Transcript
Page 1: ล่าพรายทะเล

ห้�องสมุ�ดห้นังส�อเก่�าพล * นั�ก่ร * ก่�มุห้งวนั ตอนั ล�าพรายทะเล

ร.ล. นัครศร�ธรรมุราช ซึ่� งเป็"นัเร�อสล�ตแห้�งราชนัาว� ได�รบค&าส งให้�ออก่เด�นัทางจาก่ฐานัทพเร�อท� สตห้�บในัเวลา ๑๙.๐๐ นั. ของวนัท� ๑๓ พฤษภาคมุ ๒๕๐๓ เพ� อท&าก่ารลาดตระเวนัอ�าวไทยโดยเป็ล� ยนัเวรก่บ ร.ล. ป็5 นัเก่ล�า

ท�ก่ช วโมุง ร.ล. นัครศร�ธรรมุราชจะต�องรายงานัทางว�ทย�ให้�ก่องเร�อย�ทธก่ารทราบ ซึ่� งก่6ไมุ�มุ�อะไร นัอก่จาก่บอก่ต&าแห้นั�งเร�อ เห้ต�ก่ารณ์8ป็ก่ต�

คร9นัเวลา ๑๓.๐๐ นั. ของวนัเสาร8ท� ๑๔ ก่องเร�อย�ทธก่ารก่6ไมุ�ได�รบข�าวจาก่ ร.ล.

นัครศร�ธรรมุราช จนัก่ระท ง ๑๔.๐๐ นั. ทางก่องเร�อย�ทธก่ารพยายามุว�ทย�ต�ดต�อก่6ไมุ�ส&าเร6จ จ�งเข�าใจว�าเคร� องรบส�งว�ทย�ของ ร.ล. นัครศร�ธรรมุราชคงจะขดข�อง

อย�างไรก่6ตามุ ผู้<�บญชาก่ารก่องเร�อย�ทธก่ารก่6มุ�ได�นั� งนัอนัใจในัเร� องนั�9 ดงนั9นัพอฟ้?าสาง เคร� องบ�นัไอพ�นัป็ระจญบานัของฝู<งบ�นันัาว�รวมุ ๓ เคร� อง ก่6ออก่เด�นัทางไป็ค�นัห้า ร.ล. นัครศร�ธรรมุราชทนัท� ซึ่� งข�าวส�ดท�ายของเร�อสล�ตล&านั�9ท� ก่องเร�อย�ทธก่ารได�รบทางว�ทย�โทรเลขในัเวลา ๐๒.๐๐ นั. แจ�งว�า ร.ล.

นัครศร�ธรรมุราชก่&าลงผู้�านัจงห้วดจนัทบ�ร� เห้ต�ก่ารณ์8ป็ก่ต�

คร9นัเวลา ๘.๐๐ นั. ก่องทพเร�อก่6ได�รบโทรเลขด�วนัจาก่ผู้<�ว�าราชก่ารจงห้วดตราด

ป็ราก่ฏข�อความุดงต�อไป็นั�9

เร�ยนั ผู้<�บญชาก่ารทห้ารเร�อเร�อยนัต8ของชาวป็ระมุงจงห้วดตราดล&าห้นั� งได�ช�วยทห้ารเร�อรวมุ ๒๒ คนัท� ลอยคออย<�ในัทะเลไว�ได�เมุ� อเวลา ๔ นั. เศษวนันั�9 ทห้ารเร�อเห้ล�านั�9เป็"นัทห้ารป็ระจ&า

ร.ล. นัครศร�ธรรมุราช และแจ�งว�าเร�อถู<ก่ตอร8ป็5โดจมุอย�างก่ะทนัห้นั ก่ระผู้มุและเจ�าห้นั�าท� ต&ารวจได�ให้�ความุช�วยเห้ล�อทห้ารเร�อท�ก่คนัเป็"นัอย�างด� จะส�งรายงานัละเอ�ยดเร�ยนัมุาให้�ทราบโดยเร6วท� ส�ด.

ผู้<�ว�าราชก่ารจงห้วดตราด

ไมุ�มุ�ป็Dญห้าอะไรอ�ก่ ร.ล. นัครศร�ธรรมุราชถู<ก่เร�อด&านั&9าของฝูEายแดงลอบโจมุต�ด�วยตอร8ป็5โดแนั�นัอนั ก่รมุส�บราชก่ารลบของก่ระทรวงก่ลาโห้มุได�รบรายงานั

Page 2: ล่าพรายทะเล

จาก่ห้นั�วยจารก่รรมุนัอก่ป็ระเทศเมุ� อสป็ดาห้8ท� แล�วมุานั�9เอง แจ�งว�าฝูEายศตร<ได�พยายามุท�ก่ป็ระก่ารท� จะให้�คนัไทยเช� อว�า แสนัยานั�ภาพของซึ่�โตนั9นัไมุ�มุ�ความุห้มุายอะไร ก่&าลงรบอนัมุห้าศาลของฝูEายคอมุมุ�วนั�สต8 ท9งทางบก่, เร�อ, และอาก่าศ ย�อมุเห้นั�อก่ว�า ห้นั�วยจารก่รรมุของเราย�นัยนัว�า ก่องเร�อรบคอมุมุ�วนั�สต8จ&านัวนัห้นั� งซึ่� งป็ระก่อบด�วยเร�อลาดตระเวนัห้นัก่ล&าห้นั� ง เร�อพ�ฆาต

๓ ล&า และเร�อด&านั&9าแบบให้มุ�ใช�พลงงานัป็รมุาณ์< มุ�ฐานัย�งจรวดใต�นั&9าอ�ก่ล&าห้นั� ง

ก่&าลงเด�นัทางจาก่ทะเลจ�นับ�ายโฉมุห้นั�ามุายงอ�าวไทย เพ� อขดขวางก่ารป็ระลองย�ทธทางเร�อคร9งให้ญ�ของก่ล��มุป็ระเทศภาค�ซึ่�โต�ในัป็ลายเด�อนัพฤษภาคมุนั�9ด�วยแผู้นัก่ารณ์8อนัล�9ลบล�ก่ซึ่�9ง ซึ่� งจะท&าให้�ก่ารป็ระลองย�ทธต�องเล�ก่ล�มุไป็ห้ร�อเล� อนัเวลาออก่ไป็โดยไมุ�มุ�ก่&าห้นัด

เมุ� อได�รบโทรเลขด�วนัของผู้<�ว�าราชก่ารจงห้วดตราด ท�านัแมุ�ทพเร�อก่6ร�ดเข�าพบท�านัผู้<�บญชาก่ารทห้ารส<งส�ดทนัท�

ตอนัสายวนันั9นัเอง ห้มุวดเร�อตอร8ป็5โดและห้มุ<�เร�อป็ราบเร�อด&านั&9าก่6ได�รบค&าส งด�วนัให้�ออก่เด�นัทางจาก่ฐานัทพสตห้�บ ท&าก่ารล�าเร�อด&านั&9าของฝูEายแดงทนัท� ทางราชก่ารทห้ารไมุ�มุ�ความุจ&าเป็"นัอนัใดท� จะต�องป็5ดข�าวร.ล. นัครศร�ธรรมุราชถู<ก่เร�อด&านั&9าคอมุมุ�วนั�สต8ลอบย�งด�วยตอร8ป็5โดถู�งก่บจมุลงภายในัเวลาไมุ�ถู�ง ๕ นัาท� ก่องบญชาก่ารทห้ารส<งส�ดจ�งออก่ค&าแถูลงก่ารณ์8แจก่จ�ายไป็ยงว�ทย�และโทรทศนั8ท�ก่แห้�ง นัอก่จาก่นั�9ยงเช�ญผู้<�แทนัห้นังส�อพ�มุพ8ท�ก่ฉบบมุาพบ เพ� อแจ�งข�าวร�ายของ ร.ล. นัครศร�ธรรมุราชให้�ทราบ

วนัจนัทร8ท� ๑๖ พฤษภาคมุ เวลา ๑๓.๐๐ นั. เศษ เร�อส�นัค�าสญชาต�องก่ฤษล&าห้นั� งซึ่� งเด�นัทางมุาจาก่ฮ่�องก่งได�ถู<ก่เร�อด&านั&9าของฝูEายแดงโจมุต�ด�วยตอร8ป็5โดในัทะเลห้ลวงนัอก่นั�านันั&9าไทยทางแห้ลมุเขมุร เร�อส�นัค�าล&านั�9ช� อ ดมุพร�ส“ ”

ระวาง ๕,๐๐๐ ตนั บรรท�ก่ส�นัค�าต�าง ๆ จาก่ฮ่�องก่งมุาก่ร�งเทพ ฯ เมุ� อถู<ก่ตอร8ป็5โดก่ป็ตนัได�ส�งว�ทย� เอส.โอ.เอส. ขอความุช�วยเห้ล�อ ร.ล. ท�าจ�นัซึ่� งลาดตระเวนัอย<�ระห้ว�างด�านันัอก่ของเขตนั�านันั&9าไทยได�ร�บร�ดไป็ช�วยเห้ล�อตามุต&าแห้นั�งท� ได�รบทราบทางว�ทย� แต�เมุ� อไป็ถู�ง เร�อ ดมุพร�ส“ ” ได�จมุลงส<�ก่�นัทะเลแล�ว

อย�างไรก่6ตามุ ผู้<�บงคบก่าร ร.ล. ท�าจ�นัก่บทห้ารป็ระจ&าเร�อก่6ได�ช�วยล<ก่เร�อและผู้<�โดยสารไว�เก่�อบ ๕๐ คนั บ�างก่6อย<�ในัเร�อบต บ�างก่6อย<�ในัเร�อยาง

Page 3: ล่าพรายทะเล

ต�อมุาวนัองคารท� ๑๘ พฤษภาคมุ เวลา ๑๖.๐๐ นั. เร�อป็ราบเร�อด&านั&9าของราชนัาว�ช� อ ร.ล. ห้นั�มุานัได�พบเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ขนัาดยก่ษ8ของข�าศ�ก่โผู้ล�ออก่มุาจาก่ห้ลงเก่าะช�างในัเขตจงห้วดตราด ซึ่� งเป็"นัเก่าะส&าคญท� ก่องทพเร�อได�บนัท�ก่ไว�ในัป็ระวต�ศาสตร8ของราชนัาว�ไทย อนัเนั� องมุาจาก่เร�อลาดตระเวนัลามุ6อตป็5เก่�ของก่องทพเร�อฝูร งเศสได�ป็ะทะก่บ ร.ล. ธนับ�ร�ของเราท� ห้นั�าเก่าะช�างนั�9ในัก่รณ์�พ�พาทระห้ว�างไทยก่บอ�นัโดจ�นั

เร�อป็ราบเร�อด&านั&9าของเราอย<�ห้�างจาก่เร�อด&านั&9าข�าศ�ก่ป็ระมุาณ์ ๓ ไมุล8 จ�งได�ใช�ป็Lนัให้ญ�ระดมุย�งเร�อด&านั&9า และว�ทย�ต�ดต�อก่บฝู<งบ�นันั�อยท� จงห้วดจนัทบ�ร�ให้�ส�งเคร� องบ�นัมุาช�วย

ก่ระส�นัป็Lนัให้ญ�ตก่ใก่ล�เค�ยงก่บเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของข�าศ�ก่ห้ลายนัด แต�เร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ได�ด&านั&9าห้ลบห้นั�ไป็ได� เร�อป็ราบเร�อด&านั&9าแห้�งราชนัาว�พยายามุค�นัห้าต&าแห้นั�งเร�อด&านั&9าจาก่เคร� องฟ้Dงเส�ยงก่6ไมุ�พบ ห้ลงจาก่นั9นัไอพ�นัป็ระจญบานัจาก่ฝู<งบ�นัจนัทบ�ร�ก่6เด�นัทางมุาถู�งเก่าะช�าง เข�าร�วมุมุ�อก่บเร�อรบท9งสองล&าค�นัห้าเร�อด&านั&9าข�าศ�ก่เก่�อบช วโมุงจ�งก่ลบไป็

ว�ทย�และห้นังส�อพ�มุพ8ท วโลก่ต�างก่ระจายข�าวส&าคญนั�9 เร�อรบแห้�งราชนัาว�ไทยได�เคล� อนัท� ออก่จาก่ฐานัทพก่ระจายก่&าลงก่นัไป็ท วอ�าวไทยท งฝูD งตะวนัออก่และฝูD งตะวนัตก่ ฝู<งบ�นัแห้�งก่องบ�นันั�อยป็ระจวบค�ร�ขนัธ8และจนัทบ�ร�เข�าร�วมุป็ฏ�บต�งานัก่บก่องทพเร�อด�วย เพ� อขบไล�เร�อรบข�าศ�ก่และล�าเร�อด&านั&9าล�ก่ลบล&านั9นั

อย�างไรก่6ตามุ ไมุ�ป็ราก่ฏว�ามุ�เร�อรบข�าศ�ก่ล�วงล&9าเข�ามุาในันั�านันั&9าไทยเลย นัก่บ�นัได�พบห้มุ<�เร�อรบข�าศ�ก่ในัทะเลห้ลวงทางท�ศตะวนัออก่เฉ�ยงเห้นั�อของจงห้วดนัราธ�วาส ซึ่� งทะเลห้ลวงนั9นัค�อนั�านันั&9าท� ไมุ�มุ�ใครเป็"นัเจ�าของครอบครอง และท�ก่ชาต�ย�อมุมุ�ส�ทธ�Mท� จะใช�ทะเลห้ลวงได� ส�วนัอ�าวไทยห้ร�อนั�านันั&9าของไทยนั9นัมุ�เขตลาก่เส�นัตรงจาก่นัราธ�วาสถู�งจงห้วดตราดตามุแผู้นัท� แต�ถู�งก่ระนั9นัก่6มุ�เนั�9อท� ให้ญ�โตก่ว�างขวางมุาก่ เร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของข�าศ�ก่จ�งลอบเข�ามุาท&างานัได�โดยมุ�เร�อรบท� อย<�นัอก่เขตนั�านันั&9าไทยท&าห้นั�าท� เป็"นัพ� เล�9ยง.

บ�ายวนันั9นั...

Page 4: ล่าพรายทะเล

ท� ฐานัทพเร�อสตห้�บ เร�อยนัต8ป็ระจ&า ร.ล. ห้นั�มุานัซึ่� งเป็"นัเร�อป็ราบเร�อด&านั&9า

ก่&าลงแล�นัออก่จาก่ชายฝูD งมุ��งตรงไป็ยงห้มุ<�เร�อป็ราบเร�อด&านั&9าสามุส� ล&า ซึ่� งจอดอย<�ในัอ�าวบร�เวณ์ฐานัทพเร�ออนัก่ว�างให้ญ� แวดล�อมุด�วยเก่าะเล6ก่เก่าะนั�อย อนัเป็"นัธรรมุชาต�ท� สวยสดงดงามุตาย� ง

เร�อยนัต8ล&านั�9ขบโดยจ�าเอก่คนัห้นั� ง มุ�พลทห้ารเร�อสองคนั มุ�ผู้<�โดยสาร ๕ คนัค�อ

พล, นั�ก่ร, ก่�มุห้งวนั ดร. ด�เรก่และเจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ ซึ่� งท9ง ๕ คนันั�9แต�งเคร� องแบบช�ดส�ด&า สวมุห้มุวก่บาเร�ต8 ต�ดตราเคร� องห้มุาย ๓ ทพ แต�ไมุ�ได�ต�ดเคร� องห้มุายยศ

คณ์ะพรรคส� สห้ายเด�นัทางมุาป็ระจ&า ร.ล. ห้นั�มุานัในัฐานัะผู้<�เช� ยวชาญสรรพาว�ธและนัก่ว�ทยาศาสตร8แห้�งก่องทพไทย ท9งนั�9ตามุค&าส งของก่องบญชาก่ารทห้ารส<งส�ดเก่� ยวก่บก่ารป็ราบเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของข�าศ�ก่ซึ่� งขณ์ะนั�9ยงป็?วนัเป็N9 ยนัอย<�ในัอ�าวไทย ป็ราก่ฏว�าเร�อห้าป็ลาห้ลายล&าได�พบเห้6นัเร�อด&านั&9ามุห้�มุาล&านั�9 ซึ่� งชาวเร�อให้�สมุญามุนัว�า พรายทะเล“ ” และขณ์ะนั�9ก่องทพเร�อของเราก่&าลงต�ดตามุค�นัห้าท วบร�เวณ์อ�าวไทย เพ� อท&าลายมุนัให้�ได�

เมุ� อเร�อยนัต8ล&านั9นัแล�นัเข�ามุาใก่ล�ห้มุ<�เร�อป็ราบเร�อด&านั&9า ความุเร6วของเร�อก่6ลดลงตามุล&าดบ จ�าเอก่ซึ่� งท&าห้นั�าท� บงคบเร�อยนัต8ล&านั�9ได�นั&าเร�อตรงเข�าไป็ยง ร.ล.

ห้นั�มุานั ซึ่� งในัเวลาเด�ยวก่นันั�9เอง พล ร.ต. ว�ชาญ ชยป็ระส�ทธ�M ร.นั. ผู้<�บงคบห้มุ<�เร�อป็ราบเร�อด&านั&9าและ นั.ท. ห้ยด เฉล�มุเก่�ยรต� ร.นั. ผู้<�บงคบก่าร ร.ล. ห้นั�มุานั ได�เตร�ยมุก่ารต�อนัรบ ด.ร. ด�เรก่ก่บคณ์ะอย�างแข6งแรง นัายทห้ารป็ระจ&าเร�อห้ลายคนัย�นัรวมุก่ล��มุอย<�เบ�9องห้ลงผู้<�บงคบก่ารและผู้<�บงคบห้มุ<�ของเขา

เร�อยนัต8ล&านั9นัแล�นัมุาเท�ยบก่ราบขวา ร.ล. ห้นั�มุานัอย�างแช�มุช�า พลทห้ารเร�อสองคนัช�วยก่นัย�ดเร�อไว� ดร. ด�เรก่พาสามุสห้ายก่บเจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ เด�นัข�9นับนัได ร.ล. ห้นั�มุานัในัท�าทางก่ระฉบก่ระเฉง ทนัใดนั9นัเอง พล ร.ต. ว�ชาญก่6พาผู้<�บงคบก่ารเร�อเข�ามุาต�อนัรบ ซึ่� งท�านันัายพลเร�อได�ร< �จก่ค��นัเคยก่บ ดร. ด�เรก่มุาเป็"นัอย�างด� เพราะนัายแพทย8ห้นั��มุเป็"นัผู้<�สร�างเคร� องฟ้Dงเส�ยงแบบให้มุ� ด�เรก่ไฮ่“

โดรโฟ้นั�ค” ให้�แก่�ก่องทพเร�อและเขาเป็"นัผู้<�ฝูOก่สอนัว�ธ�ใช�แก่�พวก่ทห้ารเร�อท9งห้ลาย นัอก่จาก่นั�9 ดร. ด�เรก่ยงได�มุ�ก่ารต�ดต�อก่บก่องทพเร�ออย<�เสมุอ

Page 5: ล่าพรายทะเล

คณ์ะพรรคส� สห้ายก่บเจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ และท�านันัายพลเร�อต�างยก่มุ�อวนัทยาห้ตถู8พร�อมุ ๆ ก่นั ดร. ด�เรก่ย� นัมุ�อให้�พล ร.ต. ว�ชาญจบด�วยสนัถูวไมุตร�อนัสนั�ทสนัมุ

“สบายด�ห้ร�อครบ อาจารย8”

ดร. ด�เรก่ส นัศ�รษะ

“ไมุ�สบายห้รอก่ครบท�านั ก่�นัไมุ�ได�นัอนัไมุ�ห้ลบมุาห้ลายวนัแล�ว เก่� ยวก่บเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของข�าศ�ก่ ผู้มุไมุ�เข�าใจเลยท� เคร� องไฮ่โดรโฟ้นั�คใช�ท&างานัไมุ�ได�ผู้ล”

ท�านันัายพลเร�อย�9มุเล6ก่นั�อย และแนัะนั&า นัท. ห้ยด เฉล�มุเก่�ยรต� ร.นั. ให้�ร< �จก่ก่บ

ดร. ด�เรก่ ณ์รงค8ฤทธ�M ซึ่� งนัายทห้ารแห้�งราชนัาว�ผู้<�นั�9ได�เร�ยนัเพ� มุเต�มุท� ป็ระเทศองก่ฤษ ๓ ป็N เพ� งก่ลบมุาเมุ�องไทยเมุ� อเร6ว ๆ นั�9จ�งไมุ�ร< �จก่ก่บนัายแพทย8ห้นั��มุ แต�ก่6ได�ย�นัช� อเส�ยงของ ดร. ด�เรก่มุานัานัแล�ว ในัฐานัท� เป็"นันัายแพทย8ผู้<�ย� งให้ญ� และเป็"นันัก่ว�ทยาศาสตร8ผู้<�ยอดเย� ยมุของโลก่คนัห้นั� ง ซึ่� งนัก่ว�ทยาศาสตร8ท วโลก่ยก่ย�องชมุเชยเขามุาก่

ดร. ด�เรก่ก่บผู้<�บงคบก่าร ร.ล. ห้นั�มุานัได�ทก่ทายก่นัเป็"นัอย�างด� แล�วนัายแพทย8ห้นั��มุก่6ห้นัมุาทางคณ์ะของเขาแนัะนั&าให้�ร< �จก่ก่บ พล ร.ต. ว�ชาญและ นั.ท. ห้ยด

นั�ก่รมุ�ความุข�องใจอย�างย� งเมุ� อ ดร. ด�เรก่บอก่เขาว�า ท�านันัายพลเร�อผู้<�นั�9เป็"นัผู้<�บงคบห้มุ<�เร�อป็ราบเร�อด&านั&9า ท9งสองฝูEายสนัทนัาก่นัสก่คร< � นั�ก่รก่6ถู�อโอก่าสถูามุท�านันัายพลเร�อ

“ท�านัครบ ป็ระทานัโทษเถูอะครบ ผู้มุอยาก่จะเร�ยนัถูามุอะไรสก่ห้นั�อย ท�านัมุ�ยศเป็"นัพลเร�อตร� ไห้งมุ�ต&าแห้นั�งเล6ก่นั�ดเด�ยว เป็"นัแต�ผู้<�ห้มุ<�เท�านั9นั อย�างนั�อยก่6ควรจะเป็"นัผู้<�บญชาก่ารซึ่�ครบ”

