ΛΑΒστόρι • H ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ TΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ TEΥΧΟΣ 4 • ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2015

Σας καλωσορίζουμε με πολλή χαρά στοολόφρεσκο τέταρτο τεύχος της εφημε-ρίδας μας «ΛΑΒστόρι». Σε αυτό το τεύ-

χος, που είναι σχεδόν αποκλειστικάαφιερωμένο στις εξωδιδακτικές δράσεις τουσχολείου μας, προσπαθούμε να παρουσιά-σουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλαόσα πραγματοποιήθηκαν αυτή τη σχολική χρο-νιά στο Λύκειό μας. Και ήταν πολλά! Μέσα απόπλούσιο φωτογραφικό υλικό, συνεντεύξεις,ρεπορτάζ και ποικίλα κείμενα των συμμαθη-τών μας θέλουμε να μεταφέρουμε σ΄ εσάς, φί-λοι αναγνώστες, όλα αυτά που κάνουν τησχολική μας ζωή πιο ενδιαφέρουσα. Διότι τοσχολείο δεν προσφέρει μόνο γνώση.

Η σημασία της παιδείας και της εκπαίδευσηςως δημόσιου αγαθού έχει εδώ και χρόνια επι-βεβαιωθεί. Ιδιαίτερα οι Έλληνες από τα αρ-χαία χρόνια διαπίστωσαν ότι η μόρφωσηδιαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στην ολοκλή-ρωση και την ευτυχία του ατόμου αλλά καιτου συνόλου. Πολλά φωτισμένα πρόσωπατης ιστορίας μας, φιλόσοφοι και επιστήμονες,έχουν εκφράσει τις απόψεις τους για το σοβα-ρό ζήτημα της παιδείας. Σύμφωνα με τον Πυ-θαγόρα, «διπλά βλέπουν όσοι έμαθαν γράμ-ματα» ενώ ο Πλάτων εκμυστηρεύεται πως «ηεκπαίδευση είναι δύναμη που γιατρεύει τηνψυχή». Ο ίδιος επισημαίνει επίσης τη σημα-σία της σύζευξης γνώσης και ήθους. «Κάθεγνώση χώρια από την αρετή δεν είναι σοφίααλλά πανουργία», τονίζει.

Το σύγχρονο σχολείο, που υπηρετεί την ορ-θή μετάδοση γνώσεων, οφείλει να μας μετα-λαμπαδεύσει αρχές και αξίες, να μας εφοδιά-σει με τις βασικές δεξιότητες που χρειαζόμα-στε για να πάρουμε τη θέση μας στην κοινω-νία και αργότερα να αναζητήσουμε, να εντο-πίσουμε και κρίνοντας να αποκτήσουμε ακό-μα περισσότερη γνώση. Μόνο έτσι το σχο-λείο επιτελεί την αποστολή του, όταν σταθρανία αυτά γεννιούνται χαρακτήρες με κριτι-κή σκέψη, σωστές κατευθύνσεις και οράματα.

Πέρα όμως από τις λέξεις και τους αριθμούς,στο σχολείο κρύβονται οι αξίες εκείνες πουδίνουν νόημα στη ζωή. Γιατί δε γίνεσαι άν-θρωπος μόνο με τα βιβλία. Σε μια κοινωνίαπου βασίζεται στο σύνολο, η συμμετοχή στακοινά ζυγίζει όσο και η κατοχή γνώσεων. Ανο πολίτης δε μεριμνά για τους γύρω του, τότεη συνισταμένη της κοινωνικής προόδου εξα-σθενεί και αποδυναμώνεται.

Οι εξωδιδακτικές λοιπόν δράσεις που διοργα-νώνονται στο σχολικό χώρο, έχουν σκοπό ναμας προετοιμάσουν και πέρα από τις γνώσειςκαλλιεργώντας το πνεύμα και αξιοποιώντας ταταλέντα μας. Από προσωπική εμπειρία θα έλε-γα πως αξίζει τον κόπο να λαμβάνουμε μέροςσε τέτοιου είδους εκδηλώσεις, αφού παρόλητην πίεση μάς γεμίζουν με ένα αίσθημα ικανο-ποίησης. Νιώθουμε ότι προσφέρουμε το λιθα-ράκι μας στην πρόοδο του συνόλου και ότισυμβάλλουμε –έστω και λίγο– με το δικό μαςτρόπο στην ανάπτυξη του πολιτισμού.

Οι φετινές μας δράσεις καλύπτουν μια ευρείακλίμακα θεμάτων. Μερικές είχαν στόχο τηνπροσωπική μας ψυχαγωγία, όπως οι επισκέψειςτων ομίλων, η μουσική βραδιά και το γλέντι πουστήσαμε την Τσικνοπέμπτη. Άλλες πάλι μας έφε-ραν σε επαφή με διαφορετικούς τρόπους σκέ-ψης για να συναντήσουμε τα ευρωπαϊκά δεδο-μένα και περιλαμβάνουν προγράμματα όπως τοComenius και το Medimun. Σε μια πιο κουλτου-ριάρικη νότα, η Ποιητική Βραδιά μάς έφερε σεεπαφή με τον τρόπο που προσεγγίζεται η ξενιτιάστην ελληνική ποίηση και το μαθητικό μας Συνέ-δριο, με θέμα την αειφορία, μάς βοήθησε νααποκτήσουμε περιβαλλοντική συνείδηση αλλάκαι να γνωρίσουμε τις κοινωνικές και οικονομι-κές πτυχές της αειφορίας. Η εφημερίδα μας ηίδια λοιπόν αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγματης δημιουργικότητάς μας, της προθυμίας, τουταλέντου και της ζωντάνιας μας!

Το τεύχος μας αυτό, όπως και όλα τα προ-ηγούμενα, περιλαμβάνει επίσης άρθρα γύρω

από πολιτικά, κοινωνικά και αθλητικά θέματαπου μας απασχόλησαν. Οι συμμαθητές μαςέχουν εκφράσει τις απόψεις τους για ενδο-σχολικά προβλήματα. Γι’ γι’αυτό εξάλλου δη-μιουργήσαμε εξαρχής την εφημερίδα! Έχουμεκρατήσει τις στήλες μας που είχαν μεγάλη αν-ταπόκριση στο προηγούμενο τεύχος, όπωςγια παράδειγμα η στήλη «Κρατάς Μυστικό»,καθώς και τις τρελές μας φωτογραφίες «se-

lfiesouinLAV» που όλοι αγαπήσατε! Στην πα-ρέα έρχεται να προστεθεί και ένα αφιέρωμαστους τελειόφοιτούς μας με κάτι πρωτότυπο,το «σελφίσου τζ’ έγνοια σου!».

Ταξιδέψτε λοιπόν μέσα από τις σελίδες του«ΛΑΒστόρι» και περιπλανηθείτε στα δρομά-κια των ιδεών μας… Απολαύστε!

Κυριακή Κουπεπίδου Β1

Το «Λαβστόρι» στους παλμούς του ΛΑΒ

2

• Κυρία Τσιελεπή, σήμερα μας δίνεται η ευ-καιρία να σας γνωρίσουμε καλύτερα και ωςάνθρωπο. Θέλετε να μας πείτε κάτι για ταπαιδικά σας χρόνια;

Από τα παιδικά μου χρόνια έχω πολύ καλές ανα-μνήσεις. Είμαι παιδί μιας πολυμελούς οικογένει-ας… Έζησα πολύ δημιουργικά παιδικά χρόνια. Εί-χα την αγάπη, τη φροντίδα την έμπνευση απότους γονείς μου, οι οποίοι είχαν πολλή αγάπη γιατη μόρφωση και θεωρούσαν ότι η μόρφωση εί-ναι η περιουσία του ανθρώπου. Είναι αυτό πουσας λέω και εγώ καμιά φορά… Τη μόρφωση τημεταφέρουμε πάντα μαζί μας και δεν κουρεύεταικιόλας! Ο πατέρας μου ήταν πολύ μορφωμένος,αν και είχε τελειώσει μόνο το δημοτικό. Το ίδιοκαι η μητέρα μου. Διάβαζαν λογοτεχνία και ήθε-λαν να μας εμφυσήσουν την αγάπη για τα γράμ-ματα. Αυτό ήταν η πιο μεγάλη παρακαταθήκη πουμου άφησαν οι γονείς μου. Είχα πολύ καλή σχέ-ση με τα πέντε αδέλφια μου, είμαι δίδυμη με τηναδερφή μου και έγινα από δέκα χρονών θεία.

• Πώς ήσασταν ως μαθήτρια στο Λύκειο;

Τότε δεν υπήρχε η έννοια του Λυκείου. Είχα πά-ει στο πρακτικό. Πίστευαν ότι είμαι θετικό μυα-λό, πράγμα το οποίο εκ των υστέρων εγώ ανα-θεωρώ. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να βάζουμεταμπέλες στο μυαλό μας αλλά να το αφήνουμεανοιχτό. Είχα έφεση προς τα μαθηματικά, τηφυσική και τη χημεία και μεγάλη αγάπη γι’ αυτάτα μαθήματα. Παράλληλα όμως αγαπούσα πάραπολύ και την ιστορία και από μικρή διάβαζα εγ-χειρίδια φιλοσοφίας. Θεωρούσα ότι έχουνσχέση. Αυτό είναι που σας λέω καμιά φορά,πως ό,τι μάθετε πρέπει να το μαθαίνετε σφαιρι-κά. Μου άρεσε το σχολείο και αυτά που έμαθααργότερα. Σπούδασα Χημικός Μηχανικός. Οισπουδές μου μού έδωσαν πολλά εφόδια καιπολύ μεγάλη ικανοποίηση. Και η ίδια η φοίτη-ση, το τι έμαθα και το πώς έμαθα να σκέφτομαιείναι μεγάλο κέρδος για μένα.

• Ήταν δική σας επιλογή να σπουδάσετε Χη-μικός; Με ποια κριτήρια επιλέξατε το επάγ-γελμά σας και πού σπουδάσατε;

Σπούδασα στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο στηνΑθήνα. Εκεί έκανα και το μεταπτυχιακό και το δι-δακτορικό μου. Στην πρώτη γυμνασίου ήθελα ναγίνω γεωπόνος και μαθηματικός και στη δευτέραφυσικός. Στη συνέχεια αρχίσαμε να κάνουμε καιΧημεία. Μόλις γνώρισα τη Χημεία τη συνέδεσαμε τις ανησυχίες μου για το πώς έχει γίνει ο κό-

σμος και κατέληξα ότι ήθελα να γίνω χημικός.Από πολύ νωρίς ήταν ξεκάθαρο για μένα και εί-μαι πολύ ευτυχισμένη που το έκανα. Όταν άρχιζατις σπουδές μου, υπήρχε η προοπτική να δημι-ουργήσουν ένα εργοστάσιο παρασκευής χυμώνκαι κατευθυνόμουν προς τα εκεί. Μετά όμως, ωςευέλικτος άνθρωπος, ακολούθησα άλλη πορείαεξίσου δημιουργική. Αισθάνομαι μεγάλη ικανο-ποίηση γι’ αυτό το κομμάτι της ζωής μου, για τοτι σπούδασα και για το επάγγελμα που κάνω.

• Είχατε εργοδοτηθεί και κάπου αλλού στοπαρελθόν;

Δούλεψα έξι χρόνια στην Αθήνα ως επιστημονι-κός συνεργάτης και παράλληλα ήμουν συνεργά-της στο Τεχνικό Επιμελητήριο και στον οργανι-σμό Τυποποίησης. Μετά αποφάσισα να έρθωστην Κύπρο ξέροντας ότι υπήρχε το φάσμα, όχιτης ανεργίας, αλλά της ετεροαπασχόλησης. Πάν-τα όμως ασχολούμουν με την εκπαίδευση και άρ-χισα να προετοιμάζω παιδιά για τις ΕισαγωγικέςΠαγκύπριες Εξετάσεις και δούλευα και στα Κρατι-κά Ινστιτούτα. Παράλληλα δούλεψα σε κολέγια,όπου έκανα κάποια μαθήματα και μετά διορίστη-κα ως Χημικός. Γενικότερα είχα σχέση με την εκ-παίδευση αλλά και με την έρευνα.

• Σας άρεσε η εκπαίδευση ή θα προτιμούσατενα δουλέψετε σε κάποιο χημικό εργαστήριο;

Θα μπορούσα να κάνω και τα δύο… Απλά ηζωή τα έφερε έτσι. Πιστεύω ότι πάντα πρέπει να

αγαπάς τη δουλειά σου, για να μπορείς να προ-σφέρεις περισσότερα και είμαι πολύ χαρούμενηπου ακολούθησα το επάγγελμα του εκπαιδευτι-κού. Σε ερευνητικό εργαστήριο δούλεψα καιήταν ωραία εμπειρία. Σε κλινικό εργαστήριο δεθα το έβρισκα τόσο ευχάριστο, διότι ναι μεν εί-ναι δημιουργικό αλλά πολλές φορές γίνεταιρουτίνα.

• Ας περάσουμε τώρα στα δικά μας… Έχετεπαράπονα από το σχολείο μας, από τους μα-θητές ή από τους καθηγητές;

Εκείνο που με στενοχωρεί καμιά φορά είναι ότιτο σχολείο γίνεται, από μια πολύ μικρή μερίδαμαθητών, χώρος όπου μπορούν να γίνουν βαν-δαλισμοί και αυτό μου προκαλεί μεγάλη ανα-στάτωση. Πιστεύω ότι δεν αξίζει το σχολείο,ούτε οι μαθητές, ούτε οι καθηγητές, ούτε κι εγώνα μπαίνουμε σ’αυτή τη διαδικασία. Τέτοια φαι-νόμενα έχουν οικονομικές επιπτώσεις αλλά πε-ρισσότερο δημιουργούν αναστάτωση και ανα-σφάλεια. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι είμαστε μιαζωντανή κοινωνία και γι’ αυτό πάντα θα προκύ-πτουν κάποια προβλήματα. Γενικά βλέπω ταπράγματα θετικά, δεν υπάρχει το απόλυτο, τοάριστο... Είμαι ευχαριστημένη όταν κάνουμεβήματα προς αυτό. Πιστεύω πώς προσπαθούμεκαι οδεύουμε προς τη σωστή κατεύθυνση.

• Πιστεύετε ότι η Διεύθυνση του σχολείουμας επιτελεί σωστά το έργο της;

Εγώ θέλω να σας πω από την πλευρά μου πωςέχωπολύ καλή συνεργασία με τους υπόλοιπουςσυναδέλφους της Διεύθυνσης του σχολείου.Έχουμε κοινό όραμα, το οποίο έχει ως άξονανα μετακινήσουμε τον κάθε μαθητή, ως προσω-πικότητα, ένα βήμα πάρα πέρα, στις γνώσεις,στις δεξιότητες, στα συναισθήματα και στο χα-ρακτήρα του, ώστε να βγει έξω στην κοινωνίακαλύτερος άνθρωπος, με περισσότερα εφόδια.Αυτή είναι η κατεύθυνση που έχουμε στο σχο-λείο και αισθάνομαι ότι δουλεύουμε όλοι προςαυτή. Σίγουρα σε όποια εργασία και να είσαι,όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπινες σχέσεις μπο-ρεί να δημιουργηθούν εντάσεις αλλά αυτό δεμας σταματά από το να δουλεύουμε προς τηνκατεύθυνση αυτή. Είναι ανθρώπινο να υπάρ-χουν διαφορές… Καθήκον μας είναι να τις αμ-βλύνουμε και να προχωρούμε.

Δ· § ∞μÚ¿ÎÈ·…Ιδιοκτήτρια – Υπεύθυνη κατά νόμοΕλένη Αντωνίου – Τσιελεπή, Διευθύντρια

Συντακτική Επιτροπή 2015Άντρεα Φράγκου Γ1Ελένη Ταμπουκάρη Γ5Ιωάννα Κυριάκου Γ7Ελένη Χρίστου Γ8Άννα Ζήνωνος Β1Έλενα Χαραλαμπίδου Β1Κυριακή Κουπεπίδου Β1Ραφαέλα Πηγιώτη Β2Άννα Χριστοδουλίδου Β3Παναγιώτα Ζιντίλη Β3Ελένη Θωμά Α2Μαρία Πιερή Α2Γεωργία Μυτιληναίου Α5Γιώτα Γρουτίδου Α5Σώτια Αλωνεύτη Α5Χάρης Χατζηγιάννης Α5

Ομάδα ΔημοσιογραφίαςΓιώργος Χαραλάμπους Β2Άννα Χριστοδουλίδου Β3Γεωργία Σάββα Β3Λυδία Νταμοτσίδου Β3Παναγιώτα Ζιντίλη Β3Ραφαέλλα Κωνσταντίνου Β3Στέλλα Γρηγορίου Β3Αθηνά Καπασακαλίδου Β7Άντρια Φαναρτζή Β7Αντρέας Στέλιου Β8

Υπεύθυνος ΕκδόσεωνΦώτης Φωτίου Β.Δ.

Επιμέλεια Ύλης – Διόρθωση ΚειμένωνΦώτης Φωτίου Β.Δ.Ροδούλα Ιωάννου

Φωτογραφίες Αναστασία Χριστοδούλου Γ1Λυδία Νταμοτσίδου Β3

Λογότυπο ΕξώφυλλουΧριστίνα Ανδρέου Γ4

Σχεδιασμός ΟπισθόφυλλουΑντρέας Προκοπίου Γ1Άγγελος Παντελή Γ4

Ο σχεδιασμός του οπισθόφυλλου βασίστηκεσε ιδέα της Στέλλας Γρηγορίου Β3

Τις σελίδες 12 – 13 και 23 επιμελήθηκε ηΓεωργία Σάββα Β3 και η ΠαναγιώταΖιντίλη Β3

Τη σελίδα 24 επιμελήθηκε η ΠαναγιώταΖιντίλη Β3

Σχεδιασμός – Σελιδοποίηση – ΕκτύπωσηTheopress Ltd

Ξεδιπλώνει ένα κομμάτι της ζωής τηςΜιλά για το σχολείο, τις δράσεις μας, μαθητές και καθηγητές

Û˘Ó¤ÓÙ¢ÍË

Û˘Ó¤ÓÙ¢ÍË

ISSN 2357 - 1071

Π εριμέναμε την κατάλληλη στιγμή να την πλησιάσουμε και να τη φιλοξενήσουμε στιςσελίδες μας. Παρά το γεμάτο πρόγραμμά της, μας δέχτηκε με ανοιχτές τις αγκάλες!Όλοι τη γνωρίζουμε… Μια γυναίκα δυναμική, με ταπεραμέντο και πάντα με το χα-

μόγελο στα χείλη. Κρύβεται πίσω από κάθε λειτουργία του σχολείου και σαν ανεμοστρό-βιλος συντονίζει τα πάντα. Φιλική όπως πάντα μας δέχτηκε φιλόξενα, με ευδιάκριτα ταστοιχεία που τη χαρακτηρίζουν, το χιούμορ και την οικειότητα. Στη συνέντευξή μας είχαμεστόχο να επικεντρωθούμε στη σημασία των εξωδιδακτικών δραστηριοτήτων του σχολείουμας αλλά η Διευθύντριά μας, κυρία Ελένη Τσιελεπή, μάς μίλησε ειλικρινά και αυθόρμητακαι για διάφορα άλλα: τον εαυτό της, τους στόχους και τις απόψεις της, για το σχολείο μας,για μαθητές και καθηγητές... Απολαύστε τη συζήτηση που είχαμε μαζί της.

Ιωάννα Κυριάκου Γ7, Θεανώ Χαλκιαδάκη Γ1

Άντρεα Φράγκου Γ1, Αναστασία Χριστοδούλου Γ1

«Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ τοσύμπαν ολόκληρο συνωμοτείνα το πετύχεις...» (Πάολο

Κοέλιο). Όλη η μαθητική κοινότητα, επιθυ-μεί η φωνή της, το «Λαβστόρι», να συνεχί-σει να ακούγεται και να βελτιώνεται. Είναι

αλήθεια πως η οικονομική κρίση, που τίποτεδεν άφησε ανέγγιχτο, έφερε προβληματι-σμό και για την έκδοση της εφημερίδας μας.Μείωση σελίδων, λιγότερο χρώμα... ακόμακαι η δωρεάν διανομή μπήκαν στη συζήτη-ση! Και...το σύμπαν συνωμότησε! Βρέθηκανχορηγοί! Αξιόλογοι, σεμνοί, μα πάνω απ’όλα Άνθρωποι, που -βάζοντας πάνω από τοχρήμα άλλα σημαντικότερα- μας ενίσχυσανοικονομικά στηρίζοντας αθόρυβα και ανώ-νυμα την προσπάθειά μας. Καθιέρωσαν μά-

λιστα βραβεία για ενθάρρυνση και επιβρά-βευση της ποιότητας ιδεών, σκέψης και προ-βληματισμού των «δημοσιογράφων» μας.Είναι οι ίδιοι Άνθρωποι που εκτιμώντας τηνπροσπάθεια πρόσφεραν το δείπνο στα παι-διά του θεάτρου το βράδυ της παράστασης!Με ανάσα ανακούφισης και συναίσθημα ευ-θύνης για τη συνέχεια ένα μεγάλο ευχαρι-

στώ από καρδιάς!

Οι υπεύθυνοι σύνταξης και επιμέλειας

Βρήκαμεσυμπαραστάτη!

Âη›‰Â˘ÛË3

• Ποια η στάση σας απέναντι σε διαφωνίεςπου μπορεί να παρουσιαστούν ανάμεσα σεκαθηγητές και μαθητές;

Πιστεύω, σε σχέση με τους συναδέλφους και τηΔιεύθυνση του σχολείου, ότι κανένας δεν κατέ-χει την απόλυτη αλήθεια και μέσα από μια συζή-τηση μπορούν να λυθούν πολλά προβλήματα.Μέσα στα πλαίσια της νομοθεσίας πάντοτε.Μπορεί να υπάρχει διαφορετική αντίληψη γιακάποια θέματα και αυτό να οδηγεί σε διαφωνία.Πιστεύω όμως πως και η δική μου θέση αλλάκαι του κάθε συνάδελφου είναι να μπορέσει ομαθητής να αντιληφθεί πως ό,τι συζητούμε,ακόμα και τα πιο απλά πράγματα, έχει ως κέν-τρο τη δική του βελτίωση.

• Ποιοι είναι οι στόχοι σας ως Διευθύντρια;Πώς φαντάζεστε το σχολείο μας στο μέλλον;

Ο στόχος, θεωρώντας το σχολείο ως μια κοι-νότητα ανθρώπων, είναι να προχωρά ο καθέ-νας από εσάς μπροστά με βάση αυτά που ανα-φέρθηκαν πιο πριν. Προσπαθούμε σε συνεργα-σία μαζί σας, τη Διεύθυνση του σχολείου καιτους καθηγητές να κάνουμε το σχολείο όσο τοδυνατό πιο ευχάριστο, ώστε εσείς να μπορείτενα παρακολουθείτε καλύτερα τα μαθήματά σαςκαι να είστε ευτυχισμένοι στο χώρο σας. Η φι-λοσοφία που έχω είναι να μπορέσουμε να δη-

μιουργήσουμε τέτοιους χώρους και τέτοιεςσυνθήκες που θα σας κάνουν να αγαπήσετε τοσχολείο, γιατί πιστεύω ότι γενικά ως ιδέα τοσχολείο το αγαπάτε.

• Μας απασχολεί το γεγονός ότι οι καθηγη-τές μας συνήθως τρέχουν να προλάβουν τηνύλη, το ότι οι αίθουσές μας δεν είναι άρτιαεξοπλισμένες και τα βιβλία μας είναι πολλέςφορές ακατανόητα και κακογραμμένα. Ποιαείναι η άποψή σας;

Έχω μια πολύ συγκεκριμένη άποψη για το πώςπρέπει να μαθαίνουν τα παιδιά. Το σύστημά μαςκαταλήγει πάντα στην εξέταση και αυτό προκα-λεί τα συγκεκριμένα προβλήματα. Δηλαδή αντίτο κέντρο της προσοχής μας να είναι ο μαθητήςνα μάθει να μελετά, να σκέφτεται και να μπορείνα αφομοιώνει την ύλη, στόχος μας συχνά είναινα μάθει αυτά που θα γράψει στο διαγώνισμα.Αυτό το πράγμα κάνει και εσάς και τους καθη-γητές σας μηχανάκια, με αποτέλεσμα να δημι-ουργούνται αυτά τα φαινόμενα. Σίγουρα υπάρ-χουν προβλήματα και με τα εκπαιδευτικά εγχει-ρίδια αλλά εγώ θα ονειρευόμουν ένα εκπαιδευ-τικό σύστημα όπου ο μαθητής δε θα είχε μόνοένα εγχειρίδιο! Ονειρεύομαι ένα εκπαιδευτικόσύστημα όπου ο μαθητής θα μπορεί να ψάξει,να προβληματιστεί και να κρίνει με την καθοδή-γηση του καθηγητή του! Στο πλαίσιο αυτό θασυναποφασίζουν ποιο ή ποια εγχειρίδια είναιπιο κατάλληλα για να χρησιμοποιήσουν. Με τιςδράσεις όμως που κάνουμε, όπως για παρά-δειγμα το συνέδριο, θέλουμε να βάλουμε έναλιθαράκι προς αυτή την κατεύθυνση. Σχετικά μετον εξοπλισμό, πιστεύω ότι κάνουμε πολλέςενέργειες και προσπαθούμε να δημιουργήσου-με όσο γίνεται περισσότερες ειδικές αίθουσες.

• Ακούσαμε ότι οι τέχνες και το θέατρο δεθα συνεχίσουν να διδάσκονται στα σχολεία…Ποια είναι οι άποψη σας σχετικά με αυτό;

Αυτές είναι διάφορες εικασίες, δεν έχουμε κάτιεπίσημο. Πιστεύω ότι το παιδί πρέπει να έχει μιαολοκληρωμένη προσωπικότητα και να καλλιερ-γείται σε όλους τους τομείς. Ένα παιδί για ναμπορέσει να μελετήσει και να μπορεί στο μέλ-λον να επεξεργάζεται ζητήματα πρέπει σε έναντομέα να έχει γερές βάσεις και μια σφαιρικήγνώση για ένα αντικείμενο. Δεν πιστεύω όμωςότι τα μαθήματα της τέχνης, του θεάτρου κτλ θαπρέπει να γίνονται όπως γίνονται τώρα πουπολλές φορές, για να μην κρυβόμαστε, μπορεί

να χρησιμοποιηθούν απλά για να καλύψουν οιμαθητές κάποιες ώρες. Είναι πολύ σοβαρά μα-θήματα αλλά δε δίνεται, με βάση τη δομή πουυπάρχει σήμερα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα,η πρέπουσα σημασία σε αυτά. Δηλαδή εγώ θαήθελα να υπήρχε μια «δέσμη» όπου κάποιοςπου θα ήθελε π.χ. να ασχοληθεί με το θέατρονα έπαιρνε λογοτεχνία, θέατρο, εικαστικά ώστενα έχει μια συγκεκριμένη σφαιρική καλλιέργεια.Με τον τρόπο που γίνονται τώρα, υπάρχουν βέ-βαια πολλά παιδιά που ωφελούνται, αλλά ωςσύστημα δεν οδηγεί στη σφαιρικότητα της άπο-ψης για το θέατρο, τη μουσική, τις τέχνες κτλ.

• Άρα πιστεύετε ότι θα ήταν καλό να επι-στρέψουμε πίσω στους κλάδους, όπως γιαπαράδειγμα κλασικό, πρακτικό…

Όχι ακριβώς στους κλάδους… Δεν πιστεύω πωςπρέπει να πηγαίνουμε προς τα πίσω, όμως τοσύστημα χρειάζεται μια επεξεργασία. Μπορεί ναείναι καλύτερα να έχουν περισσότερες επιλογέςτα παιδιά. Πρέπει όμως να υπάρχει μια προκα-θορισμένη δομή της κατεύθυνσης που θα επιλέ-ξει ο μαθητής, η οποία θα έχει και κάποια ευελι-ξία. Δεν πιστεύω βέβαια ότι τα προβλήματα τουεκπαιδευτικού συστήματος προέρχονται από τιςεπιλογές στη Β΄ και Γ΄ Λυκείου. Τα προβλήματαείναι βαθύτερα και έχουν σχέση με το αν και πό-σο ακολουθείται η μαθητοκεντρική εκπαίδευση.

• Ένα μεγάλο πρόβλημα στην εποχή μας εί-ναι αυτό του σχολικού εκφοβισμού. Υπάρ-χουν τέτοια φαινόμενα στο σχολείο μας;Πώς τα αντιμετωπίζετε;

Πιστεύω ότι το σχολείο μας -και το κάθε σχο-λείο- είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας και αφούστην κοινωνία μας υπάρχει αυτό το φαινόμενο,αντανακλάται και μέσα στο σχολείο, με την έν-νοια ότι τα παιδιά παίρνουν μηνύματα από παν-τού. Θεωρώ πολύ σημαντικό να μην προάγεται ορατσισμός και με στενοχωρεί ιδιαίτερα όταν εκ-δηλώνονται τέτοιες στάσεις. Στο σχολείο μας κά-νουμε ό,τι μπορούμε, για να εξαλείψουμε τέτοιαφαινόμενα και καλλιεργούμε τα παιδιά μέσα απότις δράσεις μας προς τη σωστή κατεύθυνση. Γιαπαράδειγμα πριν από μερικά χρόνια στο θέατρόμας συμμετείχαν και παιδιά άλλων εθνοτήτωνενώ φέτος επιλέξαμε να ανεβάσουμε το θεατρικόέργο «Το αγόρι με τη βαλίτσα» που καταπιάνεταιμε θέματα των μεταναστών… Στο διαγωνισμόποίησης στα πλαίσια της Ποιητικής Βραδιάς τα τε-λευταία δύο χρόνια κέρδισε το βραβείο μια μα-θήτρια της οποίας η μητρική γλώσσα δεν είναι ηελληνική. Πιστεύω λοιπόν ότι μέσα από τέτοιεςδράσεις μειώνουμε κάποια φαινόμενα…

• Και αυτό μας οδηγεί στην επόμενη μας ερώτη-ση… Κυρία Τσιελεπή, στο τεύχος αυτό της εφη-μερίδας μας αναφερόμαστε περισσότερο στιςεξωδιδακτικές δράσεις του σχολείου μας και θέ-λουμε να μας πείτε τη δική σας γνώμη σχετικά μεαυτές. Μπορείτε να αναφέρετε τις δράσεις πουγίνονται κάθε χρόνο στο σχολείο μας;

Το σχολείο μας είναι πολύ δραστήριο και οι μα-θητές μας, με τη βοήθεια και καθοδήγηση τωνκαθηγητών τους, συμμετέχουν στη διοργάνωσηπολλών τέτοιων εκδηλώσεων, καλλιτεχνικών καιπολιτιστικών. Θα αναφερθώ στην Ποιητική Βρα-διά και στο Μαθητικό Συνέδριο που πραγματο-ποιούνται κάθε χρόνο στο σχολείο μας και απο-τελούν πια θεσμό. Κάθε χρόνο επίσης τα παιδιάσυμμετέχουν σε διάφορα εκπαιδευτικά προ-γράμματα, όπως είναι το Comenius και τοME.DI.MUN και σε ποικίλες άλλες δράσεις,όπως είναι τα τελευταία δύο χρόνια η εφημερίδασας και φέτος η Μουσική Βραδιά που οργανώ-θηκε από το ΚΜΣ… Εκτός από τη βραδιά αυτήοργανώνονται και άλλες δράσεις σχετικές με τηνψυχαγωγία περισσότερο, όπως οι εκδηλώσειςτη μέρα της Τσικνοπέμπτης και η βραδιά της τόμ-πολας σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Γονέων…

• Θεωρείτε σημαντικό να αγκαλιάζουν πολ-λοί μαθητές τις εκδηλώσεις αυτές; Τι τουςπροσφέρουν και ποιοι εκπαιδευτικοί και παι-δαγωγικοί στόχοι επιτυγχάνονται, κατά τηγνώμη σας, μέσα από αυτές τις δράσεις;

Όλες οι δραστηριότητες και οι δράσεις του σχο-λείου έχουν ως κορωνίδα τη συμμετοχή πολλώνμαθητών. Στις περισσότερες υπάρχει μεγάλησυμμετοχή με τη βοήθεια βέβαια των καθηγητώντους. Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω ότι εί-ναι κουλτούρα οι συνάδελφοι να ενθαρρύνουντους μαθητές να συμμετέχουν, να κάνουν εργα-σίες, να κάνουν δράσεις πέρα από το να διαβά-σουν το μάθημά τους και να γράψουν ένα δια-γώνισμα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Επίσης ησυμμετοχή των παιδιών και των συναδέλφων σεδράσεις προώθησης έρευνας… Αυτά όλα είναιδράσεις που δεν υπαγορεύονται από το ωρολό-γιο πρόγραμμα αλλά ούτε και είναι θεσμοθετη-μένες και τις θεωρώ πολύ σημαντικές. Το σχο-λείο θέλει να δώσει παιδεία στα παιδιά και ναβγάλει πολύπλευρες προσωπικότητες, με ανα-πτυγμένη την κριτική τους σκέψη… Θέλει να καλ-λιεργηθεί και η ψυχή των παιδιών. Η καλλιέργειατης ψυχής περνά μέσα από την ψυχαγωγία, δη-λαδή μέσα από την αγωγή της ψυχής. Άρα, δρα-στηριότητες όπως η Ποιητική Βράδια και οι μου-σικές βραδιές βοηθούν τα παιδιά να ανεβάσουνπιο πάνω την ψυχή τους, όχι μόνο τα παιδιά πουθα συμμετάσχουν αλλά και τα παιδιά που θα πα-ρακολουθήσουν. Από την άλλη, μέσα στις δε-ξιότητες που πρέπει να έχει ο πολίτης του 21ου

αιώνα είναι να συνεργάζεται, να σέβεται το δια-φορετικό, τους θεσμούς και το συνάνθρωπότου αλλά και να μπορεί να βλέπει πολύπλευρα ταπράγματα και να είναι ενεργός πολίτης με το ναερευνά όλες τις πτυχές ενός θέματος. Όλα αυτάπροάγονται μέσα από τέτοιες δράσεις.

• Κάποιες φορές ακούμε παράπονα από τουςσυμμαθητές μας αλλά και από τους καθηγητέςμας ότι χάνεται πολύς διδακτικός χρόνοςστην προσπάθεια να διεκπεραιωθούν αυτέςοι εκδηλώσεις. Ποιο είναι το σχόλιο σας;

Δε θα έλεγα ότι χάνουμε χρόνο αλλά ότι διαθέ-τουμε κάποιο χρόνο. Σίγουρα δε θα έπρεπε ναχάνεται πολύς πολύτιμος διδακτικός χρόνος...Όμως θα ήθελα να πω για παράδειγμα ότι το Συ-νέδριο πραγματοποιείται σε εφτά διδακτικές πε-ριόδους όμως τα παιδιά που συμμετέχουν σε αυ-τό θα χρησιμοποιήσουν πολύ περισσότερο χρό-νο ενώ τα παιδιά που θα παρακολουθήσουν θακαταλάβουν σε ένα μεγάλο βαθμό τη διαθεματι-κότητα μιας ενότητας. Φέτος τα παιδιά θα κατα-λάβουν ότι η αειφορία είναι μια πολυεπίπεδη έν-νοια. Είναι πιο δύσκολο να αντιληφθούν τη δια-θεματικότητα κάποιων ζητημάτων μέσα από έναπαραδοσιακό μάθημα. Πιστεύω ότι γι’ αυτό δενείναι χάσιμο χρόνου το να παρακολουθήσειένας μαθητής το Συνέδριο, πόσο μάλλον να δη-μιουργήσει κάτι γι’ αυτό. Το να μπορεί να ψάξειτη βιβλιογραφία, να μπορεί να κάνει ένα ορθάδομημένο project, να παρουσιάσει μια εργασίακαι να αντιμετωπίσει ένα κοινό είναι δεξιότητεςπολύ σημαντικές, που δεν μπορούν να αποκτη-θούν μόνο μέσα από το μάθημα.

• Το γεγονός ότι οι μαθητές του σχολείουμας δεν παρακολουθούν κάποιες από αυτέςτις εκδηλώσεις, όπως για παράδειγμα τη Θε-ατρική Παράσταση ή την Ποιητική Βραδιά,σας απασχόλησε ως Διεύθυνση; Για ποιο λό-γο συμβαίνει αυτό;

Δεν είναι όλοι οι μαθητές έτοιμοι να παρακολου-θήσουν μια ποιητική βράδια ή μια θεατρική παρά-σταση. Επίσης πιστεύω ότι οι μαθητές που πραγ-ματικά ήθελαν να την παρακολουθήσουν ήρθαντη βραδιά εκείνη. Ακόμα αν θέλουν κάποιοι νατην παρακολουθήσουν, μπορούμε να τους τηνπρομηθεύσουμε σε ηλεκτρονική μορφή.

