de grasmaaier 5
DESCRIPTION
De laatste Grasmaaier van dit seizoen. Geniet van deze prachtige laatste editie.TRANSCRIPT
Grasmaaier Nummer
Jaargang 17, Nummer 5
P a g i n a | 2
P a g i n a | 3
Inhoudsopgave
Pagina 4 Voorwoord van de uittredende Voorzitter
Pagina 5 Voorwoord van de intredende Voorzitter
Pagina 5 Redactioneel commentaar
Pagina 5 Agenda
Pagina 7 Roland Garros
Pagina 10 Familietoernooi Quiz
Pagina 11 TATE
Pagina 13 Extern Toernooi
Pagina 15 Miss TC de Uithof
Pagina 17 Bij ons op de TC
Pagina 19 Voorjaarscompetitie
Pagina 21 De Blikopener
Pagina 23 BBQ
Pagina 25 15 vragen aan…
Pagina 29 Kroegentocht
Pagina 30 Antwoorden Quiz
Pagina 31 EMCK
Pagina 33 Wall of Shame
Pagina 34 Rectificatie van de redactie
Pagina 35 This is Bolivia
Pagina 38 Colofon
P a g i n a | 4
Voorwoord van
de uittredende
voorzitter
Beste Uithoffer,
“Nog 3, 3 minuten voordat ik stop, dat ik kap,
dat ik nok.” Dit bekende nummertje van Carlo
& Irene beschrijft goed hoe ik tegen de
aankomende twee weken aankijk. Op het
moment van schrijven is het Extern Toernooi
al enkele dagen voorbij en is het echt aftellen
naar de wisselALV. Dit Extern Toernooi van de
Uithof vormde één van de mooiste
hoogtepunten van afgelopen jaar. Veel
externen en vooral veel Uithoffers die overdag
strijden op de tennisbaan en ‟s avonds samen
los gaan op de muziek van huis-DJ Joseph B.
Volgend jaar zeker weer een editie want wat
was het een mooi toernooi!
Naast alle mooie toernooien en activiteiten
was het voor mij persoonlijk een heftig jaar.
Terwijl ik begin van dit verenigingsjaar net
lekker in mijn rol begon te komen als
voorzitter, met een vergadering hier,
constitutieborrel daar en een beetje tennis,
overleed mijn moeder. Een enorme klap voor
mij en mijn zussen. Hoewel ik in het begin
even niets met tennis en de Uithof te maken
wilde hebben en gewoon even de rust wilde
pakken, zat het toch niet lekker. Ik miste de
Uithof, ik miste mijn vrienden bij de Uithof. Al
snel begon ik mijn rol als voorzitter weer op
me te nemen wat een zeer goed gevoel gaf.
Het was niet alleen de afleiding maar vooral de
steun die ik van bevriende Uithoffers kreeg dat
me goed deed. Toen pas merkte ik pas echt
hoe mooi en hecht de band binnen de Uithof
kan zijn. Een soort tweede familie. Zeer veel
dank daarvoor.
Gelukkig valt er over het hele jaar terug te
kijken op mooie activiteiten. We hebben met
ons bestuur talrijke mooie herinneringen
overgehouden aan ons jaar. Het was absoluut
hard werken hier en daar. Maar het harde
werken werd uiteindelijk altijd beloond met de
positiviteit van de leden. Het
kandidaatsbestuur staat al enige tijd te
trappelen om te beginnen. We hebben als
bestuur zeer veel vertrouwen in deze groep
van 6 mensen. De Uithof komt in goede
handen terecht!
Hierbij wil ik graag de GrasmaaierCie
bedanken voor de 5 interessante, mooie,
spannende en leuke edities van de
Grasmaaier die dit jaar gemaakt zijn. Elke keer
heb ik me weer prima vermaakt als de GM
mijn mail binnen knalde. Het was top!
Na de Enkel en Mix Clubkampioenschappen
zit het jaar er dan echt op en kunnen we ons
opmaken voor de zomervakantie. Ga je
luieren? Veel werken? Lang op vakantie? Of
toch wat toernooitjes meepakken? En ieder
geval wil ik je een fantastisch mooie zomer
toewensen. Geniet er van! Van de baan tot in
de kroeg!
Met HemelsBlauwe groet,
Robert Molthof
Voorzitter TC de Uithof
Bestuur Uit(h)of the Blue
P a g i n a | 5
Voorwoord van
de intredende
voorzitter
Lieve Uithoffers,
Eerste keren. Ze hebben iets bijzonders, een
unieke charme. Ze zijn enger, spannender,
uitdagender dan alle keren daarna. Niet per se
van het hoogste niveau, kwalitatief gezien.
Maar altijd onvergetelijk. Dit is mijn eerste
voorwoord als voorzitter der TC de Uithof. En
in al mijn onschuld zal ik rustig beginnen.
Stevig in het zadel geholpen door "Uit(h)of the
blue" is het 23e Bestuur inmiddels hard aan de
slag. Daarbij valt 1 ding op: er is ongelofelijk
veel werk verzet de afgelopen jaren. Nog nooit
is er zoveel getennist bij TC de Uithof als
afgelopen jaar, nog nooit waren er zoveel
gezellige activiteiten en nog nooit werkte de
vereniging zo professioneel. Ook is het
verenigingsgevoel sterker dan ooit, het geel en
het blauw waren zelden zo geliefd. Voor al
deze dingen ben ik – als voorzitter, maar
vooral ook als lid – mijn voorgangers
ongelofelijk dankbaar. Robert, Tara, Colin,
Rosa, Suzan en Maritta, een alinea schiet te
kort om jullie inzet, enthousiasme en
opofferingen op waarde te schatten. Ik kan
alleen maar zeggen: Dank jullie wel. Jullie
hebben fantastisch werk verzet.
Hoe mooi afgelopen jaar ook was, komend
jaar wordt zo mogelijk nog mooier. Niet voor
niets kiezen wij voor "Nog Nooit Gepasseerd".
Er is maar een manier om dankbaarheid te
tonen en dat is door het om te zetten in nieuwe
ambities. Het is de stellige overtuiging van vele
besturen op rij: TC de Uithof kan nog vele
malen groter en beter. De ingeslagen wegen
zullen daarom worden vervolgd en als bestuur
kiezen wij daarbij voor twee zwaartepunten.
Allereerst is dat het verhogen van de kwaliteit.
Niet alleen moet iedereen de kans krijgen om
te trainen en competitie te spelen, spelers
moeten ook de kans krijgen om beter te
worden. Betere trainers, goedkopere
trainingen en competities en de invoering van
een selectie mogen daaraan bijdragen. Qua
gezelligheid kiezen we daarnaast niet voor
méér activiteiten, maar voor grotere. De
nieuwe kalender – met louter hoogtepunten –
is al af, commissies gaan meer naar pieken
toewerken en door actieve promotie
verwachten we meer nieuwe leden, hogere
opkomsten en meer naamsbekendheid dan
ooit.
