moduŁ specjalizacyjny zrÓwnowaŻony rozwÓj w...

Zrównoważony rozwój, zrównoważone społeczeństwo – opracowanie

i wdrożenie innowacyjnego programu kształcenia w zakresie

nowoczesnych metod pomiaru, ewaluacji i prognozowania jakości życia

Katedra Socjologii Ogólnej, Instytut Socjologii

Uniwersytet Łódzki, Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny

Rozwój Polskich Uczelni. Fundusz Stypendialny i Szkoleniowy

ul. Rewolucji 1905 r. nr 41, 90-214 Łódź, www.eksoc.uni.lodz.pl/is

Projekt jest finansowany ze środków

norweskich i środków krajowych

MODUŁ SPECJALIZACYJNY:

ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ W PRAKTYCE

–POMIAR, EWALUACJA I ZARZĄDZANIE










Spis treści

Siatka modułu specjalizacyjnego: ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ W PRAKTYCE

– POMIAR, EWALUACJA I ZARZĄDZANIE ....................................................................... 3

Opis przedmiotów .................................................................................................................... 5

Wprowadzenie do praktyki zrównoważonego rozwoju ................................ 5

Społeczne aspekty zrównoważonego rozwoju ............................................... 11

Metody badań jakości życia i rozwoju zrównoważonego........................... 17

Umiejętności komunikacyjne ................................................................................. 21

Miejskie i regionalne planowanie ......................................................................... 27

Społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR) – społeczne i ekologiczne

aspekty prowadzenia działalności gospodarczej ........................................... 33

Wieloraka analiza korespondencji i analiza skupień z wykorzystaniem

programu SPAD ............................................................................................................ 37

Praktyki studenckie .................................................................................................... 40

Studia przypadków zrównoważonego rozwoju ............................................. 43

Seminarium licencjackie........................................................................................... 47










Siatka modułu specjalizacyjnego:ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ W PRAKTYCE –POMIAR, EWALUACJA I ZARZĄDZANIE

Kierunek i typ studiów: Socjologia, studia stacjonarne I stopnia

Lp Nazwa przedmiotu

Liczba godzin Forma

zal.

zal. lub E

Punkty

ECTS

Semestr

Ogółem wykł

Inne rodzaje zajęć1

1 2 3 4 5 6

Ćw aud Konw Lab.infor

1. Wprowadzenie do praktyki zrównoważonego rozwoju 30 15 15 E+zal 4 30

2. Społeczne aspekty zrównoważonego rozwoju 30 15 15 E+zal 4 30

3. Metody badań jakości życia i zrównoważonego

rozwoju

30 10 20 Zal. 4 30

4. Umiejętności komunikacyjne 45 5 20 20 Zal. 3 45

5. Miejskie i regionalne planowanie 30 15 15 Zal. 4 30

1 Uczelniana nomenklatura posługuje się następującymi rodzajami zajęć dydaktycznych: wykłady, seminaria, ćwiczenia audytoryjne, laboratoria informatyczne i konwersatoria. Podział ten

odwołuje się do tradycyjnych metod nauczania. W nauczaniu przedmiotów modułowych dydaktycy posługują się szerszym spektrum metod, wykorzystują metody tradycyjne, aktywizujące oraz

mieszane. Przyporządkowanie przedmiotów do rodzajów zajęć ma zatem często umowny charakter.










Lp Nazwa przedmiotu

Liczba godzin Forma

zal.

zal. lub E

Punkty

ECTS

Semestr

Ogółem wykł

Inne rodzaje zajęć2

1 2 3 4 5 6 Ćw aud Konw Lab.infor

6. Społeczna odpowiedzialność biznesu 30 15 15 Zal. 3 30

7. Wieloraka analiza korespondencji i analiza skupień 45 45 Zal. 4 45

8. Praktyki studenckie 60 Zal. 4 30 30

9. Studia przypadków zrównoważonego rozwoju 45 10 35 Zal. 4 45

10. Seminarium licencjackie 60 Zal. 8 30 30

Razem liczba godzin 405 60 65 85 45 42 135 135 105 30

2 Uczelniana nomenklatura posługuje się następującymi rodzajami zajęć dydaktycznych: wykłady, seminaria, ćwiczenia audytoryjne, laboratoria informatyczne i konwersatoria. Podział ten

odwołuje się do tradycyjnych metod nauczania. W nauczaniu przedmiotów modułowych dydaktycy posługują się szerszym spektrum metod, wykorzystują metody tradycyjne, aktywizujące oraz

mieszane. Przyporządkowanie przedmiotów do rodzajów zajęć ma zatem często umowny charakter.










Opis przedmiotów

Wprowadzenie do praktyki zrównoważonego rozwoju

INFORMACJE O PRZEDMIOTCIE

Skrócony opis

Kurs ma na celu nauczyć studentów rozumienia koncepcji zrównoważonego rozwoju,

różnych podejść do tego zagadnienia oraz wpływu tej koncepcji na politykę i procesy

podejmowania decyzji. Szczegółowa problematyka kursu dotyczy:

wyzwań zrównoważonego rozwoju,

genezy i ewolucji koncepcji zrównoważonego rozwoju,

głównych strategii promowania zrównoważonego rozwoju,

dylematów i krytyki koncepcji zrównoważonego rozwoju oraz alternatywnych

perspektyw i podejść,

systemu zarządzania zrównoważonym rozwojem,

prezentacji ważnych, aktualnych problemów z perspektywy zrównoważonego

rozwoju z wykorzystaniem dla ilustracji studiów przypadków.

Kurs składa się z piętnastu jednostek. Część pierwsza, obejmująca tematy 1-5, stanowi

wprowadzenie do podstawowych wyzwań zrównoważonego rozwoju: problemu

zrównoważenia kosztów i korzyści z rozwoju gospodarczego, społecznego i ochrony

środowiska, zarówno dla ludzi, teraz, jak i dla przyszłych pokoleń. Zawiera również

omówienie genezy, definicji i typów zrównoważonego rozwoju, ewolucji pojęcia oraz jego

instytucjonalizacji. W drugiej części (tematy 6-9), nacisk położony jest na system zarządzania










zrównoważonym rozwojem, zrównoważoną produkcję i konsumpcję oraz determinanty

zrównoważonego rozwoju. Część ta zawiera przegląd kluczowych informacji na temat

gospodarczego rozwoju społeczeństw oraz konsekwencji zachowań ludzi dla środowiska

naturalnego. Zmiana klimatu i ciągły niedobór zasobów negatywnie wpływają na przyrodę,

społeczeństwa oraz ich gospodarki. Konsekwencje przekładają się zarówno na ryzyko

wzrostu globalnego ocieplenia, jak i ograniczenia dostaw wody, jakości żywności czy

położenie różnych gatunków zwierząt. Wyczerpywanie się zasobów naturalnych prowadzi do

załamania rozwoju gospodarczego, co może z kolei przyczynić się do powstawania różnego

rodzaju konfliktów społecznych. W trakcie zajęć zostaną omówione gospodarcze, polityczne

i społeczne aspekty zrównoważonego rozwoju. Zostaną także przeanalizowane różne

podejścia do zarządzania kwestiami środowiskowymi w ramach odpowiedzialności

korporacyjnej. W trzeciej części, obejmującej tematy 11-14, znajdą się studia przypadków,

pokazujące złożoność debaty na temat zrównoważonego rozwoju. W podsumowaniu zajęć

zostaną zestawione kluczowe idee i zasady porządkujące całość kursu.

