bbup 2103 assignment

BBUP 2103 Low Hwee Ling 780705045138001

SOALAN (a)

Isu

Jelaskan sama ada terdapat penerimaan yang sah oleh Aminah dengan memberikan

cek kepada Mahani mengikut undang-undang kontrak?

Sokongan

Penerimaan telah didefinisikan di bawah Akta Kontrak 1950 (AK 1950) mengikut

Seksyen 2(b) AK 1950,

“apabila orang kepada siapa tawaran berkenaan itu dibuat menyatakan

persetujuan dengan berkenaan maka bolehlah dikatakan bahawa tawaran

berkenaan diterima bila diterima, adalah menjadi janji”.

Syarat Penerimaan

Di bawah AK 1950 mengikut Seksyen 7, terdapat dua syarat penerimaan, iaitu: -

(a) Mutlak dan Tak Bersyarat

Mutlak memberi maksud mematuhi sepenuhnya syarat tawaran oleh penerima, maka ia

dianggap penerimaan mutlak. Tak bersyarat pula boleh dikatakan sebagai penerimaan

tawaran asal oleh penerima tanpa apa-apa syarat tambahan. Tawaran asal akan

dilupuskan oleh tawaran balas yang mengandungi syarat-syarat selain daripada syarat

asal oleh penerima. Penerimaan secara mutlak dan tak bersyarat merupakan

penerimaan yang sah yang akan membentuk perjanjian.

Contoh kes (1): Hyde lwn Wrench 1840.

Mahkamah yang memutuskan kewujudan tawaran balas yang melupuskan tawaran asal

kerana perbuatan Wrench menawarkan harga yang lebih rendah merupakan

1


penerimaan yang bersyarat. Penerimaan harus mutlak dan tak bersyarat mengikut

Seksyen 7 (a). Maka tiada apa-apa penerimaan untuk diterima lagi.

(b) Secara Biasa dan Munasabah

Sekiranya tawaran menetapkan sesuatu cara untuk diterima, maka penerimaan

haruslah dilakukan dengan cara yang telah dinyatakan. Jika penerimaan tidak dibuat

dengan cara yang ditetapkan maka pencadang harus menegaskan kepada penerima

dalam tempoh masa yang munasabah. Jikalau tidak begitu, maka ia adalan penerimaan

secara biasa dan munasabah.

Contoh kes: Great Northern Railway lwn Witham 1873

Mahkamah memutuskan penerimaan telah dibuat secara biasa dan munasabah apabila

tempahan telah diterima oleh Witham ketika tanpa menegaskan apa-apa ketika

tempahan diberikan yang merupakan penerimaan yang sah secara biasa dan

munasabah mengikut Seksyen 7 (b) AK 1950. Makanya Witham mesti membekalkan

tempahan itu kerana adanya kesan perbuatan penerimaan yang sah yang mewujudkan

sesuatu perjanjian berjilid. Tetapi, Witham boleh membatalkan tempahan pada masa

hadapan dengan menegaskan penolakkan tempahan.

Aplikasi Dan Rumusan

Dalam kes Aminah, Aminah telah memberi cek berpalang atas nama Amri Ltd bernilai

RM240 kepada Mahani setelah menerima sekotak ‘Be Power”. Ini merupakan

perbuatan penerimaan tawaran yang sah berdasarkan Seksyen 2 (b) AK 1950.

Pebuatan Aminah juga merupakan penerimaan secara mutlak dan tak bersyarat

mengikut Seksyen 7 (a) AK 1950 dan menurut kes Hyde lwn Wrench 1840 kerana

2


Aminah membayar harga seperti yang ditawarkan oleh Aminah. Menurut keputusan

mahkamah kes Hyde lwn Wrench, penerimaan bersyarat akan membatalkan tawaran

asal. Makanya, dalam kes Aminah, penerimaan adalah tak bersyarat, dengan itu,

terdapatlah penerimaan yang sah atas perbuatan Aminah memberikan cek kepada

Mahani.

Setelah menerima cek tersebut, Mahani terus meninggalkan rumah Aminah. Syarat

asal tawaran bayaran secara tunai RM240 telah dianggap terima oleh Mahani kerana

Mahani menerima cek tanpa menegaskan apa-apa kepada Aminah, bayaran cek adalah

dianggap penerimaan yang sah iaitu mengikut Seksyen 7 (b) AK 1950. Berdasarkan

pula kes Great Northern Railway lwn Witham 1873, perbuatan Mahani menerima cek

tanpa menegaskan pada Aminah adalah sama dengan perbuatan penerimaan Witham.