Ons tweede zwaartepunt is een sterkere
profilering. TC de Uithof zal het midden gaan
houden tussen een gezelligheidsvereniging en
een sportvereniging, naar het voorbeeld van
Orca, Triton en Histos. Op de lange termijn
hoort bij die plannen ook een eigen bar en
sociëteit. Op de korte termijn betekent het dat
TC de Uithof haar leden ook hetzelfde moet
bieden. Dit kan door te investeren in het
verenigingsgevoel, door ruimte te bieden voor
bredere ontplooiing van leden, door de
organisatie nog weer professioneler te maken
en door betere promotie richting externe
partijen. Uitbreiding van het Tennis Plaza rond
de tent, een musical, een Open Podium, een
Promoteam en een speciale commissie voor
de UIT-week kunnen hieraan bijdragen.
Het moge duidelijk zijn: wij hebben er
ongelofelijk veel zin in. Zippend aan onze
biertjes in onze "Nog Nooit Gepasseerd"
bestuursjasjes, boven "Nog Nooit
Gepasseerd" bierviltjes in onze blauwe "Nog
Nooit Gepasseerd" caravan, zijn we er
helemaal klaar voor om onze ambitieuze
bestuursnaam waar te gaan maken. Met een
jonge, frisse secretaris in de persoon van
Annabel Jetten, een knappe, zelfverzekerde
penningmeester onder de naam Stefan van
Dorp, een ideeënrijke en passievolle interne in
P a g i n a | 6
de vorm van Iris van de Ven, een creatieve en
humoristische externe luisterend naar de
naam Wouter Neve en een sportieve en
ervaren technisch commissaris in de persoon
van Joep Kiers, heb ik er alle vertrouwen in dat
dat ons gaat lukken.
En daarmee zit mijn eerste voorwoord er op.
Hijgend en zwetend bij de laatste alinea
aangekomen kan ik niet anders dan
concluderen dan dat mijn passie er in zit. Was
het weinig bevredigend? Ging het allemaal te
snel? Wees dan gerust.... De tweede keer is
altijd beter.
Namens het XXIII Bestuur wens ik iedereen
een prachtige zomer met vele blauwe luchten.
Met Uitzonderlijk Hoffelijke groet,
Arjen Gerretsen
Voorzitter TC de Uithof
Bestuur Nog Nooit Gepasseerd
Redactioneel commentaar
Beste lezers,
De laatste Grasmaaier van het seizoen is altijd bijzonder, maar deze is voor ons extra bijzonder. Voor
veel van ons is dit de laatste Grasmaaier waar wij ooit aan hebben meegewerkt. Met veel plezier
hebben wij met elkaar vele Grasmaaiers voor jullie gemaakt, en wij hopen dat jullie er net zo van
hebben genoten als wij. Zodat jullie goed beseffen wie eigenlijk deze helden zijn die altijd jouw
favoriete clubblad in elkaar draaien, hebben we onszelf nog maar een pontificaal op de voorkant
gezet. Wat een prachtige commissie!
Maar wees gerust: save the best for last geldt bij de Grasmaaier altijd. Dus geniet van weer een
prachtig staaltje journalistieke vrijheid met vele foto‟s van leuke activiteiten, de winnaars van het
EMCK, een quiz, onze vaste rubrieken en interviews en zélfs een ingezonden stuk van één van onze
leden. Laat dit een voorbeeld zijn voor jullie allen, want wij waarderen inbreng van onze leden altijd
enorm!
Veel leesplezier en tot ziens!
De GrasmaaierCie
Agenda
28-07 tot 05-08: Zomertoernooi Terneuzen
12-08: Thuisblijverstoernooi & PIMPmyBIKE
13-08 tot 16-08: UIT
14-09 tot 16-09: Davis Cup
05-10 tot 07-10: Introductiekamp
P a g i n a | 7
P a g i n a | 8
Roland Garros
Bonjour! Allez Tsonga! Quarante partout!
Lang voordat HET toernooi van het vaste
land begint, moet je toch even je Frans
ophalen. Toch handig als je daar door
Parijs loopt en je een beetje verstaanbaar
kan maken. Maar was die opfris cursus
Frans wel nodig? Lang zag het er naar uit
dat TC de Uithof dit jaarlijkse uitstapje een
jaartje ging overslaan. Zou ook bij de
Uithof, net als bij andere evenementen, de
financiële crisis zijn tol eisen of waren er
geen sponsoren om het uitstapje te
bekostigen? Nee, niets van dit alles, er was
te veel animo voor de tweede Grand Slam
van het jaar. Al na een paar uur kon de
organisatie het bordje met “Le Tournoi est
épuisé” ophangen en was het voor de TC:
pech, kaarten weg. Echter komen zoals wel
vaker engelen van boven en namen ze met
hun trek naar het zeer zonnige zuiden ons
mee richting romantisch “Paris”. Door
Stefan van Dorp
En daar stonden we op dinsdag 29 mei jl. om
02.00 uur ‟s nachts te wachten op de bus met
engelen uit het hoge noorden (TAM) en het
verre oosten (Ludica). Nog even een foto en
voor ons kon de reis ook beginnen. Waar wij
met frisse moed begonnen aan ons avontuur
en vrolijk de bus instapten, zat TAM al een
lullige drie uur in de bus en waren de meesten
van hen al met hun hoofd bij de eerste
wedstrijd op Court 2 bij Ferrer tegen Lacko. Na
zowel TAM als Ludica even duidelijk gemaakt
te hebben dat de Uithof nu ook ingestapt was,
kon de reis echt beginnen.
Waarom gingen we ook al weer met de bus?
Utrecht – Parijs +/- 470 kilometer en bij de
eerste beste zonnestralen wordt de eerste
stop gemaakt á drie kwartier. Ach mooi
moment om eventjes de benen te strekken,
een eerste croissant te eten (ja, ja, wij zijn al in
Frankrijk) en een striptease act uit te voeren.
Je moet wat als blijkt dat de Chef de Mission
een klein inschattingsfoutje heeft gemaakt en
niet eerst langs het hostel wordt gereden,
maar direct naar Bois de Boulogne. Het was al
vroeg warm dus de afgetrainde lijven mochten
best geshowd worden!
Dan nadert de bus Parijs en wordt de
spanning in de bus voelbaar. Hoe lang duurt
die busrit nog? Naar welke partijen gaan we
kijken? Kunnen we het stadion toch nog in?
Winnen Arantxa Rus en Robin Haase wel hun
partijen wat Kiki Bertens en Igor Sijsling
nalieten? Voordat het zover was kwamen we
in aanraking met de forenzen die naar hun
werk in Parijs reden. Dus twee uur later echt
op de plek van bestemming en het feest kon
beginnen! Nog even snel tanden poetsen,
luchtje op, spullen naar het depot brengen en
de entreekaarten uitdelen en we zijn binnen!
Mooi op tijd (10.00 uur) om goede plekken te
bemachtigen op Court 2 voor Ferrer tegen
Lacko.
