SHPJEGIMI I TRE PARIMEVE THEMELORE

Sheikh Haythem ibn Muhammrd Sarhan

Ligjërues pranë xhamisë së profetit, Medinë

Perketheu

Genta Myrteza

3

Të gjitha lavderimet dhe falenderimet i takojnë Allahut. Ne e lavdërojmë Atë,

kërkojmë ndihmën dhe faljen e Tij. Kërkojmë strehim tek Allahu nga e keqja e

vetes dhe nga e keqja e veprave tona. Këdo që Allahu e udhëzon, askush nuk

mund ta devijojë nga rruga e drejtë dhe këdo që Ai lejon të devijojë nga rruga e

drejtë, askush nuk mund ta udhëzojë. Unë dëshmoj se nuk ka asnjë të denjë për

adhurim përveç Allahut vetëm, pa partnerë, dhe dëshmoj se Muhamedi është

rob i Tij dhe i Dërguari.

Dijetari i islamit dhe ringjallës se thirrjes në Teuhid, imam Ebu Husejn

Muhammed ibn Sulejman Tamimi. U lind më 1115H dhe vdiq në 1206H.

Allahu nuk pranon asnjë vepër pa të

Ai(teuhidi) bën që numri i veprave të

mira të rritet

Teuhidi çon drejt sigurisë së

vazhdueshme, udhëzimit dhe

ëmbëlsisë së besimit.

Teuhidi është një mjet për te arritur

ndërmjetësimin e Pejgamberit – paqja

dhe mëshira e Allahu qoftë mbi të.

Allahu na krijoi për këtë arsyje

Asnjë nuk do tëhyjë në xhennet,

përveç atij që është monoteist

Është një mjet për të shlyer mëkatet.

Është një mjet për të arritur qetësi

HYRJE

4

Pse duhet te studiojme kete liber fillimisht

Librat e autorit dallohen për:

Lutet(ben

du’a) për

lexuesin dhe

dëgjuesin e

librave të tij.

Autori përmend

pikat në

përgjithësi,

organizon ato dhe

përmend numrin

e tyre. Pastaj, ai

fillon me

shpjegimin e tyre.

Çdo argument

shoqërohet

me prova

Lehtësinë dhe qartësinë e

tyre

Paraardhësit tanë të drejtë dhe dijetarët e Islamit filluan me këtë libër të bekuar për shkak të

përfitimeve të mëdha që përmban. Si rezultat, është bërë libri kryesor me të cilin një student i

islamit fillon udhëtimin e tij dhe ndërton mbi të pjesën tjetër të dijes islame. Ne ndjekim rrugën e

dijetarëve tanë në mënyrë që të arrijmë gradën që kanë arritur ata në dije. Për më tepër, ky libër

është jashtëzakonisht i rëndësishëm për myslimanin e thjeshtë për shkak të asaj që përmban në

themelet e mëdha që është një domosdoshmëri për të besuar me siguri pa ndonjë lloj dyshimi.

Kush është i

derguari yt? Cila është

feja jote?

Kush është

Zoti yt?

Në përmbledhje, ato janë tre pyetjet e varrit;

Nëse i studion këto tre parime themelore, vepron mbi to, i mëson dhe i

zbaton me durim të gjitha këto, ju - me lejen e Allahut - do t'i përgjigjeni

pyetjeve të varrit.

5

PJESË PESËKY LIBER NDAHET NË

3.Rëndësia

e studimit

të Teuhidit

5.

Konkluzioni

1.Katër

çështjet e

rëndësish

me (Sure

ASR)

2. Tre çështjet e

rëndësishme (Kategoritë e Teuhidit)

4. Tre Parimet

Themelore (Pyetjet e

Varrit)

6

3. RËNDËSIA E STUDIMIT TË TEUHIDIT

Përgjigja e pyetjes; Pse e studiojmë teuhidin.

4. TRE PARIMET THEMELORE

Në përmbledhje, ato janë tre pyetjet e Varrit

Kush është i dërguari yt? Cila është feja jote? Kush është Zoti yt?

5. KONKLUZIONI

3. Largimi i vetëvetes

nga politeizmi dhe

ndjekësit të tij

1. Teuhid i Sundimit dhe

Teuhidit të Emrave dhe

Atributeve të Allahut

2. Teuhid i

adhurimit

2. TRE PIKAT E RËNDESISHME

33.

Predikimi i saj

2.

Të vepruarit në bazë te saj(dijes)

4.444.

Durimi gjatë vështirësive

1.

Dija

1. KATËR PIKAT E RËNDËSISHME

7

“Në emër të

Allahut,

Mëshiruesit

Mëshirëbërësit (1).

Dije, Allahu të

mëshiroftë (2) se

është e nevojshme

për ne të studiojmë

katër çështjet e

rëndësishme”

SË PARI, KATËR ÇËSHTJET E RËNDËSISHME

• Dija është të dish të vërtetën me prova/fakte; është e kundërta e injorancës.

2. Islami, në origjinën e tij, është ndërtuar mbi mëshirën

1. Mëshiren e dijetarve të sunetit për nxënësit e tyre

(2) Zakonisht, autori fillon duke lutur për nxënësin e dijes, dhe i kërkon Allahut të ketë mëshirë për ta. Kjo tregon:

2. Ndjekja e

shembullit të

paraardhësve

tanë të drejtë

nga dijetarët

e islamit; ata

gjithmonë

fillonin librat

e tyre në

emër të

Allahut.

1. Ndjekja e

shembullit

të Librit të

Allahut dhe

të Profetëve

- paqja

qoftë mbi

ta.

3. Kërkim i

bekimit

(rritje në

mirësi)

prej

Allahut më

Fisnikut.

(3) Disa prej dijetarëve kanë thënë: Njohuria thërret për veprim në baze

të saj; përgjigju thirrjes, përndryshe ajo të le. Kështu, nuk ka përfitim ai që

zotëron njohuri derisa nuk vepron mbi të. Për më tepër, nëse një person

kërkon njohuri, është e nevojshme të veprohet mbi të; përndryshe,

zoteruesi i njohurisë do t’i përngjasonte çifutëve. Ata kanë njohuri;

megjithatë, ata nuk veprojnë sipas saj. Allahu na informon se "ata e njohin

atë(Muhamedin) si ata i njohin bijtë e tyre" (Kur'ani 2: 146). Të parëve që

do tiu ndizet zjarri janë tre lloje njerëzish dhe prej tyre është një dijetar i

cili ka kërkuar dije dhe ende nuk ka vepruar mbi të. Siç ka thënë një poet:

'Dhe dijetari që nuk vepron me dijen e tij do të dënohet para adhuruesit

të idhujve '.

8

"Thuaj, Kjo është rruga ime "Ajo që po vihet në dukje është gjithçka që të Dërguarit të Allahut I erdhi nga legjislacioni (Kur'ani dhe hadithi autentik). "Ftoj për tek Allahu " Një person që fton për tek Allahu është i sinqertë që vetëm dëshiron të lidhë njerëzit me Krijuesin e tyre. " Me njohuri " që përfshin njohuri për:

Sikur autori,Allahu pastë mëshirë për të, është duke thënë: "Nëse studion dhe bën vepra të mira, ju bëhet e detyrueshme që të jeni në rrugën e Pejgamberit dhe të shokëve të tij siç thotë Allahu:" Thuaj: kjo është rruga ime, unë thërras tek Allahun me mendjemprehtësi, unë dhe ata që më ndjekin ". Kështu, është një domosdoshmëri për ta shpëndarë diturinë.

Së treti,

Thirrja në

të.

THIRRJA NË RRUGË TË ALLAHUT KA KUSHTE:

1. Duhet

të jetë

sinqerisht

për

Allahun,

Më të

Lartin.

2. Duhet

të bazohet

në

njohuritë

Islame

3. Duhet

të bëhet

me

mençuri

dhe

durim

4. Është

domosdo

shmëri së

pari të

njihet

gjëndja e

atyre që

po ftohen

Dëshmi për këto kushte është ajeti i kur’anit:

1. Legjislacionin 2. Ata që fton

"Thuaj: "Kjo është rruga ime, unë ftoj për tek Allahu me

mendjemprehtësi, unë dhe ata që më ndjekin, e Allahu është i

lartësuar dhe unë nuk jam prej atyre që i bëj shokë Atij "(Kur'an 12:

108).

9

E katërta: durim për sprovat dhe vështirësitë (1). Prova është thënia e Më të Lartit: " Në emër të Allahut, Mëshiruesit Mëshirëbërësit, pasha kohën, me të vërtetë njeru është në humbje, përveç atyre që besojnë, bëjnë vepra të mira, i këshillojnë njëri-tjetrit të vërtetën dhe i këshillonjnë njëri-tjetrit durimin” (Kur'ani 103: 1-3). (2)

(2) Pas përmendjes së katër parimeve, autori citon provën nga Kur'ani; Sure Al

Asr. Autori gjithmonë ndjek çështjet me dëshmi/fakte. Pse?

األول: حتى يربي الطالب على اإلتباع ال التقليد.

ة يرد بها على المخالف. الثاني: حتى تكون عند الطالب حج

(1 ) Pas predikimit, autori përmend durimin. Sikur ka dashur të thoshte: 'Ai që e merr këtë rrugë, do të ketë vështirësi ashtu si Profetët dhe të dërguarit - paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi ta- domosdoshmëri të kesh durimin

.

Në Islam: Përpjekja për

të bërë gjëra të caktuara

dhe perpjekje për t'iu

qëndruar larg të tjerëve.

Kuptimi

gjuhësor:

Vetëpërmbajtje

1. Durim në bindjen

ndaj Allahut; si

namzi, agjërimi etj

2. Durim për të

qëndruar larg nga

mosbindja e Allahut; të

tilla si braktisja/lënja e

mëkateve e mëdha.

3. Durimi me atë që

Allahu sprovon prej

vështirësive; për

shembull,

sëmundje.

3. Të përgatisë

studentin si të nxjerrë

vendimet nga provat

bazuar në parime të

sakta.

1.Të përgatisë

studentin si një

ndjekës i provës dhe

jo një ndjekës i

verbër i mendimeve.

2. Me qëllim që

student ti njohë

provat kur këshillon

ata që e

kundërshtojnë këtë

besim.

10

Shafi’i - Allahu e mëshiroftë -

tha: "Nëse Allahu nuk i zbriti

robit të Tij, përveç këtij

kapitulli (surah), do të ishte e

mjaftueshme për ta"(1).

Bukhari - Allahu e mëshiroftë

- tha: "Kapitulli: Dituria i

paraprin fjalës dhe veprave”

dhe prova është thënia e

Allahut: " Dijeni se askush nuk

është i denjë të adhurohet

përveç Atij dhe kërkoni për

mëkatet tuaja ". Kështu, ai

përmendi dituri përpara fjalës

dhe veprimit” (2).

(1) Qëllimi i imam Shafiut- Allahu

e mëshiroftë - është se kjo sure është

e mjaftueshme për të vendosur

prova mbi robin, në mënyrë që ata

të studiojnë, veprojnë mbi të, të

mësojnë të tjerët dhe të praktikojnë

durimin.

Po në lidhje me pjesën tjetër të

sureve së Kur'anit ?! i tërë Kur'ani

është plot dëshmi.

(2) Imam Bukhari filloi një nga

kapitujt në librin e tij "Sahih

Bukhari" me titullin: "Kapitulli:

Dituria i paraprin fjalës dhe

veprimit" dhe përmendi provën për

të. Prandaj, është e domosdoshme

për të studiuar para se të flasësh ose

të bësh ndonjë veprim. Nuk është

korrekte të bëjmë veprime pa dije

ose ndryshe do të imitonim të

krishterët.

11

" Dije, Allahu qoftë i mëshirshëm ndaj jush, në të vërtetë është e detyrueshme për çdo musliman dhe muslimane që të studiojë këto tre pika dhe të veprojë mbi to "(1):

SË DYTI, TRE ÇËSHTJET TË RËNDËSISHME

(1)Autori filloi këtë paragraf duke bërë dua për

studentin / lexuesin.

Në Islam: Të veçosh Allahun me atë që është specifike për Të

nga Sundimi, Adhurimi, Emrat dhe Atributet e Tij.

Kuptimi gjuhësor: Të veçosh diçka.

3. Teuhidi i Emrave dhe Atributeve* të Allahut:

Për të veçuar Allahun me atë që Ai e ka

emëruar dhe përshkruar Veten në Librin e Tij

ose në thëniet e të Dërguarit të Tij, Paqja dhe

Bekimi i Allahut qofte mbi të. Kjo bëhet duke

pohuar atë që Ai ka pohuar për Veten dhe

duke mohuar atë që Ai e ka mohuar për Veten:

pa e shtrembëruar domethënien e tyre, duke

mohuar ato, duke i përshkruar ato ose duke

dhënë shembuj.

1.Teuhidi i Sundimit: Të veçosh Allahun

me veprimet e Tij ose të thuash se Ai është i

vetmi Krijues, Zotërues dhe

Rregullues i punëve të krijesave të Tij.

2. Teuhidi i

Adhurimit:

Të veçojmë

Allahun me

të gjitha

adhurimet.

Autori lutet për studentin në këtë libër tri herë; në

fillim të katër parimeve të rëndësishme, në fillim

të tre parimeve të rëndësishme, dhe gjithashtu kur

thotë: "Dije, Allahu të udhëzoftë në bindjen e Tij se

Hanifija është rruga e Ibrahimit.

12

*Emrat dhe Atributet janë të kufizuara vetëm në atë që është transmetuar në Kur'an ose Sunet.

- Kjo bëhet duke pohuar atë që Allahu ka pohuar për Veten e Tij në Librin e Tij ose i Dërguari i Tij ka pohuar për Të në thëniet e tij. Gjithashtu duke mohuar atë që Allahu e ka mohuar për Veten e Tij në Librin e Tij ose i Dërguari e Tij e ka mohuar Atë. Për shembull: "Atë nuk e kaplon as dremitja, as gjumi". Kjo bëhet pa shtrembëruar kuptimin e tyre, pa i mohuar, ose i shpjeguar ato, ose duke dhënë shembuj.

