Η Σημασία του Αγωγού IGB

(Interconnector Greece Bulgaria)

και του Πλωτού Σταθμού LNG

στην Αλεξανδρούπολη

Στο παρακάτω άρθρο της Natural Gas Europe, με τίτλο “Re-affirming The

Greek Energy Strategy on Energy Union”, του Μαρτίου 2015, θα διαβάσετε

πόσο σημαντικός είναι για την Ευρωπαϊκή Ένωση ο αγωγός IGB

(Interconnector Greece Bulgaria), αλλά και η κατασκευή ενός πλωτού

σταθμού LNG στο Βόρειο Αιγαίο (Αλεξανδρούπολη), που θα μπορεί να

υποδέχεται υγροποιημένο φυσικό αέριο, να το επαναφέρει στην αρχική του

μορφή, και να το στέλνει στην Ανατολική Ευρώπη μέσω του IGB (κόκκινη

γραμμή στον παρακάτω χάρτη).

Εικόνα 1

Να προσθέσω ότι σε συνδυασμό με τον σταθμό LNG που έχει ήδη

κατασκευάσει στην θάλασσα της η Λιθουανία (κίτρινη γραμμή), θα υπάρχει

μία γραμμή τροφοδότησης της Ανατολικής Ευρώπης, που αυτή την στιγμή

είναι απόλυτα εξαρτημένη από το Ρωσικό φυσικό αέριο. Να προσθέσω

επίσης, ότι ο Ελληνικός σταθμός LNG, μαζί με τον IGB, είναι πολύ

σημαντικότερος από οποιαδήποτε αντίστοιχη προσπάθεια της Λιθουανίας, ή

κάποιας άλλης χώρας της Βαλτικής Θάλασσας.

Ο λόγος είναι ότι για τις χώρες της Βαλτικής Θάλασσας οι εναλλακτικές στο

Ρωσικό φυσικό αέριο είναι μετρημένες και όχι ικανοποιητικές. Η βασική

εναλλακτική είναι η Νορβηγία, και υπάρχει και η λύση της Ολλανδίας και

της Αγγλίας. Η Αγγλία έχει ήδη μετατραπεί σε εισαγωγέα φυσικού αέριου,

και η παραγωγή και της Ολλανδίας και της Νορβηγίας φθίνουν συνεχώς.

Αλλά και τα αποθέματα της Νορβηγίας, που είναι η πλούσια χώρα της

Ευρώπης σε φυσικό αέριο, είναι μικρότερα των 2 τρισεκατομμυρίων

κυβικών μέτρων.

Αντιθέτως, ένας Ελληνικός σταθμός LNG στην θάλασσα της

Αλεξανδρούπολης, μπορεί να δέχεται φυσικό αέριο από την Αλγερία, την

Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, το Ιράκ, το Ιράν, που είναι μεγαθήρια σε

αποθέματα φυσικού αερίου, αλλά ακόμη και από την Αίγυπτο, το Ισραήλ

και την Κύπρο, που έχουν περισσότερα αποθέματα από τις χώρες της

Βόρειας Ευρώπης. Η Αίγυπτος έχει 2 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, το

Ισραήλ 1 και η Κύπρος περίπου μισό. Η παραγωγή βέβαια σε αυτές τις

χώρες είναι πολύ μικρή προς το παρόν. Η προοπτική όμως υπάρχει.

Σε όλες αυτές τις πηγές, προσθέστε και το φυσικό αέριο της Νιγηρίας, που

είναι στα σχέδια να συνδεθεί με την Αλγερία, μέσω του αγωγού Trans-

Saharan. Βλέπε κόκκινη γραμμή στον παρακάτω χάρτη.

Εικόνα 2

Η Νιγηρία είναι μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου σε αποθέματα

φυσικού αερίου, όπως μπορείτε να δείτε στον παρακάτω πίνακα της Energy

Information Administration.

