Marmara ve Ege Bölgesi

civarında yüksek olduğu görülmektedir.

Özellikle, Çorum, Kayseri, Afyon ile Bolu İllerimizde üreticiler kooperatif ve şirketleşme yoluyla güçlü birlikler oluşturmuşlardır. Yumurta üretiminde genellikle kapalı alandan daha çok

yararlanmayı sağlayan kafes sistemi uygulanmaktadır. (Kaynak: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı)

Tablo 6. 2002-2008 Yılları Kanatlı Eti Üretimi Ve Fert Başı Tüketim

Yıl Üretilen Kanatlı Eti

(Ton) Nüfus (Bin) Fert Başı Tüketim (Kg) 2002 726.607 69.000 10,53

2003 905.251 69.400 13.04

2004 914.458 69.800 13,10

2005 979.413 70.100 13,97

2006 934.732 70.300 13,29

2007 1.099.920 70.586 15,58

2008 1.123.132 71.517 15,70

Tablo 7 2002-2008 Yılları Sofralık Yumurta Üretim Ve Tüketimine İlişkin Rakamlar

Yıllar Yumurta Üretimi

(Milyon Adet) Nüfus (1000) Fert Başı Tüketim

(Adet) 2002 11.555 69.000 167

2003 12.667 69.400 180

2004 11.056 69.800 155

2005 12.052 70.100 169

2006 11.734 70.300 162

2007 12.725 70.586 168

2008 13.191 71.517 165 Not: Kişi başına yumurta tüketimi ihracat miktarı düşüldükten sonra hesaplanmıştır. Kaynak: TÜİK


18

Şekil 1 Türkiye’deki Kanatlı Hayvan Birim Yoğunluğu Haritası

Başarılı yumurta tavukçuluğu öncelikle sağlıklı civciv temini ile başlar. Tesislere getirilen

civcivler, civciv kafeslerine alınarak yumurta verebilecek döneme kadar yetiştirilir. Kümes çevresi ve kümes içi önce temizlenmeli ve atıklar mümkün olduğu kadar uzağa götürülmelidir.

Kümes içi ve ekipmanları dezenfekte edilmelidir. Kümesler üretim periyotları arasında en az 1-2 hafta boş bırakılmalıdır. Civcivler gelmeden 24 saat önce kümes sıcaklığı ayarlanmalı, civciv

seviyesinde 32-35 ºC derece, kümes sıcaklığı 26-27 ºC derece olmalıdır. Yumurtacı civcivlerin kümes aydınlatılmasında, ilk iki gün tam gün aydınlatma, daha sonra bölgenin enlem durumu,

güneş doğuş ve batışı ile mevsimsel olarak gün uzunluğu göz önüne alınarak aydınlatma programı yapılır ve uygulanır. Aydınlatmada kullanılan ampuller yerden 2 metre yükseklikte ve

her 15 metrekarelik alana 60 wattlık bir ampul hesaplanmalıdır. 1 metrekarelik alana ışık şiddeti 1 watt’ın altına düşürülmemelidir.

Piliçler 16-18 haftalar arasında büyütme kümesinden yumurtlama kümeslerine veya

kafeslerine aktarılmalıdır. Taşıma, karanlık bir ortamda, serin bir zamanda, hayvanlarda stres

oluşturmadan, özenle yapılmalıdır. Streslerden etkilenmemeleri için taşınmadan bir süre önce ve sonra vitamin verilmelidir. Piliçler getirilmeden kümes ve ekipmanlar dezenfekte edilmelidir.

Piliçlerin yumurtlama dönemini geçirecekleri kümes sistemleri 3 şekilde olabilir:

1- Yer sistemli (altlıklı) 2- Izgara sistemli (1/3 ü veya 2/3 ü) 3- Kafes sistemli

Ticari tavukçulukta kafes sistemi kümesler çok yaygınlaşmıştır. Bu sistemde her tavuk için 400 cm2’ ye 1 tavuk hesap edilir. Kafes önünde 10 cm yem ve su içme mesafesi bırakılmalıdır.

Kafes sisteminde tavuklar kontrol edilebilir, yem kaybı azdır, altlığa ihtiyaç yoktur, yere yumurtlama problemi olmaz. Kümes birim alanda daha fazla hayvan alır. Fazla dolaşıp enerji


19

kaybetmedikleri için yemden yararlanma biraz daha yüksektir. Yumurtalar temiz olur, kırık ve çatlak oranı daha azdır. Yer sisteminde yumurta yeme alışkanlığı başladığında hızlı bir şekilde

artarken, kafes sisteminde daha azdır. Ölü oranı daha düşüktür. Gübrenin alta seçmesi ve

tavukların birbirleriyle temasının az olması nedeniyle hastalık kontrolü daha kolaydır.

Kannibalizm daha düşük düzeydedir. Tavuklar gurk olmaz, fazla işgücü gerekmez, tavuk bakımı kolaydır. Bu tip kümesler, yumurta üretimi yapan çiftlikler için idealdir.

Yumurta tavuğu haline gelen kanatlı hayvanlar kafes sistemi kümes tipinde, kafesler

içinde durur ve serbest gezinmelerine izin verilmez. Kümeslerde havalandırma, aydınlatma, nem

ve sıcaklığa dikkat edilmelidir. Aydınlatma süresi ve yoğunluğunun; tavuklarda yumurta verimi, yumurta ağırlığı, cinsi

olgunluk yaşı, canlı ağırlık artışı, embriyo gelişimini etkileyen bir faktördür. Uygun aydınlatma yumurta verimini yükseltir. Yumurtlama döneminde m2’ye 3 wattlık ışık yoğunluğu düşünülür.

Günlük ışık miktarı 12-13 saatten yumurtlama döneminde haftada yarım saat arttırılarak 15-16 saate çıkarılır ve bu şekilde aydınlatma süresi devam eder. Kümeslerde ışıklandırma güneş ışığı ve elektrikle yapılır. Ampuller yerden iki metre yukarıda ve üzeri reflektörlü olmalıdır.

Aydınlanmayı sağlamak için 4’er m. Aralıkla 40’ar wattlık ampuller kullanılır.

Yumurtacı tavukların en az yem tüketimiyle en fazla verim verdikleri sıcaklık Aralığı 15-

24 °C’dir. Sıcaklık düşerse hayvan ısınmak için daha çok yem yer, fakat yumurta verimi düşer. Sıcaklık yükselirse, iştahsızlık artar, yemi az yer, yumurta verimi düşer, yumurtalar ince kabuklu

ve küçük olur.

Kümes sıcaklığı 18 °C iken nem oranı % 60 olur. Kümeste ısı yükselince nem oranı da

yükselir. Kümese girince burnumuza kötü bir koku geliyorsa, kümeste karbondioksit ve amonyak gazları birikmiş, ısı ve nem artmış demektir. Bu durumda kümesin mutlaka havalandırılması

gerekir. Kümeslerde havalandırma, havalandırma bacaları ve otomatik ya da yarı otomatik

fanlarla yapılmalıdır. Kümeslerde 1 kg canlı ağırlık için saatte 5-6 m3 temiz havaya ihtiyaç vardır.

Üretim dönemi boyunca hayvanların genetik potansiyelleri de dikkate alınarak, besin maddesi ihtiyacının karşılanabileceği bir yemleme programı oluşturulur.

Yumurtlama döneminde yemleme: Modern tavukçulukta kullanılan ticari yumurtacıların,

özellikle verim döneminde besin maddesi ihtiyaçları oldukça fazladır. Çünkü bir tavuk, verim

döneminde canlı ağırlığın 8 katı kadar yumurta vermekte ve bu dönemde cinsi olgunluk öncesine nazaran ağırlığı da yaklaşık % 25 artmaktadır. Bunların sağlanabilmesi için hayvan, canlı

ağırlığının yaklaşık 20 katı kadar yem yiyecektir. Yumurta tavukları faz yemlemesi programına göre beslendikleri gibi, yumurta

Periyodunda tespit edilen protein tüketimine göre de yemlenebilirler. Faz yemlemesinde,

Yumurta tavuğunun yediği yemle protein tüketiminin ayarlanması ve yumurta üretiminin Çeşitli dönemlerinde ihtiyaçlarının karşılanabilmesi için protein oranları farklı yumurta

rasyonları kullanılır. Faz yemlemesi, yem masraflarını azaltır.

Tavuklar, genel bir kural olarak günlük yem tüketimlerinin iki katı su içerler. Ancak su

tüketimini etkileyen birçok faktör nedeniyle bu miktarda büyük varyasyon görülmektedir. Hayvanların yaşı, canlı ağırlıkları, verim düzeyi, sıcaklık, nem ve rasyonun bileşimi su


20

tüketiminde etkili başlıca faktörlerdendir. Kafes sisteminde tavuklar yataklıklı yer sistemine göre daha fazla su içmektedirler.

Ticari yumurta üretimi için aşağıdaki verim hedefleri kabul edilmektedir:

• Tavuk başına yılda (12 ay) 280-300 yumurta

• 1 kg yumurta için 2,2 kg veya daha az yem tüketimi olmak üzere, iyi bir yemden yararlanma kabiliyeti

• Yumurtlama kümesinde yıllık % 6’dan daha düşük ölüm oranı

• %75 ve daha yüksek oranda iri yumurta elde edilmesi

• % 95 ve daha yüksek oranda ticari yumurta elde edilmesi • İşletmede % 2’nin altında kırık yumurta oranı

• Günlük yaştan 5 aylık oluncaya kadar % 5’ten daha az ölüm oranı

1.4. Kurulu Tesislerin Tipi, Kapasitesi, Kapladığı Alan, Tesisin Kullanım Sahası, (Toplam Alanı, Tesisin Kurulu Bulunduğu Alan, Sosyal ve İdari Bölümlerin Alanı vb.)

Toplam 28.219 m²’lik bir sahada 10574,5 m2 si kapalı olmak üzere “Tuzcuoğulları

Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti..” tarafından 500.000 (400.000 tavuk ve 100.000 civciv) kapasiteli, 5 adet tavuk ve 1 adet civciv kümesi olmak üzere toplamda 6 adet kümes ve 1 adet bakıcı evi, 1 adet yem ünitesi, 1 adet yumurta deposu, 1 adet gübre işleme tesisi, 9 adet çelik

yem silosu ile “Yumurta Tavukçuluğu Üretim Tesisi” yapılması planlanmaktadır. Mülkiyeti Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti.’ne ait olan Tapuda;

M29D09D pafta, 432 ada 9 parsel adresinde gerçekleştirilmesi planlanmaktadır. Faaliyetin gerçekleşeceği 9 nolu parsel 31.119 m2 olup; faaliyet için bu parselde ifraz işlemi

gerçekleştirilmiştir. İfraz işlemlerinden sonra yapılan terklerden sonra faaliyet alanı 28.219 m² olarak düzenlenmiştir. İfraz işlemleri için İçeriçumra Belediyesinden Uygulama İmar Planları

yapılmış olup; ÇED işlemleri tamamlandıktan sonra İmar Planları onaylatılarak gerekli izinler alınacak ve tapu belgesi güncellenecektir.

Proje ile ilgili üniteler, boyutları, kapasiteleri ve kapladığı alan büyüklükleri aşağıdaki tabloda özetlenmiştir. Koordinatlandırılmış Vaziyet Planı Ekler bölümünde sunulmuştur. (Bkz.

Ek 4)

Tablo 8 Yapılması Planlanan Üniteler, Alanları ve Kapasiteleri

Bina Cinsi Alanı (m2) Kafesteki Kat Sayısı

Bir Gözde Bulunacak Tavuk

Sayısı

Planlanan Kapasite

(Adet) K1 Tavuk Kümesi 1387,5 8 Kat 10 Tavuk 80.000

K2 Tavuk Kümesi 1387,5 8 Kat 10 Tavuk 80.000




C1 Civciv Kümesi 937,5 5 Kat 25Civciv 100.000

Yumurta Deposu 800 - - -


21

1.5. Yöreye Sağlayacağı Faydalar, Ekonomik Ömrü

Tesisin planlanan ekonomik ömrü 50 yıldır. Ancak gelişen teknoloji ve revizyon ile bu

süre artırılabilecektir.

Tesisin ana üretim konusu Yumurta üretimidir. Tesiste 400.000 adet tavuktan % 85

verimle yılın 365 gününde; 400.000 x 0.85 x 365 gün/yıl = 124.100.000 adet/yıl yumurta üretimi

planlanmaktadır. Bu amaçla tesis bünyesinde 20 kişi çalıştırılması planlanmaktadır.

Günde 24 saat ve tek vardiya, ayda 30 gün, yılın 12 ayında çalışma yapılacak, 20 personel çalışacaktır.

Tesis yumurtalık tavuk yetiştiriciliği ve yumurta üretimi yapılması planlanmaktadır.

Üretimi yapılan yumurtalar, tesiste viyollere yerleştirilip, paketlendikten sonra iç piyasaya sunulmaktadır. Yetiştirilen tavuklar ise yumurta veriminin düşmeye başladığı 60. Haftadan

itibaren kesimhanelere gönderilecektir. Tesiste talep olduğu müddetçe üretim faaliyetlerine

devam edilecektir. Yapılacak üretim çalışmaları ile gıda sektörüne girdi sağlanacak ve böylelikle ülke

ekonomisine katkıda bulunulacaktır. Ayrıca yaratılacak istihdam ile il ekonomisine de katkıda

bulunulacaktır.

2. Projenin Fayda Maliyet Analizi


Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti..” tarafından 500.000 (400.000 tavuk ve 100.000

civciv) kapasiteli, 5 adet tavuk ve 1 adet civciv kümesi olmak üzere toplamda 6 adet kümes ve 1

adet bakıcı evi, 1 adet yem ünitesi, 1 adet yumurta deposu, 1 adet gübre işleme tesisi, 9 adet çelik yem silosu ile “Yumurta Tavukçuluğu Üretim Tesisi” yapılması planlanmaktadır.


verimle yılın 365 gününde; 400.000 x 0.85 x 365 gün/yıl = 124.100.000 adet/yıl yumurta üretimi planlanmaktadır. Bu amaçla tesis bünyesinde 20 kişi çalıştırılması planlanmaktadır.

Bakıcı Evi 182 - - -

Yem ünitesi 300 - -

Su deposu 30 - - -

Gübre işleme 1387,5 - - -

Toplam Alan 10574,5 - - 500.000 Toplam Parsel Alanı 28.219


22

Ülkemizde tavukçuluk, özellikle 1980’li yıllardan itibaren sürekli ilerleyerek bugün, hayvancılığımız içerisinde, en hızlı gelişen, tesisleşen, modern teknolojiyi sektörüne entegre

ederek; hijyen ve kaliteli ürün elde edip, AB ülkeleri ve diğer gelişmiş ülkelere ihraç etmektedir.

Ülkemizde özellikle Marmara ve Ege Bölgeleri’nde yaygın olarak yapılan tavukçuluk, diğer

bölgelerde nispeten daha azdır.

Ülkemizde et ve yumurta tüketimini dünya standartlarının altındadır. Et ve yumurta,

bitkisel ürünlere göre daha pahalı olduğundan dolayı, daha çok tercih edilmektedir. Söz konusu

tesisin amacı da, kaliteli ürünü az maliyetle bölge ve ülke ekonomisine kazandırıp, halka daha ucuz hayvansal gıda tüketme imkânı sunarak, bölge ve ülkede et ve yumurta tüketimini dünya

standartlarının üzerine çıkmasında katkı sağlamaktadır.

Tavukların beslenme ve sağlık ihtiyaçların karşılanmasında, nakliye-pazarlama ve diğer proseslerde sürekli istihdam sağlanacağından, ayrıca ihtiyaçlar direk bölgeden karşılanacağından, tesisin çevresinde sosyo-ekonomik yönden bir hareketlenme yaşanacaktır. Bununla birlikte hem

gıda sektöründe hem de bu sektöre bağlı yan sektörlerde istihdam yaratılmış olacaktır.

Tesisin işletilmesi esnasında, gerekli çevresel tedbirler alındığı taktirde, tesisin faaliyeti hususunda herhangi bir olumsuz neden görülmemektedir.

3.Proje Kapsamındaki Faaliyet Ünitelerinin Konumu (Proje Kapsamında Yer Alan; Kümes, Yem Deposu, Su Deposu, Fosseptikler, Personel Lojmanı, İdare Binası, Laboratuar, Ölü Çukuru, Gübre Depolama vb. Tüm Ünitelerin Proje Alanında İşaretlenerek Gösterimi.), Genel Vaziyet Planı (Tesislerin Projesine Uygun 1/500 veya1/250 Ölçekli Vaziyet Planı)

Tesis alanına ait 1/1000 ölçekli Vaziyet Planı eklerde sunulmuştur. (Bkz. Ek 4)

4.Yer Bulduru Haritası, Proje Alanı ve Yakın Çevresinin Fotoğrafları


yakın yerleşim birimi İçeriçumra Kasabası olup tesise yaklaşık 7 km dir. Tesise ulaşım mevcut yollar kullanılarak sağlanmakta olup, ulaşımda bir problem yoktur.


23


24

Şekil 2 Yer Bulduru haritaları

Faaliyet yeri

Faaliyet yeri


25

5.Varsa, Projeye Konu Olan Bölgenin En Son Onaylı 1/1.000, 1/5.000, 1/25.000, 1/100.000 Ölçekli Planlar (Aslı Gibidir Onaylı), Plan Notları, Lejant Paftasından Bir Örnek ve Bu Planlar Üzerinde Her Bir Tesis Yerinin Gösterimi (İlgili İdaresinden Alınan Faaliyet Alanının ya da Faaliyet Alanının da İçinde Bulunduğu Alana Ait Onanlı İmar Planı ve Çevre Düzeni Planı Bulunup Bulunmadığına Dair Yazı, Varsa Bu Planın/Planların Lejant ve Plan Notlarının Aslının Aynıdır Kaşesi Vurulmuş Şekli, Onaylı Bir Planının Olmaması Durumunda Ölçekli Harita Üzerinde Faaliyet İçin Kullanılacak Alanın Açıkça Gösterimi ve Ayrıca Faaliyet Alanının Mücavir Alan Sınırları İçerisinde Olup Olmadığı Hakkında Bilgi),

Proje konusu olan Yumurta Tavukçuluğu Üretim Tesisi’nin yapılması planlanan 9. Parseli

gösterir 1/1.000 ölçekli Uygulama imar planı ekler bölümünde sunulmuştur. (Bkz. Ek-16). Uygulama imar planında tesisin bulunduğu parsel Organize Hayvancılık Alanı olarak

tanımlanmıştır.

Tesis yeri Konya-Isparta Planlama Bölgesi 1/100.000 ölçekli Çevre Düzen Planını

sınırları içerisinde yer almakta ve “Tarımsal Nitelikli Alan” olarak gösterilmektedir. Konya-

Isparta Planlama Bölgesi 1/100.000 ölçekli Çevre Düzen Planı, Uygulama Hükümleri ve Plan

Açıklama Raporu ile bir bütün olup, yapılan her tür ve ölçekteki planların Çevre Düzeni Planına uygun olarak yapılacak ayrıca ruhsatlandırma ile ilgili iş ve işlemlerin 3194 sayılı İmar Kanunu

ve İlgili yönetmeliklerine uygun olarak yapılacaktır.

V I.4 TARIMSAL NİTELİKLİ ALANLAR Bu planda yer alan tarım alanları “Tarımsal Nitelikli Alanlar” olarak tek gösterim altında

gösterilmiş olup 5403 sayılı kanun ve ilgili yönetmeliğinde tanımlanan “Tarım Arazileri Sınıflarına Ayrılmamıştır.”

Tarım alanlarında yapılacak ifraz işlemlerinde; 5403 sayılı kanun ve bu kanuna

dayanılarak çıkarılmış yönetmelik hükümlerince işlem yapılır.

Tarım arazileri sınıflaması tarım ve köy işleri bakanlığınca yapılacak/yaptırılacaktır. Tarımsal nitelikli alanlarda belirlenmiş/belirlenecek tarım arazileri sınıflamalarına göre tarımsal amaçlı yapılaşmalar aşağıda belirlenen koşullara göre gerçekleştirilecektir.

Bu planda 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanun Kapsamındaki tarım

arazilerinde ( özel ürün arazileri, dikili tarım arazileri, örtü altı tarım alanları, fiilien sulana veya

ilgili kurum ve kuruluşlarca sulama projesi kapsamında olan alanlar hariç) yapılacak olan tarımsal amaçlı yapılara ilişkin;

Mutlak Tarım Arazileri E = 0,20’yi Marjinal Tarım Arazilerinde E = 0,30’u geçmemek,

ilgili kurum v kuruluşların görüşlerine uyulmak kaydı ile idaresince, bu palanda değişikliğine

gerek olmaksızın, 3194 sayılı imar kanun kapsamında işlem tesis edilir yapılan işlemlere ilişkin veriler sayısal ortamda veri tabanına işlenmek üzere bakanlığa gönderilir.


26

5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununda dikili, özel ürün, fiilen sulanan veya sulama proje kapsamında kalan tarım arazilerinde 3194 sayılı imar kanunun 27.

Maddesi kapsamında kalan hayvancılık amaçlı yapılar hariç, hayvancılık tesisi yapılmansa izin

verilmez.

Başbakanlık, Tarım Ve Köy İşleri Bakanlığı, ilgili bakanlıklar ve bunların bağı kuruluşları tarafında n desteklenen projeye dayalı tarımsal faaliyetler kapsamında tarımsal amaçlı yapılar (

tarımsal kalkınma kooperatiflerince uygulanan projeler, üretici birlikleri/kooperatifleri tarafından

uygulanan projeler Avrupa Birliği Kaynaklı Projeler, Dünya Bankası Destekli Projeler, Sosyal

Riski Azaltma Projesi, kapsamında uygulanacak projeler gibi) ile destekleme projeleri ile en az 100 büyük baş 200 küçükbaş ve üzeri kapasiteli hayvancılık veya 50.000 adet ve üzeri kapasiteli

kanatlı hayvancılık yatırımlarında yukarıda belirtilen yapılaşma emsali ( E ) % 50 oranında artırılabilir.

5403 sayılı toprak koruma ve arazi kullanımı kanununun geçici 1. Ve geçici 4. Maddeleri kapsamına giren arazilerde marjinal tarım arazileri hükümleri geçerlidir.

Bu planın onayından önce yürürlükteki mevzuat uyarınca inşaat veya yapı kullanma izni

verilmiş olan tarımsal amaçlı yapılara ilişkin haklar saklıdır. Tarımsal amaçlı yapılar kullanım

amacı dışında kullanılamaz ve düşürülemez.

Tarım alanlarında yapılacak tarımsal amaçlı yapılar bu plan ile verilmiş olan yapılanma koşullarını aşılmamak kaydıyla, 3194 sayılı imar kanun “Plansız Alanlar Yönetmeliği”nin 6.

Bölüm’ünde belirtilen esaslara uyulur.

VI.4.1. Mutlak Tarım Arazileri Bu alanlarda tarımsal amaçlı yapılar yapılabilir. Çiftçinin barınabileceği yapı emsale dahil olup, inşaat alanı 75 m yi geçemez. E (emsal) = 0,20’dir.

Örtü altı tarımın yapıldığı, fiilen sulanan veya ilgili kurum ve kuruluşlarca sulama projesi

kapsamında olan mutlak tarım arazilerinde 3194 sayılı İmar Kanununun 27. Maddesi kapsamında

kalan hayvancılık amaçlı yapılar hariç, hayvancılık tesisi yapılmasına izin verilmez. Bu alanlarda örtü alanlarda örtü altı tarım yapılması durumunda sera yapıları emsale dahil

değildir.

VI.4.2. Özel Ürün Arazileri Bu alanlarda, 3194 sayılı İmar Kanununun 27. Maddesi kapsamında kalan hayvancılık amaçlı yapılar hariç, hayvancılık tesisi yapılmasına izin verilmez. Çiftçinin barınabileceği yapı emsale

dahil olup inşaat alanı 75 m2 yi geçemez. Tarımsal amaçlı yapılar için E (emsal) = 0,10 dur. Bu alanlarda örtü altı tarım yapılması durumunda sera yapılar emsale dahil değildir.

VI.4.3. Dikili Tarım Arazileri Bu alanlarda; VI.4.2. maddelerindeki koşullar geçerlidir.

VI.4.4. Marjinal Tarım Arazileri Marjinal Tarım Arazilerinde, tarımsal amaçlı yapılar yapılabilir. Tarımsal amaçlı yapılar için E

(emsal) = 0,30 dur.

Çiftiçin barınabileceği yapının inşaat alanı 150 m2 yi geçemez. Bu yapılar, tarımsal amaçlı yapılar için belirlenmiş emsale dâhildir.


27

Örtü altı tarımın yapıldığı, fiilen sulanan veya ilgili kurum ve kuruluşlarca sulama projesi kapsamınca olan marjinal tarım arazilerinde 3194 sayılı imar kanununun 27. Maddesi

kapsamında kalan hayvancılık amaçlı yapılar hariç, hayvancılık tesisi yapılmasına izin verilmez.

Bu alanlarda örtü alanlarda örtü altı tarım yapılması durumunda sera yapıları emsale dahil

değildir. Bu planda yer alan tarım alanları “Tarımsal Nitelikli Alanlar” olarak tek gösterim altında

gösterilmiş olup 5403 sayılı kanun ve ilgili yönetmeliğinde tanımlanan “Tarım Arazileri

Sınıflarına Ayrılmamıştır. Bu planda “VI.4. Tarımsal Nitelikli Alanlar” için belirtilen hükümlere

uyulur denilmektedir. Bu bağlamda söz konusu faaliyet alanı için VI.4. Tarımsal Nitelikli Alanlar için belirtilen hükümler ile ilgili İl Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğünden 31/01/2013 tarih

ve 342440 sayılı faaliyet alanının “Kuru Marjinal Tarım Arazisi” olduğuna dair kurum yazısı alınmıştır. (Bkz. Ek-13)

Faaliyet yeri yakınlarında S.S. İçeri Çumra Sulama Kooperatifi sahası bulunmaktadır. Bununla ilgili olarak S.S. İçeri Çumra Sulama Kooperatifi Başkanlığından 31/01/2013 tarih ve 16/02/2013 tarihli faaliyet yerinin Kooperatif sahası dışında kaldığı ve proje alanında herhangi

bir sulama projesi bulunmadığına dair yazı alınmıştır. (Bkz Ek-13)

Ayrıca faaliyet yerine ait 1/1000 ölçekli Uygulama İmar Planı ve Belediye Meclis Kararı ile

ilgili yazı ekler kısmında sunulmuştur (Bkz. Ek-16). Onaylı Uygulama imar planına göre sağlık koruma bandı parsel içerisinde bırakılacak ve ilgili plan hükümlerine uyulacaktır.

6.Faaliyet Alanı ve Yakınında Bulunan Yerleşimlerin Hâlihazır Harita Üzerinde İşaretlenerek Gösterimi



Proje alanı ve çevresini gösterir 1/25.000 ölçekli topografik harita ekler bölümünde sunulmuştur.(Bkz.Ek-1) ekler bölümünde sunulan topografik harita üzerinden tesis alanı

çevresinde bulunan yakın yerleşim birimleri, yol güzergâhları ve yüzey suları gösterilmiştir.

7.Tesisin Kurulacağı Alanın Çevresinde Yer Alan Sanayi, Yerleşim Yerleri, Tarım, Orman Alanları vb. İle İlgili Bilgiler

Sanayi Alanları: Tesis yakın çevresinde sanayi alanı olarak ayrılmış bölge ve sanayi

tesisi bulunmamaktadır. Yerleşim Alanları: Faaliyet alanına Tesis alanına en yakın yerleşim birimi, İçeriçumra

Kasabası olup tesise yaklaşık 7 km. mesafededir. Projenin gerçekleştirileceği alan, kuzey batı yönünde bulunan Konya il merkezine 20 km

mesafededir. Proje alanına ulaşım Konya-Çumra yolu üzerinden sağlanmaktadır.


28

Tarım Alanları: Faaliyet alanı kuru marjinal tarım arazisidir (İl Gıda Tarım ve

Hayvancılık Müdürlüğü Yazısı,(Bkz Ek-16). Faaliyet alanı yakın çevresinde bulunan araziler de aynı özellik gösterdiğinden marjinal tarım arazisi vasfındadır. Faaliyet yeri ile ilgili 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanım Kanununa göre Konya Gıda, Tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğü’nden gerekli izin alınacaktır.

Orman Alanları: Faaliyet alanı ve yakın çevresinde orman alanı bulunmamaktadır. Mera Alanı: Faaliyet yeri “Mera Kanunu”nda belirtilen alanlar” kapsamı içinde yer

almamaktadır. Faaliyet yerinin çevresinde bulunan İçeriçumra ve Çumra Belediyelerine ait Mera vasıflı araziler bulunmaktadır.

Korunması Gereken Alanlar: Faaliyet yeri ve yakın çevresinde konunması gereken alan

bulunmamaktadır.

Şekil 3Proje Alanını Ve Çevresini Gösterir Uydu Fotoğrafı

8.Ulaşım Durumu


yakın yerleşim birimi İçeriçumra Kasabası olup tesise yaklaşık 7 km dir. Tesise ulaşım mevcut yollar kullanılarak sağlanmakta olup, ulaşımda bir problem yoktur.


29

9.Enerji Nakil Hatları

Tesiste ihtiyaç duyulan elektrik enerjisi, Medaş Enerji Nakil Hattı’ndan hat çekilmek

suretiyle kurulması planlanan trafodan temin edilmesi planlanmaktadır.

10.Faaliyet Alanı Merkez Alan 1 km’lik Yarıçaplı Alanın İşaretlenmesi

Faaliyet alanını merkez alan 1 km yarıçaplı alan; 1/25.000 ölçekli topografik harita ve

uydu görüntüsü üzerinde işaretlenmiş aşağıdaki şekillerde gösterilmiştir. Faaliyet alanını merkez alan 1 km yarıçaplı alanda; herhangi bir yerleşim yeri, piknik

alanı bulunmamaktadır. . Proje alanına en yakın yerleşim birimi İçeriçumra Kasabası olup tesise yaklaşık 7 km dir. Faaliyet yerine paralel olarak Konya-Çumra karayolu yer almaktadır.

İnceleme alanı düz bir morfolojiye sahiptir. Akarsu yer almamaktadır. Morfolojinin düz olmasından dolayı sel tehlikesi bulunmamaktadır. Sahası içerisinde akarsu, dere ve kaynak yer

almamaktadır. Çalışma alanı kuzeybatısında yer alan dere ise mevsimsel yağışlarla birlikte sulu ve kuru nitelik kazanabilmektedir.

Faaliyet yeri içerisinde su havuzu, çeşme gibi su kaynakları bulunmamaktadır. Bu çiftliğin bulunduğu parselde su kuyusu bulunmamaktadır. Tesisin alanının güneybatısında bulunan su

kuyusu ise önceki yıllarda açılmış olup, günümüzde kullanılamamaktadır.

Çalışma alanı dışında yer alan derin kuyular hidrojeolojik harita üzerinde gösterilmiştir.

Ayrıca inceleme alanı güney ve güneybatısında bulunan tarımsal alanlarda sulama amaçlı çok

sayıda su sifonları bulunmaktadır. Bu sifonlar yardımıyla Çumra ovası geneline kanallar vasıtasıyla salınan sular çekilebilmektedir. Haritaya bakıldığında tesisin güneyinde bulunan bu

sifonların toplamı 23 adettir. En yakın sifonun tesise mesafesi yaklaşık 1 kilometredir. Tesise en

yakın derin kuyu hemen güneybatısında 50 m mesafedeki su kuyusudur. Bu kuyu dışında

kuzeyde 1,5 km mesafede 1 adet kuyu, kuzeydoğuda 1 km mesafede 3 adet kuyu, kuzeybatıda yaklaşık 5 km mesafede 2 kuyu, güneydoğuda yaklaşık 3 km mesafede 1 adet kuyu

bulunmaktadır. Bu kuyuların statik seviyeleri ve debi değerleri harita üzerine işlenmiştir. (Bkz.Ek-14 Hidrojeolojik Etüt Raporu)

Çalışma alanının güneydoğusunda 4,5 km mesafede DSİ tarafından Fethiye 1-2. kısım diye adlandırılan sulama kooperatifi yer almaktadır. Bu kuyulardaki su kullanımı DSİ tarafından

verilen ruhsatlarda belirlenen miktarların üzerine çıkamaz. Yukarıda bahsedilen kuyuların tamamı sulama amaçlıdır. Bu kuyuların statik seviye değerleri 18-20 m aralığındadır. Bu

kuyuların ortalama derinliği 120-130 m' dir.


30

Şekil 4Proje Alanı Merkezli 1 Km Yarıçaplı Alanı Gösterir 1/25.000 Ölçekli Topografik Harita

Şekil 5Proje Alanı Merkezli 1 Km Yarıçaplı Alanı Gösterir Uydu Görüntüsü


31

BÖLÜM II


32

PROJE İÇİN SEÇİLEN YERİN VE PROJEDEN ETKİLENECEK ALANIN BELİRLENMESİ VE BU ALANLAR İÇİNDEKİ MEVCUT ÇEVRESEL ÖZELLİKLERİN AÇIKLANMASI (*)

(Proje için seçilen yerin ve projeden etkilenecek alanların ve ortamların, etkileyecek parametreler dikkate alınarak ayrı ayrı belirlenmesi,)

Proje için seçilen yerin ve projeden etkilenecek alanların-ortamların Fiziksel ve Biyolojik Özellikleri ve Doğal Kaynakların Kullanımı

Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından; Konya İli, Çumra

İlçesi, İçeriçumra Kasabası (Tapuda; M29D09D pafta, 432 ada 9 parsel) tercih edilmiştir. Arazi işletme adına tapulu olup Tapu örneği Ek-7’de sunulmuştur.


yakın yerleşim birimi İçeriçumra Kasabası olup tesise yaklaşık 7 km dir. Tesise daha yakın yerleşim yeri bulunmamaktadır. Tesise ulaşım mevcut yollar kullanılarak sağlanmakta olup,

ulaşımda bir problem yoktur.

Tesis yeri Konya-Isparta Planlama Bölgesi 1/100.000 ölçekli Çevre Düzen Planını sınırları içerisinde yer almakta ve “Tarımsal Nitelikli Alan” olarak gösterilmektedir. Konya-

Isparta Planlama Bölgesi 1/100.000 ölçekli Çevre Düzen Planı, Uygulama Hükümleri ve Plan

Açıklama Raporu ile bir bütün olup, yapılan her tür ve ölçekteki planların Çevre Düzeni Planına uygun olarak yapılacak ayrıca ruhsatlandırma ile ilgili iş ve işlemlerin 3194 sayılı İmar Kanunu

ve İlgili yönetmeliklerine uygun olarak yapılacaktır.(Bkz. Ek-4).

Proje alanına en yakın yerleşim birimi İçeriçumra Kasabası olup tesise yaklaşık 7 km dir. ÇED Raporu kapsamında tüm hesaplamalar 1 km’lik yarıçap alanı ve bu yerleşim birimi

dikkate alınarak yapılacaktır. Faaliyet alanı, 1 km yarıçaplı inceleme alanı ve yakın çevresindeki alanları gösterir 1/100.000 ölçekli Çevre Düzeni Planındaki yeri lejant ve plan

notları ile birlikte Ek-3’de ve 1/25.000 ölçekli Topografik Harita Ek-1’de verilmiştir.

Projenin gerçekleştirileceği alan, kuzey batı yönünde bulunan Konya il merkezine 20 km mesafededir. Proje alanına ulaşım Konya-Çumra yolu üzerinden sağlanmaktadır.

Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürünleri San. Tic. Ltd. Şti.’ ne ait tavuk çiftliği

içerisinde su havuzu, çeşme gibi su kaynakları bulunmamaktadır. Bu çiftliğin bulunduğu parselde su kuyusu bulunmamaktadır. Tesisin alanının güneybatısında bulunan su kuyusu ise

önceki yıllarda açılmış olup, günümüzde kullanılamamaktadır.


33

1-Türler ve Ekosistemler: Proje için seçilen yer ve etki alanı içindeki ekosistemler ve ekosistemdeki türler. Flora-fauna türleri, sınıflandırılması, yaşama ortamları (beslenme veya üreme alanları), popülasyon yoğunlukları,(Uluslararası sözleşmelerle endemik, nadir, nesli tehlikede,) tehlike dışı vb. kategorilerinin tablo halinde belirtilmesi (koruma altında olan türler varsa koruma taahhütleri ve alınacak önlemlerin belirtilmesi), Flora bilgilerinin TÜBİVES’e göre verilmesi (çalışmaların hangi tarihte kim tarafından yapıldığının belirtilmesi) Flora ve fauna başlığı altında; — Mevcut flora ve fauna yapısını içeren bilgilerin faaliyet alanı ve yakın çevresinde, dar veya geniş yayılışlı endemik, nesli tehlike kategorilerinde (IUCN’e göre ve Türkiye Kırmızı Kitabına göre) olan türlerin olup olmadığı, uluslararası sözleşmeler (Bern sözleşmesi) ve Merkez Av Komisyonu kararları ve eklerine göre koruma altında olan tür olup olmadığının belirtilmesi, — Faaliyet alanının bugünkü durumu, faaliyetin kurulu olduğu dikkate alınarak, flora ve fauna bölümünde mevcut durumun değerlendirilmesinin yapılması, faaliyetin yakın çevresindeki flora ve fauna türlerine olabilecek olası etkilerinin olup olmadığının belirtilmesi varsa bu etkilerin azaltılmasına yönelik çözüm önerilerinin getirilmesi, —Uluslararası sözleşmeler ve MAK kararları eklerine göre korunması gereken türler olması durumunda koruma taahhütlerinin eklenmesi,

Faaliyet yeri ve civarındaki bitki ve hayvan türleri, bölgedeki vejetasyon ve bitki toplulukları ve mevcut habitatlar incelenmiştir. Arazi çalışmaları Orman Yüksek Mühendisi Aytekin AKTAN tarafından Mart-Nisan-Mayıs 2013 döneminde gözlemsel ve literatür araştırma çalışması olarak yapılmıştır.

Proje alanı flora bölgeleri dikkate alındığında İran-Turan Fitocoğrafya Bölgesi’ne

girmektedir. Davis’in grid sistemi (Flora of Turkey and the East Aegean Islands) açısından bakıldığı

azman ise B-4 karesinde Lycaonia Bölgesi’ne girmektedir. İran-Turan Fitocoğrafya Bölgesi’nde kalan İç Anadolu, kuzeyden Karadeniz sıradağlarının,

güneyden de Toros dağlarının yağmur siperi altında bulunan bir bölge olup, karasal bir iklime sahiptir. Ekolojik ortam şartlarına göre bölgenin orta bölümünde 1200 m’ye kadar çıkan sahalarda yazın kuruyan ot topluluklarını (step) daha yüksekte ise yarıkurak-yarınemli koşulların dikte ettiği kurakçıl-kuru orman örtüsü bulunmaktadır. Nitekim, bakı (güneşe bakış kısmı) ve yükseklik şartlarına göre yer yer değişmekle beraber, İç Anadolu’da 1000-2000 m’leri arasında step, daha yüksek kesimlerde meşe ve karaçam toplulukları ve ormanları görülür.

Bölgenin vejetasyonu ot ve step topluluğu olmak üzere iki ana formasyona ayrılabilir. Step

formasyonu yayıldığı topoğrafik durumuna göre dağ ve ova stebi olmak üzere ikiye ayrılır. Proje alanı daha çok 1000-1100 m’ler arasındaki alçak yükseltilerde yaygın olan ve az eğimli yerleri kapsayan Ova stebi karakterindedir. Ova stebinin egemen bitkileri ise Yavşan (Artemisia) ve Kekik (Thymus) cinsleridir.

“Step sahaları, aynı zamanda kültür arazileri haline getirilmeye uygun olduklarından,

özellikle son otuz yıl içinde, tarımın mekanizasyonu sebebiyle de büyük bir oranda ekin tarlaları haline getirilmiş ve tipik step alanları gittikçe daraltılmış bulunmaktadır. Darlaşan bu alanlar,


34

aynı zamanda, sayıları gittikçe artan hayvan otlakları olarak da kullanıldıklarından, aşırı otlatma sebebiyle, ileri derecede tahrip edilmişlerdir. Bu tip sahaların yaygın olduğu Konya’nın bazı ilçelerinde son yıllarda yapılan araştırmalarda, bazı çok yıllık çalımsı bitkilerle, hayvanların yemedikleri bitkiler dışındaki karakteristik step bitkilerine rastlanamamaktadır. Hayvanların yemedikleri otlar ise, Erygium campestre, Peganum harmala, Euphorbia tinctoria, Centaure

squarrosa, Cousinia birandiana, Algahi camelorum’dur. Ova stebi içindeki çukur ve taban suyu yüksek yerlerde, toprakta artan tuz yoğunluğu ile ilgili olarak, tuz seven bitkilerin egemen olduğu bir vejetasyon tipi gelişir.

Tesis Sahası ve Çevresinin Florası İlin florası ile ilgili S.Ü. Biyoloji Bölümü’nce çeşitli inceleme ve araştırmalar yapılmıştır.

Ayrıca; tehdit altındaki bitki türlerinin bulundukları ekosistemlerin korunması ve yönetimi–2001 projesinden faydalanılmıştır. Bölge Davis (I)’in kareleme sistemine göre C4’e girmektedir.

Floristik bölgeleri tespit edilen bitkilerin %31’i İran-Turan-%22,4’ü geniş yayılışlı %14,6’sı

Akdeniz ve %3’ü de Avrupa, Sibirya elementidir. %29’unu ise belirsizlikler teşkil eder. Bölgede endemizm oranı %13’tür.

İnceleme bölgesi 120 km2’dir. Bölgede orman, bozuk orman, çalı ve step olmak üzere 3

vejetasyon tipi mevcuttur. VEJETASYON Türkiye bitki coğrafyası bakımından 3 floristik bölgenin etkisi altındadır. İç Anadolu İran-

Turan fitocoğrafik bölgesi içinde yer almaktadır. Bu bölge karakteristik kurakçıl bitki türlerinin hakim olduğu step formasyonundan oluşur. Anadolu’da en yaygın vejetasyon tipi bitkilerinden olan step bitkileri genelde yağış oranının az olduğu ağaçsız topraklarda bir ya da birkaç yıl ömürlü olarak yetişir ve step örtüsünü oluştururlar.

Şekil 6 Türkiye’de Fitocoğrafik Bölgelerin Dağılımı


35

Konya’nın uzun yıllara ait verileri incelendiğinde sıcaklık ve yağışın mevsimlik durumu yıllara göre sürekli bir dalgalanma gösterir. Bölgede, bu dalgalanmalar ekstrem değerlere ulaştığından step vejetasyonunun gelişmesine neden olmuştur. Uzun süreli kuraklıklar ve vejetasyon devresinin süresindeki azalış orman gelişimini ortadan kaldırmıştır. Çünkü yaklaşık beş aylık bir devre vejetasyonun gelişimi için elverişsizdir. Arazi yapısı itibariyle bitki örtüsü, ova step görünümündedir. Ova stepini alçak dağ ile yer yer yüksek dağ stepi çevrelemiştir. Ayrıca Konya ovasında antropojenik etkiler vejetasyonun form değiştirmesinde önemli bir etken olmuştur. (Kaynak: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22/2009)

Konya bölgesinde floristik yapının şekillenmesinde daha çok klimatik (iklimsel) faktörler

rol oynamaktadır. Bu bölgede yağış ve sıcaklık arasındaki uyumsuzluk, vejetasyon süresi kısa olan kamefitik (tomurcuk taşıyan sürgünleri toprak seviyesi ile 30cm derinlik arasında olan yastık şeklindeki çalılar ve otsu bitkiler; Kaynak; Biyoloji terimler sözlüğü/ Proje Başkanları Sevinç Karol, Zekiye Suludere, Cevat Ayvalı, 3. Bsk., Ankara: Türk Dil Kurumu, 2004) bitki türlerinin gelişmesine neden olmuştur.

Ayrıca Konya bölgesinde meydana gelen kuraklık ve su problemi vejetasyon sürecini

önemli ölçüde etkilemektedir.

Şekil 7 Konya Orman Bölge Müdürlüğü Doğal Vejetasyon Haritası


36

1. Orman vejetasyonu; Tahriple bölge ormanlarının tür dokusu büyük oranda bozulmuş ve bunlar step ormanı görünümünü kazanmıştır. Orman vejetasyonu; Diantho

Micranthi, Pinetum Nigrae ve Quercetum Cerri, pubescentis birlikleriyle temsil edilir.

2. Bozuk ormanlar ve çalı vejetasyonunda; Astragalo pdpori-juniperetum

foetidirissima, salvio tomentosi-Cistietum Laurofilii ve Digito Ferrugini-juniperetum nanae bitkileri yer alır.

3. Step vejetasyonu; Araştırma bölgesinde büyük bir alanı kaplar ve en fazla Loras dağı civarında 1550–2000 m.de bulunulur.

Bu vejetasyon Cousinio iconicae-Astargetetum microceplalii ile minuartio anutolicae-onabrychch ydetum cornutae birlikler ile temsil edilir.

S.Ü.’nin araştırmasında “Obruk Yaylası ve Karacadağ (Karapınar)” florası incelenmiş,

bölgenin Davis kareleme sistemine göre C4 karelerinde bulunduğu tespit edilmiş, daha önceki kare kayıtlarının incelenmesi sonucu bölgede 25 familyaya 53 taksonun bu kareler için yeni kayıt olduğuna karar verilmiştir.

