1

http://www.sorularlaislamiyet.com/

2

İçindekiler

Sahabenin, Hz Ali’nin görüşlerine uymadığı iddiasına ne dersiniz? ........................................ 3

"Allah katında her şey olup bitmiştir" anlamında bir hadis var mıdır?.................................... 5

Cariyeleri dünya menfaatleri uğruna fuhşa zorlamayın, ayetine göre, bunu yapan insanlara

verilecek ceza neden yok? ............................................................................................................ 6

Nisa 6. ayet buluğ çağından önce evliliği yasaklıyorsa, Talak 4. ayet buna nasıl izin veriyor?

....................................................................................................................................................... 7

Açık saçık giyinmek ile tacize ve tecavüze uğramanın bir ilişkisi var mı? ................................. 9

Peygamberimiz'e (s.a.v.) hacca veya umreye gidenlerle selam yollamak, selam yollayanların

ismini liste yapıp kabri başında okuyarak selam iletmek bidat midir? .................................... 11

"Ahir zamanda peştemalle bile olsa hamama girmek haramdır." hadisine göre, hamam ve

havuz gibi yerlere girmek haram mıdır? ................................................................................... 12

İran, Arabistan gibi şeriat ile yönetilen ülkelerin yönetim şekli doğru mudur? ..................... 14

Üzerine okunmuş gıdaları yemenin dinimizdeki yeri nedir? .................................................... 17

Su vermekteki fazileti bilseydiniz, susuzlara su vermek için yarışırdınız, anlamında bir hadis

var mıdır? .................................................................................................................................... 18

İdarecinin istişare kararına uyması gerekli midir? .................................................................. 20

Ben kimin mevlası isem Ali de onun mevlasıdır, anlamındaki hadis ne demektir? ................ 21

Nebi olarak gelen peygamberlerin nübüvvet mührü ve Mehdi’deki işaretle ilgili rivayet sahih

midir? .......................................................................................................................................... 22

3

Sahabenin, Hz Ali’nin görüşlerine uymadığı iddiasına ne dersiniz?

Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer’in sahabeler arasında ilim, takva ve basiretiyle zirvede olduklarını

yine Buhari, Müslim gibi hadis ve sahih siyer ve tarih kaynaklarından öğreniyoruz.

Hz. Ömer’in veya baĢkasının bir -iki meseleyi, özellikle yeni bir hükmü içeren bir konuyu

bilmemesi son derece normaldir. Bu durum, onların baĢka konuları bilmediği anlamına gelmez.

Hz. Peygamber Ģöyle buyurdu: “Eski ümmetlerde ilhama mazhar zatlar vardı. Eğer benim

ümmetimde de bazı kimseler varsa Ömer onlardandır.” (Müslim, Fedailu’s-Sahabe, 23-

2398)

Abdullah b. Abbas anlatıyor: Ömer b. Hattâb teneĢirinin üzerine kondu. Ve kaldırılmadan önce

halk ona dua ve sena ederek, Allah’tan rahmet dileyerek etrafını sardılar. Ben de içlerinde idim.

Arkamdan biri omuzumdan tutunca irkildim bir de baktım ki, Ali’dir. Ömer'e rahmet okudu

ve Ģunu söyledi: “Yeminle söylüyorum ki, geriye bıraktıkların arasında senden daha fazla

onun ameli gibi bir amelle Allah'a kavuĢmak istediğim kimse yoktur. Ben Allah'ın seni iki

dostunla birlikte koyacağını biliyordum. Çünkü ben çok defa Resûlüllah’ın:

“Ben Ebû Bekr ve Ömer'le beraber geldim; Ebû Bekr ve Ömer'le be¬raber girdim; Ebû

Bekr ve Ömer'le beraber çıktım.” buyururken iĢitiyordum. Ve seni Allah'ın onlarla beraber

edeceğini umuyordum (yahut biliyordum).” (Müslim, Fedail 14 -2389)

Hz. Ömer’in arzusuna uygun “Makam-ı Ġbrahim’in namazgâh olması, kadınların

örtünmesi, Hz. Peygamberin eĢlerini boĢaması halinde, Allah’ın kendisine onlardan daha

iyisini vereceği Ģeklinde üç konuda üç ayetin indiği" gerçeğini yine en sahih hadis

kaynaklarında görmekteyiz. (bk. Buhari, Talak, 32; Tefsir/Bakara 9, Ahzab 8, Tahrim 1;

Müslim, Fedailu’s-Sahabe, 24-2399).

Bir hadiste efendimiz Ģöyle buyurmuĢtur: “Benden sonra hilafet 30 yıldır.” Ve bu hadisin

verdiği 30 yıllık süreç, dört raĢit halifenin 29 yıl ve 6 aylık süresi yanında Hz. Hasan’ın 6 aylık

hilafet süresi Ģeklinde değerlendirilmiĢtir. (bk. Nevevî, ġerhu Müslim, 12/201).

Güzel bidatler tabiri “Hz. Peygamber zamanında olmayıp da sonradan ortaya çıkan güzel

Ģeylerdir.” Bunlar aslında bidat değildir. Çünkü bidat dinin aslına iliĢen ve resulullah’ın

sünnetini ortadan kaldıran kötü Ģeylerdir.

Örneğin, Hz. Ömer’in “Cemaatle kılınan teravih namazı” için bu “güzel bidattır” demesi, onun

Ġslam’a ne kadar bağlı olduğunu gösteren bir göstergedir. Çünkü gerçekten bu bir bidat

değildir. Zira Hz. Peygamber Teravih namazını az da olsa bir kaç gün camide cemaatle kıldığı

bilinmektedir. Buna rağmen, Hz. Ömer, Hz. Peygamberin vacip olur endiĢesiyle, ümmetine

olan Ģefkatinden ötürü cemaatle teravih namazını daha fazla sürdürmemiĢtir. ĠĢte Hz. Ömer bu

inceliği dikkate aldığı için çok samimi bir Ģekilde buna “güze bidat” demiĢtir.

Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer’le ilgili övücü ayetlerin olduğu da bilinmektedir.

Hayatı boyunca, çok sevdiği eĢi ve Kur’an’ın açık ifadeleriyle iffeti, temizliği tescil edilen Hz.

AiĢe’ye karĢı kin tutmak gerçekten dini açıdan bir cinnettir. Bu cinayeti iĢleyenler, yarın Hz.

Peygamberden nasıl Ģefaat beklerler.

4

Allah, bildiğimiz dört halifeyi de halife yapmak istemiĢtir. Ve bunları halife yaparken de

onların ömürlerini de nazara almıĢ ve ona göre sıraya koymuĢtur. Eğer Hz. Ali ilk baĢta halife

olsaydı, diğer halifelerden hiç biri halife olamazdı. Çünkü Hz. Ali diğer üç halifeden sonra

Ģehit edilmiĢtir.

Bize göre, eğer Hz. Ali hilafetin kendi hakkı olduğu halde cebren bunun kendisinden

gasbedildiği anlayıĢında olsaydı, bir saat bile buna müsaade etmez ve hemen ortaya çıkardı.

ġiaların “takiye” dedikleri Ģey, Hz. Ali gibi bir Ģecaat simgesi, bir Ġslam kahramanına yapılan

en büyük bir haksızlıktır. Onu korkaklıkla itham etmektir.

Bize göre, Hz. Ali Sahabeler arasında ilim, takva, Ģecaat bakımından en zirve olan bir

Ģahsiyettir. Onun zamanındaki olaylar, onun yüzünden değil, karĢı taraf olanlar yüzünden

ortaya çıkmıĢ, özellikle hariciler tarafından bir terör estirilmiĢtir. Hz. Ali gerek Cemel, gerek

Sıffin vakasında kesin olarak haklıdır. Fakat karĢısında, özellikle Cemel vakasında, karĢı

tarafta yer alan Hz. Zübeyr ve Hz. Talha da, Hz. Ali gibi cennetle müjdelenmiĢ kiĢilerdir. Bu

sebeple bu konuya daha dikkatli yaklaĢmak gerekir.

Bize göre, bu konuyu kurcalayıp, ġii-Sünni bölünmesini körüklemek, Ġslam’a ve Müslümanlara

yapılan en büyük bir kötülüktür. Sözlerimizdeki dikkat, bu sorumluluğun bir yansımasıdır.

Son olarak hepimize ciddi ve hayırlı bir ders olan Bediüzzaman hazretlerinin Ģu ifadelerine

kula verelim:

“Ey ehl-i hak olan Ehl-i Sünnet ve Cemaat! Ve ey Âl-i Beytin muhabbetini meslek ittihaz eden

Alevîler! Çabuk bu manasız ve hakikatsız, haksız, zararlı olan nizaı aranızdan kaldırınız. Yoksa

Ģimdiki kuvvetli bir surette hükmeyleyen zındıka cereyanı, birinizi diğeri aleyhinde âlet edip

ezmesinde istimal edecek. Bunu mağlub ettikten sonra, o âleti de kıracak. Siz ehl-i tevhid

olduğunuzdan uhuvveti ve ittihadı emreden yüzer esaslı rabıta-i kudsiye mabeyninizde varken,

iftirakı iktiza eden cüz'î meseleleri bırakmak elzemdir.” (Lem'alar, 26 )

Ġlave bilgi için tıklayınız:

Dört halifenin sırasıyla halife olmalarına iĢaret eden hususlar ...

