Kerkblad van Protestantse wijkgemeente : " De Ontmoeting "

22e jaargang nr. 11/12 november/december 2016

Waarom dan toch?

Samen op zoek naar een huis voor de zielIn het septembernummer kwam aan de orde dat de werkgroep Liturgie van de Ontmoeting zich bezighoudt met het vieren in de toekomst. Over dat vieren is de afgelopen maanden verder nagedacht engesproken. In de kerkenraad en in de werkgroep Liturgie hebben we ons gebogen over deze vragen:­ waarom kom je naar de kerkdiensten in de Ontmoeting?­ wat is de sterkste kant van het vieren in de Ontmoeting?­ wat mis je in de vieringen in de Ontmoeting?

2

U i t l iefde

Heb lief en doe wat je wilt.

Als je zwijgt, zwijg uit l iefde.

Als je spreekt, spreek uitl iefde.

Als je iemand terecht wijst,doe het uit l iefde.

Als je vergeeft, vergeef uitl iefde.

Laat de wortel van de liefde inje binnenste groeien.

Uit die wortel kan slechts hetgoede voortkomen.

Augustinus

In veel antwoorden op die vragen komt het woord ‘samen’ voor. Deontmoeting met elkaar, het samen zingen en bidden, desaamhorigheid is belangrijk. De eigen geschiedenis van dezegemeente speelt hierin een belangrijke rol. Wat je in de loop der jarensamen meemaakt, vormt de gemeenschap. Er is een sterke bandontstaan, merkbaar ook voor buitenstaanders. Chris van Andel,extern voorzitter van onze kerkenraad, noemde de onderlingegemeen­schap het sterkste punt van de Ontmoeting: mensen gaanvoor elkaar.Saamhorigheid is een waardevol begrip; geen gemeente kan zonder.Zeker wanneer de saamhorigheid veranderingen niet in de weg staat.In de enquête die begin juli door kerk­gangers werd ingevuld, waseen ruime meerderheid (63%) voor het meemaken van meerexperimentele vieringen. Nog meer mensen (84%) viert het liefst metmensen van verschil­lende leeftijden en achtergronden. Degemeenschap van de Ontmoeting is dus niet bij voorbaat eengesloten club waar niemand aansluiting bij kan vinden.Bij saamhorigheid hoort dat mensen zich thuis­voelen . Naar dat zich­thuis­voelen is jaren geleden in Wageningen onderzoek gedaan. Henkde Roest schrijft over dat onderzoek: “De ruimte speelt in dezeuitspraken (er werd gevraagd naar ‘signaaluitspraken’) geen grote rol.Bij ‘het zich thuis voelen’ zijn de mensen belangrijker. Wie spreektover ‘zich thuis voelen’ vertelt over mensen. Spreken we dezelfdetaal? Mag ik er bij hen zijn met mijn ervaringen, mijn onzekerheden,mijn vragen en angsten, mijn verdriet en mijn zorgen? Wordt er naarmij geluisterd? Word ik serieus genomen en toont men belangstelling?Het zijn basisvragen voor een huis voor de ziel.”Intussen constateren wij al jaren dat de kerkdiensten in deOntmoeting, ondanks de saamhorigheid en het gevoel van thuis­voelen, door steeds minder mensen bezocht worden. Ons huis voor deziel loopt wat leeg. Er zijn zelden nieuwe kerkgangers in de diensten.Trouwe oudere kerkgangers kunnen niet (regelmatig) meer komen.De behoefte aan onze ‘klassieke’ manier van vieren is sterkafgenomen. Vandaar dat wij het er samen over moeten hebben hoewij in de toekomst zullen vieren. Met en voor elkaar een huis voor deziel zijn.Het gesprek is tot nu toe vooral gegaan over het ‘wat’ en het ‘hoe’van het vieren. Over het zingen, het bidden, de preek, de stilte, hetorgel en de (kerk)zaal. Om een goed besluit te kunnen nemen, zullenwe het ook met elkaar moeten hebben over het (echte) waarom. Watis de inhoud van de saamhorigheid die wij voelen, waar is die opgebouwd? Waarom voelen wij ons zo thuis in de Ontmoeting dat wijdaar graag samenkomen om te vieren? Waarom vieren we eigenlijk?Hoe maken we aan buitenstaanders duidelijk wat we doen en waaromwe het zo doen?Dit alles betekent dat wij het met elkaar moeten hebben over onzeovertuigingen en drijfveren. Over de inhoud van ons geloof. Watgeloof jij, waardoor laat jij je inspireren, welk (bijbel)verhaal hoortdaarbij, wat houdt jou gaande, wie is God voor jou? Dat zijn geenvragen die je schriftelijk kunt afhandelen. We zullen daarover vanaangezicht tot aangezicht met elkaar moeten spreken. Om zo samente zoeken naar de goede inrichting van het ‘huis voor de ziel’ dat wijals saamhorige gemeenschap willen zijn.Ditske Tanja

3

Kindernevendienst

Voor de kiindernevendienst kuntu contact opnemen met:

Christina de Koningtel.: 06 25488549

Kerkdiensten in de Ontmoeting

Louis Couperusstraat 1 33

ZONDAG 30 oktober 201610.00 uur Ds. L.Wieringa

1e collecte Stap Verder2e collecte Hervormingsdag

KerkvernieuwingZONDAG. 6 november 2016 Oogstdienst10.00 uur Ds. J.P.G.Dijk

1e collecte Wijkdiakonie2e collecte KerkinAktie/Zending

ZONDAG 13 november 2016 .10.00 uur Ds. T.H.Hibma

1e collecte KerkinAktie/Werelddiaconaat2e collecte Eredienst

ZONDAG 20 november 2016 Dienst van gedachtenis10.00 uur Mevr.ds.D.Tanja

1e collecte Gevangenenzorg Hoogtij2e collecte Pastoraat rond verlies

ZONDAG 27 november 2016 1 ste Advent H.A. .10.00 uur Mevr.ds.D.Tanja

1ecollecteDienstenvoorgehandicapten2e collecte Missionair werk & kerkgroei

ZONDAG 4 December 2016 2de Advent10.00 uur Ds. J.P.G.Dijk

1e collecte Wijkdiakonie2e collecte PKN Pastoraat

ZONDAG 11 december 2016 3de Advent10.00 uur Mevr.ds.D.Tanja

1e collecte Dovenpastoraat2e collecte Kerkmuziek: koren

Schriftlezingen

30 oktober7de zondag van de herfstGenesis 12, 1 – 8Lukas 19, 1 – 10dankdag gewas en arbeid6 november8ste zondag van de herfstJesaja 1, 18 – 26Lukas 19, 41 – 4813 november9de zondag van de herfstExodus 3, 1 – 15Lukas 20, 27 – 3820 november10de zondag van de herfstMaleachi 4, 1 – 6Lukas 21, 5 – 19laatste zondag van hetkerkelijk jaardienst van gedachtenis27 november1ste zondag van AdventJesaja 2, 1 – 5Matteüs 24, 32 – 444 december 2de zondag vanAdvent Jesaja 11,1 – 10 Matteüs 3, 1 – 1211 december3de zondag van AdventJesaja 35, 1 – 10Matteüs 11, 2 – 11

4

Re-integratie van Dominee Han Dijk.

Schreef ik in een vorige Markant nog over 1 januari 2017 waaropds. Han Dijk naar verwachting zijn taak in de gemeente weervolledig zou oppakken, dat wordt per 1 november a.s., dus eerderdan gedacht. En daar zijn we blij mee, want dat is een teken dat hetnaar omstandigheden goed met hem gaat en hij weer energievoldoende heeft om zijn activiteiten in de gemeente voort te zetten.Zijn takenpakket zal er wat anders uit gaan zien dan tot dusver. Ikschreef daar al over. Hij zal de helft van zijn werktijd gaan bestedenaan activiteiten in het kader van Stimulans, bestaande activiteitenmee voortzetten en andere opzetten, bv. in de problematiek vankerk en zorg en wat de kerk daarin kan betekenen, eenproblematiek die alle aandacht heeft van ds. Dijk. Zijn voorgaan indiensten wordt teruggebracht tot eenmaal per maand, bijzonderediensten inbegrepen. Wat de overige activiteiten betreft, zoals hetpastoraat, zal er een herschikking plaatsvinden, zodanig dat ds.Ditske Tanja niet wordt overbelast. Dat is de uitdaging waar dekerkenraad vervolgens voor staat. We houden u op de hoogte vannieuwe ontwikkelingen.Namens de kerkenraad,ds. Chris van Andel, voorzitter.

Even bi jpraten

Weer full­time half­time.Rare aanduiding eigenlijk, hé? Het is echter de meest exacteomschrijving voor wat er van mijn werksituatie te zeggen valt. Inoktober nog op 'therapeutische basis' mijn werk hervat. Nu is het debedoeling om per 1 november mijn werk weer volledig aan tevatten. Weer full­time half­time te gaan werken. Maar wel nadatenige verschuivingen in mijn takenpakket zijn aangebracht, zoals inoktober al gemeld. Voor alle helderheid nog even: Er komt meer tijdvrij voor aandacht voor buurtvragen via STIMULANS en iets mindervoor bestuurswerk en liturgie/eredienst. Op pastoraal vlak zal erhooguit wellicht organisatorisch wat veranderen, waardoor eenzekere verlichting in het werk ontstaat, maar niet qua bezoekwerk.Verder zal in de praktijk nog moeten blijken en hier en daar zullennog nadere afspraken moeten worden gemaakt wat het allemaalprecies wordt. Dat kan tot januari nog wel even duren. Indien nodigkom ik hier later nog op terug. Wat STIMULANS betreft kun jezeggen dat deze tijd mooi benut kan worden om scherper voor ogente krijgen wat voor toekomst er voor deze tak van kerkenwerkaanwezig is en tevens daar dan ook aan te werken. Daar kan danhoe dan ook substantieel aandacht aan worden geschonken. Hethoeft niet oppervlakkig te blijven. Je kunt ook zeggen dat wat ik aanhet 'officiële' bestuurswerk minder aan tijd besteed, dat verschovenis naar deze tak van werken. Immers het hele beleidsdenken binnen

Bedankje

Mijn hartelijke dank voor demooie bloemen die ik mochtontvangen, vanwege mijnziekte. Ze zijn prachtig.Hartelijke groeten,Gerda Schol

