Als je geen zee hebt,ik schilder er een.

Heb je geen hemel,ik geloof je er een.

Heb je geen plek,ik adem er een.

Heb je geen bomen,ik dans je er een,twee, drie, vier,vijf, zes, zeven.

Heb je geen schaduw,ik schrijf er een.

Heb je geen idee,ik speel er een.

Heb je geen vragen,ik beantwoord er een.

Heb je geen tranen ,ik huil je er een,twee, drie, vier,vijf, zes, zeven.

Heb je geen vriend,ik boetseer je er een.

Heb je geen zon,ik teken er een.

Heb je geen moed,ik put er een.

Heb je geen ster,ik pluk je er een,twee, drie, vier,vijf, zes, zeven.

Voor een kusvoor een kus van jou.

Voor een kusop het puntjevan mijn neus

van jou.

Herman van Veen

Nieuwsbriefstichting ter oprichting en instandhouding van het monument voor het onbekende kind

Voorjaar 2012 jaargang 9 - nummer 2 (digitale versie)

Burgemeester Péter Ferenc met de Nederlandse Ambassadeur Matthijs van Bonzel en zijn vrouw Cristina.

Hoe mooi is het als twee dingen elkaar versterken en samen een krachtig sig-naal geven. Zoals in Sovata, daar midden tussen de bergen in Roemenië. Helemaal mooi is het als ook de dag, waarop dat gebeurt, meewerkt. Mijn vrouw Christina en ik willen graag kort vertellen over zo’n dag: 9 november, een Dag voor het Kind. Twee geheel eigen initiatieven, met eigen achter-grond en historie, maar met een eender doel: bescherming van het kind, komen hier in Sovata samen. ’s Morgens is er de onthulling van het Monument voor het Onbekende Kind, een mooi initia-tief van de Stichting Roos / Roses for Children. Een mooi samenzijn met de burgemeester, lokale vrijwilligers en kinderen, dans en muziek. En veel gas-ten, vrijwilligers, mensen met een groot hart, velen uit Nederland die zich - jaar in, jaar uit - inzetten voor een ander. Mensen die hun energie, liefde en tijd geven om anderen te helpen, om kinder-en te helpen die ver weg, in een ander land, steun en genegenheid nodig heb-ben. Na afloop van het officiele gedeeltewas er ontvangst bij de burgemeester. Jong en oud, iedereen was aanwezig in het oude maar sfeervolle gemeentehuis.

De foto’s en video’s laten zien wat het was: een ontroerend moment, voor een aangrijpend Monument. ’s Middags gingen we van de publieke naar de huiselijke sfeer, maar met hetzelfde doel: bescherming van het kind, zorg voor hun toekomst. Eerst was er een enthousiaste ontmoeting in de Gradinita (kleuterschool) van Sovata, daarna een warme ontvangst door de beide gastgezinnen in familiekinderte-huis Tinkerbell, van de Stichting Roe-meense Kinderhulp. De huiselijke sfeer, zo karakteristiek voor Tinkerbell, was indrukwekkend. We aten mee, keken mee, lachten mee. We zagen stralende gezichten, kinderen die durf en levens-vreugde uitstralen, kinderen die samen optrekken, elkaar als broertjes en zusjes beschouwen. En Roemeense gastouders die laten zien dat ze zo’n talrijk gezin aankunnen, met gezag, maar ook met plezier. Al met al een indrukwekkende dag, die 9e november in Sovata. Rond dat ene thema – het kind. Cristina en ik danken allen, Roemenen en Neder-landers, die ons laten zien wat Roe-menië en Nederland vereent. Jullie geven inhoud aan Europa. Matthijs en Cristina van Bonzel, Boekarest

EEN INDRUKWEKKENDE DAGMatthijs van Bonzel, Nederlands Ambassadeur in Roemenie

Op 9 november jl. werd het Monument voor het Onbekende Kind onthuld in de gemeente Sovata in Roemenië. Het kunstwerk roos werd vorige jaar rond dezelfde tijd aangeboden aan de burge-meester en het afgelopen jaar is er in het parkje bij het gemeentehuis een mooi monument van gemaakt.