Voor het grootste deel van de groep gold dat
zij binnen was. Onze voorzitter himself was de
weg kwijt geraakt in Parijs, naar eigen zeggen
verkeerd ingelicht, waardoor ondergetekende
“eventjes” op hem moest wachten voor zijn
kaartje. Dan merk je meteen dat in Parijs tijd
een subjectief karakter krijgt, want na een uur
kwam dhr. Molthof, zonnebril op en de
onschuld zelve, rustig aangelopen en was de
P a g i n a | 9
groep eindelijk compleet en iedereen
daadwerkelijk binnen. Terwijl de meeste al bij
Ferrer tegen Lacko een mooi plekje
bemachtigd hadden, werden wij gedwongen
door het Franse, wie het eerst komt wie het
eerst maalt, systeem een andere wedstrijd te
gaan bekijken, aangezien baan 2 wat vol
stond. Jammer, maar waar heen dan? Na het
Roland Garros daily mail te hebben gekocht
naar baan 4 gegaan waar Dmitry Tursunov
tegen Go Soeda op het programma stond, de
topper van de dag op deze baan. Deze won
Tursunov vrij simpel en dat met verrassend
leuk tennis.
Op naar baan 5! Wordt hier toevallig de eerste
oefenwedstrijd van het Nederlands elftal
gespeeld of is hier wat anders aan de hand?
Driehonderd man (en vrouw) zitten in het
oranje te wachten op de eerste Nederlander
die in actie komt op deze dag. De eerste
liederen worden gezongen door de supporters
(zit je hier bij een serieus tennistoernooi?) en
een ovationeel applaus wanneer de speelsters
het strijdtoneel betreden. De opgebouwde
spanning wordt volledig teniet gedaan door
zowel Aranxta Rus als Jamie Hampton.
Achttien games gespeeld, dertien breakes!
Welkom bij het vrouwentennis. Nu al te veel
woorden aan vuilgemaakt.
Na Aranxta Rus door naar de tweede
Nederlander die zijn opwachting gaat maken
deze dag: Robin Haase. Waar Robin vorig jaar
zijn eerste ronde moest afwerken op het kleine
intieme baantje vier, is hij dit jaar
gepromoveerd naar baan zes, een echt show
court met televisie! Op deze baan mag Robin
Haase aantreden tegen Ivan Dodig. Ivan was
niet alleen op papier de mindere van Haase,
ook in de praktijk: 6-2 6-2 6-1. Naast het
goede spel van Haase, viel nog meer te
genieten voor degene die thuisgebleven
waren. Onze TC‟ers, met name de
meegereisde dames, waren veelvuldig in
beeld in de live uitzending van Eurosport en de
NOS! Toch weer een mooi persmomentje voor
TC de Uithof.
En dan zit de dag qua tennis er bijna op. Er
staan nog wat damesdubbels, Marcos
Baghdatis tegen Juan Ignacio Chela
misschien? Of toch nog even Mikhail Youzhny
tegen James Blake? Die laatste partij was nog
niet de baan op, dus het wordt Youzhny tegen
Blake. Al na een half uur had Youzhny de
eerste set, waarin hij Blake alle hoeken liet
zien. Hierdoor werd onze, of in ieder geval
mijn, aandacht getrokken door de partij die op
baan acht bezig was. Dit was nog wel een
damesdubbel! Ondanks dat de eerste beste
rally exemplarisch was voor damesdubbels in
het algemeen (hoge ballen), bleven we toch
een hele set kijken! De stand daarvan is me
overigens even ontschoten.
Nou dat was het dan, een dagje Roland
Garros. Alle partijen op de buitenbanen liepen
op hun einde en op het Philippe Chatrier was
de damespartij nog bezig tussen Serena
Williams tegen Virginie Razzano. Helaas was
deze voor ons alleen te volgen op de grote
schermen, welke verspreid over het park
staan. Williams had de eerste set al
gewonnen, met moeite, en de tweede set ging
richting de tie-break. Niemand die zich echt
zorgde maakte over Serena, want zij zou toch
wel doorgaan. Na een goede vette hap en
even een wat mindere aandacht voor deze
wedstrijd, bleek Williams de tweede set
P a g i n a | 10
verloren te hebben en de derde hopeloos
achter te staan met 3-0. Daarbij gingen de
tribunes van het stadion open en konden we
de resterende games in het stadion gaan
kijken, waar we nog een zeer spannende
derde set voorgeschoteld kregen. Het werd
nog 5-0 voor Razzano, waarna Williams zich
nog terugknokte tot 5-3, maar na 8
matchpoints en evenveel breakpoints voor
Williams, sleepte Razzano de winst binnen
met 6-3.
En toen was het 21.30 uur. Wedstrijden klaar,
spullen uit de bagagedepot gehaald en op
naar het hostel. Na een chaotische metro reis,
een behoorlijke voettocht naar het hostel en de
kamers ingedeeld te hebben, begon de
zoektocht naar het diner. Het liep al tegen
twaalven, dus de meeste tenten waren al
dicht. Zelfs de McDonalds had zijn deuren al
gesloten, waardoor de moed in onze schoenen
begon te zinken. Uiteindelijk bleek een of
andere pizzeria, althans zo noemde zij het
zelf, nog open, waardoor we gelukkig nog een
hapje konden eten voordat de stad verkend
zou worden. Deze verkenning kwam eigenlijk
niet verder dan de hoek van de straat en
degene die wel verder waren gekomen, waren
snel weer terug. Parijs en dinsdagavonden zijn
toch niet zo‟n goede combinatie.
De volgende ochtend vroeg uit de veren om
Parijs te ontdekken. Voor sommige was het de
eerste keer, voor andere was dit bezoek al niet
meer op twee handen te tellen. Toch blijft
Parijs iedere keer weer een belevenis en het
bezoeken waard. Gesplitst in meerdere
groepen werden de oevers van de Seine
afgelopen en de mooiste plekjes van Parijs
bezocht. Na 40 uur Parijs stond de bus onder
de Eiffeltoren ons alweer op te wachten om
ons terug te brengen naar Utrecht, Enschede
of Groningen. Donderdag vroeg in de ochtend
konden dan eindelijk de eigen bedjes
opgezocht worden en zat Roland Garros 2012
er voor de TC alweer op.
.
P a g i n a | 11
Familietoernooi Quiz Wie hoort bij wie? Antwoorden verderop in deze Grasmaaier
P a g i n a | 12
TATE
met Joep Kiers
Joep is al jaren een bekend gezicht op onze vereniging. Deze rooie
rakker houdt wel van een balletje slaan, maar is ook op vele andere
vlakken sportief actief. Hoewel wij Joep nu nog even moeten missen is hij binnenkort weer
veelvuldig onder ons. En je kan niet om deze vuurtoren heen, want volgend jaar zal hij zich
actief bezig houden binnen de club als Technisch Commissaris.
1. Waar ben je op dit moment? Hoe lang ben je al weg?
Op dit moment lig ik in m‟n bed in Zürich, lekker aan het genieten van m‟n vrije tijd. Ik ben op
dit moment alweer 4,5 maand in Zwitserland. Time flies when you‟re having fun.