Εικόνα 3

Η σύνδεση βέβαια της Νιγηρίας με την Αλγερία παρουσιάζει αρκετές

δυσκολίες, μία από τις οποίες είναι η Ισλαμιστική τρομοκρατική οργάνωση

Boko Haram, που υποστηρίζεται από το Κατάρ, το Ιράν και την Τουρκία,

που θίγονται από την ένωση της Νιγηρίας με την Αλγερία, και την

αποστολή του φυσικού αερίου της Νιγηρίας στην Ευρώπη. Η οργάνωση

Boko Haram δρα στην Βόρεια Νιγηρία, τον Νίγηρα, το Τσαντ και το

Καμερούν. Βλέπε παρακάτω χάρτη. Για Boko Haram βλέπε επίσης

παρακάτω λινκ με τίτλο “Οι Ισλαμιστές της Ανατολικής Λιβύης”.

http :// iakovosal . blogspot . gr /2015/03/ blog - post _4. html

Εικόνα 4

Βλέπετε λοιπόν πόσο σημαντική είναι η Ελλάδα για την ενεργειακή ένωση

και ασφάλεια της Ευρώπης. Ακόμη και ο TANAP, που μέσω του TAP θα

τροφοδοτήσει την Νότια Ευρώπη, στην Ελλάδα βασίζεται. Βλέπε παρακάτω

χάρτη.

Εικόνα 5

Ο TANAP, ο TAP και ο South Caucasus Pipeline αποτελούν ουσιαστικά

αυτό που λέμε South Energy Corridor, τον οποίο βλέπετε στον παρακάτω

χάρτη από το site του London School of Economics. Με πορτοκαλί είναι ο

South Caucasus, με γαλανό είναι ο TANAP (Trans-Anatolian Pipeline), και

με κόκκινο είναι ο TAP (Trans-Adriatic Pipeline).

Εικόνα 6

http://blogs.lse.ac.uk/europpblog/2014/12/18/who-are-the-winners-and-

losers-from-the-cancellation-of-the-south-stream-pipeline/

Βλέπετε ότι ο Southern Corridor βασίζεται στην Ελλάδα για την

τροφοδότηση της Νότιας Ευρώπης. Αλλά και ο East Med στην Ελλάδα

βασίζεται για να τροφοδοτήσει την Ευρώπη με Αιγυπτιακό, Ισραηλινό και

Κυπριακό φυσικό αέριο, όπως βλέπετε στον παρακάτω χάρτη.

Εικόνα 7

Όπως λοιπόν θα διαβάσετε στο πρώτο άρθρο που ανέφερα από το Natural

Gas Europe, η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να χρηματοδοτήσει τον σταθμό

LNG στην Αλεξανδρούπολη, αλλά και τον αγωγό IGB (Interconnector

Greece Bulgaria). Γράφει το άρθρο:

12η, 13η, 14η, 15η, 16η, 17η, 18η, 19η και 20η Παράγραφος

The next pivotal step towards enhancing Greece’s role in the region is through the

realisation of the Greece-Bulgaria Interconnector (IGB) which is the starting point of the

vertical corridors which were referred to in the Joint Statement signed by the Energy

Ministers of Greece, Bulgaria and Romania on December 9th in Brussels.

IGB’s completion will represent a crucial milestone in the EU’s efforts to build a

regional energy market in South East Europe, as it will enable gas flow from TAP and a

new LNG facility in Northern Greece to filter into Bulgaria, extending onwards to

Central Europe, through the Balkans and South Eastern Europe.

After the inaugural meeting of the newly formed Central Eastern South Europe High

level working group (CESEC) in Sofia on the 9th February, the Energy Ministers of

Greece and Bulgaria agreed to accelerate works related to IGB and set a goal of

arriving to a final investment decision in May 2015, ahead of the next CESEC meeting in

June.

The projected cost of the IGB currently amounts to €220 million. The project has been

awarded the status of a project of common interest, and features in the short term

priorities of the EU’s energy security strategy published in May 2014. As such, it has

already received €45 million in financing from the European Economic Programme for

Recovery, while it has significant potential for further financing - Connecting Europe

Facility, Juncker Plan.  

