white crow music festival

1

Stad

sge

ho

orz

aal L

eid

en 11

programma’s

10 t/m 14 november 2010

101105_1WhiteCrow_programmaboekje.indd 1 11/5/10 3:43:52 PM

Inhoud

Voorwoord

Programma’s:

Controversy

Do 11 Nov 20.00 Grote zaal

Kind of magic

vr 12 Nov 12.00 aalmarktzaal

Dark side of the moon

vr 12 Nov 20.00 Grote zaal

Night at the opera

vr 12 Nov 22.30 Breezaal

Songs in the key of life

za 13 Nov 12.00 aalmarktzaal

Life on mars

za 13 Nov 16.00 aalmarktzaal

Firestarter

za. 13 Nov 20.00 aalmarktzaal

Tonight

za 13 Nov 22.30 Breezaal

Takes to to Tango

zo 14 Nov 12.00 aalmarktzaal

Ebony and ivory

zo 14 Nov 14.30 aalmarktzaal

The works

zo 14 Nov 19.00 Grote zaal

3

4

8

10

14

16

18

20

22

24

26

28

30

36

39

40

Uitvoerenden

Componisten

Colofon

Sponsoren / partners


Op het White Crow Music Festival treden unieke en zeldzame

talenten op. Hanna Shybayeva behoort zonder enig twijfel

tot de top van de nieuwe generatie pianisten in Nederland.

Haar muziek heeft mij betoverd. Iemand die zo serieus en

toegewijd bezig is met muziek verdient niet alleen onze steun,

maar ook onze bewondering. Ik vind het geweldig voor de

promotie van de kamermuziek en natuurlijk ook geweldig

voor Leiden dat Hanna en haar White Crow Music Festival

naar Leiden komen. Muziek gemaakt door jonge mensen trekt

jonge mensen aan. Ik ben enorm trots dat deze vogel in onze

stad is neergestreken. Het White Crow Music Festival is een

hele mooie toevoeging op de rijke culturele agenda die onze

stad al heeft.

Henri Lenferink

Burgemeester van Leiden

Als pianiste heb ik op de laatste twee Lustrum-concerten van

de Leidse Universiteit mogen optreden. Onder de indruk van

de locaties hier in Leiden, ben ik mij gaan inzetten voor een

kamermuziek festival in deze stad. Nu, na een jaar voorberei-

ding en met hulp van het Cultuurfonds Leiden en de Stadsge-

hoorzaal, is dat gelukt!

Het is belangrijk een podium te hebben voor jonge musici en

vooral voor jonge internationale musici. In Nederland is dat

nog steeds niet echt aanwezig. Als de klassieke muziekpraktijk

haar traditie wil blijven voortzetten is het belangrijk dat zij als

levende kunst blijft voortbestaan. Een leven als artefact in het

museum zal zij misschien enige tijd kunnen volhouden, uit-

eindelijk zal zij sterven achter glas. De Klassieke muziek traditie

is gebaseerd op een continue interactie tussen componist,

uitvoerenden en publiek. Nieuwe muziek heeft daarbij altijd

een grote rol gespeeld.

White Crow Music Festival Leiden wil bekend en nieuw reper-

toire op gelijkwaardige basis met elkaar in interactie brengen.

Jong gearriveerd talent uit alle hoeken van Europa is daartoe

in staat. Alleen door hun enthausiasme is dit festival mogelijk

geworden. Mijn dank gaat dus vooral uit naar hen die u gaat

horen!

Hanna Shybayeva

artistiek directeur.

www.stadsgehoorzaal.nl

www.whitecrowmusicfestival.com

3


Co

ntr

ov

ers

y

4


Tristan Keuris: Canzone Ryanne Hofman klarinet-solo

Olivier Messiaen: Fantasie Latica Honda-Rosenberg viool,

Kirill Gerstein piano

Claude Debussy:

Ariettes oubliées voor sopraan/piano Hanna Shybayeva piano,

Sylvia O’Brien sopraan

Béla Bartók: Suite op.14 Hanna Shybayeva piano-solo

{pauze}

Oliver Knussen:

Ophelia’s last danceEuropese première

Kirill Gerstein piano-solo

Silvia Colasanti: BurningWereld premiére, geschreven

voor en gespeeld door het New

European Ensemble (o.l.v. Christian

Karlsen)

Alfred Schnittke:

Suite in the old Style

Latica Honda-Rosenberg viool,

Panagiotis Trochopoulos piano

{pauze}

Benjamin Staern:

Bells and Waves 1. Ringing Bells, Standing Waves

2. Passing Bells, Floating Waves

3. Jerking Bells, Turning Waves

4. Striking Bells, Icy Waves

5. Shaking Bells, Running Waves

Wereldpremiére geschreven

voor en gespeeld door het New

European Ensemble (o.l.v. Christian

Karlsen)

programma:

Do 11 Nov 20.00

Grote zaal

5

Dit openingsconcert van het White Crow Music Festival Leiden is een

eerbetoon aan de blijvende invloed van twee grote vernieuwers van

de vorige eeuw: Claude Debussy en Bela Bartók. Bartók’s output was

aanvankelijk sterk onderhevig aan Debussy’s erfgoed. Een generatie later,

stond Messiaen onder invloed van beide modernisten. De Nederlandse

componist Tristan Keuris studeerde bij Ton de Leeuw, zelf weer een

leerling van Messiaen. Hij was o.a. beïnvloed door Bela Bartók. Echo’s van

Messiaen en Debussy zijn in het werk van Tristan Keuris terug te horen.

Daarnaast deelde hij zijn enorme bewondering voor Stravinsky met de 65

jaar oudere Bela Bartók.

Twee Wereldpremières en één Nederlandse première belichten de invloed

van deze componisten op de huidige generatie. U kunt luisteren naar

Waves and Bells van Benjamin Staern (Zweden 1978, Grammy 2010),

Burning van de inmiddels gevestigde Italiaanse componiste Silvia Cola-

santi (1975) en de Nederlandse première van de Britse componist Oliver

Knussen’s (1952) Last dance of Ophelia (2010). Oliver Knussen was o.a.

eerste gastdirigent bij het Residentie Orkest en dirigent van het London

Sinfonietta.

Dit programma

is mede mogelijk

gemaakt door

Henk Hupkes Piano’s

& Vleugels.


6

Tristan Keuris werd op 3 oktober 1946 te Amersfoort geboren.

Hij stierf op 15 december 1996 in Amsterdam. Van 1962 tot 1969

studeerde hij compositie bij Ton de Leeuw aan het Utrechts Conser-

vatorium. Naast zijn werk als scheppend kunstenaar was Keuris actief

als compositiedocent aan de conservatoria van Utrecht, Hilversum

en Amsterdam. Vrijwel alle werken van Tristan Keuris zijn in opdracht

geschreven. Hij kreeg internationale erkenning met zijn orkestwer-

ken Sinfonia (1974) en Movements (1981), die werden uitgevoerd door

het Concertgebouworkest tijdens hun tournee in de USA. Vanaf 1987

werden zijn composities uitgegeven bij Novello in Londen. Canzone

voor solo klarinet is geschreven als een competitie stuk voor de Tromp

Benelux Music Competition 1990 in opdracht van de Dr. Jr. Th. P Tromp

Foundation.

Oliver Knussen begon met componeren toen hij zes jaar oud was,

maar het was uiteindelijk een televisieprogramma over zijn vaders werk

bij het London Symphony Orchestra waardoor hij de opdracht kreeg

voor zijn eerste Symfonie (1966–1967). Toen hij 15 was, viel Knussen

in als dirigent en bracht hij deze symfonie vanaf de dirigentenbok in

première in de Royal Festival Hall in Londen. Na dit debuut vroeg Daniel

Barenboim hem om de eerste twee delen een week later in New York

te dirigeren. Hiermee startte zijn carrière als zowel dirigent als compo-

nist. Op dit moment is Knussen Artist-in-Association bij de Birmingham

Contemporary Music Group, een ensemble voor hedendaagse muziek.

Knussen was eerste gastdirigent van het Residentie Orkest in Den Haag

tussen 1992 en 1996.

Ophelia’s last dance voor piano-solo is speciaal geschreven voor pianist

Kirill Gerstein, die de Europese première van dit stuk vandaag voor u

gaat spelen.

Silvia Colasanti studeerde af aan het conservatorium Santa Cecilia

in Rome, bij Valentino Di Bella in hoofdvak piano en bij Luciano Pelosi

en Gian Paolo Chiti in hoofdvak compositie. Daarna volgde zij master-

classes bij Fabio Vacchi en werd toegelaten tot het compositie atelier

van Wolfgang Rihm en Pascal Dusapin in Metz (Frankrijk).

Silvia Colasanti ontving meerdere prijzen van nationale en internatio-

nale competities in o.a. Wenen, Lissabon en Rome. Ook schreef zij in

opdracht een stuk voor het Vaticaan. Radio Rai selecteerde haar om

Italië te representeren tijdens het International Rostrum of Composers.

