2 Inhoud

van de redactievan het bestuur de Lustrumcommissie Briançon 2012, De hardboard gemeenschap herontdekt.BrianconIerlandThe making of the centerfoldCenterfoldDer WasserkuppeInondationMidwinter BBQOLIETreinborrelOpen PodiumTips & Tricks WindsurfenTips & Tricks KitesurfenTips & Tricks WakeboardenPlaneerbeer en FlipkipDe column van... RensQuotes & Wist-je-datjesColofon

3478

1114171821222526272829303132333435

33Van de Redactie

VAN DE REDACTIE

REns

Jaaaaaahhh Na een dag lang ploeteren zonder eten, want de winkel ging pas om 16:00 uur open en door de veel te awesome treinborrel geen tijd gehad om gister eten te halen, ligt hij er eindelijk! JeeeeJJ, wij hopen dat jullie net zo blij zijn als wij om weer al de veel te coole verhalen van alle vakantiegangers te lezen. We hebben de voorkant weer eens een makeover gegeven, want dat kon natuurlijk niet missen aan de eerste Tukgijp van het Lustrumjaar!

Verder natuurlijk weer een gezellige groepsfoto op de achterkant en het is wel te zien dat het thema in deze Tukgijp wintersport is. Zelfs de centerfold is in stijl en kijk ook zeker even naar de making of want dit was wel de meest hilarische tot nu toe, met zeker special thanks voor Aard, David, Esther en onze eigen Rens. Verder een overview van de komende Lustrum activiteiten en wat deze commissie nu allemaal uitspookt.

Wij zijn weer blij met het resultaat en hopelijk jullie ook! Natuurlijk zijn jullie tips altijd welkom en voor volgende Tukgijp zien we graag jullie stukken weer tegemoed!

BRITEilien

44 Van het Bestuur

Dirk-JanDe Hardboard wintersport ligt al weer even achter ons, zo ook de mid-winter BBQ. Daarnaast is de Kick-In commissie gevormd en al druk bezig met het voorbereiden van de introductie periode van Hardboard. Natuurlijk kan dat alles maar één ding betekenen... Het surfseizoen kan weer beginnen! (al stopt het seizoen voor de echte HB-bikkels nooit echt). College skippen voor een dagje op zee, een dagje IJsselmeer en dan heb je nog

zeker invullen met veel surfen, borrelen en activiteiten.

Tot snel op het water, want erbij zijn is...

RyanneHard gehuild heb ik toen ik de vorige Tukgijp zag verschijnen zonder mijn eigen verhaaltje, dat begrijpen jullie natuurlijk wel. Omdat jullie ongetwijfeld net zo hard moesten huilen als ik, zal ik mijn stukje hier alsnog publiceren. Beeld jezelf in: Het was eind 2011, een donkere, gure winterdag……… “O zo graag zou ik nu een indrukwekkend

ik op mijn snufferd ga met, laten we zeggen, snowboarden, mag ik toch gratis in die stoel gaan

liggen. Wanneer ik daarnaast nog twee benen breek tijdens het, voor het gemak een bekend voorbeeld, snowboarden, mag ik helemaal gratis met zo’n toffe helikopter mee! Stel ik word daarnaast ook nog bestolen van mijn, ik kan geen beter voorbeeld verzinnen, mooie nieuwe snowboard schoenen, krijg ik ook dáár centjes voor terug. Tot slot: Mocht ik een afslag missen of ineens een snowboardheld worden , ben ik ook nog eens verzekerd voor off-piste!Al met al rest mij na deze bevindingen niet veel meer te zeggen dan: Ik hoop dat jullie allemaal een super mooi 2012 tegemoet gaan en zorg dat jullie die verzekeringen

alle weekenden en trips die er aan zitten te komen. Laat die zomer dus maar komen!Eigenlijk betekend dat alles nog meer, wij zitten namelijk alweer op de helft van ons bestuursjaar. Dat is toch wel echt weer bizar, als je bedenkt hoe snel dat gegaan is. Aan de andere kant is het ook gek om te bedenken dat het nog maar een half jaar geleden was, dat we eigenlijk nog niet eens helemaal wisten wat voor een gave tijd we tegemoet zouden gaan.Gelukkig mogen we met z’n zevenen nog een half jaartje en dat gaan we dan ook

verhaal vertellen over al die toffe dingen die plaats (gaan) vinden in mijn leven. Denk hier bijvoorbeeld aan het feit dat ik al bijna op wintersport ga met heel veel Hardboarders!Dit had ik heel graag gedaan… zij het niet zo dat ik mezelf verplicht heb hier niet over te spreken/schrijven en denken voordat ik mijn reis- en zorgverzekering eens onder de loep heb genomen zo vlak voor 1 januari. Ik ben momenteel niet verzekerd voor de tandarts, maar wanneer ik op vakantie mijn tanden verlies doordat

niet nodig gaan hebben! Woehoe ik ga -correctie: ik ging- op Wintersport met Hardboard!!”

Liefs van jullie secretaris

VitoDit is dan alweer het 2de stukje in de tukgijp. Het stukje wat me laat stilstaan dat het jaar zo snel voorbij gaat. Het lijkt nog maar zo kort geleden dat wij bestuur werden. Maar nu is dan de hALV al zo

Van het bestuur

55Van het Bestuur

dichtbij. De tijd gaat wel snel voor mijn gevoel, maar zoals ik geleerd heb betekent dat alleen iets goeds. Het betekent dat ik geniet. En genieten doe ik zeker.Als ik zo terugdenk denk ik aan de mooie reis naar Briancon. Een stel geweldige studenten, samen naar Frankrijk om een beetje te boarden. Het was mijn eerste keer in de bergen, maar het zal dan ook niet mijn laatste zijn.Na de wintersport zat ik alweer uit te kijken naar de zomer. Dit totdat IJssebrand naar mij toe kwam op de borrel. Hij kwam met een geniaal idee. Hij wou met wat anderen even naar Wasserkuppe. Niet dat ik wist wat er te doen was in Wasserkuppe, maar toen hij het over snowkite had was ik gelijk verkocht. Had het een keer eerder gedaan op een weiland. Maar in de bergen zou

dan alweer naar het mooie weer met zijn zessen. Lekker wildkamperen, in grotten eten en aan mooie stranden met zonnetje golfsurfen. Toen wist ik het zeker zo moet het leven zijn.Uit dit verhaal moet je dan ook de conclusie trekken dat gave ideeen kunnen vlak van tevoren bedacht worden. Dan moet je ze uitvoeren want het is zeker genieten.

Groetjes vito

ElsaEen nieuwe tukgijp, jeeeej! Jah... dat is de algemene reactie (en terecht), maar tegelijkertijd wil deze tukgijp ook zeggen dat we alweer halverwege zijn.

kan ik dan aan mijn grootste actiepuntjes werken: oneindig veel vaardagen maken, leren airjiben, leren loopen, leren kitesurfen, leren wakeboarden en leren golfsurfen.Hierbij dus de oproep aan jullie allen, als je toevallig iets kan, leer het mij alstjeblieft!Dan gaan we er een super mooie lente/zomer van maken!En ik heb al het topje van de ijsberg gezien; zonnenstralen, warmte, blije gezichten, spontane trips, nieuw materiaal... Ik kan niet wachten!

LennyZintuigen zijn fascinerend. Alleen al over alle miniscule stroompjes die in je ogen ontstaan als je deze letters leest, valt een

vast vetter zijn dan op een weiland. Dus dat was de volgende ochtend na de borrel vroeg opstaan. Met de “The Kid” hard door rijden. En daar waren we dan in de sneeuw. Genieten van de studenten tijd. Sindsdien weet ik het zeker. Ik wil komende winter op snowkite trip! Daarna kwam hij dan alweer op een middag dat we over het over de lustrumtrip zouden hebben. Hij kwam toen met het idee van naar Bretagne. Dus die avond na mijn werk snel naar de acco en inpakken maar. Daar gingen we

Dat wil zeggen; de helft van een geweldig jaar is al voorbij voordat ik het door heb... máár gelukkig zijn er veel dingen waardoor het glas nog half vol is: - Het wordt warmer, dus SURFEN! - Het wordt bijna juni, dus Marokko, dus SURFEN! - Het wordt bijna vakantie, dus vrije tijd, dus SURFEN! - Het is ook al bijna april, dus golfSURFEN! - Dus.... SURFEN, SURFEN SURFEN!!!!!Dit maakt natuurlijk veel goed en maakt het komende half jaar super mooi! Eindelijk

vadsig boek te schrijven. Dus dat sla ik maar over, in plaats daarvan wil ik wel wat vertellen over het zintuig dat bij het Open Podium centraal stond: oren, die bij iedereen anders, maar bij iedereen toch even gek gevormd zijn. En zoals de branding de golven van de zee uitvergroot, zo vergroot je oorschelp de golven in de lucht. Die gekke vorm is trouwens wel handig om de oorsprong van het geluid te bepalen: doordat geluiden van achter door een stuk oorschelp moeten, klinken ze doffer dan geluiden van voor.