However straightforward this project might seem, significant forces have been delaying

its development. Notably, the loss of the Nabucco and the South Stream projects has

alienated the Bulgarian authorities, making the next steps in their energy policy unclear.

Bulgaria’s ambiguity is emphasised by the recent agreement of Bulgargaz with Botas on

the Turkey-Bulgaria Interconnector (ITB), as well as the Prime Minister’s request to

have Turkey participate in the CESEC meeting, only to be rejected by the EU Vice

President for Energy Union.

The situation becomes more complex if we consider that the ‘Eastring’ project -

originally planned as a counter balance to South Stream that would link Bulgaria to

Romania, Hungary and Slovakia - has been touted as a possible link to Gazprom’s new

Turkish Stream concept, which would include the building of a gas hub in Turkey.

Such developments would be at odds with the Greek energy policy as mapped out by the

former government. Turkish analysts in Botas have stated that if Greece were to develop

newly planned LNG capacity in Alexandroupoli and Kavala, there would be no added

value offered by ITB given the relatively small size of the regional gas markets in South

East Europe.

The Greek government needs to act swiftly in re-affirming its energy strategy and

capitalise on the current willingness from the EU to fund Greek projects – e.g. IGB,

Aegean LNG. Greece should build on the political momentum achieved at the EU level

following the signing of the vertical corridors declaration on December 9th 2014.

http://www.naturalgaseurope.com/re-affirming-the-greek-energy-strategy-on-energy-

union-22487?

utm_source=Natural+Gas+Europe+Newsletter&utm_campaign=581fc7ac42-

RSS_EMAIL_CAMPAIGN&utm_medium=email&utm_term=0_c95c702d4c-581fc7ac42-

307785513

Αυτό που είναι τρομερά σημαντικό είναι το εξής. Η ΕΕ θέλει αρχικά να μην

είναι εξαρτημένη από την Ρωσία. Αυτό επιτυγχάνεται με τον αγωγό TANAP

και TAP στους οποίους δεν συμμετέχει η Ρωσία, και οι οποίοι θα

τροφοδοτούνται με Αζέρικο, Ιρακινό, ενδεχομένως και Ιρανικό και

Τουρκμενικό φυσικό αέριο.

Η ΕΕ όμως δεν θέλει να εξαρτάται ούτε από την Τουρκία, που δεν είναι

χώρα της ΕΕ, και είναι πάρα πολλοί αυτοί στην ΕΕ που δεν θέλουν να γίνει

η Τουρκία μέλος της ΕΕ, κάτι που εξαγριώνει την Τουρκία. Εδώ είναι

καθοριστικός ο ρόλος της Ελλάδας. Η Ελλάδα είναι απαραίτητη στην ΕΕ,

προκειμένου να μην είναι εξαρτημένη η Ανατολική Ευρώπη από την Ρωσία

και την Τουρκία. Ο λόγος είναι ότι μέσω του αγωγού IGB και του πλωτού

σταθμού LNG στην Αλεξανδρούπολη, και μέσω του αγωγού East Med, η

Ελλάδα μπορεί να μειώσει την εξάρτηση της ΕΕ και από την Ρωσία, αλλά

και από την Τουρκία.

Αν η Ελλάδα κατασκευάσει στην Αλεξανδρούπολη τον σταθμό LNG, και

κατασκευάσει και τον IGB, όλα με χρήματα της ΕΕ, θα ανεβάσει δραματικά

την γεωπολιτική της σημασία. Τα Ελληνικά σύνορα δεν θα τολμήσει ποτέ

να τα παραβιάσει η Τουρκία, γιατί θα προστατεύονται από την ΕΕ και τις

ΗΠΑ, γιατί η Ελλάδα θα είναι στρατηγικής σημασίας για την ασφάλεια της

ΕΕ, αφού θα παρέχει στο Ανατολικό τμήμα της ΕΕ ενεργειακή ανεξαρτησία

από την Ρωσία και την Τουρκία.