Burning is een stuk speciaal geschreven voor het New European Ensem-

ble. U gaat hier naar de wereld première van het stuk luisteren.

Co

ntr

ov

ers

y


7

Benjamin Staern (1978) studeerde compositie aan de Malmö Aca-

demy of Music gedurende 1998-2005 bij Rolf Martinsson, Hans Gefors

en Luca Francesconi, en maakte als student al een snelle doorbraak, met

het Symfonische werk The Threat of War (1999).

Vanaf dit moment heeft Staern zich ontwikkeld tot een componist met

een diep persoonlijke stijl, zowel in orkest- als kamermuziek repertoire.

Staern ontvangt regelmatig commissies. Zo is hij gevraagd symfonisch

werk te schrijven voor bijvoorbeeld het Staatsorchester Rheinische Phil-

harmonie en het Norrköping Symphony Orchest. Staern is composer in

residence van het White Crow Music Festival Leiden.

Composities van Benjamin Staern worden inmiddels uitgevoerd door

alle grote Zweedse orkesten en door orkesten als het MDR Symfonie

Orkest, Tokyo Symphony Orchestra, Deutsche Kammerphilharmonie

Bremen, Iceland Symphony Orchestra, Staatsorchester Rheinische Phil-

harmonie, and the BBC Scottish Symphony Orchestra.

Waves and Bells is een stuk speciaal geschreven voor het New European

Ensemble. U gaat hier naar de wereld première van dit stuk luisteren.

Voor informatie over de musici zie achterin.


8

Kind of magic


vr 12 Nov 12.00

aalmarktzaal

9

Klassieke muziek horen wij vooral nog in de concertzaal, met een

gekocht kaartje in het gezelschap van medebezoekers, waarvan wij er

meestal een handvol maar kennen. We verliezen makkelijk uit het oog

dat het meeste klassieke repertoire was bedoeld voor de huiselijke kring

of salon. Ook symfonieën en concerten klonken tot ver in de vorige

eeuw in intieme ambiance, en in bewerkingen die beschouwd werden

als volwaardige alternatieven. Chopin gaf zijn twee pianoconcerten

tegelijkertijd uit met versies voor pianokwintet. Hijzelf voerde de concer-

ten vrijwel altijd in de kleinschaliger versies uit. Het was in zijn tijd geen

sinecure een symfonieorkest op de been te krijgen. De grootste zalen

konden niet meer dan 300 bezoekers aan. Voor een volledig symfonie-

orkest was het financiële draagvlak dus vaak te gering.

Debussy bewonderde Chopin en redigeerde voor zijn uitgever Durand

diens verzamelde werk. Debussy’s pianospel had veel met dat van

Chopin gemeen. Menig bezoeker van hun concerten merkte op dat

hun spel het best tot zijn recht kwam in een intieme ambiance. Chopins

invloed op Debussy is gemakkelijk terug te horen in zijn pianotrio.

Debussy schreef het als jonge man voor het huistrio van de excentrieke

Russin Nadezhda von Meck, waarvan hij zelf de pianist was. Dit verloren

gewaande prachtstuk kwam in 1982 ineens boven water.

Claude Debussy:

Piano Trio in G-GrootLatica Honda-Rosenberg viool

Kirill Timofeev cello

Panagiotis Trochopoulos piano

Frédéric Chopin:

Pianoconcert op.11 nr.2 (versie voor piano kwintet)

Hanna Shybayeva piano

Idomeneo Kwartet

Dit programma

is mede mogelijk

gemaakt door


& Vleugels.

programma:



10

The darkside of

the moon


Hans Werner Henze:

Sonate for six instruments

Arnold Schönberg:

Pierrot Lunaire op.21

{Pauze}

Peter Maxwell Davies:

Miss Donnithorne’s MaggotNew European Ensemble o.l.v. Christian Karlsen

mis-en-scene: Lotte de Beer

Clement&Sanou: stage, light, kostuum design

Carina Vinke, alt

Ilse Ott, actrice

programma:

vr 12 Nov 20.00

Grote zaal

11

Het nieuwe operagezelschap New Opera Amsterdam maakte zijn

debuut in 2010 met de muziektheaterproductie The dark side of the

moon, een coproductie met het New European Ensemble. De voor-

stelling was al te zien in Schouwburg Orpheus te Apeldoorn en op 25

augustus in het Amsterdamse Muziekgebouw aan ’t IJ.

The dark side of the moon brengt twee 20e eeuwse muziektheaterstuk-

ken samen waarin de donkerste krochten van de menselijke geest wor-

den blootgelegd: Arnold Schönbergs Pierrot Lunaire over een maanzieke

clown en het monodrama Miss Donnithorne’s Maggot van de Engelse

componist Peter Maxwell Davies, over een in de steek gelaten bruid die

na twintig jaar nog steeds op haar wederhelft wacht bij haar rottende

bruidstaart. De figuren in beide stukken balanceren tussen rauwe realiteit

en een absurde droomwereld. Als instrumentale opmaat klinkt de Sonata

for Six Players van Hans Werner Henze.

De regie komt voor rekening van de jonge regisseur Lotte de Beer,

artistiek leider van New Opera Amsterdam en winnares van de Ton

Lutz-award voor meest veelbelovende regisseur. De scenografie is in

handen van het ontwerpersduo Clement&Sanôu, dat komend seizoen

ook Monteverdi’s l’Orfeo vorm zal geven in een regie van Pierre Audi.

Het New European Ensemble speelt onder leiding van zijn chef-dirigent

en artistiek leider Christian Karlsen. De alt Carina Vinke en actrice Ilse Ott

geven aan deze stukken gestalte in een muziek-theatraal dialoog.

Dit programma

is mede mogelijk

gemaakt door


& Vleugels.


Th

e d

ark

sid

e o

f th

e m

oo

n

12

New Opera Amsterdam (NOA) is een gezelschap bestaande

uit dirigent Christian Karlsen, regisseur Lotte de Beer, het ontwerpersduo

Clement &Sanou en zakelijk leider Kirsten Visser.

New Opera Amsterdam wil werken aan de opera van de toekomst. Wij

willen ons samen met jonge zangers en musici bezighouden met de

ontwikkeling van de opera door omstandigheden te creëren waarin we

als generatie samen kunnen experimenteren. Door nauwe samenwer-

king hopen we de verschillende disciplines elkaar te laten versterken

zodat muziektheater meer kan worden dan de som der delen waaruit

het bestaat. Wij willen ons richten op de middelgrote opera’s uit de 20ste

en 21ste eeuw die verhalen vertellen over onze tijdsgeest en veelzijdig

en prikkelend zijn qua vorm en inhoud. Ook zullen we samen met jonge

componisten nieuwe werken creëren om op deze manier zelf invloed te

hebben op de spannende koers die de nieuwe opera kan gaan varen.

Wij hopen nieuw publiek en meer jonge mensen kennis te laten maken

met dit geweldige genre. Wij geloven oprecht dat opera een belangrijke

rol kan spelen in onze tijd waarin er weer behoefte is aan grootse verha-

len, gedeelde ervaringen en grensoverschrijdende emoties.

New European Ensemble Topmusici uit alle hoeken van Europa

richtten in 2008 het New European Ensemble op, met de doelstelling

de kloof tussen nieuwe muziek en publiek te overbruggen. Met hun

spannende programma’s en expressieve uitvoeringen van 20e- en 21e

eeuwse kamer- en ensemblemuziek, hebben zij zich inmiddels een

plaats verschaft in de internationale muziekwereld. Het New European

Ensemble bestaat uit jonge solisten, kamermusici en aanvoerders van

orkesten, die allen gemeen hebben dat zij nieuwe paden willen inslaan

en samenwerking zoeken met een nieuwe generatie jonge componis-

ten. Het ensemble bestaat uit een vaste kern van 13 musici en nodigt

regelmatig gastspelers uit om de bezetting uit te breiden.

Sinds zijn oprichting in 2008 heeft het ensemble zijn opwachting

gemaakt in verschillende vooraanstaande concertzalen in Nederland,

waaronder het Muziekgebouw aan ’t IJ (Amsterdam), De Doelen (Rotter-

dam) en de Dr. Anton Philipszaal (Den Haag). In 2010 zette het ensemble

een samenwerking op met Amnesty International voor een uitvoering

van Hans Werner Henze’s Voices rondom de actualiteit van het belang

van mensenrechten. Ook heeft het New European Ensemble een festival

gepresenteerd rondom de muziek van Arnold Schönberg Het ensemble

was te beluisteren in talloze radio-uitzendingen zowel in Nederland als

daarbuiten.

