noviot zavet - preminpreminportal.com.mk/pdf/newtestamentfinal.pdf · jot `ivot go tolkuva bo`jiot...

NOVIOT ZAVET

SODR@INA

Evangelie spored Matej ...............................................................................................5Evangelie spored Marko .......................................................................................... 45Evangelie spored Luka ............................................................................................. 70Evangelie spored Jovan .......................................................................................... 112Dela na apostolite .................................................................................................. 142Poslanie na apostol Jakov .................................................................................... 181Prvo poslanie na apostol Petar ......................................................................... 186Vtoro poslanie na apostol Petar ........................................................................ 191Prvo poslanie na apostol Jovan ........................................................................... 194Vtoro poslanie na apostol Jovan ......................................................................... 199Treto poslanie na apostol Jovan ......................................................................... 200Poslanie na apostol Juda ..................................................................................... 201Poslanie na apostol Pavle do Rimjanite .......................................................... 203Prvo poslanie na apostol Pavle do Korintjanite ........................................... 220Vtoro poslanie na apostol Pavle do Korintjanite ......................................... 235Poslanie na apostol Pavle do Galatjanite ....................................................... 245Poslanie na apostol Pavle do Efesjanite ........................................................ 251Poslanie na apostol Pavle do Filipjanite ...................................................... 257Poslanie na apostol Pavle do Kolosjanite ...................................................... 262Prvo poslanie na apostol Pavle do Soluwanite ............................................. 266Vtoro poslanie na apostol Pavle do Soluwanite ............................................ 270Prvo poslanie na apostol Pavle do Timotej ..................................................... 273Vtorpo poslanie na apostol Pavle do Timotej ................................................. 278Poslanie na apostol Pavle do Tit ...................................................................... 282Poslanie na apostol Pavle do Filimon ............................................................ 285Poslanie na apostol Pavle do Evreite .............................................................. 287Otkrovenie na apostol Jovan ................................................................................ 299

KRATENKI

Evangelie spored Matej MtEvangelie spored Marko MkEvangelie spored Luka LkEvangelie spored Jovan JnDela na apostolite DelaPoslanie na apostol Jakov JkPrvo poslanie na apostol Petar 1 PtrVtoro poslanie na apostol Petar 2 PtrPrvo poslanie na apostol Jovan 1 JnVtoro poslanie na apostol Jovan 2 JnTreto poslanie na apostol Jovan 3 JnPoslanie na apostol Juda JudaPoslanie na apostol Pavle do Rimjanite RimPrvo poslanie na apostol Pavle do Korintjanite 1 KorVtoro poslanie na apostol Pavle do Korintjanite 2 KorPoslanie na apostol Pavle do Galatjanite GalPoslanie na apostol Pavle do Efesjanite EfesPoslanie na apostol Pavle do Filipjanite FilPoslanie na apostol Pavle do Kolosjanite KolPrvo poslanie na apostol Pavle do Soluwanite 1 SolVtoro poslanie na apostol Pavle do Soluwanite 2 SolPrvo poslanie na apostol Pavle do Timotej 1 TimVtoro poslanie na apostol Pavle do Timotej 2 TimPoslanie na apostol Pavle do Tit TitPoslanie na apostol Pavle do Filimon FlmnPoslanie na apostol Pavle do Evreite EvrOtkrovenie na apostol Jovan Otkr

Rodoslovot naGospod Isus Hristos

(Lk 3,23–38)

1 Kniga za rodoslovot na IsusHristos1, sin Davidov, sin Avra-

amov. 2 Avraam go rodi Isaak, Isaak go ro-

di Jakov, a Jakov gi rodi Juda i negovi-te bra}a;

3 Juda gi rodi Fares i Zara, so Tama-ra; Fares go rodi Esrom, a Esrom gorodi Aram;

4 Aram go rodi Aminadav; Aminadavgo rodi Naason, a Naason go rodiSalmon;

5 Salmon go rodi Vooz so Raav; Voozgo rodi Ovid so Ruta, a Ovid go rodiJesej;

6 Jesej go rodi carot David, a carotDavid so ènata na Urija go rodiSolomon;

7 Solomon go rodi Rovoam; Rovoam gorodi Avija, a Avija go rodi Asa;

8 Asa go rodi Josafat; Josafat gorodi Joram, a Joram go rodi Ozija;

9 Ozija go rodi Joatam; Joatam go rodiAhaz, a Ahaz go rodi Ezekija;

10 Ezekija go rodi Manasija; Manasijago rodi Amon, a Amon go rodi Josija;

11 Josija go rodi Jehonija i bra}atanegovi za vreme na preseluvaweto voVavilon.

12 A po vavilonskoto preseluvawe Je-honija go rodi Salatiil, a Salatiil gorodi Zorovavel;

13 Zorovavel go rodi Aviud; Aviud gorodi Elijakim, a Elijakim go rodiAzor;

14 Azor go rodi Sadok; Sadok go rodiAhim, a Ahim go rodi Eliud;

15 Eliud go rodi Eleazar; Eleazar gorodi Matan, a Matan go rodi Jakov;

6 2 Car12,24

7-11 1 Let 3,10-16

11 4 Car24,12-16

12 1 Let3,17.19 Lk 3,27

1,1 9,27

12,23 15,22

20,30-31 21,9.15

22,41-45 1 Mojs 5,1

15,2-5 22,15-18

2 Car 7,13 Is 9,2-7 Jn 7,42 8,33-39 Rim 1,3

2 Tim 2,8 Otkr 5,5

22,16 Gal 3,16

2 1 Mojs21,3.12

25,19.26 29,35

3-5Ruta

4,13.17.22

3 1 Mojs

38,6.29-30

EVANGELIE SPORED MATEJ

Voved

Evangelieto spored Matej ja prenesuva radosnata vest za Gospod Isus, vete-niot Spasitel, vo Kogo Bog go ispolni ona {to go be{e vetil u{te vostarozavetno vreme. Ovaa radosna vest ne e samo za Judejcite, me|u koi Isus serodil i dejstvuval, tuku i za site narodi od celiot svet.

Evangelieto spored Matej e vnimatelno sostaveno. Toa po~nuva soIsusovoto rodoslovie. Potoa go opi{uva Negovoto ra|awe, kr{tevawe iisku{enie, i ponatamu Negovite propovedi i isceluvawa vo galilejskataoblast. Vo prodolènie zapi{ani se dejstvijata vo Erusalim, osobeno onie{to se odigrale vo tekot na poslednata sedmica pred Hristovoto raspnuvawei voskresenie.

Ova Evangelie Go prikaùva Gospod Isus kako golem U~itel, Koj preku svo-jot ìvot go tolkuva Bo`jiot zakon i posvedo~uva za Bo`joto Carstvo.Negovite pouki opfateni so ova Evangelie moàt da se podelat na pet temi:(a) Propovedta na gorata (glava 5–7), koja gi sodrì smislata i celta na~ove~koto postoewe, pravata, dol`nostite i karakteristikite naìtelite na Bo`joto Carstvo; (b) upatstva do dvanaesette apostoli (glava10) i zadolènija za nivnata misija; (v) sporedbi (paraboli) za Bo`jotoCarstvo (glava 13); (g) pouki za sledbenicite (glava 18); (d) pouki za posled-niot sud i za Nebesnoto Carstvo (glava 24–25).

1 1,1. Hristos zna~i „Mesijata”.

16 Jakov go rodi Josif, maòt naMarija, od koja se rodi Isus, nare~enHristos.

17 I taka, site rodovi od Avraam doDavid se ~etirinaeset; i od David dopreseluvaweto vo Vavilon se ~etirina-eset rodovi; a i od preseluvaweto vavi-lonsko do Hristos - rodovi ~etirinae-set.

Ra|aweto na Isus Hristos (Lk 2,1–7)

18 A ra|aweto na Isus Hristos stanavaka: po svr{uva~kata na majka Mu Ma-rija za Josif, u{te pred da zaìveat vozaednica, se vide deka za~nala od Sve-tiot Duh.

19 A Josif, nejziniot ma`, bidej}ibe{e praveden, ne saka{e da ja posramii namisli tajno da ja otpu{ti.

20 No, {tom pomisli taka, angel Gos-podov mu se javi na son i mu re~e:„Josife, sine Davidov, ne pla{i se daja primi{ Marija, tvojata èna, za{toza~natoto vo nea e od Svetiot Duh.

21 Taa }e rodi Sin i }e Mu stavi{ime Isus, za{to Toj }e go spasi naro-dot Svoj od negovite grevovi.”

22 A seto toa stana za da se ispolnikaànoto od Gospoda preku prorokot,koj veli:

23 „Ete, devica }e za~ne vo utrobatasvoja i }e rodi Sin, i }e Go nare~atEmanuil - {to zna~i: so nas e Bog!”

24 [tom se razbudi Josif od sonot,napravi taka kako {to mu be{e zapove-dal angelot Gospodov i ja primi zasvoja èna.

25 I ne se dobliì do nea, dodeka taane Go rodi svojot prvoroden Sin i Gonare~e Isus.

Mudrecite od istok

2 A koga se rodi Isus vo VitleemJudejski, vo vremeto koga caruva{e

Irod, ete, dojdoa vo Erusalim mudreciod Istok i rekoa:

2 „Kade e novorodeniot Judejski Car?Ja vidovme Negovata yvezda na Istok,pa dojdovme da Mu se poklonime.”

3 [tom go ~u toa, carot Irod se voz-nemiri i cel Erusalim so nego.

4 I koga gi sobra site prvosve{teni-ci i kni`nici narodni, gi pra{a:„Kade }e se rodi Hristos2?”

5 A tie mu odgovorija: „Vo VitleemJudejski; za{to taka e napi{ano prekuprorokot:

6 ‚I ti, Vitleeme, zemjo Judina, poni{to ne si pomal me|u vladetelstvataJudini; za{to od tebe }e izleze Voda~Koj }e go pase Mojot narod - Izrail.'”

7 Toga{ Irod tajno gi povika mudre-cite i go dozna od niv vremeto koga sepojavila yvezdata,

8 pa, ispra}aj}i gi vo Vitleem, imre~e: „Odete i raspra{ajte se dobro zaMladenecot i, {tom }e Go najdete,javete mi za da dojdam i jas da Mu sepoklonam.”

9 Tie, otkako go islu{aa carot, sizaminaa. I, ete, yvezdata, {to ja bea vi-dele na Istok, vrve{e pred niv, dodekane pristigna i se zapre odozgora kade{to be{e Mladenecot.

10 A koga ja vidoa yvezdata, tie mnoguse zaraduvaa so golema radost.

11 I {tom vlegoa vo ku}ata, Go vidoaMladenecot so majka Mu Marija, i pad-naa, pa Mu se poklonija; potoa giotvorija svoite kov~eìwa i Mu pri-nesoa darovi: zlato, livan i smirna.

12 I otkako na son primija vest da nese vra}aat kaj Irod, po drug pat zami-naa za svojata zemja.

Begstvoto vo Egipet 13 A {tom si otidoa tie, ete, angel

Gospodov mu se javi na Josif na son,velej}i: „Stani, zemi Go Mladenecot imajka Mu, pa begaj vo Egipet i ostanitamu dodeka ne ti kaàm, bidej}i Irod}e Go bara Mladenecot za da Go pogu-bi.”

14 I otkako stana, Go zede Novoroden-~eto i majka Mu no}no vreme i otide voEgipet.

15 I tamu ostana do smrtta na Irod,za da se ispolni re~enoto od Gospoda

6 2 Car 5,2 Mih 5,1 1 Car 11,2 Jn 7,42 Evr 7,14

8 1 Car23,23

11 Is 49,23 60,6 Ps 71,10-15

12 1,20 1 Mojs20,3-7 31,24 46,2-4 3 Car 13,9 Dela 16,9

13 1,20 3 Car11,17.40 4 Car25,26 Er 26,21

15 1,22 Os 11,1

16 Jn 1,41

18 Lk 1,26-27

2,5

20 1,24

2,12-13.19.22

27,19 28,2

1 Mojs 16,7 20,3

Dan 2,1 Lk

1,11.27.35 Dela 7,38

5,19 8,26

12,7.23

21 Is 7,14 Lk 1,31

Ps 129,8 Dela 4,12 Tit 2,14

22 2,15.17.23

4,14 8,17 21,4

26,56 Lk 4,21 Jn 12,38

23 18,20 28,20

Is 7,14

25 Lk 2,7

2,1 2,5

Dan 2,2.10 Lk 1,5

2,1-7

2 27,11.29.37

4 Mojs24,17

6


2 2,4. Mesijata.

preku prorokot, koj veli: „Od EgipetGo povikav Sinot Moj.”

Ubistvoto na vitleemskite deca 16 Toga{ Irod, koga vide deka mudre-

cite go naditrija, se razgnevi mnogu iisprati da gi pogubat site deca vo Vit-leem i po celata negova okolina od dvegodini i pomali, spored vremeto {toto~no go be{e doznal od mudrecite.

17 Toga{ se ispolni kaànoto prekuprorokot Eremija, koj govori:

18 „Glas se slu{na vo Rama, pla~ iridawe, i piskot golem: Rahila gi op-lakuva svoite ~eda i ne saka da se ute-{i, za{to gi nema.”

Vra}awe od Egipet.Naseluvawe vo Nazaret

19 A po smrtta na Irod, angel Gospo-dov mu se javi na son na Josif vo Egi-pet

20 i mu re~e: „Stani, zemi go Mlade-necot i majka Mu, i odi vo zemjata izra-ileva, za{to izumrea onie {to ja baraadu{ata na Mladenecot.”

21 A toj otkako stana, Go zede Mlade-necot i majka Mu, i dojde vo zemjataizraileva.

22 No, koga ~u deka vo Judeja caruvaArhelaj, na mestoto od tatka si Irod,se upla{i da odi tamu; i otkako dobivest na son, toj zamina vo galilejskitepredeli.

23 A koga pristigna, se naseli vogradot nare~en Nazaret za da se ispol-ni re~enoto preku prorocite deka }e senare~e Nazareec.

Jovan go povikuva narodotna pokajanie

(Mr 1,1–6; Lk 3,1–14; Jn 1,19–28)

3 Vo tie dni dojde Jovan Krstitel,koj propoveda{e vo Judejskata pus-

tina 2 i govore{e: „Pokajte se, za{to se

pribliì carstvoto nebesno.” 3 Za{to ova e Onoj za Kogo govore{e

prorokot Isaija, koj veli: „Glasot naonoj, {to vika vo pustinata: ‚Podgotve-te go patot na Gospoda i ispravete gipatekite Negovi!'”

4 A Jovan ima{e obleka od kamilskivlakna i koèn pojas okolu slabinite,a hranata mu se sostoe{e od skakulci idiv med.

5 Toga{ od Erusalim i cela Judeja iod celiot Jordanski kraj doa|aa kajnego

6 i se kr{tevaa od nego vo Jordan,ispovedaj}i gi svoite grevovi.

7 A {tom vide Jovan deka kaj negodoa|aat mnozina farisei i sadukei zada se krstat, im re~e: „Porodi zmiini!Koj vi kaà da begate od gnevot {toide?

8 Napravete plod dostoen za poka-janie

9 i nemojte da govorite vo sebe: ‚Na{tatko e Avraam', za{to Bog moè, vivelam, i od ovie kamewa da mu podigne~eda na Avraam.

10 Sekirata ve}e leì do korenot nadrvoto: za{to sekoe drvo, {to ne davadobar plod, se se~e i se frla vo ogan.

Kr{tevawe so voda i kr{tevaweso Svetiot Duh (Mr 1,7–8; Lk 3,15–18)

11 Jas ve kr{tevam so voda za poka-janie, no Onoj {to ide po mene e posi-len od mene; jas ne sum dostoen da Mu giponesam ni obuvkite; Toj }e ve krsti soDuh Sveti i so ogan.

12 Lopatata e vo racete Negovi i Toj}e go o~isti gumnoto Svoe i }e Si gopribere ìtoto vo ìtnicata, a pleva-ta }e ja izgori so ogan {to ne gasne.”

Isusovoto kr{tevawe (Mr 1,9–11; Lk 3,21–22)

13 Toga{ dojde Isus od Galileja naJordan kaj Jovan za da se krsti od nego.

14 A Jovan Go odvra}a{e, velej}i: „Jastreba od Tebe da bidam krsten, a Ti kajmene li doa|a{!?”

15 No Isus mu odgovori i re~e: „Osta-vi go sega toa, za{to nam ni pretstoida ja ispolnime sekoja pravda.” Toga{go ostavi.

16 I {tom se krsti, Isus vedna{ iz-leze od vodata. Odedna{ Mu se otvori-ja nebesata i Go vide Duhot Bo`ji kakosleguva kako gulab i doa|a na Nego.

4 11,8-9

4 Car 1,8

5 11,7

6 3,11-16 Jn 1,25.31-33

7 12,34 21,25.32 23,33 Is 30,27-33 Lk 3,7 Rim 1,18 2,5 Efes 5,6 Otkr 6,16-17

8 Mk 4,20 Dela 26,20 Gal 5,22 Efes 5,9 Kol 1,6.10

9 Jn 8,33-40 Rim 4,12.16 9,7-8 Gal 4,21-31

10 7,19 Jn 15,2.6

11 Is 1,25 Zah 13,9 Mal 3,2 Jn 1,26-27.30-31.33 Dela 1,5 13,25 19,4 1 Kor3,13.15 Evr 10,37 1 Ptr 1,7

12 13,30 Is 41,16 66,24 Er 13,24 15,7 Otkr14,14-16

14 Jn 13,6

16 Is 63,19 Ez 1,1 Dela 7,56 Otkr 4,1

18 Er 31,15

20 2 Mojs4,19-20

21 2,14

22 3,13 4,23

Is 9,1 Jn 4,3

23 21,11

Is 11,1 Jn 1,45

3,1 Is 40,9 Mk 1,4

Lk 1,13.16-17

3,2 Jn 1,

6-8.15.29-36

Dela 1,22

2 4,17 5,3

6,10 7,21 8,11 10,7

11,11-12 Mk 1,15

Dela 2,38 26,20

3 Is 40,3Lk 3,4 Jn 1,23

7


17 I ete, glas od nebesata govore{e:„Ovoj e Mojot vozquben Sin, vo Kogo eMojata volja!”

Isusovite isku{uvawa (Mr 1,12–13; Lk 4,1–13)

4 Toga{ Duhot Go odvede Isusa vopustinata za da bide isku{uvan od

|avolot. 2 I otkako poste{e ~etirieset dni i

~etirieset no}i, najposle ogladne. 3 A koga pristapi do Nego, isku{u-

va~ot Mu re~e: „Ako si Sin Bo`ji, za-povedaj ovie kamewa da stanat lebovi.”

4 A Toj mu odgovori i re~e: „Napi{a-no e - ‚ôvek ne ìvee samo od leb, tukui od sekoj zbor {to izleguva od ustatana Boga.'”

5 Toga{ |avolot Go odvede vo svetiotgrad i Go postavi na streata od hramot

6 i Mu re~e: „Ako si Sin Bo`ji,skokni dolu, za{to napi{ano e: ‚Naangelite Svoi }e im zapoveda za Tebeda Te zapazat i na race }e Te zemat zada ne si ja sopne{ nogata od kamen.'”

7 A Isus mu re~e: „Napi{ano e istotaka - ‚Ne isku{uvaj Go Gospoda, TvojotBog.'”

8 Povtorno |avolot Go odvede namnogu visoka planina i Mu gi pokaàsite carstva na svetot i nivnata slava

9 i Mu re~e: „Seto ova }e Ti go dadam,ako padne{ i mi se pokloni{.”

10 No, Isus mu re~e: „Begaj od Mene,satano, za{to e napi{ano: ‚Na Gospoda,Tvojot Bog, da Mu se poklonuva{ i sa-mo Nemu da Mu sluì{!'”

11 Toga{ |avolot Go ostavi i vedna{dojdoa angeli i Mu sluèa.

Isusovata slu`ba vo Galileja (Mr 1,14–15; Lk 4,14–15)

12 A koga Isus ~u deka Jovan epredaden, otide vo Galileja.

13 I koga go ostavi Nazaret, dojde i senaseli vo Kapernaum primorski, vopredelite Zavulonovi i Neftalimovi,

14 za da se ispolni re~enoto prekuprorokot Isaija, koj veli:

15 „Zemjata Zavulonova i zemjataNeftalimova, na pat kon moreto, otadeJordan, e neznaboè~ka Galileja.

16 Narodot, {to sede{e vo temnina,vide golema svetlina i na onie, {tosedea vo predelot i vo smrtna senka, imizgrea svetlina.”

17 Ottoga{ Isus po~na da propoveda ida govori: „Pokajte se, za{to se prib-liì carstvoto nebesno!”

Isus gi povikuva prvite u~enici (Mr 1,16–20; Lk 5,1–11)

18 I odej}i pokraj Galilejskoto More,gi vide dvajcata bra}a, Simon, nare~enPetar, i brat mu Andrej, kako frlaatmreà vo moreto, bidej}i bea ribari.

19 I im re~e: „Pojdete po Mene i Jas}e ve napravam lovci na lu|e.”

20 I ete, tie vedna{ gi ostavija mre-ìte i trgnaa po Nego.

21 I otkako otide ottamu vide drugidvajca bra}a: Jakov Zavedeev i brat muJovan, vo korab so Zavedej, tatkoto niv-ni, koi si gi krpea mreìte svoi, i nivgi povika.

22 I tie vedna{ go ostavija korabot itatka si i trgnaa po Nego.

Isus pou~uva i lekuva (Lk 6,17–19)

23 I ode{e Isus po cela Galilejapou~uvaj}i po sinagogite nivni, pro-povedaj}i go Evangelieto na Carstvotoi lekuvaj}i sekakva bolest i nemo} kajnarodot.

24 Pa se raznese glas za Nego po celaSirija i gi dovedoa kaj Nego sitebolni, napadnati od razli~ni bolesti istradawa, opsednati od demoni, me-se~ari, fateni, a Toj gi izlekuva.

25 I po Nego ode{e mnogu narod odGalileja, Desettogradieto, Erusalim,Judeja i otade Jordan.

Beseda na gorata (Mr 3,13; Lk 6,12–13, 20)

5 Koga go vide narodot, Toj se iska~ina gorata. I {tom sedna, u~enici-

te Negovi se pribliìja do Nego. 2 I otkako ja otvori ustata Svoja, gi

pou~uva{e i govore{e:

138,5 11,23

15-16 Is 9,1-9,2

16 10,27 Lk 1,79 Jn 8,12 Dela 26,18 1 Kor 4,5 2 Kor 4,6

17 3,2 5,3 1 Kor 6,9-10 Gal 5,21

18 10,2 19,27 Mk 3,16.18 Jn 1,35-42 6,8 Dela 2,14 1 Ptr 1,1

19 8,1.19-22 13,47-50 Jn 21,3.19 1 Ptr 2,21 Otkr 14,4

21 10,2 17,1 Lk 5,10 Dela 1,13 8,14-17 12,2

22 19,27

23 9,35 24,14 Is 52,7 Mk 1,14.39

24 8,16 Mk 1,32-34 6,55-56 Dela 5,16 10,38

25 Mk 3,7-8

5,1 15,29-30 Jn 6,3

17 12,18 17,5

2 Car 7,14 Is 42,1 Ps 2,7

3 Ptr 1,17 Otkr 4,1.3

10,4

4,1 3,1

5 Mojs 8,2 Evr 2,18

4,15

2 1 Mojs 7,4

2 Mojs24,18 34,28

4 Mojs14,34

5 Mojs9,9.18

Dela 1,3

3 4,3.6 11,27

5 Mojs 1,31 Os 1,10 Ps 2,7

4 5 Mojs 8,3

5 Is 52,1

Neem 11,1 Otkr

21,2.10

6 Ps 91,11.12

7 2 Mojs17,2-7

4 Mojs14,22

5 Mojs 6,16Ps 77,18

1 Kor 10,9

8 17,1

Ez 40,2

10 16,23

5 Mojs 6,1310,20

11 Mk 1,13

12 14,3

Lk 3,20

8


Blaènstva (Lk 6,20–26)

3 „Blaèni se bednite po duh, za{tonivno e carstvoto nebesno!

4 Blaèni se onie {to pla~at, za{totie }e se ute{at!

5 Blaèni se krotkite, za{to tie }eja nasledat zemjata!

6 Blaèni se gladnite i èdnite zapravda, za{to tie }e se nasitat!

7 Blaèni se milostivite, za{to tie}e bidat pomiluvani!

8 Blaèni se ~istite po srce, za{totie }e Go vidat Boga!

9 Blaèni se mirotvorcite, za{totie }e se nare~at sinovi Bo`ji!

10 Blaèni se gonetite zaradi pravda,bidej}i nivno e carstvoto nebesno!

11 Blaèni ste vie, koga }e ve sramati progonuvaat i koga la`no }e govoratprotiv vas sekakvi lo{i zborovi - za-radi Mene!

12 Raduvajte se i veselete se, za{togolema e va{ata nagrada na nebesata!Taka gi gonea i prorocite {to bea predvas.”

Sol i svetlina (Mr 9,50; Lk 14,34–35)

13 „Vie ste solta na zemjata. No, akosolta go izgubi vkusot, so {to }e sesoli? Taa ve}e ne e za ni{to, osven dase frli nadvor i izgazi od lu|eto.

14 Vie ste svetlinata na svetot. Nemoè da se sokrie grad, {to se nao|a navrv planina.

15 Nitu, pak, svetilo se pali i klavapod poklopec, tuku na sve}nik, i imsveti na site v ku}i.

16 Taka treba da sveti pred lu|eto iva{ata svetlina, za da gi vidat va{itedobri dela i da Go proslavat va{iotOtec, Koj e na nebesata!”

Isus i Zakonot 17 „Nemojte da mislite deka sum

do{ol da go poni{tam Zakonot iliProrocite; ne sum do{ol da gi poni{-tam, tuku da gi ispolnam.

18 Za{to, vistina, vi velam: duri pos-tojat neboto i zemjata, nitu edna buk-vi~ka3 ili crta od Zakonot nema da seizmeni, dodeka ne se ispolni s#!

19 I taka, onoj {to }e naru{i edna odtie najmali zapovedi i taka gi nau~ilu|eto, }e se nare~e najmal vo carstvo-to nebesno, a onoj {to }e gi ispolni ipou~i, toj }e se nare~e golem vo car-stvoto nebesno.

20 Za{to vi velam, ako va{ata praved-nost ne ja nadmine pravednosta nakni`nicite i fariseite, vie nema davlezete vo carstvoto nebesno!”

Za gnevot i pomiruvaweto21 „Ste slu{ale deka im bilo re~eno

na starite: ‚Ne ubivaj! A koj ubie,vinoven e pred sudot.'

22 Jas, pak, vi velam deka sekoj, {to segnevi na brata si bez pri~ina, vinovene pred sudot; a onoj {to }e go nare~ebrata si ‚praznoglav', vinoven e predSinedrionot; onoj, pak, {to }e re~e‚budala', vinoven e za vo pekolot.

23 I taka, ako prinesuva{ dar na`rtvenikot i tamu se seti{ deka bratti ima ne{to protiv tebe,

24 toga{ ostavi go darot tamu, pred`rtvenikot, pa odi i najnapred pomirise so brata si, a potoa dojdi i prinesigo darot svoj.

25 Izmiri se so protivnikot tvojnavreme, u{te dodeka si na pat so nego,za da ne te predade protivnikot nasudijata, a sudijata - na slugata i dabide{ frlen v zatvor;

26 vistina ti velam: nema da izleze{ottamu, s# dodeka ne ja dade{ i posled-nata para.”

Za prequbata i soblaznata 27 „Ste slu{ale deka na starite im

bilo re~eno: ‚Ne prequbodejstvuvaj!' 28 Jas, pak, vi velam deka sekoj {to }e

pogledne na èna so èlba kon nea, tojve}e izvr{il prequba so nea vo srcetosvoe.

29 Ako te soblaznuva desnoto oko,izvadi go i frli go od sebe; za{to

13 3 Mojs 2,13 4 Mojs18,19 Jov 6,6 Mk 9,50 Lk 14,34-35

14 Jn 3,21 8,12 Fil 2,15

15 Mk 4,21 Lk 8,16 11,33

16 1 Kor10,31 Efes 5,8-9 1 Ptr 2,12

17 3,15 7,12 9,17 13,52 5 Mojs 4,1 Rim 3,31 10,4

18 Lk 16,17 21,33

19 3 Mojs19,15 Jk 2,10

20 18,3 1 Mojs 15,6 Ps 68,27 Jn 3,5 Rim 10,3 Fil 3,9

21 2 Mojs20,133 Mojs24,17 4 Mojs35,16-18.21 5 Mojs 5,17Jk 2,11

22 10,28 18,9 Er 7,31 2 Let 28,3 33,6 Efes 4,26 1 Jn 3,15

23 Mk 11,25 Lk 12,5

3 6,19

10,9-10 19,21-24 Is 30,18

32,20 Ps 31,1-2

33,12 34,19

Izreki8,32.34

Mk 9,35 Lk 6,20

1 Kor 1,26 2 Kor 8,9 Otkr 19,9

4 1 Mojs

13,15 Is 61,2-3 Ps 36,11

126,5

5 11,29 21,5

6 6,1.33

Is 51,1 Amos 8,

11-12 Lk 6,21

7 18,33

Jk 2,13

8 2 Mojs

33,20 Ps 10,7

24,4 Otkr 22,4

9 Izreki

12,20 Evr 12,14

Jk 3,18

10 23,30-37

2 Let 36,16 1 Ptr 3,14

11-12 Lk 6,22-23

11 10,22

Sir 2,8 Dela 5,41 Fil 1,29 Kol 1,24

1 Ptr 4,14

9


3 5,18. Vo originalniot tekst: jota.

podobro ti e da pogine eden del od tvoe-to telo, otkolku celoto da bide frlenovo pekolot.

30 I desnata raka, ako te soblaznuva,ise~i ja i frli ja od sebe; za{to po-dobro ti e da izgubi{ eden del, otkolkuceloto tvoe telo da bide frleno vopekolot.”

Za razvodot (Mt 19,9; Mr 10,11–12; Lk 16,18)

31 „Re~eno bilo isto taka: ‚Ako nekojja ostavi svojata èna, neka $ daderazvodno pismo.'

32 A Jas pak vi velam: sekoj {to }e jaostavi svojata èna, osven za prequba,toj ja tera da prequbodejstvuva; i koj }ese oèni so taka napu{tena, toj prequ-bodejstvuva.”

Za zakletvite 33 „Ste go slu{ale u{te i toa deka im

bilo re~eno na starite - ‚Ne kolni sela`no, a zakletvite pred Gospod ispol-nuvaj gi.'

34 Jas, pak, vi velam: ne kolnete sevoop{to - nitu vo neboto, za{to toa eprestol Bo`ji;

35 nitu vo zemjata, za{to taa e pod-no`je na nozete Negovi; nitu vo Eru-salim, za{to e grad na velikiot Car.

36 Ne kolni se nitu vo glavata svoja,za{to ne moè{ nitu edno vlakno danapravi{ belo ili crno.

37 No zborot va{ da bide: ‚da', ‚da',ili ‚ne', ‚ne', a s# {to e pove}e od toa,od lukaviot e.”

Za odmazduvaweto (Lk 6,29–30)

38 „Ste slu{ale deka e re~eno: ‚Okoza oko, zab za zab.'

39 Jas, pak, vi velam: ne protivete sena zloto. Ako nekoj te udri po desniotobraz, zavrti mu go i drugiot.

40 A na onoj {to saka da se sudi sotebe i da ti ja zeme ko{ulata, daj mu jai nametkata.

41 I ako nekoj te prisili da odi{ sonego edna milja, ti odi dve.

42 Na onoj {to bara od tebe, daj mu, ine odbivaj go onoj {to ti saka ne{to nazaem.”

Qubov kon neprijatelite (Lk 6,27–28; 32–36)

43 „Ste slu{ale deka e kaàno: ‚Qubigo svojot blièn i mrazi go svojotneprijatel.'

44 A jas, pak, vi velam: qubete gineprijatelite svoi, blagoslovuvajte gionie {to ve kolnat, pravete im dobrona onie {to ve mrazat i molete se zaonie {to ve navreduvaat i gonat,

45 za da bidete sinovi na va{iotOtec, Koj e na nebesata; za{to Toj soSvoeto sonce gi gree i lo{ite idobrite, i im pra}a do`d i na praved-nite i na nepravednite.

46 Za{to, ako gi qubite onie {to vasve qubat, kakva }e vi bide nagradata?Zar ne go pravat toa i carinicite?

47 I, ako gi pozdravuvate samo bra}a-ta svoi, {to osobeno pravite? Nepostapuvaat li taka i neznabo{cite?

48 No, vie bidete sovr{eni kako {toe sovr{en va{iot Otec nebesen.”

Za milostinata

6 „Gledajte da ne ja pokaùvate svo-jata pravednost pred lu|eto samo za

da bidete zabeleàni; inaku, nema daimate nagrada od va{iot Otec, Koj e nanebesata.

2 I taka, koga dava{ milostina nerazglasuvaj pred sebe, kako {to pravatlicemerite po sinagogite i po ulici-te, za da gi falat lu|eto. Navistina vivelam, tie ve}e ja dobile svojata nagra-da.

3 A ti, koga dava{ milostina, da neznae tvojata leva raka {to pravi desna-ta,

4 za da bide tvojata milostina votajnost; i toga{, tvojot Otec, Koj gledatajno, }e te nagradi javno.”

Za molitvata 5 „I koga se moli{, ne bidi kako

licemerite, koi sakaat po sinagogite ikrstopatite da stojat i da se molat zada se pokaùvaat pred lu|eto. Vistinavi velam, tie ve}e si ja dobile svojatanagrada.

39 2 Mojs21,25 Pla~ 3,30 Rim12,19.21

42 5 Mojs 15,8 Lk 6,30

43 10,22 19,19 3 Mojs19,18Ps 138,21 Lk 10,27 Jk 2,8

44 2 Mojs23,4-5 Izreki25,21 Lk 6,27-28.35 Dela 7,60 1 Kor 4,12

46 10,41-42 Lk 6,32

48 3 Mojs11,44-45 19,2 1 Ptr 1,16 Jk 1,4

6,1 5,20 23,5 Lk 16,14-15 Jn 5,44 12,43

2 6,5.16 15,7 23,13-15 Amos 4,5

4 Ps 138,2-3.6

5 6,2.16

25-26 Lk 12,58-59

26 18,34

27 19,18

2 Mojs20,14

5 Mojs 5,18Mal 2,

14-16 Rim 13,9

Jk 2,11

29 18,6-9

Ps 123,7 Rim 9,33

1 Ptr 2,8

30 Mk 9,42

31 19,3-9

5 Mojs 24,1Mk 10,4

32 Mk 10,11

Dela15,20.29 1 Kor 7,

10-11

33 2 Mojs 20,7

3 Mojs19,12

4 Mojs 30,35 Mojs

23,22

34-35 Is 66,1

Dela 7,49

34-37 Jk 5,12

34 23,22

35 Ps 47,1-2

37 2 Kor 1,17-

20

38 2 Mojs

21,243 Mojs

24,205 Mojs

19,21

39-40 Lk 6,29

10


6 No ti, koga se moli{, vlezi vo svo-jata skri{na soba i, otkako }e ja zatvo-ri{ vratata, pomoli Mu se na tvojotOtec, Koj e vo tajnost; i Tvojot Otec,Koj gleda tajno, }e te nagradi javno.

7 Koga se molite, ne govorete mnogukako neznabo{cite, za{to tie mislatdeka za svoite mnogubrojni zborovi }ebidat usli{eni;

8 vie, pak, ne bidete kako niv, za{tova{iot Otec znae od {to imate potre-ba u{te pred da Go pomolite.

„O~e na{”(Lk 11,2–4)

9 Tuku vie molete se vaka: O~e na{,Koj si na nebesata, da se sveti imetoTvoe;

10 da dojde carstvoto Tvoe; da bidevoljata Tvoja, kako na neboto, taka i nazemjata;

11 lebot na{ nasu{en daj ni go denes; 12 i prosti ni gi dolgovite na{i, ka-

ko {to i nie im gi pro{tevame na na-{ite dol`nici;

13 i ne voveduvaj n# vo isku{enie, noizbavi n# od lukaviot, za{to Tvoe ecarstvoto, i silata, i slavata vo sitevekovi. Amin!

14 Bidej}i, ako im gi prostite nalu|eto gre{kite nivni i vam }e vi giprosti va{iot Otec nebesen.

15 Ako, pak, ne im gi prostite gre{-kite na lu|eto i va{iot Otec nema davi gi prosti va{ite gre{ki.”

Za postot 16 „Koga postite, ne bidete nataèni

kako licemerite; za{to tie si gi pra-vat licata naàleni za da se pokaàtpred lu|eto deka postat. Vistina vivelam deka tie ve}e ja dobile svojatanagrada.

17 A ti koga posti{, pomaì ja glava-ta svoja i izmij go liceto svoe,

18 pa da se pokaè{ deka posti{ nepred lu|eto, tuku pred tvojot Otec, Koje vo tajnost; i tvojot Otec, Koj gleda votajnost, }e te nagradi javno.”

Za bogatstvoto na neboto (Lk 12,33–34)

19 „Ne sobirajte bogatstva na zemjata,kade {to gi jade molecot i r|ata, i ka-

de {to kradcite gi potkopuvaat i kra-dat;

20 no sobirajte si bogatstva na neboto,kade {to nitu molec, nitu r|a gi jade,i kade {to kradci ne gi potkopuvaat,nitu kradat.

21 Za{to, kade {to e bogatstvotova{e, tamu }e bide i srceto va{e.”

Svetlina za teloto (Lk 11,34–36)

22 „Svetilo za teloto e okoto. I taka,ako tvoeto oko bide ~isto i celoto tvoetelo }e bide svetlo;

23 ako, pak, tvoeto oko bide lo{o,celoto tvoe telo }e bide temno. I taka,ako svetlinata, {to e vo tebe, e temni-na, toga{ kolkava li }e e temninata?”

Ili Bog ili bogatstvo (Lk 16,13)

24 „Nikoj ne moè da im sluguva nadvajca gospodari: za{to, ili edniot }ego zamrazi, a drugiot }e go zasaka; ilikon edniot }e se privrze, a drugiot }ego prezre. Ne moète da im sluìte naBoga i na Mamon.

Za griìte(Lk 12,22-31)

25 Zatoa vi velam: nemojte da se gri-ìte za va{ata du{a - {to }e jadeteili {to }e piete; nitu za va{eto telo,vo {to }e se oble~ete. Zar ne ~ini du-{ata pove}e od hranata, i teloto - odoblekata?

26 Poglednete gi pticite nebeski: tienitu seat, nitu `neat, nitu vo ambarsobiraat, no va{iot nebesen Otec gihrani. Zar ne ste vie mnogu poskapi odniv?

27 A koj od vas, grièj}i se, moè nasvojot rast da mu pridade makar edenlakt?

28 Zo{to se griìte i za oblekata?Poglednete gi polskite krinovi kakorastat! Ne se trudat, nitu predat;

29 no vi velam deka nitu Solomon, vocelata svoja slava ne se oble~e taka,kako eden od niv.

30 Pa, ako polskata treva, {to denes-ka ja ima, a utre vo pe~ka se frla, Bog

15 18,35

16 6,5 Dan 9,3 Jona 3,5 Dela 14,23

18 Is 58,3

19 24,43 Jov 22,24-26 Jk 5,2

20 19,21 Kol 3,1-2 1 Tim 6,19

23 20,15 Mk 7,21-23

24 19,21-26 Lk 16,9.13

25 16,5-12 Ps 126,1-2 Fil 4,6 1 Ptr 5,7

26 10,31 Lk 12,7.24

29 3 Car 10

30 8,26 14,31 16,8 17,20 Lk 12,28

6 4 Car 4,33

Is 26,20 Dan 6,10

7 3 Car

18,27-29 Is 1,15

Prop 5,1 Sir 7,14

8 Lk 12,30

9 7,11

16,17 23,9

3 Mojs22,32

Is 63,16 Ez 28,22.25

36,23 Izreki

30,8-9 Jn 12,28

10 3,2

12,50 19,24

21,31.43 26,39.42 Ez 36,27 Mk 1,15 Jn 3,3.5

7,17 Rim 14,17

1 Kor 4,20 Efes 1,5.9 1 Sol 2,12 2 Sol 1,5

Otkr 12,10

11 Jn

6,32.35.48.50-51

12 3 Car 8,34

Sir 28,2 Mk 11,25

13 4,1-10 26,41

Is 63,16 Jn 17,11.15

1 Kor10,13

1 Sol 3,5 2 Sol 3,3 1 Tim 6,9 Jk 1,13-14 Otkr 2,10

14-15 18,24-35

14 Efes 4,32 Kol 3,13

11


taka ja oblekuva, a kolku li pove}e vas,maloverni!?

31 Pa zatoa, ne griète se i ne govo-rete: ‚{to da jademe, ili {to da pieme',ili ‚vo {to da se oble~eme?'

32 Za{to seto toa go baraat neznabo{-cite, a va{iot Otec nebesen znae dekaod seto ova imate potreba.

33 No, barajte go najnapred carstvotoBo`jo i Negovata pravda, i s# ova }e vise pridodade.

34 I zatoa, ne griìte se za utre, za{-to utre{niot den }e se griì za svoe-to; na sekoj den dovolno mu e negovotozlo.”

Ne sudete, za da ne vi se sudi (Lk 6,37–38; 41–42)

7 „Ne sudete, za da ne bidete sudeni; 2 za{to, so kakov sud sudite, so takov

}e bidete sudeni; so kakva merka me-rite, so takva i }e vi se meri.

3 Zo{to ja gleda{ raskata vo okoto natvojot brat, a gredata vo svoeto oko neja ~uvstvuva{?

4 Ili, kako }e mu kaè{ na tvojotbrat: ‚~ekaj da ti ja izvadam raskata odokoto', koga vo tvoeto oko ima greda?

5 Licemere, izvadi ja prvo gredata odtvoeto oko, pa toga{ }e vidi{ kako daja izvadi{ raskata od okoto na tvojotbrat!

Biser pred sviwite 6 Svetoto ne davajte im go na ku~iwa-

ta, i ne frlajte si gi biserite predsviwite, za da ne gi izgazat so svoitenoze, i, da se vratat, i da ve raskinat.”

Molete, barajte, ~ukajte (Lk 11,9–13)

7 „Sakajte i }e vi se dade; barajte i }enajdete; ~ukajte i }e vi se otvori;

8 za{to sekoj {to moli, dobiva, i kojbara, nao|a, i na onoj {to ~uka }e mu seotvori.

9 Ima li me|u vas ~ovek, koj, ako muposaka negoviot sin leb, }e mu dadekamen,

10 i koga }e posaka riba, }e mu dadezmija?

11 I taka, ako vie koi ste lo{i, ume-ete da im davate na svoite ~eda dobridarovi, kolku pove}e va{iot Otec ne-besen }e im dade dobra na onie {to Mubaraat?

Za bli`niot (Lk 6, 31)

12 Zna~i, s# ona {to sakate da vi pra-vat lu|eto, pravete im go i vie; za{totoa e Zakonot i Prorocite.”

Tesnata vrata (Lk 13,24)

13 „Vlezete niz tesnata vrata; za{to{iroki se vratite i {irok e patot{to vodi kon propast, i mnozina minu-vaat niz niv;

14 a tesni se vratite i tesen e patot{to vodat kon ìvotot, i malkumina gonao|aat.”

Kakvo drvo, takvi plodovi (Mt 12, 33; Lk 6,43–44)

15 „Pazete se od la`nite proroci,koi doa|aat kaj vas vo ov~a koà, a od-vnatre se volci grablivi.

16 Po nivnite plodovi }e gi poznaete.Se bere li grozje od trwe, ili smokviod ~i~ka?

17 Pa taka, sekoe dobro drvo davadobri plodovi, a lo{oto drvo davalo{i plodovi;

18 ne moè dobro drvo da dava lo{iplodovi, nitu lo{o drvo da dava dobriplodovi.

19 Sekoe drvo, {to ne dava dobar plod,go se~at i go frlaat vo ogan.

20 I taka, po nivnite plodovi }e gipoznaete.”

Vistinskite u~enici (Lk 6, 46; 13,25–27)

21 „Ne sekoj {to Mi veli: ‚Gospodi,Gospodi', }e vleze vo carstvoto nebesno,tuku onoj {to ja ispolnuva voljata naMojot Otec, Koj e na nebesata.

22 Mnozina }e Mi re~at vo onoj den‚Gospodi, Gospodi, neli vo Tvoe imeprorokuvavme? I zar vo Tvoe imedemoni ne izgonuvavme? I neli vo Tvoeime mnogu ~uda pravevme?'

11 Jk 1,17

12 5,17 22,40 Tov 4,16 Lk 6,31 Jn 1,45 Dela 24,14 28,23 Rim 3,21 13,8-10

13-14 10,37-39 5 Mojs30,15 Er 21,8 Lk 13,24

13 Ps 1,1

14 Jn 10,9-10

15 10,16 24,4-5.11.14.24 5 Mojs13,1-5 18,9-22 Ez 22,27 Lk 6,26 3 Ptr 2,1-3 Otkr 19,20

16 12,33 Sir 27,6 Lk 6,44 Jk 3,11-12

17 12,33 Lk 6,45

19 3,10 Lk 3,9 Jn 15,6

20 Er 24,5.8

21 25,11-12 Is 29,13 Amos 5,21-22 Lk 6,46 1 Jn 2,17

22 24,36 Is 10,3 Er 14,14 27,15

32 6,8

Lk 12,30

33 Is 51,1 Kol 3,1

34 2 Mojs16,4-5.19-20

Jk 4,13-14

7,1 Ps 49,6 Lk 6,37

Rim 2,1-2 14,10

1 Kor 4,5 Jk 4,12

2 Mk 4,24 Lk 6,38 Jk 2,13

3 Jn 8,7

6 15,26

2 Mojs29,33-34

3 Mojs 2,3 22,14

7-8 18,19 21,22

5 Mojs 4,29 Er 29,12-13

Mk 11,24 Jn 11,22

15,7 16,23-24

Jk 1,5 1 Jn 3,22

5,14-15

12


23 I toga{ Jas }e im kaàm: ‚Niko-ga{ ne sum ve poznaval; begajte od Menevie {to pravite bezzakonie!'”

Gradba na kamen ili na pesok (Lk 6,47–49)

24 „I taka, sekoj {to gi slu{a i giispolnuva ovie Moi zborovi, }e go spo-redam so mudar ~ovek koj si izgradilku}a na kamen.

25 I zavrna do`d i nadojdoa reki, iduvnaa vetrovi, i navalija na taa ku}a,no taa ne padna, za{to be{e izgradenana kamen.

26 A sekoj, {to gi slu{a ovie Moizborovi i ne gi ispolnuva, prilega naglupav ~ovek, koj si izgradil ku}a napesok.

27 I zavrna do`d, i nadojdoa reki, iduvnaa vetrovi, i navalija na taa ku}a,i taa padna, a pa|aweto $ be{e stra{-no.”

Vlasta na Isus (Mr 1,22; Lk 4,32)

28 I koga gi zavr{i ovie zborovi, na-rodot se ~ude{e na Negovoto u~ewe,

29 za{to Toj gi pou~uva{e kako OnojKoj ima vlast, a ne kako kni`nicite.

Isus isceluva leprozen (Mr 1,40–45; Lk 5,12–16)

8 A koga sleze od gorata, po Negovrve{e mnogu narod.

2 I ete, se pribliì eden leprozen.Mu se poklonuva{e i govore{e: „Gos-podi, ako saka{, moè{ da me o~is-ti{.”

3 A Isus koga ja ispruì rakata, sedopre do nego i re~e: „Sakam, o~istise!” I toj vedna{ se o~isti od leprata.

4 I mu re~e Isus: „Gledaj, nikomu dane kaè{; a odi, pokaì mu se na sve{-tenikot i prinesi dar, kako {to za-povedal Mojsej, nim za svedo{tvo.”

Verata na eden stotnik (Lk 7,1–10; Jn 4,43–54)

5 A koga vleze Isus vo Kapernaum, mupristapi eden stotnik4 i Go mole{egovorej}i:

6 „Gospodi, slugata moj leì domafaten i mnogu strada.”

7 Isus mu re~e: „]e dojdam i }e goizlekuvam.”

8 A stotnikot odgovori i re~e: „Gos-podi, ne sum dostoen da vleze{ pod mo-jot pokriv; no kaì samo zbor i sluga-ta moj }e ozdravi;

9 za{to i jas sum ~ovek podvlasten, aimam i pot~ineti vojnici; pa koga }emu re~am na eden od niv: ‚Odi!' i tojodi; na drugiot: ‚Dojdi!' i toj doa|a; ina slugata moj: ‚Napravi toa!' i tojpravi.”

10 Koga go ~u toa, Isus se voshiti iim re~e na onie {to vrvea po Nego:„Vistina vi velam: nitu vo Izrail nenajdov tolkava vera.

11 I vi velam deka mnozina }e dojdatod Istok i od Zapad i }e sednat na tr-peza so Avraam, Isak i Jakov vo car-stvoto nebesno,

12 a sinovite na carstvoto }e bidatfrleni vo krajnata temnina; tamu }ebide pla~ i krckawe so zabi.”

13 I mu re~e Isus na stotnikot: „Odisi i, neka ti bide spored verata tvoja!”I slugata negov vo toj ~as ozdrave.

Isus isceluva mnozina (Mr 1,29–34; Lk 4,38–41)

14 Koga dojde vo domot na Petar, Isusja vide te{tata negova kako leì bolnaod treska,

15 i se dopre do rakata nejzina, i tres-kata $ pomina; taa stana i im sluè{e.

16 A koga se stemni, dovedoa kaj Negomnozina besoma~ni, i Toj so zbor giizgoni duhovite i gi izlekuva sitebolni,

17 za da se ispolni kaànoto prekuprorokot Isaija, koj veli: „Toj gi zedena{ite nemo}i i gi ponese bolestite.”

Koleblivi sledbenici (Lk 9,57–62)

18 Koga vide Isus okolu Sebe mnogunarod, im zapoveda na u~enicite daminat na drugata strana.

8 Ps 106,20

10 8,1.26 9,2.22 15,28 17,20 21,21.25.32 28,17 Mk 1,15 16,11-14.16 Lk 8,12 18,8 24,11 Jn 3,12 Dela 3,16 Rim 1,16

11 Lk 13,29

12 22,13 24,51 25,30 Lk 13,28

13 9,29 15,28 Jn 4,52-53

14-15 Jn 4,52 Dela 28,8

15 9,25 Mk 9,27

16 4,24 Mk 1,32.34 1 Sol 2,13 Evr 4,12

17 Is 53,4Jn 1,29 1 Ptr 2,24

18 Mk 4,35-36

23 25,41

Ps 6,9Lk 13,27

2 Tim 2,12

24 5,19

Lk 8,21 Jk 1,22.25

25 Izreki

10,25 12,3.7

26 Jn 12,47

Jk 1,23-24

27 Ez 13,10-14

Jov 8,15

28-29 Mk 1,22 Lk 4,32

28 13,53 19,1 26,1

Lk 7,1

29 15,2

8,2 10,8

3 Mojs 13-14

Mk 1,40

3 4 Car 5,

13-14

4 9,30

12,16 17,9

3 Mojs14,1-32

Mk 1,34.44 Lk 5,14

17,14

13


4 8,5. Stotnik t.e. centurion, rimski oficer.

19 I otkako pristapi do Isus edenkni`nik, mu re~e: „U~itele, }e vrvampo Tebe kade i da odi{.”

20 A Isus mu re~e: „Lisicite imaatlegla i pticite nebeski - gnezda; aSinot ôve~ki nema kade glava da pot-sloni.”

21 Drug, pak, od u~enicite Negovi Mure~e: „Gospodi, dozvoli mi najnapred daotidam da go pogrebam tatko mi.”

22 No Isus mu re~e: „Vrvi po mene iostavi gi mrtvite da gi pogrebuvaatsvoite mrtovci!”

Isus smiruva bura (Mr 4,35–41; Lk 8,22–25)

23 I koga Toj vleze vo korabot, poNego vlegoa i u~enicite Negovi.

24 I ete, nastana golema bura vo more-to, taka {to branovite go pokrivaakorabot, a Toj spie{e.

25 Toga{ u~enicite prijdoa do Nego,Go razbudija i rekoa: „Gospodi, spasin#, zaginuvame!”

26 A Toj im re~e: „Zo{to ste pla{-livi, maloverni?” Potoa stana, imzapoveda na vetrovite i na moreto, inastana golema ti{ina.

27 A lu|eto se za~udija i rekoa: „Koj eOvoj, ta i vetrovite i moreto Mu sepokoruvaat?”

Isus osloboduva od demoni (Mr 5,1–20; Lk 8,26–39)

28 I koga pristigna na drugata stranavo zemjata Gergesinska, Go sretnaa dvaj-ca besoma~ni, koi izleguvaa odgrobovite; bea tolku lo{i {to nikoj nemoè{e da mine po toj pat.

29 I ete, izvikaa i rekoa: „[to ima{so nas Ti, Isuse, Sine Bo`ji!? Zar sido{ol tuka pred vreme da n# ma~i{?”

30 A daleku od niv pase{e golemokrdo sviwi.

31 I demonite Go molea i govorea:„Ako n# izgoni{, dozvoli ni da vleze-me vo krdono sviwi!”

32 I Toj im re~e: „Otidete!” I tieotkako izlegoa, otidoa vo sviwite. Iodedna{ celoto krdo sviwi jurna nizstrmninata vo moreto i se izdavija vovodata.

33 A sviwarite pobegnaa i koga dojdoavo gradot, raskaàa za seto toa i zabesoma~nite.

34 I ete, izleze celiot grad da Gopresretne Isusa i koga Go vidoa, Gozamolija da si zamine od nivniot kraj.

Isus isceluva faten ~ovek (Mr 2,1–12; Lk 5,17–26)

9 Toga{ Toj otkako vleze vo korabot,premina i pristigna vo Svojot

grad. 2 I ete, donesoa kaj Nego eden faten,

poloèn na postela. Pa koga ja videIsus nivnata vera, na fateniot mu re-~e: „Ne pla{i se, ~edo! Ti se prostu-vaat grevovite tvoi!”

3 Toga{ nekoi od kni`nicite sirekoa vo sebe: „Ovoj bogohulstvuva!”

4 A Isus {tom gi razbra nivnitemisli, im re~e: „Zo{to mislite lo{ovo srcata va{i?

5 [to e polesno da se kaè: ‚Ti seprostuvaat grevovite!' ili da se kaè:‚Stani i odi!?'

6 No da znaete deka Sinot ôve~kiima vlast na zemjata da pro{teva grevo-vi.” Toga{ mu re~e na fateniot: „Sta-ni, zemi si ja postelata i odi si doma!”

7 I toj stana, ja zede postelata svoja isi otide doma.

8 A narodot koga go vide toa, se voshi-ti i Go proslavi Boga, Koj im dadetakva vlast na lu|eto.

Isus go povikuva Matej (Mr 2,13–17; Lk 5,27–32)

9 A zaminuvaj}i ottamu, Isus videeden ~ovek, po ime Matej, kako sedi vocarinarnicata i mu re~e: „Vrvi poMene!” I toj stana i trgna po Nego.

10 I koga sede{e Isus na trpeza doma,odedna{ mnozina carinici i gre{nicidojdoa i sednaa do Nego i do u~eniciteNegovi.

11 No {tom go vidoa toa fariseite,im rekoa na u~enicite Negovi: „Zo{tova{iot U~itel jade i pie so carinicii gre{nici?”

12 A Isus, koga go ~u toa, im re~e:„Zdravite nemaat potreba od lekar, tu-ku bolnite;

34 Dela 16,39

9,2 Lk 5,18.20 7,48

3 12,31 26,65 3 Mojs24,11-16 Jn 10,33-36 Dela 6,11

4 12,25 Ps 93,11 Jn 1,48 2,25

6 8,20 Dan 7,14 Lk 5,24 Jn 5,8 Dela 9,34

8 15,31 Lk 5,26 Dela 4,21

9 8,22 10,3 Dela 1,13

10 5,46 Lk 15,1

11 3,7 Lk 15,2

12 1 Tim 1,15

20 9,6

10,23 11,19

12,8.32.40 16,13.27-28

17,9.12.22 20,18.28

24,27.30.37.39.44 25,31

26,2.24.45.64

Ez 2,1 Ps 83,3

Dan 7,13 Mk 2,10.28

Lk 6,22 19,10 22,48

Jn 1,51 3,13-14 6,53.62

12,23.34 Dela 7,56 2 Kor 8,9 Otkr 1,13

14,14

21 4,22

10,37 1 Mojs 50,5

3 Car19,20

Tov 4,3

22 Mk 2,14 Jn 1,43

24 Jona 1,4

26 Ps 64,7

89,10 Mk 1,25

9,25 Lk 4,39

27 16,13

Mk 1,27

29 3 Car17,18

Mk 1,23-24 Otkr 13,6-

7

14


13 odete i nau~ete se {to zna~i:‚Milost sakam, a ne `rtva'. Za{to nedojdov da gi povikam pravednicite, tu-ku gre{nicite na pokajanie.”

Pra{awa za postot.Staroto i novoto (Mr 2,18–22; Lk 5,33–39)

14 Toga{ kaj Nego dojdoa u~eniciteJovanovi i rekoa: „Zo{to nie i fari-seite postime mnogu, a Tvoite u~enicine postat!?”

15 A Isus im re~e: „Zar moàt sva-tovite da bidat naàleni dodeka e soniv mladoènecot? No }e dojde vremekoga mladoènecot }e bide ottrgnat odniv, pa toga{ i tie }e postat.

16 Zatoa {to nikoj ne krpi stara ob-leka so nova krpa, za{to taa }e se ot-{ie od staroto i otvorot }e bide po-golem;

17 nitu, pak, se stava novo vino vo sta-ri mevovi; inaku, mevovite }e napuk-nat, i vinoto }e iste~e i mevovite }epropadnat; tuku novo vino se stava vonovi mevovi, pa taka }e se zapazi iednoto i drugoto.”

ûdata so bolnata ènai so }erkata na Jair

(Mr 5,21–43; Lk 8,40–56)

18 Dodeka Toj im govore{e za toa, eteeden na~alnik prijde do Nego, Mu sepoklonuva{e i vele{e: „]erka mi{totuku umre; tuku dojdi, poloì jarakata Svoja nad nea i taa }e oìvee.”

19 I kako stana Isus, trgna po nego,zaedno so u~enicite Svoi;

20 i ete, edna èna, koja boleduva{edvanaeset godini od krvote~enie, sepribliì odzadi i se dopre do krajotna oblekata Negova.

21 Za{to si vele{e: „Samo ako sedopram do oblekata Negova, }e ozdra-vam.”

22 A Isus {tom se zavrti i ja vide,re~e: „Ne pla{i se, }erko, verata tvojate spasi!” I ozdrave ènata vo toj ~as.

23 I koga dojde Isus vo ku}ata nana~alnikot i gi vide svira~ite i naro-dot voznemireni,

24 im re~e: „Izlezete nadvor, za{todevojkata ne e umrena, tuku spie.” A tieMu se potsmevaa.

25 No {tom go istera narodot, Tojvleze, ja fati devojkata za raka i taastana.

26 I se ras~u toa po celata taa zemja.

Isus isceluva dvajca slepi 27 A koga Isus si ode{e ottamu,

trgnaa po nego dvajca slepi i vikaa:„Smiluvaj ni se, sine Davidov!”

28 A {tom dojde v ku}i, slepite prij-doa do Nego. I Isus im re~e: „Veruvateli deka moàm da go napravam toa?”Tie Mu rekoa: „Da, Gospodi!”

29 Toga{ se dopre do o~ite nivni ire~e: „Neka vi bide spored veratava{a!”

30 I o~ite im se otvorija; a Isus imzapoveda velej}i: „Gledajte, nikoj da nedoznae!”

31 A tie, {tom izlegoa, razglasija zaNego po celata taa zemja.

Isus isceluva nem ~ovek(Lk 11, 14-15)

32 Dodeka tie izleguvaa, ete, kaj Negodovedoa eden ~ovek nem i besoma~en.

33 Po izgonuvaweto na demonot,nemiot progovori. A narodot se ~ude-{e i govore{e: „Nikoga{ takvo ne{tone stanalo vo Izrail.”

34 A fariseite velea: „Toj gi izgonu-va demonite preku na~alnikot nademonite.”

Isus so~uvstvuva so narodot (Mr 6,6–34; Lk 10,2)

35 I ode{e Isus po site gradovi isela i pou~uva{e po nivnite sinagogi,go propoveda{e Evangelieto za car-stvoto i lekuva{e sekakva bolest isekakva nemo} vo narodot.

36 A {tom vide mnogu narod, sesoàli nad niv, za{to bea izmoreni inapu{teni kako ovci bez pastir.

37 Toga{ im re~e na Svoite u~enici:„@etvata e golema, a rabotnicite semalku;

38 Zatoa molete Go Gospodarot naètvata da isprati rabotnici naSvojata ètva.”

24 Lk 8,52 Jn 11,11 1 Kor15,18-20

25 8,15

26 5,15 Lk 4,14.37

27 1,1 20,30-31 2 Car 7,12-17 Dela 2,30

28 8,10

29 8,13 15,28

30 8,4

32-34 12,22-24 Lk 11,14-15

32 Mk 7,32.35

33 Mk 2,12 7,37

34 12,24 Mk 3,22

35 4,23

36 14,14 4 Mojs27,173 Car22,17 Ez 34,5.23 Zah 13,7 2 Car18,16

37 3,12 Lk 10,2 Jn 4,35-37

38 Jn 4,38

13 12,7

Os 6,6

14 Jn 3,25

15 Is 62,4-5

Er 2,2 Ez 16

Os 1-3 Jn 3,29

16,20 2 Kor 11,2 Otkr 21,2

16-17 Jn 1,17

2 Kor 5,17 Gal 4,9

18 19,15

Mk 5,23 6,5

7,32 Lk 13,13

20 14,36

3 Mojs15,25

5 Mojs22,12

Mk 6,56 Lk 6,19

22 8,10

10,22 Lk 7,50

Dela 3,16 16,31

15


Dvanaesette apostoli (Mr 3,13–19; Lk 6,12–16)

10 I koga gi povika Svoite dvana-eset u~enici, im dade vlast nad

ne~istite duhovi, da gi izgonuvaat i dalekuvaat sekakva bolest i sekakvanemo}.

2 A imiwata na dvanaesette apostolise ovie: prviot Simon, nare~en Petar iAndrej bratot negov; Jakov Zavedeev iJovan, bratot negov;

3 Filip i Vartolomej, Toma i Matej,carinikot, Jakov Alfeev i Levij,nare~en Tadej;

4 Simeon Kananit i Juda Iskari-otski, koj i Go predade.

Misijata na apostolite (Mr 6,7–13; Lk 9,1–6)

5 Ovie dvanaesetmina gi ispratiIsus i im zapoveda, govorej}i: „Po patkon neznabo{ci ne odete i vo samarjan-ski grad ne vleguvajte;

6 a odete najnapred kaj zagubeniteovci na Izraileviot dom.

7 I odej}i, propovedajte i kaùvajtedeka se pribliì carstvoto nebesno;

8 bolni lekuvajte, leprozni o~istu-vajte, mrtvi voskresnuvajte, demoniizgonuvajte! Besplatno dobivte, bes-platno davajte!

9 Ne nosete vo pojasite va{i nituzlato, nitu srebro, nitu bakar,

10 nitu torba za pat, nitu dvojniali{ta, nitu obuvki, nitu stap; za{torabotnikot ja zasluùva svojataprehrana!

11 A {tom vlezete vo nekoj grad iliselo, raspra{ajte koj e vo nego dostoen,i tamu ostanete dodeka ne si otidete.

12 I koga }e vlezete vo ku}ata, poz-dravete ja govorej}i: ‚Mir vo ovoj dom!'

13 I ako ku}ata bide dostojna, va{iotmir }e dojde na nea; ako li ne e dostoj-na, toga{ va{iot mir }e se vrati kajvas!

14 Ako, pak, nekoj ne ve primi i ne giposlu{a zborovite va{i, izlezete odtaa ku}a ili od toj grad i istresete gopravot od nozete va{i!

15 Vistina vi velam: polesno }e $bide na zemjata sodomska i gomorska vosudniot den otkolku na toj grad!”

Za progonstvata (Mr 13,9–13; Lk 12, 11-12; 21,12–17)

16 „Ete, Jas ve pra}am kako ovci me|uvolci: bidete mudri kako zmii i ne-zlobni kako gulabi.

17 Pazete se od lu|eto, za{to tie }eve predadat na sudovite i po sinagogi-te nivni }e ve tepaat.

18 I }e ve odvedat pred upravnici icarevi zaradi Mene, za svedo{tvo predniv i pred neznabo{cite.

19 Koga }e ve predadat, ne griète sekako ili {to }e zboruvate, za{to vo toj~as }e vi bide dadeno {to da kaète.

20 Bidej}i ne ste vie {to }e govorite,tuku Duhot na va{iot Otec }e govoripreku vas.

21 I }e predade brat brata si na smrt,i tatko - ~edoto svoe; i }e stanat decaprotiv roditelite i }e gi ubijat;

22 i }e bidete namrazeni od site zara-di Moeto ime, no, koj pretrpi do kraj,toj }e bide spasen.

23 Ako ve brkaat od eden grad, begajtevo drug. Za{to, vistina, vi velam: nemada gi obikolite izrailevite gradovidodeka dojde Sinot ôve~ki.

24 Nema u~enik pogolem od svojotu~itel, nitu sluga - pogolem od svojotgospodar;

25 Dosta e za u~enikot da bide kakonegoviot u~itel i na slugata kakonegoviot gospodar. Ako stopanot naku}ata go narekle Velzevul, toga{kolku pove}e negovite doma{ni!?”

Ne pla{ete se! (Lk 12,2–7)

26 „I taka, ne pla{ete se od niv;za{to nema ni{to sokrieno {to ne }ese otkrie, ili tajno, {to nema da sedoznae.

27 Toa {to vi go govoram vo temnina,kaète go na videlo; i ona {to vi se{epoti, razglasuvajte go od pokrivite!

28 I ne pla{ete se od onie {to goubivaat teloto, a du{ata ne moàt da jaubijat; tuku pla{ete se pove}e od Onoj

14 Mk 6,11 Lk 9,5 10,10-11 Dela 13,50-51

15 11,23-24 1 Mojs 18-19 Lk 10,12 17,29 Rim 9,29 3 Ptr 2,6 Juda 1,7

16 Lk 10,3 Jn 10,12 Dela 20,29

18 24,14 Ps 118,46 Jn 15,27 16,1-4

19-20 2 Mojs4,10-12 Er 1,6-10 Lk 12,11-12 Dela 4,8.31

20 2 Car 23,2 Jn 15,26

21 Mih 7,6

22 24,9.13 Jn15,18.21.25

23 8,20 16,28

24 Lk 6,40 Jn 13,16 15,20

25 9,34 12,24.27 4 Car 1,2

26 Mk 4,22 Lk 8,17

27 Lk 12,3-4

10,1 8,29

Mk 1,34 3,13.15

6,7 Lk 9,1

2 4,18.21

Mk 1,16 Lk 9,54

Jn 1,40-42 Dela

1,13.26 Otkr 21,14

3 9,9

Mk 2,14 Jn 1,43-

46.48 6,5.7

12,21-22 14,5.8-9 20,24-28

4 26,14

Jn 6,71 12,4

13,2.26 18,2.5

5 Lk 9,52-53

10,30-37 Jn 4,9.40

17,3.18 Dela 1,8

6 15,24

Er 50,6

7 3,2

8 Is 55,1 Lk 10,9

Dela 8,20

9-10 Mk 6,8 Lk 9,3

10,4

10 4 Mojs

18,31 5 Mojs

24,14-15 Lk 10,7

1 Kor 9,14 1 Tim 5,18

11 Mk 6,10

12-13 Lk 10,5-6

16


Koj moè i du{ata i teloto da gi pogu-bi vo pekolot!

29 Ne se prodavaat li dve vrap~iwa zaeden denar? I ni edno od niv nema dapadne na zemja bez voljata na va{iotOtec.

30 A vam i vlaknata na glavata vi seizbroeni.

31 No ne pla{ete se: vie ste poskapiod mnogu vrap~iwa.”

Javno priznavawe na Isusa (Lk 12,8–9)

32 „I taka, sekoj {to }e Me priznaeMene pred lu|eto, }e go priznaam i Jasnego pred mojot Otec, Koj e na nebesa-ta.

33 A koj }e se odre~e od Mene predlu|eto, i jas }e se odre~am od nego predMojot Otec, Koj e na nebesata.”

Ne mir, tuku me~ (Lk 12,51–53; 14,26–27)

34 „Nemojte da mislite deka dojdov dadonesam mir na zemjata; ne dojdov dadonesam mir, tuku me~.

35 Za{to dojdov da razdelam ~ovek odtatko si, i }erka od majka si, i snaa odsvekrvata nejzina.

36 I neprijateli na ~oveka }e bidatnegovite doma{ni.

Kako da se bide dostoen za Isus 37 Koj qubi tatko ili majka pove}e od

Mene, ne e dostoen za Mene; i koj qubisin ili }erka pove}e od Mene, ne e dos-toen za Mene;

38 i koj ne go zeme krstot svoj i ne odipo Mene, ne e dostoen za Mene.

39 Koj si go ~uva ìvotot svoj, }e gozagubi, a koj }e go zagubi ìvotot svojzaradi Mene, }e go najde.”

Nagraduvawe (Mr 9,41)

40 „Koj ve prima vas, Mene Me prima;a koj Me prima Mene, Go prima Onoj{to Me pratil.

41 Koj prima prorok vo proro~ko ime,}e dobie proro~ka nagrada; i koj primapravednik vo pravedni~ko ime, }edobie pravedni~ka nagrada.

42 I koj }e napoi eden od ovie bezna-~ajni samo so ~a{a studena voda vo imena u~enik, vistina vi velam, nema da jazagubi svojata nagrada.”

11 I koga gi zavr{i Isus ovie za-povedi kon dvanaesette Svoi

u~enici, zamina ottamu za da pou~uva ida propoveda po nivnite gradovi.

Pratenici od Jovan Krstitel (Lk 7,18–35)

2 A Jovan, {tom ~u vo zatvorot zaHristovite dela, isprati dvajca odsvoite u~enici

3 i mu re~e: „Ti li si Onoj {to trebada dojde ili da ~ekame drug?”

4 Isus im odgovori i re~e: „Odete ikaète mu na Jovan {to slu{ate i {togledate:

5 slepi progleduvaat i sakati proodu-vaat; leprozni se o~istuvaat i gluviproslu{uvaat; mrtvi voskresnuvaat ina siroma{nite im se propoveda Evan-gelieto.

6 I blaèn e onoj {to ne se soblaznu-va poradi Mene.”

7 A koga si otidoa ovie, Isus po~nada mu zboruva na narodot za Jovan: „[toste izlegle da vidite vo pustinata?Trska li, {to se lulee od vetrot?

8 No, {to izlegovte da vidite? ôvekli, oble~en vo meki ali{ta? Ete, onie{to nosat meki ali{ta, po carskipalati se.

9 Pa, {to izlegovte da vidite?Prorok li? Da, vi velam, i pove}e odprorok!

10 Za{to toj e onoj za kogo enapi{ano: ‚Ete, Jas go pra}am Mojotangel pred liceto Tvoe, koj }e go pri-gotvi patot Tvoj pred Tebe.'

11 Vistina vi velam: me|u rodenite odèna ne se javil pogolem od JovanKrstitel, no najmaliot vo carstvotonebesno e pogolem od nego!

12 A od denovite na Jovan Krstitel pado sega, carstvoto nebesno so napor seosvojuva i silnite go grabaat,

13 za{to site Proroci i Zakonot pro-rokuvale do Jovan.

14 I, ako sakate da prifatite, toj eIlija, koj treba da dojde.

42 18,5.10 25,40 Mk 9,41

11,1 7,28

2 3,1

3 3,11 5 Mojs18,15

5 8,3 Is 26,1929,1835,535,6 42,7.1861,1 Lk 4,18

6 13,57 Jn 6,61

7 3,1.5-6

9 14,5 16,14

10 2 Mojs23,20Mal 3,1Mk 1,2 Lk 1,76 7,27 Jn 3,28

12 Lk 16,16

14 17,3.10-13 Mal 3,23

28 5,29-30 Jk 4,12

1 Ptr 3,14 Otkr 2,10

30 6,26

Lk 12,24 21,18

Dela 27,34

32-33 1 Car 2,30

32 Otkr 3,5

33 Mk 8,38 Lk 9,26

2 Tim 2,12

34 Lk 2,34

12,51

35-36 Mih 7,6

35 Mk 13,12

37 10,37 19,19

22,37-39 5 Mojs 33,9

38 16,24

Lk 9,23

39 16,25

Lk 9,24 17,33

Jn 12,25

40 18,5

Lk 9,48 10,16

Jn 12,44-45 13,20

1 Sol 2,13

41 3 Car 17,

9-24

17


15 Koj ima u{i da slu{a, neka ~ue!” 16 „A so kogo da go sporedam ovoj rod?

Toj li~i na deca {to sedat po pazari{-tata, pa im dovikuvaat na svoite dru-gari

17 i velat: ‚Vi svirevme i ne igravte;vi teèvme i ne pla~evte.'

18 Za{to dojde Jovan, koj ne jade, nitupie, a tie velat: ‚\avolot e vo nego.'

19 Dojde Sinot ôve~ki, Koj jade ipie, i velat: ‚Eve ~ovek jada~ i vino-piec, prijatel na carinicite i gre{-nicite.' No mudrosta se opravda prekusvoite ~eda.”

Gre{ni gradovi (Lk 10,13–15)

20 Toga{ po~na Isus da gi ukoruvagradovite vo koi se izvr{ija pove}etoNegovi ~uda, bidej}i ne se pokajaa.

21 „Te{ko tebe, Horazine! Te{ko te-be, Vitsaido! Ako vo Tir i Sidon bea~udata, {to stanaa kaj vas, tie odamnabi se pokajale vo vre}i{te i pepel;

22 no vi velam: na Tir i na Sidon }eim bide polesno vo sudniot den otkolkuvam!

23 I ti, Kapernaume, {to si sevozdignal do neboto, do pekolot }ebide{ spu{ten; za{to, ako vo Sodom sebea izvr{ile ~udata {to stanaa votebe, toj i do den denes }e ostane{e.

24 No vi velam deka na zemjata Sodom-ska }e $ bide polesno na sudniot den,otkolku tebe.”

Isusoviot povik (Lk 10,21–22)

25 Vo toa vreme, odgovori Isus i re~e:„Te proslavuvam, O~e, Gospodi naneboto i na zemjata, za{to si go sokriltoa od mudrite i razumnite, a si im gootkril toa na decata!

26 Da, O~e, za{to takva be{e vol-jataTvoja.

27 S# mi e predadeno od Mojot Otec inikoj ne Go poznava Sinot, osvenOtecot; nitu Otecot Go poznava nekojosven Sinot, i komu {to saka Sinot daGo otkrie.

28 Dojdete kaj Mene site izmoreni iobremeneti i Jas }e ve uspokojam;

29 Zemete go Mojot jarem na sebe ipou~ete se od Mene, bidej}i sum krotoki smiren po srce, i }e najdete spokoj-stvo za du{ite va{i;

30 Za{to jaremot Moj e blag i breme-to Moe e lesno.”

Pra{awa okolu sabotata (Mr 2,23–28; Lk 6,1–5)

12 Vo toa vreme, edna sabota, Isusminuva{e preku nivjeto, a u~e-

nicite Negovi ogladnea, pa po~naa dakinat klasje i da jadat.

2 Fariseite, {tom go vidoa toa, Murekoa: „Ete, u~enicite Tvoi pravat{to ne e dopu{teno vo sabota!”

3 A Toj im re~e: „Ne ste li ~itale{to napravi David, koga ogladne toj ionie {to bea so nego?

4 Kako vleze vo domot Bo`ji, gi izedelebovite na predloènieto, {to netreba{e da gi jade nitu toj, nitu onie{to bea so nego, tuku samo sve{teni-cite.

5 Ili, ne ste li ~itale vo Zakonotdeka vo sabota sve{tenicite ja naru-{uvaat sabotata i pak ne se vinovni?

6 No Jas vi velam deka tuka e Onoj Koje pogolem od hramot;

7 i, ako znaevte {to zna~i: ‚Milostsakam, a ne `rtva', nema{e da gi osudu-vate nevinite;

8 Za{to Sinot ôve~ki e gospodar ina sabotata.”

Isus isceluva ~ovek so isu{ena raka (Mr 3,1–6; Lk 6,6–11)

9 I {tom zamina ottamu, dojde vo si-nagogata nivna.

10 I ete, tamu be{e eden ~ovek, kojima{e isu{ena raka. I za da Go obvi-nat, Go pra{aa, velej}i: „Dopu{tenoli e vo sabota da se lekuva?”

11 A Toj im re~e: „Koj e toj od vas, akoima edna ovca i taa padne vo sabota vojama, {to ne }e ja prifati i izvadi?

12 A kolku li, pak, ~ovekot e poskapod edna ovca!? I taka vo sabota e do-pu{teno da se pravi dobro.”

13 Toga{ mu re~e na ~ovekot:„Ispruì ja rakata!” I toj ja ispruì.I taa stana zdrava kako i drugata.

29 5,5 Er 6,16Izreki3,17 Dela 15,10 Gal 5,1 Jk 1,21

30 Sir 6,23-31 51,26-27 1 Jn 5,3

12,1 2 Mojs 20,8

2 2 Mojs34,21 5 Mojs 5,14 Jn 5,10

3-4 1 Car 21,1-6

4 3 Mojs24,5-9

6 12,41-42

7 9,13 1 Car15,22 Os 6,6Jn 5,16-17

8 8,20

10 Lk 11,54 20,20 Jn 8,6

11 5 Mojs 22,4 Lk 14,5

12 6,26 10,31 Jn 5,9 9,14

15 5 Mojs 29,4

Is 32,3 Ps 114,6

Lk 8,8 Otkr 2,7

18 3,4

9,10-11 Lk 1,15

19 8,20

9,11.14 Lk 15,1-2

20 13,58

Dan 9,13 Jn 15,24

21 15,21

Is 23,1-8 Ez 26

Mk 8,22

Lk 6,17

23 Is 14,13.15

24 10,15

Lk 10,12

25 10,42 13,11

Dan 2,3-13.18-19

Jn 7,48-49 1 Kor 1,

17-29

27 4,3

16,17 21,37 24,36 28,18

Mudr 2,13 Mk 14,36

Lk 2,49 Jn 1,18

3,35 10,15 20,17

Rim 8,14-17.29 Fil 2,9

28 Er 31,25 Ps 33,18

Sir 24,19 51,23-30

18


14 A fariseite, {tom izlegoa, sedogovorija kako da Go pogubat. No Isuskoga razbra, zamina ottamu.

Bo`jiot Izbranik 15 I po nego ode{e mnogu narod i Toj

gi isceli site. 16 I im zabrani da razglasuvaat za

Nego. 17 Za da se ispolni kaànoto preku

prorokot Isaija, koj veli: 18 „Ete Go slugata Moj; Nego Go

izbrav, Mojot vozquben, Koj{to e poblagovolenieto na Mojata du{a. ]e gopoloàm Duhot Svoj nad Nego i na nar-odite }e im objavi sud;

19 Nema da se kara, nitu }e vika, inikoj nema da go ~ue glasot Negov pokrstopatite.

20 Trskite prekr{eni nema da gidokr{i, nitu svetilata koi tleat }e giugasne, dodeka ne go dovede sudot dopobeda.

21 I vo Negovoto ime narodite }e senadevaat.”

Isus i Velzevul (Mr 3,20–30; Lk 11,14–23)

22 Toga{ dovedoa kaj Nego eden beso-ma~en, koj be{e slep i nem; i go izleku-va, taka {to sleponemiot progleda iprogovori.

23 I siot narod se ~ude{e i vele{e:„Ne e li Ovoj Hristos, sinot Davidov?”

24 A fariseite, {tom go ~uja toa,rekoa: „Toj ne gi isteruva demonite nadrug na~in osven preku Velzevul,na~alnikot na demonite!”

25 No Isus, znaej}i gi nivnite pomis-li, im re~e: „Sekoe carstvo, ako serazdeli samoto protiv sebe, zapustuva;i sekoj grad ili dom, ako se razdelisamiot protiv sebe, }e propadne.

26 I ako satanata izgonuva satana, tojse razdelil sam protiv sebe; toga{kako moè da opstane carstvoto nego-vo?

27 I ako Jas gi isteruvam demonitepreku Velzevul, sinovite va{i, prekukogo gi izgonuvaat? Zatoa tie }e vibidat sudii.

28 Ako, pak, Jas isteruvam demoni soDuhot Bo`ji, toa zna~i deka do vasdo{lo carstvoto Bo`jo.

29 Ili, kako moè da vleze nekoj voku}ata na silen ~ovek i da mu ja plenipoku}ninata, ako najnapred ne go vrzesilniot, pa duri toga{ da mu ja ograbiku}ata?

30 Koj ne e so Mene, protiv Mene e; ikoj ne sobira so Mene, toj rastura.

31 Zatoa vi velam: sekoj grev i hula }eim se prosti na lu|eto, no hulata pro-tiv Svetiot Duh nema da im se prostina lu|eto.

32 I ako nekoj kaè zbor protivSinot ôve~ki, }e mu se prosti; no akokaè ne{to protiv Svetiot Duh, nemada mu se prosti nitu na ovoj vek, nituna idniot.”

Spored drvoto - i plodovite! (Lk 6,43–45)

33 „Ili, ako nasadite dobro drvo iplodot }e mu bide dobar; a ako nasaditelo{o drvo i plodot }e mu bide lo{;za{to po plodot se poznava drvoto.

34 Porodi zmiini! Kako moète dagovorite dobro, koga ste lo{i? Za{tood prepolnetoto srce zboruva ustata.

35 Dobriot ~ovek od dobrata riznicaiznesuva dobrini, a lo{iot ~ovek odlo{ata riznica iznesuva lo{otii.

36 I vi velam deka za sekoj lo{ zbor,{to }e go izgovorat lu|eto, }e odgo-varaat na sudniot den;

37 za{to poradi zborovite svoi }ebide{ opravdan, i poradi zborovitesvoi }e bide{ osuden.”

Znakot na Jona (Mt 16,1-4; Mr 8,11–12; Lk 11,29–32)

38 Toga{ nekoi od kni`nicite ifariseite odgovorija i rekoa: „U~ite-le, sakame da vidime znak od Tebe!”

39 A Toj im odgovori i re~e: „Lukav iprequbotvoren rod bara znak; no nemada mu se dade znak osven znakot na pro-rokot Jona;

40 za{to, kako {to Jona be{e vo utro-bata na kitot tri dni i tri no}i, takai Sinot ôve~ki }e bide vo srceto nazemjata tri dni i tri no}i.

28 3,2.16 8,29 Mk 1,15 Dela 10,38

29 Is 49,24-25 Mk 3,27 Jn 12,31

30 13,30 Mk 9,40 Lk 9,50

31 2 Mojs 34,9 Mk 3,28-29 1 Tim 1,13 1 Jn 5,16

32 8,20 Lk 12,10 Jn 8,21 Evr 6,4-6 10,26-31

33-34 Sir 27,6

33 7,16-20 Lk 6,44

34 3,7 15,18 23,33 Lk 3,7

36 Izreki10,14 Jk 2,20 3,2.5-6

37 Lk 19,22

38 16,1 Sud 6,17 Jn 6,30 1 Kor 1,22

39 16,4 5 Mojs32.5.20 Lk 11,29 Dela 2,40 Fil 2,15

40 8,20 Jona 2,1

14 27,1

Mk 11,18 Jn 5,16.18

15 Mk 3,7-10 Lk 6,17-19

17 1,22

18-21 Is 42,1-4

21 Rim 15,12

22 8,29

9,27-33

23 1,1

Jn 4,29 7,26

24 9,34

4 Car 1,2 Mk 3,22

Jn 10,19-21

25 9,4

19


41 Ninevjanite }e izlezat na sud soovoj rod i }e go osudat, za{to tie se po-kajaa od propovedta na Jona; a ete, tukaima pogolem od Jona.

42 I caricata ju`na }e izleze na sudso ovoj rod i }e go osudi; za{to taadojde od krajot na zemjata za da ja ~uemudrosta na Solomon, no ete, tuka emnogu pogolem od Solomon.”

Za ne~istite duhovi (Lk 11,24–26)

43 „Koga ne~istiot duh }e izleze od~ovekot, minuva preku bezvodni mesta,baraj}i spokoj i ne go nao|a;

44 toga{ }e re~e: ‚Da se vratam vomojot dom, otkade {to izlegov.' I {tomdojde go nao|a prazen, izmeten i ureden.

45 Toga{ odi i doveduva drugi sedumduhovi, polo{i od sebe, i {tom }evlezat, tamu i }e ìveat; i poslednatasostojba na toj ~ovek stanuva polo{a odprvata. Taka }e bide i so ovoj zol rod.”

Vistinskoto semejstvo na Isus (Mr 3,31–35; Lk 8,19–21)

46 I dodeka mu zboruva{e na narodot,ete, majka Mu i bra}ata Negovi stoejanadvor i sakaa da zboruvaat so Nego.

47 Nekoj Mu kaà: „Ete, majka Ti ibra}ata Tvoi stojat nadvor i sakaat dazboruvaat so Tebe.”

48 Toj mu odgovori na onoj {to Mukaà i re~e: „Koja e Mojata majka i koise Moite bra}a?”

49 I pokaùvaj}i so raka na u~enici-te Svoi re~e: „Eve ja Mojata majka i evegi Moite bra}a!

50 Za{to koj ja ispolnuva voljata naMojot Otec, Koj e na nebesata, toj Mi ebrat, i sestra, i majka.”

Paraboli za Bo`joto carstvo (Mr 4,1; Lk 8,4)

13 Vo toj den, otkako Isus izlezeod ku}ata, sedna pokraj moreto.

2 I se sobra okolu Nego mnogu narod,taka {to Toj vleze vo korab i sedna, asiot narod stoe{e na bregot.

Parabola za seja~ot (Mr 4,2–9; Lk 8,5–8)

3 I im govore{e mnogu vo paraboli,velej}i: „Ete, izleze seja~ da see;

4 i koga see{e, edni zrna padnaa po-kraj patot; doletaa ptici i gi iskol-vaa.

5 Drugi, pak, padnaa na kamenitomesto, kade {to nema{e mnogu zemja, inabrgu proniknaa, za{to zemjata nebe{e dlaboka.

6 No, {tom izgrea sonceto, tie sve-naa, pa, bidej}i nemaa koren, se isu{i-ja.

7 Nekoi padnaa vo trwe i izrasnatrweto i gi zadu{i.

8 Drugi padnaa na dobra zemja i dadoadobar plod; edno sto, drugo {eeset, atreto trieset.

9 Koj ima u{i da slu{a, neka ~ue.”

Celta na parabolite (Mr 4,10–12; Lk 8,9–10)

10 I koga prijdoa do Nego u~enicite,Mu rekoa: „Zo{to im zboruva{ voparaboli?”

11 A Toj im odgovori i re~e: „Zatoavam vi e dadeno da gi znaete tajnite nacarstvoto nebesno, a nim ne im e dade-no.

12 Bidej}i, koj ima }e mu se dade i }emu se preumnoì; a koj nema, }e mu sezeme i ona {to go ima.

13 Zatoa im zboruvam vo paraboli,za{to gledaat i ne viduvaat; slu{aat ine moàt da ~ujat, nitu pak, razbiraat;

14 i nad niv se ispolnuva proro{tvo-to na Isaija, koj veli: ‚So u{i }e ~uetei nema da razberete, so o~i }e gledate inema da vidite;

15 srceto na ovie lu|e zakoravelo i sou{ite te{ko slu{aat; i gi zatvorileo~ite svoi za da ne bi nekoga{ so o~iteda vidat i so u{ite da ~ujat i so srce-to da razberat, ta da se pokajat i da giiscelam.'

16 Va{ite, pak, o~i se blaèni,bidej}i gledaat i u{ite va{i - bidej}islu{aat;

17 za{to vistina vi velam: mnogu pro-roci i pravednici sakaa da vidat {to

3 Mk 4,2-3

6 Jk 1,11

8 Jn 15,8.16

11 1 Kor 2,10 Efes 3,3-4

12 25,29 Mk 4,25 Lk 8,18 19,26

13 Er 5,21 Lk 8,10

14-15 Is 6,9-10Mk 4,12 Dela 28,26-27

15 Jn 12,40

16 Lk 10,23

17 Lk 10,24 Jn 8,56 Efes 3,5 1 Ptr 1,10-12

41 Ez 3,6-7

Jona 3,5.8

42 12,6

3 Car 10,1-10.24

Jn 6,35

43 8,29

Is 13,21-22

45 Lk 8,2

Jn 5,143

Ptr 2,20

46 3 Mojs 10,4 5 Mojs 33,9

Jn 7,3.5

48 Lk 2,49-50

50 7,21

8,21-22 10,37

Lk 11,27-28

13,2 Lk 5,1-3

20


gledate vie, i ne vidoa, i da ~ujat {toslu{ate vie, i ne ~uja.”

Objasnuvawe na parabolataza seja~ot

(Mr 4,13–20; Lk 8,11–15)

18 „Vie, pak, ~ujte ja parabolata zaseja~ot.

19 Kaj sekogo, {to go slu{a slovoto zacarstvoto i ne go razbira, doa|a luka-viot i go graba poseanoto vo srcetonegovo; ete, toa e poseanoto pokrajpatot.

20 A poseanoto na kamen e onoj {to goslu{a slovoto i vedna{ so radost goprima;

21 no nema vo sebe koren i e neposto-jan: dojde li nevolja ili gonewe zaradislovoto, vedna{ se soblaznuva.

22 Poseanoto, pak, vo trwe e onoj {togo slu{a slovoto, no griàta od ovojsvet i primamlivosta na bogatstvoto gozadu{uvaat slovoto i toa ostanuva bezrod.

23 A poseanoto na dobra zemja e onoj{to go slu{a slovoto i go razbira, ikoj dava rod, pa donesuva: eden sto, drug{eeset, a tret trieset.”

Parabola za kakolot 24 I druga parabola im kaà, velej}i:

„Carstvoto nebesno prilega na ~ovek{to poseal dobro seme na svojata niva.

25 No, dodeka spieja lu|eto, dojde ne-goviot neprijatel i poseja me|u ìtotokakol, pa si otide.

26 A koga izrasna rastenieto i doneserod, toga{ se pojavi i kakolot.

27 I koga dojdoa slugite na stopanot,mu rekoa: ‚Gospodare, neli dobro semeposea na nivata svoja? Od kade sega,pak, ovoj kakol vo nea?'

28 A toj im re~e: ‚Neprijatelot gonapravi toa!' Slugite, pak, mu rekoa:‚Saka{ li da odime i da go isplevime?'

29 No toj im re~e: ‚Ne, da ne bi,kornej}i go kakolot, da iskornete zaed-no so nego i ìto;

30 ostavete neka raste i ednoto i dru-goto, zaedno do ètvata; a za vreme naètvata }e im kaàm na ètvarite:soberete go najnapred kakolot i vrzete

go vo snopovi, za da izgori; a, ìtotopriberete go vo mojata ìtnica.'”

Parabola za sinapovoto zrno (Mr 4,30–32; Lk 13,18–19)

31 I druga parabola im kaà, velej}i:„Carstvoto nebesno prilega na sinapo-vo zrno, koe ~ovek go zel i go poseal nanivata svoja;

32 Toa e najmalo od site semiwa, nokoga }e izrasne, pogolemo e od sitezelen~uci, pa stanuva duri i drvo, taka{to pticite nebeski doletuvaat i sevgezduvaat na negovite granki.”

Parabola za kvasecot (Lk 13,20–21)

33 I druga parabola im kaà: „Car-stvoto nebesno prilega na kvas, {to gozema èna i go klava vo tri meri bra{-no, duri ne skisne seto.”

Zo{to Isus zboruva vo paraboli (Mr 4,33–34)

34 Seto ova mu go zboruva{e Isus nanarodot vo paraboli i bez paraboli neim govore{e ni{to;

35 za da se ispolni re~enoto prekuprorokot koj veli: „So paraboli }e jaotvoram ustata Svoja; }e gi iskaàmtajnite od sozdavaweto na svetot.”

Zna~eweto na parabolataza kakolot

36 Toga{ Isus go ostavi narodot ivleze vo edna ku}a. A u~enicite Mupristapija i Mu rekoa: „Protolkuvajni ja parabolata za kakolot na nivata!”

37 A Toj im odgovori i re~e: „Seja~otna dobroto seme e Sinot ôve~ki.

38 Nivata e svetot; dobroto seme sesinovite na carstvoto, a kakolot -sinovite na lukaviot;

39 Neprijatelot, pak, {to go posea, e|avolot; ètvata e krajot na svetot, aètvarite se angelite.

40 I taka, kako {to se sobira kakoloti se gori vo ogan, taka }e bide i prikrajot na ovoj svet.

41 ]e isprati Sinot ôve~ki Svoiangeli i }e gi soberat site soblazni od

31 17,20 Lk 17,6

32 Ez 17,23 31,6 Ps 103,12 Dan 4,9.18

33 Lk 13,21 1 Kor 5,6 Gal 5,9

35 Ps 78,2

36 15,15 Mk 4,10 7,17

37-38 1 Kor 3,9

37 8,20

38 1 Jn 3,10

39 3,12 Joil 4,13 Otkr14,15-16

40 3,10 Mk 13,27 Jn 15,6

41 Sof 1,3 Otkr 21,8

20 Dela 17,11

1 Sol 1,6

22 6,24

Mk 4,19 1 Tim 6,6-9

23 Jn 15,8.16

Gal 5,22

24 Mk 4,26

30 3,12

Jn 15,6

21


Negovoto carstvo, i onie {to vr{atbezzakonie,

42 i }e gi frlat vo vàrena pe~ka;tamu }e ima pla~ i krckawe so zabi.

43 Toga{ pravednicite }e zableskaatkako sonce vo carstvoto na nivniotOtec. Koj ima u{i da slu{a, neka ~ue!”

Parabola za skrienoto bogatstvo 44 „Carstvoto nebesno prilega u{te i

na bogatstvo sokrieno vo niva, koe gona{ol ~ovek i sokril, pa, od radost zanego, odi i prodava s# {to ima, i jakupuva taa niva.”

Parabola za biserot 45 „Carstvoto nebesno prilega i na

trgovec, koj bara ubavi biseri; 46 pa, {tom najde edno zrno skapocen

biser, odi i prodava s# {to ima i gokupuva.”

Parabola za mreàta 47 „Carstvoto nebesno prilega u{te i

na mreà, koja se frla vo moreto iulovuva sekakvi ribi;

48 i koga }e se napolni, ja izvlekuvaatna bregot i sednuvaat, pa dobrite gisobiraat vo sadovi, a lo{ite gi frlaatnadvor.

49 Taka }e bide i pri krajot na svetot:}e izlezat angelite i }e gi oddelatlo{ite od pravednite,

50 i }e gi frlat vo ognena pe~ka: tamu}e ima pla~ i krckawe so zabi.”

Zaklu~ok 51 I gi pra{a Isus: „Dali go razbrav-

te seto ova?” Tie Mu rekoa: „Da, Gos-podi!”

52 A Toj im re~e: „Zatoa sekoj kni`-nik, koj se nau~il za carstvoto nebesno,prilega na doma}in {to iznesuva odsvojata riznica novo i staro.”

Isus se vra}a vo Nazaret (Mr 6,1–6; Lk 4,16–30)

53 I, otkako gi kaà Isus ovieparaboli, si zamina ottamu.

54 A {tom dojde vo Svojot roden kraj,gi pou~uva{e vo sinagogata nivna, taka{to site se ~udea i velea: „Od kade kajNego vakva mudrost i mo}?

55 Neli e Ovoj sin na drvodelecot?Majka Mu neli se vika Marija, i bra}a-ta Negovi - Jakov i Josija, Simon iJuda?

56 I sestrite Negovi ne se li site me-|u nas? Od kade, pak, seto toa kajNego?”

57 I se soblaznuvaa zaradi Nego. AIsus im re~e: „Nema prorok bez ~est,osven vo zemjata negova i vo domotnegov.”

58 I ne napravi tamu mnogu ~uda pora-di nivnoto neverie.

Smrtta na Jovan Krstitel (Mr 6,14–29; Lk 3,19-20; 9,7–9)

14 Vo toa vreme glasot za Isus goslu{na i ~etvorovlasnikot5

Irod, 2 koj im re~e na svoite pot~ineti:

„Toa e Jovan Krstitel; toj voskresnalod mrtvite, pa zatoa i stanuvaat ~udapreku nego !”

3 Za{to Irod, otkako go fati Jovan,go vrza i go frli vo zatvor zaradi Iro-dijada, ènata na brat mu Filip;

4 bidej}i Jovan mu vele{e: „Ne ti edopu{teno da ja ima{ nea!”

5 I saka{e da go ubie, no se pla{e{eod narodot, za{to go smetaa za prorok.

6 A koga mu be{e rodenden na Irod,}erkata na Irodijada igra{e pred gos-tite i mu ugodi na Irod;

7 zatoa toj $ se zakolna deka }e $ dade{to i da pobara.

8 I taa, pou~ena od majka si, re~e:„Daj mi ja ovde na ~inija glavata naJovan Krstitel!”

9 I se nataì carot; no, zaradi zak-letvata i gostite svoi, naredi da $ jadadat.

10 Pa prati, ta ja otsekoa glavata naJovan vo zatvorot.

11 I ja donesoa glavata negova na~inija i $ ja dadoa na devojkata, a taa jaodnese na majka si.

54 2,23 Lk 4,16 Jn 7,15

55 12,46 27,56 Lk 3,23 Jn 1,45 6,42

57 16,14 Jn 4,44

58 8,10

17,19

14,1 16,14 Lk 3,1.19 23,6-12.15

3-4 3 Mojs18,16 20,21

3 Lk 3,19-20

5 21,26 Lk 1,76

42 8,12

Dan 3,6 Otkr 20,15

43 11,15

Sud 5,31 Dan 12,3

44 19,21

Izreki 4,7

49 13,40-41

25,32

50 13,42

51 15,10

52 5,17

22


5 12,50. Paraboli se prikaznite {to gi kaùval Isus, kako pojasnuvawe na Svoite pouki.

12 U~enicite, pak, negovi, dojdoa, gozemaa negovoto telo i go pogrebaa; i goizvestija Isusa.

Isus nahranuva nad pet iljadi lu|e (Mr 6,30–44; Lk 9,10–17; Jn 6,1–14)

13 [tom go ~u toa Isus, zamina otta-mu so korab vo pusto mesto, nasamo; anarodot, {tom slu{na za toa, trgna poNego pe{ od gradovite.

14 I koga izleze Isus, vide mnogunarod; i se smiluva nad niv i giizlekuva nivnite bolni.

15 A na stemnuvawe Mu prijdoa u~eni-cite Negovi i rekoa: „Mestovo e pusto,a i docna e ve}e; pu{ti go narodot daodi po selata i da si kupi hrana.”

16 No Isus im re~e: „Nema potreba daodat; dajte im vie da jadat!”

17 A tie Mu rekoa: „Nie imame samopet leba i dve ribi.”

18 Toj im re~e: „Donesete Mi gituka!”

19 I otkako mu zapoveda na narodot dasedne po trevata, gi zede pette leba idvete ribi, pogledna kon neboto, giblagoslovi, gi prekr{i i im gi dadelebovite na u~enicite, a u~enicite - nanarodot.

20 I jadea site i se nasitija; i sobraadvanaeset ko{evi polni so ostanatipar~iwa.

21 A onie {to jadea bea okolu petiljadi maì, pokraj ènite i decata.

Isus odi po povr{inata na vodata (Mr 6,45–52; Jn 6,15–21)

22 I vedna{ gi prisili Isusu~enicite Svoi da vlezat vo korabot ida minat na drugata strana pred Nego,dodeka Toj da go raspu{ti narodot.

23 Pa {tom go raspu{ti narodot, Tojse iska~i na planinata za da se pomolinasamo. I taa ve~er ostana tamu Sam.

24 A korabot be{e ve}e na sred more ibranovite go udiraa, za{to vetrotduva{e sprotivno.

25 No na ~etvrtata straà6 prekuno}ta, dojde Isus kaj niv, odej}i pomoreto.

26 A u~enicite, {tom Go vidoa kakoodi po moreto, se upla{ija i rekoa:„Toa e prividenie!” i od strav izvikaa.

27 No, Isus vedna{ im prozbore,velej}i: „Ne bojte se! Jas sum, nepla{ete se!”

28 A Petar, odgovaraj}i Mu, re~e:„Gospodi, ako si Ti, zapovedaj da dojdamkaj Tebe po vodata!”

29 I Isus mu re~e: „Dojdi!” Pa {tomizleze od korabot, Petar trgna po voda-ta za da dojde kaj Isusa;

30 no, koga go vide silniot vetar, seupla{i, po~na da tone i izvika:„Gospodi, spasi me!”

31 Isus vedna{ mu podade raka, gofati i mu re~e: „Maloverniku, zo{tose posomneva?”

32 I koga vlegoa vo korabot, vetrotprestana.

33 A onie {to bea vo korabot Mupristapija, Mu se poklonija i rekoa:„Navistina, Ti si Sin Bo`ji!”

Isus isceluvavo genisaretskiot kraj

(Mr 6,53–56)

34 Pa otkako preminaa, dojdoa vo zem-jata genisaretska.

35 Lu|eto od toa mesto, {tom Go poz-naa, razglasija po celata taa okolija igi donesoa kaj Nego site bolni.

36 I Go molea da se doprat barem dokrajot od Negovata obleka; i tie {to sedoprea, se izlekuvaa.

Isus gi otfrla ~ove~kite obi~ai (Mr 7,1–13)

15 Toga{ pristapija kon Isuserusalimskite kni`nici i

farisei, velej}i: 2 „Zo{to u~enicite Tvoi go

prestapuvaat predanieto na starite?Bidej}i ne si gi mijat racete koga jadatleb.”

3 A Toj im odgovori i re~e: „Pazo{to i vie ja prestapuvate Bo`jatazapoved zaradi va{eto predanie?

26 Lk 24,37

31 6,30 8,26

32 Mk 4,39

33 8,29 Dela 8,37 Rim 1,4 Evr 4,14

36 9,20-22 Lk 6,19

15,2 2 Mojs30,18-21 Lk 11,38 Gal 1,14 Kol 2,8

12 Dela 8,2

14 9,36

15,32

16-20 4 Car 4,

42-44

17-21 15,34-38

19 26,26

Mk 6,41 Jn 11,41

17,1

20 2 Mojs16,4.12

Ps 77,29

23 Mk 1,35 Jn 6,15

25 Jov 9,8

23


6 14,1. Vo originalniot tekst stoi „tetrarh” t.e. vladetel nad ~etirite oblasti.

4 Za{to Bog zapovedal i rekol:‚Po~ituvaj gi tatka si i majka si', i ‚kojzloslovi protiv tatkoto svoj ili majkasi, so smrt da se kazni'.

5 A vie velite: ‚Ako nekoj mu re~e natatka si ili na majka si: ona, so {to bimoèl da se polzuva{ od mene, dar e',

6 toga{ toj moè i da ne go po~ituvasvojot tatko ili svojata majka! Taka janaru{ivte zapovedta Bo`ja zaradiva{eto predanie!

7 Licemeri, dobro prorokuval za vasIsaija, velej}i:

8 ‚Ovoj narod se pribliùva do Meneso ustata svoja i so usnite Me po~i-tuva, a srceto negovo stoi daleku odMene;

9 no naprazno Me po~ituva, u~ej}i so~ove~ki u~ewa i zapovedi.'”

[to go oskvernuva ~ovekot? (Mr 7,14–23)

10 I otkako gi povika lu|eto, imre~e: „Slu{ajte i razberete!

11 Ne go oskvernuva ~ovekot ona {tovleguva vo ustata, tuku ona {to izlegu-va od ustata, toa go oskvernuva ~ove-kot.”

12 Toga{ Negovite u~enici Mupristapija i rekoa: „Znae{ li dekafariseite, {tom go ~uja toj zbor, sesoblaznija?”

13 A Toj, odgovaraj}i im, re~e:„Sekoja sadnica, {to ne ja nasadilMojot Otec nebesen, }e se iskorne;

14 ostavete gi: tie se slepi voda~i naslepi: a koga slep vodi slep, obata }epadnat vo jama.”

15 Petar, pak, Mu odgovori i re~e:„Objasni ni ja ovaa parabola.”

16 A Isus im re~e: „Ama vie, u{te line sfa}ate?

17 U{te li ne razbirate deka s# {tovleguva vo ustata, minuva preku sto-makot i se isfrluva nadvor?

18 A ona {to izleguva od ustata,izleguva od srceto i toa go oskvernuva~ovekot;

19 za{to od srceto izleguvaat lo{ipomisli, ubistva, prequbodejstva, blud-stva, kra`bi, la`ni svedo{tva, huli;

20 toa go oskvernuva ~ovekot. A da sejade so neizmieni race, toa ne gooskvernuva ~ovekot.”

Verata na edna Hananejka (Mr 7,24–30)

21 I koga izleze ottamu Isus, zaminavo kraevite Tirski i Sidonski.

22 I ete, edna èna Hananejka, izlezeod onie krai{ta, povika kon Nego,velej}i: „Smiluvaj mi se, Gospodi,Sine Davidov! ]erka mi èstoko jama~i demon.”

23 No Toj ne $ odgovori nitu zbor. Iotkako pristapija do Nego, u~eniciteNegovi Go molea i velea: „Otpu{ti ja,za{to vika po nas.”

24 A Toj odgovori i re~e: „Jas sumpraten samo kaj zagubenite ovci nadomot izrailev.”

25 No taa, koga pristapi, Mu se pok-loni i vele{e: „Gospodi, pomognimi!”7

26 Toj, odgovaraj}i $ re~e: „Ne e dobroda se zeme lebot od decata i da se frlina ku~iwata.”

27 No taa Mu re~e: „Da, Gospodi, no iku~iwata jadat od tro{kite {to pa|aatod trpezata na svoite gospodari.”

28 Toga{ Isus odgovori i re~e: „O,èno, golema e tvojata vera; neka tibide po èlbata tvoja!” I vo toj ~asozdrave }erkata nejzina.

Isus isceluva mnogu narod(Mr 7,31)

29 [tom zamina ottamu, Isus dojde kajGalilejskoto More, se iska~i na goratai sedna tamu.

30 I dojde kaj Nego mnogu narod, kojima{e so sebe kuci, slepi, nemi, sakatii mnogu drugi, i gi poloìja prednozete na Isus, i Toj gi isceli,

31 taka {to narodot se voshituva{egledaj}i kako nemi zboruvaat, sakatiozdravuvaat, kuci se dviàt i slepiprogleduvaat i Go proslavuva{e BogaIzrailev.

22 9,27 Mk 10,47-48 Lk 18,38-39

23 Lk 11,8

24 10,5-6

26 7,6

27 Lk 16,21

28 8,10.13

29 Mk 7,31

30 11,5 19,2 21,14

31 8,3 11,4-5 Mk 7,37

4 19,19

2 Mojs20,1221,17

3 Mojs 20,95 Mojs 5,16

Mk 7,10 Lk 18,20 Efes 6,2

7 6,2

23,13

8-9 Is 29,13

8 12,34

Ps 77,36-37

9 5,20

Kol 2,22

11 12,34

13 Is 5,1-7

Lk 13,6-9 Jn 15,2

14 23,16.19.24

Lk 6,39 Rim 2,19

16 Mk 4,13

19 Rim 129-30

1 Kor 6,9-10

Gal 5,19-21 1 Ptr 4,3 Otkr 21,8

24


7 14,25. Me|u 3 i 6 ~asot nautro.

Isus nahranuvanad ~etiri iljadi du{i

(Mr 8,1–10)

32 A Isus, koga gi povika u~eniciteSvoi, im re~e: „@al mi e za lu|eto,za{to tri dni ve}e stojat kaj Mene inemaat {to da jadat; a da gi raspu{tamgladni, ne bi sakal, za da ne premaleatpo patot.”

33 No u~enicite Negovi Mu rekoa:„Od kade pri nas tolku leb vo pustina-va za se nahrani tolku narod?”

34 Isus gi pra{a: „Kolku lebovi ima-te?” A tie odgovorija: „Sedum i nekol-ku rip~iwa.”

35 Toga{ mu zapoveda Isus na narodotda posedne po zemjata.

36 I otkako gi zede sedumte lebovi iribite, zablagodari, gi prekr{i i imgi dade na u~enicite Svoi, a u~enicitena narodot.

37 I jadea site i se nasitija; i krenaaostanati par~iwa - sedum polni ko{-nici.

38 A onie {to jadea bea ~etiri iljadimaì, pokraj ènite i decata.

39 Pa, {tom go raspu{ti narodot,vleze vo korab i dojde vo magdalskitepredeli.

Fariseite baraat znak (Mr 8,11–13; Lk 12,54–56)

16 Toga{ pristapija fariseite isadukeite i, isku{uvaj}i Go,

pobaraa da im pokaè znak od neboto. 2 Toj, odgovaraj}i im, re~e: „Nave~er

velite: ‚}e bide vedro, za{to neboto ecrveno';

3 a nautro: ‚denes }e ima nevreme,za{to neboto e crveno i matno.' Lice-meri, izgledot na neboto umeete da goraspoznavate, a znacite na vremiwatane moète?

4 Rod lukav i prequbotvoren baraznak, no znak nema da mu se dade osvenznakot na prorokot Jona.” Pa, otkako giostavi, si zamina.

Za kvasecot na fariseite (Mr 8,14–21; Lk 12,1-6)

5 I preo|aj}i na sprotivnata strana,u~enicite Negovi zaboravija da zematleb.

6 Isus im re~e: „Vnimavajte i ~uvajtese od kvasot farisejski i sadukejski!”

7 A tie pomislija vo sebe i si rekoa:„Toa e {to ne zedovme leb!”

8 No Isus gi razbra i im re~e: „Malo-verni, zo{to mislite vo sebe deka neste zele leb?

9 U{te li ne razbirate i ne pomniteza pette leba na pet iljadi du{i, ikolku ko{evi sobravte?

10 Nitu za sedumte leba na ~etiri il-jadi du{i, i kolku ko{nici sobravte?

11 Kako ne razbirate deka ne za lebrekov: ‚ûvajte se od kvasot farisejskii sadukejski!'”

12 Toga{ razbraa deka Toj im be{e re-kol da se pazat ne od lebniot kvas, tukuod u~eweto farisejsko i sadukejsko.

Svedo{tvoto na Petar (Mr 8,27–30; Lk 9,18–21)

13 I koga dojde Isus vo oblasta naKesarija Filipova, gi pra{a u~eni-cite Svoi i re~e: „[to velat lu|eto zaMene, Sinot ôve~ki?”

14 Tie odgovorija: „Edni deka si JovanKrstitel, drugi Ilija, a nekoiEremija ili eden od prorocite.”

15 A Toj im re~e: „A vie, {to mis-lite, Koj sum Jas?”

16 Simon Petar odgovori i re~e: „Tisi Hristos, Sinot na ìviot Bog.”

17 Toga{ Isus mu odgovori i re~e:„Blaèn si ti, Simone, sine Jonin,za{to telo i krv ne ti go otkrija toa,tuku Mojot Otec, Koj e na nebesata.

18 A Jas tebe ti velam: ti si Petar ina toj kamen8 }e ja izgradam CrkvataSvoja, i vratite na pekolot nema da janadvladeat.

19 I }e ti gi dadam klu~evite odnebesnoto carstvo, i {to }e svrze{ nazemjata, }e bide svrzano na nebesata; a{to }e razre{i{ na zemjata, }e biderazre{eno i na nebesata.”

6 Lk 12,1 1 Kor 5,6-8 Gal 5,9

8 6,30-31 Mk 4,13

9 14,13-21 15,38

10 Mk 8,1-9

11 16,6

13 8,20

14 5 Mojs18,15 Mk 6,14-15 Lk 7,16.39 9,7-8 24,19 Jn 4,19

16 4,3 14,33 Jn 6,69

17 Rim 7,5 Gal 1,16

18 Jn 1,42 1 Ptr 1,1 3,19

19 Is 22,22

32 9,36

14,15

33 4 Car 4,43

34-38 14,17-21

Mk 6,33-44 Lk 9,13-17

Jn 6,9-13

36 1 Kor11,24

37 4 Car 4,44

Ps 77,29

Mk 8,20

16,1 12,38

22,15.35

4 12,39

25


8 16,18. Igra na zborovi, za{to i Petar zna~i „kamen”. Sepak, li~noto ime e „Petros”, a vtorataimenka e „petra”.

20 Toga{ Isus im zapoveda nau~enicite Svoi da ne kaùvaat nikomudeka Toj e Isus Hristos.

Isus ja navestuva Svojata smrti voskresenie

(Mr 8,31–33; Lk 9,22)

21 Ottoga{ po~na Isus na Svoiteu~enici da im otkriva deka Toj trebada otide vo Erusalim i da postradamnogu od stare{inite, prvosve{teni-cite i kni`nicite i da bide ubien, ina tretiot den da voskresne.

22 A Petar Go povle~e nastrana,po~na da Go odvra}a, velej}i: „Bidimilostiv kon Sebe, Gospodi; toa soTebe nema da se slu~i!”

23 No Toj se zavrte i mu re~e naPetar: „Begaj od Mene, satano! Ti siMi soblazna, za{to misli{ ne za ona{to e Bo`jo, tuku za ona {to e~ove~ko!”

Patot za sledbenicite na Isus (Mr 8,34–9,1; Lk 9,23-27)

24 Toga{ Isus im re~e na u~eniciteSvoi: „Ako nekoj saka da vrvi po Mene,neka se odre~e od sebe, neka go zeme svo-jot krst i neka Me posleduva;

25 za{to, koj saka da go spasi ìvototsvoj, }e go zagubi; a koj }e go zagubi svo-jot ìvot zaradi Mene, }e go najde:

26 za{to, kakva polza e za ~ovek ako gopridobie celiot svet, a na du{ata svoja$ napakosti? Ili kakov otkup }e dade~ovek za svojata du{a?

27 Za{to Sinot ôve~ki }e dojde voslavata na Svojot Otec, so angeliteSvoi, i toga{ }e mu dade na sekojspored delata negovi.

28 Vistina vi velam: tuka stojat nekoi{to nema da vkusat smrt dodeka ne Govidat Sinot ôve~ki kako doa|a vocarstvoto Svoe.”

Hristovoto preobraènie (Mr 9,2–9; Lk 9,28–36)

17 A po {est dni Isus gi zede soSebe Petar, Jakov i brat mu

Jovan, i gi izvede na visoka gora sami;

2 i se preobrazi pred niv; i licetoNegovo svetna kako sonce, a ali{tataNegovi stanaa beli kako svetlina.

3 I ete, im se javija Mojsej i Ilija,koi razgovaraa so Nego.

4 Toga{ Petar Mu odgovori na Isus ire~e: „Gospodi, dobro ni e da bidemeovde; ako saka{ da napravime tri koli-bi: edna za Tebe, edna za Mojsej i ednaza Ilija.”

5 Dodeka u{te govore{e, ete, gizaseni svetol oblak; i se ~u glas odoblakot koj vele{e: „Ovoj e Mojotvozquben Sin, vo Kogo e Mojata volja;Nego poslu{ajte Go!”

6 I koga go ~uja toa u~enicite, padnaani~kum i mnogu se upla{ija.

7 No Isus, otkako im prijde, se dopredo niv i im re~e: „Stanete i nepla{ete se!”

8 A tie, koga gi podignaa o~ite, nevidoa nikoj drug osven Isus.

9 A koga sleguvaa od gorata, Isus imzapoveda i re~e: „Nikomu ne kaùvajte{to vidovte dodeka Sinot ôve~ki nevoskresne od mrtvite!”

Za Ilija(Mr 9,11–13)

10 I u~enicite Negovi Go zapra{aa,govorej}i: „Zo{to, pak, kni`nicitevelat deka najnapred treba da dojdeIlija?”

11 Isus im odgovori i re~e: „Ilija }edojde prethodno i }e uredi s#;

12 no vi velam deka Ilija ve}e dojde ine go poznaa, tuku mu napravija s# {tosakaa; taka i Sinot ôve~ki }e postra-da od niv.”

13 Toga{ u~enicite razbraa deka Tojim zboruva za Jovan Krstitel.

Isus osloboduva od demoni (Mr 9,14–29; Lk 9,37–43)

14 Koga dojdoa kaj narodot, pristapikon Nego eden ~ovek, koj padna na kole-na

15 i re~e: „Gospodi, smiluvaj se namojot sin, za{to e mese~ar i mnogu sema~i; ~esto pa|a vo ogan i ~esto - vovoda;

2 28,3 Dan 7,9 3 Ptr 1,16-18

3 11,14 2 Mojs 33 5 Mojs18,15.18 3 Car 19,9-14

4 5 Mojs16,13

5 3,17 2 Mojs13,21 19,16 24,15-16 40,34-35 3 Car 8,10-12 Is 42,1 Dela 1,9 3 Ptr 1,17

6 27,54

9 8,4 8,20

10-11 Mal 3,23-24 Sir 48,10

11 19,28

12 11,14 20,17-19 Lk 1,17

13 11,10-14

14 Mk 1,40 10,17

20 8,4

21 17,12.22-23

20,17-19 27,63

Lk 13,32-33

Dela 10,40 1 Kor 15,

3-4

23 4,10

24 4,19

10,38

Lk 14,27

25 10,39

Lk 17,33 Jn 12,25-26

27 8,20

Ps 62,13Izreki

24,12Sir 35,22

Rim 2,6 2 Sol 1,7

28 10,23

24,30.34 26,64

17,1 26,37

Jn 21,2

26


16 go dovedov kaj Tvoite u~enici, notie ne moèa da go izlekuvaat.”

17 A Isus odgovori i re~e: „O, rodebezveren i razvraten! Do koga }e bidamso vas? Do koga }e ve trpam? DovedeteMi go tuka!”

18 I mu naredi Isus i demonot izlezeod nego; i mom~eto ozdrave vo toj ~as.

19 Toga{ u~enicite pristapija konIsus nasamo i Mu rekoa: „Zo{to nemoèvme nie da go isterame?”

20 A Isus im re~e: „Zaradi va{etobezverie: za{to, vistina, vi velam, akoimate vera kolku sinapovo zrno, }e $re~ete na ovaa planina: ‚Premesti seodovde tamu! I taa }e se premesti, ini{to nema da bide za vas nemo`no.

21 Ovoj, pak, rod se isteruva samo somolitva i post.”

Isus povtorno ja najavuvaSvojata smrt i voskresenie

(Mr 9,30–32; Lk 9,43–45)

22 A koga bea vo Galileja, Isus imre~e: „Sinot ôve~ki }e bide predadenvo race ~ove~ki,

23 i }e Go ubijat, i na tretiot den }evoskresne.” I tie mnogu se naàlija.

Za hramovniot danok 24 A koga pristignaa vo Kapernaum,

mu pristapija na Petar onie {to sobi-raa didrahmi i mu rekoa: „U~itelotva{ ne pla}a li didrahmi9?”

25 Toj odgovori: „Pla}a.” I koga vlezedoma, Isus go isprevari i re~e: „[tomisli{, Simone? Zemnite carevi odkogo zemaat carina ili danok? Odsvoite sinovi ili od tu|i?”

26 Petar Mu odgovori: „Od tu|ite.”Isus mu re~e: „Zna~i, sinovite se oslo-bodeni;

27 no, za da ne gi soblaznime, otidi domoreto, frli jadica i prvata riba {to}e ja ulovi{, zemi ja; i, koga }e $ jaotvori{ ustata, }e najde{ statir10;zemi go i podaj im go za Mene i za sebe!”

Koj e najgolem? (Mr 9,33–37; Lk 9,46–48)

18 Vo toj ~as Mu pristapijau~enicite do Isusa i rekoa:

„Koj e najgolem vo carstvoto nebesno?” 2 I Isus povika edno dete, go postavi

me|u niv 3 i im re~e: „Vistina vi velam, ako ne

se obratite i ne bidete kako deca, nemada vlezete vo carstvoto nebesno:

4 koj, pak, }e se ponizi kako ova dete,toj e najgolem vo carstvoto nebesno;

5 i koj prima takvo dete vo Moe ime,Mene Me prima.”

Za soblaznuvawata (Mr 9,42–48; Lk 17,1–2)

6 „Koj }e soblazni11 edno od oviemali, koi veruvaat vo Mene, za nego epodobro da mu se obesi vodeni~kikamen na vratot i da potone vo morskadlabo~ina.

7 Te{ko mu na svetot od soblazni,za{to soblaznite treba da dojdat; note{ko mu na onoj ~ovek, preku kogo do-a|a soblaznata.

8 Ako te soblaznuva rakata tvoja ilinogata tvoja, otse~i ja i frli ja odsebe: podobro e za tebe da vleze{ vo ì-votot kuc ili sakat, otkolku so dveterace i dvete noze da bide{ frlen vove~niot ogan;

9 i ako te soblaznuva okoto tvoe, izva-di go i frli go od sebe: podobro e zatebe da vleze{ vo ìvotot so edno oko,otkolku da gi ima{ i dvete o~i, a dabide{ frlen vo ogneniot pekol.”

Parabola za zagubenata ovca (Lk 15,3–7)

10 „Gledajte da ne prezrete edno odovie mali, za{to, vi velam, nivniteangeli na nebesata postojano go gledaatliceto na Mojot Otec nebesen.

11 Za{to Sinot ôve~ki dojde da gobara i spasi zagubenoto.

12 [to mislite? Ako nekoj ~ovek imasto ovci i edna od niv se zagubi, nema

18,1 Lk 22,24

2 19,13-14

3 5,20 Lk 18,17

4 23,12

5 10,40 Lk 9,48 Jn 13,20

6 5,29

8-9 5,29-30 7,14 25,46

10 Dela 12,15 Evr 1,14

11 Lk 19,10 1 Tim 1,15

12 Ez 34,16

17 12,39

5 Mojs32,5.20

Dela 2,40 Fil 2,15

18 8,29

15,28 Mk 1,25

5,8 Jn 4,52-53

20 13,58 21,21

Mk 11,22-23

1 Kor 13,2

21 Mk 9,29

22-23 17,12

20,17-19 2 Car24,14

22 Dela 10,40

24 2 Mojs

38,26

27 5,29

Rim 14,13 1 Kor 8,13

27


9 17,24. „Didrahmi” - danok {to se pla}al za odrùvawe na hramot.10 17,27. „Statir” - moneta vredna dve didrahmi.11 18,6. Soblaznuvawe zna~i naveduvawe na grev.

li da gi ostavi devedeset i devette vplanina i da pojde da ja bara zagubena-ta?

13 Pa, ako ja najde, vistina vi velam,ve uveruvam deka }e se raduva za neapove}e otkolku za devedeset i devettenezagubeni.

14 Taka, ne e volja na va{iot Otecnebesen da zagine niedno od ovie mali.”

Ako ti zgre{i bli`niot 15 „Ako zgre{i protiv tebe bratot

tvoj, odi i iskaraj go nasamo; ako teposlu{a, si go pridobil brata si;

16 ako ne te poslu{a, zemi so sebeu{te eden ili dvajca, pa so ustata nadvajca ili trojca svedoci neka sepotvrdi sekoj zbor;

17 ako, pak, ne gi poslu{a i niv, kaì$ na Crkvata; pa, ako i Crkvata ne japoslu{a, toga{ neka ti bide toj kakoneznaboèc i carinik.”

18 „Vistina vi velam: s# {to }esvrzete na zemjata, }e bide svrzano i naneboto; i s# {to }e razre{ite na zemja-ta, }e bide razre{eno i na neboto.

Zaedni~ka molitva

19 Pak vi velam: ako dvajca od vas sesoglasat na zemjata da molat za ne{to,{to i da bilo, }e im bide dadeno odMojot Otec, Koj e na nebesata;

20 za{to, kade se dvajca ili trojcasobrani vo Moe ime, tamu sum i Jas sre-de niv.”

Bratsko prostuvawe (Lk 17,4)

21 Toga{ Petar pristapi kon Nego ire~e: „Gospodi, kolkupati da muprostam na brata mi, koga }e zgre{iprotiv mene? Do sedumpati li?”

22 Isus mu odgovori: „Ne ti velam dosedum, tuku do sedumdesetpati posedum.”

Parabola za nemilosrdniot sluga 23 „Zatoa carstvoto nebesno prilega

na car koj sakal da ja ras~isti smetka-ta so svoite slugi.

24 Koga po~na da ja ras~istuva smetka-ta, dovedoa kaj nego eden {to mudolè{e deset iljadi talanti;

25 pa, bidej}i nema{e so {to da pla-ti, gospodarot negov naredi da go pro-dadat nego, i èna mu, i decata negovi,i s# {to ima{e, za da naplati.

26 Toga{ toj sluga padna i mu se pok-lonuva{e govorej}i: ‚Gospodare, strpise sprema mene i s# }e ti platam.'

27 A gospodarot na toj sluga se smilu-va, go pu{ti i mu go prosti dolgot.

28 Slugata, pak, {tom izleze, najdeeden od drugarite svoi, koj mu dolè{esto denarii, i koga go fati, go dave{ei mu vele{e: ‚Vrati mi {to midolì{!'

29 Toga{ negoviot drugar padna prednozete negovi, go mole{e i vele{e:‚Strpi se sprema mene i s# }e tiisplatam!'

30 No toj ne saka{e, tuku otide i gofrli vo zatvor, dodeka ne mu go is-plati dolgot.

31 Drugarite, pak, negovi, koga vidoa{to se slu~i, mnogu se nataìja, paotkako otidoa, mu kaàa na svojotgospodar za s# {to se slu~i.

32 Toga{ gospodarot negov go povikai Mu re~e: ‚Zol slugo, jas ti go prostivonoj dolg, za{to me mole{e;

33 ne treba{e li i ti da se smiluva{nad svojot drugar, kako {to se smiluvavi jas nad tebe?'

34 I se razgnevi gospodarot negov, pago predade na ma~iteli, dodeka ne mu goisplati celiot dolg.

35 Taka i Mojot Otec nebesen }epostapi so vas, ako sekoj od vas ne mu giprosti od srce gre{kite na brata si.”

Za razvodot (Mr 10,1–12; Lk 16,18)

19 Koga gi zavr{i Isus tie zboro-vi, zamina od Galileja i dojde vo

predelite judejski, otade Jordan. 2 Po Nego ide{e mnogu narod i Toj gi

isceli tamu. 3 I Mu pristapija fariseite {to Go

isku{uvaa, pa Mu rekoa: „Dali mu edopu{teno na ~ovek da ja ostavi ènatasvoja za kakva i da bilo pri~ina?”

27 Lk 7,42

34 Lk 12,58-59

35 6,14-15 Mk 11,25 Lk 23,34 Kol 3,13

19,1 7,28

2 12,15

3 16,1 Lk 11,54 Jn 8,6

14 Jn 6,39

15 Lk 17,3 Gal 6,1

16 5 Mojs

19,15Jn 8,17

2 Kor 13,1 1 Tim 5,19

17 Rim 16,17

1 Kor 5,11

18 16,19

Jn 20,23

19 7,7

Jn 15,7.16 1 Jn 3,22

20 28,20

Jn 16,23

21 6,12

Lk 17,4 23,34

22 5,39.44-45

1 Mojs 4,24 Efes 4,32 1 Sol 5,15

23 25,19

28


4 Toj im odgovori i re~e: „Ne ste li~itale, deka Onoj {to gi sozdade vo po-~etokot, ma{ko i ènsko gi sozdade,

5 i re~e: ‚Zatoa }e ostavi ~ovek tatkoi majka i }e se prilepi do ènata svojai }e bidat obata edno telo.'

6 Pa taka, tie ve}e ne se dvajca, tukuedno telo. A Bog {to soedinil ~ovek dane razdeluva.”

7 Tie Mu rekoa: „Zo{to toga{ Mojsejzapoveda da se dade razvodno pismo itaa da se otpu{ti?”

8 Toj im re~e: „Zaradi tvrdokornostana va{ite srca Mojsej vi dozvoli da giotpu{tate ènite svoi; no vopo~etokot ne be{e taka.

9 Jas, pak, vi velam: onoj {to }e jaostavi svojata èna, osven zaradi pre-quba, i se oèni so druga, toj vr{i pre-quba; i onoj, {to }e se oèni so na-pu{tena, isto taka prequbodejstvuva.”

Brak i bezbra~nost10 U~enicite Negovi Mu rekoa: „Ako

e takva polo`bata na ~ovekot konènata, podobro da ne se èni!”

11 A Toj im re~e: „Ne moè sekoj da goprifati kaànovo, osven onie na koiim e dadeno;

12 za{to ima skopeni, taka rodeni odmaj~inata utroba; a ima skopeni i odlu|e, no ima i skopeni, koi samite sebese skopile zaradi carstvoto nebesno.Koj moè da prifati, neka prifati.”

Isus gi blagoslovuva decata (Mr 10,13–16; Lk 18,15–17)

13 Toga{ kaj Nego dovedoa deca, za dagi poloì racete nad niv i da sepomoli, a u~enicite im zabranuvaa.

14 No Isus re~e: „Ostavete gi decatai ne branete im da doa|aat kaj Mene,za{to na takvi e carstvoto nebesno.”

15 I otkako gi poloì racete nad niv,si otide ottamu.

Za bogatiot mlad ~ovek (Mr 10,17–31; Lk 13,30; 18,18–30)

16 I ete, eden ~ovek, koga pristapi donego, Mu re~e: „U~itele dobar, kakvodobro treba da napravam za da imamìvot ve~en?”

17 A Toj mu odgovori: „Zo{to Menarekuva{ dobar? Nikoj ne e dobarosven Ediniot Bog. A ako saka{ davleze{ vo ìvotot, zapazuvaj gi zapo-vedite.”

18 Toj Mu re~e: „Koi?” A Isus odgo-vori: „Ne ubivaj, ne prequbodejstvuvaj,ne kradi, ne svedo~i la`no;

19 po~ituvaj go tatka si i majka si;qubi go bli`niot svoj kako sebesi!”

20 Mladi~ot Mu re~e: „Seto toa sumgo zapazil od svojata mladost; {tou{te mi nedostasuva?”

21 Isus mu re~e: „Ako saka{ da bide{sovr{en, odi, prodaj go imotot svoj irazdeli go na siromasi, i }e ima{bogatstvo na neboto; pa dojdi i vrvi poMene!”

22 [tom go ~u mladiot ~ovekkaànovo, si otide nataèn, bidej}iima{e mnogu imot.

23 A Isus im re~e na u~enicite Svoi:„Vistina, vi velam, deka bogat te{ko}e vleze vo carstvoto nebesno;

24 i u{te vi velam: polesno $ e na ka-milata da mine niz igleni u{i, ot-kolku na bogatiot da vleze vo carstvo-to Bo`jo.”

25 Koga go ~uja toa u~enicite, mnoguse za~udija i rekoa: „Toga{ koj moè dase spasi?”

26 A Isus, gi pogledna i im re~e: „Zalu|eto toa ne e mo`no, no za Boga s# emo`no.”

27 Toga{ Petar odgovori i Mu re~e:„Ete, nie ostavivme s#, i po Tebe poj-dovme: {to }e stane, so nas?”

28 A Isus im re~e: „Vistina vi velamdeka vie {to vrvite po Mene, vo noviotsvet, koga Sinot ôve~ki }e sedne naprestolot na slavata Svoja, }e sednetei vie na dvanaeset prestoli i }e suditenad dvanaesette Izrailevi kolena;

29 i sekoj {to }e ostavi ku}a, ilibrat, ili sestra, ili tatko, ili majka,ili èna, ili deca, ili nivi, zaradiMoeto ime, }e dobie stopati pove}e i}e nasledi ìvot ve~en.

30 No mnozina prvi }e bidat posled-ni, a poslednite prvi.”

17 3 Mojs 18,5 Ez 18,21 Lk 10,28 Jk 2,10

18-19 15,4 2 Mojs20,12-163 Mojs19,185 Mojs5,16-20Rim 13,9

21 5,3.48 6,20 Kol 3,1-2

22 Lk 12,15-21

23 Mk 10,23-27 Lk 18,24-27

24 1 Kor 1,26

26 1 Mojs18,14 Er 32,17 Zah 8,6 Jov 42,2 Lk 1,37

27 4,20.22

28 8,20+ Dan 7,22 Lk 22,30 1 Kor 6,2 Otkr 3,21 21,1.12

29 Lk 14,26

30 20,16 Lk 13,30

4 1 Mojs 1,27

5,2

5 1 Mojs 2,241 Kor 6,16 Efes 5,31

6 1 Kor 7,10

7 5,31

5 Mojs 24,1

9 5,32

Lk 16,18 1 Kor 7,

10-11

10 1 Kor 7,1

11 1 Kor 7,17

12 1 Kor

7,1.7-8.32-34

13 Lk 9,47

1 Tim 4,14

14 18,3-4

15 Mk 10,16

16 Lk 10,25

29


Parabola za rabotnicitevo lozjeto

20 „Za{to carstvoto nebesno pri-lega na doma}in, koj izlegol na-

utro rano da iznajmi rabotnici za svoe-to lozje.

2 Pa, {tom se spogodi so rabotnicitepo denarij na den, gi prati vo lozjetosvoe.

3 Potoa, koga izleze okolu tretiot12

~as i vide drugi kako stojat na paza-ri{teto bez rabota,

4 im re~e: ‚Odete i vie vo moeto lozje,pa {to e pravo, }e vi dadam.' I tie oti-doa.

5 Pak izleze okolu {estiot i devet-tiot13 ~as i napravi isto.

6 A okolu edinaesettiot14 ~as odnovoizleze i najde drugi, kako stojat bezrabota, i im re~e: ‚Zo{to stoite tukacel den bez rabota?'

7 Tie mu rekoa: ‚Bidej}i nikoj ne n#povika.' A toj im re~e: ‚Odete vo moetolozje. I {to e pravo }e dobiete'

8 A prikve~er, gospodarot na lozjetomu re~e na svojot nastojnik: ‚Povikajgi rabotnicite i plati im, po~nuvaj}iod poslednite pa do prvite.'

9 I dojdenite okolu edinaesettiot~as dobija po denarij.

10 A koga dojdoa prvite, pomislijadeka }e primat pove}e; no i tie dobijapo denarij;

11 i {tom dobija, negoduvaa protivgospodarot

12 i velea: ‚Ovie poslednite raboteaeden ~as, a ti gi izedna~i so nas, {to japretrpevme teìnata na denot iègata.'

13 A toj im odgovori i mu re~e na edenod niv: ‚Prijatele, ne te onepravduvam:neli se pogodi so mene za denarij?

14 Zemi si go svoeto i odi si; i na ovojposledniov, sakam da mu dadam kolku itebe;

15 zar nemam pravo da ~inam so svoeto{to sakam? Ili ti e okoto zavidlivo,za{to sum dare`liv?'

16 Taka }e bidat poslednite prvi, aprvite - posledni; za{to mnozina sepovikani, no malkumina se izbrani.”

Isus po tretpat ja navestuvaSvojata smrt i voskresenie

(Mr 10,32–34; Lk 18,31–34)

17 I koga se iska~uva{e Isus konErusalim, gi zede nasamo dvanaesetteu~enici i po patot im re~e:

18 „Ete, se iska~uvame kon Erusalimi Sinot ôve~ki }e im bide predadenna prvosve{tenicite i kni`nicite, i}e Go osudat na smrt,

19 i }e Go predadat na neznabo{citeza da bide ismean, i tepan, i raspnat; ina tretiot den }e voskresne.”

êstoqubie i vistinsko sluèwe (Mr 10,33–45; Lk 22,25-27)

20 Toga{ pristapi do Nego majkata naZavedeevite sinovi, zaedno so svoitesinovi i, poklonuvaj}i Mu se, Go mo-le{e ne{to.

21 A Toj $ re~e: „[to saka{?” Taa Muodgovori: „Zapovedaj ovie moi dva sinada sednat do Tebe, edniot od desno, adrugiot od levo vo Tvoeto carstvo!”

22 Isus odgovori i im re~e: „Ne zna-ete {to barate! Moète li da ja piete~a{ata {to }e ja pijam Jas; ili da sekrstite so kr{tevaweto so koe sekr{tevam Jas?” Tie Mu odgovorija:„Moème.”

23 I im re~e: „â{ata Moja }e japiete, i so kr{tevaweto, so koe sekr{tevam Jas, }e se krstite, no da sesedi na Mojata desna ili leva strana,ne e Moe da dadam, tuku komu e pod-gotveno od Mojot Otec.”

24 I desette, {tom go ~uja toa, nego-duvaa protiv dvajcata bra}a.

25 No Isus gi povika i im re~e:„Znaete deka knezovite narodni gospo-darat nad narodite, i golemcitevladeat nad niv;

26 me|u vas, pak, neka ne bide taka; akoj me|u vas saka da bide pogolem, nekavi bide sluga;

16 19,30 Mk 10,31 Lk 13,30

18 7,22-23 16,21

19 26,2 Lk 24,7.46 Dela 10,40 1 Kor 15,4

20 27,56

21 19,28

22 6,39.42 Is 51,17-23 Er 25,15-29 Jn 18,11

23 24,36 26,39

25 Lk 22,24-27

26 Mk 10,43-44

20,1 21,33

4 21,28

Kol 4,1

8 3 Mojs

19,13 5 Mojs

24,15

15 6,23

Mk 7,22 Rim 9,19-21

30


12 20,3. Toa e okolu 9 ~asot nautro.13 20,5. Okolu 12 i 15 ~asot.14 20,6. Okolu 17 ~asot.

27 i koj saka me|u vas da bide prv, nekavi bide sluga;

28 kako {to i Sinot ôve~ki ne dojdeda Mu sluàt, tuku dojde da posluì ida go dade ìvotot Svoj za otkup namnozina.”

Isceluvaweto na dvajcata slepiod Erihon

(Mr 10,46–52; Lk 18,35–43) 29 I koga tie izleguvaa od Erihon, po

Nego vrve{e mnogu narod. 30 I ete, dvajca slepi, sednati pokraj

patot, {tom ~uja deka minuva Isus,izvikaa i rekoa: „Smiluvaj ni se,Gospodi, Sine Davidov!”

31 A narodot gi ukoruva{e da mol~at;no tie u{te posilno vikaa i velea:„Smiluvaj ni se, Gospodi, Sine Davi-dov!”

32 Isus zastana, gi povika i re~e:„[to sakate da storam za vas?”

33 Tie Mu odgovorija: „Da ni se otvo-rat o~ite na{i.”

34 I Isus se smiluva i se dopre donivnite o~i, i vedna{ im progledaao~ite nivni; i tie trgnaa po Nego.

Hristovoto sve~eno vleguvawe voErusalim

(Mr 11,1–11; Lk 19,28–40; Jn 12,12–19)

21 A koga nabliìja do Erusalim idojdoa do Vitfagija, kaj Masli-

novata Gora, Isus isprati dvajca u~e-nici

2 i im re~e: „Otidete vo selono, {toe nasproti vas i vedna{ }e najdetevrzana magarica i mlado magare so nea;odvrzete gi i dovedete Mi gi!

3 A ako nekoj vi re~e ne{to, kaètemu deka Mu se potrebni na Gospod, ivedna{ }e gi prati.”

4 A seto toa stana za da se ispolnikaànoto preku prorokot, koj veli:

5 „Kaète $ na }erkata Sionova: ete,tvojot car doa|a kaj tebe krotok i sedina magarica i mlado magare, sin na pod-jaremnica.”

6 U~enicite otidoa i napravija taka,kako {to im be{e zapovedal Isus.

7 Gi dovedoa magaricata i mladotomagare i gi kladoa odozgora ali{tatasvoi, i Toj sedna nad niv.

8 A mnozina od narodot gi postilaapo patot oblekite svoi; drugi, pak,se~ea granki od drvjata i gi postilaapo patot;

9 a narodot {to vrve{e pred Nego ipo Nego, vika{e velej}i: „Osana naSinot Davidov! Blagosloven e Onoj{to doa|a vo imeto Gospodovo! Osanavo visinite!”

10 I koga vleze vo Erusalim, celiotgrad se razdviì, velej}i: „Koj e ovoj?”

11 A narodot govore{e: „Ovoj e Isus,prorokot od Nazaret galilejski.”

Izgonuvawe na trgovcite od hramot (Mr 11,15–19; Lk 19,45–48; Jn 12,12–16)

12 I vleze Isus vo hramot Bo`ji i giistera site {to prodavaa i kupuvaa vohramot, gi rasturi masite na menuva~i-te i stolovite na onie {to prodavaagulabi,

13 i im re~e: „Napi{ano e: ‚DomotMoj neka se nare~e dom za molitva', avie go napravivte razbojni~ka pe{-tera.”

14 I dojdoa kaj Nego vo hramot kuci islepi, i Toj gi izlekuva.

15 A prvosve{tenicite i kni`nici-te, koga gi vidoa ~udata {to gi napra-vi, i slu{aj}i gi decata kako vikaat vohramot i velat: „Osana na DavidoviotSin!”, negoduvaa,

16 i mu rekoa: „Slu{a{ li {to velattie?” A Isus im re~e: „Da! Zar niko-ga{ ne ste ~itale: ‚Od ustata na novo-roden~iwa i od doen~iwa Ti si prigot-vil pofalba?'”

17 I koga gi ostavi, izleze nadvor odgradot, vo Vitanija, i tamu preno}i.

Smokvata {to ne dava plod (Mr 11,12–14; 20–24)

18 A utredenta, vra}aj}i se vo gradot,ogladne;

19 i vide pokraj patot smokva, paotide do nea; otkako ne najde na neani{to osven lisja, re~e: „Od sega danema plod na tebe doveka!” I smokvatavedna{ se isu{i.

20 [tom go vidoa toa, u~enicite seza~udija i rekoa: „Kako vedna{ seisu{i smokvata!”

8 3 Car 1,33 4 Car 9,13

9 23,39 Ps118,25.26Ps 148,1Jov 16,19Lk 13,35

10 2,3

11 5 Mojs18,15 Lk 24,19 Jn 4,19 7,40 9,17 Dela 3,22-23

12 Neem 13,7-8 Jn 2,14-15

13 Is 56,7Er 7,11

14 11,4 3 Mojs21,18 2 Car 5,8

15 4 Mojs14,22

16 Ps 8,3Jn 12,19

17 Mk 11,1.11 Lk 21,37

19 Os 9,16 Lk 13,6-9

27 Mk 9,35

Jn 13,4-15

28 8,20

Is 53,10 Mk 10,45

Rim 5,6 1 Tim 2,6

30 9,27

33 11,5

34 8,3

9,29-30

Lk 10,33

21,1 Zah 14,4 Mk 11,1

14,13

2 1 Mojs

49,11

4-5 1,22

5 11,29

Is 62,11Zah 9,9

6 26,19

7 Jn 12,14

31


21 A Isus im odgovori i re~e:„Vistina, vi velam: ako imate vera i nese posomnevate, ne samo toa {to stanaso smokvata }e go pravite, tuku, ako ina ovaa planina $ re~ete - digni se ifrli se v more, }e bide.

22 I s# {to }e pobarate vo molitva sovera, }e dobiete”

Pra{awa za Isusovite ovlastuvawa (Mr 11,27–33; Lk 20,1–8)

23 I koga dojde Toj vo hramot ipou~uva{e, pristapija kon Negoprvosve{tenicite i stare{inite naro-dni i rekoa: „So kakva vlast go pravi{toa i koj Ti ja dal taa vlast?”

24 A Isus im odgovori i re~e: „I Jas}e ve pra{am ne{to. Pa, ako Mi odgo-vorite, i Jas }e vi kaàm so kakvavlast go pravam ova.

25 Kr{tevaweto Jovanovo od kadebe{e: od neboto ili od lu|eto?” A tierazmisluvaa me|u sebe i velea: „Akokaème - od neboto, }e ni re~e: ‚Pazo{to ne mu poveruvavte?'

26 A ako re~eme: - od lu|eto, se pla-{ime od narodot; za{to site go smetaaJovan za prorok.”

27 I, odgovaraj}i Mu na Isus, rekoa:„Ne znaeme.” A Toj im re~e: „Nitu Jasne vi kaùvam so kakva vlast go pravamova.”

Parabola za dvata sina 28 „[to mislite za ova? Eden ~ovek

ima{e dva sina; pa otide kaj prviot imu re~e: ‚Sine, odi denes da raboti{ vomoeto lozje!'

29 Toj odgovori i re~e: ‚Ne sakam!' nopotoa se pokaja i otide.

30 Otide i kaj vtoriot, i mu go re~eistoto. Toj odgovori i re~e: ‚]e oti-dam, gospodare.' No ne otide.

31 Koj od dvajcata ja ispolni tatkova-ta volja?” Mu rekoa: „Prviot.” Toga{Isus im re~e: „Vistina vi velam dekacarinicite i bludnicite pred vas }evlezat vo carstvoto Bo`jo:

32 za{to dojde kaj vas Jovan po patotna pravednosta i vie ne mu poveruvavte,a carinicite i bludnicite mu poveru-vaa; vie, pak, iako vidovte, ne se pre-

domislivte otposle za da mu poveru-vate.”

Parabola za nemilosrdnite lozari(Mr 12,1–12; Lk 20,9–19)

33 „ûjte druga parabola! Be{e eden~ovek doma}in, koj nasadi lozje, gozagradi so plot, iskopa vo nego bunar,napravi kula i, otkako im go predade nalozarite, si otide.

34 I koga nabliì vremeto za berba,toj gi isprati kaj lozarite svoiteslugi za da gi zemat plodovite negovi.

35 No, lozarite, gi fatija negoviteslugi, edniot go pretepaa, drugiot goubija, a tretiot so kamewa go zasipaa.

36 Toj povtorno isprati drugi slugi,pove}e od prvite; no i so niv postapijaisto.

37 Najposle go isprati kaj niv svojotsin, velej}i: ‚]e se zasramat od sin mi.'

38 No lozarite, {tom go vidoa sin mu,si rekoa me|u sebe: ‚Ovoj e naslednikot;ajde da go ubieme i da go prisvoimenasledstvoto negovo.'

39 Pa, go fatija, go izvedoa nadvor odlozjeto i go ubija.

40 Koga }e dojde gospodarot na lozjeto,{to }e im napravi na tie lozari?”

41 Mu odgovorija: „Zlostorniciteèstoko }e gi pogubi, a lozjeto }e godade na drugi lozari {to }e mu gidavaat plodovite navreme.”

42 A Isus im re~e: „Zar nikoga{ neste ~itale vo Pismata: ‚Kamenot {togo otfrlija yidarite, stana kamentemelnik: toa e od Gospod i ~udesno evo o~ite na{i.'

43 Zatoa vi velam deka carstvotoBo`jo }e bide zemeno od vas i }e se dadena narod {to gi prinesuva negoviteplodovi.

44 I koj padne vrz toj kamen, }e se raz-bie; a vrz kogo toj }e padne, }e go zdro-bi.”

45 I slu{aj}i gi Negovite paraboli,prvosve{tenicite i fariseite razbraadeka govori za niv,

46 pa nastojuvaa da Go fatat; no sepla{ea od narodot, za{to Go smetaa zaprorok.

33 Is 5,1-2

34 22,3

35 22,6 23,37

36 22,4

37 Jn 3,16-17 1 Jn 4,9

38 Gal 4,7

39 Jn 19,17 Evr 13,12

42 Is 28,16 Ps 118,22-23Dela 4,11 1 Ptr 2,4-8

43 Dela 13,46

44 Mk 11,18 Lk 20,18 Rim 11,11

46 14,5 16,14 21,26

21 17,20

Lk 17,6 Jk 1,6

22 7,7-8

Mk 11,24

23 7,29

28,18

25 21,32

Lk 7,30 Jn 3,27

26 14,5

21,46

28 20,1.4

Lk 15,11

31 6,10

Lk 18,9-14

32 Lk 7,37-50

19,1-10

32


Parabola za svadbatana careviot sin

(Lk 14,15–24)

22 I odgovaraj}i, Isus pak im go-vore{e vo paraboli i re~e:

2 „Carstvoto nebesno prilega na edencar, koj napravi svadba za svojot sin.

3 I gi isprati svoite slugi da gipovikaat pokanetite na svadba; a tie nesakaa da dojdat.

4 Povtorno isprati drugi slugi i imre~e: kaète im na pokanetite: ‚Ete,prigotviv jadewe; juncite moi i s# {toe ugoeno se zaklani, i s# e gotovo; doj-dete na svadbata!'

5 No tie go prenebregnaa toa i si oti-doa: edni na niva, drugi po trgovijatasvoja;

6 a ostanatite, pak, gi fatija nego-vite slugi, gi ismejaa i gi ubija.

7 [tom ~u za toa carot, se naluti,isprati svoja vojska i gi pogubi ubij-cite i im go zapali nivniot grad.

8 Toga{ im re~e na slugite svoi:‚Svadbata e gotova, no pokanetite nebea dostojni.

9 Zatoa odete po krstopatite i kolku-mina }e najdete, pokanete gi na svadba!'

10 I izlegoa slugite po pati{tata, gisobraa site {to gi najdoa - i lo{i idobri; i se napolni svadbeniot dom sogosti.

11 Koga vleze carot da gi vidi gos-tite, zabeleà eden neoble~en vo svad-bena obleka.

12 Pa mu re~e: ‚Prijatele, kako vlezeovde, neoble~en vo svadbena obleka?' Atoj mol~e{e.

13 Toga{ carot im re~e na slugite:‚Vrzete mu gi racete i nozete, zemete goi frlete go vo krajnata temnina; tamu}e bide pla~ i krckawe so zabi!'

14 za{to, mnozina se povikani, amalkumina izbrani.”

Pra{awa za danokot (Mr 12,13–17; Lk 20,20–26)

15 Toga{ fariseite otidoa i se sove-tuvaa kako da Go fatat vo nekoj zbor.

16 I gi ispra}aa kaj Nego svoiteu~enici, zaedno so nekoi Irodovci, koi

Mu govorea: „U~itele, znaeme deka sivistinit i navistina gi u~i{ lu|etona patot Bo`ji, i ne se pla{i{ odnikogo, za{to ne gleda{ koj e koj;

17 zatoa kaì ni; {to misli{: trebali da se dava danok na carot ili ne?”

18 No Isus go proyre lukavstvotonivno i re~e: „[to Me isku{uvate,licemeri?

19 Pokaète Mi ja dano~nata para.”Tie Mu donesoa eden denarij.

20 I im re~e: „îj e ovoj lik i nat-pis?”

21 Tie odgovorija: „Na carot.” Toga{im re~e: „Podajte go carevoto na carot,a Bo`joto na Boga!”

22 I {tom go ~uja toa, tie se voshiti-ja i otkako go ostavija, si otidoa.

Pra{awa za voskresenieto (Mr 12,18–27; Lk 20,27–38)

23 Vo istiot den pristapija kon Negoi sadukeite, koi velat deka nema vos-kresenie, i Go pra{aa,

24 govorej}i: „U~itele, Mojsej re~e:‚Ako umre nekoj bez deca, toga{ brat muneka ja zeme ènata negova i neka mupodigne potomstvo na svojot brat!'

25 Kaj nas ima{e sedummina bra}a;prviot se oèni i umre; pa, bidej}inema{e porod, ja ostavi ènata svoja nabrata si;

26 isto taka napravi i vtoriot, i tre-tiot, s# do sedmiot;

27 a po site niv umre i ènata. 28 Pri voskresenieto, na kogo od

sedumminata }e bide taa èna, bidej}iso site ìveela?”

29 Isus im odgovori i re~e: „Selaète, za{to ne gi poznavatePismata, nitu silata Bo`ja;

30 za{to pri voskresenieto lu|etonitu se ènat, nitu se maàt, tuku sekako angeli Bo`ji na neboto.

31 A za voskresenieto na mrtvite, neste li ~itale {to vi rekol Bog,velej}i:

32 ‚Jas sum Bog Avraamov, Bog Isakovi Bog Jakovov.' Bog ne e Bog na mrtvite,tuku na ìvite.”

33 I narodot, slu{aj}i go toa, sevoshituva{e na Negovata nauka.

21 6,24 Rim 13,7 1 Ptr 2,17

22 16,4 22,33

23 2 Mak 7,9 Dela 4,1-2 1 Kor15,12

24 1 Mojs 38,85 Mojs 25,5

30 Mudr 5,5 Kol 1,12

32 2 Mojs 3,63,15-16 Dan 12,2 Dela 3,13

33 7,28 Jn 7,15

22,1 13,33

2 8,11

18,23 Izreki

9,1-6

3 21,34

4 21,36

5 Lk 14,18

6 21,35

9 Otkr 19,7

10 9,9-13

13,38.47 Tov 9,12

12 26,50

13 8,12

14 20,16

15 16,1

Lk 11,54

16 5 Mojs

10,17 Dela 10,

34-35

33


Najva`nata zapoved (Mr 12,28–34; Lk 10,25–28)

34 Koga fariseite slu{naa deka gizamol~i sadukeite, se sobraa zaedno.

35 I eden od niv, zakonik, isku{u-vaj}i Go, zapra{a i re~e:

36 „U~itele, koja zapoved e najgolemavo Zakonot?”

37 A Isus mu odgovori: „,Vozqubi GoGospoda, svojot Bog, so seto svoe srce, iso seta svoja du{a, i so siot svoj razum;'

38 toa e prva i najgolema zapoved; 39 a vtorata e sli~na na nea: ,vozqubi

go svojot blièn kako sebesi!' 40 Na tie dve zapovedi se dràt

celiot Zakon i Prorocite.”

Za Davidoviot sin (Mr 12,35–37; Lk 20,41–44)

41 I koga se sobraa fariseite, Isusgi pra{a

42 i re~e: „[to mislite za Hristos?îj sin e Toj?” Mu odgovorija:„Davidov.”

43 Im re~e: „Kako toga{ David, prekuDuhot Go nare~e Gospod, velej}i:

44 ‚Mu re~e Gospod na Mojot Gospod:Sedi od Mojata desna strana, dodeka negi poloàm neprijatelite Tvoi vopodno`jeto na nozete Tvoi.'

45 I taka, ako David Go nare~e Gos-pod, kako toga{ moè Toj da Mu e sin?”

46 I nikoj ne moè{e da Mu odgovorinitu zbor, i od toj den nikoj ve}e ne seosmeli da Go pra{a.

Isus gi ukoruva kni`nicitei fariseite

(Mr 12,38–39; Lk 11,37–52; 20,45–46)

23 Toga{ Isus mu govore{e nanarodot i na u~enicite Svoi,

2 velej}i: „Na Mojseeviot stol sednaakni`nicite i fariseite.

3 Zatoa, s# {to }e vi kaàt da pazite,pazete i izvr{uvajte; a spored delatanivni ne postapuvajte, za{to tie govo-rat, no ne izvr{uvaat;

4 vrzuvaat bremiwa te{ki i ma~ni zanosewe i gi klavaat vrz ple}ite na lu-|eto, a sami ne sakaat nitu so prst da gipomrdnat.

5 I site svoi dela gi pravat za da gividat lu|eto; gi pro{iruvaat svoitezapisi i gi prodolùvaat resite nasvojata obleka;

6 sakaat prvo mesto na gozbite i pred-ni mesta vo sinagogite,

7 i pozdravi po ulicite, i da gi vi-kaat lu|eto‚ Ravi, Ravi!'

8 A vie nemojte da se narekuvate‚Ravi', za{to eden e va{iot U~itel -Hristos, a vie ste site bra}a.

9 I nikogo na zemjata ne vikajte gosvoj Tatko, za{to eden e va{iot Tatko- Onoj, Koj e na nebesata;

10 i nastavnici nemojte da se nareku-vate, za{to eden e va{iot Nastavnik -Hristos.

11 No, najgolemiot me|u vas da vi bidesluga;

12 za{to, koj se vozdignuva, }e bideponizen; a koj se ponizuva, }e bidevozdignat.”

Osuda na licemerite (Mr 12,40; Lk 11,9–52; 20,47)

13 „Te{ko vam, kni`nici i farisei,licemeri, zatoa {to go zatvoratecarstvoto nebesno pred lu|eto; za{to,nitu vie vleguvate, nitu gi pu{tate davlezat onie {to sakaat da vlezat.

14 Te{ko vam, kni`nici i farisei,licemeri, za{to gi podjaduvate domo-vite na vdovicite i licemerno dolgo semolite; zaradi toa }e dobiete pogolemaosuda.

15 Te{ko vam kni`nici i farisei,licemeri, za{to obikoluvate po more ipo kopno za da dobiete eden sledbenik,i koga toa }e se slu~i, toga{ go pravitesin na pekolot, dvojno pogolem od vas.

16 Te{ko vam, voda~i slepi, koivelite: ‚Ako se zakolne nekoj vo hra-mot, ne e ni{to; no ako se zakolne nekojvo zlatoto na hramot, vinoven e.'

17 Bezumni i slepi! [to e pogolemo:zlatoto ili hramot koj{to go osvetuvazlatoto?

18 Isto taka velite: ‚Ako nekoj sezakolne vo `rtvenikot, ni{to ne e; no,ako nekoj se zakolne vo darot {to e nanego, vinoven e.'

5 6,1.5 4 Mojs15,37-39 Amos 4,5

6 Lk 14,7

9 6,9 Mal 2,10

10 Jn 13,13

11 18,4 20,26 Mk 9,34-35

12 Is 2,9-17 Izreki29,23 Lk 14,11 18,14 Jk 4,10

13 5,20 11,21 18,9 Is 5,8-24 Er 8,8 Mal 2,8 Lk 11,52

14 Mk 12,40

16 15,14 Jn 9,38-41 Rim 2,19

35 16,1

37 5 Mojs 6,5

Is.N.22,5gr.

39 5,43

19,19 3 Mojs

19,18Jn 13,34-35 Rim 13,8-9

Gal 5,14 Jk 2,8

40 7,12

43 9,27

44 26,64

Ps 110,1Mk 16,19

Dela 2,33-34

Evr 1,3.13 8,1

10,12-13

45 1,1

46 Mk 12,34 Lk 20,40

Jn 21,12

23,1 Lk 20,45

3 5 Mojs

17,10 Mal 2,7-8

Rim 2,17-24

4 11,30

Lk 11,46

34


19 Bezumni i slepi! [to e posveto:darot ili `rtvenikot {to go osvetuvadarot?

20 A koj }e se zakolne vo `rtvenikot,se kolne vo nego i vo s# {to e vrz nego;

21 i koj }e se zakolne vo hramot, sekolne vo nego i vo Onoj Koj ìvee vonego;

22 i koj }e se zakolne vo neboto, sekolne vo prestolot Bo`ji i vo Onoj,{to sedi na nego.

23 Te{ko vam, kni`nici i farisei,licemeri, za{to davate desetok od na-ne, kopra i kim, a ste go ostavile naj-va`noto vo Zakonot: pravednosta, mi-losta i verata; ova treba{e da go pra-vite, a i ona da ne go ostavate.

24 Voda~i slepi, vie komarecot gocedite, a kamilata ja progoltuvate!

25 Te{ko vam, kni`nici i farisei,licemeri, za{to gi ~istite ~a{ata i~inijata odnadvor, dodeka vnatre tie sepolni so grabe` i nepravda.

26 Slep fariseju, o~isti gi ~a{ata i~inijata najnapred vnatre, za da bidat~isti i odnadvor.

27 Te{ko vam, kni`nici i farisei,licemeri, za{to li~ite na varosanigrobovi, {to odnadvor izgledaat ubavo,a vnatre se polni so mrtove~ki koski isekakva ne~istotija.

28 Taka i vie, odnadvor im se pokaù-vate na lu|eto kako pravedni, a vnatreste polni so licemernost i bezza-konie.”

Objavata na kaznata za licemerite (Lk 11,47–51)

29 „Te{ko vam kni`nici i farisei,licemeri, za{to im yidate grobnici naprorocite i gi ukrasuvate spomenicitena pravednite,

30 pa velite: ‚Da ìveevme vo dnitena na{ite tatkovci, nema{e da stanemenivni sou~esnici vo krvta na pro-rocite.'

31 A so toa svedo~ite sami protivsebe, deka ste sinovi na onie {to giubile prorocite.

32 Dopolnete ja i vie merata natatkovcite va{i!

33 Zmii i ro`bi aspidini, kako }epobegnete od osudata za vo pekolot?

34 Zatoa, ete, Jas pra}am kaj vas pro-roci i mudreci i kni`nici; edni }eubiete i raspnete, a drugi }e tepate posinagogite va{i i }e gi progonuvate odgrad vo grad;

35 za da padne vrz vas seta pravednakrv {to e proleana na zemjata, od krvtana pravedniot Avel pa do krvta naZaharija, sinot na Varahija, kogo goubivte me|u hramot i `rtvenikot.

36 Vistina, vi velam: seto toa }e dojdevrz ovoj rod!”

Isusovata qubov kon Erusalim (Lk 13,34–35)

37 „Erusalime, Erusalime, {to giubiva{ prorocite i so kamewa gi zasi-puva{ ispratenite kaj tebe! Kolkupatisakav da gi soberam ~edata tvoi, kakokva~kata {to gi sobira piliwata svoipod kriljata, a vie ne sakavte.

38 Ete, vi se ostava pust va{iot dom. 39 Za{to vi velam: nema da Me vidite

od sega dodeka ne kaète: ,Blagoslovene Onoj, Koj doa|a vo imeto Gospodovo!'”

Navestuvawe za razurnuvawetona hramot vo Erusalim

(Mr 13,1–2; Lk 21,5–6)

24 I koga izleze Isus od hramot isi ode{e, Mu prijdoa u~enicite

Negovi za da Mu gi pokaàt gradbitena hramot.

2 A Isus im re~e: „Ne go gledate liseto toa? Vistina, vi velam: nema daostane tuka nitu kamen na kamen, a dane bide urnat.”

Nevolji i progonstva (Mr 13,3–13; Lk 21,8–19)

3 I koga sede{e na Maslinovata Gora,Mu prijdoa u~enicite Negovi nasamo iMu rekoa: „Kaì ni, koga }e bide toa, ikakov }e bide znakot za Tvoeto doa|awei za krajot na svetot?”

4 A Isus im odgovori i re~e: „Pazetese, da ne ve izlaè nekoj;

5 za{to mnogumina }e dojdat vo Moeime, govorej}i: ‚Jas sum Hristos!' i }eprelaàt mnozina.

33 3,7 12,34

34 1 Kor12,28

35 27,25 1 Mojs 4,10 2 Let24,20-22 Otkr 16,6 18,24

36 24,34

37 21,35 22,6 Dela 7,59

38 Er 7,14 12,7 22,5 Ps 68,25 Jn 2,19-21

39 21,9 Ps 118,26Lk 19,38

24,2 Lk 19,44

3 5,1 10,23 13,39 1 Kor15,23 1 Sol 2,19 3,13 4,15 5,23 2 Sol 2,1.8 Jk 5,7-8 3 Ptr3,4.12 1 Jn 2,28

4 Er 29,8 Otkr 12,9

5 Er 14,14

20 5,33-37

21 3 Car 8,13

22 5,34

Is 66,1

23 3 Mojs

27,30 5 Mojs

14,22 Er 5,1

Amos 5,21 Lk 11,42 Rim 3,3

25 Mk 7,4

26 Jn 9,40

27 Dela 23,3

28 Lk 16,15

31-32 Dela 7,52

32 1 Sol 2,16

35


6 ]e slu{ate za vojni i glasovi zavojni. Gledajte da ne se upla{ite, za{-to seto toa treba da bide; no toa u{tene e krajot.

7 Za{to }e se krene narod protivnarod, i carstvo protiv carstvo, i namesta }e ima glad, pomor i potresi;

8 a seto toa e po~etok na stradawata. 9 Toga{ }e ve predadat na ma~ewe i

}e ve ubijat; i }e bidete mrazeni odsite narodi, zaradi Moeto ime.

10 Toga{ mnozina }e se soblaznat ieden so drug }e se predavaat i eden sodrug }e se mrazat;

11 mnogu la`ni proroci }e se pojavati }e prelaàt mnozina;

12 i bidej}i bezzakonijata }e se um-noàt, kaj mnozina qubovta }e oladi.

13 A koj }e izdrì do kraj, toj }e bidespasen.

14 I }e bide propovedano ova Evan-gelie za carstvoto po celiot svet, zasvedo{tvo na site narodi; i toga{ }edojde krajot.”

Gnasniot pusto{nik (Mr 13,14–23; Lk 21,20–24)

15 „Pa taka, {tom go vidite gnasniotpustinik kako stoi na svetoto mesto, zakoja zboruva prorokot Danil - koj ~itaneka razbere,

16 toga{ onie, {to se nao|aat voJudeja, neka begaat po planinite;

17 koj e na pokriv neka ne sleguva dazeme ne{to od ku}ata svoja;

18 i koj e na niva, neka ne se vra}anazad za da gi zeme ali{tata svoi!

19 No te{ko na bremenite i nadoilkite vo tie dni!

20 Zatoa molete se da ne stane begawe-to va{e zime ili vo sabota;

21 za{to toga{ }e ima golema nevolja,kakva {to nemalo od po~etokot na sve-tot pa dosega, nitu, pak, }e ima.

22 I ako ne se skratat onie dni, nikojne bi se spasil; no zaradi izbranite }ese skratat tie dni.

23 Toga{, ako vi kaè nekoj: ‚Eve,ovde e Hristos' ili ‚tamu e' - ne veru-vajte!

24 Za{to }e se pojavat la`ni hris-tosi i la`ni proroci, i }e pokaàt

golemi znaci i ~uda, za da gi prelaàt,ako e mo`no, i izbranite.

25 Ete, odnapred vi kaàv. 26 I taka, ako vi re~at: ‚Ete, Toj e vo

pustinata' - ne izleguvajte; ili, ‚ete, voskri{nite odai e' - ne veruvajte!

27 Za{to, kako {to molwata izleguvaod istok i se gleda duri do zapad, taka}e bide doa|aweto na Sinot ôve~ki.

28 Za{to, kade {to e mr{ata, tamu sesobiraat i orlite.”

Vra}aweto na Sinot ôve~ki (Mr 13,24–27; Lk 21,25–28)

29 „I vedna{, po makite na tie dni,sonceto }e se pomra~i i mese~inatanema da ja dava svojata svetlina, i yvez-di }e pa|aat od neboto, i silite nebes-ki }e se razni{aat.

30 Toga{ }e se javi na neboto znakotna Sinot ôve~ki i }e zapla~at sitezemni plemiwa, i }e Go vidat Sinotôve~ki kako doa|a na nebesniteoblaci, so sila i golema slava;

31 i }e gi isprati Svoite angeli sosilen truben glas, i }e gi soberatNegovite izbranici od ~etirite vetra,od edniot do drugiot kraj na nebesata.”

Sporedba so smokvata (Mr 13,28–31; Lk 21,29–33)

32 „Nau~ete ja parabolata od smokva-ta: {tom }e se podmladat nejzinitegranki i pu{tat lisja, znaete deka eblizu letoto;

33 Taka i vie, koga }e go vidite setotoa, znajte deka e blizu, pred vratata.

34 Vistina vi velam: nema da mineovoj rod dodeka seto ova ne se ispolni.

35 Neboto i zemjata }e minat, nozborovite Moi nema da minat.”

Denot i ~asot - nepoznati! (Mr 13,32–37; Lk 17,26–30; 34–36)

36 „A za toj den i ~as nikoj ne znae,nitu angelite nebesni, tuku samo MojotOtec;

37 no, kako {to be{e vo denovite naNoe, taka }e bide i pri doa|aweto naSinot ôve~ki;

38 za{to, kako {to vo denovite predpotopot jadea i pieja, se ènea i se

27 8,20

28 Jov 39,30 Lk 17,37 Jn 7,27

29 Is 13,1034,4Amos 8,9

30 16,27 26,64 2 Mojs19,16 34,5 Zah 12,10-12 Dan 7,137,14 Otkr 1,7

31 13,41 5 Mojs30,3-4 Neem 1,9 1 Sol 4,16

33 Jk 5,9 Otkr 3,20

34 10,23 16,28 Is 51,6

35 5,18 Ps 101,26

36 Zah 14,7 Mk13,32.35 Dela 1,7

38 1 Mojs7,7.13 3 Ptr 3,6

6 Dan 2,28

7 Is 19,2

2 Let 15,6

8 Is 13,8

Os 13,13 Jn 16,21 Rim 8,22 1 Sol 5,3 Otkr 12,2

9 Jn 15,18

11 7,15

3 Ptr 2,1

12 Lk 18,8

2 Sol 2,3

13 10,22.32

14 26,13 28,19

Mk 16,15 Rim 10,18

15 Dan 9,27

11,3112,11

1 Mak 1,54

17 Lk 17,31

18 1 Mojs

19,26

19 Lk 23,29

21 Dan 12,1

Otkr 7,14 16,18

23 Lk 17,21.23

24 5 Mojs13,1-3

2 Sol 2,3-4.9

36


maèa do onoj den koga Noe vleze vokov~egot,

39 i ne sfatija dodeka ne dojdepotopot i istrebi s# - taka }e bide idoa|aweto na Sinot ôve~ki.

40 Toga{ }e bidat dvajca na niva: eden}e bide zemen, a drugiot }e bideostaven;

41 dve èni }e melat so ra~na melni-ca: ednata }e bide zemena, a drugata }ebide ostavena.

42 Pa taka, bidete budni, za{to neznaete vo koj ~as }e dojde va{iotGospod.

43 Znajte go i ova: koga doma}inot naku}ata bi znael vo koj ~as }e dojdekradecot, toj bi ostanal buden i ne bidozvolil da mu provalat vo ku}ata.

44 Zatoa i vie treba da bidete pod-gotveni, za{to Sinot ôve~ki doa|a vo~asot koga ne o~ekuvate.”

Verni i neverni sluìteli (Lk 12,42–48)

45 „Koj e, pak, toj veren i mudar sluga,kogo }e go postavi gospodarot negov nadslugite svoi da im dava navreme hrana?

46 Blaze na toj sluga, kogo, koga }edojde gospodarot negov, go nao|a dekapostapuva taka;

47 vistina vi velam deka nad celiotsvoj imot }e go postavi nego.

48 Ako, pak, toj sluga e lo{ i si re~evo srceto svoe: ‚Gospodarot moj u{te zadolgo vreme nema da dojde',

49 pa po~ne da gi tepa drugarite svoii da jade i pie so pijanicite,

50 gospodarot na toj sluga }e dojde voden koga toj ne go o~ekuva, i vo ~as {tone go znae;

51 i }e go rase~e na dve, i }e mu dadeudel so licemerite; tamu }e bide pla~i krckawe so zabi.”

Parabola za desette devojki

25 „Toga{ carstvoto nebesno }e za-prilega na deset devojki, koi gi

zedoa svoite svetilki i izlegoa da gopresretnat mladoènecot.

2 Pette od niv bea mudri, a pette ne-razumni.

3 Nerazumnite gi zedoa svetilkitesvoi, no ne ponesoa so sebe maslo;

4 a mudrite, zaedno so svetilkitesvoi, zedoa vo sadovite i maslo;

5 i bidej}i mladoènecot se zabavi,site zadremaa i zaspaa.

6 A na polno} se ~u vikawe: ‚Evemladoènecot, doa|a, izlezete da gopresretnete!'

7 Toga{ site tie devojki stanaa i giprigotvija svoite svetilki.

8 Nerazumnite, pak, im rekoa namudrite: ‚Dajte ni od va{eto maslo,za{to na{ite svetilki gasnat.'

9 Mudrite im odgovorija i rekoa: ‚No,moè da ne ni stigne i nam i vam: po-dobro odete kaj prodava~ite i kupetesi!'

10 A koga tie otidoa da kupat, pris-tigna mladoènecot i prigotvenitevlegoa so nego na svadbata, i vratite sezatvorija.

11 Potoa dojdoa i drugite devojki ivikaa: ‚Gospodare, gospodare, otvorini!'

12 A toj im odgovori i re~e: ‚Vistina,vi velam: ne ve poznavam!'

13 I taka, bidete budni, za{to ne goznaete nitu denot, nitu ~asot, koga }edojde Sinot ôve~ki.”

Parabola za talantite (Lk 19,12–27)

14 „Za{to, Toj }e postapi kako~ovekot, koj trgnuvaj}i na pat, gi povi-ka slugite svoi i im go predade svojotimot;

15 i na edniot mu dade pet talanti, nadrugiot dva, na tretiot eden, sekomuspored sposobnosta negova; i vedna{zamina.

16 Onoj {to zede pet talanti, otide,gi upotrebi vo rabota i spe~ali drugipet talanti;

17 i isto taka i onoj {to zede dvatalanta, spe~ali drugi dva;

18 a onoj, {to dobi eden talant, otidei go zakopa v zemja i taka gi sokriparite na svojot gospodar.

19 Po dolgo vreme dojde gospodarot naovie slugi i pobara da mu podnesatsmetka.

5 24,48 3 Ptr 3,9

6 Lk 17,34 1 Sol 5,2

8 Izreki13,9

10 24,44 Otkr 19,7.9

11 Lk 13,25

12 7,23 Lk 13,27

13 24,36.42 Mk 13,33

14 Lk 19,12

39 1 Sol 5,3

42 25,13

Lk12,37.39-40 1 Sol 5,1.6

43 1 Sol 5,2.4

Otkr 3,3

45 Ps 103,27

105,21 Lk 12,42

47 19,28

25,21.23

48 3 Ptr 3,4

50 24,42

51 8,12

25,1 Lk 12,35-36

37


20 I koga pristapi onoj {to be{eprimil pet talanti, donese u{te pettalanti i re~e: ‚Gospodare, ti mipredade pet talanti; ete, so nivspe~aliv u{te pet talanti.'

21 Gospodarot negov mu re~e: ‚Ubavo,dobar i veren slugo! Vo malku be{everen, nad mnogu }e te postavam; vlezivo radosta na svojot gospodar!'

22 Mu pristapi i onoj {to be{e pri-mil dva talanta i re~e: ‚Gospodare, timi predade dva talanta, eve, so nivspe~aliv u{te dva talanta.'

23 Gospodarot mu re~e: ‚Ubavo, dobari veren slugo! Vo malku be{e veren,nad mnogu }e te postavam; spodeli jaradosta so svojot gospodar!'

24 Mu pristapi i onoj {to be{e zeleden talant i re~e: ‚Gospodare, te znaevdeka si èstok ~ovek: `nee{ kade {tone si seel, i sobira{ kade {to ne siveel,

25 pa se upla{iv i otidov, i go sokrivtvojot talant v zemja; ete ti go tvoeto.'

26 A gospodarot mu odgovori i re~e:‚Zol i mrzliv slugo! Ako si znael deka`neam, kade {to ne sum seel, i sobiramkade {to ne sum veel,

27 treba{e moite pari da im gi dade{na trgovcite, pa koga }e dojdam da si gopriberam svoeto so dobivka;

28 zemete go od nego talantot i dajtemu go na onoj {to ima deset talanti;

29 za{to sekomu, {to ima, }e mu sedade i preumnoì, a od onoj, {to nema,}e mu se odzeme i ona {to go ima;

30 a lo{iot sluga frlete go vo krajnatemnina: tamu }e bide pla~ i krckaweso zabi.'” Otkako go re~e toa, izvika:„Koj ima u{i da slu{a, neka ~ue.”

Sudniot den 31 „A koga }e dojde Sinot ôve~ki vo

Svojata slava i site sveti angeli soNego, toga{ }e sedne na prestolot naslavata Svoja,

32 i }e se soberat pred Nego site na-rodi, pa }e gi oddeli edni od drugi,kako {to pastirot gi oddeluva ovciteod kozite;

33 i }e gi postavi ovcite od Svojatadesna strana, a kozite od levata.

34 Toga{ Carot }e im kaè na onie{to Mu se od desnata strana: ‚Dojdete,blagosloveni od Mojot Otec; nasledetego carstvoto, podgotveno za vas odpo~etokot na svetot;

35 za{to, gladen bev i Mi dadovte dajadam; èden bev i Me napoivte, stra-nec bev i Me primivte;

36 neoble~en bev i Me oblekovte;bolen bev i Me posetivte; vo zatvor bevi dojdovte kaj Mene.'

37 Toga{ pravednicite }e Mu odgovo-rat i re~at: ‚Gospodi, koga Te vidovmegladen i Te nahranivme, ili èden iTe napoivme?

38 Koga te vidovme stranec i Te pri-bravme, ili neoble~en i Te oblekovme?

39 Koga Te vidovme bolen, ili vozatvor i Te posetivme?'

40 A Carot }e im odgovori i }e re~e:‚Vistina, vi velam: dokolku ste gonapravile toa za eden od ovie Moi naj-mali bra}a, za Mene ste go napravile.'

41 Toga{ }e im kaè i na onie {to seod levata strana: ‚Begajte od Mene,prokleti, vo ve~en ogan, podgotven za|avolot i za negovite angeli!

42 Za{to, gladen bev i ne Mi dadovteda jadam; èden bev i ne Me napoivte;

43 stranec bev i ne Me pribravte;neoble~en bev i ne Me oblekovte; boleni vo zatvor bev i ne Me posetivte.'

44 Toga{ i tie }e Mu odgovorat ire~at: ‚Gospodi, koga Te vidovme gla-den, ili èden, ili stranec, ili ne-oble~en, ili bolen, ili vo zatvor - neTi posluìvme?'

45 Toga{ }e im odgovori i re~e:‚Dokolku ne ste go napravile toa zaeden od ovie najmali bra}a nitu zaMene ne ste go napravile.'

46 I tie }e otidat vo ve~na maka, apravednicite - vo ìvot ve~en.”

Zagovor protiv Isus (Mr 14,1–2; Lk 22,1–2; Jn 11,45–53)

26 I koga gi zavr{i Isus site oviezborovi, im re~e na u~enicite

Svoi: 2 „Znaete deka po dva dni }e bide

Pasha i Sinot ôve~ki }e bide preda-den na raspnuvawe.”

34 Lk 22,30 Efes 1,4

35 Is 58,7 Jov 31,32 Lk 14,12-14 Dela 6,1-3

36 Lk 3,11 2 Tim 1,16-18 Evr 13,3

40 10,40.42 18,5 Izreki19,17 Jn 20,17 Otkr 11,15

41 7,23 2 Sol 1,9 Juda 1,7

42 Jov 22,7

43 10,14 Jov 22,6 Lk 9,53

46 Dan 12,2 Jn 5,29

26,1 11,1 13,53

2 16,21 2 Mojs12,1-27 Lk 24,7.20 Jn 19,16

19 18,23

21 19,28

Lk 12,44 16,10

23 Jn 15,11

29 13,12

Lk 19,26

30 8,12

31 16,27 19,28

Zah 14,5 Mk 8,38 Lk 9,26

Juda 1,14

32 13,49

Ez 34,17

33 22,44

Ps 109,1

38


3 Toga{ prvosve{tenicite, kni`ni-cite i stare{inite narodni se sobraavo dvorot na prvosve{tenikot, po imeKajafa,

4 i se sovetuvaa kako da Go fatatIsus so izmama i da Go ubijat;

5 no rekoa: „Samo ne na praznikot, zada ne stane bunt me|u narodot.”

Pomazanieto vo Vitanija (Mr 14,3–9; Jn 12,1–8)

6 A koga be{e Isus vo Vitanija, voku}ata na Simon Leprozniot,

7 Mu prijde edna èna so alabasterensad so skapoceno miro i go izli vrzglavata Negova, koga Toj sede{e natrpezata.

8 I koga go vidoa toa u~eniciteNegovi, negoduvaa i rekoa: „Kakvo e toarasturawe?

9 Za{to toa miro moè{e skapo da seprodade i da im se dade na siromasite.”

10 No Isus, razbiraj}i go toa, imre~e: „Zo{to ja bunite ènata? Taanapravi dobro delo kon Mene!

11 Bidej}i siromasite gi imate seko-ga{ pokraj sebe, a Mene Me nematesekoga{;

12 taa, izlevaj}i go toa miro vrz telo-to Moe, Me prigotvi za pogreb.

13 Vistina, vi velam: kade i da bidepropovedano ova Evangelie, po cel svet}e se prikaùva toa {to go napravitaa, za nejzin spomen.”

Dogovor za predavstvo na Isus (Mr 14,10–11; Lk 22,3–6)

14 Toga{ eden od dvanaesetminata, poima Juda Iskariotski, otide kaj prvo-sve{tenicite

15 i re~e: „[to }e mi dadete, pa da viGo predadam?” A tie mu predloìjatrieset srebrenici.

16 I ottoga{ toj bara{e pogodnovreme da Go predade.

Podgotovka na Pashalnata ve~era (Mr 14,12–16; Lk 22,7–13)

17 A vo prviot den na praznikotBeskvasnici pristapija kon Isus

u~enicite i Mu rekoa: „Kade saka{ dati prigotvime da jade{ Pasha?”

18 Toj im re~e: „Odete v grad kaj toj itoj ~ovek i kaète mu: ‚U~itelot veli:vremeto Mi nabliì, kaj tebe }e japroslavam Pashata so u~eniciteSvoi.'”

19 U~enicite postapija kako {to imzapoveda Isus i ja prigotvija Pashata.

Isus go poso~uva predavnikot (Mr 14,17–21; Lk 22,14; 21–23; Jn 13,21–30)

20 Koga se stemni, Toj sedna natrpezata so dvanaesette.

21 I koga jadea, im re~e: „Vistina vivelam: eden od vas }e Me predade.”

22 Tie mnogu se naàlija i sekoj odniv po~na da Go pra{uva: „Da ne sumjas, Gospodi?”

23 A Toj im odgovori i re~e: „Onoj{to makna so Mene od ~inijata, toj }eMe predade.

24 Sinot, pak, ôve~ki, si odi, kako{to e napi{ano za Nego; no te{ko muna onoj ~ovek preku kogo Sinotôve~ki }e bide predaden; podobro }ebe{e za toj ~ovek da ne se be{e rodil.”

25 A Juda, {to Go predade, odgovori ire~e: „Da ne sum jas, Ravi?” Mu odgovo-ri: „Ti re~e.”

Vostanovuvawena Svetata Evharistija

(Mr 14,22–26; Lk 22,14–20; 1 Kor 11,23–26)

26 I koga jadea, Isus zede leb, go bla-goslovi, go prekr{i, i otkako im godade na u~enicite, re~e: „Zemete, ja-dete, ova e Moeto telo.”

27 I koga ja zede ~a{ata, zablagodari,im dade i re~e: „Pijte od nea site;

28 za{to ova e Mojata krv na Noviotzavet, koja se proleva za mnozina, zaprostuvawe na grevovite.

29 I vam vi velam, za{to otsega nemada pijam od ovoj lozov plod s# do onojden, koga }e pijam nov so vas, vocarstvoto na Mojot Otec.”

30 I otkako ispeaja blagodarstvenapesna, se iska~ija na MaslinovataGora.

18 Jn 2,4 7,30 13,1

19 21,6

20 Lk 22,14

21 Jn 13,21

23 Ps 40,9 Jn 13,18 17,12

24 8,20+ 18,6 Is 53,9

25 10,4

26-27 Jn 6,51-58 1 Kor10,16

26 14,19

28 20,28 2 Mojs 24,8 Is 53,12 Er 31,31 Zah 9,11 Mk 1,4 Lk 1,77 24,47 Dela 2,38 5,31 10,43 13,38 26,18 Efes 1,7 Kol 1,14 Evr 9,20.22 10,18 12,24

29 8,11 1 Kor11,26

30 Jn 18,1

3 26,57

Ps 2,2 Dela 4,

26-27

4 Ps 30,13 Jn 11,53

Dela 9,23

5 Jn 11,55

6 21,17

7 Lk 7,36-38

9 19,21

Jn 12,5

11 5 Mojs

15,11

12 Jn 12,3

13 24,14

14 Jn 6,71

15 1 Mojs

37,28 Zah 11,12

16 21,46

17 2 Mojs12,1-14

12,20 Mk 14,1.12

Jn 19,14 Dela 12,3

1 Kor 5,7-8

39


Navestuvawe za Petrovotoodrekuvawe

(Mr 14,27–31; Lk 22,31–34; Jn 13,36–38)

31 Toga{ Isus im re~e: „Site vie }ese soblaznite poradi Mene u{te ovaano}; za{to e napi{ano: ‚]e udram popastirot i ovcite od stadoto }e serazbegaat.'

32 A po voskresenieto Moe }e otidampred vas vo Galileja.”

33 Toga{ Petar Mu odgovori i re~e:„Duri i site da se soblaznat poradiTebe, jas nikoga{ nema da se soblaz-nam.”

34 Isus mu re~e: „Vistina, ti velam:ovaa no} u{te pred da propee petel,tripati }e se odre~e{ od Mene.”

35 Petar Mu kaà: „Ako zatreba durii da umram so Tebe, nema da se otkaàmod Tebe!” Istoto go rekoa i siteu~enici.

Isusovata molitva vo Getsimanija (Mr 14,32–42; Lk 22,39–46)

36 Potoa otide Isus so niv na ednomesto, nare~eno Getsimanija, i im re~ena u~enicite: „Posedete tuka, dodekaotidam onamu da se pomolam.”

37 I koga gi povede so sebe Petar idvajcata Zavedeevi sinovi, se nataì ipo~na da taguva.

38 Toga{ Isus im re~e: „Smrtno enaàlena Mojata du{a; ostanete tuka ibidete budni so Mene!”

39 Oddale~uvaj}i se malku, padna naliceto svoe; se mole{e i govore{e:„O~e Moj, ako e mo`no, neka Me odmineovaa ~a{a; no, ne kako Jas {to sakam,tuku kako Ti.”

40 Pa dojde kaj u~enicite i gi zate~ekako spijat, i mu re~e na Petar: „Tolkuli ne moèvte eden ~as da ostanete soMene budni!?

41 Bidete budni i molete se, za da nepadnete vo isku{enie: duhot e bodar, noteloto e slabo.”

42 Pak i po vtor pat otide i sepomoli, govorej}i: „O~e Moj, ako nemoè da me odmine ovaa ~a{a bez da japijam, neka bide voljata Tvoja!”

43 Koga dojde, pak gi najde kako spijat,za{to o~ite im bea nate`nale.

44 Otkako gi ostavi, otide i sepomoli po tretpat, izgovaraj}i giistite zborovi.

45 Toga{ pak dojde kaj u~enicite Svoii im re~e: „S# u{te spiete i po~ivate!Ete, nabliì ~asot i Sinot ôve~ki sepredava vo racete na gre{nicite.

46 Stanete, da odime! Ete, se prib-liùva onoj {to Me predava.”

Isusovoto priveduvawe (Mr 14:43–50; Lk 22:47–53; Jn 18:3–12)

47 Dodeka Toj u{te govore{e, ete,Juda, eden od dvanaesetminata, dojde, iso nego mnogu lu|e so me~evi i stapovi,isprateni od prvosve{tenicite istare{inite narodni.

48 A onoj, {to Go predava{e, im be{edal znak, velej}i: „Fatete Go Toj {to}e go celivam!”

49 I vedna{ mu prijde na Isus i Mure~e: „Te pozdravuvam, Ravi!” I Goceliva.

50 A Isus mu re~e: „Prijatele, zo{tosi do{ol?” Toga{ pristapija, polo-ìja race na Isus i Go fatija.

51 I ete, eden od onie {to bea soIsus, protegna raka i go izvadi noòtsvoj, pa go udri slugata na prvosve{-tenikot, i mu go otse~e uvoto.

52 Toga{ Isus mu re~e: „Vrati go no-òt na negovoto mesto. Za{to site {tose fa}aat za no`, od no` }e zaginat;

53 ili misli{ deka ne moàm da Gopomolam sega Svojot Otec da Mi pratipove}e od dvanaeset legioni angeli?

54 No, kako }e se ispolnat Pismata,ako ova ne stane?”

55 Potoa Isus mu re~e na narodot:„Kako na razbojnik ste izlegle some~evi i stapovi za da Me fatite.Sekoj den sedev so vas, pou~uvaj}i vohramot, i ne Me fativte.

56 No seto toa stana za da se ispolnatproro~kite Pisma.” Toga{ site u~e-nici Go ostavija i se razbegaa.

Soslu{uvaweto na Isuspred Sinedrionot

(Mr 14,53–65; Lk 22,54–55; 63–71; Jn 18,13–14;19–24)

57 A onie {to Go fatija Isus, Goodvedoa kaj prvosve{tenikot Kajafa,

44 2 Kor 12,8

45 Lk 9,44 Jn 13,1 14,30

46 Jn 14,31

47 10,4

49 2 Car 20,9-10

50 1 Mojs26,27

51 Jn 18,26

52 1 Mojs 9,6 Otkr 13,10

53 Jn 18,36

54 Lk 24,26-27

55 Lk 19,47 21,37 Jn 18,20

56 1,22 Zah 13,7 Jn 16,32

57 26,3 Lk 3,2 Jn 11,49 Dela 4,6

31 5,29 11,6

Zah 13,7

32 28,7

33 4,18

34 26,69-75

36 14,23

1 Mojs 22,5 Jn 18,1

Evr 5,7-8

37 17,1

38 24,42

3 Car 19,4 Ps 41,5.11

43,5 Jn 12,27

39 20,22

Jn 4,34

Rim 5,19

41 6,13

Lk 11,1-4 Rim 7,5

42 Fil 2,8

43 Lk 9,32

40


kade {to bea sobrani kni`nicite istare{inite.

58 Petar, pak, ode{e po Nego odd-aleku, do dvorot na prvosve{tenikot; ivleze vnatre, pa sedna so slugite za dago vidi krajot.

59 A prvosve{tenicite i stare{i-nite, i celiot Sinedrion baraa la`nosvedo{tvo protiv Isus za da Go pogubat

60 i ne nao|aa; i, makar {to pristapi-ja mnogu la`ni svedoci, ne najdoa. Nonajposle dojdoa dvajca la`ni svedoci

61 i rekoa: „Ovoj kaà: ‚Moàm da gournam Bo`jiot hram i za tri dni da gosoyidam.'”

62 Toga{ stana prvosve{tenikot i Mure~e: „Ni{to li ne odgovara{? [tosvedo~at ovie protiv Tebe?”

63 No Isus mol~e{e. A prvosve{te-nikot Mu re~e: „Te zakolnuvam vo ì-viot Bog da ni kaè{: Ti li siHristos, Sinot Bo`ji?”

64 Isus mu odgovori: „Ti re~e! No, jasvi velam: otsega }e Go gledate Sinotôve~ki kako sedi oddesno na Silata ikako doa|a na nebesnite oblaci.”

65 Toga{ prvosve{tenikot ja raskinaoblekata svoja i re~e: „Ovoj huli naBoga! Kakva potreba imame pove}e odsvedoci? Ete, sega go ~uvte Negovotohulewe!

66 [to mislite?” A tie odgovorija irekoa: „Zasluùva smrt!”

67 Toga{ Go plukaa v lice i Go tepaa,a drugi Go udiraa po obrazite

68 i govorea: „Prore~i ni, Hriste, kojTe udri?”

Petrovoto otkaùvawe (Mr 14,66–72; Lk 22,56–62; Jn 18,15–18; 25–27)

69 A Petar sede{e nadvor vo dvorot.I mu prijde edna sluginka i mu re~e:„I ti be{e so Isus Galileecot!”

70 No toj se odre~e pred site, velej}i:„Ne znam {to zboruva{!”

71 A koga ode{e kon vratata, go videdruga i im re~e na onie {to bea tamu:„I ovoj be{e so Isus od Nazaret!”

72 No toj pak se odre~e so zakletva:„Ne Go poznavam ôvekot!”

73 Malku potoa se pribliìja onie{to stoeja tamu i mu rekoa na Petar:

„Navistina, i ti si od niv, za{to i go-vorot tvoj te izdava!”

74 Toga{ toj po~na da se kolne, i sezakolna: „Ne Go poznavam ôvekot!” Ivedna{ zapea petel.

75 I se seti Petar na Isusovite zbo-rovi {to mu gi re~e: „U{te petel predda zapee, tripati }e se odre~e{ od Me-ne.” Pa izleze nadvor i gorko pla~e{e.

Isus pred Pilat (Mr 15,1; Lk 23,1–2; Jn 18,28–32)

27 A koga se razdeni, site prvo-sve{tenici i stare{ini napra-

vija dogovor protiv Isus za da Go ubi-jat;

2 i otkako Go vrzaa, Go odvedoa i Gopredadoa na upravnikot Pontij Pilat.

Samoubistvoto na Juda (Dela 1,18–19)

3 Toga{ Juda, {to Go predade, kogavide deka e Toj osuden, se pokaja i im givrati triesette srebrenici na prvo-sve{tenicite i stare{inite,

4 velej}i im: „Zgre{iv, za{to pre-dadov nevina krv!” A tie mu odgovori-ja: „[to ni e grià nam za toa? Mislimu ti!”

5 Toj gi frli srebrenicite vo hra-mot, izleze i otide, ta se obesi.

6 Prvosve{tenicite gi sobraa sre-brenicite i rekoa: „Ne ~ini da se sta-vat vo kasata na hramot, bidej}i se cenaza krv.”

7 Otkako se sovetuvaa, ja kupija so nivgrn~arevata niva, za pogrebuvawe nastranci.

8 Zatoa i do denes taa niva se vikaKrvna niva.

9 Toga{ se ispolni re~enoto prekuprorokot Eremija, koj veli: „I gi zedoatriesette srebrenici, cenata naNeprocenliviot, Kogo Go ocenijasinovite Izrailevi,

10 i gi dadoa za grn~arevata niva, kako{to mi kaà Gospod.”

Pilat Go soslu{uva Isus (Mr 15,2–15; Lk 23,2–5, 13-25; Jn 18,28–19,16)

11 I Isus zastana pred upravnikot. Itoj Go pra{a, velej}i: „Ti li si Carot

74 Jn 13,38

75 26,34 Lk 22,34 Jn 13,38

27,1 12,14 Mk 3,6 15,1 Lk 22,66

2 Lk 3,1 23,1 Jn 18,28

3 26,15

4 27,24

5 Zah 11,13

8 Dela 1,19

9-10 Er 32,6-9Zah 11,12-13

9 1,22

10 Er 18,2-3 19,1-2 32,6-15

11 2,2 Jn 18,33.37

60 3 Car21,10

Ps 26,12 Dela 6,13

61 24,2-3 27,40

Jn 2,19 Dela 6,14

63 4,3

14,33 27,12.14 Is 53,7

64 8,20

22,44 Ps 110,1Dan 7,13Evr 1,3

65-66 3 Mojs

24,16

65 4 Mojs 14,6

2 Car13,19

Er 36,24 Ezd 9,3

66 Er 26,11

Dela 2,23

67-68 Lk 22,64

67 27,30

Is 50,6 52,14

71 2,23

41


Judejski?” Isus mu odgovori: „Tiveli{.”

