109 jaar

U i t g av e H i S t O R i S C H e v e R e n i g i n g H a e R l e m • m a a Rt 2 0 1 0 • J a a R g a n g 1 9 • n U m m e R 1 • O p l a g e 1 9 5 0

Ze zijn er weer: de busexcursies!

Na een broodjeslunch in Sint Bavo’s Hoeve vertrekken wij naar Gent voor een exclusieve rondleiding door de ruï-nes van de voormalige Sint-Baafsabdij, in 1540 afgebroken door Karel V, die er een dwangburcht vestigde om de opstandige stad Gent een lesje te leren.Met twee stadsgidsen wandelen wij daarna door het eeuwenoude centrum van Gent naar de Sint-Baafskathedraal waar wij de Bavo-devotie ook weer tegenkomen, bijvoorbeeld in het enorme schilderij van de heilige Bavo door Rubens. Het beroemde altaarstuk Het Lam Gods van de gebroeders

Van Eyk is eventueel op eigen kosten nog te bezichtigen. In elk geval ziet u de kopie in de oorspronkelijke kapel. Hierna is er hopelijk nog enige vrije tijd in het centrum van Gent, met verleidelijke extra’s als bonbons, bier, jenever en mosterd. Terug bij de kathe-draal wandelen wij gezamenlijk naar restaurant Dali voor een drie gangen dinertje, waarna wij tijdig de terugreis weer aanvaarden.Vanwege de (stads)wandelingen en de bezichtigingen dient u wel goed ter been te zijn. Geef u snel op, de belang-stelling is groot.

De heilige Bavo (ca. 589-659), stadspatroon van Haarlem en Gent, levert het boeiende thema voor een uitstap naar de mooie stad Gent. Tijdens de reis vertelt Joan Patijn over het leven van deze heilige en de vele verwikkelingen na zijn dood. Wij bezoeken het piepkleine dorpje Mendonk waar Bavo als kluizenaar leefde. Wij zijn daar de gast van de plaatselijke historische vereniging.

Schrijf nu in! Zie de achterpagina.

Zaterdag 17 april 2010Busexcursie naar GentIn het spoor van Sint Bavo

Filmmakers kruipen achter het behang

Beelden van de restauratie van

de Regentenkamer van het

museum voor de psychiatrie

Het Dolhuys in Haarlem.

Gaatjes vullen met krijtlijm, doeken doubleren en dakpannen vernieu-wen. Dat zijn enkele van de zaken die aan de orde komen in het vierde deel van de film Achter het behang, een film over de restauratie van de Regentenkamer in het Dolhuys in Haarlem. In november 2009 ging deel 4 ‘in première’ in het Dolhuys. Op een tv-schermpje in de deur van de Regentenkamer kunnen de bezoekers van het museum voor de psychiatrie in Haarlem de restau-ratie van de Regentenkamer in het Dolhuys virtueel meebeleven.

In mei 2008 is het Dolhuys gestart met de restauratie van de voorma-lige Regentenkamer van het oude Leproos-, Pest- en Dolhuis. In 1756 werd deze kamer heringericht en is sindsdien nauwelijks meer veranderd. Wel hebben 250 jaar geschiedenis met rokende regenten hun sporen nagelaten. Vooral de prachtige pano-ramische behangselwand van de Haarlemse schilder Jan Augustini, was dringend aan restauratie toe. Evenals het houtsnijwerk, de lambri-sering en het plafond. De restauratie

van de wandschilderingen en de ove-rige onderdelen van de Regentenkamer is in mei 2008 van start gegaan en moet begin 2010 zijn afgerond. De restauratie wordt uitgevoerd door het Haagse vakatelier voor restauraties en decoratie Rescura.

De restauratiewerkzaamheden worden sinds mei 2008 op de voet gevolgd door filmmakers Henk Maurits en Machiel Amorison. Onder de verza-meltitel Achter het behang wordt in

korte afleveringen het restauratiepro-ces in beeld gebracht. Eind juni 2008 ging het eerste deel in première en inmiddels zijn we toe aan deel 4 dat in november 2009 klaar was. De lengte van de filmpjes varieert tussen de 8 en de 13 minuten en ze zijn onder meer te zien op de website www.psynema.nl.