Wymagania wstępne

Brak

Efekty kształcenia

1. Student zna i rozumie istotę rozwoju zrównoważonego;

2. Zna przyczyny i rozumie procesy związane z zagrożeniami środowiska

przyrodniczego;

3. Rozumie konieczność kompleksowych i interdyscyplinarnych działań na rzecz

ochrony środowiska w ramach zrównoważonego rozwoju;

4. Potrafi posługiwać się argumentami na rzecz rozwoju zrównoważonego;










5. Rozumie i potrafi poddać krytycznej ocenie alternatywne podejścia wobec

zrównoważonego rozwoju;

6. Umie scharakteryzować w ujęciu historycznym relacje między rozwojem

społeczeństw a gospodarką i przyrodą;

7. Wie, jak korzystać z różnych źródeł statystycznych (takich jak Eurostat, ICCP, UNEP)

w celu przeanalizowania i zaprezentowania skutków obecnych wzorców produkcji

i konsumpcji dla środowiska naturalnego;

8. Rozumie i potrafi krytycznie ocenić główne strategie wspierania zrównoważonego

rozwoju. Ma wiedzę na temat podstawowychzasad,koncepcji ipomysłów odnoszących

się do zrównoważonego rozwoju, służących zapewnieniu środków do budowania

systemu ochrony środowiska naturalnego.

INFORMACJE O ZAJĘCIACH W CYKLU

Strona WWW

www.socjologia.uni.lodz.pl

Treści kształcenia

1. Wyzwania zrównoważonego rozwoju. Uprzemysłowienie, wzorce konsumpcji

i produkcji, a ich konsekwencje ekologiczne dla ziemi.

2. Definiowanie zrównoważonego rozwoju. Cele, wskaźniki, wartości i praktyka.

3. Ewolucja koncepcji. Zobowiązania i traktaty dotyczące zrównoważonego rozwoju.

(kluczowe dokumenty, kluczowe wydarzenia).










4. Podstawowe koncepcje zrównoważonego rozwoju – rola państwa i rynku. Nurt

główny. Silne i słabe odmiany zrównoważenia.

5. Promowanie zrównoważonego rozwoju. Skala globalna (Agenda 21, The Future we

Want), skala regionalna(strategia PL), skala lokalna (Local Agenda 21).

6. Alternatywne perspektywy dla zrównoważonego rozwoju. Podejścia radykalne,

ekologia polityczna, ekonomia cyrkularna.

7. System zarządzania zrównoważonym rozwojem.

8. Zrównoważona produkcja i zrównoważona konsumpcja.

9. Świadomość ekologiczna, społeczeństwo obywatelskie, partycypacja oraz postawy

ekologiczne jako determinanty zrównoważonego rozwoju.

10. Ochrona bioróżnorodności i rozwój zrównoważony.

11. Energia a środowisko naturalne, gospodarka i społeczeństwo.

12. Zmiana klimatu i rozwój zrównoważony.

13. Wyzwania urbanizacji i rozwój zrównoważony.

14. Prezentacje przykładów dobrych praktyk oraz strategii stosowanych na rzecz

wspierania zrównoważonego rozwoju przygotowanych przez studentów.

15. Podsumowanie.

Metody i kryteria oceniania

W pierwszej połowie kursu student przygotowuje krótki raport na temat różnych

zagadnień związanych z problematyką zrównoważonego rozwoju, korzystając ze źródeł

statystycznych. Natomiast w drugiej połowie kursu zaprezentuje przykłady dobrych praktyk

oraz strategii stosowanych na rzecz wspierania zrównoważonego rozwoju. Przedmiot jest

zaliczany na podstawie przygotowanego przez studenta pisemnego raportu i prezentacji,

uczestnictwa w dyskusji na zajęciach oraz pozytywnego wyniku egzaminu pisemnego.










Metody dydaktyczne

Wykład konwersatoryjny, dyskusja problemowa i moderowana, analiza studium

przypadków.

Literatura

Kurs posiada własny podręcznik: Ewa Rokicka, Wojciech Woźniak, W kierunku

zrównoważonego rozwoju. Koncepcje, interpretacje, konteksty, 2016.

Integralną częścią kursu będzie również wybór tekstów z książek, czasopism i innych

publikacji, w tym także dostępnych w Internecie. Teksty i strony internetowe, szczególnie

istotne dla każdego tematu będą podane studentom przed rozpoczęciem zajęć. Teksty będą

pochodziły m.in. z następujących publikacji:

1. Mulligan, Martin. An Introduction to Sustainability: Environmental, Social and

Personal Perspectives. New York: Routledge, 2014.

2. Robertson, Margaret. Sustainability Principles and Practice. New York: Routledge,

2014

3. Klein, Naomi. This Changes Everything: Capitalism vs. the Climate. S.l.: Penguin,

2015

4. Kronenberg J., Bergier T. (red.), Wyzwania zrównoważonego rozwoju w Polsce,

Fundacja Sendzimira, Kraków 2010.

5. Zbigniew Bukowski, Zrównoważony rozwój w systemie prawa, Toruń, 2009.

6. Dobrzańska B., Dobrzański G., Kiełczewski D., 2008, Ochrona środowiska

przyrodniczego, PWN, Warszawa.










7. Godlewska-Lipowa W., Ostrowski J., 2007, Problemy współczesnej cywilizacji

i ekologii, Wyd. Uniw. Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn.

8. Graniczny M., Mizerski W., 2007, Katastrofy przyrodnicze, Wyd. PWN, Warszawa.

9. Kozłowski S., 2007, Przyszłość ekorozwoju, Wyd. KUL, Lublin.

10. Nierzwicki W., 2006, Zarządzanie środowiskowe, PWE, Warszawa.

11. Poskrobko B., Poskrobko T., 2012, Zarządzanie środowiskiem w Polsce, PWE,

Warszawa.

12. Strony internetowe organizacji rządowych, pozarządowych, ruchu obywatelskiego,

raporty i roczniki statystyki polskiej i międzynarodowej;

np. http//www.stat.gov.pl/GUS, http://ec.europa.eu/environment/pubs/studies.htm

http://ec.europa.eu/environment/pubs/studies.htm










Społeczne aspekty zrównoważonego rozwoju


Skrócony opis

Celem kursu jest poszerzenie i pogłębienie wiedzy studentów na temat problematyki

zrównoważonego rozwoju, z którą wstępnie zapoznali się podczas kursu „Wprowadzenie do

praktyki zrównoważonego rozwoju”. Celem kursu jest zapoznanie studentów z aktualnymi

definicjami pojęcia zrównoważonego rozwoju, problemami jego osiągnięcia oraz kontekstami

politycznymi, społecznymi, kulturowymi i ekonomicznymi zrównoważonego rozwoju.

Problemy poruszane w trakcie niniejszego kursu można przyporządkować do dwu głównych

tematów: zrównoważonego rozwoju w aspekcie ekologicznym i zrównoważonego rozwoju w

aspekcie społecznym. Temat pierwszy, omówiony głównie na podstawie obszernych

fragmentów książki amerykańskiego antropologa Jareda Diamonda Upadek. Dlaczego

niektóre społeczeństwa upadły, a innym się udało koncentruje się na roli, jaką odgrywają

wartości i normy oraz instytucje społeczne w formułowaniu przez społeczeństwa odpowiedzi

na wyzwania stwarzane przez wywołane i niewywołane przez człowieka zmiany

w środowisku naturalnym. W zależności od wartości, norm i instytucji organizujących ich

życie społeczne, społeczeństwa mogą dokonać różnych wyborów w obliczu wyzwań

ekologicznych, co w konsekwencji może doprowadzić albo do ich przetrwania i dalszego

rozwoju, albo do upadku. Temat drugi, zrównoważony rozwój w aspekcie społecznym, skupia

się problemie ubóstwa i narastania nierówności dochodowych i majątkowych oraz wyzwań,

jakie te zjawiska stwarzają dla rozwoju ekonomicznego oraz społecznej i politycznej

stabilności zarówno w poszczególnych krajach, jak i globalnie. W ten sposób tematyka

niniejszego kursu wpisuje się w główny nurt debat na temat współczesnych zagrożeń,

problem narastających nierówności i związanej z nim potencjalnej nierównowagi światowego

systemu ekonomicznego jest bowiem traktowany jako priorytetowy zarówno przez elity










(prezydent Stanów Zjednoczonych, szefowa Międzynarodowego Funduszu Walutowego) jak

i przez ogół społeczeństw rozwiniętych (badania wykonane przez firmę Pew Research Centre

w ramach międzynarodowych badań postaw wykazały, że w roku 2014 w Stanach

Zjednoczonych i w Europie narastanie nierówności znalazło się na czele listy „największych

zagrożeń dla świata”).