66 Van het Bestuur

Maar het gaafst is natuurlijk wat je met je oren kunt doen: naar muziek luisteren! Wat je oor dan doet, is niks anders dan frequenties bepalen. Het bijzondere is dat iedereen heel goed de verhoudingen tussen die frequenties kan bepalen, maar dat bijna niemand de frequenties zelf kan vaststellen. Iedereen kan, in meer of mindere mate, herkennen of twee tonen mooi samenklinken of niet, maar zeer weinig mensen kunnen de ‘kleur’ van een toon waarnemen (een absoluut gehoor), zoals mensen dat van licht doorgaans wel kunnen. In feite zijn veel mensen qua gehoor dus kleurenblind! Jij ook?

FelineJeej, ik mag weer een stukje schrijven voor

gewoon surfen en geen zorgen. Een spontane trip naar Bretagne om te golfsurfen, dat moeten we vaker doen! ...”Poging 2: ...Dit papiertje ben ik helaas kwijt geraakt maar de inhoud was ongeveer als volgt. “Wat is de lente toch heerlijk! Vandaag is de zomertijd ingegaan en het is super mooi weer, iedereen zit buiten van de zon te genieten. Eigenlijk is het zo’n dag waar je het liefst gewoon helemaal niets doet...” En toen ben ik in de zon gaan zitten om niets te doen.Poging 3: “Inmiddels is de eerste grote vaardag van het seisoen ook alweer achter de rug. Het was de bizarste vaardag die ik ooit heb meegemaakt. We waren bij Workum, de waterstand was erg laag maar hier had ik als kiter geen last van. Wel moest ik uitkijken voor de tractoren

zomer van dit jaar (gevoelsmatig dan wel) hebben we ook weer achter de rug. Puur genieten! Toch is het ook wel eens minder chill. Althans, over het algemeen niet voor mij, maar voor andere mensen. Hmm lastig.. Hoe kun je er dan voor zorgen dat de algemene chillheid weer een beetje op pijl wordt gebracht? Ik denk dat er een complete studie van gemaakt kan worden. Op dit moment kan ik het je nog niet echt vertellen, maar misschien dat ik aan het eind van het jaar genoeg ervaring heb opgedaan om het jullie te leren. Dan kan ik een handleiding schrijven, of een boek: “Algemene Chillheid en daar voorbij! – door Rens ten Klooster”. Kuch kuch.. je weet het maar nooit! Zo, nu is het wel mooi geweest met het gelul. Heb je stress of een probleem, stuur een mailtje naar

algemeenchillcommissaris@dwvhardboard of naar hbps@dwvhardboard, wie weet heb ik de oplossing voor je! :p

die tussen de zandbank en het strand heen en weer reden, laat staan de enorme graafmachine die op de zandbank stond.” Ter verduidelijking heb ik een tekening voor jullie gemaakt.

RensHet leven van een algemeen chillcommissaris is op vele manieren te omschrijven… Maar de beste is denk ik toch gewoon: chill. De eerste surfdag van het jaar zit er weer op en de eerste week

de Tukgijp. Ik heb echt zo veel waar ik jullie over wil vertellen! Ik ben zelfs al drie keer begonnen met het schrijven van dit stukje en ben ook drie keer het papiertje waarop ik begonnen was kwijt geraakt... Na even zoeken heb ik dan toch nog twee van de drie stukjes teruggevonden:Poging 1: “Alweer tijd voor de volgendeTukgijp! Het lijkt toch pas vorige week dat we op wintersport waren en genoten van de sneeuw. We hebben het zo druk dat de tijd voorbij vliegt. Het wordt tijd voor een beetje rust. Geen gezeur met studeren, deadlines en verplichtingen,

Hang Loose,OpWindend

7

De LustrumcommissieJe vraagt of ik zin heb in een TukgijpstukHet is elf uur ’s nachtsWe zitten aan tafelIn een huis in een stadWaar je de radio hoortWaar plannen ontstaanEn de laptop ontspoort.Op tafel staat een lege fles rumEn commissietruien die van jou of mij kunnen zijnEen vergunningsaanvraag, der promo gemachtEn deze nacht regelen we allesWat jij van een lustrum verwacht

Het is een lustrumDie je normaal alleen in het paradijs zietWe regelen een feestDie wordt gevierd met het mooiste liedEr komt een tripWaarvan je dacht dat je hem nooit beleven zouEn dit jaar beleven we hem met jou! Ohoh.

We zijn nog wakker en we staren naar ons schermEn ik denk aan het jaar, dat lang geleden begonWe zetten zomaar, een trip op touwNiet wetend waar de reis eindigen zouNu zitten we hier met een radicaal planEn niemand die dat nu, vergeten kanMarokko baby, er komt een lichting anWeet wel: onze vereniging isNog nooit zo groots gegaan

Het is een lustrumDie vol zit met activiteitHet is een commissieDie zich inzet voor de mooiste tijdHet is een jaarWaarvan we dachten dat het nooit gebeuren zouEn dit jaar beleven we hem, met jou, oohoh.

Echter een stukje blijft slechts bij woorden,De tekst is op ritme gezet.Maar dit jaar met jullie,Wordt levensecht!

Hang Loose,

De Lustrumcommissie!

Br

it, C

hr

is, K

el

ly

, Ma

rc

el

, Ma

rl

ies

& R

ya

nn

e

88 Trips

Het gevoel hebben alsof je je in een sprookje hebt gewaand, zo voelen wij ons wanneer wij de pen zetten aan het avontuur in Zuid-Frankrijk.

Wekenlang wordt internet gechecked op de weersvoorspellingen.

De boardjes liggen gewaxt en wel te wachten tot ze hun dienst weer mogen bewijzen. 2,3 zelfs 4 goggles liggen al klaar, je weet immers nooit welke omstandigheden je terecht komt. De zonnebrand crème is ook al uit voorzorg onderuit het badkamerkastje gehaald terwijl hier de regen tegen de ruiten tikt. Buiten is het guur, donker en nat.

Tijd om weg te gaan.

6 januari. Yes, het is zover. Heb ik alles, Ja? Let’s go. Backpack op de rug, boardbag ,bootsbag. Hop op de fiets of in de lijnbus naar de UT waar de 8 wielige limousine voor 70 personen staat te wachten om ons naar het zonovergoten, dicht besneeuwde Briançon te brengen.

Kaartspellen, mp3 spelers, iPads, alles kwam te voorschijn en automatisch werd het 1 gezellige bende. We hebben er zin in.

Nog ff een hapje eten en als ware koningen terug de bus in, filmpje kijken, slapen en ‘wakker’ worden in een besneeuwde buitenwereld.

Briançon 2012, De hardboard gemeenschap herontdekt.

De tijd kan niet snel genoeg gaan. Wij willen Boarden.

Na alle uitleg en sleutel uitgave, hop de kabelbak in op naar boven.

Radicaal off piste, slopestyle wedstrijden in het funpark, eerste keer over de ramp halve backflips, niks was te gek.

En dan te bedenken dat de vakantie net begonnen is. Top condities, zon, relaxte hardboarders. Wat wil men nog meer.

Maar natuurlijk, BIER!!!!!

Van de piste af, onderin het appartementen complex de kroeg in. Zo kunnen we het wel 8 dagen volhouden.

Naast het boarden en après-sneeuwhappen was er natuurlijk een druk leven in en rondom de appartementen. Huiskamer concerten, spelletjes avonden, ontbijt op bed verzorgen voor de dames en ziekenbezoeken.

Doormiddel van praatplastics werd er gecommuniceerd tussen de appartementen. Heuze muziek quizen en natuurlijk dom gelul waren een feit.

99Trips

Briançon 2012, De hardboard gemeenschap herontdekt.