Henk Maurits www.psynema.nl

pest en dolhuys buyten

Haarlem : 1783, H.tavenier

2

Jonge Muggen

‘nu zijn we in de tekening!’ Dat riepen kinderen van de Braambosschool uit Hoofddorp uit toen ze de Hoofdwacht binnenkwamen voor hun bezoek in het kader van het ‘Wie wat bewaart, heeft wat!’- project. De kleurplaat van het gebouw, die in de leskist zit, begint voor ze te leven. vol spanning horen ze het verhaal van de stadswachten en de gevangenis. ‘als je daarachter kijkt, moet je afwassen, hoor’. Ook raken ze vertrouwd met de waarde van ‘bewa-ren’. albums met lucifermerken, oude plaatjes van filmsterren (‘bent u nog steeds verliefd op Doris Day, meneer? U hebt zo’n rood hoofd’), speldjes op een kussen, oude foto’s, een kous die gebreid is door een oma van een oma , en dat alles uit een geheimzinnige kist waarvan het slot heel moeilijk is te vinden. Zo ont-dekken kinderen van groep 4 – en niet te vergeten de vele volwassenen die de kinderen begeleiden - uit heel Haarlem, maar ook uit de omstreken, de Hoofdwacht. en wie er nu niet bij kon zijn, die wordt wel meege-sleept als de deur openstaat. Want: neem gerust je ouders mee, je weet nu zo veel van het gebouw, dat jij er ook de gids mag zijn.

KinderuniversiteitJa, een kinderuniversiteit, die hebben we ook in Haarlem! Bestemd voor leergierige, gemotiveerde kinderen van groep 7 uit het primair onderwijs, die de wil en de wens hebben om gedurende een schooljaar 24 zondagen aan een programma deel te nemen. De programma’s en vakken beslaan vele onderwerpen, zoals natuur en milieu, techniek, recht, gezondheids-zorg, etc. maar – en terecht - ook ‘Haarlem toen en nu’. Op zondagmorgen 7 februari kwamen 14 eer-stejaars leerlingen naar de Hoofdwacht om er over de vroegste geschiedenis van de stad en de schutterij te horen. met een speurtocht in de hand werd ook uitgebreid kennis gemaakt met de Hoofdwacht en alle interessante voorwerpen die daar bijeen zijn gebracht. nieuwsgierigheid bracht hen ten slotte naar de zol-der. er was zelfs interesse voor de bakjes met plantjes, die die dag op de trap stonden: ‘waar zijn die voor, mevrouw?’ Helaas, dat wisten wij zelf ook niet….

Werkgroep Jeugd

O, wat is het leuk in de Hoofdwacht

3

Wie maakt het verhaal van deze steen compleet?De Stichting Geveltekens Vereniging Haerlem krijgt wederom een gevelsteen van de Conservator Museum Enschedé Johan de Zoete, namelijk de steen “De Drukkerij”.Van de heer Johan de Zoete Conservator Museum Enschedé kregen we te horen dat zij niet beter weten dan dat de steen van de drukkerij van de zolder gehaald is van Lange Begijnestraat 20, bij Drukkerij Met & Meijlink, toen die ontruimd werd, tegenover de synagoge.Maar wij willen graag iets meer zekerheid. Dus als iemand een oude afbeelding heeft met deze steen erop, of wat meer gegevens weet, laat het ons dan weten. Hartelijk dank. Martin Busker, Voorzitter SGVH

Rectificatie:

Nog één keer het Koepeltje… Bij het verhaal over het Koepeltje Eindenhout in de vorige nieuws-brief is per ongeluk de auteurs-naam niet vermeld. Het artikel werd geschreven door bestuurs-lid Maria van Vlijmen. Ook bevat het eind van het artikel een fout bij de beschrijving van de zuilen. De laatste zin moet zijn:

Omdat het een versimpelde uitvoering van een klassieke tempel is, komt het koepeltje ook bij kunstgeschiedenis en bij Grieks en Latijn van pas. De betonnen zuilen staan op Ionische basementen en worden bekroond door Ionische kapitelen, met hun sierlijke voluten (rolvormen, ontleend aan het Latijnse ‘volutus’, ‘gerold’).