3. Distancimi prej

shirkut dhe njerëzve

që e praktikojne atë.

1. Teuhid i

Sundimit dhe

Teuhidit të Emrave

dhe Atributeve.

2.Teuhidi i adhurimit

(1) Në pikën e parë, autori - Allahu e mëshiroftë - pohon

Teuhidin e Sundimit dhe Teuhidit të Emrave dhe Atributeve: "Allahu

na krijoi, kështu që Ai është Krijuesi" dhe na siguron "kështu Ai është

Ofruesi , "dhe Ai nuk na ka lënë pa qëllim "pa urdhra dhe ndalime ",

më tepër Ai na ka dërguar një të Dërguar"

Pika e Parë: Allahu na ka krijuar, na siguron me riskun e Tij, dhe Ai nuk na ka lënë pa qëllim në jetë; Përkundrazi, Ai na ka dërguar një lajmëtar. Kushdo që i bindet atij, do të hyjë në Xhennet dhe kushdo që nuk e dëgjon atë, do të hyjë në zjarr. E vërteta është thënia e Allahut: " Ne me të vërtetë ju kemi sjellë një të dërguar dëshmitar mbi ju, ashtu si Ne ia çuam një të Dërguar Faraonit, por Faraoni nuk e dëgjoi të dërguarin, andaj i çuam dënim të rëndë "( Kur'an 73: 15-16).

2. Si mëshirë: "Ne nuk të kemi dërguar ty veçse si mëshirë ndaj

gjithçkaje që ekziston".

1. Për të vërtetuar dëshminë mbi krijimin: " Ne nuk dënojmë askënd derisa të dërgojmë një të

dërguar "

13

Pika e dytë afirmon adhurimin vetëm për Allahun, Më të Lartin.

Autori - Allahu e mëshiroftë - thotë: "Allahu nuk është i kënaqur që dikush tjetër të adhurohet me Të". "dikush tjetër" është i pacaktuar kështu që përfshin të gjithë dhe gjithçka; profetët, njerëzit e drejtë, xhinët, engjëjt, të devotshmit.

Prova është thënia e All-llahut, Më të Lartit: "Xhamitë i janë kushtuar vetëm Allahut, prandaj mos iu lutni askujt, krahas Tij".

Pika e dytë: Allahu nuk është i kënaqur që ndokush të shoqërohet me Të në adhurimin e Tij; qoftë një engjëll i afërt tek Allahu, apo një i dërguar. Prova është thënia e Allahut: " Xhamitë i janë kushtuar vetëm Allahut, prandaj mos iu lutni askujt, krahas Tij "(Kur'an 72:18).

Ekzistojnë tre mendime në lidhje me kuptimin e 'masajidit'(xhami), i

cili lehtë mund të pajtohet:

3. E gjithë toka; " Toka është bërë për mua një vend lutjeje dhe pastrimi" (Bukhari).

2. Pjesët e trupit

me të cilat bëjmë

sexhde.

1. Xhamitë që janë ndërtuar për ta adhuruar Allahun në to.

"... kështu që mos iu lutni askujt, krahas Allahut"- “askujt" përfshin

gjithkënd dhe gjithçka.

14

Në pikën e tretë, autori sqaron

distancimin prej shirkut dhe atyre që

e praktikojnë atë.

Pika e Tretë: Kushdo që i

bindet të Dërguarit dhe e

veçon Allahun me të gjitha

adhurimet, nuk është e

lejueshme që ai të ketë

besnikëri ndaj atyre që

kundërshtojnë Allahun dhe të

Dërguarin e Tij; edhe nëse

janë nga të afërmit e tyre.

Prova është thënia e Allahut

Më të Lartit: " Nuk gjen njerëz

që besojnë Allahun dhe në

Ditën e Fundit, që të ushqejnë

dashuri ndaj atyre, të cilët

kundërshtojnë Allahun dhe të

Dërguarin e Tij

(Muhammedin), edhe në

qofshin ata eterit e tyre apo

bijte e tyre, ose vëllezërit e

tyre, ose farefisi i tyre. Allahu

ka skalitur besimin në zemrat

e tyre dhe i ka forcuar ata me

shpalljen e Vet, dhe Ai do t'i

pranojë ata në xhennete nën të

cilat rrjedhin lumenjtë e ku do

të qëndrojnë përgjithmonë,

Allahu është i kënaqur me ta

dhe ata me Të. Ata jane Pala e

Allahut dhe, me të vërtetë që

Pala e Allahut do të jetë e

suksesshme"(Kur'an 58:22).

1. Me Zemër: Ne urrejmë jobesimtarët dhe festimet e tyre; sidomos shirkun dhe inovacionet e tyre në fe për shkak të shoqërimit së partnerëve në adhurim me Allahun.

worship with Allah.

2. Me Fjalë: " Unë jam totalisht i lirë nga ajo që ju

adhuroni " . "O ju jobesimtarë, unë nuk adhuroj atë që ju adhuroni, dhe ju nuk jeni adhurues të Atij që unë adhuroj, unë nuk do të jem

adhuruesi atyre që ju i adhuroni, As ju nuk do të jeni

adhurues të Atij që unë adhuroj, ju keni fenë tuaj dhe unë kam fenë time"(Kur'ani 109).

3. Me vepra: Duke mos marrë pjesë në festimet, traditat, veshjet ose besimet e tyre.

Vepra

Fjalë

Zemër

15

Kuptimi gjuhësor: Të veçosh diçka Në Islam : Të veçuarit e Allahut në Zotërimin, Adhurimin dhe Emrat e Atributet e Tij

(3) Autori sqaron arsyen pse studiojmë Teuhidin, rëndësia e të cilit është përmendur dhe më lart.

" Dije, Allahu të udhëzoftë në bindjen ndaj Tij, se sigurisht feja e vërtetë, rruga e Ibrahimit, alejhi selam, është të adhurosh vetëm Allahun, duke e bërë fenë sinqerisht për Të, Allahu ka urdhëruar të gjithë me këtë dhe Ai i ka krijuar ata për këtë arsye (adhurimin te Allahut). Allahu, Më i Larti, thotë: " Unë nuk kam krijuar xhinët dhe njerëzit, përveçse të më adhurojnë Mua" (Kur'ani 51:56)

Domethënia e adhurimit është të veçohet Allahu me gjithë adhurimin. Urdhri më i rëndësishëm që Allahu na ka dhënë është Teuhidi, i cili është të veçojmë Allahun me të gjithë adhurimet (3). Më e keqja nga ajo që Ai e ka ndaluar është shirku, i cili është që t'i lutesh të tjerëve së bashku më Të ose më Të, Prova është thënia e Tij: Më i Larti: " Adhuroni Allahun dhe mos shoqëroni asgjë me Të " (Kurani 4:36)

SË TRETI, RËNDESIA E STUDIMIT TË TEUHIDIT

Hanefi

Në Islam: Ai Hanefi: Është një

popull i cili ka distancuar veten

nga shirku, popull i sinqeritetit, Teuhidit dhe

besimit. " "(Qaanitan) ai që bën shumë vepra

të mira vazhdimisht për

hir të Allahut Hanifan " (Kur'an 16:120) që do të

thotë të drejtohesh tek Allahu dhe të rrish larg shirkut

duke qënë se Hanefi është

person që ndjek Teuhidin dhe rri

larg shirkut.

Kuptimi gjuhësor:

Të mbështetesh tek diçka.

Autori thotë se "kuptimi i 'për të më adhuruar Mua' është 'të veçosh Allahun

në adhurim'. Kjo është thënia e ibn Abbasit - Allahu qoftë i kënaqur me të -

kur tha: "Çdo herë që fjala 'adhurim' përdoret në Kur'an, do të thotë Teuhid".

Të tilla si "Adhurimi i Allahut" do të thotë ‘veçimi i Tij me adhurim', "O njerëz

adhurojeni Zotin tuaj" do të thotë 'O njerëz të veçojeni Zotin tuaj me

adhurim'.

16

Nëse ju thuhet: Cilat janë tre parimet themelore të cilat ne na obigohet ti njohim ? Thuaj: "Robi, duhet të njohë Zotin e tij, fenë e tij dhe Profetin e tij Muhammed, paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të," (1).

Nëse ju thuhet: Kush është Zoti juaj? Thuaj: Zoti im është Allahu, Ai që më ka furnizuar mua dhe të gjitha krijesat e Tij me bekimet e Tij. Allahu është Ai që adhuroj dhe nuk ka asnjë tjetër të adhuruar përveç Tij. Prova është Ai, më i Larti, ka thënë: " Të gjitha lavderimet dhe falënderimet i takojnë Allahut, Zotit të gjithçkaje që ekziston "(Kur'ani 1:1) (2).

Çdo gjë përveç Allahut është krijuar dhe unë jam një prej krijesave (3).

Së katërti, Tre Parimet Themelore

(3) Kjo do të thotë se çdo gjë tjetër përveç Allahut është krijuar dhe nëse unë jam krijuar, atëherë është një domosdoshmëri për mua të falënderoj Krijuesin, Më të Përsosurin dhe Më të Lartin.

" Të gjitha lavderimet dhe

falënderimet …" afirmon

Teuhidin e Adhurimit.

"… për

Allahun"

afirmon

Teuhidin e

Emrave

dhe

Atributeve.

"… Zoti …"

pohon

Teuhidin e

zotërimit(sun

dimit).

"Të gjitha lavdërimet dhe

falënderimet janë për Allahun,

Zotin e gjithçkaje që Ai ka

krijuar". Ky ajet përmban tre

kategori të Teuhidit:

(1) Autori - Allahu e mëshiroftë - filloi

duke përmendur tre parimet të cilat

janë tre pyetjet që secili person do të

pyetet në varr. Ai tërheq vëmendjen e

lexuesit duke bërë një pyetje, dhe

pastaj duke i dhënë përgjigjen.(2)

Autori - Allahu e mëshiroftë - sqaroi

parimin e parë që Zoti, është Ai që

meriton të adhurohet, është Më i

Përsosur dhe Më i Larti. Më pas autori

përmend provën për të cilën është

thënja e Allahut: "Të gjitha lavdërimet

dhe falënderimet janë për Allahun,

Zotin e gjithçkaje që Ai ka krijuar". Zoti

është Ai që duhet adhuruar.

17

Nëse thuhet:" Si e keni njohur Zotin tuaj? Thuaj: "Me anë të shenjave të Tij dhe krijimeve të Tij, Nga shenjat e Tij janë nata dhe dita, dielli dhe hëna.Nga krijimet e Tij janë shtatë qiejt, Ai është Allahu i Lartësuar, në Kur’an ka thënë: " Dhe nga shenjat e Tij janë nata, dita, dielli dhe hëna. Mos bëni sexhde për diellin ose hënën, por përuluni Allahut i Cili i krijoi ata, nëse e adhuroni Atë vërtetë!"(Kur'ani 41:37). Dhe gjithashtu, Më i Larti, ka thënë: " Zoti juaj është me siguri Allahu i Cili krijoi qiejt dhe tokën për gjashtë ditë, dhe pastaj u ngrit mbi fron. Ai e bën natën të mbulojë ditën që vjen me nxitim; dhe dielli, hëna dhe yjet e nënshtruar ndaj urdhërit të Tij. Sigurisht, krijimi dhe urdhërimi janë vetëm të Tij. Bekuar është Allahu Zot i gjithë krijimit" (Kur'ani 7:54)(1).

Zoti është Ai që duhet adhuruar, dëshmia është Ai, më i Larti kur thotë:" O njerëz, adhuroni Sunduesin tuaj, që ju krijoi juve dhe ata para jush, që të bëheni të devotshëm. Ai e ka bërë tokën një vend pushimi për ju, qielli si një kulm, ka lëshuar shi nga qielli dhe ka sjellë me vete fruta si një furnizim për ju. Pastaj mos ngrini rivalë te Allahu (në adhurim) ndërsa e dini (se Ai ka të drejtë të adhurohet)” (Qur'an 2:22) (2).

Ibn Kethiri (1300-1373) Allahu e mëshiroftë - ka thënë: "Vetëm Ai që krijoi këto gjëra meriton të adhurohet" (3).

(1) Autori përmend disa

shenja në univers dhe krijime

që vërtetojnë ekzistencën e

Allahut dhe pohojnë se nuk

ka Zot, asnjë Krijues dhe

askush nuk meriton të

adhurohet përveç Allahut.

Pastaj ai përmendi provat

nga Kur'ani.

* Çdo objekt i krijuar është

një shenjë që dëshmon

ekzistencën e Allahut, të

Përsosur dhe të Më të Lartit.

Megjithatë, autori dallon

midis shenjave në univers

dhe objekteve të krijuara,

pasi shenjat kalojnë nëpër

ndryshime të tilla si natën

dhe ditën. Ajo që ndryshon

është një provë më e fortë se

ajo që nuk ndryshon.

(2) Disa nga dijetarët kanë

thënë në lidhje me këtë ajet

në kapitullin e dytë të

Kur'anit: Ky ajet përmend

thirrjen e parë në Kur'an " O

njerëz", rendi i parë "

adhurim" që do të thotë

vetëm me adhurim dhe

ndalimi së pari " Kështu që

mos adhuroni të tjerët me

Allahun, ndërsa ju e dini"

është ndalesa kundër shirkut.

(3) Ai që është i veçuar në

Sundim duhet të veçohet me

adhurim.

*Every created o is a sign which

proves the existence of Allah,

18

Llojet e adhurimit që ka urdhëruar

Allahu, si Islami, Imani dhe

Ihsaani. Për më tepër, Lutja

(Duaja), Frika (Khawf), Shpresa

(Rajaa), Mbështetja (Tawakkul),

Përmallimi (Raghbah), Druarja

(Rahbah), Nënshtrimi (khushu ')

Khashyah(frikë e përzemër me

nderim), Pendimi

(inaabah),kërkimi i përkrahjes,

ndihmës, strehimit, ofrimi i

kurbanit(Dhabah), të betuarit

(Nadhar) dhe të gjitha llojet e tjera

të adhurimit që Allahu urdhëroi -

të gjitha këto i përkasin vetëm

Allahut. Dëshmi për këtë është

thënia e Allahut: “Xhamitë i

përkasin Allahut, prandaj, mos iu

lutni askujt, krahas Allahut.”