Dört Halife seçiminin ayrıntıları ve Hz. Ali'nin halife seçimindki görüĢleri...

http://www.sorularlaislamiyet.com/qna/5968/dort-halifenin-sirasiyla-halife-olmalarina-isaret-eden-hususlar-nelerdir.htmlhttps://www.google.com/url?q=http://www.sorularlaislamiyet.com/article/12116/dort-halife-seciminin-ayrintilari-ve-hz-ali-ra-nin-halife-secimindeki-gorusleri-nelerdir.html&sa=U&ei=sPm_UZX_JILM0AXSzoGQBQ&ved=0CAcQFjAA&client=internal-uds-cse&usg=AFQjCNFDmJd7C5aIuLFrJ3gS8b85uguGCg

5

"Allah katında her şey olup bitmiştir" anlamında bir hadis var mıdır?

Evet bu anlama gelecek Ģöyle bir hadis vardır:

“Allah’ın ilminde kalem (her Ģeyi yazmıĢ), kurumuĢtur. (artık/her Ģey bitmiĢtir).” ( bk.

Mecmau’z-Zevaid, 11812, 11813)

Bu hadisi Ģöyle anlamak mümkündür:

Kâinatta var olan ve olacak olan her Ģey Allah’ın ezeli ve sonsuz ilminde yerini almıĢtır.

Kâinatta hiç bir hadise, hiç bir olay, Allah’ın ilmine aykırı bir Ģekilde ortaya çıkamaz. Çünkü

bu takdirde, Allah’ın ilmine cehaletin karıĢması söz konusu olur ki, Allah bütün evrenin

Ģahadetiyle böyle bir noksanlıktan münezzehtir.

Bu hadis, bir nevi Kadere de iĢaret etmektedir. Her Ģeyin her boyutu Allah’ın ilminde tayin

edilmiĢtir. Nitekim, Bediüzzaman’ın da ifade ettiği gibi, Kader de ilmin bir nevidir.

Fakat kader insanların özgür iradesini elinden almaz. Bilakis, insanların imtihan alanlarında

özgür bir iradeyle hareket etmeleri de Kaderle tayin edilip pekiĢtirilmiĢtir.

Ġnsanlar istese de kendilerini özgürsüz, iradesiz kılamazlar, bir robot Ģekline sokamazlar.

Çünkü bu da kadere ve Allah’ın ilmine aykırı olacağı için imkânsızdır.

Ġlave bilgi için tıklayınız:

Bizim ne yapacağımız kaderimizde yazılmıĢ ise, ne suçumuz var ...

http://www.sorularlaislamiyet.com/article/12393/bizim-ne-yapacagimiz-kaderimizde-yazilmis-ise-ne-sucumuz-var-allah-cennet-veya-cehenneme-gidecegimizi-biliyorsa-ne-diye-bizi-bu-dunyaya-gonderdi.html

6

Cariyeleri dünya menfaatleri uğruna fuhşa zorlamayın, ayetine göre, bunu yapan insanlara verilecek ceza neden yok? Kaynaklarda bu konuda herhangi bir cezanın olduğuna dair bir bilgiye rastlayamadık.

Ġlgili ayetin konumuzla ilgili bölümünün meali Ģöyledir:

“Dünya hayatının geçici metâını/menfaatini elde etmek için, sakın cariyelerinizi -hele

iffetli olmak isterlerse- fuhĢa zorlamayın! Her kim onları fuhĢa zorlarsa, bilinmelidir ki

zorlanmalarından sonra, Allah kendileri hakkında gafurdur, rahîmdir/çok affedicidir,

merhamet ve ihsanı boldur.” (Nur, 24/33)

En sağlam kabul edebileceğimiz haberlere göre, münafıkların baĢı Abdullah b. Übey b. Selul

adındaki kiĢinin bir (veya iki) cariyesini zina yapmaya zorlaması ve bunların da konuyu Hz.

Peygambere intikal ettirmeleri üzerine bu ayet nazi olmuĢtur. (bk. Müslim, Tefsir, 26-27/3029;

ayrıca bk. Taberi, Razi, Ġbn Kesir, Kurtubî, ilgili ayetin tefsiri)

Ġbn AĢur’un verdiği bilgiye göre, ayette yer alan “BĠĞ” kavramı cahiliye devrindeki evlenme

çeĢitlerinden biri sayılıyordu. Bu ayet inmeden önce bazı Müslümanlar tarafından da cariyelere

rızaları dairesinde bir ücret mukabilinde bu çeĢit “evliliğe”, bir erkekle birlikte olmaya fırsat

veriliyordu. Bu ayette bu cahiliye devrinin bu geleneği tamamen ortadan kaldırılmıĢtır. Önemli

bir nokta da Ģudur: bazı alimlere göre bu ayet indiği zaman daha zina cezası ile ilgili ayet

inmemiĢti. (Ġbn AĢur, ilgili ayetin tefsiri)

Özetle: Bu ayette “el-BĠĞA” denilen cahiliye dönemi adetlerinden olan bir nikah Ģekline

yasak getirilmiĢtir. O güne kadar geçerli olan bu gelenek bu ayetle sona erdirilmiĢtir. Zina

cezası daha sonra söz konusu olduğu için burada herhangi bir cezadan değil, fiilin kendisinin

yasağına vurgu yapılmıĢtır.

7

Nisa 6. ayet buluğ çağından önce evliliği yasaklıyorsa, Talak 4. ayet buna nasıl izin veriyor? - Evvela, “Yetimleri evlenme/erginlik çağına varıncaya kadar gözetip deneyin. Akılca

olgunlaĢtıklarını görürseniz mallarını kendilerine teslim edin. Büyüyünce ellerine

alacakları düĢüncesiyle o malları israfla tüketmeyin. Ġhtiyacı olmayan veli, yetim malına

tenezzül etmesin. Muhtaç olan ise meĢrû sûrette, ihtiyaç ve emeğine uygun olarak yararlansın.

Onlara mallarını teslim ettiğinizde bunu Ģahitlerle tesbit ettirin. Allah hesab sorandır ve O’nun

hesap sorması kâfidir.” (Nisa, 4/6) mealindeki ayet, genel olarak kızların evlenmeleri ile ilgili

değildir.

Bu surenin 2. ayetinde yetimlerin malları kendilerine verilmesi emredilmiĢ, burada ise, o

malların ne zaman verileceğine dair açıklama getirilmiĢtir. Nitekim burada mallarının

kendilerine verilmesi için iki Ģart söz konusu edilmiĢtir: Erginlik ve RüĢd.

Ayette yer alan “BELEĞU’N-NĠKAH” ifadesinin “Erginlik çağına ulaĢma” anlamına

geldiğine fakihler arasında ittifak vardır. Erginlik alameti beĢ tanedir. Bunlardan üçü erkekler

ile kadınlar arasından ortaktır. Bunlar: Ġhtilam, belli yaĢa ulaĢmak (15, 18 vs.) ve etekte

kılların çıkması. Bunlardan ikisi kadınlara özeldir: AybaĢı ve gebelik. (Razi, ilgili ayetin

tefsiri)

RüĢd ise, Hanefi ve ġafii alimleri arasında farklılık arz etmekle beraber, genel olarak akıllı

olmanın yanında alıĢ-veriĢ iĢlerini yapabilecek maharete sahip olmak manasına gelir.

(Razi, a.y)

- Bu farklı anlayıĢın bir sonucu olarak, ġafii alimleri, bir kimse kendi yarar ve zararını fark

edecek durumda olmadığı takdirde, 25 yaĢında dahi olsa malı kendisine teslim edilmeyecektir.

Ġmam Muhammed ve Ebu Yusuf da bu görüĢtedir.

Hanefi mezhebinin ünlü fıkıh alimi Ebubekir er-Razi’ye göre, kiĢinin rüĢdü, onun akıllı olması

anlamına gelir. ġayet bir kimse akıl-balığ olduktan sonra, kâr-zararını fark etmezse bile 25

yaĢından sonra malı kendisine teslim edilir. (Razi, a.y)

Özetle diyebiliriz ki, bu ayette erginlik çağına gelmeden kadınların evlenmelerinin caiz

olmadığına dair bir ifade içermemektedir. Burada sadece yetimler hukukuna dair ifadeler söz

konusudur. Çünkü “yetim” kavramı, kiĢinin erginlik çağından önceki konumunu ifade

etmektedir.

- “Kadınlarınızdan âdetten kesilenlerin iddetinde tereddüt ederseniz, onların iddet

süreleri üç aydır. Henüz âdet görmeyenlerin de süreleri böyledir. Hamile olan kadınların

iddetleri, çocuklarını doğurdukları vakit biter. Kim Allah’ı sayıp O’na karĢı gelmekten

korunursa, Allah onun iĢinde bir kolaylık verir.” (Talak, 65/4) mealindeki ayette ise, bir kızın

çocuk yaĢta evlendirilebileceğine, özellikle kendisiyle cinsel iliĢkiye girilebileceğine dair bir

ifade söz konusu değildir.

