laac duurloper - laac twente

december 2016 | LAAC Duurloper | 1

Opgericht 18 oktober 1984Aangesloten bij de Atletiekunie

LAAC Duurlopernummer 6 | december 2016 | verschijnt 6 keer per jaar

RedactieJon Severijn 06 52 47 67 04Gerry Visser 06 21 97 75 77Bart Vos 074 267 04 46Miranda Bruins 0541 53 22 14(wedstrijduitslagen en -kalender)Anja Ligthart 06 53 12 07 72(vormgeving)

Foto’sDaniel Visscher 06 13 91 58 33

Verzending DuurlopersWim Molenberg

Redactieadres: [email protected]

Website www.laactwente.nlJoop Vriend 053 43 42 [email protected]

BestuurGjalt Gjaltema 074 27 80 125voorzitter | technische commissiePascal Butterhoff 053 47 73 061penningmeester | beheer en financiënElly Buijvoets 0541 53 23 25bestuurslid | activiteitencommissie Marian Spijker 074 27 75 939bestuurslid vacaturebestuurslid | secretaris vacaturebestuurslid | wedstrijdcommissie

Vertrouwenspersoon seksuele intimidatiePaulien van Bruggen 053 43 64 426

Omslag: Rick Wildeman, DUS Brand Design

LedenadministratieDick en Marian SpijkerP. Monteuxstraat 14 7558 EA HENGELO074 2775 [email protected]

Secretariaat LAAC TwentePostbus 777570 AB OLDENZAALBankrekening Rabobank Oost Twente: NL65 RABO 015 68 31 589 t.n.v. LAAC Twente te [email protected]

WedstrijdsecretariaatJan OlsmanKluppelshuizenweg 12 7608 RL ALMELO06 23 945 [email protected]

Contributie 2016Wedstrijdleden: € 93,40Recreatieleden: € 71,85Jeugdleden: € 47,85

Bankrekening Rabobank Oost Twente: NL65 RABO 015 68 31 589 t.n.v. LAAC Twente te Oldenzaal

inhoudsopgave Van de voorloper . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .3Van de bestuurstafel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5Van de redactie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5De Loopster . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8De doorloper . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9Mijn wedstrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10In gevecht met Pluvius en Aeolus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12Lopen doe je met . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13De naam Huttenkloasloop verdwijnt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15Onze wedstrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17Van de Technische Commissie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18Van de trainers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19Mijn wedstrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20De grote LAAC-kerstpuzzel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22Onze wedstrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24Van de jury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25Mijn wedstrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26Natte Neuzentrail . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28Mijn wedstrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31Huttenkloasloop 10 jaar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32100 marathons . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34Mijn wedstrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3610 vragen aan een LAAC’er . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38Mijn wedstrijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39Lezen over lopen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40Inleverdata 2017 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40Nieuwe leden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40Wedstrijduitslagen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41Wedstrijdkalender . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44

2 | LAAC Duurloper | december 2016


Bij het ontbijt kon ik al genieten van een rijpwitte wereld met een waterig zonnetje. Toen ik de deur achter mij dicht trok om een duurloopje te gaan doen, voelde ik de koude lucht mijn longen binnenstromen. Gelukkig voelde het niet vervelend. Ik ben namelijk amper hersteld van een griepje waarbij ik ook flink verkouden was. Enfin, niet treuzelen, dan krijg ik het alleen maar koud. In een rustig duurlooptempo loop ik me in de eerste kilometers langzaam warm. De koude prikkelt mijn gezicht, maar zonder wind voelt dat heerlijk verkwikkend.Via een groene route loop ik de wijk uit de bushbush in. Via de Nieuwe Grensweg, voorbij Menkenhorst, sla ik een bospad in. Het is een geweldige route langs in het landschap verzonken kronkelende beekjes, vervolgens via brede beukenlanen, daarna weer een sinister stukje bos in. Hier hangt de ochtendnevel tussen de bomen en de eerste zonnestralen raken de grond. Prachtig gezicht die zogenaamde ‘Jacobsladders’. Daarna duik ik de ‘Wildernis’ in. Zo heet dit gedeelte van het bos dat naast het Sterrenbos ligt. Mooi stukje bos met oprukkende Rododendrons waar het bospad doorheen loopt, hier en daar over smalle bruggetjes. Bij nat weer kan het hier nog wel eens modderig zijn, maar de paden zijn flink verbeterd. Bij deze droge vorst is het natuurlijk helemaal goed. Vervolgens om het Lonnekermeer. De boerderij ligt er dankzij de rijp idyllisch bij. Wat een mooi winterplaatje! En nu komt het mooiste, iets wat het plaatje helemaal compleet maakt. Ik hoor de ‘oale roop’, het geluid van de midwinterhoorn. Die mag in deze periode weer geblazen worden. Prachtig mooie aanvulling op dit winterse plaatje! Het is bijna jammer om door te lopen. Maar ja, vandaag moet er nog meer gebeuren. Via het jagershuisje loop ik het bos weer uit, het fietsviaduct over en zo kom ik in de Hasseler Es uit. Langs de vijvers kan ik weer een groene route naar huis lopen. Wat is zo’n zondagse duurloop toch heerlijk! Volgende week staat alweer zo’n mooie route op het programma: bij de Ontbijtloop gaat Benno ons over de mooiste paden de mooiste plekjes van het Springendal laten zien. Ik heb er nu al zin in! Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig of jullie ook dergelijke (zondagmorgen) duurloopervaringen hebben. Ik ben benieuwd en loop graag eens een keer mee.

Mocht je overigens denken dat ik de intervallen alleen voor de noodzakelijke trainingsopbouw loop: niets is minder waar. Ook die vind ik heerlijk om te doen, maar het is gewoon anders. Ik ben dan een stuk minder met de omgeving bezig.

Met sportieve groet,

Jullie voorzitter, Gjalt Gjaltema

K o o p b i j o n z e a d v e r t e e rd e r s



Van de redactie door Anja Ligthart

Sluitingsdatum kopij 13 februari 2017

Van de bestuurstafelIn oktober hebben we een ledenavond gehouden. Dit is een avond die vooral is bedoeld om met elkaar te discussiëren over verenigingszaken; het bestuur luistert en neemt zaken mee om er een actie van te maken. Tijdens de jaarvergadering in april hebben we al een onderwerp gekozen voor deze avond: gaat LAAC activiteiten organiseren voor de jeugd? Huub van Langen is vanuit een eigen initiatief warm voorstander van dit voorstel. Misschien wel dankzij de beperkte opkomst hebben we hierover heel goed kunnen discussiëren. Conclusie van de avond: iedereen heeft een positief gevoel bij deze ontwikkeling maar we moeten nog wel het nodige huiswerk doen om uit te zoeken of het ook echt wel haalbaar is. We gaan met een kleine groep aan de slag met het huiswerk. Tweede conclusie is ook dat een dergelijke avond heel waardevol is en dat we andere leden moeten overtuigen om een volgende editie ook te komen!

De locatie waar de verenigingsavond is gehouden was Paal 12. Prima plek in het Oldenzaalse om ook eens een verenigingsavond te organiseren. Interessant is nog om te weten dat de omnivereniging bezig is met plannen om een 400m baan te realiseren. Hoewel uit eerdere peilingen bleek dat de leden graag op het Hulsbeek blijven trainen, blijft het bestuur de ontwikkelingen volgen om geen kansen te missen. Wellicht is het interessant om juist daar de eventuele jeugdactiviteiten te organiseren. Kortom wordt vervolgd!

In het najaar heeft de Technische Commissie weer een trainersevaluatie gehouden. De individuele gesprekken met de trainers waren weer erg prettig. Slotsom is dat er nog geen trainer wil stoppen. Dat is mooi, maar we zien ook bij de trainers een vergrijzing. Belangrijk om in de toekomst ook weer nieuwe trainers erbij te krijgen. En gezien de huidige bezetting zou een vrouwelijke aanvulling wel heel welkom zijn!

Goed om alvast te weten: rond de Hemelvaart organiseren LAAC Twente, MPM en Kronos samen de Runners Decathlon. Dit is een internationale baanwedstrijd waarin vier dagen alle baanafstanden worden gelopen. Dus van de 60 meter tot de 10.000 meter. Aan de loop kunnen maximaal 150 deelnemers meedoen. Deze wedstrijd wordt al 33 jaar georganiseerd en heeft plaatsgevonden in Duitsland, Tsjechië en Oostenrijk. De 34ste editie vindt komend jaar voor de eerste keer in Nederland plaats. Kijk voor meer informatie op: www.runners-decathlon.eu. NB: we hebben die dagen natuurlijk ook vrijwilligers nodig. Dus meld je alvast bij mij!

Of ik nu nog wel een onderwerp had om over te schrijven in de Duurloper. Dat was ongeveer de vraag die me werd gesteld na de training vorige week. Niet zo vreemd als je bedenkt dat ik een heel jaar heb gezeurd over mijn protesterende knieën en het feit dat ik daardoor zo goed als niet kon hardlopen.

Maar er is gelukkig inmiddels weer genoeg om over te schrijven. Over hardlopen bijvoorbeeld! Ik ben weer lekker actief en werk gestaag aan mijn duurvermogen. Zit alweer bijna op twee uur. En nee, daar word ik niet sneller van. Dat merkte ik wel bij het crossje dat ik heb gelopen in Wierden. Mijn doel voor volgend jaar is dan ook gewoon lekker lopen, een paar halve marathons en... een beetje sneller graag. Te beginnen met vier keer een 10 km bij de Wooldereslopen.

Dat er meer dan genoeg over hardlopen is te schrijven hoef ik hier niet te vertellen. En dat jullie ons daarin graag meenemen bewijst dit fijne leesnummer dat voor je ligt. Het laatste nummer van dit jaar alweer. Met een heuse LAAC-kerstpuzzel, opgesteld door de redactie. Veel leesplezier!

Oplossing gevonden? Ook een loopverhaal te vertellen? Mail het ons: [email protected]


d e l o o p s t e r

Paulien van Bruggendoor Jon Sever i jn - redact ie

Van zichzelf zegt ze dat ze weinig te melden heeft over haar hardlopen. Dat valt wel mee, zo blijkt als ik Loopster Paulien van Bruggen interview. Haar loopprestaties relativeert ze, terwijl daar weinig reden voor is. Misschien is dat iets van Drenthe, waar ze oorspronkelijk vandaan komt, het jezelf je niet op de voorgrond plaatsen.


Ondertussen heeft Paulien de Inburgeringstoets Twente al lang gehaald. Ze heeft Medicijnen gestudeerd in Groningen, zocht naar een co-schap en koos voor een plek in een stad die ze via haar broer al een beetje had leren kennen: MST in Twente. Haar collega’s zorgden met de woordenlijstjes voor de

noodzakelijke woordenschat, onder andere met de klassieker ‘roep’n op ’n moos’. En ze sloeg een Twentenaar ‘aan de haak’.

Het begin van haar hardlopen ligt wel degelijk in Drenthe. De veldlopen op de middelbare school vond ze leuk en op haar 17e liep ze haar eerste wedstrijd, de Bargeresloop. Ze weet niet meer waarom ze meedeed (“Waarschijnlijk leek het mij leuk om dat een keer te doen”), maar de ervaring is ze niet vergeten.

Hardlopen doe je natuurlijk altijd wel in je jeugd als je ergens snel wilt zijn, maar de sportieve basis ligt voor Paulien in turnen. Ook dit weet ze sterk te nuanceren. Als ik vraag wat ze er aan gehad heeft voor het hardlopen, antwoordt ze met aarzeling dat het de core-stability geholpen kan hebben. Maar daarna: turnen is een meisjessport en op een bepaald moment wil je wat anders.

Dat zou ook haar inschatting kunnen zijn over het turnen van haar dochters. De oudste is 11, de jongste dochter is 8 en ze heeft een ‘mannelijke’ tweeling van 6 jaar oud. Maar ze hoeven niet hard te gaan lopen, hoewel ze dat wel deden bij de Singelloop.

Het hardlopen werd voor Paulien wat serieuzer eind jaren negentig, in Twente. Maar haar pr op de 7,5 km is uit 1993! Na wat wedstrijden, wedstrijdjes en trainingen gaf uiteindelijk het advies van een collega uit Oldenzaal de doorslag. “Je moet bij LAAC gaan, daar zitten rare mensen, daar pas jij wel bij.” Deze verstandige, opgevolgde, raad was in 2002. Sindsdien komt ze ‘trouw’ naar de donderdagtrainingen, afgezien van zwangerschappen.

Buiten die donderdagtraining loopt ze meestal een duurloop, met Henk Offenberg. Bijna vanzelfsprekend zegt ze “en dat is natuurlijk te weinig, twee keer trainen” om meer te kunnen presteren. Meer kan natuurlijk niet met werk als huisarts en kinderen.Paulien is in de eerste plaats een loopster die voor de atmosfeer, de gezelligheid, de omgeving gaat. Als mooiste lopen zijn er voor haar de Hardloop4daagse in Apeldoorn, de Landgoedmarathon en de Bommelas. Ze loopt dan ook liever in de training in het bos. Favoriete lopen uit het verleden zijn ook vaak estafettes, waaronder de Batavierenloop, waar ze vaker aan mee heeft gedaan.