Maka keputusan mahkamah bagi kes Great Northern Railway lwn Witham 1873 boleh

menjadi sokongan penerimaan sah bagi kes Aminah.

Berdasarkan perbincangan dan sokongan kes-kes dan seksyen, maka terdapat

penerimaan yang sah bagi Aminah dengan memberikan cek kepada Mahani mengikut

undang-undang kontrak.

3


SOALAN (b)

Isu

Adakah wujud kontrak jualan barang-barang yang sah antara Amri Ltd dan Aminah?

Sokongan

Kontrak jualan merupakan perjanjian di mana penjual memindahkan atau bersetuju

memindahkan hartabenda jenis barang-barang kepada pembeli dengan sesuatu

balasan yang disebut harga di bawah Seksyen 4 (1) Akta Jualan Barang 1957 yang

merangkumi kontrak jualan jika barang-barang sedia ada dipindahkan daripada kepada

pembeli dan perjanjian untuk menjual apabila melibatkan barang-barang hadapan.

Mengikut Seksyen 2 Akta Jualan Barang 1957, istilah barang-barang ditafsirkan

sebagai,

“tiap-tiap jenis harta alih selain daripada tuntutan boleh dakwa dan wang;Dan

temasuklah stok dan syer, tanaman yang hidup, rumput, benda-benda yang dilekatkan

kepada atau membentuk sebahagian tanah di mana benda-benda itu telah dipersetujui

(antara pihak penjual dan pembeli) untuk dipisahkan daripada tanah itu sebelum jualan

atau mengikut kontrak jualan.”

Berdasarkan daripada takrif di atas, maka boleh dikatakan semua benda yang boleh alih

ialah barang kecuali wang dan tuntutan terhadap orang lain bagi hutang atau sebab-

sebab lain.

Mengikut Seksyen 6 (1) AJB 195, barang-barang boleh dibahagikan kepada dua

bahagian iaitu barang-barang yang sedia dan barang-barang hadapan iaitu barang-

barang yang akan dihasilkan selepas kontrak dibuat.

4


Terma-Terma Kontrak Jualan

(a)Pembentukan Kontrak Jualan

Kontrak jualan barang terbentuk apabila ada elemen tawaran, penerimaan, harga dan

penyerahan. Ia boleh dilakukan secara lisan atau bertulis atau dibayangkan dari

perbuatan pihak-pihak yang terbabit mengikut Seksyen 5 Akta Jualan Barang 1979

kecuali Akta Sewa Beli yang harus dilakukan secara bertulis di bawah pengecualian

Seysen 5 (2) Akta Jualan Barang 1957.

Harga yang dimaksudkan ialah dalam bentuk wang yang boleh ditetapkan mengikut

Seksyen 9 Akta Jualan Barang 1957 secara khusus dalam kontrak; dibiarkan untuk

ditetapkan secara yang dipersetujui; ditentukan oleh perjalanan arus niaga antara pihak

berkenaan;jika tidak ditetapkan, maka harus bayar dengan harga berpatutan.

b) Syarat dan Waranti

Kontrak jualan boleh terbentuk dengan melalui syarat dan waranti.

Syarat ditakrifkan sebagai suatu janji yang penting kepada maksud utama kontrak. Jika

syarat dimungkiri, ini memberi suatu hak untuk menganggap kontrak berkenaan sebagai

ditolak.

Waranti pula ditakrifkan berdasarkan Seksyen 12 (3) Akta Jualan Barang 1957 sebagai

suatu janji kolateral (maksud sampingan) kepada maksud utama komtrak. Jika waranti

dimungkiri, ini akan memberi hak kepada pihak yang satu lagi bagi menuntut ganti rugi,

tetapi bukan hak untuk menolak barang-barang dan menganggap kontrak tersebut

sebagai ditolak.

Berdasarkan peruntukan di atas, kesimpulan secara umumnya, jika sesuatu syarat tidak

dipatuhi, kontrak akan batal, tetapi, jika waranti tidak dipatuhi, maka pihak yang satu lagi

boleh menuntut ganti rugi sahaja.