Yine bir başka araştırmada da İç Anadolu Bölgesi’nin güneyindeki Hadim İlçesi Aladağ

(Bademli) florası incelenmiş, inceleme sonunda bölgede 25 familya mensup 513 tür tespit edilmiştir. Toplanan bitki örneklerinin önemli bir kısmının endemik tür olduğu diğer önemli bölümünün bazılarının İrano-Turanien, diğerlerinin Akdeniz bölgeleri arasında geçiş alanında bulunduğunu göstermiştir.

Araştırma bölgesinde toplanan 513 vasküler bitkinin floristik elementlere göre dağılış

yüzdesi İr-tur %14.1, Doğu Akdeniz %7.9, Akdeniz %5.9, endemik %5.8, endemik İr-tur %4.7, endemik Doğu Akdeniz %4.6, Avrupa Sibirya Bölgesi'ne ait türlerin oranı ise %3.6, yayılışı belirlenemeyenlerin oranı ise %40, yaygın-kozmopolit türler %13.4 olarak tespit edilmiştir.

Bölge davis kareleme sistemine göre C4 karesine girmektedir (Şekil 9). Konya il sınırları

içerisinde kara iklimi hüküm sürdüğünden ilkbahar kısa sürer. İlkbahar birden yeşeren bitki örtüsü yağışların azalması ve kesilmesiyle sararır, kurur. Ova, step (bozkır) haline döner. Bitkiler genellikle bodur, dikenli ve toprağa derince girebilen yumru köklüdür. Ovanın en önemli bitkisi yavşandır. Bundan başka yandak, tezgen ve geven sayılabilir.


37

Şekil 8 Davis’in Kareleme sistemi (Davis, 1965-1988’den)

Proje alanı ve yakın çevresinin florasını tespit edebilmek için bölgede yapılan floristik

araştırmalardan yararlanılmış ve literatür taraması yapılmış ve gözlem çalışmaları (Orman Yüksek Mühendisi Aytekin AKTAN araştırmaları) yapılmıştır. Tablo 12.’de bölgenin genelinde bulunan bitki türleri görülebilir.

Tablo 9 Konya Bölgesi Genelinde Bulunan Yaygın Bitki Türleri (türler ve popülasyonlar)

Bitki familyası

Bitki türü

Türkçe ismi

Red data kategorisi

Avrupa yaban hayatı ve yaşama

ortamlarını koruma

sözleşmesi

RANUNCULACEAE Ranunculus saniculifolicus Adonis flammea

Düğün çiçeği Kandamlası

- - -

NYMPHAECEAE Nuphar lutea Nyphaca alba

Nilüfer Nilüfer

- - -

CYPERACEAE Phrocmites qustralis Kamış - -

CAPRIFOLIACEAE Lanicera etrusca Lonicera

Hanımeli - -

-

ROSACEACE Pyrus syriaca Rubus sanctus Rosa canina

Yaban armudu Böğürtlen Kuşburnu

- - -

- - -

PAEONIACEAE Poieonia mascula Şakayık - -

COMPOSITAE Anthemislinctoria Bellis perannis

Papatya Koyungözü

- -

- -

BRASSIİACACEAE Capsella bursa postoris Lapsella bursa-pastoris

Çobançantası - -

- -

APIACEAE Ferula halophila Asa otu - - FABACEAE Glycyrrhiza conica

Thermopsis turcica Meyan kökü

Piyan - -

- -


38

Otsu türler toprak yapısı nedeniyle yakın çevreye oranla daha az görülmektedir. Tesis sahası ve çevresinde yer alan bitki örtüleri çalı, ağaç ve ot olarak sıralanabilir.

Tesis ve çevresinde endemik, ulusal ve uluslararası kanunlarla korunan nadir ve nesli

tehlikede olan bitki türlerini tespit için “List Of Threatened and Endemik Plants in Turkey Ekim ve diğ. 1989” adlı yayın ve Avrupa’nın Yaban Hayatı ve Yaşama Ortamlarını Koruma Sözleşmesi baz alınmıştır.

ENDEMİK TÜRLER Ülkemizde tespit edilen toplam bitki türünün yaklaşık %30’unu endemik türler

oluşturmaktadır. Akdeniz (Mediterranean) fitocoğrafik bölgesinde 1050 takson, İran- Turan bölgesinde 1220, Avrupa- Sibirya fitocoğrafik bölgesinde ise 300 endemik bitki bulunur.

Ayrıca Türkiye coğrafik ve ekolojik açıdan kıtalarası geçiş bölgesi oluşturmasından dolayı

biyoçeşitlilik açısından büyük bir önem arz etmektedir. Türkiye, 9000 civarında eğrelti ve tohumlu bitki türü ile dünyada bulunduğu iklim

kuşağında oldukça zengin floraya sahip ülkelerden biridir. Avrupa kıta florasının 12000’e yakın türe sahip olduğu ve kıta’nın ülkemizin yaklaşık 15 katı büyüklükte olduğu düşünülürse, yurdumuzun floristik zenginliği daha da belirginleşir. Türkiye florasının ilginçliği, sahip olduğu tür zenginliğinin yanında, çok sayıda endemik tür de içermesinden kaynaklanır. Avrupa ülkelerindeki endemik türlerin toplamı 2750 kadar iken yurdumuzda bu sayı 3000 civarındadır. (Kaynak: ’TÜRKİYE BİTKİLERİ KIRMIZI KİTABI (Eğrelti ve Tohumlu Bitkiler) RED DATA BOOK OF TURKİSH PLANTS (Pteridophyta and Spermatophyta) EKİM, T., KOYUNCU, M., VURAL, M., DUMAN, H., AYTAÇ, Z., ADIGÜZEL, N. ANKARA 2000’’)

Söz konusu proje alanı ve etki alanı içerisinde yapılan literatür taraması sonucu Crepis

macropus ve Astragalus cadmicus türünün endemik olduğu tespit edilmiştir. Fakat bu türlerin Türkiye’de geniş yayılış gösterdiği tespit edilmiştir. Crepis macropus türünün Ankara, Antalya, Balıkesir, Bolu, Çankırı, Eskişehir, Isparta, Kastamonu, Konya, Yozgat ve Karaman illerinde görüldüğü, Astragalus cadmicus türünün de Antalya, Bilecik, Burdur, Denizli, Erzincan, Konya ve Mardin illerinde görüldüğü TUBİVES’ten yapılan tarama sonucu görüşülmüştür.

Çalışma alanında saptanan türlerden hiçbiri IUCN 2010.1 kategorilerine dahil değildir. Tüm türler Türkiye’de oldukça yaygın, bol olarak yetişen ve herhangi bir tehdidin söz

konusu olmadığı türlerdir. Alanda nadir, nesli tehlikede veya koruma altına alınması gereken bir bitki türü bulunmamaktadır.

Habitat Sınıfları: 1- Orman, orman açıklıkları ve orman kenarları 2- Maki 3- Frigana (çoğu dikenli, alçak boylu ve yumak yastık oluşturan bitkiler) 4- Kültür alanları (bağ, bahçe vb.), nadasa bırakılmış yerler 5- Kuru çayır ve açık alanlar 6- Nemli çayır, bataklık ve sulak alan, otsu yamaçlar


39

7- Yol kenarı, terk edilmiş yerler 8- Kayalık ve taşlık alanlar, gölgeli yerler, kalkerli ve kireçtaşlı yamaçlar Nispi Bolluk: Burada verilen rakamlar türlerin rastlanma sıklığını ve bolluğunu ifade

etmektedir. 1- Nadir 2- Seyrek 3- Nispeten Bol 4- Bol 5- Saf Popülasyon Oluşturmakta Flora türlerinin Fitocoğrafik Bölgelere Göre Dağılımı Proje alanı ve etki alanı içerisinde tespit edilen türlerin fitocoğrafik bölgeleri, Tablo 13’de

belirtilmiştir. Fitocoğrafik bölgesi tam olarak bilinmeyen veya geniş yayılışlı türler için (-) işareti kullanılmıştır. Proje alanı ve etki alanında 9 familyaya ait 25 tür tespit edilmiştir. Bu türlerin fitocoğrafik bölgelere göre dağılımı; Avrupa-Sibirya elementi 1, Akdeniz elementi 1, İran-Turan elementi 8, D. Akdeniz 1 tür şeklindedir. Geri kalan türler ise kozmopolit veya fitocoğrafik bölgesi belirsizler kategorisindedir.


40

Tablo 10 Faaliyet Alanı ve Yakın Çevresinin Florası

Tür

No

Familya ve Tür Adı Türkçe Adı Fitocoğrafik

Bölge

Endemizm Habitat IUCN

2010.1

Bern Nispi Bolluk Kaynak

(*)

Acanthaceae 1 Acanthus hirsutus Ayıpençesi - - 1, 4, 5, 8 - - 2 L Apiaceae

2 Astrodaucus orientalis İran- Turan - 4, 5, 7, 8 - - 3 L, A 3 Buplerum croeceum İran- Turan - 8 - - 2 L 4 Caucalis platycarpos - - 4, 5, 7, 8 - - 3 L

5 Echinophora tournefortii İran- Turan - 4, 5 - - 2 L

6 Ferula szowitsiana Kasnı İran- Turan - 5, 8 - - 2 L 7 Scandix stellata - - 4, 5, 7, 8 - - 3 L, A

Asteraceae 8 Achillea setacea Tilki kuyruğu,

yılan dili Avrupa- Sibirya - 4, 5, 8 - - 2 L

9 Anthemis austriaca - - 4, 5, 7 - - 2 L, A 10 Anthemis tinctoria var. tinctoria Sarı papatya - - 4, 5, 8 - - 2 L 11 Crepis macropus İran- Turan Endemik 4, 5, 8 - - 3 L

12 Crupina crupinastrum - - 1, 4, 5, 8 - - 3 L, A

13 Leontodon crispus subsp. asper

var.

asper

- - 1, 5, 8 - - 2 L

Boraginaceae 14 Anchusa azurea var. azurea Sığırdili - - 4, 5 - - 2 L

15 Echium italicum Akdeniz - 4, 7, 8 - - 2 L

16 Onosma roussaei İran- Turan - 5, 8 - - 2 L, A Brassicaceae

17 Capsella bursa- pastoris Kuşkuş otu - - 4, 7 - - 3 G, L, A

Convolvulaceae

18 Convolvulus arvensis Mamıza - - 4, 5, 6 - - 2 L

Euphorbiaceae 19 Euphorbia arvalis Sütleğen İran- Turan - 4, 5, 7 - - 2 L 20 Euphorbia helioscopia Seher otu - - 3, 4, 6, 8 - - 2 L

Fabaceae 21 Astragalus asterias İran- Turan - 1, 5 - - 2 L 22 Astragalus cadmicus - Endemik 5, 8 - - 2 L

23 Astragalus christianus - - 5, 7 - - 3 L

Poaceae


41

24 Arrhenatherum palaestinum D. Akdeniz - 5, 8 - - 2 L

25 Hordeum bulbosum - - 1, 5, 8 - - 3 L, A

(*) Kaynak: G: Gözlem L: Literatür A: Anket Kaynak; TÜBİTAK Türkiye Bitkileri Veri Servisi (TUBİVES), ‘’TÜRKİYE BİTKİLERİ KIRMIZI KİTABI (Eğrelti ve Tohumlu Bitkiler) RED DATA BOOK OF TURKİSH PLANTS (Pteridophyta and Spermatophyta) EKİM, T., KOYUNCU, M., VURAL, M., DUMAN, H., AYTAÇ, Z., ADIGÜZEL, N. ANKARA 2000’’, “TÜRKÇE BİTKİ ADLARI SÖZLÜĞÜ / BAYTOP, T.-3. Bsk.- Ankara: Türk Dil Kurumu, 2007’’


42

Fauna Çalışma alanı sınırları dahilindeki omurlu fauna, farklı tarihlerde yapılan arazi gözlemleri,

detaylı literatür taramaları ve yöre insanlarının deneyimleri sonucu çıkarılmaya çalışılmıştır. Kiziroğlu,1993, A.Demirsoy, Türkiye Omurgalıları, Türkiye’nin Av ve Yaban Hayvanları, Turan, N. 1990, Ankara adlı kaynaklardan da faydalanılmıştır.

Demirsoy, A. (1996)’a göre Red Data Book Kategorileri E: Tehlikede (endangered): İlgili taksonun (tür ya da alttür) soyu tükenme tehlikesi ile karşı

karşıya; soyun tükenmesine neden olan etkenler sürmektedir. Ex: Soyu tükenmiş (extinct): İlgili takson artık adı geçen bölgede yaşamamaktadır ya da

yenilenebilecek sayının altına düşmüştür. I: Bilinmiyor ( in determinate): Taksonun durumu bilinmiyor K: Yetersiz bilinenler (insufficient known): İlgili taksonun durumu, bilgi yetersizliğinden

dolayı hangi kategoriye gireceği bilinmemektedir. nt: (not threatened): Yaygın, bol olan ve tehlikede olmayan O: Tehlike dışı (out of danger): Önceden tehlikede iken, alınan önlemlerle kurtarılan R: Nadir (Rare): Küçük populasyonlar halinde bulunanlar; şu an tehlikede değil; tehlikeye

kaydıklarına ilişkin (yani vulnerable kategorisine kaydıklarına) belirli bir gözlem yok; fakat risk altındadırlar.

V: Tehdit altında; zarar görebilir (vulnerable): İlgili taksonun soyu hızla tehlikeye

düşmektedir. Eğer neden olan etkenler sürerse, yakın bir gelecekte soyu tükenebilir. IUCN Risk Sınıflar IUCN tarafından yayınlanan “Red List” kategorileridir. Avrupa ülkelerinde IUCN risk

sınıflarına göre flora ve fauna türlerinin sınıflandırılması 1970’li yıllardan itibaren gerçekleştirilmeye başlanmıştır.

(EW): “Vahşi hayatta nesli tükenmiş” Bu türler ya insanların himayesi altında botanik

bahçesi, hayvanat bahçesi gibi ortamlarda koruma altındadırlar, ya da dar bir alanda doğallaşmış haldedirler.

(CR): “Ciddi tehlike altında” Yakın gelecekte doğal hayatta yok olma riski çok yüksek

olan türler. (EN): “Tehlike altında” Doğal hayatta henüz ciddi tehlike altında olmayıp, yakın

gelecekte çok yüksek risk altına girebilecek türler.


43

(VU): “Hassas” Henüz ciddi tehlike altında olmayan, ancak orta vadede yok olma riski ile karşı karşıya kalacak türler

(LR): “Düşük risk” Yukarıda belirtilen risk sınıflarına girmeyen ve henüz herhangi bir

riskle karşı karşıya olmayan türler. Üçe ayrılırlar: 1.(cd):”Korumaya bağımlı” Eğer tür belirli bir program çerçevesinde koruma altına

alınmazsa, önümüzdeki 5 yıl içerisinde yukarıdaki risk sınıflarından birine dahil olabilir. 2.(nt):”Yakın tehdit altında” Korumaya bağımlı olmayan, ancak (VU) kategorisine

girmeye aday türler. (Ic): “En az endişe verici” Korumaya bağımlı olmayan, ya da yakın gelecekte risk altında

olmayan türler. A) İkiyaşamlılar (Amphibia) Amphibia terimi Yunanca’da amphi=iki, bios=yaşam kelimelerinin birleştirilmesiyle

meydana gelmiştir. Bu nedenle bu sınıfa hem suda hem karada yaşadıkları için ikiyaşamlılar da denir. Gerek yapı gerekse işlev bakımından, kemikli balıklarla (Osteichthyes) sürüngenler (Reptilia) arasında bir geçit oluştururlar. (Kaynak: Demirsoy, A. “Türkiye Omurgalıları Amfibiler”)

Söz konusu proje alanı içersinde bulunması muhtemel amfibia türü Bufo viridis (Gece

kurbağası)’dır. Amfibia (İki yaşamlılar) türlerinin yaşamı için gerekli olan nem ve su kaynağı proje alanı ve çevresinde bulunmaması, bu bölgede amfibia türleri için yaşam şansını sınırlandırmıştır.

Proje faaliyet ve etki alanında, bulunan ya da bulunması muhtemel Bufo viridis (Gece

kurbağası) Bern Ek-II listesinde bulunmaktadır.

Bu tür IUCN 2010.1’e kategorilerine göre LC kategorisinde bulunmaktadır.

Demirsoy, A. (1996) Red Data Book’a göre ise ‘’nt’’ kategorisindedir.

B) Sürüngenler (Reptilia) Latince’deki ‘’Repere’’ (sürünmek) ve ‘’Reptum’’ (sürünerek hareket eden) kelimesinden

köken alan Reptilia, sürüngen sınıfının bilimsel adı olarak kullanılır. Günümüzde yaşayan amfibilerden üreme şekilleri ve vücutlarındaki yumuşak dokuların yapısıyla tipik olarak ayrılırlar. Değişik biyotoplara uyum yapmalarından dolayı oldukça farklı vücut yapıları kazanmışlardır. (Kaynak: Demirsoy, A. “Türkiye Omurgalıları Sürüngenler”)

Çalışma alanında, bulunan ya da bulunması muhtemel 6 sürüngen türü saptanmış olup bu

türlerden 4’ü Bern Ek-II listesinde, 2’si Bern Ek-III listesinde bulunmaktadır. IUCN 2010.1 kriterlerine göre 4 tür LC kategorisinde, 1 tür VU kategorisinde olup, 1 tür

için ise henüz bir değerlendirme yapılmamıştır.


44

Ayrıca saptanan türlerden; IUCN 2010.1 web sayfasında (http://www.iucnredlist.org/) Lacerta parva’nın sinonimi Parvilacerta parva, Coluber najadum türünün sinonimi Platyceps najadum olduğu görülmektedir. (Sinonim; 1. Aynı kategoride kullanılan aynı taksonu ifade eden iki ya da daha fazla sayıdaki bilimsel isim. 2. Moleküler biyolojide aynı aminoasidi kodlayan iki ya da daha fazla kodon. Kaynak; Biyoloji terimler sözlüğü/ Proje Başkanları Svinç Karol, Zekiye

Suludere, Cevat Ayvalı.- 3. Bsk.- Ankara: Türk Dil Kurumu, 2004) Demirsoy, A. (1996) Red Data Book kategorilerine göre türlerin tamamı nt kategorisinde

bulunmaktadır. Ayrıca türlerin tamamı kozmopolit türlerdir ve hiçbiri endemik değildir. T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, Av ve

Yaban Hayatı Dairesi Başkanlığı’nın 07/06/2012 Tarih ve 28316 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “2012-2013 Av Dönemi Merkez Av Komisyonu Kararı”nın yansıtıldığı en son listelere göre; saptanan türlerin tamamı listesinde yer almaktadır.

CİTES Belgesi Düzenlenecek Sayılı Hayvan Türlerinin Listesi” içine dahil olan

Testudinidae ssp.= Bütün kaplumbağalar içinde, Testudo graeca (Yaygın tosbağa) türü bulunmaktadır.

Çalışma alanında bulunması muhtemel sürüngen (reptilia) türleri Tablo 14.’de verilmiştir. C) Kuşlar (Aves) Türkiye önemli kuş göç yolları üzerinden bulunması ve kuşlar açısından uygun beslenme

alanı ihtiva etmesinden dolayı önemli bir avifaunastik yapıya sahiptir. Çalışma alanında ise bulunan ya da bulunması muhtemel 8 kuş türü saptanmış olup,

bunlardan 4 tür Bern Ek-II, 1 tür Bern Ek-III listesinde bulunmakta olup, 3 tür ise Bern sözleşmesinin herhangi bir ekine dahil edilmemiştir.

Saptanan kuş türlerinin tamamı IUCN 2010.1 kriterlerine göre (LC) kategorisinde

bulunmaktadır. Türler arasında endemik tür bulunmamaktadır. Tür listesi hazırlanırken öncelikli olarak yerel ve bölgeyi üreme alanı olarak kullanan kuş türleri dikkate alınmıştır.

Ayrıca T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü,

Av ve Yaban Hayatı Dairesi Başkanlığı’nın 07/06/2012 Tarih ve 28316 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “2012-2013 Av Dönemi Merkez Av Komisyonu Kararı”nın yansıtıldığı en son listelere göre; 4 kuş türü Ek-1, yani “Orman ve Su İşleri Bakanlığı’nca Koruma Altına Alınan Yaban Hayvanları” listesinde; 2 tür de Ek-2 yani “Merkez Av Komisyonunca Koruma Altına Alınan Av Hayvanları” kategorisinde bulunmaktadır. Ek-3’te yani “Merkez Av Komisyonu’nca Avına Belli Edilen Sürelerde İzin Verilen Av Hayvanları” listesinde bulunan kuş türlerinin sayısı ise 2’dir.

CİTES Belgesi Düzenlenecek Ek-2-B Sayılı Hayvan Türlerinin Listesi’’

FALCONİFORMES spp. = Bütün gündüz yırtıcı kuşları (Cathartidae familyasına ait türler ve Ek 1 ve Ek 3 Listesinde yer alan türler hariç) içinde, Gypaetus barbatus, Falco tinnunculus türleri yer almaktadır.


45

Çalışma alanında saptanan kuş türleri ile ilgili olarak Prof. Dr. İlhami Kiziroğlu tarafından belirlenen Red Data Book 2008 kategorileri aşağıda verilmiştir. Tablodaki kuş türlerinin korunma durumu ve statüleri ile ilgili olarak kullanılan sembollerin açıklaması şu şekildedir.

A.1.0= Şüpheye yer bırakmayacak şekilde yok olan ve artık doğal yaşamında görülmeyen

türlerdir. Örneğin göçmen güvercin, Columba migratorius (IUCN kriterlerine göre EX: (extinct) veya Avrupa Tehdit Statüsü (European Threat Status: ATS)ne göre Depleted= H= soyu tükenen türleri içerir.

A.1.1= Doğal populasyonları şu anda tükenmiş veya en az son on beş- yirmi beş yıllık

süreçte doğal yaşamında artık görülmeyen, ancak volier, kafes diğer yapay koşullarda yaşamını sürdüren evcilleşmiş, domestik, türlerdir. Bu türlerin doğal yaşamda tutunma şansları kalmamıştır; örneğin kelaynak, Geronticus eremita. Vahşi yaşama salıverilmeleri halinde, doğal yaşam koşullarına uymaları artık olanıklı değildir. IUCN kriterlerine göre EW: (extinct in wild): soyu tükenmiş olan bu türler hayvanat bahçeleri veya önceki doğal yaşamlarını andıran koşullarda, insan desteği ve koruması ile yaşamlarını sürdürmektedirler.

A.1.2= Bu türlerin nüfusları Türkiye genelinde çok azalmıştır. İzlendikleri bölgelerde 1

birey- 10 çift (=1- 20 birey) ile temsil edilirler. Bu türlerin soyu büyük ölçüde tükenme tehdidi altında olduğu için, Türkiye genelinde mutlaka korunmaları gereken türlerdir; IUCN ve ATS ölçütlerine göre CR: (critically endangered): Vahşi yaşamda soyu tükenme tehlikesi had safhada olan türler.

A.2= Bu türlerin sayıları gözlendikleri bölgelerde 11-25 çift (22- 50 birey) arasında değişir.

Bunlar önemli ölçüde tükenme tehdidi altındadır. Tükenme baskısı günümüzdeki gibi sürerse, mutlak tükenmeyle karşı karşıya kalacak olan türlerdir. IUCN ve ATS kriterlerine göre EN: (endangered): Vahşi yaşamda soyu tükenme tehlikesi çok büyük olan türler, bu gruba girer.

A.3= Bu türlerin Türkiye genelindeki nüfusları, gözlendikleri bölgelerde genel olarak (52-

500) birey arasında değişir. Bunlar da tükenebilecek duyarlılıkta olup, vahşi yaşamda soyu tükenme riski yüksek olan türlerdir. IUCN ve ATS kriterlerine göre VU: (vulnerable): Vahşi yaşamda soyu tükenme tehlikesi büyük olan türler bu gruba girer.

A.3.1= Bu türlerin populasyonlarında, gözlendikleri bölgelerde azalma vardır. Bu türlerin

nüfusu da 251- 500 çift (502- 1000 birey) arasında değişir. Gözlendikleri bölgelerde eski kayıtlara göre, azalma olan türlerdir. IUCN ve ATS’ye göre D: (declining) kategorisine giren türleri içermektedir.

A.4= Bu türlerin IUCN ve ATS ölçütlerine yoğunlukları, gözlendikleri bölgelerde henüz

tükenme tehdidi altına girmemiş olmakla birlikte, populasyonlarında lokal bir azalma olup, zamanla tükenme tehdidi altına girmeye adaydırlar. Bu türlerin populasyonları gözlendikleri bölgelerde 501- 5000 çift (=1002- 10 000 birey) arasında değişir. NT: (near threatened): Yani şu anda tehlikede olmayan; ama yakın gelecekte VU, EN, D veya CR kategorisine girmeye aday olan türlerdir. IUCN ve ATS kriterlerine göre R= rare; yani ileride azalması beklenen türleri içerir.

A.5= Bu türlerin gözlenen populasyonlarında henüz azalma ve tükenme tehdidi gibi bir

durum söz konusu değildir. ATS ölçütlerine göre Secure= S, yani tehditsiz. IUCN kriterlerine göre ise LC: (least concern): Yaygın, en düşük derecede tehlike altında bulunan türler bu kategoriye girer.


46

A.6= Yeterince araştırılmamış ve haklarında sağlıklı veri olmayan türleri içerir. Sadece ‘’rastlantısal türler= RT’’ olarak bir veya en fazla iki gözleme dayandıkları için, güvenilir bir değerlendirme şansı şu anda yoktur ve araştırılması gerekir. ATS ölçütlerine göre veri eksikliği olan; yani insufficiently known veya IUCN kriterlerine göre Data Deficient= DD olan türleri içermektedir. Bu türlerin çoğu farklı nedenlerle yurdumuza sokulan, kafeslerinden veya volierlerinden kaçan türleri içerir. Bu türlerin kaçtıkları başka bir mekan ise hayvanat bahçeleridir. Bölge için geçici olan bu konuk türler, listeye dahil edilmemiş, ancak tartışmalı oldukları için, bu gruba giren türler, (**)’la işaretlenmiştir. Buradaki tür sayısının yüksek oluşu bazı tereddütlere neden olduğundan, bu türlerle ilgili mutlaka detaylı araştırmalar yapılmalıdır.

A.7= Bu türlerle ilgili şu anda bir değerlendirme yapmak olanaklı değildir; çünkü bu türlerin

Türkiye de elde edilen kayıtları tam sağlıklı ve güvenilir değildir. IUCN kriterlerine göre NE: (not evaluated) kategorisine giren türler bu gruba dahil edilmiştir. Bunlar şimdiye kadar yukardaki, kriterlere uygunluğu tam olarak değerlendirilememiş türleri içerir. Bu türler (*)’la işaretlenmiştir.

‘’B’’- grubundaki türler ya kış ziyaretçisi, ya da transit göçerdir. Bu türlerde önemli ölçüde

tükenme tehdidi altında bulunmakta olup, aynen ‘’A’’ grubundaki değerlendirmeye tabi tutulacaktır. Bu nedenle ‘’B’’ grubundaki türler için de B.1.0 - B.7 basamaklarında ölçütler kullanılacaktır:

B1.0= Bu statüye giren, daha önce Türkiye’ de kışladıklarına özgü kaydı bulunduğu halde,

bugün tükenen türlere verebileceğimiz bir örnek bulunmamaktadır. IUCN kriterlerine göre EX: (extinct) veya Avrupa Tehlike Statüsü (European Threat Status= ATS)ne göre Depleted= H= soyu tükenen olarak değerlendirilen türleri içermekte olup, Türkiye’de böyle bir örnek yoktur.

B.1.1= Bu türler Türkiye’ yi kışlak veya geçit bölgesi olarak kullanır; ancak populasyonları

önemli ölçüde tükenme tehdidi altındadır. Bu guruba giren kuşların kışlak bölgelerindeki doğal populasyonlarının soyu şu anda tükenmiş: ancak volier, kafes ve diğer yapay koşullarda yaşamını sürdüren evcilleşmiş, domestic, türlerdir. Bu türlerin vahşi yaşamda tutunma şansları kalmamaıştır. Yabani yaşama salıverilmeleri halinde, doğal yaşam koşullarına uymaları artık olanaklı değildir. IUCN kriterlerine göre EW: (extinct in wild): soyu tükenmiş olan bu türlerin

hayvanat bahçeleri veya önceki doğal yaşamlarını andıran koşullarda, insan desteği ve koruması ile yaşamlarını sürdüren türleri kapsar; ancak bu grubu giren tür de Türkiye’de saptanamamıştır.

B.1.2= Bu türlerin nüfusları Türkiye genelinde çok azalmış olup, izlendikleri bölgelerde 1

birey- 10 çift (1- 20 birey) ile temsil edilirler. Bu türlerin soyu büyük tükenme tehdidi altında olduğu için, mutlaka Türkiye genelinde korunmaları gerekir. IUCN ve ATS ölçütlerine göre CR: (critically endangered): vahşi yaşamda soyu tükenme tehlikesi had safhada olan türler bu gruba girer.

B.2= Bu türlerin sayıları, gözlendikleri bölgelerde 11- 25 çift (22- 50 birey) arasında

değişir. Bu türler önemli ölçüde tükenme tehdidi altındadır. Tükenme baskısı günümüzdeki gibi sürerse, mutlak tükenmeyle karşı karşıya kalacak olan türlerdir; IUCN ve ATS kriterlerine göre EN: (endangered): vahşi yaşamda soyu tükenme tehlikesi çok büyük olan türlerdir.

B.3= Bu türlerin Türkiye genelindeki nüfusları gözlendikleri bölgelerde genel olarak 26- 50

çift (52- 500 birey) arasında değişir. Vahşi yaşamda soyu tükenme tehlikesi büyük türler. Bu türler de tükenebilecek duyarlıkta olup vahşi yaşamda soyu tükenme tehlikesi büyük olan


47

türlerdir. IUCN ve ATS kriterlerine göre VU: (vulnerable) olan ve önemli ölçüde soyu tükenme tehdidi altında olan türlerdir.

B.3.1= Bu türlerin populasyonlarında gözlendikleri bölgelerde azalma vardır. Bunların

nüfusu da 251- 500 çift (502- 1000 birey) arasında değişir. Gözlendikleri bölgelerde, eski kayıtlara göre azalma eğiliminde olan türleri içerir. IUCN ve ATS’ye göre D: (declining) kategorisine giren türleri kapsar.

B.4= Bu türlerin populasyon yoğunlukları, gözlendikleri bölgelerde henüz tükenme tehdidi

altına girmemiş olmakla birlikte, populasyonlarında mevzii bir azalma vardır. Bunlar zamanla tükenme tehdidi altına girmeye aday türlerdir. Bu türlerin populasyonları gözlendikleri bölgelerde 501- 5000 çift (1002- 10 000 birey) arasında değişir. NT: (near threatened): Şu anda tehlikede olmayan; ama yakın gelecekte VU, EN, D veya CR kategorisine girmeye aday olan türlerdir. Bunlar kışladıkları bölgelerde yüksek sayıda populasyonlar oluşturur. Şu anda tam bir tehdit söz konusu değildir; ancak zamanla potansiyel olarak tehditle karşılaşma durumunda olan ve mevzii olarak azalma eğiliminde olan türlerdir. IUCN ve ATS kriterlerine göre R= rare; yani ileride azalması beklenen türleri içerir.

B.5= Bu türlerin gözlenen populasyonlarında henüz bir azalma ve tükenme tehdidi gibi

durum söz konusu değildir. IUCN ve ATS ölçütlerine göre Secure= S, yani tehditsiz türleri içermektedir. LC: (least concern): Yaygın bulunan türleri kapsar.

B.6= Az araştırılmış ve yeterince kaydı olmayan türleri içermektedir. Sadece ‘’rastlantısal

tür= RT’’ olarak ikiden daha az gözleme dayandıkları için güvenilir bir değerlendirme şansu şu anda yoktur ve araştırılması gerekir. IUCN ve ATS ölçütlerine göre veri eksikliği olan; yani insufficiently known veya Data Deficient: DD olan türleri içerir. Çoğu farklı nedenlerle yurdumuza sokulup, kafes veya volierlerinden kaçmıştır. Bunlar hayvanat bahçelerinden de kaçmış olabilir. Bu türler, Türkiye Kuşları Tür Listesine dahil edilmiş, ancak tartışmalı oldukları için (**)’la işaretlenmiştir. Bu gruptaki tür sayısının yüksek oluşu, bazı tereddütlere neden olduğundan, mutlaka detaylı araştırılmaları gerekmektedir.

B.7= Bu türlerle ilgili, şu anda bir değerlendirme yapmak olanaklı değildir; çünkü kayıtları

çok az, emin ve sağlıklı değildir. Yani NE: (not evaluated): Şimdiye kadar yukardaki kriterlere uygunluğu değerlendirilememiş türleri içerir. Türkiye’deki gözlem kayıtlarında önemli ölçüde tereddüt olan bazı türler bu guruba girer. Yeterli gözlem kaydı olmamasına rağmen bu türler, Türkiye Kuşları Tür Listesinde verilmiştir. Bu türler (*)’la işaretlenmiştir. Ancak bunlarla ilgili daha kapsamlı araştırma sonuçlarına gereksinim vardır. Gözlem kaydının da birbirini izleyen peryotlarda yapılıp yapılmadığı dikkate alınmalıdır.

K:Kış ziyaretçileri Bu türler, daha çok ve batı kökenli olup kışı, sıcak olan Türkiye’nin,

başta Göller Bölgesi ve daha güneydeki sulak alanlar olmak üzere, sıcak bölgelerinde geçirmek üzere gelen türlerdir.

T: Transit göçerler Bu türler ilkbahar ve sonbahar göçlerinde, göç yolu üzerindeki

Anadolu’yu kullanır. R: Rastlantısal türler Bunlara özgü düzensiz kayıtlar olup, birey sayıları da oldukça

düşüktür. N: Nadir türler Yukarıdaki statülere girmeyen, hakkında emin, yeterli ve sağlıklı veri

olmayan türlerdir.


48

Çalışma alanında bulunması muhtemel kuş (Aves) türleri Tablo 15’de verilmiştir. D) Memeliler (Mamalia) Proje faaliyet alanı içerisinde 3 memeli türü saptanmıştır. Bu türler arasında 1 tür Ek-III’ de,

2 tür ise Bern sözleşmesinin eklerine dahil edilmemiştir. IUCN 2010.1 kategorilerine göre 2 memeli türü LC kategorisinde, 1 tür NT kategorisinde

bulunmaktadır. T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, Av ve

Yaban Hayatı Dairesi Başkanlığı’nın 07/06/2012 Tarih ve 28316 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “2012-2013 Av Dönemi Merkez Av Komisyonu Kararı”nın yansıtıldığı en son listelere göre, 2 memeli türü Ek-1 yani “Orman ve Su İşleri Bakanlığı’nca Koruma Altına Alınan Yaban Hayvanları” listesinde, 1 tür Ek-3 yani “Merkez Av Komisyonu’nca Avına Belli Edilen Sürelerde İzin Verilen Av Hayvanları” listesinde bulunmaktadır.

Çalışma alanında bulunması muhtemel memeli türleri Tablo 16.’da verilmiştir.


49

Tablo 11Faaliyet ve Etki Alanında Bulunması Muhtemel Reptilia (Sürüngen) Türleri

Tür No

Familya ve Tür Adı Türkçe Adı Habitat Populasyon yoğunluğu

Red Data Book (Demirsoy, A)

Bern IUCN 2010.1

M.A.K Kaynak (*)

Testudinidae

Tosbağagiller

1 Testudo graeca Yaygın tosbağa Kuru, taşlı ve kumlu arazilerde, bağ-bahçe arasında. Hemen hemen tüm Türkiye’de

Yüksek nt Ek-II VU Ek-1 L, A

Gekkonidae Ev kelerleri 2

Cyrtopodion kotschyi

İnce parmaklı keler

Az bitkili taşlık ve kayalıklarda yaşar. Ayrıca evlerde de görülür. Türkiye’nin hemen her yerinde görülür.

Orta

nt

Ek-II

LC

Ek-1

L, A

Agamidae Kaya kelerleri

3

Laudakia (Agama) ruderata Bozkır keleri

Çöl veya çölümsü steplerde, taşlı ve topraklı alanlarda 3000m’ye kadar bulunmaktadır. Orta, Güney ve Doğu Anadolu bölgelerinde bulunur.

Yüksek

nt

Ek-III

-

Ek-1

L

Lacertidae Kertenkeleler 4 Lacerta parva

Cüce kertenkele

Az bitkili kurak yüksek steplerde taşlık ve toprak zeminli yerlerde

nt Ek-II LC Ek-1

L, A

Colubridae

5

Coluber najadum

İnce yılan, ok yılanı

Genellikle taşlık ve çalılık kuru ortamlarda yaşar. Bazen bahçe arları, tarla kenarları ve evlere yakın yerlerde de görülürler. Çalı ve ağaçlara tırmanabilirler. Trakya, Batı ve Orta Anadolu bölgeleri

Orta

nt

Ek-II

LC

Ek-1

L, A

6 Eirenis modestus Uysal yılan Az bitkili taşlık bölgeler. Tüm Türkiye Orta nt Ek-III LC Ek-1 L, A

(*) Kaynak: G: Gözlem L: Literatür A: Anket Kaynak; YİĞİT, N., ÇOLAK, E. Ankara 2002 ‘’Çevresel Etki Değerlendirme (ÇED)’’, Demirsoy, A. ‘’TÜRKİYE OMURGALILARI SÜRÜNGENLER, 2006’’


50

Tablo 12 Faaliyet ve Etki Alanında Bulunması Muhtemel Aves (Kuş) Türleri

Tür No

Familya ve Tür Adı Türkçe Adı Statü Red Data Book (Kiziroğlu, İ)

Bern IUCN 2010.1

M.A.K Kaynak (*)

Cicinoiidae Leylekgiller 1 Ciconia ciconia Ak leylek G, Y A.3.1 Ek-II LC Ek-1 G, L, A Accipitridae Atmacagiller 2 Gypaetus barbatus Sakallı akbaba Y A.1.2 Ek-II LC Ek-1 L, A

Falconidae Doğangiller

3 Falco tinnunculus Kerkenez Y A.2 Ek-II LC Ek-1 L, A Alaudidae Tarlakuşugiller 4 Melanocorypha calandra Boğmaklı tarlakuşu Y A.5 Ek-II LC Ek-1 L, A 5 Galerida cristata Tepeli toygar Y A.3 Ek-III LC Ek-2 G, L, A Corvidae Kargagiller 6 Pica pica Saksağan Y A.5 - LC Ek-3 G, L, A Sturnidae Sığırcıkgiller 7 Sturnus vulgaris Sığırcık Y A.5 - LC Ek-2 L, A Passeridae Serçegiller 8 Passer domesticus Ev serçesi Y A.5 - LC Ek-3 G, L, A

(*) Kaynak: G: Gözlem L: Literatür A: Araştırma Kaynak; KİZİROĞLU, İ. (2008): Türkiye Kuşları Kırmızı Listesi, Desen Matb., Ankara., http://www.trakus.org/kods_bird/uye/?fsx=@

Tablo 13 Faaliyet ve Etki Alanında Bulunması Muhtemel Mamalia (Memeli) Türleri

Tür No

Familya ve Tür Adı Türkçe Adı Habitat Populasyon yoğunluğu

Red Data Book (Demirsoy, A)

Bern IUCN 2010.1

M.A.K Kaynak (*)

Erinaceidae Kirpiler

1 Erinaceus concolor Kirpi Bağ, bahçe, kültür arazisi ve orman, Trakya hariç Marmara ve Karadeniz

nt - LC Ek-1 L, A

Sciuridae

Sincaplar

2 Spermophilus xanthoprymnus Gelengi Step, çayır ve meralar Yüksek nt - NT Ek-1 L Leporidae Tavşanlar 3 Lepus europaeus Yabani tavşan Her türlü habitat. Trakya, Anadolu Yüksek nt Ek-III LC Ek-3 G, L, A

(*) Kaynak: G: Gözlem L: Literatür A: Araştırma Kaynak: YİĞİT, N., ÇOLAK, E. Ankara 2002 ‘’Çevresel Etki Değerlendirme (ÇED)’’, Demirsoy, A. ‘’TÜRKİYE OMURGALILARI MEMELİLER, 2006’’, http://www.tramem.org/memeliler/?fsx=@

51

Tesis sahasına yakın bölgelerde Avrupa’nın Yaban Hayat ve Yaşama Ortamlarını Koruma Sözleşmesi ve MAK kararları eklerine göre koruma altına alınmış türleri bulunabilmektedir. Ayrıca T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Av ve Yaban Hayatı Genel Müdürlüğü 2012–2013 Av Dönemi Merkez Av Komisyonu Kararı’na göre avlanması belirli dönemlerle sınırlandırılmış hayvan türleri de bölgede yaşayabilmektedir. Ancak bu türler sadece bu bölgeye has olmayıp çok geniş bir alanda yaşamını devam ettirebilirler. 20.02.1984 tarih ve 18318 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Avrupa’nın Yaban Hayatı ve Yaşama Ortamlarını Koruma Sözleşmesi (Bern)’e ve MAK kararları eklerine göre bölgedeki türler korunacaktır.

2- Jeolojik Özellikler

Faaliyet Alanı ve Çevresine Ait Jeolojik Formasyon:

GENEL JEOLOJİ

İnceleme alanı İçeriçumra Kasabasında yer alır. İnceleme alanı ve çevresinin 1/100000 ölçekli jeoloji haritası (EK-2)’ de verilmiştir.

Dilekçi Formasyonu (Td) Bu birim ilk kez Göğer ve Kıral (1973) adlamışlardır. Bu birim Miyosen-Pliyosen yaşlıdır.

Dilekçi formasyonu sarımsı kahverengi, kırmızı yeşil, gri ve beyaz alacalı renklerde, orta kalın katmanlı, orta tutturulmuş, ayrılmamış kum taşı, çakıl taşı, kil taşı, çamur taşı, killi kireçtaşı, kireçtaşı, tüf, aglomera ve andezit lavlardan oluşmuştur.

Gölsel Çökeller (Qg) Bu birimi M.T.A. (1995) adlamıştır. Gölsel çökeller, inceleme sahasında sarımsı kahve

renkli çakıl, kum, silt ve killerden oluşmaktadır. Kuzey kesimlere doğru beyaz ve gri renkli marn ve kumlu marnlar yoğunluk kazanır. Bazı yerler de daha kumlu ve çakıllıdır. Yer yer gri-kahverengi çamur taşları da bulunur. Çakıllar genellikle radyolarit ve kireçtaşı kökenlidir. Gölsel çökellerin yaşları 28-30.000 yıl (Pleyistosen’in ilk evresi) olarak belirlenmiştir.

Göl Kıyısı Kum Barları (Qk) Bu birimi M.T.A. (1995) adlamıştır. Gölsel birimler içinde kum barlarının özel önemi vardır.

Kumlu birimler zemin özelliği bakımından killi birimlerde farklıdır. Düşük açılı, düzlemsel, çapraz ve paralel katmanlı, ender olarak da teknesel çapraz katmanlı,

pelesipod kavkılı kum ve çakılların gevşek olarak tutturulmasıyla oluşmuştur. Göl kıyısı kum barları delta çökelleri olarak oluşmuşlardır. Birimde kum egemendir. Çakılların boyutları genellikle küçüktür. Kum ve killer yanal olarak birbirine geçişlidir. Birimin yaşı, stratigrafik konumuna göre Pleyistosen’in ikinci evresi olarak belirlenmiştir. Birimin üzerinde akarsu alüvyonları uyumsuz bir dokanakla yer alır.


52

Alüvyon Bu birimi M.T.A. (1995) adlamıştır. İnceleme alanında ve civarında metamorfik ve neojen

yaşlı litolojilerin ayrışma ürünü olan tutturulmamış çakıl, kum, silt, kil boyutundaki kalınlığı fazla olmayan alüvyon malzemeden oluşmaktadır. Dere yataklarında birkaç metre kalınlıkta ve en fazla 35-40 metreye ulaşabilen Kuvaterner yaşlı alüvyonlar vardır.

5.2. YAPISAL JEOLOJİ

Bu bölgede tektonik yapıların en eskisi olan metamorfik birimlere ait kayaçların meydana getirdiği oluşumlardır. Metamorfik birimlerin üzerindeki kireçtaşları bir örtü teşkil eder ve değişen kalınlıklar gösterirler bu yüzden Permo-Karbonifer döneminde denizin bu bölgede yaygın ve derin olduğu söylenebilir.

Miyosen-Pliyosen Kuvaterner arasında diskordans vardır. Neojen’ in alt kısımları üst kısımlarına nazaran daha çok dislokasyona maruz kalmıştır. Volkanik faaliyetler Miyosen sonunda başlar, Pliyosen’ de fazlalaşır. İnceleme alanı ve çevresinde kıvrımlı kayaç topluluklarına rastlanmamıştır.

5.3. İNCELEME ALANININ JEOLOJİSİ

İnceleme alanının tamamında gözlenen ve Çumra ilçesinin çevresinde büyük bir alanı yüzeyleyen litoloji gölsel çökellerden oluşmaktadır. İnceleme alanı Çakıllı kumlu silt, çakıllı siltli kum, kil ve kumlu siltli çakıl birimlerinden oluşturmaktadır.