• Ποια κίνητρα δίνει η Διεύθυνση του σχο-λείου στους μαθητές και στους καθηγητές,ώστε να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους πο-λιτιστικές δράσεις;

Πρώτα απ’ όλα πιστεύω πως πρέπει να αγαπούντο σχολείο τους, να θέλουν να προσφέρουν σεαυτό, να επιθυμούν να ανεβάσουν το επίπεδοσυμμετέχοντας και οι ίδιοι στις δράσεις. Και αυ-τό είναι κάτι που δεν κερδίζεται με λόγια αλλάείναι η καθημερινή στάση όλων των μελών τουσχολείου. Είναι δηλαδή αυτό που λέμε θετικόκλίμα… Από κει και πέρα υλικό κίνητρο δενυπάρχει και δεν είναι σωστό να υπάρχει. Ας θυ-μηθούμε το ποίημα Ιθάκη... Η Ιθάκη είναι οδρόμος, είναι το κίνητρο και η κατάληξη, είναι ηδράση για να αποκτήσεις κάτι…

• Πού οφείλεται, κατά τη γνώμη σας, η απα-ξιωτική στάση μιας ομάδας μαθητών απέναν-τι σε αυτές;

Μια πρώτη αιτία είναι η χρησιμοθηρική στάση κά-ποιων παιδιών. Δηλαδή σκέφτονται «εγώ τι θακερδίσω, θα αυξηθεί ο βαθμός μου;». Θεωρούνλοιπόν πως δε θα έχουν κάποιο άμεσο κέρδοςαπό αυτές τις εκδηλώσεις. Σίγουρα αυτές οι δρά-σεις δε γίνονται για να αυξήσεις το βαθμό σου,για να μάθεις τα θέματα των εξετάσεων ή για νασε συμπαθήσει ο καθηγητής και να σου βάλει πιοψηλό βαθμό. Άρα ένας που έχει απλά χρησιμοθη-ρική στάση απέναντι στο τι κάνει στο σχολείο, εί-ναι δύσκολο να συμμετέχει. Όμως εγώ δεν αδι-κώ τα παιδιά που έχουν αυτή τη στάση, διότι όληη κοινωνία μας έχει αυτή τη στάση! Ο τελευταίοςπου φταίει είναι ο μαθητής. Μια άλλη αιτία πουθα ήθελα να αναφέρω είναι το ότι κάποιοι θεω-ρούν ότι δεν είναι δική τους υπόθεση... Δηλαδήδε βλέπουν το σχολείο σαν ένα δεύτερο τουςσπίτι. Άρα δεν έχουν και την επιθυμία να προ-σφέρουν σε αυτό που αγαπούν. Αυτό δε σημαί-νει ότι δεν αγαπούν το σχολείο αλλά υπάρχουνδιαβαθμίσεις στην αγάπη και στο κατά πόσο βλέ-πεις το σχολείο σαν κάτι δικό σου, τον εαυτόσου ως μέλος αυτής της ομάδας, ώστε να φροντί-σεις να συμβάλλεις σε όλους τους τομείς με τιςδράσεις του. Τέλος, θέλω να σας πω ότι υπάρ-χουν μερικά παιδιά που βαριούνται και απέναντισε αυτό το «βαριέμαι» πρέπει να δίνουμε σκλη-ρές μάχες… Κάποτε κερδίζουμε κάποτε όχι…

• Υπάρχουν δυσκολίες στην οργάνωση καιστη διεκπεραίωση τέτοιων εκδηλώσεων;

Υπάρχουν δυσκολίες συντονισμού, κάτι πουδεν αφορά τα παιδιά αλλά την οργάνωση τουσχολείου. Πρώτιστο μέλημά μας το να μη χάνε-ται πολύς διδακτικός χρόνος. Αυτό είναι ένα μι-κρό πρόβλημα, γιατί υπάρχει μεγάλη φιλοτιμίααπό τη μεριά των συναδέλφων στο θέμα αυτό.Όμως εγώ βλέπω πως, όταν τα παιδιά τελει-ώσουν το σχολείο, δε θα τους ρωτήσει κανέ-νας πώς λύνεται μια εξίσωση ή πότε έγινε έναιστορικό γεγονός. Μπορείς σήμερα εύκολα νατο βρεις με τη χρήση του διαδικτύου... Θα χρει-αστεί όμως να επεξεργαστείς σε βάθος ένα θέ-μα, να συνεργαστείς με τους άλλους, να κρίνειςαποδεχόμενος ή απορρίπτοντας δεδομένα...Όλα αυτά τα βασικά δεν μπορείς να τα μάθειςαπό το google! Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τομάθημα μέσα στην τάξη δε συμβάλλει και στηνκαλλιέργεια των δεξιοτήτων αυτών.

• Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτέςτις δυσκολίες;

Με τον προγραμματισμό. Πιστεύω ότι κάνουμεπολύ καλή δουλειά. Θέλω να σας φέρω ως πα-ράδειγμα τη θεατρική παράσταση. Τα παιδιάπου έλαβαν μέρος στην παράσταση αυτή είχαναφιερώσει πάρα πολύ από τον ελεύθερο τουςχρόνο και δε χάθηκε πολύτιμος διδακτικόςχρόνος. Η υπεύθυνη καθηγήτρια ερχόταν εδώτα Σαββατοκύριακα, ώστε να μη χάνονται μα-θήματα… είναι θέμα καλής θέλησης…

• Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους μαθη-τές του σχολείου μέσα από την εφημερίδα μας;

Το μήνυμα που θέλω να στείλω είναι να αγα-πούν το σχολείο τους και να πιστεύουν ότι οιδάσκαλοί τους έχουν στόχο να τους κάνουνόσο το δυνατό πιο χρήσιμους πολίτες και νατους δώσουν τα εφόδια, ώστε να μπορούν νασταθούν από μόνοι τους στην κοινωνία. Αυτόμπορεί να μη φαίνεται άμεσα και μέσα στο κυ-νήγι το χρόνου και τις παρατηρήσεις να μη δίνε-ται ο χρόνος να εξηγηθεί επαρκώς στα παιδιά.Να ξέρετε λοιπόν ότι θέλουμε να γίνετε χρήσι-μοι πολίτες με ολοκληρωμένες προσωπικότητεςαλλά και να είστε μέσα στο σχολείο ευτυχισμέ-νοι και χαρούμενοι. Αυτό αποτελεί για μας μιακαθημερινή πρόκληση.

Κυρία Τσιελεπή, σας ευχαριστούμε που μαςδώσατε την ευκαιρία να σας γνωρίσουμε κα-λύτερα και να έχουμε μαζί σας μια τόσο δια-φωτιστική και ενδιαφέρουσα συζήτηση.

Ποιητική Βραδιά

Συνέδριο Γιορτή Γραμμάτων

ı¤·ÙÚÔ4

Μ Α Σ Τ Α Ξ Ι Δ Ε Ψ Α Τ Ε Μ Ε Τ Η Β Α Λ Ι Τ Σ Α Σ Α Σ !

¶ άντα αγαπούσα το θέατρο. Πάντα μεενέπνεε, με ταξίδευε, με μάγευε ο τρό-

πος με τον οποίο ο ηθοποιός μεταμορφωνό-ταν στη σκηνή. Έτσι λοιπόν στα 15 μου, βρή-κα την κατάλληλη ευκαιρία για να γνωρίσωκαλύτερα τι εστί θέατρο.

Mόλις άκουσα ότι το σχολείο μας θα ανεβά-σει θεατρική παράσταση, πήρα τη μεγάλη από-φαση να συμμετάσχω. Κι έτσι έγινε! Όλα ξεκί-νησαν στα μέσα Οκτωβρίου. Ακόμη θυμάμαιεκείνη τη μέρα σαν να ήταν χθες. Πρωτοσυ-ναντηθήκαμε ένα διάλειμμα στην αίθουσα 8,μια αίθουσα γεμάτη με άγνωστα πρόσωπα,άγνωστες φωνές, καμιά τριανταριά άτομα. Ηκυρία μας συστήθηκε και μας ξεκαθάρισε ότιοι πρόβες θα είναι πολύωρες και κουραστικές.Αλλά αυτό δε με σταμάτησε… Ήθελα να μπωστο θέατρο. Ήμουν αποφασισμένη.

Οι συναντήσεις μας γίνονταν μετά το σχο-λείο. Η πρώτη μας συνάντηση μου έκανε με-γάλη εντύπωση, εφόσον οι μισοί είχαμε απο-μείνει. Για ένα χρονικό διάστημα έμπαιναν καιέβγαιναν άτομα στην ομάδα… αυτό ήταν ανη-συχητικό, όμως στο τέλος η ομάδα διαμορ-φώθηκε. Και έτσι πήραμε τα κείμενά μας καιστρωθήκαμε στη δουλειά. Στην αρχή οι πρό-βες ήταν ξεκούραστες αφού κάναμε μόνοανάγνωση και ανάλυση χαρακτήρων.

Ο χρόνος περνούσε χωρίς να το καταλαβαί-νω. Όλα είχαν διαμορφωθεί τόσο γρήγορα!Και ξαφνικά αντιλήφθηκα ότι είχε μείνει μόλιςμια εβδομάδα πριν από την παράσταση. Ηχειρότερη εβδομάδα της ζωής μου! Οι πρό-βες είχαν γίνει απαιτητικές και πιο κουραστι-κές. Πραγματικά βρισκόμουν σε απόγνωση!Δεν προλάβαινα να διαβάσω τα μαθήματάμου, κοιμόμουν πολύ λίγο, με αποτέλεσμα ναμην μπορέσω να παρακολουθήσω την παρά-δοση του μαθήματος την επόμενη μέρα.Έφτασα στο σημείο να περνώ πιο πολλέςώρες στο σχολείο παρά στο σπίτι. Ήτανπραγματικά μια πολύ κουραστική περίοδοςγια όλους μας.

Επιτέλους το ημερολόγιο έγραφε 25/2/2015!Έφτασε η μέρα της παράστασης! Το άγχος καιη αγωνία που είχα δεν περιγράφονται. Ήτανόλα έτοιμα, το θέατρο είχε γεμίσει. Τα εισιτή-ρια είχαν εξαντληθεί και η αίθουσα ήταν κα-τάμεστη! Αυτό με ευχαριστούσε ιδιαίτερα,εφόσον ήταν κάτι που δεν περιμέναμε. Ότανανέβηκα πάνω στη σκηνή ήμουν πολύ αγχω-μένη αλλά μετά ξέχασα τα πάντα, μεταμορφώ-θηκα σε Κρίσια, πήρα τα πάνω μου, συγκεν-τρώθηκα και έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό.Ευτυχώς όλα πήγαν μια χαρά!

Όταν η παράσταση τελείωσε ακούστηκε το

χειροκρότημα. Αχ! Τι ωραίο συναίσθημα! Τασυγχαρητήρια και τα θετικά σχόλια στο τέλοςμας ανέβασαν στα ύψη. Ένιωθα ότι πετούσαστους εφτά ουρανούς.

Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία! Μια από τιςκαλύτερες μέρες της ζωής μου. Κατάφερα ναδημιουργήσω ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωήμου, μέσα από το οποίο έμαθα πάρα πολλά.Καταρχάς γνώρισα καινούρια άτομα, εκείνατα άγνωστα πρόσωπα έγιναν πλέον γνωστά,ήρθα πιο κοντά με ανθρώπους που δε θαγνώριζα κάτω από άλλες συνθήκες και τώρατους βλέπω στο διάδρομο του σχολείου καιτους χαιρετώ και θυμάμαι όλα αυτά που ζήσα-με μαζί. Το θέατρο είναι αυτό που μας σύνδε-σε, γιατί -όπως πολύ καλά έχω μάθει- το θέα-τρο είναι ομαδικό σπορ! Έμαθα τόσα πολλάγια αυτό και κατάλαβα πόσο δύσκολο, πόσοχρονοβόρο είναι και πόση σκληρή δουλειάχρειάζεται για να ετοιμαστεί μια θεατρική πα-ράσταση.

Και όλα αυτά τα οφείλω σε μια εξαιρετική κα-θηγήτρια, την κυρία Τέρψη Ψωμά, η οποία

μου έμαθε τι σημαίνει θεατρική παράστασηκαι θέατρο γενικότερα. Για όλα αυτά την ευ-χαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου.Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που κατάφερα νασυμμετάσχω και εγώ σε αυτό το υπέροχο τα-ξίδι, που έχει φτάσει πλέον στο τέλος του.Θα μείνει για πάντα αποτυπωμένο στο μυαλόμου και πάντα θα αναπολώ όλα αυτά που έζη-σα στη διάρκεια αυτό των τεσσάρων μηνώνσκληρής δουλειάς. Να ’μαι τώρα, γεμάτη εμ-πειρίες και γνώσεις, έτοιμη να συνεχίσω, ξέ-ροντας ότι όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν,για να έρθουν τα καλύτερα…

Σώτια Αλωνεύτη Α5

T ο θέατρο πάντοτε με ενδιέφερε, μου άρε-σε, μου κέντριζε την προσοχή σαν θέα-

μα... Η φετινή μου όμως συμμετοχή σε θεατρι-κή ομάδα απέδειξε ότι όσο διδακτική και δια-σκεδαστική κι αν είναι η παρακολούθηση μιαςθεατρικής παράστασης, ο ενεργός ρόλος σεαυτή είναι μια εντελώς διαφορετική και συναρ-παστική περιπέτεια. Θυμάμαι τις πρώτες μαςσυναντήσεις που περιλάμβαναν διάφορα παι-

χνίδια. Διασκεδάζαμε πολύ αλλά δεν πέρασεούτε στιγμή από το μυαλό μου ότι μας γέμιζανμε τόσες γνώσεις και δεξιότητες οι οποίες μά-λιστα αποτέλεσαν τη βάση για το χτίσιμο τηςθεατρικής μας παράστασης. Για παράδειγμαδέκα κύβοι, πέντε κινητά παράθυρα, ένα πανίκαι φυσικά η παντομίμα ήταν αρκετά για νασας παραστήσουμε τα εφτά ταξίδια του ήρωάμας! Μελετήσαμε σε βάθος το έργο μας και τοεπεξεργαστήκαμε πολύ με στόχο να σας συγ-κινήσουμε αλλά και να σας προβληματίσουμε.

Με το τέλος της παράστασης φεύγουμε όλοιμας με άλλη μια πολύτιμη εμπειρία ζωής. Οιπρόβες, που ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημαήταν πολύωρες, κουραστικές και απαιτούσαντην παρουσία όλων μας, αφού το θέατρο είναισπορ ομαδικό, άξιζαν πραγματικά τον κόπο.Πέρα από την επιτυχία της παράστασης – κατάτη διάρκεια της οποίας το άγχος μου δεν περι-γράφεται – γνώρισα καλύτερα τους συμμαθη-τές μου και ανέπτυξα ισχυρές φιλίες. Μπορώνα πω ότι μέσα από το θέατρο έμαθα να παρα-τηρώ στα πρόσωπα και τα αντικείμενα γύρωμου τη λεπτομέρεια, γιατί αυτή είναι που τα κά-νει να ξεχωρίζουν! Έζησα δύο μήνες σε εντατι-κούς ρυθμούς που θα μου μείνουν αξέχαστοι,γιατί πρόκειται πραγματικά για αυτό που ονο-μάζουμε δημιουργική αξιοποίηση του χρόνου!Ήταν υπέροχα και εύχομαι να μου δοθεί ξανάμια τέτοια ευκαιρία, γιατί ο κόσμος του θεά-τρου είναι ταυτόχρονα τόσο εξωπραγματικόςόσο και ρεαλιστικός και αυτό είναι που κατά τηγνώμη μου τον κάνει... μαγικό!

Μαρία Πιερή Α2

◊ ταν μια πάρα πολύ ωραία εμπειρία γιαόλους μας. Πέρασα πολύ ωραία κατά τη

διάρκεια των προβών, έστω κι αν το διάστη-μα που συμμετείχα σ΄ αυτές ήταν μικρό. Δυ-στυχώς έπρεπε να εγκαταλείψω την ομάδα,γιατί δεν είχα αρκετό χρόνο να αφοσιωθώαρκετά και να αντεπεξέλθω στις απαιτήσειςμιας θεατρικής παράστασης. Πάντα όμως θαθυμάμαι όλες τις στιγμές που ζήσαμε και όσαμάθαμε από την κ. Τέρψη.

Άννα Χριστοδουλίδου Β3

ª·Á¢ÙÈ΋ Ë ı·ÙÚÈ΋ ·Ú¿ÛÙ·ÛË ÙÔ˘ §∞μ

Μετά από πολλές ώρες προβών και κούρασης η μεγάλημέρα έφτασε! Στις 25 Φεβρουαρίου το σχολείο μαςάνοιξε με τον καλύτερο τρόπο τους Παγκύπριους

Μαθητικούς Αγώνες Θεάτρου στην αίθουσα εκδηλώσεωντου Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου. «Το αγόρι με τη βαλίτσα» του Μάικ Κένι μας καθήλωσε καιοι ηθοποιοί - συμμαθητές μας μάς μετέφεραν όλα εκείνα τα συναισθήματα που ένιωθαν οι ίδιοιεκείνη τη στιγμή, τον πόνο, την αγωνία, την ανασφάλεια για το μέλλον, την απογοήτευση αλλάκαι την ελπίδα και την αισιοδοξία. Όλοι εμείς που τους παρακολουθήσαμε φύγαμε ενθου-σιασμένοι από την υπέροχη αυτή δουλειά αλλά και από τον τρόπο με τον όποιο μέσα από τααπλά κοστούμια και το λιτό σκηνικό αλλά και μέσα από την αυθεντική νεανική ζωντάνια τουςκατάφεραν να μας περάσουν τόσο όμορφα μηνύματα. Σας ευχαριστούμε!

Άννα Χριστοδουλίδου Β3

ÔÈËÙÈ΋ ‚Ú·‰È¿5

Το LAV music night που διοργανώθη-κε για πρώτη φορά φέτος και ήταν… Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Ο!

Την εκδήλωση που πραγματοποι-ήθηκε εν όψει της γιορτής των Γραμμά-των και των Τριών Ιεραρχών!

Την πρωτοβουλία του ΚΜΣ να που-λάει lacta και αν θέλουμε να μας τις τα-χυδρομεί στα αγαπημένα μας πρόσωπατην παραμονή της ημέρας του ΑγίουΒαλεντίνου!

Να σας βλέπουμε να μετροφυλλάτετις σελίδες του «ΛΑΒστόρι»!

Τους καθηγητές που μας δείχνουνταινίες στα πλαίσια του μαθήματος…

Το αγόρι με τη βαλίτσα!

Τους μαθητές που συσπειρώνονται καιπου διοργανώνουν διάφορες δράσεις…

Να βλέπουμε το κουτί του «ΚρατάςΜυστικό» γεμάτο!

Τους τριταίους που βάφουν τουςτοίχους και το πλακόστρωτο της αυλής!

Τα φούτερ των τριταίων!

Να κερδίζουμε το φλουρί της βασι-λόπιτας και το δώρο που μας υποσχέ-θηκε η Διεύθυνση να μην το έχουμε δειμπροστά μας ακόμη έστω κι αν πλησιά-ζει το Πάσχα!

Να πρέπει να πληρώσουμε για να πα-ρακολουθήσουμε δραστηριότητες τωνσυμμαθητών μας (θέατρο, music night)…

Να μας βλέπουν υποτιμητικά οι κα-θηγητές όταν κάνουμε μια απορία λεςκαι κάναμε έγκλημα (δηλαδή να πιστέ-ψω ότι εσύ ήξερες τα πάντα από τηνκούνια σου;)…

Να μας απειλείτε με απρόοπτα δια-γωνίσματα. Αυτά σας μάθαιναν στοπαιδαγωγικό;

Να μας κατηγορείτε συνεχώς γιαχρήση κινητού την ώρα του μαθήματοςκαι μετά από πέντε λεπτά να κτυπά τοδικό σας (Γιατί υπάρχει Θεία Δίκη!)...

Να μην κάνουμε μάθημα όλο το τε-τράμηνο και να θυμάστε την τελευταίαμέρα να μας αξιολογήσετε σε κάτι πουδεν έχουμε διδαχτεί μόνο και μόνο για-τί ξαφνικά θυμηθήκατε ότι πρέπει ναβάλετε βαθμούς…

Όταν θέλουν μαθητές να κάνουν μιαανακοίνωση να χρειάζεται ολόκληρημάχη - άθλος μέχρι να πάρουν άδεια γιανα χρησιμοποιήσουν τα μεγάφωνα…

Όταν εκεί που καθόμαστε αμέριμνοιέρχεται πάνω μας μια νερόφουσκα καιμας κάνει μούσκεμα…

Παναγιώτα Ζιντίλη Β3

Χριστίνα Μιχαήλ Β2

Mαρία Πιερή Α2

We… §∞μ

We DO¡’Δ §∞μ

Ένα ακόμη ποιητικό ταξίδι στόλισε τη χρονιά μας

Στις 19 Δεκεμβρίου πραγματο-ποιήθηκε στο σχολείο μας ηΠοιητική Βραδιά με θέμα την

ξενιτιά. Η βραδιά αυτή αποτέλεσε γιαμένα μια ξεχωριστή νότα στη σχολικήμου πορεία. Ποίηση, μουσική, χορός,τραγούδι έδεσαν αρμονικά και πρό-σφεραν σε μας, στους γονείς μας καισε όλο τον κόσμο που μας παρακο-λούθησε συγκινητικές στιγμές ξεκού-ρασης και χαλάρωσης.

Ελένη Θωμά Α2

Μια ξεχωριστή ποιητική βραδιάδιοργάνωσε το Λύκειό μας. Είχατη χαρά να συμμετάσχω με μια

ομάδα παιδιών των οποίων η εθελούσιασυνδρομή, η άψογη συνεργασία, η αγά-πη, το μεράκι και ο «επαγγελματισμός»οδήγησαν την όλη προσπάθεια σε μιαάρτια παρουσίαση. Υπήρξαν στιγμές χα-ράς και συγκίνησης, κόπωσης και αγω-νίας, ένα αίσθημα ευφορίας και ανάτα-σης… Η ευχαρίστηση όμως μετά το τέλοςτης βραδιάς μάς έδωσε την ικανοποίησηότι ήταν μια ευκαιρία να ξεδιπλωθούν τό-σα ταλέντα!

Θέλμα Σωφρονίου

Φιλόλογος

Ηποιητική βραδιά στο Λύκειόμας είναι για μας κάθε χρόνοένα μεγάλο ταξίδι. Πέρσι μεί-

ναμε στην Κύπρο διαβάζοντας Κύπρι-ους ποιητές, φέτος φύγαμε μετανά-στες. Συναντήσαμε την εργάτρια τηςΓερμανίας, το χωριανό μας στη μακρι-νή Αυστραλία, τους πρόσφυγές μαςστην Αγγλία. Γυρίσαμε το χρόνοπρος τα πίσω και αναπολήσαμε τοναποχωρισμό και το νόστο. Πήραμετο χρόνο μπροστά και είδαμε μικράμεταναστόπουλα από την πατρίδα μαςνα παίρνουν και πάλι τον ίδιο δρόμο.Γυρίσαμε τελικά στην πατρίδα, ανάμε-σα σε τόσους ξένους που είχαμε αφή-σει, αλλά δεν ήταν οι ίδιοι… Γιατί γυ-ρίσαμε καλύτεροι άνθρωποι.

Λάμπρος Λάμπρου

Φιλόλογος

Φέτος κάθησα στην καρέκλα τουθεατή για να παρακολουθήσωτην Ποιητική Βραδιά του ΛΑΒ.

Ήταν λιγάκι παράξενο για μένα να κάθο-μαι… χωρίς το άγχος που συνήθως σεδιακατέχει πριν την έναρξη της παράστα-σης, μια και φέτος μετά από τρία χρόνιαδεν είχα άμεση και ενεργό συμμετοχή στη«δημιουργία» της ποιητικής βραδιάς τουσχολείου μας. Είχα απλά αναλάβει το άχα-ρο καθήκον της επιμέλειας του προγράμ-ματος της εκδήλωσης… τόσο άχαρο πουκάπου στην πορεία χάθηκα… μέσα σταονομάτων των μαθητών, των καθηγητών,των ποιητών και των συνθετών και… άφη-σα έξω το Μουσικό μας, τον αγαπητό συ-νάδελφο Νίκο Νικόλαου. Το συνειδητο-ποίησα όταν μια κυρία που καθόταν δίπλαμου έψαχνε απεγνωσμένα στο πρόγραμμανα βρει το όνομα του συναδέλφου πουέκανε τόοοση δουλειά με τα παιδιά τηςχορωδίας και της ορχήστρας… Πραγματι-κά αισθάνθηκα απέραντη ντροπή… Απο-λογούμαι από καρδιάς, συνάδελφε… Δυ-στυχώς «το γήρας ουκ έρχεται μόνον»…

Ιφιγένεια Ποντίκη

Φιλόλογος

Ησυμμετοχή μου στην προετοιμα-σία της Ποιητικής Βραδιάς τουΛυκείου Αποστόλου Βαρνάβα

ήταν μια πραγματικά πολύ όμορφη και ξε-χωριστή εμπειρία! Απολαύσαμε τις πρό-βες προσπαθώντας να πετύχουμε το κα-λύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Σ’ αυτό το«ποιητικό ταξίδι» γελάσαμε, φωνάξαμε,χορέψαμε, κουραστήκαμε, συγκινηθήκα-με... Οι μαθητές συνδέθηκαν μεταξύτους, συνεργάστηκαν με υπομονή, πει-θαρχία και αλληλοκατανόηση, μα κυρίωςαγάπησαν πραγματικά αυτό που έκαναν.Αυτό που με άγγιξε ιδιαίτερα ήταν τα λό-για μιας μαθήτριας λίγο μετά το τέλος τηςβραδιάς: «Σας ευχαριστώ, κυρία, που μουδώσατε την ευκαιρία να συμμετάσχω σ’αυτή την εκδήλωση».

Ντίνα Παναγιώτου

Φιλόλογος

™˘ÁÁÓÒÌË ¶·‡ÏÔ! Μια μεγάλη συγγνώμη στο συμμαθητή μας Παύλο Στέκα Α5 γιατί στοπροηγούμενο τεύχος του «ασκήσαμε λογοκρισία» και παραλείψαμε να αναφέρουμε ότι του αρέσει τοΛύκειό μας «γιατί έχει πολλά ωραίες κορούες»!

Ολα τα καλά ξεκινούν μονάχα από μια ιδέα. ‘Έτσι και η Ποιητική Βραδιά είναι μια ιδέαπου άρχισε να υλοποιείται στο σχολείο μας πριν μερικά χρόνια και στόχος μαςήταν και φέτος να διατηρήσουμε αυτή την πολύ όμορφη παράδοση. Σε μια περίο-

δο που τα διαγωνίσματα έπεφταν βροχή αποφασίσαμε να αρχίσουμε πρόβες, ώστε να ετοι-μάσουμε μια μαγική βραδιά και μέσα από μια άψογη συνεργασία, μαθητές και καθηγητές, ερ-γαστήκαμε σκληρά για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Το θέμα μας ήταν η ξενιτιά καιαπαγγείλαμε πολλά σχετικά ποιήματα αλλά και τραγουδήσαμε τη μαγεία και τον πόνο της.Μετά από δύο μήνες προετοιμασίας τα φώτα της σκηνής άναψαν. Με χαρά είδαμε πως όσοιπαρακολούθησαν την παράσταση βίωναν όσα βιώναμε και εμείς εκείνες τις στιγμές και ησυγκίνησή τους ήταν μεγάλη. Μα το πιο σημαντικό είναι πως μαθητές και καθηγητές κατα-φέραμε να συνεργαστούμε αρμονικά, με ενθουσιασμό και όρεξη και να απολαύσουμε απότην αρχή μέχρι το τέλος την κάθε στιγμή της. Για την εμπειρία τους μας μίλησαν συμμαθητέςκαι καθηγητές μας που δούλεψαν για την εκδήλωση αυτή.

Άννα Ζήνωνος Β1

«Αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας»

Û˘Ó¤‰ÚÈÔ6

Στα πλαίσια του Συνεδρίου είχα την ευκαι-ρία να παρακολουθήσω μια διάλεξη

σχετική με την κοινωνία και τη βιώσιμη ανά-πτυξη. Ομιλητής ήταν ο κ. Νεκτάριος Παρ-τασίδης, Αναπληρωτής Πρόεδρος του Παγ-κύπριου Συνδέσμου Κοινωνιολόγων. Δενμπορώ να πω ότι τα συγκράτησα όλα όσασυζητήσαμε αλλά αυτά που εντυπώθηκανστο μυαλό μου τα θεωρώ πολύ σημαντικά.Έμαθα πως αν θέλω να κάνω μια αλλαγήμπορώ να την κάνω ακόμα και όταν κανείς

άλλος δε συμμερίζεται την άποψή μου. Εμείςοι νέοι πιστεύουμε πως δεν μπορούμε νααλλάξουμε τίποτε στον κόσμο μας όμως οιεργασίες του Συνεδρίου μας με έκαναν νασυνειδητοποιήσω ότι ακόμα και με μια μικρήκίνησή μας μπορούμε να αλλάξουμε πολλά.

Στέλλα Γρηγορίου Β3

Στις 11 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στοσχολείο μας το 14ο Μαθητικό Συνέδριο

με θέμα την αειφόρο ανάπτυξη και τίτλο

«Αυτός ο κόσμος, ο μικρός, ο μέγας». Μετη βοήθεια της καθηγήτριάς μας, κ. ΠόπηςΆππιου, είχαμε την ευκαιρία να συμμετέχου-με. Προβάλαμε σε μια ομάδα συμμαθητώνμας μια παρουσίαση που επικεντρώθηκε στοθέμα του «Traffic Jams», δηλαδή στο κυ-κλοφοριακό πρόβλημα και τις επιβλαβείςσυνέπειές του στον άνθρωπο και στο φυσι-κό περιβάλλον. Για να είμαστε σε θέση νασυζητήσουμε το θέμα αυτό τη μέρα του Συ-νεδρίου εργαστήκαμε ένα ολόκληρο μήνακατά τη διάρκεια του οποίου μέσω διαδι-κτύου γνωρίσαμε, ερευνήσαμε, κατανοήσα-με και αναλύσαμε όλα τα σχετικά με αυτό ζη-τήματα. Προσπαθήσαμε να μεταδώσουμεστους συμμαθητές μας όλα αυτά που μάθα-με και να περάσουμε σημαντικά μηνύματα.Συζητήσαμε επίσης και τρόπους επίλυσηςτου προβλήματος. Ήταν μια πολύ ωραία καιευχάριστη εμπειρία, μέσα από την οποίακερδίσαμε νέες γνώσεις αλλά και μάθαμε ναδουλεύουμε σε ένα ομαδικό περιβάλλον.

Αθηνά Καπασακαλίδου Β7

Eμείς, στα πλαίσια του 14ου ΜαθητικούΣυνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο

σχολείο μας στις 11 Μαρτίου, ετοιμάσαμεμε πολλή προθυμία και όρεξη ένα Quiz

γνώσεων με θέμα την αειφόρο ανάπτυξη.Μέσα από το παιχνίδι αυτό εκφράσαμε καιτην αγάπη μας για την αγγλική γλώσσα. Πε-ράσαμε τέλεια, όχι μόνο δημιουργώντας καιοργανώνοντας το Quiz με τη βοήθεια της κ.Έλλης Παπαδοπούλου και της κ. Ελένης Κα-λαϊτζάκη αλλά και παρουσιάζοντας στουςσυμμαθητές μας αυτό που μας απασχολούσεγια περισσότερο από ένα μήνα! Στόχος μαςήταν να συζητήσουμε τη σημασία της αειφο-ρίας στη ζωή μας μέσα από την εκμάθησηκαινούριων για εμάς αγγλικών λέξεων. Έχωτην άποψη πως επιτεύχθηκε!

Γεωργία Σάββα Β3

Στις 11 Μαρτίου στο σχολείο μας πραγ-ματοποιήθηκε το Μαθητικό μας Συνέ-

δριο με θέμα την αειφόρο ανάπτυξη. Σταπλαίσια των εργαστηρίων του συνεδρίουεγώ και η συμμαθήτριά μου Σιμώνη Συμεούτου Β7 με τη βοήθεια της καθηγήτριάς μας,κ. Πόπης Άππιου, παρουσιάσαμε μια εργα-σία στην αγγλική γλώσσα. Θέμα της εργα-σίας μας ήταν το «Wasting water intourism», δηλαδή η σπατάλη του νερούστην τουριστική βιομηχανία και οι συνέπειεςπου αυτή επιφέρει στο φυσικό περιβάλλον.Όταν έφτασε η στιγμή της παρουσίασής μαςείχαμε πολύ άγχος και αγωνία και ανυπομο-νούσαμε να τελειώσουμε! Στο τέλος όμωςνιώσαμε πολύ ευχαριστημένες και περήφα-νες για τη δουλειά που κάναμε. Το Συνέδριομου έδωσε μια πολύ καλή εμπειρία. Με βοή-θησε να αποκτήσω δεξιότητες απαραίτητεςγια το μέλλον, όπως π.χ. να είμαι πιο υπεύ-θυνη, να ερευνώ, να μαθαίνω και να παρου-σιάζω στους άλλους ένα σημαντικό θέμα.

Ραφαέλα Κωνσταντίνου Β3

Μ έσα από την εμπειρία που είχα στοΣυνέδριο που διοργάνωσε το Λύ-κειό μου αντιλήφθηκα ότι η αειφο-

ρία είναι ένα θέμα πολύ σημαντικό πουαντανακλάται σε κάθε πτυχή της κοινωνίαςμας. Είναι γεγονός πλέον ότι βρισκόμαστεσε μια εποχή όπου δεν υπάρχουν περιθώριαγια άλλη αναβολή. Ήρθε η ώρα να ασχολη-θούμε περισσότερο με τη σημασία που έχεικαθώς και τις συνέπειες της καταστροφής τουπεριβάλλοντος. Να κατα νοήσουμε δηλαδήτην τραγικότητα της σύγχρονης πραγματικό-τητας έτσι όπως ξεδι πλώθηκε όχι μόνο σεμας που συμμετείχαμε στο Συνέδριο αλλά καισε όλους όσους μας παρακολούθησαν. Ηπεριβαλλοντική φθορά ξεκινά από τον κα-θένα μας ξεχωριστά, αφού ο ανθρώπινοςπαράγοντας τα τελευταία χρόνια καταχρά-στηκε τη δυνατότητα που έχει να ζει ελεύθε-ρος. Ανεξαρτητοποιήθηκε από τη φύση χάρηστην τεχνολογική ανάπτυξη αλλά ξέχασε ότιη φύση τον γέννησε και για ιδιοτελείς λό-γους θέλησε να αποκόψει τους μητρικούς δε-σμούς του με τη μητέρα φύση. Ρύπανση,μόλυνση του περιβάλλοντος, φαινόμενο τουθερμοκηπίου, όξινη βροχή…

Πολυσυζητημένα θέματα… Σκέψη και προ-βληματισμός πολύς… Η μητέρα φύση όμωςβρίσκεται στο νεκροκρέβατο, σε κρίσιμηκατάσταση. Τα πάντα εξαρτώνται απόεμάς. Η συνειδητή και συλλογική κινητο-ποίηση του ανθρώπου είναι αυτή που θααναζωογονήσει το ζωντανό νεκρό. Τοίδιο το παιδί ας δώσει πίσω όλα όσα του

πρόσφερε η μητέρα του τόσο καιρό. Αει-φορία λοιπόν: περιβαλλοντική, κοινωνική,οικονομική. Εγώ, εσύ, ο κόσμος μας. Αναλλάξουμε όλοι εμείς τον τρόπο ζωής μας,αν ακολουθήσουμε τις αρχές μιας υγιούςκαι αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου καιφύσης τότε μόνο θα καταφέρουμε να αλ-λάξουμε τον κόσμο.

Ας μη θεωρούμε τη φροντίδα του πλανήτηως αγγαρεία ή υποχρέωση. Ας μην αφή-σουμε την πληγή που δημιουργήσαμε εμείςοι ίδιοι να μεγαλώσει κι άλλο. Ας αποτελέ-σει η πληγή αυτή κίνητρο για εμάς ώστε ναβοηθήσουμε τον κόσμο μας να ορθοπο-δήσει. Μόνο μια απόφασή μας να κάνουμεπράξη όλα αυτά που συζητούμε και πουμας απασχολούν εδώ και πολύ καιρό είναιη καλύτερη αρχή και θα έχουμε ήδη διανύ-σει το μισό δρόμο προς την επιτυχία.

Γιώργος Κτωρής Γ1

Οι πληγές της φύσης το κίνητρό μαςΡίξε και συ μια ματιά στις οθόνες γύρω σου

Ένα από τα μηνύματα που στείλαμε τηνΤετάρτη 11 Μαρτίου μέσα από τις εργα-σίες του Συνεδρίου μας ήταν «γίνε εσύ

η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο». Εσύτι θα κάνεις για να συμβάλεις στην αειφόροανάπτυξη; Τι πρέπει όλοι μας να αλλάξουμε;

Βλέποντας τον κόσμο γύρω μου συνειδητο-ποιώ συχνά ότι αυτός ο κόσμος χρειάζεταιμεγάλες αλλαγές σε πολλούς τομείς. Έναςαπό τους τομείς αυτούς, ίσως και ο σημαντι-κότερος, είναι ο τρόπος με τον οποίο ο άν-θρωπος μεταχειρίζεται τη φύση, το περιβάλ-λον, τη μητέρα γη.

Ο σημερινός άνθρωπος, που έχει την εντύ-πωση ότι τα ξέρει όλα και ότι μπορεί να έχειτον έλεγχο των πάντων, έχει υποτιμήσει τηγη και την έχει εξαθλιώσει δείχνοντας τηςκαθημερινά πως διόλου δε νοιάζεται γι’ αυ-τήν. Πώς γίνεται αυτό το «πανέξυπνο» οννα μην έχει ακόμα καταφέρει να αντιληφθείπως καταστρέφοντας τον πλανήτη αυτό, πουτόσο στοργικά τόσους πολλούς αιώνες τοναγκαλιάζει και τόσο απλόχερα του προσφέ-ρει κάθε καρπό του, γίνεται αυτόχειρας; Εί-ναι δυνατό ποτέ να μην έχει ρίξει μια ματιά,έστω και κλεφτή, σε μια από όλες αυτές τιςοθόνες που τον περιτριγυρίζουν συνέχεια,και να μην έχει δει ένα σύνθημα σαν κι αυτά;«Σώσε τον πλανήτη», «ο πλανήτης είσαιεσύ». Δεν είναι ότι δεν ξέρει, δεν είναι ότιδεν μπορεί, απλά εθελοτυφλώ… εθελοτυ-φλείς… εθελοτυφλεί…

Εγώ πιστεύω πως ο ανθρωπάκος ξέρει πολύκαλά πως κάθε φορά που χτίζει ένα καινούριοεργοστάσιο ανοίγει άλλη μια πληγή στον πο-

λυτραυματισμένο αυτό πλανήτη. Κι όμως δενκάνει τίποτα για να το σταματήσει, προτιμά ναφορεί κάθε πρωί το πανάκριβο κουστούμιτου που ποιος ξέρει ποιο παιδί το είχε φτιάξειμε τα χεράκια του στην Μπανγκλαντές, στηνΤαϋλάνδη, στο Βιετνάμ, στην Ινδία… για έναξεροκόμματο. Προτιμά να κυκλοφορεί σαν«κύριος» στην κοινωνία οδηγώντας μια αυτο-κινητάρα των 100 χιλιάδων μη δίνοντας δε-κάρα για το ότι εκπέμπει πενταπλάσια ποσότη-τα καυσαερίων. Προτιμά να καταναλώνει σεέξαλλο ρυθμό φαγητό, ρούχα, παπούτσια τηστιγμή που τα παιδιά της Αφρικής πεινούν καιπου η γη δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε τέτοι-ους τρελούς ρυθμούς κατανάλωσης.

Εγώ στα δεκάξι μου, ως έφηβη, πιστεύω πωςέχω κάθε δικαίωμα να ελπίζω και να ονει-ρεύομαι ότι μεγαλώνοντας θα γίνω πολύ κα-λύτερη. Θα γίνω εγώ η αλλαγή που θέλω ναδω στον κόσμο. Για να το πετύχω αυτό θαξεκινήσω πρώτα από μένα. Θα ιεραρχήσωμέσα μου τις ανάγκες, τους στόχους, τις προ-τεραιότητές μου λαμβάνοντας υπόψη και τιςανάγκες των άλλων ανθρώπων αλλά και τηςφύσης. Γιατί σ’ αυτό τον κόσμο δε ζω μόνη!

