1

ผลประโยชนแ์หง่ชาตทิางทะเล และนโยบาย

ไพโรจน ์ ซา้ยเกลีย้งผูเ้ชีย่วชาญดา้นการประมงทะเล

กรมประมง

๑๗ - ๑๙ ตลุาคม ๒๕๕๕ประชุมวชิาการวทิยาศาสตรท์างทะเล คร ัง้ที ่๓

“การบรูณาการการศกึษาวทิยาศาสตรท์างทะเลภายใตส้ภาวะการเปลีย่นแปลงของโลก”

2

ผลผลติสตัวน์ํา้ของโลก ระหวา่งปี ๒๔๙๔ - ๒๕๕๒

3

ผลผลติสตัวน์ํา้ทะเลของประเทศไทย ๒๔๙๐-๒๕๕๒

0

500000

1000000

1500000

2000000

2500000

3000000

3500000

4000000

1947

1950

1953

1956

1959

1962

1965

1968

1971

1974

1977

1980

1983

1986

1989

1992

1995

1998

2001

2004

2007

Year

Cat

ches

(mt)

4

สถานภาพของสตัวน์ํา้ทะเลโดยรวมของโลก

5

อตัราการจบัสตัวน์ําหนา้ดนิ (กโิลกรมัตอ่ช ัว่โมง)ในอา่วไทยโดยเรอืสํารวจประมง ๒๕๐๔ - ๒๕๕๓

0255075

100125150175200225250275300325

1960 1965 1970 1975 1980 1985 1990 1995 2000 2005 2010 2015

Year

CP

UE

(Kg/

hr)

6

ประเด็นการนําเสนอ

๑. บทบาทและหนา้ทีร่บัผดิชอบฯ

๒. ปญัหาการดาํเนนิการของหนว่ยงานทีเ่ก ีย่วขอ้ง

กบัผลประโยชนแ์หง่ชาตทิางทะเล

๓. ความเห็นตอ่การมนีโยบายแหง่ชาตทิางทะเล

๔. ประเด็นอืน่ๆ

7

๑. บทบาทและหนา้ทีก่รมประมง

๑. ดาํเนนิการตามกฎหมายวา่ดว้ยการ พระราชบญัญตัปิระมง พ.ศ. ๒๔๙๐ กฎหมายวา่ดว้ยการสงวนและคุม้ครองสตัวป์่า พ.ศ. ๒๕๓๕ กฎหมายวา่ดว้ย การสง่เสรมิและการรกัษา คณุภาพสิง่แวดลอ้มแหง่ชาต ิปี พ.ศ. ๒๕๓๕ กฎหมายวา่ดว้ย วตัถอุนัตราย พ.ศ. ๒๕๓๕ และกฎหมายอืน่ๆ ทีเ่ก ีย่วขอ้งฯ๒. ศกึษา คน้ควา้ วจิยั ทดลอง และดา้นวชิาการประมงทกุสาขา๓. สาํรวจ วเิคราะห ์วจิยั แหลง่ทาํการประมงในนา่นไทย ทะเลสากล และดาํเนนิการเกีย่วกบัการทาํการประมงรว่มกบัประเทศอืน่ๆ๔. สง่เสรมิและพฒันาอาชพีเกีย่วกบัการประมง๕. ปฏบิตักิารอืน่ใดตามทีก่ฎหมายกําหนดใหเ้ป็นอาํนาจหนา้ที่ ของกรมประมงหรอืตามทีก่ระทรวงหรอืคณะรฐัมนตรมีอบหมาย

ศกึษา คน้ควา้ สาํรวจ วจิยั วเิคราะห ์ทดลองดา้นวชิาการทกุสาขาวชิาการของประมง ตลอดจนทาํการสง่เสรมิสนบัสนนุและพฒันาอาชพีทีเ่ก ีย่วกบัการประมงของประเทศ

8

กรมประมงอธบิดี

รองอธบิด ี- ๓ผูเ้ชีย่วชาญ -๑๙

กลุม่พฒันาระบบรหิาร กลุม่ตรวจสอบภายใน

ผูต้รวจราชการกรม -๗

กองพฒันาอตุสาหกรรมสตัวน์ํา้ สํานักวจิัยและพฒันา

ประมงนํา้จืด

สํานักวจิัยและพฒันา

ประมงชายฝั่ง

สาํนกัวจิยัและพฒันาประมงทะเล

สํานักพฒันาและถ่ายทอด

เทคโนโลยกีารประมง

สาํนกับรหิารจดัการดา้นการประมง

สํานกังานเลขานกุารกรม

กองการเจา้หนา้ที่

กองคลงั

กองแผนงาน

กองประมงตา่งประเทศ

ศนูยส์ารสนเทศ

กองตรวจสอบรบัรองมาตรฐานคณุภาพสตัวน์ํา้และผลติภณัฑ์สตัวน์ํา้

สถาบนัวจิยัและพฒันา

พนัธกุรรมสตัวน์ํา้

ฝ่ายบริหารทั่วไป

กลุ่มวชิาการ

สถาบันวจิยัการเพาะเลีย้ง

สัตว์นํา้จดื

สถาบนัวจิัยสุขภาพ

สัตว์นํา้จืด

สถาบันวจิยัอาหาร

สัตว์นํา้จดื

สถาบนัวจิัยและพฒันา

ทรัพยากรประมงนํ้าจืด

สถาบันวจิยัสัตว์นํา้สวยงาม

และพรรณไม้นํา้

ศูนย์วจิัยและพฒันาประมง

นํา้จืด ๓๑ แห่ง

ฝ่ายบริหารทัว่ไป

กลุ่มวิชาการ

สถาบันวจิัยการเพาะเลีย้ง

สัตว์นํา้ชายฝั่ง

สถาบันวจิยัสุขภาพสัตว์

นํา้ชายฝั่ง

สถาบันวจิัยอาหารสัตว์

นํา้ชายฝั่ง

สถาบันวจิยัการเพาะเลีย้ง

กุ้งทะเล

ศูนย์ศึกษาการพฒันา

ประมงอ่าวคุ้งกระเบน

ศูนย์พฒันาประมงพืน้ที่ลุ่มนํ้า

ปากพนังอนัเนื่องมาจาก

พระราชดําริ

ศูนย์วจิยัและพฒันา

ประมงชายฝั่ง ๑๓ แห่ง

ฝ่ายบริหารทัว่ไป

กลุ่มวิชาการ

สถาบนัวจิยัและพฒันาเทคโนโลยปีระมงนํา้ลกึ

สถาบนัวจิยัและพฒันาเทคโนโลยปีระมงทะเล

ศนูยว์จิยัและพฒันาประมงทะเล ๕ แหง่

ฝ่ายบริหารทั่วไป

กลุ่มวจิยัและพฒันาการ

ถ่ายทอดเทคโนโลยกีารประมง

ส่วนเผยแพร่การประมง

ส่วนประมงกรุงเทพฯ

ส่วนโครงการอนัเนื่องมาจากพระราชดําริ

ส่วนถ่ายทอดเทคโนโลยีการ

ประมง

ส่วนวศิวกรรมประมง

ส่วนเศรษฐกจิการประมง

ฝ่ายบริหารทัว่ไป

กลุ่มนิติการ

สว่นอนุญาตและจดัการประมง

สว่นตรวจการคา้สตัวน์ํา้

สว่นบรหิารจดัการประมงนํา้จดื

ศนูยป์้องกนัและปราบปราม

การประมงนํา้จดื ๗ ศนูย์

สว่นบรหิารจดัการประมงทะเล

ศนูยป์้องกนัและปราบปราม

การประมงทะเล ๕ ศนูย์

สํานกังานประมงจงัหวดั

โครงสรา้งและภาระกจิหนว่ยงาน

9

พืน้ทีป่ฏบิตังิานของเรอืสํารวจประมง

สถาบนัวจิยัและพฒันาเทคโนโลยีประมงทะเล

10

การปฏบิตัสิาํรวจทางทะเลสถาบนัวจิยัและพฒันาเทคโนโลยปีระมงทะเลลกึ

เรอืสํารวจประมงจฬุาภรณ์เรอืสํารวจประมงมหดิล

11

๒. กรมประมง : ปญัหาการดาํเนนิงานที่เก ีย่วขอ้งกบัผลประโยชนแ์หง่ชาตทิางทะเล

๒.๑ องคก์ร๒.๒ กฎหมาย/การบรูณาการ/ความเป็นไปไดใ้น การออกกฎหมายใหม่๒.๓ การดาํเนนิงานตามพนัธะกรณีระหวา่งประเทศ รวมท ัง้ UNCLOS ๑๙๘๒๒.๔ ความจาํเป็นในการมหีนว่ยงานกลาง ระดบัชาติ