Bu sebeple, Talak suresinin ilgili 4. ayetinin yorumuna dayanarak 5 yaĢı civarında olan bir kız

çocuğunu evlendirmeye zorlamak ne Ġslamidir, ne de insanidir. Formel hukuk açısından bir

bebeğin de ebeveyn gibi mücbir veliler tarafından nikahının kıyılması caiz olabilir. Ancak bir

bebeğin cinsel iliĢkiye gireceğini düĢünmek, akıllı insanların iĢi değildir.

Bu ayette meal olarak yer alan “Henüz âdet görmeyenlerin de (iddet) süreleri böyledir.”

ifadesinden örneğin, beĢ yaĢı anlamak mümkün değildir. Çünkü burada konu, evlenmiĢ olup da

henüz aybaĢı görmemiĢ kadınlar söz konusudur.

8

Bugün, bilimsel çalıĢmalar yapan uzmanların verdiği bilgiyi göre, kızlarda ortalama ergenlik

yaĢı 10.5. Adet kanamasının baĢlangıcı ise yine ortalama 12.5 yaĢtır. Yine yapılan bilimsel

araĢtırmalara göre, kız çocuklarında ilk adet kanamasının en geç 14 yaĢında baĢlaması gerekir.

Bir de buna nadir veya ender olan istisnai halleri de dikkate alınabilir. O halde, ayette yer alan

“Henüz âdet görmeyenlerin de (iddet) süreleri böyledir” mealindeki ifadeden 12-15 veya

daha fazla bir yaĢı anlamak neden makul olmasın!

Çünkü ortalama hayız yaĢı 12,5 ise, bunun -istisnalarda- en fazla yaĢının 15-20’yi de geçecek

bir yaĢ olarak değerlendirmekte dini, akli ve ilmi kriterler açısından hiç bir sakınca yoktur. Zira

hükümler herkesi kapsayacak Ģekilde olur.

O halde, hiç hayız görmemiĢ bir kızın yaĢının ortalama 12-13 olarak kabul edebileceğimiz gibi,

bunu -ender de olsa- hormonal olarak sağlıklı olmadığından adet görmeye baĢlamamıĢ 20 yaĢın

üstündeki kızları da içine alan bir ifade olduğunu da kabul edebiliriz. Nitekim uzmanların

bildirdiğine göre, kuzey ülkelerde ilk adet yaĢı 16-17’lere kadar çıkabiliyor.

- Bizim kanaatimize göre, bu ayeti böyle anlamakta hiç bir sakınca yoktur. Üstelik insani

değerler bakımından realitelere daha da uygundur. Ve konumuz olan bu iki ayet arasında

herhangi bir çeliĢki de söz konusu değildir.

Çünkü Nisa 6. ayette (aslında bütün yetimler için söz konusu olmakla beraber, o günkü

problemin kaynağı olanlar yetim kızlar olduğu için onlara vurgu yapılarak Ģöyle denilmiĢtir:)

yetim kızlara mallarının teslim edilebilmesi için onların âkil-bâliğ-reĢid olmalarının gereğine

iĢaret edilmiĢtir.

Talak 4. ayette ise, (ister küçük ister büyük olsun, herhangi bir sebepten ötürü, bir Ģekilde)

henüz aybaĢı halini yaĢamamıĢ kızların durumuna açıklık getirilmiĢtir.

9

Açık saçık giyinmek ile tacize ve tecavüze uğramanın bir ilişkisi var mı? Bu konunun anlaĢılması için meseleyi bir kaç madde halinde bazı kriterlere iĢaret edeceğiz:

1) Dindar-dinsiz farkı olmaksızın bütün insanlarda kuvve-i Ģeheviye denilen bir cinsellik

dürtüsü vardır. Bu dürtünün veriliĢ gayesi, insanların -Allah’ın uygun gördüğü- meĢru nikah

dairesinde bir erkek ile bir kadının bir araya gelmesini ve bu fabrikadan insan üretimine vesile

olmalarını sağlamaya yöneliktir.

2) Bu Ģehvet dürtüsünün ucu açık olduğundan, değiĢik hikmetlerden ötürü

sınırlandırılmadığından meĢru dairenin dıĢına çıkarak, gayr-ı meĢru iliĢkilere yol açması her

zaman mümkündür. O halde, insanlar için bu konudaki en önemli mesele, bu dürtüyü kontrol

altına almak ve gayr-ı meĢru yollara taĢmasını engellemektir. Bunun yolu ise insanların Ģehvet

dürtüsünü ve bu konudaki duygularını terbiye etmekten geçer. Bunun da maddi ve

manevi tedbirler açısından bir kaç yolu vardır:

Maddi Tedbirler:

a) Evlenmek ve meĢru evliliği teĢvik etmek suretiyle fert ve tolum bazında bu dürtüyü kontrol

altına almaktır. Hz. Peygamber (asm) bu tedbire iĢaret etmek üzere, “Allah bir kimseye

saliha/uygun bir kadın nasip etmiĢse, dinin yarısını himaye altına alması konusunda ona

yardım etmiĢtir. Artık o da dininin geriye kalan yarısı hususunda Allah’tan korksun.” buyurmuĢtur. (Hâkim, 2/175. -Zehebi de hadisin sahih olduğunu belirtmiĢtir. (bk. Zehebi, a.y).

b) ġehvet dürtüsünü hafifletmek suretiyle az da olsa bunu kontrol etmektir. Bunun çaresi,

Ģehvet dürtüsünü kamçılayan gıdalar almaktan sakınmak ve özellikle aç kılmak suretiyle bu

dürtünün Ģiddetini hafifletmektir.

Peygamber efendimizin “Ey gençler topluluğu! Ġmkan bulduğunuz anda evlenin. Bu

imkânı elde edinceye kadar da oruç tutunuz. Çünkü bu da Ģehvet dürtüleriniz

törpülemeye yönelik fayda sağlar.” tavsiyesi, bu tedbire yöneliktir. (Mecmau’z-Zevaid, h. no:

7303, 7395)

c) Halvette kalmalarını önlemek. Bir erkek ile bir kadının tek baĢlarına bir araya gelmeleri

durumunda bu Ģehevi dürtülerin kabaracağı binlerce tecrübe ile sabittir. “AteĢ ile odun”un yan

yana gelmesi yangına sebep olduğu gibi, erkek ile kadının baĢ baĢa kapalı bir ortamda

kalmaları da böyle bir yangını körüklemek anlamına gelir. Eksi ile artı kutuplar birbirlerini

çektiği gibi, erkek ile kadın dürtüleri de birbirini çeker.

“Yabancı bir erkek yabancı bir kadınla tek baĢına halvette kalmasın; çünkü onların

üçüncüleri Ģeytan olur.” (Mecmau’z-Zevaid, h. no: 9131) manasına gelen hadiste bu gerçeğe

vurgu yapılmıĢtır. ġeytan, halvette bulunan her iki tarafa da, karĢı tarafın müsait olduğunu

fısıldamak suretiyle, önce su-i zan tuzağını kurar, ardından da Ģehvet dürtülerini harekete

geçirir. Bu selin önünde durmak elbette kolay değildir. Ġslam’da karma eğitime, flörte prim

verilmemesinin önemli bir hikmeti, bu selin önüne geçmektir.

d) Sokakta kalabalık içinde de olsa, bir kadının açık-saçık olarak gezmesi, kötü niyetli olan

kimselerin iĢtihasını kabartır. Çünkü kadının çıplak bedeni, erkeğin Ģehvetini tahrik eden

önemli bir faktördür. Bu olumsuz faktörün ortadan kaldırılması ancak Ġslam’ın emrettiği

örtünün desteğiyle kaldırılır veya hafifletilir.

10

Burada her örtülü kadının iffetli veya açık-saçık gezen kadının kötü kadın olduğu anlamına

gelmez. Burada önemli olan, erkekleri tahrik eden ortamdan uzaklaĢtırmaktır.

Örtülü kadınlar arasında da fahiĢeliğin var olması, bu tedbirin önemini azaltmaz. Çünkü

erkeklere karĢı müstehcen söz, fiili veya davranıĢ sergilemek kadının iffetli olup olmadığına

bakmadan, kötü niyetli erkeklerin hayallerini süsler. Ġmam Gazali’nin de ifade ettiği gibi,

zinanın ilk postacısı hayaldir.

Manevi Tedbirler:

a) Gayr-ı meĢru iliĢkileri önleyen en önemli amillerden biri Allah korkusudur.

Allah korkusunun güçlenmesine paralel olarak kötülüğü frenleyen kiĢinin iradesi de güçlenir.

Çünkü bir polisten korkarak, iki günlük hapisten korkarak bir çok arzusunu frenleyen kiĢinin,

her yerde ilim ve kudretiyle hazır ve nâzır olan Allah’a samimi iman etmesi ve cehennem gibi

bir hapsin varlığına ciddi inanması halinde günaha sevkeden dürtülerini frenlemesi kadar doğal

bir Ģey olamaz.