Έχω σκεφτεί και το πρώτο μου βήμα. Άρχι-σα ήδη, δειλά – δειλά, να το κάνω. Κλείνωκάθε πρίζα αχρείαστα αναμμένη. Μικρή,απλή, εύκολη κίνηση… Μπορεί να φαίνεταιασήμαντη αλλά σκέψου όλοι οι άνθρωποινα έκαναν κάτι τόσο απλό…

Ίσως τελικά να μη χρειάζεται να κάνεις τόσαπολλά για να αλλάξεις τον κόσμο…

Παναγιώτα Ζιντίλη Β3

Την Τετάρτη 11 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας το 14ο ΜαθητικόΣυνέδριο με θέμα την αειφόρο ανάπτυξη. Τίτλος του Συνεδρίου «Αυτός ο κό-σμος, ο μικρός, ο μέγας» και υπότιτλος «περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οι-

κονομικές πτυχές της αειφορίας». Στα πλαίσια αυτά εργαστήκαμε πάνω σε διάφοραθέματα, όπως το φυσικό αέριο, ο άνθρωπος και το περιβάλλον, το αειφόρο σχο-λείο, η φτώχεια, το νερό, η διαχείριση των αστικών απορριμμάτων και πολλά άλλα.Μέσα στα εργαστήρια είχαμε την ευκαιρία να μελετήσουμε όλες τις πτυχές της αει-φορίας, να δούμε το ζήτημα από όλες τις πλευρές του και να κατανοήσουμε ότι η αει-φορία δεν αφορά μόνο το φυσικό περιβάλλον αλλά αποτελεί μια στάση ζωής, ηοποία επηρεάζει εκτός από το περιβάλλον και κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής.

Η μέρα αυτή άρχισε με την τελετή έναρξης που ήταν φαντασμαγορική. Με ένα εξην-τάλεπτο πρόγραμμα το οποίο περιλάμβανε, εκτός από την παρουσίαση των θεμά-των, χορό, τραγούδι, κίνηση, ακόμα και parkour(!) η μέρα αυτή άρχισε πρωτότυπακαι δυναμικά. Με συνθήματα όπως «η φύση δε μας ανήκει», «είμαστε μόνο ένα μέ-ρος της φύσης», «γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο», οι συμμαθητέςμας μάς εντυπωσίασαν και μάς πέρασαν με τα ταλέντα τους όλα αυτά τα τόσο όμορ-φα μηνύματα. Η φιλόλογος του σχολείου μας, κ. Ρένα Λεοντίου, και ο καθηγητήςΜουσικής, ο κ. Νίκος Νικολάου, μαζί με μια μεγάλη ομάδα ταλαντούχων συμμαθη-τών και συμμαθητριών μας, κατάφεραν για άλλη μια φορά να μας μαγέψουν και ναμας καθηλώσουν. Κατάφεραν να δημιουργήσουν μια υπέροχη ατμόσφαιρα αρχίζον-τας το μαθητικό μας Συνέδριο με τον καλύτερο τρόπο.

Γιώργος Χαραλάμπους Β2

Αντρέας Στέλιου Β8

Παναγιώτα Ζιντίλη Β3

14ο Μαθητικό Συνέδριο

Û˘Ó¤‰ÚÈÔ7

Σ την προσπάθειά μας να μάθουμε πε-ρισσότερα για τα βιολογικά προ-ϊόντα επισκεφτήκαμε το βιολογικό

κατάστημα «Be Natural» και μιλήσαμε μετην ιδιοκτήτριά του, κ. Άντρη Θεοφά-νους. Διαβάστε πιο κάτω την άκρως εν-διαφέρουσα συζήτησή μας.

• Κυρία Θεοφάνους θέλουμε να μαςπείτε πόσα χρόνια ασχολείστε με ταβιολογικά προϊόντα.

Επαγγελματικά έχω το κατάστημα σχεδόνεφτά χρόνια. Ξεκίνησα να ασχολούμαι μετα βιολογικά προϊόντα, επειδή παρατήρησαότι καταναλώνοντας κάποιες τροφές, είχασοβαρά προβλήματα με τους μυς και τιςκλειδώσεις μου. Όταν όμως άρχισα να τρέ-φομαι με βιολογικά προϊόντα σταμάτησα ναέχω αυτό το πρόβλημα. Ο γιος μου αντιμε-τώπιζε επίσης τέτοιου είδους προβλήματα.Πιο συγκεκριμένα μας ενοχλούσαν μερικάσυντηρητικά ή χημικά ή ψεκάσματα στις τρο-φές που καταναλώναμε. Έτσι αποφάσισα ναανοίξω το κατάστημα αυτό.

• Από που προμηθεύεστε τα προϊόντα σας;

Οποιαδήποτε κυπριακά βιολογικά προ-ϊόντα υπάρχουν τα προμηθευόμαστε. Δενυπάρχουν όμως πολλά. Είναι κυρίως φρέ-σκα προϊόντα από την Κύπρο, την Αγγλία,τη Γερμανία και την Ιταλία.

• Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσεικαθόλου την αγορά;

Επηρέασε στιγμιαία… μετά το «κούρεμα»…αλλά επανήλθαμε δριμύτεροι! Ο κόσμοςενδιαφέρεται γι΄ αυτά. Προσπαθούμε πολύνα ρίξουμε τις τιμές αλλά αυτό είναι δύ-σκολο με τους Κύπριους βιοκαλλιεργητές.

• Ποιο προϊόν είναι το αγαπημένο τωνκαταναλωτών;

Αυτά τα οποία πουλάμε περισσότερο είναιτα φρέσκα προϊόντα, σαλατικά καιφρούτα. Πουλούμε και πάρα πολλά προ-ϊόντα για μωρά, ειδικά για βρέφη.

• Ποια είναι τα μειονεκτήματα και ταπλεονεκτήματα του επαγγέλματος;

Το μειονέκτημα είναι ότι η δουλειά είναιπολλή ενώ τα κέρδη μικρά και τα προϊόνταακριβά. Το βλέπω περισσότερο ως κάτι πουμου δίνει ευχαρίστηση παρά ως μια επιχεί-ρηση. Με ευχαριστεί που οι άνθρωποι άρχι-σαν να ασχολούνται περισσότερο με ταθέματα αυτά τα τελευταία χρόνια και νοι-άζονται περισσότερο για τη διατροφή τουςκαι κυρίως για τη διατροφή των παιδιών τους.Συχνά, άνθρωποι που πάσχουν από κάποιαανίατη ασθένεια αρχίζουν να προμηθεύονταιβιολογικά προϊόντα, ώστε να βελτιώσουν την

κατάσταση της υγείας τους. Τις περισσότερεςφορές όμως, δυστυχώς, είναι αργά.

• Μπορείτε να συγκρίνετε κάποια βιο-λογικά τρόφιμα με τα συμβατικά;

Το μηλόξυδο, τα λάδια και οι ξηροί καρποίείναι όλα στην πιο απλή τους μορφή. Δε βά-ζουμε καθόλου συντηρητικά. Μέσα στο μη-λόξυδο βρίσκουμε τη λεγόμενη «μάνα» καιδιάφορα ένζυμα, τα οποία θεραπεύουν πολ-λές ασθένειες. Έχουμε ακόμα ρύζι και όσπριααπό βιολογικές καλλιέργειες. Μη φανταστείτεότι όλα μας τα προϊόντα είναι πιο ακριβά απότα μη βιολογικά. Η ζάχαρη μας είναι χρυσήκαι όχι άσπρη, διότι η άσπρη πλένεται με χη-μικές ουσίες, όπως είναι η χλωρίνη. Ελαφρώςεπεξεργασμένη είναι και η δική μας, απλάεμείς δεν την ασπρίζουμε. Έχουμε ακόμα καιγλειφιτζούρια για τα παιδιά. Έχουν μέσα ζά-χαρη ως γλυκαντικό αλλά δεν έχουν τις ου-σίες Ε και τα χρώματα που έχουν τα κοινάγλειφιτζούρια. Αποτελούνται από χυμό ζα-χαροκάλαμου, φυσικές γεύσεις από φραγ-κοστάφυλο, μήλο, καρότο και κολοκύθα. Ητιμή τους είναι η ίδια με τα γλειφιτζούρια πουβρίσκουμε και στα περίπτερα.

Έχουμε ακόμα και φυσικά βιολογικά καλλυν-τικά! Όταν ήμουν μικρή έβαζα κραγιόν και μεέπιανε αναγούλα, γι’ αυτό δε συνήθιζα ναβάφομαι. Τελικά έμαθα ότι τα περισσότερακραγιόν είχαν μέσα βαριά μέταλλα, τα οποίαόταν τα βάζεις στο σώμα απορροφούνται καιδημιουργούνται πολλές ασθένειες. Τα βαριάμέταλλα έχουν συσχετιστεί με καρκίνο, μεκατά πλάκα σκλήρυνση και γενικά με σοβα-ρές ασθένειες. Υπάρχουν δυστυχώς και μέσασε αρκετές τροφές.

Όσον αφορά τα αυγά, για να θεωρηθούνβιολογικά προϊόντα, πρέπει οι κότες να εί-ναι ελευθέρας βοσκής. Άρα πρέπει ναυπάρχει χώρος ίσος ή μεγαλύτερος των 4τετραγωνικών μέτρων. Τα κοτόπουλα πουδε μεγαλώνουν με φυσικές μεθόδους είναιτα κοτόπουλα τα οποία μεγαλώνουν μέσασε κλουβιά, που φωτίζονται όλο το εικο-σιτετράωρο, για να μένουν ξύπνια και νατρώνε περισσότερο. Έτσι τα πτηνά αυτάαναπτύσσονται πιο γρήγορα, γεννούν πε-ρισσότερα αυγά και επιφέρουν γρήγοροκέρδος. Όμως λόγω άγχους και υπερέν-τασης εκκρίνουν τοξίνες, οι οποίες ότανκαταναλωθούν μαζί με το κρέας ή τα αυγά,επιβαρύνουν την υγεία του ανθρώπου.

Σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνοσας.

Αντρέας Λοΐζου Β8

Κωνσταντίνος Τουμασής Β8

Λουκία Ναθαναήλ Β8

Μικαέλλα Μαππουρίδου Β8

Άντρια Βασίλη Β8

¤Ú¢ӷ¤Ú¢ӷ

Η κ. Άντρη Θεοφάνους μιλάγια τα βιολογικά προϊόντα

Είμαστε ενημερωμένοιγια τα βιολογικά προϊόντα;

ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΜΕ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣΣ τα πλαίσια του 14ου Μαθητικού Συνε-

δρίου «Αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέ-γας» με θέμα τις περιβαλλοντικές,

κοινωνικές και οικονομικές πτυχές της αειφο-ρίας, μαθητές και μαθήτριες που διδασκόμαστεΟικογενειακή Αγωγή ερευνήσαμε τα βιολο-γικά προϊόντα και τη θρεπτικότητά τους στονανθρώπινο οργανισμό. Στα πλαίσια αυτά ετοι-

μάσαμε ένα ερωτηματολόγιο με εννιά ερωτή-σεις το οποίο απαντήθηκε από όλους τουςσυμματηθές μας Β΄ τάξης (127). Τα αποτελέ-σματά της έρευνας, τα διαγράμματα και ο σχο-λιασμός τους παρατίθενται πιο κάτω.

Ραφαήλ Αντωνίου Β4

Στέφανη Τάνεβα Β4

8%

32%

49%

7%

/ 4%

Σύμφωνα με το πιο πάνω διάγραμμα ένα 49% των μαθητών πιστεύει πωςοι γνώσεις του πάνω στο θέμα των βιολογικών προϊόντων είναι αρκετές.Αρκετά μεγάλο ποσοστό (32%) γνωρίζουν πολύ λίγο τα βιολογικά προϊόν-τα. Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι το ποσοστό των μαθητών που δε γνω-ρίζουν καθόλου τα βιολογικά προϊόντα έχει αυξηθεί από 1% σε 8% σε σύγ-κριση με προηγούμενη έρευνα που έγινε και πάλι στο σχολείο μας γύρωαπό το θέμα αυτό.

77%

23%

Το πιο πάνω διάγραμμα δείχνει πως η πλειοψηφία των μαθητών (77%)έχουν καταναλώσει βιολογικά προϊόντα αφού μόνο το 23% απάντησε αρ-νητικά σε αυτή την ερώτηση. Αυτό αποδεικνύεται και από έρευνα που διε-ξήχθη από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο και το Σύνδεσμο ΒιοκαλλιεργητώνΚύπρου (2012), όπου έδειξε ότι το 86% των Κυπρίων δοκίμασε και αγό-ρασε βιολογικά προϊόντα.

ΠΟΣΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ TA BIOΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΕΧΕΤΕ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΕΣΕΙΣ Ή ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΑΣΚΑΠΟΙΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ;

38%

29%

10%

16%

7%

Σχετικά με την αγορά βιολογικών προϊόντων ένας στους τρεις απάντησεπως υπάρχει ελλιπής προώθηση ενώ ένας στους πέντε απάντησε πως δεγνωρίζει από πού να τα προμηθευτεί. Το 29% απάντησε ότι είναι ακριβάκαι το 16% των μαθητών απάντησαν πως δεν τους αφορούν. Εδώ συμπε-ραίνουμε ότι κατά κύριο λόγο οι μαθητές δεν έχουν επαρκή πληροφόρησηγια το πού μπορούν να βρουν τα βιολογικά προϊόντα αφού δεν αναλαμβά-νουν οι ίδιοι την αγορά των τροφίμων αλλά οι γονείς τους. Έτσι δεν ενδια-φέρονται για το τι τρόφιμα θα αγοράσουν.

69%

14%

/ 17%

Σε αυτή την έρευνα το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών (69%) απαντάθετικά ενώ ένα ποσοστό της τάξης του 17% αρνήθηκε να πάρει θέση λό-γω του ότι δεν γνωρίζει. Το ότι τα βιολογικά προϊόντα είναι πιο ακριβάοφείλεται σε συγκεκριμένους παράγοντες:� στο υψηλότερο κόστος παραγωγής ( π.χ. οργανικά λιπάσματα, μηχα-

νικός τρόπος καταπολέμησης ζιζανίων, βιολογικές ζωοτροφές), � στις μειωμένες αποδόσεις των καλλιεργειών λόγω της εκτατικής φύσης τους, � στη μικρή προσφορά που δεν καλύπτει επαρκώς την ολοένα αυξανό-

μενη ζήτηση σε ορισμένες κατηγορίες προϊόντων (π.χ. νωπά κηπευτικά,και ζωοτροφές),

� στην επιβάρυνση του κόστους ελέγχου και πιστοποίησης των προϊόντων.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ;

67%

33%

Βλέπουμε ένα θετικό αποτέλεσμα ότι η πλειοψηφία (67%) γνωρίζει ότιυπάρχουν καταστήματα που πουλούν μόνο βιολογικά προϊόντα ενώ τουπόλοιπο 33% δεν γνωρίζει.

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥΝΑ ΠΟΥΛΟΥΝ ΜΟΝΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ;

16%

84%

Δυστυχώς στο πιο πάνω διάγραμμα βλέπουμε πως η πλειοψηφία τωνσυμμαθητών μας (84%) δε γνωρίζει αν υπάρχει μάθημα στο σχολείο πουνα μας πληροφορεί για τα βιολογικά προϊόντα. Τα αποτελέσματα αυτήςτης ερώτησης αποδεικνύουν πως για ακόμα μια φορά υπάρχει η ανάγκηγια καλύτερη ενημέρωση των μαθητών. Συγκεκριμένα στο μάθημα της Οι-κογενειακής Αγωγής γίνεται διδασκαλία αυτού του κεφαλαίου. Η διδακτέαύλη αλλά και οι γνώσεις που αποκομίζουν οι νέοι μέσα από αυτό το μάθη-μα θα πρέπει να γίνονται πιο γνωστά και στους μαθητές που δε διδάσκον-ται αυτό το μάθημα. Τα βιολογικά προϊόντα θα έπρεπε να απασχολούντους πάντες ανεξαρτήτως επαγγελματικού προσανατολισμού.

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΑΘΗΜΑΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΤΕ

ΓΙΑ ΤΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ;

85%

7%

/ 8%

Στο πιο πάνω διάγραμμα βλέπουμε πως οι περισσότεροι μαθητές πι-στεύουν ότι τα βιολογικά προϊόντα είναι πιο υγιεινά ενώ οι υπόλοιποι δεσυμφωνούν ή δε γνωρίζουν γιατί είτε δεν το έψαξαν ή δεν δοκίμασαν.Έρευνες έχουν δείξει ότι τα βιολογικά προϊόντα:• Δεν περιέχουν επικίνδυνες ουσίες για την υγεία.• Περιέχουν περισσότερες θρεπτικές ουσίες, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία σε

σχέση με τα κοινά προϊόντα. • Περιέχουν μέχρι και 40% περισσότερα αντιοξειδωτικά.• Τα κοινά προϊόντα περιέχουν πολύ περισσότερο νερό και λιγότερες θρε-

πτικές ουσίες. Ουσιαστικά αγοράζουμε νερό στη τιμή του προϊόντος.

ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΤΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΥΓΙΕΙΝΑ;

ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΟΤΙ ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΕΣ Ή ΟΧΙ;

ΜΠΡΑΒΟ, ΜΠΡΑΒΟ, ΜΠΡΑΒΟ! Σεόοοοοολους εσάς που βοηθήσατε ναδιοργανωθεί αυτή η υπέροχη βραδιά!

Μπράβο στους συμμετέχοντες, τους διοργα-νωτές, τους παρουσιαστές, τους «body-guard», στις κοπέλες που χόρεψαν! Και έναακόμα πιο μεγάλο μπράβο στο ΚΜΣ καιστους μαθητές που πήραν αυτή την πρωτο-βουλία και την έφεραν εις πέρας!

Από το Δεκέμβρη ακούστηκε πως το ΚΜΣ ήθε-λε να διοργανώσει ένα rock night. Τελικά φαί-νεται να άλλαξαν γνώμη θέλοντας αυτή η βρα-διά να έχει διάφορα είδη μουσικής. Ένα Σάβ-βατο στις αρχές Φεβρουαρίου πραγματοποί-ησαν μια «οντισιόν», ώστε να επιλέξουν τα μα-θητικά συγκροτήματα που θα έπαιρναν μέροςστο «LAV music night». Άρχισαν μάλιστα νατο διαφημίζουν κολλώντας φυλλάδια στουςτοίχους του σχολείου αλλά και μέσω του face-book. Θα συμμετείχαν και συγκροτήματα απόάλλα σχολεία αλλά και οι «OnTour», ένα νεα-νικό συγκρότημα πολύ αγαπητό στη νεολαία.

Και να που ήρθε η μεγάλη μέρα ή μάλλον η με-γάλη βραδιά της Παρασκευής 6 Μαρτίου. Τοσχολείο μας ήταν αγνώριστο αφού μια σκηνή

είχε στηθεί στο προαύλιο και χρωματιστά βα-ρέλια ήταν σκορπισμένα σε διάφορα σημείατου πλακόστρωτου. Σιγά σιγά η αυλή γέμισεμε κόσμο. Μαθητές του σχολείου μας αλλάκαι άλλων σχολείων και μερικοί καθηγητέςέδωσαν την παρουσία τους στηρίζοντας αυτήτη διοργάνωση. Προσωπικά πέρασα πολύωραία τόσο εγώ όσο και η παρέα μου! Τις εν-τυπώσεις φυσικά έκλεψε το «pyre show» τοοποίο δημιούργησε μια υπέροχη ατμόσφαιρα.

Χορέψαμε, σιγοτραγουδήσαμε κι εμείς, απο-λαύσαμε τα συγκροτήματα, ανακαλύψαμε πωςανάμεσά μας κρύβονται ταλαντούχα άτομα, γε-λάσαμε, χαρήκαμε… Ήταν μια πολύ όμορφη,καλά οργανωμένη βραδιά γεμάτη ζωντάνια. Τογεγονός ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης γι’αυτή τη δράση το είχαμε εμείς οι μαθητές αλλάκαι η επιτυχία που είχε έδειξαν πολλά. Κατ’ αρ-χάς φάνηκε πως έστω κι αν κάποιοι από εσάςμας θεωρείτε τεμπέληδες και ανεύθυνους, ανμας βάλετε να ασχοληθούμε με κάτι που μαςαρέσει πραγματικά θα σας αποδείξουμε το αν-τίθετο. Δεύτερο, εμείς οι μαθητές είμαστε οικαλύτεροι διοργανωτές σχολικών εκδηλώσε-ων, αφού γνωρίζουμε καλά τον παλμό τουσχολείου. Βέβαια να σημειωθεί πως με πολλή

δυσκολία ξεπεράστηκαν οι επιφυλάξεις της Δι-εύθυνσης για την εκδήλωση. Ακόμα και στηχρήση των μεγαφώνων για σχετικές ανακοινώ-σεις αντιμετωπίσαμε άρνηση που αναιρέθηκεμε… σκληρές διαπραγματεύσεις!

Εντύπωση μας έκανε πως τα συγκροτήματαεπέλεξαν κομμάτια από ποικίλα είδη τραγου-διών. Άλλοι μας συγκίνησαν, άλλοι μαςέφτιαξαν τη διάθεση, άλλοι μας ενθουσία-σαν… Κάθε σχήμα όμως είχε κάτι διαφορετι-κό να μας προσφέρει. Σας ευχαριστούμε, φί-λοι μας, και μη σταματήσετε ποτέ να ασχολεί-στε με τη μουσική!

Υπήρξαν όμως και κάποια αρνητικά σχόλια πουγια χάρη της αντικειμενικότητας οφείλω να ανα-φέρω. Σε κάποιους συμμαθητές μας δεν άρεσεκαθόλου το γεγονός ότι θα έπρεπε να αγορά-σουν εισιτήριο εισόδου στην τιμή των 5 ευρώ,για να παρακολουθήσουν μια εκδήλωση συμ-μαθητών τους που θα γινόταν στο χώρο τουσχολείου. Μάλιστα για κάποιους αυτός ήταν ολόγος που δεν ήρθαν. Βέβαια η αλήθεια είναιπως το ΚΜΣ είχε κάποια έξοδα για την οργάνω-ση του «Music night» αφού όπως είδαμε έφε-ραν σκηνή, φώτα, ηχολήπτη, φωτοβολίδες, μι-κρόφωνα κλπ. Δεν είναι όμως λίγοι αυτοί που

αναρωτιούνται πώς θα διατεθούν οι εισπράξειςαπό τη βραδιά αυτή και θα θέλαμε να μάθουμεκάποια στιγμή! Τέλος να αναφέρω ότι κάποιοιδεν είδαν με καλό μάτι το δωρεάν ποτό που πή-γαινε μαζί με το εισιτήριο διότι όπως φαίνεταιδεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες τους…

Γενικά όμως ήταν μια υπέροχη πρωτοβουλία,ένας θεσμός που άρχισε φέτος και ελπίζουμενα συνεχιστεί και του χρόνου. Φυσικά αυτόείναι στα χέρια μας! Εμείς θα είμαστε οι επό-μενοι τελειόφοιτοι, εμείς θα εκλέξουμε τοεπόμενο ΚΜΣ, εμείς θα πρέπει να αναλάβουμενα το οργανώσουμε ξανά. Προσωπικά πι-στεύω πως αξίζει τον κόπο.

Παναγιώτα Ζιντίλη Β3

ÂΉËÏÒÛÂȘ8

Σ τις 29 Ιανουαρίου με το κτύπημα τουκουδουνιού για τη δεύτερη περίοδο μα-ζευτήκαμε στην αίθουσα πολλαπλής

χρήσης, για να παρακολουθήσουμε τη γιορτήτων τριών Ιεραρχών και των Γραμμάτων. Εί-χαμε αρνητική διάθεση όπως και κάθε φοράπου πρόκειται να παρακολουθήσουμε τέτοιεςεκδηλώσεις στο σχολείο. Για ακόμη μια φοράήμασταν σίγουροι ότι το πιο ενδιαφέρον πουθα είχαμε να κάνουμε για τα επόμενα 45 λεπτάθα ήταν να περάσουμε το επόμενο στάδιο στοcandy crush ή να σελφιζόμαστε, για να απα-θανατίσουμε μερικές ακόμη αείμνηστες στιγμέςβαρεμάρας στην εν λόγω αίθουσα.

Έλα όμως που η εκδήλωση ξεκίνησε τόσοασυνήθιστα κι εντυπωσιακά που τράβηξε στηστιγμή την προσοχή όλων μας…! Θα τολμού-σαμε μάλιστα να πούμε πως ίσως για πρώτηφορά στα χρονικά της η αίθουσα πολλαπλήςχρήσης του Λυκείου Αποστόλου Βαρνάβα φι-λοξένησε ένα κοινό καθηλωμένο, που ζούσετην κάθε στιγμή της γιορτής και ήταν συνάμακαι αναπόσπαστο μέρος της σε τόσο μεγάλοβαθμό που αφήσαμε στην άκρη τα κινητά μαςκαι παρασυρθήκαμε μαζί με τον παλιάτσο σ’ένα παραμύθι που μας μετέφερε στην αξία καιτη σημασία της παιδείας.

Χορός, τραγούδι, μουσική, προβολή, θεατρι-κά, παραμύθι σε ένα υπέροχο σύνολο πουσυνδύαζε χιούμορ, ζωντάνια, πολιτισμό και

ηχηρά μηνύματα δοσμένα στη σωστή δοσο-λογία, ώστε να κερδίσει το κοινό. Ήταν μιαπραγματική εορταστική εκδήλωση, ένα πανη-γύρι χαράς, όπως ακριβώς ταιριάζει στη γιορ-τή των γραμμάτων.

Προσηλωμένοι όλοι εμείς καθόλη τη διάρ-κεια γελάσαμε μέχρι δακρύων, διασκεδάσαμεκαι παράλληλα πήραμε με έναν πολύ απλό καιόμορφο τρόπο τα σημαντικότερα μηνύματαπου αφορούν την αξία των γραμμάτων, τησημασία της ορθής διαπαιδαγώγησης, τη δια-χρονική σημασία του βιβλίου και την ομορ-φιά της σχέσης που μπορεί να δημιουργηθείανάμεσα σε μας και τους καθηγητές μας.

Ανέτρεψε την προκατάληψή μας εναντίον πα-ρόμοιων δράσεων στο σχολείο και μας κάνεινα ανυπομονούμε για τις επόμενες, για τις οποί-

ες φυσικά έχει βάλει τον πήχη πολύ ψηλά. Η εκ-δήλωση αυτή αποτέλεσε μια γροθιά στα στερε-ότυπα των σχολικών εκδηλώσεων, αφού μαςαπέδειξε ότι είναι πολύ χρήσιμες στο σχολείοκαι μπορούν να μας προσφέρουν πολλά φτάνεινα προσαρμόζονται στις ανάγκες που έχουμεως μαθητές του 2015. Ήταν ένα καλλιτεχνικόμανιφέστο που έδωσε σάρκα και οστά στη θε-ωρία ότι κάθε σχολική εκδήλωση είναι και πρέ-πει να είναι μια ευκαιρία για να ερχόμαστε σεεπαφή με τις τέχνες και τον πολιτισμό.

Ευχαριστούμε όλους όσους συνέβαλαν ώστενα επιτευχθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Εννοεί-ται ότι σας θαυμάσαμε, σας απολαύσαμε αλλάκαι σας ζηλέψαμε λιγάκι - και ποιος δε θαήθελε άλλωστε να έπαιρνε μέρος σ’ αυτό τοχαρούμενο πάρτι;

Αυτό είναι άλλο ένα μεγάλο κεφάλαιο πουαφορά τις σχολικές εκδηλώσεις… Δε θέλουμενα βλέπουμε συνεχώς τους ίδιους και τουςίδιους αν και η συγκεκριμένη εκδήλωση μέσασ’ όλες τις καινοτομίες που έφερε έβγαλε στοσανίδι και νέα φρέσκα προσωπάκια που παράτην «έλλειψη» πείρας μια χαρά τα κατάφεραν!Και ναι, αν τους αναθέταμε να απαγγείλουνΣολωμό ίσως να τα έκαναν μαντάρα… Σ’ αυτόόμως ήταν πραγματικά τέλειοι!

Αγαπημένοι μας φιλόλογοι, η μονοτονίασκότωσε τη γάτα… ψάξτε λιγάκι και για πρω-τοεμφανιζόμενα ταλέντα, αυτοσχεδιάστε -πρωτοπορήστε - καινοτομήστε πριν πεθάνου-με από βαρεμάρα στην επόμενη εκδήλωση!

Ομάδα Δημοσιογραφίας Ενδιαφέροντος

Β΄ Λυκείου

Μια ξεχωριστή σχολική εκδήλωσηΠαρακολουθήσαμε, μάθαμε, διασκεδάσαμε...επιτέλους!

The Best night EVER!

Τι να πω για αυτή τη βραδιά… Ήταναπλά υπέροχη! Φώτα, μουσική, τρα-γούδι, χορός. Είχα καιρό να διασκεδά-σω τόσο και πραγματικά ενθουσιάστη-κα! Τα παιδιά που έλαβαν μέρος ήτανυπέροχα και η διάθεση μου εκτοξεύτη-κε στα ύψη. Πέρασα χρόνο με τουςσυμμαθητές μου και καμάρωσα τα τα-λέντα του σχολείου μας και όχι μόνο!Μακάρι το ΚΜΣ του σχολείου μας ναδιοργανώνει πιο συχνά τέτοιες αξέχα-στες βραδιές, έτσι ώστε να αναδει-κνύονται τα κρυμμένα μας ταλέντα.

Σώτια Αλωνεύτη Α5

‰Ú¿ÛË9

Φ ιλανθρωπία για μένα σημαίνει να χα-ρίζεις με τις πράξεις σου βοήθεια σεανθρώπους που η ζωή τους αδίκησε

ενώ εσύ στάθηκες πιο τυχερός και είσαι σεθέση να βοηθήσεις. Μια τέτοια πράξη είναι ησυμμετοχή μας σε μη κερδοσκοπικούς φι-λανθρωπικούς οργανισμούς και η εθελον-τική προσφορά εργασίας σε αυτούς.

Το φιλανθρωπικό σωματείο «Αλκυονίδες»,το οποίο ιδρύθηκε το 1998 και στελεχώνε-ται αποκλειστικά από εθελοντές και εθελόν-τριες με ελάχιστα διοικητικά έξοδα, αποτελείέναν τέτοιο οργανισμό. Από τότε μέχρι σή-μερα η οικογένεια των «Αλκυονίδων» μεγά-λωσε και επεκτάθηκε σε όλες τις πόλεις μεαποτέλεσμα σήμερα να δραστηριοποιείται σεδιάφορους τομείς και κυρίως στην κάλυψηαναγκών των ασθενών που στέλλονται απότην κυβέρνηση για νοσηλεία, περιλαμβανο-μένων των ταξιδιωτικών εξόδων και της δια-μονής τους.

Στις 18 Δεκεμβρίου με πρωτοβουλία της κα-θηγήτριας μας, κ. Διαμάντως Μαγνήτη, οι μα-θητές του τμήματος Οικογενειακής ΑγωγήςΓ΄ Λυκείου, είχαμε την ευκαιρία να επισκε-φτούμε τις «Αλκυονίδες» και να συμβάλουμεγια λίγο στο έργο τους. Τα συναισθήματαμας ανάμεικτα! Φτιάξαμε και ταξινομήσαμε«πακέτα αγάπης» με τόση χαρά και ενθου-σιασμό αλλά και με συγκίνηση. Γίναμε κιεμείς εθελοντές αγάπης! Ευχαριστούμε πολύτην καθηγήτριά μας για αυτή την όμορφη εμ-πειρία που μας χάρισε. Είμαι σίγουρη ότιόλοι μας καταλάβαμε την αξία της αλληλεγ-γύης και της φιλανθρωπίας.

Διονυσία Μαρτή Γ7

Όταν θα επισκεπτόμασταν τις «Αλκυόνι-δες» δε γνώριζα τι ακριβώς πρέπει να

κάνω εκεί αλλά αφού μας εξήγησαν τι πρέπεινα κάνουμε και πώς να συνεργαστούμε ένιωσαπολύ ωραία που βοηθήσαμε όλοι να οργανω-θούν πακέτα δώρων για τις οικογένειες πουέχουν ανάγκη. Ήταν υπέροχη εμπειρία ζωήςκαι ελπίζω να μου ξαναδοθούν τέτοιες ευκαι-ρίες για παροχή βοήθειας.

Μαριάννα Φιλίππου Γ4

Eίχα και εγώ την ευκαιρία να βιώσω μια εμ-πειρία φιλανθρωπίας στις «Αλκυόνιδες».

Όταν μας πρωτοείπε την ιδέα της η καθηγήτριάμας ενθουσιάστηκα, γιατί μου αρέσει ναβοηθώ τους ανθρώπους. Έφτασε η μέρα καιόλοι ξεκινήσαμε με χαμόγελο. Όταν φτάσαμεεκεί μας καλωσόρισε η υπεύθυνη, γνωριστή-καμε και άρχισε να μας μιλά και να μας εξηγείτο στόχο του οργανισμού και πώς πρωτοξε-κίνησε. Ύστερα έφτασε η ώρα της δράσης! Χω-ριστήκαμε σε διάφορες ομάδες και αρχίσαμενα κάνουμε μικρά πακέτα δώρων για τα παιδιά

και τις οικογένειες που θα έρχονταν να παρα-λάβουν την ολόψυχη βοήθεια του συνδέσμου.Μάλιστα πριν φύγουμε άρχισε να έρχεται κό-σμος. Η πιο ωραία στιγμή που βίωσα εκείνη τημέρα ήταν όταν είσπραξα για ανταμοιβή έναμεγάλο χαμόγελο… Δεν υπάρχει πιο όμορφοσυναίσθημα από αυτό! Θα ήθελα σίγουρα νατο επαναλάβω και θα πρότεινα και σε άλλουςσυμμαθητές μου να προσφέρουν τη βοήθειάτους, γιατί όλος ο κόπος και η κούραση χάνε-ται όταν χάρη σ’ εμάς ένα χαμόγελο σχηματί-ζεται στο πρόσωπο ενός ανθρώπου…

Νικόλας Γεωργίου Γ2

Tο σημαντικότερο της επίσκεψής μου αυτήςήταν ότι αποκόμισα πως σημασία έχει

πάνω απ’ όλα να είμαστε άνθρωποι ανιδιοτε-λείς και να μη χάνουμε ευκαιρία να βοηθάμε.Επίσης συνειδητοποίησα ότι η ευτυχία δεν πε-ριστρέφεται γύρω απο τα λεφτά αλλά από όσαεισπράττεις βοηθώντας το συνάνθρωπό σου…

Λουκάς Παύλου Γ4

Οι «Αλκυονίδες» μας χάρισαν στιγμές ευτυχίας

Η καρδιά είναι ένα κοίλο μυώδες όργανοπου λειτουργεί ως αντλία του σώμα-τος. Είναι το σημαντικότερο όργανο

του ανθρώπινου σώματος, καθώς και ένα απότα κύρια όργανα του κυκλοφορικού συστήμα-τος. Επηρεασμένοι από αυτό πήραμε την από-φαση στο μάθημα «Άνθρωπος και Υγεία» ναμελετήσουμε την καρδιά περνώντας από τη θε-ωρία στην πράξη, ώστε να έχουμε μια πιο εν-διαφέρουσα εικόνα. Έτσι, μαζί με τηνκαθηγήτρια μας, κ. Νάσω Μελιφρονίδου, κά-ναμε τομή στην καρδιά ενός αρνιού, πουέφερε ο συμμαθητής μας Νικόλας Χριστοδού-λου του Β8.

Φυσικά όταν πρωτακούσαμε ότι θα κάναμετομή σε αληθινή καρδιά μας φάνηκε τρελό!Μερικοί δε χάρηκαν και τόσο που θα έβλε-παν για πρώτη φορά καρδιά και άλλα μέρητου σώματος του αρνιού ενώ άλλοι εκφρά-στηκαν με επιφωνήματα ενθουσιασμού! Οιπερισσότεροι από μας περιμέναμε με αγωνίααυτή τη μέρα και όταν περάσαμε επιτέλουςστην πράξη ήμασταν κατενθουσιασμένοι.Άλλοι πάλι, οι οποίοι δεν ήθελαν να έχουνιδιαίτερη σχέση με καρδιές κτλ (!) βρήκαν τηθέση τους στην άλλη μεριά της αίθουσαςπροκειμένου να μην αηδιάσουν μπροστάστο θέαμα και τη μυρωδιά των οργάνων τουζώου…

Η εμπειρία αυτή ήταν μοναδική, αφού μας δό-θηκε η ευκαιρία να γίνουμε για λίγο μικροί

χειρουργοί. Παράλληλα μέσω αυτού του μα-θήματος σκεφτήκαμε οτι σε πολλούς από μαςθα άρεσε να ασχοληθούμε με την ιατρική ή μεκάποιο σχετικό επάγγελμα. Άλλοι πάλι ανα-θεώρησαν τις απόψεις τους και τα σχέδιατους για το μέλλον.

Μέσα από τις πλάκες και τα αστεία μας όχιμόνο περάσαμε καλά αλλά μάθαμε και για ταδιάφορα μέρη της καρδίας, των νεφρών καιτων πνευμόνων. Είχαμε την ευκαιρία να δού-με όλα όσα την αποτελούν: τους δύο κόλ-πους, τις δύο κοιλίες, την αορτή, τις βαλβίδες(διγλώχινη και τριγλώχινη) και τα τοιχώματάτης. Παρατηρήσαμε ότι το μυοκάρδιο γύρωαπό την αριστερή κοιλία είναι περίπου πέντεφορές παχύτερο από αυτό της δεξιάς κοιλίας.Αυτό συμβαίνει, γιατί από την αριστερή κοι-λία το οξυγονωμένο αίμα προωθείται προςτην αορτή και από εκεί σε όλες τις αρτηρίεςτου σώματος (εξαιρούνται οι πνευμονικές),από όπου μεταφέρουν το οξυγονωμένο αίμασε όλους τους ιστούς.

Περάσαμε φανταστικά και το σημαντικότερομάθαμε πολλά τα οποία δε θα ξεχάσουμε πο-τέ! Ευχαριστούμε την καθηγήτριά μας που μαςχάρισε μια τόσο μοναδική εμπειρία και πουβρήκε τον τρόπο να μας δώσει μοναδικές εμ-πειρίες και γνώσεις ζωής!

Ραφαέλα Πηγιώτη Β2

Χριστίνα Μιχαήλ Β2

Ε Ν Α Ξ Ε Χ Ω Ρ Ι Σ Τ Ο Μ Α Θ Η Μ ΑΧειρουργοί μέσα στην τάξη!