5

Bedankje

Tot mijn grote verrassing kreegik op zondag 25 september eengrote bos roze rozen Ze zijn zomooi, ik geniet er nog alle dagenvan.Met mijn voeten, daarom kreegik de bloemen, wil het nog nieterg. Ik blijf hopen dat het ooitnog goed komt.Ik ben heel dankbaar voor dezeattentie, met hartelijke groetenvan,Tony Gijsen­Faro

de wijkgemeenten van NieuwWest (niet wijkkerken, zoals ze naarmijn smaak onjuist wel eens worden genoemd) is gericht op hoe wewillen dat het er over enkele jaren uitziet. Ook STIMULANS levertaan die discussie een bijdrage en het uitgangspunt daarbij is datover enkele jaren kan worden vastgesteld: STIMULANS kan doorgaan. Voor mij is het een duidelijke uitdaging voor de laatste jarendie ik nog te besteden heb als wijkpredikant. Per juni 2019 is datafgelopen. Zo'n twee en een half jaar dus besteden aan deze vragengeeft nog enige speelruimte. Zowel om nog wat nieuws op te zettenwellicht, maar ook om echt helder te krijgen wat de toekomst vandeze tak van werk in verband met de toekomst van dewijkgemeente is. De andere vraag waar belangstelling voor bestaatis natuurlijk: 'hoe gaat het nu met je?' Het is niet zo eenvoudig omdaar eenduidig antwoord op te geven. Het is heel goed geweest omeen rustpauze te kunnen genieten zonder de spanning vooral tenaanzien van hoe het nu met de kerk en met de kerk in relatie tot dewereld gaat. Daar hoefde ik me even niet grondig mee bezig tehouden. Het was op dát vlak dat ik het gevoel kreeg teveelnegatieve energie op te doen die een slechte werking had opslaaprust, op het vinden van rust om te gaan slapen. Er waren welmeer persoonlijke vlakken waar vergelijkbare dingen over te zeggenwaren, maar dat laat ik nu even buiten beschouwing. Ik ben heelblij met de verschuiving in mijn werktaken. Dat bewerkstelligde alveel in de goede richting. Op de andere vlakken heb ik nog niet hetgevoel dat ik er helemaal ben. Daar wordt nog naar gezocht. Dat ikdurf te zeggen dat het goed met me gaat heeft er in het algemeenwel mee te maken dat ik meer zicht krijg op de factoren die deslaaprust niet bevorderen. Al eerder schreef ik dat niet teverwachten viel dat ik nu uit alle problemen ben. Ik zal vast nog weleens 'gewoon' even mijn ogen voelen zakken op momenten dieminder handig zijn. Het is immers ook zo dat mijnslaapproblematiek in de grond der zaak door medische oorzakenwordt bewerkstelligd waar niet direct wat aan te doen is, hooguit teverbeteren, maar dat kost tijd. Vooral op het gebied van het hartkonden al veel stappen gezet worden om daarin verder te komen.Ten aanzien van slaapapneu is dat nog wat minder het geval. Opverschillende manieren ben ik en blijf ik onder controle op dezetwee vlakken. Als daar meer substantieels van te zeggen valt, zullenjullie dat te horen krijgen.We gaan er weer tegen aan.Een hartelijke groet,uw en jullie predikant,Han Dijk

6

Programma 500 jaarReformatie inAmsterdam – 2016 - 2017

Op 31 oktober 1517 timmerde Maarten Luther stellingen op dekerkdeur in Wittenberg: het moet anders in de kerk! Hij stelde datje zelf de Bijbel moet kunnen lezen in je eigen taal, dat alleen Godde eer toekomt (koning of keizer zijn de hoogsten niet), dat je alsgelovige zonder priester/bemiddelaar zelf rechtstreeks voor Godkunt staan.Wereldwijd herdenken en markeren kerken dit begin van een grotekerkvernieuwing, de Reformatie. In Nederland is het motto‘Geloofwaardig’. Het jaarprogramma loopt van 31 oktober 2016 tot31 oktober 2017 en vindt u op www.500jaarprotestant.nlTegendraads AmsterdamIn Amsterdam organiseren de Protestantse en Lutherse Kerk samende opening van het jubileumjaar op zondag 30 oktober. Het mottovoor de Amsterdamse kerken is ‘Tegendraads’.Zondag 30 oktober is het startpunt van een jaar lang tegendraadseactiviteiten van Amsterdamse kerken op veel locaties. Op Pinksterenis er een viering waarbij de kerk naar buiten gaat.Voor alle Amsterdamse activiteiten door het jaar heen:www.tegendraads020.nlWelkom op zondagmiddag 30 oktober van 14.00 tot 16.00 uur in deRonde Lutherse kerk. Met:• het tegendraadste Amsterdamse koppel Jan Klaassen enKatrijn uit de poppenkast van de Dam,• de Hofnar,• muzikanten,• tieners filmen hun leven,• Jazz & Luther.Zij nemen u mee in een tegendraadse blik op kerk, stad, leven. Naafloop borrel. Opgave niet nodig.

Zondag 30 oktober, Ronde Lutherse Kerk, Singel 11,14.00­16.00 uur

Vanuit Koers

door Carien Smallenbroek, redacteur van Kleurrijk wijkblad van deRegenbooggemeenteDonderdag 29 september kwamen wij bijeen in De Opgang inOsdorp voor een vervolg op het traject Koers binnen deProtestantse Kerk van Amsterdam. Vanuit de drie wijkkerken dieNieuw­West vertegenwoordigen, zijn leden van de kerkenraad,professionals en betrokken gemeenteleden aanwezig. In dezebijeenkomst werden door het Moderamen van de Alge­mene