In oktober maakte het ensemble een succesvolle tournee langs de

belangrijkste steden in Zweden, beginnend in Västerås Concert Hall

en gevolgd door concerten in Stockholm, Götenborg en een optreden

in het Connect Festival in Malmö. Het New European Ensemble is dit


13

seizoen ensemble in residence bij White Crow Music Festival Leiden en

het Aldeburgh Festival (VK). Binnenkort brengt het ensemble zijn eerste

CD uit met werken van Arnold Schönberg. De jonge Zweedse dirigent

Christian Karlsen is artistiek leider van het ensemble.

Voor meer informatie: www.neweuropeanensemble.com

Carina Vinke De Nederlandse alt Carina Vinke treedt al sinds haar

negende op in binnen- en buitenland. Zij studeerde aan het Koninklijk

Conservatorium in Den Haag waar ze in mei 2004 haar bachelor klas-

sieke solozang behaalde. Tijdens de masteropleiding aan de Nieuwe

Opera Academie studeerde Carina bij Jard van Nes. Carina behaalde in

juni 2007 haar master diploma.

Vanwege haar bijzondere, warme stemgeluid en dramatisch talent, is

Carina een veel gevraagd zangeres in Nederland. Inmiddels is haar

naam ook tot de Internationale muziekwereld doorgedrongen. Carina is

van vele markten thuis: zij heeft zich sinds 2005 gespecialiseerd in het

Spaanse liedrepertoire en werkte o.a. met Teresa Berganza en José Maria

Gallardo del Rey.

Als concertzangeres zingt ze oratoria, hedendaagse muziek en lied. Als

operazangeres vertolkte ze onder meer Bradamante in Händels Alcina,

Hermia in Brittens Midsummer Night’s Dream en Carmen in een bewer-

king van Peter Brook, La tragédie de Carmen. Verder werkte ze mee aan

diverse radio en televisieprogramma’s.

Christian Karlsen De Zweedse dirigent Christian Karlsen werd

geboren in Stockholm in 1985. Hij begon met zijn vioolstudie op vier-

jarige leeftijd. Toen hij 13 jaar oud was ging hij studeren bij de Finse

maestro Jorma Panula, die hem aanmoedigde een carrière te beginnen

als dirigent. Een jaar later stond hij voor een ensemble met leden van het

Koninklijk Stockholm Philharmonisch Orkest. Christian heeft zich altijd

verbonden gevoeld met eigentijds repertoire en heeft een groot aantal

wereld premières op zijn naam staan. Hij werkte samen met compo-

nisten als Karl-Heinz Stockhausen en Sofia Gubaidulina en dirigeerde

ensembles als het Nieuw Ensemble en Theo Loevendie’s Ziggurat

Ensemble.

Christian Karlsen heeft verder gewerkt met orkesten als het Residen-

tie Orkest, Nederlands Radio Kamer-Orkest en het Noord Nederlands

Orkest. Hij assisteerde dirigenten als Neeme Järvi, Jac van Steen en Ed

Spanjaard. Christian is mede oprichter van het New European Ensemble.


14

Night at the opera


vr 12 Nov 22.30

Breezaal

15

Night at the Opera is een vrolijke voortzetting van de avondvoorstelling.

Als contrast met de serieuze muziek van Schönberg en Maxwell Davies,

kunt u in de Breezaal luisteren naar een selectie van Italiaanse Belcanto

Aria’s, onder het genot van een goed glas Prosecco.

Iedereen is welkom!


Maartje de Lint mezzosopraan

Rafael Vasquez tenor

Martijn Sanders bariton


Dit programma

is mede mogelijk

gemaakt door


& Vleugels.

Belcanto betekent letterlijk schone zang en is een term die in eerste

instantie doelt op alle Italiaanse zang. Meer precies duidt zij de lichte,

briljante en sprankelende stijl die de Italiaanse opera traditioneel

gebruikte om haar publiek in vervoering te brengen.

Ondanks de populariteit van het Belcanto is haar oorsprong ongewis.

Haar geschiedenis is niet alleen complex, veel ervan is onbekend.

Belcanto kwam op in de zestiende en zeventiende eeuw, maar moet

haar wortels hebben gehad tot ver terug in de middeleeuwen. Het

begon met zanginstructies die Italiaanse meesters voorschreven aan

hun studenten.

Omdat de kunst van het zingen een belangrijke mate van internalise-

ring vereist, is het onderwijs ervan gecompliceerd. Italiaanse meesters

ontwikkelden een methode die het midden hield tussen voordoen

en het luisteren en naar hun leerlingen. Als de leerling een gewenste

klankkleur voortbracht, werd gevraagd dat zelfde geluid te reproduce-

ren, net zolang tot het was ingeprent in het geheugen van de leer-

ling. Deze praktijk was zo wijdverspreid in de Italiaanse zangkunst dat

haar stijl een aura van mysterie kreeg toegemeten. Er werd algemeen

aangenomen dat Italië haar zangkunst afschermde van de rest van

de wereld, terwijl haar zangcultuur in werkelijkheid bloeide door een

waardevolle didactische methode, die een persoonlijke overdracht

vereiste.

Volgens velen is het geheim van Belcanto de continuïteit van de klank.

Zo wordt de kwaliteit van Belcanto zangers vaak beoordeeld aan de

hand van hun kunnen om zonder onderbreking de ene musikale frase

met de andere af te wisselen, zonder hoorbare overgang of onderbre-

king. Het talent om één enkele musicale spanningsboog te creëren

over tal van verschillende passages, is iets wat terug komt bij alle grote

en beroemde Belcanto zangers.

musici:



Songs in the key of life

16


Liederen van Gösta Nystroem en

Jean Sibelius

Carina Vinke alt, Stefan Petrovic piano

Benjamin Staern:

Tranströmersånger

1 April och Tystnad

2 Tre Strofer

Carina Vinke alt, Stefan Petrovic piano

programma: Dmitri Shostakovich:

7 Romances op gedichten van

Alexander Blok op.127


Latica Honda-Rosenberg viool

Johannes Rostamo cello

Kirill Gerstein piano3 Tystnaden

4 Landskap med solar

za 13 Nov 12.00

aalmarktzaal

17

Een prachtig vocaal programma met drie generaties Noord Europese componisten,

te beginnen de twee grootsten van de vorige eeuw: Sibelius en Shostakovich. Daar-

naast Gösta Nystroem en Benjamin Staern. De eerste was een generatiegenoot van

Shostakovich de ander is een jonge Zweedse componist die recentelijk een Grammy

ontving en net dit jaar zijn Tranströmersånger voltooide. Van dit werk, op gedichten

van de Tomas Tranströmer, zonder twijfel de bekendste Scandinavische dichter van dit

moment, gaat u de Nederlandse première meemaken.

Dit programma

is mede mogelijk

gemaakt door


& Vleugels.

Voor informatie

over de musici zie

achterin.

Jean Sibelius is niet alleen de bekendste Finse componist maar wordt ook beschouwd als

de componist die de Finse identiteit het meest karakteriseert. Zijn Liederen staan nog volop

in de romantische traditie. De hier gepresenteerde liederen, zijn allemaal liefdes liederen. Van

een eerste kus, een bedrogen echtgenote, tot een dichtgroeiend hard door liefdesverdriet,

alle perikelen die de romantische liefde te bieden heeft komen aan bod.

De Zweedse componist Gösta Nystroem werd als een modernist beschouwd in de dertiger

jaren, maar tegenwoordig zouden we zijn muziek zo zeker niet meer kwalificeren. Zijn

euvre is Frans beinvloed, vanwege zijn studie in Parijs, maar ademt tegelijk een Noord Euro-

pese romantische sfeer, waarin vaak melancholie doorklinkt. Als persoon en kunstenaar was

Nystroem afhankelijk van de zee en woonde er het liefst dichtbij. De eerste twee liederen

van vanavond refereren hier aan.

Benjamin Staern (1978) schreef Tranströmersånger (2010) op gedichten van Tomas Trans-

trömer uit Sorgegondolen (The Sad Gondola). Deze bundel ontleent zijn titel aan twee pia-

nowerken van Franz Liszt. De werken kwamen tot stand rond de tijd van het overlijden van

Listz’s schoonzoon Wagner. Benjamin Staern (Zweedse grammy 2010) zette de gedichten

op muziek in een heldere, contrastvolle stijl, grotendeels in de geest van de vroegere roman-

tische traditie, maar vanuit een geheel eigen klankwereld. (Meer informatie zie pagina 36)

Dmitri Shostakovich begon aan zijn romanzen suite na een verzoek van de cellist Mstislav

Rostropovich en zijn vrouw de Sopraan Galina Vishnevskaya om voor hun tweeën een

vocalise te schrijven. Nadat hij een gedicht van Blok op muziek had gezet voor die bezetting,

schreef hij direct een tweede lied voor piano en zang voor hemzelf en Galina. Een derde

volgde voor viool en zang zodat ook hun goede vriend David Oistrakh aan kon schuiven.

