ΛΑΒστόρι • H ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ TΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ TEΥΧΟΣ 3 • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014

Το τοπίο χειμωνιάτικο. Η άνοιξη σαν να ’χει καιρό να φανεί.Η πόλη γκρίζα, θαμπή, μουντή, τσιμεντένια. Οι άνθρωποίτης άβουλοι, χωρίς άποψη, χωρίς προσωπικότητα, που με-τατρέπονται σε χαμαιλέοντες και ταυτίζονται με κάθε περιβάλ-λον που έρχεται στο δρόμο τους, με ξεθωριασμένα κριτήρια,αρχές και αξίες, υποχείρια της μόδας, του μιμητισμού και της ξε-νομανίας. Οι νέοι ανήμποροι να αναπτύξουν και να υποστηρί-ξουν τη γνώμη τους, υιοθετούν ανώριμα κι απερίσκεπτα τηνομάδα, την ιδεολογία, το κόμμα, τη νοοτροπία των μεγαλύτε-ρων. Δρουν σύμφωνα με τα θέλω των γύρω τους χωρίς να αμ-φιβάλλουν, να αμφισβητούν, να αναρωτιούνται και να ψάχνουν.Και κάπου εδώ γίνονται όντα απρόσωπα, χωρίς χαρακτήρα,προσωπικότητα, που ζουν μια ζωή όπως την ορίζουν άλλοι…

Τι ευθύνεται όμως γι’ αυτή τη λυπηρή κατάσταση; Τι να ‘ναιαυτό που εν έτει 2014 ο άνθρωπος της τεχνολογίας, των επι-στημών και της εξέλιξης άφησε πίσω; Κριτική σκέψη. Αυτές οιδύο λέξεις φαίνεται να είναι το κλειδί που κάπου χάσαμε ήπου έχουμε βαθιά κρυμμένο μέσα μας κι απλά δεν μπήκαμεστον κόπο να αναζητήσουμε και να αξιοποιήσουμε. Το τρα-γικό είναι ότι πολλοί από μας δεν ξέρουμε καν το νόημα αυ-τής της έννοιας… Κριτική σκέψη θα πει καταρχάς ότι έχω τηδυνατότητα να αξιολογώ τα πάντα γύρω μου, να κρίνω σω-στά έχοντας αναπτύξει τα δικά μου κριτήρια. Αυτό είναι εξαι-ρετικά σημαντικό για τον καθένα μας. Να έχει ξεκάθαρα μέσατου τα θέλω και τις πεποιθήσεις του, τι θεωρεί σωστό και τιλάθος. Μόνο έτσι θα γίνουμε άτομα αυτόνομα, δημιουργικάκαι αυτόφωτα. Μόνο έτσι θα σταματήσουμε να είμαστε έρ-μαια των άλλων, θα πάψουμε να ακολουθούμε βουβά τη μάζαόπου κι αν αυτή κατευθύνεται.

Αν χρειαστεί θα ουρλιάξουμε κόντρα στο «κοινώς αποδεκτό»,για να υπερασπιστούμε τη δική μας άποψη. Αν χρειαστεί θααγωνιστούμε ενάντια σε όσους μας προορίζουν για τις εύκολαχειραγωγούμενες αγέλες τους. Αρκεί να κρίνουμε σωστά και ναζυγίζουμε σωστά τους εαυτούς μας, τους άλλους και τις μετα-βαλλόμενες γύρω μας καταστάσεις. Αυτογνωσία και ετερογνω-σία είναι απαραίτητα εφόδια σ’ αυτό μας τον αγώνα. Αυτόςπου διαθέτει κριτική ικανότητα υιοθετεί γνώμες άλλων μόνο αναυτές εκφράζουν και τον ίδιο. Αντιλαμβάνεται πότε κάποιοςπροσπαθεί να τον παραπλανήσει, να τον παραπληροφορήσεικαι να τον υποτάξει. Η κριτική σκέψη είναι το ισχυρότερο όπλογια να ζει κανείς ελεύθερα και ανεξάρτητα. Γι’ αυτό φρόντισε ανδεν έχεις να διαμορφώσεις και αν έχεις κάνε αγώνα καθημερινόνα μην τη χάσεις. Κι είναι πολλά τα εμπόδια που θα βρεθούν

στο δρόμο σου, πολλές οι σύγχρονες σειρήνες…Καθημερινοί οι βομβαρδισμοί που δέχεσαι

από το διαδίκτυο, τη μόδα, τη διαφήμιση,την παραπληροφόρηση…

Το σχολείο έχει πρώτιστα το χρέος να μας «ανάψει τη φλόγατου νου» κι όχι να μας γεμίσει το μυαλό με στείρες γνώσεις.Μέχρι τώρα το σχολείο πρόσφερε και προσφέρει περισσό-τερο εκπαίδευση και λιγότερο παιδεία. Χρησιμοθηρι-κό κι εξετασιοκεντρικό μας σπρώχνει στην επαγ-γελματική ζωή χωρίς τα ουσιώδη εφόδια γιαολοκλήρωση κι ευτυχία. Θέλουμε ένα σχολείοσυνδεδεμένο με την κοινωνία, ανοιχτό στοδιάλογο και την αλλαγή. Θέλουμε δασκά-λους φωτισμένους, που σπέρνουν τηναμφισβήτηση, που εμπνέουν, που συ-ζητούν. Θέλουμε δασκάλους που πεί-θουν και δεν επιβάλλουν, που κερδί-ζουν και δεν απαιτούν το σεβασμόμας. Δασκάλους δεκτικούς σε οποι-αδήποτε απάντηση κι όχι μόνοσ΄αυτή που έχουν στο νου και πε-ριμένουν προσπερνώντας αδιά-φορα όσα λέμε...

Είναι καιρός λοιπόν με τηβοήθεια του σχολείου ναπαλέψουμε ν’ απαλ λαγούμε απότις παρωπίδες και ν’ απελευθερω -θούμε από το σύνδρομο υποταγήςστο σύνολο. Να σπάσουμε τα τείχητων «ΠΡΕΠΕΙ» που έχει κτίσει ηκοινωνία γύρωμας και ναδιευρύνουμετουςορίζοντέςμας.

Στο κάτω κάτω έχεις μόνο μια ζωή, μόνο μια παρτίδα! Τοπαιχνίδι είναι δικό σου και η απόφαση είναι στα χέρια σου…Θα ορίσεις εσύ τους κανόνες ή θα αφήσεις τους άλλους νααποφασίσουν για σένα; Και στην τελική τι θες να είσαι; Παί-κτης ή πιόνι; Πρέπει να αλλάξεις στρατηγική από το επόμενοκιόλας δευτερόλεπτο, πριν χάσεις εντελώς το παιχνίδι. Μιαμόνο κίνηση θα σου χαρίσει τον τίτλο του νικητή στο παιχνί-δι της ζωής. Μάθε λοιπόν να μελετάς και να μαθαίνεις, να αμ-φισβητείς και να επιχειρηματολογείς, να αγαπάς και να νοιάζε-σαι τους ανθρώπους... Κάνε επιτέλους το Ρουά Ματ που χρω-στάς στον εαυτό σου, σκέψου κριτικά, σκέψου δημιουργικάκαι γίνε εσύ ο κυρίαρχος της σκακιέρας.

Άντρεα Λοΐζου Β2Παναγιώτα Ζιντίλη Β3

Ρουά ΜατΑπό σένα η άνοιξη εξαρτάται

Τάχυνε σαν αστραπήΠιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα

και γδάρε το ίσα με το πι

Οδυσσέας Ελύτης

2

Δ· § ∞μÚ¿ÎÈ·…Ιδιοκτήτρια – Υπεύθυνη κατά νόμοΕλένη Αντωνίου – Τσιελεπή, Διευθύντρια

Συντακτική Επιτροπή 2014 – 2015Άντρεα Φράγκου Γ1Ειρήνη Γερολεμίδου Γ1Μαρία Σάββα Γ1Μαρία Χριστοφόρου Γ1Ντόρα Δημοσθένους Γ2Κυριακή Ταπάκκη Γ3Ελένη Ταμπουκάρη Γ5Διονυσία Μαρτή Γ7Ιωάννα Κυριάκου Γ7Τόδορ Μιντσιέβ Γ7Γιάννης Παφίτης Γ8Ελένη Χρίστου Γ8Άννα Ζήνωνος Β1Έλενα Χαραλαμπίδου Β1Κυριακή Κουπεπίδου Β1Ραφαέλα Πηγιώτη Β2Χριστίνα Μιχαήλ Β2Άννα Χριστοδουλίδου Β3Παναγιώτα Ζιντίλη Β3Κωνσταντίνος Αθανασίου Β6Δάφνη Φλωρίδη Α2Ελένη Θωμά Α2Μαρία Πιερή Α2Γεωργία Μυτιληναίου Α5Γιώτα Γρουτίδου Α5Σώτια Αλωνεύτη Α5Χάρης Χατζηγιάννης Α5Αγγελική Χατζησάββα Α6

Ομάδα ΔημοσιογραφίαςΓιώργος Χαραλάμπους Β2Άννα Χριστοδουλίδου Β3Γεωργία Σάββα Β3Λυδία Νταμοτσίδη Β3Παναγιώτα Ζιντίλη Β3Ραφαέλλα Κωνσταντίνου Β3Στέλλα Γρηγορίου Β3Αθηνά Καπασακαλίδου Β7Άντρια Φαναρτζή Β7Αντρέας Στέλιου Β8

Υπεύθυνος ΕκδόσεωνΦώτης Φωτίου, ΒΔ

Επιμέλεια ΎληςΦώτης Φωτίου, ΒΔΡοδούλα Ιωάννου

Επιμέλεια ΕξώφυλλουΓιώτα Μιχαηλίδου,

ΕξώφυλλοΆγγελος Παντελή Γ4

Λογότυπο ΕξώφυλλουΕλισάβετ Χριστοδουλίδου Γ3

ΦωτογραφίεςΑναστασία Χριστοδούλου Γ1

Ευχαριστούμε όλους τους συμμαθητές –συνεργάτες μας, οι οποίοι με τα κείμενα, τασκίτσα, τα σχέδια και τις φωτογραφίες τουςεμπλούτισαν την ύλη της εφημερίδας μας.

