necati atilla soykan - img.antoloji.com fileellerinki en güzel sığınaktır varlığıma, dünya...

Necati Atilla Soykan- şiirler -

Yayın Tarihi:

08.06.2018

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

https://www.antoloji.com

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

Anacığım

her sabah bembeyaz uyanıyorsam,yürüyorsam karanlıklarda şaşırmadan,duasıyla gölge gölge peşimden koşangündüzüme güneş geceme kandil anam

sensizlik gurbetlerin en zorudur bana,ellerinki en güzel sığınaktır varlığıma,dünya yokuş olsa sırtım bineğindir anamyokluğun yatağı kurumuş nehirdir bana....

Necati Atilla Soykan



Ankara Şiiri

Yağmurla bozulur, karla yok olur bu şehirVicdanına iki düğüm atılmış kandan sebilTaze ekmek kokusu buğusunda zehirSiren seslerinden akan ecel meselesi değil..

Kumaşı sırçalı taştan şu mozaik şehirKim kime baksa söylenir bu bizden değilKatrandan çimleri var heykellere seyirMızraklansada mutlak fikir, şah mat değil..

Dürtüklerken yaramızı, karasını tazeler şehirKaranlığa inen merdivenleri birbirine kefilGenzine kadar çıkmış günahı taşımaz nehirNe kadar yazılsada hep yarım kalacak şiir.

İnkar edilirken yedi gök, şahit tutulan şehirSarılır minareden akan sese yaralı kandilAl sarı rüzgarlarını bize eski yaralarımızı getirEnsemize ektiği gurbet namazımızla devrilir…




Anlayış

Faraza bir kıyıya otursamMendil açsam denizin cömertliğimidir köpükYada yutarmı cimrileri medcezirDeniz kaderimmidir tamda susamışkenKumdan kadehler rüzgar kadar ömürDöşüme saplasalarda bir avuç özür..

Ne şirin değilmi göğün bağırtısıŞizofren kedilerin gözleri hepimize bakılıNeden ihtiyarlar kışkırtır ki ölümüHerdefasında kundaklanan saçlarımızın akıTepinsek uçar belkide tüm gökyüzü..

Yoksaydığımızda ağırlığını çocuklarınKurşuna dizilir masallar dimdik marşlarımızdaKüçük balık büyük balığı yutmadıkçaKim örtüsünü çıkarır cüzzamlı zamanlarınKaf dağından konuşmuyorum lütfen anlayın…




Arakan

Uzağın bizdeki tarifidir dünyanın bir ucuTali yolları aşıp gidemezmiydik ArakanaŞu kör yollara sağır taş dökenlerin suçuDokuz altı arası kalbimiz yatar uykusuna

Katilin eşkali emperyalist turuncu BudistFerrarisini satan bilgenin elinde kızıl baltaÜç maymundu dördüncüsü oldu hümanistKaraya oturdu insanlık ağla zavallı balina

Düştüğümüz yer farklı yaralarımız aynıdırSobamızı yaksak ulaşırmı Arakanın kışınaSarı mumdan seken ışık doğuda sabahtırRüzgar içsek yağmur üflesek yangınlarına




Arzuhal

Rabbim Bana bir şeyler göster ama gücüm yetsinKavgada ellerim şu en batıdakinin gırtlağına erişsinSuçu üzerime etiketli Şamın,Kudüsün,Moronunİsterim silinmez yarama bir savaşçının eli değsin.

Öte gitsem şer yerimde kalsam hayırsız adamÇatlayan toprağın acısını denizler nereden bilsinErişkin üniformaların omuzlarından sarkan kaderSırtıma doğunun duvarı göğsüme kurşunlar değsin.

Rabbim Bana bir şeyler göster ama gücüm yetsinDamarlarımda kerbela ayazı eser kalbim deli fışkınHarcı karılan korkunun suyunu gelsinde ölüm çeksinBir lokma bir hırka hayat inanmış adama ne etsin…




Aşka Dair

Ey aşk,Peçeni indir kül renginden gözlerini,Asi yağmurların ateşden ellerine koy..Ayağımda eski ateşlerin yarası sızlar,Tuza banmış kalbime merhemini koy…Avutulmuş çocuklar taşır mektuplarımı,Köprüleri yıkılmış şehrin saraylarına,Hangi çiçek şaşarım canlı ellerde ölecek,al ruhumun tohumlarını cennetine koy..Ey aşk,yarım kalmış şarkılarını söyleyip,gümüşten dalgaların dövdüğü geceye koy…söküğü kapanmaz geçmişim benim,derdime kalbinden bir damla derman koy..hangi tebessümün kıyısında bekler benisevgimin en cesareti yaşımın onsekizitüm asrın sahibine dualar dolusu mektupiçine gözyaşından kavuşmalarımızı koy…




Azizim

Kıymetlilerim İran halısı üzerinde severken Van kedisiGüftesi muhafazakar ama merakım perde gerisiAzizim kitaptan tuğlalar arasında fikir yanıyor için içinDenize sarılanların ayakkabısı mavi yılan derisi

Fikir fahişeleri ayraç oluyor Nişantaşında bir kafedeBacak üstüne bacak atmanın Fransızcası kaç kelimeBeyaz bir gelecek için tüm insanlığa Çin malı FondötenAzizim haritalar son nefesini veriyor Halep nerede




Beklemek Seni

Aşkın yalın halidir kafesteki kuş,Nabzımın altında elif gibi dimdik,neden akşamlar celladım olmuş,Hangi sözlüğe baksam sensizlik.

Arzuların ırmağıdır ölü yapraklar,Sevincin boğazda kuruması gibi,sevgim Kadim bir duadan sarkar,beklemek seni kumdan seller gibi…




Beklenen Tarih

Tutuşturun zamanı kaybolsun çığlık akan içimizHarcattık heyecanlarımızı lambasız sokaklardaKarıştı sonra paslı hançerlerine uyuyan kalbimizYağmur konuşmuyor artık işgal altındaki adamla.

Damarlarımıza sebep veren kan neden susuyorKayıplarımıza yaslanmaktan irkilirken rüyalarımızÇekip alınan döşümüzden neden geri dönmüyorEcelini seyrettiğimiz değilmi rüyasına daldığımız.

Lügatten çıkarılsın yenilgi denen şu tembel matemKirlenmiş bir elle yazılmayacak artık makul tarihBeton duvarlara omuz vuranların hakkıdır kalemYarılacak tüm denizler, yazılacak beklenen tarih….




Benden Sonra

Yıllar sonra belkide bir bahar bitimindeGeride benden bedensiz belkide izsizBeraberce ağladıklarım başkalarıyla gülecekBelki bir şiirin içinden geçeceğim nefessiz..




Bir Gün

Ekmeğimizin hakkı bölüştükçe verilecekBölenler dünyayı bölüştükçe küçülecekKomşusu açken tok yatan bizden değilZulmetmekte olanlar inkılapla devrilecek.

Şafağın saçlarını ören oğullar büyüyecekOğullarki güzele hasret kaderi ümmetinTaşları yaran nalları atların sırtındaki aşkHeyulası ötekilerin ateşimizde sönecek.

Yakındır gökten yıldızlar sönerek düşecekRahmanın sebilinden mataramıza vuslatGüneşin çıkında deniz buharında gemilerSuyumuz genzimizden takılmadan inecek.




Biz Hizanıza Gelemeyiz Beyler

Biz hizanıza gelemeyiz beylerÇekin şakağımızdan küflü demir elleriniziKızıldeniz ikiye bölündüğündeGördünüz değilmi Firavunlarınızın akıbetiniYetimlerimizin saçları yüzyıldır barut kokuyorÇocuklarınızın masallı uykuları bölünmesin diyeAfrikada anaların karınlarında başlar açlığın tekmeleriMezarlarımızdan büyük mideleriniz doysun diye…

Biz hizanıza gelemeyiz beylerSizin enleminizde kan paralelininizde gözyaşı varAma unutmayın bu coğrafyada hergün Musalar doğarBizde yenilgi yok asla zafere iman varÇünkü denizleri ikiye bölen bir sahibimiz var…

Biz hizanıza gelemeyiz beylerSırat-ı müstakime ekilmiş ayaklarımızGökten inen ipe bağlanmış kalplerimiz varAşkımızı çöllere serip medeniyetler kurmuşuzKurttan kuzunun hesabını soran adaletimiz var…

Biz hizanıza gelemeyiz beylerNe zaman bir adım atsak saatlerimize geri ayarHümanist cebiriniz canlarımızı hep sıfırla çarparEmperyal kaygılarınız hergün kapılarımızı çalsadaZulmünüzü hizaya getirecek ölüme aşkımızKaranlık çağınızı devirecek inkılap sözümüz var…




Celladımı Ararken

Celladımı ararken kendimi urgan elimde buldumKumanda ediliyor bir yerlerden gölgem dedimÜzüldüm ellerime bir daha da dokunmadım güneşeNeyse ki biraz gencim yani acım telafi edilebilirÖyküsü olmayan yollara dahi matem tutmuşluğum vardırŞunada inanırım ki inanmış iki adamla kaf dağı dahi geçilir..

Çıkılmadık tepe kalmasın dedi bir şiirinde dostumOysa tökezledikçe irkiliyoruz insanlığımızdanDünyanın serab olduğu aşkın ilk hecesidir ammaNeden fani bir elin teyidini bekleriz her defasındaÇığıltılar içinde kıvranırken girdap içinde aynı manaKeşke eriseydim dedim şu yokluk denilen ırmağa ..

Dibek taşındaki korkuya ölüm, inanca yaşam gerekSiyah arabalar geçer önümüzden endişelerimizi frenleyerekMüsveddelerden konuşmak kılpayı kaçırılan namazdırKuşku denilen yastığı başımın altına koyanda ben çekendeKöleler susadıkça efendilerin kırbacı nasılda acıkır..

Akıyor siyah damaklardan çürüyerek ebter fikirBu nedenle çarçabuk ölüyoruz silahsız muharebelerdeOrta sınıfta kalmanın idraki kucakta sımsıkı ekmekCellatların usanmadan birer birer saydığı insanlığımızKitaplara ayraç olmaktan kurtulamayacak hayal edilen emekTedbil-i kıyafet çareler arıyoruz kütüphanelerde ağrısız….




Çağrımız

Ayrıcalıklığını dünyanın bizler şiir yazarak kaldırdıkUtanmıyordu efendiler gökyüzünü karaya boyamaktanDemirden atlarıyla yağmuru yağmalayan savaşlarınaÇürük dünyanın üzerine taştan kalemlerle faniliği işledikİstedik ki nehirler seyrini çevirsin yitirdiğimiz zamana.

Duyduk ki geceye güneşi çalmaya kalkıyormuş korkaklarOysa gecenin kara rengidir güneşimize uyan çağrısını yapanŞimdi ölüyoruz lakin yine bir şiirle dikileceğiz karşınızaOruçlu ağızların suskunluğu rüzgardan mızraktır kötülereSelam olsun son çağrıyı aşk bilene selam şanlı kavgamıza.

İsim isim ölüyoruz lakin coğrafya coğrafya diriliyoruzAnalarının taradığı saçı kardeşleri dağıtsada ÜmmetinAynı çağrıyla kuruyan boğazlarımız birlikte ıslanır iftar vaktiKapısında yeşil evlerin kumdan türküleri eserde yeryüzüneŞimdi şeytana zincir vurmanın, dirilişi mekteb yapmanın vakti..




Çığlık

Diyorumki geceyi çoğaltsak bir merdiven altındaSalıncakta unutulmuş çocuklar belkide boşluğundaFişlenmiş peygamberlerin havarilerini saklardaSaklamıyorsa bizi kitaplar suç kalp denen rafta.

Mesela “Ben’’ denilen ülke neden faşist olur sonundaÇığ altından kalkanların kaderi benzemez kimselereOkumuş adamların kalemleri ne zaman yosun tutsaEli poşetli adamlar Mehdi görmeye başlar tramvayda




Çocukluğum

Kar ı gökten melekler indirirdi Yaşım altı,büyük resme bakmak gerek derdi babam,avucumun içinde kiremit tozundan kına,tüm kitaplar kutsaldı tozlarını alırdı anam,dayım tutuşturduğunda elime ilk kitabı,kapak resmindeki adam ufkumun anahtarı,ninemin dilinde zikir gözlerimiz yaşarırdı,filistinde bir Müslüman şehit olduğu zaman…uyumak oyundan hayırlıydı bana yaşım altı,siyah beyaz ekranlarda rengini arardı ablam,şiir okurdu abim zindandan mehmete mektup,susardı ev susardı gök kuran okunduğu zaman




Deli

Yırtılır akıl bir deli giydiğinde ama ahenkleUykunun koynuna girer karabasan gibi çığYutar en afilli yanını rüyaların çinko tadındaHangi akıl çıkarır aşkı meşkin kuyusunda.

Yarası sızlasa kabuğundan elmalar yaparDörde bölünse gece çekirdeğinden güneşNadir zamanlardır omuz omuza susmakİğne deliğinden pencere içi dolu zambak..




Derviş

Gündüz güneşi gece ayı aramazMasivaya sırtını dönmüşde dervişNamazla yorulmak ne büyük hazNice erlere eceli secdede gelmiş




Diriliş Şiiri

Merdiveni dünyanın çekileli ayaklarımızın altından Bir Ortadoğu masalıdır sonuna hiç varılamayan İlk kibritini yakan şu şahdamarımızın yanıbaşında İsyan ateşidir şimdi ölümün köklerinde şahlanan.

Fikrini ve kılıcını bileyleyip gümüş suların döngünde Istırabını çekmelisin Ümmetin güneşsiz tepelerinde Duymalı sonsuzluktan gelen zaferin fısıltılarını Şahlanırken doğu, korku batının mermer gözlerinde.

Çıkar ellerini cebinden kardeşim şimdi diriliş vaktidir Çivisi çıkan zulmün pası damarlarımızda tetiktedir Zincirlerimiz gerildikçe ses geliyor ruhu rehin adamlardan Sonrası yok fecrin, düğümlerin çözüldüğü vakit şimdidir.




Endişe

Şeytanı lanetliyerek başlıyorum şiirlerime,Ruhum çalkalanır kanlı mendiller üzerinde,Bu çağın yastığına başkoymaya ürküyorum,Tanıdık yüzleri bandırarak dizelerim üstüne,Esmer tenli suskunluğuma içler geçiriyorum.

Mühürlenmiş kapılar taşıyorum bu yürekte,Boyun büktüğüm kayıp yıllarımın ertesinde,Geceler yalnızlığın cehennemidir biliyorum,yılanların gözlerinde alev külrenginden rüya,örümcek ağından kefen mezarımda üşüyorum..




Eskiden

Eskiden ülkeler olurduMasalları olurdu kahramanları olurduGökten analar kınalı yıldızlar toplarErkeklerin göğsüne nişan olurdu..Güzel ruhları taşıyan yeşil gemilerBardak bardak merhametNamazda omuzlar yanyana olurdu…Evler olurdu ışığında rahmetHızır çalardı tüm kapılarıEkilen yenir dikilen giyilirYüzleştirilirdi aç ile tokYetimlerin ağzında iri lokmalar olurdu.…Herşey eskidendiEskidendi sızlayan yaralara şükürKıyılardan taşınırdı sabahOmuzlara ılık ılık akan geceMum ışığında tefekkür olurdu..Eskiden ülkeler olurdu kızaran yüzleri insanlarınınipekten kumlara fışkıran vakareller dualara yastıkGözkapakların altında yağmurlar olurdu…




Göğsümde Sızı

Benim göğsümde yıkık şehirlerin tozu toprağı yaşarSular taşıyın karıncalar yıkanmakla geçmez acılarımaDefalarca süngülenmiş doğmamış güneşlerim varOnsekizimde sevdiğim ölüme, kırk yaşım ağıtlar yakar.

Kimseleri çağıramadım açtı susuzdu evimdeki gölgeÖdünç eller bekledim hep Müslüman tertemiz ellerAsyadan,Afrikadan ,Şamdan ateşin tamda ortasındanSırtımızı umuda sıvazlıyacak kaleme ve kılıca varisler.

Şu yaşadığım şehir ruhumun tenine yanaşan gri fırçaO nedenle yağmuru severim tutmaz faniliğin boyasınıSaatleri katranla kapasamda Halep'te zaman hep şimdiŞeytan sızlanıyor çektikçe ruhum doğunun sancısını.




Halep

İkiye yarılan kalbimin bir yarısı HalepMolozlar arasında kaybettik zeytin elleriniZaman karanlık odalardanmı taşar hepKeşke ben ölsemde sen kırsan zincirlerini.

Sela sesleri yırtıyor uçakların ciğerleriniGüneşimizin avlusunda ayaz yanığı HalepEzanlar taşır Ebabillere yorgun haberiniOk yayına sarılmış Selahaddini bekler hep.




Hayat Dediğin

Hayat bize sunulan bir çiçektir,Açılmamış zarfların heyecanı,Celladın girdiğin kavgalarda yaşar,Kavgalarki varolmanın adıVe iyi dostlar edinmeli insan,Dağlar gibi sırtını yaslayacağıyalnızlık boynumuzdaki yağlı urgan,insanki insana engüzel armağan….




İnşirah

Yanmış buğdayların çöl rengi Yakubun gözyaşıboş kuyu/ insanlığın yazılmış kaderi/ ısırılmış elmaGöğüsümüzü yaran o ilahi kelime/ inşirah..Ve her zorluğun ardından vardır bir kolaylıkİlk gerçek ilk matematik ilk mekteb/ ya sabır…yeni güneşler alacak dünyalık karın ağrılarımızısığmadık gözyaşı kalmayacak merhamet havzınayağmur nasılda okşuyor hem iyiyi hemde kötüyügazabı aşan rahmet/ Elif,Lam,Mim/ Ya Rahman Ya Rahim…..




İşçiydi Benim Babam

İşçinin eli ateş gözleri kızıl kardırO ellerin şahidi sabah güneş gece aydırİşçiydi benimde babam iyi adamdırRızık çadırında helali göğüsleyen direkKatranlı gömleğinin cebinden boğazımızaDüğümlenmeden giden ak lokmadır..

Modern dünya kurusun istiyor işçinin teriSoğumadan hakkını verin diyor son nebiİpek fularlı adam bağırıyor yaşasın proleteryaİşçi marşı bastırdıkça seviniyor ezan sesiniNişantaşında kristal camekanlarda das kapitalSol ağlıyor, burjuva gülüyor zincirleri kırılmış abi.

İşçiydi benimde babam alnında beyaz teriBir lokma bir hırka muşambadan seccadesiSofrasında yoksulun eli helalden yevmiyesiAynı ellerde nasılda dolaşıyor kahrolası sermayeYaşasın sofrabezi devrimi, simit çay ikilisi…




Kader

İç geçirmeden yaşayamadığım şu ömrümdeAğrısını çekemediğim acıların neşesi yaşarSaatimi kör kuyular içinde kurmuşda kaderUyanamadığım sevinçler ben kalkmadan batar.




Kahrol Amerika

Güverteden yarım simit attım martılaraOnuda kaptı kahrolası AmerikaUsulca dünyanın kenarında birikelim dedikÇıldıran zamanın ağından kaçıpdaBirden kurlar tavan yaptı, petrolün varili fırladıMesela bir dolar kaç huzur yaparDuymasın yoksa vurur bizi Amerika…

Kenandan kaçırdığın kuzuyu Fıratta kurt yaptınBu hikaye böyle olmamalıydı sende bilirsinDinleniyor cehennem sen ayaktaykenKapısını kırıp girdiğin tutsak sabahlarınAltını çizecek kayıp çocuklar yaptıklarınınBir kurşunun bir evden kaç yarın silerBirgün hesabın sorulur Kahrol Amerika….

Saçları dağınıkken güzeldi gökyüzününElinde siyah tebeşirinle karartmadan önce maviyiBiliriz sen bir ölüsün uçaklarınsa hayaletHer iti ürküten çürük bir taşdırO taşı tutacak milyonlarca firari ellerimiz vardırBudanan evlerin kapılarında oğulsuz anaBiz ağladık sende ağlayacaksın Amerika….




Kardeşim

Kardeşim artık geçti geçecek olanŞimdi sessizliği bozmalı gelmekte olanaÇırpınan heyecanımızı yerle gök arasıBir sütun gibi dikmeliyiz çağın ortasına.Yollar ne kadar uzak olursa olsunMenzili gözlerimizin ucunda taşımalıAteşi koltuğumuzun altında eğitipPıhtılaşan dünyanın göğsüne koymalı.Çarpışmadan gırtlağımıza inen korkuyuÖlümle tırpanlayıp kalp şehrinden kovmalıTüm kuşkuların tohumu düşmeden rahmeZaferi destanlaştırıp ağızlara koymalı.Kardeşim gelmekte artık gelecek olanŞairler kulelerden inip ölümü anlamlı kılmalıToprak avuçlayacak samimi elleri beklerAllah’a hasret tohuma yağmur biz olmalı…




Kördüğüm

Ismarlama yağmurlar gelip vurmuşken alnımaMum alevinde terleyen bir kar tanesi olaydımBelki ıssız bir denize karışırdı şu yalnızlığımBelkide tutunurdu bir buluta sel olurdu canım

Beni tarih yazmasın ucu kör olsun kalemlerinHangi sabah çağırır artık uykuya dalmış ölümüIhlamur ağacının kokusudur eski gülmelerimBabamın duası çözer ancak bu kördüğümü….




Kudüs İslamındır

Annesi öldüğünde babam merhametini duvara çivilemişO gündür acılar yapraktan kayıklarla geçer önümüzdenAma bir mümin ölse yıkılır rüyalarımızda koskoca duvarlarİçimiz her sabah aynı acıyla kalkar mermer döşeklerden.

O yüzdendir ki Kudüs yetim bir çocuğun saçlarıdır bize Hangi teline elimiz değse oturur yanıbaşımıza melekler Safları sımsıkı olmuş yeşil rüzgarlar eser altın sarısı yüzüne Gözyaşından tohumlar serpmiş omuzlarına son peygamber.

Kudüs! Ortadoğunun kırık penceresi, ümmetin hal aynası İbrahime gül bahçesi olan ateş Musa’ya yol olan deniz Tutuşur tırnaklarımız kazıdıkça örten karanlığın astarını Göğsümüzdeki mağaraları yıkan nur aydınlık habercimiz.

Kımıldıyan kuru toprak ölü ayaklarımıza tufanı emrediyor Cetvelle çizilen haritaların göğsüne eklenen kader değişecek Atlarımız koşturtukça Firavun saraylarının sıvası dökülüyor Seni düştüğün yerden kaldırmazsak Mescid-i Haram düşecek.




Kuşlar

Kuşlar uçun dünya denilen mezarlığın üzerindenKanatlarınızda ötelerden kaybolan yitiği getirinGökle toprak arasında heyecanla bekler ilk cemreGerilen çağın buzdan damarlarına ateşi evirin.

Kapılarımızın eşiğinde katlediliyor bekleyişlerCumbalı heykeller sırtında yeni dünya düzeniKaldırımlarda taştan süvariler, çivilenmiş gözlerMinareleri yuhlatıyor kızıldenizin boğulan kini.

Kuşlar yol gösterin kaybolmuş şafağın yazgısınaÇivisi çıktı karanlığın küle savruluyor bahçemizTek yürekten atılan çapalar bulandırmaz denizleriYansın sönmüş ocağımız, ısınsın kardan ellerimiz.




Monaliza Saat Kaç

Monaliza söyle bana saatin kaçneden şiir yazamıyorum bu şehirdebakire Meryemin gölgesinde kızıl düetcaddeler tütün sarıyor gömleğimizde

yılanların ağzında emperyal şarkılarbesmelesiz beyaz saraylarımız varsiyah adam dalmış cazın serenomisinemonaliza ruhumuzu sarı ışıklar çalar

monaliza söyle bana saatin kaçaklımı çıkarıp versemmi yağmurlaratramvayda parfümün mahrem dansısakın teslim etme beni modern tiranlara

dinlenen telefonumda okyanusun hışırtısı“no woman no cry” belkide tam zamanıtutsak kopacak hayat ne kadarda reklamsıMonaliza topla eşyanı doğuya hicret zamanı…




Müslüman Manifesto

Şimdi dostum diyorumki sen görmesen ben duymasamHangi göz karıştırır akan kanla ekşimiş teriÇocuk değiliz ya kuzum komşumuz yaralı bir Suriyeliİnsanlığın sıfır noktası telörgüler coğrafyası AvrupaKardan evler içinde titreyen gözler hangimizin mültecisiSöylesene dostum neden Yağmurlar acımızı almıyor eskisi gibiBaldıran şerbeti sızmadan analarımızın ak sütüneBütün okçularımızı yerleştirsek mi diyorum Ümmetin sınırlarınaAhmed Yasinin, Esma Biltacinin, Abdulkadir Salihin kanları aşkınaSonra Sırtlanıp devrimci yükümüzü uzak okyanuslara açılalım diyorumBir Kızılderili çadırında mola verip biraz dertleşip birer sigara yakalımSonra beyaz adamın kulübesini kalan son ateşimizle tutuştursakTutuştursak tüm saraylarıda küllerinden yetimlere uçurtmalarmı yapsakYok yok bu eylem bana çok liberal geldi dostumFikirsiz şiirler gibi yaldızlı otel odalarında cümle kusan çilesiz şairler gibi..En güzeli dünyanın tüm yanardağlarını örgütleyelimLavlarını demet demet yapıp ordularının üzerine salalımSonra hep birlikte bağıralım büyük şeytan AmerikaBelki siyahi yoldaşlar duyarda sesimiziHarlemden Şam’a tekbirlerle ikiye böleriz tüm denizleri...Neden ağrımızı kesmiyor dostum biraz demokrasi biraz aspirinBu reçeteyi kim yazdı söylesene Allah aşkınaMidemiz kaldırmıyor glukoz şurubuna bandırılmış hürriyetiİçimize kadar taşan yaramızı Avrupa kumaşlarla örtüyorlarBilmiyormuyuz zannediyorlar bu tescillenmiş zilleti..Şimdi dostum diyorumki sen görmesen ben duymasamHangi göz karıştırır akan kanla ekşimiş teriHangi göz karıştırır gerçek hürriyetle kokuşmuş esareti…




Ölüm

Ölüm ayrılığın dönüşü olmayan bileti, Güzün yaprağın dalından düşüşü gibi, Gözlerin geceye üflendiği mum alevi, Buzdan adıyla insanın büyük kıyameti

Ölüm perde perde kapanışıdır geçmişin, Acı hatırası mazideki siyah beyaz resmin, Haktan geldik ona döneceğiz tek teselli, içmeyeni kalmayacak o zehirden şerbetin




Reca

Sağır uyku, kör gece, benzi soluk mum İlk tefekkür, ilk gözyaşı ve ilk şiirGelmeyeceğiz oyununa ahir zamanınŞimdilik bir slogan birde tebeşirKayıtlara düşsün münker ve nekir.

Kim saklar sırrını gümüş heykellerinİlk endişe,ilk şüphe ve ilk başağrısıGözümüzü açtıkça kapanan mevsimlerinYadırgansada değişmez alınyazısıGeceki doğacak yeni günün ilk sancısı




Savaş Ağrısı

sanrımızın adresi sokak lambasınıngüneşe bakan çiğidir,bulunduğumuz yerde matematik yokkötü kimyanın diliyle iyidir,güçlenir siyahın tüm kalın tonlarıbabaların çalınmış elinde,sırtlanlar resmediliyor gömleğimizezerre kalmak parçadan iyidir..

bittiyse ödeşmeleri cellatlarınızıngidin düğmelerini sökün,son ceketini yaralı babanınölen ilk oğlunun üzerine örtün,lanetiniz kurbağaların gırtlağında kalsınyarım kalan şarkınızla,kapanmaz kininizi yaramızın içineandınızı içmeden gömün...




Sızı

Nice kağıttan şehirler yaptım yaktımİçime sinmeyen bir şeycikler vardıSanrılarımdan sönmez çıralar çaldımParamparça olmuş rüyalarıma katıkİsinden penceresiz saraylar yaptım.

Hangi tufanın mirasıdır bu bana kalanNasiplenmek ölüler kadar sabrıHızırlar beklerim pencereme vuranKabir azabına eş bitmeyen sızılarıDindirecek bir ağız okuduğu zaman.




Siyahi Şiir

Külden mürekkeb olsa nasıl çizilirdi savaşKaranlıklar içinde yanarken güneyimizTankın namlusundaki çiçek dahi dramatikKahrolası realizm ne kadarda romantik..

Herkes rüya olsun istiyormuş bilirizBeyazlarınızın elinde demirden fırçalarBoyarlar tüm sokakları kanla tertemizDiyordunuzya tüm renkler kardeşimizSiyah başları okşarken neden iğrenirsiniz..

Şanzelizede yarım bırakılan yemek modaBayım eskilerinizi atmayın bizler giyerizRengimiz aç kalmaya çok yakışıyorNede olsa biz yeryüzünün lanetlileriyiz..




Son Peygamber

Bize bembeyaz bir yüz bırakıp gitti son peygamberIrmakların heyecanını güzel adamların ayaklarınaYeşil hırkası siyah sarığı gözyaşı ülkesinde minberAdını zikrediyor lakin seni andırmıyor şimdiki yüzler




Sözümüz

Kanlı bıçaklı olmuş avucumuzun iki bağrıPerdemizde kan lekesi ağında güvercinÇiğ ırmak anlamaz tarihe düşülen notuOlgun kitaplar sorar hesabını kirli ellerin..

Kılıçların gölgesinde kan kristali pervazlarİkiye bölünüp düşer ölüm köze vurur geceHer taşında bir şehit öyküsü gökdeki avizeBedirde dokunmuş kumaşı şanlı elbisemizin..




Sur’dan Önce

Çöl oldu içimiz kim yıkayacak kuruyan ellerimiziSur’dan önce kapanan gözlerin ağrısıdır şimdiYutkunarak söylenirken dahi bastırılan dilimiziSabır coğrafyamızdan miras aldık bu derdimizi.

Sessiz evlerin içinde yorgan olmuş yaslarımızNeden karanlık doldu ufka açılan odalarımızÜşüyen sırtlarmızda Yusuf’un yırtılan gömleğiKenanın kuyularından taşar oldu çocuklarımız.




Sürgün Yaz

Bıraktım damarlarımı şehrinizin o sürgün yazındaKanmıyorum bilesiniz kürsülerinizden gelen seseCaddelerin kesik bileklerinden akan iğrelti yanınızıAlın gidin çetelesi kin ve nefret dolu vandallarınızı.

Uzun ellerine çiğ düşmüş analar tanırım TanrımSeni yar bilsin diye göğsünden helal içen çocuklarıSürgün ve mahpus yemiş çıdam içmiş kaç yürekKaç yürek seyredebilirki gülümseyerek celladını.

Bıraktım damarlarımı şehrinizin o sürgün yazındaPeşimde polis telsizi lanet okuyor tüm gazetelerHangi inanmış yürek alır şu içimdeki dinmez deniziŞimdi kaç yetim kalacak Bilad-ı Şamda namaz vakti.




Şehid

Kulağında mazlumun feryadı boğazında düğümMadem birkere sunulmuş insana yaşam ve ölümAllaha verilen sözde durmak için meydanda o günCanını hazır etmişte bekliyor hoş geldin ey ölüm




Tanrım

Teşekkürler Tanrım yüküm büyük ama terazinde hafifAnnem eli başımda sonumun iyi olacağını söylüyorİki artı iki benim için eşittir daima sabırBilirim ilkin matematik vardı ama muhasebem zayıfKonuşanmıdır yada susanmıdır tarifi insanBilmiyorum Tanrım acaba ben ortasındamı kalsamBugün ilk defa güneşe baktım yanımda kışTanrım sensin üşüyen elleri ve ayakları kollayanVicdanımın dibine minder serip cenneti düşündümZira minder bizdendir yani koltuk kibirdir ötekidirDedimki kömür olsam bir avuç yoksulun sobasındaAma ithal değil yerli ve bir o kadarda milliYansam ısınırmı iki yürek iki ödenmemiş faturaTanrım sollanmaktan birde iyi adamlarca ıskalanmaktanUsandım sanırım başımı tavana asıp oturmaktanMemleketin ahvali dururken saati soruyor şu kukuletalı adamTanrım tüm otobüsler inatla kaçıyor benden yine şimdiki zaman




Tarihe Not

Metalin soğuk rengi barutla raksa başladığındaEriyoruz koltuklarımızda yaşasın sanat ve sinemaBardağımızın dibinde biraz Afrika bir yudum AsyaÇağdaşlarımızın fikri bulaşık sen karıştır Amerika.

Teşhirde aynı ölüler yakalarında kurşundan lekeSönmeyen güneşi kör edecek parmak neredeCelladına aşık olmuş soframın metropol yakasıFırat yeniden türküsünü söylecek küller eriyince.




Uçurtmam

Uçurtmamın ipi doğudandır rüzgarı batıdanGözlerimi güneş ısırıyor semanın nazarındanMıhlanıp kalmış ayaklarım toprağın akışınaOmzum çekiliyor bir Ankara’dan birde Van’dan.

Ölümün bir diğer adı kopan uçurtmamın ipiAtından düşürülen savaşçının büyük kıyametiŞimdi kim toparlayacak uçup giden heyecanımıgördümki yağmuru yıkıyor iki el biri ak biri mavi.




Vakit Tamam

Kaderimi mühürlenmiş kapıların eşiğinde emanet aldımÇizilmemişti henüz gece kadim bir yıldız elindeDostlarımı işgal altında İstanbul hikayesinde kaybettiğimdeMartılar denizin yırtık çocuklarıydı çığlığında her sabah..Bense yine bir ikindi vakti parmakları arasında sular akanİnsan-ı kamil arıyordum doğmamış savaşlar kazananBir şehir ne kadar yırtılabilirdiki gömleğimin içindeZorlamadık kapı bırakmamak için fikir denen yokuşdaKaç kitap yaktım bilirmisiniz çıradan rahlemin altında...Dumandan başı döndüğünde tüm benden başkalarınınKardeşlerim diyerek haykıracağım zırhlı balkonlarınızdanBiliyorum sesim sansürlenerek girecek çağın sayfalarınaYinede küllerinden uyandırıp beklenmedik sorumluluğumuVakit tamam demek için bırakacağım mızraklarınızın ucuna…




Yağmur' La Gelen

Meselesi memleket olan adamKarşılıklı çay içmeye en değerdirDışarıdaki yağmur bitermi ki akşamSokakta marş söylemek erdemdir

Vicdanı çürük etten heykeller şehriSuya nurdan ülkeler yapan bir adamEn insan olan en İslam olandır derdiyağmur ki sırtlıyordu semayı o akşam




Yalnızlık

Herkez küssün istiyorum benimle,Bir koca kitap birde yüzlük kasetsığar kalbimdeki mağaramın içinene tuhaf şey değilmi beklemekleğimli bakır çaydanlığın dibindehayatım bir kırık bardağa akacakşekersiz bir bayramın arefesinde

anlaşılmakmı dostlarım yapmayınbrandamı çoktan çekmişim kafamahatırı sayılır korkularım var anlayınbir bardak suda intihar nasıl edilirtesadüf bir soru değil bu zannımcaçığlıktan gemiler geçiyor üstümdennabzımı annem tutsun en derinden




Yaş Şiiri

Yaş otuzbeş ama yolun yarısı demeye korkuyorumZira bir şairin ağzından çıktığında bu hesapsız cümleÖlüm meleğini zamansız davet etmek gibidir biliyorumBiliyorum insan ömrünce sevmeli ve sevdiğince sevilmeliSatır aralarındaki en durgun ifadeye konulan virgül gibiİçimizde atıp duran yürek içinde faili meçhul sevgilerBitmesin bu hikaye otel odasında intihar eden adam gibi..

Yaş otuzbeş ama yolun yarısı demeye korkuyorumKorkuyorum şahdamarıma dayalı kılıçla yaşamaktanMancınıkta bekleyen İbrahime bağrını açan ateş gibiSigara dumanından yorgan ve altında kül rengi hayallerPlatonik sevgiler uğruna katledilen şiirler öyküler gibiBilmiyorum yolun neresindeyim yoksa bir hayalmiyimKayıp Leylayı fildişi kulelerde bekleyen Mecnun’muyumKaderi suyun üzerine yazılmış kar tanecikleri gibi…




Yazgı

Yokluğumda yazılmış şiirlerim olmamalıydı,Şehrin en intiharlık sokaklarında gezerim,Elime verilmiş geçmişin sözle örülü urganı,Sehpamı çekecek kutlu kahramanı beklerim.

Tarifim olmayabilir zamanın sözlüklerinde,Bakmayın pimi çekilmiş bir yürekle gezerim,Aklın kıyısına vurmuş yazgılarımı alıp yanıma,Şehir şehir ölür külden köprüler geçerim…




Yenilmeyeceğiz

Elleri karaya çalanların mihverinde kara delikSuya kan kattıklarındanmıdır ne şehir çok acıKaç dere ağzında nice kelimeler ezberledikÜrkmeyin efendiler biz terledik yine biz tükettik

Sabahın ağzıyla gülüp güneşi inkar etmekte neYolları yokuş yapanların kalemi kimin ormanındanGüvelenmiş mushaf ve pas bıçak sırtında adaletMadem noksan olan ellerimizse bu tokatta ne

Biz yinede burada olmalıyız hırçın güneş altıda olsaGalipler ışığı alt edeceklerini söylüyormuş radyodaKısık sesimizle haykırmak dünya kuyusundan serinceEkinler rahat uyuyun kaldıracağız sizi çok yakında.




Zakir

Göğü kucaklayan el secdede çınar ağacıZakir bu neyin şerbeti içinde yaz sıcağıKokladıkça ölüm akılları sağır eden gülüDiken zehir kusar yandıkça hayat ocağı.

Tuhaflıklar içinde dönüyor dünya kızağıEbedden haber veriyor şu örümcek ağıİpekten ipliğe gerili ölümsüzlük sevgisiZakir toprak dediğin yokun varlık azığı.



necati atilla soykan - img.antoloji.com fileellerinki en güzel sığınaktır varlığıma, dünya...

Documents