12 I koga Go obvinuvaa prvosve{teni-cite i stare{inite, Toj ni{to ne od-govara{e.

13 Toga{ Pilat Mu re~e: „Ne slu{a{li kolku svedo~at protiv Tebe?”

14 I ne mu odgovori nitu na eden zbor,taka {to upravnikot se ~ude{e mnogu.

15 A na sekoj Praznik upravnikotima{e obi~aj da mu pu{ta na narodotpo eden zatvorenik, kogo tie sakaa.

16 Toga{ tie imaa eden pro~uen zat-vorenik, po ime Varava.

17 I koga se sobraa, Pilat im re~e:„Kogo sakate da vi go pu{tam: Varavali, ili Isus, nare~en Hristos?”

18 Za{to znae{e deka Go bea predaleod zavist.

19 A vo toa vreme, koga toj sede{e vosudot, èna mu pora~a da mu kaàt: „Nepravi mu ni{to na Toj Pravednik, za{-to deneska mnogu postradav na son zara-di Nego.”

20 No prvosve{tenicite i stare{i-nite go nagovorija narodot da goizmoli Varava, a Isusa da Go pogubi.

21 Toga{ upravnikot odgovaraj}i imre~e: „Kogo od dvajcata sakate da vi gopu{tam?” Tie odgovorija: „Varava!”

22 Pilat im re~e: „A {to da pravamso Isus, nare~en Hristos?” Mu odgov-orija site: „Da bide raspnat!”

23 Upravnikot re~e: „Pa kakvo zlonapravil?” No tie u{te posilno vikaai rekoa: „Da bide raspnat!”

24 Pilat, {tom vide deka ni{to nepomaga, a bunata se zgolemuva, zede vo-da, gi izmi racete pred narodot i re~e:„Nevin sum za krvta na Ovoj Pra-vednik; mislete mu vie!”

25 I odgovaraj}i celiot narod, re~e:„Krvta Negova neka padne na nas i nana{ite deca!”

26 Toga{ im go pu{ti Varava, aIsusa, otkako Go kam{ikuvaa, Go pre-dade da bide raspnat.

Isusovite poniùvawa (Mr 15,16–20; Lk 23,11; Jn 19,2–3)

27 Potoa vojnicite na upravnikot Gozedoa Isusa vo sudnicata i ja sobraacelata ~eta okolu Nego,

28 pa, otkako Go soblekoa, Mu oblekoabagrenica;

29 ispletoa trnov venec, Mu Gokladoa na glavata i Mu dadoa vo desna-ta raka trska; i poklonuvaj}i se nakolena pred Nego, Mu se potsmevaa ivelea: „Te pozdravuvame, Care Judej-ski!”

30 I plukaa na Nego, ja zedoa trskatai Go udiraa po glavata.

31 A koga Go ismeaja, Mu ja soblekoabagrenicata, Mu gi oblekoa Negoviteali{ta i Go povedoa na raspnuvawe.

Isusovoto raspnuvawe (Mr 15,21–32; Lk 23,26–43; Jn 19,17–27)

32 Na izleguvawe sretnaa eden Kiri-neec, po ime Simon; nego go nateraa daMu go nosi krstot.

33 I koga dojdoa na mestoto nare~enoGolgota, {to zna~i êrepnica,

34 Mu dadoa da pie ocet, izme{an soòl~ka. No Toj vkusi i ne saka{e dapie.

35 A {tom Go raspnaa, gi razdelijaali{tata Negovi, frlaj}i `drepka;

36 pa sedea tamu i Go ~uvaa; 37 i Mu kladoa nad glavata natpis, so

vinata Negova: „Ovoj e Isus, CarotJudejski.”

38 Toga{ raspnaa so Nego i dvajcarazbojnici; edniot od desnata strana, adrugiot od levata.

39 A minuva~ite, vrtej}i gi glavitesvoi, Go hulea

40 i velea: „Ti, {to go uriva{ hramoti za tri dni go soyiduva{, spasi seSebesi! Ako si Sin Bo`ji, simni se odkrstot!”

41 Isto taka i prvosve{tenicite,kni`nicite, stare{inite i fariseite,potsmevaj}i se govorea:

42 „Drugi spasuva{e, a Sebesi nemoè da se spasi! Ako e Toj CarIzrailev, neka sleze sega od krstot, pa}e poveruvame vo Nego.

43 Se nadeva{e na Boga, neka Goizbavi sega, ako e po voljata Negova,bidej}i govore{e: ‚Sin Bo`ji Sum!'”

44 Taka i razbojnicite, raspnati soNego, Go ismejuvaa.

29 Ps 21,7 44,14

30 26,67 Is 50,6

32 Dela 2,10 11,20

33 Jn 19,17

40 14,33 26,61

41 27,29

42 Jn 1,49

43 4,3.6 Ps 22,9Mudr2,13.18-20 Jn 1,34 10,36

12 26,63

14 Mk 14,61

15 Jn 18,39

17 1,16

19 Jn 19,13

Dela 12,21

21 Jn 18,40

22 Dela 3,13

13,28

23 Jn 19,6.15

24-25 Dela 18,6

24 5 Mojs21,6-8

Ps 25,6 73,13

Jn 12,19

25 23,35

2 Car 1,13-16

Er 26,15 51,35

Dela 5,28

26 10,17 23,34

42


Isusovata smrt (Mr 15,33–41; Lk 23,44–49; Jn 19,28–30)

45 A od {estiot16 ~as nastana temni-na po celata zemja, do devettiot ~as;

46 a okolu devettiot17 ~as izvikaIsus so silen glas i re~e: „Ili! Ili!Lima savahtani?” A toa zna~i: „BoèMoj, Boè Moj, zo{to Me ostavi!”

47 A nekoi od onie {to stoeja tamu,koga go ~uja toa, rekoa: „Ovoj go vikaIlija!”

48 I vedna{ eden od niv otr~a, zedesun|er, go natopi vo ocet i go nadena natrska, pa Mu dava{e da pie.

49 Drugite, pak, velea: „êkajte, davidime, dali }e dojde Ilija da Go spa-si!”

50 A Isus, otkako povtorno izvika sosilen glas, go ispu{ti duhot.

51 I ete, se rascepi zavesata na hra-mot na dve - od gore do dolu; i zemjatase zatrese; i karpi se raspadnaa.

52 i grobovi se otvorija; i mnogu telana upokoeni svetii voskresnaa;

53 pa koga izlegoa od grobovite, povoskresenieto Negovo, vlegoa vo sve-tiot grad i im se javija na mnozina.

54 A stotnikot i onie {to so nego Go~uvaa Isusa, otkako go vidoa zemjotre-sot i s# drugo {to stana, se upla{ijamnogu i govorea: „Navistina Ovoj be{eSin Bo`ji!”

55 Tamu bea i gledaa oddaleku mnoguèni, koi{to vrvea po Isus odGalileja i Mu sluèa.

56 Me|u niv bea Marija Magdalena iMarija, majka im na Jakov i Josif, imajkata na Zavedeevite sinovi.

Isusoviot pogreb (Mr 15,42–47; Lk 23,50–56; Jn 19,38–42)

57 A koga se stemni, dojde eden bogat~ovek od Arimateja, po ime Josif, kojMu be{e, isto taka, u~enik na Isus;

58 toj otide kaj Pilat i go pobarateloto Isusovo. Toga{ Pilat naredida mu go dadat teloto.

59 A Josif, {tom go zede teloto, Gozavitka vo ~isto platno,

60 i Go poloì vo svojot nov grob,{to go be{e izdlabil vo kamen; pa,otkako postavi golem kamen nad grob-nata vrata, si otide.

61 A tamu bea Marija Magdalena idrugata Marija, koi sedea sproti gro-bot.

Straàta na Isusoviot grob 62 Utredenta, pak, po petokot, se

sobraa prvosve{tenicite i fariseitekaj Pilat,

63 i mu rekoa: „Gospodare, se setivmedeka Onoj izmamnik, u{te duri be{eìv, re~e: ‚Po tri dni }e voskresnam!'

64 Zatoa naredi da se pri~uva grobotdo tretiot den, za da ne otidat u~eni-cite Negovi no}e i da Go ukradat, pa damu re~at na narodot: ‚Voskresna odmrtvite!' Ta poslednata izmama }e bidepolo{a od prvata.”

65 Pilat im re~e: „Imate straà;odete i ~uvajte go kako {to znaete.”

66 Tie otidoa i so straà go ~uvaagrobot, a kamenot go zape~atija.

Isusovoto voskresenie (Mr 16,1–10; Lk 24,1–12; Jn 20,1–10)

28 Koga izmina sabotata, na osam-nuvawe vo prviot den na sedmi-

cata, dojdoa Marija Magdalena i druga-ta Marija da go vidat grobot.

2 I ete, stana golem potres; angelGospodov sleze od neboto, pristapi, gootstrani kamenot od grobnata vrata isedna na nego;

3 liceto mu be{e kako molwa, aoblekata - bela kako sneg;

4 a straàrite, upla{eni od nego,treperea i bea kako mrtvi.

5 Angelot im se obrati na ènite iim re~e: „Ne pla{ete se; znam deka Gobarate Isusa raspnatiot;

6 ne e ovde, voskresna, kako {to be{erekol; dojdete i videte go mestoto, kade{to leèl Gospod,

59 Jn 19,40

60 28,2 Is 53,9 Mk 16,3-4 Dela 13,29

61 27,56 28,1 Jn 19,25

62 Mk 15,42 Lk 23,54

63 16,21 20,19

64 28,13

3 Ptr 2,20

28,1 27,61 Dela 20,7

2 1,20 2 Mojs19,18 Dela 16,26

3 17,2 Lk 9,29 Dela 1,10

4 17,6

5 14,27 1 Mojs 15,1 Er 30,10 Otkr 1,17

6 16,21 Dela 2,24

45 2 Mojs

10,22 Amos 8,9 Lk 23,44

46 Ps 22,2

47 11,14

48 Ps 68,21

51 2 Mojs

26,31-35 Evr 10,20

52 Is 26,19 Ez 37,12 Dan 12,2

1 Ptr 3,19

53 Otkr 21,2

54 4,3

14,33 17,6

27,40.43

55 Lk 8,2-3 23,49.55

56 20,20 27,61

Mk15,40.47

16,1.9 Lk 24,10

58 5 Mojs

21,22-23

43


15 26,56. Golemiot Sovet.16 27,45. Okolu 12 ~asot napladne.17 27,46. Okolu 15 ~asot.

7 pa otidete brgu i kaète im nau~enicite Negovi deka Toj voskresnaod mrtvite. I ete, }e otide pred vas voGalileja; tamu }e Go vidite. Ete, vikaàv.”

8 I izlegoa brzo od grobot, so strav igolema radost i otr~aa da im soop{tatna u~enicite Negovi.

9 Koga odea da im javat na Negoviteu~enici, ete, Isus, gi presretna i imre~e: „Raduvajte se!” A tie se prib-liìja, gi gu{naa nozete Negovi i Muse poklonija.

10 Toga{ Isus im kaà: „Ne pla{etese; odete i soop{tete im na bra}ataMoi, da otidat vo Galileja, i tamu }eMe vidat.”

11 Koga odea tie, ete, nekoi od stra-àrite, vleguvaj}i v grad, im kaàa naprvosve{tenicite za seto ona {tobe{e stanalo.

12 I tie, koga se sobraa so stare{i-nite i se posovetuvaa, im dadoa mnogupari na vojnicite,

13 velej}i: „Kaète deka: ‚u~eniciteNegovi dojdoa no}e i Go ukradoa dodekanie spievme;'

16 26,32

18 4,9-10 11,27 Dan 7,14 Jn 3,35 Efes 1,20-22 Fil 2,9-11

19 10,6 24,9.14 Is 42,6 49,6 Lk 24,47 Dela 1,8 2,38 19,5 Rim 6,3 Gal 3,27 Efes 4,5

20 1,23 18,20 1 Mojs28,15 2 Mojs 3,12 Is.N. 1,5 Is 41,10 43,5 Er 1,8 Agej 1,13 Dan 7,13-14 Jn 14,18-21

7 26,32

Mk 14,28

8 Mk 16,8

9 2,2.8.11

8,2 14,33 15,25 28,17

10 Jn 20,17

12 12,14

13 27,64

44


14 i, ako za toa ~ue upravnikot, nie }ego ubedime i vas }e ve oslobodime odgrià.”

15 A tie gi zedoa parite i napravija,kako {to bea nau~eni. I toj glas seprenesuva me|u Judejcite i do denes.

Isus im se javuva na Svoite u~enici (Mr 16,14–18; Lk 24,36–49;

Jn 20,19–23; Dela 1,6–8)

16 A edinaesette u~enici otidoa voGalileja, na gorata, kade {to im be{ezapovedal Isus;

17 pa, {tom Go vidoa, Mu se pokloni-ja; a nekoi se posomnevaa.

18 A Isus, koga pristapi, progovori ire~e: „Mi se dade sekakva vlast naneboto i na zemjata.

19 Odete i nau~ete gi site narodi, kr-{tevaj}i gi vo imeto na Otecot, iSinot, i Svetiot Duh,

20 i u~ej}i gi da pazat s# {to sum vizapovedal; i ete, Jas sum so vas prekusite dni do krajot na svetot.” Amin!

EVANGELIE SPORED MARKO

Voved

Evangelieto spored Marko, zapo~nuva so najavata za radosnata vest za IsusHristos, Bo`jiot Sin. Isus e prikaàn kako mo}na i silna li~nost, ots-likana vo Negovite pouki, isceluvawa, isteruvawe na demoni i prostuvawe nagrevovi. Isus ni se pretstavuva kako onoj, Koj dojde da se `rtvuva za da gi oslo-bodi lu|eto od grevot.

Ova e najkuso od ~etirite evangelija i prete`no gi prenesuva Isusovitedela, a ne Negovoto u~ewe. Po eden kus voved za misijata na Jovan Krstitel,kr{tevaweto i isku{uvaweto na Isus, Marko vedna{ preminuva na iscelu-vawata {to Isus gi vr{el. So tekot na vremeto Isusovite sledbenici s#pove}e Go zapoznavale i razbirale, dodeka Negovite neprijateli stanuvale s#ponasilni. Zavr{nite glavi gi opi{uvaat slu~kite od poslednata sedmica odNegoviot ìvot na zemjata, vklu~uvaj}i gi i raspnuvaweto i voskresenieto.

10 I koga izleguva{e od vodata, ved-na{ vide kako se otvoraat nebesata, iDuhot, vo vid na gulab, kako sleguva nadNego.

11 I se ~u glas od nebesata: „Ti siMojot vozquben Sin, vo Kogo e Mojatavolja.”

Isusovoto isku{uvawevo pustinata

(Mt 4,1–11; Lk 4,1–13) 12 Vedna{ potoa Duhot Go izvede vo

pustinata. 13 I be{e tamu, vo pustinata, ~etiri-

eset dni isku{uvan od satanata; be{eso yverovi i angelite Mu sluèa.

Isus go propoveda Evangelietovo Galileja

(Mt 4,12–17; Lk 4,14–15)

14 A potoa, otkako Jovan be{e preda-den, dojde Isus vo Galileja i go propo-veda{e Evangelieto za carstvotoBo`jo,

15 i vele{e: „Vremeto se ispolni icarstvoto Bo`jo nabliì; pokajte se iveruvajte vo Evangelieto.”

Povik do ~etirite ribari (Mt 4,18–22; Lk 5,1-3, 10-11)

16 I, odej}i pokraj Galilejskoto Mo-re, Isus go vide Simon i brat mu An-

10 Is 11,2 42,1 63,11

11 9,7 1 Mojs 22,2

13 4,15 Zah 3,1 Jov 1,6 Jn 13,27 Rim 16,20 1 Sol 2,18 2 Sol 2,9

14 Mt 4,12 Rim 1,1 15,16

15 Mt 3,2 Gal 4,4 Efes 1,10

16 1,29 Jn 1,40-41

1,1 3,11 5,7

10,29 13,10

14,9.61-62 15,39

2 2 Mojs

23,20Mal 3,1

3 Is 40,3Jn 1,23

4 Izreki

28,13 Mt 3,1-2

Lk 18,13-14

Dela 13,24

5 3 Mojs 5,

5-6 26,40

Mt 3,6

7 Dela 13,25

8 Mt 3,11 Dela 1,5

Ulogata na Jovan Krstitel (Mt 3,1–12; Lk 3,1–18; Jn 1,19–28)

1 Po~etok od Evangelieto na IsusHristos, Sin Bo`ji.

2 Kako {to e napi{ano kaj pro-rocite: „Eve, Jas go ispra}am pred li-ceto Tvoe Mojot angel, koj }e go pod-gotvi Tvojot pat pred Tebe:

3 ‚Glasot na onoj, {to vika vo pusti-nata: podgotvete go patot na Gospoda,izramnete gi patekite Negovi.'”

4 Se javi Jovan, kr{tevaj}i vo pusti-nata i propovedaj}i pokajno kr{tevaweza pro{tevawe na grevovite.

5 I doa|aa kaj nego od celata Judejskazemja i od Erusalim, i site se kr{tevaaod nego vo rekata Jordan, ispoveduvaj}igi svoite grevovi.

6 A Jovan nose{e obleka od kamilskivlakna i pojas od koà okolu polovina-ta svoja, i jade{e skakulci i div med.

7 Toj propoveda{e, velej}i: „Po meneide Posilniot od mene, na Kogo ne sumdostoen da se navednam i da Mu giodvrzam remewata od obuvkite Negovi.

8 Jas ve krstiv so voda, a Toj }e ve krs-ti so Duh Sveti.”

Isusovoto kr{tevawe (Mt 3,13; Lk 3,21–22)

9 A vo onie dni dojde Isus od NazaretGalilejski i se krsti od Jovan vo Jor-dan.

drej kako frlaat mreà vo moreto,za{to bea ribari.

17 Isus im re~e: „Vrvete po Mene iJas }e ve napravam lovci na lu|e!”

18 I tie vedna{ gi ostavija mreìtei trgnaa po Nego.

19 Pa, {tom odmina malku, go vide Ja-kov Zavedeev i brat mu Jovan, isto takavo korab kako gi krpat mreìte;

20 vedna{ gi povika i niv. I tie,otkako go ostavija tatka si Zavedej vokorabot so naemnicite, trgnaa po Nego.

Isus vo Kapernaum (Lk 4,31–37)

21 I dojdoa vo Kapernaum; i vedna{ vosabotata Toj vleze vo sinagogata ipou~uva{e.

22 I se ~udea na Negovata nauka,za{to Toj gi u~e{e kako Onoj {to imavlast, a ne kako kni`nicite.

23 Ima{e vo sinagogata nivna ~ovekso ne~ist duh, i izvika,

24 govorej}i: „[to ima{ Ti so nas,Isuse od Nazaret! Si do{ol li da n#pogubi{? Te znam Koj si Ti, SvetecBo`ji!”

25 No Isus mu zapoveda, velej}i:„Zamolkni i izlezi od nego!”

26 Toga{ go strese ne~istiot duh, paizvika so silen glas i izleze od nego.

27 I se uàsnaa site, taka {to eden sodrug se pra{uvaa i velea: „[to e ova!?I kako e ova novo u~ewe, {to so vlasti na ne~istite duhovi im zapoveda, itie Mu se pokoruvaat!”

28 I vedna{ se raznese glas za Negopo celiot Galilejski kraj.

Isceluvawe na te{tata na Simon (Mt 8,14–15; Lk 4,38–39)

29 [tom izlegoa od sinagogata, dojdoaso Jakov i Jovan vo ku}ata na Simon iAndrej.

30 A te{tata na Simon leè{e odtreska; i vedna{ Mu javija za nea.

31 Toj pristapi, ja fati za raka i japodigna; i treskata vedna{ ja ostavi; itaa im sluè{e.

Isus isceluva mnozina 32 A prikve~er, koga zao|a{e sonceto,

kaj Nego donesuvaa sekakvi bolni ibesoma~ni.

33 I celiot grad se be{e sobral predportata.

34 I izlekuva mnogu bolni {to stra-daa od razni bolesti; istera mnogu de-moni i ne im dozvoluva{e na demoniteda zboruvaat, deka znaat oti Toj eHristos.

Isus vo Galileja (Mt 4,23; Lk 4,42–44)

35 A utredenta, vo temni zori, stana,izleze i otide na pusto mesto i tamu semole{e.

36 A Simon, i onie {to bea so Nego,trgnaa da Go baraat;

37 pa, koga Go najdoa, Mu rekoa: „SiteTe baraat!”

38 A Toj im re~e: „Da pojdeme do blis-kite sela i gradovi, i tamu da propove-dam, za{to zatoa sum do{ol.”

39 I propoveda{e vo nivnite sinago-gi, po cela Galileja i izgonuva{edemoni.

Isus isceluva leprozen (Mt 8,1–4; Lk 5,12–16)

40 I dojde kaj Nego eden leprozen, pa,molej}i Go, padna pred Nego i Mu re~e:„Ako saka{, moè{ da me o~isti{.”

41 A Isus, koga se smiluva, protegnaraka, se dopre do nego i mu re~e:„Sakam! O~isti se!”

42 I {tom go re~e toa, se izgubi lep-rata od nego, i toj stana ~ist;

43 Pa, otkako go otpu{ti, mu zapo-veda,

44 i mu re~e: „Gledaj, nikomu ni{toda ne kaùva{; no odi, pokaì mu se nasve{tenikot i prinesi dar za o~istuva-we, kako {to zapovedal Mojsej - nim zasvedo{tvo.”

45 A toj, {tom izleze, po~na daraskaùva mnogu i da razglasuva, taka{to Isus ne moè{e javno da vleze vogradot, a se zadrùva{e nadvor, vo osa-meni mesta. I doa|aa kaj Nego otsekade.

32 Mt 8,16 Lk 4,40

34 1,25 3,12

35 Mt14,13.23 26,36 Lk 3,21

37 Lk 8,40

38 Lk 4,43 Jn 18,37

39 Mt 4,23

40 3 Mojs13,45 Mt 17,14

41 5,30 8,2 9,22 Mt 9,36 18,27 Lk 7,13 10,33 15,20

43 Mt 9,30

44 1,25.34 3 Mojs14,2-32 Lk 17,14

17 Mt 13,

47-50

18 Mt 19,27

19 1,29 3,17

10,35

21 6,2

Lk 4,16

22 6,2

11,18 Mt 7,28-29

23 5,2

24 Mt 2,23

8,29 Lk 4,34 Jn 6,69

Dela 3,14 4,27.30

25 7,36

9,9.25 Lk 4,39.41

27 1,22

10,24

29 13,3

30-31 Jn 4,52

Dela 28,8

46


Isus isceluva faten ~ovek (Mt 9,1–8; Lk 5,17–26)

2 Po nekolku dena, Toj pak dojde voKapernaum; i se ~u deka e v ku}i.

2 Vedna{ se sobraa mnozina, taka {toi pred vratata ne moèa da se smestat;a Toj im go objavuva{e Slovoto.

3 I dojdoa kaj Nego so eden faten,kogo go nosea ~etvorica;

4 pa, bidej}i ne moèa da prijdat doNego od narodot, go otkrija i go probi-ja pokrivot od ku}ata, kade {to be{eToj i ja spu{tija postelkata, na kojaleè{e fateniot.

5 A Isus, koga ja vide nivnata vera,mu re~e na fateniot: „Sinko, ti seprostuvaat grevovite tvoi!”

6 Tamu sedea nekoi od kni`nicite isi pomislija vo srcata svoi:

7 „[to huli Ovoj na Boga? Koj moèda prostuva grevovi, osven ediniotBog?”

8 Isus, vedna{ {tom dozna so Svojotduh deka tie taka mislat vo sebe, im re-~e: „Zo{to go pomisluvate toa vo srca-ta svoi?

9 [to e polesno da mu kaàm na fate-niot: ‚ti se prostuvaat grevovite', ilida re~am: ‚Stani, zemi ja postelkatasvoja i odi'?

10 No za da znaete deka Sinot ôve~-ki ima vlast na zemjata da gi prostuvagrevovite” - mu re~e na fateniot -

11 „Tebe ti velam: stani, zemi ja pos-telkata svoja i odi si doma!”

12 I toj stana vedna{, pa, {tom ja zedepostelkata, izleze pred site - taka {tosite se voshituvaa i Go slavea Boga,velej}i: „Nikoga{ vakvo ne{to ne smevidele!”

Isus go povikuva Levij i gi prifa}agre{nicite

(Mt 9,9–13; Lk 5,27–32)

13 I izleze Isus pak pokraj moreto, isiot narod doa|a{e kaj Nego, i Toj gipou~uva{e.

14 I minuvaj}i, go vide Levij Alfeev,koj sede{e na carinarnicata i mu re~e:„Vrvi po Mene!” Toj stana i trgna poNego.

15 A koga sede{e Isus na trpezata vonegovata ku}a, zaedno so Nego sedea iu~enicite Negovi, i mnogu carinici igre{nici; za{to tie bea mnozina ivrvea po Nego.

16 Kni`nicite i fariseite, {tom Govidoa kako jade so carinici i gre{-nici, im rekoa na u~enicite Negovi:„Zo{to Toj so carinici i gre{nicijade i pie?”

17 Koga go ~u toa Isus, im re~e:„Zdravite nemaat potreba od lekar, tu-ku bolnite. Ne sum do{ol da gi povi-kam pravednicite, tuku gre{nicite napokajanie.”

Za postot. Staroto i novoto (Mt 9,14–17; Lk 5,33–39)

18 U~enicite na Jovan i na fariseitepostea. I prio|aa nekoi, pa Mu velea:„Zo{to u~enicite Jovanovi i na fari-seite postat, a Tvoite u~enici ne pos-tat?”

19 Isus im re~e: „Zar moàt svatovi-te da postat koga mladoènecot e soniv!? Dodeka e so niv mladoènecot,tie ne moàt da postat;

20 no }e dojdat dni, koga }e im go odze-mat mladoènecot i toga{, vo tie dni,i tie }e postat.

21 Nikoj ne krpi nova krpa na staraobleka; inaku, novoza{ienata krpa }ese ot{ie od staroto, i otvorot }e bideu{te pogolem.

22 Nikoj ne stava novo vino vo starimevovi; inaku, novoto vino }e gi rasce-pi mevovite i vinoto }e iste~e, a mevo-vite }e se upropastat; tuku novo vinotreba da se stava vo novi mevovi.”

Za sabotniot den (Mt 12,1–8; Lk 6,1–5)

23 I se slu~i vo saboten den da minuvapreku nivjeto, i po~naa u~eniciteNegovi, vrvej}i, da kinat klasje.

24 A fariseite Mu rekoa: „Gledaj,zo{to go pravat vo sabota toa, {to ne edopu{teno?”

25 No Toj im re~e: „Zar nikoga{ neste ~itale {to napravi David, kogaima{e potreba i ogladne toj i onie,{to bea so nego?

15-16 Mt 11,19 Lk 7,34

15 Mt 5,46

17 10,45

18 Mt 6,16 11,2

19 Mt 23,15

22 Jn 1,17 2 Kor 5,17 Gal 1,6

23 5 Mojs23,24

24 2 Mojs34,21

2,1 1,29

2 3,20

Dela4,29.31

8,25

5 5,34.36

Lk 7,48

7 Is 43,25 Ps 103.3 1 Jn 1,9

8 Mt 12,25

10 Mt 8,20

12 Mt 5,16

9,8.33 Rim 15,6.9 1 Kor 6,20 1 Ptr 2,12 Otkr 15,4

13 1,22

3,7-8 6,2

14 Mt 9,9

Lk 5,27-29 9,59

47


26 Kako vleze vo hramot Bo`ji, vo vre-meto na prvosve{tenikot Avijatar, giizede lebovite na predloènieto, {tone treba{e da gi jade nikoj drug osvensve{tenicite, pa im dade i na onie,{to bea so nego!”

27 Potoa prodolì: „Sabotata e soz-dadena za ~ovekot, a ne ~ovekot za sabo-tata.

28 Pa taka, Sinot ôve~ki e gospodari na sabotata.”

Isus isceluva vo sabota (Mt 12,9–14; Lk 6,6–11)

3 I vleze pak vo sinagogata, a tamuima{e eden ~ovek so isu{ena raka.

2 I pazea na Nego, dali }e go iscelivo saboten den, za da Go obvinat.

3 A Toj mu re~e na ~ovekot so isu{e-nata raka: „Zastani nasrede!”

4 Nim, pak, im kaà: „Vo sabotadopu{teno li e da se pravi dobro ilizlo; da se spasi edna du{a ili da sepogubi?” A tie mol~ea.

5 Pa, koga gi izgleda so gnev, nataènporadi nivnite skameneti srca, mu re-~e na ~ovekot: „Protegni ja rakata svo-ja!” Toj ja protegna i rakata mu stanazdrava, kako i drugata.

6 Fariseite, {tom izlegoa, vedna{ sesobraa so Irodovcite na sovet protivNego, kako da Go pogubat.

Mno{tvo sledbenici (Mt 4,25; 12,15-16; Lk 6,17–19)

7 Isus, pak, otide so Svoite u~enicikon moreto i po Nego ode{e mnogu na-rod od Galileja i od Judeja,

8 od Erusalim i od Idumeja i otadeJordan. I od Tir i Sidon, otkako ~ujakakvi dela vr{i, vo golem broj dojdoakaj Nego.

9 I im pora~a na u~enicite Svoi daMu prigotvat korab, poradi narodot, zada ne Go turkaat;

10 za{to mnozina be{e izlekuval, ta-ka {to site, koi bea bolni, navaluvaakon Nego za da se doprat do Nego.

11 I ne~istite duhovi, {tom }e Go vi-dea, pa|aa pred Nego, vikaa i govorea:„Ti si Sin Bo`ji!”

12 No Toj strogo im zabranuva{e darazglasuvaat za Nego.

Isus izbira dvanaeset apostoli (Mt 10,1–4; Lk 6,12–16)

13 Potoa se iska~i na gorata i gi po-vika kaj Sebe onie, koi Sam gi odbra itie dojdoa kaj Nego.

14 Izbra dvanaesetmina da bidat soNego i da gi pra}a da propovedaat;

15 i da imaat vlast da lekuvaat boles-ti i da izgonuvaat demoni:

16 Simon, na kogo mu dade ime Petar; 17 pa Jakov Zavedeev i brat mu Jovan,

na koi im dade ime Voanerges, {to zna-~i, sinovi na gromot;

18 potoa Andrej, Filip, Vartolomej,Matej, Toma, Jakov Alfeev, Tadej,Simon Kananit

19 i Juda Iskariotski, koj i Gopredade.

Isus i Velzevul (Mt 12,22–32; Lk 11,14–23; 12,10)

20 I dojdoa v ku}i; i pak se sobra na-rod, taka {to tie ne moèa nitu leb dajadat.

21 I koga ~uja Negovite, otidoa da Gopriberat, za{to se govore{e deka nebil na Sebesi.

22 A kni`nicite, {to bea slegnale odErusalim, velea deka vo Nego e Velze-vul1 i deka demonite gi isteruva sosilata na zapovednikot na demonite.

23 I koga gi povika, im govore{e voparaboli: „Kako moè satanata da izgo-nuva satana?

24 Ako edno carstvo se razdeli samotoprotiv sebe, toa carstvo ne moè da seodrì;

25 i, ako eden dom se razdeli samiotprotiv sebe, toj dom ne moè daopstane;

26 ako i satanata se dignal protiv se-besi, i se razdelil, ne }e moè da seodrì, no mu do{ol krajot.

27 Nikoj ne moè, koga }e vleze vo ku-}ata na silen ~ovek, da mu ja ograbi po-ku}ninata, ako najnapred ne go vrzesilniot; i toga{ }e mu ja zeme poku}-ninata.

12 1,34 Mt 12,16

13 1,4.17 5,18 Mt 10,5

14 6,7 Mt 19,28

15 9,38 16,9.17 Mt 10,8

16 Mt 16,18 Jn 1,42 1 Kor 1,12

17 Mt 4,21 Lk 9,54

18 Mt 4,18 9,9 Lk 6,14-15 Jn 1,40.43-46.48 14,5.8-9 21,2

19 Mt 10,4 26,25

20 2,2 6,31

21 Jn 7,5 10,20 2 Kor 5,13

22 4 Car 1,2 Mt 9,34 10,25 12,24 Jn 7,20 8,48-52

23 1,13

27 6,17 Is 49,24-25 53,12 Otkr 20,2

26 2 Mojs

25,30 1 Car 21,

1-6 2 Car

15,35

27 2 Mojs20,8-11

31,14 5 Mojs5,12-14

1 Mak 2,39-41

Mt 12,11-12

28 Mt 8,20

3,4 Lk 14,3-4

5 5,32 6,52

11,11 2 Mojs 7,13

Jn 12,40 Efes 4,18

6 Mt 22,15

27,1

7-8 5,21

Mt 4,25 12,15

Lk 6,17-18

9 4,1

Jn 6,22

10 5,28

11 1,1

Mt 8,29

48


1 3,22. Velzevul ili Beel–zebul t.e. |avolot.

28 Vistina, vi velam: na ~ove~kitesinovi }e im se prostat site grevovi ihuli, kolku i da hulat;

29 no, koj pohuli na Svetiot Duh, nemunema da mu se prosti nikoga{, a }e bidevinoven pred ve~niot sud.”

30 Za{to velea: „Ne~ist duh ima voNego.”

Isusovoto semejstvo (Mt 12,46–50; Lk 8,19–21)

31 I dojdoa majka Mu i bra}ata Nego-vi, pa, stoej}i nadvor, pora~aa da Goviknat.

32 A okolu Nego sede{e narod, i Murekoa: „Ete, majka Ti i bra}ata Tvoi, isestrite Tvoi, nadvor se i Te baraat.”

33 A Toj im odgovori, velej}i: „Koja eMojata majka i koi se bra}ata Moi?”

34 Pa, upatuvaj}i pogled kon onie {tosedea okolu Nego, re~e: „Eve gi Mojatamajka i Moite bra}a.

35 Za{to onoj, koj ja ispolnuva volja-ta Bo`ja, toj Mi e brat, i sestra, i maj-ka!”

Parabola za seja~ot (Mt 13,1–9; Lk 8,4–8)

4 I pak po~na da pou~uva pokraj mo-reto; i se sobra okolu Nego mnogu

narod; Toj vleze toga{ vo korab vo mo-reto i sede{e, a siot narod stoe{e nasuvo, pokraj moreto.

2 I gi pou~uva{e mnogu so paraboli,i vo poukite Svoi im vele{e:

3 „Slu{ajte! Ete izleze eden seja~ dasee;

4 i se slu~i, koga see{e, edno seme dapadne pokraj patot, pa doletaa pticitenebeski i go iskolvaa.

5 Drugo padna na kamenito mesto, ka-de {to nema{e mnogu zemja, i nabrguiznikna, za{to zemjata ne be{e dlabo-ka;

6 a koga izgrea sonceto, toa svena, pabidej}i nema{e koren, se isu{i.

7 Nekoe padna na trwe; i izrasna tr-weto, go zadu{i i ne dade plod.

8 A drugo padna na dobra zemja i po~-na da dava plod, {to izrasna i uzrea; iprinese: koe trieset, koe {eeset, koesto.”

9 I im re~e: „Koj ima u{i da slu{a,neka ~ue!”

Zo{to sluàt parabolite? (Mt 13,10–15; Lk 8,9–10)

10 A koga ostana Sam, onie {to beaokolu Nego, zaedno so dvanaesetminata,Go pra{aa za parabolata.

11 I im kaà: „Vam vi e dadeno da jaznaete tajnata na carstvoto Bo`jo, a naonie, nadvore{nite, s# e vo paraboli,

12 za da gledaat so o~i i da ne vidat;da slu{aat so u{i i da ne razbiraat; zada ne bi se obratile nekoga{, pa da imse prostat grevovite.”

13 I im re~e: „Zar ne ja razbirateovaa parabola? Kako toga{ }e gi razbe-rete site paraboli?

Objasnuvawe na parabolataza seja~ot

(Mt 13,18–23; Lk 8,11–15)

14 Seja~ot go see slovoto. 15 Poseanoto pokraj patot se onie, kaj

koi se see slovoto, no kaj koi, otkako }ego ~ujat, vedna{ doa|a satanata i im gograbe slovoto, poseano vo srcata nivni.

16 Isto taka i poseanoto na kamenitomesto se onie, koi, {tom go ~ujat slovo-to, vedna{ so radost go primaat,

17 no nemaat vo sebe koren i se nepos-tojani; pa, koga }e nastane nevolja iligonewe zaradi slovoto, vedna{ se sob-laznuvaat.

18 Poseanoto vo trwe gi ozna~uvaonie {to go slu{aat slovoto,

19 no griìte za ovoj vek, primamli-voto bogatstvo i drugi èlbi, koi, koga}e se vselat vo niv, go zadu{uvaat slo-voto i toa ostanuva besplodno.

20 A poseanite zrna na dobra zemja seonie, {to go slu{aat slovoto i go pri-maat i donesuvaat plod: edni trieset,drugi {eeset, a drugi sto.”

Svetilo i merka (Mt 5,15; 10,26; Lk 6,38; 8,16–18; 11,33)

21 I im re~e: „Zar se vnesuva svetiloza da se stavi pod poklopec ili podkrevet? Ne zatoa li, da se stavi nasve}nik?

9 4,23 7,16 Mt 11,15 Lk 8,8 14,35

10 10,10 13,3 Mt 10,2 13,36

11 Dan2,19.22.27-30 Rim 16,25 Kol 4,5

12 Is 6,9-10Jn 12,40 Dela 28,26-27

17 14,27

18 Er 4,3

19 Mt 19,23

21 Mt 5,15 Lk 8,17 11,33

28 2,7

1 Tim 1,13

29 Lk 12,10 Evr 6,4-6 1 Jn 5,16

30 3,22

31 6,3

Jn 2,12 Dela 1,14

32 13,55-56

35 Mt 6,10

Efes 6,6 Evr

10,7.9.36 1 Jn 2,17

4,1 2,13

2 Mt 13,3.34

49


22 Za{to nema ni{to tajno, {to ne }estane javno; nitu pak, ne{to sokrieno,{to nema da izleze na videlo.

23 Ako nekoj ima u{i da slu{a, neka~ue!”

24 I im vele{e: „Vnimavajte na ona{to slu{ate: so kakva merka merite, sotakva }e vi se meri, i }e vi se prido-dade, vam {to slu{ate.

25 Za{to, koj ima, nemu }e mu se dade;a koj nema, od nego }e se odzeme i ona{to go ima.”

Parabola za poseanoto seme 26 Pa re~e: „Carstvoto Bo`jo prilega

na ~ovek {to frlil seme v zemja, 27 pa spie, i stanuva no}e i dewe; a ka-

ko niknuva i kako raste semeto, toj neznae.

28 Za{to zemjata sama od sebe donesu-va plod, najnapred steblence, pa klas, apotoa i polno zrno vo klasot.

29 A koga }e uzree plodot, vedna{ispra}a srp, za{to do{lo vremeto zaètva.”

Parabola za sinapovoto zrno (Mt 13,31–32; Lk 13,18–19)

30 I govore{e: „So {to da go spo-redime carstvoto Bo`jo ili so kakvaparabola da go prikaème?

31 Toa e kako sinapovo zrno, koe, kogase see v zemja, e pomalo od site zemnisemiwa;

32 a koga }e se posee, izrasnuva i sta-nuva pogolemo od site zelen~uci, ipu{ta golemi granki, taka {to podnegovata senka moàt da se vgnezdatpticite nebeski.”

Pou~uvawe so paraboli (Mt 13,34–35)

33 I so mnogu takvi paraboli im gopropoveda{e slovoto, kolku {to mo-èa da slu{aat.

34 I bez paraboli ne im govore{e, ana u~enicite Svoi nasamo s# im objas-nuva{e.

Isus stivnuva bura (Mt 8,23–27; Lk 8,22–25)

35 Toj den ve~erta im re~e: „Da mine-me na sprotivnata strana!”

36 I koga go otpu{tija narodot, u~e-nicite Go zedoa, kako {to be{e vokorabot, a i drugi korabi bea so niv.

37 I se podigna buren veter, i brano-vite se prefrluvaa vo korabot, taka{to toj ve}e se polne{e.

38 Toj, pak, be{e na kormiloto i spi-e{e na vozglavnica; Go razbudija i Murekoa: „U~itele, zar ne Ti e grià {tozaginuvame?”

39 A Toj stana, mu zapoveda na vetroti mu re~e na moreto: „Zamolkni, pres-tani!” I vetrot stivna, i nastana gole-ma ti{ina.

40 Pa im re~e: „[to ste tolku pla{-livi? Kako nemate vera?”

41 I gi opfati golem strav, i govoreaeden na drug: „Koj e, pak, Ovoj, {to ivetrot i moreto Go slu{aat?”

Isus isceluva od ne~ist duh (Mt 8,28–34; Lk 8,26–39)

5 Preminaa otade more, vo Gadarin-skata zemja.

2 I koga Toj izleze od korabot, ved-na{ Go presretna od grobovite eden~ovek so ne~ist duh.

3 Toj ìvee{e vo grobovite, i duri iso verigi nikoj ne moè{e da go vrze;

4 za{to mnogupati be{e vo okovi i voverigi vrzan, ama gi kr{e{e okovite igi raskinuva{e verigite, i nikoj nemoè{e da go skroti;

5 i sekoga{, no}e i dewe, toj be{e vogrobovite i po ridi{tata, vika{e i seudira{e so kamewa.

6 [tom Go vide Isusa oddaleku, pri-tr~a i Mu se pokloni.

7 Pa, kako izvika so silen glas, re~e:„[to ima{, Ti, so mene, Isuse, Sine naSevi{niot Bog? Te zakolnuvam vo Boga,ne ma~i me!”

8 Za{to mu be{e rekol: „Duhu ne~ist,izlezi od ~ovekot!”

35 Mt 8,18

38 Lk 10,40

39 1,25

40 9,19 Mt 8,10

41 1,27 Ps 88,9 107,23-32 Lk 9,34

5,2 1,23 Is 65,4

7 1,1.24 Mt 8,29 Lk 1,32

22 1 Kor 4,5

23 4,9

Mt 11,15

24 Lk 6,38

8,18

25 Mt 13,12

26 Mt 13,24

27 Jk 5,7

29 Joil 4,13

Otkr 14,15

31 Mt 13,31

17,20

32 Mt 13,32

50


2 5,9. Legija e najgolemata i osnovna edinica na rimskata vojska, vo razli~no vreme so razli~na bro-jna sostojba; vo prenosna smisla - golem broj, mno{tvo.

9 I go pra{a: „Kako te vikaat?” A tojodgovori i re~e: „Legija2 mi e imeto,za{to sme mnogu.”

10 I mnogu Go molea da ne gi brka odtoj kraj.

11 A tamu, po ridot, pase{e golemokrdo sviwi.

12 I Go molea site demoni i velea:„Prati n# vo sviwine, da vlezeme voniv.”

13 I Isus vedna{ im dozvoli. Otkakoizlegoa, ne~istite duhovi vlegoa vosviwite, i jurna krdoto po strmninatavo moreto, a bea okolu dve iljadi; i seizdavija vo moreto.

14 A onie, {to gi pasea sviwite, po-begnaa i izvestija vo gradot i po sela-ta. I izlegoa lu|eto da vidat {tostanalo.

15 I dojdoa kaj Isus, i go vidoa beso-ma~niot vo kogo ima{e legija, kako se-di oble~en i so zdrav um; i se upla{ija.

16 A onie, koi bea videle, raskaùvaa{to stana so besoma~niot i so sviwite.

17 I po~naa da Go molat da si odi odnivnite krai{ta.

18 A koga vleze vo korabot, onoj, {tobe{e besoma~en, Go pomoli da bide soNego.

19 Isus ne mu dozvoli, no mu re~e:„Odi doma kaj svoite, pa raskaì im{to stori Gospod za tebe i kako te po-miluva.”

20 Si otide, i po~na da raskaùva poDesettogradieto {to mu napravi Isus.I site se ~udea.

Isceluvaweto na bolna ènai oìvuvaweto na Jairovata }erka

(Mt 9,18–26; Lk 8,40–56)

21 A koga premina Isus so korabotpak na drugata strana, kaj Nego se sobramnogu narod. I be{e pokraj moreto.

22 I ete, dojde eden od stare{inite nasinagogata, po ime Jair; pa, {tom Govide, padna pred nozete Negovi

23 i usrdno Go mole{e mnogu, govorej-}i: „]erka mi e na umirawe; dojdi i po-loì gi racete nad nea, za da ozdravi ibide ìva!”

24 I pojde so nego. A po Nego vrve{emnogu narod i Go pritiskaa.

25 Edna èna, {to boleduva{e odkrvote~enie dvanaeset godini,

26 i golemi maki be{e pretrpela odmnozina lekari, potro{ila s# {toimala i bez nikakva polza, a $ stanaloduri u{te polo{o,

27 {tom ~u za Isus, dojde me|u naro-dot odzadi i se dopre do oblekata Nego-va;

28 za{to si vele{e: „Samo ako se dop-ram do oblekite Negovi, }e ozdravam.”

29 I vedna{ prestana krvote~enieto,i taa oseti vo teloto svoe deka eizlekuvana od bolesta.

30 A Isus odedna{ po~uvstvuva vo Se-be kako izleze sila od Nego i se svrtekon narodot i re~e: „Koj se dopre dooblekata moja?”

31 U~enicite Negovi Mu rekoa:„Gleda{ deka narodot Te pritiska, apra{uva{: ‚Koj se dopre do Mene?'”

32 No Toj gleda{e naokolu, za da ja vi-di onaa, {to go napravi toa.

33 @enata, pak, se upla{i i trepere-{e; pa, znaej}i {to stana so nea, prijde,padna pred Nego i Mu ja kaà celatavistina.

34 A Toj $ re~e: „]erko, verata tvojate spasi; odi si so mir i bidi zdrava odbolesta svoja!”

35 Dodeka Toj u{te zboruva{e, dojdoaod kaj stare{inata na sinagogata i re-koa: „]erka ti umre; {to Mu sozdava{u{te trud na U~itelot!”

36 No Isus, otkako gi ~u tie zborovi,mu re~e na stare{inata na sinagogata:„Ne pla{i se, samo veruvaj!”

37 I nikomu ne mu dozvoli da odi soNego, osven na Petar, na Jakov, i naJovan, bratot na Jakov.

38 Dojde vo ku}ata na stare{inata nasinagogata i vide vreva, pla~ewe isilno vriskawe.

39 I koga vleze, im re~e: „[to ste serazvikale i rasplakale? Devoj~eto ne eumreno, tuku spie!”

40 A tie Mu se potsmevaa. Toj, pak, ot-kako gi istera site, gi zede tatkoto imajkata na devoj~eto i onie {to bea soNego, i vleze kade {to leè{e devoj~e-to.

25 3 Mojs15,25

27-28 6,56 Mt 14,36 Dela 5,15

27 3 Mojs15,27

29 Dela 19,12

30 Lk 5,17 6,19

34 10,52 1 Car 1,17 2 Car 15,9 Lk 7,50 Jk 2,16

35 Jn 11,21.32

37 9,2 14,33 Mt 17,1

39 Dela 20,10 1 Kor11,30 15,6

9 Mt 12,45

Lk 8,2.27

15 Lk 8,35

17 Dela 16,39

18 3,14

19 1,34 8,26

Ps 65,16 Lk 8,39

20 Mt 3,1

4,25

21 2,13

23 Mt 9,18 Lk 4,40

Dela9,12.17

28,8

51


41 I koga ja fati rakata na devoj~eto,re~e: „Talita, kumi!” - {to zna~i: „De-vojko, tebe ti velam, stani!”

42 I devojkata odedna{ stana i po~nada odi. A ima{e dvanaeset godini. Isite se za~udija mnogu.

43 A Toj strogo im zapoveda, nikoj dane razbere za toa i re~e: „Dajte $ da ja-de!”

Isus otfrlen vo Nazaret (Mt 13,53–58; Lk 4,16–30)

6 Pa izleze ottamu i dojde vo Svojotkraj; a po Nego odea i u~enicite

Negovi. 2 I koga dojde sabota, Toj po~na da

pou~uva vo sinagogata i mnozina, {toslu{aa, se ~udea i govorea: „Od kadeNemu ova? I kakva e ovaa mudrost {toMu e dadena, ta takvi ~uda stanuvaatpreku Negovite race?

3 Ne e li Toj drvodelecot, Sinot naMarija, brat na Jakov, Josija, Juda iSimon? I ne se li ovde me|u nas ses-trite Negovi?” I se soblaznija zaradiNego.

4 A Isus im re~e: „Prorokot ne e bez~est, osven vo svojata zemja, me|u rodni-nite i vo svojot dom.”

5 I ne moè{e tuka da izvr{i nikak-vo ~udo; osven {to izlekuva malku bol-ni, polagaj}i gi racete vrz niv.

Isus gi ispra}aSvoite dvanaeset apostoli

(Mt 10,5–15; Lk 9,1–6)

6 I se ~ude{e na nivnoto bezverie.Pa ode{e po okolnite sela i pou~u-va{e.

7 I gi povika dvanaesetminata, ipo~na da gi pra}a po dvajca, i im dadevlast nad ne~istite duhovi.

8 Pa im zapoveda da ne zemaat ni{toza po pat osven po eden stap; nitutorba, nitu leb, nitu pari vo pojasot.

9 No da se obueni vo sandali i da neoblekuvaat po dve obleki.

10 I im re~e: „Ako vlezete negde voku}a, ostanete vo nea, s# dodeka ne siotidete ottamu.

11 A ako negde ne ve primat, nitu veposlu{aat, izleguvaj}i ottamu, istre-

sete go pravot od nozete svoi, nim zasvedo{tvo . Vistina vi velam: polesno}e im bide na Sodom i Gomor vo sud-niot den, otkolku na toj grad.”

12 Tie pojdoa i propovedaa pokajanie. 13 Izgonuvaa mnogu demoni, i mnogu-

mina bolni pomazuvaa so maslo i leku-vaa.

Irod i Isus (Mt 14,1–2; Lk 9,7–9)

14 I car Irod slu{na za Isus, za{toimeto Negovo be{e pro~ueno, pa re~e:„Jovan Krstitel voskresnal od mrtvitei zatoa stanuvaat ~uda preku nego.”

15 Edni velea: „Ilija e!”, a drugi:„Prorok e, ili kako eden od proroci-te.”

16 A Irod, {tom ~u re~e: „Toa e Jo-van, na kogo jas mu ja otsekov glavata;toj voskresnal od mrtvite!”

Smrtta na Jovan Krstitel (Mt 14,3–12; Lk 3,19–20)

17 Bidej}i sam Irod prati da go fatatJovan, go vrza i go frli vo zatvor, zara-di Irodijada, ènata na brat mu Fi-lip, za{to se oèni so nea.

18 Bidej}i Jovan mu vele{e na Irod:„Ne ti e dozvoleno da ja ima{ ènatana tvojot brat!”

19 A Irodijada se ozlobi protiv negoi saka{e da go ubie, no ne moè{e.

20 za{to Irod se pla{e{e od Jovan,znaej}i deka e toj ~ovek praveden i sveti go paze{e; mnogu raboti vr{e{eotkako }e go slu{ne, a so zadovolstvogo slu{a{e.

21 I nastana pogoden den koga Irod,po povod svojot rodenden, im prigotvive~era na svoite knezovi, vojvodi i sta-re{ini Galilejski;

22 i vleze }erkata na Irodijada, igra-{e i im ugodi na gostite i na Irod. To-ga{ carot $ re~e na devojkata: „Baraj odmene {to saka{ i }e ti dadam!”

23 I $ se zakolna: „[to i da pobara{od mene, }e ti dadam, duri i polovina-ta od moeto carstvo.”

24 A taa izleze i ja pra{a majka si:„[to da pobaram?” Taa $ odgovori:„Glavata na Jovan Krstitel!”

12 Mt 3,2

13 Mt 14,14 Jk 5,14-15

14-15 Mt 16,14

15 Mal 3,23 Mt 21,11

17 Lk 3,19-20

18 3 Mojs18,16 20,21

21 1 Mojs40,20

23 Est 5,3.6 7,2

41 9,27

Dela 9,40

43 1,34 7,36 9,9

Mt 8,4

Lk 9,21

6,2 1,22

Lk 6,6 Jn 7,15

3 3,31

Mt 12,46 Jn 6,42

4 Jn 4,44

5 2,5

Lk 4,40

7 3,14-15 Lk 10,1

8 Lk 10,4

10 Lk 10,7

11 Mt

10,14.18

52


25 I taa vedna{ vleze kaj carot i po-bara, govorej}i: „Sakam u{te sega da mija dade{ na ~inija glavata na JovanKrstitel!”

26 Carot se nataì, no zaradi vetuva-weto i gostite svoi ne saka{e da ot-kaè.

27 I vedna{, otkako isprati xelat,carot naredi da ja donesat glavata nego-va.

28 A toj otide, mu ja otse~e glavata vozatvorot i ja donese na ~inija, pa $ japredade na devojkata, a devojkata ja dadena majka si.

29 Koga negovite u~enici slu{naa,dojdoa i go poloìja vo grob.

Isus nahranuva pet iljadi lu|e (Mt 14,13–21; Lk 9,10–17; Jn 6,1–14)

30 I se sobraa apostolite kaj Isus, paGo izvestija za s# {to napravile i pou-~uvale.

31 A Toj im re~e: „Dojdete i vie voosameno mesto i odmorete se malku.”Za{to mnozina doa|aa i si odea, taka{to nemaa koga ni da jadat.

32 I otidoa so korab sami vo osamenomesto.

33 I gi vide narodot koga si odea; iGo poznaa mnozina, pa pe{ od site gra-dovi trgnaa tamu; i gi isprevarija i sesobraa okolu Nego.

34 A Isus, koga izleze, vide mnogu na-rod i se smiluva nad niv, za{to bea ka-ko ovci bez pastir; i po~na da gi pou~u-va mnogu.

35 I bidej}i ve}e vremeto poizmina,u~enicite Negovi pristapija kon Negoi rekoa: „Pusto e mestovo, a i docna e;

36 raspu{ti gi za da otidat po okol-nite sela i naselbi i da si kupat leb,za{to nema {to da jadat.”

37 Toj im odgovori i re~e: „Dajte imvie da jadat!” A tie Mu rekoa: „Da poj-deme i da kupime za dveste denarii leb,pa da im dademe da jadat?”

38 Potoa Toj gi pra{a: „Kolku leboviimate? Otidete i videte!” I koga vidoarekoa: „Pet leba i dve ribi.”

39 Toga{ Isus im re~e na site da po-sednat po grupi po zelenata treva.

40 I posednaa vo grupi po sto i po pe-deset.

41 Toj gi zede pette leba i dvete ribi,pa, pogledna kon neboto, gi blagoslovilebovite i gi prekr{i, i im gi dade nau~enicite Svoi, za da im gi stavat predniv; isto taka im gi razdeli i dveteribi na site.

42 I jadea site i se nasitija. 43 I sobraa par~iwa, od lebot i od

ribite, polni dvanaeset ko{evi. 44 A onie, {to jadea od lebovite, bea

okolu pet iljadi maì.

Isus ~ekori po voda (Mt 14,22–33; Jn 6,15–21)

45 I vedna{ gi natera u~eniciteSvoi da vlezat vo korab i da otidat po-rano od Nego na drugata strana konVitsaida, duri Toj ne go raspu{ti na-rodot.

46 A Toj, oddeluvaj}i se od niv, otidevo gorata za da se pomoli.

47 Prikve~er korabot be{e sred mo-reto, a Toj sam na kopnoto.

48 I gi vide kako se ma~at pri plove-weto, za{to vetrot im be{e sprotiven;a okolu ~etvrtata no}na straà3 sepribliì do niv i, odej}i po moreto,saka{e samo da pomine pokraj niv.

49 A tie, koga go vidoa kako odi pomoreto, pomislija deka e toa privide-nie, i po~naa da vikaat;

50 Za{to site Go vidoa i se upla{ija.Toj vedna{ po~na da govori so niv i imre~e: „Ne pla{ete se! Jas sum, ne bojtese!”

51 I vleze kaj niv vo korabot i vetrotstivna. A tie bea silno zaprepastenivo sebe i za~udeni.

52 Za{to ne go sfatija ~udoto solebovite, bidej}i srceto im be{e ska-meneto.

53 I koga preminaa, dojdoa vo zemjataGenisaretska i se zadràa tamu.

54 A {tom izlegoa od korabot, vedna{Go poznaa.

41 Mt 14,19 Lk 9,16 22,19 24,30

42 Is 25,6-8 55,1-2 Mt 8,11

43 8,19

46 1,35 3,13 Lk 6,12 9,28 Jn 6,15

48 2 Mojs33,19.22 34,6 Ps 76,19 Jov 9,8

49 Lk 24,37

50 16,6 2 Mojs 3,14 5 Mojs32,39 Is 41,4 43,10 Jn8,24.28.58

51 4,39 Mt 14,32

52 3,5 4,13 8,17 Mt 16,9

29 Mt 27,

59-60

30 Lk 6,13

10,17

31-32 2 Mojs 16

5 Mojs8,3.16 Ps 77,

24-25.29 105,40 Mudr

16,20-26 1 Kor 10,3

31 2,2

3,20

34 4 Mojs

27,173 Car22,17

Ez34,5.15.23

37,24 Zah 10,2 Ps 22,1

77,21 2 Carn

18,16Mt 9,36

35-44 8,1-9

53


3 6,48. êtvrtata no}na straà t.e. rano nautro, me|u 4 i 6 ~asot.

55 Brzo ja obikolija celata taa okoli-ja i po~naa na nosilki da nosat bolnitamu, kade {to slu{aa deka Toj senao|a.

56 I kade da vleguva{e: vo sela, vogradovi ili naselbi - na krstopatitepolagaa bolni i Go molea da se dopratbarem do polata od oblekata Negova. Isite {to se dopiraa do Nego, ozdravu-vaa.

Raspravija za predanijata (Mt 15,1–20)

7 Se sobraa kaj Nego fariseite inekoi od kni`nicite, {to bea

do{le od Erusalim. 2 I koga vidoa deka nekoi od Negovi-

te u~enici jadat leb so ne~isti, odnos-no so nemieni race, gi ukorija.

3 Za{to fariseite i site Judejci, dr-èj}i go predanieto na starite, ne ja-dat, duri ne gi izmijat racete do lakti-te;

4 i koga }e se vratat od pazar, ne ja-dat, duri ne se izmijat; i u{te mnogudrugo ima {to primile i go dràt; mi-ewe ~a{i, ~inii, kotli i stolovi.

5 Potoa fariseite i kni`nicite Gopra{aa: „Zo{to u~enicite Tvoi nepostapuvaat spored predanieto na sta-rite, no so neizmieni race jadat leb?”

6 A Toj im odgovori i re~e: „Dobroprorokuval Isaija za vas licemerite,kako {to e napi{ano: ‚Ovoj narod sousta Me po~ituva, no srceto im e dale-ku od Mene;

7 no naprazno Me po~ituva, za{topropoveda ~ove~ki povelbi.'

8 Za{to, vie, ostavaj}i ja Bo`jata za-poved, go drìte predanieto ~ove~ko:miewe ~inii i ~a{i, i vr{ite mnogudrugi sli~ni raboti.”

9 I im re~e: „I taka ja otfrlateBo`jata zapoved, za da go zapazite va-{eto predanie.

10 Za{to Mojsej re~e: ‚Po~ituvaj gitatka si i majka si' i ‚Koj go zloslovitatkoto svoj ili majka si, so smrt da sekazni.'

11 A vie velite: ‚Ako nekoj kaè natatka si ili na majka si: ona, so koe bimoèl da te izdrùvam e korban, odnos-no, prilog',

12 toga{ ne mu ostavate ve}e ni{to dastori za svojot tatko ili za svojatamajka,

13 ukinuvaj}i go slovoto Bo`jo sova{eto predanie, {to ste go predalevie; mnogu takvi sli~ni raboti vr{i-te.”

14 I koga go povika siot narod, im re-~e: „Slu{ajte Me site i razberete:

15 ni{to, {to vleguva vo ustata na ~o-vekot odnadvor, ne moè da go oskver-ni; tuku ona {to izleguva od nego, toago oskvernuva ~ovekot.

16 Ako nekoj ima u{i da slu{a, neka~ue!”

17 I koga se oddale~i od narodot ivleze vo edna ku}a, u~enicite NegoviGo pra{aa za parabolata.

18 A Toj im re~e: „Zar ste i vie takanerazumni? Ne razbirate li deka ni{-to, {to vleguva vo ~ovekot odnadvor, nemoè da go oskverni?

19 Za{to, toa ne odi vo srceto, tukuvo stomakot, i izleguva nadvor, ~istej-}i ja seta hrana.”

20 I u{te im re~e: „Ona {to izleguvaod ~ovekot, toa go oskvernuva ~ovekot.

21 Za{to odnatre, od srceto ~ove~ko,izleguvaat lo{i pomisli, prequbodej-stva, bludstva, ubistva,

22 kra`bi, lakomstva, zlobi, lukav-stva, razvrtat, oko zavidlivo, bogohul-stvo, gordost, bezumstvo.

23 Seto toa zlo odvnatre izleguva i gooskvernuva ~ovekot.”

Verata na edna èna (Mt 15,21–28)

24 I koga se krena ottamu, otide vopredelite Tirski i Sidonski; i kogavleze vo edna ku}a, saka{e nikoj da neGo doznae. No ne moè{e da se sokrie.

25 Za{to ~u za Nego edna èna, ~ija}erka ima{e ne~ist duh, pa dojde i pad-na pred nozete Negovi.

26 A taa èna be{e drugoverka, po po-teklo Sirofeni~anka; i Go mole{e dago istera demonot od }erka $.

27 No Isus $ re~e: „Ostavi najnapredda se nahranat decata; za{to ne e pravoda se zeme lebot od decata i da im sefrli na ku~iwata.”

12 Izreki28,24

14 4,9

17 4,10 10,10

19 Dela 10,13-15 Kol 2,16-17.21-22 Tit 1,15

20 Rim 14

21-22 Mt 15,19

24 1,29 10,10

26 Mt 8,29

55-56 Dela 5,15

55 1,32

56 5,27-28 Lk 6,19

8,44

7,2 Lk 11,38

4 Mt 23,25 Lk 11,39

6-7 Is 29,13

7 Kol 2,22

10 2 Mojs

20,1221,17

3 Mojs 20,95 Mojs 5,16

Mt 15,4

11 Mt 15,5-6

54


28 A taa odgovori i Mu re~e: „Da, Gos-podi! No i ku~iwata jadat pod trpeza-ta, od tro{kite na decata.”

29 I $ re~e: „Za ova {to go re~e - odisi! Demonot izleze od }erka ti.”

30 I koga se vrati doma, ja najde }erkasi kako leì na postela, a demonotbe{e izlegol od nea.

Isceluvaweto na gluvonem 31 I pak izleze Isus od predelite

Tirski i Sidonski i otide kon Gali-lejskoto More, niz predelite na Deset-togradieto.

32 I dovedoa kaj Nego eden gluv i tep-kav, pa Go molea da poloì nad nego ra-ka.

33 Isus, otkako go odvede nastrana odnarodot, gi stavi Svoite prsti vo nego-vite u{i; a koga plukna, go dopre nego-viot jazik;

34 potoa pogledna na neboto, vozdivnai mu re~e: „Efata!” - {to zna~i: „Otvo-ri se!”

35 I vedna{ mu se otvori sluhot, i serazvrzaa vrskite na negoviot jazik igovore{e ~isto.

36 I im zapoveda nikomu da ne kaù-vaat. No, kolku pove}e Toj im zabranu-va{e, tolku pove}e tie razglasuvaa.

37 I prekumerno se ~udea i velea: „S#dobro pravi: i gluvite gi pravi da slu-{aat i nemite da zboruvaat!”

Isus nahranuva ~etiri iljadi lu|e (Mt 15,32–39)

8 Vo tie dni, koga se be{e sobralmnogu narod i nema{e {to da jadat,

Isus gi povika u~enicite Svoi i imre~e:

2 „Mi e àl za narodot, za{to ve}etri dni stojat kaj Mene i nema {to dajadat.

3 Ako gi pu{tam da si odat gladni poku}ite nivni, }e premaleat po patot,za{to nekoi od niv se dojdeni oddale-ku.”

4 U~enicite Mu odgovorija: „Od kademoè ~ovek site ovie da gi nahrani soleb, ovde vo pustinava?”

5 I gi pra{a: „Kolku lebovi imate?”A tie odgovorija: „Sedum.”

6 Toga{ mu zapoveda na narodot da po-sedne po zemjata; pa, otkako gi zede se-dumte lebovi, zablagodari, gi raskr{ii im gi dade na u~enicite Svoi da girazdelat; i tie gi razdelija na narodot.

7 Imaa i malku rip~iwa; gi bla-goslovi i zapoveda da gi razdadat i niv.

8 I jadea, i se nasitija; i sobraa se-dum ko{nici ostanati par~iwa.

9 A onie, {to jadea, bea okolu ~etiriiljadi. I gi raspu{ti.

10 I vedna{ vleze vo korab so u~eni-cite Svoi i dojde vo predelite Dalman-utski.

Fariseite baraat ~udo (Mt 12,38-39; 16,1–4; Lk 11,16-29; 12,54-56)

11 I izlegoa fariseite i po~naa da seprepiraat so Nego, pa isku{uvaj}i Go,baraa od nego znak od neboto.

12 A Toj vozdivna dlaboko i re~e:„Zo{to ovoj rod bara znak? Vistina vivelam: nema da mu se dade znak na ovojrod.”

13 I koga gi ostavi, pak vleze vo kora-bot i premina na drugata strana.

Za {tetniot „kvasec” (Mt 16,5–12; Lk 12,1)

14 A u~enicite Negovi bea zaboravileda gi zemat lebovite i nemaa so sebe vokorabot, osven eden leb.

15 A Toj gi opomenuva{e, velej}i:„Vnimavajte, ~uvajte se od kvasot fari-sejski i od kvasot Irodov!”

16 I si razmisluvaa me|u sebe, velej-}i: „Toa e zatoa {to nemame leb.”

17 A Isus, koga gi razbra, im re~e:„Zo{to zboruvate za toa {to nemateleb? Zar u{te ne sfa}ate i ne razbi-rate? U{te li e skameneto va{etosrce?

18 O~i imate, ne gledate li? U{iimate, ne slu{ate li? I ne pomniteli?

19 Koga gi raskr{iv pette leba, za petiljadi du{i, kolku polni ko{evi sopar~iwa sobravte?” Mu rekoa: „Dvana-eset.”

20 „A sedumte - za ~etiri iljadi, kol-ku polni ko{nici so ostanati par~iwasobravte?” Tie odgovorija: „Sedum.”

6 Jn 6,10

8 Mt 14,20

11 5 Mojs18,20-22 Is 7,10-14 Mt 12,38 16,1 Lk 11,16 1 Kor 1,22

12 Lk 11,29 Evr 3,10

15 Lk 12,1 1 Kor 5,6-8

17 6,52

18 4,12 Er 5,21Ez 12,2 Lk 8,10

19 6,35-44

20 8,8-9

31 5,20

32 5,23

33 8,23

34 6,41

Mt 14,19

35 Mt 8,3

36 1,25.44-45

5,43 Mt 9,30-31

37 9,25

1 Mojs 1,31Is 35,5-6

Mt 11,5 15,31

8,1-2 6,34-36

3 Evr 12,3

4 8,16-17 Jn 6,26

55


21 I im re~e: „Pa kako toga{ ne raz-birate?”

Isceluvaweto na slep ~ovek 22 Potoa dojde vo Vitsaida; i dovedoa

kaj Nego slep i Go molea da se dopre donego.

23 I koga go zede slepiot za raka, goizvede nadvor od seloto i, otkako pluk-na na o~ite negovi, gi poloì racetenad nego, pa go pra{a dali gleda ne{to.

24 Toj, koga pogledna, re~e: „Gi gledamlu|eto da odat kako drvja.”

25 Potoa pak gi poloì racete nado~ite i napravi da progleda. I seizlekuva i gi gleda{e site jasno.

26 I go isprati vo domot negov i mure~e: „Nitu v selo vleguvaj, nitu v selonekomu raskaùvaj!”

Petrovoto ispovedawe na verata (Mt 16,13–20; Lk 9,18–21)

27 I izleze Isus so u~enicite Svoipo selata na Kesarija Filipova. Po pa-tot gi pra{a u~enicite Svoi i im re-~e: „[to velat lu|eto, Koj sum Jas?”

28 Tie odgovorija: „Jovan Krstitel,nekoi Ilija, a drugi, pak, nekoj od pro-rocite.”

29 Toj, pak, im re~e: „A vie, {tovelite, Koj sum Jas?” Petar Mu odgovo-ri i re~e: „Ti si Hristos!”

30 I im zapoveda nikomu da ne govoratza Nego.

Isus ja navestuva Svojata smrt i voskresenie

(Mt 16,21–23; Lk 9,22)

31 Pa po~na da gi u~i deka Sinot ô-ve~ki treba mnogu da postrada, da bideotfrlen od stare{inite, prvosve{te-nicite i kni`nicite, i da bide ubien ipo tretiot den da voskresne.

32 I govore{e za toa otvoreno. NoPetar, Go povle~e nasamo i po~na da Goodvra}a.

33 A Toj, koga se zavrte i gi poglednau~enicite Svoi, mu zabrani na Petarda govori i re~e: „Begaj od Mene, sata-no! Za{to ne misli{ na ona {to eBo`jo, tuku na ona {to e ~ove~ko!”

Patot na Isusovite sledbenici(Mt 16,24–28; Lk 9,23–27)

34 I koga go povika narodot i u~e-nicite Svoi, im re~e: „Koj saka da vrvipo Mene, neka se odre~e od sebe, i nekago zeme krstot svoj i neka odi po Mene.

35 Za{to, koj saka da go spasi svojotìvot, }e go zagubi; a koj go zagubi ì-votot svoj zaradi Mene i Evangelieto,toj }e go spasi.

36 Za{to kakva polza ima ~ovek, akogo pridobie celiot svet, a na du{atasvoja $ napakosti?

37 Ili kakov otkup }e dade ~ovek zasvojata du{a?

38 Za{to, koj se srami od Mene i odzborovite Moi vo ovoj prequbodeen igre{en rod, i Sinot ôve~ki }e se sra-mi od nego, koga }e dojde vo slavata naSvojot Otec so svetite angeli.”

9 I im re~e: „Ima nekoi me|u ovie{to stojat ovde, koi nema da vkusat

smrt, dodeka ne go vidat carstvotoBo`jo, dojdeno vo sila.”

Isusovoto preobraènie (Mt 17,1–9; Lk 9,28–36)

2 A po {est dni, Isus gi zede so SebePetar, Jakov i Jovan i gi odvede samina visoka gora, nasamo, i se preobrazipred niv.

3 Ali{tata Mu stanaa sjajni, mnogubeli, kako sneg, kakvi {to belilo nazemjata ne moè da izbeli.

4 I im se javi Ilija so Mojsej, i raz-govaraa so Isus.

5 Toga{ progovori Petar i Mu re~ena Isus: „Ravi, dobro ni e da bideme ov-de; da napravime tri kolibi: edna zaTebe, edna za Mojsej i edna za Ilija.”

6 Za{to ne znae{e {to da kaè, bi-dej}i bea mnogu upla{eni.

7 I se pojavi oblak, pa gi zaseni; i odoblakot dojde glas, koj vele{e: „Ovoj eMojot vozquben Sin, Nego slu{ajteGo!”

8 I odedna{, koga poglednaa naokolu,nikogo ve}e ne vidoa pokraj sebe, osvenIsus.

9 A koga sleguvaa od gorata, im zapo-veda nikomu da ne kaùvaat {to vide-

34 Lk 14,27

35 Mt 10,39

37 Ps 48,7-8

38 Mt 10,33 Lk 12,9 Rim 1,16 2 Tim 2,12

9,1 13,30 Rim 1,4

2 1,29 5,37 Lk 8,51

3 16,5 Mt 28,3 Otkr 3,4

4 4 Car 2,11-12 Mt 11,14

5 10,51 11,21 14,44-45

6 14,40

7 1,11 5 Mojs18,15 3 Mojs 16,2 Mt 17,5 Dela 3,22 3 Ptr 1,17

9 1,34 Lk 9,36

21 4,13

22 5,30

10,46-52

23 7,33

Jn 9,6.11.15 1 Tim 4,14

26 1,34

28 6,14-15

Lk 9,7-8

29 1,1

14,61

30 Mt 8,4

31 10,32-34

Mt17,12.22

Lk 17,25

33 Mt 4,10 Rim 8,5

56


le, dodeka Sinot ôve~ki ne voskresneod mrtvite.

10 I go zadràa toj zbor vo sebe, pra-{uvaj}i se eden so drug {to zna~i toa:„Da voskresne od mrtvite?”

Za Ilija (Mt 17,10–13)

11 I Go pra{aa, velej}i: „A zo{tokni`nicite velat deka najnapred trebada dojde Ilija?”

12 A Toj, pak, odgovori i re~e: „Ilija}e dojde porano i }e uredi s#; a Sinotôve~ki, kako {to e napi{ano za Nego,treba da postrada mnogu i da bideponizen.

13 No vi velam deka i Ilija dojde, ka-ko {to e napi{ano za Nego, i mu napra-vija {to sakaa.”

Isceluvaweto od ne~ist duh (Mt 17,14–21; Lk 9,37–43)

14 I koga dojde kaj u~enicite Svoi,vide mnogu narod okolu niv i kni`ni-ci, koi se prepiraa so niv.

15 I {tom Go vide, siot narod seza~udi; i pritr~uvaj}i, Go pozdravuvaa.

16 Gi pra{a kni`nicite: „Zo{to seprepirate so niv?”

17 Toga{ eden od narodot odgovori ire~e: „U~itele, go dovedov kaj Tebe sinmi, vo kogo ima nem duh;

18 i sekoga{, kade i da go fati, gokutnuva, i toj se zapenuva, i krcka sozabite, i se zdrvuva. I im kaàv na u~e-nicite Tvoi da go izgonat, no tie nemoèa.”

19 A Isus odgovori i re~e: „O, rodebezveren, do koga }e bidam so vas? Dokoga }e ve trpam? Dovedete go kajMene!”

20 I koga go dovedoa kaj Nego - {tomgo vide duhot, vedna{ go strese; i tojpadna nazemi i se valka{e zapenet.

21 Go pra{a Isus tatko mu: „Kolkuvreme ima otkako stanuva toa so nego?”Toj odgovori: „Od detstvoto;

22 i mnogupati duhot go frlal voogan, i vo voda, za da go pogubi: no, akomoè{, smiluvaj se nad nas i pomognini!”

23 A Isus mu re~e: „Ako moè{ dapoveruva{ - s# e mo`no za onoj {to ve-ruva!”

24 I odedna{ tatkoto na mom~eto iz-vika i so solzi re~e: „Veruvam, Gospo-di, pomogni mu na moeto neverie!”

25 A Isus, {tom vide deka se sobranarod, strogo mu zapoveda na ne~istiotduh i mu re~e: „Duhu nem i gluv. Jas tizapovedam: izlezi od nego, i ne vleguvajve}e vo nego!”

26 I koga izvika, silno go strese i iz-leze; a mom~eto be{e kako mrtvo, taka{to mnozina velea deka umrelo.

27 Isus, pak, otkako go fati za raka,go ispravi; i toa stana.

28 I koga vleze Isus vo edna ku}a,u~enicite Negovi Go pra{aa nasamo:„Zo{to nie ne moèvme da go istera-me?”

29 I im re~e: „Ovoj rod so ni{to nemoè da se istera, osven so molitva ipost.”

Isus po vtorpat ja navestuvaSvojata smrt i voskresenie

(Mt 17,22–23; Lk 9,43–45)

30 I koga izlegoa ottamu, minuvaapreku Galileja; i Toj ne saka{e nekojda razbere.

31 Za{to gi u~e{e u~enicite Svoi iim vele{e deka Sinot ôve~ki }e bidepredaden vo ~ove~ki race, i }e Go ubi-jat, i na tretiot den po ubivaweto }evoskresne.

32 No tie ne gi razbiraa ovie zborovi,a se pla{ea da Go pra{aat.

Koj e najgolem? (Mt 18,1–5; Lk 9,46–48)

33 I dojde vo Kapernaum; i koga be{edoma, gi pra{a: „[to se raspravateme|u sebe patem?”

34 A tie mol~ea, za{to patem seraspravaa me|u sebe, koj e najgolem.

35 Toj sedna i gi povika dvanaesetmi-nata, pa im re~e: „Koj saka da bide prv,neka bide posleden od site, i sluga na -site!”

36 I toga{ zede edno dete, go postavime|u niv, go pregrna i im re~e:

37 „Koj prima edno od vakvite deca voMoe ime, Mene Me prima, a koj Meprima Mene, ne Me prima Mene, tukuOnoj, Koj Me pratil.”

24 Lk 17,5

25 1,25 Lk 4,39

26 1,26

27 1,31 5,41

31 8,31 Mt 20,18-19

32 4,13

34 Lk 22,24

35 10,43-44 Mt 20,26

37 Mt 10,40 Lk 10,16 Jn 13,20

11 Mal 3,23

12 8,31

Is 53,3 Mal 3,

23-24 Ps 21,1-17

13 3 Car

19,2.10 Mt 11,14

19 Mt 12,39

23 5,36

11,23-24 Lk 17,6

57


Koj ne e protiv nas, toj e so nas! (Lk 9,49–50)

38 Toga{ Jovan Mu odgovori i re~e:„U~itele, vidovme eden, koj ne vrvi ponas, a vo Tvoe ime demoni izgonuva, a nevrvi po nas; i mu zabranivme, za{to neodi po nas.”

39 A Isus re~e: „Ne branete mu, za{-to nikoj, {to pravi ~udo vo Moe ime, ne}e moè naskoro da govori zlo za Mene.

40 Za{to, koj ne e protiv vas, toj e sovas.

41 I koj ve napoi so ~a{a voda vo Moeime, zatoa {to ste Hristovi, vistinavi velam, nema da ja izgubi svojata na-grada.”

Za soblaznata (Mt 18,6–9; Lk 17,1–2)

42 „A koj }e soblazni edno od ovie ma-lite, {to veruvaat vo Mene, za nego epodobro da mu se obesi vodeni~kikamen na vratot i da se frli v more.

43 I ako te soblaznuva rakata tvoja,otse~i ja; podobro e za tebe bez raka davleze{ vo ìvotot, otkolku so dve raceda otide{ vo pekolot, vo neizgasliviotogan,

44 kade {to nivniot crv ne umira, iognot ne izgasnuva.

45 I, ako te soblaznuva nogata tvoja,otse~i ja; podobro e za tebe sakat davleze{ vo ìvotot, otkolku so dvetenoze da bide{ frlen vo pekolot, voneizgasliviot ogan,

46 kade {to nivniot crv ne umiranitu ognot ne izgasnuva.

47 I, ako okoto tvoe te soblaznuva, iz-vadi go; podobro e za tebe so edno oko davleze{ vo carstvoto Bo`jo, otkolku daima{ dve o~i i da bide{ frlen vo og-neniot pekol,

48 kade {to nivniot crv ne umira, iognot ne izgasnuva.

49 Za{to sekoj so ogan }e se posoli, isekoja `rtva so sol }e se osoli.

50 Solta e dobra; no, ako solta obluta-vi, so {to }e ja osolite? Imajte sol vosebe, i mir imajte me|u sebe!”

Za razvodot (Mt 19,1–12; Lk 16,18)

10 I otkako stana Isus ottamu,pre mina vo predelite Judejski,

otade Jordan. I pak se sleva{e narodkon Nego; a Toj, po Svojot obi~aj, pak gipou~uva{e.

2 I pristapija fariseite i Go pra-{aa, isku{uvaj}i Go: „Dopu{teno li e,da ja ostavi maòt svojata èna?”

3 A Toj im odgovori i re~e: „Kako vizapoveda Mojsej?”

4 Tie rekoa: „Mojsej dopu{ti da se &se dade razvodno pismo i da seotpu{ti.”

5 Odgovori Isus i im re~e: „Poraditvrdokornosta na va{eto srce vi janapi{al taa zapoved.

6 Vo po~etokot na sozdavaweto, pak,Bog gi sozdade ma{ko i ènsko.

7 Zatoa ~ovek }e go ostavi tatka si imajka si, }e se prilepi do ènata svoja

8 i obata }e bidat vo edno telo; i ta-ka, tie ve}e ne se dvajca, tuku edno te-lo.

9 A Bog {to soedinil, ~ovek da nerazdeluva.”

10 I vo ku}ata, u~enicite Negovi pakGo pra{aa za toa.

11 I im re~e: „Koj }e ja otpu{ti svo-jata èna i se oèni so druga, toj pre-qubodejstvuva so nea;

12 a i èna, ako se odvoi od svojot maì pojde za drug, prequbodejstvuva.”

Isus gi blagoslovuva decata (Mt 19,13–15; Lk 18,15–17)

13 I donesuvaa kaj Nego deca, za da sedopre do niv, no u~enicite im zabranu-vaa na onie {to gi nosea.

14 I koga go vide toa Isus, negoduva-{e i re~e: „Ostavete gi decata da do|a-at kaj Mene i ne branete im, za{to natakvi e carstvoto Bo`jo.

15 Vistina vi velam, koj ne go primacarstvoto Bo`jo kako dete, toj nema davleze vo nego.”

16 I otkako gi pregrna, gi poloìracete vrz niv i gi blagoslovuva{e.

Isus povikuva eden bogat ~ovek (Mt 19,16–30; Lk 18,18–30)

17 A koga izleguva{e na pat, dotr~anekoj, padna na kolena pred Nego i Gopra{a: „U~itele dobar, {to treba danapravam, za da nasledam ìvot ve~en?”

2 Mt 16,1 1 Kor 7,11

4 5 Mojs 24,1Mt 5,31

5 3,5

6 1 Mojs 1,275,2

7-8 1 Mojs 2,241 Kor 6,16 Efes 5,31

11-12 Mt 5,32 Lk 16,18 1 Kor 7,10-11

13 Lk 9,47

15 Mt 5,20 18,3

17 1,40

38 4 Mojs

11,28

39 1 Kor 12,3

40 Mt 12,30 Lk 11,23

41 Mt 10,42

1 Kor 3,23

42 Mt 5,29

43 Mt 5,30

47 Mt 5,29

48 Is 66,24

49 3 Mojs 2,13

50 Mt 5,13

Lk 14,34 Kol 4,6

Rim 12,18 1 Sol 5,13

10,1 2,13

58


18 Isus mu re~e: „Zo{to me nareku-va{ dobar? Nikoj ne e dobar, osven edi-niot Bog!

19 Zapovedite gi znae{: ne prequbo-dejstvuvaj; ne ubivaj; ne kradi; ne svedo-~i la`no; ne ~ini nepravda; po~ituvajgi tatka si i majka si.”

20 A toj Mu odgovori i re~e: „U~ite-le, seto toa sum go zapazil u{te od mla-dosta svoja.”

21 Koga go pogledna Isus, mu omile,pa re~e: „U{te edno ti nedostasuva:odi i prodaj s# {to ima{, razdaj go nasiromasi i }e ima{ bogatstvo na nebo-to; pa dojdi i vrvi po Mene, koga }e gozeme{ krstot.”

22 Toj se nataì koga gi ~u oviezborovi, i si otide naàlen, za{toima{e golemo bogatstvo.

23 I koga pogleda Isus, im re~e nau~enicite Svoi: „Kolku e te{ko za bo-gatite da vlezat vo carstvoto Bo`jo!”

24 A u~enicite se upla{ija od zboro-vite Negovi. No Isus pak im odgovorii re~e: „êda, kolku im e te{ko naonie, {to se nadevaat na bogatstvoto,da vlezat vo carstvoto Bo`jo!

25 Polesno kamila }e vleze niz igle-ni u{i, otkolku bogat vo carstvotoBo`jo.”

26 A tie se ~udea mnogu i si velea me-|u sebe: „Toga{, koj moè da se spasi?”

27 Koga gi pogleda Isus, im re~e: „Zalu|eto toa ne e mo`no, no ne i za Boga;za{to za Boga s# e mo`no!”

28 I Petar po~na da Mu govori: „Ete,nie ostavivme s# i po Tebe odime.”

29 A Isus odgovori i re~e: „Vistinavi velam: nema takov {to ostavil ku}a,ili bra}a, ili sestri, ili tatko, ilimajka, ili èna, ili deca, ili nivi, za-radi Mene i Evangelieto,

30 a da ne primil, i toa sega, vo ovavreme, stopati pove}e od ku}i, i bra}a,i sestri, i tatko, i majka, i deca, i niv-je, a vo idniot vek - i ìvot ve~en.

31 I mnozina prvi }e bidat posledni,a poslednite - prvi.”

Isus po tret pat ja najavuvaSvojata smrt i voskresenie

(Mt 20,17–19; Lk 18,31–34)

32 Koga bea na pat, iska~uvaj}i se konErusalim, Isus ode{e pred niv, a tie

se ~udea i odea po Nego so strav. I kogagi povika povtorno dvanaesetminata,po~na da im zboruva za ona {to }e seslu~i so Nego.

33 „Ete, se iska~uvame kon Erusalimi Sinot ôve~ki }e bide predaden naprvosve{tenicite i kni`nicite, i }eGo osudat na smrt i }e Go predadat naneznabo{cite.

34 I }e Go ismeat, i }e Go bijat, i }eGo plukaat, i }e go ubijat, i na tretiotden }e voskresne.”

Molbata na Zevedeevite sinovi (Mt 20,20–28)

35 Toga{ pristapija kon Nego Zave-deevite sinovi, Jakov i Jovan i rekoa:„U~itele, sakame da ni go ispolni{ona, {to }e go pobarame.”

36 Toj gi pra{a: „[to sakate da sto-ram za vas?”

37 A tie Mu odgovorija„ „Daj ni dasedneme do Tebe, edniot oddesno, a dru-giot odlevo, vo slavata Tvoja.”

38 No Toj im re~e: „Ne znaete {to ba-rate! Moète li da ja ispiete ~a{ata{to ja pijam Jas i da se krstite so kr{-tevaweto, so koe se kr{tevam Jas?”

39 Tie odgovorija: „Moème.” A Isusim re~e: „â{ata, pak, {to ja pijam Jas,}e ja piete i vie, i so kr{tevaweto, sokoe se kr{tevam Jas, }e se krstite;

40 no, da sednete od Mojata desna ilileva strana, ne e Moe da dadam, tuku eza onie za koi e podgotveno.”

41 Desette, pak, {tom go ~uja toa, ne-goduvaa protiv Jakov i Jovan.

42 Isus, koga gi povika, im re~e: „Zna-ete deka onie, {to se smetaat za vlade-teli narodni, gospodarat nad niv, igolemcite upravuvaat nad niv.

43 No me|u vas neka ne bide taka; a kojme|u vas saka da bide pogolem, neka vibide sluga;

44 i koj saka me|u vas da bide prv, nekavi bide sluga na site.

45 Za{to i Sinot ôve~ki ne dojde zada Mu sluàt, no da posluì i da go da-de ìvotot Svoj za otkup na mnozina.”

33-34 8,31 Lk 24,7

33 Mt 8,20

35 Mt 4,21 Lk 9,54

36 10,51

37 Mt 19,28 Lk 22,30

38 Is 51,17-22 Ez 23,31-34 Ps 74,8 Lk 12,50

39 Dela 12,2

42 Lk 22,25

43 1 Kor 9,19

45 14,24 Is 53,11-12 Mt 8,20 1 Tim 2,5-6

18 Ps 33,8

19 7,10

2 Mojs20,12-16

5 Mojs5,16-20

24,14 Sir 4,1

21 Mt 6,20

Lk 12,33

23 4,19

27 14,36

1 Mojs18,14

Zah 8,6 Jov 42,2

29 1,1

8,35

31 Mt 19,30

20,16 Lk 13,30

59


Slepiot Vartimej (Mt 20,29–34; Lk 18,35–43)

46 Potoa pristignaa vo Erihon. I ko-ga izleguva{e Isus od Erihon so u~e-nicite Svoi i so mnogu narod, Time-eviot sin, Vartimej4, koj be{e slep,sede{e pokraj patot i prose{e.

47 Pa, koga ~u deka e toa Isus od Na-zaret, po~na da vika i da veli: „Isuse,sine Davidov, smiluvaj mi se!”

48 I mnozina mu velea da mol~i, notoj u{te pove}e vika{e: „Sine Davi-dov, smiluvaj mi se!”

49 Isus zastana i re~e da go viknat. Igo povikaa slepiot, govorej}i mu: „Nepla{i se, stani, te vika!”

50 A toj, koga ja frli svojata obleka,stana i dojde kaj Isus.

51 A Isus, odgovaraj}i mu, go zapra-{a: „[to saka{ da storam za tebe?”Slepiot Mu re~e: „Da progledam, U~i-tele!”

52 A Isus mu re~e: „Odi si, veratatvoja te spasi!” I toj vedna{ progleda,pa trgna patem po Isus.

Sve~enoto vleguvawe vo Erusalim (Mt 21,1–11; Lk 19,28–40; Jn 12,12–19)

11 I koga se pribliì do Erusa-lim, vo Vitfagija i Vitanija,

kaj Maslinovata Gora, isprati Isusdvajca od u~enicite Svoi,

2 i im re~e: „Odete vo selono, {to enasproti vas, pa {tom }e vlezete vo ne-go, }e najdete vrzano mlado magare, {tonieden ~ovek ne go javal; odvrzete go idovedete go!

3 I, ako vi re~e nekoj: ‚Zo{to go pra-vite toa?' Kaète deka Mu e potrebnona Gospoda; i toj vedna{ }e go prati tu-ka.”

4 Tie otidoa i go najdoa mladoto ma-gare, vrzano za portata odnadvor, nakrstopatot i go odvrzaa.

5 I nekoi od onie, {to stoeja tamu,im rekoa: „[to pravite? Zo{to go od-vrzuvate magareto?”

6 A ovie im odgovorija, kako {to imbe{e zapovedal Isus i tie gi ostavija.

7 I go dovedoa mladoto magare kaj Is-us, gi kladoa vrz nego ali{tata svoi iToj sedna na nego.

8 I mnozina gi postilaa svoite oble-ki po patot. A drugi, pak, se~ea gran-~iwa od drvjata i gi postilaa po patot.

9 A onie, {to odea pred Nego i po Ne-go, vikaa i velea: „Osana! Blagoslovene Onoj {to doa|a vo imeto Gospodovo!

10 Blagosloveno e carstvoto na na{i-ot tatko David, koe ide vo imeto Gospo-dovo! Osana vo visinite!”

11 I vleze Isus vo Erusalim, vo hra-mot, razgleda s#, pa, bidej}i ve}e be{edocna, izleze i otide so dvanaesetmina-ta vo Vitanija.

Smokvata {to ne dava plod (Mt 21,18–19)

12 A utredenta, koga izlegoa od Vita-nija, Toj ogladne;

13 i otkako oddaleku vide edna smok-va, pokriena so lisja, se pribliì, nebi li na{ol ne{to na nea; no, koga sedobliì do nea, ne najde ni{to osvenlisja, za{to u{te ne be{e vremeto zasmokvi.

14 I progovori Isus i $ re~e: „Otseganikoj doveka da ne vkusi plod od tebe!”I go ~uja toa u~enicite Negovi.

Isus vo hramot (Mt 21,12–17; Lk 19,45–47; Jn 2,13–22)

15 I pak dojdoa vo Erusalim. Iotkako vleze Isus vo hramot, po~na dagi brka onie, {to prodavaa i kupuvaavo hramot, i im gi prevrte masite namenuva~ite na pari i stolovite naonie, {to prodavaa gulabi;

16 i ne dozvoluva{e nikoj preku hra-mot da prenese kakov i da bilo sad.

17 I gi pou~uva{e, velej}i: „Ne e linapi{ano: ‚Domot Moj, dom za molitvana site narodi }e se nare~e'? A vie odnego napravivte razbojni~ko gnezdo!”

18 I koga go ~uja toa kni`nicite iprvosve{tenicite, gledaa kako da Gopogubat, bidej}i se pla{ea od Nego,za{to siot narod se voshituva{e naNegovoto u~ewe.

9 Ps118,25.26Mt 21,15 23,39

10 2 Car 7,16 Ps 148,1Jov 16,19Lk 1,32-33

13 Er 8,13 Mih 7,1 Lk 13,6

14 11,20

15 11,27 Jn 2,14-15

17 Is 56,7Er 7,11Mt 21,13 Lk 19,46 Jn 2,16

18 1,22 6,2 Mt 14,5 21,46 Lk 22,2

46 Lk 19,1

47-48 11,10

Mt 1,1 9,27

51 10,36

52 5,34

Mt 9,22 Lk 7,50

17,19 Dela 3,16

11,1 13,3

14,26 Zah 14,4 Lk 21,37

Jn 8,1 Dela 1,12

2 Zah 9,9

60


4 10,46. Bar–Timej.

19 A koga se stemni, Toj izleze nadvorod gradot.

Lekcija za smokvata (Mt 21,20–22)

20 Utredenta, minuvaj}i, ja vidoasmokvata isu{ena otkoren.

21 I koga se seti, Petar Mu re~e:„Ravi, pogledaj! Smokvata, {to ja pro-kolna, se isu{ila!”

22 A Isus im odgovori i re~e: 23 „Imajte vera vo Boga. Za{to, visti-

na vi velam, ako nekoj $ re~e na ovaaplanina: „Digni se i frli se v more!' ine se posomneva vo srceto svoe, tuku po-veruva deka }e bide kako {to rekol, }emu se ispolni, {to i da kaè.

24 Zatoa vi velam: s# {to }e pobaratevo molitva, veruvajte deka }e go dobi-ete - i }e vi bide.

25 I koga stoite na molitva, prostu-vajte, ako imate ne{to protiv nekogo,pa i va{iot Otec, Koj e na nebesata, davi gi prosti va{ite gre{ki.

26 Ako li, pak, vie ne prostuvate, iva{iot Otec, Koj e na nebesata, nema davi gi prosti gre{kite va{i.”

Isusovata vlast (Mt 21,23–27; Lk 20,1–8)

27 I pak dojdoa vo Erusalim; a kogaode{e niz hramot, prijdoa do Negoprvosve{tenicite, kni`nicite istare{inite,

28 pa Mu rekoa: „So kakva vlast gopravi{ toa? Ili, koj Ti ja dal taavlast, da go pravi{ ova?”

29 Isus im odgovori i re~e: „]e vepra{am i Jas za ne{to i odgovoreteMi, a potoa i Jas }e vi kaàm, so kakvavlast go vr{am ova.

30 Kr{tevaweto Jovanovo od nebotoli be{e, ili od lu|eto? OdgovoreteMi!”

31 A tie si mislea vo sebe i velea:„Ako kaème ‚Od neboto' - }e re~e: ‚Pazo{to ne mu poveruvavte?'

32 No, ako kaème, ‚Od lu|eto'” - sepla{ea od narodot; za{to site go sme-taa Jovan za vistinski prorok.

33 I odgovaraj}i Mu na Isus, rekoa:„Ne znaeme.” A Isus im odgovori i re-

~e: „Nitu jas ne vi kaùvam, so kakvavlast go vr{am ova.”

Parabola za nemilosrdnite lozari (Mt 21,33–46; Lk 20,9–19)

12 I po~na da im govori vo parabo-li: „Eden ~ovek nasadi lozje i

go zagradi so ograda, pa iskopa bunar isoyida kula; i im go predade na lozari-te, i si otide.

2 A koga dojde vremeto, isprati kajlozarite sluga, za da go pribere od nivrodot na lozjeto.

3 No tie go fatija slugata, go natepaai go ispratija so prazni race.

4 I pak isprati kaj niv drug sluga; igo napadnaa so kamewa i mu ja rascepi-ja glavata, pa go pratija posramen.

5 Isprati i drug; nego, pak go ubija; imnozina drugi, ednite gi natepaa, dru-gite gi ubija.

6 A ima{e u{te eden sin, koj mu be{evozquben; pa, go isprati najposle negokaj niv, velej}i: ‚]e se zasramat od sinami.'

7 No lozarite si rekoa me|u sebe:‚Ovoj e naslednikot! Ajde da go ubiemei nasledstvoto }e bide na{e!'

8 I go fatija, go ubija i go isfrlijanadvor od lozjeto.

9 [to }e napravi, pak, gospodarot nalozjeto? ]e dojde i }e gi pogubi lozari-te, a lozjeto }e go dade na drugi.

10 Zar ne ste go ~itale ova vo Pismo-to: ‚Kamenot, {to go otfrlija yidari-te, stana kamen temelnik.'

11 Od Gospod e toa, i ~udesno e vo o~i-te na{i.”

12 I sakaa da Go fatat, no se upla{ijaod narodot, za{to razbraa deka za niv jakaà parabolata; pa, otkako Go ostavi-ja, i si otidoa.

Za pla}aweto danok (Mt 22,15–22; Lk 20,20–26)

13 A pratija kaj Nego nekoi od fari-seite i od Irodovcite, za da Go fatatna zbor.

14 Tie dojdoa i Mu rekoa: „U~itele,znaeme deka si vistinit i deka ne sepla{i{ od nikogo, za{to ne gleda{ koje koj, tuku vistinski pou~uva{ za patot

12,1 Is 5,1-2

6 1,11 1 Mojs 22,2 3 Ptr 1,17

7 Evr 1,2

10-11 Ps 118,22-23

10 Dela 4,11 1 Ptr 2,7

12 Mt 14,5

13 3,6 Mt 16,1

14 1,2-3 Mt 22,16 Lk 1,76 Dela 16,17 Evr 3,10 Otkr 15,3

19 Mt 21,17

20 11,14

22 Jn 14,1

23 9,23

Mt 8,10 17,20

24 Er 29,12 Mt 18,19 Jn 11,22

25 Mt 5,23-24

6,14 Efes 4,32 Kol 3,13

26 Mt 6,15

18,35

27 8,31

14,43.53 15,1

Mt 27,41 Dela 4,5

30 Mt 3,6

31 Mt 21,32

Lk 7,30

32 Mt 14,5

61


Bo`ji. Treba li da mu se dava danok nacarot ili ne? Da davame li, ili da nedavame?”

15 A Toj, znaej}i ja nivnata licemer-nost, im re~e: „Zo{to me isku{uvate?Donesete mi eden denarij da go vidam!”

16 I tie donesoa. Pa im re~e: „îj eovoj lik i natpis?” Mu rekoa: „Na ca-rot.”

17 Toga{ Isus im odgovori i re~e:„Podajte go carevoto na carot, a Bo`-joto na Boga!” I tie Mu se voshituvaa.

Za voskresenieto (Mt 22,23–33; Lk 20,27–40)

18 Dojdoa kaj Nego i sadukeite, koi ve-lat deka nema voskresenie, pa Go pra-{aa, govorej}i:

19 „U~itele, Mojsej ni napi{a: ‚Akonekomu umre bratot i ostavi èna, a de-ca ne ostavi, toga{ brat mu neka ja zemeènata negova i neka go podigne potom-stvoto na svojot brat.'

20 Bea sedummina bra}a: prviot zedeèna i koga umre, ne ostavi porod.

21 Nea ja zede vtoriot, i umre, no i tojne ostavi porod; isto taka i tretiot.

22 Ja zedoa site sedummina, i ne osta-vija porod. Po niv umre i ènata.

23 Pri voskresenieto, pak, koga }evoskresnat, na kogo od niv taa }e bideèna? Za{to sedummina ja imaa kakoèna.”

24 A Isus im odgovori i re~e: „Zar nese laète, bidej}i ne gi poznavate nituPismata, nitu silata Bo`ja?

25 Za{to, koga }e voskresnat odmrtvite, nitu }e se ènat, nitu }e semaàt, tuku se kako angeli na nebesata.

26 A za mrtvite, deka }e voskresnat,ne ste li ~itale vo knigite na Mojsej,kako mu re~e Bog kaj kapinata, velej}i:‚Jas sum Bog Avraamov, i Bog Isakov, iBog Jakovov'?

27 No Toj ne e Bog na mrtvite, tukuBog na ìvite. Vie, pak, mnogu se la-ète!”

Najva`nata zapoved (Mt 22,34–40; Lk 10,25–28)

28 Toga{ pristapi eden od kni`ni-cite, koj gi slu{a{e kako se prepiraat

i otkako vide deka Isus im odgovara{edobro, Go zapra{a: „Koja e prva od sitezapovedi?”

29 A Isus mu odgovori: „Prva od sitezapovedi e: ‚ûj Izraile! Gospod, Bogna{, e eden Gospod.

30 Zatoa, vozqubi Go Gospoda, tvojotBog, so seto svoe srce i so seta svojadu{a, i so siot svoj razum, i so setasvoja sila!' Ova e prvata zapoved.

31 A vtorata e sli~na na nea:‚Vozqubi go svojot blièn kako sebesi!'Druga zapoved, pogolema od ovie, nema.”

32 Kni`nikot Mu re~e: „Dobro, U~i-tele. Pravo kaà deka Bog e eden, i de-ka nema drug, osven Nego;

33 i deka, da Go qubi{ so seto srce, iso siot razum, i so seta svoja du{a, i soseta sila, i da go qubi{ bli`niot svojkako sebesi e pove}e od site sepaleni-ci i `rtvi.”

34 Isus, pak, koga vide deka umno od-govori, mu re~e: „Ne si daleku od car-stvoto Bo`jo.” I nikoj pove}e ne os-meluva{e da Go pra{uva.

Za Mesijata (Mt 22,41–46; Lk 20,41–44)

35 I koga odgovara{e Isus, pou~uvaj-}i vo hramot, re~e: „Kako toa kni`ni-cite velat deka Hristos e sin Davidov,

36 koga samiot David kaà prekuSvetiot Duh: ‚Mu re~e Gospod na mojotGospod: sedi od Mojata desna strana,dodeka ne gi poloàm Tvoite neprija-teli za podno`je na nozete Tvoi!'

37 I taka, sam David Go nare~e Gos-pod; od kade toga{ da Mu e Toj sin?” Imnogu narod Go slu{a{e so zadovol-stvo.

Za kni`nicite (Mt 23,1–12; Lk 20,45–47)

38 I im re~e potoa vo Svojata pouka:„ûvajte se od kni`nicite, koi sakaatda odat vo dolgi obleki i da gi poz-dravuvaat po ulicite,

39 da imaat predni sedi{ta vo sina-gogite, kako i prvi mesta na gozbite.

40 Tie, {to gi podjaduvaat domovitena vdovicite i licemerno dolgo se mo-lat, }e bidat pote{ko osudeni.”

29-30 5 Mojs 6,4-5

30-31 Lk 10,27

30 Is.N. 22,5

31 3 Mojs19,18Mt 19,19 Rim 13,9 Gal 5,14 Jk 2,8

32 5 Mojs 4,356,4Is 45,21Lk 20,39 Rim 3,30 1 Kor 8,6 Jk 2,19

33 3 Mojs19,185 Mojs 6,54 Car23,25 1 Car15,22 Os 6,6 Amos 5,21 Ps 39,6-8

34 Mt 3,2 6,10 22,46 Lk 20,40

35 Jn 7,42

36 Ps 110,1

37 Lk 19,48 21,38

38-39 Lk 11,43 14,7

17 Rim 13,7

18 Ez 40,46

Dela 23,8 1 Kor15,12

19 1 Mojs 38,85 Mojs 25,5

24 Jn 20,9

26 2 Mojs 3,6Dela 3,13

62


Prilog od edna vdovica (Lk 21,1–4)

41 Pa sedna Isus sproti riznicata igleda{e kako narodot pu{ta pari vonea. Mnozina bogati pu{taa mnogu.

42 I koga dojde edna bedna vdovica,pu{ti dve lepti, {to iznesuva edenkodrant.

43 A Isus, otkako gi povika u~enici-te Svoi, im re~e: „Vistina vi velam de-ka ovaa siroma{na vdovica dade pove}eod site, {to pu{tija vo riznicata;

44 za{to site pu{tija od svojot vi-{ok, a taa od svojata siroma{tija dades# {to ima{e, celiot svoj imot.”

Isus go navestuva razurnuvawetona hramot

(Mt 24,1–2; Lk 21,5–6)

13 A koga izleguva{e od hramot,eden od u~enicite Negovi Mu

re~e: „U~itele, gledaj kakvi kamewa ikakvi gradbi!”

2 Isus, pak, mu odgovori i re~e: „Gigleda{ li ovie golemi gradbi? Nitukamen na kamen nema da ostane ovde,{to ne }e bide urnat!”

Stradawa i progonstva (Mt 24,3–14; Lk 21,7–19)

3 A koga sede{e na Maslinovata Gora,sproti hramot, Go pra{aa nasamo Pe-tar, Jakov, Jovan i Andrej:

4 „Kaì ni, koga }e bide toa i koj eznakot, koga }e se svr{i seto toa?”

5 Isus, odgovaraj}i im po~na da zbo-ruva: „ûvajte se da ne ve prelaè ne-koj!

6 Za{to mnozina }e dojdat vo Moeime, govorej}i deka sum Jas; i }eprelaàt mnozina.

7 A koga }e ~uete za vojni i glasovi zavojni, ne pla{ete se; za{to seto toatreba da se slu~i; no toa s# u{te ne ekrajot.

8 Bidej}i }e se digne narod protivnarod, i carstvo protiv carstvo; a nanekoi mesta }e ima i zemjotresi i gladi meteì. Toa e po~etokot na strada-wata.

9 No vie ~uvajte se, za{to }e ve pre-davaat na sudovi; i po sinagogite }e vebijat, i pred upravnici i pred carevi}e bidete izveduvani zaradi Mene, zasvedo{tvo pred niv.

10 I kaj site narodi najnapred trebada se propoveda Evangelieto.

11 A koga, pak, }e ve povedat, za da vepredadat, ne griète se odnapred {to}e govorite, nitu razmisluvajte; tukuona, {to }e vi se dade vo toj ~as, toakaète go; ne ste vie {to }e zboruvate,tuku Svetiot Duh.

12 I brat brata }e predade na smrt, itatko ~edo, i }e se dignat decata pro-tiv roditelite, i }e gi predadat nasmrt.

13 ]e bidete namrazeni od site zaradiMoeto ime; koj }e pretrpi do kraj, toj}e bide spasen.”

Gnasniot pusto{nik (Mt 24,15–28; Lk 21,20–24; 17,23; 21,8)

14 „A koga }e vidite deka gnasniotpusto{nik, za kogo govori prorok Da-nil, stoi kade {to ne treba - koj ~ita,neka razbere - toga{, onie {to se voJudeja, neka begaat po planinite;

15 i koj e na pokrivot, da ne sleguva voku}ata, nitu da vleguva da zeme ne{tood ku}ata svoja;

16 i koj e na niva, da ne se vra}a za daja zeme oblekata svoja!

17 No te{ko na bremenite i na onie{to dojat vo tie dni!

18 Tuku molete se, begaweto va{e dane bide zime!

19 Za{to vo tie dni }e ima nevolja,kakva nemalo dosega od po~etokot nasvetov, {to go sozdade Bog, a i nema daima.

20 I ako Gospod ne gi skrati tie dni,toga{ nikoj ne bi se spasil; no zaradiizbranite, koi gi izbra Toj, gi skratidnite.

21 Toga{, ako vi kaè nekoj: ,Eve, ov-de e Hristos', ili ,Ene, tamu e', ne veru-vajte!

22 Za{to, }e se pojavat la`ni hris-tosi i la`ni proroci, i }e pokaàtznaci i ~uda, za da gi prelaàt, ako emo`no, i izbranite.

9 1,44 6,11 Mt 10,17-18

10 Mt 28,19 Rim 11,25

11 Mt 10,19

12 Mih 7,6 Mt 10,35

13 Mt 5,11 10,22 Lk 6,22 Jn 15,18-21 16,2 1 Ptr 4,14

14 Dan 9,2711,3112,111 Mak 1,54

16 Lk 17,31

17 Lk 23,29

19 Dan 12,1 Mt 24,21 Otkr 16,18

22 5 Mojs12,32-13,2 Mt24,11.24 2 Sol 2,9-10 Otkr13,13-14

41 4 Car 12,8

Jn 8,20

44 2 Kor 8,12

13,2 Lk 19,44

3 11,1

Mt 4,18.21

4 4 Car 20,8

6 Er 14,14

Jn 5,43

7 Agej 2,6 Dan 2,28

8 Is 19,2

26,17 Er 4,31

2 Let 15,6

63


23 No vie - ~uvajte se! Ete, s# odna-pred vi kaàv!

Isusovoto vra}awe (Mt 24,29–31; Lk 21,25–28)

24 Vo tie dni, po nevoljite, sonceto}e se pomra~i i mese~inata nema da jadava svojata svetlina,

25 i yvezdite }e pa|aat od neboto, i si-lite, {to se na neboto, }e se razni{a-at.

26 I toga{ }e Go vidat Sinot ôve~-ki, kako ide na oblaci so golema sila islava.

27 Toga{ Toj }e gi isprati angeliteSvoi i }e gi sobere Svoite izbrani od~etirite vetra, od krajot na zemjata dokrajot na neboto.

Sporedba so smokvata (Mt 24,32–35; Lk 21,29–33)

28 Nau~ete ja parabolata od smokvata:koga nejzinite granki se podmladuvaati pu{taat lisja, znaete deka e blizu le-toto.

29 Pa taka i vie, koga }e vidite dekaseto toa se slu~uva, znajte deka e blizu,pred vrata!

30 Vistina vi velam: nema da pomineovoj rod, dodeka seto toa ne se slu~i.

31 Neboto i zemjata }e minat, nozborovite Moi nema da minat!”

Denot i ~asot go znae samo Otecot (Mt 24,36–44)

32 „A za toj den i ~as nikoj ne znae,nitu angelite nebesni, nitu Sinot, asamo Otecot.

33 Vnimavajte, bidete budni i moletese, za{to ne znaete koga }e bide ~asot.

34 Kako ~ovek, koj zaminuvaj}i, ja os-tava ku}ata svoja i im dava vlast naslugite svoi, sekomu svoja rabota, i navratarot mu zapoveda da bide buden.

35 Bidete budni, za{to ne znaete koga}e dojde doma}inot na ku}ata, prikve-~er li, ili na polno}, ili petlite koga}e propeat, ili nautro,

36 pa da ne dojde nenadejno i da ve za-te~e kako spiete.

37 [to vi zboruvam vam, im go zboru-vam na site: Bidete budni!”

Zagovor protiv Isus (Mt 26,1–5; Lk 22,1–2; Jn 11,45–53)

14 Po dva dni be{e Pasha i praz-nikot Beskvasnici. A prvosve{-

tenicite i kni`nicite sakaa da Go fa-tat na izmama i da Go ubijat;

2 no velea: „Ne na praznikot, za da nestane bunt me|u lu|eto.”

Pomazanieto vo Vitanija(Mt 26,6–13; Jn 12,1–8)

3 A koga Toj be{e vo Vitanija, vo ku-}ata na Simon Leprozniot, i sede{e natrpeza, dojde edna èna so alabasterensad so skapoceno i ~isto nardovo miroi, koga go iskr{i sadot, go izli miro-to vrz glavata Negova.

4 A nekoi negoduvaa vo sebe i govorea:„Zo{to miroto da se rastura?

5 Toa moè{e da se prodade za pove}eod trista denarii, i da im se razdadatna siromasite.” I negoduvaa protivnea.

6 No Isus re~e: „Ostavete ja nea;zo{to ja bunite? Taa napravi dobro de-lo kon Mene!

7 Siromasite sekoga{ gi imate so vasi koga sakate, moète da im napravitedobro; no Mene Me nemate sekoga{.

8 Toa {to moè{e, taa go napravi:odnapred go pomaza teloto Moe za pog-rebenie.

9 Vistina vi velam: kade i da se pro-poveda ova Evangelie, po celiot svet }ese prikaùva za nejzin spomen i toa,{to go napravi taa.”

Predavnikot Juda (Mt 26,14–16; Lk 22,3–6)

10 Toga{ Juda Iskariotski, eden oddvanaesetminata, otide kaj prvosve{te-nicite za da im Go predade.

11 A tie, {tom ~uja, se zaraduvaa i ve-tija da mu dadat pari. I bara{e pogod-no vreme za da Go predade.

Podgotvuvawe na Pashalnata ve~era (Mt 26,17–19; Lk 22,7–13)

12 Vo prviot den na Beskvasnici, kogago kolea Pashalnoto jagne, u~eniciteNegovi Mu rekoa: „Kade saka{ daotideme i da prigotvime, za da ja jade{Pashata?”

14,1 2 Mojs12,1-2 5 Mojs16,1-8 Mt 12,14 Dela 9,29

3 Mt 21,17 Lk 7,37

7 5 Mojs15,11

8 16,1 Jn 19,40

9 1,1 16,15 Mt 24,14 Kol 1,5-6.23

10 Mt 26,2.47 Jn 6,71

12 2 Mojs 12

24-25 Is 13,10

34,4Ez 32,7-8 Joil 2,10

3,4 4,15

Amos 8,9 Otkr 6,

12-14

8,12

26 4 Mojs

11,25 Dan 7,13

7,14 Mt 8,20

Otkr 1,7

27 5 Mojs30,3-4

Ez 37,9 Zah 2,9

Neem 1,9

28 11,13

Mt 21,19

29 Jk 5,9

Otkr 3,20

30 Mt 23,36

31 Mt 5,18

Lk 16,17

32 Mt 24,36 Dela 1,7

1 Sol 5,1-2

33 14,38

Mt 24,42 Efes 6,18

34 Mt 25,14

35 Mt 25,13

37 Mt 26,41

64


13 I prati dvajca od u~enicite Svoi,pa im re~e: „Otidete v grad; i }e vesretne eden ~ovek, {to }e nosi stomnaso voda; odete po nego.

14 I kade {to }e vleze toj, kaète muna doma}inot: ‚U~itelot pra{uva: kadee sobata, vo koja }e ja jadam Pashata sou~enicite Svoi?'

15 I toj }e vi pokaè golema soba,poslana, prigotvena; tamu zgotvete ni.”

16 I izlegoa u~enicite Negovi i doj-doa vo gradot, i najdoa kako {to im be-{e rekol, pa ja prigotvija Pashata.

Isus go poso~uva svojot predavnik (Mt 26,20–25; Lk 22,14; Jn 13,21-30)

17 A koga se stemni, Toj dojde so dva-naesetminata.

18 I koga sedea na trpezata i jadea,Isus im re~e: „Vistina vi velam: edenod vas, {to jade so Mene, }e Me pre-dade.”

19 Tie se razàlostija i po~naa edenpo drug da pra{uvaat: „Da ne sum jas?”

20 A Toj im odgovori i re~e: „Eden oddvanaesetminata e, {to maka so Menevo ~inijata.

21 No Sinot ôve~ki zaminuva, kako{to e pi{ano za Nego. Samo te{ko muna onoj ~ovek, preku kogo Sinot ôve~-ki }e bide predaden; podobro }e be{e zatoj ~ovek, da ne se be{e rodil!”

Vostanovuvawena Svetata evharistija

(Mt 26,26–29; Lk 22,15–20;1 Kor 11,23–26)

22 I koga jadea, zede Isus leb, go bla-goslovi, go prekr{i, pa im dade i re~e:„Zemete, jadete; ova e Moeto telo.”

23 Potoa ja zede ~a{ata, zablagodari iim ja dade; i se napija od nea site.

24 I im re~e: „Ova e Mojata krv naNoviot zavet, koja se proliva za mnozi-na.

25 Vistina vi velam: nema da pijamve}e od lozoviot plod, s# do onoj den,koga }e pijam nov vo carstvoto Bo`jo.”

26 Pa, otkako ispeaja blagodarstvenapesna, se iska~ija na Maslinovata Go-ra.

Petar }e se odre~e od Isus (Mt 26,31–35; Lk 22,31–34; Jn 13,36–38)

27 I im re~e Isus: „Site }e se soblaz-nite zaradi Mene vo ovaa no}, za{to enapi{ano: ‚]e go udram pastirot i }ese razbegaat ovcite.'

28 A po voskresenieto Moe }e otidampred vas vo Galileja.”

29 A Petar Mu re~e: „Duri i site dase soblaznat, jas ne!”

30 I mu re~e Isus: „Vistina, ti velamdeka u{te denes, vo ovaa no}, pred dazapee petel dvapati, ti tripati }e seotkaè{ od Mene!”

31 No toj u{te poodlu~no govore{e:„Ako treba duri i da umram so Tebe,nema da se odre~am od Tebe.” I siteistoto go rekoa.

Molitvata vo Getsimanija (Mt 26,36–46; Lk 22,39–46)

32 Pristignaa vo predelot, po imeGetsimanija; i im re~e na u~eniciteSvoi: „Sedete ovde, dodeka otidam da sepomolam!”

33 I gi zede so Sebe Petar, Jakov iJovan; se zamisli i po~na da taguva,

34 pa im re~e: „Du{ata Mi e do smrtnaàlena; ostanete tuka i bidetebudni!”

35 I {tom se oddale~i malku, padnana zemja i se mole{e, za da Go odmine~asot, ako e mo`no;

36 i vele{e: „Ava, O~e! S# e mo`no zaTebe; otkloni ja od Mene ovaa ~a{a; se-pak ne kako Jas {to sakam, tuku kakoTi!”

37 Pa dojde i gi zate~e da spijat, i mure~e na Petar: „Simone, spie{ li? Nemoè{e li eden ~as da bide{ buden?

38 Bidete budni i molete se da ne pad-nete vo isku{enie: za{to duhot ebodar, no teloto e slabo.”

39 I pak otide i se pomoli, izgovaraj-}i gi istite onie zborovi.

40 A koga se vrati, gi najde pak kakospijat, za{to o~ite im bea nate`nale;i ne znaeja {to da Mu odgovorat.

41 I po tretpat dojde i im re~e: „Sa-mo spiete i po~ivate! Dosta, dojde~asot; eve, se predava Sinot ôve~ki voracete na gre{nici.

27 6,34 Zah 13,7Mt 5,29 26,56

28 Mt28,7.10.16

30-31

31 Jn 11,16

32 Jn 18,1

33 5,37 9,2 Mt 17,1

34 Jona 4,9 Ps 41,5.11 43,5

35 Jn 12,27 13,1 17,1

36 Mt 6,10 20,22 Jn 5,30 6,38 Rim 8,15 Gal 4,6

38 Mt 6,13 26,41 Lk 11,4 Rim 7,5

40 Lk 9,32

41 Jn 2,4 7,30 12,23.27 13,1 17,1

13 1 Car 10,

2-5

18 Ps 40,9

21 Mt 8,20

22 Mt 14,19

15,36

23 1 Kor10,16

24 2 Mojs 24,8

Zah 9,11 Evr 9,20

25 Is 25,6

Lk 13,29

26 11,1

Lk 22,39

65


42 Stanete, da odime! Eve, nabliìonoj {to Me predava.”

Isusovoto priveduvawe (Mt 26,47–56; Lk 22,47–53; Jn 18,3–12)

43 I vedna{, dodeka Toj s# u{te govo-re{e, Juda, eden od dvanaesetminata,dojde, i so nego mnogu narod so me~evii so stapovi, isprateni od prvosve{-tenicite, kni`nicite i stare{inite.

44 A onoj, {to Go predava{e, im be{edal znak, velej}i: „Kogo }e Go celivam,Toj e: fatete Go i vodete Go pretpazli-vo!”

45 Pa, koga dojde, vedna{ prijde doNego i re~e: „Te pozdravuvam, Ravi!” IGo celiva.

46 A tie gi kladoa racete svoi na Ne-go i Go fatija.

47 Eden, pak, od onie, {to stoeja tamu,izvadi no`, go udri slugata na prvo-sve{tenikot i mu go otse~e uvoto.

48 Isus im odgovori i re~e: „Zar kakona razbojnik ste izlegle so me~evi istapovi, za da Me fatite?

49 Sekoj den bev so vas vo hramot ipou~uvav, i ne Me fativte. No, neka seispolnat Pismata.”

50 I otkako Go ostavija, site se razbe-gaa.

51 A po Nego vrve{e nekoj mlad ~ovek,nametnat so platni{te na golo telo; ivojnicite go fatija toj mlad ~ovek.

52 No toj, koga go ostavi platni{teto,pobegna od niv neoble~en.

Isusovoto soslu{uvawepred Sinedrionot

(Mt 26,57–68; Lk 22,54–55; 63–71;Jn 18,13–14; 19–24)

53 I Go dovedoa Isusa kaj prvosve{te-nikot, i se sobraa tamu site prvosve{-tenici, stare{ini i kni`nici.

54 A Petar vrve{e po Nego oddaleku,s# do vnatre, vo dvorot na prvosve{-tenikot; pa sedna so slugite i se gre-e{e na ognot.

55 Prvosve{tenicite i celiot Sined-rion baraa svedo{tva protiv Isusa, zada Go ubijat, i ne nao|aa.

56 Za{to mnozina la`no svedo~eaprotiv Nego, no tie svedo{tva ne sesloùvaa.

57 I stanaa nekoi, pa svedo~ea la`noprotiv Nego, velej}i:

58 „ûvme koga Toj govore{e: ‚]e gournam ovoj rakotvoren hram i po tridni }e soyidam drug, nerakotvoren.'”

59 No nitu toa nivno svedo~ewe nebe{e ednakvo.

60 I prvosve{tenikot, otkako zastanana sredina, Go pra{a Isusa govorej}i:„Ni{to li ne odgovara{? [to svedo-~at ovie protiv Tebe?”

61 No Toj mol~e{e i ni{to ne odgova-ra{e. Prvosve{tenikot pak Go pra{ai Mu re~e: „Ti li si Hristos, Sinot naBlagosloveniot?”

62 Isus re~e: „Jas sum; i }e Go viditeSinot ôve~ki kako sedi od desnatastrana na Silata i kako doa|a na obla-cite nebeski.”

63 A prvosve{tenikot ja raskinaoblekata svoja i re~e: „Zo{to ni se po-ve}e svedoci?

64 ûvte kako huli na Boga; {to mis-lite?” I site tie Go osudija deka zas-luùva smrt.

65 A nekoi po~naa da plukaat na Nego,da Mu go pokrivaat liceto, da Go udi-raat i da Mu velat: „Prore~i!” I slu-gite Go udiraa po obrazite.

Petrovoto odrekuvawe (Mt 26, 69–75; Lk 22,56–62;

Jn 18,15–18; 25–27)

66 Koga Petar be{e dolu vo dvorot,dojde edna od sluginkite na prvosve{-tenikot,

67 pa, {tom go vide Petar kako segree, go pogledna i re~e: „I ti be{e soIsus od Nazaret.”

68 No toj odre~e, velej}i: „Ne znam,nitu razbiram {to govori{.” I izlezenadvor pred dvorot i zapea petel.

69 Sluginkata, koga go vide povtorno,po~na da im zboruva na onie {to stoejatamu: „I ovoj e od niv!”

70 Toj pak odre~e. Podocna, onie, {tostoeja tamu, mu rekoa na Petar: „Navis-tina, i ti si od niv; bidej}i si Galile-ec, a i govorot ti e takov!”

71 A toj po~na da se kolne i zakolnu-va: „Ne Go poznavam Toj ôvek, za Kogogovorite!”

58 15,29 Jn 2,19.21 Dela 6,14 2 Kor 5,1

61 Is 50,6-8 53,7 Mt 14,33 Rim 1,25 1 Ptr 1,3

62 Ps 110,1Dan 7,13Mt 8,20

63 1 Mojs37,30 Est 4,1 Mt 26,65

64 3 Mojs24,16 Mt 9,3 Jn 19,7

65 15,19 Is 50,6 Mt 27,30

67 Dela 4,13

68 Mt 2,23

71 Dela23,12.14.21

43 14,10

Mt 10,4

45 9,5

Lk 15,20

47 Jn 7,30.44

18,10.26

49 Lk 19,47

21,37

50 14,27

Zah 13,7 Jn 16,32

52 Amos 2,16

53 11,27

66


72 I po vtorpat petel zapea. Petar seseti na zborovite, {to mu gi kaàIsus: „U{te pred dvapati petel da za-pee, tripati }e se odre~e{ od Mene.” Ipo~na da pla~e.

Isus pred Pilat (Mt 27,1–2; 11–26; Lk 23,1–5; 13-25

Jn 18,28–19,26)

15 I vedna{ utredenta odràasostanik prvosve{ tenicite, so

stare{inite i kni`nicite, i celiotSinedrion, pa Go vrzaa Isus, Go od-vedoa i Go predadoa na Pilat.

2 A Pilat Go pra{a: „Ti li si CarotJudejski?” Toj odgovori i re~e: „Tiveli{.”

3 I prvosve{tenicite Go obvinuvaamnogu. No, Toj ne odgovara{e ni{to.

4 A Pilat pak Go pra{a, velej}i:„Ni{to li ne odgovara{? Gleda{ kol-ku Te obvinuvaat!”

5 No Isus ni{to pove}e ne odgovori,taka {to Pilat se voodu{evuva{e.

6 A na sekoj Praznik im oslobodu-va{e po eden osudenik, kogo {to }e gopobaraa.

7 I ima{e nekoj, po ime Varava, vookovi zaedno so pridru`nicite, {to voedna buna izvr{ile ubistvo.

8 I koga izvika narodot, po~na da gomoli Pilat da im go napravi ona, {tosekoga{ go prave{e.

9 A toj im odgovori i re~e: „Sakateli da vi Go pu{tam Judejskiot Car?”

10 Za{to znae{e deka prvosve{teni-cite Go bea predale od zavist.

11 No prvosve{tenicite go nagovori-ja narodot da bara da im go pu{ti Vara-va.

12 Pilat pak im odgovori i re~e:„[to sakate da napravam so Onoj, {toGo narekuvate Car Judejski?”

13 Tie odnovo izvikaa, velej}i:„Raspni Go!”

14 Pilat im re~e: „Kakvo zlo napra-vil?” No tie u{te posilno izvikaa:„Raspni Go!”

15 Toga{ Pilat, sakaj}i da mu ugodina narodot, im go pu{ti Varava, a Isu-

sa Go kam{ikuva{e i Go predade da Goraspnat.

Isusovite poniùvawa (Mt 27,27–31; Jn 19,2–3)

16 Vojnicite, pak, Go odvedoa vnatrevo dvorot, odnosno vo pretorijata, i po-vikaa cela ~eta,

17 pa Mu oblekoa bagrenica, i otkakospletoa trnov venec, Mu go kladoa naglavata;

18 i po~naa da Go pozdravuvaat: „Tepozdravuvame, Care Judejski!”

19 I Go udiraa po glavata so trska iplukaa na Nego, Mu se poklonuvaa, pa-|aj}i na kolena.

20 A koga Go ismeaja, Mu ja soblekoabagrenicata, Mu ja oblekoa Negovataobleka i Go povedoa da Go raspnat.

Isusovoto raspnuvawe (Mt 27,32–44; Lk 23,26–43; Jn 19,17–27)

21 I go nateraa eden minuva~, nekoj siSimon Kirineec, tatkoto na Aleksan-dar i na Ruf, koj se vra}a{e od pole, daMu go nosi krstot.

22 Pa Go dovedoa na mestoto Golgota,{to zna~i: mesto na ~erepi.

23 I Mu dadoa da pie vino so smirna,no Toj ne zede.

24 I otkako Go raspnaa, gi razdelijaali{tata Negovi, frlaj}i `drepka zaniv, koj {to da zeme.

25 Be{e tretiot5 ~as, i Go raspnaa. 26 I ima{e natpis za vinata Negova:

„Car Judejski.” 27 A so Nego raspnaa i dva razbojnika,

edniot od desnata, a drugiot od levataNegova strana.

28 I se ispolni Pismoto, koe veli:„I me|u bezzakonici Go stavija.”

29 A minuva~ite, vrtej}i glava, Go hu-lea i velea: „Aha! Ti, {to go uriva{hramot i za tri dni go soyiduva{,

30 spasi se Sebesi i slezi od krstot!” 31 Isto taka i prvosve{tenicite so

kni`nicite Mu se smeeja i velea:„Drugite gi spasuva{e, a Sebe ne moèda se spasi!

17-19 10,34 Ps 21,7 44,14

18 Mt 2,2

19 Mih 4,14

21 Rim 16,13

22 Jn 19,17 Evr 13,12

23 Ps 68,21 Izreki31,6

24 Ps 22,19Jn 19,24

25 Mt 27,45

27 10,37 14,48

28 Is 53,12 Lk 22,37

29 14,58 Ps 21,7 109,25 Jov 16,4 Pla~ 2,15 Mt 26,61 Jn 2,19 Dela 6,14

72 14,30

Jn 13,38

15,111,27

Lk 22,66

2 Mt 2,2

21,5

5 14,60-61 Is 53,7 Lk 23,9 Jn 19,9

Dela 8,32

7 Lk 23,19.25

11 Dela 3,14

13 Dela 3,13

13,28

14 Lk 23,41

15 Dela 5,40

67


5 15,25. Okolu 9 ~asot.

32 Hristos, Carot izrailev, nekasleze sega od krstot, pa da vidime i dapoveruvame!” Go hulea i raspnatite soNego.

Isusovata smrt (Mt 27,45–46; Lk 23,44–49; Jn 19,28–30)

33 A vo {estiot ~as6 nastana temninapo celata zemja, do devettiot ~as.

34 I vo devettiot ~as Isus izvika sosilen glas: „Eloi, Eloi, Lama savahta-ni?” A toa zna~i: „Boè Moj, BoèMoj, zo{to Me ostavi?”

35 Nekoi od onie, {to stoeja tamu,{tom go ~uja toa, rekoa: „Ete, go vikaIlija!”

36 A eden otr~a, natopi sun|er voocet, pa kako go zaka~i na trska, Mu da-va{e da pie, velej}i: „Po~ekajte da vi-dime, }e dojde li Ilija da Go simne.”

37 A Isus ispu{ti silen glas i iz-divna.

38 I zavesata na hramot se rascepi nadve, odozgora dodolu.

39 A stotnikot, {to stoe{e sprotiNego, koga vide deka Toj, otkako izvikataka i izdivna, re~e: „Navistina Ovojôvek bil Sin Bo`ji!”

40 Ima{e i èni {to gledaa oddale-ku; me|u niv be{e i Marija Magdalena,i Marija, majkata na Jakov Maliot i naJosija, i Salomija,

41 koi i toga{, koga Toj be{e vo Gali-leja, vrvea po Nego i Mu sluèa, i mno-gu drugi {to bea do{le so Nego vo Eru-salim.

Isusovoto pogrebuvawe (Mt 27,57–61; Lk 23,50–56; Jn 19,38–42)

42 A koga se stemni ve}e, bidej}i be{epetok, odnosno den sproti sabota,

43 dojde Josif od Arimateja, ugledensovetnik, koj i sam go o~ekuva{ecarstvoto Bo`jo, se osmeli da vleze kajPilat i go zamoli za teloto Isusovo.

44 Pilat se za~udi deka Toj ve}e um-rel; i otkako go povika stotnikot, gopra{a dali odamna umrel.

45 Pa {tom dozna od stotnikot, mu godade teloto na Josif.

46 A Josif kupi pla{tanica, Go sim-na i Go obvi vo pla{tanicata i Go po-loì vo grob, {to be{e izdlaben vokarpa i navali kamen na grobnata vra-ta.

47 A Marija Magdalena i Marija Jo-sieva gledaa kade Go polagaat.

Hristovoto voskresenie (Mt 28,1–8; Lk 24,1–12; Jn 20,1–10)

16 [tom mina sabotata, MarijaMagdalena, Marija Jakovova i

Salomija kupija mirisi, za da dojdat ida Go pomazaat Isusa.

2 I vo prviot den od sedmicata, doj-doa na grobot mnogu rano, koga izgreva-{e sonceto,

3 pa si zboruvaa me|u sebe: „Koj }e nigo odvali kamenot od vratata na gro-bot?”

4 I koga poglednaa, vidoa deka kame-not e odvalen, a toj be{e mnogu golem.

5 [tom vlegoa vo grobot, vidoa edenmlad ~ovek, oble~en vo beli ali{ta,kako sedi od desnata strana; i se upla-{ija.

6 A toj im re~e: „Ne pla{ete se! VieGo barate Isus od Nazaret, Raspnatiot.Toj voskresna, ne e ovde! Eve go mesto-to kade {to go poloìja.

7 No odete, kaète im na u~eniciteNegovi i na Petar deka Toj pred vas }eotide vo Galileja; tamu }e Go vidite,kako {to vi be{e rekol.”

8 Pa, {tom izlegoa, pobegnaa od gro-bot, za{to gi opfati strav i uàs, inikomu ni{to ne rekoa, za{to se pla-{ea.

Isus $ se javuvana Marija Magdalena

(Mt 28,9–10; Jn 20,11–18)

9 A Isus, koga voskresna vo prviotden od sedmicata, $ se javi najnapred naMarija Magdalena, od koja be{e iste-ral sedum demoni.

10 Taa otide i im javi na onie, {tobea so Nego i {to pla~ea i ridaa;

11 No tie, koga ~uja deka e Toj ìv ideka taa Go videla, ne poveruvaa.

46 Dela 13,29

47 15,40 16,1

16,1 15,40.47 Lk 24,10 Jn 19,40

3 Jn 11,38-39

5 9,3 Dela 1,10 Otkr 7,9.13

6 Is.N. 1,9 Is 41,10 Mt 17,7 Jn 6,20 Dela 3,15 Otkr 1,17

7 14,28 Mt 26,32

8 9,6 1 Kor 2,3

9 Lk 8,2

10 Lk 24,9

11 1 Mojs45,26 Mt 8,10 28,17 Lk24,5.11.23.41

32 Lk 23,39-43

Jn 6,30

33 2 Mojs

10,22 Is 13,10

Amos 8,9

34 Ps 22,2

Mt 27,46

35 9,11-13

Mt 11,14

36 15,23

Ps 68,21 Mt 27,34 Lk 23,36

38 2 Mojs

26,31-37 Evr 6,19 9,3.6-12 10,19-20

39 Mt 4,3

14,33 Jn 1,49

Dela 9,20

40 15,47 16,1

Lk 8,2 24,10

42 Mt 27,62

43 Lk 2,25.38

68


6 15,33. Okolu 12 ~asot.

16 Koj }e poveruva i se krsti, }e bidespasen; a koj ne poveruva, }e bide osu-den.

17 A znacite, na onie {to }e poveru-vaat, }e im bidat ovie: so Moeto ime }eisteruvaat demoni; }e govorat novi ja-zici;

18 }e fa}aat zmii v race i ako ne{tosmrtonosno ispijat, nema da imna{teti; na bolni }e polagaat race itie }e ozdravuvaat.”

Isusovoto voznesenie (Lk 24,50–53; Dela 1,9–11)

19 A otkako im go re~e ova, Gospod sevoznese na nebo i sedna od desnata stra-na na Boga.

20 Tie, pak, otidoa i propovedaa nase-kade; i Gospod im pomaga{e i im gopotkrepuva{e slovoto nivno so ~uda,{to se javuvaa. Amin!

13 Mt 28,17

14 6,6

Dela 2,14 Rim 9,18

1 Kor 15,5

15 13,10

Mt 24,14 Kol 1,23

16 Jn 3,18.36 Dela 2,38

16,31

69


Isus im se pojavuvana dvajca u~enici

(Lk 24,13–35)

12 Potoa im se javi vo drug lik nadvajca od niv po pat, koga odea v selo.

13 I {tom se vratija, tie im ka`aa nadrugite; no i nim ne im poveruvaa.

Isus im se pojavuvana edinaesetminata Svoi u~enici

(Mt 28,16–20; Lk 24,36–49;Jn 20,19–23; Dela 1,6–8)

14 Najposle im se javi na edinaesette,koga bea na trpeza, i gi ukori za nivno-to neverie i tvrdokornost, za{to ne impoveruvaa na onie, koi Go vidoa vos-kresnat.

15 Pa im re~e: „Odete po siot svet ipropovedajte go Evangelieto na sekoesozdanie.

17 Dela 2,4 8,7 10,46 19,6 1 Kor12,10.30 14,1-40

18 Mt 9,18 Lk 10,19 Dela 4,30 28,3-6 1 Kor12,9.27 1 Tim 4,14 Jk 5,14-15

19 Ps 109,1 Mt 22,44 Dela1,2.11.22 1 Tim 3,16

20 Dela 14,3 Evr 2,3-4

4 za da ja poznae{ verodostojnosta nau~eweto, vo koe si pou~uvan.

Angel go objavuva ra|awetona Jovan Krstitel

5 Vo denovite na Irod, carot judejski,ima{e eden sve{tenik po ime Zaharija,od redot Avijanov; a èna mu be{e od}erkite Aronovi i se vika{e Elisa-veta.

4 Jn 20,31

5 1 Let 24,10

1,2 Jn 15,27

Dela 4,31 11,1

Evr 2,3 1 Jn 1,1

3 Dela 1,1

Predgovor i posveta

1 Bidej}i mnozina se obidoa da gozapi{at kaùvaweto za nastanite

{to se slu~ija me|u nas, 2 kako {to ni gi predadoa onie, koi

u{te od po~etokot bea o~evidci i slu-ìteli na Slovoto,

3 namisliv i jas, otkako ispitav s# odpo~etokot, da ti opi{am to~no po red,~estiti Teofile,

EVANGELIE SPORED LUKA

Voved

I vo ova Evangelie dejstvieto se odviva spored sledniot plan: Pojavata na Jovan Krstitel kako Isusov prethodnik (3,1–20), Isusovoto kr{tevawe i isku{enieto (3,21–4,13), Isusoviot javen ìvot vo Galileja, kade {to Toj propoveda i isceluva bolni

(4,14–9,50), Isusovoto patuvawe od Galileja do Erusalim (9,51-19,28), No, za razlika od prethodnite dve Evangelija, Luka iznesuva i nekolku novi

paraboli, kako na pr, onaa za Dobriot Samarjanin, za ne~uvstvitelniot bogat~ovek, za izgubeniot i povtorno najden sin, a isto taka i nekoi epizodi odIsusoviot ìvot, kako onaa za Isusovata poseta kaj Marta i Marija.

Ponatamu, Luka go opi{uva: Isusovoto deluvawe vo Erusalim (19,29–21,38), Isusovite posledni stradawa, raspnuvaweto i smrtta na Isus (22–24). Dejstvoto na knigata zavr{uva na denot Pasha (24), kade posebno e istakna-

to javuvaweto na voskresnatiot Isus na u~enicite vo Emaus, pred NegovotoVoznesenie. No, za razlika od Marko, po kratkiot predgovor vo koj toj japosvetuva svojata kniga i objasnuva kako ja sostavil (1,1–4), Luka go voveduva~itatelot vo dejstvoto preku vovedot posveten na rodoslovieto na GospodIsus i na Jovan Krstitel (1–2). Tuka moè da se pro~ita za ona {to # objavu-veno na Marija, za ra|aweto na Jovan Krstitel, za poklonuvaweto napastirite, no i za slavopoite na Marija, na Zaharija i na Simeon. U{te vovovedot, Luka ve}e go istaknuva ona {to e su{tinsko za negovoto svedo~ewe:Isusovoto boèstveno poteklo i istovremeno Negovite dlaboki izrailskikoreni, Negovoto doa|awe, koe pretstavuva golem presvrt za celoto~ove{tvo. Luka tuka isto taka ja pokaùva posebnata qubov {to Bog im jaistaknuva na bezna~ajnite, malite lu|e (poniènite, otfrlenite, ènite,siroma{nite, tu|incite), deluvawe {to e determinirano od Svetiot Duh,kako i atmosferata na radost, blagodarnost i molitva {to gopridruùvaat prisustvoto na Evangelieto.

Od site ~etiri evangelija, Evangelieto spored Luka najmnogu go projavuvaelinisti~kiot duh. Obra}aj}i se do ~itateli koi se pomalku zapoznaeni soposebnite tradicii na Izrail, Luka postojano nastojuva da bide jasen i da goobjasni ona {to bi moèlo da im bide nepoznato. Za ~ovekot na dene{notovreme ova Evangelie, bez somnenie, e najdostapno za ~itawe.

6 I obajcata bea pravedni pred Boga,postapuvaj}i spored site zapovedi ipovelbi Gospodovi besprekorno.

7 Tie nemaa deca, za{to Elisaveta be-{e nerotka; a obajcata bea ve}e na pood-minati godini.

8 Edna{, dodeka toj po redot na svojot~in sluè{e pred Boga,

9 spored obi~ajot na sve{tenicite,nemu mu se padna `drepkata da vleze vohramot Gospodov i da pokadi.

10 Za vreme na kadeweto celiot narodse mole{e nadvor.

11 Toga{ mu se javi angel Gospodov,stoej}i od desnata strana na kadilniot`rtvenik.

12 Zaharija se voznemiri koga go videi strav go obzede.

13 No angelot mu re~e: „Ne pla{i se,Zaharija, za{to tvojata molba e usli-{ena i èna ti Elisaveta }e ti rodisin i }e mu stavi{ ime Jovan.

14 I }e ti bide radost i veselie; mno-zina }e se zaraduvaat zaradi negovotora|awe.

15 Za{to toj }e bide golem pred Gos-poda i nema da pie vino nitu èstokpijalak, a }e se ispolni so Duh Svetiu{te vo utrobata na majka si;

16 i mnogu Izrailevi sinovi }e giobrati kon nivniot Gospod Bog;

17 i toj }e odi pred Nego vo duhot isilata na Ilija, za da gi svrti srcatana tatkovcite kon decata, i nepokorni-te kon mudrosta na pravednite, pa daMu podgotvi na Gospod narod pod-gotven.”

18 I mu re~e Zaharija na angelot: „Po{to }e go razberam toa? Jas sum star, aèna mi e ve}e vo poodminati godini.”

19 Angelot mu odgovori i re~e: „Jassum Gavril koj stoi pred Boga; pratensum da zboruvam so tebe i ova da ti goblagovestam;

20 i ete, ti }e onemi{ i ne }e moè{da govori{ do onoj den koga }e se slu~itoa, zatoa {to ne im poveruva na moitezborovi, {to }e se ispolnat vo svoevreme.”

21 Narodot go ~eka{e Zaharija i se~ude{e zo{to se zabavi vo hramot.

22 A koga izleze, ne moè{e da zboru-va so niv; i taka razbraa deka imal vi-

denie vo hramot. Toj im objasnuva{e soznaci, no ostanuva{e nem.

23 I {tom izminaa denovite na nego-vata slu`ba, toj se vrati doma.

24 Po toa vreme za~na negovata ènaElisaveta i tae{e pet meseci, velej}i:

25 „Taka mi napravi Gospod vo denovi-te koga pogledna na mene za da go simnesramot od mene me|u lu|eto.”

Angel Gospodov go objavuvaskoroto Isusovo ra|awe

26 A vo {estiot mesec be{e ispratenod Boga angelot Gavril vo galilejskiotgrad, po ime Nazaret,

27 kaj edna devojka. Taa be{e svr{enaza ma` po ime Josif, od domot Davidov;a imeto na devojkata $ be{e Marija.

28 I koga vleze angelot kaj nea, re~e:„Raduvaj se, blagodatna! Gospod e sotebe! Blagoslovena si ti me|u ènite!”

29 A taa, {tom go vide, se voznemiriod zborovite negovi i razmisluva{e{to zna~i toj pozdrav.

30 I $ re~e angelot: „Ne pla{i se,Marija, za{to si na{la blagodat voBoga;

31 i ete, ti }e za~ne{ vo utrobata i }erodi{ Sin, i }e Go nare~e{ so imetoIsus.

32 Toj }e bide golem i }e se nare~eSin na Sevi{niot; i }e Mu go dadeGospod Bog prestolot na Negoviottatko David;

33 i }e caruva nad domot Jakovov zase-koga{, i carstvoto Negovo nema da imakraj.”

34 A Marija mu re~e na angelot: „Ka-ko }e bide toa koga jas ne znam za ma`?”

35 Angelot $ odgovori i re~e: „Sveti-ot Duh }e sleze na tebe i silata na Se-vi{niot }e te oseni; pa zatoa i rodeno-to }e bide sveto i }e se nare~e SinBo`ji.

36 Ete i Elisaveta, tvojata rodnina,za koja velat deka e nerotka, i taa za~nasin vo starosta svoja; nejze $ e ve}e{esti mesec;

37 za{to kaj Boga nieden zbor ne osta-nuva nevozmoèn.”

38 Marija, pak, re~e: „Eve ja sluginka-ta Gospodova; neka mi bide spored zbo-

19 2,10 4,18 Dan 8,16 9,21 Tov 12,15 Mk 1,1

20 1,45 Ez 3,26 Mt 8,10

25 1 Mojs30,23 Is 4,1

26 Jn 1,46

27 2,4-5 Mt 1,18

28 1 Mojs26,24 2 Mojs 3,12 Sud 6,12 Er 1,8.19 15,20 Sof 3,14 Zah 2,13 Ruta 2,4

30 1,13 1 Mojs 6,8

31 1 Mojs16,11 Sud 13,5 Is 7,14 Mt 1,21-23

32 2 Car 7,14 Is 9,7Ps 2,7 89,27 Mt 9,27 Dela 7,48 16,17 Evr 7,1

33 Mih 4,7 Dan 2,44 7,14

34 Sud 11,39 Mt 1,18-20

35 Mt 1,20 Mk 1,24 Dela 3,14

7 1 Mojs

11,30 18,11 29,31

Sud 13,2-3 1 Car 1,5

8-9 1 Let 23,13

9 2 Mojs 30,7

10 1,21

11 2,9

3 Car 6,20-21 7,48

Mt 1,20 Dela 5,19

12 2,9

9,34 24,5.37

Sud 6,22 13,20.22

Dan 8,17-18 Tov 12,16 Dela 2,43

13 1 Mojs

17,19 Sud 13,3.5

Is 7,14 Dan 10,12

Mt 28,5

15 1,41-44

7,33 3 Mojs 10,94 Mojs 6,3Sud 13,4-5

13,7.14 Is 49,1.5

Er 1,5 Gal 1,15

16 Mal 2,6

17 Is 40,3

Mal 3,24Sir 48,10 Mt 11,14

18 1,34

1 Mojs 15,8 18,11

71


rovite tvoi!” I angelot si otide odnea.

Marija vo poseta kaj Elisaveta 39 A Marija stana vo tie dni i poita

vo gorskiot kraj, vo gradot Judin; 40 pa vleze vo domot na Zaharija i ja

pozdravi Elisaveta. 41 [tom go slu{na Elisaveta pozdra-

vot na Marija, zaigra deteto vo utroba-ta nejzina; i Elisaveta se ispolni soDuh Sveti,

42 pa izvika so silen glas i re~e:„Blagoslovena si ti me|u ènite, iblagosloven e plodot na tvojata utroba!

43 I od kade za mene ova, kaj mene dadojde majkata na mojot Gospod?

44 Za{to, ete, {tom glasot od tvojotpozdrav odekna vo u{ite moi, od radostmi zaigra deteto vo utrobata moja.

45 I blaèna e taa koja poveruva, za{-to }e se ispolni ona, {to $ rekol Gos-pod.”

46 I re~e Marija: „Mojata du{a Go ve-li~a Gospoda,

47 i mojot duh se zaraduva vo Boga,Spasitelot moj,

48 za{to pogledna na smirenosta nasluginkata Svoja, i ete, otsega }e menarekuvaat blaèna site pokolenija;

49 za{to Silniot mi napravi golemidela, i sveto e Negovoto ime;

50 i milosta Negova e od koleno na ko-leno za onie {to se bojat od Nego.

51 Toj pokaà sila so rakata Svoja; girasprsna onie {to se vozgordeaja somislite vo srcata svoi;

52 gi simna silnite od prestoli i givozdigna poniènite;

53 gladnite gi ispolni so dobra, a bo-gatite gi otpu{ti prazni;

54 go prifati Izrail, Svojot sluga,se}avaj}i se na milosta,

55 kako {to im zboruva{e na tatkov-cite na{i, na Avraam i na semeto nego-vo doveka.”

56 I ostana Marija so nea okolu trimeseci, pa se vrati doma.

Ra|aweto i obrezanietona Jovan Krstitel

57 A na Elisaveta $ dojde vremeto darodi i taa rodi sin.

58 Koga slu{naa sosedite i rodninitenejzini, deka ja udostoil Gospod soSvojata milost, se raduvaa so nea.

59 Na osmiot den dojdoa da go obrezatdeteto i sakaa da mu go dadat imeto natatko mu Zaharija.

60 No majka mu odgovori i re~e: „Ne,tuku }e se vika Jovan!”

61 & rekoa nejze: „Nikoj nema me|utvoite rodnini koj go nosi toa ime.”

62 I go pra{aa so znaci tatko mu, ka-ko bi sakal da go nare~at.

63 Toj pobara {ti~ka i gi napi{a zbo-rovite: „Jovan mu e imeto.” I site seza~udija.

64 I vedna{ mu se otvori ustata nego-va i jazikot negov, i zboruva{e,blagoslovuvaj}i Go Boga.

65 I gi obzede strav site sosedi; i serazglasi za ovoj nastan po celata gors-ka Judeja.

66 Site {to slu{naa, go zedoa toa prisrce i velea: „[to li }e stane od toadete?” I rakata Gospodova be{e so ne-go.

Blagodarstvenata proro~ka pesnana prorokot Zaharija

67 A Zaharija, tatko mu, se ispolni soDuh Sveti i prorokuva{e, govorej}i:

68 „Blagosloven da e Gospod, Bog Iz-railev, za{to go poseti i go izbavi na-rodot Svoj;

69 i podigna za nas mo}no spasenie, vodomot na David, Svojot sluga;

70 kako {to govore{e odamna prekuustata na Svoite sveti proroci,

71 deka }e n# spasi od neprijatelitena{i i od racete na site {to n# mra-zat;

72 za da ja projavi milosta nad tatkov-cite na{i i da se seti na svetiot zavetSvoj,

73 na zakletvata, so koja mu se zakolnana Avraam, na{iot tatko, deka }e nidade:

74 izbavuvawe od racete na neprija-telite na{i, bez strav da Mu sluìme

75 vo svetost i pravda pred Nego, vosite dni od na{iot ìvot.

76 A ti, dete, }e se nare~e{ prorok naSevi{niot, za{to }e odi{ pred

55 1,72 1 Mojs 12,3 8,1 9,15 13,15 17,7 22,17 2 Mojs 2,24 Mih 7,20 Gal 3,16

58 1,14 1 Mojs19,19 Tov 11,20

59 1 Mojs17,12 3 Mojs 12,3 Fil 3,5

63 1,13 8,25 9,43 24,12.41 Dela 2,7 3,10

65 1,12 Dela 2,43

66 3 Car18,46 Is 53,1 Ps 79,17 139,5

68 2,38 7,16 19,44 21,28 2 Mojs 3,16 Is 63,4 Er 29,10 Ps 40,13 72,18 106,4.48 111,9 1 Ptr 1,3

69 Ps 17,2 89,25 132,17 Mt 1,1

71 2 Car22,18 Ps 105,10

36 3,22 9,35

1 Mojs 21,2 24,36

Mt 14,33 Mk 1,1

37 1 Mojs

18,14

38 1 Car25,41

Ruta 3,9

41 1,15

42 5 Mojs 28,4

Sud 5,24

45 1,20

Mt 5,3 Jn 20,29

Evr 11,11

47 1 Car 2,

1-10 Is 61,10

Avak 3,18 1 Tim 2,3 Juda 1,25

48 11,27

1 Mojs30,13

1 Car 1,11

49 Sof 3,17

Ps 88,8 111,9

50 2 Mojs 20,6

Ps102,13.17

51 2 Car22,28

Ps 88,10

52 Jov 5,11

12,19

53 1 Car 2,5 Ps 106,9

54 Is 41,8-9

Ps 97,3

72


Gospodovoto lice za da Mu Go prigot-vi{ patot Negov;

77 i da mu dade{ na narodot Negovsoznanie za spasenie, preku pro{teva-we na grevovite nivni,

78 zaradi golemoto milosrdie na na-{iot Bog, so koja n# poseti Istok odvisinite,

79 za da im blesne na onie {to sedatvo temnina i vo senka smrtna, i da giupati nozete na{i po patot na mirot.”

80 A deteto raste{e i krepne{e soduhot; i be{e vo pustina do denot kogamu se javi na Izrail.

Isusovoto ra|awe

2 Vo toa vreme izleze zapoved od ca-rot Avgust za popis na site ìte-

li. 2 Toa be{e prv popis za vreme na

upravuvaweto na Kvirinij so Sirija. 3 I odea site da se zapi{at, sekoj vo

svojot grad. 4 Pa taka i Josif od Galileja, od gra-

dot Nazaret, otide vo Judeja, vo gradotDavidov, nare~en Vitleem, bidej}ibe{e od domot i plemeto Davidovo,

5 za da se zapi{e so Marija, negovatasvr{enica, koja be{e za~nala.

6 A koga bea tamu, nejze $ dojde vreme-to da rodi.

7 Go rodi svojot Sin prvenec, Go povii Go poloì vo jasli, za{to za nivnema{e mesto vo gostilnicata.

8 Vo toj kraj ima{e pastiri, koi pre-stojuvaa vo poleto i ~uvaa straà no}ekaj svoeto stado.

9 I ete, angel Gospodov zastana me|univ i slavata Gospodova gi osvetli; ise upla{ija mnogu.

10 A angelot im re~e: „Ne pla{ete se!Eve, vi navestuvam golema radost, koja}e bide za site lu|e;

11 za{to deneska vi se rodi vo gradotDavidov Spasitel, Koj e Hristos Gos-pod;

12 Ova }e vi bide znak: }e najdete po-vien Mladenec, koj leì vo jasli.”

13 I odedna{ so angelot se javi mno-gubrojno nebesno voinstvo, koe Go sla-ve{e Boga, velej}i:

14 „Slava na Boga vo visinite, a nazemjata mir, me|u lu|eto dobra volja!”

15 Koga si otidoa angelite od niv nanebo, pastirite si rekoa me|u sebe: „Dapojdeme vo Vitleem i da go vidime toa{to se slu~ilo, {to ni go soop{tiGospod.”

16 I dojdoa brzo i gi najdoa Marija iJosif so Mladenecot koj leè{e vojasli.

17 A {tom go vidoa, soop{tija za s#{to im be{e re~eno za Toa Dete.

18 I site {to slu{aa se voshituvaa naona {to im go govorea pastirite.

19 A Marija gi za~uva site tie zboro-vi, sloùvaj}i gi vo srceto svoe.

20 I se vratija pastirite, slavej}i Goi falej}i Go Boga za s# ona {to ~uja ividoa, kako {to im be{e re~eno.

21 A koga se navr{ija osum dena i De-teto treba{e da Go obrezat, Mu dadoaime Isus, kako {to be{e nare~eno odangelot u{te pred da bide za~nat voutrobata.

Isusovoto pretstavuvawevo hramot

22 I koga se navr{ija denovite za niv-noto o~istuvawe, spored zakonot naMojsej, Go donesoa vo Erusalim za da Gopretstavat pred Gospod,

23 kako {to e napi{ano vo ZakonotGospodov deka sekoe prvorodeno ma{kodete treba da Mu se posveti na Gospod;

24 i da se prinese `rtva, kako {to ere~eno vo Zakonot Gospodov, dve gugut-ki ili dve gulap~iwa.

25 A vo Erusalim ima{e toga{ eden~ovek po ime Simeon; i toj ~ovek, kojbe{e praveden i blago~estiv, ja o~e-kuva{e utehata Izraileva; i SvetiotDuh be{e na nego.

26 Nemu Svetiot Duh mu be{e otkrildeka nema da vidi smrt, dodeka ne Govidi Hristos Gospodov.

27 I pottiknat od Duhot, dojde vo hra-mot. Pa, koga roditelite Go donesoa de-teto Isus za da go izvr{at so Nego ona{to be{e voobi~aeno, spored Zakonot,

28 toj Go zede vo svoite race, Go bla-goslovi Boga i re~e:

29 „Sega go otpu{ta{ Svojot sluga vomir, Gospodare, spored zborot Tvoj,

9 24,26 Mt 1,20 Dela 12,7 26,13

10 1,12-14

11 1,47 1 Car 24,7 Is 9,645,1 Ps 26,1.9 62,2.7 Mt 1,16.21 Jn 4,42 Dela 2,36 Fil 3,20 2 Tim 1,10 3 Ptr1,1.11 1 Jn 4,14

12 1,18 4 Car19,29 Is 7,14 38,7

13 3 Car22,19 Ps 148,2

14 3,22 19,38 Ez 3,12 Ps 148,1 Mt 21,9 Efes 2,14-17

16 Is 1,3

19 2,51

20 5,25-26 Dela 3,8-9

21 1,31.59 1 Mojs17,12 3 Mojs 12,3 Mt 1,21

22 3 Mojs12,2-8

23 2 Mojs13,2.12.1534,20 4 Mojs18,15-16

72 1 Mojs 17,7

3 Mojs26,42

Mih 7,20 Ps 104,8-9 106,45-46

73-74 1 Car12,10

73 1 Mojs

22,16-17 26,3

Er 11,5

75 Tit 2,12

76 1,16-17 Is 40,3 Mal 3,1 Mt 3,3

77 Mt 26,28

Mk 1,4

78 Mal 3,20

79 2,14.29

8,48 10,5-6

19,38.42 24,36

Is 9,242,7

60,1-2 Er 6,14 Mih 5,4 Mt 4,16 Jn 8,12

80 2,40

1 Mojs 21,8 1 Car

2,21.26 Mt 3,1

2,4 1,27

1 Car 16,1-13

Mih 5,1 Mt 2,1

5 Mt 1,18.20

Mk 6,3

7 2 Mojs

13,2.12.15 Mt 1,25

Rim 8,29 Kol 1,15 Otkr 1,5

73


30 za{to o~ite moi go vidoa spaseni-eto Tvoe

31 {to si go prigotvil pred liceto nasite narodi;

32 svetlina za prosveta na neznabo{-cite i slava na Tvojot narod, Izrail.”

Pretskaùvaweto na Simeon 33 A Josif i majka Mu se voshituvaa

na ona {to zboruva{e za Nego. 34 Pa gi blagoslovi Simeon i $ re~e

na Marija, majkata Negova: „Eve, Ovoj epostaven za pa|awe i izdignuvawe namnozina vo Izrail, i e znak protiv Ko-go }e se govori.

35 A i tebe samata, me~ }e ti ja probo-de du{ata, za da se otkrijat mislite namnogu srca.”

Proro~icata Ana 36 Tamu be{e i proro~icata Ana, }er-

kata Fanuilova, od Asirovoto pleme.Taa be{e vo poodminati godini, a somaòt proìveala samo sedum godini,po mominstvoto svoe.

37 Taa be{e vdovica na okolu osumde-set i ~etiri godini. Ne se oddale~uva-{e od hramot i Mu sluè{e na Boga sopost i molitva, dewe i no}e.

38 Vo toj ~as pristapi i taa i po~nada Go slavi Gospod i im govore{e zaNego na site {to o~ekuvaa izbavuvawevo Erusalim.

Vra}aweto vo Nazaret 39 I koga izvr{ija s# po Zakonot Gos-

podov, se vratija vo Galileja, vo gradotsvoj Nazaret.

40 A Mladenecot raste{e i krepne{eso duhot, ispolnuvaj}i se so mudrost; iblagodatta Bo`ja be{e vrz Nego.

Dvanaesetgodi{niot Isusvo hramot

41 I sekoja godina roditelite Negoviodea vo Erusalim na praznikot Pasha.

42 A koga Toj be{e na dvanaeset godi-ni, tie otidoa vo Erusalim, spored obi-~ajot na praznikot.

43 No, koga se zavr{ija prazni~nitedenovi, dodeka se vra}aa doma, deteto

Isus ostana vo Erusalim; a Josif imajka Mu ne go zabeleàa toa.

44 Mislej}i deka e Toj me|u sopatni-cite, izminaa eden den pat i po~naa daGo baraat me|u rodninite i poznatite.

45 Pa, bidej}i ne Go najdoa, se vratijavo Erusalim da Go baraat.

46 Po tri dni Go najdoa vo hramotkako sedi me|u u~itelite, gi slu{a i gipra{uva;

47 site {to Go slu{aa, bea voshiteniod ostroumnosta i od odgovoriteNegovi!

48 Koga Go vidoa, se za~udija; i Nego-vata majka Mu re~e: „Sinko, zo{to ninapravi taka? Ete, tatko ti i jas sogolema bolka Te baravme.”

49 A Toj re~e: „[to ste Me barale?Zar ne znavte deka Jas treba da bidam voona koe{to e na Mojot Otec?”

50 No tie ne gi razbraa zborovite {toim gi kaà Toj.

51 I Toj sleze so niv, pa dojde vo Na-zaret i im be{e poslu{en. A majka Mugi za~uva site tie nastani vo srcetosvoe.

52 Isus, pak, napreduva{e vo mudros-ta i vozrasta i vo milost kaj Boga i kajlu|eto.

Propovedaweto na Jovan Krstitel (Mt 3,1-6; Mr 1,1-6; Jn 1, 19-31)

3 Vo petnaesettata godina od vlade-eweto na carot Tiberij, koga Pon-

tij Pilat be{e upravitel vo Judeja, aIrod ~etvorovlasnik nad Galileja, iFilip, brat mu, ~etvorovlasnik na po-krainata Itureja i Trahonitida, i Li-sanij ~etvorovlasnik na Avilinija,

2 vo vremeto na prvosve{teniciteAna i Kajafa, dojde Bo`jata re~ do Jo-van, sinot na Zaharija, vo pustinata.

3 I toj go obikoli celiot kraj okoluJordan, propovedaj}i pokajno kr{teva-we za pro{tevawe na grevovite,

4 kako {to e napi{ano vo knigata nazborovite na prorokot Isaija, koj veli:„Glasot na onoj {to vika vo pustinata:‚Podgotvete go Gospodoviot pat iispravete gi patekite Negovi;

5 sekoja dolina neka se ispolni i se-koja planina i sekoj rid neka se snizat;

40 1,80 2,52 11,31 Sud 13,24 1 Car 2,26

41 22,1.7-15 2 Mojs12,24-27 23,15 5 Mojs16,1-8.16 Jn 2,13.23

47 4,22 Jn 7,15.46

48 Mk 3,31-32

49 Ps 26,4 Jn 2,16

51 2,19

52 1,80 2,40 1 Car 2,26 Izreki 3,4

3,1 23,1 Mt 14,1

2 1,80 Er 1,2 Os 1,1 Mt 3,1 Jn 11,49 18,24.28

Dela 4,6

3 24,47 Mt 3,1.6 Mk 1,4 Dela 13,24

4-6 Is 40,3-5

4 Jn 1,23

5 1,52 14,11

24 3 Mojs 5,7

12,8

25 4 Mojs

11,17 Is 11,2

40,1 42,1

61,1-2 Ez 11,5

26 1 Car

24,7.11 2 Car

1,14.16 Ps 88,48

28 2,20

29-30 1 Mojs

46,30

30 3,6

Is 46,13 52,10

Ps 97,3 Tit 2,11

31 Ps 51,8

32 Is 42,6

46,13 Jn 8,12

Dela 13,47

34 7,23

12,51-53 Is 8,14

Er 15,10 1 Kor 1,23 1 Ptr 2,8

35 16,15

Mk 7,6-8 Jn 19,25-27

Dela 1,24 15,8

36 Is.N. 19,24

37 Judita 8,

4-5

38 2,20

Is 52,9

39 Mt 2,23

74


krivinite neka se ispravat i neramni-te pati{ta neka se izramnat,

6 i sekoe telo }e go vidi spasenietoBo`jo!'”

Najavuvawe na Sudniot den(Mt 3, 7-10)

7 A na lu|eto {to doa|aa kaj nego dagi krsti, im vele{e: „Porodi zmiini,koj vi kaà da begate od gnevot {toide?

8 No, napravete plod dostoen za po-kajanie i ne po~nuvajte da zboruvate vosebe: ‚Na{ tatko e Avraam!' Za{to vivelam deka Bog moè i od ovie kamewada izdigne ~eda na Avraam.

9 Za{to ve}e i sekirata stoi do kore-not na drvjata; i sekoe drvo, {to ne da-va dobar plod, se se~e i se frla voogan.”

Plodovite na pokajanieto 10 I go pra{aa lu|eto, velej}i: „To-

ga{ {to treba da pravime?” 11 A toj im odgovori i re~e: „Koj ima

dve obleki, neka gi podeli so onoj {tonema nitu edna; a koj ima hrana, neka gonapravi istoto.”

12 Dojdoa i carinici da gi krsti i murekoa: „U~itele, {to da napravime?”

13 A toj im re~e: „Ne barajte pove}eotkolku {to vi e odredeno.”

14 Go pra{aa i nekoi vojnici, govorej-}i: „A {to da pravime nie?” I im re~e:„Vrz nikogo ne izvr{uvajte nasilstvo,nikogo ne klevetete i bidete zadovolniso va{ite plati.”

Najavuvawe na Mesijata (Mt 3,11-12; Mr 1,7-8)

15 A bidej}i narodot be{e vo is~eku-vawe, pa site pomisluvaa vo srcatasvoi za Jovan, da ne e toj Hristos,

16 Jovan im odgovara{e na site, velej-}i: „Jas ve kr{tevam so voda; no ide po-silen od mene, Komu ne sum dostoen daMu gi odvrzam nitu rem~iwata na obuv-kite Negovi: Toj }e ve krsti so DuhSveti i so ogan.

17 Nemu mu e lopatata vo rakata Ne-gova i Toj }e go o~isti gumnoto Svoe, i

19 Mt 14,4 Mk 6,18

20 Mt 14,3 Mk 6,17

21 5,16 6,12 9,18.28-29 11,1 22,32.40-46 23,34.46 Mt 14,23 Mk 6,46

22 9,35 1 Mojs 22,2 Is 42,1 Ps 2,7 3 Ptr 1,17

23 Mt 1,18 13,55 Jn 6,42 8,57

27 1 Let 3,17 Ezd 3,2 Mt 1,12

31-32 1 Car16,1.13 Mt 1,1

31-33 Ruta 4,17-22 1 Let 2,3-15

31 2 Car 5,14

33-34 1 Mojs

29,35

6 2,30-31

Dela 28,28 Tit 2,11

7 Mt 3,7

23,33

8 Jn 8,33.39

Dela 26,20 Rim 4,16

9 Mt 7,19 Jn 15,6

Evr 6,7-8

10 10,25

Dela 2,37

11 12,33

Is 58,7

12 7,29

Mt 5,46

15 2,11.26

9,20 22,67

23,2.35.39 Jn 1,19-20

Dela 13,25

16 Jn 1,

26-27.33

17 Is 5,24

47,14 Er 15,7

51,2 Naum 1,10 Mt 13,30

75


}e go sobere ìtoto vo ìtnicata Svo-ja, a plevata }e ja izgori so neizgaslivogan.”

18 I opomenuvaj}i so u{te mnogudrugi ne{ta, mu ja objavuva{e na naro-dot radosnata vest.

Jovan v zatvor (Mt 14,3-4; Mr 6,17-18)

19 A Irod ~etvorovlasnikot, ukorenod nego zaradi Irodijada, ènata nabrata mu, i zaradi site zlodela {to gibe{e napravil Irod,

20 kon seto toa dodade i u{te edno: gozatvori Jovan vo temnica.

Isusovoto kr{tevawe (Mt 3, 13-17; Mr 1,9-11)

21 A koga se krsti siot narod, se krs-ti i Isus, i dodeka se mole{e, se otvo-ri neboto,

22 i Svetiot Duh sleze na Nego vo te-lesen oblik, kako gulab, i se slu{naglas od neboto, koj vele{e: „Ti si Mo-jot vozquben Sin, vo Kogo e Mojatavolja.”

Isusovoto rodoslovie (Mt 1,1-17)

23 Koga po~na Isus da propoveda ima-{e okolu trieset godini i be{e, kako{to mislea, sin Josifov, Iliev,

24 Matatov, Leviev, Melhiev, Janaev,Josifov,

25 Matatiev, Amosov, Naumov, Esli-mov, Nageev,

26 Maatov, Matatiev, Semeiev, Josi-fov, Judin,

27 Joananov, Risaev, Zorovavelov,Salatiilov, Niriev,

28 Melhiev, Adiev, Kosamov, Elmoda-mov, Irov,

29 Josiev, Eliezerov, Jorimov, Mata-tov, Leviev,

30 Simeonov, Judin, Josifov, Joana-nov, Elijakimov,

31 Meleaev, Mainanov, Matataev, Na-tanov, Davidov,

32 Jeseev, Ovidov, Voozov, Salmonov,Naasonov,

33 Aminadavov, Aramov, Esromov, Fa-resov, Judin,

34 Jakovov, Isakov, Avraamov, Tarin,Nahorov,

35 Seruhov, Ragavov, Falekov, Everov,Salin,

36 Kainanov, Arfaksadov, Simov, No-ev, Lamehov,

37 Matusalov, Enohov, Jaredov, Male-leilov, Kainanov,

38 Enosov, Sitov, Adamov, Bo`ji.

Isusovoto isku{uvawe (Mt 4,1-11; Mr 1,12-13)

4 Ispolnet so Duh Sveti, Isus sevrati od Jordan, i be{e odveden od

Duhot vo pustinata. 2 êtirieset dena Go isku{uva{e

|avolot. Vo tekot na tie denovi ne ja-de{e ni{to, a koga izminaa tie, najpos-le ogladne.

3 Toga{ Mu re~e |avolot: „Ako siSin Bo`ji, kaì mu na ovoj kamen dastane leb.”

4 A Isus mu odgovori i re~e: „Napi-{ano e deka ne samo so leb }e ìvee~ovekot, tuku i so sekoj zbor Bo`ji.”

5 Potoa |avolot Go odvede na edna vi-soka planina i mu gi pokaà za migsite carstva vo svetot.

6 I Mu re~e |avolot: „Tebe }e Ti jadadam seta ovaa vlast i nivnata slava,za{to mene mi e predadena, i ja davamkomu {to sakam.

7 Ako Ti mi se pokloni{, seto toa }ebide Tvoe.”

8 No Isus mu odgovori i re~e: „Begajod Mene, satano, za{to napi{ano e: ‚NaGospoda, tvojot Bog, poklonuvaj Mu se iedinstveno Nemu sluì Mu!'”

9 I Go odvede vo Erusalim, i Go pos-tavi na streata od hramot, pa Mu re~e:„Ako si Sin Bo`ji, frli se odovde do-lu!

10 Za{to e napi{ano: ‚Na angeliteSvoi }e im zapoveda za Tebe da Te za~u-vaat;

11 i na race }e Te zemat, da ne si jasopne{ nogata Svoja na kamen.'”

12 I Isus mu odgovori i re~e: „Kaà-no e: ‚Ne isku{uvaj Go Gospod, svojotBog!'”

13 Pa otkako |avolot zavr{i so siteisku{enija, se oddale~i od Nego zanekoe vreme.

Isus go zapo~nuvaSvoeto dejstvuvawe vo Galileja

(Mt 4,12-17; Mr 1,14-15)

14 I se vrati Isus vo Galileja vo si-lata na Duhot; i se raznese glas za Negopo celiot toj kraj.

15 A Toj pou~uva{e vo nivnite sina-gogi, i site Go proslavuvaa.

Isus e otfrlen vo Nazaret (Mt 13,54-58; Mr 6,1-6)

16 I dojde vo Nazaret, kade {to be{eodrasnal, i po obi~ajot Svoj vleze edensaboten den vo sinagogata i stana da~ita.

17 Mu ja podadoa knigata na prorokotIsaija; i Toj, {tom ja otvori, go najdemestoto kade {to be{e napi{ano:

18 „Duhot Gospodov e vrz Mene; za{toGospod Me pomaza da im soop{tam ra-dosna vest na siroma{nite. Me pratida gi iscelam onie so skru{eno srce,da im propovedam na zarobenite oslo-boduvawe i na slepite progleduvawe, dagi pu{tam na sloboda napatenite;

19 da ja propovedam blagoprijatnatagodina Gospodova!”

20 Potoa ja zatvori knigata, mu ja dadena prislu`nikot, i sedna; a o~ite nasite vo sinagogata bea vpereni vo Nego.

21 I po~na da im govori: „Denes seispolni ova Pismo {to go ~uvte.”

22 I site Mu posvedo~ija i se voshi-tuvaa na Negovite blagodatni zborovi{to izleguvaa od ustata Negova i ve-lea: „Ne e li Ovoj sinot na Josif?”

23 A Toj im re~e: „Nekoj od vas sigur-no }e Mi prigovori so ovaa izreka:‚Lekare, izlekuvaj se Sam! Napravi goi ovde, vo Tvojot roden kraj, ona {to~uvme deka se slu~ilo vo Kapernaum.'”

24 Pa im re~e: „Vistina vi velam: ni-eden prorok ne e omilen vo svojata tat-kovina.

25 Navistina vi kaùvam: ima{emnogu vdovici vo Izrail, vo vremeto naIlija, koga se zatvori neboto tri godi-ni i {est meseci i nastana golem gladpo celata zemja;

14 Mt 3,16 4,12

15 Mt 4,23 9,35

16 2,39.51 Mt 13,54 Dela 17,1-2

18-19 Is 61,1-2

18 Is 58,6

19 3 Mojs25,10-13

20 Dela 6,15

21 2,11

22 2,47 4,15 Mt 13,55 Jn 7,46

23 4,31-41 Mk 1,21

24 Mk 6,4 Jn 4,44

25 3 Car 17,1 18,1 Jk 5,17

34-36 1 Mojs

11,10-26 1 Let 1,

24-27

34 1 Mojs

25,19.26

36-38 1 Mojs

4,25-5,32 1 Let 1,1-4

38 Mt 14,33

Mk 1,1

4,1 5 Mojs 9,9 3 Car 19,8

2 Evr 4,15

3 3,22

4 5 Mojs 8,3

6 Mt 28,18 1 Jn 5,19

Otkr 13,2.4

7 Er 27,5

8 5 Mojs 6,13

10,20

9 Ez 8,3

10-11 Ps 91,11-12

12 5 Mojs 6,16

13 22,3.53

Jn 13,2.27 Evr 4,15

76


26 i kaj niedna od niv ne be{e pratenIlija, no samo kaj edna èna vdovica voSarepta Sidonska;

27 i ima{e mnozina leprozni vo Iz-rail vo vremeto na prorokot Elisej, nonieden od niv ne se o~isti, osven Siri-ecot Neeman.”

28 A koga go slu{naa toa, site vo si-nagogata se ispolnija so gnev;

29 pa stanaa, Go isteraa nadvor od gra-dot i Go odvedoa na vrvot od eden rid,kade {to be{e soyidan nivniot grad, zada Go turnat odozgora.

30 No Toj pomina me|u niv i si otide.

Isus vo Kapernaum.Silata na Negoviot zbor

(Mt 7,28-29; Mr 1,21-28)

31 I sleze vo Kapernaum, vo gradotGalilejski, i gi pou~uva{e vo sabotni-te denovi.

32 I se ~udea na Negovata nauka, za{-to Negovoto slovo be{e silno.

33 Vo sinagogata ima{e eden ~ovekobzemen od duh na ne~ist demon, i tojizvika so silen glas:

34 „Ej, {to saka{ od nas Ti, Isuse odNazaret? Si do{ol li da n# pogubi{?Te znam koj si. Ti si Svetec Bo`ji.”

35 A Isus mu zapoveda, govorej}i:„Molkni i izlezi od nego!” Pa otkakogo kutna nasrede, duhot zol izleze odnego i ni{to lo{o ne mu napravi.

36 Site gi obzede strav, pa si zboruvaame|u sebe: „Kakov li e toj zbor! Za{toso vlast i sila im zapoveda na ne~isti-te duhovi i tie izleguvaat!”

37 Pa se raznese glas za Nego po siteokolni mesta.

Isus ozdravuva mnogumina bolni (Mt 8,14-17; Mr 1,29-34)

38 [tom izleze od sinagogata, vlezevo ku}ata Simonova; a te{tata na Si-mon ima{e silna treska, i Go pomolijaza nea.

39 I kako zastana nad nea, Toj ja pre-kori treskata, i taa ja ostavi; i ènatavedna{ stana i im sluè{e.

40 I na zajdisonce, site {to imaabolni od razni bolesti gi doveduvaa kaj

Nego; a Toj, poloùvaj}i race nad seko-go od niv, gi isceluva{e.

41 Od mnozina izleguvaa demoni so vi-kawe, i velea: „Ti si Hristos, SinBo`ji.” A Toj zabranuva{e i ne im doz-voluva{e da kaùvaat deka znaat deka eToj Hristos.

Isus propoveda vo Judeja (Mr 1, 35-39; Mt 4,23)

42 Koga se razdeni, Toj izleze i otidena osameno mesto, a lu|eto Go baraa pa,koga dojdoa kaj Nego, Go zadrùvaa dane si odi od niv.

43 A Toj im re~e: „I na drugite gra-dovi treba da im ja objavam radosnatavest za carstvoto Bo`jo, za{to za toasum praten.”

44 I propoveda{e po sinagogite gali-lejski.

Prvite u~enici (Mt 4,18-22; Mr 1,16-20; Jn 21,1-11)

5 Edna{, koga narodot se pritiska-{e kon Nego za da go ~ue slovoto

Bo`jo, Toj stoe{e pokraj Genisaret-skoto ezero.

2 I vide dva koraba {to stoeja pokrajezeroto; a ribarite bea izlegle od nivi gi plavea mreìte.

3 Toj vleze vo eden od korabite, koj be-{e na Simon, pa go zamoli da otplovimalku od bregot, pa sedna i po~na da gopou~uva narodot od korabot.

4 A {tom prestana da govori, mu re~ena Simon: „Zaplovi kon dlabo~inite ifrlete gi mreìte svoi za lov!”

5 No Simon Mu odgovori i re~e:„U~itele, cela no} se trudevme i ni{-to ne ulovivme; no po Tvojot zbor }e jafrlam mreàta.”

6 I {tom go napravija toa, ulovijatolku golemo koli~estvo riba, {to du-ri i mreàta im se kine{e.

7 I im dadoa znak na drugarite {tobea vo drugiot korab da dojdat i da impomognat; i tie dojdoa i gi napolnijadvata koraba, taka {to po~naa da tonat.

8 A koga go vide toa, Simon Petarpadna pred nozete Isusovi i Mu re~e:„Odi si od mene, Gospodi, za{to sumgre{en ~ovek!”

41 3,15 Mt 14,33 16,13.16 22,41-42 Mk 3,11 Jn 1,20.41 7,26-27.41-42 11,27 20,31 Dela 4,26 17,3 Rim 9,5 1 Jn 2,22

42 Mk 1,35.37

43 Mt 9,35 24,14 Mk 1,14-15

44 Mt 4,23

5,1-3 Mt 13,1-2

1-11 Jn 1,40-42 21,1-19

1 Mk 4,1

5 8,24.45

8 2 Mojs33,20

26 3 Car 17,

8-16

27 4 Car 5,

1-14

28 Dela 7,57

29 4 Mojs

15,35 Dela 7,58

30 Jn 8,59

10,39

31 Mt 4,13

32 Mt 7,28-29

Mk 11,18

33 Mk 5,2.7

34 Mt 8,29 Jn 6,69

Dela 3,14

37 4,14

Mt 9,26

38-39 Jn 4,52

Dela 28,8

38 Mt 4,18

40 13,13

1 Tim 4,14

77


9 Za{to nego, i site {to bea so nego,gi be{e obzel strav od lovot na ribite,{to gi ulovija,

10 a isto taka i Jakov i Jovan, sinovi-te Zavedeevi, koi mu bea drugari na Si-mon. I mu re~e Isus na Simon: „Nepla{i se! Otsega }e lovi{ lu|e!”

11 Koga gi izvlekoa dvata koraba nasuvo, ostavija s# i trgnaa po Nego.

Isceluvaweto na leprozniot (Mt 8,1-14; Mr 1,40-45)

12 A koga be{e Isus vo eden grad, ete~ovek, siot leprozen, {tom Go videIsusa, padna ni~kum i molej}i Mu se,re~e: „Gospodi, ako saka{ moè{ da meo~isti{.”

13 Isus, podavaj}i ja rakata, go doprei re~e: „Sakam, o~isti se!” I vedna{leprata otide od nego.

14 I Toj mu zapoveda nikomu da nekaùva, tuku: „Odi i pokaì mu se nasve{tenikot, i prinesi dar za o~istu-vaweto tvoe, kako {to odredil Mojsej,nim za svedo{tvo!”

15 No u{te pove}e se raznesuva{eglas za Nego i mnogu narod doa|a{e daGo slu{a i da se izlekuva preku Negood svoite bolesti.

16 A Toj se povlekuva{e vo pustinatai se mole{e.

Isceluvaweto nafateniot ~ovek (Mt 9,1-8; Mr 2,1-12)

17 Eden den, dodeka Toj pou~uva{e, se-dea tamu farisei i zakonou~iteli, koibea do{le od site sela na Galileja i Ju-deja, i od Erusalim; a Toj ima{e silaGospodova da lekuva.

18 I, ete, nekoi donesoa na postelaeden ~ovek, {to be{e faten, i se obidu-vaa da go vnesat i poloàt pred Nego;

19 pa, bidej}i ne najdoa od kade da govnesat poradi narodot, se ka~ija naku}ata i preku pokrivot go spu{tijasose postela, nasrede, pred Isus.

20 A Toj, {tom ja vide verata nivna,mu re~e: „ôveku, ti se prostuvaat gre-vovite tvoi!”

21 Toga{ kni`nicite i fariseitepo~naa da razmisluvaat vo sebe i davelat: „Koj e Ovoj {to huli na Boga?Koj moè da prostuva grevovi, osvenEdiniot Bog?”

22 A Isus, koga gi razbra nivnite po-misli, im odgovori i re~e: „[to raz-misluvate vo srcata svoi?

23 [to e polesno da se kaè: ‚Ti seprostuvaat grevovite tvoi', ili dakaàm: ‚Stani i odi?'

24 No za da znaete deka Sinot ôve~-ki ima vlast na zemjata da gi prostuvagrevovite”, mu re~e na fateniot: „Tebeti velam: stani, zemi si ja postelata iodi si doma!”

25 I toj vedna{ stana pred niv i si gozede ona, na koe leè{e, pa si otide do-ma, slavej}i Go Boga.

26 Uàs gi obzede site i Go slavea Bo-ga; pa, ispolneti so strav, govorea:„ûdni raboti vidovme denes!”

Gozbata kaj Levij (Mt 9,9-17; Mr 2.13-17)

27 A potoa izleze Isus i vide edencarinik, po ime Levij, koj sede{e vocarinarnicata, i mu re~e: „Vrvi poMene!”

28 Toj ostavi s#, stana i trgna poNego.

29 I vo svojot dom Levij Mu prigotvigolema gozba; a tamu ima{e mnogucarinici i drugi {to sedea na trpeza-ta so niv.

30 Kni`nicite nivni i fariseite ne-goduvaa protiv Nego i im govorea nau~enicite Negovi: „Zo{to so carinicii gre{nici jadete i piete?”

31 Isus im odgovori i re~e: „Zdravitenemaat potreba od lekar, tuku bolnite;

32 ne sum do{ol da gi povikam praved-nite na pokajanie, tuku gre{nite.”

Za postot (Mt 5,14-15; Mr 2,18-20)

33 A tie Mu rekoa: „Zo{to u~eniciteJovanovi postat ~esto i se molat, kakoi farisejskite, a Tvoite jadat i pijat?”

34 Toj im re~e: „Zar moète da gi na-terate svatovite da postat, dodeka e soniv mladoènecot?

21 7,49 Is 43,25 Ps 102,3 Mt 9,3 1 Jn 1,9

22 6,8 9,47 Mt 12,25

24 Mt 8,20 Jn 5,8 Dela 9,33-35

25 2,20

26 2,9.11.13

27 Mt 5,46

28 5,11 12,33

29-30 15,1-2 Mt 11,19

30 Mt 3,7 5,46

32 13,1-5 24,47 Mt 3,2 1 Tim 1,15

33 18,12 Mt 6,16 Jn 3,25-26

10 Mk 1,17.1

9-20

11 5,28

14,33 Mt 19,27

14 3 Mojs

13,49 14,1-32

Mk 1,25

15 4,14.37

16 3,21 6,12

9,18.28 11,1

17 1,35 4,36 6,19

Mk 5,30 Dela 3,12

20 Mt 8,10

26,28

78


35 No }e dojdat dni koga }e se oddeliod niv mladoènecot i toga{ vo tiedni, }e postat.”

Staroto i novoto (Mt 9,16-17; Mr 2,21-22)

36 Im ja kaà i ovaa parabola: „Nikojne pri{iva na stara obleka krpa otse-~ena od nova obleka; za{to i novata }ese otpara, a i na starata ne $ prileganova krpa.

37 I nikoj ne naliva novo vino vo sta-ri mevovi; za{to novoto vino }e gi ras-cepi mevovite, i toa }e iste~e, a mevo-vite }e se upropastat;

38 tuku, novo vino treba da se stava vonovi mevovi; pa taka }e se za~uvaat iobete.

39 I nikoj, otkako piel staro vino,nema vedna{ da pobara novo; za{toveli: ‚Staroto e podobro.'”

Isus i sabotata (Mt 12,1-8; Mr 2,23-28)

6 Vo vtorata sabota po Pasha se slu-~i da mine niz posevite, u~enicite

Negovi kinea klasje i, triej}i gi sorace, jadea.

2 A nekoi od fariseite im rekoa:„Zo{to go pravite toa {to ne e dopu{-teno da se pravi vo sabota?”

3 Isus im odgovori i re~e: „Zar neste ~itale {to napravi David koga og-ladne, toj i onie {to bea so nego?

4 Kako vleze vo domot Bo`ji, gi zedelebovite na predloènieto, {to ne edopu{teno da gi jade nikoj osven sve{-tenicite, pa jade{e, i im dade na onie{to bea so nego!”

5 I im re~e: „Sinot ôve~ki e gospo-dar i na sabotata.”

ôvekot so isu{ena raka (Mt 12,9-21; Mr 3,1-6))

6 Se slu~i i drugata sabota da vlezevo sinagogata i da pou~uva; a tamu ima-{e eden ~ovek, komu desnata raka mube{e isu{ena.

7 Kni`nicite i fariseite vnimavaana Nego, dali }e go izlekuva vo sabota,za da najdat pri~ina da Go obvinat.

8 No Toj gi znae{e nivnite pomisli imu re~e na ~ovekot so isu{enata raka:„Podigni se i zastani nasrede!” I tojse podigna i zastana.

9 Toga{ im re~e Isus: „]e ve zapra-{am: {to e dozvoleno vo sabota - da sepravi dobro ili da se pravi zlo? Da sespasi edna du{a ili da se pogubi?” Atie mol~ea.

10 Pa, otkako gi izgleda site, mu re~ena ~ovekot: „Protegni ja rakata svoja!”Toj napravi taka; i rakata mu stanazdrava kako drugata.

11 A tie se ispolnija so gnev i sesovetuvaa me|u sebe {to da Mu napra-vat na Isus.

Isus odbira dvanaeset apostoli (Mt 10, 1-4; Mr 3,7-19)

12 Tie denovi se iska~i na edna goraza da se pomoli, i ja pomina celata no}vo molitva kon Boga.

13 A koga nastana den, gi povika u~e-nicite Svoi i od niv izbra dvanaeset,koi gi nare~e apostoli:

14 Simon, komu {to mu dade ime Pe-tar, i brat mu Andrej, Jakov i Jovan,Filip i Vartolomej,

15 Matej i Toma, Jakov Alfeev i Si-mon, nare~en Zilot.1

16 Juda Jakovov i Juda Iskariotski,koj stana predavnik.

Isus i narodot (Mt 4,24-25; Mr 3,7-11)

17 Pa otkako sleze zaedno so niv, Tojse zadrà na edno ramno mesto; bea ta-mu i mnozina Negovi u~enici i mnogulu|e od cela Judeja i Erusalim i odprimorjeto Tirsko i Sidonsko.

18 Tie bea dojdeni da Go slu{aat i dase iscelat od bolestite svoi, a i onie{to stradaa od ne~isti duhovi bea iz-le~eni.

19 I siot narod saka{e da se dopre doNego, za{to od Nego izleguva{e sila igi lekuva{e site.

8 9,47 Mt 12,25 Jn 1,48

11 11,53

12 3,21 5,16 9,18 11,1 Mt 14,23 Mk 6,46

13 9,10 11,49 22,14 Jn 6,70

14 1 Mojs17,5.15 32,29 4 Car23,34 24,17 Mt 4,21 10,2-3 Jn 1,40-44

15 Mt 9,9 10,3 Jn 20,24-28

16 Mt 10,3-4 Jn 14,22 Dela 1,13

17 Mk 3,8

19 5,17 8,46 Mt 14,36 Mk 3,10 5,30

35 9,22

17,22

36 2 Kor 5,17

Gal 1,6 4,9

39 Jn 2,10

3,19

6,1 5 Mojs

23,25

2 2 Mojs

20,10 23,12

5 Mojs 5,14 Jn 5,10

3-4 1 Car 21,

1-6

4 3 Mojs24,5-9

6 13,10-11

14,1-2

79


1 6,15. Revnitel.

Za blaènite (Mt 5,1-20)

20 A Toj, otkako gi podigna o~ite konu~enicite Svoi, im govore{e: „Blaè-ni se bednite po duh, za{to va{e ecarstvoto Bo`jo!

21 Blaèni ste vie, {to sega gladuva-te, za{to }e se nasitite! Blaèni stevie, koi sega pla~ete, za{to }e se sme-ete!

22 Blaèni }e bidete koga }e ve nam-razat lu|eto i }e ve otfrlat i }e vi na-nesat sram, i }e go razglasat imeto va-{e kako lo{o, zaradi Sinot ôve~ki!

23 Zaraduvajte se vo onoj den i zaigraj-te, za{to golema e nagradata va{a naneboto. Za{to i nivnite tatkovci takapostapuvaa so prorocite!

24 No te{ko vam bogati, za{to ve}este ja primile svojata uteha!

25 Te{ko vam prezasiteni sega, za{to}e ogladnite! Te{ko vam {to se smeetesega, za{to }e zaridate i }e zapla~ete!

26 Te{ko vam koga }e po~nat site lu|eda zboruvaat dobro za vas. Za{to i niv-nite tatkovci taka im pravea na la`-nite proroci!

Qubov kon neprijatelite (Mt 5,38-48)

27 No vam, {to slu{ate, vam vi velam:qubete gi neprijatelite svoi; praveteim dobro na onie {to ve mrazat;

28 blagoslovuvajte gi onie {to ve kol-nat, molete se za onie {to ve navredu-vaat!

29 Na onoj {to }e te udri po edniotobraz, zavrti mu go i drugiot; a na onoj{to saka da ti ja zeme nametkata, podajmu ja i ko{ulata.

30 Sekomu, koj ti bara, podaj; od onoj{to zema od tebe ne{to, ne sakaj da tivrati!

31 Pa, kako {to sakate da postapuvaatlu|eto so vas, taka postapuvajte i vieso niv!

32 I ako gi qubite onie {to vas vequbat, kakva vi e blagodarnosta? Za{-to i gre{nicite gi qubat onie {toniv gi qubat.

33 I ako im pravite dobro na onie{to vam vi pravat dobro, kakva vi e

blagodarnosta? Za{to i gre{nicite gopravat istoto.

34 I ako im dadete zaem na onie od koise nadevate deka }e vi go vratat, kakvavi e nagradata? Za{to i gre{nicite imdavaat zaem na gre{nici za da im sevrati istoto.

35 Tuku vie qubete gi neprijateliteva{i i ~inete dobro, i na zaem davajte,ne o~ekuvaj}i ni{to. Taka, }e bidegolema nagradata va{a i }e bidete si-novi na Sevi{niot; za{to Toj e dobarkon neblagodarnite i kon lo{ite.

Milosrdnost kon bli`niot (Mt 5,48; 7,1-12; 15,14; 10,24-25; 7,3-5)

36 I taka, bidete milosrdni kako {toe milosrden va{iot Otec.”

37 „Ne sudete i nema da bidete sudeni,i ne osuduvajte, za da ne bidete osudeni;pro{tevajte i }e vi bide prosteno;

38 davajte i }e vi se dade: merka dobra,nabiena, natresena i prepolna }e vi da-dat vo pazuvite va{i; za{to so kakvamerka merite, so takva i }e vi se meri.”

39 I im kaà parabola: „Moè lislep da vodi slep? Zarem nema i obajca-ta da padnat vo jama?

40 Nema u~enik pogolem od svojotu~itel; no sekoj {to }e se usovr{i, }ebide kako i u~itelot negov.

41 I zo{to ja gleda{ raskata vo okotona svojot brat, a gredata vo svoeto okone ja zabeleùva{?

42 Ili, kako moè{ da mu kaè{ nasvojot brat: dozvoli, brate, da ti ja iz-vadam raskata od okoto tvoe, koga samne ja gleda{ gredata vo svoeto oko? Li-cemere, izvadi ja najnapred gredata odsvoeto oko, pa toga{ }e vidi{ kako daja izvadi{ raskata od okoto na svojotbrat.”

Vistinskiot u~enik (Mt 7,16-21;12,33-37)

43 „Za{to, nema dobro drvo {to davalo{ plod, nitu lo{o drvo, {to dava do-bar plod.

44 Sekoe, pak, drvo se poznava sporedsvojot plod; bidej}i ne se berat smokviod trwe, nitu se bere grozje od kapina.

35 3 Mojs25,35-36 5 Mojs 15,8

36 2 Mojs 34,6 5 Mojs 4,31 Ps 77,38 86,15

37 Mt 6,14 Mk 11,25

Rim 14,10

38 16,9 Ruta 3,15 Mk 4,24

39 Mt 15,14 Rim 2,19

40 Mt 10,24-25 Jn 13,16 15,20

44 Mt 7,16 12,33 Jk 3,11-12

20 4,18

10,21 18,14

Is 30,18 32,20

Ps 31,1-2 33,12 34,19 84,5

Izreki8,32.34 Mt 3,2

21 Is 25,6-9

49,10 61,3

Er 31,25 Ps 125,5-6

Otkr 7,16-17

22 Mt 8,20

Mk 13,13 Jn 9,22

16,2

1 Ptr 4,14

23 13,33-34

2 Let 36,16 Mt 21,35 23,30-31

24 11,42-52

16,25 Is 5,8

Er 17,5-6 Amos 6,1 Avak 2,6

Prop 10,16 Mt 11,21 Jk 5,1-5

26 Jk 4,4

28 Rim 12,14

29 Pla~ 3,30

Jn 18,22-23 Dela 23,3

31 Tov 4,16 Mt 7,12 Rim 13,

8-10

80


45 Dobriot ~ovek od dobrata riznicana svoeto srce iznesuva dobro, a lo{i-ot ~ovek od lo{ata riznica na svoetosrce iznesuva lo{o, za{to negovata us-ta go zboruva ona so {to mu e ispolnetosrceto.”

Dve ku}i (Mt 7,21-27)

46 „I zo{to Me dovikuvate: ‚Gospodi,Gospodi!' a ne go izvr{uvate ona {tovi go kaùvam?

47 ]e vi kaàm na kogo prilega sekoj{to doa|a kaj Mene, gi slu{a zboroviteMoi, i gi ispolnuva.

48 Toj prilega na ~ovek koj gradel ku-}a, pa kopal dlaboko, i postavil temelina kamen; a koga nastana poplava, reka-ta napna na taa ku}a i ne moè{e da japomesti, za{to be{e osnovana na ka-men.