4

Een archief dat om een herdenkingsboek vraagt‘In de jaren 1996-1997 verzamelde ik gegevens over het Haarlemse Armenhuis, het stadsweeshuis. In het Provinciale Archief is sinds augustus 2007 het ‘Archief Kinderhuis’ te raadplegen, en wel onder de naam E.M. Sieperda-Staab.De plaatsinglijst toont een indrukwekkende verzameling. Gedurende meer dan een eeuw – van de eerste aanzet tot de oprichting van een tehuis voor stadswezen (1650) tot en met de fusie met het Burgerweeshuis (1675) – werd nauwgezet en overzichtelijk beschreven hoe alle betrokkenen hun rol speel-den. Medewerkers in hun zorg voor de kinderen in de verschillende zalen. De meisjes en jongens in groepsverband en individueel: in de school en later bij een baas bij wie zijn een ambacht leerden. Ja, zelfs werden enkele jongens begeleid naar Amsterdam als aspirant-opvarende van een VOC-schip.Dit alles in duidelijke taal. In het jaar 2015 is het 250 jaar geleden dat Kinderhuis en Burgerweeshuis fuseerden. Een aanleiding om te streven naar het samenstellen van een herdenkingsboek? Wie zich uitgedaagd voelt, zou bijvoorbeeld eens contact kunnen opnemen met de Historische werkgroep, in de zekerheid dat er in ieder geval een rijk archief is als vertrekpunt.

Mevrouw E.M. Sieperda-Staab vraagt aandacht voor een waardevol archief. Een archief dat misschien wel uitnodigt tot een herdenkingsboek… Zij schrijft:

portretten van

weeskinderen

ingezetenen van

het gereformeerd

of Burgerweeshuis

aan het groot

Heiligland 62

gezicht op de westelijke stadswal en -singel te Haarlem

met v.l.n.r. de uitmonding van de nieuwe gracht,

de pinkmolen en een gedeelte van het voormalige

arme Kinderhuis (sedert 1765 Burgerweeshuis).

Het bestuur is verheugd over het aantal opgaven van het e-mailadres (circa 350!). Zo wordt het zenden van een herinnering voor de bijeenkomsten een stuk gemakkelijker en goedkoper. mocht u de afgelopen tijd (na 1-1-2010) geen e-mail hebben ontvangen, dan hebt u uw e-mailadres nog niet opgegeven of is het verminkt overgekomen van de presentielijsten of heb ik een fout gemaakt bij de overname (een punt of letter gemist en het gaat mis). mijn excuus. Wilt u graag herinnerd worden aan bijeenkomsten, lezingen, excursies e.d., mail dan uw e-mailadres naar wslik@hetnet.nl. en ik neem u op in het e-mailbestand van de Historische vereniging Haerlem. Het scheelt heel veel tijd en portokosten! W.D. Slik, penningmeester

Blij met uw e-mailadres

Het afgeven van zo’n Acte van alge-mene toelating had tot doel de kwa-liteit van het onderwijs op een hoger plan te brengen. Op het einde van de 18e eeuw was er namelijk nogal wat te doen geweest over de kwaliteit van de onderwijsgevenden. Tijdgenoten von-den het niveau van de lessen onder de maat, en de huisvesting en de leermid-delen onvoldoende. Aan het begin van de 19e eeuw schreef de rijksoverheid in de eerste nationale regelingen in het kersverse Koninkrijk der Nederlanden voor dat alle onderwijsgevenden aan kwaliteitseisen moesten voldoen. Dat ging velen te ver. Sommigen verwacht-ten dat er dan te weinig onderwijzers zouden overblijven. De Wet op het lager onderwijs uit 1806 bepaalde dat alleen degenen die naar een opengeval-len plek solliciteerden een bewijs van bekwaamheid moesten hebben: dat was de Acte van algemene toelating. Een onderwijsgevende kon die Acte verkrijgen door een examen af te leg-gen bij een speciale commissie van inspecteurs.