(Surja El-Xhinn: 18). Pra, kush e drejton ndonjë pjesë të

këtyre veprimeve të adhurimit për

tjetër pos Allahut, atëherë ai është

një politeist, jobesimtar. Argument

për këtë është thënia e Allahut:

“Ai që pos Allahut, adhuron zot

tjetër, duke mos pasur kurrëfare

prove për këtë,me siguri do të japë

llogari vetëm te Zoti i tij. Me të

vërtetë, nuk ka shpëtim për

mohuesit.”(Kur'an 23:117).

Gjithashtu Hadithi fisnik: " Du'aja

është 'ibadet"( Tirmidhi ,Autentikoi Albani) . Prova është thënia e

Allahut: " Zoti juaj ka thënë:

Lutmuni Mua se do t’ju

përgjigjem! Më e vërtetë ata që

përçmojne adhurimin Tim, me

siguri do të hyjnë në xhehenem të

poshtëruar!" (Kur'an 40:60).

Autori ndjek fjalën e Ibn Kethirit

me një numër veprash të

adhurimit me zemër dhe trup,

duke përmendur provat nga

Kurani dhe Suneti për secilën

prej tyre.

LUTJA(Dua’ja); ndahet në:

Kryerja e

tyre për

tjetër pos

Allahut

është

Shirk i

Madh

Rregullat e

saj kërkojnë

sqarime të

mëtejshme.

Ajo ndahet

në dy

kategori.

2. Lutja për

një nevojë:

Është një

lutje e

drejtpërdrej

të siç mund

të jenë

thëniet: 'më

fal', 'më

mëshiro',

etj.

1. Lutja e

Adhurimit:

Është një lutje

e tërthortë; të

tilla si

namazi,

agjërimi dhe

haxhi.

19

2. Ajo që njerëzit janë të

aftë për të ndimuar. Është e

lejueshme me katër kushte:

1. Ajo që vetëm Allhu është në

gjendje të japë. Drejtimi i kesaj

lutje për tjetër pos Allahut

është shirk i Madh.

d. Duhet

besuar se atij

që i

kërkohet(ndih

më) është

vetëm një

mjet; ai vetë

nuk mund të

sjellë as dëm

dhe as Dobi(pa

lejën e

Allahut)

c. Atij që

drejtohet

kërkesa të

jetë i aftë

për ta

plotësuar

atë. Kjo

përjashton

personin që

nuk ka

mundësi ta

plotësojë

atë.

b.Kërkesa/lu

tja, i duhet

komunikuar

personit një

nga format e

komunikimit

. Kjo

përjashton

mundësinë e

të bërit lutje

dikujt pa ia

komunikuar.

a. Atij që i

drejtohet

lutja është

gjallë.

Sa për atë që beson se ai që personi që i është kërkuar (ndihmë), është në gjëndje të sjellë dobi ose dëm, atëherë ky është Shirk.

Shënim: Ne studiojmë rregullin mbi veprime të caktuara. Sa i përket rregullit mbi atë që bën këto veprime atëherë kjo ka nevojë për paraqitjen e fakteve individit dhe sqarimin e dyshimeve të tyre. Dijetarët janë ata që mund të përcaktojnë saktësisht nëse një person është një besimtar ose një jobesimtar.

Lutja për një nevojë është e dy llojeve:

20

Mjetet/mënyrat e dukshme; Ilaçet; Allahu i ka bërë ato mjet për shërimin.

Mjetet/mënyrat e

ligjërueshme; Të tilla si rukje

(prej Kur'anit dhe Sunetit).

Kjo është e lejueshme, pasi

është një mjet që Allahu ka

ligjëruar për të hequr

sëmundjet.

Hadithi "Du'aja është thelbi i adhurimit" është i dobët, megjithatë, hadithi

autentik është "Dua’ja është adhurim ".

Ajeti " Zoti juaj ka thënë:" Lutmuni Mua, se do t’ju përgjigjem! Me

të vërtetë ata që e përçmojnë adhurimin Tim, do të hyjnë në

xhehenem me të poshtëruarit " shpjegon këtë pikë. Thënia e tij

"worship Me" tregon se Du'aja është adhurim.

3. Grupi i tretë

beson se vetë

mjetet kanë efekt;

sjellin përfitim ose

largojne dëmin. Ky

është Shirk i

madh.

2. Të tjerë besojnë në mjetet që Allahu nuk i ka bërë si mjete. Ky është Shirk i Vogël.

1. Disa besojnë se

vetëm ajo që Allahu

ka bërë një mjet

mund të përdoret si

mjet. Kjo është e

saktë.

21

Dëshmi për Frikën

(khaff) është thënia e

Allahut: "…Ju mos iu

friksoni atyre, por

friksohuni prej Meje,

nesë jeni besimtarë"

(Kur'ani 3:175)(1).

Dëshmi për Shpresën

(Rajaa) është thënia e

Allahut: “…Pra, kushdo

që shpreson të takojë

Zotin e vet, atëherë le të

kryejë vepra të mira dhe

mos i shoqërojë askënd

në adhurim me Zotin e

vet” (Kur'ani 18:110) (2).

Frika e

ndaluar

Frika është e tre llojeve:

Frika

bilogjke/n

atyrale

Kjo frikë është një formë e adhurimit, e lavdërimit dhe e frikës së brendshme.

Humbja e

shpresës në

mëshirën e

Allahut ose

bindja ndaj

një qënieje

të krijuar

duke mos

iu bindur

Krijuesit(A

llahut).

Frika është një ndjenjë kur dikush

ballafaqohet me atë që mund ta dëmtojë

ose ta shkatërrojë.

Allahu na ka ndaluar të frikësohemi nga

mbrojtësit e shejtanit dhe na ka

urdhëruar të kemi frikë vetëm Atë.

Si frika nga zjarri, armiku, grabitqarët, etj. Kjo është e lejueshme.

Është frika e adhuruesit për atë që ai/ajo adhuron. Bëhet me nënshtrim, duke e përulur vetveten dhe duke e lavdëruar atë që adhurohet. Allahut duhet t’i frikësohemi në këtë mënyrë, dhe është shirk i madh nëse bëhet për tjetër pos Allahut.

(2) Shpresë: Te dëshirosh diçka. Shpresa që shoqërohet me përulësi dhe nënshtrim duhet të jetë vetëm për Allahun; drejtimi i saj për tjetër pos Allahut është Shirk i Madh. Shpresa e lavdërueshme është vetëm për atë që bën veprime të bindjes për Allahun dhe shpreson për shpërblimin, ose pendohet nga mëkatet dhe shpreson që ajo të pranohet. Sa për shpresën pa vepra, është mashtrim dhe shpresë jo e pranueshme.

22

Dëshmi për Mbështetjen

(Tawakkul) është thënia e

Allahut: “"…, Në qofte se

jeni besimtarë, atëhere

mbështetuni tek Allahu”

(Kurani 5:23).

Dhe thënia e Tij: “…Allahu

i mjafton kujtdo që

mbështetet tek Ai” (Kurani

65: 3) *(1).

Allahu thotë: “Me të vërtetë,

ata nxitonin për të bërë

vepra të mira dhe Na

luteshin, me shpresë e frikë

dhe ishin të përulur ndaj

Nesh” (Kurani 21: 90) (2).

Kuptimi i Tawakul

Kuptimi gjuhësor: të mbështetemi në diçka ose

dikush.

Në Islam: Është varësia e vërtetë

ndaj Allahut, besimi tek Ai, ndërsa merr

masat e nevojshme paraprake.

Vërtetësia: të qënurit të sinqertë në varësinë ndaj Allahut.

Marrja e masave të nevojshme paraprake.

Besimi se Allahu do të përmbushë atë që Ai ka premtuar.

(1) Përmallim: Dashuri për të arritur diçka që dëshiron.

Druarje: Një frikë që e çon njeriun të largohet nga objekti dhe ai/ajo ka frikë.

(2)Nënshtrim: Përulja para madhështisë së Allahut duke paraqitur në dekretin

e Tij të përgjithshëm dhe legjislativ.

Është e domosdoshme për udhëtarin tek Allahu, i Përsosur dhe Më i Larti, që

të kombinojë mes frikës dhe shpresës. Nuk është e saktë të theksojë një prej

tyre dhe kështu të shkatërrohet. Frika dhe shpresa duhet të jenë të pranishme

tek ai/ajo si krahët e një shpendi.

23

Dëshmi për Frikën është thënia e

Allahut: “Mos u frikësoni prej tyre,

por kini frikë prej Meje” (Kur'ani 2: 150)

(1) Dhe dëshmia për pendimin

(inaabah) është thënia e Allahut:

“Dhe kthehuni te Zoti juaj në

pendim dhe paraqituni tek Ai (si

muslimanë)" (Kur'an 39:54) (2) Prova

për Kërkimin e Ndihmës

(isti'aanah) është thënia e All-

llahut: “Ty vetëm të adhurojmë

dhe vëtëm prej Teje ndihmë

kërkojmë” (Kurani 1: 4). Gjithashtu në

hadithin, “Kur kërkoni ndihmë,

kërkoni ndihmë tek Allahu

”(Tirmidhi). (3) Dëshmi për të kërkuar

strehim është thënia e Allahut:

“Thuaj: Kërkoj mbështetje te Zoti i

agimit” (Kur'ani 113: 1) dhe “Thuaj:

Kërkoj mbështetje te Zoti i

njerëzve” (Kur'ani 114: 1) (4). Prova për

kërkimin e Ndihmës

(istighaathah) është thënia e

Allahut: “Ju kërkuat ndihmë nga

Zoti juaj dhe Ai iu përgjigj...” (Kur'ani 8:

9)(5). Dëshmi për ofrimin e

kurbanit (Dhabah) është thënia e

All-llahut: “Thuaj:" Me të vërtetë

namazi im, kurbani im, jeta ime dhe

vdekja ime janë për Allahun, Zotin e

botëve. Ai nuk ka partner. Kështu

jam urdhëruar, dhe unë jam i pari

që i nënshtrohem Atij " (Kur'ani 6: 162-

163). Gjithashtu nga Suneti,

“Mallkimi i Allahut qotë mbi atë

që ofron kurban për tjetër pos

Allahut”(Muslim) (6).

(1) Frikë: Është një frikë e bazuar në

njohjen e Madhështisë së Atij që i

frikësohemi, dhe Epërsisë së Tij të

plotë.

(2) Kthimi tek Allahu duke iu bindur Atij dhe duke qëndruar larg mëkateve. Kjo do të thotë t'i nënshtrohesh Allahut pasi që ne jemi rob dhe një rob duhet t'i nënshtrohet Zotit të tij. "Zotit është Allahu" ka thënë Profeti.

(3 ) Të kërkuarit ndihmë: Ky ajet tregon një metodë të detyrimit (hasr) pasi që objekti i fjalisë, edhe pse zakonisht vjen pas foljes në gjuhën arabe, përmendet para foljes, duke e konfirmuar atë për të cilin është përmendur në dënimin dhe mohimin e saj për ndonjë gjë tjetër. Prandaj, është sikur personi të ketë thënë, "Ne nuk adhurojmë asgjë tjetër përveç Teje. Ne nuk i drejtohemi askujt tjetër për ndihmë përveç Teje. " (4) Të kërkuait mbrojtje: të kërkuait

mbrojtje nga diçka e papëlqyeshme.

(5) Të kërkuait ndihmë: për shpëtim

nga një vështirësi ose katastrofë.

Kërkimi i ndihmës, kërkimi i strehimit,

dhe kërkimi i ndërmjetësimit mund t’i

kërkohet një qënie njerëzore për sa

kohë që ai / ajo është në gjendje të

plotësojë katër kushtet; i gjallë, i

pranishëm, i aftë, dhe nëpërmjet një

mënyre komunikimi.

(6) Ofrimi i flijimeve: Flijimi i kafshës

sipas një mënyre të caktuar.

24

Dëshmi për zotimet është thënia e Allahut: " Ata [janë ata që] përmbushin zotimet e tyre dhe kanë frikë nga një ditë, e keqja e së cilës do të jetë e përhapur” (Kur'an 76: 7).

Kurbani që bëhet për Allahun

Kurbani e Haxhit, i Bajramit,

Akikah, ose për bamirësi.

Therja(e kafshve) e Lejuar

…tiu shërbesh mysafirëve, për biznes etj.

Therja(e kafshve) qe

bëhet për tjetër përveç Allahut nga dashuria dhe lavdia; të tilla si xhinët

dhe të vdekurit. Ky është Shirk i

madh.

)1 (

Përkufizimi Islam: Të bësh diçka të detyrueshme për veten, e cila

nuk është e detyrueshme.

Përkufizimi gjuhesor: Bërja e diçkaje obligative ose detyruese.

Në emër të Allahut Në emër të dikujt tjetër përveç Allahut

Autori përmend këto akte adhurimi si shembuj për të mos kufizuar veprat e

adhurimit vetëm ndaj këtyre. Ka shumë akte të tjera të adhurimit të cilat

nuk përmenden. Kështu, kushdo që i drejton këto ose të tjera përveç këtyre

akteve të adhurimit për tjetër pos Allahut, ka rënë në politeizëm.

Shënim: Ka edhe shumë detaje të tjera në lidhje me kurbanin në "Librin e Teuhidit"

Shënim: Betimet janë të llojeve të ndryshme dhe kanë kushte dhe

shlyerje, siç do të shpjegohet në "Librin e Teuhidit".

