dünya’ya mağrur kişi tövbeye gel tövbeye uçmadan

358
Dünya’ya mağrur kişi Tövbeye gel tövbeye Uçmadan ömrün kuşu Tövbeye gel tövbeye Ey halk içinde ulu Olmuş nefsinin kulu İşit hey yaman havli Tövbeye gel tövbeye Sakalına baka bak Kara iken oldu ak Dünya sana kurdu fak Tövbeye gel tövbeye Ulu kıyamet kopa Düz ola dere tepe Niceler yoldan sapa Tövbeye gel tövbeye Kaça gide can kuşu Kuru kala ten dahi Yunus Emre sen dahi Tövbeye gel tövbeye * * * 1

Upload: agocer88

Post on 15-Jun-2015

5.481 views

Category:

Documents


1 download

TRANSCRIPT

Page 1: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Dünya’ya mağrur kişiTövbeye gel tövbeyeUçmadan ömrün kuşuTövbeye gel tövbeye

Ey halk içinde uluOlmuş nefsinin kuluİşit hey yaman havliTövbeye gel tövbeye

Sakalına baka bakKara iken oldu akDünya sana kurdu fakTövbeye gel tövbeye

Ulu kıyamet kopaDüz ola dere tepeNiceler yoldan sapaTövbeye gel tövbeye

Kaça gide can kuşuKuru kala ten dahiYunus Emre sen dahiTövbeye gel tövbeye* * *

1

Page 2: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hep fesad işlerime,Estağfirullah tövbeYaman teşvişlerime,Estağfirullah tövbe

Gözümün baktığına,Gönlümün aktığınaKulağım duyduğuna,Estağfirullah tövbe

Dilimin gıybetine,Nefsimin lezzetineHep azam lezzetine,Estağfirullah tövbe

Bildim suçumu bildim,Döndüm Çalabım tuttumGeldim kapına geldim,Estağfirullah tövbe

Benden suçumu sorma,Ayıbım yüzüme vurmaMahrum beni döndürme,Estağfirullah tövbe

Settarul Uyup sensin,Gaffaruz Zunup sensinFettahul Gulup sensin,Estağfirullah tövbe

Gerçi kim günahım çok,Rahmetin dahi artıkAsına kapım açık,Estağfirullah tövbe

2

Page 3: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Nefs bendine tutuldum,Şeytana esir oldumHer hata ki ben kıldım,Estağfirullah tövbe

Eşrefoğlu Rumi’nin,Şol çok günahlarınınKefaretidir anın,Estağfirullah tövbe

Tövbeyi Tacil edin,Gelin cennete gidinEy müminler siz idin,Estağfirullah tövbe

Arzu yılanlarının,Canları soktuğununTiryaki ol avunun,Estağfirullah tövbeİlacı ol avunun,Estağfirullah tövbe* * *

3

Page 4: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey hevasına tapan,Tövbeye gel tövbeyeHak’ka tap Hak’tan utan,Tövbeye gel tövbeye

Nice nefse uyasın,Nice dünya kovasınVakt ola usanasın,Tövbeye gel tövbeye

Nice beslersin teni,Yılan çiyan yer anıKo teni besle canı,Tövbeye gel tövbeye

Sen teni sandın seni,Bilmedin senden teniOdlara yaktın canı,Tövbeye gel tövbeye

Sen dünya-perest oldun,Nefsin ile dost oldunSanma dirisin öldün,Tövbeye gel tövbeye

Gör bu müekkilleri,Yazarlar hayr-u şerriGünahdan olgıl beri,Tövbeye gel tövbeye

Ey miskin âdemoğlu,Usan tutma âlemiEsmeden ölüm yeli,Tövbeye gel tövbeye

4

Page 5: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ölüm gelecek naçar,Dilin tanını şaşarErken işini başar,Tövbeye gel tövbeye

Göçer bu dünya kalmaz,Ömür payidar olmazSon pişmaz assı kılmaz,Tövbeye gel tövbeye

Tövbe suyuyla arın,Dimegil bugün yarınGöresin Hak didarın,Tövbeye gel tövbeye

Eşrefoğlu Rumi sen,Tövbe kıl erken uyanOlma yolunda yalan,Tövbeye gel tövbeye* * *

5

Page 6: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Eylemişiz bîhad günâh yâ Rabbi estağfîrullahDerdime derman yâ İlâh yâ Rabbi estağfîrullah

Ey kâinâtı yaratan diriğ etme avaradanKaldır perdeyi aradan yâ Rabbi estağfîrullah

Aşkın şarabın içmişem ben mâsivâdan geçmişemGülşen-i aşka göçmüşem yâ Rabbi estağfîrullah

Lütf-u keremle ihsân et zâkirler iyle hemdem etDîdârınla müşerref et yâ Rabbi estağfîrullah

İsyân içinde kalmışam bahr-i gaflete dalmışamHüdâyî der "bunalmışam" yâ Rabbi estağfîrullah* * *

6

Page 7: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Seherde açılan güller hürmetineZikrinle dönen diller hürmetineRükuya bükülen beller hürmetineHacalet narına yakma ya Rabbi!

Yolunda kaim kullara bağışlaRızana giden yollara bağışlaArşına açılan ellere bağışlaCahimin içine sokma ya Rabbi!

Secdeye kapanan başlar hürmetineAşkınla sızlayan döşler hürmetineGecelerde dökülen yaşlar hürmetineGazabınla bize bakma ya Rabbi!

Uhud’da yarılan yüze bağışlaMiraç’ta gören göze bağışlaO anda geçen söze bağışlaSırat’tan aşağı dökme ya Rabbi!

Cemi peygamberlerin canı hürmetineCiharı yar-ı Güzin’in dini hürmetineUhud şehitlerinin kanı hürmetineSuçlarımızı başa kakma ya Rabbi!

Muhammed Mustafa’nın (SAV) özüne bağışlaFatımatüz Zehra adlı kızına bağışlaYetim yetemanın yüzüne bağışlaHuzurunda boynumuzu bükme ya Rabbi!

Kur-an’ı kerimde geçen kelam hürmetineMekke Medine’deki âlem hürmetineArş kürs levhü kalem hürmetineSualde fazla sıkma ya Rabbi!

İsmi isminle bir yazılana bağışlaDin uğrunda kan döken gazilere bağışlaKerbelada can veren kuzulara bağışlaDinsizlerle nara sokma ya Rabbi!* * *

7

Page 8: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey rahmeti bol pâdişâhCürmüm ile geldim sanaBen eyledim hadsiz günahCürmüm ile geldim sana

Hadden tecâvüz eyledimDeryâ-yı zenbi boyladımMa’lûm sana ben neyledimCürmüm ile geldim sana

Senden utanmadım hemânEttim hatâ gizli a’yânVurma yüzüme el-amânCürmüm ile geldim sana

Aslım çün bir katre meniHalk eyledin andan beniAslım deni, fer’im deniCürmüm ile geldim sana

Gerçi kesen fıskü fücurAybü zelel çok her kusurLakin senin adın GafurCürmüm ile geldim sana

Zenbim ile doldu cihanSana ayan zahir nihanEy lütfu bihat müstebanCürmüm ile geldim sana

Adın senin Gaffâr ikenAyb örtücü Settâr ikenKime gidem sen var ikenCürmüm ile geldim sana

8

Page 9: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hiç sana kulluk etmedimRah-ı rızana gitmedimHem buyruğunu tutmadım,Cürmüm ile geldim sana

Bin kere bin ey PadişahEtsem dahi böyle günahLa taknatu bana PenahCürmüm ile geldim sana

İsyanda Kuddûsî şedîdKullukta bir battal pelîdDer kesmezem senden ümîdCürmüm ile geldim sana* * *

9

Page 10: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Salihlerin yoldaşı,La ilahe illallahÂşıkların haldaşı,La ilahe illallah

Mü’mine veren iman,İmanda sabit kılanGünahlarını yuyan,La ilahe illallah

Belaları def eden,Masivadan kad edenHicapları ref eden,La ilahe illallah

Cehennemden kurtaran,Cennette sefa sürenHak cemalini gören,La ilahe illallah

Endişesi Hak ola,Gönlü nur ile dolaMahşerde diye gele,La ilahe illallah

Şol demki göçe canı,Lagaf durur nişanıÇürümeye hiç teni,La ilahe illallah

Abdulkadir sultana,Yapış inan Kur-an’aYetiştirir yezdana,La ilahe illallah

Ey Fuadı fikreyle,Bu niğmete şükreyleDaim Hak’kı zikreyle,La ilahe illallah* * *

10

Page 11: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Taştı rahmet deryasıGark oldu cümle asıDört kitabın manasıLa ilahe illallah

Kitaplarda yazılıdırGönüllerde gizlidirSöylenecek söz budurLa ilahe illallah

Cennet’ten çıktı AdemDünyaya bastı kademBunu der idi her demLa ilahe illallah

Erenlerin kılıcıArşa çıkar bir ucuHer dertlerin ilacıLa ilahe illallah

Budur esmanın hasıSiler kalplerden pasıİsmi azam duasıLa ilahe illallah

Gönüllere yol ederDağı taşı kül ederSultanları kul ederLa ilahe illallah

Güneş burcundan doğarAleme rahmet yağarHak’kın birliğin överLa ilahe illallah

Yunus da bunu dediYanar yürek aşk oduMevlanın güzel adıLa ilahe illallah* * *

11

Page 12: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey derde derman isteyenGel halkayı tevhide girSıdkıyle canan isteyenGel halkayı tevhide gir

Bu halkada hazır olanMağfir oliser bi gümanHak dostlarıdır zakiranGel halkayı tevhide gir

Zikir ile sen hemdem olDahletme bize matesem olEsrarı Zikre mahrem olGel halkayı tevhide gir

Yâd eyle dostun adınıBulasın aşkın tadınıKesbeyle gel bul tadınıGel halkayı tevhide gir

Dahletme bize vaizaÇün ederiz Zikri HudaMaksut ise ancak rızaGel halkayı tevhide gir

Ko gafleti KuddusiyaZikri Huda et daimaİster isen vaslı likaGel halkayı tevhide gir

Hak’kın Habibi MustafaDer Ravzayı Cennet Anaİblise uyma ey hümaGel halkayı tevhide gir

12

Page 13: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

İnkârı ko ikrara gelAğyarı terket yâre gelBülbül gibi gülzara gelGel halkayı tevhide gir

Aşıkta ar olmaz şahaZahit eder kibri riyaTalibi Hak isen beyaGel halkayı tevhide gir

Bu halkada iş tez biterGiren murada tez yeterBu pendimi tut ey püserGel halkayı tevhide gir

Dur olmagıl bu halkadanDersem bulayım dostu benGuş eyle bu sözüme senGel halkayı tevhide gir

Bulur alil bunda şifaBunda celis olur HudaZakirlere eyler ataGel halkayı tevhide gir

Mümin olan tevhid ederİmanını tecdit ederGönüldeki teşviş giderGel halkayı tevhide gir* * *

13

Page 14: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Semadan sırrı tevhidiDuyan gelsin bu meydaneDerun içre bu gün AllahDiyen gelsin bu meydane

Görenler Nûr-u GaffârıDuyanlar sırrı SettarıCihanda şişeyi arıKıran gelsin bu meydane

Seladır ehli irfanaGetirsin canı kurbanaBaşı canı Hak yolunaKoyan gelsin bu meydane

Cümlenin Halıkı birdirNiçin bazısı gafildirBu ne hikmet bu ne sırdırBilen gelsin bu meydane

Geçip bu ab ile güldenDahi cümle kal-u kıldanBu dünya nakşini dildenYuyan (silen) gelsin bu meydane

Gönül maksudunu bulduCihan envar ile dolduBugün Nuri imam olduUyan gelsin bu meydaneBu gün şeyhim imam olduUyan gelsin bu meydane* * *

14

Page 15: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Her kim der ise daimLa ilahe illallahGönlünde dura kaimLa ilahe illallah

Endişesi Hak olaGönlü Nur ile dolaMahşerde diye geleLa ilahe illallah

Şol demki göçe canıLa Havfun ola şanıÇürümeye hiç teniLa ilahe illallah

Aldatmaya şeytanMunisi ola RahmanHem kurtariser imanLa ilahe illallah

Ol gün ki kara yüzlerHem söylemeye sözlerHoş hüccet olup söylerLa ilahe illallah

Var Eşrefoğlu RumiTarh edegör gönüldenTevhide canu dildenLa ilahe illallah

Cehd eyle masivayıTarh edegör gönüldenTevhide canu dildenLa ilahe illallah* * *

15

Page 16: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Her imkânda bu kelamDevam et sabah akşamEder sana da selamLa ilahe illallah

Elbet lütfeder ÇalapGünahlar olur sevapDurma ihvan tevhid yapLa ilahe illallah

Gönülleri pak edenHer müşkili halledenKulu Hak’ka er görenLa ilahe illallah

Hz. Muhammed’inCümle Nebi MürselinEttiler bunu telkinLa ilahe illallah

Bütün Ashab-ı ResulBununla etti vüsulRahman’a en yakın yolLa ilahe illallah

İster isen halasınDâhil ol kurtar canınKalasıdır Huda’nınLa ilahe illallah

Her aşıkın MatlubuHer sadıkın arzusuHak dostlarının yoluLa ilahe illallah

16

Page 17: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Abdulkadir sultanımHayri Baba’dır ŞahımAffet beni Allah’ımLa ilahe illallah

Mehmet Albayrak söylerHalikını zikreylerAşk ile bunu derlerLa ilahe illallah* * *

17

Page 18: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hak’ka aşık olanlarınDaim işi tevhid olurTerki siva kılanlarınDaim işi tevhid olur

Mevlasına eyler firarZikrin eder leylü neharHep kari edip ihtiyarDaim işi tevhid olur

Cismi olur insan ileKalbi olur yezdan ileKah gizli kah ihvan ileDaim işi tevhid olur

Aşkı eder ruha gıdaZikir eder kalbi cilaTevhide buluben safaDaim işi tevhid olur

Vahşi olup uzlet edenHalktan hemen nefret edenMevlası ile sohpet edenDaim işi tevhid olur

Fakriyle eder iftiharAşk oduna daim yanarBilmez nedir namusu arDaim işi tevhid olur

Kuddusinin getti sanaZikri Huda’dır daimaÂşıkların subhu mesaDaim işi tevhid olur* * *

18

Page 19: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Görerek dost cemalini,Göçer illallah diyenlerKalbine tevhid nuruSaçar illallah diyenler

Hak kulların hepisiniFazl ile yapmış yapısınıSekiz cennetin kapısınıAçar illallah diyenler

Günahı çirkinden yuyupYüzü bedir aya dönüpKanatlı burağa binipUçar illallah diyenler

Gündüzü döndürür şebiÜmmetim der ona nebiSıratı yıldırım gibiGeçer illallah diyenler

Düzelt gönül harabınıKo bu dünyanın şarabınıDosttan aşkın şarabınıİçer illallah diyenler

Yunus cihan değil bakiMağrur olup olma şakiBatılın içinden Hak’kıSeçer illallah diyenler* * *

19

Page 20: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Allah’ımın adıdır illallahSancağında asılıdır illallahO Rab’bimin adıdır illallahMühüründe basılıdır illallah

Okuyalım kur-an’ı illallahBir olan adını illallahKıymetini bilelim illallahYüce Resulullahı HAY

Alim olsun haberim illallahKur’an olsun rehberim illallahNe büyük bir mucize illallahBu Kur’an peygamberim HAY

Daim durma zikreyle illallahKur-an ile gir kabre illallahHerkes cevap verecek illallahMünkir ile Nekir’e HAY

Her an düşünüyorum illallahSırat’ın korkusunu illallahKur-an’dan alıyorum illallahCennet’in kokusunu HAY* * *

20

Page 21: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşkınla çak olsa bu tenYine ben illallah diremYansa kül olsa bu bedenYine ben illallah direm

Eğer beni yandırsalarKülüm göğe savursalarHer azamı ayırsalarYine ben illallah direm

Bağrımda bitse başlarımÇeşmimde aksa yaşlarımAhü zar olsa işlerimYine ben illallah direm

Seyyid Nizam oğlu bileCeddiyle haşrolsa bileMümin muvahhidler ileYine ben illallah direm* * *

21

Page 22: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Allah diye diye deryaya daldımAradım deryayı kalbimde buldumÇok günah işledim ben pişman oldumGel Allah’a yürü yol kapanmadanGel Allah’a yalvar göz kapanmadanZikreyle Mevla’yı dilin durmadan

Allah diye diye kalbini coşturAllah demek kardeş ne güzel, hoşturAldanma dünyaya hepsi de boşturGel Allah’a yürü yol kapanmadanGel Allah’a yalvar göz kapanmadanZikreyle Mevla’yı dilin durmadan

Allah diye diye yanıyor içimGençlik elden gitti ağardı saçımÇok günah işledim bağışla suçumGel Allah’a yürü yol kapanmadanGel Allah’a yalvar göz kapanmadanZikreyle Mevla’yı dilin durmadan

Neyi aldın neye güvendin?Şeytana uydun geride kaldınGüzel Allah’tan ne tez usandın?Gel Allah’a yürü yol kapanmadanGel Allah’a yalvar göz kapanmadanZikreyle Mevla’yı dilin durmadan

Yüce Hak’ka karşı olur mu böyle?Geride kalmışsın doğruyu söyleGel mü’min kardeşim tövbeler eyleGel Allah’a yürü yol kapanmadanGel Allah’a yalvar göz kapanmadanZikreyle Mevla’yı dilin durmadan * * *

22

Page 23: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Mevlam bana ver aşkınıHayranın olayım seninBülbül gibi gülşenindeNalanın olayım senin

Yandır beni yandır beniAşk meyinden kandır beniSarhoş edip döndür beniMestanın olayım senin

Yar eyle beni yarınaKoyma bugünü yarınaYak beni aşkın narınaPervanen olayım senin(Suzanın olayım senin)

Gönül kuşun sana uçurAşk meyinden daim içirBu tacı hırkadan geçirÜryanın olayım senin

Seyyid Nizamoğlu HocaAyırma kendinden yüceGerek gündüz gerek geceMihmanın olayım senin* * *

23

Page 24: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gel Hakkı çok zikredelim isimini hem vird edelimLeyl-ü nehâr halvet edip aşkiyle tevhîd edelim

Gel derme bu sîm-ü zeri böyle cifeden ol berîKamuya ol Hak Rehberi aşkiyle tevhîd edelim

Gel tevhide çalış heman bülbül gibi eyle figânMaksudunu verir inan aşkiyle tevhîd edelim

Döndür Hudâ'ya yüzünü, sevdir O'na kendüzünüZikr eyle pâk et özünü aşkiyle tevhîd edelim

Zikre çalış olma kesel, çek mâsivâ şuğlünden elHak meydanı açıldı gel aşkiyle tevhîd edelim

Çoktur velîm Hak’kın yolu Tevhîd kamunun efdaliOl bu gülzârın bülbülî aşkiyle tevhîd edelim

Cümle ezkârın efdali tevhîd buyurmuştur nebiBudur ekmelin mezhebi aşkiyle tevhîd edelim

Zikr-i Hudâ'ya et devam, çünkü zikr eder hâs-u âmBulur gönül aşkta makam aşkiyle tevhîd edelim

Gel azm et Hüdâyî Baba düşme bu dâr-i girdâbaOlur bütün ömrün hebâ aşkiyle tevhîd edelim* * *

24

Page 25: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşkınla yak kül et beniTek bulayım Mevlam seniÇiğnet yüzüm yol et beniTek bulayım Mevlam seni

Nuh gibi dövdür ellereEmreyle sövdür dillereDüşürüp uzak yollaraTek bulayım Mevlam seni

İbrahim’im nar et yerimMusa gibi Tur et yerimİsa gibi dar et yerimTek bulayım Mevlam seni

Yusuf gibi caha düşürYakup gibi ağlat taşırAşkını başımdan aşırTek bulayım Mevlam seni

Biçtir beni Çerciş gibiYutsun balık Yunus gibiAhınla yak Koknus gibiTek bulayım Mevlam seni

İki cihanın güneşiBağladı bağrına taşıAkıtıp gözünden yaşıTek bulayım Mevlam seni

Seyyid Nizamoğlu medetLütfuna hiç yoktur adetDile şifa ver dile dertTek bulayım mevlam seni* * *

25

Page 26: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Affet isyanım benim,Halim yaman Allah’ımRef et nisyanım benimMedet aman Allah’ımHalim yaman Sultanım

Defterim dolu siyahAmelim tekmil günahSensin kuluna penahMedet aman Allah’ımHalim yaman Sultanım

Affına güvenirimKapında dilenirimKovsan yine gitmezemMedet aman Allah’ımHalim yaman Sultanım

Ben bir yüzü karayımSana nasıl varayımYa kime yalvarayımMedet aman Allah’ımHalim yaman Sultanım

Ömrümü ettim hederMücrimim halim beterBana kulum de yeterMedet aman Allah’ımHalim yaman Sultanım

Ümmet et HabibineGönüller tabibineRahmeyle garîbineMedet aman Allah’ımHalim yaman Sultanım

26

Page 27: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

LA TAKNATU buyurdunRahmetinle doyurdunKullarına duyurdunMedet aman Allah’ımHalim yaman Sultanım

Aşki’yi azad eyleCemalinle şad eyleKulum diye yad eyleMedet aman Allah’ımHalim yaman Sultanım* * *

27

Page 28: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşıkı yezdan, der Allah AllahTalibi irfan der Allah Allahİnsi Cin daim, kullukta kaimVahşi behayim, der Allah Allah

Nemlu Tüyur hem, zikreder HudemNatıkı ebsem, der Allah AllahYerler felekler, cümle meleklerSuda samekler, der Allah Allah

Ziruh cemadat, eyler ibadatCümle mâhlukat, der Allah AllahAllah di ey yar, her zaman her yarMüştaki didar, der Allah Allah

Her derde derman, zikri hak ey canİsteyen Rıdvan, der Allah Allahİt hemen tekrar, bu ismi ey yarSaliki Cabbar, der Allah Allah

Zikreyle Aşık, ol vasla layıkTalibi sadık, der Allah AllahGel yan bu nara, git gir digareArayan çare, der Allah AllahOlma Kuddusi, bu ismi nasiHak aşinası der Allah Allah.* * *

28

Page 29: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşıkı didar,Allah Allah deDağılsın keder,Allah Allah de

Dünyaya dalma,Ölmüyom sanmaGece uyuma,Allah Allah de

Dağ ile taşta,Kuru ile yaştaÇağır her işte,Hemen Allah de

Artır vermeni,Söyle derdiniTerket yurdunu,Güven Allah de

Haksızlık etme,Kem yola gitmeAllah’ı unutma,Güven Allah de

Dilin durmadan,Rab’bin sormadanKabre girmeden,İnan, Allah de.* * *

29

Page 30: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bihamdilillah derim AllahAlup aklımı fikrullahHamdilillah derem AllahAlup aklımı fikrullahSalâtullah, selâmullahAleyke ya Resulullah

Dilimde zatın esmasıBana üns oldu zikrullahSalâtullah, selâmullahAleyke ya Resulullah

Ben ol pervaneyimCemalin şem’ine yandımYanuben küllü kül oldumBeni mahvetti aşkullahSalâtullah, selâmullahAleyke ya Resulullah

Bu tevhidden murad ancakCemali zata ermektirGörünen kendi zatıdırDeğildir sanmaki gayrullahSalâtullah, selâmullahAleyke ya Resulullah

Gönül ayinesin sofiEğer kılar isen safiAçılır sana bir kapıAyan olur cemalullahSalâtullah, selâmullahAleyke ya Resulullah

Şems-i Tebriz bunu bilirEhad kalmaz fena bulurBu alem küllü mahvolurHemen baki kalır AllahSalâtullah, selâmullahAleyke ya Resulullah

30

Page 31: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Şol Cennetin ırmaklarıAkar Allah deyu deyuÇıkmış İslam bülbülleriÖter Allah deyu deyu

Salınır Tuba dallarıKur-an okur hem dilleriCennet bağının gülleriKokar Allah deyu deyu

Kimler yiyip kimler içerHep melekler rahmet saçarİdris nebi hulle biçerSubhan Allah deyu deyu

Ol Allahın melekleriDaim tesbihte dilleriCennet bağı çiçekleriKokar Allah deyu deyu

Altındandır direkleriGümüştendir yapraklarıUzandıkça budaklarıBiter Allah deyu deyu

Aydan aydındır yüzleriŞekerden tatlı sözleriCennet’te huri kızlarıGezer Allah deyu deyu

Hak’ka aşık olan kişiAkar gözlerinin yaşıPür nur olur içi dışıSöyler Allah deyu deyu

31

Page 32: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ne dilersen Hak’tan dileKılavuzla gir bu yolaBülbül aşık olmuş güleÖter Allah deyu deyu

Açıldı gökler kapısıRahmetle dolu hepisiSekiz Cennet’in kapısıAçar Allah deyu deyu

Yunus Emre var yarınaKoma bu günü yarınaYarın Hak’kın divanınaVaram Allah deyu deyu* * *

32

Page 33: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey Allah’ım beni senden ayırmaBeni senin didarından ayırma

Seni sevmek benim dinim imanımİlahi dini imandan ayırma

Sararıben solup döndüm hazanaİlahi hazanımı daldan ayırma

Şeyhim güldür ben anın yaprağıyamİlahi yaprağı gülden ayırma

Ben ol dost bahçesinin bülbülüyemİlahi bülbülü gülden ayırma

Balığın canı suda dedilerİlahi balığı gölden ayırma

Eşrefoğlu senin kemter kulundurİlahi kulunu Sen’den ayırma* * *

33

Page 34: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ezelden aşkınla AllahBen yane geldimCemalin şem’ine AllahPervane geldim

Koy beni yatayım AllahŞeyh eşiğindeŞu tatlı canımı AllahKurbane geldim

Nefsin kal’asını AllahTevhiddir yıkanEsma kuvveti ile AllahMeydane geldim

Aşıkların didarın AllahGördüm düşümdeKalmadı takadım AllahDivane geldim

Şems-i Tebrizi’nin AllahTablın kurmuşlarŞeyhim himmetiyle AllahMeydane geldim* * *

34

Page 35: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Allah diyelim daimMevlam görelim neylerYolda duralım daimMevlam görelim neyler

Sen sanmadığın yerdeŞayet açıla perdeDerman erişe derdeMevlam görelim neyler

Gündüz olalım saimGece olalım kaimAllah diyelim daimMevlam görelim neyler

Netti bu Yunus nettiBir doğru yola gittiBir şeyh eteğin tuttuMevlam görelim neyler* * *

35

Page 36: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ne zaman anarsam seniKararım kalmaz Allah’ım.Senden gayrı gözüm yaşınKimseler silmez Allah’ım.

Sen yarattın cismü canıSen yarattın bu cihanıMülk senindir kerem kânıKimsenin olmaz Allah’ım

Açılır bağı bostanınOkunur dilden destanınSenin baktığın gülistanınGülleri solmaz Allah’ım

Sensin ismi Bâkî olanSensin dillerde okunanSenin aşkına dokunanKendini bilmez Allah’ım.

Aşkın bahrına dalmayanCanını feda kılmayanSenin cemalin görmeyenEbedi gülmez Allah’ım

Zar olur aşıkın işiDurmaz akar gözü yaşıSenden ayrı düşen kişiDidarı görmez Allah’ım

Âşık Yunus seni isterLutfeyle cemalin gösterCemalin gören âşıklarEbedi ölmez Allah’ım.* * *

36

Page 37: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Cana cefa kıl ya vefa,Kahrın da hoş, lutfun da hoşYa dert gönder ya deva,Kahrında hoş, lutfun da hoş.

Hoştur bana senden gelenYa gonca gül yahut dikenYa bir hilal yahut kefenLutfun da hoş, kahrın da hoş!

Gelse cemalinden vefaYahut celalinden cefaİkisi de cana safaLutfun da hoş, kahrın da hoş!

Ger bağ-u ger bostan ola.Ger bendü ger zindan ola,Ger vasl-ü ger hicran ola,Kahrın da hoş, lutfun da hoş.

Gerek ağlat gerek güldürGerek yaşat gerek öldürAşık Yunus sana kuldurLutfun da hoş, kahrın da hoş!

Ey padişah-ı lemyezelEy kadir ü Hayyü ezelEy lutfu çok, kahrı güzelLutfun da hoş, kahrın da hoş!

Ağlatırsın zarı zarıEğer göstermezsen yarıLayık görür isen narıNarın da hoş, nurun da hoş!* * *

37

Page 38: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Alma tenden canımıAman Allah’ım amanGörmeden cananımıAman Allah’ım aman

Bir kez yüzün göreyimPayine yüz süreyimCanım anda vereyimAman Allah’ım aman

Ahım göğe çıkmasınFelekleri yıkmasınMelekleri yakmasınAman Allah’ım aman

Zar eyleme işimiZehreyleme aşımıDökme kanlı yaşımıAman Allah’ım aman

Aşıkım Muhammed’eOl Râsûl-i emcedeKoyma beni hasreteAman Allah’ım aman

Yunus canın şükraneKurban etsin cananeAtma daim hicraneAman Allah’ım aman* * *

38

Page 39: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Yandım Yakıldım ben nar-ı aşka,Andelib oldum gülzarı aşka

Allah-u Allah Allah-u AllahAllah-u Allah Allah-u Allah

Bezm-i elestten mest olup geldimBen bende doldum hünkara geldim.

Hizmeti şeyhe kulluk edegörMahrem olursun esrarı aşka

Evvel aldandım pek kolay sandımYandıkça yandım men narı aşka

Enel hak sırrın çün bildim ayanMansur olursun perdarı aşka

Nice Süleyman geldi cihaneBen Süleymanım serdarı aşka.* * *

39

Page 40: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hannan Allah Mennan Allah,Her dertlere derman AllahSalatullah SelamullahAleyke Ya Rasulallah

Ey Allah’ım sana sundum elimiBizi ol dost Muhammed’den ayırmaGayrı kime arz edeyim halimiBizi ol dost Muhammed’den ayırma

Evliya Enbiya çıkar köşküneMest olurlar amberine miskineİmam-ı Hüseyn’in dem-i aşkınaBizi ol dost Muhammed’den ayırma

Hannan Allah Mennan AllahHer dertlere derman AllahSalatullah selamullahAleyke Ya Rasulallah* * *

40

Page 41: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Can-ı gönülden seversen,Yalvar kul Allah’a yalvar.Maksuda ermek istersen,Yalvar kul Allah’a yalvar

Yalvara gör hep yalvara,Varmayasın yüzü kara,Ümmet isen Peygamber’e,Yalvar kul Allah’a yalvar.

Geceler uykudan uyan,Gizli sırlar olsun ayan.Mahrum olmaz Allah diyen,Yalvar kul Allah’a yalvar.

Tanı sen kendini tanı,Niçün yarattı Hak seni,Düşünüben hatimeni,Yalvar kul Allah’a yalvar.

Yunus zikredip Hak deyüYürü maksudun dileyu,İnileyu, hem ağlayu,Yalvar kul Allah’a yalvar* * *

41

Page 42: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bunca yıldır bir hiçliğeGittim sana geliyorumYeter artık döne döneBıktım sana geliyorum

Durdum ve düşündüm heminBaktım bu yol daha eminAyrılmamaya bin yeminEttim sana geliyorum

Gözüm yaşlı gönlüm garipYalvarayım dedim varıpBenliği benden çıkarıpAttım sana geliyorum

Aşk tokmağı değdi örseDurmam gayri dünya dursaDünden kalma neyim varsaSattım sana geliyorum

Bıraktım öfkeyi kiniOldum bir rahmet ekiniSeni sevmenin zevkiniTattım sana geliyorum* * *

42

Page 43: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Mevlam sana ersem diye,Aşka düşen pervaneyimCemalini görsem diyeAşka düşen pervaneyim

Derdinle ağlar inlerimAşka düşer hep inlerimBülbül şakır ben dinlerimAşka düşen pervaneyim

Gözyaşlarım durmaz akarSeller gibi ağlar coşarVuslat ümidiyle yaşarAşka düşen pervaneyim

Kevni temaşa eylerimNevayı aşkı söylerimSensiz cihanı neylerimAşka düşen pervaneyim* * *

43

Page 44: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Durmaz yanar vücudum Allah,Bizleri de mahrum eyleme AllahSensin benim maksudum AllahBizleri de mahrum eyleme Allah

Gül bülbülün ormanı AllahVer derdime dermanı AllahŞükür erdik bugüne AllahBizleri de mahrum eyleme Allah

Halas eyle narından AllahAyırma didarından AllahCennet’te cemalinden AllahBizleri de mahrum eyleme Allah

Kandiller yana yana AllahDervişler döne döne AllahSon nefeste imandan AllahBizleri de mahrum eyleme Allah* * *

44

Page 45: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gelin Allah Diyelim,Kalpten pası silelimAlemler seyredelimAllah Allah dedikçe

Nerde tehvid çekilirMelekler saf saf gelirHepsi tekbir getirirAllah Allah dedikçe

Zikr-i Hak’ka başlandıİsm-i Celal hızlandıArş-ı ala sallandıAllah Allah dedikçe

Gönüller şadan olurKaygudan azad olurCan mülke abad olurAllah Allah dedikçe

Bağlı kapı açılırHak batıldan seçilirGizli sırlar açılırAllah Allah dedikçe.

Gafil olma NaciyaHak’kı zikret daima,Seni zikreder Huda,Allah Allah dedikçe.* * *

45

Page 46: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bilirim bende sensin Allah’ım,Can ile tende sensin Allah’ımEy dertlere derman, Ey Gani SübhanGeç günahımdan aman Allah’ım

Bulmuşum Canan, olmuşum şâdanBen derim her an, sensin Allah’ımEy dertlere derman, Ey Gani SübhanGeç günahımdan aman Allah’ım

Mahvedip teni, bulmuşum seniDemezem kani, Ey Gani SübhanEy dertlere derman, Ey Gani SübhanGeç günahımdan aman Allah’ım

Terk edip varı buldum didarıBes budur kârı, sensin Allah’ımEy dertlere derman, Ey Gani SübhanGeç günahımdan aman Allah’ım

Sezai’den bak, zahir oldu HakSöz budur el Hak, sensin Allah’ımEy dertlere derman, Ey Gani SübhanGeç günahımdan aman Allah’ım* * *

46

Page 47: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sarıçiçek hazan olur,Allah! diyen güzel olurAşk ile Allah! diyeninGünahları gazel olur.

Aman Hay! demeye geldimHu! deyip dönmeye geldimMeramımda Hu! demek varCemalin görmeye geldim.Meramımda Hu! demek varŞeyhimi görmeye geldim.

Sular Allah! diye akarAşık olan ona bakarMelekler hep yıkar yaparSabahın seher vaktinde.