Zo ontstond er een kleine gemeenschap compleet met een muzikale groep die niet te beroerd was om zijn optredens te beperken tot de woonkamer. Zelfs een compleet ruilhandelsysteem groeide en bloeide, gezamenlijk met een rondtrekkende bazaar die zich pontificaal integreerde. Over de laatst genoemde groep gingen zelfs de geruchten dat deze in het bezit waren van een heus handboek vol met codes en geheimen. Nu hebben wij van een man in een lange regenjas genaamd #$%#^&$& een bladzijde weten te bemachtigen uit dit legendarische schrift. Waarop staat vermeldt dat deze codex stamt uit het jaar 1600!

Na grondige analyse bleek deze groep een voorkeur te hebben voor vlees, en de grootste moeite te hebben om eersterangs konijnenvoedsel te verteren.

Naast het zware sporten was er tussendoor ook nog tijd om met zijn allen te gaan relaxen in de spa vlakbij, een chauffeur met een soprane, maar kort gezegd Justin Bieber stem bracht ons terwijl hij druk aan het spelen was op zijn tablet naar de plek. Het bleek een heuse vleeskeuring door de vrouwen te worden, omdat de mannen hun vertrouwde boardshorts moesten inruilen voor een sexy strakke zwembroek. De spa was overigens een plek om te genieten van de nieuwste onderwater jazz symfonieën, bubbelbaden, een Turks stoombad en meer.

Na zo’n relaxte Spa barste iedereen weer van de energie en kon er weer volop, geboard, ge-partied en gehandeld worden.

Ook de sfeer in huize beanie deed dit goed. Zo kwamen er al gauw een aantal quotes ons om de oren vliegen waarvan we een aantal jullie niet willen laten ontgaan.

1010 Trips

Er zijn jammer genoeg weinig roddels ontstaan waarover wij jullie kunnen informeren, de enige is over de vakantieliefde van dit jaar. Dit was tussen twee hardboarders die elkaar de etensresten van andere huizen gingen voeren. Deze opruimdaad (inclusief afwassen) werd beloond met een grote voorraad spek, waarvan twee volle pakken de laatste dag op Igo zijn stokbrood zaten.

Na 7 dagen tof boarden werd er de laatste dag een excursie gehouden naar het ouwe vestingstadje. Het handelen zat nu toch echt in ons, maar wegens een taalbarrière ging dit moeizaam.

Tot dat we arriveerde in een paninizaak die gerund werd door een Turks sprekende Frans man. Het duurde even voordat we het doorhadden maar toen zetten we ons geheime taal wapen in. YUSUF.

Het gesprek ging vrolijk verder in het Turks en kon er onderhandeld worden. In volgende bezoeken aan deze beste man zou hij een special price voor ons maken.

Na een lange moeizame tocht voor de begeleiders, want natuurlijk waren er een aantal kreupel, werd er nog gezellig met alle hardboarders gegeten voor we de bus terug naar het mooie Enschede instapten.

Natuurlijk nog een dikke knuffel en een awesome thnx voor de organisatie en de topsfeer die iedere hardboarder met zich mee bracht.

HARDBOARD, HET WAS TOP!!!!!!!!!!!!!!!! Philip, Teun

& Niek

1111Trips

Philip, Teun

& Niek

Tja, daar zit je dan. Opgepropt in Brum met een weigerende schuifdeur

en 6 kerels, waarvan een met mitella inclusief

stootkussens. In Italie. We gaan Hanno afdroppen omdat de draak (no offence) nog een week op wintersport gaat. Op het moment dat ik dit schrijf rijden we rondjes op een rotonde op zoek naar een pizzaria (als we toch door Italie rijden, moeten we daar natuurlijk wel even van profiteren). Het Italiaans wordt opgevijzeld en David leert hoe hij aardig moet vragen of ‘ie een

lekker kontje kan krijgen. Het antwoord daarop is 28,50, maar dat terzijde. Klein vraagje...waarom zit ik hier en niet gewoon in Enschede zoals elke student de week na de kerstvakantie? We gaan even een paar dagen terug in de tijd...

Na maanden voorbereiding en smachten en dromen over witte bergen en verse poeder, was het eindelijk zover. Het weer in Nederland was, zoals wel vaker, druilerig en grijs en laat ik maar niet beginnen over hoe niet-winters het was. Alle kooksessies en dronken escapades van kerst en oud & nieuw waren de revue gepasseerd, en wat

is er beter dan het jaar goed te beginnen met 10 dagen collectief spijbelen

in de Franse Alpen?Zoals men zegt is een goede voorbereiding het halve werk. Uitgebreide shopsessies, huisjes whatsapp (“u heeft 47 nieuwe berichten”) en reminders in de telefoon dat je niet moet vergeten je ziek te melden voor college. Zelfs Shaun had zich goed voorbereid en was dit keer op tijd voor de bus. Er werd last minute nog wat melk ingeslagen, studieboeken in de tas (om ze daar vervolgens te laten zitten totdat je weer in Enschede bent) en wie zat er nou ook weer wel en niet in Brumbi Mdungu? Terwijl de bestuurskamer wordt ingericht en de bomen bijna omwaaien op de campus gaan er dozen vol eten the Chopper in en voordat we het weten is het ineens 6 januari. Voor

velen de laatste (snif ) vrijdag van de kerstvakantie, maar voor 42 Hardboarders de dag om op wintersport te gaan (jaaaaaa!).

Voor we de snelweg op zijn met de bus, zit

iedereen te lezen in de nieuwste Tukgijp en op een aantal ramen is

centerfold Bart al snel te bewonderen. De reis duurt lang, wordt onderbroken door pauzes bij wegrestaurants met hufterproof fitnessapparaten en na een nacht in de bus gaan ’s ochtends de sneeuwkettingen om; de avond ervoor was de bergpas nog afgesloten door hevige sneeuwval...verse poeder!!

Do more of what makes you happy!

I got a hangover, woohoohoo!

1212 Trips

Helaas hadden de weergoden bedacht dat ze in Zwitserland een shitload aan sneeuw nodig hadden, met als gevolg dat Ryanne ingesneeuwd zat (met d’r vriendje, romantisch!), en uitgegraven moest worden door een plaatselijke boer.

Daardoor miste ze alleen wel de lift naar Briancon. Gelukkig kon ze een andere vinden in de vorm van het vriendje en kwam ze zaterdagavond aan.

Ondertussen is de Husk/Sunweb bus aangekomen in Briancon. Wat in plaats van een klein wintersportdorpje, een flinke stad blijkt te zijn (zeker als je bij de verkeerde bushalte uitstapt...). Gelukkig zitten de appartementen naast de skilift, wat compenseerde voor de staat van de appartementen. De apres ski bar zit op de begane grond, maar zodra de skipassen uitgedeeld zijn is iedereen gevlogen. Snowboarden!

De pistes zijn prachtig verlaten, klein nadeel is dat je eigenlijk maar 1 piste af kan (een glibberige en steile rode). Bochtjes zijn voor de beginners dus uit den boze, maar na een lunch met wat gratis crepes is de tweede gondel die helemaal naar boven gaat ook open en daar blijkt het, naast nog steeds hartstikke rustig,

goed toeven te zijn. Goed onderhouden pistes, behulpzame liftbedienden en fijne restaurantjes. Het gebied bestaat uit 5 dorpjes en wanneer je moe bent neem je, eenmaal beneden, gewoon de skibus

terug naar Briancon. Naast pistes in allerlei soorten en maten (waaronder hele enge groene paden) kan je je uitleven bij de boardercross, video-zone, funpark en de ongeprepareerde Melezone (a.k.a. Hellzone). En weet je even niet waar je hardboardvriendjes zijn? De walkietalkies staan afgestemd op 2!

Na het boarden een warme chocolademelk of 2 bier voor de prijs van 1 in de Vie bar, daarna vechten om de laatste druppels warm water. Ondertussen worden de lekkerste maaltjes gekookt, de restjes worden geruild voor afwasbeurten of over het balkon gegooid (kan je het beter ruilen voor afwasbeurten), gevolgd door avonden met muzieksessies, party&co en niet te vergeten geniale feestjes in de Vie bar. Ook de plannen worden tot in de late uurtjes besproken op kanaal

2 en als huisjes niet reageren worden ze gewoon opgehaald. Als het even stil is op de walktietalkies worden er o.a. een muziekquiz (met knuffels als prijs) en een bazaar georganiseerd.

Net als thuis moet er dan natuurlijk op dinsdag geborreld worden in stijl: escalatie! De DJ van die week komt toevallig ook uit Enschede en weet de snaar goed te raken met toppertjes speciaal voor Hardboard. Gevalletje van ‘gelukkig hebben we de foto’s nog’, hoewel sommige foto’s van de naborrel zijn ‘verdwenen’. Taio Cruz weet de algehele staat van iedereen de volgende ochtend goed te omschrijven, maar toch staat iedereen alweer snel op de piste.