5


Prinsip am ialah jika syarat dalam kontrak tidak dipatuhi, ini akan memberi hak kepada

pihak yang tidak bersalah untuk menamatkan kontrak.

Pengecualian dengan membayar ganti rugi akan timbul untuk empat situasi di bawah

Seksyen 13 Akta Jualan Barang 1957 iaitu ketika pembeli melepaskan syarat tersebut;

pembeli pilih untuk beranggapan pelanggaran syarat sebagai pelanggaran waranti dan

tuntut ganti rugi sahaja; kotrak tersebut tidak mengasingkan peruntukan syarat dan

waranti dan pembeli menerima barang atau sebahagian daripadanya; kontrak jualan

bagi barang-barang yang ditentukan dan barang tersebut telah diterima oleh pembeli,

pelanggaran syarat harus dianggap pelanggaran waranti kecuali kontrak

memperuntukkan sebaliknya.

d) Syarat Tersirat

Terdapat empat syarat tersirat dalam kontrak jualan iaitu: -

i) penjual harus mempunyai hak milik dalam jualan tersebut (Seksyen 14 (a)),

pembeli akan mendapat milikan aman (Seksyen 14 (b)) dan barang tersebut

bebas dari gadaian atau bebanan (Seksyen 14 (c)) mengikut Seksyen 14 Akta

Jualan Barang 1957.

Contoh kes Rowland lwn Divall 1923 keputusan Mahkamah adalah berdasarkan

syarat tersirat mengikut Seksyen 14 (a) kerana Rowland berhak mendapat

wangnya kembali walaupun telah menggunakan kereta itu beberapa bulan atas

perbuatan Divall tiada hak milik ke atas kerata untuk menjualkan kereta kepada

Rowland.

ii) barang yang dijual melalui deskrisi hendaklah sama dengan deskripsi mengikut

Seksyen 15 Akta Jualan Barang 1957. Dalam contoh kes Nagurdas

6


Purshotumdas & Co lwn a Mitsui Bussan Kaish Ltd 1911 bahawa mahkamah

memutuskan penjual telah melanggar syarat tersirat kerana penjual tidak

mematuhi deskripsi yang ditetapkan kerana penjual telah menjual tepung yang

berlainan jenama yang ditetapkan mengikut Seksyen 15 Akta Jualan Barang

1957.

iii) barang hendaklah sesuai dan berkualiti boleh dagang jika pembeli

memaklumkan tujuan pembelian kepada penjual, bergantung kepada kepakaran

penjual ketika membeli, membeli barang yang biasa dijual oleh penjual dan tidak

membeli barang berdasarkan jenama mengikut Seksyen 16 Akta Jualan Barang

1957. Dalam kes Deutz Far East (Pte) Ltd lwn Pasific Navigation Co. Pte Ltd

1990 , mahkamah telah memutuskan bahawa defendan bergantung kepada

plaintif untuk membekalkan alat yang berkualiti boleh dagang maka plaintif telah

melanggar syarat tersirat mengikut seksyen 16 yang meyebabkan defendan

mengalami kerosakan enjin akibat alatan pembekalan plaintif.

iv) barang yang dibeli melalui contoh adalah sama dengan contoh yang diberikan

Seksyen 17 (2) Akta Jualan Barang 1957. Dalam contoh kes Goddley lwn Perry

1960, mahkamah telah memutuskan ilastik tersebut bermutu tidak boleh dagang

mengikut syarat tersirat Seksyen 16. Mahkamah juga memutuskan bahawa

pemeriksaan yang munasabah telah dibuat oleh pekedai tetapi kecacatan tidak

dapat dilihat ketika waktu berkenaan mengikut syarat tersirat Seksyen 17 (2)

Akta Jualan Barang 1957 dan pekedai berhak untuk mengambil tindakan

terhadap pemborong berdasarkan seksyen 17 (2) Akta Jualan Barang 1957.

Bagi kes Moore & Co lwn Landauer & Co 1921 pula, mahkamah telah

memutuskan bungkusan 24 tin sekotak adalah tidak sama dengan 30 tin sekotak

7


seperti yang ditetapkan dalam deskrisi. Maka Moore berhak menolak seluruh

penghataran mengikut Seysyen 13 Akta Jualan Barang.