Shostakovich werkte vervolgens toe naar een totaal van 7 delen waarbij alleen het laatste

deel de volledige trio en sopraan bezetting benutte. Het resultaat is een bijzonder intens

opgebouwd werk waarin diep persoonlijke mijmeringen over de liefde, intimiteit, vriend-

schap en de kracht van kunst, worden omringd en bedreigd door visioenen van rampspoed

en de angst voor de nacht (vrijwel alle gedichten zijn nocturnes).


18

Life on mars


za 13 Nov 16.00

aalmarktzaal

19

“Ich fühle Luft von anderen Planeten”. Deze woorden, door sopraan

gezongen aan het eind van zijn Tweede strijkkwartet, begeleidde Schön-

berg met muziek die ook werkelijk van een andere planeet leek te komen.

Hij gooide met dit werk de tonaliteit definitief overboord en iedereen

mocht het weten. Zijn tekst had hij met zorg gekozen en de “toon” was

gezet. Het veroorzaakte niets minder dan een muzikale aardverschuiving.

Hoe ingetogen Stefan George’s dichtregels ook worden geuit, hun beteke-

nis in Schönbergs strijkkwartet hebben de lading van een eerste maan-

landing. Toen Pucchini vier jaar later Schönberg’s Pierrot Lunaire hoorde,

stelde hij dat deze muziek even ver van hem stond als “Mars van de Aarde”.

Schönbergs keuze voor dit ondoorgrondelijke gedicht van Stefan George

kan niet los worden gezien van zijn persoonlijke en professionele situatie

op dat moment. Zijn vrouw had hem verlaten voor een goede vriend en

zijn enige professionele promotor (Mahler) was uit Wenen vertrokken.

Hij moet zich zich door zowel zijn publiek als zijn geliefde afgewezen

gevoeld hebben. Een muzikale quote van het straatliedje Ach du lieber

Augustin, alles ist hin!, verwijst hiernaar in het tweede deel. De vraag

drong zich op, hoe verder? Waarop te concentreren, liefde of ambitie,

empathie of individualisme?

“Take care of the sense and the sounds will take care of them selves” is de

moraal van de markiezin in Alice in Wonderland. De originele vraag was

eigenlijk of de wereld sneller draait door liefde of door “people minding

their own bussiness”. Haar antwoord is: “it means much the same thing!”

en ze besluit met de geciteerde moraal.

Lewis Caroll’s werk wordt ook wel nonsense poëzie genoemd, maar het

is de vraag of de moraal van Carroll’s markiezin als onzin in Schönberg’s

oren geklonken zou hebben. Met het bestuderen van Stefan George’s

ondoorgrondelijke en in menig opzicht freudiaanse tekst, kwam zijn

nieuwe muzikale taal als vanzelf. Zijn vrouw kwam uiteindelijk bij hem

terug en zijn publiek is hem nooit meer vergeten! Vele teksten van Lewis

Caroll lijken losgezongen van welke realiteit dan ook. De jonge Israëlische

componist Matan Porat zette meerdere van zijn gedichten op muziek.

Matan Porat: Lewis Carroll poems voor sopraan /ensemble (Europese première)

New European Ensemble / Idomeneo kwartet o.l.v. Christian Karlsen:

Sylvia O’Brien sopraan, Mark Derudder viool, Adam Newman altviool,

Reinoud Ford cello, Felicia van den End fluit, James Meldrum klarinet,

Frank Braafhart trompet, Christopher Devine piano

Arnold Schönberg: String Quartet nr.2 op. 10 voor sopraan /strijkkwartetMaribeth Diggle sopraan

Idomeneo kwartet: Mark Derudder viool, Eugene Lee viool,

Reinoud Ford cello, Adam Newman altviool

Dit programma

is mede mogelijk

gemaakt door


& Vleugels.

programma:

(Voor informatie over de musici zie achterin.)


Firestarter20


za. 13 Nov 20.00

aalmarktzaal

21

Revolutie en Despotisme ontpoppen zich vaak als twee zijden van de-

zelfde medaille. Beethoven en Byron bewonderden Napoleon in eerste

instantie, maar raakten ontzet toen hij zijn persoonlijke ambities de boven-

toon liet voeren.

Beethoven scheurde de opdracht aan de zelfgekroonde keizer resoluut

uit de Eroica partituur. Ook zonder titelblad klinkt deze symfonie als een

schreeuw om vrijheid, zo avontuurlijk getoonzet dat tijdgenoten er van in

shock raakten. De nieuwbakken Keizer kon het zich nu echter als kritiek

aanmeten. Beethovens leerling Ferdinand Ries bewerkte de symfonie voor

pianokwartet, een versie waarin het revolutionaire en tegendraadse nog

scherper lijken aangezet.

Byron’s gedicht Ode aan Napoleon is niet minder kritisch. Hij schreef het

toen Napoleon naar zijn Elba werd verbannen. Meer dan een eeuw later

zette Schönberg het op muziek. Deze versie van 1942 transformeert de

letterlijke tekst tot een regelrechte aanklacht tegen Hitler.

Inmiddels (1922) was in Duitsland het oude Keizerlijke volkslied vervangen

door het Deutschlandlied. De melodie hiervan was van Haydn’s hand. Hij

had het geschreven in 1797, als muzikale ode voor de Oostenrijkse keizer

Franz II en verwerkte het in zijn Emperor Kwartet. Het was vooral een

patriottistisch gebaar. De componist liet hiermee zien dat hij, ten tijde van

Napoleon’s campagne tegen de Oostenrijkse legers, loyaal was aan zijn

land. Haydn stierf uiteindelijk in Wenen, tijdens het beleg van Napoleon.

Byron’s en Haydn’s odes, gericht tégen Napoleon, kwamen uiteindelijk

loodrecht tegenover elkaar te staan. Terwijl Schönbergs muzikale bewer-

king van Byron’s tekst resulteerde in een kritisch pamflet over Hitler, werd

Haydn’s melodie, begeleid door de tekst “Deutschland über alles”: hét

symbool van Hitler Duitsland. Ironisch genoeg was Hitler – als populist –

een openlijk bewonderaar van Napoleon.

Dit programma

is mede mogelijk

gemaakt door


& Vleugels.

Josef Haydn:

Emperor Kwartet op.76, nr 3Idomeneo Kwartet:

Mark Derudder viool,

Eugene Lee viool,

Reinoud Ford cello,

Adam Newman altviool

Arnold Schönberg:

Ode to Napoleon Buonaparte voor spreker / ensemble, op. 41, op tekst van Lord Byron (1942)Leden van het New European

Ensemble o.l.v. Christian Karlsen:

Alexander Oliver spreker,

programma: Rada Ovcharova viool,

Rossitza Ovtcharova viool,

Emlyn Stam altviool,

Johannes Rostamo cello,


{Pauze}

Ludwig van Beethoven:

Symfonie op. 55 nr.3 Eroica (versie voor piano kwartet)

Leden van het New European

Ensemble: Hanna Shybayeva piano,

Rada Ovcharova viool, Emlyn Stam

altviool, Johannes Rostamo cello

(Voor informatie over de musici zie achterin)


Tonight

22


Vannacht is een voortzetting van de avondvoorstelling. Een surprise

concert waarin Hawar Tawfiq zijn vioolsonate presenteert met Latica

Honda-Rosenberg en pianist Chistopher Devine.

Altviolist Emlyn Stam sluit zijn instrument aan op een computer en

bevecht zijn eigen schaduw waarna de elektronische underground band

NiCad het vervolgens van hem over neemt.

Emlyn Stam De Canadese altviolist Emlyn Stam werd geboren in

Calgary, in 1984. Emlyn begon piano te studeren op vier jarige leeftijd en

speelde viool vanaf zijn achtste jaar. Na enige jaren op het plaatselijke

conservatorium gestudeerd te hebben werd Emlyn door zijn leraar Nick

Pulos aangemoedigd om altviool te gaan studeren. Enkele zomers heeft

hij meegedaan met Morningside Music Bridge en volgde masterclasses bij

o.a. Steven Dann, Roberto Diaz en Gerald Stanick. In 2002 begon Emlyn

aan het Koninklijk Conservatorium te studeren bij Ferdinand Erblich. Hij

voltooide dat jaar zijn bachelor opleiding.

Tweemaal ontving hij een prestigieuze beurs om in Ottawa te studeren

bij het National Arts Centre Young Artist’s Program bij Pinchas Zukerman,

Patinka Kopec en Michael Tree. Emlyn treedt regelmatig op in Nederland

als kamermusicus en met zijn pianist Christopher Devine. Verder werd

Emlyn uitverkoren door Seiji Ozawa om in de zomer deel te nemen

aan diens kamermuziek festival in Zwitserland. Vanaf februari 2007 heeft

Emlyn een aanstelling als 2de aanvoerder bij het Residentie Orkest. Emlyn

Stam is de altist van het New European Ensemble.

Voor informatie over de overige musici en componisten zie achterin.