Καφές σε αναμονή!Δίνοντας αγάπη απλά,

όμορφα, μοντέρνα

Ο«καφές σε αναμονή» είναι μιαξεχωριστή και πρωτότυπηπράξη προσφοράς προς το συ-

νάνθρωπο. Να μια ιστορία που διαδρα-ματίζεται στη Νάπολη και αναφέρεται σ΄αυτή: Ήταν μια φορά δύο φίλοι. Ο έναςαπό τη Νάπολη και ο άλλος από τη Ρώμη.Κάποια στιγμή συναντήθηκαν στη Νά-πολη και πήγαν για καφέ στο καφενείοτης γειτονιάς. Εκεί ο ντόπιος θέλησε νακεράσει το φιλοξενούμενό του. Παράγ-γειλε δύο καφέδες για εκείνους και δύο«σε αναμονή». Ο φίλος του τον κοι-τούσε απορημένος αφού είχε ακούσει για«πελάτες σε αναμονή», για «επιβάτες σεαναμονή», μα ποτέ για «καφέδες σε ανα-μονή». Θέλοντας λοιπόν να μάθει ρώ-τησε το ντόπιο φίλο του τι ακριβώςσήμαινε αυτό. Τότε εκείνος του είπε πωςείναι μια κίνηση την οποία έκαναν οι άν-θρωποι από παλιά στη Νάπολη και τουεξήγησε ότι κάποιος πελάτης μπορεί ναπληρώσει για έναν καφέ που θα περιμένεινα κεραστεί σε κάποιον άνθρωπο πουδεν μπορεί να τον αγοράσει. Οι δυο φί-λοι άρχισαν να λένε τα δικά τους. Καθώςμιλούσαν μπήκε μέσα στο καφενείο έναςταλαιπωρημένος γεροντάκος με κουρε-λιασμένα ρούχα και ρώτησε αν υπήρχεκανένας «καφές σε αναμονή». Τότε ουπάλληλος του πρόσφερε έναν και τα μά-τια του έλαμψαν από χαρά.

Τα τελευταία χρόνια αυτός ο πρωτότυ-πος τρόπος προσφοράς στο συνάνθρω-πο έχει εξαπλωθεί σε πάνω από 100 πό-λεις παγκόσμια. Έχει φτάσει μέχρι καιτην Αθήνα και ελπίζουμε πως σύντομαθα φτάσει και στη δική μας πόλη. Οι«καφέδες σε αναμονή» πωλούνται με35% έκπτωση, δίνεται κανονικά απόδει-ξη και αναγράφεται κάπου πόσοι καφέ-δες είναι σε αναμονή για εκείνους πουθέλουν να τους απολαύσουν.

Έτσι τελειώνει η ιστορία για αυτή τηνόμορφη πράξη αγάπης όμως η φιλαν-θρωπία και η προσφορά δεν τελειώνουνποτέ. Αυτό το κέρασμα μπορεί να φαντά-ζει πολύ μικρό στα μάτια μας αλλά είναιμια πράξη συμπαράστασης στους αν-θρώπους που βιώνουν τη φτώχια και τονκοινωνικό αποκλεισμό. Μας μαθαίνειπως μπορούμε να προσφέρουμε με χίλι-ους δυο τρόπους, απλά, διακριτικά, σιω-πηλά, φτάνει να έχουμε μέσα μας βαθιάαγάπη και συμπόνια για τους συνανθρώ-πους μας.

Άννα Ζήνωνος Β1

φώτο: Ραφαέλα Χατζηιωάννου Β6

Το τριήμερο εργασίας για μένα ήταν αρκετά κατατοπιστικό.Με βοήθησε πολύ να λύσω κάποιες απορίες που είχα σχε-

τικά με τα μαθήματα που θα επιλέξω και επίσης να δω πιο κα-θαρά ότι το μέλλον μου εξαρτάται από τις αποφάσεις που θαπάρω από δω και πέρα. Ήταν δημιουργικό και καθόλουανιαρό και με έκανε να ενδιαφερθώ ακόμη πιο πολύ για τα μα-θήματα που θα επιλέξω. Εκείνες τις τρεις μέρες επισκεφθήκαμεδιάφορους χώρους εργασίας, για να γνωρίσουμε επαγγέλ-ματα που μας ενδιαφέρουν. Ήρθαν επαγγελματίες για να μαςπροετοιμάσουν και να μας μιλήσουν για την ειδικότητά τους.Το τριήμερο μου άρεσε πολύ και το ευχαριστήθηκα διότι ήτανκαλά οργανωμένο. Πιστεύω ότι ήταν αναγκαία αυτή η δρα-στηριότητα πριν την από επιλογή των μαθημάτων μας.

Αφροδίτη Χριστοφόρου Α8

Ως μαθητές της Β΄ Τάξης φέτοςμπορούμε πια να κρίνουμε καλύ-τερα και να προβληματιστούμε

διαφορετικά για το θεσμό του τριημέρουεργασίας, στον οποίο συμμετείχαμε καιεμείς πέρσι. Ο προβληματισμός μας αυ-τός και η σχετική συζήτηση που είχαμεμέσα στην τάξη μάς οδήγησαν στη Σύμ-βουλο του σχολείου μας, καθηγήτριαεπαγγελματικού προσανατολισμού, κ.Νάσια Τροκκούδη, η οποία ασχολείταιμε το θέμα του τριημέρου και βοηθά τηΔιεύθυνση στην οργάνωσή του. Είχαμεέτσι την ευκαιρία να εκφράσουμε τις ανη-συχίες μας και να θέσουμε τα δικά μαςερωτήματα για τον εν λόγω θεσμό. Δια-βάστε τη συζήτηση που είχαμε μαζί της.

Γιώργος Χαραλάμπους Β2

Άννα Χριστοδουλίδου Β3

Παναγιώτα Ζιντίλη Β3

Στέλλα Γρηγορίου Β3

Αντρέας Στέλιου Β8

• Κ. Νάσια, θέλουμε να μας πείτε πότε θε-σμοθετήθηκε το τριήμερο εργασίας γιατους μαθητές της Α΄ Λυκείου και για ποιολόγο καταργήθηκε η εβδομάδα εργασίαςστη Β΄ Λυκείου.

H Εβδομάδα Εργασίας καταργήθηκε γιατί οθεσμός είχε εκφυλιστεί. Πολλοί μαθητές δενπαρουσιάζονταν καν στη δουλειά, επέλεγαννα εργαστούν σε συγγενικά τους πρόσωπακαι κατέληξε σε μια εβδομάδα διακοπών.Αφού αυτός ο κύκλος είχε κλείσει και δενεξυπηρετούσε το σκοπό για τον οποίο είχεεφαρμοστεί αρχικά, το Υπουργείο Παιδείας,σε συνεργασία με τη Συνομοσπονδία Γονέων

και τους μαθητές, υιοθέτησε ένα καινούριοθεσμό, το «Τριήμερο Εργασίας». Φέτος είναιη τρίτη σχολική χρονιά που εφαρμόζεται αυ-τός ο καινούριος θεσμός.

• Ποιος είναι ο στόχος του τριημέρου ερ-γασίας;

Ο στόχος του τριημέρου εργασίας είναι ναφέρει σε επαφή το μαθητή με διάφορα επαγ-γέλματα. Όχι μόνο με τα επαγγέλματα πουτον ενδιαφέρουν τη συγκεκριμένη χρονικήστιγμή αλλά και να τον βοηθήσει να ανοίξειτους ορίζοντές του, να μάθει πώς μπορεί ναβρίσκει πληροφορίες για διάφορα επαγγέλ-ματα. Προσφέρει ακόμα την ευκαιρία να πλη-ροφορηθούν σχετικά με επαγγέλματα, ταοποία δε γνωρίζουν καθόλου. Το δικό μαςσχολείο μέσα στα πλαίσια του τριημέρου έχειεντάξει και τη χορήγηση ενός τεστ ενδιαφε-ρόντων. Σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Πα-νεπιστήμιο δώσαμε αυτή την ευκαιρία και πέρ-σι και φέτος σε όλους τους μαθητές της Α΄Τάξης. Πιο συγκεκριμένα το ψυχομετρικό αυ-τό εργαλείο, το τεστ «Αριάδνη», σκοπό έχεινα βοηθήσει τους μαθητές να διαμορφώσουνμια πιο συγκεκριμένη άποψη για την κλίσηπου έχουν σε διαφόρους επαγγελματικούςτομείς σε σχέση με τα ενδιαφέροντά τους.

• Ποιος αποφασίζει σε ποιες δράσεις τουτριημέρου θα συμμετέχει το καθένα από ταπαιδιά της Α΄ Λυκείου;

Αρχικά να διευκρινίσω ότι η δική μου συμμε-τοχή στο τριήμερο εργασίας είναι μικρή. Εγώοργανώνω τη χορήγηση του τεστ και εξασφα-λίζω τη δωρεάν προσφορά του από το Ευρω-παϊκό Πανεπιστήμιο. Η οργάνωση του τριημέ-ρου απαιτεί πολλή δουλειά και το βάρος τηςοργάνωσης του τριημέρου έχει η Διευθύντριατου σχολείου και συγκεκριμένοι Βοηθοί Διευ-θυντές. Αρχικά οι μαθητές συμπληρώνουν έναερωτηματολόγιο αναφορικά με επαγγέλματαπου τους ενδιαφέρουν. Μετά γίνεται επεξερ-γασία των ερωτηματολογίων αυτών. Η Διεύ-θυνση έρχεται σε επαφή με ομάδες επαγγελ-ματιών, που φαίνεται να ενδιαφέρουν τους πε-ρισσότερους μαθητές, και καλεί επαγγελματίεςνα έρθουν στο σχολείο να δώσουν διαλέξεις.Γίνεται προσπάθεια οι επαγγελματίες αυτοί να

εκπροσωπούν τον κλάδο τους. Επίσης γίνον-ται παράλληλα προσπάθειες να εξασφαλι-στούν επισκέψεις των μαθητών σε διάφορουςεπαγγελματικούς χώρους. Οι μαθητές χωρί-ζονται ανάλογα με τις τρεις πρώτες επιλογέςτους και μετά αρχίζει μια διαδικασία εκπλήρω-σης όσο το δυνατό περισσότερων επιλογώντους. Αντιλαμβάνεστε ότι είναι περίπλοκο καιγι’ αυτό πολλές φορές ο μαθητής νιώθει ότιδε συμμετείχε σε όλα όσα ήθελε. Είναι δύσκο-λο μέσα σε τρεις μέρες να ικανοποιήσεις τα εν-διαφέροντα όλων των μαθητών. Οφείλω νασας πω ότι στο σχολείο μας δίνεται ιδιαίτερησημασία στο τριήμερο και γίνεται με σεβασμόστα παιδιά και τις ανάγκες τους. Αφιερώνονταιδηλαδή, όπως προβλέπει και η εγκύκλιος τρειςολόκληρες μέρες. Τα τελευταία δύο χρόνιακάναμε μεγάλη προσπάθεια και καταφέραμε τοτριήμερο να γίνεται πριν οι μαθητές επιλέξουντα μαθήματα για την επόμενη σχολική χρονιά,δηλαδή στις αρχές Νοεμβρίου. Έτσι η δράσηαυτή έχει ουσιαστική και πρακτική σημασία.

• Αν είχατε τη δυνατότητα να το οργανώσε-τε εσείς ανεξάρτητα από το Υπουργείο πώςθα το διαμορφώνατε; Τι αλλαγές θα κάνατε;

Οι μαθητές που ξέρουν ακριβώς ποιο επάγ-γελμα θέλουν να ακολουθήσουν σε αυτή τηνηλικία αποτελούν εξαίρεση. Η πλειονότητατων μαθητών της Α΄ Λυκείου αναζητούν ακό-μα και ψάχνουν διάφορα. Ακόμη δεν έχειολοκληρωθεί η προσωπικότητά τους ενώ τα

ενδιαφέροντά τους μπορεί να αλλάξουν όπωςκαι οι ικανότητές τους. Θα μπορούσε λοιπόντο σχολείο να τους δώσει την ευκαιρία ναπληροφορηθούν για νέα, άγνωστα επαγγέλ-ματα, του μέλλοντος…. τα οποία μόλις αρχί-ζουν να εμφανίζονται στην εποχή μας, όπωςείναι για παράδειγμα τα «πράσινα» και τα «γα-λάζια» επαγγέλματα. Επίσης πιστεύω ότι θαήταν πολύ χρήσιμο στα πλαίσια του τριημέρουνα διοργανώνονται βιωματικά εργαστήρια,όπου οι μαθητές θα έχουν την ευκαιρία νααναπτύξουν επαγγελματικές δεξιότητες, όπωςείναι η δεξιότητα της διαπραγμάτευσης και ηδεξιότητα της ομαδικής συνεργασίας.

• Πώς σας φαίνεται ο πιθανός συνδυα-σμός αυτών των δύο; Δηλαδή δύο μέρες ταπαιδιά να δούλευαν και άλλες δύο να έκα-ναν επισκέψεις και σεμινάρια;

Αυτό πρακτικά είναι αδύνατον! Η οργάνωση καιπραγματοποίηση τέτοιου τετραημέρου απαιτείπάρα πολύ χρόνο. Δυστυχώς στα Λύκεια ο χρό-νος είναι λίγος, υπερπολύτιμος… Επίσης σκε-φτείτε… με ποιο τρόπο και με ποιο μηχανισμόένα Λύκειο θα μπορεί να βρει για 184 μαθητές(τόσοι είναι οι μαθητές της Α΄ Λυκείου φέτοςστο σχολείο μας) κατάλληλο χώρο εργασίας,όπου θα κερδίσουν και θα μάθουν κάτι…

• Κυρία Νάσια, σας ευχαριστούμε πολύ γιατο χρόνο που μας αφιερώσατε.

Âη›‰Â˘ÛË10

Τριήμερο Εργασίας: γιατί θεσμοθετήθηκε, ποιοι είναι οι στόχοι του,τι προσφέρει στους μαθητές της Α΄ Λυκείου;

Έφτασε για μας, τους μαθητές της Α΄ Λυκείου, η στιγμή γιατη λήψη μιας από τις σημαντικότερες αποφάσεις που

αφορά το απώτερο μέλλον μας, το επάγγελμα που θα επιλέ-ξουμε. Το σχολείο μάς χάρισε την ευκαιρία να βιώσουμε καινα αισθανθούμε έστω και για λίγο πώς είναι η ζωή των με-γάλων, ο κόσμος τους! Να πάρουμε μια γεύση για το τι θασυναντήσουμε… Ο σκοπός του τριημέρου εργασίας είναι ναβοηθηθούμε στην επιλογή μαθημάτων, ώστε να μπορέσουμενα ακολουθήσουμε τον κλάδο σπουδών που μας αρέσει. Οστόχος αυτός για μένα διεκπεραιώθηκε επιτυχώς. Κατά τηδιάρκεια των ημερών αυτών καταξιωμένοι επαγγελματίες μαςενημέρωσαν και μας συμβούλευσαν με πολλή προθυμία.Ήταν πολύ εποικοδομητικές αυτές οι συζητήσεις και με βοή-θησαν αρκετά στην απόφαση που έλαβα.

Ηλέκτρα Χριστοπούλου A7

Το τριήμερο εργασίας ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία. Θε-ωρώ αξιέπαινο το γεγονός ότι δίνεται η ευκαιρία στους μα-

θητές να γνωρίσουν από κοντά τα επαγγέλματα που τουςενδιαφέρουν. Το γεγονός πως άτομα που γνωρίζουν από πρώτοχέρι τα διάφορα επαγγέλματα, αφιέρωσαν πολύτιμο επαγγελμα-τικό χρόνο για να μας μιλήσουν και να μας βοηθήσουν να κά-νουμε τις σωστές επιλογές ήταν πολύ σημαντικό. Θεωρώ όμωςπως υπάρχουν ακόμη κάποια περιθώρια βελτίωσης, όπως να αφιε-ρώνεται συστηματικά χρόνος καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς γιανα ενημερωθούν και να γνωρίσουν όλοι οι μαθητές σε βάθος όλατα επαγγέλματα. Τέλος, ευχαριστώ το σχολείο για το ενδιαφέρονπου δείχνει και που προνοεί για το μέλλον μας.

Σώτια Ιωσηφίδου Α4

Το τριήμερο εργασίας για μένα ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία.Μου έδωσε κατευθυντήριες γραμμές και χρήσιμες πληροφορίες

για ορισμένα επαγγέλματα που με ενδιαφέρουν. Όμως πιστεύω πωςυπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. Καταρχάς δε νομίζω ότιχρειάζονται τρεις ολόκληρες μέρες, αφού μερικές από τις διαλέξειςπου παρακολούθησα δεν τις είχα επιλέξει. Αυτό σημαίνει ότι πιθα-νότατα τέθηκαν αυτές οι διαλέξεις για να γεμίσουν οι ώρες πουέπρεπε να παρακολουθώ κι όχι για να εξυπηρετήσουν τις επιθυμίεςμου. Επίσης πιστεύω ότι η ρύθμιση του προγράμματος των διαλέ-ξεων θα έπρεπε να γίνεται με άξονα τα μαθήματα που θα επιλέγαμεγια τη Β΄ Λυκείου και όχι με άξονα τους διάφορους επαγγελματικούςκλάδους. Κλείνοντας θα ήθελα να παρακαλέσω να δίνεται περισ-σότερη έμφαση στις ανθρωπιστικές σπουδές π.χ. στη φιλολογία,στη φιλοσοφία, στη θεολογία, στην ιστορία κλπ.

Νεκτάριος Σωτηριάδης A4

Το τριήμερο εργασίας που πραγματοποιήθηκε καιφέτος στο σχολείο μας για εμάς τους μαθητές της

Α΄ Λυκείου είχε στόχο να μας δώσει όσο το δυνατόπερισσότερες πληροφορίες για διάφορα επαγγέλματακαι να μας βοηθήσει να κάνουμε τις επιλογές μας.

Για μένα ήταν μια πολύ καλή εμπειρία. Η αλήθεια είναιπως κάποιες διαλέξεις δε με ενδιέφεραν και μου ήτανλίγο βαρετές αλλά κάποιες άλλες μου άρεσαν πολύκαι με έκαναν να προβληματιστώ για το τι τελικά θαακολουθήσω στη ζωή μου. Το τριήμερο περιλάμβανεκαι δύο επισκέψεις. Η μια δε μου άρεσε, γιατί δεν εί-χε καμία σχέση με τα δικά μου ενδιαφέροντα. Η δεύ-τερη όμως με ενθουσίασε, αφού στη διάρκειά τηςενημερώθηκα για κάποια επαγγέλματα που θα μουάρεσε πολύ να κάνω!

Ομολογώ πως το τριήμερο αυτό με έβαλε σε σκέψειςκαι με έκανε να προβληματιστώ για το τι θέλω να κά-νω στ’ αλήθεια. Ελπίζω να λειτούργησε με τον ίδιοτρόπο και να ωφέλησε και τους συμμαθητές μου. Μετην ευκαιρία θα ήθελα να πω στους συμμαθητές μουνα ακολουθήσουν αυτό που πραγματικά τους αρέσεικαι όχι αυτό που τους προτείνουν οι άλλοι.

Η ζωή είναι δική μας και τώρα αρχίζει για μας γι’ αυ-τό σκεφτείτε καλά τι θέλετε να κάνετε. Ακολουθήστετην καρδιά σας και επιλέξτε αυτό που αγαπάτε λαμ-βάνοντας υπόψη τις δυνατότητες και τις ικανότητέςσας!

Γιώτα Γρουτίδου Α5

Û˘Ó¤ÓÙ¢ÍË

ŸÓÂÈÚÔ ·fi ˙¿¯·ÚË

Από μικρή έδειχνα ενδιαφέρον στηζαχαροπλαστική. Τη θεωρώ ένααπό τα ομορφότερα και πιο δημι-

ουργικά επαγγέλματα διότι σου δίνει τηνευκαιρία να εκφράσεις με έναν πολύ δια-φορετικό τρόπο τον εαυτό σου. Ενώήμουν ακόμα δεκατριών χρονών, ανακά-λυψα πως είχα το ταλέντο να φτιάχνω διά-φορα γλυκά. Μοίραζα τις δημιουργίες μουστους ανθρώπους γύρω μου και πάνταέπαιρνα πολύ θετικά σχόλια. Αυτό ήταντο κίνητρο να συνεχίσω και να δοκιμάζωκαινούριες και πιο περίπλοκες κατασκευές.Σιγά σιγά μάλιστα άρχισα να φτιάχνω καιτις δικές μου συνταγές και μετά από αυτόαποφάσισα ότι θα ασχοληθώ επαγγελμα-τικά με τη ζαχαροπλαστική.

Η τέχνη αυτή είναι για μένα ένας τρόποςέκφρασης, κάτι που μου δίνει την ευκαι-ρία να ζωντανέψω τη φαντασία μου. Φυ-σικά χρειάζεται υπομονή, φαντασία καιταλέντο αλλά αυτά τα χαρακτηριστικά εί-ναι που με ελκύουν σε αυτή. Ευτυχώς έχωγύρω μου όλη τη στήριξη που χρειάζομαιγια να συνεχίσω να φτιάχνω γλυκά. Όσογια το μέλλον μου… με φαντάζομαι ναέχω το δικό μου ζαχαροπλαστείο, μέσαστο οποίο θα φτιάχνω υπέροχες δημι-ουργίες με τα παιδιά μου!

Άντρια Φαναρτζή Β7

Âη›‰Â˘ÛË-ÎÔÈÓˆÓ›·11

Κλίση ή εξασφαλισμένη εργοδότηση;

Ένα από τα κυριότερα προβλήματα που τα-λανίζουν εμάς τους νέους σήμερα δεν εί-ναι άλλο από την επιλογή επαγγελματικής

σταδιοδρομίας. Αν όχι η σημαντικότερη, η επι-λογή επαγγέλματος είναι αναμφίβολα μια απότις πιο σημαντικές και κρίσιμες αποφάσεις τηςζωής μας. Πώς όμως θα καταλήξουμε στο κα-τάλληλο επάγγελμα για μας; Και πώς ξέρουμεπως η επιλογή αυτή θα «φέρει καρπούς» για τομέλλον μας; Ο μοναδικός τρόπος να το μά-θουμε είναι θέτοντας ορισμένες προϋποθέ-σεις και κριτήρια, ώστε το επάγγελμα πουτελικά θα ακολουθήσουμε να καλύπτει όλεςτις ανάγκες της ζωής μας.

Σήμερα, στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης,απαραίτητο κριτήριο για την επιλογή επαγγέλ-ματος δεν είναι μόνο ο μισθός – ο οποίοςεξυπακούεται πως πρέπει να συντηρεί εμάς καιτις οικογένειές μας στο μέλλον – αλλά φυσικάκαι η εύκολη εύρεση εργασίας. Την ώρα πουκαθημερινά τα ΜΜΕ συνεχίζουν να μας θυμί-ζουν τα υψηλά ποσοστά ανεργίας σε όλο τονκόσμο, επόμενο είναι η εύκολη εργοδότησηνα είναι ένα από τα σημαντικά μας κριτήρια.

Ωστόσο σημαντικό είναι να έχουμε στο πίσωμέρος του μυαλού μας πως απαραίτητο κριτή-ριο δεν είναι αποκλειστικά η εργοδότηση καιοι χρηματικές απολαβές αλλά και ο συνδυα-σμός διαφόρων άλλων κριτηρίων, όπως είναιη προσωπική και η πνευματική ικανοποίηση.Πρόσφατες έρευνες δείχνουν πως τέσσεριςστους δέκα νέους ανά το παγκόσμιο επιλέ-γουν κάποιο επάγγελμα, που τελικά δεν τουςικανοποιεί ψυχικά, με κριτήριο την εξασφαλι-σμένη εργοδότηση ή για οικονομικούς ή ακό-μη και οικογενειακούς λόγους.

Αλίμονο αν επιλέξουμε ένα επάγγελμα γιαόλη μας τη ζωή που δε θα ευχαριστεί πρώ-τιστα εμάς τους ίδιους! Χωρίς να θέλω ναμακρηγορήσω η επιλογή καριέρας δεν πρέ-

πει να γίνεται μέσα από ψυχολογικό εκβια-σμό ή ανεκπλήρωτα όνειρα κηδεμόνων αλ-λά μέσα από το διάλογο ανάμεσα στις δύογενεές, που θα καταλήγει σε μια συμβιβα-στική λύση.

Κατά τη δική μου άποψη αναγκαία προϋπόθε-ση είναι επίσης και η ανταπόκριση των ικανο-τήτων μας στις απαιτήσεις του επαγγέλματος,ώστε να μας εξασφαλίζει ταυτόχρονα κοινω-νική αναγνώριση και σεβασμό δημιουργών-τας παράλληλα τις προϋποθέσεις για ανάδειξηκαι ανέλιξη. Για παράδειγμα θα τα βρούμε σί-γουρα δύσκολα αν επιλέξουμε να ακολουθή-σουμε το επάγγελμα του ηθοποιού ή του χο-ρευτή, αν δεν έχουμε σχέση με το χώρο. Αυ-τό δε σημαίνει πως πρέπει να σταματήσουμενα προσπαθούμε για το καλύτερο. Η αισιο-

δοξία και η επιμονή θα γίνουν οι καλύτεροίμας φίλοι, αν πραγματικά θέλουμε να πετύ-χουμε στο συγκεκριμένο τομέα, αφιερώνον-τας την ψυχή και το πνεύμα μας σε αυτό.

Η αλήθεια είναι πως είμαστε αρκετά τυχεροίπου έχουμε την ευκαιρία να ακολουθήσουμετα όνειρα και τις κλίσεις μας και που όλα ταεπαγγέλματα ανοίγονται μπροστά μας. Όλοιμας πρέπει να σκεφτούμε ώριμα και συνειδητάγια τη μελλοντική μας καριέρα. Καταλήγονταςθα ήθελα να υπογραμμίσω για ακόμα μια φο-ρά τη σπουδαιότητα των σωστών κριτηρίωνκαι πως αυτή η απόφαση θα επηρεάσει θετικάή αρνητικά όχι μόνο τη ζωή του καθενός μαςξεχωριστά αλλά και το κοινωνικό σύνολο.

Γεωργία Σάββα Β3

Γεύση ζωήςΌ ταν άρχισα να δουλεύω δεν αντιμε-

τώπισα καμιά δυσκολία με τα μαθή-ματα στο σχολείο, διότι συνήθως

δουλεύω Σαββατοκύριακα. Φυσικά κάποιεςφορές κουράζομαι αλλά αυτό δε με επηρεάζεικαι τόσο πολύ ακόμα. Οι συμμαθητές και οισυμμαθήτριές μου μού λένε καμιά φορά να στα-ματήσω να δουλεύω και πως πρέπει να δια-βάζω, για να μη μείνω πίσω στα μαθήματα. Εγώόμως, όσο κι αν κάποτε επηρεάζομαι από αυ-τούς, θέλω να συνεχίσω, γιατί μου αρέσει αυτόπου κάνω και μου δίνει μια διαφορετική εμπει-ρία. Η δουλειά μου είναι το μόνο μέρος που μεκάνει να νιώθω ο εαυτός μου. Είναι δύσκοληαλλά την αγαπώ και θέλω να την κρατήσω, ει-δικά αφού το να εργάζομαι είναι κάτι που επέ-λεξα να κάνω και κανείς δε με ανάγκασε.

Θυμάμαι ότι από πολύ μικρή ήθελα να ζήσωτην εμπειρία της δουλειάς. Και τώρα που τηζω δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω πόσο εν-διαφέρον είναι να δουλεύει κάποιος. Ότανέγινα 16 χρονών με παρακίνησε η θεία μουνα τη βοηθήσω σε ένα εστιατόριο στην οδόΛήδρας. Εκείνη την πρώτη μέρα είχα πολύ άγ-χος και νόμισα ότι δε θα τα πήγαινα καλά. Ευ-τυχώς οι άλλοι εργαζόμενοι εκεί με στήριξανκαι με βοήθησαν. Μου υποσχέθηκαν μάλιστα

ότι θα είναι δίπλα μου ό,τι κι αν χρειαζόμουν.Μου συμπεριφέρθηκαν πολύ καλά και με έκα-ναν να νιώσω πολύ άνετα μαζί τους. Ότανδεν έχουμε φόρτο εργασίας, περνούμε πολύκαλά, κάνουμε τα αστεία μας, πειράζουμε οένας τον άλλο... Όταν όμως ξαναρχίσει ηδουλειά, γινόμαστε όλοι πολύ σοβαροί καικάνουμε το καθήκον μας με συνέπεια.

Κάθε φορά που κάνω ένα λάθος στη δουλειάμου νιώθω τύψεις και ενοχλούμαι. Οι συνά-δελφοί μου όμως, που είναι πιο έμπειροιαπό μένα, μου εξηγούν ότι δεν είναι τίποτακαι ότι σιγά σιγά, με το πέρασμα του χρόνουθα μάθω. Οι εμπειρίες που έχω στη δουλειάμου είναι αξέχαστες. Όταν έρχεται η στιγμήνα πάω στη δουλειά, νιώθω πολλή χαρά. Γιαμένα είναι σαν να περνώ χρόνο με μια δεύτε-ρη οικογένεια. Νιώθω ανεξάρτητη και πολύπερήφανη, γιατί έχω πάρει μια μικρή γεύσηγια το πώς είναι να δουλεύει κανείς, να κερ-δίζει τα δικά του χρήματα και να μην τα περι-μένει όλα από τους γονείς του.

Το σημαντικότερο απ’ όλα είναι το ότι η εμ-πειρία μου αυτή θα με βοηθήσει στην υπόλοι-πη ζωή μου. Με μαθαίνει να χειρίζομαι ταχρήματά μου και με βοηθά να μην είμαι επιπό-

λαιη όπως είναι συνήθως οι έφηβοι σε σχέσημε τις άσκοπες σπατάλες. Ξέρω τώρα πως ταχρήματα κερδίζονται με κόπο και είμαι πολύπροσεκτική. Παράλληλα καταλαβαίνω τουςενήλικες που είναι συχνά διστακτικοί στο ναξοδεύουν. Έμαθα επίσης να προσαρμόζομαιστις συνθήκες και στις απαιτήσεις της εργα-σίας, να βάζω σε μια σειρά τις ανάγκες και ταθέλω μου, να βάζω προτεραιότητες, ακόμακαι να κάνω θυσίες για να ανταποκριθώ στιςαπαιτήσεις της δουλειάς μου. Με λίγα λόγιανιώθω πιο ώριμη και έτοιμη γι΄ αυτά που θασυναντήσω πολύ σύντομα στη ζωή μου.

Λυδία Νταμοτσίδου Β3

MΑΘHΤΡΙΑ ΚΙ ΕΡΓΑΖOΜΕΝΗ...

Λορεντάνα Μποντάρ Β7

Μαρία Τσιροζίδου Β8

2015 Î·È ·ÎfiÌ·...• Ο ρατσισμός στην Κύπρο του «2015»

δίνει τα ρέστα του!

• Σε κάποια σχολεία της Λευκωσίας ο θε-σμός της στολής λαμβάνεται αχρείαστασοβαρά υπόψη…

• «Αστυνομικός» χτυπάει μετανάστη χω-ρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο και μετά τοναπελαύνουν!

• «Ιατροδικαστές» αρνούνται να κάνουντη δουλειά για την οποία πληρώνονταιαδρά απλά από φόβο μήπως κολλήσουνκαμιά ασθένεια...

• Μέλη του διοικητικού συμβουλίου τουΚΟΤ αν και διαλύουν τα συμβόλαιάτους πληρώνονται κανονικά…

• Τζιχαντιστές έκαψαν τη βιβλιοθήκη τηςΜοσούλης με σπάνια χειρόγραφα ανυ-πολόγιστης αξίας…

• Ένα χρόνο μετά την εξαφάνιση του αε-ροπλάνου της Μαλαισίας ακόμη παραμέ-νει μυστήριο…

Στέλλα Γρηγορίου Β3

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ↻

Τον εαυτό μου σε δέκα χρόνιατον φαντάζομαι ένα διάσημοεπιχειρηματία, εεε, διεθυντή σετέσσερις πολυεθνικές εταιρίεςτζαι πέντε γεναίτζιες που πίσωμου να με βουρούν!

Αντώνης Πουλλής Γ6

Νιώθω τέλεια τώρα που είμαιτελειόφοιτος! Εν πολλά ωραίοσυναίσθημα αν και έσιει πολύδιάβασμα!

Νικόλας Λοϊζου Γ6

Το τέλος της Γ΄ Λυκείου μου αφή-νει μια άσχημη γεύση, γιατί ήτανμια χρονιά γεμάτη άγχος, δυσκο-λίες και πολύ διάβασμα. Μουαφήνει όμως και πολλές ωραίεςαναμνήσεις από το σχολείο καιτους φίλους μου.

Βαρβάρα Οικονομίδου Γ8

Το πιο ωραίο και αστείο κομμάτιτου Λυκείου για μένα ήταν να έχωδιπλανή τη Ντόρα!

Eλένη Τάουαντρους Γ2

Η πιο αστείαμου εμπειρία από το Λύκειο είναιότι πιάσαμε ένα φίλο μας και τονβάλαμε μέσα στις τσουκνίδες κιέτσι είχε φαγούρα για το υπόλοι-πο της μέρας!

Άγγελος Παντελή Γ4

Η πιο σοφή κουβέντα που άκουσααπό καθηγητή μέχρι τώρα είναι ότι«Στη ζωή μόνοι μας γεννιόμαστε,μόνοι μας πορευόμαστε και μόνοιμας πεθαίνουμε»…

Έλενα Καρακικέ Γ4

Αν φύγουμε από την Κύπρο γιασπουδές ίσως χαθούμε με κάποιουςαλλά πιστεύω πως με άτομα που εί-μαστε πολύ δεμένοι ή πολλά χρόνιαμαζί δε θα αλλάξει κάτι.

Μαρία Δημητρίου Γ6

Θα μου λείψουν οι παρέες μου και ταδιαλείμματα που ήμασταν όλοι μαζί.

Κωνσταντίνος Τσεριώτης Γ7

Νομίζω πως το τέλος αυτής τηςχρονιάς μου αφήνει μια γλυκόπικρηγεύση, γιατί από τη μια ήταν μια πο-λύ ωραία χρονιά, η τελευταία μαςκαι την περάσαμε όσο πιο ωραίαγινόταν και από την άλλη έχουμεπολύ διάβασμα και λίγο άγχος, για-τί είναι ο τελευταίος μας χρόνος καιπρέπει να τα πάμε καλά.

Κλειώ Ηροδότου Γ7

Η Γ΄ Λυκείου είναι δυσκολότερηαπ’ όλες τις προηγούμενες χρο-νιές, αφού απαιτεί περισσότεροδιάβασμα.

Μαρία Θεμιστοκλέους Γ2

Θα μου λείψουν οι τρέλες πουκάναμε στην τάξη και στα δια-λείμματα.

Ελένη Χατζηγιακουμή Γ8

Η πιο αστεία ανάμνηση πουέχω από το Λύκειο είναι μιαφάρσα που κάναμε σε μια κα-θηγήτρια… Συγκεκριμένα πα-ριστάναμε ότι ήρθε ο Θεόςμέσα στην τάξη, η κυρία το‘χαψε κι έπαθε κρίση πανικού!

Γεωργία Ζαντή Γ6

Σκέφτομαι να σπουδάσω Λο-γιστική και χαίρομαι που πλη-σιάζει η αυτή η στιγμή.

Μαξίμ Κοσιέγεβ Γ6

Από όλες τις μέρες που πέ-ρασα στο Λύκειο οι αγαπη-μένες μου είναι η μέρα πουκλείνουμε για τα Χριστού-γεννα, το Πάσχα και το κα-λοκαίρι! Ενώ η χειρότερηαπ’ όλες τις μέρες είναι κάθεχρόνο η 10ηΣεπτεμβρίου!Γενικά μου αρέσει πολύ τοσχολείο!

Κωνσταντίνος Σκουμπρής Γ6

Τον εαυτό μου σε δέκα χρόνιατον φαντάζομαι φοιτητή κάπουστο εξωτερικό… («με κούκλες γυ-ρώ του»… ακούγεται στο βάθος!)

Γιώργος Κτωρής Γ1

Πιστεύω ότι το σχολείο θα μουλείψει, επειδή έσιει τόσα χρόνιαπου είμαι δαμαί τζιαι πιστεύκω,ναι,εννά μου λείψει…

Αφροδίτη Λοΐζου Γ1

Σίγουρα με κάποια άτομα που είμαστεαπό μικροί θα κρατήσουμε επαφές αλ-λά πιστεύω ότι δε θα κρατήσουμε μεόλους όσους κάνουμε τώρα παρέα…

Ειρήνη Γερολεμίδου Γ1

Η γεύση που αφήνει το τέλος του Λυ-κείου είναι μια γλυκόξινη γεύση, γιατί θυ-μάσαι τους καυγάδες που έκανες με τουςκαθηγητές αλλά και τις ωραίες ημέρες τωνεκδρομών και του πασιαμά στην τάξη!

Χριστίνα Ανδρέου Γ1

Ελπίζω οι φιλίες μου νακρατήσουν, γιατί έχουμε γίνειπια μια οικογένεια, είμαστε τόσοδεμένοι μεταξύ μας, ειδικά φέτοςπου έχουμε κοινούς στόχους.

Νικολίνα Τραχίλη Γ1

Η διαφορά που έχει Γ΄ Λυκείουείναι πως έχει πιο πολύ διάβα-σμα, απαιτεί πιο πολύ χρόνο γιατην κατανόηση των μαθημάτων…

Σαββίνα Χριστοφόρου Γ5

Από το Λύκειο θα πεθυμήσω τους πραγ-ματικούς μου φίλους με τους οποίους πέ-ρασα πολύ ωραίες στιγμές, κάναμε βλα-κείες, πράγματα που θα θυμόμαστε καιόταν περάσουν τα χρόνια. Θεωρώ ότι στοσχολείο ήμουν με σωστούς φίλους. Τοσχολείο νομίζω δεν μπορεί να συγκριθείμε τίποτα άλλο.

Μαρίνα Βιολάρη Γ1

Σε δέκα χρόνια φαντάζομαι πως θα έχωπραγματοποιήσει το όνειρό μου και θα εί-μαι οδηγός της φόρμουλα 1.

Βλαδίμηρος Τζωρτζής Γ6

Το σχολείο δε θα μου λείψει καθόλου, ούτε τα μαθήματα. Χαί-ρομαι που φεύγω, γιατί θα μπορώ να βγαίνω κάθε μέρα. Το μό-νο που θα μου λείψει είναι η κυρία Ρένα και η κυρία Θεώνη…

Σταύρια Σανιδά Γ3

Σε δέκα χρόνια θα είμαι ένας οικογενειάρχης με δύο ή τρίαπαιδάκια και αν δεν πετύχω έχουμε κάνει συμφωνία μετους φίλους μου να βάλουμε από ένα κεφάλαιο πέντε χι-λιάδων και να ανοίξουμε μια… ταβέρνα!

