kim jestem jako człowiek, kim chcę być jako chrześcijanin · chrześcijańskiego. w tym...
TRANSCRIPT
Kim jestem jako człowiek, kim chcę być
jako chrześcijanin
Program nauczania religii dla gimnazjum
(realizowany w kl. VII i VIII szkoły podstawowej
oraz w kl. III gimnazjum)
Nr AZ-3-01/13
Kielce 2013
2
Program nr AZ-3-01/13 nauczania religii rzymskokatolickiej na terenie całej Polski, z zachowaniem praw biskupów diecezjalnych, przeznaczony dla klas I – III gimnazjum, zatwierdzony przez Komisję Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski w dniu 9 IV 2013 roku.
Recenzenci
ks. prof. dr hab.Jan Szpet
ks. dr Waldemar Janiga
Autorzy programu
ks. Krzysztof Mielnicki
Elżbieta Kondrak
Bogusław Nosek
3
Wprowadzenie do programu
„Ludzkie życie nie spełnia się samoistnie. Nasze życie to sprawa otwarta,
niedokończony projekt, który trzeba dopiero uzupełnić i urzeczywistnić. Podstawowe pytanie każdego człowieka brzmi: Jak tego dokonać – jak stać się człowiekiem? Jak nauczyć się sztuki życia? Jaka droga prowadzi do szczęścia?” Te słowa wypowiedziane przez Kardynała Józefa Ratzingera1, gdy był jeszcze Prefektem Kongregacji Nauki Wiary, skierowane do katechetów i nauczycieli religii u progu nowego tysiąclecia, stały się inspiracją do opracowania programu nauczania religii dla gimnazjum „Kim jestem jako człowiek, kim chcę być jako chrześcijanin”. Program ten prowadzi młodych ludzi w poszukiwaniu odpowiedzi na postawione wyżej pytania. Pomaga młodzieży w konstruowaniu i realizacji projektu swego życia we współpracy z Bogiem, w osobistej relacji z Chrystusem, w oparciu o Jego łaskę i moc przemiany człowieka. Jest to droga Nowej Ewangelizacji.
Podkreślenie w Podstawie programowej szczególnej wagi realizowania funkcji ewangelizacyjnej dla rozwoju religijnego młodzieży2, aktualne nauczanie Kościoła oraz doświadczenie Synodu Biskupów „Nowa Ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej” (Rzym, 7–28 X 2012) stały się dodatkowym motywem mocno ewangelizacyjnego ukierunkowania programu.
Specyfika i struktura programu gimnazjum
„Celem nauczania religii w gimnazjum jest wychowanie katolika świadomego i odpowiedzialnego za swoją wiarę, kochającego Boga, Kościół i własną Ojczyznę” 3.
Ten cel realizowany jest w programie poprzez: – kształtowanie przekonania, że życie to wspólny projekt człowieka i Boga, – budowanie coraz bardziej dojrzałych relacji ze światem, Bogiem, innymi ludźmi
i samym sobą, opartych na zrozumieniu procesów rozwoju, zwłaszcza psychicznego i duchowego, młodego człowieka oraz wydarzeń z dziejów Ojczyzny, Kościoła i świata,
– odczytanie i realizację przynagleń Nowej Ewangelizacji. Program ma budowę spiralną. Każdy rozdział ma swoje odpowiedniki we wszystkich
klasach. Rozdział I zawiera tematy ewangelizacyjne. Podobne, ewangelizacyjne ukierunkowanie ma rozdział VII, poświęcony wydarzeniom zbawczym przeżywanym na przestrzeni roku liturgicznego. Pozostałe rozdziały II–VI dotyczą rozwoju relacji gimnazjalisty na następujących płaszczyznach: Rozdz. II: JA – DOM, SZKOŁA, INNI LUDZIE. Rozdz. III: JA – BÓG. Rozdz. IV: JA – KOŚCIÓŁ. Rozdz. V: JA – ŚWIAT. Rozdz. VI: JA – MOJA OSOBA, MOJE WAROŚCI.
1 Nowa ewangelizacja. Przemówienie wygłoszone do katechetów i nauczycieli religii, obchodzących w dniach 9–10 grudnia 2000 r. swój Jubileusz w Rzymie, cyt. za: http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WR/inne/ratzinger_ewangelizacja.html (L'Osservatore Romano 6/2001). 2 Podstawa programowa katechezy Kościoła Katolickiego w Polsce, Wydawnictwo WAM, Kraków 2010, s. 58. 3 Tamże, s. 58.
4
Podejmowane w poszczególnych rozdziałach zagadnienia albo są przypominane,
pogłębiane i poszerzane o nowe wymiary, przy czym następuje przejście od zagadnień
prostszych w stronę trudniejszych, albo ukazują omawianą płaszczyznę życia na trzech
poziomach w kolejnych klasach:
Klasa VII SP
Błogosławieni,
którzy szukają Jezusa
Klasa VIII SP
Błogosławieni,
którzy ufają Jezusowi
Klasa III gimn.
Błogosławieni,
którzy naśladują Jezusa
I Otwarci na Bożą
miłość.
I Przyjęcie Jezusa. I Żyję miłością we
wspólnocie.
II Przyjaźń. II Miłość. II Rodzina.
III Bóg Ojciec. III Syn Boży. III Duch Święty.
IV Kościół domowy. IV Parafia, wspólnota, ruch. IV Kościół powszechny.
V Ojczyzna. V Europa. V Świat.
VI Moja codzienność. VI Mój rozwój. VI Moje zasady.
VII Wydarzenia zbawcze. VII Wydarzenia zbawcze. VII Wydarzenia zbawcze.
Tytuł każdego z rozdziałów (II–VI) dla pełniejszego obrazu można poprzedzić
zaimkiem osobowym „ja” (Ja – Kościół domowy, Ja – Moja codzienność), by dostrzec, że
gimnazjalista otrzymuje pomoc w poprawnym kształtowaniu relacji, w szukaniu swego
miejsca w przestrzeni Trójjedynego Boga, przyjaźni, miłości, rodziny, Kościoła domowego,
parafii, Kościoła powszechnego, w Ojczyźnie, Europie, świecie oraz wobec wartości
i wydarzeń zbawczych.
Program uwzględnia przemianę biologiczną, intelektualną i psychiczną oraz społeczną,
kulturową i eklezjalną młodego człowieka oraz związaną z tym potrzebę samodzielnego
poszukiwania odpowiedzi na nurtujące młodzież pytania natury egzystencjalnej. Nie ucieka
przed problemami rzeczywistości, z którymi młodzież na co dzień się spotyka, które ją
ograniczają czy kuszą, lecz ma zamiar być drogowskazem i światłem wśród tych problemów,
zaznaczając wyraźnie, które z nich są zagrożeniem, a które pomocą. Program uwzględnia też
młodzieńczą potrzebę bycia z innymi i wśród innych, z którymi toczy się uczniowska
codzienność na płaszczyźnie domu, szkoły, podwórka czy parafii.
Z drugiej strony program stara się wyjść naprzeciw rodzącym się wątpliwościom
religijnym, typowym dla wieku dorastania, odsłaniając ich podłoże i oferując pomoc.
Na lata gimnazjalne przypada również czas budowania osobistych relacji i więzi
uczuciowych, nierzadko poszerzonych o doświadczenia seksualne. Program ukazuje więc
pozytywną wartość miłości, życia seksualnego, dziecka, małżeństwa i rodziny, starając się
wykazać błędne spojrzenie na te wartości, wynikające z obiegowych opinii, często
narzucanych przez środki masowego przekazu. Ukazane są one na tle szerokich problemów
społecznych współczesności, takich jak: relatywizm moralny, narkomania i alkoholizm,
siecioholizm, eutanazja, zjawisko przemocy czy choroba AIDS. Jednocześnie program
pokazuje pozytywną drogę do realizacji samego siebie, swojego życia i powołania
chrześcijańskiego. W tym rozumieniu chrześcijaństwo staje się odpowiedzią na objawioną
miłość Boga, spełnia się w warunkach codzienności, pomaga młodzieży odnaleźć się w
Kościele i w świecie, a w zmiennych systemach wartości uczy postrzegać, akceptować
i urzeczywistniać wartości uniwersalne, uszczęśliwiające ludzi, nas samych, pochodzące od
Boga i prowadzące do Niego, a zarazem odrzucać pokusy świata i jego bożków.
5
Cele katechetyczne – wymagania ogólne
I. Analiza i interpretacja biblijna. Uczeń nabywa podstawową wiedzę z zakresu analizy tekstu biblijnego i umiejętności interpretacji religijnej perykop biblijnych.
II. Chronologia, analiza i interpretacja historiozbawcza. Uczeń posługuje się podstawowymi określeniami historii zbawienia; dostrzega związki teraźniejszości z przeszłością; tworzy krótkie wypowiedzi o postaci i wydarzeniu historycznym, posługując się poznanymi pojęciami; przedstawia własne stanowisko i próbuje je uzasadnić; przyporządkowuje fakty historyczne datom; odpowiada na proste pytania postawione do tekstu źródłowego, planu, mapy, ilustracji; pozyskuje informacje z różnych źródeł oraz selekcjonuje je i porządkuje; stawia pytania dotyczące przyczyn i skutków analizowanych wydarzeń z historii zbawienia i współczesnych.
III. Przygotowanie do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Uczeń rozwija świadomość chrztu nie jako jednorazowego wydarzenia z przeszłości, ale jako procesu obejmującego całe życie; rozumie bierzmowanie jako dopełnienie chrztu oraz istotny etap inicjacji chrześcijańskiej, co prowadzi do pogłębionego przeżywania Eucharystii (udziału we Mszy Świętej i adoracji).
IV. Kształtowanie sumienia, postaw moralnych oraz samooceny. Uczeń w oparciu o posiadaną wiedzę wypracowuje względnie stałe zachowania, reakcje poznawcze, emocjonalnie umotywowane wartościami najwyższymi, odnosząc je zwłaszcza do miłości Boga, Kościoła, Ojczyzny i rodziny; osiąga pewną integrację życia psychicznego, fizycznego, uczuciowego, intelektualnego i religijnego; nabywa umiejętność oceny swego postępowania moralnego, konfrontując je z nauką Bożą; w sposób twórczy wykorzystuje opinie, oceny, które o sobie słyszy, do budowania właściwych relacji międzyludzkich; rozumie potrzebę podejmowania odpowiedzialnych wyborów.
V. Tworzenie wypowiedzi na tematy religijne. Uczeń rozwija umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na tematy poruszane na zajęciach, związane z poznawanymi tekstami biblijnym i innymi tekstami o charakterze religijnym i własnymi zainteresowaniami; dba o poprawność wypowiedzi własnych, a ich formę kształtuje odpowiednio do celu wypowiedzi.
6
Kim
jes
tem
ja
ko
czł
ow
iek
, k
im c
hcę
by
ć ja
ko
ch
rześ
cija
nin
P
rog
ram
dla
kla
s V
II i
VII
I sz
ko
ły p
odst
awo
wej
ora
z II
I gim
naz
jum
Kla
sa V
II S
P
Bło
gosł
aw
ien
i, k
tórz
y s
zuk
ają
Jez
usa
Kla
sa V
III
SP
Bło
gosł
aw
ien
i, k
tórz
y u
fają
Jez
uso
wi
Kla
sa I
II g
imn
.
Bło
gosł
aw
ien
i, k
tórz
y n
aśl
ad
ują
Jez
usa
I. O
twarc
i n
a B
ożą
mił
ość
1. Jak
pow
ied
zieć
Bogu
„ta
k”?
C
ele
kat
echet
ycz
ne:
– P
ozn
anie
pra
wdy o
bez
war
un
ko
wej
mił
ośc
i B
oga.
– K
szta
łtow
anie
post
awy o
twar
cia
na
Bo
żą m
iłość
.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– u
czeń
:
w
ym
ienia
, co
jes
t dla
nie
go w
ażne
podaj
e pra
wdę,
że
Bóg k
och
a m
iłośc
ią b
ezw
arunkow
ą
podaj
e prz
ykła
dy d
ział
ania
koch
ając
ego B
oga
w s
woim
życi
u
in
terp
retu
je b
ibli
jną
per
ykopę
o z
wia
stow
aniu
w
yja
śnia
, na
czym
pole
ga
mił
ość
bez
war
unkow
a
uza
sadnia
, że
posz
ukiw
anie
Boga
ozn
acza
otw
arci
e si
ę na
Jego M
iłość
(ja
k M
aryja
)
fo
rmułu
je w
łasn
ą m
odli
twę
dzi
ękcz
ynną
za m
iłość
okaz
yw
aną
prz
ez B
oga
ak
ceptu
je b
ezw
arunkow
ą m
iłość
Boga,
na
któ
rą
wyst
arcz
y s
ię otw
orz
yć
2. D
roga, k
tórą
ma
m d
o p
rzeb
yci
a.
– P
rzyję
cie
pra
wdy, że
czł
ow
iek j
est
grz
eszn
y i
po
trze
buje
zbaw
ien
ia o
d B
oga.
– U
znan
ie w
łasn
ej g
rzes
zno
ści;
ko
nfr
on
tacj
a w
łasn
ych
I. P
rzy
jęci
e Jezu
sa
1. W
któ
rą s
tron
ę? M
aryjo
Gw
iazd
o N
ow
ej
Ew
an
gel
izacj
i – p
row
ad
ź!
Cel
e kat
echet
ycz
ne:
– P
ozn
anie
pra
wdy o
mił
ośc
i B
oga
skie
row
anej
do
każ
dego c
złow
ieka
indyw
idual
nie
.
– B
udze
nie
odw
agi
do w
ejśc
ia n
a dro
gę
Boże
j M
iło
ści,
któ
ra p
row
adzi
do s
zczę
ścia
.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– u
czeń
:
okre
śla
wła
sne
rozu
mie
nie
szc
zęśc
ia
in
terp
retu
je tek
st h
ym
nu M
agnif
icat
podaj
e pra
wdę,
że
mił
ość
Boga
jest
skie
row
ana
indyw
idual
nie
do k
ażdeg
o c
złow
ieka
w
yja
śnia
, dla
czeg
o M
aryja
jes
t G
wia
zdą
Now
ej
Ew
angel
izac
ji
uza
sadnia
, że
prz
yję
cie
Boże
j m
iłośc
i otw
iera
dro
gę
do
szcz
ęści
a
je
st o
twar
ty n
a sy
gnał
y-z
nak
i B
oże
j m
iłośc
i w
sw
oim
życi
u
pow
ierz
a si
ebie
Mar
yi w
indyw
idual
nej
modli
twie
w
łącz
a w
sw
oją
modli
twę
„Pod T
woją
obro
nę”
2. Jak
zm
ien
ić s
woje
ży
cie?
–
Prz
yję
cie
pra
wdy,
że B
óg w
Jez
usi
e C
hry
stu
sie
prz
ebac
za n
am g
rzec
hy i
prz
yw
raca
utr
acone
życi
e
wie
czne.
I. Ż
yję
mił
ośc
ią w
e w
spóln
oci
e
1.
Moje
ży
cie
nie
jes
t p
rzy
pad
kie
m
Cel
e kat
ech
etycz
ne:
– P
ozn
anie
pra
wd
y,
że B
óg
ma
pla
n w
ob
ec m
oje
go
życi
a i
zapra
sza
mn
ie d
o w
spó
łpra
cy.
– K
szta
łto
wan
ie p
ost
awy w
ytr
wał
ośc
i re
aliz
ow
aniu
Bo
żego
pla
nu
w s
wo
im ż
yci
u.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– u
czeń
:
in
terp
retu
je tek
st b
ibli
jny o
mił
ośc
i B
oga
do c
złow
ieka
jesz
cze
prz
ed j
ego n
arodze
nie
m (
Ps
139,1
3-1
5)
ro
zpozn
aje
wydar
zenia
z w
łasn
ego ż
yci
a ja
ko e
lem
enty
pla
nu B
oże
go
uza
sadnia
, że
Bóg p
ragnąc
y d
obra
czł
ow
ieka
nie
usu
wa
pro
ble
mów
życi
ow
ych
lec
z pom
aga
je p
okonać
poró
wnuje
eta
py ż
yci
a Je
zusa
z w
łasn
ym
i (n
ieust
anne
pow
tarz
anie
się
rad
ośc
i, c
ierp
ienia
i c
hw
ały)
okaz
uje
wdzi
ęczn
ość
Bogu z
a dar
życi
a
św
iadom
ie p
rzyjm
uje
fak
t, ż
e je
go ż
yci
e je
st w
łącz
one
w B
oży
pla
n d
la ś
wia
ta
2. M
usz
ę w
ierz
yć,
czy
ch
cę?
–
Po
znan
ie p
raw
dy,
że J
ezu
s zm
ien
iał
świa
t n
ie
tylk
o s
łow
ami,
ale
i c
zyn
ami.
– M
oty
wo
wan
ie d
o p
odję
cia
dec
yzj
i o
bud
ow
aniu
7
sądó
w z
rze
czyw
istoś
cią.
•
wsk
azuj
e te
ksty
bib
lijne
mów
iąc
e o
pow
szec
hności
grze
chu
•
omaw
ia p
raw
dę, ż
e gr
zech
jest
prz
eszk
odą w
poz
nani
u i
akce
ptac
ji pr
awdy
o s
obie
i o
Boże
j miłośc
i •
wsk
azuj
e na
Jez
usa
jako
Zba
wic
iela
, któ
ry w
yzw
ala
z
niew
oli g
rzec
hu
• in
terp
retu
je b
iblij
ną p
eryk
opę
uzdr
owie
niu
para
lityk
a (M
t 9,
1-8)
•
uzas
adni
a, że o
wła
snyc
h si
łach
czł
owie
k ni
e je
st w
sta
nie
wyz
wol
ić s
ię z
grze
chu
i pot
rzeb
uje
Bożej p
omoc
y •
uzna
je w
łasną
grz
eszn
ość
• dąży
do
leps
zego
poz
nani
a si
ebie
, kon
fron
tuj
ąc w
łasn
y ob
raz
sam
ego
sieb
ie z
tym
, jak
pos
trze
gaj
ą go
inni
3.
Co
w ży
ciu
liczy
się
najb
ardz
iej?
–
Poz
nani
e w
pływ
u cz
ystośc
i du
szy
na
rela
cje
z in
nym
i ludźm
i. –
Bud
owan
ie d
obry
ch r
elac
ji z
ludźm
i op
arty
ch n
a pr
zyjaźn
i z J
ezus
em.
• w
ymie
nia
najw
ażnie
jsze
war
tości
w ż
yciu
czł
owie
ka
• o
kreś
la, j
aki i
deał
sie
bie
chci
ałby
osiąg
nąć,
któ
ry będ
zie
podo
bał s
ię P
anu
Bog
u •
poda
je p
raw
dę, ż
e st
an d
uszy
czł
owie
ka w
pływ
a na
jego
re
lacj
e z
otoc
zeni
em
• in
terp
retu
je b
iblij
ną p
eryk
opę
o Z
ache
uszu
(Łk
19,
1-10
) •
uzas
adni
a, że w
arto
pos
zuki
wać Je
zusa
pom
imo
swoj
ej
grze
sznośc
i •
char
akte
ryzu
je k
onse
kwen
cje
zapr
osze
nia
Jezu
sa d
o sw
ego
serc
a (życi
a)
• po
dejm
uje
decy
zję za
pros
zeni
a Je
zusa
do
sweg
o ży
cia
•
dba
o do
bre
rela
cje
z ro
dziną i w
gru
pie
koleż
eńsk
iej.
– Z
aufa
nie
Jezu
sow
i, de
cyzj
a po
wie
rzan
ia M
u sw
oich
gr
zech
ów.
• po
daje
prz
ykła
dy p
rzeży
wan
ia c
ierp
ieni
a i s
zczęści
a pr
zez
ludz
i •
określ
a is
totę
praw
dziw
ego
szczęśc
ia i
cier
pien
ia
• in
terp
retu
je te
ksty
bib
lijne
o z
apar
ciu
się
Pio
tra
i zdr
adzi
e Ju
dasz
a (M
t 26,
69-7
5; M
t 27,
3-5)
•
poda
je p
raw
dę, ż
e Je
zus
czek
a na
grz
eszn
ika
nie
jako
sę
dzia
lecz
jako
Ten
, kto
koc
ha
• po
daje
, jak
pok
onać lę
k pr
zed
wyz
nani
em g
rzec
hów
sp
owie
dnik
owi
• uz
asad
nia,
że p
rzyz
nani
e się
do w
iny
i żal
pro
wad
zi d
o oc
zysz
czen
ia a
ich
brak
do
nies
zcz
ęści
a (n
a pr
zykł
adzi
e P
iotr
a i J
udas
za)
• uz
asad
nia,
dla
czeg
o cz
łow
iek
jest
nap
raw
dę
szczęś
liwy,
gd
y je
st b
ez g
rzec
hu
• ch
arak
tery
zuje
ludz
kie
szczęś
cie
w p
ersp
ekty
wie
w
iecz
nośc
i •
pow
ierz
a sw
oje
grze
chy
Jezu
sow
i •
daje
świa
dect
wo
szczęśc
ia z
życi
a be
z gr
zech
u 3.
Jak
zap
raco
wać
na
nieb
o?
– P
ogłęb
ione
poz
nani
e pr
awdy
, że w
iara
jest
dar
em i
zobo
wiąz
anie
m w
obec
Bog
a.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y w
ytrw
ałości w
tros
ce o
ro
zwój
wia
ry.
• ok
reśl
a w
iarę
jako
dar
od
Bog
a, n
ieza
służo
ny p
rzez
cz
łow
ieka
•
wym
ieni
a dz
iała
nia
czło
wie
ka, k
tóre
pom
ogą m
u ot
wor
zyć
drzw
i nie
ba (
osiąg
nąć
zbaw
ieni
e)
• in
terp
retu
je b
iblij
ną p
eryk
opę
o ro
botn
ikac
h w
win
nicy
(M
t 20
,1-1
5)
• uz
asad
nia,
że B
óg p
ragn
ie z
baw
ieni
a każd
ego
czło
wie
ka
ale
wsp
ólni
e z
inny
mi
proj
ektu
wła
sneg
o życi
a w
opa
rciu
o B
oży p
lan
zbaw
ieni
a cz
łow
ieka
. •
inte
rpre
tuje
per
ykopę
o b
ogat
ym m
łodz
ieńcu
(Łk
18,1
8-23
) •
poda
je p
rzyc
zyny
, dla
któ
rych
bog
aty
mło
dzie
niec
ni
e po
traf
ił zr
ealiz
ować
plan
u pr
zem
iany
sw
ojeg
o życi
a
• w
ymie
nia
etap
y życ
ia J
ezus
a w
dążen
iu d
o zb
awie
nia
czło
wie
ka
• ch
arak
tery
zuje
dzi
ałan
ie J
ezus
a, ja
ko k
onse
kwen
tne
real
izow
anie
pla
nu z
baw
ieni
a świa
ta
• po
szuk
uje
wła
sneg
o pr
ojek
tu
życi
a i k
onfr
ontu
je g
o z
Boż
ym p
lane
m (
Jan
Paw
eł II
, Lis
t do
mło
dych
) •
uzas
adni
a, d
lacz
ego
nie
mo
żna
zatr
zym
ać się
dąże
niu
do św
iętośc
i •
pode
jmuj
e de
cyzję
włą
czen
ia B
ożego
pla
nu w
e w
łasn
y pr
ojek
t prz
yszł
ego ży
cia
3.
Weź
odp
owie
dzia
lność
za św
iat.
–
Poz
nani
e pr
awdy
, że M
aryj
a tr
oszc
zy s
ię o
losy
św
iata
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
odpo
wie
dzia
lno
ści z
a dr
ugie
go c
złow
iek
i jeg
o lo
sy i
losy
świa
ta.
• w
ymie
nia
mie
jsca
obj
awień
Mat
ki B
ożej
(F
atim
a, L
a S
alet
te…
) •
przy
tacz
a na
jważn
iejs
ze p
rzes
łani
a ob
jaw
ień fa
timsk
ich
• po
daje
pow
ody,
dla
któ
rych
prz
esła
nie
fatim
skie
jes
t na
dal a
ktua
lne
•
wyj
aśni
a te
ksty
obj
awień
fatim
skic
h w
kon
tekśc
ie
tros
ki M
aryi
o św
iat
• uz
asad
nia,
dla
czeg
o ch
rze
ścija
nin
pow
inie
n m
odlić
się
o
dobr
o dl
a św
iata
•
uzas
adni
a, d
lacz
ego
pokó
j na św
ieci
e uz
ależn
iony
jest
od
więz
i czł
owie
ka z
Bog
iem
•
określ
a, c
o w
spól
nie
z in
nym
i może
zro
bić d
la św
iata
i
8
4. B
łogo
sław
ieni
, któ
rzy
nieu
stan
nie
szuk
ają.
– P
ozna
nie,
jaką w
artość
ma
szuk
anie
Jez
usa
i od
najd
ywan
ie G
o w
sw
oim
ży
ciu.
–
Ksz
tałto
wan
ie tr
oski
o w
ięź z
Jez
usem
pop
rzez
m
odlit
wę.
•
prez
entu
je tr
eść p
eryk
opy
o dw
unas
tole
tnim
Jez
usie
w
świą
tyni
•
poda
je p
rzyk
łady
gub
ieni
a i o
dnaj
dyw
ania
Bog
a w
ży
ciu
chrz
eści
jani
na
• de
finiu
je m
odlit
wę ja
ko s
potk
anie
i di
alog
z B
ogie
m
• ch
arak
tery
zuje
życi
e cz
łow
ieka
jako
ciąg
łe p
oszu
kiw
anie
B
oga
• uz
asad
nia,
dla
czeg
o B
oga
(Jez
usa)
trze
ba n
ieus
tann
ie
szuk
ać
• id
enty
fikuj
e się
z M
aryją
(lub
Józe
fem
) w
ich
szuk
aniu
Je
zusa
•
wyr
aża
tros
kę o
„sp
raw
y B
oże”
w s
woi
m ży
ciu
(mod
litw
a, ży
cie
sakr
amen
taln
e)
• uz
asad
nia,
że o
siągn
ięci
e ni
eba
real
izuj
e się pr
zez
mod
litwę
i pod
ejm
owan
ie c
odzi
enny
ch o
bow
iąz
ków
•
tros
zczy
się o
rozw
ój w
iary
, by
jego
mie
jsce
w n
iebi
e ni
e po
zost
ało
pust
e
4. B
łogo
sław
ieni
, któ
rzy
zauf
ali m
iłośc
i Jez
usa.
–
Poz
nani
e pr
awdy
, że B
óg w
ysłu
chuj
e ty
ch,
któr
zy
zwra
cają
się
do N
iego
z w
iarą.
– P
ogłęb
iani
e po
staw
y za
ufan
ia w
Bożą
miłość
. •
poda
je p
raw
dę, ż
e Je
zus
wys
łuch
uje
nasz
ych
pró
śb z
e w
zglę
du n
a na
szą w
iarę
•
inte
rpre
tuje
teks
t o u
zdro
wie
niu
sług
i set
nika
(M
t 8,
5-13
) •
wym
ieni
a ow
oce
zauf
ania
Jez
usow
i •
char
akte
ryzu
je p
ostać se
tnik
a ja
ko p
ogan
ina
• uz
asad
nia,
że p
rośb
a sk
iero
wan
a do
Jez
usa
mus
i by
ć po
łącz
ona
z głę
boką
wia
rą i
poko
rą
• w
yjaś
nia
znac
zeni
e m
odlit
wy
litur
gicz
nej „
Pan
ie n
ie je
stem
go
dzie
n”
• z
wia
rą p
rosi
Bog
a o
pom
oc
środ
owis
ka w
któ
rym
żyje
•
mod
li się
na
różańc
u za
sie
bie
i świa
t 4.
Bło
gosł
awie
ni, k
tórz
y życ
iem
świa
dczą
o
Jezu
sie.
–
Poz
nani
e pr
awdy
, że
Jezu
s oc
zeku
je
od
nas
świa
dect
wa
wia
ry.
– K
szta
łtow
anie
po
staw
y go
tow
ośc
i i
odw
agi
w
daw
aniu
świa
dect
wa
o Je
zusi
e.
• m
ówi z
pam
ięci s
łow
a na
kazu
Jez
usa
(Mt 2
8,19
-20a
) •
wyj
aśni
a te
kst b
iblij
ny M
t 5,3
-12
•
wym
ieni
a śro
dow
iska
, w k
tóry
ch m
oże d
awać
świa
dect
wo
wia
ry
• w
ymie
nia
wsp
ółcz
esne
zna
ne p
osta
cie,
któ
re d
awał
y św
iade
ctw
o życ
ia d
uche
m ośm
iu b
łogo
sław
ieńst
w
• ch
arak
tery
zuje
cec
hy c
złow
ieka
, któ
ry je
st g
otow
y św
iadc
zyć
o Je
zusi
e sw
oim
ży
ciem
•
wyj
aśni
a, d
lacz
ego
chrz
eścija
nin
jest
odp
owie
dzia
lny
za
wia
rę in
nych
•
codz
ienn
ym d
ział
anie
m id
zie
po
ślad
ach
Jezu
sa
Kor
elac
ja z
edu
kacją
szko
lną
Języ
k po
lski
: Tek
sty
kultu
ry –
Bib
lia, w
ybra
ne fr
agm
ent
y N
oweg
o T
esta
men
tu.
Muz
yka
i Pla
styk
a: R
óżnor
odne
spo
soby
kom
unik
owan
ia s
ię;
W
ycho
wan
ie d
o życ
ia w
rod
zini
e: B
udo
wa
praw
idło
wyc
h re
lacj
i w
rod
zini
e i g
rupi
e ko
leżeńs
kiej
.
Języ
k po
lski
: Tek
sty
kultu
ry –
Bib
lia, w
ybra
ne fr
agm
ent
y N
oweg
o T
esta
men
tu.
Muz
yka:
Ucz
eń g
ra lu
b śpi
ewa
ze s
łuch
u or
az z
nut
pop
ular
ne
mel
odie
i te
mat
y z
liter
atur
y m
uzyc
znej
, kan
ony
i pro
ste
mel
odie
dw
ugło
sow
e W
ycho
wan
ie d
o życ
ia w
rod
zini
e: R
elac
je m
ięd
zyos
obow
e i i
ch
znac
zeni
e.
Języ
k po
lski
: Tek
sty
kultu
ry –
Bib
lia, w
ybra
ne fr
agm
ent
y N
oweg
o T
esta
men
tu.
Wie
dza
o sp
ołec
zeńst
wie
: pla
nuje
dal
szą e
duka
cję (
w ty
m
wyb
ór s
zkoł
y po
nadg
imn
azj
aln
ej)
, u
wzg
lęd
nia
jąc
wła
sne
p
refe
ren
cje
i p
red
ysp
ozy
cje
. P
robl
emy
wsp
ółcz
esne
go ś
wia
ta.
9
II. P
rzyj
aźń
5.
Zap
rzyj
aźnić
się
ze s
obą.
War
tość
czy
stoś
ci.
Cel
e ka
tech
etyc
zne:
–
Poz
nani
e pr
awdy
o lu
dzki
ej s
eksu
alnośc
i. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
akce
ptac
ji si
ebie
jako
męż
czyz
ny lu
b ko
biet
y.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– uc
zeń:
• w
yjaś
nia
pojęc
ia: c
zyst
e se
rce,
pożądl
iwość,
•
omaw
ia p
raw
dę, ż
e cz
łow
iek
przeż
ywa
swoj
e życ
ie i
wyr
aża
się ja
ko męż
czyz
na lu
b ko
biet
a •
wsk
azuj
e (w
ymie
nia)
różn
ice
psyc
hicz
ne m
iędzy
męż
czyz
ną i
kobi
etą
• ch
arak
tery
zuje
życi
e zn
iew
olon
e pożąd
liwoś
cią
i pos
tawę
cz
yste
go s
erca
•
właśc
iwie
oce
nia
różne
opi
nie
i zac
how
ania
dot
ycząc
e lu
dzki
ej s
eksu
alnoś
ci p
reze
ntow
ane
w r
ekla
mac
h •
wyr
aża
post
awę
odpo
wie
dzia
lnośc
i w z
akre
sie
wyc
how
ania
sie
bie
do c
zyst
ośc
i 6.
Jak
Daw
id z
Jon
atan
em –
dla
czeg
o w
arto
mieć
przy
jaci
ół?
– P
ozna
nie
war
tości p
rzyj
aźni
w r
elac
jach
m
iędz
ylud
zkic
h.
– B
udow
anie
prz
yjac
iels
kich
rel
acji
w g
rupi
e ró
wieśn
icze
j. •
poda
je p
rzyc
zyny
kon
flikt
u kr
óla
Sau
la z
Daw
idem
•
wyl
icza
cec
hy p
raw
dziw
ej p
rzyj
aźni
• po
daje
prz
ykła
dy s
ytua
cji,
kied
y pr
zyjaźń je
st p
odda
na
prób
ie
• op
owia
da h
isto
rię re
lacj
i Daw
ida
z kr
ólem
Sau
lem
•
char
akte
ryzu
je p
rzyj
aźń D
awid
a i J
onat
ana
• w
yjaś
nia,
na
czym
pol
egają
dobr
e re
lacj
e ró
wieśn
icze
•
wyr
aża
chęć
bud
owan
ia r
elac
ji pr
zyjaźn
i
II. M
iłość
5.
To
moj
e ży
cie
– sa
m o
sob
ie d
ecyd
uję.
Cel
e ka
tech
etyc
zne:
–
Poz
nani
e za
sad
pode
jmow
ania
odp
owie
dzia
lnyc
h w
ybor
ów.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y od
pow
iedz
ialn
ośc
i za
swoj
e ży
cie
i bud
zeni
e kr
ytyc
znej
oce
ny „
mod
nego
” st
ylu
życi
a.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– uc
zeń:
• po
daje
kry
teria
, wed
ług
któr
ych
chce
ksz
tałto
wa
ć sw
oje
życi
e •
poda
je z
a ko
go je
st o
dpow
iedz
ialn
y te
raz
i w p
rzys
złośc
i •
wym
ieni
a os
oby,
któ
re m
ogą m
u po
móc
w p
odej
mow
aniu
w
łaśc
iwyc
h de
cyzj
i •
wyj
aśni
a, d
lacz
ego
jego
obe
cny
rozw
ój m
a w
pływ
na
jego
pr
zysz
łość
• in
terp
retu
je p
eryk
opę b
iblij
ną
o B
ogac
zu i
Łaza
rzu
(Łk
19,1
9-31
) •
char
akte
ryzu
je k
onse
kwen
cje
swoi
ch d
ział
ań
w c
hwili
ob
ecne
j i w
dor
osły
m życi
u or
az w
wie
cznoś
ci
• kr
ytyc
znie
oce
nia
styl
życi
a pr
opon
owan
y pr
zez
med
ia
6. U
dane
rel
acje
z in
nym
i – s
zczęś
liwe ży
cie.
–
Uka
zani
e pr
awdy
, że ja
kość
rel
acji
z in
nym
i ma
wpł
yw n
a sz
częśc
ie c
złow
ieka
. – Św
iado
me
budo
wan
ie w
łaściw
ych
rela
cji z
inny
mi.
• po
daje
pra
wdę,
że
Bóg
stw
orzy
ł czł
owie
ka d
o życi
a w
e w
spól
noci
e z
inny
mi (
Rdz
2,1
8)
• po
daje
zas
ady
na k
tóry
ch o
pier
ają
się
rela
cje
mię
dzyl
udzk
ie
• w
ymie
nia
kręgi
rel
acji
z in
nym
i (ro
dzin
a, p
rzyj
acie
le,
kole
dzy,
obc
y)
• ch
arak
tery
zuje
różn
ice
w r
elac
jach
między
oso
bam
i
II. R
odzi
na
5. R
odzi
na s
zkołą
Miłośc
i.
Cel
e ka
tech
etyc
zne:
–
Pog
łębio
ne p
ozna
nie
wzo
rców
rel
acji
miłośc
i w
rod
zini
e.
– R
ozw
ijani
e po
staw
y ot
war
tości n
a pr
zyjęc
ie
miłośc
i w r
odzi
nie
i dzi
elen
ie s
ię nią.
W
ymag
ania
szc
zegó
łow
e –
uczeń:
• w
ymie
nia,
kie
dy w
rod
zini
e m
ożna
nauc
zyć s
ię re
lacj
i m
iłośc
i •
wym
ieni
a sp
osob
y pr
zeżyw
ania
miłośc
i w r
odzi
nie
• de
finiu
je, n
a cz
ym p
oleg
a od
pow
iedz
ialn
ość
w
rela
cjac
h m
iłości
•
wyj
aśni
a, c
zym
jest
miłość
• op
isuj
e sy
tuac
je, w
któ
rych
miłość
prz
ejaw
ia s
ię w
sł
użbi
e, o
ddan
iu i
pośw
ięce
niu
• w
yjaś
nia
któr
e sy
tuac
je w
miłośc
i wym
agają
pr
zeba
czen
ia
• op
isuj
e ko
nkre
tne
sytu
acje
, któ
re n
aucz
yły
go p
osta
wy
miłośc
i •
przy
jmuj
e po
stawę
otw
artoś
ci n
a uc
zeni
e się
miłośc
i w
rodz
inie
•
wyr
aża
post
awę
szac
unku
dla
rod
ziny
jako
szk
oły
miłośc
i 6.
Rod
zina
, któ
rą z
ałożę.
War
tośc
i ch
rześ
cijańs
kie
w r
odzi
nie.
– U
kaza
nie
chrz
eścijańs
kieg
o m
odel
u ro
dzin
y.
– Św
iado
me
uzna
nie
war
tości c
hrześc
ijańs
kich
w
rodz
inie
. •
wym
ieni
a w
artoś
ci c
hrześc
ijańs
kie
pielę
gnow
ane
w
rodz
inie
•
wyl
icza
wsp
ółcz
esne
zag
rożeni
a dl
a ro
dzin
y
10
• w
yraż
a go
tow
ość b
ezin
tere
sow
nej p
omoc
y ko
leżeńs
kiej
•
plan
uje
z ró
wieś
nika
mi w
spól
ne d
ział
ania
uki
erun
kow
ane
na d
obro
7.
Ojc
iec
i mat
ka –
dla
czeg
o ni
e ko
ledz
y, le
cz
przy
jaci
ele.
–
Pog
łębio
ne r
ozum
ieni
e w
artośc
i aut
oryt
etu
rodz
iców
. –
Wzm
acni
anie
sza
cunk
u w
zgl
ędem
ojc
a i m
atki
. •
wym
ieni
a ce
chy
char
akte
ryzu
jąc
e pr
zyja
ciel
skie
rel
acje
•
poda
je p
rzyk
łady
dob
rych
rel
acji
dora
stając
ych
dzie
ci z
ro
dzic
ami
• po
daje
prz
ykła
dy d
ział
ań (z
acho
wań)
bud
ujący
ch
wza
jem
ne z
aufa
nie
• fo
rmuł
uje
praw
a i o
bow
iązki
rod
zicó
w w
obec
dzi
eci o
raz
dzie
ci w
obec
rod
zicó
w,
• uz
asad
nia
koni
eczn
ość o
kazy
wan
ia c
zci r
odzi
com
•
uzas
adni
a, d
lacz
ego
war
to s
łuch
ać
rodz
iców
•
wyr
aża
szac
unek
wob
ec r
odzi
ców
(op
ieku
nów
)
8. Z
aprz
yjaź
nić
się
z in
nym
i. W
olon
taria
t. –
Poz
nani
e w
olon
taria
tu ja
ko d
rogi
pos
zerz
ania
pr
zyja
ciel
skic
h re
lacj
i z in
nym
i. –
Zac
hęce
nie
do z
aang
ażow
ania
się
w d
zieł
a w
olon
taria
tu.