Hawar Tafwiq:

vioolsonate (2003-2004)Latica Honda-Rosenberg viool, Christopher Devine piano

NiCad:

Improvisatie Emlyn Stam Altviool / NiCaD

Satoshi Shiraishi:

Ka-Za-Ma-MaSatoshi Shiraishi & Roberto Garretón

NiCad

ConcertNiCad: Satoshi Shiraishi electric guitar, bass, voice and electronics,

Gilad Woltsovitch drums, voice and electronics, Roberto Garretón

electric guitar and bass, Kyle Dukes lead voice, acoustic guitar and

electronics, Josef Rebbe keyboards

programma:

za 13 Nov 22.30

Breezaal

23

Dit programma

is mede mogelijk

gemaakt door


& Vleugels.


It takes two to Tango

24


Duo KeMi voedt zich door de symbiose tussen Wereldmuziek en Klas-

sieke muziek. Bartok, Piazzolla, Gershwin, Ravel, de Falla, allemaal won-

nen ze hun materiaal uit authentieke volksmelodieën. Duo KeMi speelt

deze melodieën in de bezetting voor viool en gitaar.

Béla Bartók

Six Romanian folkdances

Maurice Ravel

French songGreek songKaddish (hebrew prayer)

George Gershwin

3 Preludes

Manuel de Falla

Spanish Dance La vida Breve

Ástor Piazzolla

History of the TangoBordel 1900Cafe 1930Nightclub 1960Concert d’Aujourd’hui

Duo KeMi: Daniel Migdal viool & Jacob Kellermann gitaar

Duo KeMi Jacob Kellermann, vaste gitarist van het New European

Ensemble (ensemble in residence), heeft samen met violist Daniel

Migdal het duo KeMi opgericht. Het tweetal speelt muziek van Piazolla

tot Bartók en laat zich vooral inspireren door volksmuziek. Dit jaar won

het Duo de prestigieuze Internationalen Wettbewerb für Kammermusik

mit Gitarre (Duitsland). Het duo is op dit moment op concerttour door

Duitsland, Zweden, de Tsjechische Republiek en Nederland.

Dit programma

is mede mogelijk

gemaakt door


& Vleugels.

programma:

zo 14 Nov 12.00

aalmarktzaal

25


Ebony & ivory

26


Kunstenaars werpen om hun verbeeldingskracht te oefenen hun blik

graag achter de horizon. Sinds mensenheugenis is het Oosten een grote

inspiratiebron. Dit programma verenigt een aantal exotische uitstap-

jes van componisten rond 1900. Twee karavanen die elkaar van verre

naderen en kruisen in de Gobi Woestijn inspireerden de Rus Alexander

Borodin tot zijn Steppenschets. Zijn landgenoot Nikolai Rimski-Korsakov

maakte met Sheherazade een pakkende muzikale samenvatting van de

Sprookjes uit duizend-en-één-nacht. Oosters oogt ook het Alhambra,

dat Francisco Tárrega zijn Recuerdos de la Alhambra ingaf, een onver-

woestbare evergreen voor gitaar.

Ook Debussy zag muziek in die Moorse architectuur en gebruikte het als

decor voor La sérénade interrompue dat deel uitmaakt van de Préludes

voor piano. Twee rivaliserende gitaristen worden opgevoerd in het pit-

toreske Granada. Le vent dans la plaine is een impressie die qua beeld

weer refereert aan Borodin’s onderwerp. Albaniz, was geïnspireerd door

het vissersdorpje Santa Maria bij Cadiz en noemde dit deel van zijn

beroemde pianowerk Iberia: El Puerto.

Alexander Borodin:

In the steppes of Central Asia, voor piano 4 handen

Hanna Shybayeva / Panagiotis Trochopoulos piano

Claude Debussy:

Preludes:Le vent dans la plaineLa serenade interrompueHanna Shybayeva piano-solo

Francisco Tárrega:

Recuerdos De la Alhambra, gitaar solo

Jacob Kellerman gitaar

Nikolai Rimski-Korsakov / Sergey Kursanov:

Fantasie Scheherazade Panagiotis Trochopoulos piano-solo


Dit programma

is mede mogelijk

gemaakt door


& Vleugels.

programma:

zo 14 Nov 14.30

aalmarktzaal

27


The works

28


Zoals velen van zijn generatie was Gustav Mahler op jonge leeftijd al geïntrigeerd door

de muziek van Wagner. In zijn studententijd aan het Conservatorium van Wenen had

de componist een onuitwisbare invloed op hem. Het is niet toevallig dat Mahler als

opera dirigent later bekend stond als een Wagner specialist. Met name Wagner’s Sieg-

fried Idyll had een belangrijke betekenis voor Mahlers eigen werk. Het stuk heeft een

droomachtig vertellende structuur en had een directe invloed op Mahlers algemene

perceptie van muzikale vorm. Het werk zelf stond voor hem als symbool voor innerlijke

rust en verlossende liefde. Dit blijkt uit zijn citaat van het hoofdthema van de Siegfried

Idyll in het weder opstanding thema van zijn Tweede Symfonie.

De Siegfried Idyll was een heel persoonlijk werk voor de Wagners. De componist

schreef het voor de verjaardag van zijn vrouw Cosima Liszt. Haar verjaardag werd altijd

op eerste kerstdag gevierd en Wagner had voor deze kerst een verassing in petto. Het

stuk werd om half acht ‘s ochtends uitgevoerd, in het trappenhuis van hun villa. De

bezetting was: twee violen, een altviool, een cello, een contrabas, een fluit, een hobo,

twee klarinetten en hoorns, een fagot en een trompet. Cosima werd, zoals de intentie

was, zachtjes gewekt door de muziek. Het stuk wordt in The Works in de originele

première-bezetting opgevoerd, niet in de bezetting zoals de meesten van u het nu

kennen: voor groot orkest. Die laatste versie werd door Wagner zes jaar later geschre-

ven om geld met zijn arbeid te kunnen verdienen.

Een van de belangrijkste invloeden op Tristan Keuris’ oeuvre (naast de modernisten

Webern en Stravinsky) is het werk van Gustav Mahler. Hij deelde Mahlers voorkeur voor

grootschalige laat romantische bezettingen en spiegelde zich ook aan diens orkest-

behandeling. In Keuris’ L’Infinito (op verzen van Giacomo Leopardi) voert een vocaal

kwintet de boventoon. Vooral het laatste deel, dat eenstemmig van opzet is, maar

door de afwisseling van stemmen een basreliëf-achtige dieptewerking suggereert, laat

zien hoe Keuris’ muzikale taal gaandeweg steeds doorzichtiger en serener werd. Dit

zou uiteindelijk nog duidelijker worden in het nog groter bezette Laudi (1993) wat de

ondertitel een symfonie meekreeg- refererend aan Das Lied von der Erde van Mahler.

Mahler’s Das Lied von der Erde wordt door velen gezien als zijn Magnus Opus. Het

werk werd nooit tijdens zijn leven uitgevoerd. Schönberg en enkele anderen uit

Mahlers omgeving kwamen al snel op het idee het stuk voor kamermuziek ensem-

ble te bewerken. Deze bewerking middelde als het ware tussen de twee authentieke

versies: die voor groot orkest en die voor zang en piano, beide van Mahlers hand zelf.

Het illustreert hoe een nieuwe generatie componisten reflecteerde op Mahlers nalaten-

schap. Reinbert de Leeuw doet datzelfde nogmaals een eeuw later door een nieuwe

bewerking voor het stuk te schrijven. Vandaag gaat u daar de Wereld première van

meemaken.

Dit programma

is mede mogelijk

gemaakt door


& Vleugels.

Inleiding: Aukelien van Hoytema

Richard Wagner: Siegfried-Idyll

Tristan Keuris: L’Infinito voor vocaal

kwintet en 17 instrumenten

New European Ensemble o.l.v Christian

Karlsen/ Maribeth Diggle sopraan

Sylvia O’Brien sopraan, Carina Vinke alt,

Eric Slik tenor, Jussi Lehtipuu , bariton

{Pauze}

Gustav Mahler: Das Lied von der Erde

in kamermuziek versie van Reinbert

de Leeuw (Wereld première)

programma:

zo 14 Nov 19.00

Grote zaal

29

(Voor informatie over de musici zie achterin)


Hanna Shybayeva Geboren in 1979, in een familie van musici, begon Hanna haar

pianostudie op zesjarige leeftijd. In de loop der jaren won zij vele prijzen op internationale

concoursen en had zij een druk schema met muziek-festivals, solo-recitals en optredens

met orkesten in Europa en Rusland, waaronder het Philharmonisch Orkest van Belarus, het

Noord-Ossetia Philharmonisch Orkest, het Philharmonisch Orkest van Belgrado, het Kam-

merorchester Lünen, en het Philharmonisch Orkest van Dortmund.