Maar helemaal zonder prestatiedrang is Paulien niet. Als ik vraag naar haar beste loop, is dat de Halve van Enschede (2016). Ze wilde onder de 1:45, het was 1:43 en met een beter oog op de klok had het 1:42 kunnen zijn. Maar toch weer een mooie relativering: “Als ik in het finish-gebied voorbij gelopen word, denk ik: jij bent gewoon beter.”

>>>>

In het geheim goed lopen


Van de slechtste lopen zijn er altijd meer. Ze noemt de Singelloop, waar ze wegknalde en al na relatief korte tijd merkte dat dit niet was wat het moest zijn. Voor haar reden om toch maar een horloge met gps te kopen (“tijd per km”).

Met enige prestatiedrang zijn er natuurlijk uitdagingen. Zo wil ze graag eens de Berenloop doen en zeker ook nog eens de Landgoed Twente Marathon (vraagt om hand aan de knop bij de inschrijving). Ze vraagt ze zich tegelijk ernstig af of ze eigenlijk wel een hele marathon wil doen. Met de beperkt beschikbare tijd zou ze liever sneller willen worden op de halve marathon.

En je doet wel iets, als je enige prestatiedrang hebt: Paulien loopt de 15 km bij de Woolderes (“verschrikkelijk parcours”), om de Halve van Enschede aan te kunnen. Helemaal te redden voor de ‘serieuze’ aanpak van het lopen lijkt Paulien niet. Dat komt vooral door drukte. Maar ze ziet ook niet veel in speciaal eten en drinken voor loopsters zoals zij. En ze loopt zonder aangedragen schema’s. Klein geheim: als ze in haar eentje duurlopen doet, loopt ze met muziek. Het is iets met een beat. Dat zou haar aan deze tijden kunnen helpen.

PR's van Paulien5 km 22.40 Hengelo, 20047.5 km 33.55 Lauwersloop, 199310 km 48.00 Halve van LAAC, Weerselo, 200615 km 1.12.16 Woolderesloop, 201621.1 km 1.43.00 Enschede Marathon, 2016

Paulien van Bruggen is de vertrouwenspersoon van LAAC (zie colofon).Sinds 2012 is het door de Atletiekunie verplicht dat er iemand bekend is die de vertrouwensfunctie uitoefent. Tot nu toe heeft zich niemand bij haar gemeld. Dat kan komen door onbekendheid of een drempel, maar hopelijk omdat er niets te melden valt.De procedure na een melding is: overleg met de vertrouwensarts van de Atletiekunie om te zien of de klacht lokaal of centraal behandeld moet worden.


columnde doorloper

door Gerry Visser - redactiegezondTijdens het Berenloopweekend op Terschelling werd er op zaterdag-middag een hardloopforum georganiseerd met de intrigerende titel: Hoe (on)gezond is marathon-lopen? Dat leek mij wel wat, misschien zou ik eindelijk te horen krijgen dat het lopen van een marathon eigenlijk heel onverstandig is.

De vier sprekers tijdens het forum wisten waar ze het over hadden: het waren artsen van het UMCG met diverse specialismes. Zo was er iemand die alles wist van pezen, iemand met knieën als expertgebied en een orthopedisch chirurg. De volgende dag zouden ze aan de start staan van de hele of halve marathon, dus ze waren niet alleen theoretisch geschoold maar ook ervaringsdeskundige.

Er waren meer lopers benieuwd naar het ultieme antwoord, zo bleek, want het was volle bak. En al snel vlogen de vragen de heren om de oren.

Helaas bleek niet iedereen even goed onderscheid te kunnen maken tussen het algemeen en het persoonlijk belang. Anders gezegd: waarom zou je niet, in een stampvolle kerk, jouw gezondheidsproblemen voorleggen aan de aanwezige artsen. Een openbaar consult, zeg maar. “Als ik hier druk, heb ik daar pijn, wat kan dat zijn?”

Nog ongemakkelijker werd het toen een loopster een vraag stelde over het verband tussen een verzakking en hardlopen. De vier heren aarzelden

zichtbaar, tot één van de vier naar voren stapte met de mededeling dat zijn vader gynaecoloog was geweest en dat hij daardoor wellicht het meest geschikt was om deze vraag te beantwoorden. Gelukkig bleek in de kerk een gespecialiseerde bekkenbodemtherapeute aanwezig te zijn (inderdaad, een vrouw), die de vraag van hem overnam en adequaat antwoord gaf.

Opvallend was dat veel lopers behoefte bleken te hebben aan duidelijke antwoorden. “Hoeveel marathons kun je maximaal lopen per jaar?” en “Wanneer kun je weer beginnen met trainen na een marathon?” Maar daar is geen eenduidig antwoord op te geven, vonden de heren, ook al vinden sommige trainers van wel. Daarvoor zijn de individuele (vooral genetisch bepaalde) verschillen veel te groot.

Wat ze wel adviseerden? Dat je vooral veel lol moet hebben in het lopen en goed moet luisteren naar je lichaam. En dat je vooral niet te bang moet zijn om je grenzen te verleggen. En wanneer je voldoende hersteld bent na een marathon? Heel eenvoudig: wanneer je weer zin hebt om te trainen. Kortom: gezond (marathon)lopen is vooral een kwestie van gezond verstand. En een boel plezier, dat ook.

Ik kon opgelucht ademhalen. En was het er roerend mee eens.


Wanneer je een Zeeuwse zwager hebt die ook gek is van hardlopen, komt het natuurlijk regelmatig voor dat er samen een stukje wordt hardgelopen als we daar op bezoek zijn. Vanuit zijn woonplaats Goes is het maar even en je loopt lekker langs de Oosterschelde over de dijken, wind in het gezicht. Natuurlijk komen tijdens het hardlopen de verhalen over de Zeeuwse Kust Marathon, die hij als echte Zeeuw natuurlijk al een paar keer heeft gelopen, bovendrijven. Tja, zes km over het zand, door de duinen, trappen op en af, wind meestal schuin tegen, en dan nog op het laatst tussen golfbrekers door, wie wil dat nu niet? Niet te vergelijken met een ‘gewone’ stadsmarathon. Door deze verhalen is het natuurlijk bij mij gaan kriebelen, en heb ik deze marathon 1 oktober 2016 gelopen. Nadeel was wel dat ik daardoor de mooie (toen nog) Huttenkloas moest missen. Via een schema opgesteld door Gerry, met goede moed begonnen met trainen. Ook werd er in de vakantie doorgetraind. Maar gelukkig viel er in de Franse Pyreneeën goed te trainen. Na de vakantie ook regelmatig heuveltraining gedaan en veel op bos - en zandpaadjes gelopen.

Na een aantal voorbereidingswedstrijden, samen met René Roelofs en Henry Breukelman (samen bezig voor Amsterdam) zoals de Almelo Allee, Halve van Dalfsen en de Singelloop, dacht ik er wel klaar voor te zijn.

Zo gezegd stonden mijn zwager en ik zaterdag 1 oktober goed gemutst aan de start in Burgh-Haamstede. Geen stress van ‘Waar is de start?’ of ‘Waar moet ik parkeren, kom ik wel op tijd?’ Alles perfect geregeld door mijn zus. Temperatuur een graadje of 18 en zoals verwacht windkracht 5. Helaas wel hoog water, dat betekent dat het zand ook aan de waterrand vrij zacht is. Dus zwaarder. Daar valt het startschot, en weg is mijn zwager. Ik heb hem niet weer gezien tot bij de finish.

mijn wedstrijdWie: Clemens MeulemanWat: Kustmarathon ZeelandWaar: Burgh-HaamstedeWanneer: 1 oktober 2016Afstand: hele marathonTijd: 3:57:04


Eerst gaat de marathon door Burg-Haamstede. Dan een stukje bos en duinen in Westenschouwen en dan ca. 1,5 km strand. Hier alles oké, gaat lekker. Genieten van de zee en het uitzicht. Dan na dit stuk strand de stormvloedkering pijlerdam op, weer ‘lekker’ asfalt. Hier werd een aardig groepje gevormd. Eigenlijk lag het tempo net iets te hoog, maar om dit groepje te laten lopen en alleen tegen de wind in te moeten lopen, leek mij ook niet zo'n goed idee. Even later passeren we na 10 km het grootste eiland in de Oosterschelde: Neeltje Jans. Dan na 14 km de Roompotkering over. Het groepje loopt nog mooi bij elkaar en ik kan het tempo goed volgen.

Na het verlaten van de Veerse dam (deze zorgde voor de afsluiting van het Veerse Gat) het Breestrand op (Vrouwenpolder -Oostkapelle). Nu volgt ca. 6 km strand. Richting zuidwest. Na 21,1 km een tijd van 1.40. Eigenlijk te hard (een beetje m'n normale stadsmarathon-tempo) en dat begin ik wel te merken. Het loopritme is nu compleet anders. Je voelt de krachten wegvloeien. Na ca. 6 km op het mulle en zachte strand te hebben gelopen, mogen we het strand verlaten en gaan we de duinen in. Het lukt me niet om in de duinen het tempo van op de stormvloedkering terug te pakken. Dat is ook bijna niet mogelijk door de korte maar steile hellingen. Ook moeten er een aantal trappen worden overwonnen. Na 30 km passeren we de watertoren van Domburg. Hierna volgt een vlak stuk over de Zeedijk van Westkapelle. Maar door de wind valt hier ook weinig winst te behalen. Het wordt nu echt de blik op oneindig, en na 37 km weer de duinen in op en af. Op 40 km nog weer een stuk strand en ploeteren door paaltjes waar je net tussendoor kunt lopen.

Maar gelukkig, daar is Zoutelande, de finish is in zicht. Even voor de finish nog symbolisch een zandbultje over (en wat is deze zwaar!) en het vlaggetje van de Zeeuwse Kust Marathon is in het bezit.

Binnen in de tent zit mijn zwager me op te wachten. Twee mannen, beiden moe maar voldaan. In de tent na afloop even heerlijk een paar bekers bouillon en je bent weer het ‘mannetje’. Hierna hebben we met z’n allen nog uren nagepraat over de beleving van deze marathon. Mijn zwager deed er trouwens 3.12 uur over. Petje af!

Conclusie is wel dat je met een marathon, en vooral deze, niet te snel moet beginnen. Als je eens een keer iets anders wilt dan een stadsmarathon, dan kan ik deze marathon van harte aanbevelen. Nadeel is dus wel dat het altijd samenvalt met de Huttenkloasloop (Halve van Oldenzaal).

Clemens Meuleman


In gevecht met Pluvius en Aeolus...

Wat eraan vooraf ging, een uittreksel van de "app-jes":- H.O. haakt af gezien het weer. Ga jij nog wel?- vlg buienradar gaat de regen wel over- ja, van boven blijven we droog maar wel tot de knieën in de drek- je weet t wel aantrekkelijk te maken

Als echte ‘diehards’ verschenen onze LAAC’ers (laten we ze Pluisje en Draver noemen) dus toch aan de start van de 75e Bommelasloop, weer en wind trotserend. Gelukkig bleek Pluvius elders nog een afspraak te hebben.

Na zo'n 5 km kwamen ze achter een duo te lopen met een net iets langzamer tempo. "Tot de bocht," zei Draver, "en dan erop en erover!" Dat leek Pluisje teveel gevraagd, maar ja, samen uit is samen thuis en zo ging het op naar Rianne bij het 10 km punt. "Goed zo en blijf erbij!", riep ze. Makkelijker gezegd dan gedaan. "Pas op dat je niet wegwaait", was toepas-selijker geweest.

Dan het bos in, even wat minder wind en gelukkig niet zo modderig als verwacht. Na het bos klonk het advies "links hou-den" net op tijd want voor hen doemde opeens een binnenmeer op. Voor een duik in het ongetwijfeld verfrissende water waren onze lopers ook niet gekleed. Dan het tweede stuk door het bos waar wel regelmatig geslingerd moest worden om nog redelijk toonbaar thuis te komen. Dat de enkels het zwaar te verduren kregen spreekt voor zich, het werd ze niet gevraagd.

"Je doet dit echt voor je plezier hoor!", riep Draver. "Jao, jao", zei Pluisje, in het midden latend of dit als Twents ‘Jao’ begrepen moest worden.

Het bleek niet eenvoudig een vast tempo aan te houden, de chronometers hadden het er maar moeilijk mee. Maar daar in de verte, stond daar Nico? Inderdaad, ze naderden de finish en gesterkt door zijn tomeloze enthousiasme persten ze er nog een eindsprintje uit. Met een high five kwamen ze moe maar voldaan binnen.

RST bedankt!

Harry Dessens

foto's: RST


...korte broek

columnhardlopen doe je met...

door Bart Vos - redactie

Ik sta bij de start van de Woolderesloop. Het weer lijkt guur: het waait en er valt af en toe een drup regen. Ik heb voor de zekerheid maar een lange broek aangetrokken. Want op die lange stukken van en naar de snelweg kan het best fris zijn. In het startvak zie ik echter nauwelijks lange broeken. Heb ik me vergist? Veel tijd om na te denken krijg ik niet, want daar klinkt het startschot. Al na de eerste kilometer merk ik dat het minder guur is dan ik dacht. Het is al best warm. Ik stroop mijn mouwen op en ga door. Het gaat niet geweldig; ik heb het te warm. De zon laat zich wat vaker zien en de snelheid zorgt voor veel warmte. Geen optimale Woolderes dit keer. Sterk bezweet kom ik over de finish, moe en niet voldaan. Die lange broek had ik niet moeten doen.

