Ofass.

Book.

COPYRiGKT DEP0S17

SAPPHVS LESBIAE

C R

FRAGMENTAE.ECENS VIT

COMMENTARIO ILLVSTRAVIT

SCHEMATA MVSICA ADIECIT

INDICES CONFECIT

HENR. FRID. MAGNVS VOLGER,PAEDAGOGII REGII ILFELDENSIS COLLABQRATOR.

LIPSIAE, cioidcccx

R Tf EIBIANSIA

V

VIRIS CELEBERRIMIS

JVSTO CHRIST. de LEIST

CHR. GVIL. MITSCHERLICH

I

FRID. GYIL. DOERING

C C

SAPPHVS EDITIONEM

d. . d.

V C R«

PRAEFATJO.

in nova liac Fragmentoriim Sapphicorum

etlitione paranda neuliquam opus inane susce-

pisse milii videor. Quamvis euim aevi recen-

iis docti viri plurimos Graecorum scriptores

luculenler tractaverint et in lucem ediderint,

Lyricorum tanien fragmenta maxima ex par-

te intacta reliquerunt, ac, si quando carmi-

niim minorum collectionibus ea insererent,

paitca tantum illorum vulgo praebebant, de

omnium collectione, emendatione et separata

edilione rarius cogitarunt, laboris, puto, tae-

dio, quippe qui minus est jucuudiis, et satis

difficilis ac ingratus, at altera tamen parte per-

utilis. Eodem vero modo et Sapphus duo

R F .

odaria ac pancula fragmenta in raukis qui-

dciii aliis exliibebantur libris (*): eed poetriae

plura oarmina, vel ejns quae supersunt o-

mnia bis modo cum aliorum una Melicorum

carminibus colligebantur, semel seorsim mlucem prodebantur Quorum illud quidem

H. Stephanus et F. Ursinus, hoc J.C. TVol-

fius inslituere. \ntenm Stepliaui collectio val-

de adhuc imperfecla, Ursini Jiber rarissiraus,

TVolfii jam rarior fieii incipit, praetercaque

in liisce omnibus nostrorum temporum deside-

riis liaud amplius satisfactum, metra male coia-

stituta vel omnino neglecta, lectiones depra-

vatae, multaque false explicata, ut et in ce-

teris, quos diximus, libris, nommlla tantuni

ex Sapplncis continentibus. Quae omnia sane,

de nova Sapphus, poetriarum Graecarum fa-

cile principis, carminum editione serio cogita^-

re, rae monebant, quam nuuc, ad finem per-

ductam, eruditorum subjicio examini, et in

(*) Pi.ecensuin eorum vid. infr. in Diatribe de Sapplms

vita et scriptis ad calc,

. . VII

qua concinnarula me lianc fere ralioncm se-

cutum essc piOiiteor.

Summa consilii fuil, oplima quaeque ex

aliisSapphus inLerpretibus rae velerioribus ser-

vaie, eaque meis ipsius accessionibus ampliii-

care, aliis vcro iii locis, ubi minus probala,

ab illis dicLa aut facta, reperiebam, meliora'

quae videbantur snpponere. Non. igitur me

piguit, citata in rem apprime facientia repe-

tiisse, aut observalioiiem aliquam ulilem aliis

dixisse verbis ; nam talia omittere re Arera

fraudi mihi cluxissem. Quod cum semel simi-

matim constituissem , ila in ordinando toto

perrexi.-

Praemisi Diatriben de Sapplms vita et

scriptis, jam ante aliquod tempus seorsim ty-

pis descriptam; mmc vero. quibxisdam im-

inutationibtis adliibitis, repetitam, et a typo-

thetarmn vitiis, quibus tunc laborabat, pur-

gatarn, in qua plenam collectionem ornnium

notitiarum ad poetriam pertinentium deponcre

studui, et in qua id praesertim egi?

ut nar-

rrri PRAEFATIO.

ratioiiem de duabus Sapphonibus expenderem

refelleremque , Sapphus et Anacreonlis syn-

chroTiisraum monstrarem, ac plures ctiam a-

liorum de Sapplione errores coLTJgercm. Fra-

gmentorum ipsorum di.slributio, ap. Ursinum

et TVolfium obvia, 11011 placuit, in qua scili-

cet omnia sine ordine mixta et confusa. Equi-

dera ideo primo duas poelriae odas et tria epi-

grammala exhibui, tumque fragmenta sectm-

dum varios, qui nobis illa servarunt, aucto-

res juxta apposui, sed duplici iterum ordine,

m quo primara sedein occupant ea, quae uno

seu pluribus consistunt versibus, secundam ea,

quaesingula tantum ex Sapplione continent vcr-

ba; quibussimuladjunxiloca, in quibus scripto-

res notitiam aliquam praebent de singulis quas

carminibus tractaverit poetria rebus, vel in

quibus Sapphus verbis aliquid effenmt, nam

liaec omnia ad plenam penum Sappliicam per-

tinere censui.

Magnam impendi curam in fragmentis ad

metrum suum rite redigendis, cujus tamen

PIlAEFATIO. TX

ratio interdum, xihi unus lantum exstabat vcr-

sus, vcl ubi verba vatlde cranl dfepi ;i\ ata, por-

spiri omiiino liaud poterat. Ouem quidcin l.i-

borcm operis parlera louge cliflu illimam fuisse

libenler eonfiteor. Jam vero quod attmet ad

principia, quibus in dispescendis vcrsibus ni-

sus sum, repetenda iila sunt cx ./. H. Irossii

et A* Apelii novissimis de rhyllimo ct metris

disquisitionibus, quas ille in libro suo: Zeit-

messung clcr Deutschen Sprache, hic in Com-

mentationesua pcrdocta: UeberRliythrnus und

Metrinn, Ephemeridibus Musicis Lipsiensibus

ad amium i8ocj inserta, exposuit, quorum Vi-

rorum Praeclarissimorum vestigia nos ulterius

prosecuti smirns. Hi nempe persuasum si-bi

habent, musieen Graecorum nullo modo nu-

nieris suis (Takt) fuisse destitutam, et omnia

igitur Graecoruin metra ad iilos esse exigen-

da. In qua quidem affirmatione neutiquam

fetttuntur, nam sic demum tolius prosodiae

ac metrorum naluram clarissirae perspicere,

et poetarum licenlias satis probe explicare li-

II F 1 .

cet. Omnino aulcru musice sine numeris pror-

sus cogitari ucquit, nec .sanc quidquam liisi

rudis indigestaque foret moles, mullo minus

liominibus, haud orani animi cullu dostitutis,

placeat, sicut ingressus teraulenti nerainem

capit, at saltatoris pcdum conciunus motus

omnes delectat. Et re vera jam denominatio, quam Graeci singulis versuum raernbris

indiderxmt, liumerum in veterum rausica exsti-

lisse probat. nam illa exinde derivanda, quod

is, qui carmen cecinit, pede simul terrae ap-

pulso rmnieros denotabat. Adjiciam locum

Persii Sat. V. 122. nec, quum sis cetera fos-

sor , Tres tantum ad numeros Satyri movea-

re Batylli , ubi numeri procul dabio de eo

quod nos Talct vocamus accipiencli , nt jam

yidit Persii editor pvae.stantissiinus' Koenigius

p. 122.

Numerus autem apud omnes populos, qui

musicen excolunt, idem esse debet, quando-

quidem in rerum natura est constitutus, tri-

farius nernpe,. quem latine numeruin biqna-

PllAEFATIO.

drantem (§), terqaadrantem (|) et teroclan-

tem (•|) — qui duplicatus e$l sexoctam —jiomiuare liceat. Et ita apud Graecos quoqud

fuisse, metra eorum docent, quae ex m;<>

vel altero horum numeiorum sunt ruetienda.

Dolendum interim, nos ob tenebras,

quibns

musica Graecorura bodiedum c.st obducla,

noiidum dicere po.sse, quibus nominibi» Grae-

ci ipsorum numeros vocaveriut, qui igitur,

durn clarior illi musicae affulgeat lux, recenti-

bus nominibus erunt absolvendi. Schemata

vero musica ipsa, in quibus metrorum Sap-

pliicorum numeri demonstrantur , ad calcera

operis adjunxi.

Non tamen crediderim, rhythrnum in Sap-

plms carminibus ubique sic se babnisse. ut

ego eum constitui, nam in nonnullis verbis,

ex carmine aliquo decerptis, plura sane me-

tra et varius numerus simul Jocum obtinere

potest, id quod plura ex Sapphicis fragmentis

aperte jprobant. Sufficiat hacienus, ccmjectu-

ras probabiles assecutum esse, et unum sal-

XII PRAEPATIO.

tcm in raanibus icnere metrnm veri.similc

quod ob integri carminis jaclurain aliquantu-

lum no.s consoletur, re vera demum nobis per-

suadeat, fragmentum superstes ad carmen ali-

quod quondam pertinuisse, ct omnino majo-

rem inleclione voluplalem nobis pariat, quan-

do id, quod a propria forma tantura abeftrart e-

rat (i. e • tanquara prosa oralio oculis crat sub-

jectuni), ei rursus appropinquatum (h. e. ad

metrum aliquod redactum) perspicimus.

Cum Sapphum etiam raorem, in iine ver-

suiun verborum dissecandorum , et imius vel

plurium syllabarum superstitum ad versnm

sequentem trahendarum, servasse deprehende-

rem (*), ad eum aliquoties in fragmentorum

distributione metrica refugi.

Textum corapluribus locis correxi , melri

praesertim adductus cura, quod interdum fa-

cile sanabatur digammate Aeolico interposito,

»— .——

—

(*) Vid. Carm. T. v. n.

ILv/.va &.

PRAEFATIO.

vocali ante vocalem, seu augmento eliso, vel

coiiuuiui duplicata, liam talia a Grammaticis

pro lubitu esse inserta seu ejecta satis con-

slat.

Aliquoties paululum liberius voces Iranspo-

nere , seu lacunas inter eas statuere cogebar,

liou tamen auctoritale in eo tlestitutus, nam

pedestres scriptores iii versibus e poetis citan-

dis, de metro parum sollicitos, saepius vcrba

in alium redigere ordinem , vel certa quaedam

non in rem suam facientia omittere solere

sciebam (exempla passim laudavit Valcken*

ad Eurip. Phoeniss.')', ixt taceam Codices,

quorum culpa quarn rnulta in, auctoribus ve-

terum, praesertim quod attinet ad poetaruni

fragmenta ab illis servata, exciderint, vel sal-

tem depravata sint, in vulgus notum.

In interpretalioue ipsa et conjecturis locuxn

dedi, ut quae in fragmentis haud aspernan-

dae, dum pro certis esse debeant. Saepius igi-

tur nexum aliquem verisimilem cum sen-

tentia praecedente, quae periit, restitui, vel

\iv \ ).

sentenliam aliquam pendentem supplcvi, vel,

ad (juocl geuus carminum unum sivc alterum

fraguientum pertinere videatur, tlocui. Vulgo

primo textum explicui, tunc de lectionis va-

rietate dixi; aliquoties tamen ab hoc more mihi

devertendum sensi; iis scilicet locis, quae valde

corrupta erant, prius de corruptelis et lectio-

nibus yariaptjbius monuis.se aptius videbatur.

Interdum quoque commuditatibus rninus peri-

torum, qui haec fragnieuta, quamvis doctio-

ribus proprie destinata, adire velint, inservi-

vi, quorum in gratiam nonnulla, quae alias

omisissem, adjeci.

Dabam e Museo Ilfeldae Meiise Jan.

MDCCCX»

Volger.'

• D R

HISTORICO-CRITICA

DE

SAPPHUS POETRIAE

VITA SCRIPTIS.

S U S

POETRIAE VI . (*)

(graece, vel, ut alii dialecli

cattSa raalnnt, -^ ) MytiJeni.s, insuIaeLes-

bt nohili urbe, nata est. Icl probatissirni unotradurit ore scriptores. Attamen hic jam dif-

(*) De hac vita lii fere egerunt scriptores

:

Lilms Gregorius Gyraldus Dialog. IX. de poe-tarum histovia . . Oper. p. 456. sqq. Vossius.

de poetis Graec. c. 3. Lud. Nonnius Commen-tar. ad Hubcrt. Goltzii Numism. Graeciae p. 212.scp et p. 246. Anna Dacieria et Longepetraeusin Anacreontis cditionis fronte. Lam\ CrassusHistor. Poet. Graecof., italice r.onscripta p. 448.

J0I1. Laurenberg Graecia Antiq. T. IV. p. 61.

Tliesaur. Gronov. Ubbo Emmius de GraeciaVet. ib. p. 167. Tanaq. Faber Vit. Poet. Graec.

ib.T.X.p. j55. Joscpli. Barberius de miseria Poet.

Graec. ib.p. 847. Andr. Tlievetus Iiistor. Illustr. et

Erudit. liommnm, gallice scripta T. I. p. 221.

Petr. Bailius Dictionar. Histor. et Critic. T. IV.

p. i3g. sq. edit. ab anno 1740., cujus libri epi-

tome quoque exstat Germanica suh titulo: Petr.

Bayle historiscb-kritisches Wortcrbuch fiir Dich-terireunde. xibi vid. s. v. Sappho. Jac. de Wilde

13

XVIII SAPPHUS

ficultas aliqua intercedit. Nonnulli scilicet

praeter Sapphum Mylilenensem de altera quo-que, ex Eresso, alia Lesbi urbe, oriunda,

loquuntur; quaerilur ideo, num haec a poe-

tria diversa fuerit mulier? Quod ut facilius

decerni possit, brevis ante omnia comparatio

inter illos scriptores, qui duas Sapphones cora-

memorant, instituenda, eoruinque opiniones

erunt audiendae.

Sunt Aihenaeus, Aelianus, Suidas. Prior

Deipnos* XIII. p. 596. E. Casauh. a Sappho-

ne poetria distinguit aliam, Eressiam, mere-

tricem, hanc illam esse dicens, quae -•nis amore fuerit capta. Ei congruentur lo-

Select. Numism. Antiq. ad tab. VIII. p. 68. An-dr. Bailletus Judic. de praecipnis operibus au-ctormn, gallice^ T. III. p. io4. ed. Ajnstel. 1725.

Blum (praeside Gottfr. Olcario) Disscrtat. de

Poetr. Graec. §. 65. p. 58.,quam et vid. ap.

Wolf. in Oct. Poetr. Fragm. p. 181. sqq. Sam.Mursinna Biograph. Classic. ex.lingua Angl. in

Germ. translata T. I. p. 5i.sqq. Wolfius inSap-phus editione p. I. sqq. Josua Barnesius Vit. A-nacr. p. 28. de Larrey Histoire dts septs sages

T. I. p. i5g. Walil Vit. Sappli. , versioni Ger-manicae carminum Anacr. et Sapph. praemissa.

Cramerus Cominentat. de patria Sapplius. IdemDiatr. de Syrichron. Sappli. et Anacr. Saxius Ono-mast. Litter. T. I. p. 18. Born in Anacrcohtis

fronte p. 38. sq. Fabricius Bibl. Graec. T. II. p.

137. sqq. Harl.

, VI. XIX

quitiir Aelianils Var. Hist. . 19.; at ab

ntroque, imo ab omnibus aberrat Suidas v.) et ^ ,qui duas quidem pariter

staluit Sapphones, lyricam et psaltriam, sed

qui illam dicit Eressiam, hanc Mylilcnaeam

et propter Phaonis amorem in mare e Leu-

cata se dejicienteru. — Hi adeo non duas tari-

tum agnoscunt Sappliones, sed etiain illam,

quam meretricem riominarit, Phaonis amasiair»

nuncupaiit; qua in re iterum iis adversantur

duo ex unain tantum Sapphum statuentibus,

qui de illius cum Pbaone tradunt rebus ama-toi-iis, Palaephatus, puta, de Incredib* c. 4g. 4

qui Sapplium in Phaonis amoreni saepe car-

ruina cecinisse ait , ac ita de poetria Sappho-

ne se loqui satis demonslrat , et Ovidius Episl.

Heroid. XV-, quem ubique Sapphum poe-

iriam de ipsius erga Phaonein amore loquen-

tein inducere perspicimus.

Ex liac trium scriptorum primo loco lau~

datoruin inter semet ipsos el ab aliis dissen-

sione jani salis certe colligere licet , unam tan-

tvun exstitisse Sapplionem, nisi etiam prae-

terea a scriptoribus veterioribus ac fide pro-

batissimis confirmaretur. Quamvis igilurplu-

res mulieres, Sappluis nomen gerentes, omiii-

210 vixisse posse alias concedam, eas tamenduas , de quibus hic agitur, re vera unarn ean-

demque, poetriam scilicet, sed Pliaonis simul

2

XX SArPlIUS

amori deditam , essc lubenter credam. con-

trariam ralionem defendeiitibus nihil piaeser-

tim Suidae me movet auctoritas, cujus nem-pe fides historica ea est, quae probari sem-

per velit. Aelianus vero ne certus quidem

est ia alfirmalione sua; dicit solummodo:&, xal 'iv, exponit igitur, quae ab uno vel

altero audierit, notitiam oertam non habet.

Narratio iuterim de duabus Sapphonibus

exinde tempore sequenti orighiem poterat tra-

here, si Sappho poetria, Mytilenis quamvis

nata, postea Eressi habitabat, forlassis etiara

ob celebritatem civitatis jure ibidonabatur (cf•

Bluni, praeside Oleario, JJissertat. de Poetr.

Graec. ap. Wolf.Fragm. Oct. Poetr. p. i85.).

Satis probabilis mihi videtur conjectura, ma-rituni ejus (de quo postea) fortimarum se-

dem liabuisse Eressi , et poetriam ideo liic loci

curn illo commoratam esse.

Pari modo serior sane est fictio, alteram

duarum Sapphonum fuisse meretricem. Hujus

commenti originem satis probe exposuisse vi-

deri possit Bluni \. c, qui viros quosdam

credit bonos , Socratis maxime et Platonis ad-r

miratores, cum viderent, passim et eo-

apud illos scriptores poelriam nostram au-^

dire, varioque ornari laudum genere, indignum

esse reputantes, foeminani monstrosae libidi-

POETRIAE VI. XXI

nis a tantis viris tantas con.scqui laudos, ex

controversia dc patria ejus caplas.se ocea.sionem

duaruin ihiffendarum , alterius meretricis , al-

lerius poetriae. Ego tamen simpliciter censeo,

poetriae vulgo notas res amatorias, in quas

Eressi implicita eral , meretricis lioiuen ei

parasse apud posteros.

At clicat quis, Sapphtis facies non est ea-

dem iri superstitibus monumeiilis, in quibus

est expressa. Hoc niliil probat: quis enim

credere possit, artifices viventium figiiras rite

semper expressisse? In nummorum praeser-

tim imaghiibus nulla talis diligentia exspe-

ctanda. Valde porro dubium est, an omnes

lii numim, qui Sapphus 'flguram exhibere di-

puntur, re vcra eam exJiibeant. Sed fac, ita

esse, fac, artifices in exprimendis vultibuis ni-

.liil peccasse , inde tunc «equeretur , vel octo

exstitisse Sapphones celebres et dignas, <|uae

nummis insculperenlur , nullus enim vttltmim

in monumentis modo commetiioratis aiterf re-

sj»ondet. Id vero sponle statuere velle absur-

ditas aliqua foret, cum' liullibi apud veteres

iot Sappliones celebi-es occurrant.

Sapplius patri nomeii fuit Seamandrony-

mus. cf. Herod. II. c. i'55. Aelian. et Suid.

.11. cc* quamquam et hujns rei varfte exsti-

terunt opiniones m serioribus temporibus, Sui-

das elenim alios Simonem, alios Eunomium,

XXII PAFJL'nUS

;»iios Ecrygium, alios Ecrylum, alios Sernum,

niios Camoitem, alios Etarchum, alios deni-

quc Sc.aTnaudronymimi Sapphus patrcin dice-

rc traclit, Iclem scriptor poetriae iriatrem no-

miuat Clidem, iu qux>, cumnullibialiud quid-

quaui occun/at, accjuiescere licet- Fratrcs Jia-

biiit Charaxum, Larichum, Eurygium; cf.

Jfcrod. ct <SW<7. 11. cc. Eustath. ad /Z. t/. T.

II. . .2, 2y. Bas. Athen. X. p. 4^4. sq.

^upoit auiem Cercolae .cuidam, homini -rio cKtissimo, quocum genuit filiani , aviae

nomine denominatam. vid. Suid. 1. c. //e-

phaestion p. 55. in fragmento Sapphoni ad-

^cribendo

:

jSsrfc /ce fifori?, &' ,'.33e kac filia et Maximus Tyrius Dissertat.

XXiy. p. 297. Marlcl. (vid, Fm^/w. XLIV.)ac. Qvidius Epist. Heroid. XV. 70. represso

taptnra nomine loquuntur.

- Vixit Sappho sub-Alyatte, Lydorum rege^

ci. Aihen-. XIII. p; 599. C, florente Solone,

AtlieaiieiLsiam legislatore, secundura Siridam

(.)) Olympiade XLII. , secmidum Eu-

sehium.{Chronic. p. i56.) Olympiade XLIV.

Ultiinum arripuit Corsinus Fast. Attic. T.

III. p. 67.., qui.poetriam in annum u. c. i5o.

reponit; quem secutus Saxius 1107. Litter-

, . . 1 8. Flo.ruit igilur amiis fere sexcen-

POETHIAE VITA. XXIII

tis ante Chv: nal. Falso autem Ccclrenns An-nal. p. 82. ed. Paris. Sapphus aetatem refert

nd Cranauin, At.heniensium regem, hic enim

illa multo vixit maturius.

Alcaeum Nostrae exslitisse aequalem nemofacile eat inlicias, cum veterum de ea re te-

stimonia adsint apcrta. cf. Aristot. Rhetor. I.

9. Suid. et Easeb. 11. cc Strabo XHI. p. 617.

ed. Casauh. lma. Id quoque patet , compara-

to ipso Alcaeo ap. Hephaest. p. fy. cum O-vidio Episb. Heroid. XV, 29., quibus in locis

Alcacus Sapphum, Sapplioque Alcaeum com-

memorat, id quod prae ceteris urgere soleo,

cura utrumque simul vixisse debuisse luce cla-

rius probet. 011 enim potest objici , Ovidium

omnino Sapplium Alcaei mentionem facientem

inducere potuisse, quamvis illa serior vixerit,

quod altera parte Alcaeus ipse poetriam 110-

minat, eamque igitur cognovit. Hunc syn-

clironismum ex istis fortasse locis perspicere

licet , ubi Sapphus et Alcaei noniina una sem-

per adpoimntur, qualia sunt Dionys. Halic.

de Ord. Vevh. T. V. . i5i. Reisk. Atheiu

XV. p, 674. C. Aristid.Epitaph. Alex. T. I.

p. 85. Jebb. Pollux VI. 19, §. 107. Eustath.

ad //. . . 247, 20. Horat. Epist. 1. 19.. 28.,

quarnquam huic argiunento parum iidei atlji-

ciam.— Praeler Alcaeum Suidas 1. c. Stesicho-

rumetiamac Piltacum Nostrae coaevos appellal

XXIV SAPPIIUS

Maximopere vero inter doclos jam e.st. di.s-

putalum, ulrmn Anacreon Sapphus aequalie

ct amator fuerit, uec ne. Auctor ]ilis c*l A-thenaeus XIII. p. 5t>«3. sq. , cjni exlieriueoia-

liactis Colophonii , velciis poekie, ek-gii.s huncde Anacreonlis erga Sapplmm aniore cilal lo-

cum

:

Kal (sc) 6 -,/.' ., -,. —

at Hermesianactem in iis falli aulumat, quod

Anacreontem et Sapphum coaevos faciat, cumhaec sub Alyatte potius , Croesi patre , ille sub

Cyro et Polycrate vixerit. Porro Athenaeus

Chamaeleonlem in libro de Sapplio tradere ait,

quosdam lios versus ab Anacreonte in Sapphum.

esse exaratos affirmare

:

' ' ^*,

"-, ', '&'

FOKTllIAJB VITA.

t l,

',, ',<*>.' .

Sapphum contra liaec respoiidisse versibus:

, & ,'", ix &

/*cjus tamen hoc carraen non esse, neminemJatere. Se Hermesianactem per lusum de A-nacreontis amore id scripsisse putarc, sicut

et Diphilus coniicus in fabula: Sappho, ama-tores ejus induxerit Archilochum et Hippona-

ctem. Idem Athenaeus XIV. p. 655. 0. Sap-

plio Anacreonte nominat veteriorern, ac Pau-fiunias Attic. c. 25. . . . . Fac Aua-creontem — nt vulgo interpretantur — pri-

miun post Lesbiam Sappho magiiam carmi-

miui .suorum partem in canendo amore con-

suuisisse ait. Ilis igitur veierum argumentis

fttlli Sapphum et Anacreontem aequales luisse

lion potuisse arbitranlur docti.viri, nominatim

id contendit Bailius Lex.Histor* et Critic v.

Sappho, Anna Dacieria in Anacreontis vita

sub fin. et TVolfius Vit. Sapph. p. VI. Con-

trariam autem partem praesertim BamesiusViU Anacr. p. XXVIII. et Crarnerus Diatr.

-de Synchron. ' Sapph. et Anacr. defeadunt,

ac, omnibus bene expensis, non possumus

quin etiam nos horum judicio adsenliamus

(quamvis non iisdem argumenti.s freti) et Sap-

phum Anacreontemque fuisse aequales statua-

mus. Rationes has apponimus.

Non est, cur credaraus, Hermesianactem

falsura esse, dum ambos una vixisse autumat.

Illc Atheuaeo multo rrat veterior, rem igi-

lur multo accuratius ipso Athenaeo tenere, et

veritatem praedicare poterat. Per lusum de

Anacreontis amore hoc certissime non scripsit,

quam quidem |uspick>nem verba ipsa nullo

modo suppeditant. Nec omnino ab Athenaeo

recte Dipliili exemplum poterat apponi, iiic

enim fuit comicus , cui quicllibet audendifuit

aecjua potestas, Hermesianax contra poeta

elegiographus . cui angustior canapus iu fin-

gendis rebus aperiebatur. De Chamaeleontis

porro narratione quid judicet Athenaeus, ad-

didit nihil, eoque ipso tacite denioiistrare vi-

detur, se iliius fidem in dubium vocare non

posse; nihil igitur impedit, quo minus Ana-creontem re vera amasiam Sapphum versibus

laudatis cecinisse putemus.

Concedam Atlienaeo, Anacreontem sub

Gyro et Polycrate, Sapplium sub Alyatte vi-?

xisse, sed tamen simul affirmayerim , Ana-creontem Alyattis qiioque aequalem et Sap-

roJJTlUAXS VI . XX VII

plione fuisse veteriorerrl. Hoc ultimnm cx ipsius

Anacreontis ap. Chamaeleontem vidcmus vcr-

sibns; id ])orro })atet ex Sapphus fragmcrito ap.

Slob. FIoriL LXXI. p. 291. Grot. obvio (vid.

Fragnu LXXXVH?.^, in quopoetria Anacroon-

tem alloqui est putanda. Si autem vcterior fnit

Anacreon, exinde etiam citm Sapplionc sub A-lyalte vitam egis.se debet, illamenim ad id tem-

pns refert Atlienaeus. Caasammterimvideo, cur

liic scriptor credidisse potuisset , Anacreontem

.sub Polycrate et Cyro tantum vixisse. Sapplio

videlicet sub Alyalte maxirae iloruit et circa an-

mun jam quadragesimum diem obiit sirprermim

(vid. infr.) , Anacreon contra Alyatte jam mortuo

snb Polycrate praesertim famam sibi concilia-

vit et aetatis aimum octogesimum quiiitum at-

tigit, sicut Lucianus Macrob. c. 10. T. VIII.

p. 119. Bip. memoriae tradit, qui hominibus

longaevis eum adnumerat. Curn Anacreon ideo

Sapphoni diu adhuc esset superstes, facile A•*•

thenaevts in eum poterat induci errorera (*), poe-

triam fuisse veteiiorem, cura tamen non ni-

si prior fatis cederet , minor esset natu.

Sed exactius liunc synclironismum consti-

tui pos.se prorsus despero, cum amius, quo

(*) Qu* ^tiani locnm habet Deipn. XIV. p.

635. C, ubi verba : Igtiv^Avav.^iovroq-, ipsius suut Atlienaci, non Mciiaccbmi Si-

tvonii, ex quo istum citat locuiri.

11 iJAPPiiUS

natus et mortuus sit Anacromi, plane cnli^ine

obrutus jaceat. Nullo igiuir mudo hoc a nie

impeliu, uL Sapphus et Auaciconlis tabulam

probemsyncJiiuni.slicain,quam Cra/ncr/isDia-

ir. p. XIX'. proposuif, nara ijuae in illa, h\

illaque explicanda. alliiiiiat, re vera quamluaxime sunt perLurbata ct aliis scriploiibus

repugnantia. Tempus praeseilim obilus Azia-

creontis in tabula ejus respuendum censeo.

Illud nempe inter Ol. LVII. et LVIII. poiiit,

ac Ol. LIX. secundum ejus rationem Poly-

crates demum potitur Samo aliisque insulis et

cmtatibus. Ante hanc igilur expugnationem

AnacreonLem ad se arcessivil? At Pausanias

ylttic. c. 2. T. I. p. 4. de Polycrate, Anacre-

outis in.stitutioiie fruente, ita fatur: -* . Impe-

rium ideo demum consecutus poetam secum

habuit, id quod ex tota etiam de Polycrate

patet narratione, apud Herodotum III. c. 121.

et Aelianum V.H. IX. 4. obvia; quo ultimo

loco Polycratis epitheton 6 supplendum

per, qu-ia credibile non iit, Poly-

cratem ante regnum susceptum, cuin, ut He-rodoti 1. c. verbis utar,^ mere adhuc

esset, Anacreontem Sainuin jam vocasse tan-»

c|uam ipsius magistnim. Vid& : sis etiam Mlax•

Tyr. Dissertat. XXI. — Qtiin adeo super-

stes fuit Anacreonti? At Polycrates liaud diu

POETRIAE VI . XXIX

post rem ab Herodoto 1. 1. traditam est occi-

sus ab Orocle, eoque interfectG Hipparclms,

Atheniensiuzn princcps, Anacreonli navemmi-sit quinquaginta reiiiorum, qua vectuscst Athe-

nas (c£ Plat. llipparch. T. V. p. 262. Bip.\

nbi vitaracgit, donecHipparclms ab Harmodio

et Aristogitone erat interfectus ; quo facto Athe-

nas rursus dereliqnit et alio loco, nescio quo,

reliquum vitae tempus olio transegit. Vel de-

cem igitur et quod excurrit annos post Poly-

cratem occisum superstes fuisse potest.

Nec obstat huic synchroni^mo Pausanias

Attic. c. 25. T. I. p. 90. Si enim ita expli-

catur, ut Anacreontem .prinram post Sappho-

nem Lesbiam versus amatorios composuisse

narrare credatur, ipsum hoc recte potest sese

habere,quamvis Anacreoii esset veterior. Sap-

plio nempe maturiori vitae aetate amorem ce-

cinit, Anacreon, ejus exemplum secutus, se-

riori. Sed ne sic qitidem Pausaniae locum ac-

ceperira , mutata enira aliquantulum interpun-

ctione vulgari, sensus longe diversus. existit.

Pro : tSO€ tS& *-6, -

, legamus modo : t5oc — 6 ,-, .. . , et tunc . . respiciet loeuui,

quo Anacreontis statua, fuit erecta: primum

XXX 8APPHUS

illa locum tenebat posl (i. e. pone) Sapphus

Lesbiae statuain. Jam siirnil eo apparet, et

poetriae staluam ibi exstitisse.

Non minus est disputatum , an Sappho una

cumErinna vixerit, nec ne. Vixis.se aJUrmaiit

Suidas v.*Egiyvcc yEustath. ad //. . . 24;,

20. et 5o. , ELcSc/iol. ad Antholog. Graec.-p. i55.

TVechel.; sed Eusebius Chron. p. i36. et Syn-

cellus Chron. p. 260. Paris. Olympiade CVI.

poriunt Erinnam, quo tempore degit Alexan-

der Magnus. Utri horum majorem habeam

fidem, incerta ,stat sententia, fortasse tamen

Eusebio et Syncello magis credendum, quippe

veterioribus testibus, qui propius seraper ad

veritatem accedere possunt. Id quidem pro

certis esto, Erinnam, cum illius €tg

ode Sapphico metro sit composita, poetriae

nostrae cognovisse metra et carmina, Iiac igi-

tur non maturius vitarn agere potuisse.

Familiares Sapphus a Maximo Tyrio Dis-

sertat. XXIV. p. 297. hae propomintur: Gy-rinna, Atthis, Anactorie, Gorgone

yAnclro-

meda, praeter quas ap. Ovidium Heroid,

Epist. XV. 19. videmus Cydno, ap. Suidam

. Telesittam ac Megaiam etap.JViz-

lostratum Vii. Apollon. I. c. 5o. Damophy-lam. Ejus vel discipulas exstitisse, idem Phi-

lostratus, nec non Suidas locis modo allatis

memoriae tradiclere, quaruin hic tres recitat*

POETRIAE VITA. XXXI

Anagoram Milcsiam, Gongylam Colophoni-

am, Eunicam Salaminiam; quibus adnume-

res quartam, Gellonem Lesbium, a Zenobio

Proverb. III. 5. (ap. Schott. Adag. p. 54.) al-

latam. Attliidis, Gyrinnae atque Andiomedae

ipsa in frngmentis mentionem facit. Volumi-

na etiam sua sodalium loco habuisse adclit A~ristoxenus zip.Porphyr. ad Horat. Serm. II. 1. 3o.

Venio nunc ad indolein et mores Sapphus.

Si veterum de ea recensemus lestimonia quamplurima, eam foeminam salacissimam et acl

libidinem pronissimam fuisse depreliendimus. *)

Hoc interim ab eo potissimum tempore in-

telligi volo, quo morte amisit maritum Cer-

colam, dehinc enim pariter iii multos pue-

ros atque puellas exarsit. Ejus autem amores

his fere locis tanguntur. Ipsa apud Ovidium

1. c. v. 17. haec de se praedicat:

Vilis Anactorie, vilis mihi candida Cydno

Non oculis grata est Atthis, ut ante, rneis,

Atque aliae centu?nfquas non sine crimi•'

ne amavi*

et v. 79»

Molle nieum levihusque cor est violabite telis,

(*) Lesbii omnino tanquam gens voluptatibn s

et luxtiriae dedita erant noti, ita ut adeo ver-

bnm effingeretur, cui notionemluxuriari injunxerunt.

XXXI SAPPIIUS

Hl semper cauaa est, cur cgo scmper

amcm.

ut ulia hujus carminis praetermiltam loca,

ubi furores amalorios, quibus correpta sit,

aperit. Plutarchus de Pyllriae Orac. . IX.

p. 287. Hutt. poetriam hoc moclo acriter per-

stringit: 5,-), 6-,(>§. TatianusOrat. acl Graecos c55. . 1 44. ed. Oxon. eam ita arguit: 1 xal^,. Hos eosdem

Sapphus amores spectat locus ap. Senec. Epist.

88. sub fin. atlde Horat.Carm. II. 5. . IV-

9• li. Ovid. Art. Amat. III. 55i. RemecLAmor. 761. IWst. II. 564. Poetria ipsa nulla

dubitavit in carminibus suis illorum saepenu-

mero mentionem facere. Notissimus omniumest ille furor, quo 111 Pliaonem accendebatur,

ad quem tamen postea redibo.

Horatius Epist. I. 19. '. Imnc versum

de Nostra composuit

:

Temperat Archilochi Musam pede ma-seula Sappho.

Quid mascula h. 1. proprie sibi velit, inter

viros doctos est dissensio, dum alii de animo

virUi ac forti dictum putant, quem Sappho

in eo monstraverit, quod ex Leucala petra

POETRIAE VITA. XXXIII

praeclpilem se.se dederit, alii de ma.sculis cjus

inpuella.samoiibus,aliide ma.seulo in polilissi-

mis versibus scribendis ingenio rccte mlelligcre

sibi videantuv. Simplicior sane rst ralio dc

.sliidiis poetriae, masculis magis quani foemi-

neis, (in universum accipiendi; quod si quis

noluerit tamen, et studium aliquod singulare

illo verbo inrmi persuasum sibi habeat, secun-

dam saltem, quain enarravimii.s, arripiat opi-

nionem, quippe majoreiu veritatis speciem

prae se ferenlem.

Qualescunque autem Sapplms fuerint libidi-

ne.s et mascuJae cupiditates,qualescimque ca-

villationes,quas a veteribus perpessa sit, par-

valiaec omnia aestimanda atque contemnenda

apparent, si jamdum ad maximas istas, imodivinas inquam oculos verlamus laudes, quibu.s

altera parte a scriplorum mullitudine ad.astra

lisque est elata ob felicem, elegantem atque

amabilem, quam a natura consecuta erat, fa-

cultatem poeticam. Et qnanlum sane ex car-

minum ejus reliquiis, quae aetatem tulermit,

hodie judicarelicet, istae laudesminime vanae,

sed eae, quibus unusquisque HtLerarum elegan-

tionun ainantior facile consentiet. Quid enim

Sapplio dulcius aut suavius ? Quid in afFecti-

bus animi rite depingendis magis eximium aut

praeclarius ? Quid in fluxu quodam naturali

orationjs concinnando peritius? Operae re

C

XXXIV SAPPllTS

vera prelium videtur, quae exstairt \elerirm

dicta ac testimonia hnc. pertinentia, fueiue per-

lustrare, cl poetriae celebritatem ita ia lucem

clariorem reponere.

Admiratio, quam ipsius instillavcrit vena

poetica, maxime ex eo elucet, quod a nonnul-

lis epigrararaatistis vel decima Musarum appel-

latur , videlicet a Platone Epigr. XII. T. I.

p. io5. Anthol. Jacobs.?

Evve'a ' 5*? & .

ab Antipatro Sidonio Epigr. XLVI. ib. . .P• 9• ,, /*V &.ab eodem Epigr. LXX. ib. .. . 2&& , & ,& ,™ ^ ,&* ,, 1 . SI,& ,

*& ;

POETRIAE VI . XXXV

ab aucforeincerto AnthoL Slephan. L. I. c. 26.

Epigr. LX.V.' (*) $ hx , utk'

M5ca.ab Ausonio Epigr. XXXII.

Lesbia Pieriis Sappho soror addita Musis,

Et , .Et a Plutarcho Musis adnumeratiu• Amaior*

T. XII. p. 42. 5&, quarura vel prima

audit apud Cedrenum Annal. p.82. Alii scri-

ptores aiias laucies ei fundunt. Aristoteles

RJielor. II. 25. Mytilenenses Sapplmm, quam-vis mulierem, in honore habuisse narrat. Ga-ietnts Proirept. c. 2. T. V. p. 445. ed. Chart.