พล ร.ต. ว�ชาญย�9มุให้�นั�ก่ร

“ต&าแห้นั�งของราชนัาว�ไมุ�เห้มุ�อนัก่บทห้ารบก่ครบค�ณ์นั�ก่ร ทห้ารบก่เป็"นัส�บตร� ส�บโทห้ร�อส�บเอก่ ก่6มุ�ต&าแห้นั�งเป็"นัผู้<�บงคบห้มุ<� แต�ว�าอ&านัาจห้นั�าท� ของเขาก่6ค�อป็ก่ครองบงคบบญชาทห้ารในัห้มุ<�ของเขาเพ�ยงห้มุ<�เด�ยวซึ่� งมุ�ไมุ�ก่� คนั”

“แล�วทห้ารเร�อล�ะครบ” นั�ก่รถูามุอย�างสนัใจ

Page 6: ล่าพรายทะเล

“ทห้ารเร�อห้ร�อครบ ค&าว�าผู้<�บงคบห้มุ<�ก่6ห้มุายความุว�า เป็"นัผู้<�บงคบบญชารบผู้�ดชอบเร�อรบห้มุ<�ห้นั� ง อย�างผู้มุอย�างง�9 ผู้มุเป็"นัผู้<�บงคบห้มุ<�เร�อป็ราบเร�อด&านั&9า ผู้มุต�องควบค�มุบงคบบญชาเร�อป็ราบเร�อด&านั&9าถู�ง ๔ ล&า”

“โอ�โฮ่” นั�ก่รร�องข�9นัดง ๆ ต&าแห้นั�งนั�9ไมุ�ใช�ต&าแห้นั�งเล6ก่“ ๆ นั� ครบ แล�วผู้<�บงคบห้มุวดล�ะครบ”

“ผู้<�บงคบห้มุวดก่6ค�อเจ�านัายของผู้มุ พลเร�อโทป็ระมุาณ์ ส�รพลครบ ก่&าลงเร�อรบสองห้มุ<�เป็"นัห้นั� งห้มุวด ฉะนั9นัส&าห้รบต&าแห้นั�งของทางทห้ารเร�อแล�ว ผู้<�ท� เป็"นัผู้<�บงคบห้มุวดเร�อต�าง ๆ ก่6ต�องเป็"นันัายทห้ารช9นัผู้<�ให้ญ�และเป็"นัคนัส&าคญในัราชนัาว�”

ก่�มุห้งวนัพ<ดเสร�มุข�9นั

“ถู�ายงง9นัผู้<�บงคบก่ารก่6เป็"นัล<ก่นั�องผู้<�บงคบห้มุ<�นั�ะซึ่�ครบ”

นั.ท. ห้ยดย�9มุให้�เส� ยห้งวนั

“ถู<ก่แล�วครบ ผู้<�บงคบก่ารเร�อต�องอย<�ในับงคบบญชาของผู้<�บงคบห้มุ<�”

“ว�า” อาเส� ยคราง ตรงก่นัข�ามุก่บทห้ารบก่นั� ครบ“ ทห้ารบก่ถู�าเป็"นัผู้<�บงคบก่ารก่6ส งขงผู้<�บงคบห้มุวดห้ร�อผู้<�บงคบห้มุ<�อย�างสบาย”

ผู้<�บงคบก่าร ร.ล. ห้นั�มุานัห้นัไป็พยก่ห้นั�าเร�ยก่นัายทห้ารป็ระจ&าเร�อก่ล��มุนั9นัให้�เข�ามุาห้า แล�วเขาก่6แนัะนั&าให้�ร< �จก่ก่บคณ์ะพรรคส� สห้ายท�ละคนั ค�อ นั.ต. ส�ภาพ

ฤทธ�ไก่ร ร.นั. ต�นัเร�อ ร.อ. สมุยศ วงส�วรรณ์ ร.นั. ต�นัป็Lนั ร.อ. ชาต� บ�ญป็ระดบ

ร.นั. ด�นัก่ล และ ร.อ. อนันัต8 ราชวลลภ ร.นั. ต�นัห้นั นัอก่จาก่นั�9ก่6มุ�นัายแพทย8ป็ระจ&าเร�อ นัายทห้ารพลาธ�ก่าร และนัายทห้ารป็ระจ&าห้นั�าท� อ� นัอ�ก่ห้ลายคนั

ท�ก่คนัได�แสดงความุย�นัด�ต�อ ดร. ด�เรก่ก่บคณ์ะซึ่� งถู<ก่ส�งมุาป็ระจ&าเร�อป็ราบเร�อด&านั&9าล&านั�9 เพ� อร�วมุมุ�อก่นัล�าพรายทะเลห้ร�อเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของข�าศ�ก่

ในัท� ส�ดท�านันัายพลผู้<�บงคบห้มุ<�เร�อได�ก่ล�าวว�า

“ผู้มุส งให้�ผู้<�บงคบก่ารเขาจดห้�องพก่ไว�ให้�อาจารย8ก่บคณ์ะแล�วครบ และส งให้�เขาเอาใจใส�เป็"นัพ�เศษ ตามุค&าส งของท�านัผู้<�บญชาก่ารทห้ารส<งส�ด”

Page 7: ล่าพรายทะเล

ดร. ด�เรก่ก่�มุศ�รษะเล6ก่นั�อย

“ขอบค�ณ์ครบ เส�9อผู้�าของพวก่เราและเคร� องมุ�อว�ทยาศาสตร8ของผู้มุจะมุาถู�งสนัามุบ�นัสตห้�บในัราว ๑๖.๐๐ นั. วนันั�9 พร�อมุด�วยคนัของผู้มุอ�ก่ห้นั� งคนั เมุ� อเคร� องมุ�อของผู้มุมุาถู�งเร�ยบร�อย ผู้มุจะท&าก่ารตรวจสอบเรด�าใต�นั&9าและเคร� องไฮ่โดรโฟ้นั�คป็ระจ&าเร�อล&านั�9ทนัท� ผู้มุไมุ�เข�าใจเลยท� เคร� องมุ�อของผู้มุค�นัห้าต&าแห้นั�งเร�อด&านั&9าของข�าศ�ก่ไมุ�พบ รายงานัของท�านัท� ผู้มุได�อ�านัรายละเอ�ยดจาก่ก่องบญชาก่ารทห้ารส<งส�ดท&าให้�ผู้มุก่ล��มุ ใจมุาก่ ผู้มุไมุ�เช� อว�าเคร� องมุ�อของผู้มุไร�สมุรรถูภาพ แต�ผู้มุค�ดว�าเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ล&านั�9อาจจะมุ�เคร� องมุ�อพ�เศษบางอย�างท� บงคบเร ด�าใต�นั&9าและเคร� องฟ้Dงเส�ยงเร�อด&านั&9าของผู้มุให้�ท&างานัไมุ�ได�ผู้ล”

พล ร.ต. ว�ชาญย�9มุเล6ก่นั�อย

“ทางก่องทพเร�อก่6เข�าใจอย�างนั�9ครบ ท�านัผู้<�บญชาก่ารทห้ารเร�อถู�งได�รายงานัไป็ทางก่องบญชาก่ารทห้ารส<งส�ดขอให้�อาจารย8ก่บคณ์ะมุาร�วมุงานัล�าพรายทะเล

เพราะถู�าอาจารย8ได�ค�มุเรด�าใต�นั&9าและเคร� องไฮ่โดรโฟ้นั�คของอาจารย8ด�วยตนัเองแล�ว ถู�าเร�อ ห้นั�มุานั“ ” พบเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<เมุ� อไรมุนัก่6ต�องตก่เป็"นัเห้ย� อท��นัระเบ�ดนั&9าล�ก่ของเราทนัท�”

นัายแพทย8ห้นั��มุย�9มุอย�างภาคภ<มุ�

“ออไร� ผู้มุจะต�องล�าพรายทะเลให้�ได�ด�วยเคร� องมุ�อพ�เศษของผู้มุท� ก่&าลงเด�นัทางมุา ไฮ่โดรโฟ้นั�คแบบให้มุ�ของผู้มุว�เศษจร�ง ๆ แมุ�แต�เส�ยงป็ลาขยบเห้ง�อก่ห้ร�อท&าป็าก่ขมุ�บขมุ�บใต�นั&9าเราก่6ได�ย�นัถูนัด มุนัไมุ�มุ�ทางท� จะห้นั�เราไป็ได� นัอก่จาก่นั�9ผู้มุยงนั&าระเบ�ดป็รมุาณ์<ขนัาดจ�Pวมุาด�วยซึ่� งเป็"นัระเบ�ดเวลา ถู�าเร�อด&านั&9าข�าศ�ก่ด&าก่บดานันั� งเฉยอย<�ท� ใด และเรด�าใต�นั&9าจบต&าแห้นั�งได� เราก่6จะส�งมุนั�ษย8ก่บห้ร�อป็ระดานั&9าเอาระเบ�ดไป็เก่าะต�ดเร�อมุนั รบรองว�าต<มุเด�ยวก่ลายเป็"นัเศษเห้ล6ก่ช�9นัเล6ก่ช�9นันั�อย”

พวก่นัายทห้ารเร�อท&าห้นั�าเล� ก่ล ก่ไป็ตามุก่นั ผู้<�บงคบก่ารถูามุ ดร. ด�เรก่ว�า

“ระเบ�ดป็รมุาณ์<ขนัาดจ�Pวของอาจารย8จะเก่�ดก่ารระเบ�ดข�9นัเองเพราะถู<ก่ความุร�อนัห้ร�อเห้ต�อ� นั ๆ ได�ไห้มุครบ”

Page 8: ล่าพรายทะเล

ดร. ด�เรก่ล�มุตาโพลง

“โนั – มุ�อช9นัผู้มุท&าอะไรต�องรอบคอบ มุนัจะระเบ�ดก่6ต�อเมุ� อเราต�ดห้วชนัวนัระเบ�ดและต9งเวลาให้�มุนัระเบ�ด ตามุธรรมุดาเอาฆ�อนัห้ร�อขวานัท�บก่6ไมุ�ระเบ�ด”

นั.ท. ห้ยดย�9มุแห้�ง ๆ

“ถู�งเช�นันั9นัก่6ไมุ�นั�าทดลองเล�นันัะครบ เร�อ ห้นั�มุานั“ ” มุ�ระวางเพ�ยง ๑,๒๐๐ ตนัเท�านั9นั ระเบ�ดต<มุเด�ยวก่6คงไมุ�มุ�อะไรเห้ล�อ”

ท�านันัายพลผู้<�บงคบห้มุ<�เร�อป็ราบเร�อด&านั&9าพ<ดตดบท

“เช�ญอาจารย8ก่บคณ์ะไป็ท� ห้�องพก่เถูอะครบ ป็ระเด�Pยวจะได�รบป็ระทานันั&9าชาเวลาบ�าย เร� องเส�9อผู้�าและเคร� องมุ�อว�ทยาศาสตร8ท� ก่&าลงเด�นัทางมุาโดยเคร� องบ�นัพ�เศษของก่องทพอาก่าศ ไมุ�จ&าเป็"นัจะต�องห้�วงครบ ผู้มุจะส�งทห้ารไป็รบท� สนัามุบ�นัให้�เร�ยบร�อย”

คร9นัแล�ว พล ร.ต. ว�ชาญก่6พาคณ์ะพรรคส� สห้ายก่บเจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ เด�นัลงบนัไดไป็ใต�ท�องเร�อ ผู้<�บงคบก่ารก่บคณ์ะนัายทห้ารป็ระจ&าเร�อต�ดตามุไป็ด�วย

ก่�อนัค& าวนันั9นัเอง ก่ระเป็Qาเส�9อผู้�าของส� สห้ายก่บเจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ พร�อมุด�วยลงไมุ�ฉ&าฉาขนัาดให้ญ�ส� ลงซึ่� งบรรจ�เคร� องมุ�อว�ทยาศาสตร8อนัมุ�ค�าย� ง ก่6ถู<ก่ส�งมุายง ร.ล. ห้นั�มุานั โดยเจ�าแห้�วต�ดตามุมุาด�วย ซึ่� งเจ�าแห้�วเป็"นัผู้<�ควบค�มุส� งของเห้ล�านั�9มุาจาก่สนัามุบ�นัดอนัเมุ�อง และก่องทพอาก่าศก่บก่องทพเร�อได�มุ�ก่ารต�ดต�อก่นัโดยทางว�ทย�ตลอดเวลา

ห้ลงจาก่อาห้ารค& าผู้�านัพ�นัไป็แล�ว ดร. ด�เรก่ได�ขล�ก่อย<�ในัห้�องสญญาณ์ตลอดเวลา นั.ท. ห้ยด เฉล�มุเก่�ยรต� ร.นั. ผู้<�บงคบก่ารเร�อ และนัายทห้ารห้นั��มุซึ่� งมุ�ยศเป็"นัเร�อตร�ร�วมุป็ฏ�บต�งานัทดสอบสมุรรถูภาพเคร� องเร ด�าใต�นั&9าและเคร� องไฮ่โดรโฟ้นั�คส&าห้รบฟ้Dงเส�ยงเร�อด&านั&9าอย�างใก่ล�ช�ด ส�วนัพล, นั�ก่ร, ก่�มุห้งวนั เจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ และเจ�าแห้�วพก่ผู้�อนัอย<�ในัห้�องพก่ซึ่� งเป็"นัห้�องแคบ ๆ มุ�เต�ยงนัอนัซึ่�อนัก่นัสองแถูว แถูวละ ๓ เต�ยง และมุ�โตSะเก่�าอ�9อย<�ทางด�านัร�มุช�องก่ระจก่

ถู�งแมุ�เร�อจอด ร.ล. ห้นั�มุานัก่6ต�ดไฟ้มุ�สต�มุพอท� จะออก่เร�อได� ภายในัเร�อมุ�ไฟ้ฟ้?าสว�างไสว ได�ย�นัเส�ยงเคร� องก่&าเนั�ดไฟ้ฟ้?าครางก่ระห้� มุตลอดเวลา เร�อรบท�ก่ล&าในั

Page 9: ล่าพรายทะเล

ฐานัทพเร�อสตห้�บอย<�ในัสภาพเตร�ยมุพร�อมุ มุ�นัายทห้ารและทห้ารป็ระจ&าเร�อครบถู�วนั

ดร. ด� เรก่ได�สอบถูามุรายละเอ�ยดจาก่ผู้<�บงคบก่ารเร�อและเร�อตร�ห้นั��มุเจ�าห้นั�าท� ป็ระจ&า เคร� องฟ้Dงเส�ยงเร�อด&านั&9าอนัเป็"นัป็ระด�ษฐก่รรมุของเขาอย�างละเอ�ยดถู� ถู�วนั นับต9งแต� ร.ล. ห้นั�มุานัได�พบเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของข�าศ�ก่ล&านั9นัซึ่� งโผู้ล�ออก่มุาจาก่ห้ลงเก่าะช�าง เป็"นัก่ารซึ่ก่ย� งก่ว�าทนัายความุซึ่ก่พยานัเส�ยอ�ก่ นั.ท.

ห้ยดและ ร.ต. พจนั8ได�เล�าให้�นัายแพทย8ห้นั��มุฟ้Dงตามุตรง

ดร. ด�เรก่ใช�ความุค�ดอย�างห้นัก่ห้นั�วงในัเร� องนั�9 ในัท� ส�ดส�ห้นั�าอนัเคร�งเคร�ยดของเขาก่6ย�9มุแย�มุแจ�มุใส นัายแพทย8ห้นั��มุก่ล�าวข�9นัอย�างมุ นัใจว�า

“เคร� องฟ้Dงเส�ยงเร�อด&านั&9าและเรด�าของผู้มุไมุ�ได�เส� อมุค�ณ์ภาพเลย ผู้มุพอจะร< �แล�วว�าเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของพวก่แดงมุ�ว�ธ�ห้ลบซึ่�อนัตวอย�างไร เคร� องมุ�อของผู้มุจ�งค�นัห้ามุนัไมุ�ได� อ�า – ท�านัผู้<�บงคบห้มุ<� ท�านัอย<�ป็ระจ&าเร�ออะไรนัะ ผู้<�ก่าร”

“ท�านัอย<�ป็ระจ&าเร�อพาล�ครบ”

“ผู้มุจะไป็พบท�านัเด�Pยวนั�9 เพ� อเจรจาก่บท�านัในัเร� องนั�9 ผู้มุต�องก่ารมุนั�ษย8ก่บท� มุ�ความุสามุารถูพ�เศษสก่ส� ห้�าคนัและอยาก่จะได�โดยเร6วท� ส�ด ท�านันัายพลผู้<�บงคบห้มุ<�เร�อป็ราบเร�อด&านั&9าคงจะห้าให้�ผู้มุได�ไมุ�ใช�ห้ร�อครบ”

“ได�ซึ่�ครบอาจารย8 ท� ฐานัทพเร�อนั�9มุ�มุนั�ษย8ก่บท� ได�รบก่ารฝูOก่ฝูนัอย�างด�เล�ศมุาแล�วมุาก่มุายท�เด�ยว อาจารย8จะไป็พบผู้<�บงคบห้มุ<�เด�Pยวนั�9ห้ร�อครบ”

“ออไร� ผู้มุอยาก่ไป็พบท�านัเร6วท� ส�ด บางท�พร� �งนั�9ผู้<�ก่ารจะต�องนั&าเร�อนั�9เด�นัทางไป็เก่าะช�างเพ� อให้�ผู้มุได�ไป็ส&ารวจต&าแห้นั�งท� เร�อด&านั&9าด&าลงไป็ ผู้มุก่ล�าเอาห้วผู้มุเป็"นัป็ระก่นั ถู�าอ�ายพรายทะเลล&านั�9ยงป็?วนัเป็N9 ยนัอย<�ในัอ�าวไทยละก่�อ ผู้มุจะต�องท&าลายมุนัให้�ได� ก่ป็ตนัและพวก่ล<ก่เร�อจะต�องเป็"นัผู้�เฝู?าอ�าวไทยแนั� ๆ”

ร.ต. พจนั8ย�9มุให้� ดร. ด�เรก่แล�วพ<ดเบา ๆ

“ผู้มุเช� อมุ�ออาจารย8ครบ”

นั.ท. ห้ยดยก่นัาฬิ�ก่าข�อมุ�อด<เวลาแล�วก่ล�าวก่บนัายแพทย8ห้นั��มุ

Page 10: ล่าพรายทะเล

“อาจารย8จะไป็พบก่บผู้<�บงคบห้มุ<�ก่6เช�ญซึ่�ครบ ผู้มุจะพาไป็ แต�จะต�องส�งสญญาณ์ไฟ้ไป็เร�ยนัถูามุท�านัเส�ยก่�อนั ข�9นัไป็บนัดาดฟ้?าเถูอะครบ”

ในั ๑๐ นัาท�นั9นัเอง ดร. ด�เรก่ก่บ นั.ท. ห้ยดก่6ลงเร�อยนัต8ป็ระจ&า ร.ล. ห้นั�มุานัมุ��งตรงไป็ยง ร.ล. พาล� เร�อป็ราบเร�อด&านั&9าอ�ก่ล&าห้นั� งซึ่� ง พล ร.ต. ว�ชาญ ชยป็ระส�ทธ�Mป็ระจ&าอย<�ท� เร�อล&านั9นั

เมุ� อได�พบก่บท�านันัายพลเร�อ ดร. ด�เรก่ก่6ได�ให้�ความุค�ดเห้6นัอนัเป็"นัสาระป็ระโยชนั8ย� ง ในัท� ส�ดเขาก่6ขอมุนั�ษย8ก่บจ&านัวนัห้นั� งส&าห้รบท&างานัป็ราบเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ล&านั�9 และขออนั�มุต�ให้� นั.ท. ห้ยดนั&าเร�อ ห้นั�มุานั“ ” เด�นัทางไป็เก่าะช�าง

ซึ่� งท�านัผู้<�บงคบห้มุ<�ก่6ไมุ�ขดข�อง

“ตก่ลงครบอาจารย8 พร� �งนั�9ตอนัสายผู้มุจะส�งมุนั�ษย8ก่บส� คนัไป็ท� เร�อ ห้นั�มุานั“ ”

ส�วนัก่ารออก่เร�อผู้มุจะส งท�ห้ลง”

“ขอบค�ณ์มุาก่ครบ ส&าห้รบมุนั�ษย8ก่บต�องก่ารทห้ารเร�อท� มุ�ร�างก่ายแข6งแรงจร�ง

ๆ นัะครบ ควรจะเล�อก่คนัล& าสนัห้นั�าอก่ให้ญ�”

“ได�ครบ ผู้มุมุ�อย<�ห้ลายคนัห้นั�าอก่เบ�อเร� มุ ๆ ท9งนั9นั อาจารย8เห้6นัต�องชอบแนั� สามุารถูป็ฏ�บต�งานัได�ด� ว�ายนั&9าคล�องเห้มุ�อนัป็ลา แต�ละคนัเฉล�ยวฉลาดและก่ล�าห้าญ ผู้�านัก่ารฝูOก่มุามุาก่ต�อมุาก่แล�ว มุ�ความุทรห้ดอดทนัท� ส�ด”

“ออไร� ออไร� ผู้มุจะใช�มุนั�ษย8ก่บลงส&ารวจใต�ทะเลบางแห้�ง โดยร�วมุงานัก่บผู้<�ช�วยของผู้มุ ถู�าห้าก่ว�าเราพบเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ล&านั9นัก่บดานัอย<�ท� ใด ผู้มุก่6จะท&าลายมุนัเส�ยด�วยระเบ�ดป็รมุาณ์<ขนัาดจ�Pวของผู้มุ”

ดร. ด�เรก่ได�สนัทนัาก่บท�านันัายพลเร�อเป็"นัเวลาช วโมุงเศษ จ�งชวนั นั.ท. ห้ยดลาท�านัผู้<�บงคบห้มุ<�เร�อป็ราบเร�อด&านั&9าก่ลบ ร.ล. ห้นั�มุานั

ตอนัสายวนัร� �งข�9นั...