25

Parimi i dytë themelor:

Njohja e fesë islame,

bazuar në prova. Kjo

(dmth. islami) do të thotë

t'i nënshtrohesh Allahut

nëpërmjet Teuhidit, duke

ia dorëzuar bindjen

(plotësisht) Atij dhe duke

u shkëputur nga Shirku

dhe praktikuesve të tij.

Shkallët e besimit janë:

islami, imaan dhe ihsaan,

secili nivel përbëhet nga

shtyllat e veta. Niveli i

Parë: Islami (1). Shtyllat e

islamit janë pesë:

Dëshmia se nuk ka asnjë

hyjni që ka të drejtë të

adhurohet përveç Allahut

dhe se Muhamedi është i

Dërguari i Allahut (2);

Falja e namazit; Dhënia e

Zekatit; Agjërimi në

Ramazan; Kryerja e haxhit

në Shtëpinë e Shenjtë të

Allahut.

(1 ) Autori fillon themelin e dytë, që është

njohja e fesë, duke përkufizuar Islamin:

Islami Ihsani Imaani

(2) Shtyllat e islamit janë pesë; e para prej tyre: Shehadeti (Asnjë zot nuk duhet adhuruar përveç Allahut).

Përkufizimi i islamit nënkupton dorëzimin

e të gjitha çështjeve te Allahu, pasi që ne

jemi rob (të Allahut) dhe robi duhet t'i

nënshtrohet Zotit te Tij. Zoti është Allahu,

siç jemi njoftuar nga Profeti.

Pastaj e ndau fenë në tri nivele:

Kjo do të thotë t'i nënshtrohesh

Allahut nëpërmjet Teuhidit, duke ia

dorëzuar bindjen e plotë Atij dhe duke

qëndruar larg Shirkut dhe praktikuesve

të tij.

26

.#ال إله$معنى هذا :﴾ ڈ ڈ ڎ ﴿

.# هللإال $ أي: ﴾ ڑ ڑ ژ ﴿

Prova për dëshminë e Besimit

është thënia e Allahut: “Allahu

dëshmon se nuk ka ndonjë hyjni

që ka të drejtë të adhurohet

përveç Tij, ashtu edhe engjëjt

dhe ata që posedojnë dije. Ai

gjithmonë e mban krijimin e Tij

me drejtësi. Askush nuk ka të

drejtë të adhurohet, pos Atij - i

Gjithëfuqishmi, i Gjithëdijshmi”

(Kurani 3:18). Kuptimi i saj

(dmth. Dëshmia e Besimit) është:

Nuk ka asnjë që ka të drejtë të

adhurohet përveç Allahut,

vetëm. 'Laa ilaaha' mohon

gjithçka që adhurohet pos

Allahut, ndërsa 'illa Allah'

afirmon adhurimin vetëm për

Allahun, i lirë nga çdo partner që

përzihet me adhurimin e Tij,

ashtu siç nuk ka mik të përzier

me sundimin e Tij. Një shpjegim

për këtë, që do te sqarohet dhe

më tej, gjendet në thënien e

Allahut: “Dhe mos harroni kur

ibrahimi i tha babait të tij dhe

popullit të tij:" Vërtet, unë jam i

lirë nga gjithçka që adhuroni,

përveç Atij që më krijoi, dhe me

të vërtetë Ai do të më udhëzojë.

"Dhe Ai e bëri atë një deklaratë

që do të qëndrojë mes

pasardhësve të tij që të kthehen”

(Kur'an 43: 26-27) (2).

Mohimi është "Nuk ka zot (duhet adhuruar)" dhe pohimi është përveç Allahut"

Ndërtimi i kësaj fjalie tregon kufizime dhe afirmime; ai kufizon dhe afirmon adhurimin vetëm për Allahun dhe e mohon atë për tjetër përveç Tij.

Për këtë arsyje autori thotë: Një shpjegim për këtë, që do ta sqarojë më tej, gjendet në thënien e Allahut: “Dhe mbani mend kur ibrahimi i tha babait të tij dhe popullit të tij:" Vërtet, unë jam i lirë nga gjithçka që adhuroni - përveç Atij që më krijoi ...”

Shprehja e Ibrahimit "i lirë nga

gjithçka që adhuroni" është kuptimi i "

asnjë zot (nuk duhet adhuruar)”

" përveç Atij që më krijoi " do të thotë

" përveç Allahut ".

Mohim Pohim

Autori përmendi provë për dëshminë e besimit dhe sqaroi se kuptimi i saj është: Nuk duhet të adhurohet asnjë

zot përveç Allahut.

Është një domosdoshmëri për

dëshminë e sinqeritetit të

përfshijë:

27

Gjithashtu, thënia e Tij: " Thuaj:" O ithtarë e Librit, ejani të biem në një fjalë që është e njëjtë mes nesh dhe jush, se ne nuk do të adhurojmë përveç All-llahut, se nuk do t’i shoqerojmë Atij asgjë (në adhurim), dhe nuk do të marrim njëri-tjetrin si zotër", por nëse ata largohen, atëherë thuaj:" Dëshmoni se ne jemi muslimanë [duke iu nënshtruar Atij]” (Kurani 3:64) (1).

Nëse thuhet: Kuptimi i

dëshmisë 'La ilahe ila Allah'

është: Nuk ka asnjë që

adhurohet (zot) përveç Allahut,

atëherë ne themi se kjo është e

pasaktë pasi me këtë ai po

aprovon çdo gjë që është

adhuruar pos Allahut.

Megjithatë, kur sqarohet me

shtimin 'në të vërtetën', kjo

tregon se ai nuk beson në çdo

gjë që adhurohet pos Allahut

dhe se asgjë nuk meriton

adhurim përveç Allahut.

Nëse thuhet: Kuptimi i "La ilahe ila Allah" është: Nuk ka Krijues të vërtetë përveç Allahut, atëherë themi se kjo deklaratë është e saktë, megjithatë, nuk është kuptimi i "La ilaha ila Allah". Kjo është Njëshmëria e Zotërisë, e cila besohej edhe nga adhuruesit e idhujve, të cilëve u ishte dërguar Pejgamberi; megjithatë, kjo nuk i futi ata në Islam.

(1) " Thuaj, o ithtarët të Librit, ejani të biem në një fjalë që është e njëjtë mes nesh…". Ky ajet është një dëshmi për gënjeshtrën e ftesës për " unitetin e feve".

28

Prova për dëshminë:

'Muhamedi është i Dërguari i

Allahut' është thënia e Allahut:

" Juve ju erdhi i dërguari nga

mesi juaj. Atij i vjen rëndë për

gjynahet që bëni ju, jua

dëshiron të mirën me gjithë

zemër që ju të shkoni rrugës së

drejtë dhe është i butë e i

mëshirshëm me besimtarët "

(Kur'ani 9: 128) (1).

Kuptimi i kësaj dëshmie është:

Bindja ndaj urdhrave të tij,

duke besuar atë që ai ka thënë,

duke qëndruar larg nga

ndalimet e tij dhe se Allahu

adhurohet vetëm me atë që ai

ka ligjëruar (2).

(1) Allahu e ka theksuar këtë varg me tri mënyra të ndryshme të theksimit: betimi i kuptuar, shkronja arabe 'laam' dhe 'qadi'.

(2 ) Këto katër janë një domosdoshmëri për çdo musliman për të përsosur dëshminë e tyre.

Ti nuk e adhuron Allahun përveç

mënyrës së adhurimit të Allahut: Kjo është një provë

kundër inovatorëve

në fenë e Allahut.

Ne duhet t'i bindemi atij në gjithçka

që ai ka urdhëruar,

pasi ai vetëm e ka

përcjellë atë prej Allahut.

T’i besojme gjithçka që

ai na ka informuar pasi: Ai është i

sinqertë dhe besuari.

T’i qëndrojme

larg ndalimeve të tij: duke vendosur

gjithçka që ai ka

ndaluar në njërën anë

dhe të qëndrojmë

larg në anën tjetër.

29

Dëshmi për namazin, zekatin dhe shpjegimin e Teuhidit gjendet në thënien e Allahut: “E megjithatë Namazi , ata qenë urdhëruar vetëm që të adhuronin Allahun me përkushtim të sinqertë duke qënë në fenë e pastër (të Ibrahimit), si dhe të falnin namazin dhe të jepnin zekatin. Kjo është feja e drejtë” (Kur’ani 98: 5) (1).

Dëshmi për agjërimin është thënia e Allahut: “O ju që besuat, agjërimi është përshkruar për ju ashtu siç u është përcaktuar atyre para jush, që të fitoni Taqwa” (Kur'ani 2: 183) (3).

Dëshmi për Haxhin është thënia e Allahut: “Haxhi (shtegtimi) në Shtëpinë (Ka'bah) është një detyrë që njerëzimi i detyrohet Allahut për ata që janë në gjendje ta bëjnë atë. Dhe kushdo që nuk e pranon (duke e mohuar haxhin), atëherë Allahu nuk ka nevojë për asnjë nga krijesat e Tij” (Kur'an 3: 97)

(4).

(1) Shtylla e dytë: Namazi.

Namazi është adhururimi i Allahut me lëvizje dhe deklarata, duke filluar me 'Takbir' ('Allahu Ekber' - 'Allahu është më i Madhi') dhe duke përfunduar me 'Tasleem' (përshëndetjet e paqes). Kjo është një shtyllë e madhe e fesë. U bë obligim për Profetin direkt nga Allahu kur Pejgamberi u ngjit në qiell (natën e miraxhit).

(2) Shtylla e tretë: Bamirësia e detyrueshme(Zekati).

Kuptimi gjuhësor do të thotë zhvillim dhe pastrim.

Ajo është e dy llojeve: Pastrimi i trupit dhe pastrimi i pasurisë.

(3) Shtylla e katërt: Agjërimi.

Përkufizimi gjuhësor: Të përmbahesh (ndaj diçkaje).

Përkufizimi Islam: Ta adhurosh Allahun duke u përmbajtur nga ajo që thyen agjërimin me një synim të sinqertë që pas faljes se sabahut deri në perëndim të diellit. Është nga adhurimet më të mira pasi që të tre llojet e durimit janë të gjitha të pranishme në të. Gjithashtu, ajo që tregon statusin e tij të madh është fakti se Allahu na ka thënë se Ai Vetë do ta shpërblejë agjëruesin.

(4) Shtylla e pestë: Haxhi

Përkufizimi gjuhësor: Është qëllimi

Përkufizimi Islam: Të adhurosh Allahun duke kryer ritet e haxhit sipas mënyrës së Profetit – paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të - Është obligim për çdo musliman një herë në jetë.

30

Ai përbëhet nga më shumë se shtatëdhjetë degë. Më i madhi prej tyre është thënia La ilahe illa Allah dhe më i vogli prej tyre lëvizja një objekti të dëmshëm nga rruga. Dhe Hayaa [Modestia] është një nga degët e imaant.

Shtyllat e imaanit janë gjashtë: besimi në Allahun, engjëjt e Tij, librat e Tij, të dërguarit e Tij, Ditën e Fundit, në Kaderin (Dekreti hyjnor) - e mira dhe e

keqja e saj.

Dëshmi për këto gjashtë shtylla është thënia e Allahut: “Drejtësia nuk është që ju t'i ktheni fytyrat tuaja drejt lindjes dhe perëndimit (në namaz), por drejtësia (birr) është për atë që beson në Allahun, Ditën e Fundit, Engjëjt, Librat dhe Profetët” (Kur'ani 2: 177).

Dhe dëshmia për kaderin është thënia e Allahut “Me të vërtetë, Ne i krijuam të gjitha gjërat me Qadarin (predikimi hyjnor i caktuar për të) (Kur'ani 54: 49)

Përkufizimi Islam: imaan

është deklarata e gjuhës,

besimi në zemër dhe

veprimet e gjymtyrëve; Ai

rritet me bindjen ndaj Allahut

dhe zvogëlohet me

mosbindje.

Prandaj, ne legjislacion imaani përbëhet nga pesë gjëra; nëse një nga pesë nuk është përmbushur atëherë kjo nuk konsiderohet imaan sipas Ahlus-Sunetit el-Xhematit

Çfare është dëshmi për këto pesë kushte? Hadithi, “Më i madhi prej tyre është duke thënë La ilahe illa Allah” kjo është një dëshmi, “dhe më e ultë e tyre është duke lëvizur një objekt të dëmshëm nga rruga” kjo është veprime të gjymtyrëve, “dhe modestia është një degë nga imaan” Kjo është veprime të zemrës.

Thënia e Allahut: " Cili prej jush ka pasur besimin e tij në rritje prej saj?” (Kur'ani 9: 124) dëshmon se imaan rritet dhe nëse rritet atëherë me siguri ai duhet të ulet. Është përmendur qartë nga Pejgamberi, paqja dhe bekimi i Allahut qoftë mbi të, në lidhje me uljen e fesë së vet përmes deklaratës së tij, “Ajo që pashë pa arsye dhe fe ...” (Bukhari dhe Muslim).

31

Besimi në ekzistencën e

Allahut, të Përsosurit.

Besimi në

Emrat dhe

atributet e

Allahut

Besmi në Teuhidin e adhurimit (vetëm adhurimi i Allahut).

Besimi në Teuhidin e zotërimit (veprat e Allahut).

Intelekti

Llogjika nuk mund të pranojë

ekzistencën e krijimit pa

ekzistencën e Krijuesit. " A mos vallë ata janë krijuar nga hiçi apo mos janë ata

krijues të vetëvetes?”

(Kur'an52: 35).

Burime Legjislative Burimet e

ligjshme janë shumë. ibn al-Qajjim

përmendi se nuk ka një

ajet në Librin e Allahut,

përveç se ai ka një

referencë tek Teuhidi, pa përjashtim.

Al-Fitrah (instinkt natyral)

"Askush nuk ka lindur

përveçse ata janë në Al-

Fitrah (instinkt natyror).

Prindërit e tij e kthejnë atë në një hebre

ose të krishterë ose

pagan ... "(Bukhari dhe

Muslim).