49 A onoj {to slu{a i ne ispolnuva,prilega na ~ovek {to izgradil ku}a nazemja, bez temeli; i koga napna rekata,vedna{ padna, i razurnuvaweto na taaku}a be{e golemo.”

Verata na eden stotnik (Mt 8,5-13; Jn 4,46-54)

7 I koga gi zavr{i site Svoi zboro-vi kon narodot, {to slu{a{e,

vleze vo Kapernaum. 2 A slugata na eden be{e te{ko bo-

len, na umirawe, kogo mnogu go saka{e. 3 Pa {tom slu{na za Isus, gi prati

kaj Nego stare{inite judejski, molej}iGo da dojde i da go spasi slugata negov.

4 A tie, koga dojdoa kaj Isus, Go mo-lea usrdno i velea: „Dostoen e da mu gonapravi{ toa,

5 za{to go saka na{iot narod i sina-gogata toj ni ja napravi.”

6 I trgna Isus so niv. A koga bea ve}eblizu do ku}ata, stotnikot gi pratiprijatelite kaj Nego, govorej}i: „Gos-podi, ne trudi se, za{to ne sum dostoenda vleze{ pod mojot pokriv;

7 zatoa i sebesi ne se smetav dostoenda dojdam kaj Tebe; tuku kaì samo zbori mojot sluga }e ozdravi;

8 za{to i jas sum ~ovek pod vlast, aimam i pot~ineti vojnici; pa koga }e

mu re~am na eden od niv: ‚Odi!' - i tojodi; na drugiot: ‚Dojdi!' - i toj doa|a; ina slugata svoj: ‚Napravi toa' - i tojpravi.”

9 [tom go slu{na toa, Isus se za~udii koga se zavrte kon narodot, {to vrve-{e po Nego, re~e: „Vi velam, nitu voIzrail ne najdov tolkava vera!”

10 A koga ispratenite se vratija, gonajdoa bolniot sluga zdrav.

ûdoto so sinot na edna vdovica 11 Potoa otide vo gradot nare~en Na-

in; i so Nego odea Negovite u~enici imnogu narod.

12 A koga se pribliì do gradskataporta, ete, iznesuvaa mrtovec, edin-stven sin na majka si, a taa be{e vdovi-ca; i mnogu narod od gradot ode{e sonea.

13 [tom ja vide Gospod, se soàli nanea, pa $ re~e: „Ne pla~i!”

14 I koga prstapi, se dopre do no-siloto; nosa~ite zastanaa, a Toj re~e:„Mom~e, tebe ti velam, stani!”

15 Mrtovecot se podigna i sedna, papo~na da zboruva; i Toj go predade namajka mu.

16 I strav gi obzede site, i Go slaveaBoga i velea: „Golem prorok se javi me-|u nas” i „Bog go poseti Svojot narod.”

17 I se raznese ovoj glas za Nego pocela Judeja i po celata okolina.

Pratenicite na Jovan Krstitelot (Mt 11,2-6)

18 I mu soop{tija na Jovan u~enicitenegovi za seto toa.

19 Jovan, pak, povika dvajca od svoiteu~enici i gi isprati kaj Isus, govorej-}i: „Ti li si Onoj {to treba da dojde,ili drug da ~ekame?”

20 I koga dojdoa kaj nego, tie lu|e Murekoa: „Jovan Krstitelot n# prati kajTebe, velej}i: ‚Ti li si Onoj {to trebada dojde, ili drug da ~ekame?'”

21 Vo toj ~as Toj isceli mnozina odbolesti, i od rani, i od demoni, i namnozina slepi im podari vid.

22 I im odgovori Isus i re~e: „Odetei kaète mu na Jovan {to vidovte i{to ~uvte: slepi progleduvaat, kuci

12 8,42 3 Car17,10-12

13 7,19 8,52 11,39

14 Mt 9,25 Mk 1,31 9,27 Dela 9,40

15 3 Car17,23 4 Car 4,36

16 1,68 19,44 3 Car17,17-24 4 Car 4,18-37 13,20-21 Ps 110,9

19 Ps 117,26 Mt 23,39 Jn 6,14 11,27 Otkr 4,8

22 2,34 Is 26,1929,1835,5-642,7.1861,1

46 Is 29,13

Mal 1,6-7 Mt 7,21 Mk 7,6

Rim 2,13 Jk 1,22.25 1 Jn 2,17

7,2 Jn 4,47

5 Dela 10,2

6 Dela 10,23

81


prooduvaat; leprozni se o~istuvaat,gluvi proslu{uvaat, mrtvi voskres-nuvaat i na bedni im se propovedaEvangelieto;

23 i blaèn e onoj koj ne }e se soblaz-ni poradi Mene.”

Isus govori za Jovan Krstitel (Mt 11,7-11)

24 A koga si otidoa u~enicite Jovano-vi, Toj po~na da mu zboruva na narodotza Jovan: „[to izlegovte da vidite vopustinata? Trska li, {to se lulee odvetar?

25 No, {to izlegovte da vidite? ô-vek li, oble~en vo meki ali{ta? Ete,onie {to se oblekuvaat prekrasno iìveat rasko{no, po carski palati se.

26 Tuku, {to izlegovte da vidite?Prorok li? Da, Jas vi velam, i pove}eod prorok.

27 Ovoj e, za kogo {to e napi{ano:‚Ete, jas go ispra}am pred liceto Tvoeangelot Moj, {to }e go prigotvi patotTvoj pred Tebe.'

28 Za{to vi velam: me|u rodenite odèna nema nieden pogolem prorok odJovan Krstitel; no najmaliot vo car-stvoto Bo`jo e pogolem od nego.”

29 I site lu|e, {to slu{aa, pa icarinicite, go opravdaa Boga, kr{te-vaj}i se so kr{tevaweto Jovanovo;

30 a fariseite i zakonicite ja otfr-lija Bo`jata volja za niv, i ne se krsti-ja od nego.

31 A Gospod re~e: „So kogo da gi spo-redam lu|eto od ovoj rod? I komu sesli~ni?

32 Tie li~at na deca {to sedat po pa-zari{tata i dovikuvaat edno na drugo,velej}i: ‚Vi svirevme, a vie sepak neigravte; vi peevme àlni pesni i sepakne pla~evte!'

33 Za{to, dojde Jovan Krstitelot, kojnitu leb jade, nitu vino pie, a vie veli-te: ‚Demonot e vo nego.'

34 Dojde Sinot ôve~ki, Koj jade ipie, a vie velite: ‚Eve ~ovek jada~ i vi-nopiec, prijatel na carinicite igre{nicite!'

35 A Mudrosta be{e opravdana odsite nejzini ~eda.”

Isus i ènata gre{nica 36 Eden od fariseite Go pokani da ja-

de so nego; i Toj, koga vleze vo ku}atana farisejot, sedna na trpeza.

37 I ete, edna èna od gradot, koja be-{e gre{nica, {tom dozna deka Toj sedina trpeza vo ku}ata na farisejot,donese sad od alabaster so miro;

38 pa otklako zastana odzadi pokrajNegovite noze, pla~ej}i po~na da gimie nozete Negovi so solzi i gi trie{eso kosata svoja; i gi celiva{e nozeteNegovi i gi pomazuva{e so miro.

39 A koga go vide toa farisejot, {toGo be{e pokanil, re~e vo sebe, velej}i:„Koga Ovoj bi bil prorok, bi znael kojae i kakva e ovaa èna {to Go dopira,za{to taa e gre{nica.”

40 Mu odgovori Isus i re~e: „Simone,imam ne{to da ti kaàm.” A toj re~e:„Kaì, U~itele!”

41 Isus mu re~e: „Nekoj zaemodavecima{e dvajca dol`nici: edniot mu dol-è{e petstotini denarii, a drugiotpedeset.

42 No bidej}i nemaa da mu vratat, tojim gi podari na obajcata. Kaì, koj odniv pove}e }e go miluva?”

43 Simon odgovori i Mu re~e: „Mis-lam onoj, komu pove}e mu podaril.” AToj mu re~e: „Pravo presudi.”

44 I toga{ se svrte kon ènata, pa mure~e na Simon: „Ja gleda{ li ovaa è-na? Vlegov vo tvojot dom, ti nitu vodaza nozete ne Mi dade, a taa so solzi Migi obli nozete i so kosata svoja giistri.

45 Ti ne mi dade celiv, a taa, otkakovlegov, ne prestana da gi celiva nozeteMoi.

46 Ti so maslo ne ja pomaza glavataMoja, a taa so miro gi pomaza nozeteMoi.

47 Zatoa ti velam: nejze $ se prostenimnogu grevovi, za{to pokaà mnogu qu-bov. A komu mu e prosteno malku, tojmala qubov ima.”

48 Nejze, pak, $ re~e: „Prosteni ti segrevovite!”

49 A onie {to sedea so Nego na trpe-zata, po~naa da govorat vo sebe: „Koj eOvoj {to i grevovi prostuva?”

36 11,37 14,1

37 Mt 26,7

38 Jn 12,3

39 7,16 24,19 Mt 21,11 Jn 4,18-19

42 Mt 18,27

43 10,28

44 1 Mojs 18,4 19,2 Jn 13,1-17

45 Rim 16,16 1 Ptr 5,14

46 Ps 22,5

48 Mt 9,2 26,28

49 5,21

23 Mt 5,3.29

26 Mt 14,5

27 1,76

2 Mojs23,20

Mal 3,1Mk 1,2

28 1,15

29-30 Mt 21,32

29 3,7.12

30 10,25

11,45-46.52

31-35 Mt 11,

16-19

33 1,15

Jn 7,20 10,20

34 5,30

15,1-2 Mt 8,20

35 2,40.52

11,31 21,15

82


50 Na ènata pak $ re~e: „Verata tvo-ja te spasi; odi si vo mir!”

@enite - Isusovi sledbeni~ki

8 Potoa Toj ode{e po gradovite i se-lata, propovedaj}i i blagovestu-

vaj}i go carstvoto Bo`jo; a so Nego beaDvanaesetminata,

2 i nekoi èni {to bea izlekuvani oddemoni i bolesti: Marija, nare~enaMagdalena, od koja bea izlegle sedumdemoni;

3 i Joana, ènata na Huza, nastojni-kot Irodov, i Susana, i mnogu drugi,koi im sluèa so svoite imoti.

Parabola za seja~ot (Mt 13,1-9; Mr 4,1-9)

4 A koga se nasobra mnogu narod, ikoga ìtelite od sekoj grad doa|aa kajNego, re~e vo parabola:

5 „Izleze seja~ da see seme. Dodeka se-e{e, edno padna pokraj pat i be{e izga-zeno, i pticite nebeski go iskolvaa;

6 a drugo padna na kamen, pa {tomnikna, se isu{i, za{to nema{e vlaga;

7 edno, pak, padna me|u trwe; i izras-na trweto, pa go zadu{i;

8 a drugo padna na dobra zemja, i kogaiznikna, donese stokraten plod.” Otka-ko go re~e ova, izvika: „Koj ima u{i daslu{a, neka ~ue!”

Zo{to sluàt parabolite(Mt 13.10-17; Mr 4,10-12)

9 A u~enicite Negovi Go pra{aa, ve-lej}i: „[to zna~i ovaa parabola?”

10 Toj re~e: „Vam vi e dadeno da giznaete tajnite na carstvoto Bo`jo, a nadrugite }e im se zboruva so paraboli,da gledaat, a da ne vidat, i da slu{aat,a da ne razberat!

Isus ja objasnuvaparabolata za seja~ot

(Mt 13,18-23; Mr 4,13-20)

11 A ovaa parabola zna~i: semeto eslovoto Bo`jo.

12 Ona {to padna pokraj patot, toa seonie koi slu{aat, no potoa doa|a |avo-lot i im go zema slovoto od srcata niv-

ni, za da ne poveruvaat i da ne se spa-sat;

13 a ona na kamen - toa se onie koi,koga }e go ~ujat slovoto, so radost goprimaat; no nemaat koren i veruvaatnekoe vreme, a vo vreme na isku{enija-ta, tie otpa|aat;

14 toa, pak, {to padna me|u trwe, seonie {to go slu{aat slovoto, no otka-ko }e zaminat, se gu{at od griì, bo-gatstva i nasladi od ovoj ìvot i ne do-nesuvaat plod;

15 a toa {to padna na dobrata zemja, setie {to go slu{aat slovoto i go ~uvaatvo dobro i ~isto srce, i donesuvaatplod vo trpenie.” [tom go re~e toa,izvika: „Koj ima u{i da slu{a, neka~ue!”

Parabola za svetlinata (Mt 4,21-25)

16 „Nikoj ne ja poklopuva so sad sve}a-ta {to ja zapalil, nitu ja stava pod leg-lo, tuku ja stava na sve}nik, za da ja gle-daat svetlinata onie {to vleguvaat.

17 Za{to nema tajno {to ne }e stanejavno, nitu, pak, sokrieno {to ne }e serazbere i ne }e izleze na videlina.

18 Pa zatoa: pazete kako slu{ate;za{to, koj ima, }e mu se dade; a koj nema,}e mu se odzeme i ona {to misli deka goima.”

Vistinskoto semejstvo na Isus (Mt 12,46-50; Mr 3,31-35)

19 Dojdoa kaj Nego majka Mu i bra}ataNegovi, i ne moèa da prijdat do Negoporadi narodot.

20 I Mu javija, velej}i: „Majka Ti ibra}ata Tvoi stojat nadvor i sakaat daTe vidat.”

21 A Toj im odgovori i re~e: „Mojatamajka i Moite bra}a se onie {to goslu{aat slovoto Bo`jo i go ispolnu-vaat.”

Smiruvawe na burata (Mt 8,23-27; Mr 4,35-41)

22 Eden den vleze Toj vo korab so u~e-nicite Svoi i im re~e: „Da mineme nadrugata strana od ezeroto!” I pojdoa.

14 21,34

15 21,19 Rim 2,7 5,3-4 2 Kor 6,4

16 11,33 Mt 5,15 Jn 8,12

17 12,2 Mt 10,26 1 Kor 4,5 Efes 5,13

18 19,26 Mt 13,12 25,29

21 11,27-28

50 17,19

Mt 8,10 9,22

Mk 5,34 10,52

1 Sol 5,13

8,1 Mt 4,23

10,2 Mk 1,14-15

2-3 23,49 24,10

Mt 27,56 Jn 19,25

7 Er 4,3

8 Mt 11,15

10 Is 6,9-10

Mt 3,2 Jn 12,40

Dela 28,26

11 1 Sol 2,13 1 Ptr 1,23

12 1 Kor 1,21

83


23 Dodeka plovea, Toj zaspa. A nad eze-roto se pojavi buren vetar, vodatanavleguva{e i tie bea vo opasnost.

24 Pristapija i Go razbudija, govorej-}i: „U~itele, U~itele, zaginuvame!” AToj, {tom se razbudi, im zapoveda navetrot i na vodnite branovi; i tie sesmirija i nastana ti{ina.

25 I im re~e: „Kade e verata va{a?” Atie se upla{ija i se ~udea, velej}i sieden na drug: „Koj e Ovoj {to i na vet-rovite i na vodata im zapoveda i Goslu{aat?”

Isceluvaweto na~ovekot izma~uvan od demoni

(Mt 8,28-34; Mr 5,1-20

26 I pristigna vo Gadarinskiot kraj,sproti Galileja.

27 A koga izleze Toj na suvo, Go sret-na eden ~ovek od gradot, koj be{e obze-men od demoni i dolgo vreme ne obleku-va{e ali{ta, i ne ìvee{e doma, tukuvo grobovite.

28 Koga Go vide Isus, vikaj}i padnapred Nego, i glasno re~e: „[to saka{od mene, Ti, Isuse, Sine na Sevi{niotBog? Ti se molam, ne ma~i me!”

29 A Isus mu be{e zapovedal na ne-~istiot duh da izleze od ~ovekot, za{todolgo vreme go ma~e{e. Go ~uvaa vookovi, i so lanci go vrzuvaa, no toj giraskinuva{e okovite i demonot gotera{e da odi vo pusti mesta.

30 A Isus go pra{a, velej}i: „Kako tie imeto?” Toj odgovori: „Legion”,za{to mnogu demoni bea vlegle vo nego.

31 I Go molea Isus da ne im nareduvada odat vo bezdnata.

32 A tamu, po ridot, pase{e golemokrdo sviwi; pa Go molea da im dopu{tida vlezat vo niv. I im dopu{ti.

33 I otkako izlegoa lo{ite duhovi od~ovekot, vlegoa vo sviwite; i krdotojurna niz strmninata vo ezeroto i seudavi.

34 Sviwarite, koga vidoa {to se slu-~i, izbegaa i raskaàa po gradot iselata.

35 I izlegoa da vidat {to stanalo; pakoga dojdoa kaj Isus, go najdoa ~ovekot,od kogo bea izlegle ne~istite duhovi,

kako sedi pred nozete Isusovi, oble~eni so zdrav razum; i se ispla{ija.

36 A onie {to bea videle, im raska-àa kako se izle~i besoma~niot.

37 Siot narod od Gadarinskiot krajGo zamoli da si odi od niv; za{to gibe{e opfatil golem strav. I Toj vlezevo korabot i se vrati.

38 ôvekot, pak, od kogo bea izlegledemonite, Go zamoli da bide so Nego;no Isus go otpu{ti, velej}i:

39 „Vrati se vo domot svoj i raskaù-vaj {to ti napravi Bog!” Toj si otide irasprava{e po celiot grad {to munapravi Isus.

ûdata so bolnata ènai so }erkata na Jair

(Mt 9,18-26; Mr 5,21-43)

40 A koga se vrati Isus, narodot Gopresretna, za{to site Go o~ekuvaa.

41 I ete, dojde eden ~ovek, po ime Ja-ir, koj be{e upravnik na sinagogata.Toj padna pred nozete Isusovi, i Go mo-le{e da vleze vo domot negov,

42 za{to ima{e edna edinstvena }er-ka na dvanaeset godini i taa umira{e.A koga ode{e Isus, narodot se turka{evo Nego.

43 I edna èna, koja boleduva{e dva-naeset godini od krvote~enie, i siotsvoj imot go be{e potro{ila po le-kari, a nieden ne moèl da ja izlekuva,

44 pristapuvaj}i odzadi, se dopre dokrajot na Negovata obleka i naedna{ $prestana krvote~enieto.

45 I re~e Isus: „Koj se dopre do Me-ne?” A bidej}i site poreknuvaa, Mu re-~e Petar i onie {to bea so Nego „U~i-tele, narodot Te opkolil i Te pri-tiska, a pra{uva{: ‚Koj se dopre doMene?'”

46 No Isus re~e: „Nekoj se dopre doMene, za{to setiv deka izleze sila odMene.”

47 @enata, {tom vide deka ne moè dase sokrie, so treperewe pristapi, pakako padna pred Nego, Mu kaà predsiot narod zo{to se doprela i dekavedna{ ozdravela.

48 A Toj $ re~e: „Ne boj se, }erko, ve-rata tvoja te spasi; odi si vo mir!”

36 Mt 9,22

37 1,12 Dela 16,39

42 7,12 3 Car17,17

43 3 Mojs15,25

46 5,17 6,19

48 7,50 17,19 18,42 Dela 3,16

24 5,5

8,45

25 1,12.63

28 4,34.41

Mt 8,29 Mk 3,11

29 4,1

11,24 3 Mojs

16,10 Is 13,21

Tov 8,3

35 10,39

Dela 22,3

84


49 Dodeka Toj u{te zboruva{e, dojdenekoj otkaj stare{inata na sinagogatai Mu re~e: „]erka ti umre; ne ma~i GoU~itelot!”

50 No Isus, {tom go slu{na toa, muodgovori i re~e: „Ne pla{i se! Samoveruvaj i }e bide spasena!”

51 A koga pristigna vo ku}ata, nikomune mu dozvoli da vleze, osven na Petar,Jovan i Jakov, i na tatkoto i majkata nadevojkata.

52 Site pla~ea i ridaa po nea. No Tojim re~e: „Ne pla~ete, taa ne e umrena,tuku spie.”

53 I Mu se potsmevaa, znaej}i deka eumrena.

54 A Toj otkako gi istera site, ja fa-ti za raka i izvika, velej}i: „Devojko,stani!”

55 I se povrati nejziniot duh, i sedigna vedna{, i toj zapoveda da $ dadatda jade.

56 I se za~udija roditelite nejzini.A Toj im zapoveda nikomu da ne kaù-vaat za toa {to stana.

Isus gi ispra}advanaesette apostoli

(Mt 10,5-15; Mr 6,7-13)

9 Otkako gi povika Dvanaesetmina-ta, im dade sila i vlast nad site

ne~isti duhovi, i da lekuvaat bolesti. 2 I potoa gi prati da go propovedaat

carstvoto Bo`jo i da lekuvaat bolni. 3 I im re~e: „Ne zemajte ni{to za po

pat: nitu stap, nitu torba, nitu leb,nitu srebro, nitu po dve obleki daimate!

4 I, vo koja ku}a }e vlezete, tamuostanuvajte, i ottamu trgnuvajte na pat.

5 A, ako nekoi ne ve primat, izlegu-vaj}i od toj grad, istresete go i pravotod nozete svoi, nim za svedo{tvo.”

6 A koga izlegoa, tie odea po selatapropovedaj}i go Evangelieto i leku-vaj}i nasekade.

Voznemirenosta na Irod (Mt 14,1-12; Mr 6,14-29)

7 Koga slu{na Irod ~etvorovlasni-kot {to Toj pravi, be{e zbunet, za{tonekoi velea deka Jovan voskresnal odmrtvite;

8 drugi, pak, deka se javil Ilija, anekoi - deka se dignal eden od stariteproroci.

9 I re~e Irod: „Na Jovan jas mu jaotsekov glavata; no koj }e e Ovoj, zaKogo {to slu{am takvi ne{ta?” Isaka{e da Go vidi.

Isus nahranuva pet iljadi lu|e (Mt 14,13-21, Mr 6,30-44; Jn 6,1-14)

10 A apostolite, koga se vratija, Muraskaàa {to napravile. Toga{ gi ze-de, otide nasamo vo pusto mesto do gra-dot, nare~en Vitsaida.

11 No narodot {tom razbra - trgna poNego. I koga gi primi, im zboruva{e zacarstvoto Bo`jo, i gi lekuva{e onie{to imaa potreba od lekuvawe.

12 A denot po~na da namaluva. I prij-doa do Nego Dvanaesetminata i Murekoa: „Otpu{ti go narodot da odi pookolnite sela i kolibi na no}evawe ida si najde hrana; za{to ovde sme vopusto mesto.”

13 No Toj im re~e: „Dajte im vie da ja-dat!” Tie odgovorija: „Nie nemame po-ve}e od pet leba i dve ribi, osven akootideme i kupime hrana za site ovielu|e.”

14 A lu|eto bea okolu pet iljadi. NoToj im re~e na u~enicite Svoi: „Kaè-te im da posednat vo grupi po pedeset.”

15 I napravija taka, i gi poredija si-te.

16 A Toj, koga gi zede pette leba i dve-te ribi, pogledna kon neboto, gi blagos-lovi, gi raskr{i i im gi dade na u~eni-cite za da gi stavat pred narodot.

17 I jadea, i se nasitija site; i krenaaod ostanatite par~iwa dvanaeset ko{e-vi.

Petar Go priznava Isus za Mesija (Mt 16,13-19; Mr 8,27-29)

18 Edna{, koga Isus se mole{e sam, asamo u~enicite Negovi bea so Nego, Tojgi pra{a: „[to veli narodot, Koj sumJas?”

19 Tie odgovorija i rekoa: „Edni dekasi Jovan Krstitel, drugi Ilija, a ne-koi, pak, deka voskresnal eden od stari-te proroci.”

8 Mal 3,23 Mk 9,11

9 23,8

10 6,13 Mt 11,21

13 4 Car 4,42-43 Mt 15,34 Mk 8,5 Jn 6,9

16 22,19 Mt 26,26 Dela 2,42 27,35

17 2 Mojs16,4.12 4 Car 4,44 Ps 77,29 Jn 6,12

18 3,21 Mk 1,35

19 9,7-8

50 Mt 8,10

51 Mt 17,1

52 7,13

54 7,14

55 3 Car

17,21-22

56 1,12

Mk 1,34

9,1 Mt 10,2

2 Mt 6,10 Mk 1,4

3 22,35

4 10,5-7

5 10,11

Dela 9,43 13,51 18,6

7-8 9,19

Mt 3,1 16,14

85


20 Toj im re~e: „A vie, {to velite,Koj sum Jas?” Petar odgovori i re~e:„Hristos Bo`ji.”

Isus prvpat ja navestuvaSvojata smrt i voskresenie

(Mt 16,13-21; Mr 8,27-31)

21 A Toj strogo im zapoveda nikomu dane kaùvaat za toa,

22 velej}i deka Sinot ôve~ki trebada postrada mnogu, da bide otfrlen odstare{inite, prvosve{tenicite ikni`nicite i deka }e bide ubien, i de-ka na tretiot den }e voskresne.

Patot na Isusovite sledbenici (Mt 16,24-28; Mr 8,34-9,1)

23 A na site im zboruva{e: „Ako nekojsaka da vrvi po Mene, neka se odre~e odsebe, neka go zeme krstot svoj i neka meposleduva!

24 Za{to, koj saka da go spasi ìvototsvoj, }e go zagubi; a koj }e go zagubiìvotot svoj zaradi Mene, toj }e gospasi.

25 Za{to, kakva mu e polzata na ~ove-ka, ako go dobie celiot svet, a sebe sa-miot se upropasti ili si napravi {te-ta?

26 Bidej}i, koj se srami od Mene i odzborovite Moi, od nego }e se zasrami iSinot ôve~ki, koga }e dojde vo slava-ta Svoja, i na Otecot i na svetite ange-li.

27 Vistina vi velam: ovde stojat nekoi{to ne }e vkusat smrt, s# dodeka ne govidat carstvoto Bo`jo.”

Isusovoto preobraènie (Mt 17,1-8; Mr 9,2-8)

28 A okolu osum dena po ovie zborovi,gi zede so Sebe Petar, Jovan i Jakov, ise iska~i na gorata da se pomoli.

29 I dodeka se mole{e, izgledot naliceto Negovo se promeni, a oblekataMu stana bela i bleskava.

30 I ete, dvajca lu|e razgovaraa so Ne-go; a tie bea Mojsej i Ilija.

31 Pa, koga se pojavija vo slava, tiezboruvaa za Negovoto zaminuvawe, koetreba{e da zavr{i vo Erusalim.

32 A Petar i onie koi bea so nego gibe{e sovladal son; no {tom se razbudi-ja, ja vidoa slavata Negova, i dvajcata{to stoeja so Nego.

33 I koga se razdeluvaa od Nego,Petar bez da znae {to zboruva, Mu re~ena Isus: „U~itele, dobro e da ostanemeovde; da napravime tri kolibi: za Tebeedna, za Mojsej edna, i za Ilija edna!”

34 Dodeka go vele{e toa, se pojavi ob-lak i gi zaseni; i se upla{ija {tomvlegoa vo oblakot.

35 I dojde glas od oblakot, koj vele{e:„Ovoj e Mojot vozquben Sin; Nego pos-lu{ajte Go!”

36 A koga se ~u toj glas, Isus be{e os-tanal sam. I tie premol~aa i nikomuni{to ne kaàa vo toa vreme za ona{to bea videle.

Ozdravuvawetona besoma~noto mom~e

(Mt 17,14-18; Mr 9,14-27)37 A na drugiot den, dodeka se simnu-

vaa od gorata, Mu doa|a{e vo presretmnogu narod.

38 I ete, nekoj od narodot izvika:„U~itele, Ti se molam, pogledni na mo-jot sin, za{to mi e edinec!

39 Duhot odnenade` go zgrap~uva iete, toj po~nuva da vriska. Go rastrgnu-va tolku silno, {to toj se zapenuva, iotkako mnogu }e go izma~i, odvaj gopu{ta.

40 Gi pomoliv u~enicite Tvoi da goisteraat, no tie ne moèa.”

41 Odgovori Isus i re~e: „O, rode bez-veren i razvraten! Do koga }e bidam sovas i do koga }e ve trpam? Dovedi go si-not tvoj tuka!”

42 I dodeka toj u{te prio|a{e, zliotduh go kutna i po~na da go trese. NoIsus mu zapoveda na ne~istiot duh i goizlekuva mom~eto i go predade na tatkomu.

Isus povtorno gi pretskaùvaSvojata smrt i voskresenie

(Mt 17,22-23, Mr 9,30-32)43 I site bea v~udovideni od Bo`joto

veli~ie. I dodeka site se voshituvaa nas# {to prave{e Isus, Toj im re~e nau~enicite Svoi:

32 22,45 Jn 1,14 3 Ptr 1,16

34 1,35 2 Mojs40,35 4 Mojs9,18.22 10,34

35 5 Mojs18,15 Is 42, 49,7 Ps 2,7 Mt 3,17 Jn 12,28-30 3 Ptr 1,17-18

38 7,12

41 Dela 2,40

42 7,15

43 1,63

20 4,41

Mt 4,18 Jn 6,67.69

21 Mt 4,41

22 9,44

18,31-34 Mt 8,20

Mt 17,22 20,18

Mk 10,32-34

23 14,27

Mt 10,38

24 17,33

Mt 10,39 Jn 12,25

26 9,32 12,9

Mt 8,20 10,23.33

2 Tim 2,12 1 Jn 2,28

27 Mt 24,34 Jn 21,22 1 Sol 4,

15-18

28 3,21

3 Ptr1,16.18

30 5 Mojs

18,15.18 34,5-6 4 Car2,1.11

Mt 11,14 Dela 1,10

31 9,22.51 2 Mojs

34,29-35 Rim 8,18.21

1 Kor15,43

2 Kor 3,7-11.18

Kol 3,4

86


44 „Stavete gi vo u{ite svoi oviezborovi: ‚Sinot ôve~ki }e bide preda-den vo racete na lu|eto.'”

45 No tie ne go razbraa ovoj govor, za-{to be{e prikrien od niv za da ne gorazberat, a se pla{ea da Go pra{aat zazna~eweto na ovoj govor.

Koj e najgolem (Mt 18,1-5; Mr 9,33-37)

46 I im dojde misla: koj od niv e najgo-lem.

47 A Isus, znaej}i ja mislata na niv-nite srca, zede edno dete i go postavipokraj Sebe,

48 pa im re~e: „Koj go prima ova detevo Moe ime, Mene Me prima; a koj Meprima Mene, go prima Onoj {to Mepratil; za{to koj e najmal me|u vas, toje golem.”

Koj ne e protiv vas, toj e so vas! (Mr 9,38-40)

49 Progovori Jovan i re~e: „U~itele,vidovme eden ~ovek, koj vo Tvoe ime is-teruva demoni, pa mu zabranivme, bi-dej}i ne odi so nas.”

50 Isus mu re~e: „Ne zabranuvajte mu!Za{to, koj ne e protiv vas, toj e za vas.”

Negostoprimlivite Samarjani 51 A koga se navr{uvaa denovite na

negovoto vozdignuvawe, Toj odlu~i datrgne na pat za Erusalim;

52 i isprati pred sebe glasnici; tieotidoa i vlegoa vo edno samarjanskoselo da podgotvat za Nego.

53 No ne Go primija, za{to ima{e iz-gled na patnik {to odi vo Erusalim.

54 Koga go vidoa toa u~enicite Nego-vi, Jakov i Jovan, rekoa: „Gospodi, sa-ka{ li da kaème da padne ogan od ne-boto i da gi istrebi, kako {to napravii Ilija?”

55 No Toj se svrte kon niv i gi ukorii re~e: „Ne znaete od kakov duh ste vie,

56 za{to Sinot ôve~ki dojde, ne dapogubuva ~ove~ki du{i, tuku da gi spa-si.” I otidoa vo drugo selo.

Isusovite sledbenici (Mt 8,19-22)

57 A dodeka tie patuvaa, nekoj Mu re-~e: „Gospodi, }e vrvam po Tebe kade i daodi{.”

58 Isus mu re~e: „Lisicite imaat leg-la i pticite nebeski gnezda, a Sinotôve~ki nema kade glava da potsloni.”

59 Na drug, pak, mu re~e: „Vrvi pomene!” A toj odgovori: „Gospodi, do-pu{ti najnapred da otidam da go pogre-bam tatko mi!”

60 No Isus mu re~e: „Ostavi gi mrtvi-te da gi zakopuvaat svoite mrtovci, ati odi i razglasuvaj go carstvoto Bo`-jo!”

61 Potoa nekoj drug Mu re~e: „Gospo-di, }e odam po Tebe, no dozvoli mi naj-napred da se prostam so svoite doma{-ni.”

62 Isus, pak, mu re~e: „Nikoj, {to jastavil rakata svoja na raloto i pogled-nuva nazad, ne e dostoen za carstvotoBo`jo.”

Isus ispra}a sedumdeset u~enici (Mt 9,37-38; 10,7-16; Mr 6,8-11; Lk 9,3-5)

10 Potoa Gospod nazna~i i drugisedumdeset i gi isprati pred

Sebe po dvajca vo sekoj grad i mesto, ka-de {to i Sam saka{e da odi,

2 i im re~e: „@etvata e golema, a ra-botnicite se malku; zatoa molete GoGospodarot na ètvata da isprati ra-botnici za ètvata Svoja.

3 Odete! Ete, Jas ve ispra}am kakojagnenca srede volci.

4 Ne nosete so sebe nitu }ese, nitutorba, nitu obuvki i nikogo patem nepozdravuvajte!

5 I vo sekoja ku}a vo koja }e vlezete,prvo kaète: ‚Mir vo ovoj dom!'

6 Pa, ako bide tamu sinot na mirot,va{iot mir }e po~iva na nego; inaku,toj }e se vrati vo vas;

7 i vo taa ku}a ostanete, jadete i pijte{to }e vi dadat; za{to rabotnikot jazasluùva svojata nagrada. Ne premes-tuvajte se od ku}a v ku}a.

8 I vo sekoj grad vo koj }e vlezete, i}e ve primat, jadete {to }e vi se pri-nese;

9 lekuvajte gi bolnite {to se vo negoi govorete im: ‚Se pribliì do vascarstvoto Bo`jo.'

10 A vo koj, pak, grad vlezete i ne veprimat, izlezete po ulicite negovi ikaète:

59 14,16.33 Mt 4,19

61 3 Car19,19-21

62 Mt 3,2 6,10 Fil 3,13

10,1 9,1-2 Mt 10,7-16 Mk 6,7-11

2 Is 41,15-16 Mt 3,12 9,37-38 Jn 4,35.38

4 4 Car 4,29

5 1,79 1 Car 25,6

6 Er 6,12-14

7 5 Mojs24,14-15 Mt 10,10 1 Kor 9,6-18 2 Kor 11,7-9 1 Tim 5,18

8 1 Kor10,27

9 11,20 17,21 Mt 4,17

44 18,32

Mt 8,20

45 18,34

Mt 4,13

46 22,24

47 6,8

48 10,16 14,11 22,26

Mt 10,40 Jn 13,20 Gal 4,14

49 Dela 3,16

19,13

50 11,23

Mt 12,30 Mk 9,40

51 9,31

13,22 17,11

52 10,33-37 17,16-19

4 Car17,24-41 Mt 10,5 Jn 4,4.9

53 Dela 8,25

54 22,8

2 Car1,10.12

87


11 ‚I pravot od va{iot grad {to seprilepil na nas, vi go istresuvame; noznajte go toa, deka se pribliì car-stvoto Bo`jo.'

12 Vi velam deka vo onoj den na Sodom}e mu bide polesno, otkolku na tojgrad.”

13 „Te{ko tebe, Horazine! Te{ko te-be, Vitsaido! Za{to, ako vo Tir i Si-don se slu~ea ~udata {to se slu~ija kajvas, tie odamna, sedej}i vo vre}i i pe-pel, }e se bea pokajale.

14 No na Tir i Sidon }e im bide po-lesno na Sudot, otkolku vam.

15 I ti, Kapernaume, koj si se izdig-nal do neboto, do adot }e bide{ simnat.

16 Koj ve slu{a vas, Mene Me slu{a; ikoj se otkaùva od vas, od mene se otka-ùva; a koj se otkaùva od Mene, se ot-kaùva od Onoj {to Me pratil.”

Sedumdesette se vra}aat 17 Se vratija, pak, sedumdesette so

radost i velea: „Gospodi, vo Tvoe ime idemonite ni se pokoruvaat.”

18 A Toj im re~e: „Go vidov satanatakako padna od neboto kako molwa!

19 Eve, vi davam vlast da gazite nazmii i skorpii, i vlast nad sekoja ne-prijatelska sila; i ni{to nema da vina{teti;

20 no ne raduvajte se na toa {to duho-vite vi se pokoruvaat, tuku raduvajte se{to va{ite imiwa se napi{ani na ne-besata.”

Isus se raduva (Mt 11,25-27; 13,16-17)

21 Vo toj ~as se zaraduva Isus voDuhot i re~e: „Te proslavuvam, O~e,Gospodi na neboto i na zemjata, za{tosi go sokril ova od mudrite i umnite, asi im go otkril na male~kite. Da, O~e,za{to takva be{e voljata Tvoja.”

22 Pa, otkako se svrte kon u~enicite,im re~e: „S# Mi predade Mojot Otec; ikoj e Sinot ne znae nikoj, osven Otecot;i koj e Otecot, ne znae nikoj, osven Si-not, i - onoj komu {to saka Sinot da muotkrie.”

23 I otkako se svrte kon u~enicitenasamo im re~e: „Blaèni se o~ite, koigo gledaat ova {to go gledate vie.

24 Za{to vi velam: mnogu proroci icarevi sakaa da vidat {to gledate vie,i ne vidoa; i da ~ujat {to slu{ate vie,i ne ~uja.”

Qubovta e pat do ve~niot ìvot (Mt 22,34-40; Mr 12,28-31)

25 I ete, stana eden zakonik, isku{u-vaj}i Go, re~e: „U~itele, {to treba danapravam za da nasledam ìvot ve~en?”

26 A Toj mu re~e: „[to e napi{ano voZakonot? Kako ~ita{?”

27 Toj odgovori i re~e: „Vozqubi GoGospod, tvojot Bog, so seto svoe srce, soseta svoja du{a, so seta svoja sila i sosiot svoj razum; i svojot blièn kakosebe si!”

28 Mu kaà pak: „Dobro odgovori; toapravi go i }e ìvee{.”

Koj e mojot blièn? Parabolaza milostiviot Samarjanin

29 No toj, sakaj}i da se opravda, Mure~e na Isus: „A koj e moj blièn?”

30 Isus mu odgovori i re~e: „Eden ~o-vek, dodeka sleguva{e od Erusalim voErihon, zapadna me|u razbojnici. Tiego soblekoa i go pretepaa, i si otidoa,ostavaj}i go polumrtov.

31 Slu~ajno vo toa vreme sleguva{e potoj pat eden sve{tenik i, koga go vide,go odmina.

32 Isto taka i eden levit, koga dojdena toa mesto, pogledna i go odmina.

33 Eden, pak, Samarjanin, koj patuva-{e, koga dojde do nego, go vide i se so-àli.

34 I otkako prijde, mu gi prevrza ran-ite, polevaj}i gi so maslo i so vino.Potoa go ka~i na dobitokot svoj, go od-nese vo gostilnica i se pogriì za ne-go.

35 A utredenta, na kinisuvawe, izvadidva denarija, mu gi dade na gostilni~a-rot i mu re~e: ‚Pogriì se za nego; aako potro{i{ ne{to pove}e, koga }e sevratam, }e ti platam.'

36 Koj, pak, od tie trojca ti se ~inideka mu be{e blièn na onoj, {to pad-na vo racete na razbojnicite?”

37 A toj odgovori: „Onoj {to mu iska-à milosrdie.” Isus mu re~e: „Odi i tipravi taka!”

24 Rim 16,25 1 Ptr 1,10-12

25 3,10 11,16 18,18 Mt 16,1 Mk 10,2 Dela 2,37

27 3 Mojs19,185 Mojs 6,510,12 Is.N. 22,5 Mt 5,43 19,19 Rim 13,9 Gal 5,14

28 3 Mojs 18,5 Rim 10,5 Gal 3,12

33 9,52

34 2 Let 28,15

37 Mt 7,21

11 9,5

Dela 13,51

12 1 Mojs

19,24 Mt 10,15 Juda 1,7

13 Is 23

Ez 26-28 Amos 1,

9-10 Zah 9,2-4 Mt 11,21

15 Is 14,13-15

Mt 4,13

16 Mt 10,40

18,5 Jn 5,23

13,20 15,23

1 Sol 4,8

17 Mk 6,30

Dela 3,16

18 Is 14,12 Jn 12,31

Otkr 12,8-9

19 1 Mojs 3,15

Ps 90,13 Mk 16,18

20 2 Mojs

32,32 Is 4,3

Ps 68,28 Dan 12,1 Mt 7,22 Fil 4,3

Otkr 3,5 21,27

21 4,1

Is 29,14

22 Mt 28,18

Jn 3,35 10,15 13,3

23 Mt 5,3

88


Isus kaj Marija i Marta 38 I dodeka patuvaa, Toj vleze vo edno

selo; edna èna, po ime Marta, Go pri-mi vo svojot dom.

39 A taa ima{e sestra {to se vika{eMarija. Taa sedna do nozete Gospodovii go slu{a{e slovoto Negovo.

40 Marta be{e mnogu zafatena okolusluèweto i, koga prijde, Mu re~e:„Gospodi, zar ne ti e grià {to sestrami me ostavi da sluàm sama? Kaì $da mi pomogne.”

41 A Isus $ odgovori i re~e: „Marto,Marto, ti se griì{ i se voznemiru-va{ za mnogu raboti.

42 No samo edno e potrebno. Marija,pak, go izbra dobriot del, koj nema da $se odzeme.”

Isus i molitvata (Mt 6,9-13)

11 Edna{ be{e Toj na edno mesto ise mole{e. Koga prestana, eden

od Negovite u~enici Mu re~e: „Gospo-di, nau~i n# da se molime, kako {to ginau~i Jovan u~enicite svoi.”

2 A Toj im re~e: „Koga se molite, go-vorete: ‚O~e na{, Koj si na nebesata, dase sveti imeto Tvoe; da dojde carstvotoTvoe, da bide voljata Tvoja, kako na ne-boto, taka i na zemjata,

3 lebot na{ nasu{en davaj ni go sekojden;

4 i prosti ni gi na{ite grevovi, za{-to i nie samite mu gi pro{tevame nasekoj na{ dol`nik; i ne voveduvaj n# voisku{enie, no izbavi n# od lukaviot!'”

Parabola za prijatelot 5 I im re~e: „Ako nekoj od vas ima

prijatel i otide pri nego na polno}, pamu kaè: ‚Prijatele, daj mi na zaem trileba;

6 za{to mi dojde eden prijatel od pati nemam {to da mu prinesam.'

7 I ako onoj odvnatre mu odgovori ire~e: ‚Ne me obespokojuvaj; portata eve}e zatvorena i decata se so mene vopostela; ne moàm da stanam da ti da-dam',

8 vi velam deka, makar i da ne stane damu dade zatoa {to mu e prijatel, sepak}e stane zaradi negovata nastoj~ivost i}e mu dade kolku {to mu treba.

Sekoj {to }e pobara}e mu bide dadeno

(Mt 7,7-11)9 I Jas vi velam: Molete i }e vi se

dade; barajte i }e najdete; ~ukajte i }evi se otvori.

10 Za{to sekoj {to moli - dobiva, akoj bara - nao|a, i na onoj {to ~uka - }emu se otvori.

11 I koj tatko me|u vas, ako sinot mupobara leb, }e mu dade kamen? Ili akopobara riba, }e mu dade zmija mesto ri-ba?

12 Ili, ako pobara jajce, }e mu dadeskorpija?

13 Pa taka, zna~i, ako vie, koi ste lo-{i, umeete da im davate dobri darovina ~edata svoi, kolku pove}e nebesniotOtec }e im dade Duh Sveti na onie {toMu baraat?”

Isus se brani od obvinuvaweto(Mt 9,32-34; 12,22-30; Mr 3,22-27)

14 Edna{ istera Toj eden demon, kojbe{e nem, i koga demonot izleze, ne-miot progovori; i narodot se voshiti.

15 Toga{ nekoi od niv rekoa: „Toj giizgonuva demonite preku Velzevul,na~alnikot na demonite.”

16 A drugi, isku{uvaj}i Go, Mu baraaznak od neboto.

17 No Toj, znaej}i gi nivnite pomisliim re~e: „Sekoe carstvo ako e podelenosamo protiv sebe, zapustuva, i dom koj epodelen sam protiv sebe, propa|a.

18 i, ako i satanata se podelil samprotiv sebe, kako }e se odrì carstvo-to negovo? Za{to velite deka Jas soVelzevul gi isteruvam zlite duhovi.

19 I, ako Jas, pak, so Velzevul gi iste-ruvam zlite duhovi, toga{ sinovite va-{i so kogo gi isteruvaat? Zatoa, tie }evi bidat sudii.

20 Ako Jas, pak, so prst Bo`ji gi izgo-nuvam demonite, toa zna~i deka do vasdo{lo carstvoto Bo`jo.

8 18,5

9-10 Er 29,12-13

9 Mk 11,24 Jn 14,13 15,7 16,24 Jk 1,5-7 1 Jn 5,14-15

15 Mt 9,34 10,25

16 20,4 Mt 16,1-4 12,38 Mk 8,11 Jn 2,18 1 Kor 1,22

20 17,21 2 Mojs 8,16 Ps 8,3

38-39 Jn 11,1 12,2-3

39 8,35

5 Mojs 33,3

40 8,3

1 Kor 7,35

42 12,31

Mt 6,34 Jn 6,27

Dela 6,2

11,1 3,21

Mt 14,23

2 23,34.46

3 Izreki

30,8

4 Sir 33,1

Mt 18,24-27.35 26,28.41

Mk 11,25

89


21 Koga silen, vooruèn ~ovek, go ~u-va svojot dvor, toga{ imotot negov e vobezopasnost.

22 No, koga }e dojde nekoj posilen odnego i go nadvladee, toj }e mu go zemeseto oru`je negovo, na koe se nadeval, iograbenoto od nego }e go razdade.

23 Koj ne e so Mene, toj e protiv Me-ne; i koj ne sobira so Mene, toj rastura.

Vra}awe na lo{iot duh (Mt 12,43-45)

24 Koga ne~ist duh }e izleze od ~ove-ka, toj odi preku bezvodni mesta i baraspokojstvo; i ne nao|aj}i, veli: ‚]e sevratam vo domot svoj, od kade {to izle-gov.'

25 Pa, {tom dojde, go nao|a izmeten isreden.

26 Toga{ odi i doveduva drugi sedumduhovi, polo{i od sebe, i koga }e vle-zat, ìveat tamu; i poslednata sostojbana toj ~ovek }e mu bide polo{a odprvata.”

Za vistinskoto blaènstvo 27 I dodeka go zboruva{e toa, edna

èna izvika od narodot i Mu re~e:„Blaèna e utrobata {to Te nosela, igradite od koi si se hranel!”

28 A Toj re~e: „Navistina, blaèni seonie {to go slu{aat slovoto Bo`jo igo ~uvaat.”

Znakot na Sinot ôve~ki (Mt 12,38-42)

29 A na narodot, {to se sobira{e,po~na da mu zboruva: „Ovoj rod e zolrod; bara znak, no nema da mu se dadeznak, osven znakot na prorokot Jona;

30 za{to, kako {to Jona be{e znak zaNinevjanite, taka i Sinot ôve~ki }ebide za ovoj rod.

31 Ju`nata carica }e stane na Sudotso lu|eto od ovoj rod i }e gi osudi,za{to taa dojde od kraj zemja da ja ~uemudrosta na Solomon; a ete, tuka epogolem od Solomon.

32 I Ninevjanite }e stanat na Sudotso ovoj rod i }e go osudat, za{to tie sepokajaa na propovedta na Jona; a ete,tuka e pogolem od Jona.

Svetilo na teloto (Mt 5,15; 6,22-23)

33 Nikoj, pak, ne stava zapaleno sveti-lo na sokrieno mesto, nitu pod poklo-pec, tuku na sve}nik, za da moàt da jagledaat svetlinata onie {to vleguvaat.

34 Tvoeto oko e svetilo na tvoeto te-lo. Ako tvoeto oko e zdravo, i celototvoe telo }e bide svetlo; a ako bidelo{o, i tvoeto telo }e bide temno;

35 zatoa vnimavaj svetlinata {to e votebe da ne e temnina.

36 Ako, pak, celoto tvoe telo e svetloi nema nieden temen del, toga{ toa }ebide taka svetlo, kako koga svetilo teosvetluva so svojot sjaj.”

Isus gi obvinuva fariseitei poznava~ite na zakonot

(Mt 23,1-36; Mr 12,38-40)

37 I koga zboruva{e Toj, eden farisejGo pomoli da ru~a kaj Nego. Toj vleze isedna na trpeza.

38 I farisejot se za~udi koga vide de-ka Toj ne si gi izmi racete pred jadewe.

39 No Gospod mu re~e: „Ete, vie fari-seite ja miete ~a{ata i ~inijata odnad-vor, a vnatre{nosta vi e polna so gra-be` i lukavstvo.

40 Bezumnici! Onoj {to go napravinadvore{noto, neli e istiot toj {to gonapravi i vnatre{noto?

41 No, davajte milostina od ona {to evnatre, toga{ s# }e vi bide ~isto.

42 No te{ko vam, farisei, za{to da-vate desetok od nane i ruta, i od seka-kov zelen~uk, a gi zanemaruvate pravda-ta i qubovta Bo`ja; ova treba{e da gopravite, no i ona da ne go propu{tite.

43 Te{ko vam, farisei! Za{to sakateda ste na prvite mesta vo sinagogite ida ve pozdravuvaat po plo{tadite!

44 Te{ko vam, kni`nici i farisei,licemeri, za{to ste kako sokrieni gro-bovi, preku koi lu|eto odat, a ne gi zna-at.”

45 Odgovori nekoj od zakonicite i Mure~e: „U~itele, koga go govori{ toa,Ti i nas n# navreduva{.”

46 No Toj re~e: „Te{ko vam, zakonici,{to gi tovarite lu|eto so tovari {to

33 8,16 Mk 4,21

37 7,36 14,1

38 Mt 15,2 Mk 7,2.5

39 Kol 2,21

41 6,30 12,33 16,9 21,1-4 Tov 12,9 Dela 9,36 10,2.4.31 Tit 1,15

42 3 Mojs27,30 5 Mojs14,22-23 Mih 6,8 Mt 23,23-24 Jn 5,42

43 20,46

45 7,30

46 Mt 11,28

21 Is 49,24

22 3,16

Is 49,25 53,12

23 9,50

Mt 12,30 Mk 9,40

24 8,29

26 8,2

Jn 5,14 3 Ptr 2,20

27 1,31.42.48

Mt 5,3 Jn 13,17

14,23 Jk 1,25

28 8,21

5 Mojs30,14

Jn 15,14 Otkr 1,3

29 7,22

Jona 3,4-5 Mt 16,4

1 Kor 1,22

30 Mt 8,20

31 2,40.52

21,15 3 Car 3

5,9-14 10,1-10

2 Let 9,

1-12

32 3,3

Jona3,5.8.10

90


ne moàt da gi podnesat, a vie sami niso eden prst ne se dopirate do tietovari.

47 Te{ko vam, {to im yidate grobnicina prorocite, a niv gi ubija va{itetatkovci;

48 Vie so toa svedo~ite za delata nasvoite tatkovci i gi odobruvate, bidej-}i tie gi ubija, a vie im yidate grobni-ci.

49 Zatoa i mudrosta Bo`ja re~e: ‚]eim pratam proroci i apostoli, i od nivednite }e gi ubijat, a drugite }e gi pro-gonat';

50 za da se pobara od ovoj rod krvta nasite proroci, proleana od postanokotna svetot;

51 od krvta na Avel pa s# do krvta naZaharija, koj e ubien me|u `rtvenikot ihramot. Da, vi velam, }e se pobara odovoj rod.

52 Te{ko vam, zakonici, za{to gozedovte klu~ot na poznanieto; sami nevlegovte, a i na onie {to sakat da vle-zat im popre~ivte.”

53 A koga go zboruva{e toa, kni`ni-cite i fariseite po~naa èstoko da Gonapa|aat i da navaluvaat so razni pra-{awa;

54 Go demnea, sakaj}i da ulovat ne{tood Negovata usta za da Go obvinat.

Javno ispovedawe na Sinot ~ove~ki (Mt 10,26-33)

12 Me|utoa, koga se nasobraa iljad-nici lu|e - taka {to se gazea

eden so drug, Toj po~na da im zboruvanajnapred na Svoite u~enici: „Pazetese od kvasot farisejski, {to e liceme-rie.

2 Nema ni{to sokrieno {to nema dase otkrie, nitu pak tajno {to ne }e sedoznae.

3 Zatoa, {to ste rekle vo temnina, }ese slu{ne na videlina; i {to ste {epo-tele na uvo vo skri{nite odai, }e biderazglaseno od pokrivite.

4 A vam, na Moite prijateli, vi ve-lam: ne pla{ete se od onie {to go ubi-

vaat teloto i potoa ne moàt ni{topove}e da napravat.

5 ]e vi pokaàm od kogo da se pla-{ite: pla{ete se od Onoj Koj, otkakoubie, ima vlast da frli vo pekolot; da,vi velam, od Nego pla{ete se!

6 Zar ne se prodavaat pet vrap~iwa zadve pari~ki2? I niedno od niv Bog nego zaborava.

7 A vam, i vlaknata na glavata vi seizbroeni. Pa zatoa, ne pla{ete se: odmnogu vrap~iwa vie ste poskapi.

8 Vi velam: sekoj {to Me priznavaMene pred lu|eto, i Sinot ôve~ki }ego priznae pred Bo`jite angeli;

9 A koj }e se odre~e od Mene pred lu-|eto, toj }e bide odre~en pred Bo`jiteangeli.

10 Na sekoj {to }e kaè zbor protivSinot ôve~ki, }e mu bide prosteno;no na onoj, koj }e pohuli na SvetiotDuh, nema da mu se prosti.

11 A koga }e ve odvedat vo sinagogitei pred na~alstvata i vlastite, ne gri-ète se kako }e odgovorite, ili {to }ekaète;

12 za{to Svetiot Duh }e ve nau~i voistiot ~as {to treba da kaète.”

Za zemnoto bogatstvo13 Nekoj od narodot Mu re~e: „U~ite-

le, kaì mu na mojot brat da go podeliso mene nasledstvoto!”

14 A Toj mu re~e: „ôveku, koj Me pos-tavi da vi sudam ili da ve delam?”

15 Potoa im kaà: „Vnimavajte! û-vajte se od al~nosta, za{to ìvotot na~oveka ne zavisi od izobilieto na nego-viot imot.”

Parabola za al~niot bogat ~ovek 16 I im kaà edna parabola i re~e:

„Na nekoj bogat ~ovek nivata mu be{erodila mnogu.

17 I razmisluva{e vo sebe, velej}i:‚[to da napravam? Nemam vo {to da gisoberam plodovite svoi.'

18 Pa re~e - vaka }e napravam: }e giurnam ìtnicite svoi i }e soyidam po-

5 1,50 23,40 Mt 3,12 18,8-9 Evr 10,31 Jk 4,12

7 12,24 21,18 Mt 12,12 28,5 Dela 27,34

8 Mt 8,20 Otkr 3,5

9 9,26 Mk 8,38 2 Tim 2,12

10 23,34 Mt 9,3 Mk 2,7 3,22.28-29 Dela 3,17

11-12 21,12-15 Dela 5,32

12 Jn 14,26 Dela 4,8 7,55

14 2 Mojs 2,14 Dela7,27.35

15 1 Tim 6,

9-10

49 6,23 7,35

1 Kor 1,24 Kol 2,3

50 1 Mojs 9,5

42,22 2 Car 4,11 4 Car 9,7 Ez 33,6.8

51 1 Mojs4,8.10

Zah 1,1 2 Let

24,20-21

52 Mt 23,13

54 20,20

Mt 16,1

12,1 Mt 16,6 Mk 8,15

1 Kor 5,6-8 Gal 5,9

2 8,17

Mk 4,22 Efes 5,13

4 Jn 15,14-15

91


2 12,6. Vo originalniot tekst stoi: „za dva asarija”, a 1 asarij e 1/16 od rimskiot denar.

golemi, i tamu }e go soberam seto svoeìto i site svoi dobra,

19 i }e $ re~am na du{ata svoja: ‚Du-{o, ima{ mnogu dobra, nasobrani zamnogu godini; po~ivaj, jadi, pij i ve-seli se!'

20 No Bog mu re~e: ‚Bezumni~e, no}va}e ti ja pobaraat du{ata tvoja; toa {tosi go prigotvil, ~ie }e bide?'

21 Taka se slu~uva so onoj {to sobirabogatstvo za sebe, a ne se bogati vo Bo-ga.”

Imaj verba vo Boga! (Mt 6,25-34)

22 I im re~e na u~enicite Svoi: „Za-toa vi velam: ne griète se za du{atasvoja {to }e jadete, nitu za teloto svoe{to }e oble~ete.

23 Za{to du{ata e mnogu poskapa odhranata, i teloto - od oblekata.

24 Pogledajte gi gavranite! Tie nituseat, nitu `neat! I nemaat skrivnici,nitu ìtnici i Bog gi hrani; a kolkuste poskapi vie od pticite?

25 A koj od vas, ako se griì, moè damu dodade eden lakt na svojot rast?

26 I taka, ako nitu najmaloto ne{tone moète da go napravite, zo{to segriìte za drugo?

27 Pogledajte gi krinovite kako ras-tat! Nitu se trudat, nitu predat; no vivelam deka nitu Solomon, vo seta svojaslava, ne se oble~e taka, kako eden odniv.

28 Ako, pak, trevata vo poleto, kojadenes ja ima, a utre se frla vo ogan, Bogtaka ja oblekuva, toga{ kolku pove}e }eve oblekuva vas, maloverni!

29 Pa zatoa i vie, ne barajte {to }e ja-dete ili {to }e piete; i ne se zagriù-vajte!

30 Seto toa go baraat neznabo{cite naovoj svet; a va{iot Otec znae deka toavi e potrebno.

31 No barajte go carstvoto Bo`jo, iseto toa }e vi bide pridodadeno!

Riznicite na Neboto (Mt 6,19-21)

32 Ne pla{i se, malo stado! Za{tovoljata na va{iot Otec e vam da vi godade carstvoto.

33 Prodajte si gi imotite va{i i da-vajte milostina! Podgotvete si }esiwa{to nema da izvetvat, neiscrpna rizni-ca na neboto, kade kradec ne se pribli-ùva i koe molec ne go jade;

34 za{to, kade {to e va{ata riznica,tamu }e bide i srceto va{e.

Za slugite {to sekoga{ bdeat (Mt 24,43-44)

35 Neka vi bide polovinata prepa{a-na i svetilata - zapaleni!

36 Toga{ i vie }e li~ite na onie lu|e,{to go ~ekaat svojot gospodar da se vra-ti od svadba, za da mu otvorat vedna{{tom }e dojde i po~uka.

37 Blaze na onie slugi {to }e gi zate-~e gospodarot budni, koga }e si dojde!Vistina vi velam, toj }e se prepa{a i}e im re~e da sednat, pa }e pristapi i}e im sluì.

38 A ako dojde i na vtora ili na tretano}na straà, i gi zatekne taka, blazena tie slugi!

39 Znajte go i toa deka, ako doma}inotna ku}ata bi znael vo koj ~as }e dojdekradecot, toj bi sedel buden i ne bi doz-volil da mu ja potkopaat ku}ata.

40 Zatoa i vie, bidete podgotveni,za{to Sinot ôve~ki }e dojde vo ~asotkoga ne se nadevate!”

Za verniot i neverniot sluga (Mt 24,45-51)

41 A Petar Mu re~e: „Gospodi, za nasli ja kaùva{ ovaa parabola, ili za si-te?”

42 Toga{ Gospod re~e: „Koj e toj vereni razborit nastojnik, kogo go postavilnegoviot gospodar nad svoite slugi, zada im ja dava potrebnata hrana navre-me?

43 Blaze na toj sluga, ~ij gospodar, ko-ga }e dojde, }e go zatekne taka da posta-puva!

44 Vistina vi velam deka toj }e go pos-tavi nego nad celiot svoj imot.

45 Ako, pak, toj sluga si re~e vo srce-to svoe: ‚Nema skoro da dojde mojot gos-podar!', pa po~ne da gi tepa slugite isluginkite, da jade i pie i da se opiva,

33 Mt 19,21

35 2 Mojs12,113 Car18,46 4 Car 4,29 Is 32,11 Er 1,17 Jov 38,3 Izreki31,17 Mt 25,1.7 Efes 6,14 1 Ptr 1,13

36 Mt 25,6 Mk 13,35-37

37 17,7-8 21,36 22,27 Mt 5,3 Jn 13,4-5

39-40 Mt 24,43-44 1 Sol 5,2 3 Ptr 3,10

40 Mt 10,23

42 16,1.3.8 Ps 103,27 1 Kor 4,1-2

43 6,20

44 Mt25,21.23

19-20 Izreki

27,1 Sir 11,19

1 Kor15,32

Jk 4,13-15

20 Ps 38,6 Prop 2,

17-23 6,2

21 12,33 18,22

Otkr 3,17-18

22 Dela 4,

34-35

23 3,11

Mt 5,3

24 12,7

Ps 146,9 Jov 38,41 Mt 10,31

26 16,10 19,17

27 3 Car 10,

4-7

30 Mt 6,8

31 Kol 3,1

32 Is 40,11

49,9-10 Ez 34

Dan 7,27 Mk 14,27

16,6 Jn 10,

1-16.27 21,15-17

92


46 gospodarot na toj sluga }e dojde voden vo koj ne o~ekuva, i vo ~as {to ne goznae, pa }e go rase~e na dve i }e mudadel udel so nevernite.

47 A onoj sluga koj ja znae voljata nasvojot gospodar i ne se prigotvil i nepostapil spored voljata negova, }e bidemnogu bien.

48 Koj, pak, ne znael i napravil ne{to{to zasluùva tepawe, }e bide malkutepan. Komu mu e mnogu dadeno, mnogu i}e se bara od nego; i komu mu e doverenopove}e, pove}e }e se bara od nego.

Zo{to e dojden Isus? (Mt 10,34-36)

49 Jas dojdov da frlam ogan na zemjatai kolku bi sakal da se be{e ve}e raz-gorel.

50 So kr{tevawe treba da se krstam ikolku Mi e ma~no dodeka ne se svr{itoa.

51 Mislite li deka sum do{ol da da-dam mir na zemjata? Ne, vi velam, tukurazdelenost;

52 Za{to otsega, pet ~lena vo edna is-ta ku}a }e bidat razdeleni: trojca pro-tiv dvajca i dvajca protiv trojca;

53 ]e se razdelat tatko protiv sin isin protiv tatko; majka protiv }erka i}erka protiv majka; svekrva protivsnaata svoja i snaa protiv svekrvatasvoja.”

Razbirawe na sega{noto vreme (Mt 16,2-3)

54 A na narodot mu re~e: „Koga gleda-te deka se kreva oblak od zapad, toga{velite: ‚]e vrne do`d!' I toa se slu~u-va.

55 A koga duva ju`niot vetar, velite:‚]e bide gore{tina!' Pa taka i biva.

56 Licemeri, znaete kako da go raspo-znavate liceto na neboto i zemjata,zo{to ova vreme ne umeete da go raspoz-navate?

Spogodi se so svojot obvinitel! (Mt 5,25-26)

57 Zo{to toga{ sami od sebe ne sudite{to e pravedno?

58 Koga odi{ so protivnikot predvlasta, potrudi se u{te po patot da seizmiri{ so nego, za da ne te predade nasudijata, a sudijata na izvr{itelot itoj da te frli v zatvor.

59 Ti velam, ottamu nema da izleze{,s# dodeka ne ja dade{ i poslednata pa-ra.”

Povik za pokajuvawe

13 Vo istoto vreme bea prisutni inekoi, koi Go izvestija za Gali-

lejcite, ~ija krv Pilat ja sme{al sonivnite `rtvi.

2 Isus im odgovori i re~e: „Misliteli deka tie Galilejci bile najgolemitegre{nici od site Galilejci, pa zatoataka postradaa?

3 Ne, vi velam: no, ako ne se pokaete,site taka }e izginete!

4 Ili mislite deka onie osumnaesetdu{i, vrz koi padna Siloamskata kulai gi ubi, bea najvinovni od site drugi{to ìveat vo Erusalim?

5 Ne, vi velam: no ako ne se pokaete,site taka }e izginete.”

Parabola za neplodnata smokva 6 I ja kaà ovaa parabola: „Nekoj ~o-

vek ima{e vo svoeto lozje posadena ed-na smokva, pa dojde da bara od nea rod,no ne najde.

7 Toga{ mu re~e na lozarot: ‚Ete, trigodini doa|am i baram plod na ovaasmokva, i ne nao|am; prese~i ja; zo{tosamo da ja ispostuva zemjata.'

8 A toj mu odgovori i re~e: ‚Gospoda-re, ostavi ja i ovaa godina, dodeka da jaopkopam i $ stavam |ubre;

9 pa, moèbi }e dade rod; a ako nedade, toga{ otposle }e ja prese~e{.'”

Isceluvaweto na zgr~enata èna 10 Vo edna od sinagogite Toj pou~uva-

{e vo sabota. 11 I ete, be{e tamu edna èna koja

ima{e duh na nemo} ve}e osumnaesetgodini. Taa be{e zgr~ena i nikako nemoè{e da se ispravi;

12 {tom ja vide Isus, ja povika i $ re-~e: „@eno, oslobodena si od nemo}tasvoja.”

13,1Dela 5,37

2 Jn 9,2-3

3 Ps 7,11-12

6 6,43-44 Mt 21,19

7 Mt 3,10 7,19

8 3 Ptr3,9.15

10 6,6

11 Mt 8,29.31

47-48 4 Mojs

15,27-30 5 Mojs25,2-3

47 Mt 6,10

Jk 4,17

49 Is 66,15-16

Mal 3,19 Mt 3,11

Dela 2,3.19

50 9,22

Mk 10,38-39

3 Ptr 3,6-7

51 1,79 2,14

Er 6,14 Ez 13,10.16

52 2,34

53 21,16

Mih 7,6Agej 2,22

Mal 3,24

93


13 I gi stavi racete Svoi vrz nea; itaa vedna{ stana i Go slave{e Boga.

14 A stare{inata na sinagogata, nego-duvaj}i {to ja izlekuva Isus vo sabotenden, odgovori i mu re~e na narodot:„Ima {est dena vo koi treba da seraboti; toga{ doa|ajte i lekuvajte se, ane vo sabota!”

15 No Gospod mu odgovori i re~e: „Li-cemere, ne go odvrzuva li sekoj svojotvol, ili magare, od jaslite vo sabotenden i ne go vodi li da go napoi?

16 A ovaa }erka Avraamova, {to ja vr-zal satanata eve ve}e osumnaeset godi-ni, zarem ne treba{e da se oslobodi odtie lanci vo sabota?”

17 I {tom go re~e ova, site {to beaprotiv Nego se zasramija; i celiot na-rod se raduva{e za site slavni dela iz-vr{eni od Nego.

Parabola za sinapovoto zrno (Mt 13,31-32; Mr 4,30-32)

18 A Toj re~e: „Na {to prilega car-stvoto Bo`jo i so {to da go sporedam?

19 Toa e kako sinapovo zrno, {to gozema ~ovek i go posaduva vo gradinatasvoja, kade {to izrastuva i stanuva go-lemo drvo; pa i pticite nebeski sevgnezduvaat na negovite granki.”

Sporedba so kvasecot (Mt 13,33)

20 I pak re~e: „So {to da go sporedamcarstvoto Bo`jo?

21 Toa prilega na kvas {to go zemaèna i go stava vo tri meri bra{no, do-deka skisne seto.”

Tesnata vrata (Mt 7,13-14; 21-23)

22 I po patot za Erusalim mine{eniz gradovi i sela i pou~uva{e.

23 Nekoj, pak, Mu re~e: „Gospodi, mal-ku li se onie {to }e bidat spaseni?” AToj re~e:

24 „Potrudete se da vlezete niz tesna-ta vrata; za{to vi velam: mnozina }esakat da vlezat i ne }e moàt.

25 Koga }e stane doma}inot i }e jazatvori vratata na ku}ata, a vie, sto-

ej}i odnadvor, }e po~nete da ~ukate ida vikate: ‚Gospodi, Gospodi, otvorini!' Toj }e vi odgovori i }e vi re~e: ‚Neve poznavam od kade ste!'

26 Toga{ }e po~nete da zboruvate:‚Nie jadevme pred Tebe i pievme; i pona{ite ulici Ti pou~uva{e.'

27 A Toj }e re~e: ‚Vi velam: ne ve poz-navam od kade ste; otstapete od Menesite {to vr{ite nepravda!'

28 Tamu }e nastane pla~ i {kripeweso zabi, koga }e go vidite Avraam, Isaki Jakov i site proroci vo carstvotoBo`jo, a sebe - isterani nadvor.

29 I }e dojdat od istok i zapad, i se-ver i jug, i }e sednat na trpezata vocarstvoto Bo`jo.

30 I taka, ima posledni {to }e bidatprvi, a ima i prvi {to }e bidat posled-ni.”

Isus i Erusalim (Mt 23,37-39)

31 Vo toj den pristapija nekoi fa-risei i Mu rekoa: „Izlezi i odi siodovde, za{to Irod saka da Te ubie!”

32 I im re~e: „Odete i kaète $ nataa lisica: eve, isteruvam demoni i is-celuvam denes i utre - a na tretiot den}e zavr{am;

33 no Jas treba da vrvam denes, utre izadutre, bidej}i ne moè prorok dazagine nadvor od Erusalim.

34 Erusalime, Erusalime, ti {to giubiva{ prorocite i gi kamenuva{pratenite kaj tebe. Kolkupati sakav dagi soberam ~edata tvoi kako {tokva~ka gi sobira piliwata svoi podkrilja, no ne sakavte.

35 I ete, vi se ostava pust va{iotdom. I Jas vi velam deka nema da Me vi-dite s# dodeka ne dojde vremeto da ka-ète: ,Blagosloven e Onoj Koj doa|a voimeto Gospodovo!'”

Isus isceluva~ovek so vodena bolest vo sabota

14 Edna{ vo sabota vleze kaj edenod farisejskite stare{ini da

jade leb; i tie Go nadgleduvaa. 2 I ete, zastana pred Nego ~ovek, koj

ima{e vodena bolest.

27 Ps 6,91 Mak 3,6

28 16,22 Mt 8,11-12

29 14,15-24 22,16.18.30 Is 2,2-5 25,6-8 66,18-21 Ps 106,3

30 Mt 19,30 20,16 Mk 10,31

31 14,1

33 2,38 Mt 16,14

35 19,38 21,6 Er 7,1-15.26 12,7 22,5 Ez 8-11 Mih 3,12 Ps 68,25 118,26

Mt 21,9

14,1 6,6 7,36 11,37

13 4,40

Mt 9,18

14 6,7

2 Mojs20,9-10 5 Mojs5,13-14

Mt 12,1 Jn 5,16

7,23 9,14.16

15 14,5

Mt 12,11

17 4,15

18 Mt 3,2

6,10

19 Ez 17,23

31,6 Ps 103,12 Dan 4,9.18

20 1 Kor 5,6

Gal 5,9

22 9,51

17,11 19,28

24 16,16

Mk 10,25

25 Mt 25,

10-12

94


3 Isus gi zapra{a zakonicite i fari-seite, velej}i: „Dozvoleno li e da selekuva vo sabota?”

4 A tie mol~ea. I otkako go dopre, goizlekuva i go otpu{ti.

5 I im odgovori i re~e: „Koj od vasako mu padne v bunar magare ili vol,nema da go izvadi vedna{, iako esaboten den?”

6 I ne moèa da Mu odgovorat na toa.

Koe mesto da se odberei koj da bide pokanet

7 A koga zabeleà kako pokanetite giodbiraat po~esnite mesta, im kaà pa-rabola i re~e:

8 „Koga }e te pokani nekoj na svadba,ne sednuvaj na po~esno mesto, za{to,ako slu~ajno e pokanet nekoj so pogole-ma ~est od tebe,

9 Pa da ne dojde onoj {to ve pokanili tebe i nego, pa da re~e: ‚Otstapi gomestoto na ovoj!' i toga{, zasramen }esedne{ na poslednoto mesto.

10 No, koga }e bide{ pokanet, odi isedni na poslednoto mesto, ta onoj {tote pokanil, {tom dojde, da ti kaè:‚Prijatele, premesti se pogore!' Toga{}e ima{ ~est pred onie {to sedat sotebe na trpezata.

11 Za{to, sekoj {to se vozvi{uva, }ebide ponizen; a toj {to se ponizuva, }ebide vozvi{en.”

Povikaj gi siroma{nite! 12 A i na onoj {to go be{e pokanil,

mu re~e: „Koga dava{ ru~ek ili ve~era,ne kani gi prijatelite svoi, nitu bra-}ata svoi, nitu rodninite svoi, nitubogatite sosedi, za da ne te pokanat itie nekoga{ i da ti bide vozvrateno.

13 No, koga dava{ gozba, povikaj gi si-romasite, sakatite, kucite, slepite.

14 i }e bide{ blaèn, za{to tie nema-at so {to da ti vozvratat, i zatoa }e tibide vozvrateno pri voskresenieto napravednite.”

Parabola za golemata ve~era (Mt 22,1-10)

15 A koga go slu{na toa eden od onie{to sedea so Nego na trpezata, Mu re-

~e: „Blaèn e onoj koj }e jade leb vocarstvoto Bo`jo!”

16 A Toj mu re~e: „Eden ~ovek prig-otvi golema ve~era i pokani mnozina;

17 i koga be{e vreme za ve~erata, goprati slugata svoj da im kaè na poka-netite: ‚Dojdete, za{to ve}e s# e pod-gotveno!'

18 I po~naa site po red da otkaùva-at; prviot mu re~e: ‚Kupiv niva i }etreba da odam da ja vidam; te molam,izvini me!'

19 Vtoriot re~e: ‚Kupiv pet yevgarivolovi i odam da gi probam; te molam,izvini me!'

20 Tretiot re~e: ‚Se oèniv i zatoane moàm da dojdam.'

21 Koga se vrati slugata, mu go kaàtoa na svojot gospodar. Toga{ se rasrdidoma}inot na ku}ata i mu re~e na svo-jot sluga: ‚Odi brgu po plo{tadite iulicite gradski i donesi gi tuka siro-ma{nite, sakatite, kucite i slepite!'

22 I re~e slugata: ‚Gospodare, napra-viv kako {to mi zapoveda i u{te imamesto.'

23 I mu re~e gospodarot na slugata:‚Izlezi po pati{tata i me|u ograditei ubedi gi da dojdat za da mi se napolniku}ata!'

24 Za{to, vi velam: nikoj od onie {tobea povikani nema da vkusi od ve~erataMoja. Za{to mnozina se pokaneti, nomalkumina se izbrani.”

Neophodni uslovi da se stane u~enik (Mt 10,37-38)

25 So Nego ode{e mnogu narod; i Tojse zavrte i im re~e:

26 „Ako nekoj dojde kaj Mene i ne gonamrazi tatka si i majka si, èna si idecata svoi, bra}ata i sestrite, pa durii du{ata svoja, toj ne moè da bide Moju~enik.

27 I, koj ne go nosi svojot krst, i neodi po Mene, ne moè da bide Moj u~e-nik.

28 Za{to, koj od vas, koj saka da soyidakula, nema da sedne najnapred za da na-pravi smetka kolku }e ~ini i dali imas# {to e potrebno za da ja dovr{i?

20 14,26 5 Mojs 24,5 1 Kor 7,33

21 6,20 14,13

23 24,29 Dela 16,15

26 18,29 Jn 12,25

27 9,23

3 6,9

7,30 Mk 3,4

4 Mt 8,3

5 13,15

5 Mojs 22,6Mt 12,11

6 Mt 22,46

7 20,46

Mt 23,6

8-10 Izreki

25,6-7

11 16,15 18,14

Izreki29,23

Mt 18,4 23,12

1 Ptr 5,6

12 Jk 2,2-4

13 6,20

14,21 5 Mojs

14,29

14 6,34-35 Jn 5,29

15 Mt 5,3

8,11 Otkr 19,9

95


29 Vo sprotivno, ako ve}e gi postaviltemelite, a ne moè da ja dovr{i, site{to gledaat, }e po~nat da mu se smeat,

30 i da zboruvaat: ‚Ovoj ~ovek po~nada yida i ne moè da dovr{i.'

31 Ili koj car, koga trgnuva vo vojnaprotiv drug car, nema da sedne naj-napred da se posovetuva, moè li sodeset iljadi da izdrì pred onoj {toide protiv nego so dvaeset iljadi?

32 Ako ne moè, dodeka e drugiot u{-te daleku, }e prati pratenici i }e mo-li za mir.

33 Taka i nieden od vas, koj nema da seotkaè od s# {to ima, ne moè da bideMoj u~enik.”

Nepolezna sol (Mt 5,13; Mr 9,50)

34 „Solta e dobro ne{to, no ako soltaoblutavi, so {to }e se soli?

35 Nitu na zemjata, nitu na |ubretonema da mu e pogodna; pa zatoa ja frla-at nadvor. Koj ima u{i da slu{a, neka~ue!”

Isus i gre{nicite

15 Se pribliùvaa kon Nego sitecarinici i gre{nici za da Go

slu{aat. 2 A fariseite i kni`nicite negodu-

vaa, velej}i: „Ovoj prima gre{nici ijade so niv.”

Parabola za zagubenata ovca (Mt 18,12-14)

3 No Toj im ja kaà ovaa parabola ire~e:

4 „Koj od vas, ako ima sto ovci, i akozagubi samo edna od niv, nema da gi os-tavi devedeset i devette vo pustinata inema da odi da ja bara zagubenata, s#dodeka ne ja najde?

5 A otkako }e ja najde, }e ja krene naramo radosen;

6 i koga }e dojde doma, }e povika pri-jateli i sosedi, i }e im re~e: ‚Raduvajtese so mene, za{to ja najdov mojata zagu-bena ovca!'

7 Vi velam deka taka i na neboto }ebide pogolema radost za eden gre{nik,koj se kae, otkolku za devedeset i devet

pravednici {to nemaat potreba odpokajanie.

Parabola za zagubenata drahma 8 Ili koja èna, ako ima deset drah-

mi, i ako zagubi edna, nema da zapalisvetilo i da ja izmete ku}ata, i da baravnimatelno, s# dodeka ne ja najde?

9 A {tom }e ja najde, }e povika prija-teli i sosetki, velej}i: ‚Raduvajte se somene, za{to ja najdov zagubenata drah-ma!'

10 Takva radost, vi velam, stanuva ipred angelite Bo`ji za eden gre{nik,{to se kae.”

Parabola za zagubeniot sin 11 I re~e: „Eden ~ovek ima{e dva si-

na. 12 Pomladiot od niv mu re~e na tatka

si: ‚Tatko, daj mi go delot {to mi pri-pa|a od imotot!' I tatkoto im go razde-li imotot.

13 Po nekolku dena, pomladiot sin,koga sobra s#, otide vo dale~na zemja itamu go potro{i svojot imot, ìveej}irazvratno.

14 I otkako potro{i s#, nastana go-lem glad vo taa zemja i toj se najde vomaka;

15 pa otide kaj eden ~ovek vo taa zemjai se pogodi, i toj go prati vo svoitepolja da pase sviwi.

16 I straden be{e da go napolni svo-jot stomak makar i so rok~iwa {to gijadea sviwite, no nikoj ne mu gi dava{e.

17 A koga dojde na sebesi, re~e:„Kolku naemnici kaj tatko mi imaatleb vo izobilie, a jas, pak, tuka umiramod glad.

18 ]e stanam i }e otidam kaj tatko mii }e mu re~am: ‚Tatko, zgre{iv protivneboto i pred tebe,

19 i ne sum ve}e dostoen da se nare~amtvoj sin; no primi me kako eden od svo-ite naemnici.'

20 Pa stana i otide kaj tatka si. I ko-ga be{e u{te daleku, go vide negoviottatko i se soàli na nego, pa potr~a, gopregrna i go celiva.

21 I sinot mu re~e: ‚Tatko, zgre{ivprotiv neboto i pred tebe, i ne sumve}e dostoen da se nare~am tvoj sin!'

11 Mt 21,28

12 5 Mojs21,16-17

13 Izreki29,3

15 5 Mojs 14,8

18 Ps 50,5

19 Is 55,7

20 1 Mojs29,13 2 Car14,33 Is 49,15 Er 3,12 31,20 Tov 11,9-11

33 5,11

12,33 18,29-30 Fil 3,7

35 Mt 11,15

Mk 4,9.23

15,1 Mt 5,46

9,10 Mk 2,15

2 5,30 7,34

4 12,32 19,10

Er 23,1-4 Ez 34,11.16

Mih 4,6-7

7 1,14

15,10 Jk 5,20

96


22 A tatkoto im re~e na slugite svoi:‚Iznesete najubava obleka i oble~etego, i dajte mu prsten na rakata negova iobuvki na nozete;

23 pa dovedete edno zgoeno tele i zako-lete go; da jademe i da se veselime,

24 za{to ovoj moj sin mrtov be{e ioìve, izguben be{e i se najde.' I po~-naa da se veselat.

25 A postariot negov sin be{e v pole;i na vra}awe, koga se pribliì do ku-}ata, slu{na pesni i igri.

26 I toga{ povika eden od slugite igo pra{a: ‚[to e ova?'

27 A toj mu re~e: ‚Brat ti si dojde itatko ti zakla zgoeno tele, zatoa {topovtorno zdrav go dobi.'

28 Toj se naluti i ne saka{e da vleze.Toga{ izleze tatko mu i go mole{e.

29 A toj mu odgovori na tatka si i mure~e: ‚Eve, ti sluàm tolku godini inikoga{ ne ja prekr{iv tvojata zapo-ved; i mene ne si mi dal nitu edno jareza da se proveselam so moite prijateli;

30 a koga dojde ovoj tvoj sin, {to goupropasti svojot imot so bludnici, zanego ti zakla zgoeno tele.'

31 A toj mu re~e: ‚Sinko, ti si seko-ga{ so mene i s# moe e tvoe;

32 no treba{e da se zaraduvame i raz-veselime, za{to ovoj tvoj brat be{e mr-tov i oìve, izguben be{e i se najde.'”

Parabola za dosetliviot nastojnik

16 A na u~enicite Svoi im re~e:Si be{e eden bogat ~ovek koj

ima{e nastojnik; i toj be{e nakleve-ten pred nego deka go rastura negoviotimot.

2 I toj go povika, i mu re~e: ‚[to eova {to slu{am za tebe? Daj smetka zarakovodeweto, za{to ve}e ne }e moè{da bide{ nastojnik.'

3 A nastojnikot si re~e vo sebe: ‚[toda pravam? Gospodarot moj go odzema odmene rakovodeweto na ku}ata; da kopam,ne moàm, da prosam - se sramam.

4 Znam {to da napravam, za da me pri-mat vo svoite domovi, otkako }e bidamotpu{ten od rakovodeweto na ku}ata.'

5 I koga gi povika dol`nicite nasvojot gospodar, sekogo pooddelno, mure~e na prviot: ‚Kolku mu dolì{ namojot gospodar?'

6 Toj odgovori: ‚Sto meri maslo.' Imu re~e: ‚Zemi si ja potvrdata, sednibrgu i napi{i pedeset!'

7 Potoa mu re~e na drugiot: ‚A ti,kolku dolì{?' Toj odgovori: ‚Sto me-ri p~enica.' I mu re~e: ‚Zemi si ja pot-vrdata i napi{i osumdeset!'

8 I go pofali gospodarot nespraved-liviot nastojnik, za{to postapil do-setlivo; za{to sinovite na ovoj svetkon svojot rod se podosetlivi od sino-vite na svetlinata.

Za nepravedno steknatotobogatstvo i za vistinskoto dobro

9 I jas vi velam: sozdadete si prijate-li preku nepravedno bogatstvo, pa, koga}e osiroma{ite, da ve primat vove~nite ìveali{ta.

10 Verniot vo malku i vo mnogu e ve-ren, a nespravedliviot vo malku i vomnogu e nespravedliv.

11 Pa taka, ako vo nepravednoto bogat-stvo ne bevte verni, koj }e vi go doverivistinskoto?

12 I ako vo tu|oto ne bevte verni, koj}e vi go dade va{eto?

13 Nieden sluga ne moè da im sluìna dvajca gospodari; za{to, ili edniot}e go zamrazi, a drugiot }e go zasaka,ili na edniot }e mu ugodi, a drugiot }ego prezre. Ne moète da sluìte na Bo-ga i na Mamon3.”

Zakonot i carstvoto (Mt 11,12-13; 5,31-32; Mr 10,11-12)

14 Seto toa go slu{aa fariseite, {tobea srebroqupci, i Mu se potsmevaa.

15 I im re~e: „Vie se pravite praved-ni pred lu|eto, no Bog gi znae va{itesrca; za{to, ona {to me|u lu|eto seceni, pred Boga e odvratnost.

16 Zakonot i Prorocite bea do Jovan;a ottoga{ se propoveda Evangelieto zacarstvoto Bo`jo i sekoj so usilbavleguva vo nego.

8 20,34 Jn 8,12 12,36 Efes 5,8 1 Sol 5,5

9 12,33 18,22

10 19,17 Mt25,21.23

13 Mt 6,24

14 20,47

15 20,20 1 Car 16,7 Er 11,20 Izreki16,5 24,12 Mt 23,28

Dela 15,8

16 4,43 13,24 Mt 3,1

22 1 Mojs

41,42 Zah 3,4

24 Efes 2,1.5

5,14

1 Tim 5,6

30 Izreki

29,3

16,1 12,42

2 Rim 14,12

97


3 16,13. Mamon zna~i dobivka, bogatstvo.

17 No polesno e neboto i zemjata dapominat, otkolku edna crta od Zakonotda propadne.

18 Sekoj, {to ja otpu{ta ènata svojai se èni so druga, izvr{uva prequba,i sekoj {to se èni so onaa {to jaotpu{til maòt, pravi prequba.”

Parabola za bogatiot ~ovek i Lazar 19 „Si be{e eden bogat ~ovek koj se ob-

lekuva{e vo porfir i vo svila, i sekojden ìvee{e rasko{no i se vesele{e.

20 A eden siromav, po ime Lazar, le-è{e pred vratata negova siot pokrienso krasti,

21 koj saka{e da se nahrani so tro{-kite {to pa|aa od trpezata na bogati-ot; i ku~iwata doa|aa i gi lièa rani-te negovi.

22 Umre siromaviot i angelite go od-nesoa vo pazuvite Avraamovi; umre ibogatiot i go pogrebaa.

23 I vo pekolot, dodeka be{e vo maki,gi podigna o~ite svoi i go vide od-daleku Avraam i Lazar vo negovite pa-zuvi.

24 Toga{ toj izvika i re~e: ‚O~eAvraame, smiluvaj mi se i prati go La-zar da go nakvasi vrvot od svojot prstvo voda i da mi go razladi jazikot, za{-to mnogu stradam vo ovoj plamen!'

25 No Avraam re~e: ‚Sinko, seti se de-ka ti si go dobil svoeto dobro u{te do-deka be{e ìv, a Lazar zloto; sega, pak,toj se ute{uva, a ti se ma~i{.

26 Osven toa, me|u vas i nas ima gole-ma provalija taka {to onie koi bi sa-kale da dojdat kaj vas, ne moàt; a istotaka i onie ottamu ne preminuvaat kajnas.'

27 A toj pak re~e: ‚Toga{, te molam,o~e, prati go vo tatkovata mi ku}a,

28 za{to imam petmina bra}a, ta daim posvedo~i, za da ne dojdat i tie voova mesto na makite!'

29 Avraam mu re~e: ‚Tie gi imaat Moj-sej i Prorocite; niv neka gi slu{aat!'

30 A toj re~e: ‚Ne, o~e Avraame, tuku,ako nekoj od mrtvite odi kaj niv, toga{}e se pokaat.'

31 Avraam mu re~e: ‚[tom Mojsej iProrocite ne gi slu{aat, toga{ i da

voskresne nekoj od mrtvite, tie nema dase uverat.'”

Za soblaznata (Mt 18,6-7,21-22; Mr 9,42)

17 I im re~e Isus na u~eniciteSvoi: „Doa|aweto na soblaznite

e neizbe`no, no te{ko na onoj prekukogo doa|aat;

2 za nego bi bilo podobro da mu obesatvodeni~ki kamen na vratot i da gofrlat v more, otkolku da soblazni edenod ovie pomali.

3 Vnimavajte na sebe. Ako zgre{i pro-tiv tebe bratot tvoj, ukori go, i ako sepokae - prosti mu.

4 I ako sedumpati na den zgre{i pro-tiv tebe i sedumpati na den dojde i tire~e: ‚Se kaam' - prosti mu.”

Mo}ta na verata 5 I Mu rekoa apostolite na Gospoda:

„Zasili ni ja verata!” 6 A Gospod im re~e: „Koga bi imale

vera kolku sinapovoto zrno i $ re~etena onaa crnica: ‚Otkorni se i presadise v more!' - taa bi ve poslu{ala.

Dol`nosta na slugata 7 Koj od vas, koga }e se vrati od pole

negoviot sluga, koj oral ili ~uval ov-ci, vedna{ }e mu re~e: ‚Dojdi brgu isedni na trpeza!'

8 Nema li da mu kaè: ‚Prigotvi mida ve~eram, prepa{i se i sluì me do-deka jadam i pijam, a potoa ti jadi ipij!'

9 Zar }e mu blagodari na toj sluga{to ja ispolnil negovata zapoved?Mislam, ne.

10 Pa taka i vie, otkako }e ispolnites# {to vi e zapovedano, re~ete: ‚Niesme slugi bespolezni, za{to go izvr-{ivme ona {to bevme dol`ni da go iz-vr{ime.'”

Isus isceluva desetmina leprozni 11 A koga ode{e za Erusalim, Toj po-

minuva{e me|u Samarija i Galileja. 12 koga vleguva{e vo edno selo, Go

sretnaa deset leprozni lu|e i zastanaapodaleku,

17,1 Mt 5,29 1 Kor 8,12

3 3 Mojs19,17 Mt 18,15 Gal 6,1

5 6,13 Mk 9,24

6 Mt 13,32 17,20 21,21 Mk 4,31 11,23 1 Kor 13,2

8 Jn 13,3-5

9-10 Jov 22,3 35,7

10 Mt 25,30

11 9,51 13,22 19,28 Mk 9,30 Jn 4,4

12 3 Mojs13,45-46 Mt 8,2

17 Mt 5,18

18 Mt 5,32

19,9 1 Kor 7,

10-11

20 Jn 11,1-44

12,1.9

21 Izreki

26,11 Mt 7,6

15,27

22 13,28

25 6,21.24

29 24,44

Jn 5,45-47 Dela 15,21

31 24,27.44

Jn 5,46-47 11,44 20,29

98


13 pa so silen glas povikaa: „IsuseU~itele, smiluvaj ni se!”

14 [tom gi vide, im re~e: „Otidete ipokaète im se na sve{tenicite!” Itie, u{te dodeka odea, se o~istija.

15 A eden od niv, koga vide deka e iz-lekuvan, se vrati i Go proslavi Bogaglasno;

16 i padna ni~kum pred nozete Negovi,blagodarej}i Mu. A toj be{e Samarja-nin.

17 Isus, pak, odgovori i re~e: „Zar nese o~istija desetmina? Kade se drugitedevet?

18 Zarem ne se najdoa da se vratat idrugite i da Mu vozdadat slava na Boga,tuku samo ovoj tu|inec?”

19 I mu re~e: „Stani, odi si! Tvojatavera te spasi!”

Za doa|aweto na carstvoto Bo`jo (Mt 24,23-28; 37-41)

20 Zapra{an od fariseite koga }edojde carstvoto Bo`jo, Toj im odgovori:„Carstvoto Bo`jo ne doa|a zabele`-livo,

21 nitu, pak, }e se kaè: ‚Eve, ovde e'ili: ‚Eve, onde e'. Za{to carstvotoBo`jo e vo vas vnatre.”

22 I im re~e na u~enicite: „]e dojdatdni, koga }e kopneete da vidite eden oddenovite na Sinot ôve~ki, i nema davidite:

23 i }e vi re~at: ‚Eve Go, ovde e' ili:‚Eve, onde e'. - No, ne odete i ne baraj-te!

24 Za{to, kako {to molwata, koga }esvetne na neboto osvetluva s# {to e podneboto, taka }e bide i Sinot ôve~kivo Svojot den.

25 No, najnapred Toj treba mnogu dapostrada i da bide otfrlen od ovoj rod.

26 Kako {to be{e vo Noevite dni,taka }e bide i vo denovite na Sinotôve~ki:

27 jadea, pieja, se ènea, se maèa, s#do onoj den, koga Noe vleze vo kov~egot,i dojde potopot, pa gi pogubi site.

28 Isto taka, kako {to be{e vo Lo-tovite dni: jadea, pieja, kupuvaa, pro-davaa, sadea, yidaa;

29 no vo denot, koga izleze Lot odSodom, padna od neboto ogan i sulfur igi pogubi site;

30 taka }e bide i vo denot koga }e sejavi Sinot ôve~ki.

31 Vo toj den, koj e na pokriv, a poku}-ninata mu e v ku}i, neka ne sleguva daja zeme; a taka i onoj koj e v pole, da nese vra}a nazad.

32 Setete se na Lotovata èna. 33 Koj saka da go spasi svojot ìvot,

}e go zagubi; a koj }e go zagubi, }e gozapazi.

34 Vi velam: vo taa no} }e bidat dvaj-ca na edna postela: edniot }e go zemat,a drugiot }e go ostavat;

35 dve èni }e melat zaedno: ednata }eja zemat, a drugata }e ja ostavat.”

36 „Dvajca }e bidat na niva: edniot }ego zemat, a drugiot }e go ostavat.”

37 I, koga odgovorija, Mu rekoa: „Ka-de, Gospodi?” A Toj im re~e: „Kade {toe le{ot, tamu }e se soberat i orlite.”

Parabola za vdovicata i sudijata

18Im kaà i edna parabola kakotreba sekoga{ da se molat i da

ne pa|aat so duhot. 2 I re~e: „Vo nekoj grad si be{e eden

sudija, koj od Boga ne se pla{e{e, nituod lu|eto se sramuva{e.

3 Vo istiot grad ìvee{e edna vdovi-ca i doa|a{e kaj nego, velej}i:‚Za{titi me od mojot protivnik!'

4 No toj za dolgo vreme ne saka{e.Najposle si re~e vo sebe: ‚Iako od Bogane se pla{am i od lu|eto ne se sramu-vam,

5 no, bidej}i ovaa vdovica ne mi davamir, }e ja za{titam, za da ne doa|a po-ve}e i da ne mi dodeva.'”

6 I re~e Gospod: „ûjte {to zboruvanespravedliviot sudija!

7 Zarem Bog nema da gi odbrani Svo-ite izbranici, {to vikaat kon Nego de-we i no}e; makar i da zabavi?

8 Vi velam, }e gi odbrani nabrgu. NoSinot ôve~ki, koga }e dojde, }e najdeli vera na zemjata?”

29 1 Mojs19,24 3 Ptr 2,7

31 21,21 1 Mojs19,17 Er 4,6 48,6 49,8.30 51,6 Mt 24,17-18 Mk 13,15-16

32 1 Mojs19,26

33 9,24 Mt 10,39 16,25 Mk 8,35 Jn 12,25

34-35 Mt 24,40-41

37 Is 18,6 34,15-16 Er 7,33 15,3 Ez 39,17 Jov 39,30 Mt 24,28

18,1 11,9 Sir 18,22 Rim 12,12 Gal 6,9 Kol 4,2 1 Sol 5,17 2 Sol 3,13

4 12,5

5 11,8

7 Sir35,17.19 Rim 8,33 Kol 3,12 2 Tim 2,10 3 Ptr 3,9 Otkr 6,10-11

8 Mt 8,20 Mt 24,10-12 2 Sol 2,3

13 Mt 9,27

15,22

14 5,14

3 Mojs14,2-32

15 2,20

16 9,52-53

19 7,50 8,48

18,42 Mk 10,52

20 9,11

Mt 3,2 4,17 6,10

Dela 1,6

21 17,23

Mt 24,23

22 Amos 5,18

Mt 8,20Mt 9,15

1 Kor 1,8

23 19,11

21,8-9 Mt 24,

23-27 Mk 13,21

24 Otkr 1,7

25 18,32

Mt 16,21 Mk 8,31

26 1 Mojs 6,

5-12

27 1 Mojs 7,

6-23

28 1 Mojs

18,20-21 19,1-29

3 Ptr 2,5

99


Parabolaza farisejot i carinikot

9 A na onie {to bea uvereni za sebedeka se pravedni i gi preziraa drugite,im ja kaà ovaa parabola:

10 „Dva ~oveka vlegoa vo hram da sepomolat: edniot farisej, a drugiotcarinik.

11 Koga zastanaa, farisejot vaka semole{e vo sebe: ‚Boè, Ti blagodaram{to ne sum kako drugite lu|e; grabliv-ci, nespravedlivi, prequbnici, ili ka-ko ovoj carinik.

12 Postam dvapati vo sedmicata, da-vam desetok od s# {to }e steknam.'

13 A carinikot stoe{e oddaleku; nesmee{e duri i o~ite da gi podigne konneboto, tuku se udira{e v gradi ivele{e: ‚Boè, bidi milostiv spremamene gre{niot!'

14 Vi velam: toj si otide doma pove}eopravdan, otkolku onoj, za{to sekoj{to samiot sebe se vozvi{uva, }e bideponizen, a koj se ponizuva sebe samiot,}e bide vozvi{en.”

Isus gi blagoslovuva malite deca (Mt 19,13-15; Mr 10,13-16)

15 Kaj Nego donesuvaa i mali deca zada gi dopre; a u~enicite, {tom }evidea, im zabranuvaa.

16 No toga{ Isus gi povika i im re-~e: „Ostavete gi decata da doa|aat kajMene, i ne gi spre~uvajte, za{to natakvite e carstvoto Bo`jo!

17 Vistina vi velam: koj nema da goprimi carstvoto Bo`jo kako dete, tojnema da vleze vo nego.”

Bogatiot ~ovek (Mt 19,16-30; Mr 10,17-31)

18 I Go pra{a eden upravnik, velej}i:„U~itele dobar, {to da napravam za danasledam ìvot ve~en?”

19 A Isus mu re~e: „Zo{to Me nare-kuva{ dobar? Nikoj ne e dobar, osvenEdiniot Bog.

20 Gi znae{ zapovedite: ne pravi pre-quba, ne ubivaj, ne kradi, ne svedo~ila`no, po~ituvaj gi tatko si i majkasi.”

21 A toj re~e: „Seto toa sum go zapa-zil u{te od mladosta svoja.”

22 [tom go slu{na toa, Isus, mu re~e:„U{te edno samo ti nedostasuva: prodajs# {to ima{ i razdaj go na siromasi, i}e ima{ riznica na neboto; potoa dojdii vrvi po Mene!”

23 A toj, koga go slu{na toa, mnogu senaàli, za{to be{e mnogu bogat.

24 [tom vide deka toj se rastaì,Isus re~e: „Kolku e te{ko vo carstvo-to Bo`jo da vlezat onie {to imaat bo-gatstvo!

25 Polesno $ e na kamila da mine nizigleni u{i, otkolku bogat da vleze vocarstvoto Bo`jo.”

26 Onie {to go ~uja toa, rekoa: „To-ga{ koj moè da se spasi?”

27 A Toj odgovori: „Nemo`noto za lu-|eto e mo`no za Boga.”

28 Petar, pak, re~e: „Ete, nie ostaviv-me s# i trgnavme po Tebe.”

29 Toj im re~e: „Vistina vi velam,nema nikoj koj{to ostavil ku}a ili ro-diteli, ili bra}a, ili sestri, ili è-na, ili deca, zaradi carstvoto Bo`jo,

30 A da ne dobil mnogu pove}e od toavo ova vreme, a vo idniot vek - i ìvotve~en.”

Isus po tretpat ja navestuvaSvojata smrt i voskresenie

(Mt 20,17-19; Mr 10,32-34)

31 I koga gi zede so Sebe Dvanaeset-minata, im re~e: „Eve, se iska~uvamekon Erusalim i s# }e se ispolni, {tonapi{ale prorocite za Sinotôve~ki:

32 deka }e bide predaden na neznabo{-ci i }e se potsmevaat so Nego, }e Go iz-ma~uvaat i }e Go plukaat,

33 }e Go bijat i }e Go ubijat, i na tre-tiot den }e voskresne.”

34 No tie ni{to od ova ne razbraa;ovie zborovi za niv bea sokrieni i tiene sfatija {to im kaà.

Progleduvaweto na slepiot (Mt 20,29-34; Mr 10,46-52)

35 A dodeka se pribliùva{e Toj doErihon, eden slep ~ovek sede{e krajpatot i prose{e;

22 5,11 12,33 Sir 29,11 Mt 6,20 Dela 2,45 Kol 3,1-2

27 1,37 1 Mojs18,14 Er 32,17 Jov 42,2 Mk 14,36

29 14,26

30 20,34-35 Mt 12,32

31 Mt 8,20 Dela 3,18

32 9,22.44-45 17,25

34 9,45 Mk 9,32

9 5,32 15,7

16,15 Mt 6,1

23,28

12 5,33

11,42 1 Mojs

14,20 28,22

Mt 23,23

13 23,48

Ps 50,2 78,38

14 Izreki

29,23 Mt 18,4

23,12 1 Ptr 5,6

15 9,47

17 10,21

Mt 5,20 18,3

18 10,25

20 2 Mojs

20,12-165 Mojs5,16-20

Rim 13,9

Jk 2,11

100


36 i {tom ~u deka pokraj nego minuvanarod, se raspra{uva{e: „[to e toa?”

37 Mu kaàa deka minuva Isus odNazaret.

38 Toga{ toj izvika i re~e: „Isuse,Sine Davidov, smiluvaj mi se!”

39 Onie {to odea napred, go opomenaada mol~i; no toj u{te poglasno vika{e:„Sine Davidov, smiluvaj mi se!”

40 Isus zastana i zapoveda da Mu godovedat. I koga mu prijde, go pra{a,

41 velej}i: „[to saka{ da ti napra-vam?” Toj re~e: „Gospodi, da progle-dam!”

42 Toga{ Isus mu re~e: „Progledaj!Verata tvoja te spasi.”

43 I odedna{ progleda i trgna po Ne-go, slavej}i Go Boga. I siot narod, kogago vide toa, Mu vozdade slava na Boga.

Isus i Zakhej

19 Potoa vleze Isus vo Erihon iminuva{e niz nego.

2 I ete, eden ~ovek po ime Zakhej, kojbe{e na~alnik na carinicite, i be{ebogat,

3 nastojuva{e da vidi Koj e Toj Isus,no ne moè{e od narodot, za{to be{enizok po rast.

4 Zatoa potr~a napred i se ka~i na ed-na diva smokva za da Go vidi, bidej}ipokraj nea treba{e da pomine.

5 Isus, pak, koga dojde na toa mesto,pogledna nagore, go vide i mu re~e:„Zakhej, slezi pobrgu, za{to denes tre-ba da bidam vo tvojot dom.”

6 I toj vedna{ sleze i Go primi soradost.

7 I site, koga go vidoa toa, negoduvaai rekoa: „Otide da gostuva kaj gre{en~ovek.”

8 A Zakhej zastana i Mu re~e na Gos-pod: „Gospodi, eve polovinata od svojotimot }e ja dadam na siromasi; i akonekogo sum o{tetil, ~etvorno }evratam.”

9 A Isus mu re~e: „Denes dojde spase-nieto za ovoj dom, za{to i toj e sinAvraamov.

10 Za{to Sinot ôve~ki dojde da gopobara i da go spasi ona {to e zagube-no.”

Parabola za doverenite zlatnici (Mt 25,14-30)

11 A na onie {to go slu{aa ova, imkaà i edna parabola, bidej}i be{eblizu do Erusalim i tie mislea dekavedna{ }e se pojavi carstvoto Bo`jo,

12 pa re~e: „Eden blagorodnik zaminu-va{e vo dale~na zemja da primi carskavlast za sebe i potoa da se vrati.

13 Toga{ gi povika svoite deset slu-gi, im dade deset mini i im re~e: ‚Tr-guvajte so niv, dodeka da se vratam!'

14 No gra|anite go mrazea i ispratijapo nego pratenici, velej}i: ‚Nej}emetoj da caruva nad nas.'

15 A koga se vrati, po primaweto nacarskata vlast, naredi da gi povikaatonie slugi, na koi im gi be{e dal pari-te, za da vidi, koj kolku spe~alil.

16 Dojde prviot i mu re~e: ‚Gospodare,tvojata mina zaraboti deset mini.'

17 I mu re~e: ‚Dobro, veren slugo; vomala rabota be{e veren, eve ti vlastnad deset gradovi.'

18 Dojde vtoriot i re~e: ‚Gospodare,tvojata mina zaraboti pet mini.'

19 A toj i nemu mu re~e: ‚I ti bidi -nad pet gradovi.'

20 I drug dojde, velej}i: ‚Gospodare,eve ti ja tvojata mina, {to ja ~uvavzavrzana v krpa,

21 za{to se pla{ev od tebe, bidej}i sistrog ~ovek: zema{ od kade {to ne siostavil i `nee{, kade {to ne si seel.'

22 A toj mu re~e: ‚So tvojata usta }eti sudam, lukav slugo; ti znae{ dekasum strog ~ovek: zemam od kade {to nesum ostavil i `neam, kade {to ne sumseel;

23 toga{, zo{to ne gi dade moite parikaj trgovcite, ta koga }e se vratam, dasi go soberam sose dobivka?'

24 Pa im re~e na prisutnite: ‚Zemeteja od nego minata i dajte mu ja na onoj,{to ima deset mini!'

25 I mu rekoa: ‚Gospodare, toj ima de-set mni!'

26 Vi velam deka sekomu {to ima }emu se pridade; a od onoj {to nema, }e muse odzeme i ona {to go ima.

11 2,38 9,27.51 18,31

12 Mk 13,34

14 Ps 2,2 Jn 19,15.21

17 16,10

24 20,16

26 Mt 13,12 Mk 4,25

37 Mt 2,23

Dela 2,22 22,8

38 Mt 1,1

9,27

42 7,50

17,19

43 2,20

19,37

19,1 Mk 10,46

2 Mt 5,46

3 9,9

7 15,2

2 Mojs15,24 16,2

Mt 20,11 1 Kor10,10

8 2 Mojs 22,1

3 Mojs 6,2-5

4 Mojs 5,6-7

2 Car 12,6 Izreki

6,31

9 2,11 3,8

Dela16,31.34

Rim 4,16 Gal 3,7.29

10 15,6.9.24.32

Ez 34,16

101


27 A onie moi neprijateli, {to ne sa-kaat da caruvam nad niv, dovedete gi tu-ka i pogubete gi pred mene!”

Isusovoto sve~eno vleguvawevo Erusalim

(Mt 21,1-11, Mr 11,1; Jn 12,12-19)

28 Koga go re~e toa, Toj trgna ponata-mu, iska~uvaj}i se kon Erusalim.

29 I koga se pribliì do Vitfagija iVitanija, do takanare~enata Maslino-va Gora, isprati dva u~enika,

30 velej}i: „Odete vo selono otsproti-va. [tom }e vlezete vo nego, }e najdeteedno vrzano magare, koe nieden ~ovek nego javal. Odvrzete go i dovedete go!

31 I ako ve pra{a nekoj: ‚Zo{to goodvrzuvate?' Kaète mu vaka: ‚Toa Mu epotrebno na Gospoda.'”

32 Koga otidoa ispratenite, najdoakako {to im be{e rekol.

33 I koga go odvrzuvaa magareto, sto-panite negovi im rekoa: „Zo{to goodvrzuvate magareto?”

34 Tie odgovorija: „Potrebno Mu e naGospoda.”

35 I go dovedoa kaj Isus, pa {tom ginafrlija oblekite svoi na magareto,Mu pomognaa na Isus da se ka~i.

36 I dodeka minuva{e Toj, gi posti-laa svoite nametki po patot.

37 A koga nabliì do podno`jeto odMaslinovata Gora4, seto mno{tvo u~e-nici po~na, raduvaj}i se, gromoglasnoda Go proslavuva Boga, za site ~uda {togi vidoa,

38 velej}i: „Blagosloven e Carot Kojdoa|a vo imeto Gospodovo! Mir na nebo-to i slava vo visinite!”

39 A nekoi farisei od narodot Mu re-koa: „U~itele, zabrani im na u~eniciteTvoi!”

40 No Toj im odgovori i re~e: „Vi ve-lam, ako tie zamolknat, kamewata }epovikaat.”

Isus pla~e za Erusalim 41 A koga se pribliì i go vide gra-

dot, zaplaka nad nego

42 i re~e: „Koga bi moèl vo ovoj tvojden i ti da go doznae{ ona {to epotrebno za tvojot mir! No toa e segasokrieno od tvoite o~i.

43 Za{to }e dojdat denovi za tebe i ne-prijatelite tvoi }e te opkruàt so ro-vovi i }e te opkolat, i }e te pritesnatod site strani;

44 i }e te razorat tebe i decata tvoivo tebe i nema da ostavat kamen nakamen od tebe, za{to ne si go poznavremeto koga be{e poseten.”

Isus vo hramot (Mt 21,12-17; Mr 11,15-19; Jn 2,13-22)

45 I koga vleze vo hramot, po~na da gigoni onie {to prodavaa i kupuvaa vonego,

46 velej}i im: „Napi{ano e: ‚DomotMoj e dom za molitva, a vie go napra-vivte razbojni~ka pe{tera.'”

47 I pou~uva{e sekoj den vo hramot. Aprvosve{tenicite i kni`nicite, istare{inite narodni, nastojuvaa da gopogubat,

48 no ne pronajdoa kako da Mu go na-pravat toa, za{to siot narod Go slu{a-{e so golemo vnimanie.

Isusovata vlast (Mt 21,23-27; Mk 11,27-33)

20 Eden den, dodeka Toj go pou~uva-{e narodot vo hramot i go pro-

poveda{e Evangelieto, pristapija pr-vosve{tenicite i kni`nicite so sta-re{inite

2 i Mu rekoa, velej}i: „Kaì ni, sokakva vlast go vr{i{ toa, ili koj e toj{to Ti ja dal taa vlast?”

3 A Toj im odgovori i re~e: „]e vepra{am i jas eden zbor, i kaète mi:

4 Dali kr{tevaweto Jovanovo be{eod neboto, ili od lu|eto?”

5 A tie po~naa da razmisluvaat i dasi zboruvaat me|u sebe: „Ako kaème -od neboto, }e re~e - Zo{to ne mu pove-ruvavte?

6 Ako, pak, re~eme - od lu|eto, toga{siot narod }e n# kamenuva, bidej}i euveren deka Jovan be{e prorok.”

42 8,10 13,34-35 5 Mojs32,29 Is 6,9-10 Mt 13,14 Rim 11,8-10

43 21,20-24 Er 6,6 Ez 4,2

44 1,68 12,54-56 21,6 23,28-31 Ps 136,9 Mt 24,2 1 Ptr 2,12

46 3 Car 8,30-40 Is 56,7Er 7,11

47 6,11 21,37 Mt 12,14 26,55 Jn 5,18 18,20

48 20,19 21,38

20,2 Jn 2,18 Dela 4,7

4 11,16 Mt 3,6 Dela 10,37

5 Mt 21,32

6 Mt 14,5

27 Ps 2,9

28 9,51

13,22

29 Mt 21,17

32 22,13

34 7,13

35 Zah 9,9-10

36 4 Car 9,13

37 2,20

3 Car1,38.40

38 2,14

Ps 118,26148,1

39 Mt 21,

15-16

40 Avak 2,11

41 Jn 11,35

102


4 19,37. Eleonska Gora.

7 Zatoa odgovorija: „Ne znaeme odkade e.”

8 Isus im re~e: „Nitu Jas nema da vikaàm so kakva vlast go vr{am toa.”

Parabola za nemilosrdnite lozari (Mt 21,33-46; Mr 12,1-12)

9 I po~na da mu ja raskaùva na naro-dot ovaa parabola: „Eden ~ovek nasadilozje i go predade na lozari, pa si zami-na na podolgo vreme.

10 A vo svoe vreme isprati kajlozarite eden sluga za da mu dadat odrodot na lozjeto; no lozarite gonatepaa i go pu{tija prazen.

11 I prati povtorno drug sluga: notie i nego go natepaa i go posramija, pago ispratija prazen.

12 Isprati i tret, a tie i nego go ra-nija i go izbrkaa.

13 Toga{ gospodarot na lozjeto re~e:‚[to da napravam? ]e go ispratam svo-jot vozquben sin, moèbi koga }e govidat, }e se zasramat.'

14 No lozarite, {tom go vidoa, si raz-misluvaa me|u sebe, velej}i: ‚Ovoj enaslednikot! Ajde da go ubieme i namda ni ostane nasledstvoto!'

15 I koga go izvedoa nadvor od lozjeto,go ubija. [to }e im napravi, pak, gospo-darot na lozjeto?

16 ]e dojde i }e gi pogubi ovie lozari,a lozjeto }e go predade na drugi.” Aonie {to slu{aa, rekoa: „Da ne dadeBog!”

17 No Toj, koga gi pogledna, im re~e:„[to zna~i toga{ napi{anoto: ‚Kame-not {to go otfrlija yidarite, stana ka-men temelnik'.

18 Sekoj {to }e padne vrz toj kamen,}e se razbie; a vrz kogo toj }e padne, }ego zdrobi.”

Za danokot (Mt 22,15-22; Mr 12,13-17)

19 I vo toj ~as prvosve{tenicite ikni`nicite sakaa da stavat raka naNego, no se pla{ea od narodot; za{tosfatija deka za niv ja kaà ovaa para-bola.

20 I debnej}i Go, ispratija i lukavilu|e, koi se prepravaa deka se pravedni,

za da Go fatat vo nekoj zbor i da moàtda Go predadat na na~alstvoto i navlasta upravnikova.

21 I Go pra{aa, velej}i: „U~itele,znaeme deka pravo zboruva{ i u~i{, ine gleda{ koj e koj, tuku vistinski pou-~uva{ za patot Bo`ji;

22 Pozvoleno li ni e da mu davame da-nok na carot ili ne?”

23 A Toj go razbra nivnoto lukavstvoi im re~e: „Zo{to Me isku{uvate?

24 Pokaète mi eden denarij: îjaslika i natpis stoi tamu?” Tie odgovo-rija: „Na carot.”

25 Pa im re~e: „Podajte go carevotona carot, a Bo`joto na Boga!”

26 I ne moèa da fatat ne{to vo Ne-govite zborovi pred narodot, tuku samose za~udija na odgovorot Negov i za-molknaa.

Pra{awe za voskresenietona mrtvite

(Mt 22,23-33; Mr 12,18-27)

27 Toga{ pristapija nekoi od saduke-ite, {to tvrdat deka nema voskresenie,pa Go pra{aa,

28 velej}i: „U~itele, Mojsej ni napi-{a: Ako nekomu umre brat, koj imal è-na i umrel bezdeten, brat mu da ja zemeènata i da go podigne potomstvoto nasvojot brat.

29 Si bea sedum bra}a. Prviot ja zedeènata i umre bez deca.

30 @enata ja zede vtoriot, no i tojumre bez deca.

31 Potoa ja zede i tretiot, a taka istoi site sedummina ne ostavija deca iumrea.

32 Po site niv, umre i ènata. 33 Pri voskresenieto, pak, na kogo od

niv taa }e mu bide èna, bidej}i se-dummina ja imaa za èna?”

34 Im odgovori Isus i re~e: „Sinovi-te od ovoj svet se ènat i maàt;

35 no onie {to }e bidat udostoeni dago dobijat onoj svet i voskresenieto odmrtvite, nitu }e se ènat, nitu }e semaàt;

36 vsu{nost, tie ve}e ne moàt da um-rat, zatoa {to se kako angeli, a bidej}i

21 3 Mojs19,15 Ps 26,11 51,15 Dela 9,2 10,34 Gal 2,6 Jk 2,1

22 Rim 13,6

25 23,2 Rim 13,7

27 Dela 4,1-2 23,8 1 Kor15,12

28 1 Mojs 38,8 5 Mojs 25,5

34 17,27 Mt 24,38

35 Fil 3,11

36 1 Jn 3,2

9 Is 5,1

Mt 25,14

10-12 2 Let

36,15-16

13 3,22

16 Dela 13,46

28,28

17 Ps 118,22Is 28,16

Dela 4,11 1 Ptr 2,7

18 Is 8,14-15

19 19,47 22,2

Mt 14,5 Dela 5,26

20 11,54 16,15

103


se sinovi na voskresenieto, tie sesinovi Bo`ji.

37 A deka mrtvite }e voskresnat, toago pokaà i Mojsej kaj kapinata, kogaGo nare~e Gospod - Bog Avraamov, BogIsakov i Bog Jakovov.

38 A Bog ne e Bog na mrtvite, tuku naìvite, za{to vo Nego se site ìvi.”

39 A nekoi od kni`nicite odgovorijai rekoa: „U~itele, dobro re~e!”

40 I pove}e ne se osmeluvaa za ni{toda Go pra{aat. A toj im re~e:

Mesijata i David (Mt 22,41-46; Mr 12,35-37)

41 „Kako, pak, velat deka Hristos esin Davidov?

42 Ta i samiot David veli vo Knigatana psalmite: ‚Mu re~e Gospod na MojotGospod: sedi od Mojata desna strana,

43 dodeka ne gi poloàm neprijateli-te Tvoi vo podno`jeto na nozete Tvoi!'

44 Zna~i David Go narekuva Gospod.Pa kako toga{ moè da mu bide sin?”

Isusoviot sud za kni`nicite (Mt 23,1-36; Mr 12,38-40)

45 I dodeka siot narod slu{a{e, Tojim re~e na u~enicite Svoi:

46 „ûvajte se od kni`nicite {to mi-luvaat da odat vo dolgi obleki i sakaatpozdravi po pazari{tata, predni mestavo sinagogite i da se prvi na gozbite;

47 {to gi podjaduvaat domovite navdovicite i licemerno dolgo se molat.Tie }e dobijat pote{ka presuda.”

Za darot od edna vdovica (Mr 12,41-44)

21 Koga gi podigna o~ite, videkako bogatite gi pu{taat svoite

prilozi vo riznicata na hramot. 2 Vide isto taka i edna bedna vdovica,

koja pu{ti tamu dve lepti, 3 pa re~e: „Vistina vi velam, ovaa

bedna vdovica od site pove}e priloì; 4 site ovie dadoa prilozi na Boga od

svojot vi{ok; taa, pak, pu{ti od svoja-ta nema{tija - siot imot {to go ima-{e.”

Isus go najavuva razurnuvawetona hramot

(Mt 24,1-2; Mr 13,1-2)

5 I dodeka nekoi zboruvaa za hramot,deka e ukrasen so ubavi kamewa i zavet-ni darovi, Toj im re~e:

6 „]e dojde vreme vo koe od seto ova{to go gledate nema da ostane nitukamen, {to ne }e bide urnat.”

Bliski i dale~ni znaci na Sudot (Mt 24,3-8; Mr 13,3-8)

7 I Go pra{aa, govorej}i: „U~itele, akoga }e bide toa i kakov e znakot dekatoa po~nuva da se slu~uva?”

8 Toj re~e: „Vnimavajte da ne veprelaàt! Za{to mnozina }e dojdat podMoe ime i }e zboruvaat deka sum Jas, ideka vremeto se pribliì. No, ne odetepo niv!

9 A koga }e ~uete za vojni i buntovi,ne pla{ete se; seto toa treba najnapredda se slu~i, no krajot e vedna{.”

10 Toga{ im re~e: „]e se krene narodprotiv narod i carstvo protiv carstvo;

11 a na nekoi mesta }e ima i golemipotresi, i glad i pomor; }e ima straot-ni pojavi i golemi znaci na neboto.

Prethodnite progonstvai svedo{tvo

(Mt 10,17-22 Mr 13,9-13)

12 A pred seto toa }e stavat race navas i }e ve gonat, predavaj}i ve vo sin-agogite i zatvorite, i }e ve vodat predcarevi i upravnici, zaradi Moeto ime.

13 I toa }e vi bide vam za svedo{tvo. 14 I zatoa vreète vo va{ite srca, da

ne razmisluvate odnapred {to }eodgovorite,

15 za{to Jas }e vi dadam usta i mud-rost, na koja ne }e moàt da $ protiv-re~at nitu da $ se protivstavat siteva{i protivnici.

16 ]e bidete predadeni isto taka i odroditeli, i od bra}a, i od rodnini i odprijateli, a nekoi od vas }e bidat iubieni;

17 i }e bidete namrazeni od site, zara-di Moeto ime.

6 19,44 Er 7,12-15 26,1-19 Ez 8-11 Mih 3,12 Mt 26,61 27,40 Mk 14,58 Dela 6,14

7 17,20 Dela 1,6

8 17,23 Er 14,14 1 Jn 2,18

9 Dan 2,28

10 Is 19,2 2 Let 15,6

12 12,11 Jn 16,2

13 24,48 Dela 1,8 Fil 1,12-13

14-15 12,11-12

15 Jn 14,18 Dela 6,10

16 11,49

17 Jn 15,18-21

37 2 Mojs 3,6Dela 3,13

Rim 6,10-11

38 Dela 17,28 Rim 14,8-9

39 Mk 12,28

40 9,45

42-43 Ps 110,1Dela 2,

34-35 1 Kor

15,25

46 11,43

21,3-4 2 Kor 8,12

104


18 No, nitu vlakno od glavata va{anema da zagine;

19 so trpenie spasuvajte gi du{itesvoi.”

Isus go najavuvarazurnuvaweto na Erusalim

(Mt 24,15-21; Mr 13,14-19)

20 „A koga }e go vidite Erusalimopkolen od vojski, toga{ znajte deka eblisku negovoto zapustuvawe.

21 Toga{, onie {to se nao|aat vo Jude-ja, neka begaat vo planinite; i koi se vogradot, da izlezat od nego; a koi se pookolnite mesta, neka ne vleguvaat vonego,

22 za{to toa e vremeto na odmazda, vokoe }e se ispolni s# {to e napi{ano.

23 No te{ko na bremenite i doilkitevo tie dni, za{to golema maka }e imapo zemjata, i gnev vrz ovoj narod;

24 i }e padnat od se~iloto na me~ot, i}e bidat odvedeni vo ropstvo me|u sitenarodi; a Erusalim }e go gazat nezna-bo{ci, s# dodeka ne se ispolnat vremi-wata na neznabo{cite.”

Doa|aweto na Sinot ôve~ki (Mr 24,29-31; Mr 13,24-27)

25 „I }e ima znaci na sonceto, i namese~inata i na yvezdite, a na zemjata -taga kaj narodite od neizvesnosta i odbu~eweto na moreto, i od branovite;

26 lu|eto }e umiraat od strav i odis~ekuvawe na ona {to }e go snajde sve-tot, za{to i silite nebesni }e bidatrazni{ani.

27 I toga{ }e Go vidat Sinot ôve~-ki kako doa|a na oblaci, so golema silai slava.

Nabliùvawetona Carstvoto Bo`jo (Mt 24,32-35; Mr 13,28-31)

28 A koga }e po~ne toa da stanuva, is-pravete se i podignete gi glavite svoi,za{to se pribliùva va{eto izbavu-vawe.”

29 I im ja kaà ovaa parabola:„Poglednete ja smokvata i site drvja;

30 koga }e vidite deka poteruvaat, sa-mi znaete deka letoto e ve}e blizu.

31 Pa taka, koga }e vidite deka stanu-va ova, znajte deka se pribliì car-stvoto Bo`jo.

32 Vistina vi velam, nema da pomineovoj rod, dodeka ne se ispolni seto toa.

33 Neboto i zemjata }e minat, nozborovite Moi nema da minat.”

Neophodno e da se bide buden 34 „Samo pazete se: va{ite srca da ne

bidat nate`nati od prejaduvawe i pi-janstvo, i tegobni griì za ovoj ìvot,za da ne ve zatekne onoj den nenadejno;

35 za{to toj }e dojde kako stapica zasite {to ìveat po celata zemja;

36 bidete budni vo sekoe vreme i mole-te se, za da se udostoite da go izbegneteseto ona {to treba da se slu~i i da zas-tanete pred Sinot ôve~ki!”

Poslednite denovi na Isusvo hramot

37 Dewe Toj be{e vo hramot i pou~u-va{e, a no}e izleguva{e i no}eva{e vogorata nare~ena Maslinova.

38 I siot narod doa|a{e nautro kajNego vo hramot, za da Go slu{a.

Zagovorot protiv Isus(Mt 26,1-5; Mk 14,16; Mk 14,1-2,10-11)

22 Se pribliùva{e praznikotBeskvasnici, nare~en Pasha;

2 a prvosve{tenicite i kni`nicitebaraa na~in kako da Go pogubat, za{tose pla{ea od narodot.

3 I vleze satanata vo Juda, nare~enIskariotski, koj be{e vbroen me|uDvanaesetminata.

4 I koga otide, se dogovori so prvo-sve{tenicite i na~alnicite, kako daim Go predade.

5 Tie se zaraduvaa i se spogodija sonego da mu dadat srebrenici.

6 Toj veti i bara{e pogodno vreme, daim Go predade bez prisustvo na naro-dot.

Prigotvuvawe na Pashalnata Ve~era (Mt 26,17-20; Mr 14,12-21;

Jn 13,21-30)

7 Dojde denot Beskvasnici, koga tre-ba{e da se zakole pashalnoto jagne;

31 9,27 10,11

33 16,17 Mt 5,18

34 8,14 17,27-28 Izreki23,20 Mt 24,48-50 Mk 4,19 1 Sol5,3.6-7

35 Is 24,17

36 18,1 Mt 24,42 25,13 1 Ptr 4,7 Otkr 6,17

37 19,47 22,53 Mk11,1.11.19 Jn 18,20

22,1 2 Mojs12,1-27 Jn 11,57

2 Er 26,21 Mt 12,14 14,5

3 4,13 Mt 10,2-4 Jn 13,2.27 Dela 1,17

4 22,52 Dela 4,1

7 22,1 2 Mojs12,14-21 5 Mojs16,6-8

18 12,7

1 Car14,45

Mt 10,30 Dela 27,34

19 8,15

Mt 10,22 Evr 10,36 Otkr 2,7

20 19,43

23,28-31

21 17,31

22 5 Mojs

32,35 Is 34,8

Er 46,10 Os 9,7

23 1 Kor 7,26

24 5 Mojs

28,64 Is 63,18 Er 21,7 Ps 78,1

Dan 8,13 9,26

Ezd 9,7 1 Mak3,45.51

Rim 11,25

Otkr 11,2

25 Is 13,10

Ez 32,7 Joil 2,10

3,3-4 Ps 45,2-3

3 Ptr 3,10 Otkr 6,

12-13

26 Is 34,4

Agej 2,6.21

27 Dan 7,13

7,14 Mt 26,64

Evr 10,37 Otkr 1,7

28 1,68

Rim 8,23 13,11

Kol 1,14

105


8 pa gi isprati Isus Petar i Jovan iim re~e: „Odete i prigotvete ni pasha,za da jademe!”

9 A tie Mu rekoa: „Kade saka{ daprigotvime?”

10 Toj im re~e: „Ete, koga }e vlezete vgrad, }e ve sretne ~ovek {to nosi stom-na so voda; odete po nego vo ku}ata, kade{to }e vleze,

11 i kaète mu na doma}inot od ku-}ata: ‚U~itelot ti veli: kade e sobata,vo koja treba da jadam pasha so u~e-nicite Svoi?'

12 I toj }e vi pokaè golema odaja,poslana; tamu prigotvete.”

13 Koga otidoa, najdoa kako {to im be-{e rekol i ja prigotvija pashata.

Poslednata ve~era (Mt 26,26-30; Mr 14,22-26;

1Kor 11,23-25)

14 A koga dojde vremeto, Toj sedna natrpezata i dvanaesetminata so nego.

15 I im re~e: „Od s# srce sakav da jajadam ovaa Pasha so vas, pred da postra-dam;

16 za{to, vi velam: nema ve}e da jadamod nea, s# dodeka taa ne se ispolni vocarstvoto Bo`jo.”

17 I otkako ja zede ~a{ata, zablago-dari i re~e: „Zemete i razdelete ja me|usebe,

18 za{to, vi velam, nema pove}e dapijam od lozoviot plod, dodeka ne dojdecarstvoto Bo`jo.”

19 Potoa zede leb i zablagodari, goprekr{i i im dade, velej}i: „Ova e Mo-eto telo, {to se dava za vas; pravete goova za Moj spomen!”

20 Isto taka i so ~a{ata, po ve~erata,velej}i: „Ovaa ~a{a e Noviot zavet voMojata krv, koja se proleva za vas.

Najavuvawe na predavstvoto(Mt 26,20-25; Mr 14,17-21)

21 No, ete, rakata na onoj {to Me pre-dava e so Mene na trpezava.

22 Sinot ôve~ki, pak, zaminuva, spo-red ona {to e opredeleno, no te{ko muna onoj ~ovek, {to }e Go predade.”

23 I po~naa da se pra{uvaat me|u se-be, koj li }e e od niv {to }e go napravitoa?

Koj e pogolem(Mt 18,1; 20,25-28; Mr 9,34; 10,42-45)

24 A se pojavi me|u niv i raspravija,koj od niv da se smeta za pogolem.

25 No Toj im re~e: „Carevite vladeatnad narodite, a onie {to upravuvaatnad niv se vikaat dobrotvori.

26 Vie, pak, nemojte taka; no pogole-miot me|u vas da bide kako najmaliot itoj, {to e stare{ina, da bide kako slu-ga.

27 Za{to koj e pogolem, toj {to sedina trpeza, ili onoj {to posluùva? Zarne e onoj {to sedi? A Jas sum me|u vaskako sluga.

28 No vie ste onie {to izdràvte soMene vo Moite isku{enija,

29 i Jas vi vetuvam, kako {to Mi vetiMojot Otec, carstvo,

30 za da jadete i da piete na trpezataMoja vo carstvoto Moe, i da sednete naprestoli i da im sudite na dvanaesetteIzrailevi kolena.”

Pretskaùvawena Petrovoto otkaùvawe

(Mt 26,31-35; Mr 14,27-31Jn 13,36-38)

31 I re~e Gospod: „Simone, Simone,ete, satanata posaka da ve see kako p~e-nica;

32 no Jas se molev za tebe za da ne seizgubi tvojata vera; a ti koga }e seobrati{, ukrepi gi bra}ata svoi!”

33 A toj Mu odgovori: „Gospodi, gotovsum da odam so Tebe i v zatvor, i vosmrt.”

34 No Toj mu re~e: „Ti velam, Petre,nema denes da zapee petelot, dodeka titripati ne odre~e{ deka Me pozna-va{.”

]ese, torba i me~ 35 Pa im re~e: „Koga ve pra}av bez

}ese, i bez torba, i bez obuvki, dali vinedostasuva{e ne{to?” Tie odgovorija:„Ni{to.”

36 I im re~e: „No sega, koj ima }ese,neka si go zeme, isto taka i torba; a kojnema, neka si ja prodade oblekata ineka si kupi no`;

24 9,46

26 9,48 Mt 20,26

27 Jn 13,4-16

28 Dela 1,21

29 12,32 2 Mojs 19,6 Evr 9,20 1 Ptr 2,9 Otkr 5,10

30 13,28 Mt 19,28 Otkr 3,20-21

31 Amos 9,9 Jov 1,6-12 Mt 4,18 2 Kor 2,11

32 2 Car15,20-21 Mt 16,18 Jn 17,15 21,15-17

33 22,54

34 22,61

35 9,3 10,4

36 22,49 Mt 10,34

8 19,29

2 Mojs12,8-11

Dela 3,1

13 19,32

14 Mt 26,20

15 12,49-50

Dela 3,18 Evr 2,18

16 13,29 14,15

17 1 Kor10,16

18 Mt 3,2

6,10

19 9,16

24,30 2 Mojs

12,14 13,9

Dela 27,35 1 Kor10,16

20 2 Mojs 24,8

Er 31,31 32,40

Zah 9,11 Evr 9,20

21 Ps 40,9 Jn 13,21

22 Mt 8,20

Dela 2,23

23 Jn 13,22

106


37 za{to, vi velam, na Mene treba dase ispolni i ova od Pismoto: ‚I me|uzlostornici Go vbroija.' Za{to ona{to se odnesuva za Mene, se ispolnuva.”

38 A tie rekoa: „Gospodi, eve ovde imadva noà.” Toj im odgovori: „Dovolnise.”

Molitva na Maslinovata Gora (Mt 26,36-46; Mr 14,32-42)

39 I koga izleze, trgna, kako obi~no,kon Maslinovata Gora; po Nego odea iu~enicite Negovi.

40 A {tom dojde na toa mesto, im re~e:„Molete se za da ne padnete vo isku{e-nie!”

41 I Toj se odvoi od niv, kolku kamen{to moè da se dofrli, pa otkako giprekloni kolenata i se mole{e,

42 velej}i: „O~e, koga bi sakal da jatrgne{ ovaa ~a{a od Mene! No neka nebide mojata volja, tuku Tvojata!”

43 I mu se javi angel od neboto i Gopotkrepuva{e.

44 Pa, bidej}i se nao|a{e vo vnatre{-na borba, pousrdno se mole{e, a pottaMu be{e kako kapki krv, {to pa|aa nazemjata.

45 [tom stana od molitvata, dojde kaju~enicite Svoi i gi najde zaspani odtaga.

46 I im re~e: „Zo{to spiete? Stanetei molete se za da ne padnete vo isku-{enie!”

Judinoto predavstvo (Mt 26,47-56; Mr 14,43-50; Jn 18,3-11)

47 I u{te dodeka Toj zboruva{e, ete,se pojavi mno{tvo lu|e i eden odDvanaesetminata, nare~en Juda, ode{epred niv; i Mu pride na Isus da Goceliva. Za{to takov znak im be{e dal:„Kogo }e Go celivam, Toj e.”

48 A Isus mu re~e: „Judo, so celiv liGo predava{ Sinot ôve~ki?”

49 Onie, pak, {to bea so Nego, koga vi-doa {to }e stane, Mu rekoa: „Gospodi,da udrime li so no`?”

50 I eden od niv go udri slugata naprvosve{tenikot i mu go otse~e desno-to uvo.

51 A Isus odgovori i re~e: „Ostavetego toa, zaprete!” Pa go dopre uvoto ne-govo i go isceli.

52 A na prvosve{tenicite i hramov-nite upravnici i na stare{inite, {tobea do{le protiv Nego, Isus im re~e:„Kako na razbojnik li ste izlegle some~evi i stapovi za da Me fatite?

53 Sekoj den bev so vas vo hramot i nekrenavte raka na Mene, no sega e va{e-to vreme i vlasta na temninata.”

Petrovoto otkaùvawe (Mt 26,57-58, 69-75; Mr 14,53-54,

66-72; Jn 18,12-18, 25-27)

54 I koga Go fatija, Go povedoa i vo-vedoa vo domot na prvosve{tenikot. APetar oddaleku ode{e po Nego.

55 Koga zapalija ogan nasrede dvorot isednaa zaedno, sedna i Petar me|u niv.

56 A edna sluginka, {tom go vide kakosedi pokraj ognot, pogledna na nego ire~e: „I ovoj be{e so Nego!”

57 No toj se odre~e od Nego, velej}i:„@eno, ne Go poznavam!”

58 Malku potoa go vide eden drug ire~e: „I ti si od niv!” No Petar mure~e: „ôveku, ne sum!”

59 A koga mina vreme okolu eden ~as,eden drug ~ovek po~na da tvrdi, zboru-vaj}i: „Navistina, i ovoj be{e so Nego,za{to e Galileec!”

60 No Petar re~e: „ôveku, ne znam{to zboruva{!” I odedna{, u{te dode-ka govore{e, zapea petel.

61 Toga{ Gospod se zavrti i go pog-ledna Petar, a Petar se seti na Gospo-dovite zborovi {to Mu gi be{e rekol:„U{te dodeka petel ne propee, tripati}e se odre~e{ od Mene.”

62 I {tom izleze nadvor, zaplaka gor-ko.

Prvite izma~uvawa (Mt 26,67-68; Mr 14,65)

63 A lu|eto, {to go drèa Isus, Mu sepotsmevaa i Go tepaa.

64 Pa, otkako Go pokrija, Go udiraa policeto, i go pra{uvaa, velej}i: „Pro-re~i koj Te udri?”

65 I mnogu drugi huli rekoa protivNego.

52 22,37

53 19,47 21,37 Jn 7,30 Kol 1,13

54 22,33

59 Dela 4,13

61 22,34

64 Jov 16,11

37 23,32

Is 53,12Jn 19,28 Dela 8,

32-33

39 21,37

Mt 26,30 Mk 11,1 Jn 18,1

40 11,4

Mt 6,13

41 3,21

42 Mt 6,10

Mk 10,38 Jn 5,30

43 Dan 10,18

46 22,40

47 Dela 1,16

49 22,36

50 Jn 18,10.26

107


Isus pred Sinedrionot (Mt 26,59-66; Mr 14,55-64; Jn 18,19-24)

66 A koga se razdeni, se sobraa stare-{inite narodni, prvosve{tenicite ikni`nicite i Go odvedoa vo svojot Si-nedrion,

67 i rekoa: „Ako si Ti Hristos, kaìni!” No Toj im odgovori: „I ako vi ka-àm, navistina nema da poveruvate.

68 A ako ve zapra{am, nema da Miodgovorite, nitu }e Me pu{tite

69 Otsega Sinot ôve~ki }e sedi od-desno na silata Bo`ja.”

70 I site rekoa: „Ti li si, zna~i,Sinot Bo`ji?” A Toj im re~e: „Vie ve-lite deka sum Jas.”

71 A tie rekoa: „Kakvo svedo{tvo nitreba u{te? Nie sami ~uvme od Nego-vata usta.”

Isus pred Pilat (Mt 27,1-2;11-14; Mr 15,1-5;

Jn 18,28-38 )

23 I seto mno{tvo se krena, pa Gopovedoa kaj Pilat,

2 i po~naa da Go obvinuvaat, govorej-}i: „Go najdovme Ovoj kako go odvra}anarodot na{ i zabranuva da se dava da-nok na carot, i veli deka e Toj HristosCar.”

3 Pilat Go zapra{a, velej}i: „Ti lisi Carot Judejski?” Toj odgovori i mure~e: „Ti veli{.”

4 Pilat im re~e na prvosve{tenicitei na narodot: „Jas ne nao|am nikava vi-na kaj Ovoj ôvek.”

5 No tie i ponatamu velea deka Toj gopobunuva narodot i pou~uva po celaJudeja, po~nuvaj}i od Galileja pa doovde.

Isus pred Irod 6 A Pilat, {tom ~u za Galileja, zap-

ra{a: „Zar e Ovoj ôvek Galileec?” 7 I koga razbra deka e Toj od oblasta

Irodova, Go isprati kaj Irod, koj votoa vreme, isto taka, be{e vo Erusa-lim.

8 Irod, koga Go vide Isus, se zaraduvamnogu, bidej}i odamna ima{e èlba dago vidi, za{to be{e slu{al mnogu za

Nego, pa se nadeva{e deka }e vidi nekoe~udo napraveno od Nego,

9 i Mu postavuva{e mnogu pra{awa,no Toj ni{to ne mu odgovori.

10 A prvosve{tenicite i kni`nicitestoeja i èstoko Go obvinuvaa.

11 Irod, pak, so vojnicite svoi, otka-ko Go ponizi i Mu oble~e svetla oble-ka, Go prati pak kaj Pilat.

12 Vo toj den Pilat i Irod stanaaprijateli, za{to porano bea skaranime|u sebe.

Isus osuden na smrt (Mt 27,15-26; Mr 15,6-15;

Jn 18,39-19,16)13 Pilat gi povika prvosve{tenici-

te, na~alnicite i narodot, 14 pa im re~e: „Mi go dovedovte Ovoj

ôvek kako buntovnik na narodot; aeve, jas pred vas Go ispitav i ne najdovkaj Nego nikakva vina vo ona, za {to Goobvinuvate;

15 A nitu Irod, za{to Go prativ i kajnego; i ete, Toj ne napravil ni{to {tobi zasluùvalo smrt;

16 pa zatoa }e Go kaznam i }e Gopu{tam.”

17 A toj treba{e za praznikot da imoslobodi eden zatvorenik.

18 No site tie zaedno povikaa, govo-rej}i: „Zemi Go Ovoj, a pu{ti ni goVarava!”

19 Varava be{e frlen v zatvor zaradinekakva buna vo gradot i ubistvo.

20 Pilat odnovo povika, sakaj}i da Gopu{ti Isus.

21 No tie vikaa, velej}i: „Raspni Go,raspni!”

22 Toj i po tretpat im re~e: „Ta kakvozlo napravil Ovoj? Jas ne najdov vo Ne-go ni{to {to zasluùva smrt; pa zatoa}e Go kaznam i }e Go pu{tam.”

23 No tie nastojuvaa so golem vik ibaraa Toj da bide raspnat; i nadvladeanivniot vik i onoj na prvosve{-tenicite.

24 I Pilat odlu~i da go ispolninivnoto barawe,

25 pa im go pu{ti zatvorenikot kojbe{e vo temnica zaradi bunt i ubistvo,onoj za kogo baraa; i Isus im go preda-de na nivnata volja.

9 Jn 19,9

11 Mk 15,17-20 Jn 19,2-3

12 Dela 4,27

14 23,4 Dela 28,18

18 Dela 21,36

20 Dela 3,13

22 Jn 21,17

66 Mt 26,57 Mk 11,27

67 Jn 3,12

8,45 10,24-25

69 Ps 110,1Mt 8,20

Mt 22,44

70 1,35 4,3.9

Mt 14,33 Mk 1,1

Jn 10,24.36

71 Jn 10,30-33

23,2 20,20-26

3 Car18,17

Dela 17,7 24,5

3 22,70

Mt 2,2

4 23,14.22.41 Dela 3,13

13,28 Jn 18,38

19,4.6

5 4,44

7 Mt 14,1

8 9,9

Dela 4,27

108


Isusovoto raspnuvawe (Mt 27,32-44; Mr 15,21-32; Jn 19,17-27)

26 I koga Go povedoa, Go fatija nekojsi Simon Kirineec, koj se vra}a{e odniva, i mu go stavija krstot, za da gonosi po Isusa.

27 A po Nego odea mnogu lu|e i èni,koi pla~ea i ridaa za Nego.

28 No Isus, koga se zavrte kon niv, imre~e: „]erki erusalimski, ne pla~eteza Mene, tuku pla~ete za sebe i za svo-ite deca;

29 za{to, ete, se pribliùvaat deno-vite koga }e se re~e: ‚Blaze na neplod-nite i na utrobite {to ne rodile i nagradite {to ne doele!'

30 Toga{ }e po~nat da im velat naplaninite: ‚Padnete vrz nas', i na ri-di{tata, ‚pokrijte n#!'

31 Za{to, koga ova go pravat so zele-noto drvo, {to }e bide toga{ so suvo-to?”

32 Vodea i dvajca zlostornici, za da gipogubat so Nego.

33 I koga dojdoa na mestoto, nare~enoêrepnica, Go raspnaa tamu Nego izlostornicite, edniot oddesno, a dru-giot odlevo.

34 A Isus re~e: „O~e, prosti im, za{-to ne znaat {to pravat!” I koga go de-lea oblekloto Negovo, frlija `drepka.

35 A narodot stoe{e i gleda{e; a istare{inite se potsmevaa so Negovelej}i: „Drugi spasi, neka Se spasi iSam, ako e Toj Hristos, izbranikotBo`ji!”

36 Isto taka i vojnicite se podigru-vaa so Nego; pribliùvaj}i se, tie Muprinesuvaa ocet,

37 i velea: „Ako si Ti Carot Judejski,spasi se Sam!”

38 A nad Nego ima{e natpis, napi{anso gr~ki, latinski i evrejski bukvi:„Ovoj e Carot Judejski.”

39 Eden od raspnatite zlostornicihule{e na Nego, velej}i: „Ako si TiHristos, spasi se Sebesi i nas!”

40 A drugiot, koga odgovori, go iskarai re~e: „Zar i od Boga ne se pla{i{,koga si ve}e i sam osuden?

41 Nie sme pravedno osudeni, za{toprimivme zasluèna kazna spored na-

{ite dela; no Toj ni{to lo{o ne na-pravil.”

42 I Mu re~e na Isus: „Seti se na me-ne, Gospodi, koga }e dojde{ vo carstvo-to Svoe!”

43 A Isus mu re~e: „Vistina ti velam:denes }e bide{ so Mene vo rajot!”

Isusovata smrt (Mt 27,45-56; Mr 15,33-41; Jn 19,28-30)

44 A be{e ve}e okolu {estiot ~as inastana mrak po celata zemja, do devet-tiot ~as;

45 i sonceto se pomra~i, i zavesata odhramot se rascepi preku sredinata.

46 A Isus izvika so silen glas i re~e:„O~e, vo Tvoi race Go predavam Svojotduh!” I {tom go re~e toa, izdivna.

47 Stotnikot, pak, koga vide {to sta-na, Go proslavi Boga i re~e: „Navis-tina Ovoj ôvek bil pravednik!”

48 I siot narod {to be{e se sobral dagleda, koga vide {to stana, se vra}a{eudiraj}i se v gradi.

49 A site Negovi poznati, i ènite,{to vrvea po Nego od Galileja, stoejapodaleku i go gledaa toa.

Isusoviot pogreb (Mt 27,57-61; Mr 15,42-47; Jn 19,38-42)

50 A ete, eden ~ovek po ime Josif,~len na sovetot, dobar i praveden~ovek,

51 koj ne se soglasi so odlukata nivnai deloto nivno. Be{e od judejskiot gradArimateja. A i samiot go o~ekuva{ecarstvoto Bo`jo.

52 Toj otide kaj Pilat i go pobarateloto Isusovo;

53 pa Go simna i obvi vo platno, Gopoloì vo grob izdlaben vo kamen, vokoj u{te nikoj ne be{e poloèn.

54 Toj den be{e petok, i sabotata ve}enastapuva{e.

55 Po nego vrvea i ènite, {to beado{le so Isus od Galileja, i go vidoagrobot i polagaweto na teloto Negovo.

56 A potoa se vratija, prigotvija mi-risi i miro, a vo sabotata odmaraa spo-red zapovedta.

42 19,12 1 Mojs40,14 Mt 16,28

43 1 Mojs 2,8 1 Sol 4,17 Otkr 2,7

44 2 Mojs10,22 Amos 8,9-10

45 2 Mojs26,31-33 36,35 Evr 9,8 10,19-20

46 2,49 22,42 Ps 31,6Dela 7,59

47 Mudr 2,12-20 5,1-7 Dela 3,14

48 18,13 23,27

49 8,2 23,55 24,10 Ps 37,11 88,9

51 2,25.38

53 19,30

54 5 Mojs21,23

56 2 Mojs12,16 20,10 5 Mojs 5,14 Mk 16,1

26 9,23

14,27 Dela 2,10

11,20

27 18,13 23,48

Zah 12,10-14

29 11,27 21,23

Os 9,14 Mt 5,3

30 Os 10,8

Otkr 6,16

31 3,9

21,20-23 1 Ptr 4,17

32 22,37

Is 53,12

33 Mk 10,37

34 12,10

Is 53,12 Ps 22,19Mt 5,44 Jn 19,24

Dela 3,17 7,60

1 Kor 2,8

35 Is 49,7

Ps 21,7-8

36 Ps 68,21

37 Ps 20,7 Mt 2,2

41 Mk 15,14

109


Isusovoto voskresenie (Mt 28,1-10; Mr 16,1-8; Jn 20,1-10)

24 Vo prviot den na sedmicata,mnogu rano, tie dojdoa na gro-

bot, nosej}i gi prigotvenite mirisi, aso niv bea i nekoi drugi èni

2 No ja najdoa plo~ata istavena nagrobot.

3 I koga vlegoa, ne go najdoa teloto naGospod Isus.

4 I dodeka se ~udea na toa, odedna{pred niv zastanaa dvajca maì vo svet-li obleki;

5 tie se upla{ija i gi navednaa lica-ta kon zemjata, a ovie im rekoa: „Zo{toGo barate @iviot me|u mrtvite?

6 Toj ne e ovde, a voskresna; setete sekako vi re~e, dodeka be{e u{te vo Ga-lileja,

7 govorej}i deka Sinot ôve~ki trebada bide predaden vo racete na lu|egre{nici i da bide raspnat, i na tre-tiot den da voskresne.”

8 I se setija na Negovite zborovi. 9 Pa {tom se vratija od grobot, im go

soop{tija seto toa na edinaesette i nasite drugi.

10 A tie bea Marija Magdalena, i Jo-ana, i Marija Jakovova zaedno so drugi-te, koi im go kaàa toa na apostolite.

11 I nivnite zborovi im izgledaa ka-ko besmislica, i ne im poveruvaa.

12 No Petar stana i otide brgu dogrobot, pa koga se navedna, go vide vnat-re samo povojot. I se vrati, ~udej}i sesam vo sebe zaradi ona {to se slu~ilo.

Na patot kon Emaus (Mr 16,12-13)

13 Vo istiot den dvajca od niv odea voedno selo, po ime Emaus, koe be{e odd-ale~eno od Erusalim {eeset stadii.5

14 I zboruvaa me|u sebe za site ovienastani.

15 I dodeka razgovaraa i se raspravaaeden so drug, Samiot Isus se pribliìi ode{e so niv;

16 no o~ite im se zamreìja za da neGo poznaat.

17 A Toj im re~e: „Kakvi se tie zboro-vi {to gi razmenuvate me|u sebe odej}ii zo{to ste naàleni?”

18 Edniot od niv, po ime Kleopa, Muodgovori i re~e: „Edinstven tu|inec lisi ti vo Erusalim, ta ne si razbral {tose slu~i vo nego ovie dni?”

19 I go pra{a: „[to?” Tie Mu odgovo-rija: „Za Isus od Nazaret, Koj be{eprorok, silen na delo i na slovo, predBoga i pred siot narod;

20 Kako na{ite prvosve{tenici ina~alnici Go predadoa da bide osudenna smrt i Go raspnaa;

21 a nie se nadevavme deka e Toj Onoj{to treba da go izbavi Izrail; no ipokraj seto toa, denes e ve}e tret den,otkako se slu~i ova.

22 A i nekoi èni od na{ite n#zaprepastija; tie bile rano na grobot,

23 i ne go na{le teloto Negovo; i kogase vratija, rekoa deka im se javile an-geli i deka im kaàle deka e Toj ìv.

24 Otidoa na grobot i nekoi od na{i-te i go najdoa istoto ona, kako {to re-koa ènite; no Nego ne Go videle.”

25 Toga{ im re~e: „O, bezumni! Srce-to vi e sporo za da poveruvate vo s# {torekle prorocite!

26 Ne treba{e li taka da postradaHristos i da vleze vo Svojata slava?”

27 Pa, kako po~na od Mojsej i od siteproroci, im razjasnuva{e {to ekaàno za Nego vo site Pisma.

28 I tie se pribliìja do seloto vokoe odea; a Toj se napravi kako da sakada prodolì.

29 No tie Go zadràa, velej}i: „Osta-ni so nas, za{to denot odmina i nasko-ro }e se stemni!” Toj vleze i ostana soniv.

30 A koga sede{e so niv na trpeza, ze-de leb, go blagoslovi, go prekr{i i impodade.

31 Toga{ im se otvorija o~ite i tieGo poznaa; no Toj stana nevidliv za niv.

32 I si rekoa eden na drug: „Zar ne go-rea vo nas srcata na{i, koga ni zboru-va{e po patot i koga ni go objasnuva{ePismoto?”

19 Mt 2,23 16,14 21,11 Dela 7,22

21 1,54.68 2,25.38 Dela 1,6

22 Mt 28,1 Jn 20,1

23 24,9

24 Jn 20,3-8

26 Jn 13,31-32 Dela 3,13

27 16,16.29-31 24,44 1 Ptr 1,11

28 Mk 6,48

29 Sud 19,9 Dela 16,15

30 22,19 1 Kor11,24

32 Ps 38,3

24,1 Jn 20,1.19 Dela 20,7

1 Kor 16,2

3 Dela 1,21

4 2 Mak 3,26

Mk 9,3 Dela 1,10

5 1,12

Is.N. 3,10 Sud 8,19

1 Car14,39

6 9,22

7 17,25

18,32-33 Mt 8,20

Dela 17,3

8 Jn 2,22

10 8,2

24,24

11 Mt 28,17

15 Mt 18,20

16 Jn 20,14

21,4

110


5 24,13. Okolu 11 km.

43 I koga zede, jade{e pred niv. 44 Pa im re~e: „Ete, ova se zborovite

{to gi govorev u{te dodeka bev so vas,za{to treba da se ispolni s# {to e na-pi{ano za Mene vo Zakonot Mojseev ikaj Prorocite, i vo Psalmite.”

45 Toga{ im go otvori umot za da girazbiraat Pismata,

46 i im re~e: „Taka e napi{ano i takatreba{e da postrada Hristos i da vos-kresne od mrtvite na tretiot den,

47 i da bide propovedano vo Negovoime pokajanie i pro{tevawe na grevo-vite kaj site narodi, po~nuvaj}i odErusalim;

48 a vie ste svedoci za ova. 49 I ete, Jas }e go ispratam vrz vas ve-

tuvaweto od Mojot Otec; a vie ostanetevo gradot Erusalim, dodeka ne se oble-~ete vo sila odozgora.”

Hristovoto voznesenie (Mt 16,19-20; Dela 1,9-11)

50 I gi izvede nadvor do Vitanija, pakoga gi podigna racete, gi blagoslovi.

51 I dodeka gi blagoslovuva{e, se od-deli od niv i se voznese na neboto;

52 tie Mu se poklonija i se vratija voErusalim so golema radost.

53 I bea postojano vo hramot, kade{to Go proslavuvaa i blagoslovuvaaBoga. Amin!

45 Jn 20,9 Dela 4,10-11

46 Is 53 Os 6,2 1 Kor 15,3-4

47 Dela 1,4-8 2,38 10,43 13,38-39 1 Tim 3,16

48 Jn 15,27 Dela 1,8

49 1,35 4,14 Jn 14,16 15,26 Dela 1,4.8 2,33

50 3 Mojs 9,22 Sir 50,20

52 9,51 Jn 14,28 16,22 Dela 1,12

53 Jn 2,20 Dela 2,46

34 1 Kor 15,

4-5

35 1 Mojs

42,29 Dela 20,7

36 Tov 12,17

1 Kor 15,5

37 Mt 14,26

39 1 Jn 1,1

41 Jn 21,5

42 Jn 21,9-10

43 Dela 10,41

44 18,31 24,27

1 Mojs 3,15 49,10-11 Is 7,14

9,5-6 53,1-12

Mih 5,1.3 Zah 9,9

12,10-13,1 13,7

Mal 3,1 Ps 2

Dan 7,13-14 9,24

Mt 16,21 Jn 5,39.46

Dela 26,22

111


33 Pa vo istiot ~as stanaa, se vratijavo Erusalim i gi najdoa sobrani Edina-esette i oni koi bea so niv,

34 kade {to govorea deka Gospod na-vistina voskresnal i mu se javil naSimon.

35 I tie ka`aa za ona {to im se slu~ipo patot i kako Go poznaa, koga go pre-kr{uval lebot.

Pojavuvawe pred Apostolite (Mt 28,16-20; Mr 16,14-18;

Jn 20,19-23; Dela 1,6-8)36 Dodeka tie u{te zboruvaa za toa,

Samiot Isus zastana sred niv i im re-~e: „Mir vam!”

37 A tie, taka se upla{ija i bidej}izastra{eni, pomislija deka gledaatduh.

38 No Toj im re~e: „[to ste zbuneti izo{to takvi misli vleguvaat vo srcatava{i?

39 Videte gi racete Moi i nozeteMoi: Jas sum Istiot; doprete se do Me-ne i gledajte; za{to duhot nema telo ikoski, a, kako {to gledate, Jas imam.”

40 A koga go re~e toa, im gi poka`aracete i nozete.

41 No, dodeka tie od radost u{te neveruvaa i se ~udea, Toj im re~e: „Imateli ovde ne{to za jadewe?”

42 Tie Mu dadoa par~e pe~ena riba imed so sa}e.

EVANGELIE SPORED JOVAN

Voved

Evangelieto spored Jovan Go prikaùva Gospod Isus kako Bo`jo Slovo (Re~,Zbor), Koe stana telo i ìvee{e me|u lu|eto. Vo samoto Evangelie e jasnokaàna i celta poradi koja e napi{ano: za ~itatelite da poveruvaat dekaIsus e veteniot Spasitel, Bo`jiot Sin, i preku vera vo Nego da se zdobijatso ve~en ìvot (20,23).

Evangelieto zapo~nuva so pretstavuvawe na Isus kako Bo`jo Slovo.Sleduvaat niza izvestuvawa za ~udata {to Isus gi pravel, so koi Toj sepotvrduva kako Bo`ji Spasitel za lu|eto. Potoa se opfateni Isusoviteobjasnuvawa za zna~ewata na izvr{enite ~uda. Vo prodolènie Jovan jaopi{uva bliskosta na Isus so Negovite u~enici, preku pove}e slu~ki i sovetidadeni vo poslednata no} pred Isus da bide uapsen. Sleduvaat zapisite zaIsusovoto priveduvawe, sudewe, raspnuvawe, voskresenie i pojavuvawata navoskresnatiot Gospod Isus.

Ova Evangelie go naglasuva ve~niot ìvot {to se dobiva preku vera vo IsusHristos. Jovan gi zapi{al brojnite pouki na Isus vo koi za duhovnite rabotise zboruva preku paraboli, odnosno sporedbi so sekojdnevni ne{ta, kako {to sevodata, lebot, svetlinata, pastirot i ovcite, lozata i pra~kite, itn.

13 koi ne se rodija od krv, nitu poèlba na teloto, nitu od pohot ma{ka,tuku od Boga.

14 I Slovoto stana telo i se vseli me-|u nas, polno so blagodat i vistina; inie ja vidovme Negovata slava, slavakako na Edinoroden od Otecot.

15 Jovan svedo~e{e za Nego i vele{ezboruvaj}i: „Ova e Toj za Kogo rekov:Onoj, Koj ide po mene, Toj e pred mene,bidej}i postoe{e porano od mene!”

16 I od Negovata polnota nie siteprimivme blagodat vrz blagodat;

17 za{to Zakonot be{e daden prekuMojsej, a blagodatta i vistinata stanaapreku Isusa Hrista.

18 Boga nikoj nikoga{ ne Go videl;Edinorodniot Sin, Koj e vo pazuvite naOtecot - Toj Go objavi.

Svedo{tvoto na Jovan Krstitel (Mt 3,1–12; Mr 1,1–8; Lk 3,1–18)

19 I toa e svedo{tvoto na Jovan, kogaJudejcite ispratija od Erusalim sve{-tenici i leviti za da go pra{aat: „Kojsi ti?”

20 Toj prizna i ne odre~e, tuku objavi:„Ne sum jas Hristos.”

6 Mt 3,1 Lk1,13.17.76

7 1,15.19-35 3,27-30 5,33 10,41

8 1,20

9 6,14 8,12 9,5 1 Jn 2,8 Otkr 21,23 22,5

10 3,16 14,17 1 Jn 2,16

12 2,23 3,18 11,52 Rim 9,8 Gal 3,26 Jk 1,21 1 Jn 3,1-2

13 3,3.5-6 Jk 1,18 1 Ptr 1,23Jn 3,9

1,1 5,17-30

17,5 1 Mojs 1,

1-5 Ps 106,20

Izreki8,22

Fil 2,6 Kol 1,15

1 Jn 1,1-2 Otkr 19,13

31 Mojs 1,3

Is 40,26 48,3

Ps 32,6.9 147,15-18

Izreki8,27-30

Mudr 9,1 1 Kor 8,6

Kol 1,16-17

Evr 1,1-3 Otkr 3,14

4 5,26

11,25 14,6

5 3,19

12,46 Mudr 13,

1-9 Rim 1,19-23

1 Kor 1,21

Slovoto na ìvotot

1 Vo po~etokot be{e Slovoto, i Slo-voto be{e vo Boga i Slovoto be{e

Bog. 2 Toa vo po~etokot be{e vo Boga. 3 S# stana preku Nego i bez Nego

ni{to ne stana, od ona {to postana. 4 Vo Nego be{e @ivotot i @ivotot

im be{e svetlina na lu|eto. 5 Svetlinata sveti vo temninata i

temninata ne ja opfati. 6 Ima{e eden ~ovek po ime Jovan, is-

praten od Boga; 7 toj dojde za svedo{tvo, da svedo~i za

Svetlinata, ta site da poveruvaat pre-ku nego.

8 Toj ne be{e Svetlinata, tuku dojdeda svedo~i za Svetlinata.

9 Be{e Vistinska Svetlina, Koja goosvetluva sekoj ~ovek, {to doa|a vo sve-tov.

10 Vo svetot be{e i svetot preku Negopostana, no svetot ne Go pozna.

11 Dojde kaj Svoite, no Svoite ne Goprimija.

12 A na site {to Go primija - na site{to veruvaa vo Negovoto ime - im dademo} da stanat ~eda Bo`ji;

21 I go pra{aa: „Koj si, toga{? Ilijali si ti?” I re~e: „Ne sum.” „Prorokli si?” I odgovori: „Ne.”

22 A tie mu rekoa: „Pa koj si, za da mo-ème da im odgovorime na onie {to n#ispratija; {to veli{ za sebe?”

23 Toj re~e: „Jas sum glas na onoj {tovika vo pustinata: izramnete go Gospo-doviot pat, kako {to veli prorokotIsaija.”

24 A ispratenite bea od fariseite; 25 i go zapra{aa velej}i: „Zo{to

toga{ kr{teva{, koga ne si Hristos,nitu Ilija, nitu prorok?”

26 Jovan im odgovori i re~e: „Jas kr{-tevam so voda, no me|u vas stoi Eden,Kogo vie ne Go poznavate.

27 Toj e Onoj {to ide po mene, Koj be-{e pred mene, Komu jas ne sum dostoenda Mu gi odvrzam remewata od obuvkiteNegovi.”

28 Ova se slu~i vo Vitanija, otadeJordan, kade {to kr{teva{e Jovan.

Bo`joto Jagne 29 Na drugiot den Go vide Jovan Isusa

kako doa|a kaj nego i re~e: „Eve Go Jag-neto Bo`jo, Koe gi zema grevovite nasvetot vrz Sebe!

30 Ovoj e onoj, za Kogo rekov: po meneide ôvek, Koj pred mene be{e, bidej}ipostoe{e pred mene.

31 Jas ne Go poznavav, no dojdov dakr{tevam so voda, za Toj da mu bide ob-javen na Izrail.”

32 I svedo~e{e Jovan, velej}i: „Go vi-dov Duhot da sleguva od neboto kako gu-lab i ostana nad Nego.

33 Jas ne Go poznavav, no Onoj, {to meprati da kr{tevam so voda, Toj mi re~e:‚Vrz Kogo }e vidi{ deka sleguva Duhoti deka ostanuva nad Nego, Toj e Onoj{to }e kr{teva so Duh Sveti.'

34 I jas vidov i posvedo~iv deka Toj eSin Bo`ji.”

Prvite Isusovi u~enici 35 A na drugiot den, pak, stoe{e Jovan

i dvajca od negovite u~enici. 36 I {tom Go vide Isusa kako odi,

re~e: „Eve Go Jagneto Bo`jo!” 37 Koga gi ~uja od nego tie zborovi,

obata u~enika otidoa po Isusa. 38 A Isus, koga se svrte i vide deka

odat po Nego, im re~e: „[to barate?”Tie Mu odgovorija: „Ravi {to zna~i -U~itele, kade ìvee{?”

39 Im re~e: „Dojdete i videte!” Tieotidoa i vidoa kade ìvee i ostanaa tojden kaj Nego. Be{e okolu desettiot~as1.

40 A eden od dvajcata, {to bea ~ule zaIsus i bea trgnale po Nego, be{e An-drej bratot na Simon Petar.

41 Toj prvo go najde brata si Simona imu re~e: „Go najdovme Mesijata, {tozna~i: Hristos2.”

42 I go odvede kaj Isusa. A Isus gopogledna i mu re~e: „Ti si Simon, si-not na Jona; ti }e se nare~e{ Kifa,{to zna~i: Petar3. ”

Povikot do Filip i Natanail 43 Na drugiot den Isus namisli da

otide vo Galileja i go najde Filip, pamu re~e: „Vrvi po Mene!”

44 A Filip be{e od Vitsaida, odgradot na Andrej i Petar.

45 Filip go najde Natanail i mu re~e:„Go najdovme Onoj za Kogo pi{uva{eMojsej vo Zakonot i Prorocite - Isus,sinot Josifov od Nazaret, !”

46 A Natanail mu re~e: „Moè line{to dobro da izleze od Nazaret?”Filip mu re~e: „Dojdi i vidi!”

47 Isus, koga go vide Natanail kakodoa|a kaj Nego, re~e: „Eve vistinskiIzrailec, vo kogo nema lukavstvo!”

48 Natanail Mu re~e: „Od kade mepoznava{?” Isus mu odgovori i re~e:„U{te pred da te povika Filip, kogabe{e pod smokvata, Jas te vidov.”

28 3,26 10,40

29 1 Mojs22,13 2 Mojs 12,3 3 Mojs14,13 Is 53,6-7 Er 11,19 Mk 14,12 Dela 8,32 1 Kor 5,7 1 Ptr 1,18-19 1 Jn 3,5 Otkr5,6.9.12-13

30 1,15.27

31 2,11 1 Jn 1,2

32 Is 11,2 61,1 Mk 1,10 Lk4,1.14.18

33 3,34 14,16 19,30 20,22 1 Car 9,17 Ez 36,27 Joil 2,28 Mk 1,11 Dela 1,5 2,38

34 Is 42,1 Mk 1,1

35 3,25 Lk 7,18

36 1,29.42 Mt 19,26

38 3,2

39 11,34

40 6,8 12,22 Mt 4,18

14 2 Mojs 34,6 5 Mojs 4,7 Is 60,1-2

Lk 9,32 Rim 1,3 Gal 4,4 Fil 2,7

1 Tim 3,16 Evr 2,14

15 Zah 1,4

Mt 3,11 16,24

16 Rim 5,21 Kol 1,19

2,9-10 Efes 4,13

17 7,19.22-23

8,5 2 Mojs

31,18 34,28

Mt 5,17 Rim 6,14

18 3,11 6,46

2 Mojs33,20

Mt 11,27 1 Tim 6,16 Evr 11,27 1 Jn 4,12

19 1,6

Lk 10,32

20 3,28

Dela 13,25

21 5 Mojs

18,15.18 Mal 3,1.

23-24 Sir 48,10 Mt 11,14

17,13

23 Is 40,3Mt 3,3

25 Mt 21,25

Mk 1,4 6,25

27 1,15

Mt 3,11.13 Dela 13,25

113


11,39. Okolu 16 ~asot.21,41. Mesija na evrejski i Hristos na gr~ki zna~at Pomazanik, t.e. poseben Bo`ji pratenik.31,42. Na evrejski Kifa, odnosno Petar, na gr~ki zna~i kamen.

49 Mu odgovori Natanail i re~e:„Ravi! Ti si Sin Bo`ji, Ti si Carot naIzrail!”

50 A Isus, odgovaraj}i, mu kaà: „Da-li veruva{, bidej}i ti rekov deka tevidov pod smokvata? ]e vidi{ pove}eod ova.”

51 I pak re~e: „Vistina, vistina vivelam: otsega }e go gledate neboto otvo-reno i angelite Bo`ji kako se iska~u-vaat i sleguvat nad Sinot ôve~ki.”

Svadbata vo Kana

2Na tretiot den ima{e svadba voKana Galilejska i majkata na Isusa

be{e tamu. 2 Na svadbata bea pokaneti i Isus i

Negovite u~enici. 3 A koga privr{i vinoto, Mu re~e

majka Mu na Isusa: „Nemaat vino.” 4 Isus $ re~e: „[to bara{ od Mene,

èno? U{te ne do{ol Mojot ~as.” 5 No majka Mu Negova im re~e na slu-

gite: „S# {to }e vi re~e, napravete!” 6 A tamu ima{e {est kameni sadovi

za voda, postaveni spored judejskiotobi~aj za o~istuvawe, {to sobiraa podve do tri meri4.

7 Isus im re~e: „Napolnete gi sa-dovite so voda!” I tie gi napolnija dogore.

8 Pa im kaà: „Nacrpete sega i odne-sete mu na starosvatot!” I mu odnesoa.

9 I koga vkusi starosvatot od vinoto,{to be{e stanalo od voda - a toj ne zna-e{e od kade e, no slugite, {to ja beadonele vodata, znaeja - starosvatot gopovika mladoènecot,

10 i mu re~e: „Sekoj ~ovek najnapredgo iznesuva dobroto vino, a koga }e sepodnapijat, toga{ polo{oto; no ti sigo ~uval dobroto vino do sega.”

11 So ova napravi Isus po~etok na~udata vo Kana Galilejska i ja pokaàslavata Svoja; i u~enicite Negovipoveruvaa vo Nego.

12 Potoa sleze vo Kapernaum, Toj imajka Mu, bra}ata Negovi i u~eniciteNegovi; i tamu ostana nekolku dena.

Isus go o~istuva hramot (Mt 21,12–13; Mr 11,15–17;

Lk 19,45–46)

13 Se pribliùva{e Pasha judejska iIsus se iska~i vo Erusalim;

14 i gi zate~e vo hramot onie {to pro-davaa volovi, ovci i gulabi, i menu-va~ite na pari - kako sedat.

15 I otkako napravi kam{ik od vrvci,gi izbrka od hramot site, i ovcite ivolovite; a na menuva~ite im gi ras-turi parite i gi isprevrte masite,

16 pa im re~e na onie {to prodavaagulabi: „Nosete go toa odovde, i od do-mot na Mojot Otec nemojte da pravitedom za trgovija!”

17 U~enicite, pak, Negovi toga{ sesetija deka e napi{ano: „Revnosta zaTvojot dom Me izede.”

18 A Judejcite, pak, odgovorija i Murekoa: „So kakov znak }e ni dokaè{deka go pravi{ toa?”

19 Isus im odgovori i re~e: „Urnetego ovoj hram i za tri dni }e go podig-nam.”

20 A Judejcite rekoa: „Ovoj hram egraden ~etirieset i {est godini, a Tiza tri dni li }e go podigne{?”

21 No Toj govore{e za hramot na Svo-eto telo.

22 A koga voskresna od mrtvite, se se-tija u~enicite Negovi deka za ova be{egovorel, i poveruvaa na Pismoto i nazborot, {to go be{e rekol Isus.

Isus ja znae ~ove~kata priroda 23 I koga be{e vo Erusalim na praz-

nikot Pasha, mnozina, gledaj}i gi ~u-desnite znaci Negovi, {to gi prave{e,poveruvaa vo Negovoto ime.

24 No Samiot Isus ne im se doveruva-{e, bidej}i gi poznava{e site,

25 i nema{e potreba nikoj da Mu sve-do~i za ~ovekot, bidej}i Samiot znae{e{to ima vo ~ovekot.

Isusoviot razgovor so Nikodim

3 Me|u fariseite ima{e eden ~ovekpo ime Nikodim, na~alnik judejski.

3 19,26

4 5,25.28 8,20 12,23.27 13,1 17,1 1 Mojs3,15.20 Mt 8,29 Mk 14,35 Otkr 12,1

5 1 Mojs41,55

6 Mk 7,3

10 Lk 5,39

11 1,14 2,23 12,41 Is 66,19 Mt 12,38

12 Mt 4,13 Mk 3,31

13 6,4 11,55 2 Mojs12,1-27 5 Mojs16,1-6 Lk 2,41

14 Mal 3,1-4

16 Zah 14,21 Lk 2,49

17 Ps 69,10

18 4,48 6,30 20,29 Mt 12,38 Mk 8,11 1 Kor 1,22

19 Mt 26,61 27,40 Dela 6,14

21 Mt 12,6 1 Kor 6,19

41 4,25

1 Car 2,10 Ps 2,2

Dan 9,25 Mt 1,16 Lk 4,41

42 Mt 16,

17-18 Mk 3,16

1 Kor 15,5

43 12,21

21,19.22 3 Car19,19

Mt 9,9

44 Mt 10,3

11,21

45 2,1.11

5,39 21,2

5 Mojs18,18

Is 7,14 9,6

Er 23,5 Ez 34,23 Mt 21,11

Lk 4,21-22 24,27

46 7,41

47 2,25

49 6,69

11,27 12,13

Sof 3,15 Ps 2,7

Mt 14,33 27,42

Dela 13,33

50 11,40

51 1 Mojs

28,12Dan 7,9-10

Mt 3,16 8,20

Dela 7,56

2,1 4,46

114


4 2,6. „Dve do tri meri” t.e. 80 do 100 litri.

2 Toj dojde kaj Isusa no}e i Mu re~e:„Ravi! Znaeme deka si u~itel, dojden odBoga, za{to nikoj ne moè da gi praviovie ~uda {to gi pravi{ Ti, ako Bog nee so nego.”

3 Isus mu odgovori i re~e: „Vistina,vistina ti velam: ako nekoj ne se rodiodozgora, ne moè da go vidi carstvotoBo`jo.”

4 Nikodim Mu re~e: „Kako moè ~o-vek da se rodi koga e star? Zar moè povtorpat da vleze vo utrobata na majkasi i da se rodi?”

5 A Isus mu odgovori: „Vistina, vis-tina ti velam: ako nekoj ne se rodi odvoda i Duh, ne moè da vleze vo car-stvoto Bo`jo;

6 za{to, rodenoto od telo, e telo; arodenoto od Duh, e duh.

7 Zatoa, ne ~udi se {to ti rekov: vietreba da se rodite odozgora.

8 Vetrot duva kade {to saka i glasotnegov go slu{a{, no ne znae{ od kadeide i na kade odi; taka e so sekoj ~ovekroden od Duhot.”

9 Nikodim Mu odgovori i re~e: „Kakomoè toa da bide?”

10 Isus odgovori i mu re~e: „Ti siu~itel izrailev, pa toa li ne go znae{?

11 Vistina, vistina ti velam: nie zbo-ruvame za ona {to znaeme, i svedo~imeza ona, {to sme videle; a vie na{etosvedo{tvo ne go primate.

12 Koga za zemni raboti vi zboruvam ine veruvate, kako }e poveruvate koga bivi govorel za nebesnite?

13 Nikoj ne se iska~il na neboto, os-ven Onoj Koj sleze od neboto, Sinotôve~ki, Koj e na neboto.

14 I kako {to Mojsej ja podigna zmija-ta vo pustinata, taka treba da se izdig-ne i Sinot ôve~ki,

15 ta sekoj {to veruva vo Nego da nezagine, no da ima ìvot ve~en.

16 Za{to Bog tolku go vozqubi svetot,{to Go dade Svojot Edinoroden Sin, tasekoj {to veruva vo Nego da ne zagine,tuku da ima ve~en ìvot.

17 Za{to Bog ne Go isprati SvojotSin vo svetot za da mu sudi na svetot,tuku svetot da se spasi preku Nego.

18 Koj veruva vo Nego - nema da bidesuden, a koj ne veruva, toj e ve}e osuden,za{to ne poveruval vo imeto na Edino-rodniot Sin Bo`ji.

19 A ovoj sud e zatoa {to Svetlinatadojde na svetot, no lu|eto pove}e jazasakaa temninata otkolku svetlinata,za{to nivnite dela bea zli.

20 Za{to sekoj, {to pravi zlo, ja mra-zi svetlinata i ne odi kon svetlinata,za da ne bidat razotkrieni negovitedela bidej}i se lukavi.

21 A onoj {to tvori vistina, odi konsvetlinata za da se vidat negovite dela,bidej}i se po Boga izvr{eni.”

Isus i Jovan 22 Potoa dojde Isus so u~enicite

Svoi vo zemjata Judejska, i tamu ìve-e{e so niv i kr{teva{e.

23 A Jovan kr{teva{e vo Enon, blizuSalim, za{to tamu ima{e mnogu voda; idoa|aa i se kr{tevaa,

24 za{to Jovan u{te ne be{e frlen vozatvor.

25 Toga{ nastana raspravija me|uu~enicite Jovanovi i Judejcite okoluo~istuvaweto.

26 I dojdoa kaj Jovan i mu rekoa: „Ra-vi, Onoj {to be{e so tebe otade Jordani za Kogo ti svedo~e{e, ete, Toj kr{te-va i site odat kaj Nego.”

27 A Jovan odgovori i re~e: „Ne moè~ovek ni{to da primi, ako ne mu edadeno od neboto.

28 Vie samite mi svedo~ite dekarekov: ‚Jas ne sum Hristos, no sum is-praten pred Nego.'

29 Onoj {to ja ima nevestata e mlado-ènec; a prijatelot na mladoènecot,koj stoi i go slu{a, mnogu se raduva naglasot od mladoènecot. Ovaa moja ra-dost se ispolni.

30 Toj treba da raste, a jas da se smalu-vam!”

Toj {to doa|a odozgora 31 „Koj doa|a odozgora, toj e nad site;

a koj e od zemjata, zemen e i kako zemenzboruva. Koj doa|a od neboto, Toj e nadsite.

12 Mudr 9,16 Lk 22,67 Rim 1,16

13 5 Mojs30,12 Izreki30,4 Efes 4,9

14 8,28 12,32.34 4 Mojs21,4-9 Mudr 16,5-7 Mt 8,20

15 20,31 1 Jn 5,11-13.20

16 1 Mojs22,16-17 Mt 21,37 Rim 8,32 1 Jn 4,9-10

17 3,36 8,15-16 Lk 19,10 2 Kor 5,19

18 5,24

19 1,5.9-11 8,12 1 Jn 1,7

20 Jov 24,13-17 Efes 5,11-13

21 Tov 4,6

22 4,1-2

23 Mt 3,6

24 Mt 4,12 14,3 Lk 3,20

26 12,19 Lk 7,18

22 12,16 14,26 16,4

Rim 4,24

23 7,31

11,47-48

24 6,15

16,30

25 13,11

Mk 2,8

3,1 7,50

19,39

2 9,16.33

Mt 22,16 Dela 10,38

3 1,13

Mt 4,17 6,10

Tit 3,5 Jk 1,17-18

1 Ptr 1,23 1 Jn 3,9

5 Is 44,3

Ez 36,25-27 Mt 5,20

3 Ptr 1,11

6 6,63

1 Mojs 6,3 1 Kor15,50

1 Ptr 1,3

7 1 Kor

15,44-50

8 6,63

14,17 Is 32,15

44,3 59,21

Ez 37,9 Joil 2,28-3,2

Ps 77,39 Prop 11,5

10 Ez 11,9

11 3,32

5,19.31-32 18,37

1 Kor 2,14

115


32 I za ona {to vide i ~u, za toa sve-do~i; i svedo{tvoto Negovo nikoj ne goprima.

33 A toj {to go primil Negovoto sve-do{tvo potvrdil deka Bog e vistinit.

34 Bidej}i, toj {to e ispraten odBoga, kaùva Bo`ji zborovi; za{to BogGo dava Duhot neizmerno.

35 Za{to Otecot Go qubi Sinot i s#Mu dade vo rakata Negova.

36 Koj veruva vo Sinot, ima ve~en ì-vot; a koj ne veruva vo Sinot, nema davidi ìvot, no gnevot Bo`ji }e ostanevrz nego.”

Isusoviot razgovorso Samarjankata

4 Koga razbra Isus deka fariseite~ule deka Toj pridobiva pove}e

u~enici otkolku Jovan i kr{teva{e, 2 makar {to Samiot Isus ne kr{te-

va{e, tuku u~enicite Negovi, 3 ja napu{ti Judeja i otide pak vo Ga-

lileja. 4 Treba{e da mine preku Samarija. 5 Taka, dojde vo samarjanskiot grad,

nare~en Sihar, blizu do zemji{teto,{to mu go dade Jakov na svojot sin Jo-sif.

6 Tamu be{e izvorot na Jakov. Isus,pak, izmoren od patot, sedna pokrajizvorot; a be{e okolu {estiot5 ~as.

7 Dojde edna èna od Samarija, za dapolni voda. Isus $ re~e: „Daj Mi da pi-jam!”

8 A u~enicite Negovi bea oti{le vogradot da kupat hrana.

9 @enata Samarjanka Mu re~e: „KakoTi, Judeec, bara{ od mene, èna Samar-janka, da pie{?” Za{to Judejcite soSamarjanite ne se me{aat.

10 Isus $ odgovori i re~e: „Koga bi goznaela darot Bo`ji i Koj e Ovoj {to tiveli: ‚Daj Mi da pijam' - ti samata bipobarala od Nego i Toj bi ti dal ìvavoda.”

11 @enata Mu re~e: „Gospodi, Tinema{ vedro, a kladenecot e dlabok; odkade, pak, ima{ ìva voda?

12 Zar si Ti pogolem od na{iot tatkoJakov, koj ni go dade ovoj kladenec!? I

samiot toj pie{e od nego, i sinovitenegovi, i dobitokot negov!”

13 Isus $ odgovori i re~e: „Sekoj {topie od ovaa voda, pak }e oèdni;

14 a koj pie od vodata, {to }e mu jadadam Jas, nema nikoga{ da oèdni; taavo nego }e stane izvor na voda {to }ete~e vo ìvot ve~en.”

15 @enata Mu re~e: „Gospodi, daj mitakva voda za da ne oèdnuvam, nitu daidam ovde za polnewe!”

16 Isus $ re~e: „Odi, povikaj go tvojotma` i dojdi tuka!”

17 @enata odgovori i Mu re~e: „Ne-mam ma`.” Isus $ re~e: „Pravo kaàdeka nema{ ma`;

18 za{to petmina maì si imala iovoj, {to go ima{ sega, ne ti e ma`;pravo re~e.”

19 @enata Mu odgovori: „Gospodi,gledam deka si Ti prorok!

20 Na{ite tatkovci se poklonuvaa naovaa planina, a vie velite deka vo Eru-salim e mestoto kade {to treba da sepoklonuvame.”

21 Isus $ re~e: „@eno, veruvaj Mi de-ka doa|a vreme koga nitu na ovaa plani-na, nitu vo Erusalim ne }e se poklonu-vate na Otecot.

22 Vie mu se poklonuvate na ona {tone go znaete, a nie se poklonuvame naona {to go znaeme; za{to spasenieto eod Judejcite.

23 No ide vreme i ve}e do{lo kogavistinskite poklonici }e Mu se pok-lonuvaat na Otecot vo duh i vistina,za{to Otecot saka takvi da bidat oniekoi Mu se poklonuvaat.

24 Bog e Duh i onie {to Mu se poklo-nuvaat, treba da se poklonuvaat vo duhi vistina.”

25 @enata Mu re~e: „Znam deka }e doj-de Mesija, nare~en Hristos; koga }edojde Toj, s# }e ni kaè.”

26 A Isus $ re~e: „Jas sum, Koj zboru-va so tebe.”

27 I toga{ dojdoa u~enicite Negovi ise za~udija deka govore{e so èna; nonieden ne Mu re~e: „[to saka{?” ili:„Zo{to zboruva{ so nea?”

6 5 Mojs33,28

7 1 Mojs24,20 Is 12,3

9 Sir 50,25-26 Lk 10,33

10 7,37-38 Er 2,13 17,13 Zah 14,8 Ps 35,8-9 Otkr 21,6 22,17

12 8,53 Mt 12,41-42

13 Sir 24,21

14 6,35 7,38 Is 44,3 58,11 Joil 2,28 Sir 15,3

15 6,34

18 Os 2,6

19 7,40

20 5 Mojs11,29 12,5-14 Ps 121,1-5 Lk 9,53

21 Mal 1,11 Dela 6,14

22 4 Car17,27-41 Is 2,3 Rim 9,3-4

23 5,25 Sir 35,1-6 Efes 2,18 1 Jn 5,6

27 19,11

1 Kor 4,7 Evr 5,4 Jk 1,17

28 1,20

Mal 3,1 Mt 11,10

29 15,11

Is 62,4-5 Ez 16,8 Os 1,2

2,21 Mt 9,15

25,1 2 Kor 11,2

2 Jn 1,12 Otkr 21,2

19,7.9

30 2 Car 3,1

31 3,13 8,23

1 Jn 4,5

32 3,11

1 Jn 5,10

33 7,28 8,26

34 13,3

16,27

35 5,20

10,17 Mt 11,27

28,18

36 3,16-18 Rim 2,8

Efes 5,6 1 Jn 5,13

4,1 3,22

4 Mt 10,5

Lk 9,52-55 17,11

5 1 Mojs

33,19 48,22

Is.N. 24,32

116


5 4,6. Okolu 12 ~asot.

28 A ènata ja ostavi svojata stomna iotide v grad i im re~e na lu|eto:

29 „Dojdete, videte Go ~ovekot Koj mikaà s# {to sum napravila. Da ne e TojHristos?”

30 Toga{ tie izlegoa od gradot itrgnaa kon Nego.

31 Vo toa vreme, pak, u~enicite Gomolea, velej}i: „Ravi, jadi!”

32 No Toj im re~e: „Jas imam hrana zajadewe, {to vie ne ja znaete.”

33 Toga{ u~enicite si progovorijame|u sebe: „Da ne Mu donel nekoj da ja-de?”

34 A Isus im re~e: „Mojata hrana e daja ispolnuvam voljata na Onoj Koj Mepratil i da go izvr{am Negovoto delo.

35 Ne velite li vie deka u{te ~etirimeseci, pa }e nastane ètva? A jas, pak,vi kaùvam: podignete go pogledot ividete gi nivite kako ve}e pobelele,gotovi za ètva.

36 I ètvarot ve}e dobiva plata i so-bira rod za ve~en ìvot, ta da se radu-vaat zaedno i seja~ot i ètvarot.

37 Za{to vo ova vistinita stanuvapogovorkata: ‚Eden see, a drug `nee.'

38 Jas ve isprativ da go `neete ona za{to ne ste se trudele; drugi se trudea,a vie vlegovte vo nivniot trud.”

39 I mnozina Samarjani od onoj gradpoveruvaa vo Nego poradi zborovite naènata koja svedo~e{e: „Mi kaà s#{to sum napravila.”

40 Koga dojdoa, pak, Samarjanite kajNego, Go zamolija da ostane kaj niv. IToj ostana tamu dva dena.

41 I u{te pove}e poveruvaa poradislovoto Negovo;

42 a na ènata $ velea: „Sega ve}e neveruvame samo zaradi tvoeto kaùvawe,za{to sami ~uvme i znaeme deka Toj eSpasitelot na svetot, Hristos.”

Isus isceluva mom~e na umirawe (Mt 8,5–13; Lk 7,1–10)

43 A po dva dni, Toj zamina ottamu iotide vo Galileja.

44 Za{to Sam Isus be{e posvedo~ildeka prorokot vo svoeto rodno mestonema ~est.

45 Koga dojde, pak, vo Galileja, Gali-lejcite Go primija, za{to bea videle s#{to izvr{il vo Erusalim na praz-nikot; za{to i tie bea na praznikot.

46 I taka, Isus pak dojde vo KanaGalilejska, kade {to be{e pretvorilvoda vo vino. Ima{e eden carski ~ovek,~ij sin be{e bolen vo Kapernaum.

47 Toj, {tom ~u deka Isus pristignalod Judeja vo Galileja, otide kaj Nego iGo zamoli da sleze i da mu go izlekuvasinot, za{to be{e na umirawe.

48 A Isus mu re~e: „Ako ne viditeznaci i ~uda, nema da poveruvate?”

49 Carskiot ~ovek Mu re~e: „Gospodi,dojdi dodeka u{te ne mi umrelo dete-to!”

50 A Isus mu odgovori: „Odi si! Tvo-jot sin e ìv!” I ~ovekot poveruva nazborot {to mu go kaà Isus i si zami-na.

51 I vedna{, u{te dodeka sleguva{e,go sretnaa slugite negovi i mu javija:„Sinot tvoj e ìv!”

52 A toj gi pra{a za ~asot koga mu sta-nalo polesno. Tie mu odgovorija: „Odv~era vo sedmiot ~as ve}e nema treska.”

53 Toga{ tatkoto razbra deka toa sta-nalo vo istiot ~as koga Isus mu re~e:„Tvojot sin e ìv!” I poveruva toj iceliot negov dom.

54 Ova be{e vtoroto ~udo {to go iz-vr{i Isus, koga pristigna od Judeja voGalileja.

Isceluvaweto na bolen ~ovekvo bawata Vitezda

5 Potoa be{e eden praznik judejski,i se iska~i Isus vo Erusalim.

2 A vo Erusalim, kaj Ov~ata porta,ima bawa, po evrejski nare~ena Vitez-da6, so pet tremovi.

3 Vo niv leèa mnozina bolni, slepi,kuci, isu{eni, koi o~ekuvaa da se razd-viì vodata,

4 za{to odvreme navreme vo bawatasleguva{e angel Gospodov i ja razdvi-ùva{e vodata; i koj prv }e vleze{e popridviùvaweto na vodata, ozdravuva-{e od kakva bilo bolest da boleduva{e.

45 2,23

46 2,1-11

48 Mudr 8,8 Mt 16,1-4 Mk 13,22 Dela 2,19 Rim 15,19 1 Kor 1,22 Evr 2,4

50 3 Car17,23 Mt 8,13 Mk 7,29

52 Mt 8,14-15 Dela 28,8

53 1,50 3,12 20,29 Dela 11,14 16,14-15.31

54 2,11

5,2 Neem3,1.32 12,39

24 Rim 8,5

12,1

25 1,41

26 9,37

Mk 14,61-62

29 Mt 12,23

32 5 Mojs 8,3

Mt 4,4

34 5,30

35 Mt 9,37-38

Mk 4,29 Otkr 14,15

36 Is 9,3

Ps 125,5-6

37 Mih 6,15 Jov 31,8

1 Kor 3,6

38 17,18 20,21

Dela 8,14-17

40 Lk 9,52

Dela 8,25 10,48

42 Lk 2,11

Fil 3,20 2 Tim 1,10

1 Jn 4,14

44 Mt 13,57

117


6 5,2. Bet–Zata.

5 Ima{e tamu i eden ~ovek koj bole-duva{e trieset i osum godini.

6 Koga Isus go vide kako leì, znaej-}i deka mnogu godini boleduva, mu re-~e: „Saka{ li da ozdravi{?”

7 Bolniot Mu odgovori: „Gospodi!Nemam ~ovek {to }e me spu{ti vo ba-wata koga }e se razdviì vodata; dode-ka jas da dojdam, drug sleguva pred me-ne.”

8 Isus mu re~e: „Stani, zemi ja pos-telkata svoja i odi si!”

9 I vedna{ ozdrave ~ovekot, ja zedepostelkata svoja i ode{e. A toj den be-{e sabota.

10 Zaradi toa Judejcite Mu rekoa naisceleniot: „Sabota e i ne treba da janosi{ svojata postelka!”

11 No toj im odgovori: „Onoj {to meizlekuva, mi re~e: ‚Zemi ja postelkatasvoja i odi!'”

12 A tie go pra{aa: „Koj e toj ~ovek{to ti re~e: ‚Zemi ja postelkata svojai odi?'”

13 No isceleniot ne znae{e koj e,za{to Isus se be{e oddale~il bidej}ina toa mesto ima{e mnogu narod.

14 Podocna Isus go sretna vo hramoti mu re~e: „Ete, sega si zdrav i ne gre-{i ve}e, za da ne te snajde ne{to polo-{o!”

15 A ~ovekot otide i im kaà naJudejcite deka Isus e Onoj {to go izle-kuval.

16 I zatoa Judejcite Go gonea Isusa isakaa da go ubijat, za{to toa go vr{e{evo sabota.

17 A Isus im odgovara{e: „MojotOtec dosega raboti, i Jas rabotam.”

18 Zatoa Judejcite u{te pove}e sakaada Go ubijat, bidej}i ne samo {to janaru{uva{e sabotata, tuku i Boga Gonarekuva{e Svoj Otec, pravej}i se ed-nakov so Boga.

Isusovata vlast 19 A Isus im odgovori na toa i re~e:

„Vistina, vistina vi velam: Sinot nemoè da pravi ni{to Sam od Sebe, akone vidi {to pravi Otecot; bidej}i ona{to go pravi Toj, toa istoto go pravi iSinot.

20 Za{to, Otecot Go saka Svojot Sini Mu pokaùva s# {to Samiot pravi; i}e Mu pokaè dela pogolemi od ovie, zada se ~udite vie.

21 Za{to, kako {to Otecot voskresnu-va mrtvi i gi oìvuva, taka i Sinot gioìvuva onie koi saka.

22 Otecot ne sudi nikogo, tuku celiotsud Mu go predade na Sinot;

23 ta site da Go po~ituvaat Sinot,kako {to Go po~ituvaat Otecot. Koj neGo po~ituva Sinot, toj ne Go po~ituvanitu Otecot, Koj Go pratil.

24 Vistina, vistina vi velam: koj goslu{a slovoto Moe i veruva vo OnojKoj Me pratil, ima ìvot ve~en i nemada dojde na sud, tuku preminal od smrtvo ìvot.

25 Vistina, vistina vi zboruvam: ide~asot i ve}e e dojden, koga mrtvite }ego ~ujat glasot na Sinot Bo`ji, i tie{to }e go ~ujat, }e oìveat.

26 Za{to, kako {to Otecot ima ìvotvo Sebe, taka Mu dade i na Sinot daima ìvot vo Sebe;

27 i Mu dade vlast i da sudi, za{toToj e Sinot ôve~ki.

28 Ne ~udete se na ova, za{to ide~asot koga site, koi se vo grobovite, }ego ~ujat glasot na Sinot Bo`ji,

29 i }e izlezat: koi pravele dobro - }evoskresnat za ìvot, a koi pravele zlo,}e voskresnat za osuduvawe.

Svedo~ewe za Isusa 30 Jas ni{to ne moàm da pravam Sam

od Sebe. Kako {to slu{am, taka isudam, i Mojot sud e praveden, za{to neja baram Mojata volja, tuku voljata naOtecot Koj Me prati.