Het is en blijft altijd een dilemma: welke kleren trek je aan bij het hardlopen? Is het koud, dan grijp je al gauw naar een lange tight en veel laagjes. Maar bij temperaturen rond het vriespunt met weinig wind en een prachtige zon, zoals we begin december hadden, is het eigenlijk nog steeds best kortebroekenweer. Tijdens de warming up is het nog fris en denk je bij jezelf: “dit is te koud…..”, maar na een kilometer begin ik het meestal al lekker warm te krijgen. De wind is wel echt een factor om rekening mee te houden, die maakt alles een stuk kouder.

Zo liep ik een keer met mijn dochter op een wat langere duurloop, richting Twickel. We hadden ons redelijk goed aangekleed, lange broek en best wat laagjes. Het was koud en het waaide. De eerste paar kilometers waren prima te doen. Maar over de helft ging de pijn in de knie van mijn dochter toch niet meer over en werd zelfs steeds erger.

Ze kon niet meer hardlopen en we moesten wandelen, over het viaduct over de snelweg van Delden naar Borne waar de wind vrij spel had. En toen kregen we het echt koud. Daar ben je dan natuurlijk niet op gekleed. Gelukkig konden hulptroepen worden ingezet (leve het mobieltje) en werden wij met de auto gered van de vrieskou.

Maar dat is een uitzondering. Meestal gaat het juist lekker als het wat kouder is. Je lichaam kan de warmte goed kwijt en daar hoef je dan geen energie aan te verspillen. Laatst is uit een onderzoek gebleken dat de temperatuur van je lichaam behoorlijk oploopt als je hardloopt. Honderden deelnemers van de Zevenheuvelenloop zijn getempt, voor en na de loop. Het bleek dat sommigen een temperatuur van zelfs rond de 40° hadden. Gewoon flinke koorts dus. Deze warmteontwikkeling kwam niet alleen van de hardloopbeweging, maar ook van een soort ontstekingsreactie van het lichaam tijdens de inspanning. Daar merk je zelf verder niet zoveel van, als je die warmte maar kwijt kan. Korte broek dus.

Mijn trainingsmaatjes lachen me nu vaak uit als ik weer in korte broek verschijn. Tijdens het inlopen en de core-stability heb ik het inderdaad nog wat fris. Maar bij de loopscholing ben ik al lekker warm. Ik trek nog eerder een paar handschoenen tegen koude handen dan dat ik een lange broek aan doe. Bij de tempo’s trekt de korte broek helemaal aan het langste eind. Terwijl bij mijn teamgenoten het zweet van het voorhoofd gutst, ben ik nog slechts vochtig tussen de schouderbladen. Zelfs bij een graadje of drie doe ik nog geen lange broek aan. Want hardlopen doe je met…….. korte broek.

De naam Huttenkloasloop verdwijnt Dit jaar werd op 2 oktober de 10e Huttenkloasloop georganiseerd. Twaalf sectorcommissies zijn het hele jaar in touw om deze wedstrijd te organiseren. De Huttenkloasloop heeft inmiddels zijn vaste plek op de evenementenkalender van Oldenzaal verworven. Na tien jaar de naam Huttenkloasloop te hebben gebruikt voor de wedstrijd op de eerste zondag van oktober, heeft het HMO-bestuur een nieuwe naam gekozen. Een naam die het evenement beter omvat. Uit de naam moet meteen duidelijk zijn waar het plaatsvindt: in Oldenzaal. Uit de naam moet direct blijken waar het om gaat: Halve marathon. De veranderingen: Oldenzaal i.p.v. Huttenkloas; Halve Marathon i.p.v. loop. Met deskundige hulp van BuroBam is een nieuw logo ontworpen. Dit logo geeft een glasheldere uitstraling van onze Halve Marathon Oldenzaal. Kansen: De nieuwe naam en het fraaie logo moeten er onder meer voor zorgen dat we meer bereik creëren. Deze nieuwe naam kan gemakkelijk worden onthouden en voorkomt dat mensen al afhaken bij de naam 'Huttenkloas'. Deze naam kunnen ze buiten onze regio zelfs moeilijk uitspreken (‘Hutten kloo-as’). Bij de ambitie om te groeien hoort een naam en een logo die ambitie in zich hebben! We zijn trots op de stad en zijn verheugd de naam Oldenzaal in het logo/naam te mogen voeren. Kortom, allemaal ingrediënten voor een stabiele groei de komende jaren! Bestuur Halve Marathon Oldenzaal



onze wedstrijdFrom: Chris Hollanders Sent: maandag 10 oktober 2016 11:52To: '[email protected]' <[email protected]>Subject: Hoge Veluweloop 2016

Op uitnodiging van Meeus hebben Iris en ik met meerdere collega's van Carel Lurvink gelopen voor het goede doel "Jeugd Sport Fonds".Dit was "De Hoge Veluweloop" in Park de Hoge Veluwe. We hebben hier de 10 km gedaan. Eindtijd Iris (40.58 1e dame) en Chris (39.27).Erben Wennemars is ambassadeur voor dit goede doel dus een foto met hem kon niet achterblijven.

Groet,

Chris/Iris


Van de Technische Commissie (TC-LAAC) Al lange tijd heeft onze vereniging een Technische Commissie. De TC, die bestaat uit Bé Meerman en Gjalt Gjaltema, is verantwoordelijk voor de trainingen en de trainers (zoals het in het Beleidsplan staat). Dit betekent dat de TC verantwoordelijk is voor het aantal trainingen, de hoeveelheid niveaugroepen en de aantal trainers. Deze verantwoordelijkheid deelt de TC met de trainers.

De TC overlegt periodiek met de trainers. Hierbij zijn vaste bespreekpunten:• Hoe voelt de trainer zich; hoe gaat het met de trainingen en hoe ziet hij zijn inzet voor de toekomst.• De groepen worden in het algemeen besproken: groepsgrootte, niveau van de groep, wat is het gevoel van de trainer, enz. • De voorzieningen, materiaal (vooral voor de donderdagavond), kleedruimtes, verlichting, enz.

Dit jaar zijn er voor de tweede keer (de eerste keer was drie jaar geleden) evaluatiegesprekken gevoerd met alle trainers. We doen dit om een goed beeld te krijgen wat er leeft bij de trainer en om, indien nodig, bij te kunnen sturen. Na de evaluatie wordt het geheel besproken tijdens de eerstkomende trainersoverleg. Het is mede de basis voor de technisch beleidsplan wat we binnenkort gaan actualiseren.

Mede als gevolg van de evaluatie hebben we op het laatste trainersoverleg (van 1 december) besloten dat er per 1 januari 2017 een trainerswisseling op de dinsdagavond wordt doorgevoerd.• Bé gaat de groep (groep 4) van Bart/Bé verlaten en gaat Gerry bijstaan in haar groep (groep 2).• Henk gaat naast Bart groep 4 training geven. • Bob gaat, evenals dit jaar, de basis-clinicgroep verzorgen, start in januari 2017.

Waarom de trainerswissel? De groepen op de dinsdagavond worden groter, hierdoor wordt ook het niveauverschil binnen de groep groter waardoor je als één trainer niet altijd het overzicht hebt. Al enige tijd geleden hebben we (in het trainersoverleg) afgesproken dat het wenselijk (vooral uit het oogpunt van veiligheid) is dat er op de dinsdagavond twee trainers per groep zijn. Met deze wijziging zorgen we ervoor dat er - op groep 1 van Huub na - minimaal twee trainers per groep zijn.

Van de trainers


Het jaar 2016 is bijna voorbij en we kijken als trainers alweer vooruit naar 2017. We hopen van harte dat iedereen terug kan kijken op een mooi loopjaar. En heb je misschien je doelen afgelopen jaar niet - of niet helemaal – gehaald, dan biedt het nieuwe jaar weer volop nieuwe kansen!

Protocol winterweer | Zoals bekend is er een protocol voor slecht (winter)weer. Dat betekent dat er binnen de trainersgroep vaste aanspreekpunten zijn voor de dinsdag- en de donderdagavond (resp. Huub van Langen en Marcel Oldenkortte). Mocht een training niet doorgaan, dan wordt dit (tot vlak voor de desbetreffende training) zowel op de website vermeld als op Facebook. Wanneer je twijfelt of een training doorgaat of niet, kijk dan voor je vertrekt even op de LAAC-site, dan kom je niet voor niets. Het kan ook gebeuren dat er door gladde of andere gevaarlijke omstandigheden buiten de wielerbaan of buiten het FBK-stadion gelopen zal worden. Stop dus altijd een reflectiehesje en/of hardlooplampje in je tas, aangezien het dragen van een hesje en/of verlichting op de openbare weg voor iedereen verplicht is.

Dinsdaggroep Huub | Dinsdag 29 november heeft Huub met zijn dinsdagavondgroep het seizoengeëvalueerd. In plaats van trainen werd het afgelopen hardloopseizoen besproken onder het genot van een hapje en een drankje. Wat ging goed in 2016, wat vonden de lopers leuk en wat zijn de wensen voor 2017. Met deze informatie maakt Huub een jaarplan voor 2017. Hierin staan zowel in het voor- en najaar enkele pieken waar naar toe getraind kan worden.

Dinsdaggroep Gerry | Er is in de groep hard getraind dit jaar en dat heeft heel wat prachtige resultaten (en de nodige pr’s) opgeleverd bij de verschillende wedstrijden. Ook hebben het afgelopen jaar een aantal lopers succesvol gedebuteerd op de marathon, wat altijd een bijzondere gebeurtenis is. Er zijn dit jaar sowieso veel marathons gelopen door de lopers van deze groep, o.a. in Assen, Winschoten, Diever, Rotterdam, Enschede, Leiden, Davos, Amsterdam, Eindhoven, Terschelling, Valencia en in Zeeland (de zware Kustmarathon). Over deze laatste marathon staat in deze Duurloper een mooi verslag van Clemens Meuleman. Ook voor komend jaar staan er weer de nodige uitdagingen op het programma, zo hebben een aantal lopers zich al weer ingeschreven voor de 25, 50 en 75km van de Sallandtrail op zaterdag 11 maart 2017. Het is sowieso opvallend dat de trails steeds populairder worden en dat is een prima ontwikkeling. Van trailen word je sterk, het is goed voor de coördinatie, je komt nog eens ergens en belangrijker nog: de tijd is niet belangrijk, het genieten staat voorop. Die snelle tijden komen dan wel weer in de vele wegwedstrijden!

Dinsdaggroep Paulino en Joop | Wijzigen van trainingsgroep, een heikel punt. Het grootste nieuws uit de groep van Paulino en Joop is het feit dat de zeven snelste lopers met de groep van Gerry mee zijn gaan trainen op de dinsdagavond. De aanleiding was tweevoudig: ten eerste werd onze groep de afgelopen tijd steeds groter. Als iedereen zou komen, dan gingen we met meer dan dertig man over straat en dat was zo langzamerhand niet meer verantwoord. Bovendien konden we als trainer steeds minder iedere individuele atleet de aandacht geven die hij of zij verdient. Dat is met twintig al lastig, laat staan met dertig of meer. Ten tweede werd het verschil tussen de snellere en minder snelle lopers steeds groter. Dat is al wat lastig met (het tempo van) in- en uitlopen, maar vooral met de intervallen. Het overzicht raakt volledig kwijt en de snellere lopers zijn een stuk eerder klaar met het programma dan de rest. Bovendien krijgen de snellere lopers in onze groep minder uitdaging dan in de groep van Gerry. Daar zijn meer lopers van hetzelfde niveau, wat toch fijner lopen is. Daarnaast betekent een andere trainer ook weer net een andere trainingsprikkel, wat gunstig kan zijn voor de verdere ontwikkeling. Vandaar de lastige beslissing van Paulino en Joop, in samenspraak met het bestuur (de trainingscoördinatoren) en Gerry om deze lopers te adviseren om in de groep van Gerry te gaan meetrainen. Aan de ene kant zouden we ze maar wat graag willen blijven begeleiden en is er uiteraard ook het sociale groepsaspect, aan de andere kant is het qua training beter voor hen en voor de groep om over te stappen. En zijn wij als trainers trots dat wij een steentje hebben kunnen bijdragen aan hun ontwikkeling tot nu toe.

Start Beginnersgroep | Vanaf dinsdag 17 januari 2017 starten weer de speciale Huttenkloas-clinics voor beginnende lopers. Hiervoor wordt op woensdag 11 januari een speciale informatieavond georganiseerd. Voor de echte beginners wordt een nieuwe groep opgestart, de meer ervaren lopers kunnen instromen in de vier al bestaande LAAC-groepen.

De trainers wensen iedereen fijne feestdagen en een gezond en sportief 2017!


Of ik tegen Mo Farah wilde strijden tijdens de Zevenheuvelenloop, vroeg Runnersworld Nederland op mijn Facebooktijdlijn. Door jezelf in te schrijven voor een loting maakte je kans op één van de twintig startbewijzen. Nou, Mo (ik mag Mo zeggen, maar dat is een ander verhaal), maak je borst maar nat. Ik deed mee met de loting en……. won niets. Waar Mo Farah afhaakte (kuitblessure) ging ik door. Ik mocht starten. Jammer, Mo. Ik had graag één seconde met je willen strijden.