Stratigrafik Jeoloji: Genel: Tuz Gölü havzası genelde KB-GD gidişli, büyük faylarla karakterize olan sürekli bir

çöküntü ve depolanma ortamıdır. Üst Kretase-Tersiyer Yaşlı çökelleri barındıran havza coğrafik anlamda doğuda Kırşehir masifi, kuzeyde Paşadağ ve Karacadağ, batıda Bozdağlar, güneyde ise Karacadağ ile çevrili yaklaşık 12.000 km.’lik bir alanı kapsamaktadır. Ancak jeolojik olarak bu sınırları çizmek olanaksızdır, çünkü söz konusu olan çökelme döneminde havza kuzeybatıdan Haymana, kuzeyden Bala ve güneyden Ereğli-Ulukışla basenleri ile bağlantılı olmuştur.

Tuz Gölü havzasında temeli, doğruda Kırşehir masifinin, batıda Bozdağ grubunun

metamorfitleri ile Kampaniyen-Maestrichtiyen yaşlı ofiyolit yaygısı (Bozkır napları) oluşturmaktadır. Çökel istifi ise Üst Maestrichtiyen-Kuvaterner dönemini kapsamaktadır. Havzada Üst Kretase-Lütesiyen dönemi denizel ve karasal, Lütesiyen’den genç birimler ise yalnız karasal çökellerle karakterizedir. Çoğunlukla yüksek enerjili ortamların ürünü olan kumtaşı, şeyl, çakıltaşı gibi çökellerin yanısıra zaman zaman kireçtaşı ve jips, kaya tuzu türü sakin ortam tortullarıda durulabilmiştir.


53

Tuz Gölü havzasında komşu basenlerin aksine Neojen öncesi birimler oldukça kıt mostra

vermektedirler, çünkü bunlar yer yer büyük faylarla derinlere inmiş ve genç çökeller ile örtülmüşlerdir. Havzanın stratigrafik gelişimine ışık tutabilecek mostralara Koçhisar-Aksaray fay zonu boyunda, Kuzeyde Paşadağ-Kulu arasında ve Yeniceoba batısında rastlanabilmektedir. Öte yandan havzadaki jeofizik ve yeraltı jeolojisi verileri de tam anlamıyla yeterli değildir. Bugüne kadar açılmış 20 kadar derin sondaj ile sağlıklı bir yeraltı korelasyonu yapmak çok güçtür, kaldı ki havzada denizel ve karasal birimler arasında sürekli yanal geçişler görülmekte, ayrıca bugüne kadar bilinenin aksine önemli sayılabilecek yatay tektoniğe rastlanılmaktadır.

3-Hidrojeolojik Özelikler: Yeraltı su kaynaklarının mevcut ve planlanan kullanımı, faaliyet alanına mesafeleri ve debileri. Bu kaynakların özellikleri, hangi kaynağı besledikleri vb. hakkında detaylı bilgi verilmesi ve bu kaynakların 1/25000 ölçekli topografik harita üzerine işaretlenmesi

Bölgedeki yer altı suyu, Mesozoyik yaşlı birimler içerisindeki kireçtaşları içerisinde

depolanmıştır. DSİ tarafından ve özel teşebbüsler sonucu açılan su kuyularının ortalama derinliği 130 metredir. Bu kuyulardaki statik seviye değerleri 15-20 m arasında değişmektedir. Bu kuyulardaki dinamik seviyeler ise 20-35 metre aralığındadır. 1990 yılından bu yana açılmış olan sondaj kuyularındaki statik seviye, dinamik seviye ve debi değerlerine bakıldığında; inceleme alanı ve çevresindeki yeraltı suyu potansiyelinde önemli bir azalma gözlenmiştir.

Kuyulardan elde edilen bilgilere göre bölgede yer alan kuyulardaki suyun debi değerleri

40-45 lt/sn aralığındadır. Doksanlı yıllardaki debi oranları ile son yıllardaki oranlar karşılaştırıldığında yer altı suyunun debi değerlerinde önemli bir değişim söz konusu değildir.

Yapılan incelemelerden elde edilen bilgilere göre yapılacak olan faaliyet bölgesinde yer

alan kuyulardaki suyun debi değerleri 40-45 lt/sn aralığındadır. Yine doksanlı yıllardaki debi oranları ile son yıllardaki oranlar karşılaştırıldığında yeraltı suyunun debi değerlerinde önemli bir değişim söz konusu değildir. Söz konusu tavuk çiftliğinin çevresindeki keson kuyular ve doğuda bulunan derin kuyularda yapılan incelemeler neticesinde bölgedeki yeraltı suyu akış yönü belirlenmiş ve hidrojeolojik haritaya işlenmiştir. (Ek-14, Hidrojeolojik Etüd Raporu)

4-Hidrolojik Özellikler: Yüzeysel su kaynaklarının mevcut ve planlanan kullanımı, dere, akarsu, göl, baraj vb., özellikle içme ve kullanma suyu temin edilen yüzeysel su kaynaklarına olan mesafelerinin ayrı ayrı belirtilmesi ve debileri, bu kaynakların özellikleri, hangi kaynağı besledikleri vb. hakkında detaylı bilgi verilmesi ve bu kaynakların 1/25000 ölçekli topografik harita üzerine işaretlenmesi

Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürünleri San. Tic. Ltd. Şti.’ ne ait tavuk çiftliği içerisinde

su havuzu, çeşme gibi su kaynakları bulunmamaktadır. Bu çiftliğin bulunduğu parselde su kuyusu bulunmamaktadır. Tesisin alanının güneybatısında bulunan su kuyusu ise önceki yıllarda açılmış olup, günümüzde kullanılamamaktadır.


54

Tesiste işletme faaliyetleri esnasında; personel içme ve kullanma suyu, civciv ve yumurtalık

tavukların içme suyu, temizlik işleri için kullanma suyu olmak üzere su kullanımı olacaktır. İşletme faaliyetleri esnasında kullanılacak personelin içme suyu damacanalarla, kullanma suyun tamamı; İçeriçumra Belediyesisin tesis alanına yaklaşık 1 km mesafede geçen içme suyu şebeke hattından sağlanacaktır. Bununla ilgili olarak İçeriçumra belediyesinden 22.05.2013 tarih ve 649 sayılı yazı ile şebeke hattının döşenmesisin masrafları karşılanması şartıyla içme ve kullanma suyunun verilebileceği hususundaki yazı alınmıştır. (Bkz.Ek-17)


Ayrıca inceleme alanı güney ve güneybatısında bulunan tarımsal alanlarda sulama amaçlı çok sayıda su sifonları bulunmaktadır. Bu sifonlar yardımıyla Çumra ovası geneline kanallar vasıtasıyla salınan sular çekilebilmektedir. Haritaya bakıldığında tesisin güneyinde bulunan bu sifonların toplamı 23 adettir. En yakın sifonun tesise mesafesi yaklaşık 1 kilometredir. Tesise en yakın derin kuyu hemen güneybatısında 50 m mesafedeki su kuyusudur. Bu kuyu dışında kuzeyde 1,5 km mesafede 1 adet kuyu, kuzeydoğuda 1 km mesafede 3 adet kuyu, kuzeybatıda yaklaşık 5 km mesafede 2 kuyu, güneydoğuda yaklaşık 3 km mesafede 1 adet kuyu bulunmaktadır. Bu kuyuların statik seviyeleri ve debi değerleri harita üzerine işlenmiştir

Çalışma alanının güneydoğusunda 4,5 km mesafede DSİ tarafından Fethiye 1-2. kısım diye

adlandırılan sulama kooperatifi yer almaktadır. Bu kuyulardaki su kullanımı DSİ tarafından verilen ruhsatlarda belirlenen miktarların üzerine çıkamaz. Yukarıda bahsedilen kuyuların tamamı sulama amaçlıdır. Bu kuyuların statik seviye değerleri 18-20 m aralığındadır. Bu kuyuların ortalama derinliği 120-130 m' dir.

Çiftlikte kullanılan su miktarı ÇED raporunda ayrıntılı olarak belirtildiği gibi; tavuk, civciv

ve çalışan insanlar için toplam 37110 m3/yıl’ dır. Bu miktarın bir kısmı çalışanların temizliği içindir.

Yukarıda bahsedilen kuyuların tamamı sulama amaçlıdır. İşletme içerisinde kümesler için olası su ihtiyacı olması durumu göz önünde bulundurularak 600 m3 kapasiteli su deposu projelendirilmiştir.

Tesiste işletme faaliyetleri esnasında; personel içme ve kullanma suyu, civciv ve

yumurtalık tavukların içme suyu, temizlik işleri için kullanma suyu olmak üzere su kullanımı olacaktır. İşletme faaliyetleri esnasında kullanılacak personelin içme suyu damacanalarla, kullanma suyun tamamı; İçeriçumra Belediyesisin tesis alanına yaklaşık 1 km mesafede geçen içme suyu şebeke hattından sağlanacaktır. Bununla ilgili olarak İçeriçumra belediyesinden 22.05.2013 tarih ve 649 sayılı yazı ile şebeke hattının döşenmesisin masrafları karşılanması şartıyla içme ve kullanma suyunun verilebileceği hususundaki yazı alınmıştır. (Bkz.Ek-17)

Bölgede yer alan yer altı suyunun oluşabilecek atıklarla herhangi bir nedenle kirlenmesi söz konusu değildir.

Tesiste yapılacak olan kümesler için zemin hazırlama esnasında meydana gelecek hafriyat

atıkları miktarı 2.372 m³ olacaktır. Hafriyat çalışmaları sırasında çıkacak toplam 2.372 m³ hafriyat artığı malzeme sahanın boş alanlarına yayılarak araziyi tesviye etmek, bahçe düzenlemeleri ve sahanın boş kısımları için tekrar dolgu malzemesi olarak kullanılacaktır. Kapalı


55

alan dışında kalan boş alan 17.645 m2’dir. Bu boş alan yaklaşık 13 cm (0,13 m) yüksekliğinde dolgu olacak şekilde tesviye edilerek değerlendirilecektir. Bu nedenle saha dışına herhangi bir hafriyatın atılması kesinlikle söz konusu olmayacaktır. 18.03.2004 tarih ve 25406 sayılı resmi gazetede yayınlanan Hafriyat Toprağı, İnşaat ve Yıkıntı Atıkları Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine uyulacaktır.

Tavuk çiftliğinde yapılacak olan yüzeysel hafriyat sonucu çıkacak hafriyat saha içerisine

dolgu malzemesi olarak serilecektir. Dolgu malzemesi olarak serilen hafriyat malzemesi ile zemin sızdırmazlığı sağlanacaktır. Hafriyat içerisinde herhangi bir kimyasal kirlilik mevcut değildir. Yer altı sularına herhangi bir olumsuz etkisi olmayacaktır.

Daha önce de belirtildiği gibi inceleme alanında taşkın ve sel oluşturabilecek herhangi bir

morfolojik eğim ve yapı söz konusu değildir. (Ek-14, Hidrojeolojik Etüt Raporu) Yapılması planlanan proje kapsamında; proje güzergahında DSİ Genel Müdürlüğü

projelerinden herhangi biri ile kesişme olması durumunda Bölge Müdürlüğüne gerekli başvurular yapılarak birlikte çalışma yapılması sağlanılacaktır.

5- Doğal Afet Durumu.

5.1 Deprem Türkiye deprem bölgeleri haritasına bakıldığında Konya ili 4. derecede deprem alanı olduğu

görülmektedir (Şekil 10). Faaliyet alanı da 4. derecede deprem alanıdır. Konya ili’nde deprem olma olasılığı Türkiye geneline bakıldığında en düşük risk grubundadır. Faaliyetin yerinin Konya ili deprem haritasında gösterimi aşağıda Şekil 11’de verilmiştir.


56

Şekil 9 Türkiye Deprem Bölgeleri Haritası

Şekil 10 Konya İli Deprem Haritası


57

5.2 Heyelan ve Çığlar Konya ilinde şimdiye kadar 7269 sayılı afetler kanunu kapsamında genel hayata etkili genel

hayata etkili çığ afeti olayı tespit edilmemiştir. 5.3 Seller İl çevresinde ani sağanak yağışlar nedeniyle sıkça su baskını afetlerine rastlanmamaktadır.

Sel ve taşkınlar için Ek–18’de verilen Standart Zamanlarda Gözlenen En Büyük Yağış Verileri dikkate alınacaktır.

6- Toprak Özellikleri.

Faaliyet alanı toprak yapısı, Konya 2009 İl Çevre Durum Raporu’ndan temin edilerek

aşağıda belirtilmiştir. Kahverengi Topraklar: Kahverengi topraklar ilin Bozkır, Hadim, Seydişehir ilçeleri hariç merkez dahil bütün

ilçelerinde vardır. Bu toprakların büyük kısmı kuru tarımda kullanılmaktadır. Toprak derinliği yetersizdir. Meyilli ve taşlı olan önemli bir kısmı da mera şeklinde değerlendirilmekte, sulu tarım ile bağ-bahçe, küçük sahalara inhisar etmektedir. Bu topraklar çeşitli ana maddelerden oluşabilirler. Oluşmalarında kalsifikasyon rol oynar Bu nedenle profillerinde kalsiyum bulunur. ABC profilli topraklar olup erozyona uğrayanlarında A ve C horizonları görülür. Konya ilindeki toplam alanları 935.870 hektardır.

Kireçli Kahverengi Topraklar: Yıllık yağışın 350–750 mm. yıllık ortalama sıcaklığın 11,5 °C olduğu bölgelerde görülür.

Doğal bitki örtüsü yüksek ot ve çalı karışımı veya seyrek yüksek ağaçlardır. Mera bitkilerinde sütleğen, sığırkuyruğu, yumak otu, kangal dikeni, ağaç ve ağaççıklardan karaçalı ve meşe çoğunluktadır. Ana madde andezit, split, bazalt ve porfirit gibi püskürük kayaçların ayrışma ürünüdür. Esas arazi kullanma şekli mera olup kuru tarım ve funda izler. Bu topraklar çoğunlukla kırmızı-kestane rengi, kırmızı kahverengi ve kireçsiz kahverengi orman toprakları ile birlikte bulunurlar.

Kırmızı Kahverengi Topraklar: Yıllık ortalama yağışın 300–400 mm. olduğu yerlerde görülen bu topraklarda yağışın azlığı

alt kısımlarda kireç ve jips birikmesine yol açar. Oluştuğu yerlerde yıllık ortalama ısı 12.5 °C olup kahverengi toprakların oluştuğu ısıdan daha yüksektir. Bu fazla ısı demirin oksidasyonunu artırarak toprağın daha kırmızı renk almasına yol açar. Doğal bitki örtüsü kahverengi topraklarda görülen yıllık Bozkır bitkileri ve dikenlerdir. Ana madde olarak genellikle sığ topraklarda sert kalker, derin topraklarda ise çakıllı eski depozitler bulunur. Bu toprakların derinliğini kısıtlayan


58

en önemli faktör erozyon olup bu ana maddenin sertliği izler. Bozkır, Hadim ve Karapınar ilçeleri hariç bütün ilçelerde yaygındır. Konya ilindeki toplam alanları 802.421 hektardır.

7- Tesisin Kurulacağı Yöredeki Meteorolojik Veriler

Meteorolojik durum: Meteorolojik özelliklerinin açıklanması bölgenin genel ve lokal iklim koşulları, basınç, sıcaklık, yağış, nem, buharlaşma dağılımları, bölgenin sayılı günleri (Kar yağışlı günler, kar örtülü günler, sisli günler) dağılımı, bölgenin rüzgar dağılımı (Esme sayıları ve esme hızlarına göre mevsimlik ve yıllık rüzgar diyagramları, hızlı rüzgarlar), belirtilen tüm bu başlıkların grafiksel olarak desteklenmesi ve en yakın Meteoroloji İstasyonu Uzun Yıllar Gözlem kayıtlarından faydalanılarak hazırlanması, yeraltı ve yerüstü tesislerin standart zamanlarda gözlenen en yüksek yağış değerlerine göre planlanması.

Türkiye İklim haritası görünümü aşağıda Şekil 12’de verilmiştir. Konya İli Çumra

Meteoroloji İstasyonu ait 1971–2012 yılına ait (aylar bazında) verileri içeren rasat süresi 41 yıl olan meteorolojik veriler Ek–18’de sunulmuştur. T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Meteoroloji Genel Müdürlüğü Çumra Meteoroloji İstasyonundan alınan veriler temin edilmiştir.

Şekil 11 Türkiye İklim Haritası

a) Bölgenin Genel ve Lokal İklim Koşulları Konya İli, Çumra İlçesi karasal iklim hüküm sürmekte olup, yazlar kurak ve sıcak, kışları

ise kar yağışlı ve soğuk geçmektedir. Çumra meteoroloji istasyonunun 1971-2012 yıllarına ait meteorolojik bülteni Ek-19’da verilmiştir.

Bölgenin Basınç, Nem, Sıcaklık ve Yağışın Sözel ve Grafiksel Dağılımı b) Basınç Dağılımı: Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre yılık ortalama

basınç değeri 900,33 hPa olarak gerçekleşmiştir. Ölçülen maksimum basınç değeri 916 hPa ile Aralık ayında gerçekleşmiştir. Ölçülen minimum basınç ise 879,2 hPa ile Ocak ayında gerçekleşmiştir.


59

Tablo 14 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Ait Basınç Verileri

Aylar ORT. BASINÇ (hPa) MAX. BASINÇ (hPa) MİN. BASINÇ (hPa) Ocak 902.2 914.9 879.2

Şubat 900.7 914 881.7

Mart 899.8 913.2 883.3

Nisan 898.6 909.3 887.4

Mayıs 899.1 908.1 890.1

Haziran 898.6 905.8 890.8

Temmuz 897.3 903.8 891

Ağustos 898.3 903.2 891.2

Eylül 900.5 908.4 892.1

Ekim 902.8 910.2 893.5

Kasım 903.4 912.7 888.4

Aralık 902.7 916 879.4

Yıllık 900.33 916 879.2

Kaynak: Çumra Meteoroloji İstasyonu Rasat Kayıtları

Şekil 12 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Ait Basınç Değerlerinin Grafiksel Gösterimi

c) Sıcaklık Dağılımı: Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre yıllık ortalama

sıcaklık 11,33 oC, maksimum sıcaklıkların ortalaması yıllık 18,2 oC, minimum sıcaklıkların ortalaması yıllık 5,01 oC olarak gerçekleşmiştir. Ölçülen maksimum sıcaklık 39,9 oC ile Temmuz ayında, ölçülen minimum sıcaklık ise -26,3 oC ile Ocak ayında gerçekleşmiştir.

Tablo 15 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Ait Sıcaklık Verileri

Aylar Ort. Sıcaklık

(OC)

Max. Sıcaklıkların Ortalaması

(OC)

Min. Sıcaklıkların Ortalaması

(OC)

Max. Sıcaklık

(OC)

Min. Sıcaklık

(OC) Ocak -0.3 4.7 -4.4 18 -23.7

Şubat 1.1 6.7 -3.6 21.1 -26.3

Mart 5.7 12.3 -0.1 28.2 -18.6

Nisan 11.1 18 4.6 31.5 -9.7

Mayıs 15.7 22.6 8.5 33.8 -1.2


60


Şekil 13 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Ait Sıcaklık Değerlerinin Grafiksel Gösterimi

ç)Yağış Dağılımı: Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre yıllık toplam

yağış miktarı 310,9 mm’dir. Maksimum yağış ise Ekim ayında 50,1 mm olarak gerçekleşmiştir. Tablo 16 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Ait Toplam Yağış Verileri

Aylar Toplam Yağış (mm) Max. Yağış (mm) Ocak 35.4 40.1

Şubat 28.5 25.5

Mart 30.2 34.3

Nisan 39 50.1

Mayıs 35.5 37.3

Haziran 19.4 44

Temmuz 5 15.5

Ağustos 3.6 14.1

Eylül 8.3 21.6

Haziran 20 27.1 12.2 37.3 3.9

Temmuz 22.9 30.5 14.8 39.9 7.1

Ağustos 22.2 30.3 14.2 39.2 4.8

Eylül 17.9 26.6 10 39.3 -0.4

Ekim 12.2 20.2 5.7 31.8 -6.3

Kasım 5.9 12.7 0.7 25 -18.2

Aralık 1.6 6.7 -2.4 22.1 -21.8

Yıllık 11,33 18,2 5,01 39,9 -26,3


61

Ekim 30.1 36

Kasım 33 39.1

Aralık 42.9 44.5

Yıllık 310.9 50.1


Şekil 14 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Ait Yağış Değerlerinin Grafiksel Gösterimi

d) Nem Dağılımı: Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre yıllık ortalama nem % 62,42 olarak gerçekleşmiştir. Minimum nem ise % 4,0 ile Mart, Nisan ve Ekim aylarında gerçekleşmiştir.

Tablo 17 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Nem Verileri

Aylar Ort. Nem (%) Min. Nem (%) Ocak 76.4 12

Şubat 72.2 10

Mart 64.2 4

Nisan 59.3 4

Mayıs 58.4 8

Haziran 53.6 5

Temmuz 49.3 7

Ağustos 50.1 7

Eylül 53.3 10

Ekim 63.8 4

Kasım 71.7 9

Aralık 76.8 9

Yıllık 62,42 4 Kaynak: Çumra Meteoroloji İstasyonu Rasat Kayıtları


62

Şekil 15 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Ait Nem Değerlerinin Grafiksel Gösterimi

e) Sayılı Günler Dağılımı:

Kar Yağışlı ve Karla Örtülü Günler: Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına

göre yıllık ortalama kar yağışlı gün sayısı 21,4 gündür. Kar yağışlı gün sayısı 26,4 gündür.

Maksimum kar kalınlığı ise 52 cm ile Ocak ayından gerekleşmiştir.

Tablo 18 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Kar Yağışı Verileri

Aylar Kar Yağışlı Günler Sayısı

Kar Örtülü Günler Sayısı

Max. Kar Kalınlığı (cm)

Ocak 6 9.3 52

Şubat 5 7.5 48

Mart 3.6 2.5 25

Nisan 0.9 0.2 8

Mayıs 0 0 3

Haziran

Temmuz

Ağustos

Eylül

Ekim 0.1

Kasım 1.5 1.2 24

Aralık 4.3 5.7 32

Yıllık 21.4 26.4 52 Kaynak: Çumra Meteoroloji İstasyonu Rasat Kayıtları


63

Şekil 16 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Ait Kar Yağış Değerlerinin Grafiksel Gösterimi

Sisli, Dolulu, Kırağılı ve Orajlı Günler Sayısı:

Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre yıllık ortalama sisli günler sayısı 22,9

gündür. Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre yıllık ortalama dolulu günler sayısı

1,7 gündür. En yüksek ortalama dolulu gün sayısı 0,6 ile Nisan ayında gerçekleşmiştir. Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre yıllık ortalama kırağılı günler sayısı

toplamı 53,2 dir. En yüksek ortalama kırağılı gün sayısı 10,2 ile Aralık ayında gerçekleşmiştir. Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre yıllık ortalama orajlı günler sayısı 9,7

gündür. En yüksek ortalama orajlı gün sayısı 3,4 ile Mayıs ayında gerçekleşmiştir. Tablo 19 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Ait Sisli, Dolulu, Kırağılı, Orajlı Günlerin Verileri

Aylar Sisli Günler Sayısı Ort.

Dolulu Günler Sayısı Ort.

Kırağılı Günler Sayısı Ort.

Toplam Orajlı Günler Sayısı Ort.

Ocak 6.2 0.1 9.6 0.2

Şubat 3.6 0.1 8.5 0.1

Mart 1.4 0.2 8.1 0.2

Nisan 0.2 0.6 2.5 1.1

Mayıs 0 0.5 0.1 3.4

Haziran 0.1 1.9

Temmuz 0 0.6

Ağustos 0.4

Eylül 0 0.5 0.7

Ekim 0.9 0.1 3.5 0.8

Kasım 3.7 0 10.2 0.2

Aralık 6.9 0 10.2 0.1

Yıllık 22.9 1.7 53.2 9.7



64

Şekil 17 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Ait Sisli, Dolulu, Kırağılı, Orajlı Günler Sayısı Ortalaması Grafiksel Gösterimi

g) Bölgenin Buharlaşma Durumu

Buharlaşma: Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre yıllık ortalama açık yüzey

buharlaşma miktarı 1310,6 mm’dir. Maksimum açık yüzey buharlaşması 20,0 mm ile Temmuz ayında olmuştur. Tablo 20 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Ait Ort. ve Max. Açık Yüzey Buharlaşması Verileri

Aylar Ort. Açık Yüzey

Buharlaşması (mm) Max. Açık Yüzey

Buharlaşması (mm) Ocak 24 24

Şubat 0 0

Mart 0 0

Nisan 0 0

Mayıs 48.4 11.6

Haziran 126.2 10.1

Temmuz 174 10.8

Ağustos 219.7 11.2

Eylül 206.2 11

Ekim 144.2 9.8

Kasım 71.5 6

Aralık 6.4 4

Yıllık 1020.6 24 Kaynak: Çumra Meteoroloji İstasyonu Rasat Kayıtları


65

Şekil 18 Çumra Meteoroloji İstasyonuna Ait Ort. Ve Max. Açık Yüzey Buharlaşması Grafiksel Gösterimi

g) Bölgenin Rüzgârın Sözel ve Grafiksel Dağılımı (aylık mevsimlik ve yıllık rüzgâr

diyagramları, hâkim rüzgâr yönleri, kuvvetli rüzgârlı ve fırtınalı günler)

Rüzgâr Dağılımı (Yıllık, Mevsimlik, Aylık Rüzgâr Yönü Dağılımı, Yönlere Göre

Rüzgâr Hızı, Aylık Ortalama Rüzgâr Hızı Dağılımı ve Grafiği, En Hızlı Esen Rüzgâr Yön

ve Hızı, Fırtınalı ve Kuvvetli Rüzgârlı Gün Sayısı)

Uzun Yıllar Yönlere Göre Rüzgârın Esme Sayıları: Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre yönlere göre rüzgârın esme sayıları toplamları aşağıda Tablo 25’de verilmiştir

Tablo 21 Yönlere Göre Rüzgârın Esme Sayıları

Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık

Yıllık N 2873 2817 3067 2207 2639 3900 5478 4723 3107 2259 2594 2722 38386

NNE 253 327 306 350 520 689 770 627 456 314 231 182 5025

NE 1209 1262 1430 1252 1925 2839 2834 2903 2093 1663 1040 1149 21599

ENE 75 95 71 171 160 92 218 153 126 102 72 69 1404

E 752 572 847 886 700 806 665 867 671 652 754 819 8991

ESE 154 205 281 214 145 59 146 85 143 114 126 162 1834

SE 2526 2135 2404 2682 2135 1323 960 926 1115 1483 1942 2564 22195

SSE 811 923 856 577 441 153 118 88 131 229 558 754 5639

S 1124 1281 1553 1811 1247 516 540 358 576 561 1097 1496 12160

SSW 246 318 442 653 230 131 92 60 173 167 174 296 2982

SW 851 1195 1688 2229 1452 1038 833 576 857 1109 833 713 13374

WSW 70 89 223 328 176 134 98 60 136 126 158 89 1687

W 421 371 408 563 692 589 618 558 611 505 312 438 6086

WNW 78 174 156 239 233 228 438 228 250 218 166 104 2512

NW 1387 1351 2070 1658 2371 3251 3521 3211 2245 1875 1383 1417 25740

NNW 430 648 634 489 545 823 961 891 657 512 568 376 7534


66

Şekil 19 Esme Sayılarına göre Ocak Ayı Grafiksel Gösterimi

Şekil 20 Esme Sayılarına göre Şubat Ayı Grafiksel Gösterimi


67

Şekil 21Esme Sayılarına göre Mart Ayı Grafiksel Gösterimi

Şekil 22Esme Sayılarına göre Nisan Ayı Grafiksel Gösterimi


68

Şekil 23Esme Sayılarına göre Mayıs Ayı Grafiksel Gösterimi

Şekil 24 Esme Sayılarına göre Haziran Ayı Grafiksel Gösterimi


69

Şekil 25 Esme Sayılarına göre Temmuz Ayı Grafiksel Gösterimi

Şekil 26 Esme Sayılarına göre Ağustos Ayı Grafiksel Gösterimi


70

Şekil 27 Esme Sayılarına göre Eylül Ayı Grafiksel Gösterimi

Şekil 28 Esme Sayılarına göre Ekim Ayı Grafiksel Gösterimi


71

Şekil 29 Esme Sayılarına göre Kasım Ayı Grafiksel Gösterimi

Şekil 30 Esme Sayılarına göre Aralık Ayı Grafiksel Gösterimi

Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre birinci derecede hâkim rüzgâr yönü N (kuzey)’dir. İkinci derecede hakim rüzgar yönü ise NW (kuzeybatı)’dır. Üçüncü derecede hâkim rüzgâr yönü ise SE (güneydoğu)’dur.


72

Şekil 31 Çumra Meteoroloji İstasyonu Yıllık Esme Sayıları Toplamı Grafiksel Gösterimi


73

Tablo 22 Kış Mevsimindeki Rüzgârın Esme Sayıları

Meteorolojik Eleman

Aralık Ocak Şubat Mevsimlik

N 2722 2873 2817 8412 NNE 182 253 327 762 NE 1149 1209 1262 3620

ENE 69 75 95 239 E 819 752 572 2143

ESE 162 154 205 521 SE 2564 2526 2135 7225

SSE 754 811 923 2488 S 1496 1124 1281 3901

SSW 296 246 318 860 SW 713 851 1195 2759

WSW 89 70 89 248 W 438 421 371 1230

WNW 104 78 174 356 NW 1417 1387 1351 4155

NNW 376 430 648 1454

Şekil 32 Çumra Meteoroloji İstasyonu Kış Mevsimi Esme Sayıları Toplamının Grafiksel Gösterimi


74

Tablo 23 İlkbahar Mevsimindeki Rüzgârın Esme Sayıları

Meteorolojik Eleman

Mart Nisan Mayıs Mevsimlik

N 3067 2207 2639 7913

NNE 306 350 520 1176

NE 1430 1252 1925 4607

ENE 71 171 160 402

E 847 886 700 2433

ESE 281 214 145 640

SE 2404 2682 2135 7221

SSE 856 577 441 1874

S 1553 1811 1247 4611

SSW 442 653 230 1325

SW 1688 2229 1452 5369

WSW 223 328 176 727

W 408 563 692 1663

WNW 156 239 233 628

NW 2070 1658 2371 6099

NNW 634 489 545 1668

Şekil 33 Çumra Meteoroloji İstasyonu İlkbahar Mevsimi Esme Sayıları Toplamının Grafiksel Gösterimi


75

Tablo 24 Yaz Mevsimindeki Rüzgârın Esme Sayıları

Meteorolojik Eleman

Haziran Temmuz Ağustos Mevsimlik

N 3900 5478 4723 14101

NNE 689 770 627 2086

NE 2839 2834 2903 8576

ENE 92 218 153 463

E 806 665 867 2338

ESE 59 146 85 290

SE 1323 960 926 3209

SSE 153 118 88 359

S 516 540 358 1414

SSW 131 92 60 283

SW 1038 833 576 2447

WSW 134 98 60 292

W 589 618 558 1765

WNW 228 438 228 894

NW 3251 3521 3211 9983

NNW 823 961 891 2675

Şekil 34 Çumra Meteoroloji İstasyonu Yaz Mevsimi Esme Sayıları Toplamının Grafiksel Gösterimi


76

Tablo 25 Sonbahar Mevsimindeki Rüzgârın Esme Sayıları

Meteorolojik Eleman

Eylül Ekim Kasım Mevsimlik

N 3107 2259 2594 7960

NNE 456 314 231 1001

NE 2093 1663 1040 4796

ENE 126 102 72 300

E 671 652 754 2077

ESE 143 114 126 383

SE 1115 1483 1942 4540

SSE 131 229 558 918

S 576 561 1097 2234

SSW 173 167 174 514

SW 857 1109 833 2799

WSW 136 126 158 420

W 611 505 312 1428

WNW 250 218 166 634

NW 2245 1875 1383 5503

NNW 657 512 568 1737

Şekil 35 Çumra Meteoroloji İstasyonu Sonbahar Mevsimi Esme Sayıları Toplamının Grafiksel Gösterimi


77

Tablo 26 Uzun Yıllar Yönlere Göre Ortalama Rüzgâr Hızı Değerleri

Para metre Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık

Yıllık

N 1.8 2 2.1 1.8 1.6 1.7 1.7 1.6 1.6 1.4 1.7 1.7 1.72

NNE 0.9 1.4 1.7 1.7 1.4 1.9 2.1 1.7 1.4 1.1 0.9 0.8 1.42

NE 1.5 1.7 1.9 1.7 1.6 1.6 1.8 1.8 1.7 1.2 1.4 1.4 1.61

ENE 1 0.8 1 1.4 1.2 1.5 1.6 1.5 1.1 0.9 0.7 0.7 1.12

E 1.8 1.6 2.1 2.1 1.9 2.1 1.8 1.7 1.9 1.7 1.8 1.7 1.85

ESE 1.3 1.3 1.5 1.7 1.3 1.1 1.3 1.4 1.4 1.1 1.4 1.1 1.32

SE 1.9 2 1.9 2.1 1.7 1.6 1.7 1.4 1.3 1.7 1.9 2 1.77

SSE 2.8 2.7 2.6 2.7 2 1.9 1.6 1.4 1.6 1.7 2.5 2.4 2.16

S 1.5 2.4 2.1 1.8 1.8 1.8 1.9 1.6 1.5 1.5 1.8 2.1 1.82

SSW 1.4 1.7 2.1 3.1 1.8 1.7 1.4 1 1.3 1.5 1.4 1.8 1.68

SW 1.5 2 1.9 2.1 1.7 1.7 1.5 1.7 1.6 1.5 1.4 1.3 1.66

WSW 1 0.8 1.5 1.8 1.5 1.2 1.1 0.9 0.9 1.1 1 0.7 1.12

W 1.2 1.1 1.5 1.6 1.7 1.4 1.4 1.4 1.2 1.3 1 1.1 1.32

WNW 1.1 1.4 1.3 1.3 1.4 1.3 1.3 1.3 1 1 1 1.5 1.24

NW 2 1.9 2 1.8 1.8 1.9 1.8 1.6 1.6 1.7 1.6 1.6 1.77

NNW 1.5 2.3 2.2 2.3 1.9 2 2.1 1.7 1.8 1.2 1.8 1.6 1.86

Şekil 36 Çumra Meteoroloji İstasyonu Yıllık Ortalama Rüzgâr Hızının Grafiksel Gösterimi


78

Ortalama Rüzgâr Hızı: Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre yıllık ortalama rüzgâr hızı 0,96 m/sn olarak gerçekleşmiştir. Tablo 27 Ortalama Rüzgâr Hızı

Ock Şbt Mrt Nsn Mys Hzr Tmz Ağts Eyl Ekm Ksm Ark Yıllık Ort. Rüz. Hızı (m/s)

0.9 1.2 1.2 1.2 1 1 1.1 0.9 0.7 0.6 0.8 0.9 0,96

Şekil 37 Çumra Meteoroloji İstasyonu Ortalama Rüzgâr Hızının Grafiksel Gösterimi

Maksimum Rüzgâr Hızı ve Yönü: Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre maksimum rüzgârın yönü SSE (güneygüneydoğu) olup, maksimum rüzgârın hızı ise 19,6 m/sn ile Şubat ayında görülmüştür. Tablo 28 Maksimum Rüzgâr Hızı ve Yönü

Ock Şbt Mrt Nsn Mys Hzr Tmz Ağts Eyl Ekm Ksm Ark Yıllık

Max. Rüz. Hızı (m/s) 16.4 19 15.5 19.6 15.5 15.5 11.6 15.5 15.5 15.5 15.5 19 16,17

Max. Rüz. Yönü SSE S S SSE SE N SSW NW SW SW SE S SSE

Fırtınalı Günler Sayısı Ortalaması ve Kuvvetli Rüzgârlı Günler Sayısı Ortalaması: Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre yıllık ortalama fırtınalı günler sayısı

0,1’dir. Fırtınalı gün sayısının en fazla olduğu ay 0,1 ile Şubat ayıdır. Yıllık ortalama kuvvetli rüzgârlı günler sayısı 2,3’dir. Kuvvetli rüzgârlı günler sayısının en

fazla olduğu ay 0,4 ile Ocak ayıdır.


79

Tablo 29 Fırtınalı Günler Sayısı Ortalaması ve Kuvvetli Rüzgârlı Günler Sayısı Ortalaması

Ock Şbt Mrt Nsn Mys Hzr Tmz Ağts Eyl Ekm Ksm Ark Yıllık

Fırtınalı Günler Sayısı

Ort. 0.1 0.0 0.0 0,1

Kuvvetli Rüzgârlı

Günler Sayısı Ort.

0.4 0.3 0.3 0.4 0.2 0.2 0.0 0.0 0.1 0.1 0.1 0.2 2,3

Şekil 38 Çumra Meteoroloji İstasyonu Fırtınalı ve Kuvvetli Rüzgârlı Günler Sayısı Ortalaması Grafiksel Gösterimi

8- Sosyo-Ekonomik Özellikler: Faaliyetin sosyo-ekonomik etkilerinin araştırılması (Yörenin ekonomik yapısını oluşturan başlıca sektörler, ekonomik gelişim trendi, işsizlik vb.) faaliyet alanında ve bölgedeki nüfus yoğunlukları, yerleşim bölgelerinin faaliyet alanından uzaklıkları, faaliyetin kurulması ile etkilenecek alandaki ev, işyeri ve sanayi tesislerinin sayı ve çeşitlerinin belirtilmesi. İçeriçumra Kasabası: İçeriçumra Konya-Karaman devlet yolu üzerinde 7.078 nüfuslu bir kasabadır. Konya iline 34 km, Çumra’ya 12 km mesafededir (Foto 3). İçeri Çumra Kasabası 1957 yılına kadar Çumra İlçesinin bir mahallesi idi. 1957 yılında ayrılarak belde haline gelmiştir. Kasabanın dört mahallesi (Minerealtı, Sarı Aliler, Pir Ahmetli, Esat Paşa) vardır. Başlıca gelir kaynağı tarım olan kasabada küçük bir sanayi sitesi ve bir ambalaj fabrikası vardır. Kasabada okuma yazma oranı % 90’ın üzerindedir. Kasabada Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin polikliniği bulunmaktadır.

(kaynak: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi • 27 / 2012)


80

8.1. Konya İli Ekonomisi Konya İli ekonomisi tarıma, özellikle buğday tarımına dayanır. Konya Türkiye’nin

buğday ambarı olarak bilinir. Ekili alanların en büyük kısmı tahıla tahsis edilmiştir. Başlıca tarım ürünleri buğday, şekerpancarı, ayçiçeği, patates, soğan ve haşhaştır.

Konya sanayisi özellikle son yıllarda bir çıkış içerisindedir. Konya ili tarım ve sanayi

dışında, turizm açısından da önemli bir potansiyele sahiptir. Konya ekonomisi tarım, hayvancılık, sanayii, halıcılık ve turizme dayalıdır. Yetiştirilen

başlıca tarımsal ürünler; buğday, arpa, şeker pancarı, nohut, kuru fasulye, patates, soğan, yulaf, çavdar, mercimek, ayçiçeği, fiğdir. Meyve olarak, üzüm, elma, kavun, armut, karpuz, kiraz, vişne yetiştirilir. Sebzecilikte ise; domates, havuç, lahana, pırasa, sakız kabağı, fasulye, ıspanak ve salatalık yetiştirilmektedir. Hayvancılıkta büyük ve küçükbaş hayvan besiciliği yapılmakta olup, sığır, Ankara keçisi, kıl keçisi, tiftik keçisi ve koyun yetiştirilir. Tavukçuluk, arıcılık da yapılmaktadır. Akarsu ve göllerde de tatlı su balıkçılığı yapılmaktadır.

Konya'daki belli başlı sanayii kuruluşları, dokuma, şeker, un, bisküvi, meyve suyu, tuğla,

kiremit, tarım makineleri, makarna, bulgur, irmik, rafine tuz, salça, deri ve deri konfeksiyon, yonga levha üreten fabrikalar ve iş yerleri bulunmaktadır. Küçük sanayiinin belli başlı etkinlik kolları arasında; tarım araçları, metal eşya üretimi, dokumacılık, orman ürünleri ve gıda sektörleri bulunmaktadır. Konya, Beyşehir, Ladik’te halı dokumacılığı ön plandadır. Konya’nın Mevlâna’dan ötürü turizmi ekonomide ön planda gelmektedir. Ayrıca Konya’daki müzeler, Selçuklu eserleri, orman içi dinlenme yerleri, Meram Bağları, Akşehir’de Çamlıköy, Beyşehir’de Yakamanastır, Kaleçamlığı, Kızılören Çamlığı diğer turistik nitelikli yerleridir.

Konya topraklarında, tuz, linyit, civa, barit, kireçtaşı, bentonit, magnezit, alimünyum,

asbest, sepiyolit (lületaşı), kurşun, çinko, çimento hammaddesi, dolomit, jips, tras, kil, kalsit hammaddesi yatakları bulunmaktadır.

Konya İlinde Sanayinin Mevcut Durumu İktisaden faal nüfusun %9,1’i sanayi sektöründe çalışmakta olan Konya’da, sanayi

yatırımları 1950 lerden sonra şeker fabrikası ile başlamış ve ciddi yatırımlar 1960’tan sonra gerçekleşmiştir. 1960’ ların ilk büyük ölçekli fabrikası 1963’te üretime geçen çimento fabrikasıdır. Bundan sonra 1968 yılında krom magnezit tuğla fabrikası üretime geçmiş ve Türkiye’nin en büyük alüminyum tesisinin Seydişehir’deki fabrikasının inşasına da 1969’da başlanmıştır.

1970 yılında faaliyete geçen, il ve ülke ekonomisine büyük katkıları sağlayan Seydişehir

Alüminyum Fabrikası, Türkiye’nin tek ham alüminyum üreten tesisidir. Tesis yılda 460.000 ton boksit işleme, 200.000 ton alüminyum ve 60.000 ton alüminyum üretme kapasitesine sahiptir. 1981 yılında üretime başlayan Tümosan dizel motor fabrikası, yıllık 25.000 adet üretim kapasitesine sahiptir.


81

8.2. Faaliyet Alanında ve Bölgedeki Nüfus Yoğunlukları, Yerleşim Bölgelerinin Faaliyet Alanından Uzaklıkları, Faaliyetin kurulması ile etkilenecek alandaki ev, işyeri ve sanayi tesislerinin sayı ve çeşitlerinin belirtilmesi.

Konya İli, 40.814 km2 (göller hariç 38.873 km2) yüzölçümü ile Türiyede 1. sırada yer

almaktadır. 1.992.675 (2009-TÜİK) nüfusu ile 6. sırada yer almaktadır; (Türkiye’de yasayan her yüz kişiden 2,75’i Konya’dan). Konya’daki nüfusun 1.450.682’si şehirlerde, 541.993’ü ise belde ve köylerde yasamaktadır.

Konya İli’nde Belediye sayısı 200 (1 Büyükşehir, 31 İlçe ve 168 Belde), Köy sayısı

584’dür. Konya İli İlçe sayısında Türkiye’de 2. sırada (2009), Belediye sayısında Türkiye’de 1.

sırada (2009), Köy sayısında Türkiye’de 13. sırada (2009) bulunmaktadır (Kaynak:TÜİK) 2000 yılı nüfus sayımına göre Konya % 59,07 şehirleşme oranı ile Türkiye’de 23. sırada

iken, 2009 yılı nüfus sayımı sonuçlarına göre % 72,80 şehirleşme oranı ile 8 sıra yükselerek 15. sırada yer almıstır. Nüfus artış hızı binde 11,51 (2009), Türkiye nüfus artış hızı binde 14,50 (2009)’dir. Net göç hızı binde 2,49 (2009) net göç hızı ile 37. sırada yer almaktadır.

2000 yılı nüfus sayımına göre Konya’da km2 başına düşen nüfus 56 kişi iken bu rakam

2009 yılında km2 başına 51 kişi olmuştur. (TÜİK-2009). İlköğretimde öğretmen başına düşen öğrenci sayısı 20 (2009), Türkiye genelinde

İlköğretimde öğretmen başına düşen öğrenci sayısı 22’dir. Ortaöğretimde öğretmen başına düşen öğrenci sayısı 17 (2009), Türkiye genelinde ortaöğretimde öğretmen başına düşen öğrenci sayısı 18’dir.

Sosyo ekonomik gelişmişlik sıralamasında 26. sırada (DPT-2003), kişi başına yapılan

kamu harcaması 1188,83 TL’dir (2009). Kişi başına kamu geliri 734,75 TL (2009), kamu yatırımlarından en fazla pay alan il sıralamasında 14. sıradadır (DPT-2009).

Kamu yatırımlarından en fazla pay alan il sıralamasında 14. sıradadır (DPT-2009). Devlet İstatistik Enstitüsü 2012 verilerine göre Konya İli toplamı ve faaliyetin yer aldığı

Çumra İlçe İçeriçumra nüfusları aşağıda verilmiştir.

Tablo 30 Konya İli Çumra İlçesi Nüfus Verileri-2012

İl İlçe Belde/Köy Toplam Erkek Kadın

Konya Çumra İçeriçumra 6.977 3.448 3.529 (Kaynak http://tuikapp.tuik.gov.tr/adnksdagitapp/adnks.zul) Faaliyet alanına en yakın yerleşim yeri 7 km. mesafedeki İçeriçumra Kasabasıdır.

