MAREK KOTAŃSKI

Swoje życie poświęcił pracy z ludźmi żyjącymi na

marginesie społeczeństwa, takimi jak:

--alkoholicy

---- narkomani

-- bezdomni

--- zakażeni wirusem HIV.

MAREK KOTAŃSKI

Urodził się 11 marca 1942, w Warszawie.

Studiował psychologię na Uniwersytecie Warszawskim. Po

studiach podjął pracę terapeuty w szpitalu psychiatrycznym.

Współpracował ze Społecznym Komitetem Przeciwdziałania

Alkoholizmowi, angażował się w tworzenie Ruchu

"Trzeźwość". W 1974 podjął pracę w Szpitalu

Psychiatrycznym w Garwolinie, na oddziale dla osób

uzależnionych od narkotyków. Widząc, że tradycyjne

metody leczenia nie dają pozytywnych rezultatów, rozpoczął

pracę metodą społeczności terapeutycznej. W 1978 w

Głoskowie powstał pierwszy ośrodek „Monaru”.

Organizował też osady dla osób dotkniętych wirusem HIV i

chorych na AIDS w ramach stowarzyszenia „Solidarni Plus”

MAREK KOTAŃSKI

W latach 1985-1994 był organizatorem akcji „ŁańcuchCzystych Serc”, w której setki tysięcy młodych ludzizłączyło dłonie w łańcuchu łączącym Bałtyk z Tatrami,jednocząc się w idei humanitaryzmu. Zorganizowano takżewiele koncertów Czystych Serc w których wzięły udziałtysiące ludzi.

W 1993 założył „Markot” - Ruch Wychodzenia zBezdomności (obejmujący 100 ośrodków dla bezdomnych,samotnych matek z dziećmi, osób niepełnosprawnych,terminalnie chorych).

Rozwinął również system pomocy dla osóbopuszczających więzienia, działający od 1994.

Zmarł 19 sierpnia 2002 w Warszawie, w wynikurozległych obrażeń odniesionych w wypadkusamochodowym

MONAR KOTAŃSKIEGOPrzez większość społeczeństwa został zapamiętany jako

twórca MONARU – sieci ośrodków, w których podjął

niekonwencjonalne metody leczenia od uzależnień.

Obecnie działa w Polsce blisko 160 ośrodków Monaru

MONAR KOTAŃSKIEGO

Po latach Marek Kotański wspominał:

„Monar jest wymyślonym przeze mnie słowem, którym

postanowiłem nazwać eksperymentalny Dom Życia dla

Narkomanów w Głoskowie [rok zał. 1978 – przyp. CG].

Nie myślałem wtedy, że ten dom i życie w nim, będące

swoistym wyzwaniem rzuconym dotychczasowym

poglądom na problem narkomanii w Polsce, dadzą

początek społecznej organizacji, którą utworzyłem z

ludźmi, równie jak ja, ogarniętymi chęcią pomocy

narkotyzującej się młodzieży”.

MONAR - POCZĄTKI

Tak Kotański wspominał swoje pierwsze doświadczenia z

narkomanami, którym próbował udzielić pomocy:

„ Naturalność moich reakcji, bezradność, ale i chęć

działania, obnażenie się ze swoimi słabościami i

niepewnością uczyniły mnie autentycznym w ich

oczach, uzmysłowiły, że nie chcę podejść ich z

pozycji lepszego, wszystkowiedzącego, mającego

monopol na życie autorytetu, że nie kontynuuję

postawy, której tak bardzo mają dosyć - kreowanej

przez rodziców i nauczycieli bez zmazy i skazy.

Wszystko to spowodowało, że u kilku chłopców

"zaskoczyłem". Zaczęto mnie traktować jak kogoś,

z kim można od biedy pogadać.

I taki był początek.”

MONAR - METODA

Początki swojej pracy w ośrodku w Głoskowie Kotański wspomina następująco:

„ I tak miałem dwa programy: plan zajęć dla zwierzchników z oświaty, i drugi, nieco odmienny, bardziej surowy i rygorystyczny, który nie mieścił się w wyobrażeniach wielu pedagogów.

Na przykład - kiedy w pierwszych dniach naszego pobytu wywaliło szambo i zalało nam korytarze (młodzieży nie chciało się używać papieru toaletowego, tylko gazety), kazałem sprzątać wszystko gołymi rękami.

Wstawałem też razem z nimi o czwartej rano i biegliśmy skonani parę kilometrów po to tylko, żeby się zmęczyć i przemóc niechęć do robienia czegokolwiek na żądanie.”