• ok
reśl
a, c
o to
jest
wol
onta
riat
• w
ymie
nia
rodz
aje
prac
y w
olon
taria
tu
• w
skaz
uje
spos
oby
włąc
zeni
a się
w w
olon
taria
t w s
woj
ej
mie
jsco
woś
ci lu
b ok
olic
y •
char
akte
ryzu
je o
woc
e za
angażo
wan
ia s
ię w
wol
onta
riat
• w
yjaś
nia
słow
a Je
zusa
„W
ięc
ej s
zczęś
cia
jest
w d
awan
iu,
aniże
li w
bra
niu”
•
naw
iązuj
e pr
zyja
ciel
skie
rel
acje
z in
nym
i ludźm
i: w
olon
tariu
szam
i i p
otrz
ebując
ymi p
omoc
y
blis
kim
i i o
bcym
i •
wyj
aśni
a, d
lacz
ego
kons
ekw
encją sa
mot
nośc
i jes
t nie
chęć
do
życi
a • św
iado
mie
bud
uje
właśc
iwe
rela
cji z
ludźm
i wśr
ód k
tóry
ch
żyje
7.
Odw
iecz
ny k
onfli
kt m
iędz
ypok
olen
iow
y.
– U
kaza
nie
war
tości d
ośw
iadc
zeni
a życ
iow
ego
doro
słyc
h.
– B
udze
nie
potr
zeby
pos
taw
y di
alog
u i g
otow
ośc
i ro
zwią
zyw
ania
kon
flikt
ów z
(do
rosł
ymi)
rod
zica
mi.
• po
daje
prz
ykła
dy a
utor
ytet
ów o
sób
doro
słyc
h •
defin
iuje
poję
cie
konf
liktu
międ
zypo
kole
niow
ego
• w
ymie
nia
zasa
dy, p
omag
ające
w r
ozw
iązyw
aniu
ko
nflik
tów
z d
oros
łym
i •
wyl
icza
prz
yczy
ny k
onfli
któw
z r
odzi
cam
i •
uzas
adni
a, d
lacz
ego
war
to k
orzy
sta
ć z
dośw
iadc
zeni
a do
rosł
ych
• om
awia
, cze
go d
otyc
zą w
ybor
y ży
ciow
e m
łode
go
czło
wie
ka
• w
yjaś
nia
znac
zeni
e sa
mod
ziel
ności w
życ
iu o
soby
do
jrzew
ające
j •
omaw
ia, j
ak p
odej
mow
ać w
łaśc
iwe
decy
zje
• sz
uka
spos
obów
kom
unik
acji,
dając
ej w
zaje
mne
zr
ozum
ieni
e 8.
Za
kogo
prz
ebie
ra s
ię Je
zus?
Inni
ludz
ie, k
tóry
ch
spot
ykam
. –
Poz
nani
e sp
osob
ów r
ealiz
acji
miłości b
liźni
ego
wob
ec lu
dzi,
któr
zy n
ie r
adzą so
bie
w ży
ciu.
–
Bud
owan
ie w
łaści
wyc
h re
lacj
i do
ludz
i w
yklu
czon
ych
społ
eczn
ie.
• w
ymie
nia
grup
y lu
dzi w
yklu
czon
ych
społ
eczn
ie
• po
daje
naj
częst
sze
przy
czyn
y w
yklu
czeń
• op
isuj
e w
spół
czes
ny m
odel
rod
ziny
•
doko
nuje
oce
ny c
ech
char
akte
ryzu
jąc
ych
wsp
ółcz
esną
rodz
inę
• ar
gum
entu
je p
otrz
ebę r
ealiz
acji
chrz
eścijańs
kich
w
artośc
i w r
odzi
nie
• w
yraż
a pr
agni
enie
bud
owan
ia w
prz
yszł
ośc
i rod
ziny
ch
rześ
cijańs
kiej
7.
Cze
go n
as u
czy
rodz
ina
z N
azar
etu?
–
Poz
nani
e życ
ia Ś
wię
tej R
odzi
ny ja
ko w
zorc
a dl
a na
szyc
h ro
dzin
. –
Ksz
tałto
wan
ie r
elac
ji ro
dzin
nych
na
wzó
r ro
dzin
y z
Naz
aret
u.
• w
skaz
uje
dzie
dzin
y życi
a ro
dzin
nego
, w k
tóry
ch
moż
emy
wzo
row
ać się
na Ś
wię
tej R
odzi
nie
• in
terp
retu
je te
ksty
bib
lijne
mów
iąc
e o
wza
jem
nych
re
lacj
ach
osób
twor
zącyc
h Św
iętą
Rod
zinę
•
uzas
adni
a, że Ś
wię
ta R
odzi
na m
oże i
pow
inna
być
wzo
rcem
god
nego
i świę
tego
życi
a na
szyc
h ro
dzin
•
star
a się
naś
lado
wać
cno
ty d
ostr
zeżon
e w
rod
zini
e z
Naz
aret
u •
za w
staw
ienn
ictw
em Św
ięte
j Rod
ziny
pro
si B
oga
o w
zras
tani
e w
łasn
ej r
odzi
ny w
św
iętośc
i 8.
Uda
ne m
ałżeń
stw
o i r
odzi
na.
– P
ogłęb
ieni
e zr
ozum
ieni
a sł
ów p
rzys
ięg
i m
ałżeńs
kiej
. –
Ksz
tałto
wan
ie u
mie
jętnośc
i roz
pozn
awan
ia
przy
czyn
uda
nych
małżeńs
tw i
rodz
in.
• pa
mięt
a tr
eść
przy
sięgi
małżeńs
kiej
•
wyj
aśni
a, c
zym
jest
miłość,
wie
rność
i ucz
ciw
ość
małżeńs
ka
• w
ylic
za c
echy
uda
nego
małżeńs
twa
• ch
arak
tery
zuje
rel
acje
wsk
azujące
na u
daną ro
dzinę
11
• sz
uka
grup
y, z
któ
rą ch
ce p
omag
ać in
nym
. 9.
Rel
acje
, któ
re u
zależ
niają.
–
Poz
nani
e ni
ebez
piec
zeństw
zw
iązan
ych
z „p
róbo
wan
iem
” su
bsta
ncji
odur
zaj
ącyc
h i
ryzy
kow
nych
zac
how
ań.
– U
zasa
dnie
nie
koni
eczn
ośc
i wyr
ażan
ia s
prze
ciw
u i
odm
owy
wob
ec z
łych
pro
pozy
cji,
niosąc
ych
ryzy
ko
dla
zdro
wia
i życ
ia.
• de
finiu
je, c
zym
są u
zależ
nien
ia
• w
ylic
za r
óżne
form
y uz
ależn
ień
(pap
iero
sy, a
lkoh
ol,
nark
otyk
i, za
kupy
) •
określ
a sz
kodl
iwość
nark
otyk
ów
• w
yjaś
nia,
na
czym
pol
egają
posz
czeg
ólne
uza
leżnie
nia
• ch
arak
tery
zuje
sku
tki u
zależn
ieni
a •
poda
je, w
jaki
spo
sób
i kto
może
pom
óc lu
dzio
m
uzal
eżni
onym
•
wyr
aża
deza
prob
atę w
obec
zaży
wan
ia w
szel
kieg
o ro
dzaj
u su
bsta
ncji
uzal
eżnia
jący
ch
• uw
rażl
iwia
inny
ch n
a pr
oble
m n
arko
man
ii •
wsp
iera
kol
egów
, któ
rzy
mie
li ko
ntak
t z n
arko
tyka
mi
10
. Wirt
ualn
y św
iat w
rea
lnym
życ
iu.
– P
ozna
nie
nieb
ezpi
eczeńs
tw p
rzeż
ywan
ia
wir
tual
nego
świa
ta ja
ko r
zecz
ywis
tości
– W
zmac
nian
ie p
osta
wy
otw
artości n
a re
alne
rel
acje
os
obow
e.
• w
ymie
nia
pozy
tyw
ne i
nega
tyw
ne s
tron
y ko
ntak
tu p
rze
z In
tern
et
• po
daje
zas
ady
właśc
iweg
o ko
rzys
tani
a z
Inte
rnet
u •
wsk
azuj
e, ja
k ch
ronić
swoją
godn
ość
i pry
wat
ność
w
siec
i •
char
akte
ryzu
je r
óżnic
e m
iędzy
świa
tem
wirt
ualn
ym a
re
alny
m
• ch
arak
tery
zuje
pot
rzeb
y cz
łow
ieka
, któ
ry p
rzes
tał s
obie
ra
dzić
w ż
yciu
•
uzas
adni
a ch
rześcijańs
ką p
owin
ność
zajęc
ia s
ię lu
dźm
i w
yklu
czon
ymi
• op
raco
wuj
e pr
ogra
m p
omoc
y ko
nkre
tnej
gru
pie
ludz
i lub
ko
nkre
tnem
u cz
łow
ieko
wi
• od
nosi
się z
szac
unki
em d
o lu
dzi p
otrz
ebującyc
h po
moc
y •
otac
za lu
dzi p
otrz
ebując
ych
swoją
mod
litwą,
sta
rając
się
roze
znać
ich
potr
zeby
i ni
eść s
kute
czną
pom
oc
9. N
iero
zum
iana
i od
kryw
ana
miłość
– a
borc
ja,
a ad
opcj
a du
cho
wa.
–
Poz
nani
e, c
zym
jest
abo
rcja
i du
chow
a ad
opcj
a –
Bud
owan
ie p
osta
wy
tros
ki o
dzi
eci n
iena
rodz
one
• w
yjaś
nia,
czy
m je
st d
ar życi
a •
poda
je a
rgum
enty
za
urod
zeni
em d
ziec
ka d
la m
atki
i oj
ca
• w
ylic
za s
poso
by r
atow
ania
dzi
eci n
iena
rodz
onyc
h •
wym
ieni
a sk
utki
abo
rcji
w życi
u ko
biet
y i męż
czyz
ny
• w
yjaś
nia,
dla
czeg
o na
jczęsts
zą z
prz
yczy
n ab
orcj
i jes
t po
czuc
ie s
amot
ności
mat
ki d
ziec
ka
• w
yjaś
nia,
czy
m je
st d
ucho
wa
adop
cja
• do
konu
je m
oral
nej o
ceny
abo
rcji
• w
yraż
a go
tow
ość r
ozm
owy
i zac
hęty
wob
ec k
obie
t od
rzuc
ający
ch r
odzi
ciel
stw
o •
wyr
aża
post
awę
obro
ny ży
cia
od p
oczęc
ia
• po
dejm
uje
mod
litwę
w in
tenc
ji dz
ieck
a ni
enar
odzo
nego
10
. Nie
potr
zebn
a i p
rzyg
arnię
ta m
iłość
. –
Poz
nani
e po
jęcia
i zj
awis
ka e
utan
azji.
–
Um
acni
anie
pos
taw
y oc
hron
y życi
a i j
ego
war
tości
aż
do n
atur
alne
j śmie
rci.
• de
finiu
je p
ojęci
e eu
tana
zji
• w
ymie
nia
pow
ody,
dla
któ
rych
ludz
ie c
hcą po
ddać
się
euta
nazj
i
• do
strz
ega
możliw
ośc
i pok
onyw
ania
trud
ności
w
małżeńs
twie
i ro
dzin
ie
• w
yraż
a po
stawę
goto
woś
ci b
udow
ania
zw
iązku
zgo
dnie
ze
sło
wam
i prz
ysięgi m
ałżeńs
kiej
9.
Miłość
, któ
ra c
hce
się d
ziel
ić. M
etod
y na
tura
lne
go p
lano
wan
ia r
odzi
ny.
– P
ozna
nie
celó
w n
atur
alne
go p
lano
wan
ia r
odzi
ny.
– U
wrażl
iwia
nie
na p
rzyj
mow
anie
pos
taw
y dz
iele
nia
się
miłośc
ią.
• po
daje
, że n
atur
alne
pla
now
anie
rod
ziny
sta
now
i sty
l ży
cia
• w
ylic
za n
atur
alne
met
ody
plan
owan
ia r
odzi
ny
• ch
arak
tery
zuje
wyb
raną m
etodę
plan
owan
ia r
odzi
ny
• ok
reśl
a, c
zym
jest
rod
zici
elst
wo
• w
yjaś
nia
pojęc
ie m
acie
rzyńs
twa
i ojc
ostw
a •
argu
men
tuje
sen
s życi
a zg
odni
e z
natu
rą •
wyj
aśni
a, c
zym
jest
nap
rote
chno
logi
a •
przy
jmuj
e po
stawę
otw
artoś
ci i
odpo
wie
dzia
lnośc
i za
now
e życ
ie
10. E
gois
tycz
na m
iłość
. A
ntyk
once
pcja
i in v
itro
.
– P
ozna
nie
zagr
ożeń
anty
konc
epcj
i i in
vit
ro
– W
zmac
nian
ie p
osta
wy
prze
ciw
nej c
ywili
zacj
i śm
ierc
i •
wym
ieni
a po
staw
y w
ynik
ające
z pr
awdz
iwej
miłoś
ci
kobi
ety
i męż
czyz
ny
• de
finiu
je, c
o to
jest
ant
ykon
cepc
ja
• w
ymie
nia
rodz
aje
anty
konc
epcj
i •
doko
nuje
mor
alne
j oce
ny śr
odkó
w a
ntyk
once
pcyj
nych
•
wyl
icza
sku
tki u
bocz
ne a
ntyk
once
pcji
horm
onal
nej
• w
yjaś
nia,
na
czym
pol
ega
zapł
odni
enie
in
vitr
o •
omaw
ia, d
lacz
ego
zapł
odni
enie
in
vitr
o ni
e je
st e
tycz
ne
12
• ar
gum
entu
je w
artość
bez
pośr
edni
ch r
elac
ji os
obow
ych
• pr
zyjm
uje
post
awę
zdro
weg
o dy
stan
su w
obec
św
iata
w
irtua
lneg
o •
otw
iera
się
na r
zecz
ywis
te r
elac
je
• w
ybie
ra r
elac
je m
iędzy
ludz
kie,
ogr
anic
zając c
zas
spęd
zany
prz
y ko
mpu
terz
e 11
. Dla
czeg
o ni
e da
się uc
iec
prze
d so
bą?
–
Poz
nani
e B
ożej m
iłośc
i wzg
lęde
m c
złow
ieka
. –
Bud
owan
ie p
osta
wy
zauf
ania
Stw
órcy
i zg
ody
na
swoj
e ży
cie.
•
określ
a, ja
kiej
pos
taw
y w
obec
ży
cia
ocze
kuje
od
nas
Bóg
• po
daje
pra
wdę,
że
prob
lem
y są
nieo
dłącz
ną c
zęśc
ią ż
ycia
cz
łow
ieka
, •
wsk
azuj
e po
zyty
wne
spo
soby
roz
wi
ązyw
ania
pr
oble
mów
, któ
re s
poty
ka w
ży
ciu
• w
skaz
uje,
gdz
ie m
ogą s
zukać
pom
ocy
osob
y m
ające
myś
li sa
mob
ójcz
e
• ch
arak
tery
zuje
życi
e lu
dzki
e ja
ko n
ajw
iększ
y da
r ot
rzym
any
od B
oga
• w
yjaś
nia,
że s
amob
ójst
wo
nie
jest
roz
wi
ązan
iem
pr
oble
mu,
•
uzas
adni
a, d
lacz
ego
mam
y się
tros
zczyć
o w
łasn
e życ
ie
• sz
anuj
e sw
oje ży
cie
i tro
szcz
y się
o s
wój
roz
wój
•
wyr
aża
wsp
ółcz
ucie
i chęć
pom
ocy
osob
om w
syt
uacj
ach
po lu
dzku
bez
nadz
iejn
ych
• w
ylic
za s
poso
by p
omoc
y os
obie
cho
rej i
um
iera
jąc
ej
• do
konu
je m
oral
nej o
ceny
eut
anaz
ji
• w
yjaś
nia,
dla
czeg
o po
djęcie
dec
yzji
o po
ddan
iu s
ię
euta
nazj
i wyn
ika
z po
czuc
ie o
drzu
ceni
a pr
zez
blis
kich
i sa
mot
nośc
i •
wyj
aśni
a, c
o to
jest
hos
picj
um
• om
awia
cel
e fu
nkcj
onow
ania
hos
picj
um
• w
yraż
a po
stawę
posz
anow
ania
czł
owie
ka i
jego
god
ności
do c
hwili
nat
ural
nej śm
ierc
i •
pośw
ięca
cza
s os
obom
sta
rszy
m i
chor
ym
11. M
iłość
, któ
ra d
aje
siłę
i le
czy.
Dar
i po
moc
w
przeży
wan
iu c
ierp
ieni
a.
– G
łębs
ze p
ozna
nie
sens
u sa
kram
entu
nam
aszc
zeni
a ch
oryc
h.
– U
wrażl
iwia
nie
na n
iesi
enie
pom
ocy
osob
ie c
ierp
iąc
ej.
• ok
reśl
a, c
o to
jest
sak
ram
ent n
amas
zcze
nia
chor
ych
• w
ymie
nia
skut
ki s
akra
men
tu n
amas
zcze
nia
chor
ych
• w
yjaś
nia,
dla
czeg
o sa
kram
ent n
amas
zcze
nia
chor
ych
jest
sa
kram
ente
m u
zdro
wie
nia
• w
ylic
za s
ytua
cje,
w k
tóry
ch o
soba
prz
yjm
uje
sakr
ame
nt
nam
aszc
zeni
a ch
oryc
h •
opis
uje
hist
orie
, w k
tóry
ch lu
dzie
dośw
iadc
zają
cier
pien
ia
• uz
asad
nia,
że o
soby
cho
re p
otrz
ebują po
moc
y w
sfe
rze
duch
owej
•
wyr
aża
goto
wość
pom
ocy
osob
ie c
ierp
iąc
ej p
rzez
roz
mowę
i zac
hętę
do
przy
jęcia
sak
ram
entu
nam
aszc
zeni
a ch
oryc
h
• uz
asad
nia,
że w
yklu
czen
ie p
łodn
ości n
iszc
zy m
iłość
•
przy
jmuj
e po
stawę
sprz
eciw
u w
obec
nie
etyc
znyc
h ko
ncep
cji z
wiąz
anyc
h z
dare
m lu
dzki
ej p
łodn
ośc
i 11
. Szk
oła
Miłośc
i – p
rzyj
mow
anie
sa
kram
entó
w.
– P
ogłęb
ieni
e ro
zum
ieni
a zn
aków
sak
ram
enta
lnyc
h ja
ko u
czty
miłośc
i. –
Mot
ywow
anie
pos
taw
y ot
war
cia
na m
iłość B
oga
prze
z pr
zyjm
owan
ie s
akra
men
tu p
okut
y i
poje
dnan
ia o
raz
Euc
hary
stii.
•
poda
je p
raw
dę, ż
e pr
zeba
czen
ie i
poje
dnan
ie p
row
adzi
do
doś
wia
dcze
nia
miłoś
ci
• po
daje
pra
wdę
o m
iłośc
i Bog
a, k
tóry
szu
ka c
złow
ieka
•
wyl
icza
sku
tki s
akra
men
tu p
okut
y i p
ojed
nani
a •
omaw
ia z
nacz
enie
war
unkó
w s
akra
men
tu p
okut
y i
poje
dnan
ia
• w
yjaś
nia,
jaki
zac
hodz
i zw
iązek
międ
zy s
akra
men
tem
po
kuty
i po
jedn
ania
a E
ucha
ryst
ią
• w
yjaś
nia,
dla
czeg
o E
ucha
ryst
ia o
raz
sakr
amen
t pok
uty
i po
jedn
ania
sta
now
ią
czyt
elny
zna
k m
iłości
Jez
usa
do
czło
wie
ka
• w
yraż
a po
stawę
ucze
nia
się m
iłośc
i prz
ez k
orzy
stan
ie
ze z
nakó
w s
akra
men
taln
ych
• za
chęc
a in
nych
do
przy
jmow
ania
sak
ram
entó
w
Kor
elac
ja z
edu
kacją
szko
lną
Języ
k p
ols
ki: T
ekst
y ku
ltury
– B
iblia
. P
od
sta
wo
we,
p
ona
dcz
aso
we
za
gad
nie
nia
eg
zyst
enc
jaln
e, n
p.
miło
ść,
prz
yjaźń,
śm
ierć
, ci
erp
ieni
e,
lęk,
nad
ziej
a, w
iara
rel
igijn
a,
sam
otn
ość,
inność
, p
ocz
ucie
wsp
óln
oty
, so
lidar
ność,
spra
wie
dliw
ość;
H
isto
ria:
Sta
rożyt
ny
Izra
el.
Języ
k po
lski
: Tek
sty
kultu
ry –
Bib
lia.
Wie
dza
o s
po
łecz
eństw
ie: P
rob
lem
y w
spó
łcze
sne
go
świa
ta;
wyk
lucz
eni
e s
po
łecz
ne; p
otr
zeb
a p
om
ocy
hu
ma
nita
rnej
B
iolo
gia
: Ro
zmnaża
nie
i ro
zwó
j; ch
oro
ba
i st
arość
. W
ycho
wa
nie
do
życi
a w
ro
dzi
nie
: Życ
ie ja
ko fu
nda
me
ntal
na
war
tość
. R
ela
cje
międ
zyo
sob
ow
e i
ich
zna
cze
nie
. K
on
flikt
Języ
k p
ols
ki:
uczeń
ucze
stn
iczy
w d
ysku
sji,
uzas
adn
ia w
łasn
e zd
anie
, p
rzyj
muj
e p
ogląd
y in
nyc
h lu
b p
ole
miz
uje
z ni
mi;.
B
iolo
gia:
ro
zwó
j i o
chro
na lu
dzk
iego
ży
cia.
W
ycho
wa
nie
do
życi
a w
ro
dzi
nie:
Życ
ie ja
ko fu
nda
me
ntal
na
war
tość
. P
łod
ność
wsp
ólną
sp
rawą
ko
bie
ty i
męż
czyz
ny.
P
lano
wa
nie
rod
zin
y. Z
nacz
eni
e o
dp
ow
ied
zial
nośc
i w
13
Wie
dza
o s
po
łecz
eństw
ie: P
od
sta
wo
we
um
iejęt
nośc
i życ
ia w
gr
upie
; zas
ady
kom
uni
kow
ania
i u
mie
jęt
ność
wsp
ółp
racy
. Ż
ycie
sp
ołe
czne
; ro
dzi
na i
gru
pa
ró
wieśn
icza
, za
angaż
ow
ani
e
w in
styt
ucje
wo
lont
aria
tu,
rozp
ozn
aw
ani
e p
raw
idło
wy
ch i
niep
raw
idło
wyc
h re
lacj
i. B
iolo
gia
: Sta
n zd
row
ia i
cho
rob
y; n
ega
tyw
ny
wp
ływ
na
zd
row
ie c
zło
wie
ka n
iekt
óry
ch s
ubst
anc
ji p
sych
oa
ktyw
nyc
h (t
ytoń
, al
koho
l),
nark
oty
ków
i śro
dkó
w d
op
ing
ujący
ch.
Info
rma
tyka
: oce
na z
agr
ożeń
i ogr
anic
zeń,
asp
ekt
y sp
ołe
czn
e
rozw
oju
i za
sto
sow
ań in
form
aty
ki; k
orz
yści
i ni
ebez
pie
czeńs
twa
wyn
ikają
ce z
ro
zwo
ju in
form
aty
ki i
po
wsz
echn
ego
do
stępu
do
info
rmac
ji, z
agroż
eni
a zw
iąza
ne z
uz
ależ
nie
nie
m s
ię o
d k
om
put
era
. W
ycho
wa
nie
do
życi
a w
ro
dzi
nie:
Życ
ie ja
ko fu
nda
me
nta
lna
w
artość
. B
udo
wa
pra
wid
łow
ych
rela
cji z
rod
zica
mi.
Toż
sam
ość
płc
iow
a: k
ob
iecość
i męs
kość
. D
ojr
zew
ani
e.
po
koleń
; prz
yczy
ny
i sp
oso
by
rozw
iąz
ywa
nia
kon
flikt
ów
.
p
rzeż
ywa
niu
wła
snej
płc
iow
ości o
raz
bud
ow
ani
u tr
wa
łych
i sz
częś
liwyc
h w
ięzi
.
III
. Bóg
Ojc
iec
12. W
ierz
yć w
coś
, czy
w k
ogoś
? C
ele
kate
chet
yczn
e:
– P
ozna
nie,
czy
m je
st w
iara
i co
jest
jej t
reśc
ią.
– M
otyw
owan
ie d
o um
acni
ania
i po
głębia
nia
swej
w
iary
. W
ymag
ania
szc
zegó
łow
e –
uczeń:
• de
finiu
je p
ojęci
e w
iary
•
wym
ieni
a gł
ówne
pra
wdy
wia
ry
• om
awia
pra
wdę,
że
u po
dsta
w w
iary
jest
prz
yjęcie
Boż
ej
miłośc
i i o
dpow
iedź
na
nią
• uz
asad
nia
potr
zebę co
raz
leps
zego
poz
naw
ania
tre
ści
wia
ry
• ro
zróż
nia
wia
rę na
tura
lną i
relig
ijną
(nad
przy
rodz
oną)
• w
yjaś
nia,
że w
iara
jest
wejśc
iem
w o
sobi
stą r
elac
ję z
Bog
iem
•
sam
odzi
elni
e sz
uka
spos
obów
um
acni
ania
sw
ej w
iary
III. S
yn B
oży
12
. Kim
jest
czł
owie
k w
ierzą
cy?
Cel
e ka
tech
etyc
zne:
–
Poz
nani
e pr
zym
iotó
w w
iary
i zr
ozum
ieni
e je
j w
artośc
i w ż
yciu
każ
dego
czł
owie
ka.
– U
zasa
dnie
nie
potr
zeby
wia
ry, j
ej p
ozna
wan
ia i
pogłęb
iani
a.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– uc
zeń:
• w
ymie
nia
cech
y ch
arak
tery
zuj
ące
wia
rę •
cytu
je z
pam
ięci w
ybra
ne w
erse
ty b
iblij
ne o
kreślając
e w
iarę
•
przy
porzą
dkow
uje
cech
y w
iary
odp
owie
dnim
teks
tom
bi
blijn
ym lu
b z
tych
teks
tów
sam
odzi
elni
e od
czyt
ać
cech
y i
określ
enia
wia
ry
• z
zaan
gażow
anie
m p
odej
muj
e re
fleks
ję
nad
wsk
azan
ymi
teks
tam
i bib
lijny
mi
• je
st o
dpow
iedz
ialn
y za
roz
wój
sw
ojej
wia
ry
III. D
uch Św
ięty
12
. Wie
rzyć
, by
nadać
sens
życi
u. C
redo
. C
ele
kate
chet
yczn
e:
– Z
rozu
mie
nie
treśc
i wia
ry z
awar
tej w
Cre
do.
– W
spom
agan
ie w
odn
ajdy
wan
iu s
ensu
ży
cia
popr
zez
wia
rę w
Bog
a.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– uc
zeń:
• w
ymie
nia
z Cre
do p
oszc
zegó
lne
praw
dy w
iary
•
uzas
adni
a, że w
iara
w B
oga
jest
wie
lką w
artośc
ią
• ok
reśl
a ce
l sw
ojeg
o życ
ia (
jako
gim
nazj
alis
ty)
w
aspe
kcie
chr
ześci
jańs
kim
•
wyj
aśni
a, c
o to
zna
czy
dobr
ze r
ealiz
owa
ć sw
oje
pow
ołan
ie
• do
konu
je o
ceny
sw
ojej
pos
taw
y w
iary
•
pode
jmuj
e dz
iała
nia
pogłęb
iają
ce w
iarę:
lekt
urę
Pis
ma
Św
ięte
go, p
rasy
kat
olic
kiej
14
13. B
iblia
– k
sięga
życ
ia.
– P
ozna
nie
Pis
ma Św
ięte
go ja
ko k
sięgi
bos
ko-
ludz
kiej
, prz
ekaz
ujące
j zba
wcz
e pr
awdy
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
szac
unku
dla
Bib
lii i
zain
tere
sow
ania
jej t
reścią
. •
defin
iuje
poję
cie
„Bib
lia”
oraz
wym
ieni
a in
ne je
j naz
wy
• w
ymie
nia
auto
rów
Bib
lii i
etap
y je
j pow
staw
ania
•
określ
a, c
o to
jest
kan
on P
ism
a Świę
tego
•
określ
a cz
ym je
st T
rady
cja
Kośc
ioła
•
wyj
aśni
a, n
a cz
ym p
oleg
a na
tchn
ieni
e B
iblii
•
wyj
aśni
a, że
czy
tając
Bib
lię s
poty
ka s
ię z
Bog
iem
•
char
akte
ryzu
je z
wiązek
międ
zy P
ism
em Św
ięty
m a
T
rady
cją
• ok
azuj
e sz
acun
ek d
la K
siąg św
ięty
ch
• po
dejm
uje
sam
odzi
elną le
kturę
Pis
ma Ś
wię
tego
14
. Pis
mo Ś
wię
te d
zieł
em li
tera
ckim
i ks
ięgą
wia
ry.
– P
ozna
nie
wyb
rany
ch
zasa
d in
terp
reta
cji
Pis
ma
Św
ięte
go.
– K
szta
łtow
anie
pop
raw
nego
roz
umie
nia
oraz
pos
taw
y ak
cept
acji
słow
a B
ożego
we
wła
snym
życi
u.
• om
awia
bud
owę
Pis
ma Ś
wię
tego
(ks
ięgi,
rozd
ział
y,
wer
sety
, wyj
aśnie
nia
pod
teks
tem
),
• w
ymie
nia
niek
tóre
gat
unki
, jak
imi p
osłu
guje
si
ę B
iblia
•
potr
afi o
dszu
kać w
skaz
any
frag
men
t bib
lijny
•
przy
porzą
dkow
uje
gatu
nki l
itera
ckie
do
wyb
rany
ch
frag
men
tów
Pis
ma Św
ięte
go
• uz
asad
nia
koni
eczn
ość o
kreś
leni
a ga
tunk
ów li
tera
ckic
h dl
a w
łaści
wej
inte
rpre
tacj
i tek
stów
bib
lijny
ch
• uw
zględ
nia
wsk
azan
ia K
ościo
ła d
otyc
zące
lekt
ury
i ob
jaśn
iani
a P
ism
a Św
ięte
go
• od
kryw
a w
Piśm
ie Ś
wię
tym
kon
kret
ne w
skaz
ówki
dla
w
łasn
ego ż
ycia
13. J
aki k
olor
mia
ły o
czy
Jezu
sa? C
hrześc
ijańs
kie
świa
dect
wa
hist
oryc
znośc
i Jez
usa.
–
Zro
zum
ieni
e, że
Jez
us z
Naz
aret
u je
st p
osta
cią
hist
oryc
zną,
czy
li pr
awdz
iwym
czł
owie
kiem
. –
Um
ocni
enie
prz
ekon
ania
, że
Jez
us C
hrys
tus
i Jeg
o dz
ieło
są h
isto
rycz
ną p
raw
dą.
• w
skaz
uje
teks
ty b
iblij
ne i
patr
ysty
czne
mów
iąc
e o
hist
oryc
znym
poc
hodz
eniu
Jez
usa
• po
daje
naj
ważn
iejs
ze fa
kty
z życ
ia i
dzia
łaln
ości J
ezus
a w
po
rząd
ku c
hron
olog
iczn
ym
• in
terp
retu
je te
ksty
bib
lijne
mów
iąc
e o
hist
oryc
znym
po
chod
zeni
u Je
zusa
•
omaw
ia k
onte
kst h
isto
rycz
ny p
rzyjścia
na ś
wia
t Jez
usa
• sa
mod
ziel
nie
sięga
do k
siąg
Now
ego
Tes
tam
entu
jako
źr
ódła
wie
dzy
na te
mat
Jez
usa
• chęt
nie
dzie
li się
wie
dzą
o Je
zusi
e z
inny
mi
14. M
ówił
o N
im ś
wia
t. P
ozac
hrześ
cijańs
kie
świa
dect
wa
o Je
zusi
e C
hrys
tusi
e.
– P
ozna
nie
niec
hrześc
ijańs
kich
źród
eł o
Jez
usie
C
hrys
tusi
e.
– U
moc
nien
ie p
rzek
onan
ia, że
Jez
us C
hrys
tus
i Jeg
o dz
ieło
są h
isto
rycz
ną p
raw
dą.
• w
ymie
nia
poza
chrz
eścijańs
kie
doku
men
ty św
iadc
zące
o
Jezu
sie
Chr
ystu
sie
• w
skr
ótow
ej fo
rmie
prz
edst
awia
treść
każ
dego
z n
ich
• w
opa
rciu
o d
okum
enty
poz
achr
ześcijańs
kie
uzas
adni
a, że
Je
zus
istn
iał n
apra
wdę
• po
szuk
uje
rzet
elne
go w
yjaśn
ieni
a wą
tpliw
ości
co
do
pods
taw
sw
ojej
wia
ry
• je
st g
otów
bro
nić s
woj
ej w
iary
w J
ezus
a C
hrys
tusa
13. O
pow
iedz
ieć o
Bog
u w
łasn
ym ży
ciem
. B
iblij
ne p
rzyk
ład
y św
iad
ków
wia
ry.
– P
ozna
nie ż
ycia
wyb
rany
ch p
osta
ci b
iblij
nych
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy św
iadc
zeni
a o
Jezu
sie
za
przy
kład
em b
iblij
nych
świa
dków
wia
ry.
• pr
zeds
taw
ia, n
a cz
ym p
oleg
ała
prze
mia
na
życi
a w
ybra
nych
pos
taci
bib
lijny
ch (św
. Pio
tr, M
aria
M
agda
lena
, św. T
omas
z, u
czni
owie
z E
mau
s, S
zaw
eł)
• w
yjaś
nia,
dla
czeg
o na
leży p
rzyjąć
miłość
Jez
usa
i od
pow
iedz
ieć n
a nią
•
wsk
azuj
e sy
tuac
je ży
ciow
e, k
tóre
szc
zegó
lnie
uś
wia
dam
iają
potr
zebę
zba
wie
nia
• op
isuj
e sk
utki
pójś
cia
za J
ezus
em
• po
traf
i właś
ciw
ie o
cenić
sw
oją
post
awę
wia
ry w
świe
tle
słow
a B
ożeg
o •
z uf
nośc
ią p
owie
rza
swoj
e życ
ie J
ezus
owi
• w
yraż
a pr
agni
enie
prz
emia
ny ży
cia
i pod
ejm
uje
w ty
m
kier
unku
dzi
ałan
ia
14. B
iblia
, ojc
zyzn
a m
oja
– in
spira
cje
bibl
ijne
w
lite
ratu
rze
pięk
nej.
– P
ozna
nie
znac
zeni
a B
iblii
dla
twór
czo
ści l
itera
ckie
j. –
Wzm
ocni
enie
prz
ekon
ania
o w
ielk
iej w
artośc
i pr
zesł
ania
zaw
arte
go w
bib
lijny
ch k
sięgac
h.
• w
skaz
uje
na wą
tki,
tem
aty
i pos
taci
bib
lijne
obe
cne
w
liter
atur
ze p
iękne
j •
wym
ieni
a ty
tuły
prz
ynaj
mni
ej k
ilku
utw
orów
lit
erac
kich
naw
iązując
ych
do B
iblii
•
prez
entu
je p
rzes
łani
e w
ybra
nego
utw
oru
insp
irow
aneg
o P
ism
em Św
ięty
m
• w
yraż
a za
inte
reso
wan
ie li
tera
tur
ą po
wst
ałą z
insp
iracj
i bi
blijn
ych
• sa
mod
ziel
nie
odkr
ywa
mot
ywy
bibl
ijne
w u
twor
ach
liter
acki
ch
15
15. Jęz
yki B
iblii
– te
kst o
rygi
naln
y i p
rzek
łady
P
ism
a Ś
wię
tego
. –
Poz
nani
e na
jważn
iejs
zych
prz
ekła
dów
Pis
ma
Św
ięte
go.
– U
znan
ie a
utor
ytet
u K
ościo
ła w
prz
ekaz
ie
aute
ntyc
znyc
h tr
eści b
iblij
nych
. •
poda
je, w
jaki
ch jęz
ykac
h na
pisa
no B
iblię
• w
ymie
nia
najb
ardz
iej z
nane
jej t
łum
acze
nia
• w
yjaś
nia,
dla
czeg
o tłu
mac
zy s
ię
Bib
lię n
a jęz
yki
naro
dow
e •
potr
afi r
ozpo
znać
prze
kład
Bib
lii z
atw
ierd
zony
prz
ez
Koś
ciół
kat
olic
ki
• w
yraż
a ra
dość
z p
ozna
wan
ia B
oga
popr
zez
Pis
mo
Św
ięte
w
ydan
e w
języ
ku o
jczy
stym
•
wyr
aża
szac
unek
dla
treści z
awar
tych
w te
kście
bib
lijny
m
16. P
ism
o Św
ięte
księgą
mod
litw
y.
– P
ozna
nie
różny
ch r
odza
jów
mod
litw
na
pods
taw
ie
Pis
ma Ś
wię
tego
. –
Ksz
tałto
wan
ie o
sobi
stej
mod
litw
y w
opa
rciu
o
wzo
rce
bibl
ijne.
•
poda
je d
efin
icję m
odlit
wy
• w
ymie
nia
rodz
aje
mod
litw
•
poda
je p
rzyk
łady
mod
lącyc
h się
pos
taci
bib
lijny
ch
• w
skaz
uje
w P
iśmie
Św
ięty
m m
iejs
ca, g
dzie
wys
tęp
ują
posz
czeg
ólne
typy
mod
litw
•
potr
afi w
ykor
zyst
ać P
ism
o Św
ięte
w m
odlit
wie
oso
bist
ej
• m
odli
się te
ksta
mi z
Pis
ma Św
ięte
go
• sa
mod
ziel
nie
ukła
da m
odlit
wy
i z z
aang
ażo
wan
iem
m
odli
się n
imi
15. C
zter
y od
słon
y te
j sam
ej P
raw
dy. O
rędz
ie
czte
rech
Ew
ange
lii.
– Z
rozu
mie
nie
kom
plem
enta
rnośc
i prz
ekaz
u cz
tere
ch
ewan
gelis
tów
o J
ezus
ie.
– Oży
wie
nie
i um
ocni
enie
wia
ry w
Jez
usa
jako
Syn
a B
ożeg
o.