Dalam kes Aminah, pil ‘Be Power” merupakan sesuatu benda yang boleh alih. Maka, pil

“Be Power” merupakan barang-barang berdasarkan Seksyen 2 AJB1957 dan pil itu

hanya akan dihantar kepada Aminah dalam masa satu bulan setelah Aminah bersetuju

dengan tawaran Mahani, makanya ia merupakan barang-barang hadapan mengikut

Seksyen 6 (1).

Di bawah Seksyen 4 (1) AJB 1957, kontrak jualan ditakrifkan sebagai suatu kontrak

apabila penjual memindahkan atau bersetuju untuk memindahkan milikan barang-

barang kepada pembeli pada suatu harga. Maka perbuatan Aminah memberi cek

berpalang atas nama Amri Ltd bernilai RM240 kepada Mahani setelah menerima

sekotak ‘Be Power” dianggap terdapat perjanjian jualan barang mengikut Seksyen 4 (1)

kerana Mahani membawa sekotak ‘Be Power’ sebagai perbuatan penyerahan barang-

barang kepada Aminah dan menerima cek berpalang atas nama Amri Ltd bernilai

RM240 yang merupakan balasan Aminah yang berbentuk harga.

Dalam kes Aminah, bayaran cek bernilai RM240 merupakan elemen harga yang

ditetapkan oleh Mahani bagi barang – pil ‘Be Power’ mengikut Seksyen 9 AJB 1957.

Manakala dalam kes Aminah, semua elemen kontrak jualan telah dipenuhi mengikut

Seksyen 5 AJB 1957 iaitu, Mahani menawarkan pil kepada Aminah, tawaran terbentuk;

cek bernilai RM240, elemen harga; bayaran cek bernilai membawa sekotak ‘Be Power’

kepada Aminah, elemen penyerahan.

8


Dalam kes ini, syarat peringatan pengambilan ubat yang melarang penggunaan oleh

penghidap darah tinggi dan kencing manis yang memberi maksud utama kontrak telah

disembunyikan oleh Mahani walaupun ia berada dalam kotak ‘Be Power’ dan Aminah

telah menanyakan persoalanannya ketika penerangan Mahani. Syarat tidak ditakrifkan

mengikut Akta Jualan Barang 1957 tetapi syarat merupakan asas pembentukan sesuatu

kontrak jualan kerana peranannya yang membawa maksud utama kontrak tersebut.

Makanya, syarat tidak dipatuhi oleh Amri Ltd makanya kontrak jualan boleh dibatalkan

oleh Aminah yang merupakan pihak tidak bersalah yang tidak diberitahu tentang syarat

kontrak.

Dalam kes Aminah dengan Amri Ltd, terdapat dua syarat tersirat yang tidak dipatuhi

oleh Amri Ltd iaitu: -

i) Aminah telah membeli barang yang tidak sesuai atas kepakaran Mahani iaitu syarat

ketiga yang dinyatakan di atas. Aminah telah bertanya samaada pil itu boleh diambil

oleh semua ketika penerangan dan Mahani telah menganggukkan kepalanya tanpa

menjelaskan pada Aminah bahawa ubat itu tidak boleh diambil oleh penghidap darah

tinggi dan kencing manis. Mahani sebagai penjual Amri Ltd harus memberitahu Aminah

kerana Aminah bergantung kepada penjelasan Mahani untuk mendapat pil yang

bersesuaian seperti keputusan mahkamah kes Deutz Far East (Pte) Ltd lwn Pasific

Navigation Co. Pte Ltd 1990. Makanya, perbuatan Mahani telah melanggar syarat

tersirat mengikut Seksyen 16 Akta Jualan Barang 1957 yang boleh membatalkan

kontrak jualan Aminah.

ii) ‘Be Power” yang diterima oleh Aminah adalah tidak sama dengan contoh yang dilihat

ketika persetujuan untuk menjual terlebih dahulu. Hanya tiga botol diterima padahal

9


dalam contoh yang dilihat adalah empat botol. Maka penyerahan tiga botol pil itu oleh

Mahani sebagai penjual Amri Ltd telah melanggar syarat tersirat Seksyen 17 (2) Akta

Jualan Barang 1957. Terdapat elemen persamaan antara kes Moore dengan kes

Aminah iaitu ‘Be Power” yang diterima oleh Aminah adalah tidak sama dengan contoh

yang dilihat ketika persetujuan untuk menjual terlebih dahulu. Maka keputusan

mahkamah kes Moore boleh dijadikan sokongan bagi kes Aminah megikut Seksyen 17

(2) Akta Jualan Barang untuk membatalkan kontrak jualan berkenaan.