2. Wat is het doel van je reis?
Het officiële doel is een Erasmus uitwisseling geologie aan de ETH Zürich voor 6 maanden.
Het onofficiële doel is veel van Zwitserland zien, leuke mensen ontmoeten en m‟n talen
verbeteren.
3. Heb je al getennist of ben je van plan nog te gaan tennissen daar?
Met enig schaamrood op de kaken moet ik zeggen dat er een laagje stof op m‟n slagijzers en
tennistas staat. Heb nog geen racket aangeraakt, maar denk dat er de komende maand wel
een gaatje te vinden is om dat te doen.
4. Hoe lang moeten we jou nog missen?
Op 8 augustus zou ik graag een ontvangstcomité hebben op treinstation Arnhem.
5. Wat is het gekste dat in je backpack/ koffer mee is gegaan?
Weinig ruimte voor gekke dingen, maar toch smaakt het heel goed om je eigen Calvé
pindakaas hier te hebben.
6. Wat is het mooiste/ spannendste/ gekste wat je tot nu toe hebt meegemaakt?
Heb je even! Wandelen over een ijsveld in een sneeuwstorm op 2800m, oog-in-oog met een
steenbok, wildkamperen aan de voet van een gletsjer, met 89.3 km/h van de Simplonpass af
met je wielrenfiets, een boete van 20 Zwitserse Franc voor 1 km/h te hard rijden, je professor
met een gebroken knie naar een Italiaans ziekenhuis brengen en ga zo maar door…
7.
P a g i n a | 13
8. Wat staat nog bovenaan je to do list?
Een hiking-trip in het Zwitsers nationaalpark, tripje naar IJsland, de Rhinefalls en
Liechtenstein moet toch ook even worden bezocht (al is het maar voor de “done that, been
there”).
9. Wat mis je het meest?
Een stevige pot tennis met in een lekker zonnetje met aansluitend een gezellig biertje op
Olympos.
10. Wat denk je dat niet meer hetzelfde is in Nederland zo zonder jou?
Die ToCo staat sowieso op losse schroeven (haha nee, grap ). Maar er is nu sowieso
niemand meer ‟s zomers met zo‟n rood hoofd als ik. Ik heb zelfs hier de bijnaam “shrimpy”
and “lobsty” al verdiend.
11. Wat zijn je ambities bij terugkomst binnen TC de Uithof?
Het op poten zetten van het nieuwe selectiebeleid is een belangrijk punt dit jaar. En dit is
maar een van de punten die in m‟n portefeuille zit als Technisch Commissaris.
12. Wat wil je nog tegen alle Uithoffers zeggen?
Jullie mogen me allemaal bijpraten over de roddels van de laatste maanden,
zoenboomontwikkeling en wees niet verlegen en kom gerust ook eens naar mij om iets te
vragen over het mooiste land van Europa en alles op tennistechnisch gebied. Grützi!
P a g i n a | 14
Extern
P a g i n a | 15
Toernooi
P a g i n a | 16
Naam: Yvonne Greeuw Leeftijd: 19 jaar Relatie: Half met Arnold Jansen Woonplaats: Utrecht Studie: Dierengeneeskunde Speelsterkte: 7/8
“ Ik hou wel van jongens die er een beetje kak
uitzien, maar dat totaal niet zijn ”
P a g i n a | 17
Door Nicky Maas Mijn aller laatste Miss ooit. Na drie jaar met veel plezier gewerkt te hebben bij de Grasmaaier is het nu toch tijd om het stokje over te dragen. Yvette Leeftink zal vanaf nu gaan speuren naar de pareltjes van de vereniging. Ik wil alle Missen en Misters bedanken voor hun enthousiasme en die ontzettende lieve ontvankelijkheid. Mijn laatste Miss van dit jaar sluit ik af met deze mooie en betoverende dame. Ik deed mijn best om goed naar haar verhaal te luisteren, maar dat was soms knap lastig met die knalgroene ogen. Een ietwat soms verlegen meid met een gezegend stel hersenen. Jongens en meisjes hierbij wil ik jullie voorstellen aan Yvonne Greeuw. Je hebt een halve relatie? Hoe komt dat? „‟ Ik ontmoette Arnold ergens in oktober tijdens een eerstejaars borrel. Hij had mij nog niet gezien, maar ik hem wel. Hij viel op tussen de rest. Ik val wel op jongens die er een beetje kak uitzien, maar dat totaal niet zijn. Via Lieke Treffers hoorde ik dat het een leuke en aardige jongen was. Ik stapte op hem af om een praatje te maken. Er was meteen een klik. Hij had die avond graag met mij willen zoenen, maar ik had niet zo zin om dat in een volle bak met TC‟ers te gaan doen. We hebben wel nummers uitgewisseld. Niet veel later hadden we afgesproken. In januari vertrok Arnold richting Zuid-Amerika voor een half jaar. Tja, wat spreek je dan af? Ik wil niet dat hij zich gebonden voelt, zo ver weg terwijl we elkaar maar net twee maanden kennen. Voor mijzelf geldt hetzelfde. Alhoewel ik me toch wel gebonden voel. We mailen, skypen en chatten regelmatig.‟‟ Wat vind je van het beeld dat over Arnold wordt geschetst? “ Ik hoor weleens dat mensen hem arrogant vinden. Zo is hij nooit bij mij geweest. Ik weet hoe hij echt is. Nu kan ik ook wel heel goed tegen sarcasme. Mijn vader is soms ook zo. Dat vind ik stiekem wel grappig, ik ben zelf ook wel een beetje sarcastisch ingesteld.‟‟ Yvonne is opgegroeid in Schiedam in een gezin met vier kinderen. Ze heeft twee broers en een tweelingzusje. Een huisarts als moeder en een natuurkundige als vader, het heeft Yvonne grotendeels gevormd. Ze wilde eerst geneeskunde gaan studeren, maar besloot toch voor de dierengeneeskunde te gaan. „‟ Bij dierengeneeskunde mag ik in de toekomst grotendeels alles zelf doen. Je krijgt niet zoveel hulp als bij een operatie met een mens. Dat vind ik te gek. Misschien wil ik me wel gaan specialiseren in botbreuken. Het lijkt me geweldig om een ingewikkelde breuk te genezen. Ik zou wel in Nederland willen blijven werken. Heel misschien Australië, zolang het er maar wel Westers is.‟‟
P a g i n a | 18
Bij ons op de TC
Door Sander Valentijn
Hoewel ik een groot voetballiefhebber ben
gaat een EK voetbal bij mij nauwelijks
gepaard met feestvreugde en euforie. De
povere potjes tussen nietszeggende
voetballanden ontstaan na de val van het
ijzeren gordijn, saaie nulnulletjes terwijl
men in voetbalpools enkel kermisuitslagen
invult en de glimmende kop van Jack van
Gelder voor en na elke wedstrijd dragen
aan mijn beleving weinig bij. Maar het
ergste van alles bij een EK is het wakker
worden van miljoenen fun-supporters.