METODA - PODSUMOWANIE

Metodę Monaru Kotański podsumowuje następująco:

„Metoda Monaru polega na adekwatnym do możliwości człowieka dociążaniu go obowiązkami. Normalnie, jeżeli ktoś jest zmęczony, mówi mu się: "Odpocznij". My też tak czasem czynimy, ale często zmęczenie, trzeba o tym pamiętać, jest objawem mikrozałamania, jest chęcią ucieczki z pola walki. Człowiek bacznie obserwuje reakcje otoczenia na jego sygnał zmęczenia, pragnie wymusić ustąpienie, pofolgowanie. Trzeba umieć wyczuć tę tendencję ucieczkową i zareagować umiejętnym dociążeniem pracą, obowiązkami, nauką. Oczywiście, trzeba to robić na miarę możliwości odbiorcy, żeby nie spowodować totalnego zniechęcenia. Skuteczne obarczanie może uruchomić mechanizm: "Ja im pokażę, że potrafię". Jest to mechanizm rozprostowywania ugiętej sprężyny i trzeba umieć go wykorzystać, wskazując, jak dużo ukrytych rezerw posiada każdy człowiek.”

NARKOMANIA

Marek Kotański w następujący sposób definiował

narkomanię:

„ Narkomania - słowo, które kojarzyło się nam przez

dziesiątki lat z najgorszymi sprawami gatunku

ludzkiego, przyrównywane do zbrodni, zboczeń i

moralnego dna - jest naprawdę określeniem

okrutnego w swej wymowie stanu duszy i ciała

człowieka, który nie potrafi żyć we współczesnym

świecie, wymagającym bezwzględnego

przystosowania się do napięć, konfliktów,

szczurzego wyścigu, którego upragnionym końcem

ma być za wszelką cenę sukces.”

NARKOMAN

Marek Kotański w następujący sposób definiował

narkomana:

„ Narkoman jest w gruncie rzeczy bezbronnym

człowiekiem, pełnym sprzeczności i lęków,

pozbawionym naturalnej odporności na stres

codziennej egzystencji, pogardzanym przez bliskich

i społeczeństwo, zagubionym i bezwolnym.

Narkotyk jest dla niego jedyną, znaną mu i

dostępną formą obrony przed bólem istnienia,

paradoksalnym schronem, w którym przyjdzie mu

kiedyś zginąć. ”

SPOŁECZEŃSTWO

Marek Kotański w następujący sposób opisywał postawę społeczeństwa wobec zjawiska narkomanii:

„ Społeczeństwo, ze swymi oczekiwaniami i wymaganiami, pozornie tylko jest gotowe do przyjęcia narkomana na swoje łono, udając jakże często, że chce mu dać możliwość normalnego życia. Przecież naszą normą jest nieraz fałsz, obłuda, gra pozorów. A tak naprawdę, to nie za bardzo przecież lubimy odmieńców, jakimi są narkomani. Sądzę, że nie potrafimy ich akceptować, gdyż są niejako uosobieniem naszych wad. Nie zechcą oni skorzystać z naszej wyciągniętej nieszczerze pomocnej ręki, póki ta ręka nie będzie symbolizować autentycznej, partnerskiej propozycji pomocy bez wymówek i łajań. Potrzebna jest do tego pokora, szacunek dla cudzego nieszczęścia, a także wiara w człowieka i jego wielkie możliwości.”

PRZESŁANIE DLA NAS

Marek Kotański zostawił nam swoje przesłanie w następujących słowach:

„ Trzeba chcieć i umieć pomóc tym ludziom, aby móc dźwignąć ich z mogił, do których wchodzą za życia. Aby tego dokonać, musimy głęboko ich zrozumieć, a przez to pokochać takimi, jakimi są z całym ich dobrem i złem. Przecież brud, jakim są pokryci, a który tak bardzo nas mierzi, pochodzi ze śmietniska naszego zła, na które wyrzucamy codziennie nasze świństwa w postaci kłótni, faryzeuszostwa, chamstwa, kłamstwa i nieuczciwości. ”

KOTAŃSKI A DOPALACZE

INNE INICJATYWY

HASŁO PRZEWODNIE

ŹRÓDŁA

http://pl.wikipedia.org/wiki/Marek_Kota%C5%84ski

http://pl.wikiquote.org/wiki/Tomasz_Pi%C4%85tek

http://web.archive.org/web/20100913085220/http://monar.i

nfo.pl/PagEd-index-topic_id-4-page_id-19.html

Prezentacja

Cypriana Gburka

z kl.6A