Wymagania wstępne

Ukończenie oraz uzyskaniem pozytywnej oceny na zaliczeniu końcowym kursu

„Wprowadzenie do praktyki zrównoważonego rozwoju”.

Efekty kształcenia

1. Student zna model „tragedii wspólnych zasobów” i potrafi zastosować go do

zanalizowania problemów związanych z zapewnieniem zrównoważonego rozwoju.

2. Student zna problem „dylematu więźnia” i potrafi zastosować go do zanalizowania

problemów związanych z zapewnieniem zrównoważonego rozwoju.

3. Student zna koncepcję „logiki kolektywnego działania” M. Olsona i potrafi

zastosować ją do wyjaśnienia trudności, jakie trzeba przezwyciężyć w działaniach

zmierzających do zapewnienia zrównoważonego rozwoju.

4. Student zna cechy wspólne (problem gapowicza) i jest świadomy ograniczeń trzech

ww. modeli. Student potrafi wskazać na wady i zalety trzech altenatywnych sposóbów

rozwiązywania dylematów wspólnych zasobów: odgórnych regulacji narzucanych

przez państwo, prywatyzacji i oddolnie zawieranych umów, których uczestnicy

– w oparciu o posiadaną wiedzę na temat lokalnych warunków – sami wypracowują

skuteczne narzędzia ich przestrzegania.










5. Student zna pięć czynników, mogących przyczynić się zdaniem J. Diamonda do

destrukcji społeczeństwa i potrafi użyć ich w analizie zachowań podejmowanych

przez historyczne i współczesne społeczeństwa.

6. Student potrafi wskazać na warunki sprzyjające temu, iż przedsiębiorstwa w różnych

branżach podejmują albo działania niszczące środowisko, albo działania je

ochroniające.

7. Student zna podobieństwa i różnice występujące pomiędzy pojęciami „jakości życia”

a „zrównoważonego rozwoju”. Student potrafi zintegrować te dwie odrębne

perspektywy w obrębie ramy analitycznej, jaką tworzy pojęcie „zrównoważonego

bogactwa”.

8. Student zna koncepcję „ubóstwa jako niedostatku możliwości” A. Sena i potrafi

porównać ją z koncepcją „ubóstwa dochodowego”. Student zna różnicę pomiędzy

nierównością dochodową a nierównością ekonomiczną i potrafi wskazać, jaki związek

zachodzi pomiędzy nimi.

9. Student potrafi wskazać, jaka powinna być rola państwa, a jaka wolnego rynku przy

przeciwdziałaniu ubóstwu rozumianemu jako „niedostatek możliwości”.

10. Student potrafi wskazać, w jaki sposób jednostkowe działania mogą przełożyć się na

zbiorowe wybory, które przyczyniają się albo do zrównoważonego, albo do

niezrównoważonego rozwoju społeczeństwa.


Strona WWW












1. Zarządzanie wspólnymi zasobami

2. Dlaczego niektóre społeczeństwa podejmują zgubne decyzje?

3. Przedhistoryczne przykłady rozwoju niezrównoważonego – Wyspy Wielkanocne

4. Historyczne przykłady rozwoju niezrównoważonego – cywilizacja Majów

5. Współczesne Chiny jako przykład szans na osiągnięcie rozwoju zrównoważonego

i zagrożeń stwarzanych przez rozwój niezrównoważony

6. Współczesna Australia jako przykład szans na osiągnięcie rozwoju zrównoważonego

i zagrożeń stwarzanych przez rozwój niezrównoważony

7. Wielki biznes, środowisko naturalne i zrównoważony rozwój

8. Świat jako polder – wyzwania zrównoważonego rozwoju we współczesnym świecie.

9. Zrównoważony rozwój a jakość życia.

10. Ubóstwo jako niedostatek możliwości a wyzwania zrównoważonego rozwoju.

11. Rynki, państwo i społeczne sposobności

12. Wybór społeczny a jednostkowe działania

13. Globalna nierówność majątków w XXI wieku

14. Państwo socjalne na XXI wiek

15. Wydajność ekonomiczna i zasada sprawiedliwości – wzajemne wykluczenie czy

uzupełnienie?


Frekwencja, przygotowanie prezentacji, aktywne uczestnictwo w dyskusji,

przygotowanie pisemnego eseju.










Metody dydaktyczne

Wykład konwersatoryjny, dyskusja problemowa i moderowana. Metody poszukujące

(samodzielnego uczenia się): Ćwiczeniowa, oparta na wykorzystaniu różnych źródeł wiedzy

(materiały archiwalne, teksty źródłowe, dokumenty, roczniki statystyczne, mapy, Internet itp.)

Metody poszukujące (samodzielnego uczenia się): Metoda dyskusji (referatu).

Literatura

Podobnie jak kurs „Wprowadzenie do praktyki zrównoważonego rozwoju”, niniejszy

kurs będzie korzystał z podręcznika Ewy Rokickiej i Wojciecha Woźniaka W kierunku

zrównoważonego rozwoju. Koncepcje, interpretacje, konteksty, 2016.

Integralną częścią kursu będzie również wybór tekstów z książek, czasopism i innych

publikacji. Teksty szczególnie istotne dla każdego tematu będą podane studentom przed

rozpoczęciem zajęć. Teksty będą pochodziły m.in. z następujących publikacji:

1. Amartya Sen, Rozwój i wolność, Zysk i S-ka, Poznań 2002

2. Atkinson Anthony B., Inequality, What can be done?, Mass.: HarvardUniversity Press,

Cambridge 2015

3. Bourguignon Francois, The Globalization of Inequality, Princeton University Press,

Princeton and Oxford 2015.

4. DiamondJared, Upadek: dlaczego niektóre społeczeństwa upadły, a innym się udało,

Prószyński i S-ka, Warszawa 2007

5. Ostrom Elinor, Dysponowanie wspólnymi zasobami, Oficyna Wolters Kluwer,

Warszawa 2013

6. Piketty Thomas, Kapitał w XXI wieku, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa,

2015










7. SchaeferMartina, NoltingBenjamin iIllgeLydia (2004) "Bringing together the concepts

of quality of life and sustainability", w: Wolfgang Glaetzer, Susanne von Belowi

Matthias Stoffregen (red.) Challenges for Quality of Life in the Contemporary World,

Amsterdam: Kluwer Academic Publishers, str. 33-43.










Metody badań jakości życia i rozwoju zrównoważonego


Skrócony opis

Głównym celem zajęć jest przekazanie wiedzy dotyczącej teoretycznych

i empirycznych problemów badań jakości życia i zrównoważonego rozwoju. Poruszone

zostaną zagadnienia związane z projektowaniem, realizacją i wykorzystaniem badań jakość

życia, związane z nimi dylematy metodologiczne i etyczne. Przedstawione zostaną wyniki

badań realizowanych na różnym poziomie: międzynarodowym, regionalnym, lokalnym, jak

i prowadzonych przez zespół Katedry Socjologii Ogólnej. Studenci będą mieli możliwość

zapoznać się z ogólnodostępnymi bazami danych oraz interaktywnymi narzędziami

wizualizacji. W ramach kursu dużo uwagi poświęcone zostanie umiejętnościom praktycznym:

wyszukiwaniu i krytycznej ocenie danych, interpretacji, przygotowaniu raportów

i prezentacji. Doskonalona będzie również umiejętność uczestnictwa dyskusji,

konstruktywnej krytyki oraz przygotowania podsumowań.