Ευχαριστούμε την καθηγήτριά μας κ. Εύη Ζορ-πίδου που με δική της πρωτοβουλία, έμπνευσηκαι καθοδήγηση δημιουργήσαμε τη στήλη«Περί ηθικής και ζωής - Ηθικά ΛΑΒ-ο μάχεια».

Σχεδιασμός – Σελιδοποίηση – ΕκτύπωσηTheopress Ltd

ISSN 2357 - 1071

Κ α ι φ έ τ ο ς σ τ ι ς ε π ά λ ξ ε ι ς !

Μπράβο μας! Β’ Βραβείο για το «ΛΑΒστόρι»

Ανοίγουμε και πάλι το μυαλό και τις καρδιές μας και τα κα-ταθέτουμε στην εφημερίδα μας που αποτελεί για μας έναθησαυροφυλάκιο για ό,τι πολυτιμότερο έχουμε: τις ιδέ-ες, τις σκέψεις, τα συναισθήματά μας, τους προβληματισμούς,τις ανησυχίες μας... Καλωσορίζουμε με πολλή χαρά τα πρώτανέα μέλη της ομάδας μας τα οποία μας αγκαλιάζουν με ενθου-σιασμό όπως και όλοι οι συμμαθητές μας και μας ενθαρρύνουννα αφήνουμε κάθε φορά τη δική μας ιστορία μέσα σε αυτές τιςσελίδες.

Η ύλη μας, όπως θα δείτε, σχεδόν διπλασιάστηκε σ΄ αυτό τοτεύχος, αφού όλοι εμείς της συντακτικής ομάδας αλλά καιπολλοί από εσάς συμβάλαμε, με προθυμία και μεράκι, ώστε ηέκδοσή μας αυτή να αγγίζει την κάθε πτυχή της ζωής μας, μέσαστο σχολείο αλλά και έξω από αυτό.

Τρίτο τεύχος λοιπόν εμπλουτισμένο με νέες, πρωτότυπες, ολό-φρεσκες νεανικές ιδέες. Αναφέρω χαρακτηριστικά το δισέλιδομε τίτλο «But first… Let me take a #selfie!» που στολίζει με τηζωντάνια και την ομορφιά της νεότητάς μας τις κεντρικές σελί-

δες και ανταποκρίνεται στη νέα τάση των selfies, τη στήλη «Πα-ράθυρο στη Λαογραφία» με τις παροιμίες της και τη στήλη

«Κρατάς μυστικό;» στην τελευταία σελίδα, που δημιουργήθηκεαπό όλους εσάς τους συμμαθητές μας που ρίχνατε στο κουτίμας ό,τι σας απασχόλησε και θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας...

Λάβαμε σοβαρά υπόψη τα περσινά σας σχόλια και προσπαθή-σαμε να ικανοποιήσουμε όλες τις επιθυμίες σας, γι΄ αυτό καιαυξήσαμε το φωτογραφικό υλικό μας, τα αστεία μας, τα αθλη-τικά θέματα και εμπλουτίσαμε με φιλοσοφία, με βιβλιοπαρου-σίαση, με τα παράξενα του κόσμου, με τη θεατρική μας παρά-σταση, τη μουσική, τις τέχνες και με πολλά άλλα τις σελίδεςμας. Και -όπως κάθε φορά- ασχοληθήκαμε και με την πολιτική,την κοινωνία, την υγεία, τη διατροφή, το περιβάλλον και τηνεκπαίδευση.

Ευχαριστούμε όλους εσάς, καθηγητές και μαθητές που μας αγ-καλιάζετε και μας στηρίζετε αλλά και όλους εσάς εκεί έξω, πουμε τα σχόλιά σας μας ενθαρρύνετε να κάνουμε ακόμα πιο δυ-νατή τη φωνή μας. Καλωσορίσατε σε ένα ακόμα τεύχος του«ΛΑΒστόρι». Καλή ανάγνωση!

Μαρία Σάββα Γ1

Ξέρουμε να γράφουμε αλλά και να διασκεδάζουμε!

Στιγμιότυπο από την Ημερίδα του Προγράμματος«ΕΝ ΠΟΛΕΙ ΕΥ ΖΩ» όπου διακριθήκαμε

Mαρία Δημητρίου Γ6

Ηεφημερίδα του σχολείου μας «ΛΑΒ-στόρι» έστω κι αν μετράει μόνο έναχρόνο ζωής κέρδισε με το δεύτερο τεύ-

χος της το Β’ Βραβείο στον Παγκύπριο Δια-γωνισμό Μαθητικής Εφημερίδας που προκη-ρύσσει κάθε χρόνο η εφημερίδα «Φιλελεύθε-ρος» σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδεί-ας και το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου.Το βραβείο αυτό χάρισε σε ένα τελειόφοιτοσυμμαθητή μας - μέλος της συντακτικής ομά-

δας της εφημερίδας μας- υποτροφία στο Ευ-ρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Αυτή η διά-κριση μας έδωσε μεγάλη χαρά, αφού είναι γιαεμάς μια ένδειξη πως ο κόπος μιας ολόκληρηςσχολικής χρονιάς δεν πήγε χαμένος. Και ταδύο τεύχη μας, ειδικά το βραβευμένο β΄ τεύ-χος, απέσπασαν πολύ καλές κριτικές από κατα-ξιωμένους δημοσιογράφους και ξεχώρισανανάμεσα σε πολλές άλλες αξιόλογες μαθητι-κές εφημερίδες. Γι΄ αυτό και στην τελετή βρά-

βευσης που πραγματοποιήθηκε τον περασμέ-νο Ιούνιο νιώσαμε περήφανοι για το δημιούρ-γημά μας. Βασικότερος όμως στόχος μας είναινα κερδίσουμε όλους εσάς τους μαθητές καικαθηγητές του ΛΑΒ και γι΄ αυτό φέτος, με κί-νητρο και την περσινή μας βράβευση, συνεχί-ζουμε δυναμικότερα και βάζουμε τον πήχηακόμα πιο ψηλά!

Παναγιώτα Ζιντίλη Β3

ÔÏÈÙÈ΋3

Το δεύτερο τεύχος της εφημερίδας μαςπου κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του2014 και κέρδισε το 2ο βραβείο στονΠαγκύπριο Διαγωνισμό Μαθητικών Εφημερί-δων, περιλάμβανε ένα αφιέρωμα στο κυπρια-κό πρόβλημα με αφορμή τα 40 χρόνια απότην τουρκική εισβολή στον τόπο μας. Πολλοίσυμμαθητές μας - μέλη της συντακτικής ομά-δας της εφημερίδας αλλά και διάφοροι άλλοιμαθητές, αφιέρωσαν χρόνο και κόπο για ναεκθέσουν τους προβληματισμούς τους γύρωαπό το εθνικό μας θέμα μέσα από άρθρα, ρε-πορτάζ, έρευνα, συνέντευξη και φωτογραφικόυλικό. Στο πρωτοσέλιδο της συγκεκριμένηςέκδοσης δύο συμμαθήτριές μας, μέσω μιαςανοιχτής επιστολής στον Πρόεδρο της Δημο-κρατίας με τίτλο «40 χρόνια είναι πολλά - θέ-λουμε να ζούμε σε μια ελεύθερη πατρίδα»,προσπάθησαν να εκθέσουν όλα όσα τουςαπασχολούν και σχετίζονται με τους πολιτι-κούς χειρισμούς της παρούσας αλλά και προ-ηγούμενων κυβερνήσεων, ανοίγοντας μ΄ αυτότον τρόπο ένα διάλογο με τον Πρόεδρο.

Μέσα λοιπόν από τις σελίδες της εφημερίδαςμας, το πιο ισχυρό μέσο ελεύθερης έκφρασηςπου έχουμε εμείς οι μαθητές (αν όχι και το μο-ναδικό), είχαμε την ευκαιρία να εκφράσουμετις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τουςφόβους μας γύρω από το εθνικό μας πρόβλη-μα και να επικοινωνήσουμε με τον πολιτικόκόσμο του τόπου μας. Να δείξουμε πως καιεμείς οι έφηβοι έχουμε φωνή, πως νοιαζόμα-στε και ανησυχούμε για το μέλλον μας.

Δυστυχώς όμως δεν πήραμε καμία απάντηση(τουλάχιστον ακόμα) ούτε από τον Πρόεδροούτε από κάποιο συνεργάτη του εκ μέρουςτου. Άραγε η εφημερίδα μας δεν έχει διαβα-στεί, έστω και σε αδρές γραμμές, από κανέναντου πολιτικού χώρου και απλά έκανε τη δια-δρομή γραμματοκιβώτιο – ανακύκλωση; Τογεγονός ότι όλα αυτά που εμείς γράψαμε πέρα-σαν απαρατήρητα και θεωρήθηκαν ασήμαντακαι δευτερεύοντα, μας προβληματίζει κατά πό-

σο η πολιτική ηγεσία (και αναφερόμαστε σεόλους τους πολιτικούς φορείς) υπολογίζει τομαθητόκοσμο και τις απόψεις του. Θεωρούμεπως εάν όντως υπήρχε η θέληση από τους πο-λιτικούς να ακούσουν τη φωνή των μαθητών,οι ίδιοι οι πολιτικοί και το προεδρικό θαέπαιρναν πρωτοβουλία να ανατρέξουν στιςσχολικές εφημερίδες και να έρθουν σε επικοι-νωνία με τη νεολαία. Να αναφέρουμε σε αυτότο σημείο ότι η εφημερίδα μας δε στάλθηκεμόνο στο προεδρικό αλλά και στη Βουλή καισε διάφορους άλλους κυβερνητικούς φορείς.Αλλά τίποτε…

Επειδή όμως δεν είμαστε σίγου-ροι ότι η εφημερίδα μας πέρασεαπλά απαρατήρητη ή αγνοήθηκεαπό όλους αυτούς και επειδήθέλουμε να είμαστε δίκαιοι,σημειώνουμε την πιθανότητανα χάθηκε μέσα στη γραφει-οκρατία ή και να πετάχτηκε,μαζί με πολλές άλλες επιστο-λές και γράμματα που είχαν ωςπαραλήπτη τον Πρόεδρο…Ίσως δηλαδή τελικά να μηνέφτασε ποτέ στα χέρια του.