Kuptimi

Në kohë të vështira ju ngrini duart tuaja në qiell dhe thoni 'O Zot' 'O Zot' 'O Zot' dhe me lejën e Allahut, shkatërrimi juaj hiqet.

Librat

Ditën e fundit

Të dërguarit

Kaderi (Çdo gjë që do të ndodhë; qoftë i mirë apo keq)

Engjëjt Allah

32

Engjëjt janë nga bota e padukshme. Allahu i krijoi ato nga drita. Ata i binden

Allahut dhe kurrë nuk e kundërshtojne Atë. Ata kanë shpirtra të shenjtë

(Kur'ani 2:87), një trup "Kush i ka bërë engjëjt të dërguarit me krahë"

(Kurani 35: 1), zemër "Po aq sa kur frika të dëbohet prej tyre (engjëllit )

(Kur'an 34: 23) dhe intelektit "ata (engjëjt) thonë:" Ç'është ajo që ju ka

thënë Zoti? "(Kurani 34:23) Ata vënë në pyetje një përgjigje që vërteton se

ata kanë intelekt. Ne besojmë në to, emrat e tyre (Xhibril, Mikael, Israfil,

etj.), detyrat e tyre (si 'transportuesit e Fronit'), dhe gjithçka që jemi

informuar për ta.

Ne besojmë se ata janë nga Fjala e Allahut, dërguar te ne, dhe jo krijesë e

Allahut. Allahu dërgoi me çdo të Dërguar një libër. Ne besojmë në ato që

Allahu na ka njoftuar me emër, transmetimet e tyre dhe vendimet e tyre të

cilat nuk janë shfuqizuar nga Kurani, meqë Kur'ani shfuqizon atë që erdhi

para tij nga këto Shkrime dhe është Muhaiminan (i besueshëm në lartësi dhe

dëshmitar) mbi ta. (Kur'ani i Profetit), Inxhili (Ungjilli i Profetit Isa), Zaburi

(Libri i Profetit David), Suhufi i Ibrahimit dhe Musait (Shkrimet e Profetëve)

Ibrahim dhe Musait.)

Ne besojmë se ata janë si të gjithë njerëzit dhe nuk posedojnë asnjë nga karakteristikat e zotërimit. Allahu i dërgoi ata, u dergoi shpalljen atyre dhe i ndihmoi me ajetet dhe shenjat e Tij. Ne besojmë se ata janë rob dhe nuk adhurohen, të dërguarit që nuk duhet të përgënjeshtrohen, ata përcjellin atë që u është besuar atyre, këshilluan kombet e tyre, e përmbushën misionin e tyre dhe luftuan në rrugën e Allahut. Ne besojmë në të gjithë ata, emrat e tyre, historitë e tyre dhe në shenjat që Allahu i ndihmonte. I pari i Profetëve është Ademi, i Dërguari i parë është Nuhu dhe vula e Profetëve është Muhamedi - paqja dhe bekimet e Allahut qoftë mbi të gjithë ata. Të gjitha ligjet e mëparshme shfuqizohen nga ligji i shpallur Muhammedit .

33

Besimi në gjithçka që ndodh pas vdekjes nga momenti që shpirti që del nga

trupi, engjëjt që e mbartin atë në qiej, ne qiejt do të hapen ose jo portat e

qiejve do të mbyllen mbi të, atëherë ata do ta kthejnë atë në trupin e tij, si

ai dëgjon gjurmët e atyre që e varrosin. Pastaj do të pyetet nga dy engjëj,

ndëshkimi ose shpërblimi i varrit, dhe pastaj ringjallja, llogaria, Sirati,

Xhenneti ose Xhehennemi, ndërmjetësimi dhe besimtarët qe do të shohin

Zotin e tyre në Ditën e Gjykimit dhe në Parajsën, siç dëshiron Allahu dhe

Hawdh (lumi) i Pejgamberit, paqja dhe bekimi i Allahut qoftë mbi të. Pra,

çdo gjë që vjen pas vdekjes bie nën kategorinë Besim në Ditën e Fundit.

Dije:

Të besuarit se Allahu është i Gjithëdijshëm

për çdo gjë dhe asgjë nuk fshihet prej

Tij as në Tokë as në Qiej.

Krijimi:

Robi krijohet dhe

veprimet e tij e ndjekin atë ashtu që ato të krijohen gjithashtu.

" Allahu ju krijoi juve dhe atë që

bëni " (Kur'ani 37:96).

Shkrimi:

Allahu i Madheruar urdhëroi

kalemin të shkruajë

gjithçka që do të ndodhë deri

në Ditën e Gjykimit.

Vullneti:

Njeriu ka vullnet, por vullneti i tij nuk mund të ekzekutohet përveç me vullnetin e

Allahut, për atë që do

Allahu, dhe çfarëdo që Allahu nuk

do, nuk do të ndodhë.

34

Niveli i tretë: ihsani. Ai ka një shtyllë: "ta adhuroni Allahun sikur ta shihni Atë, pasi edhe nëse nuk e shihni atë, Ai ju sheh". Dhe dëshmia është thënia e Tij: " Me të vërtetë, Allahu është me ata që e kryejnë detyrën e Tij, dhe ata që janë punëmirë” (Kurani 16: 128). Gjithashtu, thënia e Tij: "Dhe mbështetu tek Allahun, Mëshirëploti, i cili ju shikon (O i dërguar) kur ngriheni (vetëm gjatë natës për lutje) dhe lëvizjet tuaja në mesin e atyre që bien në sexhde (së bashku me ju Allahu në pesë lutjet e detyrueshme të me xhemat.) Me të vërtetë, Ai i degjon te gjitha dhe i di te gjitha" (Kur'ani 26: 217-220).

Po ashtu thënia e Tij: " Çfarëdo që të mund të bësh, dhe çfarëdo pjesë që mund të lexosh nga Kur'ani, dhe çfarëdo veprimi që bën (të mirën ose të keqen), Ne jemi dëshmitarë të saj, kur ju po bëni atë” (Kur'ani 10:61).

Adhurimi i Muraaqabës (i atij që e di se po vëzhgohet). Është një adhurim nga frika dhe shpëtimi. Një musliman nuk del jashtë këtij rrethi.

Adhurimi i Mushahadës (sikur e sheh Atë) nga dashuria, dëshira dhe dashuria për atë që është me Allahun. Për shembull: adhurimi i Profetëve dhe i Lajmëtarëve (paqja qoftë mbi ta). Është e mundur për të tjerë përveç tyre(profetve dhe lajmetarve) të arrijnë këtë nivel po ashtu.

Shënim: Kjo nuk do të thotë se ai që adhuron Allahun në këtë mënyrë e bën këtë vetëm nga dashuria dhe nuk i frikësohet Atij. Sidoqoftë, në këtë nivel, kërkesa më e fortë që e shtyn adhuruesin të adhurojë është dashuria e Allahut –Perfektin, më të Lartin. Pejgamberi – paqja dhe bekimi i Allahut qofte mbi të - tha: " A nuk duhet të jem një shërbëtor mirënjohës" (Muslim).

35

Prova nga Sunneti është hadithi i famshëm i Xhibrilit, i transmetuar nga Omeri-Allahu qoftë i kënaqur prej tij, transmeton dhe thotë: "Një ditë ndërsa po qëndronin me të Dërguarin e Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, përpara nesh u shfaq një njeri me rroba jashtëzakonisht të bardha dhe me floke jashtëzakonisht të zinj...nga pamja e jashtme nuk të jepte përshtypjen se kishte udhëtuar dhe askush nga nga ne nuk njihte. Ai erdhi iu ul pranë pejgamberit-paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, i vendosi duart e ti mbi kofshet e te Derguarit-paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, dhe i tha: - O Muhamed më thuaj çfarë është Islami? i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, tha:- Islami është të dëshmosh se nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut dhe se Muhamedi është i Dërguari i Tij, të falësh namazin, të japësh zekatin, të agjërosh muajin e ramazanit dhe ta vizitosh shtëpinë e shenjtë (Kaben) nëse i ke mundësitë që ta bësh një gjë të tillë. - Personi i tha:- Të vërtetën e the. - Ne u habitëm nga ajo që ai e pyeste dhe pastaj thoshte se pejgameberi-paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, po pohonte të vërtetën. - Ai tha:- Me thuaj çfarë është Imani (besimi)? i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, u përgjigj:- Ai është: Të besosh Allahun, engjëjt e Tij, librat e Tij, pejgamberët e Tij, ditën e fundit dhe të besosh në caktimin Hyjnor (kaderin), se e mira dhe e keqja vijnë vetëm prej Allahut.(qofte i mire apo jo). - Ai tha:- Të vërtetën the - Dhe më pas tha:- Më thuaj çfarë është Ihsani (mirësia)? - i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, i tha:- Ai është ta adhurosh Allahun sikurse të jesh duke e parë Atë, edhe pse ti nuk e sheh Atë, Ai me të vërtetë të sheh ty. - Ai tha:- Më thuaj për çastin (kijametin) se kur do të ndodhë? - i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, i tha:- I pyeturi nuk di më shumë se sa pyetesi. - Ai tha:- Më thuaj për shenjat e tij? - i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, tha: - Atëherë kur robresha do lindë padronin e saj dhe do ti shohësh këmbezbathurit, fshatarët dhe barinjtë e varfër të rahin se kush ndërton më tepër pallate të larta. - Pastaj ky person u largua, ndërkohë që unë vet qëndrova aty, akoma për më shumë kohë. - Sa kaq i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, me tha:- O Omer, a e di ti se kush qe pyetësi? - Une i thashë: Allahu dhe i dërguari i Tij , paqja dhe bekimet e Allahut qofhin mbi te, e di më së miri. - i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, tha:- Ai qe meleku Xhibril a.s. erdhi tua mesojë fenë tuaj" (Trasmeton Muslim).

Ky hadith është një dëshmi për shtyllat e islamit, imanit dhe ihsanit. Dekreti i Tij " Ai që pyetet nuk di më shumë se pyetsi" është një dëshmi se askush nuk e di kur Dita e Gjykimit do të jetë përveç Allahut.

Mosbindja ndaj

prindërve do të rritet

Robëria do të rritet

Ndryshimi I roleve

(në shoqëri)

Mbreti ka një

robëreshë me të cilin

ka marrëdhënie dhe

lind djalin e tij. Nëse

mbreti vdes biri i tij

bëhet mbret. Kështu,

ai bëhet padron i

nënës së tij

36

E drejta ndaj vetes: Meqë dija është adhurimi, sinqeriteti dhe ndjekja e Sunetit janë një domosdoshmëri. Bëhuni një ndjekës i dijetarëve të hershëm të islamit, druajuni Allahut me një frikë të vërtetë në bazë të dijes, e dini se Allahu ju shikon në çdo kohë, përulni veten dhe jini të kujdesshëm ndaj arrogances.

Jini të kënaqur dhe pranoni atë që ju është dhënë dhe (largohu) qëndroni)القناعة(larg asaj që nuk do t'ju sjell dobi në jetën e përtejme. Zbukuroni veten me efektet

e dijes, sjelljet e mira që janë të pranueshme për popullin ,)المروءة(kini karakteristika burrërore, largojuni arrogancës dhe të ndjerit më superior ndaj kolegëve tuaj dhe të tjerëve. Qëndroni larg nga mbledhjet dhe takimet nga të cilat

nuk kanë dobi ,)اللغو(zbukuron veten me butësi, jini të patundur në të vërtetën (vërtetoni të vërtetën dhe lajmet )التثبت(para se ta besoni atë) Kini ambicie të

larta, dëshirë të fortë për të kërkuar dije ,)الهمة و النهمة في الطلب(udhëtoni për diturinë, ruani njohurinë me anë të shkrimit, të mësuarit, etj)تقييد( .Ruaje atë që

mëson duke vepruar mbi të dhe duke e rishikuar atë. Drejtohu Allahut për ndihmë, respekto integritetin akademik dhe ji i sinqertë.

'Parajsa' e Studentit të Dijes Islame është 'Unë nuk e di', mos e humbni kohën, kërkoni njohuri të përgjithshme për tema të ndryshme ,)الثقافة العامة(lexoni në

arabisht me kujdes dhe saktë, lexoni libra te njohur si Sahi Bukhari, Muslim, etj.

Bëni pyetje të përshtatshme, dëgjoni me kujdes, kuptoni materialin dhe pastaj veproni mbi të, mos debatoni për hir të debatimit; por për hir të gjetjes dhe pranimit të së vërtetës. Rifreskoni njohuritë me përsëritje. Qëndroni me Kur'anin, Sunetin dhe shkencat e tyre. Studioni temat e rëndësishme të çdo shkence.

Vepro me njohuritë, largojuni dashurisë për udhëheqje, famë dhe dunja (kjo jetë e kësaj bote).

Përpiqu të përmirësosh veten, ndërkohë ki mendime të mira për të tjerët.

Jepni sadakanë e dijes; urdhëroni të mirën, ndaloni të keqen, përhapni njohuritë dhe dashurinë për të përfituar popullin, përdorni statusin / pozitën tuaj për të ndërmjetësuar për muslimanët me ndërmjetësime të mira; për të përfaqësuar të vërtetën dhe gjithçka që është e mire.

Jini të ndershëm, ruani njohuritë, qëndroni larg mësimit dhe pozitave para se të jeni të kualifikuar për këtë.

Mbajeni qëndrim të përshtatshëm në lidhje me gabimin e një dijetari dhe bëni kujdes në dallimin e mendimeve midis dijetarëve (Shënim i përkthyesit: gabimi refuzohet kur bëhet e qartë, megjithatë, virtyti i dijetarit ngelet, dhe ai respektohet dhe nuk flitet kurrë keq për të).

1. Ka pesë gjëra që kanë të drejta mbi nxënësin e dijes islame: vetja,

mësuesi, vendin ku ai studion, shokët e klasës, librat dhe njohuritë që

ai ka studiuar.

37

2. Nga mënyra e parashtrimit të pyetjeve është të pyesni për atë që është më

e rëndësishme ose e dobishme në radhë të parë.