31 Ako Jas svedo~am Sam za Sebe, sve-do{tvoto Moe nema da bide vistinito.

32 No ima Drug {to svedo~i za Mene;i znam deka e vistinito toa svedo{tvoso koe Toj svedo~i za Mene.

33 Vie prativte kaj Jovan i toj viposvedo~i za vistinata.

34 Ne deka Jas primam svedo{tvo od~ovek; tuku ova go kaùvam za da se spa-site vie.

35 Toj be{e svetilo {to gori i sveti,a vie sakavte da se poraduvate na nego-vata svetlina za kratko vreme.

20 3,35 7,3.21 14,10-12 15,9 17,23-24

21 1,4 11,25 1 Car 2,6 Rim 4,17 Efes 2,5

22 3,17 5,27 9,39 12,47 Dela 10,42

23 Lk 10,16 Fil 2,10-11 1 Jn 2,23

24 3,11.15-16.18 8,51 10,27-28 1 Jn 3,14

25 5,28 11,25-26.43 Mk 5,41 Lk 7,14 8,54 Efes 2,1.5

26 1,4 6,53.57

27 5 Mojs7,10-14 Mt 8,20 Evr 2,18

28 11,43-44

29 Dan 12,2 Mt 16,27 25,46 Lk 14,14 Dela 24,15 1 Kor15,32 1 Sol 4,16 Otkr 20,13

30 4,34 5,19 6,38 Lk 22,42

31 8,13-14

5 5 Mojs 2,14

Lk 8,29

8 Mt 9,6

Mk 2,11 Lk 5,24

9 9,14

Mt 12,1 Lk 5,25

13,14 Dela 3,8

10 9,16

2 Mojs 20,8 Er 17,21 Mt 12,2

11 9,11

13 6,2-3.15 Mt 8,18 Mk 7,17

14 8,11

Mt 9,2 Mk 2,5

15 9,11

16 1 Mojs 2,

2-3 2 Mojs

20,10

17 7,23 9,4

18 2,16

8,37.40 Mudr 2,16

Mt 14,5 26,4

Fil 2,6

19 5,30

8,28.42

118


36 No Jas imam pogolemo svedo{tvood Jovanovoto; delata {to Mi gi dadeOtecot da gi izvr{am, samite tie dela,{to gi izvr{uvam Jas, svedo~at zaMene deka Me pratil Otecot.

37 I Otecot, Koj Me prati, Sam pos-vedo~i za Mene. A vie ni glasot Negovnikoga{ ne ste go ~ule, nitu licetoNegovo ste go videle.

38 I zborovite Negovi ne se vo vas,za{to ne veruvate vo Onoj kogo Go pra-til Toj.

39 Gi istraùvate Pismata, za{tovie mislite deka vo niv imate ìvotve~en; a tokmu tie svedo~at za Mene.

40 No ne sakate da dojdete kaj Mene zada imate ìvot.

41 Od lu|e slava ne primam, 42 no Jas ve poznavam deka vo sebe

qubov Bo`ja nemate. 43 Jas dojdov vo imeto na Mojot Otec i

ne Me primate; a nekoj drug, ako dojdevo svoe ime, nego }e go primite.

44 Kako moète vie da poveruvate ko-ga primate slava eden od drug, a slava-ta, {to e od Ediniot Bog, ne ja barate?

45 Nemojte da mislite deka Jas }e veobvinuvam pred Otecot; ima koj da gov-ori protiv vas - Mojsej, na kogo vie senadevate.

46 Za{to, ako mu bevte veruvale naMojsej, i Mene }e Mi poveruvavte, za{-to toj pi{uva{e za Mene.

47 Ako, pak, na negovite Pisanija nepoveruvavte, kako toga{ }e im poveru-vate na Moite zborovi?”

Isus nahranuva nad pet iljadi lu|e (Mt 14,13–21; Mr 6,30–44; Lk 9,10–17)

6 Potoa Isus otide na drugata stra-na od Galilejskoto, Tiverijadskoto

More. 2 I po nego ode{e mnogu narod, za{to

gi gledaa ~udata Negovi {to givr{e{e nad bolnite.

3 A Isus otide vo gorata i tamu sede-{e so u~enicite Svoi.

4 I nabliùva{e judejskiot praznikPasha.

5 Isus, pak, otkako gi podigna o~ite,vide deka kon Nego ide mnogu narod mu

re~e na Filip: „Od kade da kupime lebza da jadat ovie?”

6 A toa go re~e za da go isku{a, za{toSam znae{e {to }e napravi.

7 Filip Mu odgovori: „Ne }e im bidedovolno leb za dveste denarii, pa da do-bie sekoj od niv po malku!”

8 Eden od u~enicite Negovi, Andrej,bratot na Simon Petar, Mu re~e:

9 „Ovde ima edno mom~e koe ima petja~menovi lebovi i dve ribi; no {to etoa za tolku du{i?”

10 Isus re~e: „Kaète im na lu|eto daposednat!” A na toa mesto ima{e mnogutreva. Toga{ posednaa lu|eto, na brojokolu pet iljadi.

11 Isus gi zede lebovite, zablagodarii im gi podade na u~enicite, a u~enici-te na onie {to posednaa; isto taka i odribite, koj kolku saka{e.

12 A koga se nasitija, im re~e nau~enicite Svoi: „Soberete gi ostana-tite par~iwa za da ne se zagubi ni{to!”

13 I od pette ja~menovi lebovi sobraai napolnija dvanaeset ko{nici par~i-wa, {to im preostanaa na onie {to ja-dea.

14 Lu|eto, koga go vidoa ~udoto {to gonapravi Isus, rekoa: „Ovoj e navistinaProrokot Koj treba{e da dojde na sve-tot!”

15 No Isus, {tom razbra deka sakaatda dojdat i da Go fatat za da go progla-sat za car, povtorno se povle~e Sam vogorata.

Isus odi po moreto (Mt 14,22–33; Mr 6,45–52)

16 A prikve~er, u~enicite Negovislegoa do moreto,

17 i otkako vlegoa vo korab, trgnaapreku moreto kon Kapernaum. I ve}e sebe{e stemnilo, a Isus s# u{te ne be{edo{ol kaj niv.

18 Moreto, pak, se podiga{e, za{toduva{e silen vetar.

19 I koga bea pominale dvaeset i pet -do trieset stadii7, Go vidoa Isusa ka-ko odi po moreto i se pribliùva konkorabot, pa se upla{ija.

46 5 Mojs18,15 Lk 24,27 Dela 3,22 7,35.37

47 1,17 6,32 Lk 16,29-31 2 Kor 3,14-16

6,2 2,23 Mt 4,23.25 12,15 Lk 9,11

4 2,13 Lk 22,1

5 1,43 12,21 4 Mojs11,13

6 2,25 6,61.64 13,11 21,17 2 Kor 13,5 Otkr 2,2

8 1,40 Mt 4,18 10,2

9 21,9-13 Sud 7,13 4 Car 42-43

11 Otkr 4,9 11,17

13 4 Car 4,44

14 Mt 21,11 Dela 7,37

15 18,36 Mt 14,22-23 Mk 6,46

32 3,26

5,36-37.39 8,18

15,26 19,35

1 Jn 5,6-9

33 1,7.15.34

3,27-30

34 1 Jn 5,9

35 1,8

Sir 48,1 3 Ptr 1,19

36 2,11 3,2

9,16.33 10,25.38

14,11 Mt 9,6

37 6,44-46

8,18 5 Mojs4,12.15

Mt 3,17 1 Jn 5,9

38 6,29 8,37

1 Jn 2,14

39 1,45 2,22

5 Mojs8,1.3

30,15-20 Ps 119

Mt 1,22 Lk 24,27.44 Dela 13,27

1 Ptr 1,10-11

Otkr 19,10

41 7,18

12,43 1 Sol 2,6

43 Mt 24,5.24

44 7,18

8,50.54 12,23.28.43

Rim 2,29 1 Kor 4,5.7

45 9,28

5 Mojs31,26-27 Rim 2,17

119


76,19. 5-6 kilometri, po na{i merila.

20 No Toj im re~e: „Jas sum, ne pla-{ete se!”

21 Tie sakaa da Go primat vo koraboti vedna{ korabot pristigna do bregot,kade {to odea.

Narodot Go bara Isusa 22 Utredenta nautro narodot, {to

stoe{e od drugata strana na moreto,zabeleà deka tamu nema{e drug korab,osven eden, vo koj vlegoa u~enicite Ne-govi, i deka Isus ne vleze vo korabot sou~enicite Svoi, tuku samo u~enicitenegovi zaminaa.

23 I drugi korabi dojdoa od Tiverija-da, blizu do ona mesto kade {to bea jaleleb, otkako Gospod zablagodari.

24 I koga vidoa lu|eto deka Isus nebe{e tamu, nitu u~enicite Negovi,vlegoa sami vo korabi i dojdoa vo Ka-pernaum da Go baraat Isusa.

25 I {tom Go najdoa otade moreto, Murekoa: „Ravi, koga dojde ovde?”

26 A Isus im odgovori i re~e: „Visti-na, vistina vi velam: vie ne Me baratezatoa {to vidovte ~uda, tuku zatoa {tojadevte od lebovite i se nasitivte.

27 Rabotete ne za hrana {to se rasipu-va, tuku za hrana {to ostanuva za ve~enìvot i koja }e vi ja dade Sinot ôve~-ki, za{to vrz Nego stavil pe~at BogOtecot.”

28 A tie Mu rekoa: „[to da pravimeza da izvr{uvame Bo`ji dela?”

29 Isus im odgovori i re~e: „Bo`jotodelo e ova: da poveruvate vo Onoj KogoGo isprati Toj.”

30 A tie Mu rekoa: „Kakov znak }e nipokaè{ da vidime i da poveruvame?[to }e napravi{?

31 Tatkovcite na{i jadea mana vo pus-tinata, kako {to e napi{ano: ‚Leb odneboto im dade da jadat.'”

32 No Isus im re~e: „Vistina, visti-na vi velam: ne vi dade Mojsej leb od ne-boto, tuku Mojot Otec vi dava vistins-ki leb od neboto.

33 Za{to lebot Bo`ji e Onoj, Koj sle-guva od neboto i mu dava ìvot na sve-tot.”

34 Toga{ Mu rekoa: „Gospodi, davaj nigo sekoga{ toj leb!”

35 A Isus im re~e: „Jas sum lebot naìvotot; koj doa|a kaj Mene, nema da og-ladni i koj veruva vo Mene, nema niko-ga{ da oèdni.

36 No vi rekov: vie i Me vidovte i neveruvate.

37 S# {to Mi dava Otecot, }e dojdekaj Mene; a koj doa|a kaj Mene, nema dago izbrkam nadvor;

38 za{to Jas slegov od neboto ne da jaizvr{uvam Mojata volja, tuku voljatana Otecot, Koj Me prati.

39 A voljata na Otecot, Koj Me prati,e ovaa: od s# {to Mi dal da ne zagubamni{to, tuku da go voskresnam voposledniot den.

40 A ovaa e voljata na Onoj {to Meprati: sekoj {to }e go vidi Sinot i }epoveruva vo Nego da ima ve~en ìvot, iJas }e go voskresnam vo posledniotden.”

41 Negoduvaa protiv Nego Judejcite,za{to re~e: „Jas sum lebot {to sleze odneboto”,

42 i zboruvaa: „Zar ne e Ovoj Isus, Jo-sifoviot sin, îj tatko i majka gi poz-navavme? Kako toga{ Toj veli: ‚Slegovod neboto.'”

43 Im odgovori Isus i re~e: „Ne mr-morete me|u sebe.

44 Nikoj ne moè da dojde kaj Mene,ako ne go privle~e Otecot, Koj Me pra-ti; i Jas }e go voskresnam vo posledni-ot den.

45 Kaj Prorocite e napi{ano: ‚I }ebidat site od Boga nau~eni.' Sekoj {to~ul od Otecot i se nau~il, doa|a kajMene.

46 Ne deka nekoj Go videl Boga, osvenOnoj Koj e od Boga; Toj go videl Otecot.

47 Vistina, vistina vi velam: Kojveruva vo Mene ima ve~en ìvot.

48 Jas sum lebot na ìvotot. 49 Tatkovcite va{i jadea mana vo pus-

tinata i umrea; 50 a ova e leb {to doa|a od neboto, i

onoj, koj jade od nego, nema da umre. 51 Jas sum ìviot leb {to sleze od ne-

boto; koj jade od ovoj leb, }e ìvee ve~-no; a lebot {to }e go dadam Jas, e Mo-eto telo, {to }e go predadam za ìvo-tot na svetot.”

35 4,14 6,48.51.58 11,25 14,6 Is 55,1-3 Izreki9,1-6 Sir 24,19-22

36 6,26.29.40.64 9,41 15,24 20,29

37 17,6-7.24 Mt 11,28 1 Jn 5,4

38 4,34 5,30 Mt 26,39 Mk 14,36 Lk 22,42 Evr 10,9

39 6,44.54 10,28-29 17,12 18,9 Mt 18,14

40 6,54 11,24-25

41 6,33.35.51.58 2 Mojs16,2-8 1 Kor10,10

42 7,27 Mk 6,3

44 6,39.65 12,32 Os 11,4 Mt 16,17

45 Is 54,13Er 31,33-34 1 Sol 4,9 1 Jn 4,12 2,27

46 1,18 7,29 2 Mojs33,20

47 3,15-16.36

20 Mt 14,27 Mk 16,6

22 12,12

24 Mk 1,37

26 2,11

27 4,14

6,50-51.54.58 Is 55,2 Mt 8,20

16,12 Efes 4,30

28 1 Kor15,58

29 1 Sol 1,3 1 Jn 3,23

30 2,18

Mt 12,38

31 2 Mojs

16,15 4 Mojs11,7-9

21,5 5 Mojs 8,3 Neem 9,15

Ps 78,24105,40

Mudr 16,20

32 6,49.58

33 6,41.51

34 4,15

Mt 6,11 Lk 11,3

120


52 Judejcite pak po~naa da se prepira-at me|u sebe, velej}i: „Kako moè Ovojda ni go dade teloto Svoe da go jademe?”

53 A Isus im re~e: „Vistina, vistinavi kaùvam: ako ne go jadete teloto naSinot ôve~ki i ne ja piete krvta Ne-gova, ne }e imate ìvot vo sebe.

54 Koj go jade Moeto telo i ja pie Mo-jata krv, ima ìvot ve~en i Jas }e govoskresnam vo posledniot den.

55 Za{to Moeto telo e vistinska hra-na, i Mojata krv - vistinsko pitie.

56 Koj jade od Moeto telo i pie od Mo-jata krv, }e bide vo Mene i Jas vo nego.

57 Kako {to Me prati ìviot Otec iJas ìveam preku Otecot, taka i toj{to jade od Mene, }e ìvee preku Me-ne.

58 Ova e lebot {to sleze od neboto, ane kako tatkovcite va{i {to jadeamana i izumrea; koj jade od ovoj leb, }eìvee doveka.”

59 Ova go kaà Isus vo sinagogata,koga pou~uva{e vo Kapernaum.

Zborovi za ve~en ìvot 60 Toga{ mnozina od u~enicite Nego-

vi, otkako go slu{naa toa, rekoa:„Te{ki se ovie zborovi! Koj moè da gislu{a!?”

61 A Isus, znaej}i vo Sebe deka u~eni-cite Negovi negoduvaat zaradi toa, imre~e: „Zar ova ve soblaznuva?

62 A {to ako Go vidite Sinot ôve~-ki kako se voznesuva gore, kade {to bilporano?

63 Duhot e toj {to oìvuva; telotoni{to ne polzuva. Zborovite {to vi gikaàv se duh i ìvot.

64 No ima me|u vas i nekoi {to ne ve-ruvaat.” Isus znae{e od po~etok koi setie {to ne veruvaat i koj e toj {to }ego predade.

65 I re~e: „Zatoa vi zboruvam dekanikoj ne moè da dojde kaj Mene, ako nemu bide dadeno od Mojot Otec.”

66 Od toa vreme mnozina od Negoviteu~enici se povlekoa i ne odea ve}e soNego.

67 Toga{ im re~e Isus na dvanaeset-minata: „Da ne sakate i vie da siotidete?”

68 A Simon Petar Mu odgovori: „Gos-podi, kaj kogo }e otideme? Ti ima{ zbo-rovi za ve~en ìvot,

69 i nie poveruvavme i poznavme dekasi Ti Hristos, Sin na ìviot Bog.”

70 Isus im odgovori: „Ne li ve izbravdvanaesetmina? No eden od vas e |a-vol8.”

71 A zboruva{e za Juda Simonov Iska-riotski, za{to toj, iako eden od dvana-esetminata, saka{e da Go predade.

Isus i Negovite bra}a

7 Potoa ode{e Isus po Galileja, za-toa {to ne saka{e da odi vo Judeja,

bidej}i Judejcite sakaa da Go ubijat. 2 Se pribliùva{e, pak, judejskiot

praznik Senici. 3 Toga{ bra}ata Negovi Mu rekoa:

„Izlezi odovde i odi vo Judeja, ta iu~enicite Tvoi da gi vidat delata {togi vr{i{.

4 Za{to nikoj ne pravi ne{to tajnokoga saka da se pro~ue. Ako Ti gi vr-{i{ ovie raboti, toga{ pokaì sepred svetot!”

5 Za{to i bra}ata Negovi ne veruvaavo Nego.

6 A na toa Isus im odgovori: „Moetovreme u{te ne e dojdeno, a za vas vreme-to e sekoga{ pogodno.

7 Svetov vas ne moè da ve mrazi, aMene Me mrazi, za{to Jas svedo~am zanego deka delata mu se lo{i.

8 Vie otidete na ovoj praznik; Jas ne-ma da izlezam na ovoj praznik, za{tovremeto Moe s# u{te ne se ispolnilo.”

9 Otkako go re~e toa, ostana vo Gali-leja.

Isus na praznikot 10 No, {tom otidoa bra}ata Negovi, i

Toj otide na praznikot, no ne javno,tuku nekako skri{um.

11 A Judejcite Go baraa na praznikoti velea: „Kade e Onoj?”

67 2 Tim 1,15

68-69 Mk 8,27-33

68 5 Mojs 8,3 Dela 5,20

69 10,36 Mk 1,24 Lk 4,34 Dela 3,14 1 Jn 4,16

70 13,18 15,16 Lk 22,3

71 12,4 Lk 6,13.16

7,1 5,18

2 2 Mojs23,14.16 3 Mojs23,34 4 Mojs29,12-39 5 Mojs16,13-16 Zah 14,16-19 Neem 8,1-18

3 Mt 12,46 Mk 3,31 Dela 1,14

4 4,48 6,30

5 Mk 3,33-35

6 2,4 7,30 8,20

7 3,19-21 15,18

8 Lk 9,51

11 11,56

48 6,35.38.51.

58

51 1,14 3,6

15,13 Mt 26,26

1 Kor11,24

Evr 10,5.10 1 Jn 3,16

52 3,4

53 4,14 5,26

Mt 8,20 1 Kor

11,23-24

54 6,39.40.44

55 Kol 2,16

56 15,4-5

1 Jn 3,24

57 5,26

Mt 16,16 Evr 7,25

58 6,41.51

59 18,20

60 Juda 1,15

61 Mt 11,6

62 3,13

12,32 17,5

Mt 8,20 Dela 1,9-11

63 3,6

2 Kor 3,6 Gal 6,8

1 Ptr 3,18

64 2,25

65 3,27 6,44

66 Lk 9,62

121


8 6,70. Gr~kiot zbor „diavolos”, od koj proizleguva zborot |avol, primarno zna~i klevetnik.

12 I mnogu raspravii ima{e me|unarodot za Nego; edni zboruvaa: „Dobare”, a drugi velea: „Ne, tuku go izmamu-va narodot!”

13 No nikoj ne zboruva{e za Nego ot-voreno, poradi strav od Judejcite.

14 A na sredinata od praznikot, vlezeIsus vo hramot i pou~uva{e.

15 I se ~udea Judejcite, velej}i: „Ka-ko gi poznava Ovoj Knigite, koga neu~el?”

16 Toga{ im odgovori Isus i re~e:„U~eweto Moe ne e Moe, tuku na Onoj{to Me prati;

17 i ako nekoj saka da ja vr{i voljataNegova, }e razbere dali e ova u~ewe odBoga, ili Jas Samiot od Sebe zboruvam.

18 Koj govori samiot od sebe, toj sibara svoja slava; a koj ja bara slavata naOnoj {to Go pratil, Toj e vistinit ivo Nego nema nepravda.

19 Zar ne vi go dade Mojsej Zakonot?No nikoj od vas ne go ispolnuva Zako-not. Zo{to sakate da Me ubiete?”

20 Narodot odgovori i re~e: „Demonote vo tebe! Koj saka da Te ubie?”

21 Odgovori Isus i im re~e: „Edno de-lo izvr{iv i site se ~udite.

22 Mojsej vi go dade obrezanieto, nezatoa {to toa e od Mojsej, tuku od tat-kovcite - i vie vo sabota obrezuvate~ovek.

23 Ako ~ovek se obrezuva vo sabota, zada ne se naru{i Zakonot Mojseev, naMene li se gnevite {to cel ~ovekizlekuvav vo sabota?

24 Ne sudete spored nadvore{nosta,tuku sudete so praveden sud!”

25 Toga{ nekoi od Erusalim rekoa:„Ne li e Ovoj {to Go baraat da Go ubi-jat?

26 Ete, javno govori i ni{to ne Muvelat. Da ne se uverile i na~alnicitedeka e Toj navistina Hristos?

27 No, Ovoj Go znaeme od kade e, a koga}e dojde Hristos nikoj ne }e znae od ka-de e.”

28 Toga{ Isus, pou~uvaj}i vo hramot,izvika glasno i re~e: „I Mene Me poz-navate i znaete od kade sum; no Sam odSebe ne dojdov, tuku Toj {to me prati eVistinitiot; Nego vie ne Go poznavate.

29 Jas, pak, Go znam, za{to sum od Ne-go i Toj Me prati.”

30 Toga{ sakaa da Go fatat, no nikojne klade raka na Nego, bidej}i u{te nebe{e do{ol ~asot Negov.

31 I mnozina od narodot poveruvaa voNego i velea: „Koga }e dojde Hristos,zar }e napravi pogolemi ~uda otkolku{to napravi Ovoj?”

32 ûja fariseite deka narodot takazboruva za Nego, pa ispratija fari-seite i prvosve{tenicite slugi da gofatat.

33 Toga{ Isus im re~e: „U{te malkuvreme sum so vas, a potoa }e otidam kajOnoj Koj Me prati.

34 ]e Me barate i nema da Me najdete;i kade {to }e bidam Jas, vie ne }e mo-ète da dojdete.”

35 A Judejcite si rekoa me|u sebe:„Kade }e odi Ovoj ta da ne moème daGo najdeme? Da ne saka da odi pri rase-lenite me|u Elinite, pa i Elinite dagi pou~uva?

36 [to zna~at ovie zborovi: ‚]e Mebarate i ne }e Me najdete'; i ‚Kade {to}e bidam Jas, vie ne }e moète da dojde-te?'”

Izvorot na ìva voda 37 A vo posledniot golem den od praz-

nikot zastana Isus i izvika so silenglas, velej}i: „Koj e èden neka dojdekaj Mene da pie!

38 Koj veruva vo Mene, kako {to ere~eno vo Pismoto, od negovata utroba,}e pote~at reki od ìva voda.”

39 A ova go re~e za Duhot, Kogo {to}e Go primat onie koi veruvaat vo Ne-go; za{to Svetiot Duh u{te ne im be{edaden, bidej}i Isus u{te ne be{eproslaven.

40 A mnozina od narodot, koga gi ~ujaovie zborovi, rekoa: „Navistina Ovoj eprorok!”

41 Drugi velea: „Ovoj e Hristos.” Anekoi rekoa: „Zar od Galileja }e dojdeHristos?

42 Ne e li re~eno vo Pismoto dekaHristos }e dojde od semeto Davidovo iod grat~eto Vitleem, od kade {to be{eDavid?”

27 6,42 7,41 9,29

28 8,19.26 19,9

29 8,55 17,25 Mt 11,27

30 2,4 Lk 4,29-30

31 2,11.23 8,30 10,42 11,45 12,11.42

32 Mt 11,2 12,23

33 1,1 12,35 16,5.10.16

34 8,21 12,40 13,33.36 5 Mojs 4,29 Is 55,6

35 12,20-24 Izreki1,28 Jk 1,1 1 Ptr 1,1

37 3 Mojs23,36 Is 55,1 Otkr 21,6 22,17

38 4,10.14 19,31-34 2 Mojs17,1-6 Is 12,3 43,20 44,3 58,11 Ez 47,1-12 Joil 4,18 Zah 13,1 14,8 1 Kor 10,4

39 12,16.23.28 13,31-32 16,7 Dela 2,4

12 7,40-43

Mt 27,63

13 9,22

12,42 19,38 20,19

15 Mt 7,28-29

13,54-57 Lk 2,47

Dela 4,13

16 3,11-13.31-

35 12,49 14,10

18 5,41-44

8,50 Ps 91,15

19 1,17

5,46-47 8,37-41

Dela 7,53 Rim 2,17-23

20 8,48

10,20 Mt 11,18 12,24.27

21 5,2-9.16

22 1 Mojs

17,10-13 21,4

3 Mojs 12,3 Rim 4,11

23 Mt 12,1-

5.11-12 Mk 3,5 Lk 13,15-16

24 8,15

3 Mojs19,15

Is 11,3-4 Zah 7,9

25 5,18 7,19

8,37.40

122


43 I taka nastana me|u narodot razdorza Nego.

44 A nekoi od niv sakaa da Go fatat,no nikoj ne stavi raka vrz Nego.

45 Dojdoa, pak, slugite kaj prvosve{-tenicite i fariseite i ovie im rekoa:„Zo{to ne Go dovedovte?”

46 A slugite odgovorija: „Nikoga{~ovek ne govorel taka kako Ovoj ô-vek.”

47 Toga{ im odgovorija fariseite:„Da ne se prelagavte i vie?

48 Poveruval li nekoj od na~alnicitei fariseite vo Nego?

49 No, ovoj narod, {to ne go znae Za-konot, e proklet.”

50 Nikodim, pak, koj be{e oti{ol kajNego no}e, a be{e eden od niv, im re~e:

51 „Osuduva li na{iot Zakon ~ovekdodeka najnapred ne go soslu{aat i nedoznaat {to pravi?”

52 A tie mu odgovorija i rekoa: „Da nesi i ti od Galileja? Ispitaj i }e vi-di{ deka prorok od Galileja ne se javu-va!”

53 I sekoj si otide vo svojot dom.

@ena fatena vo prequba

8 A Isus otide na Maslinovata Go-ra.

2 Utredenta pak dojde vo hramot isiot narod doa|a{e kaj Nego. A Tojsedna i gi pou~uva{e.

3 Toga{ kni`nicite i fariseitedovedoa kaj Nego èna fatena vo pre-qubodejstvo; ja postavija nasrede i

4 Mu rekoa: „U~itele, ovaa èna efatena vo prequbodejstvo na delo.

5 A Mojsej vo Zakonot ni zapovedatakvite da gi kamenuvame; Ti, pak, {toveli{?”

6 Toa go rekoa za da Go isku{aat i daimaat za {to da Go obvinat. A Isus senavedna dolu i po~na so prst da pi{uvavo zemjata, ne gledaj}i gi.

7 Koga prodolìja da go pra{uvaat,Toj se ispravi i im re~e: „Koj od vas ebez grev, prv neka frli kamen na nea!”

8 I pak se navedna dolu i pi{uva{epo zemjata.

9 A tie, {tom go ~uja toa, bidej}i so-vesta gi grize{e, se razotidoa eden po

eden, po~nuvaj}i od najstarite pa doposlednite: ostanaa samo Isus i èna-ta, koja stoe{e nasrede.

10 A koga se ispravi i ne vide nikogoosven ènata, Isus $ re~e: „@eno, kadese onie {to te obvinuvaa? Nikoj li nete osudi?”

11 A taa re~e: „Nikoj, Gospodi.”Toga{ Isus $ re~e: „Nitu Jas ne teosuduvam. Odi si i nemoj pove}e dagre{i{.”

Isus e Svetlinata na svetot 12 I pak im re~e Isus, velej}i: „Jas

sum Svetlinata na svetot; koj vrvi poMene nema da odi vo temnina, a }e jaima svetlinata vo ìvotot.”

13 Toga{ Mu rekoa fariseite: „Tisvedo~i{ Sam za Sebe; Tvoeto sve-do{tvo ne e vistinito.”

14 Isus im odgovori i re~e: „Makar{to svedo~am Sam za Sebe, Moeto sve-do{tvo e vistinito, za{to znam od kadesum do{ol i kade odam; a vie ne znaeteod kade sum do{ol i kade odam.

15 Vie sudite po teloto, Jas ne sudamnikomu.

16 I ako sudam Jas, Mojot sud e visti-nit, za{to ne sum Sam, tuku Jas iOtecot, Koj Me prati.

17 A i vo zakonot va{ e napi{ano de-ka svedo{tvoto od dvajca svedoci sesmeta za verodostojno.

18 Jas svedo~am za Sebe i Otecot, KojMe prati, svedo~i za Mene.”

19 Toga{ Mu rekoa: „Kade e TvojotOtec?” Isus odgovori: „Vie ne Me zna-ete nitu Mene, nitu Mojot Otec; akoMe znaevte Mene, }e Go znaevte i MojotOtec.”

20 Ovie zborovi gi kaà Isus kajriznicata, koga pou~uva{e vo hramot; inikoj ne go fati, za{to u{te ne be{edo{ol ~asot Negov.

Isusovoto zaminuvawe i opomenatado nevernite

21 Pak im re~e Isus: „Jas si odam, avie }e Me barate i vo svojot grev }e um-rete. Kade {to }e odam Jas, vie ne mo-ète da dojdete.”

6 Mt 16,1 22,15

7 5 Mojs 17,7 Mt 7,1-5

9 Mt 22,22

11 5,14 2 Mojs33,11 Ps102,8.13-14

12 1,4-5.9 12,35-36.46 2 Mojs13,21 Ps 26,1 36,10 89,16 Is 9,2 49,6 60,19 Mudr 7,26 2 Kor 6,14-15 1 Jn 1,5-7

13 5,31

14 3,11 9,29 13,3 16,28

15 7,24 12,47 1 Car 16,7 1 Kor 2,8-16

16 5,30.37 8,29

17 5 Mojs 17,6 19,15 4 Mojs35,30 Mt 18,16

18 5,32.37 1 Jn 5,9

19 12,45 14,7.9-11 16,3

20 7,30 Mk 12,41-43

40 6,14

5 Mojs18,15-18

Mt 21,11 Dela 3,22

7,37

41 1,46 7,52

42 2 Car 7,

12-17 Ps 88,3-4

Er 23,5 Mih 5,1 Mt 2,5-6 Rim 1,3

43 3,19-21

9,16 10,19

44 7,30

46 Mt 7,28

13,54

48 12,42

1 Kor 1,26

49 Er 5,4-5

50 3,1-2 19,39

51 2 Mojs 23,1 5 Mojs 1,16

17,4.6

52 1,46 5,39 7,41

8,1 Lk 21,37

2 Mt 26,55 Lk 21,38

3 Lk 7,37-50

5 3 Mojs

20,10 5 Mojs

22,22-24 Ez 16,38-40

123


22 Toga{ Judejcite rekoa: „Da ne sakada se samoubie i zatoa veli: kade {to}e odam Jas, vie ne moète da dojdete?”

23 I im re~e: „Vie ste od dolu, a Jassum od gore: vie ste od ovoj svet, Jas,pak, ne sum od ovoj svet.

24 Zatoa vi rekov deka }e umrete vosvoite grevovi; bidej}i, ako ne po-veruvate deka Jas Sum Toj, }e umrete vogrevovite svoi.”

25 Toga{ Mu rekoa: „Koj si Ti?” Isusim odgovori: „Po~etok, kako {to i vivelam.

26 Mnogu imam za vas da zboruvam i dasudam; no, Onoj {to Me prati e vis-tinit i ona {to sum ~ul od Nego, toa imu go kaùvam na svetot.”

27 No ne razbraa deka im govore{e zaOtecot.

28 A Isus im re~e: „Koga }e Go izdig-nete Sinot ôve~ki, toga{ }e sfatitedeka sum Jas i deka ni{to ne pravamSam od Sebe, tuku, kako {to Me nau~iMojot Otec, taka i zboruvam.

29 Onoj {to Me prati e so Mene; Ote-cot ne Me ostavi Sam, za{to sekoga{go vr{am ona {to Mu e ugodno.”

30 Koga Toj go zboruva{e ova, mnozinapoveruvaa vo Nego.

Koj e navistina sloboden? 31 Toga{ Isus im govore{e na onie

Judejci, {to bea poveruvale vo Nego:„Ako vie ostanete vo Moeto slovo, na-vistina }e bidete Moi u~enici;

32 i }e ja zapoznaete vistinata, i vis-tinata }e ve oslobodi.”

33 Mu odgovorija i rekoa: „Nie sme se-me Avraamovo i nikoga{ nikomu ne smerobuvale; a kako Ti veli{: ‚]e bideteslobodni?'”

34 Isus im odgovori: „Vistina, visti-na vi velam: sekoj {to pravi grev, robmu e na grevot.

35 A robot ne ostanuva ve~no doma;Sinot ostanuva ve~no.

36 I ako Sinot ve oslobodi, navisti-na }e bidete slobodni.

37 Znam deka ste seme Avraamovo, nosakate da Me ubiete, za{to slovotoMoe ne moè da se smesti vo vas.

38 Jas go kaùvam ona {to sum go vi-del kaj Mojot Otec; a i vie go praviteona {to ste go videle kaj va{iot tat-ko.”

39 Mu odgovorija i rekoa: „Na{ tatkoe Avraam.” Isus im re~e: „Ako bevte~eda Avraamovi, vie }e gi vr{evte de-lata Avraamovi.

40 A sega sakate da Me ubiete, Mene,ôvekot Koj vi ja kaà vistinata {toja ~u od Boga. Avraam taka ne prave{e.

41 Vie gi vr{ite delata na svojottatko.” A tie Mu rekoa: „Nie ne smerodeni od bludstvo; eden Otec imame -Bog.”

42 No Isus im re~e: „Ako Bog be{eva{ Otec, toga{ }e Me sakavte Mene,bidej}i Jas sum izlegol i doa|am od Bo-ga. Za{to ne dojdov Sam od Sebe, tukuToj Me prati.

43 Zo{to ne gi razbirate Moitezborovi? Zatoa {to ne moète da gislu{ate poukite Moi.

44 Va{iot tatko e |avolot; i vie saka-te da gi ispolnuvate èlbite na svojottatko; toj e ~ovekoubiec od po~etokot ine stoi vo vistinata, za{to vo nego ne-ma vistina. Koga zboruva laga, govoriod sebe, za{to e la`livec i tatko nalagata.

45 A bidej}i Jas vistinata vi ja kaù-vam, ne Mi veruvate.

46 Koj od Vas moè da Me obvini zagrev? Ako li, pak, vistina zboruvam,toga{ zo{to ne Mi veruvate?

47 Koj e od Boga, toj gi slu{a Bo`jitezborovi. A vie ne gi slu{ate, za{to neste od Boga.”

48 Toga{ Judejcite Mu odgovorija irekoa: „Ne zboruvame li pravo deka siTi Samarjanin i deka demon ima voTebe?”

49 Isus im odgovori: „Vo Mene nemazol duh, tuku Go po~ituvam SvojotOtec, a vie Me bes~estite.

50 No Jas ne baram Svoja slava; imaDrug {to ja bara, i {to }e sudi.

51 Vistina, vistina vi velam; koj }egi zapazi zborovite Moi, nema da vidismrt doveka.”

52 Toga{ Judejcite Mu rekoa: „Segarazbravme deka demon ima vo Tebe:

35 1 Mojs21,10 2 Mojs 21,2 5 Mojs15,12 Er 2,14 Gal 4,30

36 Rim 6,18-22 2 Kor 3,17

37 5,18

38 3,11 6,45

39 8,33 1 Mojs 15,6 Sir 44,20-21 Mt 3,9 Rim4,3.18.20 Jk 2,21-24

41 2 Mojs 4,22 5 Mojs 32,6 Is 63,16 64,7 Er 3,1-4

42 13,3 17,8 Mal 2,10 1 Jn 5,1

43 Rim 8,7

44 1 Mojs 3,4 Mudr 2,24 Rim 5,12 1 Ptr 5,8 1 Jn 3,8-15 Otkr 12,12

45 Gal 4,16

46 2 Kor 5,21 Evr 4,15 1 Ptr 2,22 1 Jn 3,5

47 18,37 1 Jn 4,6 5,19

21 7,34.36

13,33.36 5 Mojs

24,16 Ez 18,20 33,12-20

22 7,35

23 1,10 3,31

17,14

24 8,28.58

13,19 2 Mojs3,14-15 Is 41,4

43,10

26 7,28

12,49

28 3,14 5,19

Mt 8,20

29 4,34 5,30

16,32 2 Mojs 3,12

Is.N. 1,5 Er 1,8

30 2,23 7,31

10,42

31 3,11 15,7

Dela 11,23 2 Jn 1,9

32 1,14.17 14,6.17

33 Mt 3,9

Rim 4,12 9,7

Gal 3,6-16 Evr 2,16

34 Rim 6,17-19

3 Ptr 2,19 1 Jn 3,8

124


Avraam umre, i prorocite, a ti veli{,koj }e gi zapazi zborovite Moi, smrtnema da vidi doveka.

53 Da ne si Ti pogolem od na{iottatko Avraam, koj umre? I prorociteumrea; a za kogo se smeta{ Sebe si?”

54 Isus odgovori: „Ako se slavam Sam,toga{ slavata Moja e ni{to; Onoj Kojme proslavuva e Mojot Otec, za Kogovie velite deka e va{ Bog;

55 no ne Go poznavate, a Jas, pak, goznam. I ako kaàm deka ne Go poznavam,}e bidam la`go kako vie. No Jas Goznam i go pazam slovoto Negovo.

56 Avraam, tatkoto va{, se raduva{eda go vidi Mojot den; i go vide, i sezaraduva.”

57 Toga{ Judejcite Mu rekoa: „U{tenema{ ni pedeset godini - a si go videlAvraam!?”

58 Isus im re~e: „Vistina, vistina vivelam: Jas postojam u{te pred da serodi Avraam.”

59 Toga{ zedoa kamewa za da gi frlatna Nego; Isus se sokri i izleze od hra-mot, pominuvaj}i me|u niv; i taka zami-na.

Isus isceluva sleporoden ~ovek

9 Minuvaj}i, vide eden ~ovek, slepod ra|awe.

2 U~enicite Negovi Go pra{aa irekoa: „Ravi, koj zgre{il - toj ili ro-ditelite negovi, ta se rodil slep?”

3 Isus odgovori: „Nitu toj, nituroditelite negovi zgre{ile, tuku za dase javat delata Bo`ji vrz nego.

4 Jas treba da gi vr{am delata naOnoj {to Me prati dodeka e den;nastapuva no}, koga ne }e moè nikoj daraboti.

5 Dodeka sum vo svetot, Jas sum Svet-lina na svetot.”

6 [tom go re~e toa, plukna na zemja,napravi kal so plunkata i gi nama~kaso nea o~ite na slepiot,

7 i mu re~e: „Otidi i izmij se vo ba-wata Siloam!”, {to zna~i: „Ispraten”.Toj otide, se izmi i dojde gledaj}i.

8 A sosedite i onie, {to porano gobea gledale kako slep, rekoa: „Zar ne eovoj {to sede{e i prose{e?”

9 Edni velea: „Toj e”, a drugi: „Li~ina nego.” Toj, pak, zboruva{e: „Jas sum.”

10 Toga{ go pra{aa: „Kako ti se otvo-rija o~ite?”

11 Toj odgovori i re~e: „Eden ôvek,Koj se vika Isus, napravi kal, mi gi na-ma~ka o~ite i mi re~e: ‚Otidi vo bawa-ta Siloam i izmi se!' Otidov, se izmivi progledav.”

12 Pak go pra{aa: „Kade e Toj?” Tojre~e: „Ne znam.”

Fariseite go ispituvaatisceluvaweto

13 Toga{ go odvedoa kaj fariseite ~o-vekot, koj porano be{e slep.

14 A be{e sabota koga napravi Isuskal i mu gi otvori o~ite.

15 Go pra{aa, pak, isto taka i farise-ite: „Kako progleda?” Toj im odgovori:„Mi klade kal na o~ite, se izmiv i segagledam.”

16 Toga{ nekoi od fariseite rekoa:„Ne e od Boga Ovoj ~ovek, {tom ne jazapazuva sabotata.” Drugi rekoa: „Kakomoè gre{en ~ovek da pravi takvi ~u-da?” I nastana raspravija me|u niv.

17 Pak mu rekoa na slepiot: „Ti {toveli{ za onoj {to ti gi otvori o~ite?”A toj re~e: „Prorok e!”

18 No Judejcite ne poveruvaa za negodeka bil slep i progledal dodeka ne gipovikaa roditelite na onoj {toprogleda,

19 i gi pra{aa, velej}i: „Dali e ovojva{iot sin, za kogo velite deka serodil slep?” Pa, kako sega gleda?

20 Roditelite negovi odgovorija i imrekoa: „Znaeme deka e ovoj na{ sin ideka se rodi slep;

21 no kako sega gleda, ne znaeme; ili,koj mu gi otvori o~ite, ne znaeme. Toj egolem; pra{ajte go nego, neka vi kaèsam za sebe!”

22 Ova go rekoa negovite roditeli, bi-dej}i se pla{ea od Judejcite; za{to Ju-dejcite se bea soglasile da bide isklu-~en od sinagogata sekoj {to }e Go priz-nae za Hristos.

23 Zatoa i roditelite negovi rekoa:„Toj e vozrasen, nego pra{ajte go!”

24 Toga{ povtorno go povikaa ~ovekot{to be{e porano slep i mu rekoa:

4 5,17 11,9-10

5 1,4 8,12 Is 49,6

6 Mk 7,33 8,23

7 4 Car 5,10 Is 8,6 Lk 13,4

8 Dela 3,10

13 1,24

14 5,9 Lk 13,10 14,1-2

16 3,2 5,16.18 7,43 9,31.33 10,19 5 Mojs12,32-13,5

17 7,40 Mt 16,14 21,46

22 7,13 12,42 19,38 20,19 Lk 6,22

24 Is.N. 7,19 Otkr 11,13

48 4,9

7,20 10,20

Mk 3,22 Lk 9,52

49 Mal 1,6

50 5,41 7,18

1 Ptr 2,23

51 5,24

11,25-26 Lk 2,26

Evr 11,5

52 7,20

10,20 Mk 9,1

Dela 2,29

53 4,12

Mt 12,41

54 13,32 17,5

55 7,28-29

Mt 11,27

56 12,41

1 Mojs17,17

Ez 30,3 Joil 1,15 Mt 13,17 1 Kor 1,8 Evr 11,13

58 8,24 17,5

Is 43,13

59 10,31 11,8

Lk 4,29-30

9,1 Dela 3,2

2 2 Mojs 20,5

Ez 18,20

3 5,14 11,4

Lk 13,2-4

125


„Proslavi Go Boga! Nie znaeme dekaOnoj ôvek e gre{en!”

25 A toj odgovori i re~e: „Dali e gre-{en, ne znam; no znam deka bev slep, asega gledam.”

26 Pak mu rekoa: „[to ti napravi?Kako ti gi otvori o~ite?”

27 Toj im odgovori: „Jas ve}e vi rekovi ne ~uvte; zo{to sakate pak da ~uete?Da ne sakate moèbi i vie da Mu stane-te u~enici?”

28 A tie go ukorija i mu rekoa: „Ti siNegov u~enik, a nie sme Mojseeviu~enici!

29 Nie znaeme deka so Mojsej govorelBog; a Ovoj ne znaeme od kade e.”

30 Odgovori ~ovekot i im re~e: „Toa ei za ~udewe, {to vie ne znaete od kadee, a mene, sepak, mi gi otvori o~ite!

31 Znaeme deka Bog ne slu{a gre{ni-ci: no onoj {to Go po~ituva Boga i jaispolnuva Negovata volja, nego goslu{a.

32 Otkako e vekov, ne se ~ulo nekoj daotvoril o~i na sleporoden.

33 I ako Toj ne be{e od Boga, ne }emoè{e da napravi ni{to.”

34 Odgovorija i mu rekoa: „Siot si vogrevovi roden, pa zar ti nas }e n#u~i{?” I go izbrkaa nadvor.

Duhovno slepilo 35 Isus ~u deka go isterale nadvor, pa

go najde i mu re~e: „Veruva{ li ti voSinot Bo`ji?”

36 Toj odgovori i re~e: „A koj e, Gos-podi, pa da poveruvam vo Nego?”

37 Isus mu re~e: „Si Go videl, tokmuOnoj e koj zboruva so tebe!”

38 A toj re~e: „Veruvam, Gospodi!” IMu se pokloni.

39 I re~e Isus: „Za sud dojdov Jas voovoj svet, za da progledaat onie {to negledaat, a onie {to gledaat, da stanatslepi.”

40 Go ~uja toa nekoi od fariseite {tobea so Nego, i Mu rekoa: „Zar i nie smeslepi?”

41 Isus im re~e: „Da bevte slepi, grevnema{e da imate; a sega velite dekagledate, zatoa i grevot vi ostanuva.”

Za dobriot pastiri za negovoto stado

10 „Vistina, vistina vi velam: kojne vleguva niz vratata vo ov~oto

trlo, a preskoknuva od druga strana,kradec e i razbojnik;

2 a koj vleguva niz vratata, pastir ena ovcite;

3 nemu vratarot mu otvora i ovcite goslu{aat glasot negov, toj gi vika svo-ite ovci po ime i gi izveduva.

4 I koga }e gi izvede ovcite svoi, odipred niv, ovcite odat po nego, bidej}igo poznavaat glasot negov;

5 a po tu| ~ovek ne odat, tuku }epobegnat od nego, za{to glasot natu|iot ne go poznavaat.”

6 Ovaa parabola im ja kaà Isus, notie ne razbraa {to be{e toa {to imgovore{e.

7 Toga{ Isus pak im re~e: „Vistina,vistina vi velam: Jas sum vratata na ov-cite.

8 Site, kolku {to dojdoa pred Mene,kradci se i razbojnici; no ovcite ne giposlu{aa.

9 Jas sum vratata: koj }e vleze prekuMene, }e se spasi; i }e vleze, i }e iz-leze, i pasi{te }e najde.

10 Kradecot doa|a samo da ukrade, daubie i da pogubi. Jas dojdov za da imaatìvot i da go imaat vo izobilie.

11 Jas sum dobriot Pastir. Dobriotpastir si go polaga ìvotot svoj zaovcite;

12 a naemnikot, koj ne e pastir i ne esopstvenik na ovcite, ako vidi deka do-a|a volk, gi ostava ovcite i bega; i vol-kot gi razgrabuva i gi rasprsnuva ovci-te.

13 Naemnikot bega, za{to e naemnik,i ne se griì za ovcite.

14 Jas sum dobriot Pastir; i gi znamMoite, i Moite Me znaat Mene.

15 Kako Mene {to Me poznava Otecot,taka i Jas Go poznavam Otecot; i ìvo-tot Svoj go polagam za ovcite Svoi.

16 I drugi ovci imam, {to ne se odova trlo, i niv treba da gi priberam; i}e go ~ujat glasot Moj i }e bide ednostado i eden pastir.

10,1 Ez 34,2 Mk 6,34

2 Mih 2,12

3 Ps 94,7

4 10,27

6 16,25

7 Ps 117,20

8 Er 23,1-2 Ez 34,2-3

9 1 Mojs28,17 Mt 7,13-14 25,10 Lk 11,52

11 15,13 Is 40,11 Ez 34,15 37,24 Ps 22,1 Mt 9,36 18,12-14 25,32 Evr 13,20 1 Jn 3,16 Otkr 7,17

12 Er 10,21 23,1 Zah 11,17 Dela 20,29

14 10,27 1 Kor 8,2-3 Gal 4,9 2 Tim 2,19

15 Mt 11,27

16 11,52 17,20 Is 56,8 Er 23,3 31,10 Ez 34,23 Mih 2,12-13 Gal 3,28 1 Ptr 2,25

28 5,45

29 7,27-28

8,14 2 Mojs

33,11 4 Mojs12,2-8

31 Is 1,15

Ps 33,15 66,18

Jov 27,9 Izreki

15,29 1 Jn 3,21-22

33 3,2

34 9,2

Ps 50,6

35 3,14-15

Mt 8,20

37 4,26

39 3,17

5,22.27.30 8,12.15

12,47 Mt 13,13

Mk 4,11-12

40 Mt 15,14

23,16.24.26

41 3,36

15,22 Izreki

26,12

126


17 Zatoa Me qubi Otecot, za{to Jasìvotot Svoj si go polagam za da goprimam pak.

18 Nikoj ne Mi go odzema, tuku JasSam od Sebe go davam. Imam vlast da godadam i vlast imam pak da si go zemam.Ovaa zapoved ja primiv od SvojotOtec.”

19 I pak nastana raspravija me|uJudejcite zaradi ovie zborovi.

20 Mnozina od niv velea: „Demon imai ne e pri Sebe. Zo{to Go slu{ate?”

21 Drugi velea: „Ova ne se zborovi nabesoma~en; moè li demon na slep damu otvori o~i?”

Sve~ena izjava i obvinuvaweza hulewe

22 A be{e toga{ vo Erusalim prazni-kot Obnovuvawe na hramot i be{e zima.

23 Ode{e Isus vo hramot, po tremotSolomonov.

24 A Judejcite Go opkolija i Mu re-koa: „Do koga }e gi ma~i{ na{ite du-{i? Ako si Ti Hristos, kaì ni otvo-reno!”

25 Isus im odgovori: „Vi rekov, i neveruvate. Delata {to gi vr{am Jas voimeto na Mojot Otec, tie svedo~at zaMene.

26 No vie ne veruvate, bidej}i ne steod Moite ovci, kako {to vi rekov.

27 Moite ovci go slu{aat Mojot glasi Jas gi poznavam; i tie odat po Mene,

28 i Jas im davam ve~en ìvot; i niko-ga{ nema da zaginat; i nikoj ne }e giistrgne od rakata Moja.

29 Mojot Otec, {to Mi gi dade, epogolem od site; i nikoj ne moè da gigrabne od rakata na Mojot Otec.

30 Jas i Otecot sme edno.” 31 A Judejcite, pak, zedoa kamewa da

Go kamenuvaat. 32 Isus im odgovori: „Mnogu dobri

dela vi javiv od Mojot Otec; za koe odtie dela frlate kamewa na Mene?”

33 Mu odgovorija Judejcite, velej}i:„Za dobro delo kamewa ne frlame naTebe, tuku za hulewe, za{to Ti, iako si~ovek, se pravi{ Bog.”

34 Isus im odgovori: „Ne e li napi-{ano vo va{iot Zakon: ‚Jas rekov: bogo-vi ste?'

35 Ako Toj gi nare~e bogovi onie konkoi be{e upateno slovoto Bo`jo, a pis-moto ne moè da se urne,

36 a na Onoj li, Kogo Go osveti Ote-cot i Go prati vo svetot, vie velite:‚Huli{ na Boga?' deka rekov: ‚Jas sumSin Bo`ji?'

37 Ako ne gi vr{am delata na MojotOtec, ne veruvajte Mi;

38 a ako, pak, gi vr{am, makar {toMene ne Mi veruvate, na delata Moipoveruvajte, za da razberete i poveruva-te deka Otecot e vo Mene i Jas sum voNego.”

39 Sakaa pak da Go fatat, no Toj im seistrgna od racete nivni,

40 i pak otide otade Jordan, na onamesto kade {to Jovan kr{teva{e, i os-tana tamu.

41 Mnozina dojdoa kaj Nego i govorea:„Jovan ne napravi niedno ~udo, no s#{to re~e Jovan za Nego, be{e vistina.”

42 I mnozina tamu poveruvaa vo Nego.

Smrtta na Lazar

11 Be{e, pak, bolen nekoj si Lazar,od Vitanija, od seloto na Marija

i nejzinata sestra Marta. 2 A Marija, ~ij brat Lazar se razbole,

be{e onaa koja Go pomaza Gospoda somiro i gi izbri{a nozete Negovi sosvojata kosa.

3 Toga{ sestrite nara~aa po Nego, ve-lej}i: „Gospodi, ete, onoj {to go milu-va{, bolen e.”

4 [tom ~u Isus, re~e: „Taa bolest nee za umirawe, tuku za slava Bo`ja, za dase proslavi Sinot Bo`ji preku nea.”

5 A Isus gi saka{e Marta, nejzinatasestra, i Lazar.

6 A koga ~u deka e bolen, toga{ostana u{te dva dni vo mestoto kade{to se nao|a{e.

7 Potoa im re~e na u~enicite: „Daotideme pak vo Judeja!”

8 U~enicite Mu rekoa: „Ravi, segasakaa da Te ubijat so kamewa, i pak litamu }e odi{?”

9 Isus odgovori: „Neli ima dvanaeset~asovi vo denot? Koj odi dewe, ne sesopnuva, za{to ja gleda svetlinata naovoj svet;

33 5,18 3 Mojs24,16 Mt 9,3 Mk 14,64

34 7,49 Ps 82,6Rim 3,19 1 Kor 8,5

35 Mt 5,18 Lk 16,17

36 6,69 17,17-19 Er 1,5 Sir 49,7

38 2,11 14,10-11 17,21

39 7,30.44

40 1,28 Mt 19,1

41 1,29.34

42 7,31

11,1 Mt 21,17 Lk 10,38-39

2 12,1-8 Lk 7,36-50

3 11,36

4 1,14 7,39 17,1-5

5 5 Mojs 33,3 Mk 10,21

8 8,37.40.59 10,31

9-10 9,4.12 12,35

17 15,13

Fil 2,8-9 1 Jn 3,16

18 1,4

14,31 15,10

19 7,43 9,16

20 7,20

Mk 3,22 Dela 26,24

21 9,32

2 Mojs 4,11

22 1 Mak 4,

36-59

23 Dela 3,11

5,12

24 8,25

Lk 22,67

25 5,36

10,38

26 6,64 8,45

Izreki28,5

1 Kor 2,14

27 10,3-4

28 3,16 6,39

17,2.12 18,9

Rim 8,33-39

29 17,24

Is 43,13 49,2

30 1,1

17,11.21

31 8,59 11,8

127


10 a koj odi no}e, se sopnuva, za{to ne-ma svetlina vo nego.”

11 Ova im go kaà, a potoa im re~e:„Lazar, prijatelot na{, zaspal; no odamda go razbudam.”

12 Toga{ u~enicite Negovi rekoa:„Gospodi, ako zaspal, }e stane.”

13 Isus go re~e toa za smrtta negova, atie mislea deka govori za zaspivawe soson.

14 Toga{ Isus re~e otvoreno: „Lazarumre!

15 No se raduvam zaradi vas {to nebev tamu, ta da poveruvate - tuku, daotideme kaj nego.”

16 Toga{ Toma, nare~en Bliznak, imre~e na u~enicite: „Da otideme i nieda umreme so nego.”

Isus e voskresenie i ìvot 17 Koga dojde Isus, otkri deka toj

ve}e ~etiri dena e vo grob. 18 A Vitanija be{e blizu do Eru-

salim, okolu petnaeset stadii9; 19 i mnozina Judejci bea do{le kaj

Marta i Marija da gi ute{at za nivni-ot brat.

20 Koga ~u Marta deka doa|a Isus, iz-leze pred Nego; a Marija sede{e doma.

21 Toga{ Marta Mu re~e na Isus:„Gospodi, ako be{e Ti ovde, brat mi ne-ma{e da umre.

22 No i sega znam {to i da posaka{ odBoga, Bog }e ti dade.”

23 Isus $ re~e: „Tvojot brat }e vos-kresne!”

24 Marta Mu re~e: „Znam deka }e vos-kresne pri voskresenieto, vo posledni-ot den.”

25 A Isus $ re~e: „Jas sum voskreseni-eto i ìvotot; koj veruva vo Mene, i daumre, }e ìvee.

26 I sekoj {to ìvee i veruva vo Me-ne, nema da umre doveka. Go veruva{ litoa?”

27 Taa Mu odgovori: „Da, Gospodi, jaspoveruvav deka si Ti Hristos, SinotBo`ji, {to treba da dojde vo svetot.”

Isus prosolzuva 28 [tom go re~e toa, otide i ja povi-

ka sestra si Marija tajno, velej}i:„U~itelot e ovde i te vika.”

29 Taa koga ~u, stana brgu i otide kajNego;

30 za{to Isus u{te ne be{e do{ol voseloto, a stoe{e kade {to Go be{edo~ekala Marta.

31 Judejcite, {to bea so nea doma i jaute{uvaa, koga vidoa deka Marija stanabrgu i izleze, otidoa i tie po nea, mis-lej}i deka }e odi na grobot da pla~e.

32 A Marija, {tom pristigna tamu ka-de {to be{e Isus i koga Go vide, padnapred nozete Negovi i re~e: „Gospodi, dabe{e ti ovde, nema{e da umre brat mi!”

33 Isus, pak, koga ja vide kako pla~e, iJudejcite {to bea do{le so nea kakopla~at, se nataì vo duhot i sepotrese,

34 pa re~e: „Kade ste go poloìle?”Mu rekoa: „Gospodi, dojdi i vidi!”

35 Isus prosolzi. 36 Toga{ Judejcite rekoa: „Gledaj,

kolku go sakal!” 37 Nekoi od niv, pak, velea: „Ne mo-

è{e li Ovoj, {to gi otvori o~ite naslepiot, da napravi i ovoj da ne umre?”

Voskresnuvaweto na Lazar 38 A Isus pak se naàli vo Sebe i

dojde do grobot; toa be{e pe{tera i ka-men navalen na nea.

39 Re~e Isus: „Krenete go kamenot!”Marta, sestrata na umreniot, Mu re~e:„Gospodi, mirisa ve}e; ima ~etiri denaotkako e umren!”

40 Isus $ re~e: „Ne li ti rekov deka,ako veruva{, }e ja vidi{ slavata Bo`-ja?”

41 Toga{ go dignaa kamenot kade {toleè{e umreniot. A Isus gi podignao~ite ugore i re~e: „O~e, Ti blagoda-ram {to Me usli{i.

42 Jas znaev deka Ti sekoga{ Me usli-{uva{; no ova go rekov zaradi narodov{to stoi naokolu, za da poveruvaat de-ka Ti si Me pratil.”

32 11,21

33 12,27 Mk 3,5

35 Lk 19,41

37 9,6-7

38 20,1 Mt 27,60 Lk 23,53 24,2

40 1,14 2,11

41 17,1 Mt 14,19 Mk 6,41 Lk 18,13 Dela 7,55

42 6,29 12,30 17,8.21 3 Car18,36-37 1 Jn 5,14-15

10 13,30

Mt 6,23 Lk 11,35 1 Jn 2,11

11 Mt 9,24

27,52 Dela 7,60

1 Kor11,30

15 2,11

16 14.5.31

20,24-29 Rim 6,8

18 Mt 21,17 Mk 10,32

19 11,45

Jov 2,11

20 Ez 8,14

21 11,32

24 5,28-29 6,39-40

Dan 12,2 2 Mak12,44

Dela 24,15

25 1,4

20,31 Kol 3,4

Otkr 1,18

26 5,24 8,51

Mt 22,23

27 6,14.69

128


9 11,18. 3 kilometri.

43 Koga go re~e ova, izvika so silenglas: „Lazare, izlezi nadvor!”

44 izleze umreniot, zavitkan vo plat-no po racete i nozete; a liceto zabrade-no so krpa. Im re~e Isus: „Odvitkajtego i ostavete go da odi!”

Zagovor protiv Isusa(Mt 26,1–5; Mr 14,1–2; Lk 22,1–2)

45 Toga{ mnozina od Judejcite {tobea do{le so Marija i vidoa {to na-pravi Isus, poveruvaa vo Nego.

46 Nekoi od niv otidoa kaj fariseitei im rekoa {to napravi Isus.

47 Toga{ prvosve{tenicite i fari-seite go sobraa sinedrionot i rekoa:„[to da pravime? Ovoj ôvek pravimnogu ~uda.

48 Ako Go ostavime taka, site }e pove-ruvaat vo Nego i }e dojdat Rimjanite,pa }e ni ja odzemat i zemjata i naro-dot.”

49 A eden, pak, od niv, Kajafa, koj taagodina be{e prvosve{tenik, im re~e:„Vie ni{to ne znaete,

50 nitu pomisluvate deka e poarno zanas da umre eden ~ovek za narodot,otkolku siot narod da propadne.”

51 A ova ne go re~e toj sam od sebe, tu-ku, bidej}i be{e prvosve{tenik taa go-dina, prore~e deka Isus }e umre za nar-odot;

52 i ne samo za narodot, tuku i za da gisobere zaedno rasturenite Bo`ji ~eda.

53 Od toj den se soglasija da Go ubijat. 54 Zaradi toa Isus ve}e ne ode{e jav-

no me|u Judejcite, a ottamu otide vokraj, blizu edna pustina, vo gradot na-re~en Efrem, i tamu se zadrà so u~e-nicite Svoi.

55 A se nabliùva{e Pasha judejska imnozina od toj kraj otidoa vo Erusalimpred Pasha, za da se o~istat.

56 Toga{ Go baraa Isusa i, stoej}i vohramot, si razgovaraa me|u sebe: „[tomislite? Nema li da dojde na prazni-kot?”

57 A prvosve{tenicite i fariseitebea ve}e izdale zapoved, ako nekoj doz-nae kade e, da javi, za da Go fatat.

Pomazanieto Isusovo vo Vitanija (Mt 26,6–13; Mr 14,3–9)

12 Na {est dni pred Pasha dojdeIsus vo Vitanija, kade {to be-

{e umreniot Lazar, kogo go voskresnaod mrtvite.

2 Tamu Mu prigotvija ve~era i Martaposluùva{e, a Lazar be{e eden odonie {to sedea so Nego na trpezata.

3 A Marija, otkako zede litar ~istoskapoceno miro, gi pomaza nozete Isu-sovi i gi izbri{a so kosata svoja noze-te Negovi; a ku}ata se ispolni somiris od miroto.

4 Eden od u~enicite Negovi, Juda Si-monov Iskariotski, koj saka{e da Gopredade, re~e:

5 „Zo{to ne se prodade ova miro zatrista denarii, i toa da se razdade{ena siromasi?”

6 Ova toj go re~e ne deka se griè{eza siromasite, tuku za{to be{e kradec.Toj go ~uva{e kov~eèto i krade{e odona {to pu{taa vo nego.

7 A Isus re~e: „Ostavete ja! Taa go za-pazi toa za denot na Mojot pogreb;

8 za{to siromasite gi imate sekoga{pokraj sebe, a Mene Me nemate seko-ga{.”

Zagovor i protiv Lazar 9 Mnozina od Judejcite razbraa deka

Isus e tamu, pa dojdoa ne samo zaradiIsus, tuku da go vidat i Lazar, kogo Tojgo voskresna od mrtvite.

10 A prvosve{tenicite se dogovorijada go ubijat i Lazar,

11 za{to mnozina od Judejcite doa|aaporadi nego i veruvaa vo Isusa.

Sve~enoto vleguvawe vo Erusalim (Mt 21,1–12; Mr 11,1–11; Lk 19,28–40)

12 Na drugiot den, mno{tvo narod, kojbe{e do{ol na praznikot, koga ~uja de-ka Isus doa|a vo Erusalim,

13 zedoa palmovi gran~iwa i izlegoada Go pre~ekaat; i izvikuvaa, velej}i:„Osana!10 Blagosloven e Koj doa|a voimeto Gospodovo, Carot Izrailev!”

12,1 11,1.43-44

2 11,2 Lk 10,40

3 Lk 7,37-38

4 6,71 Mt 10,4

5 6,7 Mt 19,21

6 Lk 8,3

7 19,40

8 5 Mojs15,11

10 Mk 14,1

13 6,14-15 18,33.37.39 19,3-21 Sof 3,15 Ps118,25.26

44 19,40

20,6-7

45 7,31 8,30

12,11.42

46 5,15

47 Mt 26,3-5

48 Dela 4,16

49 18,13

Lk 3,2

50 18,14

2 Kor 5,14

51 1 Mojs

50,20 4 Mojs

27,21

52 10,16

1 Jn 2,2

53 5,18

7,1.25 8,37.40

Mt 12,14

54 3,22

55 2,13 13,1

18,28 2 Mojs

19,10-15 4 Mojs 9,

9-14 2 Let 30,1-3.17-20 Dela 21,

24-26

56 7,11

129


10 12,13. Na evrejski „Ho{iana” - Spasi n#! - mesijanski vosklik.

14 A Isus, otkako najde edno magare,sedna na nego, kako {to e napi{ano:

15 „Ne pla{i se, }erko, Sionova! Eve,Carot tvoj ide, sedej}i na magare.”

16 No ova u~enicite Negovi ne go raz-braa. A koga se proslavi Isus, toga{ sesetija deka toa be{e napi{ano za Negoi deka Mu go napravija toa.

17 Narodot, {to be{e so Nego kogaToj go izvika Lazar od grobot i go vos-kresna od mrtvite, svedo~e{e.

18 Zatoa i Go pre~eka narodot, za{tobe{e ~ul deka toa ~udo go napravi Toj.

19 A fariseite si velea me|u sebe:„Gledate li deka ni{to ne pomaga?Ete, svetot trgna po Nego!”

Nekoi Elini Go baraat Isusa 20 Me|u dojdenite za praznikot na

poklonenie ima{e i nekoi Elini. 21 Tie pristapija kon Filip, koj be{e

od Vitsaida Galilejska, i go molea, ve-lej}i: „Gospodine, sakame da Go vidimeIsusa.”

22 Dojde Filip i mu kaà na Andrej, aAndrej i Filip Mu kaàa na Isus.

23 Isus, pak, im odgovori, velej}i:„Dojde ~asot da se proslavi Sinot ô-ve~ki.

24 Vistina, vistina vi velam: akozrnoto p~eni~no, {to padnalo na zemja,ne umre, ostanuva samo; a ako umre - }edonese golem plod.

25 Koj go saka ìvotot svoj, }e go zagu-bi; a koj go mrazi ìvotot svoj na ovojsvet, }e go zapazi za ve~en ìvot.

26 Koj Mi sluì Mene, neka vrvi poMene, i kade {to sum Jas, tamu }e bidei Mojot sluga. I koj Mi sluì Mene,nego }e go uvaùva i Mojot Otec.

Isus govori za Svojata smrt 27 Du{ata sega Mi se naàli, i {to

da kaàm? O~e, izbavi Me od ovoj ~as!No, zaradi toa i dojdov za ovoj ~as.

28 O~e, proslavi go imeto Svoe!” To-ga{ dojde glas od neboto: „I proslaviv,i pak }e proslavam.”

29 A narodot {to stoe{e, koga go ~utoa, vele{e: „Zagrmi!”, drugi, pak, re-koa: „Angel Mu progovori!”

30 Isus odgovori i re~e: „Ovoj glas nebe{e zaradi Mene, tuku zaradi vas.

31 Sega e sudot na ovoj svet; sega kne-zot na ovoj svet }e bide isfrlen nadvor.

32 I koga Jas }e bidam izdignat odzemjata, site }e gi privle~am kon Se-be.”

33 A ova go zboruva{e za da pokaè sokakva smrt }e umre.

34 Narodot Mu odgovori: „Sme slu{a-le od Zakonot deka Hristos ve~no }eostane, a kako Ti veli{ deka Sinot ô-ve~ki treba da bide izdignat? Koj e TojSin ôve~ki?”

35 Toga{ Isus im re~e: „U{te malkuvreme Svetlinata e so vas; odete dodekaima Svetlina za da ne ve opfati temn-ina; a koj odi po temnina, ne znae kadeodi.

36 Dodeka ja imate Svetlinata, veru-vajte vo svetlinata, za da bidete sinovina Svetlinata!” [tom go re~e toa,Isus si zamina i se sokri od niv.

Neverstvoto na narodot 37 Iako tolku ~udesni znaci be{e

napravil pred niv, tie pak ne veruvaavo Nego,

38 za da se ispolni slovoto od pro-rokot Isaija, koj re~e: „Gospodi, kojpoveruva vo ona {to ~ul od nas? I ra-kata Gospodova komu se otkri?”

39 Tie zatoa ne moèa da poveruvaat,za{to Isaija u{te veli:

40 „Gi oslepi o~ite nivni, gi skamenisrcata nivni, za da ne gledaat so o~itei so srceto da ne razbiraat, i da ne seobratat za da gi izlekuvam.”

41 Ova go rekol Isaija koga ja be{evidel slavata Negova i zboruval za Ne-go.

42 No, i od na~alnicite mnozina po-veruvaa, samo zaradi fariseite nepriznavaa za da ne bidat isklu~eni odsinagogata;

43 za{to im be{e pomila ~ove~kataslava otkolku slavata Bo`ja.

Slovoto na Isus }e sudi 44 A Isus izvika i re~e: „Koj veruva

vo Mene, ne veruva vo Mene, tuku voOnoj Koj Me pratil,

30 11,42

31 3,19 9,39 14,30 16,11 Lk 10,18 Efes 2,2 Otkr 12,9 20,1-6

32 3,14 8,28 14,3 Fil 2,9-10

33 18,32 21,19

34 2 Car 7,16 Is 9,6 Ez 37,25 Ps 88,4.36 110,4 Mt 8,20

35 7,33 8,12 9,4 Er 13,16 1 Jn 2,11

36 8,59 Lk 16,8 Efes 5,8 1 Sol 5,5

37 2,11 5 Mojs29,2-4 Mt 11,20 Rim 10,16 Evr 4,2

38 Is 53,1Rim 10,16

39 5,44

40 9,39-41 Is 6,10Mt 13,13-15 Dela 28,26-27

41 1,14 5,39 Is 6,1

15 Is 35,4Zah 9,9

16 2,22

14,26 Mk 4,13

Lk 24,45

17 11,43-44

19 3,26

11,47-48 Mk 1,37

Dela 5,28

20 Dela 10,2

21 1,44 7,34

Lk 19,3 23,8

23 11,4 13,1 17,1

Mt 8,20 Mk

14,35.41

24 Is 53,10-12

Mt 16,21 Rim 14,9

1 Kor15,36

25 Mt 16,25 Mk 8,35 Lk 9,24

14,26 Otkr 12,11

26 14,3

17,24 Mt 4,19

16,24 Mk 8,34

Lk 14,27

27 11,33 16,21 18,11

Ps 6,4.542,6.12

Mt 26,38 Evr 5,7-8

28 13,31-32 17,1-11

Mt 3,17

29 Lk 22,43

Dela 23,9

130


45 koj Me gleda mene, Go gleda OnojKoj Me pratil.

46 Jas - Svetlina - dojdov vo svetot,taka {to nikoj, koj veruva vo Mene, dane ostane vo temnina.

47 I ako nekoj gi ~ue zborovite Moi, ine poveruva, Jas nema da go sudam, za{-to ne dojdov da mu sudam na svetot, tukusvetot da go spasam.

48 Koj se otkaùva od Mene i ne giprima zborovite Moi, ima Koj da go su-di: Slovoto {to go kaàv, toa }e goosudi vo posledniot den.

49 Za{to Jas Sam od Sebe ne zboruvam,no Otecot, Koj Me prati. Toj Mi dadezapoved {to da kaàm i {to da zboru-vam.

50 I znam deka zapovedta Negova e ì-vot ve~en. A ona {to go zboruvam Jas,go zboruvam taka, kako {to Mi re~eOtecot.”

Poslednata ve~era. Isus im gi mienozete na u~enicite

13 A pred praznikot Pasha, znaej-}i Isus deka Mu dojde ~asot za

da premine od ovoj svet kaj Otecot, ibidej}i gi zasaka Svoite vo svetot, dokraj gi zasaka.

2 I na ve~erata, koga |avolot be{evmetnal vo srceto na Juda SimonovIskariotski za da Go predade,

3 Isus, znaej}i deka Otecot s# Mupredal vo racete i deka od Boga izlegoli deka kaj Boga se vra}a,

4 stana od ve~erata, ja soble~e svojatagorna obleka, zede krpa i se prepa{a;

5 potoa isturi voda vo sad za miewe ipo~na da im gi mie nozete na u~enicitei da gi bri{e so krpata so koja be{eprepa{an.

6 Dojde i kaj Simon Petar, a toj Mure~e: „Gospodi, Ti li }e mi gi mie{nozete?”

7 Isus odgovori i mu re~e: „Jas {topravam sega, ti ne znae{, no podocna }erazbere{.”

8 Petar Mu re~e: „Nikoga{ Ti nemada mi gi mie{ nozete!” Isus mu odgovo-ri: „Ako ne te izmijam, nema da ima{del so Mene!”

9 Simon Petar Mu re~e: „Gospodi, to-ga{ ne samo nozete moi, tuku i racetei glavata!”

10 Isus mu odgovori: „Na izmieniottreba samo nozete da mu se izmijat, za{-to celiot e ~ist, a vie ste ~isti, no nesite.”

11 Bidej}i znae{e koj }e go predade, pazatoa i re~e: „Ne ste site ~isti.”

12 A koga im gi izmi nozete, ja oble~eoblekata svoja i sedna pak na trpezata,pa im re~e: „Znaete li {to vi napra-viv?

13 Vie Me narekuvate U~itel i Gos-pod; i pravo velite, bidej}i sum.

14 Ako, pak, Jas, Gospod i U~itel, vigi izmiv nozete, toga{ i vie ste dol-`ni eden na drug da si gi miete nozete.

15 Zatoa vi dadov primer da pravite ivie taka, kako {to vi napraviv Jas.

16 Vistina, vistina vi velam: nemasluga pogolem od svojot gospodar, nitupratenik pogolem od onoj {to go pra-til.

17 Koga go znaete ova, blaèni ste akogo izvr{uvate.

18 Ne go kaùvam ova za site vas, za{-to Jas gi znam onie {to gi izbrav. Noneka se ispolni Pismoto: ‚Koj jade lebso Mene, ja podigna petata svoja protivMene.'

19 Otsega vi kaùvam, u{te pred da seizvr{i, ta koga }e se izvr{i, da pove-ruvate deka sum Jas.

20 Vistina, vistina vi velam: koj goprimi onoj {to go pra}am Jas, Mene Meprima, a koj Me prima Mene, Go primaOnoj {to Me prati.”

Isus govori za svojot predavnik (Mt 26,20–25; Mr 14,17–21;

Lk 22,21–23)

21 [tom go re~e ova, Isus, potresenvo duhot, posvedo~i i re~e: „Vistina,vistina vi zboruvam deka eden od vas }eMe predade.”

22 Toga{ u~enicite po~naa da se pog-lednuvaat eden so drug, ne razbiraj}i zakogo zboruva.

23 A eden od u~enicite, kogo Isus gosaka{e, be{e se navalil na graditeIsusovi.

7 14,26

10 15,3 1 Jn 1,7

11 6,64.70-71

13 Mt 21,3 23,8.10

14 Mt 20,28 Lk 22,27 1 Tim 5,10 1 Ptr 5,5 1 Jn 3,16

15 Rim 15,1-7 Efes 5,2 Fil 2,5 Kol 3,13 1 Ptr 2,21 1 Jn 2,6

16 15,20 Mt 10,24 Lk 6,40

17 Mt 7,24-27 Lk 11,28 Rim 2,13 Jk 1,22.25

18 6,70 15,16 Ps 41,10Efes 1,4 2 Sol 2,13

19 14,29 16,4

20 Mt 10,40 Lk 9,48 10,16 Gal 4,14

21 11,33 12,27

23 19,26 20,2 21,7.20 Lk 8,51

42 2,23 7,31 9,22

16,1-4 Lk 6,22

43 5,44

44 5,24

13,20 Mt 10,40

45 1,18 14,9

46 8,12 9,5

47 3,17

Lk 6,49 8,21

11,28

48 8,37.47 5 Mojs

18,18-19 31,26-29

1 Sol 4,8

49-50 7,17

8,26.28 14,10.24

50 6,40 17,2

1 Ptr 4,11

13,1 2,4

15,9.13 16,28

Mk 14,41 Rim 5,8

8,35 Efes 3,19

2 13,27

Mt 26,20 Mk

14,10.17-18 Lk 22,3.14

3 1,1

3,35 16,27-28

Mt 11,27

5 12,3

Lk 7,44 22,27

131


24 Nemu mu dade znak Simon Petar dapra{a koj li }e e toj za kogo {to govo-ri.

25 Toj, pak, se navali na gradite Isu-sovi i Mu re~e: „Koj e Gospodi?”

26 Isus odgovori: „Onoj e, na kogo Jas}e mu natopam zalak i }e mu go poda-dam.” I koga natopi zalak, mu go podadena Juda Simonov Iskariotski.

27 I toga{, po zalakot, satanata vlezevo nego. A Isus mu re~e: „[to }e pra-vi{, pravi pobrgu!”

28 A nikoj od onie {to sedea na trpe-zata ne razbraa zo{to mu go re~e toa.

29 No, bidej}i Juda go ~uva{e kov~e-èto, nekoi pomislija deka Isus mu re-~e: „Kupi {to ni treba za praznikot!”ili da razdade ne{to na siromasite.

30 A toj, {tom go zede zalakot, vedna{izleze. A be{e no}.

Nova zapoved 31 Koga toj izleze, Isus re~e: „Sega se

proslavi Sinot ôve~ki i Bog se pros-lavi vo Nego.

32 Ako Bog se proslavi vo Nego, i Ne-go Bog }e Go proslavi vo Sebe, i nasko-ro }e Go proslavi.

33 êda, u{te malku sum so vas. ]e Mebarate i, kako {to im rekov na Judejci-te deka kade {to odam Jas vie ne moè-te da dojdete, i vam vi velam sega.

34 Nova zapoved vi davam: da se qubiteeden so drug; kako Jas {to ve vozqubiv,taka i vie da se qubite eden so drug.

35 Po toa }e ve poznaat site deka steMoi u~enici, ako imate qubov me|u se-be.”

36 Simon Petar Mu re~e: „Gospodi,kade odi{?” Isus mu odgovori: „Kade{to Jas odam, ti ne moè{ sega da doj-de{ po Mene, no podocna }e dojde{ poMene.”

37 Petar Mu re~e: „Gospodi, zo{to nemoàm da odam po Tebe sega? @ivototsvoj }e go poloàm za Tebe.”

38 Isus mu odgovori: „@ivotot li }ego poloì{ za Mene? Vistina, vistinati velam: nema petel da zapee, dodekati tripati ne se odre~e{ od Mene!”

Isus e patot kon Otecot

14 „Da ne se pla{i srceto va{e;veruvajte vo Boga i vo Mene ve-

ruvajte. 2 Vo domot na Mojot Otec ima mnogu

mesta za ìveewe. A da nema{e, zaremJas }e vi kaèv: ,Odam da vi prigotvammesto'?

3 Koga }e otidam i }e vi prigotvammesto, pak }e dojdam i }e ve zemam vaskaj Sebe za da bidete i vie kade {to sumJas.

4 A kade odam Jas znaete i patot goznaete.”

5 Toma Mu re~e: „Gospodi, ne znaemekade odi{; i kako moème patot da goznaeme?”

6 Isus mu re~e: „Jas sum Patot, Vis-tinata i @ivotot; nikoj ne doa|a kajOtecot, osven preku Mene.

7 Ako Me bevte poznavale, }e go poz-navavte i Mojot Otec. A otsega Go poz-navate, i ste Go videle.”

8 Filip Mu re~e: „Gospodi, pokaìni Go Otecot, i dosta ni e!”

9 Mu odgovori Isus: „Tolku vremesum so vas, i zar ne si Me poznal, Fi-lipe? Koj Me videl Mene, Go videlOtecot, pa kako ti veli{: ‚Pokaì niGo Otecot?'

10 Ne veruva{ li deka Jas sum vo Ote-cot, i deka Otecot e vo Mene? Zborovi-te {to vi gi kaùvam, od Sebe ne gizboruvam; tuku od Otecot, Koj e seko-ga{ vo Mene, Toj gi vr{i delata.

11 Veruvajte Mi deka Jas sum vo Ote-cot i Otecot e vo Mene. Ako li, pak, ne- toga{ veruvajte vo Mene zaradi dela-ta.

12 Vistina, vistina vi velam: koj ve-ruva vo Mene, delata {to gi vr{am Jasi toj }e gi vr{i, i pogolemi od niv }evr{i; za{to Jas si odam kaj SvojotOtec;

13 i {to i da posakate od Otecot voMoe ime, }e vi go ispolnam, za da seproslavi Otecot vo Sinot.

14 Ako posakate ne{to vo Moe ime,Jas }e go napravam.”

14,1 14,27 2 Mojs14,31 5 Mojs 1,21 2 Let20,17.20 Mk 11,22

3 8,35 12,26 17,24 5 Mojs 1,33 Fil 1,23 1 Sol 4,17 Evr 6,19-20 Otkr22,17.20

5 11,16 13,36 20,24-29

6 1,4.14 3,16 10,9 11,25 18,37-38 Dela 9,2 Evr 10,20

7 8,19 12,45 2 Kor 4,4

8 1,43-44

9 1,18 12,45 2 Mojs33,11 Sir 4,14 Kol 1,15 Evr 1,3

10 12,49-50 17,21

11 10,37-38

12 7,33 13,1 14,28 Mt 21,21

13 15,7.16 16,23-24.26 17,1.5 Jk 1,5

26 6,71

27 13,2

Lk 22,3

29 12,6

30 3,2 9,4

8,12 12,35

Lk 22,53

31 12,23 17,5

Mt 8,20

32 1,14 7,39

33 7,33-34

8,21

34 15,12.17 3 Mojs

19,18 5 Mojs 28,9

Mt19,17.19

Lk 10,26-27

1 Kor 13,1 1 Sol 4,9

35 Dela 4,32

1 Kor 9,21 Gal 6,2

1 Jn 3,14

36 7,35 14,5 16,5

3 Ptr 1,14

132


Vetuvawe za Svetiot Duh 15 „Ako Me qubite, pazete gi Moite

zapovedi. 16 Jas }e Go pomolam Otecot, i Toj }e

vi dade drug Ute{itel za da bide so vasdoveka,

17 Duhot na vistinata, Kogo svetot nemoè da Go primi, za{to ne Go vide,nitu Go poznava; a vie Go poznavate,za{to vo vas e i vo vas }e bide.

18 Nema da ve ostavam siraci; }e doj-dam kaj vas.

19 U{te malku i svetot ve}e nema daMe gleda; a vie }e Me gledate, za{toJas ìveam i vie }e ìveete.

20 Vo onoj den vie }e razberete dekaJas sum vo Mojot Otec i vie ste vo Me-ne, i Jas sum vo vas.

21 Koj gi ima zapovedite Moi i gi pa-zi, toj e onoj {to Me qubi; a koj Me qu-bi Mene, vozquben }e bide od mojotOtec; i Jas }e go vozqubam, i }e mu sejavam Sam.”

22 Mu re~e Juda, ne Iskariotski:„Gospodi, zo{to saka{ nam da ni sejavi{, a ne na svetot?”

23 Isus odgovori i mu re~e: „Ako ne-koj Me qubi, }e go pazi slovoto Moe; iMojot Otec }e go vozqubi, i }e dojdemekaj nego i ìveali{te vo nego }e na-pravime.

24 Koj ne Me qubi, ne go zapazuva slo-voto Moe; a slovoto {to go slu{ate, nee Moe, tuku na Mojot Otec, Koj Meisprati.

25 Ova vi go rekov, bidej}i sum so vas. 26 A Ute{itelot, pak, Duhot Sveti,

Kogo {to Otecot }e Go isprati vo Moeime, Toj }e ve nau~i na s# i }e vi na-pomni za s# {to sum vi zboruval.

27 Mir vi ostavam; mirot Svoj vi godavam; Jas vi go davam, no ne kako {togo dava svetot. Da ne se pla{i srcetova{e, nitu da strahuva.

28 ûvte deka Jas vi rekov: ‚Zaminu-vam od vas i pak }e dojdam kaj vas.' Noako Me qubevte Mene, }e se zaraduvavte{to rekov: odam kaj Otecot, za{toMojot Otec e pogolem od Mene.

29 I sega vi kaàv, u{te pred da seslu~i, ta koga }e se slu~i, da pove-ruvate.

30 Nema ve}e mnogu da zboruvam so vas,za{to ide knezot na ovoj svet i vo Menetoj nema ni{to.

31 No za da razbere svetot deka Goqubam Otecot i, kako {to Mi zapovedaOtecot, taka pravam. Stanete da si odi-me odovde!”

Isus e vistinskata loza

15 „Jas sum vistinskata loza,Mojot Otec e lozarot.

2 Sekoja pra~ka vo Mene, {to ne davarod, Toj ja otsekuva; i sekoja, {to davarod, ja o~istuva, za da prinese pove}erod.

3 Vie ste ve}e ~isti preku slovoto,{to sum vi go propovedal.

4 Bidete vo Mene, i Jas }e bidam vovas. Kako {to pra~kata ne moè da ro-di plod sama od sebe, ako ne e na lozata,taka i vie, ako ne bidete vo Mene.

5 Jas sum lozata, a vie pra~kite; i koje vo Mene, i Jas vo nego, toj }e dademnogu rod; za{to bez Mene ne moèteda napravite ni{to.

6 Ako nekoj ne ostane vo Mene, }ebide isfrlen nadvor, kako pra~ka, i }ese isu{i; a takvite }e gi soberat, i voogan }e gi frlat, i }e izgorat.

7 Ako ostanete vo Mene, i zboroviteMoi ostanat vo vas, toga{, {to i daposakate, barajte i }e vi bide.

8 So toa }e se proslavi Mojot Otec:da nosite mnogu rod i da bidete Moiu~enici.

9 Kako {to Me vozqubi Otecot, i Jasve vozqubiv vas. Ostanete vo Mojataqubov!

10 Ako gi zapazite Moite zapovedi, }eostanete vo qubovta Moja, kako {to Jasgi zapaziv zapovedite na Mojot Otec iostanuvam vo qubovta Negova.

11 Ova vi go rekov za da ostane rados-ta Moja vo vas i radosta va{a da bidepolna.

12 Ova e Moja zapoved: da se qubiteeden so drug, kako {to ve vozqubiv Jas.

13 Nikoj nema pogolema qubov od ovaa:da ja poloì du{ata svoja za svoiteprijateli.

14 Vie ste Mi prijateli ako govr{ite ona {to vi zapovedam Jas.

27 14,1-3 16,33 20,19.21 Is 9,6 Zah 9,9-10 Rim 5,1 Efes 2,14-18 Fil 4,7 2 Sol 3,16

28 13,1 20,17 Mk 13,32

29 13,19 16,4

30 12,31 16,11

31 6,38 12,49 15,10 Mt 26,46

15,1-2 Is 5,1-7 Ez 19,10-14 Ps 79,8-19 Sir 24,17 Mt 15,13 20,1-16

2 Is 18,5

3 13,10 Dela 15,9

4 6,56 Rim 11,17-18 2 Kor 3,5

5 1,3 15,16 1 Kor12,12.27

6 Ez 15,1-8 Mt 3,10 7,19 13,42

7 14,13 16,23 Mt 7,7 Mk 11,24 1 Jn 5,14

15 15,10

5 Mojs 6,4-9

Mudr 6,18 1 Jn 5,3 2 Jn 1,6

16 1,33

15,26 16,7.13

17 1,10

Mt 10,20 Rim 8,26

1 Kor2,12.14

1 Jn 4,6 2 Jn 1,1-2

18 14,3.28

19 7,33 6,57

16,16

20 10,30.38

17,11.21-23 Is 2,17

21 16,27 17,26

Izreki8,17

Mudr6,12.18

Sir 4,14

22 7,4

Lk 6,16 Dela 1,3 10,40-41 Juda 1,1

23 3 Car 8,27

Ez 37,26-27 Zah 2,14 Izreki

8,17 2 Kor 6,16 Efes 3,17 Otkr 3,20

21,3

24 7,16

26 2,22

16,13-15

133


15 Ve}e ne ve narekuvam slugi, za{toslugata ne znae {to raboti gospodarot;tuku ve narekov prijateli, bidej}i vikaàv s# {to sum ~ul od Mojot Otec.

16 Vie ne Me izbravte Mene, tuku Jasve izbrav vas i ve postaviv da odite irod da prinesete i rodot va{ da ostane,ta, {to i da posakate od Otecot vo Moeime, da vi dade.

17 Ovaa zapoved vi ja davam: da se qu-bite eden so drug.”

Omrazata na svetot 18 „Ako svetot ve mrazi, znajte deka

mene svetot u{te pred vas Me zamrazi. 19 Da bevte od ovoj svet, toga{ svetot

}e go qube{e svoeto; no bidej}i ne steod svetot, tuku Jas ve izbrav od svetot -zatoa svetot i ve mrazi.

20 Pomnete gi zborovite {to vi girekov Jas: nieden sluga ne e pogolem odsvojot gospodar. Ako Mene Me gonea, ivas }e ve gonat; ako Moite zborovi gizapazija, i va{ite }e gi zapazat.

21 No, seto ova }e vi go pravat zaradiMoeto ime, za{to ne Go znaat Onoj KojMe isprati.

22 Da ne bev do{ol i da ne im bevzboruval, grev nema{e da imaat. No se-ga nemaat izgovor za svojot grev.

23 Koj Me mrazi mene, Go mrazi i Mo-jot Otec.

24 Ako ne bev napravil me|u niv dela,kakvi {to nikoj drug ne napravil, grevnema{e da imaat; a sega i vidoa, i Mezamrazija Mene i Mojot Otec.

25 No neka se izvr{i slovoto napi{a-no vo nivniot Zakon deka Me zamrazijai bez vina.

26 A koga }e dojde Ute{itelot, Kogo{to }e Go ispratam Jas od Otecot, Du-hot na Vistinata, Koj izleguva od Ote-cot, Toj }e svedo~i za Mene;

27 a i vie }e svedo~ite, bidej}i od po-~etokot ste so Mene.”

16 „Ova vi go kaàv za da ne se sob-laznite.

2 ]e ve isteruvaat od sinagogite. No,}e nastapi vreme koga sekoj {to }e veubie, }e misli deka na Boga Mu prine-suva slu`ba.

3 Toa }e go pravat, za{to ne Go poznaaOtecot, nitu Mene.

4 No vi go kaàv toa, ta koga }e dojdevremeto, da se setite deka Jas sum virekol; a od po~etokot ne vi go zboruvavova, za{to bev so vas.”

Zada~ite na Svetiot Duh 5 „A sega odam kaj Onoj Koj Me ispra-

ti, i nikoj od vas ne Me pra{a: ‚Kadeodi{?'

6 No zatoa {to vi go kaàv ova, srca-ta va{i se ispolnija so taga.

7 No Jas vistinata vi ja kaùvam: po-dobro e za vas Jas da si otidam, za{to,ako ne si otidam, Ute{itelot nema dadojde kaj vas; ako, pak, zaminam, }e vi Gopratam.

8 A Toj, koga }e dojde, }e go izobli~isvetot za grev, i za pravda, i za sud:

9 za grev - deka ne veruvaat vo Mene; 10 za pravda - oti Jas si odam kaj

Svojot Otec, i ve}e nema da Me vidite; 11 a za sud - za{to knezot na ovoj svet

e osuden. 12 Imam u{te mnogu da vi kaùvam,

no sega ne moète da nosite. 13 A koga }e dojde Toj, Duhot na Vis-

tinata, }e ve upati vo seta vistina; nood Sebe nema da zboruva, tuku }e govori{to ~ue, i }e ve izvesti za ona {todoa|a.

14 Toj Mene }e Me proslavi, za{to odMoeto }e zeme i }e vi javi.

15 S# {to ima Otecot, Moe e; zatoa ivi rekov deka od Moeto }e zeme i }e vijavi.”

Taga i radost 16 „U{te malku, i nema da Me gledate,

i po malku, pak }e Me vidite, za{to siodam kaj Otecot.”

17 Toga{ nekoi od u~enicite Negovisi rekoa me|u sebe: „[to e toa, {to niveli: ‚U{te malku, i nema da Mevidite' i ‚Po malku, pak }e Me vidite'i ‚Jas si odam kaj Otecot?'”

18 I si zboruvaa: „[to e toa, {to ve-li: ‚U{te malku?'”

19 Isus razbra deka sakaat da Go pra-{aat, i im re~e: „Zatoa li se pra{uva-te me|u sebe, {to rekov: ‚U{te malku,i nema da Me gledate' i ‚Po malku, pak}e Me vidite?'

19 Lk 6,22 1 Jn 4,5

20 13,16 Mt 10,24 Lk 6,40 Dela 4,17 1 Sol 1,6 1 Ptr 4,12-19

21 8,18-19 16,3 Mt 5,11 10,22 Dela 5,40-41 Otkr 2,3

22 9,41 16,9

23 5,23 Lk 10,16 1 Jn 2,23

24 6,36 14,11 Mt12,24.27-28

25 Ps 35,1969,5Rim 3,19

26-27 Dela 5,32

26 14,16.26 Mt 10,19-20 1 Jn 3,245,7

27 19,35 Lk 1,2 Dela1,8.21-22 1 Jn 4,14

16,2 9,22 Is 66,5 Mt 5,11 10,17 24,9

3 8,19 15,21

8 Mt 5,13

Fil 1,11

9 13,1

17,23

10 6,38

14,15.21 1 Jn 2,5

5,3

11 16,21 17,13

Is 9,3 35,10

Sof 3,14 Ps 125,3-5

Mt25,21.23 Lk 2,10 1 Jn 1,4

12 13,34

1 Jn 3,11.23 2 Jn 1,5

13 10,11 13,1

Rim 5,6-8 1 Jn 3,16

14 2 Mojs

13,11 Lk 12,4

15 Rim 1,1

Jk 1,1

16 6,70

13,18 14,13-14

15,5 16,23

5 Mojs 7,6 Is 41,8

Amos 3,2 Mk 3,13-14 Dela 20,28

1 Jn 4,10

17 13,34

1 Jn 3,23

18 1,10-11

7,7 17,14-16

Mt 10,22 24,9

1 Sol 2,14-16

1 Jn 3,13

134


20 Vistina, vistina vi velam deka vie}e zapla~ete i }e zaridate, a svetot }ese raduva; vie }e bidete naàleni, noàlosta va{a }e se pretvori vo radost.

21 @ena, koga ra|a, ima bolki, za{to$ do{lo vremeto nejzino; no {tom }e gorodi deteto, od radost ne gi pomni ve}ebolkite, za{to se rodil ~ovek na sve-tot.

22 Pa taka i vie, sega ste naàleni;no Jas pak }e ve vidam, i }e se zaraduvasrceto va{e, i radosta va{a nikoj nemada vi ja odzeme;

23 i vo toj den nema da Me pra{uvateza ni{to. Vistina, vistina vi velam:{to i da posakate od Otecot, vo Moeime, }e vi dade.

24 Dosega ni{to ne ste barale vo Moeime; barajte i }e dobiete, za da bideradosta va{a polna.”

Pobeda nad svetot 25 „Ova vo paraboli vi go kaàv; no }e

dojde ~as koga nema ve}e vo paraboli davi zboruvam, tuku otkrieno }e ve izves-tam za Otecot.

26 Vo toj den }e pobarate vo Moe ime,i ne vi velam deka Otecot }e go pomo-lam za vas;

27 bidej}i Otecot Sam ve qubi, za{tovie Me vozqubivte i poveruvavte dekaJas sum izlegol od Boga.

28 Izlegov od Otecot i dojdov vo sve-tot; sega pak go ostavam svetot i sevra}am kaj Otecot.”

29 Mu rekoa u~enicite Negovi: „Eve,sega otkrieno zboruva{ i nikakva pa-rabola ne kaùva{.

30 Sega znaeme deka znae{ s# i nemapotreba nikoj da Te pra{uva. Zaraditoa veruvame deka od Boga si izlegol.”

31 Isus im odgovori: „Sega li veru-vate?

32 Ete, ide ~asot, i ve}e nastapil, dase razbegate sekoj kaj svoite, a MeneSam da Me ostavite; no Jas ne sum Sam,bidej}i Otecot e so Mene.

33 Ova vi go rekov za da imate mir voMene. Vo svetot }e imate maki; no nepla{ete se, za{to Jas go pobediv sve-tot.”

Isusovata molitva

17 Ova go kaà Isus, pa gi podignao~ite Svoi kon neboto i re~e:

„O~e, dojde ~asot; proslavi Go SvojotSin, za da Te proslavi i Sinot Tvoj,

2 kako {to si Mu dal vlast nad sekoetelo, ta na s# {to si mu dal, da mu dadeve~en ìvot.

3 A ìvotot ve~en e toa, da Te pozna-at Tebe Ediniot vistinski Bog, i is-prateniot od Tebe Isus Hristos.

4 Jas Te proslaviv na Zemjata; goizvr{iv deloto, {to si mi go dal da goizvr{am.

5 I sega, proslavi Me Ti, O~e, voTebe Samiot, so slavata {to ja imav voTebe u{te svetot pred da nastane.

6 Go objaviv imeto Tvoe na lu|eto,{to si Mi gi dal od svetot; tie beaTvoi, i Ti Mi gi dade, i go zapazijaTvoeto slovo.

7 Sega razbraa deka s# {to si Mi dal,e od Tebe;

8 za{to zborovite {to si Mi gi dalim gi predadov i tie gi primija i raz-braa navistina deka od Tebe sum izle-gol, i poveruvaa deka Ti si Me pratil.

9 Jas za niv se molam; ne se molam zasiot svet, tuku za onie {to si Mi gidal, za{to se Tvoi.

10 I s# Moe e Tvoe, i Tvoeto - Moe, ise proslaviv vo niv.

11 Ve}e ne sum vo svetot, no tie se vosvetot, a Jas idam kaj Tebe. O~e Sveti,zapazi gi vo Tvoeto ime onie {to siMi gi dal, za da bidat edno, kako {tosme i Nie.

12 Dodeka bev so niv vo svetot, Jas gipazev vo Tvoeto ime; onie, {to si Migi dal, gi za~uvav, i nikoj od niv nepogina, osven pogibelniot sin, za da seispolni Pismoto.

13 A sega se vra}am kaj Tebe, i ova mugo kaùvam na svetot za da ja imaat vosebe Mojata polna radost.

14 Jas im go predadov Tvoeto slovo, isvetot gi zamrazi, za{to tie ne se odsvetot, kako i Jas {to ne sum od svetot.

15 Ne se molam da gi zeme{ od svetot,tuku da gi zapazi{ od zloto.

21 Is 13,8 26,17-18 Os 13,13 Mih 4,9 Mk 13,8 Rim 8,22 1 Sol 5,3 Otkr 12,2

22 14,19 15,11 20,20 Is 66,14 Mt 28,8 Lk 24,41 Dela 2,46 2 Kor 4,17

23 15,16 1 Jn 5,14-15

24 15,11 Mt 7,7-8.11 18,19 1 Jn 1,4

25 10,6 12,16 Mt 13,34-35

27 8,42 14,21.23 21,15-17

28 1,1 13,3

30 2,25 16,19

32 8,29 Zah 13,7 Mt26,31.56

33 12,31 13,19 14,27.30 15,18 Rim 8,37 1 Kor15,57 2 Kor 1,8 2 Tim 3,12 1 Jn 5,5 Otkr 5,5

4 2,22

14,29 16,25

Mk 13,23 Dela 8,1

5 7,33

13,36

6 16,22

7 14,16.26

15,26

8 10,25

Dela 24,25

9 5,38

6,36.64 8,21-24

12,37

10 7,34

13,1.33 14,12.19.28

20,17 Dela 7,52

11 12,31 14,30

12 1 Kor 3,1-2

13 14,17.26

15,26 1 Jn 2,27

14 7,39

15 17,10

Lk 15,31

16 7,33

14,19 Dela 1,3

19 Lk 9,45

20 Mk 16,10

Lk 5,35 23,27

Otkr 11,10

135


16 Tie ne se od svetot, kako i Jas {tone sum od svetot.

17 Posveti gi so Svojata vistina.Tvoeto slovo e vistina.

18 Kako Ti Mene {to Me prati vo sve-tot, i Jas gi prativ vo svetot.

19 I za niv jas se posvetuvam, ta i tieda bidat osveteni preku vistinata.

20 No ne se molam samo za niv, tuku iza onie {to preku nivnite zborovi }epoveruvaat vo Mene,

21 za da bidat site edno, kako {to siTi, O~e, vo Mene, i Jas vo Tebe; pa takai tie da bidat vo Nas edno, i da poveru-va svetot deka Ti si Me pratil.

22 I slavata {to si Mi ja dal, nim imja dadov, za da bidat edno, kako {to smeNie edno.

23 Jas sum vo niv i tie se vo Mene, zada bidat vo s# edno, i da doznae svetotdeka Ti si Me ispratil, i niv si givozqubil, kako Mene {to Me vozqubi.

24 O~e, sakam i onie {to si Mi gi dalda bidat so Mene, kade {to sum Jas, zada ja gledaat Mojata slava {to si Mi jadal, za{to me vozqubi u{te pred da sesozdade svetot.

25 O~e Praveden, svetot ne Te pozna,Jas Te poznav; i ovie poznaa deka Ti siMe ispratil;

26 i im go objaviv imeto Tvoe, i }e goizvestuvam, ta qubovta, so koja Me voz-qubi Ti, da bide vo niv, i Jas vo niv.”

Isus e priveden (Mt 26,47–56; Mr 14,43–50;

Lk 22,47–53)

18 I {tom go re~e ova, Isus otideso u~enicite Svoi preku poto-

kot Kedron, kade {to ima{e gradina, ivo nea vleze Toj i u~enicite Negovi.

2 A toa mesto go znae{e i Juda, koj sa-ka{e da Go predade, za{to Isus ~estose sobira{e so u~enicite Svoi tamu.

3 Toga{ Juda, otkako zede edna ~etavojnici i slugi od prvosve{tenicite ifariseite, dojde tamu so feneri, i sosvetila i so oru`je.

4 A Isus, znaej}i s# {to }e stane soNego, izleze i im re~e: „Kogo barate?”

5 Mu odgovorija: „Isus od Nazaret!”Isus im re~e: „Jas sum.” So niv stoe{ei Juda, koj Go predade.

6 A koga im re~e: „Jas sum” - tie sepovlekoa nazad i padnaa na zemjata.

7 Toga{ pak gi pra{a: „Kogo barate?”A tie rekoa: „Isus od Nazaret!”

8 Isus odgovori: „Vi rekov deka sumJas; pa, ako Me barate Mene, ostavetegi ovie da si odat;”

9 za da se izvr{i slovoto kaàno odNego: „Od onie {to si Mi gi dal, niko-go ne zagubiv.”

10 A Simon Petar, koj ima{e no`, goizvadi, go udri slugata na prvosve{te-nikot i mu go otse~e desnoto uvo. Ime-to na slugata mu be{e Malh.

11 No Isus mu re~e na Petar: „Stavigo noòt vo no`nicata. Zar da ne jaispijam ~a{ata {to Mi ja dade Ote-cot?”

Isus pred Ana (Mt 26,57–58; Mr 14,53–54; Lk 22,54)

12 Toga{ ~etata i zapovednikot, islugite judejski, Go fatija Isusa i Govrzaa.

13 I Go odvedoa najnapred kaj Ana,za{to toj be{e dedo na Kajafa, koj votaa godina be{e prvosve{tenik.

14 A Kajafa be{e onoj {to gi posove-tuva Judejcite deka podobro e da umreeden ~ovek za narodot.

Petrovoto odrekuvawe (Mt 27,1–2; 11-14; Mr 15,1–5; Lk 23,1–5)

15 Po Isus ode{e Simon Petar i edendrug u~enik. Toj u~enik mu be{e poznatna prvosve{tenikot, pa vleze so Isusvo dvorot na prvosve{tenikot.

16 A Petar stoe{e nadvor, pokrajportata. Drugiot, pak, u~enik, {to mube{e poznat na prvosve{tenikot,izleze, $ re~e na vratarkata i go vovedePetar.

17 Toga{ sluginkata vratarka mu re~ena Petar: „Da ne si i ti od u~enicitena Ovoj ôvek?” Toj re~e: „Ne sum.”

18 A slugite i straàrite bea zapali-le ogan i stoeja, pa se greeja, za{to be-{e studeno. A i Petar be{e so niv,stoe{e i se gree{e.

13 15,11 1 Jn 1,4

14 8,23 15,18-19

15 Mt 6,13 Lk 22,32 2 Sol 3,3 1 Jn 5,18

17 10,36 Er 1,5

18 20,21

19 4,23 15,13 Lk 22,20 1 Kor 1,30 Evr 2,11 10,12.14

20 Rim 10,17 1 Sol 2,13 1 Jn 1,3

21 10,38 17,11 Dela 4,32 Gal 3,28

22 17,5

23 15,9 1 Kor 6,17 Gal 2,20

24 1,14 10,29 12,26 17,5 Mt 25,34 2 Kor 3,18

25 1,10 8,55 Mt 11,27 Otkr 16,5

26 17,6 2 Mojs3,13-14 Ps 7,17 Rim 8,39

17,1 2,4

11,41 12,23

13,1.31-32 Mt 26,45

2 3,35

Mt 28,18

3 1,4

6,40 12,25

Er 24,7 31,31-34

Ez 36,25-28 Os 2,21

Mudr 15,3 1 Jn 5,13.20

4 13,31-32

19,30

5 1,1-2 8,58

17,24 Fil 2,6 Evr 5,5

6 6,37-39.44 17,2.9.12.

24.26 2 Mojs3,13-14

Evr 2,12

8 3,2.11 16,30

9 15,19

Lk 22,32

10 16,15

Lk 15,31

11 10,30 13,1.3 17,21

3 Mojs 19,2 Gal 3,28

1 Ptr1,5.16

12 6,39

10,28 13,18

18,8-9 Ps 40,9

Dela 8,20 2 Sol 2,3

136


Isusovoto soslu{uvawe (Mt 26,59–66; Mr 14,55–64;

Lk 22,66–71) 19 Prvosve{tenikot, pak, Go pra{a

Isusa za u~enicite Negovi i za Nego-voto u~ewe.

20 Isus mu odgovori: „Jas mu zboruvavna svetot javno; Jas sekoga{ pou~uvavvo sinagogata i vo hramot, kade {tosekojpat se sobiraat Judejcite, i tajnoni{to ne sum zboruval.

21 Zo{to Me pra{uva{ Mene? Pra-{aj gi onie koi slu{ale {to sum zbo-ruval; tie znaat {to sum govorel.”

22 Koga Toj go re~e toa, eden od slu-gite, koj stoe{e blizu, Go udri Isusapo obraz i re~e: „Taka li mu odgovara{na prvosve{tenikot?”

23 Isus mu odgovori: „Ako rekov ne{-to lo{o, dokaì go lo{oto; ako li,pak, dobro - zo{to Me udira{?”

24 Toga{ Ana Go prati vrzan kajprvosve{tenikot Kajafa.

Petar povtorno se odrekuva(Mt 26,71–75; Mr 14,69–72; Lk 22,58–62)

25 A Simon Petar stoe{e i se gre-e{e. I mu rekoa: „Da ne si i ti od u~e-nicite Negovi?” Toj porekna i re~e:„Ne sum.”

26 Eden od slugite na prvosve{teni-kot, {to mu be{e rodnina na onoj komuPetar mu go be{e otsekol uvoto, re~e:„Neli te vidov i tebe vo gradinata soNego?”

27 A Petar pak porekna; i vedna{zapea petel.

Isus pred Pilat (Mt 27,1–2; 11,14; Mr 15,1-5; Lk 23,1–5)

28 I Go povedoa Isusa od Kajafa vopretorijata. No be{e utro, i tie nevlegoa vo pretorijata, za da ne seoskvernat, za da moàt da ja jadatPashata.

29 Toga{ izleze Pilat pred niv i re-~e: „Kakvo obvinenie iznesuvate pro-tiv Ovoj ôvek?”

30 Odgovorija i mu rekoa: „Ako Toj nebe{e zlostornik, nema{e da ti Go pre-dademe!”

31 A Pilat im re~e: „Zemete Go vie isudete Mu spored va{iot zakon!” Judej-

cite mu rekoa: „Nam ne ni e dozvolenoda pogubuvame nikogo”,

32 za da se ispolni zborot Isusov,{to go re~e, kaùvaj}i so kakva smrt}e umre.

33 Toga{ Pilat povtorno vleze vopretorijata, pa Go povika Isusa i Mure~e: „Ti li si Carot Judejski?”

34 Isus mu odgovori: „Sam li go zbo-ruva{ toa ili drugi ti kaàa za Me-ne?”

35 Pilat odgovori: „Ta jas Judeec lisum? Tvojot narod i prvosve{teniciteTe predadoa na mene. [to si napra-vil?”

36 Isus odgovori: „Moeto carstvo ne eod ovoj svet; ako be{e carstvoto Moe odovoj svet, toga{ Moite slugi bi seborele, za da ne im bidam predaden naJudejcite; no carstvoto Moe sega ne eovde.”

37 A Pilat Mu re~e: „Ti, pak, Car lisi?” Isus odgovori: „Ti veli{ dekasum Car. Jas za toa se rodiv i za toa doj-dov na svetot, za da svedo~am za visti-nata; sekoj, koj e od vistinata, go slu{aglasot Moj.”

Isus e osuden na smrt (Mt 27,15–31; Mr 15,6–20; Lk 23,13–15)

38 Pilat Go pra{a: „[to e toa visti-na?” I koga go re~e ova, izleze pak kajJudejcite i im re~e: „Jas ne nao|am ni-kakva vina vo Nego.

39 No kaj vas e obi~aj da vi pu{tam poeden za Pasha. Sakate li da vi Go pu{-tam Carot Judejski?”

40 I pak povikaa site, velej}i: „NeOvoj, tuku Varava.” Varava, pak, be{erazbojnik.

Isusovite stradawa

19 Toga{ Pilat Go zede Isusa i Gopredade da go bijat.

2 Vojnicite spletoa venec od trwe,Mu go kladoa na glavata i Mu oblekoabagrenica,

3 i velea: „Te pozdravuvame, CareJudejski!” - i Go udiraa po obrazite.

4 Pilat pak izleze nadvor i im re~e:„Eve, vi Go izveduvam nadvor, za da raz-berete deka ne nao|am vo Nego nikakvavina.”

24 11,49 18,13

25 18,17

26 18,1.10

27 13,38 Mt 26,34 Mk 14,30 Lk 22,34

28 11,55

29 Lk 3,1 13,1 Dela 3,13-14 4,27 13,28 1 Tim 6,13

31 19,6 Dela 18,15

32 3,14 8,28 12,32-33 Mt 20,19 26,2

36 1,11 6,15 12,32 Mt 26,53 Lk 17,20 19,12

37 3,32-33 8,45-46 14,6 1 Jn 3,19 4,6 1 Tim 6,13

38 Dela 24,25 26,28

40 Dela 3,14

19,1 Mt 20,19 1 Kor 1,23

2 Mt 27,29 Lk 23,11

18,1 2 Car15,23

3 Car 2,37 2 Let 15,16

Mt 26,36 Mk

14,26.32 Lk 22,39

3 7,32.45

4 13,1.3 19,11

5 8,24

6 7,46

Ps 26,2 35,4

9 6,39

17,12

10 Lk 22,36.38

11 Mt 26,39 Mk 10,38

14,36 Lk 22,42

13 Lk 3,2

14 11,49-51

15 20,3

16 Mk 14,54

17 18,25

20 6,59 7,26

Is 45,19 48,16

Mt 4,23 26,55

Dela 26,26

22 19,3

Mt 26,67 Dela 23,2

23 Mt 5,39

Dela 23,3-5

137


5 Toga{ izleze Isus nadvor, so trnovvenec, i bagrenica. I im re~e Pilat:„Eve Go ôvekot!”

6 A koga Go vidoa prvosve{tenicitei slugite, zavikaa i rekoa: „Raspni Go,raspni!” Pilat im re~e: „Zemete Govie i raspnete Go, za{to jas ne nao|amvo Nego vina.”

7 Judejcite mu odgovorija: „Nie ima-me Zakon i spored na{iot Zakon Tojtreba da umre, za{to Sam se napraviSin Bo`ji.”

8 Koga go ~u Pilat ovoj zbor, u{tepove}e se ispla{i.

9 I pak vleze vo pretorijata i Mure~e na Isus: „Od kade si Ti?” No Isusne mu dade odgovor.

10 Pilat Mu re~e: „Mene li ne mi od-govara{? Ne znae{ li deka imam vlastda Te raspnam, i vlast imam da Te pu{-tam!?”

11 Isus odgovori: „Ti ne bi imal ni-kakva vlast nad Mene ako ne ti be{edadeno odozgora; zatoa pogolem grevima onoj {to Me predade na tebe.”

12 Ottoga{ Pilat gleda{e da Gopu{ti. No Judejcite pak vikaa, zboru-vaj}i: „Ako Go pu{ti{ Nego, ne si muprijatel na carot. Sekoj {to se pravicar, protivnik mu e na carot.”

13 [tom go ~u ovoj zbor, Pilat Goizvede Isus nadvor i sedna na sudskiotstol, na mestoto nare~eno Litostro-ton, a po evrejski Gavata.

14 Toga{ be{e petok pred Pasha, oko-lu {estiot ~as11. I im re~e Pilat naJudejcite: „Eve Go va{iot Car!”

15 No tie vikaa: „Zemi, zemi, raspniGo!” Pilat im re~e: „Carot va{ li daGo raspnam?” Prvosve{tenicite odgo-vorija: „Nie nemame car, osven ceza-rot.”

16 I toga{ im Go predade za da bideraspnat. I Go zedoa Isus, i Go povedoa.

Isusovoto raspnuvawe (Mt 27,32–44; Mr 15,21–32;

Lk 23,26–43)

17 I nosej}i go Svojot krst, Toj izlezena mestoto nare~eno êrepnica, a poevrejski Golgota;

18 tamu Go raspnaa, a so Nego i drugidvajca, od ednata i od drugata strana, anasrede - Isus.

19 Pilat, pak, napi{a i natpis, i goklade na krstot. A be{e napi{ano:„Isus od Nazaret, car Judejski.”

20 Ovoj natpis go ~itaa mnozina odJudejcite, bidej}i mestoto, kade {tobe{e raspnat Isus be{e blizu do gra-dot; a be{e napi{ano na evrejski, gr~-ki i latinski.

21 Prvosve{tenicite, pak, judejski murekoa na Pilat: „Ne pi{uvaj: Car Ju-dejski, tuku deka Toj re~e: Jas sum CarJudejski.”

22 Pilat odgovori: „[to napi{av, na-pi{av.”

23 A vojnicite, koga Go raspnaa Isu-sa, gi zedoa ali{tata Negovi i gi raz-delija na ~etiri dela, na sekoj vojnikpo eden del i hitonot. Hitonot, pak, nebe{e {ien, tuku istkaen odozgora padodolu.

24 Toga{ si rekoa: „Da ne go raskinu-vame, no da frlime za nego `drepka, ~ij}e bide” - za da se zbidne kaànoto voPismoto: „Gi razdelija ali{tata Moime|u sebe i za oblekata Moja frlija`drepka.” Taka i napravija vojnicite.

25 Pokraj krstot Isusov stoeja majkaMu Negova i sestrata na majka Mu,Marija Kleopova, i Marija Magdalena.

26 A Isus, {tom ja vide majka Si, iu~enikot kogo posebno go qube{e, kakostoi, $ re~e na majka Si: „@eno, ete tisin!”

27 Potoa mu re~e na u~enikot: „Ete timajka!” I od toj ~as u~enikot ja zede kajsebe.

Isusovata smrt (Mt 27,45–56; Mr 15,33–41;

Lk 23,44–49)

28 Po ova, znaej}i Isus deka s# e svr-{eno, za da se ispolni Pismoto, re~e:„@eden sum.”

29 Tamu stoee{e sad, poln so ocet.Tie nakvasija sun|er vo ocetot, go zaka-~ija na trska i Mu prinesoa do ustataNegova.

18 Is 53,12

19 18,33 Mt 2,23

20 Evr 13,12-13

23 2 Mojs28,32

24 Ps 22,19

25 2,3 20,1.18 Mk 15,40-41 Lk 2,5

26 2,4 13,23 20,2 21,20

28 5,39 Ps 21,15

29 2 Mojs12,22 3 Mojs 14,4 Ps 50,8 69,22

3 18,22

Is 50,6

4 18,38

Lk 23,4

5 1,29.36

6 18,31

1 Kor 1,23

7 5,18

3 Mojs24,16

9 9,29-30 Mt 26,

62-63 27,12.14

Mk 14,61 Lk 23,9

11 3,27

10,18 18,30.35

Rim 13,1

12 Lk 23,2

Dela 17,7

14 18,33-37 19,31.42

1 Kor 5,7

15 Sud 8,23

1 Car 8,7

17 1 Mojs 22,6

138


11 19,14. Okolu 12 ~asot.

rano, u{te dodeka be{e temno, i videdeka kamenot od grobot e pomesten.

2 Toga{ otr~a i dojde kaj Simon Pe-tar i kaj drugiot u~enik, kogo Isus goqube{e, i im re~e: „Go zemale Gospodaod grobot i ne znam kade Go poloìle.”

3 Toga{ izleze Petar i drugiotu~enik, i pojdoa kon grobot.

4 I obajcata tr~aa zaedno, no drugiotu~enik tr~a{e pobrgu od Petar i prvdojde do grobot.

5 I koga se navedna, vide deka leìsamo povojot; no ne vleze.

6 Po nego dojde Simon Petar, vleze vogrobot i vide deka samo povojot stoi;

7 a krpata, {to Mu be{e na glavatanegova, ne stoe{e kaj povojot, tuku od-delno, svitkana na edno mesto.

8 Toga{ vleze i drugiot u~enik, kojprv dojde do grobot, i vide, i poveruva,

9 za{to u{te ne go znaeja Pismoto de-ka Toj treba da voskresne od mrtvite.

10 Toga{ u~enicite se vratija doma.

Isus & se javuvana Marija Magdalena

(Mr 16,9–11)

11 A Marija stoe{e kaj grobot odnad-vor i pla~e{e. I, pla~ej}i, se navednanad grobot;

12 i vide dva angela vo beli oblekikako sedat, edniot kaj glavata, a drugi-ot kaj nozete, kade {to be{e leèlo te-loto Isusovo.

13 Tie $ rekoa: „@eno, zo{to pla-~e{?” Im odgovori: „Go zemale Gospo-da moj i ne znam kade Go poloìle!”

14 [tom go re~e ova, se zavrte nazad iGo vide Isusa kako stoi; no ne znae{edeka e Isus.

15 Isus $ re~e: „@eno, zo{to pla~e{?Kogo go bara{?” Taa, mislej}i deka egradinarot, Mu re~e: „Gospodine, akosi Go zel Ti, kaì mi kade si Go polo-ìl, i jas }e Go zemam.”

16 Isus $ re~e: „Marija!” Taa se zavr-ti i Mu re~e: „Ravuni” - {to zna~i:„U~itele!”

17 I re~e Isus: „Ne dopiraj se do Me-ne, za{to u{te ne sum se vratil kaj Mo-jot Otec; tuku otidi kaj bra}ata Moi ikaì im: se vra}am kaj Svojot Otec i

2 13,23 18,15 19,26 21,7.20

6-7 11,40.44 19,40 Lk 24,24

9 5,39 Ps 15,10 Mt 5,17 Dela2,27.31 1 Kor 15,4

12 Mt 28,2-5 Mk 16,5 Lk 24,23 Evr 1,14 Otkr 3,5 4,4

13 20,2

14 21,4 Lk 24,16 2 Kor 5,16

16 Mk 10,51

17 13,33 14,2-3.28 16,5-7 Ps 21,22 Mt 12,49 28,10 Dela 1,3 Rim 8,29 15,6

30 1,33

17,1.4 Jov 19,

26-27 Mt 20,22 Lk 12,50

2 Tim 4,7 Otkr 15,1

31 19,14

2 Mojs12,16

5 Mojs21,22-23 Gal 3,13

34 3,5

7,37-39 1 Mojs 4,10

1 Jn 5,6-8

35 15,26-27

21,24

36 2 Mojs

12,464 Mojs 9,12

Ps 34,21

37 Zah 12,10Otkr 1,7

38 7,13

39 3,1

7,50 Ps 44,8 Izreki

7,17 Mt 2,11

40 Mk 14,8

20,1 Mt 27,56 Dela 20,7

1 Kor 16,2

139


30 A koga vkusi Isus ocet, re~e: „Sesvr{i!” I koga ja navedna glavata, gopredade duhot.

Krv i voda 31 Bidej}i be{e petok, Judejcite, za

da ne ostanat telata na krst vo sabota,za{to vo taa sabota be{e golem den, gozamolija Pilat da im gi prekr{atkolenata i da gi simnat.

32 Toga{ dojdoa vojnicite i im giprekr{ija kolenata na prviot, kako ina vtoriot, {to bea raspnati so Nego.

33 A koga dojdoa do Isus i go vidoadeka be{e ve}e umren, ne Mu gi prekr-{ija kolenata;

34 no eden od vojnicite so kopje Mu giprobode rebrata, i naedna{ iste~e krvi voda.

35 I toj {to vide - posvedo~i, i sve-do{tvoto mu e vistinsko; i znae deka jakaùva vistinata, za da poveruvate vie.

36 Bidej}i ova stana za da se ispolniPismoto: „Koska Negova nema da seprekr{i.”

37 I drugo Pismo pak veli: „]epoglednat na Onoj Kogo Go probodoa.”

Poloùvaweto vo grob(Mt 27,57–61; Mr 15,42–47; Lk 23,50–56)

38 Potoa Josif od Arimateja, kojbe{e Isusov u~enik, no tajno, poradistrav od Judejcite, go zamoli Pilat dago simne teloto i Pilat mu dozvoli.Toj dojde i go simna teloto Isusovo.

39 A dojde i Nikodim, koj porano be{eoti{ol no}e kaj Isus, i donese okolusto litri smesa od smirna i aloj.

40 Go zedoa teloto Isusovo i go zavit-kaa vo platno so mirisite, kako {to eobi~aj kaj Judejcite da pogrebuvaat.

41 Na ona mesto, kade {to be{e rasp-nat, ima{e gradina i vo gradinata - novgrob, vo koj u{te nikoj ne be{e pola-gan.

42 Tamu Go poloìja Isus poradi pe-tokot judejski, za{to grobot be{e bli-zu.

Prazniot Isusov grob (Mt 28,1–8; Mr 16,1–8; Lk 24,1–12)

20 Vo prviot den od sedmicata Ma-rija Magdalena dojde na grobot

va{iot Otec, kaj Svojot Bog i kajva{iot Bog.”

18 Dojde Marija Magdalena i im kaàna u~enicite deka Go videla Gospoda ideka toa $ rekol.

Isus im se javuva na Svoite u~enici (Mt 28,16–20; Mr 16,14–18; 24,36–49)

19 A ve~erta vo istiot den, prviot odsedmicata, koga vratata, kade {to beau~enicite Negovi sobrani, be{ezatvorena poradi strav od Judejcite,dojde Isus, zastana nasrede i im re~e:„Mir vam!”

20 I ova {tom go re~e, im gi pokaàracete i nozete i rebrata Svoi. Se za-raduvaa toga{ u~enicite, {tom Go vi-doa Gospoda.

21 A Isus pak im re~e: „Mir vam! Ka-ko {to Me prati Otecot, taka i Jas vepra}am.”

22 I koga im go kaà ova, duvna i imre~e: „Primete Duh Sveti!

23 Na koi }e im gi prostite grevovi-te, }e im se prostat, a na koi }e im gizadrìte, }e im se zadràt.”

Isus i neverniot Toma 24 A Toma, eden od dvanaesetminata,

nare~en Bliznak, ne be{e so niv kogadojde Isus.

25 Drugite u~enici mu rekoa: „Go vi-dovme Gospoda!” A toj im re~e: „Dodekane gi vidam ranite od klincite na ra-cete Negovi, i ne go stavam prstot svojvo ranite od klincite, i ne ja stavamrakata svoja vo rebrata Negovi, nema dapoveruvam!”

26 A po osum dena u~enicite Negovipak bea sobrani, i Toma so niv. DojdeIsus, koga vratata be{e zaklu~ena, zas-tana me|u niv i re~e: „Mir vam!”

27 Potoa mu re~e na Toma: „Daj go prs-tot svoj ovde i vidi gi racete Moi; dajja rakata svoja i stavi ja vo rebrataMoi; i ne bidi nevernik, tuku vernik!”

28 Odgovori Toma i Mu re~e: „Gospodmoj i Bog moj!”

29 Isus mu re~e: „Ti poveruva zatoa{to Me vide; blaèni se onie koi nevidele, a poveruvale.”

Celta na ovaa kniga 30 I mnogu drugi ~uda izvr{i Isus

pred u~enicite Svoi, {to ne se zapi-{ani vo ovaa kniga.

31 A ovie se zapi{ani za da poveruva-te deka Isus e Hristos, Sin Bo`ji, iveruvaj}i da imate ìvot vo Negovotoime.

Voskresnatiot Isusim se javuva na sedum Svoi u~enici

21Potoa pak im se javi Isus nau~enicite Svoi kaj Tiverijad-

skoto More. A toa se slu~i vaka: 2 bea zaedno Simon Petar i Toma,

nare~en Bliznak, Natanail od KanaGalilejska, Zavedeevite sinovi i dvajcadrugi od u~enicite Negovi.

3 Simon Petar im re~e: „]e odam dalovam riba.” Mu rekoa: „I nie }e dojde-me so tebe.” Toga{ izlegoa i vedna{vlegoa vo korab, no taa no} ni{to neulovija.

4 A koga se razdeni, zastana Isus nabregot, samo u~enicite ne go poznaadeka e Isus.

5 Isus im re~e: „êda, imate li ne{-to za jadewe?” Mu odgovorija: „Ne.”

6 A Toj im re~e: „Frlete ja mreàtaod desnata strana na korabot i }e najde-te!” Ja frlija, i ne moèa ve}e da ja iz-vle~at od mnogu ribi.

7 Toga{ u~enikot, {to go saka{eIsus, mu re~e na Petar: „Toa e Gospod!”A Simon Petar, {tom ~u deka e Gos-pod, si ja prepa{a oblekata - za{to be-{e neoble~en, i se frli vo moreto.

8 A drugite u~enici, vle~ej}i ja mre-àta so ribi, dojdoa so korab, za{to nebea daleku od bregot, no samo okoludveste lakti.

9 Koga pak izlegoa na bregot, vidoanaloèn ogan, i na nego stavena riba ileb.

10 Isus im re~e: „Donesete od ribite{to gi ulovivte sega!”

11 A Simon Petar vleze i ja izvle~emreàta na bregot, polna so krupni ri-bi, na broj sto pedeset i tri; i makar{to bea tolku mnogu, mreàta ne seskina.

30 21,25

31 1,12 3,15-16 Dela 2,36 Rim 1,4 1 Jn 5,13

21,1 Mt 26,32 28,7

2 1,45 11,16 Lk 5,10

3 Lk 5,5

4 20,14 Lk 24,16

5 Lk 24,41

6 Lk 5,4-7

7 13,23 19,26 20,2 21,20 Mt 14,29

9 Mt 4,4 Lk 24,41-43

11 2 Let 2,16 Lk 5,6

19 14,18-19

Mt 18,20

20 15,11

16,20.22 19,34

21 17,18

Mt 28,19 Mk 16,15

22 1,33 7,39

1 Mojs 2,7 Ez 37,9

Mudr 15,11 Dela 1,8

1 Kor15,45

23 Mt 16,19

18,18

24 11,16 14,5 21,2

25 19,34

1 Kor 9,1

26 14,27 20,19

27 20,25

Mk 16,14 Lk 24,25.40

29 4,48

17,20 1 Ptr 1,8

140


141

12 Isus im re~e: „Dojdete, jadete!” Inikoj ne smee{e da Go pra{a: „Koj siTi?”, za{to gledaa deka e Gospod.

13 Isus prijde, zede leb i im dade,isto taka i riba.

14 Ova be{e ve}e tretpat kako im sejavi Isus na u~enicite Svoi, otkakovoskresna od mrtvite.

Razgovor me|u Isus i Petar 15 A koga zavr{ija so jadeweto, Isus

mu re~e na Simon Petar: „Simone Jo-nin, Me qubi{ li pove}e otkolkuovie?” Petar Mu re~e: „Da, Gospodi, Tiznae{ deka Te qubam!” Isus mu re~e:„Pasi gi jagnencata Moi!”

16 Go pra{a pak, povtorno: „SimoneJonin, Me qubi{ li?” Petar Mu kaà:„Da, Gospodi, Ti znae{ deka Te qubam!”Isus mu re~e: „Pasi gi ovcite Moi!”

17 I po tretpat mu re~e: „Simone Jo-nin, Me qubi{ li?” Petar se naàlideka po tretpat go pra{a: „Me saka{li?” I Mu re~e: „Gospodi, Ti s# znae{;Ti znae{ deka Te qubam.” Isus mure~e: „Pasi gi ovcite Moi!

18 Vistina, vistina ti velam: koga be-{e pomlad, sam se prepa{uva{e i ode-{e kade {to saka{e; koga }e ostari{,}e gi ra{iri{ racete svoi, i drug }e

te prepa{a i povede na kade {to nej-}e{.”

19 A ova go re~e za da pokaè so kakvasmrt }e go proslavi Bog. I {tom gokaà toa, mu re~e: „Vrvi po Mene!”

Omileniot u~enik i svedo{tvotokoe ostanuva

20 A Petar, koga se zavrti, vide dekapo nego odi onoj kogo Isus posebno gosaka{e i koj na ve~erata se be{e nava-lil na gradite Negovi i pra{uva{e:„Gospodi, koj }e Te predade?”

21 [tom go vide Petar nego, Mu re~ena Isus: „Gospodi, a ovoj, pak, zo{to?”

22 Isus mu re~e: „Ako sakam toj da os-tane dodeka da dojdam, tebe {to ti e?Ti vrvi po Mene!”

23 I se prenese ovoj zbor me|u bra}atadeka toj u~enik nema da umre. No Isusne mu re~e deka nema da umre, tuku:„Ako sakam toj da ostane dodeka dojdam,tebe {to ti e?”

24 Toj e u~enikot koj svedo~i za oviene{ta i koj go napi{a ova; i znaemedeka svedo{tvoto negovo e vistinsko.

25 A ima i mnogu drugi raboti {to giizvr{i Isus i koi, ako bi se napi{alepo red, mi se ~ini ne bi moèle da sesmestat vo celiot svet napi{aniteknigi. Amin!

19 12,33 18,32 Mk 1,17 1 Ptr 4,16

20 13,23.25 19,26 20,2

22 Mt 16,28 1 Kor11,26 Jk 5,7 Otkr 2,25 22,7.12.17.20

23 14,3 3 Jn 1,5

24 15,27 19,35

25 20,30

12 4,27

13 6,11

Mt 14,19 15,36

Mk 6,41 8,6

Lk 9,16

14 20,19.26

15 1,42

10,1-16 Mt 16,17

Lk 7,42-43 1 Kor 15,5

16 Mt 2,6

Lk 22,32 Dela 20,28 1 Ptr 5,2 Otkr 7,17

17 13,37-38

18,17.25-27 2 Car 5,2

Ps 77,71-72

18 Mt 16,22

26,39 Dela

21,11.14 3 Ptr 1,14


Predgovor

1 Prvata kniga, Teofile, ja napi{avza s# ona {to Isus go prave{e i

pou~uva{e, od po~etokot, 2 pa s# do denot koga se voznese, otka-

ko preku Svetiot Duh im dade zapovedina apostolite {to be{e gi izbral.

3 Nim po Svoeto stradawe im se pret-stavi ìv, so mnogu verni dokazi,javuvaj}i im se ~etirieset dni i zboru-vaj}i im za carstvoto Bo`jo.

4 Edna{ koga gi sobra, Toj im zapove-da: „Ne oddale~uvajte se od Erusalim,tuku ~ekajte go vetuvaweto od Otecot{to ste go slu{ale od Mene:

5 Jovan kr{teva{e so voda, a vie, nepo mnogu dni od denes, }e bidete krste-ni so Svetiot Duh.”

Isus se voznesuva na neboto 6 A tie, koi bea sobrani, Go pra{aa

velej}i: „Vo ova vreme li Ti }e go vos-

4 Lk 24,42-43 24,49

5 11,16 Lk 3,16

1,1 Lk 1,1.3

24,19

2 Lk 24,51

3 10,40-41

13,31

DELA NA APOSTOLITEVoved

Deloto na Luka opfa}a dve novozavetni knigi. Prvata e negovoto Evangelie,a vtorata Dela na Apostolite. Vo prvata kniga, vo Evangelieto, Luka sezadrùva na periodot na zemniot Isusov ìvot. Knigata, pak, Dela na apos-tolite zapo~nuva so opisot na Isusovoto voznesenie (1,1–11) so koe se inau-gurira vremeto na Crkvata: Gospod Isus vo nea ostanuva prisuten prekuSvojot Duh, koj gi vdahnovuva u~enicite.

Prikaùvawato na sobitijata e polno so ìvot. Se beleì rasteòt nahristijanskite zaednici vo judejska sredina, posebno preku misijata na apos-tol Petar, za {irewe na hristijanstvoto vo Erusalim, no i vo mesta kadenema Judejci: Antiohija, Korint i Filipi. Preku prikazite vo tekstot senasetuvaat i te{kotiite na prvata Crkva i na~inot na koj se tierazre{eni, blagodarenie na Duhot Gospodov.

Me|u izvorite na knigata da go spomneme i ona {to bi moèlo da se nare~e„Dnevnik na Luka”. Za da go raskaè patuvaweto od Troada vo Filipi, Luka seizrazuva vo prvo lice: „Po toa videnie vedna{ posakavme da trgneme....”16,10–40); ponatamu e opi{ano Pavlovoto patuvawe od Filipi vo Erusalim,kade Pavle e uapsen (20,5–21,18) i na krajot patuvaweto vo Rim, kade Pavleostanuva dve godini pred da bide osuden (27–28).

Knigata moè da se podeli na slednive celini: Plan (1,8), Po~etocite na prvata Crkva vo Erusalim, po Isusovoto voznesenie

(1,1–28,31), Rasprostranuvawe na Evangelieto me|u drugite narodi (8,4–2,25), Rasprostranuvawe na Evangelieto vo sredozemnomorskiot svet pa s# do Rim,

glavniot grad na Imperijata (13,1–28,31). Porakata prenesena i poznata nasekade vo svetot, vpro~em, e rezimirana vo

propovedite i raspravite na apostolite. Vo niv moè da se vidi deka Isus epretstaven na site, kako na Judejcite, taka i na nejudejcite (paganite). Duhotpostojano gi vdahnovuva u~enicite preku Negovata li~nost, zborovi i dela.

Nastanite vo knigata Dela na Apostolite go otvoraat pogledot kon ona{to Crkvata treba da go ostvari: da se razglasi Evangelieto, odnosno rados-nata vest za Isus Hristos na site lu|e i na site krai{ta na zemjata.

143

tanovi{, Gospodi, carstvoto Izraile-vo?”

7 I Toj im odgovori: „Ne e va{e da giznaete vremiwata ili ~asot {to Ote-cot gi postavil vo Svoja vlast;

8 no }e primite sila od Svetiot Duh,Koj }e sleze na vas i }e Mi bidete sve-doci vo Erusalim i vo cela Judeja i Sa-marija, i s# do krajot na zemjata.”

9 I {tom go re~e toa, dodeka tie Gogledaa Toj se podigna, i oblak Go podze-de od pred o~ite nivni.

10 I kako {to gledaa kon neboto dode-ka Toj se voznesuva{e, odedna{ predniv zastanaa dvajca maì vo bela oble-ka,

11 i rekoa: „Lu|e Galilejci, {to sto-ite i gledate kon neboto? Ovoj Isus,Koj od vas se voznese na neboto, }e dojdepak na istiot na~in kako {to Go vidov-te da odi na neboto.”

Izbran nov apostolna mestoto na Juda

12 Toga{ tie se vratija vo Erusalimod planinata, nare~ena Maslinova1,koja se nao|a blizu do Erusalim, kolkueden saboten den odewe2.

13 I koga dojdoa, se iska~ija vo gorna-ta odaja, kade {to prestojuvaa Petar iJakov, Jovan i Andrej, Filip i Toma,Vartolomej i Matej, Jakov Alfeev iSimon Zilot i Juda Jakovov.

14 Tie site ednodu{no bea postojanovo molitva i molewe zaedno so nekoièni i so Marija, majkata na Isus, i sobra}ata Negovi.

15 I vo tie dni Petar stana me|u bra-}ata, a bea se sobrale okolu sto i dvae-set du{i i re~e:

16 „Maì bra}a! Treba{e da se ispol-ni napi{anoto {to go be{e pretska-àl Svetiot Duh preku ustata Davido-va za Juda, voda~ot na onie {to Go fa-tija Isusa,

17 za{to toj be{e vbroen me|u nas ibe{e primil del od ovaa slu`ba;

18 no so nepravedna nagrada toj steknaniva i, otkako padna ni~kum, prsna po

sredinata, i se isturi celata negovautroba.

19 I toa im stana poznato na siteìteli vo Erusalim deka taa niva senare~e na nivniot jazik Akeldama, {tozna~i „krvna niva”.

20 Za{to vo knigata na Psalmite enapi{ano: ‚Domot negov da zapusti inikoj vo nego da ne ìvee, episkopstvo-to negovo drug da go primi.'

21 I taka, eden od onie lu|e {to beaso nas za seto vreme, otkako dojde i sizamina od nas Gospod Isus,

22 po~nuvaj}i od kr{tevaweto Jova-novo pa do denot koga se voznese od nas,treba da bide svedok so nas za Negovotovoskresenie.”

23 I postavija dvajca: Josif, nare~enVarnava, a po prekar Just, i Matij;

24 potoa se pomolija i rekoa: „Ti,Gospodi, Koj gi poznava{ srcata na si-te, pokaì od ovie dvajca eden, kogo sigo izbral,

25 za da primi del od ovaa slu`ba i odapostolstvoto od koe otpadna Juda za dasi otide na svoeto mesto.”

26 I frlija `drepka za niv, i `drep-kata padna na Matij; i toj se vbroi konedinaesette apostoli.

Pedesetnica - Izlevawe naSvetiot Duh

2 Koga dojde denot Pedesetnica, siteapostoli bea zaedno i na isto mes-

to. 2 Toga{ nenadejno se sozdade {um od

neboto, kako silen vetar koga duva, i jaispolni celata ku}a, kade {to sedea.

3 I im se javija jazici kako od pla-men, koi se razdeluvaa i se spu{tija poeden nad sekogo od niv posebno.

4 I site se ispolnija so Duh Sveti, ipo~naa da zboruvaat na drugi jazici,onaka kako {to im dava{e Duhot Svetida izgovaraat.

5 Toga{ vo Erusalim ima{e Judejci,pobo`ni lu|e, od sekoj narod pod ne-boto.

6 Koga se sozdade toj ekot, narodot kojse nasobra mnogu se zbuni, bidej}i sekoj

19 Mt 27,8

20 Ps 68,25Ps 108,8

24 15,8

25 6,4

2,2 4,31 Jn 3,8

3 4 Mojs11,25

9 Lk 24,50-51

10 Lk 24,4-6

11 Lk 22,69

13 Mt 10,2-4

14 4,32

Mt 18,19 Lk 8,19

17 Lk 22,47

18 Mt 27,3-10

DELA NA APOSTOLITE

1 1,12. Eleon.2 1,12. Okolu 2 kilometri.

144

gi slu{a{e kako zboruvaat na negoviotsopstven jazik.

7 I site vxa{eni i voshiteni, govo-rea: „Ovie {to zboruvaat, zar ne se siteGalilejci?

8 Pa kako toga{ slu{ame kako sekojod niv zboruva na na{iot maj~in jazik?

9 Parti, Midijci, Elamiti i ìte-lite od Mesopotamija, Judeja i Kapado-kija, od Pont i Azija,

10 Frigija, Pamfilija, od Egipet i odkrai{tata na Libija pokraj Kirineja,pa i privremeno dojdenite Rimjani.

11 Kako nie Judejcite, taka isto ipridojdenite, Kritjani i Arapi, eveslu{ame kako tie zboruvaat za go-lemite dela Bo`ji na na{ite jazici?”

12 Site se ~udea i vo nedoumenie sizboruvaa eden so drug: „[to li }e bideova?”

13 A drugi, potsmevaj}i se, velea: „Senapile so slatko vino!”

Besedata na Petar 14 Toga{ Petar stana so edinaesette,

go podigna glasot svoj i im re~e: „Lu|eJudejci i vie site {to ìveete vo Eru-salim, znajte go ova i vnimatelnoslu{nete gi moite zborovi;

15 ovie lu|e ne se pijani, kako {tomislite vie, za{to e tretiot ~as3 oddenot:

16 no ova e pretskaànoto preku pro-rokot Joil:

17 ‚I ete vo poslednite dni, re~e Bog,}e izleam od Mojot Duh na sekoe telo i}e prorokuvaat sinovite va{i i }erki-te va{i, i mladi~ite va{i }e imaat vi-denija i starcite va{i }e sonuvaat so-ni{ta.

18 I vo tie dni, vrz slugite Moi isluginkite Moi }e izleam od MojotDuh, i tie }e prorokuvaat.

19 I }e pokaàm ~udesa na nebesata iznaci dolu na zemjata - krv, i ogan, i~ad.

20 Sonceto }e se pretvori vo temnina,a mese~inata vo krv, i toa u{te pred danastapi golemiot i slaven den Gospo-dov.

21 I toga{, sekoj {to }e go povikaimeto Gospodovo, }e se spasi.'

22 Lu|e Izrailci, slu{nete gi oviezborovi: Isus od Nazaret, ôvekot pos-vedo~en pred vas od Boga so sili, ~ude-sa i znaci, koi, kako {to i sami znaete,gi napravi Bog preku Nego,

23 predaden po opredeleniot Bo`jiplan i predznaewe, vie Go fativte, Goraspnavte so racete na bezzakonicite iGo ubivte.

24 No Bog Go voskresna, otkako Go os-lobodi od smrtnite maki, bidej}i smrt-ta nema{e sila da Go zadrì.

25 Za{to David za Nego veli: ‚Seko-ga{ Go gledav Gospoda pred sebe. Toj eod mojata desna strana, za da ne se po-mestam.

26 Zatoa se razveseli srceto moe i sevozraduva jazikot moj; a u{te i telotomoe }e po~iva vo nade`;

27 za{to Ti nema da ja ostavi{ du{a-ta moja vo Adot, nitu, pak, }e dozvoli{Tvojot pravednik da vidi raspa|awe.

28 Ti si mi gi pokaàl pati{tata naìvotot; Ti }e me ispolni{ so radostpreku liceto Svoe.'

29 Maì bra}a, neka mi e dozvolenoda vi zboruvam slobodno za pratatkotoDavid, deka toj umre i be{e pogreban, agrobot negov e me|u nas s# do dene{ni-ov den.

30 Pa, bidej}i be{e prorok i znaej}ideka Bog mu be{e vetil so zakletva de-ka }e postavi nekoj od plodot na nego-vite bedra na prestolot Svoj,

31 predvide i kaà za voskresenietona Hristos deka nema da bide ostavenvo Adot i deka teloto Negovo nema davidi raspa|awe.

32 Ovoj Isus Go voskresna Bog. Za toasme nie site svedoci.

33 I zatoa, Toj, otkako be{e vozdignatso desnicata Bo`ja i Go primi od Ote-cot vetuvaweto na Svetiot Duh sega Goizlea. Toa e ona {to go gledate sega viei go slu{ate.

34 Za{to David ne otide na nebesata,no samiot kaà: ‚Mu re~e Gospod namojot Gospod: Sedni od Mojata desnastrana,

21 4,12 Rim 10,13 1 Kor 1,2

24 Ps 17,3-5

25-28 Ps 45,8-11

27 13,34-37

30 2 Car 7,12-13 Ps 88,3 131,11

31 Ps 15,10

33 1,4

34-35 Ps 109,1

11 10,45-46

13 1 Kor14,23

17-21 Joil 2,28-3,4

18 4 Mojs

11,29

20 Amos 5,

18-20

DELA NA APOSTOLITE

3 2,15. Okolu 9 ~asot pretpladne.

145

35 dodeka ne gi postavam neprijateli-te Tvoi vo podno`jeto na nozete Tvoi.'

36 I zatoa, neka znae so sigurnost si-ot Izrailev dom deka Onoj Isus, Kogovie Go raspnavte, Bog Go napravi Gos-pod i Hristos.”

Prvite pokrstuvawa37 Koga go slu{naa toa, im se rastre-

perija srcata, i mu rekoa na Petar i nadrugite apostoli: „Lu|e bra}a, {to dapravime?”

38 A Petar im re~e: „Pokajte se i se-koj od vas da se krsti vo imeto na IsusHristos za prostuvawe na grevovite; itoga{ }e primite dar od Svetiot Duh.

39 Za{to vam vi pripa|a ona vetuvawei na va{ite deca i na site {to se dale-ku, {to }e gi povika Gospod, na{iotBog.”

40 I so mnogu drugi zborovi svedo~e-{e i gi mole{e, velej}i: „Spasuvajte seod ovoj pakosten rod!”

41 I taka onie {to od srce gi primi-ja negovite zborovi, se krstija i se pri-soedinija vo toj den okolu tri iljadidu{i.

@ivotot vo prvata hristijanskazaednica

42 I bea istrajni vo u~eweto na apos-tolite, vo zaedni~kiot `ivot, vo pre-kr{uvaweto na lebot i vo molitvite.

43 I strav ja obzede sekoja du{a, za{-to mnogu ~udesa i znaci se vr{ea prekuapostolite.

44 A site {to veruvaa, bea zaedno i s#im be{e zaedni~ko;

45 prodavaa imoti i sopstvenosti i nasekogo mu razdavaa kolku {to mu be{epotrebno.

46 I sekoj den ednodu{no prestojuvaavo hramot i, prekr{uvaj}i leb po ku}i-te, se hranea so radost i so ~isto srce.

47 Go falea Boga i steknuvaa blago-naklonetost kaj site lu|e. A Gospod se-koj den gi pridodava{e spasenite konnivnoto mno{tvo.

Ozdravuvawe predportata na hramot

3 Eden den Petar i Jovan zaedno oti-doa vo hramot vo devettiot ~as4,

~asot za molitva.

2 Tamu ima{e eden ~ovek, sakat u{teod ra|awe. Nego go nosea sekoj den i gopostavuvaa pred portata na hramot na-re~ena Krasna, za da prosi milostinaod onie {to vleguvaa vo hramot.

3 Toj, koga gi zdogleda Petar i Jovankoi sakaa da vlezat vo hramot, zaprosimilostina i od niv.

4 A Petar, zaedno so Jovan, go vperikon nego pogledot i mu re~e: „Poglednivo nas!”

5 I toj gi gleda{e vnimatelno, o~eku-vaj}i da dobie ne{to od niv.

6 No Petar re~e: „Srebro i zlato jasnemam, a {to imam, toa ti davam: voimeto na Isus Hristos od Nazaret sta-ni i odi!”

7 I samo {to go fati za desnata raka,go ispravi, a nemu vedna{ mu se zacvrs-naa stapalata i glu`dovite;

8 pa skokna, se ispravi i po~na da odi.Toga{ vleze vo hramot zaedno so nivskokaj}i i falej}i Go Boga.

9 I siot narod go gleda{e kako odi ikako Go slavi Boga.

10 Lu|eto go poznaa deka toj be{e onojistiot {to sede{e pred portata nahramot nare~ena Krasna, poradi milos-tina; i bea polni so voshit i v~udone-videnost za ona {to se slu~i.

Besedata na Petar vo hramot 11 I bidej}i ozdraveniot sakat ~ovek

cvrsto se dr`e{e za Petar i Jovan, konniv dotr~a v~udoviden siot narod votremot, nare~en Solomonov.

12 A Petar, {tom go vide toa, mu re~ena narodot: „Lu|e Izrailci, {to se ~u-dite na ova, i {to ste se zagledale vonas, kako so svoja sila ili pobo`nostda napravivme ovoj da proodi?

13 Bog Avraamov, Isakov i Jakovov,Bog na tatkovcite na{i Go proslavisvojot Sin Isus, Kogo vie Go predadov-te i od Kogo se odrekovte pred licetona Pilat, koga toj re{i da Go pu{ti.

14 No vie se odrekovte od Svetiot iPravedniot i pobaravte da vi se oslo-bodi ~ovek ubiec,

4 14,8-9

6 4,10 16,18 19,13

8 14,10

10 Lk 4,36 Lk 5,9

11 5,12 Jn 10,23

12 10,26 14,15

13 2,23 3,15 13,28 2 Mojs 3,6Lk 23,13 23,20-25

35 Lk 20,43

36 Mt 10,6

15,24

38 5,31

13,38-39 Lk 24,47-48

39 Is 57,19 Joil 3,4

40 5 Mojs 32,5

Mt 17,17 Gal 1,4

Fil 2,15

42 2,46

Lk 24,35

43 20,7-11

47 4,21

11,18 13,48 21,20

2 Kor 2,15

3,1 10,3.9.30

DELA NA APOSTOLITE

4 3,1. Okolu 15 ~asot.

146

15 a Go ubivte Za~etnikot na ̀ ivotot,Kogo Bog Go voskresna od mrtvite; zatoa sme nie svedoci.

16 I poradi verata vo Negovoto ime,ovoj, kogo vie go gledate i poznavate, gopotvrdi imeto Negovo; a verata vo Negogo isceli i ovoj ~ovek pred site vas.

17 A sega, bra}a, znam deka vie toa gonapravivte od neznaewe kako i va{itena~alnici.

18 A Bog, ona {to odnapred go navestipreku ustata na site proroci Svoi,odnosno deka Hristos }e postrada, toai go ispolni.

19 Pokajte se, pak, i obratete se, za dase o~istite od grevovite va{i,

20 za da dojdat od Gospoda vremiwa zaosveùvawe i Toj da vi Go prati vampretskaàniot Isus Hristos,

21 Kogo neboto treba da Go primi doona vreme, koga }e se vospostavi s# {tobe{e rekol Bog preku ustata na siteSvoi proroci od sozdavaweto na svetot.

22 Mojsej im be{e rekol na tatkov-cite: ‚Gospod Bog va{ od bra}ata va{i}e vi izdigne Prorok kako mene; Negoposlu{ajte go za s# {to }e vi re~e!'

23 I sekoj {to ne }e Go poslu{a tojProrok, }e bide istreben od narodot.

24 A site proroci {to prorokuvaa, odSamoil, pa i onie po niv, go navestuvaaisto taka i ova vreme.

25 Vie ste sinovi na prorocite i nazavetot {to Bog go be{e napravil sova{ite predci, velej}i mu na Avraam:‚I vo potomstvoto tvoe }e bidat bla-gosloveni site narodi na zemjata.'

26 Bog, otkako Go vozdigna SvojotSluga, najnapred vam vi Go prati za dave blagoslovi, ta sekoj od vas da se od-vrati od svojata zloba.”

Petar i Jovan pred Sinedrionot

4 I u{te dodeka tie mu zboruvaa nanarodot, pristapija kon niv sve{-

tenicite, stare{inata na hramot i sa-dukeite,

2 ogor~eni {to tie go pou~uvaat na-rodot i navestuvaat voskresenie namrtvite vo imeto na Isus Hristos;

3 i krenaa race na niv i gi stavija podstraà do utrinata; za{to se be{e ve}ezave~erilo.

4 A mnozina od onie {to go slu{aaslovoto, poveruvaa; brojot na tie lu|ebe{e okolu pet iljadi.

5 Utredenta se sobraa vo Erusalimnivnite na~alnici, stare{inite ikni`nicite,

6 prvosve{tenikot Ana, Kajafa, Jo-van i Aleksandar, i site {to mu pripa-|aa na rodot prvosve{teni~ki.

7 Otkako gi postavija vo sredinata, gipra{aa: „So kakva mo} i vo ~ie ime gonapravivte ova?”

8 Toga{ Petar, ispolnet so Duh Sve-ti, im re~e: „Na~alnici narodni i sta-re{ini izrailski,

9 ako denes n# ispituvate za dobrotodelo, {to mu go napravivme na bolniot~ovek, za da kaème kako e toj izleku-van,

10 toga{ neka vi bide poznato na sitevas i na siot narod izrailski, deka ovojstoi zdrav pred vas vo imeto na IsusHristos od Nazaret, Kogo vie Go ras-pnavte, Kogo Bog Go voskresna od mrt-vite.

11 Toj e onoj kamen {to od vas yidari-te be{e otfrlen, Koj stana kamen te-melnik;

12 i vo nikoj drug nema spasenie:za{to pod neboto nema drugo ime dade-no na lu|eto, preku koe bi moèle da sespasime.”

13 A koga ja vidoa smelosta na Petari Jovan, i doznaa deka toa se neuki iprosti lu|e, tie samo se voshituvaa.Sfatija deka i tie bea so Isus.

14 No, gledaj}i go izle~eniot ~ovekkako stoi so niv, tie nemaa {to da imvozvratat.

15 Zatoa im zapovedaa da izlezat nad-vor od Sinedrionot, pa po~naa da se so-vetuvaat i da se pra{uvaat eden so drug,

16 velej}i: „[to da pravime so ovielu|e? Za{to i golemoto ~udo {to seslu~i preku niv poznato im e na site{to ìveat vo Erusalim, i nie ne mo-ème toa da go odre~eme.

17 No za da ne se razglasuva ova po na-rodot u{te pove}e, strogo da gi zapla-{ime da ne zboruvaat pove}e nikomu voNegovo ime.”

2 16,20 23,6-8 Lk 20,27-39 1 Kor15,20-23 Kol 1,18

3 5,26

5 5,21 Lk 22,66

6 Lk 3,2 Jn18,3.24.28

7 Lk 20,2

8 13,9 Lk 12,11-12

10 2,22-24 3,16 5,30 13,28-30

11 Ps 118,22Lk 20,17 Rim 9,33 10,11 1 Ptr 2,4.7

13 2 Kor 11,6

16 Jn 11,47

15 2,24 2,32 3,26

13,32 17,31

16 3,7

17 13,28 17,30

1 Tim 1,13

18 Lk 24,27

1 Kor 15,3

19 2,38

10,43 13,38 26,18

20 5,31

21 Mt 19,28

Lk 1,70

22 7,37

5 Mojs18,15

Lk 9,35

23 3 Mojs

23,295 Mojs

18,19

24 10,43 13,26

Evr 11,32

25 7,8

1 Mojs 12,3 18,18 22,1826,4

Rim 9,4-5 Gal 3,8

26 3,20

1 Ptr 3,9

4,1 5,24

DELA NA APOSTOLITE

147

18 I koga gi povikaa, im zapovedaavoop{to da ne zboruvaat, nitu pak da gou~at narodot vo imeto na Isus.

19 No Petar i Jovan im odgovorija irekoa: „Prosudete dali e spravedlivopred Boga vas da ve slu{ame pove}e ot-kolku Bog;

20 za{to nie ne moème da ne zboru-vame za ona {to sme go videle i ~ule.”

21 A tie, bidej}i ne najdoa ni{to so{to bi moèle da gi kaznat, gi zapla-{ija i gi pu{tija poradi narodot; za{-to site Go proslavuvaa Boga za ona {tose be{e slu~ilo.

22 ôvekot, pak, nad kogo se slu~i toa~udesno iscelenie, ima{e pove}e od ~e-tirieset godini.

Molitva na vernicite 23 I koga gi pu{tija, tie otidoa kaj

svoite i im javija {to im rekoa prvo-sve{tenicite i stare{inite.

24 A ovie, {tom gi islu{aa, ednodu{-no go podignaa glasot kon Boga i rekoa:„Gospodare, Ti Koj si go sozdal nebotoi zemjata, i moreto i s# {to se nao|a voniv;

25 i Koj preku Svetiot Duh so ustatana na{iot tatko David, Svojot sluga, sirekol: ‚Zo{to besneat narodite i lu|e-to namisluvaat prazni raboti?

26 Se dignaa carevite zemni i knezo-vite se sobraa zaedno protiv Gospoda iprotiv Negoviot Pomazanik5'.

27 I navistina, se zdruìja vo tojgrad Irod i Pontij Pilat zaedno soneznabo{cite i so narodot izrailskiprotiv Tvojot Svet Sin Isus, Kogo siGo pomazal Ti,

28 za da go napravat ona {to odnapredgo be{e opredelila rakata Tvoja i vol-jata Tvoja - da se zbidne.

29 I sega, Gospodi, pogledaj na nivni-te zapla{uvawa i daj im na slugiteSvoi napolno slobodno da go propove-daat Tvoeto slovo,

30 polagaj}i ja rakata Svoja za iscele-nie, i da se slu~uvaat ~udesni znaci voimeto na Tvojot Svet Sin Isus.”

31 I otkako se pomolija, se zatresemestoto kade {to bea sobrani, i site se

ispolnija so Duh Sveti i slobodno gopropovedaa slovoto Bo`jo.

Vernicite me|usebno go spodeluvaatsvojot imot

32 A narodot, {to poveruva, ima{eedno srce i edna du{a: i nikoj ni{to odsvojot imot ne go narekuva{e svoe, tukus# im be{e zaedni~ko.

33 Apostolite, pak, so golema silasvedo~ea za voskresenieto na GospodaIsusa Hrista; i ima{e golema blago-dat nad site niv.

34 Ne postoe{e nieden me|u niv {toima{e potreba za ne{to, bidej}i onie{to imaa nivi i ku}i, gi prodavaa i pa-rite zemeni za niv gi donesuvaa

35 i gi ostavaa pred nozete na aposto-lite: i sekomu mu se dava{e spored ne-govite potrebi.

36 Taka Josif, nare~en od apostoliteVarnava, {to zna~i sin na utehata, le-vit, rodum od Kipar,

37 koj ima{e niva, ja prodade, gi done-se parite i gi poloì pred nozete naapostolite.

5 A eden ~ovek, po ime Ananija, zaed-no so svojata èna Sapfira, ja pro-

dade nivata 2 i eden del od dobienite pari sokri,

so znaewe na èna si, dodeka drugiotdel go donese i go stavi pred nozete naapostolite.

3 No Petar re~e: „Ananija, zo{to goispolni satanata srceto tvoe da Goizlaè{ Svetiot Duh i da prikrie{del od zemenite pari za nivata?

4 Dodeka ne be{e prodadena, nelibe{e tvoja? I otkako ja prodade, nelibea parite vo tvoja vlast? Zo{to sistavi na srceto svoe takva rabota? Tine izlaà lu|e, tuku Boga!”

5 Koga gi slu{na Ananija tie zboro-vi, padna i izdivna; i golem strav giobzede site {to go slu{aa toa.

6 Stanaa mom~iwata, go zavitkaa, goiznesoa i go pogrebaa.

7 A koga pominaa okolu tri ~asa, vle-ze i ènata negova, ne znaej}i {to seslu~ilo.

32 2,42-44

35 2,44-45

5,3 Lk 22,3

5 2,43 5,11

18 5,28

19 5,29

21 Lk 19,48

24 2 Mojs

20,114 Car19,15

Is 37,16 Ps 145,6Neem 9,6

25-26 Ps 2,1-2

27 Lk 23,12.23

28 2,23

13,27-29 Lk 24,26

31 2,1-4

10,44-46

DELA NA APOSTOLITE

5 4,26. Vo gr~kiot tekst: Hristos.

148

8 I Petar ja pra{a: „Kaì mi, zatolku pari li ja prodadovte nivata?”Taa odgovori: „Da, za tolku.”

9 Petar potoa $ re~e: „Zo{to ste sedogovorile da Go isku{uvate Duhot naGospod? Ete, pred vratata ve}e stojatnozete na onie {to go zakopaa tvojotma`; i tebe }e te iznesat.”

10 I taa vedna{ padna pred nozete ne-govi i izdivna. A mom~iwata koga vle-goa, ja najdoa mrtva, ja iznesoa i ja pog-rebaa do nejziniot ma`.

11 I golem strav ja obzede celata Crk-va i site onie {to go slu{naa toa.

Mnogubrojni ~uda 12 Preku racete na apostolite se po-

javuvaa znaci i se slu~uvaa mnogu ~udame|u lu|eto; i site bea ednodu{ni votremot Solomonov.

13 Od drugite, pak, nikoj ne se osmelu-va{e da im se pridruì, a sepak, naro-dot gi vozveli~uva{e.

14 I s# pove}e se zgolemuva{e brojotna onie {to veruvaa vo Gospod, mno{-tvo od maì i èni,

15 taka {to i po ulicite iznesuvaabolni i gi polagaa na postelki i nosi-la, ta koga }e pomine Petar, barem sen-kata negova da oseni nekogo od niv.

16 A doa|aa vo Erusalim i mnoguminaod okolnite gradovi, donesuvaj}i bol-ni, ma~eni od ne~isti duhovi, i site seisceluvaa.

Zatvoraweto na apostolite inivnoto ~udesno izbavuvawe

17 Toga{ prvosve{tenikot i site {tobea so nego, privrzanici na sadukeite,stanaa i se ispolnija so zavist,

18 i gi krenaa racete svoi na aposto-lite i gi stavija vo javniot zatvor.

19 No preku no}ta angel Gospodov jaotvori vratata od zatvorot, i, otkakogi iznese, im re~e:

20 „Odete, zastanete vo hramot i ka-ùvajte mu gi na narodot site zboroviza ovoj ìvot!”

21 [tom go slu{naa toa, apostolitevlegoa utrinata vo hramot i po~naa dapou~uvaat. A prvosve{tenikot i nego-vite privrzanici koga dojdoa, go svikaa

Sinedrionot i site stare{ini me|uIzrailevite sinovi i pratija vo zat-vorot lu|e da gi dovedat apostolite.

22 No koga slugite otidoa, ne gi naj-doa, pa, {tom se vratija, izjavija,

23 velej}i: „Zatvorot go najdovmezaklu~en kako {to treba i straàtastoe{e nadvor pred portata. A kogaotvorivme, vnatre nikogo ne najdovme.”

24 [tom gi slu{naa ovie zborovi,hramskiot zapovednik i prvosve{teni-cite zbuneti razmisluvaa {to bi tre-balo da zna~i toa.

25 No nekoj dojde, gi izvesti i im re-~e: „Ene, lu|eto {to gi zatvorivte, sto-jat vo hramot i go pou~uvaat narodot.”

26 Toga{ hramskiot zapovednik otidezaedno so slugite i gi dovede, no ne nasila; za{to se pla{ea od narodot so ka-mewa da ne gi ubijat niv samite.

27 A koga gi dovedoa, gi izvedoa predSinedrionot i prvosve{tenikot, pra-{uvaj}i gi, re~e:

28 „Zarem ne vi zabranivme strogo dane pou~uvate vo toa ime? A vie pak goispolnivte Erusalim so va{eto u~ewei sakate krvta na Onoj ~ovek da jafrlite na nas.”

29 A Petar i apostolite odgovorija irekoa: „Pove}e treba da Mu se pokoru-vame na Boga otkolku na lu|eto.

30 Bog na tatkovcite na{i Go voskres-na Isusa, Kogo vie Go pogubivte, pri-kovuvaj}i Go na krst.

31 Bog so desnicata Svoja Go vozvisiNego, Za~etnikot i Spasitelot, za damu dade pokajanie i prostuvawe na gre-vovite na Izrail.

32 Za tie zborovi svedoci Negovi smenie i Svetiot Duh, Kogo Bog im Go dadena onie {to Mu se pokoruvaat.”

33 Koga go slu{naa toa, tie se razlu-tija i mislea da gi ubijat.

34 No vo Sinedrionot stana toga{eden farisej, po ime Gamaliil, u~itelna Zakonot, po~ituvan od celiot narod,i zapoveda za kratko vreme da gi izve-dat apostolite nadvor,

35 a nim im re~e: „Lu|e Izrailci,razmislete dobro {to }e pravite soovie lu|e!

28 4,18

29 4,19

30 10,39 13,29-30

32 15,28

9 15,10

15 Lk 6,19

20 3,15

11,18 13,46-48

21 4,2

DELA NA APOSTOLITE

149

36 Za{to, pred izvesno vreme se krenaTevda, koj zboruva{e za sebesi deka etoj golem ~ovek, i mu se pridruìja~etiristotini maì; toj be{e ubien, isite {to mu poveruvaa, se razotidoa iis~eznaa.

37 Po nego, vo vreme na popisot, sekrena Juda Galileecot i povle~e po se-be dosta narod; no i toj zagina i site{to go sledea se rasturija.

38 I sega vi velam - ostavete gi ovielu|e na mir, ne gibajte gi; za{to, ako etaa zamisla ili toa delo od lu|e, }e serazru{i;

39 a ako e, pak, od Boga, vie ne moèteda go razru{ite; vnimavajte da ne sta-nete borci protiv Boga!” Tie go poslu-{aa,

40 i otkako gi povikaa apostolite, ginatepaa i im zapovedaa da ne zboruvaatvo imeto na Isus, pa gi pu{tija.

41 A tie izlegoa od Sinedrionot ra-dosni, za{to bea udostoeni da podnesatizma~uvawa za imeto na Gospod Isus.

42 I sekoj den vo hramot i po ku}itene prestanuvaa da pou~uvaat i da blago-vestat deka Isus e Hristos.

Izbor na sedummina pomo{nici(|akoni)

6 Koga u~enicite se namnoìja, eli-niziranite Judejci se pobunija

protiv Evreite za{to pri sekojdnevno-to delewe hrana ne bile prigleduvaninivnite vdovici.

2 Toga{ Dvanaesette, go svikaa celo-to mno{tvo u~enici, i rekoa: „Ne edobro nie da go ostavime slovoto Bo`joi da posluùvame na trpezite.

3 Zatoa, bra}a, odberete me|u vassedummina ~esni lu|e, ispolneti soDuh i mudrost, pa }e gi postavime nataa slu`ba;

4 a nie celosno }e $ se posvetime namolitvata i na slu`bata na slovoto.”

5 Predlogot mu se dopadna na siot na-rod; pa gi odbraa: Stefan, ~ovek ispol-net so vera i Duh Sveti, Filip, Pro-hor, Nikanor, Timon, Parmena, Niko-laj, eden novopridojden od Antiohija;

6 niv gi postavija pred apostolite, atie, otkako se pomolija, gi poloìjaracete nad niv.

7 I taka, slovoto Bo`jo se {ire{e, ibrojot na u~enicite vo Erusalim sezgolemuva{e; i golemo mno{tvo sve{-tenici $ se pokori na verata.

Stefan e faten 8 A Stefan, ispolnet so vera i sila,

prave{e golemi ~udesa i znaci me|ulu|eto.

9 Toga{ se krenaa nekoi pripadnicina sinagogata, nare~ena sinagoga na Li-bertinite6, na Kirinejcite i Alek-sandrijcite, kako i na onie {to bea odKilikija i Azija, i po~naa da se prepi-raat so Stefan;

10 no ne moèa da se sprotivstavat namudrosta i Duhot so koi toj zboruva{e.

11 Zatoa tajno podu~ija nekoi lu|e dare~at: „Go ~uvme deka huli na Mojsej ina Boga.”

12 Taka go nadraznija narodot, stare-{inite i kni`nicite. Potoa prista-pija kon nego, go zgrap~ija i go odvedoavo Sinedrionot.

13 Tamu postavija la`ni svedoci, koirekoa: „Ovoj ~ovek postojano huli naova sveto mesto i na Zakonot.

14 Go slu{navme kako zboruva dekaIsus od Nazaret, Toj }e go razru{i ovamesto i }e gi izmeni obi~aite {to nigi predade Mojsej.”

15 Toga{ site {to bea vo Sinedri-onot go vperija pogledot vo nego i vi-doa deka liceto negovo mu be{e kakolice na angel.

Besedata na Stefan

7 Toga{ prvosve{tenikot re~e: „Ta-ka li e toa?”

2 A toj odgovori: „Lu|e bra}a i tat-kovci, ~ujte! Bog na slavata mu se javina na{iot tatko Avraam, koga be{e voMesopotamija, u{te pred da se preselivo Haran,

3 i mu re~e: ‚Izlezi od tvojata zemja,od tvojot rod i od domot na tatko ti, papojdi vo zemjata {to }e ti ja pokaàm.'

6 4 Mojs27,18-20

7 2,41

8 5,12

10 Lk 21,15

7,2 Ps 28,3

3 1 Mojs 12,112,5

36 8,9

39 2 Mak 7,19

Lk 20,4

42 21,13

3 Jn 1,7

6,1 9,29

3 16,2

22,12

4 2,42

20,24

DELA NA APOSTOLITE

6 6,9. Oslobodenicite.

150

4 Toga{ toj izleze od zemjata Haldej-ska i se naseli vo Haran, a ottamu, posmrtta na negoviot tatko, Bog go prese-li vo ovaa zemja, kade {to ìveete viesega.

5 I vo nea ne mu dade nasledstvo nituedna stapka zemja, no veti deka }e mu jadade na potomstvoto negovo i nemu voposed, iako u{te nema{e ~elad.

6 I mu re~e Bog vaka: „Potomcitetvoi }e bidat naseleni vo tu|a zemja i}e bidat porobeni i ma~eni ~etiristo-tini godini.

7 No jas }e mu sudam na onoj narod,pod ~ie ropstvo }e bidat; a potoa tie}e izlezat i }e Mi sluàt na ova mes-to.

8 I mu go dade zavetot za obrezanie.Potoa na Avraam mu se rodi Isak i tojgo obreza na osmiot den; a Isak go rodiJakova, Jakov, pak, dvanaesette patri-jarsi.

9 Patrijarsite bea zavidlivi konJosif i go prodadoa vo Egipet; no Bogbe{e so nego,

10 i go izbavi od site negovi maki i godaruva so blagodat i mudrost pred fa-raonot, egipetskiot car, koj go postavii za na~alnik nad Egipet i nad celiotsvoj dom.

11 Toga{ nastana glad i golema makapo celata zemja egipetska i hananska, ina{ite tatkovci ne nao|aa hrana.

12 A Jakov, koga ~u deka vo Egipet imap~enica, gi prati tamu po prv pat tat-kovcite na{i.

13 I koga otidoa po vtorpat, Josif imse otkri na bra}ata i faraonot go za-pozna rodot na Josif.

14 Toga{ Josif prati glasnici da gopovikaat tatko mu Jakov i siot svoj rod- sedumdeset i pet du{i.

15 I taka Jakov sleze vo Egipet, i ta-mu umre toj i tatkovcite na{i;

16 i gi prenesoa vo Sihem, i gi polo-ìja vo grobot, {to vo Sihem go be{ekupil za srebro Avraam od sinovite naEmor.

17 No kako {to nabliùva{e vremetoza ispolnuvawe na vetuvaweto, za koeBog mu se zakolna na Avraam, vo Egipetse zgolemuva{e i se namnoùva{e bro-jot na lu|eto,

18 s# dodeka vo Egipet ne dojde drugcar koj ne go poznava{e Josif.

19 Toj lukavo postapi so na{iot na-rod, gi ma~e{e tatkovcite na{i, pri-siluvaj}i gi svoite novoroden~iwa dagi ostavaat za da ne ostanat ìvi.

20 Vo toa vreme se rodi i Mojsej, kojMu be{e na Boga mil. Tri meseci be{ehranet vo ku}ata na svojot tatko.

21 A koga be{e ostaven, nego go prib-ra faraonovata }erka i go odgleda kakosvoj sin.

22 I ja nau~i Mojsej celata mudrostegipetska i be{e silen vo zborovi i vodela.

23 A koga navr{uva{e ~etirieset go-dini, nemu mu dojde na um da gi posetibra}ata svoi, sinovite Izrailevi.

24 I koga vide deka eden od niv go nav-reduvaa, go za{titi; odmazduvaj}i se zaizma~uvaniot, go ubi Egip}anecot.

25 Toj misle{e deka bra}ata negovi }esogledaat deka Bog preku negovata raka}e im dade spasenie, no tie ne sfatija.

26 A na drugiot den, koga nekoi od nivse tepaa, toj dojde kaj niv i gi sovetuva-{e da se smirat, velej}i: ‚Lu|e, vie stebra}a; zo{to se navreduvate me|u sebe?'

27 No onoj {to go navreduva{e svojotblièn, go odbi od sebe i mu re~e: ‚Kojte postavil da bide{ na~alnik i sudi-ja nad nas?

28 Ili, pak, i mene saka{ da me ubi-e{, kako {to v~era go ubi Egip}ane-cot?'

29 Od tie zborovi Mojsej pobegna i senaseli kako tu|inec vo zemjata midjan-ska, kade {to mu se rodija dva sina.

30 I koga pominaa ~etirieset godini,mu se javi angel Gospodov vo pustinatana Sinajskata Gora, vo ognen plamen voedna kapina.

31 Mojsej {tom vide, se za~udi od toavidenie; i koga se pribliì da pogledavnimatelno, pristigna do nego glasotGospodov:

32 ‚Jas sum Bog na tatkovcite tvoi,Bog Avraamov, Bog Isakov, Bog Jako-vov.' Mojsej se strese i ne smee{e dapogleda.

33 A Gospod mu re~e: ‚Sobuj si giobuvkite od nozete, za{to mestoto nakoe stoi{ e sveta zemja!

18 2 Mojs 1,8

19 2 Mojs1,10-11.22

20 2 Mojs 2,2 Evr 11,23

21 2 Mojs 2,3-10

24 2 Mojs2,11-12

26 2 Mojs 2,13

27 Lk 12,14

28 2 Mojs 2,14

29 2 Mojs 2,15

30 2 Mojs 3,1-2

31 2 Mojs 3,4

32 2 Mojs 3,6

33 2 Mojs 3,5

5 1 Mojs 12,7

13,15 15,18 17,8 24,7 48,4

6-7 1 Mojs

15,13-142 Mojs 3,12

8 1 Mojs

17,16-27 21,4

9 1 Mojs

37,11.28 39,2.3.21.23

10 1 Mojs

41,37-39

11 1 Mojs

41,54 42,5

12 1 Mojs42,1-2

13 1 Mojs45,3-4 45,16

14 1 Mojs45,9-11

45,18-19 46,27

15 1 Mojs

49,33

DELA NA APOSTOLITE

151

34 Jas gi vidov dobro makite na Mojotnarod {to e vo Egipet i go slu{navnegovoto vozdivnuvawe; pa slegov da goizbavam; a sega prijdi da te pratam voEgipet!'

35 Toj, Mojsej, kogo go bea odbile,velej}i: ‚Koj te postavil za na~alnik isudija', nego Bog preku angelot, koj muse javi vo kapinata, go prati za na~al-nik i izbavitel.

36 Toj gi izvede, pravej}i ~udesa i zna-ci vo zemjata egipetska i vo CrvenotoMore i vo pustinata vo tek na ~etiri-eset godini.

37 Toa e onoj Mojsej {to be{e im re-kol na sinovite Izrailevi: ‚Gospod,Bog va{, me|u bra}ata va{i }e vi iz-digne Prorok kako mene. Nego poslu-{ajte Go!'.

38 Toa e onoj {to na sobirot vo pusti-nata na Planinata Sinajska be{e soangelot koj mu zboruva{e, i so tatkov-cite na{i; onoj {to primi ìvotvornizborovi nam da ni gi predade,

39 i komu na{ite tatkovci ne sakaa damu se pokorat, tuku go otfrlija sosrcata svoi i se svrtea kon Egipet,

40 velej}i mu na Aron: ‚Napravi nibogovi {to }e odat pred nas; za{to neznaeme {to mu stana na onoj Mojsej kojn# izvede od egipetskata zemja.'

41 I vo onie dni napravija lik na te-le, i mu prinesoa `rtvi na idolot i seveselea pred deloto na svoite race.

42 A Bog se odvrati od niv i gi ostavida mu sluàt na voinstvoto nebesno,kako {to e napi{ano vo Knigata naprorocite: ‚Dome Izrailev, Mi prine-sovte li vie zaklani ìvotni i `rtvivo tekot na ~etiriesette godini vo pus-tinata?

43 Vie go prifativte {atorot naMoloh i yvezdata na va{iot bogRemfan, idoli {to gi napravivte vieza da im se poklonuvate: i Jas }e ve pre-selam potamu od Vavilon.'

44 Na{ite tatkovci imaa vo pustina-ta skinija na sobranieto, kako {to be-{e zapovedal Onoj Koj mu zboruva{e naMojsej da ja napravi spored obrazecot{to go be{e videl.

45 Nea tatkovcite na{i ja primija iso Isus Navin ja vnesoa vo zemjata na

neznabo{cite, {to Bog gi otfrla{e odliceto na tatkovcite na{i; a toa seslu~uva{e s# do vremeto na David,

46 koj najde milost pred Boga, posakada Mu najde ìveali{te na Bog Jako-vov.

47 A Solomon Mu izgradi dom, 48 no Sevi{niot ne ìvee vo rakotvo-

reni hramovi, kako {to veli prorokot; 49 ‚Neboto e Mojot prestol, a zemjata

podno`je na nozete Moi. Kakov dom }emi napravite, veli Gospod, ili koe mes-to e za Mojata po~ivka?

50 Ne go napravi li seto ova Mojataraka?'

51 Tvrdoglavi i neobrezani po srcetoi u{ite! Vie sekoga{ Mu se protivevtena Svetiot Duh - kako tatkovcite va{i,taka i vie.

52 Kogo od prorocite ne go gonea va-{ite tatkovci? Tie gi ubija onie {togo predvestija doa|aweto na Pravedni-kot, ~ii predavnici i ubijci stanavtesega i vie,

53 vie, {to go primivte Zakonot pre-ku angelite, a ne go odràvte.”

Kamenuvaweto na Stefan 54 Koga go slu{aa ova, srcata im se

ispolnija so gnev i so zabite krckaaprotiv nego.

55 A Stefan, ispolnet so Duh Sveti,koga pogledna kon neboto, ja vide slava-ta Bo`ja i Isus kako stoi od desnatastrana na Boga,

56 i re~e: „Eve, gi gledam nebesata ot-voreni i Sinot ôve~ki kako stoi oddesnata strana na Boga.”

57 No tie izvikaa so visok glas, gizatvorija u{ite svoi i ednodu{no senafrlija na nego.

58 I otkako go izvedoa nadvor od gra-dot, po~naa na nego da frlaat kamewa:a svedocite gi ostavija ali{tata svoipred nozete na edno mom~e, po ime Sav-le.

59 I dodeka frlaa kamewa vrz Ste-fan, toj povikuva{e i vele{e: „Gospo-di Isuse, primi go duhot moj!”

60 Potoa padna na kolena, i izvika sovisok glas: „Gospodi, ne primaj im goova za grev!” I {tom go re~e toa, po~i-na.

46 Ps 131,5

47 2 Car 7,12-16 3 Car6,1.14

48 17,24 Mk 14,58 Evr 9,11.24

49-50 Is 66,1-2

51 2 Mojs33,3.5 3 Mojs26,41 5 Mojs 9,13 Is 63,10 Er 4,4 6,10 2 Let 30,7-8

52 2 Let 36,16 Mt 23,34-35 1 Sol 2,15-16

53 Gal 3,19 Evr 2,2

56 Dan 7,13

58 5 Mojs 17,7 Lk 4,29

59 Lk 23,46 Ps 30,5

34 2 Mojs

3,7.8.10

35 2 Mojs 2,14

36 2 Mojs 7,3

14,21 4 Mojs

14,33

37 3,22

5 Mojs18,15

38 2 Mojs19,1-6

20,1-17 Rim 10,5 Evr 2,2

39 7,53

4 Mojs 14,3

40 2 Mojs32,1.32

41 2 Mojs32,4-6

42-43 Amos 5,

25-27

42 Er 7,18

8,2 19,13

44 2 Mojs25,9.40 Evr 8,5

45 Is.N. 3,

14-17 23,9

24,18

DELA NA APOSTOLITE

152

Savle gi goni hristijanite

8 Savle, pak, go odobruva{e negovotoubistvo. Vo toj den zapo~na golem

progon na Crkvata vo Erusalim, i site,osven apostolite, se rasprsnaa po pre-delite na Judeja i Samarija.

2 A Stefan go pogrebaa pobo`ni lu|ei priredija golema posmrtna àlost.

3 Savle, pak, ja pusto{e{e Crkvata,ode{e po ku}ite i izvlekuva{e maì ièni, pa gi predava{e vo zatvor.

4 Tie {to se bea rasprsnale, sega odeanaokolu blagovestuvaj}i go slovoto.

Bo`joto Slovo vo Samarija 5 Taka Filip sleze vo eden samarjan-

ski grad i tamu im Go propoveda{eHristos.

6 Narodot ednodu{no vnimava{e natoa {to zboruva{e Filip, slu{aj}i igledaj}i gi ~udata {to gi prave{e toj;

7 za{to ne~isti duhovi so golem vikizleguvaa od onie vo koi se nao|aa, imnozina nepodvi`ni i sakati ozdravu-vaa.

8 I golema radost nastana vo toj grad. 9 A vo gradot ima{e eden ~ovek po

ime Simon. Toj prave{e magii i so toago v~udoviduva{e narodot od Samarija,velej}i za sebe deka e toj golem ~ovek.

10 Nego go slu{aa site, od najmal donajgolem, i velea: „Ovoj e silata Bo`ja,nare~ena Golema.”

11 A go slu{aa vnimatelno, zatoa {topodolgo vreme gi be{e voshituval sosvoite magii.

12 No koga mu poveruvaa na Filip, kojgo propoveda{e Evangelieto za car-stvoto Bo`jo i za imeto na Isus Hris-tos, po~naa da se kr{tevaat maì i è-ni.

13 Toga{ poveruva i samiot Simon, iotkako se krsti, postojano go pridru-ùva{e Filip; i, gledaj}i dela golemii ~udesa {to se vr{ea, se voshituva{e.

14 Koga slu{naa apostolite {to beavo Erusalim deka Samarija go primilaslovoto Bo`jo, gi pratija kaj niv Petari Jovan.

15 Tie, {tom slegoa, se pomolija zaniv za da go primat Duhot Sveti.

16 Za{to s# u{te ne be{e slegol nituna eden od niv, a samo bea krsteni voimeto na Gospoda Isusa.

17 Toga{ apostolite poloìja nadniv race i tie Go primija Svetiot Duh.

18 A Simon, koga vide deka Duhot Sve-ti se dava so polagawe race od aposto-lite, im donese pari,

19 i im re~e: „Dajte mi ja i mene taavlast, ta nad kogo i da gi poloàm ra-cete, da Go primi Duhot Sveti!”

20 No Petar mu re~e: „Srebroto tvoeneka zagine zaedno so tebe, za{to po-misli deka darot Bo`ji moè da sestekne so pari.

21 Ti nema{ del nitu pravo na taarabota, bidej}i srceto tvoe ne e pravopred Boga.

22 Tuku pokaj se za ovaa zla namera ipomoli Mu se na Boga za da ti se prostipomislata na srceto tvoe;

23 bidej}i te gledam deka si ispolnetso gor~liva òl~ka i vo okovi na bez-zakonie.”

24 A Simon odgovori: „Pomolete Muse za mene na Gospod vie, da ne me stig-ne ni{to od ona {to rekovte.”

25 I taka, otkako posvedo~ija i zboru-vaa za slovoto Gospodovo, trgnaa konErusalim, propovedaj}i go patem Evan-gelieto vo mnogu sela samarjanski.

Filipi etiopskiot velikodostoinstvenik

26 A na Filip mu re~e angel Gospo-dov: „Stani i trgni na jug, po patot {tovodi od Erusalim za Gaza, koj e pust.”

27 Toj stana i trgna; i ete, eden ~ovekod Etiopija, evnuh, visok dostoinstve-nik na Kandakija, etiopskata carica,koj be{e ~uvar na site nejzini riznici.Toj do{ol vo Erusalim na poklonenie,

28 a sega se vra}a{e i, sedej}i v kola,go ~ita{e prorokot Isaija.

29 Duhot, pak, mu re~e na Filip:„Pribliì se i zastani do kolata!”

30 Filip pobrza, i, otkako ~u deka tojgo ~ita prorok Isaija, mu re~e: „Gorazbira{ li toa {to go ~ita{?”

31 Ovoj odgovori: „Kako }e moàm dago razberam, ako nekoj ne me upati?” Pago zamoli Filip da se ka~i i da sednedo nego.

17 10,44 11,15

20 4 Car 5,16 Mt 10,8

21 Ps 77,37

22 26,18

23 5 Mojs29,19 Is 58,6 Er 4,18 Izreki5,22

8,1 11,19

3 22,4

26,10-11 1 Kor 15,9 Gal 1,13.23

Fil 3,6

9 5,36

14 11,1

DELA NA APOSTOLITE

153

32 A mestoto od Pismoto {to go~ita{e, be{e ova: „Kako ovca na klawebe{e odveden, i kako {to jagneto stoibezglasno pred svojot striga~, taka iToj ustata Svoja ne ja otvori.

33 Vo negovata poniznost Toj be{e li-{en od praveden sud. A pokolenietoNegovo koj }e go iskaè? Za{to ìvo-tot Negov se odzema od zemjata.”

34 Toga{ Etiopjanecot progovori imu re~e na Filip: „Te molam, za kogoova go zboruva prorokot, za sebe ili zanekoj drug?”

35 A toga{, Filip ja otvori ustatasvoja, zapo~nuvaj}i da mu objasnuva odtoa mesto vo Pismoto i da mu blagoves-ti za Isus.

36 I odej}i taka patem, tie stignaa doedna voda; i Etiopjanecot re~e: „Evevoda! [to mi pre~i da se krstam?”

37 A Filip mu re~e: „Ako veruva{ ods# srce - moè{.” Toj odgovori i re~e:„Veruvam deka Isus Hristos e SinBo`ji.”

38 I zapoveda kolata da zapre, pa sle-goa vo vodata obajcata, i Filip i evnu-hot, i go krsti.

39 A koga izlegoa od vodata, DuhotSveti se simna nad evnuhot, a angelGospodov go grabna Filip, pa evnuhotve}e ne go vide. Toj radosno go prodol-ì svojot pat.

40 Filip se najde vo Azot, od kade{to trgna vo obikolka, propovedaj}i goEvangelieto po site gradovi, dodeka nestigna vo Kesarija.

Savlovoto preobra}awe

9 A Savle, di{ej}i u{te so zastra-{uvawa i ubistva protiv u~enici-

te na Gospoda, dojde kaj prvosve{teni-kot

2 i pobara od nego pisma za sinagogi-te vo Damask, taka {to, ako tamu najdenekoi {to go sledat ovoj pat, maì ièni, vrzani da gi dovede vo Erusalim.

3 No, dodeka po patot nabliùva{edo Damask, naedna{ go obzede svetlinaod neboto,

4 i, otkako padna na zemja, slu{naglas {to mu zboruva{e: „Savle, Savle,zo{to Me goni{?”

5 A toj odgovori: „Koj si Ti, Gospo-dine?” A Gospod mu re~e: „Jas sumIsus, Kogo Go goni{. Te{ko e za tebeda se rita{ protiv bodilo.”

6 Tresej}i se od strav i uàs, toj pra-{a: „Gospodi, {to saka{ da napravam?”A Gospod mu re~e: „Stani i vlezi vogradot; i }e ti se kaè {to treba dapravi{!”

7 A lu|eto, {to odea po nego, stoejazanemeni od v~udovidenost, za{toslu{aa glas, a nikogo ne gledaa.

8 Savle stana od zemjata i, makar {tomu bea o~ite negovi otvoreni, ni{to negleda{e: i vodej}i go za raka, go odve-doa vo Damask.

9 I tri dena ostana slep, i ni{to nejade{e, nitu pie{e.

10 Vo Damask, pak, ima{e eden u~enikpo ime Ananija, komu vo videnie Gos-pod mu re~e: „Ananija!” A toj odgovori:„Eve me Gospodi!”

11 Toga{ Gospod mu re~e: „Stani iodi vo ulicata {to se vika Prava, i vodomot Judin pobaraj go ~ovekot od Tars,po ime Savle; ete, toj sega se moli.”

12 I vo videnie vide eden ~ovek, poime Ananija, kako mu prijduva i polagarace nad nego, za da moè da progleda.

13 A Ananija odgovori: „Gospodi, odmnozina sum slu{al za toj ~ovek kolkuzlo im pravel na Tvoite svetii vo Eru-salim;

14 a toj i ovde ima ovlastuvawe odprvosve{tenicite da gi vrzuva site{to go povikuvaat imeto Tvoe.”

15 No Gospod mu re~e: „Odi, za{to tojmi e izbran sad, za da go iznese imetoMoe pred narodi i carevi i sinoviteIzrailevi.

16 I Jas }e mu pokaàm kolku trebatoj da postrada zaradi imeto Moe.”

17 A Ananija otide i vleze vo ku}atai, otkako gi poloì racete svoi nad ne-go, re~e: „Brate Savle, Gospod Isus,Koj ti se javi po patot, po koj doa|a{e,me prati za da progleda{ i da seispolni{ so Duh Sveti.”

18 I odedna{ kako lu{pi da padnaa odo~ite negovi, i toj progleda i koga sta-na, se krsti.

5 Lk 10,16

14 Rim 10,12

15 Er 1,10 1 Kor 1,2

16 15,26 21,13

18 Tov 11,13-15

32-33 Is 53,7-8

35 Lk 24,27

36 10,47 11,17

9,2 8,3

22,5 1 Mak

15,15-24

3 22,6 15,8

Gal 1,12.15

DELA NA APOSTOLITE

154

Savle propoveda vo Damask 19 A otkako primi hrana, Savle zak-

repna. Potoa nekolku dena presede sou~enicite vo Damask;

20 i vedna{ po~na da propoveda vosinagogite za Isus deka e Toj SinBo`ji.

21 I site {to go slu{aa, se ~udea izboruvaa: „Ne e li ova onoj, koj vo Eru-salim gi gone{e onie {to go povikuvaatoa Ime, ta zatoa i ovde do{ol za da gidovede vrzani pred prvosve{tenicite?”

22 A Savle stanuva{e s# posilen i gizbunuva{e Judejcite koi ìveeja voDamask, dokaùvaj}i im deka Ovoj eHristos.

23 Koga pomina mnogu vreme, Judejci-te se dogovorija da go ubijat.

24 No Savle dozna za nivniot zagovor.Tie, pak, dewe i no}e go ~ekaa na por-tata za da go ubijat.

25 Zatoa u~enicite go zedoa no}e i vko{nica go spu{tija po yidot.

Savle vo Erusalim 26 A koga pristignaa vo Erusalim,

Savle nastojuva{e da im se pridruìna u~enicite; no site se pla{ea od ne-go, bidej}i ne veruvaa deka toj navisti-na e u~enik.

27 Varnava, pak, go zede i go odvede kajapostolite, pa im raskaà kako Savlepo patot Go videl Gospoda, deka Gospodmu zboruval, a isto taka i deka voDamask otvoreno go propovedal imetona Isus.

28 I ottoga{ toj ostana so niv, vlegu-va{e i izleguva{e vo Erusalim, ismelo govore{e vo imeto na GospodaIsusa.

29 A zboruva{e i se prepira{e istotaka i so eliniziranite Judejci, koi seobiduvaa da go ubijat.

30 [tom razbraa za toa bra}ata, go od-vedoa vo Kesarija, od kade go ispratijavo Tars.

31 A crkvata po cela Judeja, Galilejai Samarija be{e vo mir, se izgraduva{ei ìvee{e vo strahopo~it kon Gospod,i raste{e so utehata na Svetiot Duh.

Ozdravuvaweto na Enej 32 Petar otkako gi obikoli site, sle-

ze i kaj svetiite {to ìveeja vo Lida. 33 Tamu, pak, najde eden ~ovek po ime

Enej, koj celi osum godini leèl napostela, za{to bil nepodvièn.

34 I Petar mu re~e: „Enej, tebe te is-celuva Isus Hristos. Stani i napravisi ja postelata sam!” I toj vedna{ sta-na.

35 I go vidoa site {to ìveeja vo Li-da i vo Saron, i se obratija kon Gospod.

Oìvuvaweto na Srna vo Jopija36 Vo Jopija ima{e edna u~eni~ka, po

ime Tavita, {to zna~i srna; taa be{eispolneta so milostina i dobri dela,{to gi prave{e.

37 I tokmu vo toa vreme taa se razbolei umre. Toga{ ja izmija i ja poloìjavo gornata odaja.

38 A bidej}i Lida be{e blizu do Jopi-ja, u~enicite {tom slu{naa deka e Pe-tar tamu, vedna{ ispratija dvajca lu|ekaj nego, molej}i go da dojde do niv {topobrgu.

39 Petar stana i trgna kaj niv. Kogapristigna, go odvedoa vo gornata odaja.I dojdoa kaj nego site vdovici, pla~ej-}i i pokaùvaj}i mu gi rizite i oble-kite {to gi be{e pravela Srna dodekaìvee{e so niv.

40 Petar, otkako gi istera site nad-vor, padna na kolena, se pomoli, pa sesvrte kon mrtvoto telo i re~e: „Tavita,stani!” I taa gi otvori o~ite svoi, gopogledna Petar i sedna.

41 A Petar toga{ $ podade raka i japodigna. Toga{ gi povika svetiite ivdovicite i im ja predade ìva.

42 I ova se razglasi po cela Jopija, imnozina poveruvaa vo Gospoda.

43 A Petar prestojuva{e dolgo vremevo Jopija kaj nekoj si koàr Simon.

Videnieto na vojnikot Kornilijvo Kesarija

10 Vo Kesarija ima{e eden ~ovek,po ime Kornilij, stotnik od

takanare~enata Italska ~eta. 2 Toj be{e blago~estiv i bogobojazliv

~ovek, zaedno so celiot negov dom; izo-

34 3,6-7 Mk 2,11

38 Lk 8,41-42

40 Mk 5,41

10,2 10,22 13,16.26.50 16,14

21 9,14

Gal 1,13.23

22 18,28

23 20,3.19

28 Rim 15,19

31 2,47 16,5

DELA NA APOSTOLITE

155

bilno mu dava{e milostina na narodoti sekoga{ Mu se mole{e na Boga.

3 Edna{ okolu devettiot ~as7 od de-not, toj vide najave angel Bo`ji, kakodoa|a kaj nego i mu veli: „Kornilij!”

4 A toj go vperi pogledot vo nego i si-ot upla{en re~e: „[to e Gospodi?” Tojmu re~e: „Bog si spomna za molitvitetvoi i milostinite tvoi.

5 I sega, prati lu|e vo Jopija i po-vikaj go Simon, kogo go vikaat Petar.

6 Toj prestojuva tamu kako gostin kajnekoj si koàr Simon, ~ija ku}a senao|a pokraj moreto. Toj }e ti kaèzborovi preku koi }e se spasi{ ti i ce-liot tvoj dom.”

7 Koga si otide angelot {to mu zboru-va{e, Kornilij povika dvajca od svoiteslugi i eden blago~estiv vojnik, koipostojano se nao|aa kaj nego;

8 pa, otkako im kaà s#, gi prati voJopija.

Videnieto na Petar vo Jopija 9 Utredenta, dodeka tie patuvaa i

nabliùvaa do gradot, Petar okolu{estiot ~as8 se ka~i na ramniot pok-riv od ku}ata da se pomoli.

10 I bidej}i be{e ogladnel, saka{ene{to da jade; a dodeka mu prigotvuvaa,toj padna vo zanes,

11 i go vide neboto otvoreno i nekakovsad kako sleguva kon nego, sli~en na ne-koe golemo platni{te, vrzano za ~eti-rite krai{ta, i se spu{ta{e na zemja-ta.

