TORINO

Torino je glavni grad biznisa I centar kulture u severnoj Italiji,prestonica je oblasti Pidmont , smesten je s leve strane reke Po i okruzen je Alpima. U gradu ima oko 909 200 stanovnika, dok u naseljenoj zoni ima oko 1,7miliona stanovnika.

Grad je bogat kulturom I istorijom, poznat je po brojnim galerijama, crkvama, operskim dvoranama,parkovima,pozoristima,bastama,bibliotekama,muzejima I drugim. Torino je poznat po baroku,rokaku,neoklasicizmu I novim umetnickim arhitekturama.

Mnoge od gradskih javnih trgova, zmaka,basta I elegantnih pijaca , sagradio je Sicilijanski arhitekta Filippo Juvarra, koji je dizajnirao ove gradjevine u Baroknom I klasicnom stilu Versaljeza.(Kraljevska palata Torina , Bazilika Superga)

Torino se ponekad naziva “kolevka Italijanske slobode”, zato sto je rodno mesto I dom znacajnih politicara koji su doprineli Risorqimentu, kao sto je Cavour.

Prestizni I vazni muzeji , kao sto je mujzej Egizio I Mole Antonelliana koji su takodje nadjeni u gradu.Torino ima razlicite znamenitosti I spomenike koje ga cine jednim od 250 najboljih svetskih turistickih destinacija, i desti najposeceniji grad u Italiji 2008god..

UNIVERZITET TORINO

Grad trenutno ima jedne od najboljih Italijanskih univerziteta, koledza, akademija I gimnazija, kao sto je Univerzitet Torina koji je star 6 vekova I Politehnika Torina.

• Deo je poznatog “industriskog trougla” zajedno sa Milanom I Djenovom. Torino je treci u Italiji , posle Rima I Milana, u ekonomskoj jacini, sa budzetom od 58biliona. Torino je 78-I najbogatiji grad u svetu po kupovnoj moci. 2010 god. GaWC ga je proglasio za Gamma-svetski grad . Torino je takodje dom mnogih italijanskih automobilnih industrija.

Grad je bio glavni politicki centar evrope, bio je prvi glavni grad Italije 1861god. I bio je dom Savoje, kraljevske italijanske porodice. Iako je imao veliki politicki znacaj I vaznost ,nestao je u Drugom Sveckom ratu, postao je centar evropskog puta za industriju, komercijalu I trgovinu, I trenutno je jedan od glavnih industrijskih centara u Italiji.

Torino je poznat I kao dom “pokrova Torina”, po fudblskim timovima “Juventus F.C.” I “Torino F.C”. sediste je automobilskih proizvodjaca: Fiat, Lancia I Alfa Romeo. 2006god. bio je domacin zimskih olimpiskih igara. U Torinu se nalaze I prozvodjaci medjunarodnih svemiskih stanica kao sto su Harmony I Columbus. Od 1563god. bio je prestonica monarhije Savoje, zatim Kraljevine Sardinije kojom je fladala kuca Savoje I na kraju je bio prva prestonica ujedinjene Italije.Torino cesto nazivaju I “prestonicom Alpa” , “automobilska prestonica Italije “ ili italijanski Detroit .

Posle pada Zapadnog rimskog carstva 476. godine Torino su osvojili Goti, zatim Longobardi i na kraju Franci koji su tu osnovali grofoviju u 7. veku. Posle dugotrajnih previranja, car Fridrih II dodelio je Torino kao feudalni posed moćnoj porodici Savoja. Posle političkog i administrativnog ujedinjenja svih pokrajina porodice Savoja, Torino je postao glavni grad cele oblasti. 

Istorija Torina počinje u 3. veku p. n. e. kada su se u dolini reke Po nastanila prva plemena Taurina, potomaka keltsko-ligurske loze zajedno saGalima, koji su prešli Alpe u potrazi za obradivim tlom. Rimljani su ovo područje osvojili u 2. veku p. n. e. Gaj Julije Cezar je 29–28. godine p. n. e. pretvorio Torino u vojnu bazu i dodelio je Augustulusu.

Karlo Emanuele I je 1620. g. po prvi put dao dozvolu za proširenje grada, pod uslovom da ne bude narušena rimska struktura, tj. sve ulice u njemu morale su biti uporedne i pod pravim uglom, što je i dan danas jedna od glavnih osobenosti grada.

Vrhunac u svom razvoju grad je dostigao u 17. i 18. veku, dajući značaj umetnosti i kulturi i postavši i sam središte barokne umetnosti i arhitekture. Torino će biti naknadno proširen 1673. i 1674. godine.

Tek 1861. godine dolazi do ujedinjenja Italije u jedinstvenu državu, relativno kasno u odnosu na već postojeće monarhije koje su je okruživale:Francusku, Španiju, Englesku. Torino je bio prvi glavni grad prve Italijanske Republike od 1861-64. kada je sedište novonastale države premešteno u Rim zbog njegovog istorijskog i verskog značaja i središnjeg geografskog položaja. Posle premeštanja glavnog grada, Torino počinje moralno da posustaje, a prvi znaci te slabosti vide se u novoj arhitekturi koja ne nastoji da očuva nekadašnji pravolinijski raspored ulica i arhitektonski stil, već narušava njegovu harmoniju i sklad.

Torino postaje velegrad bez mnogo reda, a njegovi stanovnici ulaze u neprestanu borbu za opstanak. Godine 70-te i 80-te su godine industrijalizacije i razvoja. Tek pred kraj 20. veka ponovo je povratio nekadašnju ravnotežu.

Grad sve više postaje industrijsko središte, rađa se "Fijat" i druge fabrike koje donose u grad talas novih stanovnika sa juga, za koje je bilo neophodno sagraditi stanove što pre.