Odasında nurdan divanO divana olsam revanÜstündeki şeyhim sultanAllah Hu! demeye geldim

Sofraları ıldır ışıkEllerinde nurdan kaşıkBen olmuşum Hak’ka aşıkAllah Hu! demeye geldim

Akan sular durulur mu?Allah! diyen yorulur mu?Yara Muhammed yarasıBuna merhem vurulur mu?* * *

47

Page 48: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Dağlar ile taşlar ileÇağırayım Mevlam seniSeherlerde kuşlar ileÇağırayım Mevlam seni

Su dibinde mahi ileSahralarda ahu ileAbdal olup Ya Hu! ileÇağırayım Mevlam seni

Gökyüzünde İsa ileTur Dağı’nda Musa ileElindeki asa ileÇağırayım Mevlam seni

Derdi büyük Eyyüb ileGözü yaşlı Yakub ileOl Muhammed mahbub ileÇağırayım Mevlam seni

Bilmişim dünya haliniTerk ettim kıylü kaliniBaş açık ayak yalınıÇağırayım Mevlam seni

Yunus okur diller ileKumrular bülbüller ileHak’kı seven kullar ileÇağırayım Mevlam seni* * *

48

Page 49: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ömrün bitirmiş viranemiyemAklın yitirmiş divanemiyem

Allahu Allah Allahu AllahAllahu Allah Allahu Allah

Kanat vururum, döner dururumYanar kururum, pervanemiyem

Yaşlı gözlerim, tutmaz dizlerimYolun izlerim, mestanemiyem

Aşkınla yanan, kalbi tutuşanYoluna koşan Geylanemiyem

Fırında pişen, piştikçe coşanAşka kavuşan, Mevlanemiyem

Aşkî can feda, olsa ne faydaAşk oku yayda, kemanemiyem* * *

49

Page 50: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşık oldum ben Allah’ın adınaDoyamadım lezzetine tadınaŞimdi girdim erenler meydanınaBana Allah gerek cihan kâretmezBenim gönlüm didar ister, eylenmez

Derviş oldum gezdim dağ ile taşıIrmak oldu aktı gözümün yaşıTerk eyledim anne, baba, kardaşı,Bana Allah gerek cihan kâretmezBenim gönlüm didar ister, eylenmez

Allah Allah deyup her dem yanarımAllah’ı andıkça kalmaz kararımBir oda düşmüşüm daim yanarımBana Allah gerek cihan kâretmezBenim gönlüm didar ister, eylenmez

Bilmez misin Yunus Emre haliniGece gündüz zikreyler cemaliniGörebilsem Allah’ın didarınıBana Allah gerek cihan kâretmezBenim gönlüm didar ister, eylenmez* * *

50

Page 51: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Cümle âlemi YaradanKaldır perdeyi aradanBinbir ismin hürmetineGöster cemalin Yaradan

İzin ver biz de uçalımFani dünyadan göçelimCennet’te cemal görelimGöster cemalin YaradanKaldır perdeyi aradan

Estir bizi yeller gibiCoştur akan seller gibiAzat olmuş kullar gibiGöster didarın YaradanKaldır perdeyi aradan

Sensin evvel sensin ahirAşkın bize oldu zahirYa lütfeyle ya da öldürKaldır perdeyi aradanYa lûtfeyle ya da öldürGöster cemalin Yaradan* * *

51

Page 52: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ya Rab haberin nerden alayım,Bir kamil mürşide varayımHak’kın yoluna kurban olayımBir anda sabah olmaz ebedaGözüme uyku girmez ebedaGönlüm teselli bulmaz ebeda

Gönül kuşunu eyleyemedimDünyaya mesken bağlayamadımYandı yüreğim ağlayamadımBir anda sabah olmaz ebedaGözüme uyku girmez ebedaGönlüm teselli bulmaz ebeda

Tazedir solmaz Hak’kın gülleriMestane gezer saadet kullarıGayet incedir Hak’kın yollarıBir anda sabah olmaz ebedaGözüme uyku girmez ebedaGönlüm teselli bulmaz ebeda

Ya Rab Errahim Ey lûtfu KerimYoluna kurban canım var benimYa Rab sen varken kime gideyimBir anda sabah olmaz ebedaGözüme uyku girmez ebedaGönlüm teselli bulmaz ebeda* * *

52

Page 53: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Tecelli-i cemal ister,Gönül eğlenmez aldanmaz,Teselli-i visal ister,Gönül eğlenmez aldanmaz.

Siva savmunu kim tuttu,Visalin aydına yetti,Cemalin vasfını eşitti,Gönül eğlenmez aldanmaz.

Cihanı gezsem sert eser,Görünmez anda bahr ü ber,Meğer ya Rab seni özlerGönül eğlenmez aldanmaz.

Ne dünyada, ne ukbada,Gönül bir özge sevdada,Dem be dem fikri Mevla’da,Gönül eğlenmez aldanmaz.* * *

53

Page 54: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sabahtan yüzümü yere,Sürem Allah Allah deyuEl bağlayıp divanınaDuram Allah Allah deyu

Aksın gözlerimin yaşıÇalayım bağrıma taşıPostumu kıbleye karşıSerem Allah Allah deyu

Yine dilim bülbül olmuşYine dağlar sümbül olmuşAşk ile yanıp kül olmuşKerem Allah Allah deyu

Sakla Ya Rab imanımıOkusunlar divanımıSon nefeste bu canımıVerem Allah Allah deyu

Aşıkların yollarınıSeverem hep dilleriniAşk bağının gülleriniDerem Allah Allah deyu

Nazarımız Yusuf olaEy ruhsati gir bu yolaİnşaallah kendini bileGörem Allah Allah deyu* * *

54

Page 55: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hemen Allah diyor âşık kulların,Gayet ince gider senin yollarınKırıldı kanadım kaldı kollarımİlle cemalini göster ya RabbiAman cemalini göster Allah’ım

Bülbüle baktım da dertlice öterBu aşkın tütünü tepemde tüterCoşkun sular gibi çağlattın yeter

Günahıma baktım da ben de yoruldumCoşkun sular gibi aktım duruldumRahat döşeğime ben de koyuldum

Günahıma baktım da yüceden yüceNe gündüzüm belli ne gecem geceBinbir ayak bir araya gelince

Teneşirde yıkanıyor bu tenimYakasız gömleği giydi bedenimTükendi kuvvetim bu çarelerim

Tabutum giderken dostlarım ağlarAyrılık hasreti ciğerim dağlarSana âşık olan dünyayı neyler

Allah Allah diye diye ağlarımAşk ateşiyle ciğerim dağlarımCennet bir boş evdir anı neylerim

Üzerime sapmaları dizerlerBaşucuma baş taşımı dikerlerKabrimin üstüne suyu serperlerİlle cemalini göster Ya RabbiAman cemalini göster Allah’ım* * *

55

Page 56: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Güller sünbüllerYanık gönüllerDivane dillerMevlayı özler

Hu diyen canlarCanda cananlarAşkla yananlarMevlayı özler.

Pervane nareDeme ağyareMest olan yareMevlayı özler

Emin ver banaNiyazım sanaYüreğim yanaMevlayı özler

Zikreden zakirŞükreden şakirAşkı bu fakirMevlayı özler* * *

56

Page 57: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Deyyan Allah!, Mennan Allah!Settar Allah!, Gaffar Allah!Allah Allah!, Halim Allah!Affeyle Ya Kerim Allah!

El açanlar mahrum kalmazKerem eyle Kerim Allah!Sığınanlar mahzun olmazRahmeyle Ya Rahim Allah!

Anmayan günahkârımCürmü hata oldu kârımBağışlar elbet hünkârımAffıyla Ya Halim Allah!

Kum dayanmaz gazabınaSabredemez azabınaDehanet eyler bağımaAffeyle Ya Halim Allah!

Zatındadır bütün kemalHüküm senin Ya Zel Celal!Tüm tecelli göster cemalVasfeyle Ya Hâkim Allah!

Âşık kulun boynun bükerHuzurunda yaşlar dökerDergâhına gözün dökerRahmeyle Ya Kerim Allah!* * *

57

Page 58: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bu aklı fikriyle Mevla bulunmazBu ne yâredir ki merhem bulunmaz

Kamunun derdine derman bulunurŞu benim derdime derman bulunmaz

Aşkın pazarında canlar satılırSatarım canımı alan bulunmaz

Deryalar içinde susuz gezerimBeni kandıracak umman bulunmaz

Yusuf’um kayboldu Kenan ilindeYusuf’um bulundu Kenan bulunmaz

Yunus öldü deyu sala verirlerÖlen hayvan imiş, âşıklar ölmez* * *

58

Page 59: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Kulların oda yakma,Kerem eyle Ya Mevla!Noksanımıza bakma,Kerem eyle Ya Mevla!

Bizler taksirli kuldur,İhsanın ile doldurSenin rahmetin boldur,Kerem eyle Ya Mevla!

Yoluna tevfik eyle,Fazlını refik eyleRahmete garkeyle,Kerem eyle Ya Mevla!

Çünkü insan eyledin,Ehli iman eyledinBunca ihsan eyledin,Kerem eyle Ya Mevla!

Dertli aşıklar için,Yolda sadıklar içinBağrı yanıklar için,Kerem eyle Ya Mevla!

Kutbu evliya için,Sadrı asfiya içinFahri enbiya için,Kerem eyle Ya Mevla!

Daim sebatın için,Bunca sıfatın içinŞol güzel zatın için,Kerem eyle Ya Mevla!

59

Page 60: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hâlimize alimsin,Afv edersin ekremsinAnamızdan erhamsın,Kerem eyle yâ Mevlâ

Tutalım kul leîmdirEfendisi kerimdirAdın rahmân rahimdirKerem eyle yâ Mevlâ

İhsânını tesnîm etGufranını ta'mîm etYollarını ta'lim etKerem eyle yâ Mevlâ

Hudai’ye ihsan et,Rahmet ile gufran etHer işini asan et,Kerem eyle Ya Mevla!* * *

60

Page 61: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

İlahi cennet evineGirenlerden eyle biziYarın anda cemaliniGörenlerden eyle bizi

Mahşerde halk ola hayran,Çok yürekler ola püryan,Arşın gölgesinde seyran,Edenlerden eyle bizi.

Bu dünyanın bekası yokYa aç olmuş, ya da tok;Terazide sevabı çok,Gelenlerden eyle bizi.

Bakma dünyanın varına,Sarfet varın Hak yoluna,Beratını sağ elineAlanlardan eyle bizi.

Ya Vahidü ferd-üs Samed,İhsanına yoktur adedFiredevs bahçesinde ebedKalanlardan eyle bizi

Emanetler aman ileKalır gider zaman ileAhir demde iman ileGidenlerden eyle bizi.

Şu dünyanın cefası çok,Kimi aç gezer, kimi tokOl mizanda sevabı çokGelenlerden eyle bizi

Müminlere rahmet ola,Münafıklar mahrum kalaYunus der ki doğru yolaGidenlerden eyle bizi* * *

61

Page 62: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Al bak sana bir duaOku soluk soluğaDoysun kalbin huzuraDaim Allah de Allah

Okurken ve yazarkenSağa sola bakarkenGüzel ömür akarkenDaim Allah de Allah

Bu dünyanın sonu yokŞu kafana iyi sokSabah akşam hem de çokDaim Allah de Allah

Ağla hergün zari zarSanki başka neyin varEdeceksin küllü kârDaim Allah de Allah

Gönüllere bir ışıkGece gündüz karışıkDilin olsun alışıkDaim Allah de Allah

Allah diyen yorulmazÇürüyüp toprak olmazBu iş ihmale gelmezDaim Allah de Allah

Ahmetsani Allah deGecede ve gündüzdeKış, bahar, yaz ve güzdeDaim Allah de Allah* * *

62

Page 63: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Mâsivâdan el çeküpSana gelmişem Ya RabTerk-i dünya eyleyüpSana gelmişem Ya Rab

Diler bu kalbim seniEtme mahrum Ya GaniFeyzinle şâd et beniSana gelmişem Ya Rab

Aşkın ile dolmuşamMest-ü müdâm olmuşamDoğru yolu bulmuşamSana gelmişem Ya Rab

Abd-i âciz hakîremGünahkârem fakîremCürmümle müştehiremSana gelmişem Ya Rab

Gayrıya hiç gitmezemKapını terk etmezemÜmidimi kesmezemSana gelmişem Ya Rab

Lütfunla mağfiret etCürm-ü isyanım affetSettâr isminle setr etSana gelmişem Ya Rab* * *

63

Page 64: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Seher vakti bülbüllerNe de güzel öterlerAçınca tüm çiçeklerBirlikte zikrederler

Aman Allah illallahDertlere derman AllahGönüle şifa verenLâ ilâhe illallah

Akşam olur giderlerBoyun büker çiçeklerKim bilir ne söylerlerFeryat eder bülbüller

Onlarda bütün dertlerYine de şükrederlerSalât selâm söylerlerHep menzile ererler

Sen Allah'ı seversenAllah seni sevmez miEmrince hizmet etsenHak ecrini vermez mi

Sen rıza kapısındaAman Allah’ım dersenO âlemler sultanıLebbeyk kulum demez mi

Âşık Yûnus ne söylerSöyler de kim dinlerBu yollar Hak’ka giderGidenler rahat eder* * *

64

Page 65: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey âşık-ı sadıklarGelin Allah diyelimBezm-i Hak’ka layıklarGelin Allah diyelim.

Subhanallah, sultân AllahHer dertlere derman Allah

Varalım doğru râhaYüz sürelim dergâhaYalvaralım Allah'aGelin Allah diyelim

Subhanallah, sultân AllahHer dertlere derman Allah

Yolunda can verelimLûtfü Hak’ka erelimCemâlini görelimGelin Allah diyelim

Subhanallah, sultân AllahHer dertlere derman Allah

Bu gözlere nur verirGönüle sürûr verirNe dilersen er görürGelin Allah diyelim

Subhanallah, sultân AllahHer dertlere derman Allah

Dinle derviş hikmetiTutun farzı sünnetiEy Muhammed ümmetiGelin Allah diyelim.* * *

65

Page 66: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey aşıkı dildareGel nuş edelim badeBir bade gerek ammaKim içile me' vade

Can Allah Canan AllahCanlar sana kurban AllahHay kalbim zikrullahLa ilahe illallahMuhammedur-Resulullah

Sakisi ola MevlaAk dahi anın esmaBir kez nuş eden kat-aGam görmeye dünyada

Bir kez içen aşıktırAşkında ol sadıktırAşk ona hem layıktırMecnun ile Ferhad’a

Ol came olan talipCan ile ola ragıpNefsine ola galipDil bağlaya üstade

Nuş eyleyen ol camdanSubhu ne bile şamdanTalimi cünün eylerMecnun ile Ferhad’a

İşit bu Sezai’denNe gördü fenaidenDost vechini gösterdiMir’at-ı mücellada* * *

66

Page 67: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Maksut cihana gelmektenKişi Rab’bin bilmek imişRabbini bilmekten muratEvliyasın bulmak imiş

Onun ile olur devletOnu beyan kılar ayetHak’ka yalvarmaktan muratGerçeğe yol varmak imiş

Bulmak değil imiş bilmek,Bilmek değil imiş, bulmakEvliyaya gönül vermekRengine boyanmak imiş

Bunlardır Hak’kı bilenGayrısı yalandır yalanDervişlikten murat olanKülliyen yok olmak imiş

Kaygusuz aşk pervanesiOldu Hak’kın divanesiEhl’i aşkın sermayesiAşk od-una yanmak imiş* * *

67

Page 68: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Neyleyeyim dünyayı,Bana Allah’ım gerek,Gerekmez masivayı,Bana Allah’ım gerek,

Ehli dünya dünyada,Ehl-i ukba ukbada,Her biri bir sevdada,Bana Allah’ım gerek,

Dertli dermanın ister,Kullar, sultanın ister,Aşık cananın ister,Bana Allah’ım gerek,

Fani devlet gerekmezDürr ü ziynet gerekmezHaksız cennet gerekmezBana Allah’ım gerek,

Mecnun ister Leyla’yıVamık özler Azra’yıNidem gayrı sevdayıBana Allah’ım gerek,

Bülbül güle karşı zar,Pervaneyi yakmış nar,Her kulun bir derdi var,Bana Allah’ım gerek,

Beyhude hevayı ko,Hak’kı bulagör Ya Hu!Hudai’nin sözü bu,Bana Allah’ım gerek.* * *

68

Page 69: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gönül birden karar etmez,Mevlamı arar gezerimOna teselli kar etmezMevlamı arar gezerim

Yeni düştüm ben bu derdeSevda yeli eser serdeGezip oturduğum yerdeMevlamı arar gezerim

Seherlerde esen yeldeHem sahrada hem çöldeİhvanda şeyhimde pirimdeMevlamı arar gezerim

Seherlerde esen yeldeZar eden şol bülbüllerdeElvan çeşit açan güldeMevlamı arar gezerim

Hem yazlarda hem kışlardaHem dağlarda hem taşlardaZikredip öten kuşlardaMevlamı arar gezerim

Poyrazoğlu acı esmeHüsrandasın bu gidişteRahmetinden ümit kesmeMevlamı arar gezerim* * *

69

Page 70: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Âdem'i topraktan icadeyleyen Allah’ım mededNârı İbrahim'e gülzâr eyleyen Allah’ım meded

Eyle hidâyet koma hiç zulmet içre bu gönlümüHazret-i Musa'yı galip eyleyen Allah’ım meded

Dergâhına yüzüm sürüp boynumu büküp ağlarımÎsâ'yı ruhundan icadeyleyen Allah’ım meded

Şerm ile hicâbeylerim arz etmeğe ahvâlimiİsmail'e koçu kurban eyleyen Allah’ım meded

Gitmezem çoktur deyu ben zenb-ü isyanım eyHuda İdrîs'i sağ Adn'e idhal eyleyen Allah’ım meded

Nefs ile şeytâna uyup eylemişem bîhad günahYusuf u Ya'kub'a irsal eyleyen Allah’ım meded

Cismimde kuvvet kalmadı sana ibadet etmeğeEyyûb'u derdinden halâs eyleyen Allah’ım meded

Aç basiret gözlerimi müşerref kıl cemalinleAhmed'i nurundan icadeyleyen Allah’ım meded

Rûz-ü şeb ağla Hüdâyî yalvar Huda'ya durma hiçYoktan bu kâinatı var eyleyen Allah’ım meded* * *

70

Page 71: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Koma bu zulmet içinde gönlümü Mevlâ mededLütf-u fazlınla küşâdet gönlümü Mevlâ meded

Gelmişem kapına yâ Rab sana boynumu eğipTopraktan Âdem'i icâd eyleyen Mevlâ meded

Eylerim zikre devam et bâb-ı fazlını küşâdİçir aşkından bir cür'a tab'ıma Mevlâ meded

Nefs-ü İblîs'e uyup çok işledim cürm-ü günâhİbrahim'e nârı gülzâr eyleyen Mevlâ meded

Zenb-ü isyan eyledim hasbe'l-beşer affet aman"Sihr-i a'dâdan Musa'yı kurtaran Mevlâ meded

Çok tefekkür eyledim hiç benden ednâ kimse yokHz. îsâ'yı ruhtan halk eden Mevlâ meded

Eylerim senden haya arz etmeğe ahvâlimiZebh-i İsmâîl için koç indiren Mevlâ meded

Zenb-i kesretle kapına eyledim iltica benİdris'e cennette hülle biçtiren Mevlâ meded

Kalmadı cismimde takat eyleyem tâat sanaYa'kub'a Yusuf kokusun ileten Mevlâ meded

Geç günahımdan Gafur bakma benim isyanımaRenciden Eyyûb'u halâs eyleyen Mevlâ meded

Lütf-u fazlınla kerem kıl aç basiret gözümüAhmed'i nûr-i zâtından halk eden Mevlâ meded

Kıl cemâlinle müşerref bu Hüdâyî bendeniCümle kâniâtı yoktan var eden Mevlâ meded* * *

71

Page 72: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

İlâhî dîdârınla eyle irşâdYa Rabbi kıl cemâlinle beni şâd

Ederse her ne matlûb sen verirsinZikrini kim ki eyler ise mu'tâd

Recâ kuldan atâ senden İlâhîHidâyet kıl olam ben sana abbâd

Yine fazlınla sana oldum uşşakAnınçün eylerim ismin senin yâd

Bu mihnet-hânede zulmet içindeİnayet et kalmışam ya Rab bîdâd

Hüdâyî sâile terahhüm eyleFeyzinle et ana tevfîkın imdâd* * *

72

Page 73: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bir muradım var sana ey GirdigârKıl anı nasip bana Perverdigâr

Daima aşkın şarabını içipOlayım mest-ü müdâm leyl-ü Nehâr

Durmayıp senden dilerim ey HudâDilde şavkın beni ede bî karar

Setr-i ayb et eyleme rüsvây-i halkMağfiret et kılma bizi ehl-i nâr

Hz. Muhammad'i, bîçâreden hoşnudedipÂhirette kıl şefi' o sultânı et bize yar

Ak sakallı pîr-i fâni olmuşamEvliya defterine yaz eyle beni bahtiyar

Bu Hüdâyî âh-ü efğân eyleyüpDer ki: Ver muradımı Perverdigâr* * *

73

Page 74: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Lütfuna çok ümidim varSenin gibi Müridim varDünya kederinden ne gamBenim bir şehr-i yârim var

Sana çok ümidetmişemHidâyet yolun tutmuşamAşkın bahrine düşmüşemDalmağa iftiharım var

Lütfü çoktur etmez sitemAna ne vakt gider isemVerir çok her ne istersemBenim bir perverdigârım var

Zikrin edip durmam geruEtmişem sana serfürûHemîşe eylerem arzuAffına intizarım var

Vücutta hiç takatim yokElimde bir tutarım yokBenim bir itibarım yokSeninle bir pazarım var

Ettim bî-had cürm-ü günâhDestim tehî yüzüm siyahGeldim sana ey PâdişâhBu kadar ihtiyarım var

Bîçâre Hüdâyî sendenDiler lütfûnu fazlındanDer ümidim yok kimsedenBenim bir girdigârım var* * *

74

Page 75: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

İhtilât-ı nâsla çok oldu bizim noksanımızGün begün artmaktadır hem cürm ile isyanımız

Nevm-i gafletle geçirdik ömrümüz buldu hitâmŞimdi nedâmet edip geldik sana Sultânımız

Lütfunla eyle kerem bu bîçâre âcizlereVar iken sen biz kime yalvaralım Subhânımız

Bizden ednâ dünyâda hiç kimse yokİtirâf-ı cürm edip geldik sana Ğufranımız

Son nefeste nûr-i îmân ile hatmeyle biziRûz-i cezada yüzümüz eyle ak Yezdânımız

Rû siyah geldik sana reddetme mücrim kullarıRahmetinle kıl inayet Ğâfir-ü Rahmanımız

Bu vefasız dünyanın aldanma rengine amanBir cifedir dedi dünyâ Nebiyy-i zîşânımız

Ey Hüdâyî el açıp yalvar Hudâya her zamanKorkma reddetmez kulunu Hâlik-ı ekvânımız* * *

75

Page 76: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Kapuna gelmişem lütfet ya LatifDurmuşam tapuna affet ya Latîf

Var iken sen ben kime yalvarayımFazl-ü kereminle lütfet ya Latîf

Günâhıma tevbe estağfırullahRahmetinle mağfiret et ya Latîf

Hiç muvâfık bir amel işlemedimKeremler kânısın rahm et ya Latîf

Affeylemek senin şânın değil mi?Benim nem var hidâyet et ya Latif

Dertliyem dermana geldim İlâhîBu alîle devalar et ya Latif

Hüdâyî kulun da lütfunu dilerAnın derdine derman et ya Latif* * *

76

Page 77: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Dû cihanda her kazadan sakla bizi yâ KerîmHer belâdan hem sıyânet eyle bizi yâ Kerîm

Ahmed'e bizi civar et cennet içre yâ MücîbRü'yet-i dîdârla handân eyle bizi yâ Kerîm

Cürm-ü isyânımızı ta'dâd edip rûz-i haşrYüzümüze vurma hiç setr eyle bizi yâ Kerîm

Cümle mü'min-u muvahhid hürmetine yâ İlâhLütfedip gel ukbâda şâd eyle bizi yâ Kerîm

Gam değildir ağlamak bu dünyada mü'minlereNâr-i cehennemden âzâd eyle bizi yâ Kerîm

Dû cihanda ağlatıp hem güldüren sensin HudâHer iki cihanda sen hıfz eyle bizi yâ Kerîm

Ne yüz ile varayız dergâhına ya Rab seninMağfiretinle vikaye eyle bizi yâ Kerîm

Cümle iman ehline eyle hidâyet fazl ileRûz-ü şeb zikrinle zâkir eyle bizi yâ Kerîm

Senden olmazsa inâyet ben kime yalvarayımGelmişizdir dergâhına affeyle bizi yâ Kerîm

Dört kitabın hürmetîçün yâ İlâhelâlemînGaffâr isminle dâim şâd eyle bizi yâ Kerîm

İsm-i Celâldir Hüdâyî'nin virdi daimCemâl-i pâkin ile mest eyle bizi yâ Kerîm* * *

77

Page 78: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bir günahkâr mücrimem ey sâhib-i fazl-ü keremDestimi açıp daima lütfü fazlın isterem

Sû-i akrâna uyup işlemişem cürm-ü hatâ Nâdim olup ağlarım hem de recâmı kesmezem

Sâilem kapına geldim etme red bu bendeni Pür kusur cürmüm azîm yine kapından gitmezem

Her ne isterler ise i'tâ edersin ey KerîmNeyleyem ağyarını ben seyr-i dîdâr isterem

Bir cür'a aşkın şarabın rahm edip eyle i'tâAşk kılavuz olmaz ise bitmez işim lâ cerem

Hırka-i aşkı giyenler yâr ile sohbet eder Bende-i mukbil olur hem sâhib-i feyz-i a'zam

Elğiyâs ey çâresizler nâsırı tut destimi Sen ki Ğaffâruzzunûbsun kapını terk etmezem

Kesme ümidin Hüdâyî et huzur durma sakınCâm-ı aşkı nûş edip mest-ü müdâm ol muhterem* * *

78

Page 79: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Et terahhüm yâ Gafur bakma benim isyanımaİtirâf-ı cürm ile ben gelmişem Subhânıma

Sânına lâyık olan ihsanı i'ta eyleyipLütfile yazdırma benim defter-i dîvânıma

Ağlayu kapına geldim bir âciz-i bîçâreyimVaslını eyle müyesser bana hem ihvânıma

Kime gidip yalvarayım ey Hudây-i lem yezelSenden özge kimsenin yetmez gücü dermanıma

Sûre-i İhlâs içinde okuram ism-i EhadDûzahın hevlini hiç gösterme cism-ü canıma

Ol Habîbin hürmetine geç günahımdan kamuRahm kıl Perverdigârım âh ile efgânıma

Perde çektin aybımıza etmedin rüsvây-i halkAnın içün rû siyah ben gelmişem Rahmânıma

Etti tevessül Hüdâyî ol Habîbinle sanaÇün vesîlemdir Muhammed varmağa Sultânıma* * *

79

Page 80: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Günlerim gafletle geçti sana ma'lûm yâ İlâhNevm-i gafletten ikaz et gönlümü ey Pâdişâh

Et terahhüm hâl-i perişanıma fazlın ileBâb-ı vaslını küşâd et eylerim daima ah

Zât-i pâkindir murâdım dilerim vuslatınıİstemem bu âlemin sırrına kılasın agâh

Olmuşam âşık Habîbin Mustafâ'ya ya RahîmDilerim ede şefaat rûz-i cezâda o mâh

Matlabı sensin Hüdâyî sâilin ey ZülcelâlMeyli yoktur dünyada hiç istemez mansıb-ü câh* * *

80

Page 81: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Allah emrin tutalımRahmetine batalımBülbül gibi ötelimAllah Allah Kerim AllahRahim Allah Aman AllahDiyelim Ya Hu

Allah adın uludurEmrin tutan kuludurMüminlerin yoludurAllah Allah Kerim AllahRahim Allah Aman AllahDiyelim Ya Hu

Allah adı dillerdeSevgisi gönüllerdeŞol korkulu yerlerdeAllah Allah Kerim AllahRahim Allah Aman AllahDiyelim Ya Hu

Ölüp kabre varıncaMünkir Nekir gelinceRabbin kimdir diyinceAllah Allah Kerim AllahRahim Allah Aman AllahDiyelim Ya Hu

Yunus söyler sözünüHak’ka bağlar özünüGörmek ister yüzünüAllah Allah Kerim AllahRahim Allah Aman AllahDiyelim Ya Hu* * *

81

Page 82: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hu diye Hu diye içtim şerbeti,Hiç bir tatta bilmem böyle lezzetiHu diyen kullara verir cennetiNe güzel makamdır HU’nun makamıNe güzel safadır HU’nun safası.

Hu diye Hu diye döner dervişlerVaralım bakalım neye ermişlerCenneti âlâya bir köşk yapmışlarNe güzel makamdır HU’nun makamıNe güzel safadır HU’nun safası.

Hu diye Hu diye dönesim geldiHu’nun yollarında ölesim geldiCenneti âlâya giresim geldiNe güzel makamdır HU’nun makamıNe güzel safadır HU’nun safası.

Hu diye Hu diye şeyhim geliyorŞeyhimin yolları nura batıyorCenneti âlâda bir gül kokuyorNe güzel makamdır HU’nun makamıNe güzel safadır HU’nun safası.

Hu diye Hu diye şeyhim bakıyorŞeyhim dervişlere nazar ediyorAlemi Lâhuttan rahmet yağıyorNe güzel makamdır HU’nun makamıNe güzel safadır HU’nun safası.* * *

82

Page 83: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Mesti hayranım,Zâri giryanımHer dem lisanım,Hu demek ister

Gözümden yaşlar,Akmaya başlarCümle kurt kuşlar,Hu demek ister

Pendimi tut gel,Bir ere ver elÖlmezden evvel,Hu demek ister

Gece ol kaim,Gündüz ol saimEhli Hak daim,Hu demek ister

Gezme yabanda,Böyle zamandaOlmaya ben de,Hu demek ister

İrfan isteyen,İhsan isteyenCanan isteyen,Hu demek ister

İnsu melekler,Yerler feleklerSuda samekler,Hu demek ister

83

Page 84: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gayriyi koyan,Kalbini yuyanAşıkım diyen,Hu demek ister

Terket sivayı,Olma mürayiSeven Huda’yı,Hu demek ister

Ol nefse malik,Olma gıl halıkSıdkıyla salik,Hu demek ister.

Hu ismi azam,Hu Hu de hocamKuddusî her dem,Hu demek ister* * *

84

Page 85: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gelin ey âşıklar gelin, Hu Mevlam Hu!Bu menzil bir uzağa benzer, Hu Mevlam Hu!

Nazar kıldım şu dünyaya, Hu Mevlam Hu!Sanki bir tuzağa benzer, Hu Mevlam Hu!

Bir Pirin eteğin tuttum, Hu Mevlam Hu!Ana beli deyu gittim, Hu Mevlam Hu!

Nice yüzbin günah ettim, Hu Mevlam Hu!Her biri bir dağa benzer, Hu Mevlam Hu!

Pirim diyemedim hele, Hu Mevlam Hu!Varamadım doğru yola, Hu Mevlam Hu!

Günahım çok yüzüm kara, Hu Mevlam Hu!Eller yüzü ağa benzer, Hu Mevlam Hu!

Günahım çok başum kaygu, Hu Mevlam Hu!Terkedemem fena huyu, Hu Mevlam Hu!

Cümle âlem benden eyu, Hu Mevlam Hu!Benden kemter yoğa benzer, Hu Mevlam Hu!

Ağlarsan kendine ağla, Hu Mevlam Hu!Elden fayda yoğa benzer, Hu Mevlam Hu!

Çağla derviş Yunus çağla, Hu Mevlam Hu!Sen özünü Hak’ka bağla, Hu Mevlam Hu!* * *

85

Page 86: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gir sema’a zikr ile gelYana yane Hu deyuEr safaya aşka Hak’laYana yane Hu deyu

Hep erenler öyleKaldırdılar can perdesinAçtılar gözlerin andanYana yane Hu deyu

Gördüler Hu kaplamışHep onsekiz bin âlemiFeyz alırlar cümle Hu’danYana yane Hu deyu

Zatı Hak’kı buldularBuluştular Hu ileDost göründü her taraftaYana yane Hu deyu

Ey Niyazı gönlüneAşıkların hikmet dolarKüntü Kenzin haznesindenYana yane Hu deyu* * *

86

Page 87: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Göster cemalin şem-iniYansın od-a pervanelerDevlet değil mi aşığaŞem-ine karşı yaneler(Hu Can Allah, Hu Can AllahCanlar sana kurban Allah)

Mescid ile medreseyiIsmarladık zahidlereHak’ka ibadet etmeyeYeter bize viraneler

Ey hali pek Rana güzelYağmaladın dil mülkiniPek bağla aşk zinciriniBoşalmasın divaneler

Biz meye tövbe etmişizAğyar elinden içmeyeKudret yedinle sun bizeDolu dolu peymaneler

Cevri cefa etmeğileŞemsi seni terkeylemezSeni seven aşıklarınHaşa senden usaneler

Derviş olan neyler silahHemen daim der zikrullahNerde akşam orda sabahYa Hay! Ya Hu! der gezerim

Daldı gönül bahri gamımDembe dem artar kederimElde teber başta külahNefsim ile cenk ederim* * *

87

Page 88: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ben bu meclislerde hayretler gördüm,Uyudum uyandım hep ayan gördümHabib’in nurunu yanarken gördümBen Hu! demeyince, eylenemem Hu HuAllah! demeyince, sabredemem Hu

Semada melekler Hu diye dönerEl ele vermişler Hak’ka giderlerHabibin nurunu tavaf ederlerBen Hu! demeyince, eylenemem Hu HuAllah! demeyince, sabredemem Hu

Bir çeşme yaptırdım mermer taşındanSuyunu akıttım gözüm yaşındanHiç fayda görmedim dünya işindenBen Hu! demeyince, eylenemem Hu HuAllah! demeyince, sabredemem Hu

Erenlerin piri Veysel KaraniEbubekir Ömer Osman AliOnlar peygamberin sevgilileriBen Hu demeyince, eylenemem Hu HuAllah! demeyince, sabredemem Hu* * *

88

Page 89: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bağı cemale çün eremVuslat gülün anda deremHak’kın tecellisin göremBen Hu derim Ya Hu derim

Gecede de gündüzde deKasrette de vahdette deMahşerde de cennette deBen Hu derim Ya Hu derim

Cümle vücudun bu muHu ile dolmuştur kamuMülk oldu bize çünkü HuBen Hu derim Ya Hu derim

Ayrılsa bu cismimden canYıkılsa bu kevni mekanMünkir olursa cihanBen Hu derim Ya Hu derim

Aşıklar içre olsa sûrBu Nuri’ye olsa sürurHak’tan tecelli etse nurBen Hu derim Ya Hu derim* * *

89

Page 90: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Tende canım Canda cananımdır, Allah Hu diyenDilde sırrım serde subhanımdır, Allah Hu diyen

Desti kudretle yazılmış yüzüne, Ayatı HakGönlümün tahtında sultanımdır, Allah Hu diyen

Cümle azadan gelir zikri, Enel Hak narasıCismiçinde zari efkanımdır, Allah Hu diyen

Geceler ta subh olunca inletir, bu dert beniDerdimin içinde dermanımdır, Allah Hu diyen

Yere göğe sığmayan bir mü’minin, kalbindedirKatremin içinde ummanımdır, Allah Hu diyen

Kisveyi tenden muarra seyreder, bu gökleriÇark uran abdalı üryanımdır, Allah Hu diyen

Her kişeye kendinden akrep, olan dost zatıdırEy niyazi dilde mihmanımdır, Allah Hu diyen* * *

90

Page 91: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gece gündüz döne döneİstediğim Hak’tır benimAllah deyup yane yaneİstediğim Hak’tır benim

Yoluna terk edip canıAkıtıp gözümden kanıAh eyleyip dünü günüİstediğim Hak’tır benim

Münkirler aşk halin bilmezMünafıklar yola gelmezAğlar bu gözlerim gülmezİstediğim Hak’tır benim

Ko yanayım kül olayımTaşkın akan sel olayımÇiğneneyim yol olayımİstediğim Hak’tır benim

Seyyid Nizamoğlu yürüBulagör kendinde yariİnleyi ben zari zariİstediğim Hak’tır benim* * *

91

Page 92: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Be hey kardaş Hak’kı bulam mı dersin,Hak’ka yarar amel işlemeyinceTarikat sırrına erem mi dersin,Kamil mürşid sana söylemeyince.