Wymagania wstępne

Ukończenie oraz uzyskaniem pozytywnej oceny na zaliczeniu końcowym kursu


Efekty kształcenia

1. Student posługuje się pojęciem jakości życia oraz pojęciami pokrewnymi










2. Student odtwarza informacje dotyczące badań empirycznych jakości życia zarówno na

poziomie krajowym, jak i międzynarodowych.

3. Student wskazuje i objaśnia źródła kwestii spornych w ramach analiz jakości życia,

takich jak: kwestie aksjologiczne, metodologiczne, normatywne.

4. Student posługuje się wskaźnikami społecznymi, zarówno teoretycznie, jak

i praktycznie. Przygotowuje raporty w oparciu o samodzielnie dobrane wskaźniki

społeczne.

5. Student analizuje i interpretuje wyniki badań jakości życia, zarówno w perspektywie

porównawczej, jak i dynamicznej.

6. Student wskazuje uwarunkowania kulturowe, które są istotne dla projektowania analiz

i interpretacji wyników badań jakości życia.

7. Student wykorzystuje wiedzę z zakresu teoretycznych i empirycznych analiz jakości

życia, oraz badań opartych na wskaźnikach społecznych do analizy zróżnicowania

społecznego na poziomie regionalnym, krajowym, międzynarodowym

i międzykulturowym.

8. Student posługuje się bazami danych oraz interaktywnymi narzędziami wizualizacji

danych. Jest samodzielny w poszukiwaniu i wyborze źródeł oraz metod prezentacji.


Strona WWW












1. Jakość życia – wprowadzenie, historia pojęcia, rozwój badań empirycznych,

interdyscyplinarność, spory teoretyczne

2. Modele jakości życia – globalna i dziedzinowa jakość życia, wpływ różnych czynników na

jakość życia

3-4. Jakość życia na poziomie regionalnym i lokalnym (LHDI, Urban Audit, Badania KSO)

5-6. Badania jakości życia grup wyróżnionych ze względu na różne kryteria (osoby starsze,

niepełnosprawne, dzieci)

7-8. Wskaźniki społeczne – historia, funkcje, wskaźniki w polityce społecznej

8. Badania dobrostanu społeczeństw (poziom międzynarodowy, ewolucja wskaźników,

porównania międzynarodowe, Beyond GDP)

9. Badania dobrostanu społeczeństw – warsztaty komputerowe

10-11. Wskaźniki jakości życia w Polsce i UE – Eurostat, GUS, Diagnoza Społeczna

(4 godziny)

12-13. Wskaźniki zrównoważonego rozwoju w Polsce i UE

14-15. Prezentacja prac studentów


Trzy krótkie prace pisemne, kolejno: projekt/koncepcja badań, diagnoza/raport,

strategia/ rekomendacje, prezentacja oparta na danych zastanych (przygotowana w grupie)

Metody dydaktyczne

Wykład konwersatoryjny, klasyczna metoda problemowa, metoda ćwiczeniowa,

dyskusja – metoda okrągłego stołu, pokaz










Literatura

1. Ostasiewicz W. (red.), Ocen i analiza jakości życia, Wydawnictwo Akademii

Ekonomicznej we Wrocławiu, Wrocław 2004

2. Ostasiewicz W. (red.), Metodologia pomiaru jakości życia, Wydawnictwo Akademii

Ekonomicznej we Wrocławiu, Wrocław 2002

3. Kurowska A., Wskaźniki społeczne w polityce społecznej. Historia, teoria

i zastosowanie w praktyce, DIFIN, 2011

4. Dostępne w Internecie raporty prezentujące wyniki badań jakości życia, stylem życia

np. DiagnozaSpołeczna, Eurobarometr, Euromodule,The state of the world’s children

report, HBSC, KINDL etc.

5. Rokicka E. (red.), Jakość życia mieszkańców Łodzi i jej przestrzenne zróżnicowanie,

Łódź 2013

Uzupełniająca:

1. Bańka A., Derbis R., (red.), Psychologiczne i pedagogiczne wymiary jakości życia,

wyd. Gemini, Poznań – Częstochowa 1994

2. Wybrane artykuły z czasopisma: „Psychologia Jakości Życia”, "Quality of life

research" "Social Indicators"

3. Wachowiak A. (red.), Jak żyć? wybrane problemy jakości życia, Wydawnictwo

Fundacji Humaniora, Poznań 2001










Umiejętności komunikacyjne


Skrócony opis

Celem zajęć jest dostarczenie wiedzy oraz kształtowanie umiejętności w komunikacji

interpersonalnej, zapoznanie studentów z podstawową wiedzą na temat public relations,

mediacji i negocjacji oraz przekazanie umiejętności umożliwiających wykorzystanie tej

wiedzy w praktyce.

Wymagania wstępne

Brak

Efekty kształcenia

1. Student potrafi opisać i zdefiniować pojęcia takie jak komunikacja interpersonalna,

aktywne i bierne słuchanie, parafraza, odzwierciedlanie, język ja, informacja zwrotna,

asertywność.

2. Posiada wiedzę na temat interdyscyplinarnego charakteru umiejętności

interpersonalnych, potrafi opisać proces komunikacji interpersonalnej i wskazać

bariery występujące w tym procesie.

3. Student zna i rozumie zasady grupowej pracy warsztatowej i jest świadomy znaczenia

grupy dla funkcjonowania jednostki, posiada podstawowe umiejętności

interpersonalne – aktywnego i biernego słuchania, parafrazowania, odzwierciedlania,










potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną z zakresu komunikacji interpersonalnej

w symulowanych interakcjach.

4. Student potrafi samoświadomie udzielać i przyjmować informacje zwrotne. Zna

zasady asertywnego zachowania, potrafi zastosować umiejętności w symulacjach

asertywnego komunikowania.

5. Student zna zasady komunikowania się i rozwiązywanie problemów w małych

grupach. Zna sposoby radzenia sobie z konfliktem i rozwiązywanie problemów

w małych grupach. Umie opisać i wybrać właściwe do kontekstu metody pracy

zespołowej.

6. Student zna specyfikę autoprezentacji jako procesu komunikacyjnego. Zna

podstawowe reguły autoprezentacji (technik wywierania wpływu, roli komunikacji

werbalnej i niewerbalnej, kształtowanie własnego wizerunku). Potrafi zaprojektować

prezentację multimedialną na wybrany temat i poprawnie ją zaprezentować publicznie.

7. Student potrafi zdefiniować pojęcie public relations oraz wymienić specyficzne cechy

komunikacji tego typu. Potrafi wskazać w jakich sytuacjach komunikacja tego typu

jest stosowana, wie w jakich źródłach szukać dalszych informacji dotyczących public

relations.

8. Student zna definicje, potrafi wskazać specyfikę negocjacji i mediacji jako typu

komunikacji. Umie opisać podstawowe style i sposoby prowadzenia mediacji

i negocjacji.

9. Student charakteryzuje style, strategie i techniki negocjacyjne, wskazuje i objaśnia

fazy negocjacji; potrafi znaleźć informacje potrzebne do przygotowania procesu

negocjacji.











Strona WWW



1-2. Wprowadzenie do komunikacji społecznej

Komunikacja interpersonalna, aktywne i bierne słuchanie, parafraza, odzwierciedlanie,

język ja, informacja zwrotna, asertywność.

3-6. Komunikacja interpersonalna – warsztat (2x4h)

3-4. Umiejętności komunikacyjne – wprowadzenie do efektywnego komunikowania się

5-6. Zasady asertywnej komunikacji

Integracja grupy. Zasady efektywnego komunikowania się: aktywne i bierne słuchanie,

parafrazowanie, odzwierciedlanie. Bariery komunikacyjne. Komunikowanie emocji,

komunikacja niewerbalna. Udzielanie i przyjmowanie informacji zwrotnych. Asertywność:

zasady asertywnego zachowania. Zastosowanie umiejętności w symulacjach.