Een dame in opspraak Julie Anne Pattus was daarvoor naar Amsterdam geweest. Ze had zeven gul-den voor het examen moeten betalen. Omdat zij een particuliere kostschool wilde beginnen, moest zij nog voldoen aan de plaatselijke eis in het bezit te zijn van de rang van onderwijsgevende van de tweede klasse. Uit de Acte blijkt dat zij als kostschoolhouderes onder-wijs mocht geven in de vakken Franse taal, aardrijkskunde en de beginselen van het vak geschiedenis. Julie Anne Pattus was in Haarlem woonachtig. Zij schreef op 21 februari 1815 een brief aan het stadsbestuur met het verzoek om in de stad een parti-culiere kostschool te mogen oprichten. Zij had waarschijnlijk vernomen dat

op één van de kostscholen nauwelijks of geen leerlingen meer aanwezig waren en verzocht of een school onder haar leiding daarvoor in de plaats kon komen. Uit haar brief blijkt dat zij uit Zwitserland afkomstig was en in Neuchatel was geboren. Zij had les gegeven op een particuliere school in Leeuwarden en was later gouvernante geweest bij verschillende welgestelde families, het laatst bij de familie Camerling. Hoe zij in Nederland terecht was gekomen, vermeldt de brief niet. Zij kreeg al op 15 maart 1815 van de burgemeester Daniël Hoefft toestemming om een kostschool in de stad te beginnen. Maar daarmee kwam zij nogal in opspraak. De plaatselijke schoolcommissie had namelijk gead-viseerd haar verzoek, om een school te mogen beginnen, af te wijzen. De vacature waarop Julie Anne had gere-flecteerd bestond feitelijk niet. De kostschool waarnaar zij in haar brief had verwezen, was weliswaar gedeci-meerd maar feitelijk nog niet opgehe-ven. Een opengevallen plaats voor een andere kostschool bestond dus gewoon niet. Bovendien wilde de schoolcom-missie niet dat bij een teruglopend aantal bewoners, onderwijsgevenden zich in de stad vestigden ten koste van de reeds gevestigde particuliere school-houders. Leden van de schoolcommis-sie spraken de burgemeester er op aan. Die hield simpelweg vol dat hij Julie Anne Pattus mocht benoemen en niets verkeerds had gedaan.

‘Geen vacature’De schoolcommissie vond echter dat hij in strijd met de wet had gehandeld want er was feitelijk geen vacature geweest en als die er al was dan had eerst een oproep gedaan moeten wor-den om op de opengevallen plaats te solliciteren. Daarna had nog een

vergelijkend examen moeten worden gehouden tussen de sollicitanten. Aan deze voorwaarden was duidelijk niet voldaan. Omdat de burgemeester niet toegaf, zocht de schoolcommissie eerst haar heil bij de inspecteur en toen dat niet hielp schreef zij een brief aan de gouverneur van de provincie (Noord) Holland en de Provinciale Staten. Uit de betreffende stukken blijkt niet dat de laatste zich in het geschil hebben gemengd. Wel blijkt uit de notulen van de plaatselijke schoolcommis-sie dat deze haar negeerde, want de commissie besloot haar school tijdens de jaarlijkse inspectie in 1817 niet te bezoeken en evenmin in de jaren erna. Of het ooit nog goed is gekomen tus-sen Julie Anne Pattus en de plaatselijke schoolcommissie vermeldt de geschie-denis niet. Maar de eerstvolgende onderwijsgevende, G. Schouwenburg, die zich nog in hetzelfde jaar meldde met het verzoek om in Haarlem een school te mogen beginnen kreeg een keurig afwijzende brief van de burge-meester. Hij kon het verzoek helaas niet honoreren omdat door het dalend aantal inwoners al meer dan genoeg onderwijsgevenden in Haarlem aan-wezig waren om in de behoeften aan onderwijs te voorzien.