1313Trips

Die avond is iedereen goed kapot, alle spieren weigeren en dus is het tijd voor de baden van Monetier! Sauna en spa in een gingen we met een delegatie van 35 man naar de andere kant van het skigebied. Aangekomen blijkt dat alle mannen toch echt niet in hun boardshort mogen (oeps), maar na een gesprekje met een man die Nederlands spreekt is een dealtje gemaakt. Iedereen geniet uren lang van de warme (en koude) baden, sauna’s en baden waarvan je gaat hallucineren. Met roze wangetjes en compleet gesloopt gauw weer terug naar Briancon en naar bed, om de volgende dag echt fris en fruitig op de piste te knallen.

Hoewel dat knallen natuurlijk ook gevaarlijk kan zijn...het aantal blessures liep gedurende de week hoog op en Kelly kon elke avond spreekuur houden. De grootste pechvogel was alleen Lenny, die op een van de eerste dagen z’n schouder uit de kom boardde. Niet alleen de rest van onze week, ook de week daarna kon ‘ie ’t boarden op de buik schrijven. Maar Lenny, je hebt wel een mooie mitella! Daarnaast maakte Feline nog een tripje naar een ziekenhuis wat een brace voor d’r duim opleverde, werden Esmeralda, Cynthia en Kelly ingetapet en ook achillespezen, liezen en niet te vergeten mijn eigen trouwe (maar brakke) knieen trokken het op een gegeven moment niet meer.

Ook de spierpijn was aanwezig, maar ach, een beetje HB-er laat zich niet door een beetje spierpijn uit het veld slaan. En met resultaat! Het klasje van Marlies ging als een speer en de wedstrijddag op vrijdag was een groot succes. Heel Briancon is volgestickerd en met al die waxinelichtjes tegelijk aan zijn er misschien zelfs wel logo’s in de tafel gebrand.

En dan breekt alweer de laatse dag aan...alles weer inpakken, schoonmaken en schone sokken in de tas voor de terugreis. Het oude centrum van Briancon (General store!) wordt nog even aangetikt en de voetjes worden gewassen in het riviertje. De laatste spullen worden Sjoef nog ingemikt en behalve zijn inzittenden gaat iedereen genieten van een 3-gangendiner in het restaurant.Ik vond het echt een topweek en de Italiaanse pizza was goed! Volgend jaar weer?

De buren van chickas: Aard, Evelien, Auke, Hanno, Shaun en David

De rensie-party-dentie: Vito, Marlies, Mark, Lenny, Feline en Rens

Huize beanie: Niek, Philip, Teun, Edwin, Igo en Mart

Huisje 5: Yoshi, Esmeralda, Wendo, Jorik, Lionel, Laurent

Sisha house: Yusuf, Cynthia, Paul, Dirk-Jan, Jay en Elsa

Chateau Risquo: Reinout, Jop, Jasper, Jullian, Chris tD en Siebe

Chickas: Judith, Brit, Esther, Kelly, Morgan en Ryanne.

Uit wetenschappelijk onderzoek met een proefpersonen (bestaande uit 1 persoon, ik) is gebleken welke busnaam het lekkerst

bekt tijdens het schrijven van een Tukgijpstukje. De winnaar is Sjoef. Over de uitslag kan niet gecorrespondeerd worden.

Hang Loose,

Juuuuuuuuuut

1414 Trips

3-18 februari, Dingle peninsula, Ireland.

Surfers: Bram Rongen, Timo Spijkerboer, Niels Hoogendoorn, Niels Moshagen, Sjouke Ritsema, Ijssebrand Ziel, Tom Jansen, Marc Broersma, Jaap Jan Koster, Aard Duivenvoorden, Freek Graafland, David Groen en cameraman Frank van Maanen

Elke dag een steady 25 knopen, vier meter hoge golven, een zwembad in de tuin, vette golfritten, elke dag zon, dikke tricks,

vlot verlopende heenvlucht en altijd droge sokken. Deze dingen hebben we de eerste twee weken onder andere niet gezien. Daarentegen wel knisperende haardvuurtjes, laptopschermpjes met

Red Alert en Age of Empires, kapotte zitgrasmaaier- en quadreparaties, bergwandelingetjes naar de top van Mount Brandon, ochtend-Crossfit-traininkjes op het strand, golfsurfritjes, timelapsjes, steen/zandkasteeltje bouwen, Guinnessjes drinken en verantwoorde studeer/werk-sessietjes.

Volgens de statistieken was er een goede

kans om minimaal een paar dagen in de week radicaal te kunnen surfen, met een lucht én water temperatuur van zo’n tien graden. Dus werd er besloten om het eind van de winter te oversurfen in Ierland.

Zodoende, begin Februari, vertrokken we richting de warme wateren. Na een goed ritje met LAN party door Belgie en Frankrijk namen we in Cherbourgh-Octeville de boot om Engeland heen naar Rosslare (Calafort Ros Láir), Ierland (Éire). Vanaf waar het nog zo’n zes uurtjes rijden was, via een route touristique door het mooie Ierse landschap, naar het huisje op de Dingle Peninsula (Corca Dhuibhne). Voor een goede prijs hadden we een riante 12 persoons villa dat uitzicht bood op Tralee Bay (Cuan Thrá Lí) met twee woonkamers

incluis open haard bij beide en gratis, eenmalig, een schaap in de tuin.

Aangezien er voor de eerste week geen wind voorspeld was, werd er maar besloten

Ierland

1515Trips

met een groepje Mount Brandon (Cnoc Bréanainn, 951m) te beklimmen. De heenweg werd via de avontuurlijke route gelopen met steile rotspaadjes langs ruige bergwand. Aan het begin van de wandeling was het nog kortebroekenweer met een stralend zonnetje, maar eenmaal op de top was het fris en mistig, wat helaas niet super uitpakte voor het uitzicht. Voor de terugweg werd besloten om via de familieroute te lopen in verband met hardloopgympen zonder veel grip. Uiteindelijk bleek ook deze route erg uitdagend door de gladheid van het natte gras. Bijkomend nadeel van de familieroute was dat de bus nog aan de andere kant van de berg stond, dus we moesten nog om de berg heen en gedeeltelijk weer de berg op, om bij de parkeerplaats te komen. Op de helft van de route bleek dat we op

een kwart zaten en de wandeling ging van stevige wandeling naar overlevingstocht.

Er was weinig voedsel en water, maar gelukkig

kon er uit

hooggelegen stroompjes

worden gedronken en een zak chips werd gerantsoeneerd voor later verbruik. De laatste 500 meter van de 30km wandeling ging weer half bergop richting de parkeerplaats en de voeten wilden nog nauwelijks een stap verzetten, maar uiteindelijk werd de bus bereikt en kon dit massieve gebergte als overwonnen worden beschouwd.

Vele dagen werden opgevuld met een beetje rondrijden, wat studeren, gamen, project Euler vraagstukken oplossen en golfsurfen op Brandon Bay. Want hoewel de wind er niet was, kwam er op sommige dagen nog een aardige surfbare swell binnen. Bij Brandon Bay is ook de locale surfshop van bekende surfer Jamie Knox. Andere bekende surfers uit de regio

zijn, Brandon Guinness, James Miller, Johnny Buddyweiser, ook bekend van het beklimmen van Carls’ Berg. En de dagen waarop de voorspelling nog aardig waren, was het bij de spot checken of het waaide en een paar rakjes proberen te varen, waarbij het de kiters iets gemakkelijker af ging. Bij een dergelijke sessie kwam er een locale Ier aangelopen en bij uitleg van waar D.W.V. voor stond op de bus (Drienerlose Windsurf Association), werd gereageerd met “you know the A is upside down right…”. Dit soort droge humor kwamen we bij praatjes met het lokale volk vaker tegen, waaruit bleek dat de Ieren een humoristisch volkje zijn.

Met het idee dat we de eerste week supergoed waren

geworden in het waven, leek het vooraf een cool plan om dit allemaal professioneel op film vast te laten leggen. Daarom kwam in het begin van de tweede week ingehuurde cameraman Frank ingevlogen om vette

beelden te schieten van radicale sprongen,

backloops en golfritten. Helaas zat dat er niet echt in, dus

werden met de custombuild kraan, MTV Cribs-shots van het huisje en de bus geschoten en ook kon de nieuwe GoPro mooi getest worden.