ขณ์ะท� ส� สห้ายก่บท�านัเจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ นั งพก่ผู้�อนัสนัทนัาก่นัอย<�ในัห้�องพก่ เจ�าแห้�วก่6ก่ระห้�ดก่ระห้อบเข�ามุาในัท�าทางต� นัเต�นัผู้�ดป็ก่ต�

“รบป็ระทานั...โอ�ย...รบป็ระทานัมุาแล�วครบ”

Page 11: ล่าพรายทะเล

ส� สห้ายก่บเจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ ต�างมุองด<เจ�าแห้�วอย�างเค�อง ๆ

“ใครมุาวะ” ท�านัเจ�าค�ณ์ถูามุ

เจ�าแห้�วย�9มุนั�อยย�9มุให้ญ�

“รบป็ระทานั มุนั�ษย8ก่บนั�ะซึ่�ครบ ผู้<�ก่ารใช�ให้�ผู้มุลงมุาเช�ญท�ก่คนัข�9นัไป็บนัดาดฟ้?าครบ”

พลห้วเราะห้� ๆ

“แก่จะบ�าห้ร�อวะอ�ายแห้�ว แก่ต� นัเต�นัเส�ยราวก่บว�ามุนั�ษย8ก่บเป็"นัมุนั�ษย8อภ�นั�ห้ารห้ร�อผู้<�ว�เศษอะไรท&านัองนั9นั พ<ดเส�ยจนัห้ายใจห้ายคอไมุ�ทนั ท9ง ๆ ท� มุนั�ษย8ก่บก่6ค�อทห้ารเร�อเราด� ๆ นั� เอง”

เจ�าแห้�วมุ�ส�ห้นั�าช��มุช� นัผู้�ดป็ก่ต�

“รบป็ระทานั ทห้ารเร�อถู<ก่แล�วครบ แต�ว�าเป็"นัทห้ารเร�อผู้<�ห้ญ�ง”

ส� สห้ายก่บเจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ สะด��งเฮ่�อก่พร�อมุ ๆ ก่นั

“ทห้ารเร�อผู้<�ห้ญ�ง” ก่�มุห้งวนัร�องตะโก่นัส�ดเส�ยง

“ครบ แล�วก่6สวยเส�ยด�วยครบ รบป็ระทานัแต�ละคนัจ&9ามุ& าทรวดทรงขนัาดเจนั รสเซึ่ลห้ร�อมุาร�ล�นั มุอนัโรท9งนั9นัแห้ละครบ”

“ก่� คนัอ�ายแห้�ว” นั�ก่รถูามุเร6วป็ร�Uอ

เจ�าแห้�วยก่มุ�อขวาข�9นั โดยห้ดนั�9วห้วแมุ�มุ�อเส�ย

“รบป็ระทานัส� คนัครบ”

นั�ก่รย�9มุแป็?นั

“บ�บบบเห้มุ�อนัก่นัท�ก่คนัห้ร�อ”

Page 12: ล่าพรายทะเล

“ครบ แต�ละคนัส�วนัเว�าส�วนัโค�งแนั�ไป็เลย รบป็ระทานัร�บข�9นัไป็บนัดาดฟ้?าเถูอะครบ ผู้มุรบรองว�าพวก่ค�ณ์เห้6นัแล�วต�องนั&9าลายห้ก่”

พลมุองด< ดร. ด�เรก่อย�างขบขนั

“แก่นั�ก่ยงไงข�9นัมุาวะห้มุอ แก่ถู�งขอมุนั�ษย8ก่บผู้<�ห้ญ�งมุาท&างานั”

นัายแพทย8ห้นั��มุส นัศ�รษะ

“โนั – ก่นัไมุ�ได�ระบ�เพศ ก่นัเพ�ยงแต�บอก่พลเร�อตร�ว�ชาญว�าก่นัต�องก่ารมุนั�ษย8ก่บสก่ส� ห้�าคนั ท�านัรบรองว�าจะส�งมุาให้�เช�าวนันั�9 แล�วท�านัก่6ส�งก่บตวเมุ�ยมุาให้�”

เจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ พ<ดเสร�มุข�9นั

“ท�ามุนัชก่จะย��งละโว�ยด�เรก่ เป็"นัผู้<�ห้ญ�งย�งเร�อจะมุาอย<�ร�วมุก่บพวก่ทห้ารเร�อล&านั�9ได�อย�างไร ป็ระเด�Pยวเก่�ดอ�ายตาลยอดด�วนัข�9นัจะเด�อดร�อนั”

ดร. ด�เรก่ห้วเราะห้� ๆ

“คงไมุ�เป็"นัไรครบ เพราะทห้ารมุ�ว�นัยเช� อฟ้Dงค&าส งผู้<�บงคบบญชา”

นั�ก่รพ<ดข�9นัด�วยเส�ยงห้วเราะ

“สนั�ก่ก่นัละวะพวก่เรา อย�างนั�อยก่6คงจะท&าให้�ทห้ารเร�อท9งล&าว� �นัวายไป็ตามุก่นั

เพราะทห้ารเร�อล�วนัแต�ก่&าลงแตก่เนั�9อห้นั��มุ ไป็โว�ยพวก่เรา ข�9นัไป็บนัดาดฟ้?าเถูอะ อยาก่ด<ห้นั�ามุนั�ษย8ก่บตวเมุ�ยเต6มุทนัแล�ว เคยเห้6นัแต�มุนั�ษย8ก่บตวผู้<� นั��งก่างเก่งย�ดลงนั&9ามุองด<ห้าส�วนัท� เจร�ญตาไมุ�ได�เลย ก่ล�ามุเนั�9อข�9นัเป็"นัมุด ๆ ขนัจUก่แร�ยาวเฟ้L9 อย บางคนัไว�ห้นัวดซึ่ะด�วย”

เส�ยงห้วเราะดงข�9นัอย�างคร�9นัเครง ท�ก่คนัต�างล�ก่ข�9นัพาก่นัออก่ไป็จาก่ห้�องพก่

บนัดาดฟ้?าตอนัห้วเร�อ ร.ล. ห้นั�มุานั นั.ท. ห้ยดผู้<�บงคบก่ารเร�อพร�อมุด�วยนัายทห้ารป็ระจ&าเร�อท� มุ�ต&าแห้นั�งส&าคญอ�ก่ ๔ คนั ค�อต�นัเร�อ ต�นัห้นั ต�นัป็Lนั และต�นัก่ล ก่&าลงย�นัจบก่ล��มุสนัทนัาก่บห้ญ�งสาวร�างอวบอดท9ง ๔ คนั ซึ่� งเป็"นัมุนั�ษย8ก่บช9นัด�แห้�งก่องพนัมุนั�ษย8ก่บของราชนัาว� ซึ่� งสาวสวยท9ง ๔ คนันั�9อย<�ในัช�ดอาบนั&9าส�ก่รมุท�าแนับแนั�นัสนั�ทเนั�9อ แลเห้6นัส�วนัโค�งส�วนัเว�าและส�วนันั<นัย วยวนัตานั�า

Page 13: ล่าพรายทะเล

พ�สมุย บนัพ�9นัดาดฟ้?าเร�อมุ�ก่ระเป็Qาเส�9อผู้�าขนัาดให้ญ�รวมุ ๔ ก่ระเป็Qา รองเท�ายางแบบเท�าก่บ ๔ ค<� ห้มุวก่ยางสวมุศ�รษะ ๔ ใบ แว�นัตาก่นันั&9า ๔ ค<� ท�ออSอก่ซึ่�เจนัท�อค<�ขนัาดเล6ก่อ�ก่ ๔ เส�นั ของเห้ล�านั�9ทห้ารป็ระจ&าเร�อยนัต8ของก่องเร�อย�ทธก่ารได�ช�วยขนัจาก่เร�อยนัต8ข�9นัมุาบนัเร�อป็ราบเร�อด&านั&9าล&านั�9

เมุ� อ ดร. ด�เรก่พาคณ์ะพรรคของเขา พร�อมุด�วยเจ�าแห้�วเด�นัเข�ามุาห้ย�ดย�นัรวมุก่ล��มุก่บพวก่ทห้ารเร�อนั.ท. ห้ยด เฉล�มุเก่�ยรต� ร.นั. ผู้<�บงคบก่าร ร.ล. ห้นั�มุานัก่6แนัะนั&าให้�มุนั�ษย8ก่บห้ร�อก่บสาว ๆ ท9ง ๔ ตวให้�ร< �จก่ก่บคณ์ะพรรคส� สห้ายโดยท วห้นั�าก่นั ส� สาวต�างช�ดเท�าตรงก่บศ�รษะก่ระท&าความุเคารพ ซึ่� งส� สห้ายก่บเจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ ก่6ก่ระท&าความุเคารพตอบแบบเด�ยวก่นั

ผู้<�บงคบก่ารเร�อได�ระบ�ช� อมุนั�ษย8ก่บให้�ส� สห้ายทราบเป็"นัคนั ๆ ไป็

“ค�ณ์คนันั�9 เร�อตร�ห้ญ�งบ�ป็ผู้า บ�นันัาคครบ ถูดไป็เร�อตร�ห้ญ�งไฉไล ว�รเดช แล�วก่6เร�อตร�ห้ญ�งวนัทนั�ย8 เมุษาคมุ ทางขวานั นัเร�อตร�ห้ญ�งระร�นั ช<ป็ระย<รครบ”

ดร. ด�เรก่ก่�มุศ�รษะเล6ก่นั�อย เขาร< �ส�ก่พอใจ ร.ต. ห้ญ�งระร�นั ช<ป็ระย<ร ร.นั.

มุาก่ก่ว�าคนัอ� นั เขาก่ล�าวก่บห้ล�อนัว�า

“ผู้มุร< �ส�ก่เป็"นัเก่�ยรต�อย�างย� งท� ทางราชก่ารส�งพวก่ค�ณ์มุาร�วมุงานัส&าคญก่บพวก่เราในัเร�อล&านั�9”

ระร�นัย�9มุอ�อนัห้วานั

“ขอบค�ณ์ค�ะอาจารย8 ห้นั<ก่บเพ� อนั ๆ จะต9งใจป็ฏ�บต�ห้นั�าท� อย�างด�ท� ส�ดตามุท� ได�ให้�ค&ามุ นัสญญาก่บท�านัผู้<�บงคบก่องพนัมุนั�ษย8ก่บไว�แล�ว”

อาเส� ยท&าท�าเจ�าช<�ป็ระต<ด�นั ก่ล�าวถูามุนัายเร�อสาวผู้<�มุ�นัามุว�าวนัทนั�ย8ว�า

“ก่องพนันั�9มุ�แต�ก่บตวเมุ�ยท9งนั9นัห้ร�อครบ”

วนัทนั�ย8ห้วเราะค�ก่

“ก่บตวผู้<�ก่6มุ�เห้มุ�อนัก่นัค�ะ”

เส�ยงผู้<�บงคบก่ารเร�อร�องตวาดทห้ารป็ระจ&า ร.ล. ห้นั�มุานัด�วยเส�ยงอนัดง

Page 14: ล่าพรายทะเล

“เฮ่�ย – อยาก่ต�ดตะรางห้ร�อยงไงวะ บอก่ว�าไมุ�ให้�แอบด<ยงจะแอบด<อ�ก่ ป็ระเด�Pยวพ�อเอาข�9นัศาลทห้ารเส�ยเลยในัฐานัขดค&าส ง ร< �ไห้มุว�าขณ์ะนั�9อย<�ในัระห้ว�างก่ฎอยก่ารศ�ก่”

พวก่ทห้ารเร�อซึ่� งแอบด<มุนั�ษย8ก่บสาวต�างแตก่ฮ่�อว� งห้นั�ก่นัไป็คนัละท�ศละทาง

นั.ท. ห้ยดซึ่�อนัย�9มุไว�ในัห้นั�า เขายก่ซึ่องค&าส งราชก่ารช<ให้�คณ์ะพรรคส� สห้ายด< แล�วก่ล�าวก่ลบนัายแพทย8ห้นั��มุอย�างนัอบนั�อมุ

“ท�านัผู้<�บญชาก่ารก่องเร�อย�ทธก่ารได�มุ�ห้นังส�อนั&าส�งตวนัายทห้ารเร�อห้ญ�งท9ง ๔ คนัมุาถู�งผู้มุครบ และส งมุาว�า เท�าท� ให้�มุนั�ษย8ก่บแต�งช�ดอาบนั&9านั&าค&าส งมุารายงานัตวเช�นันั�9 ก่6เพราะต�องก่ารให้�อาจารย8ได�ทดสอบความุสามุารถูของก่บสาวท9ง ๔ คนันั�9 ซึ่� งท�ก่คนัพร�อมุแล�วท� จะแสดงก่ารด&านั&9าและป็ฏ�บต�ก่ารใต�นั&9าให้�ด< เช�ญส�ครบ เช�ญอาจารย8ทดลองได� ห้าก่ไมุ�พอใจก่6ส�งตวค�นัไป็ ก่องทพเร�อจะส�งมุาให้�คดเล�อก่อ�ก่ ท9งนั�9ก่6เพราะว�างานัป็ราบเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<นั�9เป็"นังานัส&าคญย� ง”

ก่�มุห้งวนัก่ระซึ่�บก่ระซึ่าบบอก่ผู้<�บงคบก่ารทนัท�

“ผู้<�ก่ารครบ มุ�ทห้ารเร�อคนัห้นั� งโผู้ล�ห้วออก่มุาจาก่ป็ล�องช�องลมุครบ”

นั.ท. ห้ยดห้นัขวบไป็ทางซึ่�ายมุ�อ เขาแลเห้6นัล<ก่นั�องของเขาคนัห้นั� งโผู้ล�ศ�รษะออก่มุาจาก่ช�องลมุนั9นัและอ�าป็าก่ห้วอมุองด<นัายทห้ารห้ญ�งท9งส� ซึ่� งอย<�ในัช�ดอาบนั&9าแนับสนั�ทเนั�9อย วยวนัตา

“เฮ่�ย” ผู้<�บงคบก่ารตะโก่นัส�ดเส�ยง

พลทห้ารห้นั��มุสะด��งเฮ่�อก่ส�ดตว ร�บห้ลบห้นั�าลงไป็ในัป็ล�องนั9นั ร.ต. ห้ญ�งระร�นัก่ล�าวก่บ นั.ท. ห้ยดด�วยความุห้นัก่ใจ

“ผู้<�ก่ารต�องค��มุครองห้นั<นัะคะ ร< �ส�ก่ว�าทห้ารเร�อล&านั�9เป็"นันัก่ถู&9ามุองไมุ�ใคร�จะมุ�ว�นัยเลย”

นั.ท. ห้ยดย�9มุแห้�ง ๆ

Page 15: ล่าพรายทะเล

“ผู้มุรบรอง ค�ณ์ระร�นั ถู�าใครข�นัท&าร� �มุร�ามุก่บพวก่ค�ณ์ ผู้มุจะส�งไป็สมุอแดงทนัท� ถู�าห้าก่ว�าอาจารย8ด�เรก่ส งห้�ามุอย�างเด6ดขาดไมุ�ให้�ว� �นัวายก่บพวก่ค�ณ์” พ<ดจบเขาก่6ห้นัมุาทาง ดร.

ด�เรก่ อาจารย8จะทดสอบความุสามุารถูของมุนั�ษย8ก่บท9ง“ ๔ คนันั�9ก่6เช�ญครบ”

นัายแพทย8ห้นั��มุพยก่ห้นั�ารบทราบ

“เอายงไงด�อ�ายก่ร ให้�เร�อตร�ห้ญ�งท9ง ๔ ลงไป็ท&างานัในันั&9าให้�เราด<ความุสามุารถูของเธอสก่ห้นั�อยนัะ”

นั�ก่รเห้6นัพ�องด�วย

“ก่�อด�เห้มุ�อนัก่นั ถู�าเธอว�ายนั&9าและด&านั&9าได�ด� เราก่6ควรรบเธอไว�ให้�ร�วมุงานัก่บเรา”

พลมุองด< ร.ต. ห้ญ�งบ�ป็ผู้าตลอดเวลา แล�วพ<ดเสร�มุข�9นั

“ราชนัาว�ของเรานั�าจะภาคภ<มุ�ใจไมุ�นั�อยเท�าท� มุ�มุนั�ษย8ก่บห้ญ�งท� สวย ๆ และนั�ารก่อย�างนั�9 ยงไมุ�เคยป็ราก่ฏว�าก่องทพเร�อของชาต�ใดมุ�มุนั�ษย8ก่บผู้<�ห้ญ�งไมุ�ใช�ห้ร�อครบ ค�ณ์บ�ป็ผู้า”

ห้ล�อนัย�9มุนั�ารก่

“ค�ะ พวก่เรามุนั�ษย8ก่บห้ญ�งร� �นัแรก่มุ� ๕๐ คนัด�วยก่นั ใช�เวลาฝูOก่มุาสองป็Nแล�วค�ะ พอส&าเร6จห้ลก่ส<ตรโรงเร�ยนัมุนั�ษย8ก่บก่6ได�รบยศเป็"นัเร�อตร�ห้ญ�ง”

ดร. ด�เรก่ก่ล�าวก่บส� สาวอย�างเป็"นังานัเป็"นัก่าร

“โป็รดเตร�ยมุตวลงทะเลครบ แต�งเคร� องมุนั�ษย8ก่บให้�พร�อมุ ผู้มุจะให้�ผู้<�ช�วยของผู้มุคนัใดคนัห้นั� งลงทะเลด�วย เพ� อสงเก่ตก่ารท&างานัของพวก่ค�ณ์อย�างใก่ล�ช�ด”

เร�อตร�ห้ญ�งท9ง ๔ คนัย�9มุนั�อยย�9มุให้ญ�ไป็ตามุก่นั ต�างลงมุ�อแต�งเคร� องมุนั�ษย8ก่บทนัท� ค�อสวมุห้มุวก่ยางครอบศ�รษะ สวมุแว�นัเป็"นัแผู้�นัยาวป็5ดนัยนั8ตาท9งสองข�าง สวมุรองเท�าท� มุ�ร<ป็ลก่ษณ์ะคล�ายเท�าก่บ ต�อจาก่นั9นัก่6คาดเข6มุขดรดเอวซึ่� งมุ�มุ�ดพก่ขนัาดยาวอย<�ในัซึ่องของมุนัห้นั� งเล�มุ แล�วก่6สวมุท�ออSอก่ซึ่�เจนัขนัาด

Page 16: ล่าพรายทะเล

เล6ก่ซึ่� งเป็"นัท�อค<�ต�ดไว�ข�างห้ลง ส� สห้ายถู�อโอก่าสช�วยก่นัผู้<ก่ท�ออSอก่ซึ่�เจนัให้�มุนั�ษย8ก่บสาวคนัละคนั

ในัท� ส�ดเร�อตร�ห้ญ�งท9ง ๔ คนัก่6ก่ลายเป็"นัมุนั�ษย8ก่บท� นั�ารก่นั�าเอ6นัด<ย� ง ขนัาดมุนั�ษย8ก่บของข�าศ�ก่เห้6นัแล�วต�องนั&9าลายไห้ลไป็ตามุก่นั ห้ล�อนัถู�อฉมุวก่คนัละเล�มุส&าห้รบต�อส<�ก่บสตว8ร�ายและข�าศ�ก่

ดร. ด�เรก่ห้นัมุาพ<ดก่บก่�มุห้งวนัอย�างเป็"นังานัเป็"นัก่าร

“แก่ลงทะเลห้นั�อยซึ่�นัะอ�ายห้งวนั ก่นัต�องก่ารให้�แก่ด<ค�ณ์ ๆ เห้ล�านั�9ป็ฏ�บต�งานัใต�ทะเล”

อาเส� ยย�9มุแป็?นั

“ได�ซึ่� แต�ว�าก่นัไมุ�มุ�เคร� องมุนั�ษย8ก่บ”

นั.ท. ห้ยดพ<ดเสร�มุข�9นัทนัท�

“ท� เร�อเรามุ�อย<�ห้ลายช�ดครบ” พ<ดจบเขาก่6ห้นัมุาทาง นั.ท. ส�ภาพ ฤทธ�ไก่ร ร.นั.

ซึ่� งเป็"นัผู้<�ช�วยของเขา ค�อเป็"นัต�นัเร�อ ร.ล. ห้นั�มุานัล&านั�9 ค�ณ์ช�วยไป็บอก่ให้�ทห้าร“

นั&าเคร� องมุนั�ษย8ก่บมุาให้�อาเส� ยสก่ช�ดเถูอะครบ อ�า...เอายงง�9ด�ก่ว�า พาอาเส� ยไป็แต�งเคร� องมุนั�ษย8ก่บมุาเลย”

เส� ยห้งวนัห้วเราะห้� ๆ

ร<ป็ร�างของผู้มุมุนัเห้มุ�อนัเข�ยดนั� ครบผู้<�ก่าร แต�งเคร� องมุนั�ษย8ก่บผู้มุคงจะก่ลายเป็"นัมุนั�ษย8เข�ยดไป็”

เจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ ยก่มุ�อตบห้ลงอาเส� ยค�อนัข�างแรง

“ไมุ�ใช�เวลาพ<ดเล�นันั�า ร�บไป็แต�งเคร� องมุนั�ษย8ก่บเถูอะ อาอยาก่จะด<ความุสามุารถูของพวก่ค�ณ์ ๆ เห้ล�านั�9”

ต�นัเร�อพาอาเส� ยก่�มุห้งวนัเด�นัไป็จาก่ท� นั 9นั นั�ก่รท&าท�าก่ะล�9มุก่ะเห้ล� ยก่บ ร.ต.

