Eco Swiss China Time Ltdprzeciwko

Benetton International NV

Studium przypadku

WYKŁAD I PREZENTACJĘ MOŻNA• kopiować, rozpowszechniać, odtwarzać• tworzyć od niej utwory zależne• fotografować

Prezentacja udostępniona na licencji CC BY NC SA 3.0

PORZĄDEK PUBLICZNY

Jako rdzeń całej sprawy.

Na podstawie naruszenia porządku publicznegoBenetton International NV chce podważyć rozstrzygnięcie arbitrażu.

HISTORIA

UMOWA LICENCYJNA

Zawarta 1 lipca 1986r. na 8 lat.Niderlandzki Instytut Arbitrażowy

oraz prawo niderlandzkie.Strony: Benetton International NV (marka), Eco Swiss China Time Ltd (produkcja i sprzedaż) oraz Bulova Watch Company Inc. (sprzedaż).

ZERWANIE UMOWY

24 czerwca 1991r.Na 3 lata przed terminem.

Sąd arbitrażowy.

SPÓR

Orzeczenie o wypłaceniu odszkodowania przez Benetton. 4 lutego 1993 r. Rozstrzygnięcie częściowe końcowe.

Orzeczenie o wysokości odszkodowania. 23 czerwca 1995 r. Rozstrzygnięcie końcowe.

Benetton wnosi do Rechtbank wniosek o unieważnienie orzeczeń. Orzeczenia arbitrażowe są niezgodne z porządkiem publicznym z racji

nieważności umowy licencyjnej w świetle art. 85 Traktatu. Ani strony ani arbitrzy nie podnosili ewentualnej sprzeczności umowy z tym przepisem.

W I instancji wniosek został odrzucony. Odrzucony wniosek o zawieszenie rozstrzygnięcia końcowego (ale przyjęty

w instancji wyższej). Przyjęte roszczenie o złożenie kaucji przez Eco.

Apelacja. Rozstrzygnięcie końcowe jest niezgodne z art. 1065 ust. 1 lit. e) kodeksu

postępowania cywilnego. Umowa jest nieważna w świetle art. 85 Traktatu – dzielenie rynków zbytu. Naruszenie porządku publicznego.

SKARGA KASACYJNA ECO

Porządek publiczny nie zostaje zachowany tylko gdy naruszony przepis jest tak istotny, że restrykcje natury proceduralnej nie mogą być przeszkodą w jego

poszanowaniu. W prawie konkurencji nie ma takich przepisów.

Również art. 85 nie jest tak istotny.Arbitrzy przekroczyli by granice sporu, gdyby rozpatrywali art. 85.

Rozstrzygnięcie częściowe końcowe ma powagę rzeczy osądzonej.Jednak czy tak jest, gdy rozstrzygnięcie końcowe jest jego rozwinięciem?

Stanowisko Hoge Raad

PYTANIA DO TRYBUNAŁU

2. Czy w razie niezgodności orzeczenia arbitrażowego z art. 85 sędzia powinien z tego powodu i wbrew przepisom prawa niderlandzkiego

przyjąć wniosek o unieważnienie orzeczenia?

Jak się okaże odpowiedź na to pytanie będzie czyniła niekoniecznymi odpowiedzi na pytania 1. i 3.

ODPOWIEDŹ NA PYTANIE

Sąd krajowy orzekający w zakresie wspomnianego wniosku powinien uwzględnić ten wniosek, gdy stwierdza on, że orzeczenie jest sprzeczne z art. 85 Traktatu.

Powinien więc uwzględnić wniosek oparty na nieznajomości przepisów porządku publicznego Państwa Członkowskiego.

Art. 85 (dzisiaj 101) ust. 2 Traktatu z Lizbony – nieważność umowy z mocy prawa.Konwencja z Nowego Jorku z dnia 10 VI 1958r. – możliwość niewykonania

orzeczenia arbitrażowego ze względu na porządek publiczny.

PYTANIA DO TRYBUNAŁU

4. Czy prawo wspólnotowe nakazuje odrzucenie przepisu niderlandzkiego jeżeli jest to konieczne do rozpatrzenia w ramach postępowania o

unieważnienie późniejszego orzeczenia arbitrażowego, czy umowa uznana jako ważna z mocy prawa jest jednak nieważna jako sprzeczna z art. 85?

5. Czy też należy wstrzymać się od zastosowania wyżej wspomnianego przepisu prawa niderlandzkiego?

ODPOWIEDŹ NA PYTANIA

Prawo wspólnotowe nie zobowiązuje sądu krajowego do odrzucenia w danym przypadku wewnętrznych przepisów, nawet jeśli jest to konieczne do rozpatrzenia , w ramach danego postępowania, czy umowa, którą orzeczenie

arbitrażowe pośrednie uznało za prawomocną jest jednak nieważna w świetle art. 85 Traktatu.

Termin nie wydaje się być krótki w porównaniu z terminami w innych Krajach Członkowskich i nie utrudnia korzystania z praw.

Bezpieczeństwo prawne i poszanowanie rzeczy osądzonej.

ROZSTRZYGNIĘCIE

1) Sąd krajowy rozpatrujący wniosek o unieważnienie orzeczenia arbitrażowego powinien uwzględnić tenże wniosek, jeśli stwierdza, że

orzeczenie arbitrażowe jest rzeczywiście sprzeczne z art. 85 Traktatu WE (obecnie art. 81 WE), od tego czasu powinien, zgodnie ze swoimi wewnętrznymi przepisami postępowania, uwzględnić wniosek o

unieważnienie oparty na nieznajomości krajowych przepisów porządku publicznego.

2) Prawo wspólnotowe nie zobowiązuje sądu krajowego do odrzucenia wewnętrznych przepisów postępowania, zgodnie z którymi orzeczenie

arbitrażowe pośrednie mające charakter orzeczenia końcowego które nie było przedmiotem wniosku o unieważnienie złożonego we właściwym terminie, nabywa powagę rzeczy osądzonej oraz nie może już zostać

wzruszone przez późniejsze orzeczenie arbitrażowe, nawet jeśli jest to konieczne do rozpatrzenia, w ramach postępowania o unieważnienie późniejszego orzeczenia arbitrażowego, czy umowa którą orzeczenie

arbitrażowe pośrednie uznało za prawomocną jest jednak nieważna w świetle art. 85 Traktatu.

ŹRÓDŁA

SPIS ILUSTRACJI:1. Zegarek – Autor: Dwayne Hoover

–http://www.flickr.com/photos/dairytwist/2559525799/ 2. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – Trybunał

Sprawiedliwości Unii Europejskiej – http://curia.europa.eu/jcms/jcms/Jo2_7055/

Sprawa C-126/97Tłumaczenie orzeczenia pochodzi ze strony UKIE

PREZENTACJĘ MOŻNA ZNALEŹĆ W 3 MIEJSCACH

SLIDESHAREwww.slideshare.net/TomaszCeranek

TWITTERtwitter.com/TomaszCeranek

FACEBOOKwww.facebook.com/tomasz.ceranek

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ

Tomasz Ceranek