7

Kerkenraad de vervolgstappen voor de komende periodeuiteengezet.Nog even terughalend wat ook al weer Koers is binnen de PKA is.Koers roept op om met omliggende wijkgemeenten te zoeken naarwensen en mogelijkheden tot samenwerking; bedoeld om te komentot een betere presentie van de kerk in de wijk. Een groots doel,waarbij Koers niet gaat over één nacht ijs, maar neemt en geeft tijdom na te denken.In de bijeenkomst van 29 september is teruggekeken op de eerderestappen binnen Koers. Twee jaar geleden zijn voor allewijkgemeenten in de stad zogenoemde Spiegels gemaakt: iederewijk heeft zich beraden hoe de wijkgemeente ervoor staat en zijnsterke en zwakke punten benoemd. Vorig jaar hebben wij als kerkenin Nieuw­West gezamenlijk een visie ontwikkeld op de kerkelijkepresentie in de regio Nieuw­West en de mogelijkheden tot sa­menwerking.Dit seizoen is bedoeld om met elkaar een beter beeld te krijgen vande mogelijkheden tot samenwerking en toekomst voor eenkerkelijke presentie. Koers geeft ons daarbij thema’s aan de handwaarvan we deze verkenning doen en voorstellen kunnenontwikkelen.Deze thema’s en bijbehorende suggesties zijn behoorlijk breed enambitieus geformuleerd. Zeker als u weet dat het de bedoeling isdat de kerkenraad en de wijkgemeente (in afstemming met deandere twee wijkgemeenten in Nieuw­West) in april 2017 op al dezeonderwerpen een plan aan de Algemene Kerkenraad zal moetenpresenteren: een plan dat inhoudelijk en financieel onderbouwd is.De thema’s even op een rij: vieringen op zondag en andere dagen;netwerk van bestaande en nieuwe vormen van kerk­zijn; inzetbetaalde krachten; gebruik van (kerk­)gebouwen op langeretermijn; financiën (voor bestaande, maar ook voor nieuwe dingen);pr & communicatie (binnen en buiten de wijkgemeente). Eenbehoorlijke klus ligt er voor ons, waarbij er tevens ondersteuningwordt geboden vanuit het kerkelijk bureau.Begrijpelijk leverde dit verhaal en het verzoek om toch vrij vlot totplannen te komen op essentiële zaken, veel vragen op. Vragen overde tijd die ons dit kost, over het vertrouwen dat we zouden moetenhebben in de toekomst, over hoe ver de samenwerking al dan nietmoet of kan gaan. De kerkenraden van de drie wijken en degezamenlijke werkgroep Koers­Nieuw­West nemen al deze vragen,zorgen en suggesties mee.

col lectesseptember

1e coll04­sepMission House (S)72,8004­sepHA­coll vluchtelingen

139,1511­sep Eigen wijk 91,9018­sep Geen dienst (Opgang)25­sepEigen wijk 72,40

________diaconie 376,25

======2e coll04­sep Eredienst 76,2511­sepJeugdwerk/JOP 67,6025­sep Pastoraat 69,50

________213,35

totaal 589,60

8

Waar koersen wij op aan?

2 gemeentebijeenkomsten over het veranderingstraject KoersOm de gemeente zo goed mogelijk op de hoogte te brengen van deontwikkelingen van Koers (zie elders in dit blad een verslag van deregio­avond van 29 september en de update uit de werkgroep KoersNieuw­West) organiseert de kerkenraad twee bijeenkomsten:

Zondag 13 november, na afloop van de kerkdienstDinsdag 22 november, vanaf 18.00 uur.

In die bijeenkomsten zal de vraag centraal staan: Met welkebestaande én nieuwe vormen wil de Protestantse Gemeente, nu enin de komende jaren, present zijn in Amsterdam Nieuw­West?Beide bijeenkomsten worden gehouden in de koffiekamer, benedenin de Ontmoeting, Louis Couperusstraat 133. Op zondag 13november zal de nieuwe procesbegeleider van Koers Nieuw­West,Jack de Koster, aanwezig zijn. hij zal ons begeleiden bij hetverkennen en on­derzoeken van bovenstaande vraag.De bijeenkomst van dinsdagavond begint met een maaltijd; u kuntzich voor de maaltijd op­geven via de intekenlijst die vanaf 13november op de tafel in de hal ligt. Of u kunt de scriba bellen ofmailen: 06­47069680 scribaat@deontmoeting­pka.nl.De eerste (zondagse) bijeenkomst heeft vooral een informatiefkarakter. Op dinsdagavond gaan wij met elkaar onze roeping omkerk van Christus te zijn in Nieuw­West verkennen. Waar wordenwij warm van? Wat inspireert ons? Wat is haalbaar?U bent allen van harte welkom.Ditske Tanja

Het komt er tochvan…..

Zondag 6 november komt er bijhet koffiedrinken na de kerk­dienst bezoek van de

MorSharbilgemeente.Dit zijn Christenen uit deSyrische Orthodoxe kerk. InAmsterdam en omgeving heb­ben zij momenteel driegemeenten. Eén daarvan is deMorSharbilkerk die ligt op dehoek Burg. Eliasstraat/ Burg.Vening Meineszlaan. Het zijn‘onze buren’.Zij komen ons vertellen overhun gemeenschap. Deze kerkheeft een lange geschiedenis inhet Midden Oosten. Hun liturgievieren zij in de het Aramees,dat is de taal die ook Jezusheeft gesproken. We krijgen,zeg maar, een tegenbezoek.Vorig jaar september heeft degemeente van de Ontmoetingtijdens de Vredesweek een briefgeschreven aan deMorSharbilkerk. Op zondag 4oktober zijn toen Irene Rijsdijk,Henk Hoogendoorn en LuukWieringa op bezoek gegaan. Alsteken van meeleven hebben zijde Vredescollecte overhandigdvoor het hulpwerk aan vluchte­lingen dat deze gemeente en deSyrisch Orthodoxe Kerk ver­richt. In een brief is dezegemeente uitgenodigd om in deOntmoeting op bezoek tekomen.Dat zal zondag 6 novembergebeuren. De paar keer datHenk Hoogendoorn en ikcontact met hen hadden, warener interessante en levendigegesprekken.Wie weet of dit zondag 6november ook zo zal zijn…Wees welkom.Luuk Wieringa