1616 Trips

Ierland staat natuurlijk bekend om zijn pubs, maar een belangrijke sport die daarmee goed te combineren is, is rugby. Dus op de zaterdag gingen we naar de pub in Tralee (Trá Lí) om de wedstrijd Frankrijk-Ierland te kijken, maar helaas was deze afgelast ivm met vorst in Parijs. Hierdoor bleef dus Guinness drinken over in verscheidene pubs, eindigend in dé uitgaansgelegenheid van Tralee, ‘Henneseys’. Opvallend was de uitdagende kledij van de Ierse schonen en de gabbereske look van de meeste gasten, maar dessalniettemin vriendelijk volk.

De laatste dag van de vliegtuiggangers kon er nog gevaren worden op de vlakwater spot Scraggane (An Scragán). Dit was voor de vliegtuiggangers een laatste mogelijkheid om in ieder geval nog even te planeren zonder golven op ‘Hot Mirns’. De volgende dag, toen de vliegtuiggangers naar huis moesten, stond er een goede wind toenemend naar 23

Marc

knopen, en swell van 3m voorspeld. De busgangers gingen na afscheid van de vliegtuiggangers naar Brandon Bay, waar een stuk of vier locale windsurfers al aan het rippen waren en lange lijntjes mooi kwamen binnengerold. Hier konden we tenminste nog even varen zoals we eigenlijk de hele vorige twee weken hadden gewild. Sjouke, Ijs en Jaapie hadden nog een paar mooie golfritten en sprongen, die gelukkig goed zijn vastgelegd op camera, waaronder een sicke -bijna staande- backloop van Sjouke.

Dus hoewel we de voorspelde radicale omstandigheden niet hebben gezien, was het toch een relaxed vakantietje en hebben we ons de twee weken prima nerd vermaakt. Ook hebben we nog een dode zeehond gezien en een dood schaap. Dus check binnenkort Franks film op HBTV, en zie vette natuurshots!

SPECIAL

THANKS

AARD &

RENS!!

Brit

MAKING

OFF THE

CENTER-

FOLD

2121Trips

Zoals iedereen weet worden de beste trips het kortst van tevoren gepland. Vandaar dat we wel moesten gaan toen op de borrel het plan werd gevat om de volgende dag te gaan snowkiten. Na even de wind en sneeuw gecheckt te hebben werd besloten om ´s ochtends in aller frühe met de xsara naar der Wasserkuppe in Deutschland te rijden. Uiteindelijk waren drie mensen bereid de kou te trotseren: Vito, IJs en ik. Na de borrel moest mijn board nog even uit het stof getrokken worden en ’s ochtends moesten w e eerst nog op zoek naar het huis van Stijn om daar het board van Ijs op te halen. Maar nadat we al het spul ingepakt hadden konden we een beetje verlaat en daarom plankgas nach Deutschland scheuren. Want het ontbreken van een snelheidslimiet is natuurlijk (naast Curry Wurst) het grote voordeel van dat land. Zo hadden we dus, als je de pokke herrie van de dakdragers kon negeren, best een

chille reis. Daar aangekomen bleek het zonnig, freaking koud, er lag een dik pak sneeuw en er stond een prima snowkite windje. Top omstandigheden dus. Tijdens

het naar binnen werken van een overheerlijke “Curry Wurst

mit brötchen” viel ons het volgende op: Duitsers fotograferen alleen eten (zie

foto). Behalve het omkleden in de kou was het snowkiten

zelf ook super chill. We konden allemaal relaxed met een 11 en de wind was echt prima. Af en toe moest je even op de sneeuw liggen chillen omdat hij eventjes wegviel maar buiten dat was het top. Over de wasserkuppe loopt een weg en aan

beiden kanten kan je snowkiten. Wij begonnen aan de ene kant op een

groot vlak stuk, daar kan je mooi truukjes oefenen en hebben we

nog wat gefilmd. Check youtube voor dit nieuwste meesterwerk

van “Ice Productions”. We moesten nog wel even pauzeren omdat er een Hubschrauber moest landen. Aan de andere kant van de

weg was het wat meer heuvelachtig en kon je mooi tussen boompjes door naar beneden boarden. Jammer genoeg viel de wind een beetje weg en moesten IJs en ik het laatste stuk terug lopen. Inmiddels waren we allemaal behoorlijk kapot en onderkoeld dus dit was een mooi moment om te stoppen. Na een klein stukje rijden vonden we een italiaans restaurantje waar we lekker konden eten en onze natte boxers op de verwarming konden drogen. Al met al hebben we nog best veel geleerd tijdens dit dagje spijbelen. Zo blijkt de Wasserkuppe een super chille spot, is Curry Wurst een prima snowkite bodem, de Xsara kon best hard, een ijskrabber werkt echt super chill als waxkrabber, een voorgerecht bij de italiaan kan prima als hoofdgerecht en foto’s kan je beter zelf maken. Meer spijbelen dus! Daar wordt je slim van.

Der Wasserkuppe

Bart

2222 Trips

I n o n d a t i o n

2323Trips

I n o n d a t i o nMotion-schrijver Klaas Voget weet zo in en-kele woorden al het begin van de prachtige Inondation1 trip vast te leggen. Hetgene waar ik best wel veel moeite mee had. Want hoe leg je goed in woorden deze te gek-gave beleving uit? Hoe benoem je de semi-claustrofobische, enigsinds benauwde, maar toch zeer gei-nige ervaring van het slapen en reizen tus-sen de boards, zeilen en kites (en een enkele keer een meurende vuilniszak) achterin de Brumdée? Of de euphorische, hallellujah, OMG wat een licht en warmte! uitbarsting als je na de winterstop eindelijk weer oog in oog staat met de zon?2

En dat zijn dan nog momenten die je wellicht uit eigen ervaring betekenis kunt geven, maar ooit al meegemaakt dat je een groot deel van de Normandische kust afs-peurt naar een mooie spot om op die eerste windloze dag te golfsurfen en vervolgens zo’n idyllisch inhammetje tegenkomt waar prachtig om de zoveel seconden één enkele cleane golf binnenkomt?Of het na die eerste golfsurfsessie het Franse platteland op te zoeken om een ver-laten plekje te vinden waar de politie ons niet weg zal sturen. En dit vervolgens vin-den aan het einde van een doodlopende weg, op een parkeerplaatsje naast een god-vergeten hutje met de nooit rustende zee op de achtergrond. Kun je je het al voorstellen? Ja? Laten we het dan nog wat beter maken: De

tweede dag in Frankrijk opstaan met “NAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAANtes IN-gOOOOOOONyamAAAA”3 onder je warme slaapzakje in een ijskoude bus, op een matrasje welke over de voorstoelen is ge-propt, naast Vito die met zijn matrasje op de achterstoelen is gepropt, voor Sjouke en Mariska welke met hun matrasjes in de achterbak zijn gepropt en uitkijkend op Ijssebrand en Feline welke met hun tentje buiten bijna worden weggeblazen. Deze wind vervolgens volgen naar de tweede idyllische en perfecte spot waar de golven lekker binnen klotsen en de windsurfers niet op twee handen te tellen zijn. Snel optuigen en knallen!

1 (Une inondation est un débordement d’un cours d’eau, le plus souvent en crue, qui submerge les terrains voisins).2 zon de; v(m) -nen; -netje 1 hemellichaam waar de aarde omheen

draait en waaraan zij licht en warmte ontleent 2 de zonnestralen: in de ~ zitten3 Circle of Life, openingstune van de Leeuwenkoning

Vervolgens de dag afsluiten met een nog mooiere zoektocht naar een slaapplek welke we dit keer vinden aan het einde van een eerst-was-het-asfalt-toen-werd-het-een-stijl-mountainbikepad, op een grasveldje naast een goedomgeven grotje met de nooit rustende zee op de achtergrond. En zo’n radicale dag sluit je uiteraard af met Rodekoolstamppot (waar je in het weinige licht van de grot gelukkig niet van zag dat hij zo’n beetje fluoriscerend paars was).Om de trip mooi af te sluiten wordt de laatste dag besteed met het NAAAAAAAAAAAAAAAAAAANtes INgOOOOONyamAAAA wakker worden in een ijsijsijskoude bus, welke door het aan laten staan van het stopcontact een lege accu heeft. De kop maar even opfrissen in het beekje en de spieren opwarmen door te klouteren over de cliffen. De laatste dag in Frankrijk wordt besteed in het zonnetje, op een vol-gend idyllisch strandje met prachtige surfbare golven en heerlijke afsluitende maaltijd. Welke door het gebrek aan rode kool dan maar rødicøøl moest worden gemaakt door de rijst in bier te koken (want ja, het water was op).