Een startbewijs werd mij bijna in de schoot geworpen door een collega. Alleen één dingetje: ik moest werken in het ziekenhuis. Gelukkig kon ik mijn dienst ruilen zodat ik op 20 november 2016 aan de start kon shinen met startbewijs! Lucky me!

Met mijn collega (die van dat extra startbewijs) hadden we een plannetje… 1:10 werd onze streeftijd en hij ging mij hazen. 1:10…..4:40 min/km… 15 kilometer lang bijna 13 km per uur rennen. Zijn er mensen die echt zo snel zijn? Ja, Mo Farah doet vast en zeker op dat tempo zijn dagelijkse boodschappen in de supermarkt. Maar ik? Ik ben Jolijn. Fast forward.

mijn wedstrijd

Wie: Jolijn EhringfeldWat: ZevenheuvelenloopWaar: NijmegenWanneer: 20 november 2016Afstand: 15 kmTijd: 1:12:14

De Zevenheuvelen en Mo Farah

tegen Jolijn


In de trein vanaf Enschede vroeg ik me af of ik de enige was die ging. Nee, gelukkig vond ik er ‘wat’ op station Hengelo. Het was overduidelijk wie de Zevenheuvelen ‘gingen doen’. Eenmaal in Nijmegen aangekomen bleek dat ik lang niet de enige was. Nee joh, ruim 23.000 hardlopers zouden van start gaan. Exclusief Mo Farah, inclusief Jolijn.

Om 13.00 uur klonk het startschot voor de toppers. Startschot? Nooit gehoord want we stonden kiloooooometers verder in startvak ‘oranje’. Om 13.14 uur waren wij aan de beurt. Daar ging het los, het moest gebeuren: in 4.40. De eerste kilometers gingen goed. We liepen op schema. Joh, je bent net gestart. Maar ja, die heuvels hè. Naar beneden ging natuurlijk ge-wel-dig, hoe ik op de heuvels kwam is een ander verhaal. Ondertussen goot ik nog wat AA-drink in mijn mond (de helft in neus, over kin én shirt).

Bij negen kilometer zei ik tegen mijn ‘Persoonlijke Haas’: “WE GAAN TE HARD!” Hij zei niks en huppelde vrolijk voor mij uit. Rond elf kilometer zakte het gemiddelde flink. Dat was ’n beste heuvel. Als we zo zouden doorgaan werd het 1:13. Dertien is een ongeluksgetal. “Kom op, Jolijn. Even aanzetten met die pootjes van je.” Gelukkig gingen de laatste kilometers van het parcours naar beneden. Zo. Nog één kilometer. “Shit, we gaan te hard! Je mag hier maar 30 km/uur”, riep ik - wijzend naar een verkeersbord - naar mijn ‘Persoonlijke Haas’. De laatste 500 meter. Daar was de finish. 1:12:14. Ik mocht wandelen, kreeg een medaille en voelde me een enorme held! Ik had de Zevenheuvelloop 2016 van Mo Farah en de heuvels gewonnen!

Nog niet eerder had ik zo’n groots hardloop-evenement meegemaakt. Wat geweldig. De sfeer en de voorzieningen. Alles was goed geregeld. Ik kon voor de start mijn spullen droppen én ik kreeg ze weer terug! Er was genoeg ruimte om te starten doordat er een sluis-start was. En er waren startvakken ingedeeld op streeftijd, love it.

Publiek was wat minder aanwezig, want er was slecht weer voorspeld en het parcours liep voornamelijk door de bossen. In Nijmegen zelf was het publiek overigens in groten getale aanwezig. Hoewel ik een startbewijs van een ander had, kon ik deze gemakkelijk op mijn eigen naam en streeftijd zetten. De sticker hiervoor kon ik dezelfde dag als het evenement ophalen. Geen probleem. Genoeg Dixi’s; heel belangrijk voor alle spanningsplasjes van de lopers. En het parcours? Toen ik keek vond ik het mooi. Ik ging zo hard dat het aan me voorbijschoot ;-). En die heuvels dan? Ik heb ze niet geteld.

Ik zeg: hopelijk volgend jaar weer en een dikke aanrader. En ik ga oefenen met hardlopend uit een bekertje te drinken. Want wat ik deed…. leek er niet eens op.

Jolijn Ehringfeld

11 15 2 4 3

213 15 1 4 3

37 4 3

44 13 14 14 2 3 3

57 8 15 7

67 14 2

715 4

819 2 4 14

98 1 2 3 14

1019 2 3

1115 4


1 Die verdraaide afstand is naar Thom 2 De rijkdom mag wat kosten 3 Hier lopen atleten van wereldklasse 4 Andre's ultieme marathon-ervaring bezongen (vier woorden) 5 Heeft weinig tijd nodig voor edele metalen 6 Voor lopers die graag in hun hemd staan 7 Schoen van twee dieren 8 Onuitputtelijk schaakstuk 9 De Engelsman loopt liever thuis 10 Loop lekker en lang bij deze club 11 Engels kruis in de winter

De grote LAAC Kerstpuzzel

Gebruiksaanwijzing:Deze puzzel is een zogenaamde cryptofilippine. De in te vullen woorden worden op een cryptische (verborgen) manier omschreven. Een beetje associëren en combineren is voldoende. Als hulp zijn er de cijfers. Bijvoorbeeld: als ergens een S een cijfer x heeft, dan is in de rest van de puzzel een x een S.

11 15 2 4 3

213 15 1 4 3

37 4 3

44 13 14 14 2 3 3

57 8 15 7

67 14 2

715 4

819 2 4 14

98 1 2 3 14

1019 2 3

1115 4


Voor de LAAC'ers die tijdens de Kerstvakantie niet naar buiten 'mogen' om hard te lopen of die wel eens willen weten hoe snel ze een puzzel kunnen oplossen (PR) is er de grote LAAC Kerstpuzzel.

Goede oplossingen (we zoeken het woord in de grijze balk) kan je mailen naar de redactie. Je maakt kans op een prijs en bijbehorende uitreiking. Als er meer goede oplossingen zijn, is de invultijd beslissend. Vermeld die dus ook. Bij twijfel beslist de jury (en we hebben uitstekende juryleden bij LAAC!).

De redactie van de Duurloper wenst je succes!


onze wedstrijdDe Lageveld-cross in Wierden

Mijn eerste wedstrijd sinds de marathon van Barcelona in maart 2015: een cross over 5 kilometer. Dat is nogal een verschil.

Door een meniscusoperatie aan de ene en een slijmbeursontsteking aan de andere knie heeft het een jaar geduurd voordat ik weer een beetje lekker kon lopen. Inmiddels levert een duurloopje van 15 km gelukkig geen problemen meer op. Maar voor een wedstrijd van die omvang was het nog te vroeg.

De aanleiding was het artikel van Diederik van Hoogstraten in de vorige Duurloper. Na de vraag of we dit mochten publiceren kwam een sympathiek mailtje terug. Daarop heb ik zijn boek ‘Los’ aangeschaft en gelezen. Aanstekelijk geschreven. Zodanig dat ik bedacht dat trailrunning ook wel iets voor mij zou kunnen zijn. Verstokte asfaltloopster als ik ben. Maar ik ben geen wedstrijdloopster, en bij trail gaat het daar ook helemaal niet om. Lekker sjouwen door bossen, heuvels, weiden en onverharde paden. En ja, de ‘expeditie’ bij LAAC is toch ook altijd een feest?

Dus toen Gerry met een enthousiast verhaal en kaartjes voor de Lageveldlopen kwam, was de beslissing snel genomen. Een cross over 5 km: dat moest het begin zijn. Heb ik altijd geroepen dat ik “nooit meer een wedstrijd van 5 km” zou lopen, dit was toch anders. En… tijd was niet belangrijk.

Dus reden Rianne, Jolijn en ik zaterdag 12 november naar Wierden. Een parcours vergelijkbaar met het Hulsbeek, langs het water, stukjes door het zand, heuveltjes grasland, bospaadjes en een heideveld. Met hier en daar een klimmetje. Twee rondjes van 2,5 km.

En het was leuk! Fris weer, kleinschalig, afwisselend parcours. Inschrijven en omkleden in een tent op het terrein. En enthousiaste vrijwilligers en dito deelnemers. Geen andere LAAC’ers gezien, want die stonden aan de start bij de Dinkelcross de dag erna.

Kortom een aanrader. Zeker niet mijn laatste cross en opmaat voor een heuse trail. Enige minpunt was dat bij terugkomst in de kleedtent mijn rugtas overhoop was gehaald. Alle kleding en spullen verspreid over de grond. Gelukkig had ik geen waardevolle spullen in mijn tas, anders was ik die kwijt geweest. De buit: twee ontbijtkoekrepen. En nu maar hopen dat de dief daar net zoveel plezier van heeft gehad als wij van de cross…

Anja Ligthart

Jolijn Ehringfeld 28:15Rianne Vossers 29:06Anja Ligthart 30:28

60 m100 m200 m400 m800 m

1.000 m1.500 m3.000 m5.000 m10.000 m

25-28 May 2017FBK stadium Hengelo


Hans te Nijenhuis

Jurycoördinatorvan de juryDe Looptienkamp

De Looptienkamp (ofwel Runners’ Decathlon) is een internationale wedstrijd waarbij deelnemers een meerkamp over tien afstanden, variërend in lengte tussen 60 m en 10.000 m, afwerken. Deze wedstrijd wordt al sinds 1982 georganiseerd in het Hemelvaartsweekend. De eerste jaren was Wenen de plaats van handeling, maar sinds 1995 heeft deze wedstrijd plaatsgevonden op diverse atletiekbanen in Duitsland, Tsjechië, Oostenrijk en Frankrijk. De laatste jaren hebben ook Nederlandse atleten meegedaan aan dit evenement. De organisatie van de looptienkamp heeft daarom gevraagd of de mogelijkheid bestond om deze wedstrijd in Nederland te organiseren. Afvaardigingen van LAAC, MPM en Kronos hebben toen de koppen bij elkaar gestoken en de uitdaging aangenomen. Het FBK-stadion zal van 25 tot en met 28 mei het strijdtoneel vormen van de Runners’ Decathlon 2017. Uitgebreide informatie en inschrijvingsmogelijkheden zijn te vinden op www.looptienkamp.eu.

Aangezien de wedstrijd nu in Nederland wordt gehouden als officiële Atletiekunie-wedstrijd, gelden natuurlijk de Nederlandse wedstrijdregels. Het is misschien goed om voor de potentiële LAAC-deelnemers een paar punten op een rij te zetten. De uitslag van de looptienkamp wordt opgemaakt door de verzamelde punten per afstand bij elkaar op te tellen. Een vergelijkbare vorm is bekend van de schaatsmeerkampen. Bij het schaatsen wordt de uitslag teruggebracht tot het gemiddelde aantal seconden per 500 m. Degene met de minste punten wint. De looptienkamp hanteert een andere rekenwijze. De gelopen tijd wordt via een (voor de fijnproevers ‘parabolische’) formule in punten omgezet. Hoe sneller je loopt, hoe meer punten je krijgt. Loop je langzamer dan de voor de afstand bepaalde maximum tijd, maar finish je wel, dan krijg je 1 punt.

Er wordt op de sprintonderdelen (de afstanden tot en met 400 m) uit startblokken gestart. Masters (deelnemers boven de 35 jaar) kunnen staand starten.

Het baanseizoen 2016 is voorbij, het cross-seizoen is in volle gang. Traditioneel voor de jury een rustige tijd, maar atletiekjaar 2017 werpt zijn schaduwen al weer vooruit. Zoals Gjalt elders schrijft, zijn Kronos, MPM en LAAC druk bezig met de organisatie van een unieke wedstrijd: de Looptienkamp.

Op de looponderdelen in een meerkamp is één valse start per serie toegestaan, zonder dat de betrokken atleet wordt gediskwalificeerd. De tweede en verdere valse starts hebben wel consequenties. Voor de masters geldt dat iedere atleet bij zijn eerste valse start wordt gewaarschuwd. Pas bij zijn tweede persoonlijke valse start wordt hij gediskwalificeerd. In het klassement krijgt hij 0 punten voor deze afstand.

Een atleet die niet aan de start verschijnt (DNS), wordt geacht de wedstrijd te hebben verlaten en komt niet in het eindklassement. Bij de leeftijdsindeling houden we de categorieën aan van de Atletiekunie, vanaf de Junioren C, B en A naar de senioren en masters.

Geïnteresseerd? De inschrijving is open op looptienkamp.eu. Er zijn 150 startplaatsen. Het is een internationale wedstrijd, dus ook een mooie gelegenheid je talen weer eens op te halen.


SpringendalDeze loop doorkruist het prachtige stukje natuur dat aan de grens van Ootmarsum en Nutter en deels aan de Duitse grens ligt. Van oorsprong is het Springendal een stuwwal die bedoeld is om de drie bronnen die het Springendal rijk is te omkaderen. 355 hectare groot en beheerd door Staatsbosbeheer. Insiders met honden kennen boswachter Korbee persoonlijk als een strenge doch rechtvaardige boswachter. En er loopt zelfs een roedel wolven op het Springendal.