• om
awia
pro
ces
pow
staw
ania
Ew
ange
lii
• pr
ezen
tuje
głó
wną
myś
l teo
logi
czną
czt
erec
h ew
ange
listó
w
• w
yjaś
nia
podo
bieńs
twa
i róż
nice
w c
zter
ech
Ew
ange
liach
w
św
ietle
ich
teol
ogii
• w
ykaz
uje
dążn
ość
pozn
awczą
prz
ejaw
iającą
się
w c
zyta
niu
cz
tere
ch E
wan
gelii
w c
elu
bliżs
zego
poz
nani
a Je
zusa
•
pode
jmuj
e re
fleks
ję na
d w
łasn
ym ży
ciem
w św
ietle
pra
wd
prze
kaza
nych
prz
ez e
wan
gelis
tów
16
. Cud
a Je
zusa
wyr
azem
zba
wcz
ej m
iłości.
– P
ogłęb
ione
poz
nani
e cu
dów
jako
pot
wie
rdze
nie
bosk
iej m
isji
Jezu
sa.
– B
udze
nie
całk
owite
go z
aufa
nia
Bog
u na
wet
w
najtr
udni
ejsz
ych
sytu
acja
ch
życi
owyc
h.
• de
finiu
je p
ojęci
e cu
du
• w
skaz
uje
teks
ty b
iblij
ne o
pisu
jąc
e w
ybra
ne c
uda
Jezu
sa
(prz
emia
na w
ody
w w
ino
J 2,
1-10
, roz
mnożeni
a ch
leba
Mk
6,33
-44,
uzd
row
ieni
e ep
ilept
yka
Mt 1
7,14
-18,
uzd
row
ieni
e opęt
aneg
o M
k 1,
23-2
7)
• w
yjaś
nia,
dla
czeg
o cu
da J
ezus
a s
ą po
twie
rdze
niem
Jeg
o S
ynos
twa
Boże
go
• w
ymie
nia
sfer
y życ
ia lu
dzi,
w k
tóry
ch J
ezus
dok
onyw
ał
cudó
w
• in
terp
retu
je p
eryk
opy
bibl
ijne
opis
ujące
wyb
rane
cud
a •
wyj
aśni
a zw
iązek
dzi
ałal
nośc
i Jez
usa
z Je
go m
odlit
wą •
uzas
adni
a, że c
uda
Jezu
sa są og
łasz
anie
m k
róle
stw
a B
ożeg
o
15. P
ozna
j Prz
yjac
iela
. Zas
ady
pryw
atne
j lek
tury
P
ism
a Św
ięte
go.
– P
ozna
nie
praw
dy, że
czy
tając
Bib
lię m
ożna
ro
zmaw
iać z
Bog
iem
jak
z pr
zyja
ciel
em.
– U
zasa
dnie
nie
potr
zeby
sta
łej l
ektu
ry P
ism
a Św
ięte
go.
• po
daje
pra
wdę,
że
w B
iblii
Bóg
kie
ruje
sw
oje
słow
a do
w
szys
tkic
h lu
dzi i
do
każde
go c
złow
ieka
indy
wid
ualn
ie
• w
ymie
nia
zasa
dy p
ryw
atne
j lek
tury
Pis
ma Św
ięte
go
• po
daje
prz
ykła
dy o
sób
któr
zy s
potk
ali s
ię
z B
ogie
m
prze
z cz
ytan
ie B
iblii
•
potr
afi o
dszu
kać w
skaz
any
frag
men
t bib
lijny
•
czyt
a te
kst b
iblij
ny z
e zr
ozum
ieni
em
• st
awia
pyt
ania
do
prze
czyt
aneg
o te
kstu
•
uzas
adni
a po
trze
bę m
odlit
wy
do D
ucha
Świę
tego
prz
y cz
ytan
iu B
iblii
•
uzas
adni
a, że B
iblia
jest
księ
ga p
onad
czas
ową
• w
yjaś
nia,
na
czym
pol
ega
mod
litew
na i
med
ytac
yjna
le
ktur
a P
ism
a Św
ięte
go
• w
yzna
cza
sobi
e m
iejs
ce i
czas
na
codz
ienn
ą le
kturę
Bib
lii
• po
szuk
uje
w B
iblii
wsk
azów
ek d
o w
łasn
ego ży
cia
16. P
ierw
szy
z sa
kram
entó
w.
– G
łębs
ze p
ozna
nie
znac
zeni
a pr
zyj
ęteg
o sa
kram
entu
chr
ztu
dla
dals
zego
ży
cia.
–
Roz
wija
nie ś
wia
dom
ości
sak
ram
entu
chr
ztu
jako
pr
oces
u.
• m
ówi z
pam
ięci f
orm
ułę
udzi
elan
ia c
hrzt
u •
wym
ieni
a ob
rzędy
wyj
aśni
ając
e ch
rzes
t •
poda
je d
atę s
woj
ego
chrz
tu
• w
yjaś
nia,
na
czym
pol
ega
now
e życi
e ot
rzym
ane
na
chrz
cie
• w
yjaś
nia
sym
bolikę
obrzęd
ów c
hrzt
u
16
17. B
óg i
czło
wie
k w
his
torii
zba
wie
nia.
–
Prz
ypo
mni
enie
upo
rządko
wan
ie w
ydar
zeń z
his
torii
zb
awie
nia.
–
Um
ocni
enie
wia
ry w
Bożą
obe
cność
w h
isto
rii i
życi
u lu
dzi.
• w
ymie
nia
najw
ażnie
jsze
fakt
y z
hist
orii
zbaw
ieni
a •
określ
a ko
lejn
ość
najw
ażni
ejsz
ych
wyd
arzeń
z h
isto
rii
zbaw
ieni
a, z
azna
czając
je n
a os
i cza
su
• ch
arak
tery
zuje
rel
acje
Bóg
-czł
owie
k (n
a pr
zykł
adzi
e
post
aci z
e S
tare
go T
esta
men
tu o
raz
wsp
ółcz
esny
ch lu
dzi)
• w
yraż
a w
iarę
w to
, że
Bóg
dzi
ała
w ży
ciu
wyb
rany
ch
osób
w k
ażdym
cza
sie
18.W
yjdź
ze s
wej
zie
mi –
Abr
aham
. –
Pog
łębio
ne p
ozna
nie
post
aci A
brah
ama
jako
tego
, kt
óry
zauf
ał B
ogu
i dośw
iadc
zył s
pełn
ieni
a się
Jego
ob
ietn
ic.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y w
iary
i na
dzie
i w B
ożą
ob
ecność
w n
aszy
m ży
ciu.
•
określ
a m
iejs
ce A
brah
ama
w h
isto
rii z
baw
ieni
a •
poda
je, że
wia
ra je
st d
arem
Bog
a i w
ymie
nia
jej c
echy
•
omaw
ia, ż
e B
óg je
st w
iern
y sw
oim
obi
etni
com
i ch
ce
stal
e pr
zeby
wać w
nas
zym
życi
u •
char
akte
ryzu
je p
ostać A
brah
ama
i wyj
aśnia
, dla
czeg
o na
zyw
amy
go „
ojce
m w
ierząc
ych”
•
wyj
aśni
a, że
wia
ra p
oleg
a na
wyjśc
iu p
oza
gran
icę te
go,
co je
st d
la c
złow
ieka
logi
czne
i zr
ozum
iałe
•
pogłęb
ia s
woją
wia
rę n
awiąz
ując
oso
bistą
rel
ację
z B
ogie
m p
oprz
ez s
zcze
rą
mod
litwę
i wni
kliwą
lekt
urę
Pis
ma Ś
wię
tego
• w
yjaś
nia,
że J
ezus
dok
onuj
e cu
dów
tam
gdz
ie je
st w
iara
i je
dnoc
ześni
e pr
zez
cuda
um
acni
a w
iar
ę •
z w
iarą
pro
si J
ezus
a o
pom
oc w
naj
trud
niej
szyc
h sy
tuac
jach
życi
owyc
h 17
. Życ
ie J
ezus
a od
czyt
ane
w o
si i
spira
li cz
asu
. R
ok li
turg
iczn
y.
– P
ogłęb
ione
poz
nani
e ro
ku li
turg
iczn
ego
jako
uo
becn
ieni
e w
ydar
zeń z
baw
czyc
h.
– P
obud
zeni
e do
św
iado
meg
o i z
aang
ażow
aneg
o pr
zeży
wan
ia r
oku
litur
gicz
nego
•
wym
ieni
a ok
resy
rok
u lit
urgi
czne
go
• w
ymie
nia ś
wię
ta u
pam
iętni
ając
e w
ydar
zeni
a z ży
cia
Jezu
sa •
wsk
azuj
e św
ięta
Pań
skie
na
sche
mac
ie r
oku
litur
gicz
nego
•
wyj
aśni
a, c
o to
jest
kal
enda
rz li
turg
iczn
y •
uzas
adni
a ch
rześcijańs
ki s
ens
i war
tość ś
wię
tow
ania
na
prze
strz
eni r
oku
litur
gicz
nego
•
star
a się
św
iado
mie
prz
eżyw
ać r
ok li
turg
iczn
y, z
azna
czając
na
kal
enda
rzu
aktu
alne
tygo
dnie
18
. Cze
kani
e na
Bog
a, k
tóry
prz
ycho
dzi.
–
Głę
bsze
poz
nani
e zn
acze
nia
Adw
entu
w li
turg
ii K
ości
oła.
–
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
akty
wne
go c
zuw
ania
w
ocze
kiw
aniu
na
przy
jście
Chr
ystu
sa.
• w
skaz
uje
mie
jsce
Adw
entu
na
sche
mac
ie r
oku
litur
gicz
nego
i om
awia
jego
zna
czen
ie
• w
ymie
nia
trad
ycje
i sy
mbo
le a
dwen
tow
e •
poda
je p
rzyk
łady
pieśn
i adw
ento
wyc
h •
wyj
aśni
a se
ns i
znac
zeni
e tr
adyc
ji i s
ymbo
li ad
wen
tow
ych
•
inte
rpre
tuje
teks
ty b
iblij
ne z
apow
iada
jąc
e pr
zyjśc
ie
Zba
wic
iela
•
akty
wni
e w
łącza
się
w r
odzi
nne
i par
afia
lne
przy
goto
wan
ia
do św
iąt B
ożeg
o N
arod
zeni
a
• in
terp
retu
je te
ksty
litu
rgic
zne
odno
szące
się d
o ch
rztu
•
potr
afi z
adem
onst
row
ać sp
osób
udz
iele
nia
chrz
tu w
na
głym
wyp
adku
•
prez
entu
je p
osta
wę w
dzię
cznośc
i Bog
u, r
odzi
com
i ch
rzes
tnym
za
chrz
est
• st
ara
się p
odtr
zym
ywać
swą
więź
z C
hrys
tuse
m
17. D
lacz
ego
aż ty
le s
akra
men
tów
?
– P
rzyp
om
nien
ie z
nacz
enia
pos
zcze
góln
ych
sakr
amen
tów
w c
odzi
ennośc
i chr
ześc
ijani
na.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y w
spół
prac
y z
łaską
otrz
ymyw
aną
w s
akra
men
tach
. •
wym
ieni
a si
edem
sak
ram
entó
w
świę
tych
•
wym
ieni
a zn
aki t
owar
zysząc
e po
szcz
egól
nym
sa
kram
ento
m
• om
awia
pod
ział
sak
ram
entó
w i
spos
ób ic
h ud
ziel
ania
•
uzas
adni
a, że p
rzyj
mow
anie
kol
ejny
ch s
akra
men
tów
um
acni
a i p
ogłęb
ia o
sobi
stą w
ięź
chrz
eści
jani
na z
C
hrys
tuse
m
• um
acni
a sw
oją w
ięź
z C
hrys
tuse
m p
rzez
prz
yjm
owan
ia
sakr
amen
tów
i ro
zwija
nie
ich
owoc
ów
18. B
ierz
mow
anie
jako
dop
ełni
enie
chr
ztu.
–
Pog
łębio
ne p
ozna
nie
związku
sak
ram
entu
bi
erzm
owan
ia z
chr
ztem
. –
Ksz
tałto
wan
ie o
dpow
iedz
ialn
ości z
a ro
zwój
w
łasn
ej w
iary
. •
poda
je d
efin
icję sa
kram
entu
bie
rzm
owan
ia
• w
yjaś
nia
związ
ek s
akra
men
tu b
ierz
mow
ania
z c
hrzt
em
• w
opa
rciu
o o
dpow
iedn
ie te
ksty
bib
lijne
(J
14,2
6; J
16
,13-
15; D
z 1-
8) o
maw
ia r
olę D
ucha
Świę
tego
w
swoi
m ży
ciu
• w
skaz
uje
sfer
y życ
ia, w
któ
rych
nal
eży p
odjąć
pra
cę
nad
sobą,
by
dobr
ze p
rzyg
oto
wać się
do s
akra
men
tu
17
19. O
jcze
, a g
dzie
jest
bar
anek
– Iz
aak.
–
Poz
nani
e pr
zesł
ania
bib
lijne
j per
ykop
y o
ofie
rze
Abr
aham
a.
– W
zmoc
nien
ie z
aufa
nia
i wia
ry w
Bożą
miłość
, w t
o,
że w
każ
dej s
ytua
cji B
óg c
hce
nasz
ego
dobr
a.
• po
daje
, że
Izaa
k b
ył s
ynem
Abr
aham
a •
omaw
ia t
ekst
bib
lijny
o o
fierz
e A
brah
ama
•
wym
ieni
a ow
oce
hero
iczn
ej w
iary
Abr
aham
a •
wyj
aśni
a se
ns p
róby
wia
ry A
brah
ama
• ch
arak
tery
zuje
pos
tawę A
brah
ama
wob
ec B
oga
w
sytu
acji
prób
y •
uzas
adni
a ty
picz
ne p
odob
ieństw
o Iz
aaka
do
Jezu
sa
• do
strz
ega
Bożą
miłość
w s
ytua
cjac
h tr
udny
ch
• w
ufn
ej m
odlit
wie
pow
ierz
a B
ogu
swoj
e pr
oble
my
20. J
ak m
asz
na im
ię: J
akub
czy
Izra
el?
– P
ozna
nie
praw
dy, że
Bóg
ocz
ekuj
e pr
zem
iany
cz
łow
ieka
i ją
wsp
iera
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
ciągłe
j pra
cy n
ad s
obą.
• om
awia
oko
liczn
ości z
mia
ny im
ieni
a Ja
kuba
na
Izra
el
• po
daje
prz
ykła
dy d
ział
ań B
oga,
któ
re p
omag
ają cz
łow
ieko
wi p
rzem
ienić
się
na
leps
ze
• w
yjaś
nia
bibl
ijne
znac
zeni
e zm
iany
imie
nia
• uz
asad
nia
koni
eczn
ość s
amod
yscy
plin
y i p
racy
nad
so
bą
• w
ytrw
ale
prac
uje
nad
sobą
• w
chw
ilach
zm
agan
ia z
e so
bą
pros
i Bog
a o
pom
oc i
błog
osła
wień
stw
o
19.
Spo
tkan
ie z
Jez
usem
Chr
ystu
sem
, kt
óry
umar
ł i z
mar
twyc
hwst
ał.
– P
ozna
nie
wyd
arzeń
pas
chal
nych
jako
pod
staw
y w
iary
ch
rześ
cija
n i s
zczy
tu r
oku
litur
gicz
nego
. –
Um
ocni
enie
wia
ry w
zm
art
wyc
hwst
anie
Chr
ystu
sa i
prag
nien
ia s
poty
kani
a się z
Nim
. •
wsk
azuj
e te
ksty
bib
lijne
i po
zabi
blijn
e m
ówi
ące
o śm
ierc
i i
zmar
twyc
hwst
aniu
Jez
usa
• po
daje
prz
ykła
dy s
potk
ań z
Chr
ystu
sem
po
Jego
zm
artw
ychw
stan
iu
• w
skaz
uje
wyd
arze
nia
pasc
haln
e na
sch
emac
ie r
oku
litur
gicz
nego
•
char
akte
ryzu
je z
nacz
enie
spo
tka
ń z
Chr
ystu
sem
zm
artw
ychw
stał
ym d
la w
iary
Jeg
o uc
znió
w
• uz
asad
nia
potr
zebę lit
urgi
czny
ch s
potk
ań z
Chr
ystu
sem
•
akty
wni
e w
łącza
się
w p
rzyg
otow
anie
litu
rgii
Msz
y Św
ięte
j lu
b in
nej c
eleb
racj
i i z
zaa
ngażo
wan
iem
w n
iej u
czes
tnic
zy
• st
ara
się p
rzeż
ywać
litu
rgię
jako
oso
bist
e sp
otka
nie
z C
hrys
tuse
m z
mar
twyc
hwst
ałym
20
. T
en k
tóry
zm
artw
ychw
stał
wstą
pił
do n
ieba
ab
y da
lej b
yć o
becn
ym.
– P
ogłęb
ione
poz
nani
e pr
awdy
o w
nieb
owstąp
ieni
u Je
zusa
. –
Um
ocni
enie
wia
ry w
bós
two
Jezu
sa i
Jego
sta
łą
obec
ność
wśr
ód n
as.
• w
skaz
uje
teks
ty b
iblij
ne m
ówiąc
e o
wni
ebow
stąpi
eniu
Je
zusa
•
poda
je c
zas
(ilość
dni
) uk
azyw
ania
się
Zm
artw
ychw
stał
ego
apos
toło
m
• in
terp
retu
je t
ekst
y bi
blijn
e m
ówiąc
e o
wni
ebow
stąpi
eniu
Je
zusa
•
char
akte
ryzu
je s
poso
by o
becn
ośc
i Chr
ystu
sa wś
ród
nas
• uz
asad
nia
war
tość ż
ycia
„w
obe
cnośc
i Chr
ystu
sa”
bier
zmow
ania
•
inte
rpre
tuje
wyb
rane
teks
ty li
turg
iczn
e od
nosząc
e się
do
bier
zmow
ania
•
odpo
wie
dzia
lnie
pod
ejm
uje
decy
zję pr
zyjęc
ia
sakr
amen
tu b
ierz
mow
ania
•
doko
nuje
sam
ooce
ny w
dzi
edzi
nie
wie
dzy
relig
ijnej
i
duch
oweg
o ro
zwoj
u
• w
yraż
a pr
agni
enie
prz
yjęcia
sak
ram
entu
bie
rzm
owan
ia
19. C
i któ
rzy
pom
agają
Duc
how
i Św
ięte
mu.
Z
adan
ia s
zafa
rzy
sakr
amen
tów
. –
Poz
nani
e za
dań s
tojąc
ych
prze
d sz
afar
zam
i sa
kram
entó
w.
– B
udow
anie
prz
ekon
ania
o k
onie
czności d
obre
go
przy
goto
wan
ia d
o pr
zyjęcia
każ
dego
z
sakr
amen
tów
. •
poda
je, że
prz
ygot
owan
ie d
o pr
zyjęc
ia s
akra
men
tów
(w
ty
m b
ierz
mow
ania
) ob
ejm
uje
form
acj
ę za
rów
no w
za
kres
ie w
iedz
y, ja
k i p
osta
w (
form
acja
duc
how
a)
• ok
reśl
a od
pow
iedz
ialn
ość s
zafa
rzy
prze
d B
ogie
m z
a w
łaśc
iwe
przy
goto
wan
ie k
andy
dató
w d
o sa
kram
entó
w
• om
awia
spo
soby
prz
ygot
owan
ia d
o po
szcz
egól
nych
sa
kram
entó
w
• w
yjaś
nia,
na
czym
pol
ega
godn
e ud
ziel
anie
i pr
zyjm
owan
ie s
akra
men
tów
•
pode
jmuj
e re
fleks
ję na
d w
łasną
got
owoś
cią
do p
odjęc
ia
star
ań o
prz
yjęci
e sa
kram
entu
bie
rzm
owan
ia
20. W
yraz
ić n
iew
yraż
alne
. Zna
ki i
obrzę
dy
bier
zmow
ania
. –
Poz
nani
e i z
rozu
mie
nie
obrzęd
ów s
akra
men
tu
bier
zmow
ania
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
otw
arci
a na
Bo
że d
ział
anie
po
prze
z zn
aki s
akra
men
taln
e.
18
21. D
lacz
ego
nas
wyp
row
adzi
łeś z
Egi
ptu?
–
Poz
nani
e M
ojżes
za ja
ko c
złow
ieka
, któ
ry p
otra
fi za
ufać
Bog
u i iść
za
Jego
gło
sem
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
nadz
iei i
zau
fani
a B
ogu
w
każd
ej s
ytua
cji ży
ciow
ej.
• om
awia
syt
uację
Izra
elitó
w w
Egi
pcie
i ro
lę M
ojże
sza
w
ich
wyjśc
iu z
nie
wol
i •
określ
a sy
tuac
je w
spół
czes
nych
zni
ewol
eń
czło
wie
ka
• ch
arak
tery
zuje
pos
tawę M
ojże
sza
wzg
lędem
Bog
a i l
udu
izra
elsk
iego
•
uzas
adni
a po
trze
bę na
dzie
i i z
aufa
nia
Bog
u w
pr
zezw
ycięż
aniu
duc
how
ych
znie
wol
eń (z
łe
przy
zwyc
zaje
nia,
nał
ogi)
• po
traf
i odn
ieść
dośw
iadc
zeni
e w
iary
Mojż
esza
do
swoi
ch
życi
owyc
h pl
anów
i oc
zeki
wań
• pr
ezen
tuje
pos
tawę naśl
adow
ania
Mojż
esza
we
wła
snym
ży
ciu
• w
yraż
a chęć
byc
ia c
złow
ieki
em w
iary
i na
dzie
i na
co
dzień
22. K
omu
chce
cie
służyć?
– J
ozue
. –
Poz
nani
e m
isji
Jozu
ego.
–
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
odpo
wie
dzia
lno
ści z
a po
dejm
owan
e de
cyzj
e.
• w
ymie
nia
doko
nani
a Jo
zueg
o •
poda
je c
echy
dob
rego
prz
ewod
nika
(m
ento
ra),
•
poda
je p
rzyk
łady
wsp
ółcz
esny
ch p
osta
ci g
odny
ch
naśl
adow
ania
•
char
akte
ryzu
je m
isję Jo
zueg
o •
uzas
adni
a po
trze
bę po
siad
ania
dor
adcy
w p
odej
mow
aniu
do
bryc
h de
cyzj
i •
rozt
ropn
ie w
ybie
ra d
orad
ców
i pr
zew
odni
ków
•
star
a się
być
dob
rym
prz
ykła
dem
dla
inny
ch
• uk
łada
sw
ój p
lan
dnia
(ty
godn
ia)
uwzg
lęd
niając
ni
eust
anną,
blis
ką o
becn
ość C
hrys
tusa
21
. Prz
yjdz
ie a
by n
as o
sądzić.
–
Pog
łębio
ne p
ozna
nie
praw
dy o
Chr
ystu
sie
Kró
lu i
sądz
ie o
stat
eczn
ym.
– B
udze
nie
post
awy
czuw
ania
w o
czek
iwan
iu n
a po
wtó
rne
przy
jście
Chr
ystu
sa.
• w
ymie
nia
rzec
zy o
stat
eczn
e cz
łow
ieka
•
wsk
azuj
e te
ksty
bib
lijne
o p
owtó
rnym
prz
yjściu
Chr
ystu
sa
(Mt 2
5,31
-46;
Łk
21,2
5-28
.34-
36)
• po
daje
kry
teria
wed
ług
któr
ych
Chr
ystu
s b
ędzi
e są
dził
ludz
i •
inte
rpre
tuje
teks
t bib
lijny
o k
ońcu św
iata
(Łk
21,
25-2
8.34
-36
wyj
aśni
a, d
lacz
ego
koni
ec św
iata
dla
jedn
ych
będzi
e pr
zycz
yną
lęku
a d
la in
nych
rad
ością
) •
wyj
aśni
a, n
a cz
ym p
oleg
a kr
ólow
anie
Chr
ystu
sa
• uz
asad
ni, że
wyr
ok w
ydan
y pr
zez
Chr
ystu
sa n
a s
ądzi
e os
tate
czny
m je
st k
onse
kwen
cją
dzia
łani
a cz
łow
ieka
w je
go
życi
u •
pode
jmuj
e co
dzie
nne
decy
zje
w a
spek
cie
wie
czno
ści
22. O
bow
iązek
, ale
i pr
zyw
ilej.
Udz
iał w
e M
szy
Św
ięte
j. –
Pog
łębio
ne p
ozna
nie
stru
ktur
y M
szy Św
ięte
j. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy św
iado
meg
o i c
zynn
ego
przeży
wan
ia E
ucha
ryst
ii.
• w
ymie
nia
głów
ne c
zęści
Msz
y Św
ięte
j •
poda
je p
rzyk
łady
ludz
i, dl
a kt
óryc
h uc
zest
nict
wo
w
Euc
hary
stii
było
naj
więk
szą
war
tośc
ią
• fo
rmuł
uje
argu
men
ty z
a uc
zest
nict
wem
w li
turg
ii •
char
akte
ryzu
je w
pływ
Euc
hary
stii
na
życi
e lu
dzi,
któr
zy z
w
ielką
wia
rą w
nie
j ucz
estn
iczą
• św
iado
mie
i z
prze
kona
niem
włąc
za s
ię w
prz
ygot
owan
ie
• po
daje
, kto
i w
jaki
spo
sób
udzi
ela
sakr
amen
tu
bier
zmow
ania
•
wym
ieni
a zn
aki s
akra
men
tu
• w
yjaś
nia
znac
zeni
e zn
aków
i ge
stów
sak
ram
entu
bi
erzm
owan
ia
• w
yjaś
nia,
że p
od w
idzi
alny
m z
naki
em d
okon
uje
się
niew
idzi
alna
rze
czyw
istość
•
wyr
aża
prag
nien
ie p
rzyjęc
ia d
arów
Duc
ha Św
ięte
go w
sa
kram
enci
e bi
erzm
owan
ia
21. R
óżni
ca m
iędz
y kr
edyt
em n
a bu
dowę
dom
u,
a sa
mym
dom
em. D
ary
i ow
oce
Duc
ha Ś
wię
tego
.
– P
ozna
nie
daró
w i
owoc
ów D
ucha
Św
ięte
go,
zroz
um
ieni
e łąc
zące
j je
zależ
nośc
i. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
otw
arci
a się
na d
ary
Duc
ha
Św
ięte
go i
tros
ki o
roz
wój
Jeg
o ow
oców
. •
wym
ieni
a si
edem
dar
ów o
raz
owoc
e D
ucha
Św
ięte
go
• ro
zpoz
naje
, jak
ie d
ary
Duc
ha o
trzy
mał
i ja
kie
Jego
ow
oce
pow
inie
n sz
czeg
ólni
e ro
zwijać
• w
yjaś
nia
zależ
ność
ow
ocu
od p
rzyję
cia
daró
w D
ucha
Św
ięte
go
• uz
asad
nia
potr
zebę pr
acy
nad
rozw
ojem
ow
oców
D
ucha
w s
woi
m ży
ciu
• uz
asad
nia
koni
eczn
ość w
spół
prac
y z
Duc
hem
Św
ięty
m
w r
ozw
ijani
u Je
go d
arów
•
jest
got
ów d
o w
spół
dzia
łani
a z
Duc
hem
Św
ięty
m, a
by
rozw
ijać
Jego
ow
oce
w s
woi
m ży
ciu
• m
odli
się d
o D
ucha
Świę
tego
•
angażu
je s
ię w
pra
ce d
la d
obra
Kościo
ła i św
iata
w
swoi
m n
ajbl
iższy
m o
tocz
eniu
. •
potr
afi r
ozpo
znać
obec
ność
ow
oców
Duc
ha Św
ięte
go w
sw
oim
życi
u
19
23. D
lacz
ego
czło
wie
k wąt
pi?
–
Poz
nani
e pr
awdy
, że
wąt
pliw
ości
re
ligijn
e są
na
tura
lnym
zja
wis
kiem
/dośw
iadc
zeni
em w
pro
cesi
e ro
zwoj
u w
iary
. –
Pom
oc w
prz
eżyw
aniu
kry
zysu
wia
ry.
• w
skaz
uje
pror
oka
Dan
iela
jako
wzó
r w
ytrw
ało
ści w
w
ierz
e •
wym
ieni
a ow
oce
i tru
dnośc
i trw
ania
w w
ierz
e na
pr
zykł
adzi
e pr
orok
a D
anie
la
• po
daje
prz
ykła
dy b
łędny
ch w
yobr
ażeń
o B
ogu
• op
owia
da, c
o po
mog
ło p
roro
kow
i Dan
ielo
wi t
rwa
ć ni
eugięc
ie p
rzy
Bog
u
• ch
arak
tery
zuje
pod
obieńs
twa
(róż
nice
) w
pos
taw
ie w
iary
pr
orok
a D
anie
la, św
. Pio
tra
i wła
snej
•
uzas
adni
a po
trze
bę ciąg
łego
wyj
aśni
ania
rod
zącyc
h się
wąt
pliw
ości
rel
igijn
ych
• w
yraż
a chęć
roz
mow
y o
swoi
ch wą
tpliw
ości
ach
doty
cząc
ych
wia
ry
• sz
uka
kom
pete
ntny
ch o
sób
i odp
owie
dzi n
a ro
dząc
e się
w
nim
pyt
ania
24
. Dla
czeg
o tr
zyna
stka
nie
jest
pec
how
a?
Grz
ech
y pr
zeci
w w
ierz
e. –
Zro
zum
ieni
e is
toty
zag
rożeń
wia
ry.
– K
szta
łtow
anie
kry
tycz
nej p
osta
wy
wob
ec p
rakt
yk
zagr
ażając
ych
wie
rze.
•
wsk
azuj
e pr
orok
a E
liasz
a, ja
ko o
bro
ńcę
wia
ry n
arod
u w
ybra
nego
w p
raw
dziw
ego
Bog
a (1
Krl
18,2
0-40
) •
wsk
azuj
e, c
o po
głębia
wia
rę w
Bog
a, a
co
ją ni
szcz
y •
określ
a pr
akty
ki p
rzec
iwne
wie
rze
w B
oga
(zab
obon
, ba
łwoc
hwal
stw
o, w
różbi
arst
wo,
mag
ia)
• w
skaz
uje,
co
jest
źród
łem
bał
woc
hwal
stw
a i c
zaró
w
• ch
arak
tery
zuje
rel
igijn
ość n
arod
u w
ybra
nego
w c
zasa
ch
Elia
sza
wsp
ólne
j litu
rgii
• ak
tyw
nie
ucze
stni
czy
we
wsp
ólne
j litu
rgii
23
. „O
to w
ielk
a ta
jem
nica
wia
ry”.
Mod
litw
a E
ucha
ryst
yczn
a.
– P
ozna
nie
treśc
i mod
litw
euc
hary
styc
znyc
h.
– M
otyw
owan
ie d
o św
iado
me
go i
głębo
kieg
o pr
zeży
wan
ia li
turg
ii eu
char
ysty
czne
j. •
poda
je, że
są c
zter
y M
odlit
wy
Euc
hary
styc
zne
• m
ówi z
pam
ięci s
łow
a ko
nsek
racj
i •
wym
ieni
a za
kog
o i z
kim
mod
limy
się w
Dru
giej
M
odlit
wie
Euc
hary
styc
znej
•
wyj
aśni
a, d
lacz
ego
kapł
an w
ypow
iada
sło
wa
mod
litw
y w
lic
zbie
mno
giej
•
wyj
aśni
a tr
eść
posz
czeg
ólny
ch a
klam
acji
(czt
erec
h)
• od
pow
iada
na
wez
wan
ia k
apła
na
• z
wia
rą p
rzyj
muj
e fa
kt p
rzem
iany
chl
eba
i win
a w
Cia
ło i
Kre
w ja
ko ta
jem
nicę
•
mod
li się
we
wsp
ólno
cie
z in
nym
i pod
czas
litu
rgii
24
. Na
ile m
ogę
zbliż
yć s
ię d
o B
oga?
Sak
ram
ent
Euc
hary
stii.
– G
łębs
ze p
ozna
nie
mot
ywu
usta
now
ieni
a E
ucha
ryst
ii i
sens
u pr
zyjm
owan
ia K
omun
ii Świę
tej.
– B
udow
anie
głęb
okie
j zaż
yłoś
ci z
Chr
ystu
sem
pop
rzez
częs
te p
rzyj
mow
anie
Kom
unii Św
ięte
j. •
wsk
azuj
e te
ksty
bib
lijne
dot
yczące
Euc
hary
stii
• po
daje
war
unki
prz
ystąpie
nia
do K
omun
ii Św
ięte
j •
na p
odst
awie
teks
tów
bib
lijny
ch w
yjaśn
ia m
otyw
y us
tano
wie
nia
prze
z Je
zusa
sak
ram
entu
Euc
hary
stii
• ch
arak
tery
zuje
prz
yjm
owan
ie K
omun
ii Świę
tej j
ako
prze
jaw
głęb
okie
j zaż
yłoś
ci z
Pan
em J
ezus
em
• uz
asad
nia
potr
zebę częs
tej K
omun
ii Św
ięte
j
22. C
o da
je b
ierz
mow
anie
Kośc
ioło
wi?
–
Poz
nani
e sk
utkó
w i
kons
ekw
encj
i bie
rzm
owan
ia.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y ot
war
cia
na o
becn
ość
i dz
iała
nie
Duc
ha Św
ięte
go w
Koś
ciel
e.
• w
yjaś
nia
nazwę
„bie
rzm
owan
ie”
• w
ymie
nia
war
unki
otr
zym
ania
Duc
ha
Św
ięte
go
• pa
mięt
a i r
ozum
ie a
naliz
owan
e te
ksty
bib
lijne
i pa
ragr
afy
KK
K
• w
yjaś
nia
war
tość
sakr
amen
tu b
ierz
mow
ania
•
inte
rpre
tuje
teks
t Dz
8,14
-24
• z
zaan
gażow
anie
m w
łącza
się
w m
odlit
wę
o do
bre
przy
goto
wan
ie d
o sa
kram
entu
bie
rzm
owan
ia i
pode
jmuj
e w
tym
kie
runk
u od
pow
iedn
ie k
roki
23
. Dla
czeg
o w
ierzą
cy m
ają
wąt
pliw
ośc
i?
Grz
ech
y pr
zeci
w D
uch
ow
i Św
ięte
mu.
–
Poz
nani
e is
toty
grz
echu
prz
eciw
Duc
how
i Św
ięte
mu.
–
Mot
ywow
anie
do
poko
nyw
ania
trud
ności
zwią
zany
ch z
wia
rą.
• po
daje
prz
ykła
dy tr
udnoś
ci d
otyc
zący
ch w
iary
•
wym
ieni
a gr
zech
y pr
zeci
w D
ucho
wi Św
ięte
mu
• pa
mięt
a sł
owa
Jezu
sa z
Ew
ange
lii M
k 3,
28-2
9 •
wyj
aśni
a, d
lacz
ego
grze
chy
prze
ciw
Duc
how
i Św
ięte
mu
zam
ykają
dro
gę d
o ni
eba
• w
yraż
a pr
agni
enie
pog
łębia
nia
swoj
ej w
iary
i un
ikan
ia
grze
chów
cięż
kich
•
przy
jmuj
e pr
awdę
o is
tnie
niu
piek
ła
24. W
iara
, któ
ra łą
czy,
a n
ie d
ziel
i. Eku
men
izm
. –
Poz
nani
e po
dobi
eństw
i różn
ic c
hrześc
ijańs
kich
w
yznań.
–
Wzm
ocni
enie
poc
zuci
a pr
zyna
leżn
ości
do
Koś
cioł
a ka
tolic
kieg
o i o
dpow
iedz
ialn
ości z
a
20
• uz
asad
nia,
że B
óg je
st p
raw
dziw
ym B
ogie
m, k
tóry
dzi
ała
i wyz
wal
a cz
łow
ieka
•
wyj
aśni
a, n
a cz
ym p
oleg
a ni
ebez
piec
zeńs
two
prak
tyko
wan
ia m
agii
i spi
ryty
zmu
• w
łaśc
iwie
oce
nia
rzec
zyw
istość
, naz
ywają
c zł
o zł
em, a
do
bro
dobr
em
• do
konu
je o
ceny
sw
ojej
pos
taw
y w
iary
•
pode
jmuj
e dz
iała
nia
pogłęb
iają
ce w
iarę
25. N
iew
zrus
zona
wia
ra. O
sobi
sta
rela
cja
z C
hrys
tuse
m.
– G
łębs
ze p
ozna
nie
proc
esu
rozw
oju
wia
ry.
– B
udow
anie
oso
bist
ej r
elac
ji z
Chr
ystu
sem
. •
wym
ieni
a za
dani
a Je
rem
iasz
a da
ne m
u pr
zez
Bog
a
• ch
arak
tery
zuje
kon
sekw
encję Je
rem
iasz
a w
gło
szen
iu
Boż
ego
słow
a po
mim
o po
rażek
ze s
tron
y na
rodu
•
wym
ieni
a ce
chy
dojrz
ałej
wia
ry
• om
awia
wąt
pliw
ości
Jer
emia
sza
wob
ec p
owoł
ania
go
prze
z B
oga
(Jer
1,6
-7)
• op
owia
da d
ialo
g Je
rem
iasz
a z
Bog
iem
(Jr
20)
•
uzas
adni
a, że c
złow
iek
wyp
owia
dając p
rzed
Bog
iem
sw
oje
wątp
liwoś
ci, n
awiąz
uje
z N
im g
łębszą
rela
cję
• w
yjaś
nia,
że tr
udnośc
i w w
ierz
e są
elem
ente
m p
roce
su
rozw
oju
wia
ry i
mogą
stać
się
pom
ocą
w p
ogłęb
ieni
u re
lacj
i z B
ogie
m
• w
yjaś
nia
proc
es r
ozw
oju
wia
ry
• db
a o
rozw
ój s
woj
ej w
iary
•
star
a się
pod
trzy
myw
ać i p
ogłęb
iać
blis
ką r
elac
ję z
Chr
ystu
sem
, w s
zcze
rej m
odlit
wie
om
awia
z N
im s
woj
e
plan
y i d
ecyz
je
• ro
zwija
sw
oją w
ięź
z C
hrys
tuse
m p
oprz
ez
życi
e sa
kram
enta
lne
25. Z
Jez
usem
i do
Jez
usa.
K
ult
Najśw
ięts
zego
Ser
ca
Pan
a Je
zusa
.
– P
ozna
nie
hist
orii
i zna
czen
ia k
ultu
Najśw
ięts
zego
S
erca
Pan
a Je
zusa
. –
Zac
hęce
nie
do o
ddaw
ania
czc
i Jez
usow
emu
Ser
cu w
du
chu
wdz
ięczn
ości
i ek
spia
cji.