Dat laatste zal misschien niet al te vaak herbeleeft moeten wor-den, maar de rest van de trip was zeker iets om nooit te ver-geten en een bestemming die sowieso vaker door Hardboard moet worden aangedaan!

Marlies

2525Activiteiten

Midwinter BBQ

jelle

hamburgers rauw geprobeerd te hebben, bleek het toch niet geheel onverstandig wat licht bij de BBQ te plaatsen, zodat niet ieder-een de volgende dag met maagklachten op bed lag. Volgens mij is dit wel redelijk goed gegaan. Dit kwam ook goed van pas om met een oud board over de vijver van Lenny en Vito te knallen. Het was weer een mooi activiteit om elkaar weer eens te spreken en lekker te genieten van de goed verzorgde BBQ. Ook werd veel gesproken over het ko-mende seizoen, welke tricks er allemaal wel niet geland gaan worden en natuurlijk de lustrum trip naar Marokko. Al met al weer een zeer geslaagde avond, die vaker ge-houden moet worden. Alleen wat mij bet-reft nu op naar een lekkere zomerse BBQ en winderige dagen!

Wat moet je nou doen op een maandag avond midden in de winter, geen wind, geen tropische tempraturen? Inderdaad een Midwinter BBQ! Op 6 februari was het zover, de Midwinter BBQ! Midwinter was het die avond in ieder geval wel, het kwik daalde maar liefst richting 10 graden onder nul. Maar de vele Hardboarders hadden hun vetste outfits; snowboard jassen, broeken, thermo pakken, mutsen en goggles uit te de kast getrokken om de kou te trotseren, en onder het genot van een lekker stuk vlees, biertje(s), gitaar optredens, kampvuur en marshmallows was de kou daarom ook ‘ver te zoeken’. Het enige nadeel was wel dat iedereen de rest van de week nog naar de rook van het kampvuur stonk. Maar goed dat was het dubbel en dwars waard, want het was super gezellig! Na eerst een aantal

2626 Activiteiten

Het verhaal van de OLIE begint voor Opwindend al enkele maanden terug. Goedgemutst en met een warm onthaal wordt de vredespijp dat Bikkelbooster heet rondgeleid langs de vele surfers op de feestboot der Plankenkoortsers consti-tutieborrel. De avond is mooi en de gezel-ligheid ten top. Totdat ons Opwindende bestuur zijn inmid-dels kronkelende weg vervolgd richting de toen nog onbenoemde m’Brumdée Oedû-goe, maar dan zonder zijn prachtige patta’s, zijn stappers, zijn schoeisel: de wielen. Eraf-gehaald als mooie grap van het oud-bestu-ur der PK. Omdat wij hier in Twente goed opgeleid zijn moeten we ons wel houden aan de natuurwetten der actie verdiend een goede tegenreactie. De plannen werden gesmeed. Als eerste was een goed lokmiddel nodig. Uiteraard zijn wij allemaal studenten en dus wel gediend van een goed feest; een feest dat zijn weerga niet kent; een feest zoals zelfs studerend Nederland slechts enkele keren meemaakt; een Bikkelbooster der feesten. Met volle verwachting werden de besturen naar het hol van de leeuw, het hok van de geit, de bar van de Vil-la geleidt. Onvermoedend kwamen ze binnen bij wat ze dachten dat het feest op Sensation schaal zou zijn, maar daaren-tegen plaatsvond in een woonkamer van een louge studentenhuis. Echter, de pullen Bikkelbooster deinden vrolijk rond en de toon was gemoedelijk. Verhalen over surfen stemden iedereen vrolijk en de tankteller tikte, telde en tankte

lekker weg. De plannen waren echter in werking gezet.Het thema van de avond werd gezet door enkele vergeldingsacties welke tevens zouden dienen als warming up voor PK. Alle vergelijkingen tussen actie en niet evenre-dige reactie zal ik jullie besparen, laat het erop neerkomen dat het eindigde met alco-hol in mijn oog en bikkelbooster in iemands anders haar (of eigenlijk met vorken in iemands fiets, maar dat terzijde) en dus een goed vervolg van de OLIE. Niet lang na deze oefening in de ba-sics der natuurwetten, de tankteller inmiddels op een goed oranje, volgde de warming up voor busbewerking. Ook Surface was op de OLIE ten tonele en had-den hun prachtig mooie, rode, Iveco, brand-weerwagen voor de Villa gepositioneerd. Een permanent marker en wat afleiding zorgde voor een lief boodschapje voor onze

oooooooLIE Onmeunig lam in Enschede

HL, Marlies

vloog het plastic. De vederige velletjes waren nog niet neder gedwarrelt of extra lagen WC-papier en HB-stickers werden al toegevoegd. Als finishing touch werden er nog wat leuzen en een enkele moustache toegevoegd en werd de plek des onheils heimelijk weer verlaten. De OLIE was echter nog lang niet afgelopen. Tankteller had zijn infameuze zwarte status

nog niet behaald en dus ging

het feest door. Wat er uiteindelijk, ondanks P’s, bachelor degree’s en cum laude’s, overbleef aan Newton’s wetten is niet geheel duidelijk. De een zijn biertje is de ander zijn knoflookteentje? Of was het nou een aardappel? En als je dan naar huis besluit te gaan moet dan degene zonder fiets achterop bij diegene met een vernaggelde fiets (iets met eerdergeno-emde vorken) of moet die met de iets naar beneden gewaardeerde fiets met de des-betreffende fiets op de rug achterop bij di-egene die nog wel een fiets heeft? En moet dat dan zittend of staand? En als tegenactie volgt dan weer een face-to-asfalt? Of was dat voor hardlopen ondanks een goede fi-ets? Of kreeg die een face-to-muur-to-weg?Anyhow, de natuurwetten hielden aan het eind van de avond danwel geen stand, het fenomeen dat heet OLIE deed dat zeker wel en zal als het opkomen van de zon op elke de ochtend ook zeker weer op een ander ti-jdstip weer aanvangen.

Met volle verwachting werden de bes-

turen naar het hol van de leeuw, het

hok van de geit, de bar van de Villa

geleidt.

Noordelijke vrienden. En zo konden de plannen gerealiseerd wor-den. De bus van PK was inmiddels ook gelocali-seerd, de spiertjes, plannetjes en vershoud-folie opgewarmt en zo zette de Hardboard knokploeg zich naar de desbetreffende par-keerplaats. De rollen vershoudfolie waren niet aan te slingeren voor wat er toen vol-gde. Links, rechts, onderdoor en omheen

De bus van PK was inmiddels ook ge-localiseerd, de spiertjes, plannetjes en vershoudfolie opgewarmt

2727Activiteiten

Treinborrel

14.51 We zijn net vetrokken uit Goes. GOES Wat een plaats, WAT EEN PLAATS! Waren we bijna uitgestapt. Maaja, de conducteurs waren zo aardig. ZO AARDIG Die konden we niet in de steek laten

14.55BIER IS OP! PANIEK bij Huizing

BIER = OPGeen paniek is een urgente omslag We zijn zojuist geariveerd in Middelburg! En al zeer spoedig zal Vlissingen bereikt worden waarop het proviant aangevuld kan worden. Huizing houdt de deur open. We gaan door, ....... en ach ja, ........... we zeggen maar zo, ...... als de koeien in de wei stan dan uh ........... precies. Elsa imiteerd een Braziliaans fluitje, na dan weet je wel hoe uh...........

Het was btw summerjam, ik be-doel maar. En dankje wel Puck, ik deed mijn best. Maar zoals je al begrijpt; groot feest hier! We zijn hier bij het pauper station hoor ik Huizing zeggen, even kijken: Vlissingen Souburg.... Geeeeeen idee.... Het blijkt hier naar bier te stinken......... raaaaaaaarrr!

18.03Zonet stil gestaan voor een rood sein. Durfden ze, zomaar ons treinstel stil te zetten! Maar we gaan door. Wij zijn niet zomaar tegen te houden. Al is het bier op, het ijs ges-molten en de brie gebietst, we gaan door!

2828 Activiteiten

Open podium

29

WindsurfenTips & Tricks

De lustrum reis naar Marokko is de trip der trippen. Nog nooit zijn er zoveel Hardboards zover op reis gewe-est. Iedere Hardboard reist 6000 kilometer wat met 60 man opgeteld 9 keer de aarde rond is. Marokko is een mysterieus land met epische surfcondities. Op spots als Moulay en Sidi Kaouki staat harde wind met hoge golven. Met de juiste voorbereiding kan zelfs de sufferd van nu zich een surfer noemen in de zomer.

Om op zee te kunnen varen zijn een aantal zaken van groot belang. Het meest belangrijke is kennis van con-dities. Dit wordt vaak onderschat en leidt daarom re-gelmatig tot benauwde situaties. Surfen op zee is een samenspel van wind, golven en stroming. Wind is in de branding vlagerig en onbetrouwbaar en de strom-ing is in de branding het hardest. Vaak zijn er plekken met rotsen waar je uit de buurt moet blijven. Zorg dat je je door een ervaren surfer of local hebt laten inlich-ten over de locale omstandigheden. Qua surfskills is waterstarten en dobberen het enige wat je ECHT moet kunnen. Met waterstarten bedoel ik binnen 10/15 sec-onden op je plank kunnen komen en met dobberen bedoel ik met 10 knopen op je 78 liter kunnen staan. Beheers je dit dan red je het op zee. Het wordt natu-urlijk nog leuker als je kunt springen, gijpen, golfrijden en dat soort trucjes maar dat komt later wel. Deze skills zijn trouwens niet zo belangrijk als je in de baai van Es-saouira gaat surfen dus schrik niet.

Nu wil het zo zijn dat je deze skills op onze klotsbak op Wijk aan Zee perfect kunt oefenen dus doe dat dan ook! Probeer verder de ko-mende tijd zo veel mogelijk in de golven door te brengen. Tijdens het golfsurfen leer je ook ontzettend veel over de zee dus overweeg mee te gaan met de goflsurftrip. In het aquadrome schijn je trouwens ook te kunnen golfsurfen. Feline is het levende bewijs.

Tot zover je surfniveau. Om je in Marokko sta-ande te houden zijn een aantal andere skills van belang. Zandhappen bijvoorbeeld. Gooi alvast wat zand bij je avondmaal want eraan wennen zul je moeten. Vervang je afwasmiddel trouw-ens door zandkorrels want afwassen gaat goed met zand. Ga ook vooral veel thee drinken. Het water zal tenzij gekoeld altijd boven de 45 graden zijn, zorg dus dat je altijd een theeza-kje bij de hand hebt. Oja, vergeet niet hompen suiker in je thee te doen, het is niet voor niks dat Marokkanen nog maar 1 tand hebben. Ooit wel eens geoefend je bikkelbooster vanaf een meter hoog in je borrelglas te schenken? Leer het nu vanaf 2 meter en impress de locals. Zorg trouwens ook dat je in goede conditie bent. Til iedere dinsdag maar eens 10x Willem op dan komen we er wel.

JA IK HEB ER ZIN IN!!!!

Voorbereidingen Marokko

IJssebrand

3030 Fun

Welkom op de mooiste pagina van deze Tukgijp. Uiteraard ben je direct de eerste bladzijdes doorgebladerd om te kijken wat er nu weer voor vette trick of tip te leren valt met het kiteboarden. Nou, dan ben je op de goede bladzijde! Vandaag leren we namelijk niet één trick, maar eigenlijk alle (of smuizend of √(∞^2 )). De beste tip die wij je namelijk kunnen geven is door een kiteclinic te volgen. Waarom?

+ Omdat elke trick mogelijk is, van een stijl-volle backroll tot een uitgehaakte-onehand-ed-darkslide-into-blind judge.

+ Moeilijke tricks worden opgedeeld in stapjes, dus eerst uithaken, dan one handed varen, dan een darkslide (en alle kleine stapjes ertussen) en de blind judge (en de opbouwende stapjes daar-toe).

+ De instructeur doet het eerst goed voor en blijft je daarna als een aanhankelijke hond op twee meter achter je aanvaren, met ogen als schoteltjes die je aanzetten om de trick nu, NU, NU in te zetten.

+ En als je hem dan inzet en toch iets teveel je grote teen indraaid en genadig hard onderuit gaat, dan kan de instructeur precies vertellen wat je fout deed.

Vanuit Hardboard hebben we een speciale regeling met Antix. Voor €35 (excl. Clinicvergoeding vanuit UT) volg je al een drie uur durende clinic. Doen dus!

KitesurfenTips & Tricks

Wil je dat de Flyhigh je op de hoogte houdt van aankomende clinics? Mail dan naar flyhigh@dwvhardboard.nl

“Niet meer van dat laffe, gewoon gaan!!”

“Het scheelt gewoon enorm als er een instructeur

achter je aan vaart en vertelt dat je nu toch echt

moet gaan springen. Ik durfde ineens echt veel meer!”

3131Fun

Prerequisties Before trying a Back Roll you should be able to do the following things:1. Edge hard and progressively2. Do very large wake jumps3. Be comfortable going upside down, practice on a trampoline if you can.

Style additions There are lots things to add to this trick:1. Learn it switch2. Grab indy, nose, or method. This is done easiest off the double-up.3. Cut out super wide and edge long and hard to take your back roll super-big.

Moving On The Back Roll helps you do the following harder tricks:1. Switch Roll/Half Cab Roll2. Roll to Revert3. Heelside Mobe4. Roll to Blind and KGBs

Wil je meer tricks leren nu het wakeboardseizoen er weer aan komt kijk dan op de volgende site (waar ook deze trick vandaan komt):http://www.wakeboarder.com/tricks/tricks.phtml

Performing the trickCut outside of the wake about 3 - 4,6 meters and wait for the boat to start to naturally pull you back towards the wake. When this happens, bend your knees a bit, put the board on the heel-side edge slowly, keep the rope in tight, and lean away from the boat. As you ap-proach the wake, your edge should be getting harder and harder. This is very important for this trick.

As you hit the wake, you should still be edging hard with the rope in tight, but you now should be standing tall like the rider in this photo. Also, people tend to leave early when learning a backroll, keep edging hard and standing tall and the wake will kick you up into the roll without you having to do much work. As you take off, look over your front shoulder and up to initiate the rotation.

While in the air, you can control your rotation speed by your rope position. If you’re underrotating, keep the rope in tighter, if you’re going to overrotate, then let the rope out a little bit as you spot your landing like the rider in the photo is doing here.

You can usually see the water pretty ear-ly on this trick, so get your head up and spot your landing. Some people find it easier to let go with their back hand to make sure they don’t do a roll to revert.

WakeboardenTips & TricksBack Roll

32

People Creating Value zoekt young professionals met de wil om uit te blinken

People Creating Value

T +31(0)534342624E info@pcvgroup.euI www.peoplecreatingvalue.com

Oldenzaalsestraat1257514DPEnschede

Pastorielaan4H

9244CABeetsterzwaag

Bij People Creating Value begrijpen wij als geen ander dat uitdagingen tot

toprestaties leiden. Wij zoeken daarom young professionals die met ons een

sprong willen wagen.

Heb jij een Werktuigbouwkundige achtergrond en zoek je aansluiting bij

een creatief en ondernemend integraal productontwikkelbureau dat zich

focust op productontwikkeling in de consumentenmarkt en hoogvolume

apparatenbouw? Wij bieden jou een uitdagende, dynamische en innova-

tieve werkomgeving met een open cultuur en volop mogelijkheden voor

persoonlijke ontwikkeling en eigen inbreng.

Interesse? Wij ook in jou! Neem contact op met Petra Popkema via

053 - 434 26 24 of mail je cv en motivatie naar vacature@pcvgroup.eu

Het is lente. Planeerbeer heeft z’n winter-vachtje afgegooid en ook Flipkip is al in de rui geweest. De temperaturen zijn weer boven de tien graden en Planeerbeer en Flipkip gaan de eerste surfdag van het sei-zoen maken. “Jippie!” roept Flipkip terwijl hij zijn kop uit het raam van de tank steekt. “Wat heb ik een zin om te surfen!”.Ze kunnen niet wachten om het water op te gaan en zodra ze de spot op rijden springen ze dan ook al uit de auto. Zie ze gaan! Planeerbeer pakt zijn nieuwe 76L waveboardje, och wat een prachtplank. Ook Flipkip heeft een mooie nieuwe kite: eentje die bij zijn nieuwe verenkleed past! “Wie als laatste op het water staat is een dolle reiger,” roept Planeerbeer en hij be-gint als een malle zijn zeil op te tuigen. Zodra hij klaar is met zijn zeil optuigen beseft hij dat hij zijn vin nog niet onder zijn boardje heeft gedaan. “Ach, dat zeiltje blijft wel liggen,” denkt hij, “ik wil natuurlijk geen dolle reiger zijn”, maar zodra hij zich omdraait om zijn boardje te halen vliegt zijn zeil ervandoor! Flipkip lacht hem uit. “Zie dat nou maar eens te pakken!” roept hij, terwijl hij naar het water rent. Planeerbeer rent achter zijn zeiltje aan dat er als een speertrein vandoor fladdert. “Kut” denkt Planeerbeer, “had ik maar eerst mijn boardje klaar ge-maakt.” Lachend komt Flipkip al flippend voorbij, maar zodra hij beer wil uitschel-den voor dolle reiger, vliegt zijn safety los. Hij had deze, in zijn haast om op het water te komen, niet gecheckt en dat was dom van hem. Nu gaat hij hard onderuit: BAM! Met zijn kippenkop op het water. “Haha-ha,” lacht Planeerbeer, die nog steeds

Planeerbeeren de lustrumsticker.

People Creating Value zoekt young professionals met de wil om uit te blinken

People Creating Value

T +31(0)534342624E info@pcvgroup.euI www.peoplecreatingvalue.com

Oldenzaalsestraat1257514DPEnschede

Pastorielaan4H

9244CABeetsterzwaag

Bij People Creating Value begrijpen wij als geen ander dat uitdagingen tot

toprestaties leiden. Wij zoeken daarom young professionals die met ons een

sprong willen wagen.

Heb jij een Werktuigbouwkundige achtergrond en zoek je aansluiting bij

een creatief en ondernemend integraal productontwikkelbureau dat zich

focust op productontwikkeling in de consumentenmarkt en hoogvolume

apparatenbouw? Wij bieden jou een uitdagende, dynamische en innova-

tieve werkomgeving met een open cultuur en volop mogelijkheden voor

persoonlijke ontwikkeling en eigen inbreng.

Interesse? Wij ook in jou! Neem contact op met Petra Popkema via

053 - 434 26 24 of mail je cv en motivatie naar vacature@pcvgroup.eu

33

De column van...

Wil jij ook een keer een gave column schrijven? stuur dan een mailtje naar tukcie@dwvhardboard.nl

Nu is er eerder, in borrelmail nr. 3 van dit jaar, door een niet te noemen lid, al gesproken over de chillfactor. De chillfactor zou hier evenredig met de kou in verband staan; Hoe kouder, hoe chiller! Maar is dat wel zo? Wat is precies chill?

Tsja, een lastig begrip, dat is het zeker! Als we puur kijken naar chill als temperatuur, wanneer is het dan chill?

In de temperaturenwereld heb je een paar gradaties. Het begint bij cool. Dat is bijvoorbeeld wanneer je je bier in klontjes moet opeten (denk aan de coolbest reclame). Daarna is het koud. Dit is als je zonder jas naar huis fietst, maar er dan achter komt dat het niet meer zo lekker is als ‘s middags en je dus maar met mach 3 moet fietsen om het warm te houden. Nog een paar graadjes omhoog en dan krijg je fris. Dat is bijvoorbeeld wanneer je in de zomer een trui aan moet trekken omdat het anders net niet lekker is. Daarna, jawel jawel, komt chill; Gevolgt door lauw, warm en heet. Bij heet brand je je mond en is

dus niet fijn. Warm is een graad of 60 (denk aan een warm bakje koffie) en een lauw bakje koffie is net niet lekker, dus een graad of 30 à 40. Dat allemaal betekend dus dat chill tussen de 20 en 30 graden moet zitten! En dat blijkt dus de ideale temperatuur te zijn om mee buiten te chillen! (Daar komt het waarschijnlijk ook vandaan)

Allemaal prima en wel, maar wat is nu die chillfactor? Een factor is een getal dat de mate aangeeft van iets. De chillfactor is dus de mate van chillheid uitgedrukt in een getal. Nu we gedefinieerd hebben dat “chill” zelf in de vorm van temperatuur eigenlijk best prima is, moeten we maar hopen op een zo hoog moglijke chillfactor.

De chillfactor kun je natuurlijk ook nog op andere manieren interpreteren, want chill is meer dan een temperatuurindicatie, maar waarschijnlijk gaat dat nooit op deze pagina passen en is het veel te complex om zo even uit te leggen, Dus wie weet de volgende keer...

Rensachter zijn zeiltje aan rent. Flipkip probeert zijn safety weer vast te maken, maar snapt niet hoe dit werkt bij zijn nieuwe kite en langzaam dob-bert hij downwind. Langs Mirns hobbelen en dobberen ze en nog steeds gaan ze verder: helemaal tot aan de slu-izen van Lemmer. Bekaf vindt beer zijn zeiltje helemaal kapot tussen de sluisdeuren terug. Als hij hem uit het water tilt komt Flipkip eronder tevoorschijn, die nog steeds bezig is met zijn safety. “Kutsysteem!” Verdwaasd staan de twee in Lemmer: van hun vaardag is niets meer over. “Hoe komen we nu naar huis?” vraagt Flipkip angstig aan Planeer-beer, “ik weet de weg hier niet meer.” Ook bij Pla-neerbeer staan de tranen bijna in de ogen, maar hij is geen laffe beer en zegt: “Nou, ik wel hoor. Volg mij maar!” maar na een uur lopen heb-ben ze nog steeds geen auto gevonden. “Wat moeten we nu? “ zegt Planeerbeer teneergesla-gen. Flipkip weet het ook niet en leunt vermoe-id tegen een lantaarnpaal, maar terwijl hij dat doet springt Planeerbeer bijna een gat in de lucht en springen zijn ogen wijd open. “Dat is het!” roept hij uit en wijst naar Flipkip. Flipkip, die bijna van zijn stokje ging van schrik, snapt er niets van. “Ben ik het?” vraagt hij. “Nee, oen! Achter je.” Flipkip kijkt achter zich en dan ziet hij het: een hele mooie grote Hardboardstick-er midden op de lantaarnpaal. “En op die paal weer één!” roept Planeerbeer. Ze volgen de stickers die hen weer terug naar hun auto leiden. Blij als ze zijn ontwerpen ze meteen een speciale sticker, een sticker, die vi-ert dat er al 25 jaar lang Hardboard stickers in heinde en verre worden opgeplakt.“Nou Kip, volgende keer maar beter opletten tijdens het optuigen. “ “Inderdaad Beer, inderdaad” en Kip plakt nog een mooie sticker op de volgende lantaarnpaal naar Marokko.

Planeerbeer enFlipkip

34

(ref lecterend

op de weddenschap van de

apriltrip 2008):

IJssebrand: Ach, Aard kan

toch niet ziek worden

Bart: Nee, die bacterien

worden eerder ziek van Aard.

Quot es& wist je datjes

Philip tegen Edwin:

“Alles van Teun slik jij

wel” Edwin: “Ja, sowieso

”

Philip tijdens het open podium tegen ineke:“harder drukken, dan gaat ie er wel in!”

Esther tegen DJ: ja

je hoofd is gewoon

schraal!.

35

colo

fon

colo

fon

colo

fon

colo

fonc

olof

on c

olof

on c

olof

on c

olof

on c

olof

on c

olof

on

Redactie Contact

Met dank aan

Brit MoritzEilien KnookRens ten Klooster

tukcie@dwvhardboard.nlwww.dwvhardboard.nl

Marlies, Philip, Teun, Niek, Judith, Marc, Bart, Jelle, IJsse-brand

Overig

Jaargang: veel +3Nummer: 2Datum: Winter 2011-2012Oplage: 190

Cover Centerfold

Op de cover: Rens ten KloosterLocatie: BriançonFotograaf: David Groen

In de centerfold: Brit MoritzLocatie: BriançonFotograaf: David Groen

Edwin: “What hap-pens in Philip’s zusje, stays in Philip’s zusje”

Philip: “Is het eten

al rijp?”

Teun: “Philip, is je

zusje al rijp?”

Philip tegen Niek:

“Ik ben al tussen

je door geweest”

Quot es& wist je datjes

Philip tegen Edwin:

“Alles van Teun slik jij

wel” Edwin: “Ja, sowieso

”

Niek: Ik heb mijn eigen stinkzak.

Laurent over de olie:

toen ik hoorde dat t bij

mn zus was,had ik al

zo’n vermoeden wat

voor avond dat ging

worden.

36