Een fun-supporter is iemand die eigenlijk
niets geeft om voetbal, maar tijdens een
groot toernooi gevoed door de oranjegekte
tot leven komt. De fun-supporter is iemand
die elke wedstrijd van het Nederlands
elftal aangrijpt om zijn carnavalsoutfit uit
de kast te halen en „gezellig‟ in de stad
voetbal gaat kijken. De fun-supporter wil
niet getrakteerd worden op mooi voetbal,
combinaties, steekballen, maar op
goedkoop bier, oranjeprullaria en vrolijke
volksliederen. De fun-supporter is ook
helemaal geen supporter die zijn team
steunt door dik en dun, maar een
collectieve egoïst die enkel hoopt op een
goed resultaat zodat hij met zijn mede fun-
supporters voorop kan lopen in de
polonaise door het café. Als het slecht
gaat is de fun-supporter stil en druipt hij af.
Niet uit teleurstelling over het resultaat,
maar vanwege het gemis van een oranje
feestorgie gevoed door liters bier.
De fun-supporter is een carnavaleske
verschijning van de duivel. Het grootste
schrikbeeld van een echte supporter. En
het ergste van alles is wel als de fun-
supporter zijn bek open trekt over voetbal
om gezellig even mee te lullen over
prangende kwesties en opstelling, hierbij
enkel de holle retoriek napratend van wat
hij die dag daarvoor heeft opgepikt uit
sensatiekranten en het sportjournaal.
Onze vereniging zit vol met fun-supporters
en helaas niet alleen op het gebied van
voetbal. Ook tennis kent zijn momenten
waarop de liefde voor het spel kan worden
ingewisseld voor massahysterie en
carnaval. Een paar keer per jaar mogen zij
die eigenlijk niets om tennis geven hun
oranjeoutfit uit de kast trekken en
uitgedost als nationalisten met het
syndroom van down afreizen naar een
sfeerloze hal om daar de belabberde
Nederlandse tennistop het op te zien
nemen tegen afgedankte Finnen of B-
garnituur Roemenen tijdens de Daviscup.
Alle registers gaan open, toeters en bellen
mogen mee, het Bavaria-jurkje van het
vorige EK‟s komt uit de kast en massaal
„supporten‟ zij het Nederlandse
tennisteam, niet om de winst, maar om
even „lekker gek‟ te doen op de Daviscup.
Mij zal je nooit zien op deze
schijnvertoningen, want ik houd niet van
carnaval, nog van slecht tennis. Maar wat
mij oprecht veel pijn doet, diep in het hart
raakt, en waar de hele Uithof zich eigenlijk
voor rot moet schamen is dat er elk jaar
weer handen vol leden afreizen naar de
Daviscup (zelfs al is het in de Oekraïne)
maar niemand ooit de moeite heeft
P a g i n a | 19
genomen om naar toptennis te gaan kijken
in Rotterdam. Wel collectief als een stel
debielen naar Haase tegen Lucanu (wie?
Ja ik ken hem ook niet) gaan kijken, maar
de beste tennisser ooit laat men links
liggen. Ook bij ons op de TC heerst de
funsupporter, het feest, de hysterie.
Daarom hoop ik van harte dat er met een
nieuw bestuur en een tennistechnisch plan
ook eens afscheid genomen kan worden
van de overheersing van het carnaval, en
de schoonheid van de sport eindelijk
hoogtij gaat vieren op onze vereniging.
P a g i n a | 20
P a g i n a | 21
P a g i n a | 22
De Blikopener
Deze editie zijn we bij Marien Smits op
bezoek gegaan! Marien is 25 jaar en is
na ongeveer 7 jaar werken weer gaan
studeren. Hij heeft eerst een jaar
technische bouwkunde in Groningen
gestudeerd, maar dat was meer gezellig
dan productief. Hij eindigde met 0
studiepunten. Toen is hij een bedrijfje
begonnen met een vriend van hem,
maar na een aantal jaar leek het hem
wel weer erg leuk om te gaan studeren
en heeft hij zijn bedrijf verkocht. Niet de
meest gangbare aanloop naar een TC
carrière, maar daarom des te
interessanter.
Door Yvette Leeftink en Nikki Berendsen
Marien kookt een heerlijke risotto voor
ons. Weliswaar uit een Knorrpakje, maar
daarom zeker niet minder lekker. Een paar
extra ingrediënten en dan moet het even
pruttelen. Marien woont met 2 mannelijke
huisgenoten. “Gijs, let jij even op de
risotto!”, zodat wij even konden babbelen
op zijn kamer boven. Gemakzucht of
efficiëntie?
Marien studeert nu bouwkunde aan de
hogeschool, geen universiteit meer voor
hem, dat bleek niet te werken. Tijdens zijn
werk heeft hij ook nog een deeltijdstudie
HBO Commerciële economie gevolgd. Dat
is bijna afgerond, maar om de
langstudeerboete te omzeilen hangt er
nog geen diploma aan de muur. In
september is hij in Utrecht komen wonen
vanuit de Noordoostpolder in Flevoland.
Om precies te zijn Luttelgeest. Ons
Belgisch redactielid weet niet wat ze hoort
als Marien vertelt hoe het eraan toe gaat
in Luttelgeest. “Ik heb afgelopen weekend
nog de motorcross georganiseerd, wat
gehouden werd tijdens ons dorpsfeest.
Mijn ouders wonen trouwens op een
boerderij dus ik ben vaak buiten daar, hier
in de stad mis ik dat wel.” En als we
vragen naar vroegere bijbaantjes: “Ja, ik
hielp op de boerderij thuis en in het
cateringbedrijf van mijn oom. Er worden
daar veel bruiloften in de schuur van de
buurman gehouden en dan sta je elke
keer weer voor een nieuwe uitdaging.
Waar moeten we stroom en water
vandaan halen? Hoe zal het eraan toe
gaan? Eén keer heb ik een bruiloft op Urk
meegemaakt waar iedereen zó dronken
werd! Dat vond ik echt niet normaal!”
Yvette is even sprakeloos: dorpsfeesten,
motorcross, boerderij, bruiloften in de
schuur??!
En het liefste gaat Marien weer terug naar
zijn Noordoostpolder. Hij vindt het daar
heerlijk en wat is nou een uur rijden naar
Utrecht? Volgens zijn oom in Canada niet
meer dan een ritje naar de supermarkt.
Marien heeft eigenlijk altijd getennist, maar
nooit competitie gedaan tot hij bij TC de
Uithof kwam. En dan gelijk zijn vuurdoop
met Marc en Sander in een team. “Maar ik
kan wel met dat soort jongens omgaan
hoor.” In Luttelgeest is de dichtstbijzijnde
tennisvereniging kilometers verderop en
heb je nog veel behoefte aan lekker
stappen in het weekend.