• pr
ezen
tuje
głó
wne
prz
esła
nie
obja
wie
ń P
ana
Jezu
sa św
. M
ałgo
rzac
ie A
laco
que
• w
ymie
nia
i om
awia
form
y ku
ltu N
ajświę
tsze
go S
erca
Je
zuso
weg
o •
poda
je, k
iedy
obc
hodz
imy
uroc
zyst
ość
Najśw
ięts
zego
S
erca
Pan
a Je
zusa
•
wyj
aśni
a po
trze
bę i s
ens
pośw
ięce
nia
się B
oski
emu
Ser
cu
Jezu
sa
• ch
arak
tery
zuje
wsp
ółcz
esne
prz
ejaw
y zn
iew
aża
nia
Boż
ej
miłośc
i (ni
ewdz
ięczn
ość,
bra
k po
czuc
ia g
rzec
hu,
świę
tokr
adzk
a ko
mun
ia)
• uz
asad
nia
eksp
iacy
jny
char
akte
r pr
akty
kow
ania
pi
erw
szyc
h pią
tków
mie
siąca
•
wyr
aża
wdz
ięczn
ość
i cześć
dla
Ser
ca J
ezus
oweg
o,
ucze
stni
cząc
w r
óżny
ch fo
rmac
h Je
go k
ultu
•
ofia
ruje
Bog
u ci
erpi
enia
fizy
czne
i du
chow
e ja
ko
wyn
agro
dzen
ie z
a lu
dzki
e gr
zech
y
jedn
ość
chrz
eści
jan.
•
defin
iuje
poję
cie
ekum
eniz
mu
•
wym
ieni
a pr
zycz
yny
podz
iału
i po
dsta
wy
jedn
ośc
i ch
rześ
cija
n •
poda
je d
efin
icję po
jęć: k
atol
ik, p
raw
osła
wny
, pro
test
ant
• w
ymie
nia
najb
ardz
iej z
nany
ch p
rzed
staw
icie
li ru
chu
ekum
enic
zneg
o •
poda
je d
atę ty
godn
ia m
odlit
w o
jedn
ość
• w
skaz
uje
pers
pekt
ywy
i gra
nice
eku
men
izm
u •
omaw
ia h
isto
rię ru
chu
ekum
enic
zneg
o •
char
akte
ryzu
je p
osta
wy
budu
jąc
e i n
iszc
zące
jedn
ość
• w
yjaś
nia
i uza
sadn
ia p
ojęcia
inte
rkom
unii,
suk
cesj
i ap
osto
lski
ej, k
onie
cznośc
i łas
ki B
ożej
do
zbaw
ieni
a,
mie
jsca
Pis
ma Ś
wię
tego
w ży
ciu
chrz
eścija
nina
•
wyr
aża
szac
unek
wob
ec in
acze
j wie
rząc
ych
• cz
uje
się o
dpow
iedz
ialn
y za
jedn
ość c
hrześc
ijan
• uc
zest
nicz
y w
tygo
dniu
mod
litw
o je
dność
25
. Co
mów
i Duc
h do
Kośc
ioła
? N
owa
Ew
ange
lizac
ja.
– P
ozna
nie
mot
ywów
i ce
lów
Now
ej E
wan
geliz
acji.
–
Zac
hęce
nie
do o
dnow
ieni
a os
obis
tej w
ięz
i z
Chr
ystu
sem
i ak
tyw
nego
daw
ania
o N
im
świa
dect
wa.
•
określ
a po
jęcie
Now
ej E
wan
geliz
acji
• po
daje
prz
ykła
dy d
ział
ań w
ram
ach
Now
ej
Ew
ange
lizac
ji •
uzas
adni
a, d
lacz
ego św
iat p
otrz
ebuj
e N
owej
E
wan
geliz
acji
• ch
arak
tery
zuje
now
e sp
osob
y gł
osze
nia
Chr
ystu
sa
angażu
je s
ię w
gło
szen
ie d
obre
j now
iny
swoi
m
rów
ieśn
ikom
21
Kor
elac
ja z
edu
kacją
szko
lną
Języ
k po
lski
: Te
ksty
ku
ltury
– B
iblia
. Gat
unki
lite
rackie
; ana
liza
i int
erpr
etac
ja te
kstó
w.
Muz
yka:
róż
noro
dne
funk
cje
muz
yki uż
ytko
wej
i ar
tyst
yczn
ej
His
toria
: Sta
rożyt
ny Iz
rael
i E
gipt
.
Języ
k po
lski
: Te
ksty
ku
ltury
– B
iblia
. M
uzyk
a: U
czeń
gra
lub ś
piew
a ze
słu
chu
oraz
z n
ut p
opul
arne
m
elod
ie i
tem
aty
z lit
erat
ury
muz
yczn
ej, k
anon
y i p
rost
e m
elod
ie
dwug
łoso
we
His
toria
: Cyw
iliza
cja
rzym
ska;
poc
zątki
chr
ześc
ijańs
twa.
Języ
k po
lski
: Te
ksty
ku
ltury
– B
iblia
. W
iedz
a o
społ
eczeń
stw
ie: U
czeń
om
awia
pro
blem
y i
pers
pekt
ywy ż
ycio
we
mło
dych
Pol
aków
; prz
edst
awia
wyb
rany
pr
oble
m s
połe
czny
ważn
y dl
a m
łody
ch m
iesz
kańcó
w s
wo
jej
mie
jsco
woś
ci i
rozw
aża
jeg
o m
ożliw
e r
ozw
iąza
nia
; p
od
aje
sp
oso
by
prz
eci
wst
aw
ian
ia s
ię
prz
eja
wo
m n
ieto
lera
ncj
i.
IV
. Kośc
iół d
omow
y 26
. Moj
a ro
dzin
a –
mał
y K
ości
ół. R
odzi
na
kośc
iołe
m d
omow
ym.
Cel
e ka
tech
etyc
zne:
–
Poz
nani
e ka
tolic
kiej
nau
ki o
Koście
le d
omow
ym.
– B
udze
nie
prag
nien
ia r
ealiz
acji
idei
Kośc
ioła
do
mow
ego
we
wła
snej
rod
zini
e.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– uc
zeń:
• de
finiu
je p
ojęci
e K
ości
oła
dom
oweg
o •
wsk
azuj
e el
emen
ty K
ościo
ła d
omow
ego
możliw
e do
re
aliz
acji
we
wła
snej
rod
zini
e •
opis
uje
zada
nia
posz
czeg
ólny
ch c
złon
ków
rod
ziny
w
real
izow
aniu
idei
Kośc
ioła
dom
oweg
o •
char
akte
ryzu
je r
odzi
nę ch
rześ
cijańs
ką ja
ko K
ości
ół
dom
owy
• po
dejm
uje
star
ania
, by
real
izow
ać
w s
wej
rod
zini
e id
eę K
ości
oła
dom
oweg
o 27
. Wzr
astać
w la
tach
i w
wie
rze?
–
Głę
bsze
poz
nani
e za
sad
wyc
how
ania
rel
igijn
ego
(chr
ześc
ijańs
kieg
o).
– U
moc
nien
ie p
rzek
onan
ia o
war
tości i
pot
rzeb
ie
wyc
how
ania
rel
igijn
ego.
•
wym
ieni
a pr
akty
ki r
elig
ijne
chrz
eścija
nina
•
poda
je p
rzyk
łady
mod
litw
z w
czes
nego
dzi
eci
ństw
a or
az
IV. P
araf
ia, w
spól
nota
, ruc
h 26
. Moj
a pa
rafia
i je
j his
toria
. C
ele
kate
chet
yczn
e:
– P
ozna
nie
hist
orii
i akt
ualn
ego ży
cia
wła
snej
par
afii.
–
Zac
hęce
nie
do w
iększ
ego
zaan
gażow
ania
w ży
cie
para
fii.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– uc
zeń:
• de
finiu
je p
ojęci
e pa
rafii
i po
daje
kto
do
niej
prz
ynal
eży
•
rozp
ozna
je k
apła
nów
pra
cuj
ącyc
h w
mie
jsco
wej
par
afii
oraz
pod
aje
ich
imio
na i
nazw
iska
•
wym
ieni
a do
bra
mat
eria
lne
i duc
how
e z
któr
ych
korz
yst
a w
par
afii
(ofia
row
ane
prze
z w
iern
ych
w h
isto
rii)
•
opow
iada
his
torię
swoj
ego
kośc
ioła
par
afia
lneg
o •
wyr
aża
więź
ze
swoją
par
afią
•
mod
li się
z w
dzięc
znoś
cią
za ży
jący
ch i
zmar
łych
of
iaro
daw
ców
na
rzec
z pa
rafii
•
z z
aang
ażow
anie
m p
odej
muj
e dz
iała
nia
na r
zecz
par
afii
oraz
insp
iruje
do
nich
sw
oich
kol
egów
27
. Moj
a di
ecez
ja.
– P
ozna
nie
stru
ktur
y, z
asi
ęgu
tery
toria
lneg
o i h
isto
rii
swoj
ej d
iece
zji.
– P
ogłęb
ieni
e w
ięzi z
wła
sną
diec
ezją.
•
poda
je d
efin
icję sa
nktu
ariu
m, d
iece
zji,
sem
inar
ium
•
poda
je n
azwę
swoj
ej d
iece
zji o
raz
imię i n
azw
isko
jej
IV. K
ośc
iół p
owsz
echn
y 26
. Kto
zał
ożył
Kośc
iół?
Obr
azy
bibl
ijne
Koś
cioł
a.
Cel
e ka
tech
etyc
zne:
–
Poz
nani
e et
apów
pow
staw
ania
Ko
ścio
ła i
jego
bi
blijn
ych
obra
zów
. –
Ksz
tałto
wan
ie o
dpow
iedz
ialn
ości z
a w
spól
notę
Koś
cioł
a.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– uc
zeń:
• op
isuj
e na
pod
staw
ie te
kstó
w b
iblij
nych
eta
py
usta
now
ieni
a K
ościo
ła
• ch
arak
tery
zuje
rolę
Jezu
sa w
pow
stan
iu K
ośc
ioła
•
inte
rpre
tuje
bib
lijne
obr
azy
Kośc
ioła
•
wyj
aśni
a, c
o to
zna
czy,
że K
ości
ół je
st w
spól
notą
• ok
reśl
a sw
oje
mie
jsce
i ro
lę w
Koś
ciel
e •
utoż
sam
ia s
ię ze
wsp
ólno
tą K
ości
oła
• pr
ezen
tuje
pos
tawę od
pow
iedz
ialn
ości z
a K
ości
ół,
włą
cza
się w
dzi
eło
ewan
geliz
acji,
w d
ział
alność
ch
aryt
atyw
ną, b
ierz
e cz
ynny
i pe
łny
udzi
ał w
litu
rgii
27. W
jaki
Kośc
iół w
ierzę?
Prz
ymio
ty K
ości
oła.
–
Głę
bsze
poz
nani
e na
uki o
jedn
ym,
świę
tym
, po
wsz
echn
ym i
apos
tols
kim
Kośc
iele
. –
Pog
łębie
nie
pocz
ucia
odp
owie
dzia
lnośc
i za
Koś
ciół
.
22
teks
ty, k
tóry
mi m
odli
się o
becn
ie,
• w
ymie
nia
różni
ce w
poj
mow
aniu
Bog
a pr
zez
mał
e dz
ieck
o i g
imna
zjal
istę
• w
skaz
uje
różni
ce m
iędzy
wyc
how
anie
m r
elig
ijnym
a
świe
ckim
•
omaw
ia p
rzes
zkod
y, u
trud
niając
e re
ligijn
e w
ycho
wan
ie
• ch
arak
tery
zuje
zm
iany
w m
odlit
wie
mło
dego
czł
owie
ka,
• c
hara
kter
yzuj
e ro
zwój
obr
azu
Bog
a od
dzi
eci
ństw
a do
lat
mło
dzień
czyc
h,
• ch
arak
tery
zuje
spo
sób ży
cia
czło
wie
ka o
rel
igijn
ym
wyc
how
aniu
•
uzas
adni
a w
artość
i po
trze
bę c
hrześc
ijańs
kieg
o w
ycho
wan
ia
• z
prze
kona
niem
wyp
ełni
a pr
akty
ki r
elig
ijne
28. K
iedyś
spot
kam
się
z ch
orobą
i ni
edołęż
nośc
ią.
– P
ozna
nie
zadań
chr
ześc
ijańs
kiej
rod
ziny
wob
ec
chor
ych
i sta
rszy
ch je
j czł
onkó
w.
– K
szta
łtow
anie
poc
zuci
a od
pow
iedz
ialn
ośc
i za
los
chor
ych
i sta
rszy
ch c
złon
ków
rod
ziny
. •
określ
a w
artość
i sen
s ci
erpi
enia
•
określ
a, ż
e ob
owiąz
kiem
rod
ziny
jest
zap
ewni
enie
tr
oskl
iwej
opi
eki,
rów
nież
duch
owej
, nad
cho
rym
i i
star
szym
i jej
czł
onka
mi
• w
ymie
nia
posł
ugi (
pielę
gnac
yjne
, med
yczn
e i d
ucho
we)
św
iadc
zone
wob
ec o
sób
chor
ych
i sta
rszy
ch
• w
ymie
nia
inst
ytuc
je w
spie
rając
e ro
dzinę
w w
ypeł
nian
iu
jej o
bow
iązku
wob
ec o
sób
chor
ych
i sta
rszy
ch i
wie
, jak
się
z ni
mi s
kont
akto
wać
• uz
asad
nia
obow
iąz
ek o
piek
i nad
cho
rym
i i s
tars
zym
i cz
łonk
ami r
odzi
ny
• uk
łada
mod
litwę
w in
tenc
ji ch
oryc
h •
potr
afi w
ykon
ać p
odst
awow
e cz
ynnośc
i pie
lęgna
cyjn
e,
bisk
upa
• w
skaz
uje,
gdz
ie je
st k
ated
ra i
sem
inar
ium
duc
how
ne
• w
ymie
nia
najw
ażnie
jsze
san
ktua
ria s
woj
ej d
iece
zji
• om
awia
naj
ważn
iejs
ze w
ydar
zeni
a z
hist
orii
swoj
ej d
iece
zji
•
wyj
aśni
a ro
lę sa
nktu
arió
w w
życi
u sp
ołec
znym
i na
rodo
wym
•
chęt
nie
bier
ze u
dzia
ł w p
ielg
rzym
ce d
o w
ybra
nego
sa
nktu
ariu
m
• dz
ieli
się p
rzeż
ycia
mi z
wiąz
anym
i z p
obyt
em w
sa
nktu
ariu
m
28. G
dy p
otrz
ebuję
inny
ch to
… R
uch
y i w
spól
not
y w
Koś
ciel
e.
– P
ozna
nie
grup
, ruc
hów
i w
spól
not
dzia
łaj
ącyc
h na
te
reni
e pa
rafii
. –
Zac
hęce
nie
do w
łącze
nia
się w
dzi
ałal
ność
wyb
rane
j gr
upy.
•
wym
ieni
a gr
upy,
ruc
hy i
wsp
ólno
ty d
ział
ające
na te
reni
e pa
rafii
•
char
akte
ryzu
je d
ział
alność
wyb
rany
ch g
rup
• uz
asad
nia
potr
zebę i w
artość
prz
ynal
eżnośc
i do
rów
ieśn
iczy
ch g
rup
o ch
arak
terz
e re
ligijn
ym
• do
konu
je w
ybor
u gr
upy,
w k
tóre
j czu
łby
się do
brze
i m
ógłb
y się
roz
wijać
emoc
jona
lnie
i du
chow
o
• an
gażu
je s
ię w
dzi
ałal
ność
wyb
rane
j gru
py
29. J
ak u
bier
a się
św
ięty
?
– P
ozna
nie ż
ycia
zak
onne
go, r
odzi
nneg
o i s
amot
nego
ja
ko r
óżny
ch f
orm
rea
lizac
ji po
wsz
echn
ego
pow
ołan
ia d
o św
iętośc
i. –
Uw
rażl
iwie
nie
na r
óżno
rodn
ość
form
peł
nien
ia w
oli
Boż
ej.
• w
ymie
nia
różne
form
y życ
ia p
ośw
ięco
nego
Bog
u •
defin
iuje
poję
cia:
świe
cki i
kon
sekr
owan
y
• w
ymie
nia
pods
taw
owe
praw
dy o
Kośc
iele
•
mów
i z p
amięc
i tek
st C
redo
•
wyj
aśni
a, c
o to
zna
czy,
że K
ości
ół je
st je
den,
świę
ty,
pow
szec
hny
i apo
stol
ski
• uz
asad
nia,
dla
czeg
o każd
y ka
tolik
jest
odp
owie
dzia
lny
za K
ości
ół
• po
traf
i gra
ficzn
ie lu
b op
isow
o w
yraz
ić
wsk
azan
e te
ksty
z
KK
K
• z
zaan
gażow
anie
m m
odli
się z
a K
ości
ół
• pr
zeja
wia
tros
kę o
Koś
ciół
w a
spek
cie
jego
prz
ymio
tów
28. K
to w
koś
ciel
e je
st w
ażni
ejsz
y? H
iera
rchi
a K
ości
oła.
–
Poz
nani
e hi
erar
chic
znej
str
uktu
ry K
ośc
ioła
. –
Um
ocni
enie
więz
i z K
ości
ołem
i je
go p
aste
rzam
i. •
wyj
aśni
a na
zwę
„hie
rarc
hicz
na s
truk
tura
Kościo
ła”
• w
ymie
nia
zada
nia,
jaki
e B
óg p
owie
rzył
hie
rarc
hom
K
ości
oła
• po
daje
naz
wis
ka b
isku
pów
sw
ojej
die
cezj
i •
wyj
aśni
a po
jęcia
: Sto
lica
Apo
stol
ska,
pap
ież, k
uria
rz
ymsk
a, n
uncj
usz,
kon
fere
ncja
epi
skop
atu,
met
ropo
lia
, m
etro
polit
a, d
iece
zja,
bis
kup,
par
afia
, pro
bosz
cz.
• ch
arak
tery
zuje
pos
zcze
góln
e st
opni
e w
hie
rarc
hii
Koś
cioł
a
• w
yjaś
nia,
cze
go d
otyc
zy n
ieom
ylność
pap
ieża
i ko
legi
um b
isku
pów
na
sobo
rze
pow
szec
hnym
•
rozp
ozna
je n
a zd
jęc
iu b
isku
pów
sw
ojej
die
cezj
i ora
z ka
płan
ów p
racu
jącyc
h w
par
afii
• oc
enia
kry
tycz
nie
poto
czne
opi
nie
na te
mat
hie
rarc
hii
Koś
cioł
a •
w m
odlit
wie
wyr
aża
tros
kę o
bis
kupó
w i
kapł
anów
•
szan
uje
swoi
ch p
aste
rzy
i dba
o ic
h do
bre
imi
ę •
angażu
je s
ię w
pra
ce n
a rz
ecz
para
fii
23
udzi
elić
pier
wsz
ej p
omoc
y, w
ezw
ać po
goto
wie
i ka
płan
a •
tros
zczy
się o
sferę
duch
ową
osób
cho
rych
i st
arsz
ych
w
swoj
ej r
odzi
nie
29. S
zcze
góln
e ka
rtki
z k
alen
darz
a. Okr
esy
roku
lit
urgi
czne
go.
– P
ozna
nie
wym
owy
posz
czeg
ólny
ch o
kres
ów i
świą
t w
rok
u lit
urgi
czny
m.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y świa
dom
ego
i za
angażo
wan
ego
przeż
ywa
nia
roku
litu
rgic
zneg
o.
• w
ymie
nia
okre
sy r
oku
litur
gicz
nego
•
wym
ieni
a św
ięta
nak
azan
e pr
zez
Kośc
iół i
pod
aje
ich
daty
•
wym
ieni
a św
ięta
, któ
re n
ie p
osia
dają
stał
ej d
aty
• ch
arak
tery
zuje
pos
zcze
góln
e ok
resy
litu
rgic
zne
w o
par
ciu
o K
KK
•
inte
rpre
tuje
sch
emat
rok
u lit
urgi
czne
go
• pr
zypo
rządk
owuj
e po
szcz
egól
nym
okr
esom
rok
u lit
urgi
czne
go w
łaści
we
im o
brzęd
y lit
urgi
czne
i pa
ralit
urgi
czne
•
inte
rpre
tuje
wyb
rane
teks
ty li
turg
iczn
e zw
iąz
ane
z po
szcz
egól
nym
i okr
esam
i i św
ięta
mi
• w
yraż
a pr
zeko
nani
e o
potr
zebi
e świę
tow
ania
dni
św
iąte
czny
ch
• w
yraż
a pr
zeko
nani
e o
potr
zebi
e za
chow
ania
trad
ycji
zwią
zany
ch z
pos
zcze
góln
ymi o
kres
ami r
oku
litur
gicz
nego
30
. Na
co p
oświę
cić
czas
w n
iedz
ielę?
–
Poz
nani
e ch
rześcijańs
kiej
i sp
ołec
znej
war
tości
świę
tow
ania
nie
dzie
li –
Dni
a P
ański
ego.
–
Ksz
tałto
wan
ie o
dpow
iedz
ialn
ości z
a ch
rześc
ijańs
ki
char
akte
r świę
tow
ania
nie
dzie
li.
• in
terp
retu
je s
łow
a C
hrys
tusa
i K
ośc
ioła
wzy
wają
ce d
o ży
cia
kons
ekro
wan
ego
• w
yraż
a za
inte
reso
wan
ie fo
rmą ży
cia
pośw
ięco
nego
Bog
u •
mod
li się
za
różn
e st
any
w K
oście
le
• po
szuk
uje
wła
snej
dro
gi ży
ciow
ej
30. C
zy k
siądz
jest
waż
niej
szy
od m
inis
tran
ta?
Apo
stol
stw
o św
ieck
ich.
–
Poz
nani
e i p
rzyjęc
ie p
raw
dy, że
każ
dy je
st
odpo
wie
dzia
lny
za z
baw
ieni
e sw
oje
i bli
źnic
h.
– Z
achę
ceni
e do
zaa
ngażo
wan
ia w
życi
e K
ości
oła
i sz
czer
ej tr
oski
o d
rugi
ego
czło
wie
ka.
• w
ymie
nia
posł
ugi k
apła
na o
raz
funk
cje,
jaki
e m
ogą
pełn
ić w
Koś
ciel
e lu
dzie
świe
ccy
• w
skaz
uje,
że c
elem
pos
ługi
kap
łana
, jak
i ap
osto
lstw
a św
ieck
ich
jest
zba
wie
nie
wła
sne
i pom
oc w
zba
wie
niu
inny
ch lu
dzi
• uz
asad
nia
potr
zebę ap
osto
lstw
a świe
ckic
h •
char
akte
ryzu
je w
zaje
mne
rel
acje
czł
onkó
w K
ośc
ioła
•
określ
a sw
oje
mie
jsce
w K
oście
le
• an
gażu
je s
ię w
życ
ie K
ości
oła
• w
yraż
a tr
oskę
o z
baw
ieni
e w
łasn
e i i
nnyc
h 31
. Jak
spo
tkać
żyw
ego
Jezu
sa? O
becn
ość
Chr
ystu
sa w
litu
rgii.
–
Poz
nani
e is
toty
litu
rgii
Kośc
ioła
i sp
osob
ów
obec
nośc
i w n
iej C
hrys
tusa
. –
Uw
rażl
iwie
nie
na o
becn
ość C
hrys
tusa
w li
turg
ii i
zachęc
enie
do
czyn
nego
w n
iej u
dzia
łu.
• de
finiu
je p
ojęci
e lit
urgi
i Koś
cioł
a •
wym
ieni
a sp
osob
y ob
ecnośc
i Chr
ystu
sa w
litu
rgii
• ch
arak
tery
zuje
dzi
ałan
ie B
oga
i czł
owie
ka w
litu
rgi
i •
uzas
adni
a, że u
czes
tnic
ząc w
litu
rgii
spot
ykam
y C
hrys
tusa
zm
artw
ychw
stał
ego
29. K
im je
st c
hrześc
ijani
n? W
yzna
nia
chrz
eści
jańs
kie.
–
Poz
nani
e po
dobi
eństw
i różn
ic p
oszc
zegó
lnyc
h w
yznań
chrz
eści
jańs
kich
. –
Pog
łębie
nie
iden
tyfik
acji
z w
łasn
ym w
yzna
niem
or
az e
kum
enic
znej
rel
acji
do in
nych
. •
wym
ieni
a w
yzna
nia
chrz
eścijańs
kie
• po
daje
dat
y po
dzia
łów
chr
ześcijańs
twa
• ch
arak
tery
zuje
pod
obieńs
twa
i róż
nice
pos
zcze
góln
ych
wyz
nań
(kat
olic
yzm
, pra
wos
ław
ie, p
rote
stan
tyzm
, an
glik
aniz
m, s
taro
kato
licyz
m)
• om
awia
his
torię,
per
spek
tyw
y i g
rani
ce e
kum
eniz
mu
• uz
asad
nia
koni
eczn
ość d
ział
ań e
kum
enic
znyc
h •
wyr
aża
szac
unek
wob
ec in
nych
wyz
nań •
akty
wni
e uc
zest
nicz
y w
mod
litw
ie o
jedn
ość
ch
rześ
cija
n 30
. Dla
czeg
o ła
ska
Boża
do
zbaw
ieni
a je
st
koni
eczn
ie p
otrz
ebna
? –
Głę
bsze
poz
nani
e pr
awdy
o k
onie
czności ł
aski
B
ożej
do
zbaw
ieni
a.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y ot
war
cia
na d
ział
anie
łask
i
Boż
ej
• ok
reśl
a po
jęcie
łask
i Boż
ej
• w
ymie
nia
war
unki
i sp
osob
y pr
zyjęc
ia p
rzez
czł
owie
ka
łask
i Boż
ej
• w
yjaś
nia
praw
dę w
iary
o k
onie
cznoś
ci ła
ski B
ożej
do
zbaw
ieni
a •
char
akte
ryzu
je w
spół
pracę
czło
wie
ka z
łaską
Bożą
na
drod
ze Ośm
iu B
łogo
sław
ieńst
w
• w
ufn
ej m
odlit
wie
pro
si B
oga
o Je
go ła
skę •
wyr
aża
goto
wość
prz
yjęc
ia i
wsp
ółpr
acy
z ła
ską B
ożą
24
• w
ymie
nia
elem
enty
chr
ześcijańs
kieg
o św
ięto
wan
ia
nied
ziel
i •
poda
je, że
świę
tow
anie
nie
dzie
li je
st r
elig
ijnym
ob
owiąz
kiem
chr
ześci
jani
na
• na
pod
staw
ie w
ybra
nych
teks
tów
bib
lijny
ch w
yja
śnia
, że
nied
ziel
a je
st d
la c
hrześc
ijani
na d
niem
świę
tym
•
uzas
adni
a, że r
obie
nie
zaku
pów
w n
iedz
iel
ę je
st
naru
szen
iem
Boże
go p
rzyk
azan
ia
• kr
ytyc
znie
oce
nia
przy
padk
i nar
usza
nia
praw
a do
ni
edzi
elne
go o
dpoc
zynk
u
• db
a o
chrz
eścijańs
ki w
ymia
r św
ięto
wan
ia n
iedz
ieli
31. J
ak św
ięto
wać
? Ś
wię
tow
anie
w r
odz
inie
. –
Poz
nani
e se
nsu św
ięto
wan
ia r
odzi
nnyc
h ur
oczy
stośc
i. –
Ksz
tałto
wan
ie o
dpow
iedz
ialn
ości z
a um
acni
anie
ro
dzin
nych
więz
i. •
wym
ieni
a ok
olic
znośc
i rod
zinn
ych
spot
kań
• po
daje
dat
y na
jważn
iejs
zych
rod
zinn
ych
uroc
zyst
ośc
i (r
oczn
ice,
imie
niny
…)
• w
ymie
nia
chrz
eścijańs
kie
elem
enty
świę
tow
ania
(M
sza
Św
ięta
, wsp
ólna
mod
litw
a, o
becn
ość
kap
łana
, ro
czni
cow
a pi
elgr
zym
ka…
) •
uzas
adni
a po
trze
bę w
spól
nego
świę
tow
ania
•
ukła
da p
lan ś
wię
tow
ania
rod
zinn
ej u
rocz
ystośc
i uw
zględ
niając
jej c
hrześc
ijańs
ki c
hara
kter
•
w u
fnej
mod
litw
ie p
owie
rza
Bog
u sw
oich
blis
kich
, sz
czeg
ólni
e w
dni
, któ
re są dl
a ni
ch w
ażne
32. S
potk
anie
w g
odzi
nie
apel
u. Ape
l Jas
nogó
rski
. –
Poz
nani
e se
nsu
mod
litew
nej łąc
znoś
ci P
olak
ów z
Ja
sną
Górą
– du
chową
stol
icą
Pol
ski.
– K
szta
łtow
anie
poc
zuci
a du
chow
ej w
ięz
i Nar
odu
i po
trze
by w
spól
nej m
odlit
wy
za p
rzyc
zyną
Pan
i
• an
gażu
je s
ię w
prz
ygot
owan
ie li
turg
ii M
szy Ś
wię
tej
• w
yraż
a pr
agni
enie
spo
tyka
nia
się z
Chr
ystu
sem
prz
ez
świa
dom
e i c
zynn
e uc
zest
nict
wo
w li
turg
ii K
ośc
ioła
32
. Kom
u po
trze
bne
jest
cho
dzen
ie d
o kośc
ioła
?
– P
ozna
nie
ucze
stni
ctw
a w
litu
rgii
jako
pot
rzeb
y se
rca
i ob
owią
zku
chrz
eścija
nina
. –
Utw
ierd
zeni
e pr
zeko
nani
a o
koni
eczn
ośc
i sy
stem
atyc
zneg
o uc
zest
nict
wa
w M
szy
Św
ięte
j i
inny
ch f
orm
ach
litur
gii K
ościo
ła (
sakr
amen
ty,
cele
brac
je s
łow
a B
ożego
).
• w
ymie
nia
różne
form
y lit
urgi
i Koś
cioł
a •
form
ułuj
e ar
gum
enty
za
ucze
stni
ctw
em w
litu
rgii
• uz
asad
nia,
że d
o życ
ia p
raw
dziw
ie c
hrześ
cijańs
kieg
o ko
niec
zna
jest
sta
ła w
ięź
z C
hrys
tuse
m
• w
yraż
a pr
agni
enie
pod
trzy
myw
ania
i ciągłe
go o
dnaw
iani
a w
ięzi
z C
hrys
tuse
m p
oprz
ez
życi
e sa
kram
enta
lne
33. G
rom
adzić
się
by
rozw
ażać
Sło
wo
Pan
a.
– P
ozna
nie
cykl
i czy
tań m
szal
nych
w c
iągu
roku
lit
urgi
czne
go.
– U
twie
rdze
nie
prze
kona
nia,
że
czy
tane
w li
turg
ii te
ksty
bi
blijn
e są
kie
row
anym
do
na s
łow
em B
oga.
•
poda
je, że
litu
rgia
sło
wa
jest
częścią
Msz
y Św
ięte
j, m
oże
też
być
odrę
bną
cele
brac
ją •
omaw
ia, c
o za
wie
ra i
do c
zego
służy
lekc
jona
rz
• w
ymie
nia
i om
awia
cyk
le c
zytań
msz
alny
ch (
dwul
etni
cyk
l na
dni
pow
szed
nie
i trz
ylet
ni n
a ni
edzi
ele)
•
uzas
adni
a, że c
zyta
ne i
rozw
ażane
pod
czas
litu
rgii
teks
ty
bibl
ijne
są k
iero
wan
ym d
o na
s sł
owem
Bog
a •
potr
afi p
osłu
giw
ać się
lekc
jona
rzem
•
wyj
aśni
a zn
acze
nie
kreślon
ych
na c
zole
, ust
ach
i ser
cu
krzyży
ków
prz
ed c
zyta
niem
Ew
ange
lii
• z
szac
unki
em i
uwagą
słu
cha
słow
a B
ożego
31. Z
kim
roz
maw
iam
w k
ości
ele?
Litu
rgia
sł
owa.
–
Głę
bsze
poz
nani
e lit
urgi
i jak
o di
alog
u B
oga
z cz
łow
ieki
em.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y ot
war
tości n
a sł
owo
Boże
. •
wym
ieni
a i o
maw
ia e
lem
enty
litu
rgii
słow
a •
char
akte
ryzu
je li
turg
ię ja
ko d
ialo
g B
oga
z cz
łow
ieki
em
• om
awia
spo
soby
odp
owie
dzi c
złow
ieka
na
słow
o B
oże
•
ukła
da w
ezw
ania
mod
litw
y w
iern
ych
• w
sku
pien
iu s
łuch
a sł
owa
Boże
go
• an
gażu
je s
ię w
prz
ygot
owan
ie k
omen
tarz
y, c
zytań,
mod
litw
y w
iern
ych
• w
yraż
a go
tow
ość p
ełne
j odp
owie
dzi n
a sł
owo
Boże
i ak
tual
izuj
e je
w s
woi
m życi
u 32
. Kie
dy s
ię że
gnać
, a k
iedy
sie
dzieć
? Z
nak
i, sy
mbo
le, p
osta
wy
litur
gicz
ne.
– G
łębs
ze p
ozna
nie
wym
ow
y zn
aków
, sym
boli
i po
staw
litu
rgic
znyc
h.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y świa
dom
ego
w
zaan
gażo
wan
ego
ucze
stni
ctw
a w
litu
rgii.
•
wym
ieni
a po
dsta
wow
e zn
aki i
sym
bole
litu
rgic
zne
• in
terp
retu
je z
naki
, sym
bole
litu
rgic
zne
oraz
pos
taw
y w
ystę
pują
ce p
odcz
as li
turg
ii
• pr
zypo
rządk
owuj
e po
szcz
egól
ne z
naki
, sym
bole
i po
staw
y lit
urgi
czne
do
odpo
wie
dnic
h m
omen
tów
Msz
y Św
ięte
j •
okaz
uje
należ
ytą
cześć
prze
dmio
tom
kul
tu r
elig
ijneg
o
• po
praw
nie
i z s
zacu
nkie
m w
ykon
uje
gest
y lit
urgi
czne
33
. Św
iat z
per
spek
tyw
y ni
eba.
Euc
hary
stia
w
cent
rum
litu
rgii
i życ
ia.
– G
łębs
ze p
ozna
nie
Euc
hary
stii
jako
cen
trum
litu
rgii
i życ
ia c
hrześc
ijani
na.
25
Jasn
ogór
skie
j. •
poda
je tr
eść i
godz
inę w
spól
nego
odm
awia
nia
Ape
lu
Jasn
ogór
skie
go
• m
ówi (śp
iew
a) z
pam
ięci A
pel J
asno
górs
ki
• om
awia
his
torię
cudo
wne
go o
braz
u M
atki
Bożej
Czę
stoc
how
skie
j •
wyj
aśni
a zn
acze
nie
jasn
ogór
skie
go s
ankt
uariu
m d
la
Pol
aków
•
uzas
adni
a w
artość
mod
litew
nej j
ednoś
ci w
god
zini
e A
pelu
•
potr
afi o
dnal
eźć n
a od
bior
niku
rad
iow
ym s
tacj
e tr
ansm
itując
e A
pel J
asno
górs
ki
• za
chęc
a bl
iski
ch d
o w
spól
nego
odm
awia
nia
Ape
lu
33. M
odlit
wa
w r
odzi
nie
i z r
odzi
ną.
– P
ozna
nie
war
tości w
spól
nej m
odlit
wy
w r
odzi
nie.
–
Zac
hęce
nie
do p
ogłęb
iani
a w
ięzi r
odzi
nnyc
h po
prze
z w
spól
ną m
odlit
wę.
•
wym
ieni
a m
odlit
wy,
któ
rych
nau
czył
się
w r
odzi
nie
• po
daje
różn
e ok
reśle
nia
mod
litw
y •
poda
je p
rzyk
łady
rod
zin,
któ
rych
św
iętość
bud
ował
a się
na
wsp
ólne
j mod
litw
ie
• om
awia
pro
pozy
cje
zorg
aniz
owan
ia w
spól
nej m
odlit
wy
w s
woj
ej r
odzi
nie
• pr
ezen
tuje
rod
zini
e w
łasną
prop
ozyc
ję w
spól
nej
mod
litw
y 34
. Św
iade
ctw
o w
iary
moj
ej r
odzi
ny.
– P
ozna
nie
apos
tols
kieg
o w
ymia
ru
życi
a ch
rześ
cijańs
kiej
rod
ziny
. –
Ksz
tałto
wan
ie a
post
olsk
iej p
osta
wy
w r
odzi
nie
i pr
zez
rodz
inę.
• po
daje
prz
ykła
dy św
iadc
zeni
a o
Chr
ystu
sie
w r
amac
h ro
dzin
y
34. J
akość
wsp
ólno
ty, a
jakość
moj
ej m
odlit
wy.
P
ism
o Św
ięte
w ż
yciu
ch
rześ
cija
nina
. –
Poz
nani
e m
odel
u K
ościo
ła ja
ko w
spól
noty
wsp
ólno
t, kt
óryc
h ży
cie
kszt
ałtu
je s
łow
o B
oże.
– W
prow
adze
nie
do w
spól
noto
wej
i in
dyw
idua
lnej
le
ktur
y P
ism
a Św
ięte
go
• w
yjaś
nia
pojęc
ie w
spól
noty
•
char
akte
ryzu
je K
ośció
ł jak
o w
spól
notę w
spól
not
• po
daje
prz
ykła
dy w
spól
noto
wej
lekt
ury
Pis
ma Św
ięte
go
• om
awia
sch
emat
bib
lijne
go s
potk
ania
w r
amac
h w
ybra
nej
w
spól
noty
•
wyj
aśni
a zw
iązek
życi
a ch
rześc
ijani
na z
roz
waża
nym
we
wsp
ólno
cie
lub
indy
wid
ualn
ie s
łow
em B
oży
m
• uc
zest
nicz
y w
spo
tkan
iach
gru
py r
ozw
aża
jące
j sło
wo
Boż
e •
zachęc
a ro
dzic
ów i
rodz
eństw
o do
rod
zinn
ej le
ktur
y P
ism
a Św
ięte
go
• po
dejm
uje
sam
odzi
elne
pró
by r
ozm
owy
ze s
łow
em B
oży
m
35. P
o co
jest
pięk
no?
Szt
uka
sakr
alna
. –
Poz
nani
e ro
li sz
tuki
sak
raln
ej w
litu
rgii
Kośc
ioła
. –
Ksz
tałto
wan
ie w
rażliw
ośc
i na
pięk
no o
raz
umie
jętn
ości
odb
ioru
duc
how
ego
prze
słan
ia
zaw
arte
go w
szt
uce
sakr
alne
j. •
wym
ieni
a na
jbar
dzie
j zna
ne d
zieł
a sz
tuki
rel
igijn
ej (
z za
kres
u ar
chite
ktur
y, m
alar
stw
a, r
zeźby,
muz
yki)
• ro
zpoz
naje
ele
men
ty s
ztuk
i sak
raln
ej w
sw
ojej
św
iąty
ni
• po
daje
prz
ykła
dy m
otyw
ów b
iblij
nych
w s
ztuc
e •
char
akte
ryzu
je m
otyw
y po
wst
awan
ia r
elig
ijnyc
h dz
ieł
sz
tuki
•
uzas
adni
a po
trze
bę db
ałoś
ci o
wys
trój
świą
tyni
•
wyj
aśni
a ro
lę sz
tuki
sak
raln
ej w
litu
rgii
Kośc
ioła
•
inte
rpre
tuje
wyb
rane
dzi
eło
sztu
ki s
akra
lnej
•
wyr
aża
szac
unek
wob
ec d
zieł
szt
uki s
akra
lnej
•
kszt
ałtu
je w
sob
ie w
rażliw
ość
na
piękn
o
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y świa
dom
ego
w
zaan
gażo
wan
ego
ucze
stni
ctw
a w
Euc
hary
stii.
