Jak uczyć optymizmu?
Jaki jest dzisiaj dzień? – zapytał Puchatek. Dzisiejszy – mruknął Prosiaczek. To mój ulubiony! – z radością powiedział Puchatek.
Optymiści żyją lepiej i dłużej! Optymista jest przekonany, że poradzi sobie z trudnościami i wytrwale dąży do osiągnięcia swoich celów.
Optymistyczny sposób wyjaśniania rzeczywistości: Niepowodzenie - to nie moja wina - tym razem mi się nie udało - tylko to mi nie wyszło Sukces: - jestem “dobry” - bo ja cały taki jestem - tak już zawsze będzie
Optymizm to - cecha osobowości (optymizm dyspozycyjny)
- efekt wychowania - wpływu otoczenia (kultury) - naszej historii - naszego wyboru
Optymizmu można się uczyć!
Pomóż dziecku doświadczyć sukcesów.
Dzieci rozwijają poczucie własnej wartości i optymizm
odnosząc sukcesy podczas podejmowania
samodzielnych działań.
Pomóż dziecku znaleźć własne
rozwiązania.
Co się dzieje? Co możesz zrobić? Co się stanie jak to zrobisz? To co zrobisz? Jak mogę ci pomóc?
Pomóż znaleźć silne strony! Silne strony odkrywamy za każdym razem, gdy dostrzegamy i nazywamy zajęcie, które budzi nasz zapał i dodaje nam energii.
Nagradzaj. „Świetnie rozwiązałaś ten test.
Poświęciłaś przygotowaniu dużo czasu i osiągnęłaś taki efekt”.
Pamiętaj jednak, aby nie chwalić niepowodzeń lub działań niewymagających wysiłku
ze strony dziecka.
Pomagaj znieść niepowodzenia.
Porozmawiaj!
Wysłuchaj!
Wobec niepowodzeń:
● Przypominaj sukcesy
● Szukaj „dobrych stron”.
● Wskazuj możliwości poprawy.
Sukces nie jest kluczem do szczęścia. Szczęście jest kluczem do sukcesu. Albert Schweitzer
Artur Brzeziński tel.600970711
http://www.pracowniaintegra.pl/