3. Nxënësi i dijes islame duhet gjithashtu të kujdeset për pamjen e tij ose të

saj.

4. Pas vdekjes së Pejgamberit – paqja dhe bekimi i Allhut qoftë mbi të - ne

nuk themi Allahu dhe i Dërguari i Tij e dinë më mirë', përkundrazi, ne

vetëm themi 'Allahu e di më së miri.'

Hiqni dyshimet. Mos u bë pjesë e grupeve dhe partive për hir të dashurisë dhe urrejtjes se tyre.

E drejta e mësuesit të nxënësit të dijes: Njerëzit bien në tre grupe lidhur me këtë; dy ekstreme dhe një moderim. Ne do të studiojmë – me lejen e Allahut - se shirku i parë ndodhi në tokë është për shkak të ekzagjerimit të statusit të të drejtëve, prandaj është e domosdoshme që ne të mbetemi të moderuar me të drejtët; mos e teproni duke u dhënë atyre të drejta që ata nuk e meritojnë dhe as nuk bien në dhënien e të drejtave që u takojnë atyre.

E drejta e vendit ku ai studion.

E drejta e shokëve të tij të klasës: Allahu, Me Perfekti dhe Më i Larti, thotë: "Ti je umeti më i mirë i zgjedhur për popullin" dhe Pejgamberi – paqja dhe bekimi i Allahut qoftë mbi të- tha: " Asnjëri prej jush nuk beson derisa ai te dojë për vëllanë e tij atë që ai e do për vete".

E drejta e librit: Për të ruajtur librin dhe për t'u kujdesur për të. Këto libra janë një bekim nga Allahu, kështu që është një domosdoshmëri për t'i ruajtur ato.

E drejta e dijes: ta studiojë atë tërësisht dhe ta ruajë atë duke e shqyrtuar atë dhe duke vepruar mbi të sepse është e detyrueshme për atë që ka njohuri për të vepruar mbi të. Pastaj ai e mëson këtë njohuri pasi është një bekim dhe ai duhet të jetë mirënjohës për këtë bekim.

38

Parimi i tretë: Njohja e profetit tend Muhammed – paqja dhe bekimi i Allahut qoftë mbi të. Ai është: Muhammed ibn 'Abdullah ibn AbdulMuttalib ibn Haashim dhe Haashimi është nga Kurejshët dhe Kurejshët janë nga arabët dhe arabët janë nga pasardhësit e Ismailit ibn Ibrahim Al-Khaleel (i dashuri), paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të dhe Profetin tonë më të mire. Ai jetoi 63 vjet. Prej tyre 40 vjet para profetësisë, dhe 23 vjet një profet dhe një lajmëtar. Ai u bë një profet me ajetin "Ikra" dhe një lajmëtar me "Al-Muddathir" Vendi i tij ishte Meka dhe ai emigroi në Medinë.

Ky paragraf flet shkurtimisht për Pejgamberin, paqja dhe bekimi i Allhut qoftë mbi të, duke përfshirë emrin e tij, prejardhjen e tij, moshën e tij, dhe paksa për Duaun e tij.

Emri dhe

prejardhja e tij:

Ai është: Muhammed ibn 'Abdullah ibn' AbdulMuttalib ibn Haashim, dhe Haasimi është nga Kurejshët dhe Kurejshët janë nga arabët dhe arabët janë nga pasardhësit e Ismailit ibn Ibrahim Al-Khaleel).

Mosha e tij:

Mosha e tij: 63 vjeç, prej tyre 40 vjet para profetësisë dhe 23 vjet një profet dhe një lajmëtar.

Profetësia e Tij ndahet në dy

periudha:

Periudha mekase, e cila zgjati 13 vjet.

Periudha e Medinës e cila zgjati 10 vjet

A është ai – paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të - një Profet

ose një të Dërguar? Ai është një profet me ajetin "Ikraa" dhe më pas

u bë një lajmëtar me "Al-Muddatthir".

39

Allahu e dërgoi atë si një paralajmërues ndaj Shirkut (politeizmit) dhe një thirrësi në Teuhid (monoteizëm). Dëshmia është deklarata e Tij: "O ti i mbështjellë(o Muhamed), çohu dhe paralajmëro, Zotin tënd madhëroje, petkat e tua pastroi, dhe largohu nga ndyrësia(adhurmi i idhujve)!" (Kur'ani 74- 1-5). Kuptimi i " çohu dhe paralajmero" është që të paralajmëroni kundër Shirkut dhe thirrni Teuhidit. "Dhe madhëroje Zotin tënd"; përlëvdoni duke e veçuar Atë në adhurim. " petkat e tua pastroi"; pastroni veprimet e tua nga Shirku.

"Dhe largohu nga ndyrësia" ; Rrujz i referohet idhujve. Të braktisësh do të thotë të çlirohesh nga ai dhe nga njerëzit e tij. Thirrja e Teuhidit ishte 13 vjet. Pas 10 vjetësh, ai u çua në qiell dhe pesë lutjet e përditshme u bënë të detyrueshme. Ai u lut(fali namazin) 3 vjet në Mekë, derisa iu urdhërua të emigronte në Medinë.

Një përmbledhje e shkurtër e

biografisë së tij;

Ftesa e tij për islamin gjatë periudhës së mekasit ishte kryesisht e përqendruar te Teuhidi dhe dëbimi i Shirkut; duke bërë adhurim vetëm për Allahun. Kjo da'wah vazhdoi në këtë mënyrë për një periudhë prej 13 vjetësh. Ai - paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të - u urdhërua më pas të emigronte në Medinë, dhe daveti i tij vazhdoi kryesisht duke u përqendruar tek Teuhidi, përveç zbritjes dhe zbulimit së aspekteve të mbetura të fesë, siç janë veprat e adhurimit, transaksionet e biznesit dhe punët e përditshme të jetës sonë. Dhe nëse dikush do të ekzaminonte biografinë e tij do të vërente se fokusi i tij kryesor që nga fillimi i profetësisë deri në vdekjen e tij ishte Teuhidi. Ky është një kundërshtim i qartë dhe i fortë kundër atyre që dekurajojnë njerëzit nga studimi i Teuhidit dhe pohojnë se ju keni nevojë vetëm për disa minuta për ta studiuar atë plotësisht.

Ne mund të nxjerrim 2 përfitime nga deklarata e tij 'ai u mor (u ngjit) në qiell’:

1- Çfarëdo që ne jemi të informuar nga Pejgamberi, paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të ,nga çështjet e të padukshmes, ne i përgjigjemi: Ne besojmë, pohojmë se është e vërteta dhe ne e pranojmë atë.

2- Rëndësia e faljes se namazit, duke pasur parasysh faktin se u bë e detyrueshme në qiej.

40

Migrimi është zhvendosja nga toka e Shirkut në vendin e Teuhidit. Është e obligueshme për myslimanët dhe do të mbetet kështu derisa ne Ditën e Fundit. Prova është deklarata e Tij, "Vërtet, ata që engjëjt e marrin [duke vdekur] duke u bërë keq vetvetes, [engjëjt] do të thonë, 'Në çfarë gjendje ishit ju?' Ata do të thonë: "Ne ishim të shtypur në tokë." Ata (engjëjt) do të thonë: "A nuk ishte toka e Allahut mjaft e madhe që të emigronit në të?" Për ata, strehimi i tyre është Xhehennemi - dhe e keqja është si një destinacion, përveç atyre që janë të shtypur mes burrave, grave dhe fëmijëve, të cilët nuk mund të krijojnë plan, e as nuk janë të udhëzuar në rrugë të drejtë, dhe Allahu është gjithnjë shlyes dhe falës i gjynaheve" (Kur'ani 4: 97-99). Dhe thënia e Tij: "O robërit e Mij që besuat, dhe toka ime është e gjerë, pra më adhuroni vetëm mua" (Kur'an 29:56). Al-Baghawi përmend: Arsyeja që qëndron pas shpalljes së këtij ajeti janë muslimanët që ishin në Mekë që nuk kishin migruar, Allahu thirri mbi ta me emrin e besimit (ata që besuan). Dhe prova për migrim në Sunnet është thënia profetike: "Migrimi nuk do të përfundojë derisa pendimi të mbarojë dhe pendimi nuk do të përfundojë derisa Dielli të ngrihet nga perëndimi" (Abu Dawud, autentikuar nga Albani).

1.Migrimi nga tokat e mosbesimit në tokat e islamit. Vendimi i saj është i detyrueshëm.

3.Migrimi nga

gjithçka që Allahu

na urdhëron

të emigrojmë ose të

bojkotojmë, siç janë veprimet specifike, personat, kohët dhe

vendet.

2.Migrimi nga Meka

në Medinë.

Kjo përfundoi kur Meka

u pushtua.(

1)

Veprimet: Çdo gjë që Allahu e ndaloi, me në krye Shirkun.

Njerëzit: jobesimtarët, hipokritët dhe të dashurit e tyre.

Kohët: Migrimi nga koha specifike në të cilën jobesimtarët festojnë.

Vendet: Migrimi nga vende të veçanta ku jobesimtarët festojnë.

Pendimi do të vijë në fund me një

nga dy mënyrat:

1- Dielli që ngrihet nga perëndimi.

2- Vdekja. Allahu thotë, "Por,

pendimi nuk pranohet nga ata që

[vazhdojnë] të bëjnë vepra të këqija

derisa, kur të vijë vdekja te njëri prej

tyre, ai thotë: 'Në të vërtetë, unë tani

jam penduar', ose atyre që vdesin

ndërsa janë jobesimtarë" (Kurani 4: 18).

" Nuk ka emigrim pas pushtimit" i referohet migrimit nga Meka në Medine, ku Pejgamberi - paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të- është gjithashtu duke e shmangur faktin se Meka do të kthehet në një vend mosbesimi.

41

Kështu që kur u vendos në

Medinah, ai u urdhërua me

pjesën tjetër të Legjislacionit

islamik, si zekati (1) , saum

(agjërimi), hajj, xhihadi, ezani,

urdhërimi i së mirës dhe ndalimi

i së keqes së bashku me

legjislacionet tjera.

Ai vazhdoi kështu për 10 vjet

deri në vdekjen e tij - paqja dhe

bekimet e Allahut qofshin mbi

të.(2)

Por feja e tij mbetet, dhe kjo

është feja e tij; nuk ka asnjë të

mirë, përveçse ajo që ai i drejtoi

pasuesit e tij, dhe nuk ka ndonjë

të keqe, përveçse ai i

paralajmëroi ata kundër saj. Nga

e mira që ai drejtoi për: Teuhidi,

dhe gjithçka që Allahu e do dhe

është i kënaqur me të. Nga e

keqja na ka paralajmëruar;

Shirku, dhe gjithçka që nuk i

pëlqen dhe urren Allahu. (3)

1- Shejh ibn Uthejmini përmend:

"Zekati u bë i detyrueshëm për herë

të parë në Mekë, por shuma që

duhet të arrijë para se të bëhet e

detyrueshme të paguhet dhe sa është

e detyrueshme të paguhet nuk ishte

përcaktuar përveç në Medinë.

2 - Pejgamberi, paqja dhe bekimet e

Allahut qofshin mbi të- vdiq në 10

vjet pas emigrimit dhe u varros në

shtëpinë e 'Aishes - Allahu qoftë i

kënaqur me të.

3- Nuk ka të mirë, përveçse ai i drejton muslimanët drejt saj, dhe nuk ka të keqe, përveç se ai i paralajmëroi ata kundër saj. Është thelbësore që ne të japim dëshmi se Pejgamberi, paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi te, e ka përmbushur besimin e tij, ka përcjellë mesazhin e tij, ka këshilluar këtë komb dhe ka luftuar me të vërtetë për hir të Allahut derisa na la në një rrugë të qartë, natën e të cilës është aq e qartë sa dita e saj, dhe askush nuk devijon prej tij, por ai është i dënuar.

Shirku i madh: që të nxjerr prej

Islamit.

Shirku i

vogël: Nuk të

nxjerr prej

Islamt.

Mëkatet e medhaja: Çdo

veprim që i nënshtrohet

një dënimi të veçantë.

Mëkatet e vogla: Çdo

veprim i ndaluar që

nuk i nënshtrohet

një dënimi të veçantë.

42

Allahu e dërgoi atë(profetin) për

të gjithë njerëzimin dhe i bëri

bindjen ndaj tij të detyrueshëm

mbi njerëzit dhe Xhindet. Prova

është thënia e Tij: "Thuaj, o

njerëz, vërtet unë jam i Dërguari

i Zotit për ju të gjithë ..."(Kurani

7: 158). (1(

Allahu ka kompletuar nëpërmjet

tij fenë. Prova është thënia e Tij,

"... Sot unë kam përsosur fenë

tuaj, e kam kompletuar

miratimin Tim ndaj jush dhe kam

miratuar islamin si fe ..." (Kur'an

5: 3). (2(

Dhe dëshmia për vdekjen e tij -

paqja dhe bekimet e Allahut

qofshin mbi të - është: "Sigurisht

që ju do të vdisni dhe ata do të

vdesin, atëherë ju, në Ditën e

Ringjalljes, para Zotit tuaj do të

kundërshtoni" (Kur'an 39:30 -

31).

(1) Pejgamberi, paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të, u dërgua per gjithë njerëzimin. Për shkak të kësaj, të gjitha legjislacionet tjera që erdhën para tij u shfuqizuan. Hebrenjtë dhe të krishterët në kohën e Pejgamberit - paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të - dhe në kohën tonë, nëse mesazhi i islamit i arrin ata dhe ata nuk e pranojnë atë, konsiderohen mosbesimtarë, edhe nëse ata janë në të njëjtën fe të Musës dhe Ises – Paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi ta.