Όπως και να ’χει, εμείς πλη-γωθήκαμε, διότι προβήκαμεσε μια απογοητευτική διαπί-στωση και συνειδητοποι-ήσαμε μια πικρή αλήθεια:ότι ναι μεν οι περισσότεροιαπό εμάς τους νέους, ανώ-ριμα και επιπόλαια δενασχολούμαστε με το εθνι-κό μας θέμα, δεν ενδιαφε-ρόμαστε και δεν ενημερω-νόμαστε, όπως έδειξαν τααποτελέσματα της έρευ-νάς μας, όμως ίσως αυτότελικά να οφείλεται και

στη στάση της πολιτικής και των πολιτικώναπέναντί μας αφού για αυτούς η φωνή ενόςέφηβου μαθητή δεν έχει την ίδια βαρύτητα μετη φωνή ενός ενήλικα.

Κύριε Πρόεδρε, καλού κακού ρωτήστε δεξιάκαι αριστερά στο Προεδρικό μήπως έπεσε τομάτι κανενός σε κανένα «ΛΑΒστόρι»! Αλλάαν δυσκολεύεστε και θέλετε πραγματικά ναδιαβάσετε πώς νιώθουμε, πώς σκεφτόμαστεκαι τι μας απασχολεί, σας στέλλουμε ξανά τοπροηγούμενο μας τεύχος μαζί με αυτό.

Μαρία Σάββα Γ1Γιάννης Παφίτης Γ8

Αμμόχωστος, το σημερινό φάντασμα μιας νύφης

E μα ρίξτε και σε μας μια ματιά, κύριε Πρόεδρε!• Κύπριοι συμπολίτες μας δαχτυλοδεί-

χνουν ανθρώπους - φορείς του ιού τουAids…

• Ο θρησκευτικός φανατισμός υπάρχει,εξαπλώνεται, εκβιάζει και σκοτώνειαθώους ανθρώπους…

• Άνθρωποι δολοφονούνται εξαιτίας τωνπιστεύω και των αντιλήψεών τους. Το δι-καίωμα της ελευθερίας του λόγου παρα-μένει νεκρό γράμμα…

• 100 εκατομμύρια παιδιά στον κόσμοδεν άκουσαν τον ήχο του κουδουνιούδιότι αναγκάζονται να εργάζονται κάτωαπό σκληρές και αντίξοες συνθήκες…

• Σπάνια έργα τέχνης μεγάλης χρηματικήςκαι καλλιτεχνικής αξίας πέφτουν θύματακλοπής…

• Νοσηλευτές και άλλοι εργαζόμενοι στοΓενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας βγαίνουνστους δρόμους εξαιτίας των ανθυγιεινώνσυνθηκών στο χώρο εργασίας τους…

• Ο ιός Έμπολα παίρνει ανησυχητικές δια-στάσεις ενώ εμβόλιο δεν έχει ακόμαβρεθεί...

• Ο άνθρωπος είναι τόσο μοχθηρός πουμπορεί ακόμα και να χρησιμοποιήσει τονΈμπολα ως όπλο μαζικής καταστροφής γιανα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα κάποιων...

• 4 εκατομμύρια Ευρωπαίοι και 3,5 εκατομ-μύρια Αμερικανοί είναι άστεγοι ενώ 1εκατομμύριο άνθρωποι στην Ευρώπη καιτην Αμερική τη βγάζουν κάθε νύχτα στουςδρόμους…

• Το 20% του πληθυσμού της γης καρπώνε-ται το 80% των φυσικών πόρων ενώ τουπόλοιπο 80% αρκείται στο 20% που τουαφήνουν οι δυνατοί του πλανήτη μας...

• Σε περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρί-σης το περιοδικό Forbes αποκαλύπτειπως οι δισεκατομμυριούχοι παγκόσμιααυξάνονται με ρυθμούς μεγαλύτερουςαπό κάθε άλλη φορά. Για φέτος 268 άτο-μα γράφτηκαν για πρώτη φορά στη λίστα!

Στέλλα Γρηγορίου Β3

2014 και ακόμα...

Ε ίμαι ένα παιδί με καταγωγή από την Κε-ρύνεια. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα δάκρυαστα μάτια των παππούδων μου, όταν μεραγισμένη καρδιά μου αφηγούνταν τα ανοί-κεια σε μένα και ταυτόχρονα απίστευτα γεγο-νότα του 1974. Με αυτά στη σκέψη μου καιύστερα από μια επίσκεψή μου στην Αμμόχω-στο βρήκα την αφορμή να γράψω αυτό τοκείμενο.

Η εμπειρία αυτή υπήρξε για μένα συγκλονι-στική. Τι να πρωτοπώ; Για τους πρόσφυγεςπου αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτιατους και δεν πρόλαβαν να πάρουν μαζί τουςτις αναμνήσεις τους ή για τη νεκρή πόλη πουκλαίει μονάχη και αναζητά τα χίλια κομματά-κια που της λείπουν, τους κατοίκους της καιτη ζωή μέσα σ’αυτήν; Δεν υπάρχουν λόγιανα περιγράψει κάποιος τα συναισθήματα τωνπροσφύγων, όλα αυτά που βίωσαν τη στιγ-μή που εγκατέλειπαν την πόλη τους. Την Αμ-μόχωστο, την πόλη που αποτελούσε τηνκαρδιά της Κύπρου…

Σήμερα το τοπίο στην Αμμόχωστο δεν μπο-ρεί παρά μόνο να μας δημιουργεί αισθήματαλύπης και απογοήτευσης. Τα ετοιμόρροπακτήρια, τα σπασμένα παράθυρα και πόρτες,τα μαραμένα γιασεμιά και οι αφρόντιστεςπορτοκαλιές, τα πολυτελή αλλά μισογκρεμι-σμένα ξενοδοχεία, οι εκκλησίες αφιλόξενες

για τους πιστούς, αλειτούργητες τόσα χρό-νια… Η πίκρα και η θλίψη μας κατακλύζουν,ειδικά όλους εκείνους που έζησαν και θυ-μούνται την παλιά εικόνα της πόλης.

Η Αμμόχωστος δεν ήταν έτσι... Αποτελούσεένα μαγευτικό τοπίο για κάθε άνθρωπο.Ήταν καταπράσινη, γιατί κάθε σπίτι είχε τηλεμονιά του ή την πορτοκαλιά του. Οι λευκοί

λεμονανθοί, τα γιασεμιά και οι βασιλικοίευωδίαζαν την πόλη με μια υπέροχη και σπά-νια ευωδιά. Οι τουρίστες κάθονταν ξέγνοι-αστοι στα μπαλκόνια των ξενοδοχείων πί-νοντας τον καφέ τους και απολαμβάνονταςτην υπέροχη θέα της ολόχρυσης αμμουδιάςκαι της διαμαντένιας θάλασσας. Τα παιδιάέφτιαχναν κάστρα στην άμμο και οι ενήλικοισυναντιούνταν στο καφενείο ή απολάμβαναντα δροσερά νερά της θάλασσας κολυμπών-τας. Φίλοι και συγγενείς, μετά από κάθε λει-τουργία της εκκλησίας, συναντιούνταν στασπίτια τους και συζητούσαν για ώρες, σανμια οικογένεια. Τα απογεύματα, μετά από μιαπολύ ζεστή μέρα, οι κάτοικοι κάθονταν πάνωσε μια αναπαυτική καρέκλα έξω στην αυλήτους και απολάμβαναν το δροσερό αεράκι. Ηπόλη ήταν γεμάτη ζωή και κέφι. Τώρα όλα εί-ναι διαφορετικά, βουβά, έρημα…

Θέλω να πιστεύω πως εμείς η νέα γενιά δεθα αφήσουμε να ξεχαστεί ο πόνος των αν-θρώπων που έχασαν τα σπίτια τους και πωςθα τον μεταφέρουμε, αν χρειαστεί, και σταδικά μας παιδιά. Θέλω να πιστεύω πως εμείςοι αυριανοί πολίτες του τόπου θα αγωνι-στούμε μαζί και ενωμένοι για μια ελεύθερηπατρίδα.

Αγγελική Χατζησάββα Α6

Χριστίνα Ανδρέου Γ1

ÔÏÈÙÈ΋4

«Τρίτη εισβολή» της Τουρκίας μέσω της κυπριακής ΑΟΖΠοιος δε θέλει τελικά τη λύση του κυπριακού;

Μ Α Σ Μ Ι Σ Ο Υ Ν Π Ο Υ Τ Ο Υ Σ Φ Ω Τ Ι Σ Α Μ Ε !

Σε μια πλοήγησή μας στο διαδίκτυο, απόαυτές που συνηθίζουμε να κάνουμε κα-θημερινά, έπεσε στην αντίληψή μας έναάρθρο με τίτλο «Σκυλάνθρωποι»: Μια Ελβετί-δα γράφει γιατί οι Ευρωπαίοι μισούν τους Έλ-ληνες» που πρωτοδημοσιεύτηκε από το τμή-μα ειδήσεων του defencenet.gr στην ιστοσε-λίδα www.defencenet.gr τον Οκτώβρη του2012 και ξαναδημοσιεύτηκε μετά από απαίτη-ση των αναγνωστών. To διαβάσαμε πολύπροσεκτικά και δεν μπορούμε παρά να σχο-λιάσουμε την ειρωνεία πως μια Ελβετίδααγνώστων στοιχείων που καμία σχέση δενέχει με την Ελλάδα αποφασίζει να εξηγήσειγιατί μισεί τους Έλληνες, όχι μόνο αυτή αλλάκαι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι (!), μέσα από τοβιβλίο της με τίτλο «Σκυλάνθρωποι».