Αλέξανδρος Παπακωνσταντίνου Γ8

Θα πεθυμήσω πάρα πολύ τους αγαπημένους μου καθηγη-τές και τους φίλους μου. Αυτή η χρονιά είχε πολύ πίεσηκαι άγχος, αφού πλησιάζουν οι Παγκύπριες...

Shahad Alqarout Γ2

Η καλύτερη μου ανάμνησηαπό το Λύκειο θα είναι οιφίλοι μου, που θα μου λεί-ψουν βασικά επειδή κάποιοιθα φύγουν…

Μαρία Παναγή Γ7

Η διαφορά της Γ΄ Λυκείου;;;Εε, έσιει πιο πολύ διάβα-σμα, πιο πολύ άγχος... Αυτά!

Ελένη Ζωττή Γ7

Για σπουδές σκέφτομαι Οι-κονομικά στο ΠανεπιστήμιοΚύπρου.

Στέλιος Παναγίδης Γ8

Η πιο καλή ανάμνησή μουαπό το Λύκειο θα είναι το ότικάθε μέρα μαθαίνουμε κάτικαινούριο και ότι μου αρέσειπου ωριμάζω ως άνθρωπος!

Ειρήνη Παπαδοπούλου Γ6

Goodbye mGoodbye m

Άλλη μια σχολική χρονιά πλησιάζζει σ

ταία στο ΛΑΒ. Γι΄ αυτό σκεφτήκκαμε

εσάς τους τελειόφοιτους, αγαπηητοί

αποχαιρετήσετε και θα ανοίξετε τα φττερά

σας βρήκαμε και σας ρωτήσαμε διάφοορα

σελίδα ολόδική σας. Στόχος μας ήτανν να

τα καταφέραμε αλλά τουλάχιστον προοσπα

αποτέλεσμα… Αυτό το τεύχος φυλάξτεε το

κοσι χρόνια αυτές οι σελίδες χαρτί να γίνο

ξιδεύει προς τα πίσω κάθε φορά που τις

μαγικά πίσω στα αξέχαστα και μοναδικκά ΛΑ

Λυκείου.

Εμείς με τη σειρά μας σας ευχόμαστε καλ

ό,τι άλλο θελήσετε να κάνετε στη ζωωή σ

να ελπίζετε, να αγαπάτε, να δημιουρργείτ

Και αφού βγαίνετε στον πηγαιμό γιαα την

δρόμος, γεμάτος περιπέτειες…

Θα μας λείψετε! Άλλοι πολύ, άλλοι λλίγο,

ΠΟΛΥΥΥΥΥΥ !

Selfiesou Ù˙

Τώρα που αποφοιτώ θα μου λείψουν

οι καθηγητές μου αλλά όχι όλοι!

Κυριάκος Πιριπίτσης Γ6

Ευτυχώς που τελειώνω το σχο-

λείο, επιτέλους να φύγω απ’ εδώ!

Χρήστος Γρηγορίου Γ5

Η αποφοίτηση πλησιάζει και νιώ-

θω κάπως παράξενα. Δε θέλω να

τελειώσει το σχολείο γιατί νιώθω

ότι γερνώ. Κωνσταντίνος Κυριακίδης Γ5

↻

Σε δέκα χρόνια φαντάζομαι ότι θαείμαι ένας πετυχημένος κτηνίατροςκαι θα έχω σώσει αρκετά ζώα.

Αντρέας Κασουλίδης Γ1

Θα πεθυμήσω πολύ τους φίλουςμου, τις παρέες μου, τις πελλάρεςμας και γενικά όλα τα μαθητικάμου χρόνια…

Ιωάννα Καραμάνου Γ1

Από το σχολείο θα μου λείψουν πάνωαπ’ όλα οι φίλοι μου…. Ηχογραφείς τω-ρά;(!) Εννά τα γράψεις τούτα;(!) Οι στιγ-μές που περνούσαμε μαζί τα διαλείμματακαι ο χαβαλές που κάναμε στην τάξη. Ανκαι κάποιες φορές είναι πιεστικό, κάποιαστιγμή όμως στο μέλλον ίσως λησμονή-σουμε αυτές τις στιγμές.

Κωνσταντίνος Κουρουκλάρης Γ1

Θεωρώ ότι οι αληθινές φιλίες θακρατήσουν, η αυθεντικότητά τουςόμως θα φανεί μετά το σχολείο…Όσοι μείνουν μαζί σου είναι οιπραγματικοί σου φίλοι κι ανεξάρ-τητα με το αν είστε σε διαφορετικήχώρα, με αυτούς που πράγματι αξί-ζουν θα κρατήσετε επαφή.

Χαρά Τρουμπούνια Γ1

Εκτός από το πολύ διάβασμα η Γ΄ Λυ-κείου έχει και πολύ ενδιαφέρον, γιατίδιοργανώνουμε πολλά και ξεχωρι-στά πράγματα, ετοιμάζουμε την καλ-λιτεχνική… Πιστεύω πως ειδικά η δι-κή μας χρονιά είναι πολύ ενωμένηκαι οργανωμένη.

Άννα Μιχαήλ Γ8

Δε θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα πουμια φίλη μου προσπαθούσε ναμας περιγράψει ένα πουλί λέ-γοντας μας: «στρου… στρου…το πουλί που όταν φοβάταικρύβει το κεφάλι του μέσα στοχώμα…» ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗ-ΛΟΣ (!)

Πάνια Κωνσταντίνου Γ7

Σε δέκα χρόνια φαντάζομαι ότι θαέχω μια ευτυχισμένη οικογένεια, μετρία παιδάκια και πάνω απ’ όλα υγεία.

Μαρία Ζαχαρίου Γ4

Σκέφτομαι να σπουδάσω διοίκησηεπιχειρήσεων, αφού μου αρέσει καιως επάγγελμα.

Βαλάντω Χατζηγρηγορίου Γ8

Η πιο αστεία μου στιγμή στο Λύκειοείναι όταν έππεσα χαμαί και ο Σνούπ-πης, εγέλαν…

Δημήτρης Κωνσταντίνου Γ5

Η πιο αστεία θα έλεγα εμπει-ρία μου στο Λύκειο ήτανόταν έμεινα στην ίδια τάξη!

Αντρέας Προκοπίου Γ4

Το ότι ήμουν στην ίδια τάξημε το φίλο μου Δημήτρη αλ-λά και οι «ζυνησιές» πουτου έδινα αποτελούν τις πιοαστείες μου αναμνήσεις απόαυτό το σχολείο.

Κυριάκος Κυριάκου Γ5

Η συμβουλή που θα έδινα στους πρω-ταίους και στους δευτεραίους είναι νααπολαύσουν όσο πιο πολύ μπορούντην Α’ και Β΄ τάξη, επειδή πρέπει να αν-τέξουν στην Γ΄, διότι πιστέψετε με έχειπίεση, θα μένετε ως η ώρα 3 ξάγρυπνοι!

Αντρέας Χριστοδούλου Γ1

Το τέλος της Γ΄ Λυκείου δε μου αφήνεικαμία γεύση! Να τελειώνει το σχολείο,να φέφκω…

Χρίστος Γρηγορίου Γ5

Βασικά η Γ΄ Λυκείου είναι πιοδύσκολη από τις άλλες χρο-νιές, έχουμε στόχους να πετύ-χουμε και πρέπει να καταβά-λουμε πιο πολλή προσπάθειαγια να τα καταφέρουμε…

Σιμώνη Αγκαστινιώτη Γ7

Το πιο πιθανόν είναι ότι σε δέκαχρόνια από τώρα θα έχω ανοίξειένα γυράδικο με το Δημήτρη, επει-δή θα έχω αποτύχει στα άλλα (!)και θα το ονομάσουμε «Να σουγυρίζει!».

Λοΐζος Σιακαλλής Γ6

Σε δέκα χρόνια φαντάζομαι τον εαυ-τό μου όπως είμαι τώρα αλλά με πε-ρισσότερα χρήματα

Νικόλας Θεοδοσίου Γ6

Φέτος νιώθω πολύ άνετα, γνωρίζομαι με τους συμμαθητές μου,το σχολείο έχει γίνει δεύτερο μου σπίτι! Η Α΄ Λυκείου ήταν ηχειρότερη για μένα γιατί τότε ήμασταν όλοι άγνωστοι σε ένανέο σχολείο και ήταν χάλια!

Βαρβάρα Πιριπίτση Γ5

Το μόνο που θα μου λείψει από το Λύκειο είναι η κυρία Δια-μάντω…

Ανδρέας Θεοχαρίδης Γ2

Το τέλος του Λυκείου μου αφήνειμια πικρή θα έλεγα γεύση, αφούκάπου εδώ τελειώνει και η μαθητι-κή μου ζωή… Παράλληλα όμως εί-μαι χαρούμενος που θα απαλλαγώαπό το βαρύ φόρτο εργασίας τουσχολείου και των μαθημάτων.

Δημήτρης Δημητριάδης Γ6

Η Γ΄ Λυκείου είναι ωραία, γιατί μουαρέσει να έχω ένα πιεσμένο πρό-γραμμα δηλαδή διάβασμα - γυμνα-στήριο, διάβασμα - γυμναστήριο.

Κυριάκος Κυριάκου Γ4

Τρία χρόνια σ’ αυτό το Λύκειο πλέ-ον έγινε η καθημερινότητά μου…Θα μου λείψει να είμαι συνέχεια μα-ζί με τους συμμαθητές μου και τουςφίλους μου, να λέμε αστεία και ναδιοργανώνουμε διάφορα.

Ελένη Πατσαλοσαββή Γ3

Σίγουρα θα μου λείψει λίγο τοσχολείο, γιατί είμαστε όλοι οι μα-θητές μαζί σαν οικογένεια ενώτώρα θα πάρει ο καθένας το δρό-μο του… Μπορεί να ξανασυναντη-θούμε μετά από πολλά χρόνια…

Ντόρα Δημοσθένους Γ2

Τον εαυτό μου σε 10 χρόνια τονφαντάζομαι με τρία μωρά, δύοκοριτσάκια, ένα αγοράκι τζιαι...ένα σκυλάκι! Άαα τζιαι με τον άν-τρα μου!

Γιολάντα Μιχαήλ Γ4

Η Γ΄ Λυκείου μου αφήνει μια γλυ-κόπικρη γεύση… Γλυκιά, γιατί έχωγνωρίσει εξαιρετικά άτομα… κάποι-οι καθηγητές μας δίδαξαν την αξίατης ζωής… και πικρή γιατί έχουμεζοριστεί λίγο με τα διαγωνίσματακαι το διάβασμα.

Ιωάννα Μιχαήλ Γ2

my LAVersmy friendsζει στο τέλος της. Για κάποιους η τελευ-

καμε να κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα σε

τοί ΛΑΒερς of ’97, που σε λίγο θα μας

τερά σας στον έξω κόσμο. Σας ψάξαμε,

ορα προσπαθώντας να κάνουμε αυτή τη

ν να μας πείτε όλοι από κάτι… Τελικά δεν

σπαθήσαμε! Ελπίζουμε να σας αρέσει το

ε το κάπου… Και ίσως μετά από δέκα, εί-

γίνουν μια χρονομηχανή που θα σας τα-

τις μετροφυλλάτε… Θα σας μεταφέρουν

κά ΛΑΒ στόρις που ζήσατε στα χρόνια του

καλή σταδιοδρομία στις σπουδές και σε

ωή σας. Μη σταματήσετε ποτέ να γελάτε,

ργείτε, να ερωτεύεστε, να ονειρεύεστε…!

α την Ιθάκη, να εύχεστε να ‘ναι μακρύς ο

ίγο, άλλοι λιγότερο, άλλοι ΠΑΑΑΑΑΑΡΑ

Παναγιώτα Ζιντίλη Β3

Χαίρομαι που επιτέ-λους τελειώνω το σχο-λείο και ανυπομονώμετά το στρατό να πάωστο πανεπιστήμιο, νασπουδάσω Πληροφο-ρική κι εύχομαι έπειτανα βρω μια καλή δου-λειά.

Γιάννης Σοφοκλέους Γ6

˙’ ¤ÁÓÔÈ· ÛÔ˘

ÂÎ·È‰Â˘ÙÈο ÚÔÁÚ¿ÌÌ·Ù·14

COMENIUS PROJECT“Save, not waste”

A brief description of the activitiescarried out for two years

S tudents have worked together for a su-stainable society by looking into oldways of preserving food as an example of

their cultural heritage and of how to take careof natural resources without creating toomuch waste. The students have also tried tofind new ideas on how to minimize waste.

The first step concerned global linguistic andcultural preparation that led to therealization of the first product made bystudents: a multi-lingual glossary. It was away of raising interest in each other’slanguages and culture as well as a practicalhandbook for communication. It containsevery-day life vocabulary as well as technicalwords related to our topic in all the students’different languages.

During the first year the students looked backat old ways of cooking and preserving foodas a way of learning that good and healthyfood can be prepared and kept without usingchemical ingredients and paper- and plasticpackages. The students mainly sharedinformation during the meetings by havingpresentations for attending students andteachers but also by writing and publishingarticles on the project’s home page. Parts of

their presentations on how to conserve foodin their own countries is recorded on a DVD.

During the second year the students studiedand learned about the waste problem. Atfirst, they investigated what their countrydoes to minimize the waste in order to learnfacts. Parts of these studies were conductedin English in order to improve their technicallanguage skills. The reason for that was tofacilitate students to talk about the theme.

Again the students mainly shared informationduring the meetings by having presentationsfor attending students and teachers but alsoby writing and publishing articles on theproject’s website. During the meetings theyalso discussed and tried to come up with ideasof what could be done in the future to addressthis problem. Furthermore, they togetherdiscussed, decided on and prepared productsthat could be used in order to promote asaving attitude, e.g. posters and a song.

An important part of the project was also toraise an interest in and knowledge of othercountries and their culture as well as topromote an awareness of being a part of theEuropean community. Throughout ourproject participants did their research in socialhabits and local and European policies aboutwaste; we talked with old people,

grandparents, visited villages, castles andmuseums. All this made us gain a betterknowledge of old traditional ways of living(i.e. food, household items, traditionalgames, dances, clothes and music.)

By visiting each other’s countries anddiscovering different cultures all theparticipants have seen that, yes, there aredifferences in e.g. language, culture andpolicies to deal with waste, but mostly theyare different ways of solving socio-economicquestions common to all countries. So thesedifferences are assets that enrich our livesand we can learn a lot from our fellowEuropean citizens. We have been able to seethe unity behind the differences, and wecould really feel that we are all a part of theEuropean community.

One way of sharing these achievements andgiving food for thought was through our website, a place where to collect both productsmade by students as well as reports and otherinformation.

Other ways of communication were e-mails,(the main communication between teachers),Facebook and Skype.

The presentations made by students at eachmeeting compelled the students to thinkabout their own country and how to present

it. Moreover, it was a perfect way of sharingglimpses of their culture as well as an exercisein presenting in English and at the same timekeeping their nerves in check.

The reason why we had similar presentationsat every meeting was that there was a newaudience each time as the schools hostedonly one meeting; the students participatingat the meetings were new as well.

This project revealed to students, teachers,parents, staff and communities the richnessand customs of our countries. The coopera-tion between the five schools brought astronger awareness of being citizens of Eu-rope and set up bridges between our culturesshowing that we are unique but united.

A visit to Czech Republic

I’m sure thateveryone in thisschool has heard

about the Europeanprogram COMENIUS.

This year our school studied a new projectcalled “Save, not waste”. The purpose of thisproject is to learn how to save and not waste.We also researched how in the old timespeople used to preserve food. Our firstmobility was in Czech Republic and the placewe visited was a small, beautiful village, threehours away from Prague by train, calledLomnice. The mobility took place betweenthe 5th November and 9th November.

We all know that taking part in suchprograms means that you have to work hard.Our team had prepared a presentation aboutour beloved island and also a mini dictionarywith some words in Greek. Then we had torehearse our presentation a few times and wewere ready to leave Cyprus. We had alsotaken some traditional Cypriot food anddrinks with us to treat our future friends…

Finally the time had arrived… We left Cyprusto go to Lomnice… As soon as we arrived atthe train station in Lomnice we saw thestudents that would host us to their houseswaiting for us. From the first time we saw themwe knew that we were going to have a greattime in Czech Republic! They were so friendlyand nice to us that we felt like at home. Theydrove us to their houses where we met the restof their family. All of them were reallyhospitable and warm and suddenly all ourworries disappeared. In the beginning wethought that living with a family wasn’t a goodidea, but we were so wrong. Living in the samehouse with someone else helps you understandhow people spend their time; how they arethinking and also you get to know them better.

The next day was our first day at SOSFortika, their school. It was a small schooland way different than ours. The students ofthat school are only students that wish tobecome waiters, chefs and barmen. Whatimpressed us more about that school wasthat its students have to take off their shoeswhen they go there and wear slippers.Anyway, we started our first day with ourpresentations. Students from all thecountries who take part in the program,Poland, Sweden, Italy and Czech Republicshowed us their countries throughpresentations. Therefore, we had the chanceto meet their culture, their way of living andthinking. Later, the Czech students preparedflair and flambing show just for us. Then weleft the school to see a catholic church andan outstanding statue in front of their townhall, which we had also the chance to visit.We also visited a brewery and a chateau.After a wandering in the village, we returnedto the school where we took a look at themini dictionary to learn some words inSwedish, Polish, Italian and Czech and afterthat long day we went home to rest.

On the second day we did more sightseeingin Lomnice. Even though it was very coldoutside, we all were really excited to explorethe village. The first place we visited was amonastery with a huge Catholic church. Thenwe left the monastery to visit a distillery,where we had the opportunity to learn howthey make alcoholic drinks and we alsotasted some. After sightseeing we had lunchat a restaurant and later we went at aworkshop that makes bee wax products.There we could buy a couple of things such ascandles, soaps and honey. The last place wevisited was the Moravian Karst and morespecifically the Mococha abbeys.

The next and last day of our trip was full ofactivities. Firstly, we watched some

presentations to learn how to preserve foodand then we would have the Global Village.At Global Village each participant countryshould have brought its traditional foods anddrinks with to treat other students. It was areally nice experience for us, since we got totaste a lot of different things that we hadnever had the chance before. The GlobalVillage was truly a big success! Everyone leftthe room what Global Village took placereally satisfied with the new flavors.

After that, we had lunch and then we had aworkshop. At that workshop we had tocollaborate with students from othercountries and write a song about whateverwe wanted and also an article about ourimpressions from our trip. After that, wewatched an amazing show prepared by thestudents of SOS Fortika. We sang Christmassongs all together; it was so much fun! In theend, we had a “goodbye” dinner at theschool’s restaurant. As soon as we got homeat night we packed our stuff and we thankedthe family for their hospitality. As usual,saying goodbye was very depressing butunfortunately we had to come back home,right?

This trip to Czech Republic will stick in mymind and heart forever! For me it was themost rewarding trip I’ve ever been to, that’sfor sure. We made some incredible newfriends from other countries, met newcultures and languages. If I could live thatamazing experience again, I’d do it with nohesitation! The Comenius program haschanged the way we are thinking; has madeus more open-minded and acceptable people.I feel very lucky that I’ve been given theopportunity to live this unforgettableexperience… If you ever have the samechance, don’t let it go!

Marina Theofanous

A visit to Italy

Travelling toItaly hasbeen a

unique experience,maybe one of the

best of my life.

Our hosts have been really nice with usand extremely hospitable that theydidn’t let us pay ANYTHING. Theydidn’t even let us pay for our meals!

The other participants in the projectwere very interesting and every one ofthem had his own story to share.

Swedish people were all about huntingand living in the nature. When we visitedthe river they were acting like they werein their natural habitat. They could seewhat others couldn’t. They could seethe animals in the bushes and on trees,those we thought were invisible.

Polish were all about drinks. The firstthing they said was “let’s go drink somebeers”. They were really good atdrinking, even the girls. When wefinished our first and couldn’t continuedrinking, they were already at their 4thand they could easily go on.

Unfortunately, we didn’t get to know theCzechs very well but all I can say, theywere really good at bowling – they almostbeat us but we tied at the last throw.

I think the overall daily program wastoo much. We had plans for all the dayand we got home for only an hour tohave a bath and prepare for our outing.It was really exhausting but it wastotally worth it.

I really look forward to when they cometo Cyprus and I’m really glad I will haveto host someone from another country.

Andreas Mylidonis B5

ÂÎ·È‰Â˘ÙÈο ÚÔÁÚ¿ÌÌ·Ù·15

Impressions of visit in Sweden

Ihave neverimagined myselfbeing in a country

like Sweden. Theonly country, except

my own, that I have ever been to is Greece.So, when I was informed by my teachers ofthe trip in Sweden, I was very excited, butalso a little bit nervous. In our little freetime, my four schoolmates, the teacherthat would accompany us and I had towork hard to prepare the presentations weneeded. I was determined about this and inthe end I managed to achieve my goal.

After about two months, I was ready forSweden and so was my team. The dayspassed quickly and it was time to leave forour trip. I was really anxious, because I ama little bit afraid of aeroplanes and we hadto change three planes to reach ourdestination. Despite this, I was full ofconfidence and courage and that is thereason I didn’t understand anything till thetime we reached Skellefteå.

I was really astounded. Everything was white.There was snow everywhere. It was breath-taking! I couldn’t believe it! We were takingphotos all the time. When we went to theNaturbruks Gymnasium at Burträsk localitywe met all the students of ComeniusProgram and our hosts too. Filip, my host,

was really nice and helpful. We were starvingafter our twelve-hour trip, but unfortunately,we didn’t eat anything because we didn’t likethe food. It was something like a big potatowith raw meat in it and it looked really awful.Thank God, my mother had put somechocolates in my bag...

On the day of “the global village” we gotmany congratulations for the Halloumi andthe Chiromeri plates. The day after ourpresentations, we went on a mountain toski. It was night and it was so cold. Icouldn’t feel my legs. I was scared, butfinally we all enjoyed it very much.

The next morning, we were divided intoteams so that we could write a song.Josephine, a girl from Italy, and I, wrote aperfect chorus. We all sang together oursong and it was really amazing. I also sangin front of all the students and teachers therap song I had written and I felt so proud of

myself. After that, we had the chance tovisit a place that was full of reindeer’s.They were beautiful and friendly.

We also went fishing and we tried to putour hands into the freezing water. For aminute we thought that we were going tolose our fingers from the cold, butfortunately we were just fine and happy.We didn’t stop laughing. We also wentshopping in the town of Skellefteå to buyclothes and souvenirs and for a walk withall the students of Comenius.

The last day of our trip we visited a placeup on a mountain, like Fort Boyard, wherewe were going to play a competitive game.We got into groups and we had tocomplete challenges into a room, so thatwe could continue with the next. My teamwas “The invisibles” and we managed toenter the top five. It was so fascinating thatI didn’t want to leave.

Unfortunately, the week passed veryquickly and our time in Sweden was over.We said goodbye to the students, weexchanged phone numbers and presentsand we returned to Cyprus. It is anunforgettable experience for me as I visitedplaces that I had never even dreamed ofand I made many new friends, whom I lookforward to welcoming in my country.

Natalia Ioannou Γ1

Meeting in Cyprus

During ourstay inCyprus I felt

at home! First Iwould like to sayhow amazing people

there were and how much we enjoyed thisexperience with them. We‘ve found new friends.

Thank to that we’ve experimented the real lifein Cyprus and it reminded me where mygrandpas live in South Italy! The very first dayof the experience we visited LAS school andwe had the possibility to have classes withthem (the English class was the best ever!),then we walked to a Pyrotechnical Museumwhere it was possible to “smell” traditionsthat in many countries are disappearing! Therewere old women working on laces ,othersspunning cotton, creating mosaics with littleItalian coloured stones. The first evening wewent to a traditional restaurant where we atefish and meat “meze”. I’ve eaten there thebest octopus in my life since now! Amazing!

Food in general in Cyprus was incredible, I’veeaten for the first time a “kebab” and now Iknow I’ll not try it anymore if I’m not inCyprus because it will not be the same! Thistypical restaurant was close to the Turkish

line. It has been strange to understand theCypriot situation. I knew Turkish occupied thecountry but I couldn’t realize the reality! Themost beautiful thing was to listen to guy ofour age talking so proudly of their country

and so strongly decided to change the futurebut without violence. We visited the capitalcity Nicosia and there you could see whathappened time ago, It was possible to seerubble of bombs and you could see in Cypriotpeople eyes the suffering for having to leavetheir house and their land with people howdon’t respected you. I think I’ll not forget thevery strong praying from the Muslim part ofNicosia ,It wasn’t possible not to hear it! Wecannot forget the weather in Cyprus, alwayswarm with breeze ,so comfortable. We wentto the seaside and we will always rememberthat day for Federico’s falls! The landscape inCyprus is full of nature and you feel relaxedthere. It’s time to talk about the last night!Our friend danced for us traditional dancesthat, I’m proud to say it, we’ve learnt as well!They played music for us and Parents from theassociation cooked for us a really tasty meal.We cannot describe how much we enjoyedthe company, everyday laughter and even thecries because they symbolize the positiveexperience we had and the relation weestablished with people that gave as so much.

Elbląg City, Poland

As a memberof Comeniusmobility 5 I

gained importantexperiences. I

learned the culture of the majesticcountry, Poland and made new friends.Poland is a country with a great historyfrom the second world war, because therewere so many Hitler’s camps where Polishcivilians that rebelled were kept.Moreover Poland has enormous catholicchurches that are made hundreds of yearsago. I also enjoyed my free time therewith new friends that I found from Czechrepublic, Italy, Sweden and Poland. Alsoeach country had a presentation of theirown culture, like showing their traditionalfood, games, dances and talking abouttheir school’s policies, laboratories andmore. Furthermore I improved my English,by talking with students, teachers and bypresenting my country in the globalvillage. It was a very meaningful andenjoyful experience that I won’t forget.

Orion Tsartsalis B5

Save not Waste

Αποσπάσματα από το τραγούδιπου έγραψε η Ναταλία Ιωάννου Γ1

στα πλαίσια του προγράμματοςγια την προστασία του περιβάλλοντος

Have you ever thought…of mother nature?Everything you do is coming back to you

Think about it... Want to save it?Just listen to me...

It’s hard to save it but if you try you can make itSave the earth believe it let’s work all together

We will stand united as one foreverBut hold on… Did you ever stop of poison?

* * *

Why do you do this? Tell me why, now, how?It’s our earth. Stop it! Enough… Think about us

Yeah you can be the greatest… It’s true you must believe itThe earth is our home, the oceans and the forests

Fight the global warming… You know you can do thisProtect the air that we breathe… We can’t live without it

Listen what I say oh don’t be a foolJust smile and the world will smile back too

The future is in our hands…

* * *

Save the earthSave the poor innocents

Who want to have a life in peace It’s better not to be afraid

Not to waste goods and timeJust close your eyes

Don’t give upIt’s just a wonderful life

* * *

You can feel it, you can smell it, you can be one of them whospend their lives protecting the environment

You can break all the records that thought never could be brokeYou’ll be the hero of the earth and you’ll be proud of this

I’m sure you can beat the world, it’s your job to doAnd in the end you will see that you needed it to think

Oh god I can’t wait till this moment it’s hardWho’s gonna save the world tonight?

That’s probably you… I’ll help you if you want

* * *

ÂÎ·È‰Â˘ÙÈο ÚÔÁÚ¿ÌÌ·Ù·16

Thank you, MEDI.M.U.N.!

Φέτος το σχολείο μας συμμετείχεκαι πάλι στο πρόγραμμαMEDI.M.U.N. (Mediterranean

Model United Nations), που αποτελεί μιαπροσομοίωση των Ηνωμένων Εθνών.Απαρτίζεται κυρίως από τρία General As-semblies, δηλαδή ολομέλειες, στις οποίεςυπάρχει ένας αντιπρόσωπος της κάθε χώ-ρας - μέλους των Ηνωμένων Εθνών. ΤοGA1 είναι η Ολομέλεια της Αφόπλισης, τοGA2 η Περιβαλλοντική Ολομέλεια και τοGA3 η Ανθρωπιστική Ολομέλεια καιΟλομέλεια Κουλτούρας.

Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία. Ένα τριή-μερο συνεργασίας και συζητήσεων για τοοποίο φυσικά είχε προηγηθεί αρκετήδουλειά και προετοιμασία. Μέσα από τοπρόγραμμα αυτό ανέπτυξα τις ικανότητεςτης συνεργασίας και της επικοινωνίας.Έμαθα να διασταυρώνω τις πηγές μου καινα υποστηρίζω την άποψή μου με επιχει-ρήματα. Εκτός από τις νέες δεξιότητες πουαπέκτησα και τις καινούριες γνώσεις πουαποκόμισα, γνώρισα νέους ανθρώπους μετους οποίους ελπίζω να ξανασυνεργαστώστο επόμενο συνέδριο.

Άρτεμις Γεωργίου B5

Ηζωή είναι γεμάτη εμπειρίες και εμείςτο μόνο που πρέπει να κάνουμε είναινα τις αρπάζουμε πριν να είναι αργά

και μετανιώσουμε. Έτσι κι εγώ δεν ήθελα ναχάσω την ευκαιρία να συμμετέχω στο 10οδιεθνές συνέδριο του προγράμματος ME-DI.M.U.N. Το πρόγραμμα αυτό διοργανώνε-ται από μαθητές της Αγγλικής Σχολής Λευ-κωσίας και διεξάγεται στην αγγλική γλώσσα.Μαθητές Λυκείων γίνονται αντιπρόσωποικράτους-μέλους του ΟΗΕ και συμμαχώνταςμε άλλους εκπροσώπους προτείνουν και ψη-φίζουν εφικτές λύσεις στις ολομέλειες σεπροβλήματα που μαστίζουν τον κόσμο.

Στην αρχή ήμουν λίγο διστακτική, γιατί χρειαζότανπολλή δουλειά ώστε να έχουμε ένα αξιοπρεπές

αποτέλεσμα. Έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι,κυρίως πνευματικά, διότι θα ερχόμασταν αντιμέ-τωποι με μαθητές που έχουν χρόνια πείρας στηνπροφορική παρουσίαση και στην πειθώ. Δηλαδήείχαν την ικανότητα να πείθουν τους άλλους με τολόγο τους, παρουσιάζοντας ισχυρά επιχειρήματα.Η μεγαλύτερη δυσκολία, στην οποία έπρεπε νααντεπεξέλθω, ήταν η χρήση της αγγλικής γλώσσαςκαθ’ όλη τη διάρκεια του συνεδρίου.

Από την όλη σκληρή προσπάθεια που είχαμεκαταβάλει πιστεύω πως βγήκαμε όλοι κερδι-σμένοι. Είχα εμπνευστεί από συνομήλικουςαντιπροσώπους, οι οποίοι ήταν έξυπνοι, γε-μάτοι αυτοπεποίθηση. Τους θαύμασα γιατίήταν σε θέση να υποστηρίζουν τη γνώμη τουςμ’ έναν τρομερό δυναμισμό και αφοσίωση

και που χάριζαν σ’ εμένα μια ελπίδα για ένακαλύτερο μέλλον.

Το ΜEDI.M.U.N. μου έδωσε την ευκαιρία ναγνωρίσω καλύτερα τους συμμαθητές μου καινα έρθω πιο κοντά τους αλλά και να αναπτύξωφιλίες με καινούρια άτομα, τα οποία με βοή-θησαν οι τρεις μέρες σκληρής δουλειάς να γί-νουν λιγότερο κουραστικές. Πέρα απ’ αυτόαποκόμισα γνώσεις και ικανότητες, όπως γιαπαράδειγμα να συνεργάζομαι με άτομα που δεγνώριζα στο παρελθόν σ’ ένα ομαδικό αλλάκαι ανταγωνιστικό κλίμα. Επιπλέον εμπλούτι-σα το αγγλικό μου λεξιλόγιο και απέκτησα πε-ρισσότερη αυτοπεποίθηση. Επίσης μ’ αφορμήτο MEDI.M.U.N. έμαθα πώς η σημερινή κοι-νωνία σκέφτεται και λειτουργεί.

Καταληκτικά θα ήθελα να τονίσω πως η συμ-μετοχή μου με βοήθησε να γίνω ένας ενεργόςπολίτης ξεπερνώντας τα όρια και τις φοβίεςμου, όπως να μιλήσω μπροστά σ’ ένα μεγάλοκοινό επιχειρηματολογώντας για τις απόψειςμου. Θα ήθελα να υπάρξει δεύτερη φορά, ωςτελειόφοιτη και καλύτερα προετοιμασμένη,την επόμενη σχολική χρονιά, εφόσον έχωπάρει μια πρώτη γεύση της όλης εμπειρίας.

Ελένη Αντωνίου Β5

Ifeel extremely thankful and honored fortaking part in this year’s MEDI.M.UN.Personally I gained a lot throughout this

experience that I surely won’t forget.Definitely my participation in this event wasextremely beneficial at many levels.

At first, I was scared and terrified I thoughtthat I wasn’t well prepared and mostimportantly I didn’t know what to expect as itwas my first year attending this conference. Assoon as I got there all my negative thoughtsdisappeared. All the participants seemed soconfident and friendly that I immediatelycalmed down. I have to admit I was impressedby the organization and the unity of themembers who took part in order to make thisevent successful! Students from all overCyprus were gathered to represent theirschool and make a productive work. They alsoformed friendships and bonded really well.

On the first day we were working in ourGeneral Assembly (GA). My GA was aboutEnvironment and Resources. There were threetopics which the delegate had to choose from.

Each participant was the delegate of one U.Nmember country. For example, I was thedelegate of Kazakhstan. We worked intogroups based on our topic selection. I waslucky enough to find seven other great peopleto collaborate with and made such an amazingeffort to create a good resolution. Our topicwas about persuading the BRIC countries toimpose stricter environmental controls fortheir industrial activities. Of course, it neededprevious research in that area so that we wereall well informed and prepared about thisspecific issue. Immediately we started workingand exchanging our ideas and opinions on thismatter. We managed to finish on time becauseof our dedication and good communication.Apart from working together I got to knoweach member of my group better and bondedwith each other.

As the first day came to an end, second day wasthe most critical as the debating procedure wasabout to begin. In order to pass a resolution themajority of delegates had to vote in favour ofthe resolution. We were all extremely nervous

because we pulled together an impressiveoutcome and we believed it deserved to bepassed.. I knew Carolina and Emelios wereexcellent speakers and prepared to faceobstacles that would come into their way. Sowhen our turn came up we stayed positive andconfident having faith in our abilities. At theend our hard work was rewarded as ourresolution was accepted. All that thank to ourunity and collaboration! I can’t even describehow happy I felt that moment… The daycouldn’t have ended any better!

On the last day the vibe was more pleasant asthe debating was over and we got to knoweach other more as a person and not as thedelegate of a country. The closing ceremonywas emotional for everyone as we realizedthat it was the end of such an amazing threeday experience. I found many new friends andI’m planning on keeping in contact with them!My participation in MEDI.M.U.N helped menot only with my socializing skills and Englishskills but also provided me with theknowledge of becoming a more aware citizen.I had the opportunity to be informed aboutseveral serious issues all over the world. As thenew generation we have to be more activecitizens about matters not only in our countrybut also be aware about what is happeningaround us, because humanity and unity is whatwe need to make our world a better place.

These three days will be forever in my heartand I feel blessed for taking part in events likethat. I have earned a lot and I have wonderfulmemories to carry with me in the future

Marilena Tsentidou B2

Ηαλήθεια είναι πως δυσκολεύομαιπραγματικά να γράψω… Ο λόγος;Ο λόγος είναι ότι θα νιώθω νο-

σταλγία για την υπόλοιπη μέρα και ότι ποτέδε θα καταφέρουν να χωρέσουν μέσα σελέξεις οι γνώσεις που αποκόμισα μέσα απότο MEDI.M.U.N. (Mediterranean ModelUnited Nations).

Ας πάρουμε το πράγμα από την αρχή. Ότανμου ανακοινώθηκε πως θα συμμετέχω στοφετινό εργαστήρι, ένιωσα τόσο τυχερή καιλιγουλάκι αγχωμένη, μιας και θα ήταν ηπρώτη φορά που θα λάμβανα μέρος σε κάτιτέτοιο. Μετά την πρώτη συνάντηση, το Νο-έμβρη, όπου μας εξήγησαν πώς θα έπρεπενα εργαστούμε και τη διαδικασία που θαακολουθούσαμε, στρώθηκα στη δουλειά.

Παρασκευή, 6 Φεβρουαρίου. Το ψήφισμάμου ήταν έτοιμο και το κρατούσα τόσοσφιχτά από την αγωνία μου, που τελικά τοτσαλάκωσα. Ήμουν τόσο περήφανη γι’ αυ-τές τις δύο σελίδες, αφού αποτελούσαντους καρπούς της έρευνας και της προσπά-θειάς μου. Ευτυχώς διάλεξα ένα θέμα πουμε ενδιέφερε πολύ και έτσι καθώς το έγρα-φα πήρα πολλές και χρήσιμες πληροφορίεςτόσο σχετικά με αυτό όσο και για τη χώραπου εκπροσωπούσα, αφού μόλις πατήσαμετο πόδι μας εκεί δεν ήμασταν πλέον μαθη-τές αλλά χώρες των οποίων τις πολιτικές,την κουλτούρα και τα πιστεύω έπρεπε να

ξέρουμε. Χωρίς να το καταλάβω η ώρα πέ-ρασε, χωριστήκαμε στα General Assem-blies και έπειτα σε μικρότερες ομάδες ανά-λογα με τα θέματά μας. Εκεί ξεκίνησε ηπραγματική δουλειά. Βρήκαμε τις χώρες μετις οποίες συμφωνούσαμε και είχαν ένακαλό, δυνατό ψήφισμα δημιουργώνταςέτσι μικρότερες ομάδες έξι - οκτώ ατόμων.Μόλις η διαδικασία αυτή τέλειωσε βάλαμεκάτω τα ψηφίσματα της ομάδας μας και αρ-χίσαμε να διαγράφουμε, να κυκλώνουμε,να υπογραμμίζουμε. Στόχος μας ένα νέοψήφισμα, που θα συνδύαζε τις ιδέες όλωνκαι θα έπειθε όλους τους υπόλοιπους νατο υπερψηφίσουν.