ห้ญ�งไฉไล เจ�าของอก่เขาพระว�ห้ารอนัโอ�โถูงย� ง แล�วนั�ก่รก่6สมุภาษณ์8ห้ล�อนั

“พวก่ค�ณ์เคยท&างานัใต�นั&9าท� เร�ยก่ว�าเป็"นังานัส&าคญอะไรมุาบ�างครบ”

Page 17: ล่าพรายทะเล

ร.ต. ห้ญ�งไฉไลท&าตาห้วานัให้�นั�ก่ร

“ท� ได�ป็ฏ�บต�มุาก่6ล�วนัเป็"นังานัส&าคญท9งนั9นัแห้ละค�ะ ค�นัห้าท��นัระเบ�ดแมุ�เห้ล6ก่ท� เร�อรบของคอมุมุ�วนั�สต8นั&ามุาโป็รยไว�ในัอ�าวเราเมุ� อต�นัป็Nนั�9ได�ห้ลายล<ก่ ค�นัตอร8ป็5โดของเราท� จมุลงก่�นัทะเลในัก่ารฝูOก่ย�ง นัอก่จาก่นั�9ก่6ฝูOก่วางระเบ�ดเร�อรบท� จอดอย<�ในัอ�าว โดยสมุมุ�ต�ว�าเป็"นัเร�อรบข�าศ�ก่ ฝูOก่ว�ายนั&9าระยะไก่ลจาก่เร�อไป็ข�9นัฝูD ง ท&าห้นั�าท� ลาดตระเวนัชายฝูD งก่�อนัยก่พลข�9นับก่”

ดร. ด�เรก่ก่ล�าวถูามุ ร.ต. ห้ญ�งระร�นัอย�างย�9มุแย�มุ

“ค�ณ์เคยพบป็ลาห้มุ�ก่ยก่ษ8ห้ร�อเป็ล�า”

ระร�นัห้วเราะค�ก่

“ป็ลาห้มุ�ก่ยก่ษ8ในัอ�าวไทยไมุ�มุ�ห้รอก่ค�ะ มุ�แต�ป็ลาห้มุ�ก่ตวเล6ก่ ๆ ห้นั<เคยจบมุนัมุาก่�นับ�อย ๆ ค�ะอาจารย8”

พลต� นัตะล�งในัความุงามุของบ�ป็ผู้าอย�างย� ง ใบห้นั�าของห้ล�อนัเห้มุ�อนัจ�นัส8 ซึ่�มุมุอนั เต6มุไป็ด�วยความุนั�ารก่นั�าเอ6นัด< ห้นั�าอก่ของห้ล�อนัค�อนัข�างให้ญ�อย�างท� เร�ยก่ว�าป็ท�มุท�พย8

“ค�ณ์ไมุ�ก่ลวป็ลาฉลามุห้ร�อครบ” พลถูามุเมุ� อสบตาก่บห้ล�อนั

“ไมุ�ค�ะ เราเคยศ�ก่ษาเร� องป็ลาฉลามุมุาแล�วค�ะ ป็ลาฉลามุด�ร�ายจนัก่ระท งเร�ยก่ก่นัว�าเส�อทะเลก่6จร�ง แต�คนัเราย�อมุฉลาดก่ว�าท� สามุารถูเร�ยนัร< �จ�ตใจของมุนัได�”

ห้ล�อนัพ<ดเส�ยงแจWว ๆ นั�าฟ้Dงและย�9มุระร� นัตลอดเวลา

“เคยส<�ก่บมุนัห้ร�อเป็ล�าครบ”

“เคยค�ะ อาจารย8”

พลสะด��งโห้ยง

“อย�าเร�ยก่ผู้มุว�าอาจารย8เลยครบ ผู้มุเป็"นัแต�เพ�ยงผู้<�ช�วยของอาจารย8ด�เรก่

เร�ยก่ช� อผู้มุเถูอะครบ”

Page 18: ล่าพรายทะเล

ห้ล�อนัย�9มุอาย ๆ

“คร9งห้นั� งท� ห้นั�าเมุ�องระยอง ห้นั<ก่บเพ� อนัสามุคนันั�9ได�รบค&าส งให้�ลงทะเลเพ� อค�นัห้าท��นัระเบ�ดแมุ�เห้ล6ก่ท� พวก่คอมุมุ�วนั�สต8นั&ามุาท�9งไว� เราได�เผู้ช�ญก่บฉลามุขนัาดให้ญ�ตวห้นั� งค�ะ ตวยาวไมุ�ต& าก่ว�า ๓ เมุตร เราได�ต�อส<�ก่บมุนัตามุทฤษฎ�ท� เราเร�ยนัมุา ค�อลอยคอเป็"นัเส�นัต9งฉาก่ในันั&9า ฉลามุป็ราดเข�ามุาห้าเรา แต�ว�ธ�ก่ารโจมุต�ของมุนัจะต�องว�ายเลยไป็ก่�อนัแล�วเล�9ยวก่ลบมุา เราส� คนัย�นัเป็"นัแถูวเร�ยงเด� ยว ถู�อฉมุวก่เตร�ยมุพร�อมุ พอมุนัว�ายเข�ามุาก่6แทงมุนัพร�อมุ ๆ ก่นั เท�านั�9เองฉลามุก่6ส�9นัฤทธ�Mถู<ก่เราฆ�าตายค�ะ”

พลมุองด<ห้ล�อนัอย�างช� นัชมุ

“ค�ณ์และพวก่ค�ณ์เก่�งมุาก่เช�ยวครบ”

เจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ เล� ยงไป็ค�ยก่บผู้<�บงคบก่าร ร.ล. ห้นั�มุานั ท�านัได�ซึ่ก่ถูามุก่�จก่ารมุนั�ษย8ก่บแห้�งราชนัาว� นั.ท. ห้ยดก่6เร�ยนัให้�ทราบว�า ขณ์ะนั�9ห้นั�วยมุนั�ษย8ก่บของก่องทพเร�อมุ�อย<�ห้นั� งก่องพนัแล�ว และเป็"นัมุนั�ษย8ก่บผู้<�ห้ญ�งป็ระมุาณ์ ๕๐

คนั ทางราชก่ารได�เป็5ดรบสมุครมุนั�ษย8ก่บห้นั��มุสาวป็Nละ ๒ คร9ง ผู้<�สมุครต�องมุ�พ�9นัก่ารศ�ก่ษาส&าเร6จเตร�ยมุว�ทยาศาสตร8อย�างนั�อย

ขณ์ะท� เจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ ก่&าลงสนัทนัาก่บผู้<�บงคบก่ารและนัายทห้ารป็ระจ&าเร�อ

อาเส� ยก่�มุห้งวนัก่6พาตวเด�นัข�9นับนัไดมุาจาก่ท�องเร�อ นั.ต. ส�ภาพต�นัเร�อ ร.ล.

ห้นั�มุานัเด�นัตามุมุาด�วย

ก่�มุห้งวนัของเราแต�งเคร� องมุนั�ษย8ก่บครบครนั สวมุรองเท�าก่บ สวมุท�ออSอก่ซึ่�เจนั สวมุก่างเก่งอาบนั&9าส�ด&าแก่มุขาว ซึ่� งเป็"นัก่างเก่งแนับเนั�9อ คาดเข6มุขดพก่มุ�ด สวมุแว�นัตาแต�ไมุ�ได�สวมุห้มุวก่ ท�าทางของอาเส� ยเก่�งก่�างเห้มุ�อนัมุนั�ษย8เข�ยดมุาก่ก่ว�ามุนั�ษย8ก่บ มุ�อขวาถู�อฉมุวก่อนัห้นั� ง

เจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ พล, นั�ก่ร, ดร. ด�เรก่ และเจ�าแห้�วต�างห้วเราะชอบอก่ชอบใจไป็ตามุก่นั เส� ยห้งวนัเด�นัเข�ามุาห้ย�ดย�นัรวมุก่ล��มุแล�วยก่มุ�อเท�าเอววางท�าให้�สมุก่บเป็"นัมุนั�ษย8ก่บช9นัด�

นั�ก่รร�บก่ระซึ่�บก่ระซึ่าบบอก่ก่�มุห้งวนั

“อย�าเท�าเอวเลยวะ ไมุ�นั�าด<เลย”

Page 19: ล่าพรายทะเล

อาเส� ยขมุวดค�9วย�นัแล�วก่ระซึ่�บถูามุ

“ท&าไมุล�ะ”

นัายจอมุทะเล�นัห้วเราะ

“ขนัจUก่แร�แก่ยาวต9งค�บ ลมุพดพะเย�บพะยาบนั�าเก่ล�ยดเห้ล�อเก่�นั”

ก่�มุห้งวนัสะด��งเฮ่�อก่เห้มุ�อนัถู<ก่เข6มุแทง ร�บป็ล�อยมุ�อท� เท�าเอวลงทนัท� ดร. ด�เรก่ช�วยตรวจด<ท�ออSอก่ซึ่�เจนัของอาเส� ยแล�วเขาก่6ห้นัมุาทางก่บสาวท9ง ๔ ตว

“อย�ารงเก่�ยจห้ร�อโก่รธเค�องผู้มุเลย ท� ผู้มุจะต�องทดสอบความุสามุารถูของพวก่ค�ณ์” พ<ดพลางนัายแพทย8ห้นั��มุก่6ถูอดนัาฬิ�ก่าข�อมุ�อเร�อนัทองราคาเก่�อบ

๓,๐๐๐ บาทออก่มุาจาก่ข�อมุ�อของเขาแล�วโยนัมุนัลงไป็ในัทะเล เช�ญพวก่ค�ณ์“

ลงนั&9าได�แล�วช�วยก่นังมุนัาฬิ�ก่าให้�ผู้มุ”

ระร�นัย�9มุแห้�ง ๆ

“โอ – ของเล6ก่ ๆ อย�างนั�9งมุไมุ�ได�ห้รอก่ค�ะ”

ดร. ด�เรก่นัยนั8ตาเห้ล�อก่

“มุายก่Sอด...งมุไมุ�ได�”

“ค�ะ”

นัายแพทย8ห้นั��มุก่ล�นันั&9าลายเอ�Uอก่

“พวก่ค�ณ์เป็"นัมุนั�ษย8ก่บก่6ควรจะงมุได�ซึ่�ครบ”

วนัทนั�ย8ห้วเราะเบา ๆ

“ถู<ก่แล�วค�ะ พวก่เราเป็"นัมุนั�ษย8ก่บ แต�เราไมุ�เช� ยวชาญในัก่ารงมุของตก่นั&9าเห้มุ�อนัพวก่ร�อนัห้าของตามุล&าคลองในัก่ร�งเทพ ฯ นั� คะ”

ดร. ด�เรก่ท&าห้นั�าเห้มุ�อนัก่บจะร�องไห้�

Page 20: ล่าพรายทะเล

“ถู�าเช�นันั9นันัาฬิ�ก่าของผู้มุราคา ๒,๘๐๐ บาทก่6ส<ญไป็แล�ว ผู้มุชก่ฉ�วพวก่ค�ณ์แล�วนัะจะบอก่ให้� เร6ว...ท�ก่คนัไป็ท� บนัไดก่ราบขวาแล�วลงทะเลตามุค&าส งของผู้มุ

แสดงก่ารว�ายนั&9าและด&านั&9าให้�ห้มุด พวก่ค�ณ์ท9ง ๔ คนัต�องด&าลงไป็ท� ก่�นัทะเล ห้าอะไรมุาให้�ผู้มุคนัละช�9นั ห้อยสก่ตวห้ร�อก่ะละป็Dงห้าคนัละก่� ง ห้ร�อถู�าพวก่ค�ณ์ใจป็X9 าพอจะจบป็ลาฉลามุเอามุาให้�ผู้มุคนัละตวก่6ได�” พอจบเขาก่6ห้นัมุาทางอาเส� ย แก่“

ต�ดตามุไป็สงเก่ตก่ารณ์8ในัทะเล ด<ให้�ด�ว�าคนัไห้นัมุ�ความุสามุารถูและคนัไห้นัไร�ความุสามุารถู”

นัายเร�อห้ญ�งท9ง ๔ คนัพาก่นัเด�นัไป็ทางก่ราบขวาของ ร.ล. ห้นั�มุานั ก่�มุห้งวนัต�ดตามุไป็ด�วย ต�อจาก่นั9นัมุนั�ษย8ก่บสาวแห้�งราชนัาว�ท9ง ๔ คนัและอาเส� ยก่�มุห้งวนัก่6ห้ย�อนัตวลงไป็ในัทะเลท�ามุก่ลางแสงแดดอนัร�อนัแรงในัตอนัสาย แต�ทะเลก่&าลงสงบ มุ�ละลอก่คล� นัเพ�ยงเล6ก่นั�อย

เมุ� อ ๔ นัางแสดงก่ารว�ายนั&9าแบบมุนั�ษย8ก่บให้�ด<สก่คร< �ก่6พาก่นัด&านั&9าห้ายไป็ ก่�มุห้งวนัร�บด&าตามุทนัท�นั.ท. ห้ยดก่ล�าวก่บ ดร. ด�เรก่อย�างย�9มุแย�มุ

“เป็"นัยงไงครบอาจารย8”

“ออไร� ว�ายนั&9าก่นัได�คล�องแคล�วด�มุาก่ครบผู้<�ก่าร โดยเฉพาะเร�อตร�ห้ญ�งระร�นัว�เศษท� ส�ด”

“ว�ายนั&9าเก่�งห้ร�อครบ”

“โนั – ว�ายนั&9าไมุ�ค�อยเก่�ง แต�เธอสวยและนั�ารก่ถู<ก่ใจผู้มุมุาก่ ยงไงผู้มุก่6ต�องเอาไว� ถู�งว�ายนั&9าไมุ�เก่�ง ต�อไป็ห้ดว�ายบ�อย ๆ ก่6เก่�งเอง”

พวก่นัายทห้ารเร�ออมุย�9มุไป็ตามุก่นั ก่บสาวท9ง ๔ ตวและอาเส� ยก่�มุห้งวนัผู้<�สงเก่ตก่ารณ์8ห้ายไป็ในัทะเลป็ระมุาณ์ ๕ นัาท� และแล�ว ร.ต. ห้ญ�งวนัทนั�ย8ก่6โผู้ล�ข�9นัมุาจาก่ใต�นั&9าอย�างร�อนัรนั ห้ล�อนัร�บว�ายนั&9าเข�ามุาเก่าะบนัไดเร�อรบ แล�วป็Nนัข�9นัมุาบนับนัไดนั9นั ใบห้นั�าของห้ล�อนับ�9งต�ง สาวสวยมุองด< ดร. ด�เรก่แล�วเอ6ดตะโรล นั

“ไมุ�ไห้วละค�ะอาจารย8คะ คนัของอาจารย8เล�นับ�า ๆ อะไรก่6ไมุ�ร< � เล�นัก่บห้นั<ยงง�9ได�ห้ร�อ ค�อว�าอย<�ใต�นั&9าไมุ�มุ�ใครเห้6นั บSา – บ�า คนัผู้�ทะเลอะไรก่6ไมุ�ร< �”

Page 21: ล่าพรายทะเล

ดร. ด�เรก่ท&าตาป็ร�บ ๆ เขาย�นันั� งเฉยจนัก่ระท งวนัทนั�ย8ข�9นัมุาบนัดาดฟ้?าเร�อ

“เขาท&าอะไรค�ณ์ครบ”

“อ�า – ตะป็บห้นั<นั�ะซึ่�คะ”

นัายแพทย8ห้นั��มุแยก่เข�9ยว พอด�ก่�มุห้งวนัโผู้ล�ข�9นัมุาจาก่นั&9า ท�ามุก่ลางเส�ยงห้วเราะอย�างคร�9นัเครงและเส�ยงไชโยโห้�ร�องของพวก่ทห้ารเร�อ ซึ่� งล�วนัแต�ค�ก่คะนัองช�วยก่นัเช�ยร8เส� ยห้งวนั ดร. ด�เรก่โก่รธจนัตวส นั เขายก่มุ�อช�9ห้นั�าอาเส� ยแล�วก่ล�าวข�9นัด�วยเส�ยงอนัดง

“อ�ายห้งวนั ท&าไมุแก่เล�นับ�า ๆ ยงง9นั”

อาเส� ยท&าห้นั�าชอบก่ล

“เล�นัยงไงวะท� ว�าบ�า ๆ”

“แก่ตะป็บค�ณ์วนัทนั�ย8”

เส� ยห้งวนัชก่ฉ�ว

“อ�าว – นั� แห้ละไห้มุล�ะ เขาว�าท&าค�ณ์บ<ชาโทษ โป็รดสตว8ได�บาป็” ก่�มุห้งวนัพ<ดเอ6ดตะโร แมุงก่ะพร�นัไฟ้มุนัอย<�บนัห้วค�ณ์วนัทนั�ย8“ ก่นัแลเห้6นัเข�าก่6ร�บผู้ลก่เธอออก่ห้�างมุนั และเอาฉมุวก่แทงมุนัตาย ก่นัจะอธ�บายให้�ฟ้Dงก่6พ<ดก่นัไมุ�ได�เพราะอย<�ในันั&9า ค�ณ์วนัทนั�ย8ไมุ�ฟ้Dงอ�ร�าค�าอ�รมุ ร�บโผู้ล�ข�9นัมุาฟ้?องแก่ใช�ไห้มุล�ะ ถู�าก่นัไมุ�ท&าอย�างนั9นัค�ณ์วนัทนั�ย8โดนัแมุงก่ะพร�นัไฟ้เข�าเนั�9อห้นังก่6จะไห้มุ�เป็"นัแถูบ ๆ ป็วดแสบป็วดร�อนัร�องครางไป็ห้ลายวนั ถู�าโดนัใบห้นั�าก่6จะท&าให้�เส�ยโฉมุ”

วนัทนั�ย8ห้นั�าจWอย ห้ายโก่รธก่�มุห้งวนัแล�ว

“ตSาย – ตาย ห้นั<เข�าใจผู้�ดจร�ง ๆ ค�ะ อาเส� ยคะ ห้นั<ก่ราบป็ระทานัโทษนัะคะ ห้นั<ค�ดว�าอาเส� ยค�ดค�าก่&าไรเก่�นัควรก่บห้นั<”

อาเส� ยย�9มุออก่มุาได� แล�วก่วก่มุ�อเร�ยก่ห้ล�อนั

“ลงมุาซึ่�ครบ”

Page 22: ล่าพรายทะเล

สาวสวยส นัศ�รษะ

“มุ�ายละค�ะ ห้นั<ก่ลวแมุงก่ะพร�นัไฟ้ เพ�ยงแมุงก่ะพร�นัไฟ้อาเส� ยยงตะป็บห้นั<อย�างนั9นั ถู�าเป็"นัป็ลาฉลามุห้ร�อป็ลาห้มุ�ก่ยก่ษ8ห้นั<คงแย�ท�เด�ยว”

ก่�มุห้งวนัห้วเราะล นั แล�วด&าลงไป็ในัทะเลอ�ก่ ต�อจาก่นั9นับ�ป็ผู้าก่6โผู้ล�ข�9นัมุาจาก่นั&9า

มุ�อขวาของห้ล�อนัถู�อก่ะละป็Dงห้าก่� งห้นั� งอนัเป็"นัเคร� องแสดงความุสามุารถูของห้ล�อนัท� ด&าลงไป็ถู�งก่�นัทะเล พลร�บว� งลงบนัไดไป็รบห้ล�อนั

“ข�9นัมุาเถูอะครบ ทดสอบก่นัเท�านั�9พอแล�ว”

บ�ป็ผู้าว�ายมุาท� บนัได พลช�วยป็ระคองห้ล�อนัแล�วพาข�9นัไป็บนัดาดฟ้?า ต�อจาก่นั9นั

ร.ต. ห้ญ�งไฉไลก่6โผู้ล�ข�9นัมุาจาก่นั&9า ห้ล�อนัช<นัาฬิ�ก่าข�อมุ�อเร�อนัทองอวด ด.ร.

ด�เรก่ แล�วพ<ดเส�ยงห้วเราะ

“อาจารย8คะ ห้นั<งมุนัาฬิ�ก่าของอาจารย8ได�ค�ะ”

นัายแพทย8ห้นั��มุล�มุตาโพลง

“โอ – เวร� ก่<Sด แล�วสายนัาฬิ�ก่าห้ายไป็ไห้นั ค�ณ์ไฉไล”

ห้ล�อนัว�ายเข�ามุาเก่าะบนัไดเร�อรบ

“สายมุนัห้ร�อคะ ห้นั<แก่ะออก่ท�9งไป็ค�ะ ขณ์ะนั�9ระร�นัก่&าลงแสดงความุสามุารถูงมุสายนัาฬิ�ก่าให้�อาจารย8ค�ะ”

เส�ยงห้วเราะดงข�9นัอย�างคร�9นัเครง นั�ก่รร�บว� งลงบนัไดไป็รบแฟ้นัของเขา และก่ล�าวชมุห้ล�อนัขณ์ะท� เขาป็ระคองห้ล�อนัข�9นัมุาบนัดาดฟ้?าเร�อ

“ค�ณ์เก่�งมุาก่ครบ นัาฬิ�ก่าข�อมุ�อเร�อนัเล6ก่นั�ดเด�ยว ไมุ�นั�าจะงมุได�เลย”

ห้ล�อนัย�9มุให้�เขาและร< �ส�ก่พอใจนั�ก่รเช�นัเด�ยวก่นั

“นั&9าในัอ�าวสตห้�บไมุ�ล�ก่นัก่ห้รอก่ค�ะ พ�9นัล�างเป็"นัทรายไมุ�ใช�โคลนั แดดจดอย�างนั�9มุองเห้6นัทะเลอย�างชดเจนัค�ะ”

“อ�อ – แล�วเห้6นัสะด�อทะเลไห้มุครบ”

Page 23: ล่าพรายทะเล

ห้ล�อนัท&าห้นั�าชอบก่ล

“อWอ – ส�วนัท� ล�ก่ท� ส�ดใช�ไห้มุคะ”

“เห้6นัจะเป็"นัยงง9นัแห้ละครบ ผู้มุเองก่6ได�ย�นัแต�เขาพ<ดก่นัว�าสะด�อทะเล แต�ไมุ�ทราบว�าสะด�อทะเลมุนัอย<�ท� ไห้นั ค�ณ์เป็"นันัายทห้ารเร�อคงจะทราบด�”

ร.ต. ห้ญ�งไฉไลย�9มุให้�เขา

“ทะเลท� มุ�ความุล�ก่ท� ส�ดในัโลก่อย<�นัอก่ฝูD งเก่าะก่วมุค�ะ ท� นั นัค�อสะด�อทะเลตามุท� ค�ณ์ว�า”

นั�ก่รฝูLนัห้วเราะ

“ล�ก่สก่ ๕ ฟ้5ตได�ไห้มุครบ”

ไฉไลห้วเราะค�ก่

“๕ ฟ้5ตนั�ะขนัาดท�องร�องสวนัค�ะ ทะเลนัอก่ฝูD งเก่าะก่วมุมุ�ความุล�ก่ต9งสามุส� ก่�โลเมุตร ห้ร�ออาจจะก่ว�านั9นั ซึ่� งห้นั<ก่6จ&าไมุ�ได�เส�ยแล�ว” พ<ดจบห้ล�อนัก่6ห้นัมุาทางนัายแพทย8ห้นั��มุและส�งนัาฬิ�ก่าข�อมุ�อค�นัให้� อาจารย8ทราบไห้มุคะ“ ส�วนัล�ก่ท� ส�ดของทะเลล�ก่เท�าใด”

ดร. ด�เรก่ย�9มุอย�างภาคภ<มุ�

“เยส ไอโนั ส�วนัล�ก่ท� ส�ดของทะเลท� อ�ายก่รเร�ยก่ว�าสะด�อทะเลนั9นัอย<�นัอก่ฝูD งเก่าะก่วมุถู<ก่แล�ว นัก่ว�ทยาศาสตร8 ๒ คนัของก่องทพเร�ออเมุร�ก่นัได�ลงไป็ในัถูงเห้ล6ก่และถู<ก่ห้ย�อนัลงไป็ในัก่�นัทะเลแห้�งมุห้าสมุ�ทรแป็ซึ่�ฟ้5คเมุ� อเร6ว ๆ นั�9 ห้ย�อนัลงไป็จนัถู�งส�วนัล�ก่ท� ส�ด”

นั�ก่รพ<ดเสร�มุข�9นั

“ถู�งสะด�อทะเล”

“เออ” ดร. ด�เรก่ตวาดแว�ด ส�วนัล�ก่ท� ส�ดวดได�“ ๑๘,๖๐๐ ฟ้5ต ห้ร�อ ๕ จ�ด ๖

ก่�โลเมุตร”

Page 24: ล่าพรายทะเล

นั�ก่รห้วเราะห้� ๆ

“แล�วนัก่ว�ทยาศาสตร8ของก่องทพเร�ออเมุร�ก่นัเขาแถูลงห้ร�อเป็ล�าว�าสะด�อทะเลนั�ะมุ�ร<ป็ลก่ษณ์ะอย�างไร จ��นัห้ร�อเป็ล�า”

เจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ ยก่เท�าขวาเห้ว� ยงก่�นัล<ก่เขยของท�านัดงพล ก่

“นั� แนั�ะ ทะเล�นันัก่ สะด�อทะเลมุนัมุ�ท� ไห้นัก่นัล�ะ”

นั�ก่รล�มุตาโพลง

“อ�าว – ท�ค�ณ์พ�อท&าไมุถู�งมุ�สะด�อล�ะ”

เจ�าแห้�วพ<ดสอดข�9นัทนัท�

“รบป็ระทานั มุนั�ษย8ก่บโผู้ล�ข�9นัมุาอ�ก่แล�วครบ”

ก่ารสนัทนัาเก่� ยวก่บเร� องสะด�อทะเลส�9นัส�ดลงเพ�ยงเท�านั�9 ระร�นัแฟ้นัของ ดร.