•
wym
ieni
a i o
maw
ia e
lem
enty
litu
rgii
euch
arys
tycz
nej
•
wyj
aśni
a sy
mbo
likę
daró
w n
iesi
onyc
h do
ołta
rza
i ich
zw
iąze
k z
codz
ienn
ym życi
em c
hrześ
cija
nina
•
wym
ieni
a sa
kram
enty
, któ
re u
dzie
lane
są
podc
zas
Msz
y Św
ięte
j •
uzas
adni
a zw
iązek
poz
osta
łych
sak
ram
entó
w z
E
ucha
ryst
ią •
z za
angaż
owan
iem
włąc
za s
ię w
prz
ygot
owan
ie
obrzęd
ów li
turg
ii eu
char
ysty
czne
j i a
ktyw
nie
w n
iej
ucze
stni
czy
• w
yraż
a tr
oskę
o p
otrz
eby
wsp
ólno
ty K
ościo
ła
34. T
ajem
nicz
a łąc
zność
trze
ch r
zecz
ywis
tości
K
ośc
ioła
. Koś
ciół
pie
lgrz
ymują
cy, c
ierp
iący
i ch
wal
ebn
y.
– G
łębs
ze p
ozna
nie
praw
dy o
obc
owan
iu
świę
tych
or
az o
zna
czen
iu E
ucha
ryst
ii dl
a zi
emsk
iego
i w
iecz
nego
życi
a cz
łow
ieka
. –
Um
ocni
enie
i po
głębi
enie
wia
ry w
duc
hową
łącz
ność
Koś
cioł
a pi
elgr
zym
ujące
go, c
ierp
iąceg
o i
chw
aleb
nego
•
wym
ieni
a i o
kreśl
a tr
zy r
zecz
ywis
tości
Koś
cioł
a (p
ielg
rzym
ujący
, cie
rpiąc
y i c
hwal
ebny
) •
wyj
aśni
a zn
acze
nie
Euc
hary
stii
dla
budo
wan
ia je
dno
ści
Koś
cioł
a w
wym
iarz
e do
czes
nym
i w
iecz
nym
•
z w
iarą
prz
yjm
uje
Kom
unię Św
iętą
ofia
rując
ją z
a ży
wyc
h i u
mar
łych
czł
onkó
w K
ościo
ła
35. M
aryj
a M
atka
Pię
knej
Miłośc
i.
– P
ozna
nie
roli
Mar
yi w
his
torii
zba
wie
nia
i uz
asad
nien
ie J
ej k
ultu
. –
Pog
łębie
nie
osob
iste
j pob
ożnoś
ci m
aryj
nej.
26
• w
ymie
nia
moż
liwośc
i rod
zinn
ego ś
wia
dcze
nia
o C
hrys
tusi
e w
obec
inny
ch lu
dzi
• na
pod
staw
ie te
kstó
w b
iblij
nych
i na
ucza
nia
Ko
ścio
ła
uzas
adni
a ko
niec
zność a
post
olsk
iego
zaa
ngażo
wan
ia
chrz
eści
jańs
kich
rod
zin
• chęt
nie
speł
nia
uczy
nki m
iłości
ora
z pr
akty
ki r
elig
ijne,
da
jąc ty
m d
obry
prz
ykła
d dl
a sw
oich
blis
kich
•
angażu
je s
ię w
dzi
ałal
ność
gru
p re
ligijn
ych
na te
reni
e sw
ojej
par
afii
oraz
zac
hęca
do te
go r
odzi
ców
i ro
dzeń
stw
o 35
. Koś
ciół
– d
om d
ucho
wy.
–
Głę
bsze
roz
umie
nie
Kośc
ioła
jako
„do
mu
duch
oweg
o”.
– B
udow
anie
trw
ałyc
h w
ięzi z
Koś
cioł
em o
raz
pocz
ucia
odp
owie
dzia
lności z
a st
an k
ościo
ła
mat
eria
lneg
o.
• po
daje
, z ja
kich
oka
zji l
udzi
e pr
zych
odz
ą do
koś
cioł
a •
wym
ieni
a w
ażne
wyd
arze
nia,
któ
re p
rzeży
wał
w k
ości
ele
• in
terp
retu
je te
ksty
bib
lijne
, mów
iąc
e o
Koś
ciel
e ja
ko
„dom
u du
chow
ym”
• ch
arak
tery
zuje
rolę
Koś
cioł
a i z
nacz
enie
kośc
ioła
m
ater
ialn
ego
w życi
u sw
ojej
rod
ziny
•
uzas
adni
a po
trze
bę w
ięzi
z k
ości
ołem
par
afia
lnym
ora
z tr
oski
o je
go s
tan
mat
eria
lny
i wys
trój
•
ucze
stni
czy
w M
szac
h Świę
tych
zam
awia
nych
prz
ez
rodz
inę,
prz
yjac
iół,
sąsia
dów
, kla
sę…
• ak
tyw
nie
włąc
za s
ię w
prz
ygot
owan
ie u
rocz
ystośc
i i
okaz
jona
lnyc
h im
prez
na
tere
nie
kościo
ła (
deko
racj
e,
żłób
ek, G
rób
Pańs
ki, o
łtarz
e na
Boże
Cia
ło, f
esty
ny it
p.)
•
wym
ieni
a na
jbar
dzie
j zna
ne ty
tuły
Mar
yi
• w
ymie
nia
uroc
zyst
ości i
św
ięta
mar
yjne
ora
z m
iesiąc
e je
j poś
wię
cone
•
poda
je p
rzyk
łady
kul
tu m
aryj
nego
w r
óżn
ych
kraj
ach
•
wsk
azuj
e w
Piśm
ie Ś
wię
tym
teks
ty w
pros
t mów
iące
o M
aryi
i od
nosząc
e się
do
Nie
j pro
roct
wa
• in
terp
retu
je b
iblij
ne te
ksty
dot
yczące
Mar
yi
• ch
arak
tery
zuje
pos
tawę M
aryi
wob
ec B
ożego
sło
wa
• uz
asad
nia
boga
ctw
o m
aryj
nego
kul
tu n
a ca
łym
św
ieci
e •
akty
wni
e uc
zest
nicz
y w
prz
ygot
owan
iach
i ob
chod
ach
mar
yjne
go św
ięta
Kor
elac
ja z
edu
kacją
szko
lną
Muz
yka:
Ucz
eń g
ra lu
b śpi
ew
a ze
słu
chu
oraz
z n
ut p
ieśn
i hi
stor
yczn
e, p
atrio
tycz
ne, l
udow
e or
az p
opul
arne
me
lodi
e i t
emat
y z
liter
atur
y m
uzyc
znej
, kan
ony
i pro
ste
mel
odie
dw
ugł
osow
e P
last
yka:
Tw
orze
nie
wyp
owie
dzi -
eks
pre
sja
prz
ez
sztu
kę.
Języ
k po
lski
: Te
ksty
ku
ltury
– B
iblia
. M
uzyk
a, P
last
yka:
Ana
liza
i int
erpr
etac
ja te
kstó
w k
ultu
ry -
re
cep
cja
szt
uki
sa
kra
lne
j.
His
toria
: Dzi
eje
wła
snej
die
cezj
i i p
araf
ii. O
biek
ty
arch
itekt
ury
i
Języ
k po
lski
: Te
ksty
ku
ltury
– B
iblia
. M
uzyk
a, P
last
yka:
Ana
liza
i int
erpr
etac
ja te
kstó
w k
ultu
ry -
re
cep
cja
szt
uki
. H
isto
ria: N
arod
ziny
ch
rześc
ijańs
twa
; Biz
anc
jum
i K
ośció
ł
27
Wie
dza
o sp
ołec
zeńst
wie
: Życ
ie s
połe
czne
. Ucz
eń po
daje
pr
zykł
ady
zbio
row
ości,
grup
, spo
łecz
ności
i w
spól
not;
char
akte
ryzu
je r
odzi
nę i g
rupę
rów
ieśn
iczą
jako
mał
e gr
upy;
ro
zpoz
naje
rol
e sp
ołec
zne,
w k
tóry
ch w
yst
ępu
je,
ora
z zw
iąza
ne
z n
imi o
cze
kiw
an
ia;
po
da
je s
po
sob
y p
rze
ciw
sta
-w
ian
ia s
ię p
rze
jaw
om
nie
tole
ran
cji
Bio
logi
a: S
tan
zdro
wia
i ch
orob
y. P
odst
awo
we
zasa
dy h
igie
ny i
pielęg
nacj
i cho
rego
. W
ycho
wan
ie d
o życ
ia w
rod
zini
e: O
dpo
wie
dzia
lność w
szys
tkic
h za
atm
osfe
rę pa
nującą
w r
odzi
nie
. W
pły
w s
po
sob
u s
pędza
nia
w
oln
eg
o c
zasu
(w
tym
ko
rzys
tan
ia z
e
śro
dkó
w m
aso
we
go
p
rze
kazu
) n
a c
zło
wie
ka.
sztu
ki r
óżny
ch e
pok
we
wła
snym
reg
ioni
e.
Wie
dza
o sp
ołec
zeńst
wie
: Pod
staw
owe
umie
jęt
nośc
i życ
ia w
gru
pie.
U
czeń
sto
suje
zas
ady
kom
unik
owan
ia s
ię
i wsp
ółpr
acy
w g
rupi
e.
Życ
ie s
połe
czne
. Ucz
eń po
daje
prz
ykła
dy z
bior
ow
ości,
grup
, sp
ołec
znośc
i i w
spól
not;
char
akte
ryzu
je r
odzi
nę
i gru
pę r
ówieśn
iczą
ja
ko m
ałe
grup
y; r
ozpo
znaj
e ro
le s
połe
czne
, w k
tóry
ch w
ystęp
uje
, o
raz
związ
an
e z
nim
i ocz
eki
wa
nia
; p
od
aje
sp
oso
by
prz
eci
wst
aw
iani
a się
prze
jaw
om n
ieto
lera
ncji
Geo
graf
ia: Z
najo
mość
wła
sneg
o re
gion
u.
Wyc
how
anie
do ż
ycia
w r
odzi
nie:
Rel
acje
międ
zyos
obow
e i i
ch
znac
zeni
e. Z
ach
ow
an
ia a
sert
ywn
e.
wsc
ho
dn
i. U
czeń
loka
lizuj
e w
cza
sie
i p
rze
strz
en
i ces
arst
wo
b
izan
tyjs
kie;
wyj
aśnia
prz
yczy
ny i
skut
ki r
ozła
mu
w K
oście
le w
X
l w. R
ozł
am
w K
ości
ele
zach
od
nim
. W
iedz
a o
społ
eczeń
stw
ie: U
mie
jętnośc
i życ
ia w
gru
pie.
G
eogr
afia
: Wyb
rane
reg
iony
św
iata
– m
iejs
ca k
ultu
mar
yjne
go.
Wyc
how
anie
do ż
ycia
w r
odzi
nie:
Rel
acje
międ
zyos
obow
e i i
ch
znac
zeni
e.
V
. Ojc
zyzn
a 36
. Pot
rzeb
na p
amięć
, żeb
y za
chow
ać tożs
amość.
C
ele
kate
chet
yczn
e:
– P
ozna
nie
związku
pat
rioty
zmu
ze z
najo
mością
hi
stor
ii w
łasn
ej O
jczy
zny.
–
Pog
łębie
nie
i wzm
ocni
enie
poc
zuci
a tożs
amoś
ci
naro
dow
ej.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– uc
zeń:
• ok
reśl
a, c
zym
jest
i ja
k się
wyr
aża
patr
ioty
zm
• w
ymie
nia
najw
ażnie
jsze
wyd
arze
nia
z hi
stor
ii P
olsk
i, z
któr
ych
moż
emy
być
dum
ni
• po
daje
prz
ykła
dy n
aszy
ch n
arod
owyc
h bo
hate
rów
•
char
akte
ryzu
je w
artośc
i, dl
a kt
óryc
h P
olac
y od
daw
ali
życi
e •
uzas
adni
a re
ligijną
war
tość
miłośc
i Ojc
zyzn
y •
wyr
aża
prag
nien
ie życi
a w
edłu
g w
artoś
ci p
atrio
tycz
nych
•
wzm
acni
a po
czuc
ie p
olsk
ośc
i w c
odzi
enny
m ży
ciu
V. E
urop
a 36
. Chr
ześc
ijań
stw
o a św
iat a
ntyc
zny.
C
ele
kate
chet
yczn
e:
– P
ozna
nie
wyz
wań, ja
kie
stanęł
y pr
zed
chrz
eści
jańs
twem
w z
etkn
ięciu
z k
ultu
rą a
ntyc
zną
grec
ką i
rzym
ską.
–
Ksz
tałto
wan
ie o
twar
tej (
i kry
tycz
nej)
pos
taw
y w
obec
war
tośc
i obe
cnyc
h w
poz
achr
ześcijańs
kich
krę
gach
ku
lturo
wyc
h .
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– uc
zeń:
• po
daje
prz
ykła
dy z
etkn
ięc
ia s
ię św
. Paw
ła z
kul
turą gr
ecką
i r
zym
ską
• de
finiu
je p
ojęci
e in
kultu
racj
i •
na p
odst
awie
wyp
owie
dzi J
ana
Paw
ła II
pod
aje
przy
kład
y w
spół
czes
nych
„ar
eopa
gów
” •
char
akte
ryzu
je p
osta
wę św
. Paw
ła w
obec
prz
ejaw
ów
kultu
ry g
reck
iej i
rzy
msk
iej
• om
awia
pro
blem
y zw
iązan
e z
inku
ltura
cją ch
rześ
cijańs
twa
w p
ierw
szyc
h w
ieka
ch
• w
yraż
a sz
acun
ek d
la lu
dzi o
inny
ch p
ogl
ądac
h
V. Ś
wia
t 36
. Prz
eśla
dow
anie
pie
rwsz
ych
chrz
eścija
n.
Cel
e ka
tech
etyc
zne:
–
Poz
nani
e pr
awdy
o p
ocząt
kach
chr
ześci
jańs
twa.
–
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
wdz
ięc
znoś
ci B
ogu
za
świa
dect
wo
wia
ry p
ierw
szyc
h ch
rześc
ijan.
W
ymag
ania
szc
zegó
łow
e –
uczeń:
• w
ymie
nia
męcz
enni
ków
, o k
tóry
ch je
st m
owa
w
Dzi
ejac
h A
post
olsk
ich
i w p
óźnie
jszy
ch źr
ódła
ch
hist
oryc
znyc
h •
wym
ieni
a żyd
owsk
ich
i rzy
msk
ich
prześ
lado
wcó
w
chrz
eści
jan
pier
wsz
ych
wie
ków
•
wsk
azuj
e źró
dła
odno
szące
się
do p
ocząt
ków
ch
rześ
cijańs
twa
oraz
sta
rożytn
ych
prześl
adow
ań
chrz
eści
jan,
•
omaw
ia m
isyj
ną dz
iała
lność
apos
tołó
w
• w
yjaś
nia
przy
czyn
y ni
echęc
i Żyd
ów d
o ch
rześc
ijan
w I
w.
• ch
arak
tery
zuje
pos
tawę ch
rześ
cija
n-męc
zenn
ików
(I-
IV
w.)
28
37. D
lacz
ego
chrz
est P
olsk
i nie
był
str
atą, a
zy
skie
m?
–
Prz
ypo
mni
enie
i po
głębie
nie
wia
dom
ości n
a te
mat
ch
rztu
Pol
ski,
mis
ji św
. Woj
ciec
ha o
raz
Zja
zdu
Gni
eźni
eńsk
iego
. –
Zro
zum
ieni
e w
pływ
u ty
ch w
ydar
zeń na
roz
wój
pańs
twa
pols
kieg
o or
az ic
h zn
acze
nia
dla
Ko
ścio
ła
w P
olsc
e.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y do
breg
o ch
rze
ścija
nina
i ob
ywat
ela.
•
poda
je d
atę c
hrzt
u M
iesz
ka I
oraz
imię
jego
żony
•
prze
dsta
wia
mot
ywy
osob
iste
i po
lityc
zne
przy
jęc
ia
chrz
tu p
rzez
Mie
szka
I •
wym
ieni
a pi
erw
sze
bisk
upst
wa
na z
iem
iach
pol
skic
h •
prez
entu
je ży
cie
i dzi
ałal
ność
mis
yjną
św
. Woj
ciec
ha
• po
daje
datę
litu
rgic
zneg
o św
ięta
św. W
ojci
echa
•
wyj
aśni
a zn
acze
nie
chrz
tu P
olsk
i dla
dal
szyc
h je
j dzi
ejó
w
• uz
asad
nia
doni
osłość
zja
zdu
gnieź
nień
skie
go
• uz
asad
nia
znac
zeni
e ob
chod
ów T
ysi
ącle
cia
chrz
tu P
olsk
i i z
jazd
u w
Gni
eźnie
dla
bud
owan
ia z
jedn
oczo
nej E
urop
y •
wyr
aża
zain
tere
sow
anie
his
torią
kraj
u w
asp
ekci
e dr
ogi
chrz
eści
jańs
kiej
•
sam
odzi
elni
e po
szuk
uje źród
eł d
la le
psze
go z
rozu
mie
nia
wyd
arzeń
sprz
ed ty
siąca
lat o
raz
ich
znac
zeni
a dl
a w
spół
czes
ności
, wyk
azują
c w
tym
zak
resi
e do
ciek
liwość
pozn
awczą
•
prez
entu
je p
osta
wę pa
trio
tyzm
u i s
zacu
nku
dla
hist
orii
ojcz
yste
j 38
. Kor
ona
i Krz
yż c
zyli
spór
o św
. Sta
nisł
awa.
–
Poz
nani
e ak
tual
nego
sta
nu b
ada
ń na
tem
at k
onfli
ktu
król
a B
oles
ław
a Śm
iałe
go z
bis
kupe
m k
rako
wsk
im
Sta
nisł
awem
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
szac
unku
i cz
ci d
la b
isku
pa
• po
głęb
ia w
łasną
wia
rę, s
zuka
wyj
aśnie
nia
napo
tkan
ych
trud
nośc
i •
odw
ażni
e pr
zyzn
aje
się do
Chr
ystu
sa i
Kośc
ioła
w k
ażdy
m
środ
owis
ku
37. C
hrys
tiani
zacj
a E
urop
y.
– P
ozna
nie
etap
ów t
wor
zeni
a się
euro
pejs
kiej
cy
wili
zacj
i ora
z zn
acze
nia
chrz
eśc
ijańs
twa
w t
ym
proc
esie
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
rzek
onan
ia o
pot
rzeb
ie o
bron
y w
artośc
i chr
ześc
ijańs
kich
, na
któr
ych
zbud
owan
a je
st
euro
pejs
ka c
ywili
zacj
a.
• w
ymie
nia
najw
cześn
iejs
zych
mis
jona
rzy
niosąc
ych
Ew
ange
lię w
róż
nych
częśc
iach
Eur
opy
• po
daje
w z
arys
ie k
olej
ność c
hrys
tiani
zacj
i pos
zcze
góln
ych
ludó
w i
tery
torió
w E
urop
y •
char
akte
ryzu
je d
ział
alność
ew
ange
lizac
yjną
pier
wsz
ych
mis
jona
rzy
• op
isuj
e pr
zem
iany
cyw
iliza
cyjn
e zw
iąz
ane
z w
prow
adze
niem
chr
ześcijańs
twa
• uz
asad
nia
war
tość c
hrześc
ijańs
kich
zas
ad w
ksz
tałto
wan
iu
się
i roz
woj
u eu
rope
jski
ch s
połe
czeńs
tw
• k
ryty
czni
e od
nosi
się do
wyp
owie
dzi o
drzu
cając
ych
chrz
eści
jańs
kie
war
tości
(op
arte
na
deka
logu
i E
wan
gelii
)
38. Ś
w. B
ened
ykt i
ben
edyk
tyni
. –
Poz
nani
e życ
iory
su i
dzia
łaln
ości ś
w. B
ened
ykta
ora
z na
jbar
dzie
j cha
rakt
erys
tycz
nych
cec
h za
konu
be
nedy
ktyn
ów.
– P
obud
zeni
e do
pos
zuki
wan
ia w
sw
oim
ży
ciu
war
tośc
i i ż
ycia
zgo
dneg
o z
tym
i wa
rtościa
mi.
• de
finiu
je p
ojęci
a: m
onas
tycy
zm, r
eguł
a za
konn
a,
bene
dykt
yni
• pr
ezen
tuje
kol
eje ży
cia św
. Ben
edyk
ta z
Nur
sji
• op
isuj
e ro
zwój
chr
ześci
jańs
twa
w w
arun
kach
pr
ześl
adow
ań
• w
yraż
a za
inte
reso
wan
ie ży
ciem
pie
rwsz
ych
chrz
eścija
n •
pode
jmuj
e re
fleks
ję na
d sw
oją r
elac
ją do
Chr
ystu
sa w
ko
ntekśc
ie m
isyj
nego
zaa
ngażow
ania
i mę
czeń
stw
a pi
erw
szyc
h ch
rześc
ijan
• w
łącz
a się
w d
zieł
o m
isyj
ne K
ościo
ła p
rzez
mod
litwę
i w
spar
cie
mat
eria
lne
37. S
praw
y ro
botn
ików
. Nar
odzi
ny
kato
licki
ej
nauk
i spo
łecz
nej.
–
Poz
nani
e is
totn
ych
punk
tów
kat
olic
kiej
nau
ki
społ
eczn
ej i
najw
ażnie
jszy
ch p
robl
emów
sp
ołec
znyc
h X
IX i
XX
w.
– Św
iado
mość
wpł
ywu
kato
licki
ej n
auki
spo
łecz
nej
na ży
cie
społ
eczeń
stw
. –
Bud
zeni
e tr
oski
o p
raw
a każd
ego
czł
owie
ka i
cały
ch s
połe
czeńs
tw.
• w
ymie
nia
ency
klik
i spo
łecz
ne X
IX i
XX
w. o
raz
poda
je
ich
auto
rów
•
omaw
ia n
ajw
ażnie
jsze
pro
blem
y sp
ołec
zne
XIX
i X
X
w.
• w
yjaś
nia
pojęc
ia: r
ewol
ucja
, mod
erni
zm, k
atol
icki
ruc
h sp
ołec
zny
• po
traf
i oce
nić s
tano
wis
ko p
apieży
wob
ec id
eolo
gii
mar
ksis
tow
skie
j •
char
akte
ryzu
je d
ział
ania
kat
olic
kieg
o ru
chu
społ
eczn
ego
w o
stat
nich
lata
ch X
IX w
. •
wyr
aża
odpo
wie
dzia
lność
za
dobr
o sp
ołec
zności,
w
któr
ych ży
je
• re
spek
tuje
pra
wa
czło
wie
ka, w
yraża
spr
zeci
w w
obec
ic
h na
rusz
ania
•
prez
entu
je k
ryty
czną po
stawę
wob
ec id
eolo
gii
niez
godn
ych
z w
iarą ka
tolic
ką
29
Sta
nisł
awa
jako
świę
tego
i mę
czen
nika
. •
poda
je fa
kty
z życ
ia św
. Sta
nisł
awa
i datę
jego
śmie
rci
• re
lacj
onuj
e w
pływ
męcz
eńsk
iej ś
mie
rci ś
w. S
tani
sław
a na
późn
iejs
ze z
jedn
ocze
nie
kraj
u •
poda
je d
atę li
turg
iczn
ego
wsp
omni
enia
św
. Sta
nisł
awa
• ch
arak
tery
zuje
kon
flikt
pom
iędzy
bis
kupe
m S
tani
sław
em
a kr
ólem
Bol
esła
wem
Śm
iały
m
• w
yjaś
nia
rozb
ieżnośc
i w h
isto
rycz
nych
oce
nach
tego
ko
nflik
tu
• uz
asad
nia,
dla
czeg
o św. S
tani
sław
nal
eży d
o gł
ówny
ch
patr
onów
Pol
ski
• st
ara
się n
aśla
dow
ać męs
two
i bez
kom
prom
isow
ość ś
w.
Sta
nisł
awa
w w
alce
ze
złem
•
staj
e w
obr
onie
pok
rzyw
dzon
ych
• od
daje
cześć
Pat
rono
wi P
olsk
i prz
ez u
dzia
ł w li
turg
ii w
dn
iu je
go św
ięta
39
. Kró
lew
skie
insy
gnia
z d
rew
na i
skór
y. –
Poz
nani
e hi
stor
ii ch
rześcijańs
twa
w P
olsc
e za
Ja
giel
lonó
w.
– B
udze
nie
chęci
naś
lado
wan
ia c
nót
król
owej
Jad
wig
i w
cod
zien
nym
życi
u.
• po
daje
fakt
y z ż
ycia
św. k
rólo
wej
Jad
wig
i •
wym
ieni
a je
j zas
ługi
dla
chr
ześcijańs
twa
• po
daje
datę
jej w
spom
nien
ia li
turg
iczn
ego
• ch
arak
tery
zuje
rolę
król
owej
Jad
wig
i w k
rzew
ieni
u w
iary
ch
rześ
cijańs
kiej
•
wyr
aża
tros
kę o
roz
wój
sw
ojej
wia
ry
• w
yraż
a po
stawę
odpo
wie
dzia
lnośc
i za
szer
zeni
e w
iary
40
. Rze
czpo
spol
ita o
bojg
a na
rodó
w k
raje
m
tole
ranc
ji re
ligijn
ej.
– P
ozna
nie
praw
dy, że
Pol
ska
była
i je
st k
raje
m
tole
ranc
ji re
ligijn
ej.
• po
daje
zna
czen
ie s
ente
ncji
„ora
et l
abor
a”
• ch
arak
tery
zuje
ben
edyk
tyńską
reg
ułę z
akon
ną, u
kazu
jąc je
j ak
tual
ność
dla
wsp
ółcz
esne
go c
złow
ieka
•
omaw
ia z
akon
ne życi
e be
nedy
ktyn
ów
• uz
asad
nia
wyb
ór św
. Ben
edyk
ta n
a gł
ówne
go p
atro
na
Eur
opy
• om
awia
wpł
yw św
. Ben
edyk
ta i
bene
dykt
ynów
na
rozw
ój
cyw
iliza
cji i
kul
tury
Eur
opej
skie
j •
wyj
aśni
a za
angaż
owan
ie c
hrześ
cija
n w
twor
zeni
e ku
ltury
•
wyr
aża
tros
kę o
sw
ój r
ozw
ój d
ucho
wy
prze
z m
odlit
wę i
pracę
• ko
nsek
wen
tnie
wal
czy
z be
zczy
nno
ścią
i le
nist
wem
39
. Roz
łam
w K
ości
ele.
Sch
izm
a w
scho
dnia.
– P
ozna
nie
przy
czyn
i sk
utkó
w r
ozła
mu
Ko
ścio
ła n
a W
scho
dni i
Zac
hodn
i. –
Pob
udze
nie
dążen
ia d
o je
dnośc
i Koś
cioł
a.
• de
finiu
je p
ojęci
a: p
atria
rcha
, sch
izm
a, p
raw
osła
wie
, iko
na,
cerk
iew
•
wym
ieni
a pr
zycz
yny
i nas
tęp
stw
a po
dzia
łu n
a K
ośció
ł w
scho
dni i
zac
hodn
i •
wym
ieni
a pa
tria
rcha
ty K
ościo
ła w
scho
dnie
go
• oc
enia
prz
yczy
ny i
skut
ki s
chiz
my
wsc
hodn
iej
• w
ykaz
uje
podo
bieńs
twa
i róż
nice
międ
zy K
ości
ołem
rz
ymsk
okat
olic
kim
i pr
awos
ław
nym
•
char
akte
ryzu
je d
ział
ania
eku
men
iczn
e K
ośc
ioła
pr
awos
ław
nego
i ka
tolic
kieg
o
• uk
łada
mod
litwę
w in
tenc
ji zj
edno
czen
ia w
szys
tkic
h ch
rześ
cija
n •
wyr
aża
szac
unek
wzg
lęd
em b
raci
pra
wos
ław
nych
•
doce
nia
war
tość
kultu
ry p
raw
osła
wia
•
włą
cza
się w
dzi
ałan
ia e
kum
enic
zne
Kośc
ioła
38. W
iara
i ro
zum
– d
wa
skrz
ydła
duc
ha
ludz
kieg
o.
– P
ozna
nie
praw
dy, że
tez
a ko
nflik
tu n
auki
i w
iary
je
st n
iepr
awdz
iwa.
–
Bud
zeni
e pr
agni
enia
pos
zuki
wan
ia B
oga
wia
rą
i ro
zum
em
. •
poda
je a
rgum
enty
, że c
złow
iek
może
poz
nać
Bog
a za
po
mocą
rozu
mu
(KK
K 3
5-38
) •
wyk
azuj
e, że
Bóg
jest
daw
cą za
rów
no w
iary
jak
i ro
zum
u
• po
daje
prz
ykła
dy w
ykor
zyst
ania
osiągnięć
nau
ki
skie
row
anyc
h pr
zeci
w d
obru
czł
owie
ka
• pr
zeds
taw
ia w
spo
sób
synt
etyc
zny
rozw
ój n
aucz
ania
K
ości
oła
w tr
akci
e so
boru
wat
ykański
ego
I (po
zyty
wne
uz
upeł
nien
ie u
chw
ał s
obor
u tr
yden
ckie
go i
odpo
wie
dź
na b
łędy
wsp
ółcz
esnoś
ci)
• w
yjaś
nia,
że m
yśl o
wza
jem
nym
prz
enik
aniu
się
wia
ry i
rozu
mu
jest
obe
cna
w n
aucz
aniu
Sob
oru
Wat
ykań
skie
go I,
a ta
kże w
enc
yklic
e Ja
na P
awła
II
„Fid
es e
t rat
io”
• uz
asad
nia,
że w
iara
i ro
zum
wza
jem
nie
się pr
zeni
kają
• uz
asad
nia,
że b
adan
ia n
auko
we
zajm
ują się
poch
odze
niem
cia
ła lu
dzki
ego
a w
iara
poc
hodz
enie
m
czło
wie
ka (
Dar
win
) •
jest
otw
arty
na
pozn
awan
ie p
raw
dy o
czł
owie
ku
39. Z
osta
wić,
by
zysk
ać. Ż
ycie
zak
onne
do
począt
ków
XX
w.
– P
ozna
nie
hist
orii ży
cia
zako
nneg
o i s
pecy
fiki t
ego
pow
ołan
ia.
– K
szta
łtow
anie
sza
cunk
u dl
a życi
a za
konn
ego
oraz
od
pow
iedz
ialn
ości z
a w
łaści
wy
wyb
ór d
rogi
ży
ciow
ej.
• w
ymie
nia
różne
form
y życ
ia p
ośw
ięco
nego
Bog
u
30
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y to
lera
ncji
wob
ec in
acze
j w
ierząc
ych.
•
poda
je p
rzyk
łady
nie
tole
ranc
ji re
ligijn
ej w
sz
esna
stow
iecz
nej E
urop
ie
• w
ymie
nia
różne
wyz
nani
a w
ów
czes
nej P
olsc
e
• w
ymie
nia
doku
men
ty d
otyc
zące
tole
ranc
ji re
ligijn
ej w
P
olsc
e •
ukaz
uje
war
tość
tole
ranc
ji re
ligijn
ej
• w
yjaś
nia,
dla
czeg
o P
olskę
w X
VI-X
VIII
w. n
azyw
ano
„azy
lem
her
etyk
ów”
• op
isuj
e pr
zeja
wy
tole
ranc
ji re
ligijn
ej w
Pol
sce
na
prze
strz
eni w
iekó
w
• ch
arak
tery
zuje
dzi
ałan
ia g
łów
nych
pos
taci
sze
rząc
ych
ideę
tole
ranc
ji •
angażu
je s
ię w
poz
naw
anie
i p
ogłęb
iani
e sw
ojej
wia
ry
• w
yraż
a sz
acun
ek w
zględ
em lu
dzi i
nnyc
h w
yznań
•
prze
jaw
ia p
osta
wę to
lera
ncji
wob
ec w
yzna
wcó
w in
nej
wia
ry
41. U
nia
brze
ska
i wsc
hodn
ie k
ościo
ły k
atol
icki
e.
– P
ozna
nie
przy
czyn
i sk
utkó
w U
nii B
rzes
kiej
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
tros
ki o
poz
nani
e i r
ozw
ój
swoj
ej w
iary
ora
z to
lera
ncji
w s
tosu
nku
do lu
dzi
inny
ch w
yznań.
•
wym
ieni
a pr
zycz
yny
i sku
tki z
awar
cia
unii
w B
rze
ściu
w
1516
r.
• w
ymie
nia
znan
ych św
ięty
ch C
erkw
i uni
ckie
j •
pam
ięta
głów
ne fa
kty
z życ
ia św
. And
rzej
a B
obol
i •
wym
ieni
a pr
zycz
yny
prześ
lado
wan
ia K
ościo
ła u
nick
iego
•
char
akte
ryzu
je p
odob
ieństw
a i r
óżni
ce m
iędzy
Koś
cioł
em
rzym
skok
atol
icki
m a
gre
ckok
atol
icki
m
• op
isuj
e pr
ześla
dow
anie
uni
tów
na
prze
strz
eni w
iekó
w
(akc
je r
usyf
ikac
yjne
, dek
ret c
ara
Mik
ołaj
a z
1839
r.,
wię
zien
ie k
apła
nów
, prz
ymus
do
prze
chod
zeni
a na
40. R
efor
ma
greg
oriań
ska.
–
Poz
nani
e za
łożeń
i sku
tków
ref
orm
y gr
egor
iański
ej.
– K
szta
łtow
anie
um
iejętnośc
i arg
umen
tow
ania
i uz
asad
nian
ia s
woi
ch r
acji.
•
poda
je, k
im b
ył G
rzeg
orz
VII
i cze
go d
otyc
zyły
wyd
ane
pr
zez
nieg
o de
kret
y re
form
ator
skie
•
wym
ieni
a ow
oce
refo
rmy
greg
oriańs
kiej
•
defin
iuje
poję
cia:
inw
esty
tura
, sym
onia
, eks
kom
unik
a •
kryt
yczn
ie o
ceni
a st
osun
ki p
ańs
two
– K
ości
ół p
rzed
re
formą
greg
oriań
ską
• ch
arak
tery
zuje
głó
wne
zał
ożeni
a re
form
y •
wyj
aśni
a zn
acze
nie
refo
rmy
Grz
egor
za V
II dl
a K
ośc
ioła
w
Eur
opie
zac
hodn
iej i
w P
olsc
e 41
. Jak
pow
staw
ały
uniw
ersy
tety?
–
Poz
nani
e dz
iała
lności n
auko
wyc
h ośr
odkó
w
śred
niow
iecz
nej E
urop
y.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y sz
acun
ku i
uzna
nia
dla
umys
łow
ych
osiąg
nięć
epo
ki Ś
redn
iow
iecz
a.
• w
ymie
nia
uniw
ersy
tety
śred
niow
iecz
nej E
urop
y •
prez
entu
je d
zied
ziny
wie
dzy
stud
iow
ane
w
śred
niow
iecz
u
• pr
ezen
tuje
dor
obek
św
. Tom
asza
z A
kwin
u
• po
daje
naz
wis
ka w
ierząc
ych
ludz
i nau
ki z
e śred
niow
iecz
a (M
. Kop
erni
k, M
. Trąb
a, H
ozju
sz, Z
. Oleśn
icki
) i t
ych,
kt
órzy
żyją
wsp
ółcz
eśnie
•
char
akte
ryzu
je w
kład
ludz
i wie
rzącyc
h w
roz
wój
ludz
kiej
w
iedz
y •
szuk
a ko
mpe
tent
nej p
omoc
y w
roz
wi
ązyw
aniu
wąt
pliw
ości
w w
ierz
e
• an
gażu
je s
ię w
pog
łębia
nie
wie
dzy
i wia
ry
42. S
pór
o ew
ange
liczn
e ub
óstw
o. A
ktua
lność
idei
fran
cisz
kańsk
iej
– P
ozna
nie
najs
tars
zych
zak
onów
że
brac
zych
ora
z
• po
traf
i um
otyw
ować
stan
życi
a ko
nsek
row
aneg
o •
inte
rpre
tuje
sło
wa
Chr
ystu
sa i
Kośc
ioła
wzy
wają
ce d
o ży
cia
kons
ekro
wan
ego
• om
awia
roz
wój
życi
a za
konn
ego
w d
ziej
ach
chrz
eści
jańs
twa
• w
yraż
a za
inte
reso
wan
ie fo
rmą ży
cia
pośw
ięco
nego
B
ogu
•
mod
li się
za
różn
e st
any
w K
oście
le
• po
szuk
uje
wła
snej
dro
gi ży
ciow
ej
40. I
le i
czeg
o za
rabi
a m
isjo
narz?
Roz
wój
mis
ji ka
tolic
kich
do
począ
tków
XX
w.
– P
ozna
nie
hist
orii
rozw
oju
mis
ji ka
tolic
kich
. –
Wzm
ocni
enie
zaa
ngażow
ania
w m
isyj
ną dz
iała
lność
Koś
cioł
a.
• ok
reśl
a, n
a cz
ym p
oleg
a m
isyj
ny c
hara
kter
Ko
ścio
ła
• w
skaz
uje
tery
toria
lny
zasięg
kat
olic
kich
mis
ji •
opis
uje
char
akte
r pr
acy
mis
yjne
j •
wyj
aśni
a om
awia
ne te
ksty
bib
lijne
i pa
ragr
afy
KK
K
• po
sług
ując
się c
ytat
ami b
iblij
nym
i, w
yjaśn
ia c
el m
isji
kato
licki
ch
• ch
arak
tery
zuje
roz
wój
mis
ji ka
tolic
kich
na
różnyc
h ko
ntyn
enta
ch
• uc
zest
nicz
y w
mis
yjne
j dzi
ałal
ności K
ości
oła
prze
z m
odlit
wę,
dob
re c
zyny
, tro
skę o
gaz
etkę
mis
yjną
itp.
41
. Rel
igie
nie
chrz
eścijań
skie
. –
Poz
nani
e ce
ch c
hara
kter
ysty
czny
ch w
ielk
ich
relig
ii św
iata
. –
Ksz
tałto
wan
ie ży
cia
wła
sną
wia
rą n
a sk
rzyż
owan
iu lu
dzki
ch w
ierz
eń, p
oszu
kiw
ań i
pogląd
ów.
• w
ymie
nia
najw
ażnie
jsze
rel
igie
świa
ta (
juda
izm
, bu
ddyz
m, i
slam
, chr
ześcijańs
two)
31
praw
osła
wie
) •
doko
nuje
ref
leks
ji na
d w
łasną
post
awą
wia
ry
• w
yraż
a sz
acun
ek d
la w
yzna
wcó
w in
nych
ko
ścio
łów
•
wyr
aża
tros
kę o
jedn
ość
w s
woi
m śr
odow
isku
42
. Koś
ciół
pol
ski w
okr
esie
nie
wol
i nar
odow
ej.