Η αιτία για το μίσος προς τους Έλληνες; Όπωςμας εξηγεί η ίδια, ο μεγάλος θαυμασμός γιατους Έλληνες που πηγάζει μέσα από την ανε-κτίμητης αξίας προσφορά των προγόνων μαςκαι την επιρροή τους στην πορεία των λαώντης Ευρώπης! Όπως αναφέρει στο βιβλίο της,«τα ζώα δεν συγχωρούν ποτέ στον άνθρωποτη βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νιώ-θουν ότι αυτή η βελτίωση τα απομακρύνει απότη φύση τους. Και όποτε δίνεται η ευκαιρία τομίσος εκρήγνυται» {...}. «Είναι ακριβώς αυτόπου συμβαίνει με εμάς τους Ευρωπαίους καιτους Έλληνες! Αν υπάρχει μια φυλή στον κό-σμο που κυριολεκτικά τη μισώ αφόρητα, αυτήη φυλή είναι οι Έλληνες»! Και τεκμηριώνει τηνάποψή της λέγοντας ότι στα γυμνασιακά τηςχρόνια ένιωθε «ψυχικά καταπιεσμένη» γιατί«Οι Σοφοί μας Δάσκαλοι δεν μας δίδαξαν τί-ποτα που να μην το είχαν ήδη Ανακαλύψει,Εξηγήσει, να μην το είχαν Τεκμηριώσει, να μηντο είχαν Τελειοποιήσει οι Αρχαίοι Έλληνες...»και «πάντα κατέληγαν ότι η Γνώση και η Σοφίαήταν βασισμένη επάνω στη Σοφία κάποιου Έλ-ληνα Φιλόσοφου! Σιγά σιγά ένιωθα πως οιΓνώσεις μου, οι Σκέψεις μου, τα Αισθήματάμου, η Προσωπικότητά μου, ο Κόσμος μου, ηΎπαρξή μου ως το πιο έσχατο κύτταρό μουήταν όλα επηρεασμένα, ήταν ταγμένα σε αυτόπου σήμερα ονομάζουμε Η Φιλοσοφία τωνΑρχαίων Ελλήνων!» {...}. «Δεν τολμούσα ναπιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρω μια δύ-σκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη, μιαόμορφη, μια μεστωμένη λέξη. Όλες ελληνικές!Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέ-ναντι στους Έλληνες…».

Μετά από όλα αυτά προβληματιστήκαμε γιατην Ελλάδα του τότε και του τώρα. Η Ελβετίδαπροσπαθώντας να εξηγήσει γιατί μισεί τουςΈλληνες αναφέρει παράλληλα και τα σημαντι-κότερα επιτεύγματά τους. Κατά τη γνώμη μαςτο σημαντικότερο από όλα αυτά είναι η δημο-κρατία, δηλαδή η προσφορά της τέλειας καιιδανικής δικαιοσύνης, η ελευθερία, ο σεβα-σμός προς τους νό-μους, η φιλοπατρίααλλά και το μίσοςπρος τη βία, τον πόλε-μο και την αυθαιρεσία.Οι Έλληνες τάσσοντανενάντια στους πολέ-μους πράγμα που εκ-φράζεται μέσα από ταέργα τους που μαςάφησαν ως παρακατα-θήκη. Ας θυμηθούμετα λόγια του Ηροδό-του: «Κανένας δεν εί-ναι τόσο ανόητοςώστε να προτιμά τονπόλεμο από την ειρή-νη... αφού κατ’ αυτήντα παιδιά θάπτουν τονπατέρα ενώ κατά τονπόλεμο οι πατέρες ταπαιδιά τους». Παρόλααυτά οι Έλληνες προκάλεσαν πολέμους. Καιέστω κι αν βιώσαν πιο έντονα από κάθε άλλολαό τις αρνητικές επιπτώσεις τους, τίποτα δεντους εμπόδισε να εμπλακούν και αυτοί. Καιακόμα πιο τραγικό… το ξέσπασμα εμφύλιωνπολέμων στον ελλαδικό χώρο. Κάπου εδώεκφράζεται και η ειρωνεία στα έργα των Ελλή-νων με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα λόγιατου Ευριπίδη που γράφει: «Οι άνθρωποι μέσααπό την τρέλα τους κυνηγάνε τους πολέμους,σκλαβώνουν όποιους βρουν πιο αδύνατους,άντρας τον άντρα, πόλη την άλλη πόλη».

Μέγιστη τιμή όμως τους αξίζει για την ικανό-τητά τους να ενώνονται ξανά και ξανά αλλάκαι να θέτουν αρχές, νόμους και αξίες για τιςοποίες ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν και ναθυσιαστούν. Ακόμα κι αν αγαπούσαν τη γρα-πτή διατύπωση των νόμων και είχαν θέσεισταθερές βάσεις στη ζωή τους προχώρησανπιο πέρα. Καλλιέργησαν την ιδέα των άγρα-φων νόμων που αποτελούν σήμερα τον πυ-ρήνα του πολιτεύματός μας. Σε αυτούς εμπε-

ριέχονται ο σεβασμός στους ηγέτες, η ταφήτων νεκρών και η εναντίωση στην καταπίεση.Παγκόσμια αποκαλούνται κοινοί νόμοι τωνΕλλήνων και σκοπός τους είναι οι καλύτερεςσχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, η πραότητα, ηκατανόηση και η επιείκεια. Όλα αυτά συντέλε-σαν στην καλλιέργεια της φιλανθρωπίας πουσχετίζεται με τον ανθρωπισμό και την αγάπη

για τους ανθρώπους.Παρόλα αυτά υπάρχειο κίνδυνος, όπως χα-ρακτηριστικά αναφέρειο Αριστοφάνης, επί-καιρος όσο ποτέ, «ηδημοκρατία να μετα-τραπεί σε οχλοκρα-τία». Μας θυμίζει κα-θόλου το σήμερα;

Ανακαλύψαμε τη δημο-κρατία. Και…; Τηρούμετους νόμους; Ακολου-θούμε τις αρχές πουεξασφαλίζουν την από -λυτη δικαιοσύνη; Είμα-στε ενεργά μέλη ενόςδημοκρατικού πολιτεύ-ματος που οι ίδιοι οιαρχαίοι πρόγονοί μαςεμπνεύστηκαν, δημιούρ -γησαν και αγωνίστη-

καν να διατηρήσουν; Ως νέοι μήπως θα έπρεπενα αμφισβητούμε αυτά που οι άλλοι όρισαν ωςδεδομένα; Έχει έρθει η ώρα της επανάστασηςκαι της αλλαγής ή θα συνεχίσουμε να ζούμε τηζωή μας χαλαρά ακολουθώντας τον εύκολοτρόπο στα χνάρια της προηγούμενης γενιάς;Οι αρχαίοι Έλληνες εξέφραζαν τα παράπονάτους μέσα από ειρωνεία, σαρκασμό και κωμω-δία με στόχο να γίνονται κατανοητά απόόλους. Στις μέρες μας τα παράπονα εκφράζον-ται μέσα από σατιρικά θέατρα και επιθεωρή-σεις αλλά μάλλον δε γίνονται αντιληπτά ή ταπροσπερνούμε αδιάφοροι.

Ως νέα γενιά αυτού του τόπου έχουμε χρέοςνα αγωνιστούμε για τη δημοκρατία. Για μιαδημοκρατία στην οποία θα συμμετέχουμεενεργά σε αποφάσεις που επηρεάζουν το πα-ρόν και το μέλλον μας. Έχουμε χρέος να ανα-τρέπουμε με την ψήφο μας κάθε κυβέρνηση ηοποία αντιστέκεται στα θέλω της νέας γενιάς.Η κάθε επανάσταση για να γίνει χρειάζεταισωστή παιδεία η οποία κατά τη γνώμη μας εί-

ναι ελλιπής και μέσα στο σχολείο και έξω απόαυτό. Η παιδεία πρέπει να είναι η καλλιέργειατου πνεύματος, η ανάπτυξη κριτικής σκέψηςκαι η συμμετοχή στον αγώνα για διεκδίκησητων ανθρώπινων δικαιωμάτων. Να μας διδά-σκει τη σημαντικότερη ηθική αξία, την ελευθε-ρία. Πως ακόμα και ο θάνατος αξίζει για τηνελευθερία. Γιατί νιώθουμε πως διδασκόμενοιιστορία δε μαθαίνουμε την αξία της θυσίαςγια ένα ιδανικό αλλά τον απλό θάνατο αν-θρώπων υποβαθμίζοντας έτσι τη σημασία τουέργου τους. Ας μην ξεχνάμε πως η ζωή είναιένα παιχνίδι που ορίζουμε εμείς. Αν παίξουμετίμια, δυνατά και επαναστατικά θα κερδίσου-με το παιχνίδι αλλιώς ο κάποτε λαμπρός πολι-τισμός μας δεν πρόκειται να λάμψει ξανά σύν-τομα.

Διαφωνούμε με τις απόψεις της συγγραφέα,το κείμενό της όμως βγάζει με τον πιο ξεκά-θαρο τρόπο τη δόξα και την προσφορά τωνΕλλήνων στον παγκόσμιο πολιτισμό. Αυτό τοπαρελθόν όμως γεννά σε μας πολλές ευθύνεςκαι μας αφήνει ένα μεγάλο χρέος, ώστε ναπαλέψουμε και να σταθούμε με αξιοπρέπειαδίπλα σ΄ αυτό.

Κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι η Ελλά-δα δημιούργησε ένα λαμπρό πολιτισμό. Αλλάο κάθε λαός κρύβει τη δική του ιστορία. Μή-πως η άποψη για την ανωτερότητα των Ελλή-νων κρύβεται πίσω από τη σημασία του ονό-ματός τους, αφού «Έλλην» σημαίνει φως καιπνεύμα; Εκεί λοιπόν βρίσκεται και η ουσία:στο πνεύμα. Ένας Άγγλος ιστορικός, ο Ar-nold Toynbee, είπε πως «η ψυχή του πολιτι-σμού είναι ο πολιτισμός της ψυχής». Και οιπρόγονοί μας εντρύφησαν στο πνεύμα καιτην ψυχική βελτίωση. Δίκαια λοιπόν τουςανήκει η πρωτιά στη θεμελίωση του παναν-θρώπινου πολιτισμού. Όποιος το γνωρίζειαυτό δε μισεί ούτε διαμαρτύρεται. Απλά υπο-κλίνεται με σεβασμό. Κι εμείς οι Νεοέλληνεςοφείλουμε όχι απλά να γονατίζουμε με σεβα-σμό αλλά προπαντός με επίγνωση του χρέουςπου συνεπάγεται ένα τέτοιο μεγαλείο. Ας μηνξεχνούμε ότι πολλοί λαοί παραδέχτηκαν πωςμια αδερφή πρέπει να θάψει τον αδερφό της.Αλλά αυτοί οι λαοί δεν έγραψαν ποτέ μιαν«Αντιγόνη».

