geopolab: kleanthis kyriakides cv and ... k... · web viewkleanthis kyriakides cv and publications...
TRANSCRIPT
GEOPOLAB: KLEANTHIS KYRIAKIDES CV AND SELECTED
PUBLICATIONSKleanthis Kyriakides CV and publications
Kleanthis Kyriakidis is a Naval Commander serving as a staff officer to the Deputy Minister of Defense. He has been an instructor at various institutions including the Hellenic Supreme Joint War College. He holds an MPA from the Harvard Kennedy School (Lucius Littauer Award), an MA in National Security Affairs (Middle East Studies) with Distinction and an MS in Physical Oceanography from the Naval Postgraduate School in Monterey, CA. He has published seven books and more than seventy articles in Greek and foreign journals and sites, dealing with contemporary issues. He is the General Editor of Strategy International’s “Journal on Southeastern European Security Strategy and Transatlantic Leadership” and has been a Senior Editor and contributor of the Kennedy School Review.
(in parentheses page numbers)
1. Ο «ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΚΥΛΟΣ» ΙΟΝ ΑΝΤΟΝΕΣΚΟΥ: Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΤΕΡΟΥ ΣΥΜΜΑΧΟΥ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ (4- )
2. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΟ Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ: ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΧΙΤΛΕΡ; (10- )
3. ΟΙ ΡΟΥΜΑΝΟΙ «ΙΠΠΟΤΕΣ» ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ (16- )
4. ΜΠΕΝΕΝΤΙΚΤ ΡΝΟΛΝΤ: Ο ΙΔΙΟΦΥΗΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΣΩΣΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΔΩΣΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ (24- )
5. UNITED STATES NATIONAL SECURITY STRATEGY AND THE PREVENTIVE/PREEMPTIVE DOCTRINE / Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ (30- )
6. IS RUSSIA WINNING THE “COLD PEACE”? (35- )
7. ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ: ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΝΑΥΑΡΧΟΙ ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΒΙΣΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΔΗΓΗΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦΗΜΕΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ «ΚΑΘΑΡΣΗΣ» (39 - )
8. Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΟΥΝΙΟΘ ΓΚΡΑΝΤΕΣ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΩΝ ΙΣΠΑΝΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΣΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ. (47- )
9. ΣΧΕΔΙΟ ΣΛΙΦΦΕΝ: ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΜΑ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ; (51 - )
10. Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ (59- )
11. Η ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ (105 - )
12. REGIONAL COOPERATION IN THE EAST MEDITERRANEAN BASIN AFTER THE “ARAB SPRING”: PERILS AND PROSPECTS (152- )
13. “PAX AMERICANA” «ΝΕΟ ΒΙΕΤΝΑΜ»; Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ (156- )
14. REGIONAL COOPERATION IN THE EAST MEDITERRANEAN BASIN AFTER THE “ARAB SPRING”: PERILS AND PROSPECTS (165- )
15. «ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ vs ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ» : ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΡΙΚΗΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (176- )
16. «Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» (187- )
17. ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ (193- )
18. Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΥ (1712-1786) (216 - )
19. ΠΕΡΛ ΧΑΡΜΠΟΡ: ΠΡΟΔΟΣΙΑ Η ΑΠΛΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΦΙΑΣΚΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑΣ ; (224- )
Ο «ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΚΥΛΟΣ» ΙΟΝ ΑΝΤΟΝΕΣΚΟΥ:
Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΤΕΡΟΥ ΣΥΜΜΑΧΟΥ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ
Αρχηγς τξεως, με την καλτερη επδοση που εχε ποτ ξνος μαθητς στη Σχολ Πολμου της Γαλλας, πρην στρατιωτικς ακλουθος τσο στο Παρσι σο και στο Λονδνο, ο ον Αντονσκου ταν αναμφισβτητα ο σπουδαιτερος Ρουμνος αξιωματικς της γενις του. Μπορε οι συγκυρες να τον φεραν στο πλευρ του Χτλερ, αλλ ταν απ τους ελχιστους που μειναν πιστο σμμαχο του ως το τλος.
Κατ το Β παγκσμιο πλεμο η ναζιστικ Γερμανα ατχησε στην επιλογ συμμχων, αφο αποδεχθηκε τι οι Ιταλο δεν κδισαν οτε μια μχη και οι Ιπωνες ασχολθηκαν μνο με τον Ειρηνικ. Απ λιγτερο ισχυρος συμμχους, οι Φιλανδο δεν ταν διατεθιμνοι να βοηθσουν στην επθεση εναντον της Σοβιετικς νωσης, οι Ογγροι ταν αμφιβλου ποιτητας και οι μοναδικο που απδειξαν την στρατιωτικ τους αξα στο πεδο της μχης ταν οι Ρουμνοι. νας απ τους λγους της ρουμανικς επιτυχας ταν η εξαιρετικ ηγεσα του ον Αντονσκου αλλ και η πστη του στην φιλα και τη σνδεση με τη Γερμανα.
Ο Ρουμνος αντικομουνιστς στρατρχης και δικττορας, ταν γνωσττερος απ το δυτικ τπο ως «κκκινος σκλος» λγω του φυσικο χρματος των μαλλιν του. Σμφωνα με τον Χτλερ ταν «ανελητος αλλ με ακραιο και αδιφθορο χαρακτρα» και ο περφημος Γερμανς στρατρχης Μανστιν τον χαρακτηρζει «...αληθιν πατριτη, καλ στρατιτη και σγουρα τον πιο πιστ σμμαχο» και προσθτει «...κανε τα πντα για να ρξει τη ρουμανικ πολεμικ μηχαν στην εκστρατεα (Μπαρμπαρσα)... μπορ να μιλσω μνο με ευγνωμοσνη για τη συνεργασα του».
Γνος αριστοκρατικς οικογνειας της Τρανσυλβανας με στρατιωτικ παρδοση, ο μετπειτα δικττορας γεννθηκε στις 2 Ιουνου 1882 στο Πιτστι. Το 1898 γινε δεκτς σε σχολεο γνων στρατιωτικν, να εδος προπαρασκευαστικς σχολς για τις κυρως στρατιωτικς σχολς. Το 1902 εισχθη στη Σχολ Αξιωματικν Πεζικο και Ιππικο, απ την οποα αποφοτησε το 1904 ως αρχηγς τξεως με εξαιρετικς επιδσεις. Ως ανθυπολοχαγς τοποθετθηκε στο 1ο σνταγμα Ροσιρι και διακρθηκε κατ την καταστολ της «εξγερσης των χωριατν» το 1907, ταν πεισε μια ναρχη μζα εξεγερθντων να μην εισλθει στην πλη Γκαλτι. Για το λγο αυτ ο πργκιπας Φερδιννδος, γενικς επιθεωρητς Ιππικο συνεχρη προσωπικς τον νεαρ αξιωματικ και τον προγαγε σε υπολοχαγ. Θα τον φερνε και στο επιτελεο του, αλλ με αυτ διαφνησαν οι λοιπο επιτελες που ταν αντεροι αξιωματικο.
Το 1911 εισχθη στη Σχολ Πολμου, το 1912 προχθη σε λοχαγ και τον επμενο χρνο αποφοτησε με εξαιρετικς διακρσεις απ τη Σχολ. Κατ τη διρκεια του Β’ Βαλκανικο πολμου υπηρτησε στο γραφεο επιχειρσεων της 1ης μεραρχας ιππικο. Μεταξ της 1ης Νοεμβρου 1914 και της πρωταπριλις 1915 μετατθηκε στη σχολ αξιωματικν ιππικο. Η εσοδος της Ρουμανας στον Α παγκσμιο τον βρκε στο γραφεο επιχειρσεων της «βρειας στρατις». Η στρατι του υπ τη διοκηση του στρατηγο Κονσταντν Πρεζν ταν η μνη που υποχρησε συντεταγμνα απ την Τρανσυλβανα και αυτ οφειλταν σε μεγλο βαθμ στον Αντονσκου. Ο στρατηγς Πρεζν εκτιμντας την ευφυα και την οργανωτικτητ του τον πρε ως διευθυντ του γραφεου επιχειρσεων της 1ης στρατις ταν ανλαβε τη διοκηση της, το Νομβριο του 1916. Εκενη την εποχ ο Αντονσκου προχθη σε ταγματρχη. Παρ την ττα στη μχη του Νεατζλφ που στοχισε την κατληψη του Βουκουρεστου, ο Πρεζν γινε επιτελρχης του γενικο επιτελεου στρατο στις 17 Δεκεμβρου 1916. Φυσικ η πρτη του κνηση ταν να αναθσει στον Αντονσκου τη διεθυνση του γραφεου επιχειρσεων του επιτελεου! Απ αυτ το πστο ο νεαρς ταγματρχης διαδραμτισε πρωτεοντα ρλο στις μεγλες επιτυχες του καλοκαιριο του 1917, την κατληψη της Βεσσαραβας και το 1919 την ττα της Ερυθρς Ουγγρικς στρατις, που οδγησε στη θριαμβευτικ εσοδο του ρουμανικο στρατο στη Βουδαπστη. Οι υπηρεσες του ρτι προαχθντος αντισυνταγματρχη Αντονσκου ανταμεφθηκαν στις 31 Δεκεμβρου 1919 με το μετλλιο της «λεγενας του Αρχαγγλου Μιχαλ 3ης τξης».
Το 1920 ο Αντονσκου προχθη σε συνταγματρχη και συμμετεχε με τη ρουμανικ αποστολ στη δισκεψη των Παρισων για την υπογραφ της συνθκης ειρνης. Κατπιν συμμετεχε στην αποστολ που υπγραψε τη συνθκη συμμαχας με την Πολωνα. Αργτερα ως διοικητς των Ειδικν Δυνμεων και της Σχολς Ιππικο στο Σμπιου εχε να ατχημα που τον καθλωσε στο κρεβτι για 6 μνες. Το 1923 γινε στρατιωτικς ακλουθος στο Παρσι και τα επμενα 3 χρνια στρατιωτικς ακλουθος στο Λονδνο. Νωρτερα παρακολοθησε τη γαλλικ σχολ πολμου με την καλτερη επδοση που εχε ποτ ξνος μαθητς. Στο τλος του 1926 διοκησε το 9ο σνταγμα «Πριγκπισσα Ελνη» στο Γκεοργκου και το 1927 ανλαβε τη διοκηση της Σχολς Πολμου. Το 1931 προχθη σε ταξαρχο και την 1η Ιουλου 1933 ανλαβε τη διοκηση της 3ης μεραρχας πεζικο στο Πιτστι. Ως προσωπικ επιλογ του βασιλως Καρλου Β γινε επιτελρχης στο γενικ επιτελεο στρατο την 1η Δεκεμβρου 1933. Επειδ ο βασιλις επενβαινε στο ργο του, ο Αντονσκου παραιτθηκε στις 11 Δεκεμβρου 1934 και επστρεψε στη διοκηση της 3ης μεραρχας πεζικο, θση την οποα κρτησε μχρι το 1937.
Στις 25 Δεκεμβρου 1937 προχθη σε υποστρτηγο και μετ απ τρεις μρες του ανατθηκαν καθκοντα Υπουργο Αμνης. Ξαναδιαφνησε με το βασιλι και κυρως με την «αυλ» του και παραιτθηκε στις 30 Μαρτου 1938, πφτοντας σε δυσμνεια. Ττε «εξορστηκε» στο 4ο σμα στρατο στη Βεσσαραβα μχρι το 1940 που φβοι πραξικοπματος, κθε λλο παρ αβσιμοι, οδγησαν στη σλληψ του και «κατ’ οκον περιορισμ» στο μοναστρι Μπιστρτα. Οι λγοι για φβους πραξικοπματος ταν η απλεια του ενς τρτου του εδφους της χρας χωρς συμμετοχ στον πλεμο! ταν οι Γερμανο εισβαλαν και γργορα κατβαλαν την Πολωνα, η Ρουμανα επτρεψε την διαφυγ της πολωνικς κυβερνσεως, των αποθεμτων χρυσο και 100.000 στρατιωτν! Μετ την ττα της Γαλλας τον Ιονιο του 1940, οι Σοβιετικο βρκαν την ευκαιρα να εισβλουν στη χρα και να καταλβουν νευ αφορμς τη Βεσσαραβα και τη Βρεια Βουκοβνα. Στις 30 Αυγοστου η Ουγγαρα κατλαβε τη Βρεια Τρανσυλβανα και η Βουλγαρα τη ντια Ντομπροτζα και η ρουμανικ κυβρνηση φαινταν ανκανη να αντιδρσει.
Οι ανωτρω εξελξεις, η δημοτικτητα του Αντονσκου και οι πισεις του στρατο και της περφημης εθνικιστικς ομδας της «Σιδηρς Φρουρς», ανγκασαν το βασιλι χι μνο να τον αποφυλακσει. Ο Αντονσκου πστευε τι σε συνεννηση με το Χτλερ χι μνο θα αποκαθιστοσε την εδαφικ ακεραιτητα της χρας του, αλλ θα δημιουργοσε μια «μεγλη Ρουμανα». Στις 5 Σεπτεμβρου 1940 ο βασιλις παραιτθηκε του θρνου υπρ του γιου του, Μιχαλ και αυτοεξορστηκε. Ο ον Αντονσκου προχθη σε στρατηγ και του ανατθηκε ο σχηματισμς γερμανφιλης κυβρνησης εν διατρησε αυξημνες αρμοδιτητες, δηλαδ γινε πρακτικ δικττορας! Με τη βοθεια των φασιστν της «Σιδηρς Φρουρς» (το κανονικ της νομα ταν «Λεγενα του Αρχαγγλου Μιχαλ») αποστρτευσε 165 αντερους αξιωματικος, διατηρντας σε υψηλ αξιματα τους ανθρπους που εμπιστευταν απλυτα και απαγρευσε κθε «πολιτικ εκδλωση» των αξιωματικν.