12 Vo nego ima{e sekakvi ~etirino`-ni ìvotni, yverovi, vleka~i zemni iptici nebeski.

13 I dojde glas kon nego: „Petre, sta-ni, zakoli i jadi!”

14 A Petar re~e: „Nikako, Gospodi,za{to nikoga{ ne sum jadel pogano iline~isto.”

15 I povtorno dojde glas kon nego:„Ona {to Bog go o~istil, ti ne go smetaj za ne~isto!”

16 Toa se povtori tripati, a sadot pakse krena kon neboto.

17 I dodeka Petar be{e vo nedoumica{to zna~i toa videnie {to go vide, etegi lu|eto, isprateni od Kornilij, koiotkako se raspra{aa i go najdoa domotna Simon, zastanaa pred portata.

18 Toga{ povikaa i pra{aa: „Ovde ligostuva Simon, nare~en Petar?”

19 I dodeka Petar razmisluva{e zavidenieto, Duhot mu re~e: „Ete, te ba-raat trojca lu|e.

20 Tuku stani, slezi i odi so niv, nerazmisluvaj}i ni{to; za{to Jas gi pra-tiv!”

21 [tom sleze kaj lu|eto, isprateniod Kornilij kaj nego, Petar re~e: „Jassum toj, kogo go barate. Zo{to ste do{-le?”

22 A tie mu odgovorija: „StotnikotKornilij, ~ovek praveden i bogoboja-zliv, poznat po svoite dobrini me|usiot judejski narod, primi zapoved odsvet angel da te povika vo svojot dom ida gi poslu{a tvoite zborovi.”

23 Toga{ Petar gi povika vnatre i ginagosti. A utrinata stana i otide soniv; so nego zaminaa i nekoi bra}a odJopija.

24 Sledniot den tie pristignaa voKesarija. A Kornilij gi ~eka{e, povi-kuvaj}i gi svoite rodnini i bliskiprijateli.

25 Dodeka Petar vleguva{e, Kornilijmu dotr~a vo presret, padna pred nozetenegovi i mu se pokloni.

26 A Petar go podigna i mu re~e:„Stani, i jas sum samo ~ovek.”

27 I taka razgovaraj}i so nego, vlezevnatre, kade {to najde mnozina sob-rani.

28 I im re~e: „Vie znaete deka na ~o-vek Judeec mu e zabraneto da se druìili da odi kaj ~ovek od drug rod. No me-ne Bog mi pokaà nieden ~ovek da ne gonarekuvam pogan ili ne~ist.

29 Zatoa, koga bev pokanet, dojdov bezdvoumewe. Sega ve pra{uvam, zo{to mepovikavte?”

30 I Kornilij odgovori: „Pred~etiri dena, s# do ovoj ~as postev, a vo

20 9,10-11 11,12

21 10,21

22 Lk 1,6 2,25

25 Mt 9,18

26 14,15 Otkr 19,10 22,9

28 11,9 15,9 Gal 2,12-16

29 10,20 11,12

30 Lk 24,4

3 18,9

4 Tov 12,

12-15 Sir 35,6

5 Mt 16,18

Jn 1,42

6 10,18.23.32

10 22,6

11 Mt 3,16 Jn 1,51

12 Rim 1,23

14 4,14

15 15,9

1 Mojs 9,3-4

Mt 15,11 Efes 2,19

DELA NA APOSTOLITE

710,3. Okolu 15 ~asot.810,9. Okolu 12 ~asot.

156

devettiot ~as se molev vo svojot dom.Odedna{, pred mene zastana ~ovek vosvetla obleka,

31 i mi re~e: ‚Kornilij, tvojata mo-litva e usli{ena, i za tvoite milosti-ni Bog Si spomna.

32 Zatoa prati nekogo vo Jopija i po-vikaj go Simon, nare~en Petar; toj segaprestojuva na gosti kaj Simon Koà-rot, pokraj moreto. Toj }e dojde i }e tizboruva.'

33 Zatoa jas vedna{ prativ lu|e po te-be, i ti dobro napravi {to dojde. Sega,pak, nie site stoime pred Boga za daslu{neme s# {to ti e od Boga zapove-dano.”

Petrovata besedavo ku}ata na Kornilij

34 Toga{ Petar ja otvori ustata i re-~e: „Navistina sfa}am deka Bog ne gle-da na lice;

35 tuku, naprotiv, Nemu mu e mil vosekoj narod onoj koj ima strahopo~itkon Nego i postapuva pravedno.

36 Toj im go prati na sinovite Izra-ilevi slovoto, blagovestuvaj}i mirpreku Isus Hristos, Koj e Gospod nasite.

37 Vie znaete za seto ona {to se slu-~uva{e po cela Judeja, po~nuvaj}i odGalileja, po kr{tevaweto {to go pro-poveda{e Jovan:

38 kako Go pomaza Bog so Duh Sveti iso sila Isus od Nazaret, i kako Tojode{e vr{ej}i dobri dela i isceluvaj-}i gi site {to be{e gi napadnal |avo-lot, za{to Bog be{e so Nego.

39 I nie sme svedoci za s# {to napra-vi Toj vo zemjata Judejska i vo Erusa-lim. Nego Go ubija, prikovuvaj}i Go nakrst.

40 Nego Bog Go voskresna na tretiotden i Mu dade da se pojavi,

41 no ne na siot narod, tuku samo nam,predizbrani od Boga svedoci, koi jadev-me i pievme so Nego po Negovoto vos-kresnuvawe od mrtvite.

42 I ni zapoveda da im propovedamena lu|eto i da svedo~ime deka Toj e odBoga opredeleniot Sudija nad ìvite imrtvite.

43 Site proroci svedo~at za toa dekasekoj {to }e poveruva vo Nego, }e dobieprostuvawe na grevovite preku Negovo-to ime.”

Svetiot Duh se izleva nad site 44 Dodeka Petar u{te gi zboruva{e

tie zborovi, Duh Sveti sleze nad site{to go slu{aa slovoto.

45 A obrezanite vernici, {to bea doj-deni zaedno so Petar, se iznenadija{to darot na Svetiot Duh se izlea inad neznabo{cite,

46 za{to gi slu{aa kako zboruvaat narazni jazici i Go vozveli~uvaat Boga.Toga{ Petar re~e:

47 „Moè li nekoj da ja zabrani voda-ta za da ne bidat krsteni onie koi Goprimija Duhot Sveti kako i nie?”

48 I im zapoveda da bidat krsteni voimeto na Isus Hristos. Potoa tie gozamolija da ostane kaj niv nekolku de-na.

Petar se opravduva predCrkvata vo Erusalim

11 Apostolite i bra}ata vo Judeja,slu{naa deka i neznabo{cite go

primile slovoto Bo`jo. 2 I koga Petar vleze vo Erusalim,

obrezanite {to bea so nego go ukorija, 3 velej}i: „Ti si bil kaj neobrezani

lu|e i si jadel so niv.” 4 A Petar po~na da im rasprava za s#

po red, velej}i: 5 „Jas bev vo gradot Jopija, i, dodeka

se molev, vo zanes zdogledav videnie: odneboto sleguva{e nekakov sad, kako ne-koe platni{te, vrzano za ~etiritekrai{ta, i dojde duri do mene.

6 Otkako pogledav vo nego i go razgle-dav, vidov ~etirino`ni zemni ìvot-ni, yverovi, vleka~i i ptici nebeski.

7 I ~uv glas {to mi zboruva{e: ‚Sta-ni Petre, zakoli i jadi!'

8 Jas, pak, rekov: ‚Ne, Gospodi, za{toni{to pogano ili ne~isto nikoga{ nevleglo vo ustata moja.'

9 A glasot od neboto povtorno progo-vori i re~e: ‚Ona {to Bog go o~istil,ti ne go smetaj za pogano!'

43 4,10-12 13,39 Lk 24,44 24,47

44 11,15

45 2,17-22.33 Rim 5,5 Tit 3,6

46 2,11 19,6

47 8,36 11,17

48 28,14

11,1 8,14 10,45 15,7

3 Gal 2,12

4 10,28.48

5 10,11

6 1 Mojs 7,14

7 10,13-16

31 Lk 1,13

34 5 Mojs

10,17 Jov 34,19

2 Let 19,7 Rim 2,11

Gal 2,6 Efes 6,9

1 Ptr 1,17

35 Rim 2,27

3,29

36 13,26

Is 52,7 57,19

Naum 1,15 Ps 147,7-9 Rim 10,12

37 Lk 4,14

23,5-7

38 13,24

Is 35,5 Lk 4,16-21

7,22-23

39 1,22

40 1,3

41 1,22 17,3

22,14 Mk 16,14

Lk 24,30.42 Jn 21,12

42 2,36 3,15 4,10

13,29-30 17,31

1 Ptr 4,5

DELA NA APOSTOLITE

157

10 Toa se povtori tripati; i pak sekrena na neboto.

11 I ete, vo toj ~as zastanaa trojca lu-|e, isprateni kaj mene od Kesarija.

12 A Duhot mi re~e da pojdam so niv,bez dvoumewe. So mene dojdoa i ovie{estmina bra}a, i vlegovme vo ku}atana onoj ~ovek.

13 Toj ni raskaà kako videl angel voku}ata svoja, koj zastanal i mu rekol:‚Prati vo Jopija lu|e i povikaj go Si-mon, nare~en Petar.

14 Toj }e ti kaè zborovi, preku koi}e bide{ spasen ti i celiot tvoj dom.'

15 I koga po~nav jas da zboruvam, nadniv sleze Duhot Sveti, kako i nad nasvo po~etokot.

16 Toga{ se setiv na zborovite Gospo-dovi: ‚Jovan kr{teva{e so voda, a vie}e bidete krsteni so Duh Sveti.'

17 Ako, Bog im dade ednakov dar, kakoi nam, koi poveruvavme vo GospodaIsusa Hrista, toga{ koj sum jas da Muse sprotivstavam na Boga?”

18 Otkako go islu{aa toa, tie se uspo-koija i Go proslavuvaa Boga, velej}i:„Zna~i i na neznabo{cite Bog im dadepokajanie za ìvot.”

Crkvata vo Antiohija 19 A onie, {to se bea rasprsnale po-

radi goneweto do koe dojde po ubistvo-to na Stefan, stignaa s# do Fenikija,Kipar i Antiohija, i nikomu ne mu gopropovedaa slovoto, osven na Judejcite.

20 A nekoi od niv - Kiprani i Kiri-nejci, {tom pristignaa vo Antiohija,po~naa da im propovedaat i na Elini-te, navestuvaj}i go Evangelieto na Gos-poda Isusa.

21 I rakata Gospodova be{e so niv, tagolem broj lu|e poveruvaa i se obratijakon Gospoda.

22 Vesta za toa dojde do u{ite na crk-vata erusalimska. I toga{ go isprati-ja Varnava da odi vo Antiohija.

23 A toj, koga pristigna, ja vide blago-datta Gospodova, se zaraduva, i gi bod-re{e site da prebivaat vo Gospod sonepokoleblivo srce.

24 Toj be{e dobar ~ovek i ispolnet soDuh Sveti i vera. I zna~itelno mno{-tvo lu|e se pripoi kon Gospod.

25 Potoa, Varnava trgna za Tars da gobara Savle.

26 I koga go najde, go dovede vo Anti-ohija. I cela godina tie se sobiraa vocrkvata i pou~uvaa golemo mno{tvo lu-|e. Vo Antiohija za prv pat gi narekoau~enicite hristijani.

27 A vo toa vreme slegoa od Erusalimvo Antiohija nekoi proroci.

28 I eden od niv, po ime Agav, pret-skaà preku Duhot deka po celata vse-lena }e nastane golem glad. I tokmutakva golema i nastana vo vremeto nacarot Klavdij.

29 Toga{ u~enicite re{ija, sekoj,kolku {to ima, da isprati za potkrepana bra}ata, {to ìveeja vo Judeja.

30 Toa go napravija, taka {to go pra-tija sobranoto do stare{inite prekuVarnava i Savle.

Smrtta na Jakov. Petar v zatvor

12 Vo toa vreme car Irod stavi ra-ka na nekoi od Crkvata, i po~na

da gi izma~uva. 2 So me~ go ubi Jakova, bratot Jova-

nov. 3 A koga vide deka toa im se dopa|a na

Judejcite, go fati i Petar. Toa be{e zavreme na Beskvasnici.

4 Nego, koga go fati, go frli v zatvorpredavaj}i go na ~etiri grupi po ~eti-ri vojnici da go pazat. Negovata namerabe{e vedna{ po Pashata da go izvedepred narodot.

5 I taka, dodeka Petar go pazea vozatvorot, Crkvata neprestano Mu semole{e na Boga za nego.

6 No}ta, sproti denot koga Irod sa-ka{e da go izvede, Petar spie{e me|udvajca vojnici, okovan vo dva para lan-ci, a straàrite pred portata go ~uvaazatvorot.

7 I, ete, angel Gospodov zastana, isvetlina blesna vo zatvorot. Angelotgo pot~ukna Petar po rebrata i go raz-budi, pa mu re~e: „Stani brzo!” I oko-vite mu padnaa od racete negovi.

8 Toga{ angelot mu re~e: „Prepa{ajse i obuj si gi ~evlite!” Taka i napra-vi. I pak mu re~e: „Oble~i gi ali{ta-ta svoi i vrvi po mene!”

26 9,27-30

28 21,10-14

29 Rim15,26.31 2 Kor 9,1-13

12,4 Lk 22,1

5 Judita 4,9 Lk 22,44-46 Jk 5,16

7 5,18-24 9,3 10,3 Lk 2,9

12 10,19-20.45

13 10,3.22.

30-33

15 2,1-4 10,44

16 1,5

Lk 3,16 Jn 14,26

17 15,8-9

Rim 9,24

18 13,46 14,27

Rim 15,7-13

19 8,1.4

20 13,1

21 4,4 6,7

16,5

22 11,1

23 13,43 14,22

24 2,47 5,14

DELA NA APOSTOLITE

158

9 I izleze i trgna po nego, a ne zna-e{e deka toa, {to go napravi angelot, evistina, tuku si misle{e deka gledaprivid.

10 Otkako ja izminaa prvata i vtoratastraà, dojdoa do èleznata porta, {tovode{e kon gradot, a taa im se otvorisama. Tie izlegoa i preminaa preku ed-na ulica, i vo toj ~as angelot go snema.

11 Toga{ Petar, otkako dojde na sebe,si re~e: „Sega znam deka navistinaGospod go pratil Svojot angel da meizbavi od racete Irodovi i od s#, {too~ekuva{e judejskiot narod.”

12 Sfa}aj}i go toa, toj dojde do ku}atana Marija, majkata na Jovan, nare~enMarko, kade {to bea sobrani mnogumi-na na molitva.

13 A koga Petar zatropa na portata,sluginkata po ime Roda prijde da nas-lu{ne.

14 I, {tom go pozna glasot na Petar,taa od radost ne ja otvori portata, tukuse vtr~a i javi deka Petar stoi predportata.

15 A tie $ rekoa: „Luda li si ti?” Notaa potvrduva{e deka toa e taka. A tievelea: „Toa e sigurno negoviot angel.”

16 Petar, pak, postojano ~uka{e. Akoga mu otvorija, go vidoa i se za~udijamnogu.

17 Toj im mavna so rakata da mol~at, apotoa im raskaà kako Gospod go izvelod zatvorot, i re~e: „Soop{tete mu zaova na Jakov i na bra}ata!” Potoa izle-ze i otide na drugo mesto.

18 Utredenta me|u vojnicite nastanagolema voznemirenost poradi toa {tose slu~ilo so Petar.

19 A Irod, koj isprati potera po nego,no ne uspea da go pronajde, otkako gi is-pita straàrite, zapoveda da gi pogu-bat. Potoa toj sleze od Judeja vo Kesa-rija, i tamu se zadrà.

Smrtta na Irod 20 Irod be{e gneven na Tircite i Si-

doncite. No tie, bidej}i nivnite zemjidobivaa hrana od negovoto carstvo, sedogovorija i dojdoa kaj nego ednodu{ni,i otkako go pridobija na svoja stranaVlasta, careviot sobar, pobaraa mir.

21 Vo dogovoreniot den Irod, oble~envo carska obleka, sedna na prestolot iodrà govor pred narodot.

22 A narodot voskliknuva{e: „Ova eglas Bo`ji, a ne ~ove~ki.”

23 No nenadejno vo istiot mig angelGospodov, silno go udri, za{to ne Muvozdade slava na Boga. I, izeden od cr-vi, toj umre.

24 A slovoto Bo`jo s# pove}e raste{ei se rasprostranuva{e.

25 Varnava i Savle, otkako go ispol-nija zadolènieto, od Erusalim se vra-tija vo Antiohija, od kade {to go zedoaso sebe i Jovan, nare~en Marko.

Savle i Varnava izbraniza misisko patuvawe

13 Vo Antiohiskata crkva ima{enekoi proroci i u~iteli: Var-

nava, Simeon, nare~en Niger, LucijKirineecot i Manain, koj be{e vospi-tan zaedno so Irod ~etvorovlasnikot, iSavle.

2 Edna{ koga Mu sluèa na Gospod ipostea, Duhot Sveti re~e: „Odvojte migi Varnava i Savle za delo, za koe gipovikav!”

3 Toga{ tie, otkako postea i se pomo-lija, poloìja race nad niv i gi pu{ti-ja.

Varnava i Savle vo Kipar 4 I taka, isprateni od Svetiot Duh,

tie slegoa vo Selevkija, i ottamu ot-plovija za Kipar.

5 I koga stignaa vo Salamin, tie gopropovedaa slovoto Bo`jo vo judejskitesinagogi, a go imaa so sebe i Jovan kakopomo{nik.

6 A koga go pominaa ostrovot s# doPafos, naidoa na eden ~ovek ma|esniki laèn prorok, Judeec, po ime Vari-sus,

7 koj be{e so namesnikot Sergij Pav-le, ~ovek umen. Toj gi povika Varnava iSavle, i posaka da go slu{ne slovotoBo`jo.

8 No im se sprotivstavi Elima - ma-|esnikot, taka vsu{nost se preveduvanegovoto ime, nastojuvaj}i namesnikotda go odvrati od verata.

22 14,15 28,6

23 1 Car25,38 2 Car24,16-17 4 Car19,35

24 6,7 19,20

25 11,29

13,1 4,36 11,25-26

2 14,26

4 11,20

5 12,12

6 8,9 Mt 7,15

10 5,19

16,26

15 Mt 18,10

17 13,16 15,13

1 Kor 15,7

18 5,21-23

19 16,27

DELA NA APOSTOLITE

159

9 No Savle, nare~en Pavle, ispolnetso Duh Sveti, go vperi pogledot na ne-go,

10 i re~e: „O, ti koj si poln so sekak-vo lukavstvo i zloba, sine |avolski, ne-prijatelu na sekoja pravednost, nema lida prestane{ da gi iskrivuva{ praviteGospodovi pati{ta?

11 I eve sega, rakata Gospodova e vrztebe; }e bide{ slep i za nekoe vreme ne-ma da go gleda{ sonceto!” I naedna{nad nego padna mrak i temnina, i xba-raj}i, bara{e voda~.

12 Toga{ namesnikot, otkako vide{to se slu~i, poveruva, voshiten odu~eweto Gospodovo.

Pavle i Varnavavo Antiohija Pisidiska

13 Pavle i negovite pridru`nici ot-plovija od Pafos i pristignaa vo Per-gija Pamfiliska. Tuka Jovan se odvoiod niv i se vrati vo Erusalim.

14 A tie trgnaa od Pergija i pristig-naa vo Antiohija Pisidiska. Tuka vosabota vlegoa vo sinagogata i sednaa.

15 Po ~itaweto na Zakonot i na Pro-rocite, stare{inite na sinagogata pra-tija lu|e da im kaàt: „Maì bra}a,ako imate zborovi za uteha na narodot,zboruvajte!”

16 I toga{ stana Pavle, mavna so ra-kata i re~e: „Lu|e Izrailci, i vie, {toimate strahopo~it kon Boga, poslu{aj-te!

17 Bog na ovoj narod, Izrail, gi izbratatkovcite na{i, i go podigna ovoj na-rod koga tie prebivaa vo zemjata egi-petska, i so rakata Svoja silna gi izve-de od nea;

18 i okolu ~etirieset godini gihrane{e vo pustinata;

19 a potoa otkako uni{ti sedum naro-di vo zemjata hananska, so `drepka imja razdeli zemjata vo nivno nasledstvo.

20 Za okolu ~etiristotini pedesetgodini im dava{e sudii do prorokotSamoil.

21 A potoa baraa car, i Bog im go dadeSaul, Kisoviot sin, ~ovek od Venija-minovoto koleno, za ~etirieset godini.

22 Koga go otstrani nego, za car im gopodigna David, za kogo i re~e, svedo~ej-

}i: ‚Najdov ma` po srceto Svoe, David,sinot Jeseev. Toj }e gi ispolni siteMoi barawa.'

23 Od negovoto potomstvo Bog, sporedvetuvaweto, Go izdigna za IzrailSpasitelot Isus.

24 Pred Negovoto doa|awe Jovan kakopredglasnik mu propoveda{e na siotizrailski narod pokajno kr{tevawe.

25 A koga Jovan go zavr{uva{e svoetodelo, pra{uva{e: ‚Za kogo me smetate?Jas ne sum Toj, no, ete, po mene ideOnoj, Komu ne sum dostoen da Mu gi od-vrzam ni obuvkite na Negovite noze.'

26 Maì bra}a, sinovi od rodot naAvraam, onie me|u vas, {to imaat stra-hopo~it kon Boga, nam ni e ispratenoslovoto na ova spasenie.

27 Vsu{nost ìtelite erusalimski inivnite na~alnici, bidej}i ne Go pre-poznaa, gi potvrdija proro~kite zboro-vi, {to se ~itaat sekoja sabota, so toa{to Go osudija.

28 I taka, iako ne najdoa nikakva vinaza osuda na smrt, pobaraa od Pilat daGo ubie.

29 A koga go izvr{ija seto toa, {tobe{e napi{ano za Nego, Go simnaa odkrstot i Go poloìja v grob.

30 No Bog Go voskresna od mrtvite. 31 A Toj vo tekot na mnogu dni im se

javuva{e na onie, {to so Nego dojdoa odGalileja vo Erusalim i koi se sega sve-doci Negovi pred narodot.

32 I nie sega vi blagovestuvame dekavetuvaweto, dadeno na na{ite tatkov-ci, Bog go ispolni na nas, ~edata nivni,otkako Go voskresna Isus.

33 Kako {to e vo vtoriot psalm napi-{ano: ‚Sin Moj si Ti, denes Te rodivJas.'

34 A deka Go voskresna od mrtvite, ideka ve}e nema da se vra}a vo raspa|a-we, rekol vaka: ‚]e vi gi dadam sigur-nite vetuvawa dadeni na David.'

35 Za toa i na drugo mesto zboruva:‚Nema da dopu{ti{ Tvojot svetec davidi raspa|awe.'

36 A navistina David, otkako mu slu-è{e na svojot rod, spored Bo`jatavolja, se prisoedini kon tatkovcite ivide raspa|awe;

23 2,29-30

24 Mal 3,1 Lk 1,76

25 Lk 3,15-16 Jn 1,20.27

27 2,23 3,18

28 3,13-14 Lk 23,4.22

30 5,30

31 1,3.22

33 2,39 Ps 2,7

34 Is 55,3

35 2,27.31 Ps 15,10

36 3 Car 2,10

9 4,8

10 8,20-23

Os 14,10 Izreki

10,9

11 5 Mojs

28,29

13 15,38

17 2 Mojs 6,

1-6

18 2 Mojs

16,35 5 Mojs 1,31

19 5 Mojs 7,1

22 1 Car13,14

Is 44,28 Ps 88,20

DELA NA APOSTOLITE

160

37 no Onoj, Kogo Bog Go voskresna, nevide raspa|awe.

38 I taka, znajte, maì i bra}a dekapreku Nego vam vi se propoveda prostu-vawe na grevovite.

39 I od s#, od {to ne ste moèle da seopravdate preku Zakonot Mojseev, pre-ku Nego se opravduva sekoj koj veruva.

40 Zatoa vnimavajte da ne dojde na vasona {to e re~eno vo Prorocite:

41 ‚Poglednete vie koi prezirate, za-~udete se i is~eznete! Za{to vo va{evreme }e izvr{am delo, vo koe nema{eda poveruvate, ako nekoj bi vi go raska-àl.'”

42 A koga izleguvaa Judejcite od sina-gogata, neznabo{cite gi pomolija oviezborovi da im se propovedaat i vo sled-nata sabota.

43 I koga se raspu{ti sobirot, mnozi-na Judejci i pobo`ni prozeliti pojdoapo Pavle i Varnava. Tie razgovaraa soniv i im sovetuvaa da ostanat vo Bo`ja-ta blagodat.

Pavle i Varnava se obra}aat konneznabo{cite

44 Slednata sabota se sobra skoro ce-liot grad da go slu{ne slovoto Bo`jo.

45 No Judejcite, koga vidoa mnogu na-rod, se ispolnija so zavist i mu protiv-re~ea na ona {to go zboruva{e Pavle ihulea.

46 Toga{ Pavle i Varnava im rekoaotvoreno: „Slovoto Bo`jo treba{e naj-napred vam da vi se propoveda, no kogavie go otfrlate i sami pokaùvate de-ka ne ste dostojni za ve~niot ìvot, za-toa, eve, nie se obra}ame kon neznabo{-cite.

47 Za{to Gospod taka ni zapoveda: ‚Tepostaviv za svetlina na neznabo{cite,da bide{ spasenie do krajot na zemja-ta.'”

48 Neznabo{cite, slu{aj}i go toa, seraduvaa i go slavea slovoto Gospodovoi poveruvaa site, koi bea opredeleni zaìvot ve~en.

49 I slovoto Gospodovo se raspros-tranuva{e po celiot kraj.

50 No Judejcite, otkako gi nagovorijapobo`nite i ~esnite èni i gradskite

prvenci, pottiknaa gonewe protivPavle i Varnava, i gi isteraa od svojotkraj.

51 Tie, go istresoa pravot od nozetesvoi na niv, i dojdoa vo Ikonija.

52 A u~enicite se ispolnija so radosti Duh Sveti.

Pavle i Varnava vo Ikonija

14 Vo Ikonija tie zaedno vlegoa vojudejskata sinagoga, i zboruvaa

taka, {to mnozina Judejci i Elini po-veruvaa.

2 A Judejcite, {to ne poveruvaa, gipobunija i razdraznija duhovite na nez-nabo{cite protiv bra}ata.

3 No tie sepak ostanaa tuka dosta vre-me i smelo govorea za Gospod, Koj sve-do~e{e za slovoto na Svojata blagodat,davaj}i preku nivnite race da stanuva-at znaci i ~uda.

4 A narodot vo gradot se razdeli: ed-ni bea so Judejcite, a drugi so aposto-lite.

5 I koga neznabo{cite i Judejcite, sosvoite na~alnici se gotvea da gi hulati da gi kamenuvaat,

6 tie, {tom razbraa, se zasolnija volikaonskite gradovi Listra i Derva ivo nivnata okolina.

7 Tamu po~naa da go propovedaatEvangelieto.

Isceluvaweto na paraliziraniot~ovek. Besedata na Pavle vo Listra

8 Vo Listra sede{e eden ~ovek, nemo-}en vo nozete. Toj bil sakat od maj~ina-ta utroba, ne moèl da odi nikoga{.

9 Toj slu{a{e dodeka Pavle zboruva-{e; a Pavle, go vperi vo nego pogledoti vide deka vo nego ima vera deka moèda ozdravi,

10 pa mu re~e so visok glas: „Tebe tivelam, vo imeto na Gospoda IsusaHrista: ispravi se na nozete svoi!” Itoj skokna i po~na da odi.

11 A lu|eto, koga vidoa {to napraviPavle, go podignaa glasot svoj i izvi-kaa na likaonski: „Bogovite slegle kajnas vo ~ove~ki lik!”

12 I Varnava go narekoa Zevs, a PavleHermes, bidej}i toj go vode{e zborot.

51 18,6 Lk 9,5 10,11

14,3 3,12 19,11

9 3,4

39 15,10

41 Avak 1,5

43 11,23

14,22.26

45 5,17 17,5

46 18,6

28,28

47 1,8

Is 49,6

48 17,4.12

50 22,23

DELA NA APOSTOLITE

161

13 @recot, pak, na Zevs, ~ij kip senao|a{e pred noviot grad, otkako dove-de junci i venci pred portata, saka{ezaedno so narodot da prinese `rtva.

14 No apostolite Varnava i Pavle,koga slu{naa za toa, gi raskinaa svoiteobleki, se vturnaa me|u narodot, glasnovikaj}i:

15 „Lu|e, zo{to go pravite ova? I niesme smrtni kako i vie, no vi propoveda-me da se obratite od ovie praznoverijakon ìviot Bog, Koj gi sozdade nebotoi zemjata, moreto i s# {to e vo niv;

16 Koj porane{nite pokolenija na na-rodite gi ostavi da vrvat po nivnitepati{ta,

17 iako ne prestanuva{e da svedo~i zaSebe, pravej}i ni dobro so pra}awedo`dovi od neboto i plodonosni vremi-wa i ispolnuvaj}i gi srcata na{i sohrana i veselost.”

18 I zboruvaj}i za ova, odvaj go ubedi-ja narodot da ne im prinesuva `rtva,(tuku sekoj da si odi vo svojata ku}a.Dodeka se nao|aa tamu i pou~uvaa),

19 od Antiohija i od Ikonija pristig-naa nekoi Judejci. (I koga apostolitezboruvaa otvoreno, tie go ubedija naro-dot da gi napu{ti, velej}i deka ni{tovistinsko ne zboruvaat, tuku samolaàt;), a koga go pridobija narodot, gokamenuvaa Pavle, pa go izvlekoa nadvorod gradot, mislej}i deka e mrtov.

20 Koga se sobraa okolu nego u~enici-te, toj stana i se vrati vo gradot. Utre-denta so Varnava zaminaa za Derva.

Vra}awe od misiskoto patuvawevo Sirija i Antiohija

21 I, otkako go propovedaa Evangeli-eto vo toj grad i mnozina pridobija zasvoi u~enici, tie se vratija vo Listra,Ikonija i Antiohija.

22 Tie gi zacvrstuvaa du{ite na u~e-nicite i, hrabrej}i gi da bidat istraj-ni vo verata, gi u~ea deka vo carstvotoBo`jo treba da vlezeme preku mnogu ma-ki.

23 Pa, otkako im rakopoloìja sve{-tenici za sekoja crkva, se pomolija sopost, i gi predadoa na Gospod, vo Kogobea poveruvale.

24 A potoa minaa niz Pisidija, i doj-doa vo Pamfilija;

25 i, otkako go propovedaa slovotoGospodovo vo Perga, slegoa vo Atalija,

26 a ottamu otplovija za Antiohija,otkade {to bea predadeni na Bo`jatablagodat za deloto {to go zavr{ija.

27 Po nivnoto pristignuvawe tie jasobraa crkvata, i soop{tija za s#, {tonapravi Bog so niv i kako Toj ja otvo-ril vratata na verata i za neznabo{ci-te.

28 I tamu prestojuvaa podolgo vremeso u~enicite.

Rasprava okolu pra{awetoza obrezanieto

15 A nekoi lu|e slegoa od Judeja, igi podu~uvaa bra}ata: „Ako ne se

obrezete spored obi~ajot Mojseev, nemoè da bidete spaseni!”

2 A bidej}i nastana bunt, i Pavle iVarnava èstoko se prepiraa so niv,odlu~ija Pavle i Varnava i nekoi dru-gi od niv da otidat gore kaj apostolitei stare{inite vo Erusalim zaradi ovaaprepirka.

3 Tie, pak, isprateni od crkvata, pa-tuvaa niz Fenikija i Samarija, iraskaùvaj}i za obra}aweto na nezna-bo{cite, predizvikuvaa golema radostkaj site bra}a.

4 A koga pristignaa vo Erusalim, giprimija crkvata, apostolite i stare-{inite, a tie izvestija za s# {to na-pravi so niv Bog i kako ja otvori vrata-ta na verata i za neznabo{cite.

Re{avawe na sporot: Apostolskisobor vo Erusalim

5 Toga{ stanaa nekoi od privrzanici-te na fariseite, {to bea poveruvale, izboruvaa deka tie treba da se obrezuva-at, i da im se zapoveda da go pazat Zako-not Mojseev.

6 Apostolite i stare{inite sesobraa da go razgledaat toa pra{awe.

7 Po dolgo raspravawe, stana Petar iim re~e: „Lu|e bra}a, vie znaete dekaBog od prvite dni me izbra me|u vas,neznabo{cite od mojata usta da goslu{nat slovoto na Evangelieto i dapoveruvaat;

23 1 Tim 3,3

26 13,2 15,40

15,1 15,5-24 1 Mojs17,9-14 3 Mojs 12,3 Gal 5,2

2 Gal 2,1

3 14,27 15,12

5 11,2 Gal 2,4-5

7 11,5-18 15,14

14 Mt 26,65

15 3,12

4,24+ 10,26 17,24

2 Mojs20,11

Ps 145,61 Sol 1,9

16 17,30

17 Ps 144,16 Ps 146,8

19 2 Kor11,25

22 11,23 13,43

DELA NA APOSTOLITE

162

8 i Bog, Koj gi poznava srcata, im pos-vedo~i, i im dade Duh Sveti kako i nam.

9 Toj ne napravi nikakva razlika me-|u nas i niv, za{to so verata gi o~istinivnite srca.

10 Sega, pak, zo{to Go isku{uvate Bo-ga, stavaj}i im na vratot na u~enicitejarem, {to ne moèa da go podnesat nina{ite tatkovci, nitu nie.

11 No nie veruvame deka }e se spasimeso blagodatta na Isus Hristos, isto ka-ko i tie.”

12 Toga{ zamolkna seto mno{tvo i goslu{aa Varnava i Pavle, koi pri-kaùvaa kakvi znaci i ~udesa napravilBog preku niv me|u neznabo{cite.

13 A koga tie prestanaa, toga{ proz-bore Jakov i re~e: „Maì bra}a, slu{-nete me!

14 Simon izloì kako Bog najnapredgi poseti neznabo{cite, za da izbere odniv narod za Negovoto ime;

15 i so toa se soglasuvaat i zborovitena Prorocite kako {to e napi{ano:

16 ‚I potoa }e se vratam i pak }e gopodignam padnatiot dom na David, i ne-govite urnatini }e gi popravam i }e goizdignam,

17 za da Go pobaraat Gospoda i drugitelu|e i site narodi, koi se nare~eni soMoeto ime.' Taka veli Gospod, Koj gopravi seto ova.

18 Poznati Mu se na Boga site Negovidela od sozdavaweto na svetov.

19 Zatoa jas mislam deka ne treba daim pravat ma~notii na neznabo{cite,koi se obra}aat kon Boga,

20 tuku da im se zapoveda da se vozdr-ùvaat od idolski `rtvi, od bludstvo,od udaveno i od krv, (i da ne mu pravatna drug ni{to, {to nim ne im e ugod-no).

21 Za{to Mojsej u{te od staro vremevo sekoj grad ima lu|e, koi go propove-daat, bidej}i go ~itaat po sinagogitesekoja sabota.”

Pismo isprateno doneevrejskite vernici

22 Toga{ apostolite i stare{initezaedno so celata Crkva odlu~ija da giizberat me|u sebe Juda, nare~en Var-

nava, i Sila, istaknati maì me|u bra-}ata, i zaedno so Pavle i Varnava da gipratat vo Antiohija.

23 I so svoite race im go napi{aaslednovo pismo: „Apostolite, sve{te-nicite i bra}ata gi pozdravuvaat bra-}ata od neevrejskite narodi {to se voAntiohija i Sirija i Kilikija.

24 Sme slu{nale deka nekoi od nas, nakoi ni{to ne sme im zapovedale so zbo-rovi, ve voznemirile, i gi potresle du-{ite va{i, velej}i vi da se obrezuvatei da go pazite Zakonot.

25 Zatoa, otkako se sobravme, edno-du{no odlu~ivme da izbereme lu|e i dagi pratime kaj vas zaedno so na{iteomileni Varnava i Pavle,

26 lu|e, koi gi predadoa du{ite svoiza imeto na na{iot Gospod Isus Hris-tos.

27 I taka, nie vi gi prativme Juda iSila, koi }e vi go kaàt toa i usmeno.

28 Za{to Svetiot Duh i nie odlu~iv-me da ne vi stavame na vas nikakov drugtovar, osven ona {to e potrebno:

29 da se vozdrùvate od meso prinese-no kako `rtva na idoli, od krv, od uda-veno, i od bludstvo i da ne mu pravitena drug ona {to ne sakate i vam da vi seslu~i. Ako vnimavate na ova, dobro }enapravite. Bidete zdravi!”

30 I taka isprateni, tie dojdoa voAntiohija i koga go sobraa narodot, mugo predadoa poslanieto.

31 A koga go pro~itaa, se zaraduvaaporadi ute{niot zbor.

32 Juda, pak, i Sila, koi i samite beaproroci, so mnogu zborovi gi ute{ijabra}ata i gi potkrepija.

33 Otkako prestojuvaa tamu nekoe vre-me gi pu{tija bra}ata so mir kaj onie{to gi ispratija.

34 Sila odlu~i da ostane, a samo Judazamina.

35 Pavle, pak, i Varnava se zadràa voAntiohija, pou~uvaj}i i blagovestuvaj-}i go slovoto Gospodovo zaedno so mno-zina drugi.

Pavle i Varnava se razdeluvaat 36 Po nekoe vreme Pavle mu re~e na

Varnava: „Da pojdeme pak vo site grado-

24 Gal 1,7

26 20,24 21,13

28 15,10

29 15,20

8 1,24

10,34.44-47

9 10,15

11,9.18 Rim 3,22

10 Mt 11,29

Gal 5,1

13 12,17 21,18

Gal 2,9

14 3 Ptr 1,1

16-17 Amos 9,

11-12

16 Er 12,15

18 Is 45,21

19 15,10

20 15,28-29

21,25

21 13,15.27

2 Kor 3,5

DELA NA APOSTOLITE

163

vi, kade {to go propovedavme slovotoGospodovo za da gi vidime kako ì-veat.”

37 Varnava predloì da go zemat sosebe i Jovan, nare~en Marko.

38 No Pavle smeta{e deka ne doliku-va da go zemat so sebe onoj, {to se be{eoddelil od niv vo Pamfilija i ne be{epo{ol so niv po rabotata, za koja beaprateni.

39 Poradi toa dojde do èstokaraspravija, taka {to tie se razdelijaeden od drug; i Varnava, otkako go zedeMarko, otplovi za Kipar;

40 a Pavle, pak, go izbra Sila i zami-na, od bra}ata predaden na Bo`jata bla-godat.

Timotej gi pridruùvaPavle i Sila

41 I, minuvaj}i niz Sirija i Kiliki-ja, gi utvrduva{e crkvite.

16 Toj pristigna vo Derva i Lis-tra. I ete, tamu ìvee{e nekoj

si u~enik, po ime Timotej, sin na Judej-ka, koja ja prifati verata, i na tatkoElin;

2 toj u~enik be{e na dobar glas me|ubra}ata vo Listra i Ikonija.

3 Pavle posaka da go zeme so sebe.Zatoa otkako go zede, go obreza poradiJudejcite, koi ìveeja po tie mesta;za{to site znaeja deka tatko mu e Elin.

4 I dodeka minuvaa niz gradovite, tieim pora~uvaa na vernite da pazat na od-redbite, opredeleni od apostolite istare{inite vo Erusalim.

5 I taka, crkvite se utvrduvaa vo ve-rata, a i po broj se zgolemuvaa sekoj den.

Pavle povikan vo Makedonija 6 Taka tie gi preminaa Frigija i

Galatiskiot kraj, za{to nim ne im be-{e dopu{teno od Svetiot Duh da gopropovedaat slovoto vo Azija.

7 A koga dojdoa vo Mizija, se obidoada otidat vo Vitinija; no Duhot naIsus ne gi pu{ti.

8 I koga ja napu{tija Mizija, tie sle-goa vo Troada.

9 Preku no}ta Pavle ima{e videnie:stoe{e pred nego eden ~ovek, Makedo-

nec, koj go mole{e i mu vele{e: „Dojdivo Makedonija i pomogni ni!”

10 Po toa videnie vedna{ posakavmeda trgneme za Makedonija, bidej}i sfa-tivme deka Gospod n# povikal tamu dago razglasuvame Evangelieto.

Kr{tevaweto na Lidijaod Makedonija

11 I taka, otkako otplovivme od Tro-ada, stignavme pravo vo Samotraki, autredenta - vo Neapol,

12 i ottamu vo Filipi. Toj e glavengrad vo toj del na Makedonija i rimskakolonija. Vo toj grad prestojuvavme ne-kolku dena.

13 A vo sabotata izlegovme nadvor odgradot pokraj edna reka, kade {to imaaobi~aj da se molat, i koga sednavme, imzboruvavme na sobranite èni.

14 I edna bogobojazliva èna odgradot Tiatir, po ime Lidija, koja pro-dava{e crveni tkaenini, slu{a{e; iGospod $ go otvori srceto da vnimavana ona, {to go zboruva{e Pavle.

15 A koga be{e krstena taa i nejzini-te doma{ni, n# zamoli i re~e: „Ako steme priznale za verna na Gospoda, toga{vlezete vo mojata ku}a i prestojuvajtevo nea!” I n# prinudi.

Vo zatvorot na Filipi 16 Edna{, koga odevme na molitva, po

patot n# sretna edna sluginka, kojaima{e gata~ki duh. Taa na gospodaritesvoi im donesuva{e golemi prihodi odgataweto.

17 I odej}i po Pavle i po nas drugitevika{e, zboruvaj}i: „Ovie lu|e se slugina Sevi{niot Bog! Tie go navestuvaatpatot na spasenieto.”

18 Ova go prave{e taa mnogu dni. Ikoga mu zdodea na Pavle, toj se svrte imu re~e na duhot: „Ti zapovedam vo ime-to na Isus Hristos izlezi od nea!” Iizleze vo istiot ~as.

19 [tom vidoa gospodarite nejzinideka propadna nade`ta za nivnoto boga-tewe, gi fatija Pavle i Sila, i gi dov-le~kaa na plo{tadot kaj na~alnicite.

20 I koga gi privedoa pred upravnici-te, rekoa: „Ovie lu|e, {to se Judejci, gobuntuvaat na{iot grad

15 11,14 16,31 Lk 24,29

16 19,24

17 Mk 1,24

18 3,16

37 12,12

40 14,26

41 15,23

16,3 1 Kor

9,20,21

4 15,23-29

21,25

5 Kol 2,5

1 Ptr 5,9

6 18,23

7 1 Ptr 1,11

9 18,9

DELA NA APOSTOLITE

164

21 i propovedaat obi~ai {to nam, ka-ko Rimjani, ne ni dolikuva ni da giprimame, nitu da gi izvr{uvame.”

22 Toga{ se nafrli na niv narodot; aupravnicite, {tom im gi raskinaaali{tata, zapo~naa da gi tepaat sostapovi;

23 i, otkako gi ispotepaa mnogu, gifrlija v zatvor, a na zatvorskiot stra-àr mu naredija da gi ~uva dobro.

24 A straàrot, {tom primi takva za-poved, gi frli vo povnatre{niot delod zatvorot i nozete im gi stegna voklada.

25 Na polno}, pak, Pavle i Sila semolea i Go slavea Boga, a zatvorenici-te gi slu{aa.

26 Odedna{ nastana golem potres, ta-ka {to i temelite na zatvorot se po-mestija, i vedna{ se otvorija site vra-ti i okovite na site otpadnaa.

27 A straàrot na zatvorot, koga doj-de pri svest i gi vide vratite na zatvo-rot otvoreni, izvadi me~ i saka{e da seubie, za{to pomisli deka zatvorenici-te izbegale.

28 No Pavle vikna so silen glas i re-~e: „Ne zadavaj si vrz sebe nikakvo zlo,bidej}i site sme ovde!”

29 A toj pobara svetlo, istr~a i ras-treperen padna pred Pavle i Sila;

30 pa, otkako gi izvede nadvor, re~e:„Gospodari, {to treba da napravam, pada se spasam?”

31 A tie mu odgovorija: „Poveruvaj voGospod Isus Hristos, i }e se spasi{ tii celiot tvoj dom!”

32 I mu go propovedaa slovoto Gospo-dovo nemu i na site {to bea so nego voku}ata negova.

33 Vo istiot ~as taa no} toj gi primidoma i im gi izmi ranite. Potoa ved-na{ be{e krsten toj samiot i site ne-govi doma{ni.

34 Toga{ gi odvede gore vo svojata ku-}a, postavi trpeza i se zaraduva so ce-liot svoj dom, za{to poveruva vo Boga.

35 A koga osamna, vojvodite pratijasudski sluìteli, koi rekoa: „Pu{tigi onie lu|e!”

36 Zatvorskiot straàr mu soop{tiza toa na Pavle: „Gradskite sudii pra-

tija da ve oslobodam. Zatoa, izlezetesite i odete si so mir!”

37 No Pavle im re~e: „Zarem otkakonas, rimski gra|ani, n# bieja pred naro-dot bez sud i n# frlija v zatvor, sakaatsega tajno da n# pu{tat? Ne, neka dojdati sami neka n# izvedat!”

38 Gradskite sluìteli im go kaàatoa na gradskite sudii; a tie se upla-{ija, koga slu{naa deka se tie rimskigra|ani.

39 I dojdoa, pa se izvinija pred niv, giizvedoa i gi zamolija da izlezat od gra-dot.

40 A tie, {tom izlegoa od zatvorot,otidoa vo domot na Lidija, gi vidoabra}ata, gi ute{ija i si trgnaa.

Nevoljite vo Solun

17 Minuvaj}i preku Amfipol iApolonija, dojdoa vo Solun, ka-

de {to ima{e judejska sinagoga. 2 Pavle, po svojot obi~aj, vleze kaj

Judejcite i tri saboti po red im zboru-va{e od Pismoto.

3 Toj im objasnuva{e i dokaùva{edeka Hristos treba{e da postrada i davoskresne od mrtvite i deka ovoj Isus,Kogo toj im Go propoveda, e Hristos.

4 I nekoi od niv poveruvaa i se pri-soedinija kon Pavle i Sila, - golemomnozinstvo bogobojazlivi Elini, aisto taka i ne malku ugledni èni.

5 No nekoi od Judejcite {to nepoveruvaa, pottiknati od zavist, zedoanekoi lo{i lu|e od pazarite, se nasob-raa po grupi i go razbuntuvaa gradot.Potoa ja napadnaa Jasonovata ku}a ipo~naa da gi baraat za da gi izvedatpred narodot.

6 A bidej}i ne gi najdoa, go izvedoaJason i nekoi bra}a pred gradskite na-~alnici i vikaa deka onie {to go pobu-nile celiot svet sega do{le i tuka, de-ka niv

7 gi pribral Jason, a site tie posta-puvaat protiv zapovedite na carot, iz-javuvaj}i deka ima drug car - Isus.

8 Taka go voznemirija narodot i grad-skite na~alnici, koi go slu{aa toa.

9 No tie, otkako dobija zalog od Jasoni od drugite, gi pu{tija.

37 22,25 23,27

38 22,29

40 14,22 20,1-2

17,2 13,14

3 9,20 18,5 26,23 Lk 24,26

4 13,43 28,24

5 13,45 1 Sol 2,15

6 16,20 24,5 Rim 16,21

7 25,8

22 2 Kor11,25

25 Kol 3,16

26 4,31

30 2,37

31 4,12

11,14 16,31

33 8,36.38

DELA NA APOSTOLITE

165

Dobar priem vo Verija 10 A bra}ata vedna{ preku no}ta gi

upatija Pavle i Sila kon Verija. Tiekoga pristignaa, otidoa vo judejskatasinagoga.

11 Ovie bea poblagorodni od solun-janite; tie go primija slovoto so gole-ma usrdnost i sekoj den go proveruvaaPismoto, za da se uverat, dali e toa ta-ka.

12 I mnozina od niv poveruvaa - odElinite ne mal broj ugledni maì ièni.

13 No solunskite Judejci, {tom doz-naa deka Pavle i tamu go propovedaslovoto Bo`jo, dojdoa i tamu za da gopotresat i voznemirat narodot.

14 Toga{ bra}ata go ispratija Pavleda odi kon moreto, a Sila i Timotej os-tanaa tamu.

15 Onie, {to go pridruùvaa Pavle,go dovedoa do Atina i se vratija sozapoved od nego do Sila i Timotej, dadojdat i tie poskoro kaj nego.

Pavle i atinskite filozofi 16 I dodeka gi ~eka{e niv vo Atina,

duhot na Pavle se voznemiruva{e, gle-daj}i go gradot, poln so idoli.

17 I toj rasprava{e vo sinagogata soJudejcite i pobo`nite, i sekoj den naplo{tadot so onie {to }e gi sretne{e.

18 A nekoi epikurejski i stoi~kifilozofi po~naa da se prepiraat sonego; edni velea: „[to saka da kaèovoj praznoslovec?”, a drugi: „Se ~inideka toj propoveda tu|i boèstva”, za{-to im blagoveste{e za Isus i za voskre-senieto.

19 I zedoa, ta go odvedoa na Areopa-got, velej}i: „]e moème li da znaemekakvo e toa u~ewe {to go propoveda{?

20 Bidej}i ne{to nepoznato vnesuva{vo u{ite na{i. Zatoa sakame da znaeme{to e toa.”

21 A, pak, site atiwani, kako i tu|in-cite, koi ìveeja kaj niv, vo ni{todrugo ne sakaa da go pominuvaat vreme-to osven vo toa da zboruvaat ili da slu-{aat za ne{to novo.

22 Toga{ Pavle zastana sred Areopa-got i re~e: „Lu|e atiwani, po s# gledamdeka ste pobo`ni.

23 Za{to, koga minuvav i gi razgledu-vav svetili{tata va{i, najdov i `rtve-nik, na koj be{e napi{ano: ‚Na nepoz-natiot Bog.' Za Nego, pak, Kogo vie neGo znaete, a Kogo Go po~ituvate, za Ne-go jas vi propovedam.

24 Bog, Koj go sozdade svetov i s#, {toe vo nego; Toj, Koj e Gospod na neboto ina zemjata, ne ìvee vo rakotvorenihramovi,

25 nitu, pak, prima slu`ba od ~ove~kirace kako da ima potreba od ne{to, noSam na site im dava ìvot, zdiv i s#.

26 Od edna krv go sozdade siot rod~ove~ki za da ìvee po celoto lice nazemjata, otkako utvrdi predopredelenivremiwa i granici na nivnite ìve-ali{ta,

27 za da Go baraat Gospoda, ta da bimoèle nekako da Go nasetat i najdat,iako Toj ne e daleku od sekogo me|u nas:

28 za{to nie preku Nego ìveeme, sedviìme i postoime, kako {to rekle inekoi od va{ite stihotvorci: ,Negovrod sme.'

29 I taka, bidej}i rod Bo`ji sme, netreba da mislime deka Boèstvoto pri-lega na zlato, ili srebro, ili kamenatvorba {to izlegla od ~ove~ki um i iz-mislica.

30 Bog, pak, ne osvrnuvaj}i se na vre-miwata na neznaewe, sega redum imzapoveda na site lu|e da se pokaat,

31 za{to opredeli den koga pravedno}e mu sudi na svetot preku odredeniotod Nego ôvek, otkako gi uveri site soNegovoto voskresenie od mrtvite.”

32 Koga ~uja za voskresenieto od mrt-vite, edni se nasmeaja, a drugi rekoa:„Drugpat sakame da poslu{ame za toa.”

33 I toga{ Pavle si otide od niv. 34 A nekoi lu|e se prisoedinija kon

nego i poveruvaa. Me|u niv be{e Di-onisij Areopagit i edna èna, po imeDamara, i drugi so niv.

Osnovawe na crkvata vo Korint

18 Potoa Pavle ja napu{ti Atinai dojde vo Korint.

23 3,17 Gal 4,8

24 4,24 7,48 19,26 3 Car 8,27 Is 66,1-2 Ps 145,6

25 Is 42,5 Mudr 13,10

26 14,17

27 Is 55,6

28 Mudr 13,1-9 Rim 1,19-20

29 Is 40,18-20

31 10,42 1 Sol 1,10

32 1 Kor 1,23

10 13,14

12 17,34

18 1 Kor 1,22

19 28,22

DELA NA APOSTOLITE

166

2 Tuka sretna eden Judeec, po imeAkila, rodum od Pont, koj neodamnado{ol od Italija so èna si Priskila,za{to Klavdij naredi site Judejci dago napu{tat Rim. Toj dojde kaj niv.

3 I bidej}i go ima{e istiot zanaet,ostana kaj niv i rabote{e. A zanaetotim be{e da pravat {atori.

4 I sekoja sabota toj zboruva{e vo si-nagogata i gi ubeduva{e Judejcite iElinite.

5 A koga Sila i Timotej pristignaaod Makedonija, Pavle be{e pottiknatda svedo~i pred Judejcite deka Isus eHristos.

6 No, bidej}i tie se protivea i hulea,toj gi istrese ali{tata i im re~e:„Krvta va{a - na glavite va{i! Jas sum~ist. Otsega odam kaj neznabo{cite.”

7 I {tom zamina ottamu, dojde sluga-ta na nekoj si ~ovek po ime Titij Just,koj Go po~ituva{e Boga, i ~ija ku}a be-{e do sinagogata.

8 A Krisp, na~alnik na sinagogata,poveruva vo Gospod zaedno so celiotsvoj dom; i mnozina Korintjani, slu-{aj}i go Pavle, poveruvaa i bea krs-teni.

9 I mu re~e Gospod na Pavle vo vide-nie no}e: „Ne pla{i se, tuku prodolìda zboruva{ i ne zamolknuvaj,

10 za{to Jas sum so tebe, i nikoj ne }eposegne da ti napravi zlo, bidej}i imammnogu narod vo ovoj grad.”

11 Toj ostana tamu edna godina i {estmeseci i gi pou~uva{e vo slovotoBo`jo.

Pavle povikan pred namesnikotGalion

12 A koga Galion be{e namesnik voAhaja, Judejcite ednodu{no go napadnaaPavle i go odvedoa na sud,

13 velej}i: toj gi u~i lu|eto da Gopo~ituvaat Boga sprotivno na Zakonot.

14 I koga Pavle saka{e da odgovori,Galion im re~e na Judejcite: „Judejci,ako ima{e nekoja nepravda ili zlodelo, lukavo, vedna{ }e ve islu{av podol`nost;

15 no, {tom e prepirkata za u~ewe iza imiwa, i za va{iot Zakon, razgledaj-

te sami, za{to jas ne sakam da bidam su-dija vo tie raboti.”

16 I gi istera od sudot. 17 Toga{ site Elini go fatija Sos-

ten, na~alnikot na sinagogata, i go bi-eja pred sudot, a Galion i ne obrnuva{evnimanie na toa.

Pavle se vra}a vo Antiohija 18 Otkako pomina tamu u{te mnogu

vreme, Pavle se prosti so bra}ata iotplovi za Sirija zaedno so Akila iPriskila, otkako ja ostriga glavata voKenhreja, bidej}i be{e dal zavet.

19 Koga pristigna vo Efes, gi ostaviniv tamu, a sam toj vleze vo sinagogatada rasprava so Judejcite.

20 A koga tie go zamolija da ostane kajniv podolgo vreme, toj ne se soglasi,

21 tuku se prosti so niv i re~e:„Bezdrugo praznikot {to ide treba dago pominam vo Erusalim. Ako dade Bog,pak }e dojdam kaj vas.” I otplovi odEfes. I Akila i Priskila ostanaa ta-mu.

22 Koga sleze vo Kesarija, otide voErusalim da ja pozdravi crkvata i po-toa zamina za Antiohija.

23 Otkako prestojuva{e tamu nekoevreme, trgna na pat i gi obikoli po redpredelite na Galatija i Frigija i giutvrduva{e site u~enici.

Apolos vo Efes i Korint 24 I dojde vo Efes nekoj si Judeec, po

ime Apolos, rodum od Aleksandrija.Toj be{e krasnore~iv ~ovek, upaten voPismata.

25 Be{e pou~en vo patot Gospodov i sorasplamnat duh, zboruva{e i pou~uva-{e pravilno za Gospod, iako znae{e sa-mo za Jovanovoto kr{tenie.

26 Toj po~na da zboruva smelo vo sina-gogata. Koga go slu{naa Akila i Pris-kila, go primija kaj niv i mu go izlo-ìja patot Gospodov poto~no.

27 A koga toj saka{e da zamine zaAhaja, bra}ata se obratija so pismo dotamo{nite u~enici, za da go primat; itoj koga stigna tamu, mnogu im pomognana vernicite preku blagodatta,

17 1 Kor 1,1

19 17,17 18,4 19,8

21 Rim 1,10 15,32

23 16,5-6

25 19,3 Rim 12,11

27 Kol 4,10

18,3 20,34

2 Kor 11,7-12

2 Sol 3,8

4 13,14 19,8

5 9,20

26,23

6 13,46.51

28,28 Lk 9,5

10,10-11

8 1 Kor 1,14

9 Is 41,10

Er 1,8

10 Jn 10,16

1 Kor 16,9

11 19,10

15 23,29

25,18-19 Jn 18,31

DELA NA APOSTOLITE

167

28 bidej}i silno gi pobiva{e Judejci-te pred celiot narod, dokaùvaj}i pre-ku Pismata deka Isus e Hristos.

Pavle vo Efes

19 Dodeka Apolos be{e vo Korint,Pavle otkako mina niz gornite

zemji, dojde do Efes. Tamu sretna nekoiu~enici,

2 i im re~e: „Koga poveruvavte, pri-mivte li Duh Sveti?” A tie mu odgovo-rija: „Nie ne sme ni slu{nale deka imaDuh Sveti.”

3 Toj im re~e: „A kako bevte krste-ni?” Tie odgovorija: „So Jovanovotokr{tenie.”

4 Pavle re~e: „Jovan kr{teva{e sopokajno kr{tevawe, velej}i mu na naro-dot da veruva vo Onoj, Koj ide po nego,odnosno vo Isus Hristos.”

5 Koga go slu{naa toa, tie se krstijavo imeto na Gospoda Isusa.

6 I koga Pavle gi poloì racete nadniv, sleze Duhot Sveti na niv. Toga{tie po~naa da zboruvaat na razni jazicii da prorokuvaat.

7 A vkupno bea okolu dvanaeset du{i.

Pavle propoveda vo Efes 8 Potoa Pavle vleze vo sinagogata, i

tuka tri meseci smelo propoveda{e iraspravaj}i gi uveruva{e za carstvotoBo`jo.

9 No, bidej}i ima{e nekoi èstokiprotivnici na verata, koi govorea lo-{o za patot Gospodov pred narodot,Pavle se oddeli od niv, gi odvoi u~eni-cite i sekojdnevno rasprava{e vo u~i-li{teto na nekoj si Tiran.

10 Toa trae{e celi dve godini, taka{to site ìteli na Azija, kako Judej-cite, taka i Elinite, moèa da go slu-{aat slovoto za Gospod Isus.

Sinovite na Skeva 11 A Bog prave{e mnogu ~udesa preku

racete Pavlovi, 12 taka {to vrz bolnite polagaa krpi

i {amiv~iwa za pot, {to go bea dopre-le negovoto telo, i bolestite gi na-pu{taa, a zlite duhovi izleguvaa odniv.

13 Nekoi, pak, od Judejcite koi lutaanaokolu i gi isteruvaa zlite duhovi, seobidoa da go povikaat imeto na GospodIsusa nad onie koi bea obzemeni so de-moni, i velea: „Ve zakolnuvame vo Isus,Kogo Go propoveda Pavle!”

14 Toa go pravea sedumte sinovi najudejskiot prvosve{tenik Skeva.

15 A lo{iot duh odgovori i re~e:„Isus Go poznavam i Pavle go znam; nokoi ste vie?”

16 I skokna na niv ~ovekot, vo kogoima{e lo{ duh, i, otkako gi sovlada,pokaà protiv niv takva sila, {to tie,goli i raneti, pobegnaa od taa ku}a.

17 Za toa razbraa site Judejci i Eli-ni, koi ìveeja vo Efes, i site niv gispopadna strav; i imeto na GospodaIsusa se veli~a{e.

18 I mnogumina od vernicite doa|aa,ta se ispoveduvaa i gi otkrivaa svoitedela.

19 A mnozina od onie, koi pravea ma-gii, sobiraj}i gi knigite svoi, gi goreapred site; duri ja presmetaa i nivnatacena i najdoa deka ~inat do pedeset il-jadi srebrenici.

20 Taka mo}no raste{e i se zasiluva-{e slovoto Gospodovo.

Buntot vo Efesi zaminuvaweto na Pavle

21 A koga se svr{i toa, Pavle naumi,otkako }e ja mine Makedonija i Ahaja,da odi vo Erusalim, pa re~e: „[tom }ebidam tamu, }e treba da go vidam Rim.”

22 I prati vo Makedonija dvajca svoiprislu`nici - Timotej i Erast, a samostana izvesno vreme vo Azija.

23 Vo toa vreme se sozdade golem buntprotiv patot Gospodov:

24 nekoj si zlatar, po ime Dimitrij,koj prave{e srebreni hramovi za Arte-mida i na zanaet~iite im ovozmoùva-{e so toa ne mala zarabotuva~ka,

25 gi povika niv, a i drugi rabotnicikoi rabotea okolu takvi raboti, i imre~e: „Drugari, poznato vi e deka od taarabota zavisi na{ata blagosostojba.

26 A, gledate i slu{ate deka ne samovo Efes, tuku skoro vo cela Azija, tojPavle ubedi i zavede dosta narod, velej-

13 16,16-18

17 2,43 5,5.11

22 1 Kor 4,17 Fil 2,19

28 9,20 17,3

18,5

19,4 1,5

10,37 13,24

Lk 3,3.15-18

6 2,4.38

8,16-17 10,44.46-48

8 9,20 14,1

12 5,16

DELA NA APOSTOLITE

168

}i deka ne se bogovi onie {to se pravatso ~ove~ki race.

27 Zatoa postoi opasnost ne samona{iot zanaet da bide prezren, tuku ihramot na velikata boìca Artemidada se smeta za bezvreden, i da zagine ve-li~ieto na onaa, koja ja po~ituva celaAzija i vselenata.”

28 Koga go slu{naa toa, se ispolnijaso gnev, i po~naa da izvikuvaat velej}i:„Velika e Artemida Efeska!”

29 I celiot grad se pobuni; ednodu{-no se vtr~aa vo teatarot, vle~ej}i gi sosebe Makedoncite Gaj i Aristarh, Pav-lovite sopatnici.

30 A koga Pavle saka{e da vleze me|unarodot, u~enicite ne go pu{tija.

31 Isto taka i nekoi od aziskite na-~alnici, bidej}i mu bea prijateli, is-pratija kaj nego i go molea da ne sepojavuva vo teatarot.

32 I taka, edni izvikuvaa edno, drugi- drugo; za{to me|u nasobranite vla-dee{e bezredie, i pove}eto od niv neznaeja za {to se be{e sobral narodot.

33 Po predlog na Judejcite be{e izvi-kan me|u narodot Aleksandar. Aleksan-dar dade znak so raka, sakaj}i da odrìodbramben govor pred narodot.

34 No koga doznaa deka e Judeec, siteizvikaa vo eden glas i po~naa da vikaatokolu dva ~asa: „Velika e ArtemidaEfeska!”

35 A gradskiot pisar, koga go smirinarodot, re~e: „Lu|e efesci, koj ~ovekne znae deka gradot Efes e ~uvar na ve-likata boìca Artemida i nejziniotkip padnat od neboto?

36 [tom e toa, pak, nesporno, vie tre-ba da bidete mirni i da ne praviteni{to nepromisleno.

37 A vie ste gi dovele ovie lu|e, koinitu hramot na Artemida go ograbile,nitu, pak, boìcata va{a ja hulat.

38 Ako, pak, Dimitrij i zanaet~iite,{to se so nego, imaat ne{to protivnekogo, za toa postojat sudski sobiri, aima i prokonzuli: neka se tuàt edniso drugi.

39 Ako, pak, ne{to drugo barate, toa}e bide re{eno vo zakonskoto sobranie.

40 Za{to postoi opasnost da bidemeobvineti za bunt poradi dene{nava ra-

bota, bidej}i nema nikakva pri~ina, sokoja moème da go opravdame ovoj so-bir.” [tom go re~e toa, go raspu{tisobirot.

Patuvaweto na Pavle voMakedonija i Grcija

20 Koga stivna vrevata, Pavle gipovika u~enicite i, otkako im

dade upatstva, se prosti so niv i trgnana pat kon Makedonija.

2 A koga gi mina onie mesta i im dademnogu upatstva na vernite, toj pris-tigna vo Grcija;

3 tamu ostana tri meseci. I bidej}iJudejcite napravija zagovor protivnego, koga saka{e da otplovi za Sirija,toj re{i da se vrati preku Makedonija.

4 Do Azija go pridruùva{e Sosipa-tar Pirov od Verija a od solunjaniteAristarh i Sekund, Gaj od Derva i Ti-motej, i azijcite Tihik i Trofim.

5 Tie otidoa porano i n# ~ekaa voTroada.

6 A nie otplovivme od Filipi podnite na Beskvasnici i za pet denapristignavme vo Troada kaj niv, kade{to pominavme sedum dena.

ûdoto so Eftih vo Troada 7 I vo prviot den na sedmicata, koga

se sobravme da prekr{ime leb, Pavle,bidej}i na drugiot den saka{e da trgne,rasprava{e so niv i go prodolì slo-voto do polno}.

8 Vo gornata odaja, kade {to se bevmesobrale, ima{e dosta svetilki.

9 A edno mom~e, po ime Evtih, sede{ena eden prozorec, i, sovladano od dla-bok son, dodeka Pavle zboruva{e mnogu,se pomrdna vo sonot i padna od tretiotkat, i go dignaa mrtvo.

10 Pavle, pak, {tom sleze, se spu{tivrz nego, go pregrna i re~e: „Ne sozda-vajte nemir, za{to du{ata negova u{tee vo nego!”

11 A potoa, otkako se ka~i gore, pre-kr{i leb, go proba i zboruva{e dolgo,duri do zori, a potoa otpatuva.

12 Toga{ go dovedoa mom~eto ìvo itoa mnogu gi ute{i.

20,1 2 Kor 2,12-13

3 21,27 23,12-22 1 Kor 16,5-7 2 Kor 2,12-13

6 21,4 28,14

10 Mk 5,35-43

27 16,19

37 16,20

DELA NA APOSTOLITE

169

Patuvaweto od Troada vo Milit 13 Nie otidovme porano so korab i ot-

plovivme vo Asos, od kade {to imavmenamera da go zememe Pavle, za{to saka-{e tamu da patuva pe{. Taka ni be{epora~al.

14 Koga se sretna so nas vo Asos, go ze-dovme vo korabot i dojdovme vo Miti-lina.

15 A koga otplovivme ottamu, na vto-riot den zastanavme sproti Hios, asledniot den stignavme vo Samos i,otkako prestojuvavme vo Trogilija, navtoriot den dojdovme vo Milit.

16 Vo toa vreme Pavle re{i da pomi-ne pokraj Efes, ta da ne se zadrì mno-gu vo Azija, za{to se brza{e da bide voErusalim na denot na Pedesetnica.

Pavle se obra}ado stare{inite vo Efes

17 No od Milit prati vo Efes da gipovika crkovnite stare{ini.

18 I koga dojdoa kaj nego, toj im re~e:„Vie znaete deka od prviot den, otkakodojdov vo Azija, go minuvav vremeto sovas,

19 sluèj}i Mu na Gospod so golemaponiznost i mnogu solzi, vo isku{e-nija, {to mi se slu~uvaa zaradi lo{itezamisli na Judejcite;

20 deka ne propu{tiv da vi soop{tamni{to od ona {to e polezno i da vepou~uvam na javni mesta i po ku}ite,

21 svedo~ej}i im seriozno i na Judej-cite i na Elinite za pokajanie predBoga i vera vo na{iot Gospod IsusHristos.

22 I ete, sega, pottiknat od Duhot,odam vo Erusalim, ne znaej}i na {to }enaidam tamu,

23 osven za ona, koe Duhot Sveti goposvedo~i po site gradovi, velej}i dekame ~ekaat okovi i maki.

24 No jas ne se griàm za ni{to, nitu,pak, mi e mil ìvotot, dovolno e samoda stignam do krajot na patot i slu`ba-ta {to ja primiv od Gospod Isus, da goposvedo~am Evangelieto na Bo`jatablagodat.

25 I sega, ete, jas znam deka nema ve}eda go vidite liceto moe site vie, me|ukoi odev i go propovedav carstvotoBo`jo.

26 Zatoa vo dene{niov den vi sve-do~am deka sum ~ist od krvta na site,

27 bidej}i ne propu{tiv da vi ja soop-{tam vo celost voljata Bo`ja.

28 Griète se, pak, za sebe i za celotostado, vo koe Duhot Sveti ve postavi zaepiskopi, za da bidete pastiri na crk-vata na Gospod i Bog, koja ja pridobiToj so Svojata krv.

29 Bidej}i znam deka po moeto zaminu-vawe }e se vturnat me|u vas luti volci,koi nema da go {tedat stadoto;

30 a i od vas samite }e proizlezat lu-|e, {to }e zboruvaat iskriveno, za da giodvle~at u~enicite zaedno so sebe.

31 Zatoa bidete budni i pomnete dekaceli tri godini dewe i no}e ne presta-nuvav so solzi da pou~uvam sekogo odvas.

32 A sega, bra}a, ve predavam na Bogai na slovoto od Negovata blagodat; Tojmoè da ve unapredi podobro i da vidade nasledstvo me|u site posveteni.

33 Od nikogo ne pobarav ni srebro, nizlato, nitu, pak, obleka;

34 sami znaete deka za potrebite moii na onie {to bea so mene, mi posluì-ja ovie moi race.

35 So s# vi pokaàv deka taka treba dase trudite i da im pomagate na nemo}-nite, a isto taka i da gi pomnite zboro-vite na Gospod Isus, za{to Toj Samre~e: ‚Poblaèno e da se dava, otkolkuda se primi.'”

36 Koga go re~e toa klekna na kolenai zaedno so site se mole{e.

37 Toga{ site pla~ea mnogu i gu{-kaj}i go Pavle okolu vratot, go celi-vaa,

38 naàleni najmnogu od zborot {tore~e deka nema ve}e da go vidat licetonegovo. I go ispratija do korabot.

Pavle se vra}a vo Erusalim

21 I {totuku se oddelivme od nivotplovivme. Plovej}i stignavme

pravo vo Kos, a na vtoriot den vo Rodos,i ottamu vo Patara.

25 19,8 28,31

26 18,6

27 20,20

28 Ps 73,1-2 1 Ptr 2,9

29 Mt 7,15 Jn 10,12

30 Gal 4,17 2 Tim 4,1-4 1 Jn 2,19

31 Mk 13,35 2 Kor 2,4 1 Sol 2,11

32 14,23 15,40 Efes 2,20-22 1 Ptr 1,5

33 18,3 1 Sol 2,9

37 1 Kor16,20

18 18,19 19,10

19 2 Kor 1,8

11,24 1 Sol 1,5

21 19,10

1 Sol2,10.12

24 26,16-18 1 Kor 9,

24-27 Fil 1,23

3,12 2 Tim 4,7

DELA NA APOSTOLITE

170

2 Tamu otkako najdovme korab, kojzaminuva{e za Fenikija, se ka~ivme iotplovivme.

3 [tom go nayrevme Kipar i go osta-vivme odlevo, zaplovivme kon Sirija.Se simnavme vo Tir, za{to tamu treba-{e korabot da se rastovari.

4 I koga gi najdovme u~enicite, tamuostanavme sedum dena. Tie, pottiknatiod Duhot, mu velea na Pavle da ne vle-guva vo Erusalim.

5 A koga izminaa denovite, izlegovmei trgnavme na pat, a site n# ispra}aa soènite i decata s# do krajot od gradot.Na bregot, pak, padnavme na kolena i sepomolivme.

6 I {tom se prostivme eden so drug,vlegovme vo korabot, a tie se vratijadoma.

7 A nie go zavr{ivme ploveweto odTir i stignavme vo Ptolemaida. Tamugi pozdravivme bra}ata i kaj niv osta-navme eden den.

8 Utredenta, Pavle i nie koi bevme sonego, otpatuvavme i dojdovme vo Kesa-rija. Tamu vlegovme vo ku}ata na Filipblagovesnikot, koj be{e eden od sedum-minata |akoni, i ostanavme kaj nego.

9 Toj ima{e ~etiri }erki devici, koiprorokuvaa.

10 Nie prestojuvavme kaj niv mnogudni. Toga{ od Judeja sleze eden prorok,po ime Agav;

11 i koga dojde kaj nas, go zede Pavlo-viot pojas, pa gi vrza racete svoi i no-zete i re~e: „Toa go veli Duhot Sveti;taka }e go vrzat Judejcite vo Erusalimonoj ma`, na kogo {to mu pripa|a ovojpojas, i }e go predadat vo racete na nez-nabo{cite.”

12 [tom go ~uvme toa, i nie i tamo{-nite go molevme da ne se ka~uva vo Eru-salim.

13 No Pavle odgovori: „[to pravite,ta pla~ete i go naàluvate srceto moe?Jas sum gotov ne samo da bidam vrzan,tuku i da umram vo Erusalim za imetona Gospod Isus.”

14 A bidej}i toj ne se premisli, niezamolknavme i rekovme: „Neka bidevoljata Gospodova!”

15 Otkako izminaa denovite se pod-gotvivme za pat i se iska~ivme vo Eru-salim.

16 So nas dojdoa i nekoi u~enici odKesarija, koi n# odvedoa kaj nekoj siMnason, od Kipar, u~enik od samiotpo~etok. Kaj nego treba{e da prestoju-vame na gosti.

Pavle vo poseta kaj Jakov 17 Koga pristignavme vo Erusalim,

bra}ata n# primija so radost. 18 Na vtoriot den Pavle vleze so nas

kaj Jakov; dojdoa i site stare{ini. 19 I otkako gi pozdravi, Pavle im

raskaà s# po red {to napravil Bogme|u neznabo{cite preku negovataslu`ba.

20 A tie, koga slu{naa, Go slavea Bogai mu rekoa: „Gleda{, brate, kolku dese-tici iljadi Judejci poveruvaa, i sitetie stanaa revnosni privrzanici na Za-konot.

21 A za tebe mnogu im e zboruvanodeka gi u~i{ site Judejci, koi se me|uneznabo{cite, da otstapuvaat od Moj-sej, velej}i im da ne gi obrezuvaat ~eda-ta svoi, i da ne postapuvaat po obi~a-ite.

22 I {to da se pravi sega? Bezdrugo }edojde mnogu narod, za{to }e slu{natdeka si do{ol.

23 Napravi, pak, {to ti velime: kajnas ima ~etvorica maì, koi se podzavet.

24 Zemi gi, o~isti se so niv i platiim da si gi istriàt glavite, i site darazberat deka ona {to go slu{nale zatebe, ne e ni{to, tuku deka i ti sam ̀ i-vee{ spored Zakonot i go pazi{.

25 A za neznabo{cite {to poveruvaanie pi{avme, otkako re{ivme, da ne pa-zat ni{to takvo, tuku samo da se vozdr-ùvaat od idolski `rtvi, od krv, odudaveno i od bludstvo.”

26 Toga{ Pavle gi zede tie lu|e, i, ot-kako se o~isti so niv, na vtoriot denvleze vo hramot i go objavi denot, vo kojse navr{uvaat denovite na o~istuvawe-to i vo koj }e se prinese `rtva za seko-go od niv.

19 15,3-4.12

21 Gal 5,1

24 18,18 1 Kor 9,20

21,3 11,19

Mk 3,8 Lk 6,17

4 20,22-23

6 20,36-37

8 6,5

8,40 18,22

10 11,28

11 20,23

Lk 18,32

13 5,41

20,24 Lk 21,12

14 Lk 22,42

DELA NA APOSTOLITE

171

Pavle uapsen vo hramot 27 A koga treba{e da se svr{at sedum-

te dena, aziskite Judejci, {tom go vi-doa vo hramot go pobunija celiot narodi stavija race na nego,

28 vikaj}i: „Lu|e Izrailci, pomogne-te! Ovoj ~ovek nasekade u~i protiv na-rodot, protiv Zakonot, protiv ova mes-to; a osven toa u{te i Elini vovede vohramot, ta go oskverni ova sveto mes-to.”

29 Bidej}i pred toa vo gradot go beavidele so efesjanecot Trofim i misleadeka Pavle go vovel vo hramot.

30 Celiot grad se razdviì, i narodotse nasobra. I koga go fatija Pavle, goizvlekoa nadvor od hramot; i vedna{vratata be{e zatvorena.

31 I koga sakaa da go ubijat, pristignavest do zapovednikot na ~etata deka celErusalim se pobunil.

32 A toj vedna{ zede vojnici i ofice-ri i se spu{ti kon niv; tie, koga gi vi-doa zapovednikot i vojnicite, presta-naa da go tepaat Pavle.

33 Toga{ zapovednikot se pribliì,go fati i zapoveda da go vrzat so dvojnilanci, pa pra{a: koj e toj i {tonapravil?

34 Od narodot edni vikaa edno, drugi -drugo. A toj ne moèj}i da ja doznaevistinata poradi silnata vreva, zapo-veda da go odvedat vo tvrdinata.

35 A koga stignaa do skalite, vojnici-te treba{e da go nosat, poradi nasilie-to od narodot;

36 bidej}i mnogu narod gi slede{e ivika{e: „Pogubi go!”

Pavle ja iskaùva svojata odbrana 37 Koga sakaa da go vovedat vo tvrdi-

nata, Pavle mu re~e na zapovednikot:„Moàm li da ti kaàm ne{to?” A tojre~e: „Zarem znae{ gr~ki?

38 Ne si li ti onoj Egip}anin, kojpred nekolku dni krena bunt i odvedevo pustina ~etiri iljadi maì razboj-nici?”

39 A Pavle odgovori: „Jas sum Judeecod Tars, gra|anin na toj mo{ne poznatgrad; te molam, dozvoli da mu progovo-ram na narodot.”

40 A koga zapovednikot go dopu{titoa, Pavle zastana na stapalata, mumavna so raka na narodot, i, otkako nas-tana dlaboka ti{ina, po~na da zboruvana evrejski, velej}i go slednovo:

22 „Maì bra}a i tatkovci! Pos-lu{ajte ja sega mojata odbrana

pred vas.” 2 A koga slu{naa deka im zboruva na

evrejski jazik, u{te pove}e zamolknaa.Toga{ toj re~e:

3 „Jas sum Judeec, rodum od TarsKilikiski, no vospitan vo ovoj grad kajnozete Gamaliilovi, pou~en to~no spo-red Zakonot na tatkovcite i revnitelza Boga, kako {to ste i vie site denes.

4 Do smrt gi gonev jas privrzanicitena toa u~ewe, vrzuvaj}i i predavaj}i vozatvor i maì i èni.

5 Za toa moè da posvedo~i prvosve{-tenikot i celoto stare{instvo. Od nivprimav i pisma za bra}ata i odev vo Da-mask, da gi dovedam vo Erusalim i oniekoi bea tamu vrzani, za da bidat kazne-ti.

Pavle raskaùva za svoetoobra}awe

(Dela 9,1–19; 26,12–18)

6 No, koga bev na pat i nabliìv konDamask, okolu pladne, odedna{ od ne-boto me osvetli silna svetlina.

7 Jas padnav nazemi i slu{nav glas,koj mi zboruva{e: ‚Savle, Savle, zo{toMe goni{?'

8 Jas, pak, odgovoriv: ‚Koj si ti, Gos-podi?' A Toj mi re~e: ‚Jas sum Isus odNazaret, Kogo ti Go goni{.'

9 Onie, koi bea so mene, ja vidoa svet-linata i se upla{ija; no glasot naOnoj, Koj mi zboruva{e, ne go slu{naa.

10 Toga{ rekov: ‚[to da pravam, Gos-podi?', A Gospod mi re~e: ‚Stani i odivo Damask, i tamu }e ti bide re~eno s#,{to ti e odredeno da pravi{.'

11 I bidej}i od bolskotot na taa svet-lina ne moèv da gledam, me povedoa zaraka onie, koi bea so mene, i taka meodvedoa vo Damask.

12 A nekoj si Ananija, ma` blago~es-tiv spored Zakonot, so dobro ime me|usite Judejci vo Damask,

40 12,17 13,16

22,3 1 Let 28,9 Gal 1,14 Fil 3,6

4 8,3 9,1-2 1 Kor 15,9 Gal 1,13.23

5 26,9-11

8 2,22

27 Mt 26,59

29 20,4

2 Tim 4,20

36 Lk 23,18

38 5,36-37

39 9,11 22,3

DELA NA APOSTOLITE

172

13 dojde kaj mene, zastana i mi re~e:‚Brate Savle, progledaj!' I jas vo tojmig progledav i poglednav kon nego.

14 Toj mi re~e: ‚Bog na na{ite tatkov-ci te opredelil da ja poznae{ Negovatavolja, da Go vidi{ Pravednikot i daslu{ne{ glas od ustata Negova,

15 za{to }e Mu bide{ svedok pred si-te lu|e za ona {to si videl i slu{nal.

16 I sega, zo{to se zadrùva{? Sta-ni, krsti se i o~isti gi grevovite svoi,povikuvaj}i go imeto na Gospod Isus.'

Pavle raskaùva kako bil ispratenkaj onie koi ne se Judejci

17 A koga se vrativ vo Erusalim i semolev vo hramot, tokmu koga bev vozanes,

18 Go vidov kako mi veli: ‚Pobrzaj, iz-lezi od Erusalim poskoro, za{to nemada go primaat tvoeto svedo{tvo za Me-ne!'

19 Jas, pak, odgovoriv: ‚Gospodi, tieznaat deka jas gi zatvorav i biev po si-nagogite onie, koi veruvaa vo Tebe;

20 i koga se proliva{e krvta na Ste-fan, Tvojot svedok, tamu stoev i jas i goodobruvav negovoto ubistvo, pazej}i giali{tata na onie {to go ubivaa.'

21 I mi re~e: ‚Odi! Jas te pra}am da-leku - kaj neznabo{cite.'”

Pavle i rimskiot zapovednik 22 I s# do ovoj zbor tie go slu{aa, no

potoa go izdignaa glasot svoj i po~naada vikaat: „Trgni go od zemjata takov!Toj ne treba da ìvee!”

23 I bidej}i tie vrevea, mavtaa soali{tata svoi, ta krevaa prav vo voz-duhot,

24 zapovednikot naredi da go vodat votvrdinata i pora~a da go ispituvaat sokam{ikuvawe, za da doznae zo{to takavikaat protiv nego.

25 No, koga go rastegnaa so remewa zada go kam{ikuvaat, Pavle mu re~e nastotnikot, koj stoe{e tamu: „Zar vi edozvoleno da kam{ikuvate rimski gra-|anin, i toa bez presuda?”

26 Koga go slu{na toa stotnikot, oti-de da go izvesti zapovednikot, pa mu re-~e: „[to misli{ da pravi{? Ovoj ~o-vek e rimski gra|anin!”

27 Toga{ zapovednikot se pribliìdo nego i re~e: „Kaì mi, rimski gra-|anin li si ti?” Toj odgovori: „Da.”

28 A zapovednikot re~e: „Toa gra|an-sko pravo jas sum go steknal za mnogugolemi pari.” Pavle pak re~e: „A jassum se rodil kako takov.”

29 I vedna{ otstapija od nego onie,koi sakaa da go ispituvaat. A zapoved-nikot, koga dozna deka e toj rimski gra-|anin, se upla{i za{to go be{e vrzal.

Pavle pred vrhovniot sud 30 Na vtoriot den, koga saka{e da doz-

nae za {to vsu{nost go obvinuvaat Ju-dejcite, go oslobodi od okovite i zapo-veda da dojdat prvosve{tenicite i ce-liot niven Sinedrion, pa go dovededolu Pavle i go ispravi pred niv.

23 Pavle go vperi svojot pogledkon Sinedrionot i re~e: „Lu|e

bra}a! Do onoj den so naj~ista sovestpred Boga ìveev!”

2 A prvosve{tenikot Ananija naonie, {to stoeja pred nego, im zapovedada go udrat po ustata.

3 Toga{ Pavle mu re~e: „Bog tebe }ete udri, yidu varosan! Ti sedi{, za dame osudi{ spored Zakonot, a zapoveda{da me bijat protiv Zakonot!”

4 A onie {to stoeja pred nego, rekoa:„Bo`jiot prvosve{tenik li go navre-duva{?”

5 Pavle odgovori: „Ne znaev, bra}a,deka toj e prvosve{tenik; bidej}i e na-pi{ano: ‚Na~alnikot na tvojot narodda ne go zloslovuva{.'”

6 A koga dozna Pavle deka eden del odniv se sadukei, a drugiot - farisei, iz-vika vo Sinedrionot: „Lu|e bra}a! Jassum farisej, sin na farisej; za nade`vo voskresenie na mrtvite mi se sudi!”

7 Koga go kaà toa, nastana raspravi-ja me|u fariseite i sadukeite, i mno-zina od narodot se razdvoija.

8 Za{to sadukeite velat deka nema nivoskresenie, ni angel, ni duh; a farise-ite go priznavaat i ednoto i drugoto.

9 Nastana golema vreva; i stanaakni`nicite od farisejskata strana ipo~naa da se prepiraat, velej}i: „Ni{-to lo{o ne nao|ame vo ovoj ~ovek; ako,

23,1 24,16 2 Kor 1,12

2 Jn 18,22-23

3 Mt 23,27

5 2 Mojs22,28

6 Fil 3,5

8 Mt 22,23

14 3,14 7,52

Gal 1,15

20 7,58

21 Er 1,5

22 21,36 25,24

25 16,37

DELA NA APOSTOLITE

173

pak, nemu mu zboruval duh ili angel,toga{ da ne Mu se protivime na Boga.”

10 I bidej}i nastana golema me{ani-ca, zapovednikot, upla{en da ne go ras-trgnat Pavle, im zapoveda na vojniciteda slezat i da go grabnat od niv i da goodvedat vo tvrdinata.

11 No}ta mu se javi Gospod i mu re~e:„Ne pla{i se, Pavle! I kako {to sve-do~e{e za Mene vo Erusalim, taka }etreba da svedo~i{ i vo Rim.”

Zaverata na Judejciteprotiv Pavle

12 A koga osamna, nekoi od Judejcitese dogovorija, se zakolnaa so zakletva isi rekoa da ne jadat, nitu da pijat dode-ka ne go ubijat Pavle.

13 Ima{e pove}e od ~etirieset maì{to dadoa takva zakletva.

14 Pa otidoa kaj prvosve{tenicite istare{inite i rekoa: „Kletva si kla-dovme ni{to da ne kasneme dodeka ne goubieme Pavle.

15 Zatoa vie od Sinedrionot soop{te-te mu sega na zapovednikot da go dovedeutre dolu pred nas, nebare }e sakate po-to~no da go razgledate negovoto delo; anie, pred da nabliì, }e bideme gotovida go ubieme.”

16 Koga slu{na za zasedata sinot naPavlovata sestra, otide, vleze vo tvr-dinata i mu kaà na Pavle.

17 A Pavle povika eden stotnik i mure~e: „Odvedi go ova mom~e kaj zapoved-nikot, za{to ima ne{to da mu kaè.”

18 I toj go zede, go odvede kaj zapoved-nikot i re~e: „Zatvorenikot Pavle mepovika i zamoli ova mom~e da go dove-dam kaj tebe, za{to imalo ne{to da tikaè.”

19 Zapovednikot go fati za raka, zas-tana so nego na strana i go pra{a:„[to ima{ da mi kaè{?”

20 A toa re~e: „Judejcite se dogovori-ja da te molat da go odvede{ utre Pavledolu pred Sinedrionot, nebare }e saka-at poto~no da go ispituvaat ne{to vovrska so negovoto delo.

21 No ti ne im veruvaj, za{to }e go ~e-kaat ~etirieset, a i pove}e od ~etiri-

eset nivni lu|e, {to se zakolnale da nejadat, nitu da pijat, s# dodeka ne go ubi-jat; i sega se ve}e gotovi, ~ekaat samoda im veti{.”

22 Toga{ zapovednikot go ispratimom~eto i mu pora~a: „Nikomu ne ka-ùvaj deka si mi go kaàl ova!”

Pavle ispratenkaj upravitelot Feliks

23 Potoa povika dvajca stotnici ire~e: „Prigotvete mi dveste vojnici,sedumdeset kowanici i dveste strelci,za da trgnat za Kesarija vo tretiot ~as9

no}eska; 24 i prigotvete dobici, za da go ka~at

Pavle i da go odvedat do namesnikotFeliks!”

25 Napi{a i pismo so ovaa sodrìna: 26 „Klavdij Lisij ispra}a pozdrav do

mnogupo~ituvaniot namesnik Feliks. 27 Ovoj ~ovek bea go fatile Judejcite

i sakaa da go ubijat; jas se pojaviv sovojska i go odzedov, bidej}i razbrav de-ka e rimski gra|anin.

28 I sakaj}i da ja doznaam pri~inata,poradi koja go obvinuvaat, go izvedovpred nivniot Sinedrion,

29 i doznav deka go obvinuvaat po pra-{awe od nivniot Zakon, no deka nemanikakva vina, poradi koja bi zasluìlsmrt ili okovi.

30 I bidej}i mi be{e soop{teno dekaJudejcite namislile lo{o protiv toj~ovek, jas go prativ vedna{ kaj tebe, ot-kako im pora~av i na obvinitelite dakaàt pred tebe {to imaat protiv ne-go. Bidi zdrav!”

31 I taka, vojnicite go zedoa Pavle, ionaka kako {to im be{e zapovedano, goodvedoa no}e vo Antipatrida.

32 A na vtoriot den se vratija vo tvr-dinata, otkako gi ostavija kowaniciteda odat so nego.

33 Onie {to vlegoa vo Kesarija i mugo predadoa pismoto na namesnikot, mugo pretstavija i Pavle.

34 Namesnikot go pro~ita pismoto ipra{a od koj kraj e toj, i otkako razbradeka e od Kilikija, re~e:

29 18,15 25,18-19

30 28,18 Lk 23,15

34 Lk 23,6

11 18,9

28,16-31

12 9,23-29

25,3

DELA NA APOSTOLITE

9 23,23. Okolu 21 ~asot.

174

35 „]e te soslu{am, koga }e dojdat itvoite obviniteli.” I zapoveda da godràt pod straà vo dvorot Irodov.

Obvinuvaweto na Judejciteprotiv Pavle

24 Po pet dena sleze prvosve{te-nikot Ananija so stare{inite i

so nekoj si govornik Tertil, pa izlegoapred namesnikot, obvinuvaj}i go Pavle.

2 A koga go povikaa Pavle, Tertilpo~na da go obvinuva, velej}i:

3 „Sekoga{ i nasekade so golema bla-godarnost priznavame deka preku tebe,mnogupo~ituvan Felikse, kaj nas imapoln mir, a preku griìte tvoi - naovoj narod mu se deli vistinska pravda.

4 No, za da ne ti odzememe mnogu vre-me, te molam da n# islu{a{ nakratkoso tvojata krotost.

5 Utvrdivme deka ovoj ~ovek e ~uma ideka kreva buntovi protiv site Judejcipo vselenata i deka e predvodnik nanazarejskata eres.

6 Toj se obide duri i hramot da go os-kverni. Zatoa nie go fativme i sakavmeda mu sudime spored na{iot Zakon;

7. no zapovednikot Lisij dojde i sogolema sila go istrgna od racete na{i,i go isprati kaj tebe,

8 otkako zapoveda i nie, negovite ob-viniteli, da dojdeme kaj tebe. Ti }e mo-è{ sam da go ispita{ i od nego da doz-nae{ za {to go obvinuvame nie.”

9 I Judejcite potvrduvaa deka e taka.

Pavle ja iskaùva svojataodbrana pred Feliks

10 Namesnikot mu dade znak na Pavleda zboruva, a toj odgovori: „Bidej}iznam deka od pred mnogu godini si musudija na ovoj narod, so poslobodno srce}e zboruvam vo moja odbrana.

11 Ti moè{ da doznae{ deka nemapove}e od dvanaeset dena otkako se is-ka~iv vo Erusalim na poklonenie.

12 No ne me najdoa nitu vo hramot ne-komu da zboruvam, ili bunt da krevamme|u narodot, ni po sinagogite, nitu,pak, vo gradot.

13 Nitu, pak, tie moàt da go dokaàtona {to sega ti zboruvaat za mene.

14 No ti priznavam deka spored u~e-weto, koe tie go narekuvaat eres, Musluàm na Boga na na{ite tatkovci,deka veruvam vo s# {to e napi{ano voZakonot i vo Prorocite,

15 deka se nadevam na Boga, deka }eima voskresenie na mrtvite, na praved-nite i na nepravednite, koe i tie samigo o~ekuvaat.

16 A zatoa i sam se trudam sekoga{ daimam ~ista sovest pred Boga i predlu|eto.

17 Po mnogu godini dojdov da mu done-sam na mojot narod milostina i prino-si.

18 Toga{, koga se bev o~istil, me naj-doa vo hramot, ni so narod, nitu so ne-mir,

19 nekoi aziski Judejci, koi treba{eda se pretstavat pred tebe i da me obvi-nat, ako imaat ne{to protiv mene.

20 Ili, pak, tie sami da kaàt dalivo mene na{le nekakva nepravda, kogase bev javil pred Sinedrionot, -

21 osven samo ovie zborovi, koi, zasta-nat pred niv, glasno gi izgovoriv: ‚Za-radi voskresenieto na mrtvite me sudi-te vie denes.'”

22 Koga go slu{na toa Feliks, toj goodloì deloto, bidej}i dobro znae{e zatoa u~ewe, i re~e: „]e go razgledam de-loto koga }e dojde zapovednikot Lisij.”

23 I mu zapoveda na stotnikot da gopazi Pavle, no da mu dava izvesna slo-boda, i da ne zapira nikogo od negovitebliski da mu sluàt, ili da doa|aat kajnego.

Pavle pred Feliks i Druzila 24 Po nekolku dena dojde Feliks so

ènata svoja Druzila koja be{e Judejka,pa go povika Pavle i slu{a{e od negoza verata vo Hristos Isus.

25 A koga Pavle zboruva{e za pravda,za vozdrùvawe i za idniot sud, Feliksse upla{i i odgovori: „Sega odi si, akoga }e najdam vreme, }e te povikam.”

26 Pri ova se nadeva{e deka Pavle }emu dade pari za da go pu{ti; zatoa ~es-to go povikuva{e i razgovara{e so ne-go.

14 28,23

15 23,6 26,6-8

16 23,1 2 Tim 1,3

17 11,29 21,23-26

19 21,27

21 23,6 24,15

25 17,32 Mk 6,17-20

24,1 25,2

2 24,10

4 26,2-3

6 6,13-14

25,8

10 24,4 26,2

11 20,16

DELA NA APOSTOLITE

175

27 No koga izminaa dve godini, Felik-sa go zameni Porcij Fest. I bidej}i sa-ka{e da im ugodi na Judejcite, Feliksgo ostavi Pavle vo okovi.

Pavle pred Fest

25 A Fest, otkako po tri dena pri-mi vlast, izleze od Kesarija i

dojde vo Erusalim. 2 Toga{ prvosve{tenikot i stare{i-

nite judejski mu se poàlija protivPavle, i go molea,

3 baraj}i milost za sebe protiv nego,da go prati vo Erusalim, i redea zasedaza da go ubijat patem.

4 No Fest odgovori deka Pavle se ~u-va pod straà vo Kesarija, a i deka tojsam skoro }e otpatuva tamu.

5 „Koi, pak, od vas, moàt, neka dojdatso mene, i ako ima nekakva vina na ovoj~ovek, toga{ neka go obvinat.”

6 I otkako be{e kaj niv, ne pove}e oddeset dena, sleze vo Kesarija, i utre-denta sedna na sudskiot stol i zapovedada go dovedat Pavle.

7 A koga go dovedoa, Judejcite {to beado{le od Erusalim, zastanaa naokolu,i mnogu te{ki obvinenija iznesuvaaprotiv Pavle, koi ne moèa da gi doka-àt.

8 A toj, branej}i se, re~e: „So ni{tone se ogre{iv ni protiv Zakonot judej-ski, ni protiv hramot, nitu, pak, pro-tiv carot.”

9 No Fest, sakaj}i da im ugodi naJudejcite, mu odgovori na Pavle i re~e:„Saka{ li da odi{ gore vo Erusalim itamu da ti se sudi za toa od mene?”

10 A Pavle odgovori: „Stojam predcareviot sud, kade {to treba da bidamsuden. Judejcite ne sum gi navredil soni{to, kako {to i ti toa mnogu dobrogo znae{.

11 Za{to, ako sum vinoven i sum na-pravil ne{to {to zasluùva smrt, jasne se otkaùvam da umram; no, ako odseto toa vo {to me obvinuvaat tie nemani{to, toga{ nikoj ne moè da me pre-dade na niv. Se povikuvam na carot.”

12 Toga{ Fest, otkako se posovetuvaso Sovetot, odgovori: „Se povika nacarot, - re~e, - kaj carot }e pojde{.”

Pavle pred Agripa i Vernikij 13 A otkako minaa nekolku dena, ca-

rot Agripa i Vernikij slegnaa vo Ke-sarija za da go pozdravat Fest.

14 I bidej}i tamu ostanaa pove}e de-novi, Fest mu re~e na carot za Pavle,velej}i: „Feliks ostavi eden ~ovek vozatvorot.

15 Koga bev vo Erusalim, za nego izle-goa prvosve{tenicite i stare{initejudejski i me molea da go osudam.

16 Jas odgovoriv deka kaj Rimjanite nee voobi~aeno ~ovek da se osuduva nasmrt pred obvinetiot da se soo~i soobvinitelite i da mu se dozvoli da sebrani od obvinuvaweto.

17 I koga se sobraa ovde, na drugiotden, bez nikakvo odlagawe jas sednav nasudiskiot stol i zapovedav da go dove-dat ~ovekot;

18 i koga zastanaa okolu nego obvini-telite, ne iznesoa nikakvo obvinenieprotiv nego, kako {to pretpolagav;

19 tuku protiv nego imaa nekakvi pre-pirki okolu nivnoto veruvawe i zanekoj si Isus, Koj umrel i za Kogo Pav-le veli deka e ìv.

20 A jas, ne znaej}i {to da pravam soovoj, go pra{av dali saka da odi voErusalim i tamu da bide suden.

21 No, bidej}i Pavle pobara da bide~uvan do sudskata odluka na negovotoviso~estvo, zapovedav da go dràt podstraà, dodeka go pratam kaj carot.”

22 Toga{ Agripa mu re~e na Fest: „Bisakal i jas da go soslu{am toj ~ovek.” Atoj odgovori: „Utre }e go soslu{a{.”

23 Utredenta, koga Agripa i Vernikijdojdoa so golem sjaj i vlegoa vo sudni-cata zaedno so vojvodite i najuglednitegra|ani, po zapoved na Fest, go dovedoaPavle.

24 Fest re~e: „Care Agripa i site viemaì, koi ste so nas ovde! Go gledateovoj, za kogo celoto mnozinstvo Judejcidojdoa kaj mene, i vo Erusalim i ovde, ivikaa deka toj pove}e ne treba da ì-vee.

25 No jas, koga razbrav deka toj nenapravil ni{to dostojno za smrt, ibidej}i toj sam se povika na negovotoviso~estvo, re{iv da go pratam kajnego.

15 25,2.24

19 17,18 18,15 23,29 Lk 24,5.23 2Kor 13,4

20 25,9-10

21 25,11-12

22 Lk 23,8

23 Mt 10,18

24 22,22 25,2.7.15

25 23,9 28,18

27 12,3 25,9

25,2 25,15

5 23,30

7 24,5-6

8 6,13

9 24,27

11 25,7

DELA NA APOSTOLITE

176

26 Za nego, pak, nemav popravo {to damu napi{am na gospodarot; zatoa goizvedov pred vas, i osobeno pred tebe,care Agripa, za da moàm, otkako }e sesvr{i ispituvaweto, ne{to danapi{am.

27 Za{to, besmisleno e, mi se ~ini, dapratam zatvorenik, a vinata negova dane ja soop{tam.”

Pavle ja iskaùva svojataodbrana pred Agripa

26 Agripa mu re~e na Pavle:„Dopu{teno ti e da zboruva{ vo

svoja polza.” Toga{ Pavle ja podade ra-kata i po~na da zboruva vo svoja odbra-na:

2 „Radosen sum, care Agripa, {todenes pred tebe }e moàm da se branamza s# {to me obvinuvaat Judejcite,

3 dotolku pove}e, {to ti gi poznava{judejskite obi~ai i prepirki; pa zatoa,te molam, da me islu{a{ milostivo.

4 Mojot ìvot od ranata mladost,{to go pominav najnapred me|u svojotnarod vo Erusalim, poznat im e na siteJudejci;

5 tie odamna me znaat, - ako sakaat ne-ka svedo~at, - deka jas, kako farisej,najstrogo ìveev po u~eweto na na{atavera;

6 a sega stojam pred sud poradi nade`-ta vo vetuvaweto dadeno od Boga na tat-kovcite na{i,

7 koe na{ite dvanaeset kolena se na-devaat deka }e go postignat, sluèj}iMu na Boga postojano dewe i no}e. Zataa nade`, care Agripa, me obvinuvaatJudejcite.

8 [to? Zarem vie mislite deka nemoè da se veruva deka Bog voskresnuvamrtvi?

9 Navistina, taka i jas mislev dekatreba da izvr{am mnogu raboti protivimeto na Isus od Nazaret;

10 taka i napraviv vo Erusalim i,otkako dobiv vlast od prvosve{tenici-te, mnogu svetii zatvoriv, a koga giubivaa, i jas odobruvav,

11 i ~esto gi ma~ev po site sinagogi igi prinuduvav da hulat na Isus i, raz-jaren, bez merka gi gonev niv duri i dotu|ite gradovi.

Pavle raskaùvaza svoeto obra}awe

(Dela 9,1–19; 22,6–16)

12 Za taa cel odej}i vo Damask, sovlast i poraka od prvosve{tenicite,

13 srede bel den, care, na patot vidovsvetlina, posilna od son~evata svetli-na, koja me ogrea od neboto mene i onie,{to odea so mene.

14 Site padnavme na zemja, i jas ~uvglas, {to mi zboruva{e na evrejski ja-zik: ‚Savle, Savle, zo{to Me goni{?Te{ko e za tebe da se rita{ protiv bo-dil.'

15 A jas rekov: ‚Koj si ti, Gospodi?'Toj odgovori: ‚Jas sum Isus, Kogo Gogoni{ ti.

16 No stani i ispravi se na nozetesvoi; zatoa i ti se javiv, da te napravamsluìtel i svedok na ova {to go vide i{to }e ti otkrijam,

17 izdvojuvaj}i te od ovoj narod i odneznabo{cite, kaj koi }e te ispratamsega,

18 za da im gi otvori{ o~ite nivni, tada se obratat od temninata vo svetlinai od vlasta na satanata kon Boga, papreku verata vo Mene da primat pros-tuvawe na grevovite i nasledstvo me|uosvetenite.'

Pavle zboruva za svoeto delo 19 Zatoa, care Agripa, jas ne se pro-

tivev na nebesnoto videnie, 20 no najnapred na ìtelite vo Da-

mask i Erusalim, a potoa po celata Ju-dejska zemja i na neznabo{cite im pro-povedav da se pokaat i da se obratat konBoga, pravej}i dela dostojni za pokaja-nie.

21 Zatoa me fatija Judejcite vohramot i se obidoa da me ubijat.

22 No, otkako dobiv pomo{ od Boga,stojam do den denes i im svedo~am namali i na golemi, zboruvaj}i samo zaona {to bea go zboruvale Prorocite iMojsej deka treba da se slu~i:

23 deka Hristos mora da postrada i,otkako prv }e voskresne od mrtvite, nanarodot i na neznabo{cite }e im pro-poveda svetlina.”

12 9,2

13 Lk 2,9

16 22,15

17 9,15 Er 1,5-8

18 20,32 Is 42,7.16 Kol 1,12-14 1 Ptr 2,9

20 9,27-29 Rim 15,19

21 21,30-31 24,19

22 17,2-3 24,14

23 13,47 Lk 24,46

26,1 13,16 21,40

6 23,6

24,21

8 Rim 4,17

Evr 11,19

9 2,22

DELA NA APOSTOLITE

177

Pavle go povikuva Agripada ja prifati verata

24 A dodeka go zboruva{e ova voodbrana, Fest izvika so visok glas: „Sipoludel li, Pavle! Mnogubrojnite kni-gi te dovele do ludilo!”

25 A toj odgovori: „Ne sum lud, po~i-tuvan Feste, tuku kaùvam zborovi navistinata i so zdrav razum.

26 Toa go znae i carot, pred kogo islobodno zboruvam; jas ne veruvam dekaod seto ova ne{to mu e nepoznato, za{-to toa ne e vr{eno vo nekoj agol.”

27 „Veruva{ li, care Agripa, vo Pro-rocite? Znam deka veruva{.”

28 Agripa mu odgovori na Pavle:„U{te malku, pa }e me ubedi{ da sta-nam hristijanin!”

29 A Pavle re~e: „Bi Mu se molel naBoga i za malku i za mnogu ne samo ti,no i site, {to me slu{ate denes, da sta-nete takvi, kakov {to sum i jas, no bezovie okovi.”

30 Koga go kaà toa, carot i namesni-kot Vernikij i onie, {to sedea so niv,stanaa

31 i, otkako se povlekoa na strana,zboruvaa me|u sebe i velea deka toj ~o-vek ne pravi ni{to {to zasluùvasmrt ili okovi.

32 I Agripa mu re~e na Fest: „Ovoj~ovek moè{e da bide osloboden, akone be{e posakal sud pred carot.” Zatoanamesnikot re{i da go isprati predcarot.

Pavle e ispraten vo Rim

27 Koga be{e odlu~eno da otplovi-me za Italija, Pavle i nekolku

drugi zatvorenici gi predadoa na edenstotnik, po ime Julij, od carskata ~eta.

2 Se ka~ivme na edna adramitskikorab, koj treba{e da plovi pokrajaziskite mesta, i taka otplovivme. Sonas be{e Aristarh, Makedonec od So-lun.

3 Na drugiot den stignavme vo Sidon.I Julij, koj postapuva{e so Pavle~ovekoqubivo, mu dozvoli da pojde doprijatelite svoi, za da se pogriàt zanego.

4 Koga trgnavme ottamu, plovevme vozavetrinata na Kipar, bidej}i vetro-vite duvaa sprotivno,

5 i, otkako go preplovivme moretopokraj Kilikija i Pamfilija, stig-navme do Mira Likiska.

6 Tamu stotnikot najde eden aleksan-driski korab, koj plove{e za Italija, in# prefrlija vo nego.

7 I plovej}i poleka mnogu dni, odvajstignavme do Krit. Bidej}i vetrot n#spre~uva{e da vlezeme tamu, doploviv-me pod Krit pokraj Salmona.

8 I, otkako so maka plovevme pokrajnea, stignavme do edno mesto, nare~enoDobri Pristani{ta, blizu koe se na-o|a{e gradot Laseja.

9 Otkako mina mnogu vreme i plove-weto stana ve}e mnogu poopasno, a ipostot be{e ve}e minal, Pavle gi opo-mena

10 i im re~e: „Gledam, lu|e, deka plo-veweto }e bide ma~no i so golema {te-ta ne samo za tovarot na korabot, tukui za ìvotite na{i.”

11 No stotnikot pove}e mu veruva{ena kormilarot i sopstvenikot na bro-dot otkolku na zborovite Pavlovi.

12 A bidej}i pristani{teto ne be{epogodno za prezimuvawe, mnogumina iz-javija deka sakaat ottamu da otplovat,ako e mo`no, do Feniks, kritskotopristani{te, koe se nao|a sproti jugo-zapadniot i severozapadniot vetar, itamu da prezimuvaat.

Bura vo moreto 13 A koga duvna jugot, tie pomislija

deka moàt da ja ostvarat svojata cel,ja krenaa kotvata i zaplovija pokrajKrit.

14 No naskoro protiv niv se dignaburniot vetar, nare~en Evrakilon10.

15 I {tom go zgrabi korabot, bidej}ine moè{e da mu se protivstavi na vet-rot, nie im se prepu{tivme na brano-vite da n# nosat.

16 Minuvaj}i pokraj edno ostrov~e,koe se vika Kavda, odvaj moèvme da gozadrìme korabot.

10 2 Kor11,25

31 23,29

27,2 19,29 20,4

Fil 1,24

3 24,23

28,16.23.30

DELA NA APOSTOLITE

10 27,14. Severoisto~nik.

178

31 Pavle mu re~e na stotnikot i navojnicite: „Ako ovie ne ostanat na ko-rabot, vie ne moète da se spasite.”

32 Toga{ vojnicite gi presekoa jaì-wata na ~unot i go ostavija da padnedolu.

33 I pred da osamne, Pavle gi pokanisite da kasnat, velej}i: „Denes e ~eti-rinaesetti den, otkako vo is~ekuvawestoite gladni, ne vkusuvaj}i ni{to.

34 Zatoa, ve molam, kasnete: toa }e vigo spasi ìvotot. Vpro~em, na niedenod vas nema da mu padne ni vlakno odglavata.”

35 [tom go re~e toa, zede leb, Mu bla-godari na Boga pred site, prekr{i ipo~na da jade.

36 Toga{ se obodrija site i zedoahrana;

37 a vo korabot n# ima{e vkupno dves-te sedumdeset i {est du{i.

38 I koga se potkrepija, po~naa da goolesnuvaat korabot, isfrluvaj}i goìtoto v more.

Brodolom 39 [tom se razdeni, zemjata ne ja poz-

naa, no zabeleàa eden zaliv so pesok,na koj re{ija, ako im pojde od raka, dago izvle~at korabot.

40 I digaj}i gi kotvite, se zaplovi pomoreto; a pokraj drugoto gi razlabavijai vrskite na kormilata, go razvija ma-loto edro sprema vetrecot {to duva{e,ta plovea kon bregot.

41 No udiraj}i na eden greben, prame-cot na korabot se zabi i ve}e ne se po-mrdna, a zadniot del od korabot serazbiva{e od silata na branovite,

42 Vojnicite, pak, pomislija da giubijat zatvorenicite, za da ne isplivanekoj i da pobegne.

43 No stotnikot, sakaj}i da go spasiPavle, gi odvrati od taa namera i zapo-veda najnapred da skoknat i da izlezatna zemja onie, {to znaat da plivaat,

44 a drugite - koj na {tica, koj na{togode od korabot. I taka izlegoasite ìvi i zdravi na zemja.

34 Mt 10,30

42 12,19 16,27

19 Jona 1,5

24 18,9

DELA NA APOSTOLITE

17 Koga go izvlekoa, upotrebija sekak-vi sredstva i go vrzaa korabot odozdola;bidej}i se pla{ea da ne se nasukaat naSirtite, gi spu{tija edrata i taka bev-me noseni od strujata.

18 Na drugiot den, bidej}i bevme sil-no frlani od burata, po~naa da go is-frluvaat tovarot,

19 a na tretiot den sami so racetesvoi ja isfrlaa opremata na korabot.

20 No, bidej}i vo tekot na mnogu dnine se pojavi ni sonce, ni yvezda, abesnee{e i prili~no golema bura,ponatamu is~eznuva{e sekakva nade`deka }e se spasime.

21 I bidej}i ve}e dolgo vreme ne beajadeni, Pavle zastana sred niv i re~e:„Lu|e, bra}a, treba{e da me poslu{atei da ne trgame od Krit, i }e gi izbeg-nevme ovie maki i {teti.

22 A sega vi sovetuvam da bidete bod-ri, za{to niedna du{a od vas nema dazagine, osven korabot.

23 Bidej}i no}eska mi se javi angelotod Boga, îj sum i Komu Mu sluàm,

24 i re~e: ‚Ne pla{i se, Pavle, titreba da izleze{ pred carot; i ete, Gos-pod ti gi daruva site, {to plovat sotebe.'

25 Zatoa, bra}a, ne pla{ete se, za{toMu veruvam na Boga deka }e se slu~itaka, kako {to mi be{e re~eno.

26 No, treba da bideme isfrleni naeden ostrov.”

27 Be{e ve}e ~etirinaesetta no}, ot-kako bevme noseni navamu-natamu poJadranskoto More, koga kon polno}mornarite nasetija deka se pribliù-vaat do nekakvo kopno,

28 i, koga ja izmerija dlabo~inata, ot-krija deka iznesuva dvaeset fati; paotidoa malku potamu, izmerija pak inajdoa petnaeset fati.

29 I bidej}i se pla{ea da ne udrat nakarpesti mesta, od stranata na kormi-loto spu{tija ~etiri kotvi, pa ~ekaada osamne.

30 A koga mornarite namislija da po-begnat od korabot, i spu{tija ~un vomoreto kako da }e spu{taat kotvi odprednata strana,

179

Pavle na ostrovot Melit

28 I toga{, otkako se spasivme,doznavme deka ostrovot se vika

Melit11. 2 A me{tanite ni ukaàa neobi~na

~ovekoqubivost: n# primija site i, bi-dej}i vrne{e do`d, be{e studeno, tanakladoa ogan.

3 A koga Pavle nasobra mnogu grankii gi stavi na ognot, edna zmija izleze odgrankite poradi gore{tinata i se vpivo negovata raka.

4 Me{tanite, {tom go vidoa ìvot-noto kako visi na negovata raka, me|usebe si rekoa: „Ovoj ~ovek e navistinaubiec; pa zatoa, iako se izbavi od more-to, sudot Bo`ji ne go ostavi da ìvee.”

5 No toj ja istrese zmijata vo ognot ini{to lo{o ne mu stana.

6 A tie o~ekuvaa da se pojavi otok,ili, pak, vedna{ da padne mrtov; no, bi-dej}i ~ekaa dolgo vreme i vidoa deka nemu stana nikakvo zlo, tie si go prome-nija misleweto i velea deka e toj bog.

7 Okolu toa mesto se nao|aa imotitena na~alnikot na ostrovot, po ime Pop-lij. Toj n# primi i tri dni prijatelskin# go{teva{e.

8 A tatkoto na Poplij se razbole ileè{e, stradaj}i od treska i bolki vostomakot. Pavle vleze kaj nego, sepomoli i, poloùvaj}i gi racete svoivrz nego, go isceli.

9 Toga{, i drugite od ostrovot, {tostradaa od bolesti, doa|aa i se iscelu-vaa.

10 Tie n# po~ituvaa mnogu i n# udos-toija so golemi po~esti, a pred zaminu-vawe n# snabdija so site potrebniraboti.

Pavle pristignuva vo Rim 11 Po tri meseci otplovivme so eden

aleksandriski korab, {to be{e prezi-mil na toj ostrov i nose{e znak Dios-kuri.

12 I stignavme vo Sirakuza, kade {toostanavme tri dena.

13 Ottamu otplovivme i pristignavmevo Rigija; a po eden den duvna jugot i naidniot den stasavme vo Potioli;

14 tamu najdovme bra}a, po ~ija molbakaj niv ostanavme sedum dena. I potoatrgnavme za Rim.

15 Tamo{nite bra}a, {tom ~uja za nas,izlegoa da n# presretnat do Apieviotplo{tad i do Trite kr~mi. Koga gi vi-de Pavle, Mu zablagodari na Boga i seobodri.

16 [tom stignavme vo Rim stotnikotmu gi predade zatvorenicite na vojvo-data, na Pavle mu be{e dopu{teno daìvee oddelno, no pod straà na edenvojnik.

Pavle propoveda vo Rim 17 Po tri dni Pavle gi povika prven-

cite judejski i koga se sobraa, toj imzboruva{e: „Maì bra}a, iako ne nap-raviv ni{to protiv narodot ili tat-kovskite obi~ai, od Erusalim me pre-dadoa okovan vo racete na Rimjanite.

18 I, otkako me sudea, sakaa da mepu{tat, za{to vo mene ne najdoa nikak-va vina {to zasluùva smrt;

19 no, bidej}i Judejcite se protivea,bev prinuden da baram sud pred carot;no ne za toa da go obvinuvam vo ne{tosvojot narod.

20 Poradi toa i ve povikav da se vidi-me i da pozboruvame; za{to zaradi na-de`ta na Izrail sum okovan vo ovielanci.”

21 A tie mu odgovorija: „Nie nitupisma sme dobile za tebe od Judeja, ni-tu, nekoj od bra}ata do{ol da n# izves-ti ili ne{to lo{o da kaè za tebe.

22 No nie sakame da ~ueme od tebeli~no {to misli{ ti za toa; za{topoznato ni e deka na toa u~ewe nasekadese protivre~i.”

23 I otkako mu opredelija den, golemomno{tvo dojde vo negovoto opredelenoìveali{te, i toj od utroto do ve~ertaso dokazi im go izloùva{e u~eweto zacarstvoto Bo`jo i gi uveruva{e zaIsus i od Zakonot Mojseev i od Proro-cite.

14 20,6 21,4

16 24,23 28,30

17 21,33 22,24 25,8

18 26,32

19 25,11-12.21-25

23 20,25 28,31

24 17,2.11

25 23,7 Lk 24,27.44

26-27 Is 6,9-10Mt 13,14-15

28,1 27,26-27

5 Mk 16,18

6 14,11

7 16,15 28,14

8 Lk 4,38 Jk 5,14

9 5,15-16

8,7

DELA NA APOSTOLITE

11 28,1. Dene{na Malta.

180

24 Edni se ubedija od zborovite ne-govi, a drugi ne poveruvaa.

25 Bidej}i bea neslo`ni me|u sebe,tie po~naa da se razotiduvaat; i vo toavreme Pavle im gi ka`a ovie zborovi:„Dobro im rekol Duhot Sveti na tat-kovcite va{i preku prorokot Isaija,velej}i:

26 ‚Odi i ka`i mu na ovoj narod: sou{i }e ~uete, i nema da razberete, soo~i }e gledate, i nema da vidite,

27 za{to srceto na ovie lu|e zakorave-lo, ta so u{ite ma~no slu{aat, a o~itesvoi gi zatvorile, pa nekako so o~ite

da ne vidat i so u{ite da ne ~ujat, i sosrceto da ne razberat, i da ne se ob-ratat, za da gi iscelam.'

28 I taka, neka vi bide poznato dekaspasenieto od Boga im e isprateno naneznabo{cite, tie i }e ~ujat.”

29 Koga go re~e toa, Judejcite se razo-tidoa so golema prepirka me|u sebe.

30 Pavle ostana tamu celi dve godinivo posebno najmena ku}a i gi prima{esite, {to doa|aa kaj nego,

31 propovedaj}i go carstvoto Bo`jo iu~ej}i za Gospoda Isusa Hrista napol-no slobodno, i nikoj vo toa ne go spre-~uva{e.

28 13,46 18,6

30 28,23

31 19,8 20,25 28,23

DELA NA APOSTOLITE

Pozdrav

1 Jakov, sluga na Boga i na GospodaIsusa Hrista, ispra}a pozdrav do

dvanaesette plemiwa, koi ìveat rase-leni.

Vera i mudrost 2 Raduvajte se, bra}a moi, koga }e pad-

nete vo razni isku{enija, 3 znaej}i deka proverkata na va{ata

vera sozdava trpelivost: 4 trpelivosta, pak, neka bide sovr{e-

no delo za da bidete sovr{eni i celos-ni, bez nikakov nedostatok.

5 Ako nekomu od vas mu nedostigamudrost, neka ja pobara od Boga, Koj nasite im dava izobilno i bez prigovara-we - i }e mu se dade.

6 No da moli so vera i nikako da ne sesomneva; za{to onoj koj se somneva, pri-lega na morski bran, kogo vetrot go iz-diga i rastura;

7 takov ~ovek neka ne misli deka }edobie ne{to od Gospod.

8 ôvek {to se dvoumi vo site svoipati{ta e nepostojan.

Siroma{tija i bogatstvo 9 Bratot, koj e na poniska polo`ba,

neka se fali so vozvi{enosta svoja,

10 a bogatiot - so svojata poniznost,bidej}i toa e minlivo kako cvet od tre-va;

11 za{to kako {to sonceto ogreva i sosvojata èga ja isu{uva trevata, i cve-tot nejzin otpa|a, i ubavinata na nejzi-niot izgled is~eznuva, taka }e ovene ibogatiot vo svojot pat.

Ispituvawe i isku{uvawe 12 Blaèn e onoj ~ovek koj izdrùva

isku{enie, bidej}i otkako }e bide pro-veren, }e dobie venec na ìvotot, {toGospod im go vetil na onie koi Gosakaat.

ôve~koto isku{enie i Bo`jiot dar 13 Nieden, koga e vo isku{enie da ne

veli: „Bog me isku{uva”, bidej}i Bog sozlo ne se isku{uva, i Toj nikogo neisku{uva,

14 no sekogo go isku{uva negovata po-hota koja go vle~e i mami.

15 Potoa pohotta, otkako }e se za~ne,ra|a grev, a grevot, izvr{en, ra|a smrt.

16 Ne mamete se, bra}a moi vozqubeni. 17 Sekoj dobar dar i sekoj sovr{en po-

darok ide ozgora, simnuvaj}i se od Ote-

10-11 Is 40,6-8 Ps 101,4.11 1 Ptr 1,24

12 Mt 5,3 Lk 6,20 1 Kor 9,25 2 Tim 4,8 Otkr 2,10

13 Sir 15,11-13

14 Rim 7,7-8 1 Jn 2,16-17

15 4,17 Rim 5,12 6,23

17 Mal 3,6 Mt 7,11 1 Jn 1,5

1,1 5,14-15 Rim 1,1 Fil 1,1

1 Ptr 1,1

2 1,12

1 Ptr 1,6

3 Lk 8,15

Rim 5,3-4 1 Ptr 1,7

4 1,17 3,2

Mt 5,48 19,21

5 3,13

Izreki2,3-6

Jn 11,22

6 Mt 7,7

Mk 11,24 Efes 4,14

8 4,8

9 1 Kor 1,

26-29 11,21-22

POSLANIE NA APOSTOL JAKOV

Voved

Poslanieto na apostol Jakov e op{to pismo upateno do hristijanite odceliot svet. Iako napi{ano kako poslanie, toa pove}e nalikuva na kratkakniga so upattsva za sekojdnevno ìveewe.

Za apostol Jakov verata zna~i deluvawe! Vsu{nost, celata kniga e serija naprimeri koi ja pretstavuvaat verata pokaàna na delo, na mudar i prakti~enna~in.

Sovetite se jasni. Ako si siromav, ne o~ajuvaj! Koga tvojata vera e ispitu-vana, ne predavaj se! Ne luti se lesno! Ne davaj mu predimstvo na bogatiot predsiromaviot! Kontroliraj go svojot jazik i svoite èlbi! Predaj se na Boga iupravuvaj se spored Negovata mudrost! Bidi trpeliv i qubezen, i moli se zaonie koi imaat potreba od Bo`jata pomo{!

Sodrìna na poslanieto: pozdravi (1,1); ìvot vo verata i mudrosta (1,2-18);prifa}aweto na Bo`jata poraka (1,19-27); za bogatiot i siromaviot (2,1-13);mudrost i zborovi (3,1-18); predupreduvawe protiv prijatelstvoto so svetot(4,1-5,6); trpenie, qubeznost i molitva (5,7-20).

182

cot na svetlinata, vo Kogo nema pro-meni ni senka od izmena.

18 Za{to Toj n# rodi po svojata voljapreku slovoto na vistinata, za da bi-deme prvina me|u Negovite sozdanija.

Da se slu{a i izvr{uva slovoto 19 I taka, moi vozqubeni bra}a, sekoj

~ovek neka bide brz za slu{awe, a sporza zboruvawe, i baven za gnev,

20 bidej}i ~ove~kiot gnev ne ja izvr-{uva Bo`jata pravda.

21 Zatoa, otfrluvaj}i od sebesi sekak-va ne~istota i nasobrana zloba, sokrotkost primete go nasadenoto slovo,koe moè da gi spasi va{ite du{i.

22 Bidete izvr{iteli na slovoto, a nesamo slu{ateli, mamej}i se sami sebe.

23 Za{to, koj go slu{a slovoto, a ne goizvr{uva, toj prilega na ~ovek koj gogleda svoeto sopstveno lice vo ogleda-lo;

24 }e se pogledne, pa }e si zamine, ivedna{ zaborava kakov bil.

25 No koj }e se zadlabo~i vo sovr{e-niot Zakon na slobodata i ostane vo ne-go, toj, bidej}i ne e zaboravliv slu-{atel, tuku izvr{itel koj dejstvuva, }ebide blaèn vo svoeto dejstvuvawe.

26 Ako nekoj od vas misli deka e pobo-èn, a ne go zauzduva jazikot svoj, tukugo mami srceto svoe, negovata pobo`-nost e suetna.

27 îsta i neporo~na vera pred BogaOtecot e ovaa: da se griì{ za siracii vdovici vo nivnite maki i da se pa-zi{ da ostane{ neoskvernet od svetot.

Verata e nepristrasna

2 Bra}a moi, drète ja nepristrasnoverata vo Isus Hristos, na{iot

Gospod na slavata! 2 Ako vo va{eto sobranie vleze ~ovek

so zlaten prsten, vo svetli ali{ta, ivleze siromav ~ovek so prosta obleka,

3 pa se zagledate na oble~eniot vosvetli ali{ta i mu re~ete: „Ti sedniovde ubavo!”, a na siroma{niot mu re-~ete: „Ti stoj tamu!”, ili „Sedni ovde,kraj podno`jeto moe!”,

4 zarem so toa ne pokaùvate pris-trasnost, i ne stanuvate sudii so lo{ipomisli?

5 Poslu{ajte, vozqubeni bra}a moi,ne gi izbra li Bog siroma{nite od ovojsvet da bidat bogati vo verata i nasled-nici na carstvoto, veteno od Nego naonie koi Go qubat?

6 A vie go posramivte siromaviot!Ne se li bogatite tie {to ve ma~at i vevle~at po sudovi?

7 Ne go hulat li tie va{eto dobroime, so koe ste se narekle?

8 Ako, pak, go izvr{uvate carskiotzakon spored Pismoto: „Vozqubi gobli`niot kako samiot sebe” - dobropravite.

9 No, ako ste pristrasni, grev pra-vite; i Zakonot ve osuduva kako pres-tapnici.

10 Za{to, koj go pazi celiot Zakon, azgre{i samo vo edno, vinoven }e bide zas#.

11 Za{to Onoj, Koj rekol: „Ne praviprequba!”, rekol i: „Ne ubivaj!” Pazatoa, ako ne vr{i{ prequba, a ubie{,ti }e stane{ prestapnik na Zakonot.

12 Zboruvajte i postapuvajte kakoonie {to }e bidat sudeni spored zako-not na slobodata.

13 Za{to sudot }e bide bezmilosensprema onoj koj ne pokaùva milost;milosta nadviva nad sudot.

Bez dela verata e mrtva14 Kakva e polzata, bra}a moi, ako

nekoj re~e deka ima vera, a dela nema?Moè li verata da go spasi?

15 Ako nekoj brat ili sestra se goli inemaat {to da jadat,

16 pa nekoj od vas im re~e: „Odete siso mir, grejte se i nasitete se!”, a ne imdade {to im e potrebno za teloto -kakva polza?

17 I taka, verata, ako nema dela, samapo sebe e mrtva.

18 No moè nekoj da re~e: ti ima{vera, a jas imam dela. Pokaì mi ja svo-jata vera bez dela, a jas preku moitedela }e ti ja pokaàm mojata vera.

19 Ti veruva{ deka Bog e eden: dobropravi{; no i zlite duhovi veruvaat, atreperat.

20 Ne saka{ li da razbere{, o sueten~oveku, deka verata bez dela e mrtva?

5 Mt 25,34 1 Kor 1,26-28 6,9-10 Gal 5,21

7 Dela 2,38 10,48

8 1,25 3 Mojs19,18Mt 19,19 22,39 Mk 12,31 Lk 10,27 Jn 13,34-35 Rim 13,9

9 5 Mojs 1,17

10 5 Mojs27,26 Mt 5,19 Gal 3,10

11 2 Mojs20,13-145 Mojs5,17-18 Mt 5,21.27 19,18 Mk 10,19 Lk 18,20 Rim 13,9

12 1,25

13 Mt 5,7 18,32-35

14 1,25 3,13 Mt 5,16.20 7,21.26 Rim 2,6.15-16 3,28 Gal 2,16 5,6 Efes 2,8-10 Kol 1,10 1 Sol 1,3 2 Sol 1,11

17 2,20.26

19 Mt 8,29 Mk 1,24 5,7 Lk 4,34

18 3,14 5,19

Jn 17,17 Efes 1,13

Kol 1,5 2 Tim 2,15

1 Ptr 1,22-25

19 2 Mojs 34,6

Prop 7,9 Sir 5,11

20 2,21-25

5,16 Mt

5,6.10.20 6,33

21 Mt 11,29

Rim 13,12 Efes

4,22.25 Kol 3,8

1 Ptr 2,1

22 Mt 7,24

Rim 2,13

25 2,12.14

Jn 13,17 Rim 8,2 Gal 6,2

26 Ps 33,13

38,1 140,3

27 4,4

Is 1,11-17.23 Er 5,28 Ez 22,7

Zah 7,10

2,1 2,9

5 Mojs 1,17 Jov 34,19

Dela 10,34


183

21 Neli so dela be{e opravdan Avra-am, na{iot tatko, otkako vrz `rt-venikot go poloì svojot sin Isak?

22 Gleda{ li deka verata dejstvuva{ezaedno so delata negovi, i deka prekudelata, verata stana sovr{ena?

23 I se izvr{i Pismoto, koe veli:„Mu poveruva Avraam na Boga, i toa muse smeta{e za pravednost”, i toj se na-re~e - prijatel Bo`ji.

24 Gledate li deka ~ovekot se oprav-duva so dela, a ne samo so vera?

25 A taka ne se opravda li so dela ibludnicata Raav, otkako gi primi izvi-duva~ite i gi izvede po drug pat?

26 Za{to, kako {to e teloto bez duhmrtvo, taka i verata bez dela e mrtva.

Vnimavaj na jazikot

3 Ne barajte, bra}a moi, mnozina dastanete u~iteli, za{to znaete deka

pogolemo osuduvawe }e dobieme. 2 Site nie mnogu gre{ime. No onoj,

koj vo zborovi ne gre{i, toj e sovr{en~ovek, silen da go zauzda i celoto telo.

3 Ete, ako i nie na kowite im stavimeuzda na ustite, za da ni se pokoruvaat,toga{ upravuvame so celoto nivnotelo.

4 Pa, ete, i korabite: iako se tolkumnogu golemi i silno goneti od burnivetrovi, so malo kormilo se upravuvaatonamu kade {to kormilarot saka;

5 a taka i jazikot e mal organ, no go-lemi raboti zboruva. Ete, mal ogan, akolku golema gora zapaluva;

6 i jazikot e ogan, svet poln so nep-ravda; jazikot se nao|a vo takva polo`-ba me|u na{ite organi, {to go oskver-nuva celoto telo i go pali vremeto nana{iot ìvot, vospaluvaj}i se sam odpekolot.

7 Sekakov vid yverovi i ptici, laza~ii ribi, se skrotuva i se pripitomuva od~ove~kiot rod,

8 a jazikot nikoj ne moè da go skro-ti: toj e nemirno zlo i poln so smrto-nosen otrov.

9 So nego Go blagoslovuvame Boga iOtecot, so nego gi kolneme lu|eto soz-dadeni spored podobieto Bo`jo.

10 Od istata usta izleguva i blagoslovi kletva. Ne treba, bra}a moi, toa takada bide.

11 A te~e li od eden ist izvor slatkai gor~liva voda?

12 Moè li, bra}a moi, smokvata dara|a maslinki, ili lozata smokvi? Ta-ka, od eden ist izvor ne moè da te~esolena i slatka voda.

Mudrosta ozgora i zemnata mudrost 13 Koj e me|u vas mudar i umen, neka gi

pokaè preku svoeto dobro odnesuvawedelata svoi vo krotost i mudrost.

14 No, ako vo srcata svoi imate gor-~liva zavist i karawe, ne falete se ine laète protiv vistinata:

15 toa ne e mudrost koja doa|a ozgora,tuku zemna, du{evna, besovska;

16 za{to, kade {to ima zavist ikarawe, tamu ima nesloga i s# e lo{o.

17 A mudrosta, {to ide ozgora, e naj-napred ~ista, a potoa mirna, krotka,pokorna, polna so milost i dobri plo-dovi, nepristrasna i nelicemerna.

18 Plodot, pak, na pravdata vo mir sesee od mirotvorcite.

Protiv neslogata

4 Od kade se vojnite i raspraviiteme|u vas? Ne ottamu li - od va{ite

pohoti, koi se borat vo organite va{i? 2 Poèluvate i nemate; ubivate i

zaviduvate, i ne moète da dobiete; seprepirate i vojuvate, a nemate, bidej}ine se molite.

3 Prosite, a ne dobivate, za{to zlobarate, za da go tro{ite vo va{ite po-hoti.

4 Prequbodejci i prequbodejki, neznaete li deka prijatelstvoto so ovojsvet e neprijatelstvo na Boga? Za{to,koj saka da mu e prijatel na svetot, mustanuva neprijatel na Boga.

5 Ili, pak, mislite deka Pismotonaprazno zboruva: „So revnost go qubiduhot {to go vselil vo nas.”

6 No Toj dava pogolema blagodat; za-toa e re~eno: „Bog se protivi na gorde-livite, a na poniznite im dava blago-dat.”

15 1,5.17 1 Kor 2,14

17 2,13 Mt 5,7.9 Gal 5,22-25 Evr 12,11 1 Ptr 3,4 3,10-11.16

18 Is 32,17 Mt 5,9 Evr 12,11

4,1 Rim 7,23 1 Ptr 2,11

3 1,5

4 Os 3,1 Mt 12,39 16,4 Rim 8,7 1 Jn 2,15

5 1 Mojs 6,3 2 Mojs 20,5

6 Izreki3,34 Mt 23,12 1 Ptr 5,5

7 Efes 6,12-13 1 Ptr 5,8-9

8 Is 1,16 Zah 1,3 Mal 3,7

10 Jov 5,11 1 Ptr 5,6

21 1 Mojs22,9.12

Is 51,2 Mt 3,9

22 Jn 8,39.53 Gal 3,6-9 Evr 11,17

23 1 Mojs 15,6

Is 41,8 2 Let 20,7 1 Mak 2,52 Sir 44,20

Rim4,3.9.22 Gal 3,6

25 Is.N.2,4.15

6,17 Evr 11,31

26 2,17.20

3,1 Rim 12,7

1 Kor12,28-29

Efes 4,11

2 1,4

3 Ps 31,9

6 Mt 5,22 12,36-37

15,11.18-19

8 Ps 139,3 Rim 3,13

9 1 Mojs1,26-27

5,1 1 Kor 11,7


184

7 Pa zatoa, pokorete Mu se na Boga; aprotivete se na |avolot, i toj }e pobeg-ne od vas.

8 Pribliète se kon Boga, i Toj }e sepribliì kon vas; is~istete gi racete,gre{nici, popravete gi srcata svoi,nepostojani!

9 Bidete naàleni i pla~ete i lipaj-te: smevot va{ neka se pretvori vopla~, a radosta vo taga!

10 Ponizete se pred Gospod i }e ve po-digne!

Koj si ti da go sudi{ bli`niot? 11 Ne ozboruvajte se eden so drug,

bra}a: za{to, koj go ozboruva bratotsvoj ili go sudi, toj go napa|a Zakonoti go sudi Zakonot. A ako, pak, go sudi{Zakonot, toga{ ti ne si izvr{itel naZakonot, tuku sudija.

12 Eden e Zakonodavecot i Sudijata,Koj moè da spasi i pogubi: a ti, koj si{to osuduva{ drug?

Lo{a samodoverba 13 Slu{ajte sega vie, koi velite:

„Denes ili utre }e trgneme vo onoj gradi tamu }e ostaneme edna godina, }e tr-guvame i }e spe~alime”,

14 vie, koi ne znaete {to }e stane ut-re. [to e va{iot ìvot? Toj e parea,koja se pojavuva za kratko vreme, pa is-~eznuva.

15 Mesto da velite: „Ako saka Gospodda bideme ìvi, }e napravime toa itoa.”

16 A sega se falite so svojata gordost.Sekoja takva falba e zla.

17 I taka, grev e za onoj koj znae dapravi dobro, a ne go pravi.

Predupreduvawe do bogatite

5 Ajde sega vie, bogati, pla~ete i li-pajte za stra{nite maki {to idat

na vas. 2 Bogatstvoto va{e izgni, a ali{tata

va{i molci gi izgrizaa. 3 Zlatoto va{e i srebroto vi za'r|aa,

i 'r|ata nivna }e bide svedo{tvo pro-tiv vas i }e go izede teloto va{e kakoogan! Ste nasobrale bogatstvo za pos-lednite dni.

4 Ete, platata {to ste ja zadràle odrabotnicite, koi rabotele na va{itenivi, i izvicite na ètvarite dojdoado u{ite na Gospod Savaot.

5 Se veselevte na zemjata i se nasladu-vavte, gi zgoivte srcata va{i kako zaden na klawe.

6 Go osudivte, Go ubivte pravednikot;i toj ne se sprotivstavuva{e.

Trpenie i molitva 7 Bidete trpelivi, bra}a moi, do

doa|aweto na Gospod! Ete, zemjodelecot~eka dragocen plod od zemjata i dolgotrpi za nego, dodeka ne dobie do`d, ranili docen.

8 Pa trpete i vie, ukrepete gi srcatasvoi, za{to doa|aweto na Gospod sepribliì.

9 Ne oplakuvajte se, bra}a, eden nadrug, ta da ne bidete osudeni: ete, Sudi-jata stoi pred vratata.

10 Bra}a, kako primer na stradawa idolgotrpenija zemete gi prorocite {tozboruvaa vo imeto Gospodovo.

11 Ete, blaèni se onie {to istrajaa.Ste ~ule za trpenieto na Jov i uznavtekakov kraj mu dade Gospod, zatoa {toGospod e mnogumilostiv i se smiluvana nego.

12 A pred s#, bra}a moi, ne kolnete seni vo neboto, ni vo zemjata, nitu pak sonekoja druga zakletva. I zborot neka vibide da- da i ne - ne, za da ne padnetepod sud!

13 A ako nekoj od vas strada, neka Muse moli na Boga; vesel li e, neka Gofali Gospoda!

14 Bolen li e nekoj me|u vas, neka gipovika prezviterite crkovni, ta da sepomolat i da izvr{at pomazanie nadnego so elej vo imeto Gospodovo.

15 I molitvata so vera }e go iscelibolniot, i Gospod }e go krene; i grevo-vi, ako napravil, }e mu se prostat.

16 Ispovedajte si gi grevovite eden nadrug i molete se eden za drug za da seiscelite. Golema sila ima usrdnatamolitva na pravednikot.

17 Ilija be{e ~ovek smrten, kako inie, i so molitva Mu se pomoli na Bogada nema do`d, i ne padna do`d na zemja-ta tri godini i {est meseci.

18 I pak se pomoli, pa neboto dadedo`d i zemjata go dade svojot plod.

9 Mt 24,33

10 Mt 5,12 23,29-31 Dela 7,52 Rim 11,3 1 Sol 2,15 Evr 1136-38

11 1,3-4 2 Mojs 34,6 Ps 102,8 111,4 Jov 1,20-22 2,10 42,10-17 Dan 12,12 Kol 1,11

12 Sir 23,9-11 Mt 5,34-37

13 Ps 49,15 Rim 15,9 1 Kor14,15 Efes 5,19-20 Kol 3,16-17 1 Sol 5,17-18

14 Mk 6,13

15 Mk 5,34.41 16,18 Lk 17,19

16 1 Car12,19 Dan 9,4-20 Varuh 1,14-2,10 Mt 3,6 Dela 19,18

17 3 Car 17,1 Sir 48,2 Mt 11,14 Lk 4,25

18 1 Mojs18,22-32 2 Mojs32,11-14 32,30-32 3 Car18,42-45 Er 18,20 Amos 7,2.5

12 Rim 2,1

14,4

13-14 Izreki

27,1 Lk 12,18-20

15 Dela 18,21

Rim 1,10 1 Kor 4,19

17 Lk 12,47

5,1 Is 5,8-10

Er 5,26-30 Amos 8,4-8

Lk 6,24

2 Mt 6,19-20

3 Ps 20,9

4 1 Mojs 4,10 2 Mojs 2,23

3 Mojs19,13

5 Mojs24,14-15 Mal 3,5 Ps 17,6

5 Er 12,3

6 Ps 37

Mudr 2,12-20

Mt 5,39

7 5 Mojs

11,14 Er 5,24

Joil 2,23

8 Mt

24,3.27.37 Rim 13,

11-12 1 Kor15,23

1 Sol 2,19 3,13 4,15

5,1-11.23 Evr 10,25 1 Ptr 4,7

3 Ptr 1,16 1 Jn 2,28


185

Povrati gi otklonetite 19 Ako, bra}a, nekoj od vas se otkloni

od vistinata, i ako nekoj drug go povra-ti,

20 toj neka znae deka onoj {to obratigre{nik od la`liv pat, spasuva ednadu{a od smrt i }e pokrie mnogu grevo-vi. Amin

20 Ez 3,20-21 Izreki10,12 1 Tim 4,16 1 Ptr 4,8 1 Jn 5,16

19 Mt 18,

12-13.15


Pozdrav

1 Petar, apostol na Isus Hristos, dopovratnicite rasprsnati po Pont,

Galatija, Kapadokija, Azija i Vitanija, 2 izbrani po predznaeweto na Bog

Otecot, i osveteni od Duhot za poslu{-nost i poprskuvawe so krvta na IsusHristos: da vi se umnoàt blagodatta imirot!

Blagodarnost za darovitena sasenieto vo Isusa Hrista

3 Blagosloven e Bog i Otecot nana{iot Gospod Isus Hristos, Koj posvojata golema milost n# prerodipreku voskresenieto na Isus Hristosod mrtvite za ìva nade`,

4 za nasledstvo {to ne propa|a, ~isto,koe ne svenuva, zapazeno na nebesata zavas,

5 koi Bo`jata sila preku verata veso~uvala za spasenie, prigotveno da seotkrie vo poslednoto vreme.

6 Zatoa raduvajte se, makar {tomoèbi sega }e treba malku i da tagu-vate poradi raznovidni isku{enija,

7 ta va{ata vera ispitana da izlezepodragocena od netrajnoto zlato, koesepak se isprobuva preku ogan, za po-

falba i ~est i slava, koga }e se pojaviIsus Hristos,

8 Kogo Go sakate, iako ne ste Go vide-le, i vo Kogo veruvaj}i sega, a ne gledaj-}i Go, se raduvate so neiska`liva islavna radost,

9 primaj}i ja krajnata cel na va{atavera - spasenieto na du{ite.

10 Toa spasenie go baraa i ispituvaaprorocite {to prorekoa za va{ata bla-godat.

11 Otkako ispitaa, vo koe ili kakvovreme im javuva{e Duhot Hristov od-napred, Koj be{e vo niv, svedo~ej}i zaHristovite stradawa i slavata koja idepo niv;

12 nim im be{e otkrieno deka tie neza samite sebe sluàt, tuku za vas soona {to vi se javi sega vam preku oniekoi go propovedaa Evangelieto od nebo-to preku Svetiot Duh, i vo koe kopneatda yirnat angelite.

Povik na svet ìvot 13 Poradi toa, vozqubeni, prepa{ete

gi kolkovite na umot svoj, bidete bodrii imajte celosna nade` deka }e vi seprinese blagodatta pri javuvaweto naIsus Hristos.

14 Kako poslu{ni ~eda, ne postapuvaj-te ve}e spored porane{nite va{i poho-ti, koga bevte vo neznaewe.

8 Jn 20,29 2 Kor 5,7 1 Jn 4,20

10 Mt 13,17 Dela 11,27

11 Is 52,13-53,12 Mt 13,16-17 Lk 18,31 24,26-27 Dela 1,7 2,23

12 Dela 1,8 Rim 16,25-26 1 Kor 2,4 Efes 3,5 1 Sol 1,5

13 Lk 12,35-40

14 4,3 Rim 6,19 Efes 2,1-3 4,17-18

1,1 Jn 7,35 Jk 1,1

2 2 Mojs24,6-8

Mt 26,28 Rim 8,29 Efes 1,4

2 Sol 2,13

3 1,23

Jn 3,3-5 2 Kor 1,3 Efes 1,3 1 Jn 2,29

3,9

4 Mt 6,19-20 Kol 1,5.12

3,3-4

5 Jn 17,11

Efes 1,19 1 Jn 3,2

6 4,12.13

Jn 16,20 Evr 12,11

Jk 1,2

7 Zah 13,9 Mal 3,3

Ps 65,10 Rim 2,7

1 Kor 3,13 Jk 1,3

PRVO POSLANIENA APOSTOL PETAR

Voved

Ova poslanie e upateno do hristijanite raseani po severnite predeli naMala Azija, koi apostol Petar ovde gi narekuva „Bo`ji izbran narod”.Glavnata cel na poslanieto e da gi ohrabri onie koi trpele progonstva pora-di nivnata vera vo Hristos. Pisatelot gi potsetuva deka nade`ta treba dani doa|a od radosnata vest na Gospoda Isusa Hrista, Koj umre, voskresna iveti deka }e se vrati po Svoite. Toa treba da gi odrùva hristijanite kogase izloèni na progonstva i stradawa, prifa}aj}i gi ovie stradawa i progon-stva kako proverka na nivnata vera. Onie {to }e opstojat, }e bidatnagradeni vo denot koga Hristos }e se javi.

Pokraj ohrabruvawata za progonetite, pisatelot gi pottiknuva~itatelite da ìveat so ìvot dostoen za Hristovi sledbenici.

187

15 No, po primerot na Svetiot, Koj vepovika, i vie samite bidete sveti vo si-te va{i postapki.

16 Za{to napi{ano e: „Bidete sveti,bidej}i Jas sum svet.”

17 Ako Go narekuvate Otec Onoj, Kojnepristrasno sekomu mu sudi spored de-lata, toga{ pominuvajte go vremeto nasvojot ìvot vo strahopo~it,

18 znaej}i deka so propadlivo srebroili zlato ne ste iskupeni od suetniotìvot, koj vi se predade od tatkovciteva{i,

19 tuku so skapocenata krv na nepo-ro~noto i ~isto Jagne - Hristos,

20 Koj be{e prednazna~en u{te predsozdavaweto na svetot, a se javi vo pos-ledno vreme zaradi vas,

21 koi preku Nego poveruvavte voBoga, Koj Go voskresna od mrtvite i Mudade slava, ta verata va{a i nade`ta davi bidat vo Boga.

@ivejte kako bo`ji ~eda vo qubov! 22 Otkako gi o~istivte du{ite svoi

so poslu{nost kon vistinata prekuDuhot, za nelicemerno bratoqubie, sa-kajte se eden so drug postojano so ~istosrce,

23 kako prerodeni ne od raspadlivoseme, tuku od ve~no preku slovoto naìviot Bog, Koj ìvee vo site vekovi.

24 Za{to teloto e kako treva, i sekoja~ove~ka slava - kako cvet od treva: seisu{uva trevata, i cvetot nejzin pa|a;

25 no slovoto Gospodovo ostanuvazasekoga{. A toa slovo e Evangelieto{to vi be{e objaveno.

2 Otfrlete, pak, od sebesi sekakvapakost i sekakva izmama, i lice-

merstvo, i zavist, i sekakvo klevetewe, 2 kako novorodeni deca bidete èlni

za vistinsko i duhovno mleko, ta vonego da porasnete za spasenie,

3 bidej}i vkusivte deka Gospod edobar.

Osnovawe i misija na crkvata 4 Pristapete kon Nego, ìviot

kamen, od lu|eto otfrlen, no od Bogaizbran, dragocen,

5 vie koi kako ìvi kamewa ste vgra-deni vo duhoven dom, sve{tenstvo sve-to, za da prinesete duhovni `rtvi koiMu se na Boga prijatni preku IsusHristos.

6 Za{to vo Pismoto stoi napi{ano:„Eve, na Sion postavuvam kamen temel-nik, odbran i skapocen; i koj veruva voNego, nema da se posrami!”

7 Vam, pak, koi veruvate, Toj vi e ~est,a za nevernicite - „Kamenot {to gootfrlija yidarite, stana kamen temel-nik”,

8 kamen od koj tie se sopnuvaat i ka-men na koj pa|aat, za{to ne mu se poko-ruvaat na slovoto; za toa se tie i odre-deni.

9 No vie ste izbran rod, carsko sve{-tenstvo, svet narod, lu|e pridobieni zada gi vozvestite sovr{enstvata na OnojKoj ve povikal od temnina vo Svojata~udesna svetlina;

10 vie, koi nekoga{ ne bevte narod, asega ste narod Bo`ji; koi ne bevte po-miluvani, a sega ste pomiluvani.

Za odnesuvaweto na hristijaniteme|u neznabo{cite

11 Vozqubeni, ve molam, kako pridoj-deni i gosti, da se pazite od telesnitepohoti {to vojuvaat protiv du{ata.

12 Odnesuvajte se dostojno me|u nezna-bo{cite, pa tie, koga ve napa|aat kakozlotvorci, {tom }e gi vidat va{itedobri dela, da Go proslavat Boga vodenot na posetata.

Dol`nosta na hristijanitekon onie koi se na vlast

13 I taka, pokoruvajte se na sekoja~ove~ka vlast, poradi Gospod: bilo nacar, kako na vrhovna vlast,

14 bilo na upraviteli na Negovi pra-tenici za da gi kaznat zlostornicite, aza da gi pofalat dobrotvorcite!

15 Za{to, takva e voljata Bo`ja, - sodobrotvorstvo da go zamolknuvame nez-naeweto na bezumnite lu|e,

16 kako slobodni, a ne kako takvi {toja upotrebuvaat slobodata kako pokriv-ka za vr{ewe zlo, tuku - kako slugiBo`ji.

4 2 Mojs19,23 Mt 21,42 Dela 4,11

5 Rim 12,1 1 Kor 3,16 Efes 2,20-22 Evr 13,15

6 Is 28,16 Rim 9,33 10,11

7 Ps 117,22 Mt 21,42

8 Is 8,14 Rim 9,33

9 2 Mojs19,5-6 Is 43,20-21 Mal 3,17 Dela 26,18 Rim 3,24 2 Kor 4,6 Efes 1,24 5,8 Kol 1,12-13 3,12 1 Sol 5,4 Otkr 1,6

10 Os 1,6.9 2,3.25 Rim 9,25-26

11 1 Mojs 23,4 Ps 38,12 Gal 5,17.24 Evr 11,13 Jk 4,1

12 3,16 Is 10,3 Mt 5,16

15 3,16

16 Gal 5,13 Juda 1,4

15 Is 43,1 Mt 5,48

Dela 9,13 3 Ptr 1,3

1 Jn 3,3

16 3 Mojs

11,44.45 17,1-22,33

19,2 20,7.26

17 5 Mojs

10,17 Er 17,10 Ps 61,12 Rim 2,6

Evr 11,6 Otkr 2,23

22,12

18 Is 52,3

1 Kor 6,20 7,23

Efes 4,17

19 Jn 1,29

Dela 20,28 Evr 9,12 Otkr 5,9

20 Jn 17,24 Gal 4,4 Evr 1,2

21 Rim 4,24

10,9

22 Jn 13,34

17,17 Rim 1,5

12,10

23 1,3

Dan 6,26 Evr 4,12

Jk 1,18 1 Jn 3,9

24-25 Is 40,6-8 Jk 1,10-11

2,1 Jk 1,21

2 Mk 10,15 1 Kor 3,2

3 Ps 34,9

PRVO POSLANIE NA APOSTOL PETAR

188

17 Po~ituvajte go sekogo, bra}ata sa-kajte gi, imajte strahopo~it kon Boga,carot po~ituvajte go!

Dol`nosta na slugitekon svoite gospodari

18 Slugi, pokoruvajte im se na gospo-darite svoi, ne samo na dobrite i krot-kite, tuku i na lo{ite!

19 Za{to, toa vi odi vo prilog, akonekoj, od soznanie za Boga, podnesuvaskrb, stradaj}i nespravedlivo.

20 Za{to, kakva e pofalbata, ako tr-pite koga ve tepaat poradi prestapi?No, ako trpite koga pravite dobro istradate, toa Mu e ugodno na Boga.

21 Bidej}i vie ste za toa povikani,za{to i Hristos postrada za vas, osta-vaj}i ni primer za da vrvime po Nego-vite stapki:

22 Toj ne napravi grev, nitu, pak, voustata Negova se najde izmama;

23 koga na Nego hulea, Toj ne im od-vra}a{e so huli; koga strada{e, ne sezakanuva{e, tuku se potpira{e na OnojKoj pravedno sudi.

24 Toj sam gi nose{e na{ite grevovina krstot vo teloto Svoe, ta oslobo-deni od grevovite da ìveeme za prav-data: „Preku Negovata rana se isceliv-te”.

25 Za{to bevte kako ovci izgubeni,koi nemaat pastir, no sega se obrativtekon Pastirot i ûvarot na va{itedu{i.

Dol`nosti na sopru`nicite

3 A taka i vie, ènite, bidete im po-korni na svoite maì, ta, ako ne-

koi od niv ne mu se pokoruvaat na slo-voto, preku povedenieto na svoite ènida se pridobijat bez prigovor,

2 koga }e go vidat va{iot ~ist ibogobojazliv ìvot.

3 Va{ata ubavina da bide ne nadvo-re{na, odnosno vo pleteweto na kosite,kiteweto so zlato ili oblekuvawe naobleki,

4 tuku - vnatre{na, vo srceto naskrieniot ~ovek, vo postojanost i tihduh, {to e dragoceno pred Boga.

5 Za{to taka nekoga{ se ukrasuvaa isvetite èni, koi se nadevaa na Boga iim se pokoruvaa na maìte svoi,

6 kako {to Sara go slu{a{e Avraam,narekuvaj}i go gospodar. Vie ste nejzi-ni ~eda; ako pravite dobro, ne pla{etese od ni{to.

7 Taka i vie, maìte, ìvejte sosvoite èni vo razbirawe i po~ituvaj-te gi kako poslabo su{testvo i kakosonaslednici na blagodatniot ìvot,za da ne se pojavi prepreka vo molitvi-te va{i.

Stradawe zaradi pravda 8 A najposle, bidete site ednodu{ni,

so~uvstvitelni, bratoqubivi, milosrd-ni, druèqubivi, ponizni;

9 ne vra}ajte zlo za zlo ili navreda zanavreda, tuku, naprotiv: blagoslovuvaj-te, znaej}i deka za toa ste povikani zada nasledite blagoslov.

10 „Za{to, koj go saka ìvotot i sakada vidi dobri denovi, neka go pazi jazi-kot svoj od zlo, i usnite negovi da nezboruvaat lagi.

11 Neka odbegnuva zlo i neka pravidobro, neka bara mir i neka se stremikon nego -

12 bidej}i o~ite na Gospod se vperenikon pravednite, i u{ite Negovi - konnivnite molitvi, a liceto Gospodovo eprotiv onie koi pravat zlo za da giistrebi od zemjata.”

Doverba namesto progonuvawe13 I koj }e vi napravi zlo, ako

pravite dobro? 14 No, ako i stradate za pravda,

blaèni ste; ne pla{ete se od ona od{to tie se pla{at i ne bojte se;

15 tuku Gospod Bog po~ituvajte Go vosrcata svoi; a bidete sekoga{ pod-gotveni so krotost i strahopo~it za od-govor na sekogo koj od vas }e pobarasmetka za va{ata nade`.

16 Imajte ~ista sovest, ta so toa, {tove napa|aat kako zlostornici, da seposramat tie {to ve kudat poradiva{iot dobar ìvot vo Hristos.

17 Za{to, ako $ e ugodno na Bo`jatavolja, podobro e da stradate pravej}idobro, otkolku vr{ej}i lo{o,

6 1 Mojs18,12 Gal 4,28

7 Efes 5,25 Kol 3,19

8 Rim 12,14-18

9 2,23 Mt 5,38.43 Lk 6,28 1 Sol 5,15

10-12 Ps 33,12-16

14 2,20 4,14 Is 8,12 Izreki3,25 Mt 5,10 10,26-31

15 Is 8,13

16 2,12.15

17 2,20

17 Izreki

24,21 Mt 22,21

18 Efes 6,5

1 Tim 6,1 Tit 2,9

19 3,14 4,14

Jk 5,7-11

20 3,14.17

4,14

21 Mt 16,24 Jn 13,15

22 Is 53,9 Jn 8,46

2 Kor 5,21 1 Jn 3,5.9

23 Mt 5,39

26,62 Rim 12,19

24 Is

53,4.5.12 Rim 6,11.18

Evr 9,28

25 Is 53,6

Ez 34,5-6 Mt 9,36

3,1 1,25

1 Kor 7,12-16

Efes 5,22 Kol 3,18

Tit 2,5

3 Is 3,16

1 Tim 2,9-15

4 Mt 6,4.6.18


189

Pobedata na Hristosse pokaùva vo site

18 bidej}i i Hristos, za da n# dovedekaj Boga, edna{ postrada za grevovitena{i, pravednik za nepravednite; vis-tina, umre po telo, no oìvea so duhot.

19 Vo nego otkako sleze, im propovedai na duhovite koi bea v zatvor,

20 koi nekoga{ ne se pokorija kogaBo`jata dolgotrpelivost gi o~eku-va{e, vo vremeto na Noe, pri pravewe-to na kov~egot, vo koj malkumina,odnosno osum du{i se spasija od vodata.

21 Obrazecot na taa voda - kr{tevawe-to, no ne otstranuvaweto na telesnatane~istotija, tuku vetuvaweto na Bogadobra sovest - n# spasuva sega i naspreku voskresenieto na Isus Hristos,

22 Koj, otkako se voznese na neboto, eoddesno na Boga, a Komu Mu se pokoru-vaat angelite, vlastite i silite.

Izmenet na~in na ìveewe

4 Bidej}i, pak, Hristos postrada soteloto za nas, toga{ vooruète se

vie so istata misla; za{to koj }e pos-trada so teloto, toj prekinal so grevot,

2 ta preostanatoto vreme na ìvototvo teloto da ne go proìvee ve}e so~ove~ki pohoti, tuku spored voljataBo`ja.

3 Za{to dovolno e {to minatotovreme na ìvotot go pominavte vo vr-{ewe voljata na neznabo{cite, ìveej-}i vo ne~istotija, vo pohoti, vo pijan-stvo, vo prejaduvawe, vo prepivawe i vone~estivo idolopoklonstvo.

4 Zatoa tie i se ~udat {to ne se dru-ìte so niv vo toj ist neureden ìvot,i hulat na vas.

5 No tie }e odgovaraat pred Onoj Koje gotov da im sudi na ìvite i na mrt-vite.

6 Za{to i na mrtvite im be{e propo-vedano Evangelieto da primat sud kakolu|e po teloto, a da ìveat so duhot poBoga.

Bodrost vo hristijanskatazaednica

7 No blizu e krajot na s#. Pa bidetemudri i bodri vo molitvite.

8 A pred s#, imajte postojano qubovme|u sebe; za{to „qubovta pokrivamnogu grevovi”.

9 Bidete gostoqubivi eden spremadrug bez negoduvawe.

10 Sluète si eden na drug, sekoj sodarbata {to ja primil, kako dobri up-raviteli na raznoobraznata Bo`ja bla-godat.

11 Ako nekoj govori, neka znae dekazboruva Bo`ji zborovi; ako nekoj slu-ì, neka sluì spored silata koja Bogja dava, ta vo s# da se proslavi Bogpreku Isus Hristos, ~ija slava i vlade-ewe se ve~ni. Amin.

Blaènstveto vetenona progonuvanite

12 Vozqubeni, ne ~udete se na ogneno-to isku{enie, {to vi se pra}a za da veispita, kako ne{to neobi~no da vi seslu~uva.

13 Naprotiv. Ako u~estvuvate vo stra-dawata Hristovi, toga{ raduvajte se,ta koga }e se javi Negovata slava da sezaraduvate i razveselite.

14 A ako ve ukoruvaat poradi imetoHristovo, blaèni ste, za{to Duhot naslavata, Duhot Bo`ji po~iva na vas:tie, zna~i, na Nego hulat, a vie - Goproslavuvate.

15 Nikoj, pak, od vas da ne strada kakoubiec, ili kradec, ili zlostornik, ni-tu kako onoj {to se me{a vo tu|i rabo-ti;

16 no, ako strada kako hristijanin, dane se sramuva, tuku da Go proslavuvaBoga za takvo u~estvo.

17 Za{to vreme e da po~ne sudot odBo`jiot dom; a ako po~ne najnapred odnas, toga{ kakov li }e im bide krajotna onie koi ne mu se pokoruvaat naBo`joto Evangelie?

18 I koga pravednikot odvaj se spasu-va, toga{ {to }e stane od bezbo`nici-te i gre{nicite!?

19 I taka, onie {to stradaat sporedvoljata na Boga, neka Mu gi predadatNemu, kako na veren Sozdatel, du{itesvoi, pravej}i dobro.

8 Izreki10,12 Tov 12,9 Lk 7,47 Jk 5,20

10 Lk 12,42-48 Rim 12,6-8 1 Kor 12,4-7

11 Rim 9,5 16,27 1 Kor10,31

12 1,7 3,14

13 Mt 5,11-12 Rim 5,3-5 Kol 3,4 Jk 1,2-3

14 2,20 3,14.17 Is 11,2 Ps 88,50.51

16 Dela 11,26

17 2,8 Er 25,29 Lk 23,31 2 Sol 1,8

18 Izreki11,31

19 Ps 30,5 Lk 23,46

18 2,21-24 Rim 5,6

6,10 Efes 2,18

Evr 9,26-28

20 1 Mojs 6,

1-7 7,7

3 Ptr 2,5 3,9

21 1,3

Rim 6,4 Kol 2,12-

13 Evr 10,22

22 Dela 2,33

Efes 1,20-21

Kol 2,15

4,1 2,21 3,18

Rim 6,2.7

2 2,11

Rim 7,14 1 Jn 2,16-17

3 1,14

Rim 1,29 Efes 2,1-3

4,17-18 Tit 3,3

5 Dela 10,42 2 Tim 4,1

6 3,19

Rim 1,9 2 Kor 5,5

7 1,5-7 4,17 Rim

13,11.12 2 Kor 6,2


190

Grià za Bo`joto stado

5 Onie, koi se me|u vas prezviteri,gi molam jas, koj i samiot sum sve{-

tenik, i svedok na Hristovite strada-wa i sou~esnik vo slavata, {to }e seotkrie:

2 pasete go Bo`joto stado, {to goimate, nadgleduvaj}i go ne prisilno,tuku dragovolno i spored Boga; ne zara-di sramna pe~alba, tuku od s# srce.

3 I ne kako da upravuvate so narodot,tuku davaj}i mu primer na stadoto.

4 A koga }e se javi Pastirona~alni-kot, }e dobiete venec na slava {to ni-koga{ ne svenuva.

Poniznost i cvrstina vo verata5 Isto taka i vie, pomladite, pokoru-

vajte im se na prezviterite; a site, pak,pokoruvajte se eden na drug i zdobijtese so poniznost, bidej}i „Bog im se pro-tivi na gordelivite, a na poniznite imdava blagodat.”

6 Ponizete se pod krepkata raka Bo`-ja, za da ve vozdigne koga }e dojde vreme-to.

7 Site va{i zagriènosti prefrletegi vrz Nego, za{to Toj se griì za vas.

8 Bidete trezveni, bidete budni, za{-to va{iot protivnik, |avolot, obiko-luva kako lav {to rika i bara nekogo daprogolta;

9 sprotivete mu se so tvrda vera, zna-ej}i deka takvi stradawa gi snao|aat iva{ite bra}a po svetot.

10 A Bog na sekoja blagodat, Koj ve po-vika za Svojata ve~na slava vo IsusHristos, Sam, po va{eto kratko stra-dawe, da ve usovr{i, ukrepi i napravinepokoleblivi.

11 Nemu slava i vlast vo veki vekov.Amin!

Zavr{ni pozdravi 12 Po Silvan, na{iot veren brat,

kako {to mislam, vi go napi{av ovakratko poslanie, za da ve ute{am iuveram deka ova e vistinskata Bo`jablagodat. Ostanete cvrsto vo nea!

13 Ve pozdravuva crkvata vo Vavilon,izbrana zaedno so vas, i Marko, sinotmoj.

14 Pozdravete se eden so drug so celivna qubov. Mir na site vas, {to ste voHristos. Amin!

8 Ez 22,25 Ps 22,14 Jov 1,7 Mt 5,25 1 Sol 5,6 2 Tim 4,17

9 Efes 6,11-16 1 Sol 2,14 Jk 4,7

10 Rim 8,17.18 2 Kor 4,17 1 Sol 2,12

11 4,11 Otkr 1,8 11,17

12 Dela 15,22

13 Dela 12,12 Otkr 17,5

14 2 Kor13,12

5,1 Dela 11,30

Kol 3,4

2 1 Tim 3,8

Tit 1,7

3 Jn 13,15-17 2 Kor 1,24

4 1,4

1 Kor 9,25 Jk 1,12

Otkr 2,10

5 Jov 22,29

Izreki3,34

Jn 13,14 Jk 4,6

1 Jn 2,12-14

6 Fil 2,8-9 Jk 4,6-10

7 Ps 54,22

Sir 2,1-8 Mt 6,25


Pozdrav

1 Simon Petar, sluga i apostol naIsus Hristos, do onie na koi preku

pravdata na na{iot Bog i SpasitelIsus Hristos im se padna ednakva verakako i nam.

2 Blagodatta i mirot so poznavawetona Bog i Hristos Isus, na{iot Gospod,da vi se umnoàt.

Bo`jiot poziv i izbor 3 Bidej}i Negovata boèstvena sila

ni podari s# {to e potrebno za ìvo-tot i pobo`nosta, a preku poznanietona Onoj Koj n# povika so Svojata slavai sovr{enstvo,

4 preku koi ni se daruvani mnogu go-lemi i dragoceni vetuvawa, ta prekuniv da stanete u~esnici vo Bo`jatapriroda ako se oddale~ite od gnileòtna ovoj svet;

5 zatoa, grièj}i se za ova sestrano,prinesete kon verata svoja dobrodetel,a kon dobrodetelta znaewe,

6 kon znaeweto vozdrùvawe, kon voz-drùvaweto trpenie, kon trpenietopobo`nost,

7 kon pobo`nosta bratoqubivost, konbratoqubivosta qubov.

8 Za{to, ako ovie doblesti gi ima vovas i se umnoùvaat, tie nema da ve os-tavat prazni, nitu besplodni vo pozna-nieto na na{iot Gospod Isus Hristos.

9 A koj gi nema ovie doblesti, toj eslep, kusogled i zaborava deka seo~istil od porane{nite grevovi.

10 Bra}a, zatoa u{te pove}e nastoju-vajte da go zajaknete va{iot poziv i iz-bor, za{to, ako go vr{ite toa, nikoga{nema da pogre{ite,

11 bidej}i po takov na~in }e vi seovozmoì sloboden vlez vo ve~notocarstvo na na{iot Gospod i SpasitelIsus Hristos.

Vernost kon apostolskotoi proro~ko slovo

12 Poradi toa sekoga{ }e se trudam davi gi napomenuvam ovie raboti, iako giznaete, i utvrdeni ste vo sega{natavistina.

13 a i pravo e, dodeka sum vo ova telo,da ve potsetuvam,

14 bidej}i znam deka naskoro }e goostavam moeto telo, kako {to Gospodna{, Isus Hristos, mi otkri.

15 A }e se pogriàm na ova da se pot-setuvate sekoga{ i po mojata smrt.

16 Za{to nie vi ja pokaàvme silatai doa|aweto na na{iot Gospod IsusHristos ne preku izmisleni prikazni,tuku samite bevme o~evidci na Negovo-to veli~ie.

17 Za{to Toj primi ~est i slava odBog Otecot, koga od Velelepnata SlavaMu dojde vakov glas: „Ovoj e Mojot voz-

10 2 Sol 1,11 1 Jn 3,6

11 Lk 1,33

12 1 Jn 2,21 Juda 1,5

13 Is 38,12 Mudr 9,15

14 Jn 21,18-19 2 Kor 5,1

16 Lk 9,31-32 Jn 1,14 1 Kor15,23

17 Mt 17,5 Mk 9,2-8

1,1 Dela 15,14

Rim 1,17 Tit 2,13

2 Fil 3,8-10

Kol 2,6 1 Ptr 1,2

Juda 1,2

3 Jn 1,14

Efes 3,16-19

1 Ptr 2,9

4 Jn 1,12

Dela 17,28 2 Kor 3,18

6 Gal 5,22-23

VTORO POSLANIENA APOSTOL PETAR

Voved

Vtoroto poslanie na apostol Petar e upateno do {irok krug hristijani voprviot vek. Glavna tema na ova poslanie se la`nite u~ewa i nemoralot koj odniv proizleguva. Najdobriot na~in za borba protiv la`nite u~ewa e opredel-bata da se drìme do izvornoto u~ewe preneseno od onie koi bile direktniu~enici na Hristos i li~no Go slu{nale Negovoto u~ewe.

Posebno vnimanie vo ova poslanie mu e posveteno na tvrdeweto na nekoi lu|edeka Hristos nema povtorno da se vrati na Zemjata. Pisatelot objavuva dekaprividnoto docnewe na Gospod Isus se dolì na faktot {to Bog „ne saka dazagine nikoj, tuku site da se pokaat” (3,9).

192

quben Sin, so Kogo se ispolnuva Moja-ta dobra volja.”

18 I toj glas, {to dojde od neboto, niego ~uvme, koga bevme so Nego na svetatagora.

19 A osven toa, nie imame ne{to u{tepoverno, a toa e proro~koto slovo; idobro pravite {to nemu mu obrnuvatevnimanie, kako na svetilo {to sveti natemno mesto, dodeka denot osamne iDenicata zasveti vo va{ite srca.

20 Znajte go prvo toa deka niedno pro-ro{tvo od Pismoto ne e sopstveno ka-ùvawe na prorokot.

21 Za{to nikoga{ spored ~ove~katavolja ne e izre~eno proro{tvo, tukusvetite Bo`ji lu|e zboruvale pottik-nati od Svetiot Duh.

Treba da se pazime od la`nii poro~ni u~iteli

(Juda 1,4–13)

2 A vo narodot ima{e i la`ni pro-roci, kako {to i me|u vas }e ima

la`ni u~iteli, koi }e vnesat pogubnieresi i, otkako se odre~at od Gospod,Koj gi otkupil, }e navle~at vrz sebesibrza pogibel.

2 I mnozina }e pojdat po nivnite ne-~istotii, i poradi niv patot na visti-nata }e bide pohulen.

3 I, pobuduvaj}i ve od koristoqubi-vost, }e ve privlekuvaat so laskavi zbo-rovi; no nivnoto osuduvawe e odamnagotovo, i nivnata pogibel ne dreme.

4 Za{to Bog, koga ne gi po{tedi ange-lite {to zgre{ija, tuku gi frli vo pe-kolot so verigi na mrakot, gi predadeda bidat dràni do sudot;

5 i koga ne go po{tedi prviot svet,tuku, koga nanese potop vrz bezbo`niotsvet, go zapazi samo osum~lenoto semej-stvo na Noe, propovednikot na pravda-ta;

6 i gradovite Sodom i Gomora gi osu-di na razurnuvawe i gi pretvori vo pe-pel, ostavaj}i gi kako primer na idni-te bezbo`nici,

7 a go izbavi pravedniot Lot, kogo goosramotija bezzakonicite so ne~istiotìvot.

8 Za{to, koga ìvee{e pravednikotme|u niv, gledaj}i gi i slu{aj}i gi bez-zakonskite dela, toj sekojdnevno ja iz-ma~uva{e svojata pravedna du{a;

9 zna~i Gospod znae kako da gi izbavu-va pobo`nite od isku{enija, a nepra-vednite da gi drì vo maki za sudniotden;

10 a najmnogu onie {to se upravuvaatspored teloto vo negovite gnasnipohoti, koi ja preziraat vlasta, drskise, gordi i ne se pla{at da hulat navlasta,

11 no duri ni angelite, koi se posna`-ni i posilni od niv, ne izgovaraat zaniv hula pred Gospod.

12 A tie, kako nerazumni ìvotni,sozdanija po instinkt se fa}aat i seuni{tuvaat, hulej}i go ona {to ne gorazbiraat, vo svojata pogibel }e zagi-nat,

13 dobivaj}i kazna za vr{ewe neprav-da. Tie sekojdnevniot ìvot vo rasko{go smetaat za uìvawe; tie se sram igrev, nasladuvaj}i se so svoite izmami,dodeka jadat so vas;

14 imaat o~i polni so prequbodejstvoi nenasitni se na grev, gi mamat neut-vrdenite du{i; imaat srce priviknatona lakomstvo: tie se ~eda na proklet-stvoto!

15 Otkako go ostavija vistinskiot pati se zabludija, trgnaa po stapkite naVosoroviot sin Valaam, koj zasaka pla-ta za vr{ewe nepravda,

16 no be{e izobli~en za svoeto bezza-konie: nerazumnoto ìvotno progovoriso ~ove~ki glas i go zapre bezumstvotona prorokot.

17 Tie se bezvodni izvori, oblaci imagli od bura raznesuvani; za niv e re-zerviran mrakot na temninata zaseko-ga{.

18 Za{to, govorej}i prazni zborovi,gi mamat na telesni pohoti i ne~is-totija onie koi tuku{to se ottrgnaleod tie {to ìveat vo zabluda.

19 Im vetuvaat sloboda koga tie sami-te se robovi na razvratot, za{to koganekoj nekogo pobeduva, toj i go porobu-va.

9 1 Kor10,13 2 Sol 1,5-10 Juda 1,6

10 Juda 1,7-8

11 Juda 1,9

12 Ps 48,12-14 Juda 1,10

13 Juda 1,12

15 4 Mojs 22,7 Juda 1,11 Otkr 2,14-15

16 4 Mojs22,28

17 Juda 1,12-13

18 Juda 1,16

19 Jn 8,34 Rim 6,16-17

19 Lk 1,7-8

Otkr 2,28

20 2 Tim 3,16 1 Ptr 1,11

21 Dela 3,21

2,1 5 Mojs13,1-5

Mt 24,24 Mk 13,

21-23 2 Sol 2,

3-12 1 Tim 4,1

2 Dela 9,2 Rim 2,24

3 Is 52,5 Juda 1,4

4 Mt 8,29 Juda 1,6

5 Mudr 10,4 1 Ptr 3,20

6 1 Mojs 19 Mudr 10,

6-8 Sir 16,

7-10 Mt 10,15 Juda 1,7

7 Lk 17,29

VTORO POSLANIE NA APOSTOL PETAR

193

20 Za{to, ako gi izbegnale svetovniteskvernosti preku poznanieto na Gospodi Spasitelot na{ Isus Hristos, i pakse pletkaat vo niv i biduvaat pobedeni,toga{ za takvi poslednoto }e im bidepolo{o od prvoto!

21 Za niv bi bilo podobro da ne go beapoznale patot na pravdata otkolku,otkako go poznaa, da otstapat od sveta-ta zapoved koja im e predadena.

22 Nim im se slu~uva spored vistin-skata pogovorka: „Pesot se vra}a nasvojata blujavica” i „Iskapenata sviwa- vo kalta.”

Vetuvawe za povtornoHristovo doa|awe

3 Eve, vozqubeni, kako ve}e vi go pi-{uvam vtoroto poslanie vo koe so

napomnuvawe vi go razbuduvam va{iot~ist razum

2 za da se potsetite na zborovite, po-rano kaàni od svetite proroci, i nazapovedta od Gospod i Spasitelot,dadeni preku va{ite apostoli.

3 Najnapred znajte go toa deka vo pos-lednite dni }e se javat podigruva~i,koi }e se podbivaat i }e ìveat sporedsvoite pohoti.

4 ]e velat: „Kade e vetuvaweto na Ne-govoto doa|awe? Za{to, otkako tatkov-cite na{i izumrea, s# si stoi takakako od sozdavaweto na svetot.”

5 Tie namerno zaboravaat deka nebesa-ta i zemjata od porano bea sozdadeni odvoda i preku voda so silata na Bo`jotoslovo,

6 preku koe, toga{niot svet zagina,potopen od voda.

7 A sega{nite nebesa i zemjata,pazeni od istoto slovo, se ~uvaat zaogan vo denot na sudot i pogibelta nane~estivite lu|e.

8 No vnimavajte, vozqubeni, da ne goizumite samo toa deka za Gospod eden

den e kako iljada godini, a iljada godi-ni - kako eden den.

9 Gospod nema da zadocni so Svoetovetuvawe, kako {to nekoi mislat zabaveweto; no dolgo vreme trpi, bidej}ine saka da zagine nekoj, tuku site da sepokaat.

10 I }e dojde denot Gospodov, kakokradec vo no}no vreme; toga{ nebesataso golema bu~ava }e gi snema, i stihii-te }e plamnat i }e se razru{at, a zemja-ta, i s# {to e na nea, }e izgori.

11 I taka, bidej}i seto toa }e se raz-ru{i, kakov treba da vi bide va{iotsvet ìvot i pobo`nosta va{a,

12 dodeka go o~ekuvate i posakuvateskoroto doa|awe na Bo`jiot den, vo kojnebesata }e se razru{at i osnovite voogan }e se stopat?

13 No nie, spored Negovoto vetuvawe,o~ekuvame novo nebo i nova zemja, nakoi }e se vseli pravda.

Pottiknuvawe na budnost14 Zatoa, vozqubeni, dodeka go o~eku-

vate toa, pogriète se pred Nego da iz-lezete spokojni, neoskverneti i nepo-ro~ni;

15 i dolgotrpelivosta na va{iot Gos-pod smetajte ja kako spasenie - kako{to vi napi{a i vozqubeniot na{ bratPavle, spored dadenata mu mudrost;

16 kako {to zboruva za toa i vo sitesvoi poslanija, vo koi ima nekoi rabotite{ki za razbirawe, {to neu~enite ineutvrdenite gi izopa~uvaat, kako idrugite Pisma, za svoja pogibel.

17 A vie, vozqubeni, znaej}i go ovaodnapred, pazete se od izmamata na bez-zakonicite za da ne bidete odvedeni soniv, i da ne otpadnete od svojata utvr-denost,

18 tuku da napreduvate vo blagodatta ivo poznanieto na na{iot Gospod i Spa-sitel Isus Hristos. Nemu slava i segai za ve~ni vremiwa. Amin!

9 Avak 2,3 Sir 35,19 Lk 18,7 Rim 2,4 1 Tim 2,4

10 Mt24,29.43-45 1 Sol 5,2 Otkr 20,11 21,1

12 Is 34,4 Dela 3,19-20

13 Is 60,21 65,17 66,22 Rim 8,19 Otkr 21,1.7

14 Juda 1,24

15 Dela 2,4 1 Tim 1,15-16

17 Evr 2,1

18 Rim 16,27 Juda 1,25

20 Mt 12,45

21 1 Kor 11,2

Juda 1,3

22 Izreki

26,11Lk 12,47-48

3,2 1,18-20

Juda 1,17

3 1,16 2,1

2 Sol 2,3-12

1 Tim 4,1 Juda 1,18

4 Is 5,19

5 1 Mojs 1,

6-9

6 1 Mojs7,11-21 Mt 24,

38-39 1 Ptr 3,20

7 Mt 3,12 Rim 2,6

8 Ps 89,4

VTORO POSLANIE NA APOSTOL PETAR

Predgovor

1 Ona {to be{e od po~etokot, ona{to go ~uvme, ona {to so o~ite

svoi go vidovme, {to go razgledavme i{to racete na{i go opipaa, za Slovotona ìvotot -

2 i ìvotot se javi, i vidovme, i sve-do~ime, i vi go navestuvame ve~niotìvot, koj be{e vo Otecot i nam ni sejavi -

3 ona {to go vidovme i go ~uvme, toavi go navestuvame, ta i vie da imate za-edni{tvo so nas; a na{eto zaedni{tvo

e so Otecot i Negoviot Sin, IsusHristos.

4 Toa vi go pi{uvame za da bide ra-dosta na{a potpolna.

Da odime vo svetlina, oslobodeniod grevot

5 A izvestuvaweto, pak, {to go ~uvmeod Nego i vam vi go predavame, e toa de-ka Bog e svetlina, i vo Nego nema ni-kakva temnina.

6 Ako re~eme deka so Nego imamezaedni{tvo, a odime vo temnina, toga{

4 Jn 15,11 16,22-24 2 Jn 1,12

5 3,11 Dan 2,22 Jn 8,12 1 Tim 6,16 Jk 1,17

6 2,4.9 Jn 3,21

1,1 2,13

Lk 24,39 Jn 1,1.14

20,25

2 2,25 4,14 5,20

Jn 1,4 11,25-26

3 Jn 17,20-21

Dela 4,20 26,16

1 Kor 1,9

PRVO POSLANIE NA APOSTOLJOVAN

Voved

Tradicijata mu gi pripi{uva trite poslanija na apostol Jovan, iako negovo-to ime vo niv niedna{ ne se spomenuva. Prvoto od ovie poslanija ne ni davanikakvi podatoci za negoviot pisatel, nitu pak za identitetot na onie nakoi mu e upateno. No toa otkriva odredeni aspekti na sostojbite vo hristi-janskite zaednici do koi toa bilo adresirano. Kako i mnogute drugi zaedniciod vtorata polovina na prviot vek, tie bile izloèni na vlijanijata naduhovnite ili religioznite dvièwa koi se raziduvale od vistinskata hris-tijanska vera. Tokmu zatoa pisatelot se stremi kon dvojna cel vo svoetoposlanie:

- da gi ohrabri svoite ~itateli da ìveat vo vistinsko zaedni{tvo so Bogai Negoviot Sin Gospod Isus Hristos, {to treba da se izrazi preku primena-ta na bratskata qubov;

- istovremeno da se borat protiv la`nata nauka {to ja kompromitira ver-nosta vo Evangelieto.

Vovedot vo poslanieto (1,1–4) toa i go iznesuva: zacvrstuvawe nazaedni{tvoto {to treba da go imaat vernicite so Boga i so Isus Hristos,isto kako i bratskoto zaedni{tvo edni so drugi. Za toa tie treba daostanat verni na svedo{tvoto na onie koi Go bea videle ili slu{ale IsusHristos. Pisatelot gi povikuva svoite ~itateli da ìveat vo svetlina,za{to Bog e svetlina. Za taa cel, tie treba da gi sproveduvaat zapovedite naqubovta (1,5–2,17). Potoa go navestuva pojavuvaweto na golemite neprijatelina Hristos (2,18–29). Toj gi soop{tuva osobenostite {to gi pravat vistin-ski ~edata Bo`ji: pravedniot ìvot vo koj prebivaat, qubovta {to ja imaatedni kon drugi, verata vo Isus Hristos (3,1–24). Otkako pokaùva kako trebada se razlikuva zabluda od vistina (4,1–6), pisatelot u{te edna{ se navra}akon temata za qubovta: da Mu se pripa|a na Boga zna~i da se qubi, za{to Boge qubov (4,7–21). Toj go zavr{uva svoeto poslanie opi{uvaj}i ja verata kakopobedni~ka i rezimiraj}i gi pozna~ajnite stavovi od negovoto poslanie(5,1–21).

195

laème i ne postapuvame spored visti-nata.

7 A ako, pak, vo svetlina odime, kako{to e Toj samiot vo svetlina, toa zna~ideka nie eden so drug imame zaedni{-tvo, i krvta na Isus Hristos, NegoviotSin, n# o~istuva od sekakov grev.

8 Ako kaème deka nemame grev, se la-ème sami sebe, i vistinata ne e vo nas.

9 Ako gi ispovedame grevovite svoi,Toj e veren i praveden za da ni gi pros-ti grevovite i da n# o~isti od sekakvanepravda.

10 Ako, pak, re~eme deka ne sme zgre-{ile, Nego Go pravime la`livec, islovoto Negovo ne e vo nas.

Hristos ni doa|a na pomo{

2 êda moi, ova vi go pi{uvam za dane gre{ite; i ako nekoj zgre{i, kaj

Otecot imame Zastapnik, Isus Hris-tos, Pravednikot;

2 a Toj e `rtva za izmiruvawe za na-{ite grevovi, i ne samo na{ite, tuku igrevovite na celiot svet.

3 Po toa znaeme deka sme Go poznale,koga gi ~uvame Negovite zapovedi.

4 Koj veli: „Go poznav”, a zapovediteNegovi ne gi ~uva, toj e la`livec i vonego nema vistina;

5 a koj go pazi slovoto Negovo, vo negoBo`jata qubov navistina e sovr{ena:po toa znaeme deka sme vo Nego.

6 Koj veli deka vo Nego prebiva, dol-èn e da postapuva taka, kako {to pos-tapi i Toj.

Nova zapoved 7 Vozqubeni, ne vi pi{uvam nova za-

poved, tuku starata zapoved, {to jaimavte od po~etokot. Starata zapoved eslovoto, {to go ~uvte od po~etokot.

8 A sepak, nova zapoved vi pi{uvam -ne{to {to e vistina i vo Nego i vo vas;za{to temninata odminuva, a vistin-skata svetlina ve}e sveti.

9 Koj veli deka e vo svetlina, a gomrazi bratot svoj, toj e s# u{te vo tem-nina.

10 Koj go saka svojot brat, toj e vosvetlina i vo nego nema soblazna.

11 A koj go mrazi bratot svoj, toj se na-o|a vo temnina, i vo temnina odi, i neznae ni kade odi, bidej}i temninata mugi oslepila o~ite negovi.

12 Vi pi{uvam, ~eda, deka zaradi Ne-govoto ime vi se prosteni grevovite.

13 Vi pi{uvam vam, tatkovci, za{toGo spoznavate Onoj Koj e od po~etok; vipi{uvam, vam, mom~iwa, za{to go pobe-divte lukaviot.

14 Vi napi{av vam, ~eda, bidej}i gopoznavte tatkoto. Vi napi{av, vam,tatkovci, bidej}i Go poznavte Onoj Koje od po~etok; vi napi{av vam, mom~iwaza{to ste silni, i slovoto Bo`jo pre-biva vo vas, pa go pobedivte lukaviot.

15 Ne qubete go svetot i s# {to e vonego. Ako nekoj go qubi svetot, vo negonema qubov od Otecot.

16 Za{to, s# {to e vo svetot - pohota-ta na teloto, pohotlivosta na o~ite igordelivosta na ìvotot, ne e od Ote-cot, tuku od ovoj svet.

17 A svetot e minliv i pohotite nego-vi, a onoj {to ja izvr{uva voljata Bo`-ja, ostanuva doveka.

Hristovite neprijateli 18 êda, posleden ~as e. I kako {to

ste slu{ale deka }e dojde Antihrist, isega ve}e se pojavija mnogu antihristi;od toa razbirame deka e posledniot ~as.

19 Tie izlegoa od nas, no ne bea na{i;bidej}i ako bea na{i, }e ostanea so nas;no izlegoa, za da bide jasno deka ne sesite na{i.

20 A vie imate pomazanie od Svetiot,i site toa go znaete.

21 Ne vi pi{av deka ne ja znaete vis-tinata, tuku zatoa {to ja znaete i zatoa{to znaete deka niedna laga ne doa|a odvistinata.

22 Koj e la`livec, ako ne onoj, {toporeknuva deka Isus e Hristos? Anti-hrist e toj {to Gi poreknuva Otecot iSinot.

23 Sekoj {to Go poreknuva Sinot, Gonema nitu Otecot; a koj Go priznavaSinot, Go ima i Otecot.

24 I taka, s# {to ~uvte vo po~etokot,toa i neka ostane kaj vas; ako ostane vovas ona {to go ~uvte od po~etokot, ivie }e prebivate vo Sinot i vo Otecot.

8 Jn 1,5 8,12 13,34 15,12-17 Rim 13,12

9 1,6 Izreki4,18-19

10 3,18-20

11 1,6 Jn 12,35 Mt 15,14

12 1,7 2,2 Mt 9,2 Lk 24,47 Dela 3,16 13,38 1 Kor 6,11

13 4,4 5,4.5.18 Evr 8,11 1 Ptr 5,8-9

14 Jn 5,38 Efes 6,10-17 Otkr 12,11

15 Jn 5,42 17,14 Rim 12,2 Jk 4,4

16 Izreki27,20 Mk 10,24 Gal 5,24 Tit 2,12 Jk 4,16 1 Ptr 2,11

17 Is 40,8 Izreki10,25 Mt 7,21 1 Kor 7,31 1 Ptr 4,2

18 4,3 Mt 24,5 1 Tim 4,1 2 Jn 1,7

7 Mt 26,28

Rim 3,24-25

Efes 5,8 Evr 9,14 Otkr 1,5

8 3 Car 8,46

Jov 9,2 Izreki

20,9 Prop 7,20

Rim 3,10-20

9 2 Let 7,14 Ps 31,1-5

Izreki28,13

Mt 6,12 Rim 4,6-8

Jk 5,16

2,1 Jn 14,16

Dela 3,14 Rim 8,34 Evr 7,25

8,6

2 4,10.14 Jn 4,42

Rim 3,25 Kol 1,20

3 1,3.7

3,22-24 4,21

5,2-3 2 Jn 1,6

4 4,20

Tit 1,16

5 Jn 14,21.23

6 3,3.16

4,17 Jn 13,15.34 1 Kor 11,1

Efes 5,2 Fil 2,5

Kol 1,11 1 Ptr 2,

21-25

7 5 Mojs 6,5

Mt 22,37-40

PRVO POSLANIE NA APOSTOL JOVAN

196

25 A ova e vetuvaweto {to ni go vetiToj: ve~niot ìvot.

26 Toa vi go pi{av poradi onie {tove mamat.

27 A vie, pomazanieto {to go primiv-te od Nego, ostanuva vo vas, i nematepotreba nekoj da ve pou~uva; no bidej}iNegovoto pomazanie ve u~i na s#, i evistinito, i ne e laga, zatoa ostanetevo Nego onaka kako {to ve nau~ilo toa.

28 I taka, ~eda, ostanete vo Nego, ta,koga }e se javi Toj, da imame smelost ida se ne posramime od Nego koga }edojde.

29 Koga znaete deka Toj e praveden,znajte go i toa deka sekoj, koj vr{ipravda, e roden od Nego.

Bo`ji ~eda

3 Gledajte kolku golema qubov ni dalOtecot - da bideme nare~eni ~eda

Bo`ji, a toa i sme! Zatoa svetot ne n#znae, za{to ne Go spozna Nego.

2 Vozqubeni, sega sme ~eda Bo`ji! Nou{te ne se pokaà {to }e bideme. Zna-eme samo deka, koga }e se pokaè, }ebideme sli~ni na Nego, za{to }e Govidime kakov {to e.

3 I sekoj {to ja ima taa nade` vo Ne-go, se o~istuva samiot sebe, kako {to e~ist Toj.

4 Sekoj {to pravi grev, pravi i bezza-konie; i grevot e bezzakonie.

5 A znaete deka Toj se javi za da gi ze-me na{ite grevovi; a grev vo Nego ne-ma.

6 Sekoj, koj prebiva vo Nego, ne gre-{i; sekoj {to gre{i, ne Go videl, nituGo poznal.

7 êda, nikoj da ne ve zabluduva! Kojpostapuva pravedno, praveden e, kako{to e praveden Toj.

8 Koj pravi grev, od |avolot e, za{to|avolot gre{i od po~etokot. Pa zatoa ise javi Sinot Bo`ji, za da gi urne dela-ta |avolski.

9 Sekoj {to e roden od Boga, grev nepravi, za{to semeto Negovo prebiva vonego; i ne moè da gre{i, bidej}i e ro-den od Boga.

10 êdata Bo`ji i ~edata |avolski potoa i se poznavaat. Sekoj {to ne posta-

puva pravedno, i sekoj {to ne go qubibratot svoj, ne e od Boga.

Da se qubime eden so drug 11 Za{to toa e porakata {to ja ~uvte

od po~etokot - da se sakame eden sodrug.

12 No ne kako Kain, koj be{e od luka-viot i go ubi brata si. A zo{to go ubi?Zatoa {to negovite dela bea lo{i, a nanegoviot brat - pravedni.

13 Ne ~udete se, bra}a moi, ako svetotve mrazi.

14 Nie znaeme deka preminavme odsmrt vo ìvot, bidej}i gi qubime bra-}ata svoi; onoj {to ne go qubi bratotsvoj, toj ostanuva vo smrtta.

15 Sekoj {to go mrazi bratot svoj, e~ovekoubiec; i poznato vi e deka nieden~ovekoubiec nema ìvot ve~en, {to }eostane vo nego.

16 Qubovta ja poznavame po toa {toToj ja poloì za nas du{ata Svoja; no inie sme dol`ni da gi polagame du{itesvoi za bra}ata.

17 Ako nekoj ima svetovni blaga, pakoga }e go vidi svojot brat vo nema{ti-ja, ta go zatvori srceto svoe od nego -kako toga{ }e moè da ostane vo takovBo`jata qubov?

18 êda moi, da ne se sakame so zboro-vi ili so jazik, tuku so dela i vistina!

Uverenost pred Boga 19 I po toa }e znaeme deka sme od vis-

tinata, i pred Nego }e go uverime svoe-to srce;

20 bidej}i, ako srceto na{e n# osudi,Bog e pogolem od na{eto srce i znae s#.

21 Vozqubeni, koga na{eto srce ne n#osuduva, toga{ nie imame sloboda predBoga,

22 i, {to i da pobarame, dobivame odNego, bidej}i gi ~uvame Negovite zapo-vedi i pravime {to e blagougodno predNego.

23 A zapovedta Negova e taa, da veru-vame vo imeto na Negoviot Sin IsusHristos i da se qubime eden so drug,kako {to ni zapovedal.

24 I onoj, {to gi ~uva zapovedite Ne-govi, prebiva vo Nego, i Toj - vo nego. A

3 2,6 2 Kor 7,1

5 Is 53,4.5.9 Jn 1,29 8,46 9,16.24.31 Evr 7,26 9,26 1 Ptr 2,22-24

6 Mt 7,18 Rim6,14.17-18

7 2,29 3,10

8 3,12 1 Mojs 3,15 Mk 1,24 Jn 8,34.44 12,31

9 3,6

10 2,29 3,23

11 2,7 3,23 Jn 13,34

12 1 Mojs 4,8 Jn 8,44 Evr 11,4

13 Mt 24,9 Lk 6,22 Jn 15,18-21

14 Jn 5,24

15 Mt 5,21-22 Jn 8,44

16 4,16 Mt 20,28 Jn 15,13

17 5 Mojs15,7.11 Lk 10,33 Jk 2,15-16

18 Mt 7,21 Gal 5,6 Jk 1,22 2,14-17

19 Dela 20,30

1 Kor11,19

2 Kor 6,14-18

20 2 Kor 1,21

Juda 1,5

21 Jn 8,32.44

3 Ptr 1,12 2 Jn 1,1

22 4,3

2 Jn 1,7

23 Mt 10,33

Jn 5,23 2 Jn 1,7.9

24 1,3

2,27 3,24

Jn 15,7-10

25 Jn 5,24

6,40 17,2

27 2,20

Jn 6,45 Evr 8,11

28 3,2

4,17 Lk 13,27

Fil 1,20-21

2 Sol 1,9

29 3,10 4,7 5,1

3,1 Jn 1,12

16,3 17,25

Rim 8,16 1 Kor 1,21

Gal 4,4-5 Efes 1,5

2 2,8

Jn 17,24 Rim 8,29 Fil 3,21 Kol 3,4

Otkr 22,4


197

deka Toj prebiva vo nas, znaeme po Du-hot {to ni Go dal.