Sapphum ob praestantiam in suo genere poe-

triaui denominari refert. $ij~abo

XIII. p. 617. C. eamdicit ,foeminam admirabilem, cui nulla alia poeseos

causa ne tantilhnn quidem par sit aestunanda.

Plutarchus de Pyth. Orac. T. IX. p. 256.

Sapplms affirmat carminamagnam liabere venu-

statem, audientiumaures demulcentem etoble-

etantem ; quin Plato Nostraiiipraeter illud, quod

Musam eam vocat, eo etiam cornmendat, quod

(*) i. e. poetarum , canonem lyricum efforman-

tium , inter quos et Sappbo numerabatnr.

C 2

KVXVI SAPPIIUS

inlcr sapientee illam mimeral, uttr&alt siclia?7,

Par.Hi8t.XH.ig., atque Socrates eandem epi-

theto - ornat ap. PlaLon. Phaec/r. T. \.

p. 296. Bip., iiaud dubie ob insigne ejus jngc-

nium carminumque pukhriludiiiem, id quod

jam animadvertebat Maxim. Tyr. Dissert.

XXIV. p. 297. Demetrius aulem Phalereus

de Elocut. CXXXII. p. 56. Schneid. Sapphus

omnem poesin taiiquam gratiis ceiebrat reple-

tam , et CLXVL p. 69. Sapphmn de pulcliri-

tudine canentem uti verbis pulclnis , totamque

suavera esse ait. Iininortalitalem. poetriae ad-

dicunt Tullius Laurea Epigr. III. .. p. 91.

Anthol. Jacobs., Pinytus ib.'T.l\. p. ultim. et

auctor incertas Epigr.OXXJL ib. T.IV.p. 228.

Antipater porro Sidonius Epigr. LXXI. ..p. 25. eam, se carrninibus tantum superasse

vates mulieres,quantum viros Homerus , in-

ducit dicentem. Apulejus Apolog. p.4i2. Sap-

plium lascivam quidem esse, sed linguae inso-

lentiam carminum diilcedine commendare pro-

fitetur. Catullus denique Carm. XV. p. 108.

Doer. illam Musa doctiorem celebrat.

Omnia haec loca sat superque demonstrare

puto, quanti Nostra sitaestimanda, etquanto-

pere sit dolendum, lot ac tam egregia ejus

teniporum injuria periisse carmina. Fuerit

illa libidinosior ; quid hoc ad nos ? An ea

sola veterum poetarum Graecorura etRomano-

VITA. XXXVII

rnm ad voluptalcin prona? Quid Musaeus,

Alcman, Alcacus cl . Anacreon? Quid Hora-tius, Cat.uLlus, aliive poelae? Niliilominus ta-

men in magno suiit Iionore ob ceteraa virlutes

iugeniique dol.es, atque id meiilo quidem. Neigitur Sapphns etiam parlem lespiciarnus ma-lam, bonam, qua splendet, quaeramus et ad-

miremur.

Verum quod Annam Dacieriam (ih vila

Sapphus),praceimte Maximo Tyrio 1. c. , ma-

culam istam propensi ad libidinem animi a

poetria plane abstergere studentem video, diun

ejus amores mere pliilosophicos et Socraticos

judicat, altera riirsus parte nihili est, cuin ita

phuimis de Sappho veterum testimoniis aper-

tis conlradiceretur; vigebunt igitur Longepe-

irccei verba, in Sapphus vita contra. Dacieria?7i

prolata, quocum, sicut Bailio, Bhnnio aliis-

que, liac iii re sentio.

Ad Sapphus speciem quod attinet exterio-

rem, niiiius ea fuit venusta Arisu. Ipsani ap.

Ovidium Epist. Heroid. XV. 5i. de se habe-

lims kaec profilentem

:

Suui brevis , at nomen, quod terras i?npleat

omnes,

Est mihi : mensuram nominis ipsa fero.

Candidasi nonsum, placuit Cepheia Perseo

Andromede , patriaefusca colore suae.

XXXVIII SAPI'11 US

Pulchram, autefti audire apnd nonnullos scri-

ptorea poeii-iaui.ail.. Euslai.hium, Atlicnaciun,

Plutarclium et Themistium, ne oui minim vi-

dealur, cuin hoc epitheton acl animi ejus fa-

cullates et carminura eneres poliu.s esb refe-

rendum (vid. supr.). Mediocrem inlerim for-

auam a natura acceptam ingenio emendare stu-

duit. ]d quod testatur apud Ovid. 1. 1. v. 5i.

Si inihi difficilisformam natura negavit,

Ingenio formae dcunna repcndo meo.

et v. 4i.

At me cum legeres . eliam formosa videbar.

Apud auctorem Etymologici 31. . se

ipsam 11011 esse iracundam, sed aiiimum habe-

re placiduni fatetur. In Doricam, sive Rho-dopin, ut alias audit (vide sis Strabon. XVJI.

p. 808. B.), meretricem celebrem. (*) , fratris

Charaxi amasiam (cf. Posidipp. Epigr. XX.T. II. p. 52. Anthol. Jacobs.), e servitute ab

lioc redemtam, et Mytilenen transportatam,

saepius in carminibus suis invecta est convicii.s,

teste Herodoto 1L c. i55. et Atfienaeo.. 596. B.

Jam de poetriae actunis vitae fine, ad cele-

bres ejus cum Pliaone redeo re.s amatorias, iix

(*) Quae tamen non commutanda cum alia

ejusdem nomiijis, quam Psammitichnm regem

nxorem dnxisse t) adit Aelianus Var. Hist. XIII.

33-, -nbi xid.Peri?,

IU U . XXXIX

quibii.s ipsa miscra morte periisse fertur, qna-

rum(|u<; nolilia.s praesertim exposuit Ovidiua

in tota epislola Heroid. XV. Pbaon popularis

Sapphus fuil, cujus dc pulchriludijie ac leno-

ciuiis mirae confabulationes fictae (*). Sio

Palaephatus de Jncredib. c. 4g. p. 55. Fi-

fic/ier. et tjiirianus Dialog. Mort. IX. T. H.

. 5•2. Bip. eum ob oITicmm•, Veneri prae-

stitum, a dea in juvenem formosum ex sene

comniutaliun esse iiarrant. Sic Plin. Hislor.

Natur. XXII. c. 8. illiun plantae, centum ca-

pila vocalae, radicem, cujus ea sit vis, ut, qui-

cunque raram alias iiiventu deprelienderit,

iimabilem reddat, invenisse, ob eamque caiisam

a Sapplione amatimi luisse tradit. Sic denique

jlelianus Var. Hist. XII. 18. eundem deside-

vium et. amorem sui instillasse ob vas unguenti

pleuum, a Veuere acceptum, ait. Quaecun-

que haec sint, id• quidem pio certo habemus,

Sapphum Pbaonis pulchrihidine speciosaque

forma captam, insano in illiun amore esse in-

ceusam. vid. Aelian. 1. c. Suid. . >>.Atheru XIII. p. 696. E. ApostoL Proverb.

XX. i:>. PlauL MiL Glor. IV. 6. . Plin.

(*) Inde nonnulli pntant, Pliaoneiu personaru

inere mytliologicam cssc, sed immcrito ; nam timc

etiaha negandnm ibret, Tfreseum, Herculem vel

alios Graecorum lleroas imquam re vera vixisse,

quorum historia quot mythis est coulaxta!

XL SAPPHUS

Hist. Nalur. XXTI. o. 8. Ovid. 1. 1. Diu cumamasiohabuitrem.donechic tandempoetriaeob

mulfas libidines maturius .scne.scentis perlaesus

in Siciliam aufugit. cf. Ovid. 1. c. v. H. et 5i.

Quo vero euramux secutaSappho (via.Marm.

Par. Epoch. i§7.) 5cura se a Pliaone eludi, nec

animi ejus ad se reducendi spem adesse intel-

lexisset, desperatione correpta in Graeciam

rediit, et tunc ex promontorio isto, cui Leu-catenomen•, in mare praecepsse dedisse fertur.

Quod si verum est, eo saltu animara efflasse

vix negare possis, cum postea nullibi apudve-teres Sapphus rursus fiat menlio.

Sed de Leucata ob celebritatem et nexiim

cum Sapphicis rebus nonnullajam praecipien-

da veniunt. Hoc promontorium, alias Leu-cates sive Leucas dictum

,petra fuit alba (inde

nomen, a), in Acarnaniae peninsula

Leucadia ante Leucadem uvbem iu mare se

porrigens. Memoratu est digna Apollinis tem-plo , sxiper ea ex.structo , multo inagis tamen

superstitione quadam. civjus vi illi, qui amorealiquo vehementicruciabaiitur, sese miserarumfacile curarum oblivisci et ab insania amatoria

liberari posse credidenmt, si e Leucata inmaresese dejicerent. Locus classicus de re est apud

Strabonem X. p. 452.,, cos

POETRIAE VITA. XLI. * oe tS -, ,' ^,',/

'y/ ,, . —sv &}, -& -

. Ackle Plutarch. de VirtuU Mulier. .VIII. . 289. Jthen. XIV. . 619. . -creont. ap. Hephaest. . JQ. Hesych. Miles*

de Philos. p. '66, ibique Meurs. p. 194. Cic.

Tuscul. IV. 18. Ovid. 1. c. v. i64. sqq. Stat.

Sylv. V.'.3. i54. T. I. p. 112. Bartlu Auson.

Idyll. VI. 21. sqq. et quae ad hunc locum do-

cte disputavit Joseph. Scaliger Lsction. Au-son. II. c. 18. Qui autemmodo commemorato

mare subierat, lintre quidem statim est rece-

ptus, sed accidere tamen debuit, ut multi,!ar-

tis naiidi praesertim haudgnari, perirent, etin

imdis animam efflarent, cumpraeterea ob rupis

altitudinem (c¥.Plutarch. Apophthegm. Lacon*

T. VHI. p. 246.) corpus undis illisum statim

solvi posset lapsus veliementia. CeterumStra-

boni, secundiim Menandrum primam ex Leu-

XLII SAPtfliUS

cata Sapphum, secundum alio.* , antiquilatis

peritiores, Cephalum quendam desihueee di-

cenii, adversatur Plutarchue de Virlut. Mu-lier. 1. c. ,

qui Lampsacum potius, Phobumquendam primum sese demisisse, iiiducit af-

firmantem. Alii hoc ita moderantur , ut Sap-

plium. cum ante eam mares tantum desilive-

rint, mulierum primam tale quid ausani fuisse

putent.

Quo anno Sapplio m Siciliam aufugerit,

quove Leucaten adierit, quod litterae in mar-

more Arundeliano,primani notitiain referen-

te.s,'sunt obliteratae (*), secundae autem ne

adsunt quidem veterum lestimonia, neutiquam

certo dixeris. Juvenera saltem eo tempore

ipsam non amplius essepotuisse patet: habtie-

rat scilicet jam maritum, habuit filiam, quae

omnino dudum ex prirna Jmeritia excessisse

putanda, cum poetria quondam eam alloqui

posset verbis,puerili captui non adaptatis ( cf.

Fragm. XLIV.), in nraltos postea exarsitpue-

ros atqtie puellas , et denique Phaonem depe-

rivit, quae quidem res procul dubio non uno

evenerunt anno. Cum Phaone solo, qui po-

stremo deprehensus in adullerio occi.sus est (cf.

Aelian. Var. Hist. XII. 18.) , diu versatam fuisse,

(*) Prideaux isto loco de suis anrmm CCCXXX.ante Christ. Nat. supplevit.

poethiat•; VJTA. XLUl

cx tota Ovidiana epistola supra saepius laudata

fit conspicuum. Vtl quadragesimo igilur jam

aetatis anno propior es.se potuit, quando ille

matiuius senesccutem dcreliquil. S<m inlerim

Craiuero adscntio, qui in Synchron. Sapph. et

Anacr. p. XIV. inde etiam apparere auluiijat,

Sapphum jam exstilisse velulam in amoribus

cimi Phaone, quod ipsa ap. Ovid. 1. c. v. 197.

dicat

:

Nonjnihi respotulent veteres in carmina

vires.

nam ex verbo veteres nihil ejusinodi colliga.%

cuni illud h. 1. non tain vires corporis aetatc

debilitatas ,quam vires animi potius superio-

res inmiat, quas jara prae amore exstinctas

praedicat Nostra. Ita locum intelligendum

aperte demonstrat verstas antecedens:

Ingeniumque meis substitit omne malis*

nec 11011 insequens

:

Plectra dolore tacent, muta dolore lyra est.

IVolfio Vit. Sapph. p. IV. et XXIV., vix

probabile fieri censenti , Sapphum aetate in-

gravescente tot tantisque furoribus agitatam

esse, ea arridet conjectura, poetriam in flore

prorsus aetatis Phaonem. deperiisse , et intra

aetatis annrnn XXV-XXXV. in Siciliara au-

fugisse. Sed aetas quadraginta fere annorum,

quam nos supposuimus, nondimi per se in-

XLIV SAITJIUS

gravescens (*), nec omnino ea e.st, m qua

oranes amoris stimuli jam oxstincLi essent, cum

et multo provecliori muliojres furoribus ad-

huc amatoriis esse agitatae haud exemplis

careamus. Quis verbi causa non istas anus

libidinosas Horatii norit, in quas tantopere

invehitur ? — Praeter hoc argumentum TVol-

fii opinioni conlrarium quoque aniinadverto

Eusebium. Sapphus scilicet annum natalitiura

idem Wolfius ponit Olympiade XXXVI. vel

XXXVII. Jam vero Eusebius illamOlyinpia-

de XLIV. claram cum Alcaeo exstitisse tradit

memoriae. Si igitur intra aelatis annos XXV-XXXV. in Siciliara aufugit , et e Leucata sese

dejecit, ista Olympiade XLIV. aimiun fere

XXXV. agere debuisset, circa idem ergo,

quo periit, tempus, vel post vitam dudumcummorte coramutatam ab Eusebio clarain cum Al-caeo liaberi rite consequerelur. Utraque au-

tem haec quam sint absurda , vides.

Fert animus , antequara de Sapphus carmi-

nibus fusiores .simus, necessaria de picturis,

statuis ac nummis,quibus imago ejus est ex-

pressa , nec non de epigrammatis et fabulis, in

eam conditis, monere, eoqueipso honores exi-

(*) Poterat tamen omnino Sappho versus an-

num quadragesimum ob multa negotia amatoria

vetulae speciem jam prae se ferre.

. VI. .inios, quibus hac ctiam parte a veteribus csi:

Ojjnata, cnairarc. Leo quidam poetiiam de-

pinx.it secuiuliun Plinium Hisl. Nat. XXXV.«•. 2.: Silanion aulcm ex aere fabricatus est ejus

statuam (cf. Taiian. Orat. ad Graec. c. 62.

p. n5. etl. Oxon. Cic. Orat. in Verr> IV.

c. 07.), quae, epigraminate in basi instructa,

ponebaliu• in Pivl.uieo. Elegans et perfcctum

fuit opus; postea interim furtini est sublatum,

inagnum sui dcsiderium relinquens. Cujus

quidem facinoris auctor Verres putabatur. cf.

Cic. 1. c. Sapphus aliam statuam Athenis in

arce exstitisse , Pausanias Attic. c. 25. T. I.

p. 93. probat, si,

qua supra p. XXIX. dixi,

explicatur ratione. Tantum ne suspicemur (id

quod Ursinus Imagilllustr, Vir. p. 58. , Lam-binus ad Horat. Carm. I. 17. 18. et Jo. Faber

Commentat. in I/nag. Illustr. . ^. faciunl)

,

Leonem Plinianum eam fabricari potuisse,

hic enim non fuit statuarius , sed pictor so-

lam. Quoad irammos, Mytilenaeos Sapphus

imaginem iisinsculpsisse testatur Pollux IX. 6.

Sed plurima horum omnium periere. Exstant

interim nommllae adhuc statuae et monetae,

quibus poetria proponi vulgo creditur, deque

illis haec dicta simto.

I. Hermes Sapplms adest, cui inscriptum

reperimus : , quo cogno-

mine auctor tempns. ut videtur, irmuit, per

XLVI SAPPIIUS

quod iii urbe Eresso poetria vixit. Facies ma-gis est virilis., quam foeminea. Capilli jnu-

IJerumGraecarum more sunt contorti atque in

nodura collecti, ab utraque autem capitisparte

duo deflmmt cincinni. Eetypon vid. ap. Gro-

nov. Thesaur. Antiq. Graec. T. II. tab. 54. et

sop.J-Volf. in irorvieFragm. Sopph. , ubietiam,

ut semel dicanius, omnium sequenlium imagi-

nes appictas reperies.

. Gemrna poetriae e carneolo rufo elaborata

invenitur. Caput vitta circumvolutum, pe-

ctus liumerique amictu fibula subnexocircum-

dati. Iconem vid. in Leon. ylugustini Gemmiset Sculptwis Antiq. T.I. num. 5. et inMaf-

fei Gem. Antiq. Figurat. T. I. num. 70.

Nummorum hi fere commeniorantur.

I. Nummus argenteus majusculus, cujus in

adversa parte caput spectatur taenia obductum,

quod Sappbus esse vulgo creditiir. Aversa

parte conspicuns fit polypus (*), simul cumverbo MTTI/L Thevetus se ipsuin hanc mo-netam in insula Lesbo reperisse contendit.

Imaginem iii historia sua Homin. Illustr. et

Erudit. T. I. p. 221. exprimi curavit. Prae-

terea eam reperies in XJrsirii hnagin, Illustr.

(*) Hoc animal in nummis est symbolum ur-

bium maritimarujn.

POETRIAE VITA. XLVII

Vir. p. 58. et in ejusdem Carm.TSfov. Foemin.JUustr. p. 2., iii Jo. Petr. Bellorii Imagin.Veter. Philon. num. 18. et in Gronovii The-saur. T. II. tafc;34. De ea confer etiam Gur-Hltum in: Versuch iiber die Biistenhunde

p. 75.

. Nummus argenteus, adversa parte conti-

hens capnt foem ineum , corona hederacea cin-

clum, quo Sappho quin eflirigatur, nemo in

dubium vocabit , cum aversa parte integra foe-

minae, manu lyram tenentis , figura expressa,

etmargini sit inscriplum : »Ectypon exstat in Hub. Goltzii NumismaUGraec. tab. XV. nummorum insularum Grae-,

caium, in Polluce Hemsterhusii ad p. io6i.,

m GroriQvii Thesaur» . . tab. 34.

III. Nummus aeneus , cujus adversa pars ca-

put monstrat foemineum, lutulo comae instru-*

ctum, cum inscriptione IOT. HPOKJANHPSII/JA. Aversa parte foemina sedens ly-

ramque pulsans estefKcta, et inscriplio haec

addita: . AHOJjIJLNI. MTT. (*}

His duabus imaginibus Sapphum innui pleri-

que putant; Seguinus et Harduinus aversae

partis figuram Apollinis citharizantis iconeni

esse sibi persuadent. Expressa invenitur mo-

(*) Plene : inl ,

XLVIH SAPPIIUS

neta in Seguini Numi.vnat. Antiq. c. 2. num.

5i. p. 7^., inJac. de ffilile Select. ISumistii.

jlntiq.tah. 8. nurn. 1. p. G6. , mPoI/uce llem-

nterliusii ad p. 64. , in Gronovii Thesaur.

. . tab. 85., ubi tamen adversam solum

partem, Proclen exhibeiitem, videbis, et in

Harduini Numm. Popul. et Urb. Illustr. p.

535. De ea confer porro ejusd. Opcr. Select.

p. III. , Ezech. Spanhem. cle Vesta et Pryta-

jiibus Graec. (in Graevii Thesaur. Antiqu.

Rom. T. I. p. 701.), Echhel. Doctr. Numm.. . p. <5o4.

IV. Nummus aeneus , adversa parte exhi-

bens caput , mitra singularem. in modum co-

opertum ,quod Nausicaae csse patet ex inscri-

ptione,. HPfLIAA. Haee

Nausicaa Alcinoi , Pliaeacum regis , fuit lilia,

cui magnas laudes fundit Homerus in tota

Odysseae rhapsodia Z. Ecihelius vero Doctr.

Numm. . . p. 5o4. b., non satis videns,

quae causa fuerit Mytilenaeis , ut hanc potissi-

muni in nummis suis proponerent, haud Ho-raericam Nausicaam innui credit, sed illustrem

tjuandam Mytilenes civem eam esse suspicatur,

cujus hic mentio fiat. Aversa pars demonstrat

foeminam sedentem et ad dextram spectantem,

quae lyram in gremio fultam tangit. Margini

iiaec inscripta reperinatur : EJH..

POETHIAE V .. MTTLL (*) Snppbum istaw f©«*

minani c.s.sc dunuit. EgotameH VW p«.T.sua.sum

milii llabeo, h&Q el superiori monrta portriam

nostram e-\"poiii. Figurae in avcrsi.s parlibus

ton.spicuae Musas potius eilhari/.antes, el Apol-

lonii ac Hieroelis , ducum, facla earteiites rc-

praesenlare vidcntur. Eclypon vid. ap. Jav.

Sponium Miscell. ErucL sluliq. p. l5o«, ap.

Pelhrin. liois p. 208.

V. Niimmnsaeiicus parvu.s, in adver.saparte

capite laurea ornato > in aversa persona comi-

ca > stella et tali inscriplione iiislmctus

:

slNTIZ. h. e.'. (**) Advcr.sae

parlis caput quin Sapphus sit, nullus dubilat

Liebiushx Gutha Nummaria c 5. §. 10. p. i6'_'.,

at liuminis potius incerti , diademate ornali,

iuilamalNaymiits Thesattr. Britan. T.I.p. 12 ij.

Idem ANTI2, explicat per&, lioc

autem quo se eommendet fdrsan habet iiilul.

De monela vid. Pellerin Recueil de medailles

.. tab. Cffl. p.84. EckhelOoctr.Numm.

. . p. 5qlk Ectypon reperimus in Liebii

et Haymii operibus modo laudatis*

VL Nummus denique aeneus, ctijus in ad-

versa parte caput coiispicitur viltatum, qnod

Sapphum exprimere possesu.sjilcatu.vHayjniiis

(*) i. e. i '{?.§3>,(**) Anlissa uibs LesbL

D

, S V II U S

Thcsaur. Bril. . . . l36. Certum quid hac

de re pronuntiare non licet. Aver.sa pars habet

virum galeatum, sinistra clypeum, dextra ha-

stam tenentem, una cum littera £., quam fere

supplent per 'Egecaicov. Imago exslat ap.

Haym. 1. c.

Epigrammatum multitudo in Sapphum con-

dita, quorum noiinulla jam supra p. XXXIV.commemoravimus. Nec hicres substitit, nameo progressi sunt comici, ut adeo fabulas inte-

gras, poetriae nomineinsignitas, componerent.

Hoc facientem novimus Timoclein Athenien-

sem (cf. Athen. VJIf. p.53g. C), Antiphanem

BJiodium (ib. X. p. 45o. E.) , Diphilum Si-

nopensem (ib. XI. p. 48^. A. etXIII. p.599. C.)

et Ephippum Aiheniensem (&.. . 5?2. C),

quorurn ex fabulis noimullos versus Atlienaeus

11. cc. servavit.

Superest, ut de Sapphus scriptis fusius lo-

quanrnr. Lesbi incolae Aeoles erant natione

(cf. Strabon. XUI. p. 424.), res ipsa monuit

ideo Sapphonem, ut tanquam Lesbia dialecto

quoque uteretur Aeolica 111 carminibus suis

condendis , id quod et lestantur Horat. Carm.

II. . 24. et IV. g. 12. Joannes Grammaticus

c!e Dial. in Manutii Corn. Copiae p. 245.

Choeroboscus ap. eunde/n p. 268. Eiyruol. M... id. voc.&. Terent. Maur. ap.

Putsch. in Grammat. Latin. Auctor. p. 2097.

VITA. 1.1

el Grammalicufi Leiclensis ( Diah ad calc.

^regorii Corinthii p.5l2. §.. Koeri. Va-

lia ndhibuit. mcLra, aliis jain poetis vulgala;

niiiiis ipsa invenUix esse fertur, licndecasyl-

labi illins, quod exiride Sapphicum vulgo au-

<lit, et familiare iinprimis ei fuit. cf. Terent,

fflaur* de metris ap. Putsch. p. 244o. Atiil.

Fortimatian. Art. Poet. ib> p. 2676. Diomedes

iln p. 008. yiusoru Epist. IV. 91. sqq. Hujus

interim generis Alcaeam inventorem praeclicat

Marius Victorinus ap. Putsch. p. 2610. et At-

til. Fortunai. ib. p. 2681. Sapphum frequen-

ter eo usam omnes confivmaiil. Hephaestion

p. 45. et Auson. 1. 1. male scliema conslitue-

runt, duin tribus pedibus, Trochaeo (Auso-

nius Hippio ) , Clioriambo et Anlibacchio me-tiimtur, cura ex dipodia potius trochaica et

versu logaoedico compositum sit. Reliqua

Sapphus metra apud Grammaticos obvia haec

sunt

:

I. Metrum Aeolicnm Dactylicum, quo ge-

nere totuni secimdiim odarum librum conscri-

psit, teste Hephaest. p. 20. et Schol. ad h. 1.

p. 90. Ejusdem meminit Terent. Maur. de

inetris ap. Putsclu p. 245 1, Hepliaestion duc>

exposuit scliemala, alterum pentametrmn, qua-

tuordecim syllabis absolutum, altermn tetra-

metrum hendecasyllabum.

D 2

LIl SAPPHUS

1. MclrumAniirpasticumacataleclicum, se-

dccim syllabis constans, quo libnim odarumtertimn composuit. Cf. HephaesU p. 54. sq.

IIujus vel Sapphum inventricem praedicat At-til. Fortunai. ap. Putsch. . 2H94., qui pedes

his verbis constiluit: constat Iambo et 'Fro-

cliaeo , conceditur in prima primo loco pro

Iambo quovis alio pede dissyllabo ntiiPyrrhi-

cJiio aut Spotideo aut Trochaeo. 11 quo ta-

raen fallilurGrammaticus, cumPyrrhichius et

Trochaeus ex rliytlimicis rationibus hic nullo

modo locimi liabere possint (cf. Hermannum in

:

Hdndbuch der Metrik p. 92.) , nam Antispa-

sticus versus nulius alius nisi Jonicus a majore

cimi anacrusi est, et pedem lonium a majore,

id quod Hennannus falso contendit, minquamcmn Paeone secundo (C_ww )

permutare licet,

omniquippe musicaiatione repugnante. Aliud

sehema Antispasticum,quo Sappho utebatur,

Hephaestion eodem loco proponit.

5. Metrum Phalaecium hendecasyllabum,

cujus complures, partim continuati, partim

dispersi versus iii libro odarum qttinto lege-

bantur. cf. Attil. Fortunat. a^.Putsch.-p. 2674.

4. Metrum Aselepiadeumyquo etiain 111 li-

bro quinto usa est. cf". Attil. Fortimat. ap.

Putsch. p. 2700.

5. Metrum Anacreonticum. cf. eund, ib,

p. 2701,

POETRJAE VI. LJJI

6. Metrum Tamhicttm, quod Jmrmis suis

solebal intexcre, Ut Iradit Jiilian..l<lpist. \\\.ad yllvpiujii p. 4o5. Spanli. Add»• Suidcini,

... Metrum yldouium, quod solum in

gouere ab ip.sa mvonlo adhifonil. sedl cainune

fliani integro coiiLmuavit. cf, Terent. Maur.

ap. Putsch. p. a43l4 &, iiclorin. ih.

p. 2.576.

8. Metrum elcgiaann, rjuo . g. epigram-

mata scripsit, e quibus Iria nobis supersimt.

Praeter haec lmdta etiam alia m Sapplius

fragmentis latent metra, quae indagare liaud

adeo est faeile.

Cum Alcaeo No.stram parvas fecissesf.roplias,

ex Dionysio Halicarnassensi de Stract. Vcrb.

T. V. p. i5i. Reisk. videmus; ac monostro-

phica illius exslitisse tradit Hephaestion p. 68.

et 74. Melodiae porro mixolydiae inventio

poetriap tribuitur ab Aristoxeno ap. Phil. </r,

Music. T. XIV. p. 220. Quin etiana instru-

mentum quoddam musicum, magadis sive pe-

ctis ant jDctctisvocatum, et viginti chordis ab-

solutum prima extulisse (cf. Atlien. XIV. p.

655. B. et E.), nec non plectriun invenisse dici-

tav. vid.Suid. .. Carmirram ejus liae

cilantur proprielates a Demetrio Phalereo : 1)

Anadiplosis, i. e. recapilulatio vel rediiplieaLio

singulorran verborum aut phrasinni. cf. De~

LJV 6Ai'J?HUS

metr.CXL. p.6o., quilauda! Frctgm. XXXVI.Eam figuratn haud dubie imitatus est Ovidius

in jEpist. Sapphus ad Phaon. v. 17. 4o. 107. i55.

162. i63. i84. 200. 2) Anaphora vel iteratio

verborum initio singulorura mcmbrorum. cf.

Pemetr.CXLI. .6. et indc Fragm. XXXVII.5) Correctio ipsius , quam, vl)i quae secus di-

cta ei videntur, apponit, vehiti Fragm.XiX. f

pavi modo ap. Demetr. CXLVHl. p. 65. obvio.

4) Hyperbola , sive nimia rei eujuspiam ex-

aggeralio, ultra quam credibile fit. cLFragm,

XXXV, m Demetr. CLXH. p. 68,

Sapphus scripta ipsa haec sunt

:

I. Libri nopeni odarum{ XvQtxcov)f

ut testatur Saidas .] , et Tullius hau-*

rea Fpigr.TSL. T.U. p.91. Anth.Jacobs. Sin-

giiloriun citatur primus ab Apollonio Dyscolo

in Grammat. Inedit. , ex qua V ossiur, fecit ex-

cerpta, qiiae divulgata sunt a Reitzio ad crt/o.

Mcdttairii, ubi vid. s. artic. ^pt ?£ ?//«?£

p. 45i. , secundus ab Hephaest. p. 25. et ab

Apollon. Dyscol. s, art. 66&p. 429. , tertius iterum ab /Ze-

phciesl. p. 54., quintus ab Athenaeo IX. p.4io.

D. , a Polluce VII. c. 161. §. 7.5. et ab ^«i7.

Fortunat. de Meiris ap. Putsch. p. 2674. , se-^

ptimus ab Hepliaest. p. 54., octavus a PJwtio

Bifyl, Codd. p. 176. Hoeech. Quarti, sexti

. VITA- LV

nonique nullibi peculiaris fit menlio. OdnnunIiiu libris collectarum maxima pars constabal

ex caviiiinibiis eroticis. of. Plutarclu Amator.

T. XII. p. 42. Allicn. XJJI. . 6. E. XIV.

p. 65y. . Theniusi. Orat. XIII. p. 170.D. ed.

Hard. Dio Clwysost. Orat.JL p. 81. od. Reisk.

Pausari. Atlic. c. 20. T. I, p. 90. JTorat* Cann.

IV. 9. 11. Id quoquc satis cerlo apparet ex il-

larum fragmentis, nunc residuis, exfrag??ien-

iis tlico, nam nihil fere, nisi eorum parvula,

ab aliis scriploribus tratlita, ex nudtis hiscc

Sapplms carminibus nostram attigerunt aeta-

tem. Una omniurn integra oda, et alterius

magna exstat pars, quae ambae ingens deperdi-

tariun excitant desidcrium, quaevero adquemlibrum sint referendae, non patet.

II. Cannina nuptialia,&, in qtii-

bus componendis Sapplio versabatur secundnm

Dionys. Halicarn. de Struct* Verh. T. V. p. 201.

et Art. Rhetor. p. 247. Philostrat. Vit. Apol-

lon. Tyan. I. c. 20. Aristaenet. Epist. I. 10.,

atque 111 singularem librum coegitauctore Ser-

vio ad Virg. Georg. I. 5i. Nomun odaram

forte effecisse suspicantur viri docti. Varii ex

illis versus restant. Catullmn sua carmina mi-

ptialia e Sapphus depromsisse arbitratur V^os-

sius ad Catitll. p. 189.; at plures imitandi stu-

dinm potius illura atlemperasse demoiislravit

Jllustr. Ooering. ad CatulL p. 256. sq.

EVl SAPPHUS

III. Jlymni , qui commmioraiitur Mcnan-dro Rhrtoie de Encomiia J. c. 2. p. 5o. Jlee-

ren, a JiiHcuio Epint. XXX, ad Alypium et a

Phi/oslralo loco snpr. laud, Mullae tleorum

invocatione.s iu illi.s obviara vei)f;nuit. Sic

poetria Dianam cx innumeris montibus, urbi-

bus et fluviis, Venetem exCypro, Cnido, Sy-

ria et multis aliis locis appellabat. \'erisimil-

limimi est, hos quoque hymnqs ad libro.s IX,

odararu perthn.14.sse. Nihil eorum Aridetur su-

pere.sse.

IV. Elegiae. cf. Sidtl. . His ad-

liumerandam esse Sapphus adPhaonem epislQrr

lam quandam, ab Oyidio sernioiieLatino imi-

tatani, liaud inepte conjiceie licet. Nonnulla

forsan fragmentorimi superi.titum ex illis de-.

cerpta.

V. Epigrammata. Suiclai l. c. Ex eorumnomero tria integra smit servata,

VI. Monodia , teste Suida I. 1, Nihil am-plius de iis constat.

VII. Scolion de Admeto, quod interim dubiae

auctoritatis , dum alii Praxillae , alii Sappho-

ni , alii Alcaeo tribuunt.

D.e Scipphus reliquiarum editionibiis^

Non Iqcus hic est, qivo, qui Graecqrum ac

Romanorum scriptores shigula Sapplius fra-

gmenta servav eriiit , eiiarreimis , et,quim his

POETIUAE VITA. LTJI

.s('ii|)l.oril)us ('(lciidi.i locH ad Soppliit^a.s ro.s ppr-

tineutia nolis illustrarmt , apponaraus docto.s,

df) iis efeiiim jam infVa necessarifi dicentuj :

Tius itl potius agiflros, ut hoc in i-ecen.su eo.s

taiiliimcommemoreimis libros, iu quibu.spauca

vel phira Sapphus carmina seorsim divulgala

ct aniiiiadversioiiibus siiit illustrala seu enien^

daf.a,

Plerumque ctim aliorum .simul poetarum,

iniprimis cum Anacreontis cariniiiibus ede-

bantur. Jam vero libri, in quibus exstant, sunt

Anacreontts Codex JLeiclensis in4to, prae-

ter alia et Sapphu.s odas continens. De eo

vid. Fischer. Praefat, ad Ariacreontis edit.

5, p. XXIII, in notis.

Opera llenrici Stephani, Lutet. Paris.

K>54. 4, In illi.s reperiujitur dup Sapplius

ftdaria. Repetita sunt a Rob. Stephano et

Morello ib. io56. 8., ubi veitfip Latina Eliae

Andreae (Putschii) omnibus carminibus ad-

jecta, nec non unuru Sapphus fragmentumadditiun,

Aristplogia Pindari Michael. Neandri,

Basil, i556._ 8. Pag. 427 sqq. et Sapphica tra-

ctavit.

Piiidari Olympia, Pytliia, Nemea, Istli-

mia. Ceierorimi octo lyricoi um carmina,

Aleaei , Sapphus . Stesichori cet. , noimulla.

LVIII

etiam aliorum. Excudebat llenr. Stcpliunux

(Parisiis) i56o. 16. Graece cl Latine. Sap-

plm.s insunt duo odaria el plura fragmenta,

etiam noimulla veterum Ioca, ubi de Sap-

phone agitur.

Haec editio repetita, ac recognitione quo-

rundani interpretationis locorum ct acces-

sione lyricorum carminum locupletata. (Pa-

ris.) i566. 16.

Cnrmina novem illustrium foeminarum et

lyricorum, ex bibliotheca Fulvii Ursini

JLomcmi, Antrerpiae ap. Plantin. i568. 8.

Editio rarissima, quae libro raanuscripto par

sit aestinianda. Sapphus exhibet carmina

. 1-56., quibus notae sunt adjunctae inde

a p. 281 - 295. Magnain m ea Sapphicoruni

fragmentorum penum jam diligentissime col-

lectam reperies.

Editio Stepliani tertium repetita, cum /.

Casauboni notis, i586. 16.

Novem Lyrici Graecorum cura AemiLPorti, Heidelbergae ex officma Comrueli-

niana, 1698. 8.

Edit. Henr. Stephani, quarttun recusa a

Paul. Stephano, 1600. 16, Casauboni notae

iterum omissae.

Porti exemplum repetitum a.Pinella, An-deg. ap. Harvvood. 1611. 4.

POETRIAE VI , JLIX

Edit. Henr. Slephani, quint.ura ropelita a

Paul. Stephano, 1612. 16.

Corpus poetarum Graecorum veienim,

Genevae, 161 i. fol. Sapplius plurea conti-

net reliquias.

AnacreoiiUs carmina ctlid. Tanaq. Faber,

Salmurii 1660. 12., cum II. Stephani et An-dreae versionibu.s. lleccpit et explicuit duo

Sapplius odaiia.

Anacreontis carmina cura Longepetraeiy

Paris. 1680. 8. Cum interpretatioiieGallica

prosaica et notis. Duo simul Sapplxus oda-

ria continet liic libev.

Edit. Tanaq. Fabri fsecunda, Graece el

Latine, Salmur. 1680. 12.

Anacreontis carmina Annae Dacieriae,

Paris. 1682. 8. Cum versione Gallica me-trica et notis. Muiier docta Sapplius quoque

noimulla attigit.

Edit. Longepetraei 2da , Paris. i684. 12.

Catulli carmina, ed. Is. J^ossius, Lugd.

Bat. i684. 4. ln notis ad Carm. LI. p. n5.

seqq. Sapplius duo odai*ia et p. i53. 210. 2g5.

545. varia ejus iragmenta apposuit et emen-davit.

Edit. Tcm.Fabrioa., Salmur. 1690. 12.

Edit. Longepetraei 5a, Paris. 1692. 8. (et

Amstel. 12.)

Annac Dacieriae 2da, Paris. 1693, 12»

LX. nrPULS

Anacrcontis carmina cd. Baxter, Londini

i6g5. 8. Cum vcrsionn Latina et notis.

Sapphus odaria ct epigrammata, nec non

Uiuira ejas fragraenlum adjecit Baxlerus,

cujus tamen opinione.s, in notis propositac,

quo sesc commenden t vix habeant.