Hoe is hij eigenlijk bij de TC terecht
gekomen? Bas Smits is zijn neef , hij is
enkele jaren lid geweest bij TC de Uithof
P a g i n a | 23
dus toen Marien naar Utrecht ging raadde
hij de TC sterk aan. Bedankt hè Bas! Ook
weer nieuwe mensen leren kennen en
lekker weer tennissen waren argumenten
om lid te worden. Hij heeft zelfs al een
commissie gedaan: De SjaarsCie. Komt er
nog een vervolg op zijn
commissiecarrière? “Ja, ik zou het wel
leuk vinden om weer in een commissie te
gaan. Het NSK organiseren lijkt me wel
leuk”. Maar toen de redactieleden hoorden
dat Marien ook met indesign kan werken
zien wij ook een potentieel
GrasmaaierCielid in hem.
Tot slot, de risotto was heerlijk en alles
was op! Marien eet vaak met zijn
huisgenoten. Het is weinig moeite om
even met zijn allen te koken en zo kook je
dus eigenlijk om de beurt. Hij haalt NOOIT
afhaaleten en gaat zelden uit eten. Hij lust
alles en is nergens allergisch voor. Jeetje,
makkelijk zeg.
Waarom risotto? “Rijst vind ik altijd wel
lekker en kip eigenlijk ook wel”. Hij vindt
koken wel leuk, maar kookt nooit al te
moeilijk. Nou wat zoek je nou nog meer in
een man?
Recept: Haal een pak Knorr Risotto en de rest wijst
zich vanzelf!
P a g i n a | 24
BBQ
P a g i n a | 25
P a g i n a | 26
Vijftien
vragen aan…
Lieke Treffers
1a. Sinds wanneer ben je lid van TC? Sinds september 2011. b. Hoe ben je bij de TC terecht gekomen? Via het internet had ik in de zomervakantie gezocht naar een studententennisvereniging. Tijdens de UIT was mijn mentor ook lid van TC de Uithof en door haar enthousiasme heb ik me ingeschreven. 2. In welke commissies zit je of heb je gezeten? De prachtige AcCie! 3. Wat is je mooiste TC moment/activiteit? Mijn mooiste TC moment zou sowieso Roland Garros zijn geweest, maar lot gunde het me niet waardoor ik het moest laten schieten…dus ga ik maar voor door de AcCie-georganiseerde feesten, die zijn nóg leuker als je ze hebt helpen organiseren! 4 Wat heb jij met tennisballen? Heerlijk om tegen aan te slaan, maar ze (op)gooien is niet echt mijn ding. 5 Avondseks of ochtendseks? Avondseks, ik ben totaal geen ochtendmens…al heb ik wel gehoord dat ochtendseks heel goed schijnt te helpen tegen brakheid. 6. Jurkje of broek? JURKJE, gewoon omdat ik dan in ieder geval een poging heb gedaan om bruine benen te krijgen. Maar een broek is stiekem veel comfortabeler. 7. IQ of EQ? De combinatie, obviously. Ik kan niet echt kiezen….MAAR ik krijg het niet voor elkaar om een gesprek te voeren met iemand met een heel laag IQ ;)
8. Thiemo de Bakker of Robin Haase? Robin Haase. Al heb ik ze tijdens de Davis Cup allebei even hard staan aanmoedigen. 9. Enkelspel of dubbelspel? Dubbelspel! 10. Eén tweepersoonsdekbed of twee één persoonsdekbedden? Ik heb alleen een één persoonsbed en een logeerbed, dus dan wordt die eerste optie een beetje lastig. 11. Internen of externen? Ik ken vrij weinig externen en tot nu toe zijn de Uithoffers heel lief, dus internen :D 12. Wat weten Uithoffers niet van jou? Ik speel al 11 jaar dwarsfluit en eigenlijk kan ik dat ook veel beter dan tennissen… 13. Mooi weer tenniss(t)er of altijd weer tenniss(t)er? Mijn fanatisme komt met vlagen, dus af en toe een altijd weer tennisster en af en toe een mooi weer tennisster. Maar ik zou nooit een training of wedstrijd afzeggen wegens het weer!
P a g i n a | 27
14. Pizza of patat? Pizza natuurlijk! 15a. Persoonlijke vraag van Melissa aan jou: Is de pizza inmiddels al aangekomen? Haha, helaas heeft het niet zo mogen zijn; die pizza hebben we nooit gezien. Gelukkig heb ik ondertussen al op andere gelegenheden met succes een pizza kunnen bestellen! b. Aan wie geef jij de bal door en wat is jouw persoonlijke vraag?
Ik sla, met een mooie backhand langs de
lijn, de bal door naar Laura van Iersel: Wat
is het leukste aan een pannfeest?
P a g i n a | 28
Vijftien
vragen aan…
Arjen Gerretsen
1a. Sinds wanneer ben je lid van TC? Sinds 2009. Daarvoor roeide ik bij Triton en tenniste ik nog bij mijn ouders in Ermelo. b. Hoe ben je bij de TC terecht gekomen? Ik kende Hanneke en Ilse van buiten de baan en heb me een klein beetje laten overhalen. Dat laatste bestuurslid had toen al Miss-capaciteiten. 2. In welke commissies zit je of heb je gezeten? Anderhalf jaar in de SponsorCie en nu een paar maandjes in de ToCo. 3. Wat is je mooiste TC moment/activiteit? Poeh. Ik heb zo veel leuke mensen ontmoet, mooie dingen meegemaakt de afgelopen jaren bij de Uithof, dat het onmogelijk is om te kiezen. Maar recent de KB-onthulling was wel heel bijzonder. Iedereen reageerde zo enthousiast en positief, dat had ik echt niet zo verwacht. Ik ben ook nog steeds vereerd en blij dat ik dit met zo'n leuke groep mensen mag gaan doen! 4 Wat heb jij met tennisballen? Een lichte fetish. Ik hou van de geur van verse tennisballen. Vooral op een zomerse competitieochtend, als de blikken zijn rondgedeeld en je net het lipje er af trekt, met een zacht snijdend
geluid. Ik kan het nooit laten om dan even te ruiken. In de jeugd kreeg je alleen nieuwe ballen als je de finale haalde. De geur van opwinding en naderend succes. 5 Avondseks of ochtendseks? Nou, graag, Stephanie, maar zullen we eerst het interview afmaken? 6. Jurkje of broek? Jurkje, broek, maakt niet uit. Als het maar strak zit. Het hangt er vanaf, denk ik. 7. IQ of EQ? Iedereen gaat hier altijd voor EQ he? Ik geloof niet zo in dit soort testjes. Maar als ik moet kiezen, ga ik toch voor IQ. 8. Thiemo de Bakker of Robin Haase? Robin Haase. Ik hou van winnaars en Haase presteert gewoon beter en constanter, zeker ook tegen de grote namen. Een Nederlander met lef en dat is mooi om te zien. 9. Enkelspel of dubbelspel? Dubbelspel. Het veld is groter, het spel dynamischer en het is veel meer een
P a g i n a | 29
spelletje, mentaal ook vooral, en dat vind ik leuk. "Nooit Meer Single" was ook bijna onze bestuursnaam geworden. 10. Eén tweepersoonsdekbed of twee één persoonsdekbedden? Twee eenpersoonsdekbedden. En er dan nog om vechten. 11. Internen of externen? Internen natuurlijk! Zegt iemand ooit externen? Die moet dan maar ergens anders lid worden. Uithoffers zijn het allerleukst. 12. Wat weten Uithoffers niet van jou? Dat weet ik echt niet. Misschien dat de rol van Tom Cruise in Top Gun op mij is gebaseerd? En dat ik jaren in het Pino-pak heb gezeten? Of was iedereen daar al wel mee bekend? 13. Mooi weer tenniss(t)er of altijd weer tenniss(t)er? Altijd weer tennisser. Als het droog is en de zon schijnt, ga ik altijd weer tennissen. 14. Pizza of patat? Patat. 15a. Persoonlijke vraag van Nikki aan jou: Hoe komt het dat je zo’n goede mixpartner bent? Ik denk, lieve Nikki, omdat jij gewoon het allerbeste in me naar boven haalt x b. Aan wie geef jij de bal door en wat is jouw persoonlijke vraag? Annabel. De vraag gaat misschien over
tennis. Open standje of gesloten standje?