Duhot na vistinatai duhot na zabludata

4 Vozqubeni, ne veruvajte mu na sekojduh, tuku proveruvajte gi duhovite:

dali se od Boga, bidej}i mnogu la`niproroci se javija vo svetot.

2 Po ova raspoznavajte Go Bo`jiotDuh i duhot na lagata. Sekoj duh {topriznava deka Isus Hristos do{ol votelo, od Boga e.

3 A sekoj duh, {to ne priznava deka votelo do{ol Isus Hristos, ne e od Boga;toa e duhot na Antihristot, za kogo steslu{ale deka doa|a, pa i sega e ve}e vosvetot.

4 Vie ste, ~eda, od Boga i niv ste gipobedile; za{to Onoj, Koj e vo vas, e po-golem od onoj {to e vo svetot.

5 Tie se od svetot, zatoa i svetovnozboruvaat, a svetot gi slu{a.

6 Nie sme od Boga. Koj Go poznava Bo-ga, n# slu{a nas; koj ne e od Boga, nas nen# slu{a. Po toa i go poznavame Duhotna vistinata i duhot na zabludata.

Qubovta doa|a od Bogai se vkorenuva vo verata

7 Vozqubeni, da se qubime eden sodrug, za{to qubovta e od Boga, i sekoj,koj qubi, e roden od Boga i Go poznavaBoga;

8 koj ne qubi, toj ne Go poznal Boga,za{to Bog e qubov.

9 Bo`jata qubov kon nas se pokaà votoa {to Bog Go isprati vo svetot Svo-jot Edinoroden Sin za da ìveeme pre-ku Nego.

10 Vo toa se sostoi qubovta, {to nenie Go vozqubivme Boga, tuku Bog nasn# vozqubi i Go prati Sinot Svoj za dagi o~isti grevovite na{i.

11 Vozqubeni, koga taka n# vozqubiBog, toga{ i nie sme dol`ni da se qu-bime eden so drug.

12 Boga nikoj nikoga{ ne Go videl.Ako se qubime eden so drug, Bog prebi-va vo nas i qubovta Negova e sovr{enavo nas.

13 Deka nie prebivame vo Nego i Tojvo nas, znaeme po toa {to ni dal odSvojot Duh.

14 I nie vidovme i svedo~ime dekaOtecot Go isprati Sinot kako Spasi-tel na svetot.

15 Koj ispoveda deka Isus e Sin Bo`-ji, vo nego prebiva Bog, i toj - vo Boga.

16 I nie ja poznavme qubovta, koja Bogja ima kon nas; i poveruvavme vo toadeka e Bog qubov, i deka onoj, koj pre-biva vo qubovta, prebiva vo Boga, i Bog- vo nego.

17 Qubovta vo nas se usovr{uva zatoaza da imame smelost na sudniot den; bi-dej}i, kako {to e Toj, taka sme i nie voovoj svet.

18 Vo qubovta strav nema, tukusovr{enata qubov go izgonuva stravot,bidej}i stravot podrazbira kazna. Kojse pla{i, ne e sovr{en vo qubovta.

19 Nie Go qubime, bidej}i Toj ot-prvin n# vozqubi.

20 Ako nekoj re~e: „Go qubam Boga” ago mrazi svojot brat, toj e la`livec:za{to, koj ne go qubi svojot brat, kogogo videl, kako moè da Go qubi Boga,Kogo ne go videl?

21 I taa zapoved ja imame od Nego: kojGo qubi Boga, da go qubi i bratot svoj.

Veruvaweto vo Bo`jiot Sin - korenna qubovta

5 Sekoj, koj veruva deka Isus eHristos, od Boga e roden, i sekoj,

koj Go qubi Onoj Koj rodil, Go qubi iOnoj, rodeniot od Nego.

2 Po ova znaeme deka gi qubime ~eda-ta Bo`ji, koga Go qubime Boga i gi iz-vr{uvame Negovite zapovedi.

3 Bidej}i qubovta kon Boga se sostoivo ova: da gi pazime zapovedite Negovi,a Negovite zapovedi ne se te{ki.

4 Za{to s# {to e rodeno od Boga, gopobeduva svetot; i ova e pobedata {togo pobedi svetot - verata na{a.

5 Koj go pobeduva svetot, ako ne onojkoj veruva deka Isus e Sin Bo`ji?

6 Onoj, Koj dojde preku voda i krv (ipreku Duhot), Toj e Isus Hristos - nesamo preku voda, tuku preku voda i krv;i Duhot e Onoj Koj svedo~i, za{toDuhot e vistina.

5 Jn 3,31 15,18-19 17,14

6 3,10 Jn 8,47 10,26-27 14,17 18,37 2 Tim 4,4 3 Ptr 2,18

7 2,29 3,11.23 4,11 5,1 1 Sol 4,9

8 4,16

9 Jn 3,16 Efes 1,4 2,4-5 Kol 2,13

10 4,19 Rim 5,8 2 Kor 5,19

11 Mt 18,33

12 3,24 2 Mojs33,20 Jn 1,18 6,46 14,23 1 Tim 6,16

13 3,24 1 Kor 12,3

14 1,2 Jn 3,17 4,42

15 2,23 Jn 9,22.35 Rim 10,9 2 Jn 1,9

16 3,16 4,8.12 Jn 6,69 Rim 5,8

17 2,6.28 Jk 2,13

19 Izreki

10,12 Evr 4,16

1 Ptr 4,8

20 4,4

3 Car 8,39 Ps 7,9

Lk 18,13 Dela 15,8

21 5,14

Evr 4,16

22 Er 29,12-13

Mt 7,7-8 Jn 8,29

15,7

23 4,21

Jn 6,29 13,34 15,12

Rim 10,14 1 Sol 4,9

1 Ptr 1,22

24 2,24 4,13

Jn 14,23 Rim 8,9

4,1 5 Mojs13,1-5

Er 23,21-22 28,8-9

Mt 7,15-20 24,4.5.24

Jn 8,42-47 Efes 5,

8-10 Kol 2,8

3 Ptr 2,1 2 Jn 1,7

2 1 Kor 12,3 1 Sol 5,21

1 Tim6,13.20-21

2 Tim 1,13-14

3 2,18.22-23

Dela 20,29 2 Sol 2,7

4 5,5

Mt 12,29 Jn 10,29 Juda 1,3

Otkr2,7.11.26 3,5.12.21


198

7 Za{to Trojca se, Koi svedo~at naneboto: Otecot, Slovoto i SvetiotDuh; i ovie Trojca se edno.

8 I Trojca se, Koi svedo~at na zemja-ta: duhot, vodata i krvta; i tie tri sevo edno.

9 Ako go primame ~ove~koto svedo{-tvo, Bo`joto svedo{tvo e pogolemo, bi-dej}i toa e svedo{tvo Bo`jo, so koe Bogposvedo~i za Svojot Sin.

10 Koj veruva vo Sinot Bo`ji, toj goima toa svedo{tvo vo sebe; koj ne Muveruva na Bog, Go pravi la`livec, za{-to ne poveruval vo svedo{tvoto Negovoso koe posvedo~il Bog za Svojot Sin.

11 A svedo{tvoto e toa deka Bog ni da-ruval ìvot ve~en; i toj ìvot e vo Ne-goviot Sin.

12 Koj Go ima Sinot Bo`ji, toj go imai toj ìvot; koj go nema Sinot Bo`ji,go nema toj ìvot.

Epilog 13 Ova vi go napi{av vam, koi veruva-

te vo imeto na Sinot Bo`ji, za da zna-ete deka imate ìvot ve~en i da veruva-te vo imeto na Sinot Bo`ji.

14 I toa e uverenosta, koja ja imamepred Nego, deka ako pobarame ne{to poNegovata volja, Toj n# usli{uva.

15 A koga znaeme deka ni usli{uva{to i da pobarame, znaeme deka }e do-bieme, {to i da sme pobarale od Nego.

16 Ako nekoj go vidi brata si da gre{iso grev {to ne e za smrt, neka se moli,i Bog }e mu dade ìvot, - odnosno naonoj {to ne gre{i za smrt. A ima igrev za smrt: za toj grev ne velam da semoli.

17 Sekoja nepravda e grev, no ima grev{to ne e za smrt.

18 Znaeme deka sekoj roden od Boga negre{i: no rodeniot od Boga se pazi, ilukaviot ne se dopira do nego.

19 Znaeme deka nie sme od Boga, i dekaceliot svet leì vo zlo.

20 Znaeme isto taka deka Sinot Bo`jidojde i ni dade svetlina i razum, za daGo poznaeme vistinskiot Bog; i nieprebivame vo vistinskiot Bog - Nego-viot Sin Isus Hristos. Toj e vistins-ki Bog i ìvot ve~en.

21 êda, pazete se od idolite. Amin!

10 Jn 5,24.37

11 1,2 5,20 Jn 17,3

12 Jn 3,36

13 Jn 1,12 20,31

14 3,22 Jn 14,13-14

15 Mt 21,22 Jn 14,13 15,7 16,24 Jk 1,5

16 4 Mojs15,30 18,22

19 Jn 8,47 Kol 1,13

20 Er 24,7 Jn 17,3 20,28

18 3,20

Rim 8,15 2 Tim 1,7

20 2,4

Mt 5,23-24 1 Ptr 1,8

21 3,23

Mt 22,36-40

Jn 14,15.21 15,17

5,1 2,29 4,7

1 Ptr 1,22-23

2 Rim 13,9

5 1 Kor15,57

Efes 6,16

6 2,20.27

Jn 14,17 15,26 19,34


Pozdrav

1 Od prezviterot - do izbranata gos-po|a i nejzinite ~eda, koi gi qubam

vo vistinata, - i ne samo jas, tuku i site{to ja poznaa vistinata;

2 poradi vistinata, koja prebiva vonas i }e bide so nas do veka.

3 Da bide so nas blagodatta, milo-srdieto, mirot od Bog Otecot i od Gos-poda Isusa Hrista, Sinot na Otecot vovistina i qubov!

Zapoved na qubovta 4 Mnogu se zaraduvav, za{to najdov ne-

koi od tvoite ~eda vo vistina, onakakako {to dobivme zapoved od Otecot.

5 I sega te molam, gospo|o, ne kako dati pi{uvam nova zapoved, no onaa {toja imame od po~etokot, da se qubime ed-ni so drugi.

6 A qubovta se sostoi vo toa, da pos-tapuvame po Negovite zapovedi. Toa ezapovedta, {to ja ~uvte vo po~etokot, zada postapuvate spored nea;

Antihristi 7 bidej}i vo svetot vlegoa mnozina iz-

mamnici, koi ne ispovedaat deka IsusHristos do{ol vo telo; takov ~ovek eizmamnik, Antihrist.

8 Pazete se za da ne go izgubite ona zakoe ste se trudele, tuku da dobiete pol-na nagrada.

9 Sekoj, koj odi predaleku i ne ostanu-va vo Hristovoto u~ewe, Go nema Boga;koj ostanuva vo Hristovoto u~ewe, tojGo ima i Otecot i Sinot.

10 Koj doa|a kaj vas i ne go nosi toau~ewe, nego ne go primajte vo va{iotdom i ne pozdravuvajte go;

11 za{to, koj go pozdravuva, u~estvuvavo negovite lo{i dela.

Pozdravi 12 Vistina, imav mnogu da vi pi{u-

vam, no ne sakav na kniga i so mastilo,za{to se nadevam deka }e dojdam kaj vasi od ustata da vi zboruvam, ta radostava{a da vi bide polna.

13 Ve pozdravuvaat ~edata na izbrana-ta tvoja sestra. Amin!

7 3 Ptr 2,1 1 Jn 2,18.22 4,1-3

8 Ruta 2,18 Mt 10,42

9 1 Jn 2,23-24

10 Mt 10,14 Rim 16,17 Tit 3,10

11 1 Tim 5,22 Otkr 18,4

12 1 Jn 1,4 3 Jn 1,13-14

1,1 Jn 8,32

Efes 4,15 1 Ptr 5,13

1 Jn 2,21 3,18

3 Jn 1,1

2 Jn 14,16-17

3 1 Tim 1,2 2 Tim 1,2

4 Jn 13,34 Fil 1,7

1 Jn 3,19 3 Jn 1,3

5 1 Ptr 4,8

1 Jn 2,7-11

6 1 Jn 3,23

5,3

VTORO POSLANIENA APOSTOL JOVAN

Voved

Pisatelot ednostavno se ozna~uva kako „stare{ina”, odnosno ,,sve{tenik”.Na~inot na koj toj se izrazuva, poka`uva deka ima odreden avtoritet predsvoite privrzanici. Toj se obra}a do „izbranata od Boga gospo|a i nejzinite~eda”, izraz koj verojatno ozna~uva nekoja lokalna crkva i nejzinite ~lenovi(st.1).

Toj gi ohrabruva svoite ~itateli da `iveat vo vistinata i vo qubovta(st.1–6). Niv gi sprotivstavuva na lu|eto koi gi {irat ideite analogni naonie koi gi pobiva Prvoto poslanie na Jovan (st.7–11). Toj zavr{uva so najavaza negovoto doa|awe i prenesuvawe na pozdravite od sestrinskata crkva(st.12).

Kako i Prvoto poslanie na Jovan, taka i ova gi povikuva ~itatelite dabidat postojano budni i da bidat istrajni vo vistinskata vera.

Pozdrav

1Prezviterot - do vozqubeniot Gaj,kogo go qubam vo vistinata.

2 Vozquben, se molam da bide{ zdravi vo s# da ti bide dobro, kako {to $ edobro na du{ata tvoja.

Pofalba za dobrodetelstvoto 3 Mnogu se zaraduvav koga dojdoa bra-

}ata i posvedo~ija za tvojata vistina -odnosno kako ti odi{ vo vistinata.

4 Za mene nema pogolema radost od toada slu{nam deka moite ~eda odat vovistinata.

5 Vozquben, ti postapuva{ verno vos# {to go pravi{ za bra}ata i gostite.

6 Tie ja posvedo~ija tvojata qubovpred Crkvata. Dobro }e napravi{ akogi prigotvi{ pred Boga kako {to tre-ba.

7 Bidej}i poradi Negovoto ime trg-naa, ne zemaj}i ni{to od neznabo{cite.

8 Nie sme, pak, dol`ni da primametakvi, za da staneme sorabotnici sovistinata.

Vlastoqubieto na Diotref 9 Jas napi{av nekolku zbora do Crk-

vata, no Diotref, koj saka da bide prvme|u niv, ne n# primi nas.

10 Zatoa, ako dojdam, }e mu spomnam zadelata negovi {to gi pravi, napa|aj}in# so lo{i zborovi; i toa ne mu e do-volno, tuku bra}ata sam ne gi prima, aim zabranuva da gi primaat i onie koisakaat da gi primat, i gi goni od Crk-vata.

11 Vozqubeni, ne ugleduvajte se na zlo-to, tuku na dobroto. Koj dobro ~ini, odBoga e; a koj pravi zlo, ne Go videl Bo-ga.

12 Za Dimitrij posvedo~ija site, pa isamata vistina; a svedo~ime, isto taka,i nie; a vie znaete deka svedo{tvotona{e e vistinsko.

Zavr{ni pozdravi 13 Mnogu imav da ti pi{uvam, no ne

sakav da ti napi{am so mastilo i pero, 14 tuku se nadevam deka naskoro }e te

vidam, i deka }e pozboruvame lice v li-ce.

15 Mir za tebe! Te pozdravuvaat prija-telite. Pozdravi gi prijatelite poime. Amin!

9 Mt 20,27 Fil 2,3

10 1 Kor 4,18-21 1 Ptr 5,3

11 1 Ptr 3,11 1 Jn 3,6

12 Izreki22,1 Jn 19,35 21,24 1 Ptr 2,12 1 Jn 5,6

13-14 2 Jn 1,12

1,1 2 Jn 1,1

3 Fil 1,5

1 Jn 3,19

4 2 Jn 1,4

5 Mt 10,

41-42

6 Rim 15,24

Tit 3,13

8 Mt 18,5

Rim 12,13 Evr 13,2

1 Ptr 4,9

TRETO POSLANIENA APOSTOL JOVAN

Voved

Ova poslanie, isto taka napi{ano od „stare{inata”, odnosno ,,sve{te-nikot” (st.1; 2 Jn. st.1.), e upateno do nekoj si Gaj. Nie ni{to ne zname za ovoj~ovek, osven deka toj ostanal veren na vistinata. Negoviot stav e sprotivenna Diotrefoviot, vlijatelen ~len na zaednicata koj go kleveti „stare-{inata” i mu go otka`uva gostoprimstvoto.

Pisatelot go pofaluva Gaj poradi negovata vernost i negovite uslugi {toim gi napravil na hristijanite (st.1–8).

]e se zabele`i, sudej}i spored ova poslanie, deka gostoprimstvoto, do~ekotrezerviran za bra}ata, e forma na qubov i na vernost kon vistinata.

Pozdrav

1 Juda, sluga na Isus Hristos, a bratna Jakov - do povikanite,

vozqubeni vo Bog Otecot i za~uvani zaIsus Hristos.

2 Milost, mir i qubov da vi se mno-àt!

La`ni u~ewa (2 Ptr 2,1–17)

3 Vozqubeni, grièj}i se postojano,da vi pi{uvam za na{eto op{to spase-nie, smetav deka e neophodno da vi na-pi{am i da ve zamolam - da se borite zavistinskata vera, koja im e dadena nasvetiite edna{ zasekoga{,

4 za{to se vovlekoa nekoi lu|e, ~ijaosuda e odamna opredelena, bezbo`ni-ci, {to ja prevrtuvaat blagodatta Bo`-ja vo ne~istotija i se odrekuvaat odEdiniot Gospodar Bog i Gospod na{Isus Hristos.

5 Sakam da vi napomnam, iako ova ve}ego znaete, deka Gospod, otkako go izbavinarodot od egipetskata zemja, gi pogubipotoa onie {to ne veruvaa;

6 angelite, pak, {to ne se pokoruvaana svoeto na~alstvo, i go napu{tijaìveali{teto, gi stavi vo ve~ni okovi,vo mrak za sud na golemiot den.

7 Kako {to Sodom i Gomora i okol-nite gradovi, {to bludstvuvaa, a na istna~in kako i tie, odea po drugo telo,stanaa primer so toa {to bea nakaàniso ve~en ogan.

8 Istoto }e se slu~i i so onie koi gooskvernuvaat teloto, ja preziraat vlas-ta i hulat na Slavata.

9 A Arhangel Mihail, koga se prepi-ra{e so |avolot za Mojseevoto telo, nese osmeli da izre~e hulna presuda, tukure~e: „Gospod da te spre~i!”

10 A ovie hulat na ona {to ne go zna-at, a vo ona {to go znaat po priroda ka-ko nerazumno ìvotno, vo toa se raspa-|aat.

11 Te{ko nim, za{to trgnaa po Kaino-viot pat, se frlija vo zabludata na Va-laam zaradi pe~alba i zaginaa vo bun-tot Koreev.

12 Toa se onie {to gi poganat va{itetrpezi na qubovta, jadej}i so vas bezstrav i napasuvaj}i se. Tie se bezvodnioblaci {to vetrovite gi prenesuvaat,esenski nerodni drvja, dvapati isu{enii iskornati;

13 svirepi morski branovi, {to kakopena gi ispu{taat svoite sramni dela;yvezdi la`ni, za koi se ~uva mrakot natemninata zasekoga{.

7 1 Mojs 19 Mt 10,15 3 Ptr 2,6-9

8 3 Ptr 2,10

9 Zah 3,2 Dan10,13.21 12,1 Otkr 12,7

10 3 Ptr 2,12

11 1 Mojs 4,8 4 Mojs 22,2 31,16 Neem 13,2 3 Ptr 2,15 1 Jn 3,12 Otkr 2,14

12 Is 34,8 Izreki25,14 3 Ptr2,13.17

13 Is 57,20 3 Ptr 2,17

1,1 Dela 12,17

Jk 1,1

2 3 Ptr 1,2

3 Dela 9,13

Gal 2,4 1 Ptr 2,11 3 Ptr 2,21

4 Gal 5,13

1 Ptr 2,16 3 Ptr 2,1

1 Jn 4,1 2 Jn 1,10

5 4 Mojs

14,35 1 Kor 10,5 3 Ptr 1,12

6 1 Mojs 6,

1-2 3 Ptr 2,4

POSLANIE NA APOSTOL JUDA

Voved

Poslanieto na Juda ne e upateno do nekoja posebna zaednica, tuku do hris-tijanite voop{to. Negovata poraka e mo{ne bliska na onaa koja se nao|a voVtoroto Petrovo poslanie (vidi posebno 2 Ptr. 2): i ednata i drugata seborat protiv gre{nite u~ewa i protiv onie koi se istaknuvaat so nivniotrazvrat.

Po vovedot (st.1–2), pisatelot èstoko gi napa|a propagatorite nala`nite u~ewa, koi se vovlekle vo Crkvata, i najavuva osuda {to }e gi pogodisite (st.3–16). Od svoja strana, vernicite se povikani da ostanat cvrsti voverata (st.17–23). Poslanieto zavr{uva so zavr{en zbor upaten doEdinstveniot Bog, na{iot Spasitel Isus Hristos, na{iot Gospod(st.24–25).

Ako ova poslanie ja otkriva zastra{uva~kata sila na lagata, toga{ toau{te pove}e ja podvlekuva potporata i nade`ta {to ja poseduvaat hristi-janite vo Boga, vo Isus Hristos i vo Svetiot Duh.

202

14 A za ovie prorokuva{e i Enoh, sed-miot od Adam, zboruvaj}i: „Ete, doa|aGospod so iljadnici Svoi sveti angeli,

15 za da izvr{i sud nad site i za da girazobli~i site bezbo`nici za site niv-ni ne~isti dela, {to gi bea napravileso svoeto bezzakonie, i za site lo{izborovi, {to gi izrekle za Nego bez-bo`nite gre{nici.”

16 Tie se nezadovolni vika~i, koiìveat spored svoite èlbi, a ustatanivna proiznesuva gordi zborovi, i zakorist stanuvaat umilkuva~i.

Obra}awe i preporaki 17 No vie, vozqubeni, spomnete si gi

zborovite {to gi kaàa apostolite nana{iot Gospod Isus Hristos;

18 tie vi zboruvaa deka vo poslednovreme }e se pojavat podigruva~i, koi }epostapuvaat spored svoite bezbo`ni~-ki èlbi.

19 Toa se lu|e {to se oddeluvaat odedinstvoto na verata; tie se telesni - inemaat Duh.

20 A vie, vozqubeni, izgraduvaj}i sevo presvetata va{a vera i molej}i sepreku Svetiot Duh,

21 zapazete se vo qubovta Bo`ja,o~ekuvaj}i milost od na{iot GospodIsus Hristos, za ve~en ìvot.

22 I taka razlikuvaj}i gi, edni milu-vajte,

23 a drugi so strav spasuvajte, istrg-nuvaj}i gi od ogan i izobli~uvaj}i gi sostrav, i gnasej}i se od oblekata, ispoga-neta od teloto.

Zavr{en zbor 24 A na Onoj, Koj moè da ve zapazi da

ostanete bezgre{ni i bez porok, i da vepostavi pred slavata Svoja vo radost -

25 na Ediniot premudar Bog, na{iotSpasitel preku Isus Hristos, na{iotGospod, slava i veli~ie, sila i vlastpreku site vekovi, sega i vo site vremi-wa. Amin!

20 1 Kor 3,9-17 14,15-16 Efes 2,20-22 6,18 Kol 2,7

21 2 Kor13,13 2 Tim 1,18

22 Jk 5,19

23 Amos 4,11 Zah 3,1

24 Fil 1,10 1 Sol 5,23 3 Ptr 3,14

25 Rim 16,27 Otkr 5,13

14 Zah 14,5 Dan 7,10

16 3 Mojs

19,15 Dan 7,8.20 3 Ptr 2,18

17 3 Ptr 3,2

18 1 Tim 4,1 3 Ptr 3,3

19 1 Kor 2,14

POSLANIE NA APOSTOL JUDA

Pozdrav

1 Pavle, sluga na Isus Hristos, po-vikan za apostol, izdvoen za Evan-

gelieto Bo`jo, 2 koe Bog odnapred go be{e vetil pre-

ku prorocite, vo Svetite Pisma, 3 za Svojot Sin, po telo roden od se-

meto Davidovo,

4 odreden kako Sin Bo`ji vo silata,po Duhot na svetosta, preku voskrese-nieto od mrtvite, Isus Hristos, na-{iot Gospod.

5 Preku Nego dobivme blagodat iapostolstvo za da gi privedeme na pos-lu{nost kon verata me|u site narodi voNegovo ime,

4 Dela 13,33

5 6,15-20 15,15-18 16,26 Dela 9,15 26,16-18 Gal 2,7.9 2 Sol 1,8

1,1 Dela 9,15

26,16-18 1 Kor 1,1

2 16,25-26

3 9,5

Otkr 22,16

POSLANIE NA APOSTOL PAVLEDO RIMJANITE

Voved

Nekolku godini po Hristovoto voskresenie, se ~ini deka Judejcite preo-brateni vo hristijani, (kako Akila i Priskila, vidi Dela 18,2), ve}e zapo~naleda go rasprostranuvaat Evangelieto vo Rim, glavniot grad na Imperijata. Itamu bila osnovana crkva, isto kako i vo Sirija, Mala Azija (dene{na Turcija)i Grcija, kade Pavle propovedal. Bog mu dava zadolènie na Pavle da odi „s# dokrajot na svetot” (Rim. 10,18). Tokmu zatoa toj sakal da pojde ne samo vo Rim,tuku i vo [panija. Ne se znae dali go sprovel posledniov plan, no za podgo-tovkite za ova patuvawe, toj napi{al pismo „do onie koi se vo Rim” (1,7), iliso drugi zborovi do hristijanite vo ovoj grad, od koi edna grupa se pridruìlakon Priskila i Akila (vidi 16,3-5). Pavle go koristi ova poslanie za da imobjasni na hristijanite kako toj ja sfatil ulogata na misioner na nejude-jcite, odnosno paganite. Ova poslanie e najcelosnoto {to go imame od sitenegovi poraki, {to toj samiot go rezimira so slednive zborovi: Evangelietoe silata so koja Bog se sluì za da gi spasi site onie koi veruvaat, otprvinJudejcite, no isto taka i onie koi ne se Judejci (1,16).

Problemot za odnosot me|u Judejcite i nejudejcite (posebno pra{aweto kojstav nejudejcite preobrateni vo hristijani treba da go prifa}aat vo pogledna judejskiot zakon) igra edna golema uloga za prvobitnoto hristijanstvo,povtorno se sre}ava vo drugite spisi na apostolot (na primer vo Poslanietodo Galatjanite). Tuka Pavle vedna{ potvrduva deka Evangelieto {to toj gorasprostranuva nasekade e nameneto za site lu|e, bez isklu~ok (1,16). Potoatoj objasnuva kako Bog go spasuva sekoj zaguben ~ovek, koj veruva vo Nego(1,18–8,39).

Ponatamu, toj se zadrùva na problemot proizlezen od faktot {to edendel od Izrail odnapred Go otfrla Hristos. Toj potvrduva deka ova otfrlawee prepreka za Bo`jiot plan. Za{to blagodatta }e bide posledniot zbor (gl.9–11). Taka, blagosta {to Bog ja posvedo~il kon nejudejcite treba da bidesfatena kako povik da se ìvee za Nego vo eden vistinski nov ìvot(12,1–15,13).

Vo zaklu~okot Pavle go objavuva svojot plan za patuvawe vo Rim i gozavr{uva poslanieto so nekolku li~ni pozdravi (15,14–16,27). Site onie koibaraat povrzano izlagawe, {to bi se odnesuvalo na spasenieto koe Bog im gonudi na lu|eto preku Gospod Isus Hristos, }e bidat privle~eni preku ~itawe-to na ova poslanie, da se voshituvaat na veli~ieto na Bo`jiot plan (11,33–36).Vo isto vreme, }e bidat pottiknati i tie da Mu go iskaàt Nemu dol`notopo~ituvawe.

204

6 me|u koi ste i vie, povikanite odIsus Hristos.

7 Do site vas vo Rim, vozqubeni odBoga i povikani da bidete sveti: blago-dat i mir od Bog Otecot na{ i GospodIsus Hristos.

@elbata na Pavle da gi posetihristijanite vo Rim

8 Pred s#, Mu blagodaram na MojotBog, preku Isus Hristos, za site vas,za{to za va{ata vera se razglasuva poceliot svet;

9 Bog, Komu Mu sluàm so svojot duh,preku Evangelieto na Negoviot Sin,svedok mi e deka postojano si spomnu-vam za vas

10 sekoga{ koga vo molitvite svoi semolam, ta so Bo`ja volja nekako da mise dade da dojdam kaj vas.

11 Za{to kopneam da ve vidam, pa da vipredadam nekoj duhoven dar za dastanete pocvrsti,

12 odnosno, vzaemno da si pomognemepreku zaedni~kata vera - va{ata i moja-ta.

13 Bi sakal da znaete, bra}a, dekamnogupati bev na misla da dojdam kajvas, da imam nekakov plod i me|u vas,kako i me|u drugite narodi, no s# dose-ga bev popre~uvan.

14 Dol`nik sum kon Elinite i var-varite, kon mudrite i kon nerazumnite.

15 Zatoa, {to se odnesuva do mene,podgotven sum i vam vo Rim da vi gopropovedam Evangelieto.

Mo}ta na Evangelieto 16 Za{to jas ne se sramam od Evange-

lieto na Hristos, bidej}i toa e silaBo`ja koja go spasuva sekogo {to veru-va, prvo Judeec, a potoa i Elin.

17 Bidej}i vo nego se otkriva pravda-ta Bo`ja, od verata i vo verata, kako{to e napi{ano: „Pravednikot prekuverata }e ìvee.”

Slabosta i vinata na ~ove{tvoto 18 Za{to gnevot Bo`ji se otkriva od

neboto protiv sekoja bezbo`nost inepravda na lu|eto koi vistinata jaspre~uvaat so nepravda.

19 Pa taka, ona, koe moè da se znae zaBoga, nim im e otkrieno, bidej}i Bogtoa im go otkril.

20 I navistina, ona {to e vo Negonevidlivo, odnosno ve~nata Negova si-la i Boèstvenost, sogledlivi se u{teod sozdavaweto na svetot, gledano spo-red Negovite dela, pa taka tie nemaatizgovor.

21 Za{to, koga Go poznaa Boga, tie neGo proslavija kako Bog, nitu pak, Mublagodarija, tuku se zabludija vo svoitepomisli, i nivnoto nerazumno srce imse pomra~i;

22 tvrdej}i deka se mudri, tie obezu-mija,

23 i slavata na nepropadliviot Bog jazamenija so lik na smrten ~ovek, naptici, na ~etirino`ni ìvotni i nalaza~i.

24 Zatoa i Bog, spored èlbite nasrcata nivni, gi predade na ne~istota,pa sami da si gi obes~estuvaat svoitetela.

25 Tie ja zamenija vistinata Bo`ja solaga i mu se poklonija i mu sluèa nasozdadenoto pove}e otkolku na Sozdate-lot, Koj e blagosloven vo ve~ni vekovi.Amin!

26 Zatoa Bog gi predade na sramnistrasti: ènite nivni prirodnite pot-rebi gi zamenija so protivprirodni.

27 I maìte isto taka, napu{taj}i goprirodnoto op{tewe so ènskiot pol,se raspalija so èlbi eden kon drug, ivr{ea sramni raboti maì so maì,dobivaj}i ja zasluènata otplata zasvojata izopa~enost.

28 I bidej}i ne se obidoa da Gozadràt Boga vo razumot svoj, zatoa Boggi predade na nivniot izopa~en um - dago pravat ona {to ne prilega,

29 ispolneti so sekakva nepravda, lu-kavstvo, al~nost, zloba; polni so za-vist, ubistva, kavgi, izmami, zlonamer-nost;

30 ozboruva~i, klevetnici, bogomras-ci, nasilnici, falbaxii, gordelivci,izmisluva~i na zlo, neposlu{ni konroditelite,

31 nerazumni, neverni, nedruèqubi-vi, nepomirlivi, nemilostivi.

19 Dela 14,15-17

20 Ps 18,1-3

21 Efes 4,17-18

22 Er 10,14 1 Kor 1,20

23 5 Mojs4,15-19 Er 2,11 Ps 105,20 Mudr 11,15 12,24 Dela 17,29

24 Dela 14,16

25 Er 16,19-21 1 Sol 1,9

29 1 Kor 5,10-11 6,9-10 Gal 5,19-21 Efes 5,3-5 1 Tim 1,9-10 Tit 3,3 1 Ptr 4,3 Otkr 21,8 22,15

30 2 Tim 3,2-4

7 Dela 9,13

1 Kor 1,2-3 8,6

2 Kor 1,1-2 Gal 1,3

1 Tim 1,2 Tit 1,4 Fil 1,3

8 16,19

1 Sol 1,8

9 15,16

2 Kor 1,23 Efes 1,16

Fil 1,8

10 15,23.32

Dela 19,21

13 15,22

14 1 Kor 9,16

16 2,9-10

Dela 13,46 1 Kor

1,18.24

17 3,21-26 Is 56,1

Avak 2,4Gal 3,11 Fil 3,9

Evr 10,38

18 Efes 5,6 Kol 3,6

2 Sol 2,12

POSLANIE DO RIMJANITE

205

32 Tie, iako ja poznavaat pravednataodredba Bo`ja deka onie, {to vr{attakvi dela, zasluùvaat smrt, sepak nesamo {to gi vr{at, tuku se blagonaklo-neti i kon onie {to gi vr{at.

Pravednosta na Bo`jiot sud

2 I taka, nema{ izgovor, o ~oveku,koj i da si ti, za{to so kakov sud

sudi{ drug, so takov se osuduva{ sam,bidej}i ti, koj sudi{, go pravi{ isto-to.

2 A znaeme deka Bo`jiot sud, koj, pa|avrz onie koi vr{at takvi raboti espored vistinata.

3 Zar misli{, o ~oveku, deka }e go iz-begne{ Bo`jiot sud ti, koj gi osuduva{onie {to pravat takvi raboti, kakvi{to pravi{ i sam?

4 Ili, pak, go prezira{ bogatstvotona Bo`jata blagost, strplivost i dol-gotrpelivost, ne razbiraj}i deka Bo`-jata blagost te vodi kon pokajuvawe?

5 No, poradi tvojata tvrdokornost inepokajanoto srce si sobira{ gnev zadenot na gnevot, koga }e se otkrie pra-vedniot sud od Boga,

6 Koj sekomu }e mu dade spored nego-vite dela:

7 ìvot ve~en na onie koi so trpenievo dobrite dela se stremat kon slava,~est i neraspadlivost;

8 jarost, pak, i gnev na onie {to $ senepokorni na vistinata, a $ se pokoru-vaat na nepravdata.

9 Nevolja i maka za sekoja ~ove~ka du-{a koja pravi zlo, pred s# za Judeec, aisto taka i za Elin;

10 slava i ~est i mir na sekoj {topravi dobro, pred s# za Judeec, a istotaka i za Elin!

11 Za{to Bog ne e pristrasen. 12 Onie {to zgre{ile bez Zakon, bez

Zakon }e zaginat; a onie {to zgre{ilepod Zakon, spored Zakonot }e bidat isudeni,

13 bidej}i pred Boga ne se pravednionie {to go slu{aat Zakonot, tuku }ese smetaat za pravedni samo onie {topostapuvaat spored Zakonot.

14 Za{to sekoga{ koga neznabo{cite,koi nemaat Zakon, prirodno gi izvr{u-

vaat odredbite na Zakonot, toga{ tie,iako nemaat Zakon, se Zakon na samitesebe;

15 tie dokaùvaat deka deloto naZakonot e zapi{ano vo nivnite srca, za{to svedo~i i nivnata sovest, a i niv-nite vnatre{ni razmisluvawa, so koime|usebno se obvinuvaat ili odbranu-vaat,

16 za onoj den, koga, spored moetoEvangelie, Bog preku Isus Hristos }egi sudi tajnite na lu|eto.

Judejcite i Zakonot 17 Ete, ti se narekuva{ Judeec, i se

potpira{ na Zakonot, i so Boga se fa-li{,

18 i ja znae{ voljata Negova, i pove}erazbira{ {to e podobro, za{to sepou~uva{ od Zakonot,

19 i uveren si deka si voda~ na slepci,a svetlina na onie {to se vo mrak;

20 nastavnik na nerazumni, u~itel namladinata, za{to obrazec na znaewetoi vistinata ima{ vo Zakonot.

21 No, kako e mo`no toa da u~i{ dru-gi, a sebe samiot da ne se u~i{?

22 Ti, koj propoveda{ da ne se krade, akrade{; koj veli{ da ne se vr{i pre-quba, a prequbodejstvuva{; ti, koj segnasi{ od idolite, a krade{ od hramo-vite;

23 ti, koj se fali{ so Zakonot, a pres-tapuvaj}i go Zakonot, zarem ne Go sra-moti{ Boga?

24 „Za{to poradi vas imeto Bo`jo sehuli me|u neznabo{cite”, - taka stoinapi{ano.

25 Obrezanieto e navistina polezno,no ako go izvr{uva{ Zakonot. Ako, pak,pravi{ prestapi protiv Zakonot, obre-zanieto tvoe stanuva neobrezanie.

26 I taka, ako neobrezaniot gi paziodredbite na Zakonot, toga{ nema linegovoto neobrezanie da se smeta kakoobrezanie?

27 I neobrezaniot po telo, izvr{uvaj-}i go Zakonot, nema li da te osudi tebe,koj i pokraj Pismo i obrezanie si sta-nal prestapnik na Zakonot?

28 Za{to ne e prav Judeec onoj, koj etakov po nadvore{nost, nitu pravo

16 1 Kor 4,5 2 Tim 2,8

17 3,27 4,2-3 5,2 11,18 Is 48,1-3 Mt 3,8-9 Jn 8,33 1 Kor 1,29-31 2 Kor 1,12 Gal 6,13-14 Efes 2,9

18 Fil 1,10

19 Mt 15,14 Jn 9,40-41

20 Lk 18,9-12

21 Ps 49,16-21 Mt 23,3-4

24 Is 52,5Ez 36,20-22 Jk 2,7 3 Ptr 2,2

25 Er 4,4 9,24-25 1 Kor 7,19 Gal 5,3

28 Jn 8,15.39 Gal 6,15 Efes 2,11 Fil 3,2

2,1 Mt 7,2

4 Mudr 11,23

3 Ptr 3,9-15

5 Sof 1,14-

18 Dela 7,51

6 Ps 61,12Izreki

24,12Mt 16,27 1 Kor 3,8

2 Kor 5,10

7 1 Ptr 1,7

9 1,16

11 5 Mojs

10,17 Dela 10,34

Gal 2,6 Efes 6,9 Kol 3,25

1 Ptr 1,17

13 Lk 8,21

Dela 10,35 Jk 1,22-25

1 Jn 3,7


206

obrezanie ona, koe e nadvore{no, vrzteloto,

29 tuku onoj, koj e vnatre{no takov, iona obrezanie, {to e vo srceto, po duh,a ne po bukva. Negovata pofalba nepoteknuva od lu|eto, tuku od Boga.

3 Koja e prednosta na Judejcite, ilikoja e polzata od obrezanieto?

2 Golema, na sekoj na~in, i pred s#{to nim im se dovereni Bo`jite obja-vuvawa.

3 Pa {to, ako nekoi ne poveruvale?Dali nivnata bezvernost }e ja uni{tiBo`jata vernost?

4 Nikako! Neka se priznae deka Bog evistinit, a sekoj ~ovek la`liv, kako{to e napi{ano: „Za da se pokaè dekasi praveden vo zborovite Svoi, i da po-bedi{ koga }e ti se sudi.”

5 Ako, pak, na{ata nepravednost jaistaknuva Bo`jata pravednost, {to bimoèle da re~eme toga{? Dali e Bognespravedliv, koga se gnevi? Govoramkako ~ovek.

6 Nikako! Za{to, kako Bog }e moè dago sudi svetot?

7 Za{to, ako vistinata Bo`ja se voz-veli~uva preku mojata laga za slavaNegova, pa zo{to toga{ da bidam osu-den kako gre{nik?

8 Zarem toga{ ne bi trebalo da pravi-me zlo, za da izleze dobro? Vpro~emtaka i hulat nekoi lu|e na nas i velatdeka taka u~ime. Tie se spravedlivoosudeni.

Nikoj ne e praveden 9 Pa dali imame nekakvo predimstvo?

Ni najmalku, za{to ve}e gi obvinivme,kako Judejcite taka i Elinite, deka sesite pod grev,

10 kako {to e napi{ano: „Nema prave-den nitu eden,

11 nema razumen, nema koj da Go baraBoga;

12 site se otklonija, zaedno stanaarazvratni; nema koj da pravi dobro, ne-ma nitu eden.”

13 „Grloto nivno - otvoren grob; so ja-zicite svoi mamat; pod jazicite nivni -zmiski otrov,

14 ustata nivna e polna so kletva igor~ina.

15 Nozete nivni im se brzi za prole-vawe krv;

16 pusto{ewe i maki po nivnite pa-ti{ta;

17 tie ne go poznaa patot na mirot. 18 Strav Bo`ji nema pred o~ite niv-

ni.” 19 Znaeme deka s# ona, za {to zboruva

Zakonot, se odnesuva na onie, {to sepod Zakonot, za da se zatvori sekoja us-ta, i taka celiot svet da stane vinovenpred Boga,

20 za{to preku delata na Zakonotpred Nego nema da bide opravdan nikoj;bidej}i preku Zakonot se poznava gre-vot.

Pravednosta se dobiva preku vera 21 A sega nezavisno od Zakonot se javi

Bo`jata pravednost, posvedo~ena od Za-konot i od Prorocite.

22 Bo`jata pravednost preku verata voIsus Hristos e vo site i vrz site onie{to veruvaat. Za{to nema razlika,

23 site zgre{ija i li{eni se od slava-ta Bo`ja.

24 No }e bidat opravdani preku dar,so Bo`jata blagodat, a preku otkupotvo Isus Hristos.

25 Nego Bog Go postavi so krvta Svojada bide `rtva za pomiruvawe preku ve-rata, za da ja pokaè Svojata praved-nost vo oprostuvaweto na porane{nitegrevovi, vo vremeto na Bo`joto dolgo-trpenie,

26 za da ja pokaè Svojata pravednostvo sega{no vreme, deka e Toj spravedlivi deka go opravduva sekogo {to veruvavo Isus.

27 Kade e, pak, pofalbata? Taa e is-klu~ena. Spored koj zakon? Dali sporedonoj na delata? Ne, tuku spored zakonotna verata.

28 Taka nie zaklu~uvame deka ~ovekotse opravduva so verata, bez delata naZakonot.

29 Ili moèbi Bog e pak samo na Ju-dejcite, a ne i na neznabo{cite? Serazbira, Toj e i na neznabo{cite,

30 bidej}i eden e Bog, Koj }e gi oprav-da obrezanite po vera i neobrezanitepreku vera.

15-17 Is 59,7-8

15 Izreki1,16

18 Ps 35,1

20 7,7 Ps 142,2 Gal 2,16

21 1,16-17

22 1,17 Gal 2,16

23 3,9 Efes 2,4-10

24 Efes 2,8 Tit 3,7

25 3 Mojs16,12-16 Dela 17,30 Efes 1,7 Evr 9,5.15 1 Jn 2,2 4,10

26 2 Mojs34,6-7 Is 48,9 53,11

27 2,17 1 Kor 1,31 Gal 6,13-14 Efes 2,9

28 5,1 Dela 13,39 Gal 2,16 Efes 2,9

30 4,11-12.16

29 7,6 8,2

5 Mojs 30,6 Er 4,4

1 Kor 4,5 2 Kor 3,6 Kol 2,11

3,2 9,4-5

5 Mojs 4,6-8

Ps 102,7 147,19-20

Jn 4,22

3 Ps 88,30-37 2 Tim 2,13

4 Ps 50,4116,11

5 1,18

1 Kor 9,8 Gal 3,15

8 6,1.15

9 1,18-2,29

3,23 11,32

10-12 Ps 13,1-3

52,1-4

12 Prop 7,20

13 Ps 5,10

139,3

14 Ps 10,7


207

31 A dali go ukinuvame Zakonot prekuverata? Nikako, tuku u{te posilno goutvrduvame.

Primerot na Avraam

4 A {to bi moèle da kaème dekadobil na{iot pratatko po telo

Avraam? 2 Za{to ako Avraam se opravdal so

dela, toj zasluùva pofalba, no ne predBoga.

3 Vpro~em {to veli Pismoto? - „Mupoveruva Avraam na Boga, i toa mu sesmeta{e za pravednost.”

4 Na onoj {to raboti, platata mu sle-duva ne po milost, tuku po dolg.

5 Naprotiv, onomu, koj ne raboti, averuva vo Onoj Koj go opravduva bez-bo`nikot, verata mu se smeta za praved-nost.

6 Taka i David go narekuva blaènonoj ~ovek, komu Bog mu smeta za pra-vednost nezavisno od delata, velej}i:

7 „Blaèni se onie ~ii bezzakonija seprosteni i ~ii grevovi se pokrieni;

8 blaèn e onoj ~ovek komu Bog nemada mu smeta za grev!”

9 A dali ova blaènstvo se odnesuvasamo za obrezanite ili i za neobrezani-te? Bidej}i velime deka na Avraam ve-rata mu se smeta{e za pravednost.

10 Koga mu se smeta{e? Po obrezanie-to ili pred obrezanieto? Ne po obreza-nieto, tuku pred obrezanieto.

11 I znakot na obrezanieto toj go dobikako pe~at na pravednost {to doa|a odverata, koja ja ima{e pred obrezanieto,za da bide tatko na site neobrezani {toveruvaat, ta i nim toa da im se smeta zapravednost,

12 i da im bide tatko na obrezanite,no ne na onie koi obrezanieto samo goprimile, tuku koi vrvat i po stapkitena verata od na{iot tatko Avraam,pred obrezanieto.

Bo`joto vetuvawe se ostvaruvapreku verata

13 Vpro~em vetuvaweto kon Avraamili kon semeto negovo - deka }e bidenaslednik na svetot - be{e dadeno nepreku Zakonot, tuku preku pravednostana verata.

14 Za{to ako moàt da bidat nasled-nici samo onie {to imaat Zakon, to-ga{ i verata nema nikakvo zna~ewe, ivetuvaweto e poni{teno;

15 za{to Zakonot poroduva gnev; kade{to, pak, nema Zakon, nema ni prestap.

16 Zatoa toa e od verata, za da bide pomilost, ta i vetuvaweto da bide zaz-draveno ne samo po Zakonot, tuku i poverata za site potomci Avraamovi, kojni e tatko na site nas,

17 spored napi{anoto: „Te postavivda bide{ tatko na mnogu narodi” - predBoga, Komu toj Mu poveruva, Koj gioìvuva mrtvite i go povikuva da su{-testvuva, ona {to ne su{testvuva.

18 Avraam, bez nikakva osnova za na-de`, poveruva so nade` deka }e stanetatko na mnogu narodi, spored re~eno-to: „Takvo }e bide tvoeto potomstvo.”

19 I otkako ne oslabna verata negova,toj ne pomisli deka teloto negovo eve}e bezìvotno, za{to be{e re~isistogodi{en, i deka utrobata Sarina ere~isi ve}e bezìvotna;

20 i vo vetuvaweto Bo`jo ne se posom-neva so neverie, tuku ostana so cvrstavera i Go proslavi Boga,

21 napolno uveren deka Toj e silen dago izvr{i ona {to go vetil.

22 Zatoa toa mu se smeta{e za praved-nost.

23 No, ne samo za nego e napi{ano de-ka mu se smeta{e,

24 tuku i za nas: }e ni se smeta, akoveruvame vo Onoj, Koj Go voskresna odmrtvite Isus Hristos, na{iot Gospod,

25 predaden za na{ite grevovi i vos-kresnat za na{e opravdanie.

Vo mir so Boga

5 I taka, opravdani preku verata,imame mir so Boga, preku na{iot

Gospod, Isus Hristos. 2 Preku Nego so verata dobivme i

pristap kon ovaa blagodat, vo koja sto-ime, i se gordeeme so nade`ta vo slava-ta Bo`ja.

3 No ne samo toa, tuku se gordeeme iso makite, znaej}i deka od makata se ra-|a trpenieto;

14 Gal 3,18

15 3,20 7,7-13 Gal3,10.19-22

17 1 Mojs 17,55 Mojs32,39 Jn 15,21 Evr 11,19

18 1 Mojs 15,517,5

19 1 Mojs17,17

21 Er 32,17-24 Lk 1,37

22.23 4,3 1 Mojs 15,6

23-24 10,9 15,4

25 8,32 Is 53,4-6 1 Kor15,17

5,1 3,24.28 Is 53,5

2 Efes 2,14-18

3 Jk 1,2-4 1 Ptr 1,5-7 4,13-14 Otkr 1,9

31 Mt 5,17-19

4,1 Is 51,1-2

2 2,17

3 4,9

1 Mojs 15,6Gal 3,6-9

Jk 2,20-24

4 11,6

Mt 20,1-16 Lk 17,7-10

5 Gal 2,16

7-8 Ps 31,1-2

9 1 Mojs 15,6

11 1 Mojs17,9-14

Gal 3,7-9

13 1 Mojs

18,18 22,15-18

Gal 3,15-16


208

4 od trpenieto, pak - iskustvo, a odiskustvoto - nade`.

5 Nade`ta pak, ne posramotuva. Za{-to qubovta Bo`ja e izleana vo na{itesrca preku nam dadeniot Sveti Duh.

6 Za{to, u{te koga bevme slabi,Hristos vo odredenoto vreme umre zabezbo`nicite.

7 Navistina, te{ko bi moèl nekoj daumre za pravednik, a za dobar, moèbi,nekoj i bi se re{il da umre.

8 No Bog ja dokaà qubovta Svoja konnas, so toa {to Hristos umre za nas,u{te dodeka bevme gre{ni.

9 Zatoa sega, otkako ve}e sme oprav-dani so krvta Negova, mnogu pove}e }ese spasime preku Nego od grevot.

10 Za{to, ako se pomirivme so Bogapreku smrtta na Negoviot Sin, u{tedodeka bevme neprijateli, toga{ u{tepove}e }e se spasime preku Negoviotìvot, otkako sme se pomirile.

11 A osven toa, i se falime so Bogapreku na{iot Gospod Isus Hristos,preku Kogo dobivme sega pomiruvawe.

Adam i Hristos 12 Zatoa, kako {to grevot vleze vo

svetot preku eden ~ovek, a preku grevot- smrtta, po takov na~in i smrtta pre-mina na site lu|e preku eden ~ovek,za{to site zgre{ija.

13 Navistina i porano u{te pred Za-konot ima{e grev vo svetot, no grevotkako takov ne moè da se prifati, koganema zakon.

14 A sepak smrtta caruva{e u{te odAdam, pa s# do Mojsej i nad onie {to nepogre{ija spored prestapot na Adam.Toj e pralik na Onoj {to treba{e dadojde.

15 No, so darot ne e isto kako i soprestapot. Za{to ako poradi prestapotna eden izumrea mnozina, toga{ Bo`ja-ta blagodat i darot preku blagodattana eden ôvek, Isus Hristos, vo mnogupogolemo izobilstvo }e se izlee vrzmnozina.

16 A toj dar e sosema poinakov odgrevot na eden {to pogre{il, za{tosudeweto za eden prestap vodi konosuduvawe, a darot - od mnogu prestapikon opravduvawe.

17 Bidej}i, dokolku so prestapuvawe-to na eden zavladeala smrtta prekuedniot, dotolku pove}e onie, {to goprimija izobilieto na blagodatta i da-rot na pravednosta, }e caruvaat vo ì-votot preku eden - Isus Hristos.

18 I taka, kako {to preku edenprestap dojde osuduvaweto na site lu|e,taka i preku pravednoto delo na edendojde vrz site lu|e opravdanieto, koedava ìvot.

19 Za{to, kako {to preku neposlu{-nosta na eden ~ovek mnozina stanaagre{ni, taka isto i preku poslu{nostana eden, mnozina }e stanat pravedni.

20 A pritoa dojde i Zakonot za da senagolemi prestapot. Kade {to, pak, senamnoì grevot, tamu blagodatta se ja-vuva vo golema izobilnost,

21 ta, kako {to grevot zavladeal sosmrtta, taka i blagodatta da zavladeepreku pravednosta za ìvot ve~en,preku Isus Hristos, na{iot Gospod.

Mrtov za grevot, ìv vo Hristos

6 [to, pak, da re~eme? ]e ostanemeli vo grevot, za da se nagolemi bla-

godatta? Nikako! 2 Nie, koi sme umrele za grevot, kako

da ìveeme vo nego u{te? 3 Zar ne znaete deka site onie {to

bevme krsteni vo Isus Hristos, vo Ne-govata smrt bevme krsteni.

4 I taka, nie se pogrebavme so Negopreku kr{tevaweto vo smrtta, za da mo-ème, kako {to Hristos voskresna odmrtvite preku slavata na Otecot, i nietaka da ìveeme nov ìvot.

5 Za{to, ako sme srasnati so Nego voednakva smrt, }e bideme sou~esnici ivo voskresenieto,

6 znaej}i deka na{iot star ~ovek eraspnat so Nego, za da bide uni{tenogrevovnoto telo, pa da ne bideme ve}erobovi na grevot;

7 bidej}i, koj e mrtov, toj e oslobodenod grevot.

8 A ako sme umrele so Hristos, veru-vame deka so Nego i }e ìveeme,

9 znaej}i deka Hristos, otkakovoskresna od mrtvite, ne umira pove}e:smrtta nema ve}e vlast nad Nego.

17 2 Tim 2,12 Otkr 20,4-6

18 1 Kor15,22

19 Is 53,11 Fil 2,8 Evr 5,8

20 7,7-8 Gal 3,19 1 Tim 1,14

21 6,22-23

6,1 3,5-8 6,15

2 1 Ptr 2,24 4,1

3 Dela 8,16 Gal 3,27 2 Tim 2,11

4 Kol 2,12

5 Efes 2,6 Fil 3,10-11

6 Gal 5,24 Efes 4,22-24 Kol 3,9-10

7 1 Ptr 4,1

8 2 Tim 2,11

9 Dela 13,34 Otkr 1,18

5 Ps 21,4 25,3.20

1 Jn 4,13

6-8 8,32

Jn 3,16-17 Efes 5,2

1 Tim 2,6 Tit 2,14

3,4-7 1 Ptr 3,18

1 Jn 3,16 4,10

9 1,18

1 Sol 1,10

10 2 Kor 5,

18-19 Efes 2,16

Kol 1,20-22

12 6,23

1 Mojs 2,17 3,6.19

Mudr 2,24 1 Kor

15,21-22.45 Jk 1.15

13 4,15

14 1 Kor

15,21-22.45

15 Mt 20,28

Dela 15,11

16 8,1


209

10 Toa {to Toj umre, za grevot umreedna{ zasekoga{, a ìvotot {to go ì-vee, za Boga go ìvee.

11 Pa taka i vie smetajte se mrtvi zagrevot, a ìvi za Boga vo Hristos Isus,na{iot Gospod.

12 I grevot da ne caruva vo va{etosmrtno telo, za da ne im se pokoruvatena telesnite nasladi!

13 Ne prepu{tajte mu gi na grevot va-{ite organi na teloto kako orudija nanepravednosta, tuku prepu{tete Mu sena Boga kako onie {to oìveale odmrtvite, i va{ite organi na teloto ka-ko orudija na pravednosta.

14 Grevot nema da gospodari nad vas,za{to vie ne ste pod Zakonot, tuku podblagodatta.

Robovi na pravednosta 15 Pa {to? Da gre{ime li, bidej}i ne

sme pod Zakonot, tuku pod blagodatta?Toa nikako!

16 Dali znaete deka, ako mu se preda-vate nekomu kako robovi za poslu{-nost, robovi ste mu na onoj komu mu sepokoruvate: ili na grevot, koj vodi vosmrt, ili - na poslu{nosta, koja vodikon pravednost?

17 No, blagodarej}i Mu na Boga, vie,iako bevte robovi na grevot, od s# srcese pokorivte na onoj obrazec na pouka,na koja $ se predadovte.

18 I taka osloboduvaj}i se od grevot,vie stanavte robovi na pravednosta.

19 Vi zboruvam kako ~ovek, poradislabosta na va{ata ~ove~ka priroda.Kako {to gi prepu{tivte organite nava{eto telo vo telesna slu`ba na ne-~istotata i bezzakonieto za bezzakonie,taka i sega ostavete gi delovite od va-{eto telo da $ robuvaat na pravednostakoja vodi vo svetost.

20 Dodeka mu bevte robovi na grevot,bevte slobodni od pravednosta.

21 A kakov plod imavte toga{? Dela,od koi sega se sramuvate, bidej}i niv-niot kraj e smrtta.

22 No sega, koga se oslobodivte od gre-vot i Mu stanavte sluìteli na Boga,imate plod koj vodi vo svetost, a krajot- ìvotot ve~en.

23 Za{to, platata, {to ja dava grevot,e smrt, a podarokot od Boga e ìvotve~en vo Hristos Isus, na{iot Gospod.

Hristijanite oslobodeniod Zakonot

7 Ili, pak, ne znaete, bra}a, - im zbo-ruvam na takvi {to go poznavaat

Zakonot - deka Zakonot ima vlast nad~ovekot dodeka e toj ìv?

2 Omaènata èna e povrzana prekuzakonot so maòt, dodeka e toj ìv; akoumre maòt, taa se osloboduva od za-konot, koj ja svrzal so maòt.

3 Zatoa, ako se omaì za drug ma`, do-deka $ e u{te ìv nejziniot ma`, taa}e stane prequbnica; ako, pak, umre ma-òt, taa e slobodna od zakonot, i nemada bide prequbnica, koga }e se omaìza drug ~ovek.

4 Pa taka i vie, bra}a moi, za Zakonotpreku teloto na Isus Hristos umrevte,za da Mu pripadnete na Drug, na OnojKoj be{e voskresnat od mrtvite, ta daMu prineseme plod na Boga.

5 Za{to, koga ìveevme vo teloto, to-ga{ strastite grevovni, preku Zakonot,dejstvuvaa vo organite, za da $ prinese-me plod na smrtta;

6 no sega, nie sme slobodni od Zako-not, otkako umrevme za ona za {to tojn# drè{e vrzani, za da Mu sluìme naBoga so obvoven duh, a ne spored stara-ta bukva.

Efektite na Zakonot 7 [to da re~eme pak? Zar Zakonot e

grev? Nikako! No jas go razbrav grevotpreku Zakonot, za{to i pohotata ne bija poznal, ako Zakonot ne vele{e: „Nebidi pohotliv!”

8 No grevot, pottiknat od zapovedta,predizvika vo mene sekakva pohota;bidej}i grevot bez Zakonot e mrtov.

9 Nekoga{ ìveev bez Zakonot; no ko-ga dojde zapovedta, grevot oìvea.

10 Jas, pak, umrev, i se pokaà deka za-povedta, nazna~ena za da dade ìvot, is-tata vodi vo smrt,

11 za{to grevot, pottiknat od zapo-vedta, me izmami i preku nea me umrt-vi.

23 5,12.15.21 Gal 6,7-8 Jk 1,15

7,1 Gal 2,19 Kol 2,20

2 1 Kor 7,39

4 6,5-6 2 Kor 5,15 Gal 2,19 Kol 2,14

5 5,21 6,21 8,8 Jk 1,15

6 2 Kor 3,6

7 3,20 4,15 13,9 2 Mojs20,175 Mojs 5,21

8 4,15 1 Kor15,56 Jk 1,14-15

10 3 Mojs 18,5 5 Mojs 4,1 5,32-33 Ez 20,11

11 1 Mojs 3,13 2 Kor 11,3 Evr 3,13

10 Gal 2,19

Evr 9,26-28 1 Ptr 3,18

11 2 Kor 5,15

Gal 2,19 1 Ptr 2,24

13 6,19

14 Gal 5,18 1 Jn 3,6

15 6,1

16 Mt 6,24 Jn 8,34

3 Ptr 2,19

18 8,2

Jn 8,23.36 Gal 5,13

19 3,5

12,1

21 7,5

8,6.13.21

22 Jn 15.8.16


210

12 Taka, zna~i, Zakonot e svet, i zapo-vedta sveta, spravedliva i dobra.

Grevot preovladuva vo ~ovekot 13 Pa taka, dobroto li za mene stana

smrt? Nikako! No grevot, za da se poka-è deka e grev, mi predizvikuva prekudobroto smrt, ta preku zapovedta gre-vot da stane premnogu gre{en.

14 Za{to znaeme deka Zakonot e duho-ven, a jas, pak, sum telesen, prodaden nagrevot kako rob.

15 Ne go razbiram toa {to go pravam;bidej}i ne go pravam ona {to sakam, tu-ku ona {to go mrazam, toa go pravam.

16 Ako, pak, go pravam ona {to ne gosakam, toga{ se soglasuvam so Zakonotdeka e dobar.

17 Zna~i, toa ve}e ne go pravam jas, tu-ku grevot, {to ìvee vo mene.

18 Jas znam deka vo mene, odnosno vomoeto telo, ne ìvee dobroto; navisti-na èlba za dobro vo mene ima, no ne isila da go pravam toa.

19 Za{to ne go pravam dobroto, {tosakam da go pravam, tuku zloto, {to nesakam da go pravam.

20 A {tom go vr{am ona {to ne go sa-kam, ne go vr{am ve}e jas, tuku grevot,koj ìvee vo mene.

21 I taka, vo sebe nao|am vakov zakon:koga sakam da go pravam dobroto, zlotomi e blizu.

22 Bidej}i, spored svojot vnatre{en~ovek nao|am naslada vo zakonot Bo`ji,

23 no vo svoite telesni delovi gledamdrug zakon, koj vojuva protiv zakonot namojot um i me drì zaroben vo grevov-niot zakon, koj e vo moite organi.

24 Kolku nesre}en ~ovek sum jas! Koj}e me izbavi od ova telo na smrtta?

25 Mu blagodaram na svojot Bog prekuIsus Hristos, na{iot Gospod. I taka,jas samiot so umot svoj mu sluàm naBo`jiot zakon, a so teloto - na grevov-niot zakon.

Osloboduvawe preku Svetiot Duh

8 I sega nema nikakvo osuduvawe zaonie koi se vo Isus Hristos i ì-

veat ne po teloto, a po Duhot.

2 Za{to zakonot na Duhot, koj davaìvot vo Hristos Isus, me oslobodi odzakonot na grevot i na smrtta.

3 Ona, {to zakonot ne moè{e da gonapravi, bidej}i be{e oslaben poraditeloto, go izvr{i Bog, ispra}aj}i GoSinot Svoj vo telo, podobno na telotona grevot, i kako `rtva za grevot, Tojgo osudi grevot vo teloto,

4 za da se ispolni zapovedta na Zako-not vo nas, koi ìveeme ne po teloto,tuku po Duhot.

5 Za{to onie koi ìveat po telo,kopneat za telesnoto, a koi ìveat poDuh - za duhovnoto.

6 Kopneòt na teloto e smrt, a kopne-òt na duhot - ìvot i mir.

7 Za{to kopneòt na teloto e nepri-jatelstvo protiv Boga, toj ne mu se pod-reduva na zakonot Bo`ji zatoa {to nemoè.

8 A onie, koi ìveat po teloto, nemoàt da Mu se dopadnat na Boga.

9 Vie ìveete ne po telo, tuku poDuh, samo toga{ ako Duhot Bo`ji ì-vee vo vas. Ako, pak, nekoj nema DuhHristov, toj ne e Negov.

10 Ako, pak, Hristos e vo vas, teloto emrtvo za grev, a duhot ìvee poradipravednosta.

11 No ako Duhot na Onoj Koj Govoskresna Isus od mrtvite ìvee vovas, toga{ Onoj Koj Go voskresnaHristos od mrtvite, }e gi oìvotvorii va{ite smrtni tela preku SvojotDuh, Koj ìvee vo vas.

12 I zatoa, bra}a, nie ne sme mudol`nici na teloto za da ìveeme poteloto;

13 bidej}i, ako ìveete po teloto, }eumrete; no, ako preku Duhot gi umrtvu-vate delata na teloto, }e bidete ìvi.

14 Site onie {to se upravuvaat poDuhot Bo`ji, se sinovi Bo`ji;

15 za{to vie ne primivte duh na rop-stvo, za da bidete vo strav, tuku Go pri-mivte Duhot na posinuvaweto, prekuKogo velime: „Ava, O~e!”

16 Samiot Duh mu svedo~i na na{iotduh deka nie sme ~eda Bo`ji.

17 A ako sme, pak, ~eda, nie sme i nas-lednici: naslednici na Boga i

8,2 6,14.18 2 Kor 3,17

3 Dela 13,38-39 15,10 2 Kor 5,21 Gal 3,13 Fil 2,7 Evr 2,17 7,18

4 3,31 Gal 5,16.25

6 6,21-22 7,5 8,13 Gal 6,8

7 Jk 4,4

8 1 Jn 2,15-16

9 1 Kor 3,16 2 Tim 1,14

10 Gal 2,20

11 1 Kor 6,14 2 Kor 4,14

13 Gal 6,8

14 Gal 5,18

15 Mk 14,36 Gal 4,5-7 2 Tim 1,7

17 Lk 24,26 Gal 4,7 2 Tim 2,12 1 Ptr 4,13 Otkr 21,7

12 5 Mojs 4,8 1 Tim 1,8

13 5,20

14 Ps 50,4.6 Jov 14,4

Jn 3,6

15 Gal 5,17

18 7,5

20 Gal 2,20

22 2 Kor 4,16 Efes 3,16

23 Gal 5,

16-23.25

25 5,21 6,23

1 Kor15,57


211

sonaslednici Hristovi, no samo ako soNego stradame, ta so Nego i da se pros-lavime.

Slavata {to treba da dojde 18 Za{to mislam deka stradawata na

sega{noto vreme ne se ni{to spremaslavata koja treba da se otkrie kon nas.

19 I sekoe sozdanie so netrpenie goo~ekuva otkrivaweto na sinovite Bo`-ji,

20 za{to i sozdanieto ne $ se pokorina suetata dobrovolno, tuku po voljatana Onoj Koj go pokori, a so nade`,

21 deka i samoto sozdanie }e se oslo-bodi od ropstvoto na raspadlivosta prislavnoto osloboduvawe na ~edataBo`ji.

22 Za{to znaeme deka celoto sozdaniezaedno so nas stenka kako vo porodilnibolki.

23 I ne samo toa, tuku i nie samite,koi gi imame prvinite na Duhot, voz-divnuvame vo sebe, o~ekuvaj}i posinu-vawe i otkupuvawe na na{eto telo.

24 Za{to so taa nade` bevme spaseni.A nade`ta {to se gleda ne e vistinskanade`. Za{to, koj bi se nadeval vo toa{to go gleda?

25 Koga se nadevame, pak, na ona {tone go gledame, so trpenie go o~ekuvame.

26 Isto taka i Duhot n# potkrepuva vona{ata nemo}; bidej}i nie ne znaemekako treba da se molime. Pa sepak, Du-hot Sam posreduva za nas so neiska`li-vo vozdivnuvawe.

27 A Onoj Koj gi istraùval srcata,znae kakva e mislata na Duhot, bidej}iToj po voljata na Boga posreduva za sve-tiite.

28 A znaeme deka na onie {to Go qu-bat Boga i se povikani po Negova volja,s# im sodejstvuva za dobro;

29 za{to onie, koi odnapred gi pozna,niv i gi predopredeli da bidat soobraz-ni so likot na Negoviot Sin, ta Toj dabide prvoroden me|u mnogute bra}a.

30 A onie {to gi predopredeli, tie igi povika, i koi gi povika, tie i gi op-ravda; koi gi opravda, tie i gi pros-lavi.

Veli~ieto na Bo`jata qubov 31 [to da re~eme, pak, na ova? Ako e

Bog so nas, koj }e e protiv nas? 32 Onoj, Koj ne Go po{tedi ni Svojot

sopstven Sin, tuku Go predade za nassite, zarem nema da ni podari so Negos#?

33 Koj }e gi obvini izbranicite Bo`-ji? Bog e Toj Koj gi opravduva!

34 Koj e toj {to }e sudi? HristosIsus, Koj umre, no u{te i voskresna,Koj e od desnata strana na Boga i se zas-tapuva za nas!

35 Koj }e n# odvoi od qubovta konHristos? Dali nevoljata? Ili makata?Ili progonot? Ili gladot? Ili golo-tijata? Ili pogibelta? Ili me~ot?

36 Kako {to e napi{ano: „Zaradi Te-be sekoga{ n# ubivaat; n# smetaat kakoovci za klawe.”

37 No vo seto toa stanuvame pove}e odpobednici preku Onoj Koj n# vozqubi.

38 Za{to sigurno znam deka ni smrt-ta, ni ìvotot, ni angelite, ni vlasti-te, ni sega{nosta, ni idninata,

39 ni viso~inata, ni dlabo~inata,nitu, pak, koe bilo drugo sozdanie nemada moè da n# oddeli od qubovta Bo`javo Hristos Isus, na{iot Gospod.

Bog i odbraniot narod

9 Vi zboruvam vistina vo imeto naHristos, ne laàm - toa go svedo~i

mojata sovest vo Svetiot Duh - 2 deka ima golema taga i neprestana

bolka vo moeto srce. 3 Za{to pove}e bi sakal jas da bidam

proklet i odvoen od Hristos za bra}atasvoi, moite srodnici po telo.

4 Tie se Izrailci - nim im pripa|aposinuvaweto i slavata i zavetite, nimim be{e daden Zakonot, i bogosluèwe-to i vetuvawata;

5 nivni se i tatkovcite, od koi potek-nuva i Hristos, Koj e Bog na site, bla-gosloven do veka. Amin!

6 A ne e mo`no slovoto Bo`jo da iz-neverilo: bidej}i ne se Izrail siteonie {to se od Izrail.

7 Nitu, pak, se site potomci Avra-amovi, zatoa {to se negovi ~eda; no re-

31 Ps 117,6

32 5,6-11 1 Mojs22,17 Jn 3,16

33 Is 50,8-9

34 Evr 7,25 1 Jn 2,1

36 Ps 43,222 Kor 4,11 2 Tim 3,12

37 Jn 16,33

9,1 2 Kor 12,7

3 2 Mojs32,32 1 Kor16,22 Gal 1,8

4 3,2 2 Mojs 4,22 5 Mojs 7,6 Os 11,1 Dela 13,17 Efes 2,12

5 1,3 Mt 1,1-16 Lk 3,23-38 Jn 1,1-4 Tit 2,13 1 Jn 5,20

6 2,28 4 Mojs23,19 Is 55,10-11

7 1 Mojs21,12Evr 11,18

18 2 Kor 4,17

19 1 Ptr1,7.13

1 Jn 3,2

20 Prop 1,2

21 Is 65,17

Dela 3,21 3 Ptr 3,

12-13 Otkr 21,1

23 2 Kor 1,22

5,2-5 Gal 5,5 Fil 3,20-21

24 2 Kor 5,7 Evr 11,1

26 8,15

Jk 4,3.5

27 Ps 138,1-2 Otkr 2,23

28 Efes 1,11

29 1 Kor15,49

2 Kor 3,18 Fil 3,21

30 2 Sol 2,

13-14


212

~eno e: „Od Isak potomstvoto }e senare~e so tvoe ime.”

8 Odnosno, ne ~edata na teloto se ~edaBo`ji, tuku ~edata na vetuvaweto }e sepriznaat kako potomci.

9 Bidej}i zborovite na vetuvaweto seovie: „Vo toa vreme }e dojdam i Sara }eima sin.”

10 I ne samo taa, no i Reveka, koja na-edna{ za~na od Isak, na{iot tatko,

11 za{to, u{te dodeka ne se bea rodilebliznacite i s# u{te ni{to ne bea na-pravile, dobro ili lo{o, za da ostaneBo`jata odluka, onaa spored slobodenizbor, da ne zavisat od delata, tuku

12 spored Onoj Koj povikuva, $ be{ere~eno: „Postariot }e mu sluì napomladiot”,

13 kako {to e napi{ano: „Jakov govozqubiv, a Isav go namraziv.”

14 [to da re~eme pak? Zar ima ne-pravda vo Boga? Nikako!

15 Za{to Toj mu re~e na Mojsej: „]epokaàm milost kon onoj {to }e go po-miluvam, i soàluvawe kon onoj {to }ego soàlam.”

16 I zatoa, izborot ne zavisi od onojkoj poèluva, nitu od onoj koj tr~a,tuku od Boga, Koj pokaùva milost.

17 Za{to Pismoto mu veli na fara-onot: „Tokmu za toa te izdignav, za da japokaàm nad tebe Svojata mo} i imetoMoe da bide propovedano po celatazemja.”

18 Pa taka, mu iskaùva milost komu{to saka, i go zakoravuva kogo {tosaka.

Bo`jiot gnev i Bo`jata milost 19 No ti sekako }e mi re~e{: „A zo{-

to toga{ u{te n# kori?” A koj moè dase sprotivstavi na Negovata volja?

20 Ama, ~oveku, koj si ti {to taka sespori{ so Boga? Zarem ona {to e rako-tvoreno }e mu re~e na svojot majstor:zo{to si me napravil takvo?

21 Ili, pak, grn~arot - zarem ne egospodar nad svojata glina, pa od edna iista smesa da napravi eden sad za po~es-na, a drug za ne~esna upotreba?

22 [to, ako Bog, sakaj}i da go pokaègnevot Svoj i da ja projavi Svojata mo},

so golema dolgotrpelivost trpel nekoisadovi na gnevot, prigotveni za pogi-bel,

23 za da go pokaè bogatstvoto naSvojata slava nad sadovite na milo-srdieto {to Toj odnapred gi prigotvilza slava,

24 nad nas, koi n# povika ne samo odJudejcite, tuku i od neznabo{cite?

25 Taka se veli i vo knigata na Osija:„]e go nare~am Moj narod onoj koj nebe{e Moj narod, i vozqubena - onaa {tone be{e vozqubena.”

26 I na ona mesto, kade {to im be{ere~eno: „Vie ne ste Moj narod”, tamu }ebidat nare~eni sinovi na ìviot Bog.

27 A Isaija izvika za Izrail: „KogaIzrailevite sinovi bi bile brojni ka-ko morskiot pesok, samo ostatokot }ebide spasen”,

28 za{to }e go zavr{i deloto i }e re-{i po pravda: „Gospod }e go izvr{i vopotpolnost slovoto na zemjata.”

29 I kako {to prore~e Isaija: „AkoGospod Savaot ne ni be{e ostavil po-tomstvo, }e stanevme kako Sodom i }ezaprilegavme na Gomora.”

Izrail i Evangelieto 30 I {to da kaème sega? Neznabo{-

cite, koi ne baraa pravednost, dobijapravednost, i toa pravednost {to doa|aod verata.

31 I Izrail, koj te`nee{e kon neka-kov zakon za pravednost, ne go dostignaZakonot na pravdata.

32 Zo{to? Za{to ne go pobara od vera,tuku od delata na Zakonot. Se prepnaod kamenot za sopnuvawe,

33 kako {to e napi{ano: „Eve, pola-gam na Sion kamen za sopnuvawe i kar-pa za soblazna; i sekoj, koj veruva vo Ne-go nema da se posrami.”

10 Bra}a, èlbata na moeto srce ina mojata molitva kon Boga za

Izrail e za negovo spasenie. 2 Jas im svedo~am deka tie imaat rev-

nost za Boga, no ne spored soznanieto. 3 Za{to, ne znaej}i za Bo`jata pra-

vednost i te`neej}i da vospostavatsvoja sopstvena pravednost, tie ne $ sepodredija na Bo`jata pravednost,

23 8,29-30 Efes 1,3-12 Fil 4,19

25 Os 2,241 Ptr 2,10

26 Os 1,10

27-28 11,5 Is 10,22-23Os 1,10Sof 3,12-13

29 Is 1,9

30 10,6.20 Fil 3,9

31 10,2-9 11,7

32 Is 8,14 28,16 1 Ptr 2,8

33 10,11 Is 8,1428,16Mt 21,42 1 Ptr 2,6.8

10,2 Dela 22,3 1 Tim 1,13

3 9,31-32 Lk 16,15 18,9-14 Fil 3,9

8 Jn 8,31-44 Gal 3,7.29

4,21-31

9 1 Mojs

18,10.14

10 1 Mojs

25,21

12 1 Mojs

25,23

13 Mal 1,2-3

14 5 Mojs 32,4

15 2 Mojs

33,19

16 Efes 2,8

Tit 3,5

17 2 Mojs 9,16

18 2 Mojs 4,21

20 Is 29,16

45,9 Mudr 12,12

21 Is 29,16

64,7 Er 18,6

Mudr 15,7 2 Tim 2,20

22 2,4

3,25-26 Izreki

16,4


213

4 bidej}i krajnata cel na Zakonot eHristos, za da bide opravdan sekoj {tovo Nego veruva.

Spasenieto doa|a do sekoj ~ovek{to veruva vo Gospod

5 Mojsej pi{uva za pravednosta naZakonot: „Koj }e go ispolni, toj }e bidepreku nego ìv.”

6 A pravednosta od verata veli: „Dane re~e{ vo srceto svoe: Koj }e seiska~i na neboto?”, {to zna~i da sesimne Hristos,

7 ili: „Koj }e sleze vo bezdnata?”,{to zna~i da se izvede Hristos od mrt-vite!

8 A {to veli taa? - „Blisku do tebe eslovoto, vo tvojata usta i vo tvoetosrce”, odnosno slovoto na verata, {togo propovedame,

9 za{to, ako so ustata ispoveda{ dekaIsus e Gospod i vo srceto svoe poveru-va{ deka Bog Go voskresna od mrtvite,}e se spasi{;

10 bidej}i so srceto se veruva za op-ravdanie, a so ustata se ispoveda za spa-senie.

11 A i Pismoto veli: „Sekoj koj veru-va vo Nego, nema da se posrami.”

12 Nema razlika me|u Judeec i Elin,za{to eden i ist e Gospod na site, bogatza site koi Go povikuvaat.

13 Bidej}i sekoj koj }e go povika ime-to Gospodovo, }e bide spasen.

14 No kako da Go povikaat Onoj vo Ko-go ne poveruvale? Kako, pak, da poveru-vaat vo Onoj za Kogo ne slu{nale? Akako da slu{nat, ako nema koj da propo-veda?

15 I kako da propovedaat, ako ne bidatisprateni, kako {to e napi{ano: „Kol-ku im se prekrasni nozete na onie, {toblagovestat mir, {to go blagovestatdobroto.”

16 No Evangelieto site ne go poslu-{aa. Za{to Isaija veli: „Gospodi, kojpoveruva vo ona {to go propovedavme?”

17 Zatoa, verata doa|a od slu{awetona porakata, a porakata - od Bo`jotoslovo.

18 No velam: zar tie ne slu{naa? Na-protiv. „Glasot im se raznese po cela-

ta zemja, i zborovite nivni - do krai{-tata na vselenata.”

19 Pak velam: zar Izrail ne razbra?Najnapred Mojsej kaà: „Jas }e ve raz-draznam do qubomora so onie koi ne senarod; so nerazumen narod }e ve razgne-vam.”

20 A Isaija se osmeli da kaè: „Menajdoa onie koi ne Me baraa, im se ot-kriv na onie, koi ne pra{aa za Mene.”

21 Za Izrail, pak, veli: „Postojano gipodavav racete Svoi kon narod neposlu-{en i buntoven.”

Bog ne go otfrla Izrail

11 I zatoa, vi velam: Zar Bog gootfrli Svojot narod? Nikako!

Za{to i jas sum Izrailec, od semetoAvraamovo, od kolenoto Venijaminovo.

2 Bog ne go otfrli Svojot narod, kojodnapred go odbra. Ili, pak, ne znaete{to kaùva Pismoto za Ilija, kako tojMu se poàli na Bog Izrailev, velej-}i:

3 „Gospodi, gi ubija prorocite Tvoi igi raskopaa `rtvenicite Tvoi; jas os-tanav sam, i sakaat da mi ja zemat du{a-ta.”

4 A kako mu veli Bo`jiot odgovor:„Si ostaviv sedum iljadi maì, koi negi svitkaa kolenata pred Vaal.”

5 Taka i vo sega{no vreme ima edenostatok izbran po blagodat.

6 No, ako e po blagodat, ne e ve}e podela, za{to toga{ blagodatta ne bibila blagodat. Ako, pak, e po dela, toave}e ne e blagodat; za{to inaku delotone bi bilo ve}e delo.

7 I {to toga{? Izrail ne go dobi ona{to go bara{e; izbranite, pak, go dobi-ja, a drugite se zakoravija,

8 kako {to e napi{ano: „Bog im dadeduh {to ne ~uvstvuva: o~i da ne gledaati u{i da ne slu{aat, s# do dene{niovden.”

9 I David veli: „Trpezata nivna daim bide stapica, klopka, soblazna i ot-plata;

10 da im se zamra~at o~ite nivni za dane gledaat, i grbot nivni da im se svit-ka zasekoga{.”

11 Vi velam pak: zar se sopnaa za dapadnat? Ne! No so nivniot prestap

19 11,11-14 5 Mojs32,21

20 9,30 Is 65,1

21 Is 65,2

11,1-2 1 Car12,22 Ps 93,14

1 2 Kor11,21 Fil 3,5-7

2 1 Car12,22Ps 93,14

3 1 Car19,10.14

4 1 Car19,18

5 9,27 Is 4,2

6 Gal 3,18

8 5 Mojs 29,4Is 29,10Mt 13,13-14

9-10 Ps 34,8 Ps 68,22-23

11 10,19 Mt 21,43 Dela 13,5

4 Mt 5,17 Jn 3,18

Dela 13,39 Gal 3,24 Evr 8,13

5 3 Mojs 18,5

Gal 3,12

6-8 5 Mojs

30,12-14

6 9,30

5 Mojs 9,4

9 Dela 16,31 1 Kor 12,3

Fil 2,11

11 9,33

Is 28,16

12 1,16

Dela10,34.36 Gal 3,28

13 Joil 3,4

Dela 2,21

14 Evr 11,6

15 Is 52,7

Naum 1,15

16 1,5

Is 53,1Jn 10,26

12,38 2 Sol 1,8

Evr 4,2

17 Jn 17,8.20

18 Ps 18,4


214

dojde spasenieto za neznabo{cite, za dase vozbudi vo niv revnost.

12 Ako, pak, nivniot prestap zna~ibogatstvo za svetot, i nivniot namalenbroj - bogatstvo za neznabo{cite, kolkupove}e }e zna~i nivnata potpolnost.

13 Vam, neznabo{ci, vi velam; dokolku sum jas apostol na neznabo{cite,ja proslavuvam svojata slu`ba,

14 ta nekako da vozbudam revnost vosvojot rod po telo, i nekogo od niv daspasam.

15 Za{to, ako nivnoto otfrlawe zna-~i izmiruvawe za svetot, toga{ {to lidrugo }e zna~i nivnoto primawe, ako neoìvuvawe od mrtvite?

16 Ako prviot del od testoto e svet,toga{ sveto e i celoto testo: i ako ekorenot svet, sveti se i grankite.

17 Ako, pak, nekoi od grankite seskr{eni, a ti, koj si diva maslinka, sibil prikalemen na nivnoto mesto i sistanal zaedno so niv sou~esnik vo so~-niot koren na maslinkata,

18 ne bidi gordeliv pred grankite! Aako sepak, se vozgordee{, treba da zna-e{ deka ti ne go drì{ korenot, tukukorenot tebe!

19 No ti toga{ }e kaè{: grankitebea otkr{eni za da bidam jas prikale-men.

20 Dobro. Tie poradi neverie beaotkr{eni, a ti poradi vera se drì{:nemoj da bide{ gordeliv, tuku imajstrav.

21 Za{to, ako Bog ne gi po{tedil pri-rodnite granki, nema ni tebe da tepo{tedi.

22 Gledaj ja, pak, Bo`jata blagost istrogost: strogost kon otpadnatite, ablagost kon tebe, ako izdrì{ vo bla-gosta; vo sprotivno, i ti }e bide{ ot-se~en.

23 No, tie, ako ne ostanat vo neveri-eto, }e bidat prikalemeni, za{to Bogima mo} pak da gi prikalemi.

24 Za{to, ako si ti otkinat od mas-linka koja e po priroda diva, i protivprirodata si prikalemen na pitoma ma-slinka, toga{ kolku polesno }e bidatprikalemeni na svojata maslinka oniekoi po priroda poteknuvaat od nea.

Izrail ne e zasekoga{ otfrlen 25 Sakam, bra}a, za da ne si pomislite

vo sebe deka ste mudri, da ja znaete ovaatajna: deka zakoravuvaweto samo so edendel padna vrz Izrail, dodeka da nas-tapi potpolnosta na neznabo{cite.

26 I taka celiot Izrail }e bidespasen, kako {to e napi{ano: „]e dojdeod Sion Osloboditelot i }e ja odvratibezbo`nosta od Jakov.

27 I toa im e nim zavet od Mene koga}e gi odzemam nivnite grevovi.”

28 So ogled na Evangelieto, tie se ne-prijateli Bo`ji poradi vas; no so ogledna izborot, tie se vozqubeni od Boga za-radi tatkovcite,

29 za{to darovite i povikot Bo`ji seneotpoviklivi.

30 Kako {to i vie nekoga{ bevteneposlu{ni kon Boga, a sega se zdobivteso milost, poradi nivnata neposlu{-nost,

31 taka i tie sega stanaa neposlu{ni,poradi va{eto pomiluvawe, ta i samiteda se zdobijat so milost.

32 Za{to Bog gi zatvori site soneposlu{nost, pa kon site da pokaèmilost.

33 O, dlabo~ino na bogatstvo, mudrosti znaewe Bo`jo! Kolku se nesfatliviNegovite sudovi i neistra`liviNegovite pati{ta!

34 Za{to, koj ja poznal mislata naGospod? Ili, koj Mu bil sovetnik?

35 Ili, koj odnapred Mu dal ne{to zada mu bide otplateno?

36 Za{to, s# e od Nego, spored Nego iza Nego. Nemu slava vo ve~ni vekovi.Amin!

Nov ìvot vo Hristos

12 Bra}a, vo imeto na Bo`jotomilosrdie ve molam podajte gi

telata va{i vo `rtva ìva, sveta iblagougodna na Boga, kako va{a duhovnabogoslu`ba.

2 Ne soobrazuvajte se so ovoj vek, tukupreobrazete se so vozobnovuvawe nava{iot um za da moète da ispituvatei osoznavate {to e voljata Bo`ja: {toe dobro, blagougodno i sovr{eno.

25 12,16 Izreki 3,7 Lk 21,24

26-27 Is 59,20-21

26 Mt 23,39

27 Is 27,9Er 31,33-34

28 5 Mojs 4,37

29 4 Mojs23,19 1 Car15,29

30 3,26

31 11,11

32 Ez 18,23 Gal 3,22

33 Ps138,6.17-18 Kol 2,3

34 Is 40,13Er 23,18 1 Kor 2,16

35 Jov 41,3

36 16,27 1 Kor 8,6 Kol 1,16-17 Evr 2,10

12,1 6,11.13.19 15,16 1 Ptr 2,5

2 Efes 4,23 5,10.17 Fil 1,10 1 Ptr 1,14

12 Mt 8,11-12

21,43

13 Dela 9,15

14 10,19

1 Kor 9,22

15 Lk 15,24.32

2 Kor 5,17-21

16 4 Mojs

15,19-21 5 Mojs

15,19 Ez 44,30

Neem 10,36

17 Efes 2,

11-12

18 3,27

1 Kor 1,31

20 2 Kor 1,24

21 Lk 23,31

22 Jn 15,2.4 Evr 3,14


215

3 Za{to, zaradi blagodatta {to mi emene dadena, na sekogo od vas mu kaù-vam da nema za sebe povisoko misleweotkolku {to treba da ima; tuku nekaima za sebe poskromno mislewe za darasuduva spored merkata na verata {toBog na sekogo mu ja odmeril.

4 Za{to, kako {to vo edno telo imamemnogu organi, no site organi ne dej-stvuvaat na ednakov na~in,

5 taka i nie mnozina sme edno telo voHristos, a sekoj poedine~no sme organieden na drug.

6 Spored dadenata blagodat imamerazli~ni darbi: ako e toa proro~kadarba, toga{ neka bide vo srazmerot soverata;

7 ako e toa darba za sluèwe, nekasluì; ako li e pak toa darba za pou~u-vawe - neka pou~uva!

8 Ako e pak za ute{itel - neka ute{u-va; daritel li, neka daruva {tedro; kojupravuva, neka upravuva so usrdnost;koj pravi milosrdie, neka go vr{i toaso dobra volja.

9 Qubovta neka ne bide licemerna;stojte nastrana od zloto, prilepuvajtese kon dobroto;

10 So svojata bratska qubov sakajte sesrde~no edni so drugi; natprevaruvajtese vo po~ituvaweto eden kon drug.

11 Vo usrdnosta da ne ste koleblivi;bidete so gorliv duh; sluète Mu naGospod;

12 raduvajte se vo nade`ta; vo makatabidete trpelivi, a vo molitvata posto-jani;

13 pomagajte im na svetiite vo nivni-te potrebi; trudete se da bidete gosto-primlivi;

14 blagoslovuvajte gi onie {to vegonat; blagoslovuvajte gi i ne gi pro-kolnuvajte.

15 Raduvajte se so onie {to se radu-vaat i pla~ete so onie {to pla~at!

16 Bidete me|u sebe ednomisleni; nestavajte si vo umot visoki raboti, tukupredajte se kon skromni ne{ta; ne mis-lete deka ste mudri;

17 i nikomu ne vra}ajte zlo za zlo, arazmisluvajte za toa {to e dobro predsite lu|e.

18 Ako e mo`no, dokolku toa zavisi odvas, bidete vo mir so site lu|e.

19 Ne odmazduvajte se, vozqubeni, zasebe, tuku dajte mu mesto na Bo`jiotgnev. Za{to e napi{ano: „Odmazdata eMoja, Jas }e otplatuvam - veli Gospod.”

20 I taka, ako neprijatelot tvoj egladen, nahrani go; ako e èden, napojgo; za{to, pravej}i go toa, ti }e munatrupa{ àr na glavata negova.

21 Ne dopu{taj zloto da te pobedi,tuku pobedi go zloto so dobro.

Poslu{nost kon dràvnata vlast

13 Sekoja du{a da im se pot~inuvana pretpostavenite vlasti, za{-

to nema vlast {to ne e dadena od Boga,i onie {to gi ima se odredeni od Boga.

2 Zatoa, onoj {to se protivi na vlas-ta, toj se protivi na Bo`jata naredba.A onie, {to se protivat, }e padnat podosuda.

3 Za{to, na~alnicite ne se stra{niza dobrite dela, tuku za lo{ite; saka{li, pak, da ne se pla{i{ od vlasta, to-ga{ pravi dobri dela, pa }e dobie{ ipofalba od nea;

4 za{to taa e sluìtel Bo`ji za tvoedobro. Ako, pak, pravi{ zlo, toga{strahuvaj, bidej}i taa ne nosi zaludooru`je; taa e sluìtel Bo`ji i so gnevse odmazduva na onoj {to pravi zlo.

5 Zatoa e nu`no da se pokoruvate, itoa ne samo poradi strav, tuku i pora-di sovesta svoja.

6 Zatoa i danok pla}ate, za{to tie seBo`ji slu`benici, i so toa postojanose zanimavaat.

7 I taka, dajte sekomu {to ste mudol`ni: komu ste mu dol`ni danok -neka mu se dade danok; komu carina - ca-rina; komu strahopo~it - strahopo~it;komu ~est - ~est.

Qubovta kon bli`niot 8 I ne dolète nikomu ni{to osven

da se sakate eden so drug; za{to onoj{to go qubi bli`niot, go ispolnuvaZakonot.

9 Bidej}i zapovedite: „Ne pravi pre-quba, ne ubivaj, ne kradi, ne svedo~ila`no, ne baraj tu|o!”, i sekoja druga

18 14,19 Mk 9,50 Evr 12,14

19 3 Mojs19,18 5 Mojs32,35Evr 10,30

20 Izreki25,21-22Mt 5,44

13,1-7 Mt 22,16-21 Tit 3,1 1 Ptr 2,13-17

1 Izreki8,15 Jn 19,11 1 Tim 2,1-2

7 Mt 22,21 Mk 12,17 Lk 20,25

8 Mt 22,37-40 Jn 13,34 Gal 5,14 Kol 3,14 1 Tim 1,5 1 Jn 4,11

9 2 Mojs20,13-173 Mojs19,185 Mojs5,17-21Mt 5,43 19,18-19 22,39 Gal 5,14 Jk 2,8

3 1 Kor 12,

1-12 2 Kor10,13

Efes 4,7 Fil 2,3

5 1 Kor10,17

Efes 4,4.25 5,30

6-8 1 Kor 12,

4-11 1 Ptr 4,

10-11

8 2 Kor 9,7 Tit 1,5.7

9 Amos 5,15 1 Tim 1,5

1 Ptr 1,22

10 Fil 2,3

12 Dela 1,14

Kol 4,2 1 Sol 5,17

13 Evr 13,2-3

14 Mt 5,38-48

Lk 6,28

15 Sir 7,34

1 Kor12,26

16 15,5

Is 5,21 Izreki 3,7

Fil 2,2

17 Izreki 3,4

20,22 2 Kor 8,21 1 Sol 5,15 1 Ptr 3,9


216

zapoved se sodràt vo ovie zborovi:„Qubi go bli`niot kako samiot sebe-si!”

10 Qubovta ne mu pravi zlo na bli`-niot; i taka, qubovta e ispolnuvawe naZakonot.

11 I toa pravete go, znaej}i go ovavreme: ve}e dojde ~asot da se razbuditeod sonot, za{to spasenieto e sega pob-lisku do nas otkolku koga poveruvavme.

12 No}ta odminuva, a denot se pribli-ì; da gi otfrlime, pak, site dela namrakot i da se oble~eme vo oru`jeto nasvetlinata.

13 Da ìveeme pristojno kako dewe -ne vo sramni go{tevki i pijanstvo, nevo blud i ne~istotija, nitu, pak, vo pre-pirka i zavist;

14 tuku oble~ete se vo Gospoda IsusaHrista, i griàta za teloto ne pret-vorajte ja vo strasti.

Ne sudi go svojot brat

14 Slabiot vo vera prifatete go,no bez raspravii za mislewata!

2 Eden veruva deka moè da jade s#, aslabiot vo verata jade samo zelen~uk.

3 Koj jade, neka ne go ukoruva onoj {tone jade; i koj ne jade, neka ne go osuduvaonoj {to jade, bidej}i Bog go prifatil.

4 Koj si ti {to mu sudi{ na tu| slu-ga? Pred svojot gospodar toj stoi ilipa|a, a }e stoi ispraveno, za{to Bogima mo} da go ispravi.

5 Taka nekoj razlikuva eden den oddrug, a nekoj drug, pak, site denovi gismeta ednakvi. Sekoj neka bide napolnouveren vo svoeto mislewe.

6 Onoj {to gi razlikuva denovite, girazlikuva za Gospod; i koj ne gi razli-kuva denovite, za Gospod ne gi razliku-va. Koj jade, za Gospod jade, za{to Mublagodari na Boga; i koj ne jade, zaGospod ne jade i Go fali Boga.

7 Za{to nikoj od nas ne ìvee za sebei nikoj ne umira za sebe;

8 tuku, bilo da ìveeme ili da umi-rame, za Gospod ìveeme i za Gospodumirame, - nie Mu pripa|ame na Gos-pod. Spored toa - ìveeme li, umirameli - Gospodovi sme.

9 Bidej}i Hristos zatoa i umre ivoskresna i oìvea, za da gospodari inad mrtvite, i nad ìvite.

10 A ti, zo{to go osuduva{ bratotsvoj! Ili ti, {to go ukoruva{ bratotsvoj? Za{to site }e zastaneme pred su-dot Hristov.

11 Za{to e napi{ano: „Jas sum ìv,veli Gospod, za{to pred Mene }e sesvitka sekoe koleno i sekoj jazik }e Goslavoslovi Boga.”

12 I taka, sekoj od nas }e odgovarapred Boga za sebe.

13 Zatoa, pak, da ne se sudime eden sodrug, tuku podobro rasuduvajte za toavaka: ne postavuvaj mu na svojot bratsprepka ili soblazna.

14 Znam i uveren sum preku GospodIsus Hristos deka nema ni{to ne~istosamo po sebe; osven koga nekoj mislideka e ne{to ne~isto, za nego toa ene~isto.

15 A ako, pak, bratot tvoj se skrbiporadi toa {to go jade{, ti ve}e nepostapuva{ spored qubovta. Ne pogubu-vaj go so svoeto jadewe onoj za kogoHristos umre.

16 Neka ne se huli na ona {to e dobrospored vas!

17 Carstvoto Bo`jo ne e vo jadewetoili pieweto, tuku vo pravednost i miri radost vo Svetiot Duh.

18 Za{to, onoj koj Mu sluì naHristos so ovie raboti, toj Mu se dopa-|a na Boga i mil im e na lu|eto.

19 I taka, da go barame ona {to sluìza mir i vzaemno nadgraduvawe.

20 Poradi jadewe ne urivaj go delotoBo`jo! Navistina s# e ~isto, a te{ko eza onoj ~ovek, koj jade poradi soblazna;

21 podobro e da ne jade{ meso, da nepie{ vino i da ne pravi{ ni{to od koebratot tvoj bi moèl da se sopne, ilida se soblaznuva, ili, pak, da slabee.

22 Ima{ li vera? Imaj si ja za sebepred Boga. Blaze na onoj koj ne se osudu-va sebe samiot za ona {to go odobruva.

23 A ako nekoj se somneva koga jade,osuden e; za{to ne jade so vera; a s# {tone e spored verata, grev e.

9 Dela 10,42

10 Mt 25,31-46 Dela 17,31 2 Kor 5,10

11 Is 45,2349,18Er 22,24Ez 5,11Fil 2,10-11

12 Gal 6,5 Evr 4,13

13 1 Kor 8,13

14 Mt 15,11 Dela 10,15 Tit 1,15

15 1 Kor 8,9-13

17 1 Kor 8,8 Gal 5,22 1 Sol 1,6

19 12,17-18 15,2 1 Sol 5,11

20 Tit 1,15

21 1 Kor 8,13

10 1 Kor 13,

4-7

11 1 Kor

7,26.29-31 Efes 5,

8-16 1 Sol 5,4-8

12 Jn 8,12

Efes 5,8-16

1 Sol 5,4-8 1 Jn 2,8

13 Lk 21,34

14 Gal 3,27

Efes 4,24

14,1 15,7

1 Kor 8,7-13

3 Kol 2,16-21

4 Mt 7,1

Jk 4,11-12

5 Gal 4,10 Kol 2,16

7 Gal 2,20

8 Lk 20,38

1 Kor 3,23 Gal 2,20

1 Sol 5,10


217

Doksologija 24 Na Onoj koj moè da ve zacvrsti,

spored moeto Evangelie, i propoveda-weto za Isus Hristos, spored otkri-vaweto na tajnata koja bila zamolknataod ve~ni vremiwa,

25 a koja sega se javi, i spored proro~-kite Pisma, a po zapovedta na ve~niotBog im stana poznata na site narodi zada gi dovede vo poslu{nost kon verata,

26 na Edinstveniot, mudar Bog, prekuIsus Hristos neka e slava vo site ve-kovi! Amin!

Ugodi mu na svojot blièn

15 Nie, silnite, dol`ni sme da gipodnesuvame slabostite na ne-

mo}nite, i da ne si ugoduvame na sebe-si.

2 Sekoj od nas dolèn e na svojotblièn da mu ugoduva so ona {to edobro za negovata nadgradba.

3 Za{to i Hristos ne si ugodi na Se-be Samiot, tuku kako {to e napi{ano:„Podbivite na onie {to Ti se podbi-vaa, pa|aat vrz Mene.”

4 A s# {to be{e porano napi{ano, zana{a pouka be{e napi{ano, ta prekutrpenieto i preku utehata od Pismatada imame nade`.

5 A i Bog na trpenieto i utehata davi dade da bidete vo ednomislie me|usebe, spored primerot na Hristos Isus,

6 ta ednodu{no i so edna usta da Goslavite Boga i Otecot na na{iot Gos-pod Isus Hristos.

Evangelie za site lu|e 7 Zatoa primajte se eden so drug, kako

{to i Hristos ve primi, zaradi slava-ta Bo`ja.

8 No velam deka Isus Hristos stanasluìtel na obrezanite poradi Bo`ja-ta vistina, za da gi potvrdi vetuvawatadadeni na tatkovcite,

9 a, pak, neznabo{cite da Go prosla-vat Boga za milosrdieto, kako {to e na-pi{ano: „Zatoa Te proslavuvam, Gospodi, me|u neznabo{cite i }e Go vospeamTvoeto ime.”

10 I ponatamu se veli: „Razveseletese, neznabo{ci, so Negoviot narod!”

11 I ponatamu: „Falete Go Gospodasite neznabo{ci, i proslavete Go, sitenarodi!”

12 Isaija, isto taka veli: „]e postoikorenot Jeseev i Izdignatiot od nego}e vladee nad narodite; na Nego }e senadevaat narodite.”

13 A Bog na nade`ta neka ve ispolniso seta radost i mir vo verata, ta prekusilata na Svetiot Duh va{ata nade` dase preumnoùva.

Pavloviot misionerski potfat 14 I jas sum uveren za vas, bra}a moi,

deka i vie ste polni so dobrina, ispol-neti so sekakvo znaewe i deka moèteda se pou~uvate eden so drug.

15 No vi pi{av, bra}a, ne{to malkuposlobodno, za da ve potsetam so blago-datta {to Bog mi ja dade,

16 za da Mu bidam sluìtel na IsusHristos me|u neznabo{cite i sve{te-nodejstveno da go izvr{uvam Bo`jotoEvangelie, za da bidat neznabo{citeblagoprijaten prinos, osveten od Sve-tiot Duh.

17 I taka, so toa moàm da se pofa-lam vo Isus Hristos kaj Boga,

18 za{to ne se osmeluvam da govoramza ona {to Hristos ne go izvr{il pre-ku Mene so zborovi i dela,

19 so silata na znaci i ~uda, so silatana Bo`jiot Duh, koja gi vodi neznabo{-cite kon poslu{nost vo verata, taka{to Evangelieto Hristovo go raspro-stranuva od Erusalim i negovata oko-lina i s# do Ilirik.

20 I taka, se pogriìv da go propo-vedam Evangelieto ne tamu kade {toimeto Hristovo be{e ve}e poznato, zada ne yidam vrz tu| temel.

21 No, kako {to e napi{ano: „Onie,na koi ne im e javeno za Nego, }e vidat;i onie {to ne bea ~ule, }e razberat.”

Pavlovite planoviza patuvawe vo Rim

22 Tokmu toa mnogupati me popre~u-va{e da dojdam kaj vas.

10 5 Mojs32,43

11 Ps 116,1

12 Is 11,10Mt 12,21 Otkr 5,5

15 1,5

16 1,9 11,13 12,1 Fil 2,17

17 5,2

18 1,5

19 2 Kor12,12

20 1 Kor 3,10 2 Kor10,15-16

21 Is 52,15

15,2 14,19

3 Ps 68,9

4 4,23-24

1 Mak 12,9 2 Mak 15,9

1 Kor10,6.11

2 Tim 3,16

5 12,16

1 Kor 1,10 Fil 2,2

4,2

8 Mt 15,24

Dela 3,25-26

9 2 Car22,50

Ps 17,49


218

23 Sega, pak, bidej}i nema ve}e mestoza mojata rabota vo ovie zemji, a u{teod pred mnogu godini kopneev da dojdamkaj vas,

24 koga }e trgnam za [panija, se nade-vam deka }e ve vidam na minuvawe i de-ka natamu vie }e me ispratite, otkakonajnapred }e vi se poraduvam.

25 A sega odam vo Erusalim za da imposluàm na svetiite,

26 za{to Makedonija i Ahaja odlu~ijada dadat nekakov prilog za siroma{ni-te svetii vo Erusalim.

27 Tie taka toa go odlu~ija, a i dol-`ni im se. Bidej}i, ako neznabo{citestanaa sou~esnici vo nivnite duhovniblaga, toga{ tie se dol`ni nim da imsluàt so materijalni blaga.

28 A otkako }e go napravam ova i }eim go zape~atam ovoj plod, preku va{a-ta zemja }e zaminam za [panija.

29 A znam deka, koga }e dojdam kaj vas,}e dojdam so poln blagoslov na Hristo-voto Evangelie.

30 Bra}a, ve molam poradi na{iotGospod Isus Hristos i poradi qubovtana Duhot, pomagajte mi so svoite mo-litvi kon Boga za mene,

31 za da se izbavam od onie {to ne ve-ruvaat, koi se vo Judeja, i moeto sluè-we vo Erusalim da im bide blago-prijatno na svetiite;

32 ta radosen da dojdam kaj vas so Bo`-jata volja i da se uspokojam so vas.

33 A Bog na mirot neka bide so sitevas. Amin!

Li~ni pozdravi

16 Vi ja prepora~uvam na{ata ses-tra Fiva, koja e sluìtelka na

crkvata vo Kenhreja: 2 primete ja vo Gospod, kako {to im

prilega na svetii, i pomognete $ vo onavo {to }e ima potreba od vas, bidej}i itaa im be{e pomo{ni~ka na mnozina, ai mene.

3 Pozdravete gi Priskila i Akila,moite sorabotnici vo Hristos Isus,

4 koi za mojata du{a ja poloìja svo-jata glava; nim im blagodaram ne samojas, tuku i site crkvi od skoroobrate-nite neznabo{ci i nivnata doma{nacrkva.

5 Pozdravete go mojot vozquben Epe-net, koj e prviot plod vo Hristos zaAzija.

6 Pozdravete ja Marijam, koja mnoguse griè{e za vas.

7 Pozdravete gi Andronik i Junij,moite sonarodnici i sozatvorenici,koi se pro~ueni me|u apostolite i koiu{te pred mene stanaa Hristovi.

8 Pozdravete mi go vozqubeniot voGospod Amplijat!

9 Pozdravete go na{iot sorabotnikvo Hristos Urban i mojot vozqubenStahij!

10 Pozdravete go dokaàniot vernikvo Hristos Apelija! Pozdravete gi do-ma{nite od Aristovulovoto semejstvo!

11 Pozdravete go mojot sonarodnikIrodion! Pozdravete gi doma{nite naNarkis, tie, koi se vo Gospod.

12 Pozdravete gi Trifen i Trifos,trudbeni~kite za Gospod. Pozdravete japo~ituvanata Persida, koja mnogu setrude{e za Gospod.

13 Pozdravete go izbraniot vo GospodRuf, kako i negovata i moja majka!

14 Pozdravete gi Asinkrit, Flegont,Ermin, Patrova, Erma i bra}ata soniv!

15 Pozdravete gi Filolog i Julija,Nireja i negovata sestra, i Olimpa isite so niv svetii!

16 Pozdravete se eden so drug so svetceliv! Ve pozdravuvaat site crkviHristovi!

17 Ve molam, bra}a, pazete se od onie,koi predizvikuvaat raskol i soblazniprotiv u~eweto koe ste go nau~ile ibegajte od niv!

18 Za{to takvite ne Mu sluàt na na-{iot Gospod Isus Hristos, tuku nastomakot svoj, i so slatki i laskavizborovi gi zaveduvaat srcata na prosto-du{nite.

19 Va{ata poslu{nost vo verata nasite im e poznata: zatoa jas se raduvamza vas, no sakam da bidete mudri vo dob-roto i prosti vo zloto.

20 A Bog na mirot naskoro }e go sotresatanata pod nozete va{i. Blagodattana na{iot Gospod Isus Hristos nekabide so vas. Amin!

5 1 Kor16,15.19 Kol 4,15 Fil 1,2

7 2 Kor 8,23

13 Mk 15,21

16 1 Kor16,20 2 Kor13,12 1 Sol 5,26 1 Ptr 5,14

17 Mt 7,15-20 Tit 3,10 2 Jn 1,7-10

18 Fil 3,19 Kol 2,4 Tit 1,10-14 3 Ptr 2,3

19 1,5.8 Mt 10,16 1 Kor14,20

20 15,33 1 Mojs 3,15

24 1 Kor 16,6

25 Dela 19,21

26 2 Kor 8,1

9,2.12 Gal 2,10

27 1 Kor 9,11

Gal 6,6

28 15,24

30 2 Kor 1,11

31 Dela 20,3

32 1,10

33 2 Kor13,11

Fil 4,9

16,1 Dela 18,18

3 Dela 18,2-3.18.26

1 Kor16,19

2 Tim 4,19


219

21 Ve pozdravuvaat mojot sorabotnikTimotej i moite srodnici Lucij, Jasoni Sosipatar.

22 Ve pozdravuvam vo Gospod i jas Ter-cij, koj go napi{a ova poslanie.

23 Ve pozdravuva Gaj, doma}inot moj ina celata crkva. Ve pozdravuva Erast,gradskiot blagajnik i bratot Kvart.

24 Blagodatta na na{iot Gospod IsusHristos neka bide so site vas. Amin!

23 Dela19,22.29 2 Tim 4,20

26 1,5 2 Kor 10,5 Otkr 10,7

21 Dela 16,1-3

17,5

22 Gal 6,11

2 Sol 3,17


Pozdrav i blagodarnost

1 Pavle, po Bo`ja volja povikanapostol na Isus Hristos i bratot

Sosten - 2 do crkvata Bo`ja vo Korint, do

osvetenite vo Hristos Isus, povikanisvetii, zaedno so site onie koi na sekoemesto go povikuvaat imeto na na{iotGospod Isus Hristos, nivni i na{.

3 Da imate blagodat i mir od Boga, na-{iot Otec, i Gospod Isus Hristos!

4 Sekoga{ Mu blagodaram na mojotBog za vas poradi Bo`jata blagodat {tovi e vam dadena vo Isus Hristos,

5 preku Kogo stanavte bogati vo s#, vosekoe slovo i vo sekoe znaewe.

6 Za{to se utvrdi vo vas Hristovotosvedo{tvo,

7 taka {to ne ste li{eni od niedendar vie, {to go o~ekuvate otkrovenietona na{iot Gospod Isus Hristos.

5 Rim 15,14 2 Kor 8,7

7 12,4 Lk 17,30 Fil 3,20 2 Sol 1,7 1 Ptr1,7.13

1,1 Rim 1,1

2 Kor 1,1

2 6,11

Ps 98,6 Dela 2,21

9,14.21 22,16

Rim 1,7 10,12-13

PRVO POSLANIE NA APOSTOLPAVLE DO KORINTJANITE

Voved

Za vreme na svoeto vtoro misionersko patuvawe, Pavle pominuva osumnaesetmeseci vo gr~kiot grad Korint. Crkvata {to tamu ja osnoval i ja zel podsvoja zakrila, vo svoite redovi ima golem broj od starite neznabo{ci, koidoa|aat od na skromni sredini.

Blagodarenie na svoite dve pristani{ta, Korint beleì sestran podem:rascut na trgovijata, intenziven kulturen ìvot, aktivni filozofski ireligiozni dvièwa. Pa sepak, tamu ima i golem nemoral. Mladata hristijan-ska zaednica, izloèna na takvi vidovi vlijanija, sekako deka predizvikuvaseriozna zagriènost kaj apostolot.

Pred svoeto zaminuvawe, Pavle dobiva vo nekolku navrati voznemiruva~kiizvestuvawa koi se odnesuvaat na ovaa zaednica. Bi trebalo da se istakne dekaapostolot napi{al do ovaa zaednica najmalku ~etiri poslanija, dvete {to seza~uvani vo Noviot zavet i onie, na koi toj se povikuva nekolkupati vo 1 Kor.5,9–13 i vo 2 Kor. 3,7–8. Dvete poslanija {to se preostanati bile pi{uvani votekot na tretoto misionersko patuvawe na apostolot, prvoto od Efes(vidi 1 Kor. 16,18), a vtoroto ili od Efes, ili od Makedonija.

Vo Prvoto poslanie do Korintjanite, po pozdravot i molitvata za blago-darnost (1,1–9), Pavle gi povikuva svoite sogovornici da gi nadminat me|useb-nite podelbi, da go izgonat razvratot nadvor od zaednicata (5) i daprestanat da gi pot~inuvaat svoite raspravii na narodnite sudovi (6,1–11).Toj precizira kako treba da go koristat teloto (6,12–20), po {to odgovara narazni pra{awa postaveni od negovite sogovornici:

Za brakot (7), konsumiraweto na meso od `rtvite prineseni na idolite (8,1–11,1), hristijanskite sobiri i po~itta kon Gospod (11,2–34), darovite na Svetiot Duh (12-14),voskresenieto na mrtvite(15). Poslanieto zavr{uva so nekolku izvestuvawa, za tekovnoto sobirawe na

darovi, planovite na apostolot, i dr., kako i li~ni pozdravi (16). Za site problemi vo ìvotot, apostolot se izrazuva so podednakvo moralis-

ti~ki ton. Toj pokaùva kako verata vo Hristos dopu{ta tie da se re{at.Bratskata qubov e ovde najvozvi{eniot pat vo odnos na site drugi (13).

221

8 Toj }e ve utvrdi i do samiot kraj zada bidete besprekorni vo denot na na-{iot Gospod Isus Hristos.

9 Veren e Bog, Koj ve povika vo zaed-ni{tvo so Negoviot Sin Isus Hristos,na{iot Gospod.

Podelbi vo crkvata 10 Bra}a, ve molam vo imeto na na{i-

ot Gospod Isus Hristos, site vie dazboruvate isto, i me|u vas da nema raz-dori, tuku da bidete sovr{eno soedine-ti vo eden um i vo isto mislewe.

11 Za{to od doma{nite na Hloj ~uv zavas, bra}a moi, deka me|u vas imalo kav-gi.

12 Sakam da vi kaàm deka sekoj od vasveli: „Jas sum Pavlov”, „A jas sum Apo-losov”, „Jas sum na Kifa”, „Jas, pak,Hristov”.

13 Pa zar Hristos e razdelen? ZaremPavle be{e raspnat za vas? Ili pak voimeto Pavlovo bevte krsteni?

14 Mu blagodaram na Boga {to od vasnikogo ne sum krstil, osven Krisp iGaj,

15 ta nikoj da ne moè da re~e deka stebile krsteni vo moe ime.

16 Navistina, go krstiv u{te i Ste-faninoviot dom. Inaku ne znam dalisum krstil i nekoj drug.

17 Za{to Hristos ne me prati da kr{-tevam, tuku da go propovedam Evangeli-eto, i toa ne so premudri zborovi, za dane izgubi od silata krstot Hristov.

Isus Hristos,mo} i mudrost vo Boga

18 Za{to slovoto za krstot e bezumieza onie {to propa|aat, a za nas, koi sespasuvame, sila Bo`ja.

19 Za{to e napi{ano: „]e ja uni{tammudrosta na mudrite i }e ja otfrlamrazumnosta na razumnite.”

20 Kade e mudrecot? Kade e kni`ni-kot? Kade e prepira~ot od ovoj vek? Neja pretvori li Bog mudrosta na ovojsvet vo ludost?

21 Za{to svetot pri mudrosta Bo`jane Go pozna Boga so mudrost; Bog blago-voli so bezumieto na propovedta da gispasi onie {to veruvaat.

22 Za{to Judejcite sakaat znaci, aElinite baraat mudrost,

23 nie, pak, Go propovedame Hristosraspnatiot, Koj e za Judejcite soblazna,a za neznabo{cite bezumie;

24 za povikanite, pak, kako Judejci,taka i Elini, Hristos Bo`ja sila iBo`ja mudrost.

25 Za{to Bo`joto bezumie e pomudrood lu|eto, i Bo`jata slabost e posilnaod lu|eto.

26 Gledate, bra}a, kakvi ste vie, povi-kanite: ne mnozina ste mudri po telo,ne mnozina silni, ne mnozina blagorod-ni;

27 no Bog go izbra ona {to e bezumnoza ovoj svet za da gi posrami mudrite;Bog go izbra ona {to e slabo vo svetotza da gi posrami silnite;

28 Bog gi izbra i neuglednite i prez-renite na ovoj svet, i onie {to ne zna-~at ni{to, za da gi uni{ti onie {tozna~at ne{to,

29 ta nikoj da ne se pofali pred Boga. 30 Od Nego ste i vie vo Isus Hristos,

Koj za nas stana mudrost od Boga, ipravednost, i osvetuvawe, i otkup,

31 pa da bide, kao {to e napi{ano:„Koj se fali, vo Gospod neka se fali.”

Poraka za raspnatiot Hristos

2 I jas, bra}a, koga dojdov kaj vas, nedojdov da vi go soop{tam Bo`joto

svedo{tvo so vozvi{ena beseda ilimudrost,

2 bidej}i bev re{il da ne znam me|uvas ni{to drugo osven za Isus Hristos,i toa - Raspnatiot.

3 I jas pristapiv me|u vas so nemo}, istrav, i so golema rastreperenost.

4 I slovoto moe, i propovedta moja,ne se sostoe{e od uverlivi zborovi na~ove~ka mudrost, tuku vo pokaùvawe-to na Duhot i silata,

5 ta verata va{a da ne po~iva na ~o-ve~kata mudrost, tuku na silata Bo`ja.

Bo`jata mudrost 6 Nie sepak ja propovedame mudrosta

me|u sovr{enite, no ne mudrosta odovoj svet, nitu, pak, onaa na vladeteli-te na ovoj svet, koi se minlivi,

22 Mt 12,38 16,1 Jn 2,18.23 4,48 6,30 Dela 17,18

23 2,14 Gal 5,11

24 Avak 3,18 Jov 12,13 Kol 2,3 26-28 Mt 5,3 11,25 Lk 14,21 Jk 2,5

29 Rim 3,27

30 Rim 10,4 Kol 2,3

31 Er 9,24 2 Kor10,17 Gal 6,14

2,2 Gal 6,14

3 2 Kor10,10 11,30

4 4,20 Mt 10,20 Lk 9,1-2 10,19 Rim 15,19 2 Kor 6,7 1 Sol 1,5

5 Efes 1,19 1 Ptr 1,5

6 15,24.25 Efes 6,12 Jk 3,13-18

8 Fil 1,6.10

9 10,13.16

Rim 8,17 2 Kor 1,18 1 Sol 5,24 2 Sol 3,3 Evr 10,23

1 Jn 1,3

10 Rim 12,16

15,5 2 Kor13,11

Fil 2,2 4,2

12 2 Kor 10,7

17 2,1

18 Rim 1,16-17

2 Kor 2,15 4,3

19 Is 29,14

20 3,19

Is 19,11-12 44,25

Jov 12,17

PRVO POSLANIE DO KORINTJANITE

222

7 tuku ja propovedame Bo`jata mud-rost, sokriena vo tainstvo, koja Bog japredodredil u{te pred vekovite za na-{a slava,

8 koja nikoj od vladetelite na ovojsvet ne ja spoznal; za{to, ako ja beaspoznale, toga{ nema{e da Go raspnatGospoda na slavata.

9 No, kako {to e napi{ano: „Ona {tooko ne videlo, uvo ne ~ulo, nitu na ~o-vek na um mu do{lo, toa Bog go prigot-vil za onie koi Go qubat.”

10 A nam, pak, ni go otkri toa Bogpreku Svojot Duh, za{to Duhot prodiravo s#, pa duri i vo dlabo~inite Bo`ji.

11 Bidej}i, koj ~ovek znae {to ima vo~ovekot, osven ~ove~kiot duh koj ìveevo nego? Pa taka i Bo`joto ne go znaenikoj, osven Bo`jiot Duh.

12 No nie ne go primivme duhot odovoj svet, tuku Duhot Koj doa|a od Boga,za da go znaeme ona {to ni e daruvanood Boga;

13 pa toa i go propovedame ne so zbo-rovi nau~eni od ~ove~ka mudrost, tukunau~eni od Svetiot Duh: tolkuvaj}i goona {to e duhovno so duhovni poimi.

14 Telesniot ~ovek ne go prima ona{to e od Bo`jiot Duh: za nego toa e bez-umstvo; i ne moè da go razbere, za{totoa treba so pomo{ta na Duhot da se is-pita.

15 Duhovniot, pak, ~ovek ispituva s#,a nego nikoj ne moè da go ispituva.

16 Za{to, koj go spoznal umot Gospo-dov, ta da go objasni? A nie imame umHristov.

Bo`jite sluìteli

3 Jas, bra}a, ne moèv da vi zboruvamkako na duhovni, tuku kako na

telesni, kako na deca vo Hrista. 2 So mleko ve napoiv, a ne so jadewe,

za{to u{te ne moèvte da go primite,a i sega u{te ne moète,

3 bidej}i u{te ste telesni. I navis-tina, {tom me|u vas ima zavist, kavga inesloga, ne ste li telesni i ne ìveeteli kako obi~ni lu|e?

4 Za{to, koga eden veli: „Jas sum Pav-lov”, a drug: „Jas sum Apolosov”, ne steli toga{ telesni?

5 [to e, vpro~em, Pavle, a {to Apo-los? Ne se li tie sluìteli preku koivie poveruvavte, i toa spored ona kolkukomu Gospod mu dal?

6 Jas posadiv, Apolos polea, no Bognapravi da izrasne.

7 Zatoa, nitu onoj koj sadi e ne{to,nitu, pak, onoj {to poleva, tuku Bog,Koj pravi da izrasne.

8 Koj sadi i koj poleva se edno; a sekoj}e ja dobie svojata nagrada spored svo-jot trud.

9 Nie sme Mu sorabotnici na Boga, avie ste Bo`ja niva, Bo`jo zdanie.

10 Spored Bo`jata blagodat, {to mi edadena, jas, kako mudar graditel, posta-viv temel, a drug nadyiduva; samo sekojneka pazi kako nadyiduva.

11 Za{to nikoj ne moè da postavidruga osnova, osven poloènata, a taa eIsus Hristos.

12 Ako nekoj yida vrz taa osnova sozlato, srebro, dragoceni kamewa, drva,seno ili slama,

13 se~ie delo }e se pokaè jasno; sud-niot den }e go pokaè; za{to prekuogan }e se otkrie, i ognot }e ispitakakvo e deloto na sekogo.

14 I, ako deloto na onoj {to yidal os-tane, toj }e primi nagrada.

15 A onoj ~ie delo }e izgori, toj }ebide o{teten, a samiot }e se spasi, nokako niz ogan.

16 Ne znaete li vie deka ste hramBo`ji, i Duhot Bo`ji ìvee vo vas?

17 Ako nekoj go razori Bo`jiot hram,nego Bog }e go razori; za{to Bo`jiothram e svet, a toa ste vie.

18 Nikoj neka ne se laè; ako nekojmisli deka e mudar me|u vas vo ovojsvet, neka stane bezumen, za da bide mu-dar.

19 Za{to mudrosta od ovoj svet ebezumstvo pred Boga, kako {to e napi-{ano: „Toj gi lovi mudrite vo nivnotolukavstvo.”

20 I pak: „Gospod znae deka razmisli-te na mudrite se suetni.”

21 I taka, nikoj neka ne se fali so lu-|e, bidej}i s# e va{e:

22 bilo Pavle ili Apolos, ili Kifa,bilo svetot ili ìvotot, ili smrtta,bilo sega{noto ili idnoto, - s# e va{e,

5 4,1 2 Kor 4,5

10-11 Efes 2,20 Evr 6,1-2

12 Otkr21,18-19

13 4,5 Mal 3,19 2 Sol 1,8

16 6,19 Rim 8,9 2 Kor 6,16 Efes 2,22

18 1,20-25 2,6 4,10

19 Jov 5,13

20 Ps 93,11

7 Rim 16,25 Efes 1,9

3,4.5.9 Kol 1,26-27

8 Jn 1,10

Dela 13,27

9 Is 52,15

64,3

10-11 Jov 11,7-8

Izreki20,27

Dan 2,22

12 Jn 16,13

Efes 1,17

13 Jn 14,26

14 15,44-46 Jk 3,15

Juda 1,19

15 14,24

1 Jn 2,20

16 Is 40,13 Er 23,18

Rim 11,34

3,2 Evr 5,12-14

1 Ptr 2,2

3 1,10-11 Jk 3,14


223

23 vie, pak, ste Hristovi, a Hristos -Bo`ji.

Pavle i Korintjanite

4 I taka, sekoj ~ovek neka n# smetanas za sluìteli Hristovi i

upravnici na Bo`jite tainstva, 2 a od upravnicite ponatamu se bara

sekoj od niv da se pokaè veren. 3 Za mene ni{to ne zna~i da bidam su-

den od vas, ili od sudot na drugite lu-|e; jas i samiot ne se sudam sebe,

4 za{to vo ni{to ne se ~uvstvuvam vi-noven; no so toa ne sum opravdan: sudi-ja mi e Gospod.

5 Zatoa, pak, ne sudete ni{to pred-vreme, dodeka ne dojde Gospod, Koj }e goiznese na videlo sokrienoto vo mrakoti }e gi objavi namerite na srcata; itoga{ sekoj }e primi pofalba od Boga.

6 Ova bra}a go primeniv na sebe i naApolos zaradi vas, za da se pou~ite odnas na onaa izreka: „Ne pove}e od ona{to e napi{ano”, i da ne se gordeeteeden pred drug poradi nekogo.

7 Za{to, koj ti dava predimstvo? [toima{, {to ne si primil? A {tom siprimil, zo{to se fali{, kako da ne siprimil?

8 Prezasiteni ste ve}e, se zbogativteve}e i se zacarivte bez nas; kamo sre}ada se bevte zacarile, ta i nie da caru-vame so vas!

9 Mislam deka nas apostolite Bog n#prikaà najposledni, kako osudeni nasmrt, bidej}i stanavme gletka za svetot- na angelite i na lu|eto.

10 Nie sme bezumni zaradi Hrista, avie ste mudri vo Hrista; nie sme ne-mo}ni, a vie ste silni; vie ste slavni,a nie bes~esni.

11 Do ovoj ~as nie i gladuvame, ièdneeme, i neoble~eni odime, n# bijati skitame po svetov,

12 se trudime, rabotej}i so svoi race.Koga n# prokolnuvaat, nie blagoslovu-vame, a koga n# gonat - trpime;

13 koga hulat na nas, nie ute{uvame.Stanavme kako |ubri{te na ovoj svet,kako isfrlen smet od site lu|e do sega.

Pavlovata tatkovska grià 14 No ova vi go pi{uvam ne za da ve

posramam, tuku da ve vrazumam kakomoi vozqubeni ~eda.

15 Za{to, ako imate i desetina iljadiu~iteli vo Hristos Isus, sepak nematemnogu tatkovci, bidej}i jas ve rodiv voIsus Hristos preku Evangelieto.

16 Zatoa, ve molam, bidete moi podra-àvateli, kako {to sum jas na Hrista!

17 Bra}a, zatoa go prativ kaj vas Ti-motej, koj mi e vozqubeno i verno ~edovo Gospod; toj }e vi gi napomni pati{-tata moi vo Hristos, kako {to u~am na-sekade i vo sekoja crkva.

18 Nekoi se vozgordeeja, kako da ne }edojdam kaj vas;

19 no naskoro }e dojdam kaj vas, akosaka Gospod, i }e gi poznaam ne zboro-vite, tuku silata na onie {to se voz-gordeale,

20 za{to carstvoto Bo`jo ne e vozborovi, tuku vo sila.

21 [to sakate? So stap li da dojdamkaj vas, ili so qubov i krotok duh?

Razvrat vo crkvata

5 Od sekade se slu{a deka kaj vas imabludstvo i toa kakvo {to nema

duri ni kaj neznabo{cite, odnosno dekanekoj drì tatkova èna.

2 A vie u{te se gordeete, mesto dapla~ete. Neka se isfrli od va{ata sre-dina onoj {to go napravil toa delo.

3 Jas, pak, iako so teloto ne sum kajvas, a samo so duhot, ve}e go osudiv, ka-ko da sum me|u vas, onoj {to go naprav-il toa.

4 Vo imeto na na{iot Gospod IsusHristos, koga }e se soberete vie imojot duh, so silata na na{iot GospodIsus Hristos,

5 da go predadete na satanata, za pogu-buvawe na negovoto telo, ta duhot negovda bide spasen vo denot na na{iot Gos-pod Isus Hristos.

6 Va{eto falewe ne e dobro. Ne zna-ete li deka malku kvas go potkvasuvaceloto testo?

7 Zatoa, is~istete go stariot kvas, tada bidete novo testo, kako {to ste

14 2 Kor 6,13 1 Sol 2,7

15 1 Sol 2,11 Fil 1,10

16 11,1

20 2,4 Mt 12,28 Mk 9,1 Rim 14,17 15,13

21 2 Kor 10,2 Gal 6,1

5,1 3 Mojs 18,8

3-4 Mt 18,18-20 2 Kor13,10

3 Kol 2,5

5 1 Tim 1,20

7 2 Mojs12,19.21 13,7

4,1 Efes 3,2

1 Tim 3,9 Tit 1,7

1 Ptr 4,10

5 Mt 7,1

Rim 2,16.29

8 Otkr 3,17

9 15,31

Rim 8,36 2 Kor 4,11 Evr 10,33

11 2 Kor 4,

8-12 6,4-10

11,23-27


224

beskvasni; za{to Hristos, Pashatana{a, be{e `rtvuvana za nas.

8 Pa da praznuvame ne so star kvas,nitu so kvas od zloba i lukavstvo, tukuso presni lebovi vo ~istota i vistina.

9 Vi pi{av vo pismoto svoe - da ne seme{ate so lu|e {to bludstvuvaat,

10 no ne i voop{to so bludnicite odovoj svet, ili so koristoqupci, ili sograba~i, ili so idolopoklonici, za{-to, inaku, bi trebalo da izlezete odovoj svet.

11 No sega vi pi{uvam da ne se druì-te so onoj koj, narekuvaj}i se brat, siostanuva bludnik, ili koristoqubec,ili idolopoklonik, ili hulnik, ilipijanica, ili graba~; so takov duri i dane jadete.

12 Zatoa, dali treba jas da gi sudamnadvore{nite? Neli gi sudite vie vna-tre{nite?

13 Nadvore{nite, pak, }e gi sudi Bog,a vie isfrlete go lo{iot me|u vas.

Za sporovite pred sud

6 Dali nekoj od vas, koga ima sporprotiv drug, bi se osmelil da se

sudi pred nepravedni, a ne pred svetii? 2 Ne znaete li deka svetiite }e go su-

dat svetot? Ako, pak, vie go sudite sve-tot, ne ste li dostojni da sudite za po-mali raboti?

3 Ne znaete li deka angeli }e sudime,a ne, pak, ona sekojdnevnoto?

4 A koga imate spor za raboti od ovojsvet, za sudii zemete gi onie koi odcrkvata se smetaat za bezna~ajni!

5 Za va{ sram velam: zarem me|u vasnema mudar, koj moè da rasudi me|ubra}ata svoi?

6 Tuku brat so bratot se sudi, i toapred nevernici!

7 Mnogu sramno e ve}e toa i za vas{to imate sporovi me|u sebe. Zo{toposkoro ne trpite nepravda? Zo{toposkoro ne ja pretrpite {tetata?

8 No vie sami navreduvate i nanesuva-te nepravda i ograbuvate, i toa bra}atasvoi.

9 Ili ne znaete deka nepravednite ne-ma da go nasledat carstvoto Bo`jo? Nelaète se: ni bludnicite, nitu idolo-

poklonicite, ni rakobludcite, ni ma-èlo`nicite,

10 nitu kradcite, ni koristoqupcite,ni pijanicite, nitu hulnicite, ni raz-bojnicite nema da go nasledat carstvo-to Bo`jo.

11 A takvi bea i nekoi od vas; no seizmivte, se osvetivte, se opravdavte voimeto na na{iot Gospod Isus Hristospreku Duhot na na{iot Bog.

Proslavete Go Boga vo svoeto telo 12 „S# mi e dopu{teno!” No ne e s# po-

lezno: „S# mi e dopu{teno!” No ni{tone sakam da zavladee nad mene.

13 Hranata e za stomakot, a stomakotza hranata; no Bog i nea i nego }e giuni{ti. Teloto, pak, ne e za bludstvo, aza Gospod, a Gospod - za teloto.

14 A Bog i Gospoda Go voskresna, i nas}e n# voskresne so silata Svoja.

15 Zar ne znaete deka telata va{i sedelovi od Hrista? ]e gi zemam li de-lovite od Hrista i da gi napravam de-lovi na bludnica? Toa nikako!

16 Ili, pak, ne znaete deka onoj, koj sobludnica se soedinuva, stanuva edno te-lo so nea? Za{to e re~eno: „Obata }ebidat edno telo.”

17 A koj se soedinuva so Gospod, edenduh e so Nego.

18 Begajte od bludstvoto! Sekoj grev,{to go pravi ~ovekot, e nadvor od telo-to, a bludnikot gre{i protiv svoetotelo.

19 Ili ne znaete deka va{eto telo ehram na Svetiot Duh, Koj ìvee vo vasi ni e daden od Boga i deka ne pripa|a-te samo na sebe?

20 Za{to skapo ste plateni. Zatoaproslavete Go Boga vo svoite tela i vosvoite du{i, koi se Bo`ji.

Pra{awa i odgovori za brakot

7 A za ona {to mi pi{avte - dobro e~ovek da ne se dopira do èna.

2 No, za da se izbegne bludstvoto, se-koj neka si ima svoja èna, i sekoja è-na svoj ma`.

3 Maòt da ja izvr{uva svojata dol-`nost sprema ènata, a isto taka i è-nata - sprema maòt.

11 Dela 22,16 Efes 5,26 2 Sol 2,13 1 Jn 2,12

12 7,35 10,23

13 1 Sol 4,3-5

14 15,15.20 Rim 8,11 2 Kor 4,14 13,4

15 12,12-27 Rim 12,4-5

16 1 Mojs 2,24 Mt 19,5

17 Jn 17,21-23 Rim 8,9-11 2 Kor 3,17-18

18 10,8.14 1 Tim 6,11

19 3,16 Jn 2,21

20 7,23 Fil 1,20 1 Ptr 1,18-19

7,3 2 Mojs21,10

9 2 Sol 3,14

10 Rim 1,29-31

11 6,9-10

12 Kol 4,5

1 Sol 4,12

13 5 Mojs 17,7

6,2 Dan 7,22 Mt 19,28

Otkr 3,21 20,4

3 3 Ptr 2,4

5 Lk 12,57

6 2 Kor 6,15

7 Mt 5,39-42 1 Sol 5,15 1 Ptr 3,9

9-10 15,50

Rim 1,29-31 13,13

Gal 5,19-21 Efes 5,5


225

4 @enata ne e gospodarka na telotosvoe, tuku maòt; isto taka i maòt nee gospodar na teloto svoe, tuku ènata.

5 Ne li{uvajte se eden od drug - osvenpo dogovor za nekoe vreme, za da $ seposvetite na molitvata i pak da bidetezaedno za da ne ve napastvuva satanata,poradi va{eto nevozdrùvawe.

6. Ova, pak, vi go velam kako dopu{ta-we, a ne kako zapoved.

7 Za{to sakam, site lu|e da bidat ka-ko mene; no sekoj si ima svoja darba odBoga - eden na vakov na~in, drug na po-inakov.

8 A na neènetite i na vdovicite imvelam: dobro }e im bide ako ostanatkako mene.

9 No, ako ne moàt da se vozdràt, ne-ka se ènat i maàt; bidej}i podobro eda se ènat i maàt, otkolku da goratod strast.

10 A na ènetite i maènite im zapo-vedam - ne jas, tuku Gospod - ènata dane se razdeluva od maòt, -

11 ako, pak, i se razdeli, neka ne sepremaùva, ili, pak, da se pomiri somaòt svoj, - a i maòt da ne ja ostavaènata svoja.

12 A na drugite im zboruvam jas, a neGospod: ako nekoj od bra}ata ima èna,bezverni~ka, i taa e soglasna da ìveeso nego, neka ne ja ostava;

13 i ako nekoja èna ima ma`, bezver-nik, a toj e soglasen da ìvee so nea,taa da ne go ostava.

14 Za{to ma` bezvernik se osvetuvapreku ènata koja veruva, i èna bez-verni~ka se osvetuva preku maòt, kojveruva; inaku decata va{i bi bilene~isti, a sega se sveti.

15 Ako nekoj bezvernik saka da se raz-vede, neka se razvede; vo takvi slu~aibratot ili sestrata ne se zarobeni;za{to za mir n# povikal Bog.

16 Za{to, od kade znae{, èno, dekati ne }e go spasi{ maòt? Ili od kadeznae{, o maù, deka ti ne }e ja spasi{èna ti?

@ivej onaka,kako {to Bog te povikal

17 Samo sekoj neka postapuva taka ka-ko {to mu opredelil Bog, kako go povi-

kal Gospod. Taka zapovedam po sitecrkvi.

18 Obrezan li e povikan nekoj, neka nekrie; neobrezan li e povikan nekoj, ne-ka ne se obrezuva.

19 Obrezanieto e ni{to, i neobreza-nieto e ni{to, a ~uvaweto na Bo`jitezapovedi e s#.

20 Sekoj da si ostane vo zvaweto vo koee povikan.

21 Ako si povikan kako rob, da nema{grià; no, duri i ako moè{ da stane{sloboden, u{te pove}e polzuvaj se odropstvoto.

22 Za{to koj e povikan vo Gospod kakorob, stanuva Gospodov oslobodenik; is-to taka i koj e povikan kako oslobode-nik stanuva rob Hristov.

23 Vie ste skapo plateni! Ne stanuvaj-te robovi na lu|e!

24 Sekoj {to e povikan, bra}a, vo negoneka ostane i pred Boga.

Pra{awa koi se odnesuvaatza nebra~ni lica i vdovici

25 A {to se odnesuva do devicite, zaniv nemam zapoved od Gospoda, no davamsovet kako ~ovek, koj e pomiluvan odGospoda da bide veren.

26 Poradi sega{nata potreba go na-o|am za dobro ova: dobro e za ~ovekot daostane takov.

27 Svrzan li si so èna, ne baraj raz-vod; razvrzan li si od èna, ne barajèna.

28 No, ako se oèni{, nema da zgre-{i{; i devicata, ako se omaì, nema dazgre{i. No takvite }e imaat telesninevolji, a jas, pak, pove}e bi sakal da vepo{tedam.

29 Ova vi go velam, bra}a, za{to vre-meto natamu e kratko, ta onie, {toimaat èna, da bidat kako da ja nemaat;

30 i koi pla~at - kako da ne pla~at; ikoi se raduvaat - kako da ne se raduvaat;i koi kupuvaat - kako da nemaat ni{to,

31 i koi se polzuvaat od ovoj svet - ka-ko da ne se polzuvaat; za{to likot naovoj svet e minliv.

32 Jas, pak, sakam vie da bidete bezgriì. Neènetiot se griì za Gospo-

18 Gal 3,28 5,2

19 Rim 2,25-27 Gal 5,6 6,15

22 Efes 6,6 Fil 1,16

23 6,20

24 7,17

29 Lk 14,26 Rim 13,11

30-31 1 Jn 2,15-17

32 1 Sol 4,1

5 2 Mojs

19,15 1 Sol 3,5

6 2 Kor 8,8

7 Mt 19,

11-12

9 1 Tim 5,14

10 Mal 2,16

Mk 10,11-12

15 Rim 12,6

14,19


226

dovi raboti, - kako da Mu ugodi naGospoda;

33 a ènetiot se griì za svetovniraboti - kako da $ ugodi na ènata.

34 Tuka e razlikata me|u ènata i de-vojkata. Nemaènata èna se griì zaGospodovi raboti - kako da Mu ugodi naGospoda, za da bide sveta so teloto i soduhot; a omaènata se griì za svetov-ni raboti - kako da mu ugodi na maòtsvoj.

35 Ova vi go zboruvam za va{a korist,ne da vi postavam stapica, tuku pri-merno i nepre~eno da bidete privrzanina Gospod.

36 Ako nekoj misli deka e sramno de-vicata negova da mu ostane takva vonaprednata vozrast, toj neka pravi kakosaka; nema da pogre{i; takvite neka semaàt.

37 A koj e tvrd vo srceto svoe i nemapotreba, a ima vlast nad svojata volja,pa re{i vo srceto svoe da ja za~uva svo-jata devica, toj dobro pravi.

38 Taka onoj, koj }e ja omaì svojatadevica, dobro pravi; a onoj, {to nema daja omaì, podobro pravi.

39 @enata e vrzana dodeka e ìv ma-òt nejzin; a ako umre maòt nejzin,taa e slobodna da se premaì za kogo sa-ka, no samo vo imeto na Gospod.

40 Samo, poblaèna e ako si ostane ta-ka, spored moeto mislewe; a mislam de-ka i jas imam Duh Bo`ji.

Za mesoto prineseno kako `rtvana idolite

8 [to se odnesuva, pak, do mesotoklano za idoli, mislam deka site

imame znaewe. No, znaeweto vozgordeju-va, a qubovta nadgraduva.

2 Ako nekoj misli deka ne{to znae,toj u{te ne osoznal kako treba da znae.

3 Ako, pak, nekoj Go qubi Boga, Bognego go poznava.

4 A po odnos jadeweto na idolski`rtvi, znaeme deka idolot ne e ni{tona svetov i deka drug Bog nema, osvenEdiniot.

5 Za{to, makar i da ima takanare~enibogovi, bilo na neboto, bilo na zemjata,kako {to ima mnogu „bogovi” i mnogu„gospodari”,

6 sepak, nie imame samo eden BogOtec, od Kogo e s#, i nie sme vo Nego, ieden Gospod Isus Hristos, preku Kogoe s# i nie sme preku Nego.

7 No toa znaewe go nema sekoj: nekoispored dosega{nata navika za idolite,go jadat mesoto na `rtvite idolski, asovesta nivna im se oskvernuva bidej}ie nejaka.

8 Hranata ne n# pribliùva kon Boga.Nitu dobivame ne{to ako jademe, nitune{to gubime ako ne jademe.

9 No pazete, pak, taa va{a sloboda dane stane na nekoj na~in sprepka za sla-bite.

10 Za{to ako nekoj te vidi tebe, {toima{ znaewe, kako sedi{ na trpeza voidolopokloni~ki hram, nema li negov-ata sovest, bidej}i e nejak, da bide pot-tiknata da jade idolski `rtvi?

11 I pokraj tvoeto znaewe }e propadnenejakiot, bratot za kogo umrel Hristos.

12 I taka, gre{ej}i protiv bra}ata iranuvaj}i ja nivnata nejaka sovest, viegre{ite protiv Hrista.

13 Zatoa, {tom hranata go soblaznuvamojot brat, toga{ nema nikoga{ da ja-dam meso, za da ne go soblaznuvam svojotbrat.

Pravata i dol`nostitena apostolot

9 Ne sum li jas apostol? Ne sum lijas sloboden? Ne Go vidov li Isus

Hristos, na{iot Gospod? Ne ste li viemoe delo vo Gospod?

2 Ako za drugi ne sum apostol, za vassepak sum. Bidej}i vie ste pe~atot namoeto apostolstvo vo Gospoda.

3 Ova e mojata odbrana protiv onie{to me osuduvaat:

4 Zar nemame pravo da jademe i da pi-eme?

5 Zar nemame pravo da vodime so sebesestra, èna verni~ka, kako i drugiteapostoli i bra}ata Gospodovi i Kifa?

6 Ili samo jas i Varnava nemame pra-vo na izdr{ka?

7 Koj vojuval nekoga{ na svoja smet-ka? Koj sadi lozje, a ne jade od negoviotplod? Ili koj pase stado, a ne pie odnegovoto mleko?

6 12,5-6 Mal 2,10 Jn 1,3 Rim 11,36 Efes 4,5-6 1 Tim 2,5

7-13 Rim 14,1-23

8 Rim 14,17 Evr 13,9

9 Rim14,13.20

11 Rim 14,15

9,1 15,8

2 2 Kor 3,2-3

6 2 Sol 3,8

34 1 Tim 5,5

39 Rim 7,2

40 2 Kor 10,7

8,1 10,23 13,4

Dela 15,29

2 Gal 6,2

3 13,12

Gal 4,9

4 5 Mojs 6,4

5 Ps 135,2-3


227

8 Zar go zboruvam ova samo kako ~o-vek? Ne go veli li istoto i Zakonot?

9 Bidej}i vo Mojseeviot zakon e napi-{ano: „Ne vrzuvaj ja ustata na vol {tovr{i.” Zar Bog se griì za volovite?

10 Ili go veli toa, glavno, za nas? -Da, za nas e napi{ano toa; za{to, onoj{to ora, treba da ora so nade`, i kojvr{i, da vr{i so nade` deka }e go do-bie ona {to go o~ekuva.

11 ako sme go poseale kaj vas duhovno-to, mnogu li e, ako go o`neeme kaj vastelesnoto?

12 Ako drugi imaat pravo na del odva{iot posed, toga{ nemame li nie u{-te pove}e? No nie ne go koristevme toapravo, tuku s# trpime za da ne naprav-ime nekakva pre~ka na HristovotoEvangelie.

13 Ne znaete li deka onie {to sve{te-nodejstvuvaat, se hranat od svetili{te-to, i koi sluàt na `rtvenikot, delatso `rtvenikot?

14 Taka i Gospod zapovedal propoved-nicite na Evangelieto da ìveat odEvangelieto.

15 No jas ne polzuvav ni{to od toa; ine go napi{av ova za da se napravi takaza mene. Za{to za mene e podobro da um-ram, otkolku nekoj pofalbata da mi jaodzeme.

16 Za{to, ako propovedam Evangelie,toa ne e za moja pofalba: bidej}i toa mie dol`nost, a te{ko mene ako ne go pro-povedam.

17 Ako dobrovolno go vr{am toa, to-ga{ imam nagrada; a ako bez svoja volja- toga{ e toa samo izvr{uvawe naslu`ba {to mi e doverena.

18 A kakva mi e nagradata? Propove-daj}i da go predavam Evangelieto bes-platno, ne polzuvaj}i go svoeto pravood blagovestuvaweto.

19 Za{to, iako sum sloboden od site,stanav rob na site, ta pove}eto od nivda gi pridobijam:

20 za Judejcite stanav Judeec, za dapridobijam Judejci; za onie {to se podZakon, stanav kako da sum pod Zakon, zada gi pridobijam i tie pod Zakon;

21 za onie {to se bez zakon, stanavkako da sum bez zakon, iako pred Boga ne

sum bez Zakon, tuku sum pod Zakonot naHristos, za da gi pridobijam i onie{to se bez zakon.

22 Za slabite stanav slab, za da gipridobijam slabite. Za site stanav s#,ta na kakov i da bilo na~in da spasamnekoi od niv.

23 A ova go pravam poradi Evan-gelieto za da bidam sou~esnik vo nego.

24 Ne znaete li deka onie {to se nat-prevaruvaat na stadion, tr~aat site, nosamo eden dobiva nagrada? Pa taka tr-~ajte i vie, za da dobiete.

25 Sekoj natprevaruva~ se vozdrùvaod s#: tie - za da dobijat raspadliv ve-nec, a nie - neraspadliv.

26 Jas, pak, taka tr~am, no ne kako bezcel; ne se boram kako onoj {to udira povetar,

27 tuku go isto{tuvam i go porobuvamteloto, ta propovedaj}i im na drugite,da ne bidam i samiot otfrlen.

Opomeni protiv idolite

10 Bra}a, ne sakam da ne znaete de-ka tatkovcite na{i site bea pod

oblak i site minaa preku moreto, 2 i site vo Mojsej se krstija vo obla-

kot i vo moreto; 3 i site jadea ista duhovna hrana; 4 i site pieja isto duhovno piewe;

za{to pieja od duhovnata karpa, {to gipridruùva{e; a taa karpa be{e Hris-tos.

5 No pove}eto od niv ne bea po volja-ta Bo`ja, zatoa zaginaa vo pustinata.

6 A toa bea primeri za nas, za da nebideme pohotlivi po zloto, kako {totie bea pohotlivi.

7 Ne bidete nitu idolosluìteli, ka-ko nekoi od niv, za koi e napi{ano:„Narodot sedna da jade i da pie, pa sta-na da igra.”

8 I da ne bludni~ime, kako nekoi odniv {to bludni~ea, i vo eden den zagi-naa dvaeset i tri iljadi.

9 I da ne Go isku{uvame Hristos, ka-ko {to nekoi od niv Go isku{uvaa, i za-ginaa od zmii.

10 Ne mrmorete, kako {to nekoi odniv zamrmorea, pa zaginaa od Istrebi-telot.

22 Rim 14,1 15,1

25 Fil 3,14 2 Tim 2,5 4,7-8 Jk 1,12 1 Ptr 5,4 Otkr 2,10 3,11

10,1 2 Mojs13,21 14,22 Ps 104,39

3 2 Mojs16,4.35 5 Mojs 8,3 Ps 77,24-25 Jn 6,49

4 2 Mojs 17,6 4 Mojs20,7-11 Ps 77,15-16

5 4 Mojs14,29 Ps 77,31 Evr 3,17 Juda 1,5

6 4 Mojs11,4.34 Ps 105,14

7 2 Mojs 32,6

8 4 Mojs 25

9 4 Mojs21,5-6 Mt 4,7

10 2 Mojs 16,2 4 Mojs14,2.36 17,6.14 Evr 3,8-11

9 5 Mojs 25,4

11 Rim 15,27

Fil4,14.17

13 5 Mojs18,1-3

15 2 Kor11,10

17 Efes 3,2

20 Dela 16,3

21,26


228

11 Seto toa nim im se slu~uva{e dasluàt kako primer, a be{e zapi{anonam za opomena, do koi stigna krajot navekovite.

12 Zatoa, koj misli deka stoi, nekagleda da ne padne.

13 Drugo isku{enie vas ne ve zafati,osven ~ove~koto; no veren e Bog, Koj ne-ma da dopu{ti da bidete isku{uvanipove}e od silata va{a, a zaedno so isku-{enieto }e vi dade i izlez, za da moè-te da izdrìte.

14 Zatoa, vozqubeni moi, odbegnuvajtego sluèweto na idolite.

15 Vi zboruvam kako na razumni: rasu-dete sami za ova {to vi go kaùvam,

16 â{ata na blagoslovot, koja ja bla-goslovuvame, ne e li zaedni{tvo so krv-ta Hristova? Lebot, {to go kr{ime, nee li zaedni{tvo so teloto Hristovo?

17 Bidej}i lebot e samo eden, edno te-lo sme nie mnogute, za{to site smepri~esnici od eden leb.

18 Gledajte go Izrail spored teloto:onie {to jadat od `rtvite, ne se lipri~esnici so `rtvenikot?

19 A {to da kaàm? Deka idolskite`rtvi se ne{to, ili deka idolot ene{to?

20 Ne! No ona {to go prinesuvaatneznabo{cite kako `rtva, go prinesu-vaat na demoni, a ne na Boga; jas, pak, nesakam da bidete vo zaedni{tvo sodemonite.

21 Ne moète da piete od Gospodovata~a{a i od ~a{ata na demonite; ne mo-ète da u~estvuvate na Gospodovata tr-peza i na trpeza na demonite.

22 Dali, pak, }e pobudime zavist voGospod? Ta posilni li sme od Nego?

Da se postapuva celosnoza slava na Boga

23 „S# e dopu{teno!” No ne e s# polez-no: „S# e dopu{teno!” No s# ne se nag-raduva.

24 Nikoj neka ne ja bara svojata li~napolza, tuku polzata na drugiot.

25 S# {to se prodava na pazar, jadetebez kakvo i da bilo ispituvawe poradisovesta;

26 za{to „Gospodova e zemjata i ona{to ja ispolnuva.”

27 Ako ve pokani nekoj od bezvernitei vie posakate da odite, jadete s# {to}e vi iznesat, bez nikakvo ispituvaweporadi sovesta.

28 No, ako nekoj vi re~e: toa e idolska`rtva, ne jadete - zaradi onoj {to vi gorekol toa, i poradi sovesta. Za{to„Gospodova e zemjata i ona {to ja is-polnuva.”

29 No ne zboruvam za sovesta tvoja, tu-ku na drug; zo{to mojata sloboda da bi-de sudena od tu|a sovest?

30 Ako, pak, vo jadeweto u~estvuvam soblagodarnost, zo{to da bidam hulen po-radi toa, za koe blagodaram?

31 I taka bilo da jadete, ili da piete,ili ne{to drugo da pravite, seto toapravete go za slava Bo`ja.

32 Ne stanuvajte soblazna ni za Judej-cite, ni za Elinite, nitu za crkvataBo`ja,

33 kako {to i jas im ugoduvam na sitevo s# i ne ja baram svojata polza, tukupolzata na mnozina, za da bidat spase-ni.

11 Ugledajte se na mene, kako i jasna Hrista!

Maòt i ènata pred Gospoda 2 Ve pofaluvam, bra}a, za{to vo s# si

spomnuvate za mene i gi drìte preda-nijata taka kako {to sum vi gi predal.

3 Sakam u{te da znaete deka glava nasekoj ma` e Hristos; a na ènata ma-òt e glava; na Hristos, pak, glava eBog.

4 Sekoj ma`, koj se moli ili proroku-va so pokriena glava, ja sramoti svojataglava;

5 a, pak, sekoja èna, koja se moli iliprorokuva gologlava, ja sramoti glava-ta svoja, za{to toa e isto kako da eistrièna.

6 Ako ènata ne saka da se pokriva,toga{ neka se striè; ako, pak, e grdoza èna da se striè ili bri~i, toga{neka se pokriva.

7 I taka, maòt ne treba da ja pokri-va glavata svoja, za{to e obraz i slavaBo`ja, a ènata e slava na maòt.

8 Za{to ne e maòt od ènata, tukuènata od maòt;

28 Rim14,14.15

29 Rim 14,3.13

11,1 4,16 Gal 4,12 Fil 3,17 2 Sol 3,7.9 1 Tim 4,12 Evr 6,12 13,7

2 2 Sol 2,15

3 Efes 1,22 4,15 5,23

7 1 Mojs 1,27 5,1 2 Kor 4,4

8 1 Mojs2,22-23 1 Tim 2,13

11 9,9-10

1 Ptr 4,7 1 Jn 2,18

12 Rim 11,20

Gal 6,1

13 1,9

1 Sol 5,24 2 Sol 3,3 Evr 10,23 3 Ptr 2,9

14 1 Jn 5,21

16 Mt 26,

27-28 Dela 2,42

17 Rim 12,5

Efes 1,23 4,4.25

5,30

18 3 Mojs 7,6

20 3 Mojs 17,7

5 Mojs32,17

Ps 105,37 Otkr 9,20

21 2 Kor 6,

15-16

22 5 Mojs

32,21 Is 45,9

23 6,12

24 Rim 14,19 Fil 2,21

26 Ps 23,1

49,12


229

9 i maòt ne e sozdaden za ènata, tu-ku ènata za maòt.

10 Zatoa ènata treba da ima na gla-vata svoj znak od vlasta na maòt nadnea poradi angelite.

11 Pa sepak, nitu èna e bez ma`, ni-tu ma` e bez èna vo Gospod.

12 Za{to, kako {to e ènata od ma-òt, taka e i maòt preku ènata; a s#e od Boga.

13 Prosudete sami vo sebe: dolikuvali èna da Mu se moli na Boga gologla-va?

14 Neli i samata priroda ve u~i dekae sramno za maòt da ima dolga kosa?

15 No, ako ènata si ja ostavi kosata,toa e ukras za nea, bidej}i kosata $ edadena mesto prevez.

16 No, ako nekoj saka da se prepira,nie nemame takov obi~aj, nitu crkviteBo`ji.

Gospodova ve~era (Mt 26,26–29; Mr 14,22–25; Lk 22,15–20)

17 A zapovedaj}i vi go ova, ne moàmda ve pofalam deka za podobro, tuku zapolo{o se sobirate.

18 Prvo, pak, slu{am deka, koga sesobirate v crkva, se pojavuvaat raskolime|u vas, vo {to delumno veruvam.

19 A potrebno e me|u vas da ima i raz-deluvawa, za da se istaknat podostojni-te me|u vas.

20 No, koga se sobirate taka zaedno,toa ne zna~i deka jadete ve~era Gospo-dova:

21 za{to na jadeweto sekoj brza da jazeme svojata ve~era pred drugite, taka{to eden ostanuva gladen, a drug seopiva.

22 Nemate li ku}i za da jadete i pi-ete? Ili ja prezirate crkvata Bo`ja igi sramotite onie, {to ne se imotni?[to da vi re~am? Da ve pofalam li zatoa? Ne pofaluvam!

23 A jas go primiv od Gospod ona, {tovi go predadov; a toa e deka GospodIsus onaa no}, koga Go predadoa, zedeleb,

24 i, otkako zablagodari, go prekr{ii re~e: „Zemete, jadete, ova e telotoMoe, koe se kr{i za vas, pravete go ovaza spomen Moj!”

25 Po ve~erata, isto taka, zede i ~a-{a, pa re~e: „Ovaa ~a{a e Noviot zavetvo Mojata krv; ova pravete go, koga }epiete za Moj spomen!”

26 Za{to, sekoga{, koga }e go jadeteovoj leb i koga }e ja piete ovaa ~a{a,vie }e ja objavuvate smrtta na Gospod,dodeka Toj ne dojde.

27 Zatoa, onoj {to nedostojno jade odovoj leb i pie od ~a{ata Gospodova, vi-noven }e bide sprema teloto i krvta naGospod.

28 No, sekoj ~ovek da se ispita samiotsebe i potoa da jade od ovoj leb i da pieod ovaa ~a{a.

29 Za{to, koj jade i pie nedostojno, tojgo jade i pie svoeto osuduvawe, bidej}ine go razlikuva teloto Gospodovo.

30 Pa zatoa me|u vas ima mnogu nemo}-ni i nejaki, a mnozina i umiraat.

31 Za{to, ako bevme se ispituvale sa-mi sebe, toga{ nema{e da bideme osude-ni.

32 No sudej}i n#, Gospod n# prevospi-tuva, za da ne bideme osudeni zaedno sosvetot.

33 Zatoa, bra}a moi, koga se sobiratena jadewe, do~ekuvajte se eden so drug.

34 Ako e, pak, nekoj gladen, neka jadedoma, za da ne se sobirate za osuda. Adrugoto }e go naredam, koga }e dojdam.

Za darovite od Svetiot Duh

12 A za duhovnite darovi, nesakam, bra}a, da ne znaete.

2 Znaete deka, koga bevte neznabo{ci,se vle~evte kaj nemite idoli, kako da vevodea.

3 Zatoa vi davam na znaewe deka nikoj,koj zboruva preku Bo`jiot Duh, ne veli:„Proklet da e Isus!”, i nikoj ne moèda kaè: „Isus e Gospod!”, osven prekuSvetiot Duh.

4 Postojat razni darbi, no Duhot eeden i ist;

5 ima razni slu`bi, no Gospod e edeni ist;

6 i razni dejstva postojat, no Bog eeden i ist, Koj izvr{uva s# vo site.

7 A na sekogo mu se dava vo nego da seprojavi Duhot za polza;

25 2 Mojs 24,8 Er 31,31 Zah 9,11 2 Kor 3,6

27 Evr 6,6 10,29

28 2 Kor 13,5

31 Rim 14,22

32 Evr 12,5-8

12,1 Rim 1,13

2 Ps 113,12

3 Mk 9,39 Jn 13,13 Dela 2,36 Rim 10,9 Fil 2,11 1 Jn 4,2-3 5,1

4-6 Efes 4,4-6

4 1,7 Rim 12,4-8 Evr 2,4

5 12,28

6 Gal 2,8

9 1 Mojs 2,18

10 Efes 3,10

12 Rim 11,36

18 1,11.12

22 Jk 2,6


230

8 za{to, na eden mu se dava preku Du-hot da zboruva so mudrost, na drug - dazboruva znaewe, preku istiot Duh;

9 na eden - vera, preku istiot Duh; nadrug - darbi za lekuvawe, preku istiotDuh;

10 na drug - ~udotvorstva, na drug - daprorokuva, na drug - da gi razlikuva du-hovite, na drug - razni jazici, na drug -da tolkuva jazici.

11 Seto ova go pravi eden i ist Duh,raspredeluvaj}i sekomu pooddelno, ka-ko {to saka.

Edno telo so pove}e delovi 12 I kako {to e teloto edno, a ima

mnogu delovi, i site delovi od toatelo, pa kolku i da se tie, edno telo se,- taka i Hristos.

13 Za{to preku eden Duh sme krstenisite vo edno telo - bilo Judejci iliElini, bilo robovi ili slobodni; i si-te sme so eden Duh napoeni.

14 Za{to i teloto ne se sostoi samood eden del, tuku od mnogu.

15 Ako nogata re~e: bidej}i ne sum ra-ka, ne sum del od teloto, zar samo zara-di toa taa ne pripa|a na teloto?

16 I ako uvoto re~e: bidej}i ne sumoko, ne sum del od teloto, zar poraditoa uvoto ne pripa|a na teloto?

17 Ako celoto telo bi bilo oko, toga{kade }e e sluhot? Koga celoto bi bilosluh, toga{ kade e mirisot?

18 No Bog gi naredil delovite, sekojod niv vo teloto taka, kako {to posa-kal.

19 Ako site tie bi bile samo eden del,toga{ kade e teloto?

20 A sega se, pak, mnogu delovi, no se-pak edno telo.

21 I ne moè okoto da $ re~e na raka-ta: „Ne si mi potrebna”, nitu, pak, gla-vata na nozete: „Ne ste mi potrebni”.

22 Naprotiv, onie delovi od teloto,koi ni izgledaat poslabi, se mnogu po-potrebni;

23 i na onie delovi na teloto, za koismetame deka se pomalku ~esni, im od-davame pove}e po~it; i na{ite sramnidelovi dobivaat pogolema pristojnost.

24 Pristojnite, pak, delovi nemaatpotreba od ~est. No Bog go sostavil te-loto taka, {to im dal izobilna po~it,na organite {to ja nemaat.

25 Za da nema razdori vo teloto, no de-lovite podednakvo da se griàt edni zadrugi.

26 A koga strada eden del, toga{ stra-daat site delovi; i koga se slavi edenod delovite, toga{ so nego se raduvaatsite delovi.

27 Vie ste teloto Hristovo, a pood-delno - ~lenovi.

28 I nekoi od vas Bog postavi voCrkvata: prvo za apostoli, vtoro zaproroci, treto za u~iteli; potoa dadedarbi za ~udesa i isceluvawe; pa za po-magawe, za upravuvawe i za zboruvawena razni jazici.

29 Ta site li se apostoli? Site li seproroci? Site li se u~iteli? Site lise ~udotvorci?

30 Site li imaat darba da lekuvaat?Site li zboruvaat na razni jazici? Si-te li se tolkuva~i?

31 Stremete se kon pogolemi darbi. Asega vi pokaùvam eden mnogu povozvi-{en pat:

Za qubovta

13 Da zboruvam na site ~ove~ki ja-zici, pa duri i na angelski,

{tom qubov nemam, }e bidam bakar,{to yvoni, ili kimval, {to yve~i.

2 Da imam proro~ki dar i da gi znamsite tajni, da go imam seto znaewe, a itaka silna vera, {to i planini da pre-mestuvam, - ako qubov nemam, ni{to nesum.

3 I da go razdadam celiot svoj imot,da go predadam teloto da mi izgori, -{tom qubov nemam, ni{to ne mikoristi.

4 Qubovta e velikodu{na, polna sodobrina, qubovta ne zaviduva, qubovtane se prevoznesuva, ne e gordeliva,

5 ne e nepristojna, ne bara svoe, ne sesrdi, ne pamti zlo,

6 ne se raduva na nepravda, tuku se ra-duva na vistina,

7 s# pokriva, vo s# veruva, na s# senadeva, s# podnesuva.

27 10,17 Rim 12,5 Efes 1,23 4,4.25

28 12,9-10 Mk 16,17-18 Dela 13,1 2 Kor12,12 Efes 4,11 2 Tim 1,11

13,1 Ps 150,5

2 12,8.9 Mt 7,22 17,20 Kol 2,3

3 Dan 3,19-20 Mt 18,22

4 4,6 8,1 Efes 4,2 1 Sol 5,15

5 10,24.33 Zah 8,17 Rim 13,10 Fil 2,4

6 2 Kor 13,8

7 9,12

9 12,28.30 Mk 11,

22-23 Lk 9,1

10 14,1

Dela 2,4

11 Rim 12,3

12 Rim 12,4-5

13 Mk 1,8

Dela 19,2 Gal 3,28

Efes 2,18


231

8 Qubovta nikoga{ ne propa|a. Aprorokuvawata? ]e minat. Jazicite?]e zamolknat. Znaeweto? ]e is~ezne.

9 Za{to samo delumno spoznavame isamo delumno prorokuvame;

10 a koga }e dojde sovr{enoto, toga{}e is~ezne delumnoto.

11 Koga bev dete, zboruvav kako dete,kako dete mislev, kako dete razmislu-vav; a koga stanav ma`, go ostaviv det-skoto.

12 Sega gledame kako niz ogledalo, ne-jasno, a toga{ - lice v lice; sega spoz-navam delumno, a toga{ }e spoznaam so-vr{eno kako {to i sum spoznaen.

13 A sega ostanuvaat ovie tri raboti:verata, nade`ta i qubovta; najgolemame|u niv e qubovta.

Darovi vo zaednicata

14 Stremete se kon qubovta; revnu-vajte za duhovnite darovi, a oso-

beno da prorokuvate. 2 Za{to onoj, koj zboruva na drug

jazik, toj ne im zboruva na lu|e, tuku naBoga; bidej}i nikoj ne go razbira, a soDuhot kaùva tajni;

3 koj, pak, prorokuva, toj im zboruvana lu|eto za nadgraduvawe, ohrabruva-we i ute{uvawe.

4 Koj zboruva na drug jazik, toj se nad-graduva sam sebe; a koj prorokuva, toj janadgraduva Crkvata.

5 No jas bi sakal site vie da zboru-vate na drugi jazici, a u{te pove}e daprorokuvate: za{to, koj prorokuva, epogolem od onoj, koj zboruva jazici - os-ven ako i gi tolkuva, za da se nadgradu-va Crkvata.

6 Sega, ako dojdam kaj vas, bra}a, i vizboruvam na drugi jazici, kakva polza}e imate od mene, ako ne vi soop{tuvamili so otkrovenie, ili so znaewe, iliso proro{tvo, ili so pouka?

7 I bezdu{nite predmeti, kako kaval-ot ili guslata, {to davaat glas, ako nedavaat razni glasovi, kako }e se razbere{to sviri kavalot ili guslata?

8 Za{to, ako trubata ne dava razbir-liv glas, toga{ koj }e se gotvi za bit-ka?

9 Taka i vie, ako so jazikot svoj ne iz-govarate razbirlivi zborovi, kako }e se

razbere ona {to go zboruvate? ]ebidete kako onie koi govorat vo veter.

10 Vo svetot ima kojznae kolku razniglasovi, i nieden od niv ne e bez zna~e-we.

11 Ako, pak, ne go razbiram zna~ewetona tie glasovi, toga{ za onoj {to zbo-ruva }e bidam tu|inec, a i toj za menetu|inec.

12 Taka i vie, bidej}i ste revniteliza duhovni darovi, griète se da gi do-biete vo izobilstvo, za nadgraduvawena Crkvata.

13 Zatoa, onoj {to zboruva na drug ja-zik, neka se moli za dar da moè da gotolkuva.

14 Za{to, ako se molam na drug jazik,se moli mojot duh; umot, pak, moj osta-nuva besploden.

15 Pa {to da se pravi? ]e Mu se mo-lam so duh, }e se molam i so um; }e Govospevam Boga so duh, }e Mu peam so um.

16 Za{to, ako blagoslovuva{ so duh,kako }e re~e „amin!” na tvoeto blagoda-rewe prostiot ~ovek, koga ne razbira{to veli{?

17 Ti blagodari{ ubavo, no drugiot nese nadgraduva.

18 Mu blagodaram na Mojot Bog, za{tozboruvam na drugi jazici pove}e od sitevas;

19 no v crkva pove}e sakam da kaàmpet zborovi razbirlivi, za da pou~am idrugi, otkolku iljadnici zborovi nanepoznat jazik.

20 Bra}a, po umot nemojte da bidetekako deca; za zloto bidete kako de~iwa,a po umot zreli.

21 Vo Zakonot e napi{ano: „Na drugijazici i so druga usta }e mu zboruvam naovoj narod, no i taka nema da Me poslu-{a, veli Gospod.”

22 Zatoa jazicite ne se znak za onie{to poveruvale, tuku za onie {to nepoveruvale; prorokuvawata, pak, ne seza onie {to ne veruvaat, tuku za onie{to veruvaat.

23 Ako, pak, celata Crkva se sobere naedno mesto i site po~nat da zboruvaatna nepoznati jazici, a dojdat i prostilu|e ili bezvernici, nema li da re~atdeka ste poludele?

13 12,10

14-15 Efes 5,19 6,18 Juda 1,20

16 2 Kor 1,20

20 Rim 16,19 Efes 4,14 Fil 3,15

21 Is 28,11-12

23 Dela 2,13

12 8,3

4 Mojs 12,8 Jn 10,14

2 Kor 5,7 Gal 4,8.9

2 Tim 2,19 Jk 1,23

13 Kol 1,4-5 1 Sol 1,3

5,8 Evr 10,

22-24

14,1 12,10.31

14,39 1 Sol 5,20

3 Dela 9,31

1 Sol 2,12

5 4 Mojs

11,29


232

24 No, ako site prorokuvaat, a dojdenekoj prost ~ovek ili bezvernik, negosite }e go obvinat i site }e go osudat,

25 taka {to tajnite na srceto }e mu seotkrijat, i toj, }e padne na kolena, }eMu se pokloni na Boga i }e re~e: „Na-vistina, Bog e vo vas.”

Redot vo Crkvata 26 Pa {to, bra}a? Koga }e se sobira-

te, i sekoj od vas ima - koj psalm, koj po-uka, koj jazik, koj otkrovenie, koj tolku-vawe, - s# neka bide za nadgraduvawe.

27 Ako nekoi zboruvaat na nepoznat ja-zik, dvajca ili najmnogu trojca, nekazboruvaat po red, a eden da tolkuva.

28 Ako pak, nema tolkuva~, toga{ vcrkva da mol~at, a neka si zboruvaat vosebe i na Boga.

29 Prorocite, pak, da zboruvaat dvajcaili trojca, a drugite da rasuduvaat.

30 No, ako na nekoj drug {to sedi mudojde otkrovenie, toga{ prviot nekazamol~i.

31 I taka, eden po drug moète site daprorokuvate, ta site da se pou~uvate isite da se ohrabruvate.

32 I proro~kite duhovi im se pokoru-vaat na prorocite;

33 za{to Bog ne e Bog na bezredie,tuku na mirot. Kako {to e po site crk-vi me|u svetiite,

34 ènite va{i po crkvite da mol~at:nim ne im e dopu{teno da zboruvaat,tuku da se pot~inuvaat, kako {to velii Zakonot.

35 Ako, pak, sakaat da nau~at ne{to,neka gi pra{aat maìte svoi doma;za{to sramno e èna v crkva da zboru-va.

36 Zar od vas izleze slovoto Bo`jo?Ili, pak, samo do vas stigna?

37 Ako nekoj misli deka e prorok ilinadaren so duh, neka znae deka ova {tovi go pi{uvam e zapoved Gospodova.

38 A koj ne razbira, neka ne razbira. 39 I taka, bra}a, nastojuvajte da pro-

rokuvate, no ne zabranuvajte da sezboruva i na drugi jazici.

40 S# neka bide dostojno i uredno.

Hristovoto voskresenie

15 Bra}a, vi napomenuvam za Evan-gelieto, Koe vi go propovedav, a

koe vie go primivte i vo Koe stoite. 2 Preku Nego i se spasuvate, ako Go

drìte kako {to vi propovedav, osvenako ne ste poveruvale naprazno.

3 Vi go predadov najnapred ona {to gobev i primil, deka Hristos umre za na-{ite grevovi, spored Pismata;

4 deka Toj be{e pogreban i deka natretiot den voskresna, spored Pismata,

5 i deka mu se javi na Kifa i potoa naDvanaesette;

6 posle im se javi edna{ na pove}e odpetstotini bra}a, od koi pove}eto seìvi i do denes, a nekoi po~inaa;

7 potoa mu se javi na Jakov, i potoa nasite apostoli,

8 a po site, najposle mi se javi i mene,kako na nekoe nedonos~e,

9 za{to jas sum najmaliot od aposto-lite i ne sum dostoen da se nare~amapostol, bidej}i ja gonev Bo`jatacrkva.

10 So blagodatta na Boga sum toa {tosum, i Negovata blagodat, koja e vo me-ne, ne be{e naprazna, no pove}e se pot-rudiv od site niv; samo ne jas, tukuBo`jata blagodat, koja e so mene.

11 I taka, bilo jas, ili tie, taka pro-povedame, i vie taka poveruvavte.

Voskresenieto na mrtvite 12 I ako se propoveda deka Hristos

voskresnal od mrtvite, kako toga{ ne-koi me|u vas velat deka nemalo voskre-senie na mrtvite?

13 A {tom nema voskresenie na mrt-vite, toga{ i Hristos ne voskresnal;

14 ako, pak, Hristos ne voskresnal,toga{ naprazna e na{ata propoved,prazna e i va{ata vera.

15 Bi se pokaàle kako la`ni svedociBo`ji, bidej}i svedo~evme protiv Bogadeka Go voskresnal Hristos, Kogo {tone Go voskresnal, ako navistina mrtvi-te ne voskresnuvaat.

16 Za{to, ako mrtvite ne voskresnuva-at, i Hristos ne voskresnal;

15,1 Gal 1,11

3 Is 53,5-6 53,8-9.12 1 Ptr 3,18

4 Os 6,2 Jona 2,1 Mt 16,21

5 Lk 24,34 Jn 21,15

6 Lk 24,36 Jn 20,19.26 21,1.12

8 Dela 9,3-7

9 Dela 8,3 Gal 1,13 Efes 3,8 Fil 3,6 1 Tim 1,13

10 2 Kor 11,5 Gal 1,15

13 Mt 22,23 Dela 4,2 17,32

24 2,15

Jn 16,8 Efes 5,13

25 4,5

3 Car18,39

Is 45,14 Zah 8,23 Dan 2,47

26 12,7-10

14,6 Rim 14,19 Efes 4,12

29 1 Sol 5,

19-21

32 3 Ptr 1,21 Otkr 19,10

22,6

33-36 11,3

1 Tim 2,11-12

Efes 5,22-24

Tit 2,5 1 Ptr 3,1.5

34 1 Mojs 3,16

37 1 Jn 4,6

39 1 Sol 5,20


233

17 ako, pak, Hristos ne voskresnal,naprazna e verata va{a; vie ste u{te vosvoite grevovi;

18 toga{ i onie, {to umrele za Hris-tos, propadnale.

19 I, ako samo vo ovoj ̀ ivot se nadeva-me na Hristos, toga{ sme nie najbedniod site lu|e.

20 No, ete, Hristos voskresna od mrt-vite, i so toa stana prvina za upokoeni-te.

21 Bidej}i smrtta dojde preku ~ove-kot, taka i voskresenieto od mrtvite,stana preku ôvek.

22 I kako {to po Adam site umiraat,taka i vo Hristos site }e bidat oìve-ani;

23 no sekoj po svoj red: Hristos e pr-viot plod; potoa, pri Negovoto doa|a-we, }e voskresnat site {to se Hris-tovi.

24 A potoa }e bide krajot, koga }e Mugo predade na Boga i Otecot carstvoto,odnosno koga }e uni{ti sekoe na~alst-vo, sekoja vlast i sila.

25 Bidej}i Toj treba da caruva „dodekane gi stavi pod nozete Svoi site nepri-jateli.”

26 A kako posleden neprijatel }e bideuni{tena smrtta,

27 za{to „site gi pokori pod nozeteNegovi”; a koga se veli: „S# Mu e Nemupokoreno”, o~evidno e deka se izostavu-va Onoj, Koj Mu pot~ini s#.

28 Koga, pak, }e Mu bide pot~ineto s#,toga{ i Samiot Sin }e Mu se pot~inina Onoj, Koj Mu pot~ini s#, za da bideBog s# vo s#.

29 Inaku, {to }e napravat onie, koise kr{tevaat za mrtvite? Ako mrtvitene voskresnuvaat, zo{to tie toga{ sekr{tevaat za niv?

30 Zo{to, pak, i nie sekoj ~as se pod-loùvame na opasnost?

31 Sekoj den umiram, bra}a, se kolnamvo pofalbata va{a, koja ja imam voHristos Isus, na{iot Gospod.

32 Ako vo Efes, ~ove~ki re~eno, seborev so yverovi, kakva e mojata polza?Ako mrtvite ne voskresnuvaat - „Dajademe i da pieme, bidej}i utre }e umre-me!”

33 Ne laète se: „Lo{ite zborovi girasipuvaat dobrite obi~ai!”

34 Osvestete se edna{ kako treba, pane gre{ete! Za{to nekoi od vas ne zna-at za Boga - za va{ sram go velam ova.

Telata na voskresnatite 35 No }e re~e nekoj: kako }e voskres-

nat mrtvite i vo kakvo telo }e dojdat? 36 Bezumni~e, toa {to go see{ ti,

nema da oìvee, ako ne umre. 37 A koga see{, ne go see{ teloto, koe

treba da nastane, tuku golo zrno, naprimer p~eni~no ili nekoe drugo;

38 no Bog mu dava telo, kakvo {to sa-ka, i toa na sekoe seme negovo sopstvenotelo.

39 Ne e sekoe telo isto telo: drugo eteloto na ~ovek, drugo e teloto na ì-votno, drugo na riba, drugo na ptica.

40 Ima tela nebesni i tela zemni, nodrug e blesokot na nebesnite i drug nazemnite;

41 drug e blesokot na sonceto; drug eblesokot na mese~inata, inakov e, pak,na yvezdite; pa i yvezda od yvezda po ble-sokot se razlikuva.

42 Taka e i so voskresenieto na mrtvi-te: se see za raspa|awe; voskresnuva voneraspa|awe;

43 se see vo bes~estie - voskresnuva voslava; se see vo nemo} - voskresnuva vosila;

44 se see telo du{evno - voskresnuvatelo duhovno. Ako ima telo du{evno,ima i telo duhovno.

45 Pa taka e i napi{ano: „Prviot ~o-vek Adam stana ìva du{a”, a posled-niot Adam - ìvotvoren duh.

46 No ne e prvo duhovnoto, tukudu{evnoto, a potoa duhovnoto.

47 Prviot ~ovek e od zemja, zemjen;vtoriot ~ovek e Gospod od neboto.

48 Kakov e zemjeniot, takvi se i zemje-nite; i kakov e Nebesniot, takvi se inebesnite;

49 i kako {to go nosime likot na zem-jeniot, taka }e go nosime i obrazot naNebesniot.

50 A ova vi go velam, bra}a, deka telo-to i krvta ne moàt da go nasledat car-stvoto Bo`jo, nitu raspadlivosta janasleduva neraspadlivosta.

36 Jn 12,24

38 1 Mojs1,11-12

39 1 Mojs 1,24

40 15,49

43 Fil 3,21

44-46 2,14

45 1 Mojs 2,7 Jn 6,63 Rim 8,11

47 1 Mojs 2,7 Jn 3,13.31

49 1 Mojs 5,3 Rim 8,29 2 Kor 3,18

50 6,9 Jn 3,5-6

20 1 Sol 4,14

21 Rim 5,12.18

22 Rim 8,11

23 Kol 3,4

1 Sol 4,15

24 Dan 2,44 Rim 8,38

Efes 1,21 Fil 2,9

25 Ps 109,1 Mt 22,44 Lk 19,27

26 Otkr 20,14

21,4

27 Ps 8,6

Evr 2,8

28 Kol 3,11

31 4,9

Rim 8,36 2 Kor 4,11

32 Is 22,13


234

51 Eve, tajna vi kaùvam; site nema dase upokoime, tuku site }e se izmenime,

52 odedna{, za eden mig na oko, na pos-lednata truba: za{to }e zatrubi, i mrt-vite }e voskresnat neraspadlivo, a nie}e se izmenime;

53 za{to raspadlivoto treba da seoble~e vo neraspadlivost, a smrtnoto -da se oble~e vo besmrtnost.

54 A koga ova raspadlivo }e se oble~evo neraspadlivost, i ona smrtnoto - vobesmrtnost, toga{ }e se zbidne zborotnapi{an: „Pobedata ja progolta smrt-ta”.

55 „O, smrt, kade ti e osilkata? O,smrt, kade ti e pobedata?”

56 Osiloto na smrtta e grevot, a sila-ta na grevot e Zakonot.

57 Da Mu blagodarime na Boga, Koj nidaruva pobeda preku na{iot GospodIsus Hristos.

58 I taka, bra}a moi vozqubeni, bide-te postojani, nepokoleblivi i sekoga{bogati vo deloto Gospodovo, znaej}i de-ka trudot va{ pred Gospod nema da bidezaluden.

Milostivi darovi za pomo{na bra}ata vo Erusalim

16 A {to se odnesuva do sobirawe-to milostina za svetiite, pra-

vete i vie onaka, kako {to odrediv pocrkvite vo Galatija;

2 vo sekoj prv den od sedmicata sekojod vas da oddeli i ostavi kaj sebe kolku{to moè, taka {to sobiraweto da nese vr{i koga }e dojdam.

3 A koga }e dojdam, onie {to }e giodobrite, niv so pisma }e gi ispratam,za da go odnesat va{iot dar vo Erusa-lim.

4 Ako, pak, e potrebno da otidam i jas,toga{ }e pojdat so mene.

Planovite na Pavle 5 ]e dojdam kaj vas, otkako }e ja pomi-

nam Makedonija, za{to niz Makedonijasamo }e minam.

6 A moèbi kaj vas i }e se zadràm,pa duri i da prezimuvam, ta vie da mepridruùvate nasekade, kade {to }eodam.

7 Za{to ne sakam sega ve}e da ve vi-dam samo patem; a se nadevam, ako do-pu{ti Gospod, me|u vas da pominamnekoe vreme.

8 A vo Efes }e ostanam do Pedesetni-ca,

9 za{to za mene se otvori golema i zarabota pogodna vrata, a protivnici imamnogu.

10 Ako, pak, dojde Timotej, gledajteme|u vas da bide bezbeden; za{to toj goizvr{uva deloto Gospodovo kako i jas.

11 Nikoj da ne go prezira, tuku ispra-tete go vo mir, ta da dojde kaj mene,za{to go o~ekuvam so bra}ata.

12 A {to se odnesuva do bratotApolos, mnogu go molev da dojde kaj vasso bra}ata; no, navistina, ne saka{e se-ga da dojde, a }e dojde, koga }e bide po-godno.

Posledni preporaki i pozdravi 13 Bidete bodri, stojte vo verata,

drète se ma{ki, bidete krepki; 14 Sekoe va{e delo neka bide vo qu-

bov. 15 Ve molam u{te, bra}a: znajte deka

domot na Stefanin e prviot plod naAhaja i deka se opredeli da im sluìna svetiite.

16 Pokoruvajte im se i vie na takvi ina sekogo, {to sorabotuva i se trudi!

17 Se raduvam {to dojdoa Stefanin,Fortunat i Ahaik: tie go popolnija va-{eto otsustvo,

18 za{to go uspokoija duhot moj i va{.Po~ituvajte gi takvite!

19 Ve pozdravuvaat crkvite od Azija;mnogu ve pozdravuvaat Akila i Pris-kila so svojata doma{na crkva.

20 Ve pozdravuvaat site bra}a. Poz-dravete se eden so drug so svet celiv!

21 Ve pozdravuvam jas, Pavle, svoera~-no.

22 A onoj {to ne Go qubi Gospod IsusHristos, neka bide proklet, Maran -ata.

23 Blagodatta na Gospod Isus nekabide so vas,

24 i qubovta moja so site vas vo Hris-tos Isus.

9 Dela 14,27 Kol 4,3

11 1 Tim 4,12

13 15,58 Ps 30,24 Mk 13,37 Rim 11,20 Gal 5,1 Efes 6,10 Fil 1,27 2 Sol 2,15

15 1,16 Rim 16,5

19 Rim 16,3 16,5

20 Rim 16,16 2 Kor13,12 1 Sol 5,26 1 Ptr 5,14

21 Gal 6,11 Kol 4,18 2 Sol 3,17 Fil 1,19

51 1 Sol 4,

15-17

53 2 Kor 5,4

54 Is 25,8

55 Os 13,14 Evr 2,14

56 Rim 7,13

57 1 Jn 5,4

58 2 Let 15,7

Is 65,23 Kol 1,23

16,2 Mt 28,1

Dela 20,7

4 2 Kor 8,20-

21

5 Dela 19,21


Pozdrav

1 Pavle, apostol na Isus Hristos,po volja Bo`ja, i bratot Timotej,

do crkvata Bo`ja vo Korint zaedno sosite svetii po cela Ahaja.

2 Blagodat i mir od Bog Otecot na{,i Gospod Isus Hristos!

Stradaweto i utehata se povrzani 3 Blagosloven neka e Bog i Otecot na

na{iot Gospod Isus Hristos, Otecotna milosrdnosta i Bog na sekoja uteha.

4 Toj n# ute{uva pri sekoja na{a ne-volja, ta i nie da moème da gi ute{i-me site onie koi se vo nevolja so onaauteha so koja Bog n# ute{uva nas sami-te!

5 Za{to, kako {to izobiluvaat Hris-tovite stradawa vo nas, taka izobiluvai utehata na{a preku Hrista.

6 Ako sme vo nevolja, - toa e za va{auteha i spasenie; ako sme ute{eni, toae za va{a uteha i spasenie. Tie stanuva-at delotvorni samo koga gi pretrpuvateistite stradawa {to gi trpime i nie;

7 a i nade`ta na{a za vas e cvrsta, seute{uvame li, se ute{uvame za va{auteha i spasenie, znaej}i deka kako {tou~estvuvavte vo na{ite stradawa, taka}e bidete u~esnici i vo utehata.

8 Bra}a, ne sakame da ja zataime ne-voljata {to n# snajde vo Azija; dekabevme optovareni prekumerno, duripreku na{ite sili, nie ne se nadevavmeni ìvi da ostaneme.

5 Fil 1,20 Kol 1,24

6 2 Tim 2,10

8 1 Kor15,32 1 Sol 4,13

1,1 Dela 9,13

16,1 Rim 1,1

1 Kor 1,1-2

2 Rim 1,7

1 Kor 1,3

3 Rim 15,5 Efes 1,3

1 Ptr 1,3

4 1,8 8,2

Dela 14,22

VTORO POSLANIE NA APOSTOLPAVLE DO KORINTJANITE

Voved

Preku ova poslanie se otkrivaat prili~no napnatite odnosi me|u Pavle ihristijanite od Korint. Nekoi me|u niv te{ko go navreduvaat i ja stavaatpod somnenie legitimnosta na negovata slu`ba na „apostol”. No Pavle ìvose sprotivstavuva, bez poreknuvawe, samo za da ja izrazi svojata qubov konKorintjanite i negovata èlba za izmiruvawe. Toa se posvedo~uva i od negov-ata radost koga kaj nego pristignuvaat dobri izvestuvawa za Korint (7,5–15).

Spomnuvaj}i gi opasnostite na koi samiot treba da im se sprotivstavi, sese}ava na te{kotiite na koi naiduva vo negoviot odnos so Korintjanite i jaistaknuva va`nosta na slu`bata na apostolot, odnosno pratenikot naGospod Isus Hristos. Toj isto taka objasnuva zo{to moral da ja pokaè svo-jata strogost vo prethodnoto poslanie i kolku toj se raduva {to taa stro-gost imala pozitiven rezultat (1,12–7,16)

Vo vrska so sobiraweto na milostivite darovi za potkrepa na hristijaniteod Judeja (8–9), toj gi povikuva Korintjanite da bidat velikodu{ni, za{to isamiot Gospod, veli Pavle: „iako bogat, osiroma{i poradi vas, za da se zbo-gatite i vie preku Negovata siroma{tija” (8,9).

Vo prodolènieto na poslanieto (10–13) jasno e zabele`liva promenata natonot: Pavle èstoko se osvrnuva kon onie koi go obvinuvaat deka ne evistinski apostol. Poslanieto zavr{uva so eden kratok zaklu~ok (13,11–13).

Li~niot, a ponekoga{ i emotiven ton na ova poslanie ne treba da n# zavedu-va: apostolot ne nastojuva da ja odbrani svojata li~nost, nitu pak nekoj seg-ment od negovoto li~no gledi{te za koe toj bil posebno napadnat. Ako toj sebori tolku cvrsto za da se priznae negoviot avtoritet na apostol, toga{toa go pravi za da moè Evangelieto da bide potpolno prifateno i Isusvistinski priznaen za Gospod.

236

9 Tuku sami vo sebe ja primivme smrt-nata presuda za da ne se nadevame vosebe, tuku na Boga, Koj gi voskresnuvamrtvite.

10 Toj n# izbavi od takva stra{nasmrt, a i u{te n# izbavuva. Vo Nego senadevame deka i u{te }e n# izbavuva;

11 pa so pomo{ta i na va{ata molitvaza nas mnogu lu|e da Mu blagodarat naBoga za darovite {to ni se dadeni po-radi vas.

Pavle gi menuva svoite planovi 12 Bidej}i na{ata pofalba e ovaa:

svedo{tvo na na{ata sovest deka soprostodu{nost i iskrenost pred Boga,a ne so telesna mudrost, tuku so Bo`jablagodat ìveeme na svetot, osobeno,pak, me|u vas.

13 Za{to drugo ne vi pi{uvame, osvenona {to go ~itate i razbirate, pa se na-devame deka i do kraj }e go razberete,

14 kako {to ve}e donekade i razbravtedeka nie sme va{a pofalba, kako i viena{a, vo denot na na{iot Gospod IsusHristos.

15 I so taa uverenost se gotvev da doj-dam kaj vas porano, ta povtorno daprimite blagodat,

16 i preku vas da zaminam za Makedo-nija, a od Makedonija pak da dojdam kajvas, ta vie da me pridruìte do Judeja.

17 No, smetaj}i go ova, moèbi lesno-misleno postapiv? Ili, pak, {to senakanuvav, po teloto li se nakanuvav,ta moeto „Da” da bide i „Ne?”

18 No Bog e svedok deka na{iot zbordo vas ne be{e „Da” i „Ne”.

19 Za{to Sinot Bo`ji, Isus Hristos,Kogo Go propovedavme me|u vas jas iSilvan i Timotej, ne be{e „Da” i „Ne”,tuku vo Nego be{e „Da”,

20 bidej}i site vetuvawa Bo`ji voNego se „Da”, i vo Nego „Amin”, za sla-va Bo`ja preku nas.

21 Bog e Onoj Koj n# utvrdi so vas voHristos i n# pomaza;

22 Toj i n# zape~ati i ni dade zalog naDuhot vo srcata na{i.

23 A jas Go povikuvam Boga za svedokna mojata du{a deka, {tedej}i ve vas, nedojdov vo Korint dosega;

24 no ne kako nie da vladeeme so vera-ta va{a, tuku sme sorabotnici na va{a-ta radost, bidej}i vo verata vie stecvrsti.

2 I taka, re{iv vo sebe da ne doa|amkaj vas so àlost,

2 za{to, ako jas ve naàlam, toga{ koj}e me zaraduva, ako ne onoj kogo sum gooàlostil?

3 Toa isto i vi go napi{av, ta, koga }edojdam, da ne me oàlostat onie koitreba da me zaraduvaat; bidej}i sum uve-ren vo site vas deka mojata radost eradost i za site vas.

4 Za{to od mnogu griì i od taga nasrceto vi pi{uvav so mnogu solzi, ne zada ve oàlostam, tuku za da ja poznaetepregolemata qubov {to ja imam kon vas.

Treba da mu se prostina navreduva~ot

5 Ako li, pak, nekoj me oàlosti, neme oàlostil samo mene, tuku, da nepreteram, donekade i site vas.

6 Za takov dovolna e kaznata {to japretrpel od mnozinstvoto;

7 taka {to za vas e podobro da go po-miluvate i da go ute{ite, za da ne pro-padne od pregolema àlost;

8 zatoa ve molam kon nego da pokaètequbov.

9 Zatoa i vi napi{av, da ve ispitam ida doznaam dali ste vo s# poslu{ni.

10 A komu vie }e mu prostite ne{to,nemu }e mu prostam i jas; ako sum pros-til nekomu ne{to, sum mu prostil po-radi vas vo imeto na Isus Hristos,

11 za da ne n# prelaè satanata, za{tonegovite namisli dobro ni se poznati.

Nemirot na Pavle vo Troada 12 Koga dojdov vo Troada da go propo-

vedam Evangelieto Hristovo, iakovratata mi be{e otvorena vo Gospod,

13 duhot moj nema{e spokoj, bidej}itamu ne go najdov mojot brat Tit; i za-toa, otkako se prostiv so niv, zaminavza Makedonija.

14 No da Mu blagodarime na Boga, Kojsekoga{ ni dava pobeda vo Isus Hris-tos, i na sekoe mesto preku nas go pro-javuva mirisot na spoznanieto naSamiot Nego.

24 6,1 Rim 11,20 1 Ptr 5,2.3

2,1 12,21

3 13,10

4 7,8 Dela 20,31

5 1 Kor 5,2 Kol 3,13

7 Kol 3,13

9 7,15 10,6

10 Mt 10,40

11 Efes 4,27

12 Dela 14,26-27 1 Kor 16,9 Otkr 3,8

13 7,6 1 Tim 4,10 Tit 1,4

14 Kol 2,15

9 4,7

Rim 1,4 4,17 8,11

Fil 2,27 Evr 11,19

10 2 Tim 4,18

11 4,15 9,12

Rim 15,30

12 2,17

Dela 23,1 1 Kor 1,17

2,1

14 1 Kor 1,8 Fil 2,16

4,1 1 Sol 2,

19-20

16 1 Kor 16,5

17 1,12

Rim 7,5

18 1 Kor 1,9

10,13

19 Mt 5,37

Dela 16,1 18,5

20 Otkr 3,14

21 13,13

1 Kor 1,6 1 Jn 2,20.27

22 Rim 5,5

6,4 Efes 1,

13-14

23 Fil 1,8

VTORO POSLANIE DO KORINTJANITE

237

15 Za{to nie sme Mu na Boga blago-prijaten miris Hristov i me|u oniekoi se spasuvaat i me|u onie koi propa-|aat;

16 na ednite sme smrtonosen miris zasmrt, a na drugite ìvotvoren miris zaìvot. I za ova koj e sposoben?