Yapılması planlanan faaliyetle ilgili istenilen işgücü ve üretim için insan ve tarımsal ürünlere ihtiyaç duyulacaktır. Bunlardan faydalanmak için de en yakın yerleşim bölgelerine başvurularak gerekli istihdam ve üretim için gerekli hammadde potansiyeli sağlanmış olacaktır.


82

İldeki aktif nüfusun yerleşim merkezlerine göre dağılımı incelendiğinde, faal nüfusun % 40,2 sinin (656.852) bucak ve köylerde, % 25,6’ sının (417.884) ilçe merkezlerinde ve %34,2' sinin de (559.537) il merkezinde olduğu dikkati çekmektedir.

İlde Tarım ve Hayvancılık 2001 yılı TÜİK verilerine göre İlde oluşturulan GSYİH’nın iktisadi faaliyet kollarına

dağılımı incelendiğinde tarım sektörünün % 18,9’luk paya sahip olduğu anlaşılmaktadır. Tarımsal Durum Konya İlinde tarım sektörüne, hububat tarımı egemendir. Bunun yanında meyvecilik ve

sebze tarımı da yapılmaktadır. İlin 4.169.400 ha mevcut alanının % 64’ü (2.659.890 ha) tarım arazisi, % 17’si (709.894 ha) çayır-mera, % 13’ü (540.189 ha) ormanlık-fidanlık, % 6’sı da (259.427 ha) tarım dışı arazilerden oluşmaktadır.

İldeki tarım alanlarının % 52,7’si tarla ürünleri arazisi, 44,9’u nadas arazisi, % 0,8’i sebze

arazisi % 1’i meyve arazisi ve % 0,6’sı da bağ niteliğindedir. Mevcut su potansiyeline göre sulanabilir arazi miktarı 1.652.762 hektar olup, halen 377.426

hektar arazi sulanmaktadır. Bu alan toplam tarım arazisinin % 14’ünü oluşturmaktadır. Ekilen Başlıca Tarla Ürünleri ve İstihsal Durumu En çok üretimi yapılan tarla ürünleri; buğday, arpa ve şeker pancarıdır. Üretimi yapılan

tarla ürünlerine ait ekiliş alanı ve üretim miktarları aşağıda Tablo 36’da verilmiştir.

Tablo 31 Tarla Ürünlerinin Ekiliş Alanı ve Üretim Miktarları

ÜRÜN ADI

EKİLİŞ ALANI (Ha.)

ÜRETİM (TON)

BUĞDAY 742.139 2.361.127

ARPA 402.708 1.209.027 ŞEKER PANCARI 71.641 3.755.793

YULAF 24.376 31.384 NOHUT 47.688 52.641

MISIR (SLAJ) 9.870 401.126 YONCA 16.365 423.502

Ekilen Başlıca Meyveler ve İstihsal Durumları

En çok üretimi yapılan meyveler; elma, kiraz ve vişnedir. Üretimi yapılan meyve ürünlerine ait ağaç sayısı ve üretim miktarları aşağıda Tablo 37’de verilmiştir. Tablo 32 Meyve Ürünlerinin Ağaç Sayısı ve Üretim Miktarları

MEYVENİN CİNSİ

AĞAÇ SAYISI (ADET) ÜRETİM (TON)

ELMA 2.791.753 71.721 KİRAZ 797.300 18.744 VİŞNE 626.599 19.289


83

ARMUT 461.594 10.899 KAYISI 254.432 3.680

Ekilen Başlıca Sebzeler Ve İstihsal Durumları En çok üretimi yapılan sebzeler ise; domates, havuç ve kavundur. Üretimi yapılan sebze

ürünlerine ait ekiliş alanı ve üretim miktarları aşağıda Tablo 38’de verilmiştir.

Tablo 33 Sebze Ürünlerinin Ekiliş Alanı ve Üretim Miktarları

SEBZENIN CINSI

EKILIŞ ALANI (Ha.) ÜRETIM (TON)

DOMATES 6.217 240.965 HAVUÇ 3.887 185.734 KAVUN 2.780 55.829 KARPUZ 1.417 41.730 HIYAR 1.111 27.414

ISPANAK 549 5.937

2006 yılında ilimizde başlıca tarla ürünlerinden 3.653.569 ton hububat, 3.755.793 ton şeker

pancarı üretilmiştir. Başlıca sebze ürünlerinden 240.965 ton domates, 185.734 ton havuç, 55.829 ton kavun, 41.730 ton hıyar, 27.414 ton ıspanak üretimi yapılmıştır. Öte yandan 71.721 ton elma, 18.744 ton kiraz, 19.289 ton vişne, 10.899 ton armut, 3680 ton kayısı üretilmiştir.

2004 yılından itibaren tüm tarımsal desteklemeler çiftçi kayıt sistemi (çks) veri tabanındaki

bilgiler esas alınacak şekilde yeniden düzenlenmiştir. Hayvan Varlığı ve Hayvansal Üretim Küçükbaş hayvancılık, çiftçiler tarafından tercih edilen türdür. Hayvancılık, ilimizdeki

önemli geçim kaynaklarından biridir. İl’de 337.399 büyük baş, 1.454.345 küçükbaş, 10.522.467 kanatlı hayvan ve 72.697 adet arı kovanı mevcuttur.

Tarımsal Amaçlı Kooperatifler İlimizde 586 adet tarımsal amaçlı kooperatif bulunmakta olup, tarımsal amaçlı kooperatifler

bünyesinde hayvancılık projeleri uygulanmaktadır. İlimizde tarımsal amaçlı kooperatiflerın dağılımı aşağıda Tablo 39’da verilmiştir.

Tablo 34 Kooperatif Türü ve Sayısı

KOOPERATİF TÜRÜ SAYISI TARIMSAL KALKINMA

KOOPERATİFİ 277

SULAMA KOOPERATİFİ 295 SU ÜRÜNLERİ KOOPERATİFİ 11

PANCAR EKİCİLERİ KOOPERATİFİ 3 TOPLAM 586

İlde kuruluşları tamamlanan 18 tarımsal üretici birliğinin ürün grubuna göre dağılımı

aşağıda Tablo 40’da verilmiştir.


84

Tablo 35 Tarımsal Üretici Birlikleri ve Sayısı

SIRA NO

ÜRÜN GRUBU SAYISI

1 SÜT ÜRETİCİLERİ BİRLİĞİ 7 2 MEYVE(SERT ÇEKİRDEKLİ)ÜRETİCİ BİRLİĞİ 3 3 YUMURTA ÜRETİCİLERİ BİRLİĞI 1 4 KIRMIZI ET ÜRETİCİLERİ BİRLİĞİ 1 5 SEBZE ÜRETİCİLERİ BİRLİĞİ 1 6 HAVUÇ ÜRETİCİLERİ BİRLİĞİ 2 7 KANOLA ÜRETİCİLERİ BİRLİĞİ 1 8 BAL ÜRETİCİLERİ BİRLİĞİ 1 9 TAHIL ÜRETİCİLERİ BİRLİĞİ 1 T O P L A M 18

Köy Bazlı Katılımcı Yatırım Programı Çalışmaları Köy bazlı katılımcı yatırım programı 1. Etap kapsamında ilimizde 1 adet ekonomik

yatırımın uygulama faaliyetleri devam etmekte olup, 5 adet kamu yatırımı tamamlanmıştır. 1. etapta Karatay ilçesine kurulacak olan mısır kurutma tesisinin hibe sözleşmesi imzalanmıştır. Kamu yatırım konuları ise Derebucak (Uğurlu) ve Tuzlukçu (Tursunlu) ilçelerinde içme suyu tesisi, Selçuklu (Çaltı) ilçesinde kanalizasyon tesisi, Seydişehir (Kozlu) ve Meram (Çayırbağı) ilçelerinde ise sulama tesisidir. 2. Etap kapsamında ilimizde 6 adet ekonomik yatırım, 1 adet de kamu yatırımı olmak üzere toplam 7 adet projenin ihale çalışmaları devam etmektedir. 3. Etapta hibe sözleşmesi imzalanan ekonomik yatırım konuları Kadınhanı kasabasında soğuk hava deposu, Çumra ilçesinde tohum paketleme tesisi, meyve-sebze sınıflandırma ambalajlama ve bakliyat paketleme tesisi, Ereğli ilçesinde soğuk hava deposu ve siyah havuç işleme tesisi şeklindedir. Kamu yatırım konusu ise Seydişehir bostan dere kasabasına yapılacak olan sulama tesislerinin yapımı konularını içermektedir. Sözleşmesi yapılan projelerin toplam proje maliyeti 3.312.923 TL hibeye esas proje tutarı ise 3.006.915 TL’dir.

IV. Etap makine ve ekipman desteklemesi alt program kapsamında 29 adet balya-slaj

makinesi 48 adet basınçlı sulama sistemleri ve 16 adet soğuk hava tesisatlı taşıma aracı hibe sözleşmesi imzalanmış olup hibeye esas toplam tutarı 3.091.249,32 TL’dir.

Sanayi Alanındaki Faaliyetler Konya’da sanayi faaliyetleri istikrarlı bir gelişme göstermektedir. 1971 yılında faaliyete

giren Konya 1.Organize Sanayi Bölgesi 115 hektarlık bir alan üzerinde 150 iş yeri kapasitesi ile kurulmuştur. Aradan geçen 36 yıl içerisinde, Organize Sanayi Bölgelerinin sayısı 11’e yükselirken kapladıkları alan 2.806 hektar olmuştur. İldeki organize sanayi bölgeleri kapasitesi ve kapladıkları alanları aşağıda Tablo 36’da verilmiştir.

Tablo 36 Organize Sanayi Bölgeleri Kapasitesi ve Kapladıkları Alan

YERİ VE ADI

FAALİYET YILI

İŞYERİ SAYISI VE KAPASİTESİ ALANI

(Ha) KONYA 1. ORG.SAN. BÖL. 1971 87 PARSEL 115

KONYA OSB BÖLGESİ 1974-1995 560 1200

KONYA 4. ORG. SAN. - PARSELASYON YAPILMIŞTIR.

BAKANLIK ONAYINDADIR. 441


85

İl’de bulunan 38 adet küçük sanayi sitesinde 6.800 işyeri bulunurken, bu iş yerlerinin

istihdam kapasitesi 14.500’e isabet etmektedir. Sektörlere göre bulunan sanayi tesisleri aşağıda Tablo 37’de verilmiştir. Tablo 37 Sektörlerine Göre Bulunan Sanayi Tesisleri

ÜRETİM KONUSU TESİS SAYISI

GIDA 461

ORMAN ÜRÜNLERİ VE KÂĞIT VE KÂĞIT ÜRÜNLERİ 131

TEKSTİL GİYİM DERİ SANAYİ 89 KİMYA LASTİK PLASTİK ÜRÜNLERİ SANAYİ 221

TAŞ VE TOPRAĞA DAYALI SANAYİ 124 METAL EŞYA SANAYİ 196

ZİRAAT ALETLERİ VE MAKİNE SANAYİ 227 OTOMOTİV YAN SANAYİ 275

DEMİR VE ÇELİK DİĞER METAL SANAYİ 199 MAKİNE YEDEK PARÇA SANAYİ 287

TOPLAM 2210

Ticaret Alanındaki Faaliyetler

Meslek odalarına 77.886 üye kayıtlıdır. Bunların 21.962’si ticaret odası, 1.524’ü sanayi

odası, 977 üye de Konya ticaret borsasına kayıtlıdır.. İl ve ilçelerimizdeki ticaret ve sanayi odaları ve borsalarda 30.966 üye kayıtlı olup, Konya ve ilçelerimizdeki esnaf ve sanatkârlar odaları birliğine de 46.920 üye kayıtlıdır. İl’de 719’u yapı kooperatifi olmak üzere 893 adet kooperatif, 2.397 anonim şirket ve 14.134 adet limitet şirket bulunmaktadır.

İl’in dış ticareti, ülke dış ticaretinde yaşanan olumlu gelişmelere paralel olarak yükselişini

sürdürmektedir. 2006 yılında ithalat 555 milyon $, ihracat ise 494 milyon $ olarak gerçekleşmiştir. İhracatın ithalatı karşılama oranı % 89’dur. (Türkiye ortalaması % 62). 2007 yılı ekim ayı sonu itibarıyla da 563 milyon 431 bin $ ihracat ve 593 milyon 539 bin $ da ithalat yapılmıştır. İhracatın ithalatı karşılama oranı %95’dir (Türkiye ortalaması ise % 63). Madencilik

Konya ili önemli maden rezervlerine sahiptir. Maden yataklarının ilçeler itibariyle dağılımı

aşağıda Tablo 38’de gösterilmektedir.

BÜSAN ÖZEL ORG. SAN. 1996 460 İŞYERİ FAAL. 120 AKŞEHİR ORG.SAN.BÖL. 1995 125 PARSEL 100

BEYŞEHİR ORG.SAN.BÖL. 1995 76 PARSEL 100 ÇUMRA ORG. SAN. BÖL. 1995 72 PARSEL 100 EREĞLİ ORG.SAN.BÖL. 1995 71 PARSEL 330

KARAPINAR ORG.SAN.B. - ALTYAPI VE KAMU. ÇALIŞ. DEV. EDİYOR

100

KULU ORG.SAN.BÖLGESİ 1998 ALTYAPI VE KAMU. ÇALIŞ. DEV. EDİYOR.

100

SEYDİŞEHİR ORG.SAN.B. 1996 ALTYAPI VE KAMU. ÇALIŞ. DEV. EDİYOR.

100

TOPLAM 2.806


86

Tablo 38 Maden Yataklarının İlçelere Göre Dağılımı

MADEN CİNSİ BULUNDUĞU İLÇE

ALÜMİNYUM (BOKSİT) DEREBUCAK, SEYDİŞEHİR DEMİR HADİM, YUNAK KROM ALTINEKİN, BEYŞEHİR, ÇUMRA, MERAM

KURŞUN ÇİNKO BOZKIR, HADİM MANGENEZ BOZKIR, GÜNEYSINIR

BARİT AKŞEHİR, BEYŞEHİR, HÜYÜK KALKER (TOZ KİREÇ) BOZKIR, HADİM, HALKAPINAR, ILGIN

KAONEN BEYŞEHİR, MERAM MANYEZİT ÇELTİK, EREĞLİ, MERAM, YUNAK MERMER AKŞEHİR, SARAYÖNÜ KÖMÜR BEYŞEHİR, SEYDİŞEHİR, ILGIN, KARAPINAR, SELÇUKLU,

YALIHÜYÜK SICAK SU KAYNAKLARI BEYŞEHİR, CİHANBEYLİ, DOĞANHİSAR, EREĞLİ, ILGIN, HÜYÜK,

KARAPINAR, KARATAY, SEYDİŞEHİR, TUZLUKÇU

Sosyo-Ekonomik Yapı ve Çalışma Hayatı 2000 yılı genel nüfus sayımına göre il’de bulunan 12 yaş ve üstü nüfusun işgücüne katılma

oranı % 54,1’dir. Bu oranın % 69’unu erkek, % 39,2’sini ise kadın nüfus oluşturmaktadır (Türkiye’de ise bu oran %55’dir). Bu oran içindeki nüfusun % 70,6’sını erkek, %39,6’sını ise kadın nüfus oluşturmaktadır).

İlimizde istihdam edilen (12 yaş ve üstü) nüfusun iktisadi faaliyet kollarına göre, % 62,4’ü

tarım, % 9,1’i sanayi, % 3,8’i inşaat, % 24,6’sı hizmet, % 0,1’i diğer sektörlerde çalışmaktadır. (Türkiye’de ise, % 48,3’ü tarım, % 13,3’ü sanayi, % 4,6’sı inşaat, % 33,4’ü hizmet, % 0,4’ü diğer sektörlerde çalışmaktadır).

Ekonomik Faaliyete Göre İstihdam Edilen Nüfus İlimizde sosyal güvenlik kapsamında 354.438’i aktif, 182.722’si pasif (emekli) olmak üzere

İş Kurumu İl Müdürlüğüne 2007 kasım sonu itibarıyla 11.411 kişi iş başvurusunda bulunulmuş olup, bu başvurulardan 1.946’sı işe yerleştirilmiştir.

İşsizlik oranı TÜİK’in 2006 yılı verilerine göre % 9,9’dur. Türkiye ortalaması işsizlik oranı

ise 10,6’dır. Ayrıca, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Konya Bölge Müdürlüğü kayıtlarına göre, 21.340 faal işyerinin bulunduğu il’de 101.543 kayıtlı işçi vardır. İlimizde 20 banka ve 121 banka şubesi bulunmaktadır. şubelerin 55 adedi merkez ilçede, 66 adedi ise diğer ilçelerde faaliyet göstermektedir.

Kamu Gelir ve Giderleri 2006 yılında tahakkuk eden tüm vergi gelirleri 1 milyar 205 milyon tl olup, bu gelirin 1

milyar 1 milyon TL’si tahsil edilmiştir. Tahsilât oranı ise % 83’dür. 2007 yılı ekim ayı sonu itibariyle 1 milyar 246 milyon 73 bin TL tahakkuk eden tüm vergi gelirlerine karşılık 968 milyon 226 bin TL tahsilat yapılmıştır. Tahsilat oranı ise % 77,70’dir.


87

2006 sonu itibariyle 1 milyar 104 milyon TL bütçe gelirine karşılık 1 milyar 540 milyon TL harcama yapılmıştır. kamu gelirlerinin giderleri karşılama oranı % 72’dir. 2007 yılı kasım sonu itibarıyla 1 milyar 105 milyon 995 bin TL bütçe gelirine karşılık 1 milyar 599 milyon 806 bin TL bütçe gideri olmuştur. Kamu gelirlerinin giderleri karşılama oranı 69’dır.

İlimizde 2006 yılı sonu itibariyle 78.128 adet gelir vergisi mükellefi, 17.401 adet kurumlar

vergisi mükellefi olmak üzere toplam 95.529 adet vergi mükellefi vardır. 2007 yılı eylül ayı sonu itibariyle ise 79.920 adet gelir vergisi, 16.402 adet kurumlar vergisi olmak üzere toplam 96.322 adet faal vergi mükellefi bulunmaktadır. (Kaynak: http://www.konya.gov.tr/ortak_icerik/konya.icisleri/belgeler/konya/Konya_Sosyo-Ekonomik_Rapor.pdf)

Faaliyetin yer aldığı İçeriçumra kasabası için 2012 yılı nüfus ile hayvansal ve bitkisel

istatistiki veriler aşağıda sunulmuştur.

Tablo 39 İçeriçumra Kasbası Nüfus verileri

İl İlçe Belde/Köy Toplam Erkek Kadın

Konya Çumra İçeriçumra 6.977 3.448 3.529


88

9. Faaliyet Alanı ve Yakın Çevresi İle İlgili Diğer Özellikler:

- Koruma Alanları (Milli Parklar, Tabiat Parkları, Sulak Alanlar, Tabiat Anıtları, Tabiatı Koruma Alanları, Yaban Hayatı Koruma Alanları, Yaban Hayvanı Yetiştirme Alanları, Kültür Varlıkları, Tabiat Varlıkları, Sit Ve Koruma Alanları, Biyogenetik Rezerv Alanları, Biyosfer Rezervleri, Özel Çevre Koruma Bölgeleri, Özel Koruma Alanları, Turizm Bölgeleri ve koruma altına alınmış diğer alanlar), Proje alanı ve yakın çevresinde (nehir, göl, sulak alan v.s.) ile koruma statüsüne haiz (Milli Park, Tabiat Parkı vs.) olup olmadığı, varsa faaliyet alanına uzaklıkları faaliyetin bu alanlara olası etkilkerinin yorumlanması ve koruma tedbirlerinin belirtilmesi. - Devletin Yetkili Organlarının Hüküm ve Tasarrufu Altında Bulunan Alanlar (Askeri Yasak Bölgeler, kamu kurum ve kuruluşlarına belirli amaçlarla tahsis edilmiş alanlar, 7/16349 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile “Sınırlandırılmış Alanlar” vb.)

Bu yönetmelik kapsamında bulunan projelere ilişkin yapılacak çalışmalar sırasında

başvurulması gereken mevzuatın dökümü aşağıda yer almaktadır. Mevzuatta olabilecek değişiklikler bu bölümün ayrılmaz bir parçasıdır.

17.07.2008 tarih ve 26939 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Çevresel Etki

Değerlendirmesi Yönetmeliği”nin Ek-V “Duyarlı Yöreler Listesi”nde belirtilen:

Ülkemiz Mevzuatı Uyarınca Korunması Gerekli Alanlar Faaliyet alanı; “09.08.1983 tarih ve 2873 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Milli Parklar Kanunu”nun

2. maddesinde tanımlanan ve bu Kanunun 3. maddesi uyarınca belirlenen “Milli Parklar”, “Tabiat Parkları”, “Tabiat Anıtları” ve “Tabiat Koruma Alanları” dışında kalmaktadır.

Faaliyet alanı; “01.07.2003 tarih ve 4915 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Kara Avcılığı Kanunu”

uyarınca Orman ve Su İşleri Bakanlığı’nca Yaban Hayatı Koruma Sahaları ve Yaban Hayvanı Yerleştirme Alanları” dışında kalmaktadır. Faaliyet alanının doğusunda ve 4 km mesafede yaban hayatı koruma sınırı vardır (Bozdağ yaban koyunu koruma sahası). Faaliyetten dolayı yaban hayatı koruma sahasına olumsuz bir etki beklenmemektedir.

Faaliyet alanı; “21.07.1983 tarih ve 2863 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Kültür ve Tabiat

Varlıklarını Koruma Kanunu”nun 2. maddesinin “a - Tanımlar” bendinin 1, 2, 3 ve 5’inci alt bentlerinde “Kültür Varlıkları”, “Tabiat Varlıkları”, “Sit” ve “Koruma Alanı” olarak tanımlanan ve aynı Kanun ile 3386 sayılı kanunun (2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun Bazı Maddelerinin Değiştirilmesi ve Bu Kanuna Bazı Maddelerin Eklenmesi Hakkında Kanun) ilgili maddeleri uyarınca tespiti ve tescili yapılan alanlar” dışında yer almaktadır.

Faaliyet alanı; “22.03.1971 tarih ve 1380 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Su Ürünleri Kanunu”

kapsamında olan Su Ürünleri İstihsal ve Üreme Sahaları” kapsamı dışında kalmaktadır.


89

Faaliyet alanı; “31.12.2004 tarih ve 25687 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Su Kirliliği Kontrol

Yönetmeliği” 17, 18, 19, 20. maddesinde ve 30.03.2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan “Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”te belirtilen Mutlak Koruma Alanları, Kısa Mesafeli Koruma Alanları, Orta Mesafeli Koruma Alanları, Uzun Mesafeli Koruma Alanları dışında kalmaktadır.

Faaliyet alanı; “03.07.2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Sanayi

Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği” ve 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”de belirtilen Hassas Kirlenme Bölgeleri” kapsamı içine girmemektedir.

Faaliyet alanı; “09.08.1983 tarih ve 2872 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Çevre Kanunu”nun 9.

maddesi uyarınca Bakanlar Kurulu tarafından “Özel Çevre Koruma Bölgeleri” olarak tespit ve ilan edilen alanlar” dışında yer almaktadır.

Faaliyet alanı; “11.18.1973 tarih ve 2960 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Boğaziçi Kanunu”na göre

koruma altına alınan alanlar” dışında kalmaktadır. Faaliyet alanı;

“Tesis yeri Konya-Isparta Planlama Bölgesi 1/100.000 ölçekli Çevre Düzen Planını sınırları içerisinde yer almakta ve “Tarımsal Nitelikli Alan” olarak gösterilmektedir. Konya-Isparta Planlama Bölgesi 1/100.000 ölçekli Çevre Düzen Planı, Uygulama Hükümleri ve Plan Açıklama Raporu ile bir bütün olup, yapılan her tür ve ölçekteki planların Çevre Düzeni Planına uygun olarak yapılacak ayrıca ruhsatlandırma ile ilgili iş ve işlemlerin 3194 sayılı İmar Kanunu ve İlgili yönetmeliklerine uygun olarak yapılacaktır.

Faaliyet alanı; “04.04.1990 tarih ve 3621 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Kıyı Kanunu” gereğince

yapı yasağı getirilen alanlar” kapsamı içine girmemektedir. Faaliyet alanı; “2601/1939 tarih ve 3573 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Zeytinciliğin Islahı ve

Yabanilerinin Aşılattırılması Hakkında Kanun”da belirtilen alanlar” dışında yer almaktadır. Faaliyet alanı; “25.02.1998 tarih ve 4342 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Mera Kanunu”nda belirtilen

alanlar” kapsamı içinde yer almamaktadır. Faaliyet yerinin çevresinde bulunan İçeriçumra ve Çumra Belediyelerine ait Mera vasıflı araziler bulunmaktadır.

Faaliyet alanı; “17.05.2005 tarih ve 25818 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Sulak

Alanların Korunması Yönetmeliği”nde belirtilen alanlar” dışında bulunmaktadır.


90

Ülkemizin Taraf Olduğu Uluslararası Sözleşmeler Uyarınca Korunması Gerekli Alanlar

Faaliyet alanı; “20.02.1984 tarih ve 18318 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren

“Avrupa’nın Yaban Hayatı ve Yaşama Ortamlarını Koruma Sözleşmesi” (BERN Sözleşmesi) uyarınca koruma altına alınmış alanlardan “Önemli Deniz Kaplumbağası Üreme Alanlarında belirtilen I. ve II. Koruma Bölgeleri”, “Akdeniz Foku Yaşama ve Üreme Alanları” kapsamı içine girmemektedir.


“Akdeniz’in Kirlenmeye Karşı Korunması Sözleşmesi” (Barcelona Sözleşmesi) uyarınca koruma altına alınan alanlar” dışında yer almaktadır.


“Akdeniz’de Özel Koruma Alanlarına İlişkin Protokol” gereği ülkemizde “Özel Koruma Alanı” olarak belirlenmiş alanlar” içinde bulunmamaktadır.

Faaliyet alanı; “13.09.1985 tarihli Cenova Bildirgesi gereği seçilmiş ve Birleşmiş Milletler Çevre

Programı tarafından yayımlanmış olan “Akdeniz’de Ortak Öneme Sahip 100 Kıyısal Tarihi Sit” listesinde yer alan alanlar” dışında kalmaktadır.

Faaliyet alanı; “Cenova Bildirgesi’nin 17. maddesinde yer alan “Akdeniz’e Has Nesli Tehlikede Olan

Deniz Türlerinin” yaşama ve beslenme ortamı olan kıyısal alanlar” içerisinde yer almamaktadır. Faaliyet alanı; “14.02.1983 tarih ve 17959 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Dünya

Kültür ve Tabiat Mirasının Korunması Sözleşmesi”nin 1 ve 2’nci maddeleri gereğince Kültür Bakanlığı tarafından “Kültürel Miras” ve “Doğal Miras” statüsü ile koruma altına alınan kültürel, tarihi ve doğal alanlar” kapsamı içine girmemektedir.

Faaliyet alanı; “17.05.1994 tarih ve 21937 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Özellikle

Su Kuşları Yaşama Ortamı Olarak Uluslararası Öneme Sahip Sulak Alanların Korunması Sözleşmesi” (RAMSAR Sözleşmesi) uyarınca koruma altına alınmış alanlar” kapsamı dışında kalmaktadır.

Faaliyet Alanı; “27.07.2003 tarihli ve 25181 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Avrupa

Peyzaj Sözleşmesi” ile ilgili alanların” dışında kalmaktadır.


91

Korunması Gereken Alanlar

Faaliyet alanı; “Onaylı çevre düzeni planlarında, mevcut özellikleri korunacak alan olarak tespit edilen ve

yapılaşma yasağı getirilen alanlar (Tabii karakteri korunacak alan, biogenetik rezerv alanları, jeotermal alanlar vb.)” dışında yer almaktadır.

Faaliyet alanı; “Tarımsal kalkınma alanları, sulanan, sulanması mümkün ve arazi kullanma kabiliyet

sınıfları I, II, III ve IV olan alanlar, yağışa bağlı tarımda kullanılan I. ve II. sınıf ile özel mahsul plantasyon alanlarının tamamı” içinde bulunmamaktadır.

Faaliyet alanı; “Sulak alanlar; Yaban hayatın yaşama ortamı olan, doğal veya yapay, devamlı veya geçici,

suları durgun veya akıntılı, tatlı, acı veya tuzlu, denizlerin gel–git hareketlerinin çekilme devresinde derinliği 6 metreyi geçmeyen sular, bataklık sazlık ve turbalıklar ile bu alanların kıyı kenar çizgisinden itibaren kara tarafına doğru ekolojik açıdan sulak alan kalan yerler” içerisinde yer almamaktadır.

Faaliyet alanı; “Göller, akarsular, yeraltı suyu işletme sahaları” dışında kalmaktadır. Faaliyet alanı; “Bilimsel araştırmalar için önem taşıyan ve/veya nesli tehlikeye düşmüş veya düşebilir

türler ve ülkemiz için endemik olan türlerin yasama ortamı olan alanlar, biyosfer rezervi, biyotoplar, biyogenetik rezerv alanları, benzersiz özelliklerdeki jeolojik ve jeomorfolojik oluşumların bulunduğu alanlar” kapsamı dahilinde değildir.

Faaliyet alanı; Devletin Yetkili Organlarının Hüküm ve Tasarrufu Altında Bulunan Alanlar (Askeri Yasak

Bölgeler, kamu kurum ve kuruluşlarına belirli amaçlarla tahsis edilmiş alanlar, 7/16349 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile “Sınırlandırılmış Alanlar” v.b.) dışında kalmaktadır.


92

BÖLÜM III


93

PROJENİN ÇEVRE ÜZERİNE ETKİLERİ VE ALINACAK ÖNLEMLER

A. Projenin Faaliyetleri Kapsamında, Fiziksel ve Biyolojik Çevre Üzerine Etkileri ve Alınacak Önlemler

A.1.Proje Kapsamında Yer Alan Herbir Tesisin Özelliği (Kümes, Yem Deposu, Su Deposu, Fosseptikler, Personel Lojmanı, İdare Binası, Laboratuar, Ölü Çukuru, Gübre Depolama vb.), Adetleri, Kapasiteleri, Nerelerde, Nasıl ve Ne Kadar Alanda Yapıldığı, Üretim ve işletme Yöntemleri ve Teknolojileri,(Ayrı Olarak Alt Başlıklar Halinde Verilmelidir.), Proses Akım Şeması, Şema Üzerinde Kirletici Kaynakların Gösterimi


Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti..” tarafından 500.000 (400.000 tavuk ve 100.000 civciv) kapasiteli, 5 adet tavuk ve 1 adet civciv kümesi olmak üzere toplamda 6 adet kümes ve 1 adet bakıcı evi, 1 adet yem ünitesi, 1 adet yumurta deposu, 9 adet çelik yem silosu, 1 adet Gübre işleme prosesi ile “Yumurta Tavukçuluğu Üretim Tesisi” yapılması planlanmaktadır.

Tablo 40 Yapılması Planlanan Üniteler, Alanları ve Kapasiteleri

Kafes Sistemi ve Özellikleri:

Yumurta eldesi amacı ile kurulacak tesisin yapım aşamasında kümes tipleri yönünden birtakım araştırmalar yapılmış ve yumurta tavukçuluğu açısından en avantajlı olan pencereli kafes sistemi kümes yapılması tercih edilmiştir. Tavuk kümeslerinde kafesler 8 katlı, 2 bölmeli, 5 blok ve her bir sırada 100 bölmeden oluşacaktır ve her kümeste 80.000 adet tavuk olacaktır.



Sayısı

Planlanan Kapasite

(Adet)










Su deposu 30 - - -


Toplam Alan 10574,5 - - 500.000

Toplam Parsel Alanı 28.219


94

Şekil 39– Kullanılması Planlanan Kafes Sistemi

Kafes sisteminin sahip olduğu aşağıda açıklanan avantajlar nedeniyle kafes sistemi kümes tercih edilmiştir:

1. Birim kümes alanına konan tavuk sayısı diğer kümeslerden 4–5 misli daha fazladır. 2. Altlık sorunu yoktur. 3. Yumurtalar daha temizdir. 4. Fazla dolaşıp enerji kaybetmedikleri için yemden yararlanma biraz daha yüksektir. 5. Yere yumurtlama sorunu yoktur. 6. Gurk (civciv çıkarma için kuluçkaya yatma) olma hali çok azdır. 7. Tavuklar ayakaltında dolaşmadıkları için bakımları daha kolaydır. 8. Yumurtalar biraz daha ağırdır. 9. Ölüm oranı genellikle daha düşüktür. 10. İş gücü gereksinimi, otomasyona bağlı olarak % 50–80 daha azdır. 11. Tavukların tek tek kontrolü, kötü ve düşük verimlilerin ayrılması daha kolaydır. 12. Gübrenin alta geçmesi ve tavukların birbirleriyle temasının az olması nedeniyle hastalık kontrolü daha kolaydır. 13. Kannibalizm ( kendi türünü yeme vakası) daha düşük düzeydedir. 14. Hayvanların kendi yumurtalarını yemelerine ender rastlanır, bu alışkanlığı olan hayvanlar kolayca ayıklanır.

Bugün yeryüzünde yetiştirilen tüm ticari yumurta sürülerinin % 65-70’i kafeslerde barındırılmaktadır. Kafesler, yumurta tavukları için olduğu kadar civciv ve piliçler için de kullanılmaktadır. Kafes sistemi kümes tipinde; tavuklar kafesler içinde durur ve serbest gezinmelerine izin verilmez. Bu tip kümesler, yumurta üretimi yapan çiftlikler için idealdir. Kafes sisteminde yem kaybı azdır. Yumurtalar kendiliğinden yumurta kanallarına birikir. Fazla iş


95

gücü gerektirmeyen bir sistemdir. Tavuklar kafesin içinde bir kaçı bir arada bulunur. Yem ve su önlerinde sürekli olarak hazırdır. Kafes sistemi ticari yumurta üretiminde en iyi kümes tiplerinden biridir.

Çok iyi bir havalandırma düzenini gerektiren bu sistemin yararı metrekareye düşen

tavuk sayısının yüksekliği ile (kafes tipine göre 65-70 tavuk/m2) yer ve işgücünden tasarruf sağlanmasıdır. Ayrıca daha kolay ayıklama daha az yem tüketimi, altlık giderinin ortadan kaldırılması, parazitler, hastalıklar, tüy yolma ve kanibalizmin azalması gibi olumlu yönleri de vardır. Bunun yanı sıra ilk yapım giderlerinin yüksekliği, özel yemleme ve itinalı bakım gereği kafes yorgunluğu ve karaciğer yağlanması ve kırık-çatlak yumurta miktarının artması gibi sakıncaları da vardır.

Kafes sistemli kümeslerde; kafesler 2-2,5 mm çapındaki galvanizli tel çubukların 2x5 cm veya 2x6 cm aralıklarla kaynaklanması ile yapılır. Kafes tabanının meyili % 15,8- 17,6 olup bu meyilde yuvarlanan yumurtalar öndeki yumurta tablalarında toplanırlar. Kafes blokları arasındaki servis yolunun genişliği kafes tiplerine göre 60-75 cm arasında değişebilir. Kafes blokları kümes içerisinde birden fazla sıra halinde yerleştirilir. Her blokta kafesler tek veya çok katlı olarak dizilir. Bu dizilişler yatay, dikey veya kademeli olabilir.

Şekil 40 Kullanılması Planlanan Kafes Gözleri


96

Kafes Gözleri: Her sıranın iki yanında bir adet kafes gözü yer alır. Bu gözler ara sac ve tellerle

birbirinden ayrılmışlardır. Her tel bölme ön ve arkada yer alan iki gözü, her sac bölme de toplam 4 gözü birbirinden ayırır. Kafes gözlerinin ön tarafında, tavukların kolayca yem yemesine olanak verecek şekilde tasarlanmış olan tel kapaklar kullanılmıştır.

Kafes Ayakları:

Galvanizli saclardan üretilmektedir. En yüksek mukavemetin sağlanması amacıyla ayaklar üzerinde mümkün olan en az sayıda ve çapta delik açılmasına dikkat edilmektedir. Sistemde her göze bir adet kafes ayağı düşmektedir.

Gübre Bant Yatakları:

Gübre bant yatakları galvanizli sacdan üretilmektedir. Gübre bandının hareketine yön vermek ve yemliklere gübre dökülmesini önlemek üzere tasarlanmıştır.

Kafes Alt Telleri:

Yumurta kırık ve çatlaklarını en az düzeye indirmek üzere, en uygun eğim ve esneklikte tasarlanmıştır. Galvanizli tellerden dokunmaktadır.

Yemleme Sistemi:

Otomatik olarak çalışan yem arabalı yem dağıtım sistemidir. Kümes dışında yer alan yem silolarındaki yem helezonlar vasıtasıyla yem arabalarına nakledilir. Yem arabaları kafes sıralarının ucuna yerleştirilmektedir ve otomatik olarak redaktörlü motorlar ile hareket ettirilmektedir. Yem arabalarının her kattaki yemliklere yem boşaltılmasını sağlayan tüm döküş ağızlarına yem ayar aparatları yerleştirilmektedir. Yem arabaları, kafes sıraları üzerinde yer alan raylar üzerinde gidip gelen tekerlekler aracılığı ile hareket ettirilebilmektedir.

Şekil 41 Kullanılması Planlanan Yemleme Sistemi


97

Su İçme Sistemi:

Tavuklara su verilmesi, kafes sırası ve katı boyunca uzanan ve üzerinde nipel damlalıklar bulunan PVC su boruları sayesinde sağlanacaktır. Bu borulardan geçen suyun temini, her sıranın başında bulunan ve her kata bir adet olarak yerleştirilen rezervuarlardan karşılanacaktır.

Şekil 42 Kullanılması Planlanan. Sulama Sistemi

Otomatik Yumurta Toplama Sistemi:

Her kafes sırasının ön tarafında yer alan yumurta toplama başlıkları ile çalışan Otomatik Yumurta Toplama Sistemidir. Kafes gözlerinin ön kısmına gelen yumurtalar, yumurta bez bantları ile kafes sıra başındaki yumurta toplama ünitesine sevk edilir ve asansörlü yumurta toplama ünitesi ile her kattan sırayla toplanır.

Toplanmış olan yumurtalar konveyörler aracılığıyla bir yumurta toplama masasına veya eğer mevcutsa bir yumurta toplama/tasnifleme makinesine aktarılır. Yumurta aktarma konveyörleri istenilen uzunluğa göre üretilebilmektedir. Sistem, mümkün olan en az yumurta kırık/çatlak oranı ile en hijyenik biçimde yumurta toplamaya olanak sağlar.

Şekil 43 Kullanılması Planlanan Yumurta Toplama Sistemi


98

Yumurta Nakil Konveyörleri:

Elektro-statik boya ile boyanmaktadır. Yumurtanın en güvenli şekilde naklini sağlayan, çelik teller ve zincirlerle donatılmıştır. Her konveyör üzerinde yumurtanın konveyör dışına hareketini engelleyen plastik kenarlıklar yer almaktadır.

Otomatik Gübre Toplama Sistemi: Gübre, her katın altında tüm sıra boyunca uzanan polipropilen gübre bantlarının

üzerine düşecektir. Belirli periyotlarda (genellikle 2-3 gün) bu bantlar motorlar aracılığıyla çekilecek ve üzerlerindeki gübre kümes sonunda yer alacak boşaltma konveyörüne aktarılacaktır. Kümesteki tüm gübre bu konveyör aracılığıyla kümes dışına çıkartılacak ve tesis içerisinde yer alacak güb r e i ş l em e t e s i s i ne taşınacaktır.

Yumurta üretim tesisinin çevresi güvenlikli tel çitle çevrilecek. Girişte bekçi kulübesi yer alacak ve gerekli dezenfeksiyon işlemleri yapılmadan içeriye insan ve araç alınmayacaktır. Gerek girişler ve gerekse kümes çevresi personel tarafından belirli periyotlarla temizlenecek ve dezenfekte edilecektir.

Kümes içlerinde havalandırma, soğutma, ısıtma vb. ihtiyaçlar hava şartlarına göre perdeler, fanlar, petler, ve ampuller kullanılarak ayarlanacaktır. Sorumlu veteriner hekim ve teknik müdürü tarafından haşere mücadelesi için hazırlanan program uygulanacaktır. Tesisde dönem sonlarında yapılacak dezenfeksiyon işlemlerinde 27.01.2005 tarih ve 25709 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Halk Sağlığı Alanında Haşerelere Karşı İlaçlama Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik” kapsamında valiliklerce verilen ilaç uygulama izni almış firmalarca yapılacak kemirici vektör ve haşerelerle mücadele edilecektir.

Ayrıca araçların v e ekipmanların dezenfeksiyonu, gelen yemlerin takibi ve uygun miktarlarda kümeslere verilmesi, verim ve sağlık kontrolleri de sorumlu Veteriner Hekim ve Teknik Personel tarafından yapılacaktır.

Şekil 44 Gübre Bant Yatakları

Kümesler Tesis kapsamında alanları 1387,5 m2 olan 5 adet tavuk kümesleri ile alanı 937,5 m2 olan 1 adet civciv kümesi yer alacaktır. Yapılacak çelik destekli betonarme yapılar olacak olup zemini sızdırmasız şap beton kaplı, tam otomatik havalandırma ve yemleme sistemleri ile donatılacaktır.


99

Faaliyet alanında yapılacak olan tavuk kümeslerinin her biri 1387,5 m2 ve civciv kümesi 937,5 m2 olacaktır. Tavuk ve civciv kümeslerinde kafes sistemleri kurulacaktır. Tavuk kümeslerinde kafesler 8 katlı, 2 bölmeli, 5 blok ve her bir sırada 100 bölmeden oluşacaktır ve her kümeste 80.000 adet tavuk olacaktır. Yapılması planlanan civciv kümesinde 100.000 adet civciv bulunacaktır. Civciv kümesinde kafesler 5 kat 4 bloktan oluşacaktır. Yem siloları

Tesiste kullanılan yemliklere otomatik olarak besleme yapabilen silolardır. Yüksek kaliteli galvaniz sacdan üretilmiş olup standart olarak bulunan mekanik doldurma sisteminin yanı sıra pnömatik olarak doldurma ve besleme işlemi gerçekleştirebilmektedir. Silolarda yem seviyesi izleme pencereleri de yer almaktadır. Tesiste 3 adet 500 tonluk ve 6 adet 15 tonluk yem siloları kullanılacaktır.

Su Deposu Tesiste, kullanılması planlanan sular İçeriçumra belediyesi Şebeke hattından

sağlanacaktır. Su ile ilgili yaşanabilecek olumsuzlukların önüne geçebilmek için tesis bünyesinde 600 m3 kapasiteli 1 adet su deposu yapılması planlanmaktadır. Bu sayede su kesintileri ve arızalardan kaynaklanabilecek su sıkıntısının önüne geçilecektir.

Sızdırmasız Fosseptik Oluşacak evsel nitelikli atık sular, tesis içi kanalizasyon sistemiyle toplanarak 19.03.1971

tarih ve 13783 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Lağım Mecrası İnşası Mümkün Olmayan Yerlerde Yapılacak Çukurlara Ait Yönetmelik” hükümleri çerçevesinde 75 m³ olarak ( 5 m x 5 m ebatlarında ve 3 m su derinliği = 75 m³ ) projelendirilmiştir. Çukurun üzeri yerel olanaklara göre kadranlarla desteklenmiş tahtalarla veya betonarme plakla örülecektir. Mahremiyeti sağlamak, haşerenin içeriye girmesini önlemek, dış etkilerden korumak amacıyla çukurun üstüne çatılı bir kulübe yapılacaktır. Fosseptik çukurunun sızdırmazlığı yönetmelik şartlarına uygun olarak sağlanacaktır. Fosseptik detay projesi eklerde sunulmuştur.(Bkz Ek-15)

Tesiste oluşan evsel ve üretimden kaynaklanan atık suların vidanjör vasıtası ile çekilerek kanalizasyon sistemine deşarjından önce geçici olarak depolandığı sızdırmasız özellikteki çukurdur. Tesiste oluşabilecek atıksular ise tesis bünyesinde yapılacak olan fosseptik çukurunda biriktirilecek ve gerekli belediyece vidanjörle belli aralıklarla çekilmesi yapılarak bertaraf edilecektir. Bakıcı Evi Tesiste yerleştirilecek olan kanatlı hayvanların bakımı ile ilgilenen personelin konaklaması için ve ayrıca idari işlerin yürütülebilmesi için bir katı ofis olarak kullanılması planlanmaktadır. Tesiste Yer alacak olan bakıcı evi 182 m2 olması planlanmıştır.


100

Ölü Çukuru

Tesiste herhangi bir nedenle ölen hayvanlar için yerleşimin olduğu yerlerden uzakta, hayvanların uğrağı olmayan, akarsulardan uzak, yer altı sularını kirletmeyecek yerlerde açılacak olan ve üzeri sönmemiş kireç ile kaplanıp toprak ile doldurulacak olan çukurlara denir.

Havalandırma Bacası ve Fan

Kümes içerisindeki hava giriş ve çıkışını sağlamakta ve hayvanların sürekli oksijenli ve tozsuz bir ortamda yetiştirilmesine yardımcı olmaktadır. Tesiste bir kümeste ortalama 6 adet havalandırma bacası ve 140 cm x 140 cm ebadında fan kullanılması planlanmaktadır. Havalandırma bacaları ve fan aşağıdaki şekilde gösterilmektedir.