1- Thënia e Tij, " Thuaj:" O ithtarë të librit, ejani me një fjalë të barabartë mes nesh dhe jush, se ne nuk do të adhurojmë zot tjeter përveç Allahut dhe nuk do t'i shoqërojmë Atij askënd në adhurim dhe nuk do të marrim njëri-tjetrin si Zot në vend të Allahut . "Por nëse ata largohen, atëherë thuaj:" Jepni dëshmi se ne jemi muslimanë [duke iu nënshtruar Atij]” (Kur’ani 3: 64). 2- Thënia e Tij, " Lufto ata që nuk besojnë Allahut ose në Ditën e Fundit dhe që nuk e konsiderojnë të paligjshme atë që Zoti dhe i Dërguari i Tij e kanë bërë të paligjshëm dhe të cilët nuk e pranojnë fenë e së vërtetës (dmth. islami) prej atyre që iu dha Shkrimi - [luftoni] derisa t'i japin xhizinë me dëshirë derisa ata janë të përulur " (Kur’ani 9:29).

3- Thënja profetike, " Betohem tek Ai, në Dorë të Të cilit është shpirti im, nuk ka një hebre apo një krishter që dëgjon prej meje dhe pastaj nuk beson në mua, përveçse ai është nga njerëzit e Zjarrit të Xhehenemit” ( Transmetuan Muslim dhe të tjerë).

(2) Ky ajet është një provë kundër atyre që shpikën në fe.

43

Kur njerëzit vdesin, ata do të

ringjallen dhe dëshmia është thënia e

Tij: "Nga ajo(toka) ju krijuam dhe

në të(toke) Ne do t'ju kthejmë dhe

nga ajo do t'ju nxjerrim një herë

tjetër" (Kur'an, 20: 55). Gjithashtu,

thënia e Tij: "Dhe Allahu ju ka bërë

që të rriteni nga toka një rritje

[progresive], pastaj Ai do t'ju kthejë

në atë dhe do t'ju nxjerrë një ekstrakt

tjetër" (Kur'ani 71: 17-18).

Pas ringjalljes, ata do të mbahen

përgjegjës dhe shpërblehen ose do të

ndëshkohen për veprimet e tyre,

prova e kësaj është thënia e Tij:

"Dhe Allahut i takon çka ka në qiej

dhe çka ka në tokë, për t’i dënuar ata

që bëjnë keq, sips veprave të veta e,

për t’i shpërblyer ata që bëjnë mirë,

me shpërblimin më të mirë" (Kur'an

53:31)(1). Kushdo që mohon

ringjalljen, kanë mohuar, dhe provën

për këtë që është thënia e Tij:

"Mohuestit besojnë se nuk do të

ringjallen kurrsesi. Thuaju: “po, për

Zotin tim, me siguri që do të

ringjalleni e pastaj do të njoftoheni(e

do të gjykoheni) për atë ç’keni

bërë!”dhe kjo është e lehtë për

Allahun" (Kurani 64: 7)(2). Allahu i

dërgoi të gjithë të dërguarit si

përgëzues dhe paralajmërues. Prova

është thënia e Tij, "[Dërguam]

profetë si sjellës të lajmit të mirë dhe

paralajmërues" (Kur'an 4: 165). I

pari prej tyre është Nuhu, dhe i

fundit prej tyre është Muhamedi –

paqja dhe mëshira e Allahut qoftë

mbi të. Ai (Muhammedi) është vula

e profetëve dhe dëshmia se Nuhu

është i pari i pjegamberëve është

thënia e Tij , "Ne të kemi shpallur

ty, ashtu siç i shpallëm Nuhut dhe

profetëve pas tij." (Kapitulli 4: 163)

(3)

1- I gjithë njerëzimi do ta shijojë vdekjen pa përjashtim, dhe ata do të ringjallen ne një ditë të madhe, Ditën e Gjykimit, dhe prej aty do të gjykohen, dhe ose do të shpërblehen ose do të ndëshkohen për veprimet e tyre.

2- Dhe kushdo që mohon ringjalljen dhe gjykimin, nuk ka besuar, sepse ai ka mohuar një shtyllë nga shtyllat e besimit.

3- Nuhu është phegamberi i parë dhe prova është thënia e Tij: "Ne të kemi shpallur ty, ashtu siç i shpallëm Nuhut dhe profetëve pas tij" (Kurani 4: 16) .Profeti i parë është Adami-paqja dhe meshira e llahut qoftë mbi të. Pejgamberi - paqja dhe meshira e Allahut qoftë mbi të - u pyet nëse Adami ishte një profet? Ai tha: "Një profet që i foli Allahut"(Ibn Hibaan).

Profeti dhe i Dërguari i fundit është Muhamedi - paqja dhe meshira e Allahut qoftë mbi të. Prova është thënia e Allahut: "Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej njerëzve tuaj, por ai është i Dërguari i Allahut dhe vula [dmth. e fundit] e profetëve. Dhe gjithsesi Allahu është i Gjithëdijshëm, i Njohur" ( Kur'an 33:40)

Pra, kushdo që pretendon të jetë profet ose i dërguar pas profetit Muhamed, paqja dhe meshira e Allahut qoftë mbi të, atëherë ai është gënjeshtar dhe jobesimtar. Kushdo që beson se ai që bën këto pretendime, nuk është ndryshe nga ai.

Konkluzion:

44

Allahu e ka bërë të detyrueshme

të gjithë roberit e Tij që të mos

besojnë në çdo gjë që adhurohet

përveç Tij dhe të besojë në

Allahun. Ibn Kajimi - Allahu e

mëshiroftë - ka thënë: "'Taguot

është ajo që personi i ka kaluar

kufijtë, sa i përket adhurimit,

ndjekjes ose bindjes". Allahu

dërgoi një te derguar për çdo

komb, nga Nuhu deri tek

Muhammed - Allahu i mëshiroftë -

secili urdhëronte popullin e vet që

të adhuronin vetëm Allahun dhe i

ndalonin ata nga adhurimi i

hyjnijve të rreme. Prova është

thënia e Tij: "Dhe Ne i dërguam

secilit popull një të dërguar, duke

thënë:" Adhurojeni Allahun dhe

shmangni idhujt (tagutin)" (Kurani

16:36). Këto hyjni të rreme janë

shumë, por kokat e tyre janë

pesë. Iblisi - Allahu e mallkoftë

atë, kushdo që adhurohet dhe ata

janë të kënaqur me të, kushdo që

i thërret njerëzit që t'i adhurojnë

ata, kushdo që pretendon të dijë

të fshehtën dhe kushdo që

udhëheq me diçka tjetër nga ajo

që ka zbritur Allahu. “Nuk ka

detyrim në fe, sepse tashmë

është dalluar e drejta nga e

padrejta! Ai që mohon idhujt(dhe

gjithçka adhurohet në vend të

Allaut) dhe beson në Alllahun, ka

siguruar lidhjen më të fortë, e cila

nuk këputet kurrë. Allahu dëgjon

dhe di gjithçka" (Kurani 2:256). Ky

është kuptimi i" nuk ka hyjni të

denjë për adhurim përveç Allahut

"dhe në thënien profetike: "Kreu i

çështjes është Islami, shtylla e tij

është lutja dhe lartësia e saj është

luftë për hir të Allahut" (Tirmidhi)

Allahu i dërgoi pjegamberët dhe

profetë si përgëzues dhe

paralajmërues; të gjithë duke

thirrur në Teuhid dhe duke luftuar

kundër Shirkut dhe hyjnive të

rreme në të gjitha format e tij.

Prova është thënia e Tij: "Ne i

dërguam secilit popull një të

dërguar,(që u thoshte):"

Adhurojeni Allahun , dhe

shmangni idhujt (taghoot)"

(Kurani 16:36) që do të thotë t'i

vendosni këto hyjnitë e rreme në

njërën anë dhe te vendoseni në

anën e kundërt. Kjo është mënyra

më e mirë për të qëndruar larg

tyre dhe për të liruar veten nga

shirku dhe pasuesit e tij.

Allahu e ka bërë të detyrueshme

për të gjithë adhuruesit e Tij që të

mohojne hyjnitë e rreme dhe të

kenë besim tek Allahu, dhe kjo

duhet të fillojë duke mohuar më

parë hyjnitë e rreme para se të

ketë besim në Allahun "... Pra,

kushdo që nuk beson në idhujt

(tghuth) dhe beson në Allahun,

Allahu është Ai që Dëgjon të

gjitha dhe Di të gjitha." (Kur'ani

2: 256).

Taghoot: Çdo gjë që një person i

kalon kufijtë e tij në lidhje me

adhurimin (si adhurimi i një peme

ose guri), ose dikush që ndjekin

(si një dijetar i keq) ose i bindur

(si udhëheqësit që nuk i binden

Allahut). Këto hyjnitë e rreme

janë shumë, por kokat e tyre janë

pesë. Iblisi - Allahu e mallkoftë

atë - kushdo që adhurohet dhe ata

janë të kënaqur me të, kushdo që i

thërret njerëzit që t'i adhurojnë,

kushdo që pretendon të dijë të

fshehtën, dhe kushdo që udhëheq

me diçka tjetër nga ajo që zbriti

Allahu.

45

Mosbesimi i madh:

Nëse dikush beson se ligjet njerëzore janë të ngjashme ose

më të mirë se ligji i Allahut.

Mosbesimi i vogël:

Nëse dikush beson se gjykimi me të tjera nga ligji i Allahut

është i rremë, por ai gjykon nga ai për shkak të dëshirave të tij,

dashurisë për udhëheqje ose për arsye të tjera të ngjashme.

Lufta ndaj qafirve dhe

munafikinve

Me zemrën, fjalën,

pasurinë dhe veten.

Lufta kundër njerëzve shtypes, inovacionit dhe të keqes

Me zemër, fjalë dhe vepra

Lufta kundër shejtanit

Kjo bëhet duke shmangur dyshimet (shirku dhe risitë) dhe dëshirat (mëkatet e mëdha dhe të vogla).

Lufta e Shpirtit

Kjo bëhet duke

kërkuar njohuri,

duke vepruar mbi të, duke e mësuar atë

dhe me durim.

Konkluzion

Është e domosdoshme që çdo person inteligjent të meditojë për këtë traktat të madh dhe ta studiojë me kujdes për shkak të asaj që përmban parimet e mëdha që çdo individ ka nevojë në varr.

46

Tre

Pa

rim

et T

hem

elo

re (

Në

për

mb

led

hje

'P

yet

jet

e V

arr

it')

, p

rov

at

e ty

re,

pse

stu

dio

jmë

Teu

hid

in?

Pse

i s

tud

iojm

ë tr

e p

ari

met

th

emel

ore

? C

ili

ësh

të d

ob

ia e

stu

dim

it t

ë ty

re

?

Katë

r P

ikat

e R

ënd

ësis

hm

e d

he

pro

va/d

esh

mij

a e

tyre

(S

urj

a E

l A

sr(

Është njohuri për Allahun, Profetin e Tij dhe fenë Islame me

prova. (Tre Parimet Themelore)

Njohuria bën thirrje për veprim, nëse nuk veprohet

mbi këtë njohuri ajo largohet. Një dijetar i cili nuk

vepron në njohurinë e tij do të dënohet para adhuruesit

të idhujve.

Kushtet për Dawah: Sinqeriteti, Dituria islame, njohja

e personit që po fton, mençuria dhe durimi.

Detyrimi i parë është që duhet të ftojmë për Teuhid;

kjo është rruga e Profetëve dhe e Pjegamberve.

Thirrja(ftesa) më e rëndësishme është që ftesa per

Teuhid dhe paralajmërimi kundër Shirkut.

Durimi për t'iu bindur Allahut (Lutja/falja), duke

qëndruar larg nga mosbindja ndaj Tij (interesit), dhe

kur u sprovohemi me një fatkeqësi (varfëri).

Durimi me kërkimin e dijes, veprime të drejta dhe

davet.

Tre

pik

at

e

rën

dës

ish

me

Teuhidi i Sundimit (Krijuesi i vetëm meriton të adhurohet vetëm) dhe

Teuhidi i Emrave dhe Atributeve

Teuhidi i Adhurimit (Sinqeriteti), Allahu nuk është i kënaqur që

ndokush të shoqerojë adhurimin e Tij; me ndonjë engjëll, apo profet.

Lirimi nga shirku dhe njerëzit e tij; me gjuhë ("Thuaj:" O mohues, unë

nuk adhuroj atë që adhuroni ") dhe me veprime (duke mos marrë pjesë

në festimet, festivalet e tyre dhe duke mos i imituar).

47

Tre

Pari

met

Th

emel

ore (

Në

për

mb

led

hje

'P

yet

jet

e V

arr

it')

, p

rova

t e

tyre

, p

se s

tud

iojm

ë

Teu

hid

in? P

se i

stu

dio

jmë

tre

pari

met

them

elore

? C

ila ë

shtë

dob

ia e

stu

dim

it t

ë ty

re?

Ars

yej

a p

se s

tud

iojm

ë T

euh

idin

.

(Hanefi): Kombi i cili është i lirë nga shirku dhe me sinqeritet

dhe monoteizëm.

Teuhidi, Kuptimi gjuhësor: të veçosh diçka

Kuptimi Islam: Të veçosh Allahun me atë që është specifike

për Të nga Sundimi, Adhurimi, Emrat dhe Atributet e Tij. Kjo

ka tre kategori:

1.Teuhidi i Zotërimit: Të veçosh Allahun me veprimet e Tij

ose të thuash se Ai është i vetmi Krijues, Mbreti dhe

Menaxhues i punëve të krijimeve të Tij.

2.Teuhidi i Adhurimit: Të veçojmë Allahun me të gjitha

adhurime.

3. Teuhidi i Emrave dhe Atributeve të Allahut: Të veçuarit e

Allahut me atë që Ai e ka emëruar dhe përshkruar Veten në

Librin e Tij ose në thëniet e të Dërguarit të Tij – paqja dhe

meshira e Allahur qofshin mbi të. Kjo bëhet duke pohuar atë që

Ai ka pohuar për Veten dhe duke mohuar atë që Ai e ka mohuar

për Veten: pa e shtrembëruar domethënien e tyre, duke i

mohuar ato, duke i përshkruar ato, as duke dhënë shembuj.