In 1999 kwam zij naar Nederland, waar zij haar studie vervolgde bij Naum Grubert aan het

Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Zij haalde haar Masters met de hoogste onder-

scheiding. Hanna speelde in zalen als het Concertgebouw (Amsterdam), Vredenburg

(Utrecht), en de Vereeniging (Nijmegen). In 2001 won zij de eerste prijs bij het YPF Natio-

naal Piano Concours. Zij speelde onlangs met het Gelders Orkest en het Minnesota Symp-

hony Orchestra (VS) en concerteerde in landen als Duitsland, België, Ierland, V.S. (New York)

en Canada. Hanna heeft o.a. CD’s opgenomen met Philips Classics en Brilliant Classics.

Hanna is artistiek directeur van het White Crow Music Festival Leiden.

New European Ensemble Topmusici uit alle hoeken van Europa richtten in 2008

het New European Ensemble op, met de doelstelling de kloof tussen nieuwe muziek en

publiek te overbruggen. Met hun spannende programma’s en expressieve uitvoeringen

van 20e- en 21e eeuwse kamer- en ensemblemuziek, hebben zij zich inmiddels een plaats

verschaft in de internationale muziekwereld. Het New European Ensemble bestaat uit

jonge solisten, kamermusici en aanvoerders van orkesten, die allen gemeen hebben dat zij

nieuwe paden willen inslaan en samenwerking zoeken met een nieuwe generatie jonge

componisten. Het ensemble bestaat uit een vaste kern van 13 musici en nodigt regelmatig

gastspelers uit om de bezetting uit te breiden.

Sinds zijn oprichting in 2008 heeft het ensemble zijn opwachting gemaakt in verschil-

lende vooraanstaande concertzalen in Nederland, waaronder het Muziekgebouw aan ’t IJ

(Amsterdam), De Doelen (Rotterdam) en de Dr. Anton Philipszaal (Den Haag). In 2010 zette

het ensemble een samenwerking op met Amnesty International voor een uitvoering van

Hans Werner Henze’s ‘Voices’ rondom de actualiteit van het belang van mensenrechten.

Ook heeft het New European Ensemble een festival gepresenteerd rondom de muziek van

Arnold Schönberg Het ensemble was te beluisteren in talloze radio-uitzendingen zowel in

Nederland als daarbuiten.

In oktober maakte het ensemble een succesvolle tournee langs de belangrijkste steden

in Zweden, beginnend in Västerås Concert Hall en gevolgd door concerten in Stockholm,

Götenborg en een optreden in het Connect Festival in Malmö. Het New European Ensem-

ble is dit seizoen ‘ensemble in residence’ bij White Crow Music Festival Leiden en het

Aldeburgh Festival (VK). Binnenkort brengt het ensemble zijn eerste CD uit met werken van

Arnold Schönberg. De jonge Zweedse dirigent Christian Karlsen is artistiek leider van het

ensemble.

Christian Karlsen De Zweedse dirigent Christian Karlsen werd geboren in Stock-

holm in 1985. Hij begon met zijn vioolstudie op vierjarige leeftijd. Toen hij 13 jaar oud was

ging hij studeren bij de Finse maestro Jorma Panula, die hem aanmoedigde een carrière

Uitvoerenden

30


Gast zangers:

Sylvia O’Brien

soprano

Erik Slik

tenor

André Post

tenor

Jussi Lehtipuu

bariton

Rada Ovcharov

viool

Daniel Migdal

viool

Emlyn Stam

altviool

Johannes Rostamo

cello

Kirill Timofeev

cello

Ying-Lai Green

contrabas

Szymon Marciniak

contrabas

Jacob Kellermann

gitaar

Martine Sekkink

mandoline

Felicia van den End

fluit

Ilonka Kolthof

fluit

Lauren Weavers

hobo

James Meldrum

klarinet

Ryanne Hofman

klarinet, basklarinet

Bram van Sambeek

fagot, contrafagot

Amber Mallee

fagot

Okke Westdorp

hoorn

Elske Groen

hoorn

Frank Braafhart

trompet

Gwyneth Wentink

harp

Hanna Shybayeva

piano

Stefan Petrovic

piano, celesta

te beginnen als dirigent. Een jaar later stond hij voor een ensemble met leden van het

Koninklijk Stockholm Philharmonisch Orkest. Christian heeft zich altijd verbonden gevoeld

met eigentijds repertoire en heeft een groot aantal wereld premières op zijn naam staan.

Hij werkte samen met componisten als Karl-Heinz Stockhausen en Sofia Gubaidulina en

dirigeerde ensembles als het Nieuw Ensemble en Theo Loevendie’s Ziggurat Ensemble.

Christian Karlsen heeft verder gewerkt met orkesten als het Residentie Orkest, Nederlands

Radio Kamer-Orkest en het Noord Nederlands Orkest. Hij assisteerde dirigenten als Neeme

Järvi, Jac van Steen en Ed Spanjaard. Christian is mede oprichter van het New European

Ensemble.

Leden van het New European Ensemble:

Kirill Gerstein De Russische pianist Kirill Gerstein is één van werelds snelst rijzende

sterren van het moment. In Januari ontving hij de prestigieuze 2010 Gilmore Artist Award.

Slechts zes pianisten ter wereld kunnen dat vermelden in hun CV. Hij studeerde aan de

Manhattan School of Music bij Solomon Mikowsky en haalde zijn masters op de leeftijd van

20. Hij studeerde daarna in Madrid bij Dimitri Bashkirov en was één van de zes pianisten

die voor het jaar 2003/2004 geselecteerd werd voor de International Piano Academy

Lake Como. Kirill speelt inmiddels in alle grote zalen van de Wereld. Hij speelde met onder

andere het Chicago Symphony Orchestra, het Atlanta Symphony, Saint Paul Chamber

Orchestra, de Rochester Philharmonic, de Detroit, Houston, and Oregon Symfonieorkesten,

in o.a. Amerika, Japan, Zwitserland, Oostenrijk, Italië, Frankrijk en Nederland.

Christopher Devine

piano, harmonium

José Garcia

percussie

Wim Vos

percussie

Carina Vinke

alt

31


Latica Honda-Rosenberg Violiste Latica Honda-Rosenberg is de dochter van een

Kroatische cellist en een Japanse zangeres. Zij groeide op in Duitsland. Op 9-jarige leeftijd

begon zij met haar studie bij Tibor Varga op de Detmold Muziekschool. Zij studeerde verder

bij Zakhar Bron in Madrid en de Musikhochschule Lübeck. In de serie ‘Debut op de Duitse

Radio’ werd zij begeleid door het Duitse Symfonie-Orchester Berlijn en maakte ze haar

debuut als solist in de Philharmonie Berlin in 1989. Daarnaast behaalde zij de twee prijs op

het Tjaikovsky- Concours in Moskow. Sindsdien heeft zij geconcerteerd met orkesten als

de Beethovenhalle-orkest Bonn, de NDR Radio Philharmonisch Orchester Hannover, MDR

Symfonie Orkest Leipzig, het Stuttgart Kamer Orkest en velen meer. Binnen het kamermu-

ziek repertoire werkt zij regelmatig samen met musici als Steven Isserlis, Kirill Gerstein en

Matthias Kirschnereit.

Idomeneo Kwartet Het Engelse Idomeneo Kwartet is opgericht in 2009 en bestaat

uit vier post-graduate studenten van de Guildhall School of Music and Drama. Het kwartet

wordt nu al gezien als een van de meest opwindende jonge kwartetten in de internationale

muziekwereld en wordt o.a. gecoacht door het beroemde Vogler Quartet in Stuttgart.

Het Idomeneo Kwartet heeft inmiddels geconcerteerd in gerenommeerde zalen door heel

Europa, in Duitsland, Nederland, Frankrijk, Italië, Zwitserland, Oostenrijk, België en Engeland.

Het Idomeneo Kwartet heeft vele prijzen ontvangen, zoals het meest overtuigende nieuwe

ensemble – uitgereikt door de vrienden van de Jeunesse Musicale in Duitsland, de Tunnell

Trust Chamber Music competitie en meer recent de Park Lane New Year’s Series.

Het Idomeneo kwartet bestaat uit Mark Derudder viool, Eugene Lee viool, Reinoud Ford

cello, Adam Newman altviool.

Carina Vinke De Nederlandse alt Carina Vinke treedt al sinds haar negende op in bin-

nen- en buitenland. Zij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag waar ze

in mei 2004 haar bachelor klassieke solozang behaalde. Tijdens de masteropleiding aan de

Nieuwe Opera Academie studeerde Carina bij Jard van Nes. Carina behaalde in juni 2007

haar master diploma.

Vanwege haar bijzondere, warme stemgeluid en dramatisch talent, is Carina een veel

gevraagd zangeres in Nederland. Inmiddels is haar naam ook tot de Internationale muziek-

wereld doorgedrongen. Carina is van vele markten thuis. Als concertzangeres zingt ze ora-

toria, hedendaagse muziek en lied. Als operazangeres vertolkte ze onder meer Bradamante

in Händels Alcina, Hermia in Brittens Midsummer Night’s Dream en Carmen in La tragédie

de Carmen (Peter Brook).