Ραφαέλα Πηγιώτη Β2Έλενα Χαραλαμπίδου Β1

Πώς νιώθει μια Ελβετίδα για τους Έλληνες

Ηπρώτη επίσκεψη του Τούρκου Προ-έδρου, Ταγίπ Ερντογάν, στα κατεχό-μενα την 1η του περασμένου Σεπτέμβρηυπήρξε ιδιαίτερα προκλητική όχι μόνο επειδή οΕρντογάν δήλωσε ότι «η Ελληνοκυπριακήπλευρά ποτέ δεν προσέγγισε τις συνομιλίες μεδιάθεση για συμβιβασμό», σε αντίθεση, όπωςείπε με την «Τουρκική Δημοκρατία της ΒόρειαςΚύπρου που μετείχε σε αυτές επιζητώντας μίαδίκαιη λύση», αλλά και επειδή η άφιξή του συ-νοδεύτηκε από την άφιξη και του τουρκικούερευνητικού σκάφους «Μπαρμπαρός», τοοποίο εξέπεμψε σήμα από τα κυπριακά χωρικάύδατα, ανοικτά της Καρπασίας.

Οι προκλητικές κινήσεις των Τούρκων συνε-χίστηκαν ολόκληρο το μήνα Σεπτέμβριο καιεντάθηκαν τον Οκτώβριο, αφού δύο τουρ-

κικά πολεμικά πλοία έπλεαν νότια της Κύ-πρου στα διεθνή ύδατα αλλά εντός της Απο-κλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου.Πρόκειται για τη φρεγάτα «Gelibolu», πουσυνοδεύει το σεισμογραφικό «Μπαρμπα-ρός» και την κορβέτα «Bartin», που παρα-κολουθεί από απόσταση πέντε ναυτικών μι-λίων τις εργασίες γεώτρησης που εκτελεί ηπλατφόρμα «SAIPEM – 10000» για λογα-ριασμό της Κύπρου. Με αυτό τον τρόπο ηΤουρκία απαντά στην απόφαση της κυπρια-κής κυβέρνησης να «παγώσει» την ενταξιακήπορεία της Τουρκίας στην ΕΕ διαμηνύονταςπως θα συνεχίσει τις σεισμογραφικές έρευ-νες στην ΑΟΖ της Κύπρου.

Η Τουρκία δεν αποδέχεται το γεγονός ότι ηπαρουσία των τουρκικών πλοίων στα κυ-

πριακά χωρικά ύδατα είναι παράνομη επικα-λούμενη συμφωνία που έχει συνάψει με τηνκυβέρνηση του ψευδοκράτους, η οποία τηςπαραχωρεί το δικαίωμα να ερευνήσει σταδικά μας θαλάσσια οικόπεδα.

Για ποιους λόγους η Τουρκία με τις κινήσειςτης παρουσιάζεται και πάλι τόσο προκλητική;Γιατί αρέσκεται στο να δημιουργεί εντάσειςανάμεσα στις δύο πλευρές και να κλονίζει τιςσχέσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων;Ίσως επειδή, όπως είπα και πριν, η Κύπροςαποτελεί εμπόδιο στην ενταξιακή της πορείαστην ΕΕ, ίσως πάλι εξαιτίας της δήλωσης τουπροέδρου Αναστασιάδη πως οι Τουρκοκύπρι-οι δε θα έχουν δικαίωμα στα κέρδη από τοφυσικό αέριο μέχρι τη λύση του Κυπριακού.

Με αυτές τις κινήσεις όμως η Τουρκία δεί-χνει ότι δεν επιθυμεί πραγματικά τη λύσητου Κυπριακού. Θα πρέπει εμείς, ως μόνιμοκαι αναγνωρισμένο μέλος της ΕΕ, και η Ελ-λάδα, που είναι μόνιμος συμπαραστάτηςμας, σε συνεργασία με τα μόνιμα μέλη τουΣυμβουλίου Ασφαλείας (Γαλλία, Ρωσία, Κί-να) που μας στηρίζουν, συλλογικά και ενω-μένοι, να δώσουμε ένα γερό ράπισμα στηνΤουρκία και να της στείλουμε το μήνυμα πωςδεν υποκύπτουμε σε πιέσεις και πως το δίκιομας δεν παζαρεύεται.

Κωνσταντίνος Αθανασίου Β6

Λούκας Παύλου Γ4

Νικόλας Γεωργίου Γ2

ÔÏÈÙÈ΋5

Ο ισλαμικός φανατισμός απειλή για τον πλανήτη

Τ ι είναι η ISIS που όλοι ακούμε στις ειδήσεις καιδιαβάζουμε στις εφημερίδες; Πώς ξεκίνησεκαι ποιος είναι ο σκοπός της; Για να μάθουμε,πρέπει να διερευνήσουμε το θέμα ξεκινώντας απότις ρίζες του... Το όνομα προέρχεται μάλλον από τααρχικά Islamic State of Iraq and the Levant (ISIL) ήκατ΄άλλους από την αρχαία αιγυπτιακή θεότηταΊσιδα. Αρχηγός του Ισλαμικού Κράτους είναι ο Αμ-πού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, ο νέος Μπιν Λάντενόπως ονομάζεται. Έλκει την καταγωγή του από τοΜωάμεθ και αισιοδοξεί να γίνει ο νέος χαλίφης.

Στον όρο τζιχάντ αποδίδονταν παλαιότερα ο πόλεμοςπροσηλυτισμού για την εξάπλωση του Ισλαμισμού ανκαι η πλειονότητα των ερμηνευτών του κορανίου δενασπάζονται τη συγκεκριμένη ερμηνεία, ότι δηλαδή οιμουσουλμάνοι θα πρέπει να διάγουν ολόκληρο το βίοτους διεξάγοντας συνεχείς ιερούς πολέμους. Ο όροςτζιχάντ αποδίδεται συχνά ως «ιερός πόλεμος». Τζιχαν-τιστές συγκεκριμένα είναι μια σύγχρονη ομάδα απόφανατικούς ισλαμιστές (εξτρεμιστές καλύτερα) οι οποί-οι ακολουθούν φανατισμένα το δόγμα του ιερού πο-λέμου και του θεοκρατικού κράτους.

H ISIS αποτελείται κυρίως από τζιχαντιστές και ξεκί-νησε ως σώμα της Al-Qaeda, η οποία ηττήθηκε απότον αμερικανικό στρατό στο Ιράκ το 2006. Λίγαχρόνια μετά η ISIS αποσχίστηκε από την Al-Qaeda,δρώντας σαν αυτόνομο παραστρατιωτικό σώμα.

Η ISIS βρήκε την ευκαιρία να κερδίσει έδαφος, χρή-ματα και κυρίως δύναμη όταν ξέσπασε ο εμφύλιοςπόλεμος στη Συρία. Έχοντας ήδη κουρδικά και ιρα-κινά εδάφη υπό τον έλεγχό της, η διαμάχη στη Συ-ρία της επέτρεψε να επεκταθεί δυτικά των εδαφών

της (στην ανατολική Συρία) καταλαμβάνοντας στρα-τηγικά σημεία. Κατέχοντας εδάφη και χρήμα, άπλω-σε τα χέρια της σε βαρύ οπλισμό, γεγονός που τηνέκαμε μια υπολογίσιμη δύναμη.

Βλέποντας το όμως από μια καθαρά στρατηγικη -στρατιωτική σκοπιά, βγάζουμε το συμπέρασμαπως η ISIS δύσκολα θα επεκταθεί σε σημείο να θε-ωρείται παγκόσμια απειλή καθώς είναι στρατιωτικάκατώτερη από τους κύριους της εχθρούς (Κούρ-δους, Ιρακινούς, Αμερικανούς). Ήδη υπήρξαν βομ-βαρδισμοί θέσεων των τζιχαντιστών από αμερικα-νικά αεροπλάνα. Οι Κούρδοι έχουν στη διάθεσητους 80-240 χιλιάδες στρατιώτες (άριστα εξοπλι-σμένους), όπως και οι Ιρακινοί. Το τεράστιο μει-

ονέκτημα των πιο πάνω στρατών είναι η απίστευτηέλλειψη οργάνωσης και πειθαρχίας. Οι τζιχαντι-στες από την άλλη αποτελούνται (σύμφωνα με έκ-θεση της CIA) από 10-50 χιλιάδες μαχητές με σχε-τικά καλή εκπαίδευση, άριστο εξοπλισμό και εξαι-ρετική οργάνωση και πειθαρχία. Το μεγαλύτεροόπλο της όμως είναι ο φανατισμός. Όνειρό τους ηδημιουργία ενός μουσουλμανικού χαλιφάτου μεθεοκρατική οργάνωση. Έχουν μάλιστα τυπώσει καιχάρτη με τα εδάφη που σχεδιάζουν να καταλάβουνανάμεσα στα οποία περιλαμβάνεται και η Κύπρος.

Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω πως 800 τζιχαντι-στές μαχητές κατάφεραν όχι μόνο να απωθήσουν αλ-λά να κάνουν 30 χιλιάδες ιρακινούς στρατιώτες νατρέχουν μακριά από τη μάχη της Mosul. Φτάνονταςσε αυτό το σημείο μπορώ να υποστηρίξω πως η ανα-χαίτιση της ISIS είναι αναγκαία. Εκατοντάδες αθώαπαιδιά, γυναίκες και άντρες σκοτώνονται ή υποφέ-ρουν από τους τζιχαντιστές και τις ιδεολογίες τους.