Callimachi Fragmenta, collcgit R. Bent-

lejus, in Callimaclri editione Graeviana,

Ultraj. 1697. 8. In notis ad Fragm.CCCCXVII, p. 427. ex Antholagia inedila

divulgavit et emendavit Sapphus epigramnia

tertium,

Annae Dacieriae 5a , Amstel. 1699, 12.

Tcc tS xccl3Anacreontis et Sapphus carmina, Latine

Italiceque conversa, NeapoK 1700« 12. No-tis ex Tanaq. Fabri editione est instructa.

Versio Italica auctorem liabet Barth. Corsi-

num.Baxteri 2(ia, Londini 17 10. 8. Sapphus

epigrammata,quae editio prima exhibebat,

in. hac secunda sunt omissa.

Atinae Dacieriae 4ta, Ainstel. 1716. 8,

Fossaei jiotis aucta.

Anacreontis carmina et fragmenta, Graece

et Latine, cum notis Jo. Corn* de Pauwr

Trajecti ad Rhenum 1752. 4, Li notis ad

Fragm. XCV, Sappbus epigramma tertium

einendavit, vel potius dBpKassaafcSfc

roETRIAE VITA. LXI

Anacreontis c;irmina, cum notis perpetuis

et vereioxn Lalina; accedunt ejusdem, nt

peihibentur, iragmcnla et poelriae Sapphu.s

quae super.stmt, Loiidini i;"55. 12. Uic li-

ber continet dim Sapphus odaria,• lotidem

epigrammala el uniun fragmentum p. i8i. scjq.

Sapphus, poetiiae Lesbiae, fragmenta et

elogia quolqiiut in auetoribus antiquis Grae-

cis et Latinis reperiuntur, cum virorum do-*

ctorum notis iiitogris, cura et sludio /o.

Christ. JVolfii , qui vitam Sapphus et in-

dices adjecit, Ilamburgi& 4., et 1755.

una cum carminibus octo poetriarum. Sola

haec est editio, in qua Sapphus unice reli-

quiae sint tractatae atque seorsim editae. Ba-

sis est Ursiniana, cujus seriem in carmini-

bus apponendis sequitur TVolfius* Exinde

autem factum , ut, sicut m Ursino, ita et hic

ordmem qtiendam naturalem frustra quaeras,

cum fragmenta non secundum varios, qui

illa servarunt, auctores , sed mixtim confu-

seque sese excipiant. Virorum doctorum in

Sapphum curas textui subjecit, in Ursini

tamen notis apponendis nonnulla interdum

de suis adjecit, verba praesertim ipsa loco-

runi, quae Ursinus tantum citat. Illius porro

citata accuratius constituit, quippe• libros

tantummodo vetenun, vel majores eorumsectionea ,

• rarissiMe vei<6 si-ngula capita ant

lxii 5APP1IUS

versus pro sui tcniporis citHiidi ratione af-

ferentis. Ad caiccm ipeiiu animad\ ersiones

adjunxit.

Tlie works of Anacreon tran.slated into

English verse with notes explanatory and

poetical. To whicli are added the odes,

fragments and epigrams of Sappho. Witli

tlie original Greek plac'd opposile to the

translation. ByMr. Addison, London i-55. 8.

Critica Vannus in inanes Jo. Corriel. Pa-vonis paleas (ed. DorviUe) , Amslel. 1737. 8.

Inter cetera Pauwii quoque ad Sapphumno-

tas, in ejus Hepliaestione et Anacreonte edi~

tas , redarguit , ac ea occasione ipse varia

Sapplius fragmenta bene constituit et expli-

cavit.

Maittcdre de dialectis linguae Graecae ed.

Reitz, Hagae Comit. 1758. 8. P. 289. et 290.

Sapphus duo leguntur odaria. Singulapoe-

triae verba in operis parte tertia,quae dia-

lectrnn Doricam amplectitur, tractantur.

Anacreontis carmina, Glasg. iy5i.i2. Sap-«

plius simul nomiulla continet liber.

Anacreontis carmina ed. Fischer , Lipsiac

1754. 8. Cum Baxteri , Fabri et Stephani

liotis. Adjecta suiit et Sapplius quaedara.

Edit. Glasguensis 2da, 1757. 12., textu

correctiori.

Toupii EpislokCritica ad Cel. Vir. Gu-

toetriae vita: lxiii

iiclnwm, kondini 1767. 8. P. i46. sq, Sap-

phus cpigraiimia JUI. emendavit.

Chrestomathia Graeca poclica, curav.

TheopJi.Chrix/aph. Harles, Coburgi -1768. 8.

P. 159-147. duo Supplius odaria excussit.

Anthologia Graeca poetica ed. Harles, No-rimbergae ifjS. 8. Repetitio fere praece-

dentis. P. 199-210. Sapphica leguntur.

Edit. Fischeri 2da , Lipsiae 1776. 8. Au-ctior, cmn ipsius editoris animadversionibus.

Analecla veterum poetaruin Graecorum

ed. Brunck, Argentorati 1776. 4. et8. Sap-

phus duodecim reliquias exposuit Tom. I.

p. 54. sqq.

Edit. Glasguens. 5a, 1777. 8.

Anacreontis carmina ed.Bruncl, Argen-

toratl 1778. 12. Nonnulla e Sapphicis rece-

pit p. 70. sqq., quibus pauculas notas ad-

spersit p. l33. sqq.

Anacreontis carmina, ciun lectionis varie-

tate ed. lloht, Lipsiae 1782. 8. Adjecta

quaedam Sapplms. Editio est pessima, vi-

tiis ttunens.

Griecliische Blumenlese mit erklarenden

Anmerkungen v. Joh. Heinr. Just. Koeppen f

Braunschweig 1785« 8. Sapphus reliquiis

nommlla collegitetillustravit ,. . iii-120.

Edit. Anacreontis Brunckiana 2da, Ar-gentor. 1786. 12. Eodem anno bis repetita.

LXIV 3APPJIUS

Catulli eamiina ed. Doeringi Lipaiae 1788.

8. In nolis ad Carm. LL p. 161. e.vhilniil

Sapphus ad amasiam oden.

Anacreonti.s et Sappluis carmina Graece-j

recensuit ifotisque illustravit FrtGotll.Bum,

Lips. 1789. 8.

Edit. Fischeriana tertiiim repelila, Litw*

1795. 8.

Interpretatio odarii Sapphici ad Veneremed. A. G. Raabe, Lips. 179'i. 4. Est pro-

gramma inaugurale.

Grieckisclie Anthologie aus den beslen

Dichtem gesammelt, mit historischen Noti-

zen v. Fr. Rambach , Eerlhi 1796. 8. Sap-

phus tria carmina auctor recepit.

Antliologia Graeca ed. Jacobs, Lips. 1797.

8. T. I. p. 4^ exliibuit Sapphus epigram-

mata* & , sive selecta poetriarum

Graecarum carmina et fragmenta ed.ScJi/iei-

der, Giess. 1802. 8.

Observationes criticae \\\ Sophoclem, En-

ripidem, Antliologiam et Ciceronem, scrips*

Purgold, Jenae et Lipsiae 1802. 8. P. 290*

sqq. nonnulla Sapphus ioca emendat.

Edit. Maittairii 2da, ed. Sturz, Lips<

1807. 8,

13 VITA. 1,\

Sftepiua cliam Sapplms fragmenta recen-

iiores linguas sunt tianslata. Gallice in non-Tiuili.s exstant Anacrcontis editionibus, ut su-

pra in earam rccensu monuiraus, quibus hi

addaulur libri

:

Mcrcure galant, An. iG84. ContinetSap-

plms oden ad puellam amatam.

Metaphra.se d'Anacreoii et de Sappho par

Gacon, Rotlerdam 1712. 12.

Anacreon, Sapplio, Mosclms, Bion et

autres poets Grecs par Poinsinet de Sivry,

Paris 1778. 12. .

Inter Italicas versiones has laudo

:

Le ode di Anacreonte et di Salfo recate

in versi Italiani da Fr. Sav. de Rogati, Col-

ke 1785. 8.

Sclierzi poetici da Dominic. da Gattinara,

Brunsuic. 1784. 8. Sapphus etiain reliquias

quasdam auctor vertit.

AngKcartun jam supra Addisonianam nota-

vij nunc etiam commemoro :

Tlie works of Anacreon. and Sapplio, witli

pieces from ancient authors and occasional

essays by Green, London 1719. 12.

LXVI SAPPHUS

Vemacula lingua Sapphus carmina sequen-•

tibus fere libris sunt roddita

:

Tn Actis Eruditorum Teutonicis T. LX.

p. 918. sqq. duo leguntur versiones odes ad

mulierem adamatam. Auctores nomina re-

ticuerunt.

Galante Gedichte von Philander van der

Liade (sub quo nomine latere voluit Jo.

Burch. Mencke) , Leipzig 1710. 8. Sapplius

ode ad mulierem adamatam exstat p. 92.

Proben einiger Gedichte undUebersetzun-

geii von Hudemann. Hamburg. 1732. 8.. Gediclite derSappho, iiber-

setzt von Jac. Stahlin, Leipzig 1754. 8.

Gedichte von Benj. NeuMrch, herau.sge-

geben von Gottsched, Leipzig 1744. 8. DuoSapphus quoque odaria hic conversa repe-

rie.s.

Die Oden des Anacreon in reimlosenVer-

sen von Gotz, Frankf. und Leipzig 1746. 8.

Liber itidem habet Sapphus odaria modolaudala.

Sappho an Phaon. Sappho an Venus vonMad. Karschinn, in dem Leipziger Musen-almanach flirs Jahr 1775. p. 178. sq.

Anacreons Gediclite, nebst zwey andern

Anacreontisclien Gedicliten und den OdenderSappho, Leipzig 1776. 8. Auctor fist

POETRIAE VITA. LXVII

Cl. Meinecle, tum tcmporis Rect. Quedlin-

burgensis.

LeipzigergelehrteZeitinig Jahr 1780.St.97.

p. 792. Ibi legere est versionem odc.s ad mu-lier. adam. ab auciore anonymo confectam.

Der Eugli.scheZuschauer von 1782. P. 565.

Ramleri duarum Sapphus odarum versio

exstat.

Deutsches Museum furs Jahr 1785. Ja-

nuar. Continet versionem odes ad axnasiam,

quam Comes Christianus de Siolberg con-

fecit.

Bion, Mosclms, Anacreon und Sappho.

Aus dem Griechiscben. Neue Uebersetzung

in Versen, Berlin imd Liebau 1787. 12.

Aiialecten oder Blumen aus Griechenland

von C. Ph. Conz. Leipzig 179. 8. . 42.

videre.est versioneni fiagmenti in raulierem

indoctam.

Hartrnanns allgemeine Geschiclite derPo-

esie, Leipzig 1797. 8. Recepit versionem

Ramlerianam secundae Sapphus odae, 111

qua ununi tantum commutavit verbum.

Saffos Hymne an Aphrodite von F. K. L.

von Senkendorf, in den Blutheri Griechi-

scher Dichter , Wien 1800. p. 94 sq.

Anacreon mid Sapplio von Chr. Ad. Over-

heck, L/iibeck und Leipzig 1800. 8. P. 125-

E 2

, S II U S J V 1 .

ia6. duo poetrioe odaria et uiium fragmen-

tuin inveniuntur.

Excrapla plurimarum vcrsiomim Germani-

caruin tnodo allatarum dedit Degenius in libro

SUO, cui f.iliilum UM( ipail

:

Litteratur der Deutschen ITebetoetEungeii

drv Griecheu T. II. p. 358*eqq.

SAPPHUS ODAE.

SAPPHUS ODAE.O d e J.

'.rlq.Servata est a Diony-o Halicaraassensi de

Strnct. Verb. T. V. p.

j 73. ed.Reisk., quiejns

pulchritudinem et sua-

vitatem maximis cele-

bvat laudibns ; ncc sine

<ausa, quantis enim vir-

tutibus carmensese com-)ncndet, lectori acuto

jnox perspicuum fiet. —Argumentnm sic se ha-

bet. Sapplium post ma-riti niortem 111 multos

juvenes atque puellas

rxarsisse, snprain_Dm-Iribe de poetriae pita

6st monitum. Illa vero,

enmhoccarmen caneret,

amore denuo alicujus ju-

venis vel puellae erat

capta , a qua tamen re-

p ulsam tulit. Magna liac

de re tristitia oppressa,

ad Vcncrcm nunc refu-

git, advocans illam, ul:

animi doJores a se pel-

]at;sibiqucin amorc-

suadendo auxiii um icrat.

Idcivco illnd adea se im-pettatmam esse sperat,

quod Vcnus, precibus

vocata, antea quoque

jam saepius sibi adfue-

rit, ncc opcm suam in

rebus amatoriis denega-

verit. De eo autem,

quod nonnulli putant,

Phaonem illum esse ju-

venem, cujus Sapplio liac

in oda mentionem faciat,

poetriamque post illius

in Siciliam fugam cai'-

men composuisse , nib.il

certi constitui possit.

—

Metrum est Sapphicumliendecasyllabum, ciijtis

inventrix ipsa habctur.

S U U S) y*,

Jioq,, ,.' ,V. -4.-

& qov } quae vurias,

multas habet sedes.- pro lemplis,

ut '{ ap. So-phocl. Oed. Tyran. 886.

Vcneri autem omninoin multis Graeciae tcr-

ris templaerant exstru-

cta quam plurima. Prae-cipua exstabant in Cy-pro insula, nempe Pa-plii, Salamine, in monteQlympo, Apbrodisii, So-

lis (urbe, quae auctore

Solone est condita),

Idalii, Praeterea. haec

fere in scriptoribus ve-

teribus doprelienduntuv

:

templvim Ambraciae in

Epiro ; templa tria Cnidi

in Caria ; templam Aclii

in Acarnania; templnmEpidauri,Trot zeiie,LTia-

que Hermione, Argoli-

dis urbibus ; templumOrclioiiieni ; templumiu Cythera insula et

nonnulla alia. Siuit

qui. accipi-

ant: florida et varia

f-ejife utens , a uqovov

derivantes, quam yocemJlesycliius ita explicat:, .,Sed liaec longius petita

et ad sensum satis jeju-

na. Quidni potius iii

multo cxpeditiori i]la a- stemus deriva-

tione, quam prhno ob-

tutu. cuicjue in mentcmventuram puto

,quam-

que et sentcntiaruna ila-

gitat nex us, cuni expe-

ctari possit, Sappliuminimploraudo Veneris au-

xilio deae praesertim

potentiam comniemo-raturam fuisse

,quam

verbum iiostrum , si a•& derivatur , sicut

efc seqnentia,,/ftog f ,

egregie denotant. Seu-sit lioc jam Raabius In-

terpr, Odar, Sapph. in

Ven. , cujus opusculum

diu postea,quam hanc

D .,'odep nolis itisLruxi,,a liliravio (lemiini acci -

pitliain. J. Vosaius adCaiiiil. }). 11 5. rcscri-

psit, quod

et ipymii i)ui Iluiiiii\orem

liabet viui, qiiain noi:u-

, et prppterin-scqurus fcauto-

logiam cfliccret. Enien-datione in iiac vocecerte

iion opus. Qucd reli-

qunm est , vcrsus noster

prinius pariter ac quar-

tus ct quintus citantur ab

Hephaesiione de Metr.

p. 45. sq.— IIcx7Jcog.Phircs exstantfabulae de

Vcncris ortu. Homeruscam dicit Jovis et Dio-nes fdiam (//. E. 370.),

qnam rationem et No-slra secuta est ; Hesio-dus autem (Tkeog. 190.)

etposteum alii, deamex spuma Urani puden-dornm, a Saturno filio

patri abscissorum, atque

in mare circa Epiramprojectoruiii, ortamcssetradunt. Proinde Or~pheo {Hymn. LIV. v. 2.

p. 3 19. Herm.) audit

TxovToyivi^. /Jiu/i aufcni{IdylL IX. 1.) utramqueconjuugit genealogiamJoviset maris iiliam Vc-nerem nomiuans. —J'/. cx amorislialnra petitum, in qiio

aliquae seniper astuliae

ct. fraudes intercediml,

quariun ideo auclor Ye~nus audit, quae alias c(;

auioris perfidiae favere

praedicatur, v. c. Horci-iio Carm. II. 8. i3.

Omnibus liis epithetis

Vcneris benevolentiam.

captare studet poetria.

Graeci scilicet ctRoma-ni in deorum invoca-tionibus pluribus epi-

tbetiseos conipellareso-

lebant, quandoquidem.certis quibusdam praeceteiis illos dclectari,

pcrque ea invocari dili-

gere sibi persuaseruut.

Nescii tamen, quodnam.potissimum illud sit co-

gnomen , a diis in deli-

ciis habitum,plura eo-

rum semper pronuntia-

6 SAPPHUS*& , at 5

bant, acita acl unum sal-

tcm istius gencris sese

perventuros spcrabanl.

Excmpla vido ap. Ho-rat. Carm.l. 18. 6. sqq,

Carm. Saecul. i3. ' sq<|.

Serm. II. G. 20. — Pro

, ut et in sequentibus

pro ,, *, Baxterus

de suo reponebat rf, ,, Aeolicam rationem

srciitus. Semel monebo,ne niminm nobis sine

Codd. vestigiis indul-

geamus, in scriptoribus

Doiicis et AeoKcis suamcuique dialectnm ubique

reshtxiendo,cum utrique

frequenter ceteris quo-que dialectis promiscue

usi sint, sive ut metro

eonsnlerent , sive ut

orationi inde venusta-

tcm, suavitatem et gra-

iam aliqtiam parerent

vicissitudinem, non igi-

turcerto dici possit, an

eo loro, ubi formam,aliis dialectis vulgatam,

iiivenimus, Aeolica sem-per sit restituenda; li-

brorum potius maim ex-

aratorum conscntiens hic

t scfiptura. —- < i. e.

•/. , ct hoc

pro . cf.

Herdod. "£(. 28., ubi

at. - 'AviuKSiv.senstun vid. Theo-

crit. Idyll. . 22. Jt'?.-. -— -

ap. Homerum ct

alios sexccnties pi*o oc-

cidere; h. 1. tropice:

languefacere, tabeface-

re. Nolim crnn Koep-penio de vera morteac-

cipere. — so-

lennis adpellatio bono-

rifica foeraiiiarum , ma-xime dearnm. cf. Ho-mer. II. . 35 1

/. d. 2. et

alias, Pind. 01. XIV.

19. Eurip. Phoeniss.

3o3. Et3Tnnm obsciumm

est. Rcddunt: veneran-

da. Hesychius explicat

per 6i(snoivu. Sensus lo-

tius stropkes est liic : ne

patiarisj animum meumcuris atque aemmnisob amorem spretum ta-

bescere ac deprimi.

D . 7

avSag / ,

V. 5r9• Ae-olicc pro TJjfo . Ila priusbenevestitmt Ursiiuis cxPrUciano ap. Putsch.

p. ?• (qui nostrum vcr-sum ailort). et anliquoCodice Farnesiano Hc-phaestionis , cura anteain libris mamxseriptis et

impressis\\?legeretur. Non veroPauwio nd Hepkaest.

p. 139. timendum fuit,

ne scriptura ' rae-

trum Sapphicum fieret

dodecasyilabum, nani

inter legendum ' inunam coalescit syllabam.De voce cf. Valcken,Epist. ad Roeve.r. p.

XXXII. Occurrit illa

ap. Theocj-itum quoqueIdyll. V. 3o. , ubi vul-gata, qnae exstat, le-

ctio: (}'$' 6)', procul du-

bio sicest emendanda:''£.

iterum Aeolicum pro

irtyo&e,. cf. Ilcrych. h. .Vossius hanc leotionbm

invcxit, cum antea ro-

periretur: ainort yur', qnodquidemnii -

trv.m non fert, T. Fa-oerrcscripsit' ')-, scd sensus gratia

vel sic Vossianum prae-

stat. Koenius denique

ad Corinlh. p. 274. e-

mendandum censet -', ex litterarrun

serie in Hesychio, apnd

quem nostra yox post

ponatnr. In

his autejn egregie falli-

tur vir doctus peramta-

tione litterarum et w,

verbum enim non sic;

(nt ille vult )

.

sed ita potius :-scribendnm. Cete-

rum in Aldina Dionysii

editione viliose cxstat

pro iktf .— . Antic|uili-

bri mendose ct. — * to to~a ,'. Mirevariat lectioinliisj quae

S li L 5

"'/, ,''.vcl ita: ,vel ita: ,vel ita : ', -

, vcl ita :'

concipiuntur.

NosLrum dcbetur Vossio.

et) ita inter se-

se differunt li. 1. , ut pri-

us sit audire, posterius

exaudire, pariter ac ap.

Hesiod.". 9.— a-, i. e. Jo-

xis , deorum regis,pa-

latinm, in monte Olym-po exstructum, ubi deo-

i'iim et dearum cubicula

(,), et undesae-

pius terram ]ietunt. —. accipiimt

pulchrum; equidem iu

propria signiflcatioiie

substiterim , quae liic

roulto majorern liabet

vim , cum diis omnia,

quibus utuntur , sint

aurea, cum Jovisdomus

ipsa auro sit obducta

( cf. Theocrit. Jdyll.

XVII. 17.), quare-lioc loco coanmode

ctiam ad rrferri

possit, nisi tum&nimis mide positum es-

set. Sic nempe& saltem

exspectandum. — !'-&". orna-

tius pro )-&.proprie de

bubus plaustro aut ara-

trojunctis, tum de quo-

vis etiam alio animali.

Nota vero inversione

currns dicitur subjungi,

cum potius animalia

currui subjungantur.

Nos itidem : den Wa-gen cmspaniien.

V. 9-12. -S-& c. Quatenus pas-

seres Veneris currumtrabere Sappho possit

dicere, planuin fit exAthenaeo IX. p. 3g 1 . F.

,

ubi scribit : oi&'' xal

&>-yivw&at.

D . 9

'Jlxhc '.,otai <

''in -<s&at; ^

xat.Idem de passen; alii

praeterea vottrnm tra-

dunt scriplores , nec

mendosc, nam inter re-

centiores etiam natu-

rae indagatorrs passe-

rem cum paro sacpius

coire constat. ef. G.

Vossium de ldololair.

IIL c. 86. p. 1199« ed •

2dae iet Vir Clar. Gall

organum libidinis in

passere quam excultissi-

mum essedemonstravit.

Alias columbae (Stat.

Theb. V. 226.) vel cycni

(Horat. Carm. III. 28.

l5. IV". 1. 10. Propert.

III. 2. 39.) Veneris cur-

rum tralierc dicuntur.

— li.l.non

tam est nigras , qviam

, potius fuscas , omnino

cnim vox de qnovis co-

lore obscnriori usurpa-

tnr. cf. Apollon. Rhod,

I.257. . 79 1 • et sex-

rpntics in aliis seripto-

ribus. V^ossius cnm in

Aldino libro invenisset

pro

(vitio haud dubie typo-

graphieo) , locum ita

emendavit : (, mgros

passercs Veneri 110convenrre diccus; sed

nos jam probavimus

,

nil nisi natu-

ralum passerum denota-

re colorem, etpraeterea

Sappho neutiquam idi

tespexit , an passeres

propter colorem Veneris

aves dici possint; sat ei

fuitjillos ob indolem jure

locnm dcae imnistrarumobtincre. Wo/flus efc

Fischerus, quamvis re-

tinuerunt, ver-

sxi tamen sequenti in-

sernerunt. Tuncad supplen-

dum foret . Sedctii non statim in ocu-

los incurrit odiosa ver-

borum *tautologia? —.

SAPPHUS, -.S

1' $', ,.'&,(. Aves scil.

parvae citius vibrant

alas, quam majores. —& .Deorum sedes esfc in ca-

cuminc moniis Olympi,ubi acthere sunt circtim-

fusi (cf. Hesiod. ".18.); si igitur Verrtis

Olympum curru relin-

quere voluit ad terram

ingrediendam, eam prius

aetherem transvehi o-

portuit. Ceterum'reposui pro vulgari -&', secutus vestigia

Cod. Reg. I. et Colb. Dio-nysii, in quibus est : -

-'. Brunchiusad Anacr. p. 1 34. scribi

debere ait: -®, ubi ui in unamsyllabam coalcscat. Egomaneo in priori, quippe

verisimiliori.

V. 13-19. Al^a \Vossius emendabat cdty

&% non videns, lioc

metro prorsus obficere

;

at,

quod multo magis

mireixs, pluriini vii*i do-

cti post eum ita edido-

rnnt. Non repugnareui,' lyrica liccntiaTij»

(Kii^po.slpositum essc (ut

sedaip. Horat. Carm. IV.

4. 33.) , nisi Trocliaeun,

quem prima metri Sap-

phici sedes necessario

flagitat,illud u)X omninoprorsus cxulare juberet.

Ceterum animadvertas

variatam noticmem cele-

rilatis in verbis wxffc,, ctlxpa. — Mu-x t , solenne deorumepitheton, apud deos

enim summam felicita-

tem esse veteres puta-

bant. cf. Fragm^ XIII.

—. Ve-nus tanquara deaamoris

lmnquam estmorosa, sed

sempci• ridet; indeHo-merus Hymn. IV. 49. p.

46v Ug. : ---, elMjmn.yHV. 3.

D . 11

*\ , , , 1 5

/ ' ,6 , &, S'

. 8 7• i' '&-farco» sJitl. -%-id. Epist. Heroid. XVI.S3. dulce Keniifi risit.

Jiorat. Qarm. I. i. 33.

Eryeina ridens. cf. et

Jpollon. RJwd.. 5i."" plenum est

pro.— , 7

y . Stephan. in editt.

prioribns: ', in

posteriori: ', et

bis deinde °. Ur-sinus, Portus, fossiils,

Faber itidem \ Sed

i' h. 1. valdc molestum;

exspectatur potius y',

quod et nos recepimus.

Portus suum construxit

:

r. .,quo nihil durins. —JC , — , ,i. e.

V . . Iu editis

erat ,ex quo Kossius , libro-

rum, utait, fidemsecu-

tus , faciebat ,-. Mibi placet,

iii duas voces dispesccrc,

nt sit . , b

', quid iandern?

Baxterus , Pl^olfius ,

Jlarle.sins , Fischerus

:

% '(auctor lcctionis est

Baxterus ex Aldina :) ;

at * h. ]. iterum mo-lestum , aeque ac -. —

. Indicativus

liic in oratione obliqua

vicc optativi, ut

mox &' pro-.'— tC , cet*

Faber reposuit. Qnis vero non vi-

det, itamettumSapplii-cum hendecasyllabumfieri dodecasyllabum ?—~-. -& saepius de vehe-mentiori amore. Qua-tuor videlicet

Graeri distinguebant gc-

nera: ,quae existit, si vates deoest afflatus

}£-

13 SAPPnUS( 3

,;, quae m}rstci*ia

<.-cl ebrantes rapil,

,qua pocla

corripi tur,et -, qua is laborat,

qni arnasiae impense est

deditus. Tria priora ge-

nera commeiiioratP/a/o

Phaedr. c. 46. sqq. p.

24o.sqq. ea.Heind. , de

quarto agit Sappho hoc

loco et in toto c-armine

sequenti. Add. Longin.

c. ..62..?\ , Theo-

cr. Idyll.U.5i_. X. 3*.

— '-<#• . . . Ita unice

liunc locum probe einen-

dari posse arbitroi' , cu-

jus lectio mire variat.

Dionysii Codd. vulg.

corrupte: $ evre&-) -W,1]V. Ursinus etSiep/za-

Tius :' &,-, quos secutus Por-

tus ipostnei-d-o) (quinunc

est quartus casus con-

tractus pro £&}

a

&, suadela,) snp-

plendum censet-) vel LaJe cjuid, et de-

inde scnsum sic ctmsti-

tnit: quae verba per-suadendi vim habenLiaritrsus tibi cifferam , ut

nie votl ?nei cumpoteni

facias? quae phillra

,

quae venena, vim amo-ris conciliantia , libi.

iterum praeberem, ut

tecapiam, etre.bus op-

tatis fruar? Haec ia-

terim,

quamvis etiam

Baxtero, TVolfio, Har-lesio etFisckero proba-

ta, oppido csse putida,

et vi tantummodo ex

verbis extorqueri posse,

liquet. Nibil etiam lu-

cri, quamvis illud-ornittamus, etpost& ex praecedentibns

tantum& yevia&ui

suppleamus, namvelsicsensus habet impediti

quid. Faber, cui Porti

lectio jam molestias af-

lerebat, conjicit:& (accentu -etracto)

D . 1.>

>

ffixfrjvtvff (pro

iiitm, ut dicilj,i. c. (juem suasionibus

meis in amorem induce-

tetn, aut reti amatorio

eaperem, quod acl sen-

sum salt.om audiendum.

Sednum viccs dia

inm genilivo explere

possit, dubito, av vero

Graecis pro poni

omuino non memini;deinde quoque tempo-rum in ct-

permutatio nonplacet. /. ros&ius resti-

tuit: '--.Scnsus horum satis

iii plano est, praeterea-

que& linguae ra-

tioni repugnat, quae-•Q-, utpote verbum-qvtovqv , formam in

recipere non patitur, ut

recte monet PurgoldusObservat. Crit. p. 2g4.

Hic jam e suis affert-, in quo tamenitcrum liaereo sensus et

metri causa. Qaidenim,<jU*eso, -

sibi vult ?

imiinc idtima in-, sicut iu&,est brevis? Haee omniamecum reputans, manu.

scriptae lcctionis vtsti-

gia propius sequimalui;

scrvavi proinde,ct ex eflinxi, ac

ita omnia sunt pcrspi-

cua : quaerebas ex me,cui iterum persuadereveliin amorem irretien-

tem. Nuncest epitheton salis con-

veniens amoris, quippequi irretit eos

,quibus

illum persuadt•re stude-

mus. cf. Epig?•..XXXII. T.IV. p. 124.

Anthol. Jacobs. au-

tcm facile poteratdepra-

vari in, si vox in

Codd. per cdmpendinmitascribebatur TAI, quo

ex compendio multaevidentur enatae esse cor-

ruptelae, ut v. c. videre

licet in lectione ~, antea conune-

xnorata.

II S H U S

3 ,V. 19-24. Ab oratio-

lu-ubliquapoetriasubito

delabiiuiad rcctam, iih-

de grala nascihir vicis-

situdo. '^4 sub-

stitui in locnni vnlgati

o.d'r/.rh quod meirum A-donium non fert ob se-

cundam sylJabam bre-

vrm. Brunckius dcdit, glossaputans

«i/x/;intextiun irrepsis-

se ; hoc tamen valdc du-

bium. Multo certiorem

emendationem littera-

rum ipearum ductus

snppeditant. Purgoldus

1. 1. proponit', , ad

eensum i. q. '. —h. 1. iion par-

ticulacausalis, sed trans-

euntis: hiinc vero tibi

dico, si cet. Possittius

tamen ex ellipsi

explicare , si sciKcet

suppleamus: nunc ille

non amplius te offendet,

i'es Jam multo aliter

eveniet , si etenim eet.

— it-.Optirne Sappho ntitur

liis verbis : in ainoris

cnim nalura est consti-

tutiim , ut is, qui alle-

rius amorc cst caplns.

ubiquc eum iscquatur,

hic vcro, si illius amo-rem repudiat, sunpereuin fngiat. cf. Theocr.

Idyll. XI. a4., ubi Po-lyphemus de Galatea,

ipsum spemelite : q.ev-( , ''&. cf. ct.3. Utraque occur-

ritv. j5. (,; Addc Virgil.

Ecl. II. 63. sqq. Torvaleaena lupum sequitiir ;

lupus ipse capellam;Florentem cytisuln ie-

qaitur Idscipa capella ;

Te Corydon, j4lexi.—. Notissima est

res, amantes amasiis. ad

eos magis pelliciendos,

dona dare. cf. Theocr.

Idyll.lW. io., V. 96.

sqq. , XI.4o.sqq., Virg.

ZW.II.36. sqq., .68.sqq.—d e plene est

abAeolico '-/ituc pro. Ste-

phan. Morell- Ursin.

D . 1 5

St\ cpi/si, .* ,•

Fab. $£. uildus^i-

tiose di . . —

-

?) . . . Quoddubbus anteoedebtibns

versibus spcciatim tx-

tulcrat Nostra, jum ge-

miatim exponit. — '

a v. ( i &. per interro-

gationem dedi , Sensu,

ulniilii qtiidem videtiir,

salis probando : vel an-

nehoc me tihi coniiit-

gere voluisli ? nohne

hujus voii compos fieri

studebas ? ApponamBrunckii (ad Anacr. p.

1 35.) de lioc loco verba :

.,Jo. Uptoh in Dionysii

Jlulicarn. libro de Sfru-

etura Orat. legit i) ovxl&, nec aliter I-

saacus Vossius in com-mehtario ad Catall.

,

quae scriptura mendosa

mihi videtur. Particula

potentialis salvo sensu

abesse vix potest. Legor « xfi>&, autno-

lueris." In liis /opti-

i me iniert vir doctus

;

quid vero duobiis ulte-

rioribus verbis, in qui-

bus scnsum 'const.il uit,

dicere vohierit, millus

asscquor, et rc vcra nec

ovy.l , ncc ?/ xev sine

intelTogalionc feren-

dum. /Jaxierus et-fius, quos itcm a]ii re-

centiorum secuti : ~& , hac senten-

tia: et te amabit cebe-

riter, etiamsi tu rursus

holueris eum amare, et

te invita. Sed qnomo-do, qnacso, poetriaVe-

herein italoqucntem in-

ducerc polnisset, cnmantea agat dc fervidissi-

mo ipsius in juvenemvel pnellam ainore ?

N.onne extemplo in men-tem ei venire debuisset,

parum veriprae selatu-

rum speciem,ipsam nuncvice versa, in quem an-

tea exarserit, spreturam

esse, si jam in eo esset,

\\t is tandem Veneris

impulsu amofem erga

ieam cohcipere coepis-

set? Interim verba nc

F 2

iG S II U S

"EkxF) y.al ,

'jEx, 26,' ) S''.liac quidom rutiom- ex-

plk-ari possimt.qnia tunc

particule ti necessaxio

IlagUarctur, ul taccam

tle metriea in iiltkoLQ

diflicultate. \n editis

ante FOssium erat:

oVri (melius Slephanus) , scil. tuco, in omnibus re-

bits morem tibi geret.

Non malc sane*

V. 25-28. Hactenus

poetria cle temporibns

pracLcritis , ubi Vemisplus simplieiviee sejamaudierit. Ntmc rinrsus

delabitur ad tempuspraesens etsiram recen-

tem amorem, repetitigi-

tur votum-, qnmto versu

supra conccntiun, utlioc

ipso cjuoque momentoVenns sifei adsit, se a

curis libcret, adjutrix-

qne sibi idperficiat, quodoptet. —,

t « ,quatenus

amoraa curac corpuA et

aninium atterunt. Ho-rtttius Epod. II. 7,7. sq.

Q'ds nuiL m alaru ni

qaas arnor curas /-bet Haec inler obli-

piscilur ? — '/&>Aeol. pro , i.

q. ). Pluree

cjusmodi formas Acoli-

cas vid. ad Fragm.. — .Purgolduaip.ngS. emen-dat uvre, versu, dicens,

paenultimo 'displicet. Constat enini, semper opponisolererei,quae adipsumpertineat. Sed hic

qno referatur, non ha~bet. Ego haec verbaobscuraquo referamnonliabeo. , ut quivis

intelJigitj est ipsa , et

spectat ad VeaereM.Omnis ideo emcndatioin liac voce frustra ten*-

tatur.

U .

d c II,

,.Legitnr ap. Dionysi-

umLongimim vipog

c. . . 6-2. sqq. Mor.! ihtegram eam habe-

jnus, scd finis periit.

Qni exfitat textus., tanta

Vciriarum lcctiormm de-

pravatns est mtiltitudr-

ne, nt Scftur&ffleischim

J^nimadp. in Longin.

p. 26. nmxiniodieatiurc,

Sijpphum, si jara vive-

ret, se ipsam in oclario

csse quaesrturam. Qvtam

textus corruptclam ex-

iutlc profectam pntem,

quod qursque in illore-

ccnsrndo notitiam suam

dialecti Aeo]icae exerce-

re vcllct. — jtrgumen-

tum sic se liabet. Poe-

txia eandem, qnam car-

minc praecedeii ti , tra-

ctat. rcm. Vehementi

sctficet pnlclirae cujiis-

dam puellae amore erat

percussa, quae tamcuipsani non admisit. Hu-jus ideo puellae specio-

sam formani primo lan-

(libns effert, quidque

6Jtis adspcctus in so va-

leat, enarrat. Tumverosubito proruit vprbis

:

«Itameii omnia(scil. ul amoi-cm crga metibi ins.Lil.lem) , efc dc-

hinc, proli doJor ! cetcra

carmiqis nobis invidit

Lqnginns. Vidcmus in-

terim id saltem, poe-

triam nunc cgisse de

ipsius amore spreto. ct

artcs forsan commemo-rasse, qnibus amasiampellicere vellet. Odeipsa ita est QOmparata,

nt apqsLroplien iripuel-

lam contincat. amatam,qnam praesentem fmgit

Sappbo, ac mellitissima

sane et jucundissimaest

lcctu, ciuu poetria omniainagna elegantia ita dc-

lincaverit, nt ih amoris

uatura re vcra sese lia-

bcnt.— Metrumiteriim

se praebct Sappbicum

l8 S PPHUS

&eofoiv

bendroasyllalnim. — I-

gnitator odrs est Catul-

lus Carm. LI. , anteoos-

los etiamhabuisse vide-

tur Apollon. Iihod. III.

960 sqq. , ctLucret..i53. Ter laudatur a

Plutarcho , primum in

Vit. Demeiru Poliorrr-

iae (T.VI. p.47. Uut-teii), deinde in rom-meutatione : uv-} (.VII. . 258.) , deniqne 1 11

Amator. (. XII. . 42.)