Op de dag van de onthulling is er, een klein uurtje voor aanvang van het programma, een prettig geroezemoes. Kinderen nemen nog wat pasjes door en mannen zijn bezig met het installeren van de geluidsinstallatie. De laatste herfstblaadjes worden aangeveegd en dan is alles klaar. Het informatiebord dat bij het monu-ment geplaatst zal worden, was niet op tijd klaar, maar met de hand op het hart wordt beloofd, dit op korte termijn in orde te maken.Dhr. Matthijs van Bonzel, Nederlandse Ambassadeur voor Roemenië is samen met zijn vrouw Cristina uit Boekarest overgekomen. Nadat de burgemeester Péter Ferenc iedereen heeft verwelkomd, volgt er een volksdans in traditionele kledij. Het ziet schitterend uit en de kinderen dansen met veel plezier. De ambassadeur vertelt over de betekenis van het monument “...doordat er hier nu een Monument voor het Onbekende Kind opgericht is, maken Sovata en Roemenië deel uit van een wereldmonument dat aandacht vraagt voor kinderen...”Elk Monument voor het Onbekende Kind in een land dat zich aansluit, is als een kraal die aan een ketting wordt geregen. Een prachtige ketting die overal in de wereld gezien mag worden, gezien moet worden. Om landen, landsvertegenwoor-

MONUMENT VOOR HET ONBEKENDE KIND IN ROEMENIEDoor: Sil van Oort

digers en bevolking bewust om te laten gaan met de rechten van het kind, zodat geen enkel kind voor niets gestorven is.

Op onze beurt vragen Mirjam en ik na-mens Roses for Children, om de kinderen te beschermen, om hen veiligheid en liefde te geven. Een ‘huis’ om hen heen te bouwen waar ze mogen zijn en zich kunnen ontwikkelen tot volwaardige mensen.Op deze feestelijke dag in Sovata worden speeches steeds afgewisseld met muziek, zang en dans van de kinderen. Het ziet leuk uit en iedereen geniet.Tot slot van de ceremonie wordt het monument onthuld. Wanneer de doek met roosjes door een paar kinderen, de burgemeester en de ambassadeur van het monument wordt gehaald, is dat een mooi moment om alle positieve gedachten bellenblazend de wereld in te laten gaan.En ook hier in Sovata worden er bij het Monument voor het Onbekende Kind steentjes met namen gelegd om zo de kinderen zichtbaar te maken. Kinderen die we missen en die bij ons hebben geleefd, niet voor niets. Nooit voor niets.

Al wandelend door de tuin, mijmerend over de naderende Open Tuinendag in mijn dorp (10 juni jl.) spriet inspiratie uit het gras omhoog: een goed idee voor een kleine actie voor ‘Roos’. Zo kan het ook! Het streefbedrag voor de 2Charity Walk hoeven we niet alleen te bereiken door donaties van anderen, maar ook eigen kleine acties kunnen een duit in het zakje doen.En zo gebeurt het, dat we nog een paar dagen lang tussen de buien door de tuin op orde brengen en daarnaast culinair in de weer zijn met het maken van ver-schillende taarten.Het ‘herfstig aandoend’ weer van de laatste dagen voorspelt niet veel goeds voor de zondag, maar bij het wakker worden - in alle vroegte, er is nog veel

KOFFIE MET GEDICHTMirjam van Oort

te doen - doet de zondag haar naam eer aan. Stralend zonnig weer. Dat belooft extra glans voor die dag.De waterschalen worden met verse bloe-men gevuld en dode bloemetjes worden weggeknipt, want van tien tot vijf zullen we tuinbewonderaars begroeten.

We richten een Roosstand in met info en benodigdheden voor de verkoop van ‘koffie met...’ en een gedicht. Roos-voorzitter Rob en Sil gaan de kraam bemensen.

Het wordt een geslaagde dag!Natuurlijk dankzij de vele bezoekers, maar zeker niet in het minst door de on-stuitbare energie en hulp van Sil en Rob.En...In de gezellige sfeer groeide in het gras opnieuw een idee: een high tea party voor en met onze nichtjes. Net als in een restaurant tegen betaling, uiteraard voor de stichting. Zo komt ‘Roos’ de crisis door en hebben wij een reünie.