Ως χριστιανικό κράτος θα έπρεπε να ανησυχούμειδιαιτέρως για το θέμα. Υποθετικά, αν οι τζιχαντι-στες καταλάμβαναν όλη τη Μέση Ανατολή, οι επό-μενοι δε θα ήμασταν εμείς; Εκτός αυτού, καθημερι-νά εκτελούνται χριστιανοί αλλά και μουσουλμάνοιλόγω αντίστασης στο φανατικό καθεστώς των τζι-χαντιστών... Όλοι γίναμε πρόσφατα μάρτυρες σεβιντεοσκοπημένους αποκεφαλισμούς αθώων πολι-τών από φανατισμένους μαχητές της ISIS. Κάποιοιυποστηρίζουν απαισιόδοξα πως βρισκόμαστε σταπρόθυρα του Γ΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Πρέπει ήδεν πρέπει λοιπόν να ανησυχούμε;

Χάρης Χατζηγιάννης Α5

Φόβος για πιθανήχρήση του Έμπολα

από τουςτζιχαντιστές της ISIS

Παγκόσμιος συναγερμός σήμανε μετην έξαρση του ιού της νόσου Έμ-πολα τη χρονιά που διανύουμε.Όπως όλες οι άλλες επιδημικές ασθένειεςπου παρουσιάζονται κατά καιρούς στονπλανήτη μας και μεταδίδονται ραγδαία έτσικαι ο ιός αυτός απειλεί τους ανθρώπους όχιμόνο με χρόνιες παθήσεις αλλά και με θά-νατο.

Η νόσος του Έμπολα (EVD) ή αιμορραγι-κός πυρετός Έμπολα (EHF) είναι μια αν-θρώπινη νόσος που προκαλείται από ιό.Στα συμπτώματα περιλαμβάνονται πυρε-τός, πονόλαιμος, μυϊκοί πόνοι και πονοκέ-φαλος.

Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί μετά από επαφήμε το αίμα ή με τα υγρά του σώματος κά-ποιου μολυσμένου ζώου (κυρίως πιθή-κου). Δεν έχει τεκμηριωθεί η διάδοση μέ-σω του αέρα στο φυσικό περιβάλλον ενώδεν υπάρχει ειδική θεραπεία για την ασθέ-νεια. Η νόσος έχει υψηλά ποσοστά θνησι-μότητας. Εντοπίστηκε για πρώτη φορά στοΣουδάν και τη Λαϊκή Δημοκρατία τουΚονγκό το 1976 και μέχρι το 2013 μολύ-νονται λιγότερα από χίλια άτομα το χρόνο.

Η μεγαλύτερη έξαρση του ιού μέχρι σήμε-ρα είναι αυτή του 2014. Τα πρώτα κρού-σματα εμφανίστηκαν στη Γουινέα το Φε-βρουάριο της φετινής χρονιάς. Στις 23Απριλίου ο συνολικός αριθμός των επιβε-βαιωμένων περιπτώσεων της ασθένειαςτου ιού αυξήθηκε στους 242, περιλαμβά-νοντας 142 θανάτους με αυξημένο ποσο-στό 59%. Μέχρι τον Αύγουστο του 2014έχουν εντοπιστεί περισσότερα από 1600κρούσματα ενώ οι προσπάθειες για τη δη-μιουργία ενός εμβολίου συνεχίζονται.

Και σαν να μη μας έφτανε αυτό, οι μυστι-κές υπηρεσίες φοβούνται πως οι εξτρεμι-στές του ισλαμικού κράτους μπορεί ναεπιδιώξουν να προσβληθούν από τον ιόώστε να τον μεταδώσουν σε πολίτες τηςΔύσης, όπως δημοσιεύτηκε στις 9 Οκτω-βρίου στην ιστοσελίδα www.protothe-ma.gr. Ο λοχαγός Αλ Σίμκους ο οποίοςδιδάσκει στο Κολλέγιο Πολεμικού Ναυτι-κού των Η.Π.Α δήλωσε πως ένα τέτοιοτρομακτικό σενάριο είναι εξαιρετικά πιθα-νό. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου τουΜπάκιγχαμ, Άντονι Γκίλς, συμφώνησε λέ-γοντας πως οι εξτρεμιστές «πιστεύουνστην αυτοκτονία και κάτι τέτοιο μπορεί ναθεωρηθεί αποστολή αυτοκτονίας». Απότην άλλη, η ερευνήτρια του κέντρου RoyalUnited Services Institute, ΤζένιφερΚόουλ, ενώ ισχυρίζεται ότι οι τζιχαντιστέςμπορούν να χρησιμοποιήσουν τον ιόώστε να σπείρουν το θάνατο, θεωρεί ότιη χρονική στιγμή δεν είναι κατάλληλη γιανα εφαρμόσουν αυτή τη στρατηγική.

Εάν ο ιός χρησιμοποιηθεί ως όπλο μαζικήςκαταστροφής και ο άνθρωπος ως φορέαςθανάτου, θα ήταν τραγικά μοιραίο για τηνανθρωπότητα. Ο φόβος, η καχυποψία και ηανασφάλεια θα επικρατήσουν επιδεινώνον-τας τις ανθρώπινες σχέσεις και απομακρύ-νοντας ακόμα περισσότερο το όραμα τηςπαγκόσμιας συναδέλφωσης και ειρήνης.

Ελένη Θωμά Α2

Σ τα πλαίσια της προσπάθειας της ελληνι-κής κυβέρνησης να πατάξει φαινόμεναρατσισμού και ξενοφοβίας στην Ελλάδαψηφίστηκε στις 10 του προηγούμενου Σε-πτέμβρη από την Βουλή των Ελλήνων το αντι-ρατσιστικό νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιοαυτό, το όποιο προτάθηκε από την κυβέρνησηκαι συγκεκριμένα από το Υπουργείο Δικαιο-σύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιω-μάτων, αποτέλεσε θέμα έντονων συζητήσεωναλλά και αφορμή για σύγκρουση μεταξύ κυ-βέρνησης και αντιπολίτευσης.

Ας αρχίσω σημειώνοντας πως η ουσία του επί-μαχου νομοσχεδίου εμπεριέχεται στα πρώτατρία άρθρα του. Περιληπτικά, στο πρώτο άρ-θρο αναφέρεται ότι όποιο πρόσωπο με πρό-θεση και με οποιοδήποτε τρόπο προτρέπει σεενέργειες διακρίσεως και βίας εναντίον κάποι-ου άλλου προσώπου το οποίο προσδιορίζε-ται με βάση την καταγωγή, το χρώμα, το σε-ξουαλικό προσανατολισμό ή την αναπηρία τι-μωρείται με φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο.Το συγκεκριμένο άρθρο υπερψηφίστηκε απότη Βουλή με 58 βουλευτές να δηλώνουν υπέρκαι 31 βουλευτές να δηλώνουν «παρών». Κα-τά του άρθρου ψήφισαν 10 βουλευτές.

Το δεύτερο άρθρο του αντιρατσιστικού νο-μοσχεδίου αφορά την κακόβουλη άρνησητων γενοκτονιών, των εγκλημάτων κατά τηςανθρωπότητας, του ολοκαυτώματος και τωνεγκλημάτων του ναζισμού, που έχουν ανα-γνωριστεί από τη Βουλή και τα διεθνή δικα-στήρια. Το άρθρο αυτό υπερψηφίστηκε από54 βουλευτές, 42 βουλευτές τάχθηκαν κατάτου συγκεκριμένου άρθρου ενώ «παρών»δήλωσαν τρείς ανεξάρτητοι βουλευτές.

Το τρίτο άρθρο του νομοσχεδίου ουσιαστικάαφορά τη δίωξη των προσώπων που προβαί-νουν στις πιο πάνω αξιόποινες πράξεις ακόμακαι αν αυτά δρουν μέσω του διαδικτύου. Το άρ-θρο υπερψηφίστηκε από 60 βουλευτές, κατα-ψηφίστηκε από 10 ενώ 26 δήλωσαν «παρών».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η αξιωματική αντιπο-λίτευση είχε καταθέσει από τον Ιούνιο του2013 πρόταση αντιρατσιστικού νόμου οοποίος δεν είχε ποτέ εισαχθεί για συζήτησηστη Βουλή. Σε δηλώσεις του ο Κοινοβουλευ-

τικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι τονομοσχέδιο «στέλνει ένα μήνυμα αλλά η συ-νολική προσπάθεια είναι δειλή», προβλέπον-τας ότι δε θα υπάρξει καμία καταδίκη καθώς«πρέπει να συνυπάρξουν πολλές προϋποθέ-σεις και έτσι είναι σχεδόν αδύνατον». Η ειση-γήτρια των ΑΝ.ΕΛΛ. ισχυρίστηκε ότι η όλησυζήτηση για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιοείναι αποπροσανατολιστική ενώ ο εισηγητήςτης Χρυσής Αυγής μίλησε για «επικίνδυνουςυποκειμενισμούς» με στόχο τη δίωξη των πο-λιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης και «φί-μωση του διαδικτύου» χώρος στον οποίο ζυ-μώνεται η νεολαία. Η πρόεδρος της κοινο-βουλευτικής ομάδας του ΚΚΕ χαρακτήρισε«casus belli» (ενέργεια η οποία γίνεται για ναδικαιολογήσει πολεμικές πράξεις) το άρθρο2 του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου εκτιμών-τας ότι ποινικοποιεί το δικαίωμα της άποψης.