Και τι κάνει ο Τσίπρας με τον Καμμένο, με τις ευλογίες και της ΧΑ?

Εκβιάζει την ΕΕ ότι αν επιμείνει στην δημιουργία ανεξάρτητων αρχών για

την δικαιοσύνη και τις φορολογικές αρχές, αν επιμείνει στην

αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ, και σε όλες τις υπόλοιπες

μεταρρυθμίσεις, η Ελλάδα θα φύγει από την ΕΕ, κάτι που θα καταστήσει

ασύγκριτα δυσκολότερη την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ανατολικής

Ευρώπης. Κάτι που οδηγεί όμως και με μαθηματική ακρίβεια στον

διαμελισμό της Ελλάδας, όπως έλεγα στο παρακάτω link, με τίτλο “Οι

Ομοιότητες του Διαμελισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις Αρχές

του 20ου Αιώνα με τον Διαφαινόμενο Διαμελισμό της Ελλάδας στις Αρχές

του 21ου Αιώνα”

http://iakovosal.blogspot.gr/2015/03/20-21.html

Γιατί οι μεταρρυθμίσεις είναι αυτό που διαπραγματεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ, και

όχι η λιτότητα. Αν φύγουμε από την ΕΕ θα έχουμε λόρδα και όχι λιτότητα.

Τον Καμμένο τον ενδιαφέρει αποκλειστικά να προστατευτούν τα Ρωσικά

συμφέροντα.

Η εξωτερική πολιτική που συμφέρει την Ελλάδα είναι ξεκάθαρη. Η Ελλάδα

πρέπει να βοηθήσει με όλες της τις δυνάμεις τον αγωγό TANAP, που θέλει

η ΕΕ και οι ΗΠΑ. Η Ελλάδα πρέπει επίσης να σπρώξει τον αγωγό IGB και

τον πλωτό σταθμό LNG στην Αλεξανδρούπολη, που θα λειτουργεί όμως

σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία και θα επιτρέπει σε όλες τις χώρες

να τον χρησιμοποιούν, και όχι μόνο στους Ρώσους.

Τέλος η Ελλάδα θα πρέπει να σπρώξει τον αγωγό East Med. Αν και ο

αγωγός East Med είναι μία πολύ δύσκολη περίπτωση, γιατί η Τουρκία, το

Ιράν και το Κατάρ χτυπάνε τους Ισραηλινούς, που έχουν πρωταγωνιστικό

ρόλο στην δημιουργία αυτού του αγωγού. Οι Ισραηλινοί δεν έχουν την τύχη

να είναι μέλη της ΕΕ, και υπάγονται στους κανόνες της ζούγκλας της Μέσης

Ανατολής. Ο αγωγός όμως IGB, και ο πλωτός σταθμός στην

Αλεξανδρούπολη, είναι κάτι πολύ απλούστερο από τον East Med, στο οποίο

δεν μπορεί να αντιδράσει η Τουρκία.

Τόσο απλά είναι τα πράγματα, και εμείς καθόμαστε και εκβιάζουμε την ΕΕ,

επειδή ζητάει πχ την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης από το πολιτικό

σύστημα, που σημαίνει ότι στην δικαιοσύνη δεν θα μετράνε μετριότητες που

έχουν δύναμη στο κράτος, όπως είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η

δικαιοσύνη θα είναι ανεξάρτητη, όπως συμβαίνει και στις υπόλοιπες

Ευρωπαϊκές χώρες. Θα υπάρξει επί τέλους πραγματική διάκριση των

εξουσιών.

Να παραθέσω και ένα άρθρο από το κρατικό Ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων

Sputnik News για την Boko Haram, με τίτλο

“Trouble Brewing: West Turns Blind Eye to Boko Haram’s Bloody Massacr

e”, του Ιανουαρίου 2015. Οι Ρώσοι τα φορτώνουν πάντα στις ΗΠΑ, και το

άρθρο δεν αποτελεί εξαίρεση.