7-9. Praca w grupie – warsztat (2x3h)

Komunikacja i rozwiązywanie problemów w małych grupach. Komunikacja

interpersonalna jako dynamiczny proces, interakcja i jako transakcja. Gry komunikacyjne.

Konflikty interpersonalne. Sposoby radzenia sobie z konfliktem. Komunikacja

i rozwiązywanie problemów w małych grupach. Metody pracy zespołowej. Grupa a zespół,

rodzaje grup i zespołów w organizacji.










10-12. Narzędzia i techniki autoprezentacji

Autoprezentacja jako proces komunikowania się. Analiza reguł z psychologii

społecznej. Wywieranie wpływu i manipulacja. Techniki wystąpień publicznych.

Profesjonalny dress-code kobiet i mężczyzn. Zasady komunikacji werbalnej. Wybrane taktyki

autoprezentacyjne. Czynniki wpływające na skuteczność autoprezentacji. Proces

komunikowania się aautoprezentacja. Przygotowanie profesjonalnej prezentacji

multimedialnej. Prowadzenie prezentacji publicznej.

13-15. Komunikacja instytucjonalna – PR, Mediacje & Negocjacje

13.Public relations

Narzędzia public relations. Dobór i wykorzystywanie środków komunikowania. PR

zewnętrzne i wewnętrzne. PR organizacji różnych typów. Sytuacje kryzysowe.

14. Mediacje i negocjacje – wprowadzenie

Negocjacje i mediacje – definicje. Style i sposoby prowadzenia mediacji i negocjacji.

Istota negocjacji w sferze publicznej.

15. Mediacje i negocjacje – typy i techniki

Negocjacje i mediacje – definicje. Style i sposoby prowadzenia mediacji. Istota

negocjacji w sferze publicznej.


Zajęcia warsztatowe (3-12) – autoewaluacja, pozostałe zajęcia – kolokwium z wiedzy

teoretycznej.










Metody dydaktyczne

Wykład problemowy, metoda ćwiczeniowa i projektowa, studium przypadku, warsztat

psychoedukacyjny, zadania grupowe, symulacje i debaty.

Literatura

1. Dobek-Ostrowska B., Podstawy komunikowania społecznego, Wydawnictwo Astrum,

Wrocław 2004;

2. Griffin E., Podstawy komunikacji społecznej, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

2003;

3. Alberti R., Emmons M., Asertywność, GWP, 2002;

4. Ress S., Graham R.S. (2003) Bądź sobą. Trening asertywności, Książka i wiedza,

2003;

5. Gut J., Haman W., Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy, Kontrakt,

1993;

6. Hartley P. (1997), Komunikacja w grupie, Zysk i Ska;

7. Cialdini R. B., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, GWP, Gdańsk 2009;

8. Doliński D. „Techniki wpływu społecznego”, Wyd. „Scholar”, Warszawa 2005;

9. Blein B., Sztuka prezentacji wystąpień publicznych, Wyd. Wydawnictwo RM,

Warszawa 2009;

10. Leary M., Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji, Wyd. GWP,

Gdańsk 1999;

11. Olędzki J., Tworzydło D., Public relations. Znaczenie społeczne i kierunki rozwoju,

PWN 2006 (2008);










12. Hope E. (red.), Public relations instytucjiużytecznościpublicznej, Scientific Publishing

Group, Gdańsk 2005;

13. Rządca R.A., Wujec P., Negocjacje, PWE, Warszawa 2001;

14. Mastenbroek W., Negocjowanie, PWN, Warszawa 1998.










Miejskie i regionalne planowanie


Skrócony opis

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zagadnieniem planowaniamiejskiego

i regionalnego, w kontekście koncepcji rozwojuzrównoważonego. System planowania

w samorządzie terytorialnym – zarówno na poziomie miast i gmin, jak i na poziomie

regionalnym, ma za zadanie formułowanie trafnych diagnoz rozwojowych, jak

i koordynowanie działań różnorodnych aktorów z w ujęciu długookresowym,

uwzględniającym potrzeby zarówno obecnego, jak i przyszłych pokoleń.

Poprzez analizę studiów przypadków różnorodnych przedsięwzięć planistycznych,

realizowanych w formie strategii rozwoju jednostek terytorialnych, studiów uwarunkowań

i kierunków przestrzennego zagospodarowania gmin, strategii mieszkaniowych, studiów

transportowych itp., studenci zdobędą wiedzę na temat przesłanek i uwarunkowań planowania

w samorządzie, przebiegu procesu planistycznego, różnic w planowaniu na poziomie

lokalnym i regionalnym, oraz specyfiki różnych dokumentów planistycznych

(obligatoryjnych i fakultatywnych). Studenci po ukończeniu kursu będą też wyposażeni

w zdolność krytycznej oceny działań planistycznych, będą potrafili samodzielnie realizować

proces planistyczny (od diagnozy, poprzez formułowanie celów planistycznych, do doboru

narzędzi ich realizacji), jak również zostanie im zasygnalizowana konieczność integrowania

przedsięwzięć planistycznych.










Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza na temat struktury i zasad funkcjonowania polskiego samorządu

terytorialnego. Ukończenie oraz uzyskanie pozytywnej oceny na zaliczeniu końcowym kursu


Efekty kształcenia

1. Student potrafi wskazać przesłanki planowania w samorządzie terytorialnym i potrafi

wskazać obligatoryjne i fakultatywne narzędzia planistyczne, stosowane przez gminy

(w tym miasta), powiaty i regiony, wynikające z podstawowych regulacji prawnych

z zakresu planowania przestrzennego i społeczno-gospodarczego

2. Student posiada wiedzę o głównych wskaźnikach pozwalających identyfikować

i diagnozować podstawowe zasoby i potrzeby przestrzeni i zamieszkujących ją ludzi,

w kontekście zasad zrównoważonego rozwoju

3. Student potrafi realizować każdy z etapów planowania w jednostce samorządu

terytorialnego, od diagnozy, poprzez formułowanie celów planistycznych, do doboru

narzędzi ich realizacji

4. Student zdaje sobie sprawę z wyzwań współczesnych procesów urbanizacji

w kontekście lokalnym i ponadlokalnym, w tym przede wszystkim dostrzega

konieczność integrowania działań planistycznych w ujęciu horyzontalnym

(współpraca wielu jednostek terytorialnych np. w ramach obszar metropolitalnego),

wertykalnym (współpraca podmiotów rządowych i samorządowych różnych szczebli),

oraz sektorowym (zintegrowane działania planistyczne w sektorze publicznym

prywatnym i obywatelskim)

5. Student potrafi przygotować i zaplanować promocję działań interwencyjnych oraz

wykorzystywać narzędzia partycypacyjne, wykorzystywane w relacjach z różnymi

interesariuszami procesu planistycznego.