Sylvia O’Brien De Ierse sopraan Sylvia O’Brien voelt zich even thuis in eigentijds als

klassiek repertoire. Zij is de afgelopen jaren te horen geweest in zowel opera’s, oratoriums

als kamermuziek. Zij is regelmatige solist bij het Nationaal Symfonie Orkest van Ierland, en

het het RTE Concert Orkest. Daarnaast zingt zij regelmatig met het Orkest van St. Cecilia,

het Iers Kamer Orkest, het Duitse NDR en het Nederlandse Magogo Kamer Orkest. In 2009

nam zij nieuw werk op van Raymond Deane, met het Nationaal Symfonie Orkest van

Ierland, voerde nieuwe liederen van Bodley uit, met het NSO en Morton Feldman’s Neither

in de Finlandia Zaal, Helsinki.

32


Maribeth Diggle De Amerikaanse sopraan Maribeth Diggle kreeg haar educatie op

de Boston University Tanglewood Institute, de Musik Hochschule Luzern en het Conser-

vatorium van Amsterdam, en studeerde cum laude af bij de Nederlands Nationale Opera

Academie. Maribeth zong rollen als Mère Marie (Les Dialouge des Carmelites), Donna

Eliva (Don Giovanni), Poppea (L’incoronazione di Poppea) en Fiordiligi (Così fan tutte),

met dirigenten als Henrik Schaefer, Richard Egarr en Glen Wilson en heeft gezongen met

het Limburg Symfonie Orkest onder leiding van Ed Spanjaard. Haar liefde voor eigentijdse

muziek heeft haar gebracht tot samenwerking met componisten als Paul Oomen, die Kane

voor haar schreef. Een solo-werk dat zij uitvoerde tijdens het Holland Festival (Amsterdam)

and the Rundgang Festival (Berlijn).

Alexander Oliver De Schotse tenor studeerde aan de Royal Scottisch Academy of

Music and Drama in Glasgow. Hij won de Richard-Tauber-studiebeurs en vertrok naar de

Akademie für Musik und Drama in Wenen, waar hij studeerde met Anton Dermota.

Vanaf het begin van zijn carrière in 1966 heeft Oliver gezongen in ‘s werelds grootste

operahuizen, in het bijzonder Glyndebourne, The Royal Opera Covent Garden, De Munt in

Brussel én bovenal De Nederlandse Opera.

Momenteel besteedt Oliver met veel genoegen het grootste gedeelte van zijn tijd en ener-

gie als artistiek leider van De Nieuwe Opera Academie van het Conservatorium in Amster-

dam en het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Toch vindt hij af en toe de tijd om ook

zelf op het podium te staan, zoals recent als De nar in De Nederlandse Opera-productie van

Aribert Reimann’s Lear en in Schönbergs Ode to Napoleon tijdens het Schönberg Festival.

Maartje de Lint De Nederlandse mezzosopraan Maartje de Lint studeerde bij Cora

Canne Meijer aan het Sweelinck Conservatorium Amsterdam. Na haar afstuderen volgde zij

lessen bij de Amerikaanse bariton David Pittman-Jennings te Parijs.

Ze begon haar carriere in het laatste jaar van haar studie toen zij daar de rol van Arsamene,

Xerxes, vertolkte. Na haar studieperiode was zij twee jaar verbonden aan Het Internationaal

Operacentrum te Amsterdam.In de zomer van ’97 en ‘98 maakte zij als Fellow in Voice

deel uit van het Tanglewood Music Festival in Massachusetts, Amerika. Daar zong zij o.a.

Six Poems od Marina Tvetayeva (Shostakovitch) o.l.v. Reinbert de Leeuw en Seiji Osawa in

Songfest van Berstein.

Zij was in verschillende rollen op het operapodium te zien, waaronder Elise in Francois

Guyon (Kees Olthuis), Stefano in Romeo et Juliette (Gounod), Orfeo in Orfeo ed Euridice

(Gluck), Orlowsky in Die Fledermaus (Strauss), Dorabella in Mozart’s Cosi fan tutte en als

Lehrbube zong zij in Die Meistersinger von Neurenberg (Wagner) bij De Nederlandse Opera

(DNO). Bij De Vlaamse Opera zong zij de rol van Flora in La Traviata. De rol van Hemone in

Antigona (Treatta) zong zij in een regie van Gerardjan Rijnders.

33


Erik Slik studeerde aan het Conservatorium van Utrecht bij zangcoach Henny Diemer en

regisseurs Monique Wagemakers en David Prins. Momenteel studeert hij bij Iris Dell’Acqua.

Hij volgde masterclasses bij Mark Tucker, Janet Aster, Sabine Vatin, Henk Smit, Elly Ameling,

Alexander Oliver en Rudolf Jansen.

Erik maakte zijn debuut als Aladdin in Nino Rota’s Aladdin und die Wunderlampe in het

Theatre de Luxembourg, en later ook bij de Vlaamse Opera, gevolgd door de rol van Don

Ottavio in Don Giovanni in Aldeburgh / Engeland, als onderdeel van het Britten-Pears pro-

gramma.

Erik heeft ook gezongen bij de Nationale Reisopera en de Nederlandse Opera (onder meer

als Norman Shankle in Cosi fan tutte, onder leiding van Ingo Metzmacher) Concert ervaring

deed Erik op als de tenorsolist in Pulcinella van Strawinsky o.l.v. Lev Markiz en de rol van

Mordecai in Haendel’s Esther met de Nederlandse Bachvereniging o.l.v. Richard Egarr.

Erik werkte eerder samen met het new European ensemble in Henze’s Voices.

André Post De Tenor André Post studeerde aan het conservatorium van Zwolle bij Felix

Schoonenboom en later aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag bij Diane Forlano

en Rita Dams, waarna hij zijn studie vervolgde aan het Internationaal Opera Centrum te

Amsterdam o.l.v. Hans Nieuwenhuis en Winfried Maczewski. Hij volgde lessen bij Charlotte

Margiono en wordt momenteel gecoached door Margreet Honig en de tenor Alejandro

Ramirez te Mannheim.

André Post begon zijn nog jonge carrière met ondermeer de rol van Bajazet in Händels

Tamerlano met het Utrechts Barok Consort o.l.v. Jos van Veldhoven, de rol van Vogelsang

in Der Schauspieldirektor met het Nederlands Kamerorkest o.l.v. Philip Entremont tijdens

de Uitmarkt in 1999(TV registratie), de rol van Male Chorus in Brittens The Rape of Lucretia

o.l.v. Richard Bradshaw, Don José in Peter Brooks La Tragédie deCarmen in een regie van

Pierre Audi,Rêves d’un Marco Polo van Claude Vivier in een regie van Pierre Audi en Rein-

bert de Leeuw tijdens het Holland Festival ,Thibault in Les vêspres Siciliennes van G.Verdi

in de NPS matinee o.l.v. Paolo Olmi en de titelrol in Gounod’s Faustte Heerlen. Flaminio in

L’Amore dei Tre Re van Montemezzi o.l.v. Giuliano Carella in de NPS matinee en de wereld-

première van Songs of Oblivion van Jeppe Moulijn. Onder leiding van Jurjen Hempel zong

hij Charles Lindberg in Der Lindbergflug van Kurt Weill.

Ryanne Hofman begon haar klarinetstudie aan het Koninklijk Conservatorium in Den

Haag bij Ab Vos. In 2003 begon ze daarnaast aan een basklarinetstudie en besteedde veel

van haar aandacht aan dit instrument. In juni 2010 rondde ze haar masteropleiding klarinet

cum laude af aan het Conservatorium van Amsterdam, waar ze inmiddels studeerde bij

Hans Colbers.

Ryanne is actief in de kamermuziek, hedendaagse muziek en als freelance klarinettiste bij

verschillende orkesten en ensembles, waaronder ASKO|Schönberg Ensemble, Georgian

Sinfonietta / Tbilisi State Orchestra en het Residentie Orkest. Ze nam deel aan internationale

masterclasses met Martin Fröst, Anthony Pay, Eric Hoeprich, Eduard Brunner en Joan-Enric

Lluna. Ze was te gast bij internationale festivals in Zweden (Connect Festival) en Georgië

(Tbilisi International Music Festival).

34


Johannes Rostamo De in Finland geboren cellist Johannes Rostamo is een van de

meest vooraanstaande jonge musici van Scandinavië. Sinds 2008 is hij solo-cellist van

het Koninklijk Stockholm Philharmonisch Orkest. Hij is een veel gevraagd kamermusicus

en is regelmatig te gast bij de grotere festivals in Noord Europa. Daarnaast speelde hij in

verscheidene kamermuziek formaties over de wereld, waaronder ook in London, Wigmore

Hall, en Tokyo.