Berdasarkan perbincangan sokongan daripada kes-kes dan seksyen-seksyen, maka

kontrak jualan barang yang wujud antara Amri Ltd dan Aminah adalah tidak sah

mengikut undang-undang jualan barang.

SOALAN (c)

Isu

Huraian hak Aminah membuat tuntutan ke atas Amri Ltd.

Sokongan

10


Terdapat beberapa hak pembeli untuk membuat tututan mengikut Akta Jualan Barang

1957 iaitu: -

i) pembeli berhak menuntut ganti rugi jika penjual salah, cuai atau serah barang

mengikut Seksyen 57 Akta Jualan Barang 1957;

ii) memohon perintah pelaksanaan khusus jika tuntutan ganti rugi penjual adalah tidak

memadai di bawah Seksyen 58 Akta Jualan Barang 1957;

iii) menolak barang jika berlaku pelanggaran syarat dan menuntut ganti rugi jika berlaku

pelanggaran waranti mengikut Seksyen 59 Akta Jualan Barang 1957;

iv) mengambil tidakan tort jika penjual secara salah kepada pihak ketiiga/pembeli, maka

pembeli ada hak untuk mengambil tindakan terhadap penjual.


Berdasarkan soalan (b) di atas, perbuatan Amri Ltd adalah salah di sisi undang-undang

jualan barang. Dalam kes Aminah dengan Amri Ltd, perbuatan Amri Ltd di mana

Mahani sebagai penjual adalah salah kerana tidak menjelas syarat peringatan yang

melarang penghidap darah tinggi dan kencing manis mengambil pil tersebut walaupun

ditanyakan dan dinyatakan pada deskrisi pil. Pebuatan tersebut dianggap melanggar

syarat dan syarat tersirat kontrak jualan mengikut Seksyen 16 Akta Jualan Barang 957.

Maka Aminah ada hak menuntut ganti rugi daripada Amri Ltd mengikut Seksyen 57 Akta

Jualan Barang 1957.

Quantiti pil yang diterima yang tidak sama dengan quantiti contoh yang dilihat oleh

Aminah iaitu tiga botol dengan empat botal juga merupakan kesalahan Amri Ltd

melanggar syarat tersirat mengikut Seksyen 17 (2) Akta Jualan Barang 1957. Contoh

kes Moore & Co lwn Landauer & Co 1921 di mana mahkamah memutuskan pembeli

berhak menolak kesemua barangan yang di hantar kerana adanya hak pembeli

11


mengikut Seksyen 59 Akta Jualan Barang apabila penjual tidak membekalkan barang

seperti yang ditetapkan. Kes Aminah adalah serba sama dengan kes Moore. Maka,

Aminah juga seharusnya berhak menolak segala pil ‘Be Power’ yang quantitinya tidak

sama seperti yang dilihat dahulu.

Perbelanjaan dan kesakitan yang dialami oleh Aminah ketika dimasukkan ke hospital

akibat pengambilan pil tersebut juga berpunca daripada kesalahan penjual yang

menyembunyikan peringatan yang berada pada deskrisi botol ‘Be Power’. Dengan itu,

jikalau ganti rugi Amri Ltd adalah tidak memadai untuk segala perbelanjaan dan

kesakitan yang dialami oleh Aminah, maka Aminah mempunyai hak memohon perintah

pelaksanaan khusus untuk ganti rugi yang memadai di bawah Seksyen 58 Akta Jualan

Barang 1957.

Perbuatan Mahani iaitu penjual Amri Ltd yang cuba menyembunyikan peringatan

tersebut dan menyerahkan pil yang tidak mencukupi kepada Aminah adalah salah di sisi

undang-undang jualan seperti yang dinyatakan di solaan (b). Maka Aminah sebagai

pembeli yang tak bersalah berhak mengambil tidakan tort terhadap Amri Ltd yang

menjualkan pil yang tidak boleh diambil kepadanya melalui Manahi.