P a g i n a | 30
Kroegentocht
P a g i n a | 31
P a g i n a | 32
EMCK
Nou haal de banken uit de tent maar
tevoorschijn, kijk de nieuwste lekkerste
barman van Olympos lief aan voor een
biertje en vergeet je niet in te smeren.
Ohja en als je moet tennissen, vergeet
je racket niet, HET TIJDSTIP WAAROP
JE MOET SPELEN, of je partner, ook
redelijk essentieel.
Door Nikki Berendsen
Misschien was je wel oververmoeid, toe
aan vakantie, te veel getennist, te weinig
getennist, te veel gezopen de avond van
te voren, te veel andere dingen aan je
hoofd, verkeerde lenzen in, geen lenzen
in, miste je de Wilson ballen of was het te
warm. Altijd wel een excuus voor een
verloren partij, maar waar het op neer
komt, die ander was gewoon ff beter, of
dat nou alleen op dat moment zo was of
altijd, dat maakt geen drol uit. Jij ligt er al
uit, jij kan geen clubkampioen meer
worden. Misschien is het je eerste poging,
ben je 18 en fief en heb je van je fouten
geleerd, maar het kan ook je laatste
poging zijn geweest, ben je oud,
afgestudeerd en tennis je inmiddels ook bij
een burgervereniging, jaiks.
Keer op keer zijn er vreselijke partijen te
zien op de clubkampioenschappen.
Vreselijk goed, maar ook vreselijke choke-
hellup ik moet tegen die!-partijen. Mentaal
tennis dat is wat de
clubkampioenschappen is. Iedereen heeft
een oordeel over wie beter zou moeten
zijn, maar kan je deze verwachting waar
maken??? Pressure!! Sommigen stonden
zo strak van de stress dat ze er over
gingen dromen, andere vergaten zelfs hun
speeltijd, waardoor het hele schema
uitliep.
Een tegenvaller deze week was dat
Olympos zijn lampen om 22.30 uur uit zou
doen en de bar ging niet veel later dicht.
You‟ve got to be kidding me! Weten ze wel
niet hoeveel wij betalen alleen maar om
vrij te mogen spelen, dan heb je nog geen
training, geen competitie, geen registratie
en geen lidmaatschap van TC de Uithof.
Ze mogen wel eens een keer wat
terugdoen! Ik zou het er bijna voor over
hebben om bij Olympos te gaan werken
om dit voor elkaar te krijgen….bijna….
Maar dit trieste gebeuren resulteerde in
gedwongen supertiebreaks in plaats van
een derde set, waar niet iedereen even blij
mee was. Begrijpelijk, zo rond je een
spannende wedstrijd niet af en zeker niet
als dit je laatste kans is om CK te worden
van TC de Uithof, als je tot die oude,
afgestudeerde, burgerlijke categorie
hoort….
Sommigen hebben al deze drempels
overwonnen en konden nog vrolijk op de
foto ook.
P a g i n a | 33
En de winnaars
zijn…
HE3 Einar Hart DE3 Iris van de Ven GD3 Bjorn Klaassen & Sophie Kuypers
HE4 Tjebbe Hepkema DE4 Maritta van Evert
HE5 Robert Molthof DE5 Sophie Kuypers GD5 Ruud Stoeldraijer & Cynthia Lagrand
HE6 Alex Niatsetski DE6 Diede Wieman GD6 Michiel Oldenkamp & Danielle Pijnenburg
HE7 Tom Diederen DE7 Laura van Iersel GD7 Guido Roos & Tirsa van der Kleij
HE8 Marius van den Bergh Weerman
GD8 Marius van den Bergh Weerman & Simone Ros
P a g i n a | 34
P a g i n a | 35
RECTIFICATIE VAN DE REDACTIE
In de vorige Grasmaaier stond onze eigen Arnold Jansen in onze vaste rubriek TC’ers Around The
Earth (TATE). Hoewel zijn antwoorden zo door hemzelf geschreven hadden kunnen zijn, had de
oplettende lezer vast door dat dit niet het geval was. Dit kleine geintje werd door velen gewaardeerd,
waaronder Arnold Jansen zelf (zie onderstaande mail). Arnold vond echter (zie wederom onderstaande
mail) dat hij wel netjes werd neergezet, alleen dat wij zijn verblijfplaats Bolivia teveel op de hak
genomen hadden. Ter rectificatie wilde Arnold graag wat kwijt over dit prachtige land. Aangezien wij als
redactie alle eigen inbreng van leden meer dan waarderen, en omdat wij jullie de prachtige mail van
Arnold en zijn beschrijving echt niet wilden onthouden, kunnen jullie hier nog eenmaal genieten van
Arnold Jansen in optima forma. En van een prachtige reisbeschrijving voor de leden die graag naar het
mooie Bolivia af zouden willen reizen.
De redactie van de Grasmaaier.
Geachte vertegenwoordiger van de grasmaaier,
Afgelopen maand toen ik in een primitief kamp zonder warm water of stroom hard werkte om te zorgen dat in hun jeugd mishandelde dieren een nieuw en beter leven kregen, altruïstisch
als ik ben, kreeg ik het bericht door via een goedgezinde persoon in Nederland (ik kon het zelf niet openen met het beperkte internet dat de mensen in het dichtstbijzijnde zandhol een
uur verderop hadden) dat mensen uit mijn naam een zeer interessant stuk geschreven
hadden. En hoewel het een goed geschreven stuk was, duidelijk geschreven door mensen die nauwelijks de taal bijster waren, voor jip en janneke en PVV fans en de samenhangendheid
van het stuk in feite niet bestaand was, moet ik de auteurs nageven dat ze, ondanks hun vele handicaps en variërend succes in hun arbeidsleven, schijnbaar hun best hebben gedaan om
de schoonheid van het reizen in kaart te brengen. Een vanzelfsprekendheid die hier uit voort
komt is de totale onderwaardering van onder meer en voornamelijk de Boliviaanse cultuur en maatschappij in haar geheel.