Edwin en Karin Mentink van de Stichting Roemeense Kinderhulp

„Kinderen zijn een geschenk en iedereen die met hen te maken heeft, heeft de verantwoordelijkheid hen bij te staan op hun levensweg“ Angaangaq Angakkorsuaq

Angaangaq’s Angakkorsuaq is sjamaan en elder van Groenland.Hij heeft een boodschap voor de wereld. Hij vraagt ons om het ijs in ons hart te laten smelten, omdat zolang er ijs is in harten van mensen, de wereld niet zal veranderen. En als de wereld niet verandert, zijn we overgeleverd aan het smelten van de ijskappen op de Noord- en de Zuidpool.Angaangaq vraagt ons te beginnen met een glimlach, want de schoonheid van een glimlach laat – zonder een woord te verspillen – het ijs in harten van mensen smelten.„Laten we leren de wereld te verande-ren, opdat onze kinderen nog vele malen kunnen zien hoe het voorjaar over het land trekt“, aldus Angaangaq.

Op vrijdag 1 juni jl. heeft Angaangaq op zijn eigen liefdevolle wijze alle kinderen van de wereld geeerd dmv een ceremonie bij het Wereldmonument voor het Onbekende Kind te Arnhem. Ongeveer 50 mensen komen bijeen bij het Postillion Motel om van hieruit samen in stilte naar dit indrukwekkende monu-ment te wandelen.Daar aangekomen nodigt Angaangaq ons uit om bij het hart van de stenencirkel bijeen te komen. Vervolgens gebruikt hij zijn adelaarsveren om zowel de plaats van het monument als de aanwezigen te reiningen met de rook van salie.Daarna neemt hij zijn Quilaut (wind-drum) om een prachtige chant ten gehore te brengen. Hierbij roept hij onze voorouders aan en vraagt hen om de kinderen bij te staan, met name de kinderen, die geen stem hebben, opdat zij gezien en hun stemmen gehoord mogen worden. Met vreugde in ons hart, wandelen we terug.Meer info: www.icewisdom.com

Foto met gedicht: Anja Tekelenburg

CEREMONIE MET ANGAANGAQ ANGAKKORSUAQ 1 juni 2012Henriette Sikkersunnguaq Nijland

als ik je had kunnen dragenover de diepe rivierenvan angst, pijn en verdrietdan droeg ik je op handenal tijden lang

als ik de woorden had gewetenom antwoorden te kunnen gevenop maar een paar van je vragendan zou ik ze noemenal tijden lang

als ik zou hebben kunnen helenwaaraan jij teniet gingin je onmacht ziekte en lijdendan had ik dat gedaanal tijden lang

als ik het dal van je doodeigenhandig had kunnen vullenmet de heuvels van mijn levendan was ik aan de slag gegaanal tijden lang

maar ik ben dat allemaal nietzo veel weet ik helemaal nietzo veel kan ik immers niet

ik ben gewoon iemand onderwegdie je ontmoet mee oplooptdie samen met je wil deleniets zegt iets doet

en je daarmee aanraaktom door te gaanhoop ik

Steven van Campen

Eind september nam een groepje gezel-lige mensen deel aan een ca. 10 km lange wandeling door het prachtige natuurgebied rondom onze woonplek en - plaats. Onderweg was er een korte stop voor een hapje en drankje, dat door onze jongste dochter, onze schone zoon en mijzelf geserveerd werd vanuit het achterbak-van-de-auto-’buffetje’. Na afloop hebben we nog tot 21.00 uurgenoten van het samenzijn en van een heerlijke maaltijd in de tuin.En wat een bof … zo’n stralende dag voor alweer een Roosactie.

Klaartje Bos en Kiki Visser namen het initiatief om in hun woonplaats een avond mantra zingen te organiseren voor Roses for Children/Stichting Roos. Tot slot van de avond zou Kiki de aanwezi-gen de ‘Roosdans’ leren dansen.

