OTORİTER(BASKICI) TAVIR

Çocukla müzakere ve münazara yapmadan, anlaşmadan;  onun isteklerini dikkate almadan

ebeveynin belirledikleri kural ve isteklerin katı bir şekilde uygulanmasıdır

 

“Otoriter” aileler, genel nitelikleri yönünden;

• A) Sert, kesin ve soğuk bir tavır hakimdir.• B) Çocuk istenen davranışları gösterince sevilir.• C) Çocuğun duygu ve düşünceleri yok sayılır.

(Bir şeyden anlamaz velet! Gibi)• Ç) Aile kurallarının kesinlikle uyulması istenir.• D) İyi çocuk itaat etmelidir.• E) Çocukların istekleri önemli sayılmaz. (çocuk

işte)

• F) Yanlışlık yaptı mı ‘’ceza’’ devreye girer. Bunlar; dayak, ayıplama, kötüleme, utandırma gibi.

• G) Çocukları ile olan ilişkilerinde candan, samimi davranmak istemezler, sorunları çocukların gözü ile değil, kendi değer yargıları açısından değerlendirme eğilimi gösterirler, çocukları ile ilişkilerinde mesafe olsun isterler.

• Ğ) Çocukları hakkında alınacak kararları çocuğa çok fazla söz hakkı tanımadan kendileri alırlar. Çocukların ihtiyaçlarını, beğenilerini dikkate almazlar, çocuklarına serbestçe tercih hakkı tanımazlar, kararları kendileri verirler.

Sonuç olarak;

• 1- Çocuk duygu ve düşüncelerini anlatamaz.• 2- Baskı sonucu görünürde iyi davranır; ama

çekingen,etki altında kalan, aşırı hassas kişilik geliştirir. Uysal yetiştirilen pasif kişilik(uslu!)

• 3- Ancak baskının diğer yüzüde vardır: Şiddet şiddeti doğurur ve vurucu, kırıcı, saldırgan davranışlarada yönelebilirler.

• Bunun sebebi öğrendikleri ‘’Güçlü güçsüzü ezer’’, ‘’hak kuvvetlinindir.’’

• 4- Sık verilen ceza çocuğun vicdanını kötü etkiler.

• 5- Olumsuz suçluluk duygusu ve güvensizlik oluşur.

• 6- Ebeveyne ve otoriteye korku ve öfke duyarlar.

• 7- Katı, acımasız, korkak bir kişilik geliştirirler.• 8- Gaddar, eşkıya, terörist… adayı olurlar.

Kısaca siz çocuğunuza baskıcı bir tavır sergilerseniz;

• Başkasının etkisinde kolaylıkla kalabilir.• Kim nereye çekerse o tarafa yönelir.• İnsanlar tarafından kolay kandırılır, kullanılır.

• Aşırı hassas, kırılgan ve hastalıklı bir kişilik yapısı görülebilir.

• Aşağılık duyguları gelişmiştir.• Suçlayan, cezalandıran, sürekli çocuğun her

yaptığına karışan anne babanın çocukları kolayca ağlayan çocuklardır.

• Anne babanın çocuğu sürekli eleştiriyor olması çocuğu çekingen yapar.

• Çocuk attığı her adımda yanlış yapma korkusu içindedir. Kendine güven duygusu gelişmez.

• Duygu ve düşüncelerini içine atarak onları bastırır.