Atas kesalahan-kesalahan perbuatan Amri Ltd mengikut undang-undang jualan barang,

maka Aminah berhak menggunakan kempat-empat hak pembeli yang dinyatakan di atas

untuk menuntut ganti rugi dan pampasan yang sewajarnya mengikut undang-undang

jualan barang.

12


13


SOALAN (d)

Isu

Perbincangan terperinci bekenaan Maybank yang telah mendebitkan jumlah RM240 dari

akaun Aminah.

Sokongan

Bank pembayar merupakan pihak yang bertanggungjawab membuat pembayaran

kepada pihak yang betul berdasarkan mandat atau kuasa yang diberikan oleh

pelanggannya. Terdapat empat syarat yang mesti dipatuhi oleh bank agar hak bank

pembayar dilindungi iaitu: -

1) pembayaran dibuat sewajarnya didefinisikan mengikut Seksyen 59 Akta Bil

Pertukaran 1949 sebagai “pembayaran yang dibuat pada atau selepas tempoh

kematangan bil kepada pemegang dengan suci hati dan tanpa mengetahui hak milik ke

atas bil adalah cacat.” ;

2) bank membayar dengan suci hati dan mengikut amalan biasa perniagaan tanpa

mengetahui pengindorsan tersebut palsu atau tanpa kuasa ;

3) bank membayar dengan suci hati dan mengikut amalan biasa perniagaan tanpa

mengetahui cek tidak diindors atau diindors tidak mengikut aturan;

4) jika cek tersebut dipalang, bank membayar dengan suci hati tanpa sebarang

kesucuaian dan berdasarkan pemalangan.

Bank adalah bertanggungjawab untuk melayan cek pelanggan sehingga baki kreditnya

berakhir dan mana-mana overdraft yang dipersetujui. Penamatan kuasa bank untuk

membayar akan memberikan bank kuasa agar tidak melayan cek berkenaan dalam

keadaan seperti yang dinyatakan di bawah: -

a) perintah pembatalan

14


b) notis kematian pelangan

c) notis ketidaksiuman pelanggan

d) perintah “garnish” atau perintah bank yang lain

e) mengetahui pelanggan mengalami petisyen kebangkrapan atau sedang bangkrp

f) wujud kecacatan pada hak milik orang yang menbuat persembahan

g)mengetahui pelanggan ketika menulis cek, berniat untuk mungkir amanah kepada

dana amanah

h) pelanggan menyerahkan wang dalam akaunnya kepada pihak ketiga

i) menerima notis penutupan akaun oleh pelanggan

j) jika pelanggan tidak mempunyai nilai yang cukup untul menjelaskan cek tersebut.


Dalam kes Aminah, Maybank sebagai bank pembayar telah membuat pembayaran

dibuat sewajarnya mengikut Seksyen 59 Akta Bil Pertukaran 1949 kerana Aminah telah

memberikan perintah bayaran kepada Maybank dengan menuliskan jumlah RM240.00

di atas cek berpalang atas nama Amri Ltd. Maybank telah membayar Amri Ltd dengan

mendebitkan RM240.00 daripada akaun Aminah ke dalam akaun Amri Ltd tanpa

menyedari hak miliknya ke atas cek adalah cacat. Maybank cuma melaksanakan

tanggungjawabnya membuat pembayaran kepada Amri Ltd seperti yang diimandatkan

oleh Aminah yang merupakan pelanggan Maybank yang telah menandatangani cek

berpalang tersebut. Perbuatan Maybank adalah menurut perintah Aminah dengan

membayar cek berpalang kepada Amri Ltd. Maka hak Maybank sebagai bank

pembayar adalah terlindung kerana Maybank hanya menurut perintah Aminah sebagai

pelanggan membayar kepada Amri Ltd. Kes Green Wood lwn Martins Bank di mana

keputusan mahkamah yang menyatakan hak Martins Bank adalah dilindungi atas

perbuatan plaintif terhadap bayaran tersebut mengikut Seksyen 59 Akta Bil Pertukaran

15


1949. Maka keputusan mahkamah kes Green Wood bolehlah menjadi sokongan

terhadap Maybank yang telah mendebitkan jumlah RM240.00 dari akaun Aminah

dengan mandat yang diberi oleh Aminah.