Strona WWW



Treści wykładów:

1. Uzasadnienie dla planowania w jednostkach terytorialnych w kontekście

zrównoważonego rozwoju:

a. Przesłanki i formy interwencjonizmu sektora publicznego w procesy

społeczno-gospodarcze (1 h)

b. Urbanizacja i jej fazy we współczesnym świecie jako przesłanka dla

aktywnego planowania rozwoju (1 h)

c. Nierówności regionalne – w ujęciu teoretycznym i w odniesieniu do polityki

regionalnej (1 h)

d. Uwarunkowania procesów planistycznych w świetle prawa europejskiego

(Europejska Perspektywa Rozwoju Przestrzennego, Zielona Księga w sprawie

spójności terytorialnej, Karta Lipskana rzecz zrównoważonego rozwoju miast

europejskich, Agenda Europa 2020) (1 h)

2. System planowania w Polsce:

a. Dokumenty planistyczne szczebla krajowego (Koncepcja Przestrzennego

Zagospodarowania Kraju, Długookresowa i średniookresowa strategia rozwoju

kraju, strategie zintegrowane i sektorowe, strategie ponadregionalne) (1 h)










b. Dokumenty planistyczne szczebla regionalnego (strategie rozwoju

województw, plany zagospodarowania przestrzennego województw, plany

i strategie rozwoju obszarów metropolitalnych) (1 h)

c. Dokumenty planistyczne szczebla lokalnego (studia uwarunkowań i kierunków

zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowe plany zagospodarowania

przestrzennego, strategie rozwoju gmin, lokalne programy rewitalizacji,

strategie rozwiązywania problemów społecznych, wieloletnie programy

gospodarowania mieszkaniowym zasobem gmin, plany mobilności, itp.) (1 h)

d. Planowanie zintegrowane – przesłanki stosowanie i istota podejścia (1h)

3. Planowanie rozwoju miast i regionów – charakterystyka procesu:

a. Etapy planowania (od diagnozy do wdrożenia) (1 h)

b. Sposoby budowania diagnozy na potrzeby planowania, metody diagnozowania

społeczno-gospodarczego jednostek terytorialnych (2 h)

c. Podstawowe zasady formułowania celów rozwojowych (1 h)

d. Monitoring i ewaluacja w planowaniu (1 h)

4. Partycypacja w planowaniu – od informowania i komunikacji po rzeczywiste

uczestnictwo i budowanie relacji z interesariuszami (2 h)

Treści ćwiczeń:

1. Zaprezentowanie celu ćwiczeń i podział na grupy (2h)

2. Zaprezentowanie systemu planowania w wybranej jednostce terytorialnej (prezentacja

i dyskusja grupowa) – grupy uzasadniają wybór miasta lub innej jednostki

terytorialnej do analizy, prezentują efekt przeglądu materiałów zastanych oraz

przedstawiają listę obowiązujących w niej dokumentów planistycznych, kluczowych

w opinii grupy (4h)










3. Analiza komplementarności działań planistycznych w wybranej jednostce terytorialnej

(analiza porównawcza i dyskusja) – uczestnicy zajęć prezentują w grupach efekt

krytycznej oceny systemu planowania w wybranej jednostce terytorialnej, przede

wszystkim pod kątem ich wzajemnej komplementarności oraz spójności z potrzebami

zidentyfikowanych interesariuszy (4h)

4. Przedstawienie propozycji usprawnień w systemie planowania (prezentacja i dyskusja)

– uczestnicy zajęć przedstawiają wypracowane w grupach propozycje eliminacji

niedoskonałości zidentyfikowanych w systemie planowania wybranej jednostki

terytorialnej (np. w formie aktualizacji strategii rozwoju lub zapisów studium

uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego)oraz wyeksponowania

działań zidentyfikowanych jako pozytywne, w formie dobrych praktyk (4h)

5. Podsumowanie ćwiczeń, test na zakończenie zajęć (1h)


1. Obecność na zajęciach (dozwolone max. 3 nieobecności)

2. Ocena wystąpień publicznych – średnia oceny 3 prezentacji:

a. System planowania w mieście X

b. Ocena systemu planowania w mieście X

c. Propozycja usprawnień i dobre praktyki planowania z miasta X

3. Ocena pracy pisemnej – przygotowanego przez grupę raportu z pracy, zawierającego:

a. Opis systemu planowania w mieście X

b. Ocenę systemu planowania w mieście X

c. Propozycja usprawnień i dobre praktyki planowania z miasta X










4. Ocena testu, składającego się z 15 pytań jednokrotnego wyboru

a) Ocena końcowa: średnia ocen z pkt. 2, 3 oraz 4.

Metody dydaktyczne

Metody podające: wykład i problemowy

Metody ćwiczeniowo-praktyczne: metoda projektu, studium przypadku, prezentacja

Literatura

1. Gaczek, W.M., Zarządzanie w gospodarce przestrzennej, Oficyna Wydawnicza Branta,

Bydgoszcz-Poznań 2003

2. Nowakowska, A. EkoMiasto#Gospodarka, Wydawnictwo UŁ, Łódź 2016

3. Przygodzki, Z., EkoMiasto#Zarządzanie, Wydawnictwo UŁ, Łódź 2016

4. Markowski T., Zarządzanie rozwojem miast, Wydawnictwo Naukowe PWN,

Warszawa 1999

5. Chmielewski J, Urbanistyka i planowanie przestrzenne, UW, Warszawa 2005

6. Niewiadomski Z., Planowanie przestrzenne zarys systemu, Wydawnictwo Prawnicze

Lexis Nexis, Warszawa 2002

7. Słodczyk, J., Historia planowania i budowy miast, Wyd. Uniwersytetu Opolskiego,

Opole 2012

8. Korzeniak G. (red.), Zintegrowane planowanie rozwoju miast, Instytut Rozwoju Miast,

Kraków 2011










Społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR) – społeczne i ekologiczne

aspekty prowadzenia działalności gospodarczej


Skrócony opis

Celem kursu jest zapoznanie studentów z pojęciem Społeczna odpowiedzialność

biznesu (Corporate Social Responsibility – CSR). W ramach zajęć studenci zapoznają się

z podstawowymi zagadnieniami wiążącymi się ze społeczną odpowiedzialnością biznesu,

uzyskają wiedzę na temat kluczowych norm, zasad i obszarów, a także nabędą kompetencje

niezbędne do wyznaczana i prowadzenia polityki podmiotu zgodnie z społeczną

odpowiedzialnością biznesu.

Wymagania wstępne

Ukończenie oraz uzyskanie pozytywnej oceny na zaliczeniu końcowym kursu

„Wprowadzenie do praktyki zrównoważonego rozwoju”

Efekty kształcenia

1. Student definiuje koncepcje społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR)

2. Student odtwarza ideę rozwoju społecznej odpowiedzialności biznesu

3. Student wskazuje normy i standardy dotyczące CSR

4. Student zna narzędzia wykorzystywane w CSR oraz obszary ich zastosowań

5. Student ocenia i analizuje praktyki CSR










6. Student rozpoznaje dylematy i wyzwania związane z CSR

7. Student jest wrażliwy na problemy społeczne o zasięgu lokalnym, regionalnym

i globalnym

8. Student rozumie CSR jako strategię zarządzania i potrafi odnieść CSR do różnych

obszarów: klientów, pracowników, dostawców, kontrahentów, społeczności lokalnej


Strona WWW



1. Społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR) – wprowadzenie (rozwój idei, definicje,

obszary kluczowe)

2. CSR jako strategia zarządzania

3. Normy i standardy CSR

4. Wytyczne, dyrektywy, normy międzynarodowe (ISO 26 000)

5. Narzędzia CSR (marketing społeczny, marketing zaangażowany społecznie, programy

etyczne, eko-znakowanie, znakowanie społeczne, inwestycje odpowiedzialne

społeczne i inne)

6. Obszary CSR – pracownicy

7. Obszary – społeczność lokalna

8. Obszary – klienci i partnerzy biznesowi










9. CSR w wymiarze globalnym

10. Współczesne wyzwania i dylematy CSR

11. Etyka CSR

12. Postawy wobec CSR w Polsce. Perspektywy rozwoju.

13. 13-15 studia przypadków


Frekwencja, przygotowanie prezentacji, aktywne uczestnictwo w dyskusji

Metody dydaktyczne

Metody podające: wykład konwersatoryjny

Metody poszukujące: dyskusja, studium przypadku, seminarium, referat

Literatura

1. Adamczyk J.,Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw. Teoria i praktyka. PWE,

Warszawa 2009

2. Bonikowska M., Grewiński M. (red.).Usługi społeczne odpowiedzialnego biznesu.

Wyższa Szkoła Pedagogiczna, Warszawa 2011

3. Ćwik N., Grzybek M., Saracyn B. 15 polskich przykładów społecznej

odpowiedzialności biznesu. Forum Odpowiedzialnego Biznesu, Warszawa 2012

4. Jonker J., Rudnicka A., Reichel J.,Nowe horyzonty. Przewodnik po społecznej

odpowiedzialności i rozwoju zrównoważonym. CSR Impact i ODE Źródła, Łódź 2011










5. Kuraszko I., Augustyniak S. 15 polskich przykładów społecznej odpowiedzialności

biznesu. Forum Odpowiedzialnego Biznesu, Warszawa 2009

6. Laszlo, C.,Firma zrównoważonego rozwoju, Wydawnictwo Studio Emka, Warszawa

2008

7. Maison D., Wasilewski P.,Propaganda dobrych serc czyli rzecz o reklamie społecznej,

Agencja Wasilewski, Kraków 2002

8. Paliwoda-Matiolańska A.,Odpowiedzialność Społeczna w Procesie Zarządzania

Przedsiębiorstwem, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2009

9. Żemigała M., Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa. Budowanie zdrowej,

efektywnej organizacji, Wolters Kluwer, Warszawa 2007

10. raporty dotyczące CSR w Polsce (np. Raporty odpowiedzialnego biznes w Polsce

Forum Odpowiedzialnego Biznesu; Ocena stanu wdrażania standardów społecznej

odpowiedzialności biznesu)