Σάββατο, 7 Φεβρουαρίου. Η μέρα που έπε-σε το πολύ διάβασμα. Διαβάζαμε λοιπόνκάθε ψήφισμα, μπορούσαμε να ρωτήσουμετον εκπρόσωπο της ομάδας που το κατέθε-τε πληροφορίες σχετικά με σημεία που βρί-σκαμε αδύνατα και έπειτα ψηφίζαμε. Ευτυ-

χώς το δικό μου General Assembly ήταν γε-μάτο με πρωτάρηδες και κανένας δεν ένιωθεαρκετή αυτοπεποίθηση, ώστε να κάνει αρ-νητικά σχόλια για κάποιο ψήφισμα, οπότεκανένας δεν ένιωσε άσχημα. Δεν μπορού-σαμε να μιλάμε, γιατί θα δημιουργούταν φα-σαρία κι έτσι επικοινωνούσαμε μεταξύ μαςμε χαρτάκια. Προς το τέλος της ημέρας ηκούραση άρχισε να μας καταβάλλει και οιπερισσότεροι κατσουφιάσαμε. Έτσι είχαμετην ιδέα με το κορίτσι που καθόταν δίπλαμου να στείλουμε χαρτάκια με αστείες φρά-σεις σε όλους! Στα περισσότερα ζωγραφί-ζαμε και μια φάλαινα, δεν ξέρω ακριβώς τογιατί! Πάντως έπιασε… πολλοί χαμογέλα-σαν και αρκετοί απάντησαν κιόλας.

Κυριακή, 8 Φεβρουαρίου. Ψηφίσαμε για τε-λευταία φορά, ένα θέμα από κάθε GeneralAssembly. Όλα καταψηφίστηκαν! Τόσο αυ-στηροί κριτές ήμασταν. Αλλά δεν έχει ση-μασία. Αυτό που έχει σημασία είναι η ανε-πανάληπτη εμπειρία που είχαμε την ευκαιρίανα ζήσουμε! Μάθαμε τόσα πολλά και κάνα-με φιλίες, που -ποιος ξέρει- μπορεί και νακρατήσουν. Ένα μεγάλο ευχαριστώ λοιπόνστους μαθητές που το οργάνωσαν. Το μό-νο πράγμα που σκεφτόμουν φεύγοντας,παρά την κούραση, είναι πόσο τέλειο θαήταν να είχε κρατήσει μερικές ακόμα μέρες!

Αμαλία Χρυσοστόμου Β1

Âη›‰Â˘ÛË-Ù¤¯Ó˜17

Αθλητισμός και τέχνες διάχυτα στο ΛΑΒΤαλαντούχοι συμμαθητές μας στις σελίδες μας

Έχετε μπροστά σας άλλη μια δόση από τιςξεκαρδιστικές στιγμές μας στην τάξη καιαπό τις λιγάκι… άτυχες στιγμές μαθητών

και καθηγητών, από ατάκες και λάθη πουέγραψαν ιστορία! Αλλά ας μην ξεχνάμε πως«γλώσσα λανθάνουσα αλήθειες λέγει»… Ταπαρακάτω δεν αποτελούν προϊόν μυθοπλα-σίας αλλά -καλώς ή κακώς- είναι πραγματικάγεγονότα έτσι όπως ειπώθηκαν στα πλαίσιατου μαθήματος.

� Μαθ: Εγώ τι είμαι;

� Καθ: Ζώον!

� Καθ: Αγαλλιάζομαι…

� Καθ: Τι δώρο να κάμω της γυναίκας μουγια τον Άγιο Βαλεντίνο;

� Μαθ: Κυρία να πάω τουαλέτα;

� Καθ: Κάτι πρέπει να γίνει μες τούτη την τά-ξη με τη τουαλέτα! Μα θωρείτε με τζαι κατουρ-κέστε;

� Μαθ: Ποιο;

� Καθ: Το παπιό!

� Μαθ: Κύριε, μα γιατί σήμερα είσαι έτσιιδιότροπος;

� Καθ: Τούτην την πρόταση εν να τη βάλωστο διαγώνισμα. Αρέσκει μου, γουστάρω την!

� Καθ: Εν ασέβεια τούν’ το πράμα γιατί μιλά-

τε ενώ μιλώ. Φυσικά τζιαι εγώ εν ασέβεια πουσας διακόπτω που την κουβέντα σας…(Όλα είναι σχετικά που λέμε)

� Καθ: Έτσι εν να ’χουμεν τωρά;

� Μαθ: Μα ό,τι κάμουμεν εν λάθος;

� Καθ: Μεν με θωρείτε έτσι τωρά … Προς τοτέλος του τετραμήνου που εν να βάλλω βαθ-μούς εν να λεπτύνω, εν να ομορφύνω… Μενσας πω ότι εν να ψηλώσω τζιόλας!

� Καθ: Πόσοι που σας είσαστε ερωτευμένοι;

Παναγιώτα Ζιντίλη Β3

Πιάσαμε ΛΑΒράκι μέσα στην τάξη!Δ· «Ì·ÚÁ·ÚÈÙ¿ÚÈ·» ÙÔ˘ §∞μ

Όλοι μας έχουμε ενδιαφέροντα καιχόμπι, πράγματα που μας ευχαρι-στούν να κάνουμε. Πολλές φορές

αναρωτιόμαστε πώς όλοι αυτοί οι καλλιτέ-χνες καταφέρνουν να μας προσφέρουν όλααυτά που εμείς απολαμβάνουμε καθημερινά…Πολλοί υποστηρίζουν πως το ταλέντο ενόςανθρώπου στη μουσική, στην τέχνη, στοχορό κτλ είναι θείο δώρο. Τα παραμύθιαγράφουν πως όταν γεννιέται ένα παιδάκι οικαλές νεράιδες μαζεύονται και του χαρίζουντα ταλέντα και τις αρετές που θα το συντρο-φεύουν στη ζωή του. Επιστημονικές έρευνεςαπέδειξαν πως οι άνθρωποι που ασχολούν-ται με την τέχνη έχουν ανεπτυγμένη μια πε-ριοχή του εγκεφάλου τους, η οποία αφοράτην οπτική φαντασία, δηλαδή μπορούν ναεπεξεργάζονται καλύτερα τις εικόνες που βλέ-πουν, να τις συνδυάζουν, να τις αλλάζουν καινα τις αποδομούν. Από εδώ καταλαβαίνουμεπως το έμφυτο ταλέντο που έχουν οι άν-θρωποι της τέχνης είναι πράγματι θείο δώρο.

Οι χορευτές για παράδειγμα έχουν το τα-λέντο να αντιλαμβάνονται καλύτερα το ρυθ-μό και πέρα από την τεχνική, να μπορούν νααφήνονται ελεύθεροι στη μουσική και να εκ-φράζονται μέσα από τις χορευτικές τους κι-νήσεις. Από την άλλη, οι σπουδαιότεροιμουσικοί είναι και οι πιο ιδιόμορφοι άν-θρωποι. Τι είναι αυτό όμως που τους κάνειτόσο ξεχωριστούς; Σύμφωνα με έρευνες ηεκμάθηση ενός μουσικού οργάνου από μι-κρή ηλικία ευνοεί την ανάπτυξη των κινητι-κών δεξιοτήτων διότι απαιτεί συγχρονισμόανάμεσα στις κινήσεις των χεριών και σταοπτικοακουστικά ερεθίσματα που δέχεται οοργανοπαίκτης. Άλλες μελέτες πάλι έδειξανπως καθώς ένας μουσικός αυτοσχεδιάζει ηλειτουργία του εγκεφάλου του σχετίζεταιάμεσα με τη λειτουργία του προφορικού λό-γου και της σύνταξης.

Η μουσική, όπως και κάθε είδος τέχνης, εί-ναι τρόπος έκφρασης των σκέψεων και προ-βληματισμών μας. Εκείνοι που ακούγοντας

ένα τραγούδι ένιωσαν ένα δάκρυ να κυλάστο μάγουλό τους γνωρίζουν πολύ καλάπως η μουσική έχει τη δύναμη να μας συγκι-νεί. Αυτή φυσικά δεν είναι η μόνη δύναμηπου έχει η μουσική. Έχει επίσης σημαντικήεπίδραση στον εγκέφαλο, αφού επηρεάζειτμήματα της μνήμης και της όρασης. Ο καθέ-νας μας αντιδρά με διαφορετικό τρόπο, γι’αυτό εξάλλου έχουμε τις δικές μας προτιμή-σεις ως προς το είδος της μουσικής που εί-ναι το αγαπημένο μας. Όταν ακούμε μουσι-κή απελευθερώνεται μια χημική ουσία στονεγκέφαλό μας που μας κάνει να νιώσουμεκαλύτερα σε όποια φάση κι αν βρισκόμα-στε. Αυξάνει τις αντοχές και την συγκέντρω-σή μας κάνοντας τη ζωή μας πιο ποιοτική.Και το καλύτερο είναι πως έχει θετικό αντί-κτυπο σε ασθενείς, οι οποίοι χρειάζονταικάτι να τους ανεβάσει, να τους ηρεμήσει, νατους βοηθήσει να αποβάλουν το άγχος,πράγμα που είναι πολύ σημαντικό για τηνψυχική υγεία του κάθε ανθρώπου.

Οι τέχνες λοιπόν είναι αναπόσπαστο μέροςτης ζωής μας. Για τον κάθε καλλιτέχνη η τέ-χνη του είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχει. Για μέναη μουσική είναι τρόπος έκφρασης, καταφύ-γιο στις δύσκολες στιγμές και τρόπος ζωής.Στο σχολείο μας υπάρχουν πολλά παιδιά μεταλέντο στη μουσική, στα αθλητικά, στο χο-ρό, στο θέατρο, στην υποκριτική, στη ζω-γραφική και αυτό φαίνεται μέσα από τιςπολλές και ποιοτικές εκδηλώσεις που γίνον-ται κάθε χρόνο. Ας γνωρίσουμε μερικούςαπό τους καλλιτέχνες του «ΛΑΒ» και αςακούσουμε τι έχουν να μας πουν για την τέ-χνη που αγαπούν.

Άννα Ζήνωνος Β1

Οχορός για μένα είναι έκφραση, είναι κάτιαγχολυτικό, ξεκούραση αλλά μερικές

φορές και κούραση! Χωρίς χορό στη ζωή μουθα ήμουν λιγότερο χαρούμενη και περισσότε-ρο αγχωμένη, αφού κάθε φορά που δεν αι-σθάνομαι καλά λέω «χόρεψε και θα περάσει»!Αυτός είναι και ο λόγος που δε θέλω να κάνωτο χορό μου επάγγελμα. Θέλω να παραμείνειπάντα ο τρόπος διαφυγής μου από τις σκοτού-ρες και τη ρουτίνα και όχι να μου γίνει ρουτίνα.Χορεύοντας νιώθω τη μουσική και γίνομαι έναμαζί της. Ταξιδεύω με το μυαλό μου και όλαμοιάζουν πιο αισιόδοξα, πιο όμορφα. Θαήθελα να μπορούσα να αφιερώσω περισσότε-ρες ώρες σε αυτόν αλλά δυστυχώς το ασφυκτι-κό μου πρόγραμμα δεν το επιτρέπει. Όμωςόποτε βρίσκω χρόνο και υπάρχει μουσική γύ-ρω μου τίποτα δεν μπορεί να με σταματήσει...Ακόμα και αν βρίσκομαι στο διάδρομο τουσούπερ μάρκετ απέναντι από τα μακαρόνια!

Αμαλία Χρυσοστόμου Β1

Hμουσική βρίσκεται στη ζωή όλων των αν-θρώπων, αφού είτε την παράγουν οι ίδιοι

είτε την απολαμβάνουν ως ακροατές. Για μέναη μουσική είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπο-ρώ να εκτονώνομαι και ένα χόμπι, το οποίομου χαρίζει όμορφες στιγμές. Συγκεκριμέναασχολούμαι τέσσερα χρόνια με το σαξόφωνοκαι το τραγούδι. Το τραγούδι μου προσφέρειιδιαίτερη ευχαρίστηση, γιατί μου δίνει τη δυνα-τότητα να εκφράζω διάφορα συναισθήματαανάλογα με τους στίχους και τη μελωδία του.Επιπρόσθετα απολαμβάνω την επικοινωνία μετους ανθρώπους, όταν νιώθω ότι ακούγοντάςμε περνούν καλά και αισθάνονται όμορφα. Γι’αυτούς τους λόγους θα συνεχίσω να ασχο-λούμαι με το τραγούδι προσπαθώντας μέσααπό τα σχετικά μαθήματα να βελτιωθώ.

Θεόδωρος Θεοδούλου Β4

Για πολλούς η αγαπημένη τους δραστηριό-τητα έχει να κάνει με το χορό, το τραγού-

δι, το θέατρο ή τη ζωγραφική. Για μένα είναιο αθλητισμός και συγκεκριμένα το ποδό-σφαιρο. Το ομαδικό αυτό παιχνίδι μου δίνειτη δυνατότητα να γυμνάζομαι, να κρατάω τηφόρμα μου αλλά και να διασκεδάζω! Μέσααπό το ποδόσφαιρο αυξάνω το «βεληνεκές»των δυνατοτήτων μου, όπως είναι η ευκινη-σία, η ταχύτητα και η αντοχή. Επίσης είναιένας εύκολος τρόπος να αποβάλλω το άγχοςκαι την έντασή μου. Το σημαντικότερο όμωςγια μένα είναι πως το ποδόσφαιρο με κάνεινα ξεχνιέμαι από τις υποχρεώσεις και τις ευ-θύνες μου, να αφιερώνομαι και να απολαμβά-νω εκείνη τη στιγμή.

Ορφέας Καλαμένιος Β1

Για πολλούς το κολύμπι μπορεί να είναιαπλά ένα χόμπι, για μένα όμως είναι πάθος.

Η καθημερινότητά μου και ο τρόπος ζωής μουδιαφέρει από άλλους συνομήλικούς μου λόγωτων καθημερινών προπονήσεων. Μερικές φο-ρές μου είναι δύσκολο να ρυθμίσω τις απαιτή-σεις του σχολείου παράλληλα με τις προπονή-σεις μου, όμως βρίσκω τρόπους να αντεπε-ξέρχομαι, επειδή αγαπώ πραγματικά αυτό τοάθλημα. Έχει γίνει πλέον μέρος της ζωής μου.Με αυτό νιώθω ότι ξεφεύγω από τη ρουτίνακαι τις έγνοιες. Με το κολύμπι χαλαρώνω καιθεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, που κάνω κάτιμε πάθος. Ένα απλό «μπράβο» της προπονή-τριάς μου με ικανοποιεί και μου δίνει τόση δύ-ναμη και αυτοπεποίθηση, που με κάνει να πι-στεύω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα.

Κατερίνα Ττίκκου Β5

ÚÂÔÚÙ¿˙

ÎÔÈÓˆÓ›·18

• Μικαέλα μου, καλωσόρισες στο ΛΑΒ! Οκόσμος σε γνωρίζει ως μια επιτυχημένητραγουδίστρια και η αγάπη σου για τη μου-σική είναι κάτι που δεν κρύβεται. Αρχικά θαήθελα να γνωρίσουμε λίγο τον άνθρωποπου κρύβεται μέσα σου! Πώς είναι η Μικαέ-λα ως άνθρωπος; Έχουμε μάθει πως ασχο-λείσαι και με κάτι άλλο στη ζωή σου, θαήθελες να μας πεις τι είναι αυτό;

Ευχαριστώ για τα πολύ καλά σας λόγια! Αρχι-κά, επειδή αναφέρεστε στις επιτυχίες μου, θέ-λω να τονίσω ότι απλά κάνω τη δουλειά μουκαι τίποτα περισσότερο… Μια «καριέρα» στο

τραγούδι χρειάζεται πολύ δρόμο πριν ονομα-στεί έτσι! Σαν άνθρωπος είμαι γενικά ήρεμη.Όχι τόσο εκρηκτική όσο ίσως απαιτεί τοεπάγγελμά μου. Εκτός από τις μουσικές μουσπουδές στο πιάνο και στη φωνητική, έχω τε-λειώσει Θεατρολογία στο ΚαποδιστριακόΠανεπιστήμιο Αθηνών. Σήμερα εκτός από μα-θήματα φωνητικής, κάνω και θεατρικό παιχνί-δι σε παιδιά με ελαφριάς μορφής δυσκολίεςκαι ειδικές ικανότητες.

• Τι σε έκανε να ασχοληθείς με τη Θεα-τρολογία; Ήταν ένα παιδικό όνειρο ή προ-έκυψε στην πορεία;

Προέκυψε στην πορεία! Συγκεκριμένα άλλαξαάρδην μαθήματα στο λύκειο για να ακολου-θήσω αυτό! Πήγαινα για πρακτικής κατευθύν-σεως σπουδές αλλά οι καλλιτεχνικές μου ανη-συχίες με έκαναν να αλλάξω πορεία.

• Με ποιο τρόπο διδάσκεις και τι είναι αυ-τό που θα ήθελες να κρατήσουν οι μαθητέςσου από εσένα;

Είναι πολύ ενδιαφέρον μάθημα! Εντάσσεταιπλέον στα Λύκεια και περιλαμβάνει μεγάλοεύρος θεμάτων, από Αρχαίο Δράμα μέχρι Ευ-ρωπαϊκό Θέατρο, από Φιλοσοφία του Δρά-ματος μέχρι και Αρχιτεκτονική του Θεάτρου.Στα σχολεία σήμερα γίνεται και πρακτικά τομάθημα αυτό. Δηλαδή εκτέλεση θεατρικούκειμένου. Καταλήγει φυσικά στην ανθρώπινηζωή από την οποία εμπνέεται έτσι κι αλλιώς.Οι μαθητές μου θέλω να κρατήσουν ό,τι τουςγεμίζει με εφόδια για να προχωρήσουν γεράστη ζωή τους.

• Στα πλαίσια του επαγγέλματός σου ωςΘεατρολόγος έχεις δουλέψει και με άτομαμε ειδικές ικανότητες...

Κάνω θεατρικό παιχνίδι σε παιδιά με ελα-φριάς μορφής δυσκολίες, π.χ. με δυσκολίεςάρθρωσης ή ομαδοποίησης και σε παιδιά μεελαφριά μορφή αυτισμού. Το θεατρικό παι-

χνίδι τα βοηθά να αναπτύξουν δεξιότητεςκοινωνικοποίησης και ταυτόχρονα είναι καιδιασκεδαστικό!

• Έχεις κρατήσει κάτι από τους μαθητέςσου; Τι θα σου μείνει αξέχαστο;

Πολλά! Αγαπώ πολύ τους μαθητές μου. Αξέ-χαστος θα μου μείνει ένας μαθητής μου μενοητική στέρηση, στο Ελληνικό ΠαιδικόΜουσείο στην Αθήνα, ο οποίος έφτιαχνε ταπάζλ που του δίναμε από την ανάποδη! Για ναδεις ότι τα πλάσματα αυτά έχουν άλλες ικανό-τητες πέραν αυτών που θεωρούμε εμείς «φυ-σιολογικές».

• Πότε μπήκε η μουσική στη ζωή σου;

Με τη μουσική ασχολούμαι από 5 ετών. Μεπιάνο και θεωρία κτλ. Πάντα τραγουδούσαστις χορωδίες αλλά δε σκεφτόμουν ποτέ ότιθα γινόμουν τραγουδίστρια. Κι όμως!

• Ποιες δυσκολίες κρύβονται πίσω από μιαμουσική καριέρα και ποιοι οι θησαυροίπροκύπτουν από την επιτυχία ενός τραγου-διστή;

Υπάρχουν πολλά και διάφορα. Το σημαντικό-τερο είναι πώς τα χειρίζεται ο καθένας μας καιπώς αντιλαμβάνεσαι την καριέρα. Είναι αυτόπου σας είπα στην αρχή της κουβέντας μας.Εγώ άφησα πολλά πράματα πίσω ερχόμενηαπό την Αθήνα στην Κύπρο μετά από 11 χρό-νια ζωής εκεί. Κέρδισα άλλα όμως. Πάντα κά-τι χάνεις και πάντα κάτι κερδίζεις. Μέσα απότην επιτυχία του ένας τραγουδιστής επηρεάζειθετικά τον κόσμο και τον κάνει να διασκεδά-ζει μαζί του. Αυτό για μένα είναι θησαυρός!

• Ποια ήταν η πιο έντονη ίσως και τρελήστιγμή που έζησες στη μουσική σκηνή;

Πολλές έντονες στιγμές! Η πιο τρελή ήτανόταν πιάστηκε το τακούνι μου σε χαραμάδατης εσωτερικής σκηνής πριν βγω και αναγκα-στικά βγήκα ξυπόλυτη μέχρι να με βοηθήσουν

οι συνάδελφοι! Είχε πλάκα....

• Από τη μέχρι τώρα πορεία σου δε λείπειούτε η συμμετοχή σε μουσικό talent show!Ποια είναι η άποψή σου για αυτά; Θαωθούσες ένα παιδί να πάρει μέρος σε αυτά;

Τα talent show έχουν και την κακή και την κα-λή πλευρά τους! Εξαρτάται πώς το χειρίζεται οκάθε διαγωνιζόμενος! Συμμετείχα και εγώναι, είναι κάτι που θα το θυμάμαι πάντα και δεμετανιώνω αλλά τα πράγματα τότε ήταν δια-φορετικά. Ο εγκλεισμός ήταν ό,τι πιο αρνητι-κό μπορώ να σκεφτώ! Ενώ σήμερα τα showsαυτά είναι Κυριακάτικα και οι διαγωνιζόμενοικινούνται στο δικό τους περιβάλλον, δε ζουνστο μικρόκοσμο ενός παιχνιδιού! Άρα γενικάοι ευκαιρίες σήμερα είναι καλύτερες και εάνείσαι σεμνός και βαδίζεις συνετά τότε σε βοη-θά ένα τέτοιο παιχνίδι γιατί σε γνωρίζει το ευ-ρύτερο κοινό.

• Πώς είναι να εργάζεσαι και ως θεατρο-λόγος και ως τραγουδίστρια; Θα άλλαζεςκάποιο από τα δύο σου επαγγέλματα; Θαωθούσες κάποιον να ασχοληθεί με το τρα-γούδι ή τη θεατρολογία;

Δε θα άλλαζα τίποτα! Μη σου πω θα πρόσθε-τα κιόλας! Είμαι δραστήριος άνθρωπος καικάνω πράξη το «γηράσκω αεί διδασκόμε-νος»! Φυσικά και θα ωθούσα τα σημερινάπαιδιά να ασχοληθούν με τη μουσική ή τοΘέατρο. Με το σωστό τρόπο! Μουσική καιτραγούδι δε σημαίνει αρπάζω ένα μικρόφωνοκαι άντε φύγαμε… Έχει ταλεντάρες που είναιαυτοδίδακτες, δεν το συζητώ αλλά σήμεραέχουμε στα πόδια μας όλα τα μέσα για να μά-θουμε πολλά. Αποκλείεται να θέλει κάποιοςνα μάθει κάτι και να μην μπορέσει. Δεν είναιμόνο το χαρτί του πανεπιστημίου! Σας ευχα-ριστώ πολύ και εύχομαι όλα τα καλά για τονέο έτος. Καλές επιτυχίες.

• Σε ευχαριστούμε που δέχτηκες να μας μι-λήσεις και σου ευχόμαστε καλή επιτυχία.

Û˘Ó¤ÓÙ¢ÍË

ªÂ ÙÔ ÙÚ·ÁÔ‡‰È Ù˘ ÌÈÏ¿ÛÙȘ ηډȤ˜ Ì·˜ Î·È ÛÙÔ «§·‚ÛÙfiÚÈ»

O Μ Ο Ρ Φ Ε Σ Σ Τ Ι Γ Μ Ε Σ Μ Ε Τ Η Μ Ι Κ Α Ε Λ Α

Ο καθένας από μας φαντάζεται τομέλλον με το δικό του ξεχωριστότρόπο. Το πώς όμως εγώ προσω-

πικά φαντάζομαι το μέλλον ίσως φανεί πα-ράξενο σε κάποιους από εσάς σε κάποιουςάλλους πάλι οικείο. Η πρώτη σκέψη που μουέρχεται στο μυαλό όταν σκέφτομαι το μέλ-λον είναι η ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη τηςτεχνολογίας και της επιστήμης, η οποία θαεπηρεάσει πολλούς τομείς της ζωής μας.

Όλα γύρω μας θα πάρουν ένα διαφορετικόχαρακτήρα και μιαν άλλη μορφή. Πρώτα τασπίτια μας. Στο μέλλον δε θα τα αποκαλού-με απλά «σπίτια» αλλά «έξυπνα σπίτια». Ηείσοδος στο σπίτι μας θα γίνεται με ανα-γνώριση προσώπου ή δακτυλικού αποτυ-πώματος. Οι καθρέφτες των σπιτιών θα με-τατρέπονται σε οθόνες αφής με τις οποίεςθα μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε μετα-τρέποντάς τις έτσι σε οθόνες υπολογιστών.Η κουζίνα θα μετατραπεί και αυτή σε «έξυ-πνη κουζίνα», αφού η οργάνωση τροφίμωνκαι κουζινικών ειδών θα αποτελεί πλέονπαιχνιδάκι. Με τη χρήση ενός tablet θαμπορούμε να εισάγουμε πληροφορίες σχε-τικά με το πού βρίσκεται το κάθε αντικείμε-νο. Επιπρόσθετα η λίστα τροφίμων θα κα-

ταχωρείται και αυτή στο tablet μέσω ανα-γνώρισης της φωνής μας, χωρίς δηλαδή ναχρειάζεται καν να αγγίξουμε τη συσκευή.Ένας πιο προσωπικός χώρος, όπως για πα-ράδειγμα το δωμάτιο, θα είναι και αυτόςπροσαρμοσμένος στις ευκολίες που θα μαςδίνει η ανάπτυξη της τεχνολογίας. Θα μπο-ρούμε εύκολα να δούμε ποια ρούχα έχουμεέτοιμα στο ντουλάπι μας αλλά και ποια μπο-ρούμε να συνδυάσουμε μεταξύ τους, ώστενα δημιουργήσουμε ένα όμορφο σύνολο.

Τα σχολεία δε θα είναι πια τόσο βαρετάόσο τα έχουμε εμείς γνωρίσει. Οι μαθητέςαντί τσάντα θα έχουν μια μικρή συσκευή,στην οποία θα τοποθετούν όλα τα βιβλία,τετράδια και σημειώσεις, αφήνοντας πίσωτο μεγάλο βάρος της τσάντας και το πρό-βλημα που αυτό συχνά προκαλεί στην πλά-τη. Τα θρανία θα είναι πλέον υπολογιστέςμε οθόνες αφής τους οποίους θα μπορούν

οι μαθητές να χρησιμοποιούν είτε για διά-βασμα είτε ακόμα για αναζήτησή πληροφο-ριών στο διαδίκτυο. Όλες οι αίθουσες δι-δασκαλίας θα είναι εξοπλισμένες με υπολο-γιστές μέσω των οποίων οι καθηγητές θαπαραδίδουν το μάθημά τους κάνοντάς τοπιο ευχάριστο, πιο απολαυστικό και πιο εύ-κολο για τους μαθητές τους.

Τέλος, η μεγάλη αυτή ανάπτυξη της επιστή-μης και της τεχνολογίας θα συμβάλει στηβελτίωση της υγείας και στην αποτελεσμα-τικότερη θεραπεία ασθενειών. Τα νοσοκο-μεία θα χρησιμοποιούν εξελιγμένες μεθό-δους διάγνωσης και θεραπείας ενός προ-βλήματος. Επίσης οι γιατροί θα μπορούννα ενημερώνονται μέσω του δικού μας κι-νητού τηλεφώνου για την κατάσταση τηςυγείας μας. Αυτό ακούγεται λίγο παράξενοαλλά να πώς λειτουργεί. Τα κινητά θα μπο-ρούν να μετρούν τους παλμούς της καρ-

διάς μας, τη θερμοκρασία του σώματόςμας ακόμα και τον ύπνο μας δηλαδή ανκοιμόμαστε καλά, αν έχουμε δυσκολίεςστο να κοιμηθούμε ή αν ξυπνάμε συχνάκατά τη διάρκεια της νύχτας. Επιπλέον θαμπορούμε να σημειώνουμε αν υπάρχουνπροβλήματα στην υγεία μας και γενικά θαείμαστε σε θέση να αναφέρουμε την κλινι-κή μας εικόνα μια συγκεκριμένη ημέρα.Όλες αυτές οι πληροφορίες θα καταχω-ρούνται στο κινητό μας και θα στέλνονταιαπευθείας στον επιβλέποντα ιατρό μας.Έτσι ο ιατρός θα έχει τη δυνατότητα να κα-ταλάβει αν υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλη-μα, ώστε να μας συστήσει κάποια θεραπείαή θα μπορεί να μας κανονίσει μια συνάντη-ση για τη διάγνωση της ασθένειας.

Όπως θα έχετε ήδη καταλάβει το μέλλον θαφέρει ένα διαφορετικό άγγιγμα στην αν-θρώπινη ζωή κάνοντάς την πιο ευχάριστη,πιο ξέγνοιαστη και πιο απλή σε όλες τις πτυ-χές της καθημερινότητάς!

Εύχομαι να σας έδωσα μια γεύση για το πώςφαντάζομαι ότι θα είναι το άμεσο μέλλον μαςκαι να σας έκανα να ανυπομονείτε για αυτό!

Γιώργος Σάββα Α7

Ταξιδεύοντας με φαντασίαστη μαγεία του μέλλοντος

Θ έλοντας να γνωρίσουμε καλύ-τερα την τραγουδίστρια Μι-καέλα Χατζηεφραίμ, η οποία

μας κρατά συντροφιά κάθε εβδομάδασε έναν από τους δημοφιλέστερουςχώρους διασκέδασης εμάς των νέων,στο «Καλλιπόλεως 4», της ζητήσαμε ναμας μιλήσει για τον εαυτό της αλλά καιγια την πορεία της στο τραγούδι. Μέσααπό αυτή τη συνέντευξη ανακαλύψαμεαυτό τον τρυφερό άνθρωπο που κρύ-βει μέσα της και μοιραζόμαστε μαζί σαςτη συζήτηση που είχαμε.

Άννα Ζήνωνος Β1

Ραφαέλα Πηγιώτη Β2

ÔÏÈÙÈÛÌfi˜ - ÎÔÈÓˆÓ›·19

Παρθενώνας, η τέλεια φιλοσοφία ή η τυχαία τελειότητα;

Μ ια μικρή βόλτα στην Ακρόπολη μπορείνα προσφέρει στον κάθε επισκέπτη,ξένο ή Έλληνα, μιαν αξέχαστη εμπειρία.

Χρειάζονται μόνο πέντε λεπτά να παρακολουθείκανείς αυτό τον αρχαίο ναό, για να θαμπωθείαπό την ομορφιά του. Και βέβαια όπως έχετεκαταλάβει μιλάμε για τον Παρθενώνα. Έχετεόμως ποτέ διερωτηθεί πώς, πότε και γιατί χτί-στηκε; Αυτή ήταν και η δική μας απορία, ότανεπισκεφθήκαμε το μνημείο. Θαμπωμένες απότην ομορφιά του θελήσαμε να μάθουμε περισ-σότερα. Διερευνήσαμε το θέμα, παρακολουθή-σαμε ντοκιμαντέρ και αναζητήσαμε απαντήσεις.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από μια σύντομη περι-γραφή. Ο Παρθενώνας χρονολογείται τηνεποχή του Περικλή, 2500 χρόνια πριν, τη χρυ-σή εποχή όπου και γεννήθηκε το δημοκρατικόπολίτευμα. Αυτό το αριστούργημα της κλασι-κής Ελλάδας ξεπροβάλλει στην κορυφή τηςΑκρόπολης ως το κέντρο συμπλέγματος ναώνκαι βωμών. Το πιο διακεκριμένο γλυπτό τηςΑρχαίας Ελλάδας είναι αφιερωμένο στην Αθη-νά Παρθένο και κοσμούσε το κέντρο του να-ού. Είναι φτιαγμένο από χρυσό και ελεφαντό-δοντο και υψώνεται στα 12 μέτρα. Αυτός λοι-πόν είναι ο Παρθενώνας. Το πιο πολυαντιγρα-φόμενο κτήριο στον κόσμο.

Όμως όσο όμορφος και λαμπρός και αν φαίνε-ται ο Παρθενώνας σήμερα, δεν είναι παρά ησκιά του παρελθόντος του. Αυτό το φαινομενι-κά τέλειο οικοδόμημα, με όλους τους κίονέςτου να μοιάζουν με ευθείες γραμμές, στηνπραγματικότητα δεν είναι τόσο τέλειο. Παρου-σιάζει ελάχιστες ευθείες γραμμές κι όμως είναικτισμένο με τέλειες αναλογίες και τεράστιαακρίβεια. Κάθε κίονας αποτελείται από 11 κομ-μάτια και το καθένα από αυτά έχει μία και μονα-δική θέση. Και κάπου εδώ ξεκινάνε τα ερωτή-ματα για αυτό το ναό κτισμένο κάπου 2500χρόνια πριν, μέσα σε εννιά χρόνια από το 447ως το 438 πΧ. Καταρχάς πώς κατάφεραν οι αρ-χαίοι Έλληνες να κτίσουν χωρίς τη χρήση τε-χνολογίας αυτό το ναό με τόση ακρίβεια; Καιαφού η πηγή μαρμάρων βρισκόταν 17 χιλιόμε-

τρα μακριά πώς κατάφεραν να μεταφέρουν τατόσο βαριά μάρμαρα στην κορυφή της Ακρό-πολης και να τα τοποθετήσουν σε τόσο ύψος;Όμως τα ερωτήματα δε σταματούν εδώ… Οκάθε βράχος φαίνεται πως είχε σμιλευτεί με τέ-τοιο τρόπο, ώστε να εφαρμόζει απόλυτα τοκάθε κομμάτι σε μία μόνο θέση αλλά και ναολοκληρώνεται η τέλεια διακόσμηση του ναού.

Μέσα από αρχαιολογικές έρευνες έχουν προ-κύψει κάποιες θεωρίες οι οποίες ίσως κρύβουντις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Φαίνεταιπως για τον Παρθενώνα δούλευαν πάνω από200 τεχνίτες, οι οποίοι σμίλευαν με το χέρι τοκάθε μάρμαρο, πράγμα που εφαρμόζουν και οιαρχαιολόγοι σήμερα, αφού η τεχνολογία δεντους βοηθά να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα μεαυτό των αρχαίων Ελλήνων. Χρησιμοποιήθηκεέντονα η χρυσή αναλογία και η κλίμακα 4÷9.Το εσωτερικό πλάτος του ναού είναι 100 αττι-κά πόδια, δηλαδή 30,80 μέτρα, το μήκος του69,48 και το ύψος του 13,72. Μέσα σε αυτά τανούμερα εκφράζονται καταπληκτικές αναλο-γίες! (μήκος÷πλάτος=9÷4 και ύψος÷πλά-τος=4÷9) Το αττικό πόδι βρίσκεται σε άμεσησχέση με τον αριθμό Φ εκφράζοντας έτσι τηΧρυσή Τομή. Ο Χρυσός Αριθμός Φ ή αλλιώς οαριθμός 1,61803 συναντάται συχνά στη φύση,στις αναλογίες του προσώπου μας, του σώμα-τός μας, στα λουλούδια και στα φυτά, στην Τέ-χνη, στους ζωντανούς οργανισμούς, ακόμα καιστη δομή του σύμπαντος και στις τροχιές τωνπλανητών. Η Χρυσή Τομή, είναι ένας από τουςμέγιστους κανόνες για να εκφραστεί το Ωραίο.Το Ωραίο υπόκειται πάντα σε αυτούς τους κα-νόνες, γι’ αυτό και η επιστήμη της Αισθητικήςδιδάσκει πως υπάρχει αντικειμενικά το Ωραίο,το οποίο τείνει πάντα στο χρυσό αριθμό Φ,(1,61803). Όσο περισσότερο οι αναλογίεςπλησιάζουν προς τον αριθμό 1,61803 τόσοπιο ωραίο είναι το δημιούργημα. Οι αρχαίοιΈλληνες πίστευαν πολύ έντονα στις τέλειες ανα-λογίες και χρησιμοποιούσαν το ανθρώπινοσώμα ως το δικό τους μέτρο τελειότητας, μιαςκαι μέσα από αυτό πηγάζει η Χρυσή Τομή. Σύμ-φωνα και με τον Πρωταγόρα, ο άνθρωπος εί-ναι το μέτρο σύγκρισης όλων των πραγμάτων.

Ο τρόπος μέτρησης κατά την κατασκευή τουΠαρθενώνα ήταν ένας συνδυασμός δωρικού καιιωνικού τρόπου αλλά παρουσιάστηκε και γιαπρώτη φορά το κοινό σημερινό ανθρώπινο πό-

δι ως τρόπος μέτρησης. Μέσα στον Παρθενώναόμως θα συναντήσουμε και την ακολουθία Φιμ-πονάτσι, δηλαδή την ακολουθία στην οποία οκάθε αριθμός είναι ίσος με το άθροισμα τωνδύο προηγούμενων, καθώς και τον αριθμό π =3,1419… Εδώ όμως προκύπτει ακόμα ένα μεγά-λο αίνιγμα. Γνώριζαν οι δημιουργοί του ναούαυτούς τους αριθμούς και τις σχέσεις τους καιπώς κατάφεραν να τους εφαρμόσουν με τόσηλεπτομέρεια και ακρίβεια σε ένα ναό; Μήπως τοπάθος τους για τη δημιουργία του τέλειου ναούτους οδήγησε τυχαία στη δημιουργία του πιοθαυμαστού σήμερα οικοδομήματος;

Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει βέβαια και στην αντι-σεισμικότητα του κτίσματος. Από τη δημιουρ-γία του, εδώ και είκοσι πέντε αιώνες, στέκεταιακόμα εκεί στην Ακρόπολη, ένδοξος να παρα-κολουθεί το θαυμασμό στα μάτια όσων τονβλέπουν με δέος στο πέρασμα των αιώνωνδιατηρώντας τα μυστικά του καλά κρυμμένα μέ-σα σε κάθε του κομμάτι… Αγονάτιστος μπρο-στά στους σεισμούς, ιδιότητα που παρουσιάζε-ται κυρίως χάρη στην πυραμιδοειδή κατασκευήτου. Οι κίονες, υφίστανται μία εξόγκωση γνω-στή ως «ένταση» στο μέσον περίπου τουύψους του κίονα. Αυτό τους παρέχει μια ανε-παίσθητη κλίση προς τα μέσα. Αυτή η κλίση ση-μαίνει πως αν προεκτείνουμε νοερά τους άξο-νες προς τα πάνω, θα ενωθούν σε κάποιο ύψοςσχηματίζοντας μια νοερή πυραμίδα. Στην πραγ-ματικότητα όμως ο Παρθενώνας δεν «πατάει»απ’ ευθείας στο χώμα του γυμνού βράχου, αλ-λά βρίσκεται πάνω σε χτισμένους κυβόλιθους,δεμένους και καλά στερεωμένους στον αττικόβράχο διαμορφώνοντας έτσι ένα επίπεδο.