ġunu da belirtelim ki, Allah’ın emri olduğunu düĢünerek örtünen kadınlar arasından çıkan kötü

kadınların sayısı oldukça azdır. Bu yargı Allah’tan korkan erkekler için de geçerlidir. Bu iĢin

tabiatının gereğidir.

b) Ġslam’da dıĢ görünüĢe önem atfedilir. Çünkü insan olarak vereceğimiz hükümler ancak

görebildiğimiz hususlardır. KiĢilerin gizli, saklı yönleri bizim alanımızın kapsamı dıĢlındadır.

“Ben zahire/görünürdeki duruma göre hüküm vermekle emrolundum. Gizli-saklı olan

Ģeyleri ise Allah değerlendirir” (Acluni,1/219) manasına gelen hadis-i Ģerifte, bu hakikate

iĢaret edilmiĢtir.

Bundan anlaĢılıyor ki, insanların algı alanına giren niyetleri değil, söz ve fiilleridir. Bu husus

akıl alanında böyle değerlendirildiği gibi, duygu ve dürtüler penceresinden aynı Ģekilde

değerlendirilir.

Buna göre, kötü niyetli bir erkeğin bakıĢına takılan kadının dıĢ görünümü onun üzerinde

olumlu veya olumsuz etkiye sahip olmadığını söylemek, insanların fıtratını, psikolojisini,

reflekslerini bilmemek anlamına gelir.

c) ġehvetle harama bakmak, müstehcen lafları dinlemek veya bilerek eliyle bir bayana

dokunmak gibi âmiller gerçek zinanın kılavuzlarıdır.

“Sakın zinaya yaklaĢmayın, çünkü o çirkin bir hayasızlık, bir fahiĢeliktir ve çok onursuz

bir yoldur.” (Ġsra, 15/32) mealindeki ayetin ifadesinde, her iki taraftan da zinaya zemin

hazırlayan davranıĢlara tevessül etmemeleri konusunda uyarılar bulunmaktadır.

d) Hiç kadınları görmemiĢ bir kimsenin bir anda kendini kadınlar arasında gördüğünde,

gösterdiği refleks, Ģehevi dürtü coĢkusunun fazla olacağı düĢünülebilir. Hatta yasaklar

engelinin oluĢturduğu bazı direnç yan etkilerinin de olacağı kabul edilebilir. Fakat bu hiç bir

zaman, kadınlarla sürekli aynı ortamı paylaĢan kimsenin erkeklik dürtüsünü, Ģehevi duygusunu

kaybedeceği varsayımının doğru olduğu anlamına gelmez.

Yıllarca yasak aĢk yaĢayanların varlığı, böyle bir düĢüncenin yanlıĢ olduğunun göstergesidir.

Ġnsanın fıtratında/yaratılıĢında var olan Ģehvet duygusunu bu yolla törpüleneceğine inananlar,

dünyanın her yerinde kadın-erkek beraber her ortamda serbestçe beraber olan ortamlarda

binlerce kızın zinadan gebe kaldığına ve eĢlerin birbirini aldatmaları sonucunda yılda yüz

binlerce yuvanın yıkıldığına dair gerçekleri inkâr etmeleri gerekir.

11

ġunu unutmayalım ki, milyarlar seneden beri var olan ateĢ yakıcılığından bir Ģey kaybetmediği

gibi, odunlar da yanıcılığından bir Ģey kaybetmemiĢtir.

Not:

Kur'an-ı Kerim bir yandan cazip yerlerin örtülmesini isterken diğer yandan erkeklerin ve

kadınların harama bakmaktan sakınmalarını, iradelerini kullanarak kendilerine hakim

olmalarını istiyor. Günümüz ve ülkemiz Ģartlarında bu ikinci yol "tek yol" olarak karĢımızda

duruyor: Gözümüzü sakınacağız, ısrarla ve tekrar bakmayacağız, duygularımıza hakim

olacağız.

Ġslâmî bakımdan günah iĢlememek için gayret eden bir kimseye karĢı bu günaha kıĢkırtan,

insanları tahrik eden kılık kıyafetle dolaĢmak, bu insanlar için bir taciz, bir eziyet, bir tuzak ve

ağır bir imtihan olarak değerlendirilebilir.

Ama yapılacak bir Ģey de yok; iĢ baĢa düĢüyor, imtihan zorlaĢtıkça bedelinin değeri de artıyor,

bir yandan belki günahın derecesi azalıyor, ama bir yandan kesin olarak sakınmanın ecri,

sevabı, manevi ve ahlaki değeri artıyor.

Peygamberimiz'e (s.a.v.) hacca veya umreye gidenlerle selam yollamak, selam yollayanların ismini liste yapıp kabri başında okuyarak selam iletmek bidat midir? Bid'at dine, onda olmayan bir inanç veya ibadet eklemekle olur. Peygamberimize (s.a.) selam

göndermek ibadet değil, mahabbettir ve pek güzel olur.

12

"Ahir zamanda peştemalle bile olsa hamama girmek haramdır." hadisine göre, hamam ve havuz gibi yerlere girmek haram mıdır?

Sorudaki Ģekliyle hadis kaynaklarında bir bilgiye rastlayamadık.

Ramuzu’l-ehadis, sahihler yanında zayıf ve mevzu rivayetlere de yer veren bir kaynaktır.

Bununla beraber, ilgili hadis rivayetinde yer alan “...Zira onlar çıplak insanların üzerine

girerler veya onların üzerine çıplak insanlar girer. Agah olunuz ki, Allah Teala bakana

da kendisine baktırana da lanet etmiĢtir" Ģeklindeki ifadeler doğru bir kritere iĢaret

etmektedir.

Bu tehlike olduğu zaman kiĢi kendisi peĢtamalla da olsa baĢkası yüzünden harama girmiĢ olur.

Böyle bir tehlike olmadığı zaman ise baĢka hadis rivayetlerinde verilen ruhsata göre amel

edilebilir.

Hasen sayılabilecek bir hadiste Ģöyle bir rivayet vardır: “Allah’a ve ahirete iman eden kimse

izarsız/peĢtemalsiz hamama girmesin.” (Tirmizi, Edeb 42)

Aynı hadisi Hâkim de rivayet etmiĢ, Zehebi de bunun Müslim’in Ģartına uygun olduğunu

söyleyerek tashih etmiĢtir. (bk. Hâkim, 4/320)

PeĢtemalle hamama girmeye cevaz veren bu sahih rivayetlerin varlığı, Ramuzu’l-ehadis’teki

rivayetin zayıflığına bir iĢaret sayılabilir.

Buna göre, müslüman bir kadın veya erkeğin, görmesi ve göstermesi gereken yerlerin açık

olduğu hamam, havuz, deniz gibi yerlere girmemesi gerekir.

Hz. ÂiĢe'nin, "Resûlullah erkeklerin ve kadınların hamama gitmelerini önceleri yasakladı,

daha sonra peĢtemal kullanmak Ģartıyla erkeklere izin verdi." (Müsned, 6/132, 139, 179;

Ebû Dâvûd, Hammâm 1) sözünü dikkate alan âlimler hamam yasağıyla ilgili hükmün sonradan

kaldırıldığını belirtmiĢlerdir.

BaĢka bir hadiste de, "Acem topraklarını fethedecek ve o bölgede hamam denilen yapılar

bulacaksınız. Oraya erkekler peĢtemalsiz girmesin. Hasta ve lohusa olanların dıĢında

kadınların girmesine de engel olun." denilmiĢtir (Ebû Dâvûd, Hammâm, 1; Ġbn Mâce, Edeb,

38)

Öyle anlaĢılıyor ki hadislerde ifade edilen bu kaygı ve yasaklama, o dönemde insanların

örtünmeye ve edebe riayet etmeksizin fütursuzca soyunup yıkandıkları hamamların komĢu

ülke ve bölgelerde yaygın olup aynı âdetin Müslümanlar arasında yayılmasını önleme

maksadına yöneliktir. Esasen bu sakıncanın kalkması veya iyice azalmasına paralel olarak

Ġslâm ülkelerinde hamamlar yaygınlaĢmıĢ, literatürde hamam âdâbıyla ilgili birçok bilgi ve

öneri yer almaya ve hamamlar Ġslâm medeniyet ve mimarisinin önemli bir parçasını

oluĢturmaya baĢlamıĢtır.

Fukahanın çoğunluğu, yukarıdaki hadisleri ve bazı sahâbîlerin hamama gitmiĢ olmasını dikkate

alarak erkeklerin avret yerlerini (göbekte diz arası) örtmek Ģartıyla hamama girmelerinin, buna

bağlı olarak da hamam yapımının, alım satım, kiralama ve iĢletme gibi hukukî iĢlemlerin kural

olarak caiz olduğunu ifade etmiĢlerdir.

13

Bunların kerahetle caiz olduğu Ģeklindeki daha çok Hanbelî fakihlerine ait görüĢ ise bazı kadın

ve erkeklerin hamamda avret yerlerini örtmede gerektiği Ģekilde titiz davranmamasından,

dolayısıyla hem kendilerini hem de çevrelerindeki kimseleri günaha sürüklemekte

olmasından kaynaklanır.

