& b c ..ΡΕ-.œ œ œ œ œ .œ œ œ œ œ w .˙

œ œΆ σε

& bΡΕ- ΝΤΟ+5

œ œ œ œ œ œ œ œπλέ ον φω νή μου τον α

ΦΑ+ ΝΤΟ+

œ œ œ œ œ œ œ œνέ με λο στί χο το με

ΦΑ+ ΝΤΟ+

œ œ œ œ œ œ œ œθύ σι σου δέ σε καιτη

ΛΑ-ΝΤΟ+

œ œ œ œ œ œ œ œφλό γα σουκρά τα σφί ξε

& bΡΕ- ΝΤΟ+9

œ œ œ œ œ œ œ œτώ ρα ζευ γά ρια τηνη

ΦΑ+ ΝΤΟ+

œ œ œ œ œ œ œ œχώ με τον ή χο στρώσε

ΦΑ+ ΝΤΟ+

œ œ œ œ œ œ œ œστέ ρεο το βή μα στράταν

ΣΟΛ-

œ œ œ œ œ Œί σια περ πά τα

Ó Œ œ œ

& bΦΑ+ΣΟΛ-13 Ó Œ œ œ

Με γα

œ œ œ œ œœ œ œ œœ œ œ ŒΣΙb+ ΦΑ+œ œ œ œ œ œ œ

œλό φω νος ύ μνος στο φα

ΣΟΛ- ΡΕ-

œ œ œ œ œ œ œ œρίτου ας σε πά ρει που ζη

& b ..ΝΤΟ+ ΛΑ-16

œ œ œ œ œ œ œ œτά δε ξιω σύ νη και κα

ΣΟΛ-

.˙ œ œλό χα λί

ΡΕ- 1- 2 - 3 volta Fine

œ œ .˙νά ρι

& b19 4 volta

Ó Œ œ œΓια τίε

ΦΑ+ ΝΤΟ+

œ œ œ œ œ œ œσείς εί στε ξέ νοι κιό σα

ΡΕ- ΛΑ-

œ œ œ œ œ œ œβά γιαανκρα τά τε του τη

ΦΑ+ ΝΤΟ+

œ œ œ œ œ œ œ œγη δεν πουλιέ ται δεντης

ΡΕ- ΛΑ-

œ œ œ œ œ œ œγί νεστεφί λοι η πα

& bΡΕ-24

œ œ œ œ œ œ œ œτρί δα είναι μά να κιέχει

ΛΑ- ΡΕ-

œ œ œ œ œ œœ

μνή μη θυ μά ται απ' τον

ΦΑ+ ΝΤΟ+

œ œ œ œ œ œ œ œά γιο της κόρ φο πιαβυ

ΡΕ- ΛΑ-

œ œ œ œ œ œ œζά ξα νε χεί λη κιη γλυ

& bΡΕ-28

œ œ œ œ œ œ œ œκειά μας η Κύπρος ή ταν

ΛΑ- ΡΕ-

œ œ œ œ œ œœ

εί ναι θα μέ νει για τα

ΦΑ+

œ œ œ œ œ œ œ œτέ κνα της μά να μα για

ΛΑ+ D.C. al Fineœ# œ œ œ œ œσας πά ντα ξέ νη

ΛΟΓΑΡΙΑΣΑΤΕ ΛΑΘΟΣ

Μουσική: Μ. Χριστοδουλίδη Στίχοι: Θεοδόση Πιερίδη

1. Άσε πλέον φωνή μου τον ανέμελο στίχο το μεθύσι σου δέσε και τη φλόγα σου κράτα. Σφίξε τώρα, ζευγάρια, την ηχώ με τον ήχο στρώσε στέρεο το βήμα, στράταν ίσια περπάτα. Μεγαλόφωνος ύμνος στο φαρί του ας σε πάρει που ζητά δεξιωσύνη και καλό χαλινάρι.

3. Όχι, εσάς δεν σας θέλει τούτη η γη, δε σας ξέρει! Όλα εδώ είναι δικά μας!Τι απ' το κάθε λιθάρι απ' το χώμα, απ' το δέντρο, το νερό και τ' αγέρι το κορμί μας μια στάλα για να γίνει έχει πάρει. Η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ' τον καθένα. Όλα εδώ είναι δικά μας - μα για σας όλα ξένα!

4. Γιατί εσείς είστε ξένοι. Κι όσα βάγια αν κρατάτε τούτη η γη δεν πουλιέται, δεν της γίνεστε φίλοι! Η πατρίδα είναι μάνα κι έχει μνήμη - θυμάται απ' τον άγιο της κόρφο ποιά βυζάξανε χείλη. Κι η γλυκειά μας η Κύπρος ήταν, είναι, θα μένει για τα τέκνα της μάνα- μα για σας πάντα ξένη.

5. Λογαριάσατε λάθος με το νου σας, εμπόροι, δε μετριέται πατρίδα, λευτεριά με τον πήχυ! Κι αν μικρός είν ο τόπος και το θέλει και μπόρει τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι. Τούτη η δίψα δε σβύνει, τούτη η μάχη δεν παύει, χίλια χρόνια αν περάσουν, δεν πεθαίνουμε σκλάβοι.

2. Κι ας μην πουν πως τραγούδι σαν κι αυτό δεν ταιριάζει τέτοια σκοτεινή ώρα που τα στήθεια σου πνίγει. Λέω εκείνο που μένει και που μόνο θ' αλλάζει στο καλύτερο πάντα, σαν η αγκούσα θα φύγει. Γιατί αυτοί θε να φύγουν! Πες πως κιόλας κινάνε... Μα όλα τ' άλλα θα μείνουν και δικά μας θε νάναι.

Eπεξεργασία: Μ. Παύλου