Om te voorkomen dat het gemiddelde TC de Uithof lid straks een zeer misvormde kijk heeft
op een prachtig land als Bolivia, iets wat hen niet kwalijk genomen kan worden na het lezen
van een stuk dat de Bolivianen wegzet als een Lamacoïtus bedrijvende bevolkingsgroep (duidelijk de hersenspinsels van twee vertwiste zielen), stel ik voor een nieuw stuk voor de
Grasmaaier te schrijven. Aangezien geen van de onder-onderwezen Uithofleden, geheel begrijpelijk gezien hun matige ambitieniveau en het slechte onderwijssysteem in Nederland
dat de zesjescultuur propageert, ook maar een miniem idee heeft van de werkelijke Boliviaanse cultuur en maatschappij wil ik mij, zoals ik eerder al noemde: altruïstisch als ik
ben, mij graag inzetten om met mijn verheven schrijfkunsten een stuk te schrijven voor de
Grasmaaier waarbij ik alle hoogtepunten die in Bolivia aanwezig zijn benoem in de stijl van mijn laatste reisupdate (arnoldjansen.waarbenjij.nu): This Is Bolivia! Hierbij wil ik vermelden
dat de identiteitsdiefstal en de hier uitvoortgekomen verschrikkingen mij een vrij sterke reden lijken om de naam van Bolivia te zuiveren. Uiteraard zal dit stuk over heel Bolivia gaan en zal
ik dit dan ook pas schrijven als ik het land uit ben over één a twee weken en mij in het
evenzeer interessante, maar beter bekende Peru bevind. Ik zal hierin niet schromen om de rauwe waarheid over Bolivia te vertolken in een stuk dat ook begrijpbaar is voor mensen die
werk verrichten dat normaal alleen bestemd is voor MBO opgeleide 40 en 50 jarige vrouwen met roodgeverfd en kortgeknipt haar en voor mensen die niet hun land willen verbeteren,
maar als een laffe Italiaanse kapitein van een gezonken cruiseschip het land ontvluchten op een moment dat er de dreiging van een verlinksing in de samenleving ontstaat door de val
van een toch al instabiel kabinet in een land dat al meer dan 15 jaar binnen de
grondwettelijke vier jaar van een kabinetsperiode naar de stembus moet. Het enige dat je me hoeft te verschaffen zodat ik kan prolongeren is een maximum aantal woorden en een
deadline. Met vriendelijke groet,
Arnold Jansen
P a g i n a | 36
This Is Bolivia
In een periode dat ik, verstookt van internet, in een dierenopvangcentrum bezig was in hun
jeugd mishandelde exotische dieren te verzorgen kwam mij een bericht door dat twee mij al
te goed bekende mannen in een poging de blijkbaar slechte leescijfers van de Grasmaaier op
te krikken een grappig stuk uit mijn naam hadden geschreven. En hoewel ik ze moet
feliciteren met het resultaat, wat zelfs voor mij zeer vermakelijk was, deed het mij verdriet dat
ze in hun mondiale ontwetenheid Bolivia ongenuanceerd hadden neergezet als grauw,
straatarm derdewereldland met een lamacoitus bedrijvende bevolking. Om wat nuance te
brengen in deze eenzijdige kijk op dit geweldige land zal daarom een top zes van meest
geweldige plekken en activiteiten in Bolivia presenteren. This Is Bolivia (TIB)!
6. Isla del Sol
Wandel een dag over dit eiland in het Titicacameer dat zowel door de Inca´s als de
Aymara geclaimd wordt als de heilige plek waar hun volk is ontstaan.
5. Rurrenabaque
Ga op safari per boot door de pampas en spot krokodillen, apen, capibara´s,
anacondas, rivierdolfijnen, piranhas, etc. Of ga op een trektocht door de jungle. Er
zijn zelfs mogelijkheden om aan een sjamanistisch ritueel mee te doen op Cerro
Brujo (Heksenberg).
P a g i n a | 37
4. Potosi
De enige kijzerlijke stad van Zuid-Amerika die enkele honderden jaar terug, door de
rijkdom van de zilvermijnen, net zo rijk en belangrijk was als London en Parijs waren.
Breng hier een bezoek aan de mijnen waar tot op vandaag nog steeds 20.000
mensen in werken en bezoek het oude stadscentrum.
3. La Paz
De grooste stad van Bolivia waar de regering is gezeteld. Naast de vele coloniale
overheidsgebouwen heeft deze stad een markt waar je voor nagenoeg niks kleding
kan kopen, een touristische markt waar je al je alpacawollen kleding kan kopen en
een heksenmarkt waar je dode lamafeutussen en San Pedro cactus kan kopen.
Verder kun je in deze stad uitstekend uitgaan, goedkoop en veel alcohol heb je al niet
nodig op 3800 meter. Daarnaast is het een uitstekende uitvalsplek om downhill te
mountainbiken van de deadroad naast La Paz, waar ieder jaar nog steeds mensen
omkomen!
P a g i n a | 38
2. Inti Wara Yassi, park Ambue Ari:
Besteed een deel van je tijd in het grootste park van de vrijwilligersorganisatie Inti
Wara Yassi dat exotische dieren opvangt die in beslag zijn genomen door de politie.
In de ochtend help je met het verzorgen van apen, tychones (dasachtige), tapirs,
pio`s (struisvogelachtige), papagaaien, toekans en jungleherten. In de middag ga je
met je ochelot, poema of jaguar op pad en loop je met je dier aangelijnd door de
jungle om haar de nodige beweging te geven.
1. De zoutvlaktes van Uyuni en Zuid-Lipes:
Rijd in een 4wd-jeep eerst door prachtige door mineralen gekleurde bergen, naar een
vulkanische omgeving met prachtige verzichten (Zuid-Lipes), slaap in dorpjes van
lokale indianen gemeenschappen, beklim een berg tot bijna zes km, kom langs
gijsers, een spookdorp, kuddes lama´s, vicuña`s en flamingo´s, warmwater bronnen,
de mooiste rotsformaties en eindig uiteindelijk op de zoutvlakte van Uyuni waar
perspectief verloren lijkt te gaan in oneindigheid.
P a g i n a | 39
C0lofon
Met veel liefde, zorg en plezier hebben wij deze Grasmaaier voor jullie gemaakt. Hopelijk hebben jullie er van kunnen genieten. Heb je vragen, opmerkingen, wil je iets kwijt of wil je iets delen? Input is altijd welkom via [email protected] en draag zelf een steentje bij aan een nog leukere Grasmaaier! De GrasmaaierCie Nicky Maas, Martijn Nobel, Sander Valentijn, Stephanie Visser, Imre van Basten, Nikki Berendsen, Tara van den Ban, Suzanne Demuynck en Yvette Leeftink
Wij zoeken nieuwe leden! Meld je aan en sta
volgend jaar zelf op deze foto! Mail naar: