lezers van stavast, meet up 03 5 november 2015
TRANSCRIPT
Vandaag praten we over de volgende zin
Old Iron Head, the leader, warbled-on about a time when the land and the buffalo was everyone’s - meant to be shared
Vrije vertaling
Old Iron Head, de leider, bleef doorzeveren over een tijd toen het land en de buffels van iedereen waren - bedoeld om te delen.
Jaarthema’s van de bibliotheek sinds 2004
2004-2005 - Waarom IK een probleem werd voor ONS
2005-2006 - Verlos ons … / Geef ons …
2006-2007 - Ontnuchteringsjaren
2007-2008 - Onmetelijke kwaliteit
2008-2009 - De latten verleggen
Vervolg jaarthema’s
2009-2010 - Herlevend burgerschap
2010-2011 - Tijd voor een nieuwe lente
2011-2012 - Who’s in control?
2012-2013 - Echte waarde(n)
2013-2014 - Oefenen voor een andere tijd
2014-2015 - Oefenen IN een andere tijd
Jaarthema 2015-2016
Hebben we nog niet
Denken hierover na met Bibliotheek Den Bosch
Hebben een hoofdthema te pakken, maar nog geen titel
En die is erg belangrijk
Raakt aan veel boeken van onze literatuurlijst
Jullie mogen vanavond meedenken
Een kapstok, of een mes
Een jaarthema is een manier om een jaar lang naar de samenleving te kijken
Een kapstok waaraan je van alles kunt ophangen
Lezingen, tentoonstellingen, literatuurlijstjes, workshops, debatten e.d.
Zo’n jaarthema en/of titel begint ...
Met een ingeving
Vaak terloops
Met een woord, een zin, een filmpje, iets op straat, in een gesprek, een ontmoeting, een kunstwerk …
Een liedje
Een bijzonder liedje
The Rose of Roscrae
Een cd die in april uitkwam
Pas leerde waarderen in mei
Continue gedraaid in juni en juli
En daar ergens sprong er een liedje uit
Een zin
Johnny Dutton
De held van de cd
Een Ierse jongen, rond 1880
Wordt verliefd op Rose, woonachtig in Roscrea
Vader ziet de liaison niet zitten
En slaat hem verrot
Dus gaat Johnny naar The States
Johnny Dutton wordt ....
Cowboy
Outlaw
Gokker / Johnny Behind-the-Deuce
Circusact, bokser / Irish Johnny
Weldoener
Echtgenoot
Gescheiden man
The Frontier
Johnny Dutton - denkt terug aan vroeger toen hij ‘een kid’ was. Een koeienhoeder, cowboy
Aan een gebeurtenis van 70 jaar geleden
Op een ranch in West Texas, eind van de 19e eeuw
Charlie Goodnight, cattlerancher (-->)
Iron Head, opperhoofd van de Comanches
Old Shakespeare, een paard
The last running
Old Charlie Goodnight stood out on his porch on an isolated West-Texas ranch.
Out in the yard were nine mounted ol’ warriors - reservation Comanches.
They were chattering in broken Spanish/Comanche and Charlie laughed at their Indian cunning.
They wanted a buffalo from Charlie’s private herd, they earned for one last buffalo running
Now Old Iron Head, the leader, warbled-on about a time when the land and the buffalo was everyone’s - meant to be shared.
Before the white man, the Iron Horse, and the barbed wire - so the Comanches figured one gifted buffalo was fair.
Charlie kept fourteen head on a far hill, so he could gaze at ‘em - as he drank whiskey in the evenings.
Charlie’s favorite was old Shakespeare, a horse killing bull, but the beast had a spirit Charlie truly believed in
Now back in the time of blood and confusion, the Comanches were the fiercest of mounted tribes.
But smallpox, syphilis, and whiskey had scoured their numbers and eroded their pride.
Now in beat-up old Stetsons and calico shirts they smoked and waited in the shade of a Mesquite stand.
And finally Charlie relented and yelled, “All right, ye red bastards - take one for the old days and civilization be damned!”
Then Charlie turned to me and declared: “Dammit Kid, once was a world you won’t ever be knowin’
The Comanche raids, the Staked Plains, the Bosque Redondo, the great trails from Texas up to Wyoming
The wild buffalo on a thousand hills, or a campfire song - one cowboy and his guitar a strummin’
Hang and rattle, boy, hold fast, and remember this well, the last of the buffalo runnin’
Now Charlie gave Old Iron Head his choice of the herd, and of course the chief picked Charlie’s favorite, Shakespeare.
And as Charlie sat on the porch awaiting the run, we knew he was fighting back tears.
A tear for the bull and the passage of time, and an old life that would never come again.
The Comanche, the buffalo,the vanishing West - were just dust on the dry Texas wind
Now our old vaquero, Juan, one tricked the bull into a chute, where Old Shakespeare ‘bout tore the rails apart.
And the warriors waited on their broke down old ponies as Charlie waited with his broke-up old heart.
Then Juan turned the bull loose and it was all Comanche Blood Memory, war whoops and arrows and shrieks.
And Old Shakespeare fought like the king of the bison, one you could kill but never defeat.
The Indians cut up the meat and sang a buffalo song, a deep gutteral sound - their ancient prayin’.
And Iron Head rode up and saluted Charlie Goodnight as the Comanche rode off across the West Texas plain.
And me I sat there wonderin’ did I see what I saw? The wild shrieks and the death of that bull?
It’s stuck with me more than most things I’ve witnessed and all that history I learned in school.
Yeah, I’s just a kid seventeen years of age and the frontier would soon dyin’ then done.
But now that vision returns back through 70 years of reflection, my own the blood memory of that last great buffalo run.
Now I lie in the heart of the fat, black soil,
Like the seed of the prairie-thistle;
It has washed my bones with honey and oil
And picked them clean as a whistle
And my youth returns, like the rains of Spring,
And my sons, like the wild-geese flying;
And I lie and hear the meadowlarks sing
And there’s much content in my dying.
Go play with the towns you have built out of blocks,
The towns where you might have bound me!
I sleep in the earth like a tired fox,
And my buffalo have found me.
The Commons
... is the cultural and natural resources accessible to all members of a society, including natural materials such as air, water, and a habitable earth. These resources are held in common, not owned privately.
Juridische term: common land OF commons
Middeleeuwen
Tegenwoordig zaken als Wikipedia, de deeleconomie, vrijwilligerswerk, open source-gemeenschap
Centrale vraag/stelling: zouden er niet meer ‘dingen’ of ‘zaken’ weer ondergebracht moeten worden in ‘the commons’?
Maar die titel ‘is’ hét niet!!
Bijeenkomst in Den Bosch gehad (22-10)
Veel suggesties, maar we kwamen er niet uit
Dus mogen jullie meedenken
Commons volgens Lieven De Cauter
Gemeenplaatsen over gemeengoed
De commons, het gemeen of het gemeengoed, wordt bedreigd.
Zowel de natuur () als de cultuur staan onder zware druk.
() Omdat het gemeengoed wordt bedreigd, worden we ons ervan bewust.
We zijn echter vergeten wat het is.
Mariana Mazzucato’s analyse
De staat financiert scholen, onderzoek, infrastructuur
Bedrijven maken met de ‘opbrengst’ nieuwe producten en diensten
Dragen over de behaalde winst amper belasting af
Willen ook (nog) dat ‘de staat’ meaner en leaner wordt
Dit (perverse) systeem is niet houdbaar
Bijt zichzelf in de staart
Een trilemma
Drie zaken die niet met elkaar verenigd kunnen worden.
Wel twee, maar niet alle drie
* Economische globalisering
* Politieke democratie
* De natiestaat
TweelingbroedersDe hoge lonen zijn ook een symbool van het feit dat ons economisch systeem geëvolueerd is naar een mix van markt en staat. Zonder een staat die zorgt voor publieke goederen en sociale zekerheid kan een marktsysteem niet overleven. Tegelijk genereert een sterk marktsysteem de middelen om sterke sociale zekerheidssystemen uit te bouwen. Markt en staat zijn als tweelingbroeders: ze kunnen zonder elkaar niet leven, en ze versterken elkaar. (p. 170)
In de mate dat het kapitalisme evolueert naar een maatschappij waarin de bovenste 1 procent (in feite de top 0,1 procent) ongelooflijk rijk is geworden - niet door bij te dragen aan de welvaart van het land, maar gewoon door te rentenieren - ontstaat er zoals eerder gezegd een tweeledig maatschappelijk probleem.
Beware, fellow plutocrats, the pitchforks are coming!
Ten eerste wordt zo'n systeem door de meeste mensen niet meer als fair beschouwd en zullen zij het op een bepaald moment verwerpen.
Ten tweede is er het politieke probleem dat de superrijken onevenredig veel invloed uitoefenen, waardoor de geloofwaardigheid van de democratie onder druk komt te staan. De grote vermogensongelijkheid moet dus drastisch worden beperkt, zowel om de democratie als het kapitalisme te redden. (p. 205)Paul De Grauwe
Onderwerpen voor een maatschappelijk debat
● momenteel is het zó geregeld
● de vraag is of dat ‘goed’ is
● en of het zó moet blijven
● moet het niet weer meer ‘iets’ van ons allen worden of zijn
● waardoor we kunnen sturen, prioriteiten aangeven, ons niet hoeven te ergeren aan uitwassen
● zoals: bonussen, controledrift e.d
● het ‘machteloze’gevoel voorbij?
Schaduwkanten
Overspoelen onze wereld met reclame-varianten
Dringen ons onnodige producten en diensten op
Overvloed aan tv-kanalen vol rommel
Hebben macht over redacties kranten, tijdschriften, tv e.d.
Voetbal is gecorrumpeerd: een money-machine
Ondermijnen onze notie van ‘geluk’
Kernwoorden
‘dingen’ die van ons ‘zijn’
worden vermarkt
er wordt winst mee gemaakt
en we hebben er geen controle of zeggenschap op
‘anonieme’ instanties bepalen ‘ons’leven
Vraag: moeten we niet een deel re-claimen??
Een woord of zin voor het jaarthema 2016
De herontdekking van de commons
Onsamenleven of onsamenleving
onssamenleven of onssamenleving
commune, solidair, coöperatief, delen
publieke ruimte, burgerparticipatie, gemeenschap, wij
Herwaarderen, terug naar , opbouwen, experimenteren, terugwinnen, beetpakken, grijpen
u vraagt, wij draaien
Besmet woord: communisme
De moraal van de internetgiganten (artikel in VK, maandag 2-11-2015)
Als we niet uitkijken, glibberen we naar wat je een technologisch communisme kunt noemen. waarschuwt Marjan Slob,
Citaat uit artikel Marjan Slob
Maar toen zei die man iets interessants:
‘Dit zijn mensen die niet geloven in een openbare ruimte’.
En juist dat zinnetje zeurt bij mij door.
Wat is een openbare ruimte? Een plek waar je andersdenkenden ontmoet. Mensen waarmee je moet zien te leven, ook al kijken ze totaal anders naar de wereld dan jij.
Mensen die je niet uit de weg kunt gaan, maar waarmee je te schaften hebt, omdat ze nu eenmaal tot jouw gemeenschap behoren.
De openbare ruimte vraagt daarmee iets heel moeilijks van je: verschil toelaten, en ermee leven.
Loek Dijkman
Veel, zo niet bijna alle zaken omtrent wederkerigheid zijn we de laatste dertig, veertig jaar, in ons neoliberale stelsel kwijtgeraakt.
Aan deze ontwikkeling en situatie kunnen we alleen iets veranderen wanneer we samen een andere weg ingaan.
Samen actief worden tegen slogans die ons als vaststaande waarheden worden voorgehouden.
We zullen anders moeten gaan denken, ons opnieuw bezinnen en dan ook daar naar handelen.
Onze Duitse buren gebruiken daarvoor het woord ‘umdenken’.
Een kopje thee met Jeremy Rifkin- Maarten Schinkel (5-11-2015)
Is dat utopisch? Het is verkwikkend om het woord ‘vooruitgang’ weer eens te horen. Dat is de kracht van ondernemers, de optimisten van nature.
En Rifkins aanpak oogt eerder praktisch dan theoretisch.
Begin met universiteiten, begin met regio’s, zegt Rifkin.
Verdeel de vruchten
Ontwikkel die tot knopen in een netwerk dat van onderaf ontstaat. En mijd de moderne reuzenondernemingen. Want als de toekomst gaat bestaan uit monopolies dan ziet hij er bleek uit.
Verdeel de vruchten.
Het is niet de bedoeling dat straks alleen de 1 procent zijn earl grey op commando laat uitprinten.NRC (Next) donderdag 5 november 2015