'. }-6. Primum Sap-pho illum ieJicissimum

praedicatj cui id con-

tingat , ut a puella,

quam ipsa furit, amc-tur, qni ideo propq il-

lam scdere, atqiie ejus

pulckritudmcm cogno-

scere possit. Nc autemcogitemus, Nosiram in

liis diccndis qucndamvidcre assidentem lateri

pueliae araatae,quara-

llone jPearcieis ad Lon-

gin. p. .38. Sapphuslocum intelligendum rv.

vcrafingif.qiii adco istius

piicllae et prope cani se-

dentis noniina seperisse.

sibi vidctur, illain Do-ricam, bunc Charaxinn,

Sapphus iralmn, essje

pntaiis. Y^yba poctii.i^

conditionalitcr potiue

inteUigenda et ita sol-

venda : si cui licitum

est tibi adsidere cqt. —ego illiun parem diis

praedico. —'in Lopgini editione

principe, quaecsti?o-borteUi , Lpngini vcrbis

adhuc adncctitur, ut

Sapphus carmen a y.jj-

ueolaiv demumincipiat. Contrario vi-

tio in iine vox Lungini

(a Rvbortel-

Iuh non liabet) odae ipsi

etiain afligitur. ProVossius Fot per digam-

ma, secutus yestigia

Apollonii Dyscoli ad

calc. Maiitairii p. 427.

Verum Apollonius illo.

loco nullus sibi constat.

D . jy" , & tol

Bis enim nostrnm citat

versuni, et primum (p.

4u3.) legit, tinnvi'-

ro Foi, pro ' (sibi) eci-

licct, ut ejus vevba de-

monstrant. IIoc Koaaius

intcrim non videns, A-pullonium Foi loco

i-cposuisse censcbat, quo

nihil foi'ct absuixliun,

cum digamnia Aeolibus

non pro adliibeatur,

scd aspirationis illis sit

genus quoddam. Vcrumen imvero nec ot feren-

duin, si enim tertia ac-

ccderet persona , nonitloneus sententiarum

ititer versus sex priores

ct sequcntesexstaretnc-

xus. Agitur potius res

inter Sapphum\\\iu&({\\e

amasiam solam. Cutulli

etiani versio, No-siram scripsisse, satis

aperte monstrat. Cete-

rum Kossius suum pa-

rum servat propositum,

dum v.5. iterum e-

didit. Ejushoc de loco

opinionem fuse docteque

impugnat Sckurzftei-

sc/iius yinimad. in Lon-gin, p. 26. sq. — -0$ Aeol. pro infTvog.

vid. Apollon. Dyac. p.

4a 3. cf. Frcigm. XXVI.Pearcius proponit tij-

vog, quod normulii ur-

ripnrre. Morellus, Ste-

phanus, UrsiniiHjF^iber

xiivog. — 1 &{ ot-

,felicitate scili-

cet, circumscriptio igi-

tur siunmae felicitatis.

cf. not. ad Carm. I. 1 3.

-r-. Stephan.

Ursin. Fab. Morus ('-. — Aeolica

contractio pro 6 ,ut e, g.' pro' ap. Theocr. I-

dyll. VII. 98. Itanostro

loco restituit Vossius.

Lectio alias admodumvariat. Codd. duo Vatt.

i . Edit.. pr.. Portus' -. Ursinus,

Stephanus } Faber, et

alii'. Lcpidaest Tollii opinio, yoce

poe^riam se ipsam,

tanqtiam rnascnlis libi—

20 SAIT Ll U S

, '

-<7( *.

dinibus deditain3nnuere

putantis, QuonihilVidijejumus. —-. Is enim

, qui cxadvcrsa parte alteri us sc-

det,vcl stat, optimc eu\n

pol.est. contcmplari. cf.

Fragm.XXVM. — V-' i>i t h.l. vi pptentiali

dictnm : cuiperminsum,cui poteslas facta esl,

adversus te sedendi, utmox. —8q .'est Boivini leciio, quaeoptimc scsehflhcl: adin-flnitivum. Anteain Codd. et libris mvmr,vr)'vcpo)v' , seu v.dv-

<S£V, sive udu qoj-. Vossius '-aug et postea tamen ye-'', rpiod inconcirniiim.

Per participia

et. Sapphum lo-

catam exinde apparerecenset Tollius , cpiod

Catullus locum sic ver-terit : et audit dulceri-

deniem. At hoc niliil

probat. CatidlvA enim,si eleganter latine Ioqnivolnit, non potuil. <\v.\\\

ipost audire accuaatn umcum participig ponqret,quamvis inGrarcis inii-

nitivo.s iiivcnin-t. —

•

7' AeoKce pto yt-).itv. Aroles nenipemutat ? (,) cct.), et jola sub-scriptuni in verbis coti-

tracLis nou sub, sed />o,si

vocalera ponunt. Von-sius Lanc lcclioncm pri-

mus in vulgii.s ediclit,

quam invenerat in Co<3,

Longtni Paris. AiiipostvvcavMU punctum -nunt; et yiAaig dc se-

cunda pcrsona praesen-tis accipiiint (prq)qua ratione omnis sen-tentiarinn nexus pertur-batur. De sensu cf.

Musaeum656. Alciphr.Epist, 1. 38. p. 178.Bergl. Lucret. de Rer.Nat. I. 36. Sicet Ho-rat. Carm. I, 22. 23.

U . «C

Ka$Sfat> §l

Jig ',OvShv ,

Dulce ridenlem La/ageii

amabo , Dulce Ivqiien-

te/n. — To spectat ad

et. —

•

Mol '$. SicBoivi-

nus. Veteres Godd. Pa-

ris. ct Vat. coryupte, Cod. Ambros.. Alii . —.dictum : ohstupefhcere

solct. Corautem obstu-

pcsccre praedicatur , si

vis vitalis non solito

more est eflicax, si liomo

non in suamctipsius est

potestate. Homerus Ocl.

X. 5298.&. cf. Musaeus96. sq. Orid. Epist.

Heroid. XVI. i33.

V. 7. 8. lani ex isto

mentis stupore euatas

s.ingnlas corporis pcr-

turbatipnes recenset.

Aeolicum pirta

pro, i. e. iv-yu, subito. — i|£t, scil.

eiq, no.ta pracpositiomim

cllipsi. Sens.us : nullam

amplius vocem c.dere

valeo , vox fauvibushaeret. Homo nempetttiquc prae liorrorc, ti-

more, admiratione, cu-pidine velamore itaail-

tonitus esse potest, ut

.

loqni nequeat. Apollo-ni"s Rhodius III. 685.

-At d'

--7& "'. : Carm.IV. . 35. Curfacundaparum decoro Jnter vcr-

b'a cadit lingua silen-

tio ? Adde eu/id. Epod.XI. 9. Virg.Jen.W.i^Lucan. Pkarscd. . 20.

sqq. 'edituum ap. GelL

N, A. XIX. c. 9. No-strum locum ita, ut nos

edidiixniSj.expresiiini in-

venerat Vosuus iuCod.

Paris. praeter.?in Codd. duobns Vatt.

obvium, pro quo Paris.'. Satis inepta

cst vulgata lectio : wgoe?,

2•.» SAPPHUS' . , ()'

cet,, vel, ut alii,

mutata aliquantulum in-

ierpimctione: ,t$g

, 'ret. Priua vertendumforet: ita vidi guttur

tuum, mihi eniin — ;

posterius: ubi ie vidi,

guttur. Mihi enim —

.

Utrumqueridiculuin es-

se sentis. Tan. FaberEpist. XLIX. p. 161.

(quam epistolam ctiam

seors.im expressam inve-

nies in Anacreontia edi-

tione Fischeriana tertia

p. 321.) lianc proponit

emendationem : ,— ,

'cet. Tunc )foret . Sedtamen liaec placere

possuiit, nam primumhoc nexu de

sensus facilitate et vi de-

Irahunt, cum potius ad

sequentia sint trahenda,

ut. posfc prius

membrum finiatur; de-

inde eJ?bis positum auri

molostias aflert : doni-

que iiiims est rc-

niotiun .1 pcriodi iniLio,

cum stafini postci^ \ cl

acl pluriimiin Ipost-locum sinim qbtine-

re deberet. Cud. Eliens.

ct. Vatt. duo', Ambros.'), metro reppgiiah-

te. Ursin.

,) ''.Tollius : ',' (. e.

) '..

V. 9_ 12 •

. c. . pcr

tmesin ad',,fracta, dclilitata est,

vcruarula lingua : ist

gelcihmt. Verbum etiam

de aliis corporis mem-bris usurpatur, quando

non amplius in statu

snat integrq ac incolu-

mi . Sic Hesiodus".534. de dorso : -, incurpi sunt

humeri. Porro verbumet tropicc adhibctur, ut

ap. Apoll. Rhod. III.

954. Magna iterum dc

D . 23

&>..,$ vSh',-

6" ,.

liiijus. Ipci lectionc cst

lis (vid. Crkicos ap.

Jffolf: p.2 7-sq.). Jfos-

sius ex Qocl. suo, Pctris.

edidit :

<?i'<rr/e , Fear-cias vcro Vossiam in

hoc fa,Ili contpndit, cumCocl. laudatus potius lc-

gat: xav -oatccye (Cod.ipse Peai 1-

cio praesto fuit,

sed vir qiiidam dpctus,

Parisiis. lectiouis yarie-

tatern ex illo excei-pse-

rat ac Pearcio remisc-

rat). Jara vero.

],evi nego.tio. mutatur in, et ita sensus

longe expeditissimus.

Boivinus tentabat :*. , sed tacite

qtddem, quod neminifacile persuaserit.

tam ad

(juanj, ad referri pos-

sit, longe aptius tamenad ppsterius. Ceterumtotus hic vcrsus uonusin editione principe

omniuo decst. —.Iste amoris iguis si cor-

pus percurrit, cosepro-dit aliis, quodilHus, in

quo pritur , faciem ru-bore perfundrt, sive, ut

Plutarchi {Vit. Demetr.T.VI.) verbis u-tar, quad& -.

efficU• — '-Aeol. di-

cunt '.Ego fateor, perfectumomnino h. 1. lnale mchabere, cum poetriace-

tera verba iii praesenti

apposuei-it (nam eays vi

praesentis accipieudum);

mallemigitur-, a forma Aeolica. \rid. infra

ad . ]5. —-iffffi v. Mamit. Ste-

phan. Faber-. — .Catulfas : gemina te-

guntur Lumina nocte

— £ *. Ari-staenetus Epist. II. 1 3..

2i sArpin s

KaSrf $Qtog , Si/,^ %5

; ubi vid.

Pauw. Boivinus ct

Pearcius secuti vcstigia

dnornm Codd. Vaii. lc-

gendum ccnsent,- ' axuul

(Pearcius ). For-

san poetria scripserat:, -

ay.oai . Ad sensumidem quod-. —' propr.

auditusij tnnc metony-

mice pro auribus.

V. i3-i6.' i.

e. , rursus per

tmesin ad,-, defluit. Theo-

erilus Idyll. . 107.,qo)vu<sui,

iv -'̂.. Mimner-mus Eleg. . .

. Pro-perl. . 8. 12. Quae si

forte aliquid vultumihi

dura negarat , Frigida

de lota fronte cadebaiaqua. — \i *J Acolesdu-i bant pro u'wc7. vid.

V.V. D.D. ad Hetych.voc.. Tollius

voluit aooet. Editt.

Vctt.. — Tloiupropr. plania, in spccie

de gramine. Ex nosfro

loco apparet, moremGraecis iuisse, faciei

colorem, cxinclu, scd-

licitndinc vel amovisdi-sidcriu : ortum , cura

«rarainis colorc compa-randi, perinde ac noshodiedum metaplioram

ab eadem planta vel a

inalo Cydonio petimus,

ct Iiominis istis, qnosmodo dixi , affectibus

commoti colorem nomi-namus grasgriin sivc

quiitengelb. in sensumOvid.\Metam. IV. i34.

oraque buxo PuUidioragerens exhorruit. Eicli-

stadius Quaest. PhiloLSpec. I. p. 61. sq. pro

emendavit \raipf»

D . 2.>

*''' 8 ', 1 5.ex Theocriti ad Ic/yll.

11.88. Sc/ioliasiaj, cu-

jus verba vid. infr.

Fragm. CXVf. IpsumLoc primo milii itaarri-

sit, .'& iu textumrecipiendum slatuercm.

Exactius vero scholion

inspiciens, moxinaliamrursus mcntem inclina-

vi, sensi erum,Scholia-

s.ten verbis nai

nihilaliud dice-

re voluisse, quam Sap-phum quondam tbapsum&' nomhia-sse, illumque idco locumpoetriaeanostro prorsus

diversnm imiuere. Quade causa libenter

intactum reliqui. Da-wes. Miscellan. Crit. p.

128. de suo scribit-, ex antiquae liuguae

ratione, in qna littera

tam brevem quam lon-

gam syHabam effecerit.

Sed si tales emendatio-nes iis locis

, qnac nul-las onmino flagitant\, te-

Miei'e inferre licebit

,

quid, quaeso, dc luUcriticaiict? — Tf&va-

pro xedvaxetv, &&, quae est ibr-

ma Dorica, eiFicta ex

praeterito solemnioris^ : vid. Valcke-

nar. ad Theocr. Idyll. I.

1 6. , ubi ex ipso Theo-crito similia collegif,

qualia sunt, £-&, '),-(quod et occurrit ap.

Callim. Epigr. . XLIX.9»), etalia. ^— ' -. Codd. nonnulli Pa-

ris. et Ambr.'^Eliens. et duo Vatt.'. Manut. de

Petr. Port. Langbaen.Steph. Fab. Huds.Baxt. Wolf. Harles.'. — VA n de-

est in editione principe.

Vossius e suoCod. mu-tavit in, quod di-

cit Aeolicum prp,muta; at quamvis ea

vox Aeolibus in usu fu-

erit (cf. Gregor. p. 272.),

lioc aaltem loco malt»

20 SAPPIIUS

, ^ —

minorem habct vim,

quam ,quod et

Plutarchus Vit. De-metr. T. VI. p. 47. vi-

dctur agnovisse, cumanimi aflcctum, cle quo

Sappho agit , rcddat

per-; de-

indc, quia statim versus

suquentis initio eadem

voic, et quidem longe

alia significatione iterum

toccurrit, non erit fe-

renda in fine versus 110-

etri. Sed Voss. verstim

sequentem omnirio non

liabet, ct illius-hil est nisi adverbium

post unvng. Erra-

vit igitur liic ob Cod.

sui mutilationem.

Sensus est hic: aliis

vide.or jam exanimis,

curh ipsa sehtiam;

parum re vera abesse,

quin moriar. Fateor

lamen , Sapplmm in liis

hoh satis hiibi placere.

V. 17. Jara procedit

poetria ad secimdam car-

minis partem , in qiva,

nti <y unico vcrsu ad-

hxic superstite coiiciu-

dere licet, de ipsins a-

more egit sprcto , Bt in

qua artes forsan cum-memoravit, quibus ama-siam ad se attrahcre

voluit. Adcsl hic sal-

tus lyricus, cunilprima

ct secundapars carminis

hon arctc cohaercant.

Poetria sciJicetpostlau-

des puellae icelebratas

secum baec gemui&sc

putanda : utinam tu meredames, qno facto iiunc

pcrgit: oinnia iarfien

conabur, scil. nt amoremerga me tibi instillem.

— videtur

esse Aeolicum pro~-&, quod audendumest. —. Ac-cusativus pertinebat adseqnchtia, qnae peiierc.

Possimns taiheh statue-

re, ztivrpa nominativumesse Aeolicum pro jri-

seu, i.q.. Cf. Hesych. L.

v. Tunc versus sensumhabertt pcrfectum,modo

) 2 7

ita totum expleamus:

tnii' i?tv t\

^w/ifV?/. Sperabat iclco

Suppho , fore , nt )im-

m-ribus mulielrerri vin-

cat. Cetermirtotus Iric

versns a pierisque MSS.abest, et in tnultis quo-

qnc editionibus dcside-

ralur. Pearcius Lon-ginum adverbum usque

tantum Sapphuscarmen apposuissc , a-

lium aittem postea exaltera odes parte unum

versiun addidisse censetj

nec fortc sine causa, si,

Longino cx propositO

plura, quain prioremodes partem, citare nonopus fuisso , alium vcro

seriorem, quo lectorcm,

verba a Longino appo-sita non intiegrum Sap-phus esse carmen, edo-

ceret, ex posteriori odcs

parte versum nostrumadjicere potuisse, ex-pendiraus.

SAPPHUS

EPIGRAMMATA.

SAPPHUS EPIGRAMMATA.Epigramma I.

& *,,).

Exstat in Anthologiae

Codice Vaticaiio . i()3,

pcrhibetque inscriptio-

nem statuae ptiellac re-

ccns natae, quae ipsa

loquem inducitur. XDo-

cet, se Dianae esse de-

dicatam, a qua fau-

sta quaelibet deprecatur

inatri et toti ipsius do-

uio. Sapplio yel rogatu

parentum puellae banc

iuscriptionem re vera

V. 1.2. Hccidvi) \o~

co solennioris . —" hic tamvoce non, praeditus ,

quam potius articulate

loquendi facultaie de-

slitutusj vocem enimquivis infans modo na-

tus liabet, nonverosta-

tim articulatara. Hic

composnit, nt statuae in-

scriberetm•, vel fictam

aliquam ab ea legimus

rem, fictaque nomina;hoc enim sexcenties ab

epigrammatuin scripto-

ribus factxim esse, ut,

quae in epigrammatis

tractarent, mere finge-

rent ex ingenio tanqnamres eventu probatas

,

constat inter omnes.

versus prior, sicut et

quartus, olim fuit ritio-

sissimus, Codex nempeVaticanus peihibet :

«r, ',

quod sensu caret. Viri

igitur Graece docti vari-

as his verbis medelas at-

tulerunt.Nihil lamen se-

52 SAPPHUS

&*. &&$9

secommendatemendalioBentleji ad CaUimach.

Fragm. CCCCXVJI. (T.

I. p. 566. Ernesti), le-

gendum censcntis : -, ' ,', ',irt iis enim liquet,

cur ad tantum

oratio sit conversa, et

quo sensur et eV dicta.

Non multo melior est

Toupii Epist. Crit. p.

l46. lectio :, -, ' ivvt-, quam ille sic expe-

dit, loqui hic siue

cippum , &-,

puellae verbis

utentem. Hog vero in-

venustius et ob ,'

iterum molestum Utmittam Pauwiura, qui

in notis ad Anacreontis

Fragm. XCVI. p. 309.

suo more multa inepte

de nostro epigrammate

garrit, et ita rescribit

:

', in quibusprae-

ter ' et illudnimiamsapit duriticm

,quod

iolaa absolute sine sub-

stantivo aliquo poeittun

est. Sed Reiskh quoqne/ithol.p. 52.conamen

,

7 yt

'', ',irriprobo ; namlanguet. Lectio, quamnos recepimus, auctorera

babet Oorvillium Vann.Crit. p. 193., eaque

sensu expedito satis sese

commendat, qua de cau-

sa et Brunckius Jacob-siusque illam secuti

sunt , tantum quodBrunchius Dorvillia-

num ' commutavt-

rit in rtv . —i. e. inbasi, su-

pra quam statua erat col-

locata. Sensus ita com-paratus : quirogitet, quis

ego sim, eum ablego adinsvriptionem in basi

positam, haec enimmeaest responsio. Quod si

inscriptionem tanquampueUae vocem fingamus,

EPIGRAMMATA. 33*3,

omnino illapotest inde-

fatigata vocari, quippe

quae interrogantium u-

nicnique rcspondere

Jiaud delassatui-, quate-

mis imicuique semper

ante oculos est posita, et

ab omnibus legi potest.

Vides auteni> quam alle-

gorice haec sint dicta.

V. 3-5. Ai&ouiaDianae cognomen, cujns

rationem reddit Ste-

phan. Byzant. v. Ai&o-

, dicens :&', -, -'&.\ '

u4i&io\pi '' &' -. Ultimum proba-

tissimum milii videtur;

voccm igitui' deduco ab

tti&ogetoip, ut&git: radiante vuliUjquo

epitheto dea ornatur,

quatenus Lunam quoquerepraesentat. Similiter

fratji ejus, Apollini, tan-

quarn Soli, radians vul-

tus sacpissime tribuitur.

— vcr-

bum proprium de dona-

riorum consecrationc.

Fuitautem hic mos foe-

mitiis gravidis, ut Dia-

nae, praesidi partiumi,

et parientibus opem fc~

renti (qua de causa ct& - ab& -

audit), statuas libero-

rura in utero adhuc la-

tentium devoverent, et,

ubi enixae essent,re vera

ponerent pro partu fe-

lici tanquam donaria(). Id colligi

licet ex Theaeteti epi-

grammate ap. Jacobs.

.. p.227. J."&';

' -' ; .-,,-

* ,. .,'

&(

34 S II U 3

2, '5

^,. toto hoccanniii' siinn] appnrct,

has statuas viveiiiiiini

tantum infantiuin , nonTiwrluorum csseposit.as.

Id <|uod Pauwii causa

monco, qui puellam ali-

quam haiic statuam Dia-

nae erexisse ex voto, in

jneclio vero opere diemobiisse supreimun, hae-

redesque,

perficientes

quod illa inchoaYerat,

epigraphen hanc mar-mori inscripsisse credit.

— /. o.,scil., , ma-jori enim omnino jure

hic pater puellac, cujus

statua eratj commemo-ratur. cLDorvilL p. 198.—., pa-

tronymicum, fdius Sao-naei. Est antem solenne

Graecis, ut innominan-do aliquo homine ejus

praeterea patrem, avuin,

vel interdum plnres et-

iam majores adjungant,

discrimims, puto, causa

ab aliis, qui idem gere-

rentnomen...

Hhod. I. 118. eqq. , l 33.

sqq, , 1 />()- 83•, 202.,

232. Sophocl.Oed.Tyr.

267. sqq. , et aHos. Ce-tcrum hic vcrsus quar-

lns olim mi.scrcerat de-

pravatus. In Cod. P'at.

exstatscilicet:-tuo a'i'adu. Reis-

Jbiitsmutaba.t :-, ) .'« , .Eum secutus Toupiux

legit:

tiv. At harc

re vera nimium quantumrecedunt a manuscripta

lectione , tum et. h. 1. ferri nequit,

nam ita in sequentibns

pronomen relativum ,

quod lege Grammati-ca semper sese refert

ad substantivum proxi-

lEtim, praeter morem se

referret ad ulterius re-

motnm, ad Aristum puta.

Male quoque locum tra-

ctavit Pautvius ,qui e-

mendat :, queniqm 1

refellit JJorville 1. g.

EPIGRAMMATA;&.Lavacr. Pallad. 4.

,

Bion. Idyll. VIII. 4.,

Horat. Carm. I. 32. i5.

QuiascilicetDianaeneo-

coros fuit Aristo, deamprae aliis ei fauturamexspectari poterat. —*( v. Hanc vo-

Omnia contra expeditis-

• sima, si modo Codicis

Vat. verba

in duas dispescuntur vo-

ces, et in mutatur,

ut oriatur,

id quod primo Gujetus

tentabat. — -gemxs hominum ad cem non concoquit Pau-

templapurgandaadhibi- wius. An, dicit, ntatua

habebat familiam et,tum, posteaautem rnaiori

honore habitum , cumtotius templi cura, ejus

claves, quin etiamaera-

rium illi crederetur ; cf.

van Dale Oissertat.

IVta. —. OrpheusHymn. XXXVI. in Di-an. . 1

1

. p. 299. Herm.eam nouiinat-. Antipatro Sido-

nio Epigr. XXIII. 1 . (ap.

Jacobs. T. II. p. 11.)

est .V. 5-6. Puella jam

facit vota pro ipsius fa-

miliae incolumitate. —iv h. 1. propiti-

um esse , ut Latinorumsalvere. vid. Callim.

Hymn. in DeL 3a6. , in

neglecta familia de-

dicantis, commendabatdeae familiam suam?At si primum carminis

vei-sum recte constituis-

set, non tales sane inepti-

as edixisset. Imo potius

sensus requirit, verbumad puellam in

statua referri effictam,

non ad statuam ipsam la-

pideam, quae quidem re

vera familiam non ha-buit. Inutileigituretiam

est, cum Pauwio statue-

re, ultimum distichon al~

terius epigrammatis par-

tem esse residuam , abamarmensibus nostro.

agglutiuatam.

56 5 11 U S

Epigramma II. &y.al, .

Cod.Vat. . 28G. Di-stichon est inscriptio in

« ,

V- »«.•, 6

6. Hesych.cf. Theocrit. Jdyll. ]. 3q.ibique Schol. — *Avt--yxt scih super se-

pulcro. — Kv vasjunccum, quo piscatoresutuntur, nar.sa. ci.He-sych. h. v. Oppian. Ha-Ueut. III. 85. Plura lo-ca congessit JVolf. adSapph. p. 24.3. sq. No-stris dicitur Fischreuse,Fischkorb. — XoJjjtt?,remigium,*.

(sc.

v&up) ita dictum. Re-migiumvero quoquein-slrumentum adpiscatu-ram pertinens, quatenusin ea cymbis remigiisin-structis opus est. —. Miserampiscatoris vitam Mo~

cippum sepulcralemPc-lagonis piscatoris.

schus Idyll. V. g. ita de-

lineat: 6 -,

) ,

, &/. Cf, et-

tiphanes ap. Stob. Flor.

tit. LIV. p. 227. Grot.

Totius epigrammatis

sensus assequendigratia

memoria tenendum, mo-rcm fuisse antiquis, se-

pulcris ea instrumenia,

quibus mortuus per vi-

tam ususerat, tanquamvitae generis emblemataimponendi, juxtaqne

cippumcum epigramina-

te, in quo de his instru-

mentis scriptum fuit,eri-

gendi. Comparant in remHomer. Od. . ?5., .1 4. et inde Virgil. Aen.VI. 232.

PIGRAMMATA.

Epigramma III.

^7

3 Sr)&Je&ro> *<,Cod.Vat. . ^85. aetatis ilore mortuae,

obitum Timadis puellae, inscriptio scpulcralis.

V. . 2.

pro : inhoc

sepulcro Thnadis latet

ciuis.— io,

cum acLhuc innupta, vir-

go esset Timas. cf. A-nytes Epigr. XIX. (ap.

Jacobs. T. I. p. 134•.):

rtud'

im ',, «*. vid. etiam Simo-

nidisEpigr.XCYIILT.. . . sq. —

i. e. quae ve~

nit. Locus aliquis sae-

pius tropice tanquampersona consideratur

,

quae eum recepit, qui

eo yenit. cf. Fragm*.

LXXXV.—h. 1. domus sive pala-

tium, in quo Pluto miacum Proserpina nxoreregnat apud infcros

:

liaec autem domus rur-

sus pro Orco omnino po-

sita. cf. Theogn. Gnom-g5 1. p. 39. JBr. VulgoinOrcidomum( '-

seu) venire is

dicitur, qui diem obit

supi*emum. cf. NostramFragm.lJXXX.Yl., So-phocl.Antig. 822., A-pollon. Rhod. II. 353.,

IV. ! i5io. — 7 -& simt

Genitivi consequentiae,

non igitur opus cum Ob-sopoeo supplere ,velrescribere--. Cod. Kat.&. — Kul mo-

58 SAPPIIUS EIMOfiAMMATA.

\}/" .lcstum videtur Purgol-

do Observat. Crit. p.

293., q"i in illius lo-

cum praepositionem

(ad '&) restituere

mavult. Et hoc durius-

culum, quod i&tvvo ni-

jnium est remotum, et

jam aliud verbum,-& , intervenit.

Ka\ neutiquam tentan-

dum., et ex sermonis

Graeci indole omnino

ferendum. In orationis

nexum ita sese accom-

modat: quaepuella non

tantum est mortua , in

cujus morte etiam non-

nulla ab amicabus sunt

facta. Exempla huic

similia laudabo Aesopi

Fab. II. -. Apollodori

Bibl. III. c. 4. fin. xal.— &, «-

[;). Planud. Ursin.

SlepJum. -. —& ut-nihil a-

liud nisi subsecare co-

mam ferro, &.Mos nempe fuit Graccis

aliisque veteribus popu-lis, ut in luctu capillum

detonderent. cf. Hom.Od. d\ 198., . 45.

AeschyL Choeph. 178.

Eurip. Orest. 128. Bi~on. Idyll. I. 80. sq.

Herod. II. 36. Quinetiam supercilia inter-

dum resecasse docet lo-

cns Artemidori Onei-

rocr. I. c. 27.

SAPPHUS FRAGMENTA.

SAPPHUS FRAGMENTA,

Ex Hsphaestione.

I.

Hephaest. Encliir. p. 25. , eujus Scholiastes

primum repetivit versum p. 90, 25. 6>ovv aloXotov iitog

4' ,&.

Nec Hephaestion iiec ejus Scholiastes hoc

fragJoientum claris verbis Sapphus dicit, cui

vel sic tamen adscribendum putaverim tam ob

externa quam interna vestigia. Ob externa,

quod Aeolico metrO) Sapphoni tamvxilgari, est

conscriptum, quodque auctores tnodo laudali

in serie fragmentorum apposuerunt, exquibus

prior, Hephaestion, duo saltem (IV. etV.) a-

perte Sapphus nomine in fronte insignivit. Obinterna, quia dicendi genus et res tractatae

42 SAPPHUS

prorsus snnt Sapphicac. Poetria fingenda est

interesse symposio cuidam, ad quod et Meno-

nem amasium arcessiri jubet. — ver-

bum proprium de invitatione ad epulas: cf.

Vlato Sympos. c. . §. 9. Plut. Sympos.Vli.

§.6. — h. 1. voluptas, desiderium.

Nos fere diceremus : Soll rriiv das Mahl nach

TVunsche seyn. Ceterum pluralis

poetice pro singulari.

.Hephaest. ib. p. ead. 6e-',, ';" .Hoc quoque fragmentum Sapphus est cre-

dendum, lisdem de causis. Ad epithalamium

quoddam pertinuisse inde apparet, quod sponsi

laudes in eo celebrantur. Hephaestion me-trum nominat pentametrum , est autem potius

tetrametrum, quodbasis, qua omnes versus

Aeolici gaudent, per se sola spectanda et a pe-

dibus ipsis est separanda , niliil igitur ad ho-

rum metrum confert. Non interim Hermannoconsentio

,qui (Handbuch p. i48.) contendit,

basin nullum omnino habere rhytlimum , nara

Apelius V. C. in commenta.tione sua docta de

rhythmo , Ephemeridibus musieis Lipsiensibus

ad annum 1807-1808. inserta, ex rationibus

F R G . 45

musicis satis acute demonstravit, basin

modo metro esse destilutam , sed eundem po-

tius rhythmum obtinere, qui in pedibus ipsis

deprehendatur. — Pauwius ad He-phaest. p. 116. feliciter reslituit pro vulgari

lectione r/i», quae in sensumnon quadrat. Sed

absurda est altera, quam profert, explicandi

ratio, ex qua vel duas personashic loqui posse

censet , si ita distinguatur : . ,. . '. . "Opxaxt. . . , in quibus praeter cetera con-

tra omnem quoque concinnitatem ac elegan-

tiam duplici sensu esset accipiendum,

prinmm: conjicio , deinde: comparo. Cete-

rum indicativum h.l. positumputapro optativo

, nam incerta adhuc stat senten-

tia poetriae , comparationem aptam quaeren-

tis ; at secunda vice indicativi retinet

vim, quod videlicet jam certe loquitur Sappho,

postquam suam stabilivit sententiam, et quo-

cum comparet sponsum reperit. —". Tertium comparationis est flos

aetatis juvenilis, in quo sponsus constitutu*

praedicatur.

Hephaest. ib. p. ead. 'itoSeg,

Se ,Sk

44 SAPPHUS

Jli ver.sus Sapphutn iterum prae se ferre vi-

denlur auclorem, ob eas, quas in piimo fia-

gniento aUullmus, rationes. Quibus novumaccedit ai-gunientum ex Demetrio Phalereo

(IAVII. p. 69. Schrteider), dicente:

(sc.) ,£

,quae

quidem verba nostrura ipsum innuunt locurn,

in quo re veia talis jocosa portitoris exstat ir-

risio , a magnis ejus pedibus petita. Metrumest iterum Aeolicura, et quidem trimetrum

catalecticum in bisyllabum. —.Hoc hominum genus in nuptiis quoque cele-

brandis est adliibitum. Ubi scilicet sponsus

cum sponsa thalamum nuptialem intraveral,

per jocum portitor est collocatus juxta illiu.s

portam, qui videret, ne qua virgo eo pene-

traret, sponsae contra vim sponsi defendendae

causa. cf. Pollux. c. 5. §.42. —"-sejjtem ulnas continens. Est verborum

compositio Sapphica, ex et. Voxlegitur in Scholiis Hephaestionis , cum ipsius

Grammatici textus vulgaris praebeat -& ,quod quid sit, assequi non licet.

Pauwius p. 116. nec unum , nec alterum con-

coquere potest; dicit enim, si le-

gatur , in meti i Aeolici medias sedes sponde-

um, si&, amphimacruni intrudi.

At vellem modo Scholiasten p. 90. inspexissei,

FAAGMENT . 45

qui liic mnlfo clsvins ipsp IfephaesHone videt,

et lneliuni Aeolieum in mediis petlibu.s aecjue

spundeum ac dactylum recipeie ailhmat, in

tjiio utiquc veri quid latet, dum stfdes saltem

pares spondeum.adrnittunt, ut ipsa hujus

metri docet nauira. Si vero&e.sset vox Graeca, nec illa obficeret metro,

quandoquidem tertia ejus ab initio syllaba est

nnceps. Muta scilicet cum liquida, quanivis

]iaec illi sit pvaeposita, Graecis saepius ante-

cedentem syllabam reddit-brevem. Poteianms

lgilur carere Pauwii eraendatione:, quae praeterea absque sensu est.

Aimnadvertis autem facile, totam imaginem

esse hyperbolam, sub eaque haec latere : por-

tiloris pedes sunt permagni ideocpie infor-

jties. —. Aeol. pro. .Hesych. h. v. Ita Scholiastes ; textus He-phaestionis corrupte. —-

quinque pettibus bovinis compositus.

Magnitudiuem sandaliorum innuit, et ipsum

irursus hyperboiice dictum.

IV.

Hephaest. ib. p. 24.& -, -tpe§ '

46 S S, /.at. —Poetria puellam aliquam, cujus amore olim

crat capta, alloquitur. Eam Atthidera fuis.se,

ex loco Terentiani (ap. Putech. p. 245 1.) su-

spicor. Ille scilicct, metrum Aeolicum penta-

metrum tractaturus, ita loquitur: Aeolicitm

ex isio (scil. metro, de quo autca egerat) ge-

miit doctissima Sappho, Cordi qucindo fuisse

sibi canit Atthida. In quibus versus secun-

dus profecto nihil aliud sibi vult, quaru quod

fragmento nostro dictum reperimus. —"respicit vel Sapphum, vel Atthidera, prout

verbum, quocum conjungenduHi erat ver.su

sequenti deperdito, prima aut secunda perso-

na expressum reperiebatur.

V.

Hepliaestion ib. p.' ead. To Se'" * *'&,.*&, *& &] , € *

«*

Sappho Althidem aequalem compellat voce,

se novo furore amatorio incensam esse dicens.

FRAGMENTA. 47

Meirum est Aeolicam trimetrum acalalecti-

currt . ; " antiqua iinina pro solenui

'. lila apucl Scholiasten, liaec apud He^

p/iaestionem obvia. Vox 6' fragmentum sa-

p[ t> jivze, rursus , cum antea remissio-

nem ediquam amoris habuerim. Sic HoraU

Carm. L 19. 1• Mater saeva Cupiduiumy

Thebanaeque jubct me Semeles puer, Et

lasciva Liceniia Finitis animum reddere

amoribus. Et IV. 1. 1. Intermissa, Venus,

diu, Rursus bella rnoves. — &£membra dissolvens, i. e- corpus tabefaciens ob

amasii desiderium. vid. Jrchilochus ap. He-

phaest. . 5. 6, ',&. cf. Hesiod. Theog. 121. et

011. Vulgatiori ratione hoc epitheton tri-

buitur somno, ut ap. Homer. Od. . O7., . 545>

Mosch. Idyll. II. 4. et saepius alibi. Sicut liic

amorem corpus tabefacientem dicit poetria, sic

Oda I. 0. de tabe animi ab eodem profici-

scente locuta erat. Ursinus ad Virgil. EcL

1L 68. p• 26. Valchen. ex quibusdam Codd.

dedit: , quod vero

scabrum est. —. Duo Hephaestionis

Codd. vitiose, aller: , alter:, — -compositum ex duabus antithesibus*

et, dulciamaras, satis venusle

de ainore, qui quidem est dulcis?

sed simul

%

48 * s

tamcn vaiias semper cura.s ac moleslias aflerl•,

qnae et amarum mixtim eum reddunt. c£

Meleagr. Epigr. LXXVI. (ap. Jucobs. T. I.

p. 23.), Posidipp. Epigr. XI. (ib. T. II. p.4«j.)

vid. et Catull. Epithalam. Pel. et Tket. 9/.

ibique Dbring. Vocem ex Sappho cilat /•.!tyr. Dissert. XXIV. p. 297. (cf. Fragm.LXXXXIIL) — , contra quemiiulLci ars potest adhiberi, inexpugnabilis.

Amor scilicet, ut provrerbium dicit, vincit

oninesj ille potentissimus deorum, cujus im-

perio coelum, terra, mare, orcus est subditus.

cf. Orpheus Hymn. LVII. p. 524. Hermctnn.

Hesiod. Theog. 120. sqq. Alexis ap. Stob.

Flor. tit. LXIII. p. 245. Grot. —".Insolens haec vox forma videtur Aeolica pro

vulgari vel. Multi interim in.

hoc non acquiescentes, varias verbo medelas

attulere, Portus et Barthi:/is in forraas so-

lenries, ille in, hic iri& corn-

mutare malebant. Prius sane probum, at po-

sfcorius metro non convenit. Rutgersius Var.

Lect. IV. c. 6. p. 542. et Reinesius V. L.

III. c. 9. p. 486. sq. effinxerunt, quae

scilicet vox non tantum de reptili , sed

omnino de quovis animali, ideoque tam de

avi quam bellua accipi potest. Rutgersio pri-

maria significatio in inetite insidebat, Reine-

sius de fera accipit, in quo quidem fallitur

. 4g

uterque. Debebant potius de avi cogilare, (qua-

lis Amor et ap. sitiacreontem Od. XXXI . G.

sqq. ac Bionem Idyll. II. 4-, eL i5. audil) namcojiiparatio cum bellua vel reptili non salis

h. 1. conveniiet , quocl blan-

dienlis nimirum videtur, ut Sappho aviculam

potius sit cogitanda Cupidineun sibi imxisse,

quae nihilorainus tamen prorsus sit inexpu-

gnabilis; imago dignior sane poetria nostra,

quae semper ludit, m cujusque animum mol-

leni vix Amoris cura iera comparalio intraie

potuit. Quod reliquum est, lusce duobus ver-

sibus Tion tam secum loquitur Sappho, quamad Atthidem potius verba facit, cujus nomenversu statim sequenti apponit, et cui igitur

totam oden scripsisse non dubium videtui•.