17 Za{to nie ne sme kako mnozina {totrguvaat so Bo`joto ime, tuku go pro-povedame iskreno, kako od Boga, predBoga, vo Hristos.

Sluèweto na Noviot zavet

3 Pak li }e po~neme sami da se fali-me pred vas? Ili ni se potrebni,

kako na nekoi, prepora~uva~ki pismado vas ili od vas?

2 Vie ste na{eto pismo, vpi{ano vona{ite srca, koe go poznavaat i ~itaatsite lu|e.

3 Jasno e deka vie ste Hristovo pis-mo, sostaveno preku na{ata slu`ba, na-pi{ano ne so mastilo, tuku so Duhot naìviot Bog, ne na kameni plo~ki, tukuna ~ove~ki srca.

4 Takva sigurnost vo Boga imamepreku Hrista,

5 no ne deka sme sposobni da pomisli-me ne{to kako od sebe; naprotiv, na{a-ta sposobnost doa|a od Boga.

6 Toj ni dal sposobnost da bideme slu-gi na noviot zavet, ne na bukvata, tukuna Duhot; za{to bukvata ubiva, a Duhotoìvotvoruva.

7 Ako, pak, smrtonosnoto sluèwe sobukvi, vreàni vo kamewa, be{e takaslavno, {to sinovite Izrailevi ne mo-èa da pogledaat vo liceto na Mojsej,poradi minlivata slava na negovotolice,

8 toga{ kolku poslavno }e bidesluèweto na Duhot!

9 Za{to, ako sluèweto {to donesuvaosuduvawe bilo slavno, toga{ kolkupove}e }e izobiluva so slava sluèwe-to za pravednosta!

10 I navistina, ne ni be{e proslave-no vo taa mera ona {to be{e proslave-no ako se sporedi so pregolemata slava.

11 Za{to, ako e slavno ona {to e min-livo, toga{ mnogu poslavno }e bide ona{to e trajno.

12 Imaj}i, pak, takva nade`, nie dej-stvuvame so golema sloboda,

13 a ne kako Mojsej {to stava{e pre-vez na liceto svoe za da ne moàt sino-vite Izrailevi da go vidat krajot naminlivoto.

14 No umovite nivni zaslepea, bidej}ii do den denes, koga se ~ita Stariot za-vet, im stoi istiot prevez, za{to samoHristos go simnuva.

15 Pa taka, i do den denes, koga se ~itaMojsej, prevezot im stoi na nivnotosrce.

16 No, koga }e se obratat kon Gospod,prevezot im se simnuva.

17 A Gospod e Duhot; a kade {to e Du-hot Gospodov, tamu ima sloboda.

18 Nie, pak, site so otkrieno lice,kako vo ogledalo gledaj}i ja slavataGospodova, se preobrazuvame vo istiotlik, od slava vo slava, kako od DuhotGospodov.

Hristoe e prisutenvo apostolskoto sluèwe

4 Zatoa, bidej}i po milosta Bo`ja goimame ova sluèwe, nie so duhot ne

pa|ame; 2 no se odrekovme od prikrieni sram-

ni dela, ne postapuvame so lukavstvo,nitu go izopa~uvame slovoto Bo`jo,tuku so javuvaweto na vistinata se pre-pora~uvame na sekoja ~ove~ka sovestpred Boga.

3 Ako, pak, e i pokrieno na{etoEvangelie, toa e pokrieno za onie {topropa|aat:

4 za onie, na koi bogot od ovoj svet imgi zaslepil nivnite bezverni umovi, zada ne gi osvetli svetlinata na Blago-vestieto za slavata na Hristos, Koj eslika na nevidliviot Bog.

5 Za{to nie samite sebe ne se propo-vedame, tuku Hristos Isus Gospod; {tose odnesuva, pak, do nas, nie sme va{islugi poradi Isus.

6 Za{to Bog, Koj nekoga{ zapoveda od„temninata da izgree svetlina”, Toj giozari srcata na{i za da bide poznani-eto na slavata Bo`ja vo liceto na IsusHristos svetlo.

14 Mk 4,12 Dela 28,27 Rim 10,4 11,7.8 Evr 8,13

15 Dela 15,21

16 2 Mojs34,34

17 Jn 4,24 Rim 8,2 1 Kor 6,17

18 4,6 Rim 8,29 1 Jn 3,2

4,1 Rim 1,16

2 1 Sol 2,4-5

3 2 Sol 2,10

4 Rim 8,29 2 Sol 2,11

6 3,18 1 Mojs 1,3 Is 9,2 Jn 8,12 Rim 3,23 Efes 1,18 Evr 1,3 1 Ptr 2,9

15 Lk 2,34

1 Kor 1,18

17 4,2

11,13 1 Sol 2,5

1 Ptr 4,11

3,1 5,12

10,12 Dela 18,27

Rim 1,17 1 Kor 1,30

Gal 3,13 Fil 3,9

2 1 Kor 9,2

3 2 Mojs

24,12 Er 31,33 Ez 11,19

36,26

5 Jn 3,27

15,5

6 Er 31,31 Efes 3,7

Kol 1,23.25

7 2 Mojs

32,16 39,29-35


238

7 No taa riznica ja nosime vo glinenisadovi, ta preizobilnata sila da bideod Boga, a ne od nas.

8 Od sekade sme ugnetuvani, no ne smepoti{teni; vo nedoumica sme, ne gubi-me nade`;

9 n# gonat, no ne sme napu{teni; n#kutnuvaat, no nie ne propa|ame.

10 I sekoga{ vo teloto na{e ja nosi-me smrtta na Gospod Isus, taka {to iìvotot Isusov da se otkrie vo telotona{e.

11 Za{to nie, ìvite, postojano seizloùvame na smrt zaradi Isus, ta iìvotot Isusov da se otkrie vo na{etosmrtno telo.

12 Taka smrtta dejstvuva vo nas, a ì-votot - vo vas.

13 A, pak, bidej}i go imame toj ist duhna verata, kako {to e napi{ano: „Pove-ruvav i zatoa govorev”, i nie veruvame,pa zatoa i govorime,

14 bidej}i znaeme deka Onoj Koj Govoskresna Gospod Isus i nas }e n# vos-kresne preku Isus i }e n# postavi sovas.

15 Za{to s# e zaradi vas, ta blagodat-ta, namnoèna preku blagodarnosta namnozina, da izobiluva za slavata Bo`ja.

Uverenost vo voskresenietopred stravot od smrtta

16 Zatoa nie ne pa|ame so duhot; no,ako na{iot nadvore{en ~ovek tlee,vnatre{niot od den na den se obnovuva.

17 Za{to na{ite sega{ni nezna~itel-ni stradawa ni donesuvaat mnogu po-obilna i ve~na teìna na slavata,

18 za{to nie ne celime kon vidlivo-to, tuku kon nevidlivoto, bidej}i vid-livoto e vremeno, a nevidlivoto - ve~-no.

5 Znaeme deka, koga zemnoto ìve-ali{te na na{eto telo, koe e kako

{ator, }e se razru{i, toga{ }e imameod Boga zdanie, ku}a nerakotvorena,ve~no ìveali{te na nebesata.

2 Za{to vo nego vozdivnuvame, kopne-ej}i da se oble~eme vo svoeto nebesnoìveali{te;

3 samo, da se najdeme oble~eni, a negoli.

4 Za{to nie, koi se nao|ame vo ovoj{ator, vozdivnuvame obremeneti;bidej}i ne sakame da bideme soble~eni,tuku da se preoble~eme, ta ìvotot dago progolta smrtnoto.

5 A Bog, Koj n# sozdade tokmu za ova,ni dade i zalog na Duhot.

6 I zatoa, sekoga{ sme spokojni, iakoznaeme deka, s# dodeka ìveeme voteloto, nie sme daleku od Gospod,

7 bidej}i spored verata ìveeme, a nespored gledaweto.

8 No ne se pla{ime i sakame {to pos-koro da go napu{time teloto i da sepribereme kaj Gospod.

9 Pa zatoa i usrdno se griìme da Mubideme ugodni, bilo koga prestojuvamevo teloto, ili koga go napu{tame;

10 za{to site nie treba da se javimepred Hristoviot sud. Ta sekoj da primi{to zasluìl, spored ona {to go izvr-{il vo teloto svoe, bilo dobro ili zlo.

Izmiruvawe so Boga preku Hristos 11 Taka, znaej}i go stravot od Gospod,

nie gi uveruvame lu|eto, a za Boga smejavni: se nadevam deka sum poznat i nava{ite sovesti.

12 Ne se falime, pak, pred vas, tukuvi davame povod, vie da se falite sonas, ta da ima, {to da im re~ete na oniekoi se falat po lice, a ne po srce.

13 Ako sme nadvor od sebe, toa e zara-di Boga; ako sme prisebni, toa e poradivas.

14 Bidej}i qubovta Hristova n# gonida go mislime ova: koga eden umrel zasite, toga{ site se umreni.

15 A Hristos umre za site, ta ìviteda ìveat ne ve}e za sebesi, tuku zaOnoj Koj umre za niv i voskresna.

16 Zatoa nie otsega nikogo ne poznava-me po telo; iako Hristos Go poznavmepo telo, no sega ve}e ne Go poznavamekako takov.

17 I taka, koj e vo Hristos, toj e novosozdanie; staroto pomina, i ete, se soz-dade novoto.

18 A s# e od Boga, Koj n# izmiri soSebe preku Isus Hristos i ni go dadesluèweto na toa izmiruvawe.

5 1,22 Rim 8,23

6 1 Ptr 1,1

7 Rim 8,24 1 Kor13,12 Evr 11,13

8 Fil 1,21-23

10 Mt25,19.31 Jn 5,27 Rim 14,10 1 Kor 3,11-15 Efes 6,8 Evr 11,6

11 1,13 4,2

12 3,1

14 Rim 5,18 6,4-11 Gal 2,20

15 Rim 6,11 14,7-8

16 Rim 1,3 7,5 9,5

17 Is 43,18-19 Gal 6,15

18 Rim 5,10

7 12,9

8 1,8

6,4-10 7,5

1 Kor 4,9-13

9 1 Kor15,31

Fil 3,10

10 Ps 114,10 Kol 1,24

11 1 Kor15,31

13 Ps 115,4

14 Rim 1,4

8,11

15 1,11

16 Rim 7,22 Kol 3,9

17 Mt 5,11-12

Rim 8,17-18

Evr 12,11 1 Ptr 1,6

18 5,7

Rim 8,24-25

Kol 1,16 Evr 11,1.3

5,1 Is 38,12 Jov 4,19

Mudr 9,15 3 Ptr 1,13

2 Rim 8,23

1 Kor15,53

3 1 Kor15,53

1 Sol 4,15


239

19 Za{to Bog go izmiri svetot so Sebepreku Hristos, ne zemaj}i gi predvidprestapite na lu|eto, i go poloì vonas slovoto na izmiruvawe.

20 Pa taka, nie sme Hristovi prate-nici, kako Bog da zboruva preku nas. Vemolime vo imeto na Hrista: pomiretese so Boga!

21 Za{to Onoj, Koj ne znae{e grev,Bog za nas Go napravi grev, ta prekuNego da staneme pravednost Bo`ja.

Apostol Pavleohrabruva so svojot primer

6 Kako sorabotnici Hristovi, nie vemolime da ne ja primate naprazno

blagodatta Bo`ja. 2 Za{to se veli: „Vo blagoprijatno

vreme te usli{av i vo denot na spase-nieto ti pomognav.” Eve, sega e vremetoblagoprijatno; ete, sega e denot na spa-senieto!

3 Nikomu nikakov povod za soblaznane davame za da ne bide prezrena na{ataslu`ba,

4 tuku vo s# se prepora~uvame za slu-ìteli Bo`ji, so golemo trpenie, vonevolji, vo nu`di, vo tegobi,

5 vo udari, vo zatvori, vo buntovi, vonapori, vo bdenija, vo posti,

6 so ~istota, so znaewe, so dolgotrpe-livost, so dobrina, so Duhot Sveti, sonelicemerna qubov,

7 so propovedta na vistinata, so silaBo`ja, so oru`jeto na pravdata vo desnai vo leva raka,

8 so slavata i sramot, pri ukori i po-falbi; n# smetaat za izmamnici, a niesme vistiniti;

9 za nepoznati, a dobro sme poznati;n# dràt kako da sme na umirawe, a eve- ìvi sme; kako kazneti, a neumrtveni;

10 n# naàluvaat, a nie sme sekoga{veseli; n# smetaat za bedni, a mnozinaobogatuvame; kako ni{to da nemame, as# imame.

11 Ustata na{a e otvorena za vas Ko-rintjani, i srceto na{e se ra{iruva.

12 Vam ne vi e tesno vo nas, no tesnovi e vo srcata va{i.

13 Za isto voznagraduvawe vi zboru-vam kako na ~eda: bidete i vie {iroki.

Neophoden izbor 14 Ne vpregnuvajte se zaedno so bez-

vernicite; za{to kakvo zaedni{tvo po-stoi me|u pravdata i bezzakonieto?[to zaedni~ko ima me|u svetlinata itemninata?

15 Kakvo soglasie moè da ima me|uHristos i Velijar? Ili, {to ima zaed-ni~ko me|u vernik i bezvernik?

16 Kakva spogodba ima hramot Bo`jiso idolite? Vie ste hram na ìviotBog, kako {to rekol Bog: „]e se vselamvo niv i }e odam me|u niv; }e im bidamBog, a tie }e bidat Moj narod.”

17 „Zatoa izlezete od nivnata sredinai oddelete se!” Veli Gospod, i „Ne do-pirajte se do ne~isto, i Jas }e ve pri-mam!

18 I Jas }e vi bidam Tatko, a vie }eMi bidete sinovi i }erki”, veli Gos-pod Sedrìtelot.

7 I taka, vozqubeni, imaj}i vakvivetuvawa, da se o~istime od sekoja

ne~istota na teloto i na duhot, ispol-nuvaj}i ja svetosta vo strav Bo`ji.

Pavlovata radost 2 Primete n# vo srcata va{i: nikomu

ne sme mu nanele nepravda; nikogo neupropastivme, nitu, pak, nekogo isko-ristivme.

3 Ova ne go zboruvam za da osuduvam,za{to pred malku rekov deka ste vo sr-cata na{i, za da umreme i da ìveemezaedno.

4 Golema e mojata uverenost vo vas,mnogu se falam so vas; se ispolniv souteha, preizobiluvam so radost pokrajsite na{i maki.

5 Za{to, koga dojdovme vo Makedonija,nikakvo spokojstvo nema{e teloto na-{e, no od sekade bevme pritesneti vomaki; odnadvor borbi, odnatre strav.

6 No Bog, Koj gi ute{uva poniznite,n# ute{i so doa|aweto na Tit.

7 I ne samo so negovoto doa|awe, no iso utehata, so koja se be{e ute{il tojporadi vas, izvestuvaj}i n# za va{iotkopne`, za va{iot pla~, za va{ata rev-

14 5 Mojs22,10

Jn 8,12

15 5 Mojs13,13

16 3 Mojs26,11-12 Er 32,38 Ez 37,27 1 Kor 3,16 6,19

17 Is 52,11 Er 51,45 Ez 20,34 20,41 Otkr 18,4

18 2 Car 7,8 7,14 Is 43,6 Er 31,9 Os 1,10

7,1 Rim 7,5 Evr 10,22 1 Ptr 1,15-17 3 Ptr 1,4

2 Dela 20,33

3 6,11-13

4 1,4 4,8 12,10 Kol 1,24 2 Sol 1,4

5 5 Mojs32,25

6 2,13 Is 49,13 Dela 28,15

19 Kol 1,20

20 Efes 6,20

21 Is 53,5-12

Rim 1,17 8,3

1 Kor 1,30 Gal 3,13 Fil 3,9

1 Ptr 2,24 1 Jn 3,5

6,1 1 Kor 3,9

2 Is 49,8

3 8,21

4 4,8-10

1 Kor 4,9-13

6 Rim 12,9 Gal 5,22

7 10,4

Rim 13,12 Efes 6,11

8 1 Kor 7,

29-31

9 4,11

10 8,9

Rim 8,32 1 Kor 1,7 Fil 4,12

11 7,3

Ps 118,32

13 1 Kor 4,14


240

nost kon mene, taka {to jas u{te po-ve}e se zaraduvav.

8 Za{to, ako sum ve i oàlostil soposlanieto, ne mi e àl, makar i da mibe{e àl, bidej}i gledam deka toaposlanie ve oàlostilo samo za malkuvreme;

9 sega se raduvam ne zatoa {to se oà-lostivte, tuku {to se oàlostivte zapokajuvawe; bidej}i se oàlostivte poBoga, ta nikakva {teta da ne pretrpiteod nas.

10 Bidej}i àlosta {to poteknuva odBoga predizvikuva neophodno pokajuva-we za spasenie, a svetovnata àlost do-veduva do smrt.

11 Za{to, ete, toa {to se oàlostivtepo Boga, kakva usrdnost predizvika vovas, kakvo izvinuvawe, kakvo ogor~uva-we, kakov strav, kakov kopne`, kakvarevnost, kakva gor~ina! So s# pokaàv-te deka vo toa delo ste ~isti.

12 Taka, ako i vi napi{av, toa go na-praviv ne poradi navreduva~ot, nituporadi navredeniot, tuku za da stanejasno va{eto usrdie za nas pred Boga.

13 Zatoa se ute{ivme. Vo taa na{auteha u{te pove}e se zaraduvavme pora-di radosta na Tit, zatoa {to site vieste mu go uspokoile duhot.

14 I zatoa jas ne se posramiv, koga sonekoi raboti se pofaliv za vas prednego; no, kako {to sekoga{ pred vas smeja zboruvale vistinata, taka i pofalba-ta pred Tit ni izleze vistinska.

15 Golema e negovata srde~na qubovkon vas, koga }e se seti za poslu{nostana site vas, kako so trepet i strav stego primile.

16 I zatoa, se raduvam deka vo s# mo-àm da imam doverba vo vas.

Sobirawe milostina. Velikodu{nadare`livost na makedonskite crkvi

8 Bra}a, ve izvestuvam za blagodattaBo`ja, dadena na makedonskite

crkvi, 2 deka i pokraj golemoto ispituvawe

vo makata, nivnata radost be{e izobil-na; i pokraj nivnata dlaboka siroma{-tija pokaàa golemo bogatstvo vo niv-nata dare`livost,

3 za{to, spored nivnite mo`nosti, paduri i preku nivnite mo`nosti, jas sumsvedok deka tie davaa dobrovolno,

4 n# molea mnogu usrdno da go prim-ime nivniot dar i u~estvoto vo prislu-ùvaweto na svetiite;

5 i toa ne kako {to se nadevavme, tukutie najnapred sami sebe Mu se predadoana Gospod, a potoa i nam, po voljataBo`ja.

6 Zatoa go zamolivme Tit, onaka kako{to be{e po~nal porano, taka i me|uvas da go zavr{i toa delo na dare`li-vosta.

7 I kako {to s# izobiluva vo vas: ve-rata i slovoto, znaeweto i sekoja usrd-nost i qubovta va{a kon nas, taka nekaizobiluva vo vas i taa dobrodetel.

8 Ova vi go velam ne kako zapoved, tu-ku preku usrdnost na drugite da ja is-pitame iskrenosta i na va{ata qubov.

9 Bidej}i vie ja znaete dare`livostana na{iot Gospod Isus Hristos, dekaToj, iako bogat, osiroma{i zaradi vas,da se zbogatite i vie preku Negovatasiroma{tija.

10 A so ova vi davam samo sovet, za{totoa e polezno za vas, koi po~navte u{teod minatata godina, ne samo da go pra-vite, tuku i da sakate da go pravite.

11 A sega dovr{ete go zapo~natoto de-lo, ta, kako {to ima{e usrdnost vo va-{eto barawe, taka usrdno neka bide inegovoto dovr{uvawe spored mo`nos-tite.

12 Za{to, ako se ima usrdnost, taa emila po toa {to ja ima, a ne po toa {toja nema.

13 Zatoa ne sakam na drugite da im bi-de lesno, a vam - te{ko, tuku podednak-vo:

14 va{iot sega{en vi{ok da go dopol-ni nivniot nedostig, ta i nivniot vi-{ok da posluì za va{iot nedostig, pada ima ednakvost,

15 kako {to e napi{ano: „Koj sobramnogu, nemal vi{ok; i koj malku, nemalnedostig.”

16 Da Mu blagodarime na Boga, Koj vosrceto na Tit poloì tolkava usrdnostza vas.

3 9,1

4 Dela 9,13 1 Kor 16,1

7 1 Kor 1,5

9 Mt 5,3 8,20 Fil 2,6-7

12 Mk 12,44

13 7,5 2 Sol 1,7

14 9,12 Rim 15,26-27

15 2 Mojs16,18

10 Sir 30,23

13 2,13

1 Kor16,18

14 1,18-19

8,24 9,2

15 2,9

10,6 1 Kor 2,3

16 Gal 5,10

8,1 Rim 15,26

1 Kor 16,5 Gal 2,10


241

17 Toj ja prifati mojata molba, i bi-dej}i mnogu revnosen, dobrovolno trgnakon vas.

18 So nego go isprativme bratot, po-faluvan po site crkvi za negovoto bla-govestie;

19 i ne samo toa, tuku crkvite goizbraa za da n# pridruùva vo toa delona dare`livosta, na koe mu sluìme zaslava na Samiot Gospod i za na{atadobra volja,

20 pazej}i se, da ne n# ukori nekoj po-radi obilnite prinosi, za ~ie sobi-rawe se griìme nie.

21 Za{to nie se trudime za dobroto nesamo pred Gospod, tuku i pred lu|eto.

22 So niv go isprativme i na{iotbrat, ~ija revnost mnogupati sme ja is-probale vo mnogu raboti, i koj sega eu{te porevnosen poradi golemata uve-renost vo vas.

23 [to se odnesuva do Tit, toj e mojdrugar i sorabotnik me|u vas; a po od-nos na na{ite bra}a, tie se pratenicina crkvite, Hristova slava.

24 I zatoa pokaète im pred crkvitedokaz na va{ata qubov i na spravedli-vosta na na{ite pofalbi za vas.

Dare`livosta na Korintjanite

9 Vo vrska so pomagaweto na sveti-ite smetam deka ne treba da vi

pi{uvam, 2 za{to ja poznavam va{ata sprem-

nost, za koja se falam so vas pred Make-doncite: „Ahaja prigotvila pomo{ u{-te od lani”; i va{ata revnost pottiknamnozina.

3 A bra}ata gi isprativ za da ne bidenaprazna na{ata pofalba za vas, tukuda bidete prigotveni, kako {to tvrdev,

4 pa, ako dojdat so mene Makedoncitei ve najdat neprigotveni, da ne ostane-me posrameni nie - da ne re~am vie, ot-kako ve pofalivme so takva uverenost.

5 Zatoa smetav deka e potrebno da gizamolam bra}ata da dojdat prethodnokaj vas i da ja prigotvat va{ata odnap-red vetena milostina, pa da se pokaèkako plod na blagoslov, a ne na lakom-stvo.

6 Ova, pak, vi go velam: koj taka skr-àvo see, taka skràvo }e `nee; a kojbogato see, bogato i }e `nee.

7 Sekoj da dava kako {to odlu~il vosrceto, a ne so àl ili prinuda; za{toBog go qubi onoj {to od srce dava.

8 A Bog moè izobilno da ve daruvaso sekakov dar, sekoga{ da imate dovol-no za s#, da bidete od s# srce dare`livivo sekoe dobro delo.

9 Kako {to e napi{ano: „Razdade, imdade na siroma{nite; pravdata Negovaostanuva ve~na.”

10 A Onoj Koj mu dava na seja~ot semei leb za hrana, Toj }e go umnoì i seme-to va{e, i }e vi dade da izobiluvaatplodovite na va{ata pravda,

11 pa vo s# da se zbogatite za sekakvadare`livost, koja preku nas prediz-vikuva blagodarnost kon Boga.

12 Bidej}i izvr{uvaweto na taaslu`ba ne samo {to gi nadopolnuvapotrebite na svetiite, tuku i vo mnozi-na predizvikuva obilna blagodarnostkon Boga;

13 i tie, koristej}i gi plodovite odtaa slu`ba, Go proslavuvaat Boga za va-{eto pokorno ispovedawe na Evangeli-eto Hristovo i za {tedrosta na zaedni-cata so niv i so site drugi.

14 A tie so molitvi za vas kopneat povas poradi preizobilnata blagodatBo`ja vo vas.

15 Da Mu blagodarime na Boga zaNegoviot neiska`liv dar!

Pavle go brani svoeto apostolstvo

10 Jas, Pavle, li~no ve molam soHristovata blagost i krotkost,

jas samiot, koj sum ponizen, koga sumli~no me|u vas, a smel koga sum dalekuod vas,

2 ve molam, koga }e bidam kaj vas, dabidete takvi {to da nema potreba dabidam taka smel, kakov {to mislam dabidam kon nekoi, koi za nas mislat dekaìveeme po teloto.

3 Za{to, iako vo telo ìveeme, teles-no ne se borime.

4 Oru`jeto na na{eto vojuvawe ne etelesno, no so pomo{ta Bo`ja stanuvamo}no za ru{ewe tvrdini; so nego nieuni{tuvame mudruvawa,

6 Izreki11,24.25 19,17

7 Izreki22,8

9 Ps 111,9

10 Is 55,10 Os 10,12

11 1,11 4,15

12 1,11 1 Kor 16,1

13 Dela 2,42

15 8,9

10,1 10,11 Mt 11,29 1 Kor 2,3 1 Kor 4,21 Fil 2,1

2 1 Kor 4,21

3 Rim 13,12

4 6,7 Rim 13,12 Efes 6,11

18 Dela 20,4

1 Kor 16,3 Gal 2,10

21 Izreki 3,4 Rim 12,17

9,1 8,4.20

3 8,24


242

5 i sekoja gordelivost, {to se krevaprotiv poznanieto za Boga, i go zarobu-vame sekoj um za da Mu bide pokoren naHrista;

6 i spremni sme da kaznime sekakvaneposlu{nost, koga }e se ispolni va-{ata poslu{nost.

7 Na nadvore{nosta li gledate? Koj euveren vo sebe deka e Hristov, nekarazmisli vedna{ vo sebe deka, kako {toe toj Hristov, taka sme i nie Hristovi.

8 Bidej}i, koga bi se pofalil i malkupove}e so na{ata vlast, koja ni ja dadeGospod za va{eto izgraduvawe, a ne zarazoruvawe, nema da se posramam.

9 No nikoj neka ne pomisli dekapreku poslanijata ve zapla{uvam,

10 bidej}i vo poslanijata svoi, }e re~enekoj, toj e strog i silen, no pri li~no-to prisustvo me|u nas - slab; propoved-ta negova ni{to ne vredi.

11 Takviot neka znae deka, kakvi smevo zborovite vo poslanijata svoi, kogaotsustvuvame, takvi sme i na delo kogaprisustvuvame.

12 Za{to ne smeeme da se vbrojuvameili da se sporeduvame so nekoi od onie{to sami se prepora~uvaat; tie ne raz-biraat deka se sporeduvaat sami so sebei se merat samo so sebe.

13 Nie, pak, ne bez merka }e se pofal-ime, tuku spored praviloto na merkata{to ni e opredelena od Boga, za da dop-reme s# do vas.

14 Za{to nie ne posegame preku svoja-ta mera, kako da ne sme stignale do vas,i do vas so Evangelieto Hristovo nieprvi doprevme.

15 Ne se falime bezmerno so tu|itenapori. A se nadevame deka so rastewe-to na va{ata vera me|u vas i nie, po na-{ata merka, }e porasneme vo izobilie,

16 taka {to i podaleku od vas da gopropovedame Evangelieto, a ne da sefalime so gotovoto vo tu|a oblast.

17 „Koj se fali, so Gospod da se fa-li!”

18 Za{to, ne e priznaen onoj {to sa-miot sebe se prepora~uva, tuku onoj ko-go {to Gospod go prepora~uva.

Pavle i la`nite apostoli

11 Eh, da bevte potrpele malku odmoeto bezumie! Da, potrpete me!

2 Za{to za vas sum qubomoren so Bo`-ja qubomora; za{to ve svr{iv za edenma`, za da ve pretstavam pred Hristoskako ~ista devica.

3 No se pla{am, kako {to zmijata sosvoeto lukavstvo ja izmami Eva, da ne seodvratat va{ite misli poradi va{ataiskrenost kon Hristos.

4 Za{to, ako nekoj dojde{e da propo-veda drug Isus, kogo nie ne sme gopropovedale; ili, ako dobievte drugduh, kogo ne ste go dobile, ili drugoevangelie, koe ne ste go primile, viedobro }e go podnesevte.

5 No jas mislam deka vo ni{to ne sumpomal od nadapostolite.

6 Iako sum prost vo govorot, vo zna-eweto ne sum. A nasekade i po s# sme vidobro poznati.

7 Napraviv li grev {to, ponizuvaj}ise sebe za da ve izdignam vas, besplatnovi Go propovedam Evangelieto Bo`jo?

8 Drugi crkvi o{tetiv, dobivaj}i odniv izdr{ka, da vi slu`am vam, i dode-ka bev kaj vas, iako bev so skudnost, ni-komu ne dote`nav,

9 za{to vo nema{tijata moja mi po-mognaa bra}ata {to dojdoa od Makedo-nija. Pa i vo s# drugo se pazev i }e sepazam da ne vi bidam na tovar.

10 Poradi vistinata Hristova vomene, ovaa pofalba nikoj nema da mi jazeme vo krai{tata ahajski.

11 A zo{to? Zatoa li {to ne ve sa-kam? Bog znae!

12 No, ona {to go pravam, }e go pra-vam i ponatamu za da ne im dadam povodna onie, koi baraat povod, pa da se ized-na~at so nas vo ona za koe se falat.

13 Za{to takvite lu|e se la`ni apos-toli, lukavi rabotnici, koi se prepra-vaat vo Hristovi apostoli.

14 I ne e za ~udewe! Pa i samiot sata-na se preprava vo angel na svetlinata;

15 pa zatoa i ne e golemo ne{to ako islu`itelite negovi se prepravaat kakoslugi na pravdata; no nivniot kraj }eim bide spored delata nivni.

11,2 5 Mojs 4,24 Os 1,2 Efes 5,27 Otkr 21,2-9

3 1 Mojs 3,4-13 1 Tim 2,14

4 Gal 1,6-9

5 12,11

6 10,10 Dela 18,3 1 Kor 2,1-5 9,12

7 Dela 18,3 1 Kor 9,18

8 8,1-2 Fil 4,10-15

9 12,13

10 1 Kor 9,15

12 2,17 Fil 3,2

14 2 Tim 4,14 3 Ptr 2,1

5 2,9

7,15 Is 2,11-18

7,15 Rim 1,5

7 11,23

1 Kor 1,12

8 11,16 12,6

13,10 Er 1,10

10 10,1 11,6

11 10,2

12,20 13,2.10

12 3,1

5,12 Gal 6,4

13 Rim 15,19 Kol 1,25

15 Rim 15,20

17 Er 9,24

1 Kor 1,31


243

Ma~eni~ka po`rtvuvanost 16 Povtorno velam: nikoj da ne me

smeta za bezumen; vpro~em, barem kakobezumen primete me, ta i jas da imam so{to da se pofalam.

17 A ona {to go zboruvam, ne go zboru-vam po Gospod, tuku kako vo bezumie, votaa moja smelost vo falbata.

18 Bidej}i mnozina se falat po telo-to, }e se pofalam i jas.

19 Za{to i vie, koi ste mudri lu|e,qubezno gi primivte bezumnite;

20 za{to vie podnesuvate ako nekoj veporobuva, ako nekoj ve izeduva, ako nekojgraba, ako nekoj se gordee, ako nekoj veudira po obraz.

21 So sramewe zboruvam deka i niesme bile slabi. No ako nekoj se osmeli,vo bezumstvo govoram, }e se osmelam ijas.

22 Evrei li se? I jas sum! Izrailecli e? I jas sum! Seme Avraamovo li se?I jas sum!

23 Sluìteli Hristovi li se? Vo bez-umstvo zboruvam, jas sum u{te pove}e:vo napori - izobilno, vo zatvori - izo-bilno, vo kam{ikuvawe - prekumerno,vo smrtna opasnost - ~esto.

24 Od Judejcite primiv petpati po~etirieset bez eden udar;

25 tripati sum tepan so stapovi, ed-na{ kamenuvan, tripati pretrpev bro-dolom, i no} i den pominav vo dlabokomore;

26 mnogupati sum patuval, sum bil voopasnost od reki, vo opasnost od razboj-nici, vo opasnost od sonarodnici, voopasnost od neznabo{ci, vo opasnost pogradovi, vo opasnost po pustini, voopasnost po more, vo opasnost me|ula`ni bra}a;

27 vo trud i maka, vo ~esto nespiewe,vo glad i èd, vo mnogu postewe, nastud i golotija.

28 A pokraj s# drugo, tuka se u{te isekojdnevnite napadi protiv mene, kakoi griàta za site crkvi.

29 Koj iznemo{tuva, bez da iznemo{-tam i jas? Koj se soblaznuva, bez da seraspalam i jas?

30 Ako treba da se falam, so slabostasvoja }e se pofalam.

31 Bog i Otecot na na{iot GospodIsus Hristos, Koj e blagosloven vove~ni vekovi, znae deka ne laàm.

32 Vo Damask upravitelot na car Are-ta go ~uva{e gradot Damask so straà,sakaj}i da me fati; i jas vo ko{ bevspu{ten preku prozorec niz yid i izbe-gav od racete negovi.

Videnijata i otkrovenijatapotvrdeni od Pavle

12 Da se falam, nema polza, no }eminam kon videnija i otkrove-

nija Gospodovi. 2 Znam eden ~ovek vo Hrista, koj pred

~etirinaeset godini, so telo li, neznam; bez telo li, ne znam, Bog znae,be{e grabnat i odnesen do tretoto ne-bo.

3 I znam deka toj ~ovek, so telo li,ili bez telo - ne znam, Bog znae,

4 be{e grabnat i odnesen vo rajot ideka ~ul neiska`livi zborovi, koi ~o-vek ne smee da gi kaè.

5 So takov ~ovek }e se pofalam; no sosebe nema da se pofalam, osven so moiteslabosti.

6 A, pak, koga bi posakal da se falam,ne bi bil bezumen, za{to bi kaàlvistina; no jas se vozdrùvam, da ne bipomislil nekoj za mene pove}e otkolku{to vo mene gleda, ili od mene slu{a.

7 I, za da ne se prevoznesuvam sopremnogu otkrovenija, vo teloto mi sedade trn, angel satanin, da me bocka policeto, da ne se prevoznesuvam.

8 Zatoa tripati Go molev Gospoda toada go otstrani od mene.

9 No Toj mi re~e: „Dosta ti e Mojatablagodat, bidej}i Mojata sila sepokaùva potpolno vo slabosta.” Zatoaso mnogu pogolema radost }e se falamso svoite slabosti za da se vseli vo me-ne silata Hristova.

10 Zatoa uìvam vo slabosti, vo nav-reduvawe, vo maki, vo progonuvawe, votaga za Hristos, za{to koga sum slab,toga{ sum silen.

Pavle povtorno voznemiren 11 Falej}i se stanav bezumen! Vie me

prinudivte. Vie treba{e da me

32 Dela 9,23-25

12,3 2 Mojs33,20

4 Lk 23,43 Dela 2,7

5 11,16

7 11,28 Rim 9,2

8 Mt 26,39-44

9 4,7 Is 40,29

10 7,4 Fil 4,13 Kol 1,24.29

11 11,5 1 Kor15,10

16 9,4

12,6

17 Gal 6,13 Fil 3,4

18 3,1

Rim 7,5

19 1 Kor 1,26

21 Fil 3,4-6

22 Dela 22,3 Rim 11,1

Gal 1,13-14

23 10,7

24 5 Mojs25,2-3

25 Dela 14,19

16,22

26 Dela 13,50

20,3

27 6,5

Dela 20,18-19

1 Kor 4,11-12

Rim 9,2

29 1 Kor 9,22

30 12,5


244

pofalite, za{to so ni{to ne sum podo-len od nadapostolite, iako sum ni{to.

12 Za{to znacite na apostolite se po-kaàa me|u vas vo polno trpenie, voznaci, ~udesa i silni dela.

13 Po {to ostanavte podolni od dru-gite crkvi, osven po ona {to jas ne vidote`neav? Prostete mi ja taa gre{ka!

14 Eve, po tretpat se gotvam da dojdamkaj vas i pak nema da padnam na va{ to-var; za{to jas ne go baram va{eto, tukuvas: decata ne se dol`ni da sobiraatbogatstvo za roditelite, tuku rodite-lite za decata.

15 A jas na drago srce s# }e `rtvuvami }e se `rtvuvam sebe za va{ite du{i.Iako jas premnogu ve qubam, vie mnogupomalku me qubite.

16 No neka bide taka! Jas ne vi dode-vav; samo, bidej}i itar, ve dobiv na iz-mama.

17 Da ne sum ve iskoristil moèbipreku onie {to gi ispra}av kaj vas?

18 Go zamoliv Tit, a so nego go prativi eden od bra}ata. Da ne ve ispolzuvamoèbi Tit vo ne{to? Ne odevme li soist duh? Neli po istite stapki?

19 Odamna mislite deka pred vas seodbranuvame. Nie zboruvame pred Boga,vo Hristos, i seto toa, vozqubeni, e zava{e izgraduvawe.

20 Bidej}i se pla{am deka moèbi,koga }e dojdam nema da ve najdam takvikakvi {to sakam; a deka i vie nema dame najdete takov kakov {to sakate: dane ima moèbi me|u vas kavgi, zavist,gnev, gordost, razdor, kleveti, ozboru-vawe, gordelivost, pobuni;

21 koga povtorno }e dojdam, da ne meponiì mojot Bog kaj vas, i da ne trebada oplakuvam za mnozina koi pogre{i-le porano i ne se pokajale za ne~isto-tijata, bludstvoto i sramot {to gi na-pravile.

Posledni napomeni i pozdravi

13 Ova e tretpat kako doa|am kajvas: „Od ustata na dvajca ili

trojca svedoci }e se potvrdi sekojzbor.”

2 Kako {to ve preduprediv, koga bevpo vtorpat kaj vas, taka i sega, koga nesum me|u vas, gi predupreduvam oniekoi odnapred pogre{ija i site drugi,deka ako dojdam pak, nema da po{tedu-vam;

3 vie barate dokaz deka zboruvaHristos vo mene, Koj sprema vas ne enemo}en, tuku e silen me|u vas.

4 Za{to, iako be{e vo nemo} raspnat,Toj e ìv po mo}ta Bo`ja; bidej}i smei nie slabi vo Nego, no }e bideme ìviso Nego, preku silata Bo`ja me|u vas.

5 Ispituvajte se sami sebe dali ste voverata! Sami proveruvajte se! Ili neste svesni deka Isus Hristos e vo vas?Osven, samo ako ste nedostojni.

6 A za nas, se nadevame deka }e razbe-rete deka nie ne sme nedostojni.

7 Mu se molime na Boga da ne pravitenikakvo zlo; ne da se pokaème nie ka-ko dostojni, tuku vie da vr{ite dobro,pa makar nie kako nedostojni da ostane-me.

8 Za{to nie sme silni ne protiv vis-tinata, tuku za vistinata.

9 Se raduvame koga nie slabeeme, a viejaknete. A za toa i Mu se molime naBoga za va{eto usovr{uvawe.

10 Ovie raboti vi gi pi{uvam dodekasum daleku od vas; pa, koga }e dojdam kajvas, da ne upotrebam strogost sporedvlasta koja mi ja dade Gospod za nad-graduvawe, a ne za ru{ewe.

11 I taka, bra}a, raduvajte se, usovr-{uvajte se, ute{uvajte se, bidete edno-misleni, ìvejte vo mir, - i Bog na qu-bovta i na mirot }e bide so vas.

12 Pozdravete se eden so drug prekusvet celiv. Ve pozdravuvaat site sve-tii.

13 Blagodatta na na{iot Gospod IsusHristos i qubovta na Boga i Otecot izaedni{tvoto na Svetiot Duh neka bi-dat so site vas. Amin!

2 10,11 12,21

3 3,5-6

4 Rim 1,4 6,8-11 8,11

5 1 Kor11,28 Gal 6,4

8 Dela 4,20 1 Kor 13,6

10 10,8 10,11 Er 1,10

11 Rim 15,5.33 Efes 4,2.3 Fil 3,1 4,4

12 Rim 16,16 1 Kor16,20 1 Sol 5,26

13 Fil 2,1

12 Dela 1,8

Rim 15,19 1 Kor 2,4 1 Sol 1,5

13 11,9

14 13,1

15 Fil 2,17

17 12,13

18 8,16-22

19 2,17 3,1

20 10,11

Rim 1,29 1 Kor 4,6

21 2,1

13,2

13,1 12,14

5 Mojs19,15

Mt 18,16 1 Tim 5,19


Pozdrav

1 Pavle, apostol, povikan ne od lu|e,nitu preku ~ovek, tuku preku Isus

Hristos i Bog Otecot, Koj Go voskres-na od mrtvite,

2 i site bra}a {to se so mene - docrkvite vo Galatija;

3 blagodat i mir vam od na{iot BogOtec i od Gospod Isus Hristos,

4 Koj se dade Sebe za na{ite grevovi,za da n# izbavi od sega{niot zol svet,po voljata na Boga, Koj e na{ Otec.

5 Nemu neka Mu e slava vo ve~ni ve-kovi. Amin!

Edno Evangelie 6 Se ~udam {to taka brzo se odvratu-

vate od Onoj Koj ve povika preku blago-

datta Hristova, i preminuvate kondrugo Evangelie,

7 za{to i nema drugo Evangelie, noima takvi koi ve bunat i sakaat da goizopa~at Evangelieto Hristovo.

8 No ako i nie samite, ili pak angelod neboto vi propoveda ne{to sprotiv-no od ona {to vi blagovestevme nie,neka bide proklet!

9 Kako {to rekovme porano, i segapak povtoruvam: onoj {to vi blagoves-tuva nekoe poinakvo Evangelie od ona{to go primivte - neka bide proklet!

10 Vo lu|eto li sega baram blagonak-lonetost, ili vo Boga? Ili, pak, na lu-|eto li sakam da im ugoduvam? Ako bevsakal da im ugoduvam na lu|eto, nema{eda bidam Hristov sluga.

6 1,15 5,8 Rim 1,6 2 Kor 11,4 2 Sol 2,2

8-9 1 Kor16,22 2 Kor 11,4

10 1 Sol 2,4

1,1 Rim 1,1.4

2 Dela 16,6

18,23 1 Kor 16,1 2 Tim 4,10 1 Ptr 1,1

3 Rim 1,7

4 2,20

Dela 2,40 1 Tim 2,6 Tit 2,14 1 Jn 5,19

5 Rim 16,27

POSLANIE NA APOSTOL PAVLEDO GALATJANITE

Voved

Vo tretiot vek pr. Hr. Keltite od Galija prodrele s# do Mala Azija i tamuse naselile. Nivnite potomci, Galatjanite, go zafatile regionot vo blizi-nata na dene{niot grad Ankara. Nekoi od niv bile pridobieni od Evangelietona apostol Pavle vo tekot na negovoto vtoro i treto misionersko patuvawe(Dela 16,6 i 18,23).

No apostolot ne bil edinstveniot posetitel vo tie krai{ta. Nekoi odniv pou~uvale deka hristijanite koi po poteklo ne se Evrei treba da se poko-ruvaat na evrejskite zakoni, a i zadolìtelno da se podloàt na obrezuvawe.Spored Pavle, ova barawe e sprotivno na vistinskoto Evangelie na GospodIsus Hristos: toa gi stava galatjanskite hristijani vo sostojba na duhovnoropstvo. Pavle, najverojatno za vreme na negoviot prestoj vo Efes im gonapi{al ova pismo.

Za da gi povrati svoite bra}a kon samoto Evangelie, Pavle izloùva trito~ki:

Pred s#, se povikuva na li~nite iskustva: negovoto obra}awe; soglasnosta{to ja dobil od upravitelite na crkvata vo Erusalim (hristijanite popoteklo nejudejci ne se podlo`ni na judejskiot Zakon), negoviot spor so apos-tol Petar za primenata na ovaa odluka. Pavle go brani svojot avtoritet naapostol, preku faktot {to ovaa apostolska slu`ba nemu mu e doverena odsamiot Gospod (1–2).

Potpiraj}i se na tekstovite od Stariot zavet toj objasnuva deka spaseni-eto ne doa|a preku pot~inuvaweto na judejskiot zakon, tuku samo preku veru-vaweto vo Isus Hristos (3–4).

Toj zavr{uva so povik da se ìvee slobodno pod vodstvo na Duhot Bo`ji,za{to Duhot gi sozdava vo ~ovekot site vidovi darbi, a pred s# qubovta (5–6).

Sekoja crkva, sekoj hristijanin, treba da go slu{ne ovoj povik i da mu odgovo-ri od dnoto na svoeto srce, za da bide sloboden od sekoe ropstvo.

246

Otkrovenieto na Sinot Bo`jii misijata na Pavle

11 Bra}a, ve izvestuvam deka Evange-lieto, koe jas Go propovedav, ne e od lu-|e,

12 za{to jas nitu sum go primil, nitusum go nau~il od ~ovek, tuku preku ot-krovenie na Isus Hristos.

13 Ste slu{ale i za moeto nekoga{nopovedenie vo judejstvoto, deka preku-merno ja gonev Bo`jata crkva i ja razo-ruvav;

14 i deka vo judejstvoto napreduvavmnogu pove}e od mnozina moi vrsnici,bidej}i bev golem revnitel za tatkov-skite predanija.

15 Koga Bog, Koj me izbra u{te odmaj~ina utroba i me povika preku Svo-jata blagodat, blagovoli

16 vo mene da Go otkrie Svojot Sin zada blagovestuvam za Nego me|u nezna-bo{cite, - vedna{, ne go pra{av niteloto, nitu krvta,

17 nitu, pak, otidov vo Erusalim kajonie {to stanaa apostoli pred mene,tuku zaminav za Arabija i pak se vrativvo Damask.

18 A tri godini podocna otidov voErusalim za da se vidam so Kifa, iostanav kaj nego petnaeset dena.

19 A, pak, od apostolite ne vidov ni-koj drug, osven Jakov, bratot Gospodov.

20 A za ona {to vi pi{uvam, eve, predBoga velam deka ne laàm.

21 A potoa dojdov vo zemjite Siriskii Kilikiski.

22 Na Hristovite crkvi vo Judejali~no ne im bev poznat,

23 tuku samo bea slu{ale deka onoj,koj nekoga{ niv gi gonel, sega ja propo-veda verata {to porano ja razoruval.

24 I Go proslavuvaa Boga za mene.

Slo`nost vo Erusalim. Edinstvona Crkvata i hristijanska sloboda

2 I ~etirinaeset godini podocnapak se iska~iv vo Erusalim so Var-

nava, a go zedov so sebe i Tit.

2 Vlegov po otkrovenie i im go izlo-ìv na vernite, posebno na najvidnite,Evangelieto {to go propovedam kajneznabo{cite, za da ne tr~am ili za dane tr~av popusto.

3 Pa duri ni Tit, koj be{e so mene,iako Elin, ne be{e prinuden da seobreze,

4 i toa zaradi la`nite bra}a, koi doj-doa i se vovlekoa da ja gledaat na{atasloboda, koja ja imame vo Hristos Isus,za da n# porobat,

5 nim ni za ~as ne im dozvolivme dan# pokorat, za da ostane vo vas vistina-ta na Evangelieto.

6 A, pak, onie za koi se misli dekazna~at ne{to - kakvi i da bile tienekoga{, mene mi e seedno, Bog ne gogleda ~ovekot po lice - tie ni{to nemi dadoa.

7 Tuku, naprotiv, koga vidoa dekamene mi e dovereno da go propovedamEvangelieto na neobrezanite, kako naPetar - na obrezanite,

8 za{to Onoj, Koj dejstvuva{e vrz Pe-tar da vr{i apostolska slu`ba me|uobrezanite, dejstvuva{e i vrz mene zaapostolska slu`ba me|u neznabo{cite

9 i koga ja poznaa blagodatta {to mi edadena, Jakov, Kifa i Jovan, koi beasmetani za stolbovi, ni ja podadoa menei na Varnava rakata za zaedni{tvo i sesoglasija nie da odime kaj neznabo{ci-te, a tie - kaj obrezanite.

10 Posakaa samo da gi pomnime sirom-asite, za {to se pogriìv i to~no da goispolnam.

Nedorazbirawe vo Antiohija.Vistinata na Evangelieto

i blagodatta na verata11 A koga dojde Kifa1 vo Antiohija,

jas li~no mu se sprotivstaviv, za{tobe{e zasluìl osuduvawe.

12 Imeno, pred da pristignat nekoiod Jakov, toj jade{e zaedno so nezna-bo{cite; a koga dojdoa, po~na da sesnebiva i da se dvoi, bidej}i se pla{e-{e od obrezanite.

2 4,11 Fil 2,16

4 1,7 Dela15,1.24

5 2,14 Dela 15,23-29 Efes 1,13

6 5 Mojs10,17 Dela 10,34 Rim 2,11 Jk 2,1 1 Ptr 1,17

7 1,16 Dela 9,15 22,21 Rim 1,5-6 15,15-19

9 1,19 Dela 12,17 1 Kor 3,10

10 Dela 11,29-30 1 Kor 16,1 2 Kor 8-9

11 Dela 11,19-26

12 Dela 10,28 11,3

11 1 Sol 2,13

12 Mt 16,17

13 Dela 8,3

22,2-5 26,9-11

1 Kor 15,9 Fil 3,6

14 Mk 7,3

Dela 22,3

15 1,6

Is 49,1 Er 1,5

Rim 1,1 1 Kor15,10

16 2,7

Dela 22,6-10.21

26,13-18 1 Kor 9,1 2 Kor 4,6

18 Dela 9,

26-30

19 Mk 6,3

20 Rim 1,9

21 Dela 9,20

11,13.26-26

2,1 Dela 4,36

15,2 2 Kor 2,13

POSLANIE DO GALATJANITE

1 2,11. Kifa e imeto koe Gospod Isus mu go dal na Simon, Jovanoviot sin, a zna~i karpa ili kamen.Na gr~ki e Petar.

247

13 Zaedno so nego licemerea i drugiteJudejci, taka {to so nivnoto liceme-rie be{e zaveden duri i Varnava.

14 A koga vidov deka tie ne postapuva-at to~no spored Evangelskata vistina,mu rekov na Kifa pred site: „Koga ti,koj si Judeec, ìvee{ kako neznabo{-cite, a ne kako Judejcite, zo{to toga{neznabo{cite gi prinuduva{ da ì-veat judejski?”

15 Nie sme rodeni kako Judejci, a negre{nici od neznabo{cite.

16 No znaeme deka ~ovekot ne seopravduva preku delata na Zakonot, tu-ku samo preku verata vo Hristos Isus.Zatoa i nie poveruvavme vo IsusHristos, za da se opravdame preku vera-ta vo Hrista, a ne preku delata na Za-konot; za{to preku delata na Zakonotnema nikoj da se opravda.

17 Ako, pak, baraj}i da se opravdamevo Hristos, i sami se najdovme gre{ni-ci, ne e li toga{ Hristos sluga na gre-vot? Toa nikako!

18 Za{to, ako odnovo go gradam ona{to sum go urnal, toga{ i sam stanuvamprestapnik;

19 preku Zakonot umrev za Zakonot, zada ìveam za Boga. Se raspnav zaedno soHristos;

20 i jas ve}e ne ìveam, tuku Hristosìvee vo mene. A toa {to sega ìveamvo telo, ìveam so verata vo SinotBo`ji, Koj me vozqubi i Sebe se pre-dade za mene.

21 Ne ja otfrlam blagodatta Bo`ja;za{to ako pravednosta se pridobivapreku Zakonot, toga{ Hristos zaludoumrel.

Izvorot na darot od Duhot

3 O nerazumni Galatjani! Koj vema|epsa ta ne se pokoruvate na vis-

tinata vas, pred ~ii o~i Isus Hristosbe{e jasno naslikan raspnat me|u vas?

2 Samo ova sakam da go doznaam od vas:preku delata na Zakonot li go dobivteDuhot ili preku porakata na verata?

3 Tolku li ste nerazumni? Otkakopo~navte so Duhot, so teloto li segazavr{uvate?

4 Zarem zaludo tolku mnogu pretr-pevte? Da be{e samo zaludo!

5 Onoj, pak, Koj vi Go daruva Duhot ipravi me|u vas ~udesa, preku delata naZakonot li go pravi toa, ili prekuporakata na verata?

Avraamovoto vetuvawe 6 Taka, Avraam Mu poveruva na Boga,

i toa mu se smeta{e za pravednost. 7 Znajte, pak, deka onie {to se potpi-

raat na verata, se sinovi Avraamovi. 8 I Pismoto, predviduvaj}i deka Bog

preku vera gi opravduva neznabo{cite,odnapred mu blagovesti na Avraam: „Votebe }e bidat blagosloveni site naro-di.”

9 I taka, onie {to veruvaat, se bla-gosloveni zaedno so verniot Avraam;

10 a site onie, {to se od delata naZakonot, pod kletva se. Za{to e napi-{ano: „Proklet da e sekoj koj ne ispol-nuva postojano s# {to e napi{ano voknigata na Zakonot!”

11 A deka preku Zakonot nikoj ne seopravduva pred Boga, se znae, za{to„Pravedniot }e ìvee preku verata.”

12 A Zakonot ne e od verata, tuku zbo-ruva: „Koj }e gi ispolni ovie raboti,toj }e bide ìv preku niv.”

13 Hristos n# otkupi od prokletstvo-to na Zakonot, otkako poradi nas stanaprokletstvo, bidej}i e napi{ano:„Sekoj da e proklet {to visi na drvo!”,

14 taka {to blagoslovot daden na Av-raam da dojde preku Isus Hristos vrzneznabo{cite, za da Go dobieme veteni-ot Duh preku verata.

Zakonot i vetuvaweto 15 Bra}a, zboruvam kako ~ovek: i utvr-

deniot ~ove~ki zavet nikoj ve}e ne gorastura nitu mu dodava ne{to.

16 No vetuvawata mu bea dadeni naAvraam i na semeto negovo. Ne e re~e-no: „I na semiwata”, kako za mnozina,tuku kako za eden: „I na semeto tvoe”,koe e Hristos.

17 Ova sakam da go kaàm: Zavetot{to Bog go dade ne moè da bide obez-vreden od Zakonot, koj e nastanat ~eti-ristotini i trieset godini podocna,taka {to vetuvaweto bi moèlo da jaizgubi silata.

6 1 Mojs 15,6 Rim 4,3

8 1 Mojs 12,3 18,18 Dela 3,25

9 Rim 4,16

10 5 Mojs27,26

11 Avak 2,4 Rim 1,17 Evr 10,38

12 3 Mojs 18,5 Rim 10,5

13 4,5 5 Mojs21,23 Rim 8,3 2 Kor 5,21

16 1 Mojs 12,7 13,15 17,8 24,7 Mt 1,1 Rim 4,13

17 2 Mojs12,41

14 2,5

16 Ps 142,2 Dela 15,

10-11 Rim 3,20.28

4,5 9,30 11,6

Efes 2,8

17 Mt 11,19

19 Rim 6,4-11

14,8

20 1,4

Jn 13,1 17,23

Rim 8,10 Fil 1,21

1 Tim 2,6 1 Jn 3,16

3,1 6,14

1 Kor 2,2

2 2,16

Dela 11,17

4 1 Kor 2,12

12,4-11 2 Kor12,12


248

18 Za{to, ako nasledstvoto e dobienopo Zakonot, toa ve}e ne e spored vetuva-weto; a na Avraam Bog mu go dari po ve-tuvawe.

19 Zo{to e, pak, daden Zakonot? Toj edodaden poradi prestapite, dodeka nedojde semeto, na koe se odnesuva vetu-vaweto, i e predaden preku angeli, pre-ku raka na posrednik.

20 No posrednikot ne moè da bide sa-mo posrednik na eden, a Bog e eden.

21 Pa taka, Zakonot protiven li e naBo`jite vetuvawa? Nikako! Za{to, akobe{e daden zakon, {to }e moè{e daìvotvori, toga{ navistina oprav-danieto }e proizleguva{e od Zakonot.

22 No Pismoto site gi zatvori podgrev, pa preku verata vo Isus Hristosda im se dade vetenoto na onie koi veru-vaat.

23 Pred da dojde verata, nie bevme podstraà na Zakonot, zaklu~eni za veratakoja treba{e da se otkrie.

24 I taka, Zakonot be{e za nas vospi-tuva~ da n# dovede do Hristos, za dabideme opravdani preku verata;

25 a otkako dojde verata, nie ve}e nesme pod rakovodstvo na vospituva~.

26 Za{to site ste sinovi Bo`ji prekuverata vo Hristos Isus;

27 site, {to ste krsteni vo Hrista, voHrista se oblekovte.

28 Nema ve}e ni Judejci, ni Elini, nirob, ni sloboden; nema ma{ko - ènsko;za{to site vie ste edno vo HristosIsus.

29 A, ako ste, pak, vie Hristovi, to-ga{ ste Avraamovo seme, i po vetuvawenaslednici.

Od ropstvoto na Zakonotvo sloboda

4 No vi velam: naslednikot, dodeka emlad, so ni{to ne se razlikuva od

robot, makar {to e gospodar nad s#; 2 tuku e pod nastojnici i ~uvari do

opredeleniot rok od negoviot tatko. 3 Pa taka i nie, dodeka bevme malo-

letni, bevme porobeni od stihiite nasvetot;

4 no, koga se ispolni vremeto, Bog Goisprati Svojot Sin, Koj se rodi od è-na i se pot~ini na Zakonot,

5 za da gi otkupi onie {to se pod Za-kon, ta da go primime posinuvaweto.

6 A bidej}i vie ste sinovi, Bog Go is-prati Duhot na Svojot Sin vo srcatava{i, Koj vika: Ava, O~e!

7 Zatoa ne si ve}e rob, tuku sin; akosi, pak, sin, toga{ si i naslednik Bo`-ji preku Isus Hristos.

Pavle ~uvstvuva nemirza Galatjanite

8 No toga{, bidej}i Boga ne Go poz-navavte, im sluèvte na bogovi koi posvojata priroda ne se bogovi;

9 a sega, otkako Go poznavte Boga, ili,podobro, otkako Bog ve pozna, kako segapovtorno se vra}ate kon slabite i bed-ni stihii, na koi sakate odnovo da imsluìte?

10 Vnimavate na denovite, mesecite,vremiwata, godinite.

11 Se pla{am za vas, da ne sum se tru-del me|u vas popusto.

12 Ve molam, bra}a, stanete kako mene,zatoa {to i jas stanav kako vas. Vie soni{to ne ste me navredile:

13 znaete deka, koga za prvpat vi pro-povedav, bev telesno nemo}en,

14 i pri seto toa, vie ne go prezrevteisku{enieto na moeto telo, nitu sepognasivte od nego, tuku me primivtekako angel Bo`ji, kako Isus Hristos.

15 Kade vi e sega radosta va{a? Svedo-~am za vas deka koga bi bilo mo`no, io~ite svoi bi gi izvadile i bi mi gi da-le.

16 I zatoa li stanav va{ neprijatel,bidej}i vi ja zboruvav vistinata?

17 Tie ne revnuvaat za vas dobro, tukusakaat da ve odvojat od mene, ta vie zaniv da revnuvate.

18 Dobro e sekoga{ da revnuvate vodobroto, a ne samo koga sum me|u vas.

19 êda moi, za koi sum pak vo rodil-ni maki, dodeka ne se oblikuva vo vasIsus Hristos,

20 sega bi sakal da bidam me|u vas i davi se obratam so poinakov ton, bidej}isum vo nedoumica za vas.

5 3,13.26

6 Rim 8,15

7 3,29 Jn 15,15

8 Is 37,19 Er 2,11 2 Let 13,9 1 Kor 8,4-6

9 1 Kor 8,3

10 Rim 14,5

11 Fil 2,16

12 1 Kor 4,16

13 1 Kor 2,3

16 Amos 5,10 2 Kor12,15

19 1 Kor 4,15 2 Kor 4,10-12 Kol 1,24

18 Rim 4,14

11,6

19 Dela

7,38.53 Rim 5,20 Evr 2,2

20 5 Mojs 6,4

Rim 3,30

21 Dela 13,

38-39 Rim 8,3

22 Rim 11,32

24 4,2

Rim 10,4

26 4,5

Jn 1,12 Rim 8,14

27 Rim 13,14 Kol 3,10

28 Rim 10,12

1 Kor12,13

Kol 3,11

4,3 Kol 2,20

4 Mk 1,15 Jn 1,14 Rim 1,3

Efes 1,10


249

Dvata zaveta: Zakonotkoj porobuva i blagodatta koja

osloboduva 21 Kaète mi, vie, {to sakate da bi-

dete pod Zakonot: zarem ne go slu{ateZakonot?

22 Za{to e napi{ano deka Avraamima{e dvajca sinovi, eden od sluginka-ta, a drug od slobodnata.

23 No onoj {to be{e od sluginkata, serodi po telo; a onoj {to be{e od slo-bodnata - po vetuvawe.

24 A ova e re~eno slikovito: dveteèni se dvata zaveta: edniot od Sinaj-skata Gora, koja ra|a za ropstvo; a toa eAgara.

25 Bidej}i Agara zna~i Sinajska Goravo Arabija, a soodvetstvuva na sega{-niot Erusalim i robuva so decata svoi;

26 a gorniot Erusalim e sloboden: toje majka na site nas.

27 Za{to e napi{ano: „Razveseli seneplodna, ti {to ne ra|a{; voskliknii izvikaj ti, koja ne si iskusila poro-dilni maki; bidej}i napu{tenata imamnogu pove}e deca od onaa koja imama`.”

28 Vie, pak, bra}a, ste kako Isak, ~edana vetuvaweto.

29 No, kako {to toga{, onoj {to serodi po telo, go gone{e rodeniot poduh, taka e i sega.

30 A {to zboruva Pismoto? „Isterajja robinkata i sinot nejzin, za{to si-not na robinkata nema da bide nasled-nik zaedno so sinot na slobodnata!”

31 I taka, bra}a nie ne sme deca na ro-binkata, tuku na slobodnata.

Ne gubete ja va{ata sloboda

5 Stojte vo slobodata, so koja Hris-tos n# oslobodi, i ne se podavajte

pak pod ropski jarem! 2 Eve, jas, Pavle, vi velam: ako se

obrezuvate, Hristos ni{to nema da vipomogne.

3 A mu svedo~am pak na sekoj ~ovek{to se obrezuva deka toj e dolèn da gopo~ituva celiot Zakon.

4 Vie, {to posakavte da se opravduva-te so Zakonot, Go izgubivte Hristos,otpadnavte od blagodatta;

5 a nie se nadevame i o~ekuvame op-ravdanie od verata preku Duhot.

6 Za{to vo Hristos Isus nituobrezanieto ima sila, nitu neobrezani-eto, tuku verata, koja dejstvuva prekuqubovta.

7 Vie tr~avte dobro: koj vi popre~i dane se pokoruvate na vistinata?

8 Toa ubeduvawe ne e od Onoj Koj vepovika.

9 Malku kvas go potkvasuva celototesto.

10 Jas sum uveren za vas vo Gospod dekavie nema da mislite inaku; a onoj, kojve zbunuva, - koj i da bil, - }e pretrpiosuda.

11 A jas, bra}a, ako obrezanieto u{tego propovedam, toga{ za {to }e me go-nat? Toga{ bi is~eznala soblaznata odkrstot.

12 O, da bea otse~eni onie {to vebunea!

Da se bide upravuvan od Duhot,a ne od pohotite

na ~ove~kata priroda 13 Vie, bra}a, povikani ste kon slobo-

da; no slobodata va{a da ne vi sluìkako povod za ugoduvawe na teloto, tukuso qubov sluète si eden na drug.

14 Za{to, celiot Zakon se izvr{uvavo eden zbor, odnosno: sakaj go bli`ni-ot kako samiot sebe.

15 A ako, pak, me|u sebe se grizete ijadete, pazete da ne se istrebite eden sodrug.

16 Vi velam: ìvejte po Duhot, i nemada im ugoduvate na telesnite strasti.

17 Za{to, teloto saka protivni rabo-ti na duhot, a duhot - protivni na telo-to; tie se sprotivni eden na drug, za dane go pravite ona {to sakate.

18 Ako ve vodi Duhot, vie ne ste podZakonot.

19 Delata na teloto se poznati. Tiese: bludstvo, ne~istota, besramnost,

20 sluèwe na idoli, ma|ii, neprija-telstvo, kavgi, revnuvawe, gnev, raz-dori, rascepi,

21 zavisti, pijanstvo, pirovi i drugisli~ni raboti; odnapred vi velam, kako{to vi rekov i porano, deka onie {to

5 Rim 8,23-25

6 6,15 1 Kor 7,19 13,13 1 Tim 1,5

7 2,14 Jn 8,32

8 1,6-7

9 1 Kor 5,6

11 1 Kor 1,23

13 1 Ptr 2,16

14 3 Mojs19,18 Mt 5,43 19,19 22,39 Rim 13,8-10 Jk 2,8

16 5,25

17 Rim 7,15-23 1 Ptr 2,11

18 Rim 6,14 8,14

19-21 1 Kor 6,9-10 Otkr 22,15

22 1 Mojs

16,15 21,2

23 1 Mojs

17,16 Rim 9,7-9

26 Evr 12,22 Otkr 3,12

21,2.10

27 1 Mojs

21,10 Is 54,1

29 1 Mojs 21,9

30 1 Mojs

21,10

5,1 2,4

Jn 8,32.36 Rim 8,2

3 Rim 2,25

Jk 2,10


250

go pravat toa, nema da go nasledat car-stvoto Bo`jo.

22 A plodot na Duhot e: qubov, radost,mir, dolgotrpelivost, blagost, dobri-na, vernost,

23 krotost, vozdr`livost. Protivtakvi nema zakon.

24 Onie, pak, koi se Hristovi, goraspnaa teloto svoe so strastite svoi ipohotite.

25 Ako ìveeme so Duh, po Duhot smedol`ni i da postapuvame.

Zakonot na Hristos 26 Da ne barame la`na slava, eden

drug da ne se predizvikuvame, eden nadrug da ne si zaviduvame.

6 Bra}a, i da padne ~ovek vo nekakovgrev, vie duhovnite popravajte go

takov so duhot na krotosta, pazej}i se ivie da ne bidete isku{ani.

2 Podnesuvajte go tovarot eden nadrug i ispolnuvajte go taka zakonotHristov.

3 Za{to onoj, koj sam sebe se smeta zane{to, a ne e ni{to, toj se mami samiotsebe.

4 Sekoj neka si gi ispita delata svoii toga{ }e ima pofalba pred sebe sami-ot, a ne pred drug.

5 Za{to sekoj }e go ponese svojottovar.

6 A onoj {to se u~i na slovoto, nekamu dava del od sekoe dobro na onoj {togo u~i.

7 Ne laète se: Bog ne e za podigruva-we. [to }e si posee ~ovekot, toa i }e si`nee.

8 Koj see vo teloto svoe, od teloto }epo`nee pogibel; a koj see vo duhot, odduhot }e po`nee ve~en ìvot.

9 Koga pravime dobro, toa neka ne nibide zdodevno, za{to vo svoe vreme }epo`neeme, ako ne se izmorime.

10 I taka, dodeka imame vreme, da impravime dobro na site, a najmnogu nasvoite po vera.

Hristoviot krst i novoto sozdanie 11 Gledajte so kolku golemi bukvi vi

napi{av so svojata raka. 12 Onie {to sakaat da se falat po te-

lo, tie ve prinuduvaat da se obrezuvatesamo za da ne bidat goneti poradi krs-tot Hristov.

13 Za{to, i onie {to se obrezuvaat,sami ne go po~ituvaat Zakonot, a sakaatvie da se obrezuvate za da se pofalat sova{eto telo;

14 a mene, da ne mi dade Gospod da sefalam so ni{to drugo, osven so krstotna na{iot Gospod Isus Hristos, prekuKogo za mene svetot e raspnat, a i jas zasvetot.

15 Za{to vo Isus Hristos nitu obre-zanieto ima nekakva sila, nitu neob-rezanieto, tuku novoto sozdanie.

16 Na onie {to postapuvaat i po toapravilo, i otsega natamu neka bide miri milost, nim i na Izrail Bo`ji!

17 I taka, nikoj da ne mi dosaduva ve-}e, za{to jas gi nosam na svoeto telobelezite na Isus.

18 Blagodatta na na{iot GospodaIsusa Hrista, neka bide so va{iot duh,bra}a. Amin!

8 Jn 3,6 Rim 8,13

9 2 Sol 3,13

11 Fil 1,19

13 Rim 2,21

14 2,19 5,24 1 Kor 1,31 2,2

15 5,6 2 Kor 5,17 Otkr 21,5

16 Ps 124,5 128,6

17 2 Kor 4,10 6,4-5 Kol 1,24

18 Fil 4,23 2 Tim 4,22 Fil 1,25

22 Efes 5,9

23 1 Tim 1,9

24 Rim 6,6

25 5,16

6,1 Mt 18,15

1 Kor10,12

Jk 5,19

2 Jn 13,34 Rim 8,2 Jk 1,25

3 1 Kor 4,7

4 6,14-15 1 Kor11,28

2 Kor 13,5

5 Rim 14,12

6 Rim 15,27

1 Kor9,11.14

7 Os 8,7

Jov 13,8-9


Pozdrav

1 Pavle, po voljata Bo`ja apostol naIsus Hristos, do svetiite {to se

vo Efes, i do vernite vo Isus Hristos: 2 blagodat i mir vam od Boga, na{iot

Otec, i Gospod Isus Hristos!

Neizmerna blagodat 3 Neka bide blagosloven Bog i Otecot

na na{iot Gospod Isus Hristos, Koj n#blagoslovi so sekakov duhoven blagos-lov od nebesata vo Hristos,

4 taka {to i n# izbra preku Nego, u{-te pred svetot da bide sozdaden, za dabideme sveti i neporo~ni pred Nego voqubovta,

5 predopredeluvaj}i n# za posinuvaweza Sebe preku Isus Hristos, za{to toaMu be{e po volja,

6 za da bide falena slavata na Nego-vata blagodat, so koja n# daruva prekuSvojot Vozquben Sin,

7 vo Kogo imame otkup preku Negova-ta krv, prostuvawe na grevovite po bo-gatstvoto na Negovata blagodat.

8 Taa blagodat Toj ni ja dade izobilnozaedno so seta mudrost i razum,

9 otkako ni ja otkri tajnata na Svoja-ta volja spored Svoeto blagovolenie{to go be{e poloìl vo Sebe od pora-no

5 Jn 1,12

6 Kol 1,13

7 2,7.13 Rim 3,24-25

8 Kol 1,9 4,5

9 3,3

1,1 Dela 9,13

Rim 1,1 1 Kor 1,1 Kol 1,1-2

3 1 Kor 1,3 Gal 3,14

1 Ptr 1,3

4 5,27

Jn 17,24 Kol 1,22

2 Sol 2,13

POSLANIE NA APOSTOL PAVLEDO EFESJANITE

Voved

Vo sredinata na prviot vek po Hr. brojot na hristijanskite crkvi vo MalaAzija (dene{na Turcija), vidno se zgolemil. Me|u brojnite tamo{ni hristijan-ski zaednici koi bile me|usebno povrzani, se ~ini deka onaa od Efes imalaizvesen presti`. Apostol Pavle tamu pominal tri godini vo tekot na nego-voto treto misionersko patuvawe (Dela 19,1–20,1).

Spored Ef. 3,1 i 4,1, apostolot se nao|al vo zatvor koga go pi{uvalPoslanieto do Efesjanite. Tokmu zatoa ova poslanie se vbrojuva me|utakanare~enite „Poslanija od zarobeni{tvo”, zaedno so onie do Filipjanite,do Filimon i do Kolosjanite.

[irinata na negovata pouka naveduva pove}e na pomislata deka pismotobilo upateno do eden mnogu po{irok krug na ~itateli, odo{to do edna poseb-na lokalna zaednica. Centralna tema e ve~niot Bo`ji plan, ~ija cel e „da so-edini s# nebesno i zemno pod edna glava - vo Gospod Isus Hristos” (1,10).

Porakata na poslanieto, smestena me|u kratkiot voved (1,1–2) i kratkiotzaklu~ok (6,21–24), moè da se podeli na dva pova`ni dela:

Vo prviot (1,3–3,21), otkako go iskaùva voshitot od ona {to Bog gonapravil za site preku Isus Hristos, pisatelot ja razviva temata za edin-stvoto, pokaùvaj}i kako Bog gi soedinil nejudejcite i Judejcite vo eden edin-stven narod, Negov narod.

Vo vtoriot del (4,1–6,20), apostolot gi povikuva svoite ~itateli daìveat vo toa edinstvo na na~in dostoen za nivniot nov ìvot, vo harmoni-ja so Isus Hristos. Toa gi iskaùva jasnite posledici po nivnite me|usebniodnosi vo hristijanskata zaednica, vo semejstvoto i vo op{testvoto.

Apostolot ilustrativno go prikaùva edinstvoto na Bo`jiot narod,sluèj}i se so tri sliki: (a) za teloto - Crkvata, ~ija glava e Isus; (b) so zgra-data, ~ij kamen temelnik e Isus Hristos i (v) so bra~nata dvojka, pri {toCrkvata e Hristovata nevesta. Taka, moè da se sogleda deka ne e mo`no edin-stvo bez celosna i postojana privrzanost, odnosno predanost na vernicitekon nivniot Gospod.

252

10 vo ureduvaweto i ispolnuvaweto navremiwata, za da soedini s# nebesno izemno pod edna glava - vo Hristos.

11 Preku Nego nie bevme izbrani zanaslednici, odnapred opredeleni spo-red odlukata na Onoj Koj vr{i s# spo-red voljata Svoja,

12 za da posluìme kako pofalba naslavata Negova nie, koi od porano senadevavme na Hristos.

13 Vo Nego i vie, otkako go slu{navteslovoto na vistinata - Evangelieto zava{eto spasenie, i otkako poveruvavtevo Nego, stanavte zape~ateni prekuveteniot Sveti Duh.

14 Toj e zalog za na{eto nasledstvo, zaotkupuvawe na posvojuvaweto za pofal-ba na Negovata slava.

Molitva za prosvetlenie15 Ete, zatoa i jas, koga slu{nav za va-

{ata vera vo Hristos Isus, i za qubov-ta kon site svetii,

16 postojano Mu blagodaram na Boga,spomnuvaj}i ve vo molitvite svoi,

17 ta Bog na na{iot Gospod IsusHristos, Otecot na slavata, da vi dadeduh na mudrost i otkrovenie za da Gopoznaete,

18 i da gi prosveti o~ite na srcata va-{i za da uvidite vo {to se sostoi na-de`ta na povikanite od Nego, kolkavoe bogatstvoto na slavata od nasledstvo-to Negovo vo svetiite,

19 i kolku e neizmerna veli~inata naNegovata sila vo nas, koi veruvame pre-ku dejstvoto na Negovata krepka sila.

20 Taa sila Toj ja pokaà vo Hristos,koga Go voskresna od mrtvite i Go pos-tavi od Svojata desna strana na nebesa-ta,

21 povisoko od sekoe na~alstvo, vlast,sila i gospodstvo i od sekoe ime so koese imenuvaat ne samo vo ovoj svet, tukui vo idniot,

22 i s# Mu pokori pod Negovite noze iGo postavi glava nad site vo Crkvata,

23 koja e Negovo telo, polnota na OnojKoj ispolnuva s# vo s#.

Od smrt vo ìvot

2 I vas, koi bevte mrtvi poradi va-{ite prestapi i grevovi,

2 vo koi ìveevte nekoga{ sporedìvotot na ovoj svet, soglasno so kne-zot na vozduhot, odnosno na duhot, kojsega dejstvuva vo sinovite na neverieto,

3 me|u koi i nie site nekoga{ ìve-evme spored telesnite èlbi, izvr{u-vaj}i gi pohotite na teloto i na pomis-lite, i po priroda bevme kako i drugi-te, ~eda na gnevot.

4 No Bog, Koj e bogat so milost, pora-di golemata Negova qubov, so koja n# za-saka,

5 iako bevme mrtvi poradi grevovitena{i, n# oìvea vo Hrista,

6 i n# voskresna so Nego i n# postavina nebesata vo Hristos Isus,

7 za da im go pokaè na idnite vekovipreizobilnoto bogatstvo na Svojatablagodat vo dobrina kon nas prekuHristos Isus.

8 Za{to po blagodat ste spaseni pre-ku verata; i toa ne e od vas - tuku darBo`ji!

9 Ne e od dela, za da ne se pofali ne-koj.

10 Za{to nie sme Negova tvorba, soz-dadeni vo Hristos Isus za dobri dela{to Bog gi predodredil u{te od pora-no da ìveeme vo niv.

Edno vo Isus Hristos 11 Zatoa pomnete, vie, koi nekoga{ po

telo bevte neznabo{ci, i nare~eni ne-obrezani od takanare~enite obrezaniso telesno obrezanie, praveno so race,

12 deka vo ona vreme bevte bez Hrista,otstraneti od op{testvoto na Izrail,bez pravo na u~estvo vo zavetite navetenoto, bez nade` i bezbo`nici vosvetot;

13 no sega, vo Hristos Isus, vie, koinekoga{ bevte daleku, stanavte bliskipreku krvta Hristova.

14 Za{to Toj e na{iot mir, Koj oddvata narodi napravi eden i ja razru{ipregradata {to be{e me|u niv,

15 otkako so teloto Svoe go uni{tineprijatelstvoto, a zakonot na zapove-dite i odredbite go obessili, za da soz-dade vo Sebe od dvata eden nov ~ovek,vospostavuvaj}i mir,

2,1 Kol 2,13

2 Jn 12,31 2 Kor 4,4 Kol 3,7 Tit 3,3

3 Rim 1,18 3,9.20.23

5 Lk 15,24.32 Dela 15,11 Kol 2,13

6 Kol 3,1-4

8 2,5 Jn 4,10 Dela 15,11 Rim 3,24 Gal 2,16 Evr 6,4

9 Rim 3,28 1 Kor 1,29 2 Tim 1,9

10 2 Kor 5,17 Tit 2,14

12 Rim 9,4-5 Kol 1,20-21 1 Sol 4,13

13 2,17 Is 57,19 Dela 2,39 Kol 1,20

14-16 1 Kor12,13 Kol 1,20 2,14

14 Is 9,6-7 Gal 3,28

10 Gal 4,4

11 Rim 8,28-29

Kol 1,12

12 1,18

13 4,30

2 Kor 1,22 Kol 1,5-6

14 2 Kor 1,22

15-16 Rim 1,8-9

Kol 1,3-4.9 Fil 1,4-5

15 1 Kor13,13

16 1 Sol 1,2

17 Is 11,2

Mudr 7,7 1 Kor 2,10 Kol 1,9-10

1 Jn 5,20

18 Dela 20,32 2 Kor 4,4

Kol 1,5.12

19-20 1 Kor 6,14 2 Kor 13,4

Fil 3,10 Kol 2,12

20 Ps 109,1 Kol 3,1 Evr 1,3

21 Mk 10,30 Lk 18,30

Kol 1,15-20

22-23 Jn 1,16

Kol 1,19

22 4,15

Ps 8,6 1 Kor

15,24-25

POSLANIE DO EFESJANITE

253

16 i obata vo edno telo da gi pomiriso Boga preku krstot, otkako go uni{tineprijatelstvoto vo sebe.

17 I, otkako dojde, Toj vi blagovestimir vam dale~ni i bliski,

18 za{to preku nego i ednite i drugi-te imame pristap kaj Otecot vo edenDuh.

19 I taka, vie ve}e ne ste tu|i i pri-dojdeni, tuku ste im soìteli na sveti-ite i ~lenovi na Bo`joto semejstvo,

20 za{to se utvrdivte na temelitepostaveni od apostolite i prorocite,imaj}i Go kako kamen temelnik SamiotIsus Hristos,

21 vrz Kogo celata zgrada, strojnozglobena, prerasnuva vo svet hram naGospod;

22 vrz Kogo i vie }e se soyidate voìveali{te Bo`jo preku Duhot.

Dejnosta na Pavle me|u nejudejcite

3 Zatoa sum jas, Pavle, zatvorenik naIsus Hristos za vas neznabo{cite.

2 Bidej}i ja ~uvte raspredelbata nablagodatta Bo`ja, koja mi e dadena zavas,

3 odnosno deka preku otkrovenie Bogmi ja soop{ti tajnata, kako {to i pogo-re vi napi{av nakratko.

4 îtaj}i go toa, moète da razberetekako sum ja sfatil tajnata na Hrista,

5 koja, na sinovite ~ove~ki od pora-ne{nite pokolenija ne im be{e objave-na kako {to sega se otkri na Negovitesveti apstoli i proroci preku SvetiotDuh,

6 za da bidat i neznabo{cite sonas-lednici, delovi na edno telo, i sou~es-nici na vetuvaweto Bo`jo vo HristosIsus preku Evangelieto,

7 na koe mu stanav sluga spored darotna blagodatta Bo`ja, dadena po dejstvona Negovata sila.

8 Mene, najmaliot od site svetii, taablagodat mi se dade - da im go propove-dam na neznabo{cite neiska`livotobogatstvo Hristovo,

9 i da rasvetlam na site vo {to se sos-toi raspredelbata na tajnata, kriena odvekovi vo Boga, Koj sozdade s# prekuIsus Hristos,

10 ta mnogulikata mudrost Bo`ja daim se objavi sega preku Crkvata na na-~alstvata i vlastite nebesni,

11 spored predve~nata odluka, koja Tojja izvr{i vo Hristos Isus na{iot Gos-pod,

12 vo Kogo, preku verata vo Nego, ima-me sloboda da se dobliùvame so dover-ba.

13 Poradi toa, ve molam, ne pa|ajte soduhot pred moite maki zaradi vas, koise va{a slava.

Hristovata qubov 14 Zatoa gi preklonuvam kolenata

svoi pred Otecot na na{iot GospodIsus Hristos,

15 od Kogo se imenuva sekoj rod nanebesata i na zemjata,

16 da vi dade, po bogatstvoto naSvojata slava, sila da se utvrdite pre-ku Negoviot Duh vo vnatre{niot ~o-vek,

17 i preku verata Hristos da se vselivo srcata va{i,

18 ta vkoreneti i utvrdeni vo qubovtada moète da razbirate so site svetii{to e {irina i dolìna, {to e dlabo-~ina i viso~ina,

19 i da ja osoznaete Hristovata qubov{to go nadminuva sekoe znaewe, za da seispolnite so seta polnota Bo`ja.

20 A na Onoj Koj, spored silata {tovo nas dejstvuva, moè da izvr{i izo-bilno s# {to }e pobarame ili pomis-lime,

21 Nemu neka e slava vo Crkvata pre-ku Isus Hristos vo site rodovi i za si-te vekovi. Amin!

Edinstvoto na teloto

4 Bra}a, jas, zatvorenik vo Gospod, vemolam da se odnesuvate dostojno

spored zvaweto, za koe ste povikani, 2 so seta poniznost i krotost, so dol-

gotrpelivost, podnesuvaj}i se eden sodrug so qubov,

3 trudej}i se da go zapazite edinstvo-to na Duhot preku vrskite na mirot.

4 Edno telo ste i eden Duh, kako {toste i povikani kon edna nade` na va{e-to zvawe.

10 1 Kor 2,7-9 1 Ptr 1,12

11 1,4.11

12 2,18 Evr 4,16

13 Kol 1,24

14 1,17-18

16 Rim 7,22

17 Mudr 1,4 Jn 14,23 Rim 8,11 Kol 1,23 2,7

18 Kol 2,2

19 1 Kor 13 Gal 4,9

20 Rim 16,25-27 Juda 1,24-25

21 Rim 16,27

4,1 3,1 Kol 1,10

2 Gal 6,2 Kol 3,12-13

3 1,10 2,13-16 Fil 1,27 Kol 1,20

4-6 5 Mojs 6,4-5 Mt 23,8-10 1 Kor 12,4-6

4 Rim 12,3-6 1 Kor10,17 Kol 1,5

17 Is 52,7

57,19 Zah 9,10

18 3,12

Rim 5,2 8,15

Evr 7,25 1 Ptr 3,18

19 3,6

Evr 12,22-23

20 Is 28,16 Mt 16,18 1 Kor 3,

9-11

21 1 Kor 3,16 2 Kor 6,15

Kol 2,19

22 1 Ptr 2,5

3,1 4,1

Fil 1,7.13 Kol 4,18

2 Kol 1,25-26

3 1,9-10

4-6 Rim 9-11

4 Kol 1,26

5 2,20

Jn 14,26

6 2,11.13.

18-19

7 Kol 1,23-25

8 1 Kor 15,

9-10 Gal 1,16

1 Tim 1,15

9 Kol 1,26


254

5 Eden Gospod, edna vera i edno kr{-tenie,

6 eden e Bog i Otec na site, Koj e nads#, i preku site, i vo site nas.

7 A na sekogo od nas blagodatta mu edadena spored merkata na darotHristov.

8 Zatoa e i re~eno: „Izdigaj}i se naviso~ina, pleni plen i im dade darovina lu|eto.”

9 A {to ozna~uva „izdigaj}i se”, akone toa deka Toj sleze pred toa vo naj-dolnite mesta na zemjata.

10 Slegnatiot e istiot, Koj se izdignapovisoko od site nebesa, za da ispolnis#.

11 I Toj postavi edni za apostoli,drugi za proroci, treti za blagoves-titeli, ~etvrti za pastiri i u~iteli,

12 za usovr{uvawe na svetiite vo de-loto na sluèweto, za izgraduvawe naHristovoto telo,

13 dodeka site ne go dostigneme edin-stvoto na verata i poznanieto na SinotBo`ji, do sostojba na sovr{en ~ovek, domera na vozrasta na Hristovata polno-ta,

14 ta da ne bideme ve}e mali deca {togi lula i zanesuva sekoj vetar na la`-nite u~ewa, preku ~ove~kite zabludi,vo lukavstvoto na izmama kon zabluda.

15 Tuku so qubov drèj}i se za visti-nata vo sekoj pogled da rasteme vo Onoj,Koj e glava, Hristos.

16 So Nego celoto telo e sostaveno isklopeno i svrzano preku site daruvanivrski, pri dejstvoto na sekoj del, pora-di silite negovi, narasnuva za da seizgraduva vo qubov.

Noviot ìvot vo Hristos 17 Ova, pak, go zboruvam i svedo~am vo

Gospod; da ne ìveete pove}e kako {toìveat i drugite neznabo{ci, po sueta-ta na svojot um;

18 pomra~eni vo razumot, otu|eni odBo`jiot ìvot poradi nivnoto nezna-ewe i tvrdokornosta na nivnoto srce;

19 dojdeni do bes~uvstvo, tie se preda-doa na razvrat i nenasitno vr{at se-kakva ne~istota.

20 No vie ne Go poznavte taka Hrista, 21 ako navistina ste ~ule za Nego i vo

Nego ste bile pou~uvani - deka visti-nata e vo Isus,

22 toga{ otfrlete go od sebe stariot~ovek spored va{eto porane{no ìve-ewe, koj se raspa|a vo izmamliviteèlbi,

23 za da se obnovite so duhot na svojotum

24 i da se oble~ete vo noviot ~ovek,sozdaden spored Boga vo vistinskapravednost i svetost.

25 Poradi toa, otkako ja otrflivtelagata, kaùvajte si ja vistinata sekojna svojot blièn, bidej}i sme delovieden na drug.

26 Gnevete se, no ne gre{ete: soncetoda ne zajde nad gnevot va{;

27 I ne davajte mu mesto na |avolot. 28 Kradecot da ne krade ve}e, tuku

neka se trudi i podobro e da se trudi sosvoite sopstveni race da go pravi ona{to e dobro, za da ima {to da mu dadena onoj {to ima potreba.

29 Nikakov gnasen zbor da ne izleguvaod ustata va{a, tuku samo dobar, za nad-graduvawe kade {to treba, za da im dadeblagodat na onie {to slu{aat.

30 I ne oskrbuvajte Go Svetiot DuhBo`ji so Koj ste zape~ateni za denot naotkupuvaweto.

31 Otstranete ja podaleku od vas seko-ja ogor~enost, jarost, gnev, vikawe ihulewe zaedno so sekoja druga zloba.

32 Bidete eden sprema drug dobri imilosrdni, pro{tavaj}i si eden nadrug, kako {to i Bog vi prosti voHrista.

Da se ìvee vo svetlina

5 I taka, ugledajte se na Boga, kako~eda vozqubeni,

2 i ìvejte vo qubov, kako {to iHristos ve vozqubi i za nas se predadeSebesi kako prinos i `rtva na Boga zaprijaten miris.

3 A bludstvo i sekakva ne~istota ili,pak, koristoqubivost voop{to da ne sespomnuvaat me|u vas, kako {to im pri-lega na svetii,

4 nitu, pak, sramni i budalesti zboro-vi ili dvosmisleni prikazni, {to seneprili~ni, tuku samo blagodarnost.

22 Kol 3,5.9-10

23 Rim 12,2

24 Kol 3,10

25 Zah 8,16 Rim 12,5 1 Kor12,12 Kol 3,8-9

26 Ps 4,4.8 Mt 5,22 Jk 1,19-20

28 1 Kor 4,12 1 Sol 4,11

29 5,4 Mt 15,11 Kol 3,8.16 4,6 Jk 3,10-12

30 1,13-14 Is 63,10

31 Kol 3,8

32 Mt 6,14 18,22-35 Kol 3,12-13

5,1 Mt 5,48 1 Kor 11,1

2 2 Mojs29,18 Ez 20,41 Rim 14,15 Gal 2,20 Fil 4,18 Evr 10,10

3-5 Kol 3,5.8

4 4,29 Kol 3,15

5 1 Kor 1,13

8,6

7 Rim 12,3.6

1 Kor12,11

8 Ps 67,18 Kol 2,15

9 Ps 67,18

Jn 3,13

11 1 Kor 12,

4-11.28

12 2,21

13 Kol 1,28

14 Rim 16,19

1 Kor 3,1-3 14.20

Evr 5,11-14 13,9

15 1,22

Kol 1,18

16 Kol 2,19

17-19 Rim 1,18-

32

18 2,12

Mk 3,5


255

5 Za{to ova treba da go znaete: dekanieden bludnik, ili ne~ist, ili koris-toqubec - koj e idolopoklonik, nemadel vo carstvoto na Hristos i Bog.

6 Nikoj da ne se mami so prazni zboro-vi; za{to poradi niv doa|a gnevot Bo`-ji vrz sinovite na nepokornosta;

7 zatoa, ne stanuvajte nivni sou~esni-ci.

8 Vie nekoga{ bevte temnina, a segaste svetlina vo Gospod: ìvejte kakodeca na svetlinata!

9 Za{to plodot na svetlinata se sos-toi vo s# {to e dobro, pravedno i vis-tinito -

10 odlu~ete se za ona {to Mu e milona Boga!

11 Ne u~estvuvajte vo besplodnitedela na temninata, tuku izobli~uvajtegi!

12 Za{to za ona {to go pravat skri-{um, sramno e i da se zboruva.

13 A s# {to e izobli~eno, svetlinatago pravi javno; bidej}i s# {to e javno,svetlina e.

14 Zatoa e re~eno: „Stani ti {to spi-e{, voskresni od mrtvite, i Hristos }ete osvetli!”

15 Pa taka, vnimavajte dobro kako ì-veete! Ne kako bezumni, tuku kako mud-ri;

16 polzuvajte go vremeto, za{to dnitese lukavi.

17 Zatoa nemojte da bidete nerazumni,tuku raspoznajte {to e voljata Bo`ja!

18 I ne opivajte se so vino, vo negoima razvrat, no ispolnete se so Duh.

19 Razgovarajte me|u sebe so psalmi islavoslovija i duhovni pesni, peej}i ivospevaj}i Go Gospoda vo srcata va{i;

20 blagodarej}i Mu sekoga{ za s# naBoga i Otecot, vo imeto na na{iot Gos-pod Isus Hristos;

@eni i maì 21 pokoruvajte se eden na drug vo stra-

hopo~it Bo`ji. 22 Vie, ènite, pokoruvajte im se na

maìte svoi, kako na Gospod, 23 za{to maòt e glava na ènata,

kako {to e i Hristos glava na Crkvata,i Toj e Spasitel na teloto.

24 Pa, kako {to Crkvata Mu se poko-ruva na Hristos, taka i ènite da im sepokoruvaat na svoite maì vo s#.

25 Vie, maìte, sakajte gi ènitesvoi, kako {to Hristos ja zasaka Crk-vata i se predade Sebe za nea,

26 za da ja osveti, o~istuvaj}i ja sovodna bawa preku slovoto;

27 ta da ja pretstavi pred Sebe kakoslavna Crkva, koja nema oskvernuvawe,ili porok, ili ne{to sli~no, tuku dabide sveta i neporo~na.

28 I taka, maìte se dol`ni da gisakaat ènite svoi kako {to gi sakaatsvoite tela; za{to, koj ja saka ènatasvoja, toj se saka i samiot sebesi.

29 Za{to nikoj nikoga{ ne go namra-zil teloto svoe, tuku go hrani i gostopluva, kako i Gospod Crkvata,

30 bidej}i nie sme delovi na Negovototelo, od Negovoto telo i koskiteNegovi.

31 „Poradi toa, ~ovekot }e go ostavisvojot tatko i majkata svoja, i }e sepridruì kon ènata svoja, ta obajcata}e bidat edno telo.”

32 Ovaa tajna e golema. No jas vizboruvam za Hristos i za Crkvata.

33 I taka, sekoj od vas da si ja saka è-nata svoja, kako {to se saka samiot se-be, a ènata da go po~ituva maòt svoj.

Deca i roditeli

6 Vie, deca, bidete im poslu{ni naroditelite svoi, vo imeto na Gos-

pod, za{to toa e pravedno. 2 „Po~ituvaj gi svojot tatko i svojata

majka!” - toa e prvata zapoved so vetuva-we,

3 „Za da ti bide dobro, i da ìvee{dolgo na zemjata.”

4 I vie, tatkovcite, ne draznete gi de-cata svoi, tuku podignuvajte gi vovospitanieto i naukata na Gospod.

Slugi i gospodari 5 Vie, slugi, bidete poslu{ni kon va-

{ite zemni gospodari so strav i tre-pet, vo prostota na srceto, kako konHristos,

6 ne rabotete samo za pred o~i, kakoonie {to sakaat da im se umilkuvaat na

25-26 Evr10,10.14 13,12

25 Kol 3,19 1 Ptr 3,7

27 1,4 Pesna 4,7 2 Kor 11,2 Kol 1,22

30 Rim 12,5 1 Kor 6,15 12,27

31 1 Mojs 2,24 Mt 19,5 Mk 10,7-8 1 Kor 6,16

6,1 Kol 3,20-21

2-3 2 Mojs20,12 5 Mojs 5,16 Mt 15,4

4 5 Mojs6,7.20-25 Izreki19,18 Kol 3,21

5-6 Tit 2,9 1 Ptr 2,18

5 Kol 3,22-4,1

6 4,14

Rim 1,18 Kol 2,4.8

3,6

8 2,11.13

Lk 16,8 Jn 12,36

2 Kor 4,6 1 Ptr 2,9

9 Gal 5,22

10 Rim 12,2

13 Jn 3,20-21

14 Is 26,19

51,17 52,1

Rim 13,11 Evr 10,32

16 Amos 5,13

1 Kor7,26.31

17 Rim 12,2 Kol 1,9

18 Izreki

23,31

19 Ps 32,2-3

Kol 1,3 3,16

20 Kol 3,17

21 1 Ptr 5,5

22 1 Mojs 3,16

Kol 3,18 1 Ptr 3,1

23 1,22-23

1 Kor 11,3


256

lu|eto, tuku kako Hristovi slugi, izvr-{uvaj}i ja voljata Bo`ja od srce,

7 dragovolno sluèj}i, kako da Musluìte na Gospod, a ne na lu|e,

8 znaej}i deka sekoj, pa bilo toa robili sloboden, }e dobie od Gospod spo-red dobroto, {to go napravil.

9 A i vie, gospodarite, isto taka, od-nesuvajte se kon niv i bidete umerenivo strogosta svoja, znaej}i deka i nadvas samite i nad niv ima na nebesataGospodar, vo Kogo nema licemernost!

Oru`jeto {to ni go dava Bog 10 Bra}a, zasiluvajte se vo Gospod i vo

silata na Negovata mo}! 11 Oble~ete se vo seto oru`je Bo`jo

za da se odrìte protiv |avolskoto lu-kavstvo;

12 za{to na{ata borba ne e protiv krvi telo, tuku protiv na~alstvata, pro-tiv vlastite, protiv svetovnite upra-viteli na temninata od ovoj vek, protivpodnebesnite duhovi na zlobata.

13 Poradi toa primete go seto oru`jeBo`jo, za da moète da se branite volo{ den, ta, otkako }e pobedite, da seodrìte.

14 I taka stojte, otkako }e se opa{eteso vistinata i }e se oble~ete vo oklo-pot na pravednosta,

15 i nozete da vi bidat obueni vo pod-gotvenost za da blagovestite mir.

16 A nad s#, zemete go {titot na vera-ta, so koj }e moète da gi izgasnetesite vè{teni streli na lukaviot;

17 zemete go i {lemot na spasenieto iduhovniot me~, koj e slovoto Bo`jo!

18 So sekakva molitva i molba vo se-koja prigoda molete se vo duhot. Zatoabidete postojano budni so seta istraj-nost i molitva za site svetii,

19 i za mene, ta, koga }e ja otvoram us-tata da mi se dade slobodno da ja so-op{tuvam tajnata na Evangelieto,

20 poradi koe sum pratenik vo okovi,za da go propovedam smelo, kako {to miprilega.

Posledni pozdravi 21 A za da znaete i vie, kako sum i {to

rabotam, za s# }e ve izvesti Tihik, voz-qubeniot brat i veren sluìtel voGospod.

22 Nego go prativ kaj vas za da dozna-ete kako sme, i za da gi ohrabri srcatava{i.

23 Mir na bra}ata i qubov so vera odBoga Otecot i od Gospod Isus Hristos.

24 Blagodat so site {to Go sakaat na-{iot Gospod Isus Hristos - vo neras-padlivost. Amin.

15 Is 40,3.9 52,7 Rim 10,15

17 Is 11,4 49,2 59,17 Os 6,5 Evr 4,12 Otkr 1,16

18 Mt 26,41 Lk 18,1 1 Kor14,15-16 Kol 4,2-4 1 Sol 5,17

19 Lk 21,15 Dela 4,29 28,31 Rim 15,30 Kol 4,3 2 Sol 3,1

20 2 Kor 5,20

21-22 Dela 20,4 Kol 4,7-8 2 Tim 4,12

23-24 1 Ptr 1,8

8 2 Kor 5,10

9 5 Mojs

10,17 Kol 3,25

4,1

10 Kol 1,11

11 Rim 13,12 2 Kor 6,7

10,4 1 Sol 5,8

12 2,2

14 Is 11,5

59,17 Mudr 5,18 1 Sol 5,8


Pozdrav

1 Pavle i Timotej, slugi na IsusHristos, do site svetii vo Hristos

Isus, {to se vo Filipi, so episkopitei |akonite:

2 blagodat i mir vam od Boga, Otecotna{ i od Gospod Isus Hristos!

Izrazuvawe blagodarnost i molitva 3 Mu blagodaram na mojot Bog seko-

ga{, koga si spomnuvam za vas, 4 - vo sekoja moja molitva se molam so

radost za site vas - 5 zaradi va{eto u~estvo vo Evangeli-

eto od prviot den, pa s# dosega,

6 uveren vo toa deka Onoj, Koj go za-po~na vo vas dobroto delo, }e go dovr{is# do Denot na Isus Hristos.

7 I pravo e da go mislam toa za sitevas, za{to sekoga{ ve nosam vo srce - ikoga sum vo okovi, i koga go branam iutvrduvam Evangelieto, bidej}i sitevie ste moi sou~esnici vo blagodatta.

8 Bog mi e svedok kolku mnogu kopne-am po site vas so milosrdnosta na IsusHristos.

9 I se molam va{ata qubov s# pove}ei pove}e da izobiluva preku poznanie-to i razbiraweto na s#,

4 3,1 4,1.4.10

5 1,27-30 4,3.14-18 Rim 15,26-27

6 1,10 2,13.16 Jn 4,34 6,28-29 1 Kor 1,8 1 Sol 4,15

7 Dela 21,33 Rim 1,5

1,1 Dela 16,1

Rim 1,1 2 Kor 1,1 Gal 1,10 Kol 1,1

2 Sol 1,1 Jk 1,1

3 Ptr 1,1

2 Rim 1,7 Gal 1,3

3-4 Rim 1,8-10 1 Kor 1,4

Efes 1,16-17

Kol 4,2 1 Sol 1,2

POSLANIE NA APOSTOL PAVLEDO FILIPJANITE

Voved

Prviot evropski grad, vo koj apostol Pavle go propovedal Evangelieto eFilipi, koj se nao|al vo rimskata provincija Makedonija, na severoistok odGrcija. Pavle tamu osnoval crkva za vreme na negovoto vtoro misionerskopatuvawe (vidi Dela 16,12–40). Nekolku godini podocna, dodeka se nao|al vozatvor (spored edni vo Efes, a spored drugi vo Kesarija ili vo Rim; vidi Fil.1,7), apostolot napi{al pismo do Filipjanite, prosledeno so osobeno srde~enton. Toj saka da im se zablagodari za podarocite {to se potrudile dapristignat do Pavle preku Epafrodit, koga toj samiot se nao|al vo nevolja.Toj isto taka saka da gi ohrabri da Mu ostanat verni na Hristos i da nedozvolat da bidat zavedeni od la`nite nauki {to se vovlekuvale vo nivnatazaednica.

Na po~etokot (1,1–11), Pavle ja izrazuva radosta i blagodarnosta {to ja~uvstvuva koga pomisluva na hristijanite vo Filipi. Potoa gi izvestuva zanegovata sostojba. Soo~en so neizvesna idnina, otvoreno ja iskaùva svojatacelosna sigurnost, {to ja dobiva od zaedni{tvoto so Gospod Isus Hristos(1,12–26). Toj gi ohrabruva Filipjanite da ostanat cvrsti vo verata,izdrùvaj}i go ispitot na poniznosta vo duhot na sluèweto {to doa|a odIsus Hristos (1,27–2,18). So nade` za povtorno viduvawe, Pavle gi ispra}a kajFilipjanite Epafrodit i Timotej, negoviot pridru`nik, koi }e jaodrùvaat vrskata me|u apostolot i Filipjanite (2,19–30).

Potoa Pavle gi stava pod prismotra energi~no negovite privrzanicinasproti nevernite li~nosti na vistinitoto Evangelie. Toj gi povikuvaFilipjanite da se ugledaat na negoviot na~in na odnesuvawe, pribliùvaj}i sesmelo kon po~etokot na noviot ìvot vo hristijanstvoto i da stanatpodobni na Isus Hristos (3). Pismoto zavr{uva so pottik, zablagodaruvawe ipozdravi (4).

Ova pismo se narekuva „Pismo na radosta”, za{to takov duh go protkajuvaposlanieto od po~etok do kraj. Ovaa radost e povrzana so verata vo Hristos,~ie delo se proslavuva vo himnata, odnosno slavoslovot vo 2,6–11.

258

10 za da moète da go raspoznavate naj-dobroto, ta da bidete ~isti i bespre-korni vo denot na Hristos,

11 polni so plodot na pravednosta, koje preku Isus Hristos, za slava i po-falba na Boga.

Zarobeni{tvoto na Pavlei uspehot na Evangelieto

12 Sakam, bra}a, da znaete deka tieraboti, {to mi se slu~ija, pridonesoaza pogolem uspeh na Evangelieto,

13 taka {to vo celata pretorija i me-|u site drugi stana poznato deka sum vookovi za Hrista;

14 i deka pove}eto od bra}ata vo Gos-pod, pottiknati od moite okovi, se os-melija, bez strav da go propovedaat slo-voto Bo`jo.

15 Nekoi, navistina, od zavist i èl-bi za kavga, a drugi od dobra volja Gopropovedaa Hristos:

16 edni Go propovedaat Hrista odèlba da se prepiraat, neiskreno, mis-lej}i deka ja nagolemuvaat teìnata namoite okovi.

17 A drugite, pak, propovedaat od qu-bov, znaej}i deka jas sum postaven da gobranam Evangelieto.

18 No, {to od toa? Kako i da e, bilodvoli~no ili iskreno, Hristos se pro-poveda; zatoa se raduvam i }e se radu-vam.

19 Za{to znam deka toa }e mi posluìza spasenie so va{ata molitva i prekudejstvoto na Duhot na Isus Hristos,

20 kako {to o~ekuvam so netrpenie ise nadevam deka vo ni{to nema da seposramam, no so seta moja hrabrost, ka-ko sekoga{, taka i sega, }e se vozveli~iHristos vo moeto telo - bilo so ìvot,bilo so smrt.

21 Za mene, „da se ìvee” zna~i Hris-tos, a „da se umre” - pridobivka.

22 Ako, pak, ìveeweto moe vo telomi pridonesuva plod na deloto, toga{{to da odberam ne znam.

23 Izma~uvan sum i od ednoto, i oddrugoto: sakam da zaminam i da bidamso Hrista, bidej}i toa e mnogu podobro;

24 no da ostanam vo teloto e popotreb-no za vas.

25 Uveren vo toa, znam deka }e osta-nam i }e prebivam so site vas za va{napredok i radost na verata,

26 ta pofalbata va{a vo Hristos Isusda se umnoùva preku mene, koga pov-torno }e dojdam kaj vas.

Postojanost vo bitkata27 @ivejte samo dostojno za Hristovo-

to Evangelie, ta, ako dojdam i ve vidam,ili pak vo otsustvo slu{nam za vas de-ka stoite vo eden duh, borej}i se edno-du{no za verata na Evangelieto,

28 i vo ni{to ne se pla{ite od pro-tivnicite; toa e znak za nivnata pogi-bel, a za va{eto spasenie, i toa e od Bo-ga.

29 Za{to vam vi se dade dar poradiHristos ne samo da veruvate vo Nego,tuku i da stradate za Nego,

30 borej}i se so istata borba, kakva{to vidovte vo mene i sega slu{ate zamene.

Edinstvo vo poniznosta

2I taka, ako vo Hristos ima nekakvauteha, ako ima nekakov pottik od

qubovta, ako ima nekakvo zaedni{tvoso Duhot, ako ima nekoe milosrdie isostradanie,

2 ispolnete ja mojata radost: bideteso edna misla, bidej}i imate edna iista qubov, i bidete ednodu{ni i edno-misleni;

3 ne pravete ni{to od ~estoqubie iliza prazna slava, no od poniznost smetaj-te se eden drug za pogoren od sebesi!

4 Ne griète se sekoj samo za sebe, tu-ku i za drugite!

5 Bidej}i vie treba da gi imate is-tite misli, {to gi ima Isus Hristos,

6 Koj, iako be{e vo Bo`ji lik, ne sme-ta{e deka treba da go iskoristi toa{to e ednakov so Boga;

7 no Sam Sebe se ponizi, zemaj}i likna sluga se izedna~i so lu|eto i po iz-gled se pokaà kako ~ovek;

8 Sam Sebe se ponizi, poslu{en s# dosamata smrt, smrt na krst.

9 Pa zatoa i Bog Go prevozvi{i i Mudade ime {to e nad sekoe ime,

25 2 Sol 1,3 1 Tim 4,15

26 1 Kor15,31 2 Kor 1,14

27 4,3 Gal 5,1 Efes 4,1-4 Kol 1,10 1 Sol 2,12 3,8

28 2 Sol 1,4-10

29 Mt 5,10-12 Dela 5,41 2 Sol 1,5 1 Ptr 1,6-7

30 2 Kor11,24-12,10

2,1 2 Kor13,13 Kol 3,12

2 Rim 15,5 1 Kor 1,10-16

3 Rim 12,10 Gal 5,26

4 2,21 1 Kor10,24.33 13,5

5 Jn 13,15 Rim 15,5 1 Jn 2,6

6 Jn 1,1-2 17,5 Kol 1,15 Evr 1,3

7 Mt 20,28 Jn 1,14 Rim 8,3 2 Kor 8,9 1 Tim 2,5 Evr 2,14.17

8 Rim 1,9

2 Kor 1,23

9 Kol 1,9-10

10 1 Kor 1,8 Efes 1,4

1 Sol 3,13 5,21.23

Evr 5,14

11 Jn 15,8

Efes1,6.12.14

Evr 12,11 Jk 3,18

12 Lk 21,13

Dela 8,1.4

13 Dela 28,30

Efes 3,1 4,1

2 Tim 2,9 Fil 1,9

15 Dela 28,31

1 Sol 2,2

19 Jov 13,16 Mk 13,11 Dela 16.7 Rim 15,30

2 Kor 1,11

20 1 Kor 6,

12-20 1 Ptr 4,16

21 Rim 8,10-11

Gal 2,20 Kol 3,3-4

22 Jn 15,1-8.16

Rim 1,13

23 2 Kor 5,6-9

POSLANIE DO FILIPJANITE

259

10 ta vo imeto na Isus da se poklonisekoe koleno na s# {to e nebesno, zemnoi podzemno,

11 i sekoj jazik da ispoveda deka IsusHristos e Gospod, za slava na BogOtecot.

Zada~a na hristijanite 12 Zatoa, vozqubeni moi, kako {to se-

koga{ me slu{avte, ne samo vo moe pri-sustvo, tuku mnogu pove}e sega, koga sumotsuten, so strav i trepet gradete gosvoeto spasenie,

13 za{to Bog e Onoj Koj vo vas pravida sakate i da dejstvuvate spored Nego-vata dobra volja.

14 Pravete s# bez mrmorewe i dvoume-we,

15 za da bidete pravi i ~isti, nepo-ro~ni ~eda Bo`ji, sred izopa~eno irazvratno pokolenie, vo koe svetitekako svetila vo svetot,

16 drèj}i se za slovoto na ìvotot,za moja gordost vo denot Hristov, dekane tr~av naprazno i ne se trudev na-prazno.

17 No, iako se izlevam kako `rtva le-anica i za slu`ba na va{ata vera, seraduvam sam i se raduvam so site vas.

18 Taka isto raduvajte se i vie i za-raduvajte me!

Misiite na Timotej i Epafrodit 19 A se nadevam vo Gospoda Isusa deka

naskoro kaj vas }e go pratam Timotej, tai jas, otkako }e razberam kako ste, da seute{am so duhot.

20 Vsu{nost, nemam nitu eden isto-mislenik, koj tolku iskreno bi se gri-èl za vas.

21 Za{to site si go baraat svoeto, a neona na Isus Hristos;

22 a negovata opitnost e poznata; toj,kako sin na tatko, sluguva{e zaedno somene pri blagovestuvaweto.

23 Nego, pak, se nadevam deka }e go is-pratam vedna{, {tom }e doznaam {to}e stane so mene;

24 a se nadevam vo Gospoda deka i samskoro }e dojdam kaj vas.

25 Smetam deka e potrebno kaj vas dago ispratam bratot Epafrodit, moj

sotrudnik i soborec vo vojuvaweto, ava{ pratenik i pomaga~ vo potrebitemoi,

26 bidej}i toj kopnee{e da ve vidi si-te vas i mnogu àle{e {to ste ~ule de-ka bil bolen.

27 Za{to toj boleduva{e duri do umi-rawe; no Bog go pomiluva, i ne samo ne-go, tuku i mene, za da ne mi se natovariedna àlost vrz druga.

28 Poradi toa go isprativ poskoro,ta, {tom }e go vidite pak, da se izradu-vate, a jas da bidam pomalku naàlen.

29 Primete go, pak, vo Gospoda so se-kakva radost, i takvi po~ituvajte,

30 bidej}i za Hristovoto delo toj be-{e skoro na umirawe, ne àlej}i gosvojot ìvot za da go dopolni nedostig-ot na va{ata slu`ba kon mene.

Vistinskiot na~in da se bidepraveden vo o~ite na Boga

3 No, bra}a moi, raduvajte se vo Gos-poda! Za{to mene ne mi e zdodevno

da vi pi{uvam isti ne{ta, a za vas toazna~i bezbednost.

2 ûvajte se od ku~iwata, ~uvajte seod lo{ite rabotnici, ~uvajte se odla`no obrezuvawe,

3 za{to vistinskoto obrezuvawe smenie, koi so Duhot Mu sluìme na Bogai se gordeeme so Hristos Isus, i ne senadevame na teloto,

4 iako jas moàm da se nadevam i nateloto. Ako nekoj drug misli dekamoè da se nadeva na teloto, toga{ u{-te pove}e moàm da se nadevam jas,

5 koj sum obrezan vo osmiot den, od ro-dot Izrailev, od Venijaminovoto kole-no, Evrein od Evreite, po zakonot fa-risej,

6 po revnost - gonitel na Bo`jataCrkva, spored pravdata na Zakonot -besprekoren.

7 No toa {to be{e za mene pridobiv-ka, poradi Hristos go smetav za zaguba.

8 Zatoa, smetam deka i s# drugo e zagu-ba sprema preva`noto poznanie naHristos Isus, mojot Gospod, poradiKogo se odrekov od s#, i s# smetam zaotpad, samo za da Go pridobijam Hris-tos,

17 3,3 Rim 12,1 15,16 2 Tim 4,6

18 3,1 4,4

19 Dela 16,1

20 1,15-17

21 2,4 2 Tim 4,10

22 1,1.5

24 1,25 Rim 14,14

25 4,18

29 1 Kor16,16 1 Tim 5,17

30 Dela 20,24 2 Kor 8,14 Kol 1,24

3,1 1,5 2,18 4,4 2 Kor13,11 1 Sol 5,16

2 Ps 21,16 2 Kor11,13 Gal 5,12

3 5 Mojs10,16 Er 4,4 Rim 1,9 2,29 Gal 6,14-15 Kol 2,11

4 Rim 7,5 2 Kor11,18

8 Mt 26,39

Jn 4,34 6,38

10,17 Rim 5,19 Evr 2,9

5,8 12,2

9 Mt 23,12 Jn 12,32 Efes 1,

20-23 Evr 1,3-4

10-11 Is 45,23

Rim 14,11 Efes 3,14

4,10 Kol 1,18-20

11 Dela 2,36

Rim 1,4 10,9

12 Ps 2,11-12 1 Kor 2,3

2 Kor 7,15

13 1 Kor 12,6

15,10 2 Kor 3,5 Efes 2,10 1 Sol 2,13 Evr 13,21

14 4 Mojs14,2.9 1 Kor10,10

1 Ptr 4,9

15 1,10

5 Mojs 32,5 Dan 12,3 Mt 5,14

10,16 12,39

Dela 2,40

16 1,6

Is 49,4 65,23

Dela 20,24 1 Kor 1,8

Gal 2,2 4,11

1 Sol2,1.19

3,5


260

9 i da se najdam vo Nego, ne so svojatapravednost steknata od Zakonot, tukuso pridobivkata preku verata voHrista, odnosno so pravednosta od Bogapreku verata;

10 za da Go poznaam Nego, i silata naNegovoto voskresenie, i u~estvoto voNegovite stradawa, grièj}i se mojatasmrt da bide sli~na so Negovata,

11 ta nekako da go dostignam voskrese-nieto na mrtvite.

Tr~awe kon celta 12 Velam taka ne zatoa {to ve}e

dostignav, ili deka ve}e postignavsovr{enstvo, tuku se stremam da go dos-tignam ona so koe Hristos me dostignamene.

13 Bra}a, jas ne mislam deka sum godostignal toa; no edno pravam: go zabo-ravam ona {to e zad mene, a se stremamkon ona {to e pred mene,

14 tr~am kon celta - kon nagradata nagornoto prizvanie od Boga vo IsusHristos.

15 Nie, koi sme, pak, sovr{eni, mis-lime taka; ako, pak ne{to inaku misli-te, Bog i toa }e vi go otkrie.

16 No, samo da go drìme ona do koedostignavme, da bideme ednomisleni ipo istoto pravilo da prodolìme.

17 Sledete go mojot primer, bra}a, igledajte gi onie {to ìveat sporedobrazecot {to go imate vo vas.

18 Za{to mnozina, za koi ~esto sum vizboruval, a sega duri i so solzi govo-ram, postapuvaat kako neprijateli nakrstot Hristov;

19 nivniot kraj e pogibel, nivniot bog- stomakot, a slavata - vo nivniot sram;tie mislat za zemnite raboti.

20 A na{eto ìtelstvo e na nebesata,od kade {to Go o~ekuvame i Spasite-lot, na{iot Gospod Isus Hristos.

21 Toj }e go preobrazi na{eto ponize-no telo da stane podobno na Negovotoslavno telo, so silata preku koja Tojmoè da pot~inuva pod Sebe s#.

Preporaki: sloga, radost, mir

4 I taka, bra}a moi vozqubeni i mno-gu poèlni, radost moja i venec,

stojte cvrsto vo Gospod, vozqubeni!

2 Ja molam Evodija, ja molam i Sinti-hija da bidat ednomisleni vo Gospoda;

3 a te molam i tebe, iskren sotrud-ni~e, pomagaj im na onie {to se grièavo Evangelieto zaedno so mene i soKliment i so drugite moi sotrudnici,~ii imiwa se vo Knigata na ìvotot.

4 Raduvajte se sekoga{ vo Gospoda, ipak }e re~am: raduvajte se!

5 Krotosta va{a neka im bide poznatana site lu|e! Gospod e blizu!

6 Za ni{to ne griète se, tuku vo s#preku molitva i molba so blagodarnostiznesuvajte gi pred Boga svoite barawa,

7 i mirot Bo`ji, {to nadvi{uva sekojum, }e gi zapazi va{ite srca i va{itemisli vo Isus Hristos.

8 Ponatamu, bra}a moi, na ona {to evistinsko, {to e ~esno, {to e pravedno,{to e ~isto, {to e qubezno, {to e dos-tojno za slava, na ona {to e dobrodetel,{to e za pofalba, samo na toa mislete!

9 I ona {to go nau~ivte, primivte,~uvte i vidovte vo mene, toa pravete go,- i Bog na mirot }e bide so vas!

Pavle im zablagodaruvana Filipjanite

za nivnite podaroci 10 Jas se zaraduvav neobi~no mnogu vo

Gospoda, za{to najposle rascvetavte vova{ata grià za mene; vie i porano segrièvte za mene, no nemavte zgodnaprigoda.

11 Ova go velam ne poradi skudnost odne{to, bidej}i se nau~iv da se zadovo-luvam so ona {to go imam.

12 Znam da ìveam i vo skudnost, znamda ìveam i vo izobilstvo; nau~en sumna s# i se{to, i sit da bidam, i glad datrpam, i vo izobilie da sum i vo ne-ma{tija.

13 S# moàm preku Isus Hristos, Kojme krepi.

14 No, dobro napravivte {to zedovteu~estvo vo mojata skrb.

15 A znaete i vie, Filipjani, deka vopo~etokot na propovedaweto na Evange-lieto, koga otpatuvav od Makedonija,nema{e nitu edna crkva ne{to da midade ili ne{to da primam osven od vas;

16 za{to i vo Solun, edna{, i po vtor-pat mi prativte nu`ni raboti.

17 1 Kor 4,16 11,1 1 Sol 1,7 1 Ptr 5,3

18 1 Kor 1,17-18.23 Gal 5,11

19 Mt 6,19 Jn 3,12 Rim 16,18 Kol 3,2

20 1 Kor 1,7 Efes 2,6.19 Kol 3,1-4 Tit 2,13 Evr 12,22 13,14

21 Rim 8,29 1 Kor15,27.43-49.53 Efes 1,19 3,7 Kol 3,4 Evr 2,8

4,1 1 Sol 2,19-20

2 2,2

3 1,30 2,25 Ps 68,28 Dan 12,1 Lk 10,20 Dela 3,5 2 Kor 8,23

4 3,1

6 Mt 6,25-34 1 Ptr 5,7

7 Is 26,3 Jn 14,27 Kol 3,15

8 Rim 12,2.17 1 Sol 4,12

10 2,25-30

11 1 Tim 6,6 Evr 13,5

5 1 Mojs

17,12 3 Mojs 12,3

Mt 3,7 Lk 1,59

2,21 Dela 23,6

26,5 2 Kor11,22

6 Dela 8,3

22,4 26,9-11

1 Kor 15,9 Gal 1,13 1 Tim 1,

13-14

7 Mt

13,44.46

8 Os 2,21

Jn 10,14 17,3

Efes 3,19 4,13

9 Mt 5,20

Rim 3,21-22 10,3

Gal 2,16 3,21-22

10 Jn 11,24-26 1 Kor 6,14

Gal 6,17

11 Dela 4,2 Otkr 20,

5-6

12 Mt 5,48

Dela 9,5-6 1 Kor 8,3

Gal 4,9 Kol 1,28

1 Tim 6,12 1 Jn 4,10

13 Lk 9,62

14 2,16

1 Kor 9,24

15 Mt 5,48

1 Kor 2,6

16 Gal 6,16


261

17 Ova go velam ne deka sakam da midavate, tuku go baram plodot koj se um-no`uva vo va{a polza.

18 Dobiv s# i imam vo izobilie, seprenapolniv so blaga, koga go primivod vas isprateniot dar preku Epafro-dit, koj e miris sladok, `rtva prijatna,blagougodna na Boga.

19 Mojot Bog, po Svoeto bogatstvo, ne-ka ja ispolni sekoja va{a potreba, zaslava preku Hristos Isus.

20 A na Boga, na{iot Otec, slava vove~ni vekovi. Amin!

Posledni pozdravi 21 Pozdravete go sekoj svetija vo

Hristos Isus! Ve pozdravuvaat bra}ata{to se so mene.

22 Ve pozdravuvaat site svetii, a oso-beno onie {to se od Cezareviot dom.


20 Rim 16,27

21 Dela 9,13 Rim 1,7

22 1,13

23 Gal 6,18 Fil 1,25

13 2 Kor 12,

9-10 Kol 1,11

2 Tim 4,17

15 Dela 16,

12-14 2 Kor 11,9

16 Dela 17,1-9

17 Mt 3,8

1 Kor 9,11


Pozdrav

1 Pavle, po voljata Bo`ja apostol naIsus Hristos, i bratot Timotej,

2 do svetiite i vernite bra}a vo IsusHristos {to se vo Kolosi: blagodatvam i mir od Boga na{iot Otec i Gos-pod Hristos!

Blagodarnost za Evangelieto 3 Mu blagodarime na Boga i Otecot

na na{iot Gospod Isus Hristos, seko-ga{ koga se molime za vas,

4 bidej}i slu{navme za va{ata veravo Hristos Isus i za qubovta va{a, ko-ja ja imate kon site svetii,

5 poradi nade`ta koja se ~uva za vasna nebesata, za koja porano ste slu{na-

le od slovoto na vistinata - Evangeli-eto,

6 koe e vo vas, kako i vo celiot svet, iprinesuva plod i raste, kako i me|u vasod onoj den koga ja ~uvte i poznavteBo`jata blagodat vo vistinata;

7 kako {to i nau~ivte od Epafras,na{iot vozquben sorabotnik, koj everen sluìtel Hristov zaradi vas,

8 i koj n# izvesti za va{ata qubov voDuhot.

Molitva za Crkvata9 Zatoa i nie, od onoj den koga go ~uv-

me toa, neprestano se molime i sakame

6 Mt 28,19-20 Mk 4,8 13,10 Dela 14,3 20,24.32 1 Tim 3,16

7 4,12 Fil 1,23

8 1 Kor 13,1

9 3,10 Lk 12,47 Efes 1,15-17 Fil 1,9

1,1-2 Dela 16,1

Rim 1,1 1 Kor 1,1-2 Efes 1,1-2

2 Dela 9,13

Rim 1,7

3 1,12

Rim 1,8-9 Efes 1,

15-16 5,4.20

1 Sol 1,2 Fil 1,4-5

5 1 Kor13,13

Efes 1,13

POSLANIE NA APOSTOL PAVLEDO KOLOSJANITE

Voved

Najverojatno Pavle nikoga{ ne go posetil Kolosi, gradot vo mala Azija(dene{na Turcija), na okolu 200 km isto~no od Efes. Prviot koj tamu go donelEvangelieto bil Epafras (Kol. 1,7; 4,12), eden od pridru`nicite na apos-tolot, koj samiot bil od Kolosi.

Dodeka Pavle se nao|al vo zatvor (4,3;10;18), verojatno vo Rim, Epafrasdo{ol da go izvesti deka Kolosjanite padnale pod vlijanie na propagatoritena edno novo u~ewe. Spored niv, za da se spoznae Bog i da se bide spasen, potreb-no e da se oboùvaat duhovnite sili, da se izvr{uvaat odredeni obredi (kakona pr. obrezanieto) i da se zapazuvaat strogite pravila koi se odnesuvaat najadeweto, pieweto i sl. Izvesten za ovaa voznemiruva~ka situacija, apos-tolot vedna{ im pi{uva na Kolosjanite deka e sosema dovolno samo da si spom-nat deka spasenieto ni e veteno od Boga vo Isus Hristos. Toj verojatno im godostavil ova poslanie so posredstvo na Tihik i Onisim (4,7–9).

Po pozdravot i molitvata za blagodarnost kon Boga (1,1–14), prviot del japravi o~igledna Hristovata nadmo}nost: Toj e pogolem od site duhovni sili,Toj e edinstveniot poglavar na crkvata (1,15–2,3). Vedna{ potoa, apostolotgo svrtuva vnimanieto na Kolosjanite kon isku{enijata vo koi moàt dazapadnat (2,4–25).

Posledniot del gi prikaùva prakti~nite sogleduvawa za noviot ìvot{to pretstoi vo zaedni{tvo so Hristos, vo samata hristijanska zaednica, vosemejstvoto i vo op{testvoto (3,1–4,6). Zaklu~okot donesuva niza li~ni pora-ki i pozdravi napi{ani svoera~no od apostolot (4,7–18).

La`nite u~ewa moàt da ja promenat formata i sodrìnata od edna epohavo druga. No tie imaat sekoga{ ne{to op{to: tie nastojuvaat da giottrgnat hristijanite od verata vo Hristos. Tokmu zatoa sodrìnata naPoslanieto do Kolosjanite e sekoga{ sovremena. Taa ja istaknuvanadmo}nosta na Hristos, Koj osloboduva od sekakvo duhovno ropstvo.

263

da se ispolnite so poznanie na Negova-ta volja vo sekoja mudrost i duhovnorazbirawe,

10 ta da postapuvate dostojno za Boga,ugoduvaj}i Mu vo s#, prinesuvaj}i plodvo sekoe dobro delo i da rastete vo poz-nanieto na Boga,

11 ukrepuvaj}i se so sekakva sila pre-ku Negovata slavna mo} za sekakva tr-pelivost i velikodu{nost so radost,

12 blagodarej}i Mu na Boga i Otecot,Koj n# napravi sposobni da u~estvuvamevo nasledstvoto na svetiite vo svetli-nata,

13 n# izbavi od vlasta na temninata in# vovede vo carstvoto na Svojot vozqu-ben Sin,

14 vo Kogo imame otkup preku krvtaNegova i prostuvawe na grevovite.

Li~nosta i Hristovoto delo 15 Toj e slika na nevidliviot Bog,

prvoroden pred sekoe sozdanie; 16 bidej}i preku Nego e sozdadeno s#

{to e na nebesata i {to e na zemjata,vidlivo i nevidlivo; bilo prestoli,bilo gospodstva, bilo na~alstva, bilovlasti - s# e preku Nego i za Nego soz-dadeno.

17 Toj e pred s#, i s# vo Nego stoi. 18 I Toj e glava na teloto, odnosno na

Crkvata. Toj e po~etok, prvoroden odmrtvite, za da ima prvenstvo vo s#.

19 Bidej}i vo Nego blagovoli Otecotda ja naseli seta polnota,

20 i preku Nego da izmiri s# so Sebe,ili zemno, ili nebesno, tvorej}i mir sokrvta na Negoviot krst.

21 I vas, koi nekoga{ bevte otu|eniod Boga, i neprijateli poradi pomisli-te kon lo{i dela,

22 sega ve primiri vo teloto na Nego-voto telo, preku Negovata smrt, za dave pretstavi pred Sebe sveti, neporo~-ni i bez vina,

23 samo ako ostanete vo verata tvrdi inepokoleblivi, i bidete neotklonliviod nade`ta na Evangelieto {to go ~uv-te, koe e propovedano na sekoe podne-besno sozdanie, i Komu {to jas, Pavle,mu stanav sluga.

Pavlovata dejnostkako sluga na Crkvata

24 Sega se raduvam vo svoite stradawaza vas i go popolnuvam nedostigot odHristovite maki vo moeto telo za telo-to Negovo, koe e Crkvata.

25 Nejze $ stanav sluìtel po Bo`janaredba {to mi e naloèna mene za vas,za da go ispolnam slovoto Bo`jo,

26 tajnata, skriena od vekovi i rodovi,a sega otkriena na Negovite svetii,

27 na koi Bog poèla da im pokaèkakvo bogatstvo na slava ima vo taatajna za neznabo{cite, odnosno dekaHristos, nade`ta na slavata, e vo nas.

28 Nego nie go propovedame, vrazumu-vaj}i gi site lu|e i u~ej}i gi so setamudrost, za da go pretstavuvame sekoj~ovek sovr{en vo Hristos;

29 zatoa se trudam i se boram. Za{toNegovata sila so golema mo} dejstvuvavo mene.

2 Sakam da znaete vo kakva golemaborba sum zaradi vas i zaradi onie

{to se vo Laodikija i vo Jerapol, iporadi site, koi ne me vidoa li~no.

2 Neka se ohrabrat srcata nivni ta,soedineti vo qubov vo sekoe bogatstvo,so potpolno razbirawe, da ja poznaattajnata na Boga i Otecot i na Hristos,

3 vo Kogo se skrieni site sokrovi{tana mudrosta i znaeweto.

4 A ova vi go velam za da ne ve izmaminekoj so lukavi zborovi;

5 za{to, makar i da sum otsuten soteloto, so duhot sum pri vas, raduvaj}ise i gledaj}i go va{iot red i cvrstina-ta na va{ata vera vo Hrista.

Ispolnetost so ìvototvo Hristos

6 Poradi toa, kako {to Go primivteGospod Isus Hristos, taka i odete poNego,

7 vkoreneti i utvrdeni vo Nego iukrepeni vo verata, kako {to ste nau-~eni, izobiluvaj}i vo nea so blagodar-nost.

8 Bra}a, pazete nekoj da ne ve zavede sofilozofija i so prazna izmama {to sepotpira na ~ove~koto predanie, na sti-hiite na svetot, a ne po Hristos;

18 Dela 26,23 Rim 8,29 1 Kor12,12-27 15,20 Efes 1,22-23 5,23 Evr 1,6 Otkr 1,5 3,14

19 2,9 Efes 1,23

20 1,16-17 Efes 1,7.10 2,13.16

21 Rim 5,10 Efes 2,12 4,18

22 1,28 Jn 1,14 Rim 7,4 2 Kor 11,2 Efes 1,4 2,14-16 5,27

23 1,5-6 Mk 16,15 1 Kor 5,5-8 Evr 3,14

24 2,1 Dela 9,16 2 Kor 4,10-12 11,23 2 Tim 2,10

25 Is 42,1-4 Mk 13,9-10 Dela 20,24 Efes 3,2

26 Rim 16,25-26 Efes3,3.5.9

27 Dela 13,47 Rim 5,2 8,19-21 Efes 1,18

28 1 Kor 2,6 Efes 4,13

10 Efes 2,10

4,1 Fil 1,27

1 Sol 2,12

11 Efes 1,19

3,16 6,10

12 5 Mojs33,3-4

Is.N. 14,1-5

Mudr 5,5 Dela 20,32

26,18 Rim 1,7 Efes 1,

11-13 1 Ptr 1,4

2,9

13 2 Mojs

14,30 Mt 3,17

Lk 22,53 Jn 8,12

Dela 26,17-18

Efes 1,6 2,2 5,8

14 Rim 3,24 Efes 1,7

15 1,18

1 Mojs 1,26 Izreki8,22-36

Mudr 7,26 Sir 1,4-9 Jn 1,1-18

2 Kor 4,4 Fil 2,6-11 1 Tim 3,16

Evr 1,3 Otkr 3,14

16 2,8.10 Jn 1,3 Rim 8,38-39

1 Kor 8,6 Efes 1,21

3,10 6,12

17 Izreki8,22-31 Jn 1,1

3,31 8,58

POSLANIE DO KOLOSJANITE

264

9 za{to vo Nego telesno ìvee setapolnota na Boèstvoto,

10 i vie da bidete ispolneti vo Nego,Koj e glava na sekoe na~alstvo i vlast;

11 vo Nego ste i obrezani preku nera-kotvoreno obrezanie, otkako go soble-kovte grevovnoto telo na plotta prekuobrezanieto Hristovo;

12 otkako se pogrebavte so Nego vokr{tevaweto, vo koe zaedno so Nego ivoskresnavte preku vera vo silata naBoga, Koj Go voskresna od mrtvite.

13 I vas, koi bevte mrtvi vo grevovitei vo neobrezanieto na va{eto telo, Tojzaedno so Nego ve oìvi, prostuvaj}ivi gi site grevovi;

14 izvr{uvaj}i go rakopisaniot zakon,koj so svoite propisi stana na{ nepri-jatel, kogo Toj go zede od sredinata i goprikova na krstot;

15 i, otkako ja zgrabi silata od na~al-stvata i vlastite, Toj gi izloì javnona pozor i slavej}i ja vo Sebe pobedatanad niv.

16 Pa taka, nikoj neka ne ve osuduva zajadewe ili piewe, ili za nekoj praznik,ili za mlad mesec ili saboti;

17 toa e samo senka na ona {to doa|a,a teloto e Hristos.

18 Nikoj svoevolno da ne ve mami sosmirenomudrost i sluèwe na angeli-te, vpu{taj}i se vo ona {to ne go videl,gordeej}i se zaludo so svojot telesenum,

19 i ne se pridruì kon Glavata, odKoja celoto telo, poddràno prekuzglobovi i vrski, raste so rastewe spo-red Boga.

Da se umre i da se ìvee vo Hrista 20 I taka, ako vie so Hristos umrevte

za po~etocite na svetot, toga{ zo{tose prepirate, kako u{te da ìveete vosvetot;

21 „Ne se fa}aj, ne vkusuvaj, ne pipaj!” 22 Site tie se opredeleni za raspa|a-

we - koga se upravuvaat spored ~ove~ki-te zapovedi i u~ewa.

23 Tie samo nalikuvaat na mudrost vosvoevolnoto bogosluèwe, vo la`niteponiznosti i vo ne{tedeweto na telo-to, no toa nema nikakva vrednost, osven{to go zasituvaat teloto.

3 I taka, ako ste voskresnale zaednoso Hrista, barajte go ona {to e go-

re, kade {to Hristos sedi oddesno naBoga;

2 mislete za nebesnoto, a ne za zemno-to.

3 Za{to vie umrevte, i va{iot ìvote sokrien so Hristos vo Boga.

4 A koga }e se javi Hristos, va{iotìvot, toga{ i vie }e se javite so Negovo slava.

Stariot i noviot ìvot 5 Zatoa umrtvete gi organite od zem-

nata priroda vo vas, odnosno bludstvo-to, ne~istotata, slasta, lo{ata èlba,lakomstvoto, koe e idolopoklonstvo!

6 Poradi tie poroci doa|a gnevotBo`ji vrz sinovite na neposlu{nosta,

7 me|u koi nekoga{ se dvièvte i vie,koga ìveevte vo tie poroci.

8 A sega i vie otfrlete s# od sebe:gnevot, lutinata, zlobata, huleweto,sramnite zborovi od svojata usta!

9 Ne laète se eden so drug, za{to ve-}e go soblekovte stariot ~ovek zaednoso negovite dela,

10 i se oblekovte vo noviot, koj seobnovuva vo poznanieto, spored obrazotna svojot Sozdatel.

11 Tuka nema pove}e ni Elini, niJudejci, ni obrezani, ni neobrezani, nivarvarin, ni skit, ni rob, ni sloboden,a s# i vo s# e Hristos.

12 I taka, kako izbranici Bo`ji, sve-ti i vozqubeni, oble~ete se vo milosrd-nost, dobrota, smirenost, krotost idolgotrpelivost;

13 trpete se eden so drug i pro{tavaj-te si. Ako nekoj ima poplaka na nekogo,kako {to Hristos vi prosti, taka i vienapravete!

14 A nad seto toa oble~ete se voqubov, koja s# svrzuva vo sovr{enstvo-to,

15 i mir Bo`ji da vladee vo srcatava{i, za {to ste povikani vo edno telo,i bidete blagodarni!

16 Slovoto Hristovo izobilno neka sevseli vo vas; vo sekoja mudrost da seu~ite i da se sovetuvate eden drug sopsalmi i himni, i so duhovni pesni,

12 3,1 Rim 6,4-11 8,11 Efes 1,19-20 Fil 3,10-11

13 1,22 Efes 2,1.5

14 Efes 2,14-15 1 Ptr 2,24

15 1 Kor15,24 2 Kor 2,14 Efes 1,21 1 Ptr 3,22 Otkr 12,7-8

16 Rim 14,1-12 1 Kor 8 10,14-33

17 Evr 8,5 10,1

19 Efes 1,22 2,21 4,15-16

20 Gal 4,3

21 1 Tim 4,3

22 Is 29,13 Mt 15,9 Mk 7,7

23 Rim 13,14

3,1 2,12 Ps 109,1 Mt 6,20-21 22,44 Mk 16,19 Jn 3,3 Efes 1,20 2,6 Evr 1,3

2 Mt 6,33

29 Efes 3,7 Fil 4,13

2,1 4,13-16

Otkr 1,11 3,14

2 Efes 3,

18-19

3 Is 45,3 Izreki

2,3-5 1 Kor

1,24.30 Efes 3,2

4 2,8

Rim 16,18 Efes 5,6

5 1 Kor 5,3 1 Ptr 5,9

6 1 Kor11,23

15,1-3 Efes 4,

20-21

7 Efes 2,

20-22 3,17

Juda 1,20

8 2,4

Mt 15,6 Gal 4,3

Efes 5,6

9 1,19

Efes 1,23

10 Efes 1,

21-22

11 3,9

Er 4,4 Rim 2,29

Efes 2,11 Fil 3,3

1 Ptr 3,21


265

peej}i Mu na Gospod so blagodarnost vosrcata va{i!

17 I s# {to pravite so zbor ili so de-lo, pravete go vo imeto na GospodaIsusa Hrista, blagodarej}i Mu prekuNego na Boga i Otecot!

Li~ni odnosi vo noviot ìvot 18 Vie, ènite, pokoruvajte im se na

maìte svoi, kako {to prilega vo ime-to na Gospod!

19 Vie, maìte, sakajte gi ènitesvoi i ne ogor~uvajte gi!

20 Deca, na roditelite svoi bidete imposlu{ni vo s#, za{to toa Mu e blago-ugodno na Gospod!

21 Tatkovci, ne draznete gi decatasvoi, za da ne pa|aat so duhot!

22 Vie, slugi, vo s# bidete im poslu{-ni na svoite zemni gospodari po telo,sluguvajte im ne samo pred o~i kakoonie {to sakaat da se umilkuvaat nalu|eto, tuku vo prostota na srceto, sostrahopo~it kon Boga!

23 I s# {to pravite, pravete go od du-{ata, kako za Gospod, a ne za lu|e,

24 znaej}i deka kako nagrada }e dobi-ete od Gospod nasledstvo, bidej}i naGospod Hristos Mu sluìte.

25 A koj vr{i nepravda, }e dobiespored nepravdata svoja; i nema da imapristrasnost!

4 Vie, gospodari, bidete spravedlivisprema slugite svoi i davajte im go

ona {to e pravi~no, za{to znaete dekai vie imate Gospodar na nebesata!

Preporaki 2 Bidete postojani vo molitvata,

bidete bodri vo nea so blagodarnost! 3 Molete se isto taka i za nas, za da

ni ja otvori Bog vratata na propovedtada ja razglasuvame Hristovata tajna,poradi koja sum i vo okovi,

4 ta da ja otkrijam, kako {to treba dazboruvam!

5 Sprema nadvore{nite odnesuvajtese blagorazumno, polzuvaj}i go vreme-to!

6 Zborot va{ sekoga{ da bide blago-daten, za~inet so sol, za da znaete kakotreba na sekogo da mu odgovarate!

Posledni pozdravi i li~ni poraki7 [to se odnesuva do mene, s# }e vi so-

op{ti Tihik, qubeniot brat i verensluìtel i sorabotnik vo Gospod,

8 kogo naro~no poradi toa go ispra-tiv kaj vas za da razbere kako ste i da vigi ute{i srcata va{i,

9 zaedno so Onisim, verniot i omilenna{ brat, koj e od vas; tie }e vi raska-àt s# {to stanuva ovde.

10 Ve pozdravuva Aristarh, koj e zat-voren so mene, i Marko, vnukot na Var-nava - za kogo dobivte zapoved: ako dojdekaj vas, primete go.

11 Isto taka i Isus, nare~en Just; tiese od obrezanite i edinstveni sotrud-nici za carstvoto Bo`jo, koi mi beauteha.

12 Ve pozdravuva od va{ite Epafras,sluìtel na Isus Hristos, koj sekoga{vo molitvite svoi se griì, da bidetesovr{eni i ispolneti so sekakva voljaBo`ja.

13 Svedo~am za nego deka toj ima gole-ma revnost i grià za vas i za onie {tose vo Laodikija i Jerapol.

14 Ve pozdravuva Luka, vozqubeniotlekar, i Dimas.

15 Pozdravete gi bra}ata vo Laodiki-ja, i Nimfana, i negovata doma{na crk-va!

16 Otkako ova poslanie }e bide pro~i-tano kaj vas, potrudete se da bide pro-~itano i vo laodikiskata crkva, a onaod Laodikija da go pro~itate i vie.

17 Kaète mu na Arhip: „Gledaj jaslu`bata, {to si ja primil vo Gospodda ja izvr{uva{!”

18 Svoera~en pozdrav od mene, Pavle.Pomnete gi okovite moi! Blagodat me|usite vas. Amin!

15 1,3.18.20 Jn 14,27 Efes 4,4 Fil 4,7

16 1,28 Rim 15,14 Efes 4,29 1 Sol 5,11

17 1,3 Rim 14,7 1 Kor10,31

18-19 1 Kor 7,1-16

18 1 Mojs 3,16 1 Kor 11,3

19 1 Ptr 3,7

20-21 Evr 12,4-11

20 Efes 6,1

21 Efes 6,4

22 3 Mojs25,43 1 Kor 7,

24 Rim 12,11

25 5 Mojs10,17 Rim 2,11 Efes 6,9

4,1 3 Mojs25,43.53 Sir 5,7 Efes 6,9

2-4 Efes 6,18-20

2 Mt 26,41 Rim 12,12 Fil 4,6

3 2,12

Rim 6,2-3 2 Kor 5,14

4 Lk 17,30 Rim 8,19 Gal 2,20 Fil 1,21

1 Sol 4,17 1 Ptr 1,6-8

1 Jn 3,2

5 Mt 3,7

Mk 9,43-47 Rim 1,29

6,6-11 Gal 5,24

6 Efes 5,6

8 Rim 1,18

3,12 Evr 12,1

Jk 1,21 1 Ptr 2,1

9 Efes

4,22.25 Jk 3,14

10 1,15

1 Mojs 1,26 Ez 36,26-27

Ps 50,11 Rim 12,2

13,14

11 Rim 10,12

1 Kor12,13 15,28

Gal 3,27-28

12 Efes 4,2

13 Mt 6,14

17,17 18,21-35 2 Kor 2,

5-11 Efes 4,32

5,2

14 Rim 13.

8-10 1 Kor 13,1

Efes 4,3


Pozdrav

1 Od Pavle, Silvan i Timotej - docrkvata na Soluwanite vo Bog Ote-

cot na{ i vo Gospod Isus Hristos, bla-godat vam i mir od Bog Otecot i GospodIsus Hristos!

@ivotot i verata na Soluwanite 2 Sekoga{ Mu blagodarime na Boga za

site vas, se}avaj}i se na vas vo molit-vite na{i, neprestano,

3 go spomenuvame deloto na va{ata ve-ra, trudot na va{ata qubov i istrajnos-ta vo nade`ta va{a vo na{iot GospodIsus Hristos pred Boga i Otecot na{.

4 Znaeme, vozqubeni bra}a od Boga,deka ste izbrani,

5 za{to na{eto Evangelie ne dojde kajvas samo so slovo, tuku i vo sila i voSvetiot Duh, i vo polna uverenost: sa-mi znaete kakvi bevme me|u vas zaradivas.

6 I vie se ugledavte na nas i na Gos-pod, koga vo golemi maki go primivteslovoto so radost na Svetiot Duh,

7 taka {to stanavte obrazec za sitevernici vo Makedonija i Ahaja.

8 Za{to od vas odekna slovoto Gospo-dovo ne samo vo Makedonija i Ahaja, tu-ku i vo sekoe mesto se pronese slavataza verata vo Boga, taka {to nema potre-ba nie ne{to da zboruvame.

9 Vpro~em, vernicite sami razglasu-vaat za nas, za na{eto doa|awe kaj vas, i

5 Dela 1,8 Rim 1,16 15,19

6 Mt 10,18 Mk 13,9 Lk 8,13 21,12-13 Jn 15,20 Fil 1,14 3,17

7 Rim 15,26 1 Ptr 5,3

8 Rim 1,8 2 Sol 3,1

9 Er 10,10 Dela 14,15

1,1 2,14

Dela 14,23 15,22

Rim 1,7 1 Kor 1,2

2 Rim 1,9 Kol 1,3

3 Rim 8,25

1 Kor13,13

Otkr 2,2

4 Is 65,9.22

Lk 18,7 Rim 1,7

2 Sol 2,13 1 Ptr 1,2

PRVO POSLANIE NA APOSTOLPAVLE DO SOLUWANITE

Voved

Vo tekot na vtoroto misionersko patuvawe, po zaminuvaweto od Filipi,apostol Pavle pristignuva vo Solun, glavniot grad na rimskata provincijaMakedonija, na severoistok od Grcija. Toj tamu osnival zaednica, no negoviotprestoj trael neo~ekuvano kratko poradi sprotivstavuvawata na del od jude-jskata kolonija. Prinuden brgu da go napu{ti Solun, se vratil duri vo Verija(Dela 17,1–10). Ne{to podocna koga prestojuval vo Korint, negoviotpomo{nik Timotej mu se pridruùva i mu dava izve{taj za sostojbata voSolun. Taka Pavle go napi{al prvoto od dvete Poslanija do Soluwanite,nesomneno od Korint. Ekspertite glavno se soglasuvaat deka ova Poslanie enajstaroto vo Noviot zavet i go datiraat vo periodot okolu 50-tata godi-na po Hr.

Novite privrzanici od Solun go raduvaat apostolot. Toj Mu blagodari naBoga za primerot {to Soluwanite im go davaat na drugite zaednici vo taaoblast. Postojano potsetuvaj}i se na deloto {to toj samiot go izvr{ilme|u niv, kaùva deka bi sakal da gi vidi (1,1–3,13). Toj u{te i gi pottiknuvane samo da ostanat, tuku i ponatamu da napreduvaat vo hristijanskiotìvot (4,1–12). Me|u drugoto, dava odgovor i na pra{awata {to tie si gipostavuvaat vo vrska so voskresnuvaweto na mrtvite i za slavnoto Hristovodoa|awe (4,13–5,11). Toj go zavr{uva svoeto poslanie so preporaki i pozdravi(5,12–28).

Ova pismo e za pouka na site {to gi voznemiruva mo`nosta za krajot navremiwata. Toa gi potsetuva vernicite deka najzna~ajno za niv e da bidatposvedo~eni deka mu pripa|aat na svetot na svetlinata. Gospod dal vetuvawedeka }e dojde, bez ogled na datumot i toga{ tie }e bidat „zasekoga{ soGospod” (4,17).

267

kako od idolite se obrativte kon Bogaza da Mu sluìte na ìviot i vistin-ski Bog,

10 i da Go o~ekuvate od nebesata Nego-viot Sin, Kogo Toj Go voskresna odmrtvite, Isus, Koj n# izbavuva od gne-vot {to doa|a.

Misionerskata aktivnost na Pavlevo Solun

2 Vie sami znaete, bra}a, deka na{e-to doa|awe kaj vas ne be{e zaludo;

2 naprotiv, otkako postradavme i bev-me porugani vo Filipi, kako {to zna-ete, nie se ohrabrivme vo na{iot Bogda vi Go propovedame Bo`joto Evange-lie so te{ka borba.

3 Za{to na{iot pottik ne proizlegu-va ni od zabluda, nitu od ne~isti pobu-di, nitu od lukavstvo,

4 tuku, kako {to Bog n# udostoi da niGo doveri Evangelieto, taka i zboruva-me - ne za da im ugoduvame na lu|eto, tu-ku na Boga, Koj gi ispituva srcata na-{i.

5 Za{to nikoga{ ne sme se posluìleso laskavi zborovi, kako {to znaete;nitu so pomisli za korist: Bog e sve-dok!

6 I ne baravme slava od lu|e - nitu odvas, nitu od drugi,

7 iako moèvme i da se nametneme ka-ko Hristovi apostoli. No sepak niebevme me|u vas taka ne`ni, kako {to seodnesuva majkata koga gi doi svoitedeca.

8 Taka polni so qubov kon vas, bevmegotovi da vi go predademe ne samo Evan-gelieto Bo`jo, tuku i du{ite svoi,za{to ni stanavte dragi.

9 Spomnete si bra}a za na{iot trud imaka: rabotej}i dewe i no}e za da ne mudodevame nikomu od vas, nie vi Go pro-povedavme Evangelieto Bo`jo.

10 Svedoci ste vie, kako i Bog, dekasveto, pravedno i besprekorno postapu-vavme pred vas, koi veruvate.

11 Za{to znaete deka sekogo od vas,kako tatko decata svoi,

12 nie go pottiknuvavme i ute{uvavmei prekolnuvavme da ìvee dostojno zaBoga, Koj ve povikal vo Svoeto carstvoi slava.

Pofaluvawe na veratana Soluwanite

13 Zatoa i neprestano Mu blago-darime na Boga, za{to, otkako go pri-mivte slovoto Bo`jo od nas, go primiv-te ne kako slovo ~ove~ko, tuku - kako{to e - slovo Bo`jo, koe i dejstvuva vovas, koi veruvate.

14 Vie, bra}a, stanavte podràvatelina Bo`jite crkvi vo Hristos Isus, {tose vo Judeja, bidej}i i vie isto takapretrpevte od svoite sonarodnici,kako i onie od Judejcite

15 {to gi ubija Gospod Isus i proro-cite, i nas n# izbrkaa, i na Boga ne Muugodija, i na site lu|e im se protivat;

16 tie {to ni pre~at da im zboruvamena neznabo{cite, za da se spasat i sotoa sekoga{ gi dopolnuvaat grevovitesvoi; no gnevot gi dostigna na kraj.

Pavle posakuva povtorno da gi vidiSoluwanite. Ispra}aweto

na Timotej 17 A nie, bra}a, otkako bevme odvoeni

od vas za kratko vreme, daleku od o~i,no ne i od srce, so u{te pogolema èl-ba se grièvme da ve vidime.

18 Poradi toa, nie, a najmnogu jas,Pavle, nekolkupati posakavme da dojde-me kaj vas; no n# popre~i satanata.

19 Za{to, koj e na{ata nade` ili ra-dost, ili venec za pofalba? Ta ne steli vie pred na{iot Gospod Isus Hris-tos pri Negovoto doa|awe?

20 Da, vie ste na{ata slava i radost!

3 Poradi toa, ne moèj}i ve}e datrpime, smetavme deka }e bide

dobro vo Atina da ostaneme sami, 2 i go isprativme Timotej, na{iot

brat i slugata Bo`ji, i na{iot sotrud-nik vo Evangelieto Hristovo, za da veukrepi i ute{i vo va{ata vera,

3 ta nikoj da ne se pokoleba vo tiemaki; za{to sami znaete deka zatoa smeopredeleni.

4 Bidej}i nie, i koga bevme kaj vas, vipretskaùvavme deka }e stradame, kako{to i stana, i vie znaete.

5 Poradi toa i jas, ne moèj}i ve}e datrpam, prativ da doznaam za verata va-

13 1,2 Mk 4,16 Dela 11,1 Rim 11,16 Gal 1,11 2 Sol 2,13 Evr 4,12

14 1,6 Dela17,5.13 Gal 1,22

15 Lk 24,20 Mk 10,34 Dela 2,23 7,52 13,45.50 14,2.5.19

16 1,10 1 Mojs15,16 Mt 23,32-33 Rim 1,18

17 3,10 Rim 1,10-11 1 Kor 5,3 Kol 2,1.5

18 2 Sol 2,7.9

19 3,13 5,23 Ez 16,12 Mt 16,27 1 Kor 9,25 15,23 Fil 2,16 4,1

20 2 Kor 1,14 Fil 4,1

3,1 Dela 17,15

2 Dela 16,1-3 17,14-16 1 Kor 3,9 Kol 1,1

3 Mk 13,3-17 Dela 14,22 Efes 3,13 2 Tim 3,12

10 Mt 3,7

Rim 5,9 1 Kor 1,7 Tit 2,13

2,1 1,5.9

2 Dela 16,

19-24 17,1-5

Rim 1,1 Fil 1,30

4 Er 11,20

Ps 7,9 2 Kor 5,9 Gal 1,10 Efes 3,7

1 Tim 1,11

5 2,10

Dela 20,33 Rim 1,9

3 Ptr 2,3

6 Jn 5,41.44

7 Gal 4,19

8 Jn 15,13 Rim 9,3

2 Kor12,15

9 4,11

Dela 18,3 20,33-35

1 Kor 4,12

10 4,11

2 Sol 3,7-9

11 1 Kor 4,15

12 Mt 4,17

Efes 4,1 Fil 1,27 2 Sol 1,5

1 Ptr 5,10

PRVO POSLANIE DO SOLUWANITE

268

{a da ne bi ve isku{al nekako Isku{u-va~ot, ta da otide zaludo na{iot trud.

6 Sega, otkako se vrati Timotej kajnas od kaj vas i ni donese dobra vest zava{ata vera i qubov, i deka sekoga{imate dobar spomen za nas i kopneete dan# vidite, kako i nie vas,

7 nie, i pokraj seta maka i nevolja, seute{ivme za vas, bra}a, so va{ata vera;

8 za{to nie sega ìveeme, koga viestoite vo Gospod.

9 Kakva blagodarnost, navistina, mo-ème da Mu vozdademe na Boga za vas zaseta radost so koja se raduvame poradivas pred na{iot Bog,

10 koga dewe i no}e mnogu usrdno semolime, za da go vidime va{eto lice ida go dopolnime ona {to $ nedostiga nava{ata vera?

11 A sam Bog i Otecot na{ i IsusHristos, na{iot Gospod, neka gonaso~i patot na{ pravo kon vas!

12 Vam, pak, Gospod da vi dade da ras-tete i da izobiluvate vo qubov eden kondrug i kon site, kakva {to i nie imamekon vas,

13 i da gi utvrdi va{ite srca, ta dabidat neporo~ni vo svetosta pred Bogai Otecot na{ pri doa|aweto na na{iotGospod Isus Hristos so site Negovisvetii! Amin!

@ivotot koj mu e ugoden na Boga:~istota, bratska qubov

4 I taka, bra}a, ve molime i ve za-kolnuvame vo Hristos Isus, onaka,

kako {to nau~ivte od nas kako treba daìveete i da Mu ugodite na Boga, kako{to i postapuvate, s# pove}e vo toa danapreduvate;

2 Vie znaete kakvi poraki vi dadovmeod imeto na Gospoda Isusa.

3 Ova e voljata Bo`ja, va{ata svetost:da se vozdrùvate od bludstvo,

4 i sekoj od vas da znae da go pazi svo-jot sad vo svetost i ~estitost,

5 a ne vo pohotna strast, kako nezna-bo{cite, koi ne Go poznavaat Boga,

6 i da ne prestapuva i go izmamuva votoa bratot svoj; bidej}i Gospod za setotoa se odmazduva, kako {to vi zboruvav-me i svedo~evme porano.

7 Za{to Bog ne n# povika kon ne~is-tota, tuku vo svetost.

8 A koj go otfrla toa, toj otfrla ne~ovek, tuku Boga, Koj Go dade SvojotDuh Sveti vo nas.

9 Za bratoqubieto, pak, nema potrebada vi pi{uvam, za{to vie sami ste nau-~eni od Boga da se sakate eden so drug,

10 bidej}i taka i postapuvate so sitebra}a po cela Makedonija. I ve pottik-nuvame, bra}a, u{te pove}e da napredu-vate,

11 i usrdno da se griìte da ìveetemirno, da si ja izvr{uvate sopstvenatarabota i da rabotite so svoi race kako{to vi zapovedavme;

12 da postapuvate ~esno sprema nad-vore{nite i da ne zavisite od nikogo.

Voskresenieto na mrtvitei o~ekuvawe na denot

na Gospodovoto doa|awe 13 Bra}a, ne sakame da bidete vo nez-

naewe za onie koi se upokoeni, za da netaìte kako i drugite, {to nemaatnade`.

14 Za{to, ako veruvame deka Isusumre i voskresna, taka Bog i upokoeni-te preku Isus, }e gi dovede so Nego.

15 Ova, pak, vi go velime preku slovo-to Gospodovo, deka nie, ìvite, {to }eostaneme do doa|aweto na Gospod, nemada stigneme pred upokoenite.

16 bidej}i Sam Gospod po zapoved, naglasot na arhangel i pri truba Bo`ja,}e sleze od neboto, i najnapred }e vos-kresnat mrtvite;

17 a potoa, nie, {to sme ostanale ì-vi, zaedno so niv }e bideme grabnati naoblacite, za da se sretneme so Gospodvo vozduhot, i taka sekoga{ }e bidemeso Gospod.

18 Pa zatoa, ute{uvajte se eden so drugso tie zborovi.

5 A za vremiwata i ~asovite, bra}a,nema potreba da vi se pi{uva,

2 bidej}i vie samite mnogu dobro zna-ete: denot Gospodov }e dojde kako kra-dec vo no}no vreme.

3 I dodeka u{te velat: „Mir i bezbed-nost!”, Toga{ nenadejno }e gi snajdepropast i ne }e moàt da izbegnat.

6 5 Mojs32,35 Ps 93,1 Sir 5,3

7 Jn 17,19 2 Sol 2,13-14 1 Ptr 1,15-16

8 Ez 36,27 37,14 Lk 10,16 Rim 5,5 2 Kor 1,22 Gal 4,6 1 Jn 3,24

9 Is 54,13 Er 31,33-34 Jn 6,45 13,34

10 3,12 2 Sol 3,4

11 Efes 4,28 2 Sol 3,6-12

12 Mk 4,11 1 Kor 5,12 Kol 4,5

13 Efes 2,12

14 Mk 9,31 Rim 14,9 1 Kor 15,3-4 2 Kor 4,14

15 Mt 16,27 1 Kor7,10.25 15,51

16 1,10 Mt 24,30-31 1 Kor15,23.52 2 Sol 1,7

17 Jn 12,26 14,2-3 17,24 Fil 1,23

18 5,11

4-5 Gal 4,11 Fil 2,16

4 Mt 16,24

Dela 14,22 Evr

10,32.36

5 Mt 4,3

6 Dela 18,5 2 Sol 1,3

7 2 Sol 1,3-4

Otkr 2,9-10

8 2 Sol 2,15

10 Fil 1,25

12 5,15

Fil 1,9 2 Sol 1,3

Tit 3,2

13 5,23

5 Mojs 33,3 Zah 14,5

Dan 7,25.27 Mt 25,31 1 Kor 1,8 Fil 1,10

Otkr 14,10

4,1 2,13

Rim 12,1-2 2 Sol 3,6

2 4,15

3 5,23

3 Mojs 19,2 Mt 6,10

Rim 6,19 Efes 1,4

Evr 10,10 1 Ptr 1,16

4 1 Kor

6,13.15 7,2

1 Ptr 3,7

5 Er 10,25 Ps 78,6


269

4 No vie, bra}a, ne ste vo temnina, tadenot da moè da ve zate~e kako kradec.

5 Bidej}i site vie ste sinovi na svet-linata i sinovi na denot; nie ne smesinovi na no}ta, nitu na temninata.

6 I taka, da ne spieme kako i drugite,tuku da bideme budni i trezni.

7 Za{to onie {to spijat, no}e spijat,i onie {to se opivaat, no}e se opivaat.

8 Nie, pak, kako sinovi na denot, dabideme trezni i oble~eni vo oklopotna verata i qubovta i {lemot na na-de`ta za spasenie,

9 za{to Bog n# opredeli ne za gnev,tuku da dobieme spasenie preku na{iotGospod Isus Hristos,

10 Koj umre za nas, ta nie da ìveemezaedno so Nego, bilo koga sme budni,ili koga spieme.

11 Poradi toa ute{uvajte se me|u sebei nadgraduvajte se eden so drug onakakako {to i pravite!

Posledni preporaki i pozdravi 12 I ve molam, bra}a, da gi uvaùvate

onie {to se trudea me|u vas, i ve vodatvo Gospod, i onie koi ve ute{uvaat.

13 I kon niv da imate pregolema qu-bov zaradi nivnoto delo. @ivejte vomir me|u sebe!

14 Bra}a, ve molam, pou~uvajte gi ne-urednite, ute{uvajte gi malodu{nite,

potkrepuvajte gi slabite i bidete dol-gotrpelivi kon site.

15 Gledajte nikoj nikomu da ne vra}azlo za zlo; tuku sekoga{ barajte dobroeden na drug, i na site!

16 Raduvajte se sekoga{! 17 Molete se postojano! 18 Blagodarete za s#, za{to takva e

voljata Bo`ja vo Hristos Isus spremavas!

19 Ne gasnete Go Duhot! 20 Proro{tvata ne gi omalovaùvaj-

te! 21 S# ispituvajte, za dobroto drète

se! 22 Klonete se od sekakvo zlo! 23 A Sam Bog na mirot da ve osveti

napolno vo s#, i celiot va{ duh i du-{ata i teloto da se zapazat bez porok zadoa|aweto na na{iot Gospod IsusHristos!

24 Veren e Onoj, Koj ve povikuva. Toj i}e go napravi toa.

25 Bra}a, molete se za nas! 26 Pozdravete gi site bra}a so svet

celiv! 27 Ve zakolnuvam vo Gospod ova posla-

nie da im go pro~itate na site svetibra}a.

28 Blagodatta na na{iot Gospod IsusHristos neka bide so vas. Amin!

11 Efes 2,20-22 5,19 Kol 3,16 Juda 1,20

12 1 Kor16,16-18 Gal 6,6 1 Tim 5,17 Evr 13,17

13 Mk 9,50

14 2,12 Is 35,4 Mt 18,15 Rim 14,1 1 Kor 8,7 13,4

17 Lk 18,1 Rim 12,12 Kol 4,2

18 Efes 5,20

19 Efes 4,30

21 1 Kor14,29 1 Jn 4,1

23 Is 11,6 Rim 15,33 2 Sol 3,16

5,1 Dan 2,21 Mt 24,36 Dela 1,7

3 Er 4,31

6,14 8,11

Lk 21,34-35

Jn 16,21-22 2 Sol 1,9

4 Jn 12,46

Dela 26,18 1 Jn 2,8

5 Lk 16,8 Jn 8,12

Rim 13,12 Efes 5,8-9

6 Mt 24,

42-44 25,1-12

Rim 13,11 1 Ptr 1,13

5,8

8 1,3

Is 59,17 Mudr 5,18

9 1,10

2 Sol 2,14

10 4,14

Rim 14,8-9


Pozdrav

1 Pavle, Silvan i Timotej do crkva-ta na Soluwanite vo Bog Otecot

na{ i Gospod Isus Hristos: 2 blagodat vam i mir od Bog Otecot

na{ i Gospod Isus Hristos!

Pravedniot Bo`ji Sud 3 Dol`ni sme sekoga{ da Mu blagoda-

rime na Boga za vas, bra}a, onaka kako{to prilega, zatoa {to verata va{a ne-obi~no mnogu raste, i zaemnata qubovkaj site vas izobiluva,

4 taka {to nie samite se falime sovas vo Bo`jite crkvi za va{eto trpe-nie i vera i pokraj site progoni i ma-ki, {to gi podnesuvate:

5 toa e dokaz za pravedniot Bo`ji suddeka vie }e se udostoite so carstvotoBo`jo za koe stradate.

6 Bidej}i spravedlivo e pred Boga daim gi vrati makite va{i na onie {tove ma~ea,

7 a vam, na ma~enite, da vi vozvratispokojstvo zaedno so nas, koga GospodIsus }e se javi od neboto so angelite naSvojata sila,

8 vo rasplamnat ogan da im se odmaz-duva na onie koi ne Go poznavaat Boga,koi ne go poslu{aa Evangelieto na na-{iot Gospod Isus Hristos.

9 Tie so ve~na pogibel }e bidat kazne-ti daleku od liceto na Gospod i odslavata na Negovata mo},

10 koga }e dojde Toj za da bide pros-laven vo onoj den sred Svoite svetii, ida Mu se voshituvaat site onie {to po-veruvaa, a isto taka i vie, bidej}i sovera go primivte na{eto svedo{tvo.

6 Fil 1,28 Otkr 18,6-7

7 1 Kor 1,7 1 Sol 3,13 4,16

8 2 Mojs 3,2 Is 66,4.15 Er 10,25 1 Ptr 4,17

9 Is2,10.19.21

10 Is 2,11-17 Ps 67,34 89,8 Kol 3,4 1 Sol 2,12 3,13

1,1 Dela 15,22

16,1 1 Sol 1,1

2 Rim 1,7

3 1 Sol 1,2

3,6.12

4 1 Kor 1,2 2 Kor 7,4

1 Sol 2,19-20

1 Tim 6,11 Otkr 1,9

5 Mt 4,17

5,10 Lk 20,35

1 Sol2,12.14

VTORO POSLANIE NA APOSTOLPAVLE DO SOLUWANITE

Voved

Vo Vtoroto poslanie do Soluwanite, apostol Pavle povtorno se navra}a nave}e postavenoto pra{awe vo prvoto poslanie: problemot okolu slavnotoHristovo doa|awe. Ovoj problem i ponatamu gi voznemiruva hristijanite odSolun. Nekoi me|u niv gi ubeduvaat drugite deka denot e ve}e dojden (2,2), dode-ka drugi odbivaat da rabotat poradi opasnosta {to se zakanuva od krajot navremiwata i ìveat zavisni od licata {to rabotat (3,6–12). Poslanieto imaza cel da gi ispravi pogre{nite zamisli koi $ sozdavaat nevolji na crkvata voSolun.

Apostolot zapo~nuva so blagodarnost kon Boga za verata i qubovta so kojahristijanite od Solun ve}e se dokaàa. Istovremeno, toj Go moli Gospoda daim dodeli dolgotrpenie i istrajnost vo slu`bata za koja se povikani (1,1–12).Vedna{ potoa toj minuva na centralnata sodrìna na poslanieto, odnosno,pou~uvaweto vo vrska so slavnoto doa|awe Hristovo. A ova nema da dojde predda se pojavi edna misteriozna li~nost, predvodena od satanata, koja }e godonese od svoja strana buntot protiv Boga i sprotivstavuvaweto naHristos (2,1–12). Soo~eni so napadite na silata na zloto, stanuva neophodnovernicite da ìveat cvrsti vo nivnata vernost kon Evangelieto ineprestano da se molat (2,13-3,5). Vedna{ potoa apostolot energi~no se zavze-ma protiv odnesuvaweto na mrzlivcite i im go poso~uva primerot na onie koirabotat, za da ne mu bidat nikomu na tovar (3,6–15). Blagoslovot i poz-dravite go so~inuvaat i kratkiot zaklu~ok na poslanieto (3,16–18).

Slavnata izreka „Koj ne saka da raboti, ne treba pove}e ni da jade”, (3,10) gopravi ~itatelot pretpazliv posle pro~ituvaweto na ova poslanie.

271

11 Zatoa i se molime sekoga{ za vas dave udostoi na{iot Bog za zvaweto i daja ispolni so sila sekoja èlba za dob-rina i sekoe delo na verata,

12 ta da se proslavi vo vas imeto nana{iot Gospod Isus Hristos, i vie voNego po blagodatta na na{iot Bog i naGospod Isus Hristos.

ôvekot na bezzakonieto

2 A {to se odnesuva do doa|aweto nana{iot Gospod Isus Hristos i

na{eto sobirawe kaj Nego, ve molam,bra}a,

2 da ne se pokolebate lesno vo misli-te svoi i da ve obzema uàs, bilo pora-di nekoj duh, bilo poradi nekoj zbor,ili preku poslanie, nebare kako od nasisprateno, deka boèm ve}e nastapilHristoviot den.

3 Nikoj da ne ve izmami na nieden na-~in; za{to onoj den nema da nastapi do-deka najnapred ne dojde otpa|awe i nese otkrie ôvekot na grevot, Sinot napogibelta,

4 koj se protivi i se prevoznesuva nads# {to se narekuva Bog ili svetost, zada sedne kako bog vo Bo`jiot hram,pretstavuvaj}i se sebe samiot kako Bog.

5 Ne pomnite li deka u{te koga bevkaj vas vi zboruvav za toa?

6 Sega znaete {to go zadrà nego da seotkrie vo svoe vreme.

7 Tajnata na bezzakonieto ve}e dej-stvuva, samo toa nema da bide izvr{enododeka ne se otrgne onoj {to ja zadrù-va sega;

8 toga{ }e se otkrie i bezzakonikot,kogo {to Gospod Isus }e go ubie sozdivot na ustata Svoja i preku pojavatana Svoeto doa|awe }e go istrebi.

9 Doa|aweto na toj bezzakonik }e bidepo dejstvo na satanata, so sekakva silai znaci i la`ni ~udesa,

10 i so sekakvo nepravedno izmamuva-we me|u onie koi zaginuvaat, zatoa {tone ja primile qubovta na vistinata tada bi se spasile.

11 I zatoa Bog }e im isprati sila nazabluda za da poveruvaat na lagata,

12 ta da bidat osudeni site koi ne po-veruvaa vo vistinata, a ja zasakaa ne-pravdata.

Cvrstina vo verata 13 Nie, pak, sme dol`ni da Mu blago-

darime na Boga za vas sekoga{, vozqube-ni od Gospod bra}a, zatoa {to od po~e-tokot, preku osvetuvaweto od SvetiotDuh i preku verata vo vistinata, Bog veizbra za spasenie,

14 kon koe ve povika preku na{etoEvangelie za da ja pridobiete slavatana na{iot Gospod Isus Hristos.

15 I taka, bra}a, stojte i drète gipredanijata {to gi nau~ivte bilopreku na{eto slovo, bilo preku na{etoposlanie.

16 A sam Gospod na{, Isus Hristos, iBog i Otec na{, Koj n# vozqubi i prekublagodatta Svoja ni dade ve~na uteha idobra nade`,

17 neka gi ute{i srcata va{i i da veutvrdi vo sekoe slovo i dobro delo!

Pottik na molitva i rabota

3 Potoa, bra}a, molete Mu se na Bogaza nas, ta slovoto Gospodovo da se

rasprostranuva i da se slavi na sekoemesto, kako i me|u vas,

2 i da se izbavime od èstoki i zlob-ni lu|e, bidej}i nemaat site vera.

3 No veren e Gospod Koj }e ve utvrdii zapazi od lukaviot.

4 Nie sme uvereni za vas vo Gospod de-ka go vr{ite i deka }e go vr{ite ona{to vi go zapovedame.

5 A Gospod neka gi naso~i srcata va-{i pravo kon qubovta Bo`ja i trpenie-to Hristovo!

6 Vi zapovedam, bra}a, isto taka voimeto na na{iot Gospod Isus Hristos,da se dvoite od sekoj brat koj ìvee ne-uredno, a ne spored predanieto {to godobivte od nas!

7 Sami znaete kako treba da se ugle-date na nas, bidej}i nie ne ìveevmeneuredno kaj vas,

8 nitu, pak, kaj nekogo jadevme leb da-rum, tuku rabotevme so trud i maka de-we i no}e za da ne mu dodevame na niko-go od vas.

9 I ne poradi toa {to nemavme vlast,tuku za da bideme primer, ta da se ugle-date na nas.

11 3 Car22,22 Is 6,10 Jn 3,19 Rim 1,28 2 Tim 4,4

12 Jn 9,39

13 1,3 Jn 15,16 Efes 1,4 1 Sol 1,2 2,13 1 Ptr 1,2

14 1 Sol 2,12 4,7 5,9

15 3,6 1 Kor 11,2 16,13

16 1 Sol 3,11 1 Ptr 1,3

17 1 Sol 3,12-13

3,1 Ps 147,4 Efes 6,19 Kol 4,3 1 Sol 5,25

3 Mt 6,13 1 Kor 1,9 1 Sol5,22.24 Evr 10,23 1 Jn 2,14

4 2 Kor 7,15-16 Gal 5,10

6 2,15 3,14 Mt 18,17 Rim 16,17 1 Kor5,9.11 1 Sol 5,14

7 1 Sol 1,6

11 Fil 2,13 Kol 1,9

1 Sol 1,3

12 Is 24,15

66,5 Mal 1,11

Jn 17,22.24

2,1 Mt 24,31

1 Kor15,23

2 3,17

Mk 13,7 1 Kor 1,8

1 Sol 2,19 3,13

4,15-17 5,2.4

3 Jn 17,12

Efes 5,6-8 1 Tim 4,1 Otkr 13,5

4 Is 14,13

Ez 28,2 Dan 7,25

8,25 11,36

Otkr 13,5

5 1 Sol 3,4

6 Otkr 20,

7-10

7 Mk 13,10

8 Is 11,4 Ps 32,6 Jov 4,9

Otkr19,11-21

9 Mt 24,24

Jn 4,48 Otkr 13,13

10 Mt 24,12

Jn 8,34-44 1 Kor 1,18

Efes 2,2

VTORO POSLANIE DO SOLUWANITE

272

10 Za{to, koga bevme me|u vas vi go za-povedavme ova - koj ne saka da raboti,toj neka i ne jade.

11 No slu{ame deka nekoi od vas ì-veat neuredno, ni{to ne rabotat, tukuse zanimavaat so prazni raboti;

12 na takvite im zapovedame i gi mo-lime vo na{iot Gospod Isus Hristosda rabotat tivko i da si go jadat svojotleb.

13 A vam, bra}a, da ne vi zdodejuva dapravite dobro.

14 Ako nekoj ne gi poslu{a na{itezborovi od ova poslanie, obeleète go

i ne druète se so nego, za da se posra-mi;

15 no ne smetajte go za neprijatel, tu-ku pou~uvajte go kako brat.

Blagoslov i pozdrav 16 A Sam Gospod na mirot neka vi da-

de mir sekoga{ i vo sekoe delo! Gospodneka e so site vas!

17 Svoera~en pozdrav od mene, Pavle;toa e beleg vo sekoe poslanie; jas pi{u-vam taka.

18 Blagodatta na na{iot Gospod IsusHristos neka bide so site vas. Amin.

15 Mt 18,15-18 2 Kor 2,7 Gal 6,1 1 Sol 5,14

16 Ruta 2,4 Rim 15,33 1 Sol 5,23

17 2,2 1 Kor16,21 Gal 6,11

18 Rim 16,20 1 Sol 5,28

8 Mt 6,11

Dela 18,3

9 Mt 10,10

1 Kor 4,16

11 3,6

1 Tim 5,13

12 1 Mojs 3,19

13 Gal 6,9

14 3,6

1 Kor5,5.9-11

VTORO POSLANIE DO SOLUWANITE

Pozdrav

1 Pavle, apostol na Isus Hristos,po povelba na Boga na{iot Spasi-

tel i Gospod Isus Hristos, na{ata na-de`,

2 do Timotej, vistinskoto ~edo po ve-ra. Blagodat, milost i mir od Bog Ote-cot na{ i Hristos Isus na{iot Gos-pod!

Opomeni protiv la`nite u~ewa 3 Kako {to na trgnuvawe za Makedo-

nija te molev da ostane{ vo Efes da im

zapoveda{ na nekoi da ne propovedaatdrugo u~ewe,

4 i da ne se zanimavaat so basni i bes-krajni rodoslovija, koi pove}e predi-zvikuvaat raspravii, otkolku Bo`joustrojstvo vo verata.

5 A celta na ovaa zapoved e: qubov od~isto srce, dobra sovest i nelicemernavera.

6 Nekoi, otkako ne gi postignaa tieraboti, se oddadoa vo praznoslovija,

7 i sakaat da bidat u~iteli po Zako-not, no ne razbiraat ni {to zboruvaat,nitu {to tvrdat.

4 4,7 6,4.20 2 Tim 2,14 2,16.23 4,4 Tit 1,14 3,9

5 1 Kor 4,4

1,1 Rim 1,1

Kol 1,27

2 Dela 16,1 Fil 2,22

Tit 1,4

3 Dela 20,1

PRVO POSLANIE NA APOSTOLPAVLE DO TIMOTEJ

Voved

Timotej poteknuval od majka Judejka, obratena vo hristijanstvo i tatkoElin. Pavle za prvpat go sretnal vo Listra, Mala Azija (denes turskiot delna Azija), vo tekot na negovoto vtoro misionersko patuvawe (Dela 16,1–3).Ottoga{, Timotej stanal eden od najbliskite pomo{nici na apostolot. Tojgo pridruùval pri pogolemiot del od negovite misionerski patuvawa i bilod nego postavuvan na dol`nost vo pove}e navrati, za ~uvstvitelni obikolkina zaednicite, ~ija sostojba bila zagriùva~ka. Tokmu zatoa negovoto ime~esto se spomnuva vo Delata na Apostolite (na pr. 17,14–15;18,5;19,22), ili voPavlovite poslanija (na pr. 1 Kor. 4,17; 16,10–11; Fil. 2,19–24; 1 Sol. 3,2–6; idr.). Dvete poslanija do Timotej, zaedno so ona upateno do Tit, tradicional-no se nare~eni „Pastirski poslanija” poradi upatstvata koi se vo niv dadenido „pastirite” ili odgovornite lu|e na Crkvata.

Prvoto poslanie do Timotej e naso~eno kon tri glavni to~ki: - Toa pred s# ja razgleduva Crkvata i ja stava na proverka protiv la`nite

u~ewa, me{awe na judejskite i paganskite idei, koi nekoi lu|e nastojuvaat dagi propagiraat. Ovie la`ni u~ewa se potpiraat na veruvaweto deka materi-jalniot svet e lo{ (nesovr{en) i deka spasenieto moè da se postigne samopreku tainstveno spoznanie rezervirano samo za zapoznaenite. Ponatamu, ovieu~ewa prepora~uvaat i prakti~na primena povrzana so vozdrùvawe od odrede-na hrana i otfrlawe na brakot.

- Poslanieto ponatamu izloùva upatstva vo vrska so obredite, organi-zacijata na Crkvata i povedenieto na odgovornite lu|e vo nea.

- Na krajot se dadeni soveti upateni do Timotej za na~inot na koj toj trebada ja sproveduva svojata slu`ba i da se zavzeme za razni grupi vernici, za damoè da bide „dobar sluìtel na Isus Hristos” (4,6).

Poslanieto moè da se podeli na dva pova`ni dela: u~eweto {to se odnesu-va na zaedni{tvoto na Crkvata i negovite odgovorni (1–3) i preporaki vovrska so aktivnostite na samiot Timotej (4–6).

Za Crkvata i za nejzinite stare{ini ne se bara ladna i kruta pokornost,tuku mnogu pove}e, angaìranost vkoreneta vo verbata i po~ituvaweto naIsus Hristos, na{iot osloboditel (2,3–6).

274

Vistinskata uloga na Zakonot 8 A nie zneme deka Zakonot e dobar,

ako nekoj zakonski go primenuva. 9 Znaej}i deka Zakonot ne e ustanoven

za pravednik, tuku za bezzakonici i ne-pokornici, za ne~estivi i za gre{nici,za nepravedni i oskverniteli, za tatk-oubijci i majkoubijci, za ~ovekoubijci,

10 za bludnici, za maèlo`nici, tr-govci so robje, kletvoprestapnici, sko-tolo`nici, la`livci, i za s# drugo,{to e sprotivno na zdravata nauka,

11 spored slavnoto Evangelie na bla-èniot Bog, koe mi e mene dovereno.

Blagodarnost za Bo`joto milosrdie 12 Mu blagodaram na Hristos Isus,

na{iot Gospod, Koj mi dade sili, za{-to smeta{e deka zasluùvam doverba,koga mene me postavi na slu`ba,

13 mene, koj porano bev hulitel, goni-tel i nasilnik; no me pomiluva, bidej-}i toa go pravev bez da znam, vo neverie.

14 No zaedno so verata i qubovta voHristos Isus izobiluva{e i blagodat-ta na na{iot Gospod.

15 Veren e toj zbor i dostoen e sosemada se prifati: Hristos Isus dojde vosvetot da gi spasi gre{nicite, me|ukoi sum prv jas.

16 Pa zatoa bev pomiluvan, za da japokaè Isus Hristos prvo na mene setadolgotrpelivost, kako primer na oniekoi }e poveruvaat vo Nego za ìvotve~en.

17 A na Carot na vekovite, na Neras-padliviot, Nevidliviot, EdinstvenPremudar Bog - neka e ~est i slava vosite vekovi. Amin!

Da se bori{ kako dobar vojnik18 êdo Timotej, ovaa zapoved ti ja

predavam spored proro{tvata koi prvotebe te poso~ija da se bori{ kako dobarvojnik potpiraj}i se na niv,

19 imaj}i vera i dobra sovest, koja ne-koi ja otfrlija i pretrpea brodolom voverata;

20 me|u niv se Imenej i Aleksandar,{to gi predadov na satanata za da se na-u~at da ne hulat.

Molitva za lu|eto na vlast

2 Molam, pred s#, da se pravat pros-bi, molitvi, molbi i blagodarenija

za site lu|e: 2 za carevite i za site {to se na

vlast, ta da poìveeme tih i miren ì-vot vo potpolna pobo`nost i dostoin-stvo.

3 Toa e dobro i ugodno pred na{iotSpasitel Bog,

4 Koj saka site lu|e da se spasat i daja poznaat vistinata.

5 Za{to eden e Bog i eden e Posred-nik me|u Boga i lu|eto - ôvekotHristos Isus,

6 Koj se dade Sebe kako otkup za site- a toa se posvedo~i vo svoe vreme;

7 pa zatoa sum postaven kako propo-vednik i apostol - zboruvam vistina voHristos, ne laàm - kako u~itel naneznabo{cite vo verata i vistinata.

Za maìte i ènite 8 Maìte sakam da se molat na sekoe

mesto, krevaj}i ~isti race bez gnev iraspravii.

9 Isto taka i ènite, oble~eni pris-tojno, so srame`livost i ~esnost da seukrasuvaat, ne so pletenki, ni so zlato,so biseri, ili so skapoceni obleki,

10 tuku so dobri dela, kako {to imprilega na èni {to $ se posvetuvaatna pobo`nosta.

11 @enata neka prima pouka vo mir ipotpolna pot~inetost.

12 Na ènata ne $ dopu{tam da po-u~uva, nitu da gospodari nad maòt, tu-ku da bide mirna.

13 Bidej}i najprvin be{e sozdadenAdam, a potoa Eva;

14 i Adam ne be{e izmamen, tuku è-nata be{e izmamena i napravi prestap.

15 No }e se spasi preku ra|awe deca,ako ostane vo verata, qubovta i vo sve-tosta so razboritost.

Episkopi na Crkvata

3 Verno e slovoto: te`nee li nekojkon episkopstvo, toj saka dobra

rabota.

2,1 Efes 6,18 Fil 4,6

2 Rim 13,1-7 Tit 3,1

3 1 Ptr 3,9

4 Ez 18,23 Jn 8,32

5 Rim 3,29.30 1 Kor 8,6 Evr 8,6 9,15 12,24

6 Mt 20,28 2 Kor 5,15 Gal 1,4 Efes 5,2 Tit 2,14

7 1,11 Dela 9,15 Gal 2,7-8 2 Tim 1,11

9 Is 3,16 1 Ptr 3,2-4

10 5,10

11 1 Mojs 3,16 1 Kor14,34-35

12 1 Kor 11,3

13 1 Mojs2,18-24 1 Kor 11,8-9

14 1 Mojs 3,6 2 Kor 11,3

15 1 Kor13,13

3,1 1,15

8 Rim 7,7.12

9 Rim 1,29 Gal 5,23

10 2 Kor 4,4

Otkr 18,13

11 6,15

Jn 1,14 2 Kor 4,4 1 Sol 2,4

Tit 1,3

12 Dela 9,15

Gal 1,15-16

13 Dela 3,17

8,3

14 Rim 5,20

1 Kor15,10

15 Lk 15,2

19,10 3 Ptr 3,15

17 6,16

Rim 16,27 Kol 1,15

18 4,14 6,12

2 Tim 4,7

19 3,9

20 1 Kor 5,5

2 Tim 2,17 4,14

PRVO POSLANIE DO TIMOTEJ

275

2 Episkopot treba da e neporo~en,ma` samo na edna èna, razbran, razu-men, ureden, gostoqubiv, sposoben dapou~uva;

3 ne pijanica, ni nasilnik, ni al~en,tuku krotok, miroqubiv i ne srebroqu-biv;

4 svojata ku}a dobro da ja upravuva ida gi drì ~edata vo poslu{nost soseta serioznost.

5 Za{to, koj ne umee da ja upravuvasvojata ku}a, kako toga{ }e se griì zaCrkvata Bo`ja?

6 Da ne e novopokrsten, za da ne sevozgordee i da padne pod osuda, kako |a-volot.

7 Toj treba u{te da ima i dobar ugledkaj nadvore{nite za da ne bide ukoru-van i da ne padne vo stapicata na |avo-lot.

\akoni 8 \akonite, isto taka, treba da bidat

~esni, ne dvoli~ni, da ne se strasni zavino, nitu al~ni za gnasna pe~alba;

9 da ja pazat tajnata na verata so ~istasovest.

10 I tie treba najnapred da bidat is-pitani, ta posle, ako se neporo~ni, dastanat sluìteli.

11 Isto taka i nivnite èni treba dabidat ~esni, da ne se klevetni~ki, tukutrezveni i verni vo s#.

12

\akonite treba da bidat maì na ednaèna, dobro da upravuvaat so decatasvoi i ku}ata svoja.

13 Za{to onie {to sluàt dobro kako|akoni, se zdobivaat so ugledna polo`-ba i golema smelost vo verata {to jaimaat vo Isus Hristos.

Tajnata na pobo`nosta 14 A ova ti go pi{uvam so nade` deka

skoro }e dojdam kaj tebe. 15 A, ako slu~ajno se pozabavam, da

znae{ kako treba da se odnesuvaat voBo`jiot dom, koj e Crkva na ìviotBog, stolb i potpora na vistinata.

16 A, nesomneno, golema e tajnata napobo`nosta. Bog, Koj se javi vo telo,be{e opravdan vo Duhot, viden od ange-

lite, propovedan na narodite, veruvanvo svetot, voznesen vo slava.

S# {to e sozdadeno od Boga e dobro

4 A Duhot jasno zboruva deka vo pos-lednite vremiwa nekoi }e otstapat

od verata, slu{aj}i izmamni~ki duhovii zloduhovski u~ewa,

2 preku licemerstvoto na onie {tozboruvaat laga i imaat dogorena sovest;

3 koi zabranuvaat da se stapuva vobrak i nametnuvaat vozdrùvawe od ja-dewa {to gi sozdal Bog, za da bidatupotrebuvani od onie koi veruvaat i japoznavaat vistinata.

4 Za{to, sekoe ne{to sozdadeno odBoga e dobro i ni{to ne e za otfrlawe,ako se prima so blagodarnost,

5 bidej}i se osvetuva preku slovotoBo`jo i so molitva.

Dobriot sluìtel na Isus Hristos 6 Ova sovetuvaj im go na bra}ata i }e

bide{ dobar sluìtel na Isus Hris-tos, hranet so zborovite na verata i nadobroto u~ewe {to si go primil.

7 Od ne~isti i od bapski prikazni be-gaj, a obu~uvaj se vo pobo`nost;

8 za{to telesnoto obu~uvawe e malkukorisno, a pobo`nosta e polezna za s#,bidej}i vo sebe ima vetuvawe za sega{-niot i za idniot ìvot.

9 Tie zborovi se verni i dostojni dabidat celosno prifateni.

10 Zatoa i se trudime i se borime,za{to se nadevame na ìviot Bog, Koj eSpasitel na site lu|e, a posebno naonie koi veruvaat.

Preporaki za vernite 11 Ova prepora~uvaj go i pou~uvaj! 12 Nikoj neka ne ja prezira tvojata

mladost, tuku na vernite da im sluì{kako primer vo slovo, povedenie, qu-bov, duh, vera i ~istota!

13 Dodeka dojdam, zanimavaj se so ~i-tawe na Pismoto, so ute{uvawe i sopou~uvawe!

14 Ne zanemaruvaj ja darbata {to e votebe, i koja ti be{e dadena po proro{-tvo zaedno so polagawe race vrz tebe odsve{tenstvoto!

4,1 Mt 24,23-24 Dela 20,29-30 2 Tim 3,1 3 Ptr 2,1 3,3 1 Jn 2,18 Juda 1,18

3 2,4 1 Mojs 9,3 Rim 14,6 1 Kor10,30.31 Kol 2,16-23

4 1 Mojs 1,31 Rim 14,14 1 Kor10,25-30

6 2 Tim 2,15

7 1,4 6,20 2 Tim 2,16 Tit 1,14

8 6,6

9 1,15 3,1 2 Tim 2,11 Tit 3,8

10 1,1 2,3-4

12 2 Sol 3,7 Tit 2,7-8 2,15

14 1,18 Dela 6,6 8,17 2 Tim 1,6

2 3,12

2 Tim 2,24 Tit 2,6

4 3,12

5 1 Kor 1,2

7 Rim 12,17

1 Kor 5,12 2 Kor 8,21

9 1,19

Rim 16,25

11 Tit 2,3

12 3,2-4

15 1 Kor 1,2

Efes 2,19-22

Tit 1,7

16 Mk 16,19

Jn 1,14 16,10

Dela 1,9 Rim 1,3-4

16,25 Efes 3,10

1 Ptr 1,12


276

15 Griì se za toa, na toa predadi se,ta uspehot tvoj da im stane jasen na si-te!

16 Pazi na sebe i na u~eweto; bidi is-traen vo toa, za{to, ako postapuva{ ta-ka, }e se spasi{ i sebe samiot i onie{to te slu{aat.

Dol`nosti kon vernicite

5 Ne ukoruvaj starec, tuku po~ituvajgo kako da ti e tatko; pomladite,

pak, kako da ti se bra}a; 2 Postarite èni - kako majki, mla-

dite - kako sestri, so seta ~istota. 3 Vdovicite po~ituvaj gi, no vistin-

skite vdovici. 4 Ako, pak, nekoja vdovica ima deca

ili vnuci, tie najnapred neka se nau~atda go po~ituvaat svojot dom i so toa daim vozvratat so dar na roditelite svoi,bidej}i toa e dobro i ugodno za Boga.

5 A onaa {to e vistinska vdovica iostanala sama, taa se nadeva na Boga iprebiva vo molitvi i molewa dewe ino}e.

6 No onaa, pak, {to ìvee raspu{-teno, taa umrela u{te dodeka e ìva.

7 Pora~uvaj im go u{te i toa, da bi-dat besporo~ni.

8 Ako nekoj ne se griì za svoite, aosobeno za svoite doma{ni, toj se odre-kol od verata i polo{ e od bezvernik.

9 Vo popis da se zapi{e samo takvavdovica koja ne e pomlada od {eesetgodini, i ako imala samo eden ma`,

10 i ima svedo{tva za dobri dela; ot-hranila deca, bila gostoqubiva, mielanoze na svetii; ako im pomagala na pos-tradani i na sekoe dobro delo usrdno seposvetuvala.

11 A pomladi vdovici ne primaj, za{-to koga strastite }e gi odvratat odHrista, }e posakaat da se maàt.

12 Tie zasluùvaat osuda, za{to jaotfrlile porano dadenata vernost.

13 Osven toa, {etaj}i od ku}a do ku}a,naviknuvaat da bidat bezrabotni; i nesamo bezrabotni, tuku se i jazi~arki,qubopitni i zboruvaat {to ne prilega.

14 Zaradi toa, sakam pomladite vdovi-ci da se maàt, da ra|aat deca, da bidat

doma}inki i da ne mu davaat nikakovpovod na protivnikot za hulewe;

15 za{to nekoi ve}e skr{naa po sata-nata.

16 Ako nekoj vernik ili verni~ka imavo ku}ata vdovici, neka se griì zaniv, za da ne se tovari Crkvata, pa damoè da prigleduva vistinski vdovici.

Za prezviterite 17 A prezviterite, {to dobro ja

izvr{uvaat svojata upravitelska slu`-ba, neka se udostojuvaat so dvojna po~it;a najmnogu, pak, onie koi se trudat voslovoto i vo poukata.

18 Za{to Pismoto veli: „Ne zavrzuvajusta na vol koj vr{i”, i: „Rabotnikot jazasluùva svojata plata”.

19 Obvinenie protiv prezviteri neprifa}aj, osven pred dvajca ili trojcasvedoci.

20 A onie {to gre{at, iskaraj gi predsite, pa i drugite da imaat strav.

21 Te zakolnuvam pred Boga, pred Gos-pod Isus Hristos i pred izbranite an-geli da go pazi{ ova bez predrasuda ini{to da ne pravi{ po pristrasnost.

22 Race na nikogo ne polagaj prebrzo,nitu, pak, na tu|i grevovi da stanuva{sou~esnik! Pazi se sebe ~ist!

23 Ne pij ve}e samo voda, no upotrebu-vaj po malku i vino, poradi stomakot i~estite boleduvawa!

24 Grevovite na nekoi lu|e se jasni iodnapred gi vodat na sud, a na nekoi poniv odat.

25 Isto taka i dobrite dela se jasni; aonie {to ne se takvi, ne moàt da sesokrijat.

Za pot~inetite

6 Onie, koi se nao|aat pod jarem, ro-bovite, gospodarite svoi neka gi

smetaat kako dostojni za sekakva po-~est, za da ne se huli imeto Bo`jo iu~eweto.

2 Onie, pak, koi imaat gospodari {topoveruvale, neka ne preziraat za{to severnici; tuku so pogolema usrdnost dasluàt, bidej}i tie {to gi dobivaatnivnite uslugi se verni i vozqubeni.Taka pou~uvaj i sovetuvaj!