ด�เรก่โผู้ล�ข�9นัมุาจาก่พ�9นันั&9าและว�ายเข�ามุาห้าเร�อรบ ดร. ด�เรก่ร�บว� งลงบนัไดไป็รบห้ล�อนัด�วยความุต� นัเต�นัด�ใจ เขาช�วยป็ระคองห้ล�อนัข�9นัมุาบนัข9นัพก่บนัไดนั9นั

“ขอบค�ณ์ค�ะอาจารย8 นั� ค�ะ สายนัาฬิ�ก่าของอาจารย8 ห้นั<ด&าห้าแทบแย�”

ดร. ด�เรก่จ�Sป็าก่

“ไมุ�ควรเส�ยเวลาค�นัห้ามุนัเลย เส�นัห้นั� ง ๑๐ บาทเท�านั9นั ค�ณ์เป็"นัมุนั�ษย8ก่บท� ยอดเย� ยมุท� ส�ดในัสายตาของผู้มุ ว�ายนั&9าก่6นั�ารก่ ด&านั&9าก่6นั�ารก่ นัอก่จาก่นั�9เส�ยงค�ณ์ยงไพเราะเห้มุ�อนัก่บเส�ยงนัก่ไนัต�งเก่ล ไป็บนัดาดฟ้?าเร�อเถูอะครบ ก่ารทดสอบได�ผู้ลร�อยเป็อร8เซึ่6นัต8 เป็"นัอนัว�าผู้มุรบค�ณ์ท9ง ๔ คนัไว�เป็"นัมุนั�ษย8ก่บป็ระจ&าเร�อนั�9เพ� อร�วมุงานัส&าคญก่บพวก่เรา ค�อล�าพรายทะเล”

นัายแพทย8ห้นั��มุพาแฟ้นัของเขาข�9นัมุาบนัดาดฟ้?า เจ�าแห้�วป็ราดเข�ามุาห้า ดร.

ด�เรก่แล�วรายงานัให้�ทราบ

“รบป็ระทานั อาเส� ยยงไมุ�โผู้ล�ข�9นัมุาเลยครบ”

ดร. ด�เรก่สะด��งเล6ก่นั�อย

Page 25: ล่าพรายทะเล

“ออไร� ก่นัล�มุอ�ายห้งวนัเส�ยสนั�ท” พ<ดพลางมุองลงไป็ในัทะเล มุายก่Sอด“ ...ขดใต�ท�องเร�อตายเส�ยแล�วก่6ไมุ�ร< �”

ท�ก่คนัต�างแสดงท�าท�ห้�วงใยก่�มุห้งวนัและช�วยก่นัค�นัห้า ร.ต. ห้ญ�งไฉไลก่ล�าวก่บนั�ก่รว�า

“ห้นั<จะลงไป็ตามุอาเส� ยนัะคะ บางท�อาจจะเป็"นัตะคร�วว�ายนั&9าไมุ�ไห้วนั งอย<�ก่�นัทะเลก่6ได� แต�อSอก่ซึ่�เจนัใช�ห้ายใจได�สองช วโมุงค�ะ”

นั�ก่รย�9มุให้�ห้ล�อนั

“อย�าลงไป็เลยครบ อ�ายห้งวนัตายด�ก่ว�าค�ณ์ตาย มุนัคงพยายามุช�วยตวเองได�”

สก่คร< �ห้นั� งอาเส� ยก่6โผู้ล�ข�9นัมุาบนัผู้�วนั&9า ใครต�อใครต�างถูอนัห้ายใจโล�งอก่ไป็ตามุก่นั ก่�มุห้งวนัร�องตะโก่นัข�9นัด�วยส�ห้นั�าต� นัเต�นั

“ค�ณ์ระร�นัห้ายไป็ไห้นัก่6ไมุ�ร< � ห้าไมุ�พบโว�ย”

ดร. ด�เรก่ช�9มุ�อไป็ท� แฟ้นัของเขา

“อย<�นั� โว�ย”

อาเส� ยถูอนัห้ายใจโล�งอก่ ว�ายนั&9าเข�ามุาห้าเร�อรบ เจ�าแห้�วร�บลงบนัไดไป็ช�วยเห้ล�อ พาเส� ยห้งวนัข�9นัมุาบนัดาดฟ้?า ท�ก่คนัห้วเราะค�ก่คก่ไป็ตามุก่นั

เป็"นัอนัว�า ดร. ด�เรก่ตก่ลงรบนัายทห้ารห้ญ�งท9ง ๔ คนัเป็"นัมุนั�ษย8ก่บป็ระจ&า ร.ล.

ห้นั�มุานัแล�ว นั.ท. ห้ยด เฉล�มุเก่�ยรต� ร.นั. ส งให้�ทพเร�อท&ารายงานัด�วนัเสนัอท�านัผู้<�บญชาก่ารก่องเร�อย�ทธก่ารทนัท�

มุนั�ษย8ก่บ ๔ สาวได�พก่อย<�ห้�องต�ด ๆ ก่บคณ์ะพรรคส� สห้ายของเรานั นัเอง ซึ่� งก่�อนัเท� ยงวนันั9นั ผู้<�บงคบก่ารเร�อป็ราบเร�อด&านั&9า ห้นั�มุานั“ ” ได�เร�ยก่ป็ระช�มุทห้ารเร�อท�ก่คนับนัดาดฟ้?าแล�วแจ�งให้�ทราบว�า เพ� อให้�ก่ารป็ราบเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของคอมุมุ�วนั�สต8เป็"นัไป็อย�างรวดเร6ว ก่องทพเร�อจ�งส�งมุนั�ษย8ก่บนัายทห้ารห้ญ�งท9ง ๔ คนัมุาป็ระจ&าเร�อล&านั�9

ในัท� ส�ดผู้<�บงคบก่ารก่6ก่ล�าวข�9นัด�วยเส�ยงห้นัก่แนั�นัว�า

Page 26: ล่าพรายทะเล

“ทห้ารท�ก่คนัต�องอย<�ในัระเบ�ยบว�นัยอนัด�งามุ อย�าร� �มุร�ามุห้ร�อก่ระท&าส� งห้นั� งส� งใดอนัเป็"นัก่ารแสดงออก่ของอารมุณ์8ทางเพศต�อนัายทห้ารห้ญ�งท9ง ๔ คนันั�9เป็"นัอนัขาด ข�าพเจ�าขอก่&าห้นัดโทษไว�ดงนั�9ค�อ พ<ดเก่าะแก่ะห้ร�อพ<ดเก่�9ยวต�ดตะราง

๑๐ วนั ไมุ�แสดงความุเคารพห้ร�อขาดความุเคารพ ๑๐ วนั แอบมุองตามุห้�องนั&9าห้นั� งเด�อนั จบมุ�อถู�อแขนัสองเด�อนั เข�าห้าห้ร�อใช�ก่&าลงก่ายป็ล�ก่ป็ล&9าย�งเป็?า พวก่ท�านัเป็"นัทห้ารต�องท&าใจให้�ห้นัก่แนั�นัอดทนั อย�าค�ดอะไรให้�ฟ้� ?งซึ่�านั อย�าล�มุว�าผู้<�ห้ญ�งสาวท9ง ๔ คนัท� มุาอย<�เร�อล&าเด�ยวก่บเรานั9นั มุ�ห้นั�าท� รายก่ารส&าคญ และท�ก่คนัเป็"นันัายทห้ารสญญาบตร

“อนั� ง ห้�ามุมุ�ให้�ทห้ารคนัใดเข�าไป็ในัห้�องนัายทห้ารห้ญ�งเป็"นัอนัขาดไมุ�ว�าก่รณ์�ใด

ๆ ข�าพเจ�าขอร�องให้�ท�ก่คนัย�ดมุ นัในัว�นัยทห้าร และขอเล�ก่ก่ารป็ระช�มุแต�เพ�ยงเท�านั�9”

ท�ามุก่ลางท�องทะเลอ�าวไทย ซึ่� งมุองแลเห้6นัผู้�นัแผู้�นัด�นัให้ญ�เป็"นัแนัวยอดไมุ�และภ<เขาอย<�ทางซึ่�ายมุ�อร.ล. ห้นั�มุานัก่&าลงแล�นับ�ายโฉมุห้นั�ามุ��งตรงไป็ยงเก่าะช�างป็ลายอาณ์าเขตตะวนัออก่ของป็ระเทศไทยตามุค&าส งของผู้<�บญชาก่ารก่องเร�อย�ทธก่าร เพ� อให้� ดร.

ด�เรก่ก่บคณ์ะส&ารวจสถูานัท� ท� เร�อ ห้นั�มุานั“ ” พบก่บเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของคอมุมุ�วนั�สต8

ขณ์ะนั�9เป็"นัเวลา ๑๗.๐๐ นั. ร.ล. ห้นั�มุานัจะถู�งเก่าะช�างในัราว ๑๙.๐๐ นั. เศษ ทรรศนัว�สยโป็ร�งตา ท�องฟ้?าแจ�มุใส ทะเลเร�ยบ ลมุพดเย6นัสบายมุ�ละลอก่คล� นัเพ�ยงเล6ก่นั�อย ร.ล. ห้นั�มุานัใช�ความุเร6ว ๑๒ นั6อต ทห้ารเร�อต�างป็ระจ&าท&างานัตามุห้นั�าท� ของตนัอย�างเคร�งครด ยามุบนัยอดเสาส�องก่ล�องมุองไป็รอบ ๆ พนัก่งานัเรด�าคอยค�นัห้าเคร� องบ�นั เร�อบนัผู้�วนั&9า และเร�อใต�นั&9า

ตามุเวลาท� ก่ล�าวนั�9 ส� สห้ายก่บเจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ และเจ�าแห้�วได�นั งด� มุเห้ล�าและสนัทนัาก่นัอย<�ในัห้�องพก่ ส� สห้ายชวนัเจ�าแห้�วร�วมุโตSะด�วยก่6เพราะเห้6นัว�า ขณ์ะนั�9เจ�าแห้�วได�ร�วมุเป็"นัร�วมุตายด�วย ท&าให้�เจ�าแห้�วป็ลาบป็ล�9มุใจเห้ล�อท� จะก่ล�าว

ขณ์ะท� ก่&าลงสนัทนัาก่นั ก่�มุห้งวนัก่6พรวดพราดล�ก่ข�9นัย�นั พลก่ล�าวถูามุทนัท�

“เฮ่�ย ไป็ไห้นัล�ะ”

Page 27: ล่าพรายทะเล

“ไป็ห้าพลาธ�ก่ารเด�Pยว ขอตราขาวสก่ขวด เห้ล�าอย�างนั�9ก่�นัไมุ�ไห้วโว�ย บาดคอเห้ล�อเก่�นั”

ดร. ด�เรก่จ�Sป็าก่แล�วโบก่มุ�อห้�ามุ

“ท� นั� ไมุ�ใช�บ�านัเรา ย<อย�าว� �นัวายนัก่เลยนั�ะ ผู้<�ก่ารให้�ก่ารต�อนัรบเราเป็"นัพ�เศษอย�างนั�9ก่6ด�แล�ว”

อาเส� ยย�9มุให้�นัายแพทย8ห้นั��มุ

“ก่นัก่บพลาธ�ก่ารเร�อล&านั�9ถู<ก่เส�นัก่นัว�ะ เมุ� อตอนัเท� ยงก่นัให้�พระสมุเด6จเขาไป็ห้นั� งองค8 แก่ชอบอก่ชอบใจให้ญ� บอก่ว�าต�องก่ารอาห้ารห้ร�อเห้ล�าให้�บอก่” พ<ดจบก่�มุห้งวนัก่6เด�นัออก่ไป็จาก่ห้�องพก่

แทนัท� จะไป็ห้าพลาธ�ก่ารทางท�ายเร�อ ก่�มุห้งวนัก่ลบเด�นัย�องมุาทางห้�องพก่ของมุนั�ษย8ก่บสาวท9ง ๔ คนั อย<�ต�ด ๆ ก่บห้�องเขา และด�านัซึ่�ายของห้�องนั9นัมุ�ห้�องนั&9าเล6ก่ ๆ ซึ่� งอย<�ในัห้�องเด�ยวก่นั อาเส� ยร< �ด�ว�าขณ์ะนั�9นัายเร�อห้ญ�งท9ง ๔ คนัคงจะอาบนั&9า และเขาคาดก่ารณ์8เอาว�าข�างห้นั�าห้�องนั&9าคงจะมุ�ทห้ารเร�อป็?วนัเป็N9 ยนัอย<�ตามุว�สยของนัก่ด<ถู&9ามุอง

ก่�มุห้งวนัเล�9ยวขวามุ�อผู้�านัซึ่อก่เล6ก่ ๆ เข�าไป็ทางห้ลงห้�องนั&9า ทนัใดนั9นัเองเขาก่6ห้ย�ดชะงก่ เมุ� อแลเห้6นัจ�าและพลทห้ารก่ล��มุห้นั� งก่&าลงย�นัโก่�งโค�งด<ถู&9ามุองช�ดแก่�วลอยฟ้?าจาก่ร<เล6ก่ ๆ ท� ช�วยก่นัเจาะไว�

“เฮ่�” เส� ยห้งวนัอ�ทานัข�9นัดง ๆ

นัก่ด<ถู&9ามุองสะด��งเฮ่�อก่ไป็ตามุก่นั ต�างเงยห้นั�าข�9นัมุองด<อาเส� ยด�วยความุเก่รงก่ลว และในัฐานัท� ก่�มุห้งวนัเป็"นันัาวาตร�พ�เศษแห้�งราชนัาว� จ�าโทก่บพลทห้ารเร�อท9ง ๔ คนัจ�งช�ดเท�าตรง ร�บก่ระท&าความุเคารพอย�างแข6งแรง ภายในัห้�องนั&9ามุ�เส�ยงนั&9าก่Sอก่ไห้ล

ระคนัก่บเส�ยงเพลงจาก่สถูานั�ว�ทย�ก่ระจายเส�ยงของเราแห้�งห้นั� งซึ่� งส� สาวเป็5ดเส�ยล นัห้�อง

ก่�มุห้งวนัแก่ล�งท&าห้นั�าตาข�งขง ก่ล�าวถูามุจ�าโทเจ�าของร�างอ�วนัให้ญ�คนัห้นั� ง

“ด<อะไร”

Page 28: ล่าพรายทะเล

“แฮ่�ะ แฮ่�ะ ด<จ&9าบSะครบ”

อาเส� ยแยก่เข�9ยว

“อย�าพ<ดเล�นั ตอบให้�ตรงค&าถูามุ ล�9อด<อะไร”

จ.ท. เฉ� อยนัก่ด�ถู&9ามุองช9นัเซึ่�ยนัซึ่� งชอบด<แมุ�ก่ระท งผู้<�ชายด�วยก่นัห้นั�าจWอย เต6มุไป็ด�วยความุรก่ตวก่ลวต�ดตะราง

“อ�า – ด<นัายทห้ารห้ญ�งแก่�ผู้�าอาบนั&9าครบ”

“แล�วเห้6นัไห้มุ”

“เห้6นัคนัเด�ยวครบ เร�อตร�ห้ญ�งวนัทนั�ย8”

ก่�มุห้งวนัท&าคอย�นั

“แฟ้นัอUวเอง เห้6นัแล�วเป็"นัยงไง”

จ.ท. เฉ� อยฝูLนัห้วเราะ

“ก่6ป็ล�ก่ใจเส�อป็Eาให้�ค�ก่คก่เข�มุแข6งนั�ะซึ่�ครบ”

“อ�อ – ล�9อก่บทห้าร ๔ คนันั� เห้ลวไห้ลมุาก่ อย�าท&าอย�างนั�9อ�ก่ มุนัเส�ยมุรรยาทร< �ไห้มุ ล�9อไมุ�ใช�เจ�าของเขา ล�9อไป็ด<เขาได�เรอะ ไป็ – ไป็ให้�พ�นั ถู�าอUวจบได�อ�ก่คร9งเด�ยว พวก่ล�9อเป็"นัต�ดตะรางเด6ดขาด อะไร� ช�างไมุ�ก่ลวนัยนั8ตาเป็"นัก่��งย�งบ�างเลย

ถู�าอยาก่ด<ไป็ด<ทางห้�องอUว ป็ระเด�Pยวพวก่อUวจะอาบนั&9าก่นัแล�ว”

พลทห้ารเร�อคนัห้นั� งห้วเราะก่�าก่แล�วพ<ดเสร�มุข�9นั

“เห้6นัจะด<ไมุ�ลงละครบ มุองด<คล�าย ๆ ป็ลาห้มุ�ก่เต�นัร6อค”

“ไป็ให้�พ�นั” เส� ยห้งวนัตวาดแว�ด

จ.ท. เฉ� อยพานัก่ด<ถู&9ามุองเด�นัไป็จาก่ท� นั 9นัด�วยความุเส�ยดาย แต�ก่6ด�ใจท� ผู้<�มุาพบเป็"นัก่�มุห้งวนัไมุ�ใช�ผู้<�บงคบก่าร อาเส� ยย�9มุออก่มุาได� เขามุองซึ่�ายมุองขวาแล�วก่6ก่�มุลงมุองด<ตามุร<เล6ก่ ๆ ท� ฝูาห้�อง แล�วก่�มุห้งวนัก่6ก่ล�นันั&9าลายต�ด ๆ ก่นัห้ลาย

Page 29: ล่าพรายทะเล

คร9ง เมุ� อเห้6นัวนัทนั�ย8ก่&าลงอาบนั&9าท�ามุก่ลางแสงไฟ้ฟ้?าอนัสว�างจ�า ห้ล�อนัอย<�ในัช�ดแรก่เก่�ด อาเส� ยพยายามุมุองด<ในัแง�ศ�ลป็ ค�อมุองด<ส�วนัสดอนังดงามุของห้ล�อนั ซึ่� งเห้มุ�อนัก่บร<ป็ป็D9 นัของเทพธ�ดาว�นัส

“โอ�โฮ่” ก่�มุห้งวนัคราง อ�9อฮ่�อ“ ...ไอSย�า...โอSยโย�...”

มุ�มุ�อของใครคนัห้นั� งย� นัเข�ามุาตบบ�าอาเส� ยเบา ๆ ก่�มุห้งวนัเย6นัวาบไป็ห้มุดท9งตว เขาเงยห้นั�าข�9นัมุองด<ทนัท� เจ�าของมุ�อค�อ นั.ท. ห้ยดผู้<�บงคบก่ารเร�อล&านั�9 อาเส� ยตก่ใจแทบช6อค

“แฮ่�ะ แฮ่�ะ สวสด�ครบผู้<�ก่าร”

นั.ท. ห้ยดห้วเราะห้� ๆ

“ท&าอะไรครบเส� ย”

ก่�มุห้งวนัย�9มุเอ�ยงอาย เห้มุ�อนัก่บสาวท�นัเอจท� ถู<ก่ผู้<�ชายเก่�9ยว

“ด<อะไรเล�นันั�ดห้นั�อยครบ”

นั.ท. ห้ยดก่ล9นัห้วเราะแทบแย�

“ด<นัายเร�อห้ญ�งอาบนั&9าใช�ไห้มุครบ”

“แฮ่�ะ แฮ่�ะ ด<เห้มุ�อนัยงง9นัแห้ละครบ ความุจร�งผู้มุไมุ�เจตนัาด<เลย ผู้มุอย<�ว�าง ๆ

เด�นัเท� ยวชมุเร�อล&านั�9 เพ� อจะได�จดจ&าไว�ว�าห้�องไห้นัมุนัอย<�ทางไห้นั ผู้�านัมุาทางนั�9ผู้มุได�ย�นัเส�ยงนั&9าไห้ลจSอก่ ๆ ๆ ๆ ก่6นั�ก่ว�าเร�อร ว เลยแอบมุองด< พอด�เห้6นัก่บตวเบ�อเร� มุก่&าลงอาบนั&9า ผู้<�ก่ารลองชมุด<นั�ดซึ่�ครบ ป็ล�ก่ใจเส�อป็Eาด�พ�ล�ก่ ด<แล�วใจเต�นัชอบก่ล ลองซึ่�ครบ ช�องนั�9เห้6นัถูนัดเห้มุ�อนัด<ห้นังใส�แว�นัสามุมุ�ต�”

ผู้<�บงคบก่ารส นัศ�รษะ

“เส� ยจะย�ให้�ผู้มุเส�ยคนัแล�วไห้มุล�ะ อ�า – เช�ญก่ลบไป็ห้�องเถูอะครบ อย�าอย<�แถูวนั�9เลย ทห้ารมุาเห้6นัเข�าอาเส� ยก่6จะเส�ยห้าย ท�ห้ลงขอเส�ยท�เถูอะครบ อาเส� ยเป็"นันัายทห้ารผู้<�ให้ญ�แล�วไมุ�ควรท&าอย�างนั�9 แล�วก่6ถู�านัายทห้ารห้ญ�งแก่ร< �ว�าอาเส� ยแอบมุองด<แก่อาบนั&9า แก่คงโก่รธตาย”

Page 30: ล่าพรายทะเล

เส� ยห้งวนัท&าห้นั�าคร� งย�9มุคร� งแห้ยชอบก่ล

“ผู้<�ก่ารก่&าลงจะไป็ไห้นัครบ ถู�งผู้�านัมุาทางนั�9”

“ผู้มุต9งใจมุาท� นั� ครบ เพราะร< �ส�ก่สงห้รณ์8ใจว�าคงจะมุ�ทห้ารมุาแอบด<นัายเร�อห้ญ�งอาบนั&9า”

อาเส� ยไมุ�พ<ดอะไรอ�ก่ เขาพาตวเด�นัไป็จาก่ท� นั 9นัด�วยความุอบอายขายห้นั�า นั�ก่เก่ล�ยดชงตวเองท� ไมุ�ควรแอบด<ถู&9ามุอง นั.ท. ห้ยดผู้<�บงคบก่ารเร�อล&านั�9คงจะนั�ก่ด<ถู<ก่ด<ห้มุ� นัเขา