Bu sebeple, kadın ve erkeklerin umuma açık hamam ve havuz gibi yerlere gitmesi ve

buralardan elde edilecek kazanç hakkında klasik kaynaklarda görülen olumsuz veya tereddütlü

tavırlar yukarıdaki hadislerin lafzî yorumu olarak açıklanabilir.

Ayrıca, insanların bu sakıncalı durumlardan kaçınmasını, dinî mükellefiyetlere ve edep

ölçülerine uymasını sağlamayı hedefleyen bir uyarı ve geçici bir önlem olarak da görülebilir.

Gazzâlî de hamama gitmekle ilgili olumlu görüĢün hamamın faydalı yönlerini esas aldığını,

aksini savunanların ise sakıncaları göz önünde bulundurduklarını söyleyerek mahzurlarından

sakınmak Ģartıyla hamamdan faydalanılabileceğini belirtir. (Ġhya, 1/186)

Hanefiler'in dıĢındaki fakihler, "Kim Allah'a ve âhiret gününe inanıyorsa peĢtemalsız

hamama girmesin; kim Allah'a ve âhiret gününe inanıyorsa hanımını hamama

göndermesin" (Tirmizî, Edeb, 43) ve "Kocasının evinin dıĢında elbisesini çıkaran kadın

Allah'la kendisi arasındaki örtüyü kaldırmıĢ olur" (Müsned, 6/173) mealindeki hadislere de

dayanarak kadınların, hamama gitmeyi gerektiren mazeretleri bulunmadığı veya kendi

evlerinde yıkanmalarına engel teĢkil eden bir durum söz konusu olmadığı takdirde

hamama gitmelerini mekruh sayarlar.

Hanefîler'e göre ise içeride avret yerlerini açanlar bulunmadıkça kadınların da hamama

gitmesinde mahzur yoktur. Hamamda örtülmesi gereken yerlerle ilgili hükümler mezheplerin

avret yerlerine dair görüĢleriyle paralellik arzeder. Dolayısıyla Müslüman bir kadının diğer

Müslüman kadınlarla hamamda birlikte bulunması durumunda kadının kadına göre avret sayıl-

mayan (göbekle diz arasının dıĢında kalan) kısımlarını açması caizdir.

Hanbelîler'in dıĢındaki hukukçulara göre gayri müslim kadınlarla birlikte hamamda bulunacak

müslüman kadınların erkeğe karĢı avret sayılan yerlerini örtmeleri gerekir. Bunun baĢlıca

sebebi gayri müslim kadınlara karĢı duyulan güvensizliktir.

Hanbelî fakihleri ise müslüman kadınla gayri müslim kadın arasında bir ayırım yapmamakta,

onlara karĢı da yalnız kadının kadına göre avret sayılan yerlerinin örtüleceğini

belirtmektedirler. Bakılması haram olan yerlere dokunulması da haram olduğundan hamamda

sadece avret yerinin dıĢında kalan kısımları tellâğa ovdurmak caizdir.

Kaynaklarda hamamla ilgili fıkhî hükümlerin yanı sıra hamam âdabı denilen bazı kurallara da

yer verildiği görülür. Meselâ:

Hamama besmele ile girmek,

avret yerini baĢkalarının bakıĢlarından ve dokunmasından korumak,

baĢkalarının avret yerlerine bakmamak,

âdaba aykırı davrananları uygun Ģekilde uyarmak,

hamamda fazla kalmamak,

az konuĢmak,

yemek yememek,

suyu israf etmemek,

hamamın kalabalık olmadığı zamanı tercih etmek ve tenha bir yerde yıkanmak,

yıkanma yerlerinin temiz kalmasına özen göstermek,

hamamdan çıkan kimseye "sıhhatler olsun" demek bunların baĢlıcalarıdır. (bk. TDV Ġslam

Ansiklopedisi, Hamam md.)

14

İran, Arabistan gibi şeriat ile yönetilen ülkelerin yönetim şekli doğru mudur?

Söz konusu bilgilerin %90’ı yalandır.

Misal olarak bir kaç açık yalanına iĢaret etmekte fayda vardır:

- Diyorlar ki: “Suudi Arabistan'da ekmeğini getiren 2 erkekle konuĢan 75 yaĢındaki dul bir

kadına, 40 kırbaç ve 4 ay hapis cezası verildiği belirtildi.”

Ġslam’da böyle bir ceza olmadığı gibi, ilgili ülkede böyle bir ceza da vaki değildir.

- Diyorlar: “Pakistan'da 13 yaĢındaki kızı, 65 yaĢında 5 karısı olan adama verdiler.”

Ġslam’da dört kadından fazla eĢ almanın caiz olmadığını bilen herkes bu bilgini bir iftira

olduğunu da bilir.

- Diyorlar: “Arabistan'da bir kızı iĢaret parmağı ile gösteren adamın, iĢaret parmağı

kesildi”.

Bu bir iftira olduğu kadar komik bir yalandır. Çünkü hiç bir mezhepte böyle bir Ģey yoktur.

- Diyorlar: “Kuzeybatı Ġran'da (Güney Azerbaycan) Azer Türk'ü olan genç kadın, TIMES

dergisinde, baĢ örtüsünün altından saçı göründü diye, 99 kırbaç cezası aldı.”

Böyle bir ceza Ġslam hukukunda yoktur. Bu sebeple, bunlar yalandır.

- ġunu da belirtelim ki, Ġslam Ģeriatı ayrıdır, Ġran’da ġiilerin, Suud’da Vahhabilerin,

Afganistan’da Taliban’ın tatbikatı ayrıdır. Bu gün dünyada demokrasi ile yönetilen değiĢik

ülkelerdeki uygulamalar farklı olduğu gibi, ġeriatı uyguladığını söyleyen insanların anlayıĢına

göre bazı farklı uygulamalar olabilir. Bu sebeple, Ġnsanların yanlıĢ algılarından kaynaklanan

yanlıĢ uygulamalarını esas alarak Ġslam Ģeriatını tenkit etmek hem ilme hem de vicdana

aykırıdır. ġeriatın en mükemmel uygulaması, Hz. Peygamber efendimiz ve ilk halifeler

dönemidir.

ġeriatın gerçek prensiplerini ancak Kur’an, Sünnet ve ehl-i sünnet alimlerinin yorumlarına

bakarak doğru anlayabiliriz.

- ġimdi kısaca ġeriatın ne anlama geldiği üzerinde durmakta fayda vardır:

1) AĢağıdaki ayetlerden açıkça anlaĢılacağı üzere, ġeriat, yalnız ceza kanunları değil, dinin

tamamına verilen bir isimdir. ġeriat, Ġslamın getirdiği hükümlerin genel adıdır. Devlet yönetimi

de bunun içine girmektedir.

“Sana da, daha önceki kitapları, hem tasdik edici, hem de onları denetleyici olarak bu kitabı,

gerçeğin ta kendisi olarak indirdik. O halde bütün Ehl-i kitabın aralarında, Allah’ın sana

indirdiği ile hükmet, sana gelen bu hakikati terkedip de onların keyiflerine uyma! Her biriniz

için bir Ģeriat ve bir yol tayin ettik. Eğer Allah dileseydi, hepinizi bir tek ümmet yapardı. Fakat

O, size verdiği farklı Ģeriatlar dairesinde sizi imtihan etmek istediği için ayrı ayrı ümmetler

yaptı. Öyleyse durmayın, hayırlı iĢlerde birbirinizle yarıĢın! Zaten hepinizin dönüĢü Allah’a

olacak, O da hakkında ihtilâf ettiğiniz Ģeyleri size tek tek bildirecektir. (haklıyı haksızı iyice

belli edecektir.)” (Maide, 5/48)

15

“Sonra din iĢinde, seni ayrı bir Ģeriat yoluna koyduk. Sen ona tâbi ol, gerçeği bilmeyenlerin

keyiflerine uyma. Çünkü Allah’tan gelecek herhangi bir cezayı önleme hususunda, onlar sana

hiçbir fayda veremezler. Zalimler birbirinin dostudur. Allah ise müttakilerin dostudur!”

(Casiye, 45/18-19)

- Bazı yerlerde küçük bir farkla kullanıldığı zaman, Din, ġeriatten daha geniĢ bir kavram

olarak kabul edilebilir. Ancak genel olarak her iki kavram aynı manaya gelir. Mesela: “Ġslam

dini” kavramı, “Ġslam Ģeraiti” anlamında kullanıldığı gibi, “Hz. Muhammed’in dini” ifadesi,

“Hz. Muhammed’in Ģeriatı” manasına gelir.

2) Ġslâm’ın temel Ģartlarının ihmale uğradığı, ferdî ve ailevî hayatın yanlıĢ esaslar üzerine bina

edildiği bir cemiyette, sadece muamelât ve ceza hükümlerinin uygulanması fazla bir fayda

sağlamaz. Yahut bu hükümlerin, böyle bir cemiyete uygulanması mümkün olmayabilir. Olsa

bile, birçok kimse, bunlara, inanmadan ve istemeyerek uymakla nifaka düĢer. Müslüman

görünür, ama bir Ġslâm düĢmanı olarak yaĢar.