V. 5-4. ^&. De ea vid. Diatr.

p. XXX. Pulidam atque obscoenam allego-

riam, quam Pauwius ex illius nomine liic

extorquere studet, verbo altingere ne dignor

quidem. Merito i.ste criticaster vapulat a Dor-

villio Vann. Crit. p. 522. sq. —,ut alias, , cura, pro amore,

quandoquidem amator araasiam semper curat.

cf. NostramFragm.CYlW. Homer. Od. .5.Virg.Georg. IV.554. Aen. IV. 55i. Ovid. Jmor. I.

9-45. Tibull. III. 6. 29. porro'&.— Jijv, dudum. Ita egregie Dor-

villius Vann. p. 524. emendabat, cum antea post

5o SAPPIXUS& incideretur et sequentia ita efler-

rentur: ' Lrl ', in quibus nullus plane exstat nexus

cura versibus praecedentibus. At ut nos edi-

dimus, membrorum junctura erit hacc: ego

cleauo amore flagro; tibi vero, Atihis, hlnui

furores jam dudiini invisi erant. — Ti ie-

posui pio d\ illud enim iluxui oratioiiis, quam-

vis ea non sit absoluta, multo magisconvenit;

ac , lam paucis versibus ier repelitum,

molestias alferl. —^'. De ea ct".

itideru Diatr. 1. 1.

VI.

Hephaestion . 5o. (sc,~), , tccvrl'Jevra ..Habemus hic invocationem Gratiaram at-

que Musarum. Versus ex prooemio aliquo

petitus. Solemiis videlicet poetarum erat con-

suetudo initiis carminum, majorum praecipue,

sed tamen etiarn minorum, ut odarum, prooe-

mium praefigendi, quo Jovem, Apollinera et

Musas vel Gratias celebrabant, eorumque au-

xilia sibi expeiebaut. cf. initia Ilomeri Ilia-

dis et Odysseae, Hesiodi"" et Theogo-

?iiae}Oi %phei Argonauticorum> Pindari Odes

PRAGMENTA, 5 1

Ne?n. II. et III, Ha^rconsuetudinem irinuit

eL Horcd. Carrn.l. 12. i3. et Liv. Prooem.

sub iin. Hephaestion et annofeator primarien-

sis ad Theocriturn duos. alios etiam nobis ser-

varunt versus (cf. Fragm. XVI. et LV.), qui

iidem Musavum ac Gratiavum exhibent invo-

tationem, et eodem modo prooemio, vel sin-

gulis carniiiiibus, vel integris carminum, e. g.

odarura, lrynmorum, epithalamiorum , libris.

inserviisse videutur. — poetis Ly^ricis, prqniiscue usurpantur cum Musis, sunt

enim eae, quae morlalibus omnia pulclira,

praeqlara et suayia suppeditant, quae po^tam

cliaiiQ effinguijt; merito igitur una, cum Musis

poeticae, praesertim Lyricae^ omnium quippe

praeclarissimae, praesunt atque a poetis tan-

tpiain adjutrices advocantur. cf. Orph. Hymn.LLX. p. 527» sqq., Plnd. Olymp. XIV. 7»sqq.?

Pyth. VI. 1. sqq., IX. 1. sqq., Nem* X. princ

—-. Graeci imilta cura capil-

3os alebant, ideoque omnino ab his pulchri-

tudinis nota peti poterat. Eodem epitheto.

Musae ornantur ab Anacr* ap. Athen, L p^

21. ..

VII.

Hephaestion p. 54. (sc.-), ) i.rc-*

5 SAPTIIUS, oWoz,,*(.Hermannus . 99* ^os vcrsus anti-

spasticos, secl asynartelos, ex tluobus iambicis,

quorum posterior incipiat per anacrusin ana-

paesticam (v2 w|uu^-u-u ) esse alfirmat.

At Hephaesiion rectissime eos nominat an-

tispasticos, quippe qui cae.suram iii pvimi

pedis liabent fine, si modo observabinm.s, me-tfum antispasticum ex nalura sua nihil aliud

nisi ionicum a majori cum anacrusi esse.

Schema metricum igitur sic procedet:

11 _, _ — -z

est blandientis vox, qua poetria

matris iram, quae tunc forsan excitari po-

tuisset, ubi illa audiret, se prae amore texcre

posse, relinere sludet. Similiter Latinis

vox dulcis in captatione benevolentiae usurpatur.

cf. Tibull. II i. 6. 9. Fos modo -proposito dulces

fcwealis amici. —, non sane. Alii:. —, jugum textorium, tunc etiam

tela vel stame/ ipsura, sic dictum ab,q uandoquidem texendi ratio apud veteres ita

fuit comparata, ut telae ad perpendiculum

essent extensae, cuni apud nos secimdum li-

FllAGMENTA. 53

neam liorizonlalcm p;intlantnr. — Kgutsivpulsare, praeserlim de .slaininis radio textorio

et pectine (Kammtadc), deque citharae ple-

ctro adliibituin, et, ut yid^tur, ex islius pul-

sus sonilu pelituin• xpefieev nunc

pro texere. cf. Ovid. Metam. VI. 55. sqq.

Inter praecipua mulierum Graecarum negotia

texendi pertiiiebat ar.s, quae neutiquam decle-

cori iis fuit, cum jpsae reginae lanam tracta-

rent, ut v. c. ex notissimo illo Penelopes (Od.

. 89. sqq.) exemplo colligere licet. — JTo-

i9og desiderium videndi amasii. cf. Anacr.

Od. XXXIII. 8. Mosch. Idyll. II. i5. —victa, i. e. tota repleta, Res, de

qua hic agitur, cum hominis natura convenit,

neminem enim latebit, cupidine alirujus rei

ilagrantem vix uno diu loco commorari , et

opus quoddam assidiium, quale lextura, per-

iieere posse. —^ h. 1. iterum blan-

dientis pro juvene. cf. Dorvill. Vann. Crit.

p, 190. — Al, i. e. quae cu-

pido a Venere mihi instillata est. U?~sinus

apposite comparat Horat. Carm. III. 1 2. 5, sqq.

Tibi qucdum Cythereae Puer ales, tibi telas,

operosaeque Minervae Studium aufert. Quoin Jocq poeta Romanus Sapphum forsan ante

oculqs habuit, In rem cf. etiam Valcken. ad

Theocr. Adon. p. 558. sq.

(4 bAVPiivs

VIII.

Hephaestroh p. 56. ^>'

S' cog ~< —lntcgrum hoc Sapphus carmen, &l quid vi-

tleo, dc compluribus agebat pbarmaceutriis,

quarum apparatus rnagici in decantando a poe-

tria describebnutur, prorsus ila ut alias factum

videnius a Theocrito Idyll. II., Virgilio Eclog.7. et Horatio Epod. V. Eo lubentius,

Sapphum inter celcra talc quoque carmen, in

quo pliiltra dcscriberet ea, quibus mulier saga,

vrna vel pluribns sociabus auxilium praeslan-

tibus, amasium ad se detrahere studeret, quon-

dam componere potuisse, ciedam, quo saepius

ad res amatorias recurrit• Versus quidem

uostri nihil aliud ad manum praebere viden-

tur. Metrum est ionicura a majore trimetrum

bracliycatalecticxim. — H-.Pharmaceutriae noctu opus adgressae sunt, im-

minente luna, quam quidem, sicut et Hecaten,

auxilio vocaru-nt. Pergratum autem illis erat,

si luna pulchre effulgebat, quod nempe signum

putabant, illam ipsarum conatibus favere. cf.

Theocrit. Idyll. II. 10. sqq. Horat. Epod. V.

5i. sq. — Al sunt foerainae incanlanles. —. Altare praesto fiiit sagis ad sacra

II G. 50

magica facienda. vid. Virgil. Ed. VIII. 64.

sqq. Sensus nostri versus non e.st absolutus,

quia sequenlia nobis invidit Grammaticus,

IX,

Hephaestion p, 5/.& (ncmpe io-

uieum a majore tetrametrum acalalecticum), ,' , -. & &' ~& —

Toturn hoc fragmeutura olim prorsus fuit

corruptum. Priox" versus satis probabili ra-

tione a dociis est sanatus, secundo ceiiam me-delam nonchira attulerunt. Nec ego post va-

ria teutata ad certum quid devenire potui (et

aliis eadem eventura confido), qua cle causa

lociim intactum relinquere malui. — Mvai-6 . Antiqua lectio est: MvasiStxa .r. . — jure ineo reposuisse mi-

hi videor pro vulgari , . vel

Jlvoivco* Gyrinna tanquam Sapphus aequalis

ex Maximo Tyrio satis nota. cf. Diatr. p.

XXX. —•^. 'yicapog (ex &privalivo et, purgo, ium etiam orno)

non ornatus, scii. nitore aliquo extemo et fu-

cato, sed naturaieni habens pulchritudiuem.

X.

Hephaestion p, 38. iviort,£ , inO ore *<<> , oe,'

'

?.,, p &•',$ 3 &.Poetria secum repufat, amasium tempore

promisso non adveuis.se. Metrum Hephaestion

numerat inter ionicum a majore, in quo ta-

men fallitur, quod pes ionius nunquam a syl-

laba brevi incipere polrst. Habemus liic po-

tiu.s quatuor veisus choriambicos cum ana-

crusi, quorum caesura in prirai pedis exstat

ime, excepto versu tertio, ubi est neglecta.

V. . 2. J/ scil. slg, ex no-

lione veterum dictum, quippe qui finxerunt,

.solern, lunara atque stellas, praeter ui"sam ma-jorem ac minorem, eo tempore, quo non ful-

gerent, in mare submergere, ibique novos

ignes colligere. cf. Ovid. Trist. Eleg. IV. .el multa alia auctorum loca. —,Pleiades, alias Pergiliae dictae. Sunt autem

septem filiae Atlantis cx Pleione, post raor-

fRAGMENTA. 5j

tem inter sitiera relatae, ubi in Tauvi doi\so

sub orientem conspiciuntur. Nomina earuni

sunt Maja, Electra, Taygele, Asterope, Me-rope, Halcyonc, Celaeno. cf. ArCtt. Phaeno/n.

V..255. p. 6€. Buiile, iLique Schol. p. 285.,

ApoUocL III. e. . §. i. ScJiol. Apollon. ad

Ili. 22. Macrob. Sulurn. V. c. 2. Doctorum

sententiae, quateiius audiant, haud

sibi coustant; probabiiior mlerim ratio est, eas

hoc noinen traxisse &, quandoquidein

veteres earum ortti, qui in mensem Majumcadit, navigationem incipere, et occasu, qui

est in Novembri, fmire solebant. cf. Hesiod.

°. 6i8. sqq. Meeai <$<?'. Plu-

ralis poetico more pro singulari. Exstat iu

his exegesis praecedentium. Ternpus nempe,

quod illic signis quibusdam specialioribus in-

iluerat Sappho, jam aperte nominat.

V. 5. 4. "Slga tempus definitum, quo aina-

siiis advenire velle promiserat.— ^evSetvnon sane in propria aigiiificatioiie accipiendum,

quia is qui dormit, loqui sinml non potest, sed

posituiii pro iri lecto ciibare. cf. Plato Sym-pos. c. XXXV7

!. §. 2. £ iv& i. sub ctivo fvigido cubatunt, per-

noctarunt. Sic etiam nos vernacula lingua

vocem saepius ea potestate usurpamus. ln

sensuiii cf. Theocrit. Iclyll. XX. 45. *, Ovid* Heroid. Epiat*

58 sap r s

. 7• Arwz € deserto jacuiaeem frigfda

hcto. Horat. Carm. 1. 7.6. frigidaa ^focted

non sirte mullis Insomnis lacrimis agii. J yr<>-

peri. Eleg. I. 12. lS. sq. Nimc primum lon^

gas solus cognoscere nocles Cogur, el ipse

mcis auribus esse gravis.

XI.

Hephaestion p. 5g. 6'

, '-Scov —

Metrum est ionicutti a minori trimetrum

acatalecticum. — Havoiovlg, filia Pan-dionis, i. e. Procne in liirandinem mutala.

Kem narratam liabes ap. Ovid. Metam. VI.

412-676. ef. Hesiod.^Egy. 566. HoraLCarm.IV. 12. 5. sqq. Virgil Eclog. VI. 79. — *J2' pro . Hanc lectionem de-

bernus Arnaldo, quem secutus Dorvillius Vann*

Crit. p. 55 1 Nec tamen damnaverim Porti

opinionem, quam et Albertius Observat. in

N. T. p. 226., Pauwius ad Hephaest. p* i5l*

ac tVotfius acl Sapph. p. 255. arripuere, qui

legere jubent, i. verad, vere adveniens^

Nam vulgata lectio non ferenda, qua-

temis, docente tiesycliio, illa vox denotat \\\-

dum liirundmum(> 6)) et hic

ideo nulium praebet sensum.

FHAGMENTA. 59

XII.

Hephaestion p. 4o. 6e (scil.) "\ .rtaga \\.

VersUs est ionicus a majore cuni anacrnsi3 sive antispasticus, non vero )om-

cus a minore, ut Hephaestion contendit, nara

eic in sectmdam sedem intruderetur epitritus

secundus (_w__), qui in iorricis a minore lo-

cum non habet. — , recubo

juxta aliquem. Scholiastes He-pliaestioms p. 4i, 22, habet; ipse Hephae-^stion mnlto. deterius. — Kv~

i. Venus, quae ex mari, ubi orta

erat, primo adnalavit Cypro, hacque ratione

ibi n-ata esse dici poterat. Aliam de Veneris

ortu fabulam Nostj-a supra Od. L 2. atti-

gerat.

XIILHephaestion p* 47. '". *, -

—JrJephriestiort vet-sus coinputat ad metra', eosque nomingt ijtixovi*&, ita scheina perhibens

:

6 s s

Deuominata haec ulttnfa fercnda, sed^avTixa&stccv siiut merae arguliae

Grammaticorum, curii rJiytlimus illoium tumsibi contradicat, .secl omut\s pecles eimdcm jiu-

merura, quamvi.s variatum, contineanl. Sic

e. g. in versibus nostris epionicis fundamen-

tLim metri est iambicus trimeter catalecticus:

Dactylo scilicet pro secnndo trochaeo posito,

statim lioc schema prodibit:

. j ajv» z_V. I. 2. Nexuni inter hos duos versus non

perspicimus , curn secundi sensus non sit ab-

solatus. Paene interhn Scholiastae p. 48* ver-

bis, qui versuin secundum naga-nominat, adducor, tit versus nostros

ex diversis prorsus locis deeerplos esse pu-

tera. —' tertio vel quinto casu ac-

cipi potest: ego quinto accepi, ut poetria s6

ipsam adloquaLur. — i. q. sto--, notum deorum epitheton- cf« ad

Ocl. I. 12.

XIV.

Hephaestiou p. 4g. otov *.

Versiculus est anapaesticus dimeter bl-achy-

cataleclicus, et, ut Hephaestion traditj priraam

FllAGMENTA. 6l

parlem asynartcti ctijusdam explevit. •*—-praestanlmima novem Musarum (efi

Hesiod. Theug. 79.), cnjus nomen est com-poalum ex et , quae puichram, so~

noram kabet vocem. Verbum, quod excidit,

fuisse videtur: mihi adsis, aut sJmile quid*

Ad prooemium quoddam versum pertiauisse

iiaud teinere credas*

XV,

Hepliaesiion p. 55. sq; /&,', 3&5, ^'° , -&, -^,

3 8* &—

Hos poetriae versus Hephaesiion igitur re-

censet ihter sic dictos asynartetos, duplici mo-do, vel ita:

Vel ita:

1

02 SAPPIIUS

cos diviili posse tlicens. Posterior ratio v<-

rior, versuum scilicet prior et tertius est tiu-

chaicus tcti aiiieler acalaleclicus, seoimdu.s ejue-

dcm geneii.s, sed brachycatalecticus, omnes

autem in medio majorem habent iuci.sionem,

quamvis diversis in locis. vid. schema mu-sicum.

V. - . Fragraenti nostri auctorem He-phaestion 11011 quidem apertis verbis noiniriat

Sapphum, cui tamen vix abjudicari possit ob

CLeidis meutionem, quam poetriae fuisse filiam

in Diatribe p.XXIL demonstravimus.—,-6£> cf. ad Frogm. XXXV. 2. —.Pauwii (p. i5i.) de hujus vocis etymologia

conjectura ea omnino est, quae Dorvillii (Vann.

Crit. p. 56. sqq.) mereat flagellum. Ille sci-

licet h. 1. non lanquam nonieil pro-

prium, sed filiae, cujus riomen reticeatur, epi-

theton accipit ornans: clavicula dilecta, cla-

vicula amabilis, quia, ut dicit, pectus unius-

cujuscunque, quamquam firmiter occlusum,

aperiehat statim, ut cuin Cupidirdbus in il-

lud intrare posset. Imo, bone Pauivi, nihil

sane magis ridiculum. — '. Vulgo

<, ubi tameri c? per se positum molestias af-

fert. In Hephaesiionis editione Florentina

particula oranino deest. — Avotav, {Florent.), Asiae minoris terram amoenam, poe-

tria posuit pro quavis regione pulchra et foe-

'&. .65

eunda. Lydiam autem potissinmm eo fa-

cilius incideie poteral, quippe a Lcsbo liaud

admodum longo spatio remota est. —-vdv. Itursus terrae alicujus nomen seque-

batur, quod nobis invidit Gvammaticus. Ver-bimi, quo sensus pendens supplendus,

vel simile rjuid fuisse apparet. Dicere igi-

tur voluit Sctppho : si vel Lydia toia, vel —mihi offerretur, pro qua jiliam darem mearn,

iameii recusarenu Similem fere sententiain

exi)ifssit Horatius Carm. II. 12. 21. sqq.

Num tu, cjuae tenuit dives Aehaemene$i

Aut pinguis Phrygiae Mygdonias opes>

Permutare velis crine Licymniae?

XVI.

Hephaeslion p. 58. y.al)..,, -—

f

Verba ex prooemio aliquo petita. cf. ad

Frag. VI. Metrum duos versus ithyphallicos

ad roaiium suppeditat, quorura rhythinus est

trocliaicus. — eandem liabet notio-

nem, quam. — scil., nam nihil aptius suppleri pos.se patet.

cf. siipr. Od. I. 7. In sensum totius facit

Fragm. Stesichori ap. Suchfort p. XXXII.&.2

64 3 U S

xvir.

Ilepliaestion . 58. xai /*&?} '", Sr),,", 3&,.

Versus ad secundam partem epithalamii cu-

jusdam pertinebant, in qua solito more sponsi

atque sponsae laudes fundebantur. Sunt illi

vero iterum asynarteti, ex duobus clioriam-

bicis dimetris catalecticis compositi. —-, gener, saepius pro sponso, ut h. 1. cf.

Fragm. II. Thom. Hagist. h. v. Schol. Ho-mer. minor. ad //. f. ty4. Pollux III. c. 5.

§. 5i,, quo loco Polluci audit is, qui

modo Uxoreiii duxit, quem vulgo igitur adhuc

sponsum dicunt. —' verbum pro-

prium de nuptiarum celebratione. cf. Callim.

Hymn. in Apoll. i4. ibique Spanhem. ApudTheocritum IdylL XVIII. 17. est &.

XVIII.

Hephaestion ib. p. ead. xai 6'*.

FHAGMENT^• 65

Fragmentum ad Sapphum, pertinere vide-

tur7cum Hephaestion duo excmpla praece-

dentia ex illa depromserit, et in nostvo appo-

nenclo i^ullum alium auctorem nominavevit.

Forsan ex uno eotleraque carmine epilhalamio

cum proxime antecederili fuit petitiun, ; quo-

cum etiam metricam ratiuneni habet comnm-ltem, tantum quod liic iu prioris rhythmi fine

caesura notj sit observata, cum syllaba ad

secundum rhythmum perljuieat. —-duplicato reposui metri causa, Vox

est blandientium,

qui alicujus colorem cutis

flayum in pulchritudinis notara convertere vo-

lunt. Pari modp saepiu^ etiam aliis rebus mi-

n,us probatis lionestiora imponuntur vocabula,

maxime in amore, sed vel ia adulatione omni^

ii(K cf. Xheocrit. Idyll. X. 26. sqq. Plat. de

Republ. V. c. 19. p. 195. ed. Ast. Aristaenet.

Epist. I. 18, p. 88- HoraL Sat. I. 5. 58. sqq.

Cic. N• D. I. c. 28. Pauwius p. i$2. refinxit, sed nolim quidquara mutare.

XIX.Hephaestion pag. 70. «V< [ naga& '

'Ttf/ Si} &',' **Tuivms,

Gf> SAPPIIUS

",^lfdyog) .

Fragmentum etiam a IJemetrio Phalereo

(de Elovut. CXLVIir. p. 63. Schneider) cita-

tur, qui quartiim versum adjitit, qucm He-phaestion omisit. Ex epithalamio quodarn, et

quldem ex genere , inquoaccla-

malio solennis: Hymcnaee•! non in fine stro-

phes (ut e. g. ap. Cahill. Carm. LXL el .)ponitur, sed intei• singiilos yersus, ceterum

cohaerentes, insertur (cf. Hephaest. 1. 1.), de-

cerptum est. Sappho se sponsum, dcduccntera

spousam, e louginquo adspicere advenieiitem

fingit, ideoque per jocum monet fabros ligna-

vlos , ut altius exslruant culnculi caraeram,

quo sponsus, stat.ura praegrandi.s, commode-in eo versari possit. Sunt liaec ludicra inere.

Metrum se exhibet dactylicum. Quartum ver-

suai per se si spectes, anapaesticus videtur; si

yero oranes eunclem rhythmum dbtinebetrit,

erit ille daclylicus cum anacrusi, quod genus

rarius sane. '1'otmii videtur systema lyricum

efformasse. — c

Tyjou Apud Ursimun legere

est , idque Portus in umini verbum

conlraxit, idem esse putans ac 5, ,£ig. Edit. Florent. pro praestat (,iiiinus bene. —&, camtra cubi-

cuii. — Ita emendavi vulgatam

,. 67

iectionem, qnam concoqupve 011

poteram, tam ob formam iusolennem { pro \quam ob casum quarl.11 m, qui scilicet non re-

spiceret deum Hymeuaeum, scd cartlum nu-

ptialem, et m quo scnsus explendi can.sa sub-

intelligendum foret cano , q.uod duriuscuJum

sane et inusitatum. Praelerea etiam, si bcne

memini, in epithaJamiis 11011 claraabant: Hy-menaeum ca/io, sed deum IJynienaeum ipsiim

compellabaut voce. c£ siristoph. Av. 1742.

Theocrit. Idyll. XIX. 58. Hephaestionis por-

ro verba luce clarius probant, vocandi casum

hic esse reponendum. Ille loquitur de -el. Prioris generis exempla

laudat Iifce, et . Jamvero quoniodo ille in generis secuncli exemplo

praebendo accu.sandi casu subito uti poterat,

nisi ephymnii et mesymnii, quae invocalionem

necessario postulant, naturam prorsus dirimere

vellet? Horum nihil sane credibile. Apud De-meirium tota vox intercalaris deest.—* -

inter legendum trini.s syllabis pronuntian-

dum est, nisi malis rescribere', acl seii-

sum idem. — '. Fabros lignarios

ad manum esse fingit Sappho. — -, nempe ex sponsae domo, unde hanc 111

pompa ad ipsius ded ucit domum. Hepliaestion

habet, Demetrius'; inde

ego eflmxi, metri causa. Possinms

68 RAPPIIUS

ctiam leviori negolio^ rescribere, at

tunc, puto, tota imago miuus est suavr is, quams\ poetria tingitur e loiiginquo videre spon-

sum aclventantem. — */<joc,• ^, nerripe

coiporisstatura. Marstanquani belli dcus fignra

truci et magnitudine solito ampliore repiae-

sentabalur. Posterius vespexit Nostra in com-

paratione sponsi hyperbolica, quam prae ni-

miae laetitiae impulsu irkslituil, secl versu sta-

tim sequenti moderatur, et, ut cum Demet.no

loquar, se ipsaiQ quas-i corrigit —.Adjecl^vum h. 1. vice adverbii posilum.

Ceterum totus hic versus quartus ab Hejphae-

stipne omissus,

Ex Athenaeo.

XX.Athenaeus I. p. 21. C. Casanb. *>1

'

S1

tot& 3/;

Quaeaam mulier rustica demulcet anirnum,

nescia vesteni detrahere ad imos usque

lalos ? — Locus quoque citatur ab Ev.ttaihio

ad Od. . . III. p. 770, a8. Bas. Contimt

exprobrationem Andromedae, vestem negli-

FRAG, 69

gentius colligentus, — '. . . eclil. Casaub. prima exstat '. — tv, sua->-

piier commovere, amoris sensu h/iplere. —-, alterins Seiticet, — per

proslhesin Aeolicam pvo (cf. Gr-egor•.

Corinth. p. 270.), proprie vestis lacera (a), deinde yestis onmino, ut h. 1. Rusli-

citatis signum putabatur. si quis vestem supra

genua usqne subduceret. cf. Theophr, Charact.

c. IV. ibique Casaul•., Athen. 1. 1. Moneticleo Nostra Andromedam, peplum ad talos

esse detrahendum irmlieri, quae aMorum gra-

tiam captare veKt. Ea scilicet peplus erat

longitudine, ut ad talos usque porrigerelur. —". Eustath.. — Metrum fuit

anapaesticum

:

8* -d&h/u, -;9

Aeplica forma. cf. Jpragm. XLJ,

XXI.

Athenaeus II. p. 09. . ) Si'^ ... $ --.

f- SAPPHUS

Kmirlem locum aflert X. p. 42j., ct ita qui-

dem : oe

Crrov), ,-' ' .

(f ).. Ver-

ba etiam citantur ab Eustalliio acl Od. u c>5().

T. III. p. 56o, 45., non autem oimiino justo

ordine (vicl. mfr.). —' refer acl~to. — i. e.. AmbiOsiam, quae vul-

go tleorurri cibuni denotat, h. 1. de potu dici

iacile appavet. Sic igitur de vi bujus vocis

disputandurn. Proprie est adjectivura, nibil

aliud quam \), ut vaiia Homeri docent

loca, ubi occurrunt' (Od. .97•), (//. . 358.) et alia.

Jara vero saepius vox pro substantivo poni-

tur per ellipsin, quam si explemus per--, liabemus cibum, quo dii vescuntur, si per

•) erit potus, nectar qui alias diciturj (cf.

lleynii excurs. ad II. a. 529. T. IV. p. 190.

sq.). Hac posteriori siguificatione, quae omni-

mo rarior, verbum occurrit ap. Homer. Od. e.

55g. xal, ad quem locum Eustathius baec:

,,', ,? '' . . . Hesy-

cltius:, &., . Etiam

FRAGMENTA. 1

Latinfs nectar et amhrosia promi.scue inter-

dum usurpantur tle poln. cf. Jpuhj. Metam.

VI. p. 426. Oudend. —" et.Utnimque vitiosuni. Rectius Eusfaihius ha-

fifet ', quae est vox Aegyptiaca, vinumsignificans. cf. Eustath. !. c. Lycophr. Cass.

v. 679. ibique Tzelz. — tv.-stathius. Verba per 01 incipientia

augmentum interclum ponunt, iiiterclum omit-

tunt. Hoc loco Mercurius ideo pincernae mi-

nisterio fungitur, ut apud Honiemmi quondam

eliam Vitfcanus {II. a. 584.) et Hebe (77. . 2.).

Vulgo id munus a poetis tribuitur Ganymedi.— Nostrum fragmeiitnm Athenaeus alio eliam

loco (V. p. 192. C.) respicit, dicens: }?} ?& &$,Nec Eustathins ad //. . . , .illud innuit. — Melrum videtur ionicum a

majore:1 -

'

* & )-. —XXII.

Athenaeus II. . 54. F.'& -.

72 SAPPIIUS

Vcrsus est daclylicus hcxameter acatalecti-

cus. — h. 1. de colore flavo dictum.

— *JEffi&, cicer, cujus varius iuit

usus ad cibum ct m&licamina. ef. Geopon.Yil.

12. Galen. de Alim. Facult. I. c. 22,T.VI, p.

526. Chari.

XXIII.

Athenaeus II. p. 57. D.

(vocem (oov) '.Versus fuit Aeolicus. Citatur etiam ab Eu-

stathio ad Od. . 297. . III. , 43f, 44. et

aft auctore E. M. voc. <ai'ov, qui tamen pau-

lulum aliter reddit. vid. infr. — *Jli'ov. Hu-jus verbi causa fragmentuin a tribus scripto-

ribus lapdo laudatis servatum; voluere scilicet

probare, illam formam trisyllaham occurrere

pro vulgari . . M. ante insert:

vaxLV&tvov & , ubi&foret ferrugineus, quod hyacinthus habet co-

lovem ferruginis. cf. Virg. Georg. IV. i85.

Heyn. ad Eclog. II. 18. Fabula de Leda va-

rio sane modo traditur. Nostra eum secuta

est, quem propormnt Scholia Callimacki ad

Hymn. in Dian. 232:' --, & rij &-' , >£<&,

FllAGMENtA. ^5

*. Hic adco Leda est nutrix tantum

Dioscuronitri, cum alias eorum mater dicalun

Diversas de ea re fabulas tractavit Staverea

ad Hygin. Fab. . . i5o. in ^uci. Mythogr.

Lat.i quem vide.

ixxiv*

Athenaeus IX. . 4. . }

iv' *,',,- -.

Corruptissirno huic fragmento viri docti va-

riis sane rationibils medicinam probatam af-

ferre conati sunt. Ursinus depravatas lectio-

nes servavit, attamen verba priimus in metruin

redegit, ita: ?.*" .

notis . lcfi. etiara addit, quosdam legere

txxo. — Dalechampius voluit-vel pro. — Ca-

saubonus ad Athen. . 44o. ed. lma, p. 699.

ed* 2dai, e suis liaec affert: $

-k > i' II s

•^ , y.ai -^Jqjfff^g ,

cujus vestigia [Jie^.sit // olfius . 76. Jcuobaio

autera in aniniadver.sionibu.s. . IIJ.

Parfc.1. p. 12. haec placent: -> ,;& . Fiorillo in Animadv.

ad Ailiatu sic verba et melruni conslituit:-',

* .Secundijm versum et ita legi posse censet:,tertium hac ratione:"?, ,vel:*# .SchweigUaeuserus vero ad Alhenaeum . V.

. 282. locum piorsus intactum reliquit. Ce-

terorum modo allatorurn ernendationes interiin

non tam. longe distareut veliin a librorum

JVISS. ve.stigiis ; nou omues etiam sensurn prae-

bere facilem, vel rite ad metricas leges posse

revocari censeo. Quid tamen frugi ex nostra

sententia quisque attulerit, jam explicimdis

singulis videam us. — Xt q > pro-

FRAGMENT . JO

prie est mantile , manuum ab-stergendarum

causa inservieus, i. q., (cf. Atken.

IX. p. 4io. fi., qui laudat Xenophontem in

Oyropaed. I. c. 5. §. 5. et Suidam ac Ilesy-

chium h. v.), deinde vero etiam velamtuiani

capilis, tanquam pars mundi muliebris, ut

nostro loco, quem Atheuaeus adscripsit iuter

exempla, quibus evincere vellet, vocem habere

hanc secundam quoque potestatem. lleliqua,

quae citat, exempla sunt locus Hecataei in li-

bro qui Ylsia inscribebatur' (opus ipsum per-

jit) :&, et Herodoti II. c. 122.—-. Casauboni sola felix est

emendatio inter reliquas ab eo propositas, qua

haud mediocriter de toto loco meruit, cuni

illa totius sensus praestet basin.

sunt puppae e cera fabricatae. cf. Hesych.

h. v., Spanhem. ad Callim. Hymn. in Cerer.

92. Harum velamenta capitum poetria dicit

Veneri consecrasse. Mos videlicet erat, ut

virgines, posteaquam ex ephebis excesserant,

pueritiae suae ludicra Veneri consecrarent, et

in teniplis ejus suspenderent. cf. Callim. Epigr;

XXXI. ap. Jacobs. . . . 19. Pers. Sat.

II. 70. ibique Schol. Alex. ab Alex. V. 18. —. Jacobsii conjectura-nimis audax; omnino mutatione in

liac voce non iudigemus; — Kal tav-ru cet;

jti SAF 1*11

Casaubonus munet, SapphufH una cum pup-

parum velaurieutis ip.sus quuque puppas Ve-neii mi.si.sse. Yelim scire, imde liacc colle-

geriti, Nostro quitlem loco nihil de ea re

scriplum esl, quamvis aliae concedarri) virgi-

nes non indumenta tantuin pupparuni^ sed

puppas etiam ipsas cuin indunientis Veneri

consecrasse, ut e* g. clocet Persius 1» 1. xai

autern adhuc respicit &,et nexus illorUra verboruru dependebat a su-

perioribus deperditis. Sappho scilicet antea

jarn egerat de aliis ludicris puerilibus, quae

Veneri dedicaverit; nunc inler ea etiam ve-

lamenta capitum pupparum commemoraL xal

li. 1. igitur liabet viai tS etiam, et %6ipo-

est accusativus absolulus: quod atti-

net ad velamenta. — Me «r. CLJacobsius acute vidit, legenduin esse -. ^ sensum perVertit. —"scil. in templum tuum, J^enus, tanquam. —. In hoc haud

dubie latent verba) xsiva, quae recte

rescripsit Fiorilh. Piima autem vox initio

eo facilius poterat nmtilari, cum lutima verbi

praecedentis exeat in . Post has emenda-

tion&s fragmenti argumentum erit hoc: Sap-

pho Venerem adloquitur, petens ab illa, ne

pupparum velamina capitis, quae tanquam

t*v ipsi fniserit, aspemari pelit. —*

FEAGMEKTA. 77

Ad melrura quod attinet, videtur illud.tro-

cliaicum trimeU;um catalecticum fi.ii.sse:

$,' ). —Ai \ tertium demum abiniiio locum reponere

cogebarj hoc tamen durius si cui videatur,

eiun rescribere jubeo: J<?' ^fi^o**XXV.

Athenaeus XI. p< 46o. D. '06VT6(JCp £'

S*& .Disputat Alhenaeus eo loco vocabulo /ro-. /. Schiveighaeuserus re-

slituit ^. In antiquo libro etiam le-<

gitur et <£. Casaubonus .•jjS. ed. ada voluit totumita concipere:-<pco iv '. '* .^.Dalechampiu^ ? pronomine-pro-

prio liabet, seritenliam pendentem explet per

hausiti

Ath,enaei.is Xl. p. 465. . xa*•

/. 2.

78 SAPPHUS

"'&-,? xv)t-

>>«-&y.al.

Adris J^enus , aureis in pocu/is elegardibus

temperatitm neciar ut ajjundas his aniivia

meis -pariter ac tuis.

Fragmentum sine dubio pertinebat ad car-

men aliquod convivalc, qualia veteres sacpe

decantarunt in epulis animi exhilarandi causa.

cf. Atlien. XI. p. 462* sq. et plura Anacreon-

iis loca, e. g. Ocl XXVI. 4. XXXIX. i5.sqq.

XLI. I. sqq. Sappho per jocum invocat Vene-

rem, ut ipsa veniat, et vinum sibl atque ami-

cis ipsius ministret. — *Ev, Graecis enim frequeuter praepo-

sitiones , statum in looo (cum dandi casu) ex-

primentes, pro aliis, motum in locum (cum ac-

cusandi ca.su) denotantibu.s, usurpantur. cf.

Fragm. LXXXVI. Ccdlim. Hymn. in Dian*

Ii4. et alias. — Xpvceiccietv. Exaurosci-

licet , argento , aere vel ligno composita sunt

pocula, quorum ingenseratvarietas. vLAthen.

XI. p. 466. sq. et adeumlocumCa6«w&., Pol-

lux VI. c. 16. §. 98. Notissiina tamen eorum',,. — non ad

,quod suimi adjectivum jam habet,

sed ud referendumi Cum vero xx~

FB.AGMENTA. 79

eit forma mnsciilini, sive dicendum b£t}

Afcoles dixi.sse xr<\ , sive rescriben-

diim est. —' de quovis pohi

clulei et suavi , nt lu h de viuo. cf. 4ihcn. \\

. 52. Nuand. Ahxiph. 44. Tzetz. Ch('h

X. 55 1. ;': -& proi

ri/inm, cjtiod bibimtts intt-r flores , Jloribus,

iertfo reduniii- In sensuni Anavreon od. V. ./ /Jiovvrsty*

— Melrum suspicor fuisse Sapphicum hen-

decasyllabum

:

*—» Slv^jj

>

.iii quibus ultiniiis versus paulitlum sane mu-tandtis erat. Alii interp'refes verba dlstribue-

re ih sex versus lyricos, vix tdmeii probabiles*

xxvn.Atheiiaeus XT. p. 475* . oe} '

''.commu.ne vevo omnes habebant carches/a

2

8u sappxius

el libabant , sponsuquc fausta quaelibet prt

cati eunt.

Desciibit Sappho libationem , eamque, ut

cx ultimi.s verbis .sali-s certo apparet, miptialem,

tliis nuptialibus consecralam, a qiiibu.s oonvi-

vae bona quaelibet spoiiso expetuut. h\ iute-

gro carmine nuptiarum quarundaiu solenne

descriptum esse , facile suspicamur. — Kot-v. Scliweighaeuserus ad Athen. T. VI. p.

126. emendavit, recte tjuidem. Fivrillo. — antiquissimum vas

potorium, forraa oblonga, in medio aliquan-

tuluin compressum et ansa instructum, quae

ad fundum usque pertinebat. cf. Alhen.. p.

474. E. Libatioiiibus carchesium inserviisse,

ex nostro , sicirt ex Virgilii Georg. IV. 58o.

(ubi vid. Voss. ) et Aen> V. .. perspicimns

loco. —° dictum puta pro&. cf.

Maitiaire de Dial. . i45. B. Reitz. Temereautem vox in ic&Aa est mutata ap. Wolf. p»

52. — Metrica ratio fuit anapaestica

:

— xtjvoi S1

> 3 ?.—.

Alhenaeus XIII. . 564. D. *«2 Si

FR-* GMENTA. 8l.9, ), '&, cpO.oq, -.

Consiate eoram , amice. , et oculorum gratiani

expande." i, q.'^ — sc.

tfcav. Bentlejus emendabat '. — -/ pro aspiciendum praehe ,. mon-stra. — Metrum est clioriambicum cum basi

:&,, -~.XXIX.

Athenaeus. . 571. D. }[etl& ,,,[< '$ .Haec nuna ainicciJbus meis suaviapulchra ca-

nam.

Verba sunt finis prooemii alicujus, efc trans-

itam ad carmen ipsum. eiFiciunt. Poetria in-

dicat propQsituin, nunc (twv), pro.oemio fini-

to , opus ipsuin aggi-ediendi , et amicabus sua-.

via canendi. — , ea, quae antea qovci-

82 SA II s

••averat , se carmine of;!ehral.u;nm. —'ir«t'(>ftt(,•. HUJUS VQpis «..• .. ;

. ikhus

IVa^iiicnl. .s \ ;i\i'. • 1 1m tlrii,}

>s! r.trr veilet,

illam sensu etiara honesto accipi. vid, aipra,

— Ta repxva vel conjungen ' m um t-

, vel per se positiunj u1 Sopphu»

ipsius judicicj ca pint suavia, quno nn, te vuit,

Rem Forsan anv tqriam traclare m mente ha-

buit. - Jam ad metrum quod attinet, videtui

illud iterum clioriaJhbicum fuf; e :

—TaTcn .

XXX.Athenaeus ib, p.ead, Statim hocfragmentnra

apud Athen. sequitur anteceuen;. , interpbsitis

tantum verbis , xal'cpO.at.

Lato et Niobe intima familiaritate junctae

erant,

Versus est hexameler, atqne ex Elegiis

Sapphus depromtus videtur, — &-. De amicitia intima, quae inter has mn-lieres intercessit , nihil aliunde notiim; econ-

trario satis constat de inimicitiis, quae inLer

"utramqua oriebantur, quod Niobe Lalouam

prae se aspernata erai ob raultitudinem libe-

FRAGMENTA. 85

rorum, pmfu a se ipsa cditorum. For.san ta-

nien aniba.s anl.e hanc rixam fuisse ajnicas ac

.sodales fhigcbalur,

XXXI.Athenaeus. p. 699. D.

ae fipog ', &,,& astSe T£Q*~.

Secundum Cliamaelepiitem Sappho est au-

ctor Jiujus fragmenti (cf. Diatr. p. XXV.),quQcl poetriae continet responsum ad Ana-vreontis carraen quoddara

,pariter ap. Athen.

1. 1. obvium, ob quod auctori laudes fundit

Nostrri. — mulandum in vel

, metri quoque causa, ut postea appare-

bit. — nulla est vox Graeca : recte

igitur viri docti restituerunt' ab Aeolico

pro. Wolfius edidit,quod et ipsmn 11011 est Graecum, Sediixit eumviliosa MSS. lectio, lilteris et falso

transpositis, —. Urbemadeopatriam^/i«creo/zfis,,Teou, inlonia silajn,

pxilcbris! mulieribus fuisse inclytam hoc loco

addiscimus. — orniulH in/-tare praecipimit j ego vulgatam lectionem ser-

8i sapphus

vare malim, quippe doctiorem et ad sensum

sane eandem, uttaceiira, -/ jam habere

duo adjectiva, ee&Aug. — "()n

molestura est; repone ideo ov. —arnesius beue cum perrautavit, non

tantum sensus, sed metri quoque gratia, quod

cst pure Sapphicum

:

, ,"\, &aetSe..

Atlienaeus XV. . 671. C t -,-, '*£& &'

xat &§,..Sapphus fragmentum esse corruptum vide.s.

Casaubonus corrigendumputabat:

>'& &.Koeuius iid Corinth. . 285. emendal: -\&

fra&mesta^ 85

'. Milii mnximc probalur Schweighaeu-

seri (ad Athen, T, VIIL p. fl» sq.) emenclatio,

ad MSS. vestigia proxime accedens: xal-.&. 6-pag. his . \}. . sunt ac-

cusativiAeolici proforma vulgari g-?, cf. Appendic. ad Gregor.

Corinth. p. 3og. §. 18. Koen, — Versus vi-

dentur logaoedici cum basi (vid. Herm.y*. 1B2.)

fuisse :

Kal & [& ],* metri caiisa apostropho efferendum

erat, Habet eaiidem vim quam Alcaei,Per pptiprem colli partem, anteriorem puta,

poetria totum designavit; ante collum ponere

adeo pro circa collum ponere. Similiter Ho~rat. Carm. I, 7. 7. fronti praeponere

Sentejitiam pendentem explere conatus sum,.Athenaeus XV. p, 6y4. . di-} tS&, ,'' &<?-, -r

qaiq *&

tSU SAPPIIUS

yun, ; Tf. -.Uoc quorjue fragmentum corrnpl.is.simum.

CaHcmboni de loco rnedendo sentenlJta esl liaec:

<5v 6 /Jcopixa& ' -,̂. > ,',, in quibus restituendis se a

{Jantero et Scaligero adjutum esse profiletur

vir doctissirau.s, Florillo Observat. ad jlllicn.

p. 64. fragmeutum divisit per octo versus ana-

paesticos, qui tamcn iramane quaiitum a MSS.vestigiis distaiit, quos ideo apponere super-

iluura duco. Casauboniana., sensum si spe-

cles, in uiiiversum cuivis faeile probentur.

Videamus tamen de singulis. Jcopixa eam ob

causam milii non placet, quod apud Herodo-

tr;?n Ql. c. i55.) et Athenaeum (XIJI. p. 5g6.

B.) legitur, Doricam (quam Herodotus nomi-

jiat Rhodopen, a roseo, puto, vultu) a Sop-

-plione carmmibus esse pro.scissam, cum erga

earii nmlierem , de qua hoc fragmento agitur,

animo benevolo iSostra fuisse videatur. Quid

igitur , si pro refingamus Aigxa ? —q $* . Schweighaeunerus &.

Ego nialim& . — \4>. Apethuiu

F G J2 . 87

putatnr esse no.sirum Dllle, Eo floro coronas

p.s.se nexii.s, mulla vel.erura probanl lpca. ci",

Theocr. Ich, ,L VII. 65. ibique Sehol. Polluc.

i. c. 19. §.107. Mosch. IdylL lil,, Jl-

caewu ap.di/wn.XV. . 674. D, (vid. Fragtn,

pvaecedons.) —- J''. Eta^c "Casauhoni

eraendatio supemua, nam depravalmn'-cum Schweigliceusero ad Aihen, T. 'VJJS,

p. 74. tanlum per apostroplium eilerenduin\ et ita sensus perspicuus. Verbnmpvoficiscitxir ab Aeolico pro rulgari

cvveipccf, connecio, prorsus ut supr. Od.1.2".' loco, et ut alias', ir,', pro&,,-. Jam porro quod in participio erat eiie-

rendutfi :,juxta eandem dialectum

mutatum in'. — 'cet. In nianuscripta lectione niliil sajii, Emen-dat.ionis inlerim ansampraeferunt iysiusAthe-

naei xerha sub.sequentia :

Ttal \) necpcty-,& , — —. Koenius ad Gregor, . 2j5.

relmere voluit•, Aeolicum esse

dicens pro. De veterum rnore

in sacrificiis capiti corollamm iniponendaruiii,

qmbiis laetitiam exprimerent, sat.is constat.

cf. Aelian. Var. Hist. . 5. ibique Schefftr.

Fragmentiire postvariatentata in nietrum cer-r

88 SAPPHUi

tum redigere frustra conatus siim, qunmquamanapaoMicum sub co latere posset. Verba ex

raeis rationibus saltem emcndatiora ciunthacc:

Se& , Jir>xa,/, )-., /-', &.ut argumentura totius ita sit comparatum:

SapphoOircen, puellam speciosam, sacriflcan-

tem adloquilur, eique suadet, ul inter sacrifi-

candum cqronam capiti imponat.

XXXIV.Athenaeus XV. p. 687. .& eaa ,-'& -,''

$ , -,, cdg '£ijv. —]iis ultimis poetriae verba apposite illustran-

lur. Voluit Sappho dicere, se, vitae amore

adductam , splendidum atque honestum cupe-

FRA&MENTA. 89

le ; iniyuil ergo , eas tantum dclicias sibi pla-

cere, a cjuibns decus 11011 absit — e

h. 1. aclive tlictum: quasi aorte mihi tribuity

proprium mihi reddidit; verbis simplicioii-

hxis: ego lota dedita sum cet. **" ftf-

pro ifiog r«v. cf. Athen. 1. 1. ~ Me-trum forsan fuit choriambicum cum basi:

— Se

, —

* .Demetrio JPhalereo;

XXXV,Demetrms iPhalereus de Elociit. §. CLXIL

p.68. Schneid. rSSe txvrS' -' ''' ,-^' ',~.JMulto dulciwe modulans, quam pectis, auro

magis aurea. — Poetria hyperbolice cujus-

dam foeminae suavem vocem ac pulchritudi-

nem laudibus praedicat. instru-

mentnm quoddam musicimi., cujus inventvix

go S II L £

Sappho ip.sa a Mc/tarclmio habetiu?* cf. Dialr.

p.MII.— -taa. Cum in hoc, uu-

Ctore Lcm«lrio, jain iusit hyperbola, pcttidis

eoniml inici• aiiarissimoa fcsse habitumapp lt< ,

ul poetriti clicat, vocem ejflA, tle qua loquilur,

iueminac, eam louge di.lcio.siinam, quam pe-

ctisedat, duleedine tanlen superare. — Xpv-. Haec verba Demetrins

jam antea CXXVII. p. 54. ciLat. Coiitincnt

nyperDblam satis apertam, curti auro ipso ni-

hil magis aureum esse possit. si

solvas, positium puta ^ropn/cJirwr, quae \eibi

significaiio haud raro exsfal iii sequioris aevi

scriptoribus. cf. Nonnus Dionvs. XVL 70. sq.

JSapijte, ipi]v( .,Xpvctov , -. PalaephaU de Incredib. c. 19* Videmustamen ]nh

7eum vocis usum jam Sapphoni in-

.notuisse. cf. Fragm. XV. Quaesivere viri

docti subjectum, quod poetriae iri mente inse-

derit, ac ila Broulhusius acl Propert. . 34.

Venerem innui reperisse sibi videtur, quaesae-

pius audiat Sed an Veneri unquam in

arte canendi peritia sit dttribnta, hoC admo-

dajn itt dubinm voco; Majori jure aliqua ex

Sapphus amicabus inlelligitur» — Metriim vi-

detur Aeolicum fuisse

:

^^.

FRAGMENTA, <Jt

xxxvi.

Demetrius CXL•* p. 60. af) -y.cu' -> .',&,

\] ,.Virginitax , virginitas , quo abis me relin-

cjue/is? Non amplius adie venJarti, rmn am-plius veniam. — Sponsa aliqua compeilat vir-

gjnilatem snam amissam, quaerens, qno lo-

corum aufligerit? Haec deihde Sapphico more(cf. Hermog. de formis Orat. Ji. t\ ±. p. -iuj.

fcd. G-enev.) illi respondet, se nunquam ad eamreditiirain esse. — Hce. Huj us. sic-

ut versu sequenti vocuni #Wr< , repot.il k>

eftingit anadiplosin, in Sapphus carminibus

saepius obviani , et Demetrio 1. 1. valde pro-

batam. — ce. Koemus adCorinih. p.

2^-4. malnit xpeg * , vel ntgcc, utpote uloXi-. — Metrum dispescendum in duos

versus,qiiorum prior est choriambicus , se-

cuiidus trochakus

:

Huq&evLa,&,?/|«$ , #£»,

92 SAPPHUS,Demctrius CXLT. . 6o. /' rJs '", , ,^ .*

Vesper, omnia fers$ fers ovem, fers copram,

fersmalrijiliam. — Quid, si ex epithalamio

quodampoelriacdepromserithoc fragment m?Possemus sane id conjeclura assequi

,quando-

quidem Vesperi invocationem carmimbus ve«

terum nuptialibus insertam videmus quam plu-

riimunj ad ve.speram seilicel celebrabantui'

nuptiae. ~° € p g , slella Veneris vespe-

re splendens,

poetice ponitur pro vespertino

tempore ipso. Jam porro tempus saejDiu.s in

personam mutatur a poetis, quam id eificere

dicimt, quod in tempore fit. — h. hIiabet potestatem tS referre j reducem facere*

— Jla i. e. eos liomines et ea animalia*

quae sub auroram exeunt c doimibus , stabulis

et cavernis , ac sole occidente eo revertuntur

(cf. FragTti. LIIL). Ex animalium autem nu-

mero poetria in sequentibus unum adfert ge-

nus, animalia domestica, quae a puero do-

mum reducuntur a pastu. In repetitione r«

cpepeig itermn vidunus figuram aliquam rhe-

toricam, anaphora7njmia.t

ob quam Oeme-trius fraginentuin exposuit, qui postea statim

FHAGMENTA. C)J

ita: ', . — -. editionibu^ exstat

, quod quam-vis Barlhius ia Advers. p. 282. defendere co-

natus sit, at huic tamen loco rion quadrare et

omnem parailelismum diruere molestum iii

raodum, suus quemque sensus statirn doccbit.

Refinxi igitttr, ullerius prosccutus vesti-

gia Fabii Benevolenlii,qui, uti Ursinus nar-

raf, jam satis bene conjiciebat, vtilgatain lectio-

nem deserendam, et forsan esse legendum oiv.

— li. 1. est pastor gregis , quo munerepueros etiam es.se functos, satis apparet ex

Theocrito. — Fragmentuin dispesco iu tres

versusj quorum prior dactylicus, ceteri sunt

antispastici:", '3, .

xxxvm.Demetrius CXLVI. . 62. ix

ifct tS '6 -.

Versus est dactylicus liexameter , ideoque

vel ex elegia vel epigrammate repetitus vide-

L

g4 SAPPUUS

tur. Continet parabolam, in qua.Sappho poe-

tam aliquem Lesbium ceterie peregrinis ante-

ponit, Isto autem poeta , utvidetur, nullum

alium, niei Alcaeum innuit. —elisione tS t ct duplicatione r£ q Aeolice di-

ctmn pro , idque ilerum locu-seu. cf. ^iws» Tmtiiut. Orui.

. . p. 479. sq. Victorius pro nomine pro-

prio accipere voluit vocem, et senleiitiam ex-

iudeitaconstitu.it: Perrochus, qui anlistat ce-

teris sui generis homiaibus , ut Lexliuspoeta

alienigenis externisque poetis antecellit. Jn

quo nihil vidit vir doctus. —*, «2j', peregrinus.

Ex Maximo Tyrio.

XXXIX.

Maximus Tyrius Dissert. XXIV. p. 297.

Markl.

(ap. Platon. Ion. . IV. . 178. Bip.),,. Haec verba etJulianus respicit

JEpist. LX. p. 448. Spanh. Sappho aliquara

ex aniicabus salvere jubet. Maximus scilicet

Tyrius 111 ultima dissertationis XXIV. parte

FKAGMENTA. t)5

Sapphus arnorcs fcompavat cum Socraticis, el

Varia irleo utriusquedictaadamoiemspccfanlia

juxta appouit, inter quae nostrum fragmcu-

tum primum tenet locum. — Tav recle iegi-

tur pro, qnod olim exstabat, nam lolus

Mctximi locus de Sapphus amicabus agit, hoc

modo: 2, ,, xal, ,, /' ,,' . . . —-. Pro lioc Davisius legit -, quod in Cod. Harlejano

exstare ait. Ego nihil muto. Istam autern

Polyanactis filiam seu Gorgonem, seu Andro-iiiedam fuisse, ex Demetrii verbis laudatis ap-parere videtur. — Xaipeiv scil. '. —Metrum est trocliaicum trimetrum , tertia se-

de tribrachyn pro trochaeo exhibens*

XL;

Maximus Tyrius ibid. p. ead;, ,nplv '.'.̂ -— Fragmentum etiarh adfeLt

Plutarchus Amator, . XII. . 8., ita:

L 2

<|() sapphvs

tiftto) -,-/..

nec Pindari Scho/iastes ad Pyth. 11. yS\

. II. . 5i5. Heyn., ita:', ?'-. Kcu' &.Nullus horum in poetriae verbis tradendis si-

bi consentit , et nullus ea ita tradidit , ut sen-

sum probabilem reddant. Delegi ergo verisi-

millima quaeque, et Sapphum liuncce fere in

nioduni scribere potuisse credam

:

, . —nietro scilicet Aeolicum se praebente. Sed vi-

deamus jam de singulis. Nominativus h.

1. liabet vim vocativi , ut saepius. — '.Haec vox, quam Maximus solus perhibet,

omitti oimiino nequit. Quod ut intelligatur,

trium scriptorum laudatoruni verba tantum-

modo, quae ante Sapphus fragmentum affe-

runt, perspiciainus , in quibus voces /tplv,

,reperiimtur , quae conditionaliter

FHAGMENTA. 97

et ppmparative sunt dictae, ac In Sapphns

ideo poematio lale quoddam vcrbum evhicunt

exstitisse, quodpuellam, de qua agitur, non-

diun zssz adullam, eique tunc demum posse

gratificari aroatore.s, si ad pubcrtatem venis-

set, exprijxieret. lstud autem verbum est

ipsum lioc , in Maximo obvium. — Kx. Maxinii xal laborare

apparet, cum .sensus contrarium pi-orsus po~

stulet. Scholiastae& ne vox quidem

estGraeca. De potestate5 ,.'Schol. loc. supr. allat. Conferalur quoque Ti-

maeus Lex. Platon. s. .&, ibique

Ruhnhen. p. 274. ed. 2dae. Omnino antem de

notione vocabuli& multus est Plato

Sympos. c. 9. §. 7. sqq. . Wolf. OpiJonitur

vel ccvaivee&at. cf. Harpocrat. bh.

vv. ibique Maussac. Lennep. ad Phalar.

Epist. p. i5. Erit adeo (nam%utique repetendum arco xoivS) puel-

la cui per aetatem nondum in amore gratifi-

cari licet, quae viro nondum est maturcu

Neque tamen aspernandum Plutarchi-pig, quod metro adeo convenit, ut difficile sit

djctu, an Sappho xa aut

scripserit. Prius Ruhnhenius 1, 1. praefert.

XLI.

Maximus Tyrius ib. p. ead. >€ (sc.

()8 S U S) rtti . ?'()'Sc —

Quaeuam rustica tunica iriduta —.-est vitiosa scriptura, pro-qua reponendum. scil. vox Aeolica, lo-

co solenniori.s. cf. Stcphan. Thesaur.

L. G. T. I. p. 46. Hic notionem habet inpe-

jus, ac irrisionis causa in ea latet, ut ex Afa-

ximi verhis videmus, — Aeol.

pro , al>. Casauhonus

(ad Athen.l. c. 8. . 55.) haec non videns,

fiustramaviill vulgalam forinam,'Dor. pro reponere jubet. Similem

sgntentiam Nostra jam exposueratFragm. XX.Si est in interiOgatioiie, verbum quod per-

iit fortasse fuisse possit 3 ,-aut ejusmodi. sensum cf. et Horat.

S?rm. I. 3. 50. sq. — Jam acl metruin quod at-

linet, versus videtur asynartetus, dactylico et

iambico compositus :

S* —XLU.

Maximus Tyrius ib. p. ead. ") (ap. Ptato-e. Sy?npos.

c.. .), &, &y/ '''

fhagmenta, 99&".Venus itfco liic Amorem non filium , sed

ipsius vocat minislrum. Varie sane hujus dci

traditur genealogia, cf. Fragm. LXXXXJLX.

,

cujus rei fuit causa, quod notio ejus apud an-

tiquos tatn diversis modis constiLuebatur, —

-

Metrum \ estigia Aeolici prodit.

XLDJ.

Maxinius Tyrius ib. p. ead.*(sc,) v/to 5'rty (<)

*0 , ~.Auctor lioc loco nommlla de SappJione nar-

rat, sed ipsius poetriae verbis, Inde ortum

istud zfj, a Mapimi sententia profectum, quod,

si Sapphus verha, inlegra quaerimus, mutan-

diim sane eyit in, vel. Particula Se

Maximo opus erat oppositionis ergo, sed in

Sapjjhus etiarn car?nine exstitisse potest. —Ttv ' de insania amatoria

dictum, ut antea Fragm. V.. — 'Jlg

. . . Debebat dicere: -, .tantu.ii significare querciim, sed

quamcunque omnino"arborem, a viris doclis

jam monitiim. cf. e. g, Spanh. atl Cctltiuu

S II U S

Hytnn. in Del. . 35. — Fragmentum di.stii-

buo per duu.s versus, quorum piior dactylici

cujusdam longioris exilu.s , sccundus vero da-

ptylicus pcnLimeler acatalecticus cst:

— * )', -').Possit sane et anapaeslicum extorqueri me-trunij si ad priorem referatUr versum.

XLIV.

Maximus Tyrius ib. p. ead.& (6) rrj&^,&' 6i() rtj'^ && , .Nefas enim, in poetarum domo luctum esse$

non hoc nobis digrium. — Sappho filiae suae,

nescio quid lnmentanli , succenset. Maximiverba: ?j oe rij &vyarpl, interpres Latinus ita

reddidit: illa fdiae suae scribit. Falsissime.

Ad& potius xoivs repetendum&, ita ut Sapplio coram alloguatur

filiam. id quod et satis clare imiuunt voces iv

et. — i.

e. , ideoque famuli

F II G .

vel cultores Musarum. — - . Adrem ipsam illuslraudam monuisse sufficiat.,

veteres credidisse , luctu ac tristitia profanaii

Apollinem atque Musas. — Versus sunt duo

ionici a majore

:

& iv

3 \ -

quorum secuiidus integer exslat.

Ex Aristotele.

XLV.Aristotel. Art. Rhetor. I. c. 9. §. 20. T. IV.

p. 101. ed. Bulile : xal -, 5'

,

AiSojg.

. & ,,,.Nonnullis levioribus emendationibus adhi-

bitis, in llis vevbis metrum pure Alcaicum la-

tet. Sic scilicet sunt scribenda:

102 SAPPHUS

sJiS' &(' ,,&

,

* .hoc igitur poematio, ut ex Aristotclis ver-

bisapparet, Sapplw carpit Alcaeum , qui ob-

scoena aliqua coram illa eloqui voluerat, sed

pudore adductus sese represserac. ' cet,

Prior^^ est in protasi, secundus et tertius

continet apodosin. — /Je h. 1.. est inclignantis

atque opponenlis. — tIxi *&. Vul-

gata lectio exinde orta,quia amanuensium vi-

iio litterae eg, quae bis deinceps sequebantur,

ier erant adscriptae. Ut nos dedimus, jara

Victorius in Cod. antiq. invenerat. — Ta& Graecis sunt honesta ac deco-

ra quaelibet, coraplexus omnium virtutum. cf.

Pind. 01. J. 67. . 112, vide et NoctramFragm. L. Exinde vir probus alias audit xa-&. — Te reflnxi ex xev ce.

Ita xal — T6 egregie sibi invicem respondent.

Jn Cod. autem Victorii jam exstabat, quod

si metri gratia tantum in mutamus, omnia.

crmit expedita, — £ - i. e, <re, et hoc pro cd. Si-

milem ioquendi furmam vid. supr. Ocl. I. 4.

—

6, justum eXprobum, cujus ne-

minem pudeat.

F II G . 13XI,VI.

Aristoteles ib. II. c. 25. §.12. . IV. . 278.,° --'&'}\Mori est malum; dii enim ita judicarimt

;

alioqui mori volaisscnt. — Fragmentum i-

stolehs servavit tanquam exemplum entliyme-

nialis, ejus quidem generis, quod rem probat

auctoritate alterius , cujus adversus sentenliam

judicare non decet, ut adversus deos. — 6&.. Haec est propositio generalis,

cujus tum veritas in sequentibus probatur. —jdk £& , scil. ei -

rt, dii secund\im maxi-

mam ipsorum sapientiam elegissent sane mori,

non& sibi resevvassent, si mors esr-

set jucundum quid. — Demetro nihil affirmo,

Hermogene.

XLVTI.

Hermogenes de formis orat. . c, 4. p. 4oq.''& S*$-. Sid.

• S U 3

0lrcum autem aquct, frigida susurrum cdidit

pcr ramos pomorum. •— ersus hic (iact)li-

cus hexameter ex loci cuju.sdamamoeni descri-

ptione cst repeti^n.s. Aeol. pro,idque iterum pro. Sic loco

ap. Pind. 01. VI. 93. Regio, de qua poetria

agil, ila fuit sita, ut inde iluvii viciui strepilus

per aibores audiri posset. Ad sensum cf.

Propert. IV. 4. 5. IjUcus erat felix hederoso

con itus antro, Multaque r/ativis obstrepit ar-

bor aquis.

XLVm.

Hermogenes ib. p, ead. xal (sc.&)'&(50-.Concussis vero foliis somnus prorepit. — Sta-

tim hoc fragmentum citatur post antecedens,

quocura etiam conjungunt BartJdus (Adver-

sar. p. 2552.) et /. Donza (ap. Tollium ad

Longin. p. '/'/'). Sed quo minus iu hoc ac-

quiescas , obstat copula xal , inter ambo fra-

gmenta in melioribus Hermogenis libris obvia,

quae ita explenda , ut nos antea fecimus. Ar-gumentum sane utriusque fragmenti unumidemque. — 7. Solennis

est poetarum mos , ut quemlibet lenem strepi-

FRAGMENTA. 15

tum, qualis est citharaej fi.stiilae, apum, aquac,

ioliorum, hoinines ad somnum invitare dicanl.

cf. Pincl Pyth. I. 18. sqt£ Virg. Ecl I. 54;

sqq. Horat. Carm. III. I. 20. isptx/. 2. 27*

sq. Statius Theb. I. 585. De etymologia

vocis ,« vid. Pindari Schol. ad PjiA. IV.

47• — Metrura exitus systematis Sappliici

esse videtur

:

.̂,.

Hermogenes ib. II. c. 4. . 43., -al

,°.Agc, testudo divina, dic mihi et vocalis fias.

— Verba etiam affert Eustathius ad /7. a. I. p.

8., paululum tamen aliter:* ,.Fragmentum ad carminis cujusdam pertinet

initiumj poetae quippe saepius carmina inci-

piunt per lyrae invocationem. cf. Pind. Pytlu

. . , xal-' cet. Anacr.

Varm. ;, quod conscriptum est Avgrai','

6 s » s

Horat. Carm.. ir. ">. Quo minu.s fVa.^men-

tum nostrum ipsum carminis e.sse principium

pulem, me inipedit molrum, cujus ratiouem sic

nonperspicio. vid. infz\ —' propr. tp<

studo marina> cujus supra te.stam Mcrcurius

primus chordas extendisse , ac ita lyram repe-

risee fertur. Exinde te.sLudo et Jyra promiscue

adhibentur, inlerdiun tumen ambo distinguuriT

tur inter sese, iit zp.Bion. Idyll.XW. 7.

Jove proficiscens, tuiic oxnnino divinus, i. q.

^. Lyrahoc epitheto orriata, vcl quia deus

eam priraus invenit, vel ob celebritatemet 80-

norura dulcedinem. , ut alias-, et,pro canere, quando-

quidem antiquissima canendi. ratio erat simpli-

cissima adeoque quasi . cf. Homer*

Oclyss. cc. 1. Aacr. Carm. I. 1. XVT. 1. LHT.

29. et alibi. deinde suntcavmina; vid.

Pind. Ol. I. 178. XI. 5. Pjth. V. 63. Anacr.

Fragm. I. 55. p. 5-23. Fisch. Latini eodem

modo usurpant dicere. cf. Horat. Carm. I.

52. 5. Sat. II. 3. 6. Tibull Eleg. . 1. 54.

ibique Broukh. Si Hermogenem sequaris,

Sappho lyram ip.si quoque induxit responden-

tem ; sed haec responsio aetatein 11011 lulit. —Metricam rationem Aeolicam esse ccnseo

:

—/, St*

FRAGMENTA. 10'

Intcr et verbum aliquod excidisse,

eo magi.s putem, quodEustai/iius tiagmcnlum

aliter citat ac Hermogenes. Illud autein ver-

bum fortassfi erat v.cl.G a 1 e .

L.

Galenus Protrept. c. 8. . . p. 8. Chart.

vv -& ioixv7avy,', iSeiv&,6 Sd .

jVftra qui pulcher est,is est, dum cemitur$ bo-

nus vero statim quoque pulcher erii. — Agi-

tur de pulchiitudine corporis atque animi.

scil.. —" i. e.

xa$ osov , adspectu. In hoc priori

membro referenduin ad speciosam for-

niam externam, in altero de animi pulchritudi-

ne accipiendum. — optime redditur

eo ipso. — Metruin videtur Aeolicum fuisse

:

~*, 6 S'a-& . «-;

108 SAPJPH U S

Ibi ' reponendum fuit pro ot , quod

scioli putaverim, qui invencial trya&og

et hiatum lollere voluit.

Ex Dionysio Halicarnassensi.

LI.

Dionysius de Struct. Verb. T. V. p. 2or.

Reisk. &-, ,.

Non enim fuitpuella , sponse, talis. —epithalamio versum esse depromtunr, ipsum

Oionysium auctorem liabemus. Sponsa spon-

so commendatur. Sirnile quid vid. Fragm.XVII. — respicit aliquid, quodinante-

cedentibus insponsaegratiam a juvenum choro

dictiim erat sponso. Posset fuisse : bene fecisti,

etfelix espraeclicandus, quihanccepotissimiun

virginerru duxisti, nani illi parem non reperis-

ses. — i. e. tam egregia. — Me-trum erit ionicum a majore post verborum le-

vem immutationem factara

:

, £,.'' est sane , utique. Poterat haec particu-

la facile excidere ob praecedens . Quid ta-

men, si rescribas: Ovy *?

FRAG. Ic^

m ni i.

LII.

Ammonins de Affin. Vocab. Different. s. v.

. 25. Valcken.. Aqti -, £,, -'—

Nunc quidem aurora aureos calceos habens.

— Carpit h. 1. Ammonius Sapphum, cui non, sed dicendum fuisse putat. Poe-

tria vero omnino defendenda. Quamvis enim

saepius significet perfecte, liaud nri-

ims tameii frequenter habet potestatem r£. cf. Hesych. h. v. vel Henr. Stephan.

Thesaur. T. I. p. 55o. A. —-, aurea sandalia habens, qualia dii

atque deae semper gestare solent, e. g. Mi-nerva ap. Homer. Od. cc. 96» et Mercurius

Od. . 45. Aurora autem eo magis poterat

audire, quod colore est aureo.

— Aeolica vox pro solenni. Do-ribus nempe audit, ex quo Aeoles, u

inserentes, faciunt. cf. Eustath. ad 77. .. 767, 4. Maittaire de Dial. p. i56. Probe

hanc vocem huie ioco restituerunt Scaliger

1 1 S H U S

et Vulcanius, cuin alias coiruple legeietur

«J, et Umc .statiin yinunonii verba

cet. sequerentur. Vide^ quam facile ultima

in fexcidere potuerit. Ccterum sententia

pcndct. Quod desideratur verbum, for.san fuit. Metrum iterum se pracbet iunicum

a majore.

Ex Scholiaste Euripidis.

LIII.

Scholiastes Euripidis ad Orest. . 1260. xcu,'" ,.Vesper omnia ferens, quaecunque lucifera

sparsit aurora. — Versus liic dactylicus he-

xameter aeque ac Fragm. XXXVII• ad epi-

thaiamium pertinere videtur, eadem de eausa,

quam illic apposuimus. Nec obstat melrumhexametrum, cujus quippe usus in epithala-

miis neuliquam desideratur. — " cet.

Haec ulterius explicant, quid poetria sub

proprie iiitelligi Arelit. Inde lu-

inen etiam accendit.ur simili sententiae, fra-

gmento XXXVII. obviae.—•,-,. Uesychius. Apud auctorem

FRAGMENTA. 111

Etym. ., qui fragmenlum nostrum quoque citat

v., legitur, mctro repugnan-

te. Nulla interim causa sulficieus ade.st, our

reponamus, ut IVolfius ad Sapph.

p. 253. proponit, ciiim satis probum

verbum. Nofio abstracta hic est in deam mu-tata, quae agen.s intlucitur. Aurora scil. pru-

prie pro matutino tempore.

Ex Scholiaste Theocriti»

LIV,

Scholiastes Theocriti ad Idyll. XI. 3g.-, '£• ojg' ' .

'

.Comraendat poetria alicujus pulchras genas,

pomorum quaedam species

dulci sapore, nos: Siissapfel. Est deinde voxblandieiilium, inter amantes praecipue usitatfu

cf. Theocr. Idyll. XI. 89. —*Id verbum hoc quirlem loco absque sensu est.

Rescribe adeo cura Casaubono Lection. Thcocr*

c< XI.&. — "OcScp bene Ursinus

refinxit, cum in vulgatis vitiose exstaret.pro malo in suo

%

112 S AfPH L S

geneie praeetentieeimo, nain summu ramia

speciosis.simae et opf.imac notae fiuges ena.sci

solent. cf. Theocr. Adoniaz. v. 112. Ortlo

verborum est hic: (sciJ. juvenis vel

puella tle qua agitnr) cos '. ln eententiam facit locue Theocr* Idyll.

VII. 117. "Epojreg&. — Metnim distribui per duos ana-

paesticos mcnometros hypercataleclicos

:

*J2g .LV.

Annotator Vimariensis ad argumenlum in

Theocriti Idyll. XXVIII. oe (scil.

Idyll. laudat.) ,, '' , Jiog.Lacertos roseos hahentes castae Charites

\adeste\ , Jovis filiae. — Vir quidam doctus

ad Theocriti exemplar Rcmanum, in biblio-

theca Ducali Vimariensi asservatum, varias

notas manu adscripsit, in his etiam Sapphus

locum. Ex ejus verbis antea appositis fra-

gmentum nostrum initium carminis cujusdam,

et quidem carminis, quod incipiebat prooemio,

iu quo Gratiae advocabantur, fuisse apparet. —

R . 11 3

<€?. Similes compo.sitiones exstant

in verbis ac. cf. He-siod.

*>. 6o8. Hotner. Od. . . et saepius.

vid. omnino Jnacr. Carm. LIII. 20. sqq. Par-

tem pulfchntudinis, roseos lacertos, pro pul-

chritudine omnino positam puta, ut-Fragm. VI. Poetarum 1101 upe oiHcium

est, per species loquendi, easque lectoribus in

genera resolvendas relinquendi. —/ -. Nimirum Eurynome, Oceani filia, eas

peperit ex Jove. cf. Hesiod. Theog. 907. Or-

pheus Hymn. LIX. 5. — Metrurn est cho-

riambicum cum basi. Ceterum et Eustathius

ad Od. . . • ?3, 57. ad nostrum versum

alludit.

Ex Pindari Scholiaste,

LVI.

Scholiastes Pindari ad 01. II. 96. xcu '&' * .Oiviticte sine virtute non sunt innoxius so-

cius. Mistura autem ex utraque in se con-

tinet felicitatis apicem. — Hominem divitem,

qui idem virtutem colat, omniuiu esse feli-

cissimura, poetria praedicat. Locum Scholia-

1 4 ''rcentior paulo aliter exhibet, hac scilieet

lviliutie:& }'.Ad Pvth. V. . quoque Scholiastes poetriae

verba liabet, sed mulila:.. nota prosopopoeia divitiae

iUiu.s qui eas possidet comes vel socius e.sse

dieunlur. Jam si homo est probus, comitem

sese praebent .-, facilern, mitem (cf.

Pind. Pyth.Y. 5.); at si est scelestus, ctvov-

rcc, ipii atque aliis noxium, quae noLio no-

stru loco insidet. Divitiae scilicet homini im-

probo nmltas suppedjfant occa.siones, turpiter

•yiveudi atque .scelera committendi. Senientia

saepius a veteribi-iK repetita, ab ipso Puidaro

et aliis, e. g. a Callimacho -ymn. in Jov.

90. sq.

a&^siv^ ', el Jn~

iiphoiue ap. Siob. Floril. CII. p. 6.19. Gesn.& Si-

). <}, ,£ & *

,. , —

PRAGMENTA. II»

'Acivrjg omnino prortitlerim &. —Metrum videtur ionicum a majori fuisse:'

S*

*. —primam longam habet vi digam-

matis: evvFoixog. Etiam in ulti-

ma longa est, nam substaniiva in ia exeunlia

ultimara producunt, cujus quidem rei jam su-

pra Od. II. v. 6. in voce vidimus

exeniplum, cui adde Eurip. Bacch. 464. ubi

habes*LVn.

Scholiastes Pindari ad Pyth. . . Si-ipco iftl /tl '

Toucri &S* .

His languidus fiebat animus, et demittunt

alas. — soil., nam de co-

lumbis esse sermonem Soholiastae evincunt

verba. — h. 1. languidus, nempe

prae somno. Quod adeo. Pindarua de aquila

m Jovis sceptro dormiente dicit, id Nostra

contra de columbis praedicat. — 12 o^

Cet. Haec quoque avibus doruiientibus

Ii6 S PPITU S

conveniunt. Pindarus de aquila :,&/. — MeUuin,

ni fallor, erat Aeolicum:

Tcuctl, S*/. —' augmentum sustuli, nam quinque

syllabas breves haud facile digeras,

LVIII.

Scholia.stes Pindari ad Pyth. IV. 4. 6 oe

%(>vgos&" xcu *"3

8 ,,Locus etiam afferlur a Proclo ad Hesiod,

*>. 439„ qui Plutarchum (quem in Hesio-

dum commentarium scripsisse ex Gellii XX.cap, 8, loco discimus) poetriae verba inducit

falso Pindaro tribuentem, eaque rnutila per•*

hibentem, hac ratione

:

, .non Sapphus, sed ipsius Scholiastae poe-

triam citantis putaverim. —/ 7. Dei

iilius audit aurum, quatenus ejus materia uulla

re laeditur, nunquam interit, sicut et deorum

filii nunquam moriuntur, sed immoitalitatem

consequuntur, Cura delectu autem Jupiter

. 117

tanquam auri paler norainatur, quippe prae-

stantis.simus inlcr deos, ut aurum inter cetera

metalla. — ^JIS auiinalculum vestes rodens,

tinea. cf. Hesych. h. v. Exstant etiam alia

parvoruni insectorum, ligna, coria cet. corro-

dentium genera, quae secundum diversas, in

quibus vivunt, malerias diversa obtinent no-

mina, ut , , , ,, % cf.

Tzetz. ad Hesiod. *. 420. lnler haec xlg,

quod eliam in Sappkone occurrit, est istud

animalculum, quod frumentuni corrodit. . M.& & xai xpt&ccg.

Latinis audit curculio. Ab aliis aurum ita

commendatur, ut rubigine non laedi dicatur,

v. c. a Theognide v. 445. p. 19. Poet. Gnom.