12

แผนแมบ่ทการจดัการประมงทะเลไทยพ.ศ. ๒๕๕๒ - ๒๕๖๑

๑. ปรบัปรงุระบบการจดัการประมงทะเลใหม้ปีระสทิธภิาพ และมสีว่นรว่ม๒. ปรบัปรงุโครงสรา้งและศกัยภาพองคก์รภาคการประมง๓. พฒันาและสง่เสรมิการใชท้รพัยากรประมงทะเล อยา่งรบัผดิชอบและย ัง่ยนื๔. ฟื้นฟรูะบนเิวศและพฒันาแหลง่ประมงเพือ่รกัษาความ หลากหลายทางชวีภาพและคณุภาพสิง่แวดลอ้ม๕. สง่เสรมิและพฒันาการประมงนอกนา่นนํา้ไทย

วสิยัทศัน ์: “พฒันาการประมงทะเลอยา่งย ัง่ยนื ตามแนว เศรษฐกจิพอเพยีง โดยมคีนเป็นศนูยก์ลาง”

Site of Marine Research & Fishery Management Unit

Marine Fisheries Research Center

Fisheries Management Center

Fisheries Management Unit

Fisheries Radio Station

การฟื้นฟทูรพัยากรประมงทะเลInstallation areas for ARsin Thailand 1985 – 2012รวมการจดัสรา้งแหลง่อาศยัฯ

= 473 แหง่ ครอบคลมุพืน้ที ่= 1,981.985 ตร.กม. เป็นเงนิ

1,458.61 ลา้นบาท

Small-scale ARs 374 site,area coverage 521.985 km2,890.61 m.Bht.

Large-scale ARs 99 site,area coverage 1,460 km2,568 m.Bht.

15

สรปุประเด็นความขดัแยง้และขอ้รอ้งเรยีนตา่งๆ

๑. ปญัหาระหวา่งกลุม่ชาวประมงกบัภาครฐั

๒. ปญัหาระหวา่งกลุม่ชาวประมงดว้ยกนั

๒.๑ ปญัหาระหวา่งกลุม่ชาวประมงพืน้บา้นและ

ชาวประมงพาณชิย์

๒.๒ ปญัหาระหวา่งกลุม่ชาวประมงพืน้บา้นดว้ยกนั

๓. ปญัหาระหวา่งกลุม่ชาวประมงกบัหนว่ยงานอืน่

๓.๑ บรษิทั/เอกชน

๓.๒ รฐัวสิาหกจิ

พืน้ทีป่ฏบิตังิานระหวา่งฤดหูา้มทาํการประมงฯ ของสาํนกับรหิารจดัการประมง และศนูยว์จิยัฯ

17

พืน้ทีม่หาสมทุรภายใตก้ารดแูลขององคก์รบรหิารจดัการทรพัยากรปลาทนูา่

18

การดาํเนนิงานตามพนัธะกรณีระหวา่งประเทศ รวมท ัง้ UNCLOS ๑๙๘๒

๑. การอนรุกัษ ์การจดัการทรพัยากรและสิง่แวดลอ้ม

และการใชป้ระโยชนอ์ยา่งย ัง่ยนื : UNCLOS

๒. มาตรการการคา้ภายใตอ้งคก์ารการคา้โลก : WTO

๓. อนสุญัญาวา่ดว้ยการคา้ระหวา่งประเทศซึง่ชนดิพนัธุ ์

สตัวป์่าและพชืป่าทีใ่กลส้ญูพนัธุ ์ : CITES

๔. 1993 FAO Compliance Agreement,

1995 UN Fish Stock Agreement

๕. ปฏบิตักิารตา่งๆ เพือ่การอนรุกัษจ์ดัการฯ

19

๓. ความเห็นตอ่การมนีโยบายแหง่ชาติทางทะเล

๓.๑ การมนีโยบายแหง่ชาตแิบบบรูณาการ๓.๒ การแปลขอ้มลูดา้นวทิยาศาสตรท์างทะเลไป เป็นนโยบาย/การกาํหนดนโยบายการวจิยั ดา้นวทิยาศาสตรท์างทะเล๓.๓ นโยบายทีเ่ก ีย่วขอ้งกบัผลประโยชนแ์หง่ชาติ ทางทะเล (แผนแมบ่ทการจดัการประมงทะเลไทย)

20

๔. ประเด็นอืน่ๆ

๔.๑ ปญัหาของทะเลระดบัประเทศ/ภมูภิาค/โลก และแนวโนม้ในอนาคต๔.๒ การเตรยีมตวัในการเขา้เป็นสมาชกิประชาคม อาเซยีน๔.๓ บทบาทของไทยในภมูภิาค และระดบัโลก