Springendalloop OotmarsumDe OLC organiseerde dit jaar alweer voor de vijfde keer de Springendalloop. Ik had de datum van inschrijven met een dikke, rode permanentmarker in mijn digitale agenda genoteerd. Dat kostte me wel mijn iPad, maar oké ;-) Er zijn maximaal 500 kaarten beschikbaar en dus reden om het inschrijfmoment niet te willen missen! Gelukkig was ik één van de 500 gegadigden en mocht ik starten op de 15km.

mijn wedstrijd Wie: Daniel VisscherWat: SpringendalloopWaar: OotmarsumWanneer: 12 november 2016Afstand: 15 kmTijd: 1.13.14

Foto’s: Daniel Visscher en @caspar


De loopLocatie van de start is Hoeve Springendal, het vaste verzamelpunt voor onder andere de duurloop-club van Herman Holterman en ook het startpunt van het LAAC event, de Ontbijtloop. Aangezien dit mijn thuisbasis is, was de fiets een juiste keuze om deze loop te bereiken. Ook dit jaar was de start van de 15km om twee uur. We werden door de enige echte Sinterklaas op pad gestuurd. Na 5km werd het startpunt nogmaals gepasseerd, ditmaal door de tent waar later het fameuze taarteten plaatsvindt. Leuk! Na deze passage ging de route verder over het 10km parcours.

De loop is voor mijn gevoel 80% onverhard. Je loopt over bospaden en karrenspoor. De klootschiet-baan was geheel bladvrij gemaakt en daar was weer tijdswinst te boeken. Ik kan wel zeggen dat je moet genieten van hetgeen Springendal je biedt, maar ik had mijn focus vooral bij het pad waarover ik liep. Opletten dat je niet over één van de vele wortels struikelt. In dat opzicht een best pittig en zwaar parcours. Gelukkig voor mij was Herman Holterman bereid om de dag voor de Springendalloop met de duurloopgroep het 10km parcours te lopen. En dus wist ik wat ik kon verwachten.

AfterpartyDe OLC-lopers/leden werden geacht een taart te bakken en mee te nemen. Een stuk taart als beloning voor je prestatie is toch fantastisch! De rij wachtenden was lang, maar dat vergeet je snel tijdens het hemels genieten van deze lekkernij. Onder genot van de nodige bokbiertjes (kosten 1,5 munt en dat is een zeer net geprijsde 2 euro per flesje) werd er nog lang nagepraat over deze loop. Tijdens schemer toch maar huiswaarts gegaan. De OLC Springendalloop is wat mij betreft de allermooiste loop van het jaar.

Mijn eindtijd is met 1:13:14 best iets waar ik trots op kan zijn. In 2012 was dat 1:21:00). Een echte aanrader deze loop: je hebt de keuze tussen 5, 10 en 15km. Wel na mij inschrijven, zodat ik ook weer startnummer heb, want ook dit jaar was hij binnen een dag volgeboekt.

NootWat ik heel positief vond was de begeleiding per fiets van de snelste loper, Maik Voppen (who else). Op een simpele & vriendelijke manier lieten ze aan de 10km-lopers weten dat ze zo werden ingehaald door de snelste loper. En dat ze vooral moesten genieten van de tocht. Misschien nog een idee voor de organisatie van andere loopevenementen.

Daniel Visscher


Team? zul je denken. Is hardlopen een teamsport? Ja, zeg ik dan. Het is een teamsport in de canicross en in de canitrail. Voor wie de sporten nog niet kent even een korte uitleg. Bij beide sporten loop je met een aangelijnde hond over een parcours met onverharde paden. Bij de canicross is het de bedoeling dat de hond naar hartenlust mag trekken, op die manier kun je harder lopen dan je zelfstandig kunt. Bij de wedstrijden met afstanden van 2 tot 6 km, zijn snelheden boven de 20 km per uur dan ook geen uitzondering. De canitrail is vergelijkbaar met de trailrun en daarbij loop je langere afstanden en is het uithoudingsvermogen belangrijker. De afstanden zijn vanaf 7 km tot 50 km.

Zondag 6 november was een mooie herfstdag, en met een temperatuur van 5 graden was het prima loopweer. Ik parkeerde de auto aan de rand van het bos en liep richting de inschrijving. Er hing een heerlijk ontspannen maar enthousiast sfeertje tussen de lopers en de honden. Er waren allerlei verschillende honden, vooral de wat grotere en atletische honden maar ook een beagle, een jack russel en een chihuahua. En natuurlijk mijn loopmaatje Bumble, een American Akita. Al die verschillende honden hadden één ding gemeen, ze konden niet wachten om te beginnen. Ze vinden het leuk om hard te lopen, doen dit graag met soortgenoten (en met de baas) en nemen hun ‘trekklusje’ heel serieus.

De Natte NeuzentrailNationaal Park Veluwezoom

20 km en 310 hoogtemeters in 2.03.10

Kasteel Rosendael aan de rand van het Nationaal Park Veluwezoom

was zondag 6 november het strijdtoneel voor de eerste echte canitrail

in Nederland. Er was keuze uit twee afstanden: de 12 km met 171

hoogtemeters en de 20 km met 310 hoogtemeters. Tachtig teams

mochten meedoen, dus zat ik toen de inschrijving geopend werd op 3

oktober om 9.00 uur achter de computer om verzekerd te zijn van een

startbewijs, want daar wilden wij bij zijn.


Bumble begint door te krijgen dat er iets speciaals gaat gebeuren als ik een kwartier voor de start haar halsband vervang door een tuigje. Ze weet, halsband is wandelen en het tuigje is hardlopen. De eerste teams staan al aan de start, waarbij ik ook Elise Elbert, nog steeds houdster van enkele clubrecords bij LAAC, zie staan.

Omdat er via een tijdritstart gestart wordt hebben we nog een paar minuten als de eerste teams vertrekken. De hond voorop, waarbij het de kunst is om zo min mogelijk te remmen en zo soepel mogelijk mee te gaan in het hogere tempo van de hond. Met uitzicht op de voor ons gestarte teams wordt ik dan ook vlotjes voortgetrokken tot we bij een voor ons gestarte combinatie zijn met wie we een aantal kilometers gezamenlijk oplopen.

Na het hogere tempo in de eerste kilometers wordt het allemaal wat rustiger. Bumble trekt wat minder zodat ik weer een beetje op adem kan komen. Af en toe komt Bumble even naast mij lopen met zo'n blik van “loop toch eens door”, en het tempo gaat geleidelijk over in een duurlooptempo waarbij wij beiden in de steady state terechtkomen, en kunnen genieten van de prachtige natuur op de Veluwe. Bij de verzorgingsposten onderweg staan natuurlijk ook drinkbakken voor de honden klaar, al blijven de regenplassen onderweg ook ideaal voor een slok water. Het parcours is een afwisseling van bospaden, zandverstuivingen, heidevelden en nergens een meter vlak maar daardoor natuurlijk ook regelmatig prachtige vergezichten.

Vooral op de smalle single tracks pikt Bumble interessante geursporen op. Dan gaat het tempo regelmatig even omhoog en ga ik mee in dit hogere tempo. Eigenlijk ben ik met één grote

Fartlektraining bezig bij deze canitrail, waarbij afwisselend Bumble en dan weer ik bepalen hoe hard wij gaan.

Eén voor één komen de teams over de finish waarbij de lopers allemaal enthousiast en tevreden zijn over deze prachtige canitrail, maar wel sporen van vermoeidheid tonen. Bumble en ook alle andere honden hebben nergens last van, hoor ik later die middag, als ervaringen en foto´s worden uitgewisseld via Facebook.

Een canicross of canitrail is een echte aanrader voor elke loop- en hondenliefhebber, en je doet je hond er zeker een plezier mee. De sport is dan ook groeiende, het aantal wedstrijden neemt elk jaar toe. Hier in de regio is er al bij de Dinkelcross, de Eiberrun en de Bommelasloop de mogelijkheid om aan een canicross mee te doen en op 22 januari is er nu ook een canicross bij de Hulsbeekcross. Bumble en ik staan al ingeschreven bij deze thuiswedstrijd.

Interesse in deze Fartlektrainingen, of wil je gewoon sportief de hond uitlaten? Ga dan ga canicrossen! We lopen bijna wekelijks met de trainingsgroep Canicross Twente op zaterdagmiddag op het Hulsbeek om 15.00 uur vanaf P4. Elke hond ouder dan 1 jaar, groot of klein kan meedoen en is van harte welkom.

Wil je nog meer weten, let op de uitzending van TV Oost met het thema canicross bij de Hulsbeekcross; de opnames van de training van Canicross Twente op het Hulsbeek zijn inmiddels gemaakt. De uitzenddatum is gepland op 21 januari, dus de dag voor de Hulsbeekcross.

Tot ziens bij de Hulsbeek (cani)cross!

André Bosgraaf en Bumble


mijn wedstrijd Wie: Bianca MenderinkWat: BerenloopWaar: TerschellingWanneer: 16 november 2016Afstand: halve marathonTijd: 1.42.58

In oktober 2015 heb ik met drie collega’s meegedaan aan de Halve van Amsterdam. Dit uitstapje om met ons vieren aan een loop mee te doen, smaakte naar meer. In de trein terug naar Twente ontstond het idee om er een jaarlijks uitje van te maken. En dan is er de vraag, waar ga je in 2016 naar toe? Aangestoken door de enthousiaste verhalen van trainingsgenoten van de dinsdagavondgroep, besloot ik de Berenloop in de groep te gooien. Als je het dan doet, dan ook meteen maar goed . De reacties waren meteen positief en dus zat iedereen klaar (of had iemand gecharterd hiervoor, nogmaals bedankt Leonie) om meteen in te schrijven toen de inschrijving werd geopend. En het lukte, alle vier ingeschreven voor de Berenloop. Annet ging daarop meteen op zoek naar accommodatie op Terschelling en slaagde daarin: Het Wapen in Midsland ging het worden. Ook boekte ze de overtochten. We hadden besloten er een mooi weekend van te maken. Zaterdagmorgen heen en maandagmiddag terug, hier hebben we geen spijt van gehad.

Even was het nog twijfelachtig of René wel meekon vanwege een hardnekkige blessure waar hij al sinds de halve van Amsterdam mee kampte, maar na de gezamenlijke duurlooptraining zo’n drie weken van te voren gaf hij aan dat het ging lukken. Gelukkig. En zo reden we zaterdagmorgen 5 november naar Harlingen. Op de sneldienst naar Terschelling begon het feest al.

Alleen maar lopers en supporters op de boot. Dit schept meteen een band en de eerste contacten werden gelegd. Op Terschelling aangekomen, zag ik Anton en Bob, twee trainingsmaatjes, tussen die honderden lopers, leuk. We haalden onze fietsen op en besloten na een bak koffie het eiland te verkennen en een deel van het parcours. Onderweg spraken we verschillende lopers die al vaker aan de Berenloop hadden meegedaan en ons ins en outs over het parcours vertelden. Een groot deel van de middag hebben we heerlijk, met veel andere deelnemers, doorgebracht in strandpaviljoen de Branding in Midsland aan zee. ’s Avonds gezellig zitten en eten in ons hotel dat er beneden uitzag als een bruine kroeg en op tijd ons bed in. Morgen wilden we immers fris aan de start verschijnen. Na een redelijke nacht gezellig ontbijten. Er was bacon and eggs, maar dit lieten de meeste ontbijters, lees lopers, aan zich voorbij gaan. Zo ook wij. We hielden het bij boterhammen met kaas en stroop, koffie en thee met suiker en honing. Een tip van Annet die ik ter harte nam terwijl ik normaal nooit suiker in de thee doe. (En stiekem verheugde ik me al op het ontbijt van de volgende dag….).

Na het ontbijt op de fiets naar Terschelling. Bij het wegzetten van de fiets zagen we Gerry, die de hele marathon ging lopen en de dag ervoor de

De BerenloopEen aanrader voor iedere loper


Na ons enigszins opgefrist te hebben met een schoon shirt, deo en een geurtje, duiken we het café de Braskoer in. Met een heerlijk smakend apfelcorntje in de hand, gaan we aan het parcours staan als de lopers en loopsters van de hele marathon binnen komen. We juichen hen toe en moedigen hen aan deze laatste meters naar de finish. Gerry komt fris en fruitig langs en ook Anton heeft nog de puf om naar Annet en mij toe te lopen voor een high five. Respect en lof voor de marathonlopers. En wat een sfeer zo hier aan het parcours. Uniek vinden wij. Dit hebben we nog niet eerder zo meegemaakt.

We gaan het café weer in en tegen half 6 lopen we naar het havengebouw voor de prijsuitreiking. Rian en Susan zijn ook speciaal gekomen om Annet toe te juichen.

Daarna met z’n allen weer terug naar de Braskoer waar we nog een aantal uurtjes veel lol hebben met elkaar. Dan na een verantwoorde maaltijd (lees bezoek aan de patatboer) op de fiets terug naar ons hotel, wind tegen, regen tegen, maar dit deert ons niet. In het hotel besluiten we een snelle douche te nemen en nog even een plaatselijk café in Midsland te bezoeken. Dat even werd ietsje langer.. In het café is het erg gezellig met drie grotere groepen lopers en ja, daar is Anton ook weer.

Uiteindelijk is het ’s nachts na tweeën als we ons bed induiken. Wat een topdag! De volgende ochtend dan eindelijk het gekoesterde ontbijt met bacon en eggs en natuurlijk het napraten over de dag ervoor. Na het ontbijt op de fiets naar West, fietsen inleveren, rondje door het dorp en een bak koffie. Dan naar de boot voor de overtocht terug naar het vasteland. Nog even twee uurtjes rijden en dan zijn we weer thuis in Twente. Een unieke en supermooie ervaring rijker!