Özenirsen gardaş, tevhide özen.Tevhiddir nefsinin kal’asın bozanHiç kendi kendine kaynar mı kazanÇevre yanın ateş eylemeyince.

Değme kişi gönül evin düzemezHak’kın takdirini kimse bozamaz.Tarikat ummandır dalıp yüzemez,Aşkın deryasını boylamayınca.

Gönül kuşun uçar gider dolunmazBaşlı suların ayağı bulunmazElekten eleğe konup elenmezDeğirmene varıp un olmayınca

Aşkım galip geldi yüreğim harlarAşık olan arı namusu neylerBe hey Yunus sana söyleme derlerYa ben öleyim mi söylemeyince* * *

92

Page 93: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bilmem nideyim, Allah! Allah!Aşkın elinden, Hay! Hay!Kande gideyim, aşkın elinden.Sallallahu alâ Muhammed!Sallallahu aleyke Ahmed!

Dinle zarımı, Allah! Allah!Koydum arımı, Hay! Hay!Verdim serimi, aşkın elindenSallallahu alâ Muhammed!Sallallahu aleyke Ahmed!

Meskenim dağlar, Allah! Allah!Gözyaşım çağlar, Hay! Hay!Durmaz kan ağlar, aşkın elinden.Sallallahu alâ Muhammed!Sallallahu aleyke Ahmed!

Varım vereyim, Allah! Allah!Kadre ereyim, Hay! Hay!Üryan olayım, aşkın elinden.Sallallahu alâ Muhammed!Sallallahu aleyke Ahmed!

Kaddim yay oldu, Allah! Allah!Bağrım nay oldu, Hay! Hay!İşim zar oldu, aşkın elindenSallallahu alâ Muhammed!Sallallahu aleyke Ahmed!

Yunus’un sözü, Allah! Allah!Kül olmuş özü, Hay! Hay!Kan ağlar gözü, aşkın elinden.Sallallahu alâ Muhammed!Sallallahu aleyke Ahmed!* * *

93

Page 94: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bağrımdaki biten başlarMuhammed’in aşkındandırBu gözümden akan yaşlarMuhammed’in aşkındandır

Her şamu seher yandığımAlemlerden usandığımÇark orup sema döndüğümMuhammed’in aşkındandır

Ciğerim dağladıklarımSu gibi çağladıklarımHer seher ağladıklarımMuhammed’in aşkındandır

Dahledenler devranımaErmediler seyranımaKıydığım kendi canımaMuhammed’in aşkındandır

Çün oldum ol şahin kuluNeylerim bu mülkü malıHalk bana dedi deliMuhammed’in aşkındandır

Aşkın narıyla piştiğimDeryalar gibi coştuğum Bir şeyh elin yapıştığımMuhammed’in aşkındandır

Görün Seyfullah’ın kastınSever ol Allah’ın dostunSorarlarsa niçin mestsinMuhammed’in aşkındandır* * *

94

Page 95: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey benim fahri cihanımKıblegahım MustafaAlem içre pek güzelsinPadişahım Mustafa

Ol yüzü kara rakiplerSana neler dedilerVallahi yoktu haberimİftiradır Mustafa

Vardım Halil’in köyüneHacılar tavaf ederKabeye kurban dedilerİşte canım Mustafa

Vardım Lokman hekimeO da derman vermediBen bu derdi senden aldımHani derman Mustafa

O biçare Aşık ÖmerGülmeyü hep ağladıSenden şefaat beklerizHuzurdayız Mustafa.* * *

95

Page 96: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey enbiyalar serveriEy evliyalar rehberiEy ins ü can peygamberiEhlen ve sehlen merhaba

Ya Mustafa! Ya Mücteba!Ehlen ve Sehlen merhabaAhmet Muhammed MustafaEhlen ve Sehlen Merhaba

Sen canların cananısınDertlilerin dermanısınAlemlerin sultanısınEhlen ve sehlen merhaba

Allahü Ekber şanehuSultanehu SubhanehuKad caena burhanehuEhlen ve sehlen merhaba

Sensin ol mahbubu HudaKılma şefaatten cüdaAhmet Muhammed MustafaEhlen ve sehlen merhaba

Cümle nebiler geldilerPayine yüzler sürdülerYoluna canlar verdilerEhlen ve sehlen merhaba

Derviş Yunus söyler sözüDergâhına tutar özüSeverler mahşerde biziEhlen ve sehlen merhaba* * *

96

Page 97: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gül yüzünü rüyamızdaGörelim Ya ResulallahGül bahçene dünyamızdaGirelim Ya Resulallah

Sensin gönüller sultanıGetirdin yüce Kur’anıUğruna tendeki canıVerelim Ya Resulallah

Aşkınla yaşarır gözlerHasretinle yanar özlerMübarek ravzana yüzlerSürelim Ya Resulallah

Veda edip masivayaYalvarıp yüce MevlayaŞefaat ı Mustafa’yaErelim Ya Resulallah

Levlâke dedi sana HakBağışla yüzümüze bakHuzurullaha yüzü akVaralım Ya Resulallah

Hacı derki kardeşlereÇok selavat ver ResuleGül yüzünü göre göreÖlelim Ya Resulallah* * *

97

Page 98: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey Huda’dan lûtfu ihsan isteyenMevlid-i pâki Resulullah’a gelCennet içre Huri Gılman isteyenMevlid-i pâki Resulullah’a gel

Ol Resulun doğduğu Şebbi-gümanLeyle-i kadre müşabihtir hemanBulmak istersen Cehennem’den amanMevlid-i pâki Resulullah’a gel

Zatı paki canı dilden dinlesenMahzı nuri Hak’tır ol zatı hasenOlduğunca dünya sağu esenMevlid-i pâki Resulullah’a gel

Meclisi mevlidde ey vali müdanOl resule kıl salât ile selamCenneti alada istersen makamMevlid-i pâki Resulullah’a gel

Fikredip dünyadan elbet göçmeyiCennete ahir sırattan geçmeyiHavzı kevserden dilersen içmeyiMevlid-i pâki Resulullah’a gel* * *

98

Page 99: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ezelden aşkına canımYanıp büryana gelmiştirNebiler şahı sultanımSana kurbana gelmiştir

Cemalin arzular her canBu canım yoluna kurbanCemalin şemine pervanEdip cevlana gelmiştir

Nazirin var mı alemdeKamu alem sana bendeSenin zatın bu alemdeHemen bir tana gelmiştir

Bi Hak’kı Sureyi TaHaErişti ulu dergahaNebiler şahı ol şahaUlu sultana gelmiştir

Senin vasfında bütün insanOldular cümle sergerdanMeğer senden ola dermanBugün lokmana gelmiştir

Davet etti seni AllahAyan oldu cemalullahŞefaat Ya ResulallahSana dermana gelmiştir* * *

99

Page 100: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Babu Selam’dan gireyimRavzana yüzüm süreyimİste canımı vereyimBen Muhammed’i arıyom

Ebubekir var sağ yanındaBülbüller öter bağındaGüzel Arafat dağındaBen Muhammed’i arıyom

Ebubekir aslan AliHep gittiler dünya faniŞanı yüce Sevir dağıBen Muhammed’i arıyom

Cariyâri Ömer OsmanGönül ayrılmıyor dosttanNe güzeldir ArabistanBen Muhammed’i arıyom

Aciz kulun düştü derdeKalksın ara yerden perdeKur-an’ın indiği yerdeBen Muhammed’i arıyom

Her dağlarda vardır iziAnadan sürmeli gözüBaldan tatlı anın sözüBen Muhammed’i arıyom

Ne yorganım ne hasırımNefs elinde ben esirimSekiz on gün misafirimBen Muhammed’i arıyom

Doğduğu evine vardımEşiğine yüzüm sürdümÇok şükür nurunu gördümSonsuz selam Hazretine* * *

100

Page 101: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Varıp dergâhına selam vereyimKabul eder ise ben de gireyimManevi murada anda ereyimVarıp dergâhına olayım direkAşk-ı peyman edip ikrarın verekŞu benim derdime sultanım gerekVarıp dergâhına olayım maşaDilerim mevladan uzunca yaşaHimmetini kesme ihvan kardaşaVarıp dergâhına edeyim hizmetSohbeti himmettir, himmeti izzetCümle alemlere ola kim rahmetVarıp dergâhına yüzler süreyimPerdesin kaldırsa nurun göreyimŞehadet şerbetin anda içeyimVarıp dergâhına dönsem pervanePervane gibi ben de yansam yareYa Rab koma bizi dareynde nareVarıp dergâhına olayım türabAyrı düşenlerin halleri harabAyırma bizleri o dosttan Ya RabVarıp dergâhına olsam bülbülüGönüller bağının gülüsün gülüMevlam uzun etsin senin ömrünüVarıp dergâhına eyleyin ahidHalimize cümle melekler şahidŞu benim derdimin dermanı ZahidDergâhın uludur Mevla katındaÂlemlere rahmet yazar tacındaBu fakir dervişler cümle yanındaSultanlar sultanı benim efendimGidemem gayriye bağlandı bendim* * *

101

Page 102: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Esti yine dost yelleriİhya etti gönülleriTaze açılmış gülleriCanım Muhammed Mustafa (S.A.V.)(Olsun sana canlar feda)

Ta ezellerden berisinResullerin serverisinDehşet günün seyyidisinRuhum Muhammed Mustafa (S.A.V.)(Olsun sana canlar feda)

Kerem kıl iltifat eyleÜmmetliğe kabul eyleGünahkarım affım dileAhmet Muhammed Mustafa (S.A.V.)(Olsun sana canlar feda)

Sonsuz selam hazretineHem evladı ashabınaBağışla bizi bunlaraAman Muhammed Mustafa (S.A.V.)(Olsun sana canlar feda)

Allah’ın habibi AhmedYolundur elbet selametŞefaatini bekler MehmetMahmud Muhammed Mustafa (S.A.V.)(Şefaatin bekler bizlerMahmud Muhammed Mustafa (S.A.V.)Olsun sana canlar feda)* * *

102

Page 103: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Muhammed’in sağ yanında yarenlerEl kavuşup huzurunda duranlarMuhammed’i ravzasında görenlerMuhammed’in o gözleri sürmeliAşık olan rüyasında görmeli

Ebu Bekir sağ yanında oturur,Aslan Ali sancağını götürür,Ümmet olanların işin bitirir,Muhammed’in o gözleri sürmeliAşık olan rüyasında görmeli.

Muhammed’in kaşları var yay gibi.Ağzındaki sözleri var bal gibi.İki yanda iki yanak nur gibi,Muhammed’in o gözleri sürmeliAşık olan rüyasında görmeli

Örümcekler ağlarını ördüler,Güvercinler yuvasını kurdular,Mağarada onlar lûtfa erdiler,Muhammed’in o gözleri sürmeliAşık olan rüyasında görmeli

Ravzasında beyaz beyaz direklerSaçağında sıra sıra melekler,Kabul olur orda olan dileklerMuhammed’in o gözleri sürmeliAşık olan rüyasında görmeli.* * *

103

Page 104: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Canı dilden aşık oldum,Muhammed’e Muhammed’eMevlam ümmet eyle biziMuhammed’e Muhammed’e

Hak dergahına girelimBiz de murada erelimHer dem salavat verelimMuhammed’e Muhammed’e

Murada eriştir biziRüyada görüştür biziMevlam sen kavuştur biziMuhammed’e Muhammed’e

Aklı olan irfan olsunCiğer yansın püryan olsunBir canım var kurban olsunMuhammed’e Muhammed’e

Gökten burak inmedi miTaç başına konmadı mıMevlam dostum demedi miMuhammed’e Muhammed’e

Ebu Bekir sağ yanındaHazreti Ömer sol yanındaOsman Ali divanındaMuhammed’in Muhammed’in

Hak’kın emrin tutmadı mı?Muradına yetmedi mi?Kabe secde etmedi miMuhammed’e Muhammed’e

Kırka sancak gelmedi miHak’ka vasıl olmadı mıHak Habib’im demedi miMuhammed’e Muhammed’e* * *

104

Page 105: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Canım kurban olsun senin yolunaAdı güzel kendi güzel MuhammedGel şefaat eyle kemter kulunaAdı güzel kendi güzel Muhammed

Mümin olanların çoktur cefasıAhiret’te olur zevki sefasıOn sekiz bin alemin Mustafa’sıAdı güzel kendi güzel Muhammed

Yedi kat gökleri seyran eyleyenKürsünün üstünde cevlan eyleyenMiraçta ümmetin Hak’tan dileyenAdı güzel kendi güzel Muhammed

Ol çâriyâr anın gökler yâridir,Anı seven günahlardan beridir,On sekiz bin âlemin serveridir,Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Yunus neyler iki cihanı sensizSen hak peygambersin şeksiz gümansızSana uymayanlar gider imansızAdı güzel kendi güzel Muhammed* * *

105

Page 106: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Halimiz nola mahşerde,Cümle alem düşer derde,O dar günde seni nerdeBulayım Ya Resulallah(Bulayım Ya Habiballah)

Sana geldim ey Ya SultanLûtfeyle gönlüme dermanUğruna canımı kurbanVereyim Ya Resulallah(Vereyim Ya Habiballah)

Sana geldim yas içindeBu gönlüm kir pas içindeBu ömrüm iflas içindeNe olayım Ya Resulallah(Ne olayım Ya Habiballah)

Rahmeyle gel şefaat kılÜmmetliğe eyle kabulEfendimden uzak nasılKalayım ya Resulallah(Kalayım Ya Habiballah)

Miskin Ahmed boynun eğerSeni görmek ister meğerUğruna ölmeye değerÖleyim ya Resulallah(Öleyim Ya Habiballah)

Salatullah SelamullahAleyka Ya ResulallahSalatullah SelamullahAleyka Ya Habiballah* * *

106

Page 107: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Yüzdört kitapta zikretmiş,Hay! Muhammed Mustafa’yıTüm peygamberler fikretmiş,Hay Muhammed Mustafa’yı

Bak şu mualla taşınaMiraçta düşmüş peşineSevgilerin üst başınaKoy Muhammed Mustafa’yı

Ahmed’dir Mahmud’dur adıŞekerden şirindir tadıGirdi koynuna okşadıAy Muhammed Mustafa’yı

Nurundan yarattı EzelHabibim dedi Lem YezelCümle kainata bedelSay Muhammed Mustafa’yı

Alnı şerifin yardılarMübarek dişin kırdılarUhud cenginde yordularCan Muhammed Mustafa’yı

Kul Hamid’im vara idimYüzüm gözüm süre idimMahşer günü göre idimCan Muhammed Mustafa’yı* * *

107

Page 108: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Seyrettim Muhammed’iDoğmuş nurlar içindeYerle gök ruşen olmuşSöyler kundak içinde

Doğuran ana hayranMelekler eder bayramHak’kın didarın seyranEder kundak içinde

Bağlamışlar eliniKimse bilmez haliniZikre vermiş diliniSöyler kundak içinde

Adın koymuşlar AhmedEzeldendir MuhammedÜmmeti için minnetEyler kundak içinde

Sürmelemiş gözünüHak’ka vermiş özünüMuhammed’in yüzünüGöster mahşer yerinde

Yunus söyler KureyşiAkar durmaz gözyaşıPeygamberlerin başıBakar kundak içinde* * *

108

Page 109: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

İlham ile dün geceSeyrettim Muhammed’iAyineyi kalbimdeSeyrettim Muhammed’i

Emamesi başındaYeşil hulle eğnindeDört yanında yariyleSeyrettim Muhammed’i

Pervaneyim şem-ineŞeyhim azizim bileCümle aşıklar ileSeyrettim Muhammed’i

Katreyim umman buldumDerdime derman buldumDün gece kadre erdimSeyrettim Muhammed’i

Cür’a sundu MuhammedMest etti beni gayetHak’tan erdi inayetSeyrettim Muhammed’i

Yunus murada erdiZevk ile sefa sürdüAşık maşukun bulduSeyrettim Muhammed’i* * *

109

Page 110: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Kudümün Rahmeti zevkiSafadır Ya ResulallahZuhurun derdi UşşakaDevadır ya Resulallah

Seninle erdiler zateDahi envai lezzateİşin erbabı hacateAtadır Ya Resulallah

Kemali zümreyi kümmelSenin nurunla bulmuşturVücudun mazharı tammıHuda’dır Ya Resulallah

Nebi idin dahi ademMâ u tıyn icreİmamul enbiya olsanRevadır Ya Resulallah

Hudai’ye şefat kılEğer zahir eğer batınKapına intisap etmişGedadır Ya Resulallah* * *

110

Page 111: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Arayı arayı bulsam iziniİzinin tozuna sürsem yüzümüHak nasib eylese görsem yüzünüYa Muhammed canım arzular seni

Bir mübarek sefer olsa da gitsemKabe yollarında kumlara batsamHub cemalin birkez düşte seyretsemYa Muhammed canım arzular seni

Zerrece kalmadı kalbimde hileSıdk ile girmişem ben bu Hak yolaEbu Bekir, Ömer, Osman’da bileYa Muhammed canım arzular seni

Ali ile Hasan, Hüseyin andaSevdası gönülde muhabbet candaYarın mahşer günü Hak divanındaYa Muhammed canım arzular seni

Arafat dağıdır bizim dağımızOnda kabul olur bizim duamızMedine’de yatar peygamberimizYa Muhammed canım arzular seni

Yunus metheyledi seni dillerdeDillerde dillerde hem gönüllerdeAğlayı ağlayı gurbet illerdeYa Muhammed canım arzular seni* * *

111

Page 112: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Talea’l-Bedru AleynaMin seniyyat’il-vedaVecebeş şükrü aleynaMa dea lillahi de’a

Ente şemsün ente bedrunEnte nurun ala nurEnte burhanus SüreyyaEnte misbahus SüreyyaMerhaban ya hayra da

Kad lebisne sevbe izzinBa’de esvabir rikaVe rada’na sedye mecdinBa de eyyamid daya

Eyyühel mebusü fiynaCi’te bil emril mutaCi’te şerraftel MedineMerhaban ya hayra da

Kalet ehmarüd deyaciKul li erbabil islamKüllü men yetba MuhammedYenbeğiy ella yüdam

Ve teahedna cemianYevme aksemmel yeminLen nehunel abde yevmenVet tehazna sıdka din

Lestü vallahi neziyyenMa yükasihil ibadMeşheden ya necme emninZü ve bain ve vidadSallalahu ala MuhammedSallalahu aleyhi vesselem* * *

112

Page 113: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hey arifler hey sadıklarGel Muhammed’i bulalımEy dost yolunda sadıklarGel Muhammed’i bulalım

Doludur aleme nuruİki cihanın serveriKanda ise anın nuruGel Muhammed’i bulalım

Muhammed diridir ölmezTaze güldür hergiz solmazAnı seven gafil olmazGel Muhammed’i bulalım

Gel kalma dünya elindeCihanın mülkü malındaMuhammed’in evladındaGel Muhammed’i bulalım

Muhammed alemden gitmezBir güneştir hergiz batmazİsteyenler gafil yatmazGel Muhammed’i bulalım

Seyyid Nizamoğlu yürüİnleyu ben zari zariHangi kandildeyse nuruGel Muhammed’i bulalım.* * *

113

Page 114: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aç gözünü gafil insanMuhammed meclise geldiO sultan devrana geldiO sultan devrana geldiSelam verdi sağa solaKıyam etti güle güleCümle ashabı ile bileMuhammed meclise geldiSiyah nurdandır saçlarıKabi Kavseyndir kaşlarıGörmek ister aşıklarıMuhammed meclise geldiO sultan devrana geldi* * *

Ağlaya ağlaya yollara düştümŞükür olsun muradıma kavuştum,Medine göründü yandım tutuştum,Ölüm ver Allah'ım verme ayrılık.Yeşil kubbe görününce gözümeBoynum büküp elim koydum dizime,Uyandım ki su serperler yüzüme,Aklımı başımdan aldı ayrılık.Ferhat gibi canım yandı kavruldum,Şirin gibi ciğerimden vuruldumİstemeden Medine'den ayrıldım.Bir derdimi yüzbin ettin ayrılıkKafileyle vardım gözleri yaşlıEllerimi açtım mevlaya karşıZemzeminden içtim Kabe’ye karşıÖlüm ver Allah'ım verme ayrılık.* * *

114

Page 115: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Senin aşkın kamu derdeDevadır Ya ResulallahSenin yanında hacetlerRevadır Ya Resulallah

Yüzünden şad olur kullarTerinden açılır güllerSeninle dertli gönüllerŞifadır Ya Resulallah

Senin yüzün gören gözlerNe ay görür ne yıldızlarSeninle gece gündüzlerZiyadır Ya Resulallah

Sultansın cümle şahlaraMuzaffersin sabahlaraŞefaatin günahlaraŞifadır Ya Resulallah

Ezeldendir sana izzetMevladan hem devletSana bu fethiyle nusretAtadır Ya Resulallah

Mazağal basar çeşmisinYüzün vedduhadırCemalin ay güneştenZiyadır Ya Resulallah

Kabilendir Beni HaşimNeslin Hazreti İbrahimSeni sevmez ise her kimHatadır Ya Resulallah

Sana aşık olup eflakOkundu şanına levlakFedadır yoluna emlakHebadır Ya Resulallah* * *

115

Page 116: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gafil uyan aç gözünü,Muhammed geldi mecliseAllah’ın nuruna dalanCan Ahmed geldi meclise

Sancağı şerif elindeHak’kın ismi var dilindeCümle ashabı yanındaMuhammed geldi meclise

Beyti şerif karşımızdaYeşil nur var başındaAltından taç var başındaMuhammed geldi meclise

Güzeldir hilal kaşlarıNurdan örülmüş saçlarıGörmek ister devişleriMuhammed geldi meclise

Hilal kaşın nameleriNurdan çekilmiş sürmeleriYoluna kurban olmalıMuhammed geldi meclise

Geldi girdi evimizeHayat verdi cümlemizeMüjdeler olsun sizlereMuhammed geldi meclise* * *

116

Page 117: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ay ve güneş kıskanırNurunu Muhammed’inHiç bir şeker andırmazTadını Muhammed’in

Doğdu ‘ümmetim’ dediÜmmetin kaydın yediÇalap ziyaret koduSinini Muhammed’in

Çulhalar dokumadıTerziler biçemediKimseler dikemediDonunu Muhammed’in

Evliyalar geldilerSaf saf olup durdularCanlar feda kıldılarYoluna Muhammed’in

Muhammed bir denizdirCümle yerleri tutmuşEvliyalar ördeğiGölünde muhammed’in

Yetmiş bin hacı giderMalı mülkü terk ederVarır ziyaret ederKabrini Muhammed’in* * *

117

Page 118: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ne derviş, ne de pirim,Ne vezir, ne emirimKapısında kıtmirim,Billahi Muhammed’inNur-i çeşmi Ahmed’in

Onun kıtmiri oldum,Devleti O’nda buldumHak didarını gördüm,Yüzünde Muhammed’inNur-i çeşmi Ahmed’in

Kıtmiri olmak bence,Şahlıktan daha yüceBeklerim gündüz gece,Yolunu Muhammed’inNur-i çeşmi Ahmed’in

Bassın geçsin üstüme,Can fedadır dostunaBerat verdi destime,Kuluyum Muhmmed’inNur-i çeşmi Ahmed’in

Bir kez baksa yüzüme,Nur dolardı özümeSürme çektim gözüme,Tozunu Muhammed’inNur-i çeşmi Ahmed’in

Layık mı böyle demek,Kıtmir olup beklemekCebrail gibi melek,Emrinde MuhammedinNur-i çeşmi Ahmed’in

118

Page 119: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Cebrail kanat serdi,Bassın diye yol verdiGök ehli selam durdu,Önünde Muhammed’inNur-i çeşmi Ahmed’in

Arş-ı Rahman müştehir,Kademiyle müftehirAşki lütfa muntazır,Ümmeti MuhammedinNur-i çeşmi Ahmed’in* * *

119

Page 120: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşkın ile aşıklarYansın ya Rasûlallahİçip aşkın şerabınKansın ya Rasûlallah

Şol seni seven kişiVerir yoluna başıİki cihan güneşiSensin ya Rasûlallah

Şol seni sevenlereKıl şefaat onlaraMümin olan tenlereCansın Ya Resulallah

Aşık oldum dildareBülbülüm şol gülzareSeni sevmeyen nareYansın Ya Resulallah

Şol seni seven SübhanOldu kamuya sultanCanım yoluna kurbanOlsun Ya Resulallah

Aşık Yunus’un canıİlm ü şefaat kânıAlemlerin sultanıSensin ya Rasûlallah!* * *

120

Page 121: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Alemler nura gark olduMuhammed doğduğu geceMü’min münafık fark olduMuhammed doğduğu gece

Ananın rahmine düştüKafirlerin aklı şaştıBin kilise yere geçtiMuhammed doğduğu gece

Arşın nuru yere indiSuyun rengi nura döndüHep susuzlar suya kandıMuhammed doğduğu gece

Doğuran ana sevindiAğlayan oğul avunduHiç sönmeyen ateş söndüMuhammed doğduğu gece

Huri kızlar geldilerKundağın bile sardılarMuhammed’e yüz sürdülerMuhammed doğduğu gece

Gökten yere nur atıldıYediler kırka katıldıKeşişler dili tutulduMuhammed doğduğu gece

Yunus der ki, ey kardeşlerŞad olsun cümle dervişlerSecde etti dağlar taşlarMuhammed doğduğu gece* * *

121

Page 122: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ali almış sancağını eline,Çekilip giderler mahşer yerineHasan’la Hüseyin’i almış yanınaAh ümmetim deyü ağlar Muhammed

Kıyâmet kopacak cânlar uyanırKâmil derviş mürşidine dayanırYüzün yere koymuş Hak’ka yalvarırAh ümmetim deyü ağlar Muhammed

Üryân olmuş yatar ol zaîf tenlerSararmış benizler söylemez dillerMahşer yerine cem olmuş erenlerAh ümmetim deyü ağlar Muhammed

Yunûs eydür gelin kadrin bilelimFırsat elde iken tevhîd edelimRûhu için çok salâvât verelimAh ümmetim deyü ağlar Muhammed* * *

122

Page 123: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Cebrail’im selam söyle dostumaBenim Muhammed’im nurdan Ahmed’imSöyle gelsin çıksın arşım üstüneBenim Muhammed’im nurdan Ahmed’im

Arşımı donattım gelsin göreyimKullarım halinden haber sorayımO gelsin ben ona cevap vereyimBenim Muhammed’im nurdan Ahmed’im

Oncileyin hiç bir kul yaratmadımOnun bir sözünü iki etmedimÜmmetini cehennemde yakmadımBenim Muhammed’im nurdan Ahmed’im

O benimdir Ben onunum CebrailAramızda nesne yoktur böyle bilOnun hürmetine durur cümle kulBenim Muhammed’im nurdan Ahmed’im

Arşımın üstünde seyran eyleyenKürsüm üzerinde cevlan eyleyenMirac’da ümmetin Hak’tan dileyenBenim Muhammed’im nurdan Ahmed’im

Yunus dedi severim Muhammed’iBizler deriz severiz Muhammed’iHer andıkça verelim salavatıKerim Allah ona Mahbubum dediBenim Muhammed’im nurdan Ahmed’im* * *

123

Page 124: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Muhammed dünyaya geldi,Melekler tebliğe indi,Cihan muradına erdi,Can Muhammed nurdan Ahmet

Muhammed anneden doğdu,Yeryüzü nura garkoldu,Gönüller şaduman oldu,Can Muhammed nurdan Ahmet

Gördüm göbeği kesilmis,Sünnet olmuş tuz ekilmis,Nurdan kundağa sarılmış,Can Muhammed nurdan Ahmet

Abdülmüttalip dedesi,Hem Abdullah’tır babası,Amine hatun annesi,Can Muhammed nurdan Ahmet

Anneden doğdu Muhammed,Yeryüzüne indi rahmet,İki cihanda selamet,Can Muhammed nurdan Ahmet

Kırk yaşına girdi Ahmet,Peygamber oldu Muhammed,Umarız senden şefaat,Can Muhammed nurdan Ahmet* * *

124

Page 125: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ruhum sana aşık, sana hayrandır Efendim,Bir ben değil alem sana kurbandır Efendim

Ecramü felek,Levhü Kalem,mest-i nigahımDidarına aşık Ulu Yezdân’dır Efendim.

Mahşerde nebiler bile senden meded ister.Rahmet diyen alemlere Rahman’dır Efendim

Kıtmiriniz Ey Şah-ı Resül kovma kapındanAsilere lütfun yüce fermandır Efendim.

Tâ Arşa çıkar her gece âşıkların âhı,Medheyleyen ahlakını Kur-an’dır Efendim

Aşkınla buhurdan gibi tütmekte bu kalbim,Sensiz bana cennet bile hicrandır Efendim.

Doğ kalbime bir lahzacık, Ey Nur-i dilara,Nurun ki gönül derdime dermandır Efendim

Ulvi de senin bağrı yanık aşık-ı zarın,Feryadı bütün, ateş-i süzandır Efendim.* * *

125

Page 126: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sevdim seni Mabuduma, canan diye sevdimBir ben değil alem sana, hayran diye sevdim

Evlad-u iyalden geçerek ben Ravza’na geldim,Ahlakını meth etmede Kur-an diye sevdim

Kurbanın olam şah-ı Rasul, kovma kapından,Didarına muştak olan Yezdan diye geldim

Mahşerde nebiler bile, senden medet ister,Gül yüzlü melekler sana, hayran diye sevdim.

Ya Rasulallah! Sevdim seni hep canlara canan diye sevdim,Bir ben değil, alem sana hayran, sana kurban diye sevdim.* * *

126

Page 127: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sadrı cem-i mürseliyn,Sensin Ya Rasulullah,Bedri eflaki yakiynSensin Ya Rasulullah,

Nurun siracı vehhacAlemler sana muhtaçSahib-i tac ü miraçSensin Ya Rasulallah,

Ayine-i RahmaniNuri paki Sübhani,Sırrı seb ül mesaniSensin Ya Rasulullah,

Açan rahi tevhidiBulan sırrı tevhidiHudai’nin ümidiSensin Ya Rasulullah,* * *

127

Page 128: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Medine yoluna vardım,Can Muhammed’i aradımOna varmakmış muradımMedine’nin yollarında

Yollarında yollarındaGüller açmış ravzasındaMedine bakar Mekke’yeGönül onun sevdasında

Bu yol Medine’ye giderGönülleri bir hoş ederNe dert kalır ne de kederCan Ahmed’in huzurunda

Rasulullah çağırıyorGönül sanki çıldırıyorBastığım toprak yanıyorMedine’nin yollarında

Gelir Rasulün kokusuKaybolur ölüm korkusuGelmiyor gaflet uykusuMedine’nin yollarında

Yeşil kubbe görünüyorKervan nura bürünüyorİçimde hasret bitiyorCan Ahmed’in huzurunda* * *

128

Page 129: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey ihvanlar ey kardeşler,Yol Muhammed’in yoludur.On parmağı pınar olanEl Muhammed’in elidir.

Kuru çeşme suyun akmazGünahlara kimse bakmazHer bahçenin gülü kokmazGül Muhammed’in gülüdür

Hani annen hani babanAynı yere sen de varanGece gündüz zikredenDil Muhammed’in dilidir.

El üstüme toprak yığarBaşım sapıtmağa değerSarılmak istersen eğerDal Muhammed’in dalıdır.

Var mıdır bu dünyada kalanMalın mülkün olur talanÇekip Cehennem’den alanEl Muhammed’in elidir

Seller gibi çağlıyorumDosta meyil bağlıyorumSeherlerde ağlıyorumAşk Muhammed’in aşkıdır. (S.A.V.)* * *

129

Page 130: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Muhammed’im hoş geldinCan Ahmed’im hoş geldinAşık idim yüzüneMuhammed’im hoş geldinCan Ahmed’im hoş geldin

Yükseldikçe yükseldinGabi kavseyne kadarBu yüceye ermediSenden evvel gelenler

Muhammed’im hoş geldinCan Ahmed’im hoş geldinAşık idim yüzüneMuhammed’im hoş geldinCan Ahmed’im hoş geldin

Yoluma önderimsin,Hasta kalbime şifa,Huzursuz gönle deva,Kur’an ile hoş geldin.Muhammed’im hoş geldin,* * *

130

Page 131: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bütün emraz bulur şifaOnu seven görmez cefaSen de Muhammed MustafaDüştü arzum Medine’ye

Görürsen gam yeme hemanSenin vasfın durur beyanSendedir sahib-i Kur’anDüştü arzum Medine’ye

Gözüm bir görse de ölsemResulullah’ı hep görsemRavza’da canımı versemDüştü arzum Medine’ye* * *

131

Page 132: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Seyreyleyip yandım mah cemalineNur kundak içinde yatar MuhammedMis kokusu benzer Cennet gülüneNur kundak içinde yatar MuhammedCanımın cananısın Ya Muhammed

Kevser dudakların bilmem ne söylerHulusi kalbiyle Hak’kı zikreylerDaha tıfıl iken ümmetin dilerNur kundak içinde yatar MuhammedCanımın cananısın Ya Muhammed

Bildim O’dur iki cihan serveriAllah’ın Habibi, son peygamberiO’dur yerin göğün şemsi kameriNur kundak içinde yatar MuhammedCanımın cananısın Ya Muhammed

Fehmi der ki candan cananımız varPeygamberi ahir zamanımız varYürekler derdine dermanımız varNur kundak içinde yatar MuhammedCanımın cananısın Ya Muhammed* * *

132

Page 133: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Yalvarırız MuhammedBir gün kopar kıyametKabul et bizi ümmetŞefaat Ya Muhammed

Enbiyalar cümlesiDiyecek nefsi nefsiEnbiyalar reisiŞefaat Ya Muhammed

Mahşer yeri çok sıcakHerşeyden sorulacakMüminler kurtulacakŞefaat Ya Muhammed

Cehennem kaynayacakYerinden oynayacakHalimiz ne olacakŞefaat Ya Muhammed* * *

133

Page 134: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hak yarattı alemiAşkına Muhammed’inAy ve günü yarattıŞevkine Muhammed’in

Ol dedi oldu alemYazıldı levh ü kalemOkundu hatm-ı kelamŞanına Muhammed’in

Hep erenler geldilerDergaha yüz sürdülerZikir tevhid ettilerNurunu Muhammed’in

Havada uçan kuşlarYeşerip dağ ve taşlarYemiş verip ağaçlarAşkına Muhammed’in

İmansızlar geldilerOndan iman aldılarBeş vakit namaz kıldılarAşkına Muhammed’in

Yunus kime ede methiÖver Kur’an ayetiAn, vergil salatıAşkına Muhammed’in* * *

134

Page 135: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ya Resulallah seni çok özledimBunca yıldır senden haber bekledimGelir diye günü güne ekledimGelmek istiyorum medet Ya Nebi

Seni her an her nefeste anarımYa Nebi hasretin ile yanarımHasretin dilinden iyi anlarımGelmek istiyorum medet Ya Nebi

Senin için dağı taşı delerimBu canımı sana feda ederimSana ereceğim günü beklerimGelmek istiyorum medet Ya Nebi

Medine denince sızlar yüreğimİnşaallah bir gün sana geleceğimGelip toprağına yüz süreceğimGelmek istiyorum medet Ya Nebi

Sana gelen şifa bulur Rab’bindenGönül aşık olmuş sana ezeldenBizi mahrum etme şefaatindenGelmek istiyorum medet Ya Nebi* * *

135

Page 136: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Uçun kuşlar Medine’ye,Ya Muhammed diye diyeSelam götürün hediyeYa Muhammed diye diye

Yürü gönlüm güle güleSen orda şeyda bülbüleGetir aşkını sen dileYa Muhammed diye diye

Bulut geçer katar katarİçerinde gözyaşım varVarıp Medine’ye ağlarYa Muhammed diye diye

Kanadını açmış rüzgârIçinde hasret ahım varVarıp Medine’ye yalvarYa Muhammed diye diye

Gönlüm Medine’ye giderGözüm buradan seyrederKandil mumum erir biterYa Muhammed diye diye* * *

136

Page 137: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Peygamberim uludur,Abdullah’ın oğludur,Güzel adı, Muhammed,Yolu, Allah yoludur.