Bu sebeple Ġslam Ģeriatında temel amaç, insanları adalet ve fazilet ölçülerine göre teĢekkül eden

evrensel ahlaki temele dayanan bir toplumda yaĢatmaktır.

-Bediüzzaman hazretlerinin ifade ettiği gibi,

“ġeriatta yüzde doksan dokuz ahlâk, ibadet, âhiret ve fazilete aittir. Yüzde bir nisbetinde

siyasete mütealliktir (yönetimle alakalıdır); onu da ulü-l emirlerimiz düĢünsünler.” (Divan’-ı

Harb-i Örfi, 20; Tarihçe-i Hayat, 66)

Demek ki, Ġslam Ģeriatı, ahlak, ibadet, fazilet, ahiret, dünya saadetini temin eden adalet

mekanizmasını iĢleten muamelat ve cezai müeyyidelerdir.

3) Halkın sadece recim ve hırsızın elinin kesilmesi olarak gördüğü Ģeriat, aslında Allah’ın

indirdiği Kur’an’ın hükümleri ile Hz. Peygamberin ortaya koyduğu ve Kur’an’ın bir nevi

açıklaması olan sünnetin tesis ettiği hükümlerdir. Muamelatta zulüm yapılmazsa, aldatma

olmazsa cezaya gerek kalmaz.

Kaldı ki, dünyanın hiç bir yerinde ceza usulleri ve kanunları olmayan bir ülke yoktur.

Cezai müeyyidelerin en bariz özelliği caydırıcı olmasıdır. Caydırıcı bir özelliğe sahip olmayan

bu günkü bir kısım kanunların peĢ para bir fayda sağlamadığını iĢin uzmanları söylüyor.

Konuyu fazla uzatmamak için, bazılarının en fazla eleĢtirdikleri hırsızlık vakası üzerinde

duralım: Hırsızlık olayında iki taraf vardır: Birinci taraf, malı çalınan mağdur insanlar, ikinci

taraf ise cezayı hak eden gaddar bir hırsız. Ġnsan olarak bu iki kiĢiyi adalet ölçüsünde

tartacağız. Ne yapalım ki, mazlumun malı korunmuĢ olsun, zalimin de elinin kesilmesi

engellenmiĢ olsun.

Eğer burada caydırıcı bir müeyyide olmazsa, ne malı koruyabilir, ne de hırsızın elini

engelleyebiliriz. Hapis gibi cezaların caydırıcı olmadığının en büyük kanıtı bugünkü hırsızlık

vakalarının bilançosudur. Her Ģeyin hikmetini en iyi bilen Allah, çalıĢmadan, alın teri

dökmeden, baĢkasının mağduriyetine acımadan malını çalmakta menhus bir lezzetin olduğunu,

nefs-i emare sahiplerinin bu çirkin iĢi kolay kolay bırakmayacaklarını, bunun engellenmesinin

tek yolu hırsızlık eden elin kesilmesi olduğunu bilmiĢ ve hükmünü vermiĢtir.

16

Hırsızın elinin kesilmesi ile ilgili Kur’an’ın hükmü -deyim yerindeyse- en çağdaĢ bir

hükümdür. Çünkü bu çağ kadar hırsızı, Ģehir eĢkıyası, kapkaçı, gaspçısı bol olan baĢka bir çağ

olmamıĢtır. Dünya bunlara karĢı aldıkları yüzeysel ve düzeysiz cezaların caydırıcı olmadığına

dair -hırsızlar hariç- herkes hemfikirdir.

Ġslam tarihinde, bu cezanın âdil bir Ģekilde uygulandığı ilk üç asırda –hırsızlık suçundan

ötürü- kesilen ellerin sayısı yalnız altıdır. (Ġlk üç asırda hırsızlıktan ötürü sadece 6 elin

kesildiğine dair Ģu makaleye bakılabilir: Ġsmail el-Fehranî, “eĢ-ġeriatu beyne’s-salihin ve’l-

Murcifin” el-Ehram, 17 Yenayır, 2011)

ġu anda, dünyanın her bir Ģehrinde her gün bu suçlar sebebiyle –talan edilen bunca servet

yanında- en az bir veya birkaç el değil- baĢ kesilmekte /mal sahibi zalimce öldürülmektedir.

Buna caydırıcı bir önlemle dur demek, her çağdan daha çok bu çağın ihtiyacı vardır.

Ġlginçtir, hırsızın durumuna acıyoruz da malı çalınan, hayatı boyunca on yıllarca çalıĢıp zor

biriktirdiği bütün servetini hırsıza kaptıran mal sahibinin bu durumunu pek nazara almıyor gibi

davranıyoruz. Bu adamın da çoluk çocuğu yok mu? Kendisi de muhtaç duruma düĢmemiĢ mi?

Ġnsanın aklına –malına mukayyet olmadığı için eleĢtirilerin hedefi olmuĢ-Nasrettin hocanın

meĢhur Ģu sözü akla geliyor “Yani hırsızın hiç mi suçu yok?”

4) Ġslam Ģeraiti, insanlık hukukunu en güzel Ģekilde muhafaza eden ve hukukun üstünlüğünü

esas alan bir nizamdır.

Örneğin Münazarat risalesinde Bediüzzaman’ın Kürt aĢiretleri ile yaptığı sohbetlerin bir

yerinde soru-cevap Ģeklindeki bu diyalogda Ģeriata yapılan vurgu konumuzu aydınlatacak ip

uçlara sahiptir:

“S- Gayri müslimlerle nasıl müsavi olacağız?

C- Müsavat ise, fazilet ve Ģerefte değildir; hukuktadır. Hukukta ise, Ģah ve geda birdir. Acaba

bir Ģeriat, karıncaya bilerek ayak basmayınız dese, tazibinden men'etse; nasıl benî

âdem'in hukukunu ihmal eder? Kellâ... Biz imtisal etmedik. Evet Ġmam-ı Ali'nin (ra) âdi

bir Yahudi ile muhakemesi ve medar-ı fahriniz olan Salahaddin-i Eyyubî'nin miskin bir

Hristiyan ile mürafaası, sizin Ģu yanlıĢınızı tashih eder zannederim.” (Münazarat, 30 )

5) Acaba, bütün kâinatın yaratıcısı olduğuna iman ettiğimiz, sonsuz ilim, hikmet, rahmet, adalet

ve kudret sahibi olan Allah’ın ortaya koyduğu bir Ģeriatın hükümlerinin sağlam olmadığını

söyleyen bir kimse nasıl mümin, nasıl akıllı unvanını alabilir?

ġunu da vurgulayalım ki, Allah’ın hükümlerinin doğru olduğuna inanmayan kimse dinden

çıkar. Fakat onların doğru olduğuna iman etmekle beraber, onları uygulamayanlar kâfir değil,

fasık ve zalim olurlar. Bu durum, sadece yönetimle ilgili konular için değil, Ġslamın bütün emir

ve yasakları için geçerlidir.

17

Üzerine okunmuş gıdaları yemenin dinimizdeki yeri nedir?

Bu tür muskaların sahih sünnete yeri olmadığında Ģüphe yoktur. Özellikle, çalıĢkanlar ile

tembellerin; zeki olanlarla zeki olmayanların durumunu ortaya koymak için yapılan

imtihanlarda böyle kısa yoldan köĢeyi dönmek için yapılacak bu tür tedbirlerin değeri de

yoktur.

Ancak ayetlerin Ģifa kaynağı olduğuna dair Kur’an ayetleri vardır. (bk. Yunus, 10/57; Ġsra,

17/82)

Bu gibi ayet ve bazı hadis rivayetlerine baktığımızda, Kur’an’ın ve Hz. Peygamberin öğrettiği

bazı duaların maddi- manevi sıkıntılara Ģifa kaynağı olduğunu söyleyebiliriz.

Bu sebeple, Kur’an’ın bazı ayetlerini veya resulullah’ın bazı dualarını ilgili bazı sıkıntıların

giderilmesine vesile olması için yazılması, yiyecek veya içeceklere okunmak suretiyle bir

vesile yapılmasında bir sakınca yoktur.

Bu konuda ehl-i sünnet alimlerinin, değiĢik hadis rivayetlerine dayanarak bunu benimsedikleri

bilinmektedir. (Misal olarak, eĢ-ġeyh Ahmed b. Mahmud ed-Dîbî’nin er-Rukiyyu’Ģ-ġeriyetu

bil-Ku’ani ve’l-Ediyeti’n-Nebeviye -Cidde/1414-adlı eserine bakılabilir.)

18

Su vermekteki fazileti bilseydiniz, susuzlara su vermek için yarışırdınız, anlamında bir hadis var mıdır?

Sorudaki Ģekliyle bir bilgiye rastlayamadık.

Ancak konuyla ilgili Ģöyle bir rivayet vardır:

Sa’d b. Ubâde’nin annesi vefat etmiĢti ve Rasûlullah (asm)’a gelerek: “Ey Allah’ın Rasûlü!

Annem öldü onun adına sadaka verebilir miyim?” diye sordu. Rasûlullah (asm) da: “Evet”

buyurdu.