Şekil 45 Örnek Havalandırma Bacaları Ve Fanlar

Soğutucu Pet

Tesiste her bir kümeste sürekli devridaim yapan en az bir adet soğutucu pet bulundurulması planlanmaktadır.

Şekil 46 Örnek Soğutucu Pet


101

Trafo ve Jeneratör

Tesiste Enerji Nakil hattından çekilmiş olan elektrik enerjisi kullanılacaktır. Tesiste meydana gelebilecek elektrik kesintilerinde kullanılmak üzere jeneratör ve trafo kullanılması planlanmaktadır.

Yumurta Paketleme

Kafeslerden otomatik toplama sistemi ile toplanarak taşıma konveyörlerine aktarılacaktır. Konveyörlerden alınan yumurtalar yumurta paketleme ünitesine aktarılacaktır. Yumurtalar sınıflarına göre ayrıldıktan sonra yumurta tasnif ve paketleme işlemi ile 30, 15 ve 10’lu viollerle paketlenerek satışa hazır hale getirilecektir.

Yem Ünitesi

Tesiste bulunacak olan civciv ve yumurtalık tavukların besin ihtiyacının karşılanabilmesi amacı ile proje alanı içerisinde Yem Ünitesi yapılacaktır.

Bu amaçla tesis alanında mevcut olan yem silolarında, hammaddelerin belirli oranlarda karıştırılması sonrasında tavuk ve civciv yemleri elde edilecektir.

Tesiste civcivlerin beslenmeye başlanmasından yumurta tavuklarının beslemesinin son aşamasına kadar farklı özellik ve içeriklerde yemler kullanılacaktır. Bu yemlere ilişkin bilgiler aşağıda verilmiştir.

1. Civciv Yemi: Ticari yumurtacı civcivlerin yumurtadan çıkışından 6.hafta sonuna kadarki dönemde beslenmelerinde kullanılan bir yemdir. 2. Yumurta Başlangıç Yemi: Ticari yumurtacı piliçlerin 18. haftalık yaştan %2 yumurta verimine kadarki dönemde beslenmelerinde kullanılan özel bir yemdir. 3. Yumurta Tavuk Yemi 1. Dönem: Ticari yumurtacıların %2 yumurta veriminden 40. haftalık yaşa kadarki dönemde beslenmelerinde kullanılan bir yemdir. 4. Yumurta Tavuk Yemi 2. Dönem: Ticari yumurtacıların %2 yumurta veriminden 40. haftalık yaştan sonraki dönemde beslenmelerinde kullanılan bir yemdir.

Tesiste kullanılacak bu yemlerin, temel içerikleri aynı olacaktır. Ancak her bir beslenme döneminde beslenen civciv ve tavukların besin maddesi ihtiyaçlarına göre katkı maddeleri değişecektir.

Proje kapsamında beslenen civciv ve tavukların biyolojik ihtiyaçları göz önünde bulundurularak organik yem üretimi yapılacaktır.


102

Yumurtalık tavuk yetiştiriciliği esaslarına göre;

• Hayvan refahı ön planda tutularak, yemin tipi, boyutu, uygulama miktarı ve yemleme sıklığı, besin ve katkı madde içeriğiyle birlikte uygun formül hazırlanacaktır.

• Yemlerde zorunlu durumlarda kullanılacak konvansiyonel hammadde ve katkı maddeleri ile bunların besin madde içerikleriyle ilgili esasların belirlenecektir.

• Organik yemde kullanılması uygun olan ve olmayan hammaddelerin ve oranlarının belirlenmesi ile ilgili esaslar belirlenecektir.

• Yetiştiriciliğe alınan kanatlı hayvanın farklı dönemleri için kullanılacak farklı yem tiplerine ilişkin esaslar belirlenecektir.

• Yem, hammadde ve katkı maddelerini depolama ve saklama koşullarına ilişkin genel kriterler belirlenecektir.

Yem üretiminde, Türkiye’de temini kolay olan organik sertifikalı çeşitli bitkisel protein

kaynakları ya da organik olarak sertifikalanabilen çeşitli ticari ürünler kullanılarak türün ihtiyacına göre hazırlanacaktır. Yem hammaddelerinin listesi oluşturularak besinsel analizleri yapılacaktır. Kullanılacak olan balık ununun kurşun, kadmiyum ve çinko içermemesi ya da AB komisyonu tarafından belirtilen değerlerin içerisinde olmasına dikkat edilecektir. Yemlerin, kolay sindirilebilmesi için ekstruder yem teknolojisi kullanılarak üretilecektir.

Yemler üretilmeden önce ülkenin doğal kaynaklarını kullanmak için Türkiye’de temini kolay olan organik sertifikalı çeşitli bitkisel protein kaynakları yada organik olarak sertifikalanabilen çeşitli ticari ürünler temin edilecektir. Yemlerde, et ve kemik unundan sonraki en önemli protein kaynağı olan soya ürünleri kriterlere uymadığı takdirde, organik sertifika veren kuruluşların önerileri de göz önüne alınarak belli bir orana (% 5 - % 20) kadar bitmiş yemin genetik değişime uğramaması ve ağır metal düzeyinin değişmemesi şartı ile geleneksel ürünler ilave edilebilecektir.

Hammadde analizlerinden sonra üretimi yapılacak olan yem türüne göre yem formülasyonu hazırlanacaktır. Rasyon, ilgili kanatlı hayvan grubunun yaşamsal faaliyetlerini sürdürmelerini, büyümesini sağlayan, iştahla tüketilebilen, yaşam kalitesine olumsuz etkisi olmayan, yanı sıra tavuğun ürün kalitesinin (iç organlarda aşırı yağlanma, organların büyümesi ve beslenmeye bağlı morfolojik değişimler) bozulmasına sebep olmayacak şekilde oluşturulacaktır.

Kanatlı hayvanın yaşam dönemine (civciv, piliç büyütme dönemi, yumurta başlangıç dönemi vs) bağlı olarak hazırlanacak olan yemlerin temel besin maddeleri belirlenecektir. Kanatlı


103

hayvanların beslenme fizyolojilerine göre, hayvan büyüdükçe ihtiyaç duyduğu protein vb. gibi besin maddelerinin oranları değişmektedir. Bu yüzden kanatlı hayvanların büyümesi ile besin maddesindeki değişimler dikkate alınarak, yemin protein seviyesi ile birlikte uygun görülen besin maddelerinin de seviyeleri değiştirilecektir.

Proje kapsamında tesiste yapılacak yem üretiminde kullanılacak olan hammaddeler aşağıda verilmiştir. Tesiste yumurta üretimi amacı ile beslenecek kanatlı hayvanların besin ihtiyacına göre üretilecek olan yemlerin içeriğinde bulunacak olan hammadde miktarları beslenecek olan kanatlı hayvanın yaşam evresinde göre değişecektir.

Tesiste üretimde kullanılacak olan hammaddeler, dışarıdan temin yoluyla satın alındıktan sonra Yem Fabrikası kapsamında yer alan hammadde silolarına alınacaktır. Hammadde silolarına alınan maddeler, tartım işleminden sonra öğütücüye alınacaktır. Öğütücüde tane boyutları küçültülecek olan yem hammaddeleri daha sonra karıştırıcıya alınarak burada homojen karışımları sağlanacaktır. Karıştırma işlemi sonrası kanatlı hayvanların beslenmesi sırasında kullanılacak yemlerin, nihai boyutlandırmasının yapılması amacı ile homojen karışım haline gelmiş olan yem, ekstrudere verilecektir. Ekstruderden alınan boyutlandırılmış olan yem, alınarak tavuk kümeslerinde yer alan yem silolarına verilecektir. Yem silolarından alınan yem, doğrudan tavuk ve civciv kümesinde gönderilerek kanatlı hayvanların beslenmesi amacı ile kullanılacaktır. Tesiste yapılacak yem üretimi sırasında kullanılacak hammaddeler, yumurtalık kanatlı hayvanların yaşam periyoduna göre kullanılacak yemlerin içeriğine ilişkin bilgiler aşağıda verilmiştir. Tablo 41 Tesiste Üretimi Yapılacak Yemlerin İçerikleri

Yem içeriği Civciv yemi (

kg)

Piliç büyütme Yemi (kg)

Piliç Geliştirme Yemi ( kg)

Yumurta başlangıç yemi (kg)

Yumurta tavuk yemi

1.dönem (kg)

Yumurta tavuk yemi

2.dönem (kg) Arpa 250 240 240 250 265 270 Buğday kepeği 50 60 60 50 50 50 Buğday, kara 100 140 150 175 200 200 Hayvansal yağ 50 80 80 80 90 100 Melas 30 25 20 - - - Mısır, Sarı 670 620 620 570 550 550 Ayçiçeği küspesi 60 50 50 50 50 50 Et- kemik unu 50 40 45 50 50 50 Soya küspesi 180 100 75 50 50 50 Soya proteini 80 85 85 100 160 160 Kireç taşı 20 25 50 75 180 180 Lizin 2 2 2 2 2 2 Enzim 1 1 1 1 2 2 Tuz 5 3 2 2 2 5 Toplam(karışım) 1563 1481 1505 1506 1726 1744


104

Gübre İşleme Tesissinde Uygulanacak Yöntem

Organik atıkların değerlendirilmesinde kuru granül gübre elde edilmesi amacıyla günümüzde uygulanan yöntemlerden olan aerobik-oksijenli sistem dizayn edilmiştir. Bu sistem katı organik atıklar karıştırılarak ve oksijenli ortamda fermente olması prensibine göre işlemektedir. Bu sistemin dezavantajları da koku ve sinek problemini beraberinde getirmiştir. İşletmede mevcut durumda aktarma, yer değiştirme suretiyle gübrenin kurutulması sağlanmakta, Kurulması planlanan tesisle birlikte eş zamanlı olarak Hosoya Fermentasyon sistemi kurularak tam fermente gübre üretimi yapılacaktır. Fermente edilerek kuru granül haline gelen gübre çuvallanarak tarımsal alanlarda kullanılmak üzere piyasaya satışı yapılacaktır. Kurulacak Hosoya Fermentasyon Sistemini kısaca şöyle özetleyebiliriz;

Dünya çapındaki tüm tavuk çiftliklerinde gübre yönetimi önemli bir konudur. Doğru şekilde

işlenmiş tavuk gübresine olan ihtiyaç hızla büyümektedir. Yanlış yönetim: toprak, hava ve yeraltı su kirliliğine sebep olabilir ve insanlara ve hayvanlara bulaşıcı hastalık saçabilir. Ekonomik açıdan da gübre işlemenin yüksek maliyetlerinin düşürülmesi önemlidir. Tavuk dışkısından organik doğal gübre yapımı tavuk çiftliklerine başlıca katkıda bulunan kâr kaynaklarından biridir.

Hosoya Fermentasyon Sistemi saf fermentasyon işlemi üzerine kurulmuş eşsiz ve ekonomik

bir prosestir. Bilinen kurutmalı ve samanla(talaş) karışık gübre prosedürlerinden farklı olarak Hosoya Fermentasyon Sistemi iki aşamaya ayrılmıştır. İşlemde, yaklaşık % 25 kuru madde içeren taze gübreyi, %80-85 kuru madde içeren ve yüksek miktarda organik madde bileşimli son derece kaliteli doğal gübreye dönüştürür.

Gübre toprak altında olduğu kadar toprak üstünde de kullanma imkanı sunan formlarda

üretilebilmektedir. Öncelikle Granül formda üretilen bu gübre için, ikinci bir öğütme ve peletleme tesisine ihtiyaç yoktur.

HOSOYA organik fermantasyon tamamen biyolojiktir ve inorganik gübrelerin aksine tüm

gerekli besinleri içermektedir. Üç haftalık bir fermantasyon süresinden sonra son halini almış olan ürün ister paketlenmiş ister paketlenmemiş, saf gübre olarak satılabilir. Sebze, meyve ve şarap üretiminde, florikültür, ve hortikültürde kullanılması tavsiye edilir.

(Kaynak:http://www.poultech.com.tr/default.asp?L=TR&mid=3&dis=10)

“Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti.”’ye ait 9 numaralı parselde

Hosoya Fermentasyon Sistemi kurularak tam fermente gübre üretimi yapılacaktır. Daha sonra tarımsal amaçlı faaliyetlerde kullanılmak üzere çuvallanarak piyasaya satışı yapılacaktır.

400.000 adet tavuk ve 100.000 adet civciv olacaktır. Projenin işletme sürecinde açığa

çıkabilecek maksimum toplam dışkı miktarı;


105

Civcivlerden Kaynaklanan Gübreler:

Civciv Sayısı : 100.000 adet civciv

Civciv Başına Oluşan günlük Gübre miktarı : 50 g/gün. Civciv

(kaynak: Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tavukçuluk Bilimi Kitabı)

Günlük oluşacak toplam gübre miktarı :5.000 kg/gün (5ton/gün)

Tavuklardan Kaynaklanan Gübreler:

Tavuk Sayısı : 400.000 adet tavuk

Tavuk Başına Oluşan günlük Gübre miktarı : 100 g/gün. Tavuk


Günlük oluşacak toplam gübre miktarı :40.000 kg/gün (40 ton/gün)

Toplam gübre oluşumu : 45.000 kg/gün (45 ton/gün)

Günlük çıkacak toplam 45 ton civciv ve tavuk dışkısı ilk fermentasyon süresi 14 gün ve ikinci fermentasyon süresi 6 gün olmak üzere fermentasyona uğramaktadır. Buna göre ilk fermentasyon süresinde fermentasyona uğrayacak dışkı miktarı;

Hosoya fermentasyon sistemine göre dışkı 24 saatte 6 tur ve her turda dışkı 1,5 mt geriye

kayar. Dolayısıyla 6 turda 9 mt geriye kayar (En iyi fermentasyon). Aksi taktirde dışkı soğur ve istenilen verim elde edilemez. İlk fermentasyon süresi 14 gün ise;

9 mt/gün x 14 gün= 126 mt. çevre uzunluğu Şeklin Çevre hesabı: (D+d) .π/2= 126 mt. D+d= 80 mt. (D= 60 mt, d=20 mt.) Şeklin Alan hesabı: D.d. π/4 = (60 x 20) . 3,14/4= 942 m2 Yükseklik 1,30 mt. alınmıştır. Fermantasyon sırasında ünite doluluk oranı % 100 alınmıştır. Ünite hacmi = Alan x yükseklik Ünite hacmi = 942 m2 x 1,30 mt Ünite hacmi = 1224,6 m3 İşletmede oluşacak günlük dışkı miktarı 45 tondur. Atık yoğunluğu 0,975 ton/m3

alındığında, 45 ton / 0,975 ton/m3 =46 m3/gün olacaktır.


106

İkinci fermentasyon süresi 6 gündür. 6 günlük fermantasyon süresi 6 adet 20 m2’lik tanklarda gerçekleştirilecektir. Buna göre toplam fermentasyon süresi: 14 gün + 6 gün= 20 günde oluşacak dışkı miktarı;

20 gün x 46 m3/gün = 920 m3 olacaktır. Ünite hacmi = 1224,6 m3 ise; Tesiste yapılması planlanan 1224,6 m3 ürün işleme kapasitesine sahip gübre işleme prosesi

tesiste meydana gelecek olan 920 m3 dışkı miktarını fazlasıyla karşılamaktadır. Tesiste 920 m3 lük dışkı miktarını işlemek için Yapılması planlanan ünite 942 m2 olup ünite hacmi ise 1224,6 m3 dür. Tesiste kapasite artırımına gidilmesi durumunda gübre işleme tesisi için planlanan boyutlarda zemini sızdırmasız üstü kapalı betonarme yapının yapılması planlanmaktadır. Yapılması planlana gübre işleme tesisini boyutları 75m x 18,5 m = 1387,5 m2 dir.

Fermente Gübre Oluşumu:

Taze Gübre Girişi

d

D

Gübre Fermentasyon Ünitesi


107

Fermentasyon Makinesi

Şekil 47 Fermente Gübre Üretimi İş Akış Şeması

Sonuç olarak kümeslerden çıkan tavuk ve civciv dışkı atıkları açıkta depolaması yapılmayacak ve dışkı atıkları 20 günlük fermantasyonun sonunda kuru granül gübre olarak bekletme yapılmadan çuvallanıp piyasaya satışı yapılacaktır.


işletmeye geçmesiyle birlikte işletme içerisinde kapalı sistem konteynırlara aktarılan tavuk ve civciv dışkı atıkları işlenmek üzere günlük olarak Gübre İşleme Tesisine gönderilecektir. Gübre İşleme Tesisi (Karatay BES), Büyük Menderes Enerji Pet. Jeo. Mad. Elektrik Üretim Müh. İnş. A.Ş. tarafından kurulup işletilecektir. Söz konusu firma işletmeye başlamasıyla birlikte sözleşme imzalanacaktır. Söz konusu firma işletmeye geçesiye kadarki sürede “Tuzcuoğulları Tavukçuluk


108


Gübre İşleme Tesisi için 04.06.2010 tarih ve 27601 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Tarımda Kullanılan Organik, Organomineral Gübreler ve Toprak Düzenleyiciler İle Mikrobiyal, Enzim İçerikli Ve Diğer Ürünlerin Üretimi, İthalatı ve Piyasaya Arzına Dair Yönetmelik hükümleri Madde 10 gereği “Lisans ve Tescil Belgesi” alınacaktır.

Yumurta Yetiştiriciliği

İşletmeye alınacak civcivler, satın alma yoluyla temin edilecek olup yumurta verimliliği yüksek olan tavuk ırklarından seçilecektir. Yetiştirilen civcivler, yumurta tavukçuluğunda kullanılacaktır.

Tesiste kafes sistemli kümes kullanılacaktır. Bu sistemlerde, tavuklar kafesler içinde durur ve serbest gezinmelerine izin verilmez. Bu tip kümesler, yumurta üretimi yapan çiftlikler için idealdir. Kafes sisteminde yem kaybı azdır. Yumurtalar kendiliğinden yumurta kanallarına birikir. Fazla iş gücü gerektirmeyen bir sistemdir. Tavuklar kafes içinde, bir kaçı bir arada bulunur. Yem ve su önlerinde sürekli olarak hazırdır. Kafes sistemi ticari yumurta üretiminde en iyi kümes tiplerinden biridir. Ayrıca daha kolay ayıklama, daha az yem tüketimi, altlık giderinin ortadan kaldırılması, parazitler, hastalıklar, tüy yolma ve kanibalizmin azalması gibi olumlu yönleri de vardır. Kafes sistemi kümeslerde; kafesler 2–2,5 mm çapındaki galvanizli tel çubukların 2x5 cm veya 2x6 cm aralıklarla kaynaklanması ile yapılır.

Yemleme, Yem arabalı sistem olup, bu sistemde silolardan, borulardan geçen spiral helezonlar sayesinde yem arabalarına otomatik olarak dağıtılır. Yem arabaları, kafeslerin üzerinde bulunan raylarda, elektrik motorları ve ithal çelik halatlar aracılığı hareket eder. Yemlikler, tavuk kafes sistemlerinde her kata eşit miktarda yem dağıtmak ve yemin yemlik dışına taşmasını önlemek üzere dizayn edilir. Bu sistemin kullanımı ile yem israfı minimuma iner ve tavuklara taze yem sunulur.

Sulama, kafes gözleri arasından, kafesi boydan boya geçen PVC borular üzerinde her iki göz için iki adet nipel bulunacaktır. Su içme borularının altında bulunan V şeklindeki damlalık kanal ile sıçrayan damlaların gübre bandına ulaşması engellenir. Her katta ve sırada bir adet su rezervuarı bulunacaktır.

Gübre, her kafes sırası ve katının altında bulunan, kafes boyunca uzanan ve gübrenin kusursuz olarak temizlenmesine olanak tanıyan, Polipropilen (PP) gübre bantları ile gübre bandı hareket motorları sayesinde çekilerek temizlenir. Her katta bulunan merdane ve sıyırıcılar ile kümes sonundaki gübre boşaltma konveyörüne aktarılan gübre, buradan kümes dışına çıkarılarak Gübre İşleme Tesisine aktarılacaktır.

Yumurtalar otomatik sistemle toplanılacaktır. Kafesler boyunca uzanan ve dönüş yapan ithal bez yumurta bantları, yumurta toplama başlıkları ile hareket ettirilir. Bez bantlar ve alt tel,


109

yumurtaların çarpışmasını engelleyecek şekilde dizayn edilecektir. Asansörlü konveyör sisteminin aşağı yukarı hareketi sayesinde, her kattaki yumurtalar, yumurta bantlarından yumurta taşıma konveyörüne geçirilir. Asansörlü kaldırma sistemi ile yumurtalar, her kattan toplanarak istenildiği yere ve mesafeye ulaştırılır. Sistemde 90 derece + 90 derece viraj dönmek mümkün olduğundan, herhangi bir aktarmaya ihtiyaç duymadan yumurtaların kırılmaları engellenmekte ve sistem yumurta toplama ve tasnif makinelerine uygun olarak monte edilebilmektedir.

Havalandırma; kümes içerisindeki CO2, amonyak, kötü kokulu gazların, nemin ve tozun ortam dışına çıkarılmasıdır. Yetiştirilmekte olan tavuklar hangi yaşta olursa olsun havalandırma özel yer işgal eder. Kümeslerin bulunduğu bölgenin iklim şartları ve rüzgâr durumları dikkate alınarak havalandırma yapılır. Bu işlem ya tabii havalandırma bacaları ile veya pencerelerden istifade edilerek veya vantilatörler kullanılarak yapılır.

Proje sahasındaki kümesler dâhilinde yer alan tavukların, yumurtlaması sonucunda elde edilecek yumurtalar, günlük olarak toplanacaktır. Tam otomatik bantlardan geçen yumurtalar kapalı sistem kümeslerden el değmeden toplanarak yumurta üretim ve paketleme tesislerine ulaşırlar. Üretim tesislerinde çatlak yumurtalar tespit edilir ve manüel olarak ayrılır. Makinelerde otomatik olarak ve el değmeden paketlenen yumurtalar sevkiyata hazır hale gelirler. Son ürün kalite kontrolü yapılarak güvenli, kaliteli ve hijyenik olarak tüketicilere ulaştırılır. Yumurta tavukçuluğu yetiştiriciliğine ait iş akım şeması aşağıda verilmiştir;


110

Şekil 48 Yumurta Tasnifleme ve Paketleme Tesisi İş Akım Şeması

Kümeslerin Piliç İçin Hazırlanması

Besleme ve Bakım Süreci

Aydınlatma

Havalandırma

Tavukların Yumurtlaması

Kümeslerden Gelen Yumurtalar

Tasnifleme ve Sınıflandırma

Paketleme

Soğuk Depo veya Piyasaya Satış

Yem

Su

Yumurta Veriminden Düşen

Tavukların Ayrılması

Kesimhanelere Satış

KOKU

GÜBRE

Gübre İşleme Tesisi

Pelet Gübre


111

A.2.Proje kapsamında bulunan tesislerde kullanılacak hammaddelerin temini, üretilen ürünler, kullanılan yemler, ilaçlar ve vitaminler, taşınmaları ve depolanmaları (bunların fiziksel kimyasal özellikleri, miktarları ver veriliş yöntemleri.)

Proje kapsamında bulunan tesislerde kullanılacak başlıca hammaddeler; yem, ilaç ve

vitaminlerdir.

Yem; ülkemiz şartlarında yumurtacı bir tavuğun günlük yem ihtiyacı yaklaşık 100-120 gr’dır. 100.000 civciv ve 400.000 yumurta tavuğu kapasiteli “Yumurta Tavukçuluğu Üretim Tesisi” tesisinde gerekli yem miktarı yaklaşık olarak 55.000 kg/gün; 20.000 ton/yıl olup, Tavukların enerji, protein, mineral madde, vitamin, su ve yağ gereksinimleri dikkate alınarak dengeli beslenmelerini sağlamak amacıyla Konya İli ve çevresindeki illerde bulunan tedarikçi firmalardan sağlanan soya fasülyesi küspesi, mısır, buğday, ayçiçeği küspesi ve arpa yardımcı hammaddelerle birlikte yem hazırlama ünitesinde işlenerek hazırlanacaktır. İlaçlar ve Vitaminler ; Vitaminler yaşam için gerekli maddelerdir. Canlı hüzrede cereyan eden her kimyasal reaksiyonda vitaminler etkili olmaktadır. Bütün vitaminlerin rasyondaki hammaddelerle karşılanması mümkün değildir. Bu nedenle eksiklikler piyasadan temin edilecek premikslerle karşılanacaktır. Bu ilaç ve vitaminler veteriner kontrolünde yem ve sulara uygulanacaktır.

Tesiste kullanılması planlanan ilaç ve ek vitaminler ile bunların özellikleri aşağıda verilmiştir. Tablo 46. İşletmede Kullanılması Planlanan İlaçlar ve Vitaminler

İlaç Adı Kimyasal Özelliği Kullanım Dozu

Kullanım Nedeni

Aminovit

Forte

Multivitamin –

Aminoasit

Kombinasyonu

500 ml /

1.000 kg

Su

Verim Artırıcı

Bağışıklık

Güçlendirici

Colisid Antibakteriyel İlaç 4-5 ml /

100 kg

Canlı

Ağırlık

Mikroorganizmaların

Sebep Olduğu

Gastroenteritis

Hastalığı

Polisamin

AD3EC

AD3EC

Vitaminleri

150 ml /

1.000 kg

Tavuk

Verim Artırıcı

Vitamin Desteği


112

A.3.Her Bir Faaliyet Türü İçin Üretilecek Ürünleri Etkileyen Faktörler Ve Alınacak Önlemler.

Kurulması planlanan işletmede inşa edilecek kümeslerdeki kafeslere yerleştirilecek tavuklar, yumurtlama dönemleri boyunca bu kümeslerde bakılıp besleneceklerdir. Kafeslerde yaşayacak tavuklara uygulanacak beslenme ve bakım programı, tavuklardan maksimum verimde yumurta elde edilmesine yönelik olacaktır. Yumurta elde etmek amacı ile beslenecek olan tavukların, yumurta veriminde etkili olan ve aşağıda açıklanan faktörler dikkate alınarak beslenme ve bakım süreçleri devam ettirilecektir. Uygun Çevre Kümes içinin ısı, nem ve havalandırma düzeyi yumurta verimini etkiler. Bu nedenle hayvanlara en uygun çevre koşulları sağlanacak ve günlük hava değişimlerinden korunacaklardır. Sıcaklığın normalin üzerine çıkması yumurta verimini düşürür. Ayrıca yumurta ağırlığı, kabuk kalınlığı ve kalitesi, iç kalite, yem tüketimi, canlı ağırlık artışı, kanın kalsiyum düzeyi, oksijen alımı, kan basıncı ve nabız düşer. Bunlara karşın, su tüketimi, vücut ısısı ve soluma oranı artar. Yumurta tavukları 27ºC sonra sıcaklıktan rahatsız olmaya başlar ve 38ºC üzerindeki sıcaklıklardan yumurta verimi şiddetle etkilenir ve hatta ölümler başlar. Normal iklim şartlarında kümes içi sıcaklığı sadece tavukların vücutlarından yaydıkları ısı ile karşılanabilir. Tavuklar 13°C’nin altında rahatsız olmaya başlarlar. Yumurta tavukları için optimum kümes içi sıcaklığı 18-20°C’dir. Çevre sıcaklığı düştükçe, tavuklar vücut ısılarını korumak için daha fazla yem yerler. Bu çerçevede kümeslerde optimum iç sıcaklığın sağlanması amacıyla gerekli havalandırma ve ısıtma süreçleri uygulanacaktır.

Ekipmanlar Kullanılan ekipmanların tipi ve elverişliliği yumurta verimini etkiler. Kullanılan yemlik

ve suluklar da çeşitlidir. Yuvarlak ve oluklu olanlar daha yaygındır. Sulukların yüksekliği, su düzeyi hayvanların sırt hizasından 2,5 cm yukarıda olacak şekilde ayarlanacaktır. Sıcak havalarda hayvanların daha fazla su içtiği dikkate alınarak suluk sayısının maksimum su gereksinmesini karşılayacak düzeyde olması sağlanacaktır.

Aydınlatma

Işık, yumurta verimine ilişkin bazı iç salgı bezlerinin faaliyetini arttırarak yumurta verimini yükseltir. Aydınlatma süresi ve yoğunluğunun tavuklarda yumurta verimi, cinsi olgunluk yaşı, yumurta ağırlığı, canlı ağırlık artışı, embriyo gelişmesi, erkeklerde sperm kalitesi ve döllenme gücü üzerinde önemli etkileri vardır. İşletmede aydınlatma süreleri titizlikle takip edilecektir.


113

Havalandırma Havalandırma, kümes içerisindeki CO2, amonyak, kötü kokulu gazların, nemin ve tozun

ortam dışına çıkarılmasıdır. Yetiştirilmekte olan tavuklar hangi yaşta olursa olsun havalandırmaya özen gösterilmelidir. Havalandırma, kümeslerin bulunduğu bölgenin iklim şartları ve rüzgâr durumları dikkate alınarak yapılmalıdır. Havalandırma sayesinde kümeslerde amonyak kokusu birikimi önlenmiş olur. Havalandırma işlemi tam otomatik bilgisayar kontrollü fanlar kullanılarak yapılacaktır.

Hastalıklar

Civcivlerin yetiştirilmesi esnasında canlıların hastalanması ve buna bağlı olarak toplu ölümlerin gerçekleşme ihtimali bulunmaktadır. Böylesi bir olaya sebebiyet vermemek için tesiste civcivlerin kümeslere getirildiği gün sağlık kontrolleri yapılacaktır. Aşılama ve hasta piliçlerin ayrıldığı bu süreç içerisinde kümeslere yalnızca sağlıklı piliçler yerleştirilecektir. Ayrıca üretim süreci içerisinde veteriner hekimler tarafından tespit edilen herhangi bir hastalık olması durumunda derhal hastalıklı piliçler karantinaya alınarak diğer piliçlerin söz konusu hastalıktan etkilenmeleri engellenecektir. Kaliteli ve bol miktarda ürün alabilmek ancak sağlıklı hayvanlarla mümkündür. Tavuk hastalıklarına mantarlar, bakteriler, virüsler gibi gözle görülemeyecek kadar küçük canlılar yol açabildiği gibi hayvanların ışıksız, pis yerlerde tutulması, yemlerinin zamanında ve yeterince verilmemesi de hastalıklara sebep olabilmektedir. Civciv ve tavuklarda ortaya çıkan hastalıklar ve bu hastalıklara karsı alınacak önlemler aşağıda da kısaca açıklanmıştır. Tablo 42 Tavuk Hastalıkları ve Korunma Yöntemleri

Tavuk Hastalıkları Hastalık Belirtileri Korunma Yöntemleri

Beyaz İshal

Bulaşıcı olup civcivlerde görülen öldürücü beyaz yapışkan, Köpüklü ishal, Hızlı nefes alımı, Kanatların aşağıya düşmesi gibi görülür.

Dezenfeksiyon ve Temizlik, İyi Besleme ve Bakım

Kanlı İshal Bulaşıcı olup hayvanlar solgun ve halsiz, İshal, Dışkılar kanlı, Tüyleri kabarıktır.

Dezenfeksiyon ve Temizlik, İlaçlı Tedavi, İyi Besleme ve Bakım

Yalancı Veba (Newcastle)

Bulaşıcı olup hasta tavuklarda düşkünlük, İştahsızlık, İshal, Solunum güçlüğü, Öksürük, Baş ve Boyun eğilmeleri, Felçler şeklinde görülebilir.

Aşılama, Dezenfeksiyon ve Temizlik, İyi Besleme ve Bakım

Kannibalizm Tavukların birbirlerinin tüylerini yolmaya, Gagalamya başlaması şeklinde görülür.

Aşılama, Dezenfeksiyon ve Temizlik, İyi Besleme ve Bakım, İçme Suyuna Tuz Katılması ve Yaralı Hayvanların Ayıklanıp tedavi Edilmesi.

Enfeksiyöz Bronsitis Hastalığı

Bulaşıcı olup genç kanatlıların solunum sisteminde ve böbreklerde bozukluk şeklinde görülür.

Dezenfeksiyon ve Temizlik, Canlı İnaktif Aşılar, İyi Besleme ve Bakım.

Parazitler (İç Parazit - Dış Parazit)

Bulaşıcı olup tavuklarda verim düşüklüğü ve tavukların ölümü.

Dezenfeksiyon ve Temizlik, İlaçlı Tedavi.


114

Tavuk Tifosu

Yumurta ile de bulaşabilen ve tehlikeli olan hasta hayvanların ibikleri solar, Tüyleri Kabarır ve Yeşil renkli ishal şeklinde görülür.

Dezenfeksiyon ve Temizlik, Hastalıklı Yumurtaların ve Çıkan Civcivlerin Kümeslere Sokulmaması.

A.4. Herbir faaliyetin işletilmesi sırasında kullanılacak olan alet, ekipmanlar ve özellikleri

Faaliyetin işletilmesi sırasında kullanılacak olan alet, ekipmanlar ve özellikleri Bölüm III

A.1’de anlatılmıştır. Kullanılacak alet ve ekipmanlar aşağıdaki tabloda verilmiştir. Tablo 43 Tesiste Kullanılacak Makine Ekipman

Makine ekipman Adet

Ana kontrol paneli 6

Tavuk kafesi (10 tavuk / kafes ) 8.000 adet / 1 kümes

Yumurta paketleme makinesi 2

Otomatik yemleme sistemi 1 adet / 1 kümes

Yem motoru 6 adet / 1 kümes

Gübre Motoru 10 adet / 1 kümes

Otomatik Suluk Sistemi ( Nipel Damlalık Suluk )

16.000 adet / 1 kümes

Yumurta Toplama Konveyörü 5 adet

Yumurta Toplama Konveyörü 2 adet / 1 kümes

Gübre Taşıma Konveyör Hattı 6 adet

Yem Silosu 3 adet 500 tonluk 6 adet 15 tonluk

İlaçlama Makinesi 1 adet

Gübre Karıştırma 2 adet

Gübre Karıştırma Rayları 3 takım

Gübre Taşıma Aracı 2 adet

A.5. Taşkın Önleme Ve Drenaj İle İlgili İşlemler Faaliyet alanının topografik yapısı itibariyle herhangi bir taşkın riski

bulunmamaktadır. Buna rağmen yağışlardan dolayı yüzey sularının tesisi etkilememesi için gerekli drenaj çalışmaları ve yağmur suyu kanalları yapılacak olup; tüm yapılar zemin seviyesinden 0,50 m yukarıda yapılarak taşkın riski minimize edilecektir.


115

Mimari yapılar için zemin emniyetinin sağlanması için gerekli tüm tedbirler alınacaktır.

Bayındırlık ve İskân Bakanlığı’nın 17.08.1987 Tarih ve 1634 Sayı ile 31.08.1989 Tarih ve 4343 Sayılı Genelgelerine ve 02.09.1997 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanan “Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkındaki Yönetmeliği” hükümlerine uyulacaktır.

A.6. Proje Kapsamında Su Temini Sistemi Planı, (Suyun Nereden Temin Edileceği, Kaynaklardan Alınacak Su Miktarı ve Bu Suların Kullanım Amaçlarına Göre Miktarları, Çalışanlar İçin İçme ve Kullanma Suyu, Kümeste Kullanılan Su, Temizlik Amaçlı Kullanılan Su vb.)

Tesiste işletme faaliyetleri esnasında; personel içme ve kullanma suyu, civciv ve

yumurtalık tavukların içme suyu, temizlik işleri için kullanma suyu olmak üzere su kullanımı olacaktır. İşletme faaliyetleri esnasında kullanılacak personelin içme suyu damacanalarla, kullanma suyun tamamı; İçeriçumra Belediyesisin tesis alanına yaklaşık 1 km mesafede geçen içme suyu şebeke hattından sağlanacaktır. Bununla ilgili olarak İçeriçumra belediyesinden 22.05.2013 tarih ve 649 sayılı yazı ile şebeke hattının döşenmesisin masrafları karşılanması şartıyla içme ve kullanma suyunun verilebileceği hususundaki yazı alınmıştır. (Bkz.Ek-17)

Personelin Su İhtiyacı: Çalışan kişi sayısı : 20 kişi Kişi Başına Düşen günlük su miktarı :150 L / gün.kişi

(kaynak: Su Temini ve Atıksu Uzaklaştırılması Uygulamarı İTÜ-1988 Prof.Dr. Dinçer TOPAÇIK, Prof.Dr. Veysel EROĞLU) Çalışanların Günlük su tüketimi : 3.000 L / gün ( 3 m3/gün) Havalandırma Fanları İçin Kullanılan Su Miktarı : 5.000 L ( sürekli devir daim

oluyor)

Civcivlerin Su İhtiyacı: Civciv sayısı : 100.000 adet Civciv Başına düşen su miktarı : 0,12 L / gün.adet (kaynak: Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tavukçuluk Bilimi kitabı) Civcivlerin Günlük su Tüketimleri : 12.000 L / gün (12 m3/gün)

Tavukların Su İhtiyacı: Tavuk sayısı : 400.000 adet Tavuk Başına düşen su miktarı : 0,22 L / gün.adet (kaynak: Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tavukçuluk Bilimi kitabı) Tavukların Günlük su Tüketimleri : 88.000 L / gün (88 m3/gün)

Kümes temizlik suyu

Periyod aralarında, su ile kümes temizlemesi yapılmaktadır. Her kümesin temizlenmesi aşamasında yaklaşık olarak 5 ton su kullanılmaktadır. Her kümesin yetiştirme periyodu farklı


116

zamanlara denk geldiğinden periyot araları ve temizleme işlemleri farklı zamanlarda gerçekleştirilmektedir. Dolayısıyla periyot aralarında temizlikte kullanılan su için toplam miktar hesaplanmamıştır. Tesiste 60 günde 5 ton su kullanılması düşünülmektedir. Tablo 44 Kullanılacak Su Miktarı

Kullanım amacı Miktarı ( m3/gün) Miktarı ( m3/yıl )

Personel kullanımı 3 1080 Kanatlı hayvan ihtiyacı

100 36000

Temizlik işleri 5 30 Toplam 108 37.110

A.7. Oluşacak Atık Suların Cins ve Miktarları, Bertaraf Yöntemleri ve Deşarj Edileceği Ortamlar, (Gerekli İzinler Alınarak, İzin Belgeleri Rapora Eklenmelidir)

İşletme aşamasında sıvı atık olarak; görev alacak personelin çalışma süreci

içerisindeki sosyal kullanımları sonucu oluşacak atıksular ile kümeslerin temizlik işlemlerinde açığa çıkacak yıkama suları söz konusu olup ayrı ayrı irdelenmiştir.

Tesiste kapasite artışına gidildiği takdirde 20 personel görev alacaktır. Bu kişilerin 3.000 L/gün su ihtiyacı olacağı ve kullanılan suyun %100’ünün geri döneceği kabul edildiğinde günde 3.000 L sosyal kullanım sonucu oluşacak atık su oluşumu söz konusu olmaktadır. Bu atıksuların tamamı evsel nitelikli atıksu karakterindedir.

Personelin Su İhtiyacı:

Çalışan kişi sayısı : 20 kişi

Kişi Başına Düşen günlük su miktarı :150 L / gün.kişi

(kaynak: Su Temini ve Atıksu Uzaklaştırılması Uygulamaları İTÜ-1988 Prof.Dr. Dinçer TOPAÇIK, Prof.Dr. Veysel EROĞLU)

Çalışanların Günlük su tüketimi : 3.000 L / gün ( 3 m3/gün)

Su İhtiyacı / Atık Su Oranı : 1/1

Günlük Oluşan Atıksu Miktarı : 3.000 L/gün

Atıksuyun Ortalama Kirlilik Değeri:

BOİ : 220 mg/L


117

BOİ Olarak Kirlilik Yükü : 0,495 kg/gün

KOİ : 500 mg/L

KOİ Olarak Kirlilik Yükü :1,125 kg/gün

AKM : 220 mg/L

AKM Olarak Kirlilik Yükü : 0,495 kg/gün

Oluşacak evsel nitelikli atık sular, tesis içi kanalizasyon sistemiyle toplanarak 19.03.1971 tarih ve 13783 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Lağım Mecrası İnşası Mümkün Olmayan Yerlerde Yapılacak Çukurlara Ait Yönetmelik” hükümleri çerçevesinde 75 m³ olarak ( 5 m x 5 m ebatlarında ve 3 m su derinliği = 75 m³ ) projelendirilmiştir. Çukurun üzeri yerel olanaklara göre kadranlarla desteklenmiş tahtalarla veya betonarme plakla örülecektir. Mahremiyeti sağlamak, haşerenin içeriye girmesini önlemek, dış etkilerden korumak amacıyla çukurun üstüne çatılı bir kulübe yapılacaktır. Fosseptik çukurunun sızdırmazlığı yönetmelik şartlarına uygun olarak sağlanacaktır. Fosseptik detay projesi eklerde sunulmuştur.(Bkz Ek-15)

Oluşan atık sular parsel içerisinde oluşturulan kanalizasyon sistemiyle fosseptik çukuruna bağlıdır. Oluşan evsel nitelikli atık su sızdırmaz fosseptikte biriktirilecek ve fosseptik dolduğunda vidanjörle Belediye tarafından çektirilerek bertaraf edilecektir. Sızdırmasız Fosseptik detay projesi eklerde verilecektir. Yer altı su Kaynaklarının kalitesinde faaliyetten kaynaklanabilecek olumsuz etkilerin giderilmesine ve bundan kaynaklanacak zararların telafisine ilişkin sorumluluk faaliyet sahibine ait olacaktır.

Fosseptik çukuru, işletmede evsel kaynaklı atık suların vidanjör vasıtası ile çekilerek kanalizasyon sistemine deşarjından önce geçici olarak depolandığı sızdırmasız özellikteki çukurdur. Proje kapsamında İçeriçumra Belediyesine ait vidanjör ile atık sular çekilecek olup bununla ilgili resmi yazı eklerdedir. (Bkz.Ek-17) Konya İli Atıksu arıtma tesisine verilecektir. Ayrıca Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği Madde 32’ye göre evsel atıksuların sızdırmasız nitelikteki fosseptikte toplayan ve vidanjör vasıtası ile atıksu altyapı tesislerine veren atıksu kaynaklarının 5 yıl süreyle saklanacak ve denetimler sırasında görevlilere beyan edilecektir.

A.8. Kurulacak Olan Su Deposunun Kapasitesinin Ve Kullanım Amacının Belirtilmesi

Tesiste kurulacak 600 m3 kapasiteli su deposu olup söz konusu depo, tesiste civciv ve

tavukların ihtiyacı olan suyun temininde, temizlik işlerinde ve personel ihtiyaçlarında kullanılmak üzere planlanmıştır. İşletmenin günlük su ihtiyacı 108 m3/gün olduğu için mevcut su deposu ( 600 m3 kapasiteli ) 5,5 gün boyunca işletmeye su sağlayacak kapasitededir.


118

A.9. Tesiste oluşacak atıksuların toplandığı belirtilen fosseptik çukurları hakkında bilgi verilmesi; sayısı, kesitleri, kapasitesi, öngörülen boşaltım sıklığı, vb.,fosseptik planlarının rapora eklenmesi. İşletmede oluşan atıksuların Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliği’nde yer alan Tablo:5.15’deki parametre değerlerine uygun olarak deşarjının sağlanacağının taahhüt edilmesi,

Yumurta Tavukçuluğu Üretim Tesisi’nde çalışan personelin içme kullanma suyu ihtiyacı

3,00 m3/gün’dür. Personel su kullanımının tamamının evsel nitelikli atıksu alarak geri döneceği kabul edilmiş olup, tesiste çalışan personelden kaynaklı evsel nitelikli atıksu miktarı 3,00 m3/gün olacaktır.

Oluşacak evsel nitelikli atık sular, tesis içi kanalizasyon sistemiyle toplanarak 19.03.1971

tarih ve 13783 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Lağım Mecrası İnşası Mümkün Olmayan Yerlerde Yapılacak Çukurlara Ait Yönetmelik” hükümleri çerçevesinde 75 m³ olarak ( 5 m x 5 m ebatlarında ve 3 m su derinliği = 75 m³ ) projelendirilmiştir. Çukurun üzeri yerel olanaklara göre kadranlarla desteklenmiş tahtalarla veya betonarme plakla örülecektir. Mahremiyeti sağlamak, haşerenin içeriye girmesini önlemek, dış etkilerden korumak amacıyla çukurun üstüne çatılı bir kulübe yapılacaktır. Fosseptik çukurunun sızdırmazlığı yönetmelik şartlarına uygun olarak sağlanacaktır. Fosseptik detay projesi eklerde sunulmuştur.(Bkz Ek-15)

Fosseptik çukuru, işletmede evsel kaynaklı atık suların vidanjör vasıtası ile çekilerek kanalizasyon sistemine deşarjından önce geçici olarak depolandığı sızdırmasız özellikteki çukurdur. Proje kapsamında İçeriçumra Belediyesine ait vidanjör ile atık sular çekilecek olup (Bkz.Ek-17), yine Konya İli Atıksu arıtma tesisine verilecektir. Ayrıca Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği Madde 32’ye göre evsel atıksuların sızdırmasız nitelikteki fosseptikte toplayan ve vidanjör vasıtası ile atıksu altyapı tesislerine veren atıksu kaynaklarının 5 yıl süreyle saklanacak ve denetimler sırasında görevlilere beyan edilecektir.