9

Vervolg Koers Amsterdam Nieuw-West

De kerk in Amsterdam Nieuw­West is op weg naar 2020. Wat voorkerk willen we dan zijn en kunnen we dan zijn. En wat is daar voornodig aan mensen, gebouwen en middelen. Drie basisvragen dieniet zomaar op een achternamiddag zijn ingevuld. Toch ligt deuitdaging voor ons, om met die vragen aan het werk te gaan en zoconcreet mogelijk in te vullen. De opdracht aan de werkgroep voorNieuw­West is om in april 2017 met een concreet plan te komenvoor de kerk. Vindbaar en zichtbaar zijn in de wijk, metbetrokkenheid op de maatschappij om ons heen. Dat betekentmissionair, diaconaal, met bestaande en nieuwe activiteiten envieringen. Als kerk wil je zo goed als mogelijk is als levende stenenaanwezig zijn in de wijk, maar het moet ook haalbaar zijn. Er zullenkeuzes gemaakt moeten worden. Niet alles wat is zal blijven. En datdoet zeer, is verdrietig. Toch heeft de werkgroep er vertrouwen indat het plan ook een vitaliteit kan opleveren voor de kerkelijkegemeenschap als gelovigen, samenwerkend in de wijngaard van deHeer.Is er in de vorige periode van Koers veel materiaal verzameld, nukomt het erop aan concreet te worden en het uit te werken naareen financieel gezonde situatie waarin de kerk weer even voort kan.Gebouwen, vieringen, professionele krachten, diaconaat enpastoraat, samenwerking en financiën, het komt allemaal langs enwordt tegen het licht gehouden. Wat moet blijven, wat kan nietmeer of moet anders? Dit proces kan niet zonder betrokkenheid vande gemeenteleden. De werkgroep zal via de kerkenraden regelmatigmet de wijkgemeenten inhoudelijk in gesprek gaan over demogelijke koers voor de gemeente en de keuzes die daarin gemaaktmoeten worden.Nu gaat de werkgroep in subgroepen aan de slag om van al hetverzamelde materiaal een eerste concrete schets te maken. Datwordt kritisch besproken in de werkgroep om daarnavervolgstappen te kunnen zetten. Wordt vervolgd .… Uw gebed enbetrokkenheid voor dit proces wordt door de werkgroep zeer opprijs gesteld.Namens de werkgroep,Jack de Kostergemeentebegeleider

Vanuit dediakonie.

De zending missiekalenderEr is besloten om daar mee testoppen, tijden veranderen.Tegenwoordig gaan alleafspraken electronisch, je hoeftde kalender daarvoorniet meer te gebruiken.De hoeveelheid werk die er inzit om de kalender te maken,weegt niet meer op tegen deopbrengst.Er is nu een plan om eenkookboek op de markt tebrengen, met gerechten uit delanden die wij steunen.WERELDWINKELOp zondag 13 november staanwe weer met de wereldwinkel inde hal.Mogen we weer op u rekenen?Stel nog even uit met kopenvan Thee, koffie chocolade,snoep.Misschien nog kadootjes voorsinterklaas?????Namens de diakonieHenny Schaap

10

ZONDAG 30 oktoberOogstdienst in de Ontmoeting

Diakonie en Stimulans roepen de gemeenteleden op om uitdankbaarheid voor “arbeid en gewas” voor zondag 30 oktoberlevensmiddelen mee te brengen.Voor wie?In Amsterdam leven vluchtelingen in soorten. Ook mensen, die nietvoldoende documenten kunnen verkrijgen om opnieuw eenasielaanvraag te doen. Velen komen uit Somalië, Soedan enEthiopië. Terug naar hun eigen land is vaak te gevaarlijk ofwelonmogelijk. Zij leven hier, maar hebben geen recht opvoorzieningen. Voor hun levensonderhoud zijn zij afhankelijk vanmedemensen.Sinds hun verblijf in de Vluchtkerk (2012) hebben zij een groep metNederlanders gevormd: de WE ARE HERE groep. Deze actiegroepzoekt en verzorgt verblijfsplekken en vraagt met regelmaat bij depolitiek aandacht voor het inhumane bestaan van dezeongedocumenteerde mensen.Veel burgers, ook leden van kerken en moskeeën, ondersteundenhen en doen dat nog.Bij We Are Here zijn 180 mensen bekend. Zij wonen inkraakpanden. Sommigen verhuisden de afgelopen 4 jaar wel 18keer.Altijd tijdelijk, hetgeen veel onzekerheid, onrust en onvredegeeft.Wat wordt er nu aan U gevraagd?Zondag 18 september moesten 140 mensen weg uit hetVluchtkantoor. 125 mannen trokken naar een pand in deRijswijkstraat, en 15 vrouwen kraakten het pand van UNAL, Burg.Roellstraat, naast de Dekamarkt. Op dit moment is het onduidelijkhoelang ze daar mogen blijven. Zij verlangen naar een “normaalleven”. Op dit adres voelen deze Somalische alleenstaandevrouwen zich veilig, maar ze zijn gestressed. Ze willen werken,maar dat mag niet; ze willen naar school, ook dat kan niet.Op dit moment is het belangrijk dat zij levensmiddelenkrijgen.Zondag 30 oktober willen de diakenen namens de gemeente ookdeze vrouwen fruitbakjes brengen. Maar zij hebben meer nodig.Vooral gewoon voedsel.Wij vragen u de komende zondagen iets mee te brengen.Doet U mee?Gevraagde levensmiddelen zijn: tarwebloem, slaolie, pakken linzen,blikken tomatenpuree, blikken gepelde tomaten,gele spliterwten,kikkererwten, blokjes groentebouillon, rijst, spaghetti, pasta,theezakjes, oploskoffie, koffiemelk, houdbare melk, suikerklontjes,pindakaas en verse uien.Meer informatie: Diakonie: Hennie Schaap,Stimulans : Luuk WieringaDe diakenen brengen de door U meegebrachte levensmiddelengraag naar de vrouwen die nu wonen in onze eigen wijk.