Wil je een keer aan een gezellige loop meedoen in een supergemoedelijke en leuke sfeer, kies dan voor de Berenloop! Wij hadden met ons vieren afgesproken om ieder jaar een andere loop te doen met elkaar, maar de lobby om er een vast uitje naar Terschelling van te maken, is al in volle gang!

Bianca Menderink

5km wedstrijd had gedaan, waarbij ze een 3e plek had gehaald. We zochten een plek in een hotel-restaurant aan het parcours. Even inlopen, discussiëren over de kleding (wel/geen lange broek, korte mouw/lange mouw shirt, hemdje…uiteindelijk gingen de dames voor kort en de heren voor lang).

En toen was het tijd om naar de start te gaan. Annet ging naar het wedstrijdvak. Ik zocht na een laatste sanitaire stop Jos en René en dat viel niet mee. Wat een potje pieren in een ton in het startvak. Verder naar voren lopen kon niet meer en ach, ik ging niet voor een pr dus bleef ik bij de beide mannen staan. Om me heen zag ik aan de kleding dat ik niet bij de meest snelle lopers en loopsters stond. Ik dacht: ach, dan haal ik maar wat lopers in. En dat heb ik geweten. Het duurde negen minuten na het startschot toen wij over de startmat liepen en ik begon met mijn, naar later bleek, grote inhaalrace.

Onderweg dacht ik steeds: na hoeveel kilometer stopt het inhalen? Na drie? Na vier? Na vijf? Het inhalen bleek ook niet makkelijk. Ik liep aan de buitenkant, maar moest vaak door de berm, op de stoep, vriendelijk vragend of ik er langs mocht en soms lukte dat gewoonweg niet. Voordeel was wel dat de kilometers voorbij leken te vliegen. Na twaalf km kwamen we op het strand en yes, er was ruimte! Ik vond het heerlijk lopen die drie km over het strand. Wel zwaar maar ik genoot. Na het strand krijg je nog zo’n vijf km fietspad alsmaar rechtdoor, hadden ze ons gisteren verteld. Ook die kilometers gingen snel voorbij en nog steeds was ik aan het inhalen. En dan loop je West Terschelling al weer in.

Aangemoedigd door de speaker die je naam noemt, ga je de laatste kilometer in door het dorp. Nog één scherpe bocht en dan over de rode loper de laatste meters naar de finish. Super, ik ben er en heb heerlijk gelopen. Ik zie Leonie, die ook net binnen is en Annet komt naar me toe. Die heeft een toptijd gelopen, 1.35! Kort na mij finishen ook René en Jos. Alle vier hebben we genoten van deze halve marathon. Maar het genieten is nog niet voorbij.


10 jaarHuttenkloasloop

In oktober bestond de Huttenkloasloop tien jaar en zo’n periode nodigt uit tot een terugblik. De uitslagen zijn nog op internet te vinden en met wat moeite te downloaden. In totaal gaat het voor de halve marathon om 3.796 uitslagen. Het deelnemersaantal is geleidelijk gegroeid, met een ‘top’ in 2015, toen 469 deelnemers finishten, 369 mannen en 100 vrouwen. In elk jaar is het aandeel vrouwen en mannen (ongeveer) gelijk. Gemiddeld is net iets meer dan 20 procent van de finishers vrouw.

Aantal finishers halve marathonIn de gehele periode is de gemiddelde finishtijd 1:48:43. Mannen doen er 1:46:25 over en vrouwen 1:57:43. Het snelste jaar was 2009, toen de gemiddelde finishtijd 1:46:20 was.

In grafiekvorm ziet het zo uit:


Jammer genoeg zijn de uitslagen niet echt goed geschikt om te kijken waar lopers en loopsters in al die jaren vandaan komen, omdat woonplaatsen en verenigingen door elkaar gebruikt worden. De meest genoemde woonplaats is Oldenzaal en de meest genoemde vereniging is, niet echt verrassend, LAAC Twente.In het totale bestand is één loper te vinden die aan alle edities heeft meegedaan. Omdat er soms verschillende spellingen van namen voorkomen, kunnen het er nog meer zijn. Drie lopers en loopsters deden negen keer mee.

Tien kilometerBij de tien kilometer is er een duidelijker ontwikkeling van het aantal deelnemers. De eerste editie moest het nog doen met 118 finishers en dit is in tien jaar tijd toegenomen tot 695 in 2016. Gemiddeld is ruim een derde (37 procent) van de deelnemers vrouw. Omdat het parcours van de 10 kilometer niet altijd hetzelfde is geweest, heb ik afgezien van een vergelijking van de finishtijden. Het deelnemersveld van de tien kilometer heeft minder bijna-altijd-deelnemers dan dat van de halve marathon, wat ook zal samenhangen met de overstap van de tien kilometer naar de halve en natuurlijk ook met de bescheiden start in 2007. Toch zijn er twee lopers die zeven keer meededen en eveneens twee die zes keer finishten. Ook bij de 10 kilometer is het aandeel Oldenzalers groot, maar hier zie je wat meer Enschedeërs (ze staan op de 2e tweede plaats).

De cijfers voor de HuttenkloasMet veel slagen om de arm kun je zeggen dat de Huttenkloas-halve-marathon een stabiel, iets groeiend bereik heeft bij de serieuzere loper. Het gemiddelde gelopen tempo ligt hoog vergeleken bij de massalere wedstrijden over dezelfde afstand. En dat bij een zwaar parcours. Ik ben benieuwd wat er gebeurt na naamswijziging. Volgend jaar wordt een mooi statistiekjes-jaar.

Jon Severijnredactie


100 marathons, waarom? Na vele jaren een teamsport te hebben gedaan ben ik begonnen met wandelen, ook langere afstanden. Dit ging goed en ik vond het leuk zodat ik driemaal achter elkaar de 4-daagse in Nijmegen gelopen. Tijdens de trainingen hiervoor merkte ik dat alleen sporten leuk is. De uitdaging zoeken wat je wel en niet kan. Tijdens het wandelen ben ik begonnen met hardlopen en al snel werd er niet meer gewandeld maar hardgelopen.

Mijn eerste marathon was op 26 augustus 1989 in Enschede. Mijn eerste marathon buiten Enschede was op Terschelling in 1998. De eerste tien jaar heb ik 11 marathons gelopen, de tweede tien jaar 52 marathons, de laatste acht jaar 37 marathons. Een staatje waar ik de meeste marathons heb gelopen:

Mijn ervaringen met de marathons zijn heel verschillend, van gemakkelijk tot zeer zwaar. Zeer zwaar waren de marathons niet alleen tijdens het lopen, maar ook direct daarna. Ik zie mij nog liggen in het gras in Diever, na de zomeravondmarathon. Buik- en darmkrampen, gewoon niet leuk, na een uurtje kun je weer rechtop zitten en lopen. Of die keer dat ik een marathon heb gelopen in Duitsland en dat ik ’s avonds, in het donker, alleen naar huis reed en tijdens het rijden moest overgeven. Je kan wel raden wat ik de volgende morgen als eerste schoon mocht maken. Maar gelukkig komt loopverstand met de jaren, de laatste jaren kan ik zeggen dat ik weinig tot geen last meer heb van buikkrampen en dat ik gewoon kan eten en drinken tijdens en na een marathon.

Om een marathon te kunnen lopen moet je trainen, met weken van 100+ kilometers. De trainingen voor de marathon doe ik op verschillende manieren, alleen, samen met één persoon of met een groep. Ik mag graag alleen lopen, als het even kan ’s morgens vroeg, dat is genieten. Je komt geen mens tegen en je bent één met de natuur. Als je geluk hebt zie je een ree (je dag kan dan niet meer stuk). Het mooie van trainen met andere mensen is dat je elkaar beter leert kennen, je praat gemakkelijk tijdens het lopen. Samen sporten verbroedert, als je vermoeid raakt wordt je opener, dan kunnen er mooie, ontroerende, emotionele, vertrouwelijke gesprekken ontstaan.

Wat is mijn mooiste marathon? Dat weet ik eigenlijk niet. In Diever waar ik meerdere kleinschalige (rond de vijftig deelnemers) of in Berlijn waar het groot groter grootst is. Of de Berenloop op Terschelling, waar de looppaden (in het bos) speciaal worden geveegd voor de lopers. Of een kleinschalige marathon in een klein plaatsje in Duitsland waar de organisatie volledig in dienst staat van de hardlopers? Iedere marathon heeft zijn eigen beleving, vaak ook hoe je zelf hebt gelopen.

100marathons


Ik ben een genieter, geen snelle loper. Marathons loop ik rond 4.00 uur, soms sneller soms langzamer. De ene jaar loop ik 4 á 5 marathons het andere jaar loop ik 12 marathons. Wat ik erg leuk vind om te doen is voor en tijdens een marathon iemand begeleiden. Dat begint met samen trainen, samen testwedstrijden lopen met als doel de marathon. Je stelt je ervaring in dienst van iemand anders, de andere vertrouwt jou en gaat ervan uit dat jij weet wat je doet.

Mijn eerste berg(trail)marathon was in La Roche, Ardennen (2006). We (gezin) hebben er een mooi weekend van gemaakt, we verbleven in een chalet met prachtig uitzicht over de Ourthe. De dag van de marathon was warm, + 30 graden, het was puur afzien. Maar het was wel kicken, een nieuwe uitdaging. Tot nu toe heb ik zes bergmarathons (La Roche, Jungfrau, Söll (4x)) gelopen. Lopen in bergen is voor een Nederlander een enorme uitdaging, want hoe kan je hiervoor trainen? Honderdmaal de Tankenberg oplopen? Het is niet uit te leggen, maar als ik puffend, blazend en kreunend, met pijn in je bovenbenen en kuiten die op springen staan, dan ben ik aan het genieten. Ik geniet van de strijd die je voert en ik (probeer) geniet (als er geen mist is) van het weidse uitzicht met je blik gericht op je einddoel (bergtop).

Een andere loop die al jaren lang op mijn loopagenda staat is de Zestig van Texel, deze loop wordt iedere twee jaar gehouden op Tweede Paasdag. Enerzijds omdat we altijd met ons gezin (+de beide moeders), een gezellig lang weekend naar Texel gaan. Gezellig en goed. Anderzijds waar ik op Tweede Paasdag 60 km mag lopen in een mooie omgeving, de ene keer is het rond de 25 graden waarbij je de bouwsels van de kinderen op het strand moet ontwijken en de andere keer loop je met lange broek en muts op. De natuur bepaalt mede je prestatie, dat is mooi.

Waarom loop je zoveel marathons? Het antwoord is heel gewoon: ik vind het leuk. Ik geniet van de omgeving, de mensen, de gehele sfeer, de strijd die je met je zelf aan gaat. Je moet wel 42.200 meter hardlopen, waarbij mijn doel is om op een leuke manier over de finish te komen. Maar ik wil wel mijn grenzen opzoeken. Dit is en blijft geweldig om te doen.

Op 6 november heb ik mijn honderdste marathon gevierd op Terschelling. Al jaren (13 jaar) gaan we met (loop)vrienden (vriendinnen) + aanhang naar Terschelling, een lang weekend weg. Op zondag staat dan de halve of hele marathon op het programma. Dit jaar stond ik op zondag in het zonnetje, samen met familie en vrienden hebben we een heel leuk weekend gehad.

Wat erg leuk was dat ik op een dinsdagavond na de marathon voor de training naar voren werd geroepen en door het bestuur in het zonnetje werd gezet met het behalen van mijn 100e marathon.

Ik hoop de komende jaren nog regelmatig een marathon te lopen waarbij plezier voorop staat.

Bé Meerman


Het plan van loopvriendin Karin en mij was om in de herfst, net als vorig jaar, naar een leuke – en met name warme - marathonbestemming te gaan. Vorig jaar was dat Valencia geweest en dat was Karin en mij erg goed bevallen. Maar ja, je wilt ook wel eens wat anders. De keuze viel al snel op Curaçao, de KLM-marathon. Karin had een kennis op Bonaire wonen, daar konden we dan ook nog even langs. Maar soms zijn plannen op papier leuker dan plannen in de praktijk. Het bleek best lang vliegen te zijn en het was bepaald niet goedkoop, zeker niet als we ook langs Bonaire wilden. Daar kwam bij dat de start van de marathon ook nog eens om vier uur ’s nachts was. En noch Karin noch ik zijn erg goed in het lopen midden in de nacht, de enige keer dat we ooit (tegelijk) zijn uitgestapt was in de Nacht van Vlaanderen.

Kortom: Curaçao werd ‘m niet. Te veel gedoe voor een weekendje weg. Al zoekend naar alternatieven rolde er al snel een logische keuze uit: Valencia. Niet duur, via Düsseldorf prima te bereiken en nog een voordeel: we wisten er de weg. En zowaar, ons fijne appartement van vorig jaar (ruim, in het oude centrum en met dakterras) was nog beschikbaar en de vliegtijden waren ook nog steeds gunstig. Boeken maar dus!