Στις 23 Νοεμβρου 1940 ο Αντονσκου θεσε τη χρα στο πλευρ του ξονα και στις 12 Οκτωβρου δχθηκε επσημα την πρτη γερμανικ στρατιωτικ αποστολ, με στχο την εκπαδευση του ρουμανικο στρατο στο σγχρονο πλεμο. Επσης οι Γερμανο θα αναλμβαναν την φλαξη των κρσιμων πετρελαιοπηγν και διυλιστηρων της χρας. Μχρι την νοιξη του 1941 στη Ρουμανα μετβησαν 370.000 Γερμανο. Μεταξ 21 και 23 Ιανουαρου 1941 ο Αντονσκου ρθε σε ρξη με τον αντιπρεδρο της κυβρνησης και ισχυρ νδρα της «Σιδηρς Φρουρς» Χρια Σμα, που προσπθησε να κνει «στση». Ο Αντονσκου υπρξε αμελικτος και σκτωσε φυλκισε εξρισε τα μλη της «Σιδηρς Φρουρς». Ο Χρια Σμα αυτοεξορστηκε στη Γερμανα και παρμεινε υπ την προστασα του Χτλερ, ο οποος σκφθηκε τι θα του ταν χρσιμος σε περπτωση ανατροπς της κυβρνησης «προδοσας» απ τον Αντονσκου. Κατ την επθεση στην Ελλδα και τη Γιουγκοσλαβα ο Αντονσκου δεν φησε τις γερμανικς δυνμεις να περσουν μσα απ το ρουμανικ δαφος για να μην δσει αφορμ για ανοικτ σοβιετικ εισβολ. Παρλληλα κινητοποησε τη βιομηχανα, τις συγκοινωνες και διταξε μερικ επιστρτευση.
Με την ναρξη της επιχερησης Μπαρμπαρσα στις 22 Ιουνου 1941, ο στρατρχης στειλε εναντον των Σοβιετικν 325.000 νδρες, τοι 13 μεραρχες πεζικο, 1 τεθωρακισμνη, 1 συνοριοφυλακς, 3 ταξιαρχες ιππικο, 2 ορεινς ταξιαρχες και 2 ταξιαρχες μηχανικο. Ο διος ετθη επικεφαλς του στρατο που ονομστηκε «ομδα στρατιν Αντονσκου». Επιπλον στη μχη ρχτηκε ο ρουμανικς στλος με 29 πλοα γραμμς και η αεροπορα με 205 ρουμανικ αεροσκφη. Προηγουμνως εχε συμφωνσει με τον Χτλερ να «παραχωρσει προσωριν» στους Ογγρους τη βρεια Τρανσυλβανα, να ελευθερσει τη βρεια Βουκοβνα και τη Βεσσαραβα και μετ να αποσυρθε στη Ρουμανα να διαπραγματευτε εκ νου τυχν συνχιση της εκστρατεας.
Στην αρχ οι ρουμανικς δυνμεις σημεωσαν θεαματικ επιτυχα. Σε να μνα ανακατελφθησαν με την «επιχερηση Μναχο» πιο εκολα η βρεια Βουκοβνα και πιο δσκολα η Βεσσαραβα, στην οποα λαβε χρα και η σημαντικτερη μχη της επιχερησης, η μχη της Τικνγκα. Στις 17 Ιουλου 1941 ο Αντονσκου «διλυσε» την ομδα στρατιν και διατρησε μνο την 4η στρατι και το 2ο σμα στρατο, για εκκαθαριστικς επιχειρσεις στη ντια Βεσσαραβα. Στην επιχερηση εχαν σκοτωθε 4.270 Ρουμνοι, εχαν τραυματιστε 12.325 και λλοι 6.170 ταν αγνοομενοι. Η ρουμανικ αεροπορα εχε χσει το να τταρτο των αεροσκαφν της. Ελαφρ λιγτερες ταν οι απλειες των αμυνομνων Σοβιετικν. Για τη μεγλη ρουμανικ νκη ο Αντονσκου παρασημοφορθηκε με το γερμανικ «σταυρ των ιπποτν» στις 6 Αυγοστου 1941. Δυο εβδομδες αργτερα παρασημοφορθηκε με το πλον σημαντικ ρουμανικ μετλλιο, της «λεγενας του Αρχαγγλου Μιχαλ 1ης τξης», που συνολικ αποδθηκε σε 13 Ρουμνους αξιωματικος. Την δια μρα ο βασιλις τον προγαγε σε στρατρχη, νας βαθμς που δινταν για τρτη μλις φορ στην ιστορα της Ρουμανας.
Πολιτικ ο Αντονσκου απφυγε να διξει τους Εβραους και τους τσιγγνους της Ρουμανας με εξαρεση σους ζοσαν στη Βουκοβνα και τη Βεσσαραβα, τους οποους «προθησε» ανατολικ. Απ τους 110.000 που μεταφρθηκαν στο Δνεστερο οι 60.000 πθαναν μχρι το 1943.
Εν βρισκταν στον κολοφνα της δξας του ο Αντονσκου αποφσισε να συνεχσει να πολεμ στο ανατολικ μτωπο αποσπντας ως αντισταθμιστικ φελος την Τρανσιστρα, περιοχ ανμεσα στο Δνεστερο και το Δνεπερο που περιχει και την Οδησσ! Η συνχιση του πολμου οδγησε σε ραγδαα μεωση της δημοτικτητς του και κποιες ανοικτς διαφωνες απ πρην πολιτικος, που μχρι εκενη την ρα τον στριζαν απλυτα. Στην πτση της δημοτικτητας παιξε ρλο και η αιματηρ μχη της Οδησσο. Η 4η ρουμανικ στρατι ξεκνησε την επθεση στην οχυρωμνη Οδησσ με 200.000 νδρες και μχρι το τλος της μχης ενπλεξε λλους 140.000. Την πλη υπερασπιζταν 5 Σοβιετικς μεραρχες σε τρεις γραμμς αμνης: Η πρτη σε απσταση 80 Km απ την πλη, η δετερη σε απσταση 25-30 Km και η Τρτη μσα στην πλη. Οι αμυνμενοι εχαν δυναττητα ανεφοδιασμο απ τη θλασσα λγω της υπεροχς του σοβιετικο στλου της Μαρης Θλασσας. Η μχη ξεκνησε στις 8 Αυγοστου 1941 και η πλη κατελφθη στις 16 Οκτωβρου. Οι Ρουμνοι εχαν συνεχες αποτυχημνες προσπθειες κατληψης της πλης και γι’ αυτ το λγο αντικαταστθηκε ο διοικητς της 4ης στρατις αντιστρτηγος Νικολε Κιουπρκα απ ναν ξαλλο Αντονσκου. Ουσιαστικ οι Σοβιετικο αποφσισαν να εγκαταλεψουν την Οδησσ ταν ο στρατηγς Μανστιν δισπασε την μυνα της Κριμαας και τελικ την εκκνωσαν με μεγλη επιτυχα, σζοντας 350.000 νδρες και δημιουργντας μια «Ερυθρ Δουνκρκη».
Μετ την κατληψη της Οδησσο και με το μεγαλτερο μρος της 4ης στρατις να επιστρφει στη Ρουμανα, η δημοτικτητα του Αντονσκου εκτοξεθηκε και ο δικττορας βρκε την ευκαιρα να κνει δημοψφισμα για να συνεχσει την απλυτη κυριαρχα του, το οποο κρδισε εκολα. χοντας αυξσει τα ρουμανικ εδφη ετομασε και να σχδιο επθεσης για ανακατληψη της Τρανσυλβανας με κωδικ νομα «υπθεση U», που μως δε μποροσε να πραγματοποισει σο οι Γερμανο και οι Ογγροι θα πολεμοσαν κατ των Σοβιετικν στο ανατολικ μτωπο. Ο Αντονσκου παρ τις διαφωνες ανωττων στρατιωτικν, πως ο επιτελρχης του γενικο επιτελεου Ιωσφ Γιακομπτσι τον οποο αποστρτευσε, επμενε σε περεταρω εμπλοκ της χρας του στο ανατολικ μτωπο. Ρουμανικς δυνμεις λαβαν μρος και στην κατληψη της Σεβαστουπλεως στις 4 Ιουλου 1942 μετ απ μνες προσπαθειν και μετ απ χιλιδες απλειες εκατρωθεν.
Τις αρχικς Γερμανικς επιτυχες και την κατληψη της Ουκρανας διαδχθηκε η μχη του Στλινγκραντ. Απ τις 19 Νοεμβρου 1942 ως τις 7 Ιανουαρου 1943 οι Ρουμνοι εχαν στην περιοχ 160.000 απλειες, δηλαδ χασαν τις 16 απ τις 18 εκε μεραρχες τους και συνολικ το μισ τους στρατ που εστλη στο ανατολικ μτωπο. Οι Ρουμνοι που πολμησαν πργματι ηρωικ προσπθησαν να σπσουν τους αποκλεισμος και σκοτθηκαν. Εναι χαρακτηριστικ τι μνο 3.000 Ρουμνοι αιχμαλωτστηκαν στη διρκεια της μχης. Η αιχμαλωσα της στρατις του Πουλους και η διλυση του μισο ρουμανικο στρατο στο Στλινγκραντ οδγησε τον Αντονσκου σε σσκεψη με τον Χτλερ για τον περαιτρω στρατηγικ σχεδιασμ στο στρατηγεο της Βνιτσα. Δημιουργθηκαν μικτς ομδες στρατο για να αποφευχθε αυτομληση ολοκλρων μονδων στον Ερυθρ στρατ, αλλ το τλος πλησαζε και για το μτωπο και για το Ρουμνο στρατρχη.
Πριν την τραγωδα του Στλινγκραντ υπρχε σχδιο δημιουργας «ομδας στρατιν του Ντον» υπ τον Αντονσκου αλλ ο ανυπμονος Φρερ επμενε για την πραγματοποησ του μετ την τελικ πτση της κατ εννα δκατα κατειλημμνης πλης. Σμφωνα με το Μανστιν ταν μεγλο λθος αυτ η αναβολ της αξιοποησης του επιβλητικο στρατρχη Αντονσκου σε θση διοικητο στρατιν, διτι τον φοβντουσαν και τον σεβντουσαν τσο οι Ρουμνοι, σο και οι Σοβιετικο. Ο στρατρχης – δικττορας εχε τη διορατικτητα να επισημνει γκαιρα τον κνδυνο για την αποκοπ της 6ης στρατις του Πουλους αλλ δεν εισακοσθηκε απ τον Φρερ! Στις 23 Ιουλου 1943 ο Μανστιν παρασημοφρησε τον Αντονσκου με το χρυσ μετλλιο της Κριμαας. Την νοιξη του 1944 λαβε χρα και η απελευθρωση της Κριμαας απ τους Σοβιετικος που επιτθηκαν με υπερδιπλσιες δυνμεις. λλοι 23.400 Ρουμνοι προστθηκαν στις απλειες του ανατολικο μετπου, εν το ρουμανικ ναυτικ κατφερε υπ αντξοες συνθκες να σσει 120.000 νδρες, εκ των οποων οι 36.500 Ρουμνοι. Αν ο Φρερ εχε ακοσει την πρταση του Αντονσκου για γργορη εκκνωση της περιοχς, λλοι 100.000 νδρες θα εχαν σωθε.
Στις 5 Αυγοστου 1944, με τη χρα του σε αναταραχ και τους Σοβιετικος προ των πυλν, ο δικττορας πραγματοποησε επσημη επσκεψη στο αρχηγεο του Χτλερ στην Ανατολικ Πρωσα. Εκε ο στρατηγς Γκουντριαν του ανλυσε την τραγικ κατσταση του Ανατολικο μετπου στα γαλλικ. Ο Ρουμνος στρατρχης πρτεινε πανξυπνα, καταλαβανοντας την ανγκη ανασυγκρτησης των ομδων στρατιν ντου και κντρου, την εκκνωση της Μολδαβας και τη διατρηση μιας σκληρς αμυντικς γραμμς Γκαλτζ – Φοσκνι στα Καρπθια ρη. Τα γεγοντα που ακολοθησαν τις επμενες δυο εβδομδες τον πρλαβαν. Την επμενη μρα με αφορμ την προ δεκαπενθημρου αππειρα δολοφονας κατ του Χτλερ δλωσε στον Γκουντριαν: «Πιστψτε με, χω τυφλ εμπιστοσνη σε λους τους στρατηγος μου. Και μνο η ιδα της συμμετοχς αξιωματικν σε εναντον μου πραξικπημα εναι για λους αδιανητη».
Στις 20 Αυγοστου 1944 οι Σοβιετικο περνον τα Ρουμανικ σνορα και τρεις μρες αργτερα γνεται το «αδιανητο» πραξικπημα με την υποστριξη του βασιλως Μιχαλ και ο στρατρχης Αντονσκου συλλαμβνεται μσα στο παλτι. Την δια μρα ο Χτλερ διταξε το βομβαρδισμ του Βουκουρεστου ως αντποινα και ο νεαρς βασιλις την επμενη κρυξε τον πλεμο στη Γερμανα. Ο Αντονσκου εν τω μεταξ παραδθηκε στους Ρουμνους κομμουνιστς, οι οποοι τον περιρισαν κρατομενο σε να σπτι στο Βουκουρστι.
Ο πλεμος τελεωσε, ο Αντονσκου «παραχωρθηκε» στους Σοβιετικος και μετ απ πολμηνη ανκριση στη Μσχα υπ περιργως καλς συνθκες, ο Αντονσκου επστρεψε για να δικαστε στο Βουκουρστι στις 7 Μαου 1946. Ο δημσιος κατγορος, πρην καφετζς, τον κατηγρησε για κατλυση της δημοκρατας, γερμανφιλη πολιτικ, πλεμο εναντον της Σοβιετικς νωσης και εγκλματα πολμου, κυρως αναφερμενα στο διωγμ των Εβραων και των τσιγγνων. Στο δικαστριο απντησε περφανα τι «η τιμ μου ως Ρουμνου αλλ και ως στρατιωτικο με υποχρενει να παραδεχθ τα γεγοντα για τα οποα
Kleanthis Kyriakidis is a Naval Commander serving as a staff officer to the Deputy Minister of Defense. He has been an instructor at various institutions including the Hellenic Supreme Joint War College. He holds an MPA from the Harvard Kennedy School (Lucius Littauer Award), an MA in National Security Affairs (Middle East Studies) with Distinction and an MS in Physical Oceanography from the Naval Postgraduate School in Monterey, CA. He has published seven books and more than seventy articles in Greek and foreign journals and sites, dealing with contemporary issues. He is the General Editor of Strategy International’s “Journal on Southeastern European Security Strategy and Transatlantic Leadership” and has been a Senior Editor and contributor of the Kennedy School Review.
(in parentheses page numbers)
1. Ο «ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΚΥΛΟΣ» ΙΟΝ ΑΝΤΟΝΕΣΚΟΥ: Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΤΕΡΟΥ ΣΥΜΜΑΧΟΥ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ (4- )
2. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΟ Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ: ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΧΙΤΛΕΡ; (10- )
3. ΟΙ ΡΟΥΜΑΝΟΙ «ΙΠΠΟΤΕΣ» ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ (16- )
4. ΜΠΕΝΕΝΤΙΚΤ ΡΝΟΛΝΤ: Ο ΙΔΙΟΦΥΗΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΣΩΣΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΔΩΣΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ (24- )
5. UNITED STATES NATIONAL SECURITY STRATEGY AND THE PREVENTIVE/PREEMPTIVE DOCTRINE / Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ (30- )
6. IS RUSSIA WINNING THE “COLD PEACE”? (35- )
7. ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ: ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΝΑΥΑΡΧΟΙ ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΒΙΣΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΔΗΓΗΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦΗΜΕΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ «ΚΑΘΑΡΣΗΣ» (39 - )
8. Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΟΥΝΙΟΘ ΓΚΡΑΝΤΕΣ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΩΝ ΙΣΠΑΝΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΣΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ. (47- )
9. ΣΧΕΔΙΟ ΣΛΙΦΦΕΝ: ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΜΑ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ; (51 - )
10. Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ (59- )
11. Η ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ (105 - )
12. REGIONAL COOPERATION IN THE EAST MEDITERRANEAN BASIN AFTER THE “ARAB SPRING”: PERILS AND PROSPECTS (152- )
13. “PAX AMERICANA” «ΝΕΟ ΒΙΕΤΝΑΜ»; Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ (156- )
14. REGIONAL COOPERATION IN THE EAST MEDITERRANEAN BASIN AFTER THE “ARAB SPRING”: PERILS AND PROSPECTS (165- )
15. «ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ vs ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ» : ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΡΙΚΗΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (176- )
16. «Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» (187- )
17. ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ (193- )
18. Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΥ (1712-1786) (216 - )
19. ΠΕΡΛ ΧΑΡΜΠΟΡ: ΠΡΟΔΟΣΙΑ Η ΑΠΛΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΦΙΑΣΚΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑΣ ; (224- )
Ο «ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΚΥΛΟΣ» ΙΟΝ ΑΝΤΟΝΕΣΚΟΥ:
Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΤΕΡΟΥ ΣΥΜΜΑΧΟΥ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ
Αρχηγς τξεως, με την καλτερη επδοση που εχε ποτ ξνος μαθητς στη Σχολ Πολμου της Γαλλας, πρην στρατιωτικς ακλουθος τσο στο Παρσι σο και στο Λονδνο, ο ον Αντονσκου ταν αναμφισβτητα ο σπουδαιτερος Ρουμνος αξιωματικς της γενις του. Μπορε οι συγκυρες να τον φεραν στο πλευρ του Χτλερ, αλλ ταν απ τους ελχιστους που μειναν πιστο σμμαχο του ως το τλος.
Κατ το Β παγκσμιο πλεμο η ναζιστικ Γερμανα ατχησε στην επιλογ συμμχων, αφο αποδεχθηκε τι οι Ιταλο δεν κδισαν οτε μια μχη και οι Ιπωνες ασχολθηκαν μνο με τον Ειρηνικ. Απ λιγτερο ισχυρος συμμχους, οι Φιλανδο δεν ταν διατεθιμνοι να βοηθσουν στην επθεση εναντον της Σοβιετικς νωσης, οι Ογγροι ταν αμφιβλου ποιτητας και οι μοναδικο που απδειξαν την στρατιωτικ τους αξα στο πεδο της μχης ταν οι Ρουμνοι. νας απ τους λγους της ρουμανικς επιτυχας ταν η εξαιρετικ ηγεσα του ον Αντονσκου αλλ και η πστη του στην φιλα και τη σνδεση με τη Γερμανα.
Ο Ρουμνος αντικομουνιστς στρατρχης και δικττορας, ταν γνωσττερος απ το δυτικ τπο ως «κκκινος σκλος» λγω του φυσικο χρματος των μαλλιν του. Σμφωνα με τον Χτλερ ταν «ανελητος αλλ με ακραιο και αδιφθορο χαρακτρα» και ο περφημος Γερμανς στρατρχης Μανστιν τον χαρακτηρζει «...αληθιν πατριτη, καλ στρατιτη και σγουρα τον πιο πιστ σμμαχο» και προσθτει «...κανε τα πντα για να ρξει τη ρουμανικ πολεμικ μηχαν στην εκστρατεα (Μπαρμπαρσα)... μπορ να μιλσω μνο με ευγνωμοσνη για τη συνεργασα του».
Γνος αριστοκρατικς οικογνειας της Τρανσυλβανας με στρατιωτικ παρδοση, ο μετπειτα δικττορας γεννθηκε στις 2 Ιουνου 1882 στο Πιτστι. Το 1898 γινε δεκτς σε σχολεο γνων στρατιωτικν, να εδος προπαρασκευαστικς σχολς για τις κυρως στρατιωτικς σχολς. Το 1902 εισχθη στη Σχολ Αξιωματικν Πεζικο και Ιππικο, απ την οποα αποφοτησε το 1904 ως αρχηγς τξεως με εξαιρετικς επιδσεις. Ως ανθυπολοχαγς τοποθετθηκε στο 1ο σνταγμα Ροσιρι και διακρθηκε κατ την καταστολ της «εξγερσης των χωριατν» το 1907, ταν πεισε μια ναρχη μζα εξεγερθντων να μην εισλθει στην πλη Γκαλτι. Για το λγο αυτ ο πργκιπας Φερδιννδος, γενικς επιθεωρητς Ιππικο συνεχρη προσωπικς τον νεαρ αξιωματικ και τον προγαγε σε υπολοχαγ. Θα τον φερνε και στο επιτελεο του, αλλ με αυτ διαφνησαν οι λοιπο επιτελες που ταν αντεροι αξιωματικο.
Το 1911 εισχθη στη Σχολ Πολμου, το 1912 προχθη σε λοχαγ και τον επμενο χρνο αποφοτησε με εξαιρετικς διακρσεις απ τη Σχολ. Κατ τη διρκεια του Β’ Βαλκανικο πολμου υπηρτησε στο γραφεο επιχειρσεων της 1ης μεραρχας ιππικο. Μεταξ της 1ης Νοεμβρου 1914 και της πρωταπριλις 1915 μετατθηκε στη σχολ αξιωματικν ιππικο. Η εσοδος της Ρουμανας στον Α παγκσμιο τον βρκε στο γραφεο επιχειρσεων της «βρειας στρατις». Η στρατι του υπ τη διοκηση του στρατηγο Κονσταντν Πρεζν ταν η μνη που υποχρησε συντεταγμνα απ την Τρανσυλβανα και αυτ οφειλταν σε μεγλο βαθμ στον Αντονσκου. Ο στρατηγς Πρεζν εκτιμντας την ευφυα και την οργανωτικτητ του τον πρε ως διευθυντ του γραφεου επιχειρσεων της 1ης στρατις ταν ανλαβε τη διοκηση της, το Νομβριο του 1916. Εκενη την εποχ ο Αντονσκου προχθη σε ταγματρχη. Παρ την ττα στη μχη του Νεατζλφ που στοχισε την κατληψη του Βουκουρεστου, ο Πρεζν γινε επιτελρχης του γενικο επιτελεου στρατο στις 17 Δεκεμβρου 1916. Φυσικ η πρτη του κνηση ταν να αναθσει στον Αντονσκου τη διεθυνση του γραφεου επιχειρσεων του επιτελεου! Απ αυτ το πστο ο νεαρς ταγματρχης διαδραμτισε πρωτεοντα ρλο στις μεγλες επιτυχες του καλοκαιριο του 1917, την κατληψη της Βεσσαραβας και το 1919 την ττα της Ερυθρς Ουγγρικς στρατις, που οδγησε στη θριαμβευτικ εσοδο του ρουμανικο στρατο στη Βουδαπστη. Οι υπηρεσες του ρτι προαχθντος αντισυνταγματρχη Αντονσκου ανταμεφθηκαν στις 31 Δεκεμβρου 1919 με το μετλλιο της «λεγενας του Αρχαγγλου Μιχαλ 3ης τξης».
Το 1920 ο Αντονσκου προχθη σε συνταγματρχη και συμμετεχε με τη ρουμανικ αποστολ στη δισκεψη των Παρισων για την υπογραφ της συνθκης ειρνης. Κατπιν συμμετεχε στην αποστολ που υπγραψε τη συνθκη συμμαχας με την Πολωνα. Αργτερα ως διοικητς των Ειδικν Δυνμεων και της Σχολς Ιππικο στο Σμπιου εχε να ατχημα που τον καθλωσε στο κρεβτι για 6 μνες. Το 1923 γινε στρατιωτικς ακλουθος στο Παρσι και τα επμενα 3 χρνια στρατιωτικς ακλουθος στο Λονδνο. Νωρτερα παρακολοθησε τη γαλλικ σχολ πολμου με την καλτερη επδοση που εχε ποτ ξνος μαθητς. Στο τλος του 1926 διοκησε το 9ο σνταγμα «Πριγκπισσα Ελνη» στο Γκεοργκου και το 1927 ανλαβε τη διοκηση της Σχολς Πολμου. Το 1931 προχθη σε ταξαρχο και την 1η Ιουλου 1933 ανλαβε τη διοκηση της 3ης μεραρχας πεζικο στο Πιτστι. Ως προσωπικ επιλογ του βασιλως Καρλου Β γινε επιτελρχης στο γενικ επιτελεο στρατο την 1η Δεκεμβρου 1933. Επειδ ο βασιλις επενβαινε στο ργο του, ο Αντονσκου παραιτθηκε στις 11 Δεκεμβρου 1934 και επστρεψε στη διοκηση της 3ης μεραρχας πεζικο, θση την οποα κρτησε μχρι το 1937.
Στις 25 Δεκεμβρου 1937 προχθη σε υποστρτηγο και μετ απ τρεις μρες του ανατθηκαν καθκοντα Υπουργο Αμνης. Ξαναδιαφνησε με το βασιλι και κυρως με την «αυλ» του και παραιτθηκε στις 30 Μαρτου 1938, πφτοντας σε δυσμνεια. Ττε «εξορστηκε» στο 4ο σμα στρατο στη Βεσσαραβα μχρι το 1940 που φβοι πραξικοπματος, κθε λλο παρ αβσιμοι, οδγησαν στη σλληψ του και «κατ’ οκον περιορισμ» στο μοναστρι Μπιστρτα. Οι λγοι για φβους πραξικοπματος ταν η απλεια του ενς τρτου του εδφους της χρας χωρς συμμετοχ στον πλεμο! ταν οι Γερμανο εισβαλαν και γργορα κατβαλαν την Πολωνα, η Ρουμανα επτρεψε την διαφυγ της πολωνικς κυβερνσεως, των αποθεμτων χρυσο και 100.000 στρατιωτν! Μετ την ττα της Γαλλας τον Ιονιο του 1940, οι Σοβιετικο βρκαν την ευκαιρα να εισβλουν στη χρα και να καταλβουν νευ αφορμς τη Βεσσαραβα και τη Βρεια Βουκοβνα. Στις 30 Αυγοστου η Ουγγαρα κατλαβε τη Βρεια Τρανσυλβανα και η Βουλγαρα τη ντια Ντομπροτζα και η ρουμανικ κυβρνηση φαινταν ανκανη να αντιδρσει.
Οι ανωτρω εξελξεις, η δημοτικτητα του Αντονσκου και οι πισεις του στρατο και της περφημης εθνικιστικς ομδας της «Σιδηρς Φρουρς», ανγκασαν το βασιλι χι μνο να τον αποφυλακσει. Ο Αντονσκου πστευε τι σε συνεννηση με το Χτλερ χι μνο θα αποκαθιστοσε την εδαφικ ακεραιτητα της χρας του, αλλ θα δημιουργοσε μια «μεγλη Ρουμανα». Στις 5 Σεπτεμβρου 1940 ο βασιλις παραιτθηκε του θρνου υπρ του γιου του, Μιχαλ και αυτοεξορστηκε. Ο ον Αντονσκου προχθη σε στρατηγ και του ανατθηκε ο σχηματισμς γερμανφιλης κυβρνησης εν διατρησε αυξημνες αρμοδιτητες, δηλαδ γινε πρακτικ δικττορας! Με τη βοθεια των φασιστν της «Σιδηρς Φρουρς» (το κανονικ της νομα ταν «Λεγενα του Αρχαγγλου Μιχαλ») αποστρτευσε 165 αντερους αξιωματικος, διατηρντας σε υψηλ αξιματα τους ανθρπους που εμπιστευταν απλυτα και απαγρευσε κθε «πολιτικ εκδλωση» των αξιωματικν.