Van de redactie

De redactie kreeg een envelopmet een heel stel strookjesmet daarop de woordengeloof, hoop, l iefde en leven.We weten niet wat daarvan debedoeling is. Wil de afzenderdat nog even laten weten ?

11

Begri jp j i j het Midden Oosten nog?

Beamerpresentatie, toelichting en gesprekDonderdag 17 november zal Hans Luiten een boeiend verhaalvertellen over het Midden Oosten.Plaats: Huis van de Wijk Pluspunt, Albardakade (eindpunt lijn 13)Tijd: 18.30 u: welkom met brood en soep; 19.30 u : lezing;nagesprek tot 22.00 uur.De vreselijke gebeurtenissen van vandaag en de grote verdeeldheidin het Midden Oosten zijn voor veel mensen onbegrijpelijk.Dat dit alles voortkomt uit de geschiedenis van de laatste 100 jarenis vaak onduidelijk. Omstreeks 1900 nam de kracht van hetOsmaanse Rijk ( Istanbul) af. Er ontstonden bewegingen in deArabische wereld. Engeland en Frankrijk breidden hun invloed uit,trokken grenslijnen op de kaart van het Midden Oosten en hielpennieuwe regimes in het zadel.Na de Tweede Wereldoorlog ontstonden tal van tegenbewegingen.Vorsten werden verdreven. De staat Israël werd gevestigd. Politiekebewegingen haalden hun ideologie uit socialisme en uit islam.Rusland en USA zochten bondgenoten.Wie schiet er vandaag de dag op wie?Voor veel mensen is het verwarrend, maar een goede historicus enregelmatige bezoeker van het Midden Oosten kan informatie gevenen verbanden laten zien.De Interculturele Werkgroep Laat het van Twee kanten Komennodigt u uit voor een belangwekkende avond met een bekwame enenthousiaste spreker.De Interculturele Werkgroep is meer dan 10 jaar actief inSlotermeer en Geuzenveld. Wij werken aan beter begrip tussenbewoners, tussen jongeren en ouderen, tussen culturen en religies.Informatie: Luuk Wieringa 020­6144 924, luwieringa@planet.nl

De wereldverbeteren.

Een bekwaam wetenschapperzit aan zijn bureau te werkenaan een project om de wereldte verbeteren en plots komt zijndochtertje van 5 jaar binnen.“Ik wil spelen”zegt ze, maar deman antwoordt dat hij nu geentijd heeft en dat ze hem verdermoet laten werken. “Want ik wilde wereld beter maken”zegt hij.Na wat zeuren lijkt hetdochtertje toe te geven, maardan verandert ze van taktiek.”Laat mij dan helpen, dan benje vlugger klaar met de wereldverbeteren”zegt ze. De man isvertederd en zoekt eenoplossing, hij vindt in eentijdschrift een mooiewereldkaart, scheurt die instukken en geeft alles aan zijndochtertje. “Hier breng jij dewereld maar weer helemaal inorde”. Hij hoopt zo voor de restvan de dag van haar af te zijnwant zijn dochtertje is nog kleinen kent het beeld van dewereldkaart niet. Maar na eenkwartiertje komt ze al fier terugmet de wereldkaart netjesaaneen geplakt. “Klaar!”roeptze uit. “Hoe heb je datgedaan?”vraagt de vaderverbaasd. “Gemakkelijk” zegthet meisje. “Toen je de kaartuit het tijdschrift scheurde, zagik dat op de achterkant de fotovan een mens stond. Toen ik dewereld niet in elkaar konpuzzelen heb ik alle stukjesomgedraaid en eerst de mensin orde gebracht. Toen ikdaarna het blad omdraaide, zagik dat de wereld ook in ordewas.”Uit Purmerkerkblad augustus2013

12

Wat is ju l l ie geheim?

Ds. Esther StruikmansEnkele jaren geleden bracht ik tijdens mijn zomervakantieeen maand door in Albanië om onderzoek te doen naar deuitstekende relaties tussen christenen en moslims. Ik hadgehoord dat zij al eeuwenlang zeer goed met elkaarsamenleven. Daar wilde ik meer van weten, want wellichtzouden wij daar in Nederland en de rest van Europa ook ietsvan kunnen leren.Ooit begon ik naast mijn theologiestudie aan een extra studie ‘Talenen Culturen van het Nabije en Midden­Oosten’. Ik ben al lang erggeïnteresseerd in de achtergronden van en relaties tussenchristenen, joden en moslims. En met name in het MiddellandseZeegebied, dat min of meer de bakermat vormt van deze driegodsdiensten. Voor mijn afstudeeronderzoek viel, vanwege degevaarlijke situatie in veel Arabische landen op dat moment, dekeuze op Albanië, een land waar ik al heel lang naar toe wilde. Hetwas buitengewoon boeiend en inspirerend om allerlei mensen teinterviewen over mijn onderzoeksvraag: ‘Wat is jullie geheim? Hoekomt het dat het bij jullie al zoveel eeuwen zó goed gaat tussenaanhangers van verschillende religies?’ Ik sprak vrouwen enmannen, hoog­ en laagopgeleid, dorpsbewoners en stadsmensen,moslims en christenen. Op basis van de geluidsopnamen tijdens deinterviews en literatuurstudie maakte ik een audiodocumentaire eneen afstudeerscriptie. De documentaire en de scriptie hadden eenspecialistisch karakter en waren in het Engels, daarom vatte ik hetplan op om een toegankelijke versie te maken bestemd voor eenNederlands lezerspubliek en toegespitst op de Nederlandse situatie.Hoe het misging in de regioIn mijn boek ga ik ook in op hoe het juist misging in de regio enelders, zoals onder andere tijdens de gewapende conflicten inBosnië­Herzegovina en Kosovo in de jaren ’90. Soms leek hetgeweld als het ware ‘uit de lucht te komen vallen’, maar vaak waser toch al een lange aanloop. Daarom is het zinvol te leren letten opalarmsignalen, die aangeven dat de onderlinge verhoudingenbeginnen te verslechteren. In het boek komen daar een aantal vanaan de orde, zoals segregatie (apart van elkaar wonen, werken ennaar school gaan), specifieke vormen van discriminatie,minachtende benamingen voor bepaalde bevolkingsgroepen in demedia, scheidslijnen die soms niet alleen religieus en etnisch, maargelijktijdig ook economisch zijn, enzovoort.Tipje van de sluierIn Albanië ging en gaat het gelukkig wel goed tussen de ongeveer70% moslims en 30% christenen. Ook toen ik er deze zomer, juli2016, weer terug was, hoorde ik vrijwel uitsluitend positieve enenthousiaste geluiden over de onderlinge relaties van Albanezenmet verschillende religieuze achtergronden. Hun ‘geheim’ werkt

13

blijkbaar nog steeds! Ik zal hieronder een tipje van de sluieroplichten.Er is niet één geheim, maar meerdere geheimen. Sommige daarvanzijn historisch bepaald, of heel specifiek voor Albanië of de Balkan.Andere zijn algemener. In de interviews en de literatuur kwam eenaantal historische aspecten telkens terug. Zo is de onderdrukkingtijdens het communistisch/atheïstisch regime van dictator EnverHoxha (1941­1985) iets waar alle religieuze groepen in Albanië invrijwel gelijke mate onder hebben geleden, waardoor desaamhorigheid is versterkt. Een ander aspect is het zogenoemdecryptochristendom, verborgen christendom. Tijdens de Ottomaanse(Turkse) periode, die in Albanië zo’n vijfhonderd jaar duurde,vonden er veel (schijn)bekeringen naar de islam plaats. Vaak wasdit uit financiële motieven, bijvoorbeeld om extra belastingen tevermijden, die christenen wel moesten betalen en moslims niet, ofom meer kans te maken op een goede baan. Soms vond er eenechte, innerlijke bekering plaats. In andere gevallen bleef men, ookdoor de generaties heen, qua overtuiging christen. Voor debuitenwereld was men (met name het hoofd van de familie) moslim,maar binnenshuis christen. Doordat de scheidslijnen van moslims enchristenen dwars door de samenleving en zelfs door vele familiesheen kwamen te lopen, kende vrijwel iedere Albanees veel mensenvan de andere religieuze groep van zeer nabij, waardoorvooroordelen weinig kans kregen. Het late opkomen van hetnationalisme en de late onafhankelijkheid van de AlbaneseOrthodoxe kerk hebben waarschijnlijk ook een positieve rolgespeeld. Daardoor is er weinig verwevenheid van religie ennationale identiteit.Maar veel belangrijker nog blijken bepaalde keuzes en een heelspecifieke, positieve houding van de Albanezen te zijn. Dat zijnzaken die ook voor ons in Nederland van groot belang zijn ompositief en harmonieus met elkaar om te gaan. In mijn boek ga ikook op die specifieke keuzes en houding van de Albanezen in. Ikhoop van harte dat mijn boek een klein steentje mag bijdragen aanhet vergroten van de verdraagzaamheid in ons land. Wantverdraagzaamheid en onderlinge harmonie zijn van groot belangvoor onze samenleving en voor de toekomstige generaties.Op vrijdagavond 28 oktober om 20 uur in De Bron Einthovenstraat28 9402 CB Assen presenteert ds. Struikmans haar boek ‘Wat isjullie geheim?’ Het eerste exemplaar zal zij uitreiken aan deAlbanese ambassadeur. U kunt zich gratis opgeven viawww.dedrieklankassen.nl of via de Coördinator aanmeldingen:postadres Mooiland 72, 9734 BW Groningen. (Bij overtekening is ereen extra bijeenkomst op zaterdagmiddag 29 oktober om 15 uur).Welkom!

Aankomst

U komt, U danst over debergen,

niemand kan U nog zien,een kleine lichtvis in de

bloedriviervan een jonge vrouw.

U komt, ik ben zo blij, overeen lang, leeg land van eeuwen

haal ik adem naar U, springtmijn verlangen met u mee.Maak haast, laat de bezige

handenvan uw moeder er dadelijk zijn,

laatze helpen , de kamers liggenvol stof, de ramen zijn blind.De tuin is verwilderd, die u

voorgaatlegt straks de bijl aan de

wortels,maar kom, kom over de

bergen,razend korten de dagen.

Ik ben zo blij, uw komen wordtzijn,

uw moeder staat aan het beginvan de veldweg, ­o Elisabeth,

alseen kinderstem vonkt de

morgenster.Gabriël Smit uit Variaties van

liefde Utrecht 1966(het lied is geschreven tegen de

achtergrond van het berichtover de “visitatie”uit Lukas

1,39­45)

14

Gebed voor het Midden-Oosten

Heer, onze Vader, wij treuren over het geweld en het l i jden in het Midden-Oosten,We huilen met hen wiens land verwoest is door oorlog.