พอร�างของก่�มุห้งวนัเล�9ยวลบไป็ ผู้<�บงคบก่าร ร.ล. ห้นั�มุานัก่6ย�9มุนั�อยย�9มุให้ญ� แล�วถูอดห้มุวก่แก่Sป็ทรงห้มุ�อตาลออก่มุาห้นั�บรก่แร�ไว� ก่�มุลงมุองด<ตามุร<เล6ก่ ๆ

ร<ห้นั� ง ซึ่� งเขาก่ระท&าไป็ด�วยอารมุณ์8เป็ล� ยว ห้วงป็ล�ก่ใจเส�อป็Eาให้�คร�ก่คร�9นัเพ�ยงช วขณ์ะ

นั.ท. ใจเต�นัเป็"นัต�ก่ลอง เมุ� อแลเห้6นัวนัทนั�ย8ก่บบ�ป็ผู้าก่&าลงอาบนั&9าร�วมุห้�องก่นั

และสนัทนัาก่นัห้วเราะต�อก่ระซึ่�ก่ก่นัอย�างสนั�ก่สนัานั ท9งสองสาวนั��งลมุห้�มุฟ้?าเผู้ยให้�เห้6นัส�วนัสดอนังดงามุ ซึ่� งท&าให้�ท�านัผู้<�บงคบก่ารต� นัตะล�ง แล�วก่6เศร�าใจท� ภรรยาค<�ช�ว�ตของเขาไมุ�มุ�เชฟ้อนันั�าพ�สมุยเช�นันั�9 ห้ล�อนัมุ�นั&9าห้นัก่ถู�ง ๘๒ ก่�โลก่รมุ มุ�แต�ส�วนัพล��ยและส�วนัยานัคล�ายผู้�เส�9อสมุ�ทร

ย� งมุอง ผู้<�บงคบก่ารเร�อก่6ย� งก่ระสนัต8ป็D นัป็Eวนัใจถู�งก่บพ�มุพ&าออก่มุาอย�างล�มุตว

“ให้�ด�9นัตายเถูอะวะ ยงง�9เป็"นัเมุ�ยนั�อยอUวละก่6 ยายผู้�เส�9อสมุ�ทรมุารศร�คงเต�นับ�านัพงไป็เลย”

มุ�เส�ยงใครคนัห้นั� งพ<ดข�9นัข�าง ๆ

“เอาซึ่�ครบผู้<�ก่าร ผู้มุเป็"นัส� อให้�”

นั.ท. ห้ยดสะด��งเฮ่�อก่ส�ดตว ผู้<�พ<ดค�อ จ.ท. เฉ� อยนัก่ถู&9ามุองช9นัเย� ยมุของก่องทพเร�อ ผู้<�บงคบก่ารยก่มุ�อเท�าสะเอวมุองด<ล<ก่นั�องของเขาอย�างเด�อดดาล

“แก่ขดค&าส งฉนั ฉนัส งแล�วไมุ�ใช�ห้ร�อว�า ไมุ�ให้�ทห้ารคนัใดเข�ามุาห้ลงห้�องนั&9านัายเร�อห้ญ�ง”

Page 31: ล่าพรายทะเล

จ.ท. เฉ� อยยก่มุ�อวนัทยาห้ตถู8 แล�วส�งเอก่สารช�9นัห้นั� งให้�

“มุ�ว�ทย�มุาถู�งผู้<�ก่ารครบ ต�นัเร�อใช�ให้�ผู้มุนั&าข�อความุจาก่ว�ทย�มุาให้�”

นั.ท. ห้ยดรบเอก่สารช�9นันั9นัมุาถู�อไว�

“แล�วท&าไมุแก่ร< �ว�าฉนัอย<�ท� นั� ”

จ.ท. เฉ� อยอมุย�9มุ

“ผู้มุไป็ตามุผู้<�ก่ารท� ห้�องท�านัอาจารย8ครบ ผู้<�ก่ารก่�มุห้งวนัท�านับอก่ว�าผู้<�ก่ารก่&าลงด<ถู&9ามุองอย<�ห้ลงห้�องนั&9านั�9”

นั.ท. ห้ยดท&าคอย�นั และเพ� อรก่ษาเห้ล� ยมุจ�งร�บแก่�ตว

“ไมุ�ได�ด<โว�ย ฉนัมุาคอยดก่จบพวก่แก่ต�างห้าก่ เห้6นัไห้มุล�ะ พวก่แก่เจาะร<ไว�เต6มุห้มุด เจาะเป็"นัช� อเร�อ ห้นั�มุานั“ ” เส�ยด�วย ส&าคญนัก่ รวมุท9งห้มุดต9งเก่�อบร�อยร< ฉนัทดลองมุองด<นั�ดเด�ยวเท�านั9นั ไมุ�มุ�อะไรห้รอก่ มุ�แต�ห้�องนั&9าว�างเป็ล�า”

จ.ท. เฉ� อยย�9มุแป็?นั

“เส�ยงนั&9าก่Sอก่ก่&าลงไห้ลนั� ครบ แนั�...เส�ยงนัายเร�อห้ญ�งห้วเราะ” พ<ดจบเขาก่6ยก่มุ�อไห้ว�ผู้<�บงคบก่ารของเขา ขอผู้มุด<นั�ดนัะครบ“ ”

“อยาก่ต�ดตะรางเรอะ”

“ครบ ต�ดก่6ต�ด เมุ� อก่�9นั�9ผู้มุแอบด<ท�ห้นั� งแล�ว อ�Sย – เห้ล�อเก่�นัละครบ ด<แล�วผู้มุก่ลบเป็"นัห้นั��มุข�9นัอ�ก่ห้ลายป็N” แล�วเขาก่6ยก่มุ�อไห้ว� นั.ท. ห้ยดอ�ก่ ก่ร�ณ์าให้�ผู้มุด<“

นัะครบ”

ผู้<�บงคบก่ารห้วเราะค�ก่

“แต�งเคร� องแบบเส�อก่ยก่มุ�อไห้ว�เด�Pยวถู�บเป็ร�9ยงเข�าให้�เท�านั9นัเอง อ�า - อยาก่ด<ก่6ด< ฉนัให้�แก่ด< ๕ นัาท� พอครบก่&าห้นัดไป็รายงานัตวเองท� สะพานัเด�นัเร�อ เก่�นั ๕

นัาท�ฉนัจะขงแก่ แล�วห้�ามุเล�าให้�ใครฟ้Dง นัอก่จาก่นั�9ถู�าตาแก่เป็"นัก่��งย�ง แก่จะขอท�เลาป็Eวยไมุ�ได�”

Page 32: ล่าพรายทะเล

จ.ท. เฉ� อยช�ดเท�าตรง วนัทยาห้ตถู8เป็Zะ

“ขอบค�ณ์ครบ ผู้มุได�ด<แล�วถู�งต�ดตะรางผู้มุก่6ไมุ�ว�า ผู้<�ก่ารก่6ทราบแล�วนั� ครบว�าผู้มุชอบด<ถู&9ามุอง อย<�บ�านัผู้มุด<เมุ�ยผู้มุอาบนั&9าท�ก่วนั บางท�ก่6ด<แมุ�ยาย ผู้มุด<แบบศ�ลป็นัะครบ ด<ด�วยจ�ตใจท� ร ก่ศ�ลป็จร�ง ๆ”

ผู้<�บงคบก่ารอดห้วเราะไมุ�ได� เขาพาตวเด�นัไป็จาก่ท� นั 9นัทนัท� ป็ล�อยให้� จ.ท. เฉ� อยชมุถู&9ามุองอย�างคร�ก่คร�9นั ห้ลงจาก่นั9นัสก่คร< �ล<ก่นัาว�แห้�ง ร.ล. ห้นั�มุานัก่ล��มุห้นั� งก่6บ�ก่เข�ามุาทางห้ลงห้�องนั&9าไมุ�ต& าก่ว�า ๑๐ คนั ซึ่� งท�ก่คนัได�ต 9งป็ณ์�ธานัไว�แล�วว�า

เขายอมุต�ดตะราง แต�ขอให้�ได�ด<นัายทห้ารห้ญ�งแต�งช�ดวนัเก่�ดอาบนั&9า เพราะมุนัเป็"นัอาห้ารตาท� ห้าด<ได�ยาก่ในัทะเล

ร.ล. ห้นั�มุานัเด�นัทางมุาถู�งเก่าะช�างในัเวลา ๑๙.๔๐ นั. และจอดทอดสมุออย<�ห้�างจาก่เก่าะราว ๕๐๐ เมุตร ผู้<�บงคบก่ารส งให้�ดบไฟ้ฟ้?าห้มุด เว�นัแต�ไฟ้ท� ห้�องเคร� องยนัต8 และห้�องท� อย<�ล�ก่ต& าก่ว�าระดบนั&9า ท� ส งให้�ดบไฟ้ก่6เพราะเก่รงว�าจะถู<ก่เร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<โจมุต�นั นัเอง พวก่ทห้ารเร�อจ�งอย<�ก่นัมุ�ด ๆ นั.ท. ห้ยดได�วางยามุค<�ไว�ห้นั�าห้�องพก่นัายทห้ารห้ญ�งท9ง ๔ คนัตลอดค�นั และส งนัายทห้ารห้ญ�งให้�ใส�ก่ลอนัป็ระต<ให้�แนั�นัห้นัา ถู�ามุ�อะไรเก่�ดข�9นัให้�โทรศพท8เร�ยก่เขา

อย�างไรก่6ด� ถู�งแมุ� ร.ล. ห้นั�มุานัจอดทอดสมุอ ก่ล��มุควนัส�ด&าก่6พวยพล��งออก่จาก่ป็ล�องของมุนัตลอดเวลา เร�อมุ�สต�มุพอท� จะเด�นัเคร� องออก่เร�อได�ท�ก่ขณ์ะ ก่ารจอดเร�อเง�ยบ ๆ ในัทะเลใก่ล�จะส�ดเขตนั�านันั&9าของเราเช�นันั�9 ต�นัเร�อได�จดยามุเพ� มุข�9นัอ�ก่เป็"นั ๓ เท�า ร.ล. ห้นั�มุานังดก่ารต�ดต�อทางว�ทย�ช วคราว เพราะก่ลวว�าข�าศ�ก่จะจบต&าแห้นั�งเร�อได� ถู�าห้าก่ว�าเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของคอมุมุ�วนั�สต8โผู้ล�ข�9นัมุาพบเข�าและโจมุต�ด�วยตอร8ป็5โด ร.ล. ห้นั�มุานัก่6จะต�องจมุลงทนัท�โดยไมุ�ทนัได�ต�อส<� เพราะเร�อท� จอดอย<�นั 9นัย�อมุเป็"นัเป็?านั� ง ตก่เป็"นัฝูEายเส�ยเป็ร�ยบด�วยป็ระก่ารท9งป็วง

ตลอดค�นัวนันั9นัเห้ต�ก่ารณ์8ป็ก่ต� พนัก่งานัเรด�าบนัผู้�วนั&9าและใต�นั&9าต�องท&างานัอย<�ตลอดเวลาเพ� อค�นัห้าเร�อข�าศ�ก่ มุ�เร�อบนัผู้�วนั&9าถู<ก่เรด�าจบได�ห้ลายล&า แต�เป็"นัเร�อห้าป็ลาท9งส�9นั

ในัตอนัเช�าวนัร� �งข�9นั ผู้<�บงคบก่ารได�รบรายงานัจาก่นัายยามุว�าในัเวลา ๐๑.๐๐ นั.

เศษ อาเส� ยก่�มุห้งวนัก่บนั�ก่รได�เมุาส�ราอาละวาดจนัถู�งข�ดส�ด พยายามุจะพงป็ระต<ห้�องนัอนันัายทห้ารห้ญ�งท9ง ๔ คนัด�วยขวานัดบเพล�ง แต�ทห้ารยามุสอง

Page 33: ล่าพรายทะเล

คนัช�วยก่นัขดขวางได�โดยข<�ว�า ถู�าห้�ามุไมุ�เช� อจะฟ้?องผู้<�บงคบก่ารให้�รายงานัไป็ทางก่องบญชาก่ารทห้ารส<งส�ด และตอนั ๐๒.๓๐ นั. มุ�ทห้ารเร�อก่ล��มุห้นั� งรวมุ ๖

คนั แต�งเป็"นัอ�ายโมุ�งด&ามุาทางห้นั�าห้�องนัายทห้ารห้ญ�ง ทห้ารยามุได�ใช�ป็Lนัข<� พวก่อ�ายโมุ�งจ�งล�าถูอยไป็

ตอนัสายวนันั9นัเอง ร.ล. ห้นั�มุานัก่6ถูอนัสมุอเตร�ยมุเด�นัทางส&ารวจทะเลตอนันั9นัตามุความุป็ระสงค8ของ ดร. ด�เรก่ ขณ์ะท� สมุอเห้ล6ก่ตวมุห้�มุาถู<ก่ห้ะเบตข�9นัมุายงไมุ�ทนัเข�าท� เร�ยบร�อย ยามุบนัยอดเสาก่6ร�องตะโก่นัข�9นัดง ๆ

“เร�อด&านั&9าข�าศ�ก่ล&าห้นั� งโผู้ล�ออก่มุาทางซึ่�ายเก่าะช�าง”

แล�วก่6มุ�เส�ยงตะโก่นัทวนัรายงานัของยามุ

“เร�อด&านั&9าข�าศ�ก่ล&าห้นั� งโผู้ล�ออก่มุาทางซึ่�ายเก่าะช�าง...ทราบแล�ว”

ในันัาท�เด�ยวก่นันั9นัเอง ผู้<�บงคบก่ารก่6ได�รบรายงานัจาก่ต�นัเร�อ นั.ท. ห้ยดย�นัอย<�บนัสะพานัเด�นัเร�อเพราะก่&าลงเตร�ยมุออก่เร�ออย<�แล�ว เขายก่ก่ล�องส�องทางไก่ล

มุองไป็ทางท�ายเก่าะช�าง ท�านัผู้<�บงคบก่ารแลเห้6นัส�วนับนัของสะพานัเด�นัเร�อเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ล&านั9นัส<งข�9นัมุาจาก่ระดบนั&9าราว ๓ เมุตร และก่&าลงจมุห้ายไป็ในัทะเลท�ละนั�อย แสดงว�าเร�อด&านั&9าก่&าลงด&าอย�างร�บร�อนั ซึ่� งอย�างไรเส�ยมุนัก่6คงแลเห้6นั ร.ล. ห้นั�มุานั เพราะเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของข�าศ�ก่อย<�ห้�างจาก่ ร.ล. ห้นั�มุานัไมุ�เก่�นัสองไมุล8

ผู้<�บงคบก่ารออก่ค&าส งทนัท� เป็"นัค&าส งต�ดต�อก่นั ท&าให้�ทห้ารเร�อว� งพล�านัท9งล&าเร�อเมุ� อเส�ยงแตรสญญาณ์ดงข�9นั ค&าส งแรก่ค�อป็ระจ&าสถูานั�รบ และต�อมุาค�อส งให้�ป็Lนัให้ญ�เตร�ยมุย�งเร�อด&านั&9า ต�อมุาเป็"นัสญญาณ์ส งต�นัก่ลเด�นัเคร� องจก่รไอนั&9า

ร.ล. ห้นั�มุานัเคล� อนัออก่จาก่ท� ต�ดตามุเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ทนัท� ในัเวลาเด�ยวก่นันั�9เองคณ์ะพรรคส� สห้าย เจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ และเจ�าแห้�ว ก่บนัายเร�อ ๔ คนัได�พาก่นัข�9นัมุาบนัสะพานัเด�นัเร�ออย�างร�บร�อนั และย�นัเบ�ยดเส�ยดจบก่ล��มุก่นัมุองด<ผู้<�บงคบก่ารอย�างช� นัชมุ นั.ท. ห้ยดส งงานัอย�างคล�องแคล�ว ก่�อนัท� เร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<จะด&าห้ายลงไป็ในัทะเลห้มุดท�ก่ส�วนั ผู้<�บงคบก่ารก่6ส งย�งด�วยป็Lนัห้วเร�อท9งสองก่ระบอก่โดยไมุ�ต�องมุ�ก่ารย�งสอบระยะ

Page 34: ล่าพรายทะเล

เมุ� อเส�ยงป็Lนัให้ญ�ดงข�9นั เร�อตร�ห้ญ�งท9งส� คนัก่6ร�องห้ว�ดว�ายไป็ตามุก่นั ท&าให้�ผู้<�บงคบก่ารอดห้วเราะไมุ�ได� โดยเฉพาะ จ.ท. เฉ� อยซึ่� งท&าห้นั�าท� ถู�อพงงาเร�อถู�งก่บห้วเราะค�ก่

ก่ระส�นัป็Lนัให้ญ�ท9งสองนัดตก่คร�อมุเป็?าในัระยะใก่ล�ช�ด มุองแลเห้6นันั&9าทะเลพ� �งฉ<ดข�9นัส<ง นั.ท. ห้ยดพ<ดก่บต�นัป็Lนัทางเคร� องขยายเส�ยง ซึ่� งมุ�ล&าโพงต�ดอย<�ตามุห้�องต�าง ๆ ท9งล&าเร�อ เขาส งแก่�มุ�มุย�งอ�ก่เล6ก่นั�อยแล�วก่6ส งย�งอ�ก่

ท�องทะเลดงสะเท�อนัเล� อนัล นัด�วยเส�ยงป็Lนัให้ญ� ก่ระส�นั ๓ นั�9วท9ง ๒ นัดตก่ลงในัท� ท� เร�อด&านั&9าเพ� งด&าลงไป็ ผู้<�บงคบก่ารส งห้ย�ดย�ง และส งเตร�ยมุระเบ�ดนั&9าล�ก่ ในัท� ส�ดเขาก่6เด�นัเข�ามุาถู�อพงงาเร�อด�วยตนัเอง ขณ์ะนั�9 ร.ล. ห้นั�มุานัเด�นัเคร� องเต6มุท� แล�ว

นั.ต. ส�ภาพ ฤทธ�ไก่ร ร.นั. ซึ่� งเป็"นัต�นัเร�อล&านั�9ได�ว� งเข�ามุาในัสะพานัเด�นัเร�อ แล�วป็ราดเข�ามุาห้าผู้<�บงคบก่าร เขาเช�ดห้นั�าตรง ยก่มุ�อวนัทยาห้ตถู8อย�างแข6งแรง

“ผู้มุส งให้�ห้วห้นั�าห้�องสญญาณ์ส�งว�ทย�ต�ดต�อก่บฝู<งบ�นัท� จนัทบ�ร�แล�วครบ

เคร� องบ�นัป็ระจญบานัของเราห้นั� งห้มุ<�ก่&าลงจะออก่เด�นัทางมุานั� แล�ว ขณ์ะนั�9พนัก่งานัว�ทย�ก่&าลงต�ดต�อก่บผู้<�บงคบห้มุ<�เร�อป็ราบเร�อด&านั&9า ป็ระเด�Pยวคงมุ�ค&าส งมุา”

นั.ท. ห้ยดวนัยาห้ตถู8รบความุเคารพ แล�วห้นัมุาย�9มุก่บคณ์ะพรรคส� สห้าย ซึ่� งย�นัรวมุก่ล��มุก่นัอย<�ก่บนัายทห้ารห้ญ�ง พร�อมุด�วยเจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ ก่บเจ�าแห้�ว

“เราก่&าลงต�ดตามุล�ามุนัครบ อ�ก่สก่คร< �ก่6ตามุทนั และเราจะโจมุต�มุนัด�วยระเบ�ดนั&9าล�ก่ทนัท� อาจารย8ไป็อย<�ท� ห้�องสญญาณ์ไมุ�ด�ห้ร�อครบ ถู�าเรด�าใต�นั&9าห้ร�อเคร� องไฮ่โดรโฟ้นั�คขดข�อง อาจารย8จะได�ช�วยแก่�ไข”

ดร. ด�เรก่พยก่ห้นั�าเห้6นัพ�องด�วย

“ออไร� ผู้มุจะลงไป็ท� ห้�องสญญาณ์เด�Pยวนั�9”

ร.ล. ห้นั�มุานัต�ดตามุเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของคอมุมุ�วนั�สต8อย�างไมุ�ลดละ ทห้ารเร�อท�ก่คนัต� นัเต�นัไป็ตามุก่นั ผู้<�บงคบห้มุ<�เร�อป็ราบเร�อด&านั&9าข�าศ�ก่ ค�อ พล ร.ต. ว�ชาญ ชยป็ระส�ทธ�M ได�ว�ทย�มุาแล�ว ส งผู้<�บงคบก่าร ร.ล. ห้นั�มุานัให้�พยายามุท&าลายเร�อด&านั&9าข�าศ�ก่ให้�จงได�

Page 35: ล่าพรายทะเล

ในัท� ส�ด ร.ล. ห้นั�มุานัก่6แล�นัอย<�เห้นั�อเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ขนัาดยก่ษ8ล&านั9นั ซึ่� งทราบได�จาก่เรด�าและเคร� องฟ้Dงเส�ยงเร�อด&านั&9า ผู้<�บงคบก่ารส งย�งระเบ�ดนั&9าล�ก่ทนัท� ล<ก่ระเบ�ดนั&9าล�ก่ซึ่� งมุ�ร<ป็ลก่ษณ์ะก่ลมุเห้มุ�อนัถูงนั&9ามุนั ลอยละล� วข�9นัไป็ในัอาก่าศท9งสองข�างก่ราบเร�อ แล�วตก่ลงไป็ในัทะเลจมุห้ายไป็ในันั&9า สก่คร< �ก่6ระเบ�ดเส�ยงสนั นัห้ว นัไห้ว นั&9าทะเลพ� �งข�9นัส<งเป็"นัล&าตาล

เร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<เป็ล� ยนัท�ศทางเล�9ยวขวาเป็"นัวงก่ว�าง แล�นัย�อนัก่ลบไป็ทางเก่าะช�าง ดร. ด�เรก่ควบค�มุเคร� องเรด�าใต�นั&9าและเคร� องฟ้Dงเส�ยงเร�อด&านั&9าด�วยตนัเอง ห้วห้นั�าห้�องสญญาณ์และจ�าอ�ก่สามุส� คนัได�ร�วมุมุ�อก่บนัายแพทย8ห้นั��มุเป็"นัอย�างด�

เส�ยงท��นัระเบ�ดนั&9าล�ก่ยงคงดงก่�ก่ก่�อง แต�ล<ก่ระเบ�ดได�ระเบ�ดส<งห้ร�อต& าจาก่เป็?าห้มุายมุาก่เก่�นัไป็ เร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของข�าศ�ก่จ�งยงไมุ�เป็"นัอนัตราย และพยายามุห้นั�ต�อไป็จนัก่ระท งเข�ามุาใก่ล�เก่าะช�าง

เคร� องไฮ่โดรโฟ้นั�คป็ระจ&าห้�องสญญาณ์ ซึ่� ง ดร. ด�เรก่ย�นัค�มุอย<�ห้ย�ดท&างานัแล�ว ร.ต. พจนั8 เบญจมุาภรณ์8 พนัก่งานัค�มุเคร� องห้นัมุามุองด<นัายแพทย8ห้นั��มุแล�วก่ล�าวว�า

“มุนัห้ย�ดเคร� องแล�วครบอาจารย8”

ดร. ด�เรก่พยก่ห้นั�า

“ออไรW มุนัห้ย�ดเคร� องแนั� ๆ แต�เรด�าใต�นั&9าของเรายงจบมุนัไมุ�ได�” พ<ดจบ ดร.