– P
ozna
nie
roli
Kośc
ioła
pol
skie
go w
cza
sach
nie
wol
i na
rodo
wej
–
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
szac
unku
wob
ec O
jczy
zny
i ty
ch, k
tórz
y pośw
ięci
li ży
cie
bądź
kar
ierę
, wal
cząc
w
jej o
bron
ie.
• om
awia
prz
yczy
ny i
prze
bieg
pow
stan
ia m
acha
bejs
kieg
o
• po
daje
prz
ykła
dy mę
czeń
stw
a za
wia
rę i O
jczy
znę
• w
ymie
nia
boha
teró
w, k
tórz
y ur
atow
ali P
olskę i j
ej w
iarę
•
poda
je fa
kty
z dz
iała
lnośc
i Koś
cioł
a w
cza
sach
nie
wol
i na
rodo
wej
•
wym
ieni
a na
zwis
ka k
sięży
zaan
gażow
anyc
h w
wal
ki
naro
dow
o-w
yzw
oleńc
ze o
raz
w d
ział
alność
społ
eczn
o-ku
ltura
lną
• ok
reśl
a st
osun
ek d
ucho
wieńs
twa
pols
kieg
o do
wal
k na
rodo
wow
yzw
oleńc
zych
•
char
akte
ryzu
je d
ział
alność
spo
łecz
no-k
ultu
ralną
Koś
cioł
a w
cza
sach
nie
wol
i nar
odow
ej
• uk
łada
mod
litwę
, w k
tóre
j dzię
kuje
Bog
u za
dar
wol
ności
i p
rzyn
ależ
ność
do
Koś
cioł
a •
uzas
adni
a w
artość
męc
zeńs
twa
za w
iarę
• w
yjaś
nia,
dla
czeg
o bo
hate
row
ie m
ogą ur
atow
ać n
aród
i je
go w
iarę
• w
yraż
a w
dzięc
zność
za to
, że
jest
kat
olik
iem
i P
olak
iem
. •
wyr
aża
szac
unek
wob
ec ty
ch, k
tórz
y pośw
ięci
li ży
cie,
ab
yśm
y m
ogli ż
yć w
wol
nym
kra
ju
• w
yraż
a sz
acun
ek d
la lu
dzi w
alcząc
ych
w o
bron
ie s
wej
w
iary
i oj
czyz
ny
• w
yraż
a go
tow
ość d
o ob
rony
sw
obod
y w
yzna
wan
ia w
iary
prze
bieg
u życ
ia ic
h za
łożyc
ieli.
–
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
tros
ki o
bog
actw
o w
łasn
ego
serc
a i u
mie
jętnośc
i dzi
elen
ia s
ię z
inny
mi.
• de
finiu
je p
ojęci
a: z
akon
żebr
aczy
, hab
it, k
wes
ta
• w
ymie
nia
zako
nny że
brac
ze i
ich
założy
ciel
i •
wsk
azuj
e w
spół
czes
ne s
poso
by p
ozys
kiw
ania
dób
r na
wiąz
ując
e do
fran
cisz
kańsk
iego
żebr
actw
a •
uzas
adni
a re
ligijn
y se
ns u
bóst
wa
i że
brac
twa
• uk
azuj
e w
artość
rezy
gnac
ji z
dóbr
mat
eria
lnyc
h na
rze
cz
wzr
ostu
duc
how
ego
•
opis
uje
habi
t fra
ncis
zkańs
ki
• chęt
nie
dzie
li się
z u
bogi
mi
• uc
zest
nicz
y w
kw
esta
ch n
a ce
le c
hary
taty
wne
43
. Ink
wiz
ycja
– p
amięć
i prz
ebac
zeni
e w
Kośc
iele
. –
Poz
nani
e pr
awdy
, że K
ości
ół p
otrz
ebuj
e ni
eust
anne
go
oczy
szcz
ania
. –
Prz
ypo
mni
enie
prz
yczy
n i s
kutk
ów in
kwiz
ycji.
–
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
prze
bacz
enia
i sk
ruch
y or
az
umie
jętn
ości
oce
ny z
ła p
łynąc
ego
z ni
etol
eran
cji
relig
ijnej
w św
ietle
pra
wdy
o św
iętośc
i Koś
cioł
a.
• ok
reśl
a, n
a cz
ym p
oleg
a świę
tość
Koś
cioł
a •
defin
iuje
poję
cia:
inkw
izyc
ja i
here
zja
• w
ymie
nia
przy
czyn
y po
wst
ania
inkw
izyc
ji
• pr
ezen
tuje
sta
now
isko
wsp
ółcz
esne
go K
ośc
ioła
wob
ec
inkw
izyc
ji •
potr
afi o
cenić
zło
pły
nące
z in
kwiz
ycji
•
char
akte
ryzu
je m
etod
y w
alki
z h
eret
ykam
i sto
sow
ane
prze
z in
kwiz
ycję
•
popr
awni
e in
terp
retu
je fr
agm
enty
z B
iblii
i lis
tu J
ana
Paw
ła
II „T
ertio
mill
enni
o ad
veni
ente
” •
prez
entu
je p
osta
wę męż
nego
wyz
naw
ania
wia
ry w
C
hrys
tusa
ora
z m
iłości w
zględ
em d
rugi
ego
czło
wie
ka
• w
yraż
a po
stawę
akce
ptac
ji i t
oler
ancj
i wob
ec d
rugi
ego
• po
daje
cza
s po
wst
ania
, pod
staw
owe
zało
żeni
a i
tery
toriu
m w
ystęp
owan
ia
• w
yjaś
nia
pojęc
ia: r
elig
ia m
onot
eist
yczn
a i
polit
eist
yczn
a •
char
akte
ryzu
je p
odob
ieństw
a i r
óżni
ce g
łów
nych
rel
igii
świa
ta
• po
rów
nuje
rel
igie
świa
ta o
kreśl
ając
spe
cyfikę
chrz
eści
jańs
twa
• w
yraż
a sz
acun
ek w
obec
rel
igii
wła
snej
ora
z re
ligii
inny
ch
• da
je św
iade
ctw
o by
cia
chrz
eścija
nine
m
42. N
iepe
łna
wie
dza
i fał
szyw
e pr
zeko
nani
a. A
ntyc
hrz
eści
jańs
kie
i ant
ykat
olic
kie
ste
reot
ypy.
–
Poz
nani
e źró
deł w
rogi
ch K
ościo
łow
i i
chrz
eści
jańs
twu
opin
ii i s
tere
otyp
ów.
– K
szta
łtow
anie
kry
tycz
nej p
osta
wy
wob
ec
prze
kazó
w m
edia
lnyc
h na
tem
at c
hrześc
ijan
i ka
tolik
ów
• po
daje
prz
ykła
dy p
owta
rzan
ych
często
opi
nii n
a te
mat
w
ydar
zeń
i lud
zi z
wiąz
anyc
h z
Kośc
iołe
m
• ro
zróż
nia
praw
dę fa
któw
i na
rzuc
any
częst
o w
med
iach
sp
osób
myślen
ia o
nic
h •
wyj
aśni
a ok
olic
znośc
i tw
orze
nia
i cel
ro
zpow
szec
hnia
nia
krzy
wdząc
ych
opin
ii i s
tere
otyp
ów
• uz
asad
nia
koni
eczn
ość p
ozna
nia
pełn
ych
okol
iczn
ości
zais
tnia
łych
fakt
ów, b
y m
óc je
pra
wid
łow
o oc
eni
ć •
posz
ukuj
e ob
iekt
ywny
ch źr
ódeł
wie
dzy
na te
mat
na
głaś
nian
ych
zdar
zeń
• za
chow
uje
powśc
iągl
iwość
w o
ceni
e in
nych
ludz
i, sz
czeg
ólni
e w
syt
uacj
i gdy
nie
wie
le o
nic
h w
ie
43. P
rzem
oc p
oza
praw
em. T
erro
ryzm
. –
Poz
nani
e pr
awdy
o n
iesp
raw
iedl
iwo
ści i
32
43. S
praw
y O
jczy
zny
trak
tuję
jak
wła
sne.
–
Poz
nani
e po
stac
i kar
d. S
tefa
na W
yszy
ński
ego
(jeg
o m
iłość
do
Ojc
zyzn
y i w
ielk
ie z
aang
ażow
anie
w
uroc
zyst
ości m
ileni
jne)
. –
Ksz
tałto
wan
ie s
zacu
nku
dla
nasz
ej tr
adyc
ji i
dzie
dzic
twa
naro
dow
ego
oraz
odp
owie
dzia
lno
ści z
a ch
rześ
cijańs
ki k
szta
łt P
olsk
i wsp
ółcz
esne
j. •
poda
je fa
kty
i wyd
arze
nia
potw
ierd
zaj
ące
obec
ność
Koś
cioł
a w
życi
u na
rodu
. •
określ
a ro
lę, ja
ką K
ości
ół o
degr
ał w
naj
now
szyc
h dz
ieja
ch P
olsk
i •
opis
uje
przy
kład
y ob
ecnośc
i Koś
cioł
a w
dzi
ejac
h na
rodu
po
lski
ego
• w
yraż
a sz
acun
ek d
la o
fiary
z
życi
a zł
ożon
ej z
a C
hrys
tusa
i r
odak
ów
• po
głęb
ia w
sob
ie św
iado
mość,
że
chrz
eścija
nin
w
każd
ym c
zasi
e je
st w
ezw
any
do d
awan
ia
świa
dect
wa
• pr
ezen
tuje
pos
tawę of
iarn
ości
w s
łużb
ie d
la K
ości
oła
i O
jczy
zny.
44
. Kul
t wsp
ółcz
esny
ch św
ięty
ch P
olak
ów.
– P
ozna
nie ż
ycia
i fo
rm k
ultu
pol
skic
h św
ięty
ch i
kand
ydat
ów n
a oł
tarz
e.
– B
udow
anie
duc
how
ej w
ięz
i ze św
ięty
mi.
• w
ymie
nia
najw
ażnie
jsze
fakt
y z ż
ycia
bł.
Jana
Paw
ła II
i ks
. Jer
zego
Pop
iełu
szki
•
określ
a fo
rmy
ich
kultu
•
char
akte
ryzu
je z
asłu
gi b
ł. Ja
na P
awła
II i
ks. J
erz
ego
Pop
iełu
szki
wob
ec O
jczy
zny
• ch
arak
tery
zuje
war
tość k
ultu
pol
skic
h św
ięty
ch d
la
kszt
ałto
wan
ia o
sobi
styc
h i n
arod
owyc
h po
staw
Pol
akó
w
• uz
asad
nia
potr
zebę du
chow
ej w
ięzi z
e św
ięty
mi
• an
gażu
je s
ię w
sze
rzen
ie k
ultu
pol
skic
h świę
tych
•
korz
ysta
z ic
h orę
dow
nict
wa
u B
oga
i sta
ra s
ię
czło
wie
ka
• pr
zeba
cza
i pro
si o
prz
ebac
zeni
e 44
. Ref
orm
acja
i re
form
a ka
tolic
ka. S
obór
tr
yden
cki.
–
Poz
nani
e za
łożeń
refo
rmy
Koś
cioł
a (k
atol
icki
ej i
prot
esta
ncki
ej)
w X
VI w
. –
Poz
nani
e re
form
ator
ów (
kato
licki
ch i
prot
esta
ncki
ch),
pe
łnyc
h tr
oski
o s
połe
czność
wie
rząc
ych.
–
Ksz
tałto
wan
ie p
oglądu
na z
nacz
enie
ref
orm
ch
rześ
cijańs
twa.
•
wym
ieni
a pr
zycz
yny
refo
rmac
ji i r
efor
my
kato
licki
ej •
wym
ieni
a gł
ówny
ch r
epre
zent
antó
w e
poki
ref
orm
acji
• po
daje
datę
Sob
oru
Try
denc
kieg
o i w
ymie
nia
głów
ne
post
anow
ieni
a •
wym
ieni
a w
artoś
ci, k
tóry
mi K
ości
oły
refo
rmac
ji ub
ogac
iły
chrz
eści
jańs
two
• ch
arak
tery
zuje
pro
blem
y K
ościo
ła z
acho
dnie
go i
jego
w
ewnę
trzn
e pr
óby
odno
wy
• w
yjaś
nia,
na
czym
pol
egał
roz
łam
w K
ośc
iele
Zac
hodn
im
• om
awia
dzi
ałan
ie r
efor
mat
orów
kat
olic
kich
ora
z za
łoży
ciel
i now
ych
Koś
cioł
ów r
efor
mac
ji
• om
awia
pod
obień
stw
a i r
óżni
ce k
atol
icyz
mu,
lute
rani
zmu
i ka
lwin
izm
u •
char
akte
ryzu
je r
uch
ekum
enic
zny
• w
yraż
a po
stawę
tole
ranc
ji re
ligijn
ej i
szac
unku
wob
ec
prze
dsta
wic
ieli
inny
ch w
yznań
•
mod
li się
o je
dność
chrz
eści
jan
• w
yraż
a w
ięź z
e sw
oim
Kośc
iołe
m o
raz
doce
nia
osiąg
nięc
ia
i war
tośc
i Koś
cioł
ów r
efor
mac
ji 45
. Ośw
iece
nie
i rew
oluc
ja fr
ancu
ska.
– P
ozna
nie
zagr
ożeń
dla
wia
ry w
filo
zofii
ośw
iece
nia.
–
Poz
nani
e pr
awdy
, że w
iara
i ro
zum
wza
jem
nie
się
krzy
wd
zie
wyn
ikają
cych
z d
ział
ań te
rror
ysty
czny
ch.
– B
udow
anie
prz
ekon
ania
o n
iesł
uszn
ośc
i zas
ady,
że
cel uśw
ięca
środ
ki.
• ok
reśl
a po
jęcie
terr
oryz
mu
oraz
org
aniz
acji
i ata
ków
te
rror
ysty
czny
ch
• w
ymie
nia
zasa
dy m
oral
ne, j
akie
łam
ane
są
w
przy
goto
wan
iu i
prze
prow
adza
niu
atak
ów
terr
orys
tycz
nych
•
uzas
adni
a, że n
awet
dla
słu
szny
ch dążeń
nie
wol
no
posł
ugiw
ać s
ię zb
rodn
iczy
mi m
etod
ami,
wym
ierz
onym
i w
nie
win
nych
ludz
i •
poda
je p
rzyk
łady
sku
tecz
ności w
alki
met
odam
i po
kojo
wym
i (G
andi
, Mar
tin L
uter
Kin
g, „
Sol
idar
ność”,
ak
sam
itna
rew
oluc
ja)
• w
yraż
a sp
rzec
iw w
obec
sto
sow
ania
prz
emoc
y, r
ówni
eż
w u
pom
inan
iu s
ię o
słus
zne
praw
a
• w
yraż
a pr
zeko
nani
e, że B
óg w
spie
ra ty
ch, k
tórz
y st
osują
Jeg
o m
etod
y
44. B
omba
rdow
ane
pseu
dom
iłością.
Sek
ty.
– Z
rozu
mie
nie
isto
ty n
iebe
zpie
czeńs
twa,
jaki
e ni
osą
ze s
obą
sekt
y.
– W
artośc
iow
anie
ofe
row
anyc
h pr
opoz
ycji
„inne
j w
iary
” i a
firm
acja
wła
snej
. •
defin
iuje
, co
to je
st s
ekta
•
wym
ieni
a ni
ebez
piec
zeństw
a, ja
kie
niosą
ze
sobą
sekt
y •
poda
je o
bjaw
y uz
ależn
ieni
a się
od
sekt
y •
określ
a sz
kodl
iwość
dzia
łani
a se
kt
• po
daje
spo
soby
obr
ony
prze
d w
erbo
wan
iem
do
sekt
y •
potr
afi r
ozpo
znać,
że
ktoś
prz
ysta
ł do
sekt
y •
jest
kry
tycz
ny w
obec
ofe
row
anyc
h pr
opoz
ycji
„inne
j w
iary
” •
jest
wie
rny
jedy
nem
u B
ogu
33
naśl
adow
ać ic
h cn
oty
45. T
rady
cja,
któ
ra n
iesi
e w
iarę
. –
Poz
nani
e ew
ange
lizac
yjne
go i
patr
ioty
czne
go
znac
zeni
a ch
rześc
ijańs
kich
trad
ycji.
–
Bud
zeni
e od
pow
iedz
ialn
ości z
a pr
zeka
z w
iary
po
prze
z pi
elęgn
owan
ie c
hrześ
cijańs
kich
trad
ycji.
•
wym
ieni
a ch
rześc
ijańs
kie
trad
ycje
dot
ycząc
e ży
cia
rodz
inne
go i
społ
eczn
o-na
rodo
weg
o •
poda
je p
rzyk
łady
pie
lęgno
wan
ia c
hrześ
cijańs
kich
trad
ycji
prze
z P
olak
ów w
różn
ych
okol
iczn
ościa
ch d
ziej
owyc
h •
omaw
ia z
nacz
enie
zw
ycza
jów
, obr
zęd
ów
• w
yjaś
nia
ewan
geliz
acyj
ne z
nacz
enie
pra
ktyk
owan
ia
trad
ycji
chrz
eścijańs
kich
•
uzas
adni
a, że p
rzyw
iązan
ie d
o ch
rześc
ijańs
kich
trad
ycji
pozw
oliło
Pol
akom
prz
etrw
ać na
jtrud
niej
sze
dośw
iadc
zeni
a dz
iejo
we
•
dba
o za
chow
anie
w s
woj
ej r
odzi
nie
i kla
sie
chrz
eści
jańs
kich
trad
ycji
• w
łącz
a się
w p
rzyg
otow
anie
rel
igijn
ej o
praw
y w
ażnyc
h w
ydar
zeń
rodz
inny
ch, s
zkol
nych
, pat
rioty
czny
ch
uzup
ełni
ają.
– K
szta
łtow
anie
tros
ki o
roz
wój
wia
ry.
• de
finiu
je p
ojęci
a: d
eizm
, mas
oner
ia, r
acjo
naliz
m,
mod
erni
zm
• w
ymie
nia
aute
ntyc
zne
osi
ągnięc
ia e
poki
ośw
iece
nia
• w
ymie
nia
zagr
ożeni
a w
iary
zaw
arte
w fi
lozo
fii ośw
iece
nia
• uz
asad
nia
niel
ogic
zność p
ogląd
ów p
rzec
iwst
awia
jącyc
h w
iarę
roz
umow
i •
opis
uje
prze
bieg
prz
eślad
owań
Koś
cioł
a w
okr
esie
re
wol
ucji
fran
cusk
iej
• ch
arak
tery
zuje
inte
lekt
ualn
e po
staw
y o
świe
ceni
a •
wsk
azuj
e w
artoś
ci i
zagr
ożen
ia k
ryjąc
e się
w m
yśli
ośw
iece
niow
ej
• uz
asad
nia,
dla
czeg
o de
izm
i id
eolo
gia
mas
ońs
ka n
ie d
a się
pogo
dzić
z na
uką
Koś
cioł
a ka
tolic
kieg
o •
uzas
adni
a, że w
iara
i ro
zum
wza
jem
nie
się uz
upeł
niają
i ni
e m
oże
być
mię
dzy
nim
i spr
zecz
ności
•
wyr
aża
kryt
yczną
post
awę
wob
ec id
eolo
gii n
iezg
odny
ch z
w
iarą
kat
olic
ką
• m
odli
się o
świa
tły u
mys
ł i g
łęboką
wia
rę
• w
yraż
a pr
zeko
nani
e, że r
ozum
pot
rzeb
uje
wia
ry d
la
leps
zego
poz
nani
a rz
eczy
wis
tośc
i
• po
traf
i bro
nić s
woj
ej w
iary
45
. Wni
ebow
zięta
Kró
low
a Św
iata
. –
Pog
łębio
ne p
ozna
nie
dogm
atu
o w
nieb
owzięc
iu
NM
P.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y za
wie
rzen
ia M
aryi
w
łasn
ego ż
ycia
. •
poda
je d
atę o
głos
zeni
e do
gmat
u o
wni
ebow
zięc
iu N
MP
(P
ius
XII,
195
0 r.
) •
poda
je d
atę u
rocz
ystoś
ci W
nieb
owzię
cia
NM
P
• w
yjaś
nia
dogm
at o
wni
ebow
zięciu
NM
P
• po
daje
, że J
an P
aweł
II p
owie
rzył
Mar
yi s
iebi
e i s
woją
posł
ugę
papi
eską
• ok
reśl
a ce
l bło
gosł
awie
nia
kwia
tów
i zi
ół
• w
yjaś
nia
znac
zeni
e za
woł
ania
pap
iesk
iego
Jan
a P
awła
II
„Tot
us T
uus”
•
wyj
aśni
a lu
dową
naz
wę u
rocz
ystoś
ci M
atki
Boż
ej
Zie
lnej
•
uzas
adni
a, d
lacz
ego
piel
grzy
mki
zm
ierz
ają
na J
asną
Górę
na u
rocz
ystość
wni
ebow
zięci
a
• po
wie
rza
Mar
yi w
łasn
e życi
e
Kor
elac
ja z
edu
kacją
szko
lną
Języ
k po
lski
: wyb
rane
utw
ory
z lit
erat
ury
pols
kiej
. M
uzyk
a: U
czeń
gra
lub ś
piew
a ze
słu
chu
oraz
z n
ut p
ieśn
i hi
stor
yczn
e, p
atri
oty
czne
H
isto
ria: O
kolic
znośc
i prz
yjęc
ia c
hrzt
u pr
zez
Pia
stów
ora
z na
stęps
twa
kultu
row
e, s
połe
czne
i po
lityc
zne
chry
stia
niz
acji
Pol
ski;
Pol
ska
w d
obie
uni
i z L
itwą. Ż
ycie
po
d z
ab
ora
mi.
Wie
dza
o sp
ołec
zeńst
wie
: Pa
trio
tyzm
dzi
sia
j; ku
ltu
ra,
jęz
yk,
tra
dyc
ja.
Geo
graf
ia: R
egio
ny g
eogr
afic
zne
Pol
ski.
Sąs
ied
zi P
ols
ki.
Wyc
how
anie
do ż
ycia
w r
odzi
nie:
Rol
a au
tory
tetó
w w
ży
ciu
czło
wie
ka.
Języ
k po
lski
: wyb
rane
utw
ory
z lit
erat
ury
pols
kiej
i euro
pejs
kiej
. M
uzyk
a: A
naliz
a i i
nter
pret
acja
teks
tów
kul
tury
. P
last
yka:
Ana
liza
i int
erpr
etac
ja te
kstó
w k
ultu
ry –
rec
epcj
a sz
tuki
. H
isto
ria: D
zied
zict
wo
anty
ku. N
arod
ziny
i ro
zprz
est
rzen
iani
e się
ch
rześ
cijańs
twa.
Poc
zątki
cyw
iliza
cji z
acho
dnie
go c
hrześc
ijańs
twa.
P
rzyc
zyny
i sk
utki
roz
łam
u w
Kośc
iele
w X
l w. K
ultu
rotw
órcz
a ro
la
Koś
cioł
a w
dzi
edzi
nie
nauk
i, ar
chite
ktur
y, s
ztuk
i i
życi
a co
dzie
nneg
o śred
niow
iecz
nego
spo
łecz
eńs
twa.
Ro
zła
m w
Kośc
iele
za
cho
dn
im;
cele
zw
ołan
ia s
obor
u tr
yden
ckie
go. E
urop
a w
XV
III
w.;
idee
ośw
iece
nia.
Re
wo
lucj
a f
ran
cusk
a;
G
eogr
afia
: Wyb
rane
reg
iony
św
iata
– E
urop
a.
Wyc
how
anie
do ż
ycia
w r
odzi
nie:
Rol
a au
tory
tetó
w w
ży
ciu
czło
wie
ka.
Języ
k po
lski
: wyb
rane
utw
ory
z kl
asyk
i pol
skie
j – H
. S
ienk
iew
icz
„Quo
vad
is?”
;. H
isto
ria: P
ierw
sze
wie
ki c
hrześc
ijańs
twa
– pr
ześla
dow
ania
. E
uro
pa
i św
iat
w X
IX o
raz
na p
rzeł
omie
XIX
i X
X w
. W
iedz
a o
społ
eczeń
stw
ie: E
tyka
w ży
ciu
gosp
odar
czym
. P
rzes
trze
gani
e za
sad
ety
czn
ych
w
życi
u p
ublic
znym
P
rob
lem
y w
spó
łcze
sne
go
św
iata
; st
ere
oty
py
i up
rze
dze
nia
; te
rror
yzm
; G
eogr
afia
: Wyb
rane
reg
iony
św
iata
– te
ryto
ria w
ystęp
owan
ia
wie
lkic
h re
ligii.
W
ycho
wan
ie d
o życ
ia w
rod
zini
e: R
ola
auto
ryte
tów
w
życi
u cz
łow
ieka
. Rel
acje
między
osob
owe
i ich
zna
czen
ie.
34
V
I. M
oja
codz
ienn
ość
46. D
lacz
ego
uczc
iwość
się
opł
aca?
C
ele
kate
chet
yczn
e:
– P
ozna
nie,
jaką w
artość
ma
uczc
iwość
w r
elac
jach
sp
ołec
znyc
h.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y uc
zciw
ośc
i w r
elac
jach
z
inny
mi i
sam
ym s
obą.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– uc
zeń:
• de
finiu
je p
ojęci
e uc
zciw
ości
• po
daje
, że u
czci
wość
jest
war
unki
em s
poko
ju s
umie
nia
• w
ymie
nia,
co
możn
a st
racić
prz
ez n
ieuc
zciw
ość
• w
yjaś
nia,
że c
złow
iek
uczc
iwy
cies
zy s
ię
dobrą
opin
ią i
budz
i zau
fani
e u
inny
ch
• uz
asad
nia,
dla
czeg
o cz
łow
iek
uczc
iwy
zasł
uguj
e na
sz
acun
ek
• w
skaz
uje
okol
iczn
ości,
gdzi
e ce
nion
a je
st u
czci
wość
•
uzas
adni
a, d
lacz
ego
war
to b
yć
uczc
iwym
•
anal
izuj
e w
pływ
nie
uczc
iwośc
i na ży
cie
relig
ijne
czło
wie
ka
• ki
eruj
e się
ucz
ciw
ością
w r
elac
jach
z in
nym
i 47
. Mów
ić p
raw
dę
i dot
rzym
ać s
łow
a.
Wyk
rocz
enia
prz
eci
w p
raw
dzie
. –
Poz
nani
e w
artośc
i pra
wdy
i de
stru
kcyj
nego
dz
iała
nia
wyk
rocz
eń pr
zeci
w n
iej.
– K
szta
łtow
anie
rel
acji
opar
tych
na
praw
dzie
. •
defin
iuje
poję
cia:
obm
owa,
osz
czer
stw
o,
krzy
wop
rzys
ięstw
o, w
iaro
łom
stw
o •
pod
aje
przy
kład
y sy
tuac
ji, w
któ
rych
trze
ba b
roni
ć pr
awdy
i o
nią w
alcz
yć o
raz
ludz
i, kt
órzy
zap
łaci
li za
taką
post
awę
cenę
wol
nośc
i a n
awet
życi
a
VI.
Mój
roz
wój
46
. Pok
ora
i pyc
ha w
moi
m r
ozw
oju.
Cel
e ka
tech
etyc
zne:
–
Poz
nani
e zn
acze
nia
poko
ry i
pych
y w
roz
woj
u re
lac
ji do
sam
ego
sieb
ie, B
oga
i lud
zi.
– B
udow
anie
opa
rtyc
h na
pok
orze
rel
acji
z B
ogie
m i
ludź
mi.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– uc
zeń:
• de
finiu
je p
ojęci
a: p
okor
a, p
ycha
•
poda
je b
iblij
ne p
rzyk
łady
pok
ory
i pyc
hy
• in
terp
retu
je te
ksty
bib
lijne
mów
iąc
e o
poko
rze
i pys
ze (
Łk
18,1
4; J
13,
5.16
; Rz
12,1
6)
• w
yjaś
nia
znac
zeni
e ty
ch p
osta
w w
roz
woj
u re
lacj
i do
sam
ego
sieb
ie, B
oga
i lud
zi
• w
skaz
uje
i cha
rakt
eryz
uje
spos
oby
kszt
ałto
wan
ia p
osta
wy
poko
ry i
wyz
wal
ania
się z
pych
y •
przy
jmuj
e po
stawę
poko
ry n
ie w
ywyżs
zając
się
wśr
ód
kole
gów
47
. Mod
litw
a P
ańsk
a ja
ko p
rogr
am d
rogi
ch
rześ
cija
nina
.
– Uśw
iado
mie
nie,
jak
potr
zebn
a je
st m
odlit
wa
w
rozw
oju
czło
wie
ka w
ierzą
cego
. –
Ksz
tałto
wan
ie o
part
ego
na M
odlit
wie
Pa
ński
ej
prog
ram
u życ
ia c
hrześc
ijańs
kieg
o.
• w
ymie
nia
prośb
y za
war
te w
Mod
litw
ie P
ański
ej
• in
terp
retu
je tr
eść M
odlit
wy
Pań
skie
j jak
o pr
ogra
m d
rogi
ch
rześ
cija
nina
•
uzas
adni
a po
trze
bę sy
stem
atyc
znej
mod
litw
y •
form
ułuj
e w
łasną
mod
litwę,
wzo
rując
się
na M
odlit
wie
P
ańsk
iej
VI.
Moj
e za
sady
46
. Kto
moż
e m
nie
upiln
ować
?
Cel
e ka
tech
etyc
zne:
–
Głę
bsze
poz
nani
e pr
awdy
o s
umie
niu
jako
in
stan
cji o
sądu
mor
alne
go.
– B
udow
anie
prz
ekon
ania
o k
onie
czności
podp
orzą
dkow
ania
się są
dom
wła
sneg
o su
mie
nia
i po
trze
bie
jego
właśc
iwej
for
mac
ji.
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
– uc
zeń:
• ok
reśl
a, c
zym
jest
sum
ieni
e
• po
daje
prz
ykła
dy fu
nkcj
onow
ania
sum
ieni
a •
wyj
aśni
a, n
a cz
ym p
oleg
a pr
awid
łow
e or
az
niep
raw
idło
we
dzia
łani
e su
mie
nia
• uz
asad
nia
koni
eczn
ość fo
rmac
ji su
mie
nia
• w
skaz
uje,
na
czym
pow
inna
opi
era
ć się
form
acja
su
mie
nia
• w
yraż
a tr
oskę
o p
raw
idło
wą fo
rmac
ję w
łasn
ego
sum
ieni
a, o
pier
ając ją
na
nauc
e C
hrys
tusa
47
. Chcę,
mus
zę, p
owin
iene
m…
Pow
inność
m
oral
na.
– P
ozna
nie
praw
dy, że
czy
nien
ie d
obra
i w
ystr
zega
nie
się zł
a je
st lu
dzki
m i
chrz
eścijańs
kim
ob
owią
zkie
m.
– B
udow
anie
prz
ekon
ania
o p
otrz
ebie
res
pekt
owan
ia
porząd
ku m
oral
nego
. •
określ
a, c
zym
jest
pow
inność
mor
alna
•
wym
ieni
a, c
o po
mag
a do
kony
wać
wyb
orów
międ
zy
dobr
em a
złe
m
• w
ykaż
e różn
icę
w p
ostęp
owan
iu z
prz
ymus
u i w
łasn
ej
wol
i
35
• ch
arak
tery
zuje
rel
acje
międ
zylu
dzki
e (w
rod
zini
e, s
zkol
e,
grup
ie k
oleż
eńsk
iej)
opar
te n
a pr
awdz
ie
• uz
asad
nia
relig
ijną i
społ
eczną
war
tość
mów
ieni
a pr
awdy
i d
otrz
ymyw
ania
dan
ego
słow
a •
anal
izuj
e w
pływ
krz
ywop
rzys
ięstw
a i w
iaro
łom
stw
a na
ży
cie
relig
ijne
czło
wie
ka
• w
yraż
a pr
zeko
nani
e, że B
óg je
st p
o st
roni
e ty
ch, k
tórz
y m
ówią
pra
wdę
i nią ży
ją
48. R
az lu
bię,
raz
nie
. Am
biw
alen
cja
uczuć
. –
Uśw
iado
mie
nie
różno
rodn
ości
prz
eżyw
anyc
h uc
zuć.
– K
szta
łtow
anie
odp
owie
dzia
lności z
a ro
zwój
w
łasn
ych
uczuć
. •
określ
a, c
zym
są u
czuc
ia
• w
ymie
nia
najw
ażnie
jsze
ucz
ucia
•
char
akte
ryzu
je z
mie
nność n
astr
oju
i ucz
uć ja
ko
praw
idło
wość
zwią
zaną
z w
ieki
em d
ojrz
ewan
ia
• uz
asad
nia
potr
zebę uś
wia
dam
iani
a so
bie
i roz
pozn
awan
ia
przeży
wan
ych
aktu
alni
e uc
zuć •
wyj
aśni
a, w
jaki
spo
sób
przeży
wan
e em
ocje
mogą
w
pływ
ać n
a na
sze
rela
cje
i pod
ejm
owan
e pr
zez
nas
decy
zje
• w
skaz
uje
spos
oby
radz
enia
sob
ie z
pro
blem
em
zmie
nnoś
ci u
czuć
, by
nie
utru
dnia
ły o
ne r
elac
ji z
ludźm
i •
star
a się
poz
nać św
iat w
łasn
ych
uczuć
ora
z pr
acuj
e na
d ic
h ro
zwoj
em
49. K
ryty
ka a
kry
tyka
nctw
o. K
ryzy
s tożs
amoś
ci.
– P
ozna
nie
różni
c m
iędz
y kr
ytyk
owan
iem
a
kryt
ykan
ctw
em.
– K
szta
łtow
anie
um
iejętne
go w
yraż
ania
sw
ojeg
o zd
ania
na
dany
tem
at.
• po
daje
prz
ykła
dy s
ytua
cji,
w k
tóry
ch n
ale
ży
wyp
owie
dzieć
sło
wa
kryt
yki
• w
yraż
a po
stawę
zauf
ania
Bog
u po
prze
z co
dzie
nną sy
stem
atyc
zną m
odlit
wę
48. B
yć c
złow
ieki
em m
odlit
wy.
Prz
ykła
dy
osób
ży
jący
ch m
odlit
wą.
– P
ozna
nie
znac
zeni
a m
odlit
wy
w
życi
u ch
rześ
cija
nina
(n
a pr
zykł
adzi
e św
ięty
ch).
–
Zac
hęce
nie
do a
ktyw
nego
prz
eży
wan
ia r
elac
ji z
Bog
iem
. •
określ
a, c
zym
jest
mod
litw
a •
poda
je p
rzyk
łady
ludz
i, kt
órzy
sw
oje ży
cie
opie
rali
na
mod
litw
ie
• ch
arak
tery
zuje
zna
czen
ie m
odlit
wy
w
życi
u w
ybra
nych
św
ięty
ch (
bł. T
eres
a z
Kal
kuty
, bł.
O. P
io, M
arta
Rob
in)
• uz
asad
nia,
dla
czeg
o w
arto
dob
rze
się
mod
lić
• om
awia
trud
ności
nap
otyk
ane
przy
mod
litw
ie i
wsk
azuj
e sp
osob
y ic
h po
kony
wan
ia
• st
ara
się p
ogłęb
iać
swą
rela
cję z
Bog
iem
prz
ez c
odzi
enną
mod
litwę
49. Dąż
enie
do
niez
ależn
ości
. Wyc
how
anie
i sa
mow
ycho
wan
ie.
– P
ozna
nie
znac
zeni
a w
ycho
wan
ia i
sam
owyc
how
ania
w
roz
woj
u cz
łow
ieka
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
odpo
wie
dzia
lno
ści z
a w
łasn
y ro
zwój
. •
defin
iuje
poję
cia:
wyc
how
anie
, sam
owyc
how
anie
•
wyj
aśni
a, c
zem
u sł
uży w
ycho
wan
ie, d
o cz
ego
zmie
rza,
kto
uc
zest
nicz
y w
tym
pro
cesi
e, k
to n
im k
ieru
je i
od c
zeg
o za
leży
efek
t wyc
how
awcz
y •
uzas
adni
a, c
o w
pro
cesi
e sa
mow
ycho
wan
ia p
row
adzi
na
s do
Chr
ystu
sa, a
co
nas
od N
iego
odd
ala
• do
konu
je r
efle
ksji
nad
wła
snym
zaa
nga
żow
anie
m w
pro
ces •
uzas
adni
a, że w
ybór
dob
ra p
row
adzi
do
szczęści
a dl
a po
jedy
ncze
go c
złow
ieka
i w
szys
tkic
h lu
dzi
• do
konu
je d
ojrz
ałyc
h w
ybor
ów te
go c
o po
win
ien
48
. Moj
e zo
bow
iązan
ia w
obec
Bog
a.
– P
ozna
nie
sens
u za
sad
mor
alny
ch z
awar
tych
w
przy
kaza
niac
h B
ożych
I-I
II.
– K
szta
łtow
anie
wew
nętrz
nego
prz
ekon
ania
o
słus
znośc
i odd
awan
ia c
zci B
ogu.
•
def
iniu
je p
ojęci
e pr
awo
Boże
•
wym
ieni
a ob
owiąz
ki w
obec
Bog
a w
ynik
ające
z B
ożyc
h pr
zyka
zań
• po
daje
prz
ykła
dy w
ykro
czeń pr
zeci
w w
ierz
e i B
ożej
czci
•
uzas
adni
a w
artość
i po
trze
bę o
ddaw
ania
czc
i Bog
u •
char
akte
ryzu
je k
onse
kwen
cje
wyk
rocz
eń
prze
ciw
pr
zyka
zani
om I-
III
• w
yraż
a po
stawę
eksp
iacj
i za
grze
chy
prze
ciw
wie
rze
i B
ożej
czc
i 49
. Kog
o i c
zego
bro
nią p
rzyk
azan
ia?
– P
ozna
nie
sens
u za
sad
mor
alny
ch z
awar
tych
w
przy
kaza
niac
h B
ożych
IV-X
. –
Ksz
tałto
wan
ie w
ewnętrz
nego
prz
ekon
ania
o
słus
znośc
i zas
ad m
oral
nych
. •
wym
ieni
a ob
owiąz
ki w
ynik
ając
e z
Boż
ych
przy
kazań
IV
-X
• uz
asad
nia
war
tość p
rzes
trze
gani
a pr
zyka
zań B
ożyc
h •
uzas
adni
a, że p
rzyk
azan
ia b
ronią
czło
wie
ka p
rzed
kr
zyw
dą
• ch
arak
tery
zuje
wyk
rocz
enia
prz
eciw
prz
ykaz
anio
m IV
-X
i ic
h ko
nsek
wen
cje
• w
yraż
a sz
czerą
skr
uchę
z p
owod
u ob
rażan
ia B
oga
i w
yrzą
dzon
ej lu
dzio
m k
rzyw
dy
36
• ok
reśl
a, c
zym
róż
ni s
ię kr
ytyk
a od
kry
tyka
nctw
a •
uzas
adni
a po
trze
bę kr
ytyc
znyc
h w
ypow
iedz
i •
char
akte
ryzu
je s
posó
b w
yraża
nia
kryt
yczn
ych
uwag
•
zwra
cając
inny
m u
wagę,
czy
ni to
takt
owni
e z
zach
owan
iem
sza
cunk
u dl
a ro
zmów
cy
• z
uwagą
wys
łuch
uje
i prz
yjm
uje
od in
nych
sło
wa
kryt
yki
50. M
ieć
auto
ryte
t od
począt
ku, a
lbo
na n
iego
za
prac
ować
. Pos
zuki
wan
ie a
utor
ytet
ów.
– P
ozna
nie
roli
auto
ryte
tu w
roz
woj
u os
obow
ym
czło
wie
ka.
– U
znan
ie o
biek
tyw
nych
aut
oryt
etów
. •
poda
je p
rzyk
łady
aut
oryt
etów
zw
iąz
anyc
h z
pełn
ieni
em
jaki
ejś
funk
cji c
zy r
oli s
połe
czne
j •
wym
ieni
a uz
naw
ane
prze
z si
ebie
aut
oryt
ety
• w
skaz
uje,
dla
kog
o (i
w ja
kich
dzi
edzi
nach
) sa
m m
oże
być
auto
ryte
tem
•
uzas
adni
a ko
niec
zność u
znaw
ania
okr
eślon
ych
auto
ryte
tów
•
char
akte
ryzu
je p
owod
y kr
ytyk
i i o
drzu
cani
a au
tory
tetó
w
• fo
rmuł
uje
kryt
eria
uzn
ania
kog
oś za
aut
oryt
et
• st
ara
się s
pełn
iać u
stal
one
kryt
eria
, by
być a
utor
ytet
em
dla
inny
ch
51. J
ak p
ozw
olić
inny
m, b
y do
nas
dot
arli.
Kon
flikt
y w
okr
esie
dor
ast
ania
. –
Poz
nani
e źró
deł,
znac
zeni
a i s
poso
bów
ro
zwią
zyw
ania
kon
flikt
ów w
łaści
wyc
h ok
reso
wi
dora
stan
ia.
– K
szta
łtow
anie
um
iejętnośc
i słu
chan
ia in
nych
i po
zyty
wne
go r
ozw
iązyw
ania
kon
flikt
ów.
• w
ymie
nia
przy
czyn
y ko
nflik
tów
i sp
osob
y za
pobi
egan
ia
im n
a po
dsta
wie
Jk
3,13
-18
• w
ymie
nia
najc
zęsts
ze p
rzyc
zyny
kon
flikt
ów
sam
owyc
how
ania
•
staw
ia s
obie
kon
kret
ne w
ymag
ania
w a
spek
cie
sam
owyc
how
ania
50
. Św
iat d
ziec
ka i
nast
olat
ka. D
ojrz
ałe
rela
cje
z B
ogi
em i
ludź
mi.
– P
ozna
nie
praw
dy, że
zm
iana
pos
trze
gani
a świa
ta je
st
właśc
iwoś
cią
ludz
kieg
o ro
zwoj
u.
– K
szta
łtow
anie
bar
dzie
j doj
rzał
ych
rela
cji z
Bog
iem
, dr
ugim
czł
owie
kiem
i so
bą.
• ok
reśl
a różn
e sp
osob
y po
strz
egan
ia r
elac
ji z
Bog
iem
i in
nym
i w z
ależ
nośc
i od
wie
ku (
1 K
or 1
3,11
)
• po
daje
prz
ykła
dy p
ozyt
ywne
go i
nega
tyw
nego
wpł
ywu
rów
ieśn
ików
na ż
ycie
•
wsk
azuj
e zm
iany
zac
hodząc
e w
e w
łasn
ym p
ostr
zega
niu
Bog
a i l
udzi
•
uzas
adni
a, że w
raz
z do
rast
anie
m p
owin
na d
okon
ywa
ć się
zmia
na r
elac
ji z
ludźm
i •
uzas
adni
a, że n
asto
late
k po
win
ien
budo
wać
nową
wiz
ję
obra
zu B
oga
i rel
acji
z N
im
• po
szuk
uje
dojrz
alsz
ych
form
spo
tyka
nia
się
z B
ogie
m i
inny
mi
51. Z
a każd
ym r
azem
wid
zę s
iebi
e in
acze
j. P
rzyj
mow
anie
opi
nii i
nnyc
h o
sobi
e. –
Poz
nani
e pr
awdy
, że n
asz
obra
z sa
meg
o si
ebie
mo
że
różn
ić s
ię o
d te
go, j
ak p
ostr
zega
ją
nas
inni
. –
Insp
irow
anie
do
posz
ukiw
ania
pra
wdy
o s
obie
i ks
ztał
tow
anie
um
iejętnośc
i prz
yjm
owan
ia o
pini
i in
nych
na
swój
tem
at.
• w
ymie
nia
swoj
e zd
olnoś
ci o
raz
pozy
tyw
ne c
echy
ch
arak
teru
•
poda
je, z
a co
naj
części
ej je
st c
hwal
ony
a za
co
kryt
ykow
any
• w
yraż
a po
stawę
dąże
nia
do d
obra
i sp
rzec
iwu
wob
ec
zła
• na
praw
ia w
yrząd
zoną
ludz
iom
krz
ywdę
50
. „M
usic
ie o
d si
ebie
wym
agać!
” W
yma
gani
e ja
ko w
arun
ek r
ozw
oju
osob
owe
go.
– P
ozna
nie
praw
dy o
zw
iąz
ku w
łasn
ego
rozw
oju
ze
staw
iani
em s
obie
wym
agań.
(Z
rozu
mie
nie
potr
zeby
i ro
li pr
acy
nad
sobą).
– B
udow
anie
prz
ekon
ania
o p
otrz
ebie
sta
wia
nia
sobi
e w
ymag
ań or
az p
osta
wy
dążen
ia d
o ic
h re
aliz
acji.
(K
szta
łtow
anie
pos
taw
y sa
mok
ontr
oli i
sa
mod
osko
nale
nia
w dąż
eniu
do
idea
łu).
•
określ
a, ż
e ro
zwój
oso
bow
y cz
łow
ieka
uza
leżnio
ny je
st
od c
hęci
pra
cy n
ad s
obą
• w
ymie
nia,
jaki
e w
ymag
ania
(w
artośc
i) ch
ciał
by
post
awić
wob
ec s
ameg
o si
ebie
•
poda
je o
woc
e w
ytrw
ałośc
i w s
taw
iani
u so
bie
wym
agań
(osiąg
nięc
ie c
elu)
•
wyj
aśni
a, n
a cz
ym p
oleg
a sa
mow
ycho
wan
ie
• uz
asad
nia,
że w
arto
prz
yjąć
cier
pien
ie, b
y os
iągnąć
cel
wyż
szy
• po
daje
prz
ykła
dy z
nany
ch s
obie
osó
b, k
tóre
pra
cą
na
sobą
zm
ieni
ły s
woj
e życ
ie
• ok
reśl
a m
otyw
ację
prze
mia
ny ży
cia
wyb
rane
j oso
by
• uz
asad
nia,
że b
liskość
Bog
a i w
artoś
ci c
hrześc
ijańs
kie
najp
ełni
ej r
ozw
ijają cz
łow
ieka
•
pode
jmuj
e sy
stem
atyc
zną pr
acę
nad
sobą
51. Ż
ycie
świę
tym
dar
em B
oga.
–
Poz
nani
e pr
awdy
o w
artośc
i lud
zkie
go ży
cia
i ko
niec
znośc
i jeg
o ob
rony
w k
ażdym
jego
eta
pie.
–
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
wdz
ięc
znoś
ci B
ogu
za d
ar
każd
ego
ludz
kieg
o życ
ia, b
udze
nie
pocz
ucia
jego
37
wys
tępu
jący
ch w
środ
owis
ku s
zkol
nym
i ro
dzin
nym
•
poda
je p
rzyk
łady
poz
ytyw
nego
roz
wi
ązyw
ania
ko
nflik
tów
•
wyj
aśni
a, n
a cz
ym p
oleg
a um
iej
ętność
słu
chan
ia in
nych
•
star
a się
pok
ojow
o ro
związ
ywać
kon
flikt
y ro
dzin
ne i
koleżeńs
kie
52. W
olność
a s
amow
ola.
–
Poz
nani
e w
artośc
i, ja
ką je
st w
olność
i od
różn
ieni
e je
j od
sam
owol
i. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
właśc
iweg
o ko
rzys
tani
a z
wol
nośc
i.
• ok
reśl
a is
totę
praw
dziw
ej w
olnośc
i •
poda
je p
rzyk
łady
nad
używ
ania
wol
nośc
i •
uzas
adni
a, że d
o w
łaści
weg
o ko
rzys
tani
a z
wol
ności
potr
zebn
a je
st o
dpow
iedz
ialn
ość
•
wyj
aśni
a, c
zym
sam
owol
a różn
i się
od w
olnośc
i •
szan
uje
wła
sną i
cudzą
wol
ność
•
odpo
wie
dzia
lnie
kor
zyst
a z
wol
ności
53. Z
goda
, ale
nie
na
wsz
ystk
o.
Tol
eran
cja,
ak
cept
acj
a, m
iłość.
–
Właśc
iwe
rozu
mie
nie
tole
ranc
ji, a
kcep
tacj
i i m
iłości
oraz
róż
nic
mię
dzy
nim
i. –
Ksz
tałto
wan
ie u
mie
jętnośc
i wyr
ażan
ia s
prze
ciw
u w
obec
zła
. •
defin
iuje
poję
cia:
tole
ranc
ja, a
kcep
tacj
a, m
iłość
chrz
eści
jańs
ka
• po
daje
prz
ykła
dy z
wyc
iężan
ia z
ła d
obre
m w
cod
zien
nym
ży
ciu
• om
awia
gra
nice
tole
ranc
ji w
św
ietle
Chr
ystu
sow
ej n
auki
o
zgor
szen
iu i
wez
wań do
miłośc
i rów
nież
nie
przy
jaci
ół
• d
okon
uje
kryt
yczn
ej o
ceny
źl
e ro
zum
iane
j tol
eran
cji
(akc
epto
wan
ie z
ła, h
ołdo
wan
ie lu
dzki
ej s
łabośc
i czy
• po
ddaj
e re
fleks
ji róż
nice
, jak
ie d
ostr
zega
międ
zy w
łasn
ym
wyo
braż
enie
m s
iebi
e a
tym
, jak
pos
trze
gaj
ą go
inni
•
char
akte
ryzu
je z
asad
y w
ypow
iada
nia
opin
ii o
ludz
iac
h i
przy
jmow
ania
wyp
owie
dzi n
a sw
ój te
mat
•
uzas
adni
a po
trze
bę ko
nfro
ntac
ji w
łasn
ego
obra
zu s
iebi
e z
opin
iam
i inn
ych
• dąży
do
leps
zego
poz
nani
a si
ebie
•
z go
dnośc
ią i
spok
ojem
prz
yjm
uje
opin
ie in
nych
na
swój
te
mat
•
pode
jmuj
e pr
acę n
ad s
obą,
zac
zyna
jąc o
d dz
iedz
in
najc
zęśc
iej k
ryty
kow
anyc
h 52
. Kto
jest
za
tym
, że
nie
ma
słoń
ca?
No
rmy
mor
alne
. –
Poz
nani
e pr
awdy
o is
tnie
niu
obie
ktyw
nych
nor
m
mor
alny
ch.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y sp
rzec
iwu
wob
ec p
rzej
awów
re
laty
wiz
mu
mor
alne
go.
• ok
reśl
a, c
zym
są o
biek
tyw
ne n
orm
y m
oral
ne o
raz
na c
zym
po
lega
rel
atyw
izm
mor
alny
•
defin
iuje
poję
cie
praw
o na
tura
lne
•
poda
je p
rzyk
łady
pra
w, k
tóre
obo
wi
ązują
każd
ego
i w
każd
ym c
zasi
e, o
raz
taki
ch, k
tóre
ludz
ie m
ogą
usta
naw
iać i
mod
yfik
ować
•
uzas
adni
a po
trze
bę re
spek
tow
ania
obi
ekty
wny
ch n
orm
m
oral
nych
•
char
akte
ryzu
je z
gubn
e sk
utki
odr
zuce
nia
obie
ktyw
nyc
h no
rm m
oral
nych
•
rozp
ozna
je i
właśc
iwie
oce
nia
spot
ykan
e w
med
iach
w
ypow
iedz
i pro
mują
ce r
elat
ywiz
m m
oral
ny
• w
yraż
a sp
rzec
iw w
obec
lans
owan
ia r
elat
ywiz
mu
mor
alne
go
świę
tośc
i.
• w
skaz
uje
teks
ty b
iblij
ne m
ówiąc
e o
war
tości
i św
iętośc
i lu
dzki
ego ż
ycia
•
wym
ieni
a za
groże
nia
ludz
kieg
o życ
ia w
po
szcz
egól
nych
jego
eta
pach
(od
poc
zęc
ia d
o na
tura
lnej
śm
ierc
i) i w
ymia
rach
(fiz
yczn
ym, p
sych
iczn
ym i
duch
owym
) •
uzas
adni
a, że m
iłość
jest
gw
aran
tem
pos
zano
wan
ia
ludz
kieg
o życ
ia, a
bra
k te
go p
osza
now
ania
jest
ko
nsek
wen
cją o
drzu
ceni
a i z
agub
ieni
a m
iłości (
Boż
ej i
ludz
kiej
) •
wyr
aża
wdz
ięczn
ość
Bog
u za
dar
każd
ego
ludz
kieg
o ży
cia
• w
yraż
a tr
oskę
o lu
dzki
e życ
ie i
zdro
wie
na
każdy
m je
go
etap
ie i
w k
ażdym
wym
iarz
e (f
izyc
znym
, psy
chic
znym
i d
ucho
wym
) 52
. Do
czeg
o pr
owad
zi r
elig
ijność
bez
miłośc
i. F
anat
yzm
i ob
ojętn
ość
relig
ijna.
–
Poz
nani
e pr
awdy
, że f
anat
yzm
i ob
ojętn
ość
relig
ijna
są s
prze
czne
z n
auką C
hrys
tusa
i K
ości
oła.
–
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
rado
sneg
o św
iadc
zeni
a o
Chr
ystu
sie
w s
woi
m środ
owis
ku.
• w
ymie
nia
war
tości
, któ
rym
i pow
inie
n ki
erow
ać się
chrz
eści
jani
n
• w
yjaś
nia
pojęc
ia: f
anat
yzm
rel
igijn
y, o
bojętność
re
ligijn
a •
wyj
aśni
a, w
jaki
spo
sób
mło
dy c
złow
iek
pow
inie
n św
iadc
zyć
o C
hrys
tusi
e •
uzas
adni
a, że z
arów
no fa
naty
zm, j
ak i
obojętność
re
ligijn
a są
spr
zecz
ne z
pos
tawą au
tent
yczn
ej
relig
ijnoś
ci
• ra
dośn
ie p
rzeż
ywa
swoj
e ch
rześc
ijańs
two
i nal
eżyc
ie
38
skło
nnoś
ciom
do
złeg
o)
• sp
rzec
iwia
się ni
etol
eran
cji o
raz
tole
ranc
ji źle
rozu
mia
nej
54. S
zuka
m s
zczęś
cia
czy
przy
jem
nośc
i? E
tyka
se
ksua
lna.
–
Poz
nani
e i u
zasa
dnie
nie
chrz
eśc
ijańs
kich
zas
ad
etyk
i sek
sual
nej.
– K
szta
łtow
anie
od
pow
iedz
ialn
ej
post
awy
w
przeży
wan
iu i
rozw
oju
wła
snej
sek
sual
ności.
•
poda
je tr
eść B
ożyc
h pr
zyka
zań o
dnos
zącyc
h się
do
sfer
y se
ksua
lnej
czł
owie
ka
• w
ymie
nia
najc
zęsts
ze p
robl
emy
mło
dych
ludz
i zw
iąz
ane
z pr
zeży
wan
iem
wła
snej
sek
sual
ności
• uz
asad
nia
potr
zebę pa
now
ania
um
ysłu
i w
oli n
ad
budząc
ymi s
ię uc
zuci
ami i
zm
ysła
mi
• w
yjaś
nia,
że n
ie w
szys
tko,
co
przy
jem
ne je
st d
obre
•
uzas
adni
a, że w
ymag
ania
chr
ześcijańs
kiej
ety
ki
seks
ualn
ej m
ają na
cel
u pr
awid
łow
y ro
zwój
czł
owie
ka,
szcz
egól
nie
w s
ferz
e em
ocjo
naln
ej i
duch
owej
•
pode
jmuj
e pr
acę n
ad s
obą
w d
zied
zini
e op
anow
ania
pożą
dliw
ości
i ko
ntro
li sw
oich
pra
gnień
55. K
to r
ywal
izuj
e o
mój
cza
s? W
łaśc
iwe
wyk
orz
ysta
nie
czas
u w
olne
go.
–
Poz
nani
e zn
acze
nia
czas
u w
olne
go w
ży
ciu
czło
wie
ka.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y od
pow
iedz
ialn
ośc
i za
wyk
orzy
stan
ie c
zasu
wol
nego
. •
wym
ieni
a m
ożliw
ośc
i zag
ospo
daro
wan
ia w
olne
go c
zasu
•
wym
ieni
a ce
chy
praw
idło
weg
o i n
iepr
awid
łow
ego
wyp
oczy
nku
• w
yjaś
nia
znac
zeni
e cz
asu
wol
nego
i do
brej
jego
or
gani
zacj
i dla
ludz
kieg
o ro
zwoj
u •
dba
o do
brą o
rgan
izac
ję cz
asu
wol
nego
w c
iąg
u dn
ia
53. D
lacz
ego
mądr
y, a
nie
inte
ligen
tny
i bog
aty?
Mąd
rość
Sal
omon
a.
– Z
rozu
mie
nie,
że mąd
rość
jest
dar
em B
oga.
–
Ksz
tałto
wan
ie u
mie
jętnośc
i pod
ejm
owan
ia
właśc
iwyc
h de
cyzj
i. •
wym
ieni
a w
ażni
ejsz
e fa
kty
z życ
ia S
alom
ona
•
defin
iuje
mąd
rość
i w
ymie
nia
jej p
rzej
awy
• w
skaz
uje
różni
ce m
iędzy
mąd
rośc
ią B
ożą
a lu
dzką
•
omaw
ia p
rzej
awy
mądrośc
i Sal
omon
a •
potr
afi w
łaści
wie
oce
niać
czyn
y, n
azyw
ając
zło
złem
, a
dobr
o do
brem
•
uzas
adni
a po
trze
bę B
ożej
pom
ocy
w d
okon
ywan
iu
mąd
rych
wyb
orów
•
doko
nuje
mąd
rych
, zgo
dnyc
h z
wolą
Bożą
wyb
orów
•
wyr
aża
post
awę
odpo
wie
dzia
lnośc
i za
rozw
ój d
arów
, któ
re
otrz
ymał
od
Bog
a •
dzię
kuje
Bog
u za
właśc
iwie
pod
jęte
decy
zje
i ich
ow
oce
54. M
oje
obow
iązki
, któ
re m
nie
rozw
ijają
. P
raco
witość
. –
Poz
nani
e zn
acze
nia
prac
owitości w
roz
woj
u cz
łow
ieka
i os
iągan
iu z
amie
rzon
ych
celó
w.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y pr
acow
itości.
•
poda
je p
rzyk
łady
ludz
i (uc
znió
w, s
port
owcó
w,
nauk
owcó
w…
), k
tórz
y os
iągnę
li su
kces
dzię
ki w
ytęż
onej
pr
acy
•
wym
ieni
a sw
oje
najw
ażnie
jsze
obo
wiąz
ki
• po
daje
prz
ykła
dy p
rac,
zajęć
, któ
re p
odej
muj
e z
chęcią,
or
az ta
kich
, do
któr
ych
czuj
e się pr
zym
usza
ny
• in
terp
retu
je p
rzyp
owieść
o ta
lent
ach
(Mt 2
5,14
-30)
•
uzas
adni
a po
trze
bę pr
acow
itośc
i dla
roz
woj
u za
rów
no
wyb
itnyc
h, ja
k i p
rzec
iętny
ch u
zdol
nień
• w
ykor
zyst
uje
swoj
e um
iejętnośc
i dla
dob
ra w
łasn
ego
i in
nych
wyp
ełni
a sw
oje
chrz
eścijańs
kie
obow
iązki
•
pode
jmuj
e po
stan
owie
nia
i daj
e świa
dect
wo
o C
hrys
tusi
e w
środ
owis
ku, w
któ
rym
żyje
53
. Tot
alita
ryzm
a w
olność
. –
Poz
nani
e, n
a cz
ym p
oleg
a zł
o sy
stem
ów
tota
litar
nych
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
resp
ekto
wan
ia p
raw
a do
w
olnośc
i w w
ymia
rze
indy
wid
ualn
ym i
społ
eczn
ym.
• de
finiu
je p
ojęci
e to
talit
aryz
mu
• po
daje
prz
ykła
dy s
yste
mów
tota
litar
nych
•
wym
ieni
a pr
awa
i wol
ności
, któ
rych
nar
usze
nie
może
prow
adzić
do
tota
litar
nego
zni
ewol
enia
•
wyj
aśni
a, d
lacz
ego
każdy
z s
yste
mów
tota
litar
nych
sp
rzec
iwia
się sw
obod
nem
u w
yzna
wan
iu w
iary
•
uzas
adni
a ko
niec
zność r
espe
ktow
ania
pra
wa
do
kont
rolo
wan
ia p
oczy
nań w
ładz
y pańs
twow
ej i
do
nies
kręp
owan
ego
wyp
owia
dani
a kr
ytyk
i pod
jej
adre
sem
•
resp
ektu
je p
raw
a i w
olnośc
i każ
dego
czł
owie
ka w
sp
ołec
znośc
iach
, w k
tóry
ch n
a co
dzi
eń fu
nkcj
onuj
e (r
odzi
na, s
zkoł
a, g
rupa
kol
eżeńs
ka)
• sp
rzec
iwia
się pr
óbom
prz
ypis
ywan
ia s
obie
prz
ez k
ogo
ś lu
b pr
zez
jakąś
gru
pę w
ięks
zych
pra
w k
oszt
em p
raw
in
nych
54
. Mój
szt
anda
r –
Bóg
, Hon
or, O
jczy
zna.
– P
ozna
nie
hist
oryc
zneg
o zw
iąz
ku p
atrio
tyzm
u P
olak
ów z
war
tości
ami i
pos
taw
ami r
elig
ijnym
i. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
w p
atri
otyc
znyc
h.
• po
daje
prz
ykła
dy h
isto
rycz
nych
wyd
arzeń, k
tóry
m
tow
arzy
szył
y ha
sła:
„B
óg, H
onor
, Ojc
zyzn
a”
• ch
arak
tery
zuje
obe
cność K
ości
oła
w d
ziej
ach
naro
du
39
• in
spiru
je r
odzi
nę i k
oleg
ów d
o ef
ekty
wne
go
zago
spod
arow
ania
wol
nych
chw
il 55
. Moj
e za
inte
reso
wan
ia –
co
lubię
, kim
chcę
zost
ać.
– P
ozna
nie
war
tości o
sobi
styc
h za
inte
reso
wań
w
kont
ekśc
ie p
rzys
złeg
o w
ybor
u za
wod
u i d
rogi
ży
ciow
ej.
– B
udze
nie
refle
ksji
nad
wła
sną pr
zysz
łością
i w
spie
rani
e ro
zwoj
u uj
awni
anyc
h za
inte
reso
wa
ń.
• w
ymie
nia
swoj
e na
jważn
iejs
ze z
aint
eres
owan
ia
• ok
reśl
a, k
im c
hce
zost
ać i c
o ro
bić w
dor
osły
m ży
ciu
• ch
arak
tery
zuje
spo
sób
real
izac
ji w
łasn
ej d
rogi
ży
ciow
ej,
określ
ając
cel
e da
lsze
i bl
iższe
•
opra
cow
uje
plan
roz
woj
u uj
awni
onyc
h za
inte
reso
wa
ń i
osiąg
ania
życi
owyc
h ce
lów
•
z za
angaż
owan
iem
pod
ejm
uje
real
izac
ję
swoj
ego
proj
ektu
•
pros
i Bog
a o
pom
oc w
rea
lizac
ji życi
owyc
h pl
anów
pols
kieg
o, p
odkr
eślając
jego
rolę
w p
rzeł
omow
ych
wyd
arze
niac
h •
uzas
adni
a w
artość
ofia
r po
nosz
onyc
h w
obr
onie
wia
ry i
Ojc
zyzn
y •
wyr
aża
szac
unek
dla
ofia
ry z
ży
cia
złoż
onej
za
Chr
ystu
sa i
roda
ków
•
prez
entu
je p
osta
wę of
iarn
ości
w s
łużb
ie d
la K
ości
oła
i O
jczy
zny
55. D
obro
wsp
ólne
. Kat
olic
ka n
auka
spo
łecz
na.
– P
ozna
nie
pods
taw
owyc
h za
sad
kato
licki
ej n
auki
sp
ołec
znej
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
akce
ptac
ji dz
iała
lno
ści
Koś
cioł
a w
życi
u sp
ołec
znym
i za
chęce
nie
do
akty
wne
go w
nim
udz
iału
. •
defin
iuje
poję
cie
„kat
olic
ka n
auka
spo
łecz
na”
i okr
eśl
a je
j zw
iąze
k z
Ew
ange
lią •
wym
ieni
a en
cykl
iki s
połe
czne
, pod
aje
ich
auto
rów
i ok
reśl
a te
mat
ykę
• om
awia
pod
staw
owe
zasa
dy
życi
a sp
ołec
zneg
o
• uz
asad
nia
pozy
tyw
ny w
pływ
kat
olic
kiej
nau
ki
społ
eczn
ej n
a ro
zwój
spo
łecz
ny, p
olity
czny
i go
spod
arcz
y pań
stw
a •
wyj
aśni
a, że
„do
bro
wsp
ólne
zos
taje
urz
eczy
wis
tnio
ne
tam
, gdz
ie z
acho
wyw
ane
są
praw
a cz
łow
ieka
” •
char
akte
ryzu
je z
asad
y: p
omoc
nicz
ośc
i, w
spól
nego
do
bra
i sol
idar
ności
•
wyk
azuj
e się
odp
owie
dzia
lnośc
ią z
a w
spól
ne d
obro
w
rodz
inie
, szk
ole,
par
afii
•
resp
ektu
je p
raw
a cz
łow
ieka
i w
yraża
spr
zeci
w w
obec
ic
h na
rusz
ania
Kor
elac
ja z
edu
kacją
szko
lną
Języ
k po
lski
: War
tości
i w
artośc
iow
anie
. Ucz
eń ze
zro
zum
ieni
em
posł
uguj
e się
pojęc
iam
i dot
ycząc
ymi w
art
ości
po
zyty
wn
ych
i ic
h p
rzec
iwień
stw
ora
z ok
reśla
pos
taw
y z
nim
i zw
iąza
ne
, a
także
Języ
k po
lski
: War
tości
i w
artośc
iow
anie
. Ucz
eń ze
zro
zum
ieni
em
posł
uguj
e się
pojęc
iam
i dot
ycząc
ymi w
art
ości
po
zyty
wn
ych
i ic
h
prze
ciw
ieńst
w o
raz
okreś
la p
osta
wy
z n
imi z
wiąz
an
e,
a ta
kże
Języ
k po
lski
: War
tości
i w
artośc
iow
anie
. Ucz
eń ze
zr
ozum
ieni
em p
osłu
guje
si
ę po
jęcia
mi d
otyc
zący
mi w
art
ości
p
ozy
tyw
nyc
h i
ich
prz
eciw
ieństw
ora
z ok
reśla
pos
taw
y z
nim
i
40
rozp
ozna
je ic
h ob
ecność
w ż
yciu
ora
z w
lite
ratu
rze
i inn
ych
sztu
kach
; do
strz
eg
a i
po
dd
aje
refle
ksji
un
iwe
rsa
lne
wa
rtoś
ci
hu
ma
nis
tycz
ne
; d
ost
rze
ga
zróżnic
ow
an
ie p
ost
aw
sp
ołe
czn
ych
, o
byc
zajo
wyc
h,
na
rod
ow
ych
, re
ligijn
ych
,
ety
czn
ych
, ku
lturo
wyc
h i
w ic
h k
on
tekście
ksz
tałtu
je s
wo
ją tożs
am
ość.
W
iedz
a o
społ
eczeń
stw
ie: c
echy
dob
rego
oby
wat
ela;
wyk
azuj
e zn
acze
nie
post
aw i
cnót
oby
wat
elsk
ich.
Ucz
eń
uzas
adni
a po
trze
bę pr
zest
rzeg
ania
zas
ad e
tycz
nyc
h w
ży
ciu
pub
liczn
ym i
po
daj
e
prz
ykła
dy
sku
tkó
w ic
h ła
ma
nia
; B
iolo
gia:
cec
hy i
prze
bieg
fizy
czne
go, p
sych
iczn
ego
i sp
ołec
zneg
o do
jrzew
ania
czł
ow
ieka
; In
form
atyk
a: W
yszu
kiw
anie
i w
ykor
zyst
ywan
ie in
form
acj
i z
różn
ych źr
ódeł
. W
ycho
wan
ie d
o życ
ia w
rod
zini
e: B
udo
wa
praw
idło
wyc
h re
lacj
i z
rodz
icam
i. K
onfli
kt p
okol
eń; p
rzyc
zyny
i sp
osob
y ro
związ
ywa
nia
ko
nfli
któ
w.
Od
po
wie
dzi
aln
ość w
szys
tkic
h z
a a
tmo
sfe
rę
pa
nu
jącą
w r
od
zini
e. R
ola
au
tory
tetó
w w
ży
ciu
czł
ow
ieka
. Z
ach
ow
an
ia a
sert
ywn
e.
Pro
ble
my
i tru
dn
ośc
i okr
esu
d
ojr
zew
an
ia (
na
pięc
ia s
eks
ua
lne
, m
ast
urb
acj
a),
sp
oso
by
rad
zen
ia s
ob
ie z
nim
i. W
pły
w s
po
sob
u s
pęd
zan
ia w
oln
eg
o
cza
su (
w t
ym k
orz
ysta
nia
ze
śr
od
ków
ma
sow
eg
o p
rze
kazu
) n
a c
zło
wie
ka.
rozp
ozna
je ic
h ob
ecność
w ż
yciu
ora
z w
lite
ratu
rze
i inn
ych
sztu
kach
; do
strz
eg
a i
po
dd
aje
re
fleks
ji u
niw
ers
aln
e w
art
ości
h
um
an
isty
czn
e;
do
strz
eg
a z
różnic
ow
an
ie p
ost
aw
sp
ołe
czn
ych
, o
byc
zajo
wyc
h,
na
rod
ow
ych
, re
ligijn
ych
, e
tycz
nyc
h,
kultu
row
ych
i w
ich
ko
nte
kście
ksz
tałtu
je s
wo
ją tożs
am
ość.
W
iedz
a o
społ
eczeń
stw
ie: c
ech
y d
ob
reg
o o
byw
ate
la;
zna
cze
nie
p
ost
aw
i cn
ót
ob
ywa
tels
kich
. U
czeń
uza
sad
nia
po
trze
bę p
rze
strz
eg
an
ia z
asa
d e
tycz
nyc
h w
ży
ciu
pub
liczn
ym i
po
da
je
prz
ykła
dy
sku
tkó
w ic
h ła
ma
nia
; In
form
atyk
a: W
ykor
zyst
ywan
ie k
ompu
tera
i te
chno
logi
i in
form
acyj
no-k
omun
ikac
yjny
ch d
o ro
zwija
nia
zain
tere
sow
ań;
Wyc
how
anie
do ż
ycia
w r
odzi
nie:
Roz
umie
nie
i akc
epta
cja
kryt
erió
w d
ojrz
ałośc
i bio
logi
czne
j, ps
ychi
czne
j i s
połe
czne
j.
zwią
zan
e,
a ta
kże r
ozpo
znaj
e ic
h ob
ecność
w ż
yciu
ora
z w
lit
erat
urze
i in
nych
szt
ukac
h; d
ost
rze
ga
i p
od
daj
e re
fleks
ji u
niw
ers
aln
e w
art
ości h
um
an
isty
czn
e;
do
strz
eg
a
zróż
nic
ow
an
ie p
ost
aw
sp
ołe
czn
ych
, o
byc
zajo
wyc
h,
na
rod
ow
ych
, re
ligijn
ych
, e
tycz
nyc
h,
kultu
row
ych
i w
ich
ko
nte
kści
e k
szta
łtuje
sw
oją tożs
am
ość.
W
iedz
a o
społ
eczeń
stw
ie: c
echy
dob
rego
oby
wat
ela;
wyk
azuj
e zn
acze
nie
post
aw i
cnót
oby
wat
elsk
ich.
Ucz
eń
uzas
adni
a po
trze
bę p
rzes
trze
gani
a za
sad
ety
czn
ych
w
życi
u p
ublic
znym
i p
od
aje
prz
ykła
dy
sku
tkó
w ic
h ła
ma
nia
. P
atrio
tyzm
dz
isia
j. p
raw
a c
zło
wie
ka;
zasa
dy e
tycz
ne, k
tóry
mi p
owin
ni s
ię
kier
ować
pra
cow
nicy
i pr
acod
awcy
In
form
atyk
a: W
yszu
kiw
anie
i w
ykor
zyst
ywan
ie in
form
acj
i z
różn
ych źr
ódeł
. W
ycho
wan
ie d
o życ
ia w
rod
zini
e: Życ
ie ja
ko fu
ndam
enta
lna
war
tość
.
V
II. W
ydar
zeni
a zb
awcz
e 56
. Wsz
ystk
ich Ś
wię
tych
– W
szys
tkic
h B
łogo
sław
iony
ch.
Cel
e ka
tech
etyc
zne:
–
Pog
łębio
ne p
ozna
nie
ewan
gelic
znyc
h dr
óg
życi
a.
– B
udze
nie
prag
nien
ia n
aśl
adow
ania
Jez
usa.
W
ymag
ania
szc
zegó
łow
e –
uczeń:
• ok
reśl
a różn
icę
mię
dzy
pojęc
iam
i św
ięty
i bł
ogos
ław
iony
, ka
noni
zacj
a i b
eaty
fikac
ja
• w
ymie
nia
wsp
ółcz
esny
ch p
olsk
ich św
ięty
ch i
VII.
Wyd
arze
nia
zbaw
cze
56. W
szys
tkic
h Św
ięty
ch –
zw
ycza
jni n
iezw
ycza
jni.
Cel
e ka
tech
etyc
zne:
–
Pog
łębio
ne p
ozna
nie
dróg
pro
wad
ząc
ych
do
świę
tośc
i. –
Ksz
tałto
wan
ie w
ytrw
ałośc
i w
dąż
eniu
do św
iętośc
i pr
zez
speł
nian
ie c
odzi
enny
ch o
bow
iąz
ków
. W
ymag
ania
szc
zegó
łow
e –
uczeń:
• po
daje
pra
wdę,
że św
iętość
w n
iebi
e je
st n
agro
dą za
życi
e zi
emsk
ie
VII.
Wyd
arze
nia
zbaw
cze
56. W
szys
tkic
h Św
ięty
ch –
taje
mni
ca św
ięty
ch
obco
wan
ia.
Cel
e ka
tech
etyc
zne:
–
Pog
łębio
ne p
ozna
nie
praw
dy o
wst
awie
nnic
twie
św
ięty
ch.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y za
ufan
ia w
pom
oc
świę
tych
. W
ymag
ania
szc
zegó
łow
e –
uczeń:
• de
finiu
je w
yraż
enia
: obc
owan
ie św
ięty
ch, K
ości
ół
41
błog
osła
wio
nych
•
wie
, że św
iętość
osią
ga s
ię pr
zez
naśl
adow
anie
Jez
usa
(Mk
8,34
-35)
•
char
akte
ryzu
je życi
e w
ybra
nego
świę
tego
lub
błog
osła
wio
nego
w k
onte
kście
jego
pójś
cia
za J
ezus
em
• zn
a sw
ojeg
o pa
tron
a, p
atro
na p
araf
ii i P
olsk
i •
star
a się
żyć
duc
hem
Ew
ange
lii n
a co
dzi
eń
57
. Boż
e N
arod
zeni
e –
Bóg
pos
yła
ukoc
hane
go
Syn
a.
– P
ogłęb
ione
poz
nani
e zn
aków
i ob
rzędów
świą
t B
ożeg
o N
arod
zeni
a.
– K
szta
łtow
anie
chr
ześci
jańs
kieg
o ch
arak
teru
św
ięto
wan
ia B
ożeg
o N
arod
zeni
a.
• po
daje
datę
św
iąt B
ożeg
o N
arod
zeni
a i j
ej u
zasa
dnie
nie
• w
skaz
uje
teks
ty b
iblij
ne m
ówiąc
e o
Boż
ym N
arod
zeni
u
• w
ymie
nia
znak
i i o
brzęd
y w
igili
jne
• ch
arak
tery
zuje
chr
ześcijańs
ki w
ymia
r św
iąt B
ożeg
o N
arod
zeni
a
• w
yjaś
nia
znac
zeni
e zn
aków
i ob
rzędów
wig
ilijn
ych
• kr
ytyc
znie
oce
nia
prze
jaw
y ko
mer
cjal
izac
ji św
iąt B
ożeg
o N
arod
zeni
a •
wyr
aża
radość
i dz
iękc
zyni
enie
Bog
u za
prz
yjście
Z
baw
icie
la
• w
ymie
nia
imio
na św
ięty
ch, k
tórz
y os
iągnę
li sw
oją
świę
tość
prz
ez d
obre
życi
e (n
p. św
. Józ
ef)
• in
terp
retu
je te
kst b
iblij
ny M
t 5,3
-12
•
wyj
aśni
a, że
świę
tość
moż
na o
siągnąć
prz
ez c
odzi
enne
do
bre ż
ycie
ora
z mę
czeń
stw
o cz
yli ż
yjąc
duc
hem
Ośm
iu
Bło
gosł
awień
stw
•
char
akte
ryzu
je d
rogę do
świę
tośc
i wyb
rane
go św
ięte
go
• po
szuk
uje
w s
woi
m środ
owis
ku o
sób
skro
mny
ch, n
ie
ujaw
niając
ych
swoj
ej d
obro
ci
• tr
oszc
zy s
ię o
swoją
św
iętość
w c
odzi
enny
m ży
ciu
57. „
Moc
truc
hlej
e”.
Prz
esła
nie
Boże
go N
arod
zeni
a.
– P
ozna
nie
wpł
ywu
przy
jścia
Jez
usa
na ży
cie
ludz
i i
hist
orię
. Poz
nani
e te
olog
iczn
ego
prze
słan
ia k
olęd
. –
Mot
ywow
anie
do
rado
sneg
o pr
zeżyw
ania
świą
t B
ożeg
o N
arod
zeni
a.
• po
daje
oko
liczn
ości n
arod
zeni
a P
ana
Jezu
sa
• m
ówi z
pam
ięci t
ekst
kolę
dy „
Bóg
się
rodz
i” •
wsk
azuj
e, że
od
naro
dzin
Jez
usa
liczy
si
ę la
ta n
asze
j ery
•
wyk
azuj
e, że
nar
odze
nie
Jezu
sa z
mie
niło
bie
g św
iata
(n
owy
kale
ndar
z, n
owa
kultu
ra, n
owa
relig
ia)
• om
awia
prz
esła
nia
wyb
rany
ch k
olęd (
„Bóg
się
rodz
i”)
• do
konu
je p
orów
nani
a tr
eści k
olęd
z p
rzes
łani
em te
kstó
w
bibl
ijnyc
h o
naro
dzen
iu J
ezus
a •
przy
goto
wuj
e się
do
przy
jęcia
Chr
ystu
sa w
e w
łasn
ym
serc
u
• śp
iew
a ko
lędy
z ro
dziną
i kl
asa
odda
jąc c
ześć
na
rodz
onem
u Je
zuso
wi
piel
grzy
mują
cy, K
ości
ół c
ierp
iący,
Koś
ciół
uw
ielb
iony
•
wsk
azuj
e, że
wsp
ólno
tę K
ości
oła
twor
zą w
iern
i na
ziem
i, ci
erpią
cy w
czyść
cu o
raz ś
wię
ci w
nie
bie
• w
yszc
zegó
lnia
pra
wdę w
iary
o o
bcow
aniu
świę
tych
z
Cre
do
• w
yjaś
nia,
na
czym
pol
ega
wst
awie
nnic
two św
ięty
ch
• w
yjaś
nia
znac
zeni
e sł
ów św
. Ter
esy
od D
ziec
iątka
Je
zus,
„P
rzej
dę do
moj
ego
nieb
a, b
y cz
yni
ć do
brze
na
ziem
i”.
• op
owia
da o
życi
u sw
ojeg
o pa
tron
a •
pros
i w m
odlit
wie
sw
ojeg
o pa
tron
a o
wst
awie
nnic
two
u B
oga
57. B
oże
Nar
odze
nie
– S
łow
o st
aje
się cz
łow
ieki
em.
– G
łębs
ze p
ozna
nie
isto
ty B
ożego
Nar
odze
nia
jako
W
ciel
enia
Sło
wa
Boże
go.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y ot
war
cie
się
na B
oży
plan
lu
dzkośc
i. •
określ
a pr
zesł
anie
teks
tu b
iblij
nego
J 1
,1-1
8 (o
dwie
czne
i n
iesk
ończ
one
Sło
wo
wkr
acza
w lu
dzki
wym
iar
czas
u i
prze
strz
eni,
w lu
dzki
e życi
e i ś
mie
rć)
• po
daje
pra
wdę,
że
bibl
ijne
okreś
leni
e S
łow
o od
nosi
się
do S
yna
Boże
go
• w
yjaś
nia,
że S
łow
o B
oże
- Je
zus
stał
się
czło
wie
kiem
, by
wyp
ełnić
Boż
y pl
an z
baw
ieni
a •
uzas
adni
a, d
lacz
ego
Bóg
peł
en m
ocy
stał
si
ę sł
abym
dz
ieck
iem
•
inte
rpre
tuje
frag
men
ty p
refa
cji o
Boży
m N
arod
zeni
u •
odda
je c
ześć
mał
emu
Jezu
sow
i uzn
ając w
nim
Boż
ego
Syn
a
42
58. R
azem
z Męd
rcam
i zau
fać
znak
om.
– G
łębs
ze p
ozna
nie
trad
ycji
związ
anyc
h z
uroc
zyst
ością
Obj
awie
nia
Pańs
kieg
o.
– K
szta
łtow
anie
poc
zuci
a od
pow
iedz
ialn
ośc
i za
wia
rę w
łasną
i inn
ych.
•
opow
iada
o p
okło
nie
Mędrc
ów (
Mt 2
,1-1
2)
• w
ymie
nia
znak
i i o
soby
, któ
re p
row
adz
ą go
do
Jezu
sa
• w
ymie
nia
osob
y dl
a kt
óryc
h m
oże b
yć „
gwia
zdą”
pr
owad
ząca
do J
ezus
a •
opis
uje
rolę
gwia
zdy
w d
otar
ciu
Mędr
ców
do
Bet
leje
m
• w
yjaś
nia
znac
zeni
e na
pisu
K+
M+
B k
redą
na d
rzw
iach
do
mu
(Chr
istu
s m
ansi
on b
ened
icat
) •
opow
iada
o n
owej
trad
ycji
Ors
zakó
w T
rzec
h K
róli
• uz
asad
nia,
że w
spół
czes
ne B
etle
jem
to k
ażd
a M
sza
Św
ięta
•
prop
onuj
e ro
dzic
om o
znac
zeni
e dr
zwi n
apis
em K
+M
+B
•
w m
iarę
moż
liwośc
i ang
ażuj
e się
w p
rzyg
otow
anie
O
rsza
ku T
rzec
h K
róli
i bie
rze
w n
im u
dzia
ł 59
. Wie
lki P
ost –
z c
zego
się
spow
iadać?
–
Pog
łębie
nie
praw
dy o
Wie
lkim
Pośc
ie ja
ko c
zasi
e re
fleks
ji na
d w
łasn
ym g
rzes
znośc
ią.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y st
awan
ia w
pra
wdz
ie w
obec
w
łasn
ej s
łaboś
ci.
• om
awia
, co
to je
st p
okus
a
• po
daje
kry
teria
ważn
ości
sak
ram
entu
pok
uty
i poj
edna
nia
oraz
akt
y pe
nite
nta
• w
ymie
nia
okre
sy i
dni p
okut
y w
ciąg
u ro
ku li
turg
iczn
ego
i om
awia
spo
soby
ich
przeży
wan
ia
• in
terp
retu
je p
eryk
opę o
kus
zeni
u P
ana
Jezu
sa (
Łk 4
,1-1
3)
• w
yjaś
nia,
na
czym
pol
ega
właśc
iwie
prz
epro
wad
zony
ra
chun
ek s
umie
nia
wed
ług
kryt
erió
w ja
kościo
wyc
h i
ilośc
iow
ych
•
wyj
aśni
a, n
a cz
ym p
oleg
a do
bre
przy
goto
wan
ie d
o
58. T
rzec
h K
róli
– gd
zie
jest
Mes
jasz
? –
Pog
łębio
ne p
ozna
nie
praw
dy, że
pos
zuki
wan
ie J
ezus
a je
st z
adan
iem
każd
ego
czło
wie
ka.
– K
szta
łtow
anie
wyt
rwał
ości w
pos
zuki
wan
iu J
ezus
a.
• ok
reśl
a po
staw
y lu
dzi w
obec
Jez
usa
anal
izuj
ąc te
kst
bibl
ijny
Mt 2
,1-1
2
• w
skaz
uje
przy
czyn
y lęku
prze
d Je
zuse
m H
erod
a i
wsp
ółcz
esny
ch lu
dzi
• ch
arak
tery
zuje
pod
obieńs
twa
w p
osta
wac
h po
międ
zy
wsp
ółcz
esny
mi l
udźm
i, H
erod
em a
Mędr
cam
i w
posz
ukiw
aniu
Mes
jasz
a
• sł
uży
pom
ocą
tym
, któ
rzy
chcą
być
blis
ko J
ezus
a •
mod
li się
za
tych
, któ
rzy
Jezu
sa o
drzu
caj
ą
59. „
Któ
ryś
za n
as c
ierp
iał”
– pr
zesł
anie
Wie
lkie
go
Pos
tu.
– P
ogłęb
ieni
e zr
ozum
ieni
a pr
awdy
o c
ierp
ieni
u C
hrys
tusa
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
otw
arci
a się
na ła
skę
popr
zez
prak
tyki
wie
lkop
ostn
e.
• po
daje
, że W
ielk
i Pos
t to
czas
roz
waża
nia
Męk
i Pan
a Je
zusa
•
wsk
azuj
e te
kst b
iblij
ny o
cie
rpie
niu
Jezu
sa (
Mt 2
7,27
-44)
•
inte
rpre
tuje
teks
t bib
lijny
o d
rodz
e kr
zyżow
ej i śm
ierc
i Je
zusa
•
na p
odst
awie
teks
tu G
orzk
ich żali
i roz
waż
ań n
aboż
eńst
wa
drog
i krz
yżow
ej o
pisu
je c
ierp
ieni
a Je
zusa
dla
nas
zego
zb
awie
nia
• w
nab
ożeń
stw
ach
drog
i krz
yżow
ej i
gorz
kich
żali
rozw
aża
taje
mni
cę męk
i Jez
usa
za je
go g
rzec
hy
• bi
erze
akt
ywny
udz
iał r
ekol
ekcj
ach
wie
lkop
ostn
ych
58. T
rzec
h K
róli
– ca
ły św
iat i
dzie
do
Jezu
sa.
– P
ogłęb
ione
poz
nani
e pr
awdy
o t
ym, że
Jez
us
przy
szed
ł do
wsz
ystk
ich
ludz
i. –
Mot
ywow
anie
do
skła
dani
a da
rów
Jez
usow
i.
• de
finiu
je p
ojęci
e „O
bjaw
ieni
e P
ański
e”
• uk
azuj
e Mę
drcó
w ja
ko p
rzed
staw
icie
li w
szys
tkic
h lu
dzi
•
wym
ieni
a, c
o m
oże b
yć d
arem
wsp
ółcz
esne
go
czło
wie
ka d
la J
ezus
a •
poda
je, że
6 s
tycz
nia
Kośc
iół w
Pol
sce
obch
odzi
Dzi
eń P
omoc
y M
isjo
m
• w
yjaś
nia
sym
bolic
zne
znac
zeni
e da
rów
ofia
row
anyc
h Je
zuso
wi p
rzez
Mędr
ców
•
uzas
adni
a, że n
ajle
pszy
m d
arem
dla
Jez
usa
są
dobr
e uc
zynk
i •
określ
a, c
o bę
dzie
jego
oso
bist
ym d
arem
dla
Jez
usa
59
. Wie
lki P
ost –
co
to z
nacz
y na
wró
cić się.
–
Głę
bsze
poz
nani
e W
ielk
iego
Pos
tu ja
ko c
zasu
na
wró
ceni
a i ł
aski
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
chrz
eśc
ijańs
kieg
o um
artw
ieni
a i w
yrze
czen
ia.
•
prze
dsta
wia
okr
es W
ielk
iego
Pos
tu ja
ko c
zas
poku
ty
i na
wró
ceni
a •
na p
odst
awie
teks
tu b
iblij
nego
(M
t 21,
28-3
2) o
kre
śla,
na
czy
m p
oleg
a is
tota
naw
róce
nia
•
wsk
azuj
e, że
kon
sekw
encją
naw
róce
nia
są do
bre
czyn
y •
wyj
aśni
a w
łaści
we
znac
zeni
e do
bryc
h uc
zynk
ów (
post
, m
odlit
wa,
jałm
użna
) •
doko
nuje
wyb
oru
post
anow
ień w
ielk
opos
tnyc
h, k
tóre
po
mogą
w tr
wał
ym n
awró
ceni
u •
pode
jmuj
e po
stan
owie
nia
wie
lkop
ostn
e
43
spow
iedz
i •
wyj
aśni
a, n
a cz
ym p
oleg
a po
st
ścis
ły o
raz
kied
y i k
ogo
obow
iązuj
e •
przy
goto
wuj
e się
do
spow
iedz
i rek
olek
cyjn
ej
• w
ynag
radz
a za
sw
oje
grze
chy
Bog
u i b
liźn
iem
u 60
. Wie
lkan
oc –
szat
an p
okon
any.
–
Pog
łębio
ne z
rozu
mie
nie
praw
dy, że p
rzez
zm
artw
ychw
stan
ie J
ezus
pok
onał
sza
tana
. –
Ksz
tałto
wan
ie w
ytrw
ałośc
i w z
ma
gani
u się
ze
skut
kam
i grz
echu
pie
rwor
odne
go n
a co
dzi
eń.
•
określ
a, n
a cz
ym p
oleg
ał g
rzec
h pi
erw
orod
ny i
wym
ieni
a je
go s
kutk
i •
wym
ieni
a zn
aki i
sym
bole
litu
rgii
pasc
haln
ej
• w
yjaś
nia,
że p
rzez
mękę
, śm
ierć
i zm
artw
ychw
stan
ie P
an
Jezu
s po
kona
ł grz
ech,
sza
tana
i śm
ierć
•
uzas
adni
a, że p
rzez
sw
oje
zmar
twyc
hwst
anie
Chr
ystu
s po
kona
ł grz
ech
pier
wor
odny
ale
w n
aszy
m
życi
u po
zost
ały
jego
sku
tki
• ch
arak
tery
zuje
sku
tki g
rzec
hu p
ierw
orod
nego
w s
woi
m
życi
u •
wyj
aśni
a zn
acze
nie
znak
ów i
sym
boli
litur
gii p
asch
alne
j •
omaw
ia c
hrześ
cijańs
kie św
ięto
wan
ie W
ielk
anoc
y •
wyr
aża
wia
rę w
zm
artw
ychw
stan
ie C
hrys
tusa
61
. Daj
mi P
anie
dob
re m
yśli.
Zes
łani
e D
ucha
Ś
wię
tego
w m
oim
dom
u.
– P
ogłęb
ieni
e w
iedz
y na
tem
at o
becn
ośc
i Duc
ha
Św
ięte
go w
ew
ange
lizac
yjne
j mis
ji ro
dzin
y.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y od
pow
iedz
ialn
ośc
i za
zbaw
ieni
e cz
łonk
ów r
odzi
ny.
• de
finiu
je p
ojęci
e ew
ange
lizac
ja
• ok
reśl
a is
totę
now
ej e
wan
geliz
acji
jako
pog
łęb
ieni
e i
60. W
ielk
anoc
– P
usty
gró
b.
– P
ogłęb
ione
poz
nani
e pr
awdy
, że z
e zm
artw
ychw
stał
ym C
hrys
tuse
m s
poty
kam
y si
ę po
dcza
s E
ucha
ryst
ii.
– K
szta
łtow
anie
bar
dzie
j świa
dom
ego
ucze
stni
czen
ia
we
Msz
y Św
ięte
j. •
wsk
azuj
e te
kst b
iblij
ny o
zm
artw
ychw
stan
iu M
k 16
,1-
14
• w
ymie
nia
osob
y, k
tóre
spo
tkał
y C
hrys
tusa
zm
artw
ychw
stał
ego
• in
terp
retu
je te
kst S
ekw
encj
i wie
lkan
ocne
j •
wyj
aśni
a sy
mbo
likę
Gro
bu P
ański
ego
•
opis
uje
zmar
twyc
hwst
anie
Chr
ystu
sa ja
ko w
ypeł
nien
ie
Boż
ej ta
jem
nicy
zba
wie
nia,
któ
ra u
obec
nia
się
w ta
jem
nicy
pr
zem
iany
chl
eba
w C
iało
i w
ina
w K
rew
•
ucze
stni
czy
we
Msz
y Świę
tej w
uro
czys
tość
Zm
artw
ychw
stan
ia P
ański
ego
61. N
owa
ewan
geliz
acja
w m
ojej
par
afii.
Zes
łan
ie
Duc
ha Św
ięte
go.
– P
ogłęb
ieni
e w
iedz
y na
tem
at z
adań
now
ej
ewan
geliz
acji
w p
araf
ii.
– K
szta
łtow
anie
pos
taw
y od
ważn
ego
daw
ania
św
iade
ctw
a w
sw
oim
środ
owis
ku.
• w
skaz
uje
przy
czyn
y od
chod
zeni
a od
Chr
ystu
sa
wsp
ółcz
esne
go c
złow
ieka
•
określ
a, n
a cz
ym p
oleg
a dz
ieło
now
ej e
wan
geliz
acji
• po
daje
prz
ykła
dy, j
ak m
oże e
wan
geliz
ować w
sw
ojej
pa
rafii
•
uzas
adni
a, że p
rzyj
mują
c sa
kram
enty
we
wsp
ólno
cie
para
fialn
ej s
taje
my
się od
pow
iedz
ialn
i za
dzie
ło
ewan
geliz
acyj
ne K
ościo
ła
60. W
ielk
anoc
– n
owe ż
ycie
w C
hrys
tusi
e.
– P
ogłęb
ione
poz
nani
e pr
awdy
, że
zmar
twyc
hwst
anie
Chr
ystu
sa m
a fu
ndam
enta
lne
znac
zeni
e dl
a w
iary
chr
ześcija
n.
– B
udze
nie
prag
nien
ia w
łąc
zeni
a się
w n
owe ż
ycie
z
Chr
ystu
sem
. •
defin
iuje
poję
cie
„now
e życ
ie w
Chr
ystu
sie”
•
poda
je, że
chr
zest
roz
pocz
yna
now
e ży
cie
w C
hrys
tusi
e •
poda
je p
raw
dę, ż
e zm
artw
ychw
stan
ie J
ezus
a ot
wie
ra
nam
dro
gę do
now
ego ż
ycia
i je
st z
apow
iedz
ią na
szeg
o zm
artw
ychw
stan
ia
• w
yodręb
nia
i wyj
aśni
a sł
owa C
redo
odn
osząc
e się
do
zmar
twyc
hwst
ania
Chr
ystu
sa i życi
a w
iecz
nego
ludz
i •
inte
rpre
tuje
per
ykopę
o z
mar
twyc
hwst
aniu
Chr
ystu
sa
(Łk
24,1
-8)
• uz
asad
nia
fund
amen
taln
e zn
acze
nie
zmar
twyc
hwst
ania
Je
zusa
dla
wia
ry c
hrześc
ijan
• pr
zeży
wa św
ięta
wie
lkan
ocne
z m
yślą
o w
łasn
ym
zmar
twyc
hwst
aniu
61. P
oszl
i na
cały
świa
t. Z
esła
nie
Duc
ha
Św
ięte
go.
– P
ogłęb
ieni
e w
iedz
y o
aktu
alne
j mis
ji ew
ange
lizac
yjne
j Kośc
ioła
. –
Ksz
tałto
wan
ie p
osta
wy
odpo
wie
dzia
lno
ści z
a za
baw
ieni
e lu
dzi ży
jący
ch z
dal
a od
Chr
ystu
sa.
• po
daje
pra
wdę,
że
mis
ją K
ości
oła
jest
zba
wie
nie
wsz
ystk
ich
ludz
i •
wsk
azuj
e, że
każ
dy c
hrześc
ijani
n je
st o
dpow
iedz
ialn
y za
gło
szen
ie w
iary
wob
ec in
nych
•
wyj
aśni
a, że
wie
lu o
chrz
czon
ych
osła
bło
w w
ierz
e i
potr
zebu
je p
onow
nej e
wan
geliz
acji
• w
yjaś
nia,
że o
d dn
ia P
ięćdz
iesią
tnic
y D
uch Ś
wię
ty
pobu
dza
serc
a lu
dzi,
aby
z w
iar
ą gł
osili
Ew
ange
lię ty
m,
44
umoc
nien
ie o
sobo
wej
rel
acji
z Je
zuse
m
• po
daje
pra
wdę,
że
pier
wsz
ym „
odbi
orcą”
now
ej
ewan
geliz
acji
jest
rod
zina
•
wyj
aśni
a, że
od
czas
ów P
ięć
dzie
siątn
icy
Duc
h Św
ięty
um
acni
a K
ośció
ł w d
ziel
e ew
ange
lizac
ji
• om
awia
spo
soby
ew
ange
lizac
ji w
rod
zini
e (w
spól
na
mod
litwę,
roz
waż
anie
Boż
ego
słow
a, r
ozm
owa
na te
mat
zw
iązk
u ży
cia
z w
iarą,
udz
iał r
odzi
ny w
pra
ktyk
ach
relig
ijnyc
h)
• w
yjaś
nia,
dla
czeg
o od
pow
iedz
ialn
i za
ewan
geliz
acj
ę są
w
szys
cy c
złon
kow
ie r
odzi
ny a
szc
zegó
lnie
rod
zice
•
roz
maw
ia o
spr
awac
h w
iary
w s
woj
ej r
odzi
nie
• uz
asad
nia,
że d
zieł
o no
wej
ew
ange
lizac
ji do
konu
je s
ię
wte
dy, g
dy c
złow
iek
podd
aje
się dz
iała
niu
Duc
ha Św
ięte
go
• w
yjaś
nia,
że w
par
afii
każd
y po
win
ien
odna
leźć w
łasn
e m
iejs
ce i
zada
nie
do s
pełn
ieni
a
• ew
ange
lizuj
e pr
zez
daw
anie
św
iade
ctw
a sw
oim
śr
odow
isku
•
bier
ze u
dzia
ł w c
zuw
aniu
w w
igilię ur
oczy
stośc
i Zes
łani
a D
ucha
Świę
tego
któr
zy je
j nie
sły
szel
i •
uzas
adni
a, d
lacz
ego
do e
wan
geliz
acji
war
to
wyk
orzy
styw
ać n
owoc
zesn
e środ
ki k
omun
ikac
ji •
char
akte
ryzu
je w
ybra
ne in
icja
tyw
y ew
ange
lizac
yjne
(L
edni
ca, P
rzys
tane
k Je
zus,
Ors
zak
Trz
ech
Kró
li)
• of
iaru
je s
woj
e ci
erpi
enie
w in
tenc
ji dz
ieła
now
ej
ewan
geliz
acji
Kor
elac
ja z
edu
kacją
szko
lną
Języ
k po
lski
: Boż
e N
arod
zeni
e, W
ielk
i Pos
t, W
ielk
anoc
w
liter
atur
ze; M
aryj
a i św
ięci
w li
tera
turz
e.
Muz
yka,
Pla
styk
a: m
otyw
y boż
onar
odze
niow
e, p
asyj
ne i
pasc
haln
e or
az D
uch Św
ięty
i św
ięci
w s
ztuc
e W
iedz
a o
społ
eczeń
stw
ie: p
raw
a c
zło
wie
ka i
ich
zn
acz
en
ie w
e
wsp
ółc
zesn
ej d
em
okr
acj
i – p
raw
o d
o p
ub
liczn
eg
o w
yra
żan
ia
i ma
nife
sto
wa
nia
wia
ry
Wyc
how
anie
do ż
ycia
w r
odzi
nie:
Odp
ow
iedz
ialn
ość w
szys
tkic
h za
atm
osfe
rę pa
nującą
w r
odzi
nie
. R
elac
je m
iędzy
osob
owe
i ich
zn
acze
nie.
Języ
k po
lski
: Boż
e N
arod
zeni
e, W
ielk
i Pos
t, W
ielk
anoc
w
liter
atur
ze; M
aryj
a i św
ięci
w li
tera
turz
e.
Muz
yka,
Pla
styk
a: m
otyw
y boż
onar
odze
niow
e, p
asyj
ne i
pasc
haln
e or
az D
uch Ś
wię
ty i św
ięci
w s
ztuc
e W
iedz
a o
społ
eczeń
stw
ie: z
nacz
enie
pos
taw
i cn
ót o
byw
atel
skic
h.
Pra
wa
czł
ow
ieka
i ic
h z
na
cze
nie
we
wsp
ółc
zesn
ej d
em
okr
acj
i –
pra
wo
do
pu
blic
zne
go
wyr
ażan
ia i
ma
nife
sto
wa
nia
wia
ry
Wyc
how
anie
do ż
ycia
w r
odzi
nie:
Rol
a au
tory
tetó
w w
ży
ciu
czło
wie
ka. R
elac
je m
iędzy
osob
owe
i ich
zna
czen
ie.
Języ
k po
lski
: Boż
e N
arod
zeni
e, W
ielk
i Pos
t, W
ielk
anoc
w
liter
atur
ze; M
aryj
a i św
ięci
w li
tera
turz
e.
Muz
yka,
Pla
styk
a: m
otyw
y boż
onar
odze
niow
e, p
asyj
ne i
pasc
haln
e or
az D
uch Św
ięty
i św
ięci
w s
ztuc
e W
iedz
a o
społ
eczeń
stw
ie: p
raw
a c
zło
wie
ka i
ich
zn
acz
en
ie
we
wsp
ółc
zesn
ej d
em
okr
acj
i – p
raw
o d
o p
ub
liczn
eg
o
wyr
aża
nia
i m
an
ifest
ow
an
ia w
iary
In
form
atyk
a: K
omun
iko
wan
ie s
ię
za p
omocą
kom
pute
ra i
tech
nolo
gii i
nfor
mac
yjno
-kom
unik
acyj
nyc
h W
ycho
wan
ie d
o życ
ia w
rod
zini
e: R
elac
je m
ięd
zyos
obow
e i i
ch
znac
zeni
e.
45
WSKAZANIA DO REALIZACJI PROGRAMU
Lata nauki w gimnazjum to czas intensywnego odkrywania siebie i świata. „Katecheta
winien przede wszystkim pełnić rolę przewodnika, który inspiruje, wspiera, ukierunkowuje poszukiwanie i odkrywanie prawdy i sam jest świadkiem wiary”1. Aby jego oddziaływanie było skuteczne, musi najpierw zadbać o nawiązanie pozytywnego kontaktu z uczniem – by go poprowadzić dalej, by sam siebie budował i sam się zmieniał, a nie żeby go zmieniać na siłę. W punkcie wyjścia jest zatem zobaczenie nastolatka, dla którego nie jest szczególnie ważne to, kim powinien być według oczekiwań np. rodziców czy nauczycieli, zwłaszcza że w rela-cjach z nimi często przeżywa kryzys. Dla niego ważne jest, aby zrealizować to, co według jego oceny jest istotne – co chce mieć, kim chce być albo co chce zrobić. Dlatego gdy nastola-tek ocenia siebie i podejmuje decyzje o ewentualnej zmianie, to patrzy najpierw, co osiągnął, mierząc i porównując to z tym, czego pragnął, a co niekoniecznie musi iść w parze z tym, czego oczekują od niego dorośli.
Gimnazjalista często przechodzi etap wewnętrznej walki i buntu. Pozytywne ukazywa-nie Boga, Kościoła, parafii, rodziny, Ojczyzny, Europy, świata i innych wartości podstawo-wych i samorealizacyjnych ma mu pomóc wypracować właściwe odniesienie, tak by zrozu-miał, że życie jest niedokończonym, wspólnym projektem, który uczeń tworzy razem z Jezu-sem i który sam ma uzupełnić i urzeczywistnić. Zaprezentowany program służy właśnie bu-dowaniu i realizacji tego projektu, określając cel, strategię i efekt, czyli szukając odpowiedzi na pytania: 1. Czego pragnę, co jest dla mnie ważne?; 2. Jak to osiągnąć?; 3. Co osiągam?
Powyższe pytania wyznaczają również opartą na programie strukturę jednostki meto-dycznej. W każdej lekcji chodzi o to, by pokazać życiowe przykłady pozytywnych zachowań w różnych sytuacjach jako coś, nad czym warto się zastanowić i czego warto zapragnąć, by następnie rozważyć to w świetle Bożego objawienia i zechcieć wprowadzić w życie, a w efekcie ukształtować odpowiednie zachowania, nawyki i postawy. Młodemu człowiekowi należy więc najpierw pomóc, dając mu możliwość spotkania z Jezusem i usłyszenia – może kolejny raz, a może zupełnie na nowo – kerygmatu. Nastolatek jest zaproszony, by przeżyć życie jako wspaniałą przygodę, przeżyć ją w poszukiwaniu Jezusa, zaufaniu Jego osobie oraz w naśladowaniu Jego miłości. Takie podejście do życia jest dużą pomocą w przeżywaniu go w poczuciu bezpieczeństwa, sensu, spełnienia oraz doświadczenia, że jest się kochanym przez Boga, potrzebnym, wartościowym, mającym swoje miejsce w rodzinie, Kościele, świecie.
Katecheta osiąga wraz z uczniem zamierzone cele przy uwzględnieniu podstawowych założeń dydaktyki, pedagogiki i podstawy programowej, dostosowując podane treści do po-ziomu i potrzeb katechizowanych przy zastosowaniu metod aktywizujących, biblijnych czy poszukujących.
Powinien też uwzględnić korelacje tych treści z treściami poszczególnych przedmiotów, takich jak: język polski, język obcy nowożytny, muzyka, plastyka, historia, wiedza o społe-czeństwie, geografia, biologia, informatyka, wychowanie do życia w rodzinie.
On też, respektując program, określa, które z proponowanych treści należy poszerzyć lub ograniczyć, aby przyuczyć i wychować do określonych postaw czy zachowań. Razem z uczniami bowiem tworzy program interioryzacji wiary, jej wyznawania i przekazywania.
1 Podstawa programowa Kościoła katolickiego w Polsce, Kraków 2010, s. 59.
46
WSPÓŁPRACA ŚRODOWISK WYCHOWAWCZYCH
RODZINA I PARAFIA
Program parafialnej katechezy rodziców młodzieży gimnazjalnej „Kim jestem jako czło-wiek, kim chcę być jako chrześcijanin” przewiduje osiem spotkań w ciągu roku, w cyklu trzy-letnim. Przygotowane tematy katechez są skorelowane z programem realizowanym w tym sa-mym czasie na lekcjach religii. Daje to możliwość podejmowania rozmów na tematy związane z wiarą w przestrzeni życia rodzinnego. Program jest ukierunkowany na kształtowanie właści-wych relacji między Bogiem, rodzicami, dziećmi i innymi ludźmi. Na tym etapie towarzyszenia gimnazjaliście rodzice i katecheci są zaproszeni do tego, by w duchu nowej ewangelizacji oka-zać wsparcie swoim podopiecznym w przyjmowaniu sakramentów świętych we wspólnocie Kościoła a zwłaszcza sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej.
Tematyka spotkań z rodzicami
Rok I Błogosławieni, którzy szukają
Jezusa
Rok II Błogosławieni, którzy ufają
Jezusowi
Rok III Błogosławieni, którzy naśla-
dują Jezusa 1. Kto kogo szuka – błogosła-
wieni, którzy szukają Jezusa. 2. Otworzyć się na Miłość. 3. Być przyjacielem dziecka. 4. Wierzę w Boga, który kieruje
do mnie swoje Słowo – lek-tura Biblii.
5. Dom rodzinny miejscem Ewangelizacji (Nowa Ewan-gelizacja).
6. Ojczyzna wierna Bogu i krzyżowi – patriotyzm dzi-siaj.
7. Wartości codzienne w naszej rodzinie.
8. Jak po chrześcijańsku prze-żywać niedzielę?
1. Dlaczego nic nie tracę, gdy
ufam Jezusowi – błogosławie-ni, którzy ufają.
2. Przyjąć Miłość. 3. Miłość, która wzrasta w rela-
cjach. 4. Wierzę w Jezusa, którego
przyjmuję w częstej Komunii Świętej.
5. Moje miejsce w parafii, by ciągle żyć Ewangelią.
6. Europa XXI wieku i jej chrze-ścijańskie korzenie.
7. Wartości samorealizacyjne w
naszej rodzinie. 8. Jak nie uczynić bożka z wol-
nego czasu?
1. Dlaczego naśladować Chrystu-
sa to upodabniać się, a nie imi-tować?
2. Żyć we wspólnocie Miłości – chrześcijaństwo z „odnowioną metryką chrztu”.
3. Moja rodzina na wzór rodziny z Nazaretu.
4. Wierzę w Ducha Świętego, którego otrzyma moje dziecko w sakramencie bierzmowania.
5. Nasz Kościół powszechny, który nieustannie Ewangelizu-je (Nowa Ewangelizacja).
6. W trosce o lepszy świat – wie-dzieć, to nie to samo co poma-gać.
7. Wartości podstawowe w na-szej rodzinie.
8. Żeby nie nudzić się w Kościele – żyć Liturgią.
47
Tematy spotkań przygotowujących młodzież gimnazjalną do bierzmowania
Rok I
Błogosławieni, którzy szukają Jezusa
Rok II Błogosławieni, którzy ufają
Jezusowi
Rok III Błogosławieni, którzy naśladu-
ją Jezusa 1. Błogosławieni, którzy
szukają
2. Otwórz się na Bożą miłość
3. Ucz się przyjaźni
4. Poznaj Boga w Jego Słowie
5. Buduj Kościół w swojej rodzinie
6. Doceń wartość Ojczyzny
7. Zachwyć się codziennością
8. Przemyśl sens świętowania
1. Błogosławieni, którzy zaufali
2. Przyjmij Jezusa
3. Ucz się miłości
4. Zaprzyjaźnij się z Jezusem
5. Znajdź swoje miejsce w parafii
6. Buduj cywilizację miłości
7. Dbaj o swój duchowy wzrost
8. Dobrze wykorzystuj czas
1. Błogosławieni, którzy naśladują
2. Daj się prowadzić Duchowi Świętemu
3. Naśladuj Rodzinę z Nazaretu
4. Wydaj dobre owoce
5. Z mocą Ducha głoś Chrystusa
6. Zmieniaj świat czyniąc dobro
7. Bądź wierny swoim zasadom
8. Nieustannie przyzywaj Ducha Świętego
Oprócz wspólnych spotkań kandydaci do bierzmowania powinni spotykać się również
w małych grupach, pod kierunkiem animatorów, realizując przyjęty w diecezji program przy-gotowania do tego sakramentu.
GRUPY MODLITEWNE I FORMACYJNE Mimo istniejącego kryzysu wiary powstaje sporo grup, które skupiają dzieci i młodzież,
a poprzez wypracowane formy działania pomagają w kształtowaniu wiary i postaw chrześci-jańskich. Grupy te odegrały istotną rolę w naszej przeszłości, ale i dziś wobec zagrożeń mogą być cenną pomocą w budowaniu dobrych fundamentów życia i postępowania.
Wśród nich wymienić należy: 1. Ruch Światło-Życie 6. Oratorium 2. Stowarzyszenie Harcerstwa 7. Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży
Katolickiego „Zawisza” 8. Parafiady 3. Służba liturgiczna 9. Szkolne Koła Caritas 4. Schola 10. Szkolne Koła Misyjne 5. Krucjata eucharystyczna 11. Focolari itp.
Cele wiodące 1. Ożywienie wiary u dzieci i młodzieży. 2. Pogłębiona formacja religijna. 3. Pogłębianie uczuć poprzez zajęcia w stałej grupie. 4. Doświadczenie wspólnoty. 5. Zgłębianie słowa Bożego.
48
Przewidywane osiągnięcia ucznia 1. Budowanie wspólnoty. 2. Zgłębianie prawd Bożych. 3. Stała formacja religijno-moralna. 4. Wzrost duchowości. 5. Uczestnictwo w życiu religijnym. 6. Odważne oddziaływanie na środowisko przez słowo i świadectwo życia. 7. Otwartość na drugiego człowieka. 8. Zaufanie Bogu.
Uwagi o realizacji Ponieważ każda z grup organizuje się według własnych zasad, należałoby zgłębiać te
zasady i wejść w kontakt z duszpasterzami czy osobami odpowiedzialnymi w diecezjach. Warto pamiętać, że grupy te mają już wypracowany program działania, co ułatwia pracę kate-chety i pomaga w organizacji życia grupy. Dużą pomocą są starsi uczestnicy, którzy po zdo-byciu odpowiedniej formacji stają się animatorami dla młodszych od siebie. Programy przy-wiązują zwykle dużą wagę do formacji religijnej i moralnej, co nie jest bez znaczenia w dobie liberalizacji i laicyzacji. Pomagają też w zaktywizowaniu życia przy parafii, a dla dzieci i młodzieży stają się wspólnotami, na przynależeniu do których tak bardzo im zależy. Nie wymagają zbytnich nakładów finansowych.
Katecheta, podejmując się takiej pracy, musi się liczyć z jej kontynuacją.
POZALEKCYJNE FORMY ZAANGA ŻOWANIA W SZKOLE (kreowanie wewnętrznego życia szkoły)
Jesteśmy świadkami kryzysu tożsamości szkoły, a nawet jej dysfunkcjonalności. Stąd też oddolny innowacyjny ruch nauczycieli poszukuje wciąż sposobów wzmocnienia jej pod-stawowych funkcji. Od ich sił twórczych: wiary, powołania, talentu pedagogicznego, dojrza-łości i odpowiedzialności w znacznym stopniu będzie uzależnione budowanie nowej szkoły – szkoły przyjaźni i wymagań, preferującej wartości ewangeliczne. Katecheza może tu znacznie pomóc do wzmocnienia jej podstawy aksjologicznej, do kreowania jej tożsamości. Służą temu też pozalekcyjne formy katechetycznego działania, np. zaangażowanie w działalność kół zain-teresowań (koła teatralne, chór szkolny, koło literackie itp.).
Ubogacanie wewnętrznego życia szkoły formami pozalekcyjnymi jest zadaniem trud-nym – z czego zdają sobie sprawę autorzy – lecz, z uwagi na walor wychowawczy, jest to zadanie niezwykle ważne i pożądane.
Rozwijanie zainteresowań i szczególnych zdolności uczniów jest jednym z naczelnych zadań szkoły. Rodzi się pytanie: Czy katecheci są w stanie włączyć się w realizację tego celu?
Stąd następujące pytania: – W jaki sposób orientować zainteresowania uczniów na treści religijne? – Jakie stworzyć okazje (sytuacje dydaktyczne), by rozwijać predyspozycje twórcze
uczniów i uzdolnienia skierowane ku wartościom chrześcijańskim?
Odpowiedź na te pytania zawarta jest w różnorodnych formach kontaktu z literaturą, teatrem, sztukami plastycznymi, muzyką. Proponujemy więc następujące koła zainteresowań:
– literackie – teatralne – plastyczne – schola (lub chór szkolny) itp.
49
Cele edukacyjne pozalekcyjnych form katechetycznego zaangażowania przedstawiają się następująco: Cele wiodące 1. Budowanie wspólnoty szkolnej. 2. Kierowanie zainteresowań uczniów ku treściom religijnym. 3. Rozwijanie posiadanych uzdolnień. 4. Pobudzanie do twórczej aktywności.
Przewidywane osiągnięcia ucznia 1. Gotowość działań artystycznych, których treścią będą prawdy Boże. 2. Rozwój zainteresowań treściami religijnymi. 3. Rozwój uzdolnień artystycznych. 4. Twórcza aktywność. 5. Wrażliwość na piękno słowa, dźwięku, obrazu.
Uwagi o realizacji
Pierwszoplanową sprawą jest rozpoznanie zainteresowań i uzdolnień uczniów. Można to zrobić poprzez rozmowę z nauczycielami, uczniami, rodzicami.
– Należy się zastanowić, czy jesteśmy w stanie samodzielnie zorganizować i prowadzić zaproponowane koła zainteresowań, czy może raczej staniemy się współtwórcami programów kół prowadzonych przez nauczycieli. W tym drugim przypadku przedstawiamy nauczycielom propozycje wzbogacania treściami religijnymi opracowanych programów kół i prowadzimy wybrane zajęcia dydaktyczne.
– Warto zadbać o formy propagowania owoców twórczości uczniowskiej. Niech uczniowie uzdolnieni będą przez nas promowani, niech znajdą należne im miejsce w społecz-ności szkolnej. Dodajmy im odwagi do twórczych działań i podtrzymujmy ich wiarę w siebie.
Niech pod naszym kierunkiem zdobędą zdolność pobudzania innych do twórczych dzia-łań na chwałę Boga.
50
SPIS TREŚCI Wstęp, specyfika i struktura programu...............................................................................
PROGRAM DLA KLAS I – III GIMNAZJUM …………………………….…………..
WSKAZANIA DO REALIZACJI PROGRAMU …..........................................................
WSPÓŁPRACA ŚRODOWISK WYCHOWAWCZYCH...................................................
1
6
45
46