Το κυριότερο μυστικό του Παρθενώνα, πουξεγελά τον κάθένα που τον περιεργάζεται, είναιοι φαινομενικά «εντελώς» ευθείες του γραμ-μές, που προκαλούν απορία πώς είναι αυτό δυ-νατόν. Κι όμως αυτές οι γραμμές στην πραγμα-τικότητα δεν είναι ευθείες… Ξεγελούν τα μάτιαμας, που παρουσιάζονται ανήμπορα να καταλά-βουν τι συμβαίνει. Αυτό είναι που μας αφήνειέκθαμβους, η οπτική τελειότητα! Στην πραγμα-τικότητα μια ευθεία γραμμή ξεγελά το μάτι δη-μιουργώντας σιγά-σιγά οφθαλμαπάτες από μι-κρές καμπύλες πάνω στην ευθεία. Με τον Παρ-θενώνα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ηοπτική τελειότητα εξηγείται από τη ΜάργκαρετΛίβινγκστον, η οποία διατύπωσε τη θεωρία

πως οι Έλληνες γνώριζαν για τις οφθαλμαπά-τες. Εξηγεί πως επινόησαν ένα σύστημα οπτι-κών βελτιώσεων με ελαφριές καμπύλες, ώστεόλα να φαίνονται τέλεια, αποδεικνύοντας έτσιτην οξεία παρατηρητικότητα των αρχαίων Ελ-λήνων. Καμπυλώσεις παρουσιάζονται σε όλασχεδόν τα μέρη του αρχαίου ναού με κυριότε-ρα το στυλοβάτη, το επιστύλιο, τα τρίγλυφα,το γείσο αλλά και το αέτωμα.

Τα πιο πάνω αποτελούν κάποια από τα κυριότε-ρα μυστικά του Παρθενώνα και υπάρχουν πολλάακόμα πιο παράδοξα για τα οποία οι αρχαιολό-γοι δεν έχουν διατυπώσει ακόμα καμία πειστικήθεωρία. Ποιος θα μπορούσε άλλωστε να απαν-τήσει στο ερώτημα γιατί όταν υπάρχει ηλιοφά-νεια στον Παρθενώνα σχηματίζονται σκιές πουδείχνουν άλλους πλανήτες και ορισμένα σημείατης γης; Ποια σημεία της γης δείχνουν, ποιουςπλανήτες και τι συμβολίζουν άραγε; Κανείς δενμπορεί να απαντήσει εκτός ίσως από τους ίδιουςτους αρχαίους Έλληνες! Γνώριζαν όμως κι αυτοί;Σκέφτηκαν όλα αυτά πριν κτίσουν τον Παρθενώ-να; Μήπως το μεγαλύτερο μυστικό του Παρθε-νώνα να είναι πως χτίστηκε τυχαία στην προσπά-θεια των Ελλήνων να χτίσουν κάτι τέλειο; Αλλάπόσο τυχαία μπορεί να είναι η τελειότητα;

Με ή χωρίς μυστικά, η Ακρόπολη, ήταν, είναικαι θα παραμένει πάντα το πιο γοητευτικό, τοπιο λαμπρό, το πιο υπέροχο μνημείο του κό-σμου! Ένα καθαρά ανθρώπινο δημιούργημαπου αποδεικνύει τη σπουδαιότητα του ανθρώ-πινου μυαλού. Είναι άξιο θαυμασμού το πώςάνθρωποι σαν και εμάς κατάφεραν χωρίς καμιά(τουλάχιστον από όσα ξέρουμε) τεχνολογικήυποστήριξη να φτιάξουν αυτό το λαμπρό δημι-ούργημα. Τέλος κλείνουμε με την απάντηση πουέδωσε η Άννα Τζιροπούλου στην ερώτηση για-τί ο Παρθενώνας δε βρίσκεται στα επτά θαύμα-τα του κόσμου: «Η Ακρόπολις των Αθηνώνξεπερνά κάθε ανθρώπινο θαύμα, αγγίζει ταόρια του θείου, της θεϊκής εντέλειας. Και ωςεντέλεια, ήταν, είναι και έσσεται ήματα πάν-τα, ασύγκριτη και μοναδική. Ό,τι τελειότεροέχει να επιδείξει ο ανθρώπινος πολιτισμός.Επάνω στον ιερό βράχο των Αθηνών, έσμι-ξαν με αρμονία πρωτόφαντα και ανεπανάλη-πτα ο Λόγος, το Κάλλος, το Μέτρο.»

Ραφαέλα Πηγιώτη Β2Έλενα Χαραλαμπίδου Β1

«Είναι ένα θάμα το Αττικόστην ιστορία του κόσμου,και σκαλιστό ένα ποίημαστον Αθηναίο το βράχο,

το ποίημα της εντέλειας…»

Κωστής Παλαμάς

Σ την καθημερινή μου ζωή βλέπω ότι όλοκαι περισσότεροι άνθρωποι στον τόπομας χρειάζονται βοήθεια. Πρόσφατα μου

ζήτησε κάποιος να του δώσω χρήματα, γιατί δενείχε φαγητό. Μου πούλησε και λίγο κλάμα αλλάαντί να πάρει όσα του έδινα, ζήτησε χαρτονόμι-σμα. Εκείνη τη στιγμή με πλημμύρισαν διάφορασυναισθήματα, θυμού και αγανάκτησης περισ-σότερο, γιατί περνούσε απ΄ το μυαλό μου ότιεδώ οι άνθρωποι τα περιμένουν όλα έτοιμα, ότιδε δουλεύουν, ότι βρίσκουν εύκολη λύση τη ζη-τιανιά και την ελεημοσύνη. Αντίθετα στηνΑφρική, στις Φιλιππίνες, στην Ινδία και σε τόσεςάλλες χώρες στον κόσμο δεν μπορούν καν ναζητήσουν... Βρίσκονται στο έλεος του Θεού καιζουν με όσα έχουν και με όσα εμείς τους προ-σφέρουμε. Είναι στ’ αλήθεια μαγικό για εμένακαι συγκινούμαι όταν κάνουμε φιλανθρωπικάπαζαράκια, βαπτίζουμε παιδάκια και μαζεύουμετρόφιμα και παιχνίδια παλιά δικά μας, για να ταστείλουμε στους ανθρώπους των χωρών αυτών.Γι’ αυτό και οι ιεραποστολές που οργανώνονταισυχνά με στόχο να βοηθήσουν τις υπανάπτυ-κτες χώρες με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα. Mε ει-σφορές έχουμε καταφέρει πολλοί άνθρωποινα έχουν αντλίες πόσιμου νερού στην Ακτή τουΕλεφαντοστού και στο Μαλάουι. Σε αυτές τιςπεριοχές ο στόχος είναι να κτιστούν περισσό-τερες εκκλησίες για τη διάδοση του χριστιανι-σμού αλλά και να βοηθηθούν άνθρωποι πουπεθαίνουν από αρρώστιες, γιατί δεν έχουνπρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό, φάρμακακαι τα απαραίτητα για ιατρική περίθαλψη.Πολύ σημαντική ενέργεια θεωρώ τη δημιουργίαενός χωριού για ανάπηρους στη Σιέρρα Λεόνε.

Οι άνθρωποι είχαν υποστεί τις συνέπειες ενόςεμφύλιου πολέμου, που έγινε τη δεκαετία του1990 και είχε ως αιτία τον έλεγχο των αδαμαν-τωρυχείων της περιοχής. Στον πόλεμο συμμετεί-χαν μετά από απειλές και μικρά παιδιά, σταοποία δίνονταν ναρκωτικά, ώστε να είναι σε θέ-ση να πολεμούν. Πολλοί άνθρωποι σκοτώθη-καν, ακρωτηριάστηκαν και παιδάκια έμειναν ορ-φανά. Μετά από χρόνια το χωριό αυτό χτίστηκεκαι ονομάζεται Γότερλοο αλλά σήμερα απειλεί-ται από τον ιό Έμπολα, όπως και ολόκληρη ηχώρα. Η Σιέρρα Λεόνε είναι η χώρα με τη μεγα-λύτερη έξαρση διάφορων επιδημιών. Στο διαδί-κτυο αναφέρεται χαρακτηριστικά πως «Αν δεβοηθήσουμε τώρα, τότε σύντομα το «Χωριότων Αναπήρων» θα είναι παρελθόν, γιατί όλοιοι κάτοικοι θα έχουν προσβληθεί από τον ιό Έμ-πολα». Για μένα αυτό είναι η κορύφωση τουδράματος για τους ανθρώπους αυτούς, γιατί δεντους έφταναν τα κακά του πολέμου τώρα απει-λούνται και από έναν αντίπαλο που δεν μπορείακόμη ν΄αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.Θέλω να σας μιλήσω και για την Κένυα, τη δεύ-τερη μεγαλύτερη «παραγκούπολη» μετά τη Βρα-ζιλία. Περίπου 2650000 άνθρωποι ζουν σε πα-ράγκες οι οποίες έχουν στηθεί σε μικρή απόστα-ση από το κέντρο του Ναϊρόμπι - μια σύγχρονηπόλη με ουρανοξύστες και λεωφόρους. Στην«παραγκούπολη» Κιμπέρα ζει μια οικογένεια με

οκτώ παιδάκια σε ένα χώρο 3x3 ενώ όλοι οι κά-τοικοι της Κένυας πληρώνουν ενοίκιο 7,5 ευρώτο μήνα για να ζήσουν κάτω από άθλιες συνθή-κες, μέσα στη βρωμιά και στη δυσωδία τωνανοικτών βόθρων (δεν υπάρχει δίκτυο με καθα-ρό τρεχούμενο νερό ούτε ηλεκτρικό ρεύμα ούτεκαν αποχετεύσεις). Για πολλούς από τους κατοί-κους της Κιμπέρα η τουαλέτα δεν είναι παρά μιατρύπα βαθιά ανοιγμένη στο χώμα, γεγονός πουεξηγεί τα συχνά κρούσματα τυφοειδούς πυρε-τού, χολέρας και άλλων νοσημάτων. Λιγότεροαπό το 20% των κατοίκων της «παραγκούπο-λης» έχει πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα. Οιυπόλοιποι φωτίζουν τις παράγκες με λάμπες λα-διού ή πετρελαίου. Ο ένας στους δύο κατοίκουςείναι άνεργος ή υποαπασχολείται με δουλειέςτου ποδαριού για την εξασφάλιση ενός πιάτουφαγητού. Πολλές γυναίκες ηλικίας 16 - 25 χρο-νών είναι μητέρες οροθετικές στον ιό ΗΙV πουπροκαλεί το AIDS. Η πλειοψηφία των παιδιώνμετά βίας τελειώνει το δημοτικό και αμέσως μετάκαταφεύγουν στο έγκλημα για να ζήσουν.Σε πολλές χώρες της Αφρικής, της Ασίας, όπωςτου Ιράκ και του Ιράν, τα κορίτσια δεν έχουνδικαιώματα, είναι θύματα κακομεταχείρισηςενώ συχνά τα πουλούν οι ίδιοι οι γονείς τουςγια να ξεπληρώσουν τα χρέη τους. Άλλα πάλιεξαναγκάζονται να παντρευτούν στην ηλικίατων 10, 12, 14 χρόνων… Γι’ αυτούς τους λό-

γους πολλά από αυτά εγκατελείπουν τα σπίτιατους ή αυτοκτονούν ακόμα και σήμερα. Δε θέλω να παραλείψω ανάμεσα σε όλα ταυπόλοιπα τραγικά, που συμβαίνουν στον κό-σμο μας, το φαινόμενο της παιδικής εργασίαςτο οποίο εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίαςτου 1980. Ακόμα και σήμερα παιδιά σε όλοτον κόσμο δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες,χωρίς ασφάλεια. Τα περισσότερα είδη παιδικήςεργασίας σε όλο τον κόσμο είναι «καταναγκα-στικά». Τα παιδιά αυτά δεν πηγαίνουν σχολείο,δεν έχουν κοινωνική ζωή, είναι ευάλωτα σεφυσική και σεξουαλική εκμετάλλευση, δεν παί-ζουν, δε διασκεδάζουν, δεν έχουν καμιά υπο-στήριξη από γονείς και φίλους. Ελπίζω ότι με όλα αυτά να κατάφερα να σας τα-ξιδέψω μακριά, πολύ μακριά αλλά και τόσοκοντά, εκεί όπου οι άνθρωποι είναι καταδικα-σμένοι, γιατί κάποτε πλούσιοι και ισχυροί πο-λιτισμοί τους πήραν αυτό που έκανε τη δικιάτους χώρα πλούσια. Εκεί που παιδάκια δενέχουν γονείς και πέφτουν θύματα εκμετάλλευ-σης. Ελπίζω να είδατε πίσω από τις λέξεις μου,σε κάθε γραμμή μου, αυτά όλα που κρύβονταιμέσα τους, τον πόνο, τη θλίψη, την απελπισία,την αγανάκτηση. Ελπίζω να ξύπνησα μέσα σαςτην επιθυμία να βοηθήσετε και εσείς με το δικόσας τρόπο τους «γιατρούς χωρίς σύνορα», τηUnicef και άλλους παγκόσμιας εμβέλειας κοι-νωφελείς οργανισμούς, ώστε να φτιάξουμε γι΄αυτούς σπίτια που δεν γκρεμίζονται, να δώ-σουμε σε αυτούς φαγητό και πόσιμο νερό, ναχαρίσουμε ζωή σ’ αυτούς που δεν έχουν…

Ελένη Ταμπουκάρη Γ5

Εμείς βιώνουμε κρίση! Αυτοί;Ποιο φαγητό; Ποια δικαιώματα; Ποια ελπίδα;

20

Από τα μέσα Ιανουαρίου και ακόμη εντο-νότερα μετά την εκλογή του στη θέσητου Πρωθυπουργού της Ελλάδας, αν και

μόλις 40 ετών, ο Αλέξης Τσίπρας, πρόεδροςτου Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς,συγκεντρώνει επάνω του τα βλέμματα της Ευ-ρώπης. Άλλα εχθρικά, άλλα καχύποπτα, άλλαγεμάτα ελπίδα…

Έχουν γραφτεί γι’ αυτόν δεκάδες άρθρα πρωτο-σέλιδα, φτιάχτηκαν αμέτρητες γελοιογραφίεςκαι εκατοντάδες ρεπορτάζ ενώ η διακυβέρνησήτου μετράει μόνο ενάμιση μήνα ζωής. Είναι οπιο πολυσυζητημένος πρωθυπουργός της Ευρώ-πης για κάποιους ηγέτης ενώ για άλλους, δημα-γωγός. Αναμφισβήτητα όμως ο νέος πρωθυ-πουργός είναι μια σπίθα ελπίδας για τον ελληνι-κό λαό, από τον οποίο τα πέντε τελευταία χρό-νια, οι ίδιες οι κυβερνήσεις της χώρας είχαν στε-ρήσει την αξιοπρέπεια, την περηφάνια, το δι-καίωμα στο όνειρο… Ο Έλληνας δεν τολμούσενα σηκώσει κεφάλι, γιατί ένα τσούρμο διεφθαρ-μένοι επιχειρηματίες, πολιτικοί και δημοσιογρά-φοι βάφτιζαν την πολύπλευρη καταστροφή στηχώρα «αναγκαία θυσία» και «σώσιμο» και αγω-νίζονταν να πείσουν τον ελληνικό λαό πως όλααυτά δεν είναι τίποτα πέρα απ’ αυτό που ο ίδιοςάξιζε και για το οποίο μάλιστα ευθύνεται.

Να όμως που οι Έλληνες σήκωσαν κεφάλι,όπως τα καταφέρνουν πάντα άλλωστε. Ο καημέ-νος ο Ραγιάς ξύπνησε και μάλιστα έδειξε μεγάληανυπακοή στη Μέρκελ, η οποία προσπαθώνταςνα προλάβει το «κακό», έκανε μια δήλωση100% υπονοούμενο προς τον ελληνικό λαό,κάτι σαν «Δικαιούσαι να ψηφίσεις μόνο αν ψη-φίσεις σωστά». Οι πρόωρες εκλογές στην Ελλά-δα και η απειλή του Τσίπρα, που είχε το θράσοςνα μιλάει για ελπίδα, προκάλεσαν στη ΓερμανίδαΚαγκελάριο αλλεργία! (και κατά τα άλλα παρα-πονιέται και κατσουφιάζει κάθε φορά που γίνε-ται λόγος για νεοφασιστικούς χειρισμούς τηςΓερμανίας…). Το μόνο που κατάφερε πάντως εί-ναι να γίνει συμπρωταγωνίστρια σε δεκάδες γε-λοιογραφίες (γιατί φυσικά τον πρωταγωνιστικόρόλο είχε ο καινούργιος γοητευτικός Έλληναςπρωθυπουργός!) αφού στις εκλογές της 25ηςΙανουαρίου 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε πρώ-το κόμμα με 36,34% και 149 έδρες.

Ο Τσίπρας σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημακατάφερε να πραγματοποιήσει αυτά για ταοποία άλλοι μάχονται μια ζωή… Δικαίως απο-καλείται ως ο πρωθυπουργός που σπάει τα ταμ-πού αφού έγινε ο νεότερος πρωθυπουργός τηςΕλλάδας από το 1865, ο πρώτος αριστερόςπρωθυπουργός της Ελλάδας και ο πρώτος στηνιστορία του κράτους που ορκίστηκε με πολιτικόόρκο, πράγμα που δεν έμεινε διόλου ασχολία-στο. Πάντως αυτή του η κίνηση δείχνει ότι πα-ραμένει σταθερός στα ιδεώδη του αφού έχειδηλώσει άθεος, δεν έχει τελέσει θρησκευτικόγάμο με τη σύντροφό του - η οποία είναι και οεφηβικός του έρωτας - ούτε έχει βαφτίσει ταδύο παιδιά του, πράγματα που θα ‘λεγε κανείςπως δεν αρμόζουν στον πολιτικό αρχηγό μιαςσυντηρητικής κοινωνίας κολλημένης στους θε-σμούς του γάμου και της οικογένειας, όπως εί-ναι δηλαδή η ελληνική κοινωνία. Τέλος, κρατάτην προσωπική του ζωή έξω από τα φώτα τηςδημοσιότητας αποφεύγοντας τις φωτογραφή-σεις με τη σύντροφο και τα παιδιά του.

Αυτοί που γνωρίζουν καλά τον πρόεδρο τουΣΥΡΙΖΑ κάνουν λόγο για μια προσωπικότηταπου δύσκολα αποπροσανατολίζεται και ποτέδε μετακινεί το βλέμμα του από το στόχο. Είναιήπιων τόνων, δύσκολα θυμώνει ή ξεσπά αλλάκαι αν το κάνει, το ξεχνά εύκολα. Συνεργάτεςτου αλλά και βουλευτές ουκ ολίγες φορές τονέχουν χαρακτηρίσει ως «cool». Κατά την επα-φή του με τους πολίτες, δε δυσκολεύεται ναχαρίσει ένα πλατύ χαμόγελο και να προβεί σεχειρονομίες που προδίδουν οικειότητα. Είναιόμως και από τους ανθρώπους που θέλουν ναέχουν τον έλεγχο των καταστάσεων.

Ο Τσίπρας φαίνεται να έχει το μικρόβιο τουεπαναστάτη, γεγονός που δε χαροποιεί ιδιαίτε-ρα τους Ευρωπαίους εταίρους, που προτιμούνηγέτες εύκολα χειραγωγούμενους και που βά-ζουν χωρίς δεύτερη σκέψη υπογραφές τοποθε-τώντας ταυτόχρονα τη θηλιά στο λαιμό του λα-ού. Το ενδιαφέρον του για την πολιτική το έδει-ξε από μικρή ηλικία και εντάχθηκε στο χώροτης Αριστεράς. Το 1988 εντάχθηκε στην Κομ-μουνιστική Νεολαία Ελλάδας. Στις μαθητικές κι-νητοποιήσεις του 1990 και του 1991 ενάντιαστις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που είχεπροτείνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας,όταν είχαν καταληφθεί περισσότερα από 9 στα10 σχολεία, ήταν εκπρόσωπος του σχολείουτου στο συντονιστικό των μαθητών και συμμε-τείχε στην ομάδα που συνομιλούσε με την κυ-βέρνηση. Στα φοιτητικά του χρόνια- στο Με-τσόβιο Πολυτεχνείο στο τμήμα Πολιτικών Μη-χανικών- συμμετείχε στη νεολαία του Συνασπι-σμού όπου επίσης έκανε αισθητή την παρουσίατου. Ήταν δηλαδή ένας μικρός επαναστάτης πουδε δεχόταν τις περικοπές στα δικαιώματα τωννέων και στην παιδεία και που μεγαλώνονταςέγινε ένας πολιτικός-επαναστάτης, αφού δηλώ-νει πως θέλει να αλλάξει τα πάντα στην τραυμα-τισμένη από την οικονομική κρίση και τα Μνη-μόνια Ελλάδα και να «παρασύρει» σε αυτή τηναλλαγή τις χώρες της Ε.Ε. Όμως η πιο μικρή αλ-λά συνάμα και πιο μεγάλη επανάστασή του είναιτο ότι αρνείται να φορέσει γραβάτα, αξεσουάραπαραίτητο για τους πλείστους πολιτικούς. Αυ-τή η μικρή λεπτομέρεια έχει προκαλέσει σάλοστα ΜΜΕ που τον θέλουν να δηλώνει ότι θαβάλει γραβάτα μόνο όταν φύγει το μνημόνιο.

Πώς όμως θα το καταφέρει αυτό; Τι το διαφο-ρετικό έχει η στρατηγική του Αλέξη Τσίπρα; Τιτο καινούριο έβαλε στο τραπέζι και με τοοποίο κέρδισε την ψήφο εμπιστοσύνης του ελ-ληνικού λαού; Κατ’ αρχήν ο ΣΥΡΙΖΑ για πρώτηφορά διαχώρισε την έννοια της δανειακής σύμ-βασης από αυτήν του μνημονίου θέτοντας τηνπροοπτική για συνέχιση της δανειακής σύμβα-σης χωρίς μνημόνια. Ο Τσίπρας στην προεκλο-γική του εκστρατεία υποσχέθηκε σκληρή δια-πραγμάτευση με κόκκινες γραμμές σ’ ευρωπαϊ-κό επίπεδο και την άμεση έναρξη υλοποίησηςτου προγράμματος της Θεσσαλονίκης για τηναποκατάσταση της ανθρωπιστικής κρίσης καιτην επανεκκίνηση της οικονομίας. Όπως δήλω-σε και ο ίδιος: «Η λιτότητα δεν αποτελεί ιδρυτι-κή Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι τομέσον που μας οδήγησε στην καταστροφή μέ-χρι σήμερα. Η λογική μας δεν είναι δάνεια πάνωστα δάνεια, είναι να βρούμε μία βιώσιμη καιαμοιβαία επωφελή λύση για το πρόβλημά τουδημόσιου χρέους, δεν υπάρχει σωτηρία του ευ-ρώ με κράτη που να χρωστάνε σχεδόν διπλάσιοΑΕΠ δημόσιο χρέος... ΣΥΡΙΖΑ και λιτότητα εί-ναι δύο έννοιες ασύμβατες. Διότι σήμερα ο ΣΥ-ΡΙΖΑ δεν είναι μόνον μία δύναμη ελληνική, είναιαν θέλετε μία δύναμη με πανευρωπαϊκό και παγ-κόσμιο πρόσημο. Σήμερα οι λαοί στον ευρω-παϊκό νότο, ξεπερνούν το φόβο, τη φοβία, τηναμηχανία, και προσπαθούν να διεκδικήσουν αυ-τό που τους αξίζει, να ζήσουν ισότιμα μέσα στοευρωπαϊκό πλαίσιο. Η Ευρώπη δεν έχει ενοικια-στές και ιδιοκτήτες, είμαστε όλοι ισότιμα μέλητης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τον ΣΥΡΙΖΑ θαελαφρυνθούν τα χαμηλά στρώματα και τα με-σαία στρώματα. Θα επιβαρυνθούν κάποιοι. Κά-

ποιοι έχουν δίκιο να φοβούνται. Ξέρετε ποιοιείναι αυτοί; Είναι οι φοροφυγάδες και οι λα-θραίοι και είναι αυτοί που έχουν πάρα πολύ με-γάλα εισοδήματα».

Πέρα από όλα αυτά ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεταινα έκρυβε και έναν άσσο στο μανίκι που δεν εί-ναι άλλος από τον Υπουργό Οικονομικών τηςκυβέρνησής του, το Γιάνη Βαρουφάκη (τον μό-νο Γιάνη με ένα ν), έναν ικανό, ευφυή και πολ-λές φορές απρόβλεπτο άνθρωπο που έχειστρέψει πλέον τα φλας της δημοσιότητας πάνωτου κλέβοντας κυριολεκτικά όλη τη δόξα απότον Αλέξη Τσίπρα. Ο νέος Υπουργός δηλώνειέτοιμος για σκληρές διαπραγματεύσεις και γιασυγκρούσεις αν χρειαστεί. Πάντως το ναι σεόλα φαίνεται πως δε θα το καταφέρουν οι Ευ-ρωπαίοι. Τουλάχιστον όχι από αυτή την κυβέρ-νηση. Πολύ εύστοχα μίλησε ο Βαρουφάκης γιατη λιτότητα σε συνέντευξη που παραχώρησεστη γαλλική σατιρική εφημερίδα «Charlie He-bdo» που πρόσφατα χτυπήθηκε βάναυσα απότους τζιχαντιστές: «Η Ευρώπη πρέπει να κάνεικάτι ώστε η Ελλάδα να επανέλθει στην ευημε-ρία. Αυτό συνεπάγεται το τέλος αυτής της τιμω-ρητικής και παράλογης λιτότητας. Στο Μεσαί-ωνα οι “γιατροί” συνιστούσαν τις αφαιμάξειςπου συχνά προκαλούσαν την επιδείνωση τηςκατάστασης της υγείας του ασθενούς στηνοποία ο “γιατρός” απαντούσε με επιπλέοναφαιμάξεις. Ιδού το είδος της “λογικής” που πε-ριγράφει τέλεια σήμερα τη στάση της Ευρώπης:όσο αποτυγχάνει η λιτότητα, τόσο περισσότερηλιτότητα συνταγογραφείται.»

Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη, πως οιπροσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να απο-δώσουν καρπούς. Ο Μουιτάμπα Ραχμάν, επικε-φαλής αναλυτής της Eurasia Group σημειώνει:«Ο κόσμος στην Ελλάδα δεν έχει καταλάβει ακό-μη το μέγεθος της μεταστροφής της κυβέρνησης.Θα πρέπει να κάνει το 95% των πραγμάτων πουείχε να κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση. Τοεκλογικό σώμα θέλει διαφορετικά πράγματα.Θέλει να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ και πα-ράλληλα να τελειώσει η λιτότητα και σε κάποιοσημείο οι επιθυμίες αυτές είναι ασυμβίβαστες με-ταξύ τους.» Επίσης αρκετοί αναλυτές σημει-ώνουν πως οι προσεχείς μήνες δεν θα είναι εύ-κολοι για τον Τσίπρα. Ο Κάρστεν Μπρζέσκι,επικεφαλής οικονομολόγος της ING στη Γερμα-νία, λέει: «Θα είναι πολύ δύσκολο να ευχαριστή-σει και τους δανειστές και τους ψηφοφόρουςτου. Υπάρχουν λίγα πράγματα που μπορεί ναπουλήσει στους ψηφοφόρους – όπως η αύξησητου κατώτατου μισθού και ο βραδύτερος ρυθμόςτων ιδιωτικοποιήσεων. Αυτό που ζήτησε η πλει-οψηφία, να φύγει δηλαδή η Τρόικα, δε συνέβη».

Ο χρόνος και η ιστορία θα δείξουν τις πραγμα-τικές προθέσεις και την αποτελεσματικότητατης πολιτικής Τσίπρα. Ας ελπίσουμε ότι θα έρ-θει μια μέρα που η λιτότητα και οικονομική κρί-ση δε θα υπάρχουν πια, θα ανήκουν στο πα-ρελθόν… Και γιατί όχι αύριο;

Η ταπεινή μου γνώμη όμως είναι πως το πρώτοβήμα έχει ήδη γίνει όταν οι Έλληνες αποφάσι-σαν να τον ψηφίσουν ώστε να ξεφύγουν απότους άθλιους πολιτικούς χειρισμούς που τουςέφεραν σ’ αυτή την κατάσταση. Το πρώτο βήμαέγινε όταν τόλμησαν να ξεστομίσουν τη λέξη«ελπίδα» και όταν απαίτησαν να μπει μια ορι-στική τελεία στη λιτότητα. Αν ισχύει αυτό πουυποστηρίζουν μερικοί ότι η τέταρτη εξουσία εί-ναι τα ΜΜΕ τότε γιατί τόσος σάλος για το τίπο-τα; Για να ασχολείται το CNN και το New YorkTimes με το δίδυμο Τσίπρα-Βαρουφάκη πάεινα πει πως κάτι κάνουν σωστά. Το κωμικοτρα-γικό της υπόθεσης είναι η αντιπολίτευση πουδήθεν ανησυχεί για τη στρατηγική που ακολου-θεί ο ΣΥΡΙΖΑ… Μην αγχώνεστε κύριοι… πιοχάλια απ’ όσο τα έχετε κάνει εσείς δεν πρόκει-ται να γίνουν τα πράγματα!

Παναγιώτα Ζιντίλη Β3

∏ ÂÏ›‰· Í·Ó¿Ú¯ÂÙ·È;ΑΛΕΞΗΣ ΤΣ ΙΠΡΑΣ : ΕΒΑΛΕ ΠΙΣΤΟΛΙ ΣΤΟΝ ΚΡΟΤΑΦΟ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ

Νέα Κυβέρνηση,νέες ελπίδες (;)

Να λοιπόν που κληθήκαμε γιατρίτη φορά τα τελευταία δύοχρόνια να εκλέξουμε κυβέρ-

νηση στην Ελλάδα. Τα διλήμματαπάντα πολλά, οι υποσχέσεις πάντα πε-ρισσότερες... Αυτές οι εκλογές όμωςείχαν κάτι το αλλιώτικο, καθώς ο ελ-ληνικός λαός έχει λησμονήσει την ανά-πτυξη, έχει βαρεθεί την πείνα, τηνανεργία, την υπογεννητικότητα, την εγ-κληματικότητα και το συνεχή οικονο-μικό έλεγχο από την Ευρώπη. ΩςΈλληνας υπήκοος μπορώ να το βεβαι-ώσω...

Μετά από μερικές μέρες πανελλήνιας

ανησυχίας και άγχους, η κυβέρνηση

του κ. Αλέξη Τσίπρα αναρριχήθηκε

στην εξουσία και από τις πρώτες

ημέρες επιδιώκει να δώσει το πολι-

τικό της στίγμα εξαγγέλλοντας σειρά

μέτρων στη βάση των όσων είχε

υποσχεθεί προεκλογικά στον ελλη-

νικό λαό. Πώς το πήρε ο μέσος Έλ-

ληνας; Τι ελπίδες έχει; Τι προσδο-

κίες; Οι ερωτήσεις πολλές αλλά η

απάντηση μία. Ο μέσος Έλληνας

πλέον δεν έχει επιλογή! Αναγκάζεται

να ελπίζει πως η νέα κυβέρνηση θα

φέρει ανακούφιση από την πείνα, θα

καταπολεμήσει την ανεργία, τη λα-

θρομετανάστευση, την άδικη φορο-

λόγηση, το ρατσισμό και..., καθώς η

λίστα είναι ατελείωτη, να αναστήσει

το ελληνικό κράτος.

Το κύρος και η αξιοπρέπεια του ελ-

ληνικού έθνους έχει τραυματιστεί,

σχεδόν μοιραία, και είναι χρέος του

κ. Τσίπρα και των υπουργών του να

υποδυθούν ρόλους γιατρού και νο-

σοκόμου, να καθησυχάσουν τον

(κόσμο) ελληνικό λαό που περιμένει

αγωνιωδώς την τύχη του κακόμοι-

ρου ασθενή στην αίθουσα αναμο-

νής, να ορμήσουν στο χειρουργείο

και με έξυπνες κινήσεις να τον σώ-

σουν (εννοώντας την Ελλάδα) φέρ-

νοντας πίσω το χαμόγελο.

Ο μέσος Έλληνας, έχει και άπιαστα

όνειρα. Επιζητεί μια Ευρωπαϊκή Ένω-

ση που θα πάψει να διαχωρίζεται σε

ευημερούσα, βόρεια Ευρώπη και

φτωχή, καταχρεωμένη νότια Ευρώ-

πη. Η ευρωπαϊκή συνείδηση του μέ-

σου Έλληνα έχει ωριμάσει, περιμένει

καρπούς μέσα από τις στάσεις, τις

πράξεις, τη διαχείριση και την απο-

φασιστικότητα της ελπιδοφόρας ελ-

ληνικής κυβέρνησης. Έως τώρα η πί-

στη του ελληνικού λαού έχει απο-

δειχθεί από τις πολλαπλές συγκεν-

τρώσεις υποστήριξης. Πράγματι όλη

αυτή η κινητοποίηση, όλη η νέα ελ-

πίδα θα έχουν αποτέλεσμα;

Όσο και να το φιλοσοφούμε, όλη η

δύναμη είναι μαζεμένη στα χέρια της

καινούριας κυβέρνησης. Της την

έδωσε ο ελληνικός λαός με την ψή-

φο του. Ας ελπίσουμε η ισχύς αυτή

να χρησιμοποιηθεί δίκαια και συνε-

τά... και προπαντός πως θα φέρει το

αναμενόμενο αποτέλεσμα.

Χάρης Χατζηγιάννης Α5

φώτο:

Ραφαέλα Χατζηιωάννου Β6

ÔÏÈÙÈ΋-ÔÈÎÔÓÔÌ›·

ÔÏÈÙÈ΋-ÎÔÈÓˆÓ›·21

Την αγανάκτησή τουςαπέναντι στα πρό-σφατα γεγονότα του

Παρισιού αλλά ταυτόχρονακαι τη συμπαράστασή τουςστο γαλλικό λαό θέλησαννα εκφράσουν οι πολίτεςτης Ευρώπης, βγαίνονταςμαζικά στους δρόμους καικρατώντας στα χέρια δεκά-δες πανό με σύνθημα «Jesuis Charlie».

Με αυτό τον τρόπο ακού-στηκε δυνατά ο θυμός καιο πόνος που ένιωσαν εξαι-τίας των τρομοκρατικώνεπιθέσεων, τις οποίεςπραγματοποίησαν εξτρεμιστές μουσουλμάνοι,πριν προλάβει καλά καλά να μπει ο καινούριοςχρόνος. Όχι μόνο οι Γάλλοι αλλά και το μεγα-λύτερο κομμάτι του κόσμου υποστήριξε, μεαφορμή τα γεγονότα στη Γαλλία, ότι σε μιαδημοκρατική χώρα τα δημοκρατικά δικαιώμα-τα των πολιτών πρέπει είναι απαραβίαστα καιαναφαίρετα, όπως αυτά της ελεύθερης έκφρα-σης και της ελευθερίας του λόγου. Και ενώμουσουλμάνοι διαδήλωναν ενάντια στο γαλ-λικό περιοδικό και μετά τα γεγονότα, η Char-lie Hebdo σε επόμενο τεύχος της απεικόνισεδακρυσμένο το Μωάμεθ να κρατά και αυτόςμια πινακίδα που έγραφε «Je suis Charlie».

Πιστεύω πως κανένα πρόβλημα δε λύνεται μετέτοια υπερβολική αντίδραση και με τόσο βί-αιο τρόπο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα ναδιαμαρτυρηθεί για κάτι που τον έχει προσβά-λει, να φωνάξει για κάτι που τον έχει θυμώ-

σει, να κινήσει γη και ουρανό για κάτι που τονέχει πληγώσει, και αυτό αναφαίρετο δημο-κρατικό δικαίωμα όλων μας αλλά όχι η χρήσηβίας και η στέρηση του δικαιώματος της ζωήςσε 12 αθώους ανθρώπους. Έχουμε λόγο καιλογική για να μπορούμε να κάνουμε διάλογο,να μιλάμε ανθρώπινα και ουσιαστικά, να κα-ταλαβαινόμαστε και να λύνουμε τις διαφορέςμας ειρηνικά.

Εξακολουθώ να έχω έναν ακόμα προβληματι-σμό: Μπορούν να γίνονται οι θρησκείες, ταπιστεύω, οι αρχές και οι αξίες, τα ιερά και ταόσια κάποιου άλλου αντικείμενα σάτιρας καισαρκασμού; Ας αναλογιστούμε λοιπόν μεωριμότητα και ας δούμε και από την αντίπεραόχθη τα πράγματα, χωρίς βέβαια να δικαιολο-γούμε την ακραία και απάνθρωπη αντίδρασητων τζιχαντιστών εναντίον αθώων πολιτών.

Γεωργία Μυτιληναίου Α5

Χιλιάδες Ευρωπαίοι με πανό στους δρόμους:«Je suis Charlie»

Ρατσισμός, μια παλιάσύγχρονη κοινωνικήμάστιγα

Πόλεμος. Μια τόσο μικρή λέξη με τόσομεγάλη δύναμη όμως που ο κόσμοςεξαιτίας του χαλάστηκε, χάθηκε, έχασε

και πέθανε…Τόσα πολλά δεινά μας έφεραν οιπόλεμοι. Δημιούργησαν εθνικά και φυλετικάμίση ανάμεσα στους ανθρώπους, έφεραν τηναδικία, την πολιτική αναταραχή… Αιτία; Η απλη-στία για δύναμη και χρήμα. Τι άλλο όμως οδη-γεί τους ανθρώπους σε πόλεμο εκτός από τηναλαζονεία τους να κατακτήσουν και να κυριαρ-χήσουν σε όσα περισσότερα μέρη μπορούν; Ορατσισμός! Ο ρατσισμός, που δεν εκδηλώνεταιμόνο στους πολέμους και στις συρράξεις αλλάκαι καθημερινά στη ζωή μας. Δυστυχώς!

Ο ρατσισμός είναι ένα φαινόμενο που αγγίζεικάθε πτυχή της ζωής μας. Υπάρχει πολλές φορέςστη δουλειά ανάμεσα στους εργαζομένους, στοσχολείο ανάμεσα στους μαθητές, στην προσω-πική ζωή ανάμεσα σε φίλους ή αγνώστους καιαπέναντι σε άτομα με ανίατες ασθένειες ή ιδιο-μορφίες. Αν μελετήσουμε το θέμα από ιστορικήσκοπιά θα δούμε ότι οι μεγαλύτερες ρατσιστικέςσυγκρούσεις δημιουργήθηκαν ανάμεσα σε αν-θρώπους διαφορετικού χρώματος και σε χώρεςστις οποίες κυριαρχούσαν οι «ανώτερες φυλές»σε βάρος των υπόλοιπων. Κοινωνικός λοιπόνκαι φυλετικός ρατσισμός.