Shirk është adhrimi I diçkaje tjetër përveç Allahut, ose së

bashku me Të. Është mëkati më i madh në tokë

Tre

Pari

met

Th

emel

ore

Njohja e Alahut, më të Përsosurit: Kush është Zoti juaj? Si e

njihni Allahun? Zoti është ai që duhet adhuruar, llojet e

adhurimit dhe vendimi, me prova, mbi atë që adhuron tjetër

përveç Allahut.

Njohja e Islamit dhe provat e tij, përkufizimin e Islamit,nivelet

e fees, shtyllat e Islamit, përkufizimin e Shehadetit, shtyllat e

Imanit, degët e Imanit, Ihsanit, provat për nivelet e fesë, shenjat

e Orës së fundit.

Njohja e të Dërguarit: prejardhjen e tij, lindjen, moshën, a është ai një

profet dhe i dërguar, vendi i tij, mençuria pas dergimit te tij si

pjegmber, koha që ai ftoi në Teuhid, ngritja e tij në qiej, ku dhe kur

namazi u abligua mbi muslimanët? Migrimi, vendimi dhe koha e tij.

Kur u zbrit pjesa tjetër e legjislacionit? Periudha e da’was, vdekja e

tij, arsyeja për të cilën ai ishte dërguar, ai u dërgua te njerëzimi dhe

xhinët, feja u plotësua me vdekjen e tij dhe kështu janë edhe favoret e

Allahut.

48

K

on

klu

zion

Ringjallja dhe përgjigjja për veprimet pas vdekjes, mosbesimi, mohimi i

ringjalljes, profesioni i të dërguarve dhe ftesa e tyre, i dërguari i parë

dhe i fundit, dy shtyllat e Teuhidit; duke mos besuar në askënd tjeter

përveç Allahut, përkufizimin e Taghutit, kryet e Taghutit, përshkrimin

se si të mos besojmë në Taghut, kuptimin e La ilaha ila Allah, islami

është pjesa kryesore e fesë, shtylla e fese është namazi, 'ajo që i jep fuqi

djallit' është Lufta.

Llojet e

Luftës

Lufta e

Shpirti:

Lufta me ato që përmenden në Sures El

Asr (Njohuri, veprime të drejta,

mësimdhënie dhe durim).

Lufta

kundër

Shejtanit

Dyshimet

Shirku i madh(të nxjerr

nga islami) dhe shirku i

vogël.

Inovacionet (shpikjet) në

fe.

Dëshirat

Mëkatet e mëdha (çdo

mëkat që ka një dënim të

veçantë)

Mëkatet e vogla (çdo

ndalim që nuk ka një

dënim të veçantë)

Lufta ndaj kufarëve

dhe munafikëve Me zemër, fjalë, vepra dhe pasuri

Lufta kundër njerëzve shtypës,

inovacionit dhe të keqës

Me zemër, fjalë dhe vepra

49

Taghoot

Kjo është çdo gjë që skllavi shkon jashtë kufijve për sa i përket adhurimit siç janë gurët dhe pemët, duke ndjekur si dijetarët e këqij, ose duke iu bindur atyre që sundojnë me mosbindjen e Allahut. Tawagete (njerzit e tagutit) janë shumë, por kokat e tyre janë pesë: Iblisi, kushdo që adhuron ndërsa është i kënaqur me të, kushdo që fton të tjerët ta adhurojnë, kushdo që pretendon njohjen e botës së padukshme dhe kushdo që gjykon me anë të ligjit tjetër perveç asaj ç’ka zbritur Allahu.

Allahu e di më së miri dhe Allahu e falte dhe e mëshiroftë Muhammedin, pasuesit e tij dhe shokët e tij.

50

Qarkoni përgjigjen e saktë në kllapa.

1- Autori i Tre Parimeve Themelore është: (Muhammed ibn Sulejman Tamimi -

Muhammed ibn AbdulVahab - gjithë më sipër).

2- Tre Parimet Themelore janë në thelb çështjet e varrit (E vërtetë – E gabuar).

3- Autori bën du’a për lexuesin në këtë libër (dy vende - tre vende).

4- Librat e autorit dallohen për (pikat e thjeshtësisë që janë përmendur në përgjithësi

para se të jepen hollësira - dëshmitë janë nga Kurani dhe Suneti – autori bën du'a

për nxënësin e dijes- qartëson dyshimet e pranishme në kohën tonë - ka shumë

shpjegime - pyet dhe u përgjigjet pyetjeve të rëndësishme - Allahu e ka bërë atë

të pranueshëm për njerëzit - të gjitha më lart).

5- Tre Parimet Themelore mund të ndahen në (5, 6) kapituj.

6- Studimi i Teuhidit është një (obligim i perbashket - detyrim individual).

7- Dëshmija për katër pikat e rëndësishme është Surja (El Asr - El ikhlaas).

8- Kushdo që studjon, por nuk vepron mbi të, imiton (të krishterët - hebrenjtë - të

gjithë më lart).

9- Durimi ndahet në (dy - tre) pjesë.

10- Kuptimi i deklaratës së imam Shafiiut për suren El Asr është: (mjafton për

vendosjen e dëshmise/provës - mjafton të gjitha Surat e tjerë në Kuran).

11- Kushdo që beson vetëm në një nga llojet e Teuhidit, nuk konsiderohet të

adhurojë Allahun një të vetëm (E vërtetë - E gabuar).

12- Lirimi i vetes nga politeizmi dhe populli i tij bëhet me (zemër, fjalë dhe vepra -

duke e çliruar veten nga veprimet dhe ai që i bën ato - të gjitha më lart).

Test rreth Parimeve Themelore

51

13- Kuptimi i “xhamitë” në thënien e Allahut: "Sigurisht që “xhamitë” i përkasin

Allahut" është (vendet fizike, të ndërtuara, lutje - gjymtyrët që prekin tokën gjatë

sexhdes - toka në të cilën mund të kryhet sexhde- të gjitha lart).

14- Rruga e dijetarëve të hershëm të islamit [Selefijtë]: (Besimet bazohen në prova –

së pari duhet besuar me pas te gjendet prova rreth asaj që është besuar).

15- Të devijuarit nga dijetarët muslimanë imitojnë (hebrenjtë - të krishterët).

16- Imitojnë të devijuarit nga adhuruesit myslimanë (hebrenjtë - të krishterët).

17- Tri pikat e rëndësishme janë Parimet Tre Themelore (E vërtetë – E gabuar).

18- Lutja është e ndarë në (du'a e adhurimit dhe du'a e nevojës, dua e

'drejtpërdrejt' dhe du'a 'indirekte').

19- Du’aja e nevojës ndahet në (dy - katër) pjesë.

20- Sa i përket besimit lidhur me marrjen e masave, njerëzit ndahen në (dy

ekstreme dhe një moderim - politeizëm kryesor, i vogël dhe i lejuar).

21- Është e lejueshme të kërkohet ndihmë prej krijesave(pa kufizim - në atë

që ata mund bëjnë - me katër kushte).

22- Kuptimi i 'La ilaha ila Allah' është (Allahu është i aftë të krijojë - nuk ka

zot tjetër pos All-llahut - asgjë nuk duhet adhuruar përveç All-llahut -

gjithë sa më sipër).

23- Uniteti i besimeve është (lejohet - mëkati kryesor - mosbesimi).

24- Provat e përgjithshme për ekzistencën e Allahut janë (shumë - katër).

25- A kanë zemër engjëjt? (Po - Jo).

26- Marrëdhënia mes imanit dhe Teuhidit është: imani është i përgjithshëm

dhe Teuhidi është pjesë e saj (E vërtetë – E gabuar).

52

27- Shtyllat e imanit janë (5, 6, 7).

28- Pjesë e adhurimit të politeistëve është adhurimi i Allahut (E vërtetë – E

gabuar).

29- Ai që adhurohet pos Allahut, nderkohë nuk është i kënaqur me këte, është

(një taghoot, nuk është një taghoot).

30- Të veçuarit e Allahut me administrimin e universit dhe dërgimin e shiut

është prej Teuhidit te ... (adhurimi - zotërim - emrat dhe atributet).

31- Ajo që mohon ose shkatërron origjinën e Teuhidit është (shirk i madh -

shirk i vogël - risitë).

32- Detyrimi më i madh është që t'u bindemi prindërve (E vërtetë – E

gabuar).

33- Mëkatet më të këqija janë kurorëshkelja / kurvëria dhe vrasja e një shpirti

që Allahu e ka ndaluar vrasjen (E vërtetë – E gabuar).

34- Mi'raxhi është udhëtimi i Pejgamberit, paqja dhe meshira e Allahut qoftë

mbi të, nga Meka në Jeruzalem.( E vërtetë - E gabuar)

35- Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem)- iu dërgua vetëm njerëzve të tij

- njerëzve dhe xhindeve.

36- Pejgamberi - paqja dhe meshira e Allahut qoftëe mbi të - (ka vdekur -

profetët nuk vdesin).

37- Kushdo që nuk beson në ringjalljen, ka mohuar (kufr madh - kufr i

vogël). Do the angels have hearts? (Yes – No).

38- Feja e Profetëve (është një - çdo Profet ka besimin e vet).

39- Migrimi është (nuk është më i vlefshëm pas pushtimit të Mekës - i

vlefshëm deri në Ditën e Gjykimit).

53

40- Migrimi është (lëvija nga një vend jobesimtarë në një vend mysliman -

lënja e asaj që Allahu e ka ndaluar).

41- Feja e islamit është e plotë me përjashtim të ëndrrave të të drejtëve - edhe

ato janë pjesë e saj - (E vërtetë – E gabuar).

42- Çdo lloj adhurimi tjetër përveç Allahut është (shirk i madh – shirk i

vogël).

43- Është e domosdoshme dallimi mes një veprim specifik dhe një person të

caktuar (E vërtetë -E gabuar).

44- Profeti i parë është (Nuhu-paqja qoftë mbi të-, Ademi - paqja qoftë mbi

të)

45- Profeti ynë është (profet - i dërguar).

Përputhni Listën A me Listën B Lista B # # Lista A

Ahmed said: "Nëse shoh një jobesimtar, i

mbyll sytë nga frika se shoh armikun e

Allahut" 1

Teuhidi, kuptimi

gjuhësor

Përfshin besimin në gjithçka që do të

ndodhë pas vdekjes 2 Teuhidi në Islam

Është një deklaratë e gjuhës, besimi në

zemër, veprimet me gjymtyrët, rritet me

bindje dhe ulet me mëkatet 3 Teuhidi i adhurimit

Islami, Imani, and Ihsani 4 Tauhidi i Sndimit

Për Allahun dhe për të tjerët përveç Allahut 5 Tauhidi i Emrave dhe

Atributeve

E detyrueshme, e lejuar dhe e ndaluar 6 Hanifijah

Islamike dhe përmes arësyjeve 7 Thirrja dhe rendi i parë në

Kuran

Pyetjet e varrit 8 Partner

Njohuri, veprime, mësimdhënie dhe durim 9 Khashiah

54

Sinqeriteti dhe ndjekja e Sunetit 10 Tauakul

Është e vërtetë që të mbështetet te Allahu,

duke besuar plotësisht tek Ai dhe duke

marrë masat e nevojshme 11

Të dy kushtet për pranimin e

veprimeve

Është një frikë e bazuar në njohjen e

madhështisë së Frikës së Vetme dhe Fuqisë

së Tij të plotë 12

Përmbledhje e katër

pikave të rëndësishme

Është si, shembull, ose i ngjashëm me të 13 Përmbledhje e tre pikave

të rëndësishme

Në Suren Bekare 14 Përmbledhje e Tre

Parimeve Themelore

Një komb që është i lirë nga shirku dhe i

bazuar në Sinqeritet dhe Teuhid 15

Mjetet(e ndërmjetësimit)

ndahen në:

Duke e veçuar Allahun me atë që Ai e ka

emëruar dhe përshkruar Veten në Librin e

Tij dhe në deklaratat e të Dërguarit të Tij

duke pohuar gjithçka që Ai ka pohuar për

Veten dhe duke mohuar çdo gjë që Ai e ka

mohuar për Veten pa e shtrembëruar

kuptimin, duke e mohuar atë, duke e

përshkruar atë, as duke e krahasuar me

krijimin.

16 Betimet ndahen në:

Të veçosh Allahun me adhurim 17 Kurbani ndahet në:

Të veçosh Allahun me krijimin, pronësinë,

dhe menaxhimin 18 Frika ndahen në:

Të veçosh Allahun me atë çfarë është

specifike për të. 19 Islam

(Emër), për të veçuar diçka, për ta bërë atë

një 20 Nivelet e fesë

Lindja e diellit nga perëndimi ose afrimi i

vdekjes 21 Imani

Tejkalimi në ndjekjen, adhurimin dhe

bindjen e dikujt tjetër përvec Allahut 22

Imani në Ditën e Fundit

përbëhet nga: Teuhid i Zotërimit, Emrave dhe Atributeve,

adhurimit dhe largimit të vetes nga Shirku dhe

njerëzve të tij 23

Nga aktualizimi i lirimit të

vetes nga Shirku

Nënshtrimi tek Allahut me Teuhid, duke iu

bindur Atij dhe duke e liruar veten nga Shirku

dhe është popull i tij 24

Koha kur pendimi nuk

është më i vlefshëm

Ajo që adhurohet pos Allahut dhe ka një formë

fizike të tillë si idhujt etj. 25 Taghut

55

1 Hyrje 3-5

2 Katër Pikat e Rëndësishme 6-10

3 Tre pikat e rëndësishme 11-14

4 Rëndësia e studimit të Teuhidit 15

5 Tre Parimet Themelore 16-42

6 Konkluzion 43-45

7 Shtojcë (Përmbledhje e tekstit në formën e një skeme) 46-49

8 Test: Tre Parimet Themelore dhe Prova për to 50-54

9 Indeks 55

Indeks