17 1 Sol 5,12

18 5 Mojs 25,4 Lk 10,7 1 Kor 9,9

19 5 Mojs19,15 Mt 18,16 2 Kor 13,1

20 Gal 2,14

25 Mt 5,16 10,26

6,1 Rim 2,24 1 Kor 7,21-22 Efes 6,5-8 Kol 3,22-25 Tit 2,9-10

5,1 3 Mojs

19,32

5 Er 49,11 Judita 8,

4-5 Lk 2,37

6 Otkr 3,1

10 Jn 13,14

Dela 9,13 Evr 13,2

13 2 Sol 3,11

14 Tit 2,8


277

Pogre{nite u~ewai vistinskata pobo`nost

3 Koj pou~uva inaku i ne odi po zdra-vite zborovi na na{iot Gospod IsusHristos i spored u~eweto za blago~es-nosta,

4 toj e pomra~en od gordelivosta. Neznae ni{to i e bolen od prazni prepir-ki i raspra{uvawa, od koi proizlegu-vaat zavista, karaweto, huleweto, lo-{ite misli;

5 zaludni prepirki me|u lu|eto {toimaat izopa~en um, li{eni se od visti-nata; tie mislat deka pobo`nosta slu-ì za trgovija. Begaj od takvi!

6 A golema pe~alba e, navistina, dabide ~ovek blago~estiv i zadovolen sosebe.

7 Bidej}i ni{to ne sme donele na sve-tov, jasno e deka ne moème i ni{to daodneseme.

8 No koga imame hrana i obleklo, sotoa da bideme zadovolni.

9 A onie {to sakaat da se zbogatuva-at, pa|aat vo isku{enie, vo stapici ivo mnogu nerazumni i {tetni strasti,{to go potopuvaat ~ovekot vo propast ipogibel.

10 Za{to korenot na site zla e sre-broqubieto, na {to nekoi mu se preda-doa, se otklonija od verata i si navle-koa mnogu maki.

Pravilno ispovedawe na verata 11 No ti, ~oveku Bo`ji, begaj od ova i

stremi se kon pravednosta, pobo`nosta,verata, qubovta, trpelivosta i krotos-ta!

12 Bori se so dobriot podvig na vera-ta; osvoj go ve~niot ìvot za koj si i

povikan i si dal dobra potvrda predmnogu svedoci.

13 Ti zapovedam pred Boga, Koj s#oìvotvoruva, i pred Hristos Isus,Koj ja posvedo~i dobrata ispoved predPontij Pilat,

14 da ja zapazi{ zapovedta ~ista i bes-prekorna s# do doa|aweto na na{iotGospod Isus Hristos,

15 koe, koga }e mu dojde vremeto, }e Gootkrie blaèniot i edinstven Vlade-tel, Car nad carevite i Gospodar nadgospodarite,

16 Koj e edinstven besmrten i ìveevo nepristapna svetlina, Kogo nikoj odlu|eto ne Go videl, nitu moè da Go vi-di. Nemu neka Mu e ~est i sila vo sitevekovi. Amin!

Soveti do bogatite 17 Zapovedaj im na bogatite od ovoj

svet da ne se gordeat, nitu da se nadevatvo nepostojanoto bogatstvo, tuku na ì-viot Bog, Koj ni dava za naslada s# voizobilie;

18 neka pravat dobro, neka se zbogatu-vaat so dobri dela, da bidat {tedri iso~uvstvitelni.

19 I na takov na~in da si sobiraatsokrovi{te - dobra osnova za idninata,za da postignat ìvot ve~en.

Posleden pozdrav 20 O Timoteje, pazi go ona {to ti e

predadeno i begaj od ne~isti i praznirazgovori i od raspravii na la`natanauka,

21 na koja nekoi $ se predadoa i se ot-klonija od verata. Blagodatta neka bideso tebe. Amin.

13 2,6 Jn 18,36-37

15 5 Mojs10,17 Ps 135,3 2 Mak 13,4 Otkr 17,14

16 2 Mojs33,20 Ps 103,2 Jn 1,18

17 Ps 61,10 Lk 12,16-21 Jk 1,10

19 Mt 6,20 Fil 4,17

20 1,6 2 Tim1,12.14 2,2 3,14 Tit 1,10

21 1,6 2 Tim 2,18

3 1,10

Gal 1,8.9 2 Tim 1,13

4 Rim 1,29

5 2 Tim 3,8

6 Fil 4,11-12

Evr 13,5

7 Jov 1,21

Prop 5,14

10 Mt 6,24

11 1 Kor13,13

Gal 5,22 2 Tim 2,22

4,7 Tit 2,2


Pozdrav

1 Pavle, apostol na Isus Hristos povoljata Bo`ja, spored vetuvaweto

na ìvotot, ìvotot vo Hristos Isus, 2 do Timotej, vozqubenoto ~edo. Bla-

godat, milost i mir od Bog Otecot i odHristos Isus, na{iot Gospod!

Blagodarnost i pottik kon vernost 3 Mu blagodaram na Boga, Komu u{te

od praroditelite Mu sluàm so ~istasovest, dodeka postojano te spomenuvamvo molitvite svoi dewe i no}e;

4 se}avaj}i se za tvoite solzi, kopne-am da te vidam, za da se ispolnam so ra-dost,

5 spomnuvaj}i si za nelicemernata ve-ra kaj tebe, koja najprvin se vseli votvojata baba Loida i vo majka ti Ev-nika, a ubeden sum deka ja ima i vo tebe.

6 Poradi toa ti napomnuvam da ja ras-paluva{ Bo`jata darba, koja ja ima{ vosebe preku polagaweto na moite race.

Pottik na verna bitka zaEvangelieto

7 Za{to Bog ne ni dade duh na strav,tuku duh na sila, qubov i razbranost.

8 I taka, ne sramuvaj se od svedo~ewe-to za na{iot Gospod Isus Hristos, ni-tu od mene, zatvorenikot za Nego, tukustani sou~esnik vo stradawata zaEvangelieto Hristovo po silata naBoga,

9 Koj n# spasi i n# povika kon svetozvawe, ne poradi na{ite dela, tuku poSvojata dobra volja i blagodatta, {toni e dadena vo Hristos Isus pred ve~nivremiwa,

10 a otkriena sega so javuvaweto nana{iot Spasitel Isus Hristos, Koj jauni{ti smrtta i go osvetli ìvotot ineraspadlivosta preku Evangelieto,

11 za koe sum postaven kako propoved-nik, apostol i u~itel na neznabo{cite.

12 Zatoa i go trpam toa; no ne se sra-muvam, za{to znam vo Kogo sum poveru-val i uveren sum deka Toj e mo}en mojotzalog da go zapazi za onoj den.

13 Imaj gi, kako primer, zdravite zbo-rovi {to si gi ~ul od mene, so vera iqubov vo Hristos Isus!

14 Zapazi go dobriot zalog preku Sve-tiot Duh, Koj ìvee vo nas!

7 Rim 8,15 1 Jn 4,18

8 Lk 9,26 Rim 1,16 Efes 3,13

9 Rim 8,28 Efes 2,8-9 Tit 3,5

10 Rim 6,9 8,2 1 Kor15,54-57 Efes 1,9.10 Tit 2,11 3,4 Evr 2,14-15

12 1 Kor 1,8

13 1 Tim 6,3

14 Rim 5,5 1 Tim 6,20

1,1 Rim 1,1

3 Dela 23,1

24,16 Rim 1,9 Fil 3,5

4 4,9.21

5 3,14-15

Dela 16,1

6 1 Tim 4,14

VTORO POSLANIE NA APOSTOLPAVLE DO TIMOTEJ

Voved

Vtoroto poslanie do Timotej se ~ini deka e napi{ano vo Rim (1,17). Pavletamu se soo~uva so ropstvo (2,9) i se ~uvstvuva izoliran (4,10;16). Dojden na kra-jot od svojata dejnost (4,6), toj gi upatuva svoite preporaki do onoj koj za negobil sorabotnik poln so qubov (1,2).

Apostolot zapo~nuva so blagodarnost kon Boga za qubovta i verata naTimotej. Vo sogleduvaweto na stradawata i sprotivstavuvawata na koinaiduvaat sluìtelite na Evangelieto, toj mu prepora~uva na Timotej dabide poln so cvrstina vo dokaùvaweto i soborstvoto so hrabrost „kakodobar vojnik na Isus Hristos” (2,3). Toj go pritiska da vnimava na onie koipredizvikuvaat prazni raspravii, koi ne sluàt za ni{to i oddale~uvaat odverata. Toj go povikuva da go sledi negoviot primer i go pokanuva da ostaneveren vo pou~uvaweto od Svetoto Pismo, koe toj go primil u{te od negovatamladost (2,14–4,5). Na krajot od svoeto poslanie, apostolot ja spomnuva dra-mati~nata li~na sostojba postojano izrazuvaj}i Mu blagodarnost na Gospod{to mu pomaga (4,6–22). Apostolot pokaàl u{te od po~etokot dobra voljavo slu`ba na Evangelieto (4,7). Za seto vreme, ~itatelite na poslanieto sepovikuvaat da ja bijat istata bitka, bez stravuvawe od neprijatelstvoto naprotivnikot, vo vera, strplivost, qubov i istrajnost.

279

Za vistinskoto prijatelstvo 15 Go znae{ toa deka mene me napu{-

tija site vo Azija, me|u koi i Figel iErmogen.

16 Gospod neka mu dade milost na do-mot na Onisifor, za{to mnogupati meuspokoi i ne se posrami od moite oko-vi.

17 A, koga dojde vo Rim, gri`livo mepobara i me najde.

18 Gospod neka mu dade da najde milostvo Nego vo onoj den! A kolku sluè{etoj vo Efes, ti toa najdobro go znae{.

Podnesuvaj gi stradawatakako dobar vojnik

2 êdo moe, zajaknuvaj vo blagodatta{to ti e dadena od Hristos Isus,

2 i s# {to si ~ul od mene pred mnogusvedoci, predaj go na verni lu|e koi sesposobni i drugi da nau~at.

3 Pa taka, podnesuvaj gi stradawatakako dobar vojnik na Isus Hristos.

4 Za{to nikoj koj sluì kako vojnikne se vpletuva vo rabotite na sekojdnev-niot ìvot, za da mu ugodi na svojotvojskovoda~.

5 A, ako pak, nekoj se natprevaruva,nema da dobie venec dokolku ne se bo-rel spored pravilata.

6 Zemjodelecot {to se trudi prvtreba da vkusi od plodot.

7 Razmisli {to ti zboruvam i Gospod}e ti dade da razbere{ s#!

Spomni si za voskresnatiot Isus 8 Spomnuvaj si Go Gospod Isus Hris-

tos od Davidovoto seme, Koj voskresnaod mrtvite, spored moeto Evangelie,

9 poradi koe stradam duri do okovi,kako zlostornik. No slovoto Bo`jo nemoè da se stavi vo okovi.

10 Zatoa s# trpam zaradi izbranite, zada dobijat i tie spasenie vo HristosIsus so ve~na slava.

11 Verni se zborovite: Ako so Negosme umrele, so Nego i }e ìveeme.

12 Ako istraeme, so Nego i }e caruva-me. A ako se odre~eme od Nego, i Toj }ese odre~e od nas.

13 Ako ne sme verni, Toj ostanuva ve-ren, bidej}i Sam Sebe ne moè da se od-re~e.

Rasprosranuvaj go pravilno Slovotona vistinata

14 Ova napomnuvaj go zakolnuvaj}i sepred Gospod za da ne se prepiraat, za{-to prepirkite ni{to ne pomagaat, a sa-mo im {tetat na onie {to slu{aat.

15 Pogriì se pred Boga da se doka-è{ kako rabotnik koj nema od {to dase srami koga verno go propoveda slovo-to na vistinata.

16 A od nepristojni i prazni zborovibegaj, za{to tie gi vodat lu|eto u{tepove}e kon bezbo`nost.

17 I slovoto nivno }e se prenesuvakako ìva rana. Takvi se Imenej i Fi-lit,

18 koi zastranija od vistinata, govo-rej}i deka voskresenieto ve}e se zbid-nalo, i so toa im popre~uvaat vo vera-ta na nekoi.

Osnovata postavena od Boga 19 No Bo`jata cvrsta osnova stoi

nepokoleblivo, imaj}i go ovoj pe~at:„Gi poznava Gospod onie koi se Negovi”i „Da otstapi od nepravda sekoj {to goizgovara imeto Gospodovo!”

20 Vo golem dom ima ne samo zlatni isrebreni sadovi, tuku i drveni i gli-neni; i ednite se za po~esna upotreba, adrugite za ne~esna.

21 I taka, ako nekoj se o~isti od toa,toj }e bide sad za po~est, osveten,prisposoben za upotreba na gospodaroti prigotven za sekoe dobro delo.

Sluga na Gospoda 22 Odbegnuvaj gi, isto taka, i mlade{-

kite kopneì, i stremi se kon praved-nosta, verata, qubovta, mirot so onie{to Go povikuvaat Gospoda od ~istosrce!

23 Glupavi i prazni raspravii izbeg-nuvaj, znaj deka tie poroduvaat kavgi!

24 A slugata Gospodov ne treba da vle-guva vo raspravii; tuku da bide krotokkon site, sposoben da pou~uva i da pod-nesuva zlo,

13 4 Mojs23,19 Rim 3,3.4 1 Kor 1,9 Tit 1,2 Evr 6,18

14 1 Tim 1,4

15 1 Tim 4,6 Tit 2,7-8

16 1 Tim 1,4 4,7

17 1 Tim 1,20

18 1 Tim 6,21

19 3 Mojs24,16 4 Mojs 16,516,26 Is 26,13 Sir 17,26 35,3 Jn 10,14 1 Kor 8,3 Efes 2,20

20 Rim 9,21 1 Kor 3,12

21 3,17

22 Gal 5,22 1 Tim 6,11

23 1 Tim 1,4 4,7

24 Is 42,3 Mt 12,19 1 Tim 3,2-3 Tit 1,7

15 4,16

16 4,19

2,2 1 Tim 4,14

6,12

3 1 Tim 4,10

5 1 Kor 9,25

6 1 Kor 3,6-9

9,7.10

8 Mt 1,1

Dela 13,30 Rim 1,3-4

1 Kor15,4.20 Fil 1,12-14

9 Lk 23,32 Efes 3,1

Fil 1,13-17

10 Kol 1,24

1 Sol 2,12

11 Rim 6,5

1 Tim 1,15 3,1 4,9

Tit 3,8

12 Mt 10,33

Lk 12,9 Rim 8,17

VTORO POSLANIE DO TIMOTEJ

280

25 so krotost da gi prevospituva pro-tivnicite za da bi moèl Bog da im da-de pokajanie, za da ja poznaat vistinata,

26 i da se oslobodat od mreàta na |a-volot koj gi ulovil ìvi za da ja ispol-nuvaat negovata volja.

Za poslednite denovi

3 No ova znaj go: vo poslednite deno-vi }e nastanat te{ki vremiwa.

2 Za{to lu|eto }e stanat sebequbivi,srebroqubivi, samofalci, gordelivci,huliteli, nepokorni kon roditelite,neblagodarni, nepravedni, bezbo`nici,

3 nepomirlivi, klevetnici, nevoz-dr`livi, neskrotlivi, nedobroqupci,

4 predavnici, prebrzi, nadueni, pove-}e slastoqubivi otkolku bogoqubivi,

5 na izgled pobo`ni, a od silata naBoga se odrekle. I od niv begaj!

6 Kon niv pripa|aat i onie {to sezavlekuvaat po ku}ite i izmamuvaatèni {to se pretovareni so grevovi iobzemeni od razni pohoti,

7 èni, koi sekoga{ se u~at i niko-ga{ ne moàt da dojdat do spoznanie navistinata.

8 Pa, kako {to Janij i Jamvrij mu seprotivea na Mojsej, taka i tie $ se pro-tivat na vistinata, bidej}i se lu|e soizopa~en um, otpadnati od verata.

9 No nema da uspeat pove}e, za{tobezumieto nivno }e im stane jasno nasite, kako {to se slu~i i so onie dvaj-ca.

10 Ti go slede{e moeto u~ewe, povede-nie, celta, verata na mojata veliko-du{nost, qubovta, trpelivosta,

11 na moite progoni i stradawa, {tomi se slu~ija vo Antiohija, i vo Ikoni-ja, i vo Listra, kakvi progoni pretr-pev; i od s# Gospod me izbavi.

12 A i site, {to sakaat da ìveat po-bo`no vo Hristos Isus }e bidat go-neti.

13 A lo{ite lu|e i la`livcite }enapreduvaat vo zloto, kako zabluduva~ii zabludeni.

14 No ti ostani vo toa {to si go nau-~il i {to ti e povereno, znaej}i od ko-go si go nau~il,

15 bidej}i u{te od male~ok gi pozna-va{ Svetite Pisanija, {to moàt da te

napravat mudar za spasenie preku vera-ta vo Hristos Isus.

16 Celoto Pismo e od Boga vdahnovenoi polezno za pouka, za kaznuvawe, pop-ravawe i pou~uvawe vo pravednost,

17 za da bide Bo`jiot ~ovek usovr{eni sovr{eno podgotven za sekoe dobrodelo.

Propovedaj go Slovoto

4I taka, te zakolnuvam pred Boga ina{iot Gospod Isus Hristos, Koj

}e im sudi na ìvite i mrtvite, koga }edojde Toj i Negovoto carstvo:

2 propovedaj go slovoto, nastojuvaj vopogodno vreme i vo nevreme, ukoruvaj,zabranuvaj, sovetuvaj so golema dolgotr-pelivost i pouka.

3 Za{to }e dojde vreme koga lu|etonema da go slu{aat zdravoto u~ewe, no,vodeni po svoite pohoti, }e si izberatu~iteli da im go zalaàt sluhot;

4 tie }e go odvratat sluhot svoj odvistinata i }e se svrtat kon bajki.

5 No ti vo s# bidi trezven, pretrpizlo, napravi delo dostojno na blagoves-titel, slu`bata svoja ispolnuvaj ja dob-ro!

Nastapuva vremeto za zaminuvawe 6 Za{to jas ve}e se izlivam kako `rt-

va leanica, a vremeto za moeto zaminu-vawe nastapi.

7 Dobro se borev, patot go zavr{iv,verata ja zapaziv.

8 Ponatamu me o~ekuva venecot napravdata, {to }e mi go dade vo onoj denGospod, pravedniot Sudija; no ne samomene, tuku i na site koi se raduvaat naNegovoto pojavuvawe.

Posledni poraki 9 Pogriì se da dojde{ kaj mene sko-

ro! 10 Za{to Dimas me ostavi, bidej}i go

zasaka sega{niot svet, i otide vo So-lun; Kriskent - vo Galatija, Tit - voDalmacija. Samo Luka e so mene.

11 Zemi go Marko i dovedi go so sebe,za{to mi e nuèn vo slu`bata!

12 A Tihik go prativ vo Efes.

16 Rim 15,4 1 Kor 10,6 3 Ptr 1,21

17 2,21

4,1 Dela 10,42 1 Tim 6,14 1 Ptr 4,5

2 Dela20,20.31 1 Tim 4,1

3 1 Tim 1,10

4 1 Tim 1,4

6 Fil 2,17

7 1 Tim 1,18 6,12

8 1 Kor 9,25 Fil 3,14 1 Tim 6,14 Jk 1,12 1 Ptr 5,4 Otkr 2,10

9 1,4

10 2 Kor 8,23 Gal 2,3 Kol 4,14 Tit 1,4 Fil 1,24

11 Dela12,12.25 13,13 15,37-39 Kol 4,10.14 Fil 1,24

12 Dela 20,4 Kol 4,7-8 Efes 6,21-22

25 Gal 6,1

1 Tim 2,4

26 1 Jn 2,14

3,1 1 Tim 4,1

2 Rim 1,29-31

5 Mt 7,15.21

24,4.24 Kol 2,23 Tit 1,16

6 Dela 17,21

Tit 1,11

7 Jn 8,32

1 Tim 2,4

8 1 Tim 6,5

10 1 Kor13,13

11 Dela 13,50

14,5.19

12 Jn 15,20

Dela 14,22 1 Sol 3,4

14 1,5 2,2

15 Jn 5,39


281

13 Koga }e dojde{, donesi ja nametka-ta {to ja ostaviv vo Troada, kaj Karp iknigite, a osobeno pergamentite.

14 Kova~ot Aleksandar mi napravigolemo zlo. ]e mu vrati Gospod sporeddelata negovi!

15 Od nego pazi se i ti, bidej}i toj ne-obi~no mnogu se vosprotivi na na{itezborovi!

16 Pri mojata prva odbrana nikogo ne-ma{e kaj mene: site me ostavija. Nekane im se primi za grev!

17 No Gospod be{e so mene i me zak-repna, ta preku mene da se utvrdi Bla-govestieto i da ~ujat site neznabo{ci;i jas se izbaviv od ustata na lavot.

18 Gospod }e me izbavi od sekakvo lo-{o delo i }e me zapazi za Svoeto nebes-no carstvo. Nemu slava vo ve~ni vekovi.Amin!

Zavr{ni pozdravi 19 Pozdravi gi Priskila i Akila, i

Onisiforoviot dom. 20 Erast ostana vo Korint. A Trofim

go ostaviv bolen vo Milit. 21 Pobrzaj da dojde{ pred zimata! Te

pozdravuvaat Evul, Pud, Lin, Klavdijai site bra}a.

22 Gospod Isus Hristos neka e so tvo-jot duh! Blagodat na site vas! Amin!

18 Rim 16,27

19 Dela 18,2

20 Dela 19,22 20,4

13 Dela 20,6

14 2 Car 3,39

Ps 27,4 62,13

Izreki24,12

Rim 2,6 1 Tim 1,20

16 1,15

17 Dan 6,21 Mt 10,19 Fil 1,19 Kol 4,3


Pozdrav

1 Pavle, sluga Bo`ji i apostol naIsus Hristos za verata na Bo`jite

izbranici i za spoznavawe na vistina-ta po pobo`nosta,

2 so nade` za ve~niot ìvot, {topred ve~ni vremiwa go veti Bog, Koj nelaè,

3 vo svoe vreme go javi slovoto Svoepreku porakata {to mi ja doveri menepo zapoved na na{iot Spasitel, Bog,

4 do Tit, moeto vistinsko ~edo po za-edni~kata vera. Blagodat, milost i mirod Bog Otecot i od Gospod Isus Hris-tos, na{iot Spasitel!

Zadolènijata na Tit vo Krit 5 Zatoa te ostaviv vo Krit, za da go

dovr{i{ nesvr{enoto i vo site gra-dovi da postavi{ prezviteri, kako {toti bev pora~al:

6 ako e nekoj neporo~en, ma` na ednaèna i ima deca verni, {to ne se uko-ruvani za bludstvo ili nepokornost.

7 Bidej}i episkopot, kako Bo`ji ras-porednik, ne treba da e poro~en, nignevliv, ni pijanica, ni tepa~, ni la-kom za gnasna pe~alba,

8 tuku gostoqubiv, dobroqubiv, trez-ven, spravedliv, svet, vozdr`liv;

9 koj se pridrùva do vistinskotoslovo, onaka kako {to e nau~en, ta dabide silen i da pou~uva vo zdravotou~ewe, i da gi pobiva onie koi se pro-tivat.

La`nite u~iteli 10 Za{to ima i mnozina nepokorni,

praznoslovci i izmamnici, a osobenome|u obrezanite,

11 na koi treba da im se zatvori usta-ta: tie rasturaat celi domovi, u~ej}ina ona {to ne treba, poradi odvratnape~alba.

12 Eden od niv, nivni prorok, be{erekol: „Kritjanite se sekoga{ la`-livci, zli yverovi, mrzlivi me{i{ta.”

7 1 Tim 3,15 Evr 3,2

8 1 Tim 3,2-7 2 Tim 2,24-26 1 Ptr 5,2

9 2,1 1 Tim 1,10 2 Tim 4,3

10 1 Tim 4,1 2 Tim 3,13

11 2 Tim 3,6 1 Ptr 5,2

1,1 Rim 1,1 Fil 1,1

2 2 Mojs

23,19 2 Tim 2,13

3 Dela 1,7 Rim 3,26

1 Tim 1,1

4 2 Kor 2,13

8,23 Gal 2,3

1 Tim 1,2 2 Tim 4,10

6 1 Tim 3,2-7

POSLANIE NAAPOSTOL PAVLE DO TIT

Voved

Tit bil hristijanin od nejudejsko poteklo (Gal. 2,1–3). Toj bil eden odpridru`nicite na Pavle i odigral va`na uloga pri izmiruvaweto naKorintjanite so apostolot (2 Kor. 7,6–16). Vo momentot koga ova poslanie mubilo upateno, Pavle se nao|al na Krit; apostolot go nazna~il za nadglednik(episkop) na aktivnostite i organizacijata na Crkvata na toj ostrov (1,5).

Uvodot na poslanieto sodrì kratok pregled na porakata na apostolot(1,1–4). Prodolènieto na prvata glava e posveteno na odlikite na odgovor-nite lu|e na Crkvata (1,5–16). Vo vtorata glava, Tit dobiva soveti koi seodnesuvaat na razni grupi so koi toj se zanimava vo Crkvata: starci, ostarenièni (koi trebale da gi pou~uvaat pomladite èni), mladi lu|e ili slugi(2,1–15).

Vo tretata glava gi prikaùva dol`nostite na hristijanite, neophodnos-ta da se ìvee vo mir i da se odbegnuvaat podelbi (3,1–11), a potoa zavr{uva soli~ni preporaki i pozdravi (3,12–15). îtatelot lesno }e otkrie deka poraka-ta na ova poslanie ne se odnesuva isklu~ivo na li~nosta i rabotata na Tit.Bi moèl da se donese istiot zaklu~ok i za dvete poslanija do Timotej.Vsu{nost problemite {to tuka se razgleduvaat se onie koi postojano sepostavuvaat vo Crkvata, kako onoj za organiziraweto na zaednicite, ili, pak,za povedenieto na odgovornite lu|e i na vernicite koi gi so~inuvaat zaed-nicite.

283

13 Toa svedo{tvo e vistinsko. Poraditaa pri~ina ukori gi strogo za da bidatzdravi vo verata,

14 i da ne slu{aat judejski bajki i za-povedi od lu|e, koi odvra}aat od visti-nata.

15 Za ~istite e s# ~isto, a za oskver-netite i nevernite nema ni{to ~isto;naprotiv, nim im se oskverneti i umoti sovesta:

16 tie zboruvaat deka Go poznavaatBoga, a so delata svoi Go odre~uvaat,bidej}i se odvratni, nepokorni i nes-posobni za nikakvo dobro delo.

Vistinskoto u~ewe

2 A ti, pak, zboruvaj go ona {to sesoglasuva so zdravoto u~ewe.

2 Starcite da bidat trezveni, celomu-dreni, ~isti, zdravi vo verata, vo qu-bovta, vo trpenieto;

3 stari~kite, isto taka, da ìveatkako {to im prilega na svetii - da neklevetat, da ne se predavaat na mnoguvino, da u~at za dobro,

4 za da gi vrazumuvaat nevestite da gisakaat maìte svoi i decata svoi;

5 da bidat celomudreni, ~isti, dobridoma}inki, blagi, pokorni na svoitemaì, ta da ne se huli slovoto Bo`jo.

6 Isto taka, sovetuvaj gi mladeìteda bidat ~esni,

7 a vo s# pretstavi se sam kako obra-zec za dobri dela, pokaùvaj}i ~istotavo u~eweto, nerasipanost, ~esnost:

8 slovo zdravo, bez ukor, ta da se pos-rami protivnikot, bidej}i ne }e ima dare~e ni{to lo{o za nas.

9 Sovetuvaj gi slugite da gi slu{aatsvoite gospodari, da im ugoduvaat vo s#,ne protivre~ej}i im;

10 da ne kradat, tuku vo s# da pokaù-vaat dobra vera, ta naukata na na{iotSpasitel, Bog, da ja ukrasuvaat vo s#.

11 Bidej}i se javi Bo`jata blagodat,spasitelna za site lu|e.

12 Taa n# u~i da gi otfrlime ne~es-nosta i pohotite od ovoj svet, ~esno,pravedno i pobo`no da poìveeme voovoj vek,

13 da ~ekame da se ispolni blaènatanade` i da se javi slavata na velikiotBog i Spasitel, na{iot Isus Hristos,

14 Koj se dade samiot Sebe za nas, za dan# izbavi od sekakvo bezzakonie i da n#o~isti, ta da Mu bideme narod izbran,revnosen kon dobri dela.

15 Ova zboruvaj go, sovetuvaj i izobli-~uvaj so polna vlast; nikoj da ne te pre-zira.

Hristijanskoto povedenie

3 Napomnuvaj im da se pokoruvaat nana~alstvata i vlastite, da bidat

gotovi za sekoe dobro delo, 2 nikogo da ne hulat, da ne se karaat,

tuku da bidat mirni, i da pokaùvaatsekakva krotkost kon site lu|e.

3 Bidej}i i nie nekoga{ bevme nera-zumni, nepokorni, zabludeni, bevme ro-bovi na èlbi i na razni sladostrasti-ja, ìveevme vo zloba i zavist, bevmeodvratni, se mrazevme eden so drug.

4 A koga se javi dobrotata i ~oveko-qubieto na na{iot Spasitel, Bog,

5 Toj n# spasi, no ne spored izvr{eni-te od nas pravedni dela, tuku po Svo-jata milost, preku bawata na prerodu-vawe - i obnovuvaweto od Svetiot Duh,

6 Kogo izobilno Go izlea na naspreku Isus Hristos, na{iot Spasitel,

7 ta opravdani so Negovata blagodatda staneme po nade` naslednici na ve~-niot ìvot.

8 Verni se tie zborovi; i jas sakam dago utvrduva{ toa, ta onie {to poveru-vale vo Boga, da se trudat i da segriàt za dobri dela: ova e polezno idobro za lu|eto.

9 A od glupavi raspra{uvawa i rodo-slovija na plemiwata, od prepirki iraspravii, po odnos na Zakonot, klonise, za{to se besplodni i prazni.

10 Begaj od ~ovek razdornik, otkako }ego posovetuva{ edna{ ili dvapati,

11 znaej}i deka takov ~ovek se izopa-~il, gre{i i deka se osudil sam sebesi.

Posledni preporaki 12 Koga }e gi pratam kaj tebe Artem i

Tihik, pobrzaj da dojde{ kaj mene voNikopol, za{to re{iv tamu da prezi-muvam.

13 Zakonikot Zina i Apolos pogriìse da gi prigotvi{ za pat, taka, ta danemaat potreba od ni{to.

14 2 Mojs 19,5 5 Mojs 4,20 7,6 14,2 Ps 129,8 Rim 3,24 Gal 1,4 1 Tim 2,6 1 Ptr 2,9

15 1 Tim 4,12 1 Ptr 3,13

3,1 Rim 13,1 1 Tim 2,2 1 Ptr 2,13

2 Fil 4,5 1 Sol 3,12

3 Rim 1,29 3,21-26 1 Kor 6,11 Efes 2,5 5,8

4 1,3 2,10.11

5 Jn 3,3.5.8 Efes 2,8-9 5,26 2 Tim 1,9

6 Joil 2,28-3,1 Dela 2,4

7 Rim 3,24 8,17.24

8 1 Tim 1,15

9 1 Tim 1,4 2 Tim2,14.16.23

10 Mt 18,15-17

12 Dela 20,4

13 Dela 18,24

13 2 Tim 4,2

14 1 Tim 1,10

4,7

15 Mt 15,11 15,18-20 23,25-26 Rim 14,

14-20

16 2 Tim 3,5

1 Jn 1,6 2,4

2,1 1,9

1 Tim 1,10 2 Tim 4,3

2 1 Kor13,13

1 Tim 5,1-2 6,11

3 1 Tim 3,11

5 Efes 5,22 Kol 3,18

1 Tim 2,12

7 2 Sol 3,7

1 Tim 4,12 1 Ptr 5,3

8 1 Tim 1,10

5,14 1 Ptr 2,15

9 Efes 6,5-8 1 Tim 6,1

1 Ptr 2,18

10 Fil 1,18-19

1 Tim 1,1

11 3,4

12 1 Jn 2,16

13 1 Kor 1,7 Fil 3,20

2 Tim 4,8

POSLANIE DO TIT

284

14 I na{ite neka se u~at da pravatdobri dela za neophodnite potrebi, zada ne bidat besplodni.

15 Te pozdravuvaat site {to se so me-ne. Pozdravi gi onie koi n# miluvaatpo vera. Neka bide blagodatta so sitevas. Amin!

POSLANIE DO TIT

Voved i pozdravi

1 Pavle, zatvorenik na Isus Hris-tos, i bratot Timotej, do vozqube-

niot Filimon, na{iot sotrudnik, 2 i do Apfija, vozqubenata sestra, i

do Arhip, na{iot soborec, i do tvojatadoma{na crkva.

3 Blagodat vam i mir od Boga, na{iotOtec, i od Gospod Isus Hristos!

4 Sekoga{ Mu blagodaram na mojotBog, koga te spomnuvam vo molitvitesvoi,

5 bidej}i slu{am za tvojata qubov ivera, koja ja ima{ vo Gospod Isus i konsite svetii,

6 i molam na{ata zaedni~ka vera dase pokaè vo tebe na delo vo poznanie-to na sekoe dobro, koe go imame za IsusHristos.

7 Za{to nie mnogu se raduvame iute{uvame poradi tvojata qubov, brate,bidej}i preku tebe se uspokoija srcatana svetiite.

8 Zatoa, iako imam vo Hristos golemasloboda da ti zapovedam {to treba dapravi{,

9 sepak, od qubov kon tebe, te molamjas, kakov {to sum, starecot Pavle, asega i zatvorenik za Isus Hristos,

10 i te molam za moeto ~edo, Onisim,{to go rodiv vo okovite svoi:

11 i toj nekoga{ be{e nepotreben zatebe, a sega ni e mnogu popotreben i te-be, i mene.

12 Ti go pra}am nazad nego - primi gokako da e moeto srce.

13 Jas sakav da go zadràm kaj mene, zada mi sluì mesto tebe vo okovite {togi nosam za Evangelieto.

14 No bez tvoja soglasnost ne sakavni{to da napravam, za da bide tvojatadobrina ne kako prinuda, tuku dobro-volna.

15 Za{to, moèbi toj poradi toa seodvoi od tebe za malku vreme, za da goprimi{ zasekoga{,

16 ne ve}e kako rob, a pove}e od rob,kako vozquben brat, a osobeno za mene,i u{te pove}e za tebe - i po telo, i voGospoda.

9 Efes 3,1 4,1

10 1 Kor 4,15 Gal 4,19 Kol 4,9

13 Fil 2,30

14 2 Kor 9,7 1 Ptr 5,2

16 1 Kor 7,22

1,1 Dela 16,1

Rim 1,1 Efes 3,1 Fil 1,7.

13-17

2 Rim 16,5

1 Kor16,19

Kol 4,15-17

2 Tim 2,3

3 Rim 1,7 Gal 1,3 Fil 1,2

4-5 Rim 1,8-9

Efes 1,15-16

Kol 1,3-4.9

6 Gal 3,28

5,6 Fil 1,9 Kol 1,9

7 2 Kor 7,4 2 Jn 1,4-6

POSLANIE NA APOSTOL PAVLEDO FILIMON

Voved

Filimon bil zna~ajna li~nost me|u prvite hristijani i bez somnenie ~len nacrkvata vo Kolosi. Bil prijatel na apostol Pavle (st.1). Toj imal rob po imeOnisim, koj izbegal od kaj nego. Onisim stapuva vo kontakt so Pavle, koj votoa vreme bil vo zatvor. Toj stanuva hristijanin, a Pavle odlu~uva da goprati povtorno kaj negoviot gospodar, na kogo mu ja pi{uva ovaa bele{ka, zada go zamoli da ne go do~ekuva pove}e kako rob (robot begalec bil izloùvan nanajsurovi kaznuvawa), tuku kako brat vo svojata vera. Otkako go pozdravuvaFilimon i lu|eto vo negoviot dom (1–3), Pavle Mu zablagodaruva na Boga zaqubovta i revnosta na Filimon (4–7). Potoa iskaùva molba za za{tita naOnisim, koj treba da pristigne kaj svojot gospodar ( 8–22). Vo pozdravite sokoi zavr{uva ova kratko poslanie se nao|aat imiwata na pove}e li~nosti po-dednakvo spomenati i vo Poslanieto do Kolosjanite (4,10;12;14). Mo`no eOnisim da gi donel vo Kolosi dvete poslanija, do Kolosjanite i do Filimon.

Zabele`liva e ne`nosta so koja Pavle mu pi{uva na svojot prijatelFilimon. Toj ne mu dava nikakva zapoved, ni{to ne mu nametnuva, ne giporeknuva nitu negovite prava nad Onisim, tuku mu raskaùva, isto onakakako i na site onie koi go ~itaat ova poslanie, kako Hristovata qubovosvetluva eden nov den i gi preobrazuva site ~ove~ki odnosi.

286

17 I taka, ako me ima{ za sodrugar,primi go kako da si me primil mene.

18 Ako, pak, vo ne{to ti zgre{il, iliti e dol`en, prefrli go toa na mojasmetka.

19 Jas, Pavle, napi{av so svoja raka:jas }e platam, za da ne ti re~am deka tii samiot cel si mi dol`en.

20 Da, brate, da go dobijat od tebe voGospod ona za {to Go molam; razveseligo srceto moe vo Gospod.

21 Ubeden vo tvojata poslu{nost, tinapi{av, znaej}i deka }e napravi{ ipove}e otkolku {to ti velam.

22 A zaedno so ova prigotvi mi i smes-tuvawe, za{to se nadevam deka so va-{ite molitvi }e vi bidam daruvan vam.

23 Te pozdravuva Epafras, koj e so me-ne zatvorenik vo Hristos Isus, Marko,Aristarh, Dimas, Luka - moite sora-botnici.

24 Blagodatta na na{iot Gospod IsusHristos neka bide so va{iot duh.Amin!

23 Kol 1,7 4,12

24 Dela12,12.25 13,13 15,37-39 19,29 Kol 4,10.14 2 Tim 4,10-11

19 Gal 6,11 Kol 4,18

POSLANIE DO FILIMON

Bog ni se objavuva preku Sinot

1 Bog, Koj vo staro vreme, otkakomnogupati i na mnogu na~ini im

zboruva{e na na{ite predci prekuprorocite,

2 vo poslednive denovi ni zboruvapreku Sinot, Kogo Go postavi za nas-lednik nad s#, preku Kogo gi sozdade ivekovite.

3 Toj e odblesok na Bo`jata slava iotpe~atok na Negovata su{tina i drìs# so Svojot mo}en zbor. Otkako prekuSebe gi o~isti na{ite grevovi, sednaod desnata strana na prestolot na Se-vi{niot vo visinite.

Veli~ieto na Bo`jiot Sin 4 I stana tolku povozvi{en od ange-

lite, kolku {to e poslavno imeto {togo nasledi, vo sporedba so nivnoto.

5 Za{to komu od angelite Bog neko-ga{ mu rekol: „Ti si Sin Moj, Jas Terodiv denes”, ili pak: „Jas }e Mu bidamTatko, a Toj }e mi bide Sin?”

6 Isto taka, koga Go vovede Prvorode-niot vo vselenata, re~e: „Neka Mu sepoklonat site angeli Bo`ji!”

7 Za angelite, pak, re~eno e: „Ti gipravi{ angelite Svoi vetrovi, a slu-ìtelite Svoi ognen plamen”,

8 a za Sinot: „Tvojot prestol, Boè, eve~en i èzolot na pravdata e èzol nacarstvoto Tvoe.

9 Tebe Ti omile pravdata, a go namra-zi bezzakonieto; zatoa, Boè, TvojotBog Te pomaza so maslo na radosta pove-}e od Tvoite pridru`nici.”

10 I pak: „Vo po~etokot Ti, Gospodi,si ja osnoval Zemjata, a i nebesata sedelo na Tvoite race;

11 tie }e zaginat, Ti ostanuva{; site}e izvetveat kako obleka;

12 }e gi svitka{ kako nametka, kakoobleklo, i tie }e bidat promeneti; noTi si sekoga{ istiot, i Tvoite godininema da se svr{at.”

13 A na kogo od angelite Bog nekoga{mu rekol: „Sedi od Mojata desna stranadodeka neprijatelite Tvoi ne gi posta-vam za podno`je na nozete Tvoi?”

14 Neli se tie site sluìtelski du-hovi, isprateni da im sluàt na onie{to }e go nasledat spasenieto?

7 Ps 103,4

8-9 Ps 44,6-7

9 Is 11,5 61,1.3

10-12 Ps 101,23-27

10 Jn 1,3

12 12,26.27;13,8 Otkr 6,14

13 Is.N. 10,24 Ps 108,1 Mk 13,19

14 Ps 33,7 90,11;102,20-21 Dan 7,10 Mt 4,11 Dela 12,11

1,1 2,2; 12,25

3 Mojs 12,6 Os 12,10

Lk 1,55.70 Jn 9,29

2 2,8; 3,6

5,8; 7,28 9,26; 11,3

5 Mojs 4,30 1 Ptr 1,20

3 7,27; 8,1

Mudr 8,1 Mk 16,19 Kol 1,17 Tit 2,14

4 8,6

Efes 1,21 Fil 2,9-10 1 Ptr 3,22

5 5,5

2 Car 7,14 Ps 2,7 1 Car17,13

Dela 13,33

6 10,5

Jn 3,16 Kol 1,18

POSLANIE NA APOSTOL PAVLEDO EVREITE

Voved

Poslanieto do Evreite e upateno do grupa hristijani koi bile izloèni naèstoko protivewe. Pisatelot gi ohrabruva da ostanat vo hristijanskatavera, ukaùvaj}i im deka Isus Hristos e vistinskoto i kone~no otkrovenie odBoga za lu|eto. Pritoa, posebno se naglaseni tri vistini, i toa:

(1) Isus e ve~niot Bo`ji Sin, Koj ni ja pokaà vistinskata poslu{nost konBoga preku Svoeto stradawe. Kako Bo`ji Sin, Isus e nad prorocite i nadangelite, a povisok e i od Mojsej.

(2) Bog Go proglasuva Isusa za ve~en Prvosve{tenik, Koj e nad site staroza-vetni sve{tenici i prvosve{tenici.

(3) Na{eto spasenie od grevot, stravot i smrtta e mo`no samo so vera voGospod Isus Hristos, kako na{ Prvosve{tenik. Site obredi i `rtvi naìvotni se samo senka na vistinskoto spasenie, koe e vo Hristos.

Naveduvaj}i niza primeri na bogougodna vera kaj poznati bibliski li~nosti(11), pisatelot gi povikuva i ~itatelite da ostanat verni do kraj (12), sopogled vperen vo Hristos i gi ohrabruva da gi izdràt site stradawa i pro-gonstva. Poslanieto zavr{uva so soveti i predupreduvawa.

288

Na{eto spasenie

2 Zatoa treba da bideme naro~no vni-matelni kon ona {to go ~uvme za da

ne otpadneme nekako. 2 Za{to, ako re~enoto slovo preku

angelite se pokaà verno, i ako sekojprestap i sekoja neposlu{nost primipravedna kazna,

3 kako li toga{ }e se izvle~eme akozanemarime takvo golemo spasenie koe,najnapred propovedano od Gospoda, sepotvrdi od onie {to go bea ~ule odNego,

4 koga i Bog im go potvrdi svedo{tvo-to so znaci i ~udesa, so razni silni de-la i so razdavawe darovi preku SvetiotDuh po Negova volja.

Predvodnikot na na{eto spasenie 5 Za{to Bog ne im ja pot~ini na ange-

lite idnata vselena za koja zboruvame, 6 tuku, naprotiv - nekoj posvedo~il

zboruvaj}i: „[to e ~ovekot da misli{na nego, sinot ~ove~ki, ta da se griì{za nego?

7 Si go napravil za kratko malku po-dolen od angelite, no so slava i ~est sigo oven~al i si go postavil nad delataod Tvoite race;

8 s# si pot~inil pod nozete negovi.”A koga s# mu pot~ini, ni{to ne mu os-tavi nepot~ineto; no sega u{te ne gle-dame deka s# mu e pot~ineto.

9 A gledame deka Isus Hristos, Kojza kratko vreme be{e postaven poniskood angelite, poradi pretrpenata smrtbe{e oven~an so slava i ~est, ta, poBo`jata blagodat, Toj da vkusi smrt zasite.

10 Za{to Mu prilega{e na Onoj, po-radi Kogo e s# i od Kogo e s#, pri done-suvaweto na mnogubrojnite ~eda vo sla-va, preku stradawa da go usovr{i Za-~etnikot na nivnoto spasenie.

11 Bidej}i i Onoj {to osvetuva, i onie{to se osvetuvaat, site se od Eden; i za-toa Isus ne se sramuva da gi nare~ebra}a, velej}i:

12 „]e go vozvestam imeto Tvoe me|ubra}ata Moi, srede sobranieto }e Teslavam.”

13 I pak: „Jas }e se nadevam na Nego.”I odnovo: „Ete Me Mene i decata Moi{to Mi gi dade Bog.”

14 A bidej}i decata se u~esnici voteloto i krvta, taka i Toj zede ednakvou~estvo vo toa, ta preku smrtta da gopobedi onoj {to ja ima vlasta nad smrt-ta, odnosno |avolot;

15 pa da gi oslobodi onie {to od stravpred smrtta preku celiot ìvot beapodloèni na ropstvo.

16 Za{to jasno e deka Toj ne dojde daim pomogne na angelite, tuku na Avra-amovite potomci;

17 zatoa Toj mora{e vo s# da li~i nabra}ata, pa da bide milostiv i verenprvosve{tenik pred Boga, za da gio~isti grevovite na narodot.

18 Za{to vo ona, {to Sam pretrpe,otkako be{e isku{an, vo toa }e moè ina isku{uvanite da im pomogne.

Hristos e pogolem od Mojsej

3 Zatoa, bra}a sveti, u~esnici vonebesnoto prizvanie, razmislete za

Pratenikot i Prvosve{tenikot nana{ata vera, Isus Hristos.

2 Koj Mu be{e veren na Onoj Koj Gopostavil, kako i Mojsej - vo celiot ne-gov dom.

3 Za{to Toj se udostoi so slava, tolkupogolema od Mojseevata, kolku {to epogolema po~itta {to ja ima onoj {togo izgradil domot od po~itta {to jaima domot!

4 Za{to sekoj dom se gradi od nekogo;a Onoj, Koj izgradil s#, e Bog.

5 I Mojsej Mu be{e veren kako slugana celiot Negov dom, za da go posvedo~iona {to treba{e da se soop{ti.

6 Hristos, kako Sin, e veren vo Bo`-jiot dom. Negov dom, pak, sme nie, samoako slobodata i nade`ta, so koi se fa-lime, gi zapazime do kraj.

Spokoj za Bo`jite lu|e 7 Poradi toa, kako {to veli Svetiot

Duh: „Denes, ako go ~uete glasot Negov, 8 ne èsto~ete gi srcata svoi, kako vo

ogor~enosta na denot na isku{uvawetovo pustinata,

13 2 Car 22,3 Is 8,17.18 12,2 Jn 10,29

14 Mudr 2,24 Jn 1,14 Rim 8,3 1 Kor15,50.55 2 Tim 1,10 1 Jn 3,8

15 Rim 8,15 Gal 5,1 2 Tim 1,7

16 Is 41,8-9

17 4,14 5,2 3 Mojs16,10 1 Car 2,35 Rim 3,25 Fil 2,7 1 Jn 2,2 4,10

18 4,15

3,1 2,11 4,14 10,23 Is 17,7 2 Kor 9,13 Fil 3,14

3 8,6 2 Kor 3,7

5 2 Mojs14,31 4 Mojs 12,7 Otkr 15,3

6 4,16 1 Let17,12-14 Rim 5,2 1 Kor 3,16 6,19 Efes 2,19-22 Kol 1,23 1 Tim 3,15 1 Ptr 2,5

7-11 Ps 94,7-11

2,1 Rim 11,22

2 10,28-29

12,25 Dela 7,53 Gal 3,19

3 Lk 1,2

1 Kor 1,6

4 Mk 16,20

1 Kor12,4.11 2 Kor12,12

6-8 Ps 8,5-7

8 Mt 22,44

1 Kor15,27

Efes 1,22

9 5,4-10

Dela 3,13 2 Kor 5,

14-15 Fil 2,7-9

10 2,17; 5,9

7,28; 12,2 Lk 24,26

Dela 3,15

11 10,10

2 Mojs31,13

Mt 28,10 Jn 17,19

20,17 Efes 5,26

12 Ps 21,22

Jn 17,6

POSLANIE DO EVREITE

289

9 kade {to tatkovcite va{i Me isku-{aa, Me ispituvaa, iako gi gledaa dela-ta Moi preku ~etirieset godini.

10 Zatoa se razgneviv na toj rod i re-kov, sekoga{ se zabluduvaa vo srcatasvoi i ne gi poznaa pati{tata Moi.

11 Pa taka se zakolnav vo Svojot gnevdeka nema da vlezat vo Mojot spokoj.”

12 Bra}a, gledajte, da ne bi vo nekogood vas, da ima zlo i neverno srce, ta daotstapi od ìviot Bog.

13 Tuku hrabrete se sekoj den eden podrug dodeka s# u{te se veli: „Denes”, tanikoj od vas da ne otrpne preku izmama-ta na grevot;

14 za{to nie stanavme sorabotnici naHristos. Samo ako ja zadrìme cvrstodo kraj prvobitnata cvrsta podloga;

15 dodeka se veli: „Denes, koga }e go~uete Negoviot glas, da ne otrpnat sr-cata va{i onaka kako koga se pobuniv-te.”

16 A koi bea tie {to ~uja i pak se po-bunija? Zar ne bea toa site onie koi soMojsej izlegoa od Egipet?

17 Protiv kogo negoduva{e Toj ~eti-rieset godini? Neli protiv onie {topogre{ija i ~ii koski ostanaa vo pus-tinata?

18 A na koi im se zakolnal deka nemada vlezat vo Negoviot spokoj ako ne naonie, {to bea neposlu{ni?

19 I taka, gledame deka tie ne moèada vlezat poradi neverieto.

4 Da vnimavame pak, dodeka u{te nie ostaveno vetuvaweto za vleguvawe

vo Negoviot spokoj, da ne bi se otkrilodeka nekoj od vas bi moèl da zadocni.

2 Za{to i nam ni se soop{ti, kako inim. No slovoto, {to go bea ~ule, ne imdonese polza, bidej}i onie {to go bea~ule ne poveruvaa.

3 A nie, koi poveruvavme, vleguvamevo Negoviot spokoj, kako {to rekolToj: „Zatoa se zakolnav vo gnevot Svojdeka tie nema da vlezat vo Mojot spo-koj”, iako Negovite dela bea zavr{eniu{te pri sozdavaweto na svetot.

4 Za{to negde za sedmiot den e re~enovaka: „I vo sedmiot den Bog se odmoriod site Svoi dela.”

5 I na toa mesto pak: „Ne }e vlezat vospokojot Moj.”

6 I taka, na nekoi im se otvori davlezat vo nego, a onie, na koi im be{eporano propovedano Evangelieto, nevlegoa poradi neposlu{nost;

7 Zatoa Toj pak opredeli eden den„Denes”, velej}i preku David, po tolkuvreme, kako {to e re~eno pogore: „De-nes, koga }e go ~uete glasot Negov, nestvrdnuvajte gi srcata va{i.”

8 Za{to, ako Isus Navin im be{e dalspokoj, Bog nema{e da zboruva ve}e po-toa za drug den.

9 No, za narodot Bo`ji s# u{te osta-nuva sabotna po~inka.

10 Za{to, koj }e vleze vo spokojot Ne-gov, toj }e se odmora od delata svoi, ka-ko i Bog od Svoite.

11 I taka, da se pogriìme da vlezemevo onoj spokoj, ta da ne bi nekoj da padnevo sli~na neposlu{nost.

12 Za{to, slovoto Bo`jo e ìvo i dej-stvuva i e poostro od sekakov me~ so dveostrici; i navleguva do razdeluvawe nadu{ata i duhot, do zglobovite i mozo-kot, i gi procenuva mislite i nameritena srceto.

13 I nema sozdanie sokrieno za Nego,tuku s# e golo i otkrieno za o~ite naOnoj pred Kogo nie }e odgovarame.

Isus e na{iot Prvosve{tenik 14 Imaj}i Go golemiot Prvosve{te-

nik Koj preminal preku nebesata, Isus,Sinot Bo`ji, nie treba da se drìme zaispoveduvaweto na verata.

15 Za{to, nie nemame takov Prvo-sve{tenik, {to ne moè da so~uvstvuvavo na{ite slabosti, tuku takov Koj is-kusil s# kako i nie, osven grev.

16 I taka, slobodno da pristapuvamekon prestolot na blagodatta, za da pri-mime milost i da najdeme blagodat zablagovremena pomo{.

Hristos evistinski Prvosve{tenik,

pogolem od Aron

5 Za{to sekoj Prvosve{tenik, koj odlu|e se izbira, za lu|eto se posta-

vuva na slu`ba Bo`ja, da prinesuva da-rovi i `rtvi za grevovite,

5 Ps 94,11

6 3,18-19

7 3,7.8.15 Ps 94,7-8

8 5 Mojs 31,7 Is.N. 22,4

10 Otkr 14,13

12 Is 49,2 55,11 Er 17,10 23,29 Mudr 18,15 Jn 10,35 12,48 Dela 7,38 12,24 1 Kor 4,5 14,24-25 Efes 6,17 1 Sol 2,13 2 Tim 2,9 1 Ptr 1,23 1 Jn 2,14 Otkr 1,16 19,13

13 Er 23,24 Ps 32,13-15 Izreki5,21 Dan 2,22 Rim 14,12

14 2,17; 3,1 5,5.10 6,20; 7,26 8,1; 9,11 9,24; 10,21 10,23 Efes 4,10

15 2,17-18 Mt 4,1-11 Lk 22,28 Jn 8,46 2 Kor 5,21

16 3,6; 7,19 10,19.22.35 1 Jn 3,21

5,1 8,3; 9,9

7 9,8; 10,15 Mt 22,43

Dela 28,25

8 2 Mojs 17,7

10 Dela 7,36

11 4 Mojs

14,21-23 5 Mojs1,34-35

12 3,8; 10,22

12,15 Er 18,12

13 3,7; 10,24 Rim 7,11

2 Kor 6,1-2 1 Sol 5,11 2 Sol 2,10

14 11,1

15 Ps 94,7-8

16 4 Mojs 14,2

17 4 Mojs

14,29

18 5 Mojs 1,26 1 Kor 10,5

19 3,12; 4,6 Ps 77,22

106,24 Jn 3,36

4,1 12,15

4 Mojs14,31

2 Rim 10,16-

17 Gal 5,2

1 Sol 2,13

3 3,11

Ps 94,11

4 1 Mojs 2,2

2 Mojs20,11

POSLANIE DO EVREITE

290

2 i da moè da gi razbira onie {to seneume{ni i zabludeni, bidej}i i sami-ot e so slabosti;

3 i zatoa e dolèn kako za narodot,taka isto i za svoite grevovi da prine-suva `rtvi.

4 I nikoj sam ne se zdobil so takva~est, tuku samo onoj koj e povikan odBoga, kako {to be{e Aron.

5 Taka i Hristos ne se proslavi SamSebesi, stanuvaj}i prvosve{tenik, tu-ku Go proslavi Onoj Koj Mu re~e: „Tisi Sin Moj, Jas Te rodiv denes.”

6 Kako {to e i na drugo mesto re~eno:„Ti si ve~en sve{tenik po ~inot Mel-hisedekov.”

7 Vo denovite na Svojot zemen ìvot,Toj so silen vik i solzi upati molbi imolitvi kon Onoj Koj moè{e da Gospasi od smrtta i poradi Svojata pot-~inetost od po~it be{e ~uen.

8 Iako be{e Sin, Toj se nau~i naposlu{nost od ona {to go postrada,

9 a, otkako se usovr{i, stana izvor zave~no spasenie na site onie koi Mu seposlu{ni,

10 i od Boga be{e nare~en Prvosve{-tenik po ~inot Melhisedekov.

Da ostaneme vo verata 11 Za ova bi imale mnogu da vi zboru-

vame, {to e i te{ko da se tolkuva, bi-dej}i te{ko sfa}ate.

12 Za{to, iako spored godinite vietreba{e ve}e da bidete u~iteli, vie s#u{te imate potreba nekoj da ve u~i koise prvite na~ela na slovoto Bo`jo, idojdovte do takva sostojba, {to imatepotreba od mleko, a ne od tvrda hrana.

13 Sekoj {to se hrani so mleko, e ne-ve{t vo slovoto na pravdata, bidej}i edete;

14 a tvrdata hrana e za zrelite, koiblagodarej}i na poukata, imaat ~uvstvai se nau~eni da razlikuvaat dobro odzlo.

6 Zatoa da go ostavime po~etnotou~ewe za Hristos i da se stremime

kon sovr{enstvo, da ne ja postavuvameodnovo osnovata: pokajanieto od mrtvidela i verata vo Boga,

2 naukata za kr{tevaweto, rakopola-gaweto, voskresenieto na mrtvite ive~niot sud.

3 I ova }e go napravime, ako dopu{tiBog.

4 Za{to onie koi edna{ se prosveti-ja, vkusija od nebesniot dar, stanaau~esnici na Svetiot Duh,

5 i, otkako vkusija od ubavata Bo`jare~ i od silite na idniot vek,

6 a potoa otpadnaa, - ne e mo`no pov-torno da bidat obnoveni za pokajanie,koga povtorno vo sebesi Go raspnuvaatSinot Bo`ji i Go hulat.

7 Za{to zemjata, koja go vpiva do`dot{to ~esto pa|a na nea i ra|a plod dobarza onie {to ja obrabotuvaat, od Bogadobiva blagoslov;

8 a onaa {to dava trwe i bocki, taa enepotrebna i blizu e do prokletstvotokoe zavr{uva so izgoruvawe.

9 Od vas, vozqubeni, nie o~ekuvamene{to podobro i spasitelno, iako takazboruvame.

10 Za{to Bog ne e nepraveden, ta da gozaboravi deloto va{e i trudot na qu-bovta {to gi pokaàvte vo Negovo ime,otkako im posluìvte i im sluìte nasvetiite.

11 A nie sakame sekoj od vas da ja poka-ùva istata usrdnost za odrùvawe napolnata nade` dokraj,

12 ta da ne stanete mrzlivi, tuku da gisledite onie koi preku vera i trpeniegi dobivaat vetuvawata.

Bo`joto sigurno vetuvawe 13 Bog, koga mu vetuva{e na Avraam,

bidej}i nema{e ni{to pogolemo vo{to bi se zakolnal, se zakolna vo Sebe,

14 velej}i: „Navistina }e te blagoslo-vam i }e te razmnoàm i preumnoàm.”

15 I taka, so dolgotrpenie toj go dobivetenoto.

16 Lu|eto, pak, se kolnat vo pogornood sebesi, i zakletvata kako potvrda nasekoja nivna prepirka stava kraj.

17 Zatoa Bog, koga na naslednicite navetuvaweto saka{e jasno da im ja poka-è Svojata neizmenliva volja, posvedo-~i so kletva,

18 ta preku dve neizmenlivi raboti,vo koi ne e mo`no Bog da izlaè, daimame golema uteha i nie, koi pribeg-

4 10,26-27.32 Jn 4,10 Efes 2,8 Gal 3,2

5 4,12 1 Ptr 2,3

6 10,29 3 Ptr 2,21 1 Jn 5,16

7 1 Mojs1,11-12 5 Mojs11,11

8 1 Mojs3,17-18 Is 5,6;27,4 Mt 7,16

10 10,32-34 Mt 10,40-42 1 Sol 1,3 Otkr 2,19

11 3,6; 10,23

12 5,11; 6,16 10,36;11,7.9 1 Kor 11,1 Otkr 13,10

13.14 1 Mojs22,16.17

13 Rim 4,20

15 11,9.13.33.39 1 Mojs 21,5

16 2 Mojs22,11

17 9,15; 10,36 Rim 4,16

18 3,6; 10,23 4 Mojs23,19 Kol 1,5

2 2,17-18;

4,15 7,27-28

Mt 18,12

3 7,27; 9,7

3 Mojs 9,7 16,6.15-16

4 2 Mojs 28,1 4 Mojs 18,7

Jn 3,27

5 4,14

Ps 2,7 Jn 8,54

6 7,1-28

1 Mojs14,18

Ps 109,4

7 Ps 67,20

Mt 26,38-46

Jn 12,27

8-9 2,10; 9,12 Rim 5,19

Fil 2,8-9 Is 45,17

10 4,14

12 1 Kor 3,1-3

1 Ptr 2,2

13 Efes 4,14

14 1 Mojs 3,22

Is 7,15 1 Kor 2,6 Efes 4,13

6,1 9,14

Dela 20,21 1 Kor 3,

10-12 Efes 2,1.5

POSLANIE DO EVREITE

291

nuvame da se prifatime za nade`ta{to ni e dadena,

19 a koja e za na{ata du{a cvrsta i si-gurna kotva, i koj vleguva duri zad zave-sata,

20 kade {to Isus za nas vleze najna-pred, otkako stana ve~en Prvosve{te-nik po ~inot Melhisedekov.

Sve{tenikot Melhisedek

7 Toj Melhisedek be{e car salim-ski, sve{tenik na Sevi{niot Bog,

koj go presretna Avraam, koga sevra}a{e od borbata so carevite, i goblagoslovi,

2 komu i Avraam mu dade desetok ods#, i koj po zna~eweto na imeto negovoe prvo car na pravdata, a potoa i car naSalim, odnosno car na mirot.

3 Bez tatko, bez majka, bez rod, nema{enitu po~etok na dnite, nitu kraj na ì-votot i, po takov na~in, e podoben naSinot Bo`ji, i ostanuva ve~en sve{-tenik.

4 Gledate li kolku e golem onoj komupratatkoto Avraam mu dade desetok odnajdobriot plen!

5 Onie od Levievite sinovi, {to pri-maat sve{tenstvo, imaat zapoved dazemaat po Zakonot desetok od narodot,odnosno od bra}ata svoi, iako i tieproizlegle od bedrata Avraamovi.

6 No toj, koj ne mu pripa|a{e na na-{iot rod, zede desetok od Avraam i goblagoslovi onoj {to be{e primil vetu-vawa.

7 Ne moè da ima nikakov spor dekapomaliot se blagoslovuva od pogolemi-ot.

8 Taka, ovde smrtni lu|e zemaat dese-toci, a tamu - Onoj, za Kogo ima sve-do{tvo deka e ìv.

9 I, taka da re~am, Levij, koj primadesetoci, i sam dade desetok prekuAvraam,

10 bidej}i u{te be{e vo bedrata natatko si koga go sretna Melhisedek.

11 Pa taka, ako sovr{enstvo moè{eda se postigne preku levitskoto sve{-tenstvo, bidej}i vrz osnova na nego na-rodot dobi Zakon, kakva potreba ima dase vozdigne drug sve{tenik po ~inot na

Melhisedek, namesto po ~inot naAron?

12 Za{to, koga }e se promeni sve{ten-stvoto, toga{ se javuva potreba da seizmeni i zakonot.

13 A Onoj za Kogo se zboruva ova, sevbrojuva vo drugo koleno, od koe nikojne be{e pristapuval do `rtvenikot;

14 za{to e poznato deka Gospod na{proizleze od Juda, a za sve{tenstvotood ova koleno Mojsej ni{to ne rekol.

Drug sve{tenik kako Melhisedek 15 I u{te pojasno stanuva toa koga se

vozdiga sli~no na Melhisedek drugsve{tenik,

16 Koj stanal takov ne po silata na te-lesna zapoved, tuku po silata na ve~-niot ìvot.

17 Za{to se posvedo~i: „Ti si ve~ensve{tenik po ~inot na Melhisedek.”

18 A, pak, odmenuvaweto na porane{-nata zapoved se izvr{i poradi toa {totaa be{e slaba i bespolezna,

19 za{to Zakonot ni{to ne doveduvado sovr{enstvo; a se vovede podobra na-de`, preku koja se pribliùvame doBoga.

20 Toa be{e potvrdeno so zakletva. 21 Za{to onie bea stanale sve{teni-

ci bez zakletva, a Toj - so zakletva,preku Onoj Koj Mu re~e: „Se zakolnaGospod i nema da se raskae: ,Ti si ve~ensve{tenik po ~inot Melhisedekov.'”

22 Zatoa Isus stana zalog na tolkupodobar zavet.

23 A tie bea mnogu sve{tenici, za{tosmrtta ne im dava{e da ostane samoeden;

24 a Toj, bidej}i ìvee ve~no, imasve{tenstvo {to nema da mine na drug.

25 Zatoa Toj i moè za ve~no da gispasi onie {to preku Nego doa|aat konBoga, bidej}i e sekoga{ ìv za da semoli za niv.

26 Takov Prvosve{tenik i ni treba-{e: svet, neporo~en, neoskvernet, odvo-en od gre{nicite i vozvi{en nad nebe-sata.

27 Koj nema potreba, kako i drugiteprvosve{tenici, sekojdnevno da prine-suva `rtva prvo za grevovite svoi, a

14 1 Mojs49,10 Is 11,1 Mt 1,3 Otkr 5,5

17 5,6 Ps 109,4

18 10,9; 13,9 Rim 8,3

19 4,16; 6,18 9,9 10,1-2.4.11 Rim 3,20 7,7-8 Gal 3,21 Jk 4,8

21 Ps 109,4

22 8,6-10 9,15-20 10,29; 12,24 13,20 Lk 22,20 2 Kor 3,6

24 5,6; 13,8 Lk 1,33

25 10,14 Jn 14,6 Rim 8,34 1 Jn 2,1 Otkr 1,18

26 4,14 2 Kor 5,21

27 5,3; 9,12 10,10 2 Mojs29,38-39 3 Mojs16,6.15

19-20 10,19-20

3 Mojs16,2.12

Mt 27,51

20 4,14

Ps 109,4

7,1-2 1 Mojs

14,17-20

3 4,14 7,16

Jn 7,27

4 1 Mojs

14,20

5 4 Mojs

18,21

6 Rim 4,13

10 1 Mojs

14,17

11 8,6-7 10,1

Ps 109,4

POSLANIE DO EVREITE

292

potoa i za onie na narodot, bidej}i Tojgo izvr{i toa edna{ zasekoga{, otkakoSam Sebe se prinese kako `rtva.

28 Za{to Zakonot za prvosve{tenicipostavuva lu|e {to se nemo}ni; a slo-voto na kletvata {to e po Zakonot -Sinot, Koj e ve~no sovr{en.

Isus e na{iot Prvosve{tenik

8 A najva`noto od ova {to go zboru-vame, e deka imame takov Prvo-

sve{tenik, Koj sedna od desnata stranana prestolot na veli~ieto na nebesata,

2 i e sluìtel na svetili{teto i navistinskata skinija, {to ja postaviGospod, a ne ~ovek.

3 Sekoj prvosve{tenik se postavuva zada prinesuva darovi i `rtvi; zatoabe{e potrebno i Toj da ima {to da pri-nese.

4 Za{to, ako Toj be{e na zemjata, nebi bil ni sve{tenik, za{to ima sve{-tenici {to prinesuvaat darovi poZakonot

5 i im sluàt na obrazot i na senkatana nebesnite raboti, kako {to mu be{ere~eno na Mojsej, koga ja podiga{e ski-nijata: „Gledaj, re~e, da napravi{ s#spored obrazecot, {to ti be{e poka-àn na planinata.”

6 A sega Toj dobi tolku podobraslu`ba, i stana posrednik na podobarzavet, koj e utvrden vrz podobri vetu-vawa.

Promena na Zavetot 7 Za{to, ako prviot zavet be{e bez

nedostatok, toga{ nema{e da se baravtor.

8 No, ukoruvaj}i gi, veli: „Ete idatdenovi, veli Gospod, i so domot Izra-ilev i so domot Judin }e sklu~am novzavet,

9 no ne takov zavet kakov {to sklu~ivso tatkovcite nivni vo denot, koga gifativ za raka za da gi izvedam od zemja-ta egipetska, - za{to tie ne ostanaa voMojot zavet i Jas gi ostaviv, veliGospod.

10 No ovoj e zavetot {to }e mu godadam na domot Izrailev vo onie dni,veli Gospod: }e gi vreàm zakonite

Svoi vo mislite nivni, i vo srcatanivni }e gi napi{am, i }e bidam nivniBog, a tie }e bidat Moj narod.

11 I nieden nema da go u~i svojotblièn, i nieden bratot svoj: ‚PoznajGo Gospoda', za{to site, od mal do go-lem me|u niv, }e Me znaat,

12 bidej}i }e bidam milostiv konnivnite nepravdi, a za grevovite i bez-zakonijata nivni nema ve}e da si spom-nuvam.”

13 A koga veli „nov zavet”, prviot gonapravi zastaren; a ona {to e staro izastareno, blizu e do is~eznuvawe.

Staroto bogosluènie

9 Taka i vo prviot zavet ima{e ured-bi za bogosluènie i zemno sveti-

li{te; 2 za{to skinijata be{e napravena

vaka: vo prviot del se nao|aa svetil-nikot, trpezata i izloènite lebovi;toj del e nare~en „Sveto Mesto”.

3 A zad vtorata zavesa od skinijatabe{e delot, nare~en „Svetiwa nad sve-tiwite”;

4 vo nea se nao|a{e zlatnata kadilni-ca i od site strani opkovan so zlatokov~egot na zavetot, vo koj stoeja zlat-niot sad so mana i rascuteniot èzolna Aron, kako i plo~ite na zavetot,

5 a nad nego - heruvimi na slavata,{to go osenuvaa ~istili{teto; za ovasega nema potreba da se zboruva poop-{irno.

6 Pri vakov raspored, vo prviot delod skinijata sekoga{ vleguvaa sve{te-nicite i izvr{uvaa slu`ba Bo`ja;

7 a vo vtoriot del vleguva{e poedna{ vo godinata prvosve{tenikot itoa ne bez krv, {to ja prinesuva{e kako`rtva za sebe i za grevovite na naro-dot, napraveni poradi neznaewe.

8 Preku ova Svetiot Duh pokaùva{edeka s# u{te ne e otvoren patot za sve-tili{teto s# dodeka stoi prvata ski-nija,

9 koja e simbol na sega{noto vreme,vo koe se prinesuvaat darovi i `rtvi,koi ne moàt da go napravat sovr{enpo sovesta onoj {to sluì,

11 Is 54,13 Avak 2,14

13 Er 31,31 2 Kor 3,14 5,17

9,1 9,10

2 2 Mojs25,8-9 25,23-39

3 2 Mojs26,31-33

4 2 Mojs16,32-34 25,10-15 30,1-6 32,15-16 4 Mojs17,22-24

5 2 Mojs25,17-22 26,34

6 4 Mojs 18,3

7 5,3; 9,17-18 2 Mojs30,10 3 Mojs16,2-34

8 10,19-20 Jn 14,6

9 7,19 10,1-4.11

28 5,1-2.9

8,1 1,3; 4,14 Ps 109,1

Dela 2,33

2 9,11.24

4 Mojs 24,6 Sir 24,10

3 5,1.3; 9,14

4 10,8

5 9,2.8.23

10,1 2 Mojs

25,40 Dela 7,44 Kol 2,17

6 7,22

7 7,11.18-19

8-12 Er 31,31-34

10 10,16

2 Kor 3,3 6,16

POSLANIE DO EVREITE

293

10 tuku se sostojat samo od jadewa ipiewa, i razni miewa i telesni obredi,ustanoveni do vremeto koga seto ova }ese ispravi.

Hristovoto `rtvoprinesuvawe 11 No Hristos, koga stana Prvosve{-

tenik na idnite dobra, so pogolemo i soposovr{eno svetili{te, nerakotvore-no, odnosno ne onakvo kakvo {to se pra-vi na zemjata,

12 nitu so krv kozja i tele{ka, tuku soSvojata krv vleze vo svetili{teto ed-na{ zasekoga{ i izvr{i ve~en otkup.

13 Za{to, ako krvta na jun~e i jarec, ipepelta od junica preku poprskuvawegi osvetuvaat oskvernetite za o~istu-vawe na teloto,

14 toga{, kolku li pove}e krvta naHristos, Koj preku Svetiot Duh se pri-nese Sebe na Boga neporo~en, }e jao~isti sovesta na{a od mrtvi dela zada Mu sluìme na ìviot Bog.

Zavet zape~aten so krv 15 Zatoa e Toj posrednik na noviot za-

vet, ta po Negovata smrt, {to stana zaotkup na prestapite od vremeto na pr-viot zavet, prizvanite da go dobijat ve-tenoto ve~no nasledstvo.

16 Za{to, kade {to ima zavet, tamu eneophodno da sleduva smrtta na zavetu-va~ot,

17 bidej}i zavetot dobiva sila samo posmrtta; toj nema nikakva sila dodekazavetuva~ot e ìv.

18 Poradi toa ni prviot zavet ne be{eutvrden bez krv.

19 Za{to Mojsej, otkako gi pro~itasite zapovedi od Zakonot pred siot na-rod, zede krv tele{ka i jare{ka so vo-da, i so crvena volna i so isop ja poro-si kako samata kniga, taka i siot narod,

20 velej}i: „Ova e krvta na zavetot{to vi go odredi Bog.”

21 Isto taka so krv gi poprska i sve-tili{teto i site sadovi za sluèwe naBoga.

22 I re~isi s# spored Zakonot so krvse o~istuva{e, i bez prolevawe krv ne-ma pro{tevawe.

23 I taka, obrazite nebesni treba{eda se o~istat na takov na~in, a samotonebesno so podobri `rtvi od ovie.

Hristoviot vlez na neboto 24 Za{to Hristos ne vleze vo rakotvo-

reno svetili{te, koe e samo obrazec navistinskoto, tuku vo samoto nebo, za dase javi sega pred liceto na Boga za nas;

25 i ne da se prinesuva Sebe kako `rt-va pove}epati, kako {to prvosve{teni-kot vleguva vo svetili{teto sekoja go-dina so tu|a krv.

26 Inaku Toj bi trebalo mnogupati dapostrada od sozdanieto na svetot. A se-ga edna{ zasekoga{, do krajot na veko-vite, se javi za da go odnese grevot, ot-kako se prinese Sam Sebe kako `rtva.

27 I kako {to im e na lu|eto oprede-leno da umrat edna{, a potoa - sud,

28 taka i Hristos, otkako edna{ seprinese Samiot Sebe kako `rtva, za dagi odnese grevovite na mnozina, vtor-pat }e im se javi ne ve}e kako `rtva zagrev na onie {to Go o~ekuvaat, tuku zanivno spasenie.

Silata na `rtvata Hristova

10 Bidej}i Zakonot ja ima samosenkata na idnite dobra, a ne

su{tinata na rabotite, nikoga{ ne mo-è so onie isti `rtvi, {to se prine-suvaat sekoja godina, da gi usovr{ionie koi pristapuvaat.

2 Inaku bi prestanale da se prinesu-vaat, bidej}i onie {to sluàt, edna{o~isteni, ne }e imaat ve}e nikakvasvest za grevovite.

3 No preku `rtvite sekoja godina sepotsetuvaat na grevovite,

4 bidej}i ne e mo`no tele{kata ijare{kata krv da gi odnese grevovite.

5 Poradi toa, vleguvaj}i vo svetot,veli: „@rtvi i darovi Ti ne posaka, atelo Mi prigotvi.

6 Sepalenici za grevot ne Ti se ugod-ni.”

7 Toga{ rekov: „Ete, idam, napi{anoe za Mene vo knigata, da ja izvr{am,Boè, voljata Tvoja.”

8 Koga pogore re~e: „@rtvi i darovii sepalenici za grevot - {to se prine-

23 8,5

24 4,14 8,2 Rim 8,34

25 9,7

26 7,27;9,12.28 10,2; 12,26 1 Kor10,11 Gal 4,4 1 Ptr 1,19-20 3,18 1 Jn 3,5

27 1 Mojs 3,19 Rim 2,5-10 Otkr20,11-15

28 10,10 Is 53,12 Fil 3,20 1 Sol 1,10 1 Ptr 2,24

10,1 7,19; 8,5 3 Mojs16,34 Kol 2,17

2 9,9.26

3 3 Mojs16,21

4 7,18-19 9,9.12-13 10,1.11 Is 1,11

5-7 Ps 39,6-8

7 Mt 26,39

8 Ps 39,6

10 13,9

3 Mojs 11,2 15,18

4 Mojs 6,3 19,13

Kol 2,16

11 4,14

8,2; 9,24 2 Kor 5,1

12 5,9; 7,27

9,19.24-26 10,4.10.14

13,12 Mt 26,28 Rim 3,15

13 3 Mojs

16,14-16 17,11

4 Mojs19,9.17

14 6,1; 10,10

Ps 50,3 Zah 13,1 Jn 10,18

1 Tim 3,9 Tit 2,14

1 Ptr 1,19 3,18

1 Jn 1,7

15 7,22

19 2 Mojs24,3-8

3 Mojs14,4-7

4 Mojs 19,6

20 2 Mojs 24,8

22 3 Mojs

17,11 Efes 1,7

POSLANIE DO EVREITE

294

suvaat spored Zakonot, Ti ne posaka ine Ti se ugodni”,

9 a potoa re~e: „Ete, idam, Boè, da jaizvr{am voljata Tvoja”, so toa Toj goukinuva prvoto, za da go vospostavivtoroto.

10 Spored taa volja sme osveteni soprinosot na teloto na Isus Hristosedna{ zasekoga{.

11 I sekoj sve{tenik stoi sekoj den,sluèj}i i prinesuvaj}i mnogupati ed-ni i isti `rtvi, koi nikoga{ ne moàtda gi otstranat grevovite;

12 a Toj, prinesuvaj}i samo edna `rtvaza grevovite, zasekoga{ sedna oddesnona Boga,

13 i ottoga{ ~eka ponatamu dodekaneprijatelite Negovi ne bidat poloè-ni kako podno`je za nozete Negovi.

14 Za{to preku edno prinesuvawe Tojosvetenite gi napravi zasekoga{ sovr-{eni.

15 I Svetiot Duh ni posvedo~i, za{-to, otkako porano re~e:

16 „Ova e zavetot {to }e im go dadampo onie dni, veli Gospod: }e gi vgradamzakonite Svoi vo srcata nivni, i vomislite nivni }e gi napi{am.” Tojdodava:

17 „I za grevovite i bezzakonijatanivni nema ve}e da si spomnuvam.”

18 A kade {to ima pro{tevawe za niv,tamu ve}e nema prinosi za grev.

Da Mu pristapime na Boga 19 I taka, bra}a, koga imame sloboda

da vleguvame vo svetili{teto prekukrvta na Isus Hristos po nov i ìvpat,

20 {to Toj ni go otvori niz zavesata,odnosno preku Svoeto telo,

21 imame Vrhoven sve{tenik naddomot Bo`ji.

22 Zatoa da pristapime so iskrenosrce, vo polna vera, otkako }e gi o~is-time srcata od zla sovest so poprsku-vawe i otkako }e go izmieme teloto so~ista voda.

23 I da go drìme ispovedanieto nanade`ta cvrsto, za{to veren e Onoj Kojse zavetuval.

24 I da bideme vnimatelni eden kondrug za da se pottiknuvame kon qubov idobri dela,

25 ne izostanuvaj}i od sobranijatakako {to nekoi imaat obi~aj, tuku da sepou~uvame eden drug, i toa vo tolkupove}e, do kolku gledate deka se prib-liùva sudniot den.

26 Za{to, ako, otkako ja poznavmevistinata, svoevolno prodolùvame dagre{ime, toga{ nema ve}e `rtva zagrevovi,

27 tuku stra{no o~ekuvawe na sud ijarosten ogan {to }e gi progolta pro-tivnicite.

28 Ako onoj {to go prekr{il Mojse-eviot zakon, pred dvajca ili trojca sve-doci bezmilosno se kaznuva so smrt,

29 toga{, kolku li pote{ka kazna,mislite, }e zasluì onoj {to Go poga-zil Sinot Bo`ji i ja oskvernil krvtana zavetot preku koja e osveten i Gopohulil Duhot na blagodatta?

30 Za{to nie Go znaeme Onoj {to re-kol: „Odmazdata e Moja, Jas }e platam”,veli Gospod. I pak: „Gospod }e mu sudina Svojot narod.”

31 Stra{no e da se padne vo racete naìviot Bog!

32 Potsetuvajte se na va{ite pora-ne{ni denovi koga, otkako se prosve-tivte, podnesovte golema borba vo stra-dawata,

33 bilo zatoa {to bevte izloèni nasram i maki, bilo zatoa {to stanavtesou~esnici na onie koi isto taka stra-daa,

34 za{to i na okovite moi se soàliv-te i so radost dozvolivte va{iot imotda se razgrabi, znaej}i deka na nebesataimate podobar i traen imot.

35 I taka, ne napu{tajte ja va{atasloboda; taa vi nosi golema nagrada.

36 Najnapred vi e potrebno trpenie,pa, otkako }e ja ispolnite voljata Bo`-ja, da go dobiete vetenoto;

37 za{to u{te malku, sosem malku i„Onoj {to ide, }e dojde i nema da zadoc-ni.

38 A pravedniot preku verata }e bideìv; Jas ne se raduvam za nieden kojotstapuva.”

24 Tit 2,14

25 3,13; 13,22 Dela 2,42 1 Kor 3,13

26 6,4-8 4 Mojs15,30 3 Ptr 2,20-21

27 9,27 Is 26,11 Sof 1,18 2 Sol 1,6-8

28 5 Mojs 17,6

29 2,3; 6,4.6 9,20; 12,25 13,20 2 Mojs 24,8 Mt 7,6 26,28 1 Kor 6,11 11,27 Efes 4,30

30 5 Mojs32,35.36 Ps 134,14 Rim 12,19

31 Mt 10,28 2 Kor 5,11

33 1 Kor 4,9 Fil 4,14

34 11,16; 13,3 1 Ptr 1,4-5

35 4,16 11,6

36 6,12.15 Lk 8,15 21,19

37 Is 26,20 Avak 2,3 Otkr 22,20

9 7,18-19

Ps 39,7-8

10 2,11; 7,27

9,14.28 10,12.14;

13,12 Jn 17,19

Efes 5,2.26 1 Sol 4,3

11 2 Mojs

29,38

12-13 1,13

14 7,25; 10,10

15 3,7

16.17 8,10.12

Er 31,33.34

19 4,16

9,8.12.25 Efes 3,12

20 6,19-20 Jn 14,6

21 3,6; 4,14

22 4,16

6,11; 9,14 2 Mojs 29,4 3 Mojs 16,4

Ez 36,25 Dela 22,16 Efes 5,26 1 Tim 3,9

23 4,14

POSLANIE DO EVREITE

295

39 Nie, pak, ne sme od onie {to otsta-puvaat i ginat, tuku od onie koi veru-vaat i se spasuvaat.

Silata na verata

11A verata e podloga za uverenos-ta vo ona na koe se nadevame -

ubedenost vo ona {to ne se gleda. 2 Preku nea postarite dobija sve-

do{tvo. 3 Preku verata razbirame deka veko-

vite se sozdadeni so Bo`ji zbor i dekaod nevidlivoto proizleglo vidlivoto.

4 So vera Avel Mu prinese na Bogapodobra `rtva, od Kainovata; prekunea toj dobi svedo{tvo deka e praveden,bidej}i Bog posvedo~i za negovite da-rovi; preku nea, iako mrtov, toj u{tezboruva.

5 Preku vera Enoh be{e preselen zada ne vidi smrt; i ne se najde, bidej}iBog go preseli. Za{to pred preselu-vaweto toj dobi svedo{tvo deka Mu ugo-dil na Boga.

6 A bez vera ne e mo`no da Mu se ugo-di na Boga; bidej}i onie koi doa|aat kajBoga, treba da veruvaat deka Toj postoii deka gi nagraduva onie {to Go baraat.

7 Preku vera Noe, otkako be{e pre-dupreden za ona {to u{te ne se gle-da{e, so poslu{nost go napravi kov-~egot za da go spasi svojot dom. So toatoj go osudi svetot i stana naslednik napravednosta po vera.

8 So vera Avraam, koga be{e povikan,poslu{a da pojde vo mestoto {totreba{e da go dobie vo nasledstvo, itrgna, ne znaej}i kade odi.

9 So vera se vseli Avraam vo vetenatazemja kako tu|inec i ìvee{e pod {a-tori so Isak i Jakov, naslednici naistoto vetuvawe;

10 za{to toj go o~ekuva{e onoj grad{to ima osnovi, ~ij graditel i tvorece Bog.

11 Preku vera i samata Sara - iako be-{e neplodna, dobi sila da za~ne i, pok-raj vozrasta nejzina, rodi, za{to Gosmeta{e za veren Onoj Koj be{e vetil.

12 I taka od eden, i toa ostaren, se ro-dija tolku mnogu, kolku {to se yvezdite

na neboto, i kolku {to e bezbrojniotpesok na morskiot breg.

13 Site tie umrea so vera, ne dobivaj-}i gi vetuvawata, a samo oddaleku gividoa i gi pozdravija, priznavaj}i dekase gosti i pridojdeni.

14 Bidej}i onie {to taka zboruvaatpokaùvaat deka baraat tatkovina.

15 I ako ja bea imale na um onaa tat-kovina, od koja bea izlegle, }e imaaprilika da se vratat.

16 No tie sakaa podobra, odnosnonebesna tatkovina; zatoa i Bog ne sesrami da se nare~e niven Bog; bidej}iim ima prigotveno grad.

17 Avraam so vera go prinese kako`rtva Isaka, koga be{e isku{uvan; itoj, {to go dobi vetuvaweto, go prinesesvojot edinstven sin,

18 za kogo mu be{e re~eno: „Potom-stvoto od Isak }e se nare~e so tvoeime”;

19 za{to toj smeta{e deka e Bog sileni deka i mrtvi moè da voskresnuva itaka da re~am, go primi Isak voskres-nat.

20 So vera Isak go blagoslovi Jakov iIsav za idninata.

21 So vera Jakov na umirawe go bla-goslovi sekogo od sinovite na Josif i„im se pokloni, potpiraj}i se na vrvotod èzolot svoj.”

22 So vera Josif na umirawe spomnaza izleguvaweto na sinovite Izraileviod Egipet i im dade upatstva za koskitesvoi.

23 So vera Mojsej, otkako se rodi, trimeseci be{e krien od roditelite svoi,za{to vidoa deka deteto e ubavo, i ne seupla{ija od carskata zapoved.

24 So vera Mojsej, koga porasna, seotkaà da se nare~e sin na faraonova-ta }erka

25 i pove}e saka{e da strada zaedno sonarodot Bo`ji, otkolku da uìva vominlivite grevovni nasladi.

26 Stradaweto zaradi Hristos gosmeta{e za pogolemo bogatstvo, otkol-ku riznicite na Egipet; za{to predvidja ima{e nagradata.

27 So vera toj go napu{ti Egipet nepla{ej}i se od carskiot gnev, za{to

11 1 Mojs17,19 21,2 Rim 4,19-20 1 Kor10,13

12 1 Mojs 15,5 22,17 2 Mojs32,13 Is 51,2

13 1 Mojs 23,4 3 Mojs25,23 Ps 38,12 119,19 1 Let 29,15 Mt 13,17 Jn 8,56 Fil 3,20 1 Ptr 1,17 2,11

15 1 Mojs24,6-8

16 11,10 2 Mojs3,6.15 Mk 8,38 Jn 14,2 Efes 2,19

17 1 Mojs22,1-14 1 Mak 2,52 Sir 44,20 Jk 2,21

18 1 Mojs21,12 Rim 9,7

19 Jn 5,21 Rim 4,17

20 1 Mojs27,27-29 27,39-40

21 1 Mojs47,31 48,15

22 1 Mojs50,24-25

38 Avak 2,4 Rim 1,17 Gal 3,11

39 1 Ptr 1,9

11,1 3,14

Rim 8,24-25

2 Kor 4,18;5,7

2 11,39

3 1,2

1 Mojs 1 Ps 32,6.9

Jn 1,3 Rim 1,20

3 Ptr 3,5

4 12,24

1 Mojs4,4.10

Jov 16,18 Mt 23,35

5 1 Mojs 5,24 Mudr 4,10 Sir 44,16

6 10,35

2 Mojs 3,14 Er 29,12-14

Mudr 13,1

7 1 Mojs 6,8-

9 6,13-7,1

Rim 3,22;4,13

1 Ptr 3,20

8 1 Mojs

12,1-4.7

9 1 Mojs 23,4 18,1.9; 26,3

35,12.27

10 11,16; 12,22

13,14 Otkr

21,2.14.19

POSLANIE DO EVREITE

296

veruva{e vo Onoj Koj ne se gleda{e,kako da Go gleda.

28 So vera toj napravi Pasha i poprs-kuvawe so krv, ta istrebuva~ot naprvorodenite da ne se dopre do niv.

29 So vera pominaa preku CrvenotoMore kako po suvo, koe{to se obidoa iEgip}anite da go preminat, no se izda-vija.

30 Preku vera padnaa yidovite na Eri-hon, otkako bea obikoluvani celi sedumdena.

31 So vera bludnicata Raav ne zaginazaedno so nevernicite otkako blagonak-lono gi primi izviduva~ite i gi izvedepo drug pat.

32 I {to u{te da kaàm? Za{to ne }eimam dovolno vreme da kaùvam za Ge-deon, Varak, Samson i Jeftaj, za Davidi Samoil i drugite proroci,

33 koi preku vera pobedija carstva,vr{ea pravda, dobija vetuvawa,zatvorija usti na lavovi;

34 ugasnaa ognena sila, ja izbegnaaostricata na me~ot, od nemo}ni stanaakrepki, stanaa silni vo vojna, progoni-ja tu|i vojski;

35 èni primija svoi umreni voskres-nati; drugi, pak, bea ma~eni i ne pri-fatija oslobodeni, za da dobijat podob-ro voskresenie;

36 a drugi podnesoa podigruvawe ikam{ikuvawe, pa duri i okovi i zat-vor;

37 so kamewa bea ubivani, so pila se-~eni, na isku{enija podloùvani, umi-raa ubivani so me~, skitaa vo ov~i ikozji koì, vo siroma{tija, vo maki, vosram -

38 tie, za koi svetot be{e nedostoen -skitaa po pustini, po ridovi, po pe{-teri i jami vo zemjata.

39 I site tie, iako primija svedo{tvopreku verata, sepak ne go dobija veteno-to,

40 za{to Bog predvide ne{to podobro,ta tie bez nas da ne primat sovr{en-stvo.

Trpelivost vo pretstojnata borba

12 Zatoa i nie, imaj}i tolku mnogusvedoci, da otfrlime od sebe

sekakvo breme i grev, {to lesno se pri-lepuva za nas, i so trpelivost da pobr-zame kon pretstojnata borba,

2 imaj}i Go pred o~i Za~etnikot iDovr{itelot na verata - Isus, Koj,poradi Negovata idna radost pretrpekrst, zanemaruvaj}i go sramot, i sednaod desnata strana na prestolot Bo`ji.

3 Mislete na Onoj Koj od gre{nicitepretrpe nad Sebesi takva poruga, ta dane vi dotegne, i da ne stanete malodu{-ni!

4 Vo borbata protiv grevot u{te neste se protivele do krv.

5 I ste ja zaboravile utehata koja vam,kako na sinovi vi zboruva: „Sine moj,ne preziraj ja kaznata od Gospod i nebidi malodu{en koga te kaznuva,

6 za{to Gospod go kaznuva onoj kogo{to go saka; go kara sekoj sin {to goprima.”

7 Ako trpite kazna, Bog so vaspostapuva kako so sinovi. Za{to koj etoj sin kogo tatkoto ne go kaznuva?

8 Ako, pak, ostanete bez kazna, vo kojasite stanaa sou~esnici, toga{ ste decanezakonski, a ne sinovi.

9 Ako se pla{ime od na{ite tatkovcikoga n# kaznuvaat, toga{ kolku pove}etreba da Mu se pokorime na Otecot naduhovite, pa da bideme ìvi?

10 Za{to tie n# kaznuvaat za kratkovreme, kako {to im se ~inelo najdobro;a Toj - za polza, ta da u~estvuvame voNegovata svetost.

11 Sekoja kazna vo po~etokot ne sepokaùva deka e za radost, tuku za à-lost; no potoa na onie {to }e se pou~atod nea taa }e im prinese miren rod napravednost.

12 Zatoa „ispravete gi premaleniterace i oslabenite kolena”,

13 i so nozete svoi „Napravete sipravi pateki”, ta, ona {to e kuco, da nese povredi, tuku poskoro da se isceli.

Vernost kon hristijanskiot povik 14 Trudete se da imate mir so site i

svetost, bez koja nikoj nema da Go vidiGospoda:

15 gledaj}i, da ne bi nekoj da se li{iod Bo`jata blagodat, da ne bi nekoj gor-

36 Er 20 37,10-38,28 2 Let 36,16

37 13,3 3 Car 2,26 19,10 4 Car 1,8 Er 26,23 2 Let 24,21

38 1 Car23,14.24 24,1.4.23 25,2; 26.1 3 Car 18,4 19,4.9

39 11,2.4.13

40 12,23 1 Ptr 1,10-12

12,1 Lk 8,15 1 Kor 9,24 1 Tim 6,12 2 Tim 4,7

2 13,13 Ps 24,15 109,1 Fil 2,4.8

3 Lk 2,34 Gal 6,9 Otkr 2,3

4 10,32-36

5-6 5 Mojs 8,5 Ps 93,12 Izreki3,11-12 1 Kor11,32 Otkr 3,19

7 Izreki13,25

8 1 Ptr 5,9

9 4 Mojs16,22 27,16 2 Mak 3,24

23 2 Mojs1,16.22

2,2

24 2 Mojs2,10-11

26 13,13

Ps 68,9 88,52

27 2 Mojs

12,50-51 4 Mojs 12,8 1 Tim 1,17

28 2 Mojs 12

Mudr 18,25 1 Kor10,10

29 2 Mojs

14,22.27

30 Is.N. 6,

13-19

31 Is.N. 2,1

6,17.23 Jk 2,25

32 Sud 4-5

6-8 11-12 13-16

1 Car 3,20 16,13

33 6,15

Sud 4,15-16 7,22

11,32-33 14,5-6 1 Car

17,34-37 2 Car 8,

1-3.15 Dan 6,22

34 Sud 16,28

1 Car17,49-52

30,6 Dan 3,23-25

35 3 Car17,23

4 Car 4,36 2 Mak 6,

18-7,42

POSLANIE DO EVREITE

297

~liv koren, {tom iznikne, da napravi{teta, i preku nego da se oskvernatmnozina;

16 da ne bi me|u vas da ima nekoj blud-nik, ili ne~estiv kako Isav, koj za ednamanxa se otkaà od svoeto pravo naprvorodstvo.

17 Za{to znaete deka toj i otposle,sakaj}i da go nasledi blagoslovot, be{eotfrlen, bidej}i ne najde mesto zapokajanie, iako go be{e molel duri sosolzi.

18 Vie ne pristapivte kon planinata{to moè da se opipa i kon razgoreni-ot ogan, kon oblakot, i temninata, iluwata,

19 i kon trubniot zvuk, i kon glasot{to zboruva{e, ~ii slu{a~i molea dane im se zboruva ve}e,

20 za{to ne moèa da go istrpat ona{to im se zapoveda{e: „I yver ako sedopre do gorata, so kamewa neka bideubien.”

21 I tolku stra{na be{e gletkata,{to i Mojsej re~e: „Treperam odstrav!”

22 No vie pristapivte kon Sion igradot na ìviot Bog, nebesniot Erusa-lim, i kon bezbrojnite angeli, na sve~e-niot sobor,

23 kon sobranieto na prvorodenite,koi se zapi{ani na nebesata, i kon Bo-ga, Sudijata na site, i kon duhovite napravednicite, {to dostignaa sovr{en-stvo,

24 i kon Isus, Posrednikot na Noviotzavet, i kon krvta za poprskuvawe, kojapodobro zboruva od Avelovata.

25 Gledajte da ne Go otfrlite OnojKoj zboruva. Za{to, ako ne ostanaanekazneti onie, {to otkaàa da mu slu-àt na onoj {to zboruva{e na zemjata,a kolku pove}e nie, koi Go otfrlameOnoj, Koj zboruva od nebesata

26 îj glas toga{ ja potrese zemjata, aKoj sega vetuva, zboruvaj}i: „U{teedna{ Jas }e ja potresam ne samo zemja-ta, tuku i neboto.”

27 Zborovite „u{te edna{” ozna~u-vaat deka koleblivoto }e se otstrani,ta da ostane samo nepokoleblivoto.

28 I taka, primaj}i go nepokoleblivo-to carstvo, da iskaème blagodarnost

so koja }e Mu sluìme na Boga blago-ugodno so po~it i vo strav,

29 bidej}i na{iot Bog e ogan {to iz-goruva.

Bogougodno ìveewe

13 Vzaemnata qubov neka prebivame|u vas!

2 Gostoqubivosta ne zapostavuvajte ja,bidej}i preku nea nekoi, i ne znaej}i,im ukaàa gostoprimstvo na angeli.

3 Pomnete gi zatvorenicite, kako daste so niv zatvoreni, i onie {to stra-daat, za{to i samite ste vo telo.

4 Brakot da se po~ituva od site, ibra~noto leglo da se pazi neoskverne-to; a bludnicite i prequbnicite }e gisudi Bog.

5 Nemojte da bidete srebroqupci izadovoluvajte se so ona {to go imate.Za{to Toj rekol: „Nema da te ostavam,nitu, pak, }e te napu{tam”;

6 taka {to slobodno da velime: „Gos-pod mi e pomo{nik, i nema da se pla-{am; {to moè da mi napravi ~ovek?”

7 Pomnete gi i va{ite u~iteli, {tovi go propovedaa slovoto Bo`jo i,imaj}i go pred o~i ishodot na nivniotìvot, podraàvajte ja verata nivna.

8 Isus Hristos e ist v~era, i denes, ivo ve~ni vekovi.

9 Ne bidete zavle~eni od razni tu|iu~ewa; za{to e dobro so blagodat da sepotkrepuva srceto, a ne so uredbi zajadewa, od koi nemaa nikakva polzaonie {to gi primenuvaa.

10 Nie imame `rtvenik od kogo nema-at pravo da jadat onie {to $ sluàt naskinijata,

11 bidej}i telata na ìvotnite, ~ijakrv prvosve{tenikot ja vnesuva vosvetili{teto za o~istuvawe na grevo-vite, se izgoruvaat nadvor od ìve-ali{teto.

12 Zatoa i Hristos, za da gi osveti lu-|eto so krvta Svoja, postrada nadvor odgradskite porti.

13 I taka, da Mu pristapuvame nadvorod ìveali{teto, nosej}i ja Negovataporuga,

14 bidej}i ovde nemame postojan grad,tuku go o~ekuvame onoj {to }e dojde.

24 7,22 11,4 1 Tim 2,5 1 Ptr 1,2

25 2,3; 10,28-29

26.27 Agej 2,6.21

26 2 Mojs19,18 Sud 5,4-5 Ps 67,8 Mt 24,29

27 1 Kor 7,31 3 Ptr 3,10-13 1 Jn 2,17

28 13,15 Mal 2,5;3,20 Dan 7,14.18

29 5 Mojs 4,24 9,3 Is 33,14

13,1 Rim 12,10

2 1 Mojs18,2-3 19,1-3 Sud 6,11 13,3 Rim 12,13

3 10,34; 11,36 Mt 25,36 1 Kor12,26

4 1 Kor6,9.13 Efes 5,5 Otkr 22,15

5 1 Mojs28,15 5 Mojs 31,6 31,8 Is.N. 1,5 Fil 4,11 1 Tim 3,3 6,6-10

6 Ps 117,6

10 3 Mojs 19,2

3 Ptr 1,4

11 2 Kor 4,17

Fil 1,11 Jk 1,2-4

3,18 1 Ptr 1,6-7

12-13 Is 35,3

Jov 4,3-4 Izreki

4,26

14 Mt 5,8-9

Rim 12,18 14,19

2 Tim 2,22 1 Ptr 3,11 1 Jn 3,2-3

15 5 Mojs

29,18 Dela 8,23

16 1 Mojs

25,33-34 26,34

17 1 Mojs

27,30-40

18 2 Mojs

19,16.18 5 Mojs 4,11

5,22-23

19 2 Mojs

19,16.19 20,18-19

5 Mojs 4,12 5,5.25;18,16

20 2 Mojs

19,12-13

21 5 Mojs 9,19

22 11,10

Is 24,23 60,14

Gal 4,26 Otkr 5,11 14,1; 21,2

23 11,40

2 Mojs 4,22 Ps 93,2

Lk 10,20 Otkr 20,15

POSLANIE DO EVREITE

298

15 Preku Nego, pak, sekoga{ da Muprinesuvame na Boga pofalna `rtva,odnosno plod od usnite {to goproslavuvaat imeto Negovo.

16 A dobrodetelstvoto i milosrdnos-ta ne gi zaboravajte, za{to takvi `rtviMu se blagougodni na Boga.

17 Pokoruvajte im se na u~itelite va-{i i bidete im poslu{ni, za{to tie,bidej}i se zadol`eni da odgovaraat,bdeat za va{ite du{i, - ta so radost toada go vr{at, a ne so vozdi{ki, za{totoa ne e polezno za vas.

18 Molete se za nas, za{to sme uvere-ni deka imame dobra sovest, gri`ej}ise vo s# dobro da postapuvame.

19 U{te pove}e ve molam da go vr{iteova, ta poskoro da se vratam me|u vas.

Zavr{na molitva 20 A Bog na mirot, Koj preku krvta na

ve~niot zavet Go vozdigna od mrtvitegolemiot Pastir na ovcite - na{iotGospod Isus Hristos,

21 neka ve usovr{i vo sekoe dobrodelo za da ja ispolnite Negovata volja,vr{ej}i go vo vas ona {to Mu e Nemublagougodno, preku Isus Hristos,Nemu slava vo ve~ni vekovi, Amin!

22 Ve molam, bra}a, trpelivo primetego ova pou~no slovo: za{to nakratko ivi napi{av i isprativ.

23 Znajte deka bratot Timotej e oslo-boden, so kogo, ako dojde navreme, }e vevidam.

24 Pozdravete gi site va{i u~iteli isite svetii! Ve pozdravuvaat bra}ata{to se od Italija.

25 Blagodat so site vas. Amin!

20 7,22 Is 55,3 63,11 Jn 10,11 1 Ptr 2,25;5,4

21 10,9.36 12,28 Rim 16,27 2 Kor 5,9 Fil 2,13 1 Jn 3,22

22 10,25 1 Ptr 5,12

23 Dela 16,1

25 Kol 4,18 Tit 3,15

10 7,13; 8,4-5 1 Kor 9,13

10,18

11 3 Mojs

16,15.27

12 10,10

Jn 19,17.20 Efes 5,26

13 11,26

Lk 9,23

16 Dela 4,32 Fil 4,18

18 Dela 23,1 Rim 15,30

2 Kor 1,12 1 Tim 3,9

POSLANIE DO EVREITE

Voved

1 Otkrovenie na Isus Hristos, koeMu go dade Bog, za da im go pokaè

na slugite Svoi ona {to treba da staneskoro. Toj go najavi toa ispra}aj}i goSvojot angel na slugata Svoj Jovan,

2 Koj go posvedo~i slovoto Bo`jo isvedo{tvoto na Isus Hristos, i s# {tovide.

3 Blaèn e onoj koj ~ita i onie koi gislu{aat zborovite na ova proro{tvo ipazat na napi{anoto vo nego; za{tovremeto e blisku.

Pozdrav do sedumte crkvi 4 Jovan - do sedumte crkvi, {to se vo

Azija: blagodat vam i mir od Onoj, Koje, i Koj bil, i Koj ide, i od sedumteduhovi koi se pred Negoviot prestol,

5 i od Isus Hristos, Koj e veren sve-dok. Prvoroden od mrtvite i Gospodarna zemnite carevi. Nemu, Koj n# vozqu-bi i izmi od na{ite grevovi preku Svo-jata krv

6 i Koj n# napravi pred Boga iNegoviot Otec carstvo na sve{tenici,slava i vlast vo ve~ni vekovi. Amin!

7 Ete, ide so oblaci, i }e go vidi se-koe oko, i onie {to Go probodoa; i }ese raspla~at pred Nego site plemiwana zemjata. Da. Amin!

8 Jas sum Alfa i Omega, po~etok ikraj - veli Gospod, Koj e, Koj be{e, iKoj ide, Sedrìtelot.

Vizija za Isus 9 Jas, Jovan, va{iot brat i sou~esnik

vo skrbta i vo carstvoto i vo trpenietona Isus, bev na ostrovot, nare~en Pat-mos, zaradi slovoto Bo`jo i zaradi sve-do{tvoto na Isus.

10 Vo Gospodoviot den bev ponesen odDuhot i zad sebe ~uv silen glas kako odtruba,

11 koj vele{e: „Jas sum Alfa i Omega,prviot i posledniot. Toa {to }e govidi{, napi{i go vo kniga i isprati godo sedumte Crkvi, {to se vo Azija: voEfes i vo Smirna, vo Pergam i vo Ti-atir, vo Sard, vo Filadelfija i vo La-odikija!”

12 I se svrtev za da go vidam glasot{to zboruva{e so mene; i {tom sesvrtev, vidov sedum zlatni sve}nici,

13 a sred sedumte sve}nici eden, kakoSinot ôve~ki, oble~en vo dolga oble-ka do nozete i okolu gradite prepa{anso zlaten pojas;

14 glavata i kosata Mu bea beli kakobela volna, kako sneg, a o~ite Negovi -kako ognen plamen;

8 1,4 4,8 11,17 15,3 16,7.14 19,6.15 21,22 22,13 2 Mojs 3,14

9 2 Tim 2,12

10 Dela 20,7

13-15 14,14 Dan 7,9.13 10,5-6

13 Ez 9,2.11 Mt 8,20

14-15 2,18

1,1 1,19 22,6

Dan 2,28-29

2 1,9 6,9

19,10 20,4

3 22,7.10

2 Kor 6,2

4 4,5.8 11,17 16,5

2 Mojs 3,14 Is 11,2

5 3,14

Is 55,4 Ps 88,

26-27.37 Kol 1,18

6 2 Mojs 19,6

Is 61,6 1 Ptr 2,5.9

7 14,14

Zah 12,10 Dan 7,13 Mt 24,30 Mk 13,26 Lk 21,27 Jn 19,37

OTKROVENIE NA APOSTOL JOVAN

Voved

Knigata Otkrovenie e pi{uvana vo vremeto na silnite progoni na hristi-janite, zaradi verata vo Hristos kako Gospod. Pisatelot se zalaga za smelozapazuvawe na vakvata vera, nasproti progonstvata i stradawata.

Najgolemiot del od ovaa kniga se sostoi od nekolku serii otkrovenijanapi{ani so jazik bogat so simboli. Vakviot na~in na pretskaùvawe moàtda go razberat hristijanite (osobeno onie od prviot vek), no pretstavuvatajna za ostanatite lu|e.

Iako me|u hristijanite imalo razliki vo tolkuvawata za zna~eweto nadetalite, sepak, glavnata tema e jasna i nedvosmislena: Bog preku Hristos nakrajot }e gi pobedi site neprijateli na dobroto, vklu~uvaj}i go tuka na prvomesto |avolot (satanata). Istovremeno, Bog }e gi nagradi onie {to }e Muostanat verni, so ve~en i blagosloven ìvot na novata Zemja i novoto nebokoi Toj }e gi sozdade.

300

15 nozete Negovi - sli~ni na usvitenabronza, kako vo pe~ka vàrena, a glasotNegov - kako {um od mnogu vodi.

16 Vo Svojata desna raka Toj drè{esedum yvezdi, a od Negovata usta izlegu-va{e me~ so dve ostrici; liceto Nego-vo svete{e kako {to sonceto sjae vopolna sila.

17 [tom Go vidov, padnav pred Nego-vite noze kako mrtov. Toj ja stavi Svo-jata desna raka vrz mene i mi re~e: „Nepla{i se! Jas sum Prviot i Posledniot

18 i @iviot. Bev mrtov, i ete, ìvsum za site vekovi i gi imam klu~eviteod adot i smrtta.

19 I taka napi{i {to vide, {to e i{to ima da stane po toa.

20 Ova e tajnata na sedumte yvezdi {togi vide vo Mojata desnica, a na sedumtezlatni sve}nici: sedumte yvezdi seangelite na sedumte crkvi - a sedumtesve}nici, {to gi vide, toa se sedumtecrkvi.”

Poraka do crkvata vo Efes

2 Na angelot na Efeskata crkvanapi{i mu: ova go veli Onoj Koj gi

drì sedumte yvezdi vo desnicata Svo-ja, Koj odi srede sedumte sve}nici;

2 gi znam delata tvoi, trudot tvoj itrpenieto tvoe, i deka ne moè{ da gipodnese{ lo{ite; znam deka si gi ispi-tal onie {to sebesi se narekuvaatapostoli, a ne se, i deka si utvrdil de-ka se la`govci;

3 deka ima{ trpenie, deka si podnesu-val za imeto Moe i deka ne si se umo-ril.

4 No imam ne{to protiv tebe, za{toja ostavi svojata prva qubov.

5 Spomni si od kade si padnal i pokajse, i vr{i gi porane{nite dela; ako ne,skoro }e ti dojdam i }e go premestamsve}nikot tvoj od mestoto negovo, akone se pokae{.

6 A ova go ima{: gi mrazi{ delata nanikolaitite, koi i Jas gi mrazam.

7 Koj ima uvo, neka ~ue {to im zboru-va Duhot na Crkvite: - na onoj {topobeduva }e mu dadam da jade od drvotona ìvotot {to e sred Bo`jiot raj.

Poraka do crkvata vo Smirna 8 I na angelot na Smirnenskata crk-

va napi{i mu: taka veli Prviot i Pos-ledniot, Koj be{e mrtov i eve oìvea:

9 gi znam tvoite dela, skrbta i siro-ma{tijata - no ti si bogat: i hulewatana onie, koi za sebe velat deka se Judej-ci, a ne se, tuku se satanska zbir{tina.

10 Ne pla{i se voop{to od ona {to }etreba da go istrpi{. Ete, |avolot ne-koi od vas }e frli v zatvor za da ve is-ku{a, i }e bidete naàleni desetinadni. Bidi veren do samata smrt i }e tigo dadam venecot na ìvotot.

11 Koj ima uvo, neka ~ue {to im zboru-va Duhot na crkvite: na pobednikot,vtorata smrt nema da mu nanese {teta.

Poraka do crkvata vo Pergam 12 A na angelot na Pergamskata crkva

napi{i mu: vaka veli Onoj Koj drìme~ so dve ostrici:

13 gi znam delata tvoi, kade ìvee{,kade e prestolot na satanata, i deka godrì{ imeto Moe, i deka ne se odre~eod verata Moja duri i vo denovite kogaMojot veren svedok Antipa be{e ubienme|u vas, vo ~ija sredina ìvee satana-ta.

14 No za nekolku raboti sum protivtebe, za{to ima{ tamu nekoi {to godràt u~eweto na Valaam, koj go u~e{eValaka da gi navede na grev sinoviteIzrailevi, ta da jadat `rtvi idolski ida bludstvuvaat.

15 A ima{ i nekoi {to go dràt u~e-weto na nikolaitite, koe go mrazam.

16 Pokaj se! Ako, pak, ne, skoro }e tidojdam i }e stapam vo borba protiv nivso me~ot na ustata Svoja.

17 Koj ima uvo, neka ~ue {to im zboru-va Duhot na crkvite: na onoj {to pobe-duva }e mu dadam da jade od sokrienatamana i }e mu dadam belo kam~e i nakam~eto napi{ano novo ime, {to nikojne go znae, osven onoj, {to go dobiva!

Poraka do crkvata vo Tiatir 18 I na angelot na Tiatirskata crkva

napi{i mu: ova go veli Sinot Bo`ji,îi o~i se kako ognen plamen, a nozetesli~ni na usvitena bronza:

8 1,17-18 Is 44,6 48,12

9 3,9 Jn 4,22 8,37-44 2 Kor11,14-15 Jk 2,5

10 3,11 4,4.10 12,1 Dan 1,12 1 Kor 9,25 Jk 1,12

11 20,6.14 21,8

12 1,16 19,15 Is 49,2 Evr 4,12

14 4 Mojs25,1-2 31,16 1 Kor 8,10 3 Ptr 2,1.5 Juda 1,11

15 2,6

16 2,12 3,11 22,7.12.20

17 3,12 19,12 Is 62,2 65,15 Ps 77,24

18 1,14-15 19,12 Dan 10,6

15 14,2

Ez 1,24 43,2

16 1,20 3,1

2 Mojs34,29

Is 49,2 Evr 4,12

17 1,8 2,8

22,13 Is 44,6

48,12 Ez 1,28

Dan 8,18 10,15.19

18 2,8

Jn 5,26-28 11,25-26 Evr 7,25

19 1,1

2,1 1,16

2 3,1.8.15

2 Kor11,13.15

5 2,16.22

7 13,9

1 Mojs 2,9 3,22.24

Mt 13,9 Jn 16,

13-15.33 1 Jn 5,4

OTKROVENIE

301

19 gi znam tvoite dela, i qubovta, islu`bata, i verata, i sluèweto, itrpenieto tvoe, i deka tvoite poslednidela se pobrojni od prvite.

20 No za ova sum lut na tebe, za{topozvoluva{ ènata Jezavela, koja sebese narekuva proro~ica, da gi u~i i ma-mi slugite Moi da bludstvuvaat i da ja-dat idolski `rtvi.

21 A $ dadov vreme da se pokae za blud-stvoto svoe, no taa ne se pokaja.

22 Ete, nea ja frlam na postela, ionie {to bludstvuvaa so nea, vo makigolemi - ako ne se pokaat za delatasvoi.

23 I ~edata nejzini }e gi kaznam sosmrt, i site crkvi }e doznaat deka Jassum Onoj Koj gi istraùva srcata ibubrezite; i sekomu od vas }e mu dadamspored delata negovi.

24 A vam i na drugite vo Tiatir, {tone go dràt toa u~ewe i ne gi zapoznaatakanare~enite ‚dlabo~ini satanski',vi velam: nema da vi naloàm drugobreme.

25 No drète go samo ona {to go ima-te, dodeka ne dojdam.

26 I koj pobeduva i gi pazi delataMoi do kraj, nemu }e mu dadam vlast nadneznabo{cite,

27 i }e gi pase so èlezen èzol; itie }e se stro{at kako zemjeni sadovi.

28 Kako {to i Jas primiv vlast odSvojot Otec, nemu }e mu ja dadam yvez-data Denica.

29 Pa, koj ima uvo, neka ~ue {to imzboruva Duhot na crkvite.

Poraka do crkvata vo Sard

3 I na angelot na Sardskata crkvanapi{i mu: eve {to veli Onoj Koj

gi ima sedumte yvezdi: gi znam delatatvoi; nosi{ ime deka si ìv, a mrtovsi.

2 Bidi buden i utvrduvaj gi onie {tose na umirawe; bidej}i delata tvoi negi najdov sovr{eni pred Mojot Bog.

3 Spomni si za ona {to si go primili ~ul, i poslu{aj go, i pokaj se. Ako nebide{ buden, }e dojdam protiv tebekako kradec, i nema da doznae{ koga }edojdam protiv tebe.

4 No vo Sard ima{ nekolku imiwa{to ne gi oskvernija ali{tata svoi.Tie }e odat so Mene vo bela obleka, bi-dej}i se dostojni.

5 Koj pobeduva }e bide oble~en vo be-la obleka, i nema da mu go izbri{amimeto negovo od knigata na ìvotot,tuku }e go priznaam imeto negovo predMojot Otec i pred Negovite angeli.

6 Koj ima uvo, neka ~ue {to im zboru-va Duhot na crkvite.

Poraka do crkvata vo Filadelfija 7 I na angelot na Filadelfiskata

crkva napi{i mu: vaka veli Svetiot,Vistinitiot, Onoj, Koj go ima klu~otDavidov, Koj otvora, i nikoj ne moè dazatvori, - i Koj zatvora, nikoj ne moèda otvori:

8 gi znam delata tvoi. Ete, ti dadovotvorena vrata, {to nikoj ne moè da jazatvori; ti ima{ mala sila i sepak gozapazi slovoto Moe, i ne odre~uvaj seod imeto Moe.

9 Ete, }e napravam nekoi od satanska-ta sinagoga - onie {to velat deka se Ju-dejci, a ne se, tuku laàt, - da dojdat ida se poklonat pred nozete tvoi i dapoznaat deka Jas te zasakav.

10 Bidej}i ti go zapazi slovoto na tr-penieto Moe, i Jas }e te zapazam od~asot na isku{enieto koe }e dojde nadceliot svet, za da gi isku{a onie {toìveat na zemjata.

11 Ete, doa|am skoro: drì {to ima{,za nikoj da ne go zeme venecot tvoj.

12 Onoj koj pobeduva, }e go napravamstolb vo hramot na Mojot Bog, i nemave}e da izleze nadvor; i }e go napi{amna nego imeto na Mojot Bog i imeto nagradot na Mojot Bog, na noviot Erusa-lim, koj sleguva od neboto od MojotBog, i Moeto novo ime.

13 Koj ima uvo, neka ~ue {to imzboruva Duhot na crkvite.

Poraka do crkvata vo Laodikija 14 I na angelot na Laodikiskata crk-

va napi{i mu: ova go veli Amin, Ver-niot i Vistinitiot Svedok. Po~etokotna Bo`joto sozdanie:

4 Dan 7,9 Mt 17,2 28,3 Juda 1,23

5 20,12.15 21,27 2 Mojs32,32-33 Ps 68,28 Dan 12,1 Mt 10,32 Lk 10,20 12,8 Fil 4,3

7 Is 22,22 1 Jn 5,20

8 2,2 Jn 8,51-55 14,23 1 Kor 16,9 1 Jn 2,5

9 2,9 Is 43,4 45,14 49,23 60,14

10 Lk 21,19 2 Tim 2,12 Evr 10,36 3 Ptr 2,9

11 22,7.12.20

12 21,2 22,4 Is 62,2 Ez 48,35 Gal 2,9 1 Tim 3,15

14 1,5 Izreki8,22 Jn 1,3 Kol 1,15 Evr 1,2

20 2,14

4 Mojs25,1-2 3 Car16,31

23 18,6

Er 11,20 17,10

Ps 7,9 61,12

Izreki24,12

Rim 2,6 2 Tim 4,14

25 3,11

26-27 12,5

19,15 Ps 2,8-9

28 22,16

3 Ptr 1,19

3,1 1,4.16

4,5 5,6

3 16,15

Lk 12,39-40

1 Sol 5,2 3 Ptr 3,10

OTKROVENIE

302

15 gi znam delata tvoi: ti ne si nistuden, ni èòk; o, da be{e studenili èòk!

16 Taka, bidej}i si mlak, a ne èòk,ili studen, }e te izblujam od ustataSvoja!

17 Za{to veli{: „Bogat sum i se zbo-gativ, i ni{to ne mi treba”, a ne znae{deka si beden i prokolnat, siromav,slep i gol;

18 te sovetuvam da si kupi{ od Menezlato niz ogan pre~isteno, za da se zbo-gati{; i bela obleka, za da se oble~e{,i da ne se gleda sramot na golotijatatvoja, i so o~na mast nama~kaj gi o~itetvoi za da gleda{.

19 Onie {to Jas gi sakam, niv gi ka-ram i vospituvam. I taka, bidi iskreni pokaj se.

20 Ete, stojam pred vratata i ~ukam.Ako nekoj go ~ue glasot Moj i ja otvorivratata, }e vlezam kaj nego i }e ve~eramso nego, i toj so Mene.

21 Na onoj {to pobeduva, }e mu dozvo-lam da sedne so Mene na Mojot prestol,kako {to i Jas pobediv i sednav soOtecot Svoj na Negoviot prestol.

22 Koj ima uvo, neka ~ue, {to im zbo-ruva Duhot na crkvite.

Otvoreno nebo

4 Potoa pogledav, i ete, otvorenavrata na neboto, i porane{niot

glas, {to go bev ~ul kako od truba, kojzboruva{e so mene, re~e: „Iska~i se ov-de i }e ti pokaàm {to treba da stanepotoa!”

2 I vedna{ bev obzemen od duhot. Iete, na neboto stoe{e prestol, i naprestolot sede{e Nekoj.

3 Onoj {to sede{e izgleda{e kakokamen jaspis i sardis, a okoluprestolot vinoìto, koe prilega{e nasmaragd.

4 Okolu prestolot, pak, ima{e dvae-set i ~etiri prestoli; i na prestolitevidov sednati dvaeset i ~etiristare{ini, oble~eni vo beli ali{ta, ana glavite svetkavici, gromovi iglasovi; imaa zlatni venci.

5 I od prestolot izleguvaa molwi,gromovi i glasovi, a pred prestolot

gorea sedum ogneni svetila, koi sesedumte Bo`ji duhovi;

6 pred prestolot, pak, ima{e stak-leno more, sli~no na kristal; a sredprestolot i okolu prestolot - ~etiriìvotni, odnapred i odnazad polni soo~i:

7 prvoto ìvotno prilega{e na lav,vtoroto - na tele, tretoto ìvotnoima{e lice kako na ~ovek, a ~etvrtotoli~e{e na orel vo let.

8 êtirite ìvotni imaa po {estkrilja okolu sebe, a odnatre bea polniso o~i, i bez prekin dewe i no}e vos-kliknuvaa: „Svet, svet, svet e GospodBog Sedrìtelot, Koj be{e, Koj e i Koj}e dojde!”

9 A koga ìvotnite Mu oddavaa slava,~est i blagodarnost na Sednatiot naprestolot, na @iviot vo site vekovi,

10 dvaeset i ~etirite stare{inipa|aa pred Sednatiot na prestolot, Muse poklonuvaa na @iviot vo sitevekovi i gi polagaa svoite venci predprestolot, velej}i:

11 „Dostoen si, Gospodi, da ja primi{slavata, ~esta i silata, za{to Ti sisozdal s#, i spored Tvojata volja postois# i e sozdadeno!”

Jagneto ja zemaknigata so sedum pe~ati

5I vidov vo desnicata na Onoj Kojsede{e na prestolot, kniga napi-

{ana odnatre i odnadvor, zape~atena sosedum pe~ati.

2 I vidov silen angel {to vika{e sovisok glas: „Koj e dostoen da ja otvoriknigata i da gi skr{i pe~atite nejzi-ni?”

3 I nikoj ne moè{e nitu na neboto,nitu na zemjata, nitu pod zemjata, da jaotvori knigata, nitu, pak, da ja gleda.

4 I jas mnogu pla~ev, {to nikoj ne senajde dostoen da ja otvori i da ja pro-~ita taa kniga, nitu da yirne vo nea.

5 A eden od stare{inite mi re~e: „Nepla~i! Ete, Lavot, Koj e od Judinotokoleno, Korenot Davidov, pobedi da jaotvori knigata i da gi skr{i nejzinitesedum pe~ati!”

6 2 Mojs24,10 Ez 1,5-22

8 1,8 Is 6,2-3 Ez 1,18 10,12 Amos 3,13

9-10 4,2

11 14,7 Ps 112,2-7 Rim 4,17

5,1 4,2 Is 29,11 Ez 2,9 Dan 12,4.9

3 Fil 2,10

5 22,16 1 Mojs 49,9 Is 11,1.10 Lk 7,13-15 Jn 16,33 Rim 15,12 Evr 7,14

17 Os 12,8

18 3,5

16,15 Is 55,1

19 Izreki

3,12 1 Kor11,32

Evr 12,6

20 Lk 22,29-30

Jn 14,23

21 4,2

20,4 Mt 19,28 Lk 22,30

4,1 1,10

2 Mojs19,20.24 Jn 1,51

2 4,9

5,1.7.13 6,16

7,10.15 19,4 21,5

3 Car22,19

Is 6,1 Ez 1,26-27

10,1 Ps 46,8

Dan 4,31 12,7

2 Let 18,18 Sir 1,8

4 Is 24,23

5 1,4 5,6 8,5

11,19 16,18

2 Mojs19,16

Ez 1,13 Zah 4,2

OTKROVENIE

303

6 Pogledav, i ete, sred prestolot i~etirite ìvotni i sred stare{initestoe{e Jagneto, kako zaklano, so sedum-te roga i sedumte o~i, koi se sedumteduhovi Bo`ji, prateni po celiot svet.

7 Toj dojde i ja zede knigata od Onoj,Koj sede{e na prestolot.

8 I koga ja zede knigata, ~etirite ì-votni i dvaeset i ~etirite Stare{inipadnaa pred Jagneto, drèj}i sekoj odniv harfa i zlatni ~a{i, polni so tem-jan, koi se molitvite na svetiite;

9 i peeja nova pesna, velej}i: „Dostoensi da ja zeme{ knigata i da gi skr{i{nejzinite pe~ati, za{to Ti be{e zak-lan i so Svojata krv n# otkupi za Bogaod sekoe koleno, jazik, narod i pleme,

10 i n# napravi pred na{iot Bog care-vi i sve{tenici, i }e caruvame na zem-jata!”

11 Potoa vidov i ~uv glas na mnoguangeli okolu prestolot i okolu ìvot-nite i stare{inite, a brojot im be{eiljadnici i milioni,

12 koi zboruvaa so visok glas:„Dostojno e zaklanoto Jagne da primisila i bogatstvo, mudrost i mo}, ~est,slava i blagoslov!”

13 I sekoe sozdanie na neboto i nazemjata, pod zemjata i vo moreto, i s#{to e vo niv, ~uv kako zboruva: „NaOnoj Koj sedi na prestolot, i na Jagne-to - blagoslov i ~est, slava i vladeewevo site vekovi!”

14 A ~etirite ìvotni velea:„Amin!” I dvaeset i ~etirite stare{i-ni pa|aa i Mu se poklonuvaa na ve~no@iviot.

Otvorawe na prvite {est pe~ati

6 I vidov koga Jagneto skr{i eden odsedumte pe~ati, i ~uv edno od ~eti-

rite ìvotni koe progovori kako soglas na grmotevica: „Dojdi i vidi!”

2 I vidov, ete, bel kow, i na nego ja-va~ so lak; i Mu be{e daden venec, i tojizleze kako pobednik, za da pobedi.

3 A koga go izvadi vtoriot pe~at, go~uv kako progovori vtoroto ìvotno:„Dojdi i gledaj!”

4 I izleze drug kow, crven; i najava~ot mu be{e dadeno da go odzeme

mirot od zemjata, ta eden so drug da seubivaat; i mu be{e daden golem me~.

5 A koga se otvori tretiot pe~at, ~uvkako progovri tretoto ìvotno: „Dojdii vidi!” I vidov, ete vran kow, a nanego java~ so merila vo rakata svoja.

6 I ~uv glas sred ~etirite ìvotni,koj zboruva{e: „[inik p~enica za de-narij, i tri {inika ja~men za denarij;a rastitelnoto maslo i vinoto }e ginema!”

7 I koga se raskr{i ~etvrtiot pe~at,go ~uv glasot na ~etvrtoto ìvotno koere~e: „Dojdi i gledaj!”

8 I vidov. I ete siv kow, a na negojava~, ~ie ime be{e smrt; i adot vrve{epo nego, i mu se dade vlast nad ~etvrti-na od zemjata - da ubiva so me~ i glad,so pomor i zemni yverovi.

9 A koga go simna pettiot pe~at, pod`rtvenikot gi vidov du{ite zaklanizaradi slovoto Bo`jo i za svedo{tvoto,{to go imaa

10 i vikaa so visok glas, velej}i: „Dokoga, Sevi{en, sveti i vistiniti, nemada sudi{ i da im se odmazduva{ za na-{ata krv na onie {to ìveat na zemja-ta?”

11 I na sekogo od niv im se dadoa beliobleki, i im se re~e da po~inat u{temalku vreme, dodeka ne se dopolni bro-jot na nivnite sotrudnici i bra}a, {to}e bidat ubieni, kako i tie.

12 I vidov, koga se krena {estiotpe~at. I, ete, nastana golem zemjotres,i sonceto stana crno kako vre}a odkostret, i mese~inata stana kako krv;

13 yvezdite, pak, nebesni padnaa nazemjata, kako {to smokvata lulana odsilen vetar, gi isfrli pupkite svoi;

14 i neboto is~ezna kako svitkana har-tija, i sekoja gora i sekoj ostrov se po-mestija od mestata svoi;

15 i carevite zemni, i blagorodnici-te, i bogatite, i vojvodite, i silnite, isekoj rob i sloboden se skrija vo pe{te-ri i gorski kamewari,

16 velej}i im na planinite i na kar-pite: „Padnete vrz nas i skrijte n# odliceto na Onoj Koj sedi na prestolot iod gnevot na Jagneto,

17 za{to dojde golemiot den na Nego-viot gnev, i koj moè da opstane?”

5 Zah 6,2

8 1,18 Er 14,12 15,3 Ez 5,12.17 Os 13,14

9 20,4

10 11,18 18,20 19,2 5 Mojs32,43 4 Car 9,7 Zah 1,12 Ps 78,10 Lk 18,7

11 3,5.18

12 Is 13,10 50,3 Joil 3,3 Mt 24,29 Dela 2,20

12-13 8,12 Joil 2,10 Mt 24,29

13-14 Is 34,4

14 16,20

15 Is2,10.19.21 Er 4,29

16 4,2 Is 2,10.19 Os 10,8 Lk 23,30

17 Joil 2,1.11 3,4 Mal 3,2 Rim 2,5

6 1,4 4,5

13,8 Is 53,7

Zah 4,10 Jn 1,29

7 4,2

8 8,3

Ps 140,2

9 Is 42,10 Ps 32,3

95,1 97,1

10 1,6

20,6 2 Mojs 19,6

Is 61,6

11 Dan 7,10

Evr 12,22

12 5,6

13,8 Fil 2,7-9

13 4,2 5,3

Fil 2,10

6,2 19,11

Zah 1,8-10 6,1-3

4 Ez 21,13-15

OTKROVENIE

Crkvata kako Bo`ji narod

7 Potoa vidov ~etiri angela kakostojat na ~etirite agli od zemjata,

drèj}i gi ~etirite zemni vetrovi, zada ne duva vetar ni na zemjata, ni pomoreto, nitu na nekoe drvo.

2 I vidov drug angel kako se podi-ga{e od istok koj ima{e pe~at naìviot Bog. I toj izvika so visok glaskon ~etirite angeli, na koi im be{edadeno da $ pakostat na zemjata i more-to, velej}i:

3 „Ne pakostete $ na zemjata, nitu namoreto, nitu, pak, na drvjata, dodeka neim stavime pe~at vrz ~elata na slugitena na{iot Bog!”

4 I go ~uv brojot na odbeleànite sope~at: sto ~etirieset i ~etiri iljadibea odbeleàni od site kolena na sino-vite Izrailevi.

5 Od Judinoto koleno so pe~at odbele-àni - dvanaeset iljadi; od Ruvimovotokoleno - dvanaeset iljadi; od Gadovotokoleno - dvanaeset iljadi;

6 od Asirovoto koleno - dvanaesetiljadi; od Neftalimovoto koleno -dvanaeset iljadi; od Manasievoto kole-no - dvanaeset iljadi;

7 od Simeonovoto koleno - dvanaesetiljadi, od Levievoto koleno - dvanaesetiljadi; od Isaharovoto koleno - dvanae-set iljadi;

8 od Zavulonovoto koleno - dvanaesetiljadi; od Josifovoto koleno - dvanae-set iljadi; od Venijaminovoto koleno -dvanaeset iljadi.

Crkvata kako mno{tvood izbranite

9 Potoa vidov, i ete, golemo mno{tvonarod, koe nikoj ne moè{e da go pre-broi, - od site plemiwa i kolena, naro-di i jazici; tie stoeja pred prestolot ipred Jagneto, oble~eni vo beli oblekii so palmovi gran~iwa vo racete.

10 I voskliknuvaa so visok glas,velej}i: „Za spasenieto na{e slava nana{iot Bog, Koj sedi na prestolot, i naJagneto!”

11 A site angeli stoeja okolu presto-lot, stare{inite i ~etirite ìvotni,

i padnaa ni~kum pred prestolot i Muse poklonija na Boga,

12 velej}i: „Amin! Blagoslov i slava,mudrost i blagodarnost, ~est i sila imo} na na{iot Bog vo site vekovi.Amin!”

13 A eden od stare{inite prozbore ime pra{a: „Onie, oble~eni vo beliobleki, koi se i od kade do{le?”

14 A jas mu odgovoriv: „Ti znae{, gos-podine.” A toj mi re~e: „Tie se {to doj-doa od golemi maki; tie gi ispraa oble-kite svoi i gi izbelija so krvta naJagneto.

15 Zatoa se pred prestolot na Boga,Komu Mu sluàt vo Negoviot hram idewe i no}e; i Onoj, Koj sedi na presto-lot, }e se vseli vo niv;

16 i nema ve}e da ogladnat, nitu, pak,da oèdnat; niv nema da gi pe~e sonce-to i nikakva gore{tina;

17 bidej}i Jagneto, Koe e srede pres-tolot, }e gi pase i vodi na ìvi izvorivodni, i Bog }e im ja izbri{e sekojasolza od o~ite nivni.”

Otvorawe na sedmiot pe~at

8 Koga go otvori sedmiot pe~at, nas-tana ti{ina na neboto okolu polo-

vina ~as. 2 I gi vidov sedumte angeli {to stoe-

ja pred Boga i im bea dadeni sedumtrubi.

3 Toga{ dojde drug angel so zlatnakadilnica i zastana pred `rtvenikot;i mu be{e daden mnogu temjan, ta so mo-litvite na site svetii da go postavi nazlatniot `rtvenik {to be{e predprestolot.

4 Dimot od temjanot, zaedno so molit-vite na svetiite se izdigna od rakatana angelot pred Boga.

5 I ja zede angelot kadilnicata, i janapolni so ogan od `rtvenikot, i ja fr-li na zemjata, i toga{ se pojavija glaso-vi, grmotevici, svetkavici i zemjotres.

Sedumte trubi 6 I sedumte angeli {to gi drèa

sedumte trubi, se prigotvija da zatru-bat.

14 1,5 22,14 1 Mojs49,11 Dan 12,1 Mt 24,21 Mk 13,19

15 3,12 4,2 Is 4,5-6 Jn 1,14

16 Is 49,10 Ps 120,6

17 21,4 Is 25,8 49,10 Er 2,13 Ez 34,23 Ps 22,1-2

8,1 Avak 2,20 Sof 1,7 Zah 2,16

2 4,5 Mt 24,31

3 5,8 2 Mojs30,1-3 Amos 9,1 Ps 140,2

4 Ps 140,2

5 4,5 11,19 16,18 3 Mojs16,12 Ez 10,2

7,1 Er 49,36

Ez 7,2 37,9

Zah 6,5 Dan 7,2

Mt 24,31

2-3 Ez 9,4

3 9,4

22,4

4 3,12

5 5,5

8 Rim 1,1

9 3,4-5.18

4,4 1 Mojs 15,5

10 4,2

11 11,16

304

OTKROVENIE

305

7 Prviot angel zatrubi, i se pojavigrad i ogan, sme{ani so krv, i padnaana zemjata. I edna tretina od drvjataizgorea, i seta zelena treva izgore.

8 Zatrubi i vtoriot angel - i kako ne-koja golema gora, plamnata vo ogan, sesrina vo moreto; i tretina od moretose pretvori vo krv;

9 i umre edna tretina od morskitesu{testva, {to imaa du{a; i edna tre-tina od korabite propadnaa.

10 I tretiot angel zatrubi, i odneboto padna golema yvezda, koja gore{ekako svetilo, i padna vrz tretinata odrekite i vodnite izvori.

11 A imeto na taa yvezda e Pelin. Itretiot del od vodite zagor~i kako pe-lin, i mnogu lu|e umrea od vodite, bi-dej}i bea zagor~eni.

12 Potoa zatrubi i ~etvrtiot angel, ibe{e udrena edna tretina od sonceto,edna tretina od mese~inata i edna tre-tina od yvezdite, za da potemnee ednatretina od niv, ta tretina od denot, ka-ko i na no}ta, da ne sveti.

13 I vidov i ~uv eden orel kako letasrede neboto i vika so visok glas:„Te{ko, te{ko, te{ko na onie {to ì-veat po zemjata od drugite trubni gla-sovi na trite angeli {to }e trubat!”

9 Zatrubi i pettiot angel, i vidovyvezda kako padna od neboto na zem-

jata. I $ be{e daden klu~ot od kladene-cot na bezdnata;

2 pa go otvori kladenecot na bezdna-ta, i od kladenecot izleze dim kako dimod golema pe~ka; sonceto i vozduhotpotemnea od dimot na izvorot.

3 I od dimot se pojavija skakulci pozemjata, i im se dade vlast, kakva {toimaat zemnite skorpii.

4 I im se re~e da ne ja povreduvaattrevata po zemjata, nitu kakvo i da bi-lo zelenilo, nitu nekoe drvo, a samoonie lu|e, koi nemaat pe~at Bo`ji na~elata svoi.

5 I im se dade ne da gi ubivaat, tukusamo da gi ma~at pet meseci; i ma~ewe-to nivno be{e kako ma~ewe od skorpi-ja, koga }e kasne ~ovek.

6 Vo tie dni lu|eto }e ja baraat smrt-ta, no nema da ja najdat; }e posakaat daumrat, no smrtta }e bega od niv.

7 Po svojot oblik skakulcite li~eana kowi prigotveni za vojna: na glavitenivni ima{e ne{to sli~no na zlatnivenci, a licata im bea kako lica ~ove~-ki;

8 imaa kosi kako kosite na èni, azabite im bea kako zabi na lavovi.

9 I imaa oklopi kako oklopi od è-lezo; a {umot na nivnite krilja be{ekako {um na koli so mnogu kowi kogatr~aat vo vojna.

10 Imaa, pak, opa{ki kako skorpiite,a na opa{kite osila i im be{e dadenasila da im pakostat na lu|eto pet mese-ci.

11 I za car nad sebe go imaa angelotna bezdnata; imeto negovo po evrejski eAvadon, a po gr~ki - Apolion1.

12 Ednoto zlo pomina, eve idat u{tedve zla po nego.

13 I {estiot angel zatrubi, i ~uveden glas od ~etirite roga na zlatniot`rtvenik, {to e pred Boga,

14 koj mu zboruva{e na {estiot angel,kaj kogo be{e trubata: „Oslobodi gi ~e-tirite angeli, vrzani kaj golematareka Eufrat!”

15 I bea odvrzani ~etirite angeli,koi bea prigotveni za ~asot i denot, zamesecot i godinata, za da ubijat ednatretina od lu|eto.

16 Brojot na kowanicite be{e dvestemilioni - go ~uv nivniot broj.

17 I taka vo videnie gi vidov kowitei onie koi javaa na niv, {to imaaoklopi ogneni i sinkasti i sulfurni.Glavite na kowite li~ea na glavi odlavovi, a od ustata nivna izleguva{eogan, dim i sulfur.

18 A od tie tri zla - ognot, dimot isulfurot, {to izleguvaa od nivnatausta, umre edna tretina od lu|eto,

19 bidej}i nivnata sila be{e vo niv-nata usta, a opa{kite nivni, {to li~eana zmii, imaa glavi so koi pusto{ea.

20 A drugite lu|e, {to ne zaginaa odtie zla, ne se pokajaa za delata na ra-

6 6,16 Er 8,3 Jov 3,21

7 Joil 2,4

8 Joil 1,6

9 Joil 2,5

12 8,13

13 8,3 2 Mojs30,1-3

14 16,12

7 Ez 38,22 Joil 3,3

Mudr 16,22

8 Er 51,25

10 Is 14,12

12 6,14

2 Mojs10,21-23 Is 13,10 Ez 32,7-8 Mudr 17 Mt 24,29 Lk 21,25 23,44-45

Jn 1,5 5,35

13 9,12

11,14 14,6

Ez 7,5.26

9,1 8,10 11,7 20,1

Is 14,12 Lk 8,31

2 1 Mojs

19,28 2 Mojs

19,18

3 2 Mojs

10,12.15 Joil 1,1-2,27

Mudr 16,9

4 7,3

Ez 9,4

OTKROVENIE

1 9,11. Na gr~ki pogubitel, upropastuva~.

cete svoi, ta da ne se poklonuvaat ni na|avoli ni na idoli zlatni i srebreni,bronzeni, kameni i drveni, koi ne mo-àt nitu da gledaat, nitu da slu{aat,nitu, pak, da odat;

21 i ne se pokajaa ni za ubistvata svoi,nitu, pak, za vra`bite svoi, nitu zabludstvoto svoe, nitu za kra`bite svoi.

Angelot i malata kniga

10 I vidov drug silen angel kakosleguva od neboto, obvien so

oblak, nad glavata vinoìto, a licetonegovo be{e kako sonce, dodeka nozetekako ogneni stolbovi;

2 vo rakata svoja toj drè{e otvorenakni{ka; i ja postavi svojata desna noganad moreto, a levata - nad zemjata;

3 i izvika so visok glas, kako {to ri-ka lav; a koga izvika, sedum gromoviprogovorija so svoite glasovi.

4 I koga sedumte gromovi progovorijaso svoite glasovi, sakav da pi{uvam.No ~uv glas od neboto, koj mi zboruva-{e: „Zape~ati go toa {to go zboruvaasedumte gromovi, i nemoj da go pi{u-va{!”

5 I angelot, kogo go vidov kako stoinad moreto i nad zemjata, krena rakakon neboto

6 i se zakolna vo Onoj Koj ìvee vove~ni vekovi i Koj go sozdal neboto is# {to e na nego, zemjata i s# {to e nanea, i moreto i s# {to e vo nego - dekane }e ima ve}e vreme,

7 no vo denovite, koga sedmiot angel}e se oglasi i }e zatrubi, toga{ }e seizvr{i tajnata na Boga, kako {to imbe{e objavil Toj na svoite slugi -prorocite.

8 I glasot {to go bev ~ul od neboto,odnovo prozboruva so mene i re~e: „Odii zemi ja otvorenata kni{ka od racetena angelot {to stoi nad moreto i nadzemjata!”

9 Toga{ otidov kaj angelot i murekov: „Daj mi ja kni{kata!” Toj mi od-govori: „Zemi ja i izedi ja! Vo stomakottvoj taa }e ti bide gor~liva, no vo usta-ta }e ti bide slatka kako med.”

10 Ja zedov knigata od racete na ange-lot, i ja izedov i vo ustata mi be{e

slatka kako med, a koga ja izedov, mibe{e gor~liva vo stomakot.

11 I mi re~e: „Treba pak da proroku-va{ me|u mnogu narodi i plemiwa, jazi-ci i carevi.”

Dvata svedoka

11 I mi se dade merna trska sli~nana èzol, i mi se re~e: „Stani i

izmeri go Bo`jiot hram i `rtvenikoti onie {to se poklonuvaat vo nego.

2 A dvorot pred hramot ostavi go i nemeri go, bidej}i im e daden na nez-nabo{cite: tie }e go gazat svetiot grad~etirieset i dva meseci.

3 I }e im dadam na dvajca Moi svedo-ci, i toa oble~eni vo vre}i, da proro-kuvaat iljada dveste i {eeset dena.”

4 Tie se dvete maslinovi drvca i dva-ta svetilnika {to stojat pred Gospoda-rot na Zemjata.

5 I, ako nekoj saka da im napravinepravda, ogan }e izleze od ustata niv-na i }e gi progolta nivnite neprijate-li; da, taka treba da bide ubien onoj{to }e posaka toa da go napravi.

6 Tie }e imaat vlast da go zatvoratneboto za da ne pa|a do`d vo denovitena nivnoto prorokuvawe, i }e imaatvlast nad vodite da gi pretvoraat vokrv i da ja porazat zemjata so sekakvamaka, koga }e posakaat.

7 I koga }e go zavr{at svedo{tvoto,toga{ yverot, koj }e izleze od bezdnata,}e im objavi vojna i }e gi pobedi, i }egi ubie.

8 A trupovite nivni }e gi ostavi poulicite na golemiot grad, koj duhovnose narekuva Sodom i Egipet, kade {toi nivniot Gospod be{e raspnat.

9 I mnogu od narodite i plemiwata ijazicite }e gi gledaat nivnite trupovitri i pol dena i nema da dozvolat niv-nite trupovi da bidat pogrebani vogrobovi.

10 I ìtelite na zemjata }e se zaradu-vaat i razveselat poradi niv, i }e sipra}aat podaroci eden na drug, bidej}itie dva proroka gi ma~ea onie {to ì-veat na zemjata.

11 No po tri i pol dena vo niv }evleze ìvoten duh od Boga, i tie }e se

11 Er 1,10 25,30 Dan 3,4

11,1 21,15 Ez 40,3 Zah 2,4-5

2 12,6.14 13,5 Is 63,18 Ps 78,1 Dan 7,25 12,7 Lk 21,24

4 Zah 4,3.11-14

5 2 Car 22,9 4 Car1,10.14 Er 5,14 Ps 96,3

6 2 Mojs 7,17 1 Car 4,8 3 Car 17,1 Jk 5,17

7 12,17 13,1.7 Dan7,3.7.21

8 Er 23,14 Ez 16,46 Lk 13,34

11 Ez 37,5.10

20-21 16,9.11

20 5 Mojs

32,17 Is 17,8 Ps 113,

12-16 135,15-17

Dan 5,4.23 1 Kor

10,19-20

10,2 Ez 2,8-3,3

3 Er 25,30 Os 11,10 Amos 1,2

3,8

4 22,10

Dan 8,26 12,4.9

5-6 5 Mojs

32,40 Dan 12,7

6 1 Mojs

14,19.22 2 Mojs

20,11 Neem 9,6 Dela 4,24

7 11,18

Amos 3,7 Zah 1,6

Dan 9,6.10 Rim 16,25 1 Kor 2,7 Kol 1,26-

27

9-10 Ez 2,8 3,1-3

306

OTKROVENIE

307

ispravat na nozete svoi, i golem strav}e gi obzeme onie {to }e gi gledaat.

12 Toga{ tie }e ~ujat visok glas odneboto kako im veli: „Iska~ete sevamu!” I tie }e se iska~at na neboto vooblaci, i neprijatelite nivni }e gi vi-dat.

13 Vo toj ~as }e nastane golemzemjotres i edna desetina od gradot }ese sru{i; a od zemjotresot }e zaginatsedum iljadi ~ove~ki imiwa: drugite,pak, }e se ispla{at i }e Mu oddadatslava na nebesniot Bog.

14 Vtoroto zlo mina. Ete, brzo idetretoto zlo.

Sedmata truba 15 Zatrubi i sedmiot angel, i po

neboto odeknaa silni glasovi, koivikaa: „Carstvoto na svetot stana car-stvo na na{iot Gospod i na NegoviotHristos2, i Toj }e caruva vo site ve-kovi!”

16 I dvaeset i ~etirite stare{ini,koi sedea pred Boga na prestolite svoi,padnaa ni~kum i Mu se poklonija naBoga,

17 velej}i: „Ti blagodarime, GospodiBoè Sedrìtele, Koj si, Koj be{e iKoj }e bide{, za{to ja primi Svojatagolema sila i se zacari!

18 Narodite zbesnaa, no dojde Tvojotgnev i vremeto da im se sudi na mrtvitei da dade{ nagrada za slugite Tvoi - naprorocite, na svetiite i na onie koiimaat strahopo~it kon imeto Tvoe, ma-li i golemi, i da gi pogubi{ onie {toja uni{tuvaa zemjata!”

19 Toga{ na neboto se otvori hramotna Boga, i se javi kov~egot na zavetot voNegoviot hram; i ima{e svetkavici iglasovi, gromovi i zemjotres, i grad go-lem.

@enata oble~ena vo sonce i zmevot

12 I golem znak se pokaà naneboto: èna, oble~ena vo sonce;

pod nozete nejzini be{e mese~inata, ana glavata nejzina - venec od dvanaesetyvezdi.

2 Taa be{e bremena i vika{e odporodilni bolki, i se ma~e{e da rodi.

3 Potoa se javi drug znak na neboto.Ete, golem crven zmev so sedum glavi ideset rogovi, a na glavite negovi sedumkruni;

4 opa{kata negova povle~e ednatretina od nebeskite yvezdi i gi frlina zemjata. Zmevot zastana pred ènata,koja saka{e da rodi, ta, koga }e rodi, dago izede deteto nejzino.

5 I taa rodi ma{ko dete, koe }e gi pa-se site narodi so èlezen èzol; ideteto nejzino be{e grabnato i odne-seno kaj Boga i Negoviot prestol.

6 A ènata pobegna vo pustina, kade{to ima{e prigotveno mesto od Boga zada ja hranat tamu iljada dveste i {eesetdena.

7 I nastana vojna na neboto: Mihail inegovite angeli vojuvaa protiv zmevot,a zmevot i negovite angeli vojuvaa pro-tiv niv;

8 no bea porazeni, i za niv ve}e ne senajde mesto na neboto.

9 I be{e isfrlen golemiot zmev -starata zmija, nare~ena |avol i satana,koja ja mami celata vselena, be{e sobo-rena na zemjata, i zaedno so nea i ange-lite nejzini bea isfrleni.

10 I ~uv visok glas na neboto kakozboruva: „Sega nastana spasenieto i si-lata i carstvoto na na{iot Bog i vlas-ta na Negoviot Hristos, bidej}i e sim-nat klevetnikot na bra}ata na{i, kojgi klevete{e pred na{iot Bog dewe ino}e.

11 Tie go pobedija so krvta na Jagnetoi so slovoto na svoeto svedo{tvo i nese grièa za ìvotot svoj duri do sama-ta smrt.

12 Zatoa veselete se, nebesa, i vie, koiìveete na niv! Te{ko vam, koi ìve-ete na zemjata i moreto, za{to |avolotslegol kaj vas so golem gnev, bidej}iznae deka mu ostanuva malku vreme!”

13 A koga vide zmevot deka e frlen nazemjata, po~na da ja goni ènata {to gobe{e rodila ma{koto dete.

14 I $ se dadoa na ènata dve kriljakako na golem orel za da odleta vo

2 Is 66,7-8 Mih 4,10

3 Dan 7,7

4 Dan 8,10

5 2,27 19,15 Ps 2,9

6 11,2 12,14

7 Dan 10,13 12,1 Juda 1,9

9 20,2 Lk 10,18 Jn 12,31

10 11,15 Jov 1,9-11 2,4-5

11 1 Jn 2,14

12 18,20 Is 44,23 49,13 Ps 95,11

14 2 Mojs 19,4 5 Mojs32,11 Is 40,31 Dan 7,25 12,7

12 4 Car 2,11

13 Ez 38,19-20

14 8,13 9,12

15 12,10

2 Mojs15,18

Avd 1,21 Zah 14,9

Ps 2,2 9,36

Dan 2,44 7,14

16 4,4.10

7,11

17 1,8

18 10,7

Amos 3,7 Ps 2,1 115,13

19 4,5 8,5

15,5 3 Car 8,1.6

2 Let 5,7

12,1 1 Mojs 37,9

Ps 103,2 Pesna 6,10

OTKROVENIE

2 11,15. Negoviot Pomazanik.

pustinata na svoeto mesto, kade }e sehrani vreme, dve vremiwa i polovinavreme, daleku od liceto na zmijata.

15 I zmijata od ustata svoja ispu{tipo ènata voda kako reka, za da ja od-vle~e so rekata.

16 No zemjata $ pomogna na ènata: jaotvori zemjata ustata svoja i ja progol-ta rekata {to ja be{e ispu{til zmevotod ustata svoja.

17 I se razluti zmevot na ènata iotide da vojuva so drugite od semetonejzino {to gi pazat Bo`jite zapovedii go imaat svedo{tvoto na Isus Hris-tos.

18 I zastana na morskiot peso~enbreg.

Dvata yvera

13 I vidov kako od moreto izlegu-va yver so sedum glavi i deset

rogovi; na rogovite negovi ima{e desetkruni, a na glavite negovi - bogohulniimiwa.

2 Yverot {to go vidov prilega{e naleopard: nozete mu bea kako kaj me~ka,a ustata - kako usta na lav. I zmevot muja dade silata svoja, i prestolot svoj, igolema vlast.

3 I vidov deka edna od glavite negovikako da be{e smrtno raneta, no taasmrtna rana mu zazdrave. Toga{ se za-~udi celata zemja i trgna po yverot;

4 i mu se poklonija na zmevot, koj mube{e dal vlast na yverot; mu se poklo-nija i na yverot, velej}i: „Koj e kakoyverot, i koj moè da vojuva so nego?”

5 Nemu mu se dade usta {to zboruva{egolemi zborovi i bogohulstva; i mu sedade vlast taka da pravi ~etirieset idva meseci.

6 Toga{ ja otvori ustata za huleweprotiv Boga za da go navreduva imetoNegovo, ìveali{teto Negovo i onie{to ìveat na neboto.

7 I mu se dade da vojuva protiv sveti-ite i da gi pobedi; mu se dade vlast nadsekoe koleno, jazik i narod.

8 I }e mu se poklonat site zemni ì-teli, ~ii imiwa ne se zapi{ani vo kni-gata na ìvotot na Jagneto zaklano, odsozdavaweto na svetot.

9 Koj ima uvo, neka ~ue: 10 koj vo progonstvo vodi, vo progon-

stvo }e bide odveden; koj so me~ ubiva,od me~ treba da bide ubien. Tuka etrpenieto i verata na svetiite.

11 I vidov drug yver kako izleguva odzemjata. Toj ima{e dva roga kako kajjagne i zboruva{e kako zmevot.

12 Ja izvr{uva seta vlast na prviotyver vo negovo prisustvo i ja prisiluvacelata zemja i ìtelite nejzini da muse poklonat na prviot yver, ~ija smrtnarana se be{e iscelila;

13 i prave{e golemi ~uda, pa duri iogan simnuva{e od neboto na zemjatapred lu|eto.

14 I gi mame{e zemnite ìteli so~udata {to mu bea dadeni da gi vr{ipred yverot, velej}i im na zemnite ì-teli da mu napravat bista na yverot, kojima{e rana od me~ i ostana ìv.

15 I mu se dade da vloì duh vo bis-tata na yverot, ta da prozboruva toj i danapravi da bidat ubieni onie koi nemada se poklonat pred bistata na yverot.

16 I }e napravi na site - mali i gole-mi, bogati i siromasi, slobodni irobovi - da im se stavi beleg na desna-ta raka ili na ~elata nivni,

17 ta nikoj da ne moè ni da kupuva,nitu da prodava, osven onie {to go ima-at toj beleg, ili imeto na yverot, ilibrojot na imeto negovo.

18 Tuka e mudrosta. Koj ima um, nekago presmeta brojot na yverot, bidej}i ebroj na ~ovek, i brojot mu e {estotini{eeset i {est.

Jagneto i Negoviot narod

14 Potoa vidov: ete, Jagneto stoina gorata Sion, i so Nego sto

~etirieset i ~etiri iljadi, {to goimaa na ~elata svoi napi{ano imeto naNegoviot Otec.

2 I ~uv glas od neboto kako {um odmnogu vodi i kako zvuk od silen grom;~uv glas na harfisti {to svirat naharfite svoi

3 i kako da peat nova pesna predprestolot i pred ~etirite ìvotni istare{inite; i nikoj ne moè{e da janau~i taa pesna, osven onie sto ~etiri-

9 Mt 13,9

10 14,12 Er 15,2 43,11

11 16,13 Mt 7,15

13 3 Car18,24-39 Mt 24,24

14 5 Mojs13,1-3 2 Sol 2,9-10

15 20,4 Dan 3,5-7.15

18 17,9

14,1 3,12 5,6 Joil 3,4 Avd 1,17 Ps 2,6

2 1,15

3 4,4.6 5,6.9 7,4 Is 42,10 Ps 32,2-3 39,4 95,1 971 144,1.9 149,1

17 11,7 13,7

Dan 7,7.21

13,1 11,7

17,3.7-12

2 Dan 7,4-6

Lk 4,6

3 17,8

5 Dan

7,8.11.20.25

7 11,7

12,17 Dan 7,7.21

8 3,5

17,8 21,27

308

OTKROVENIE

309

eset i ~etiri iljadi, koi bea otkupeniod zemjata.

4 Tie se onie {to ne se oskvernija soèna, bidej}i se devstveni; tie se onie{to go sledea Jagneto kade i da odi,Tie se otkupeni me|u lu|eto, prvencina Boga i na Jagneto,

5 i vo ustata nivna izmama ne se najde;tie se neporo~ni pred prestolot Bo`-ji.

Najavuvawe na Bo`jiot Sud 6 I vidov drug angel kako leta srede

neboto, koj ima{e ve~no Evangelie, zada im blagovesti na ìtelite zemni, nasekoe pleme i koleno, jazik i narod.

7 Toj zboruva{e so visok glas:„Imajte strahopo~it kon Boga i podajteMu slava, za{to nastapi ~asot na Nego-viot sud, i poklonete Mu se na Onoj Kojgi sozdal neboto i zemjata, moreto ivodnite izvori!”

8 I drug angel se pojavi po nego, ve-lej}i: „Padna, padna Vavilon, golemiotgrad, za{to site narodi gi napoi soèstokoto vino na svoeto bludstvo!”

9 I tret angel po nego naide, zboru-vaj}i so visok glas: „Koj }e mu se pok-loni na yverot i na bistata negova, iprimi beleg na ~eloto svoe ili narakata svoja,

10 toj }e pie od vinoto na jarostaBo`ja, vino nerazvodneto, izleano vo~a{ata na Negoviot gnev, i }e bide ma-~en so ogan i sulfur pred svetite an-geli i pred Jagneto.

11 Dimot od ma~eweto nivno }e seizdiga vo site vekovi; nema da imaatmir ni dewe, ni no}e onie {to }e mu sepoklonat na yverot i na negovata bista,i {to }e go primat belegot na negovotoime!”

12 Tuka e trpenieto na svetiite; tukase onie {to gi pazat zapovedite Bo`jii verata vo Isus.

13 ûv glas od neboto kako da mi veli:„Napi{i - blaèni se mrtvite koiotsega umiraat vo Gospod! Da - veliDuhot - neka se odmorat od trudot svoj,za{to delata nivni gi sledat!”

@etvata na zemjata 14 I vidov: ete, svetol oblak, i na

oblakot sede{e sli~en na Sinotôve~ki; na glavata Svoja Toj ima{ezlaten venec, a vo rakata - ostar srp.

15 I drug angel izleze od hramot i iz-vika so silen glas na Onoj {to sede{ena oblakot: „Zamavni so srpot i `nej,za{to dojde tvojot ~as za ètva: bidej}iìtoto na zemjata e zrelo!”

16 I Onoj {to sede{e na oblakot gofrli srpot svoj na zemjata i zemjata be-{e po`neana.

17 I drug angel izleze od hramot, {tose nao|a{e na neboto, i ima{e istotaka ostar srp.

18 I drug angel, koj ima{e vlast nadognot, izleze od `rtvenikot i so silenglas izvika kon onoj {to ima{e ostarsrp, velej}i: „Frli go srpot svoj i obe-ri go grozjeto od zemnoto lozje, za{tozrnata mu se ve}e zreli!”

19 I angelot go frli srpot svoj nazemjata, go obra zemnoto lozje i go frlivo golemata kaca na Bo`jiot gnev,

20 i se izgme~i kacata nadvor od gra-dot, i pote~e krv od kacata duri douzdite na kowite, na iljada i {estoti-ni stadii.

Sedumte angelii sedumte posledni kazni

15 I vidov drug znak na neboto,golem i ~uden: sedum angeli {to

gi drèa sedumte posledni kazni, za{-to so niv }e se zavr{i Bo`jiot gnev.

2 I vidov ne{to kako stakleno more,izme{ano so ogan; i onie {to go pobe-dija yverot i negovata bista, negoviotbeleg i brojot na negovoto ime, stoejana toa stakleno more i imaa harfiBo`ji.

3 I ja peeja pesnata na Mojsej, Bo`-jiot sluga, i pesnata na Jagneto, velej-}i: „Golemi i ~udesni se delata Tvoi,Gospodi Boè Sedrìtele! Pravedni ivistiniti se Tvoite pati{ta, Care nanarodite!

4 Koj nema da se upla{i od Tebe,Gospodi, i ne }e go proslavi imetoTvoe? Za{to samo Ti si svet; za{to si-

14 Mt 8,20

15 Joil 4,13 Jn 4,35

19 19,15 Is 63,1-6 Pla~ 1,15

15,1 15,6 16,1 17,1 21,9

2 4,6 13,15-18

3 1,8 2 Mojs34,10 5 Mojs 32,4 Er 10,7 Amos 3,13 Ps 91,4-5 110,2 138,14 144,17

4 Er 10,7 Mal 1,11 Ps 85,9-10 Tov 13,7.11

4 5,9

Er 2,3 Rim 16,5

1 Kor16,15

5 Is 53,9

Sof 3,13 Ps 31,2

7 2 Mojs

20,11 Mt 10,28

8 16,19

18,2-3 Is 21,9

46,1-2 47,1-15

Er 25,15 51,7-8

Dan 4,27

10 15,7

16,19 1 Mojs

19,24 Is 51,17.22

Er 25,15 Ez 38,22 Ps 10,6

75,9

11 19,3

Is 34,10

12 12,17 13,10

13 Evr 4,10

OTKROVENIE

te narodi }e dojdat i }e se poklonatpred Tebe; bidej}i se pojavija Tvoitepravedni sudovi!”

5 Potoa vidov: ete, na neboto seotvori hramot na skinijata na sobrani-eto.

6 I izlegoa od hramot sedumte angeli,{to gi drèa sedumte zla, oble~eni vo~isti i svetli obleki od leneno plat-no i opa{ani preku gradite so zlatnipojasi.

7 I edno od ~etirite ìvotni nasedumte angeli im dade sedum zlatni~a{i, polni so gnevot na Boga, Koj ì-vee vo ve~ni vekovi.

8 I se ispolni hramot so dim odslavata na Boga i od silata Negova, inikoj ne moè{e da vleze vo hramot do-deka ne se izvr{ija sedumte kazni nasedumte angeli.

Sedumte ~a{i na Bo`jiot gnev

16 I ~uv od hramot visok glas kakoim veli na sedumte angeli:

„Odete, izlejte gi sedumte ~a{i so gne-vot Bo`ji na zemjata!”

2 I otide prviot angel i ja izlea~a{ata svoja na zemjata; i po lu|eto,{to go imaa belegot na zverot i se pok-lonuvaa na negovata bista, se pojavijalo{i i luti rani.

3 I vtoriot angel ja izlea ~a{atasvoja vo moreto: i toa stana kako krv odubien ~ovek; i s# ìvo izgina vo more-to.

4 Tretiot angel ja izlea ~a{ata svojavo rekite i vo izvorite vodni, i tie sepretvorija vo krv.

5 Potoa go ~uv angelot na vodite kakoveli: „Praveden si, Gospodi, Koj si,Koj be{e, Svet si, za{to taka presudi,

6 bidej}i tie proleaja krv na svetii iproroci, i Ti im dade da pijat krv -zasluùvaat!”

7 I ~uv drug kako zboruva od `rtveni-kot: „Da, Gospodi Boè Sedrìtele,vistiniti i pravedni se Tvoite presu-di!”

8 êtvrtiot angel ja izlea ~a{atasvoja vrz sonceto; i mu se dade da gi à-ri lu|eto so ogan.

9 I silna èga gi opfati lu|eto, i gopohulija imeto na Boga Koj ima vlastnad tie zla, i ne se pokajaa da Mu odda-dat slava.

10 Pettiot angel ja izlea ~a{ata svo-ja vrz prestolot na yverot; i carstvotonegovo se pomra~i i lu|eto gi grizeajazicite svoi od bolka

11 i Go prokolnuvaa nebesniot Bog po-radi bolkite i ranite svoi, no ne sepokajaa za delata svoi.

12 [estiot angel ja izlea ~a{atasvoja vo golemata reka Eufrat; ipresu{i vodata nejzina za da se prig-otvi patot za carevite od son~eviotistok.

13 I vidov koga od ustata na zmevot iod ustata na yverot i od ustata nala`niot prorok izlegoa tri ne~istiduha, kako àbi;

14 za{to toa se |avolski duhovi koipravat ~uda; tie odat kaj carevite naceliot svet, za da gi soberat za vojna voonoj golem den na Bog Sedrìtelot.

15 „Ete, Jas doa|am kako kradec; bla-èn e onoj koj bdee i pazi na ali{tatasvoi za da ne odi gol i da ne se gledasramot negov!”

16 I gi sobra na mestoto nare~eno poevrejski Armagedon.

17 Sedmiot angel ja izli ~a{ata svojana vozduhot; i od prestolot na nebesni-ot hram se pronese silen glas koj izvi-ka: „Se svr{i!”

18 I ima{e svetkavici, gromovi iglasovi, i stana silen zemjotres, takovgolem i silen potres, kakov {to nema-lo otkako ima lu|e na zemjata.

19 Golemiot grad se razdeli na tridela, i gradovite na neznabo{cite pad-naa; a velikiot Vavilon se spomna predBoga za da mu se dade ~a{ata so vino odjarosta na Negoviot gnev.

20 Site ostrovi is~eznaa, i gori ve}ene se gledaa.

21 I grad, golem kako talant3, padnaod neboto na lu|eto; a lu|eto Go pro-kolnuvaa Boga poradi zloto od gradot,za{to toa zlo be{e mnogu golemo.

9 9,20

10 2 Mojs10,21 Is 8,21-22

11 9,20-21

12 9,14 Is 11,15 44,27 Er 50,38 51,36

14 1,8 19,19

15 1 Sol 5,2 3 Ptr 3,10

16 Sud 5,19 4 Car 9,27 23,29 Zah 12,11

17 Is 66,6

18 4,5 11,19 Dan 12,1 Mk 13,19

19 14,10

20 6,14 20,11

21 11,19

5 11,19

2 Mojs25,22 38,21 40,34

8 2 Mojs

40,34-35 3 Car 8,10

Is 6,4 Ez 44,4

2 Let 5,13-14

16,1 16,17

Is 66,6 Er 10,25 Ez 22,31 Sof 3,8

Ps 68,24

2 14,9.11

2 Mojs 9,10 5 Mojs

28,35

3 8,8

4 2 Mojs7,19-24

Ps 77,44

5 5 Mojs 32,4 Ps 118,137

144,17

6 18,24

Is 49,26 Ps 78,3

Mt 23.35

7 1,8 6,9

8,3-4 19,2

Ps 18,8-9 119,137

310

OTKROVENIE

3 16,21. Okolu 45 kilogrami.

311

Vavilon - golemata bludnica

17 Potoa dojde eden od sedumteangeli, {to gi imaa sedumte

~a{i, i zboruva{e so mene, velej}i mi:„Dojdi da ti ja pokaàm presudata nagolemata bludnica koja sedi nad mnoguvodi;

2 so nea bludstvuvaa zemnite carevi, iso vinoto na nejzinoto bludstvo seopija ìtelite na zemjata!”

3 I me odvede so duhot vo pustina: ividov èna kako sedi na crven yver, kojbe{e poln so bogohulni imiwa iima{e sedum glavi i deset rogovi.

4 A ènata be{e oble~ena vo purpuri skerlet i nakitena so zlato, sodragoceni kamewa i biseri. Vo rakatasvoja drè{e zlatna ~a{a, polna sognasotija i ne~istotija od bludstvotonejzino.

5 A na ~eloto $ be{e napi{ano ime-to: „Tajna, velikiot Vavilon, majka nabludnicite i na zemnite gnasotii.”

6 I ja vidov ènata kako se opiva sokrvta na svetiite i so krvta na svedo-cite Isusovi; i se za~udiv mnogu kogaja vidov.

7 I mi re~e angelot: „[to se ~udi{?Jas }e ti ja kaàm tajnata na ovaa èna,i na yverot, {to ja nosi i ima sedumglavi i deset rogovi.

8 Yverot, {to go vide ti, be{e i gonema; toj }e izleze od bezdnata i }e za-gine; i zemnite ìteli, ~ii imiwa nese zapi{ani vo knigata na ìvotot odsozdanieto na svetot, }e se po~udat, ko-ga }e vidat deka yverot be{e i go nema,iako postoi.

9 Ovde e potreben um {to ima mud-rost. Sedumte glavi, toa se sedumte go-ri vrz koi sedi ènata;

10 a sedumte carevi, od koi petminapadnaa, edniot postoi, drugiot u{te nedo{ol; i koga }e dojde, malku }e ostane.

11 I yverot {to be{e i kogo {to gonema, e osmi; toj e eden od sedumte i }ezagine.

12 A desette rogovi, {to gi vide, sedeset carevi, koi carstva u{te ne pri-mija, tuku kako carevi }e dobijat vlastsamo za izvesno vreme zaedno so yverot.

13 Tie imaat edna misla, i silata ivlasta svoja }e mu ja predadat na yverot.

14 Tie }e vojuvaat protiv Jagneto, iJagneto }e gi pobedi, za{to Toj e Gos-podar nad gospodarite i Car nad care-vite, i onie, {to }e se so Nego, sepovikani i izbrani i verni.”

15 I mi re~e: „Vodite {to gi vide ti,kade {to sedi bludnicata, toa se lu-|eto i narodite, plemiwata i jazicite.

16 A desette rogovi, {to gi vide nayverot, tie }e ja zamrazat bludnicata,}e ja zapustat i ogolat, i teloto nejzi-no }e go izedat, a nea samata na ogan }eja izgorat.

17 Za{to Bog im dade vo srcata nivnida ja ispolnat voljata Negova, da sedogovorat i da go dadat carstvoto svoena yverot, dodeka ne se ispolni slovotoBo`jo.

18 A ènata, koja ja vide ti, e golemi-ot grad koj caruva nad zemnite carevi.”

Padot na Vavilon

18 A po ova vidov kako sleguva odneboto drug angel koj ima{e go-

lema vlast: i zemjata svetna od negovi-ot bolskot.

2 I izvika silno, zboruvaj}i so visokglas: „Padna, padna velikiot Vavilon,i stana |avolsko ìveali{te i zasol-ni{te na sekakov ne~ist duh, vrta-li{te na site ne~isti i gadni ptici;

3 za{to so otrovnoto vino na svoetobludstvo gi napoi site narodi. I care-vite zemni bludstvuvaa so nea, a trgov-cite zemni se zbogatija od nejzinatagolema rasko{!”

4 I ~uv drug glas od neboto kako veli:„Izlezete od nea, lu|e Moi, za da nesou~estvuvate vo grevovite nejzini, ida ne dobiete od kaznite nejzini;

5 bidej}i grevovite nejzini stignaa doneboto, i Bog si spomna za nepravditenejzini.

6 Platete $ kako {to i taa vi plativam i dajte $ dvojno onolku za delatanejzini; so ~a{ata, so koja ve sluè{e,posluète ja dvojno.

7 Kolku {to se proslavi i ìvee{erasko{no, tolku maka i jad vratete $.Za{to vo srceto svoe veli: ‚Sedam kakocarica, vdovica ne sum i maka nema davidam.'

14 14,4 5 Mojs10,17 Dan 2,47 2 Mak 13,4

16 18,8 3 Mojs 21,9 Is 47,8-9

18,1 Ez 43,2

2 14,8 Is 13,21 21,9 Er 50,39 Varuh 4,35

3 14,8 17,2

4 Is 48,20 52,11 Er 50,8 51,6.9.45 2 Kor 6,17

5 1 Mojs18,20-21 Er 51,9

6 Ps 136,8 2 Sol 1,6

7-8 Is 47,7-9

17,1 Er 51,7.13

Naum 3,4

2 14,8

Is 23,17

3 13,1

4 18,16

Er 51,7 Ez 28,13

5 2 Sol 2,7

6 16,6

8 3,5

11,7 Dan 7,3

9 13,18

12 Dan 7,24

OTKROVENIE

8 Zatoa vo eden den }e ja spoletaatkaznite; smrt, àlost i glad, i }e bideizgorena vo ogan, za{to silen e GospodKoj ja sudi.

9 I }e zapla~at i }e zaridaat po neacarevite zemni, koi bludstvuvaa so neai ìveeja rasko{no, koga }e go vidatdimot od goreweto nejzino;

10 i stoej}i oddaleku, od strav prednejzinite maki }e velat: ‚Te{ko,te{ko, golem grade Vavilone, gradesilni, za{to vo eden ~as dojde presuda-ta tvoja!'

11 I trgovcite zemni }e pla~at i ri-daat za nea, bidej}i stokite nivni nemave}e nikoj da gi kupuva;

12 stoki od zlato i srebro, od drago-ceni kamewa i biseri, od vison i por-fir, od svila i skerlet, sekakvo miri-zlivo drvo i sekakvi raboti od slonovakoska: sekakvi izrabotki od skapocenodrvo, od bakar, èlezo i mermer;

13 i cimet i temjan, miro i livan, vi-no i maslo, bra{no i p~enica, goveda iovci, kowi i koli, tela i du{i ~ove~-ki.

14 I ovo{jata, za koi du{ata ti kop-nee{e, pove}e gi nema{, i seto bogat-stvo i sjaj is~eznaa za tebe, i nema ve}eda gi najde{.

15 Trgovcite, koi so tie stoki se zbo-gatija od nea, }e stojat oddaleku odstrav pred makite nejzini, i pla~ej}i,i ridaj}i

16 }e zboruvaat: ,Te{ko, te{ko tebe,grade golem, oble~en vo svila, porfiri skerlet, ukrasen so zlato, dragocenikamewa i biseri,

17 za{to vo eden mig propadna tolkugolemo bogatstvo!' I site sopstvenicina korabi, i site patnici vo korabite,i mornarite, i onie {to trguvaat pomore, zastanaa oddaleku

18 i vikaa, pa gledaj}i go dimot odgoreweto negovo, velea: ,Koj be{e kakoovoj golem grad?'

19 I gi posipaa glavite svoi so pepeli so pla~ewe vikaa i velea: ,Te{ko,te{ko tebe, grade golem so ~ii skapo-cenosti se obogatija site {to imaa ko-rabi po more; za{to za eden mig za-puste!'

20 Veseli se poradi toa, nebo, i viesvetii i apostoli i proroci, za{to Boggi za{titi va{ite prava!

21 Toga{ eden silen angel podignaeden kamen, golem kako vodeni~ki ka-men, pa go frli vo moreto i re~e: ,Sotakvo bu~ewe }e bide srinat Vavilon,golemiot grad, i }e go nema ve}e!'

22 I glas na harfisti, peja~i, svira~ii truba~i vo tebe nema ve}e da se ~ue;nikakov umetnik od koja i da e umet-nost nema ve}e da se najde vo tebe, {umod vodeni~en kamen nema ve}e da se ~uevo tebe.

23 I svetlina od svetila nema ve}e daosvetluva vo tebe, i glas na mladoè-nec i nevesta nema ve}e da se ~ue vo te-be, bidej}i trgovcite tvoi bea golemilu|e na zemjata, za{to preku tvoite ma-gii se zabludija site narodi.

24 I vo nego se najde krv na proroci isvetii, a i na site {to bea pogubeni nazemjata.”

Pesna vo ~est na pobedata.Svadbata na Jagneto

19 Potoa ~uv visok glas kako odmnogu narod na neboto, koj vele-

{e: „Aliluja, spasenie i slava, ~est isila na na{iot Bog,

2 za{to presudite Negovi se vistini-ti i pravedni; bidej}i Toj ja osudigolemata bludnica koja so svoeto blud-stvo ja rasipa zemjata, i se odmazdi zakrvta na slugite Svoi, {to zaginaa odrakata nejzina.”

3 I povtorno rekoa: „Aliluja! Dimotnejzin }e se izdiga vo vekovi!”

4 Toga{ padnaa dvaeset i ~etiritestare{ini i ~etirite ìvotni, ta Muse poklonija na Boga, Koj sede{e naprestolot velej}i: „Amin, aliluja!”

5 A od prestolot izleze glas, koj vele-{e: „Falete Go na{iot Bog site slugiNegovi i vie, koi imate strahopo~itkon Nego, golemi i mali!”

6 I ~uv glas kako od mnogu narod, glaskako od mnogu vodi, i glas kako od sil-ni grmotevici, koj vele{e: „Aliluja,za{to se zacari Gospod Bog, Sedrìte-lot!

20 12,12 5 Mojs32,43 Is 44,23 Er 51,48

21 Er 51,63-64 Ez 26,21

22 Is 24,8 Ez 26,13

23 Is 23,8 Er 7,34 25,10

24 Er 51,49 Mt 23,35-37

19,1 Tov 13,18

2 6,10 16,6-7 5 Mojs32,43 4 Car 9,7

3 14,11 Is 34,10

5 11,18 Ps 116,1 135,1

6 1,8 14,2 Ps 92,1 96,1

8 17,16

Er 50,34

9 Ez 27,30-35

11 Ez 27,36

15 Ez 27,36

16 17,4

17 Is 23,14

Ez 27,27-29

18 13,4

Ez 27,32

19 Ez 27,30-34

312

OTKROVENIE

313

7 Da se raduvame i da se veselime i daMu oddademe slava, bidej}i dojde svad-bata na Jagneto, i nevesta Mu se pri-gotvi!

8 I $ se dade da se oble~e vo ~ist isvetol vison.” A visonot e pravednostana svetiite.

9 I mi re~e: „Napi{i - blaèni sepokanetite na svadbenata ve~era kajJagneto!” A mi re~e u{te: „Ova sevistinski Bo`ji zborovi!”

10 I padnav pred nozete negovi da muse poklonam; no toj mi re~e: „Stoj, i jassum sluga kako i ti i bra}ata tvoi, {togo imaat svedo{tvoto Isusovo; poklo-ni Mu se na Boga, za{to svedo{tvotoIsusovo e Duhot na proro{tvoto!”

Java~ot na bel kow 11 I go vidov neboto otvoreno, i ete,

bel kow i Onoj Koj java{e na nego se vi-ka Veren i Vistinit, i Toj pravednosudi i vojuva;

12 o~ite Mu bea kako ognen plamen, ana glavata ima{e mnogu kruni inapi{ano ime koe osven Nego, nikoj nego znae{e.

13 I be{e oble~en vo obleka natopenaso krv, i so imeto - Slovo Bo`jo.

14 A nebesnite vojski, oble~eni vobel i ~ist vison, vrvea po Nego na belikowi.

15 Od ustata Negova izleguva{e ostarme~ za da gi kazni so nego idolopoklo-nicite. Toj }e gi pase so èlezen èzoli }e ja izgazi kacata so vino na jarostai gnevot na Boga Sedrìtelot.

16 Na oblekata i na bedroto Negovobe{e napi{ano imeto: „Car nad care-vite” i „Gospodar nad gospodarite.”

17 Potoa vidov eden angel kako stoina sonceto; toj izvika so visok glas iim re~e na site ptici {to letaa sredneboto: „Doletajte i soberete se nagolemata Bo`ja ve~era,

18 da jadete tela na carevi, tela navojvodi, tela na silni, tela na kowi ina nivnite java~i, i tela na site - slo-bodni i robovi, mali i golemi!”

19 Toga{ go vidov yverot i zemnitecarevi i nivnite vojski sobrani za davojuvaat protiv Onoj Koj sede{e nakow, i Negovata vojska.

20 Yverot be{e faten, a zaedno so negoi la`niot prorok, koj prave{e ~udapred nego, ta gi soblazni onie {to beaprimile beleg od yverot i $ se poklonu-vaa na negovata bista: i obajcata ìvibea frleni vo ognenoto ezero so zapa-len sulfur;

21 drugite, pak, bea ubieni so me~ot{to izleguva{e od ustata na Onoj Kojsede{e na kowot. I site ptici se nasi-tija od telata nivni.

Satanata vrzan na iljada godini

20 Potoa vidov kako od nebotosleguva{e angel koj go ima{e

klu~ot od bezdnata i golema veriga vorakata svoja:

2 go fati zmevot, drevnata zmija, kojae |avolot i satanata - i go vrza za ilja-da godini;

3 potoa go frli vo bezdnata i gozaklu~i, stavaj}i pe~at vrz nego za dane gi laè ve}e narodite do zavr{uva-weto na iljada godini; po ova vreme tojtreba da bide pu{ten za malku vreme.

4 I vidov prestoli i sednati na niv,na koi im be{e dadeno da sudat, a i du-{ite ~ii glavi bea ise~eni poradisvedo{tvoto Isusovo i zaradi slovotoBo`jo, a i onie {to ne mu se poklonijana yverot nitu na negovata bista, i neprimija beleg na ~elata svoi i na race-te svoi i oìveaja i caruvaa so Hris-tos iljada godini.

5 Drugite, pak, od umrenite ne oìve-aja dodeka ne se navr{ija iljada godini.Toa e prvoto voskresenie.

6 Blaèn i svet e onoj koj ima del voprvoto voskresenie; nad niv vtoratasmrt nema vlast, a }e bidat sve{tenicina Boga i }e caruvaat so nego iljada go-dini.

Porazot na satanata 7 A koga }e se navr{at iljada godini,

satanata }e bide pu{ten od zatvorotsvoj,

8 i }e izleze da gi laè narodite po~etirite krai{ta na zemjata, Gog iMagog, i da gi sobere za vojna; nivniotbroj e kolku morskiot pesok.

20 14,9-11 20,4.10.15 Is 30,33 Dan 7,11

20,1 9,1

2 12,7.9 Mt 12,28-29

4 1,2 5,10 6,9 19,20 Dan7,9.22.27 Mt 19,28 Lk 22,30 1 Kor 6,2

6 1,6 2,11 5,10 2 Mojs 19,6 Is 61,6

8 7,1 Ez 7,2

7 21,2.9

Is 54,1-8 Os 2,15-17 Ps 117,24

Mt 22,2 25,1-13

Efes5,23.25.32

8 Is 61,10

9 Mt 8,11 22,1-14

Lk 14,15

10 22,8-9

Dela 10,25-26

11 1,5 6,2

Is 11,4 Ez 1,1

Ps 95,13

12 1,14

2,17-18 Dan 10,6

13 Is 63,1-3 Jn 1,1.14

15 1,8

1,16 12,5

Is 63,3 Ps 2,9

Pla~ 1,15

16 17,14

5 Mojs10,17

Dan 2,47 2 Mak 13,4

17-18 Ez 39,17-20

19 17,12-14

OTKROVENIE

9 Tie izlegoa po {irinata zemna i gozaobikolija ìveali{teto na svetiitei vozqubeniot grad; padna od Boga ogannebesen i gi progolta.

10 A |avolot, {to gi laè{e, be{efrlen vo ogneno i sulfurno ezero, kade{to e yverot i la`niot prorok; tie }ebidat ma~eni dewe i no}e vo vekovi.

Kone~niot Sud 11 I vidov golem bel prestol i Sedna-

tiot na nego, od îe lice pobegnaa zem-jata i neboto, i za niv mesto ne se najde.

12 Potoa gi vidov mrtvite, mali igolemi, kako stojat pred Boga; se otvo-rija knigi, i druga kniga se otvori -knigata na ìvotot; i sudeni bea mrt-vite spored zapi{anoto vo knigite,spored delata nivni.

13 Moreto gi povrati mrtvite svoi,koi bea vo nego; smrtta i pekolot gipovratija mrtvite svoi, {to bea vo niv;i sekoj primi sud spored delata svoi.

14 A smrtta i pekolot bea frleni voOgnenoto Ezero. Toa e vtorata smrt.

15 I koj ne be{e zapi{an vo knigatana ìvotot, be{e frlen vo OgnenotoEzero.

Novo nebo i nova zemja

21 I vidov novo nebo i nova zemja,za{to porane{nata zemja pomi-

na, i moreto go nema{e ve}e. 2 Toga{ jas, Jovan, go vidov svetiot

grad Erusalim, nov, kako sleguva od Bo-ga, od neboto, stokmen kako nevestapromeneta za svojot ma`.

3 I ~uv visok glas od neboto kako zbo-ruva: „Ete go svetiot {ator, svetili{-teto na Boga me|u lu|eto, i Toj }e ì-vee so niv; tie }e bidat Negov narod, aSam Bog }e bide so niv - nivniot Bog.

4 I }e ja izbri{e Bog sekoja solza odo~ite nivni, i smrt nema da ima ve}e;ni pla~, ni piskot, nitu bolka nema daima ve}e, bidej}i porane{noto pomi-na.”

5 I Sednatiot na prestolot re~e:„Ete, s# novo sozdavam.” I mi re~e:„Napi{i, za{to ovie zborovi se vis-tiniti i verni.”

6 Potoa mi re~e: „Se svr{i! Jas sumAlfa i Omega, po~etokot i krajot. Naèdniot }e mu dadam Jas od izvorot naìva voda darum.

7 Koj pobeduva, }e nasledi s#, i }e mubidam Bog, a toj }e Mi bide sin.

8 A na pla{livcite i nevernicite,na poganite i ubijcite, na bludnicite ima|esnicite, na idolopoklonicite i nasite {to laàt, delot im e vo ezeroto{to gori so ogan i sulfur, toa e vtora-ta smrt.”

Noviot Erusalim 9 Toga{ dojde kaj mene eden od sedum-

te angeli, {to gi drèa sedumte ~a{i,polni so sedumte posledni kazni, miprozbore i re~e: „Dojdi, }e ti ja po-kaàm nevestata - ènata na Jagneto.”

10 Pa me odvede preku Duhot vo ednagolema i visoka gora i mi go pokaàgolemiot grad, svetiot Erusalim, kojsleguva{e od neboto - od Boga,

11 i ima{e Bo`ja slava; svetlinatanegova prilega{e na najskapocen ka-men, kako svetol kamen jaspis;

12 toj ima{e golemi i visoki yidovi,dvanaeset porti, a nad niv dvanaesetangeli i napi{ani imiwata na dvanae-sette kolena na sinovite Izrailevi:

13 sproti istok - tri porti, sprotisever - tri porti, sproti jug - triporti, sproti zapad - tri porti.

14 Yidovite na gradot imaa dvanaesettemeli, i vrz niv imiwata na dvanae-sette apostoli na Jagneto.

15 Onoj {to zboruva{e so mene ima{ezlatna trska za da go izmeri gradot iportite negovi i yidovite negovi.

16 Gradot be{e ~etiriagolen, a dol-ìnata mu e kolku {to i {iro~inata.Toj go izmeri gradot so trskata i najdedeka iznesuva dvanaeset iljadi stadii4;dolìnata, {iro~inata i viso~inatanegova - ednakvi.

17 Potoa gi izmeri yidovite negovi,{to bea sto ~etirieset i ~etiri lakti,so merka ~ove~ka koja e i angelska.

18 Yidovite mu bea izgradeni od jas-pis; a gradot - od ~isto zlato, kako ~is-to staklo.

2 3,12 Is 52,1 61,10 Gal 4,26 Evr11,10.16 12,22

3 7,15 3 Mojs26,11-12 Is 8,8 Ez 37,27 2 Kor 6,16

4 7,17 Is 25,8 35,10 65,19

5 4,2 Is 43,19 Dan 8,26 2 Kor 5,17

6 1,8 2,8 7,17 Is 55,1 Er 2,13 Jn 4,10.14 7,37-38

7 2 Car 7,14 Ps 88,26-27

8 19,20 22,15 1 Mojs19,24 Is 30,33 Ez 38,22 Ps 10,6 Mt 25,41 Rim 1,29

9 15,1 17,1 19,7 Jn 3,29

10 21,2 Ez 40,2

11 15,8 Is 60,1-2

12-13 2 Mojs28,21 Ez 48,30-35

9 2 Car

1,10.12 Ez 38,22 Ps 77,68

86,2 Lk 21,24

10 19,20 21,8

1 Mojs19,24

Is 30,33

11-12 Dan 7,9-10

Mt 25,31-46

11 Ps 113,3.7

3 Ptr3,7.10.12

12 3,5

13,8 17,8

20,15 21,27

2 Mojs32,32-33 Is 59,18 Ps 27,4

68,28 Izreki

24,12 Dan 12,1 Rim 2,6

1 Kor 3,8 2 Kor11,15

Fil 4,3 2 Tim 4,14

14 21,4

15 3,5

13,8 Dan 12,1

21,1 3,12

20,11 Is 65,17

66,22 Mt 19,28

2 Kor 5,17 3 Ptr 3,13

314

OTKROVENIE

4 21,16. Okolu 2400 kilometri.

315

19 Temelite na gradskite yidovi beaukraseni so sekakov vid skapocenikamewa: prviot temel - jaspis, vtoriot- safir, tretiot - halkidon, ~etvrtiot- smaragd,

20 pettiot - sardoniks, {estiot -sard, sedmiot - hrisolit, osmiot - vi-ril, devettiot - topaz, desettiot - hri-sopras, edinaesettiot - hijacint,dvanaesettiot - ametist.

21 A dvanaesette porti bea dvanaesetbiseri: sekoja porta be{e od eden bi-ser; ulicite na gradot bea od ~isto zla-to kako proyirno staklo.

22 Hram, pak, ne vidov vo nego, bidej}iGospod Bog Sedrìtelot i Jagneto senegoviot hram.

23 I gradot nema{e potreba ni odsonce, ni od mese~ina za da svetat vonego, za{to Bo`jata slava go osvetluva,a svetilo mu e Jagneto.

24 I spasenite narodi }e odat po ne-govata svetlina, i carevite zemni }e japrinesat vo nego svojata slava i ~est.

25 A portite negovi nema da se zaklu-~uvaat dewe, bidej}i tamu nema da imano}.

26 I }e ja vnesat vo nego slavata i ~es-ta na narodite;

27 i nema vo nego da vleze ni{to ne-~isto, ni onoj koj vr{i gnasni raboti ilaè, a samo onie koi se zapi{ani voknigata na ìvotot na Jagneto.

Rekata i drvoto na ìvotot

22 I mi pokaà ~ista reka so vodana ìvotot, bistra kako kris-

tal, koja iste~uva{e od prestolot naBoga i na Jagneto.

2 Sred glavnata ulica i od dvete stra-ni na rekata - drvoto na ìvotot, {tora|a plodovi dvanaeset pati, davaj}iplod sekoj mesec; a lisjata na drvotosluàt za isceluvawe na narodite.

3 I nema ve}e da ima nikakvo prok-letstvo; prestolot na Boga i na Jagneto}e bide vo gradot; Negovite slugi }eMu sluàt

4 i }e go gledaat liceto Negovo, aimeto Negovo }e im bide na ~elatanivni.

5 I no} nema da ima tamu, i ne }e imapotreba od svetilo, nitu od son~evasvetlina, bidej}i Gospod Bog }e giosvetluva, i }e caruva vo ve~ni vekovi.

Isusovoto vra}awe 6 I mi re~e: „Ovie zborovi se verni i

vistiniti. Gospod, Bog na svetite pro-roci, go isprati angelot Svoj, za da impokaè na Svoite slugi {to }e stanenaskoro.

7 ‚Eve, doa|am skoro; blaèn e onojkoj gi pazi proro~kite zborovi na ovaakniga!'”

8 I jas, Jovan, go vidov i go ~uv ova; ikoga go ~uv i vidov, padnav za da se pok-lonam pred nozete na angelot, koj mi gopokaà ova.

9 No toj mi re~e: „Stoj, nemoj, za{toi jas sum sluga kako ti, i bra}ata tvoi- proroci i onie {to gi dràt zborovi-te na ovaa kniga. Pokloni Mu se naBoga!”

10 I mi re~e: „Ne zape~atuvaj giproro~kite zborovi na ovaa kniga,bidej}i vremeto e blisku!

11 Koj ~ini nepravda, neka ~ininepravda u{te; i koj e oskvernet, nekase oskvernuva u{te; i koj e praveden,neka ~ini pravda u{te; i koj e svet,neka se osvetuva u{te.

12 I eve, }e dojdam skoro, i platataMoja e so Mene, za da mu dadam na seko-go spored delata negovi.

13 Jas sum Alfa i Omega, Prviot iPosledniot, Po~etokot i Krajot!

14 Blaèni se onie {to gi ispolnuva-at zapovedite Negovi, za da bidat dos-tojni za drvoto na ìvotot i da vlezatvo gradot niz portite.

15 A nadvor se ku~iwata, vraà~ite,bludnicite, ubijcite, idolopokloni-cite i sekoj {to saka da laè i laè.

16 Jas, Isus, go isprativ Svojot angelda vi go posvedo~i ova po crkvite. Jassum koren i rod Davidov, sjajnata yvezdaDenica.”

17 I Duhot i nevestata velat: „Dojdi!”I koj }e ~ue, neka kaè: „Dojdi!” I koje èden, neka dojde, i koj saka, neka ze-me od vodata na ìvotot darum.

5 5,10 20,6 21,23.25 Is 60,19

6 1,1 19,9 Dan 8,26

7 1,3 2,16

8-9 19,10

10 1,3 10,4

11 Dan 12,10

12 2,16.23 Is 40,10 62,11 Er 17,10 Ps 27,4 62,13 Izreki24,12 Rim 2,6 2 Kor11,15 2 Tim 4,14

13 1,8.17 21,6 Is 41,4 44,6

14 1,3 2,7 7,14 22,2 1 Mojs 2,9 3,22

15 21,8 4 Mojs 5,1-4 Rim 1,29 1 Kor 6,9-10

16 2,28 4 Mojs24,17 Is 11,1 Rim 1,3

17 21,6 Is 55,1 Jn 7,37

14 Efes 2,20

15 11,1

Ez 40,3.5

16-17 Ez 48,16-17

19 Is 54,11-12

22 1,8

Jn 2,19-21

23 Is 60,19-20

24 Is 60,3.5

25 22,5

Is 60,11 Zah 14,7

26 Ps 71,10-11

27 3,5

13,8 Is 35,8

52,1 Zah 13,1-2 Jn 8,44-45

1 Kor 6,9-10

3 Ptr 3,13

22,1 Ez 47,1

Zah 14,8 Jn 4,10

7,38

2 2,7

1 Mojs 2,9 3,22

Ez 47,12

3 1 Mojs3,22-24

Zah 14,11

4 3,12

Ps 16,15 42,3

Mt 5,8 1 Kor13,12

1 Jn 3,2

OTKROVENIE

Zaklu~ok 18 I Jas mu svedo~am na sekogo koj gi

slu{a proro~kite zborovi na ovaa kni-ga. Ako nekoj ne{to dodade kon niv, ne-mu Bog }e mu nametne kazni opi{ani voovaa kniga.

19 Ako nekoj odzeme od proro~kitezborovi na ovaa kniga, Bog }e mu go od-

zeme delot od knigata na `ivotot, i odsvetiot grad, i od ona {to e napi{anovo ovaa kniga.

20 Zboruva onoj {to go svedo~i ova:„Da, }e dojdam skoro!” - Amin! „Da, doj-di, Gospodi Isuse!”


20 2,16 3,11 Dela 3,20-21 1 Kor15,23

21 2 Sol 3,18

18-19 5 Mojs 4,2

19 22,2.14

1 Mojs 2,9 3,22

Ez 47,12

316

OTKROVENIE

noviot zavet - preminpreminportal.com.mk/pdf/newtestamentfinal.pdf · jot `ivot go tolkuva bo`jiot...

Documents