Kατά την προσωπική μου άποψη προβλήματα

όπως αυτό του ρατσισμού δεν μπορούν και δενπρέπει να περιορίζονται μέσω της νομοθεσίαςαλλά μέσω της κοινωνίας. Ο σωστός τρόποςγια αντιμετώπιση τέτοιου είδους φαινομένωνείναι η σωστή επιμόρφωση και άρτια παιδείαστο σχολείο αλλά και η επαρκής διαπαιδαγώγη-ση από την οικογένεια ούτως ώστε να αποφεύ-γεται η διαμόρφωση ρατσιστικών αντιλήψεωνστο μελλοντικό πολίτη. Επιπλέον μέσω της κοι-νωνίας ο καθένας πρέπει να κρίνεται από τιςπράξεις του και από τα λεγόμενά του και γι’ αυ-τό έχουμε όλοι το δικαίωμα να επικρίνουμεπράξεις βίας και ρατσισμού. Από την άλλη όμωςόταν ένας άνθρωπος νιώσει ότι του στερούνταιτα βασικά του δικαιώματα διά νόμου όπως αυτότου λόγου, της άποψης και της ελεύθερης έκ-φρασης μπορεί να αντιδράσει ενστικτωδώς καιτις περισσότερες φορές με αρνητικό τρόπο νο-μιζόμενος ότι αιτία της στέρησης βασικών ελευ-θεριών του είναι η πολιτική ενάντια στο ρατσι-σμό που ακολουθείται από τις κυβερνήσεις.

Βεβαίως απέναντι στην πολιτική πρέπει ναστεκόμαστε πάντα με «ανοιχτά τα μάτια» γιανα μην υποκύπτουμε στα επικοινωνιακά παι-χνίδια και στις υποκριτικές ικανότητες τωνπολιτικών. Τέτοια επικοινωνιακά τεχνάσματαπαρατηρούνται και σχετικά με τη στάση τωνδιάφορων πολιτικών ομάδων απέναντι στοθέμα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Πρώ-τη παρατήρηση που οδηγεί σε τέτοιο συμπέ-ρασμα είναι το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κά-νει πρόταση για αντιρατσιστικό νόμο και ηκυβέρνηση την αγνοούσε για πάνω από έναχρόνο μέχρι που έφερε αυτή η ίδια στη Βου-λή το δικό της νομοσχέδιο. Από την άλληόπως ήταν αναμενόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιω-ματική αντιπολίτευση, ήρθε σε αντίθεση με τονομοσχέδιο της κυβέρνησης παρόλο που ηπαράταξη αυτή είχε την αρχική πρωτοβουλίαγια τον αντιρατσιστικό νόμο. Έτσι απούσα γιαακόμη μια φορά η ουσία της πολιτικής ηοποία είναι η εκπροσώπηση των πολιτών καιη λήψη έγκυρων αποφάσεων απαξιώνεταιαπό τους ίδιους τους πολιτικούς για χάρη τουθεαθήναι και για θέματα εξυπηρέτησης συμ-φερόντων των διάφορων κομμάτων.

Γιάννης Παφίτης Γ8

Αντρέας Προκοπίου Γ4

Οι θεατρινισμοί των πολιτικώνΆρτια παιδεία το αντίδοτο στο ρατσισμό

φώτο:Δάφνη Φλωρίδη Α2

Άνθρωπος:το σκληρότερο

πλάσμα στον πλανήτη

Στη σημερινή εποχή εκτός από την οι-κονομική κρίση, τις επιδημίες και τηφτώχεια παρουσιάζεται ακόμα έναπρόβλημα, πολύ σοβαρό, που απασχολείεμάς τους λίγους ζωόφιλους που υπάρχουν,κατά την άποψή μου, στην Κύπρο. Ως ζωό-φιλη λοιπόν με προβληματίζει ιδιαίτερα ησυμπεριφορά μας απέναντι στα ζώα. Η μαζικήκακοποίηση των ζώων δεν έχει τελειωμό.Ένα τόσο δα νησάκι, η Κύπρος, ανεβαίνει δυ-στυχώς στην κορυφή παρουσιάζοντας ταυψηλότερα ποσοστά βίαιης και απάνθρωπηςσυμπεριφοράς απέναντι στα ζώα. Δεν προ-λαβαίνουμε να πάρουμε ανάσα μετά από τοάκουσμα ενός τέτοιου περιστατικού και αμέ-σως φτάνει στα αυτιά μας μια ακόμα κακο-ποίηση κάποιου ανυπεράσπιστου πλάσματος,που έγινε θύμα ενός ασυνείδητου.

Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι το γεγο-νός ότι οι άνθρωποι αυτοί προβαίνουν σε τέ τοιεςενέργειες από επιπολαιότητα, ανωριμότητα καιέλλειψη ευαισθησίας ή, ακόμα χειρότερα, για ναδιασκεδάσουν, για να γεμίσουν το χρόνο τους,να κάνουν κακόγουστες πλάκες, ώστε να καλύ-ψουν τα κενά τους και να ανακουφίσουν τις ανα-σφάλειές τους. Είναι ντροπή να λεγόμαστε άν-θρωποι, αφού τα δικά μας χέρια κακοποιούν ήσκοτώνουν αθώα πλάσματα. Το φαινόμενο αυ-τό δεν είναι φυσικά «κατόρθωμα» της δικής μαςεποχής. Οι άνθρωποι πάντοτε συμπεριφέροντανάσχημα στα ζώα, αλλά τα τελευταία χρόνια τακρούσματα αυτά αυξήθηκαν επικίνδυνα και κανέ-νας δε βρέθηκε ακόμα να συμβάλει δυναμικάστην εξάλειψη του φαινομένου. Και εμείς απλάπροσπερνάμε το γεγονός αμέτοχοι και αδιάφο-ροι. Ίσως η στάση μας αυτή να αποτελεί ακόμαμια ένδειξη της απάθειας που χαρακτηρίζει τουςπερισσότερους ανθρώπους στην εποχή μας.

Πρέπει λοιπόν εμείς οι φιλόζωοι να αντι-δράσουμε δυναμικά και να βοηθήσουμε επι-τέλους τους τετράποδους φίλους μας πουκαθημερινά εκλιπαρούν για βοήθεια. Μευπομονή και επιμονή μπορούμε να τα κατα-φέρουμε. Ας μη γυρίζουμε την πλάτη σε πλά-σματα που μας χρειάζονται και που είναι τε-λικά για μας οι πιο πιστοί φίλοι.

Άννα Παπαδιομήδους Β3

ÔÏÈÙÈ΋-ÎÔÈÓˆÓ›·6

Ενώ εμείς θεωρούμε δεδομένο το δι-καίωμα στη μόρφωση, άλλοι παλεύουνακόμη και με τίμημα την ίδια τους τη ζωήγια να το κερδίσουν. Σύμφωνα με σχετικήέρευνα στην οποία αναφέρεται σε δημοσίευμάτης η Παιδίατρος και Πρόεδρος της ΕλληνικήςΕταιρείας Κοινωνικής Παιδιατρικής και Προ-αγωγής Υγείας, Σοφία Καραγιαννοπούλου –Κόγιου, που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο1, για100 εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο αυτή τηχρονιά δε χτύπησε το κουδούνι του σχολείου,απλούστατα επειδή δουλεύουν, όπως εκτιμά ηΔιεθνής Οργάνωση Εργασίας. Πάνω από 246εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο, ηλικίας 5 έως17 ετών, εργάζονται. Με αφορμή τη συγκινη-τική ιστορία της δεκαεπτάχρονης Μαλάλα Γιου-σαφζάι από το Πακιστάν, η οποία κέρδισε τοΝόμπελ Ειρήνης 2014 και είναι πλέον η νεό-τερη κάτοχός του, πρέπει να παραδειγματι-στούμε όλοι και να αναγνωρίσουμε την αξίατου δικαιώματος στην εκπαίδευση.

Η νεαρή ακτιβίστρια Μαλάλα, από τα δεκαέξιτης χρόνια, έγινε παγκόσμιο σύμβολο ειρηνι-κής διαμαρτυρίας. Η ιστορία της εμπνέει κα-θημερινά, αφού στις 9 Οκτωβρίου 2012,ενώ η ίδια επέβαινε στο σχολικό λεωφορείο,

πυροβολήθηκε στο κεφάλι σχεδόν εξ επαφήςαπό τους Ταλιμπάν και ελάχιστοι ήταν αυτοίπου πίστευαν ότι θα επιβιώσει. Η νεαρή Μα-λάλα όμως όχι μόνο επιβίωσε αλλά οι σφαί-ρες των Ταλιμπάν δεν την έκαναν να σωπάσει.Αντιθέτως, όρθωσε το ανάστημά της απέναν-τι στο εγκληματικό καθεστώς της χώρας τηςκαι πολέμησε για το δικαίωμα στη μόρφωση!

Σε ομιλία της στην έδρα του ΟΗΕ στη ΝέαΥόρκη η Μαλάλα τόνισε ότι δεν εκπροσωπείτον εαυτό της, αλλά όλα τα παιδιά που η φω-νή τους δεν μπορεί να ακουστεί. Υπογράμμι-σε επίσης ότι εκπροσωπεί όλους τους αν-θρώπους που αγωνίζονται για τα δικαιώματάτους, για τη ζωή, για την ειρήνη και το δικαίω-μά τους να ζουν με αξιοπρέπεια.

Μαθαίνοντας την ιστορία της Μαλάλα, ένακορίτσι στη δική μου ηλικία, το οποίο έζησετόσο έντονες και δύσκολες στιγμές και παρα-λίγο να χάσει την ίδια του τη ζωή, δεν μπορώπαρά να είμαι ευγνώμων που στη δική μουχώρα τα δικαιώματα για τα οποία η Μαλάλαπαλεύει, ζει και αναπνέει καθημερινά με σκο-πό την κατοχύρωσή τους, είναι ήδη διασφα-λισμένα από το ίδιο το κράτος. Η αξιοθαύμα-στη ζωή της σε μια χώρα η οποία συμπεριφέ-ρεται ρατσιστικά προς τις γυναίκες δίνει μαθή-ματα ζωής και μας δείχνει πόσο μεγάλη είναιη αξία της μόρφωσης. Ο αγώνας της Μαλάλαείναι ένα ηχηρό μήνυμα για όλους εμάς που ηζωή μας έχει ξεπέσει τόσο πολύ, αφού το μό-νο που μας νοιάζει είναι τα υλικά αγαθά καιείμαστε θύματα του δικού μας εγωισμού. Αςπαραδειγματιστούμε λοιπόν από τον αγώνατης Μαλάλα, ενός κοριτσιού μικρού σε ηλικία,το οποίο όμως με τόσο σθένος αψηφά τηζωή του, για να διεκδικήσει το δεδομένο γιαμας δικαίωμα στη μόρφωση.