A.10. Yerüstü ve yer altı su kaynaklarının kalitesinde faaliyetten kaynaklanabilecek olumsuz etkilerin giderilmesine ve bundan kaynaklanabilecek zararların telafisine ilişkin sorumluluğun faaliyet sahibine ait olduğuna dair bir ifadenin rapora eklenmesi, Projenin inşaat ve işletme aşamasında, tesis kaynaklı olarak yerüstü ve yer altı su kaynaklarının kalitesinde kaynaklanabilecek olumsuz etkilerin tespit edilmesi halinde bu etkilerin giderilmesine ve bundan kaynaklanabilecek zararların telafisine ilişkin sorumluluk, faaliyet sahibi olarak Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti.ne aittir.


119

A.11 Her bir tesisin faaliyeti sırasında ünitelerden oluşacak katı atık cins ve miktarları (evsel atık, tavuk gübresi, ambalaj atığı, tıbbi, tehlikeli atıklar vb…) özellikleri, depolama/yığma, bertaraf işlemleri. Ölü tavukların bertaraf işlemleri, (Tavuk çiftliği içerisinde yer alacak aynı tür tesislerden kaynaklanacak olası toplam kirlilik yükünün açıklanması)

Tesisin işletilmesi sırasında oluşacak atıklar aşağıdaki şekilde sıralanabilir.

Evsel Nitelikli Katı Atıklar

İşletme aşamasında 20 kişi istihdam edilecektir. Kişi başına 1,15 kg/gün evsel katı atık oluşumu göz önünde bulundurularak hesaplandığında;

Evsel Katı Atık = Çalışacak Kişi Sayısı x 1,15 kg/gün

= 20 x 1,15 kg/gün

= 23 kg/gün oluşacak evsel katı atıklar;

(www.tuik.gov.tr)

Kırık ve Çatlak Yumurtalar: Tavukçuluk prosesinde yumurtaların kırılması veya çatlaması olabilmekte, kafeslerde kırılan yumurtalar bantların altında bulunan galvaniz tavaların üzerinde kalmaktadır. Bu üretim artıkları İçeriçumra Belediyesi çöp depolama alanına düzenli olarak toplanacaktır.

Günlük 100-250 adet arası oluşacak bu atıkların ağırlığı 6-15 kg arasında olacaktır. (ortalama 10,5 kg/gün )

Toplam Evsel Nitelikli Katı Atık Miktarı = 23,0 kg/gün + 10,5 kg/gün

= 33,5 kg/gün

Katı Atıkların toplanması, biriktirilmesi ve uzaklaştırılması Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği’nde belirtildiği üzere yapılacaktır. Evsel nitelikli katı atıkların 14.03.1991 tarih ve 20814 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve değişiklikleri Madde 18’de belirtildiği gibi; (Değişik: RG 15.09.1998-23464) Katı atıkların, üretici veya taşıyanları tarafından denizlere, göllere ve benzeri alıcı ortamlara, caddelere, ormanlara ve çevrenin olumsuz yönde etkilenmesine sebep olacak yerlere dökülmesi yasaktır. Bu doğrultuda proje kapsamında meydana gelecek personel kaynaklı katı atıklar alanda bulundurulacak ağzı kapalı konteynırlarda biriktirilecek ve İçeriçumra Belediyesi Temizlik işleri ekiplerince düzenli olarak toplanacaktır.

Ambalaj Atıkları

Tesiste üretim aşamasında kullanılan malzemelerden ambalaj atıkları oluşacaktır. 24.06.2007 tarihli ve 26562 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ambalaj Atıklarının Kontrolü


120

Yönetmeliği, 06.11.2008 tarihli ve 27046 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik ve 30.03.2010 tarihli ve 27537 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik hükümlerine uyulacak lisanslı tesislere bu atıklar gönderilecektir.

Ayrıca tesis Yumurta üretiminden dolayı, Ambalaj Atıkların Kontrolü Yönetmeliği gereği piyasaya süren niteliğinde olduğu için;

a) Ürünlerinin ambalajlanması sırasında, ürünün kullanımı sonrası en az atık üretecek ve geri dönüşümü ve geri kazanımı en kolay ve en ekonomik olacak ambalajları kullanmakla,

b) Ürünlerin ambalajlanması sırasında tekrar kullanıma uygun ambalajları tercih etmekle,

c) Bu Yönetmeliğin ekinde yer alan Ek-5 Piyasaya Süren Müracaat Formu’nu internet aracılığıyla doldurabilmek için Bakanlığa müracaat ederek internet erişim şifresi ile kod numarası almakla,

ç) Bir önceki yıl piyasaya sürdüğü ürünlerin ambalajları için bu Yönetmeliğin ekinde yer alan Ek-5 Piyasaya Süren Müracaat Formu’nu internet aracılığıyla doldurarak bir sureti ile birlikte her yıl Şubat ayı sonuna kadar Bakanlığa göndermekle,

d) Bu Yönetmeliğin 19 uncu maddesinde belirtilen geri kazanım hedeflerini sağlamakla,

e) Hedefleri sağlamak amacıyla piyasaya sürdükleri ürünlerin ambalaj atıklarının kaynağında ayrı toplanması için belediyeler ve lisans almış olan işletmeler ile birlikte sözleşmeler yapmakla,

f) Yapılan sözleşmeler doğrultusunda hazırlanan ve belediyeler tarafından Bakanlığa sunulan ambalaj atıkları yönetim planına göre; ambalaj atıklarının kaynağında ayrı toplanması, geri dönüştürülmesi ve geri kazanılması konularında tüketicileri ve belediyeleri bilgilendirici eğitim faaliyetlerinde bulunmakla ve ilgili harcamaları karşılamakla,

g) Belediyeler tarafından Bakanlığa sunulan ambalaj atıkları yönetim planına göre; ambalaj atıklarının kaynağında ayrı toplanması, geri dönüştürülmesi ve geri kazanılması konusunda yürütülen çalışmalarla ilgili harcamaları karşılamakla,

ğ) Sözleşmeler doğrultusunda toplanan ve geri kazanımı sağlanan ambalaj atıklarına ait belgelerini, bu Yönetmeliğin 23 üncü maddesinde belirtildiği şekilde her yıl Şubat ayı sonuna kadar Bakanlığa göndermekle,

h) Piyasaya sürmüş oldukları ürünlerin ambalajlarının 15 inci maddede belirtilen değerleri sağladığını kontrol etmekle yükümlüdürler. Hükümlerine uyulacaktır.


121

Civciv ve Tavukların Biyolojik Aktiviteleri Sonucu Oluşan Dışkı (Gübre Oluşumu)

Civcivlerden Kaynaklanan Gübreler:

Civciv Sayısı : 100.000 adet civciv

Civciv Başına Oluşan günlük Gübre miktarı : 50 g/gün. Civciv


Günlük oluşacak toplam gübre miktarı :5.000 kg/gün (5ton/gün)

Tavuklardan Kaynaklanan Gübreler:

Tavuk Sayısı : 400.000 adet tavuk

Tavuk Başına Oluşan günlük Gübre miktarı : 100 g/gün. Tavuk


Günlük oluşacak toplam gübre miktarı :40.000 kg/gün (40 ton/gün)

Toplam gübre oluşumu : 45.000 kg/gün (45 ton/gün)

Proje alanında oluşan gübreler için Gübre İşleme Tesisi kurulacaktır. Gübre İşleme Tesisi, civciv ve tavuk atıklarının tamamını fermantasyon yoluyla işleyip geri kazandıran tesislerdir. Bu işlem sonucunda fermente edilen gübre tarımda kullanılmak üzere satılacaktır. Gübre işleme tesisinde ise giren dışkı fermente işlemi sonunda %70-75 oranında azalacak ve 45 ton/gün olan dışkı miktarı yaklaşık 11,25 ton/gün (4140 ton/yıl) gübre oluşacaktır.

Gübre İşleme Tesisi için 04.06.2010 tarih ve 27601 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Tarımda Kullanılan Organik, Organomineral Gübreler ve Toprak Düzenleyiciler İle Mikrobiyal, Enzim İçerikli Ve Diğer Ürünlerin Üretimi, İthalatı ve Piyasaya Arzına Dair Yönetmelik hükümleri Madde 10 gereği “Lisans ve Tescil Belgesi” alınacaktır.

Ölü Civciv ve Tavuklar

Tavuk yetiştirme çiftliğinde doğal sebeplerden ötürü tavuk ölümlerinin gözlenmesi normaldir. Bir üretim periyodunda yaklaşık % 1 oranında tavuk ve % 2 oranında civciv ölümü gözlenmektedir. Bu bağlamda tesiste oluşacak ölü civciv ve tavuk atığı miktarı:

Oluşacak Ölü Tavuk Miktarı = 400.000 adet/dönem %1 = 4000 adet olacaktır.

Oluşacak Ölü Civciv Miktarı = 100.000 adet/dönem %2 = 2000 adet olacaktır.

Projede; Ölü civciv ve ölü tavuklar proje sahasında açılan İmha çukurunda üzerine sönmemiş kireç dökülerek zararsız hale getirilecektir. 15.03.1989 tarih ve 20109 sayılı resmi


122

gazete’de yayımlanan Hayvan Sağlığı ve Zabıtası Yönetmeliğine göre bertaraf edilecektir. Bu çerçevede de projenin işletme sürecinde toprak kirliliğine mahal verilmeyecektir. 31.05.2005 tarih ve 25831 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Toprak Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine riayet edilecektir. Tesiste kullanılacak olan Ölü Çukurunun gösterildiği Vaziyet Planı Ek-3‘de verilmiştir.

Projede; Ölü civciv ve ölü tavuklar proje sahasında açılan İmha çukurunda üzerine sönmemiş kireç dökülerek zararsız hale getirilecektir. 15.03.1989 tarih ve 20109 sayılı resmi gazete’de yayımlanan Hayvan Sağlığı ve Zabıtası Yönetmeliği Madde 38 - Hastalık çıkan yere

hükümet veteriner hekimi gelinceye kadar ölen hayvanlar muayene için muhafaza altına alınır. Ölen hayvanın kokuşması halinde, bu hayvanların derileri yüzülmeden ve uygun bir şekilde nakledilerek

hayvanların uğrağı olmayan, akarsulardan uzak, yeraltı sularını kirletmeyecek şekilde en az iki metre derinliğindeki çukurlara kireçlenerek gömülmeleri veya yakılmaları mahalli idari makamlar tarafından

temin olunur. Bu çerçevede projenin işletme sürecinde toprak kirliliğine mahal verilmeyecektir. 31.05.2005 tarih ve 25831 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Toprak Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine riayet edilecektir. Tesiste kullanılacak olan Ölü Çukurunun gösterildiği Vaziyet Planı Ek-3‘de verilmiştir.

Atık Pil ve Akümülatörler: Kurulması planlanan işletmede atık pil ve akümülatör oluşması beklenmemektedir. Buna

rağmen oluşabilecek atık pil oluşması durumunda biriktirilerek lisanslı toplama firmalarına verilecektir. Araçlardan veya jeneratörden oluşan atık akümülatörler yenisini aldığımız servislere verilecektir. 31.08.2004 tarih ve 25569 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 01.01.2005 tarihinde yürürlüğe giren “ Atık Pil ve Akümülatörlerin Kontrolü Yönetmeliği” hükümlerine uyulacaktır.

Tıbbi Atıklar Kümeslerde zorunlu olmadıkça ilaç kullanılmayacaktır. İlaç kullanılacaksa veteriner

hekim kontrolünde ve yumurtada kalıntı bırakmayacak türde ilaçlar olacaktır. İlaçlar içme suyu ile verilecektir. Tedavi işlemi sonucu açığa çıkacak tıbbi atıklar ayrı sızdırmaz kaplarda biriktirilerek Konya Büyükşehir Belediyesi Tıbbi Atık Sterilizasyon tesisine gönderilecektir. Gerekli protokol yapılacaktır. Yılda oluşacak tıbbi atık miktarı yaklaşık 100 kg. olacaktır. Buna rağmen, acil durumlarda tesiste bulunacak ilkyardım malzemelerinin kullanımı sonucu oluşması muhtemel tıbbi atıklar özel toplama kaplarında ve özel toplama poşetlerinde toplandıktan sonra, 22.07.2005 tarih ve 25883 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Tıbbi Atıkların Kontrolü

Yönetmeliği” hükümlerine uygun olarak bertaraf edilecektir.

Tehlikeli Atıklar ve Atık Yağlar Kurulması planlanan işletmede tehlikeli atık sınıfına girecek herhangi bir atık

oluşmayacaktır. Ayrıca işletmede atık yağ oluşmayacaktır. Yemekhanede oluşacak bitkisel atık yağ biriktirilecek ve lisanslı atık yağ toplama firmalarına verilecektir.


123

30.07.2008 tarih ve 26952 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Atık Yağların Kontrolü

Yönetmeliği”, 14.03.2005 tarih ve 25755 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve 19.04.2005 tarih ve 25791 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği” hükümlerine uyulacaktır.

Koku emisyonu 04.09.2010 Tarih Ve 27692 Sayılı Kokuya Sebep Olan Emisyonların Kontrolü Yönetmeliği Hükümlerine Uyulacaktır. Projenin işletme sürecinde koku emisyonlarına sebebiyet verilmemesi amacıyla yemlik ve sulukların düzenli temizlikleri ile genel temizlik çalışması yapılarak kümes dâhilin de tam bir temizlik ve kuruluk sağlanacaktır. Kümeslerin bulunduğu bölgenin iklim şartları ve rüzgâr durumları dikkate alınarak havalandırma yapılacaktır. Havalandırma sayesinde kümeslerde amonyak kokusu birikimi önlenmiş olacaktır. Bu nedenle kümeslerde vantilatörler, perde ve pencere gibi ekipmanlar vasıtasıyla havalandırma sağlanacaktır.

A.12. İşletme esnasında oluşacak gürültünün seviyesi ve kontrolü için alınacak önlemler (1 Temmuz 2005 tarih ve 25862 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği’nde belirtilen hazırlama kriterleri çerçevesinde Akustik Rapor hazırlanması gerekmektedir.)

Proje alanı ile ilgili olarak “Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği”nde belirtilen hazırlama kriterleri çerçevesinde hazırlanan Akustik Rapor Ek- 12’de sunulmuştur.

04.06.2010 tarih, 27601 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği’nde belirtilen hususlara uyulması firmanın taahhüdü altındadır.

A13. Tesisin bulunduğu yöredeki hava kalitesi durumu hakkında bilgiler (hava kalitesi ölçüm sonuçları, inversiyon durumu vb.),

Hava kalitesi durumunu gösterir kirletici değerleri aşağıda tabloda sunulmuştur. Tabloya

göre minimum SO2 08.04.2013 tarihinde, minimum PM10 ise 09.04.2013 tarihinde ölçülmüştür.

Tesis alanına en yakın Konya Meram İstasyonu olduğu için Meram İstasyonunun verileri

kullanılmıştır.


124

Tablo 45 Hava Kalitesi Durumunu Gösteren Kirletici Değerleri

Rapor Türü : StationReport

Tarih Zaman PM10 SO2

µg/m³ µg/m³

01.04.2013 00:00 153 16

02.04.2013 00:00 255 8

03.04.2013 00:00 177 10

04.04.2013 00:00 39 6

05.04.2013 00:00 38 7

06.04.2013 00:00 74 12

07.04.2013 00:00 93 14

08.04.2013 00:00 176 2

09.04.2013 00:00 22 6

10.04.2013 00:00 25 6

11.04.2013 00:00 43 11

12.04.2013 00:00 34 8

13.04.2013 00:00 51 10

14.04.2013 00:00 13

15.04.2013 00:00 8

16.04.2013 00:00 11 3

17.04.2013 00:00 16 7

18.04.2013 00:00 31 11

19.04.2013 00:00

20.04.2013 00:00

21.04.2013 00:00

22.04.2013 00:00

23.04.2013 00:00

24.04.2013 00:00

25.04.2013 00:00

26.04.2013 00:00

27.04.2013 00:00

28.04.2013 00:00

29.04.2013 00:00

30.04.2013 00:00

Minimum 11 2

MinDate 16.04.2013 08.04.2013

MinTime 00:00 00:00

Maximum 255 16

MaxDate 02.04.2013 01.04.2013

MaxTime 00:00 00:00

Avg 77 9


125

Num 16 18

Data[%] 53 60

STD 70,8 3,6

Veriler (http://www.havaizleme.gov.tr/Default.htm) adresinden elde edilmiştir.

A.14. Tesisin faaliyeti esnasında proses ve yakma sistemlerinde kullanılan yakıt ve miktarı, yakıt kullanılan ünitelerin ayrı ayrı yakıt ısıl gücü ve toplam yakıt ısıl gücü, üretim kapasitesi,

Kurulması planlanan işletmedeki yarka kümeslerinde Klima sistemi kullanılacak olup,

yumurtacı tavuk kümeslerde tutulacak tavuklara bölgedeki iklim şartlarının uygun olması nedeni ile ortam ısısında bakılabilecek ve bu nedenle yakıt kullanan herhangi bir ısıtma sistemi kullanılmayacaktır.

Ancak tesiste bulunan soysal tesisleri ısınma amacı ile ısıtma ünitesi (kalorifer kazanı)

kurulması planlanmaktadır. Kış sezonlarında çalıştırılacak olan kazan için yaklaşık 5 ton kömür kullanılacağı öngörülmektedir.

A.15. Her bir faaliyet türüne ait tesislerin işletimi sırasında oluşacak emisyon miktarı, özellikleri ve bertaraf yöntemleri, tesiste oluşabilecek emisyonlarla ilgili yapılacak hesaplamalarda kullanılacak olan emisyon faktörlerinin hangi kaynaktan alındığı (EPA, CORIN AİR vb…), tesiste bulunacak olan emisyon kaynaklarına ait oluşabilecek emisyon konsantrasyonlarının ve kütlesel debilerinin hesaplamalarının yapılması,

Kurulması planlanan işletmede hava kirliliği yaratacak tek işlem, arazinin hazırlanma-

sından başlayarak ünitelerin faaliyete açılmasına kadar yerine getirilecek işlemler sırasında yapılacak hafriyat işlemi sırasında meydana gelecek toz oluşumu olacaktır.

ÇED inceleme alanı içerisinde kurulması planlanan prefabrik kümesler, prefabrik sosyal tesis sızdırmasız fosseptik ve ölü tavuk çukuru inşaatları için ve arazinin tesviye edilmesi amacı ile hafriyat çalışması yapılacaktır. Hafriyat çalışması sırasında sahada toz oluşumu beklenmektedir.

Projenin işletme sürecinde dışarıdan 1 günlük gelen civcivlerin yumurtlama dönemine kadar yetiştirileceği 1 Adet Toplam 937,5 m² yüzölçümlü Civciv (Yarka) Yetiştirme Kümesi ve yumurtlama dönemine ulaşmış tavukların yetiştirileceği 5 Adet Toplam 6937,5 m² yüzölçümlü Tavuk Kümesleri yapılması ve işletilmesi planlanmıştır.

Projenin işletme sürecinde; yumurtlama dönemine ulaşan tavukların düzenli olarak beslenme ve bakım ihtiyaçları karşılanarak yaşamlarını devam ettirmeleri temin edilecektir.


126

İşletme sürecinde kümeslerden günlük olarak toplanacak yumurtaların Yumurta Tasnifleme-Paketleme ve Soğuk Hava Tesisi’nde işlenmesi ve depolanması için Toplam 800 m²’lik alan inşa edilecektir.

Hafriyat Miktarı Tesiste yapılacak olan kümesler için zemin hazırlama esnasında meydana gelecek hafriyat

atıkları miktarı 2.372 m³ olacaktır. Hafriyat çalışmaları sırasında çıkacak toplam 2.372 m³ hafriyat artığı malzeme sahanın boş alanlarına yayılarak araziyi tesviye etmek, bahçe düzenlemeleri ve sahanın boş kısımları için tekrar dolgu malzemesi olarak kullanılacaktır. Kapalı alan dışında kalan boş alan 17.645 m2’dir. Bu boş alan yaklaşık 13 cm (0,13 m) yüksekliğinde dolgu olacak şekilde tesviye edilerek değerlendirilecektir. Bu nedenle saha dışına herhangi bir hafriyatın atılması kesinlikle söz konusu olmayacaktır. 18.03.2004 tarih ve 25406 sayılı resmi gazetede yayınlanan Hafriyat Toprağı, İnşaat ve Yıkıntı Atıkları Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine uyulacaktır.

Tablo 46 Faaliyet Alanındaki Birimlerin Alanları ve Yüzdeleri ile Hafriyat Miktarları

Yapının Cinsi İnşaat Alanı (m²)

Kazı Derinliği (mt)

Hafriyat Miktarı ( m³)

Oran Ton/m³

Ortalama Ağırlık (Ton)

C1 Civciv Kümesi (12,5mt*75mt*1 Adet) 937,50 0,20 187,50 1.600 300 K Tavuk Kümesleri (18,5mt*75mt*5 Adet) 6.937,50 0,20 1387,50 1.600 2.220 Su Deposu (10mt*3mt* 1 Adet) 30,00 3,30 99,00 1.600 158,40 Bakıcı Evi (13mt*14mt*1 Adet) 182,00 0,20 36,40 1.600 58,24 Yumurta Deposu (16mt*50mt*1 Adet) 800,00 0,20 160,00 1.600 256,00 Yem Ünitesi (20mt*15mt*1 Adet) 300,00 0,20 60,00 1.600 96,00 Gübre İşleme Tesisi (18,5mt*75mt*1Adet) 1.387,50 0,20 277,50 1.600 444,00 Foseptik Çukuru (5mt*5mt*1 Adet) 25,00 3,30 82,50 1.600 132,00 Ölü Çukuru (5mt*5mt*1 Adet) 25,00 3,30 82,50 1.600 132,00 Toplam 10.624,50 2.372,90 3.796,64

Tesiste mevcut arazi üzerine 10.574 m2 alanda Bakıcı Evi İki Katlı yapılacak olup,

Kümesler ve Diğer Binaların prefabrik binalar şeklinde kurulması planlanmaktadır. 3,30 mt derin temel kazısı yapılarak Su Deposu inşaatı yapılacaktır. Binaların büyük bölümü prefabrik olacağı için zemin hazırlama işlemi esnasında arazi üzerinden 0,20 cm’lik bir toprak tabakası alınacak derin temel kazısına girilmeyecektir. Ayrıca personelin inşaat aşamasında kullanılmak üzere yapılacak foseptik çukuru için 3,30 mt temel kazısı yapılacaktır. Oluşacak toz miktarının hesaplanmasında 03.07.2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği” EK-12 d-2 bendinde verilen kontrolsüz emisyon faktörleri kullanılmıştır.


127

Tablo 47 Toz Hesaplamaları İçin Gerekli Veriler

Toz Hesaplamaları İçin Gerekli Veriler

Planlanan Toplam Harfiyat Miktarı (Ton) 3.796,64

Çalışma Süresi (9 Ay) 225

Çalışma Süresi (Gün/Saat) 8

Planlanan Toplam Harfiyat Miktarı (Ton/Saat) 2,05

Kamyon Kapasitesi (Ton) 24

Harfiyatın Sökümü Sırasında Oluşacak Toz Miktarı (Kg/Ton) 0,025

Harfiyatın Yüklenmesi Sırasında Oluşacak Toz Miktarı (Kg/Ton) 0,010

Harfiyatın Taşınmasıı Sırasında Oluşacak Toz Miktarı (Kg/Ton) 0,70

Harfiyatın Boşaltımı Sırasında Oluşacak Toz Miktarı (Kg/Ton) 0,010

Yukarıdaki bilgiler ışığında, oluşabilecek toz miktarı aşağıdaki gibi hesaplanmıştır: Projenin 9 ayda tamamlanacağı, 225 gün, 8 saat çalışma süresi olduğu düşünülürse; 2.372,90 m3/ay / 225 gün/ay = 10,29 m3/gün 10,29m3/gün / 8sa/1gün= 1,286 m3/sa hafriyat oluşacaktır. Toprak yoğunluğu; 1600 kg/m3 kabul edilirse; 1,286 m3/sa* 1600 kg/m3= 2.05 kg/sa= 2,05 ton/sa Malzeme sökme sırasında oluşacak toz miktarı:

2,05 ton/sa x 1 x 0,025 kg/ton=0,0512 kg/sa

Malzeme yüklenmesi sırasında oluşacak toz miktarı:

2,05 ton/sa x 1 x 0.01 kg/ton= 0,0205 kg/saat

Malzeme taşınması sırasında araçların gidiş-dönüşünden dolayı oluşacak toz miktarı:

Malzemenin yolda taşınacağı yaklaşık mesafe 100 m uzunluğunda olacağı ve bir kamyonun 24 ton yük

taşıyacağı kabulü ile

2,05 ton/sa* 1 sefer/24 ton=0,0854 sefer/sa

0,0854 sefer/sa*0,1 km/sefer=0,00854 km/sa

0,00854 km/sa*0,7 kg/sa= 0,0059 kg/sa

Malzeme boşaltılması sırasında oluşacak toz miktarı:


İnşaat Aşamasında oluşacak toz miktarı:


128


Bütün işlemlerin aynı anda gerçekleştirildiği kabulü ile Toplam Toz Emisyonu:

0,0205 kg/saat + 0,0205 kg/saat + 0,0059 kg/saat + 0,0205 kg/sa + 0,0512 kg/sa = 0,1186 kg/saat olacaktır. - 18.03.2004 tarih ve 25406 sayılı resmi gazetede yayınlanan Hafriyat Toprağı, İnşaat ve Yıkıntı Atıkları Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine uyulacaktır. Yukarıda verilen hesaplamalar sonucu arazinin hazırlanması ve inşaat faaliyetleri esnasında saha içerisinde oluşacak olan toz emisyonu (0,1186 kg/saat), 03 Temmuz 2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazeteede yayımlanarak yürürlüğe giren Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği EK-2 Tablo 2.1ede verilen 1,0 Kg/Saat değerinden düşük olduğu için hava kirlenmesine katkı değerlerinin hesaplanmasına gidilmemiştir.

Hafriyat işlemleri sırasında kamyonlara yükleme ve boşaltma yapılması sırasında oluşacak tozlanmaya karşı önlem olarak savurma yapılmadan yükleme ve boşaltma işlemlerinin yavaş yavaş yapılması toz çıkışında bir miktar azalmaya sebep olacaktır. Proje sahası periyodik olarak düzenli bir şekilde sulanacaktır. İşletme aşamasında ise yumurta üretimi ve paketlemesi işlemleri ile gübre işleme tesisi tamamen kapalı alanda yapılacak olmasından dolayı herhangi bir toz oluşumu söz konusu olmayacaktır.

Civciv Kümeslerinde klima kullanılacak olup, Yumurta Kümeslerinde tutulacak tavuklara bölgedeki iklim şartlarının uygun olması nedeni ile ortam ısısında bakılabilecek ve bu nedenle yakıt kullanan herhangi bir ısıtma sistemi kullanılmayacaktır. A.16. Tesisin Endüstri Tesislerinden Kaynaklanan Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği Ek-8 Listesindeki yeri ve aynı yönetmeliğin Ek-1 kapsamında irdelenmesi,

30.03.2010 tarihli ve 27537 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliği Madde 22 hükümlerine istinaden 03.07.2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği Ek-8 yürürlükten kaldırılmıştır. Bu nedenle ilgili değerlendirme 24.02.2010 tarih ve 27503 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik hükümlerine göre yapılacaktır.

Tesis, Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin Ek-

2’sinde yer alan “7. Gıda Endüstrisi, Tarım ve Hayvancılık” başlığı altındaki işletmeler, mezkûr Yönetmelik Ek-1 ve Ek-2 listelerinde başka bir grupta yer almıyorsa, söz konusu işletmeler için; çevre izni kapsamında emisyon ölçüm raporu hazırlanması ve işletmelerin hava emisyonu açısından değerlendirilmesi gerekmez. Hükme gereğince değerlendirilme yapılamamıştır.

Tesis, 03.07.2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Sanayi Kaynaklı

Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği Ek-1 kapsamında değerlendirildiğinde “izne tabi bir tesis


129

için Ek 5 de herhangi bir emisyon sınırlaması getirilmemişse Ek-1 de verilen emisyon sınırlarına ve Ek-4 de belirtilen esaslara uyulması mecburidir” denilmektedir. Tesis “Kirletici Vasfı Yüksek Tesisler İçin Özel Emisyon Sınırları” gruplarından Ondokuzuncu Grup Tesisler başlığı altında belirtilen; “Kümesler ve Ahırlar” grubunda değerlendirilmektedir. Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği Ek-5 Ondokuzuncu grup tesisler başlığında verilen hususlara uyulacaktır. A.17. Tesis “Kirletici Vasfı Yüksek Tesisler İçin Özel emisyon Sınırları” (ETKHKKY Ek-5)’de yer alıyorsa burada belirtilen hususlarla ilgili açıklamaların ve değerlendirmelerin yapılması, 13.04.2012 tarih 28263 sayılı Resmi gazetede yayımlanan “Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin ekinde yer alan Ek-5’in “T) ONDOKUZUNCU GRUP TESİSLER” bölümü yürürlükten kaldırılmıştır. Hükmü çerçevesinde değerlendirilme yapılmamıştır. A.18. Tesisin Ek-4 kapsamında değerlendirilmesi; tesiste bulunacak emisyon kaynaklarından oluşabilecek (hesaplanan) emisyonlar, konsantrasyonları, emisyon kaynaklarının yakma ısıl güçleri, vb… bilgiler, ETKHKKY Ek-4 dikkate alınarak yaklaşık olarak olması gereken baca yüksekliği, baca gazı hızının hesabının yapılması, Kurulması planlanan işletmedeki yarka kümeslerinde Klima sistemi kullanılacak olup, yumurtacı tavuk kümeslerde tutulacak tavuklara bölgedeki iklim şartlarının uygun olması nedeni ile ortam ısısında bakılabilecek ve bu nedenle yakıt kullanan herhangi bir ısıtma sistemi kullanılmayacaktır. Ancak tesiste bulunan soysal tesisleri ısınma amacı ile ısıtma ünitesi (kalorifer kazanı) kurulması planlanmaktadır. Kış sezonlarında çalıştırılacak olan kazan için yaklaşık 5 ton kömür kullanılacağı öngörülmektedir. A.19. Tesisin ETKHKKY Ek-2 kapsamında değerlendirilmesi, tesiste oluşabilecek hesaplanan emisyon miktarları (kg/saat olarak) ETKHKKY Ek-2’deki sınır değerleri aşmışsa modelleme yapılması, modelleme sonucu hesaplanan değerlerin Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliği Madde-6 kapsamında değerlendirilmesi,

Hafriyat Alımı Sırasında Oluşan Emisyon

İnşaat çalışması başlamadan önce arazinin hazırlanması için kazı çalışması yapılacaktır. Arazi hazırlamasında toz yayıcı işlemler, malzemenin çıkarılması, yüklenmesi ve boşaltılması aşaması olarak sınıflandırılmıştır.


130

Tesiste yapılacak olan hafriyat alımı işlemi sırasında oluşacak olan toplam toz emisyonu

0,1186 kg/saat’dir. 03.07.2009 Tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliğinde Ek-2, Tablo 2.1 de hava kirlenmelerini temsil eden değerler, ölçümlerle elde edilen hava kalitesi değerleri, hesapla elde edilen hava kirlenmesine katkı değerlerinin tespit edilmesine, eğer baca dışındaki yerlerden yayılan emisyonlar 1,0 kg/saat’ten büyükse model çalışması yapılması gerekmektedir. Toplam toz emisyonu yönetmelikte verilen sınır değerlerin altındadır. Bu nedenle hafriyat alımı aşaması için modelleme çalışması yapılmamıştır. A.20. Her bir tesisin faaliyeti sırasında oluşacak koku problemine karşı alınacak önlemler (En yakın yerleşim yerine uzaklık ve meteorolojik veriler dikkate alınarak irdelenmeli

Proje kapsamında tercih edilen kafes sistemi kümeslerdeki koku sorunu, diğer altlık sistemiyle çalışan kümeslere göre daha azdır. Kafes sistemindeki kümeslerde, tavukların dışkı yoluyla attıkları atıklar, kümes içersinde koku emisyonlarına sebebiyet vermeden, sürekli hareketli sistemdeki bant vasıtasıyla kümesten uzaklaştırılacaktır. Bant sistemiyle kümesten uzaklaştırılacak dışkılar, kümes dışarısında Gübre işleme tesisi için havuzlara boşaltılacaktır. Gübre işleme tesisleri dengeli ve kokusuz olarak bir bileşim olarak geliştirmekte ve bu bileşim patolojik mikroplardan ve zararlı otların tohumlarından arındırılmaktadır. Bu tesis ile sineklerden ve diğer böceklerden gelen tüm sorunlar minimum düzeye inmektedir. Çünkü fermantasyon esnasında oluşan bileşikler, böcekler için itici olduğundan üremelerini engellemektedir.

Bölüm II. 7.’de görüldüğü gibi Çumra Meteoroloji İstasyonu gözlem kayıtlarına göre

birinci derecede hâkim rüzgâr yönü N (kuzey)’dir. İkinci derecede hakim rüzgar yönü ise NW (kuzeybatı)’dır. Üçüncü derecede hâkim rüzgâr yönü ise SE (güneydoğu)’dur.

En yakın yerleşim yeri ise güney yönünde ve 7.5 km mesafede bulunan İçeriçumra

kasabasıdır. Tesis yerinin kurulumu sırasında en yakın yerleşim yeri ve hakim rüzgar yönü dikkate alınarak yer seçimi yapılmıştır. Tesisin hemen yanından geçen Konya-Çumra karayolu ve tren yolu dikkate alınarak kümeslerin ve diğer tesislerin konumlandırılması buna göre seçilmiştir. Ayrıca karayolu ve tren yoluna olan mesafe sebebiyle yola yakın bölgelerde yeşil kuşak çalışması yapılacak olup; kümes fanları yola doğru konulmayacaktır.

Koku emisyonu 04.09.2010 Tarih Ve 27692 Sayılı Kokuya Sebep Olan Emisyonların Kontrolü Yönetmeliği Hükümlerine Uyulacaktır. Projenin işletme sürecinde koku emisyonlarına sebebiyet verilmemesi amacıyla yemlik ve sulukların düzenli temizlikleri ile genel temizlik çalışması yapılarak kümes dâhilin de tam bir temizlik ve kuruluk sağlanacaktır. Kümeslerin bulunduğu bölgenin iklim şartları ve rüzgâr durumları dikkate alınarak havalandırma yapılacaktır. Havalandırma sayesinde kümeslerde amonyak kokusu birikimi önlenmiş olacaktır. Bu nedenle


131

kümeslerde vantilatörler, perde ve pencere gibi ekipmanlar vasıtasıyla havalandırma sağlanacaktır.

A.21 Proje Kapsamında Hijyenin Sağlanması İçin Ne Gibi İşlemlerin Yapıldığı, Kullanılan Dezenfeksiyonlarla Birlikte Hijyen Planının Açıklanması,

Kümes temizliği aşağıdaki şekilde yapılmaktadır: • Kümes kaba temizliği yapılır. • Formaldehit 2 gün boyunca yapılır. • İyotlu germisit 20 lt kümese uygulama şekli 100 lt suya 5 lt katılarak uygulama yapılır. Bu uygulama 1 gün boyunca yapılır (Kalıntı bırakmaz). • Virkos S kümese uygulama şekli 100 lt suya 1 lt ilave edilerek yapılır (Kalıntı bırakmaz). • Kümesin tüm açık pencereleri kapatılarak formaster uygulaması yapılır. Bu uygulamada 2 gün boyunca formasyon yakılarak fimugasyon yapılır. 1 formaster tütsü tablet 400 m2 kapalı alanın dezenfeksiyonunu içerir. Uygulama yapıldıktan 6 saat sonra formaldehit kokusu hissedilmeyecek hale geldiğinde işlemler tamamlanır.

A.22 Faaliyetler İçin Önerilen Koruma Bandı Mesafesi ve Bu Bandın Oluşturulması İçin Yapılacak Çalışmalar, Kullanımı Hususunda Bilgiler,

Yumurta üretim tesisinde 1/1000 ölçekli imar çapında ve vaziyet planında gerekli çevre çekim mesafeleri bırakılmıştır. Sağlık koruma bandı mesafesi içine kesinlikle yapılaşma yapılmayacak bu kısımda yeşil kuşak oluşturulması amacıyla ağaçlandırma yapılacaktır.

A.23 Ulaşımın Temini, Ulaşımın Mevcut Trafiğe Getirdiği Yük ve Alınacak Önlemler,


yakın yerleşim birimi İçeriçumra Kasabası olup tesise yaklaşık 7 km dir. Tesise ulaşım mevcut yollar kullanılarak sağlanmakta olup, ulaşımda bir problem yoktur. Tesisten yumurta nakliyatında çalışacak kamyon ve tırlar ile hammadde nakliye araçları da bu yolu kullanacaktır. Mevcut yol tek şeritli ve trafik yoğunluğunun az olduğu asfalt bir yoldur. İşletmenin Konya İline uzaklığı 20 km’dir.

A.24 İşletme Aşamasında Yapılacak İşlerden Dolayı Zarar Görebilecek Flora-Fauna Türleri (Endemik Türler, Nesli Tehlikede vb.), Proje İçin Seçilen Yer ve Faaliyetin Etki Alanında Bulunan Tür Popülasyonlarının Etkilenmesi Açıklanmalıdır)

Faaliyet alanına yakın çevrede zarar görecek endemik tür, nesli tükenmekte tür bulunmamaktadır.


132

Fauna türleri ise özellikle zarar görecek türler olmayıp inşaat aşamasında ortamdaki gürültü ve hareketlilikten dolayı bulundukları habitatları terk ederek çevredeki daha uygun alternatif yaşam alanlarına çekileceklerdir. Fauna türlerine herhangi bir zarar verilmemesi için projede görev alacak personele faaliyet sahibi tarafından gerekli uyarılar yapılacaktır. Fauna türleri arasında Bern Sözleşmesi Ek-2 ve Ek-3 listesinde yer alan türler bulunmaktadır. Bu türlerle ilgili olarak Bern Sözleşmesi koruma tedbirlerine ve bu sözleşmedeki 6. ve 7. madde hükümlerine uyulacaktır. Bunlar;

Kesin olarak koruma altına alınan fauna türleri ile ilgili olarak (6. madde); • Her türlü kasıtlı yakalama ve alıkoyma, kasıtlı öldürme şekilleri, • Üreme ve dinlenme yerlerine kasıtlı olarak zarar vermek veya buraları tahrip etmek, • Yabani faunayı bu sözleşmenin amacına ters düşecek şekilde özellikle üreme, geliştirme

ve kış uykusu dönemlerinde kasıtlı olarak rahatsız etmek, • Yabani çevreden yumurta toplamak veya kasten tahrip etmek veya boş dahi olsa bu

yumurtaları alıkoymak, • Fauna türlerinin canlı veya cansız olarak elde bulundurulması ve iç ticareti yasaktır. Korunan fauna türleri ile ilgili olarak (7. madde); Kapalı av mevsimleri ve/veya işletmeyi düzenleyen diğer esaslara, Yabani faunayı yeterli populasyon düzeylerine ulaştırmak amacıyla, uygun durumlarda

geçici veya bölgesel yasaklamaya, Yabani hayvanların canlı ve cansız olarak satışının, satmak amacıyla elde

bulundurulmasının ve nakledilmesinin veya satışa çıkarılmasının uygun şekilde düzenlenmesi hususlarına uyulacaktır.

A.25 Projenin, Proje Alanının Yakınında Bulunan Tesislerle Olan Etkileşiminin Açıklanması


yakın yerleşim birimi İçeriçumra Kasabası olup tesise yaklaşık 7 km dir. Tesise ulaşım mevcut yollar kullanılarak sağlanmakta olup, ulaşımda bir problem yoktur. Faaliyet alanı etrafında ve yakın çevresinde herhangi bir sanayi alanı bulunmamaktadır.


133

A.26 Tavuk Çiftliğinin Yakınındaki Yerleşim Birimlerine Olası Etkileri

Gerçekleştirilecek proje ile en yakın yerleşim yerine olabilecek etkilerin başında koku ve

sinek problemi gelmektedir. İşletemede fanların önüne yapılacak su perdesi ve gübrenin fermente edilmesiyle kuru granül gübrenin elde edilmesi sonucu bu etkiler en aza indirgenmiş olacaktır. Ayrıca yapılan sinekle mücadele ilaçlama programıyla sinek oluşumunun ve üremesinin büyük ölçüde önüne geçilmiş olacaktır.

A.27 Personel Temini Çalışacak Personel Sayısı, Personel İçin Temin Edilecek Sosyal Hizmetler

Tesiste çalışanlar (idari personelde dâhil olmak üzere) T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı iş güvenliği uzmanlığı sertifikası olan ehil kişiler tarafından hayvancılık sektöründe iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerini senede 1 defa olmak üzere almaktadırlar. Söz konusu proje tamamlanmasıyla ilave edilecek personele de iş sağlığı ve güvenliği eğitimleri verilecektir. 11.01.1974 tarihli, 14765 sayılı resmi gazete yayınlanarak yürürlüğe giren İş Sağlığı ve İş Güvenliği Tüzüğü hükümleri yerine getirilecektir ve hükümlerine uyulacaktır. B) İşletme Faaliyete Kapandıktan Sonra Olabilecek ve Süren Etkiler ve Bu Etkilere Karşı Alınacak Önlemler, 1) Rehabilitasyon Çalışmaları, Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti. bünyesinde yürütülecek yumurta üretim tesisinde kapanma söz konusu olmayacaktır. Fakat zaman içinde eskiyen, kullanım verimi düşen alet ve ekipmanlar değiştirilecek ve teknolojiye uygun hale getirilerek faaliyete devam edilecektir. 2) Mevcut Su Kaynaklarına Etkiler,

Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürünleri San. Tic. Ltd. Şti.’ ne ait tavuk çiftliği içerisinde

su havuzu, çeşme gibi su kaynakları bulunmamaktadır. Bu çiftliğin bulunduğu parselde su

kuyusu bulunmamaktadır. Tesisin alanının güneybatısında bulunan su kuyusu ise önceki yıllarda

açılmış olup, günümüzde kullanılamamaktadır.


Ayrıca inceleme alanı güney ve güneybatısında bulunan tarımsal alanlarda sulama amaçlı çok


134

sayıda su sifonları bulunmaktadır. Bu sifonlar yardımıyla Çumra ovası geneline kanallar

vasıtasıyla salınan sular çekilebilmektedir. Haritaya bakıldığında tesisin güneyinde bulunan bu

sifonların toplamı 23 adettir. En yakın sifonun tesise mesafesi yaklaşık 1 kilometredir. Tesise en

yakın derin kuyu hemen güneybatısında 50 m mesafedeki su kuyusudur. Bu kuyu dışında

kuzeyde 1,5 km mesafede 1 adet kuyu, kuzeydoğuda 1 km mesafede 3 adet kuyu, kuzeybatıda

yaklaşık 5 km mesafede 2 kuyu, güneydoğuda yaklaşık 3 km mesafede 1 adet kuyu

bulunmaktadır. Bu kuyuların statik seviyeleri ve debi değerleri harita üzerine işlenmiştir (Bkz Ek-

14 Hidrojeolojik Etüt Raporu).

Çalışma alanının güneydoğusunda 4,5 km mesafede DSİ tarafından Fethiye 1-2. kısım diye

adlandırılan sulama kooperatifi yer almaktadır. Bu kuyulardaki su kullanımı DSİ tarafından

verilen ruhsatlarda belirlenen miktarların üzerine çıkamaz. Yukarıda bahsedilen kuyuların

tamamı sulama amaçlıdır. Bu kuyuların statik seviye değerleri 18-20 m aralığındadır. Bu

kuyuların ortalama derinliği 120-130 m' dir.

C) Acil Müdahale Planı ve İzleme Programı

Faaliyetin İnşaat, İşletme ve İşletme Sonrası İçin Önerilen İzleme Programı ve Doğal

Afet ve Kaza, Sabotaj ve Benzeri Durumlarda Uygulanacak Müdahale Planı. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Açısından Alınacak Önlemler. Toplu Halde Ölümlerin Olması Halinde Alınacak Önlemler ve Bunların Nasıl Bertaraf Edileceği.

Tesisin işletilmesinde tercih edilmiş olan üretim teknolojisi çok fazla insan gücü

gerektirmeyen otomasyona dayalı bir sistemdir. Proje kapsamında insan sağlığı ve çevre açısından risk yaratabilecek bir faaliyet bulunmamaktadır. Tesisin işletilmesi sırasında bazı iş kazaları söz konusu olabilecektir. İş kazaları; sisteme bilinçsiz şekilde müdahale edilmesi, uyarı tabelaları ve ikazlara uyulmaması durumunda meydana gelebilir. Bu tür olumsuz etkileri önlemek için çalışacak personele gerekli eğitimler verilecek ve gerekli tüm görsel uyarılar yapılacaktır. Faaliyet kapsamında tüm inşaat faaliyetleri, işletme süresince ve işletme faaliyete kapatıldıktan sonraki işlemlerde ÇED raporunda belirtilen taahhütlere ve 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu, 4857 sayılı İş Kanunu ve bu kanunlara istinaden çıkarılan tüzük ve yönetmelikler ile ilgli mevzuata uyulacaktır. Sağlık ile ilgili ihtiyaçlar için en yakındaki sağlık birimleri kullanılacaktır. Bu konuda yapılacak çalışmaların uzman ekip tarafından değerlendirilmesi amacıyla Acil Eylem Planı hazırlanmıştır (Ek-19). Acil Eylem Planları (ACE) ayrıca aşağıdaki konuları da içerecektir;

Kaza Riskini Önlemek için Alınacak Tedbirler: � Sahaya Uyarıcı Levhalar Konulması ( Tehlikeli ve Yasaktır, Girilmez, Dikkat,

Sigara İçilmez vb.) � Yangına karşı gerekli önlemlerin alınması (Yangın Tüpleri vb.)