Dick van GijlswijkLid Historische Werkgroep

5

Juffrouw Pattus en de ruzie om haar school

Op zoek naar gegevens over mijn onderzoeks–onderwerp, de stadsarmenscholen, kwam ik in het Noord-Hollands Archief een Acte van

algemene toelating tegen van Julie Anne Pattus. Deze werd afgegeven in 1815 en is de oudste

die ik tot nu toe ben tegengekomen. Ik vroeg mij af wat de achtergrond van die Acte was en wie deze vrouw was die naar een betrekking in het

Haarlemse onderwijs solliciteerde.

De oude kern van Haarlem ligt op een strandwal, dat weten we. Naast die ongeveer noord-zuid lopende zandrug is de bodem lager en van andere samenstelling. Maar vraag een willekeurige Haarlemmer naar de hoogteverschillen in Haarlem, en de kans is groot dat het antwoord een schouderophalend welnee of kweetniet is.

Als we ons met gemotoriseerd vervoer verplaatsen, merken we er niets van. We wonen tenslotte bepaald niet in de Alpen. Toch zijn er hoogteverschillen die de oplettende wandelaar kan waarnemen. De zandrug kent in Haarlem namelijk twee hoogtes (Verwulft (+3m) en Smedestraat/Morinnesteeg/Krocht eo (+3m) ) met daar tussenin als laagste punt de oost-westlijn Raaks (+1,49m) –Spekstraat (+1,61m) -Oude Groenmarkt (+1,56m) -zuidzijde Damstraaat (+1,26m). De getallen zijn hoogtes boven NAP, gemiddeld per straatdeel.

Vals platEen korte wandeling over het ‘vals plat’ van Haarlems oude binnenstad begint op de Grote Markt (+2,60m). We lopen tussen Hoofdwacht en Coster door naar het oosten. Al voor het eind van de Riviervischmarkt (+2,27m) merken we een daling op. Niet zo vreemd, want de zandplaat loopt af naar de rivier. Maar kijken we, staande op het Klokhuisplein, naar het zuiden, dan zien we een verdere, vrij sterke daling naar de oude Groenmarkt (naar +1,88m). Daar liep, op het laagste punt op de zandplaat, in het verleden de (gegraven) ‘Beek’, die aan deze oostzijde ooit een open water is geweest maar nu ondergronds is teruggebracht tot onderdeel van de riolering.

Regels stenen tellenWij wenden ons naar het noorden en lopen de Lange Begijnestraat af. We voelen dat onze voeten steeds een beetje omlaag stappen (naar +1,81m), en dat wordt nog sterker als we vóór de Filmschuur rechtsaf slaan, de Wijde Appelaarsteeg in. Hier gaat de daling zo abrupt dat het aan de ‘regels’ bakstenen goed te volgen is. Als we aan het eind uitkomen in de Nauwe Appelaarsteeg zijn we ongeveer een meter gedaald! (naar +0,77m) Kijk maar achterom, het is met het blote oog waarneembaar. Het is leuk om deze wan-deling met kinderen te doen en ze regels bakstenen te laten tellen en hoogteverschillen te laten opmeten!We slaan linksaf, richting Bakenessergracht. We dalen steeds verder. Aan de linkerkant kunnen we opnieuw aan