Οι άνθρωποι έχουν την τάση να κρίνουν τουςάλλους γύρω τους χωρίς καν να μπουν στονκόπο να τους γνωρίσουν καλύτερα. Οι φασι-στικές απόψεις για την υπεροχή του χρώματος,

η περιθωριοποίηση με βάση στερεότυπα καιπροκαταλήψεις δημιούργησαν το είδος τουάνθρωπου κατακτητή και καταπατητή. Δημι-ούργησαν ομάδες ανθρώπων που ανάλογα μετο χρώμα ή τη θρησκεία θεωρούνται ανώτεροιή κατώτεροι. Με βάση αυτές τις αντιλήψεις οΑδόλφος Χίτλερ ξεκίνησε το Β΄ ΠαγκόσμιοΠόλεμο και σκότωσε χιλιάδες αθώους ανθρώ-πους. Σκοπός του με την Αρία φυλή του ναφτάσει στο σημείο της τελειότητας. Η Αρία φυ-λή άλλωστε θα ήταν ειδικά διαμορφωμένη μεκαθαρόαιμους Γερμανούς και σύμφωνα με τηναζιστική ιδεολογία δεν είχαν θέση στον κό-σμο οι Εβραίοι, οι Αθίγγανοι, οι ομοφυλόφι-λοι, οι σακάτηδες. Έτσι τους εξόντωναν. Σταπλαίσια της ρατσιστικής ιδεολογίας του Χίτλερκαι του κόμματός του εφαρμόστηκε για παρά-δειγμα το Πρόγραμμα Ευθανασίας T-4, κατάτο οποίο περίπου 200000 Γερμανοί πολίτες,οι οποίοι έπασχαν από γενετικές παθήσεις ήκαι ψυχασθένειες, θανατώθηκαν ή υπέστησανστείρωση. Με τον τρόπο αυτό ο Χίτλερ και οιυποστηρικτές των φυλετικών θεωριών του πί-στευαν ότι θα «καθάριζαν» την Αρία Φυλήαπό τα «ελαττωματικά» γονίδια.

Στη Νότια Αφρική μετά το Β΄ Παγκόσμιουπήρχε το καθεστώς Άπαρτχάιντ (= διάκριση)όπου χώριζε τη χώρα σε ανώτερους και κατώ-τερους. Η χώρα χωριζόταν σε λευκούς, μαύ-ρους, έγχρωμους και Ινδούς. Είχαν απαγορευ-τεί οι μεικτοί γάμοι και η κάθε ομάδα σύχναζεσε διαφορετικά εστιατόρια και καφετερίες. Κά-ποια στιγμή οι μαύροι εξεγέρθηκαν και οι αμέ-τρητοι αστυνομικοί του καθεστώτος σκότω-σαν και τραυμάτισαν το πλήθος 19000 αν-θρώπων. Οι δικαιολογίες που είχαν δώσει οιλευκοί για το γεγονός δεν ήταν κάτι λιγότεροαπό ρατσιστικές. Το καθεστώς καταρρέει,γίνε-ται δημοκρατικό και ως πρόεδρος πλέον τηςΝότιας Αφρικής ο ηγέτης των μαύρων Νέλσον

Μαντέλα κήρυξε την Παγκό-σμια Ημέρα για την Εξάλειψητων Φυλετικών Διακρίσεωνσε ανάμνηση της Σφαγής τουΣάρπβιλ.

Άλλο παράδειγμα, που δεν εί-ναι ακριβώς πόλεμος αλλά μιαδιαφορετική μορφή του, είναιη δράση της οργάνωσης ΚΚΚ(Κου Κλουξ Κλαν -κύκλος καιφυλή), μιας τρομοκρατικήςομάδας η οποία είχε δημιουρ-γηθεί με βάση το ιδεολόγηματης υπεροχής των λευκώνέναντι των άλλων φυλών, τοναντισημιτισμό, το ρατσισμόκαι την ομοφοβία. Η οργάνω-ση αυτή τρομοκρατούσε τους ανθρώπους καισυχνά εκδηλωνόταν μέσα από τις βιαιοπραγίεςκαι τον εκφοβισμό. Δεν αντέδρασε όμως μόνοκατά των έγχρωμων αλλά και κατά των Ρωμαι-οκαθολικών και Εβραίων.

Σήμερα μπορεί να υπάρχουν συγκρούσεις αλ-λά ευτυχώς όχι πόλεμοι. Το ευχάριστο είναιότι παρατηρείται συχνά μια έντονη αμφισβή-τηση των ιδεολογιών που δημιουργούν αντα-γωνισμούς και μίση μεταξύ των ανθρώπων.Όμως ο ρατσισμός, η αντίληψη δηλαδή ότι οιάνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους αλ-λά διαχωρίζονται σε ανώτερους και κατώτε-ρους, διακρινόμενοι είτε από το χρώμα τουδέρματος είτε από την εθνικότητα είτε από τηθρησκεία, δυστυχώς υπάρχει ακόμα όπωςυπάρχει και μια βαθιά κρίση όλων των αξιών.

Τελικά πού οδηγούμαστε; Πού πάμε; Πού θαφτάσουμε; Πρέπει να μάθουμε επιτέλους να σε-βόμαστε τους γύρω μας και να διεκδικούμε όσαδικαιούμαστε. Είναι σημαντικό να κάνουμε κά-ποια βήματα,ώστε εμείς αλλά και αυτοί που θα

έρθουν μετά από εμάς να απολαμβάνουν έναπεριβάλλον ισότητας, όπου δε θα διαχωρίζον-ται οι άνθρωποι από το χρώμα ή από τη δου-λειά που κάνουν. Οφείλουμε να αγωνιζόμαστε,για να κάνουμε πραγματικότητα αυτό που«ονειρεύτηκε» ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ στηνομιλία του με τίτλο «I have a dream», τηνοποία εκφώνησεστις 28 Αυγούστου 1963:

«Έχω ένα όνειρο ότι κάποια μέρα τα τέσσεραμικρά παιδιά μου θα ζήσουν σε μία

χώρα όπου δε θα κρίνονται από την απόχρωσητου δέρματός τους αλλά

από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους…Ότι μια μέρα μικρά μαύρα

αγόρια και κορίτσια θα μπορούν να ενώσουτα χέρια τους μαζί με τα

λευκά παιδιά σαν αδέρφια… Εκείνο για το οποίοη δικιά μας γενιά θα

μετανιώσει πικρά δε θα είναι τόσο η σκληρότητακαι οι αδικίες των κακών

ανθρώπων όσο η απαράδεκτη σιωπή των καλών…»

Ελένη Ταμπουκάρη Γ5

φώτο:

Ραφαέλα Χατζηιωάννου Β6

φώτο: Ραφαέλα Χατζηιωάννου Β6

Κύπρος: Κρυφόμονοπάτι Τζιχαντιστών;

Γ ερό ταρακούνημα για την Κύπρο αλλάκαι για ολόκληρη την Ευρώπη αποτε-λούν τα πιθανά σχέδια των Τζιχαντι-

στών, τα οποία φαίνεται να εμπλέκουν καιτον τόπο μας. Σύμφωνα με άρθρα που δη-μοσιεύτηκαν στον τύπο τον περασμένο Σε-πτέμβριο, η Κύπρος εμπλέκεται έμμεσα στημάχη εναντίον των Τζιχαντιστών και ο ρόλοςτης μετατρέπεται σε ενεργό. Σε συνέντευξήτου στην εκπομπή του Σίγμα «Μεσημέρι καικάτι» ο πολιτικός προϊστάμενος της Κυπρια-κής Υπηρεσίας Πληροφοριών, κ. ΑντρέαςΠενταράς, δήλωσε πως υπάρχει μεγάλη πι-θανότητα η Κύπρος να αποτελεί μονοπάτιΤζιχαντιστών στη Μέση Ανατολή, καθώς καιστην επίτευξη του στόχου τους, δηλαδή τηνίδρυση χαλιφάτου τα σύνορα του οποίου θαφτάνουν μέχρι τον Ατλαντικό στα δυτικά,έως την Αυστρία στα βόρεια και το οποίο θασυμπεριλαμβάνει όλη την Αφρική βόρεια τηςΣαχάρας, την Ινδία, την Αραβική Χερσό-νησο, μέρος της Κίνας και όλες τις τουρκό-φωνες χώρες της Ασίας. Στην προσπάθειάτους αυτή τα μέλη της οργάνωσης προτιμούνεναλλακτικές διόδους στη Συρία. Ο κ. Πεν-ταράς σημείωσε επίσης ότι οι Τζιχαντιστέςδε σκοπεύουν να μετατρέψουν σε πεδίοδράσης τους την Κύπρο αλλά θέλουν να χρη-σιμοποιήσουν τα κατεχόμενα ως ενδιάμεσοσταθμό για μετάβαση στην εμπόλεμη ζώνη.

Η Κυπριακή Υπηρεσία Πληροφοριών (ΚΥΠ)με τη δράση της αποσκοπεί στο να ανακό-ψει την πορεία Τζιχαντιστών που κατευθύ-νονται στο Ιράκ και τη Συρία ενώ η βάσητου Ακρωτηρίου θα χρησιμοποιηθεί ως ορ-μητήριο των Βρετανών για αεροπορικές επι-δρομές. «Η κυπριακή κυβέρνηση έχει λάβειόλα τα απαραίτητα μέτρα», δήλωσε ο αρχη-

γός της ΚΥΠ καθησυχάζοντας τους πολίτες.Σε συνεργασία με τη EUROPOL η κυπριακήαστυνομία κατάφερε να εντοπίσει αυτές τιςμεμονωμένες περιπτώσεις Τζιχαντιστών σεκυπριακά αεροδρόμια, οι οποίοι σκοπό εί-χαν να μεταβούν στη Μέση Ανατολή μέσωτων κατεχομένων, συνελήφθησαν και επα-ναπατρίστηκαν. Τα μέτρα ασφάλειας στα αε-ροδρόμια ενισχύθηκαν καθώς Τζιχαντιστέςενδέχεται να φτάνουν στην Κύπρο ως του-ρίστες και μάλιστα με ευρωπαϊκά - κοινοτικάδιαβατήρια και έτσι να μην υπόκεινται σε αυ-στηρούς ελέγχους. Οι έλεγχοι αυξήθηκανκαι στα οδοφράγματα, για να υπάρχει μιαδεύτερη περιοχή ελέγχου σε περίπτωση πουδεν εντοπιστούν στα αεροδρόμια.

Ποιος όμως μας εγγυάται πως η Κύπρος σή-μερα είναι απόρθητο φρούριο; Ίσως για μιαμικρή νησιωτική χώρα -σαν τη δική μας- να εί-ναι δύσκολο να προστατεύει και να ελέγχειδιαρκώς τα σύνορά της. Η επαγρύπνηση τωναστυνομικών αρχών καθώς και η συνεργασίαγια θέματα τρομοκρατίας με την ΕυρωπαϊκήΑστυνομία (EUROPOL) και την INTERPOL εί-ναι απαραίτητα στοιχεία για την εμπέδωση τηςασφάλειας και της ηρεμίας ανάμεσα στους πο-λίτες του τόπου μας. Σε μια εποχή μάλισταπου ο κύπριος πολίτης υποφέρει από την οι-κονομική ύφεση, πιέζεται από την τουρκικήεπεκτατικότητα, που εκφράζεται όχι μόνο μετην κατοχή της μισής μας πατρίδας αλλά και μετις παράλογες απαιτήσεις στην ΑΟΖ, και αγω-νιά για το ευρωπαϊκό του μέλλον!

Γεωργία Σάββα Β3

φώτο:

Ραφαέλα Χατζηιωάννου Β6

·ıÏËÙÈÛÌfi˜ - ÎÔÈÓˆÓ›·22

Ηανανεωμένη ομάδα χειροσφαίρισηςτου σχολείου μας με καθοδήγηση τηςκαθηγήτριάς μας, κ. Αιμιλίας Βασι-

λείου, μετά από μια μακρά και απρόσμενη πο-ρεία, κατάφερε να κατακτήσει δυο τρόπαια,πράγμα που ενισχύει την πλούσια παράδοσητου Λυκείου μας στο άθλημα. Πριν συνεχίσωπεριγράφοντας την πορεία της ομάδας, στηνοποία είχα την τιμή να συμμετέχω, θεωρώ ση-μαντικό να αναφέρω πως ήταν η μόνη ομάδαμε τέσσερις δηλωθέντες αθλητές του ’99 (δη-λαδή μαθητές της Α΄ τάξης), γεγονός που κα-θιστά τις επιτυχίες της ομάδας αξιοπρόσεκτες.

Πρώτα η πορεία της ομάδας μας στουςΕπαρχιακούς Αγώνες Λευκωσίας:

Λύκειο Αποστόλου Βαρνάβα – Λύκειο Αποστόλου Μάρκου

Η ομάδα μας δε δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα, ανκαι ήταν το πρώτο παιχνίδι της χρονιάς (προ-ημιτελικός), να επιβληθεί από νωρίς στο σκορκλείνοντας έτσι το πρώτο ημίχρονο με 15-11υπέρ της. Το δεύτερο ημίχρονο ήταν περισ-σότερο «πειραματικό» καθώς δόθηκε χρόνοςσυμμετοχής σε παίκτες νεαρούς και άπειρους.Έτσι η ομάδα μας πέρασε το εμπόδιο του Απο-στόλου Μάρκου άνετα με τελικό σκόρ 27-20.

Λύκειο Κύκκου Β’ – Λύκειο Αποστόλου Βαρνάβα

Ο αγώνας αυτός (ημιτελικός) ήταν ο πρώτοςδύσκολος, αν και νικηφόρος, για την ομάδαμας. Στο πρώτο ημίχρονο βρεθήκαμε σοκαρι-σμένοι και απροετοίμαστοι, ξεκινώντας έτσισαν την... ωραία κοιμωμένη. Ο Κύκκος Β’ βρέ-θηκε στο +5 μόλις στο 16ο λεπτό και μετά απόένα μικρό ξέσπασμα της ομάδας μας η αυλαίατο πρώτου ημιχρόνου έπεσε με το σκορ 13-11 υπέρ των αντιπάλων μας. Στο παραμύθι... ηωραία κοιμωμένη ξύπνησε μόνο μετά το φιλίτου πρίγκιπα και στην περίπτωσή μας, το φιλίήταν τα ενθαρρυντικά λόγια/φωνές της κ. Αι-μιλίας που έδωσε την ώθηση που χρειαζότανη ομάδα μας. Έτσι λίγα λεπτά πριν το τέλοςβρεθήκαμε στο +7. Το τελικό σκορ όλως πα-ραδόξως ήταν 32-31 υπέρ της ομάδας μας καιμας έδωσε έτσι μια θέση στον τελικό!

Λύκειο Εθνομάρτυρα Κυπριανού – Λύκειο Αποστόλου Βαρνάβα

Τελικό αποτέλεσμα 24-17. Ο τίτλος της δευ-τεραθλήτριας ομάδας στους ΕπαρχιακούςΑγώνες Λευκωσίας μας απονεμήθηκε μαζί τοπρώτο τρόπαιο για τη φετινή χρονιά. Ο τελι-

κός λοιπόν έλαβε μέρος στο κατάμεστο κλει-στό του ΛΕΚ (η επιλογή γηπέδου ασχολία-στη… Στο στόμα του λύκου μας τοποθέτησαν)και αντίπαλος ήταν η έμπειρη και σε άριστη κα-τάσταση ομάδα του Λυκείου Εθνομάρτυρα Κυ-πριανού. Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενοπριν καν την αρχή του αγώνα, αφού είχαμεμπροστά μας μια ομάδα δεμένη και δουλεμένη,που εδώ και δύο χρόνια είχε υποστεί αρκετέςήττες από το Λύκειό μας και έτσι ήθελε να εκ-δικηθεί και να γευτεί επιτέλους τη γλυκιά γεύσητης πρωτιάς...

Η ομάδα μας πιο καλή αρχή δεν μπορούσε νακάνει αφού μόλις στο 6ο λεπτό βρισκόταν στο+4 ανατρέποντας έτσι όλα τα προγνωστικά.Το παιχνίδι δε συνεχίστηκε όπως θα θέλαμεόμως και με ένα διαρκές ξέσπασμα στο ημί-χρονο η ομάδα του ΛΕΚ ήταν μπροστά με 14-6. Στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου ηομάδα ξαναπάτησε γερά και κράτησε ένα στα-θερό ρυθμό με σταθερούς παράγοντες τηνάμυνα και τις επιδόσεις του τερματοφύλακαΧριστάκη Λοΐζου ως το τέλος του αγώνα.

Ακολουθεί η πορεία της ομάδας μας στους

Παγκύπριους Αγώνες Χειροσφαίρισης:

Λύκειο Αποστόλου Βαρνάβα – Λύκειο Βεργίνας (Επαρχία Λάρνακας)

Η δευτεραθλήτρια Λευκωσίας (εμείς) και ηδευτεραθλήτρια ομάδα Λάρνακας σταύρωσαντα σπαθιά τους (προημιτελικός) με μεγάλη νι-κήτρια την ομάδα του Λυκείου μας, η οποία μελίγα λόγια έκανε επίδειξη δύναμης στους Λαρ-νακιώτες με τελικό σκορ 34-10.

Λύκειο Αποστόλου Βαρνάβα – Λύκειο Κύκκου Β’Και έτσι, στον ημιτελικό ξανασυναντιούνται οιδύο ομάδες που είχαν ανοιχτούς λογαρια-σμούς από τους Επαρχιακούς Αγώνες!

Ο αγώνας ξεκίνησε ισότιμα και για τις δύοομάδες όμως μετά από ένα ημίχρονο γεμάτοεπιτυχημένες άμυνες και ακόμα πιο επιτυχημέ-νες επιθέσεις η ομάδα μας βρέθηκε στο +5(ημίχρονο 13-8). Τα πράγματα πήραν την κα-τηφόρα όμως στο δεύτερο ημίχρονο με τηνομάδα του Κύκκου να επιστρέφει δριμύτερηκαι πιο αποφασισμένη, ισοφαρίζοντας έτσιστο 20ο λεπτό. Στα τελευταία 15 δευτερόλε-πτα του αγώνα η ομάδα του Κύκκου βρέθηκεστο +1, σκορ νίκης, όμως ένα τελευταίο σουτ«απελπισίας» στο «Buzzer Beater» από τονΑναστάσιο Ιωάννου έστειλε τις ομάδες ισό-παλες 21 – 21 στα αποδυτήρια και έφερε τηδεκάλεπτη παράταση!

Το πρώτο πεντάλεπτο της παράτασης κυλούσευπέρ της αντίπαλης ομάδας όμως δύο εξαίρε-τες ομαδικές άμυνες και δυο αποφασιστικάτέρματα από Χατζηγιάννη και Θεοφάνους ξα-ναέβαλαν την ομάδα στο παιχνίδι. Το δεύτεροδεκάλεπτο παίχτηκε όλο με την ψυχή στοστόμα. Η ομάδα του Κύκκου ήταν ξανά μπρο-στά στο σκορ με +2 στα τελευταία δύο λεπτάόμως δύο τέρματα από τα χέρια του Ιωάννουκαι Θεοφάνους το ένα στο 50+8’ και το άλλοστο τελευταίο δευτερόλεπτο, ναι, στο τελευ-ταίο δευτερόλεπτο (!), έστειλαν τις δύο ομά-δες (σύμφωνα με τους διαιτητές) σε ακόμα μιαπαράταση (ως τώρα σκορ 26-26). Η ιστορία

επαναλήφθηκε και στο πρώτο πεντάλεπτο τηςδεύτερης παράτασης, με σκορ 28-28. Στο δευ-τερόλεπτο για ακόμη μια φορά! Το χέρι τουΘεοφάνους φάνηκε αξιόπιστο και στο «Buz-zer Beater» (και πάλι) έστειλε τις ομάδες στιςγραμμές του πέναλτι όπου φανήκαμε πιο τυχε-ροί! Η ομάδα μας στέφθηκε νικήτρια με 34-33μετά από έναν αγώνα που διήρκησε 2 ώρες και20 λεπτά γεμάτες αγωνία, κόπωση, ανατρο-πές και τραυματισμούς.

Λύκειο Εθνομάρτυρα Κυπριανού – Λύκειο Αποστόλου Βαρνάβα

Μετά από έναν έντονο και κουραστικό ημιτε-λικό η ομάδα μας έφτασε εκεί που στόχευεαπό την αρχή, στον τελικό των Παγκυπρίων!Αντίπαλος φυσικά το ΛΕΚ.

Ο αγώνας έλαβε μέρος στο Ελευθερία. Πρινπροχωρήσω στην περιγραφή, η απουσία τουδιεθνούς (και σταθερού γκολτζή) ΑναστάσιουΙωάννου πρέπει να αναφερθεί, καθώς τραυ-ματίστηκε το προηγούμενο βράδυ σε προπό-νηση της Εθνικής. Ο αγώνας ξεκίνησε εντελώςστραβά. Φανερή ήταν η κόπωση των αθλητώναπό τον ημιτελικό αλλά και η απουσία τουΙωάννου, ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα...προπονητή! Μετά από ένα πολύ δυνατό ημί-χρονο από πλευράς αντιπάλων βρεθήκαμεπίσω στο σκορ με 19-7. Το δεύτερο ημί-χρονο ήταν μια άλλη ιστορία. Η ομάδα μαςμπήκε μέσα στο γήπεδο και έδειξε ένα εντε-λώς διαφορετικό πρόσωπο σκοράροντας 20τέρματα στο δεύτερο μισό! Δεν ήταν αρκετάόμως, καθώς το Λύκειο Εθνομάρτυρα εξακο-λουθούσε να οδηγεί τον αγώνα, που στοδεύτερο μέρος πήρε μια εντελώς αλλιώτικημορφή, σαν ντέρμπι. Η διαφορά στο σκοραπό το πρώτο ημίχρονο ήταν ένα αξεπέρα-στο εμπόδιο και χάρισε την πρώτη θέση καιένα εισιτήριο για τους Πανελλήνιους στο Λύ-κειο Εθνομάρτυρα Κυπριανού ενώ στο Λύ-κειο Αποστόλου Βαρνάβα... ακόμα ένατρόπαιο για την «κολεξιόν» του!

Οι σκόρερ του σχολείου μας στις δύο διορ-

γανώσεις: Χ. Χατζηγιάννης 46, Α. Ιωάννου41, Δ. Θεοφάνους 38, Α. Κουππάρης 25, Κ.Κουρουκλάρης 6, Μ. Μιχάλης 5, Α. Χατζηγε-ωργίου 3, Γιάννος Σάββα 3, Σ.Μιληκούρης 2,Γ.Παφίτης 1, Θ.Θεοχαρίδης 1, Κ.Ντάρουιτς –Τερματοφύλακας, Λοίζου Χριστάκης – Τερμα-τοφύλακας.

Χάρης Χατζηγιάννης Α5

Το ΛΑΒ πρωτοστατεί και στο χάντμπολ

E Υ Γ Ε Κ Α Ι Ε Ι Σ Α Ν Ω Τ Ε Ρ Α !

Οαθλητισμός είναι μια από τις πιο υγι-είς και όμορφες δραστηριότητες τουανθρώπου. Από τα αρχαία χρόνια ο

άνθρωπος γνώριζε την αξία του. Είτε ως αθλη-τές είτε ως απλοί θεατές όλοι μας έχουμε ζήσειευχάριστες «αθλητικές» στιγμές. Όμως εμείςοι άνθρωποι έχουμε αυτή τη μοναδική ικανό-τητα να καταστρέφουμε ακόμη και τα ομορ-φότερα πράγματα…

Για μια ακόμη φορά ο αθλητισμός άφησε τοστίγμα της φρικτής όψης του στην ιστορία τηςανθρωπότητας: Περισσότεροι από σαράντανεκροί είναι ο τραγικός απολογισμός επεισο-δίων που ξέσπασαν έξω από ποδοσφαιρικόγήπεδο στο Κάιρο.

Ημέρα Κυριακή, 10 Φεβρουαρίου 2015. Οιταραχές ξέσπασαν όταν η αστυνομία έκανεχρήση χημικών και λαστιχένιων σφαιρώνεναντίον ταραξιών της ομάδας Ζαμαλέκ, γνω-στών στην Αίγυπτο ως «ούλτρας Λευκοί Ιππό-

τες». Οι «ούλτρας» αλλά και οι χούλιγκαν τηςαντίπαλης ομάδας, Ενμπί, έχουν επανειλημμέ-νως αναμειχθεί στις πρόσφατες πολιτικές αντι-παραθέσεις στη χώρα. Αυτό το σμίξιμο ποδο-σφαίρου και πολιτικής δημιουργεί ένα εκρη-κτικό μείγμα! Στην Κύπρο το ξέρουμε καλά.

Εκατοντάδες οπαδοί χωρίς εισιτήρια, επιχεί-ρησαν να εισβάλουν στις εξέδρες, για να πα-ρακολουθήσουν την αναμέτρηση του αιγυ-πτιακού πρωταθλήματος ανάμεσα στις δύοαυτές ομάδες. Η αστυνομία για να αποτρέψειτους οπαδούς από το να εισβάλουν στο γήπε-δο όπου διεξαγόταν η ποδοσφαιρική αναμέ-τρηση επιχείρησε να στήσει μπλόκα και χρη-σιμοποίησε δακρυγόνα. Αυτόπτες μάρτυρεςείπαν ότι τα περισσότερα από τα θύματα πο-δοπατήθηκαν κατά τη διάρκεια της προσπά-

θειάς τους να διαφύγουν όσο πιο γρήγοραμπορούσαν από την περιοχή του γηπέδου,εξαιτίας των δακρυγόνων που εκτόξευσεεναντίον τους η αστυνομία. Όπως ανέφερε τοΥπουργείο Εσωτερικών της Αιγύπτου, για τοναγώνα αυτό είχαν εκδοθεί μόλις 10000 εισι-τήρια, τα οποία εξαντλήθηκαν γρήγορα μεαποτέλεσμα μεγάλος αριθμός φιλάθλων ναμην μπορεί να εισέλθει στο γήπεδο και να μεί-νει δυσαρεστημένος.

Η προγραμματισμένη συνάντηση της ποδο-σφαιρικής ομάδας Ζάμαλεκ με την ομάδαΕνμπί ήταν η πρώτη μετά από το 2012. Οαγώνας θα διεξαγόταν ενώπιον κοινού καιόχι κεκλεισμένων των θυρών όπως συμβαίνειστους περισσότερους ποδοσφαιρικούς αγώ-νες στην Αίγυπτο μετά τις φονικές συγκρού-

σεις που είχαν σημειωθεί το 2012 στο γήπε-δο του Πορτ-Σάιντ. Παρά την τραγική εξέλιξητης βραδιάς, ο αγώνας άρχισε με καθυστέρη-ση μισής ώρας και ολοκληρώθηκε κανονικάμε αποτέλεσμα 1-1. Ωστόσο, λίγη ώρα μετάοι Αρχές της Αιγύπτου ανακοίνωσαν την από-φασή τους για επ’ αόριστον αναστολή τουπρωταθλήματος.

Είναι κρίμα και άδικο να βλέπουμε το ποδό-σφαιρο και γενικά τον αθλητισμό να φτάνεισε αυτά τα σημεία. Ο αθλητισμός δεν πρέπεινα επικεντρώνεται στις νίκες και τις ήττες, σταλεφτά και τη φήμη, στη δόξα και στο φανατι-σμό αλλά να εστιάζεται στη σωματική και ψυ-χική καλλιέργεια του ανθρώπου. Για μια ακό-μη φορά οι αρχαίοι Έλληνες μας δείχνουν πό-σοι σοφοί ήταν όταν έλεγαν «νους υγιής ενσώματι υγιεί» και πως σημασία δεν έχει η νίκηαλλά το «ευ αγωνίζεσθαι».

Κατερίνα Νεοφύτου Α7

Το αιματοβαμμένο στίγμα του αθλητισμού

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ↻ Selfiesouin LAV

• Όταν ο ουρανός τη γημε τα δάκρυά του βρέχει,

να ξέρεις κάποιος σ’ αγαπά καιπως θα σε προσέχει

Όταν ο ουρανός τη γη με τη βροχήποτίζει

βλέπει τα όμορφα μάτια σου και τηνκαλή καρδιά σου και χαίρεται

κι από χαρά δακρύζει.Προς την Κατερίνα Ττίκκου

• Μάθε να κυνηγάς ταόνειρά σου και όχι να τα

διώχνεις… Η ζωή είναι μικρή!• Η κυρία Λουΐζα έκανε τα Νέα να

μου αρέσουν…• Η βαλανιδιά κάνει βαλανίδια (Χάρης,Ηρακλής, Παύλος Α5)• Βασίλη, βάλε χρώμα!• Είμαι ο Βασίλης και έβαλα χρώμα

• Δηλαδή επειδή δεν πληρώνω και μεβοηθά το σχολείο πρέπει να με θωρείςμε το μισό σου κάθε φορά πουέρχομαι να πιάσω σάντουιτς;

• Κυρία Ρένα Λεοντίου <3 we LAV you <3… γιατί είσαι απλά τέλεια, cool και yolo!!Επειδή όμως εδήλωσες ότι θέλεις αλλαγές,θέλω να σου πω, να κάτσεις δαμέ που κάθεσαι,γιατί που εν να ξαναέβρουμε σαν εσέναααα;Αλλά η αλήθεια να λέγεται… Πού εν ναξαναέβρεις κι εσύ άλλους σαν εμάς; Σε

παρακαλώ πολύ να το ξανασκεφτείς!

• Ούλλοι οι καθηγητές νομίζουνπως εν να μείνουμε Κύπρο ή Ελλάδα

για σπουδές τζιαι δε μας βοηθούνλίο τζιαι εμάς τους μελλοντικούς

ξενιτεμένους!

• Μπορεί ναμην είμαστε μαζίμα σ’ αγΑπώ ακόμα

-ΑΝ-

• Το τετράμηνοάλλαξε, οι διακρίσεις

των καθηγητών όμωςπαραμένουν ίδιες (!)

• Μα θέλω να το πω! Το Λύκειοξεπέρασε κάθε προσδοκία μου. Είναι

πραγματικά υπέροχα όλα: από τους κα-θηγητές μέχρι την καντίνα και από το πε-ριβάλλον γενικά μέχρι τις ειδικές αίθου-σες. Διοργανώνουμε και τόσες εκδηλώ-

σεις, θέατρο, εφημερίδα…! <3• Whereverthere is Love,there is Life

Panayo

• SOS!Χρειαζό-

μαστε επει-γόντως μά-

σκες οξυγόνουγια να μπούμε

στις τουαλέτες…Οι καπνοί είναι

περισσότεροι καιαπό αυτούς στηνπίστα πριν βγει ο

Μαζωνάκης.

• Εν τζιαι γίνεται να βγει η εφημερίδαχωρίς έστω ένα μικρό αφιέρωμα στονΠρόεδρο, γι΄ αυτόν αναλαμβάνω… Μα

είναι τόσο cute, τζιαι γαλανομάτης!Όσο για τα γένια του εν με το πινέ-λο που τα εσχημάτισε πάνω στοπορσελάνινο προσωπάκι του;Πιο παραμυθένιο πεθαίνεις…( Πρασινομάτης εννοείς!)

• Ξυπνήστε- Δράστε! οκόσμος μάς χρειάζεται!

• Καλή τύχη σε όλουςτους τελειόφοιτους! Εύχομαι

να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας!

• I U ΜΟΝΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ε.Α Για τηνΕλευθερία Οικονομίδου Γ1

• Κυρία Διευθύντρια! Θέλουμε χαρτί στιςτουαλέτες και ένα καθρέφτη!

• Μη σε νοιάζει που είσαι διαφορετικός…

• John Solea έχεις τέλειο χαμόγελο!

• Tα muffin στην καντίνα εν πολλάακριβά..:(

Ανυπομονώγια την

Καλλιτεχνικήτων

τριταίων.Θέλω βέβαιανα πω ότι οι

τριταίεςείναι πολύτυχερές πουέχουν έτσι

κούκλουςπαρτενέρ

• Έναμεγάλο Σ’ ΑΓΑΠΩκι άλλο ένα τόσο

Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩστη Ροδούλα, την

ψυχή της Εφημερίδαςμας!!! Το LAV σε λατρεύει

<chips3 *.*

• Καλή επιτυχία στιςΠαγκύπριες καιστους στρατιώτεςμας!

• Ο κύριοςΆγγελοςΓεωργίου εν

έσιει λάθος

• Θα μου πεις το μυστικόσου; Το κόλπο σου… Τι είν’

αυτό που κάνεις στους κτύ-πους της καρδιάς μουκάθε φορά που πλη-σιάζεις; Μόνο ψιθύ-ρισέ μου το στ’ αυτί

το μυστικό σου. Κιαν πάλι κανένα μυ-στικό δεν έχεις,

πολύ φοβάμαι πως γιαόλα φταίει ο ΕΡΩΤΑΣ!

• Ρίξε μου το ραβασάκι κάτω από το θρανιάκιγράψε μου το ειμί

μέλλοντα κι οριστική.Έτσι γίνεται στ΄ Αρχαία Κάθε Τρίτη και Δευτέραπάνε βροχή τα ραβασάκια

κάτω από τα θρανιάκια. Με αγάπη τα Αρχαία

Κατεύθυνσης Β’ Λυκείου

• Το σαλονάκι και οι καναπέδεςείναι για να καθόμαστε και όχι γιανα μας κλειδώνετε απ’ έξω!

• Σε βλέπω να ρωτάς τα πάντα στααγγλικά. Μα ποιος σου τα μαθαίνει;

Είσαι ο χάρος της Άππιου!

• Οι καλύτερεςχορεύτριεςever! Έλενα, Άντρη,Βαλάντω, Έλενα…

• Ο αγαπημένος χορός της κ.Ρένας είναι η macaRENA!

• Κυρία Μαριλένα είσαι μιαΘΕΑΑΑΑΑΑ!

Με αγάπητο τμήμαθεάτρουΒ’ τάξη

• Ας μπει και μια φοράτο δικό μου! ~Γνωριστήκαμετυχαία αλλά θυμάμαι τι μετράβηξε πάνω του, τοχαμόγελό του. Αχ αυτό τοχαμόγελό του! Μπορεί να μεπήραν πολλές αγκαλιές

αλλά σε καμία δενκούμπωσα όπως στηδική του...

ΈΡΩΣ -Χ

∫Ú·Ù¿˜ ª˘ÛÙÈÎfi;

• Για ένα σουχαμόγελο στηνκόλαση και πίσω!Τα δυνατάαισθήματα, πες μουπώς να τα σβήσω;Το φωτεινό σουπρόσωπο μαγιάτικοφεγγάρι. Έναprocedure η ζωήπανέμορφε Βιολάρη…

• L.A.V Music Night, ηκαλύτερη πρωτοβουλία EVER!Μπράβο σε όσους εργάστηκαν!

• Το σχολείο είναι τόποςμάθησης και όχι τόπος όπουεκδηλώνουμε τιςερωτικές μας ορμές.Δεν έχετε σπίτια;

• Δεν πειράζει που δε μιλάμε, μουφτάνει που όταν γύρισα τα μάτια μουγια να σε ψάξω με κοιτούσες ήδη.

~S~(N)©

• Είδα σε κούκλα μου την πρώτη μέρα τουσχολείου… Ήσουν με τονκότσο τζαι ερωτεύτηκα σε!Για τη Ραφαέλα Κτωρή

• Όταν αγαπάς σε λιμάνια,σταθμούς και σε τρένα πη-γαίνεις και τρέχεις και πας.

Όταν αγαπάς… Μα εσύδε μ’ αγαπάς…

• Η έκφραση στο πρόσωπόσου παιδική χαρά

Στο ακριβό πουκάμισο τακουμπιά ανοιχτάστεκόσουνα και δίδασκεςδομές και διαδικασίεςπράγματα που θεώρησαπως ήταν ανοησίες

Μα κύριε Βιολάρηφώτισες τη σκοτεινήζωή μουΚαι η μελωδία τουβιολιού χάραξε τηνψυχή μου

• Αγαπητή μου καθηγήτρια, λυπάμαι αλλά πρέπει νακάνετε κάτι με τα νεύρα σας!

• Οι καθηγητές να σταματήσουν να φκάλλουν τανεύρα τους πάνω μας… Έλεος!

• Με βλέπεις και με ακούς κάθε μέρα αλλά δεν με έχεις δει… ~Κ

• Είναι επικίνδυνος ο έρωτας με το ΤΡΙΦΥΛΛΙ-9

• Στο τέλος θα είμαστε και πάλι νταμπλούχοιAPOEL1926.

• Προς τους καθηγητές: Ο κοινός κορμόςείναι κοινός κορμός και τα ενισχυμέναενισχυμένα. ΜAΘΕΤΕ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΩΡΙΖΕΤΕ!

• ΚυρίαΡοδούλα είσαιθεά!

• They wanna see you do goodbut never better than them.Remember that! xOx

• Class of ’15above all

απολυόμαστε!

• Καλή τύχη στουςμελλοντικούς φοιτητές τουεξωτερικού, δείξετε τισημαίνει Κυπραίος/Κυπραία!

• Θα παρακαλούσαμε τοΚ.Μ.Σ. να διοργανώσειένα talent show.Υπάρχουν παιδιά πουθέλουν να λάβουνμέρος!!!

• Οι τριταίοι φέτος είναι πολύκαλύτεροι και πολύ πιοοργανωμένοι από άλλες χρονιές.

Μπράβο!

• Μη μιλάς! Γυμνάζεις τοδικέφαλο, τον τρικέφαλο μαόχι τον εγκέφαλο! Κ.Κ.

• Βιολάρη Σάββα, σ’ αγαπάμε!!

• Ζήσης – Ιωάνναοι πιο τέλειοι

• Να σε δωνα γελάς…

• Σε βλέπω καιτρελαίνομαι Ι.Λ

•Θα θέλαμεδιορθωμέναπαγκάκια

• Της Άννας τηςπάνε τα άσπρα.Πείτε της το να τα φορεί!

• Το χαμόγελό του ΌΛΑ ΤΑΛΕΦΤΑ ΤΟΥΚOΣΜΟΥ=]

• Η

ΦΙΛ

ΑΡΜ

ΟΝ

ΙΚΗ

ΕΙΝ

ΑΙ

ΕΝΑ

Σ Θ

ΕΣΜ

ΟΣ

ΠΟ

Υ Π

ΡΕΠ

ΕΙ Ν

Α Κ

ΡΑΤΗ

ΣΕΙΙ

ΙΙΙΙ

ΙΙΙΙ

ΙΙ!!!

• Α

ΓΑΠ

ΑΜ

Ε ΡΟ

ΔΙΚ

Η Γ

2 FO

REV

ER

• Θ

ΕΛΟ

ΥΜ

Ε Ν

Α Μ

ΠΑ

ΙΝΟ

ΥΜ

ΕΣΤΟ

ΣΑ

ΛΟ

ΝΑ

ΚΙ