Στις 23 Νοεμβρου 1940 ο Αντονσκου θεσε τη χρα στο πλευρ του ξονα και στις 12 Οκτωβρου δχθηκε επσημα την πρτη γερμανικ στρατιωτικ αποστολ, με στχο την εκπαδευση του ρουμανικο στρατο στο σγχρονο πλεμο. Επσης οι Γερμανο θα αναλμβαναν την φλαξη των κρσιμων πετρελαιοπηγν και διυλιστηρων της χρας. Μχρι την νοιξη του 1941 στη Ρουμανα μετβησαν 370.000 Γερμανο. Μεταξ 21 και 23 Ιανουαρου 1941 ο Αντονσκου ρθε σε ρξη με τον αντιπρεδρο της κυβρνησης και ισχυρ νδρα της «Σιδηρς Φρουρς» Χρια Σμα, που προσπθησε να κνει «στση». Ο Αντονσκου υπρξε αμελικτος και σκτωσε φυλκισε εξρισε τα μλη της «Σιδηρς Φρουρς». Ο Χρια Σμα αυτοεξορστηκε στη Γερμανα και παρμεινε υπ την προστασα του Χτλερ, ο οποος σκφθηκε τι θα του ταν χρσιμος σε περπτωση ανατροπς της κυβρνησης «προδοσας» απ τον Αντονσκου. Κατ την επθεση στην Ελλδα και τη Γιουγκοσλαβα ο Αντονσκου δεν φησε τις γερμανικς δυνμεις να περσουν μσα απ το ρουμανικ δαφος για να μην δσει αφορμ για ανοικτ σοβιετικ εισβολ. Παρλληλα κινητοποησε τη βιομηχανα, τις συγκοινωνες και διταξε μερικ επιστρτευση.
Με την ναρξη της επιχερησης Μπαρμπαρσα στις 22 Ιουνου 1941, ο στρατρχης στειλε εναντον των Σοβιετικν 325.000 νδρες, τοι 13 μεραρχες πεζικο, 1 τεθωρακισμνη, 1 συνοριοφυλακς, 3 ταξιαρχες ιππικο, 2 ορεινς ταξιαρχες και 2 ταξιαρχες μηχανικο. Ο διος ετθη επικεφαλς του στρατο που ονομστηκε «ομδα στρατιν Αντονσκου». Επιπλον στη μχη ρχτηκε ο ρουμανικς στλος με 29 πλοα γραμμς και η αεροπορα με 205 ρουμανικ αεροσκφη. Προηγουμνως εχε συμφωνσει με τον Χτλερ να «παραχωρσει προσωριν» στους Ογγρους τη βρεια Τρανσυλβανα, να ελευθερσει τη βρεια Βουκοβνα και τη Βεσσαραβα και μετ να αποσυρθε στη Ρουμανα να διαπραγματευτε εκ νου τυχν συνχιση της εκστρατεας.
Στην αρχ οι ρουμανικς δυνμεις σημεωσαν θεαματικ επιτυχα. Σε να μνα ανακατελφθησαν με την «επιχερηση Μναχο» πιο εκολα η βρεια Βουκοβνα και πιο δσκολα η Βεσσαραβα, στην οποα λαβε χρα και η σημαντικτερη μχη της επιχερησης, η μχη της Τικνγκα. Στις 17 Ιουλου 1941 ο Αντονσκου «διλυσε» την ομδα στρατιν και διατρησε μνο την 4η στρατι και το 2ο σμα στρατο, για εκκαθαριστικς επιχειρσεις στη ντια Βεσσαραβα. Στην επιχερηση εχαν σκοτωθε 4.270 Ρουμνοι, εχαν τραυματιστε 12.325 και λλοι 6.170 ταν αγνοομενοι. Η ρουμανικ αεροπορα εχε χσει το να τταρτο των αεροσκαφν της. Ελαφρ λιγτερες ταν οι απλειες των αμυνομνων Σοβιετικν. Για τη μεγλη ρουμανικ νκη ο Αντονσκου παρασημοφορθηκε με το γερμανικ «σταυρ των ιπποτν» στις 6 Αυγοστου 1941. Δυο εβδομδες αργτερα παρασημοφορθηκε με το πλον σημαντικ ρουμανικ μετλλιο, της «λεγενας του Αρχαγγλου Μιχαλ 1ης τξης», που συνολικ αποδθηκε σε 13 Ρουμνους αξιωματικος. Την δια μρα ο βασιλις τον προγαγε σε στρατρχη, νας βαθμς που δινταν για τρτη μλις φορ στην ιστορα της Ρουμανας.
Πολιτικ ο Αντονσκου απφυγε να διξει τους Εβραους και τους τσιγγνους της Ρουμανας με εξαρεση σους ζοσαν στη Βουκοβνα και τη Βεσσαραβα, τους οποους «προθησε» ανατολικ. Απ τους 110.000 που μεταφρθηκαν στο Δνεστερο οι 60.000 πθαναν μχρι το 1943.
Εν βρισκταν στον κολοφνα της δξας του ο Αντονσκου αποφσισε να συνεχσει να πολεμ στο ανατολικ μτωπο αποσπντας ως αντισταθμιστικ φελος την Τρανσιστρα, περιοχ ανμεσα στο Δνεστερο και το Δνεπερο που περιχει και την Οδησσ! Η συνχιση του πολμου οδγησε σε ραγδαα μεωση της δημοτικτητς του και κποιες ανοικτς διαφωνες απ πρην πολιτικος, που μχρι εκενη την ρα τον στριζαν απλυτα. Στην πτση της δημοτικτητας παιξε ρλο και η αιματηρ μχη της Οδησσο. Η 4η ρουμανικ στρατι ξεκνησε την επθεση στην οχυρωμνη Οδησσ με 200.000 νδρες και μχρι το τλος της μχης ενπλεξε λλους 140.000. Την πλη υπερασπιζταν 5 Σοβιετικς μεραρχες σε τρεις γραμμς αμνης: Η πρτη σε απσταση 80 Km απ την πλη, η δετερη σε απσταση 25-30 Km και η Τρτη μσα στην πλη. Οι αμυνμενοι εχαν δυναττητα ανεφοδιασμο απ τη θλασσα λγω της υπεροχς του σοβιετικο στλου της Μαρης Θλασσας. Η μχη ξεκνησε στις 8 Αυγοστου 1941 και η πλη κατελφθη στις 16 Οκτωβρου. Οι Ρουμνοι εχαν συνεχες αποτυχημνες προσπθειες κατληψης της πλης και γι’ αυτ το λγο αντικαταστθηκε ο διοικητς της 4ης στρατις αντιστρτηγος Νικολε Κιουπρκα απ ναν ξαλλο Αντονσκου. Ουσιαστικ οι Σοβιετικο αποφσισαν να εγκαταλεψουν την Οδησσ ταν ο στρατηγς Μανστιν δισπασε την μυνα της Κριμαας και τελικ την εκκνωσαν με μεγλη επιτυχα, σζοντας 350.000 νδρες και δημιουργντας μια «Ερυθρ Δουνκρκη».