de regels bakstenen zien hoe snel we afzakken (naar +0,39m). Staande op de Bakenessergracht kijken we over het water heen, door de Vrouwestraat in de richting van ’t Krom. Daar stijgt het straatniveau zichtbaar (naar +1,43m).Dit is het aangeplempte land van de wijk Bakenes, die vroe-ger buiten de stadsmuren lag. Maar we steken het water niet over; we gaan tweemaal links en via de Korte Begijnestraat komen we weer uit op de Lange Begijnestraat, die we oversteken. We staan aan het begin van de Lombardsteeg (+1,47m). Ook hier ziet zelfs het ongeoefend oog het hoog-teverschil en onze voeten voelen de vrij stevige stijging als we naar de Jansstraat (+2,62m) toelopen, die we rechtsaf ingaan. Even verderop gaan we linksaf door de Ceciliasteeg, met enkele aflopende en wat vlakkere stukken, en linksaf de Morinnesteeg in, die naar de Smedestraat toe duidelijk weer stijgt. Vanuit die straat lopen we noordwaarts, over een van de hoogste delen van de zandplaat (+3m) naar de Krocht. Voor de Krocht buigen we naar rechts.

Krater als eindpuntWie goed naar zijn voeten luistert, voelt hoe de Kruisstraat weer enigszins omlaag loopt, recht naar de ‘tot ontploffing gebrachte Kruispoort’ die zo fraai is aangegeven met kleu-rige straatstenen en een plaquette in het trottoir. Bij deze symbolische ‘krater’ in het wegdek staan onze voeten vanzelf stil; het is een toepasselijk eindpunt.Dit is een wandelingetje van ongeveer een half uur; en iets langer voor wie af en toe stilstaat om van dit oude stadsdeel te genieten. Wandel deze route eens bewust, en voel waar je stijgt en daalt. Ontdek de hoogteverschillen elders in de stad door ‘naar je voeten te luisteren’ en die waarneming met je ogen te controleren. Het is verrassend hoeveel je lopend en ‘luisterend’ kunt waarnemen, alleen door nieuwsgierig te zijn en op te letten. Vals plat op de strandwal; weer een van die verrassende facetten van onze mooie oude stad.

Thon Fikkerman, gidsDaan Kerkvliet, foto’sLeny Wijnands, tekst

Luisteren naar je voeten 6

7

Luisteren naar je voeten

Wijde appelaarsteeg met

toegangspoort van het

Bakenesser hofje

lombardsteeg, naar de

Jansstraat toe

7

Hoogte Jansstraat

Hoogte Lange Begijnestraat

Hoogte Lange Begijnestraat

105

cm

74 cm Hoogteverschil van 31 cm

aan de oostzijde van de grote

Kerk, op de korte afstand van

vijf steunberen

Wijde appelaarsteeg,

overzijde, naar de lange

Begijnestraat toe

8

Redactie: Theo van der Vlugt. Vormgeving: Sinas, Haarlem Druk: drukkerij Excelsior Haarlem (sponsor)Verzending: Paswerk

Colofon: Haerlem Nieuwsbrief is een uitgave van de Vereniging Haerlem Verenigingszetel: de Hoofdwacht, Grote Markt 17 Postadres: postbus 1105,

2001 BC Haarlem www.haerlem.nl. Secretaris: (023) 529 39 00 Gironr: 377882. Het blad verschijnt vier keer per jaar. ISSN: 1570-4785

De excursies en lezingen zijn gratis voor leden van de Vereniging Haerlem tenzij anders vermeld. Een najaarsprogramma is in de maak.Houdt u de website in de gaten. En denk nog even aan het melden van uw mailadres, dan kunnen we u herinneren aan evenementen. Zaterdag 17 april 2010Busexcursie naar GentIn het spoor van Sint Bavo

Voor max. 50 leden en partner-ledenVertrek IKEA Haarlem 8.00 uur,terug aldaar ca. 22.30 uur

Aanmelden vóór 1 april bij Joan Patijn, op voicemail tel. 023 52 701 90of e-mail joanpatijn@live.nl o.v.v. naam, adres, telefoonnummer en/of e-mailadres. Kosten: € 52,00 p.p. inclusief lunch en diner tegelijk met aanmelding overmaken op gironummer 377882 t.n.v. Historische Vereniging Haerlem, te Haarlem o.v.v. BAVO, uw naam en adres. Na ontvangst van dit bedrag ontvangt u alle informatie over het dagprogramma. Zaterdag 24 april 2010Opening tentoonstelling geveltekensZaterdag 24 april, 12.00-18.00 uur, opening van de Hoofdwacht en de opening van de tentoonstelling Geveltekens. (Meer op de website.)