We huilen met hen die hun huizen door geweld en verniel ing zijn kwijtgeraakt.We huilen met hen die al les achter hebben gelaten

op zoek naar een beter leven voor hun kinderen en famil ies.

We huilen om de duizenden kinderen, vrouwen en mannendie hun leven op zee verloren zijn, op zoek naar veil igheid en vrede.

We huilen ook omdat we onszelf medeplichtig maken wanneer we onze ogensluiten voor het l i jden en de toestand van onze broeders en zusters.Of wanneer we geloven dat we vrede tot stand kunnen brengen

door extremisme met meer geweld te bestri jden.

We huilen omdat we ons machteloos en hulpeloosvoelen omdat we niet in staat om confl icten te beëndigen.

Confl icten waar vooral mensen onder l i jden die slechts in vrede wil len leven.We huilen omdat we weten dat dit niet de manier is

waarop God wil dat wij elkaar behandelen als mensen.We huilen omdat we weten dat dit niet de droom van God is voor deze wereld.

We huilen omdat we niet weten wat we anders moeten doen:

God, wees met de ontelbare mil joenen die dageli jks moeten vechten om te overleven.Met hen die hun moeders en, vaders, zussen en broers verloren hebben door

zinloos geweld, aangezwengeld door menseli jke haat, hebzucht en verwaarlozing.God, troost hen, heb genade, heel hen en red hen.

God, vergeef ons, wij hebben uw genade nodig.Geef ons de kracht om los te komen van onze medeplichtigheid,om uw mededogen, Uw liefde en Uw vrijgevigheid te omarmen,

om water aan de dorstigen te geven, voedsel aan de hongerigen, een schuilplaatsvoor de daklozen en een plek waar vluchtel ingen zich welkom voelen.

God, wees met ons als wij Uw vrede zoeken en naar Uw gerechtigheid wil len leven.God, wees met ons allen.

In de naam van Jezus Christus.

Amen

Dit gebed is een deel van een gebed dat is uitgesproken ti jdens een bijeenkomst van het MiddleEast Council Churches (MECC) in juni. De raad van kerken in het Midden-Oosten is partner van

KerkinAktie.

Kerk in Aktie

16

Toch Opa en Oma worden

Ja, waarom wilde je eigenl i jk opa en oma worden. Waarom zijn jul l ie opa en oma wasmisschien een betere wedervraag, maar dit vroegen ze nou nooit eens aan mensendie gewoon spontaan kinderen en kleinkinderen hadden gekregen. Peet bleefhet opmerkeli jk vinden. Hij kreeg nogal eens te horen dat ze knapmet hun gemis omgingen. Dat deed goed, maar had ook een anderekant: je barstte van de liefde, waar moest je het toch laten.Peet en zijn vrouw hadden alti jd een gevuld leven gehad en nu hij met pensioenwas, ondernam hij ook van alles. Zo had hij pas een houten kastje datop een vogelhuisje leek gemaakt waar je boeken met l iteraire kwaliteit in konzetten. Je zag er steeds meer van opduiken in de straten, een mooi alternatief voor dete duur geworden openbare bibl iotheek. Buurtgenoten konden zo toch boekenlenen en ruilen en meteen een praatje met elkaar maken.Maar toen zag hij daar bij dat kastje ineens dat jochie op zijn vaders schouders zitten,er ging een schokje door hem heen, het leek nog wel harder binnen te komendan toen ze jong waren. Of was ook dat misschien niet zo gek. Je droeg nu dubbelverdriet met je mee: je had geen kinderen gekregen, maar ook geen kleinkinderen.Gelukkig hadden zijn vrouw en hij er alti jd goed over kunnen praten. Maarer was geen kleinkind dat uit de kerk op je wachtte. Of dat je langs de li jn ophet sportveld kon aanmoedigen. En dat aanmoedigen van jongeren, dat wilde hijjuist zo graag doen.Maar je kon kwali jk een advertentie plaatsen of een oproep in het kerkblad:opa en oma aangeboden. Je moest dóór, maar dat jochie op deschouders van zijn vader bleef hem bij , Je kon je ervaringen niet meer aan devolgende generatie doorgeven. Hij wist zelf nog heel goed hoe het vroegerbij zi jn opa en oma was, waar je alti jd welkom was als je moeder even geenti jd had of als je iets kwijt wilde dat je thuis l iever niet vertelde. Toch moest hi jhet nu echt accepteren: ze zouden geen opa en oma worden. Of misschien toch.Een jaar later hadden ze nieuwe buren gekregen. Zij had haar ouders al jongverloren en zijn ouders waren pas naar Noorwegen geëmigreerd. Zomaar ineenswas het buurmeisje hun leven ingelopen en van het één was het ander gekomen.Peet had haar broers regelmatig met hun huiswerk geholpen, hi j was alti jd al goedin bètavakken geweest, en zijn vrouw naaide een gala jurk voor de musicalavondvan hun buurmeisje. Terloops had ze verteld dat mama de laatste ti jd behoorl i jkchagri jnig was. ‘Ze heeft het veels te druk. ’ Ze voelde dat het toch wel veil ig was.Peet en zijn vrouw waren steeds meer bij hun buren betrokken geraakt. Er kon geentwijfel over bestaan, zi j zouden de kaartjes voor de afscheidsavond van groep achtkri jgen. Zo waren ze toch spontaan opa en oma geworden.Het werd een prachtige avond en Peet stuurde na afloop de foto’s van eenstralend meisje in gala jurk meteen naar Noorwegen.Ja, daarom wilde je graag opa en oma zijn.Christine van Reeuwijk