Brunck. Ea ipsa de re Nostram alio loco

aurum encomio ornasse, docet Pausanias-cad. c. 18. T. II. p. 4o4. Fac, cum dicit:

zoi & vno

5, ,. —-cet. Haec quomodo vulgo con-

cipiuntur, sensu carent. Libenter ideo Val-

chenarii (ad Ammon. p. 102. sq.) pressi ve-

stigia, 6i

rescribere jubentis, in quibus tamen

metri causa normulla erant immutanda. vid.

infr. dcc apud Sapphum exstitisse,

Plutarchi quoque 1. c. quamvis vitiosa probat

1 8 S U S

le tio. —*> jam pro-io.suit Scaliger.

Nihil auro iu homincm majorem habere vim,

eaepius a vcterum scriptoribus dictuni, e. g. a

Menandro ap. Stob. tlor. XCil. p. 5rf>. Qrot.,

et ab Ovidio Ainor. III. 8. 29. — Metrum est

trochaicum:

Jioq xvuq 6'K&vov & , -Ja

tuvatou -. —iav pronuntianduni in

metiendo versu. — Aeolice pro, ut pro et similia.

Brunckius {Anal. I. p. 5j.) posteriorem fra-

gmenti partem sic constituit:. (haec vox in Ursino legitur) £v-.Ex Scholiaste Sophoclis.

LIX.

Scholiastes Sophoclis ad Electr. i48. T. III.

p. ioo. Br. '* .Veris nuntia suaviter canens luscinia. —Verba etiam occurrunt ap. Suid. ..Alias hirundo audit veiis niuitia. cf. Simonid.

FRAGMENTA. 1 1 9

ap. Schol. Arisloph, ad Aves i4l0. — Metrumest Aeolicum.

Ex Scholiaste Aristophanis.

LX.Scholiasles Arislophams ad Plut- 729. -

tS ,

, ' !'*.. — * , si

fides habenda Polluci VII. c. 16. §. 71., fuit

verbum Aegyptiacum: significare saltem pan-

num lintei crassioris, vel sudarium, plures

sibi consentiunt. Id vel patet ex Aristopha-

nis locp laudato. Vicie tamen sis PVolf. ad

Sapph. p. 2^2. — Vei*ba ~?multi et ip.sius etiam poetriae putatit;

equidem pro iulerjpreta,ineiito Scholiastae ha-

buerim.

u s t a 't h i .

LXI.

Eustathius ad Od. . . 1 1 1, . 247, 2.

Se rS&&, <~elv ,-. ojc, . oe/,

120 SAPPIIUS. 4 -'\4, \cuqf, &&,&, > '-, &, ort .

Victum de Admeto, amice , cognoscens,

bonos ama> malis autem te abstine,probe

recordans, malorum esse exiguam gratiarn.

— Fragmentum etiam legitur ap. AthenaeumXV. p> 695. C. Quamvis incertum sit, an

Alcaeum, Sapphum vel Praxillam habeat

auctorem, vel sic tamen a nobis non fuit} prae-

tereundum. —& h. 1. sunt fortes,

sicut e contrario homines ignavi. —scil.. — Metrum est cho-

riambicura cum basi:

? , Va/pe,&, &&&,*,.7, quod Athenaeus exhibet, meliu^

sane placet, quam.LXII.

Eustathius ad II. 3. 55 1. . 36o, 45. xada

xcu '

FRAGMENTA. 121

* (& ,-& .Stellae quidem circa pulchram lunam retro

abicondunt fulgidam faciem, tuni maxime,

quitjn plena te.rram illustrat. — .De hnjus particulae cum conjunctivo con-

structione \k\. Viger. de Idiot. cap.VII. §. 10.

p. 436. Zeun. — Sensum expressit Horatius

Carm. I. 12. 46.

micat inter omnes

Julium sidus, velut inter ignes

Luna minores.

Cf. etiarn Fvagm. CIX. — Metrurn depre-

hendi manifestum Sapphicum hendecasylla-

bum, cujus in systemate ultimae tantum de-

sunt syllabae:** ,& 2. —'OftJtorav duplicato reponere versus sua-

debat, probante jam, ut posthac intelligebam,

Koenio ad Gregor. Corinth. p. 276,

1122 SAPPUUS

1 1 u c e.

Lxm.Pollux Onoma.sf. . r. 16. §. . Iv 6t.

rtifJLXTtp & '* ' .Mu/tis circa villosis pa/mis bene obtexit. —FragmentUm igitur hoc seeundum Pollucem

in Scmphus ooarum libro exstabat quinto. —h. 1. ick-m quod. cf. HesycL•

hi v. — 6 proprie elliptice dictura,

supplendum scilicet, adeoque textile vil-

losum. Pollux de hac voce post Sapphus

verba apposita ita: acu elvai

Giydovia. — Metrum sive fuit

iunicum a rnajoie cum basi, sive dactylicum

avytiarteton; ultima vox ob hcc duplici sal-

iem <s etFerenda, ut nos dedimus, cum in vul-

gali* ixvxace compareat.

LXIV.

Pollux VTI. e. 22. §. 93. -£ & (ila enim

corruptum Pollucis locum emendaudum cen-

seo): ,.

FRAGMENTA. 2& calceamenti quoddam gemis, ex

Polluvis sententia iderti forsan quod -. — rescripsi pro vulrari -, quae lectio nullius sane pretii, cura poe-

tria hic patius videalur commendave velle

calceamenti geniis, de quo loquitur. — Metrum

erit dactylieimi, si, ut nos fecimus,

duplici efiertur.

LXV.Pollux X. c. 27. §. 124. cpaetv

tS

eirtSaav'& ,.Coelitus venienbem, purpuream volitantem

habentem chlamydem. —*. Vulgata

lectio est, quam Jungermannus mu-tabat in . Nostrum Hemsterhusii

Codd. exhibebant; vid. ejus notas ad Pollucis

loc laudat. — Jlo . Graeci pur-

pureum in vestimentis exterioribus valde ama-bant colorem; proinde saepius -( ap. Homerum. cf. Polluc. VII. c. i3.

§. 46. et 48. Ap. Stephan. Poett. Lyrr. p.

60. legitur. Invenitur vel-, quod vero Graecum non est. —-. Scaliger ad CatuJl. p. 101. per-

hibet , sensu neutiquam perspi-

124 SAPPIiUS

. est potius chlamys

volitans , iraago sane rectissima de Amorecoelitus veniente, et aerem secante, cuju.s ve-

stis volatus nisu in variaa movetur partes et

circum corpus volilat, *aeque ac videre est iu

Mercurii iconibu.s, quas, si tatiti est, adspice.

—. Hanc voccm piima induxit

Sappho, si lides habenda Po/luci et Armm.nio

h. v. Ni autem egregie fallur, poetria verbum

posuit de tenui et moili vestc exteriori, qua-

lis quippe convenit Cupidini. Athenienses

equitum vestem norninasse, Pollux

asserit. Ammonius vero dislinguit inler-vav et, illam Iieroicum dicens esse

indumentum, hanc Macedonicum, sexcentis

annis post heroum tempoia demura sic dictam,

et id quidem auctore Sapphone. Nolandumomuino hoc loco^ Amori, quem vulgo nudumetfkigurit, vestem tribui. Fecit tamen idem

Catullus Carm. LXVIII. i52.

:

Quam circum cursans hinc illino saepe.

Cupido

Fulgebat crocina candidns in tunica.

in quibus forsan Sapphum , quam alias imi-

tatum esse constat, ante oculos habuit. Ce-

terum pro alias quoque legitur-. — De itietio aliquid alfirmare uon

ausim.

FIIAGMENTA. IijJ

x S e r i .

LXVI.

Servius ad Virgil. Georg. I. 3i. Generuni

pro marito positum mulli accipiunt , juxlaSappho, quae in libro, qui inscribitur-& , ait

:

,,.Gaude sponsa, gaude multum honorande

spo/ise. — Hoc fragmento chorus juvenum et

virginura epithalaimuin canenlium fausta de-

precatur recens nuptis. Xaipeiv hip feli-

ce?n esse. In sensura cf. Tkeocr. Iciyll.

xvin. 49 ., ,,-&.Metrum est pure Sapphicum, sic:,, .

Scholiaste Apollonii.

LXVILScholiastes Apollonii Khoilii ad Avgomiul.

il. 727. p. j7'§. ed.. ipoudtjtGca dc

126 SAl» PHUii

5,. xcu ifi' .

Omnigenis permista culoribus. — Probabile

est, Sapphum hic loqui de Iride, ia quam ea

quae dicta sunt egregie conveniunt. — Versus

forte fuit asynartetus, ex choriambo et iam-

bis compositus.

LXVIU.

Scholiastes Apollonii ad Argon. I. ii23. p.

116. *&. 6 -* , .'.

Fragmentum quoque legitur apud auctorem

Ebymol. , ..Ex Etymologico Magno.

LXIX.

Etymol. . .., '

&, .3. Infinitivus hoc loco sensum

praebet idoneum, Legendum potius, iit

J

FRACrMENTA. U7

jam .Ursuius videbat. Vo&sVfM ad Catutt. p.

ar5. inifiura fragmenti cxbibet ila:

iy>

iix ', qnod uiide pelierit, non dicam.

—

. Hesychius:, -. Ursinus cmendabat. Optraae

idem pro vidgari. —ingenium quale habere solet infan.s•,

j. t.raiiquillum et placidum. Vulgata lectio

male se habet, verbum enim pertinet

ad tertiam declinalionem. Repone igitur-. — Metrum est choriambicum

:

& f. —LXX.

Etymol. . ., '& .epithetou somno quam maxime con-

veniens, cum, oculis clausis, omiiia circum

nos sint obscura. Pindarus Pyth. I. i5. sqq.-rtiv S' ,€.',.\ Somnus liomini& nota for-

ma poetica dicitur. cf. Heyn. ad Hom. . .19. —". Hujas vevbi caussa auctor

Etymologici uostrum fragmentum servavi'..

2

J^8 SAPPHU*

exemplo ecilicet probalurus, idem sonare

et. Prioris vocis usum ex Cal/imucho

demonstrat. Verba ejus plcuiora haec suul:

xal tS -. 6.(Fragm. CL. Tom. . . .

Ernest.) ' &. xcu' &7 . . . —Metrica ratio fuit tlactyiica tctrametra.

Lxxr.Etymol. . .. .

'

// &.. Herodianus Grammaticus hanc -cem semel tantum apud Sapphonem exstare

tradebat, ut idem auctor Etym. M. ait.

Metrica ratio' est anapaestica.

LXXII.

Etymol. . .. ' xai' rpe-

' ,.'

S' .Aeolibus dici pro

etiam asserit Gregor. Corinth. p. 2bii. Koen.—"', i. e. ille absit no-

bis. Sic et alibi -

PRARMENTA. lf>f)

dicitur is, qui rem aliquam a se reino-

veve studet. — Melium cst Sapj>hieum lien-

decasyllabum.

LXXIII.

Etymol. . ..", Sa-, \), &. '" &,/ -.Quos enim bene colloco, illi maxune me lae-

dunt. — " n> ag dicunt csse Boeoticum

pro. — & nihil aliud

nisi in statum felicem extollere significat. —Metrum iterum Sapphicum puto fuisse:

orrivag

&, .Prisciano.

LXXIV.Priscianus ap. Putsch. . 2 3./ pro

Jocpyg, ut Sappho:

<, dyv?j.. Quis homo iste fuerit, aliunde non

constat. — vpotest vel neutrum no-

minativi, vel masculinura accusativi esse. Cumsubstantivum, ad quod pertinebat, non habea-

inus, sensus fragmeuti obscurus prorsus ma-net. — De metro taceo.

JI

Dione Chrysostomo.

LXXV.!)io Cluysoslommi Orat XXXVI. T. I. p.

128. Reisk.& xou.& .Mvccaao&ac. Aoristus h. J. pro futuro

positus ex nota enallage. cf. Zeun. ad f^iger.

p. 210. a. — sensum hic non praebet.

Probe Casaubonus restituit. —'.Nec hoc satis rnihi placet, sensus et metri

causa, quod ex manifestis ve.stigiis est Aeoli-

cum tetrametrum. Emenclo igitur.autem poetice loco, aliquem ex posteris. Verba cor-

rectiora erunt ideo haec:& ..In sententiam faciunt versus Hesiodi, quo.s

Dio statim deinceps proponit:&. 7.,' &.

FRAGMENTA. l3l

Cf. et Tullii Laureae Epigr. III. T. II. p. 91.

Anih. Jacobs., Ovid. Metam. XV. extr.

Ex Apollonio Dyscolo.

LXXVI.Apollonius Dyscol. de Syntax. III. p. 288.

Sylb. -&& ^' Sio

'' ipatou.

Aeol. pro, parvula, puel-

. — de vehementiori amore

dictum, qualis evenit inter amasios, fortius

quam. — Versus videtur asynartetus,

ex iambico et dactylico compositus»

LXXYII.Apollonius Dyscolus in Grammatica inedi-

ta, ex qua Vossius excerpta fecit, qxiae Reitzius

ad calc. Maitt. de Dial. in vulgus etlidit, ubi

vid. s. artic. iycL . 421. -'' S* . —.

Metrum iambici trimetri habet speciem.

nempe proprie in inedio per digam-

1 52 s s

ma pulo sonpluin asse:. Verbumautein sequend incipiebat a duplusi oootioM ;

vel, nisi hoc erat, a vocali longa, <seu ob po-

sitionein pioducta: tum vero' scri-

benduin.

LX.XVIII.

Apollonius Dyscolus ib. s. art., , .,", '

'[& .].* 6 . ln Grammat. MS. vitiose ex-

stat. — . Iimuit Noslra for-

saii capellam AmaltJieain, cujus ubcr Jupiter

puerulus exsuxit; id quod eo magis sese com-mendat, si substanlivum ad perli-

nens recte per& supplevi : fabula enim

de ista capella optimo jure poterat. nominari, Graecorum religioni domestieci. —Metrum est Sapphicum hendecasyllabum.

LXXTX.Apollonius Dyscolus ib. s. art. -

. 42,<).'&..' scil, ' non milii estis iales,

quctles vos esse vultis. Forsau hoc sibi voluit

FRAG-MENTA. l3flj

JVostra: vos amieas mikiesse optatis, ego «?/-

tem tales vos non ag/wsco. — Haud salis scio,

au versus fuerit asynartetus , ex trochaico et

logaoedico junctus, aut Ionicus potius ama-jore Irimeter.

LXXXApolloniusDyscolus ib. s. art.

(nam ka legendnm pro) . 45 1. -. &' . .'" .." est pro ,. — p 7,&,. Hesychius• —Metrum est Aeolicum.

LXXXI.Apollonius Dyscolus ib. s. art.

. 45.'* '

"' —.

libro adeo primo Odarum hic versus est

depromtus. —* i. q. ), hic, hoc loco.

Sappho forsan digito pectus suum monstrabat,

in quo scilicet cuju.sdam amore misere crucia-

batur. — tropice dictiim pro rehe~

K>4 S :

mctil> timore implere. cf. Theocrit. ilyll. VII.

55. Simili modo Latini torrere, c£ Jlorat.

Carm. Ili. 9. r5.

Me torret face mutuaThurini Calais filius Ornyti.. De se ipsa in plurali loquitur Nostra,

ut saepius scriptores. — Versus videtur ini-

tium Sapphici.

LXXXn.Apollonius Dyscolus ib. s. art. og

p. 452. £ F'1' traiSa..

Vulgo poetriae nomen uno tenore conjun-

gitur cum, sed vitiose. — Fo v. Ita le-

gendum pro vulgari dov monet Clariss. Hey-nius Excurs. H. ad 77. v. 584. T. VII. p. 710.

Lxxxnr.

Apollonius Dyscolus ib. s. art.

. 455. ',? xal , .'* tl ,.

Me insignem reddiderunt, opera sua dan~

tes.

JMIAGMENTA. tffa

'Eft . SubjcctuniMusas oportet fui.s-

se, quae carminibus re vera celebrem ct ho-

noratam reddebant Sapphum. HesioduH

". . & , &.° 31 quae sint , facile intelligi-

tur, carmina puta, quorum componendorum

poteslalem faciuni iis, quos amant. In MS.Vossii vitiose scriptttm fuit et.— pro '. Wolfiun post hanc

vocem comma posuit. Ego illud delevi, et

ante incidi,quo facto sensus multo ex-

peditior existit. — Metruin videtur trochai-

cum: , tct Gcpa.Ex Choerobosco.

LXXXIV.Cheroboscus s. artic. elg 3-

, in Aldi Manutii Cornu Copiae p, 268. B,

avry } .Valde re vera satiata amore. —est amor naturalis inter cognatos (cf. e. g. Epi-

gr.. in Medeae statuam T, IV. p,i8x.

S » II

LXXXV.Strabo . . 69. edit. Almelov. .'" , , -

Poetria adloquitur Venerem , ut patet ex

nominibus,,, tan-

quara locis,quorum de duobus prioribus satis

constat, ibi Venerem religiosc esse cultam. —" e cet. Quod excidit verbum, forsan fuit, saltem ea occurrit loquendi ratio, ut lo-

cus , in quo quis versatur , eum habere dica-

tur. SententiarLttn nexus ita iingi possit: ad-

sis mihi, Venus , et loca tibi gratajam re-

linquas , sive verseris in Cvpro , Paphi aut

Panormi. —. Exstant plura

ejusdem nominis loca. cf. Cellar. Notit. Orb.

Ant. T. I. p. 799. 950. io5i. Quem eorum

Jnth. Jarobs.) , sicut iofoc dc amorc inlei

ama.sio.s eveniente dicitur. cf. Fragm. JAWI.Celerum in Aldo legitui•-.Verba emendatiora praebel /, o//£wsp.j54, —Metrum videtur choriauibicum aut auapaesti-

oum fuisse

:

Sf)-. —

Strabone.

PKAGMENTA. \JSOstra innuat, non dixeris, cum aliunde non

etmstet, Venerem in aliquo illoriim habuisse

saciarium. — Versus est Sapphicus hendeca-

syllabus.

Ex Stobaeo,

LXXXVI.Stobaeus Floril. Tit. IV. de amentia p. 52.

Gesn. p. 29. Grot.

:

& ,&,. ,' -.* -.Hujus fragmenti lectiones variant quam maxi-

me, in ejusquemetroconstituendo diversasvias

ingressi sunt viri docti. Primus ad metricas

leges illud revocare conatus est UrsinusCarju.

Poetr. p. 12., cujus postearationes iniere Wol-fius, Brunchus, alii. Hi quippe omnes fra-

gmentum dispescuM per octo versiculos, quo-

rum unusquisque feie aliud continet metrum.

Grotio contra (ad Stob. p. 520.) placuit, fra-

l.~>8 b [ . S

gmentum totum ad Alcaicum nietrum refei re,

(debebat potiu.s choriambicum dicere) idbue,

Jiund dubie celeris praeetans, arripuk et /-sclierlirhhis in «oti.s ad Horat. Carm. I. 4. i-.,

cujus tamen consilium in ordinandis \ei,ibus

noii ubique probare potui. Mihi nempe illi

sic videntur coiistiLuendi

:

& Sh& , xai&" ',' ^AiSa^ « ~.Etiam Aristides Orat. &. .

. . 577• Jebb. et Plutarch. PraecepU Con-

jug. T. VII. . 45o. Hutt. Sapphus verba,

at valdemutila, apponunt. Poemation apo-

strophen ad mulierem divitem, sed indoctam

eandem, cui in morte oblivionem inter homi-nes valiciiiaturpoeiria, continet. — 4e. Haecvox demonstrat, fragmentum esse nostrum

carmen, et alia jam ante primurfa versum su-

perstitern a poetria in muiierem divitem esse

conscripta, ex quibus idearum nexum verisi-

mili quadam ratione ila restituere possimus:

FKAGMENTA, 1^9

Mulier iu quidem es magnis divitiis ornata, ac

eam ob causam intolerabili superbia efflata>

meque parutn prae te aestimas , quia sumpauper; secl tamen ob ingenii stuporim pror-

sus es ignobilis inter homines, et quondam,

ubi tnortua eris , nulla amplius tui erit mea-tio , oblivio citius te abripiet , etaeqiteig.no-

bilis in orcum intrabis , ac in terra eras. Ast

ego carminibus meis vivam in secula seculo-

rum. — h. 1. habet notionem ali-

quain secundariam, sensu scilicet viliori di-

ctum : sine gloria, obscure jacebis in sepulcro

tuo, ut etiam nos vulgari sermone : Du wirst

da nun wohlllegen. Grotius 7 (i. e.-eai) in praesenti , minus venuste ob sequentia

futura et. — xalrecte Cl. Mitscherlichius in hunc locum repo-

suit , nam VTilgatum , et

Brunckii metrum choriam-

bicum non fert. —& alii separant in. Grotius . — inve-

xit Mitscherlichius , metro flagiianle. Vox fa-

cile intercidere poterat, si amarmensis aliquis

referebat ad anlecedens ', vero

ad sequens, hancque litteramvitioscri-

bentis bis appositam putans, primum eam, tumvero etiam , hiatus tollendi causa, alteram ,

aputa, abjiciebat ac ita errorem propagabaf.

Grotius ^ conjiciebat.

1 to SAIMMIUS

V. 2. . Redditur jana ratio, cur foeminae

divitis memoria post morlem tulura sit nmia :

ijtim tfi rudis ingenii , ac. poeseus irnperila.

Cogitandum est, poetriam eo simul dicere vo-

luisse: ego contra poet morlcm in omnium orc

versabor, quia litteraruin ac pocseos sum pe*>

rita; nisi enim id in mentc habui.sset, nonsaue dixisset, foeminam divitera ea de causa

oblivione obruUim iri,quod non fuis.set poe-

tria. Id haud dubie relative sumendum , cumalias absurdi quid Sapplio piOnimtiasset,

nam omnino puella divcs alii.s qnoque rebus

excellere potuisset, quae nomcn ejus, quamvis

arte poetica non imbutae, postei-Uati tradidi.s-

sont post. obitura. Sibi ip.si immortalitatem

promittit poetria etiam Fragm. LXXV. —Aeol. pro, at v. c. ap.

Fitidar. Ol. XII. 18. loco -. Ursiuus, Neander\ Gesf/erus, Ste-

phanus et Wolfius , sed Aeolicam

formam esse reponendam suadent vesligia Iri-

um Codd. Paris. Flufarchi , quorum duo

ncutf, tertius , in qtia le-

ctione procul dubio latet % e: a , quae est-. Saepius animadverti, Aeoiicum ' in

Vetustis scriptorum Graecoi um editionibus,

nec minus in pluribus Codd. vitiose expressum

esse, naia elatum reperi vel per* vel '.cf. e. g. Hephaest. p. 56,7.' xnsllcaei versu

FRACMENTA. i.4l

pro rrocY\ emeiulandum $-, el sic ap. etuid. p. ,^9, 17. lo-

co 0() legendum. Pai i errore ulti-

mus iragmeiitinostvi versus est depravatus, ubi

vid. not; —'. Brurwkius, alii:-\ Duo ePlutarchi Codd. 11.. —11 scil.. Pieria regio Ma-eec.Ouiae, patria Orpliei, qui primas dc Musis

ideas ibi mlulit, imde liae etiam Pierides au-

diunt. g sunt igitur rosaej.

quae a Musis ex Pieria proficiscuntur, idque

ex earam horlo,qualem, sicut Venus et Gia-

tiae , Jhabere dicuntur a poetis. Pindarus 0~lynip. IX. 5 9.'. —Pyth. V. .*. —

ib. VI. U'—^ .

Plato in . . IV. . 187. Bip.& ^ ~& 7.Carmina ideo sunt vel flores omnino, vel quae-

oam eorum species , in isto horto florentes et

iij SAPPnrs

poetis decerptae. cf. MeJeagr. Epigr. I. 56.

. . . . llwl. Jacohfs.$ tfpfaa,

MvpSg-, kat ,.Vide quoque Piucl.. VI. 8., IX. ;4.

Lucret. IV. 3. Horat* Curm. L 26. 7. Poelae

corollas porro nectunt sibi vel aliis cx istis

floribus , i. . ipsis vel aliis gloriam carmini-

bus parare student. cf. Pind. Nem. VII. n5.

Lucret. et Horat. 11. cc. — pro xai tv y

ut ap. Theocrit. Idyll. I. 82. jij^jp pro *fipj;. kcw autem mSapphonis loco reddendum

per etiam, facit enim oppositionem ad ea,

quae poetria supra in iis,

quae periere > de

mulieris indoctae in terris dixerat ignobilitate.

jEadem sors , ait, in inferis tibi accidet. —*Ev loco * —.Gesnerus m textum quideni recepit,sed asterisco verbum illud. notavit, et margini

inscripsit : forte.V. 4. Verba

,quae vul-

go post interponuntur, a duobus

vero Stobaei Codd. Parisinis,

quibus Grotius

utebatur, omittuntur, a manu indocta,

quae

illud explicare voluit,

profecta , li-

benter cum Grotio -putaverim$praebent enira

FRAGMENTA. 1 */)

nec sen.snm coniinoclum et vebementer lan-

gtieht, tum eliatn omneJn lnclricain di.sUubant

rationem, ciijas sanandae caiua cumMitsc/ier-

iiciiio ad iacmiam:/ - - - - -

—recurrere neeesse esset, quo Vevo negotio, vcr-

bis tjSelg (p$e Mitscherlichius cle suo) -tyat, cjuae, id quod siimmum est, in lacuna

ctiam frigescimt, ejectis, lacile snpcrsedere

posstmms, — JJeo cet. Vulga-

tum' . est iterum viliosa stripturaAe-t)lici jzeSa, decjua supra diximus. Brwuiiusex* effiiixit (Aeobpvo'), sed aeque hoc ac Mitscherli-

chii sensum dislurbat. — *A-s, exilis, tenuis , levis , nolum urnLraruiii

epitheton, qiiia, tit. Virgilii (Aen. VI. 290.)

Verbis utar, volitant sub imagine cava for—niae. Add. Georg: IV; 4 1/!. Ovid. Metcimi

X. l4; HoraL Carm. I. 4, 17;, io; 18. —

:

*£ . scil. ex hac tbrra ad infe-

ros. Umbrae tanqtiajtn exilis substaiitia sem-

per volant seu vblitant in aere. cf; Homer. Od\

. 22L•

LXXXVIl• •

Stobaeus Flbril. lit. LXXL, qui msfcriplus

Q 2

l44 SAPPHUS

est: qwod in nupLiis utriusque aetas sit spe-

ctanda p. '±27. Gesn. . •_>^. Giut.

*j/il£ 'V tCOTGQOV).

Sappho aliquem refutat, qui de concubitit

eaiii comjiellaverat. Vulgo is Alcaeus es.se pu-

tatur, sed multo aptius jlnacreontem, poelriae

amasium (cf. Diatr. p. XXIV. sq.), intelligi-

mus , cum prorsils ignotum sit , Alcaeum im-

quam cum Sapphone res habui.sse amnlorias,

et utritisque anni pares fere fuerint. Si autem

ad Anacreontem re vera verba facit poetria,

qui illa multo fuit veterior (cf. Diatr. 1. c.)

,

versus sic immutandi , ut Ursinus eos exMSS.restituisse pi-ofitetur. Dedit nempe

:

*£?,*

quod et nobis praeferenduin videtur. Vocehi

vero, apud Ursintim sine diaeresi ob-

viam , nos statim per eam adscripsimus,quod

metrum choriambicum , in hoc quoque fra-

gmento obvium/illam flagitat. — * h. 1.

opponentis: imopotius; spectat nempe Ana-

PRAGMENTA, l45

creontis ad SappJium verba. —r. Nos fere : Wilht du mein Freund seyn.

—' ? h, l; concubiLus. '. apv. vecor. au-

tem jocose dicta: fac te anteajuniorem ettunc

concubitumeoncupisce, pro: quianon atuplius

es juvenis, non potes concubitum concupiacere.

Ita saepius, quando alicujus preces furtim re-

futare cupiraus , nos eas tunc expleturos pro-

mittimus , si ipse antea rem aliquam eftecerit,

quam ultra ejus vives facile praevidemus. —primam producit, vel quta

' pronmitiatioiie duplicabatur , vel quia voce in.

media digamma exstabat, hoc modo : £vvFo'i-

, «t ita positio oriebatur. — i. q•, puellajuvenis. Ceterum vdtsaa inter

legendum in duas coalescit syllabas,

Loca, in quibus singula e Sapplio citantur

verba, vel res , quas carminibus tractaverit,

commemorantur; adjunctis iis, in quibus scri-.

ptores Sapphus verbis aliquid efferunU

Ex Athenaeo.

Lxxxvnr,Athenaeus IV. p. 182. E., 6 iv &-

1 J S U S

) . . ) , &. -ar,

-ai . // /-Vt x{t(ovr(<t' / co r

-

'

(j . .. '/, -? .De baromo instrumento, quod Sappho coai-

meniojaie dicitur,- i:\iliii aiiuinle cou.stat.

LXXXJX.

Allienaeus X. p. 4-3 4. sq.,..cog5 -?.

mera dicit EusLatJi. ad //. . . 1280,27. Dcfratribus Sapphus cf. Diatr. y..

LXXXX,

Atfienaeiis XII. p. 55.4. B. Auctor inqurrit,

imde ortus sit mo.s . flores in inaiiibus gerendi,

et rater alia vdtimo lo.co lianc apponit causam

:

,, 5& , 7.aiyovvovtaC , 010-, &,

' &-, , 7 ).^^ ] -.

FRAGMENTA, \ty

LXXXXLAllicnacus. p. 696. B.

06 xcu i/zl -, ,?y ^arrcpoi ,' -, 3:, ifiuktypfuv,, 3 ^.QL Herod, II. c. 55.

Maximo Tyrio,

Miiximu^ Tyrius Dissert. XXTV. p.297.Mark!^"]( $^;.?• . cf. Plat. Sympos. c.. 8,

—&. Est liaec corupositio

Sappliica, nullibi alias,quod ego sciam, ob-

via. Etymum per se clarurn , 6 -# ,qui nectit verba , et quidem n, 1. cura

iiotione secundaria, verba subdola et fraudii-.

lenia , ut patet ex praecedenti, quo.--

cuni vocem Sapphicani comparat Maximus»Sopliistae scilicet proprie erant magistri elo-

quentiae , qui et ipsi orationes habebant. Cuminterim isti homines in dicendo multis. arlibus.

tt astutiis uterentur, quibus audii-oribus aliquid

]<!ci Tnt. rt Ulo; dei iigei •< uil , eaque ar-

tificia fraudulenta discipulos mios cdocc-

'.. Sp< i.iiis -Iiola iti de.spectum veni:,

; !> po.lea Jiouiinera voi siitiim et callidum

co(fi$tj)s nominabat. PolrraL igitur Plaiai.ix

tenipoje proiniscuc dici/ el anrft-. Epil.li<_lon Annu i qnam mnxime cpnye-

jiit, naiii iYaude et asUitiis amqy saepius pei-

suadetur. cf. supr. Od. I. 2. ibique not.

LXXXXTH.Maximus Tyriiis ib. p. ead.

^, -.& ,

(sc.)-,toco .

Diotimae yerba leguntur ap. Plalon. Sym-poft. c.. 8. — . cf.

Fragm. V. . — . ISovam

itevum hic videmus verboium eorupo.siiionem

SappHicam, cujus utraque vox propriam suam

nabetvim: Jtmor, qui dona quidem clat, -sed

ea molesta. scil, idem quod /.cf. Suid. li. v.

Ex Eustathio.

LXXXXIV.Eiistathius ad II. e. 758. p. 45^, 29. ed. Baj,.

F 11 C. ( . ^ Q" * xul, 6ta '.p sive a/ , sivc: «-? derivandtim. pbysicis ra-

tionibus hoc reclissime de vento, quippe qui

ex aere sese inunittit l.errae.

Ex Polluce.

LXXXXV.Pollux V7. 16. §. 98.:

xou. oe, ? .Recitantur poculorum genera, inter quae et

suntphialae, quae secimdum diversas formas

sive materias diversa obtinent epitlieta. Ita v.

c. Sappho -phialas aureis pedibus nomiiiabat. Haec sunt quae Pollux sibi

VLllt.

LXXXXVI.Pollux VI. c. 19. §. 107.

'Avaxpeojv xat &-$t, xal, xat, xa.i JSavxpa->' ' .~. 0)9 - ., xcu. ?..

1)0 S 1' 11 S

f.ocus iii Sapphone , ubi corollae cx aniso

commemoral , hodiedum etiam superest. cf.

Frag/n. XXXII.

LXXXXVILPolluxVn. c.i5. §.48sq.:

Koivct , -,, , op&afccotog,&/$ ), '-,

, '- ,— £

7UU, —, & , «£

,./ genera recenset Arestium, tam viri,s

quam nrulievibus qonimuniuKi, et inter liaec

Xinum, apud Sapphum obviiim, &, quod

quidem Hesychio h. v. s.cribitur.* Decjus forma niliil constat.

LXXXXVIH..

Pollux X. c 8. §. 4o.

, *tccg ruApcff,-

,' .Agitur de tario apparatu ad lecticas perti-

tinenLe. Inter hunc et immerandae •,stragula

,quae, secundum Pol/iicem, a Di-

pliilo eL Sapphone pro lecticis ipsis usurpa-

bantur.

.

Scholiasle Apollonii.

LXXXXIX.Scholiastes Apollo.uii atl ]1T. 26. p. 270,£ Epxojot, £ , -* jkp .' (Tlieog. 6. sqq.) ,

^. '.hac Araoris a coelo et terra, genealogia

Sappho respicit naliones cosniogonicas. cf,

Hermannuni in: ffandbuch der Mythologie

der Lyriher T. II. p. 28. sq. in ^otis.

C.

Scholiastes Apollonii acl IV. 5?. p. 3()T.

5 ? -.Amor Lunae, de quo hic agitur, e.st ilJe,

quo flagravi^ iu Emlymioneni. Fusins fa-

Iralam exposuit Scholiastes noster, quem ii

iuspiciaiit, qui pluva scir? ciipiuut. Ceterum

et tractata est a Luciario Oial. Iren. et Lim.

T. II. p. 34. sq. Bip. Artcniidoro Oneirocrii..

IV. c. ¥9. Alhenaco XIII. p. 564, C. Jpol-

lodoro Bibl. I. 7. 4. Cic. TuscuL I. 38. cy_\

et aliis.

132 SAPPHU8

Ex Etymologico Magno.

CJ.

Etvmologicum M. v.',, /, tSg ,'' ? r« J,::-i' .

Gb ejusdem verbi flexionem Sapphum Eu-stalhius ad II. . 219. . 3c>9, 2. iisdem fere

perstringit verbis.

cn,

EtymoL . .'* ,' ~' , ,.,."

> ,:*? ?"&* • chaici.

5 g.

Epicharmi loco vulgo corrupte legitur, quod mutandum est in,ut patet ex E. M. verbis. Exatant praeterea

foimae et, vitis arbustiva,

aut etiani iwae genus quoddam. cf. Suid. h.

v. et s. ., (juibus 111 locis Sap-

-phum citat.

FRAGMENTA. 10J

CUI.

Etymol. . r«V

Ot rto7ocv tv,.cum sit pro , debebat fornia

nominativi Aeolici loco existere. cf.

jfpoilon. Vyscol. ad calc. Maitt. . 4oo. is'. u/t

v. ree.

Ex Strabone.

CIV.

Strabo. p. 423. ed. Casaiib. ima, p. 6i5*

ed. ada:

npoGvevfc o^ xal -?, o&£V ' oe-.Ar

05i/-aJoquitui• de Lesbi promontorio Ae-ga. — In Strabonis verbis ante vulgo

etiam insertur . Hanc interim particulam

omisi lanquam aliunde intru.sam et hoc loco

molestissimam: ea enim servata, iiiiiiiitivus

xtxXrjadai unde pendeat non habet.

Ex Scholiaste Hesiodi.

CV.

Scholiastes Hesiodi ^'. y%i

l 5 1 SAPrilLS)& ' .Secundum Pindarum (Pyih. IV. Sgo. , I.\.

68» sqq. ) Pitlio est COHaea Yeneris, juanibiis

gerene flagellirm aut claves» Tam JSo.slrani

quam Pindarum id dicere veile perspicimus,

Suadam arclo vinculo Veneri adstrictam .w.

Cujns quidem aifirmationis ratio facile intelli—

gitur. In amore scilicet quam maxime opus

est suadela: /bis blandis aiuasiae suut alli-

ciendae (cf. supr. Od. 1. 8.), vi amorconciliandus. Suadae autcm symbola, ilagel-

liim et clavis , ejus potentiae, quani in ama-siam exercet, sunt insignia. Foite tameil ela-

vis aliam praeterea habet siguiiicalionem alle-

goricam; posset nempe eo iimui, amasiuni

suadela amasiae cor quasi aperire et adilumad

illud sibi parare , dum mutuum amorem exci-

tat»

Ex Phrynieho.

CVLPhrynichtis Eclog. Dict. Attic. p. i54.Pauw.:

pov, tsto eikoi , -xal £ V&,.

Nitrum erat sal minerale, quo fullones ule-

bantur ad vesies puygandas ac deulbandas.

FBAGMENTA. WJ

Ex Aristide.

CVIl.

Aristides Monod. de Smyrna . . . ?6i>

Jel)b:

, ^• , , e:t ,& 57, '> -, ?, ,* .' xal -'& ,* .-'.Aristides de Smyrnae, terraemotu orto, con-

queritur eversione, urbis deseribens splendorem.

el pulchrituclinem : ili qua descriptione noimulla

exSappho mutuattir. — | h. e. clarita-

te?n oculorum augens, benignus oculis, qui exin-

de libenter iri eo acquiescunt.— ' &-ta,praelaetitia.—'&-.

Sensus est : non fuscus seu ferrugineus , ideo-

quenulla labe pollutus , sed purissimur, splen-

dor. Qiiam tropice omnia haec elata sint, vi-

des* — '*. intell»,.cvm.

Aristides Orat,$\&'. ..» 3?jfi

l56 SAPPIILS

'& /vai rtpog -o<».::r,J>t

•, Asvitctyg, avtnv-, '&- <>.Arislides Sapphum plu'rib,u8 mulieribU8 haec

dixisse a.s.serit, in quo tamen Jaliitur, cum in

fragmento LXXXVI. , ubi poelriae verba ipsa

exstant, sermonem ad uiiani tantum mulierem

conversura deprehendamas, id quod et Plu~tarchus {Praecept. Conjug. T. VII. . 45o.),

jam ad illud fragmentum laudatus , teslatur*

Ex Juliaiio.

CIX.

Julianus Epist. ad Eugen. Pliilosr p. 586. C.

Spanhem.