Annesidir Âmine,Nur yağdı çok evine,Gördü tatlı rüyalar,İmrendi gök zemine,

Doğdu Hak’kın güneşi,Doğmadı hiçbir eşi,Beş yüz yetmiş bir yılı,Söndü şirkin ateşi.

Bastı altı yaşına,Kaldı bir tek başına,İnci gibi, annesi,Üzüntüler, boşuna.

Hak dindirir her yaşı,Dedesiyle amcası,Hemen kanat gerdiler,Büyüdü gül goncası.

Kırk yaşına gelince,Peygamberlik verildi,Allah birdir, deyince,Putlar yere serildi.

Herkes kördü sağırdı,Gelin, diye bağırdı,Hak’kın doğru yoluna,İnsanları çağırdı.

137

Page 138: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sürü sürü günaha,Karşı duran O oldu,İnsanları felaha,Kavuşturan O oldu.

Yirmi üç yıl didindi,Taşı, yastık edindi,Aydınlattı cihanı,Getirdiği Hak dindi.

Altmış üç yıl yaşadı,Alnı açık, yüzü ak,Anıldıkça pak adı,Selamlanıp duracak.* * *

138

Page 139: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Dün gece kardeşler bana düşümde,Bir yeşil sancaklı sultan göründü.Gözümün gördüğünü söylerim size,Bir yeşil sancaklı sultan göründü.

Sancağını açtı şöyle yürüdü,Yüreğimin yağı içimde eridi,Muhammed’in nuru arşı bürüdü,Bir yeşil sancaklı sultan göründü.

Sancağı ak idi döndü yeşile,Uyandım kendimi dövdüm taş ile,Ey Allah’ım bir daha göster düş ile,Bir yeşil sancaklı sultan göründü.

Sancağını açtı düzüldü yola,Nice bin hüccacı yanında bile,Gel günahkar kul sen affını dile,Bir yeşil sancaklı sultan göründü.

Âşık Yunus sana sıdk ile tapar,Tapmayanlar doğru yoldan sapar,Ey Allah’ım bizi onlardan kopar,Bir yeşil sancaklı sultan göründü.* * *

139

Page 140: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ravzanın önünde bir yeşil türbeOtursam önüne eylesem tövbeAllah tövbemizi sen kabul eyle

Aç Muhammed ravzanıBen sana geldimBoynumu büküp deNiyaza geldim

Ravzanın üstünde kandiller yanarKandilin şavgına güvercin konarÜmmetin gelmiş etrafında döner

Kapında bekleyen Halil’in kızıŞeyhim himmet eyler söylerim sözüAllah’ın aşkına yaktık bu özü

Bitmeyen işimi bu gün bitirdimSaya saya günlerimi yitirdimÜmmetinden sana selam getirdim

Senin için düştüm uzak yollaraGeceli gündüzlü ıssız çöllerdeAllah’ın adını aldık dillere* * *

140

Page 141: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Muhammed’im Muhammed’imSana layık ümmet miyim?İçtim aşkın şarabınıNe gecem var ne gündüzüm

Hasretim ben Muhammed’eDoyamadım efendimeAlın beni de götürünO Muhammed’in iline

Gözlerim uykuya hasretHacılar ediyor hicretKalbimde yatar MuhammedAllah’ım bize nasip et

Kaşlarının karasınaGözlerinin sürmesineO Muhammed’in sözüneDoyamadım cemaline* * *

141

Page 142: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Senin bir ismin de Ta HaYalvarıyorum Allah’aÇağır bizi Beytullah’aÇağır ya Muhammed çağır

Sen çağır biz de varalımEl pençe divan duralımMübarek Ravzan görelimÇağır ya Muhammed çağır

Ne goncayım ne de gülümÇile çeken bir bülbülümSen peygamber bense kulumÇağır ya Muhammed çağır

Hasretin haddi aştıKervanı görenler şaştıMuhammed gönlüme düştüÇağır ya Muhammed çağır

Hacının bayrağı aldırSenden ayrılması zordurHacı zemzem suyu doldurÇağır ya Muhammed çağır* * *

142

Page 143: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ya Muhammed ben seniSeni göresim geldiBir canım var yolunaHemen veresim geldi

Ya Muhammed tut elimiSana aç benim yolumuSensin kanadım kolumSeni göresim geldi

Aşkın ateşten beterSevgin gönlümde tüterRüyamda görsem yeterSeni göresim geldi

Medine iline varsamVarıp ravzasını görsemOrada canımı versemSeni göresim geldiBir canım var yolunaHemen veresim geldi* * *

143

Page 144: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Kadir mevlam gel eylediGeliyoruz ya MuhammedAşkın beni kül eylediGeliyoruz ya Muhammed

Hak’kı söyler kelam ileAy yıldızlı kalem ileKucak dolu selam ileGeliyoruz ya Muhammed

Burada koydum dünya malıMevlam bağışlasın kuluBaş açık ayak yalınıGeliyoruz ya Muhammed

Bu dünyaya geldim boşaBen yoruldum koşa koşaVücut yandı baştanbaşaGeliyoruz ya Muhammed* * *

144

Page 145: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Kâh ağlarım acı acıVar mı derdimin ilacıSöyle bana canım bacıMuhammed’i arar gezerim

Ay’a sordum suya sordumDağa sordum taşa sordumMeleyen kuzuya sordumMuhammed’i arar gezerim

Bir ateş düştü özümeUyku girmiyor gözümeBülbül ağlıyor gülüneMuhammed’i arar gezerim

Kâh ağlarım Leyla gibiKâh söylerim Veysel gibiGeziyorum Yunus gibiMuhammed’i arar gezerimResulümü arar gezerim (S.A.V.)* * *

145

Page 146: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşkın sardı ben neyleyim,Bu sırrı kime söyleyimİçimdeki bu yarayıMuhammed’e arzedeyim

Muhammed’e Muhammed’eCanlar kurban can Ahmed’e

Bırak kardeş bu illeriÖtüşmüyor bülbülleriMuhammed’e gitmek içinÖğrendim arap dilleri

Nideceğim nideceğimBu diyardan gideceğimKalbimdeki bu yarayıMuhammed’e diyeceğim

Taktım boynuma fermanıBasmam ben hakkı dermanıHaber verin Muhammed’eOldum ben onun hayranı* * *

146

Page 147: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ağlayalım hep kardeşler,Muhammed gitti dünyadanAkıtalım kanlı yaşlarMuhammed gitti dünyadan

Ayşe anne saçın çözerMecnun gibi olmuş gezerBu acılar bağrım ezerMuhammed gitti dünyadan

İmam oldu Ebu BekirKur-an okur eder zikirAllah Baki edip fikirMuhammed gitti dünyadan

Ömer bir aba bulduMübarek eğnine aldıGülmek bize haram olduMuhammed gitti dünyadan

Osman der ki olmayaydıkBu ölümü görmeyeydikNe ola yerine biz öleydikMuhammed gitti dünyadan

Ali der ki emir haktırCümle mahlûk ölecektirYa Fatıma çare yokturMuhammed gitti dünyadan

Bilal çıktı sala verdiMedineye gamlar geldiCümle mümin mahsun olduMuhammed gitti dünyadan* * *

147

Page 148: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Yaklaştıkça yeşil kubbe görünür,Kubbeyi görenler yere serilirÇağrışarak salât selam verilirMerhem sürülmedi kardeş yaram sızılarHasta gönlüm Muhammed’i arzular

Bu gün hüccac Medine’ye derilirHacı beratları ele verilirRavzayı Muhammed şimdi görünür

Serbaniy karuban çek yar elineBülbül veş kondurmuş gonca gülüneYar Muhammed’e giden nice yorula

Âşıklara Bağdat uzak olur mu?Hayır kervanına tuzak olur mu?Duyulur da gayrı durmak olur mu?

Neyim, nerden geldim, neyi ararım?Nere gideceğimi, kime sorarım?Bu aşkın yolunda ben bir kararım

Ey saruban yeter yolları bitirŞeyda gönülleri ravzaya götürYanan bu ruhları mahbuba yetir* * *

148

Page 149: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Medine’ye varamadımGül kokusun alamadımBen Resul’e doyamadımYaralıyam yaralıyam yaralı

Kâbe’nin örtüsü karaAçtı yüreğimde yaraBulunmaz derdime çareYaralıyam yaralıyam yaralı

Hacerül Esvedin taşıAkıttı gözümden yaşıBulunmaz Resul’ün eşiYaralıyam yaralıyam yaralı

Elimden tut kaldır beniYa vuslata erdir beniÇok ağlattın güldür beniYaralıyam yaralıyam yaralı

Şeyhim giyer allar beyazHak’ka karşı eyler niyazŞeyhim beni deftere yazYaralıyam yaralıyam yaralı

Seviyorum Rab’bim seniBeytullah’a çağır beniZemzemine daldır beniYaralıyam yaralıyam yaralı

Nurdandır şeyhimin diliSevdim seni oldum deliKabe diye deli gibiYanıyorum yanıyorum yaralı

Medine’nin yollarınaAşık oldum RavzasınaMuhammed’in makamınaDoyamadım doyamadım yaralı* * *

149

Page 150: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ben Resulden çok memnunumO da benden memnun mu kiTekrar nasip eyle Ya RabBen Resule doyamadım ki.

Doyulur mu Muhammed’e, (Nakarat 1)Doyulur mu O Mahmud’aDünya bile doymamış kiNasıl doyam Muhammed’e

Camisi sıra direklerMü’minler şefaat beklerNöbet tutuyor meleklerBen Resule doyamadım ki.

Doyulur mu ravzasına, (Nakarat 2)Doyulur mu türbesineDoyulurmu can Ahmed’eBir daha gösterir mi ki

Müslüman Mekke’ye koşarMuhammed aşkıyla coşarBilmeyenler boşa yaşarBen Resule doyamadım ki.

Doyamadım Beytullah’a, (Nakarat 3)Doyamadım Resulullah’aYalvarırım ben Allah’aBir daha çağırır mı ki

Bütün alem tesbih ederAşık olan hemen giderMalın mülkün gitme kal derBen Habib’e doyamadım ki(Nakarat 1)

150

Page 151: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gözyaşımla Safa’ya düştümYalınayak Merve’ye koştumZemzeminden aşkla içtimİçtim ama doyamadım ki(Nakarat 2)

Arafat’tan Vakfeye çıktımTövbeyle günahım yıktımNur denizinde aktımAktım ama doyamadım ki(Nakarat 3)

Hacerül esvedi öptümMakamı İbrahim’e gittimBeytullah’ı tavaf ettimEttim ama doyamadım ki(Nakarat 1)

Biraz Nur Dağı’nda kaldıkMahşeri bir kalabalıkPırıl pırıl altın olukGördüm ama doyamadım ki(Nakarat 2)

Ümmetin son sözü sizeYa Muhammed acı bizeŞefaat et cümlemizeAh ben sana doyamadım ki(Nakarat 3)* * *

151

Page 152: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Açan çiçeklere meyva,Verilmiyor Muhammed’sizHak’tan gelen derde devaBulunmuyor Muhammed’siz

Uzak Cennetin yollarıGirer muttaki kullarıCennet’te tuğba dallarıSallanmıyor Muhammed’siz

Çok meşgul ol Kur’an ileSeherlerde figan ileSon nefeste iman ileÖlünmüyor Muhammed’siz

Fakir kulun sana asiSilinmez gönlünden pasıGönüllere Allah aşkıVerilmiyor Muhammed’siz

Son ikramdır CemalullahAğlayanlar görür vallahÇünkü böyle diyor AllahGörülmüyor Muhammed’siz* * *

152

Page 153: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Düşmüşüm dermansız derdeYalan hile nefsim sendeNasıl bakacağım ben deCan Ahmed'in Nur yüzüne

Hastayım tevhid tabibiİnsu cinin tek sahibiAhmed'i Muhtar HabibinNasıl bakarım yüzüne

Aşkıyla doğan sabahaBanmışım ben çok günahaNe yüzle diyem merhabaCanım Efendim Ahmed'e

Viran olmuş kalp ocağımDertlidir gönül kucağımNasıl böyle varacağımCan Ahmed'in huzuruna

Can kurban kudret şahınaO Enbiya sultanınaNasıl giderim yanınaCan Ahmed'in huzuruna

Sefil halinle özüneGirmişsin nefsin közüneNasıl bakarsın mahşerdeCan Ahmed'in Nur Yüzüne* * *

153

Page 154: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bir çift turna gördüm uçar havadaKimi önde gider kimi arkadaYolunu kaybetmiş ağlar ovadaDoğrudan Medine’ye varın turnalarPeygambere selam sunun turnalar Teheccüt namazına kalktım da durdumTurnalar uçuyor havada gördümRavzasına varın diye, bir selam verdimDoğrudan Medine’ye varın turnalarPeygambere selam sunun turnalar Turnam ağır gidiyon sen hasta mısınMedine'ye gidecek son posta mısınSöyle peygambere bizleri istesinDoğrudan Medine’ye varın turnalarPeygambere selam sunun turnalar Akar aşıkların gözünün yaşıAh ettikçe eritir dağı, taşıKudüsü Şerif'te muallak taşıOrayı da ziyaret edin turnalarPeygambere selam sunun turnalar Dolaşın Kabe’nin sağından geçinZemzem kuyusundan eğilin içinArafat Dağının üstünden uçunDoğrudan Medine’ye varın turnalarPeygambere selam sunun turnalar* * *

154

Page 155: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Kara yüzüm süregelsemSana canım verebilsemNur Cemalin görebilsemYa Muhammed ey can Ahmet Senin Ravzan güzel kokarHasretin bağrımı yakarGözyaşlarım çağlar akarYa Muhammed ey can Ahmet Peygambersin ahir zamanMahşer günü el amanSeni bilen bulur imanYa Muhammed ey can Ahmet Eşiğine yüzüm sürsemArzuhalim diyebilsemNur elinden öpebilsemYa muhammed ey can Ahmet Cümlenin Mahbubu sensinSevilirsin hem seversinYücelerden en yücesinYa Muhammed ey can Ahmet* * *

155

Page 156: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bir gönül var bende Resulü özler Gece gündüz demez yolunu gözler Yıllardır bu gönül aşkını gizler Seviyorum canlar ben Muhammed'i (s.a.v)

Hilaldir kaşları nurdur cemali Yine çok fenadır gönlümün hali Kızgın çöle düşen mecnun misali Seviyorum canlar ben Muhammed'i (s.a.v)

Öyle bir ateş ki yakar derinden O'nun aşkı yine eser serinden Bahsederim O en tatlı birinden Seviyorum canlar ben Muhammmed'i (s.a.v)

Hilaldir kaşları nurdur cemali Yine çok fenadır gönlümün hali Kızgın çöle düşen mecnun misali Seviyorum canlar ben Muhammed'i (s.a.v)

Medine'ye yolum düşer mi bilmem O'nsuz bu cihanda ben asla gülmem Akan gözyaşlarım göl olsa silmem Seviyorum canlar ben Muhammed'i (s.a.v)

Hilaldir kaşları nurdur cemali Yine çok fenadır gönlümün hali Kızgın çöle düşen mecnun misali Seviyorum canlar ben Muhammed'i (s.a.v)* * *

156

Page 157: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Topladın gülleri düştün yollaraYolun yine uzar patikalaraBizi de yanında götür SultanımO yüce Resul’e sen gidiyorsun

Açılsın da yollar sana geleyimÖyle özledim seni Ey Resul

Yoruldu bedenim dert çeke çekeKurudu gözlerim yaş döke dökeYollarına güller eke ekeO yüce Resule sen gidiyorsun

Bu yolun sonunda Medine vardırHasreti gönlümde yanar yıllardırHer mevsimi güldür, yeşil bahardırO yüce Resule sen gidiyorsun* * *

157

Page 158: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ona âşık olan yanar kül olurDeryasına dalan erir kaybolurMuhammed’e giden Mevla’yı bulurÖzledim Rasulü gönül yanıyor

Nur cemali benzer Güneş’e Ay’aGidip varamadım Yeşil Ravza’yaDoyulur mu Muhammed Mustafa’yaÖzledim Rasulü gönül yanıyor

Medine’de dolu gül bahçeleriNasıl da cezbediyor bülbülleriAşkı kar ediyor bu gönülleriÖzledim Rasulü gönül yanıyor

Şefaat istiyor günahkâr ümmetNerede canların canı can AhmetAllah’ın Habibi Nebi MuhammedÖzledim Rasulü gönül yanıyor

Yalın ayak düştüm çöl yallarınaElimi uzattım gül dallarınaYa Rab’bi merhamet et Sen kullarınaÖzledim Rasulü gönül yanıyor* * *

158

Page 159: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Muhammed’dir canlar canı,İki cihanın sultanıHem âşıkların lokmanı

Benim arzum Muhammed’dirBenim arzum can Ahmed’dir

Muhammed’im can Ahmed’imPeygamberim tek rehberimPeygamberim tek önderim

Muhammed’dir özüm sözümKan ağlıyor iki gözümGörse cemâlini gözüm

Ağlar sana ağlar dağlarAğlar sana Mekke diyarHer kulun bir arzusu var

Yücedir kadrin yüceKur’an’ın tefsiri inceManasını verir hoca

Mekke dağlarını aştımSandım ki Cennet’e düştümRab’bimle tenha buluştum

Âşık der ki günahım çokHak’ka yarar amelim yokSenden başka tutarım yok* * *

159

Page 160: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Dün gece seyrim içindeBen dedem Ali'yi gördümEğildim niyaz eyledimDüldül'ün nalını gördüm

Kanber'i durur sağındaSalınır Cennet bağındaAli, Musa Tur Dağı'ndaBen dedem Ali'yi gördüm

Üç çerağ yanar şişedeAslanlar gizli meşedeYedi iklim dört köşedeBen dedem Ali'yi gördüm

Yüce dağlar boran coşkunKul Himmet aşkına düşkünCümle meleklerden üstünBen dedem Ali'yi gördüm* * *

160

Page 161: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bana himmet eyle ya pirim AliSen sultansın beni kul kabul eyleNe yalan söylerim ne de müraiSen dünyasın beni yer kabul eyle

Sen öğrettin bize Hak âdemdedirÂdem olmayanlar Hak’kı ne bilirMümin’in süreği bir doğru yoldurSen o yolsun beni kul kabul eyle

Ben de bu âleme ne için geldimNe aradım bu âlemde ne buldumGerçek idin bana bir dolu sundunSen dolusun beni al kabul eyle

İsterim efendim senden icazetO lezzete o şekere beni katBütün kötülüğü kalbimden sil atTürbene de beni çul kabul eyle

Adil Ali Hak’kı bilenler ölmezHak’kı bilen hakikatten ayrılmazÇok küçüğüm bir katreden sayılmazSen deryasın beni göl kabul eyle* * *

161

Page 162: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Medet senden medet mürşidim AliDermanım Muhammet tabibim AliHitabı ezelde ikrarım AliMedet ya Muhammed mürşidim Ali

Muhammet Mustafa alem serveriEbubekir, Ömer, Osman yareniHakikat sırrında Ali mahremiMedet ya Muhammed mürşidim AliHerdem gönlümdeki mihmanım Ali

Ol Hasan Hüseyin Ali EvladıŞehit olup uğruna verdiler canıGönülden sevenler buldu necatıMedet ya Muhammed mürşidim AliHerdem gönlümdeki mihmanım Ali

Muhammet, mahzeni sırrı ilahiAli gevherlerin sakisi veliBize ihsan etti âb-ı kevseriMedet ya Muhammed mürşidim AliHerdem gönlümdeki mihmanım Ali

Muhammet ruhuna hazeran salaSıdkile diyenler buldular felahTalibi kuluna buldur sen necatMedet ya Muhammed mürşidim AliHerdem gönlümdeki mihmanım Ali* * *

162

Page 163: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Muhammet bağının gülüdür AliBülbüller ötüşür dilidir AliAşıklar yar için düşmüş yollaraHakikat ehlinin yoludur Ali

Muhammed Ali’ye canımız fedaBir dediler bize şah ile gedaAyrı görenleri sevmezmiş HudaVahdet bahçesinin gülüdür Ali

Gel Ali’nin Ehli Beyti olalımOn sekiz bin alemlere dalalımOl şahı merdandan nasip alalımHak şehitlerinin kanıdır Ali

Tevhit deryasına dalanlar bilirVilayet bahrinde Ali’yi bulurŞahlar Şahını gören imane gelirAşık Niyazi’nin canıdır Ali.* * *

163

Page 164: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Şehitlerin ser çeşmesiEnbiyanın bağrı başıEvliyanın gözü yaşı,Hasan ile Hüseyin’dir.

Hazreti Ali babalarıMuhammed’dir dedeleriArşın çifte küpeleriHasan ile Hüseyin’dir.

Dedesiyle bile varanKevser ırmağında duranSusuz ümmete su verenHasan ile Hüseyin’dir.

Kerbelanın yazılarıŞehit düşmüş gazileriFatma Ana kuzularıHasan ile Hüseyin’dir.

Kerbelanın ta içindeNur parlar siyah saçındanYatar alkanlar içindeHasan ile Hüseyin’dir.

Yunus der ki dünya faniBizden evvel gelen haniİki cihanın sultanıHasan ile Hüseyin’dir.* * *

164

Page 165: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Kerbela çölüne gelip de duranToprağı koklayıp çadırın kuranİnsanlık uğruna serini verenEhli Beyt’in nuru İmam Hüseyin

Yetmiş iki pare er şehit verenAbbas’ın kolların kalemdir diyenAli Ekber’in şehadetin görenEhli Beyt’in nuru İmam Hüseyin

Şehzade Kasım’ı yanında bulanKolundaki pazubendi okuyanVasiyet üzere kızını verenEhli Beyt’in nuru İmam Hüseyin

İnsanlık uğruna meydana gelenHak için serini sertacın verenKerbela çölüne mekanın kuranEhli Beyt’in nuru İmam Hüseyin

Adil Ali böyle söyler gezersinHak uğruna kalem tutmuş yazarsınŞah Hüseyin yüreğimi ezersinEhli Beyt’in nuru İmam Hüseyin* * *

165

Page 166: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Matem ayı geldi canlarMatem tutalım tutalımKerbela’da aktı kanlarMatem tutalım tutalım

Muharremin tam onundaAbbas’la Kasım yanındaŞehit oldu göz önündeMatem tutalım tutalım

Ümmügülsüm ah, eylediAli Ekber su, söylediKasım murada ermediMatem tutalım tutalım

Hüseyn’imin başın kestiÇadır yandı duman estiBu idi Merva’nın kastıMatem tutalım tutalım

Adil Ali matem ayıHiç unutma Kerbela’yıYezit kaldırdı hayâyıMatem tutalım tutalım* * *

166

Page 167: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Matem ayı geldi çattıİmam Hüseyin, HüseyinSeni seven matem tuttuİmam Hüseyin, Hüseyin

Seni sevmek bize yeterSevmeyenler olsun beterKerbela çölünde yatarİmam Hüseyin, Hüseyin

Şimir melun ikrar verdiÇör çöp için geri döndüZulmü sana reva gördüİmam Hüseyin, Hüseyin

Su vermediler içesinÂleme rahmet saçarsınCennet kapusun açarsınİmam Hüseyin, Hüseyin

Adil Ali benim adımSeni sevmektir muradımBize yetişe imdadınİmam Hüseyin, Hüseyin* * *

167

Page 168: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ya İmam Hüseyn selam olsun sanaDahi nice şühedayı Kerbela’yaHürmet dahi sana muhabbet sanaYa İmam Hüseyn selam olsun sanaDahi nice Ehli Beyti Resullullah’a

Geldi çattı yine o matem günüKalpler sızlar gönüller ağlar bugünRuhumda güruh güruh hüzünYa İmam Hüseyn selam olsun sanaDahi nice şühedayı Kerbela’ya

Resul sormaz mı o münafıklaraNasıl kıydınız Ehli Beyti Resullullah’aNasıl bakabilecekler o Fahri didaraYa İmam Hüseyn selam olsun sanaDahi nice şühedayı Kerbela’ya

İmam Hüseyn aşkıyla yanan aşıklarOnları kevserde şahı Kerbela sularFatıma Zehra şefaatını sunarYa İmam Hüseyn selam olsun sanaDahi nice Ehli Beyti Resullullah’a

BURAK hüzün ile doldu yineÇeker bunca elem ile kederi sineyeDualar eder selam eder Ali ResuleYa İmam Hüseyn selam olsun sanaDahi nice şühedayı Kerbela’ya* * *

168

Page 169: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

İmam Hüseyin’i vurdularKolun kanadın kırdılarAl kanlara boyadılarKerbelada Kerbelada

İmam Hüseyin susamıştıBir yudum su aramıştıAna yüreği yanmıştıKerbelada Kerbelada

İmam Hüseyin şehit olduGül bahçemde güller solduTopraklar kan ilşe dolduKerbelada Kerbelada* * *

169

Page 170: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aklımı başımdan alıp götürenEhl-i Beyt’tir, Ehl-i Beyt’tir, Ehl-i BeytGönlümün köşküne varıp oturanEhl-i Beyt’tir, Ehl-i Beyt’tir, Ehl-i Beyt

Adem ata ile Cennet’te olanFatıma’sız Zehra geldi nurunanHer Nebi’de her Veli’de bulunanEhl-i Beyt’tir, Ehl-i Beyt’tir, Ehl-i Beyt

Sevenlere Kevser suyunu verenÇağırmadan duyan bakmadan görenAdil Ali kula bade içirenEhl-i Beyt’tir, Ehl-i Beyt’tir, Ehl-i Beyt* * *

Hüseyin’i cehaletle şehid eden katillerMüjdelendiniz ahiret azabiyleGöklerde kim var ise size lanet ederlerİsa bin Meryem ile Davudun lisaniyle* * *

Hüseyin’i şehid eden ümmet, ümit eder miDedesinden şefaat o kıyamet gününde* * *

170

Page 171: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bağdat illerinde bir gül açılmışBakın burcu burcu kokar GeylaniBasamak basamak sır yolu açmışYürür gider mevlasına Geylani

Maşuk isen sevdir gül ağasınıAşık isen ara bul maşuğunuTarikat yolunda din ışığındaAşıklar gönlünde yatar Geylani

Türbesi muhteşem parlıyor nuruMevlanın has kulu Habib’in yariAllah için ağlar hep zari zariCoşmuş nehir gibi akar Geylani

Evliyalar başı tarikat piriZahirde ölüdür batında diriYarın kurulunca şol mahşer yeriYeşil sancağıyla gelir Geylani

Şeyhim der ki sağlam dala sarıldımBir garip bülbülem güle sarıldımBeni kurtaracak ele sarıldımSarılan müride bakar Geylani* * *

171

Page 172: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Kutbullahul ekberdirGavsullahul azamdır

Sultan Sultan Şeyh AbdulkadirMedet Himmet Ya Sultan AbdulkadirMedet Himmet Ya Sultan Hayri Baba

Geylan’dan gelir aslıEbul Kasım’ın nesliAllah Muhammed dostu

Aşık olan üftadeDurmaz gider Bağdad’aOl dem erer murada

Devlet istersen devletİzzet istersen izzetKapısında kıl hizmetTarıkında Kıl hizmet

Müridinin her biriİrşad eder münkiriDaim budur hüneri

İnkâr eden ol eriMürşid eder Şeytan’ıVar seyreyle sultanı

Bil Muhammed alidirCezbe ile doludurDervişleri uludur

Eşrefoğlu Rumi derDervişler mahremidirŞüphemiz yok velidir* * *

172

Page 173: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Mevlamızın has kuluTutmuş güzel bir yoluUlulardan bir uluAbdulkadir Geylani

Estirir sevgi yeliAkıtır feyiz seliMuhammed’in (S.A.V.) has gülüAbdulkadir Geylani

Ona beli diyenlerTarikına girenlerNe bahtiyar kişilerAbdulkadir Geylani

Sönmeyen bir güneşsinPek hayırlı bir eşsinÇağıralım yetişsinAbdulkadir Geylani

Hizmetin yüce devletHimmetin büyük servetSevgili Pirim himmetAbdulkadir Geylani

Hak yolda rehberimizFeda olsun serimizDahilek Ya PirimizAbdulkadir Geylani

Sağlam dala sarılakZikrullaha çağırakBu fakirin AlbayrakAbdulkadir Geylani* * *

173

Page 174: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Cem olmuş dervişleriSultan Abdulkadir’inYolunda sadıklarıSultan Abdulkadir’in

Elim verdim elineKurban oldum yolunaCanım feda yolunaPirim Abdulkadir’in

Kutbu âlem ol veliSırrı Mürteza Ali,Ceddi Hak’kın HabibiPirim Abdulkadir’in

Evliyalar geldiler,Payine yüz sürdüler,Hep semi’na dedilerPirim Abdulkadir’in

Evliyalar rehberiHak sırrının mazharıEhl-i tarik serveriPirim Abdulkadir’in

Arısının balıyımBahçesinin gülüyümBağının bülbülüyümPirim Abdulkadir’in

Sana derim ey kişiÇıkar kalpten teşvişiOda yanmaz dervişiPirim Abdulkadir’in

174

Page 175: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

İnkar eden ol eriMürşid sürer ŞeytanıAslı durur GeylaniPirim Abdulkadir’in

Hak katında uludurİki cihan doludurEşrefoğlu kuludurPirim Abdulkadir’in* * *

175

Page 176: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ali Abadır ceddinHem Hasani-HüseyinBazul eşhep MuhyiddinAbdulkadir Geylani

Doğarken veli doğanRuhî bedevi dövenHem annesin kurtaranAbdulkadir Geylani

Ahdimi bozmam diyenYalan söz hiç bilmeyenEşkiya irşad edenAbdulkadir Geylani

Varıp Bağdat’a yetenÇok ilim tahsil edenDini ihya eyleyenAbdulkadir Geylani

Ümmeti Muhammed’denBen de bir ferdim diyenÖlüleri diriltenAbdulkadir Geylani

Allah’tan vaat alanHem Malik’le konuşanDervişleri koruyanAbdulkadir Geylani

Benden aciz Mehmed’inYükseltiver himmetinÇok durur kerametinAbdulkadir Geylani

176

Page 177: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Evlatların çok sevenÇağırana tez yetenAğlayanı güldürenAbdulkadir Geylani

Cümle pire baş olanHükmünü daim kılanEvliyalara imamAbdulkadir Geylani

Muinin senin RahmanHem tarıkın çok âsânHimmetin ola heranAbdulkadir Geylani* * *

177

Page 178: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Cemalin seyredip ismin andığımBize himmet eyle şeyh AbdulkadirAşkın ile gönlüm pasın sildiğimBize himmet eyle şeyh Abdulkadir

Senin sözün hem vücudun mutlaktırOl gül yüzün iki cihanda aktırYeryüzünde halifelerin çokturBize himmet eyle şeyh Abdulkadir

Müritleri hatalardan saklarsınMünkirleri sır okuyla oklarsınKutbuzzaman dört köşeyi beklersinBize himmet eyle şeyh Abdulkadir

Naiplerin sancağını götürürNice münkirleri yola getirirHalifelerin hem yanında otururBize himmet eyle şeyh Abdulkadir

Eşrefoğlu eydür aşkın elindeKimse mahrum kalmaz senin yolundaGerek burda gerek Bağdat ilindeBize himmet eyle şeyh Abdulkadir* * *

178

Page 179: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bir güzeldir yatıyorBağdat’ın illerindeSönmeyen nur yanıyorBağdat’ın illerinde

Geylani’dir GeylaniÂşıkların seyraniEvliyalar sultanıAbdulkadir Geylani

Büyüktür akıl ermezFeyizin sonu gelmezBir benzeri görülmezBağdat’ın illerinde

Mis yayıyor türbesiAşk kokuyor yöresiDuyuluyor nefesi(Görünüyor himmeti)Bağdat’ın illerinde* * *

179

Page 180: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hiç bulunmaz akranıMahzı lütfi yezdaniGavsul Azam GeylaniSultan Abdulkadir’in

Kutuplar hep hadimiYerde gökte var namıPek büyüktür makamıSultan Abdulkadir’in

Evliya derbanidirAsfiya hayranıdırArşı kürs meydanıdırSultan Abdulkadir’in

Dergâhında himmet var,Devranında hikmet var,Kapısında rahmet var,Sultan Abdulkadir’in

Talibi matlub olurMatlubu mahbub olurDervişi meczub olurSultan Abdulkadir’in

Bahçesinde gül olsamOcağında kül olsamKapusunda kul olsamSultan Abdulkadir’in

Bağdat yolun gözlerimGeylani’yi özlerimHimmetidir sözlerimSultan Abdulkadir’in

Hüsnü terket teşvişiHakka bırak her işiDervişi ol dervişiSultan Abdulkadir’in* * *

180

Page 181: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Seyyah olup şol alemi ararsanAbdulkadir gibi bir er bulunmazCeddi Muhammeddir eğer sorarsanAbdulkadir gibi bir er bulunmaz(Benim şeyhim gibi kamil bulunmazHayri Baba gibi Sultan bulunmaz)

Cuşa gelir dervişleri dirilirAyet ile ihyaları görülürKudretinden kısmetleri verilirAbdulkadir gibi bir er bulunmaz

Hak Teala yeri göğü düzeliHoş nazar eylemiş ona ezeliEvliyalar serçeşmesi güzeliAbdulkadir gibi bir er bulunmaz

Benim şeyhim beni Hakka götürürNice müşküllerim anda bitirirMuhammedin sancağını götürürAbdulkadir gibi bir er bulunmaz

Giderler gazaya çalarlar satırDaima yaparlar hoş gönül hatırBağdat’ta türbesi nur olmuş yatırAbdulkadir gibi bir er bulunmaz

Cümle evladına yeşil yaraşırAşkı gelir bu canlara dolaşırAna derviş olan Hak’ka ulaşırAbdulkadir gibi bir er bulunmaz

Aşığın yüreği yanar tutuşurÇiğlerin var ise var anda pişirNerede çağırsam anda yetişirAbdulkadir gibi bir er bulunmaz

Derviş Yunus biz çekelim zahmetiÜstümüzde hazır durur himmetiOğlum demiş ana Resul HazretiAbdulkadir gibi bir er bulunmaz* * *

181

Page 182: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Düştüm aşkın selineVardım Bağdat ilineMeftun oldum gülünePirim Abdulkadir’in

Beli dedim sözüneBel bağladım özüneAşık oldum yüzünePirim Abdulkadir’in

Kıyamında Hu dedimAşk lokmasından yedimEzkarını belledimPirim Abdulkadir’in

Gülünü taç eyledimDerde ilaç eyledimSırrın ihrac eyledimPirim Abdulkadir’in

Ehlullah durur saf safRükuya varır etrafEderler beytin tavafPirim Abdulkadir’in

Bülbülü bağı ResulEyledi Hak’ka vüsulNiyazı buldu husülPirim Abdulkadir’in

Bizlere himmet eyleHimmetinle şad eyleVasfını inşâd eylePirim Abdulkadir’in

182

Page 183: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Muhammed’in torunuArşa salmış nurunuSeyrettim zuhurunuPirim Abdulkadir’in

Aşki’ye imdad eyleHimmetinle şad eyleVasfını inşâd eylePirim Abdulkadir’in* * *

183

Page 184: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşk ile oldum kuluSultan Abdulkadir’inHak’ka doğrudur yoluSultan Abdulkadir’in

Hak’kın sâdık velisiEvliyalar ulusuBendesidir cümlesiSultan Abdulkadir’in

Üçler, kırklar, yedilerCümle saddak dedilerPayine baş eğdilerSultan Abdulkadir’in

Ve hüvel kahır dediKur-an’da zikreylediMethini Hak söylediSultan Abdulkadir’in

Başımızın gülüdürRahımız Hak yoludurArif dahi kuludurSultan Abdulkadir’in* * *

184

Page 185: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Nigara milki cismim kenzi aşkın için harap ettimAnı canım yerine kalpden naip menabettim

Deruni sinemi pak eyledim ağyarın nakşindenGönül kâşanesin aşkı ruhun için müstetab ettim

Beyabani talepte pertevi hüsnün şuasındanTenim baştanbaşa Cevvale-i mevci serabettim

Şarabı nabe ger meyl eylesem mazur tut zahidKi ben meyhanede piri mugane intisabettim

Cihanın gülşenine gelmemiş hüsnün gibi bir gülAnın için alem içre aşkı hüsnün intihabettim.