135

� Çalışacak olan teknik personelin konusunda yeterli bilgi ve tecrübeye sahip yetkili kişilerden seçilmesine dikkat edilecektir.

� Alınacak önlemlerin etkinliğini ve sürekliliğini sağlamak üzere yeterli kontrol, denetim ve gözetim sağlanacaktır.

� Haftanın ilk gününde ve çalışma gününün de ilk saatlerinde daha sık kaza olduğu bilinmektedir. Bu uyarı dikkate alınarak tesiste çalışacak işçiler haftanın ilk günü ve ilk saatinde daha dikkatli olmaları sağlanacaktır.

� Yapılması planlanan tesiste ve kümeslerde hijyen koşulları her zaman kontrol altında tutulacaktır. Kümes girişleri sürekli çalışacak olan personel tarafından temizlenerek dezenfekte edilecektir. Kümeslerde çalışacak işçiler mesai saatleri içerisinde iş elbiseleri ile çalışacaklardır. Çiftlikte çalışacak olan personel, kümeslerdeki hijyenin sağlanabilmesi amacıyla girişte, çizmelerini ve kıyafetlerini değiştirmek zorundadır.

� Dezenfekte işlemleri sırasında zehirlenmelere karşı, işçiler güvenlik amacıyla, iş elbiseleri giyecek ve ağızlarını maske ile kapatarak dezenfeksiyon yapacaklardır.

� Sorumlu veteriner hekim talimatları ile kümes bakıcısı tarafından fare mücadelesi için ve kedi, köpek, kuş vb. hayvanların tesise girmesini önleyecek çeşitli tedbirler alınacaktır. Ayrıca araçların ve ekipmanların dezenfeksiyonu, gelen yemlerin takibi ve uygun miktarlarda yedirilmesi verim ve sağlık kontrolleri de sorumlu veteriner hekim tarafından ve kümes bakıcıları tarafından yapılacaktır.

Tesiste olabilecek kaza, doğal afet, sabotaj vb. durumlarında aşağıda verilen “Acil Müdahale Planı” çerçevesinde hareket edilecektir.

� İş güvenliği ve ilk yardım planları, � Meydana gelebilecek kazalara karşı 24 saat hazır bulundurulacak personel, � Yangın çıkması durumu göz önüne alınarak yangına karşı her türlü önlem

alınacaktır. � Yangına karşı her türlü ekipman ve donanımın, mevcut yönetmelik ve

kanunlara uygun olarak yapılması sağlanacaktır. Proje kapsamında iş güvenliği ve işçi sağlığını koruma amaçlı olarak hazırlanan Acil

Müdahale Planı, doğal afet, yangın gibi acil durumlarda işlerlik kazanacaktır. Projenin inşaat ve işletme aşamasında kullanılacak olan Acil Eylem Planı’nda bulunması gereken unsurlar aşağıda sıralanmıştır;

� Acil Eylem Ekibi’nin (AEE) belirlenmesi � AEE’nin görev tanımlarının yapılması � AEE içerisinde ast kademeler oluşturulması (kurtarma, ilk yardım, müdahale vb.) � AEE’nin ilgili kurum/kuruluşlar ve kendi içerisindeki koordinasyon konularının

belirlenmesi � AEE içerisinde çalışacak personelin günlük çalışma esaslarının belirlenmesi � AEE’nin bir müdahale anında ihtiyaç duyacağı tüm ekipman ve araçlar

özellikle projenin inşaat aşamasında hazır bulundurulacaktır. Acil Müdahale Planı, koordinasyon öncelikleri aşağıdaki şemada verilmiştir

Görev ve Sorumluluklar Acil Eylem Planı Koordinatörü: İşletme sahibi tarafından Acil Eylem Ekibi’nin kurulmasını


136

ve acil durumlar karşısında geliştirilecek olan eylemlerin Acil Eylem Planı’na uygun biçimde yürütülmesini sağlayacak olan Acil Eylem Planı Koordinatörü’nün diğer sorumluluk ve görevleri aşağıda belirtilmiştir.

� Katılımcıların acil durumlarda müdahale edebilecek şekilde eğitilmesi ve ekip

içerisinde gerekli iş bölümünün yapılması, � Acil durum halinde aranabilecek kişilerin belirlenmesi ve bu kişilerin iletişim

bilgilerinin herkesin ulaşabileceği bir yerde asılı olarak bulunmasının sağlanması, � Aranılacak olan kişilerin iletişim bilgilerinin irtibat listesinde güncelleştirilmesi, � Acil durum tatbikatları gerçekleştirerek Acil Eylem Planı’nın işlevselliği ve

uygunluğunun denetlenmesi, � Acil Eylem Ekibi’nin Acil Eylem Planı’na uygun hareket etmesinin sağlanması, � Acil Eylem Planı’nın yıllık olarak gözden geçirilmesi ve yapılacak

değişiklikler ile birlikte hazırlanan yeni planın kopyalarının katılımcılara dağıtılması, � Acil durumun sona ermesiyle birlikte durumun Acil Eylem Ekibi ile gözden

geçirilmesi, rapor hazırlanması ve bu raporun işletme sahibine sunulması, � Acil Eylem Planı’nın yetersiz kaldığı yerlerde işletme sahibinin onayını aldıktan

sonra gerekli eylemlerin yapılması ve bu eylemlerin daha sonra Acil Eylem Planı’na yansıtılması.

Acil Eylem Ekibi: Acil Eylem Ekibi Koordinatörü tarafından oluşturulan Acil Eylem

Ekibi’nin görev ve sorumlulukları aşağıda verilmiştir. � Acil Eylem Planı kapsamında verilecek olan eğitim ve tatbikatlara katılma, Acil

Eylem Planı’na uygun olarak gerekli eylemlerin gerçekleştirilmesi, � Acil durum esnasında proje koordinatörünün konu ile ilgili olarak bilgilendirilmesi, � Yılık olarak Acil Eylem Planı Koordinatörü ile birlikte planın gözden geçirilmesi, � Önceden belirlenen irtibat kişilerinin acil durum anında olaydan haberdar edilmesi, � Acil durumun sona ermesiyle birlikte Acil Eylem Planı Koordinatörü ile birlikte

durumun gözden geçirilmesi ve raporun hazırlanmasında yardımcı olunması. Acil Durumlar ve Kazalar Yumurta üretim tesisi; çok ağır ve tehlikeli işler kapsamında yer almamaktadır. Fakat her

işyerinde olduğu gibi proje kapsamında değerlendirilen tesiste de kaza riski mevcuttur. Tesiste meydana gelecek yaralanmalı kazalarda, en yakın hastaneden yararlanılacaktır. Proje sahasında herhangi bir yaralanma durumu söz konusu olduğunda aşağıdaki yol izlenecektir:

� İlk yardım uygulaması yapılır, � Derhal acil/tıbbi yardıma başvurulur, � Alanda daha fazla zararı önlemek için emniyete alınır, � Yangın olasılığı araştırılır, � Dökülen maddeler temizlenir, � Tıbbi yardım ve kurtarma ekibi için alan temizlenir. Bazı kazalar sonucunda gerçekleşebilecek muhtemel yangın ihtimaline karşı Acil

Eylem Ekibi tarafından araştırma yapılacak, su yüzeylerine dökülecek olan yağ, benzin vb. gibi zararlı sıvılar ise yine Acil Eylem Ekibi tarafından temizlenecektir.


137

Deprem: İlk olarak, tesiste çalışan personelin olası bir deprem durumunda neler yapması gerektiğine

dair eğitimler verilecektir. Herhangi bir deprem belirtisiyle karşı karşıya kalındığında aşağıda verilen basamaklar izlenecektir.

� Deprem hissedildikten sonra tesis görsel olarak denetlenir ve 24 saat boyunca izleme yapılır.

� Önemli veya önemli olabilecek hasar varsa vakit kaybetmeden ilgili mercilere haber verilir

Yangın: Proje alanı içerisinde meydana gelebilecek yangınlar için, önceden tedbirler alınacak ve

yangının oluşmasının engellenmesi sağlanacaktır. Kurak mevsimlerde tesis alanı dışında, özellikle ormanlık alanlarda, ateş yakılmayacak ve yangın çıkmaması için gerekli bütün önlemler alınacaktır. Olası bir yangın durumunda ise, yangın söndürücü alet ve ekipmanlar proje alanı içerisinde hazır bulundurulacaktır.

Çalışma anında yangın, parlama veya patlama olabilecek faaliyetler iş izinlerinde bahsi geçen ateşli işler için alınacak izne göre yürütülecek ve yangın söndürme cihazları periyodik olarak kontrol edilerek hazır vaziyette bulundurulacaktır. Acil durumu gören herhangi bir kişi dahili 156 veya 112 ve 0 numaralarında bulunan acil durum ekiplerine haber verilecektir. Olayın büyüklüğüne bağlı olarak çalışanlar tarafından 112 No'lu telefondan ambulans istenecek ve hastaneye gidebilecek muhtemel personele, hazırlık yapılabilmesi için bilgi verilecektir. Acil durumun yangın olması veya dönüşmesi ihtimalinde ise 110 dan İtfaiye’ye haber verilecektir. Acil durumun bitmesini müteakip İşveren Merkez’e bilgi verilecektir.

� Binaların ve tesislerin içinde ve yakınında kolayca yanabilecek madde, kuru ot,

banzin ve benzeri yanıcı maddelerin tesisten uzak tutulması,

� Yangından korunma konusunda bir talimat hazırlanması ve bunun bütün

personelin görebileceği yerlere asılması,

� Yangın söndürme cihazları ve sayısının, nitelik önünden çıkabilecek her türlü

yangın ihtimali göz önünde bulundurularak tespit edilmesi ve bulundurulması,

� Yangın söndürme cihazlarının haftalık bakımlarının kullanıcı tarafından, aylık

kontrol ve muayenelerinin teknik personel tarafından yapılması, her cihaz için

kullanıcı isimlerinin tespit edilmesi.

� Yangın söndürme cihazlarının üstünde veya yakınında, bunların nasıl

kullanıldığına dair bir kullanma talimatı bulundurulması,

� Yangın söndürme ekibinde görevli personelin periyodik eğitimine tabi tutulması,


138

� Yangın ve infilak riski tasıyan binaların diğerlerinden ayrılması, benzin ve yanıcı

maddelerin güvenlik önlemleri alınmış yerlerde saklanması.

Aşırı Yağış: Proje alanı içerisinde meydana gelebilecek aşırı yağış durumunda acil müdahale

ekibinin yapacakları aşağıda belirtilmiştir; � Sızıntı, erozyon ve taşkın riskleri için görsel denetlemeler yapılır. � Önemli veya önemli olabilecek hasar varsa vakit kaybetmeden ilgili mercilere

haber verilir. � Kuvvetli rüzgâr bekleniyorsa gözlemler artırılır, değişiklikler rapor edilir. � Eğer güvenli ise tesis hasar kontrolüne başlanır. Toprak Hareketleri: Tesis içerisinde toprak hareketleri (toprak kayması, erozyon v.b.) gerçekleşmesi

halinde yapılacaklar aşağıda belirtilmiştir; � Yapılan rutin kontroller sonrası toprak hareketleri tespit edildiyse, tesis zemininde

bozulma olup olmadığına bakılır. � Belirti bulunursa, hasarın büyüklüğü hesaplanır ve eğer su kontrol altına

alınamıyorsa sorumlu personele rapor edilir. � Vakit kaybetmeden ilgili mercilere haber verilir. � Bütün süreçlerde meydana gelen olaylar kaydedilir. Eğer güvenli ise tesis hasar

kontrolüne başlanır. Acil Durumun Sona Ermesi ve Bunu Takip Eden Eylemler Acil durumun bittiğini gösteren koşullar oluşmuş ve Acil Eylem Planı Koordinatörü

proje alanı güvenliğini onaylamış ise gerekli olan birimler konu ile ilgili olarak bilgilendirilecektir. Acil müdahale ekibi, Acil Eylem Planı Koordinatörü yönetiminde bir araya gelerek, durumun genel bir değerlendirilmesini yapacak ve acil durum ile ilgili olarak tutanak hazırlayacaktır. Acil duruma müdahale sırasında gerçekleştirilen eylemlerin Acil Eylem Planı’na uygunluğu tartışılacak, gerekli olan düzeltmeler veya eklemeler plana entegre edilecektir. Öngörülmeyen bir acil durum ile karşılaşılması söz konusu olduğunda, bu durumun Acil Eylem Planı içerisinde yer alması ve bununla ilgili önleyici tedbirlerin ve müdahale planlarının geliştirilmesi sağlanacaktır.


139

Şekil 49 Acil Müdahale Planı

D) Proje Alternatifleri

(Bu bölümde yer, üretim tekniği, alınacak önlemlerin alternatiflerinin karşılaştırılması yapılacak ve proje kapsamındaki alternatifler arası seçimler ve bu seçimlerin nedenleri belirtilecektir.)

Proje kapsamında kümeslerde kullanılan makine ve teçhizat üretimde kullanılan en son

teknolojiye dayalı cihaz ve ekipmanlardır. Gelişen teknoloji ile kullanılan cihazlar ve ekipmanın çevreye olan olumsuz etkileri de en aza indirgenmektedir.

Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından planlanan Yumurta üretimi

kapasite artırımı projesinin faaliyet sahibine ait tapulu arazide gerçekleşmesi hem üretici hem de tüketici açısından avantajlar sunmaktadır.


140

Merkeze uzak bir alanda kurulmuş olması merkezde konumlanmış ve eski teknolojik koşullar kullanılarak üretim gerçekleştirilen tesislere oranla daha çevreci ve alternatif bir çözüm olarak öngörülmektedir.

Ayrıca bölgenin doğal ve iklimsel koşullarının yumurtacı tavuklar açısından uygun şartları

taşımasından ötürü proje için başka bir alternatif söz konusu değildir. Proje için alternatif oluşturulabilecek alanlar projenin gerçekleştirileceği yer ve

kullanılacak kümes tipi olacaktır. Alternatif yerler ve kümes tipleri için yapılan değerlendirme aşağıda bütün detayları ile anlatılmıştır.

Yer Alternatifi: Faaliyet alanı olarak buranın uygun görülmesinin başlıca nedeni yakın çevresinde yerleşim

olmamasıdır. Yerin özellikleri aşağıda verilmiştir: ▲Yakınında ormanlık alan bulunmamaktadır. ▲En yakın yerleşim yeri, 7000 m uzaklıkta ve güney-doğu yönünde bulunan İçeriçumra

Kasabasıdır. ▲Faaliyet alanına giriş çıkışlarda Konya-Çumra yolu kullanılmaktadır. Buda ürünlerin

sevkiyatı ve hammadde, yardımcı madde temininde kolaylık sağlamaktadır. ▲Faaliyet alanı ve yakın çevresinde sit alanı, mimari ve peyzaj değeri yüksek alanlar,

turistik alanlar vb mevcut değildir. Kümes Alternatifleri: Tavuk yetiştiriciliğinde, çeşitli kümes tipleri bulunmaktadır. Bunlar içinden değişik üretim

sistemleri için geçerli olabilecek standart bir kümes tipi önermek mümkün değildir. Bu nedenle mevcut şartlarda en iyi barınak sisteminin seçiminde belirli hususların dikkate alınması gerekmektedir. Bunlar;

Ekstrem sıcaklık, sıcaklık süreleri ve sıcaklıkla ilişkili diğer iklim faktörleri, güneş ışığı

miktarı, yağmur, enlem derecesi, deniz seviyesinden yükseklik, büyüklük, yapı materyali, izolasyon derecesi, hayvanların rahatı, ekipmanların seçimi, mekanizasyon derecesi, hayvan yoğunluğu, havalandırma, işgücü kullanımı ve maliyeti, uygulanacak gübre manejmanı, sağlık koruma ve hastalık kontrolü, işletme verimliliği kontrol programları, bölgede servis hizmetlerinin bulunması, burada kümes tipleri incelenirken 4 farklı husus esas alınmış ve sınıflandırma bu esaslara göre yapılmıştır.

Bunlar;

� Yetiştirme amacına göre kümes tipleri

� Yapı şekline göre kümes tipleri

� Zemin durumuna göre kümes tipleri


141

� Isıtma şekline göre kümes tipleri

Yetiştirme Amacına Göre Kümes Tipleri: Yumurta tavukçuluğunda kümesler yetiştirme amacına göre;

� Civciv büyütme kümesleri

� Piliç büyütme kümesleri

� Yumurtlama kümesleri, şeklinde sınıflandırılabilir.

Önceleri civcivler 6-8 haftalık yaşta civciv büyütme kümesinden piliç büyütme kümesine,

yaklaşık 20 haftalık yaşta da piliç büyütme kümesinden yumurtlama kümesine nakledilirlerdi. Fakat modern yetiştiricilikte hastalık kontrol programları açısından yumurta yönlü işletmelerde aşağıdaki uygulamalar görülür;

� Civciv büyütme kümesleri

� Piliç büyütme kümesi olarak da kullanılan civciv büyütme kümesleri

� Civciv büyütme ve piliç büyütme kümesleri

� Piliç büyütme ve yumurtlama kümesleri

� Civciv büyütme, piliç büyütme ve yumurtlama kümesleri

Yapı Şekline Göre Kümes Tipleri: Yapı şekline göre kümes tipleri 3 grupta toplanabilir: Açık kümesler:

� Bir tarafı açık kümesler

� İki tarafı açık kümesler

Kapalı (çevre kontrollü) kümesler: Zemin Durumuna Göre Kümes Tipleri: Zemin durumuna göre kümes tipleri aşağıdaki gibi sınıflandırılabilir;

� Altlıklı yer sistemi kümesler

� 2/3 ızgara sistemi kümesler

� Tam ızgara sistemi kümesler


142

� Kafes sistemi kümesler

� Meyilli tel tabanlı kümesler

Isıtma Şekline Göre Kümes Tipleri: Kullanılan ısıtma şekline göre kümesler aşağıdaki gibi bir sınıflandırmaya tabi tutulabilir;

� Kalorifer sistemli kümesler

� Güneş enerjisi ile ısıtılan kümesler

� Diğer ısı kaynakları ile ısıtılan kümesler

Açık Kümesler: Bu kümesler, iklim şartlarına bağlı olarak etlik piliçler, yumurta tavukları, damızlık

tavuklar, hindi, ördek, kaz ve diğer kanatlılar için uygulanabilir. Açık kümesler, tek tarafı açık ve tel kafesle kaplı olabileceği gibi, iki tarafı açık ve ihtiyaç duyulduğunda kullanılmak üzere perdeli de olabilir. Bu kümeslerin, ülkemizin Ege ve Akdeniz bölgelerinde başarı ile kullanılması mümkündür.

Yarı Kapalı Kümesler: Bu kümeslerde hayvanlara daha fazla koruma ve çevre kontrolü sağlanır. Bu kümesler,

pencereli kümesler olarakta bilinirler. Çevre kontrollü kümeslere nazaran daha düşük sabit ve işletme masrafları nedeniyle doğal havalandırmalı veya pencereli kümeslere olan ilgi devam etmektedir.

Kapalı Kümesler: Çevre kontrollü kümesler, hayvanların optimum ihtiyaçlarına yakın bir çevrenin sağlandığı

yapılardır. Bu ise, kümesin tamamen kapatılması ile sağlanabilir. Kirli hava fanlarla dışarıya atılır. Tamamen yapay aydınlatma yapılır. Yüksek hava sıcaklıklarında özel yöntemlerle serinletme yapılır. Soğuk aylarda iklim bölgesine bağlı olarak ısıtma yapılır. Ancak hayvanlar tarafından üretilen yapılır. Ancak hayvanlar tarafından üretilen ve havaya yayılan ısı, uygun sıcaklığın sağlanması için yeterli olabilmektedir. Çevre kontrollü kümesler de açık ve pencereli kümeslere benzer. Bu kümeslerde iyi bir temel, tavan arası boşluğu ve izolasyon çok önemlidir. Bu kümeslerde en önemli problem, yeterli havalandırmanın sağlanabilmesidir. işgücü masraflarının azaltılması için, çoğu çevre kontrollü kümeslerde otomatik yemleme ekipmanları kullanılır. Çevre kontrollü kümeslerin özellikleri aşağıda özetlenmiştir:

Bu kümeslerde ışıklar söndürüldüğünde ışık geçirmez olmalıdır. Enerji bakımından yeterli

bir izolasyon derecesine sahip olmalıdırlar. Kümes üniform bir ışık dağılımı ile ayarlanabilir ışık şiddetine (0.5-35 lux arasında) göre hazırlanmalı ve gerekli ekipmanlar yerleştirilmelidir.

Yer seviyesinde uniform bir hava akımı ve yeterli havalandırma sağlanabilmelidir. Rüzgar

geçirmez olmalıdır.


143

Derin Gübre Kanallı (Deep-pt) Kümesler: Geçmiş yıllarda, yaş gübrenin neden olduğu sorunları çözümlemek amacıyla uygulanan

derin gübre kanallı kümesler, derin altlık sistemi veya yükseğe kaldırılmış kümesler tekrar popüler olmaya başlamıştır. Bu sistemle, uzun bir dönem gübrenin kümeste kısmen kurutularak biriktirilmesi mümkündür. Bu kümesler iki katlı olarak yapılırlar. Üst kat, hayvanların kafes veya ızgaralarda barındırıldığı tavanlı kısımdır, alt kat ise tavansızdır ve gübre burada birikir. Her bir katın yüksekliği de 2,4 m kadardır. Derin gübre kanallı kümesler yumurta tavukları için olduğu gibi piliç büyütmede de kullanılabilir.

Derin gübre kanallı kümesler, çoğunlukla çevre kontrollü kümesler olarak görülmekle

beraber, pencereli kümesler olarak da yapılabilmektedirler. Hava, tavukların bulunduğu binanın üst katında, kümesin ön ve arka cephesinin üst kısımlarında açılan hava giriş deliklerinden içeri alınır. Hayvanlar tarafından ısıtılan bu hava, daha sonra aşağıdaki gübre çukuruna doğru çekilir ve alt katın duvarlarına yerleştirilmiş bulunan emici fanlarla gübrenin üzerinden çekilerek dışarı atılır. Böylece alt kata giren sıcak hava, bu emici fanlarla binadan atılmadan önce gübre çukurundaki gübrenin nemini kısmen absorbe ederek kurutulmasını sağlar.

Prefabrik Kümesler: Prefabrik kümesler, çok iyi izolasyonlu mükemmel havalandırma sistemli ve hazırlanmış

bütün ekipmanları ile anahtar teslimi yapılan kümeslerdir. Bu sistem, tavukçulukta görülen son gelişmelerden biridir. Prefabrik kümeslerin en belirgin avantajları aşağıda verilmiştir:

Yetiştiricinin, prefabrik kümes firmalarına, tüm kalemlerle ilgili masraf konusunda daha

fazla güveni olabilmektedir. Tüm yatırımın ve ekipmanların aynı kuruluştan temin edilmesi ile sağlanabilen net bir fiyat

tasarrufu söz konusudur. Prefabrik kümesler daha ekonomik olabilmektedir. Tüm malzeme, ekipman ve materyaller, en iyi şekilde eğitilmiş personelce, geliştirilmiş

plan ve teknoloji ile sağlanmaktadır. İşletmeci açısından önemli olan bir hususta, tüm harcamalarda bir tek firma ile muhatap

olunacağından, mali ve idari işlemler daha kolay olmaktadır. Bu kümesler için ilgili firmaca verilen bir garanti süresinin olması da bir avantaj olarak

kabul edilmektedir. Bu kümeslerin yapılması diğer kümeslere nazaran çok daha kısa zaman almaktadır.

Altlıklı Yer Sistemi Kümesler:


144

Bu tip kümesler yumurta tavukçuluğunda uygulanan en eski sistemdir. Bu sistem, kümesin tüm zeminin değişen derinlikte atlıkla kaplanmasından ibarettir. Yemlik ve suluklar altlık üzerine, folluklar da kümesin bir veya iki tarafına yerleştirilir. Ekipmanların tüm kümeste homojen bir şekilde yerleştirilmiş olmasına dikkat edilmelidir. Hayvanlara yem yeme ve su içme için uygun bir mesafe ve alan sağlanırsa, hem yem ve su tüketimi (gerektiği kadar) artacak hem de stres daha az olacaktır. Ayrıca, kümeste hayvanlar grup oluştururlar ve bir gruptaki hayvanlar diğer grubun alanı içindeki yemlik ve suluklara gitmezler. Bunun için yemlik ve suluklar yeterli ve homojen dağıtılmalıdır. Bu sistemde havalandırma ve izolasyona önem verilmelidir. Altlıklı yer sistemli kümesler, ızgara, tel tabanlı veya kafes sisteminin uygun ve karlı olmadığı durumlarda kullanılabilir. Birim alana konulacak hayvan sayısı az olduğundan, hayvan başına yatırım masrafı fazladır. Fakat bakım masrafları düşüktür. Aynı zamanda daha esnek kullanım imkânları vardır. Örneğin, yaşlı tavukların tamamen boşaltıldığı yataklıklı yer sistemindeki bir sistem, tavukçulukta görülen son gelişmelerden biridir. Prefabrik kümeslerin en belirgin avantajları aşağıda verilmiştir: Yetiştiricinin, prefabrik kümes firmalarına, tüm kalemlerle ilgili masraf konusunda daha fazla güveni olabilmektedir. Tüm yatırımın ve ekipmanların aynı kuruluştan temin edilmesi ile sağlanabilen net bir fiyat tasarrufu söz konusudur. Prefabrik kümesler daha ekonomik olabilmektedir. Tüm malzeme, ekipman ve materyaller, en iyi şekilde eğitilmiş personelce, geliştirilmiş plan ve teknoloji ile sağlanmaktadır. İşletmeci açısından önemli olan bir hususta, tüm harcamalarda bir tek firma ile muhatap olunacağından, mali ve idari işlemler daha kolay olmaktadır. Bu kümesler için ilgili firmaca verilen bir garanti süresinin olması da bir avantaj olarak kabul edilmektedir. Bu kümeslerin yapılması diğer kümeslere nazaran çok daha kısa zaman almaktadır.

Altlıklı Izgara Sistemi Kümesler: Bu sistem, özellikle yüksek oranda döllü yumurta elde etmek amacıyla damızlık sürüler ve

büyütme döneminde kullanılabilir. Bu kümeslerde ızgaralı bölümde, ızgara olarak fabrikasyon imali tel ızgara kullanılabilmekte ise de, bu pek tercih edilmemektedir. Bu kümes tipi bugün en fazla broyler yönlü damızlık sürülerde kullanılmaktadırlar. Bu sistemde hayvanlar ızgara üzerinde bulunmaya alıştırılmalıdır. Hayvanların yerden ızgara üstüne sıçramaya alışmalarından sonra, yemlik ve suluklar altlık üzerinde bırakılmaya devam edilirse, hayvanlar yemlik ve sulukları artık kullanmak istemeyeceklerdir. Bu tip kümeslerin çoğunda ızgaralar üzerine otomatik yemlik ve suluklar yerleştirilir. Sekiz haftalık yaşa kadar yemlik ve sulukların tamamı altlık üzerine konmalıdır. Hayvanlar otomatik yemlik ve suluklardan yem yemeye ve su içmeye başladıktan sonra altlık üzerinde bulunan yemlik ve suluklar tedrici olarak kaldırılır. Buna alışamayan veya yeni yemliklerin yerini öğrenemeyen az sayıda hayvan bulunabilecektir. Ancak bunlar da zamanla alışacaklardır. Bu sistemin avantajları aşağıda verilmiştir: Hayvan başına yerleşim alanı ihtiyacı daha azdır, bu nedenle birim yerleşim alanında daha fazla yumurta üretilebilmektedir. Tam ızgara sistemine nazaran bu kümeslerde yere yumurtlama daha az olmaktadır. Hayvan başına işgücü masrafı daha azdır.


145

Ölüm oranı ve çatlak yumurta oranı bakımlarından diğer sistemlerle bir farklılık bulunmamaktadır. Damızlık sürülerde, bu sistemde tam ızgara sistemine göre daha yüksek döllülük oranı elde edilmektedir. Bu sistemin dezavantajları ise şunlardır:

İlk tesis maliyeti altlıklı yer sistemi ile karşılaştırıldığında daha fazladır. Altlıklı ızgara

sisteminde, tam ızgara sistemi ile karşılaştırıldığında hayvan başına daha az yumurta elde edilmektedir. Izgaralar üzerinde hayvanların kalabalık oluşu, kirli yumurta oranının artmasına neden olmaktadır. Çoğu kez 2/3 sistemi olarak da adlandırılan bu kümes tipinde yararlanılabilen toplam zemin alanının 2/3’ü ızgara, 1/3’ü altlık olmakla beraber, uygulamada bu oranlar sırasıyla %60 ve %40 kadardır. Tam ızgara sistemi, ticari yumurtacılar, et ve yumurta yönlü damızlıklar için kullanılabilmekte ise de, kümeste belirli miktarda altlıklı alanın bulunması daha iyi yerleşim alanı sağlamaktadır. Damızlık hayvanlar, tam ızgara veya tel tabanlı kümeslerde barındırıldığında döllülük oranı düşmektedir.

Kullanılan ızgaralar, yaklaşık 2,5 x 5 cm kesitli ağaç çıtaların 2,5 cm ara ile yan yana ve

kümesin uzunluğunca yerleştirilmesiyle yapılır. Izgaralar, biriken gübrenin temizliği için kaldırılabilir, taşınabilir özellikte olmalıdır. Izgaralar kümeste iki şekilde yerleştirilebilir:

1) Izgaraların kümesin iki yanına yerleştirilmesinde, Izgaraların yarısı kümesin

uzunluğunca bir kenara, diğer yarısı da diğer kenar boyunca yerleştirilir. Bu yerleşim şeklinin, açık kümeslerde şiddetli yağmurlarda, yağmur damlalarının yataklık yerine ızgaralara gelmesi gibi bir avantajı da vardır. Ayrıca kümeste günlük işler, işçiler tarafından kümes boyunca ortadaki alanda, yataklık kısmında daha kolay görülebilir.

2) Izgaraların kümesin ortasında yerleştirilmesinde ise ızgaraların tamamı kümesin

uzunluğu ortada ve yataklık alanının ise yarısı kümesin bir tarafında, diğer yarısı da kümesin diğer kenarı boyunca uzanmaktadır. Bu yerleşim, yemlik ve sulukların ızgaralardaki yerleşimi açısından çevre kontrollü kümeslerde bir dezavantaja sahiptir. Ayrıca açık kümeslerde, bilhassa iki tarafı açık kümeslerde, şiddetli yağmurlarda yataklığın ıslanması dezavantajı da vardır. Keza folluklar, kümesin uzun kenarı boyunca yer aldığından, diğer işler için işçilerin ızgara üzerinden karşı tarafa geçişi de ayrı bir zorluk olmaktadır. Izgaraların yüksekliği, zeminden yaklaşık 70 cm kadar olmaktadır. Izgaraların altında bırakılacak bu yükseklik, bir yıl boyunca gübrenin ızgara altında birikmesi için önemlidir.

Tam Izgaralı Kümesler: Özellikle ticari yumurta yönlü yetiştiricilikte hayvanlar, civciv büyütme veya civciv-piliç

büyütme kümesinden tam ızgaralı kümeslere nakledilir. Böylece, ticari yumurtacı sürüler için, işletmelerde tam ızgara sistemi rahatça uygulanabilir. Ancak tam ızgara sisteminde çoğunlukla damızlık sürüler barındırılır.


146

Tam ızgara sistemi yaklaşık 200 yıldan beri Avrupa’da kullanılmaktadır. Bu sistem, kümesin tüm zemininin yerden belirli bir yükseklikte ızgara veya tel ta banla döşenmesi şeklindedir. Tel tabanlı sistemin, tellerde paslanma olması, mekanik zararlarla karşılaşılması ve tavuklarda ayak problemlerine neden olması gibi sakıncaları vardır. Izgara sisteminde, gübre hayvanların ayakları ile itilerek alttaki gübre çukurunda birikir. Normalde, yılda bir kez ızgaralar kaldırılarak, gübrenin atılması ve kümeste tam bir temizlik-dezenfeksiyon işleminin yapılması gereklidir. Gübre çukuruna su dökülmesi önlenmiş ve gübre çukuru normalden daha derin yapılmışsa, bu işlem birkaç yılda bir de yapılabilir. Tam ızgara sisteminde ızgaraların yapısı, büyüklüğü, yüksekliği, ızgara çıtalarının enine, kesitteki ölçüleri 2/3 ızgara sisteminin aynısıdır. Tam ızgara sisteminin bazı avantaj ve dezavantajları bulunmaktadır. Bu sistemin avantajları şu şekilde sıralanabilir;

Yer sistemine göre birim alanda daha fazla hayvan barındırılabilir. Çünkü hayvan başına hesaplanan yerleşim alanı, yumurtacı piliçler için altlıklı yer sisteminde 0,18 m iken, tam ızgara sisteminde 0,09 m kadardır. Altlığa ihtiyaç duyulmaz, dolayısıyla altlık masrafı olmaz. Sağlık koruma ve hastalık kontrol önlemlerinin etkinliği daha üstündür. Özellikle bakteriyel hastalıkların kontrolü daha iyi olmaktadır. Su dökülmelerinden kaynaklanan aşırı nem hariç olmak üzere, bir yumurtlama döneminde kümeste temizlik ve dezenfeksiyona ihtiyaç duyulmaz. Gübre problemi azalır. Bu kümeslerde, ızgaralı yer sisteminde görülen bazı manejman problemleri görülmez.

Bu sistemin dezavantajları ise şu şekilde sıralanabilir; Klasik yer sistemine göre ilk yatırım masrafı daha yüksektir.Binanın kullanımında esneklik

daha azdır.Izgara aralarından yem dökülmeleri önemi; bir kayıptır.Hayvanlar daha sinirli olur. Kanibalizm ve tüy yolma, bu kümeslerde bir problem olabilir. Kırık yumurta oranı daha yüksek olabilmektedir. Yumurta verimi biraz daha düşüktür.

Meyilli Tel Tabanlı Kümesler: Son yıllarda, kümeslerde görülen bir yenilik de meyilli tel tabanlı kümeslerdir. Bu

kümeslerde, hafif meyilli, plastik veya telden yapılmış tabanlar yerleştirilir. Bu kümeslerde tabanda her 10 cm için 13 mm’lik bir eğim sağlanır. Bu şekilde eğimli tel veya plastik taban üzerinde yumurtalar rahatça yuvarlanarak, meyilli tabanın sonunda bulunan yumurta toplama bölümünde birikir ve sonra buradan alınırlar. Yumurtaların yumurtlandığı folluklar da kümes tabanına yerleştirilir. Bu meyilli tel veya plastik taban, yerde yumurtlanan yumurtaların toplanması amacına yöneliktir. Tel taban yapımında iki yöntem uygulanmaktadır:


147

A Şekil Tel Tabanlar: Bu yöntemde meyilli tabanın en yüksek yeri, kümesin merkezi hattı olup, meyil buradan bazen bir servis yolu bırakacak şekilde iki yan duvara doğru gelmektedir. Folluklar, duvarlara karşı veya her duvarın yanındaki servis yollarına yerleştirilir.

V Şekil Tel Tabanlar: Bu yöntemde, meyilli tabanın en yüksek kısımları, kümesin uzun

yan duvarları ile birleştiği yerdedir. Taban, uzun yan duvarlardan follukların yerleştirildiği merkezi hatta doğru meyillendirilmiştir. Böylece yumurtalar, kümes uzunluğunda merkezi bir hatta toplanır. Bu kümeslere yumurtaların, folluk bölümlerinden ve yer yumurtalarının yuvarlandığı bölümlerden, hareketli bir bant yardımı ile otomatik olarak toplanabileceği bir düzenekte yerleştirilebilir. Taban malzemesi olarak fabrikasyonu imali, kaynaklanmış teller kullanılır. Tel tabana ilave destek te sağlanarak, sağlam bir yapı oluşturulabilir. Tel tabandaki gözlerin ölçüsü 2.5x5 cm kadardır. Tel tabanda daha küçük gözler kullanıldığında damızlık sürülerde, horozlarda ayak iltihaplarında azalma sağlanabilir. Tel tabanın döşenmesinde, yumurtaların kolayca ve kırılmadan yuvarlanabilecekleri bir eğim ve yapının sağlanmasında, tel yerine özel plastik materyaller de kullanılabilir.

Kafes Sistemi Kümesler: Tavukların kafeste barındırılmaları 1920l’li yıllarda başlamıştır. Özellikle yumurta

tavuklarında kafes sistemi çok yaygınlaşmıştır. Bugün dünyada ticari yumurtacıların %75’inin kafes sisteminde yetiştirildiği tahmin edilmektedir. ABD’de ise bu oran %93’ün üzerindedir. Tavukların kafes sisteminde yetiştirilmesine yönelik büyük bir eğilim varsa da, ticari yumurtacıların bir kısmı halen yer ve ızgara sisteminde yetiştirilmektedir. Kafes sisteminde bazen bireysel kafesler kullanılmaktadır. 2, 3 ve 4 tavukluk kafesler yaygın olup, büyük koloni kafes sistemleri yaygın değildir.Yumurta tavukları, cinsi olgunluk dönemine kadar ki civciv ve piliç dönemlerinde yer ve kafes sistemleri ile bunların kombinasyonlarından oluşan 4 yetiştirme sisteminde barındırılırlar. Bunlar:

� Kafeste ve yerde büyütme

� Yerde ve kafeste büyütme

� İki kümes ve kafes sistemi

� Tek kümes ve kafes sistemi


148

Büyütme Kümesleri: Civciv büyütme ve piliç büyütme kümeslerinin genişliği, kafeslerin ölçüsüne göre

belirlenmelidir. İki ya da üç sıralı kafeslerin bulunduğu kümeslerde hayvan yoğunluğu fazla olmaktadır. Çünkü kafes sisteminde birim alana düşen hayvan sayısı, yer sistemine göre çok fazladır. Bu miktar, kafes tipine ve hayvanların yaşına bağlı olarak 3 -5 misli olabilir.

Bu nedenle de havalandırma ihtiyacı fazla olmaktadır. llıman veya soğuk iklimlerde, taze

havanın sağlanması, nem ve amonyağın yok edilmesinde çevre kontrollü kümesler en iyi çözümdür. Ancak pencereli kümeslerde bunların karşılanması için gerekli düzenlemelerin yapılması önem kazanır. Hayvan yoğunluğunun fazla olduğu bu kümeslerde, kümes içi sıcaklığını optimumda tutmak kolay değildir. Açık tip kümeslerde bile bu durum problem olabilir. Çevre kontrollü kümeslerde bu nedenle kümes içi sıcaklığının yükselmesinin önlenmesinde buharlaştırma yoluyla soğutma, bilinen en iyi uygulamadır. Pencereli kümeslerde de bu problemin önemle dikkate alınması gerekmektedir.

Yumurtlama Kümesleri: Kafeste yetiştirilen yumurtacılar için de çevreye karşı belirli koruma önlemleri alınmalıdır.

Kış aylarında dondurucu soğukların olmadığı ılıman iklimlerde, üstte çatının dışında fazla bir korumaya ihtiyaç duyulmadığı halde, kış aylarının soğuk geçtiği iklim bölgelerinde tam korunmuş bir barınağa ihtiyaç duyulmaktadır. Bu kümeslerde de yüksek hayvan yoğunluğu nedeniyle kümese taze hava girişinin ve fazla ısı ile amonyağın atılması önemlidir. Gelişmiş ülkelerde, kafes sistemi için pencereli kümesler kadar çevre kontrollü kümesler de yaygındır. Kümes genişliği, kümesin içine yerleştirilecek kafes sisteminin yapı ve genişliği ile kafes sıralarına göre değişir. Sadece güneş ve yağmura karşı çatıya ihtiyaç duyulan ılıman iklimlerde ve çevre korumasına ihtiyaç duyulan soğuk iklimlerde beşik çatı yaygındır. Çatı genişliği ise, kafes sıralarının sayısı ile belirlenir. Gübrenin çevre kirletici bir faktör olması nedeniyle, özellikle soğuk iklimli bölgelerde, çözüm olarak kafes kümeslerinde derin gübre kanallı sistem yaygın olarak kullanılmaktadır.

Civciv büyütme kafesleri: Bu kafesler yaklaşık 30-40 cm yükseklikte olup taban genişliği ise değişiklik gösterir.

Kullanılan en yaygın ölçüler 55x60; 60x60; 60x70 ve 60x90 cm şeklindedir. Civciv büyütme kafeslerinin tabanlarında tel ızgaradan veya plastik kaplanmış tel ızgara ya da tamamen plastikten yapılmış ızgaralar kullanılabilir. Izgara delikleri 1,5x5 cm veya 2,5x2,5 cm ölçülerinde yapılabilir. Deliklerin büyüklüğü 1,25 cm’den fazla olduğunda, ilk 2 haftalık dönem için, tabanın kağıtla kaplanmasına ihtiyaç duyulur. Büyütme kafeslerinde taban genellikle eğimli değildir. Fakat yemliklerin ön tarafında biraz eğim bulunur. Kafeslerin ön kısmına yemlikler yerleştirilir. Kafeslerin ön kısmı ayarlanabilir olmalıdır. Böylece civcivlerin yemliklere geçişi önlenir. Teller


149

arasındaki açıklık ayarlanarak farklı büyüklükteki hayvanların aynı yemlikleri kullanmaları sağlanabilir. Kafes kapıları, civcivlerin kafeslere konması ve gerektiğinde kafeslerden çıkarılması için açıp kapanabilir kapı veya kapaklar kullanılır. Bu kapak veya kapılar, kafeslerin önünde veya üstünde bulunur.

Civciv büyütme döneminde hem kafeslerin, hem de kümes içi sıcaklığının belli bir

derecenin altına düşürülmemesi gerekir. Kafeslerin ısıtılmasında çeşitli yöntemler kullanılmakta ise de, sıcak su borusu kullanımı yaygındır. Bu ısıtma sıcak su borularının kümesin uzunluğunca kafeslerin üst kısmından geçirilmesi şeklinde yapılır. Kafeslerde hayvanlara su temini için kap, otomatik damlalıklı ve oluklu suluklar yaygın kullanılan suluk tipleridir. Suluklar konusunda, tipten çok yüksekliğin hayvanlar büyüdükçe, ayarlanabilir olması önemlidir.

Civciv büyütme döneminde, oluklu tip yemlik en yaygın olarak kullanılan yemlik tipidir.

Elle veya otomatik olarak doldurulabilir, yüksekliği ayarlanabilir olması tercih edilir. Civciv büyütme ve piliç büyütme kafeslerinde bir, iki veya üç sıralı kafes sistemleri kullanılır.

Piliç Büyütme Kafesleri: Büyütme dönemi, çoğunlukla piliçlerin yumurtlama ünitelerine nakledildikleri yaşa

bağlıdır. Bu dönem genelde 14-18. haftalar arasında değişir. Bu durumda yumurtlama kafeslerinin birkaç hafta için büyütme kafesi olarak kullanılacakları unutulmamalıdır.

İki tip büyütme kafesi vardır: a. Ayrı büyütme kafesleri: Bu tip kafeslerde, genellikle civciv büyütme döneminden sonra

hayvanların bakıldığı ayrı bir büyütme kümesine yerleştirilir. Değişik kafes genişlikleri olup her birinde 10-35 piliç bulunabilmektedir.

b. Civciv ve piliç büyütme kombine kafesleri: Bu sistem, civcivlerin büyütme dönemi ile piliçlerin yaklaşık cinsi olgunluk dönemine kadar aynı kafeste büyütülmesi esasına dayanır.

Civciv büyütme kafesleri, piliç büyütme dönemi için de kullanıldığında bu iki kafesin

özellikleri birbirine benzemektedir. Yaş ve hayvan büyüklüğü çok fazla fark etmediğinden bu kafeslerin büyüklüğü civciv büyütme kafesleri ile aynıdır. Kafes tabanındaki ızgara teller arasındaki açıklık, gübrenin kolaylıkla aşağı düşeceği kadar olmalıdır. Uygulamada ticari kafes tiplerinde bu açıklık bakımından geniş bir değişim görülür. Taban düz olmalıdır. Civciv büyütme kafeslerinde kullanılan suluklar bu kafeslerde de kullanılabilir.

Ancak bu kafeslerdeki sulukların yüksekliği, civciv büyütme kafeslerindekine göre daha

yüksek olmalıdır. Büyütme kafeslerinde, oluk tipi yemlikler yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu yemliklerin de elle veya otomatik olarak doldurulan tipleri vardır.


150

Yarı otomatik yemlikler için yem arabaları kullanılır. Otomatik yemleme ekipmanları, işgücünden önemli ölçüde tasarruf sağlamaktadır. Yemliklerin dıştan değil de, kafeslerin içinden geçirilmesi ile hayvanların yemliklerin her iki tarafından da yararlanmaları sağlanabilir.