21

ผลจากกระแสโลกาภวิฒัน์๑. กระแสการอนรุกัษท์รพัยากรธรรมชาตแิละสิง่แวดลอ้ม

๒. ระบบการคา้เสรี๓. การเรยีกรอ้งสทิธมินษุยช์น และ๔. การเรยีกรอ้งสทิธเิสรภีาพตามระบอบประชาธปิไตย

การเตรยีมการเขา้สูอ่าเซยีน: ASEAN Community๑. อนิโดนเีซยี ๒. มาเลเซยี ๓. ฟิลปิปินส ์๔. สงิคโ์ปร์ ๕. ไทย

(๘ สงิหาคม ๒๕๑๐) ๖. เวยีดนาม ๗. กมัพชูา ๘. ลาว ๙. พมา่ และ ๑๐. บรไูน

22

ตวัอยา่งขอ้เสนอแนะเชงินโยบายของ OECDทีเ่ร ิม่มผีลในทางปฏบิตัแิลว้

๑.มาตรการการปรบัลด fishing capacity

๒. มาตรการการกาํหนดแหลง่กาํเนดิสนิคา้(Source of origin)

๓. มาตรการการพฒันาระบบตรวจสอบควบคมุคณุภาพสนิคา้ประมง

23

การเตรยีมการเขา้สูอ่าเซยีนภายใตก้รอบ ๓ เสาหลกั๑. เสาประชาคมการเมอืงและความม ัน่คงอาเซยีน (ASEAN Political and Security Community : APSC)

๒. เสาประชาคมเศรษฐกจิอาเซยีน(ASEAN Economic Community : AEC)

๓. เสาประชาสงัคมและวฒันธรรมอาเซยีน(ASEAN Socio-cultural Community : ASCC)

24

การเตรยีมการเขา้สูอ่าเซยีนผลกระทบ• กอ่ใหเ้กดิการเคลือ่นยา้ยสนิคา้และบรกิาร• การเปิดเสรกีารลงทนุและเงนิทนุ• การเคลือ่นยา้ยแรงงานฝีมอืเสรี

ประมงไทยกบัการเขา้สูอ่าเซยีน• การเปิดเสรกีารลงทนุและเงนิทนุ๑. เปิดเสรกีารเพาะเลีย้งปลาทนูา่ในกระชงันํา้ลกึ๒. การเพาะเลีย้งกุง้มงักรสายพนัธุไ์ทย

25

ประมงไทยกบัการเขา้สูอ่าเซยีนโอกาส• เร ือ่งการอนรุกัษท์รพัยากรมชีวีติขอ้ ๖๑ กาํหนดใหม้หีลกัประกนัรกัษาทรพัยากรมชีวีติในเขต เศรษฐกจิไมใ่หไ้ดร้บัอนัตรายจากการใชป้ระโยชน์ ทีม่ากเกนิควร มมีาตรการอนรุกัษท์ ีเ่หมาะสม

• เร ือ่งการใชป้ระโยชนจ์ากทรพัยากรมชีวีติขอ้ ๖๒ สง่เสรมิใหม้กีารนําทรพัยากรมชีวีติข ึน้มาใช้ประโยชนใ์หม้ากทีส่ดุและเหมาะสม กรณีทีไ่มส่ามารถขึน้มาใชป้ระโยชนไ์ดท้ ัง้หมดดว้ยตนเอง พงึอนญุาตให้รฐัอนืเขา้มาใชป้ระโยชนป์รมิาณสว่นเกนิไดใ้นปรมิาณที่พอเหมาะและเงือ่นไขขอ้ตกลงระหวา่งกนัทีเ่หมาะสม

26

ประมงไทยกบัการเขา้สูอ่าเซยีนโอกาส• มวลสตัวน์ํา้ทีเ่กดิข ึน้ภายในเขตเศรษฐกจิจาํเพาะ ของรฐัชายฝั่งสองรฐัหรอืมากกวา่ หรอืท ัง้ภายในเขตเศรษฐกจิจาํเพาะและในพืน้ทีท่ ีเ่ลยไป

ขอ้ ๖๓ ใหม้กีารแสวงหาความรว่มมอืในการนําทรพัยากรรว่ม ขึน้มาใชป้ระโยชนอ์ยา่งเหมาะสม

• เร ือ่งชนดิพนัธุท์ ีม่กีารยา้ยถิน่อยูเ่สมอขอ้ ๖๔ สง่เสรมิใหม้กีารนําทรพัยากรชนดิพนัธุย์า้ยถิน่ไกล ขึน้มาใชป้ระโยชนแ์ละรว่มมอืกนัใหม้กีารอนรุกัท์ ีเ่หมาะสม

27

ขอบคณุและสวสัดี