Hubabı sakfı gerdune ulaşsa himmetim nolaKi ömrüm sarfı rahı bir şehi ali cenap ettim

Medaris içre Halis görmedim ben aşkı sevdasınAnınçün ilmimi meyhanede rehni şarab ettim

( Mugane’den kasıt Pirimiz Gavsul AzamAbdulkadir Geylani Hz.leridir. )* * *

185

Page 186: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Şahi iklimi velayettir güruhu kadiriRahi aşka Zülkeramettir güruhu kadiri

Cümle erbabı tarikatı bülbülü şuradedirAnlara bağı letafettir güruhu kadiri

Damenin tutmuş bunlar Sultan Abdulkadir’inMazhari Lütfi Hidayettir güruhu kadiri

Gavsi Muhyiddin ihya eylemiş dini NebiRevne-i Dini risalettir güruhu kadiri

Küntü Kenzim kapısını menarif miftahiyleFetheden Şahi Vilayettir güruhu kadiri

Dâhil ol varol guruha bitemmül HalisaSahibi emrü ve emanettir güruhu kadiri* * *

186

Page 187: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

İstinâdım sânadır ya Hazret-i AbdülkadirDestgîr ol sen bana ya Hazret-i Abdülkadir

Ne kadar sa'yettim ise olmadı bir çâre âhKabrine yüz sürmege ya Hazret-i Abdülkadir

Takatim yok nedeyim derd-i firakın çekmeğeDestgîr ol sen bana ya Hazret-i Abdülkadir

Âşık-ı sâdık olanlar bu mâsivâyı nederSâlik olanlar bu yola dürr-ü mercan cem eder

Bu tarikat çünkü doğru Şâh-i Merdâna giderDestgîr ol sen bana ya Hazret-i Abdülkadir

Gafil olma emr-i Hak'tan emr-i dünyâda gayûrBu yola aşksız girenler dökülür yolda kalur

Kimini tutup harâmiler metâını alurDestgîr ol sen bana ya Hazret-i Abdülkadir

Yok hilafım sözlerimde cümle gerçektir inanVakt-i rihlet geldi artık nevm-i gafletten uyan

Terk-i dünya eylemektir bu işine baş koyanDestgîr ol sen bana ya Hazret-i Abdülkadir

Zâhidin maksudu cennette saâdet eyleyeEkl-ü şürb edip murâdı zevk-u rahat eyleye

Hüdâyînin kastı da dîdârı rü'yet eyleyeDestgîr ol sen bana ya Hazret-i Abdülkadir* * *

187

Page 188: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Yaktı beni bacım Kadiri kolu,Değmeyin acize içerim doluYolumu sorarsan Muhammed yoluAbdulkadir gibi pirim var benimMehmet Baba gibi şeyhim var benim

Çağırdılar beni şöyle bir baktımYaktın Mevlam beni ciğerden yaktınDarda kalmış idim yoluma çıktınAbdulkadir gibi pirim var benimMehmet Baba gibi şeyhim var benim

Resulullah demiş manen evladımAyşe anne demiş benim sultanımHer zaman kurban bu benim canımAbdulkadir gibi pirim var benimMehmet Baba gibi şeyhim var benim

Her an darda kalsam tutar elimdenKimse bilmez bu acizin halindenKoklamak istersen Cennet gülündenAbdulkadir gibi pirim var benimMehmet Baba gibi şeyhim var benim

Her nereye gitsem seni ararımHer aşık kulundan seni sorarımTutmazsan elimden nara yanarımAbdulkadir gibi pirim var benimMehmet Baba gibi şeyhim var benim

Ben acizim böyle söylüyor dilimTutmazsan elimden ne olur halimBağdat’ta yatıyor ol yüce pirimAbdulkadir gibi pirim var benimHayri Baba gibi şeyhim var benimMehmet Baba gibi şeyhim var benim* * *

188

Page 189: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Abdulkadir cezbelendiArşı ala titrediHep müminler dinlediYa sakinel Bağdadi

Abdulkadir yürüdü,Nur alemi bürüdüBenim şeyhim Pir idiYa sakinel Bağdadi

Halkayı dolandırırCezbeyi bollandırırBenim bir mürşidim varKalpleri uyandırır

Tekkemiz ziynetlidirPirimiz kuvvetlidirÇalışalım kardeşlerŞeyhimiz himmetlidir

Bağdat yolunu gözlerimGeylani’yi özlerimHimmetidir sözlerimYa sakinel Bağdadi

Halkaları pek güzelİçinde melek gezerŞeytanın bağrın ezerYa sakinel Bağdadi

Hey Geylani GeylaniCümle canların canıEvliyalar sultanıAbdulkadir Geylani* * *

189

Page 190: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Meded Ya Gavsul azamPir sultan AbdulkadirMevhibei muazzamPir sultan Abdulkadir

Nesli paki MustafaHanedanı ba safaDürrü yektai vefaPir sultan Abdulkadir

Ol sultanül evliyaNüktedanül asfiyaHem bürhanül etkiyaPir sultan Abdulkadir

Mazharı sırrı HudaMeşheri feyzi ataMeşarı puşi hataPir sultan Abdulkadir

İnsü cin oldu hayranMelekler kıldı devranArşı eyledi seyranPir sultan Abdulkadir

Bergüzarı mürtezaRehgüzarı müctebaGülzarı ali abaPir sultan Abdulkadir

Aşki kurban yolunaDergâhında bulunaHimmet eyle kulunaPir sultan Abdulkadir* * *

190

Page 191: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sen Bağdat’ın gülüsünYârı Geylani GeylaniGözlerimin nurusunŞahı Geylani Geylani

Nazın geçer MevlayaEl kaldırıp duayaCümle ümmete (ihvana) devayaYârı (Şahı) Geylani Geylani

Mesteyledin kalpleriCümle ihvan erleriHak’ka verdin özleriYârı (Şahı) Geylani Geylani

Daldın ilim irfanaCanlar geldi kurbanaBizi anda seyranaYârı (Şahı) Geylani Geylani

Karaları silersinNazar ile süzersinGönüllerde gezersinYârı (Şahı) Geylani Geylani

Canımın cananesiBitmez feyizin çeşmesiEvliyalar gözdesi (sultanı)Yârı (Şahı) Geylani Geylani

Gör günahkar Ayazı (bizleri)Ağlar eyler niyazıGörünüyor beyazı (himmeti)Yârı (Şahı) Geylani Geylani* * *

191

Page 192: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Yedi iklimde sürülür,İşit erkanı GeylaniKamu buldanda kurulur,Hemin meydani Geylani

Ulaşır edene feryad,Eder muzdarlara himmetOlur ona uyanlar şad,Seri dermanı Geylani

Tarıkına giren anın,Düşer aşkına mevlanınOlanı kul ol sultanın,Sever yezdanı Geylani

Eder irşad müridin ol,Olalım biz ol şaha kulHuda indinde makbul,Ki dervişanı Geylani

Düşenin destini tutar,Yakın ırak demez yeterTarıkına girip ol er,Yücedir şanı Geylani

Müridime cefa eden,Kefen hazırlasın erkenİnan bu sözlerime sen,Açık bürhanı Geylani

Çağırsan ana sıdk ile,Yetişir ol silah ileMuradın ne ise dile,Ki bol ihsanı Geylani

192

Page 193: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ki tablım çalınır her an,Yeri göktedir ol sultanİşit bu sırrı et izan,Ki ol cananı Geylani

Müridim tablı varsam der,Kasidesinde hem ol pirSeni tablım uyandırır,Budur fermanı Geylani

Müridim korkma der asla,Nasırımdır benim MevlaSize düşman olan zira,Olur düşmanı Geylani

Demiş hem Hak’ka et ikbal,Teganni ile çağır alTarab et bahri aşka dal,Kerim hannanı Geylani

Anın dervişi Kuddusi,Olalı arttı sevdasıDeyip teşvik eder nası,Olun yaranı Geylani* * *

193

Page 194: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Mualla gavsi sübhaniMukaddes kutbi rabbaniEmin-i sırrı yezdaniAbdülkadir-i GeylaniAlelya lel ya seyyide ayniAlel ya lel ya seyyide ruhi

Zehi simai nuraniZehi ferhunde pişaniKemal-i hüsnü insaniAbdülkadir-i Geylani

Safa bahşı muhibbaniAta bahşı fakiraniHata puşi müridaniAbdülkadir-i Geylani

Bi-ma’na berkenaniBi-sureti Yusuf sinaniBi-behçeti şah merdaniAbdülkadir-i Geylani

Cihan sohbet-i bevet-baniHer an ma’na bi-kurbaniKerameş feyzi RabbaniAbdülkadir-i Geylani

Medet ya şeyh-i GeylaniKerem ya kutbu rabbaniKi mahrumum ne gerdaniTu muhyiddin-i Geylani

Beved birdir ki hendaniBahaeddindir baniYa kutbuddini hakaniAbdülkadir-i Geylani* * *

194

Page 195: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Resul "Bizim Hayri" demişŞahi merdanda pek sevmişCeddi Ali Aba imişSultan Hayri Baba’nın

Geylaninin temsilcisiAsrının büyük velisiZikri cehrinin önderiSultan Hayri Baba imiş

Tarıkına girmek gerekYoluna ser vermek gerekHizmetinde olmak gerekSultan Hayri Baba’nın

Eğer matlubun hak iseGelin kulak verin sözeDüşün gidin siz bu izeSultan Hayri Baba’nın

Hak deyip halka kurarlarTevhid demini sürerlerAllah’ını zikrederlerİhvanı Hayri Baba’nın

Harıl harıl feyizleriGelip mesteder bizleriNe alidir himmetleriSultan Hayri Baba’nın

Uzun söyleme Albayrakİhlas ile bağlanarakSözünde yüzünde HakSeyret Hayri Baba’nın* * *

195

Page 196: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sana uyan Hak’ka giderHem masivayı terkederBudur şeyhi muteberEsseyyid Hayri Baba

Gündüzlere şems olanGecelere mah olanİşi gücü Hak olanEsseyyid Hayri Baba

Sırrı Hak’ka aşinaSöz konuşmaz başunaAkıl ermez işineEsseyyid Hayri Baba

Bilmek gerek kıymetinCana minnet hizmetinEsti yine himmetinEsseyyid Hayri Baba

Durmaz Hak’kı anarsınAteşiyle yanarsınYaklaşanı yakarsınEsseyyid Hayri Baba

Hacı Muhammed BabaÇok rahmet olsun onaHalini vermiş sanaEsseyyid Hayri Baba

Teşrifinde var hikmetBu ümmete bir rahmetNazarın bize yöneltEsseyyid Hayri Baba

Mehmed’in ister medetAman canım himmet etUlu bir kişi gayetEsseyyid Hayri Baba* * *

196

Page 197: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Etrafa nurlar saçanHak’kı batıldan seçenAşk yollarını açanMustafa Hayri Baba

İhvanı aydınlatanAşkı Hak’la yandıranDerya gibi çağlatanMustafa Hayri Baba

Ahmed’le sohbet edenHak ile ülfet edenTalipleri kenz edenMustafa Hayri Baba

Kadiriyi derya edenKalpleri gülşen edenHak cemalini görenMustafa Hayri Baba

Seyreden ve ettirenHem eren hem erdirenSırla gören, gördürenMustafa Hayri Baba

Mehmed Albayrak uyanDostum rengine boyanBudur sahibüzzamanMustafa Hayri Baba* * *

197

Page 198: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Usül erkânın dönerYönelip Allah’a giderHak katında sözün geçerSelam sana Hayri Baba

Dervişlerin halka halkaGönül bağlamışlar Hak’kaAğyarın şerrinden saklaSelam sana Hayri Baba

Uzak yakın demez gelirİhvanlara feyiz verirHem gafletimiz giderirSelam sana Hayri Baba

Nazarların nurlar saçarNeşe denizini açarSalihlerin hemen coşarSelam sana Hayri Baba

Bağlamış Hak’ka kalbiniHem ederdi çok zikriniAnalım güzel isminiSelam sana Hayri Baba

Gel girelim bahçesineYapışalım pekçesineKulak ver güzel sözüneSelam sana Hayri Baba

Ölü değil hay duruyorGelen ihvanı görüyorTasarrufun sürdürüyorSelam sana Hayri Baba

Bu fakir Mehmed’in neylerDurmayıp aczini söylerDaima yardımın gözlerSelam sana Hayri Baba* * *

198

Page 199: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sultan şeyhim Hayri BabaÇok rahmetler olsun sanaKavuşmak için Allah’aUçup gittin aramızdan

İnan çok severim seniSevdiğine sevdir beniBu hasretin ne merhemiUçup gittin aramızdan

Sohbetinden mahrum kaldıkNe büyük gaflete daldıkHizmetinden geri kaldıkUçup gittin aramızdan

Bu aleme gelmiş idinHep doğruyu bilmiş idinHak’ka gönül vermiş idinUçup gittin aramızdan

Dönermiydin acep geriAllah emri dönmez geriGel gir gönlümüze bariUçup gittin aramızdan

Hizmetini göremedikEsrarına eremedikKıymetini bilemedikUçup gittin aramızdan

Mehmet Albayrak neylesinHalini kime söylesinRabıtaya gönül versinUçup gittin aramızdan* * *

199

Page 200: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sen Rab’bine kul olmuşsunHabibine yar olmuşsunİçerine kor doldurupYana yana kül olmuşsun

Yandır bizi yanalımAteşine kanalımHak cemalin bulalımSultan şeyhim geldik sanaHayri Baba geldik sana

Sen canların cananısınDertlilerin dermanısınİhvanların seyre dalsınSultan şeyhim geldik sanaHayri Baba geldik sana

Canlar arar canı sendeNazarınla himmet eyleGönül durmaz gayrı bizdeSultan şeyhim geldik sanaHayri Baba geldik sana

Gel virane gönlümüzeTaht kurmuşsun kalbimizeSevgin dolmuş içimizeSultan şeyhim geldik sanaHayri Baba geldik sana

Bizler birer garip kuluzNe ararız ne buluruzHimmetinle var oluruzSultan şeyhim geldik sanaHayri Baba geldik sana* * *

200

Page 201: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ben bu aşkın mecnunuyumHay benim baba sultanımMah cemaline hayranımHay benim baba sultanım

Sözlerin hep hakikattirTarıkın hak şeriattırBilenlere ne devlettirHay benim baba sultanım

Resulün aşkına yandımAşkın şarabına kandımŞemi pervaneye döndümHay benim baba sultanım

Hak’tan oldu bize nimetHer insana olmaz kısmetKadiri’ye candan hizmetHay benim baba sultanımGeylani’ye candan hizmetHay benim baba sultanım

Hak’kın ismi cemalindenFeyz dökülür kemalindenHak görünür nur yüzündenHay benim baba sultanım

Âşıklar hiç ziyan etmezGözlerinden yaşlar bitmezBu yolda yanmayan bilmezHay benim baba sultanımHay benim pirim sultanım* * *

201

Page 202: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ben bu aşkın mecnunuyam ey benim kamil mürşidimHak cemalin meftunuyam ey benim kamil mürşidimAşkım seni arar bulur cemaline hayran olurNurlara kalbim boyanır ey benim kamil mürşidim

Gönül kasrında şahımsın sema-i dilde mahımsınHüdayi cilvegahımsın ey benim kamil mürşidimAklımı sahraya saldım aşkın deryasına daldımDidarına hayran kaldım ey benim kamil mürşidim

Uludur gayet kemalin ruh verir feyz-i zulalinNur nesreder gül cemalin ey benim kamil mürşidimSiretin hep şeriattır kelamın dürr-i hikmettirYolun ayn-ı hakikattir ey benim kamil mürşidim

Hak’kın ismi celalinden gül açılmış cemalindenHiç doyulmaz kemalinden ey benim kamil mürşidimHer kim sırrına eremez hakikat gülün deremezDidar-ı Hakkı göremez ey benim kamil mürşidim

Feda olsun dil ü canım senin yolunda sultanımEriştir derde dermanım ey benim kamil mürşidimHüdayi Sırrı sübhane ağlayu geldi divaneEriştir hak divanına ey benim kamil mürşidim* * *

202

Page 203: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Mevlâmızın rahmet eli,Sözlerinde hikmet seliKutb-u cihan Mehmet VeliSevenin olmak ne hoş

Rasulullâh’ın varisiMürşitlerin en halisiTerk ettik senden gayrisiSeninle olmak ne hoş

Geylâni’den almış desturHayri Baba’yla can dostturPirliğine şüphe yokturİhvânın olmak ne hoş

Dağıtırsın aşkı feyziGözetirsin daim biziHâk’ka verdin gönlümüzüEvlâdın olmak ne hoş

Dertlilerin ilacısınDervişler başın tacısınBu ümmetin muhtacısınBendesi olmak ne hoş

Zikrullâhdır her bir sözünAteş ile yanar özünKabul görür senin nazınGedâyin olmak ne hoş

Sevmekten başka kârım yokAffeyle kusurum pek çokŞanın yüce reddin hiç yokTurâbın olmak ne hoş* * *

203

Page 204: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Babaların babasıEvliyaların hasıTarikatın ustasıSevgili Mehmet Babaİlmi Ledün ustasıSevgili Mehmet Baba

Bu dünyanın kutbudurResul’den de muştudurHak’kın bize lütfudurSevgili Mehmet Baba

Tarıkına girenlerSeni birden sevenlerNe bahtiyar kişilerSevgili Mehmet Baba

Sevenler beri gelsinHemen murada ersinHep himmetin varolsunSevgili Mehmet Baba

Senin peşinden koşanErvahla doldu cihanBu ne şeref bu ne şanSevgili Mehmet Baba

Senin ile coşarızDağı taşı aşarızHep Allah’a koşarızSevgili Mehmet Baba

Ahmet Sani uyanSeni adama koyanUyan ey gönül uyanSeni adama koyanMerhametkânı SultanSevgili Mehmet Baba* * *

204

Page 205: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bazen Hayri Baba’yıBazen Ali Aba’yıGörmek istersen eğerSeyret Mehmet Baba’yı

O yüce Halisa’yıHem güneşi hem ayıMuhammed Mustafa’yıSeyret Mehmet Baba’yı

Ona verip özünüKaçırmadan sözünüAyırmadan gözünüSeyret Mehmet Baba’yı

Hele gönülden bir bakGöreceksin sen mutlakİşte Mugan işte HakSeyret Mehmet Baba’yı

Bakın bakın SilsileOturmuş Resul ileGülümsüyor bizlereSeyret Mehmet Baba’yı

Cemalinde CemaliYüce Hak’kın her haliGörünür O’nda hemenSeyret Mehmet Baba’yı

Ahmet Sani ayyaşsınFarkına da varmazsınGönül sen ne ayyaşsınFarkına da varmazsın

Seyret seyret doymazsınCanım Mehmet Baba’yıSeyret seyret doymazsınCanım Mehmet Baba’yı* * *

205

Page 206: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Arayıp da zor bulduğumAşkından feyiz aldığımHimmetiyle var olduğumBenim şeyhim gülüm var yaGezer gönül deryasında

Elinden tesbih aldığımGönlümü ona saldığımAşk deryasına daldığımBenim şeyhim gülüm var yaGezer gönül deryasında

Canıma canan bildiğimAşkı ile eridiğimNefsimden fazla sevdiğimBenim şeyhim gülüm var yaGezer gönül deryasında

Aşkıyla serden geçtiğimGönlüme sultan seçtiğimHas çorbasından içtiğimBenim şeyhim gülüm var yaGezer gönül deryasında* * *

206

Page 207: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Evliyaya eğri bakmaKevn-i mekân elindedirMülke hüküm süren odurİki cihan elindedir

Hak anı bunda gönderdiKullarını irşad içinKime diler iman verirKahr-ü ihsan elindedir

Sen anı şöyle sanırsınSencileyin bir âdemdirEvliyanın sırrı vardırGizli ayan elindedir

Hak zatıyla sıfatıylaTecelli eyledi andaVarlığı Hak varlığıdırEmr-i Sübhan elindedir

Kaygusuz eder bu ilmiOkudum öğrendim bildimBütün alemlerin hükmüKamil insan elindedir* * *

207

Page 208: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Şeyhimin illeri,Uzaktır yollarıAçılmış gülleriDermeye kim gelir Ya Hu!

Ahd ile vefalarZevk ile sefalarBu yolda cefalarÇekmeye kim gelir! Ya Hu!

Şeyhimin özünüSeverim sözünüMübarek yüzünüGörmeye kim gelir! Ya Hu!

Şeyhimin ilindeAsası elindeŞeyhimin yolundaÖlmeye kim gelir! Ya Hu!

Şeyhimin iliniSorarım yolunuMübarek eliniÖpmeye kim gelir Ya Hu!

Şeyhimin şemineBu canım pervaneSaladır âşıklarYanmaya kim gelir Ya Hu!

Ah ile gözyaşı,Yunus’un haldaşıZehr ile şol aşıYemeye kim gelir! Ya Hu!* * *

208

Page 209: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Yanında kalmaya geldimEylenip durmaya geldimSen doktorsun bense hastaTedavi olmaya geldim

Gele gele yollar aştımBu nefsin elinden şaştımBir iyi olmaz derde düştümDert için dermana geldim

Bunca gönüller yapmışsınŞimdi menzile ermişsinMuhammed’e yar olmuşsunBir haber sormaya geldim

Mürşid olup seçilmişsinBade olup içilmişsinTomurcukken açılmışsınSeni koklamaya geldim

Sen habibsin bense garipHer derdime derman veripAşkın ile zikir edipBir haber sormaya geldim

Abdulkadir olmuş veliBoşa sarfeylemez diliHak’ka giden doğru yoluArayıp bulmaya geldim* * *

209

Page 210: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Seherlerde çıktım yolaHem rabıta ala alaCemali boyanmış nuraŞeyhim Mehmet Babamın da

Boyu Resulullaha benzerDaim Allah diye gezerİsmi Beytullah’ta yazarŞeyhim Mehmet Babamın da

Cümle velilerin başıHak’kı zikretmektir işiDüşünmeden ol dervişiŞeyhim Mehmet Babamın da

Kolu Mürteza Ali’dirPiri Gavsul Geylani’dirMürşidi Hayri Baba’dırŞeyhim Mehmet Babamın da

Ne güzel bir makamı varDillerinden feyiz akarMuhammed’e olmuştur yarŞeyhim Mehmet Babamın da

Bağlum’da gülleri açmışEtrafına nurlar saçmışMevlam bizi evlat etmişŞeyhim Mehmet Babama daSultan Mehmet Babama da* * *

210

Page 211: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Edelim cevlanKılalım seyranMest olup hayranŞeyh eşiğinde

Aldım himmetiGeçtim zulmatıBuldum hayatıŞeyh eşiğinde

Bıraktım arıİstemem yariKestim zünnarıŞeyh eşiğinde

Aşıkım AllahMüştakım billahOlmuşum vallahŞeyh eşiğinde

Nice bir ülfetEdelim uzletÇekelim halvetŞeyh eşiğinde

Yunusum El HakDidarı müştakAşığım UşşakŞeyh eşiğinde* * *

211

Page 212: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Erenlerin sohbetiEle giresi değilİkrar ile gelenlerMahrum kalası değil

İkrar gerek bir ereGöz açıp didar göreSarraf gerek gevhereNadan bilesi değil

Bir pınarın başınaBir testiyi koysalarKırk yıl anda durursaKendi dolası değil

Ümmi Sinan yol ayanOluptur belli beyanDervişlik yolu hemanTacı hırkası değil* * *

212

Page 213: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Geçtiğiniz yollaraBizden selam götürünHak dost diyen dillereBizden selam götürün

Kutlu Hicaz çölüneHak’kın solmaz gülüneO Müminler selineBizden selam götürün

Girenler dostun bağınaDüşmez küfrün ağınaMübarek Nur dağınaBizden selam götürün

Yağan nuru Huda’yaMerve ile Safa’yaMuhammed Mustafa’yaBizden selam götürün

Yalvarıp RabbimizeDualar edin bizeMuazzam Kabe’mizeBizden Selam götürün

Her yönelen Allah’aÇıkar nurlu sabahaÂl-i Rasülullah’aBizden selam götürün

Girersiniz ihramaEl sürmeden haramaSahabe-i Kiram’aBizden selam götürün

213

Page 214: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Lebbeyk deyip boyunaKoşun zemzem suyunaBeni Haşim soyunaBizden selam götürün

Mekke ile Medineİki eşsiz hazineCihar yari güzineBizden selam götürün

Kavrulan açık başaÖpülen siyah taşaGözlerden akan yaşaBizden selam götürün

Yetişir Cemal gayriÇok sözün yoktur hayrıHüccaca ayrı ayrıBizden selam götürün* * *

214

Page 215: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Kâbe'nin yolları bölük bölüktürBenim ciğerlerim delik deliktirDünya dedikleri bir gölgeliktir

Aman Kâbem varsam sanaYüzüm gözüm sürsem sana

Eşim dostum yüklesinler yükümüKomşularım helâl etsin hakkınıGörmez oldum ırak ile yakını

Aman Kâbem varsam sanaYüzüm gözüm sürsem sana

Altından oluklar yaptırmışlarGümüşten kemerlerin kuşatmışlarAk mermerlerden anı döşetmişler

Aman Kâbem varsam sanaYüzüm gözüm sürsem sana

Kâbe'nin dibinde dört ırmak akarZeyn olmuş hûriler seyrana çıkarAh bu Kâbe derler misk anber kokar

Aman Kâbem varsam sanaYüzüm gözüm sürsem sana* * *

215

Page 216: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ağlayı ağlayı yollara düştümŞükür olsun sevdiğime kavuştumMedine göründü yandım tutuştumÖlüm ver Allah’ım verme ayrılık

Yeşil kubbe görününce gözümeBoynum büküp elim koydum dizimeUyandım ki su serperler yüzümeAklımı başımdan aldı ayrılık

Yana yana ciğerleri kavrulanBir can ile sevdiğine sarılanHiç güler mi Medine’den ayrılanMerhametin yok mu zalim ayrılık

Ferhat gibi canım yandı kavrulduŞirin gibi ciğerimden vuruldumÖlmedim de Medine’den ayrıldımBir derdimi yüz bin ettin ayrılık* * *

216

Page 217: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Yurdumdan çıktım yürüdümMum oldum sanki eridimBeytullah’a yüzüm sürdüm

Iraktır Kabe yollarıNe güzel Mekke illeri

Develer katar katarlarKum deryasına batarlarŞeytanı taşa tutarlar

Medine’de üç gün PazarHacılar armağan düzerMelekler sevabın yazar

Emiri hac kafile başıUzun olsun ömür yaşıGitmesin akçesiz kişi* * *

217

Page 218: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Arafat dağı da bir yüce dağdırİnanın Muhammed ölmedi sağdırRavzasına vardım gülistan bağdırSeni ziyarete geldim efendimBir feyiz almaya geldim efendim

Sana gelir iken beni görmüşlerYolumun üstüne pusu kurmuşlarHain nefsim can evimden vurmuşlarBu nefsin elinden bıktım efendimSeni ziyarete geldim efendimBir feyiz almaya geldim efendim

Sana gelirken yolum kurulduÇok ağladım gözüm yaşı sel olduHain nefsim Şeytan ile bir olduVurdu can evimden medet efendimSeni ziyarete geldim efendimBir feyiz almaya geldim efendim

Çok nasihat ettin sözün tutmadıkBize gösterilen yoldan gitmedikBülbül olup dost bağında ötmedikSeni ziyarete geldim efendimBir feyiz almaya geldim efendim* * *

218

Page 219: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gani Mevlâm nasip etseVarsam ağlayı ağlayıMedine de Muhammed’iGörsem ağlayı ağlayı

Delil yapışsa elimeLebbeyk öğretse dilimeİhram bezini belimeSarsam ağlayı ağlayı

Sana altın oluk sanaVaran canlar kılar tanaKara donlu Kâbe sanaVarsam ağlayı ağlayı

Çevre yanı kesme kayaEl kaldırıp âmin diyeArafat'taki vakfeyeDursam ağlayı ağlayı

Hüccac döner yana yanaCiğerim döndü büryanaŞol zemzemden kana kanaİçsem ağlayı ağlayı

Akıtırlar hayvan kanıEsirgemez kimse canıŞol meydanda koç kurbanıKessem ağlayı ağlayı

Derviş Yunus der can ileKul olmuşum iman ileDilim zikri Kur'an ileVarsam ağlayı ağlayı.* * *

219

Page 220: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Başım açık yalın ayakDüştüm Kabe yollarınaGünahıma ağlayarakDüştüm Kabe yollarına.

Dost ahbapla vedalaşıpNice sarp dağları aşıpHalilullaha ulaşıpDüştüm Kabe yollarına.

Musul, Bağdat ve KerbelaNurlar yağar her gün hâlâHoştur deyip kaza belaDüştüm Kabe yollarına.

Bazen açık bazen susuzBazen yorgun, ve uykusuzSabır isteyerek sonsuzDüştüm Kabe yollarına.

Beytullah’ı görem diyeTaşına yüz sürem diyeYoluna can verem diyeDüştüm Kabe yollarına.* * *

220

Page 221: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Çıkıp hüccac ile gitmek,Ne güzeldir, ne güzeldirYolunda canı terk etmekNe güzeldir, ne güzeldir

O yolların riyâzâtıEritir hep hatiatıVisâlin haccı lezzâtıNe güzeldir ne güzeldir

O yolların muğeylânıÂşıkların gülistânıHicazın yolu kârbânıNe güzeldir ne güzeldir

Medine şehrine varsamHabibin Ravzasın görsemEşiğine yüzüm sürsemNe güzeldir ne güzeldir

Geçip ol yüce yerleriÇıkarsak başa yollarıGörünse kabe illeriNe güzeldir ne güzeldir

Nebilerin nazargahıVelilerin karargahıGörürsem Kabetullah’ıNe güzeldir ne güzeldir

Niyazi’ye nasip olsaVarıp maksudunu bulsaSafa ve zevk ile dolsaNe güzeldir ne güzeldir* * *

221

Page 222: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ravzanın önünde büküldü belimSordular suali tutuldu dilimEvvel böyle değildim doğruldu yolumYanıyor Allah’ım içimiz yanıyorBizi böyle görenler deli sanıyor

Ravza’nın önünde büyük çeşmeÇevirin önünü münkir içmesinRab’bim bizi bu sürüden seçmesinYanıyor Allah’ım içimiz yanıyorBizi böyle görenler deli sanıyor

Ravza’nın içinde nurdan direklerDireklere müştak olmuş meleklerO esnada kabul olur dileklerYanıyor Allah’ım içimiz yanıyorBizi böyle görenler deli sanıyor

Akar gözüm yaşı döner bir seleBülbülün hasreti sadece güleAşktan anlamayan bizi ne bileYanıyor Allah’ım içimiz yanıyorBizi böyle görenler deli sanıyor

Açılıyor bu ravzanın kapısıNurlarla bezenmiş sanki yapısıAşktan anlar ihvanların hepsiYanıyor Allah’ım içimiz yanıyorBizi böyle görenler deli sanıyor.* * *

222

Page 223: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ravzaya bakmaya gözler mi doyarAşkın şarabını içen böyle mi yanarEbubekir Ömer Osman Ali de var

Açın şu ravzayı Habibim de varBenim dertlerimin tabibi de varAç Muhammed ravzanı biz de varalımMübarek ravzana yüzler sürelim

Kimler yapmış bu ravzanın yapısınMelekler açmış tavaf kapısınıHacerül esvedin güzel kokusu

Ravzaya indim de ettim kıyamıOrtaya saçmışlar gülü reyhanıGünahtan kurtarır cümle alemi

Çıkardım dağlara Habibim derdimBen Allah’a arzuhalimi verdimÇok şükür Mevlaya murada erdim

İçerim yanıyor gözlerim ağlarYüreğim tutuşur ciğerim yanarGözden nihan oldu o güzel yerler

Osman’a verdiler zinnureyn adıMelekler eyledi gökte feryadıBen senin aşkından olmuşam şadı

Ravzanın içinde arifler dururGünahım sorarsan defterler doluMevlam göndermiş bu kadar kulu* * *

223

Page 224: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Zikrullah gökleri geçerLahun tellerine göçerVuslat kapıların açarYanalım zikrullah ileÖlelim zikrullah ile.

Zikrullah canlara candırHem dertlilere dermandırAllah’tan bize ihsandırYanalım zikrullah ileÖlelim zikrullah ile

Zikrullah elde sermayeHem yareli kalplere şifaUlaştırır ol Mevla’yaYanalım zikrullah ileÖlelim zikrullah ile

Zikrullah Kur-an’ın sırrıSen sanma Kur-an’dan ayrıYok hidayet ondan gayriYanalım zikrullah ileÖlelim zikrullah ile

Bilişelim görüşelimSöyleşelim Allah ileAllah ile Mevla ile* * *

224

Page 225: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Dil beytini pak edenDervişi anka edenÂlemi Lâhut’a gidenMevla zikridir zikri

Zikirden halet olanAşinayı ruh olmazUkbada devlet bulanMevla zikridir zikri

Terk ehline karışanHem zevkine erişenBahrî Ledünle görüşenMevla zikridir zikri

Aşıkların zikri HuZikri Hu’dur fikri HuVecde gelip diye HuMevla zikridir zikri

Nureddin’i diri kılanTevhidle çeragı yananBi hamdilillah tevfik olanMevla zikridir zikri* * *

225

Page 226: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Canu dili pak edenMevla zikridir zikriAşk ile Pazar edenMevla zikridir zikri

Şeriattır kapısıTarikattır yapısıHakikattır binasıMevla zikridir zikri

Düşmüşleri kaldıranAşk bahrine daldıranMaksuduna erdirenMevla zikridir zikri

Erenlerin yolunuSürerler hep deminiDervişlerin muiniMevla zikridir zikri

Şeyh yedini kim tutarRef’i hicap ol ederCanan iline giderMevla zikridir zikri

Veliyüddin sen sözünZikr ile pak et özünDostuna tutar yüzünMevla zikridir zikri* * *

226

Page 227: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hak’ka aşık olanlarZikrullah’tan kaçar mı?Arif olan, cevherinBoş yerlere saçar mı?

Gelsin marifet olanYoktur sözümde yalanEmmareye kul olanHayrü şerri seçer mi?

Gerçek bu söz yarenlerGördüm demez görenlerKeramete erenlerGizli sırrın açar mı?