Yumurtlama kafesleri: Bu tip kafesler esas olarak meyilli tel tabanlı, ön tarafında yemleme, su içme, yumurta

toplama için monte edilmiş, yardımcı ilave ekipmanları olan, tel ızgara ile kaplanmış bir kutu olarak tarif edilebilir. Son kırk yıllık dönemde bu esas yapıda küçük değişimler görülmüşse de, yumurta üretiminde en popüler sistem olmuştur. Ancak son yıllarda hayvan haklarının korunması amacıyla kafes yapısı ve dizaynında bazı değişikliklere gidilmiştir.

Yumurtlama kafesleri değişik ölçülerde yapılabilir. Kafeslerle ilgili bu ölçü farklılığı, daha çok uzunluk, genişlik veya derinlik bakımından olup, yükseklikler sabittir.

Kafes başına beş hayvandan az düşünüldüğünde, hayvan başına yerleşim alanı ihtiyacı 350-

450 cm arasında hesaplanabilir. Örneğin 4 hayvanlı bir kafes 30x45 cm ebadında ve 35 cm yükseklikte ya da 45x30 cm ebatta ve yine 35 cm yükseklikte olabilir. Kafes başına 5-9 hayvan düşünüldüğünde 40x45 cm ebat ve 35 cm yükseklik; 10-19 tavuk düşünüldüğünde bu ölçüler 60x60x35 cm; koloni kafesleri olarak ta adlandırılan 20’den daha fazla tavuk barındırılan kafeslerde ise 120x60x35 cm ölçüleri uygulanabilir.

Yumurtlama kafesi için kullanılan materyal genelde fabrikasyon imali tel ızgaradır. Bazen

plastik kaplanmış tel ızgara da kullanılır. Bütün yumurtlama kafesleri tabanları, yumurtaların toplama yerine veya hareketli bir banta yuvarlanabileceği şekilde uygun bir eğimde olmalıdırlar. Bu eğim kafes önünün 35 cm, arkasının 30 cm yükseklikte yapılması ile sağlanmakta ve kafeslerde 100’lik bir eğim oluşturulmaktadır.

Kafes tabanları, özellikle koloni kafeslerinin tabanları yeterince sağlam olmalıdır. Kafes tabanlarında ızgara delikleri, genelde 2,5x5 cm kadardır. Kafes tabanında, yumurtaların toplanma yerlerine yuvarlanırken çatlama ve kırılmalarını

mümkün olduğu kadar asgariye indirecek ölçüde bir eğim sağlanmalıdır. Kafes tabanı için tavsiye edilen eğim, 10 cm kafes derinliği için 8 mm olarak

hesaplanmalıdır. Kafes sistemi ortaya çıktıktan sonra, sadece kafes büyüklükleri değil, kümeste kafes

yerleşimi ve kafes başına hayvan sayısı da büyük ölçüde değişiklik göstermiştir.

Bireysel Kafesler: Her kafes gözüne bir tavuğun konduğu kafes sistemidir. Ancak hayvan başına yatırım

masrafı çok yüksek olduğundan bugün ıslah ve araştırma amaçlı pedigrili çiftleştirmelerde, kullanılmaktadır.


151

Küçük Grup Kafesleri: Bu yumurtlama kafeslerinin her birine 2 veya daha fazla tavuk konur. En yaygını 3-4 tavuk

konulanıdır. Ancak bu kafeslere konulan hayvan sayısı 8-10 tavuğu geçmemektedir. Koloni Kafesleri: Bu yumurtlama kafeslerinin herbirine 20-30 tavuk konulabilmektedir. Kümes alanından

tasarruf sağlanması ve böylece kafeslerin yerleştirildiği kümeste birim hayvan başına yatırım masraflarının azaltılması için belirli bir alana daha fazla kafes sığdırılabilmesi amacıyla çeşitli yetiştirme yöntemleri geliştirilmiştir. Bu yöntemler aşağıdaki gibi sınıflandırılabilir.

Tek Sıralı Kafesler: Tek katlı yerleştirme düzenidir. Bu tür kafes sistemli kümesin hayvan başına yatırım

maliyeti oldukça yüksektir. Açık kümeslerin yaygın olduğu sıcak ve ılıman iklimlerde bu kafes sistemi uygundur.

Çift Sıralı Kafesler: Bu kafeslere “Kademeli Kafesler”, “Stair Step”, yada “Kaliforniya Tipi Kafesler”de denir. Üst kat çıkıntılıdır, iki kafes sırası arasında kademeli bir dizilme görüldüğünden, üst katta bulunan hayvanların gübreleri alt katla temas etmeksizin kümes tabanındaki kanala düşmektedir.

Üç sıralı kafesler: Sınırlı olan kümes alanından daha fazla yararlanmak üzere üç katlı veya sıralı kafes sistemi kullanılmaktadır. Sıraların dizilişi, üst katların gübresi alttaki kata düşebilecek veya kafes sıraları üst üste veya çıkıntılı olarak yapılmaktadır.

Dört ve Beş Sıralı Kafesler: Dört ve beş katlı kafesler, yapı olarak üç sıralı kafesler gibi

olup, farkları dört veya beş sıralı oluşlarıdır. Ancak bu kafesler, üç sıralılar kadar yaygın değildir. Yatay kafesler tek katlı kafeslere benzeyen kafes blokları şeklindedir. Tam otomatik olarak

çalışırlar. Bu nedenlerle, bu tip kafesler, mekanizasyonun ucuz olduğu ve yüksek yatırım istemeyen ılıman bölge kümesleri için uygundur. Dikey, bateri ya da apartman tipi olarak bilinen kafesler 3 veya 4 katlı olarak yapılırlar. Stair -step ile apartman tipi kafesler arasında bir geçit tip olarak bilinen kompakt kafesler de 2 veya 3 katlı olarak yapılabilmektedir.

İşletmede;

� Yetiştirme amacına göre kümes tiplerinden Yumurtlama Kümesleri,

� Yapı şekline göre kümes tiplerinden Kapalı (Çevre Kontrollü) Kümesler,

� Zemin durumuna göre kümes tiplerinden Kafes Sistemi Kümesler,

� Isıtma şekline göre kümes tiplerinden Isıtmasız Kümes tipi tercih edilmiştir.


152

Üretim Tekniği Alternatifi: Üretimde günümüz şartlarında kullanılabilecek en verimli teknikler kullanılmaktadır.

Fakat kapasite artışı boyunca teknolojideki gelişimler takip edilecek ve gerekli olması durumunda farklı üretim alternatifleri de denenecektir.


153

E) SONUÇLAR

(Yapılan tüm açıklamaların özeti, projenin önemli çevresel etkilerinin sıralandığı ve projenin gerçekleşmesi halinde ne ölçüde başarı sağlanabileceğinin belirtildiği genel bir değerlendirme ve taahhütler)



Mülkiyeti Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti.’ne ait olan Tapuda; M29D09D pafta, 432 ada 9 parsel adresinde gerçekleştirilmesi planlanmaktadır. Faaliyetin gerçekleşeceği 9 nolu parsel 31.119 m2 olup; faaliyet için bu parselde ifraz işlemi gerçekleştirilmiştir. İfraz işlemlerinden sonra yapılan terklerden sonra faaliyet alanı 28.219 m² olarak düzenlenmiştir. İfraz işlemleri için İçeriçumra Belediyesinden Uygulama İmar Planları yapılmış olup; ÇED işlemleri tamamlandıktan sonra İmar Planları onaylatılarak gerekli izinler alınacak ve tapu belgesi güncellenecektir.

Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından toplam 28.219 m²’lik bir sahada 10574,5m2 si kapalı olmak üzere 500.000 (400.000 tavuk ve 100.000 civciv) kapasiteli yumurta tavukçuluğu faaliyeti yapılacaktır.

Faaliyet alanında yapılacak olan tavuk kümeslerinin her biri 1387,5 m2 ve civciv kümesi

937,5 m2 olacaktır. Tavuk ve civciv kümeslerinde kafes sistemleri kurulacaktır. Tavuk kümeslerinde kafesler 8 katlı, 2 bölmeli, 5 blok ve her bir sırada 100 bölmeden oluşacaktır ve her kümeste 80.000 adet tavuk olacaktır. Yapılması planlanan civciv kümesinde 100.000 adet civciv bulunacaktır. Civciv kümesinde kafesler 5 kat 4 bloktan oluşacaktır.

Faaliyet alanında kümeslerden günlük olarak toplanacak yumurtaların Tasnifleme-

Paketleme ve depolanması için toplam 800 m²’ lik alanda Yumurta Tasnifleme-Paketleme ve Soğuk Hava Deposu, hayvanların yem ihtiyacını karşılayabilmek için 300 m2’lik alanda Yem Ünitesi, hayvan gübrelerini kuru granül haline getirebilmek için 1387,5 m2’lik alanda Gübre İşleme Tesisi, 182 m²’lik alanda bakıcı evi ve idari bina, ölü tavukların imhası için 75 m3’lük ölü hayvan çukuru ile personel kaynaklı sıvı atıklar için depolama kapasitesi 75 m3 olan sızdırmasız fosseptik çukuru projelendirilmiştir.


işletmeye geçmesiyle birlikte işletme içerisinde kapalı sistem konteynırlara aktarılan tavuk ve civciv dışkı atıkları işlenmek üzere günlük olarak Gübre İşleme Tesisine gönderilecektir. Gübre İşleme Tesisi (Karatay BES), Büyük Menderes Enerji Pet. Jeo. Mad. Elektrik Üretim Müh. İnş. A.Ş. tarafından kurulup işletilecektir. Söz konusu firma işletmeye başlamasıyla birlikte sözleşme imzalanacaktır. Söz konusu firma işletmeye geçesiye kadarki sürede “Tuzcuoğulları Tavukçuluk


154



yakın yerleşim birimi İçeriçumra Kasabası olup tesise yaklaşık 7 km dir. Tesise daha yakın yerleşim yeri bulunmamaktadır. Tesise ulaşım mevcut yollar kullanılarak sağlanmakta olup, ulaşımda bir problem yoktur.

Toplam 28.219 m²’lik bir sahada 10574,5 m2 si kapalı olmak üzere “Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti..” tarafından 500.000 (400.000 tavuk ve 100.000 civciv) kapasiteli, 5 adet tavuk ve 1 adet civciv kümesi olmak üzere toplamda 6 adet kümes ve 1 adet bakıcı evi, 1 adet yem ünitesi, 1 adet yumurta deposu, 1 adet gübre işleme tesisi, 9 adet çelik yem silosu ile “Yumurta Tavukçuluğu Üretim Tesisi” yapılması planlanmaktadır.

Proje ile ilgili üniteler, boyutları, kapasiteleri ve kapladığı alan büyüklükleri aşağıdaki

tabloda özetlenmiştir. Koordinatlandırılmış Vaziyet Planı Ekler bölümünde sunulmuştur. (Bkz. Ek-4)

Tablo 48Yapılması Planlanan Üniteler, Alanları ve Kapasiteleri

İşletme kapsamında 1 adet civciv (yarka) kümesi, 9 adet yumurta tavuk kümesi, yem üretim

bölümü, yumurta deposu ve paketleme tesisi, idari bina, sızdırmasız fosseptik, ölü çukuru ile yakma imha sistemi, trafo ve jeneratör odası, gübre işleme bölümü bulunacaktır.

İşletmede yetiştirilecek Bovans White cinsi tavukların üretim dönemleri boyunca yumurta

verimi % 85’dir. Bu durumda işletmeni günlük ve yıllık yumurta üretim kapasitesi aşağıdaki gibi hesaplanmıştır;



Sayısı

Planlanan Kapasite

(Adet)










Su deposu 30 - - -


Toplam Alan 10574,5 - - 500.000

Toplam Parsel Alanı 28.219


155


verimle yılın 365 gününde; 400.000 x 0.85 x 365 gün/yıl = 124.100.000 adet/yıl yumurta üretimi planlanmaktadır. Bu amaçla tesis bünyesinde 20 kişi çalıştırılması planlanmaktadır.

Günde 24 saat ve tek vardiya, ayda 30 gün, yılın 12 ayında çalışma yapılacak, 20 personel çalışacaktır.

Tesis yeri Konya-Isparta Planlama Bölgesi 1/100.000 ölçekli Çevre Düzen Planını sınırları içerisinde yer almakta ve “Tarımsal Nitelikli Alan” olarak gösterilmektedir. Konya-Isparta Planlama Bölgesi 1/100.000 ölçekli Çevre Düzen Planı, Uygulama Hükümleri ve Plan Açıklama Raporu ile bir bütün olup, yapılan her tür ve ölçekteki planların Çevre Düzeni Planına uygun olarak yapılacak ayrıca ruhsatlandırma ile ilgili iş ve işlemlerin 3194 sayılı İmar Kanunu ve İlgili yönetmeliklerine uygun olarak yapılacaktır.


yakın yerleşim birimi İçeriçumra Kasabası olup tesise yaklaşık 7 km dir. Tesise daha yakın yerleşim yeri bulunmamaktadır. Tesise ulaşım mevcut yollar kullanılarak sağlanmakta olup, ulaşımda bir problem yoktur. Projenin gerçekleştirileceği alan, kuzey batı yönünde bulunan Konya il merkezine 20 km mesafededir. Proje alanına ulaşım Konya-Çumra yolu üzerinden sağlanmaktadır.

Faaliyet alanının etrafında ve yakın çevresinde herhangi bir sanayi alanı

bulunmamaktadır. Faaliyet alanı ve yakın çevresinde orman alanı bulunmamaktadır. Faaliyet sahası içerisinde kurulması planlanan prefabrik kümesler için ve arazinin tesviye

edilmesi amacı ile hafriyat çalışması yapılacaktır. Hafriyat çalışması sırasında sahada toz oluşumu beklenmektedir.

Tesiste yapılacak olan kümesler için zemin hazırlama esnasında meydana gelecek hafriyat

atıkları miktarı 2.372 m³ olacaktır. Hafriyat çalışmaları sırasında çıkacak toplam 2.372 m³ hafriyat artığı malzeme sahanın boş alanlarına yayılarak araziyi tesviye etmek, bahçe düzenlemeleri ve sahanın boş kısımları için tekrar dolgu malzemesi olarak kullanılacaktır. Kapalı alan dışında kalan boş alan 17.645 m2’dir. Bu boş alan yaklaşık 13 cm (0,13 m) yüksekliğinde dolgu olacak şekilde tesviye edilerek değerlendirilecektir. Bu nedenle saha dışına herhangi bir hafriyatın atılması kesinlikle söz konusu olmayacaktır. 18.03.2004 tarih ve 25406 sayılı resmi gazetede yayınlanan Hafriyat Toprağı, İnşaat ve Yıkıntı Atıkları Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine uyulacaktır.

18.03.2004 tarih ve 25406 sayılı resmi gazetede yayınlanan Hafriyat Toprağı, İnşaat ve

Yıkıntı Atıkları Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine uyulacaktır. Yukarıda verilen hesaplamalar sonucu arazinin hazırlanması ve inşaat faaliyetleri esnasında saha içerisinde oluşacak olan toz emisyonu (0,1186 kg/saat), 03 Temmuz 2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazeteede


156

yayımlanarak yürürlüğe giren Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği EK-2 Tablo 2.1ede verilen 1,0 Kg/Saat değerinden düşük olduğu için hava kirlenmesine katkı değerlerinin hesaplanmasına gidilmemiştir.

Hafriyat işlemleri sırasında kamyonlara yükleme ve boşaltma yapılması sırasında oluşacak tozlanmaya karşı önlem olarak savurma yapılmadan yükleme ve boşaltma işlemlerinin yavaş yavaş yapılması toz çıkışında bir miktar azalmaya sebep olacaktır.

Gerçekleştirilmesi planlanan faaliyetin işletmede aşamasında aşağıdaki amaçlar için su

kullanımı olacaktır. � Personelin içme ve kullanma suyu, � Yetiştirilecek civciv (yarka) ve tavuklara verilecek içme suyu. Faaliyetin gerçekleştirilmesi için kullanılacak ihtiyaç suyu, mevcut şehir şebeke suyundan

sağlanmaktadır.

Tesiste işletme faaliyetleri esnasında; personel içme ve kullanma suyu, civciv ve yumurtalık tavukların içme suyu, temizlik işleri için kullanma suyu olmak üzere su kullanımı olacaktır. İşletme faaliyetleri esnasında kullanılacak personelin içme suyu damacanalarla, kullanma suyun tamamı; İçeriçumra Belediyesisin tesis alanına yaklaşık 1 km mesafede geçen içme suyu şebeke hattından sağlanacaktır. Bununla ilgili olarak İçeriçumra belediyesinden 22.05.2013 tarih ve 649 sayılı yazı ile şebeke hattının döşenmesisin masrafları karşılanması şartıyla içme ve kullanma suyunun verilebileceği hususundaki yazı alınmıştır. (Bkz.Ek-17)

Oluşacak evsel nitelikli atık sular, tesis içi kanalizasyon sistemiyle toplanarak 19.03.1971 tarih ve 13783 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Lağım Mecrası İnşası Mümkün Olmayan Yerlerde Yapılacak Çukurlara Ait Yönetmelik” hükümleri çerçevesinde 75 m³ olarak ( 5 m x 5 m ebatlarında ve 3 m su derinliği = 75 m³ ) projelendirilmiştir. Çukurun üzeri yerel olanaklara göre kadranlarla desteklenmiş tahtalarla veya betonarme plakla örülecektir. Mahremiyeti sağlamak, haşerenin içeriye girmesini önlemek, dış etkilerden korumak amacıyla çukurun üstüne çatılı bir kulübe yapılacaktır. Fosseptik çukurunun sızdırmazlığı yönetmelik şartlarına uygun olarak sağlanacaktır. Fosseptik detay projesi eklerde sunulmuştur.(Bkz Ek-15)

Oluşan atık sular parsel içerisinde oluşturulan kanalizasyon sistemiyle fosseptik çukuruna

bağlıdır. Oluşan evsel nitelikli atık su sızdırmaz fosseptikte biriktirilecek ve fosseptik dolduğunda vidanjörle Belediye tarafından çektirilerek bertaraf edilecektir. Sızdırmasız Fosseptik detay projesi eklerde verilecektir. Yer altı su Kaynaklarının kalitesinde faaliyetten kaynaklanabilecek olumsuz etkilerin giderilmesine ve bundan kaynaklanacak zararların telafisine ilişkin sorumluluk faaliyet sahibine ait olacaktır.

Fosseptik çukuru, işletmede evsel kaynaklı atık suların vidanjör vasıtası ile çekilerek kanalizasyon sistemine deşarjından önce geçici olarak depolandığı sızdırmasız özellikteki çukurdur. Proje kapsamında İçeriçumra Belediyesine ait vidanjör ile atık sular çekilecek olup bununla ilgili resmi yazı eklerdedir. (Ek-17) Konya İli Atıksu arıtma tesisine verilecektir. Ayrıca


157

Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği Madde 32’ye göre evsel atıksuların sızdırmasız nitelikteki fosseptikte toplayan ve vidanjör vasıtası ile atıksu altyapı tesislerine veren atıksu kaynaklarının 5 yıl süreyle saklanacak ve denetimler sırasında görevlilere beyan edilecektir.

Bu işlemler sırasında 13.02.2008 Tarih ve 26786 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanan

yürürlüğe giren “Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliği” ve 30.03.2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan “Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” hükümlerine uyulacaktır.

İşletmede kümeslerde beslenecek tavuklardan proses katı atığı olarak ölü tavuk ve civcivler,

tavuk ve civciv dışkı atıkları ile kırık ve kirli yumurtalar oluşacaktır. Yumurtadan kesilen tavuklar kümeslerden alınarak kesimhanelere gönderilmektedir.

Tavuk yetiştirme çiftliğinde doğal sebeplerden ötürü tavuk ölümlerinin gözlenmesi

normaldir. Bir üretim periyodunda yaklaşık % 1 oranında tavuk ve % 2 oranında civciv ölümü gözlenmektedir. Bu bağlamda tesiste oluşacak ölü civciv ve tavuk atığı miktarı:

Oluşacak Ölü Tavuk Miktarı = 400.000 adet/dönem %1 = 4000 adet olacaktır.

Oluşacak Ölü Civciv Miktarı = 100.000 adet/dönem %2 = 2000 adet olacaktır.

Projede; Ölü civciv ve ölü tavuklar proje sahasında açılan İmha çukurunda üzerine sönmemiş kireç dökülerek zararsız hale getirilecektir. 15.03.1989 tarih ve 20109 sayılı resmi gazete’de yayımlanan Hayvan Sağlığı ve Zabıtası Yönetmeliği Madde 38 - Hastalık çıkan yere

hükümet veteriner hekimi gelinceye kadar ölen hayvanlar muayene için muhafaza altına alınır. Ölen hayvanın kokuşması halinde, bu hayvanların derileri yüzülmeden ve uygun bir şekilde nakledilerek hayvanların uğrağı olmayan, akarsulardan uzak, yeraltı sularını kirletmeyecek şekilde en az iki metre

derinliğindeki çukurlara kireçlenerek gömülmeleri veya yakılmaları mahalli idari makamlar tarafından

temin olunur. Bu çerçevede projenin işletme sürecinde toprak kirliliğine mahal verilmeyecektir. 31.05.2005 tarih ve 25831 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Toprak Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine riayet edilecektir. Tesiste kullanılacak olan Ölü Çukurunun gösterildiği Vaziyet Planı Ek-3‘de verilmiştir.

Kurulması planlanan işletmedeki yarka kümeslerinde Klima sistemi kullanılacak olup, yumurtacı tavuk kümeslerde tutulacak tavuklara bölgedeki iklim şartlarının uygun olması nedeni ile ortam ısısında bakılabilecek ve bu nedenle yakıt kullanan herhangi bir ısıtma sistemi kullanılmayacaktır.

Ancak tesiste bulunan soysal tesisleri ısınma amacı ile ısıtma ünitesi (kalorifer kazanı)

kurulması planlanmaktadır. Kış sezonlarında çalıştırılacak olan kazan için yaklaşık 5 ton kömür kullanılacağı öngörülmektedir.


158

Kümeslerde tam temizlik ve kuruluk sağlanacaktır. Kümeslerde havalandırma sistemi kurulacak ve gübre depolama alanı dışında dışkı atık depolaması yapılmayacaktır.

Kümes içinde sıvı dışkı bulundurulmayacaktır. İç mekândaki kanalların üzeri kapalı

olacaktır. Tesis çevresi ve yakınında azota karşı duyarlı bitkiler (fidanlık ve kültür bitkisi)

bulunmamaktadır. Tesis çevresinde ekolojik sistem (orman, fundalık, bataklık v.b.) bulunmamaktadır.

Kümeslerde oluşan nemin ve kümes içinde meydana gelen kokunun hayvanları olumsuz etkilemesini önlemek için, kümeslerin uygun yerlerine fanlar vasıtasıyla dışarı atılması sağlanacaktır. Koku yayılımının engellenmesi amacıyla fanların önüne su perdesi yapılarak kokunun yayılması önlenecektir.

İşletmedeki kümeslerde havalandırma; ısı ve neme duyarlı sensörler vasıtasıyla çalışacak tam otomatik fanlar ile gerçekleştirilecektir. Kümesler içerisinde muhtelif yerlerde bulunacak duyarlı alıcılar sayesinde tam otomatik bilgisayar kontrollü sistem içerisindeki ısı ve nemin düzeyine göre fanları çalıştıracaktır. İşletme aşamasında oluşacak atıkların miktarları, kaynakları, bertaraf yöntemleri ve ilgili yönetmelik maddeleri aşağıda Tablo 70.’de sunulmuştur.

Tablo 49 Faaliyet Sonucu Oluşacak Atık Miktarları Ve Bertaraf Yöntemleri

Atık Atık çeşidi ve miktarları

Bertaraf şekli

Evsel katı atık

33,5 kg/gün

Kapalı çöp konteynırlarında biriktirilerek İçeriçumra Belediyesi Temizlik işleri ekiplerince düzenli olarak toplanacaktır.

Evsel Sıvı atık

3 m3/gün

Sızdırmasız fosseptik çukurlarına verilecektir (Fosseptik çukurları 75 m3) 31.12.2004 Tarih ve 25687 Sayılı Resmi Gazete’de Yayınlanan “Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği”ndeki değişikliklere, 13.02.2008 tarih ve 26786 Sayılı Resmi Gazete’de Yayınlanan “Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği”ndeki değişikliklere uyulacaktır.

Gürültü

30,37 dBA

Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği’nin Ek-VIII Tablo-4’de belirtilen gündüz sınır değeri (endüstriyel alanlar) 70 dBA’dır. Faaliyet sırasında yaklaşık 100 metreden sonra gürültü seviyesi yönetmelikte belirtilen sınır


159

değerinin altına düşmektedir.4000 m mesafedeki gürültü düzeyi 30,37 dBA'dır.

Tehlikeli atıklar

-

Tesis sektör itibariyle Tehlikeli atık kapsamında bir atık oluşturmayacaktır. 14.03.2005 Tarih ve 25755 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve ek değişiklik hükümlerine uyulacaktır.

Tıbbi Atıklar

100 kg/yıl

İşletme sahibi tarafından sızdırmaz kaplarda biriktirilerek Konya Büyükşehir Belediyesi Tıbbi Atık Sterilizasyon tesisine verilecektir. Gerekli protokol yapılacaktır. 22/07/2005 Tarih ve 25883 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve ek değişiklik hükümlerine uyulacaktır.

Gübre miktarı

45 ton/gün

Kümeslerden çıkacak civciv ve tavuk dışkıları Gübre İşleme Tesisi (Karatay BES) işletmeye geçmesiyle birlikte işletme içerisinde kapalı sistem konteynırlara aktarılan tavuk ve civciv dışkı atıkları işlenmek üzere günlük olarak Gübre İşleme Tesisine gönderilecektir. Gübre İşleme Tesisi (Karatay BES), Büyük Menderes Enerji Pet. Jeo. Mad. Elektrik Üretim Müh. İnş. A.Ş. tarafından kurulup işletilecektir. Söz konusu firma işletmeye başlamasıyla birlikte sözleşme imzalanacaktır. Söz konusu firma işletmeye geçesiye kadarki sürede “Tuzcuoğulları Tavukçuluk Tarım Ürn. San. Tic. Ltd. Şti.” tarafından proje sahasında Gübre İşleme Tesisi kurulacak ve işletilecektir.

Ölü Civciv ve

Tavuklar

6.000 adet/yıl

Projede; Ölü civciv ve ölü tavuklar proje sahasında açılan İmha çukurunda üzerine sönmemiş kireç dökülerek zararsız hale getirilmektedir. 15.03.1989 tarih ve 20109 sayılı resmi gazete’de yayımlanan Hayvan Sağlığı ve Zabıtası Yönetmeliğine göre bertaraf edilecektir. Bu çerçevede de projenin işletme sürecinde toprak kirliliğine


160

mahal verilmeyecektir. 31.05.2005 tarih ve 25831 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Toprak Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine riayet edilecektir.

Koku

-

04.09.2010 Tarih Ve 27692 Sayılı Kokuya Sebep Olan Emisyonların Kontrolü Yönetmeliği Hükümlerine Uyulacaktır. Projenin işletme sürecinde koku emisyonlarına sebebiyet verilmemesi amacıyla yemlik ve sulukların düzenli temizlikleri ile genel temizlik çalışması yapılarak kümes dâhilin de tam bir temizlik ve kuruluk sağlanacaktır. Kümeslerin bulunduğu bölgenin iklim şartları ve rüzgâr durumları dikkate alınarak havalandırma yapılacaktır. Havalandırma sayesinde kümeslerde amonyak kokusu birikimi önlenmiş olacaktır. Bu nedenle kümeslerde vantilatörler, perde ve pencere gibi ekipmanlar vasıtasıyla havalandırma sağlanacaktır.

Faaliyet kapsamında tüm inşaat faaliyetleri, işletme süresince ve işletme faaliyete

kapatıldıktan sonraki işlemlerde ÇED raporunda belirtilen taahhütlere ve 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu, 4857 sayılı İş Kanunu ve bu kanunlara istinaden çıkarılan tüzük ve yönetmelikler ile ilgli mevzuata uyulacaktır.

2872 sayılı Çevre Kanunu ve 5491 sayılı Çevre Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair

Kanun ve bu kanunlar çerçevesinde yayımlanan yönetmelikler ile diğer mevzuat kapsamında çevrenin korunması ve kirliliğinin önlenmesi için gerekli her türlü izinler alınacak ve aşağıda yazılan ilgili yönetmeliklere uyulacaktır.

� 03.07.2009 Tarih ve 27277 Sayılı Resmi Gazete’de Yayınlanan “Sanayi Kaynaklı

Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği” ve 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik;

� 17.07.2008 Tarih ve 26939 Sayılı Resmi Gazete’de Yayınlanan “Çevresel Etki

Değerlendirmesi Yönetmeliği”;


161

� 31.12.2004 tarih ve 25687 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliği” ve 13.02.2008 tarih ve 26786 sayılı “Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 04.06.2010 Tarih ve 27601 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren

“Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği”; � 14.03.1991 Tarih ve 20814 Sayılı Resmi Gazete’de Yayınlanan; “Katı Atıkların

Kontrolü Yönetmeliği” ve 22.02.1992 Tarih ve 21150 sayılı, 02.11.1994 Tarih ve 22099 sayılı,05.04.2005 Tarih ve 25777 sayılı Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik, 15.09.1998 tarih ve 23464 sayılı, 18.08.1999 Tarih ve 23790 sayılı, 25.04.2002 tarih ve 24736 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği”,

� 21.11.2008 Tarih ve 27061 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren

“Çevre Denetimi Yönetmeliği” ile 22.10.2009 Tarih ve 27384 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Çevre Denetimi Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 29/04/2009 Tarih ve 27214 Sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Çevre

Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelik” ile 24/02/2010 Tarih ve 27503 Sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanan “Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile 25/04/2010 Tarih ve 27562 Sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanan “Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 04/09/2010 Tarih ve 27692 Sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Kokuya Sebep Olan Emisyonların Kontrolü Yönetmeliği”

� 18/06/2011 Tarih ve 27968 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “2011-2012 Av Dönemi Merkez Av Komisyonu Kararı”;

� 18.03.2004 Tarih ve 25406 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Hafriyat Toprağı İnşaat ve Yıkıntı Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği”

� 11/11/2008 Tarih ve 27051 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren

“Çevre Düzeni Planlarına Dair Yönetmelik”


162

� 30/07/2008 Tarih ve 26952 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


“Tehlikeli Maddelerin Su ve Çevresinde Neden Olduğu Kirliliğin Kontrolü Yönetmeliği (76/464/ AB)” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Tehlikeli Maddelerin Su ve Çevresinde Neden Olduğu Kirliliğin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (76/464/AB)”


“Nesli Tehlike Altında Olan Yabani Hayvan ve Bitki Türlerinin Uluslararası Ticaretine İlişkin Sözleşmenin Uygulanmasına Dair Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


“Atık Pil ve Akümülatörlerin Kontrolü Yönetmeliği” ve 03/03/2005 Tarih ve 25744 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Atık Pil ve Akümülatörlerin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Atık Pil ve Akümülatörlerin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


“Yaban Hayatı Koruma ve Yaban Hayatı Geliştirme Sahaları İle İlgili Yönetmelik” � 17/02/2005 Tarih ve 25730 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren

“Zararlı Kimyasal Madde ve Ürünlerinin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


“Toprak Kirliliğinin Kontrolü ve Noktasal Kaynaklı Kirlenmiş Sahalara Dair Yönetmelik” � 22/07/2005 Tarih ve 25883 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren

“Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


“Av ve Yaban Hayvanlarının ve Yaşam Alanlarının Korunması, Zararlılarıyla Mücadele Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik”


163

� 17/05/2005 Tarih ve 25818 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Sulak Alanların Korunması Yönetmeliği” ile 26/08/2010 Tarih ve 27684 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Sulak Alanların Korunması Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


“Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 24.06.2007 tarih ve 26562 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren

“Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği” ve 06.11.2008 tarihli ve 27406 sayılı “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 25.11.2006 tarih ve 26357 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Ömrünü

Tamamlamış Lastiklerin Kontrolü Yönetmeliği” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Ömrünü Tamamlamış Lastiklerin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 30.12.2009 Tarih ve 27448 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Ömrünü

Tamamlamış Araçların Kontrolü Hakkında Yönetmelik” � 26.12.2008 Tarih ve 27092 Sayılı Mükerrer Resmi Gazetede yayımlanarak

yürürlüğe giren “Kimyasalların Envanteri ve Kontrolü Hakkında Yönetmelik” ve 10.11.2009 Tarih ve 27402 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Kimyasalların Envanteri ve Kontrolü Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 26.12.2008 Tarih ve 27092 Sayılı Mükerrer Resmi Gazetede yayımlanarak

yürürlüğe giren “Bazı Tehlikeli Maddelerin, Müstahzarların ve Eşyaların Üretimine, Piyasaya Arzına ve Kullanımına İlişkin Kısıtlamalar Hakkında Yönetmelik”, “Tehlikeli Maddeler ve Müstahzarlara İlişkin Güvenlik Bilgi Formlarının Hazırlanması ve Dağıtılması Hakkında Yönetmelik” ve “Tehlikeli Maddelerin ve Müstahzarların Sınıflandırılması, Ambalajlanması ve Etiketlenmesi Hakkında Yönetmelik”

� 14.03.2005 tarih ve 25755 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Tehlikeli Atıkların

Kontrolü Yönetmeliği” ve 04.09.2009 Tarih ve 27339 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


164

� 27.12.2007 Tarih ve 26739 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlğe giren

“Poliklorlu Bifenil ve Poliklorlu Terfenillerin Kontrolü Hakkında Yönetmelik Yönetmelik” ve 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Poliklorlu Bifenil ve Poliklorlu Terfenillerin Kontrolü Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 30.05.2008 Tarih ve 26891 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Elektrikli ve Elektronik Eşyalarda Bazı Zararlı Maddelerin Kullanımının Sınırlandırılmasına Dair Yönetmelik”

� 05.07.2008 Tarih ve 26927 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik”

� 18.07.1997 tarih ve 23053 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Karayolları Trafik Yönetmeliği” ve ek değişiklik yönetmeliklerine,

� 22.01.2003 tarih ve 25001 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Sanayi ve Ticaret

Bakanlığı tarafından hazırlanan “Açık Alanda Kullanılan Teçhizat Tarafından Oluşturulan Çevredeki Gürültü Emisyonu İle İlgili Yönetmelik”

� 15.12.2005 tarih ve 26024 sayılı “Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu

Uygulama Yönetmeliği”nde geçen hükümlere uyulacaktır.

Ülkemizin imzaladığı ve uygulamakla yükümlü olduğu tüm uluslararası anlaşmalara uyulacaktır.

Çevre ve toplum sağlığını olumsuz etkileyecek hususlar ile yangın ve patlamalara karşı

gerekli tedbirler alınacaktır. İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmelikte belirtilen inceleme kurullarınca

belirlenen sağlık koruma bandı mesafesi bıraklacak ve akabinde İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatı alınacaktır.

Projede belirtilen tesislerin montajı, işletilmesi ve işletme faaliyete kapatıldıktan sonraki

işlemlerde ÇED Raporunda belirtilen taahhütlere ve 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu, 2872 sayılı Çevre Kanunu ve 5491 sayılı Çevre Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve bu kanunlara istinaden çıkarılan tüzük ve yönetmelikler ile ilgili mevzuata uyulacak ve ilgili kurumlardan gerekli tüm izinler alınacaktır.


165

NOTLAR VE KAYNAKLAR

• Konya İl Çevre Durum Raporu, 2009

• http://www.tubitak.gov.tr/tubives/

• Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü Resmi Web Sitesi

• USEPA September 1985. Compilation of Air Pollutant Emission Factors, Volume 2: Mobile Sources, fourt edition, A-42 Section 2.7 Heavy Duty Constraction Eguipment

• Usepa, 1990

• www.wikipedia.com

• www.uhaks.com

• www.tuik.gov.tr

• Konya-Isparta Planlama Bölgesi 1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı, Lejand ve Plan Açıklama Raporu

• Hava Kirliliği ve Kaynakları ve Kontrolü, Tübitak-Gebze,1993.

• Akalın, Ş. Büyük Bitkiler Kılavuzu, Ankara, 1952

• Davis, P.H., Flora Of Turkey And The East Aegean İslands, Vol.1-10, Edinburgh, (1965–1988)

• Demirsoy, A. 1996. Amfibiler. T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Çevre Koruma Genel Müdürlüğü.

• Proje No: 90-K-1000-90, 69 S.

• Demirsoy, A. 1996. Memeliler. T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Çevre Koruma Genel Müdürlüğü.

• Proje No: 90-K-1000-90, 292 S.

• Demirsoy, A. 1997. Sürüngenler. T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Çevre Koruma Genel Müdürlüğü.

• Proje No: 90-K-1000-90, 205 S.

• Ekim, T. Koyuncu, M., Erik, S., İlarslan, R., Türkiye'nin Tehlike Altındaki Nadir ve Endemik Bitkileri, Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, Yayın No:18, Ankara (1989)

• Kiziroğlu, İ., 1989., Türkiye Kuşları. OGM Yayınları, Ankara, 314.S.

• Konya Sanayi Odası, 2008

• Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Koruma ve Kontrol Müdürlüğü Resmi web sitesi


166

YARARLANILAN YASAL DÜZENLEMELER � 03.07.2009 Tarih ve 27277 Sayılı Resmi Gazete’de Yayınlanan “Sanayi Kaynaklı

Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği” ve 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik;

� 17.07.2008 Tarih ve 26939 Sayılı Resmi Gazete’de Yayınlanan “Çevresel Etki

Değerlendirmesi Yönetmeliği” ve 30.06.2011 Tarih ve 27980 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Çevresel Etki Değerlendirmesi Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik;


“Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliği” ve 13.02.2008 tarih ve 26786 sayılı “Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 04.06.2010 Tarih ve 27601 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren

“Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği” ve 27.04.2011 tarih 27917 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 14.03.1991 Tarih ve 20814 Sayılı Resmi Gazete’de Yayınlanan; “Katı Atıkların

Kontrolü Yönetmeliği” ve 22.02.1992 Tarih ve 21150 sayılı, 02.11.1994 Tarih ve 22099 sayılı,05.04.2005 Tarih ve 25777 sayılı Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik, 15.09.1998 tarih ve 23464 sayılı, 18.08.1999 Tarih ve 23790 sayılı, 25.04.2002 tarih ve 24736 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği”ndeki değişikliklere,

� 21.11.2008 Tarih ve 27061 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren

“Çevre Denetimi Yönetmeliği” ile 22.10.2009 Tarih ve 27384 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Çevre Denetimi Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile 12.11.2010 Tarih ve 27757 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Çevre Denetimi Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ve 16/08/2011 Tarih ve 28027 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Çevre Denetimi Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 29/04/2009 Tarih ve 27214 Sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Çevre

Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelik” ile 24/02/2010 Tarih ve 27503 Sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanan “Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve


167

Lisanslar Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile 25/04/2010 Tarih ve 27562 Sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanan “Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ve 16/08/2011 Tarih ve 28027 sayılı Resmi Gazete’de Yayımlanan “Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 04/09/2010 Tarih ve 27692 Sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Kokuya Sebep Olan Emisyonların Kontrolü Yönetmeliği”

� 18/06/2011 Tarih ve 27968 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren

“2011-2012 Av Dönemi Merkez Av Komisyonu Kararı”; � 18/03/2004 Tarih ve 25406 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren

“Hafriyat Toprağı İnşaat ve Yıkıntı Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği” � 11/11/2008 Tarih ve 27051 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren

“Çevre Düzeni Planlarına Dair Yönetmelik” � 30/07/2008 Tarih ve 26952 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren

“Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


“Tehlikeli Maddelerin Su ve Çevresinde Neden Olduğu Kirliliğin Kontrolü Yönetmeliği (76/464/ AB)” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Tehlikeli Maddelerin Su ve Çevresinde Neden Olduğu Kirliliğin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (76/464/AB)”


“Nesli Tehlike Altında Olan Yabani Hayvan ve Bitki Türlerinin Uluslararası Ticaretine İlişkin Sözleşmenin Uygulanmasına Dair Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


“Atık Pil ve Akümülatörlerin Kontrolü Yönetmeliği” ve 03/03/2005 Tarih ve 25744 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Atık Pil ve Akümülatörlerin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Atık Pil ve Akümülatörlerin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


168

� 08/11/2004 Tarih ve 25637 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Yaban Hayatı Koruma ve Yaban Hayatı Geliştirme Sahaları İle İlgili Yönetmelik”


“Zararlı Kimyasal Madde ve Ürünlerinin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


“Toprak Kirliliğinin Kontrolü ve Noktasal Kaynaklı Kirlenmiş Sahalara Dair Yönetmelik” � 22/07/2005 Tarih ve 25883 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren

“Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


“Av ve Yaban Hayvanlarının ve Yaşam Alanlarının Korunması, Zararlılarıyla Mücadele Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik”


“Sulak Alanların Korunması Yönetmeliği” ile 26/08/2010 Tarih ve 27684 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Sulak Alanların Korunması Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


“Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


“Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği” ve 06.11.2008 tarihli ve 27406 sayılı “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 25.11.2006 tarih ve 26357 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Ömrünü

Tamamlamış Lastiklerin Kontrolü Yönetmeliği” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Ömrünü Tamamlamış Lastiklerin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


169

� 30.12.2009 Tarih ve 27448 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Ömrünü Tamamlamış Araçların Kontrolü Hakkında Yönetmelik”


yürürlüğe giren “Kimyasalların Envanteri ve Kontrolü Hakkında Yönetmelik” ve 10.11.2009 Tarih ve 27402 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Kimyasalların Envanteri ve Kontrolü Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”


yürürlüğe giren “Bazı Tehlikeli Maddelerin, Müstahzarların ve Eşyaların Üretimine, Piyasaya Arzına ve Kullanımına İlişkin Kısıtlamalar Hakkında Yönetmelik”, “Tehlikeli Maddeler ve Müstahzarlara İlişkin Güvenlik Bilgi Formlarının Hazırlanması ve Dağıtılması Hakkında Yönetmelik” ve “Tehlikeli Maddelerin ve Müstahzarların Sınıflandırılması, Ambalajlanması ve Etiketlenmesi Hakkında Yönetmelik”

� 14.03.2005 tarih ve 25755 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Tehlikeli Atıkların

Kontrolü Yönetmeliği” ve 04.09.2009 Tarih ve 27339 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 27.12.2007 Tarih ve 26739 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlğe giren

“Poliklorlu Bifenil ve Poliklorlu Terfenillerin Kontrolü Hakkında Yönetmelik Yönetmelik” ve 30/03/2010 tarih ve 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Poliklorlu Bifenil ve Poliklorlu Terfenillerin Kontrolü Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”

� 30.05.2008 Tarih ve 26891 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Elektrikli ve Elektronik Eşyalarda Bazı Zararlı Maddelerin Kullanımının Sınırlandırılmasına Dair Yönetmelik”

� 05.07.2008 Tarih ve 26927 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik”

� 18.07.1997 tarih ve 23053 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Karayolları Trafik

Yönetmeliği” ve ek değişiklik yönetmeliklerine, � 22.01.2003 tarih ve 25001 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Sanayi ve Ticaret

Bakanlığı tarafından hazırlanan “Açık Alanda Kullanılan Teçhizat Tarafından Oluşturulan Çevredeki Gürültü Emisyonu İle İlgili Yönetmelik”


170

� 15.12.2005 tarih ve 26024 sayılı “Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu Uygulama Yönetmeliği”


171

EKLER

EK.1 :1/25.000 ÖLÇEKLİ TOPOĞRAFİK HARİTA

EK.2 :1KM YARIÇAPLI TESİS ALANI VE ÇEVRESİNİ GÖSTERİR 1/25.000’ LİK

TOPOĞRAFİK HARİTA

EK.3 : KONYA-ISPARTA PLANLAMA BÖLGESİ 1/100.000 ÖLÇEKLİ ÇEVRE DÜZEN

PLANI, LEJANTI VE PLAN NOTLARI

EK.4 : FAALİYET ALANI VAZİYET PLANI

EK.5 : İNCELEME ALANI 1/25.000 ÖLÇEKLİ HİDROJEOLOJİ HARİTASI VE JEOLOJİK

HARİTASI

EK. 6 : KARAYOLLARI HARİTASI VE DEPREM HARİTASI

EK. 7 : TESİS ALANI TAPUSU

EK.8 : TESİS ALANINA AİT FOTOĞRAFLAR

EK.9 : VEKÂLETNAME

EK.10 : FAALİYET ALANI YER BULDUR HARİTASI

EK.11 : İMZA SİRKÜLERİ

EK.12 : AKUSTİK RAPOR

EK.13 : RESMİ KURUM GÖRÜŞLERİ

EK.14 : FAALİYET ALANI HİDROJEOLEJİK ETÜD RAPORU

EK.15 : FOSSEPTİK DETAY PROJESİ

EK.16 : UYGULAMA İMAR PLANI

EK.17 : İÇERİ ÇUMRA BELEDİYESİ SU TEMİNİ VE FOSSEPTİK YAZILARI

EK.18 : METEOROLOJİK BÜLTEN

EK.19 : ACİL DURUM PLANI VE HİJYEN PLANI

EK.20 : TAAHHÜTNAME

EK.21 : YETERLİLİK BELGESİ

EK.22 : ÇED RAPORUNU HAZRILAYANLARIN HAZIRLAYANLARIN

ÖZGEÇMİŞLERİ

tuzcuoĞullari tavukÇuluk tarim Ürn. san. tİc. ltd. Ştİ. · 2020. 3. 1. · tuzcuoĞullari...

Documents