Μετ την κατληψη της Οδησσο και με το μεγαλτερο μρος της 4ης στρατις να επιστρφει στη Ρουμανα, η δημοτικτητα του Αντονσκου εκτοξεθηκε και ο δικττορας βρκε την ευκαιρα να κνει δημοψφισμα για να συνεχσει την απλυτη κυριαρχα του, το οποο κρδισε εκολα. χοντας αυξσει τα ρουμανικ εδφη ετομασε και να σχδιο επθεσης για ανακατληψη της Τρανσυλβανας με κωδικ νομα «υπθεση U», που μως δε μποροσε να πραγματοποισει σο οι Γερμανο και οι Ογγροι θα πολεμοσαν κατ των Σοβιετικν στο ανατολικ μτωπο. Ο Αντονσκου παρ τις διαφωνες ανωττων στρατιωτικν, πως ο επιτελρχης του γενικο επιτελεου Ιωσφ Γιακομπτσι τον οποο αποστρτευσε, επμενε σε περεταρω εμπλοκ της χρας του στο ανατολικ μτωπο. Ρουμανικς δυνμεις λαβαν μρος και στην κατληψη της Σεβαστουπλεως στις 4 Ιουλου 1942 μετ απ μνες προσπαθειν και μετ απ χιλιδες απλειες εκατρωθεν.
Τις αρχικς Γερμανικς επιτυχες και την κατληψη της Ουκρανας διαδχθηκε η μχη του Στλινγκραντ. Απ τις 19 Νοεμβρου 1942 ως τις 7 Ιανουαρου 1943 οι Ρουμνοι εχαν στην περιοχ 160.000 απλειες, δηλαδ χασαν τις 16 απ τις 18 εκε μεραρχες τους και συνολικ το μισ τους στρατ που εστλη στο ανατολικ μτωπο. Οι Ρουμνοι που πολμησαν πργματι ηρωικ προσπθησαν να σπσουν τους αποκλεισμος και σκοτθηκαν. Εναι χαρακτηριστικ τι μνο 3.000 Ρουμνοι αιχμαλωτστηκαν στη διρκεια της μχης. Η αιχμαλωσα της στρατις του Πουλους και η διλυση του μισο ρουμανικο στρατο στο Στλινγκραντ οδγησε τον Αντονσκου σε σσκεψη με τον Χτλερ για τον περαιτρω στρατηγικ σχεδιασμ στο στρατηγεο της Βνιτσα. Δημιουργθηκαν μικτς ομδες στρατο για να αποφευχθε αυτομληση ολοκλρων μονδων στον Ερυθρ στρατ, αλλ το τλος πλησαζε και για το μτωπο και για το Ρουμνο στρατρχη.
Πριν την τραγωδα του Στλινγκραντ υπρχε σχδιο δημιουργας «ομδας στρατιν του Ντον» υπ τον Αντονσκου αλλ ο ανυπμονος Φρερ επμενε για την πραγματοποησ του μετ την τελικ πτση της κατ εννα δκατα κατειλημμνης πλης. Σμφωνα με το Μανστιν ταν μεγλο λθος αυτ η αναβολ της αξιοποησης του επιβλητικο στρατρχη Αντονσκου σε θση διοικητο στρατιν, διτι τον φοβντουσαν και τον σεβντουσαν τσο οι Ρουμνοι, σο και οι Σοβιετικο. Ο στρατρχης – δικττορας εχε τη διορατικτητα να επισημνει γκαιρα τον κνδυνο για την αποκοπ της 6ης στρατις του Πουλους αλλ δεν εισακοσθηκε απ τον Φρερ! Στις 23 Ιουλου 1943 ο Μανστιν παρασημοφρησε τον Αντονσκου με το χρυσ μετλλιο της Κριμαας. Την νοιξη του 1944 λαβε χρα και η απελευθρωση της Κριμαας απ τους Σοβιετικος που επιτθηκαν με υπερδιπλσιες δυνμεις. λλοι 23.400 Ρουμνοι προστθηκαν στις απλειες του ανατολικο μετπου, εν το ρουμανικ ναυτικ κατφερε υπ αντξοες συνθκες να σσει 120.000 νδρες, εκ των οποων οι 36.500 Ρουμνοι. Αν ο Φρερ εχε ακοσει την πρταση του Αντονσκου για γργορη εκκνωση της περιοχς, λλοι 100.000 νδρες θα εχαν σωθε.
Στις 5 Αυγοστου 1944, με τη χρα του σε αναταραχ και τους Σοβιετικος προ των πυλν, ο δικττορας πραγματοποησε επσημη επσκεψη στο αρχηγεο του Χτλερ στην Ανατολικ Πρωσα. Εκε ο στρατηγς Γκουντριαν του ανλυσε την τραγικ κατσταση του Ανατολικο μετπου στα γαλλικ. Ο Ρουμνος στρατρχης πρτεινε πανξυπνα, καταλαβανοντας την ανγκη ανασυγκρτησης των ομδων στρατιν ντου και κντρου, την εκκνωση της Μολδαβας και τη διατρηση μιας σκληρς αμυντικς γραμμς Γκαλτζ – Φοσκνι στα Καρπθια ρη. Τα γεγοντα που ακολοθησαν τις επμενες δυο εβδομδες τον πρλαβαν. Την επμενη μρα με αφορμ την προ δεκαπενθημρου αππειρα δολοφονας κατ του Χτλερ δλωσε στον Γκουντριαν: «Πιστψτε με, χω τυφλ εμπιστοσνη σε λους τους στρατηγος μου. Και μνο η ιδα της συμμετοχς αξιωματικν σε εναντον μου πραξικπημα εναι για λους αδιανητη».
Στις 20 Αυγοστου 1944 οι Σοβιετικο περνον τα Ρουμανικ σνορα και τρεις μρες αργτερα γνεται το «αδιανητο» πραξικπημα με την υποστριξη του βασιλως Μιχαλ και ο στρατρχης Αντονσκου συλλαμβνεται μσα στο παλτι. Την δια μρα ο Χτλερ διταξε το βομβαρδισμ του Βουκουρεστου ως αντποινα και ο νεαρς βασιλις την επμενη κρυξε τον πλεμο στη Γερμανα. Ο Αντονσκου εν τω μεταξ παραδθηκε στους Ρουμνους κομμουνιστς, οι οποοι τον περιρισαν κρατομενο σε να σπτι στο Βουκουρστι.
Ο πλεμος τελεωσε, ο Αντονσκου «παραχωρθηκε» στους Σοβιετικος και μετ απ πολμηνη ανκριση στη Μσχα υπ περιργως καλς συνθκες, ο Αντονσκου επστρεψε για να δικαστε στο Βουκουρστι στις 7 Μαου 1946. Ο δημσιος κατγορος, πρην καφετζς, τον κατηγρησε για κατλυση της δημοκρατας, γερμανφιλη πολιτικ, πλεμο εναντον της Σοβιετικς νωσης και εγκλματα πολμου, κυρως αναφερμενα στο διωγμ των Εβραων και των τσιγγνων. Στο δικαστριο απντησε περφανα τι «η τιμ μου ως Ρουμνου αλλ και ως στρατιωτικο με υποχρενει να παραδεχθ τα γεγοντα για τα οποα