Sen bir koğuk selvisinHemen şöyle durursunSen bir palaz yavrusunKuş kanatsız uçar mı

Üftade yanıp tüterBülbüller gibi öter,Dervişlere taş atanÎmân ile göçer mi?* * *

227

Page 228: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Daldım derin fikire,Hamdeyledim şüküreAşk ile feyiz ileBaşlayalım zikire

Vur kalbe Allah desinİnim inim inlesinKalbimin şu sesiniCümle alem dinlesin

Kabenin örtüsü karaBülbülüm düştüm zaraDoktor tabib gerekmezBendeki başka yara

Kâbe’de yeşil yazıAllah Muhammed sözüPirim aklıma düştüİçimde ince sızı

Yürü Hak’kın yolundanTut mürşidin elindenAşık olan anlasınBizim şeyhin dilinden

Kalbimin içi camiPirim kaptan ben gemiBu dergah aşk dergahıSemai dön Geylani* * *

228

Page 229: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Dilhanesi pür nur olur,Envarı zikrullah ileİklimi dil mamur olurMimarı zikrullah ile

Her müşkil iş âsân olurDerdi dile dermân olurCanım içinde cân olurEsrarı zikrullah ile

Gamgin gönüller şad olurDembesteler azad olurGümgeşteler irşad olurAsar-ı zikrullah ile

Zikreyle Hak’kı her nefesAllah bes, Bâki hevesBes gayriden ümidi kesTekrarı zikrullah ile

Gör ehli halin fırkasınÇaketti Ceyb-i hırkasınDevreyle zikrin halkasınPergari zikrullah ile

Terket cihan arayışınNefsin gider alayışınBul canı dil asayışınEfkarı zikrullah ile

Ahmet seni ikrar ederHem zikrin tekrar ederİhlasını iş’ar eder.Eş’arı zikrullah ile* * *

229

Page 230: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bu dünyaya verme gönülDünya sana kalır değilDünya seven dost katınaYüz akıyla varır değil

Bu dünyanın muhabbetiŞol ağulu bal gibidirAğusun bilen ol balaParmağını banar değil

Bu dünyanın zehri katıCana ere mazarratıZehrini bilmeyen bununKendünü sakınır değil

Bu dünyayı derip yığmaAhir koyup gitsen gerekKoyup gideceğin sananDünyayı devşirir değil

Âşıkların gönül kuşuDüşmez dünya tuzağınaGerçek eren bu dünyayıHiç muhale alır değil

Eşrefoğlu Rumi sen deEğer şaha mahrem isenHimmetin gözüne kevneynZerre denlü gelir değil* * *

230

Page 231: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bu dünyaya gelen canlarGedai bayı SultanlarTurab oldu bütün onlar Gelin zikredelim Ya Hu

Bu dünyaya gelen gitmişKamu varını terketmişBu gün nöbet bize yetmişGelin zikredelim Ya Hu

Bu dünya bir tımarhaneGidenleri düşünseneGönül verme bu külhaneGelin zikredelim Ya Hu

Meyil verme bu dünyayaAyal evlat ahibbayaDüşersin sonra cezayaGelin zikredelim Ya Hu

Etme sivaya iltifatDilersen gamdan necatVer Muhammed’e salavatGelin zikredelim Ya Hu

Olma zahidi guşk ileKoma masivayı dileMücadele et nefsinleGelin zikredelim Ya Hu

Bu simu zeri derme gelİnkârı koy ikrara gelBülbül gibi gülzara gelGelin zikredelim Ya Hu

231

Page 232: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Elinde var iken fırsatZikri Huda’ya et dikkatTutup durmaz seni sıhhatGelin zikredelim Ya Hu

Zikre meşgul ol sen hemanKalbe dolâ nuru imanZikri Huda et her zamanGelin zikredelim Ya Hu

(Hudai) Eyledi pendiÇözüle kalplerin bendiHuzuru kalble efendiGelin zikredelim Ya Hu* * *

232

Page 233: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bu dünya dari gaflettir, rahatı hep yalandır haBilir misin ahir fani, vefasız bir cihandır ha.

Sivânın rengine hiç bakma, mevti daima zikretElinde var iken fırsat, gönlünü gel uyandır ha

Büyük söz söylemekten kıl ictinap yıkma gönül birdenUyup nefse gönül yıkma, Âşıklara ziyandır ha

İtimadetme adudur sana bû nefs ile şeytânUyup bunlara hiç gitme yarı yolda koyandır ha

Görünür türlü ziynette, gözüne gerçi bu dünyaBakıp nakşına aldanma, bakisi yok yalandır ha

Nakş-i dünyaya aldanan, bunun zevki daim sanırBilmezler tez geçer gölge gibi bir sayebandır ha

Hüdâ âşıkları hiç meyl-i ağyar eylemezler kimMalumdur meyl-i ağyar eylemek daim yamandır ha

Devam et zikri yezdane sakın divane boş gezmeHaberdar ol ki erişti vakit ahir zamandır ha

Bilir misin duhul eden Hudai Cennet’e kimdirTutup emri ilahiyi kulağına koyandır ha* * *

233

Page 234: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Biz dünyadan gider oldukKalanlara selam olsunBizim için hayır duaKılanlara selam olsun

Ecel büke belimiziSöyletmeye dilimiziHasta iken halimiziSoranlara selam olsun

Tenim ortaya açılaYakasız gömlek biçileBizi bir asan veçhileYuyanlara selam olsun

Dünya’ya gelenler giderHergiz gelmez yola giderBizim halimizden haberSoranlara selam olsun

Selâ verin kastımızaGider olduk dostumuzaNamaz için üstümüzeDuranlara selâm olsun

Eceli gelenler giderHepsi gelmez yola giderBizim halimizden haberSoranlara selâm olsun

Miskin Yunus söyler sözüYaş doludur iki gözüBilmeyen ne bilsin biziBilenlere selam olsun* * *

234

Page 235: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Geldi geçti ömrüm benimŞol yel esip geçmiş gibiHele bana şöyle gelirBir göz açıp yummuş gibi

İş bu söze Hak tanıktırBu can gövdeye konukturBir gün ola çıka gideKafesten kuş uçmuş gibi

Miskin ademoğullarıEkinlere benzer giderKimi biter kimi yiterYere tohum saçmış gibi

Bu Dünya’da bir nesneyeYanar içim göynür özümYiğit iken ölenlereGök ekini biçmiş gibi

Bir hastaya vardın iseBir içim su verdin iseYarın orda karşı geleHak şarabın içmiş gibi

Yunus Emre bu Dünya’daİki kişi kalır derlerMeğer Hızır, İlyas olaAb-ı hayat içmiş gibi* * *

235

Page 236: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Yalancı Dünya’ya konup göçenlerNe söylerler, ne bir haber verirlerÜzerinde türlü otlar bitenlerNe söylerler, ne bir haber verirler

Kimisinin biter üstünde otlarKiminin başında sıra servilerKimi masum, kimi güzel yiğitlerNe söylerler, ne bir haber verirler

Toprağa karışmış nazik tenleriSöylemeden kalmış tatlı dilleriGelin duadan unutman bunlarıNe söylerler, ne bir haber verirler

Yunus der ki gör takdirin işleriDökülmüştür kirpikleri kaşlarıBaşları ucunda hece taşlarıNe söylerler, ne bir haber verirler* * *

236

Page 237: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Narı uşşağı hoş gör,Atma taş ey zahidaBir tecelli olsa kalbe,İhtiyar elden gider

Parladıysa zikri Hak,Aşıkların dilhanesinAh çeker seyha vurur,Namusu ar elden gider

Cezbeyi Rahman gelir de,Gaşyederse aklınıSanki bir mecnun olur,Namı vekar elden gider

Nigübet hakkında alem,Ne söyler söylesinEylemez asla muhabbet,İhtiyar elden gider

Cezbeyi Hak insi cin,Amelinin hep efdalıAh ile terennüm ,Bülbüle gülden gider

Maksadı Leyl-ü Nehar,Almak rızasın Halık’ınHaktan özge kalp evinde,Her ne var elden gider

Zikri çok etse de eshabı,Gulubi gasiyeUğramaz aşk şehrine,Ol başka bir yoldan gider

237

Page 238: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Varisi peygamberi,Bir mürşide el vermeyenLal-ü zari görmeden,O bir susuz çölden gider

Bu tarikat yolunu,Baştan başa inkâr edenSağ cenahı terk eder,Şeytanla soldan gider

Ey Rızayi feyzi nuri,Ahmedi bu kalplereMürşidi kâmil mükemmel,Piri makbulden gider.* * *

238

Page 239: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Şem’a yanan pervanelerGelsün beraber yanalımAşka düşen divanelerGelsün beraber yanalımGelsin bir hoşça yanalım

Varın sorun şol bülbüleNeden âşık olmuş güleAnın için düşmüş dileGelsin beraber yanalımGelsin bir hoşça yanalım

Koca Zahit bizi taşlarAkıtalım kanlı yaşlarHak tariktir deyin kardeşlerGelsin beraber yanalımGelsin bir hoşça yanalım

Yanmaktır bizim kârımızTerkedelim hep varımızPervaneler yaranımızGelsin beraber yanalımGelsin bir hoşça yanalım

Gel şehzadem gel sen de yanYaş yerine dökelim kanHak cemalin isteyen canGelsün beraber yanalımGelsin bir hoşça yanalım* * *

239

Page 240: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hak yoluna gidenlerinAsa olsam ellerineHer pir vasfın edenlerinKurban olsam dillerine

Torunuyuz bir dedeninTohumuyuz bir bedeninMünkir ile cenk edeninSilah olsam ellerine

Bir üstada olsam çırakBir olur da yakın ırakKemiklerim yapsam tarakDost zülfünün tellerine

Vücudumu kavursalarYönüm Hak’ka çevirselerHarman edip savursalarMuhabbetin yellerine

Yar yüzünde olsam zülfünDağlarında olsam sünbülDost bağında olsam bülbülŞakıyıversem güllerine

Seyranı kaldır parmağınVaktidir Hak’ka durmağınDeryaya akan ırmağınKadre olsam sellerine* * *

240

Page 241: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bakıp cemali yâre,Çağırırım dost dostDil oldu pare pare,Çağırırım dost dost

Aşkın ile dolmuşum,Zühdümü yanılmışımMestü müdam olmuşum,Çağırırım dost dost

Mescüdü meyhanede,Hanede viranedeKabe’de puthanede,Çağırırım dost dost

Sular gibi çağ çağ,Dolaşırım dağ dağHayran bana sırr-u sağ,Çağırırım dost dost

Dünya gamından geçip,Yokluğa kanat açıpAşk ile daim uçup,Çağırırım dost dost

Aradığım candadır,Canda ve hem tendedirBilir iken bendedir,Çağırırım dost dost

Gâh düşerim mutlaka,Gah asıl ki mülhakaBakıp kamudan Hak’ka,Çağırırım dost dost

241

Page 242: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Dolunmaz ol hal ü hat,Minel ezel ta ebedOnulmaz asla bu dert,Çağırırım dost dost

Hep görünen dost yüzü,Andan ayırmam gözüGitmez dilimden sözü,Çağırırım dost dost

Derya olunca nefes,Paralanınca kafesTa kesilince bu ses,Çağırırım dost dost

Gökler gibi dönerim,Gün gibi dolanırımDevr ile elenirim,Çağırırım dost dost

Ne yerdeyim ne gökte,Ne mürdeyim ne zindeHer zaman ve her yerde,Çağırırım dost dost

Geldim ol dost ilinden,Koka koka gülündenNiyazi’nin dilinden,Çağırırım dost dost* * *

242

Page 243: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bu aşk bir bahri ummandırBuna haddi kenar olmazDelilim sırr-ı Kur’an’dırBunu bilende ar olmaz

Süre geldi ezelidenPirim Muhammed âlidenŞarabı lem yezalidenİçenlere kanar olmaz

Eğer aşık isen yareSakın aldanma ağyareDüş İbrahim gibi nareBu gülşende yanar olmaz

Kıyamazsan başa canaIrak dur girme meydanaBu meydanda nice başlarKesilir, hiç soran olmaz

Hak ile Hak olanlaraKendi özün bilenlereDost yolunda ölenlereKan pahası dinar olmaz

Biz aşığız biz ölmeyizÇürüyüp toprak olmayızKaranlıklarda kalmayızBize leyl ü nehâr olmaz

Bak şu Mansur’un işineHalkı üşürmüş başınaEnel Hak’kın firaşınaDüşenlere tımar olmaz

243

Page 244: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

İşte bu sırrı Kuran’dırKüllü Men Aleyha Fan’dırİki kapılı bir handırKonan göçer karar olmaz

Seyfullah sözünde mesttirŞeyhinden aldığı desttirDivanara kalem pestirNe söylerse inan olmaz* * *

244

Page 245: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Seni seven âşıklarınGözü yaşı dinmez imişSeni maksud edinenlerDünya ahret anmaz imiş

Gönlün sana verenlerinEli sana erenlerinGözü seni görenlerinDevranları dönmez imiş

Ölmez imiş âşık canıHiç çürümez imiş teniAşk her kimi kıldı faniAna zeval ermez imiş

Aşkına düşen canlarınYoluna baş verenlerinAşka bülbül olanlarınKimse dilin bilmez imiş

Aşkın ile bilişenlerSenin ile buluşanlarSen maşuka erişenlerEzel ebed ölmez imiş

Eşrefoğlu Rumi seninYansın aşk oduna canınAşk oduna yanmıyanınKalbi safi olmaz imiş* * *

245

Page 246: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşkın odu ciğerimiYaka geldi yaka giderGarip başım bu sevdayıÇeke geldi çeke gider

Firkat kar etti canımaGelsin âşıklar yanımaAşk zencirin dost boynunaTaka geldi taka gider

Bülbül eder zarü figanAşk oduna yandı bu canBenim gönülcüğüm hemenHak’tan geldi Hak’ka gider

Arifler durur sözüneGayri görünmez gözüneEşrefoğlu yar yüzüneBaka geldi baka gider* * *

246

Page 247: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ben yürürüm yane yaneAşk boyadı beni kaneNe âkılem ne divâneGel gör beni aşk neyledi

Gâh eserim yeller gibiGâh tozarım yollar gibiGâh akarım seller gibiGel gör beni aşk neyledi

Akar sulayın çağlarımDertli ciğerim dağlarımŞeyhim anıben ağlarımGel gör beni aşk neyledi

Ya elim al kaldır beniYa vaslına erdir beniÇok ağladım güldür beniGel gör beni aşk neyledi

Ben yürürüm ilden ileŞeyh sorarım dilden dileGurbette hâlim kim bileGel gör beni aşk neyledi

Aşkın beni mest eylediAldı gönlüm hast’eylediÖldürmeye kast eylediGel gör beni aşk neyledi

Benzim sarı, gözlerim yaşBağrım yara çiğerim taşHalim bilen dertli kardaşGel gör beni aşk neyledi

247

Page 248: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Mecnun oluben yürürümOl yâri düşte görürümUyanır melûl olurumGel gör beni aşk neyledi

Ben Yunus’u biçâreyimBaştan aşağı yareyimDost elinden avareyimGel gör beni aşk neyledi* * *

248

Page 249: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşkın aldı benden beniBana seni gerek seniBen yanarım dün-ü günüBana seni gerek seni

Ne varlığa sevinirimNe yokluğa yerinirimAşkın ile avunurumBana seni gerek seni

Aşkın âşıklar öldürürAşk denizine daldırırTecelli ile doldururBana seni gerek seni

Aşkın şarabından içemMecnun olup yola düşemSensin dünü gün endişem,Bana seni gerek seni

Sufilere sohbet gerekAhilere ahret gerekMecnunlara Leyla gerekBana seni gerek seni

Eğer beni öldürelerKülüm göğe savuralarToprağım anda çağırırBana seni gerek seni

Cennet dedikleri ne kiBir kaç köşkle birkaç huriİsteyene ver onlarıBana seni gerek seni

Yunus durur benim adımGün geçtikce artar ödümİki cihanda maksudumBana seni gerek seni* * *

249

Page 250: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Canı dilden hane kıldın akibetGönlümü virâne kıldın akibetOl cünün zincirini tahrik edipSen beni divane kıldın akibet

Aşkı bi pervaya mahrem eyledinAkıldan bigane kıldın akibetDane-i naciz idim ben ziri hakDaneyi yüz dane kıldın akibet

Dane iken bağı bostan eyledinHaki pür kâşane kıldın akibetHamrî vahdetten içirdin tabimeRuhumu pervane kıldın akibet

Sakiyi gülzarı cansın dembedemGönlümü meyhane kıldın akibetEy Fakirullah hakkı bendeniAşıkı ferzane kıldın akibet* * *

250

Page 251: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Güzel âşık cevrimizi,Çekemezsin demedim mi?Bu bir rıza lokmasıdırYiyemezsin demedim mi?

Demedim mi, demedim mi?Gönül sana söylemedim mi?Bu bir rıza lokmasıdırYiyemezsin demedim mi?

Yemeyenler kalır naçarGözlerinden kanlar saçarBu bir demdir gelir geçerGöremezsin demedim mi?

Bu dervişlik bir dilektirBilene büyük devlettirYensiz yakasız gömlektirGiyemezsin demedim mi?

Çıkalım meydan yerineErelim Ali sırrınaCan-u başı Hak yolunaKoyamazsın demedim mi?

Aşıklar harabât olurHak yanında kıymetl’olurMuhabbet baldan tatl’olurDoyamazsın demedim mi?

Pirsultan abdal şâhımızHak’ka ulaşır râhımızOnik’imam katarımızUyamazsın demedim mi?* * *

251

Page 252: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gel gel yanalım,Ateşi aşkaŞule verelim,Ateşi aşkaAşk ehli ölmez,Yerde çürümezYanmayan bilmez,Ateşi aşkaEy padişahım,Sensin Penah’ımAffet günahımAteşi aşkaVarın verenler,Hak’ka ererlerYandım erenler,Ateşi aşkaVarımdan geçtimHak’ka eriştimYandım tutuştumAteşi aşkaEvvel aldandım,Pek kolay sandımKat be kat yandım,Ateşi aşkaNarım yitirdim,Dosta getirdimGeçtim oturdum,Ateşi aşkaSeyyid Nesimi,Terkeyle resmiYandı bu cismim,Ateşi aşka* * *

252

Page 253: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Yanmaktan usanmazam,Pervanemiyim bilmemHiç sonunu sormazamDivane miyim bilmem

Kalbimde ocağım var,Bu sinede dağım var;Ateşte durağım varHep yane miyim bilmem

Her şamu seher zarımGuş eylemez ol yârimBakmaz bana hünkârım,Bigane miyim bilmem

Dil hane harab oldu,Yıkıldı türab olduHer canibi bab oldu,Virane miyim bilmem

Nuri demi dehşetteBahri gamı firkatteFakir miyim hasretteDürdane miyim bilmem.* * *

253

Page 254: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ağla gözüm ağla gülmezem gayrıGönül dosta gider gelmezem gayrı

Ne gam bunda bana bin kere ölsemOrda ölüm olmaz ölmezem gayrı

Yansın canım yansın aşkın odunaAksın kanlı yaşım silmezem gayrı

Göyündüm aşk ile ta kül oluncaBoyandım derdine, solmazam gayrı

Beni irşad eden mürşid-i kamilYeter bir el daha almazam gayrı

Varlığım yokluğa değişmişim benBu gün cana başa kalmazam gayrı

Fenadan bakiye göç eder oldukYöneldim şol yola dönmezem gayrı

Muhabbet bahrinin gavvası oldumGerekmez Ceyhun’a dalmazam gayrı

Dilerim fazlından ayrılmıyasınTanrı’m senden özge sevmezem gayrı

Söyle aşık dilinden bunu YunusEğer aşık isem ölmezem gayrı* * *

254

Page 255: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ben bu yolu bilmez idimAşk gönlüme düştü giderAşk elinden dertli yürekKaynaya ben taştı gider

Hani bizden önde olanKalmadı dünyaya gelenDünü gün ari taat kılanOl sıratı geçti gider

Nefsi doyunca yiyenlerKana kana uyuyanlarDili gıybet söyleyenlerCehenneme düştü gider

Aşk oduna yanmayanlarÖleceğin sanmayanlarGöz açıp uyanmayanlarŞöyle gaflet bastı gider

Bu aşk bize bir düş idiHak müyesser kılmış idiDerviş Yunus bir kuş idiHalk içinde uçtu gider* * *

255

Page 256: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Dinle sözümü sana derim özge edâdırDerviş olana lâzım olan aşk-ı Hüdâ’dırAşıkın nesi var ise maşûka fedâdırSemâ’ safâ câna şifa rûha gıdâdır

Aşk ile gelin eyleyelim zevk ü safayıZevk ile safalar sürelim Hu ile Hay’ıÇalalım kudümü, edelim mazharü nayıSemâ’ safâ câna şifa rûha gıdâdır

Ey sofu bizim sohbetimiz câna safâdırBir cur’amızı nûş ede gör derde devâdırHak ile ezeli ettiğimiz ahd ü vefâdırSemâ’ safâ câna şifa rûha gıdâdır

Aşk ile gelin talib-i cûyende olalımZevk ile safalar sürelim zinda olalımHazret-i Mevlânâ’ya gelin bende olalımSemâ’ safâ câna şifa rûha gıdâdır* * *

256

Page 257: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Severim ben seni candan içeri,Yolum vardır bu erkândan içeru

Şeriat tarikat yoldur varanaHakikat marifet andan içeru

Beni bende demen ben bende değilimBir ben vardır bende benden içeru

Süleyman kuşdilin bilir dedilerSüleyman var Süleyman’dan içeru

Tecelliden nasib erdi kimineKiminin maksudu andan içeru

Senin aşkın beni benden alıptırNe şirin derd bu dermandan içeru

Derviş Yunus gözü tuş oldu sana,Kapında kuldur sultandan içeru.* * *

257

Page 258: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gururlanma insanoğluÖlmemeye çaren mi varHazan görmüş bir gül gibiSolmamaya çaren mi var

Hayat denen dolap dönerBütün mahlûk olan binerYağı biten kandil sönerSönmemeye çaren mi var

Hiç aldanma mala mülkeGitmez isen doğru yolaTatlı canın Azrail’eVermemeye çaren mi var

Hiç güvenme can dostunaUçuşurlar mal kastınaÇıkıp teneşir üstüneYatmamaya çaren mi var

Düşünmezsin hiç ölmeyiTerk etmezsin hiç gülmeyiYakası yok ak gömleğiGiymemeye çaren mi var

Nerde ecdad nerde ataHak’ka karşı yapma hataTabut denen ağaç ataBinmemeye çaren mi var

Daim yürür Hak izindeHak’kı söyler her sözündeDört kişinin omuzundaGitmemeye çaren mi var

258

Page 259: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Kalkacaktır gözden perdeGöreceksin yarın, nerdeEv kazılmış kara yerdeYatmamaya çaren mi var

Münker Nekir gelecektirRab’bin kimdir diyecektirMümin cevap verecektirVermemeye çaren mi var* * *

259

Page 260: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey kardeş yolcuyuz hazırlansana,Bu fani Dünya’dan göçeriz bir günÖlümden kurtuluş yoktur insanaOmuzlar üstünde geçeriz birgün

Duydun mu ecele çare bulanaBu Dünya üstünde baki kalanaHazırla kendine lazım olanaElveda bayrağını açarız birgün

Azrail vadesi dolanı bilirDavetsiz konuktur her eve gelirDostum ağlar düşmanım sevinirİyiyi kötüyü seçeriz bir gün

Kazanla teneşir haberci olurÖlümün etrafta çabuk duyulurİpekler sırmalar hepsi soyulurBeş arşın kefeni biçeriz bir gün.

Musalla dediğin bir mihenk taşıŞahittir insana eşi yoldaşıAkılsen kefeni başında taşıEvladu iyalden kaçarız bir gün.

Bineğin tabuttur unutma sakınKapının önüne gelmesi yakınRızası olmazsa Cenabı Hak’kınÂleme dehşetler saçarız bir gün.

Mezardır faninin en son durağıİmanın nurudur onun çerağıMelekler getirir bize burağıCenneti Ala’ya uçarız bir gün

260

Page 261: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Müminin makamı Cennetünna’imMünkirin makamı Berzahul CahimSon nefes bizlere lûtfeder RahimEceli bal gibi içeriz bir gün

Bu kara toprağa insandır mayeAmeli salihtir kabre sermayeVarınca huzuru ferman fermayeHayırla şerleri ölçeriz bir gün

Ey Aşkı ölüme hazır ol her anRehberin Hak olsun düsturun KuranNasılsa senin de gelecek sıranAklından çıkarma naçarız bir gün.* * *

261

Page 262: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ömür bahçesinin gülü solmadan,Uyan gel gözlerim gafletten uyanEcel bize bir gün devran dönmedenUyan gel gözlerim gafletten uyan

Niçin gaflet ile mağrur olursunKervan göçer gider yolda kalırsınBe vallahi sonra pişman olursunUyan gel gözlerim gafletten uyan

Kaba döşekte yatma döne döneMağrur olup uyuma kana kanaİletirler seni karanlık yereUyan gel gözlerim gafletten uyan

Derviş Yunus söyler sözü tutulmazSenin kumaşın bu yerde satılmazBöyle yatmak ile dosta gidilmezUyan gel gözlerim gafletten uyan* * *

262

Page 263: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bak şu Dünya’nın türlü türlü haline,Hiç kimseler çare bulmaz ölümeNe gelir kuluna Allah’tan gelirSabredelim gönül elden ne gelirNe gelirse kuluna Allah’tan gelir

Anne dedikleri yürek yaresiEvlat dedikleri ciğer paresiKardeş dedikleri gönül yaresiHiç bulunmaz bu ölümün çaresiSabredelim gönül elden ne gelirNe gelirse kuluna Allah’tan gelir

Ben dertliyim bana derman bulunmazYüreğimden yarelerim onulmazHak’tan gelene hiç çare bulunmazSabredelim gönül elden ne gelirNe gelirse kuluna Allah’tan gelir

Benim işim ancak Hak’ka kalmıştırCiğerim kara kan ile dolmuşturEyüp Peygamberden miras kalmıştırSabredelim gönül elden ne gelirNe gelirse kuluna Allah’tan gelir

Derviş Yunus bunu böyle demiştirAllah’tan gelene razı olmuşturMevla bir ismim Sabır’dır demiştirSabredelim gönül elden ne gelirNe gelirse kuluna Allah’tan gelir* * *

263

Page 264: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hor görmeyin toprağı, toprakta kimler yatarKani bunca evliya, yüzbin peygamber yatar

Cennet’te buğday yiyen, gaflet gömleğin giyenKabe’yi bünyad eden, Adem peygamber yatar.

Ol Tur Dağına çıkan, Mevla ile söyleşenBinbir kelimat kılan, Musa Peygamber yatar

Ol şahin gibi duran, devlere hüküm kılanTahtını sel götüren, Süleyman Peygamber yatar

Ol bezirgana satılan, kuyuda tutsak olanYakup Peygamber oğlu, Yusuf’u Kenan yatar.

Arkasıyla kum çeken, Gözyaşıyla yoğuranKabe’ye bünyad kuran, Halil İbrahim yatar

Kurban için emrolan, emre itaat edenİbrahim peygamber oğlu, İsmail kurban yatar.

Burak’a binip giden, yedi göğü seyredenVaruben yari gören, Resul Muhammed yatar

Gündüz taam yemeyen, gece uykusu görmeyenÜmmetini kayıran, Hazreti Muhammed yatar.

Dört kitabı okuyan, şeytanı hemen kovanSineleri dolu Kuran, Ebubekr, Ömer,Osman yatar

Sellasil şeyhini yıkan, kafiri od’a yakanZülfikarını çalan, Hazreti Ali yatar

Ali’nin nesilleri, Kur-an okur hem dilleriFatma ana oğulları, Hasan’la Hüseyin yatar

264

Page 265: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

İğnesin denize atan, balıklara getirtenTacı tahtı terk eden, İbrahim Ethem yatar

Çoktur Hak’kın has kulları, fikreylesen bunlarıZikreyleyen erenleri, bilsen ne sultanlar yatar

Gündüzleri saim olan, geceleri kaim olanEvliyalar arifi, Beyazid Bestam yatar

Hakikat erenleri, göçtü dünyadan her biriKonya’da Mevlana Hudavendigar yatar

Yunus sen de ölürsün, kara yere girersinMürşitlerin ulusu, Emrem sultan yatar* * *

265

Page 266: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bir garibsin şu dünyada,Gülme gülme ağla gönülDerdin dahi çoktur seninGülme gülme ağla gönül

Birgün ola ecel geleKullar kulluğunda kalaCümle mahluk toprak olaGülme gülme ağla gönül

İşi gücü cevr-u cefaDünya kime kıldı vefaHani Muhammed MustafaGülme gülme ağla gönül

Ebubekir sıddık veliO’dur peygamberin yariHani Ömer, Osman, AliGülme gülme ağla gönül

Onlar cihane geldilerHep gittiler kalmadılarGülmediler ağladılarGülme gülme ağla gönül

Aşık Yunus söyler sözüKanlı yaşlar döker gözüEğer yazın eğer gözünGülme gülme ağla gönül* * *

266

Page 267: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Makamımız kuş misaliDaldan dala konabilirİnsanoğlu yok misaliBirgün olur ölebilir

Dağlar taşlar kül misaliBirgün olur tozabilirİnsanoğlu gül misaliBirgün olur solabilir

Hakikata eren erlerMevlasını bulabilirKendini hakir görenlerBirgün yüce olabilir

Bu can sana emanettirBirgün olur çıkabilirDünya malı bir ziynettirAncak amel kalabilir

Mağrur olma insanoğluÖlmemeye çaren mi varSoğuk vurmuş bir gül gibiSolmamaya çaren mi var

Hani ecdat hani ataHak’ka karşı etme hataTabut denen cansız ataBinmemeye çaren mi var* * *

267

Page 268: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bu dünya bir kuru davaMedine şehri bir ovaBüyük validemiz HavvaGelin oldu dua ile

Yatıyorsun yüzü karaKalk derdine derman araİbrahim zevcesi SaraGelin oldu dua ile

Bu Dünya’ya geldin niyeÖmrün geçirme boş yerePeygamber kızı RukiyeGelin oldu dua ile

Kâbe’nin örtüsü karaArafat bir yüce dağaPeygamber kızı FatımaGelin oldu dua ile

Çalış boş yere yatmaDüğününe haram katmaAli’nin zevcesi FatmaGelin oldu dua ile

Çalgı haram dedi AhmetÇalanlara olsun hidayetPeygambere ver salavatDüğün olsun dua ile* * *

268

Page 269: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Elveda ey mah-i taban elvedaElveda ey mihr-i Yezdan elvedaElveda ey afitab-ı şer’i dinElveda ey mah-i taban elveda

Gündüzün bayram idi saimlereHer geçen bir Kadr idi kaimlereNurdan bir tac idin alemlereElveda ey mah-i taban elveda

Leylet ül Kadr ü berat idin bizeHem dahi savm ü salat idin bizeNar-ı duzehten necat idin bizeElveda ey mah-i taban elveda

Yılda bir kez şehri seyran eyledinKendüzin bu halka mihman eyledinSonra tavus gibi cevlan eyledinElveda ey mah-i taban elveda

Hazrete bizden şikayet eylemeAybımız çoktur hakaret eylemeEşrefoğlu’na melamet eylemeElveda ey mah-i taban elveda* * *

269

Page 270: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bu dervişlik yolunaSıdk ile gelen gelsinHak’tan özge ne ki varGönlünden silen gelsin

Dervişlik dedikleriNihayetsiz denizdirBu payansız denizinMevcini duyan gelsin

Dervişlik dedikleriBir tükenmez kan olurHass ü âmm kulu sultanBu kandan alan gelsin

Derviş dolu nur doğarHer lahza göğe ağarBen diyem doğru haberCanına kıyan gelsin

Dervişin gözü açıkDün ü günü uyanıkBu söze Tanrım tanıkBakmadan gören gelsin

Dervişin kulağı sakHak’tan alır ol sebakDeprenmeden dil dudakSözü işiten gelsin

Dervişin kolu uzunÇıkarır münkir gözünŞarktan garba düpdüzünSonmadık iren gelsin

270

Page 271: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Dervişler Hak’kın dostuCanları ezel mestiAşk şem’ini yaktılarPervane olan gelsin

Bu Eşrefoğlu RumiDervişliğe geleliNefsindendir çektiğiNefsin öldüren gelsin* * *

271

Page 272: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ben dervişim diyene,Bir ün edesim gelirTanıyuben şimdidenVarup yetesim gelir

Sırat kıldan incedirKılıçtan keskincedirVarıp anın üstüneEvler yapasım gelir

Altında gayya vardırİçi nâr ile pürdürVarıp ol gölgelikteBiraz yatasım gelir

Ta’n eylemen hocalarHatırınız hoş olsunVaruben ol tamu’daBiraz yanasım gelir

Ben günahımca yanamRahmet suyunda yunamİki kanat takınamBiraz uçasım gelir

Andan Cennet’e varamHak’kı Cennet’te göremHûri ile gılmanıBir bir koçasım gelir

Derviş Yunus bu sözüEğri büğrü söylemeSeni sıygaya çekerBir Molla Kasım gelir* * *

272

Page 273: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey gönül bir derde düş kimAnda derman gizlidirGel karış bir Kadreye kimAnda umman gizlidir.

Terkedip canı cihanıGey feraget cübbesinBu feraget cübbesindeSırrı sultan gizlidir

Deyme bir derviş hakireHor görüp hor bakma kimGönlünün her köşesindeArşı Rahman gizlidir

Nutka gelse canı dilBulur hayatı cavidanDervişin her bir sözündeAbı hayat gizlidir

Gör bu Eşrefoğlu RumiBahri aşkta neylediCanı başı terk edipCanı cihanda gizlidir* * *

273

Page 274: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Derviş olan aşık gerekYolunda hem sadık gerekBağrı anın yanık gerekCan gözleri açık gerek

Alçaktan alçak yürüyeToprak içinde çürüyeAşk ateşinde eriyeAltın gibi sızmak gerek

Zikri Hak’ka meşgul olaYana yana ta kül olaHer kim diler makbul olaTevhide boyanmak gerek

Eyvan kişi yol alamazMaksudunu tez bulamazYok olmayan var olamazVarını dağıtmak gerek

Dervişlerin en alçağıBuğday içinde burçağıBu Mısri gibi balçığıHer bir ayak basmak gerek* * *

274

Page 275: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

İster idim Allah’ı,Buldum ise ne oldu?Ağlar idim dünü gün,Güldüm ise ne oldu?

Erenler meclisinde,Ben bir pare gül idim,Açıldım, ele geldim,Soldum ise ne oldu?

Danışmentle âlimin,Medresede bulduğun,Ben harabat içindeBuldum ise ne oldu?

Erenler meydanındaYuvarlanır top idim,Padişah çevganındaKaldım ise ne oldu?

İşit Yunus’u işit,Yine derviş oldu o,Erenler manasınaDaldım ise ne oldu?* * *

275

Page 276: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Derman aradım derdime,Derdim bana derman imiş,Bürhan (tanık) aradım aslıma,Aslım bana bürhan imiş!

Sağı solu gözler idim,Dost yüzün görsem deyu,Ben taşrada arar idim,Ol can içinde Can imiş!

Öyle sanırdım, ayrıyem;Dost ayrıdır, ben gayriyemBenden görüp işiteni,Bildim ol canan imiş!

Savm-u salat hac ileSanma biter zahid işin,İnsan-ı Kamil olmaya,Lazım olan İrfan imiş.

Kanden gelir yolun seninYa kande varır menzilinNerden gelip gittiğiniAnlamayan hayvan imiş

Mürşid gerektir bildire,Hak’kı sana hakkel yakinMürşidi olmayanlarınBildikleri güman imiş

Her mürşide dil vermeKim yolunu sarpa uğratırMürşidi, kâmil olanınYolu gayet âsân imiş.