Johannes ontving vele prijzen, zoals bij de Trondheim Chamber Music Competition 2007

en de Turku Cello Competition 2006.

Als solist heeft hij gespeeld met verscheidene Scandinavische orkesten, zoals het Koninklijk

Stockholm Philharmonisch Orkest, het Turku Philharmonisch Orkest, Pori Sinfonietta, het

Helsingborg Symfonie Orkest en het Nordic Symfonie Orkest.

Johannes Rostamo studeerde in Helsinki, Stockholm en Oslo, bij Heikki Rautasalo, Torleif

Thedéen en Truls Mörk.

Kirill Timofeev De Russische cellist Kirill Timofeev werd geboren in St. Petersburg in

1978. Hij studeerde af op het Conservatorium van St. Petersburg in 2001 bij Anatoly Nikitin,

een leerling van M. Rostropovich. Daarna studeerde hij aan de Hoge School voor Muziek

in Stuttgart bij Professor Peter Buck. Kirill speelt sindsdien als solist en kamermusicus op

concerten en festivals over de hele wereld. Zo speelde hij in Duitsland, Zwitserland, Frank-

rijk, Zweden, Bulgarije, Brazilië, Rusland en de VS. Kirill Timofeev is permanent lid van het

Rastrelli Cello Kwartet (Stuttgart-St.Petersburg).

NiCad (Nippon, Israel, Chili, America, Deutschland) is een experimentele rockband, die is

opgericht door vijf buitenlandse studenten van het Koninklijk Conservatorium te Den Haag.

Met hun wortels in de Avant-garde en met achtergronden uit vijf verschillende regio’s van

de wereld, heeft Nicad een geheel eigen stijl ontwikkeld. De band combineert elementen

uit de avant-garde en wereldmuziek met rock en funk. Binnen een maand na hun eerste

optreden werden zij uitgenodigd te spelen op Parkpop. Daarna gingen zij op concert-tour

door Nederland, Duitsland, Israël en Amerika en traden op in zalen als de Webster Hall (New

York) en de Philipszaal (Den Haag). In 2010 werden zij door Crossing Borders gevraagd de

Nederlandse muziek te vertegenwoordigen in SXSW Showcase Austin (Texas). NiCad bracht

zijn tweede album uit in 2008. Alle vijf leden van NiCad zijn daarnaast actief in de wereld

van de Avant-Garde.

Stefan Petrovic De Servische pianist Stefan Petrovic werd geboren in Belgrado. Hij

begon met piano spelen op 6-jarige leeftijd. In zijn vroege tienerjaren won hij vele con-

coursen. Zo ontving hij eerste prijzen van het Young Pianist concours in Nis (Serbia), de

internationale competitie Citta di Stressa in Italië en Petar Konjovic in Belgrado. In 1995

won hij de Jonge musicus van het jaar-prijs van het Ministerie van Cultuur van Servië én de

prestigieuze Octoberprijs van de stad Belgrado. Stefan verhuisde naar Nederland in 2002 en

studeerde aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag bij Naum Grubert. Sindsdien is

hij veel te horen in Nederland als solist en als kamermusicus.

35


Panagiotis Trochopoulos De Griekse pianist Panagiotis Trochopoulos studeerde

af aan het Moscow Conservatorium bij Nikolai Petrov. Met een repertoire bestaande uit

15 solo-programma’s en 30 concerten voor piano en orkest heeft Trochopoulos sindsdien

concertreizen gemaakt door Rusland, de VS, Duitsland, Oostenrijk, Italië, Kroatië en Roeme-

nië.

Daarnaast won hij vele prijzen waaronder de Société d’ encouragement au Progress van

de Academie van de Kunsten in Parijs.

Hij speelde op vele festivals zoals de Athens Festival, het Sofia Festival, het Musical Kremlin

Festival in Moskou, het Nafplion Festival en het English Music Festival waar hij recente-

lik een volledig Holbrooke recital gaf. Recentelijk werd Trochopoulos uitgenodigd om in

Zagreb Gershwin’s Rhapsody in Blue te spelen tijdens de inhuldiging van Kroatië als lid van

de NAVO.

Christopher Devine Pianist Christopher Devine werd in 1982 te Den Haag geboren.

Hij is de zoon van een Duitse moeder en een Schotse vader. Hij begon op vijf-jarige leeftijd

met pianolessen. Vanaf 1994 studeerde Christopher piano aan het Koninklijk Conservato-

rium te Den Haag bij Marcel Baudet en behaalde in september 2006 zijn Master of Music

diploma. Thans vervolgt hij zijn studie in Wenen bij Stefan Vladar. Daarnaast volgt hij

regelmatig masterclasses bij Leslie Howard, Igor Roma en Jan Wijn. Christopher concerteert

regelmatig als solist en kamermusicus in Nederland en in het buitenland. Sinds 1998 geeft

hij concerten in vrijwel alle belangrijke zalen in Nederland en in steden als Berlijn, Barce-

lona, Budapest, Chicago, Londen, New York (Carnegie Hall), Moskou, Parijs, Seoel en Tokio.

Hij soleert ook regelmatig met orkesten, zoals het Residentie Orkest, het Gelders Orkest en

het Orquestra Simfònica del Vallès (Catalonië).

Benjamin Staern (1978) studeerde compositie aan de Malmö Academy of Music

gedurende 1998-2005 bij Rolf Martinsson, Hans Gefors en Luca Francesconi, en maakte als

student al een snelle doorbraak, met het Symfonische werk The Threat of War (1999).

Vanaf dit moment heeft Staern zich ontwikkeld tot een componist met een diep persoon-

lijke stijl, zowel in orkest- als kamermuziek repertoire.

Staern ontvangt regelmatig commissies. Zo is hij gevraagd symfonisch werk te schrijven

voor bijvoorbeeld het Staatsorchester Rheinische Philharmonie en het Norrköping Symp-

hony Orchest.

Staern is composer in residence van het White Crow Music Festival Leiden. Composi-

ties van Benjamin Staern worden inmiddels uitgevoerd door alle grote Zweedse orkesten

en door orkesten als het MDR Symfonie Orkest, Tokyo Symphony Orchestra, Deutsche

Kammerphilharmonie Bremen, Iceland Symphony Orchestra, Staatsorchester Rheinische

Philharmonie, and the BBC Scottish Symphony Orchestra.

Componisten

36


Silvia Colasanti studeerde af aan het conservatorium Santa Cecilia in Rome, bij

Valentino Di Bella in hoofdvak piano en bij Luciano Pelosi en Gian Paolo Chiti in hoofdvak

compositie. Daarna volgde zij masterclasses bij Fabio Vacchi en werd toegelaten tot het

compositie atelier van Wolfgang Rihm en Pascal Dusapin in Metz. (Frankrijk).

Silvia Colasanti ontving meerdere prijzen van nationale en internationale competities in o.a.

Wenen, Lissabon en Rome. Ook schreef zij in opdracht een stuk voor het Vaticaan. Radio

Rai selecteerde haar om Italië te representeren tijdens het International Rostrum of Compo-

sers. “Burning” is een stuk speciaal geschreven voor het New European Ensemble. U gaat

hier naar de wereld première van het stuk luisteren.

Hawar Tawfiq werd geboren in Sulaymania, Noord Irak. Hawar begon zijn vioolstudie

aan het Instituut voor de Hoge Kunsten te Sulaymania in 1991. In 1998 vluchtte hij naar

Nederland en begon een jaar later zijn studie aan het Fontys Conservatorium in Tilburg,

waar hij studeerde bij Annemieke Corstens en compositie lessen volgde bij Alexander Hris-

anide en Willem Jeths. In juni 2006 studeerde hij af en begon aan zijn Masters met lessen

bij Alexander Kerr en Roderick de Man. Hij ontving zijn Master-diploma met onderschei-

ding in 2008. Sinds 2009 is hij eerste violist van het Sint Petersburg Strijkkwartet. Enkele

van zijn werken zijn: Byran, Cantus Fratri voor kamer ensemble en In Search of a Brave

Heart voor koor en strijkkwartet (2010).

37


ColofonTektsten & artistieke coördinatie: Lot Lievaart

Programmering: Hanna Shybayeva artistiek directeur

Co-producers:

Stadsgehoorzaal Leiden

New European Ensemble

Pergamon Recordings

Stichting White Crow Music Festival Leiden:

Wolfgang Keller voorzitter

Claire Mulder secretaris

Pauline Verzijden penningmeester

Jacowies Surie communicatie

Foto’s: Beatrice Jansen

Logo ontwerp: Ronald Boersen

Website: Satoshi Shiraishi

Grafisch ontwerp: Gabriele Hultsch (Studio Copernicus)

Drukwerk: Daan Karstens (Puntgaaf Drukwerk)

39


white crow music festival

Documents

de laatste

de top

de stadsge

de klassieke muziek

de promotie van de kamermuziek

de klassieke muziekpraktijk

de leidse universiteit

de indruk van de locaties