JRl ' , -, &-&, ^,& , ,

, &,,.Auctor magnumEugenii videndi desiderium

profitetiir, cujus animi motus exprimendi cau-

sa, ut antea Aristides , sic et ille nomiulla

FRAGMENTA. l5j

Sapphonis vcrba mutuatur. —verbum soleime de amasiis, ul Latinorum cu-

ra. cf. Arislaenel. Epist. . 5. Tibull. II. 5.

5i. Horat. Carrn. II. 8. 8., ubi ad nosl.rum

locum provocat CL Mitscherlichius. — II (

-

. Apud Ursinum legitur-) quojure, non dicam.

CX.

Julianus Epist. XIX.adHecebolum p. 587. A.

( , 8m tSro -.Seiitentialn expressam vides Fragm. LXII.

,

ubi tamen luna simpliciter awdit pulchra. Aut

igitur in errorem incidit Julianus, aut aliuiri

respicit locum, ubi similia poet-ria- dixerat.

CXI.

Julianus Epist. LX. ad Jambl. p. 448.

oe -)) .Innuit Julianus Sapphus verba^ a Maximo

Tyrio (Dissert. XXIV". p. 297.) servata. c£

Fragm. XXXIX;

Ex Hesychio;

cxil

Hesychms Vi:

58 SAPPHUS" iv'Jia. .

Sappho ip.siim Jovetn '

vocai.,, quandoffuidem ille poLentia sua

omnia continet atquc cocicct.

Ex Pausania.

cxm.Pausanias Attic. c. 29. T. I. p. 112. Fac.

' --, . 'Jlg

, -(pSg, ' .Sermo est de Academia , ubi Dianae statuas

esse ait Pausanias. Deae epitheton xaJUiffn

idem repetit in Arcad. c. 55.

CXIV.

Pausanias Boeot. c. 27. .. p. 87. ~" *]<?£.

CXV.

Pansaiiias Boeot. c. 29. . . . 89.^ &, 3"}.

. j.uj

i. q. .1§, caryimlugubrc yJivov, iu adverscun JOrlu-

nam Lini^ tmn omiiino pro quovis carmlne

tugubri, Eodem modo se liabet cum altero,". Si Pausaniae locum bene asieqtior.

Sappho iu carmine aliquo saepiu.s repelci>.a

versum intercalarem aeioo) el-, quas quidem voces eadem siglii-

ficatione accepit. Ejusmodi saltem versus in-

tercalares poetis, e. g. Theocrito IdyJl. I. Bio-

uildyll. L Mosclu IdylL III. Virg. Ecl. VIU. ,•

satis frequentati.

Ex Scholiaste Theocriti

CXVI.

Scholiastes Theocriti ad Idyll. . 88.

, ,&, (prfct '( Se' ipia, &,&.Sclioliis JSficandri ad Theriac: 52$.,

herbam ab insula Thapso,

qnae una est Spo-

radum, nomen traxisse, in qua scilicet Cra-

tenam quendam primo eam reperisse esset fa-

ma, addiscimus.• Fusius de thap.so disserimt

Bodaeus Stajpel ad Theoph. Hist. Plant; IX.'

2

1 6o S II s

c. iS. . 4. .sq(|., ct Arntzen. cle colore co-

marum c. VII. p. Ii5.

Ex Zcnobio.

CXVJI.

Zenohlus Adag. Centar. Iil. 5. p. .04. Adag.Scli tt.

, -, ,&. )& , -

?] ,

,&.'.Gellus mentionem faciunt et Suidas ac He-

sychius hh. vv. j ubi vid. intrpp.

Ex Synesio.

CXVHI.

Synesius Epist. III. ad Euopticurn p. 160. D.

Petav. ^ &-}

,

PRACMENT .

&/'' -'.Plutarclio.

CXIX.

Plutarchus . VII. . 79 1 •

Rcisk.

& '8&}>

? }' '

\} 6 &yru .

Se ipsam ad iram non esse pronam, poetria

fragmento LXIX. profitetur, -. Radix est (frustrci) et

(latrare). erit igitur

lingua quaefnistra futilia lairat. ApudPin-clarum Nem. VII. i55. exstat forraa-. Si infinitivus non lioc tan-.

turn loco dependet a, sed etiara in

Sappho reperiebatur, metrica ratio videtnr•

anapaestica fuisse , tum vero pro

altera forma. reponenda , ut sit

;

- iv&& . -

102 SAPPIIUS FRAGMENTA.

Ex Tercntiano Mauro.

cxx.

Terontianus Maurus ap. Putsch. p. 2097.

Quamqaam ' dicuut ylvhaei, hanc

geus Aeolis j

Plura Sapvho cotnprobavit Aeoliis et ceteri.

Dicit Grammaticus , Sapphum pluribus vo-

cibus litteram praeiixisse, et eas imniutatas

formas Aeolibus probasse.

SAPPHUS

SCHEMATA MUSICA.

SAPPHUSSCHEMATA MUSICA.

Ode I. et II.

Metrum Sapphictmi hendecasyjlabum, cumacljuncto versu Adonio

:

i / i .* Ir i .' j fcf

sfz

Versus Adonius:

JL, fc >"? «. • • • •> -

Epigramma I. ft. III.

Metrum Eiegiacum:

In quovis membrQ, ubj dactylus exsta,t, etiam spon-

foeo Q *), qui »hic proprie est Trochaeus, in ana-

sfz

erusi iclum habens, uti licet. Possumus tamen martrum elegiacum etiam secundum numerum biqua-

drantem metiri, sic:

'*,J £JtJ /"JIJ £M J jVU J

+J tfj J .V! d II J fti j 1 J *

itiG sipphus

ubi iudcm in quavis hexamCtri, et in duabus priori-

bus pentamelii sedibus spondcuti proprie »ic dktuj

/—) locum obtinerc potcst.

Fragmcnta.

Metrum Aeolicum:

-f- » j\. .* / i .* }\ i .* .

s; .* t\ j [

II.

Idem metrum:

**1 i J j

s/ 1 •* j if

, > fc,N &

sfz

nr.

Idem metrum

<^T 7 m* m I •. •* • •. •* • I • •sfz

sfz

IV.

Idem metrum:

-£ J • I •. • • .• , •. •* • fi. •

SCHJBMATA MUSICA." 167

V.

Idem metrum:

-f-7• .* J1 1 ;

N.* .* .^ .* j

nJ*

>• ^ ji 1 !> * r> r» * l• 1 r» s >

j ji 1 ji .* .* Ji j* j*

I

~I !t 6 fc > * h I > h

sfz

VI.

Metrum Choriambicum

:

;

Metrum Anlispasticum

:

j"i j jr>jij!i./iw .n /u &X

vni.

Mctrum Ionicum a majore:

J. £ Jl JM:J j j' .N .'. i.

J. < jM J .> J sK

! J. jn

; »

IX.

Iclem metrum:

jl J. .* ?1 J. .* J. ^ Wl J j* J

•. «. • • I •. •. V" • I •. •. • » • • 9 4

Ib8 5APPHUS

.Metrum Choriamliicum:

: .* * j .> j. j

\ 2 .* . Jl I J. J

j*J ^ 1LJ1 fl J

XI.

Metrum Ionicum a minore:

'^* £ m>

I J J I J J « I J

.M^efcmm Ionicuin a majore:

2}f > I {. ii !lj is

I .'• > •> I

P.

! 1

XIII.

Metrum Epionicura :

^ i\ i

]

t fc .* >i j jn

j £.i j /** "

I J ;N

•* i* I J «* J J l J .s v

ifjS

XIV.

Metrum Anapaesticum

:

SCIIEMATA MUSICA. \(jtj

XV.Metrum Asynartetum, ex duobus

Trochaicis coinpositum:

• • • I • •. 11••« • ••••

~f J /J M-J /J. II J /iA/N/J wN /IJ /J/U. IIJ /U/J/

XVI.Metrum Asynavtetum, ex duolj^ ItJjyjplial-

licici compositum

:

J^- I > I jn

I'

I II I J* J- > I

~7v • • J • I •. •'. II • • • • I •. J.

XVII.

Metrum Asynartetum, ex duobus Choriam-

bicis compositum:

j. JhfcN J /11 i»M /4 J/* jtfWl J £11 jStfJfj /l j/

XVIII.

Idem prorsus metrum.

XIX.Metrum Dactylictim:

J / I /JLfl J jn

170 sAPPiirs

Melrum Anapaeslicum

:

I

t

s s*?J I J J I J J I J \ i i

I J* 1 1 J J I J f m I i X #s

\Xf.

Iouicum a majore

:

J, J! .*I J. J? > 4M J JV 7 ;

^ j. i>i i. .* /1 j iHr /

;

J. / rt

XXII.

Metrum Dactylicum Hexametrum:

4- i Jl J jVIJ iJUJ J\NJjYU J

XXIII.

Metrum Aeolicura:

XXIV.

Metrum Trochaicum:

6J J"

'

J jk

I J J .N J / J .s

"*"J j

kJ jM J £ J Al J / J d"

SCHEMATA MUSICi. 171

XXV.Metrum incognilum.

XXVI.Metrum Sapphicum. Vid. schema Odes I. et II,

XXVII.Metrum Anapaesticurn

:

J I J /1 J J

Hr j 1 j tf\ j i./j j jWl J J I j j

J I J J.Metrum Choriambicum

:

J^ li\? J.! £~f%£\ ijftiP JVl bXXIX.

Idem xnetrum:

a^ - - - .* ? j / 1 j. j

f» * .

NI I l• * > fr | |

XXX.Metrum Dactylicum Hexametrum. Vid.

schema XXII.

XXXI.

Metrum Sapphicum.

KAPPIIVS

XX.Metruin Logaoedicum cura kisi, quotl Choriam-

bico dimetro catalectico cum basi prorsus

est ferttme:

J .^' • •* -

HJ I J j*

d^ */*

* J • 0. .s • . . . •

sfzI S s• • 0. • *V

XXXJII.Metrum 11011 satis notum.

XXXIV.Metrum Choriambicura:______ >

JL. r * M" * ' 1 > S S ' h

s* r* > * h * '

s j* >/? • • *. • •. •. •* • • * •

XXXV.Melrum Aeolicum:

0. 0. -

XXVI.Prior V&sas est Cho-riambicus, secundus

Troehaiens:

JL- •• «s 0. I «.S

0. I J.N • !

• I « I

S C II . U S C .

xxxvti.Prior versui est Dacfylicus, ceteri sunt

1>

Ajitispastici

:

fc $1 J

> j. Jr j*

. J

XXXVIII.Metrum ut Fragm. XXX.

XXXIX.Metrum Trochaicum

:

JT/2 i/S

XL.Metrum Aeolicuin:

J^ J .N ;N

.* .N

iS .* f f J 7

*j JM ' J .tf ii JJ .* ~sfz

XLI.

Metrum Asynarteton, ex Dactylico et

Iambico compositum

:

h JM J/l iifil .N J.N JMJi/r .5/2

XLII.

Metrum. Aeolicum:

4- i.5js

l £ / f .* j**

Q

17 i SAPPIIUS

\IJIT.

Metrum Dactylicuni lYnt.unetrum:

j^ j p \ )tf 1 J' J

*• I J ST I J «V I J .V I J .V

xliv.Metrum Ionicum a majore:

j^ j. ^ii j. .>i j. .*;

*J J .M J. i.MJi,

XLV.Metrum Alcaicum:

* \'i > , fr im \ • •• • I •.•*••• I •

^ > | >i» t J* I £ \_2- s/r 5/«

* i\ J J)J jn

I J JJ /i/r J/S

h * > h * > I I ,

Nl >

xlvt.Metrum incognitum;

XLVn.Metruni Dactylicuin Hexaraetrum, ut

schemate XXII.

XLVni.Systematis Sapphici exitus:

* - _ s\ tya t\ j

>

SCHEMAXA MUSICA. 175

XLIX.Metrum Aeolicum:

J^__ ___ - .s J - .SJ . \ m. • • • • I •- 4\ 4 4. • •

L.

Idem metrum:

" Sfz

7 #N • I 4. #N • •. #N • I 4. •* *~

LI.

Melrum Ionicum a majore:

J- 1 fr * i* \ ' 1 -

N S i* II -

N S j%

I' I

"T^ * •. • • I •• •• * • •• «• • • !•' ••

LII.

Idem metrum:

-^ J j J • I •. *• • •. • • •

LIII.

Metrunt Dactylicum Hexametrum, Vid.

schema XXII.

LIV.

Metrum Anapaesticum

'<*

J I J J J

LV.Metruiri Choriambicum

:

~& 4 4 \ 4. • 4 4. I •. 4* • ••.••.Q 3

I;0 vSAJUMlUS

LVI.Metrum Toniruni a majorc:

„ t ?J ,-M J. £^ J. - J. iJj

J. Jfi /1 J J

LVII.

Metrum Aeolicum

:

6. sfx sfz

LVIII.

Metruin Trochaicum i

*s > \ >— — -* — — ••»!••••

J •* • m>

I . .* J ^ | J ,> J

LIX.

Metrum Aeolicuin:

f ^ . .s ; •. •*• «. • •

LX.Metrum iiicosimtinn.

SCIIEMATA MUSICA. 177

LXI.Metrnm Choriambicum

:

sfz

LXIT.

Melruin Sapphicum.

LXIII.

Ve! metrum Ionicum a majore cum basi:6̂

' J ;N

J5 J* J* J5 • I J

Vel metrum Dactvlicum Asynarteton

:

!#• f > .* I* J*' S '^ . !* jf-|• * *

4 m « • * m m I w| | e * a /

LXIV.Metrum Dactylicum:

4" J J I J J I J . J f I J i; '

LXV.Metrum incogiiitiim,

LXVI.Metrum Sapphicura»

LXVILMetrum Asynarteton, ex Choriambo et

Iambis compositum

:

4- i # .* j 11 ;1 j j* j il j .

N

LXVIII.

Metrum incognitum.

178 SAPPIIUS

LXIX.Metnim Churiainbicum :

? J • -s

J I J t • I J «^ ^

L\X f

Metruiri Daclylieum

;

Jr 1 i

s > > > r

-r «••0•••9!•LXXI,

Melrum Anapa.csl.icum ;

~r j j ;f;u , j j j wsj

LXXII,Metriun SapphlCUiii,

Lxxnr.Idem metrum.

LXXIV.MeU-um incognitum,

LXXV.Metrum Aeolicum;

LXXVI,Metrum Asyiiarleton, ex Iambico et

Daclylico composituin:

4" JN J.l J. II .' .N

i £ J#N

SCHEMATA MUSTCA. lji)

LXXVII.Metrum Iambicum:

$ • I • • m * I J • • •

LXXVIII.Melrum Sapphicum.

LXXIX.Vel metrum Ionicum a majore:

4- \ > \ > \ \ ,

N * > I I ^X • 0. •. •" • I • •

sfz

Vel Asynarteton, ex Trochaico et Dactylico

junctum

:

Ar j / j j ii J: J* -^ j *sfz

LXXX.Metrum Aeolicum:

LXXXI.Initium metri Sapphici:

r> &• • • 0. * *

sfz

LXXXII.Metrum incogiiitum.

LXXXIII.Metrum Trochaicum;

i ^ 0*1

I J J JN

I JS

*sfz*

8 S II U S &C MUS 1 C.LXX IV.

\'<•! iiiflriun Chorianibicuin:

3. r j .< .* .= .> j : .'.

' *! h• • AV

(1 metrmn Anapaesticum:

h ( r. * > ! > >

''*

LXXXV.Metrum Sapphicum.

LXXXVI.Mclrum Choriambicmn

:

> 5; > > fc fc */, • • I •. •» • 0. 1 •'. «s • «.I •'. «

- •'•! •.

'

J 5*1 >

K^ > I

I> * >

!<

Nfc -

sI l

> * > j » * > l• > fc > J

LXXXVII.Idem metriun.

Scr/ptores, qut Sapphus fragmenia ser

varunt.

Ammonius p. 109.

Anlliologia p. 5 1 — 38.

Apollonius Dyscolus p. i5l

! ].">.'l.

Aristiclos p. i38. i55.

Arisi.oleles p. 101 — io3.

Athenaeus p, 68— 89.

C.

Choeroboscus p. i35.

D.Demctrius Plialereus p. 89—

9 h -

Dio Chrysostomus ..Dionysius Halicamassensis

p. 5. io3.

E.Elymologicum Magiium p.

126-^• 129.

Eustathius 17,68.70.72. io5.

1 19— 121.

G.Galenus p. 107.

H.Hephaestion p. 42— 68.

Hermogenes p. ic>3— 107.

Hesychius p. 157.

I.

Tulianus p. i56. s<j.

L.Longinus p. 17.

M.Maurus Terentianus p. 162.

Maximusl'vriusp.94—.i4 7 . sq.

"

P.

Pafisanias p. 117. i58.

PJirynichit(> p, i54.

Plutarchus p. 18. g5. 161.

Pollnx p. 122— 124. 149. sg^

rriscianus p. 129.

Proclus. p. 116.

Scholia Apollonii Rhodii pi125. sq. i5i.

— Aristophanis p. 1 19.— Eiiripidis p. 110.

— HesiotK p. i53.— PinSJari p. n3— 118.

— Sophoclie p. 118.

— Theociiti p. m.sq. i5g•;

Servius p. 125.

Stobaeus p. lSy— 145.

Strabo p.. i36.

Suidas p. 118. i52.

Synesius . i6o.

Zenobius p. 160«

8*

(1 e .Scriplores noti.s laudati. et paesim illu-

strali dut einendati.

Aedituua p.21.Aelianua p. S7.

Aeschylus p. 58.

Aesopus p.38.Alriphron p. 20.

Alcaeus p. 87. i4o.

Alcxis p.48.Auacreon p. 49. 53. 78. 79.

io5.

Antipater Sidonius p. 55.

Anliphon p. n4.Anyie p. 37.Apollodorus p.58. 57. i5i.

Apollonius Rhodius p. 11.

18. 21. 22. 54. 37.

Apulejus p. 71.Aratus p. 57.Archilochus p. 47.

Aristaenetus p. 25. 65. \5.Avistophanes p. 67.

Artemidorus p. 58. i5i.

Athenaeus p. 3. 161.

Auctor incertus in Antlio-

logia p. i5. 86. i55.

B.Bion p.5. 55. 58. 49. 106.

C.Callimachus p. 25. 55. 64.

72. 75. •4. 128.

Catullus p. 19. 66.

Cicero p. 65. i5i.

E.Euripides p.6. 58.

Eustathius p. iog.

G.Galenus p. 72.

Geoponica p. 72.

Grcgorius Corintliius p. 25.

H.Hermogencs p. 91.

Hcphae.stion p. lio.

Herodbtas p. 58. 75. 86.

Hesiodus p. 5. 6. 8. 10. 22.47.48.5o

: 57. 58.6i.n5. i55.

Hesychfue p. 4. 6. 7. 26. 36.

45. 58. 70. 75. 109. 110.

117. 122. 127. i33. 160.

Homerus p.5. 6. 10. 21. 36.

58. 47. -19. 5o. 70. 71. 106.

109. 1 15. 125. i43.

Horatius p. 6. g. n. 16. 20.

2 1.35. 47. 5 1.54. 58. 65. 65.

98. 106. 121. i54. i42. i43.

L.Livius p. 5i.

Loiiginiis p. 12.

Lucaniis p. 21.

Lucianus p. i5i.

Lucretius p. 18. 20. i42.

Lycophron p. 71.

M.Macrobilis p. 57.

Meleager p. 43. i42.

Miranermus p. 24.

Moschus p. 56. 47. 53. 87.

Musaeus p. 20. sq.

N.Nicander p. 7g.

Nonnus p. 90.

O.Oppianus p. 56.

Orpheus p. 5. 55.48. 5i. n5.

I N.DEX II. 83

Oviflins . li. 21.49.55. 53.

5. ±3.

.Palaepliatus . 90.

Pausanias . iy.

Persius . *]b.

Pindarns . 6. 5. 2. .27• 14. 4. 54.

Plato . 2. 42. 07• 65. 94•

97• 9 S • *7- stl-

Plutarcims . 26. 42.

Pollux . 44. 64, 78. Sy. 119-

123.

Posidippus . 48.

Priscjanus . .Propertius . 9. 24. 4.

S.

Scholiastes . 57«— Homeri , 64.— Persii . 75.— Theocriti . 25. 87•

Simonides . 57•

Sophocles . 4. 54. .

Statius . g. 5.Stobaeus . 1 4.Stephanus Hy/.antinus . 33.

Suidas . '. 8. 02. 6..

Terentianus Maurus . 4G.

Theaetelus . 53.

Theocritus . 6. 12. 4. 19.

24.25.56.54. 65. 87. 1 1 1•

112. 125. 34.Theo^ni.s . 37•

Theophrastus . 69.

Tliomas Magister . 64.

Tibullus . 4g. 52. 106. 167•

Timaeus . 97.Tullius Laurea . 5.Tzetzes p. 71. 79. 117.

Virgilius p. i4. 21. 56. 4g.

54. 58. 72. 80. io5. i45..

X.Xenophon p. 75.

d e x III:

Verha in Sapphus fragmentis obvia.

(ab privat. et-loquor), infans,

. 12 7-', tener, pulcher. «-.5.. 79., . 8g.& . 107. & .120." . 1 46., , 6.

. 84." . 8., avvfj . 129.

„ • 112 •. frango. . 22.

">. . 8. . . 6., . 24., , rustica, . 6g.

. 98.* . 55.". .,20.

i8t d ; jii.

//>/.-.<',) . ?... / : .

waivte. ' . 168.'». utibt .. atiooj

. 82.

4/.' . 65... . 89.

. 1

1

8.'. . 4.& . .,// . 6. 4. j5. 102.

'',' . 33.Aido)s . 102.&?. . 32.

. }$). 5,

Atqioj. . 7 1 •

. 7.

'^4'k'iV. ulavojv -7 1 •

^fif. «iyos . 102. «<j/a .93-

-/^ . ., . 5.. . 23.

"?, . 1

1

5.

. 112..•* 48 •

i. q. »;At|, aequalis.

. 38." . 6. 22. 26. 127. 44.,•9•3•.' .52.. . 1 58.. . 46.', . 7 1 •

, decerpo. '-. 46.

'. . 55." . 1 53.

..,• . ,.''/"/' >../i/ui :,[. •- , 5g«, pro-, expando. dnnituaov. ..

/"'//. . 13. 121. 122.' </«. .

1 '.&, . 77•'.'. ', . 52.

36.

. og. -. ^6.

' . . .128." . 5.. . 66.

. 65.". ) . 88."& . q• '&. &-. 6.". ' . 46.', trixtilia. . 4.

"slvra . 8.' . 93•1, . . 55. 85.

128. JU 46, -.. 88.' invisus sum

alicui.& . 46.. . 2.", exanimis.

P-i6.f.&.& «

5.& ib.,(". 121.?.-r«ip-«8.&. &^contr. pro&,*V. 58.

JNDEX ."Aniftio?. arriffvvn' p. 118." 4qa [>. 8<>. <(/ . i33.*

( Aeoiice 1. " ],al)) [< 6 .. (pro >/-

(««<) . 8o.

'./(,^?;. to^rai . n5."?." . 66t) . 5-2.". aojtt

3 . 8.

",''. >)•<>« [>. J,? . ).. . 4.?. .5.

'? . 5.

'./.? . 131..? .8&. . 1 53.

"y/rs . -*6.'-te . 46.'. . 12. drt-]? . 77•y/?J . 1 58.'. ? . 7•

.-//' ri . 46.

. 107.'. . 6._"? . ioq. 110.'? . 1.38."?. . I2g.

. *.

. 32. 09-" . 5'.

"^/(// . 121."? sojnmts . 127.

i?.?.. . 46.?. . 46.&? ..J5i'a. /?« . 129., . 2•

, gracilis , /i?jcr,

jjulc/i^r. . 44.' . J2.£« vestis. . . 6.?. . 8.? . 21.?, . 54.

.? . 66. .8. ^'. *2. 64. 8.125.? . 64. . 57-

7'«. ;'/ . 121.}.? infinit. Aeo?.pro }'f /Itti•- . 20.) . 6., . 35.?. *) . 44., . . ;•~viodui . 11. .1

1

6. . 4 1 .. ?'. ?..?. . 52.

. 112...?. /..:46. *8.

. 22. 2.. 6.?. . 36.

iVj^.. . 54..? . 55.

„/., vel). Sauva.*, . 1 18. <)'« -

. 52.

Awirtbi.' . 8.? . 129.^/' dormio.? . 128.. . 2. &«-

Aots '.

//'« . 43.. pro. ~. . -+•

86 INDEX III.

Jf(ta. . 85.

Jionmva . 3 •JtvQO . 65.

. 5. G5.. p-5-j.

Ji]r . 46.

^/« . 6.. . 1 4.

. 35.Jixaioi. . 2./jtviu) orbemvolvo, vibro.

. .Jio/.a . 88<

Jiujxih. . 3.. . 4.

Jouos. . 8.

. 38.Jovtvj agito, stimulo.

. 46'• ..Jv/' . 52.

^/ neutr. submergi. ~. 56.4. . 4. 77•

" Aeolice , idem quod/ ..& . . &?^. 5.i?7oos . 2._<5'. to*st# . 107. 46.'Er/. Aeol. pro

. 42.

jS^tfw . 129.

£/«/. ?}.6. ^yp. . 3.^ . 82. . 1 38.

&< • 107. . g- ?-«.. ' . 44. -. 44. . 3..

. 58.

,fabrico. --

. 43.. . 64.

"." . 1 58.' /./.. ;'/./.: . ,,.

. . 5.& r , i(i." \. . ://<< . 25. 127.'/"''/ . ). : ,- ,' . , (.

Euoe. . 7• *'/*"' »• .'/'«/' . 20. . 79•*««? . 82.). . ., referens aliquem,similis. . 6.

. ig.

EwiTtiu • 5.. q. »• -. 8 ..' . .

'jGrrii . 26.,, . 66.. . 3..' . a5.

, induo. -. <j8... .

128..?/ . 6g-?. .43"Eftoj. . io2.". i^a.uuv . 46.. ' pa^. 58.

. 6.. q..~« . .. . 88." . 122. *'(<;'« . 55.&.& . 71•&.& \>. 2."?] . q.

r«i . 5.. 71.?]?.

. 55.". ."i;'pos • 46. 8g.

f?V

INDEX . 87. . ".". $£#«#' . 56.*#•£

)). 6. !-. -y. jj&fos . 8•& • i'2'5." >. 99• '""•/.. .8•..7.<. 8.' . 102,", . g3« 11 •, . tin.-

. 82.7. '7\>. 2.'-»5 • 79'

,

. q.,?. 128.", . 8.

"23« . 96.

/« . 122. 129•&, bene florens, de-inde pulcher, splendidus.& . 88.

Evbaiuovia. ivSaiuovta? p.!•. tvY.lticov p. 35.. .55..7 . 72.

"' . 27• /*5 • Gi. 47*«•

. 59. 5. . 102.^ . 8. . 6.'^ . 120.

.. Jios . 4. 2. 8.//.

"" . i5L

' /. ?;| • 1 •^ . 119•

/> pro '>. ^os . 8..

. 37•.& . 79•.& . 6g.'.& . 52., fas, ..

0ios. #£ . 3- #io?s .71. #7 . 8.: . 99-

fc><-'w . 2(> Ivt anlifjuavox

pro vulgari &.. ''^ . 37.,. ..? . 6. 6. &vuoj .1 1.& . 5.. &<2 . 43.

/.

. 24.7>.7 . 88.'. . 6./-;. /5 . 21. «£ . 102., amabilis, suavis.

. 20." . 102.

. 8.), cupio. .6.• q..-

. 58. . 6-*..) i. q., colloco,

Eunc neutraliter colloco

7<?, i. e. sedeo.

. 20.

/• . 8. 66.".& . 54. g«-#* . 8.

c

J?os. tsov . 52.

.° Aeol. pro ic, .24. 7•&') . 56../ . 5G.«• . 2. 5.

. 77•). . 1 34. -.4. *i. q. praecederus,

• "•,';•'»«/|, pulchras foe-

88 j \ j) ; \ j /.

7/ii/ias kabens.

vaixoe , 8 •

. /.t .. . ?)i.•5.

.? . )9•

,;.<

6.

.6• . 8•.• 122. -;' p.oj. 121.. . 8.

. 2.? . 42. 8a.

Aeol. pro :'.".\

. 22.

i. . . 8». |>... . 8... |). 53.&. itotr&cbvtiea .1 38., decidens, deventodiclum, . ii••. ..- . 5.&. /.. ..

. 6.. . 1 58.?- . 1

1

8. «7-** . 12Q. JifiV'*. . 77•) , resuuv.

. 3.. 4., ^ntique )«

et pcr .syncopen (--«.' •^•1»? • 8. .' . 84.

xijvoi . 8.Xfc •8.JCileft . 6 1..? . 8.- . 36.? . 5;•} . satio.

. 56.

? • .' >/j |>. ~ .. . 8..? . 38.. /.:':• . 02., . <>5., caeruleus, tunc Ift-

ger, p.5 7 .

(

Kvkvuh , trepido. txvy.u p.

1<>2.

Ai/.ti.. . 79.?. . yn.

< . ;</>/.! «... 6g.

. 36.*. . 3G.

» <•.>.. . 5G.

, multu.<;. ?. 122.. . 8g•, . 89.

..'). -rtrj . 12 1., hirsutus. .12-.'.

. 82.? . 32.. /> . 6. ?. 102.. . 8., . 8. 91• *<"

• 65.?, . 22.

. f)3.

/.i?.? . 52.. 44.; . 73 •

. 4. EtymoJogi-

est a «', «/, ",mollem me praesto in

INDEX iR 9

deprecando , i. c. humi-liter supplico.

.//.» . 120..' . .-) . 22.

_ . 40.

^. . 6*

..' . 1 1.. . . -'. . 88.

jtfoUec . 82. 56.. 1 1. 42. 2. i2g.

pro,-' . 3•J»i«2Aor . 88.&. &) . 2.& . 122.. . g5-

. 52.31. .6.

J7;';'«g. . 66., . .. 66.

. 65.

. 127. . g.

. 64.

. 56.. Mivorva . 4., . 1 6., .) . .ilieaos. . 56.

Jtfi/J' . 4.. . 126.. • 55.

. 36.

. 1 38..& . 13.. 84. . 5.

65.

Jt/oiOff. /t*oi'rt . 56., . 6.

. ..&. .4 7 .

JV.

. 79••. . 1 38.&.& . ,'>8.. . 1 44. j'twrf(>os

. 1 44.

. 8:>.

. )54.. • 6ij.

. 1 3 1.', . 120.

JVw . 6. 82. 102.

jtyyi;. VWWjCS . 56.

Swoixtoj. . 44*., . .. p• 7 1 '

. 79."Oi'c

;> . 5.. . 58., ] . <•", . 64.', . 2. cyU}4j

. 25. .'- . 102." . 5g.'.) . 4.

pro.-. 25.- . 2.} , torreo. ;

55•(

O()aj'os. . 125.) , ingenium,

indole.i.

. 6. ()«' •12 7 •

. 25-

.

1 ()() 1 D III.

( • LQO-"'. . 42. -. 88.

" . ."Oe, suus. Fov • 34."Ooot.•. ')• . 107. .. . 1 6. ora .

1 33." i. q. o£os ,ramus.' . 112.'. ' . 8.

"Ora pro . 1 55•

"?1

*? pag- 19., pag. 11.

. 129.

"Or£ . 95•" . 2.' . 6. 8., . 21. 23•

. 38.. 9 1 •* . 52.. 52.. . 3.

,? '

') . 5.&.& .127•& . 55•

J7.

i. q. ? . 3./ZetiS . 18. 11 8. 7« .6.. . 52. 7r«t-

. g3. 9^• 3^• *. 46. 7« . 4.. . 9°•

. 46.

• 127.

. 8.. 58.

i• q.

. 1 33.

. 36., omnigenus.

. 126.

. ( . 1 .&.' .88.

llaolf-tiiif. . <.&.- . 64.

. 1 4.

JJas.« . 26. . 24.

6. . 8.. 38.- . ., itiitov&a . 11.

. 56. crar(/()e . 8.

. 56.//* pro ^fra . 38.

i. cj.,-. 38.., . 36.

Jli/iJ-w . ii,. . 88. 107.). • 77•, . 2b.^. .43., antecellens . g5.. . 1 38.

, swio/•.,. 43.

,pupa.-

. 77•

. 2./.. . 85.&).& . 121.. . 56.

. 54.

. 1

1

5.&. -o) . 52.

JTot . 1 •. . 24.). . 1 35., . 122..&. .-& . 4.

Aeol. pro jrort .6. 46.

INDEX III. 1i)

1

''. ... .102.. .59;. . 7• 55 .qo. . 66.

•77• 9^• 12^• 57•. 85.. . 77•

. 125•

77• . 72• 1 58.• . 77•

Jlvrtta . 5.

Hac. • 43.

. 5.. . .. 84.•- 1 23.. '-• . 59 •

. 5-*.1).) ..64,' . 35.? . 6.- . 9./ , stupefacio. -

. 2.Hv/.aCvj, condenso , ohtego.

. 122.

. ./ . 25.C .'. . 1 58.'. .

112.

2 . . 12.

Aeol. pro «>-. . 45-

2•';. 2' .33.2 . 77. . 1 2.

5 9•

\>> Aeol. pro 00- . 46.

55. 38.. 54. 56.

. 121,

J& . 1*8.. aioaofff . 38.

, laedo. .12(>

, dissipo.

. .i. q. prnecedciis.

. 6., . g6.

JToi. 7? . 79•, stillo.?.• 9•• . 88.-.& . 2. 128.

1 6, . g8., . 1 56..& . g-

. 1 6..-. 79•,. .. 4.. \>, 3.•). . 88,

. 1

1

5,?. , 1 55.. • 6g.7•

Tayjojg . 1 5. 1 5.

TiO-j/.&. . 25.. . 65.

*!:% . 1 6. ri-

. 1 6.?, . 82.

. 84.

DEX 111.

,,,,- . .;.

]> .. .. ('' "',';"' • 77•' '.. .- ..

2'fos Aciil. pro '., 1 55.

7'iV . •2. 3. 69- 98.• 2 7••' . ,)S. ..). 7/V/ . 42.

,•/' . 1 1, / ..4• l3q.. . '44.

prq 00/ . Kj.

Toisros• . 8.. [>.-.,? . 2i.

-/,'1 . . 6., . 55..

TWiJi pro tjjde . 6.

">(> . 3.'// ,-'."«. . 65.

"Tuuci AeoJ. pro ('wiZi .1.2. ";(,?/.< . <'< .•

?• '• , 84,'.& . 20.'. ''-

. rz5.

' '-'-.• 8.

'&,•-"TaSos. . 3•''

?'.-:•,j/oj' . .3. 1 38.' [>. 65.

..!:-$. . 121.

' •:•; /. . 110.

. 25] ^c;V?; . 6.,& . .. 5 .

'////) . <. y ; ..,) . |)0.•/* " '/« '.• 'I'i'j»ty '< .. • " '• '/

';"j''''

|). 12.(J

;'.,,<.,,' . ., 'f >yu . 1 3.. \••~• </>,.' 1 "

';/','' •?9•. tfu.tl . 5. <///.:/ .120. (jl'i'.a(,:-i

'/./, . (£. praecedeu , .8 .

'

/Aoe •8. ,;. (/(- . 42.

>. •./. . 12., capiLlu.s. (fojuiat, .88.

(.• . 1 38.). . 8• *. 27• <PQ*va$ ..

? 46.. . 5.- 7<!} .,.

^. . 7•. •.2}, ». 3•. ... . 20.

Xatooj. . 1 25. 1 57.

. 0,4. '/, -34.

(

''jl, . 1 6., . <j6. j£«-=

».4., . 88.

Xn(«s . 2. ^c?(/fc . 8.. 5. 1 12./../.

• 77 '

";3. xf(jyti' . 8.

INDEX IIT.

XiliUv •™-Xikvi • 106.. • 126.

-'. yjktai pi a .

/c/r/v. r , 23•A/.cKJilt•'. \un.

. ji.

«01«•7 . 12.6.

]). -);)•

&?. . 8. 63./ , 6• ('•<-5^«{ . go.

XovottOS i. <]. praeceden.s., • 71•

; 7,9•

")6/(>5.^^ .84./ . iog.>* . nS. ^ptffcj . go.

Mj3

XpoSg. . 5,/•«< i. q.. gjV . 127.

. G4.

Xojou. . 84.

. 24. nG.. loj.

-.

AooL pro &.w&ifos . ."' . 7^.$. vjxhs . g,

3

£???/{> contr. pro «V^p .« 1<J

•

. 56.

pro, -. .

C

.Q? . 2. 54. go.

Addenda et corrigenda.

p. XXXVI. Verba : Catullus denique — cefobrat omnino

sunt delenda.

Fragrn. X. Locus de Plejadibus ex Macrnbio citalus non

exitat Salurn. V. c. 2., sed Somn. Scip. I. c. 18.

Fragrn. XVII. Pro legendum «g , nunquam

cnim . poteris deducere ab, sed polius

ab , cuius cst secunda persona imperfecti pro

',. , vero semper cum patrio casu con-

jungitnr.

Fragm. XXVI. Verba ftaXiaiaw

explicai : vinum,quod hibimus floribus redimiti. Id

nunc subtilius milii videtur; maneo igitur in propria

verborum illorum significatione, nam Graecos in

compotationibus flores vino injicere solitos fuisse,

tan iuam remedium crapulae , aliunde novimus. Lo-cus ex Anacreonte allatus eodem modo explicandus,

ut poeta nempe de rosis, vino injectis, loqui sit pu-

tandus, sicut v. 5. et 4. de rosis, capiti circumvo-

lutis, agit.

Vitia typogi-aphica.

p. VII. pro aliquod lege aliquot.

p. XII. pro: &}lcge:

)&-.. XXIII. ante perspicere iasere quoque.

. "n. . 6. pro / Vi lcge J>] V.

. 1 3. pro TAI lege T^V.

p. 24. pro lege.. 45. pro rfum sede$ saltem pures spondewn admittunt

leg. «?um sct/es sallem pares pulgo , impares rarius

spondeum admittunt.

p. 5o. pro ac $e leg. /.

. 53. pro deque citharae plectro adliibitum leg. dtqut

citharae plectro pulsu adhibitum.

p. 63. pro quippe Lesbo leg. quippe quae Lesbo.

p. 85. pro leg... 92. et 90. pro leg., et p. 93. dele vocem «Z-

'«5.

p. 96. vox commatibus est includenda.

p. io5. pro leg..Leviora quaedam quivis facile ipse corriget.

?

LIBRARY OF CONGRESS

III

003 055 909 5