Ook de weersomstandigheden bleken een herhaling van vorig jaar: tussen de 20 en 25 graden en volop zon. En zo zaten we, precies een

jaar later, op vrijdagmiddag 18 november na een voorspoedige reis heerlijk in de zon van het fraaie – en inmiddels bekende- uitzicht te genieten. Aan het eind van de middag wandelden we naar de Marathon-Expo, die in een van de imposante gebouwen van architect Calatrava werd gehouden. We haalden eerst onze startnummers en shirt op en slenterden daarna rustig langs de diverse stands. Zo’n markt is prima geschikt om nieuwe ideeën op te doen voor andere marathons, zoals die van Ibiza (inclusief dj), Barcelona en Sevilla. Het was gezellig druk op de markt, er speelde een rockband en er liepen heel veel vrijwilligers rond om alles in goede banen te leiden. Behalve ons nummer voor de marathon haalden we ook meteen ons nummer op voor de ontbijtloop, de volgende ochtend.

De ontbijtloop vond plaats in het Turia-park, een van de leukste plekken van de stad. Ooit stroomde de rivier de Turia door de stad, maar nadat deze voor de zoveelste keer was overstroomd (met de nodige slachtoffers en materiële schade) werd in 1957 besloten de rivier om de stad heen te leiden. Zo bleef in de stad zelf een droge rivierbedding over van een kilometer of acht. Er werden bomen in geplant en sportaccommodaties in aangelegd. Het resultaat is een schitterend park, vol exotische bomen- en plantengroei en heel veel sportieve activiteiten. Er wordt iedere dag gevoetbald, gesoftbald, gewandeld, gefietst en heel veel hardgelopen. Er is zelfs een speciaal hardlooppad


met om de honderd meter een afstandsmarkering. Wanneer we er ook waren, ’s ochtends vroeg, s middags of ’s avonds, er waren altijd wel hardlopers actief.

Over dit hardlooppad werd de ontbijtloop (Breakfastrun) gehouden, dat was dus niet al te ingewikkeld te organiseren. Een startboog, vijf kilometer verderop de finishboog en wat trommelaars onderweg, klaar! En zo stonden we klokslag negen uur bij de start, aan het begin van de 5km-route. Dat wil zeggen, we dachten dat we aan de start stonden, maar het was er wel erg rustig. Een paar Canadese lopers keken ons licht vertwijfeld aan: waar was iedereen? De conclusie was snel getrokken: de start was vast ergens anders. En dat bleek ook zo te zijn, merkten we., toen we maar gewoon met z’n tweeën van start waren gegaan. De start bleek verlegd te zijn naar de finish, zodat we halverwege de andere lopers tegenkwamen, die wel goed op de site hadden gekeken en een heen en weer parcours liepen. Geen enkel probleem dus, we finishten uiteindelijk keurig gelijk.

’s Middags was er alle tijd om te winkelen (je bent in Valencia of niet) en de volgende dag stonden we samen met nog zo’n 19.000 lopers aan de start van de marathon. Het parcours is het snelste van Spanje, dat hadden we vorig jaar al begrepen. En dat klopte nog steeds, want het is niet alleen supervlak, het is ook superbreed overal. Je kunt dus prima uit de voeten ook al start je, zoals wij deden, helemaal achteraan. Ook leuk is dat je regelmatig andere lopers tegenkomt, omdat delen van het parcours parallel aan elkaar lopen, zij het tegengesteld.

De verzorging is uitstekend (water, sportdrank, gelletjes en gedroogde abrikozen) en het publiek is ronduit fantastisch. “Venga chica!”, en “Campiones” klonk het weer onderweg. Karin en ik liepen samen met Daniël, die samen met zijn vriend in de buurt een vakantiehuisje heeft en met wie we precies een maand geleden in Amsterdam als pacer liepen op de marathon. Ook in Valencia bleven we - zonder erbij na te denken - trouw aan ons Amsterdamse tempo en zo liepen we gedrieën supervlak naar 4 uur 15. Alle tijd dus om onderweg volop te genieten van de sfeer. Het parcours mag dan wel snel zijn, uit toeristisch oogpunt is het niet bijster interessant. Met uitzondering dan van de laatste kilometer, wanneer je letterlijk ‘over het water’ loopt, dat wil zeggen over een blauwe loper langs de fonteinen van Calatrava. Heel bijzonder!

De volgende dag vlogen we terug naar Düsseldorf en lazen we onderweg op de sociale media allerlei berichten over storm en regen in Nederland. En passant zagen we ook het weerbericht van Curaçao. Weliswaar een temperatuur van tegen de dertig graden, maar ook regen, heel veel regen. Het was beslist een goede keuze geweest, Valencia!

Gerry Visser

mijn wedstrijd

Wie: Gerry VisserWat: Marathon ValenciaWaar: SpanjeWanneer: 20 november 2016Afstand: hele marathonTijd: 4.15.00


1Waarom ben je lid geworden van LAAC? En wanneer was dat?? Toen ik gestopt ben bij de Triathlonclub zocht ik een vereniging om samen te trainen, dat was in 2006. Met de triathonclub trainden

we ook al mee bij LAAC en geblesseerde LAAC’ers konden bij ons in het zwembad aqua-trainen.

2Wat vind je het leuke van LAAC? Een gezellige groep om samen mee te trainen. Je kunt een groep uitkiezen met jouw tempo. Ik ben bij groep één begonnen, omdat ik

daar veel mensen kende. Maar waar ik nu train past beter bij mijn tempo.

3Ben je getrouwd, verliefd, verloofd? En zo ja, wat vind je partner ervan dat je zoveel loopt en/of met hardlopen bezig bent? Ik ben al 24 jaar getrouwd met Wilmien. Ze vindt het lopen prima.

4 Wat vind je de leukste wedstrijd? En waarom? De HogeLageToren-Loop. Ik ben blij dat die weer georganiseerd wordt. Een mooie afstand en een geweldig parcours.

5Gaan je hardloopschoenen ook mee op vakantie? Jazeker, en meestal gebruik ik ze ook.

6 Wat is het gekste dat je ooit hebt meegemaakt tijdens een training? Het gekste was dat ik bij de Veluweloop mijn loopschoenen vergeten was. Gelukkig had ik Birkenstock-sandalen aan en daar heb ik de 10 km op gelopen.

7Wat voor auto/fiets/vervoermiddel heb je naast je loopschoenen?Ik rij graag op mijn oude motoren zoals Norton AJS en Moto Guzzi. Verder heb ik een Scott racefiets die ik ’s zomers veel gebruik.

8 Beoefen je nog meer takken van sport ? Zo ja, hoe zien de trainingen daarvoor eruit ?Zoals gezegd fietsen, dit als training voor de RBR en triathlon.

Zwemmen train ik in het Hulsbeek.

9 Wat was je zwaarste wedstrijd ooit? De marathon van Berlijn in 2006. In tegenstelling met mijn vorige marathons was ik rustig begonnen. Ik liep met een hartslagmeter om

en hield de tijd goed in de gaten, maar bij de halve marathon begonnen de vermoeidheidsproblemen al.Toch wel uitgelopen op karakter.

10 Wat is je grootste droom op het gebied van lopen? Weer een lekkere halve marathon te lopen, ik denk de Huttenkloasloop in 2017.

10 vragenaan een

LAAC’er

Tonnie Eppink

Bij Tien vragen aan de LAAC’er wordt het schrijfstokje per Duurloper doorgegeven aan een ander LAAC-lid, te kiezen door de schrijver van deze editie. Tonnie geeft het stokje door aan Wilfried Nijhuis.


Als geboren en getogen Luttenaar doe je natuurlijk zoals elk jaar mee met de Snertloop. De Snertloop vond dit jaar plaats op zondag 4 december. Voor mij dit keer mooi dichtbij, aangezien ik tijdelijk weer in De Lutte woon vanwege de verkoop van ons huis in Oldenzaal.

De avond ervoor nog een feestje, maar dat maakt voor mijn loopprestaties weinig uit. Vaak loop ik dan juist nog beter, want het lopen doe ik natuurlijk wel voor mijn plezier.

’s Ochtens wakker geworden heerst er een vreemde rust in huis. Oh ja, de jongens zijn natuurlijk uit logeren vanwege het feestje. Dus ik heb vanochtend alle tijd om me rustig voor te bereiden, geen gestress omdat de jongens op tijd bij de oppas moeten zijn. Maar of dit me bevalt? Ik weet het niet, dan toch maar liever het gestress en gesjees. Ik heb nu veel te veel tijd over en wat ik daar allemaal mee moet? Geen idee.

Ik besluit daarom om maar alvast mijn loopnummer op te halen en weer naar huis te fietsen. Ik eet nog even een banaan en begin met inlopen rond mijn tijdelijke huis. Tegen 11:05 loop ik rustig het dorp in, Paul en Thijs (maatjes uit mijn loopgroep) staan al klaar bij de start. Ik besluit om bij ze te gaan staan, mooi voorin, want het wegkomen met de smalle weggetjes is bij de Snertloop altijd lastig.

Mijn gedachten dwalen even af, het zonnetje schijnt lekker, maar het is toch niet echt mijn loopweer. Ik heb een hekel aan kou, heb gauw last van koude, stramme spieren en een te hoge ademhaling. Ik loop veel liever een wedstrijd als de mussen van het dak vallen.

Dan maar weer gauw overschakelen naar de loop van vandaag. Mijn doelstelling is om sneller dan 46.19 te lopen, de tijd van vorig jaar. Ik besluit daarom om tussen de 4:40-4:45 te lopen per kilometer. Het startschot klinkt, daar gaan we.

De eerste kilometer gaat natuurlijk zoals gewoonlijk weer veel te snel. Ik besluit om wat gas terug te nemen. Ik loop naast Daniel en Peter (maatjes uit de loopgroep), ze lopen hetzelfde tempo als ik, dus ik besluit om bij ze te blijven. Het lopen gaat lekker ontspannen, af en toe nog even aan de klets met Peter, maar ik besluit om het praten de laatste twee kilometers te beperken, toch maar wat energie besparen.

De kerktoren is alweer in zicht, dat betekent nog ongeveer 1 km zigzaggend door het Kerkenbos, altijd best nog een pittig stukje.

Uiteindelijk finish ik in 45.04, dus een stuk sneller dan als vorig jaar. Misschien had ik toch nog wat harder gekund? Misschien had ik me niet in moeten houden? Ik was eigenlijk niet kapot toen ik over de finish kwam, maar ja, dat is weer achteraf. Ik heb zo alvast weer een mooie doelstelling voor volgend jaar: onder de 44 minuten lopen.

We besluiten om geen snert te nemen, zweetlucht en snert is voor mij geen goeie combi. We lopen naar Plexat en genieten van een kop koffie met appelgebak en als afsluiter nog een glaasje wijn. De Snertloop 2016 is weer geslaagd, nu gauw naar huis en douchen, want het gezellige middagje Sinterklaas staat ook al weer voor de deur.

Susan Siemerink

mijn wedstrijd

Wie: Susan SiemerinkWat: SnertloopWaar: De LutteWanneer: 4 december 2016Afstand: 9,6 kmTijd: 45.04

Foto: Kees Tetteroo


Inleverdata kopijDuurloper

201713 februari

24 april

Nieuwe leden:Freek Dokter - LonnekerThijs Nijhof - Oldenzaal

Peter Donker - OldenzaalLotte Morsink - DenekampEsther Rikken - De LutteJan Manenschijn - BorneBob Leussink - OldenzaalHans Droste - OldenzaalStef Quaink - Oldenzaal

Roxanne vd Laan - Oldenzaal

Diederik van Hoogstraten – Los“Na een reeks blessures en verbroken relaties is het zelfvertrouwen van de hardlopende Amerikacorrespondent Diederik van Hoogstraten verdwenen. Hij begint opnieuw aan de zonnige westkust, en verruilt als loper de straten van New York voor de ruige bergpaden rond Los Angeles.Op en om de trails ontdekt Van Hoogstraten een gemeenschap van doorzetters, mensen van allerlei pluimage die elkaar vinden in een intense liefde voor de natuur en het langeafstandslopen. Hij praat er met internationale toplopers en doodgewone trailrunners over hun ervaringen. En al snel gaat niet alleen ieder zandpad, maar ook de rest van zijn leven bergopwaarts. Een inspirerend boek voor iedereen die loopt, wil lopen, of hoopt zichzelf ooit nog eens terug te vinden.”

Dat klinkt geweldig, en het artikel in de NRC (in de vorige Duurloper integraal afgedrukt) beloofde ook veel goeds. Dus heb ik het boek ‘Los’ van Diederik van Hoogstraten gekocht en was het prettig leesvoer in het vliegtuig naar Valencia. Want inderdaad, het leest lekker weg en is zeker inspirerend. Maar het is ook erg fragmentarisch geschreven, het gaat van links naar rechts, van heden naar verleden, en van Los Angeles naar Nederland en weer terug. Het

boek heeft nauwelijks een spanningsboog, maar beschrijft vooral een aaneenschakeling van hardloopbelevenissen en ontmoetingen met andere lopers, die allemaal ‘super’, ‘sympathiek’ en ‘inspirerend’ zijn. De boodschap van de schrijver – die een paar jaar geleden nog verstokt roker en drinker was - is duidelijk: (ultra)trailrunning is een geweldige sport, het biedt zelfkennis, geweldige ervaringen en brengt je op de mooiste plekken van de wereld. Allemaal waar, maar het had van mij best iets subtieler en samenhangender opgeschreven mogen worden. Los daarvan is het zeker een inspirerend boek, dat bovendien een inkijkje geeft in hoe het is om de ene verslaving in te ruilen voor een andere, hoe gezond die verslaving ook is.

Uitgever De Geus | september 2016 | 240 pagina's | ISBN: 9789044535990

Lezen over lopen


wedstrijduitslagen25 september 2016 Posbankloop, Velp 4 emIngrid Voost 42.10 2 oktober 2016 Marathon Brussel, België 21,1 kmBen Nijland 1.25.48 2 oktober 2016 Singelloop Breda 21,1 kmLesley Smit 1.17.48Mark Kleve 1.20.00 9 oktober 2016 Marathon Eindhoven 21,1 kmNick Vredenbregt 2.17.45 42,2 kmRichard Loendersloot 2.34.53Kevin Schaap 2.45.15Joop Vriend 2.52.43Miranda Bruins 3.45.57Jan Grobben 3.55.56Menno de Jager 3.56.40Olaf van der Sar 4.06.05Herman Holterman 4.29.46 9 oktober 2016 Herfstloop Twente Enschede 8 kmRemko Siers 29.43 15 kmDick Ramerman 1.04.06Roy te Lintelo 1.05.00Leonie Postma 1.11.10Hans Klomp 1.25.44 21,1 kmRon Höfte 1.26.57Pascal Butterhoff 1.38.38Gea Siekmans 1.38.47Monique Kropmans 1.44.55 9 oktober 2016 Hoge Veluweloop 10 kmChristian Hollanders 39.27Iris Ruinemans 40.58

15 oktober 2016 Glowrun Bussloo, Twello 7,5 kmIngrid Voost 53.47 15 oktober 2016 Teutolauf, Duitsland 6 kmGerrit de Klein 36.10 29 kmRon Höfte 2.08.17Bert Wessels 2.08.55Rianne Vossers 2.59.55Herman Holterman 3.23.34 16 oktober 2016 Marathon Amsterdam 21,1 kmMaurice Kruse 1.34.12Bibianne Geerts 2.21.13Fleurinke Geerts 2.21.14 42,2 kmBob Leussink 3.23.11Henri Breukelman 3.24.21René Roelofs 3.40.05Sabine Veldhuis 4.11.42Gerry Visser (pacer) 4.14.27Jacoline Huiskes 4.41.16Jos Jochem 4.50.17 23 oktober 2016 Wottellauf, Ottenstein DL 5 kmKarel Nolsen 29.15Ad Festen 29.59 29 oktober 2016 Diepe Hel, Holten 5 kmRobin Klamer 17.07Ellis Bebseler 19.45Frens Lubberts 21.52Jan van der Zande 32.03 10 kmMarcel Klamer 37.11Lisanne Meuleman 37.22Ingrid Prigge 38.05Johan Almekinders 40.20Anja Hofman 43.29

Karin Klamer 47.32Paul Meulenbroek 49.59Alfred Atta 51.25Ivan Kuipers 54.15Monique Greftenhuis 59.50 20 kmCaimin Stevens 1.14.10Clemens Meuleman 1.26.26Hans Dat 1.31.42Hans Hevink 1.43.28Michel Nijland 1.45.06Leonie Postma 1.46.16Gerda Scholten 1.59.51 30 oktober 2016 Röntgenloop Remscheid 42,1 kmJan Grobben 5.21.58 63,3 kmRon Höfte 6.02.41Herman Holterman 8.51.26 5 november 2016 Kleintje Berenloop, Terschelling 5 kmGerry Visser 22.40 6 november 2016 Berenloop, Terschelling 21,1 kmBob Leussink 1.28.46Roy te Lintelo 1.32.24Annet Werger 1.35.29Martijn Wieberdink 1.40.40Paul Poorthuis 1.42.42Bianca Menderink 1.42.58Susan Siemerink 1.43.48Ineke Visser 1.44.16Rian Ottenhof 1.46.22Hans Hevink 1.48.59Leonie Postma 1.50.47 42,2 kmGerry Visser 3.44.02Anton Stoorvogel 3.52.36Rianne Vossers 3.56.21Be Meerman 4.30.10


6 november 2016 Pingelloop, Haaksbergen 5,6 kmPascal Butterhoff 22.15Monique Kropmans 25.51Sonja Kruse 31.06 11,2 kmClemens Meuleman 47.16Henri Breukelman 47.42Rene Wennink 50.16Olaf van der Sar 55.24Gerrit Bultman 1.00.42Michel Harbers 1.03.04 12 november 2016 2e Lageveldloop, Wierden 5 kmJolijn Ehringfeld 28.15Rianne Vossers 29.06Anja Ligthart 30.28 12 november 2016 Springendalloop, Ootmarsum 5 kmJan van der Zande 32,51 10 kmChristian Hollanders 40.42Erik Lentfert 41.36Maurice Kruse 42.39Iris Ruinemans 43.57Bianca Menderink 47.59Rob van Hest 55.28Eric Vos 55.37Elise Haarman 56.37Bart Boomars 57.07Ria Meijerink 1.02.40Monique Greftenhuis 1.04.52Isabelle Mensink 1.07.15Gerda Scholten 1.34.31 15 kmArnold Klieverik 1.00.28Dick Ramerman 1.04.13Daniel Visscher 1.13.14Nico Langeslag 1.13.21Sjef Olde Scholtenhuis 1.22.43Renate Jansen 1.24.58Saskia Blokhuis 1.31.04Susanne Jongepier 1.39.30

13 november 2016 Dinkelloop, Losser 5 kmRobin Klamer 17.58Remko Siers 19.13Tim Bergboer 21.12Pascal Butterhoff 21.27Hans Dat 21.36Monique Kropmans 24.35Sonja Kruse 30.18 10 kmArnold Klieverink 37.16Mark Kleve 39.05Lesley Smit 39.13Ingrid Prigge 43.38Henry Breukelman 44.54Clemens Meuleman 44.54René Wennink 49.20Eddy van Essen 53.08Gerrit Bultman 55.26Olaf van der Sar 56.26Helen Smit 57.40Michel Harbers 58.42 19 november 2016 Crossloop, Rijssen 5 kmAnja Hofman 22.46 10 kmKevin Schaap 37.30Hans te Nijenhuis 47.58 19 november 2016 Zevenheuvelennacht, Nijmegen 7 kmPauline Elzinga 42.04Marjan Kienhuis 45.39Erna Leussink 46.18Kyra van Dijk 51.38Irene Zeedijk 51.39 20 november 2016 Zevenheuvelenloop, Nijmegen 15 kmArnold Klieverik 52.46Lesley Smit 55.00Mark Kleve 57.39Lisanne Meuleman 57.41Martijn Kolkman 58.42

Ingrid Prigge 59.19Bob Leussink 1.00.47Chris Hollanders 1.00.48Bas Leenders 1.01.26Iris Ruinemans 1.03.02Tim Bergboer 1.03.28Herbert Wijnberg 1.03.34Ellis Bebseler 1.06.54Erik Lentfert 1.07.39Nico Langeslag 1.11.07Jolijn Ehringfeld 1.12.14Bart Freriks 1.14.18Martijn Wieberdink 1.15.12Gerrit Bultman 1.20.54Sonja Kruse 1.28.33Marjan Kienhuis 1.42.39Erna Leussink 1.42.40Irene Zeedijk 1.51.03Kyra van Dijk 1.51.03

20 november 2016Marathon Valencia 42,2 kmGerry Visser 4:15:17 20 november 2016 Bommelasloop, Enschede 7,4 kmAndré Somhorst 29.19Dick Ramerman 31.47Rita Doesburg 41.17Isabelle Mensink 48.34 11,2 kmFreek Dokter 50.44Daniel Visscher 52.40Marlou Sommer 52.42Theo Weegerink 57.21Jacoline Huiskes 1.03.07Jon Severijn 1.10.18 16,4 kmGjalt Gjaltema 1.13.02Harry Dessens 1.21.34Paulien van Bruggen 1.21.47 21,1 kmRon Höfte 1.32.09Hans Dat 1.38.08


Staat jouw tijd

hier niet bij?

Mail je uitslagen - vooral van

wedstrijden buiten Twente -

naar [email protected]

En ook:

Schrijf je bij wedstrijden in

als lid van LAAC Twente,

dan ben je herkenbaar

in de uitslagenlijsten!

Canicross 7,4 kmRita Doesburg 41.17 27 november 2016 Warandeloop, Tilburg 5 kmRobin Klamer 21.18 27 november 2016 Bovenbergloop, Markelo 5 kmTim Bergboer 21.36Monique Kropmans 25,07Sonja Kruse 30.47 10 kmHenry Breukelman 46.25Clemens Meuleman 47.01René Wennink 48.54Eddy van Essen 54.48Olaf van der Sar 55.49Gerrit Bultman 58.03Michel Harbers 1.00.25 27 november 2016 Hoge Lage Torenloop, Oldenzaal 15 kmAlex Stienstra 53.17Richard Loendersloot 53.35Lesley Smit 54.08Casper Smit 54.37Bob Gosemeijer 55.46Edward Hertsenberg 55.55Marcel Klamer 55.59Lisanne Meuleman 56.45Bob Leussink 58.10Ingrid Prigge 58.20Dione Scheuten 1.00.48Martin Steenbeeke 1.01.27Maurice Kruse 1.02.40Dick Ramerman 1.03.03Wilfried Nijhuis 1.03.12Maarten Roord 1.04.25Alfred Atta 1.04.35René Roelofs 1.04.57Martijn Wieberdink 1.08.05Stefan Loman 1.09.14Diana Luyerink 1.10.20Karin Klamer 1.10.39

Leonie Postma 1.11.09Jolijn Ehringfeld 1.12.53Ineke Visser 1.13.37Toon Eppink 1.14.32Gé Borgerink 1.16.19Sjef Olde Scholtenhuis 1.17.07Marcel Gerrits 1.18.05Berdien Damveld 1.18.26Bart Damveld 1.18.28Sabine Veldhuis 1.20.50Jacoline Huiskes 1.22.57Hugo Kok 1.26.20Sophie Olde Scholtenhuis 1.26.24Bart Boomars 1.27.46Harrie Emmens 1.27.47Jon Severijn 1.34.24 4 december 2016 Snertloop, De Lutte 5,3 kmRemko Siers 20.00Marc Raanhuis 20.41Wilfried Nijhuis 20.56Jorina Janssen-Braamhaar 23.15Monique van Olffen 28.24Bart Boomars 28.53Ad Festen 32.23Ellie Bijen 32.59Erna Leussink 33.14Petra Poorthuis 35.54 9,6 kmBob Gosemeijer 35.27Bob Leussink 37.18Dione Scheuten 39.44Herbert Wijnberg 40.22Wilfried Kroeze 41.10Henry Bergman 41.29Hans Dat 41.40Erik Lentfert 41.55Alfred Atta 42.19Paul Poorthuis 43.27Marlou Sommer 43.53Anton Stoorvogel 44.15Daniel Visscher 44.59Susan Siemerink 45.04Theo Weegerink 46.04

Nico Langeslag 46.13Toon Eppink 48.09Bernadette Nijenhuis 52.53Renate Pietersma 52.58Hugo Kok 53.52Susanne Jongepier 55.02Hans Klomp 55.37Monique Greftenhuis 57.08Marjan Kienhuis 58.15Isabelle Mensink 59.48Ans Waleczek 59.48Bianca Menderink 1.00.32Jan van der Zande 1.02.20Gerda Koedijk 1.02.42

8 januari 2017 Nieuwjaarsloop Enschede www.avantiwilskracht.nl 10/15 11:00 5 km 11:10 8 januari 2017 Halve van Egmond www.pwnegmondhalvemarathon.nl

10,5 km 21,1 km

10:25 12:16

8 januari 2017 1e Woolderesloop Hengelo www.mpmhengelo.nl

10/15 km 5,1 km

11:00 11:06

14 januari 2017 Winterloop Schelfhorstpark Almelo www.stichtingschelfhorstpark.nl 6/10 km 13.30 14 januari 2017 3e Lageveldloop Wierden www.av-twenterand.nl

10 km 5 km

13:00 14:45

15 januari 2017 Rutbeekcross Enschede www.rutbeekcross.nl 5/9,5 nnb 15 januari 2017 Slangenbeekloop Hengelo www.wijkcentrumslangenbeek.nl 6 km 10:25 10 km 10:30 22 januari 2017 Hulsbeekcross Oldenzaal www.laactwente.nl 6/9/12 km 11:00 23 januari 2017 Holterbergcross Holten www.avholten.nl 10 km 13:00 5 km 15:00 29 januari 2017 2e Woolderesloop Hengelo www.mpmhengelo.nl 10/15 km 11:00 5,1 km 11:06 4 februari 2017 Midwinermarathon Apeldoorn www.midwintermarathon.nl 42 km 10:30 5 februari 2017 Midwintermarathon Apeldoorn www.midwintermarathon.nl

10 em 25 km 8 em

11:15 11:45 15:00

11 februari 2017 Valentijnscross Wierden www.hetcrosscircuit.nl

10 km 5 km

13:00 15:00

12 februari 2017 Schoorl run www.groetuitschoorl.nl

21,1/30 km 10 km

11:00 14:30

12 februari 2017 Dinkelloop Losser www.av-iphitos.nl

10 km 5 km

10:00 11:45

19 februari 2017 3e Woolderesloop Hengelo www.mpmhengelo.nl 10/15 km 11:00 5,1 km 11:06


wedstrijdkalender

laac duurloper - laac twente

Documents