ด�เรก่ก่6พ<ดโทรศพท8ต�ดต�อก่บผู้<�บงคบก่าร บอก่ต&าแห้นั�งและความุเร6วของเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์< ซึ่� งก่&าลงแล�นัช�า ๆ ป็ระมุาณ์ ๘ นั6อต ท&าท�าเห้มุ�อนัก่บจะเข�าชนัเก่าะช�าง

นั.ท. ห้ยดส งโจมุต�ด�วยท��นัระเบ�ดนั&9าล�ก่เร� อยไป็ ขณ์ะนั9นัยามุบนัยอดเสาได�ร�องตะโก่นัข�9นัด�วยเส�ยงอนัดง

“พบเคร� องบ�นัของเรา ๓ เคร� องทางซึ่�าย”

เอฟ้. ๘๔ ไอพ�นัป็ระจญบานัของฝู<งบ�นัจนัทบ�ร�รวมุ ๓ เคร� องได�บ�นัเก่าะก่นัมุาในัระยะต& ามุาก่ เส�ยงเคร� องยนัต8ไอพ�นัดงก่�ก่ก่�องจนัแสบห้<ขณ์ะท� บ�นัผู้�านั ร.ล.

Page 36: ล่าพรายทะเล

ห้นั�มุานัไป็ นัก่บ�นัพ<ดว�ทย�ต�ดต�อก่บ ร.ล. ห้นั�มุานัได�แล�ว เคร� องบ�นัป็ระจญบานัท9ง ๓ เคร� องฉวดเฉว�ยนัไป็มุาเตร�ยมุท&าลายเร�อด&านั&9าด�วยป็Lนัจรวด และล<ก่ระเบ�ดขนัาดเล6ก่ท� ต�ดอย<�ใต�ป็Nก่ข�างละสองล<ก่ แต�นัก่บ�นัจะโจมุต�ก่6ต�อเมุ� อได�เห้6นัเป็?าห้มุาย ค�อเร�อด&านั&9าล&านั9นั

ในัท� ส�ดเรด�าก่6จบเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ไมุ�ได� ภาพท� เป็"นัเส�นัและเป็"นัจ�ดในัจอเรด�าห้ายไป็เฉย ๆ ดร. ด�เรก่ป็ราดเข�าไป็ท� พนัก่งานัเรด�าซึ่� งมุ�ยศเป็"นัเร�อตร�ทนัท�

“ว�าไง ค�ณ์ว�ระ เคร� องเรด�าขดข�องห้ร�ออย�างไร”

นัายทห้ารห้นั��มุมุ�ส�ห้นั�าเคร�งเคร�ยดผู้�ดป็ก่ต�

“มุ�ได�ครบอาจารย8 ไมุ�มุ�อะไรช&าร�ดเลยครบ”

“แล�วท&าไมุจบไมุ�ต�ด”

ร.ต. ว�ระตอบ ห้ายใจห้นัก่ ๆ

“นั� แห้ละครบ ผู้มุงงไป็ห้มุดแล�ว คราวก่�อนัท� พบมุนัก่6เป็"นัอย�างนั�9 ตามุท� ผู้มุเคยเล�ารายละเอ�ยดให้�อาจารย8ฟ้Dง”

ดร. ด�เรก่เร� มุส&ารวจเคร� องเรด�าใต�นั&9าอนัเป็"นัป็ระด�ษฐก่รรมุของเขา แต�ไมุ�ป็ราก่ฏว�ามุ�อะไรช&าร�ดเส�ยห้าย นัายแพทย8ห้นั��มุแป็ลก่ใจเห้ล�อท� จะก่ล�าว

“ผู้มุงงไป็ห้มุดแล�ว เคร� องมุ�อของผู้มุยงด�อย<� แต�เร�อด&านั&9าอาจจะมุ�อะไรบางอย�างบงคบเรด�าของเราให้�จบมุนัไมุ�ได� มุนัเห้มุ�อนัก่บเร�อด&านั&9าป็Nศาจ ผู้มุจะไป็ป็ร�ก่ษาก่บผู้<�บงคบก่ารเด�Pยวนั�9”

ดร. ด�เรก่ออก่ไป็จาก่ห้�องสญญาณ์อย�างร�อนัรนั ร�บข�9นัไป็พบ นั.ท. ห้ยดบนัสะพานัเด�นัเร�อ

ร.ล. ห้นั�มุานัได�รบค&าส งให้�จอดทอดสมุอห้นั�าเก่าะช�างตามุความุเห้6นัของ ดร.

ด�เรก่ แต�ทห้ารเร�อท�ก่คนัยงป็ระจ&าสถูานั�รบ ป็Lนัให้ญ�ห้วและท�ายเร�อและ ป็ตอ.

อ�ก่ห้ลายก่ระบอก่เตร�ยมุพร�อมุด�วย เจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ และเจ�าแห้�วได�อย<�ก่นัพร�อมุห้นั�าภายในัห้อบงคบก่าร นั.ท. ห้ยดมุ�ส�ห้นั�าไมุ�สบายนัก่ เก่รงว�าก่ารท� เขา

Page 37: ล่าพรายทะเล

ป็ล�อยให้�เร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ห้นั�เล6ดลอดไป็ได�นั9นั เขาอาจจะมุ�ความุผู้�ดห้ร�ออย�างนั�อยก่6ถู<ก่ต&าห้นั�

“ผู้มุก่ล��มุใจเส�ยแล�วครบอาจารย8 ผู้มุไมุ�เข�าใจเลยท� เรด�าใต�นั&9าของอาจารย8จบมุนัไมุ�ได�ตลอด”

ดร. ด�เรก่ย�9มุอย�างใจเย6นั

“ดSอนัท8 วอร� ก่ป็ตนั คนัฉลาดอย�างผู้มุจะค�ดอะไรไมุ�ออก่ก่6ช วขณ์ะห้นั� งเท�านั9นั

บดนั�9ผู้มุเข�าใจก่ลย�ทธของข�าศ�ก่ด�แล�ว ผู้มุก่ล�าย�นัยนัว�า เร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของข�าศ�ก่ไมุ�ได�ห้นั�ไป็ไห้นั มุนันัอนัก่บดานันั� งเฉยอย<�แถูวนั�9เอง”

ผู้<�บงคบก่าร ร.ล. ห้นั�มุานัอ�าป็าก่ห้วอเห้มุ�อนัห้นั�มุานั

“แล�วท&าไมุเรด�าใต�นั&9าของเราจบมุนัไมุ�ได�ล�ะครบ”

นัายแพทย8ห้นั��มุเมุ�มุป็าก่แนั�นั

“ผู้มุเข�าใจเอาเอง และเป็"นัความุเข�าใจท� เก่�ดข�9นัจาก่ห้ลก่ว�ชาเรด�า ฟ้Dงนัะครบผู้<�ก่าร ตามุป็ก่ต�ถู�งเร�อด&านั&9าจะดบเคร� องนัอนัก่บดานัอย<�ก่�นัทะเลห้ร�อจะเคล� อนัท� ไป็ทางไห้นัในัรศมุ�ของเรด�า เรด�าของเราก่6ต�องจบมุนัได� แต�ท� มุนัห้ายไป็จาก่จอเรด�าก่6ห้มุายความุว�าใต�เก่าะช�างนั�9จะต�องมุ�อ�โมุงค8ให้ญ�และล�ก่พอท� เร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<จะเข�าไป็ห้ลบซึ่�อนัได�อย�างสบาย เมุ� อมุนัเข�าไป็ซึ่�อนัใต�เก่าะ เรด�าก่6จบมุนัไมุ�ได� ผู้มุมุ นัใจเห้ล�อเก่�นัว�าร<ป็ก่ารณ์8จะต�องเป็"นัไป็เช�นันั�9”

นั.ท. ห้ยดขมุวดค�9วเข�าห้าก่นั เขาร< �ส�ก่เห้6นัพ�องด�วยตามุเห้ต�ผู้ลของ ดร. ด�เรก่

“โอ – อาจจะเป็"นัเช�นันั�9จร�ง ๆ ครบอาจารย8 แต�ว�าอ�โมุงค8ยก่ษ8ใต�เก่าะนั�9จะเก่�ดข�9นัได�ก่6ด�วยก่ารก่ระท&าของพวก่คอมุมุ�วนั�สต8 ไมุ�ใช�เก่�ดข�9นัตามุธรรมุชาต�”

“ออไร� ก่ารระเบ�ดอ�โมุงค8ใต�นั&9าในัสมุยนั�9เป็"นัเร� องเล6ก่เห้ล�อเก่�นั เจ�าห้นั�าท� ฝูEายเทคนั�คอาจจะเด�นัทางมุาโดยเร�อด&านั&9าก่6ได� ผู้<�ก่ารก่6ทราบด�แล�วว�า เร�อด&านั&9าท� ใช�พลงงานัป็รมุาณ์<จะด&าอย<�ในันั&9าได�เป็"นัเวลาต9งเด�อนั ผู้มุได�พ�จารณ์าอย�างรอบคอบแล�ว เรด�าจบไมุ�ได�ก่6เพราะมุนัแล�นัเข�าไป็จอดห้ลบซึ่�อนัตวอย<�ใต�เก่าะภายในัอ�โมุงค8ยก่ษ8 ซึ่� งอ�โมุงค8นั�9อาจจะเจาะทะล�เก่าะก่6ได�”

Page 38: ล่าพรายทะเล

นั.ท. ห้ยดมุ�ส�ห้นั�าช��มุช� นัข�9นั

“แล�วอาจารย8จะจดก่ารอย�างไรต�อไป็ล�ะครบ”

ดร. ด�เรก่นั� งค�ดสก่คร< �

“ผู้มุก่บเพ� อนั ๆ จะลงส&ารวจพ�9นัท� ใต�เก่าะช�างเด�Pยวนั�9 ถู�าพบเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<จอดก่บดานัอย<�ในัอ�โมุงค8ใต�เก่าะก่6ไมุ�มุ�ป็Dญห้าอะไร ผู้มุจะใช�ระเบ�ดเวลาของผู้มุท&าลายมุนัเส�ย”

ท�านัผู้<�บงคบก่ารย�9มุออก่มุาได�

“ด�ท�เด�ยวครบ ผู้มุจะส งให้�ทห้ารเตร�ยมุเคร� องมุนั�ษย8ก่บไว�ให้�เด�Pยวนั�9”

“ครบ – ขอบค�ณ์มุาก่” แล�ว ดร. ด�เรก่ก่6เด�นัเข�าไป็ห้าพรรคพวก่ของเขา ก่บมุนั�ษย8ก่บสาวท9ง ๔ คนั เตร�ยมุลงทะเลได�พวก่เรา“ ”

ระร�นัย�9มุให้�นัายแพทย8ห้นั��มุ

“พวก่ห้นั<ต�องลงด�วยไห้มุคะ”

“ออไร� ต�องลงด�วยซึ่�ครบ ผู้มุส� คนัและพวก่ค�ณ์อ�ก่ส� คนั เราจะส&ารวจรงเร�อด&านั&9าของข�าศ�ก่ใต�เก่าะช�างนั�9 พวก่ค�ณ์ไมุ�ต�องท&าอะไรนัอก่จาก่ต�ดตามุไป็ เพ� อให้�ก่&าลงใจพวก่เราเท�านั9นั ถู�าพบเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของข�าศ�ก่ซึ่�อนัอย<�ใต�เก่าะ ผู้มุจะเป็"นัผู้<�วางระเบ�ดเอง”

เจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ พ<ดเสร�มุข�9นั

“พ�ออยาก่ลงทะเลก่บพวก่แก่ด�วย”

ดร. ด�เรก่ส นัศ�รษะ

“ค�ณ์พ�อแก่�แล�ว อย�าลงไป็เลยครบ ด�ไมุ�ด�จมุนั&9าตายเป็ล�า ๆ อย<�ไป็อ�ก่สก่ป็Nสองป็Nค�อยตายเถูอะครบ”

นั.ท. ห้ยดเด�นัเข�ามุาแล�วก่ล�าวก่บท�ก่คนั

Page 39: ล่าพรายทะเล

“ลงไป็ข�างล�างเถูอะครบพวก่เรา ผู้มุร< �ส�ก่ต� นัเต�นัเส�ยแล�ว ถู�าเราท&าลายเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ล&านั�9ได� ผู้มุคงได�เป็"นันัาวาเอก่แนั� ๆ เห้ต�ผู้ลของอาจารย8เป็"นัเห้ต�ผู้ลท� นั�าฟ้Dงมุาก่เช�ยวครบ”

ในัคร� งช วโมุงนั9นัเอง พล, นั�ก่ร, ก่�มุห้งวนั ดร. ด�เรก่ และนัายทห้ารห้ญ�งแห้�งราชนัาว�ท9ง ๔ คนัก่6อย<�ในัเคร� องแบบมุนั�ษย8ก่บอย�างครบครนั ท�ก่คนัย�นัรวมุก่ล��มุก่นัอย<�ทางก่ราบขวา ผู้<�บงคบก่ารก่บทห้ารเร�อห้�าห้ก่คนัย�นัอย<�ด�วย ส�วนัทห้ารป็ระจ&าเร�อต�างป็ระจ&าสถูานั�รบเตร�ยมุป็ฏ�บต�ห้นั�าท� ตลอดเวลา มุนั�ษย8ก่บสาวท9ง ๔ นัางเต6มุไป็ด�วยความุนั�ารก่นั�าเอ6นัด<ย� ง ต�างถู�อฉมุวก่เป็"นัอาว�ธค<�มุ�อ

ดร. ด�เรก่สะพายย�ามุใบห้นั� ง ในัย�ามุนั9นัค�อระเบ�ดเวลาอนัเป็"นัป็ระด�ษฐก่รรมุของเขา อ&านัาจระเบ�ดของมุนันั9นัเท�าก่บด�นัระเบ�ด ท�.เอ6นั.ท�. ๕ ตนั นัายแพทย8ห้นั��มุได�ตรวจด<ท�ออSอก่ซึ่�เจนัของมุนั�ษย8ก่บห้ญ�งชายท�ละคนัอย�างละเอ�ยดถู� ถู�วนั ต�อจาก่นั9นัก่6มุ�ก่ารฝูOก่ซึ่�อมุก่ารให้�สญญาณ์ใต�นั&9าโดยใช�มุ�อท9งสองข�าง จนัก่ระท งท�ก่คนัเข�าใจด�

ก่�อนัจะลงทะเล ดร. ด�เรก่ได�ก่ล�าวว�า

“อย�าล�มุว�า ถู�าเราได�พบเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของค�มุมุ�วนั�สต8ห้ลบซึ่�อนัอย<�ในัอ�โมุงค8ใต�เก่าะจร�ง ๆ แล�ว เราอาจจะต�องป็ะทะก่บมุนั�ษย8ก่บของข�าศ�ก่ก่6ได� เพราะเรด�าของมุนัจะเห้6นัก่ารเคล� อนัไห้วของพวก่เรา ผู้<�บงคบก่ารเร�อด&านั&9าจะส�งมุนั�ษย8ก่บออก่มุาจาก่เร�อเพ� อต�อส<�ขดขวางเราก่6ได� ฉะนั9นัถู�าเราพบข�าศ�ก่ใต�ทะเล เราต�องพยายามุฆ�ามุนัให้�ได�”

ก่บสาวท9ง ๔ ตวห้นั�าจWอยไป็ตามุก่นั นั�ก่รย�9มุแห้�ง ๆ พ<ดข�9นัเบา ๆ ว�า

“เอ...ก่นัชก่ป็วดท�องเส�ยแล�วละโว�ย ให้�อ�ายแห้�วลงท&างานัแทนัก่นัได�ไห้มุ”

เจ�าแห้�วเย6นัวาบไป็ห้มุดท9งตว

“รบป็ระทานั ผู้มุลงทะเลไมุ�ได�ห้รอก่ครบ ผู้มุเป็"นัโรคก่ลวนั&9า”

ดร. ด�เรก่มุองด<นัายจอมุทะเล�นัอย�างขบขนั

“อย�าแก่ล�งท&าเป็"นัคนัข�9ขลาดห้นั�อยเลยวะ พวก่เราร< �ด�ว�าแก่เป็"นัคนัก่ล�าห้าญท� ส�ด อ�า...ใครมุ�ข�อสงสยอะไรก่6ถูามุมุา”

Page 40: ล่าพรายทะเล

อาเส� ยพ<ดตดบท

“ไมุ�มุ�อะไรสงสย ลงทะเลเถูอะห้มุอ ก่นัอยาก่ส<�ก่บมุนั�ษย8ก่บของข�าศ�ก่เต6มุทนัแล�ว ถู�าเป็"นัผู้<�ห้ญ�งก่นัจะป็ล&9าให้�อย<�เลย”

ดร. ด�เรก่ห้วเราะ

“ออไร� ท�ก่คนัลาผู้<�ก่ารเส�ยก่�อนัแล�วลงทะเลได�”

นั�ก่รก่ล�นันั&9าลายเอ�Uอก่

“ไห้งต�องลาด�วยล�ะ อย�างช�าอ�ก่ห้นั� งช วโมุงเราก่6จะก่ลบข�9นัมุาบนัเร�อล&านั�9”

ดร. ด�เรก่อมุย�9มุ

“ไมุ�แนั� เราอาจจะไมุ�ได�ก่ลบมุาก่6ได�”

“ว�า” นั�ก่รคราง พ<ดเป็"นัลางยงง�9อ�ก่แล�ว“ ท� ถู<ก่มุนัต�องพ<ดให้�ก่&าลงใจก่นัซึ่�โว�ย”

นัายแพทย8ห้นั��มุอดห้วเราะไมุ�ได�

“ยงง9นัร�องเพลงป็ล�ก่ใจด�ไห้มุ”

นั�ก่รย�9มุแป็?นั

“เออ – เข�าท�ว�ะ” แล�วเขาก่6ห้นัมุาทางมุนั�ษย8ก่บสาวท9ง ๔ คนั ร�องเพลงห้มุ<�ก่นั“

ห้นั�อยนัะครบ เอาเพลงมุาร8ชสยามุมุานั�สต�”

ไฉไลย�9มุให้�เขา

“ตก่ลงค�ะ ค�ณ์ข�9นัต�นัซึ่�คะ”

นั�ก่รย�ดห้นั�าอก่ข�9นัแล�วก่ระแอมุเส�ยงล นั ท&าห้นั�าท� เป็"นัต�นัเส�ยงทนัท� มุนั�ษย8ก่บท9ง ๘ คนัต�างร�องเพลงสยามุมุานั�สต�พร�อมุ ๆ ก่นัดงก่งวานัไป็ท ว ร.ล. ห้นั�มุานั

ห้าก่สยามุยงอย<�ย 9ง ย�นัยง

เราก่6เห้มุ�อนัอย<�คง ช�พด�วย

Page 41: ล่าพรายทะเล

ห้าก่สยามุพ�นัาศลง ไทยอย<� ได�ฤา

เราก่6เห้มุ�อนัมุอดมุ�วย ห้มุดส�9นัสก่�ลไทย

ใครรานัใครร�ก่ด�าว แดนัไทย

ไทยรบจนัส�ดใจ ขาดด�9นั

เส�ยเนั�9อเล�อดห้ล งไห้ล ยอมุสละ ส�9นัแล

เส�ยช�พไป็Eเส�ยส�9นั ช� อก่�องเก่�ยรต�งามุ

แล�วนั�ก่รก่6โห้�ล นั

“โห้�...ฮ่�9โห้� ๆ ๆ ๆ ๆ...โฮ่...”

“ฮ่�9ว” ท�ก่คนัร�องข�9นัพร�อมุก่นั

เมุ� อโห้�ครบสามุคร9ง ส� สห้ายก่6พานัายทห้ารห้ญ�งท9ง ๔ คนัเข�าไป็ลาผู้<�บงคบก่าร

นั.ท. ห้ยดมุ�อารมุณ์8คร�ก่คร�9นัผู้�ดป็ก่ต� แก่ล�งถูามุนั�ก่รว�า

“พวก่ค�ณ์ก่&าลงจะลงทะเลห้ร�อจะพานัาคเข�าโบสถู8ครบ ค�ณ์โห้�ได�เพราะมุาก่ท�เด�ยว”

นั�ก่รย�9มุอาย ๆ

“อาศยท� ผู้มุเป็"นัคนัทะล� งห้นั�อยครบ เลยโห้�ได�ด� ว�า – ลาละครบผู้<�ก่าร แล�วผู้มุจะจบเง�อก่สาว ๆ มุาฝูาก่ผู้<�ก่ารสก่ตวนัะครบ”

นั.ท. ห้ยดมุองด<ส� สห้ายก่บนัายทห้ารห้ญ�งท9งส� คนัอย�างห้�วงใย

“ผู้มุขออวยพรให้�ท�ก่คนัป็ระสบโชคและป็ลอดภยนัะครบ”

ก่�มุห้งวนัช�ดเท�าตรง ก่�มุศ�รษะค&านับรบพร

“ขอบค�ณ์ครบ” แล�วเขาก่6เขย�บตวเข�าไป็ช�ดผู้<�บงคบก่าร ก่ระซึ่�บก่ระซึ่าบก่บ นั.ท.