Als ik binnen kom in het zaaltje in Valburg, zie ik dat er ongeveer 35 mensen zijn. Enthousiaste mensen die er zin in hebben. De sfeer is goed en Klaartje leidt ieder-een trefzeker de avond in. Het zingen van de mantra’s geeft plezier,maar het is vooral ook een rustpunt in jezelf, merk ik. Het klinkt prachtig en schept een band.In de pauze vertel ik over Roses for Children, wat we doen en wat ons drijft.Het is een ‘hart’-avond. Het verhaal dat al vaak verteld is, komt van binnenuit.Ik heb het gevoel dat iedereen de in-tentie, die ik over probeer te brengen, meeneemt.En dan... de roosdans. Een dans speciaal voor Roses for Children gemaakt. Een volksdans die met elkaar gedanst een roos vormt. Het is moeilijker dan het lijkt om dit allemaal mooi op elkaar af te stemmen, maar het gaat fantas-tisch. En wat een plezier. Dat gun je ieder mensenkind

EEN ‘HART’AVONDSil van Oort

OPNIEUW SUCCESVOLLE ACTIEMirjam van Oort

We hebben er hard voor gewerkt en kijken er met een meer dan goed gevoel op terug. Door deelname aan deze Goede Doelentocht weten veel mensen, die nog nooit van Roses for Children/Stichting Roos en het Internationaal Monument voor het Onbekende Kind hadden gehoord, nu van het bestaan ervan.

En de teller stopte op 1 november bij .....€4579,50 Allen die hier - op welke wijze dan ook - aan bijgedragen hebben vele malen dank. Het was hartverwarmend.Natuurlijk willen we de 9 wandelaars van het Roosteam bedanken voor hun inzet mbt. tot het behalen van hun streef-bedrag en hun enthousiasme om 13 oktober jl. in de regen al die kilometers te wandelen. Het is een mooie en

2CHARITY-ROOS-WALK HILVERSUM 13 oktober 2012

gezellige dag geworden. De nattigheid deed er niet toe, de sfeer was prima en de organisatie van deze sportieve dag door 2 Charity liet niets te wensen over. Een geslaagde actie met een fantas-tische opbrengst. Dat hebben we te danken aan de vele sponsors, maar ook aan de acties die we op touw hebben gezet. In de aanloop naar de wandeling

ontdekten we namelijk iets belangrijks: sponsors zoeken vergt in deze tijd veel inspanning.Door uit onze comfortzone te stappen en ‘simpelweg’ toch te vragen en door allerlei privé acties - waarover meer in deze nieuwsbrief – is het het ‘Roosteam’ gelukt om een mooi groot bedrag bij elkaar te sprokkelen.

Nog nooit heb ik zoveel potten koffiegezet op een dag....

Afgelopen zomer ben ik een dag lang gastvrouw geweest bij een themadag van mijn mans werk. Als locatie was onze tuin gekozen en ik verzorgde de catering. Ik heb alle taken op me

KOKEN EN MEERMirjam van Oort

genomen, zoals het zou horen bij het runnen van een restaurant. Van begin tot einde was alles geheel verzorgd. Nog nooit eerder had ik zoiets gedaan en het was dan ook best spannend.De voorbereiding heeft wel wat van ons gevergd, maar het resultaat mocht er zijn. De inspanning is niet voor niets

geweest. Als tegenprestatie voor de verzorging van deze dag werden we gesponsord voor de 2 Charity Walk.

Na een paar uur boodschappen doen en een dag in de keuken was het zover.De dag begon vroeg, want alles moest nog in de tuin worden klaargezet. De eerste gasten waren er al om half negen.Tot een uur of vier werd er hard gewerkt door een enthousiast team van 18 colle-ga’s, halverwege werd de dag onderbro-ken door lunch en een korte wandeling. Na afloop volgde ‘happy hour’ en laterhet diner.Het was een goed samenzijn dat met groot enthousiasme is ontvangen, wat mij weer op nieuwe ideeën heeft ge-bracht.Kortom een geslaagde dag, die mij be-halve opbrengst voor ‘Roos’ een tevre-den gevoel, veel afwas en geplaagde voeten opleverde.