Maandag 26 aprilHistorisch Cafe Historisch Café in de Janskerk, het publiekscentrum van het Noord-Hollands Archief. Het Historisch Café is bestemd voor iedereen met belangstelling voor de geschiedenis van Haarlem en omstreken. Thema is dit keer WO II. In verband met de beperkte ruimte is reservering verplicht: u kunt een berichtje sturen naar info@noord-hollandsarchief.nl of bellen met (023) 517 27 00. Het adres van de Janskerk is Jansstraat 40, 2011 RX Haarlem. Als bijdrage in de organisatiekosen betaalt u € 2,50 toegang.

Zaterdag 22 mei 2010LuilakwandelingTijdstip: 7.00 uurStart: parkeerplaats Dreefzicht/la Place Deze ouderwets vroege Luilakwandeling voert ons door de Haarlemmerhout naar het vernieuwde Koepeltje van Eindenhout. Al wandelend hopen we meer te vernemen over de nieuwe beheervisie van de Haarlemmerhout.Voor bijzonderheden over het koepeltje, zie Nieuwsbrief Haerlem december 2009. Voor inlichtingen en bereikbaarheid op 22 mei: Joan Patijn 06 27 07 29 66

Woensdag 2 juni 2010Presentatie jaarboek.Woensdag 2 juni, 16.00 presentatie van het Jaarboek in het Noord-Hollands Archief, toegankelijke voor alle leden.

Woensdag 23 juni 2010Algemene ledenvergadering Woensdag 23 juni, 20.00 Algemene Ledenverhadering in Teylers Museum. (Informatie verschijnt t.z.t. op de website.)

Agenda Punten

Meer informatie over de Vereniging Haerlem op onze website: www.haerlem.nl

Betaal op tijd en verzeker u van het jaarboekEind 2009/begin 2010 hebben gelukkig al meer dan 1000 leden hun contributie overgemaakt; zij het soms het oude bedrag van € 17,50 of € 25,-. De vereniging kan haar werk dus met volle energie voortzetten; nieuwsbrief, lezingen, excursies, maar ook het vervaardigen van het Jaarboek 2009; de redactie is er druk mee bezig.

De ruim vijfhonderd leden, die nog niet hebben betaald, verzoek ik zo spoedig mogelijk dat wel te doen. Niet alleen scheelt het de penningmeester veel werk, maar u ontvangt dan ook in juni het ongetwijfeld weer boeiende Jaarboek Haerlem 2009. Bij voorbaat dank voor uw bijdrage. W.D. Slik, penningmeester/ledenadministratie

Houdt u de Hoofdwacht open in 2010?

Sinds de restauratie in 1995 is de Hoofdwacht, Grote Markt 17, in het zomerseizoen op zaterdag- en zondagmiddag geopend. Hiervoor zijn een aantal vrijwilligers beschikbaar. Sommigen doen het al jaren.Helaas is het aantal gastvrouwen en gastheren dat in 2010 beschikbaar is door diverse omstandigheden sterk teruggelopen. Nieuwe gastheren om open te gaan zijn dus hard nodig. Iets voor U ?• Historische kennis is meegenomen, maar

niet noodzakelijk. Alle nieuwe gastheren en gastvrouwen krijgen het verhaal van de Hoofdwacht uitgebreid te horen.

• U wordt geen gids, maar ontvangt namens de vereniging de bezoekers aan de Hoofdwacht en de daar gehouden tentoonstelling.

De opzet is om – in overleg met u - 5 á 6 middagen per seizoen van 13.00 tot 17.00 uur aanwezig te zijn om de mensen te ontvangen. Incidenteel zijn er ook avondopenstellingen. Maar onze eerste zorg is de genoemde weekendopenstelling. Wilt u meer weten?

Piet Bonfrer, coördinatorTelefoon: 023 52 58 863Email: bonfrer@hetnet.nl