İşit Niyazi’nin sözün,Bir nesne örtmez Hak yüzünHak’tan açık bir nesne yok,Gözsüzlere pinhan imiş.* * *

276

Page 277: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Şu benim divane gönlüm,Gene hubdan huba düştü,Mah cemalin şulesinden,Çalkalanıp göle düştü.

Ah ben nidem şeyhim nidem,Yaralıyım kime gidem,Ya halim kime arzedem.

Kiminin meskeni külhan,Kimi derviş kimi sultan,Kimi yar ile mihman,Yine bana caba düştü.

Felek bir gün cana kıyar,Bizi kabdan kaba koyar,Kimi atlas libas giyer,Şükür bize âbâ düştü.

İntizarım Hak kelamaKâmilden gelen selamaRüzgâr doldu ÂlemeBize bad-ı saba düştü

Kul Yusuf’um der bu demler,Didemden akıttım nemler,Benim çektiğim sitemler,Dost’dan bize caba düştü.* * *

277

Page 278: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ey dervişler ey kardeşler,Ne acep derdim var benimMecnun olmuş der görenlerNe acep derdim var benim

Derviş olan ar eylemezÂşık olan zar eylemezHekimler tımar eylemezNe acep derdim var benim

Deryanın mevci çağladıHasret yüreğim dağladıHalimi görenler ağladıNe acep derdim var benim

Derdine düştüm Mevlâ’nınAvaresiyim sevdânınMevci yanmaz deryanınNe acep derdim var benim

Derviş Yunus düştüm yineAşk derdine düştüm yineYardan ayrı düştüm yineNe acep derdim var benim* * *

278

Page 279: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Taştın yine deli gönülSular gibi çağlar mısın?Aktın yine kanlı yaşımYollarını bağlar mısın?

Nidem elim ermez yâreBulunmaz derdime çareOldum ilimden avareBeni bunda eyler misin?

Yavı kıldım ben yoldaşıOnulmaz bağrımın başıGözlerimin kanlı yaşıIrmak olup çağlar mısın?

Ben toprak oldum yolunaSen aşırı gözetirsinŞu karşıma göğüs gerenTaş bağırlı dağlar mısın?

Karlı dağların başındaSalkım salkım olan bulutSaçın çözüp benim içinYaşın yaşın ağlar mısın?* * *

279

Page 280: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Noldu bu gönlüm, noldu bu gönlümDerdi gamınla doldu bu gönlümYandı bu gönlüm, Yandı bu gönlümYanmada derman buldu bu gönlüm

Yan ey gönül yan, Yan ey gönül yanYanma da oldu derdime dermanPervane gibi, Pervane gibiŞemine aşkın yandı bu gönlüm

Gerçi ki yandı, gerçeğe yandıRengine aşkın cümle boyandıKendi de buldu, Kendi de bulduMatlabını hoş buldu bu gönlüm

Sevadı Azam, Sevadı AzamBelki oluptur arşı muazzamMeskeni canan, Meskeni cananOlsa acep mi şimdi bu gönlüm

Seyribillahtır, seyribillahtırLemiallahtır fena fillahtırAinesinde, ayinesindeGerdi sivayı buldu bu gönlüm

El fakru fahri, El fakru fahriDemedi mi ol alemler fahriFahri zikret, fahrimi zikretMahfi finada buldu bu gönlüm

Bayram’ım imdi, Bayram’ım imdiBayram ederler yar ile şimdiHamdu senalar, hamdu senalarYar ile bayram kıldı bu gönlüm* * *

280

Page 281: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Uyan ey gözlerim gafletten uyanUyan uykusu çok gözlerim uyanAzrail’in kastı canadır inanUyan ey gözlerim gafletten uyanUyan uykusu çok gözlerim uyan

Seherde uyanırlar cümle kuşlarDil’ü dillerince tesbihe başlarTevhid eyler dağlar, taşlar, ağaçlarUyan ey gözlerim gafletten uyanUyan uykusu çok gözlerim uyan

Semavatın kapuların açarlarMüminlere rahmet suyun saçarlarSeherde kalkana hülle biçerlerUyan ey gözlerim gafletten uyanUyan uykusu çok gözlerim uyan

Bu dünya fanidir sakın aldanmaMağrur olup tac-u tahta dayanmaYedi iklim benim deyu güvenmeUyan ey gözlerim gafletten uyanUyan uykusu çok gözlerim uyan

Benim, Murad kulun, suçumu affetSuçum bağışlayub günahım ref’etResul’un sancağı dibinde haşretUyan ey gözlerim gafletten uyanUyan uykusu çok gözlerim uyan* * *

281

Page 282: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Varını yağma edenTalibi yezdan olurCanı cihandan geçenVasılı canan olur

Dermeye bu simuzeriCifeden olgıl beriRahi Huda leşkeriDünyada üryan olur

Ardına ağyarı atEyleme hiç iltifatGeceyi gündüze katSayı eden insan olur

Ko keseli gafletiEyleme fevt fırsatıZikre eden gayretiSahibi irfan olur

Zakiri Mevla severZikre çalış ey puserGafil olan bi hünerSonra çok pişman olur

Gaflet ile bitmez işDurma birader çalışEhli suluke karışYol sana âsân olur

Aç gözünü uykudanRengine aşkın boyanGafilan oluben yatanYolda kalagan olur

Tut sözü KuddusiyaEtme sözü ömrü hebaZakiri sanma gedaÇünkü o sultan olur* * *

282

Page 283: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Seher yeli erken eser,Çok uyuma gaflet basar,Seni ibadetten keser,Uyan ağla seherlerde.

Seherde uyan da Hak seni sevsin,Cenneti âlâdan hulleler gelsin,Allah uyumaz da sen uyursunUyan ağla seherlerde.

Seherde silinir kalbin pası,Sana da verilir sevabın hası,Uyansana be hey asi,Uyan ağla seherlerde.

Birgün olur şemin yanar,Yanar şemin geri söner,Horoz kadar yokmu hüner,Uyan ağla seherlerde.

Doğru söyle sözüm hak mı?Yoksa her sözden alçak mı?Koyun kadar dilin yok mu?Uyan ağla seherlerde.* * *

283

Page 284: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ah nice bir uyursun, uyanmaz mısın?Göçtü kervan kaldık dağlar başında

Tellallar çağırır, inanmaz mısın?Göçtü kervan kaldık dağlar başında

Emr-i Hak’ka göçeli hayli zamandırMuhammed cümleye dindir imandır

Delilsiz gidilmez yollar yamandırGöçtü kervan kaldık dağlar başında

Yunus sen bu dünyaya niye geldin?Gece gündüz Hak’kı zikretsin diye.

Evliyaya uğramaz ise yolunGöçtü kervan kaldık dağlar başında* * *

284

Page 285: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hak’tan inen şerbetiİçtik ElhamdulillahŞol kudret deniziniGeçtik Elhamdulillah

Şol karşıki dağlarıMeşeleri bağlarıSağlık safalık ileGeçtik Elhamdulillah

Kuru idik yaş oldukAyak idik baş oldukHavalandık kuş oldukUçtuk Elhamdulillah

Vardığımız illereŞol safa gönüllereHalka Taptuk manisinSaçtık Elhamdulillah

Beri gel barışalımYad isen bilişelimAtımız eğerlendiEştik Elhamdulillah

Derildik pınar oldukİrkildik ırmak oldukAktık denize daldıkTaştık Elhamdulillah

Taptuk’un tapusundaKul olduk kapusundaYunus miskin çiğ idikPiştik Elhamdulillah* * *

285

Page 286: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Işk ile Hak’ka giden suatı merdana bakYok iken bu alemi halkı icad eylemişHer birinde görünen esrarı mennana bakTut (Hudai)’nin sözün Hak’tır anı söyleten

Hak’kın verdiği aklile nutkunu edene bakSana aşık olan salik daim kapında saildirOlursa her neye malik fedai Hak’ka gaildirBu dünyaya gelip gitmek acep sırrı ilahidir

Bu sırra mazhar olanlar tamamı mürşidi kamildir(Vema halaktül cinne) ayetinde eyledi irsalBu ilme fehmeden zaten hakikat ehli akıldırNe kadar dersi hikmet aklı ola maaş ile okusa

Eflatun olsa hatta yine bir şahsi cahildirMuhakkak alemin ilmi eder cehlini izaleHûda rızasını tahsil eden ilmi amildirHevai nefsi gönülden silip daima zikreyle* * *

286

Page 287: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

(Hudai) Zakir olanlar visali Hak’ka naildirHuda’yı sıdkı ile zikret kalbinde tutma bir garazHuzuru Hak’ka böyle git kalbinde tutma bir garaz

Böyle çalışırsan mutlak sana tecelli eder HakBasirdir bil Rabbi felak kalbinde tutma bir garaz

Hacca niyetle gidersin hindistan yolunu tutarsınNereye bilmem gidersin kalbinde tutma bir garaz

Doğru yola gider isen dünyayı terk eder isenHak’kı bulayım der isen kalbinde tutma bir garaz

Madem ki Hak’kı dilersin gayriyi dilden silersinDaha gayrıyı neylersin kalbinde tutma bir garaz

Eğer Hak’ka âşık isen saliki muvafık isenSözünde ger sadık isen kalbinde tutma bir garaz

Doğru sana der (Hudai) eğer seversen Huda’yıBırakıp gel masivayı kalbinde tutma bir garaz* * *

287

Page 288: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Rumda acemde söylenir adıYemen ellerinde Veysel KaraniAllah’ın, Habib’in, dostum dediğiYemen ellerinde Veysel Karani

Anasından doğdu Dünya’ya geldiMelekler altında kanadın yaydıResulün hırkasın tacını giydiYemen ellerinde Veysel Karani

Veys dedikleri sen misin uluAnadan doğar mı hiç böyle VeliDili Kur-an okur tac urur eliYemen ellerinde Veysel Karani

Erenler ününde kemer belindeAk nurdan beni var sağ elindeVeys sultan derler Hak divanındaYemen ellerinde Veysel Karani

Seher vakitlerde kalkar giderdiDaima Allah’ı Tevhid ederdiAdeti bu idi deve güderdiYemen ellerinde Veysel Karani

Asası var idi hurma dalındanHırkası var idi deve yünündenGözünü ayırmaz kabe yolundanYemen ellerinde Veysel Karani

Enbiyayı görmemiş idiGizli sırlarını anlamış idiÜmmetine ol şefi’ demiş idiYemen ellerinde Veysel Karani

288

Page 289: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Yastığı taş idi döşeği postuCennetlik eylemek ümmeti kastıHak’kın sevgilisi Habib’in dostuYemen ellerinde Veysel Karani

Anasından destur aldı durmadıKabe yollarından gözün ayırmadıGeldi Resulü evde bulmadıYemen ellerinde Veysel Karani

Enbiya mescitten evine geldiVeys’in nurunu kapıda gördüSordu Fatımaya “Eve kim geldi?”Yemen ellerinde Veysel Karani

Ömer Osman, Ali bir araya geldilerArayı arayı bir dağda buldularEl kaldırıp duasını aldılarYemen ellerinde Veysel Karani

Yunus bunda idi kendisi andaArzum kaldı benim yine ol yerdeAslını sorarsan Karan köyündeYemen ellerinde Veysel Karani

Yunus eydür "gelin biz de varalım"Ayağı tozuna yüzler sürelimHak nasib eylesin komşu olalımYemen ellerinde Veysel Karani* * *

289

Page 290: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Seyrimde bir şehre vardımGördüm sarayı güldür gülSultanımın tacı tahtıBağı, duvarı güldür gül

Gül alırlar gül satarlarGülden terazi tutarlarGülü gül ile tartarlarÇarşı pazarı güldür gül

Toprağı güldür, taşı gülKurusu güldür, yaşı gülHas bahçesinin içindeServi çınarı güldür gül

Gülden değirmeni dönerAnı ile gül öğünürAkar suyu döner çarkıBendi pınarı güldür gül

Ak gül ile kırmızı gülÇift yetişmiş bir bahçedeBakışırlar hâra karşıHârı, ezkâr-ı güldür gül

Gülden kurulmuş bir çadırİçinde nimeti hazırKapıcısı İlyas HızırNân-ı şarâb-ı güldür gül

Ümmü Sinan gel vasfeyleGül ile bülbül derdiniYine bu garip bülbülünAh ü figanı güldür gül.* * *

290

Page 291: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Evvel benem ahir benem,Canlara can olan benemAzıp yolda kalmışlaraHazır medet eden benem

Bir karara tuttum kararBenim sırrıma kim ererGözsüz beni nerde görerGönüllere giren benem

Kün deminde nazar edenBir nazarda Dünya düzenKudretinden han döşeyipAşka bünyad olan benem

Düz döşedim bu yerleriBaskı kodum bu dağlarıSayvan gerdim bu gökleriYeri sonra düren benem

Halk içinde dirlik düzenDört kitabı doğru yazanAk üstüne kara dizenOl yazdığı Kur’an benem

Dost ile birliğe yetenBuyruğu neyise tutanMülk eyleyip Dünya düzenO bahçıvan hemen benem

Ben bu yere buyuracakYeryüzüne gün vuracakUlu deniz mevc urucakGemiye yol bulan benem

291

Page 292: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Diller damaklar şaşıranAşk kazanın taşıranHamza’yı Kaf’tan aşıranO ağulu yılan benem

Yunus değil bunu diyen,Kudret dilidir söyleyenKâfir olur inanmayan,Evvel-âhir-heman benem

Bir niceye verdim emirDevlet ile sürdü ömürYanan kömür kızan demirÖrse çekiç salan benem

Dahi acep âşıklaraİkraru din, iman oldumHalkın gönlünde küfrile,İslâm ile iman benem.

Hem bâtınem hem zâhirem,Hem evvelem hem âhiremHem ben olum hem ol benem,Hem ol kerim-i han benem.

Yoktur arada tercüman,Andaki iş bana âyânOldur bana veren lisan,Ol denize umman benem.

Geç tutarım illa katiNe er derim ne avretiÇoktur azaplarım illa katiRüşvet almaz Sultan benem

Bu yeri-göğü yaratan,Bu arş u kürsi durduranBinbir adı vardı Yunus,Ol sâhib-i Kur’ân benem.* * *

292

Page 293: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Yan yüreğim yan,Gör ki neler varBu halk içindeBize gülen var

Koy gülen gülsünHak bizi bilsinGafil ne bilsinBizi bilen var

Bu yol uzundurMenzili çokturGeçidi yokturDerin sular var

Her kim merdaneGelsin meydaneKalmasın yaneKimde hüner var

Yunus sen burdaMeydan istemeMeydanlar içinde canımMerdaneler var.* * *

293

Page 294: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sordum sarıçiçeğe,Annen baban var mıdır?Çiçek der derviş baba,Annem babam topraktır.(Hak Lâ İlahe İllallah.Allah Lâ İlahe İllallah.)

Sordum sarıçiçeğe,Evlat kardeş var mıdır?Çiçek der derviş baba,Evlat kardeş yapraktır.

Sordum sarıçiçeğe,Niçin boynun eğridir?Çiçek der derviş baba,Özüm Hak’kâ doğrudur.

Sordum sarıçiçeğe,Niçin benzin sarıdır?Çiçek der derviş baba,Ölüm bize yakındır.

Sordum sarıçiçeğe,Size ölüm var mıdır?Çiçek der derviş baba,Ölümsüz yer var mıdır?

Sordum sarıçiçeğe,Sen kimin ümmetisin?Çiçek der derviş baba,Muhammed ümmetiyim.

Sordum sarıçiçeğe,Sen beni bilir misin?Çiçek der derviş baba,Sen Yunus değil misin?* * *

294

Page 295: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Canını terk etmeden, Cananı arzularsınZünnarını kesmeden, imanı arzularsın

Şol uşacıklar gibi, binersin ağaç ataÇevkan ile topun yok, meydanı arzularsın

Yetmiş yedi perde var, dostunu arzularsınYedisinden geçmeden, yakin arzularsın.

Otuzu gözdedürür, otuzu gönüldedirOnu dahi bilmeden, görmek arzu kılarsın

Bilmedin sen seni, sadefte ne gevhersinMısır’a sultan iken, Kenan arzu kılarsın

Men arefe nefse, dersin, İlla değil dersinMelaikten yukarı, seyran arzu kılarsın

Topuğuna çıkmadan, suyu deniz sanırsınSen katreyi geçmeden, ummanı arzularsın

Karıncalar gibi sen, ufak ufak yürürsünMeleklerden ileri, seyranı arzularsın

Var Niyazi yürü, atma okun ileriDerdiyle kul olmadan, Sultanı arzularsın.

Yunus düştün bu derde, Eyyüb’leyin sabreyleDerde katlanmadan, derman arzu kılarsın.* * *

295

Page 296: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Nâdânı terk etmeden, yârânı arzularsın,Hayvanı sen geçmeden insanı arzularsın.

Men arefe nefse dersin, illa değil dersinNefsini sen bilmeden Sübhan’ı arzularsın.

Sen bu evin kapusun henüz bulup açmadanİçindeki kenz-i bî-pâyânı arzularsın.

Taşra üfürmek ile yalınlanır mı ocakYönün Hak’ka dönmeden ihsanı arzularsın.

Dağlar gibi kuşatmış benlik günahı seniGünahını bilmeden Gufranı arzularsın.

Sen şarabı içmeden serhoş-u mest olmadanNicesi Hak emrine fermanı arzularsın.

Cevzin yeşil kabını yemekle tad bulunmazZâhir ile ey fakih Kur’an’ı arzularsın.

Gurbetliğe düşmeden mihnete satışmadanKebap olup pişmeden püryanı arzularsın.

Yabandasın evin yok, bir yanmış ocağın yokIssız dağın başında mihmanı arzularsın.

Ben bağ ile bostanı gezdim hıyar bulmadımSen söğüt ağacından rummanı arzularsın.

Başsız kabak gibi bir tekerleme söz ileYunusleyin Niyazi irfanı arzularsın.* * *

296

Page 297: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Tâc marifet tacıdırSanma gayri tâc ola,Taklîd ile tok olan,Hakikatte aç ola

Düşe düş olma sakınDüşe aldanıp kalmaHak’tan gayri ne vardır,Tabire muhtaç ola

Sana âlem görünenHakikatte Allah’dırAllah birdir vallahiSanma ki bir kaç ola

Bir ağactır bu âlemMeyvesi olmuş âdemMaksud olan meyvedir,Sanma ki ağaç ola

Bu âdem meyvesininÇekirdeği özündürSonsuz bu âlem, âdem,Bir anda târâc ola.

Bu sözlerin me’âliKişi kendin bilmekdirKendi kendin bileneHakikat miraç ola

Hak denilen özündür,Özündeki sözündürGaybî özün bilene,Rubûbiyet taç ola.* * *

297

Page 298: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gaflet ile Hak’kı buldum diyenler,Er yarın Hak divanında bellolur.Ahret tedarikin gördüm diyenler,Er yarın Hak divanında bellolur.

Kiminin adı sofu, kiminin derviş;Derviş isen kardeş, takvaya çalışGizlice yollardan sen Hak’ka eriş,Er yarın Hak divanında bellolur.

Devletliyim deyü fakire gülme,Gülüp gülüp kardeş, kem nazar kılma;Ölüm vardır yahu, sen gafil olma;Er yarın Hak divanında bellolur.

Âşık Yunus söyle, Gâlû beladanMucizatı Nebi’den mürüvveti Ali’denBiz de böyle işitmişiz uludanEr yarın Hak divanında bellolur* * *

298

Page 299: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşık isen hak didarınaYanma Cehennem narınaYarın Hak’kın divanınaElleri boş varılır mı?

Gelin Hak’kı zikredelimÖlü kalbi diriltelimHalkalara girmeyinceBaba hazret bulunur mu?

Akıt gözünden yaşıCuşa gelsin gönül kuşuTevhid ile varan kişiDergâhından kovulur mu?

Derviş oldum sana ne ettim?Kapından mı uzak gittimSanma ki seni terk ettimPirimiz ol AbdulkadirŞeyhimiz ol Hayri Baba

Elde sermayen hani ya?Sıtkı seni kim tanıyaMürit oldum GeylaniyeAcep künyem verildi mi?

İsmine deli takmazsanCiğerin aşka yakmazsanKötü ahlakı bırakmazsanYolda menzil alınır mı?

Halkada benzin solmazsaMürşidin Hayri olmazsaSeherde gözler solmazsaKula cezbe verilir mi?* * *

299

Page 300: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Allah ey der ya kullarım,Gelin beri Mabud benimKamu alem benim kulumAlemlere sultan benim

Hem Adil’em hem Mabud’amKamu yerlerde hazıramZalimlerden öc alıcıMiskinlere arka benim

Geç tutarım illa katiNe er direm ne avradıÇoktur azaplarım katiRüşvet almaz sultan benim

Yusuf ile Mısra varanTeraziye altın koyanTerazinin keffesineBasa duran sultan benim

Bilmez miydin öleceğinYa katıma geleceğinÇok günahlar kazanubenŞöyle odlu olan benim

Yunus değil bunu diyenKudret dilidir söyleyenKafir olur inanmayanEvvel ahir hemen benim.* * *

300

Page 301: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bizi kınamayın dostlar yarenlerRüzgar esmeyince dal sallanır mı?Küllü boş değildir aşka düşenlerDamla düşmeyince göl bulanır mı?

Öyle bir mecnunum Leylaya BillahOkunur isminden evvel BismillahTutuştu her yanım hasreten lillahAllah’ı zikreden kul kınanır mı?

Celaliyi buldu kırklar yedilerYol erkân gösterip hizmet verdilerHaşre dek bu çarkı döndür dedilerSormadım ki buna can dayanır mı?* * *

301

Page 302: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Canan ilinin güllerininBağı göründü aman amanDost iklimin lalesininDağı göründü

Envarı Muhammed doğubenTuttu cihana aman amanŞekkül kameri mucizeParmağı göründü

Yakub’a bugün Yusuf’ununKokusu geldi aman amanEyyüb’e dahi sıhhatininSağı göründü

Dil hastaların zahmineMiha erişti aman amanVarise hayat abınınIrmağı göründü

Kaygu gecesi geçti kamuKalmadı korku aman amanVuslat günü gündüzününAğı göründü

Aşk ile bugün Şemsi dahiVecde erişti aman amanVarise ana sevdiğininÇağı göründü* * *

302

Page 303: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Mülki bekadan gelmişemFani cihanı neyleremBen dost cemalin görmüşemHuri cihanı neylerem

Vahdet meyin cürasınıMaşuk elinden içmişemBen dost kokusunu almışamMiski tatarı neylerem

İbrahim’in Cebrail’eHiç ihtiyacı kalmadıMuhammed’im dosta gidenBen tercümanı neylerim

İsa gibi Dünya koyupGökleri seyran eyleremMusa’yı didar olmuşamBen len terani neylerem

İsmail’im Hak yolunaCanımı kurban eyleremÇünkü bu can kurban imişKoçu kurbanı neylerem

Eyyüp gibi maşukununCevrin tahammül eyleremCerciş’leyin Hak yolunaÇıkmayan canı neylerem

Derviş Yunus maşukunaVuslat bulunca mest olurBen şişeyi çaldım taşaArı namusu neylerem* * *

303

Page 304: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Al eline kalemi,Yaz Allah’ın adınıŞekerde bulamadımZikrullahın tadını

Hu Allah hemen AllahSende aşkım çok AllahLa ilahe illallah

Yeşil örtü başındaHile yoktur işindeAşk ile Allah diyenlerMuhammed’i görür düşünde

Yeşil örtü bağlarımBen günahıma ağlarımMuhammed Mustafa’nınŞefaatini umarım

Devemin yükü üzümMekke’nin yolu uzunMuhammed Mustafa’nınSancağının altı bizim

Yüreğimde var sızıŞeyhimin tatlı sözüArşı ala altındaArasın bulsun bizi* * *

304

Page 305: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Mevlam bize Cuma’yı ihsan eylemişAllah bize bu günü bayram eylemişNurdan taçlarını giysinler demiş

Daima ararım rabbim nerdesinAllah diyen kulların kalbindesinYandım yandım kül oldum Allah aşkındanYandım yandım kül oldum Resul aşkından

Her Cuma günü müminler günüGafil olan kullar unutur bunuMümin olanlara ibadet günü

Beni benim nefsime bırakma Allah’ımGünah defterime bakma Allah’ımNar-ı Cehennem’inde yakma Allah’ım

Aşk ile doldum bilmiyorum ne oldumYandım yandım kül oldum Allah aşkındanYandım yandım kül oldum Resul aşkından

Gelin kardeşlerim namaz kılalımHak’kın huzuruna borçsuz varalımMeleklerle beraber sohbet edelim* * *

305

Page 306: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Adım adım ileri,Beş alemden içeri,On sekiz bin hicabı,Geçtim bir dağ içinde.

Gözler gibi görmedim,Söz gibi söyleşmedim.Musi’leyin münacat,Ettim bir dağ içinde.

Bir döşek döşemişler,Nur ile bezemişler.Dedim bu kimin ola,Sordum bir dağ içinde.

Vardım ileri vardım,Levh-i elime aldım,Ayetlerin okudum.Yazdım bir dağ içinde.

Açtım Mekke kapısın,Duydum ol dost kokusun,Erenlerin hepisin,Gördüm bir dağ içinde

Yetmiş bin hicab geçtim,Gizli perdeler açtım,Ol dost ile buluştum,Gördüm bir dağ içinde.

Gökler gibi gürledim,Yeller gibi inledim,Sular gibi çağladım,Aktım bir dağ içinde.

306

Page 307: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ayrılmadım pirimden,Ayrılmadım şeyhimden,Aşktan bir kadeh aldım,İçtim bir dağ içinde.

Kalpten büyük dağ olmaz,Ol Allah’a doyulmaz,Sohbetine kanılmaz,Erdim bir dağ içinde,

Yunus eyder gezerim,Dost iledir pazarım,Ol Allah’ın didarın,Gördüm bir dağ içinde.* * *

307

Page 308: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Be yarenler be kardeşler,Ben neyleyim ben nideyimHak benim kulum değilsinDer olursa ben nideyim

Zelil maktur ola başımGüzümden döküle yaşımMahşer günü içim dışımOd olursa ben nideyim

Gıybet dolu benim sözümHer dem zina eder gözümYarın Hak katında yüzümKara olursa ben nideyim

Fesat ile doldu içimSen bağışla mevlam suçumCehennem’de benim içinYer olursa ben nideyim

Yunus söyler büyük derdimFesat içinde ben kaldımAndan varacağım kabrimDar olursa ben nideyim* * *

308

Page 309: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Namaz kılan mü’minlereCennet’in kokusu gelirZikreyleyen o dillereCennet’in kokusu gelir

Ariflere velilere,Dervişlere ulularaCihad eden müminlereCennet’in kokusu gelir

Hasret kaldım ehli dineOnun için düştüm yolaAllah’ı arayan kulaCennet’in kokusu gelir

Aksın gözlerimin yaşıDerdi bile mermer taşıİman ile ölse kişiCennet’in kokusu gelir

Talibi beni aramaÇare değilsin yaramaAllah’ı seven kulunaCennet’in kokusu gelir

Ey kardeşim bilirisenDoğru yola gelirisenSen şeyhini bulurisenCennet’in kokusu gelir* * *

309

Page 310: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ben melamet hırkasınıKendim giydim eğnimeAr-ı namus şişesiniTaşa çaldım kime neHaydar Haydar taşa çaldım kime ne

Sofular haram demişlerBu aşkın badesineBen doldurur ben içerimGünah benim kime neHaydar Haydar günah benim kime ne

Gâh çıkarım gökyüzüneSeyrederim âlemiGâh inerim yeryüzüneSeyreder âlem beniHaydar Haydar seyreder âlem beni

Gâh giderim medreseyeDers okurum Hak içinGâh giderim meygedeyeDem çekerim aşk içinHaydar Haydar dem çekerim aşk için

Nesimi’yi sorsalar kimYar ile mutlu musun?Mutlu olup olmayayımYarim benim kime ne?Haydar Haydar o yar benim kime ne* * *

310

Page 311: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Girdim kırklar meclisineGel beri Ya Hu dedilerYanlarından yer verdilerİşte şeyhin gör dedilerYanlarından yer verdilerİşte meydan dön dediler

Odasında nurdan lambaDuvarları damga damgaBenim şeyhim Mehmet BabaAllah Hu demeye geldim

Coşkun ırmak durulur mu?Allah diyen yorulur mu?Yaram Muhammed yarasıBuna çare bulunur mu?

Bahcede körpe kuzuyumKesilmeye ben razıyımGöster Allah cemaliniHer cefaya ben razıyım.* * *

311

Page 312: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Beni kundaklara sardınGeceni gündüz eyledinNe tatlı ninni söylerdinBenim güzel canım annem

Helal eyle helal eyle, annem hakkını helal eyleAna başta tac imiş, her derde ilaç imişBir evlat pir olsa da, anaya muhtaç imiş

Beni büyütmekti derdinİşte muradına erdinNe tatlı ninni söylerdinBenim güzel canım annem

Başucuma gelenim senGözyaşımı silenim senDertlerime devasın senBenim güzel canım annem

Bana baktın nazlı nazlıHep okuttun hazlı hazlıAllah senden olsun razıCennet hatunu ol anam

Kur-an’ı sen öğrettin banaMinnettarım anam sanaKevser şarabını meleklerİçirsinler kana kana

Allah’tan isterim elbetSana gelsin huri melekBana verdin bunca emekDuacıyım anam sana

312

Page 313: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hergün halimi sorardınDuanı her an yapardınNur yüzüne hiç doymadımHasret kaldım anam sana

Hergün katlandın zahmeteDuanla erem rahmeteBöyle varılır Cennet’eKalbim nuru sultan anam

Anam ayrı kaldık candanYüreğimiz dolu gamdanO nur yüzlü yanağındanÖpsem de doyamam anam

Allah’ım senden razı olsunKalbin sonsuz nurla dolsunMahşerde yüzün ak olsunDuacıyım sana anam* * *

313

Page 314: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hak, şerleri hayr eyler,Zannetme ki gayr eyler,Ârif ânı seyr eyler,Mevlâ görelim n'eyler,N'eylerse, güzel eyler

Sen Hak’ka tevekkül kıl,Tefvîz et ve râhat bul,Sabreyle ve râzı ol,

Kalbin ana bend eyle,Tedbîrini terk eyle,Takdîrini derk eyle,

Hallâk u Rahîm oldur,Rezzâk u Kerîm oldur,Fa'âl ü Hakîm oldur,

Bir iş üstüne düşme,Olduysa inâd etme,Hak’tandır o, red etme,

Nâçâr kalacak yerde,Nagâh açar, ol perde,Derman eder ol derde,

Bil kâdî-yi'l hâcâtı,Kıl ana münâcâtı,Terk eyle mürâdâtı,

Hak’tandır bütün işler,Boştur gam u teşvişler,Ol, hikmetini işler,

Hep işleri fâyıktır,Birbirine lâyıktır,N'eylerse, muvâfıktır,

Her kuluna her ânda,Geh kahr u geh ihsânda,Her anda, o bir şânda,

314

Page 315: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Dilden gamı dûr eyle,Rabbinle huzûr eyle,Tefvîz-i umûr eyle,

Sen adli zulüm sanma,Teslim ol nâra yanma,Sabret, sakın usanma,

Deme şu niçin şöyle,Bir nicedir ol öyle,Bak sonuna, sabr eyle,

Hiç kimseye hor bakma,İncitme, gönül yıkma,Sen nefsine yan çıkma,

Mü'min işi, reng olmaz,Âkıl huyu ceng olmaz,Ârif dili teng olmaz,

Hoş sabr-ı cemîlimdir,Takdîri kefîlimdir,Allah ki vekîlimdir,

Her dilde O'nun adı,Her canda O'nun yâdı,Her kuladır imdâdı,

Geh mu'tî ü geh mânî',Geh darr ü gehi nâfî',Geh hâfid ü geh râfî'

Geh abdin eder ârif,Geh emîn ü geh hâif,Her kalbi odur sârif,

Geh kalbini boş eyler,Geh hulkunu hoş eyler,Geh aşkına tûş eyler,

315

Page 316: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Az ye, az uyu, az iç,Ten mezbelesinden geç,Dil gülşenine gel göç,

Bu nâs ile yorulma,Nefsinle dahı kalma,Kalbinden ırak olma,

Geçmişle geri kalma,Müstakbele hem dalma,Hâl ile dahî olma,

Her dem onu zikreyle,Zeyrekliği koy şöyle,Hayrân-ı Hak ol, söyle,

Gel hayrete dal bir yol,Kendin unut O'nu bul,Koy gafleti hâzır ol,

Her sözde nasîhat var,Her nesnede zîynet var,Her işte ganîmet var,

Bil elsine-i halkı,Aklâm-ı Hak ey HakkîÖğren edeb ü hulku

Vallahi güzel etmiş,Billahi güzel etmiş,Tallahi güzel etmiş,Allah görelim n'etmiş,Netmişse güzel etmiş* * *

316

Page 317: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Varsam bir âlime sorsam halimiAcep Allah bize kulum diye mi?Nefs elinden yanılmışım yolumuAcep Allah bize kulum diye mi?

Yüzümü yerlere sürsem ağlasamGünahlarıma da tövbe eylesemDoğru yol kandedir diyerek sorsamAcep Allah bize kulum diye mi?

Eyvah kendi özüme ben kıymışamGünahım çok amellerim bilmişemKendi elimle cehenneme girmişemAcep Allah bize kulum diye mi?

Yunus eder hele sen de varasınBaşa neler gelir onda göresinOrada bilirim yüzün karasınAcep Allah bize kulum diye mi?* * *

317

Page 318: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Erler demine destur alalımParvaneye bak ibret alalımAşkın ateşine gel bir yanalımPervaneye bak ibret alalımDost dost dost dost

Devrane girip seyran edelimEyvah demeden Allah diyelimLa ilahe illallah, La ilahe illallah,La ilahe illallah, Hu

Günler geceler durmaz geçiyorSermayen olan ömrün bitiyorBülbüllere bak efgan ediyorEy gonca açıl mevsim geçiyorDost dost dost dost

Ey yolcu biraz sen dinle beniKervan geçiyor sen kalma geriYusuf denilen dünya güzeliFethetti bugün kalbi seferiDost dost dost dost

Aşıksan eğer gel birleşelim.Şeyhin izine yüzler sürelim.Ta fecre kadar zikreyleyelim.Feryad edelim efgan edelim.Dost dost dost dost

Devrane girip seyran edelimEyvah demeden Allah diyelimLa ilahe illallah, La ilahe illallah,La ilahe illallah, Hu* * *

318

Page 319: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Süluk ahvalini salik,Yola gidip gelenden sor,Eğer dalgıç olam dersen,Bu deryaya dalandan sor!

Tarikat sırrını sormaMuhendisten, müderristen;Hakikat ilmi dersiniHuda’sından alandan sor!

Bilmez ehli zahir zinharEhli batının bildiğinSorar isen ayn-el yakinAnı Hak’kı bilenden sor!..

Bu bir ilmi ledunni kim,Bilen dimez, diyen bilmez,Bilur arif bu ilmi kim,Yürü anı menenden sor!