Wieloraka analiza korespondencji i analiza skupień z wykorzystaniem

programu SPAD


Skrócony opis

Celem kursu jest zapoznanie studentów z zastosowaniem Wielowymiarowej Analizy

Korespondencji w badaniach socjologicznych przy użyciu programu SPAD. WAK jest metodą

stosowaną do analizy danych pochodzących z sondaży upowszechnioną w socjologii przez

Pierre’a Bourdieu (Dystynkcja). Kurs będzie miał charakter praktyczny i przybierze formę

ćwiczeń informatycznych. Każdy z tematów zostanie najpierw omówiony w formie wykładu

(wspomaganego prezentacją w PowerPoincie), a w następnym tygodniu przećwiczony

praktycznie przez studentów. Zaliczenie kursu będzie wiązało się z wykonaniem wszystkich

przewidzianych w sylabusie ćwiczeń praktycznych.

Wymagania wstępne

Brak

Efekty kształcenia

1. Student wie, czym jest WAK. Student wie, jak używać WAK w badaniach

socjologicznych. Student także wie, jak posługiwać się programem SPAD do

wykonywania WAK w kontekście badań społecznych.










2. Student umie używać WAK w badaniach socjologicznych. Student potrafi używać

specjalistycznego oprogramowania SPAD w celu przeprowadzenia WAK w badaniach

społecznych.

3. Student jest świadomy możliwości i ograniczeń stwarzanych przez wykorzystywanie

WAK i używanie programu SPAD w badaniach społecznych.


Strona WWW



1. Zajęcia organizacyjne

2. Wprowadzenie do WAK (I)

3. Wprowadzenie do WAK (II)

4. Geometria chmury punktów (I)

5. Geomteria chmury punktów (II)

6. Metoda WAK (I)

7. Metoda WAK (II)

8. Metoda WAK (III)

9. Ustrukturyzowana Analiza Danych (I)

10. Ustrukturyzowana Analiza Danych (II)

11. Ustrukturyzowana Analiza Danych (III)










12. Indukcyjna Analiza Danych (I)

13. Indukcyjna Analiza Danych (II)

14. Indukcyjna Analiza Danych (III)

15. Badania społeczne z zastosowaniem WAK


Obecność, wykonanie wszystkich ćwiczeń komputerowych przewidzianych

w programie.

Metody dydaktyczne

Metody poszukujące (samodzielnego uczenia się): metoda ćwiczeniowa, metoda

laboratoryjna.

Literatura

Kurs posiada własny podręcznik: Tomasz Drabowicz, Marta Petelewicz, Jakość życia

– globalnie i lokalnie. Pomiar i wizualizacja, 2016.

Kurs będzie też bazował na następujących materiałach:

1. B. Le Roux i H. Rouanet, Multiple Correspondence Analysis, Sage, London 2010

2. J. Górniak, Zastosowanie analizy korespondencji w badaniach społecznych

i marketingowych, ASK: Społeczeństwo, Badania, Metody 9: 115-136, 2000

3. Johs. HjellbrekkeThe Norwegian Field of Power Anno 2000, European Societies

Vol. 9, Issue 2, pp. 245-273, 2007










Praktyki studenckie


Skrócony opis

Student zobowiązany jest pogłębić swoją wiedzę, umiejętności i kompetencje

społeczne o doświadczenia i naukę związaną z realizacją praktyk. Efekty kształcenia osiągane

w ten sposób są istotne z punktu widzenia pełnienia w przyszłości określonych funkcji

w podmiotach gospodarczych, instytucjach publicznych lub organizacjach. Celem praktyk jest

także wzmacnianie efektów kształcenia poprzez praktyczne zastosowanie i weryfikację

wiedzy zdobytej przez studentów w trakcie zajęć modułowych.

Wymagania wstępne

Brak

Efekty kształcenia

W zakresie wiedzy student:

1. otrzymuje podstawowe informacje o placówce, w której podejmuje praktykę

2. zapoznaje się z oczekiwaniami wobec pracownika na danym stanowisku

3. zapoznaje się z niektórymi prawami pracowniczymi

W zakresie umiejętności:

1. potrafi wykonać podstawowe zadania zlecane przez pracodawcę










W zakresie postaw (kompetencji społecznych):

1. zdobywa pierwsze doświadczenie zawodowe

2. sprawdza swoje kompetencje i predyspozycje do pracy na określonym stanowisku

3. powinien nauczyć się aktywnego i konstruktywnego podejmowania ról zawodowych

4. radzi sobie w sytuacjach nietypowych, w warunkach konfliktu i kooperacji


Strona WWW



Przebieg praktyk: w zależności od oczekiwań placówki, do której udaje się student;

wskazane jest przekazanie przez pracodawcę listy obowiązków, które ma realizować student

w czasie praktyk; student nie powinien być obciążany zadaniami wykraczającymi poza jego

umiejętności i czas, którym dysponuje do odbycia praktyk.Regulamin praktyk studenckich na

Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym kierunki ekonomiczne i Socjologia znajduje się na

stronie internetowej:

http://www.eksoc.uni.lodz.pl/wgrane_pliki/regulamin_praktyk _zawodowych -2015.pdf


Zaliczenie na podstawie wymaganej dokumentacji poświadczającej ich odbycie,

autoewaluacji i uzyskanych opinii.










Informacje dodatkowe

Studenta obowiązuje 120-godzinny wymiar praktyk. Równolegle z praktykami

odbywają się zajęcia „Studia przypadków zrównoważonego rozwoju” oraz seminarium

licencjackie. Takie połączenie przedmiotów składających się na moduł powinno dać efekt

synergii, który w tym przypadku oznacza uzyskiwanie zwielokrotnionych korzyści w procesie

przygotowywania pracy licencjackiej.










Studia przypadków zrównoważonego rozwoju


Skrócony opis

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z metodami i technikami gromadzenia

i analizy danych na potrzeby badań typu case studies i action research a następnie

umożliwienie im wykorzystania poznanej wiedzy w praktyce, tj. podczas opracowania

i analizy konkretnych studiów przypadków związanych z działalnością biznesowych,

pozarządowych i samorządowych partnerów Katedry Socjologii Ogólnej.

Wymagania wstępne

Zaliczenie wcześniejszych kursów z modułu „Zrównoważony rozwój w praktyce

– pomiar, ewaluacja i zarządzanie” oraz zajęć „Metody badań jakości życia i rozwoju

zrównoważonego”.

Efekty kształcenia

1. Student posiada wiedzę z zakresu metodologii studiów przypadków i action research.

2. Student zna techniki badawcze i przykłady prowadzonych przy wykorzystaniu tych

podejść badań.

3. Student potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu metodologii w aplikacjach

praktycznych.