EVEN VOORSTELLEN: LOTTE ROOSGraag willen we jullie voorstellen aan Lotte Roos.Lot gaat met haar verhalen kinde-ren op de hoogte brengen van de kinderrechten.Haar ouders zijn gescheiden. Haar moeder geeft les en haar vader is vrachtpiloot. Soms mag Lot met haar vader mee naar verre landen.

Ook zal ze regelmatig met de mensen van Roses for Children op pad zijn. In deze nieuwsbrief schrijft Saskia Klomps, projectleider van de Herman van Veen Foundation over dit nieuwe initiatief van Herman van Veen.

Een nieuw initiatief van de Herman van Veen Foundation.

‘Lot’, voluit: Lotte Roos is een nieuw character bedacht door Herman van Veen. Het meisje gaat de wereld in om te ervaren hoe de kinderrechten worden beleefd. Zij reist over de wereld en ontmoet andere kinderen.Zij filmt verhalen en het ‘Lot’ vankinderen met haar o.a. haar mobiele telefoon. Lot geeft kinderen een stem! Alle mogelijke nieuwe mediavormen worden ingezet. De Herman van Veen Foundation is o.a. in gesprek over verhalen van Lot op beeld, in een boek en in de vorm van een game. Als eerste gaan we in 2013 van start met een pilot op scholen. Deze zal plaats-vinden binnen een tijdelijke leerge-meenschap, niet voor kinderen maar samen met en door kinderen. Inbreng van kinderen zelf en uitwisseling tussen scholen (ook in het buitenland) zullen hierbij centraal staan. Doel is scholen te helpen bij de invulling van Wereldburgerschap.

Een integrale aanpak, Lotte Roos in diverse verschijningsvormen, zal meer impact hebben dan een eenmalig of los project rondom kinderrechten.Om dit te realiseren is de Herman van Veen Foundation in gesprek met experts op verschillende gebieden. Er zijn reeds ‘Lot ambassadeurs’ van onderwijs, jeugdzorg en bedrijfsleven.De achternaam van Lotte Roos vindt zijn oorsprong in Stichting Roos/Roses for Children. Lot staat voor verbinding en vraagt zoals Mirjam en Sil al jarenlang met hart en ziel doen, aandacht voor de rechten van ieder kind. Lot schept een band tussen kinderen wereldwijd. Zij zal vele reizen maken en het mooie is dat zij start met het bezoeken van een monument van Roses for Children.

Binnen 3 jaar willen we alle initiatieven internationaal op de kaart hebben gezet. Een structurele financiering van de Her-man van Veen Foundation is nodig om dit alles te kunnen realiseren. Heeft u ideeën om ons te steunen of wilt u meer informatie?Neem dan contact op met: Saskia Klomps, projectleider. info@hermanvanveenfoundation.nl

LOTTE ROOSSaskia Klomps

WORDT OOK VRIEND VAN ROOS!

Help het Monument voor het Onbekende Kind realiseren!U kunt vriend van Roos worden door een bedrag over te maken op SNSrek.nr. 86.13.48.362t.n.v. Stichting Roos Arnhem o.v.v. ‘Vriend van Roos’. Elk bedrag is welkom. Vrienden van Roos ontvangen de digitale nieuwsbrief, dus stuur ook uw naam en emailadres naar: stichtingroos@hermanvanveen.com

Gedreven door het ‘Roosproject’, doe ik allerlei ‘nog-nooit-eerder-gedane-din-gen’ , zoals nu het organiseren van deze high tea voor mijn nichtjes. Stuk voor stuk hebben ze enthousiast gereageerd op mijn voorstel om op deze manier bij te dragen aan het ‘Roosproject’. Natuurlijk kan ik kant-en-klaar-hapjes halen bij allerlei speciaalzaken, maar nood breekt wetten, dus om zoveel mogelijk geld over te houden voor ons goede doel, besluit ik alles zelf te maken en met hulp van mijn bak-grage zus, vind ik het nog leuk ook. Er komt best van alles bij kijken. Het duurt nog even, maar ik begin maar op tijd met oefenen, ... het gaat immers niet vanzelf en ik wil het liefst alles ambachtelijk - ‘artisanal’ zoals mijn zus dit noemt- serveren. Dat betekent dat ik culinair aan de slag zal gaan. Koken/bakken was nooit mijn hobby, waar komt deze inspiratie plots vandaan?

Dus een week of twee van te voren be-gin ik met het verzamelen van recepten. Ik sta van mezelf versteld, lees kook-boeken als romans, surf over internet op zoek naar lekkers en vind in de kring-loopwinkel extra theepotten en kopjes. Ook heb ik een gezellig leerzaam uurtje

in de theewinkel, waarna ik gewapend met lekkere theesoorten huiswaarts ga.

Als ik alle ingrediënten in huis heb, breekt er een oefenweekje aan. Mijn man - in de rol van proever - komt in deze week wel een kilootje of wat aan. Gelukkig zorgt hij er ook voor dat de tuin op orde is, waardoor dat extra ge-wicht als sneeuw voor de zon verdwijnt.

De dag van de High Tea was het heerlijk nazomerweer. Sil en ik hebben iedereen verwend en voor Roses for Children/Stichting Roos was er een mooie op-brengst.

HIGH TEA VOOR ‘ROOS’Mirjam van Oort

Wat een weelde dat je als nichten met zo’n zussengevoel bij elkaar kunt zijn. Het gevoel van warmte en inspiratie dat ik ervan gekregen heb, suddert nog steeds na.Dit is beslist voor herhaling vatbaar.

COLOFONRoses for Children/ Stichting RoosOnderlangs 1176812 CJ Arnhem026-4438304

SECRETARIAATTempelstraat 146611 AW Overasselt024-6222010e: stichtingroos@hermanvanveen.comwww.rosesforchildren.com

BESTUURRob Frank, voorzitterMirjam van Oort, secretarisSil van Oort, penningmeester

BESCHERMHEERHerman van Veen

REDACTIEMirjam van OortSil van OortIda Wagter

KOPIJ INLEVERENTempelstraat 146611 AW Overasselte: stichtingroos@hermanvanveen.com

GRAFISCHE VORMGEVINGIda Wagter

FOTOGRAFIEKeesjan Steverink (Stichting Roemeense Kinderhulp)Roses for Children/Stichting Roos

BETALINGEN S.V.P. NAARSNSbank rek.nr. 86.13.48.362t.n.v Stichting Roos, Arnhem

KAMER VAN KOOPHANDELnr. 09106753

ANBIDe stichting is erkend als ANBI

‘Roosvrijwilliger’ Kiki kwam op het idee om tijdens de Nijmeegse Vierdaagse, koffie en thee met taart te gaanverkopen voor Roses for Children. Wat een fantastisch plan! Alle vrienden en vriendinnen worden opgetrommeld om een taart of cake te bakken of te helpen met verkopen.

Het is vroeg in de ochtend als we met auto’s vol geladen vertrekken naar het industrieterrein van Elst. Alles ruikt zoet en ongelooflijk lekkerHet is moeilijk om een goede plek te vinden langs de route. We gaan voor het bedrijf staan, waar we koffie mogenzetten en mensen van het toilet gebruik kunnen maken. Het is helaas van korte duur. De politie vindt dat we met onze verkoopstand teveel in de weg staan en we moeten verhuizen.

VIERDAAGSESil van Oort

Nog maar net opnieuw geïnstalleerd, wordt het in korte tijd heel druk. Geluk-kig hebben we veel hulp. We kunnen de koffie nauwelijks aangesleept krijgen ende stukken taart verdwijnen in razend tempo.Wauw, wat verkopen we goed!De snelheid waarmee alles gaat, is ver-bijsterend. Dit hadden we niet verwacht en daar schuilt beslist een goede les in voor volgend jaar.Na een klein uurtje is de drukte voorbij en komt er nog maar een enkele wan-delaar. Een beetje verdwaasd kijken we elkaar aan.Er is nog taart. Wat doen we daar mee? En weer is het Kiki die de bedrijven gaat opzoeken om daar samen met Dik en Mark tot op het laatste hapje alles te verkopen. Chapeau! Een actie om te herhalen. Wat een energie!