Bu Kuddusi’leyin cahilMüdai çokturur zira,Visalin tarzını, mürşidOlup, vasıl olandan sor* * *

319

Page 320: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Dolap niçin inilersinDerdim vardır inilerimBen Mevlaya âşık oldumOnun için inilerim

Benim adım dertli dolapSuyum akar yalap yalapBöyle emreylemiş ÇalapDerdim vardır inilerim

Beni bir dağda buldularKolum kanadım kırdılarDolaba layık gördülerDerdim vardır inilerim

Dağdan kestiler hezenimBozuldu türlü düzenimBen bir usanmaz ozanımDerdim vardır inilerim

Suyu alçaktan çekerimÇıkar yüksekten dökerimGörün ben neler çekerimDerdim vardır inilerim

Yunus bunda gelen gülmezKişi muradına ermezBu fanide kimse kalmazDerdim vardır inilerim* * *

320

Page 321: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ümmete Hak anları kıldı imamHer kim anlara ederse iktidâAnlar olmaz Lütf-i Hâlıktan cüdâÇün Muhammed bu dînin serveridirDinde Bûbekr de yâr-i ĞârıdırBil Ömer’dir bu dini ilân edenOldu Osman da Kur-an’ı cem edenHer bir ilmin kapusu oldu AlîBâkî ashâb-ı kirâm oldu velîCümlesinden râzı olsun ol MuînRahmetullâhi aleyhim ecmaînKıl cemâlinle müşerref yâ SamedDilerim lütfeyleyesin ya AhadCümle ihvanımla ya Rab şâdı kılAffedip isyanımız âzâdı kılEyle cümlemize lütfunla tevfîkTevfîkın her hususta ola refîk* * *

321

Page 322: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Et tevbe cürme iptidâSana gele bûy-i HudâOlma huzurundan cüdaGelmez mi gör feyz-i Huda

Gel sükût iyle sıyâm etZikri Hudâ’ya kıyam etHer an huzurda devam etGelmez mi gör feyz-i Hudâ

Ko bu dünyanın cenginiBağla sivâdan kendiniKüşâdet kalbin bendiniGelmez mi gör feyz-i Huda

Tarîk-ı Hak’ta kim giderFeyz-i Huda’yı celbederAllah ana imdâd ederGelmez mi gör feyz-i Huda

Etme sivâya iltifatBulasın gamdan necatMuhammed’e ver salavatGelmez mi gör feyz-i Huda

Bu aşk bir bahr-i a’zamdırHuda’dan lütf-ü keremdirGir buna feyz-i etemdirGelmez mi gör feyz-i Huda

Uyma nefsin hevasınaDüşmeyesin belâsınaGel gir aşkın deryasınaGelmez mi gör feyz-i Huda

322

Page 323: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hubb-i sivadan firar etZikr-i Huda’ya devam etHuzur-i Hak’ta karar etGelmez mi gör feyz-i Huda

Terk eyle sît-u sedâyıBulmak dilersen Hudâ’yıDal bahr-i aşka HudaiGelmez mi gör feyz-i Hüdâ* * *

323

Page 324: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Âlem-i aslını fikreyle ağlaDüş aşk-ı Hudâ’ya su gibi çağlaGünahına edip Tevbe gönüldenYüreğin aşk ateşi ile dağla

Hak’ka giden yola çalış düşegörŞerîatle âmil olup gide görRihlet etmek için bir zâd edegörAzizim şimdiden işini sağla

Cân-ü dilden Hudâ’yı zikret her anTahâretle rûz-ü şeb oku Kur-anDilin küşâd ede Hazret-i YezdânO kim şeytan yoludur anı bağla

Hüdâî eyledi ilticâ AllahEtti affı için çok recâ AllahDer ki muradımı ver yüce AllahSıbğ-ı Rahman ve ıtr-ı şâh ile yağla* * *

324

Page 325: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bu mâsivâdan el çeküp geldim kapına nihayetSana gelen doğru yolu göster bize et inâyet

Bir zelîl abd-i âcizim yüzüm siyah bîçâreyimNefsin elinden el-aman eylerim sana şikâyet

Çoktur deyû isyanımız ümidimizi kesmeyizEy sâhib-i lütf-u kerem fazlın ile et siyanet

Bu nefs-i şûmun hîlesi çoktur heman yoldan saparLütfu keremin görmeyip yaptığı cürm-ü cinayet

Ol Habîbin hürmetine cümlemizi affeyle senNur-i zâtından Ahmed’i ey icadeden bidâyet

Tâ ezelî müştâkınam rü’yet-i dîdârın içinDer Hüdâî fazlın ile ver aşkını et hidayet* * *

325

Page 326: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sâlikâ eyle münâcât, de Huda'ya el-ğiyâsİtiraf et cürmünü söyle Huda'ya el-ğiyâs

Bir fakîrem ey Hudâ ihsâne geldim etme redHem alîlem derdime dermâne geldim el-ğiyâs

Çok tefekkür eyledim hiç benden ednâ kimse yokMağfiret deryasına ğufrâne geldim el-ğiyâs

Ettiğim cürm-ü hatâlar verdi dehşet gönlümeHer cihetle dertliyem dermâne geldim el-ğiyâs

Çok kabahat, yok ibâdet noliser halim acepBöyle mahzun ağlayıp efğâne geldim el-ğiyâs

Derdime derman erişmez senden özge kimsedenAfv-ü mağfiret içün Subhâne geldim el-ğiyâs

Pîr-i fânî olmuşam yok takatim hiç kulluğaCezbe-i aşkını ver dîvâne geldim el-ğiyâs

Ömrüm âhir oldu çün cismimde takat kalmadıKimseden yok fâide ihsâne geldim el-ğiyâs

Okudum Kur'ân'daki "Lâ taknetû" âyetiniKesmedim ümmidimi Yezdâne geldim el-ğiyâs

Sıdkile birliğini ikrar edip lisan ileKalb ile tasdik edip irfâne geldim el-ğiyâs

Cümle mü'min kardaşa âhir nefeste ver îmanEyleme red kapına fermâne geldim el-ğiyâs

Bû Hüdâyî, lütf-u fazlın daima eyler talepEl açıp der el-emân sultâne geldim el-ğiyâs* * *

326

Page 327: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşk-ı dildârîde yanmak dilersen bu fenadan geçTarîk-i Hak'ta zâkir ol bu şöhret-ü senadan geç

Sakın nefse uyup terk eyleme aşk yolunuBırak ğavğây-i cihanı bu fakr île ğinâdan geç

Sivâdan meylini kes sâbit ol rûz-ü şeb ağlaNe lâzım âşıka köşk-ü saray-ü kâşaneden geç

Bu aşk bir bahr-i a'zamdır mevcine hiç nihayet yokHakikat mülküne azm et bu sakf ile binadan geç

Hüdâyî bahr-i aşka dal füyûzâtiyle dol her demAcep devrân-i cihandır gel bu mihnet-hâneden geç* * *

327

Page 328: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bil muhakkak âşıkan mâşûk ile olur ferahHücre-nişîn talebe ders ile olur ferah

Gözlerini ey püser aç bülbüle eyle nazarUçarak daldan dala güller ile olur ferah

Mürğâne gulgule düşmüş ötüşürler her zamanNâle ederler çimende aşk ile olur ferah

Tâlib-i dünyâ olanlar ehl-i Hak'tan ayrılırSîm-ü zeri cem edip isyan ile olur ferah

Meyledenler mâsivâya mevtini nisyân ederKuud-i fıraş eyleyip dinar ile olur ferah

Aşık-ı Hudâ olan cihan zînetin anlamazHırka-i dervişi giyip zikr ile olur ferah

Âşık olan aşk ile maşukunu çok zikrederMâsivâyı terk edip dildâr ile olur ferah

Âşık isen sâlikâ zikr-i Hudâ et hemanMâsivâyı terk eden huzur ile olur ferah

Gafleti koy Hüdâyî rûz-ü şeb zikreyle gelKalb-i âşık Hâlik-ı ekber ile olur ferah* * *

328

Page 329: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Her seherde saçar Hak feyz eder "Oh!"Kamu müznibânı tathîr eder oh

Günahkârân gelir fevc fevc kapınaKamusun rahmetin temyiz eder oh

Âşık-ı cemâli olan sâlikeAçar nikahını rü'yet eder oh

Sararıp benzi solan bir âşıkıHeman bülbül gibi şâdân eder oh

Ne in'âmdır ne hoş ihsan ya RabbiSenin feyzin beni bîhûd eder oh

Kemâl-i şevk ile mest etti el-HakAnı aşk kendine bende eder oh

Hüdâyî nâçize mahabbetindenNe hoş bir cür'a verdin mest eder oh* * *

329

Page 330: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Perdeyi kaldır aradan alasın bir zevk-ı lezîzBak ne halk etmiş yaradan alasın bir zevk-ı lezîz

Düşmüşem aşk deryasına kesb-i safalar eyleremGel sen de gir ey zâhid alasın bir zevk-ı lezîz

Verme gel hiç siklet bana istimâ' etmem o pendiSen mekteb-i irfana gel alasın bir zevk-ı lezîz

Kalbini kibr-ü riyadan pâk eyle gel ey zâhidâEyle devam tevhide sen alasın bir zevk-ı lezîz

Korkma seni reddeylemez şânı şanlardan uludurKapısında boynunu bük alasın bir zevk-ı lezîz

İhtilât etme nâs ile kalbinden mâsivâyı atO kadar çok zİkreyle kim alasın bir zevk-ı lezîz

Hüdâyî der itiraf et cürmünü Rabb-ı kerîmeYalvar dâim kapısında alasın bir zevk-ı lezîz* * *

330

Page 331: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sana âşık olan sâlik daim kapında sâildirOlursa her neye mâlik fedây-i Hakk'a kaildir

Bu dünyâya gelip gitmek acîp sırr-ı İlâhîdirBu sırra mazhar olanlar tamam mürşid-i kâmildir

Vemâ halaktu'l-cinne" âyetinde eyledi muzmarBu ilmi fehm eden zaten hakikat ehl-i âkildir

Ne kadar ders-i hikmet akl-ı maaş ile okusaFelâtun olsa hattâ o yine bir şahs-ı câhildir

Muhakkak âlimin ilmi eder cehlini izâleHudâ rızasını tahsil eden ilmiyle âmildir

Hevây-i nefsi gönülden silip daim zikreyleHüdâyî zâkir olanlar Vislâl-i Hakk'a naildir* * *

331

Page 332: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Zâkir ol derûn-i dilden zahirde gel sesini kesRâh-i Hakk'a olup salik gayri yola etme heves

Gecenin sülüsünde kalk taharet et nezâfetleHuzur-i Hak'ta kaim ol çıkarma gayr içün bir ses

Gelirse zikr-i sultanî kamu a'zan olur zâkirCevârihin olur her biri o esnada bir ceres

Gönül ebvâbını seddet sakın hiç girmeye şeytânŞuğl-i ağyar hiç gelip eylemeye bir mes

O kadar zikre çalış ki fena ola bu varlığınZuhur edicek o nefha bâd-i nesîmî gibi es

Yoktur icazetim dersen sana verdim icazet benRuz-ü şeb tevhide çalış sana azîz yeter bu ders

Et rabıta Pîr-i A'zam Abdülkadir'eİmdadına yetişe ansız sana ola destires

Hüdâyî'nin gelir feyzi bu derse devam ettikçeUnutma ömrün oldukça çalış durma bu sana bes* * *

332

Page 333: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gel ey püser zikre çalış, devam et rûz-ü şeb alışTerk eyle nefsin arzusun, izzet edip ruha barış

Komaz bu aşk seni geri, sen durma hiç geç ileriElbet bulursun dilberi nefsinle her dem et yarış

Kime kim aşk rehber olur, maksuduna nail olurÂleme o sultân olur kalmaz noksanı bir karış

Hak’ka tevekkül edersen yolunu tutup gidersenDaim anı zikredersen görmezsin dünyada darış

Hüdâyî gel tevekkül et rızâyı bulmağa sa'yetHer dem huzûr-i Hak’ka git ana murâkıb ol sarış* * *

333

Page 334: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gel etme sırr-ı Hak’kı fâş, dahi kimseye atma taşBir gün gidersin dünyâdan, işin olur uhrâda yaş

Sakın dünyâya aldanma, bunu sana kalır sanmaYoktur bakası inanma, ederse ger senî bir baş

Bir kimseyi incitme gel, hiç verme işine halelMuhtaçlara gel tut bir el anlara daim yedir aş

Kimseye kemlik dileme, kibredip ağır söylemeDüşeni azar eyleme hiçbir gönül yıkma adaş

Hüdâyî gel görme hakîr velev ki olsa bir esîrGerek kebîr gerek sağîr ednâ görüp oynatma kaş* * *

334

Page 335: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Çıkar mâsivâyı dilden huzur-i Hudâ'ya var susZikreyle cân-ü gönülden huzur-i Hudâ'ya var sus

Hudâ'dan gayri yoktur hiç, hakikatte dilâgâh olGel hıfz-ı havâtır eyle, huzur-i Hudâ'ya var sus

Yani gir bekle kalbin kapısını girmeye ağyârKoma ağyârı hiç kalbe huzur-i Hudâ'ya var sus

Tecellî olsa ger sana, ya gelse sana bir nidâMeyletme sakın ana huzur-i Hudâ'ya var sus

Devam et huzura her dem ayırma kalbini bir demGit tâ müntehâya Dîdem huzur-i Hudâ'ya var sus

Hüdâyî'nin yolu budur Tutar isen eder zuhurOlur tamam vücudun nur huzur-i Hudâ'ya var sus* * *

335

Page 336: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Tâlib-i dîdâr-i Hudâ halk ile etmez ihtilâtSâlik-i râh-i Kibriya halk ile etmez ihtilât

Hak’kı daim zâkir olan leyl-ü nehâr zâri kılanTâlib-i dîdârı olan halk ile etmez ihtilât

Râh-ı rızâyı gözeden sıdk ile Allah'a gidenArzuy-i nefsi terk eden halk ile etmez ihtilât

Bir şeye salik darılmaz Şeyhin izinden ayrılmazHiç bu dünyaya sarılmaz halk ile etmez ihtilât

Hayr-u şerrini ayıklar râh-i rızâda fâiklerHudâ'yı seven âşıklar halk ile etmez ihtilât

Sen de sâlik ol Hüdâyî terk eyle gel bu dünyâyıCandan sevenler Hudâ'yı halk ile etmez ihtilât* * *

336

Page 337: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Fikrederek olmadın aslâ îkazŞükrederek olmadın aslâ îkaz

İhsân etmiş Hak sana bunca nîmetDüşünerek olmadın aslâ îkaz

Bir katre sudan seni halk eylediİz'ân edip olmadın asla îkaz

Mümtâz etti akl-ü nutk ile seniİm'ân edip olmadın aslâ îkaz

Hâb-ı gaflette nice bir yatasınZikrederek olmadın asla îkaz

Toplamadın aklını başına hiçDikkat edip olmadın asla îkaz

Gece gündüz ey Hüdâyî Hakkı senTekbîr edip olmadın asla îkaz* * *

337

Page 338: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Geç mâsivâdan azîzim eyle Hudâ'ya rücûSözümü tut iki gözüm eyle Hudâ'ya rücû

Dünyânın yoktur bakası bağlama gönül anaBağlayan gönül de âhir etti Hudâ'ya rücû

İtimadeyledi nice kimseler bu dünyayaGörmedi vefa nihayet etti Hudâ'ya rücû

Var iken fırsat elinde sil gönülden gayriyiŞevk ile gel cân-ü dilden eyle Hudâ'ya rücû

Mâsivâya meyledenler olmadılar pâyidarAzîz oldu o kimse ki etti Hudâya rücû

Gel Hüdâyî sen de çek elin bu dünyadan nemanVarlığın mahveyleyip eyle Hudâ'ya rücû* * *

338

Page 339: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sâlik-i Hakk'a yakın ol, ehl-i dünyadan ırakYâr-i sâdıka karîn ol, ehl-i dünyadan ırak

Etme ehl-i gaflet ile iltifat hiç dünyadaİctinâb-ı gaflet et ol ehl-i nisyandan ırak

Ara bul kendine hâzik bir tabîb-i rûhânîEhl-i hâl iyle celîs ol ehl-i tuğyândan ırak

Hiç karışma kimseye gönlünü dahî yıkma senDâima Hakk'ı zâkir ol nefs-ü şeytandan ırak

Kimseden bir nef yoktur düşme ardına hemanGer murâdın Hak (ise) ol kevn-ü mekândan ırak

Hep seni Hak'tan geri kor ger uyar isen anaPendimi dinler isen ol ehl-i hüsrandan ırak

Ey Hüdâyî gel tut pendini eyle amelÂşık-ı sâdık ile ol, ehl-i hevâdan ırak* * *

339

Page 340: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aç basiret gözünü hikmet-i Yezdâna bakGör neler halk eylemiş Hâlik-ı ekvâna bak

Sulbünde bil pederin bir katrecik su idinNe hub suret yaratmış san'at-i Subhâna bak

Cümle â'zânı düşün ibretle baştan başaMa'rifet kesbeyleyip hidmet-i Deyyâna bak

Hicâbı ref eyleyip aç gözünü zâhidâAdl ile mülk-i cisme hükmeden sultâna bak

Meyl-i sivâ eylemek hiç sana lâyık mıdır?Zikr-i Hudâ'yı edip rahmet-i Rahmâna bak

Aşk kitabın çok okur ârif-i billâh olanMekteb-i irfâna gel okunan Kur'ân'a bak

On sekiz bin âlemi halk eden Hallâk O'durKudrete nazar edip ibret al ummâna bak

Ayık ol aşksız Hudâ bulunur mu ey zâhidAşk ile Hakk'a giden sîret-i merdâna bak

Cümle halkı halk eden ol Hudây-i lem yezelNe hoş güzel yaratmış sûret-i insana bak

Yok iken bu âlemi halk-u icâdeylemişHer birinde görünen esrâr-i Mennân'a bak

Tut Hüdâyî'nin sözün Hak'tır anı söyletenHak verdiği akl ile nutk eden (insana) bak* * *

340

Page 341: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Meyl edip bu mâsivâye yok yere çekme emekMâdâm ki yok bakası ana meyil ne demek

Ger tâlib-i dîdâr isen çek sivâdan eliniVefası olmayana hiç ne lâzım meyl eylemek

Dâima zikr-i Hudâ'ya et devam huzur ileDal hüviyyet bahrine deryâdaki misl-i semek

Bir iyi fikr eyle ki sen yok iken Bârî HudâHalk edip hıfz etmek içün de sana verdi emek

Rızkını da "Nahnu kasemnâ"da halk etti HudâAnın içün gün begün sana gelir nân-ü nemek

Sen bunu böyle bilür iken Hüdâyî ne lâzımDaima edip sana tekrarı bir bir söylemek* * *

341

Page 342: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

İlticâ ettim sana ben yâ Kerîm-ü ZülcelâlCürmümü affeyle yâ Rab çekmeyem asla melâl

Cürmüm anıp rûz-ü şeb istiğfar edip ağlarımMü'minem ya Rab beni hiç kılma sen ehl-i dalâl

Son nefeste tevhid olsun bana vird-i zebânMahv ede zenb-i vücudum ola yolunda hilâl

Kıl nedâmet cürmüne ol sıdk ile sabit hemanŞeyhini et râbıta gele sana feyz-i Zülâl

Her suretle ittika et cümle haramdan sakınEhl-i Hak’ka tîb olan eşyâ olur ancak helâl

İhtilât-ı nâs ile hiç etme ömrünü zâyi Ruz-ü şeb virdin daim olsun senin İsm-i Celâl

Cân-ü dilden ey Hüdâyî mâsivâyı nefy edipTut huzur zikr-i Hudâ et olma ebkem gibi lâl* * *

342

Page 343: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Hak’ka yalvar gece gündüz et efğânEde kalbin münevver nûr-i irfan

Seher vakti tazarru' et HudâyaTecellî kıla sana ulu Yezdân

Yatarken de huzur tut etme nisyânSana münkeşif ola sırr-ı Subhân

Eğip boynunu dergâhına isteVerir maksudunu mu'tî-i ihsan

Günehkâr âsî mücrim bir kulunamBilirim hatâmı çok ettim isyan

Tecellî kıl bana PerverdigârımNûr-i aşkın dola kalbime her an

Hüdâyî kulunu affet İlâhîDahî ihvânımı Rahîm-ü Rahmân* * *

343

Page 344: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bir müznib-i günehkârım derdime dâd et yâ GanîMahzun olan bu gönlümü fazlınla şâd et yâ Ganî

Cemî-i halkın matlabın sensin veren ey PâdişâhAşkın ile mest eyleyip yolum küşâd et yâ Ganî

Aç basiret gözlerimi et nasîb imân-i kâmilBir pîr-i âciz olmuşam bana imdâd et yâ Ganî

Behâyimveş yiyip içmek uyumakla geçti ömrümEyle bu gafletten ikaz beni irşâd et yâ Ganî

Dünyâda a'mâ olanlar uhrâda bulur mu emânMahrum eyleme bendeni bir kerre yâd et yâ Ganî

Mâsivâya meyi eyleyip eylemişem bî had günâhDilimde nûr-i îmânı rahmen ikad et yâ Ganî

Şâd ile handân eyleyip yâ Rab Hüdâyî kulunuNâr-i cehennemden emân verip âzâd et yâ Ganî* * *

344

Page 345: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bihamdillah tamam oldu divânımSize armağanım olsun yaranım

Yazıldı çok nasâyih eyle iz'ânOku tamamiyle amel et her an

Şerîatle âmil olup gidesizTarikatte Hakkı çok zikir edesiz

Huzur-i tâmmı bulup hakikatteBaka billâha eriş ma'rifette

Bu üslûb üzre seyrini tamam etHavâss-ı evliya silkine var git

Gûnâ gün tecellîlere erersinHakikat goncalarını derersin

Sakın sanma ki bunun yok vefasıTükenmez hiç bunun zevk-ü sefası

Tecellîler kılar Allah'u azîmGelir bu devlet-i uzmâ azizim

Fırsat elde iken gel tevbe eyleHakk'a rücû' et arz-ı hâcet eyle

Tut bu nasihatimi eyle iz'ânHakkı zikreyle daim durma bir an

Hulûs-ı kalb ile istiğfar eyleGünahlarını hem itiraf eyle

Tarikat usulünü ettim ayânOkuyup amel ede kamu ihvân

345

Page 346: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Alalar lezzeti derûn-i dildenHakkı zâkir olalar hem gönülden

Unutmayın beni gözüm müridimBudur sizden benim recam ümidim

Hüdâyî bu dîvânı tertib ettiEmânet eyledi ihvâna gitti

Dedi bir mürğ-i hakîm (1318) oldu tamam Bu Dîvân-i Hüdâyî de vesselam* * *

346

Page 347: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

VASİYYETNÂME-İ HÜDÂYÎ (KUDDİSE SİRRU'L-ÂLÎ)

BİSMİLLÂHİRRAHMÂNİRRAHÎM

Besmele ile bed ettim İlâhîSana hamd-ü sena olsun kemâ hî

Salât île selâm olsun ResuleHem olsun âline ve ashabına

Muhammed iki cihan serverîdirHem âhir zemanın peygamberidir

Resul-i Kibriyadır etme inkârŞefaat eyler ümmetine her bâr

"Ulemâu ümmetim" dedi ey can"Eder ihya şerîatimi her an"

Beni aşk-ı Muhammed'den dür etmeŞerâb-ı Kevserinden mehcûr etme

Tarîk-i müstakime irşâd ettiUsûl-i dîni ikmal etti gitti

Anın vekilleri çoktur cihandaİtikad et sakın kalma gümanda

Bu ümmetten nice evliya geldiNice ümmet bu yüzden ihya oldu

Ve lâkin bu yolun çoktur usulüTarîk-i eslemi Kadiri kolu

Dedi Ömer Hüdâyî ey erenlerTarîkat-i Kadirîye girenler

347

Page 348: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Uslûl-i tarîka lâzım riâyetSâlikâne budur elzem beğâyet

Buyurmuş bize kalbimiz süruruPirimiz Ahmed Hindiyyi'l-Lahorî

Sülüs-i ehîrinde her geceninUyanması lâzımdır zikredenin

Gecenin her sülüs-i ehîrindeHuzur ile uyan uyku yerinde

Yakın olmağa Hak’ka niyyet eyleÂdâb-u sünnet ile vudû eyle

Dilinde aşk ile tevhidi söyleAbdesti bu suretle ikmal eyle

Hâlî bir yeri intihâb et ey cânOrada zikr-ü fikrin olsun her an

O mahalle varıp seccâdeni serNamaza dur söyle Allahu ekber

Çıkar kalbinden mâsivâyı ey yarHuzur-i Girdigâra yok olup var

On iki rek'at teheccüd namazıKıl andan sonra et Hakk'a niyazı

Eger mümkin olmaz ise teheccüdİki rek'at kıl Hakk'a et teabbüd

Duâ et affını iste Hudâ'danGünahın mağfiret ede Yaradan

348

Page 349: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bu da sana olmaz ise müyesserSakın terk edip olma hiç mükedder

Sabah namazından evvel ya sonraKıbleye karşı dur, olma avara

Namazda oturur gibi kuud etAtıp mâsivâyı ruhen su'ûd et

De affet günahı Gafur AllahOku yigirmi beş defa estağfirullah

Bir Fatiha üç İhlâs üç salavâtOku sıdkile dikkat et beğâyet

Pir Abdülkadir'in ruhuna bahşetHüdâyî'nin ruhuna sonra bahşet

Hüdâyî'nin hayalin kalbde nakşetİki kaşı arasına nazar et

Anın ile diz bediz ol hem-nişînGözle sıdkile kaşların arasın

İstimdâd et rûhâniyyetlerindenAlasın feyzini himmetlerinden

Böylece nîm ya bir saat durOtur huzûr-i Şeyh'te etme kusur

Yani kalb gözüyle ol şeyhe nazırBulup cemalini kalbinde hazır

Cân-ü dilden nazar et hiç usanmaBu nispetten usanıp geri kalma

349

Page 350: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Ederse aks sana şeyhin kemâliGörürsün yüzünde nûr-i cemali

Sa'yet ki olasın seyrinde fânîHep eşyada göresin fail anı

Birinci mertebe bu râbıtadırBu sırra nail olmak ne atâdır

İkincisi fena fi'r-Resûl olduÜçüncüsü de fena fîllah oldu

Kim enâniyyetinden olsa halikBu üç mertebeye erer o sâlik

Eger fenâ müyesser olmaz iseYa'nî ki enaniyyet gitmez ise

Daha varlık dağını delemedinLî maallah sırrına eremedin

Bu kez ervahlarından iste imdâdKalbinde açıla dehlîz-i sedâd

Yürekten ah edüben huzur eyleEstağfırullahelazîm söyle

Yarım saat kadar bu şuğl-i pâkiEdip icrâ yürekten eyle bâkî

Eger olur isen şeyhinde fânîTamam hali sana akseder ânî

Eger bu da müyesser olmaz iseEnâniyyet şâibesi kalırsa

350

Page 351: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Bu kere "Allah Allah" deyu vird etDilinden hiç bırakma bunu zikret

Yatarken otururken kalkar ikenCünüp ya abdestsiz olup gider iken

De Allah Allah her an durma zikretGönülden huzur-i Mevlâ'ya var git

Eger İhlâs ile devam edersenBu üslûb üzre zikredip gidersen

Açılır feyz kapısı nûr-i dîdemMuradın hasıl olur gelse adem

Eger Hak var olup sen yok olursanSeni fânî, Hak’kı mevcut bulursan

Yani umum vücudun zikrederseEnâniyyet sönüp tamam giderse

Devam et ba'dehu tevhide her barBaka hasıl ola tâ sende ey yar

Karışma nâsa gaybet eyleme hiçBu dünya keşmekeşinden tamam geç

İlişme kimseye hem bedbin olmaNiçin bu böyle oldu deyu sorma

Yerincedir kamu işler seraserCenab-ı Hak’kın emridir biliser

Usulümüz budur ey tâlib-i HakVâsıl-ı Hak olur sâliki mutlak

351

Page 352: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sinnin tamam olup rüşde erersenBen öldükten sonra himmet dilersen

Ziyaret etmek içün kabrime gelOtur sağ yanıma boş durma tembel

Eğip üstüne kalbin başın ey caniki gözünü yumup eyle seyran

Gönül gözüyle sen beni görürsünHakikatten o dem dersin alırsın

Gelir feyz-i Hudâ mesrur olursunTecellî eyler Hak anı bulursun

Karışma kimseye uyma sözüneKabahati ara bul kendüzüne

Benim nûr-i aynim Sırrı EfendiBeyan ettim sana nush ile pendi

Sana takdir edilmiştir ezeldenHidâyetler Hudây-i lem yezelden

Nasîb oldu sana ilm-i ledünnîHak’ka eyle hamd-ü şükr-ü temenni

Sakın sen Sırrı, ifşây-ı sırr etmeŞerîatten çıkıp hârice gitme

Dehrî mezhebinden pek çok hazer et Şeriât isrine tâbi olup git

Lisan ile bilinmez Hak taâlâHatır-u hayale gelenden a'lâ

352

Page 353: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Visâl-i Hak lisana gelmez aslaKelâm ile takrirden de Müberrâ

Eger telkin ile Hak bilineydiLâzımgelirdi Kur'ân söyleyeydi

Fezkurûnî ezkurkum buyurduMuhammed böyle cümleye duyurdu

Hakikat böyledir eyleme şüpheBudur usul (gafil) olup harice gitme

Murâdın iste Hak'tan can-ü dildenHakikat râhına gir çıkma yoldan

Rahmet-i Hak’ka et ilticâ ey yarMurâdın hasıl ola etme inkâr

Serây-i lî maallah'a erersinRânâ güllerini bir bir derersin

Yan aşk-ı Hak'la tâ ki yok olasınGide benlik tamam Hak’kı bulasın

Sana sırrımı verdim eyle iz'ânNasîb olur mu herkese bu ihsan

Çok râzı ola senden Hak taâlâTecellîsiyle kılsın seni a'lâ

Kereminden sana eylesin ihsanDû cihanda olasın şâd-ü handan

Evliyânın havâssından olasınMuhammed'e civâr olup kalasın

353

Page 354: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Gel ey Sırrî murâdımı ayân etSâlikâne tarîkimi beyan et

Eger bir tâlib-i Hak gelir iseVislâl-i Hakk'a râğib olur ise

Şerîatle âmil olup giderseSalâtını tamam edâ ederse

Ta'rif et evrâd-ü usulü bir birSana verdiğim gibi eyle takrir

Nevâhîden eylesin içtinâbıEdip evâmiri icra kemâ hî

Bu suretle sana verdim icâzetTâlib-i Hak olana ver inâbet

Eger derse ki öyle şeyh bulunmazHer şeyhe güvenip ruhsat alınmaz

Nerede bulayım ben öyle zâtıÇalışıp emriyle bulam necâtı

Hakk'ın visaline ey tâlib olanBir ehlini arayıp bulamayan

Hiç kimseyi muvafık görmez isenSen de cidden eger tâlib-i Hak'san

Sana kâfi gelir bu ta'rîfâtımYani risâledeki tertibâtım

Bu vech üzre sana verdim icâzetKabul et sen de çalış bul mücâzât

354

Page 355: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Görürsen eger bir ehl-i kemâliMürşid-i kâmil olan ehl-i hali

İtâat eyle emrine be-ğâyetOlasın nâil-i feyz-i mükâfât

Ehl-i tarika da hiç dil uzatmaKulağına ko bu sözleri atma

Hiç ayrılma tarîk-i müstakimdenBulasın rızây-ı Hakkı tamam sen

Tutalım emrini ey ihvân-ı dînBizden ola Hudâmız razı âmîn

Hüdâyî zikri böyle tertib ettiVasiyyet eyledi ihvâna gitti

Bin üçyüz yigirmi tarihti zamanNasîhatnâme tamam oldu heman

Okuyanı dinleyeni yâzanıRahmetinle yarlığağıl yâ Ganî* * *

355

Page 356: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Böyle mahmurum ki bilmem bade-i hamra nedirCan nedir kendim neyim ibda ma inşa nedirTaki medhuş olmuşam ben bilmezem uhra nedirBöyle sermestim ki idrak itmezem dünya nedirBen kimim saki olan kimdir mey-i sahba nedir

Mürğ-ı ruha zülf-i leyladan yine dam isterimÇeşm-i mestinden safa-yı kalb içün cam isterimBilmezem ben kamımı ger tab`ımı ram isterimGerçi canandan dil-i şeyda için kam isterimSorsa canan bilmezem kam-ı dil-i şeyda nedir

Aşktan müstezher eyler aşıka fikr-i visalFark kılmaz sadmet ü izz ü cemal ile celalAşık-ı şeydaya yeğdir lezzeti hicr ü visalVasldan çün aşıka müsteğni eyler bir hayalAşıka maşuktan herdem bu istiğna nedir

Vahdet içre kesret ü varlı gören arif değilLezzet-i cinan içün taat kılan arif değilİlm-i hikmetle riyazatlı olan arif değilHikmet-i dünya vü mafiha bilen arif değilArif oldur bilmeye dünya vü mafiha nedir

‘Halisa’ sayd ü figanın dolduruptur alemiNale-i dilsuz-i zarın titretuptur alemiAteş-i ahın seraser yandırıptır alemiAh u efganın Fuzuli incutuptur alemiKerbela-yı aşkta hoşnud isen kavga nedir?* * *

356

Page 357: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Aşk olub rûz-i ezelden sâkî peymânemiz Âlemi kavgaya salmış na'râ-ı mestânemiz

Âlem-i candan şarâb-ı vasldan mest olmuşuz Sırr-ı vahdetdir hemîşe bâde-yi meyhanemiz

Mazhar-ı nûr-i cemâlin kıbledir aşıklara Ol cemâlin pertevinden ka'bedir puthânemiz

Matla'ı her zerreden tâbân olubdur âftâb Aşk çeşmiyle temaşa eyleriz cemhânemiz

Rind ü rüsvây-ı kalender-meşreb olduk aşkdanAlemi baştan başa tutmuş bizim efsânemiz

Şem' ü gül çünki mazharlardır ol canâneyeGönlümüz bülbül olub canlar olub pervanemiz

Dâm-ı zülfün dâne-yi hâlin olub zincirimiz Yoksa yokdur âlem-i dünyada âb u dânemiz

Nice yıllardır ki Hâlis hicriyle zulmetdedir Şimdi feyz-i gavsden rûşen olub kaşanemiz

Bu kimdir şevketiyle rahş-ı nâr üzre suvar olmuşSanursun cilvesinden kim kıyamet aşikâr olmuş

Külahın kec koyub perçemlerin ruhsâra dağıtmışGül üzre sünbülistandan aceb bir nev-bahâr olmuş

Kaddi bir servdir kim gülşen-i hüsne safa vermişAna erbâb-ı aşkın gözyaşından cûy-bâr olmuş

Alub meydân-ı hüsnü tuğ-i sancağ-ı melâhetleSîpâh-ı hûbîler üzre emîr-i nâmdâr olmuş

Seni Hâlis ne tenhâ sûz-i aşkın kalbi dağ etmişBu ateş içre çok erbâb-ı himmet dağdâr olmuş* * *

357

Page 358: Dünya’ya Mağrur Kişi Tövbeye Gel tövbeye Uçmadan

Sâlik-i mülk-i bekadır sâlikân-ı Kadirî Târik-i kûy-i fenadır sâdikân-ı Kadirî

Cehd idüb ilm-i ilâhîden sebak-han oldular Varisan-ı enbiyâdır sâlikân-ı Kadirî

Câme-i irfan ile tezyîn-i bâtın ettiler Zâhir-i ehl-i kabadır sâlikân-ı Kadirî

Meclis-i işrâkıyandır halka-i ezkârları Sırr-ı kalbe âşinâdır sâlikân-ı Kadirî

Eylemişler dillerin gencine-i gaybü'l-guyûb Mahzen-i sırr-ı Hûda 'dır sâlikân-ı Kadirî

Çün fenafillah'dan seyr-i ilallah itmeğe Rehrevân-ı Kibriya'dır sâlikân-ı Kadirî

Feyz-i irşâdiyle teshîr itmede talihleri Gûyiya mûciz nümâdır sâlikân-ı Kadirî

Bûsitân-ı zikr-i cehri içredir nalişleri Bülbül-i bağ-i (Rıza)'dır sâlikân-ı Kadiri* * *

358