Σύμφωνα με το άρθρο οι ΗΠΑ προσπαθούν να περιορίσουν την Boko

Haram, χωρίς όμως να την εξαφανίσουν, γιατί αυτός που έλεγχει την Boko

Haram ελέγχει και τον αγωγό Trans-Saharan, που θα μεταφέρει φυσικό

αέριο στην Αλγερία και την ΕΕ. Το άρθρο επίσης αναφέρει τον

ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της

Νιγηρίας, και εμπλέκει την Boko Haram σε αυτό τον ανταγωνισμό. Το

άρθρο δεν αναφέρει τίποτα για το πόσο συμφέρει την Τουρκία, το Κατάρ

και το Ιράν να εμποδίσουν τον αγωγό Trans-Saharan.

Και την Ρωσία, όπως και το Ιράν, την Τουρκία και το Κατάρ, την συμφέρει

να μην κατασκευαστεί ο αγωγός Trans-Saharan, που θα μεταφέρει φυσικό

αέριος της Νιγηρίας στην Ευρώπη, αυξάνοντας τον ανταγωνισμό για το

Ρωσικό, το Ιρανικό και το Καταριανό φυσικό αέριο, μειώνοντας ταυτόχρονα

και την γεωπολιτική σημασία της Τουρκίας για την Ευρώπη. Γράφει το

άρθρο:

8η, 9η και 10η Παράγραφος

Nigeria is in the top ten for global gas reserves, while its production and export remain

minimal. This shows that it has enormous potential to become a major gas player in the

future, especially since it is already the fourth-largest LNG exporter according to the US’

Energy Information Agency. At a time when the EU is looking to diversify away

from Russian sources, the prospects of a Trans-Saharan Pipeline to the Mediterranean

appear more attractive than ever. If Nigeria can remain in a state of semi-controlled

chaos due to Boko Haram, then whoever can influence the group can indirectly affect the

security of the EU’s probable Trans-Saharan pipeline, thereby leveraging influence

over Brussels. 

Nigeria is also a major oil exporter and member of OPEC, being the largest producer

in Africa (and number ten or eleven in the world) and containing the second-largest

reserves. It used to be one of the top five suppliers to the US in 2012, but since then,

fracking has led to the country being the first to no longer sell any oil at all to America,

according to an October 2014 article from the Financial Times. Filling the void has been

China, which is also engaged in a continental competition for influence with the US

over African resources and markets. It provided a $1.1 billion loan in 2013 to what some

have described as Africa’s largest economy (it’s long been the most populous one) and

announced an investment in early 2014 of over $10 billion for hydrocarbon prospecting

in the north-central part of the country very close to Boko Haram’s traditional attack

zone. 

What Nigeria’s geostrategic importance to the EU and China amounts to is that the US

may be engaged in a delicate balancing act of trying to contain (but not eliminate) Boko

Haram in order to gain indirect influence over Brussels and Beijing’s interests. This

would explain why it is reluctant to fight against the group and enacts double standards

in addressing its violence. The thing is, this dangerous policy is fraught with the risk

of blowback, and it could be that the next major terrorist attack against the West is

cooked up not in the Mideast, but in West Africa. 

http://sputniknews.com/world/20150112/1013459723.html

Το Natural Gas Europe είναι πολύ καλό site, και αν πάτε στην παρακάτω

διεύθυνση http :// www . naturalgaseurope . com / θα βρείτε στο τέλος της σελίδας

την δυνατότητα να εγγραφείτε στην υπηρεσία newsletter του site. Βλέπε

παρακάτω εικόνα. Γράφετε το email σας, όπως βλέπετε στην παρακάτω

εικόνα, και γίνεστε συνδρομητές δωρεάν. Ενδεχομένως στέλνει και ένα

email που σας ζητάει να πατήσετε σε ένα λινκ για να επιβεβαιώσετε την

διεύθυνση σας. Στην συνέχεια θα σας στέλνει email δυο φορές την

εβδομάδα με τα βασικότερα νέα για το φυσικό αέριο. Πάρα πολύ καλό site.

Εικόνα 8