Syarat-syarat penamatan kuasa untuk membayar yang disebutkan di atas tidaklah

dilakukan oleh Aminah sebelum Maybank mendebitkan jumlah RM240.00 dari akaun

Aminah. Aminah hanya memberi notis pembatalannya selepas keluar daripada hospital

iaitu selepas Maybank mendebitkan jumlah RM240.00 dari akuan Aminah. Maka

penamatan kuasa bank untuk membayar oleh Aminah adalah tidak sah berdasarkan

syarat-syarat yang dinyatakan di atas kerana Maybank mempunyai kuasa untuk

melayan cek Aminah atas sebab tiada penamatan kuasa bank untuk membayar.

Seperti dalam contoh kes The Rubber Industry lwn Hong Kong Shanghai Banking Corp ,

mahkamah telah memutuskan hak Hong Kong Shanghai Bank adalah terlindung kerana

bank telah bertindak tanpa kecuaian berdasarkan kuasa yang diberi oleh pelanggannya,

The Rubber Industry. Maka Maybank juga boleh dikatakan telah bertindak tanpa

kecuaian, kerana hanya berdasarkan kuasa yang diberikan oleh Aminah.

Berdasarkan sokongan kes dan syarat-syarat perlindungan bank pembayar dan

penamatan kuasa untuk membayar, hak Maybank sebagai bank pembayar adalah

terlindung mengikut Seksyen 59 Akta Bil Pertukaran 1949 dan perintah pembatalan

yang lewat bagi penamatan kuasa untuk membayar yang diberikan oleh Aminah adalah

tidak sah mengikut undan-undang. Maybank yang tidak menyedari keadaan yang

terjadi antara Aminah dan Amri Ltd hanyalah melaksanakan tugasnya secara

perniagaan biasa. Kesimpulannya, Aminah tidak berhak mengambil tindakan terhadap

perbuatan Maybank kerana hak Maybank adalah terlindung mengikut undang-undang.

16


RUJUKAN

Ahmad Mohd Ibrahim. 1986. Sistem Undang-undang di Malaysia. Kuala Lumpur: Dewan

Bahasa Pustaka.

Aishah Bidin. (2001). Undang-undang Syarikat di Malaysia. Kuala Lumpur: Dewan

Bahasa dan Pustaka

Denis Keenan & Sarah Riches. Business law, fifth edition. Great Britain: Financial

Times Pitman Publishing.

Kamal Halili. 1994. Hubungan Undang-undang Majikan dan Pekerja. Kuala Lumpur:

Dewan Bahasa Pustaka.

Kamus Undang-Undang. 2001. Shah Alam: Fajar Bakti

Lee Mei Pheng. 1997. General Principles of Malaysian Law. 3 rd Edition. Selangor:

Fajar Bakti.

Malaysia. 2001. Akta Kontrak 1950. Kuala Lumpur: International Law Book Services

Malaysia. 2001. Akta Jualan Barang-barang 1957. Kuala Lumpur: International Law

Book Services

Malaysia. 2001. Akta Bil Pertukaran 1949. Kuala Lumpur: International Law Book

Services

17


Mazita Mohd, Nurretina Ahmad Shariff, Rohizan Halim & Haslinda Mohd. BBUP 2103

Undang-undang Perniagaan. Kuala Lumpur: Open University Malaysia

Salleh Buang. 1994. Undang-undang Jualan Barang. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan

Pustaka.

Shaik Mohd. Noor Alam. 1995. Undang-undang Komersil di Malaysia. Dewan Bahasa

dan Pustaka.

Smith & Keenan’s. Advanced Business Law, eleventh edition. England: Pearson

Education

Vohrah, Beatrix and Wu, Min Aun. 1991. The Commercial Law ofMalaysian. Petaling

Jaya: Longman.

Undang-undang berrkaitan Perlindungan Pengguna,

www.sabah.org.my/bm/nasihat/artikel_perundangan/lindung_pengguna.htm

Contract Consideration, www.studywizard.org/contract/consideration.html

Malayan Law Journal, www.mlj.com.my/free/articles.asp

Correspondent Banking Services, www.rbcglobalservices.com/corrbk/check21.html

18

http://www.rbcglobalservices.com/corrbk/check21.html

http://www.mlj.com.my/free/articles.asp

http://www.studywizard.org/contract/consideration.html

http://www.sabah.org.my/bm/nasihat/artikel_perundangan/lindung_pengguna.htm

bbup 2103 assignment

Documents