4. Student potrafi opracować koncepcję badawczą, dobrać techniki i zaprojektować

narzędzia badawcze, a także zaplanować i wdrożyć procedury realizacji i gromadzenia

danych.

5. Student umie opracować zgromadzone dane i zaprezentować wyniki podczas

seminarium. Student potrafi w sposób konstruktywny funkcjonować w grupie

zadaniowej realizującej projekt badawczy, i współpracować z jej członkami.

6. Student potrafi w sposób kompetentny uczestniczyć we wszystkich etapach projektu

badawczego.


Strona WWW



1-5. Wprowadzenie do metodologii studiów przypadków i socjologii zaangażowanej (action

research) – 10h

Metody i techniki gromadzenia i analizy danych na potrzeby badań case studies.

Analiza wybranych obecnych w literaturze naukowej przykładów tego typu badań. Badania

action research i socjologia zaangażowana – metodologia i przykłady badań. Planowanie

zrównoważonego rozwoju – studium przypadku na poziomie lokalnym i metoda ISIS

(Indicators, Systems, Innovations, Strategy).

6-15. Analiza wybranych studiów przypadków – 20h










Praktyczne wykorzystanie poznanych technik i umiejętności na potrzeby studiów

przypadków wybranych i opracowanych przy współpracy biznesowych, pozarządowych

i samorządowych partnerów Katedry Socjologii Ogólnej. Zajęcia będę poświęcone

warsztatowej pracy nad danymi zgromadzonymi podczas analizy danych zastanych, badań

terenowych, wizyt w instytucjach partnerskich, a także pracy nad raportami i prezentacją

wyników.


Przygotowanie prezentacji/ projektu z zakresu analizy studium przypadku/action

research dotyczącego problematyki zrównoważonego rozwoju.

Metody dydaktyczne

Metoda ćwiczeniowo – praktyczne i poszukujące: projektowa, studium przypadku,

zadania grupowe, symulacje i debaty.

Literatura

1. Evans R. Case Study Method in Sustainability Research, w: A. Franklin, P. Blyton,

Researching Sustainability. A Guide to Social Science Methods, Practice and

Engagement, Earthscan: New York, London, 2011

2. Flyvbjerg B. Five Misunderstandings about Case Study Research. Corrected,

w: M. Savin-Baden & C. H. Major, eds., Qualitative Research: The Essential Guide to

Theory and Practice, London & New York: Routledge, 2013

3. Maliszewska K. Wykorzystanie metody ISIS w edukacji dla zrównoważonego

rozwoju, w: T. Bergier, J. Kronenberg, Zrównoważony rozwój. Zastosowania,

Kraków: FundacjaSendzimira, 2011.










4. Maliszewska K. Zastosowanie zrównoważonego rozwoju: narzędzia i studia

przypadku, w: T. Bergier, J. Kronenberg, Zrównoważony rozwój. Zastosowania,

Rozwójlokalny, Wrocław: FundacjaSendzimira, 2010.

5. Reason P. & Bradbury H. Handbook of Action Research, 2nd Edition. London

&Thousands Oaks & New Delhi: Sage, 2007.

6. Tsang E. Generalizing from Research Findings: The Merits of Case Studies.

International Journal of Management Reviews. vol. 16, issue 4., 2013.

7. Yin Robert. 2013. Case Study Research: Design and Methods (Applied Social

Research Methods), London &Thousands Oaks & New Delhi: Sage, 2013.










Seminarium licencjackie


Skrócony opis

Celem zajęć jest przygotowanie praclicencjackich, głównie o tematyce obejmującej

zagadnienia związane zezrównoważonym rozwojem, jego rozumieniem, opisem działań na

jego rzecz,opisem i analizą dobrych i złych praktyk. Podstawą opracowań empirycznych są

badania własne prowadzone z zastosowaniem różnych jakościowych i ilościowych technik

zbierania i opracowywania danych (wywiady kwestionariuszowe, swobodne, ankiety)

oraz analiza danych zastanych (np. udostępniane bazy danych).

Wymagania wstępne

Student powinien mieć opanowaną wiedzę z zakresu metodologii nauk społecznych

oraz metod i technik badań socjologicznych.

Efekty kształcenia

Wiedza:

Seminarium pogłębia wiedzę studentów na temat formułowania problematyki

badawczej, wyboru ramy teoretycznej, przeprowadzania badań, a także opracowania

zebranego materiału empirycznego, to jest metod analizy materiału empirycznego

i interpretacji wyników.

W wyniku dyskusji nad projektami prowadzonej z promotorem i członkami grupy

seminaryjnej oraz przeczytanych lektur student zdobywa pogłębioną wiedzą na temat

wybranych metod i technik badań społecznych, ich ograniczeń i specyfiki i obszarów










zastosowania, jest świadomy znaczenia refleksyjnego i krytycznego podejścia do wyników

badań społecznych, analiz i procedur badawczych; wie, jak zaplanować i zrealizować złożone

ilościowe i jakościowe badania empiryczne, ma świadomość konsekwencji metodologicznych

wyborów; posiada zaawansowaną, stosowalną w praktyce wiedzę na temat opisu

i wnioskowania statystycznego; ma wiedzę na temat badań socjologicznych odnoszących się

do wybranych obszarów rzeczywistości społecznej lub wybranych subdyscyplin. Jest

refleksyjny i krytyczny wobec problemu zrównoważonego rozwoju.

Umiejętności:

Student potrafi przygotować własną koncepcję pracy, przedstawić argumenty

uzasadniające wybór problematyki, a w przypadku prac empirycznych przedstawić projekt

badań własnych, a następnie zrealizować badania; potrafi dobrać i zastosować odpowiednie

metody i techniki badawcze w celu przeprowadzenia analizy konkretnego problemu

społecznego, potrafi zaplanować i zrealizować badanie społeczne przy użyciu

zaawansowanych ilościowych i jakościowych metod i technik badań socjologicznych; potrafi

na podstawie posiadanej wiedzy sformułować i uzasadnić strategię działania w celu

rozwiązania konkretnych problemów społecznych ( w skali mikro i makro).

Kompetencje Społeczne (postawy):

Student posiada następujące kompetencje: potrafi gromadzić, wyszukiwać,

systematyzować, a także krytycznie oceniać informacje na temat zjawisk społecznych, potrafi

argumentować stawiane tezy posługując się dowodami naukowymi, umie uzasadnić wybór

źródeł, jest otwarty/a na różne perspektywy teoretyczne i metodologiczne badań społecznych,

bierze odpowiedzialność za projektowane i wykonane zadania.











Strona WWW



1. Zapoznanie studentów z metodologią pisania pracy licencjackiej.

2. Ustalenie tematów prac.

3. Opracowanie przez studentów bibliografii i kontekstu teoretyczno-literaturowego

podjętej problematyki.

4. Przygotowanie i prezentacja opracowanych koncepcji badawczych.

5. Przygotowanie i prezentacja narzędzi badawczych .

6. Przygotowanie i prezentacja opracowanych przez studentów części empirycznych

prac.

7. Złożenie pracy licencjackiej


Ocena z przedmiotu opiera się na systematycznej kontroli postępów i efektów pracy

studenta nad: zebraniem literatury przedmiotu, opracowaniem części literaturowej pracy,

koncepcji badań, narzędzi badawczych, zbieraniem materiału empirycznego oraz

opracowaniem i analizą zebranego materiału.

Podstawą zaliczenia seminarium w semestrze zimowym jest opracowanie części

literaturowej pracy oraz koncepcji badań własnych, a w semestrze letnim złożenie

kompletnej, sprawdzonej w systemie antyplagiatowym wersji pracy.










Metody dydaktyczne

Metoda dyskusji seminaryjnej oraz referaty (prezentacje Power Point).

Literatura

Wybrane pozycje literatury z zakresu zrównoważonego rozwoju oraz problematyki

poszczególnych prac.

moduŁ specjalizacyjny zrÓwnowaŻony rozwÓj w...

Documents