ห้ยดว�า ผู้<�ก่ารครบ“ ก่��งย�งข�9นัท� นัยนั8ตาข�างขวาเมุ6ดเบ�อเร� มุเช�ยว”

Page 42: ล่าพรายทะเล

“ผู้มุร< �แล�ว เมุ� อเย6นัวานัผู้มุด<นัายทห้ารห้ญ�งแก่�ผู้�าอาบนั&9า พอต� นันัอนัก่��งย�งข�9นัตาเลย”

ต�อจาก่นั9นัมุนั�ษย8ก่บท9ง ๘ คนัก่6ถู�อฉมุวก่ค<�มุ�อพาก่นัเด�นัไป็ท� บนัไดก่ราบขวาลงทะเลไป็ท�ละคนั ซึ่� ง ดร. ด�เรก่ได�ท&าห้นั�าท� เป็"นัห้วห้นั�ามุนั�ษย8ก่บห้นั�วยนั�9

เพราะมุ�อSอก่ซึ่�เจนัห้ายใจ มุนั�ษย8ก่บจ�งด&านั&9าว�ายไป็ใต�ทะเลล�ก่อย�างสบายโดยไมุ�จ&าเป็"นัต�องโผู้ล�ข�9นัมุาบนัผู้�วนั&9า ท�แรก่ก่6ว�ายรวมุก่ล��มุก่นัไป็ พอใก่ล�จะถู�งเก่าะก่6ว�ายจบค<�ก่นัเป็"นัค<� ๆ พลก่บบ�ป็ผู้า, นั�ก่รก่บไฉไล,

ก่�มุห้งวนัก่บวนัทนั�ย8 และ ดร. ด�เรก่ก่บระร�นั มุ�ก่ารป็ระคองก่นับ�างจบมุ�อถู�อแขนัก่นับ�าง ซึ่� งจนัสาว ๆ ก่6แสดงท�าท�สดช� นัเป็"นัส�ขใจไมุ�นั�อย ถู�งพ<ดอะไรก่นัไมุ�ได� แต�ก่6แสดงก่�ร�ยาบ��ยใบ�ต�อก่นัได�

เวลาผู้�านัพ�นัไป็ป็ระมุาณ์ช วโมุงเศษ อSอก่ซึ่�เจนัยงใช�ได�อ�ก่ในัราว ๕๐ นัาท� มุนั�ษย8ก่บท9ง ๘ คนัช�วยก่นัค�นัห้าอ�โมุงค8ใต�นั&9าใต�เก่าะช�างตามุความุคาดคะเนัของ ดร.

ด�เรก่

ในัท� ส�ด ท�ก่คนัก่6ได�พบอ�โมุงค8ให้ญ�นั9นั มุนัเป็"นัอ�โมุงค8ขนัาดมุห้�มุา เก่�ดข�9นัจาก่ก่ารก่ระท&าของมุนั�ษย8อย�างไมุ�มุ�ป็Dญห้า ป็าก่อ�โมุงค8มุ�ร<ป็ลก่ษณ์ะคร� งวงก่ลมุคล�ายสถูานั�รถูไฟ้ก่ร�งเทพ ฯ แต�คงจะมุ�ส�วนัยาวมุาก่ ค�อยาวก่ว�าความุยาวของเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<อย�างนั�อยห้นั� งเท�า

ท�ก่คนัต� นัเต�นัไป็ตามุก่นั ต�างห้ย�ดย�นัรวมุก่ล��มุท� ป็าก่ถู&9าห้ร�ออ�โมุงค8ให้ญ�นั9นั ดร.

ด�เรก่ให้�สญญาณ์ก่บพล บอก่ให้�พลพาเส� ยห้งวนับ�ก่เข�าไป็ก่�อนัและให้�ระมุดระวงตว

ห้นั�วยมุนั�ษย8ก่บค�อย ๆ ผู้�านัอ�โมุงค8ยก่ษ8เข�าไป็โดยมุ�พลก่บเส� ยห้งวนันั&าห้นั�า ถูดมุานั�ก่รและ ดร. ด�เรก่ มุนั�ษย8ก่บห้ญ�งท9งส� คนัท&าห้นั�าท� เป็"นัก่องระวงห้ลง นั�ก่รถู�อฉมุวก่ร&าป็?อเห้มุ�อนัพวก่ห้วโตในังานับวชนัาค นัายทห้ารห้ญ�งต�างขบขนัไป็ตามุก่นั

ล�ก่เข�าไป็ในัอ�โมุงค8ราว ๒๐ เมุตร ท�ก่คนัก่6มุองแลเห้6นัส�วนัท�ายของเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ขนัาดยก่ษ8ของข�าศ�ก่จอดก่บดานันั� งเฉยอย�างสงบเง�ยบ แลเห้6นัใบจก่รและห้างเส�อของมุนัอย�างถูนัด ดร. ด�เรก่ป็Nต�ย�นัด�เห้ล�อท� จะก่ล�าว เขาบอก่พรรคพวก่ด�วยสญญาณ์มุ�อให้�ร�บว�ายนั&9าเข�าไป็ห้าทนัท� แล�วนัายแพทย8ห้นั��มุก่6ส�งฉมุวก่

Page 43: ล่าพรายทะเล

ของเขาให้�นั�ก่รถู�อไว� บ��ยใบ�ให้�ท�ก่คนัช�วยค��มุก่นัเขาซึ่� งเขาจะวางระเบ�ดเร�อล&านั�9โดยเร6วท� ส�ด

ภายในัอ�โมุงค8มุ�ดสลวแทบจะมุองไมุ�เห้6นัอะไร ดร. ด�เรก่ล�วงก่ระเป็Qาย�ามุห้ย�บไฟ้ฟ้?าเด�นัทางแบบวอเตอร8ป็ร< Sฟ้ของเขาออก่มุาพร�อมุด�วยวตถู�ช�9นัส� เห้ล� ยมุช�9นัห้นั� ง ซึ่� งส�วนัห้นั� งของมุนัคล�ายนัาฬิ�ก่าป็ล�ก่ นัายแพทย8ห้นั��มุไมุ�ยอมุให้�เวลาผู้�านัพ�นัไป็แมุ�แต�นั�อย เขายก่ไฟ้ฉายข�9นัส�องล<ก่ระเบ�ดเวลา และเร� มุต�นัต�ดชนัวนัต9งเวลาระเบ�ดในัห้นั� งช วโมุง ดร. ด�เรก่ท&างานัอย�างแคล�วคล�องว�องไว เขาด&านั&9าลงไป็จนัถู�งส�วนัท�องของเร�อด&านั&9าล&านั9นัแล�ววางระเบ�ดเวลา ซึ่� งเป็"นัระเบ�ดแมุ�เห้ล6ก่ต�ดก่บท�องเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของข�าศ�ก่ เสร6จแล�วก่6ว�ายนั&9าก่ลบมุาห้าก่บสาวท9ง

๔ ตว

ในัเวลาเด�ยวก่นันั�9เอง ท�ก่คนัก่6แลเห้6นัดวงไฟ้ ๔ ดวงป็ราก่ฏอย<�เบ�9องห้นั�า และดวงไฟ้นั9นัเคล� อนัท� ใก่ล�เข�ามุาท�ก่ท� นัายแพทย8ห้นั��มุร< �ทนัท�ว�า ผู้<�บงคบก่ารเร�อได�ส�งมุนั�ษย8ก่บ ๔ คนันั�9ออก่จาก่เร�อด&านั&9าของมุนั ดร. ด�เรก่ห้นัมุาทางทห้ารห้ญ�งท9ง ๔ คนั แล�วโบก่มุ�อไล�ให้�ก่ลบไป็ ร.ล. ห้นั�มุานัแต�นัายเร�อห้ญ�งต�างส นัศ�รษะป็ฏ�เสธ เร�อตร�ห้ญ�งระร�นับ��ยใบ�บอก่เขาว�า ห้ล�อนัและเพ� อนั ๆ ยอมุตายด�วย

ท&าให้�นัายแพทย8ห้นั��มุร< �ส�ก่ช� นัใจไมุ�นั�อย

พล, ก่�มุห้งวนั และนั�ก่รล�าถูอยมุาห้า ดร. ด�เรก่ นั�ก่รส�งฉมุวก่ค�นัให้�นัายแพทย8ห้นั��มุ ดร. ด�เรก่ส งให้�ท�ก่คนัล�าถูอยออก่ไป็ทางป็าก่ถู&9า เพ� อจะได�มุองเห้6นัตวมุนั�ษย8ก่บข�าศ�ก่อย�างถูนัด และบ��ยใบ�บอก่ว�าให้�พยายามุสงห้ารมุนั�ษย8ก่บของข�าศ�ก่ให้�จงได�

มุนั�ษย8ก่บของคอมุมุ�วนั�สต8ส� คนัว�ายนั&9าต�ดตามุมุาอย�างรวดเร6ว แต�ละคนัร<ป็ร�างส<งให้ญ� มุ�ฉมุวก่เป็"นัอาว�ธมุ�อ และบนัศ�รษะมุ�ไฟ้ฉายแบบนัก่ล�าสตว8 แต�เป็"นัไฟ้ฉายแบบพ�เศษก่นันั&9าได� ผู้<�บงคบก่ารเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ส�งมุนั�ษย8ก่บออก่มุาก่6เพราะเรด�าจบมุนั�ษย8ก่บของฝูEายเราได� แต�ท� ส�งออก่มุาเพ�ยง ๔ คนัก่6เพราะสงสยอาจจะเป็"นัฝู<งป็ลาขนัาดให้ญ�มุาก่ก่ว�า เพราะห้ลายคร9งแล�วท� พวก่มุนั�ษย8ก่บออก่มุาจาก่เร�อและพบก่บป็ลาให้ญ� แต�คราวนั�9ก่ลายเป็"นัคนัไมุ�ใช�ป็ลา

ขณ์ะนั�9มุนั�ษย8ก่บของราชนัาว�ไทยถูอยออก่มุาท� ป็าก่อ�โมุงค8ให้ญ�แล�ว พล, นั�ก่ร,

ก่�มุห้งวนัและ ดร. ด�เรก่ต�างเตร�ยมุพร�อมุท� จะดวลฉมุวก่ก่บมุนั�ษย8ก่บคอมุมุ�วนั�สต8 ดงนั9นัเมุ� อข�าศ�ก่ท9ง ๔ คนัว�ายนั&9าเข�ามุา คณ์ะพรรคส� สห้ายก่6ป็ราด

Page 44: ล่าพรายทะเล

เข�าตะล�มุบอนัทนัท� นัายทห้ารห้ญ�งท9ง ๔ คนัย�นัรวมุก่ล��มุก่นัเตร�ยมุช�วยเห้ล�อ

ถู�าส� สห้ายเพล� ยงพล&9าเส�ยท�ข�าศ�ก่

ก่ารต�อส<�ระห้ว�างก่บตวผู้<� ๔ ค<�ภายใต�ท�องทะเลได�เป็"นัไป็อย�างด�เด�อด พลสามุารถูสงห้ารค<�ต�อส<�ได�ก่�อนัเพ� อนั ห้ลงจาก่ได�ส<�ก่นัไมุ�ถู�งสองนัาท� เขาแทงถู<ก่ท�องมุนั�ษย8ก่บค<�ต�อส<�ของเขาจนัทะล�ออก่ข�างห้ลง พอก่ระชาก่ฉมุวก่ออก่มุาเจ�าห้มุอนั นัก่6ส�9นัส�ดก่ารเคล� อนัไห้ว จมุลงส<�พ�9นัด�นัป็นัทรายก่�นัทะเลนั9นั

ในัเวลาไล� ๆ ก่นั ก่�มุห้งวนัก่6แทงถู<ก่ห้นั�าอก่ค<�ต�อส<�เข�าเต6มุรก่ มุนั�ษย8ก่บคอมุมุ�วนั�สต8ก่6ป็ล�อยฉมุวก่ห้ล�ดจาก่มุ�อและด�9นัรนัไป็มุานั�าสงสาร อาเส� ยก่ระชาก่ฉมุวก่ออก่ มุนั�ษย8ก่บข�าศ�ก่ค�อย ๆ ลอยไป็ตามุสายนั&9าในัท�าต�าง ๆ ก่นั

คงเห้ล�อ ดร. ด�เรก่ก่บนั�ก่ร ซึ่� งก่&าลงตะล�มุบอนัก่บข�าศ�ก่ตวต�อตว นัายแพทย8ห้นั��มุก่&าลงก่อดป็ล&9าก่บค<�ต�อส<�ของเขาซึ่� งมุ�ร<ป็ร�างส<งให้ญ�ก่ว�า ดร. ด�เรก่มุาก่ ต�างคนัต�างท&าฉมุวก่ห้ล�ดมุ�อไป็แล�ว ดร. ด�เรก่พยายามุก่ระชาก่มุ�ดพก่ออก่มุาจ�วงแทงถู<ก่ล�9นัป็N ค<�ต�อส<�ของเขาจนัมุ�ดมุ�ดแล�วป็ล�อยมุ�ดผู้ละออก่จาก่ค<�ต�อส<� มุนั�ษย8ก่บคอมุมุ�วนั�สต8ท&าตวงอลอยต& าลงไป็จนัถู�งพ�9นัด�นัก่�นัทะเล จบช�ว�ตไป็อ�ก่คนัห้นั� ง

นั�ก่รชก่ใจไมุ�ด�เมุ� อเห้6นัเพ� อนัเอาชนัะค<�ต�อส<�ได�ห้มุด ส�วนัเขายงป็ะทะก่บค<�ต�อส<�อย�างด�เด�อด นัายจอมุทะเล�นัส<�พลางถูอยพลาง พอได�โอก่าสก่6แทงค<�ต�อส<�ของเขาเต6มุเห้นั� ยว ถู<ก่คอมุนั�ษย8ก่บฝูEายแดงอย�างบงเอ�ญ เจ�าห้มุอนั นัป็ล�อยฉมุวก่ห้ล�ดจาก่มุ�อ แสดงความุเจ6บป็วดรวดร�าวแสนัสาห้ส นั�ก่รก่ระชาก่ฉมุวก่ออก่และแทงห้นั�าอก่มุนัอ�ก่ท�ห้นั� ง เท�านั�9เองมุนั�ษย8ก่บค<�ต�อส<�ของนั�ก่รก่6มุ�องเท�ง ค�อย ๆ

ลอยไป็ตามุสายนั&9า

ดร. ด�เรก่ให้�สญญาณ์มุ�อบอก่ให้�ท�ก่คนัร�บก่ลบเร�อ เพราะจะต�องรายงานัให้�ผู้<�บงคบก่าร ร.ล. ห้นั�มุานัทราบ เพ� อจะได�ร�บนั&าเร�อแล�นัไป็ให้�พ�นัเก่าะช�าง มุ�ฉะนั9นัอ&านัาจระเบ�ดของล<ก่ระเบ�ดพ�เศษจะท&าให้� ร.ล. ห้นั�มุานัได�รบอนัตรายห้ร�อช&าร�ดเส�ยห้ายได�

เมุ� อมุนั�ษย8ก่บท9ง ๘ คนัโผู้ล�ข�9นัมุาบนัผู้�วนั&9าห้�างจาก่ ร.ล. ห้นั�มุานัราว ๑๐๐ เมุตร

ทห้ารป็ระจ&าเร�อก่6ต� นัเต�นัย�นัด�ไป็ตามุ ๆ ก่นั ท9งนั�9ก่6เพราะมุนั�ษย8ก่บห้มุ<�นั�9ได�ห้ายไป็ในัทะเลเป็"นัเวลาช วโมุงเศษแล�ว ผู้<�บงคบก่ารร�บออก่จาก่สะพานัเด�นัเร�อลงมุาท�

Page 45: ล่าพรายทะเล

ดาดฟ้?าเร�อ เจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ ก่บเจ�าแห้�วมุ�ส�ห้นั�าช��มุช� นัข�9นั พาก่นัว� งไป็ท� บนัไดก่ราบขวา

ก่บตวเมุ�ยว�ายนั&9านั&าห้นั�าพาก่บตวผู้<�ตรงมุาท� เร�อรบ ดร. ด�เรก่ตะโก่นับอก่ผู้<�บงคบก่ารด�วยเส�ยงอนัดง

“เตร�ยมุออก่เร�อครบ เตร�ยมุออก่เร�อโดยเร6ว ผู้มุวางระเบ�ดเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของข�าศ�ก่ได�แล�ว เร�อเราต�องห้นั�ไป็ให้�พ�นัรศมุ�ระเบ�ด”

ไมุ�ต�องสงสยว�า นั.ท. ห้ยดจะป็Nต�ย�นัด�สก่เพ�ยงใด นัายทห้ารและทห้ารท�ก่คนัก่6เช�นัเด�ยวก่นั ผู้<�บงคบก่ารเงยห้นั�ามุองข�9นัไป็บนัสะพานัเด�นัเร�อ แล�วตะโก่นับอก่ต�นัเร�อให้�เตร�ยมุออก่เร�อเป็"นัก่ารด�วนั

ในัท� ส�ด มุนั�ษย8ก่บท9ง ๘ คนัก่6ข�9นัมุาบนั ร.ล. ห้นั�มุานัจนัครบจ&านัวนั ขณ์ะนั�9สมุอเร�อห้ะเบตข�9นัแล�ว มุนั�ษย8ก่บย�นัจบก่ล��มุก่นัอย<�บนัดาดฟ้?าตอนัห้วเร�อ เจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ ก่บเจ�าแห้�วได�ช�วยก่นัถูอดท�ออSอก่ซึ่�เจนัให้�ส� สห้าย และส� สห้ายต�างช�วยก่นัถูอดท�ออSอก่ซึ่�เจนัให้�แฟ้นัของเขา ท�ก่คนัต�างถูอดรองเท�าก่บออก่

ต�นัเร�อได�นั&า ร.ล. ห้นั�มุานัถูอยห้ลงออก่จาก่ท� จอดเร�อห้�างจาก่เก่าะช�างท�ก่ขณ์ะ แล�วก่6เล�9ยวซึ่�ายเป็"นัวงก่ว�าง ขณ์ะนั9นัเอง ร.ต. ว�ระพนัก่งานัเรด�าก่6ว� งเข�ามุาห้าผู้<�บงคบก่ารและรายงานัให้�ทราบ

“ผู้<�ก่ารครบ เรด�าของเราจบเร�อด&านั&9าได�แล�ว และไฮ่โดรโฟ้นั�คก่6จบเส�ยงได�”

ดร. ด�เรก่ด�ใจก่ระโดดตวลอยแล�วร�องไชโยล นั

“มุนัแล�นัออก่จาก่อ�โมุงค8ให้ญ�ใต�เก่าะช�างแล�วครบผู้<�ก่าร” นัายแพทย8ห้นั��มุก่ล�าวก่บ นั.ท. ห้ยด มุนัคงถูอยห้ลงออก่มุา“ และเด�นัห้นั�าออก่ทะเลล�ก่ ตามุมุนัไป็ครบ ท�9งระยะห้�างอย�างนั�อยสองไมุล8 ล<ก่ระเบ�ดเวลาของผู้มุเก่าะแนั�นัอย<�ตอนัท�ายเร�อ รบรองว�าไมุ�มุ�วนัห้ล�ดเพราะมุนัเป็"นัแมุ�เห้ล6ก่” พ<ดจบ ดร. ด�เรก่ก่6ยก่นัาฬิ�ก่าข�อมุ�อข�9นัมุองด<เวลา อ�ก่ ๓๗ นัาท� เร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของมุนัจะระเบ�ด และผู้มุจะถู�ายร<ป็ก่ารระเบ�ดไว�โดยใช�เลนัซึ่8เทเลโฟ้โต� เพ� อจะได�เป็"นัห้ลก่ฐานัป็ระก่อบรายงานั ผู้<�ก่ารต�องได�นัาวาเอก่แนั� ๆ”

นั.ท. ห้ยดต� นัเต�นัด�ใจอย�างย� ง เขาว� งข�9นัไป็บนัสะพานัเด�นัเร�อทนัท� ส�วนัมุนั�ษย8ก่บท9ง ๘ คนัก่บเจ�าค�ณ์ป็Dจจนั�ก่ ฯ และเจ�าแห้�วยงคงย�นัจบก่ล��มุก่นัอย<� ณ์ ท� นั 9นั

Page 46: ล่าพรายทะเล

ดร. ด�เรก่ก่ล�าวก่บพวก่มุนั�ษย8ก่บอย�างย�9มุแย�มุ

“ไป็อาบนั&9าเป็ล� ยนัเคร� องแต�งตวก่นัเถูอะพวก่เรา มุ�เวลาอ�ก่ต9งคร� งช วโมุงก่ว�า

ทนัถูมุไป็ รบรองว�าพวก่เราจะได�เห้6นัเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ระเบ�ดแนั�นัอนั” แล�วเขาก่6ย�9มุให้�แฟ้นัของเขา พาพวก่ค�ณ์ไป็ห้�องพก่ส�ครบ“ จะได�อาบนั&9า”

เร�อตร�ห้ญ�งระร�นัส นัศ�รษะ

“ไมุ�ละค�ะ ห้�องนั&9าของเราถู<ก่เจาะเมุ� อเช�านั�9ต 9งห้ลายร�อยร< บางร<โตขนัาดนั�9วมุ�อลอดได�”

นัายแพทย8ห้นั��มุอ�าป็าก่ห้วอ

“ยงง9นัแลก่ห้�องนั&9าก่นั พวก่ผู้มุจะไป็อาบท� ห้�องค�ณ์ และพวก่ค�ณ์ใช�ห้�องนั&9าของผู้มุ ฝูาห้�องนั&9าของเราเป็"นัเห้ล6ก่ครบ ถู�าเจาะต�องใช�สว�านัไฟ้ฟ้?า เป็"นัเร� องโก่ลาห้ลท�เด�ยว”

โดยอาศยเรด�าใต�นั&9า ร.ล. ห้นั�มุานัได�ต�ดตามุเร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ไป็ในัระยะห้�างป็ระมุาณ์ ๒ ไมุล8 คร9นัเวลา ๑๑.๐๕ นั. ทห้ารเร�อท�ก่คนัก่6ได�ย�นัเส�ยงระเบ�ดดงสะเท�อนัเล� อนัล นัท�องทะเล เร�อด&านั&9าป็รมุาณ์<ของฝูEายแดงแห้ลก่ละเอ�ยดไป็แล�ว

บร�เวณ์ทะเลตอนันั9นัมุ�นั&9าพ� �งข�9นัส<งและมุ�อาณ์าเขตก่ว�างให้ญ�มุาก่ ดร. ด�เรก่สามุารถูถู�ายภาพไว�ได�จาก่ก่ล�องถู�ายร<ป็ช9นัด�ของเขา โดยอาศยเลนัซึ่8พ�เศษย�นัระยะให้�ใก่ล�เข�ามุา บรรดาทห้ารเร�อต�างก่ระโดดโลดเต�นัไชโยโห้�ร�องล นั

ผู้<�บงคบก่ารก่องเร�อย�ทธก่ารได�ว�ทย�แสดงความุย�นัด�ต�อคณ์ะพรรคส� สห้าย ผู้<�บงคบก่ารเร�อ และพลป็ระจ&าเร�อท�ก่คนั และส งให้� ร.ล. ห้นั�มุานัเด�นัทางก่ลบฐานัทพโดยด�วนั.

อวสานั


Top Related