Χριστίνα Μιχαήλ Β2

1 http://www.iatrikathemata.gr/paidiergasia.htm

ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ 2014Μαλάλα: η φωνή που συγκλονίζει τον κόσμο

Ο ι τελευταίες δεκαετίες χαρακτηρίζον-ται ως οι δυσκολότερες οικονομικάπεριόδοι που βίωσε και βιώνει η αν-θρωπότητα. Σε μια εποχή προόδων και εξελί-ξεων στην τεχνολογία και στην επιστήμη,μεγάλος αριθμός ατόμων, ακόμα και στιςπλούσιες χώρες, ζει σε συνθήκες φτώχειας καιεξαθλίωσης. Ο άλλοτε μέσος εισοδηματίαςβρίσκεται πνιγμένος στα χρέη και αναγκάζεταινα κάνει πολλές θυσίες, έτσι ώστε να εξασφα-λίζει τουλάχιστον τα απαραίτητα για αυτόν καιτην οικογένειά του. Σε πολύ χειρότερη κατά-σταση βρίσκονται άλλοι που, όχι απλά δυ-σκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, αλλά που ηοικονομική κρίση τούς μαστίγωσε αλύπητα καιάφησε πολλούς από αυτούς χωρίς σπίτι ή τηδυνατότητα για διαμονή σε κάποιο κατάλυμαπου να εξασφαλίζει τουλάχιστον τις πιο βασι-κές βιοτικές ανάγκες κάθε ανθρώπου.

Αυτό ακριβώς το δυσάρεστο φαινόμενο σχο-λιάζει ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στηνιστοσελίδα της εφημερίδας «Ημερησία» τηνΠαρασκευή, 24 Οκτωβρίου 2014. Το άρθροαυτό στηρίζεται σε δημοσίευμα του ιατρικούπεριοδικού Lancet, το οποίο ανακοίνωσε ότικάθε νύχτα ένα εκατομμύριο άνθρωποι στηνΕυρώπη και στις ΗΠΑ είναι άστεγοι αλλά καιάρρωστοι! Ο αριθμός αυτός αυξάνεται ρα-γδαία και σε αυτόν συμπεριλαμβάνονται παι-διά, ηλικιωμένοι αλλά και ολόκληρες οικογέ-νειες. Όπως αναφέρεται, οι άστεγοι είναι ταπιο ευάλωτα από υγειονομική πλευρά άτομαμιας κοινωνίας. Η εγκατάσταση στο δρόμο,σε πάρκα ή σε άλλους εναλλακτικούς χώρους,βλάπτει τόσο τη σωματική όσο και την ψυχικήυγεία. Μεγάλο ποσοστό των αστέγων είναιναρκομανείς ή αλκοολικοί και υποφέρουναπό χρόνιες παθήσεις και ψυχολογικές διατα-ραχές. Το προσδόκιμο ζωής είναι δραματικάχαμηλό και ο πρόωρος θάνατος, πολλές φο-ρές εκούσιος, σύνηθες φαινόμενο.

Οι ειδήσεις αυτές με συντάραξαν. Δε θα μπο-ρούσα ποτέ να φανταστώ πως στις πιο ανα-πτυγμένες ηπείρους, όπου το μέσο βιοτικό

επίπεδο είναι τόσο ψηλό και όπου η κατάστα-ση θα έπρεπε να είναι σαφώς καλύτερη και ενπάση περιπτώσει αντιμετωπίσιμη, ένα εκατομ-μύριο άνθρωποι, 400 χιλιάδες στην Ευρώπηκαι 600 χιλιάδες στην Αμερική, δεν έχουν πούνα περάσουν τη νύχτα… και τη μέρα. Η σκέψηότι τόσοι πολλοί συνάνθρωποί μας, αν καιβρίσκονται σε μεγαλουπόλεις λουσμένες στοφως και την αίγλη, όπου οι ουρανοξύστες πα-ραβγαίνουν μεταξύ τους στην ομορφιά καιστις ανέσεις, δεν μπορούν να έχουν ούτε έναμικρό, άβολο διαμέρισμα, είναι αποκαρδιωτι-κή, πόσο μάλλον η βίωσή της.

Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, ας πε-ράσουμε σε πιο οικεία παραδείγματα. Η χώραμας ανήκει στην Ευρώπη και δεν αποτελείεξαίρεση αυτής της θλιβερής κατάστασης. Οιπεριπτώσεις ατόμων που μένουν κυριολεκτι-κά στους πέντε δρόμους ολοένα και πληθαί-νουν. Μπορεί κανείς να πει ότι πρόκειται γιααλλοδαπούς που ουδέποτε είχαν κάποιο στα-θερό κατάλυμα. Για πόσο όμως θα συνεχίσεινα ισχύει αυτό, όταν τα χρέη και τα απλήρωτα

νοίκια αρχίσουν να στοιβάζονται;Το γεγονόςότι τα κοινωνικά παντοπωλεία δέχονται όλοκαι περισσότερες αιτήσεις για βοήθεια σημαί-νει πως η κατάσταση είναι και στον τόπο μαςπολύ σοβαρή. Όταν κάποιος δεν ξέρει αν τηνεπόμενη μέρα θα έχει κάπου να μείνει, σίγου-ρα θα αγνοεί θέματα όπως αυτά της ιατρικήςπερίθαλψης. Αυτό είναι τόσο απελπιστικόόσο και λογικό αποτέλεσμα της κατάστασηςπου επικρατεί.

Τι συμβαίνει επιτέλους στον κόσμο; Τι θα γί-νει με τους τόσους άστεγους και άρρωστουςπου βρίσκονται ανάμεσά μας; Το άρθρο πουαποτέλεσε ερέθισμα συγγραφής του δικούμου κειμένου κλείνει εκθέτοντας το κοινό αί-τημα. Οι κυβερνήσεις και οι αρμόδιες υπηρε-σίες πρέπει να προβληματιστούν, να επανεξε-τάσουν τις προτεραιότητές τους και να πά-ρουν άμεσα και δραστικά μέτρα, για να σώ-σουν την ψυχή αλλά και το σώμα αυτών τωναπόκληρων της κοινωνίας ανθρώπων πουδεν τους έμεινε πια τίποτα παρά η στεγνήονομασία: «άστεγοι».

Μαρία Πιερή Α2

Ζητείται διεύθυνση: άστεγοι στον 21ο αιώνα

Λούκας Παύλου Γ4

Πρόσφατα στους τοίχους του σχολείου μαςεμφανίστηκαν συνθήματα που έμειναν γιαασυνήθιστα πολύ καιρό χωρίς να σβη-στούν και αφορούσαν την ύπαρξη ή τη λειτουργίακομμάτων. «ΑΚΕΛ – ΔΗΣΥ στο ίδιο φαί» και «Τακόμματα διχάζουν η πατρίς (δα;) ενώνει».

Γιατί κάποιος αισθάνεται την ανάγκη να διατυ-πώσει τα πιο πάνω μηνύματα στους διαδρό-μους ενός σχολικού χώρου, προκαλώντας κον-τά στ’ άλλα και βανδαλισμό; (η αναφορά στουςσυγκεκριμένους κομματικούς σχηματισμούς εί-ναι ίσως αδιάφορη ή ακόμα καλύτερα άσχετη μετο όλο θέμα του άρθρου».

Μπορεί κανείς να πει ότι τα συνθήματα έχουν δι-φορούμενο νόημα. Από τη μια, μπορούμε να

υποθέσουμε ότι ο εμπνευστής διαμαρτύρεται γιατο γεγονός ότι τα κόμματα στην Κύπρο τα έχουνκάνει πλακάκια και συμπεριφέρονται με ιδιοτέ-λεια σε τέτοιο βαθμό, ώστε στο τέλος να ταυτί-ζονται ανεξαρτήτως ιδεολογίας και ρόλου. Απότην άλλη οι εμπνευστές υποστηρίζουν πως τακόμματα ενώ είναι τα ίδια στηρίζονται στη μισαλ-λοδοξία και το διχασμό, ενώ θα έπρεπε να ενώ-νουν γύρω από την έννοια της πατρίδας.

Μια πιο αισιόδοξη ερμηνεία θα ήταν ότι καταθέ-τει μια ελπίδα ότι τα κόμματα επιτέλους μπο-ρούν να συνεισφέρουν αρμονικά και ισότιμα σεμια επιτυχημένη δημοκρατία (της Κύπρου εννο-είται) όπως ακριβώς λειτουργούν και τα συστα-τικά ενός εύγεστου φαγητού. Μπορούν ακόμανα ενώσουν γύρω από την έννοια πατρίδα, μα-κριά από κάθε έννοια πατριδοκαπηλίας.

Προσωπικά κρατώ τη δεύτερη κι ελπίζω αυτό ναείχαν στο νου τους οι συνθηματοποιοί και κατα-γραφείς τους και όχι απαξίωση για το θεσμό τωνκομμάτων. Γιατί χωρίς κόμματα δεν υπάρχει δη-μοκρατία και οδηγούμαστε σε σκοτεινές, ανεξέ-λεγκτες και συνάμα επικίνδυνες καταστάσεις. Ηιστορία πρέπει να μας διδάσκει πως σε δύσκολεςκαταστάσεις, όπως αυτές που περνά σήμερα οτόπος μας, ευνοούνται αμφισβητήσεις και θρέ-φονται ελπίδες επίδοξων «εθνοσωτήρων».

Συμπερασματικά ας κρατήσουμε, φίλοι μου, τομήνυμα των συνθημάτων που κρίνει και επικρί-νει τον υφιστάμενο ρόλο των κομμάτων. Αςέχουμε υπόψη όμως πως μηδενισμός των κομ-μάτων ή ακόμα χειρότερα κατάργησή τους οδη-γεί με μαθηματική ακρίβεια σε δικτατορίες όπωςέγινε πολλές φορές και σε πολλές ξένες χώρεςαλλά και στην πατρίδα μας. Εξυγίανση των κομ-μάτων λοιπόν είναι το ζητούμενο. Γνήσια αγάπηγια το συμφέρον της πατρίδας και όχι κομματικάσυμφέρον