Sa’d: “Hangi sadaka daha hayırlı ve değerlidir?” diye sorunca, Rasûlullah (asm): “Ġnsan ve

hayvanların su ihtiyaçlarına cevap vermektir” buyurdu. (bk. Nesai, Vesaya, 9; Ġbn Mace,

Edeb, 8)

Bunun üzerine Sa'd, Medine'de bir çeĢme yaptırmıĢ, o çeĢme uzun süre insanlara hizmet

etmiĢtir. (bk. Ġbn Hanbel, Müsned, 5/284; 6/7)

"Her kim ki, elbise ihtiyacı olan bir Müslümana elbise giydirse, Allah da ona cennetin

yeĢil elbiselerinden giydirir. Hangi Müslüman aç bir Müslümanı doyurursa, Allah da onu

cennet meyvelerinden doyurur. Hangi Müslüman susamıĢ bir Müslümana su verirse,

Allah da ona içerisinde güzel kokuları olan cennet içeceği içirir." (Ebû Dâvûd, Zekat, 32;

Tirmizi, Kıyame, 18)

"Erkek, hanımına su içirdiği zaman sevap kazanır." (Suyûtî, Câmiu'l-Ahâdîs, Hadis

No:1457)

Yine, mümin kiĢiye öldükten sonra da sevap kazandırmaya devam edecek iĢlerin sayıldığı

bir rivayette, “Kanal açarak su getirmesi” de zikredilmektedir. (Ġbn Mâce, Mukaddime 20)

Suyu, "Kendi rahmeti" (A'râf, 7/57; Furkân, 25/48; Neml, 27/63; Rûm, 30/46) olarak tavsif

eden Allah Teâlâ: "Kendilerine içecekleri tatlı suları bahĢetmesini, insanlara verdiği

nimetler arasında sayar." (Mürselât, 77/27)

Bir ayete göre; bol yağmur sayesinde bereketli topraklara ve içlerinden ırmaklar akan

beldelere sahip olmak, insanlar için önemli nimetlerdendir. (Enâm, 6/6)

Kur'ân'daki birçok ayette, cennetin güzellikleri arasında, “Ġçinden nehirlerin akması” da

zikredilir. Meselâ bir ayette: “Ġman edip sâlih amel iĢleyenlere, 'içlerinden ırmaklar akan

cennetlerin kendilerinin olacağını' müjdele!” (Bakara, 2/25) buyrulur.

Hz. Peygamber (asm), bazı dualarında, suyun temizleme özelliğine dikkat çekerek,

"hatalarının su, kar ve buzla yıkanması sonucunda tertemiz olmayı" Allah'tan dilemiĢtir.

(Buhârî, Deavât 39, 44, 46)

Bu mecazi ifadeyle, "su ile yıkanarak bembeyaz olmuĢ bir elbise gibi, hatalardan arınma

talebi" dile getirilmiĢ olmaktadır.

Su ve onun kar, buz Ģeklindeki türevleri, değiĢik kültürlerde arılığın, duruluğun, temizliğin

sembolüdür.

19

Dilimizde, bilhassa küçüklerin büyüklere içmesi için su vermesi üzerine söylenen: “Su gibi

aziz ol!” Ģeklindeki dua cümlesi, hem suyun önemini çok güzel ifade etmekte, hem de

kültürümüzde bu nimete ne kadar büyük değer verildiğini göstermektedir.

Ayrıca, ecdadımızdan su alanında zengin bir maddi miras devralmıĢ bulunuyoruz. Bu gün,

birçok Ģehrimizde, suyun taĢınmasını, depolanmasını ve dağıtılmasını sağlayan; su kemeri,

sarnıç, maksim ve su terazisi gibi yapılar ile suyu insanların istifadesine sunan çeĢme, sebil,

Ģadırvan gibi eserlerimizden hâlâ ayakta kalarak hizmet verenler mevcuttur. Bunlar,

medeniyetimize bir “Su medeniyeti” damgası vuracak derecede önemli eserlerimizdir.

Kur'an ve Sünnet'in, suyun hayatın temeli olduğuyla ilgili vurguları, Müslümanlara birtakım

görev ve sorumluklar yüklemektedir. Mevcut su kaynaklarının en güzel Ģekilde korunması, bu

kaynakları kirletecek ve suyun temizliğini ve niteliklerini bozacak her tür davranıĢ ve eylemin

engellenmesi, bunların baĢında gelir.

Diğer taraftan, suyun kullanımında kesinlikle savurgan ve sorumsuz bir tutum içinde

olunmamalıdır. Su ve diğer tüm doğal kaynaklarımızı azami derecede rasyonel ve verimli

kullanmaya çalıĢmalıyız.

Dinimizin ve kültürümüzün ortaya koyup bize miras bıraktığı "Su medeniyeti"ne sahip

çıkarak, onu daha da geliĢtirmeli ve sonraki nesillere aktarmalıyız.

20

İdarecinin istişare kararına uyması gerekli midir?

ĠstiĢâre, kiĢinin kendisini ilgilendiren konularda bir baĢkasının görüĢüne baĢvurması veya

idârecilerin ümmetin durumunu ilgilendiren konularda müĢâverede bulunması Ģeklinde iki

cepheden ele alınabilir. Birinci durumda istiĢâre sünnettir. (Nevevî, ġerhu'l-Müslim, 4/76)

- Hz. Peygamber (asm) istiĢâreye teĢvik etmiĢ; kendisi de Bedir'de Ebû Süfyân'ın geldiğini

haber alınca ne gibi tedbir alınacağı konusunda Ensar'la müĢâvere etmiĢ; ayrıca Bedir esirleri

konusunda, Uhud ve Hendek Gazvelerinde, Hudeybiye'de, Taif Seferinde, Ġfk

hadisesinde, ezan konusunda olduğu gibi birçok mevzuda ashabıyla istiĢâre etmiĢtir. Hatta

Ebû Hureyre, Rasûlullah'tan daha çok ashabıyla istiĢâre eden kimse görmediğini belirtmektedir.

- Ġdârecilerin ümmetin durumunu ilgilendiren konularda istiĢârede bulunmasının hükmü

konusunda ise farklı görüĢler vardır. "ĠĢ hususunda onlarla istiĢâre et." (Ali Ġmrân, 3/159)

ayetinin vücûb mu nedb (sünnet) mi ifade ettiği konusunda ulema ihtilâf etmiĢlerdir.

- Ġmam Nevevi’nin bildirdiğinde göre, Alimlerin cumhurunun/fakihlerin ve usulcülerin kabul

ettiği görüĢe göre, ilgili ayetin emri, vücubu ifade etmektedir. Buna göre, idareci yanındaki

yetkili kiĢilerle istiĢare eder, ancak daha sonra hangi görüĢün daha yararlı olduğuna karar verir

ve ona göre hareket eder. (Nevevi, a.y)

- Ġmam ġafiî ayetteki istiĢâre emrini nedb'e hamletmiĢ, ancak daha sonraki ġâfiî fukahası

ayetin vücub ifade ettiği görüĢünü benimsemiĢlerdir. (Râzî, Kurtubî, Ali Ġmran, 159. ayetin

tefsiri)

- Mâlikîler dini konularda Ġslâm devletinin yönetimi ile ilgili mevzularda idarecilerin istiĢârede

bulunmalarının vacip olduğu görüĢündedirler. Hatta Ġbn Atiyye böyle bir durumda âlimlere

danıĢmayan idarecinin azledilmesinin vacib olduğunu savunmuĢtur. (Kurtubî, Ġbn AĢur, Ali

Ġmran:159. ayetin tefsiri)

- Bu konuda Hanefilere nisbet edilen bir görüĢ bulunmamakla birlikte, Hanefi alimlerinden

Cessâs "ĠstiĢârenin iman ve namaz kılmakla birlikte ele alınması, konunun önemine ve

bizim bununla emrolunduğumuza delâlet etmektedir." (Cessas, Ahkamu’l-Kur’an, ġûrâ:38.

ayetinin tefsiri) Ģeklindeki sözünden istiĢârenin vacip olduğu görüĢünü benimsediğini

anlıyoruz.

- Hanbeli alimlerinden Ġbn Teymiye’ye göre, Allah’ın istiĢareyi peygamberine emretmiĢ olması

gösteriyor ki, hiç bir idareci istiĢareden muaf olamaz. (Ġbn Teymiyye, es-Siyâsetü'Ģ ġer'iyye-

Mecmû'l-Fetâva içinde-Riyad 1381-86, 28/386- 387)

- Alimlerin bildirdiğine göre, istiĢarede bulunan idareci, istiĢare heyetinde ortaya çıkan Kitap

ve sünnete en yakın olan görüĢü tercih eder. ġayet böyle bir kıyaslama imkânı bulmazsa, aklına

göre en sağlam görüĢü esas alır. “Bir kere azmettin mi artık Allah’a tevekkül et.” (Ali

Ġmran, 3/159) mealindeki ayetin ifadesi bu gerçeğe iĢarettir. (bk. Kurtubî, Ġbn AĢur, a.y)

- Bu açıklamalardan anlaĢılıyor ki, bir idareci iĢin ehli olan kimselerle belli konularda istiĢare

etmek durumundadır. ġayet istiĢareden çıkan sonuç kitap ve sünnete uygun olduğuna dair bir

kanaat oluĢursa, idareci ona uymak zorundadır. Böyle bir münasebet görülmediği takdirde,

çoğunluğun görüĢüne bakmaksızın, kendisini tatmin eden herhangi bir grubun görüĢlerini

esas alabilir veya istiĢare heyetinin vardığı sonuçtan baĢka bir görüĢü daha uygun

görebilir. Yeter ki, karar alırken, nefsani arzularına, gayri meĢru heva ve heveslerini değil de,

gerçekten Allah’ın rızasını esas alsın ve ümmetin menfaatini ön planda tutmuĢ olsun.

Özetle, idareci meĢru sebep göstererek, meĢru bir ictihada dayanarak kendi görüĢünü ve

tercihini uygulama yetkisine sahip olmalıdır. Uygulama sonunda topluma zarar getirirse ve bu

da tekerrür ederse yönetici usulüne göre görevden alınır.

21

Ben kimin mevlası isem Ali de onun mevlasıdır, anlamındaki hadis ne demektir?

Bu sorunun özeti Ģudur:

Hz. Peygamber (asm), Hz. Ali için “Ben kimin mevlası isem Ali de onun mevlasıdır” diye

buyurmuĢtur.” (Tirmizi, Menakıb,19; Ġbn Mace, Mukaddime,11; Ġbn Hanbel, 1/84,118, 119..)

Ġbn Hacer bu hadisin çok değiĢik yollardan nakledildiğini belirtmiĢ ve rivayetinin sağlamlığına

iĢaret etmiĢtir. (bk. Ġbn Hacer, 7/74)

Zeyleî ise, bu hadisin değiĢik rivayetlerden gelmesine rağmen zayıf olduğunu belirtmiĢtir. (

Tuhfetu’l-Ahvezi, 3/137)

Ehl-i ġia bu gibi hadislere dayanarak, Hz. Ali’nin ilk halife olduğunu, hakkının gasbedildiğini

iddia ederler. Bu konu 14 asırdan beri ġii alimler ile ehl-i sünnet alimleri arasında tartıĢma

konusudur. Yüzlerce kitapta bunun münakaĢası yapılmıĢtır.

Ehl-i sünnet alimlerine göre, “Ben kimin mevlası isem Ali de onun mevlasıdır” Ģeklindeki

hadisin manası: “Ben kimi seviyorsam, Ali de onu sever” Ģeklindedir. Diğer bazılarına göre

ise, “Ben kimi dost edinir veya yetkili kılarsam Ali de onu dost edinir, yetkili kılar.”

(Tuhfetu’l-Ahvezi, a.y)

Bu iki yorumu yorumlarsak diyebiliriz ki, bu hadiste iki önemli noktaya dikkat çekilmiĢtir.

a) Bu hadiste yer alan “MEVLA” kelimesini ġia’nın da kabul ettiği gibi, tevliye/yetki vermek

anlamına alırsak, hadisin manası Ģöyle olur: “Ben kimi tevliye edersem/ kimi yetkili

kılarsam, Ali de onu yetkili kılar, onun yetkisini kabul eder.”

Bu yoruma göre, bu hadis-i Ģerif, Hz. Ali’yi aĢırı sahiplenme adına, ondan önceki halifeleri

zalim ve haksız olarak gören Ehl-i ġiaya önemli bir ders içermektedir. Hadiste, Hz. Ali’nin

yetkilerini kabul ettiği ilk üç halifenin hilafetlerini kabul etmemek, onlara karĢı kin beslemek,

Hz. Ali’nin onlara gösterdiği saygı ve sevgi ve onlar döneminde onlara itiraz etmeyerek onlar

için bir nevi ġeyhu’l-Ġslamlık makamında bulunmasının iĢaretiyle, ehl-i Ģia bu tavırlarında

haksızdırlar. Ehl-i ġianın tutumu, hem bu hadisin iĢaretine, hem de Hz. Ali’nin ilk üç halifeye

karĢı takındığı tutum ve davranıĢına aykırı ve taban tabana zıttır. Çünkü; Bediüzzaman’ın da

ifade ettiği gibi,

“Hazret-i Ali (ra) mükerreren kendi ikrarı ve yirmi seneden ziyade o hulefa-i selâseye (o üç

halifeye) ittiba ederek onların Ģeyhülislâmlığı makamında bulunması, ġîaların bu davalarını

cerhediyor (çürütüyor)... Demek Ehl-i Sünnet Ve Cemaatın davası, haktır.” (Lem'alar, 22 )

“Çünki bunlar(ġialar) Hazret-i Ali'yi (ra) fevkalâde sevmek davasında oldukları halde tenkis

ediyorlar ve sû-i ahlakta bulunduğunu onların mezhebleri iktiza ediyor. Çünki diyorlar ki:

"Hazret-i Sıddık ile Hazret-i Ömer (ra) haksız oldukları halde Hazret-i Ali (ra) onlara mümaĢat

etmiĢ, ġîa ıstılahınca takiyye etmiĢ; yani onlardan korkmuĢ, riyakârlık etmiĢ."

Acaba böyle kahraman-ı Ġslâm ve "Esedullah" ünvanını kazanan ve sıddıkların kumandanı ve

rehberi olan bir zâtı, riyakâr ve korkaklık ile ve sevmediği zâtlara tasannu'kârane muhabbet

göstermekle ve yirmi seneden ziyade havf altında mümaĢat etmekle haksızlara tebaiyeti kabul

etmekle muttasıf görmek, ona muhabbet değildir. O çeĢit muhabbetten Hazret-i Ali (ra) teberri

eder.” (Lem'alar,25 )

22

b) Hz. Peygamber, kendisinden sonra, Hz. Ali’yi tekfir eden haricilerin ve ona karĢı kin

besleyen nasibelerin ve bir kısım fasık ve zalimlerinin menfi propagandalarına karĢı, Hz. Ali’yi

layık olduğu yere oturtarak, Ģah-ı velayet gibi manevi makamına iĢaret ederek -ona karĢı

insanların hüsnü zanlarını temin etme adına- ümmetinin dikkatini çekmiĢtir.

Bediüzzaman hazretleri bu gerçeğe Ģu ifadelerle iĢaret etmiĢtir:

“Hem istikbalde Hazret-i Ali (ra elîm hâdisata ve dâhilî fitnelere maruz kalacağını nazar-ı

nübüvvetle görmüĢ, Hazret-i Ali'yi (ra) me'yusiyetten ve ümmetini onun hakkında sû'-i zandan

kurtarmak için (Ben kimin mevlası isem Ali de onun mevlasıdır” diye

buyurmuĢtur) gibi mühim hadîslerle Ali'yi (ra) teselli ve ümmeti irĢad etmiĢtir.” (Lem'alar, 23)

Nebi olarak gelen peygamberlerin nübüvvet mührü ve Mehdi’deki işaretle ilgili rivayet sahih midir?

“Allah hiçbir peygamber göndermemiĢtir ki onun Sağ elinde peygamberlik beni (ġamet

ün nübüvve) olmamıĢ olsun. Ancak bizim peygamberimiz istisnayı teĢkil etmiĢtir. Onun

peygamberlik beni Sağ elinde değil kürek kemikleri arasındadır” manasındaki hadis için

bk. Hâkim, 2/631.

- Zehebi, bu hadisle ilgili yorum yapmamıĢ, iĢi sükutla geçirmiĢtir. (bk. Zehebi, telhis-

Müstedrek ile birlikte; a.y). Bu sükut, rivayetin gücünü hafifleten bir durumdur.

- “Mehdi aleyhisselamda; Peygamberler'in alameti vardır. (Kıyamet Alametleri, s.

165/Kitab-ül Burhan Fi Alamet-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, s. 23)” konusuna gelince;

1) Hz. Mehdi ile ilgili sahih hadisleri bir araya getirmeyi hedefleyen Usam Musa Hadi, “Sahihu

EĢrati’s-Saati” adlı eserinde böyle bir bilgiye yer vermemiĢtir.

2) Hz. Mehdi, peygamber olmadığına göre, omzunda peygamber mührünün bulunduğuna dair

iddiayı anlamak mümkün değildir.

3) Hz. Mehdi’nin en meĢhur olan alameti yanağında bulunan ve yıldız gibi parlak olduğu

bildirilen BEN’dir. (bk.Abdullah b. Suleyman el-Ğafilî, EĢratu’Saati, 1/78)

Bilgi için tıklayınız:

Peygamberlik Mührü hakkında bilgi verir misiniz?

Mehdi'nin Özellikleri Nelerdir?

http://www.sorularlaislamiyet.com/qna/3482/peygamberlik-muhru-hakkinda-bilgi-verir-misiniz.htmlhttps://www.google.com/url?q=http://www.sorularlaislamiyet.com/article/9633/mehdi-nin-ozellikleri-nelerdir.html&sa=U&ei=CIPKUY3XGMnFswaBloEY&ved=0CAcQFjAA&client=internal-uds-cse&usg=AFQjCNEUg4NfeCurEsd79uV4xf-TLdhzuQ